Εθνική Αντίσταση 73 χρόνια µετά την επίθεση του ιταλικού αλικού φασισµού στην Ελλάδα, η «επίσηµη» ιστορία επιµένει να κάνει λόγο για το διαβόητο «ΟΧΙ» του Μεταξά. Προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, το ιστορικό και αντιστασιακό ΟΧΙ στον ιµπεριαλισµό του Μουσολίνι, ο οποίος απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική κή µεθόριο, ειπώθηκε και έγινε πράξη από τον ελληνικό λαό και όχι από τον εκφραστή του φασισµού στην Ελλάδα ο οποίος δεν έκρυβε το θαυµασµό του για τα καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Η κατάκτηση της Ελλάδας από το γερµανοϊταλικό και το βουλγαρικό φασισµό, το 1941, όξυνε στο έπακρο τις αντιθέσεις ενώ έβαλε σεε µεγάλες δοκιµασίες τον ελληνικό λαό. Το ΚΚΕ, σε µια πολύ δύσκολη περίοδο για το ίδιο, εξαιτίας του διεθνούς και εσωτερικού συσχετισµού ατέλαβε τιτάνια προσπάθεια οργάνωσης της εθνικής αντίστασης και ανέπτυξε δυνάµεων, κατέλαβε σθεναρή δράση. Έτσι από τις αρχές του Σεπτέµβρη του 1941 στελέχη του ΚΚΕ συγκεντρώνονται µε σκοπό την ίδρυση ενός εθνικοαπελευθερωτικού µετώπου. Το ΚΚΕ καλεί όλα τα πολιτικά κόµµατα της τ εποχής σε κοινό αγώνα. Στο κάλεσµά του δεν ανταποκρίνονται τα α αστικά κόµµατα της εποχής εποχής, αφού αντιλαµβάνονταν ότι η απελευθέρωση µέσω ενός παλλαϊκού κινήµατος, θα ήταν η απαρχή για την επικράτηση των λαών, άρα για αυτούς η απώλεια της πολιτικής ηγεµονία ηγεµονίας. Έτσι στις 27 Σεπτέµβρη 1941, σε ένα µικρό σπίτι στη Αθήνα αντιπρόσωποι από το ΚΚΕ και τα άλλα κόµµατα υπόγραψαν το ιδρυτικό κείµενο του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου, Μετώπου του ΕΑΜ. Σύµφωνα µε το ιδρυτικό κείµενο σκοπός του ΕΑΜ, ήταν η απελευθέρωση του Έθ Έθνους από τον ναζιστικό ζυγό και η κατοχύρωση του δικαιώµατος του ελληνικού λαού να αποφασίσει µόνος του για τον τρόπο διακυβέρνησης του. Επίσης σκοπός του ΕΑΜ ήταν η διατήρηση ακµαίου απελευθερωτικού πνεύµατος από τον ελληνικό λαό καθώς και η εξασφάλιση συνεργασίας συ µε τις δυνάµεις εκείνες που πολεµούσαν τον άξονα. Στις 16 του Φλεβάρη λεβάρη 1942 δηµιουργείται το ένοπλο τµήµα του ΕΑΜ, ο Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός,, ο ΕΛΑΣ. Η διοίκηση του ΕΛΑΣ ήταν τριµελής. Είχαν αναλάβει ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης σαν στρατιωτικός διοικητής, ο Βασίλης Σαµαρινίωτης αντιπρόσωπος του ΕΑΜ και πρωτοκαπετάνιος ο Άρης Βελουχιώτης.
Ο ΕΛΑΣ είχε φτάσει στο σηµείο να αριθµεί κοντά στους 50.000 µαχητές. Με σωστή στρατιωτική εκπαίδευση αλλά και πολιτική καθοδήγηση οι ηρωικοί µαχητές του ΕΛΑΣ είχαν φέρει καίρια πλήγµατα στις δυνάµεις κατοχής. Απελευθέρωσαν µέχρι την άνοιξη του 1944 τα 2/3 της χώρας και είχαν καθηλώσει 8 από τις 12 µεραρχίες που διατηρούσε στην Ελλάδα η ναζιστική Γερµανία. Μια από τις πιο σηµαντικές ενέργειες του ΕΛΑΣ ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάµου, ενέργεια που απέκοψε τον εφοδιασµό των ναζιστικών δυνάµεων στην Βόρεια Αφρική. Επίσης σηµαντικές ήταν οι επιχειρήσεις στον θεσσαλικό κάµπο που απέτρεψαν την κλοπή της σοδειάς των αγροτών από τους κατακτητές. Άξιος συµπαραστάτης του ΕΛΑΣ, το Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό, το ΕΛΑΝ, που αριθµούσε πάνω από 100 σκάφη και 1200 µαχητές. Τον Μάρτη του 1944 δηµιουργήθηκε η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), γνωστή και ως κυβέρνηση του βουνού. Σκοπό είχε να διοικήσει τις απελευθερωµένες, από τον ΕΛΑΣ περιοχές. ∆ηµιούργησε προϋποθέσεις για λαϊκή κυριαρχία σε αυτές τις περιοχές και διενήργησε τοπικές εκλογές στις οποίες για πρώτη φορά είχαν δικαίωµα ψήφου νέοι από 18 χρονών και οι γυναίκες. Η ελληνική νεολαία δεν θα µπορούσε να µείνει αµέτοχη στον αγώνα που έδινε ο ελληνικός για την απελευθέρωση από τον ναζιστικό ζυγό. Έτσι στις 23 του Φλεβάρη σε ένα µικρό σπίτι στην ∆ουκίσσης Πλακεντίας 3, στη συνοικία Αµπελόκηποι της Αθήνας ιδρύεται η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νεολαίας (ΕΠΟΝ). Η ΕΠΟΝ στην ουσία δηµιουργήθηκε από την συνένωση δέκα αντιστασιακών νεολαιών της εποχής, µε πρωτοβουλία της Οµοσπονδίας Κοµµουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και ήταν η έκφραση του ΕΑΜ στους νέους. Από την πρώτη στιγµή, η ΕΠΟΝ αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας. Η ΕΠΟΝ συσπείρωσε γύρω στις 600.000 νέους και έδωσε στον ένοπλο αγώνα 32.000 µαχητές από τους οποίους οι 1.300 έχασαν την ζωή τους στην µάχη. Η αντίσταση που προέβαλε ο ελληνικός λαός µε πρωτοπόρο τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ οδήγησε στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τους ναζί, όµως δέχθηκε πλήγµα από τους βρετανούς συµµάχους και τον Αµερικάνικο ιµπεριαλισµό που µε την απελευθέρωση τάχτηκαν µε την ελληνική αστική τάξη και πολέµησαν τον ΕΑΜ καταλήγοντας στα ∆εκεµβριανά και τον εµφύλιο πόλεµο όπου εκεί γράφτηκε η εποποιία του ∆ηµοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Η πείρα της Εθνικής Αντίστασης των χρόνων 1941-1945 δείχνει ακριβώς ότι οι αγωνιζόµενοι λαοί δεν έχουν τίποτα άλλο να αντιπαρατάξουν από τον µαζικό πολιτικό αγώνα. Τέτοιοι αγώνες αποτελούν παραδείγµατα ανιδιοτελούς, οικουµενικού και πανανθρώπινου αγώνα ενάντια στην πλέον ακραία έκφραση του καπιταλισµού, το ιµπεριαλισµό!