Οι «44 ιστορίες της Αρχιτεκτονικής» είναι συνάμα κείμενα-αναγνώσεις ισάριθμων κτηρίων από διάφορους τόπους και διάφορες εποχές. Καμια φορά οι ιστορίες διευρύνουν την ιδέα μας για την αρχιτεκτονική μιλώντας για ένα ένδυμα ή ένα έργο τέχνης, ένα γεγονός ή και ένα τοπίο ακόμη. Τότε φαίνεται πως τα 44 κείμενα είναι αυτά τα ίδια κατασκευές, που «χτίζονται» πάνω σε προϋπάρχοντα κτήρια του υλικού μας πολιτισμού.
Στο βιβλίο επιχειρείται να οικοδομηθεί ένας λόγος για την αρχιτεκτονική, ο οποίος τελικά περιγράφει μια βιωματική σχέση με τον κόσμο της, έτσι όπως μπορεί να τον αγαπήσει κανείς περπατώντας στα ερείπια την αρχαίας Ρώμης, σε μια παραλία της Πορτογαλίας με αυθαίρετα στον Ατλαντικό, στο ελληνικό τοπίο με τον αρχαίο ναό ή στους σύγχρονους δρόμους του Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη. Με τον ίδιο τρόπο όμως μπορεί κανείς να αγαπήσει την αρχιτεκτονική ξεφυλλίζοντας βιβλία και θαυμάζοντας τις κατόψεις των κτηρίων ως θεωρήματα, δηλαδή ως καθαρές διατυπώσεις της λογικής και της ποιητικής του ανθρώπινου πνεύματος.
