Summitfever bij bergwandelaars

Je hoeft geen alpinist te zijn om je even God te wanen. Ook met louter een paar bergschoenen aan kan je een top bereiken. Het indrukwekkend panorama over de omgeving doet je eensklaps het zweet van de klim vergeten. Onze stageleiders delen hun pareltjes, eerst geven we nog enkele algemene adviezen voor een veilige en leuke uitstap.

Tip 1: Check vooraf de techniciteit van je route

Vaak kan je uit een stafkaart (liefst 1:25.000) heel wat afleiden. De stipjes over de Roche du Chardonnet tonen aan dat dit een moeilijk parcours zal zijn, terwijl het pad en de stippellijn naar Mont Thabor aangeven dat hier een iets belopener wandelpad loopt naar de top.

Ook de hoogtelijnen zijn een indicatie, mits deze voldoende gedetailleerd zijn. Hoe dichter de lijnen bij elkaar liggen, hoe steiler het terrein. Zo zie je dat de aanloop vanuit het noordwesten naar de Mont Thabor steiler is dan de zuidoost route.

Op een ‘graatroute‘ zoals bijvoorbeeld de Roche du Chardonnet heb je twee steile afgronden wat het valrisico vergroot en de wind meer vrij spel heeft. Zeker wie hoogtevrees heeft, kiest beter voor een klim die niet te steil is en via een flank of brede bergrug omhoog loopt zoals bijvoorbeeld de Mont Thabor.

De oriëntatie van de helling is zeker in overweging te nemen in het begin van de zomer. Op schaduwrijke flanken en geulen, typisch voor de noordzijde, blijven sneeuwvelden lang liggen. Dat kan een klim een pak gevaarlijker maken en stijgijzers en pikkel vereisen.

Een topogids waarin routes beschreven staan, geeft aan wat je kan verwachten. Volgende websites kunnen ook geraadpleegd worden: summitpost.org, camptocamp.org, altituderando.com. Tocht verslagen en vooral foto’s van anders hikers bieden vaak wat inkijk. Soms ziet iets er spectaculairder uit dan het in werkelijkheid is, soms het omgekeerde. Voordeel van een top is dat het meestal aller-retour is. Wordt het je te link, keer dan om. Ga je voor een overschrijding, zorg dan voor een back-up plan.

Net als bij een gewone bergwandeling wil je zeker zijn dat je tijdig terug beneden bent. Niet alleen de hoogtemeters maar ook het moeilijke terrein kan ervoor zorgen dat je langer onderweg bent dan geanticipeerd. Wees dus realistisch.

Waar je op een gewone pad nog rekent met 4km/u, 400m stijgen/u en 600m dalen/u, wordt dit misschien 3km/u, 300m stijgen/u en 500m dalen/u, bij een technische route naar een top, zeker als je blokken velden en puinhellingen tegenkomt.

Tip 3: Check het weerbericht en de plaatselijke condities

Slecht weer en bergtoppen is geen goede combinatie. Windstoten kunnen je uit je evenwicht brengen en doen vallen. Regen maakt het parcours mogelijk glad. Mist zorgt ervoor dat je de weg gemakkelijk kan kwijtraken. Onweersdreiging is een duidelijke ‘no go’. Of er nu een kruis staat of niet en of dat uit metaal of hout bestaat, maakt weinig uit. Als je op het hoogste punt van je omgeving bent, of er dichtbij staat, dan is de kans op blikseminslag reëel.

Neem geen overbodige risico’s en daal af als het weer omslaat, informeer je vooraf goed over wat je kan verwachten. Houd er rekening mee dat de temperatuur meestal lager is op de top dan in het dal (0,6° tot 1° per 100m) tenzij er sprake is van inversie. Ook de windsterkte kan gevoelig hoger liggen. Deze site en app is daarvoor handig: windy.com. Op een top zie je vaak een wirwar van paden en een chaos van steenmannetjes. Alle wegen leiden naar Rome maar de ene route is de andere niet. En wat bergop nog doenbaar is, kan bergaf opeens een pak lastiger worden. Volg niet als ‘een kieken zonder kop’ een traject maar check geregeld de kaart en eventueel GPS/smartphone om te zien waar de route ‘normaal’ loopt. Dat zal de meest veilige weg zijn.

Neem op de top de tijd om rond te kijken. Probeer zelf op je stafkaart en kompas na te gaan welke toppen je kan herkennen. Als dubbelcheck of voor bergen die veraf liggen, kan de app van PeakFinder helpen. Via peakvisor.com kan je thuis al nagaan wat er te zien zal zijn.

Tip 5: Neem altijd de nodige uitrusting mee

Als je een doorgaande tocht doet, voelt het een pak lichter aan als je je (zware) rugzak even af kan zetten. Maar neem zeker het hoogst nodige mee: warme laag, regenjas, water, eten, EHBO-kit, stafkaart, smartphone en/of noodbaken. Opbergen kan in een opvouwbaar lichtgewicht rugzakje zoals de Ultra-sil van SeaToSummit of UL Stuff Pack van Osprey. Wandelstokken kunnen helpen maar bij blokkenterrein steek je ze beter weg of leg je ze aan de kant om ze op de terugweg terug op te pikken.

Tip 6: Hou rekening met je groep

Vaak begint iedereen met volle moed aan de klim maar de inspanning kan de moed al eens in iemands schoenen doen kruipen, terwijl een ander in volle galop en zonder omkijken als een berggeit op zijn doel afstevent. Blijf bij elkaar, zeker op risicovol terrein. Als iemand het echt niet ziet zitten, overweeg dan terug te draaien. Afdalen is vaak technischer dan klimmen en kost veel concentratie. Op de top ben je maar halfweg!

En nu tijd voor wat inspiratie. Niet de bekendste toppen maar wel allemaal uniek en zondermeer de moeite waard! We hebben de toppen beschreven als dagwandelingen maar ze zijn vaak te integreren in een meerdaagse tocht. Via alpenvereinaktiv.com kan je routes uitstippelen.

Overzichtskaart: https://www.google.com/maps/d/edit?mid=12pL_ yA1NPoWxC5MeIF0oXotXZPoKh3zP&usp=sharing

Taou Blanc (Tipgever en foto: Debbie Sanders)

Hoogte: 3438 m Regio: Gran Paradiso NP, Italië Startpunt: Rifugio Savoia (parking) Moeilijkheidsgraad: de aanloop loopt eerst over een groen hoogplateau met diverse bergmeren, daarna wordt het landschap desolater. Duidelijk pad wat het voor minder ervaren maar fitte bergwandelaars zeker haalbaar maakt, enkel in de vroege zomer nog veel sneeuwvelden (pikkel en lichte stijgijzers nodig). Wandeltijd: 12,5km heen en terug, 900m stijgen en dalen, ongeveer 6-7u. Aantrekkelijkheid: prachtig zicht op de Gran Paradiso en de Alpen. Hoogte: 666 m Regio: Lofoten, Noorwegen Startpunt: Reineveien (parking) Moeilijkheidsgraad: het eerste deel is door het bos, daarna een nieuw aangelegde trap. Dit is voor iedereen haalbaar. De laatste 50m is wat steil en kan glad zijn. Wandeltijd: 4km heen en terug, 600m stijgen en dalen, ongeveer 3,5-4u. Aantrekkelijkheid: schitterend uitzicht op de Lofoten eilanden. Aanrader bij avond of zelfs middernachtlicht.

Castillo de Acher (Tipgever: Benny Verberck / foto: Debbie Sanders)

Hoogte: 2384 m Regio: Pyreneeën, Spanje Startpunt: Camping Selva de Oza (parking) Moeilijkheidsgraad: geërodeerd bergpad gemarkeerd met steenmannen. De toegang loopt door wat steiler terrein. Enkel voor gevorderde wandelaars. Wandeltijd: 13km heen en terug, 1250m stijgen en dalen, ongeveer 7-8u. Aantrekkelijkheid: zowel de vorm en de rode rhyoliet maken deze berg uniek in de ganse bergketen.

Hoogte: 2386 m Regio: Sutjeska, Bosnië-Herzegovina Startpunt: Prijevor (taxi vanuit Tjentište) Moeilijkheidsgraad: de eenvoudigste weg loopt via Trnovacko Jezero (bivak mogelijk), daar leidt een duidelijk bergpad met enkele hele steile stukken naar de top. Afdalen kan via dezelfde weg of oostwaarts (waar je je terug laat oppikken op de weg) Wandeltijd: 14,5km doorgaande route, 1140m stijgen, 1160m dalen, ongeveer 8u. Aantrekkelijkheid: de Dinarische Alpen zijn onbekend terrein maar erg groen. Je start aan de rand van het oerbos en trekt vandaar het hooggebergte in.

Kristinartindar (Tipgever: Benny Verberck / foto: Willem Vandoorne)

Hoogte: 1126 m Regio: Skaftafell, IJsland Startpunt: Camping Skaftafell (bus en parking) Moeilijkheidsgraad: bergwandelpad tot op een zadel voor de top, dan 30 minuten scramble tot hoogste punt. Niet doen bij slecht weer! Wandeltijd: 17,5km doorgaande route, 1200m stijgen, 1200m dalen, ongeveer 8,5-9u. Aantrekkelijkheid: zicht op de grootste gletsjer van IJsland, Vatnajökull en de woeste Moravallei. Hoogte: 2612 m Regio: Lechtaler Alpen, Oostenrijk Startpunt: Parkplatz Memminger Hütte (parking of OV naar Holzgau en Madautal Linientaxi) Eindpunt: Madau, Abzweigung GH Hermine (idem) Moeilijkheidsgraad: bergwandelpad tot Memminger Hütte, daarna heel rotsig terrein. Vooral tussen Großbergjoch en Schiefersee is de route technischer en enkel voor gevorderde bergwandelaars zonder hoogtevrees. Overnachten kan in het Würtemberger Haus. Wandeltijd: 19,5km doorgaande route, 1900m stijgen, 2040m dalen, ongeveer 12-13u. Aantrekkelijkheid: heel gevarieerde tocht met hoge bergmeren, prachtige graten, uitdagende passen. De route naar de Memminger Hütte is druk belopen maar eenmaal de col nabij de Seeschartenspitze voorbij, heb je het rijk voor jou alleen. Veel kans op het spotten van steenbokken!

Glyder Fawr & Glyder Fach (Tipgever en foto: Debbie Sanders)

Hoogte: 1001 m Regio: Snowdonia, Wales Startpunt: Pen-y-Pass (bus en parking) Moeilijkheidsgraad: De klim gaat over een onduidelijk pad maar is nergens echt moeilijk. Wie goed kan navigeren, vindt zeker zijn weg naar de top van de Glyder Fawr via de bergrug. Daarna ga je over de kam verder naar Glyder Fach waar je afdaalt over een pad. Wandeltijd: 11km, 890m stijgen en dalen, ongeveer 6-7u. Aantrekkelijkheid: prachtig zicht over de bergen van Snowdonia en ver weg van de drukte van de over populaire Snowdon. Naar het noorden toe kijk je uit over de baai van Conway.