K R Z Y S Z T O F P
O
R
T
M A KO W S K I F
O
L
I
O
PRACE WYBRANE 2012 - 2017
Krzysztof Makowski Data urodzenia: 13.01.1991 Miejsce zamieszkania: Warszawa Telefon: 533267907 Email: krzysztofmakowski13@gmail.com DOŚWIADCZENIE ZAWODOWE Od 03.2014 (w toku) Od 2011 (w toku) Od 2011-2013
- praca w Pracowni Architektonicznej: Piotr Bujnwoski Architekt - współpraca z Biuro Architektoniczne Makowski i Sołdek - asystekt w szkole rysunku “DOMIN”
DOŚWIADCZENIE NON-PROFIT 2012 - 2013
- wolontariusz w Fundacji TUS - współtworzenie witryny www.niepełnosprawnik.pl
WYKSZTAŁCENIE 2011 (w toku)
- Wydział Architektury i Urbanistyki Politechniki Warszawskiej
2008-2010
- Państwowa Szkoła Muzyczna II stopnia w Warszawa, instrument – kontrabas
2007 - 2010
- Liceum Ogólnokształcące nr 13 w Szczecinie
ZAINTERESOWANIA Muzyka (rock alternatywny) Gra na gitarze basowej Architektura regionalna Konserwacja
2
SPIS TREŚCI 3
| 01
DOM KULTURY WIEJSKIEJ ADAPTACJA ZABYDTKOWEGO KOŚCIOŁA W KARSIBORZE
| 02
DOM ATRAIALNY NA SASKIEJ KĘPIE W WARSZAWIE
| 03
IZBA PAMIĘCI PRZY CMĘTARZU POWSTAŃCÓW WARSZAWY W WARSZAWIE
| 04
PAWILON EDUKACYJNY NA TERENIE GOLĘDZINOWA W WARSZAWIE
01|
DOM KULTURY WIEJSKIEJ W KORSIBORZU
| PRACA DYPLOMOWA INŻYNERSKA | ADAPTACJA ZABYTKOWEGO KOŚCIOŁA W KARSIBORZU | PROMOTOR: DR INŻ. ARCH. MARCIN GÓRSKI 4
IDEA PROJEKTU Główną ideą projektu jest zachowanie w możliwie szerokim zakresie wartości zabytkowych (naukowej, historycznej i artystycznej), oryginalnych struktur budowlanych i autentycznej substancji obiektu zabytkowego, relacji funkcjonalnych (w tym systemu komunikacyjnego) obiektu użyteczności publicznej z tradycyjną zabudową mieszkalną. Proponuje się jednocześnie inplantację nowej funkcji (z uwagi na brak konieczności i możliwości utrzymania czy przywrócenia funkcji pierwotnej) spełniającej oczekiwania społeczne oraz zaprezentowanie możliwości uratowania zdewastowanej tkanki historycznej, poprzez zachowawczą konserwację konstrukcji i architektury obiektu kościelnego. Dodatkowy, nowy i uzupełniający obiekt architektoniczny jest potraktowany jako forma niedominująca, niekonkurująca z zabytkiem, mu podporządkowana i gwarantująca właściwą - optymalną - ekspozycję obiektu zabytkowego i jego walorów krajobrazowych wraz z funkcją dominanty architektonicznej we wnętrzu urbanistycznym. Spełniając wymogi i standardy współczesnego obiektu przeznaczonego na cele edukacyjno-kulturalne oraz utworzenie miejsca animacji kulturalnej miejsce ma wpływać pozytywnie na rozwój społeczny funkcjonowania całej społeczności wiejskiej. Uratowanie obiektu zabytkowego i forma opracowania materiałowego oraz przestrzennego budynku uzupełniającego mają również na celu utrzymanie i wyeksponowanie tradycyjnego charakteru zabudowy historycznej dawnego centrum zespołu zabudowy wiejskiej. Jednym z założeń jest docelowe podbudowywanie tożsamości lokalnej będącej źródłem dumy również poprzez niwelowanie niekomfortowego poczucia lekkomyślnie odrzuconego dziedzictwa i ostatecznie przyjęcie za nie pełnej odpowiedzialności. IDEA KONSERWATORSKA Celem adaptacji kościoła w Karsiborzu na obiekt o funkcji kulturalnej jest ekspozycja zabytku oraz przywrócenie wartości użytkowych w budynku kościelnego. Działania te łączą ze sobą zabiegi konserwatorskie oraz adaptacyjne. Główne założenia to: - uczytelnienie historycznych form i funkcji budynku, - zaadaptowanie budynku kościelnego do nowej funkcji kulturalnej, - konserwacja zabytkowej tkanki, minimalna ingerencja w tkankę zabytkową przy jednoczesnym zachowaniu funkcjonalności i dostosowania do potrzeb współczesnego użytkownika, - jednoznaczne odróżnienie nowo-projektowanych elementów od tych historycznych. - projekt zakłada odbudowę budynku kościelnego w jego historycznej formie, lecz z elementami współczesnymi, które wynikają z przystosowania go do współczesnej funkcji.
5
SYTUACJA
6
skala 1:500
0
5
25 m
RZUT PARTERU
7
skala 1:200
0
2
10 m
PRZEKRÓJ A-A
skala 1:200
0
1
PRZEKRÓJ B-B
5m
8
skala 1:200
0
1
5m
9
ELEWACJA POŁUDNIOWA
skala 1:200
0
1
ELEWACJA ZACHODNIA
5m
10
skala 1:200
0
1
5m
ELEWACJA PÓŁNOCNA
skala 1:200
0
1
ELEWACJA WSCHODNIA
5m
11
skala 1:200
0
1
5m
12
DETAL skala 1:50
13
0
1
3m
02|
DOM ATRIALNY NA SASKIEJ KĘPIE W WARSZAWIE
| PROJEKT STUDENCKA - DOM JEDNORODZINNY | 1 MIEJSCE DLA NAJLEPSZEGO PROJEKTU DOMU JEDNORODZINNEGO NA WAPW | PROWADZĄCY: ARCH. MACIEJ MIŁOBĘDZKI, ARCH. MARCIN SADOWSKI 14
SYTUACJA
skala 1:1000
0
5
25 m
DOM ATRIALNY Idea projektu narodziła się z połączenia charateru, historii, atmosfery oraz zdefiniowanych potrzeb użytkowników domu. Dom mieści się na działce położonej na ulicy Irandzkiej na Saskiej Kępie. Usytuowany jest wśrud modernistycznej zabudowy z XX wieku. Historyczny zarys ma ogromny wpływ na jego bryłę, charater i założenie budynku. Dom wpisuje się w otaczającą dom zieleń, a forma nie konkuruje z zabudową autorstwa wybitnych architektów. Bryła ma charakter domu atrialnego, lecz życie w nim się nie toczy jedynie wokół centralnego punktu. Dom otwiera się ogród. Założenie te współgrają z działką i wykorzystują ją w całości. Charakterystyczną cechą budynku atrialnego jest to, że pomieszczenia skierowane są nie na zewnątrz, a do centralnej części budynku, którą jest mały dekoracyjny ogródek, zwany atrium. Typowy dom atrialny posiada wejście od zewnątrz, a wszystkie ważne okna domu otwierają się na dziedziniec, który skupia w sobie życie mieszkańców. Dom atrialny nie zamyka się na otoczenie, wsółgra i otwiera się również na zewnątrz.
15
16
17
RZUT PARTERU 18
skala 1:100
0
1
5m
RZUT PIĘTRA 19
skala 1:100
0
1
5m
ELEWACJA FRONTOWA
skala 1:100
ELEWACJA ZACHODNIA
skala 1:100
20
0
1
5m
0
1
5m
ELEWACJA WSCHODNIA
skala 1:100
ELEWACJA PÓŁNOCNA
skala 1:100
21
0
1
5m
0
1
5m
PRZEKRÓJ A-A
skala 1:100
PRZEKRÓJ B-B
skala 1:100
22
0
1
5m
0
1
5m
PRZEKRÓJ C-C
23
skala 1:100
0
1
5m
03|
IZBA PAMIĘCI PRZY CMĘTARZU POWSTAŃCÓW WARSZAWY W WARSZAWIE
| PROJEKT KONKURSOWY - 1 MIEJSCE | KONKURS NA OPRACOWANIE KONCEPCJI ARCHITEKTONICZNEJ IZBY PAMIĘCI PRZY CMENTARZU POWSTAŃCÓW WARSZAWY NA WOLI | ZESPÓŁ PROJEKTOWY: Piotr Bujnowski, Maciej Koczocik, Martyna Rowicka, Karina Jędrak, Krzysztof Makowski 24
Pamięć i architektura Czym jest pamięć i jaka jest jej rola w tworzeniu tożsamości ? Jak nadać tworowi budowlanemu tak żywych cech, aby sam się pamięcią wykazał ? Cmentarz sam w sobie jest formą symbolicznego zapisania pamięci o ludziach i ich życiu. Projekt Izby Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy na Woli ma być zwieńczeniem starań o utrwalenie pamięci i tożsamości mieszkańców Warszawy poległych w czasie II wojny światowej i Powstania Warszawskiego. Proponowany obiekt jest „budynkiem - świadkiem” zbudowanym z materiałów, które wraz z czasem ulegają przemianie, starzeją się, właśnie pamiętają i zapamiętają. Pamięć można podzielić na tę chwilową i trwałą. Mroczne, wyostrzające zmysły korytarze budynku wyłożone są posadzką z ciężkich stalowych płyt hutniczych. Wraz z upływem czasu metal śniedzieje, chropowacieje, wtapia się w cień całego korytarza. Wyłącznie w miejscach, w których chodzą ludzie, ulega ścieraniu - to pamięć trwała. Każdy kolejny gość izby pamięci swoimi krokami wpisuje się w historię budynku. Proste, mechaniczne zjawisko staje się formą podpisu, fizyczną kondolencją i szacunkiem dla wszystkich zdarzeń, którym poświęcono to miejsce. Kolejne kroki postawione na wewnętrznej ścieżce - korytarzu, dzięki pustce pozostawionej pod warstwą metalu, wydają głuche, rytmiczne dźwięki, impulsy zamieniające się w zanikające echo - pamięć chwilowa.Betonowe masywne ściany tak twarde i niewzruszone, monolityczne, wydaje się, że są wyrwane z panowania czasu niczym ściany grobowca, a jednak na swój sposób, także wykazujące formy pamięci. Również tej chwilowej, jak cienie drzew wędrujące po powierzchni czy kruszywo (mika, szkło, kwarc) wtopione w beton. Minerały dodane do kolejnych warstw betonu tworzących mur przy odpowiednim, całkowicie indywidualnym, niepowtarzalnym kącie padania światła powodują że ściana mruga i świeci. Układ funkcjonalny Budynek Izby Pamięci składa się z czterech bloków mieszczących konkretne funkcje, ograniczonych dwiema, masywnymi ścianami. Kompozycja bloków rozłożonych pomiędzy równoległymi murami, tworzy obejście połączone z korytarzami wejściowymi do budynku. W strefie wejściowej od strony ulicy Wolskiej, znajduje się blok z salą edukacyjną przeznaczoną do prelekcji, wykładów, warsztatów dydaktycznych czy wyświetlania filmów i archiwaliów. Naprzeciw bloku dydaktycznego jest przestrzeń poświęcona magazynowaniu, będąca schowkiem zarówno technicznym jak i z możliwością przechowywania materiałów archiwalnych czy dydaktycznych zgodnie z wolą administratora Izby Pamięci. Strefę wejściową ogranicza południowa ściana najważniejszego bloku, mieszczącego w sobie salę ekspozycyjną. Sala z doświetleniem górno-bocznym oraz kombinacją oświetlenia naturalnego w otworach łupiny dachowej wraz ze sztucznym, zależnym od kompozycji wystawy. Masywne ściany, stają się materią kryjącą w sobie wszelkie elementy multimedialne i technologiczne, przydatne przy budowaniu kompozycji interaktywnej wystawy. Mury w wyżłobionych w masie niszach, prezentują zbiory i pamiątki. Ekspozycja i budynek stają się jednością. Architektura sama służy zaprezentowaniu zbiorów. W północnej ścianie znajduje się wydrążona w niej przestrzeń „reżyserki”- miejsce sterowania elementami multimedialnymi, dźwiękiem, oświetlaniem czy jego zacienianiem. Przestrzeń sali ekspozycyjnej daje możliwość elastycznej kreacji wystaw czy większych wydarzeń, jak wykłady czy prezentacje z publicznością. Kolejny blok, stanowi właściwe zakończenie Izby Pamięci od strony północnej. Mieści się w nim zaplecze sanitarne z toaletami, schowek techniczny oraz skromna przestrzeń dla potencjalnej administracji czy obsługi Izby Pamięci.
25
SYTUACJA
skala 1:500
0
5
25 m
Do Izby Pamięci prowadzi ścieżka, będąca przedłużeniem jednej z osi prostopadłych do osi głównej założenia prof. Romualda Gutta. Idąc ścieżką, mijamy kolejne drzewa, których cienie tworzą wzorzystą posadzkę na nawierzchni prowadzącej do Izby Pamięci. Jeszcze nie czujemy atmosfery cmentarza. W połowie drogi z wejścia na teren parku, a osią Gutta, pojawia się surowa i prosta bryła budynku. Powoli zanurzamy się w półmrok, odcięty od kontaktu z otoczeniem. Rozproszone światło wpadające z góry oraz przez wąskie szpary wzdłuż muru, lekko i delikatnie, definiuje drogę, którą się poruszamy.Ulegamy wyciszeniu, może zadumie. Głuche, rytmiczne dźwięki kroków na metalowych ciężkich płytach i delikatne echo, wzmagają refleksję. Ścieżka odcięcia od codzienności, blichtru, dźwięków miasta, wszelkiej jaskrawości, przygotowała nas na kolejny k rok. W jednej ze ścian, wzdłuż których się poruszaliśmy, znajdujemy wejście, które swą grubością wydrążenia uświadamia z jaką, „poważną” materią mamy do czynienia. Posadzka pod nogami zmienia się, stalowe płyty przechodzą w masywną gładką posadzkę z zatartego i utwardzonego betonu. Wchodzimy do wysokiej i obszernej sali. Masywne mury, okazują się tworzywem, materią z wyrzeźbionymi niszami, otworami, schowkami dla archiwów pamięci, ekspozycji, edukacji. Emocje i zmysły poruszane w czasie wędrówki, zapewniają dokładne zapamiętanie każdego szczegółu z historii, w której właśnie wzięliśmy udział. Zaczynamy wszystko rozumieć, pamiętać. W ten sposób, dokładamy swoją cegiełkę w tworzeniu czy odbudowywaniu tożsamości, pamięci. Opuszczamy stopniowo zacienione przestrzenie. Echo zanika, a dźwięki i kontury otoczenia powracają z uderzeniem jasności światła z zewnątrz, spoza Izby Pamięci. Zostajemy z nowymi doświadczeniami, dostrzegamy, że podążyliśmy krokiem, śladem wielu ludzi wcześniej, połyskującą, wypolerowaną bruzdą podłogi. Przed nami połowa drogi do założenia Gutta. Widzimy tablice pamięci, poświęcone poległym. Niezależnie mocowane do monolitycznych podkładów metalowe płytki przywracają tożsamość i indywidualizm . 26
27
C
B
7.
5.
7.
4.
3.
8.
1.
6. A
A
7.
2.
9.
DETAL B
C
RZUT PARTERU
skala 1:100
0
1
OPIS POMIESZCZEŃ: 1. PRZESTRZEŃ PREZENTACYJNA 2. SALA EDUKACYJNA 3. POMIESZCZENIE GOSPODARCZE / MAGAZYNEK 4. POMIESZCZENIE TECHNICZNO - GOSPODARCZE 5. TOALETY DLA ZWIEDZAJĄCYCH 6. POMIESZCZENIA OBSŁUGI 7. ŚCIEŻKA WYCISZENIA 8. STREFA WEJŚCIOWA 9. MUR PAMIĘCI
28
5m
29
ELEWACJA ZACHODNIA
30
skala 1:100
0
1
5m
31
PRZEKRÓJ A-A
PRZEKRÓJ B-B
skala 1:100
0
1
5m
32
PRZEKRÓJ C-C
skala 1:100
skala 1:100
0
1
5m
0
1
5m
1. 2. 3. 1.
+ 4,95
4.
+ 4,00
DETAL skala 1:50 0
1
OZNACZENIA DETALU 1.
6. 7.
33
1A.
6. + 0,00 5.
1. 1A. 2. 3. 4. 5. 6. 7.
3m
ŚCIANA ŻELBETOWA MONOLITYCZNA LINIA PRZERWY TECHNOLOGICZNEJ IZOLACJA TERMICZNA PRZESZKLENIE POMIESZCZEŃ WYDZIELONYCH TERMICZNIE IZOLACJA PRECIWWODNA DACHU PŁYTY STALOWE HUTNICZE, WALCOWANE GR. 18 mm LISTWA MOSIĘŻNA PREPATYNOWANA GR. 10 mm ŻWIR PŁUKANY, BIAŁY 30-60 mm
04|
PAWILON EDUKACYJNY NA TERENIE GOLĘDZINOWA W WARSZAWIE
| PROJEKT KONKURSOWY - 3 MIEJSCE | KONKURS NA OPRACOWANIE KONCEPCJI ARCHITEKTONICZNEJ PAWILONU EDUKACYJNEGO WRAZ Z ZAGOSPODAROWANIEM TERENU, POLANĄ REKREACYJNĄ ORAZ OBIEKTAMI TOWARZYSZĄCYMI NA TERENIE GOLĘDZINOWA W WARSZAWIE | ZESPÓŁ PROJEKTOWY: Piotr Bujnowski, Martyna Rowicka, Karina Jędrak, Maciej Koczocik, Krzysztof Makowski 34
SYTUACJA
skala 1:500
0
35
5
25 m
Pawilon w pejzażu. Głównymzałożeniem pracy jest stworzenie charakterystycznego punktu w przestrzeni z jednoczesnym uszanowaniem istniejącego krajobrazu wybrzeża Wisły. Pawilon powinien sprawiać wrażenie jakby „Tu był od dawna”. Lokalizacja ścieżek, pomostów i tarasów ma za zadanie stworzyć atrakcyjną osnowę-sieć komunikacyjną wokół pawilonu integrującą wszystkie funkcje zagospodarowania terenu z „zastanymi, ulubionymi”, istniejącymi już kierunkamiprzemieszania się okolicznych mieszkańców i spacerowiczów. Budynek pawilonu edukacyjnego proponujemy zlokalizować równolegle do brzegu Wisły w środkowo-wschodniej części terenu przewidzianego pod zabudowę. Lokalizacja ta w połączeniu z linearnym układem rzutu budynku i tarasów wokół niego w naturalny sposób umożliwia obserwację brzegu rzeki. Pozwala również na wygodne skomunikowanie z parkingiem i stacją Veturilo usytuowanymi w południowo-wschodnim narożniku terenu. Usytuowanie pawilonu wąską szczytową częścią w kierunku głównych tras komunikacji samochodowej i kolejowejz jednoczesnym przesunięciem głównych funkcji do północnej częścipawilonuumożliwia maksymalne zmniejszenie negatywnego oddziaływania akustycznego na budynek i jego użytkowników. Obiekty gospodarstwa wiejskiego proponowane są wzdłuż wschodniejgranicy terenu, pomiędzy pawilonem i Wybrzeżem Puckim.Ich lokalizacja i sposób zagospodarowania umożliwia z jednej strony wygodną obsługę komunikacyjną z Wybrzeża Puckiego z drugiej zaś pozwala namożliwie bliskikontakt użytkowników pawilonu i tarasów wokół niego z funkcjami gospodarstwa. Okólniki przylegające od północnej strony do zespołu stajni i obory widoczne są z pomieszczenia sali wielofunkcyjnej i tarasówjak równieżz przecinającej cały terenścieżki łączącej parkiosiedle mieszkaniowe z groblą. Podstawowe elementy funkcjonalne zagospodarowania terenu zlokalizowane są w centralnej częścidziałki pomiędzy pawilonem edukacyjnym a brzegiem Wisły. Miejsca na ogniskasąbezpośrednio widocznez pomieszczeń obsługi pawilonu. Ścieżki pomiędzypolanami kwiatowymi wiodą spacerowiczówdo zadaszonej przestrzeni wejściowej do pawilonu. Polana sportowa i plac zabaw umieszczone w północnej i północno-wschodniej części działki oddalone są od strefy ruchu samochodowego i brzegu rzeki.
36
37
38
39
40
41
RZUT PARTERU
skala 1:125
0
OPIS POMIESZCZEŃ: 1. SALA WIELOFUNKCYJNA 2. MAGAZYN SALI WIELOFUNKCYJNEJ 3. MAGAZYN ZEWNĘTRZNY 4. TOALETA MĘSKA 5. TOALETY DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH 6. TOALETA DAMSKA 7. SZATNIA DLA GOŚCI 8. HOLL WEJŚCIOWY 9. POKÓJ ADMINISTRACYJNY 10. POKÓJ OCHRONY 11. PRZESIONEK 12. MAGAZYN NA SPRZĘT OGRODNICZY 13. ŚMIETNIK
42
1
5m
ELEWACJA PÓŁNOCNA 0
1
skala 1:125 5m
ELEWACJA ZACHODNIA 0
1
1
0
1
5m
skala 1:125 5m
ELEWACJA WSCHODNIA 0
ELEWACJA POŁUDNIOWA
skala 1:125 5m
43
skala 1:125
PRZEKRÓJ A-A
PRZEKRÓJ B-B
44
skala 1:100
skala 1:100
0
1
5m
0
1
5m
45
K R Z Y S Z T O F
M A KO W S K I
telefon: 533267907 e-mail: krzysztofmakowski13@gmail.com