4 minute read
Langs de Lift-lat deel 1: Huub Coumans
Huub Coumans (82)
Huub staat bij de start op ruim 500 meter in Oostenrijk, hij dicteert zijn opdrachten rustig en beheerst door de porto: “Als je wil….wegwezen, hobbelen maar, zet die lap boven je kop.” Weer start een cursist van de Stalpen in Siilian, de bergwind trekt de piloot een stukje omhoog. Huub houdt zijn pupil scherp in de gaten: “Effe rustig, je komt in de hoofddalwind, laat maar uitwiebelen.” Huub is in zijn element. De Limburger startte in 1976 met paragliding, daarmee was hij een echte paragliding-pionier, hij richtte vliegschool Falcon Air op in 1995. Met zijn 82 jaar is Huub Coumans een opvallende verschijning in onze paragliding wereld. Na 9000 vluchten lijkt zijn enthousiasme voor onze vliegsport nog altijd even levendig. Ondanks wat rugklachten vliegt hij nog wekelijks. Op Falcons lierterrein bij America Horst is hij bij goed weer iedere weekend te vinden. Naast het bergvliegen is Huub vooral geïnteresseerd in precisielanden. Hij is dan ook steevast bij de doellandingwedstrijden te vinden en niet onverdienstelijk: hij werd 22 keer Nederlands kampioen. In het voor- en najaar geeft hij met Falcon Air les in Sillian, Oostenrijk. Daar spraken we hem tijdens een regenachtige middag.
Wanneer ben je begonnen?
Ik startte in 1976 met experimenteren. In 1980 werden we uitgenodigd door Franse parachutisten, die vlogen met vliegtuigchutes ook van een berg af. Nou nou, dat was me wat. Je startte op 1200 meter hoogte en het was eigenlijk gecontroleerd vallen. Binnen 5 minuten stond je al weer beneden aan de grond. Als je dan ook ziet hoe de sport is ontwikkeld, een modern scherm ziet er nu totaal anders uit. Daar vlieg je mee het dal in, dat is een wereld van verschil.
Met hoeveel regelmaat vlieg je?
Als het kon iedere dag. Elke week bij goed weer sta ik op het vliegterrein van Falcon Air. In het voorjaar en najaar vertrekken we met de hele karavaan naar Sillian Oostenrijk. Ik kom daar al zo’n 25 jaar, ik ken de vallei op mijn duimpje, daar geven we les.
Mooiste vlucht?
Er zijn er zoveel, om daar een keuze uit te maken is lastig. De vlucht van de Machu Picchu Peru in 1992. Ik was daar met de Belgische TV. Ik ben gewoon eens naar boven gelopen om te bekijken, ik kon eerst niet starten, de wind kwam uit de verkeerde richting. Dag 3 weer naar boven en toen kwam ik wel van zo’n terras af. Dat was een mooie vlucht zeg. Later ben ik nog een terug gegaan met andere vliegers, het zal vol met toeristen en die waren zo verbaasd toen ik kwam over vliegen, ik hoorde alleen maar camera’s klikken.
Langste vlucht?
5 uur 2 minuten op die Petersberg in Sillian. Het was pure stommigheid, ik vertrok van 180 meter, helemaal niet hoog, ik bleef gewoon plakken. Ik ben gaan soaren en kon makkelijk hoogte winnen, het was in de jaren 90, met een Genair beginnerscherm (merk bestaat niet meer). Mooie tijden waren dat.
Grootste angstmoment?
Nog nooit tegen gekomen, nooit bang geweest. Ooit gebeurde het volgende op het lierterrein van Falcon Air. Er kwam om onweer aan, nog ver weg uit Helmond, het moest kunnen schatte ik in. Ik heb me enorm vergist in de kracht van een omweersbui. Ik werd naar boven getrokken door de lier, maar de wind draaide en de onweersbui begon enorm te zuigen. Ik koppelde op 250 meter af en werd direct naar boven gezogen tot 800 meter. Oren trekken, zoveel mogelijk, maar toch werd ik kilometers weggezet. Het spookte, ik ben achter een boerderij geland. Ik stond veilig aan de grond. Maar ik had geen gevoelens van angst, ik moest werken om veilig beneden te komen, geen tijd voor angst.
Favoriete vliegstek?
Qua lieren maakt het mij niet uit. Maar bergen? De Monte Baldo Gardameer, Italie. Echt één van de mooiste vliegplekken. 1400 meter hoogte, einde dag moet je pakken, dat zakken van de zon over het water, echt heel mooi.
Favoriete scherm?
Voor precisie wedstrijden heb ik een springchute, een echte vierkante parachute daar kan ik mee lezen en schrijven. Verder vlieg ik met de Pro-design Cuga, een A scherm, deze gebruik ik ook voor de NK Standup. Voor overland vliegen blijf ik wel achter met de Cuga, maar dat maakt mij niet uit.
Favoriete harnas?
Daar praat ik niet over, ik voel me het beste thuis in een oud springharnas, onder de vierkante lap waar ik precisiewedstrijden mee doe, en al die toeters en bellen van die moderne harnassen dat gaat mij te ver. Ik vlieg dus het liefste met het harnas wat niet meer geoorloofd is.
Handige vliegspullen?
Ik vlieg puur natuur en neem het liefste niets mee aan apparatuur.
Welk gevoel brengt paragliding?
Het is lekker vrij hangen, stilte, fluiten van de wind door de lijntjes. Bij die wedstrijden dan is dat natuurlijk anders.
Welke vliegdoel heb je nog?
Ik heb alles al gehad en doe gewoon mee voor de lol.
Paragliding tip voor starters?
Gewoon beginnen, je weet niet wat je mist. Getrouwd zijn is veel erger.
Meer weten? Liftparagliding.nl volgde Huub in Nederland en Oostenrijk en maakte een uitgebreid videoportret.
