Geen zicht op de eindoplossing

Geen zicht op de eindoplossing want niemand weet het!

“Laat je niet gek maken!” Is hier het advies maar dat kan niet want dat ben ik al. Leuke spellen zeg; Monopoly, Kwartet of Ganzenbord van de KNMC. Ga direct naar Robbeneiland ga niet langs Leerdam, u ontvangt geen € 200,- . Mag ik van u van het Madammenkoor ..... madame Karin. Nee, die heb ik niet. Mag ik dan van jou madame de Pompadour, mooi en dan ook madame Agnes. O.K., O.K. ik zal geen namen meer noemen.

Ik kom op het idee voor zo’n spel lieve waterlanders, omdat wij op dit moment verplicht opgehokt zijn in ons appartement in Altea Spanje vanwege een uit de hand gelopen virus, waarvan de naam mij maar niet te binnen wil schieten. Wat zegt u? Nee mevrouw onze kippen thuis lopen nog vrij rond, de geluksvogels. We volgen hier in Spanje een les in nederigheid zullen we maar zeggen, want deze problemen zijn we bepaald niet gewend. Wat kunnen wij mensjes beginnen tegen dit soort calamiteiten. Een tijd voor bezinning! Gelukkig geen oorlog maar toch.... leven we plots in een soort parallel universum. De Spaanse griep, oh sorry de Spaanse Guardia Civil haalt iedereen van straat die daar niets te zoeken heeft. Restaurants dicht en alleen naar buiten voor het bezoek aan een apotheek of een dringende behoefte

aan levensmiddelen. In de supermarkt hier vliegen de pakken toiletpapier als drones door de lucht. De 1e twee dagen kan ik de boel hier nog misleiden door een flink stuk te gaan wandelen met een boodschappentas. Een paar dagen later moet je toch van betere huize komen om die jongens en meisjes van de Guardia te misleiden. Ik moet nu een gedateerde bon laten zien, die moet kloppen met mijn aankopen bij de dichtstbijzijnde supermarkt.

Met je hondje naar buiten voor zijn eerste levensbehoefte mag nog en de kapper is hier - nu nog - ook een eerste levensbehoefte. Misschien toch weer een hondje kopen of van een buurmens

lenen. Nee hoor, dat lukt niet, want je moet bewijzen dat zo’n hond van jou is.

Een dag later; wij zitten nog aan huis gekluisterd en laten onze fantasie de vrije loop. Zullen we nog een jongetje nemen? Ja, lach maar want humor is de laatste kurk waarop wij hier drijven. Er worden inmiddels grappen gemaakt over “ruiming van ouderen” brrrrrr. Ik ga maar weer een stukje wandelen, weliswaar met een boodschappentas in de hand anders loop ik de kans in een Spaans cachot te belanden.

De supermarkten mogen nog maar 30 mensen binnenlaten en één inkoopgerechtigd persoon per gezin. Bij de kassa wordt gecontroleerd of niet te veel artikelen van één soort zijn meegepakt, anders wordt het direct uit je kar gehaald met de mededeling dat hamsters de volgende dag zullen worden gelyncht. Maar goed; nog twee dagen uitzingen en steeds hopen dat je vlucht niet wordt geannuleerd anders komt er zeker een nieuwe baby-boom. Dan doezelen we een beetje weg, lees; “dromen weg.” Komt waarschijnlijk door die fles Sangria die op onverklaarbare wijze ineens leeg was. Dan begint bij mij altijd een aantal zaken te ontsnappen uit de kraamkamer van mijn brein. Dus lieve waterlanders, bij voorbaat excuus.

Ik zit rustig op mijn achterdek aan de Spa Rood. Plotseling een flinke plons. Er valt een lief oud dametje (nog ouder dan wij) overboord en dat vlak voor je neus. Je bedenkt je natuurlijk geen moment en met gevaar voor eigen leven duik je overboord. Je redt dat vrouwtje van de verdrinkingsdood. Ze bedankt je hartelijk voor deze fantastische actie en vertelt dat ze toevallig een goede fee is. Je mag één wens doen maar alleen op watersportgebied. Wat zou je wensen? Geachte watervrienden, het zou leuk zijn om een aantal inzendingen te bekijken en te beoordelen. Er zou heel wat creativiteit boven water komen, vermoed ik. Ik moet mij hier voorlopig nog beperken tot hetgeen ik zelf als grootste wens in petto heb.

In dit geval is de eerste wens natuurlijk zeer voor de hand liggend; ons gehate virus direct naar het verleden dirigeren.

Vader en moeder hebben niet erg hun best gedaan bij mijn creatie want anders was ik wel zeker 20 cm. groter geweest. Een pasfoto laten maken mislukt regelmatig omdat ik er steeds helemaal opsta. Dus dit kleine scheppingsfoutje zou ik best willen herstellen. Voortaan niet meer drinken dan strikt noodzakelijk? De klok twee uurtjes vooruit kunnen zetten vlak voor een bezoek aan de kaakchirurg? Zeker, maar dan ga je natuurlijk steeds voor eigenbelang.

Het zou iets moeten zijn met een maatschappelijk voordeel. Krijg je misschien ooit nog postuum een lintje. Ook zou je kunnen kiezen voor meer vriendelijkheid op het water. Zeg maar iedereen in de watersport een moreel kompas bezorgen; (ook brugwachters). Ik denk dat er ook veel belangstelling zou zijn voor het beïnvloeden van het weer. Als je bijna vergaat in een onvoorziene storm op de Noordzee zou het wel makkelijk zijn om de weergoden eens bemanend toe te kunnen spreken. Op het water lopen? Hmm nee dat is al eens gedaan. Ik zou misschien toch kiezen voor de eenvoudige wens dat de bij ons alom aanwezige duiven en reigers ondersteboven zouden gaan vliegen na een vermoeiende wasbeurt van mijn schip. Hè, verdorie weer eigenbelang! Oei, het lijkt wel of ik wakker word. Nog net vraag ik de fee of ze kan zorgen dat mijn vlucht morgen doorgaat zodat we onze tijdelijke gevangenis kunnen ruilen voor enige vrijheid.

Ik schrik wakker en besef dat ik weer ongelooflijk zit te zwammen. Het is zo’n onrealistische droom dat ik een hekel aan mijzelf begin te krijgen. Maar toch, stel dat het kon wat zou je dan wensen? Ik zie graag alle inzendingen tegemoet voor publicatie in het volgende nummer van dit onvolprezen magazine. Ruimte genoeg zonder toertochtverslagen.

P.S. Het is 20 maart. Wij zijn inmiddels thuis en vermaken ons door iedere dag rondjes om ons dorp te lopen. Blijkbaar is iedereen plotseling wielrenner geworden en lid van de “Coronaploeg”. Razendsnel opzij springen is voor ons een ware oplossing geworden om in beweging te blijven.

P.S. Het is 6 mei. De dozen vol met flessen droge witte wijn zijn de weinige bewoners van onze boot die inmiddels braaf voor de deur ligt te wachten op gezelligheid. De motor klaagt over het niet op temperatuur komen. Ook besef ik dat er nu een generatie aan het opgroeien is die misschien nooit meer iemand de hand zal schudden. Van mij moet dat voor het laatst in de derde week van maart zijn geweest. (Voor alles is een laatste keer)

P.S. 15 mei; Ik word gebeld door een hoge functionaris van onze redactie dat het nu toch tijd wordt om dit stukje in te leveren. Naderende deadline en zo. Lastig als de gebeurtenissen elkaar zo snel opvolgen, dat je liever tot het laatste moment wilt wachten. Wel wil ik nog graag even kwijt dat het bijzonder verheugend is dat er geen trieste berichten over clubleden in mijn inbox zijn verschenen. Sterke watermensen dus, niet gevoelig voor het eerste het beste virusje, ondanks de gevaarlijke kant voor onze jeugdige leeftijdsgroep.

Paul Graafland

Ons bereikte het droevige bericht dat ons lid

Piet Groenendaal uit Tiel

op 8 april 2020

op de leeftijd van 85 jaar is overleden. Wij wensen zijn echtgenote Hetty en hun kinderen en kleinkinderen veel sterkte toe.

Piet was al sinds 1989 lid van de KNMC en toertochtleider van de aanlooptocht Friesche Elfsteden en van de Najaarsbridgetochten.

In besloten kring is afscheid van Piet genomen.

Op 20 mei 2020 is overleden op de leeftijd van ruim 91 jaar ons oud-lid

Jan Bos uit Kampen

Jan nam met zijn echtgenote Zwaantje tot op hoge leeftijd deel aan talloze tochten van de KNMC.

Ze doorkruisten met hun boot heel Europa.

Jan was lid van 1993 tot 2018.

We wensen Zwaantje, hun kinderen, kleinkinderen en verder familie veel sterkte toe. Ook bereikte ons het bericht dat ons lid

Jaap Visser uit Huizen

op 21 mei 2020

op de leeftijd van ruim 74 jaar is overleden.

Jaap en Henny namen met hun schip ‘De Ware Jacob’ aan veel tochten van de KNMC deel.

Jaap was lid vanaf 2003.

We wensen Henny en verdere familie heel veel kracht toe met dit verlies.

Copyright!

Bij het maken van verslagen of bij het schrijven van artikelen is het voor de “redacteur” aantrekkelijk en soms makkelijk, om foto’s te gebruiken van internet. Maakt het uit wat voor plaatjes het zijn? Niet echt, zelfs voor vakantiekiekjes is dit het geval! Nu rust er op alles wat op internet te vinden is, copyright. Het recht van de maker om zijn/haar product, foto’s, te beschermen is om daar een financiële vergoeding voor te vragen. Als je dus iets wilt gebruiken, moet je altijd toestemming vragen aan de maker van de foto. Pas na toestemming en al dan niet het doen van de gevraagde betaling kan, kunnen de foto’s worden gebruikt. Belangrijk is ook dat van de maker, zijn of haar naam wordt vermeld.

Voor de redactie is het moeilijk om na te gaan waar de foto’s vandaan komen. In de praktijk levert dit gelukkig bijna geen problemen op, behalve natuurlijk die ene keer. Middels deze waarschuwing willen we alle verslagschrijvers en fotografen er nog graag eens op wijzen alleen zelfgemaakte (door mede KNMC leden/partners) foto’s aan te leveren, die we kunnen gebruiken voor in het clubblad. De kosten gemoeid met het gebruiken van foto’s waar geen toestemming voor is, kunnen aanzienlijk zijn.

Redactie KNMC-clubblad Peter Holleman

Gezocht:

Het Schipperskoor zoekt een technisch c.q. handig persoon, om 4 à 5 keer per jaar (ons seizoen loopt van oktober t/m april), ons gecombineerde geluid- en regelpaneel bij een optreden te bedienen.

Rectificatie

In het clubblad van april dit jaar werd een drietal artikelen opgenomen over het Schipperskoor. Op bladzijde 42/43 komt de oprichting van het koor ter sprake.

Voor meer informatie: Jan Nome telefoon 06 53774619.

KNMC Schipperskoor Oprichters van het koor waren naast Kees Hoogduin en Theo Vogels ook (de reeds overleden) Cor van der Wal.

Cor was lid van verdienste van de KNMC.

Terecht heeft Kees de redactie hierop gewezen.