Peter Klaver Op pad met...

Dierenarts Peter Klaver is eigenaar van Kliniek

Klaver4Dieren in Dodewaard en werkt ook in oproepdienst voor Ouwehands

Dierenpark. In Op pad met Peter Klaver deelt hij zijn belevenissen.

In het Pakawi Park in België, is de veertigjarige Afrikaanse olifant Jenny ernstig ziek. Ze heeft moeite met slikken en kan geen voedsel en water meer binnen houden. Hun eigen dierenarts besluit dat hier een ervaren olifantendierenarts bij moet komen en belt Peter.

Peter vraagt hem een paar filmpjes op te sturen om de ernst van de situatie alvast te kunnen beoordelen. Peter: ‘Het gaf bij mij meteen een niet-pluis-gevoel.’ Samen met zijn collega-dierenarts Xanja vertrekken ze zo snel mogelijk naar België.

Toestand zeer zorgelijk

Onderweg wordt druk overlegd met andere dierentuinartsen, maar niemand heeft hier ervaring mee. Peter: ‘Aangekomen zien we dat Jenny in slechte toestand is; ze heeft een ingevallen buik en is uitgedroogd. Alles wijst op een blokkade in de slokdarm, die al een dag of drie aan de gang is. Na de verdoving voor een staande sedatie proberen we een soort dikke tuinslang naar binnen te duwen tussen de kiezen door. Dit lijkt simpel, maar de gespierde tong, de enorme kiezen en de spieren in de keel werken dit heftig tegen, ondanks dat ze behoorlijk suf is. De slang loopt vast of komt in een krul weer naar buiten. Ook een dunnere slang met camera loopt vast. Na drie uur proberen geven we het op.’ Zestig liter lauwwarm water wordt in het rectum aangebracht om de uitdroging tegen te gaan. Peter: ‘Na overleg besluiten we het morgen weer te proberen. We hebben onder andere een mondsperder nodig die ik leen bij Ouwehands Dierenpark. Het ding weegt rond de 25 kilo. Er wordt een betere camera geregeld met een slang, zoals die gebruikt worden om verstopte riolen te inspecteren. Onderweg overleg ik weer met andere dierenartsen en krijgen we internationale adviezen van onder andere het Olifantenstamboek van Europa.’

Uitgeput en verslagen

Nawoord

Er wordt de volgende dag sectie gedaan op Jenny. Haar hele slokdarm is van de keel tot aan de maagingang verstopt met een stevige inhoud van een mix van hooi en ander voedsel. Hier was geen redden aan geweest. De oorzaak hiervan is niet te achterhalen.

De volgende dag is Jenny rustiger en gaat ze snel achteruit. Ze laat zich zelfs de narcose met de hand inspuiten, geen goed teken! ‘We herhalen de procedure als ze suf is, maar ook vandaag komen we niet door de slokdarm.’ Peter gaat tot zijn oksel de bek in naar binnen, diep in de keel tussen de kiezen door. Als hij met zijn vuist bij de ingang van de slokdarm drukt reageert de olifant met flinke pijn, ondanks haar verdoving. Na een uur wordt Jenny zwakker en zakt door haar benen. ‘Twee uur verder zijn we allemaal uitgeput, moe en verslagen. Na grondig overleg voelen de verzorgers het al aankomen. We gaan afscheid nemen van Jenny, die naast deze problemen ook al jaren artrose heeft en met zware pijnstillers door het leven gaat. Er vloeien veel tranen. Ik maak nog even een ronde langs iedereen of hij/zij nog wat wil zeggen en dan geef ik aan dat ik haar laat inslapen. Sommigen lopen weg, anderen slaan hun ogen neer en zoeken troost bij elkaar. Met een paar flinke spuiten wordt de blauwe, dodelijke vloeistof in het bloedvat in het oor ingespoten en zakt Jenny binnen tien minuten weg. Dit is het beste voor haar om verder lijden te voorkomen.’

TIP!

Peter is vaste gast bij NPO Radio. Scan de QR code en luister het verhaal over olifant Jenny terug