Οκτωβριανή Επανάσταση Το βράδυ της 25ης του Οκτώβρη 1917 – 7 του Νιόβρη µε το νέο ηµερολόγιο – ο Βλαντιµίρ Ιλίτς Λένιν ανεβαίνοντας στο βήµα του ∆ευτέρου Πανρωσικού Συνεδρίου των Σοβιέτ διακήρυξε: «Η σοσιαλιστική επανάσταση για την οποία πάντα µιλούσαν οι Μπολσεβίκοι, έχει συντ συντελεστεί»! Η δήλωση εκείνη ήταν η ληξιαρχική πράξη της γέννησης µιας νέας εποχής για τον κόσµο ολόκληρο ολόκληρο. Της εποχής του περάσµατος της ανθρωπότητας από τον καπιταλισµό στο σοσιαλισµό. Το παράδειγµα του Οκτώβρη και η επαναστατική του επίδραση συγκλόνισαν τον πλανήτη. Έντροµοι οι δυνάστες είδαν ένα πραγµατικό κίνδυνο να ξεπροβάλλει και να τους απειλεί. Γεµάτοι ελπίδα και προσδοκίες οι λαοί κινητοποιήθηκαν στον αγώνα για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Το µήνυµα του Οκτώβρη έφτασε και στη δική µας µικρή πατρίδα. Παιδί του Οκτώβρη είναι και το Κόµµα µας το Κοµµουνιστικό Κόµµα Κύπρου ΑΚΕΛ του ου οποίου τα 80χρονα τιµούµε µε συγκίνηση και υπερηφάνεια. Ένα δηµιούργηµα το Οκτώβρη που οι εργαζόµενοι αυτού του τόπου το κατέστησαν µε τους αγώνες και τις θυσίες τους την µεγαλύτερη πολιτική και κοινωνική δύναµη. Ο καπιταλισµός µε όλες του τις αντιθέσεις ήταν παρών στην Ρωσία στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Τα φεουδαρχικά κατάλοιπα όξυναν ακόµα περισσότερο αυτές τις αντιθέσεις. Ο πρώτος παγκόσµιος πόλεµος διαδραµάτισε τισε ρόλο καταλύτη. Επιτάχυνε τη διαδικασία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αλλά και εµβάθυνε και όξυνε τις ήδη υπάρχουσες αντιθέσεις. Η επαναστατική κατάσταση οδήγησε στην πρώτη έκρηξη µε την αστικοδηµοκρατική Επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, που είχε ως αποτέλεσµα την ανατροπή της µοναρχίας. Η αστική τάξη αναρριχήθηκε µεν στην εξουσία αλλά στάθηκε ανίκανη να επιλύσει τα πραγµατικά προβλήµατα της χώρας. Τότε σήµανε η ώρα των Μπολσεβίκων, που πάλευαν µε υποµονή, ηρωισµό και µεθοδικότητα για να προσδώσουν στην επαναστατική διαδικασία το απαραίτητο στοι στοιχείο της συνειδητής, στοχοπροσηλωµένης δράσης. Της πάλης µε στόχο τον σοσιαλισµό. Μέχρι τον Οκτώβρη του 1917 το Μπολσεβίκικο Κόµµα κατάκτησε την πλειοψηφία στα Σοβιέτ. Η ώρα του σοσιαλιστικού σταδίου της επανάστασης έφτασε. Οι Μπολσεβίκοι βρέθηκαν µπροστά στις προκλήσεις της ιστορίας. Και απάντησαν µε επαναστατικό τρόπο. Ήξεραν ότι µό µόνο ο
σοσιαλισµός θα µπορούσε να βγάλει τη χώρα από τη βαθιά κρίση και να ανοίξει καινούργιες προοπτικές για το ρωσικό λαό. Ο σοσιαλισµός µετά τη νίκη του Οκτώβρη οικοδοµήθηκε µέσα σε φοβερά αντίξοες συνθήκες. Παρόλα αυτά, ο σοσιαλισµός ελευθέρωσε τεράστιες δηµιουργικές δυνάµεις και ένα πρωτόγνωρο επαναστατικό ενθουσιασµό, που κατόρθωσε να κάµει θαύµατα. Με την καθοδήγηση του Κοµµουνιστικού Κόµµατος η επανάσταση µετάτρεψε τη Σοβιετική Ένωση σε µια ισχυρή, βιοµηχανικά προηγµένη χώρα, όπου αναβαθµίστηκε η ποιότητα ζωής του σοβιετικού λαού. Πραγµατοποιήθηκαν άλµατα στον τοµέα του πολιτισµού, της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής µέριµνας. Η Σοβιετική Ένωση έγινε το προπύργιο πάνω στο οποίο συνετρίβη ο χιτλεροφασισµός. Η ύπαρξη της σοσιαλιστικής κοινότητας και η βοήθεια που αυτή απλόχερα πρόσφερε στους λαούς που πάλευαν για την εθνική τους ανεξαρτησία, στάθηκε ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες που οδήγησαν στην κατάρρευση του αποικιοκρατικού συστήµατος του ιµπεριαλισµού. Εµείς εδώ στην Κύπρο γνωρίσαµε από πρώτο χέρι τη σηµασία της συµπαράστασης της Σοβιετικής Ένωσης και των σοσιαλιστικών χωρών στη πάλη για τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της χώρας µας. Και σήµερα που απουσιάζει ο παράγοντας Σοβιετική Ένωση γνωρίζουµε επίσης από πρώτο χέρι τι θα πει να αγωνίζεσαι για την επανένωση της πατρίδας σου στα πλαίσια της λεγόµενης νέας τάξης. Θα µπορούσε να µιλά κανένας για ώρες για τα επιτεύγµατα του σοσιαλισµού. ∆εν ζούσαν οι άνθρωποι πλουσιοπάροχα και όντως είχαν τα προβλήµατα τους. Όµως γνώριζαν ότι αν αρρωστούσαν θα τύγχαναν της αναγκαίας ιατροφαρµακευτικής περίθαλψης χωρίς να πληρώσουν δεκάρα. Γνώριζαν πως όλοι θα µπορούσαν να µορφωθούν χωρίς να σκέφτονται αν έχουν τα αναγκαία οικονοµικά µέσα ή όχι. Γνώριζαν ότι όλοι θα εύρισκαν δουλειά για να ζήσουν µε αξιοπρέπεια. Γνώριζαν ότι ήταν διασφαλισµένη η ίδια αξιοπρέπεια και για τους απόµαχους της δουλειάς αφού την κοινωνική µέριµνα την αναλάµβανε το σοσιαλιστικό κράτος. Μετά το 1990 κάποιοι βιάστηκαν να κηδεύσουν και να θάψουν τον σοσιαλισµό και την κοµµουνιστική ιδέα. Και σήµερα είναι πολλοί που µας βλέπουν σαν απολιθώµατα µιας άλλης εποχής. Σαν ροµαντικούς πεισµατάρηδες που εξακολουθούµε να κυνηγούµε ουτοπίες και χίµαιρες. ∆εν κυνηγούµε ουτοπίες. Τις καρδιές µας ζεσταίνει η φλόγα µιας ιδέας που ξεπήδησε µέσα από την ίδια τη ζωή και που η ίδια η ζωή και η πραγµατικότητα του καπιταλισµού όχι µόνο την κρατά ζωντανή αλλά την καθιστά τόσο επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Φτιασιδώθηκε ο καπιταλισµός αλλά δεν άλλαξε την εκµεταλλευτική και απάνθρωπη του φύση. Και αυτή ακριβώς η φύση του είναι που συσσωρεύει τον πλούτο στους λίγους και επιφέρει την αθλιότητα στους πολλούς. Αυτή η εκµεταλλευτική του φύση γεννά πολέµους και καταστροφές, απειλεί την ίδια τη ζωή στον πλανήτη, γίνεται η αιτία της κάθε αδικίας, της καταπίεσης, του εξανδραποδισµού δισεκατοµµυρίων ανθρώπων. Ας µην µας απογοητεύουν τα πισωγυρίσµατα, από τα οποία είναι γεµάτη η ανθρώπινη ιστορία. Ας µην µας ξεστρατίζουν οι σειρήνες του καπιταλισµού. ∆εν κυνηγούµε την ουτοπία. Υπηρετούµε την ιστορική εξέλιξη. Καθοδηγούµαστε από υψηλά ιδανικά που στο επίκεντρο τους έχουν τον άνθρωπο και το όραµα για ένα πραγµατικά ανθρώπινο κόσµο. Ένα κόσµο της πραγµατικής δηµοκρατίας, της ευηµερίας –υλικής και πνευµατικής- όλων των ανθρώπων, ένα κόσµο του σοσιαλισµού και της ειρήνης. Αποσπάσµατα Οµιλίας Γ. Κολοκασίδη (µέλος του Π.Γ. της Κ.Ε. ΑΚΕΛ) στην εκδήλωση για την Οκτωβριανή Επανάσταση (Λευκωσία, 7 Νοεµβρίου 2005)