Świat Roberta Langdona by Kuba Koncewicz

Świat Roberta Langdona: fakty, mity i teorie naukowe w książkach Browna

Dla niektórych będzie to zapewne małe kompendium wiedzy o ich ulubionych książkach, dla niektórych – trochę ciekawostek o tajnych stowarzyszeniach. Tekst polecam miłośnikom książek Browna, ale też ludziom, którzy chcieliby się dowiedzieć co nieco o tajnych stowarzyszeniach. Nawet jeżeli wiedza tutaj zdobyta byłaby dla Was zbyteczna, zawsze można przecież zabłysnąć przed znajomymi! Pozdrawiam i polecam się na przyszłość. -Jakub Koncewicz

ak, każdy z nas słyszał o tych wzbudzających kontrowersję książkach. Kościół katolicki krytykuje Dana Browna za „Kod Leonarda DaVinci„, później tak samo krytykował film pod podobnym tytułem „Kod DaVinci1„, ostatnio atakował kolejną ekranizację książki, ale już mniej kontrowersyjnej, czyli „Anioły i Demony2„. Dlaczego te książki wzbudziły tak wiele kontrowersji? Każdy racjonalnie myślący człowiek po przeczytaniu książki odbierze ją jako zwykłą fikcyjną powieść poprzeplataną mitami, faktami historycznymi i teoriami naukowymi. Jednak wiele osób nie myśli racjonalnie i szuka w obrazach DaVinci’ego ukrytych znaków, a w książkach Browna ukrywanej prawdy. Tak samo postępują ludzie zajmujący kodem Biblii – biorąc którykolwiek fragment i „rozszyfrowując” go mogą przeczytać nagłówki jutrzejszych gazet, podobnie zresztą można zrobić z innymi książkami, a nawet z książką kucharską – i zwolennicy teorii spiskowych, którzy wierzą, że świat sterowany jest przez jedną złą organizację – Iluminatów. Apeluję: nie wierzmy we wszystko co tylko przeczytamy w jakiejś książce lub 1 Brown D.: Kod Leonarda Da Vinci, wyd. Albatros, Warszawa, 2004. 2 Brown D.: Anioły i Demony, wyd. Albatros, Warszawa, 2004.

5 obejrzymy w telewizji! Mam dosyć liberalne poglądy i uważam, że wszystko jest dla ludzi, ale trzeba podchodzić do wszystkiego z głową. Na początku 2010 roku miała miejsce polska premiera nowej powieści Dana Browna, książki „Zaginiony Symbol”, której bohaterem jest znów, nie kto inny jak, Robert Langdon. Zanim znów wyjdzie jakiś „budzący kontrowersje film”, czy „obrażający uczucia religijne”, chciałbym przedstawić trochę informacji z obu książek i skonfrontować je z rzeczywistością.

Anioly i Demony:

placówce instytutu 3 CERN w Genewie odnaleziono zwłoki jednego z fizyków. Na ciele widnieje wypalony znak zakonu Iluminatów. Do sprawy zabójstwa zostaje wezwany Robert Langdon jako, że jest on fachowcem w dziedzinie tego zakonu. Na miejscu zabójstwa poznaje szefa CERN-u oraz Vittorię – córkę ofiary morderstwa. Okazuje się, że fizyk razem z córką pracowali nad stworzeniem antymaterii 3 CERN: Broszura CERN: często zadawane pytania – przewodnik po LHC, wyd. Państwowa Agencja Atomistyki, Warszawa, 2008

za pomocą Wielkiego Zderzcza Hadronów (LHC)4, a próbki które udało im się stworzyć zostały skradzione. Jako, że antymateria jest bardzo niebezpieczną substancją i musi być zamknięta w podtrzymywanym baterią pojemniku, mają niewiele czasu i ruszają w poszukiwania substancji. Wszystko wskazuje na to, iż antymateria została ukryta w Watykanie, który po wyczerpaniu energii pojemnika ulegnie zniszczeniu. Za całą sprawą stoją Iluminaci, którzy przysięgli zemstę na Kościele katolickim już wiele wieków wcześniej. Akcja rozgrywa się kilka dni po tajemniczej śmierci papieża – władze Kościoła postanawiają wybrać nowego papieża, ale czterech najlepszych kandydatów zostaje porwanych przez zakon. Langdon wraz z Vittorią przemierzają ulice Watykanu w poszukiwaniu Ścieżki Oświecenia, ponieważ mają nadzieję, że idąc nią znajdą 4 j.w.

uprowadzonych kardynałów i pojemnik z antymaterią. W uratowaniu Watykanu próbuje przeszkodzić im wynajęty przez Iluminatów Asasyn. Autor w swojej książce twierdzi, że: -Założycielem zakonu Iluminatów był Galileusz, -Kościół katolicki zabił i napiętnował jednych z członków zakonu Iluminatów i że zakon przysiągł zemścić się na nim z tego powodu, za pomocą Wielkiego Zderzacza Hadronów można stworzyć tak dużą ilość antymaterii, że można dzięki niej zasilać duże miasta lub niszczyć je. W książce są także zawarte informacje o Asasynach, CERN-ie i różne ciekawostki dotyczące Iluminatów.

7 Asasyni:

łowo „asasyn”, czyli morderca ma swoje korzenie w tajnej organizacji szyickich niewolników. Panowali w północnej Syrii w XI wieku, w okresie wczesnych Krucjat i do perfekcji opanowali sztukę zabijania. Sekta Asasynów została założona przez Hasan-e-Sabbah, zwanego „starcem z gór”, który nawrócił się na Izmailizm. Wmawiał on swoim poddanym, że walka za Allaha przyniesie im wieczne życie w Raju, stosował okrutne tortury i mordy, aby wywołać szacunek i posłuszeństwo wśród swoich żołnierzy. Przed wysłaniem swoich zwolenników na samobójcze misje, poddawał ich działaniu haszyszu, stąd też nazwa „asasyn”, wywodząca się od „haszaszin”, czyli użytkownik haszyszu. Przyjmuje się, że od 1100 roku organizacja ta liczyła ok. 70 tysięcy fanatyków. Główną siedzibą była twierdza Klamut, znajdująca się na górze o tej samej nazwie.5

5 Cox S.: Anioły i Demony. Fakty i fikcja, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009.

Iluminaci:

akon Illuminatów jest tajnym stowarzyszeniem, które panuje nad całym światem, stoi za każdym ludobójstwem, wojnami, za wszystkim gdzie dużą rolę odgrywa pieniądz. Tak się przynajmniej mówi – zwolennicy teorii spiskowych są zdania, że to właśnie Illuminaci pociągają za sznurki całej ludzkości, kontrolując każdy nasz ruch. W rzeczywistości nie ma oficjalnych dowodów na istnienie tych jedynych Illuminatów, ale wiadomo, że w historii ta nazwa przewijała się już w kilku organizacjach wzorowanych na masonerii. Jednym z najbardziej znanych zakonów Iluminatów był zakon stworzony przez Adama Weishaupta w XVIII wieku o nazwie Iluminaci Bawarscy. Nazwa pochodzi od słowa illuminati, co znaczy oświecony. Zakon głosił hasło „nowy porządek świata”, a sam założyciel twierdził, że opanuje całą kulę ziemską. Ścieżka Oświecenia prawdopodobnie nigdy nie istniała, Galileusz nie był założycielem zakonu, a historia przedstawiona w Aniołach i Demonach jest dosyć naciągana.

Wielki Zderzacz Hadronów (LHC): Wieki Zderzacz Hadronów (LHC) rzeczywiście istnieje i znajduje się w instytucie CERN w Genewie, a raczej pod nim z racji na dość dużą wielkość. Zderzacz jest w stanie stworzyć pojedyncze cząsteczki antymaterii, a i tak jest to bardzo trudne. Nie jest, jak do tej pory, możliwe stworzenie tak dużej ilości antymaterii, która mogłaby w jakikolwiek sposób zagrażać ludziom. W książce antymaterii było na tyle dużo, że można było nią wysadzić cały Watykan – w rzeczywistości nie jest to możliwe.

zginął nie bez powodu – był on jednym z członków tajnego stowarzyszenia zwanego Zakonem Syjonu i ukrywał bardzo poufne informacje dotyczące Świętego Graala. Zabójca nie wydobył jednak z ofiary żadnych informacji dotyczących miejsca ukrycia Graala, okazuje się jednak, że zostawił ukryte wskazówki na dziełach DaVinci’ego dla swojej wnuczki. Langdon nie bez powodu został też wciągnięty w całą sprawę – ofiara chciała, żeby pomógł on Sophie dotrzeć do prawdy. Za całą sprawą stoi tajemniczy Nauczyciel, wysoko postawiony biskup Opus Dei i wynajęty zabójca -zakonnik. Robert wraz z Sophie wyruszają w poszukiwania Graala rozwiązując pozostawione przez zamordowanego dziadka zagadki. Odkrywają, że obert Langdon staje się głów- Graalem jest potomek rodu Chrynym podejrzanym w sprawie stusa, a nie jak przypuszczano – zamordowania kustosza Luwru. kielich. Informacje o istocie Graala Poznaje wnuczkę zamordowanego zostały ukryte w obrazie Ostatnia – Sophie. Okazuje się, że kustosz Wieczerza pędzla Leonarda Da-

Kod Leonarda DaVinci:

9 Vinci, a sam autor należał do Zakonu Syjonu. Według DaVinci’ego Maria Magdalena była żoną Chrystusa i urodziła jego dziecko. Autor w swojej książce twierdzi, że: -Zakon Templariuszy odnalazł i ukrywał informacje dotyczące Świętego Graala i to było przyczyną ich unicestwienia przez Kościół, -Zakon Syjonu ukrywa informacje odnalezione przez Templariuszy i czci postać Marii Magdaleny, -Leonardo DaVinci w swoim dziele Ostatnia Wieczerza ukazał postać Marii Magdaleny siedzącej obok Jezusa i ma to przedstawiać, że była ona jego żoną, -Ród Chrystusa istnieje do dzisiaj i żyje we Francji. -W książce znajdują się także różne informacje dotyczące Zakonu Syjonu, Templariuszy i różne dane dotyczące przypuszczalnej historii Marii Magdaleny oparte m.in. na legendach i ewangeliach. Przedstawiono też historię I Soboru Nicejskiego.

Templariusze:

emplariusze podczas Wypraw Krzyżowych byli prawdziwym zakonem rycerskim. Założycielami byli spokrewnieni ze sobą francuscy arystokraci. Na początku XII w. w Jerozolimie było ich dziewięciu, później ich ilość wzrosła. Stali się bogaci i wpływowi, papież dał im specjalne przywileje –

byli całkowicie autonomiczni, odpowiadali wyłącznie przed nim i nazywano ich nawet „kościołem w kościele”. Zamieszkiwali tzw. Świątynię Salomona, w której za czasów Jezusa znajdowała się żydowska świątynia. W podziemiach tej świątyni znaleźli coś, ale nikt nie wie co to dokładnie było. Podobno wrócili do Francji z jakimś skarbem. Przez 200 lat Templariusze rośli w siłę, aż przegonił ich Filip – król Francji. Inkwizycja oskarżyła ich o herezję – torturowano ich i zabito. Inkwizycja powstała w XII wieku i jej zadaniem było przesłuchiwanie i katowanie osób oskarżonych o czyny przeciwko Kościołowi, mogli oni torturować ludzi na wiele różnych sposobów, m.in. wyłamywanie rąk z barków, miażdżenie palców, palenie stóp i wszelkiego typu powieszenia – nie mogli tylko upuszczać krwi, więc ich techniki musiały być bezkrwawe. Symbolem Zakonu byli dwaj rycerze na jednym koniu, co oznaczało, że na

początku byli tak biedni, że nie było ich stać na drugiego konia – odkuli się jednak i zdobyli dużą fortunę. Stało się tak, ponieważ Filip wychowywał się z ówczesnym papieżem i to praktycznie dzięki niemu papież zyskał funkcję głowy Kościoła – miał więc zobowiązania wobec króla. Według Dana Browna Templariusze w Jerozolimie odkryli dokumenty mówiące o tym, że Maria Magdalena była żoną Jezusa. Przyjmuje się jednak, że znaleźli oni po prostu pieniądze – jest to dużo bardziej logiczne i racjonalne wytłumaczenie. Większość uczonych uważa, że Templariusze nie zginęli ze względu na posiadanie mogących zniszczyć Kościół katolicki dokumentów, ale z powodu chciwości i zazdrości króla Filipa IV Pięknego. Król miał bardzo dużo długów i pieniądze były mu potrzebne, miał też duże zobowiązania wobec samych Templariuszy. Zapoczątkowali oni bowiem pierwotny system bankowości – prze-

11 trzymywali pieniądze, w zamian za które wydawali dokument pisany specjalnym kodem, który tylko oni potrafili rozszyfrować, natomiast osoba posiadająca owy dokument mogła dokonywać zakupów i odbierać pieniądze w różnych placówkach Zakonu. Oskarżył on więc zakonników o oddawanie moczu na krzyż, wyparcie się i przeklinanie Jezusa, homoseksualizm i kult Diabła. Templariusze zostali upieczeniżywcem – większość twierdzi, że spłonęli po prostu na stosach, ale tak na prawdę zostali upieczeni i umierali przez wiele godzin – w piątek 13ego października 1307 roku, a ich prochy wrzucono do Sekwany, żeby nie stały się przedmiotem kultu. Informacje o pojmaniu zakonników wyciekły wcześniej i kilku tysięcy rycerzom udało się przeżyć. Pojmani wcześniej przez Filipa przywódcy Zakonu, wyryli na ścianach celi rozmaite znaki – przypuszcza się, że są to jakieś instrukcje dla ocalałych. Podczas przeszukiwania ich posiadłości nie znaleziono żadnych bogactw.6

a początki lat 60. XX w. we Francuskiej Bibliotece Narodowej znaleziono dokumenty o nazwie Dossiers Secrets (le dosje sekret), w których wielokrotnie pada nazwa Zakon Syjonu. Zakon Syjonu jest tajnym stowarzyszeniem działającym na wzór lóż masońskich. W aktach są też wymienieni wielcy mistrzowie owego Zakonu, a są wśród nich różni myśliciele, filozofowie i malarze, ludzie nauki i sztuki, między innymi Leonardo DaVinci, Botticelli i Isaac Newton. Dan Brown przypuszcza, że Zakon ukrywał i przechowywał informacje z pokolenia na pokolenie o przypuszczalnych potomkach Chrystusa. Zajmowali się ochroną rodu Merowingów. Napisano wiele książek o związku Zakonu Syjonu z królami z dynastii Merowingów. Graficznym znakiem rodu Merowingów jest Lew Judy w koronie i z symbolem rodu na ogonie. Lew Judy pochodzi z Biblii, pojawia się w Apokalipsie Św. Jana i jest jednym z przydomków Jezusa.7

6 Welborn A.: Zrozumieć Kod Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2005.

7 Welborn A.: Zagadka Kodu Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2006.

Zakon Syjonu:

Maria Magdalena:

Henry Lincoln jest autorem wielu książek, na których wzorował się Dan Brown. W 1980 roku Lincoln wraz z dwoma kolegami napisali książkę o Marii Magdalenie jako Świętym Graalu - żonie Jezusa i rodzie Merowingów, z którymi wiązali się przypuszczalni potomkowie Chrystusa. Według legendy pierwszą z rodu Merowingów zapłodniło morskie stworzenie, ryba. Ryba była jednym z pierwszych chrześcijańskich symboli i znakiem Chrystusa.9

an Brown uważa, że Maria Magdalena nosiła w sobie dziecko Jezusa, przybyła do Prowansji w południowo-wschodniej części Francji i tam osiadła. Dziecko Marii Magdaleny i Chrystusa połączyło się z rodem Merowingów, których to potomkowie mogą żyć do dzisiaj. Brown uważa, że mogliby oni być w prostej linii potomkami Chrystusa i swoje przypuszczenia opiera między innymi na lokalnych legendach. Według legendy przypuszczalna córka MaPierwszy rii Magdaleny miała na imię Sara. Sobór Nicejski: Krążą różne wersje tego opowiadania i mówi się, że dziewczynka, która przybyła wraz z Marią była odczas I Soboru Nicejskiego, egipską służącą. Sara została uznazwołanego przez Konstantyna świętą i jest czczona głównie na I Wielkiego 20 maja 325 roku, przez Cyganów. przyjęto podstawowe prawdy wiary i dogmaty dotyczące KościoMaria Magdalena jest bardzo ła Katolickiego. Odrzucono wiele ważną postacią w Biblii, pojawia się ewangelii i z kilku najbardziej odbardzo często i jest pierwszą osobą, powiadających stworzono Biblię. która widzi Jezusa po zmartwych- Kilka innych ewangelii – Brown wstaniu. Nigdzie nie jest jasno po- uważa, że są to ocalałe przed zniszwiedziane, że była żoną Chrystusa czeniem przez cesarza pozostałe i nigdzie nie jest też powiedziane, pisma – znaleziono w jaskiniach że nią nie była – nie da się tego ja- nad Morzem Martwym, są to tzw. sno stwierdzić.8 Ewangelie Gnostyckie. Opowiadają one alternatywne historie o życiu

8 j.w.

9 Lincoln H.: Święty Graal. Święta krew, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa, 2006.

Chrystusa. Jest w nich mowa o zazdrości Apostołów o Marię Magdalenę i zapis o tym, że Jezus całował ją – nie jest napisane dokładnie gdzie, w jakie miejsce, ponieważ fragment tekstu jest zniszczony. Całowanie mogło po prostu oznaczać ważność roli Marii Magdaleny w życiu Chrystusa i nie miało żadnego podtekstu seksualnego. Ewangelie Gnostyckie nie są uznawane przez Kościół.10

O autorze:

an Brown jest współczesnym amerykańskim pisarzem. Wychował się w bardzo chrześcijańskim środowisku i jako dziecko uczęszczał do szkółki niedzielnej i śpiewał w chórze kościelnym – stąd przypuszczalnie jego zamiłowanie tematem religii, który umieścił w kilku swoich książkach. Zanim zajął się zawodowo pisaniem książek był piosenkarzem, Ostatnia Wieczerza wykładał także na uczelni. Po DaVinci’ego: ślubie razem z żoną pisali krótkie opowieści i książki. Do dzisiaj bok Jezusa, na Ostatniej żona pomaga mu w pisaniu.12 Wieczerzy Leonarda DaVinci jest 12 osób. Jeżeli obok Chrystusa siedzi Maria Magdalena, gdzie w takim razie siedzi Jan? Według Biblii Jan był najmłodszym z uczniów Chrystusa, nie miał zarostu i zwykle przedstawiano go jako dość zniewieściałego.11

10 Welborn A.: Zrozumieć Kod Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2005. 11 Welborn A.: Zagadka Kodu Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2006.

12 Rogak L.:Człowiek, który stworzył „Kod Leonarda Da Vinci” - Nieautoryzowana biografia Dana Browna, wyd. Rebis, Poznań, 2005.

„Ostatnia Wieczerza” Leonardo DaVinci

Bibliografia I. Literatura podmiotu: 1. Brown D.: Anioły i Demony, wyd. Albatros, Warszawa, 2004. 2. Brown D.: Kod Leonarda Da Vinci, wyd. Albatros, Warszawa, 2004.

II. Literatura przedmiotu: 1. CERN: Broszura CERN: często zadawane pytania – przewodnik po LHC, wyd. Państwowa Agencja Atomistyki, Warszawa, 2008. 2. Cox S.: Anioły i Demony. Fakty i fikcja, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009. 3. Lincoln H.: Święty Graal. Święta krew, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa, 2006. 4. Rogak L.:Człowiek, który stworzył „Kod Leonarda Da Vinci” Nieautoryzowana biografia Dana Browna, wyd. Rebis, Poznań, 2005. 5. Welborn A.: Zrozumieć Kod Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2005. 6. Welborn A.: Zagadka Kodu Leonarda Da Vinci, wyd. PWE, Warszawa, 2006.

Spis treści Anioly i Demony........................................................... 5 Asasyni......................................................................................................... 7 Iluminaci...................................................................................................... 7

Kod Leonarda DaVinci................................................. 8

Templariusze................................................................................................ 9 Zakon Syjonu............................................................................................. 11 Maria Magdalena...................................................................................... 12 Pierwszy Sobór Nicejski.............................................................................. 12 Ostatnia Wieczerza DaVinci’ego................................................................ 13

O autorze.................................................................... 13 Bibliografia................................................................. 16