Tochtverslagen

Tocht D

Amai, dag twee was toch wel een tocht voor de geschiedenisboeken. 32 km wandelen gaf de godin van chaos blijkbaar genoeg tijd om een bom te droppen op alle wandelaars en vrijwilligers. Toch begon de dag al bij al op een goede noot. Iedereen wist tijdig het brood te bestellen, wat alle wandelaars de kans gaf om met de nodige koolhydraten aan de wandelsessie te beginnen. Een puzzel als eerste tochttechniek gaat duidelijk perfect samen met een stutte met choco. Nu ja, we zouden liegen als we zouden zeggen dat iedereen snel kon vertrekken, want de meiden van Sint-Maarten Loppem gingen blijkbaar voor het wereldrecord ‘om ter langst ontbijten’. Als laatste vertrokken ze samen met ons, maar na zo’n 500m raakten we ze kwijt toen ze met de ganse groep een speeltuin zagen en als leden van het eerste en tweede leerjaar tekeergingen op de glijbaan. We lieten hen daar achter om hen nooit meer terug te zien. Indien je hen spot, laat hen ons weten of bel Child Focus want we zijn bezorgd!

De reden waarom we de arme stakkers achterlieten was omdat wij andere verplichtingen hadden: we wilden namelijk een verhaal schrijven om dag twee voor altijd te onthouden. Ok nee, we zeggen het verkeerd: we wilden JULLIE een verhaal laten schrijven, maar dan op een speciale manier. Elke groep ging verder op de zin van de vorige groep, wat als resultaat het meest onlogische verhaal ooit opleverde. Blader verder om jullie eigen creatie te lezen. De tocht gaf ons de kans om jullie beter te leren kennen en we kwamen tot de conclusie dat jullie toch wel boordevol interessante verhalen zitten. Soms namen die interessante gesprekken echter de bovenhand, zoals bij KSA Izegem die door het gekwetter van hun 35 deelnemers erin slaagden om al tussen postje 1 en 2 verkeerd te lopen. Maar niet getreurd meisjes, jullie waren zeker niet de enige.