PORTRETY GALICYJSKIE Sławomir Wnęk
Drobiazgi zamknięte w szafach i szufladach Zygmunta Mycielskiego (1907-1987): kompozytora, krytyka muzycznego i pisarza Powrót do Wiśniowej Zygmunt Mycielski mieszkał w Warszawie przy ulicy Rutkowskiego 10 m. 31, obecnie Chmielna. To był jego ostatni adres. Stamtąd, w zeszłym roku, Andrzej Szypuła, prezes Towarzystwa im. Zygmunta Mycielskiego w Wiśniowej, przywiózł i zdeponował w odnowionej niedawno oficynie należącej do Mycielskich w latach 1867–1944 fragmenty biblioteki kompozytora i nieco luźnych papierów zapakowanych do kilku worków. W ten symboliczny sposób powróciły do Wiśniowej niektóre przedmioty codziennego użytku Mycielskiego z górą 30 lat po śmierci kompozytora pochowanego w krypcie rodowej z początku XX wieku. W ostatnim tomie Dzienników Mycielskiego znajdziemy liczne odwołania do rodzinnej Wiśniowej, także w kontekście upływających lat1.
Pamiątki rodzinne Zygmunt Mycielski nie był kolekcjonerem, doceniał jednak znaczenie pamiątek rodzinnych i interesował się ich losem. Należał do arystokracji polskiej. Mycielscy herbu Dołęga poprzez związki rodzinne z Dzieduszyckimi, Moszyńskimi, Potockimi, Rostworowskimi, Szembekami, Tarnowskimi, Zamoyskimi i innymi czołowymi rodami, w ciągu wieków wytworzyli dokumenty, którymi interesują badacze różnych Z. Mycielski, Niby-dziennik 1981–1987, red. J. B. Stęszewscy, Warszawa 2012, passim.
1
Kwartalnik Edukacyjny 2-3 (101-102) lato-jesień 2020
125
