46 χρόνια από το θάνατο του ΤΣΕ >> Φωτεινό σύµβολο για τους επαναστάτες όπου Γης «Να κρατήσετε µέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε βαθιά κάθε αδικία που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε.», είπε κάποτε ένας άνθρωπος που είδε την ζωή και τον κόσµο µε διαφορετικό µάτι. O λόγος για τον επαναστάτη Ερνέστο Τσε Γκεβάρα του οποίου το όνοµα ταξιδεύει παντού φωτίζοντας τους επαναστάτες όπου Γης. Είναι ανάµεσα µας, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, στο δωµάτιο του κάθε νέου, στο σπίτι κάθε εργάτη,, ένα αγνό σύµβολο αγώνα, ένας ζωντανός θρύλος. Ζει και εµπνέει τον κάθε άνθρωπο που θέλει να ονειρεύ ονειρεύεται και να παλεύει για ένα καλύτερο κόσµο. Ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής στις 14 του Ιούνη το 1928 και µεγάλωσε σε µια οικογένεια µορφωµένη και µε προοδευτικές αντιλήψεις. Από µικρός αγαπούσε τα γράµµατα και διάβαζε ιάβαζε ότι έπεφτε στα χέρια του και ιδιαίτερα έργα έ µε προοδευτικό δευτικό περιεχόµενο. Παρά το γεγονός ότι υπέφερε από άσθµα, ήταν από µικρός πολύ δραστήριος. Σπούδασε ιατρική και εξάσκησε την πρακτική του σε διάφορα µέρη της Λατινικής Αµερικής γνωρίζοντας τους λαούς της και τα προβλήµατα τους. Αντιλαµβανόταν την ιατρική ως το µέσο για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον απλό άνθρωπο. Σε νεαρή ηλικία, δέχτηκε προοδευτικές επιδράσεις από το περιβάλλον του στηνν Αργεντινή και στη συνέχεια για να ικανοποιήσει την ανάγκη του να γνωρίσει καλύτερα την πατρίδα του, την Λατινική Αµερική, ξεκίνησε το 1951 στην ηλικία των 23 ετών ένα ταξίδι µε τον αδελφικό του φίλο Αλπέρτο Γκρανάδο. Αφετηρία του ταξιδιού ήταν η πόλη Κόρντοβα και προορισµός η Νότια και Κεντρική Αµερική. Το ταξίδι αυτό συνέβαλε καθοριστικά στην συνείδηση του αφού ο Τσέέ διαπίστωσε ότι οι χώρες τις Λατινικής Αµερικής είχαν πολλά κοινά στοιχεία που τις ενώνουν. Σε όλες τις χώρες ανεξαιρέτως υπήρχ υπήρχαν τα στοιχεία της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της εκµετάλλευσης, της αδικίας και της καταπίεσης των λαών. Η καταστάσεις που παρατ παρατήρησε στη διάρκεια των ταξιδιών του, τον οδήγησ οδήγησαν σε πιο έντονη µελέτη της µαρξιστικής ιδεολογίας.
Μετά την αποφοίτηση του από την Ιατρική σχολή το 1953, ταξίδεψε στην Γουατεµάλα. Έζησε από κοντά τα δραµατικά γεγονότα της χώρας αυτής και τις εγκληµατικές ενέργειες του αµερικανοκίνητου δικτατορικού καθεστώτος, που έπνιξε στο αίµα την αντίδραση του λαού της Γουατεµάλας. Στη συνέχεια πορεύθηκε προς την Βόρεια Αµερική και το Μεξικό αφήνοντας το στίγµα του στην Βολιβία, το Περού, τον Ισηµερινό, την Κολοµβία, τον Παναµά, την Κόστα Ρίκα και το Σαλβαδόρ. Στο Μεξικό έγινε η πρώτη του συνάντηση µε τον Φιντέλ Κάστρο. Προς τα τέλη του 1956 ο Ερνέστο ήταν ένας από τους 82 επιβάτες του θρυλικού πλοιαρίου «Γκράνµα» που βρέθηκαν στην Κούβα για να προετοιµάσουν τον ένοπλο αγώνα για την ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα. Με την δράση του και τον δυναµισµό του κέρδισε την εµπιστοσύνη των υπόλοιπων ανταρτών καθώς και του κουβανικού λαού. Η ελπίδα του λαού για ανατροπή της δικτατορίας του Μπατίστα αναγεννιέται. Η κατάργηση της καταπίεσης βρίσκεται στο προσκήνιο και αποτελεί λαϊκή απαίτηση. Μετά από τρία χρόνια αντάρτικου, το 1959, ο Τσέ Γκεβάρα και ο Φιντέλ υλοποίησαν τον πρωταρχικό τους στόχο και απελευθέρωσαν την Κούβα από τον δικτάτορα Μπατίστα. Στην συνέχεια ο Τσε παίρνει µε προεδρικό διάταγµα την κουβανέζικη υπηκοότητα και στην συνέχεια συµµετέχει στην Επαναστατική Κυβέρνηση την οποία θα υπηρετήσει από διάφορα υπουργεία και τµήµατα. Μέσα από την ακούραστη δουλειά, αναδείχθηκε ως πρωτοπόρος εργάτης του σοσιαλισµού δίνοντας την µάχη εντός και εκτός της χώρας. Στις 14 Μάρτη του 1965 είναι η τελευταία δηµόσια εµφάνισή του στην Αβάνα και την 1 Απρίλη γράφει τα αποχαιρετιστήρια γράµµατα, στους γονείς, στα παιδιά του και στον Φιντέλ Κάστρο σηµειώνοντας χαρακτηριστικά πως «τώρα χρειάζεται η σεµνή µου βοήθεια σε άλλες χώρες της υδρογείου». Έπειτα φεύγει για το Κονγκό και την Βολιβία για να οργανώσει και εκεί αντάρτικο κίνηµα. Στη Βολιβία µετά από µάχη συνελήφθηκε από συνεργάτες της CIA και δολοφονήθηκε στις 9 του Οκτώβρη του 1967. Ο Τσε, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο θέµα της Κύπρου, σε οµιλία που απηύθυνε στα Ηνωµένα Έθνη, εκφράζοντας αλληλεγγύη και συµπαράσταση στο λαό του νησιού, για τις δύσκολες στιγµές που περνούσε την περίοδο που αγωνιζόταν για την διασφάλιση της ανεξαρτησίας του, ενάντια στον Ιµπεριαλισµό και τον σοβινισµό. Το µεγαλείο του Άνθρωπου αγωνιστή κα επαναστάτη αποτυπώνεται µέσα από το τελευταίο γράµµα που άφησε στα παιδιά του: «...σαν έρθει η µέρα, που θα διαβάσετε αυτό το γράµµα, θα πει πως ο πατέρας σας έχει φύγει από κοντά σας. Ο πατέρας σας είναι ένας άνθρωπος, που ενεργεί όπως σκέφτεται. Και που σίγουρα έµεινε πιστός στις πεποιθήσεις του. Προπάντων να κρατήσετε µέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε βαθιά κάθε αδικία που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε, σε οποιοδήποτε σηµείο και αν είναι του κόσµου. Αυτή είναι η πιο ωραία αρετή ενός επαναστάτη » Εφηµερίδα «Νεολαία» - Τεύχος Οκτωβρίου 2012