MARCEL BERLANGER NATHALIE DUIVENVOORDEN DANNI VAN AMSTEL GETTER SCHASMIN WALTER GRIMM ILSE VERRIJTH DE BIJLAGE:
HANNA HERMANS
TEMP. is een uitgave van Kunstpodium T | # 1 | JAARGANG 1 | 2011
KNOT INCOMPLETED
I N H O U D LEERLING/MEESTER #8: KNOT INCOMPLETED 12 - 22 Mei 2011
Voorwoord door Zeus Hoenderop
3-5
[MEESTER ] Marcel Berlanger door Joyce Steenbergen & Judith Tak *
6-11
[LEERLING] Getter Schasmin & Marcel Berlanger door Mariska van Zutven 12-13 Walter Grimm door Jessica van Lieshout & Elianne van der Kamp *
14-19
Ilse Verrijth door Milou Hurkmans *
20-25
Nathalie Duivenvoorden door Rina Willekens *
26-31
Danni van Amstel door Fay de Keizer *
32-37
* Deze teksten zijn geschreven door derdejaars studenten ABV Fontys Hogeschool voor de kunsten. [DE BIJLAGE] Hanna Hermans van 31 maart tot 26 mei 2011
38- 43
[TEMP-FILES] Yummm, Voorwoord uit Aan Tafel (2003), een publicatie van de Design Academy door Mariska van Zutven 44-45 [COLOFON]
|2 |
46-47
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
VOORWOORD Sinds twee maanden komt Gina elke ochtend na een opening bij Kunstpodium T de expositieruimtes schoonmaken. Gina vertelde mij dat ze zich ‘s ochtends al verheugt op de expositie die ze nu weer mag aanschouwen. Op de ochtend na de opening van De NO SHOW (Leerling/Meester #7) kwam ik Gina tegen. Ze was duidelijk teleurgesteld: er was namelijk geen show. Althans, in een van de ruimtes waren twee A4-tjes op de muur gespijkerd met een verklaring van de studenten omtrent de afwezigheid van hun werk in deze Leerling/ Meester expositie. Deze verklaring luidde: “Wij verklaren bij deze onze lamlendigheid en desinteresse. Jullie kunnen het geld houden.” Ondertekend door de studenten Koert Jobse, Laura Aranda, Marius Ritiu en Christian Bors. Deze verklaring was een reactie op een email van Loek Grootjans, die als meester aan deze groep leerlingen was gekoppeld. Ondanks zijn herhaaldelijke pogingen om contact te leggen, had hij enkele dagen voor de opening van de expositie nog niets van de studenten gehoord. De email van Loek Grootjans eindigde met de woorden: “Het is te kort dag om nog iets anders te organiseren dan De NO SHOW. Er zal slechts een statement over de gang van zaken te zien zijn. Ik kan niet anders dan me verwonderen over zoveel lamlendigheid en desinteresse.” Loek had deze verklaring ook opgehangen in Kunstpodium T, net als een portret en citaat van Spinoza. De ramen had hij afgeplakt met ondoorzichtig plastic. Ik liet Gina vanaf de straatkant door een opengeknipte cirkel naar binnen kijken naar Spinoza’s citaat: “Alles wat voortreffelijk is, is even moeilijk als zeldzaam.” (uit: Ethica). Studente Laura Aranda bleek minder lamlendig en ongeїnteresseerd dan ze zichzelf had verklaard en besloot uiteindelijk op de gehele samenloop te reageren.
|3|
ZEUS HOENDEROP Ze hing ruim honderd A4-tjes op en over elkaar heen met teksten als ‘Fooling the Public’ en ‘Losing the public’. In de ruimte tegenover de verklaring van haar en de andere studenten hing zij de tekst: “After this day everthing made here can be expected.” Op de ochtend na de opening van Knot Incompleted (#8) ontmoet ik Gina al poetsend in een van de ruimtes van het Kunstpodium. Gina vertelt mij voluit wat ze nu allemaal heeft gezien en is benieuwd waar deze expositie eigenlijk over gaat. Ze vraagt zich oprecht af wat iemand bezielt om bijvoorbeeld matrassenveringen aan de muur te hangen, zoals Walter Grimm heeft gedaan. Dus voor Gina en iedereen die graag meer wil weten wat de exposanten bezield heeft, waar hun werk over gaat en hoe anderen daar weer tegen aan kijken: hierbij het eerste exemplaar van Temp. veel lees en kijk plezier.
Hartelijke groet,
Zeus Hoenderop Directeur Kunstpodium T
Expected 2011 Laura Aranda (2011)
|4|
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
|5|
MARCEL BERLANGER
LEERLING/ MEESTER 2011 [NL] “The painting is a problem about time”
Voordat je een echte kunstenaar bent, ben je een leerling. Pas na veel ’oefenen’ en een studie aan een kunstacademie gedaan te hebben, kun je jezelf kunstenaar noemen vindt Berlanger. Marcel Berlanger maakte zijn eerste werk toen hij 8 jaar oud was met zijn opa. Hij vertelt ons altijd aan het ‘oefenen’ te zijn. Berlanger maakt als het ware al oefenend kunst. ‘Kunst maken’ is niet het startpunt maar het tweede punt; eerst is er het experiment daarna ‘ziet’ hij het als kunst. Marcel Berlanger wil problemen die een bepaald materiaal heeft eerst ontrafelen. Zodat het materiaal gemakkelijker te gebruiken wordt. Fiberglass, schildersdoek, elk materiaal heeft zijn eigen kwaliteiten die onderzocht kan worden. Berlanger houdt van de tegenwerking die het materiaal in zich heeft. Ambachtelijkheid is daarom belangrijk in zijn werk. Je mag volgens hem zien dat iets met de hand geschilderd is en niet geprint. Anders hoef je het net zo goed niet met de hand te doen. Als hij schildert, schildert hij om iets te laten zien aan de beschouwer, niet ‘om maar te schilderen’. “Schilderen is een manier van jezelf uiten. Kunst is geen vraag, het is mijn leven”. De inspiratiebronnen van Marcel Berlanger zijn de grote meesters, bijvoorbeeld mister Forwool en Leonardo da Vinci. Op dit moment wordt Berlanger geïnspireerd door Ingres. Frappant vind ik, dat hij ook geïnspireerd raakt door tekeningen van jonge kinderen. Deze vindt hij indrukwekkend. “Kinderen tekenen wat
|6|
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER ze denken en wat zij willen gebruiken, niet omdat zij ‘iets moois‘ willen maken. Kinderen hebben tekeningen nodig om zich te uitten en om hun ervaringen in weer te geven”. Zegt hij hierover. Marcel Berlanger verwerkt zijn inspiratiebronnen altijd in zijn werk. Interessant detail is dat hij een collectie heeft van verschillende documenten, bestanden en documenten en een online verzameling al inspiratiebron. Daarnaast vraagt hij mensen zijn studio te bezoeken en over het werk te komen praten. Dit is belangrijk voor hem. Tijdens het maken schrijft hij soms namen op van familieleden, vrienden of filosofen. Vervolgens werkt hij met de namen in zijn gedachten aan zijn kunstwerken. Op deze manier ‘draagt’ Berlanger zijn werk dus ‘op’ aan een persoon. Het karakter van die specifieke persoon inspireert hem bij het maken van zijn werk. “Ik zie links om dingen samen te exposeren”. Alle aspecten moeten een geheel vormen. Als de keuze over de vorm en het materialiteit van het werk duidelijk zijn is de presentatie volgens de kunstenaar simpel. Het wijst zich vanzelf. Het resultaat is daarom voor de expositie al bepaald. Het komt als vanzelf. In deze 8e editie heeft Marcel Berlanger zelf opgetreden als tentoonstellingsinrichter. De omliggende kunstwerken binnen de Leerling-Meester expositie hebben voor Marcel Berlanger zeker een rol in combinatie met de presentatie van zijn eigen werk. Het is volgens hem een wiskundig spelletje tussen alle kunstenaars: “Ik hou van het wiskundige in kunst”. Al combinerend heeft hij gekeken naar de verschillende aspecten van het eigen werk en dat van de studenten. Deze heeft hij verbonden. Het werk vult elkaar aan. Joyce Steenbergen & Judith Tak Marcel Berlanger & Getter Schasmin (2011)
|7|
MARCEL BERLANGER
Marcel Berlanger (2011)
|8|
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER Marcel Berlanger & Getter Schasmin (2011)
Marcel Berlanger (2011)
|9|
MARCEL BERLANGER Marcel Berlanger (2011)
| 10 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Marcel Berlanger (2011)
| 11 |
GETTER SCHASMIN & MARCEL BERLANGER [NL] Terwijl het publiek de tentoonstellingsruimtes heeft verwisseld voor de openingsborrel in de tuin van KunstpodiumT loop ik de expositie nog eens door. Het is er nu rustiger zodat ik alles in mijn eigen tempo kan bekijken. Van alle werken in deze expositie vind ik de ruimte met de gecombineerde installatie van Getter Schasmin en Marcel Berlanger de mooiste. Ik ben fotograaf moet je weten. Dat verklaart misschien een gedeelte van mijn voorkeur. Ik vraag me regelmatig af hoe je klassieke thema’s al ‘portret’, of zoals in deze installatie; ‘landschap’ op een boeiende manier kunt weergeven. Ik ken veel fotografie over landschap en ben daardoor gemakkelijk afgeleid. Maar niet in deze installatie. De geprojecteerde beelden van Getter Schasmin zijn sfeervol, romantisch soms én als er een mens in beeld is, dan is hij klein en ietwat verloren. De man is een onderdeel van die grotere natuur. Samen met zijn hond wandelt hij door een witte vlakte. Ik ben onder de indruk. Er zijn meer beelden, kleurrijk zijn ze, met herfsttinten en tuinderskassen zoals in een volkstuin. Geen mensen te zien in deze beelden en toch verwijzen ze naar menselijke aaanwezigheid. Wat de hele installatie nog fascinerender maakt is dat de foto’s geprojecteerd worden op een grote ruwe doek die midden in de ruimte hangt. Het grote doek heeft cirkelvormige gaten en is een werk van Marcel Berlanger. Binnen een andere context zou het doek ongetwijfeld gepresenteerd kunnen worden als een object an sich, maar tijdens deze expositie is gekozen voor een hele goede samenwerking tussen 2 kunstwerken. Het doek is in het midden van de ruimte gehangen en vangt de projectie op die hierdoor van 2 kanten te bekijken is. De cirkelvormige gaten laten delen van de projectie door zodat ronde fragmenten van het totale beeld zichtbaar worden op de muur aan de andere kant van het doek. De installatie werkt rustgevend, door de verduisterde ruimte en het zachte
| 12 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER zoemen van de beamer, terwijl langzaam het volgende beeld zich onthult. De fotos, het doek en de cirkels zijn afzonderlijk te bekijken of als geheel. Het is de Leerling en de Meester gelukt om op een natuurlijke manier een versterkende samenwerking aan te gaan. Mariska van Zutven
Scan deze QR- code met je telefoon, en ontvang een youtube film. In deze film: Gesprek tussen Hendrik Driessen directeur museum De Pont, Marie Jose Eijkemans hoofd educatie in museum De Pont en MichaĂŤl de Kok beeldend kunstenaar en adviseur Kunstpodium T en de studenten over de verschillende kunstacademies, de kunstenaar Willem de Kooning en de samenwerking tussen de kunstacademiestudenten en Marcel Belanger. Marcel Berlanger & Getter Schasmin (2011)
| 13 |
WALTER GRIMM [NL] Walter Grimm is een autonoom kunstenaar. Hij studeert autonome kunst aan de Hogeschool voor de Schone Kunsten te Antwerpen waar hij zich toelegt op beeldhouwkunst. De reden waarom hij voor de academie in Antwerpen heeft gekozen is omdat hij zich de technieken van beeldhouwkunst wil toe-eigenen, waarna hij een eigen stijl wil ontwikkelen. Walter Grimm werkt vrijwel alleen met gevonden materialen. Zoals deuren, kasten of matrassen. Walter ontdoet de objecten vervolgens totaal van hun functie en gaat terug naar de kern van het materiaal. Zelf zegt hij dat zijn werk altijd tot stand komt door het materiaal onderzoek. De allesomvattende thematiek van zijn werk zou je ‘de materialiteit’ kunnen noemen. Het werk dat Walter voor de leerling/meester expositie heeft gemaakt ligt in lijn van zijn normale beeldende werk. De twee werken die in Kunstpodium T van hem te zien zijn, zijn speciaal voor deze expositie gemaakt. Het gaat om een muur bekleed met ‘ontleedde’ matrassen; een wand van stof en een installatie in de tuin. Voor de muur heeft Grimm hier en daar springveren van matrassen aangebracht op lappen stof die vervolgens de gehele muur bedekken. Het werk gaat hierdoor de ruimte in. Het ontleedde matras dat binnen hangt gaat een verbinding aan met het werk dat aan de muur er tegenover hangt; de kleine geborduurde schilderijtjes van Ilse Verrijth, waardoor het werk van Walter alleen nog maar meer imponeert. Een conflict tussen groot en klein, grotesk en gedetailleerd. Buiten in de tuin staat het andere object. Het object is buiten te bekijken of via het raam van de ruimte met het ontleedde matras. Door de ramen heen hoort het werk bij elkaar. Het object buiten bestaat uit een rechte opeenstapeling springveren eveneens afkomstig uit matrassen. Er is dus een interactie tussen zijn eigen twee werken en tussen de het werk dat in de binnenruimte hangt.
| 14 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER Het werk wat binnen hangt zou je kunnen zien als dierenhuiden die te drogen zijn gehangen. Daarna zou je als bezoeker het totale werk van Grimm kunnen interpreteren als een geraamte buiten dat naar zijn ‘jasje’ binnen kijkt wat aan de muren hangt. Of naar de ‘huid’ die binnen hangt. De werken zijn absoluut niet hetzelfde. Het werk binnen geeft een grootse indruk. De interactie tussen de werken van Walter zelf doet wat treuriger aan; als twee helften die van elkaar gescheiden zijn, maar niet optimaal. Dit mede doordat een gedeelte van de springveren nog in lappen stof hangt, in plaats van bij hun soortgenoten te liggen. Zoals een, niet optimaal, ontleed dier waarvan nog stukken bot in de afgepelde huid hangen. De interactie tussen zijn kunstwerken is de reden waarom Walter voor deze ruimte binnen kunstpodium T heeft gekozen. In de andere ruimte was de interactie tussen het binnen en buitenwerk niet mogelijk geweest. De invulling die Walter aan zijn eigen werk geeft houd hij voor zich. De functie die matrassen hebben, de esthetische, persoonlijke en intieme waarde wil hij niet terug laten komen in zijn werk. De enige invulling die aan het werk gegeven kan worden is die van de kijker. Grimm wil wel kwijt dat hij de termen geborgenheid en vluchtplaats totaal niet bij dat werk vind passen. Voor hem is het juist koel en afstandelijk. Jessica van Lieshout en Elianne van der Kamp
Walter Grimm (2011)
| 15 |
WALTER GRIMM
Walter Grimm (2011)
| 16 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
| 17 |
WALTER GRIMM
Walter Grimm (2011)
| 18 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Marcel Berlanger (2011)
| 19 |
ILSE VERRIJTH [NL] Ilse Verrijth is student aan de
Academie voor Beeldende Vorming/ docentenopleiding Waar gaat jou werk over? Mijn werk gaat over de natuur, de sfeer de compositie die in de natuur zit. Vroeger werkte ik meer vanuit andere kunstenaars. Dit om geïnspireerd te raken. Na een tijdje paste deze stijl van werken niet meer en besloot ik mijn inspiratie meer vanuit mijzelf te laten komen. Ik ben op zoek gegaan naar beelden die een bepaalde sfeer/compositie hebben, die mij aanspreekt. Deze sfeer probeer ik vast te leggen door middel van foto’s. Wat ik spannend vind is de samenwerking met de natuur; bomen die op de foto vlakvullend zijn of die lijn van de horizon en andere aspecten uit de natuur probeert ik te pakken in mijn foto’s. Vanuit deze beelden werk ik verder. Het materiaal dat ik gebruik is stof, waarop lijnen en vlakken geborduurd worden. Voor de ‘sfeer’ voeg ik kleur toe. Dit gebeurt intuïtief. Je ziet namelijk bij een aantal werken dat het doek gekleurd is voordat ik te werk ben gegaan met naald en draad, maar ook heb ik werken waarin deze volgorde is omgekeerd. Dit doe ik om te onderzoeken hoe deze speling het beste werkt. Ilse Verrijth’s volgorde van techniek wordt zorgvuldig uitgekozen voor het beeld wat ze wil creëren. De afwisseling in technieken maakt haar werk interessanter. Verder heeft Ilse in haar tentoonstelling ook aanpassingen gedaan aan haar werk. Ze laat in enkele gevallen ook de achterkant van haar werk zien.
Het duurde even voordat ik dit kon accepteren. Maar ik ben er nu erg blij mee. De achterkant geeft namelijk een onbewuste ‘afdruk’ van mijn originele beeld. Dit is ook erg spannend. Omdat het omgekeerde beeld tussen mijn andere landschappen van hangt interpreteer je dit werk ook als een landschap. Met een andere compositie weliswaar, maar dat maakt het ook weer spannend.
| 20 |
Ilse Verrijth (2011)
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER Hoe zijn de ruimten ingedeeld? Wie zit waar en waarom? De tentoonstelling bestaat uit 4 ruimtes. Het werk van de meester en de studenten is met elkaar gemixt. Mijn werk hangt in 3 van de 4 ruimtes. De beelden die in de ruimtes hangen hebben een positief effect op elkaar. De werken zijn namelijk erg verschillend maar door de combinaties komen de werken wel over zoals ze over moeten komen. De eerste ruimte is wat drukker, en voller. Dit is met opzet gedaan. De tweede ruimte is wat rustiger; aan de wand hangen enkele kleinere landschappen. De derde en laatste ruimte is meer gericht op het minimalistische werk. Hier hangt mijn werk samen met de beelden van Danni. Het is erg rustig en geordend. Welke aanpassingen zijn er in de ruimte gedaan om het werk optimaal tot zijn recht te kunnen laten komen? Er zijn nauwelijks aanpassingen aan de ruimte gedaan. Alleen het werk van Danni maakt op zichzelf een aanpassing in de ruimte. Welke rol speelt tekst en welke vormen van informatie worden er toegepast? Bij de ingang van het kunstpodium T is een ruimte met kranten en krantknipsels over het werk wat in onze tentoonstelling hangt. Daarnaast hebben we ervoor gekozen om bij de tentoonstelling zo min mogelijk informatie te geven zodat we meer aan de verbeelding van de toeschouwer over laten. Onze gedachte was de blik van de bezoeker niet naar een bepaald onderwerp te sturen, maar het werk in samenwerking te laten bekijken zodat gelet kan worden op de vorm/kleur en het materiaal. Milou Hurkmans
| 21 |
ILSE VERRIJTH
Ilse Verrijth (2011)
| 22 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Ilse Verrijth (2011)
| 23 |
ILSE VERRIJTH
Ilse Verrijth (2011)
| 24 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER Ilse Verrijth (2011)
Ilse Verrijth (2011)
| 25 |
NATHALIE DUIVENVOORDEN [NL] Nathalie Duivenvoorden (Student
HKU, 22 jaar) toont tijdens deze 8e leerling meester expositie een aantal hele kleine landschap tekeningen in combinatie met kleine mensfiguren bevestigd aan de muren van de tentoonstellingsruimte. Nathalie vertelt me dat ze met haar werk inspeelt op de verstedelijking van het landschap. Van de ene kant willen we het landschap behouden en tegelijkertijd zullen we moeten wennen aan de veranderingen in het landschap. Haar werk kenmerkt zich o.a. door haar experimenten met formaten. Ze maakt ‘foto-formaten’ of juist levensgrote tekeningen van landschap. In Kunstpodium T presenteert ze voor het eerst alleen het kleine werk. De kleine tekeningen en mensfiguren zien er levensecht uit en ze krijgt dan ook geregeld de vraag of het foto’s zijn of dat ze over foto’s heen geschilderd heeft. “Het materiaal waarmee ik werkt maak dat ik heel lang met 1 tekening bezig ben. Dit vind ik prettig omdat ik daarbij helemaal in het landschap kan duiken. Dit vereist veel aandacht. De eigenschappen van potlood zijn zichtbaar in mijn werk. Dat zie ik als sporen van een langdurig groeiproces. Op de tekeningen zijn landschappen te zien. Ik begin met 1 foto en naarmate ik meer tekeningen maakt verandert het landschap en wordt het een fictief landschap.” De kleine mensfiguren staan opvallend ‘los’ gepresenteerd van de landschappen. De kleine mensfiguren spelen vaak een rol in haar grote landschap schilderingen. Het was een idee van de Marcel Berlanger om de figuren solo te presenteren. De overeenkomst tussen het werk van de meester en het werk van Nathalie is wat mij betreft moeilijk te herkennen. Nathalie zelf ziet de overeenkomst tussen het werk van hen beiden in het gebruik van een duidelijke kader om aan te geven dat het maar ‘een tekening’ of ‘een sculptuur’ is en niet een uitbreiding van de werkelijkheid. Daarnaast heeft de samenwerking met Marcel Berlanger haar gestimuleerd te experimenteren met de kleine figuren. Ze bezint zich nog op de consequenties van dit experiment.
Rina Willekens
| 26 |
Nathalie Duivenvoorden (2011)
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
| 27 |
NATHALIE DUIVENVOORDEN
Nathalie Duivenvoorden (2011)
| 28 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Nathalie Duivenvoorden (2011)
| 29 |
NATHALIE DUIVENVOORDEN
| 30 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Nathalie Duivenvoorden (2011)
| 31 |
DANNI VAN AMSTEL [NL] Danni; een 24 jarige studente
die komt van het AKV|St. Joost te ‘sHertogenbosch. Danni laat zich als kunstenaar inspireren door alles waar zij over nadenkt. Er zijn filosofische vraagstukken die haar fascineren, die gekoppeld zijn aan materie, inmaterie, het iets en niets waar vanuit de werkelijkheid is opgebouwd. Haar werk gaat dan ook over hetgeen waaruit de werkelijkheid is opgebouwd en wat de werkelijkheid bijeenhoudt, een bepaalde spanning/krachtmeting. Haar werk is, zoals zij het verwoord; “een tussenfase in het gebied tussen het niets en iets, het volledige en het zichtbare onvolledige”. Iedere keer komt Danni met haar werk terecht in een nieuwe zoektocht, waarin zij zich verwondert over een beeldaspect van waaruit een volgende onderzoek ontstaat. Alle afzonderlijke objecten en samenvoegingen van objecten bieden haar telkens weer een andere uitgangsvorm of spanning aan. Danni werkt het liefste met materialen die gemakkelijk te verkrijgen zijn zodat ze sneller, schetsmatiger tot een beeld kan komen. Haar werk is gepresenteerd aan de voorkant van het pand. Deze ruimtes zijn het lichts van alle Kunstpodium T ruimtes. Haar werk reageert op de witten muren waarbij je frontaal geconfronteerd word met het mooie schaduwspel van de gespijkerde driehoek op de muur waarvan de kleur weer speelt met de vloer en de onderkant van de plinten. Pas momenten later kwam ik erachter dat zij tweede plinten had aangebracht, beneden tegen de muur. Het verbaasde me en inspireerde me tegelijkertijd. Hierin zag ik de vraagstukken die zij aanhaalde in ons gesprek terug. In de plinten, gemaakt van karton maar met het uiterlijk van keramiek zag ik wat ze bedoelde met haar onderzoek ‘waar de werkelijkheid uit is opgebouwd’. Danni speelt met de zijdelingse vorm als een plint, en zorgt ervoor dat ik het van dichtbij moet bekijken. ‘Het iets en niets’; een onoplettende bezoeker had de plint, normaal gesproken the finishing touch van een bouwproject, niet opgemerkt. De vraag tussen werkelijkheid of geen werkelijkheid kwam daar even heel dichtbij. Fay de Keizer
| 32 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Danni van Amstel (2011)
| 33 |
Danni VAN AMSTEL
Danni van Amstel (2011)
| 34 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
Danni van Amstel (2011)
| 35 |
DANNI VAN AMSTEL
Danni van Amstel (2011)
| 36 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
| 37 |
HANNA HERMANS
DE BIJLAGE [NL] In DE BIJLAGE, een nieuwe labo-
ratoriumruimte binnen Kunstpodium T, laten jonge talentvolle kunstenaars hun onderzoek naar nieuwe beelden zien. Hier geven zij inzicht in hun zoektocht naar inspiratie en is er aandacht voor het experiment.
Hanna Hermans is een veelzijdige illustrator uit Amsterdam. Alles wat zij maakt is met de grootst mogelijke zorg en aandacht voor details gedaan, dat zelfs de kleinste dingen bijzonder worden. In DE BIJLAGE vertelt ze de verhalen die schuil gaan achter haar tekeningen en objecten.
Scan deze QR- code met je telefoon, en ontvang een youtube film. In deze film vertelt Hanna Hermans over haar expositie in DE BIJLAGE.
| 38 |
Hanna Hermans (2011)
DE BIJLAGE: HANNA HERMANS
| 39 |
HANNA HERMANS
Hanna Hermans (2011)
| 40 |
DE BIJLAGE: HANNA HERMANS Hanna Hermans (2011)
| 41 |
HANNA HERMANS
Hanna Hermans (2011)
| 42 |
DE BIJLAGE: HANNA HERMANS Hanna Hermans (2011)
Hanna Hermans (2011)
| 43 |
YUMMMMM
TEMP-FILES Niets zo inspirerend als een goed stuk tekst die het ervaren, overdenken en reflecteren op beeldende kunst, literatuur, muziek, film of andere cultuuruitingen als uitgangspunt heeft. In Temp-files vind je zo’n opgeduikeld tekstfragment uit een archief, een scriptie of een andere bron. Tips voor temp-files kun je mailen naar: redactie@kunstpodium-t.com Yummmmm There was a time when I loved a man who nibbled lettuce leaves and arranged his suppers neatly on the plate. He was very clever and charming that’s true, but then I started to notice the people who loved food. The ones who relish the gleam of a moist mozzarella, who when they arrived in a city head straight for the food market, and who are never happier then when they are sharing food with others. There is a warmth about them, a humanity. And yes a sexiness... Love of food is so intrinsically connected to a love of life the two are inextricable. (No wonder he was such a bad kisser) Our attitude to food is a microcosm of our world view. And we are uncomfortable about food. We have spent many centuries trying to put a bit of distance between us and the monkey next door and food is to animal, to carnal. In fact the literal link between food and sex is entirely obvious – both involve the lips and the mouth, both involve penetration of the body. Eating is an often used metaphor for the sexual act hence the succes of the magnum ice cream ads. Still in this liberated times there are some images with the power to disturb. Pictures of people eating in the nude for instance – we are perturbed by it as a naked act. Which is maybe why so many find fast food so offensive.
| 44 |
For centuries women of any class had to suppress their appetite, at least in public. They were meant to be fragile, passive and absolutely not demanding. Now I read accounts of the eighteenth century Romantic poet Byron, who thought that the sight of a woman eating was disgusting, and I know what kind of man he was. The only thing he could bear to see a woman eat was lobster and champagne. These days we are allowed to be hungry but we treat food as fuel. It is seen as an elitist self indulgence to care about and relish what you eat. Pleasure is a sin. And maybe it is true. You could never associate a Macdonalds with sexiness. But there is a whole lot more hanging on it than that. There is a project in Los Angeles called the Edible Schoolyard, aiming at teaching school kids in a deprived area to revere food again. The purpose is not just to change their attitudes to what they eat but also to change their attitude to life by teaching essential values. Instead of thinking food ( an other things in life) is just something you pick up in a supermarket and consume quickly, they might discover again the sensuality of the daily life, the beauty of simple things, the pleasure of work, the ability to make things well and see them through, and how to concentrate on the moment. And that’s sexy... Yummmmm, voorwoord uit de publicatie van de Designacademy uit 2003. Deze publicatie verscheen n.a.v. een werkperiode met als thema eten.
TEMP-FILES
| 45 |
COLOFON
| 46 |
LEERLING/MEESTER #8: MARCEL BERLANGER
TEMP. Temp is het recencieblad van Kunstpodium T. In onze uitgaven vind je korte kritische besprekingen van kunstwerken die geëxposeerd worden in de presentatieruimtes van Kunstpodium T. De teksten zijn geschreven door kunstacademie en -historiestudenten met een affiniteit voor beeld en taal. In elke uitgave van Temp zullen andere studenten en kunstcritici het blad vullen. De jonge kunstkenners worden in dit proces begeleid door professionals. Temp is digitaal en gratis te krijgen door je te abonneren via de website van Kunstpodium T. Temp is tevens gratis te downloaden als pdf en kan desgewenst uitgeprint worden. Het blad verschijnt steeds 2 weken na de openingsavond van een laatste tentoonstelling. Wil je Temp steunen? doneer of plaats een advertentie in het tijdschrift.
LEERLING/ MEESTER 2011 Tijdens het Leerling/Meester project worden eindexamen studenten van vijf kunstacademies aan bekende hedendaagse kunstenaars gekoppeld, die aansluiting vinden bij het werk van de studenten. Dit resulteert in een serie van 12 exposities, waarbij telkens vier studenten van deelnemende academies met elkaar en de meester-kunstenaar exposeren. Deelnemende academies zijn: Academie voor Beeldende Vorming Tilburg Willem de Kooning Academie Rotterdam Hogeschool voor de Kunsten Utrecht Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen AKV | St. Joost Den Bosch
[COLOFON] HOOFDREDACTEUR Zeus Hoenderop EINDREDACTIE Mariska van Zutven VORMGEVING Kevin Jansen FOTOGRAFIE Mariska van Zutven Laura Aranda TEKSTBIJDRAGEN Elianne van der Kamp Fay de Keizer Jessica van Lieshout Joyce Steenbergen Judith Tak Milou Hurkmans Rina Willekens REDACTIE Renee Lievens Guido de Pooter Marleen Hartjes Mariska van Zutven KUNSTENAARS Marcel Berlanger Nathalie Duivenvoorden Danni van Amstel Getter Schasmin Ilse Verrijth Walter Grimm Hanna Hermans ADVISEURS L/M René Korten (Jaarmeester 2010 - 2011) Michaël de Kok (Jaarmeester 2009 - 2010) Guido Geelen (Jaarmeester 2008 - 2009) MEDE MOGELIJK GEMAAKT DOOR Provincie Noord-Brabant Gemeente Tilburg BKKC Museum De Pont Fontys Hogeschool voor de kunsten Willem de Kooning Academie Hogeschool voor de kunsten Utrecht Artesis Hogeschool Antwerpen AKV | St. Joost
| 47 |
Kunstpodium T Noordstraat 105 5038 EH Tilburg www.kunstpodium-t.com OPENINGSTIJDEN donderdag 13.00 – 21.00 uur vrijdag – zondag 13:00 – 18:00 uur
Kunstpodium T is hét laboratorium en platform voor kunstacademiestudenten en startend kunstenaars. Kunstpodium T faciliteert de ontwikkeling van de kunstenaarsidentiteit en cultureel ondernemerschap voor een nieuwe generatie kunstenaars.