Ons Recht juni 2014

Maandblad van de landelijke bediendencentrale - nationaal verbond voor kaderpersoneel 118de jaargang | nummer 6 | JUNI - AUGUSTUS 2014

4-5

© foto: daniël rys

Schoolverlaters en jobstudenten

8-9 G E H A N D I C A PT E N ZO R G A N D E R S AA N G E PA KT

10-11 O P B E ZO E K B I J D E CHINEZEN

RUBRIEKSNAAM inhoud

Standpunt Jobstudenten Schoolverlaters Non-profit Inbox Non-profit Internationaal Migratie Over de grenzen Sociaal

Vraag van de maand Internationaal Film Film Boek Wat onze lezers ervan denken Uitbetaling vakbondspremie Indexaanpassingen Achterklap Vanmol

3 4 5 6 7 7 8 10 12 14 15 16 16 17 18 20 20 21 22 22 22 23 24

De eerste migranten uit Marokko en Turkije zijn een halve eeuw geleden bij ons gearriveerd.

Piet Janssen en Viera Saegers stonden in de jaren 60 mee aan de wieg van het migrantenwerk in Vlaanderen. “Goed omgaan met diversiteit is en blijft een grote uitdaging”, vindt Piet. Samen met Viera komt hij aan bod in de boeiende documentaire ‘Vlaamse pioniers van het migrantenwerk.’ Ons Recht praatte met Piet en Viera. Hun getuigenis lees je op p. 12-13.

2 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

Solidariteit blijft de juiste weg!

Wegwijs voor jobstudenten Gestopt met school of bijna afgestudeerd? Wat nu?

Opleidingsproject verpleegkunde is nog altijd een voltreffer Delhaize klaagt over concurrentiepositie en loon- en arbeidsvoorwaarden Vlaanderen gaat gehandicaptenzorg heel anders organiseren ACV haalt banden met Chinese vakbond ACFTU nauwer aan “Diversiteit is uitdaging die we moeten blijven aangaan” Overleg rond ambassadepersoneel levert vooruitgang op Werknemers zijn drieste besparingen bij Coca-Cola zat Enquête bij bedienden verzekeringsmakelaars WK voetbal in Qatar heeft erg dodelijk prijskaartje De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween Deux jours, une nuit Italië, de schaduwkant van een zonovergoten land

Het is geen toeval dat werkgeversorganisaties jubelen.

© foto: BELGAIMAGE

standpunt.

RUBRIEKSNAAM

Solidariteit blijft de juiste weg! ferre w yckmans

Gelijk hebben

algemeen secretaris

Op verkiezingsavonden hoor je vaak dat ‘de kiezer altijd gelijk heeft’. Een absolute uitspraak die uiteraard niet overeenstemt met wat we echt denken. De kiezers hebben het democratische recht om er deze of gene visie en mening op na te houden en die via hun stem te uiten. Maar dat betekent nog niet dat elke kiezer per definitie ‘gelijk heeft’. Meerderheden moeten worden afgewogen ten opzichte van minderheden en dat zijn de enige ‘gelijkhebbers’ van de uitslagen.

Wij blijven ijveren voor meer gelijke verhoudingen. Dat is de essentie van onze missie en onze opdracht. Er zijn gelijkmakers die dus extra aanIn Vlaanderen heeft de N-VA het extreemrechtse dacht verdienen. Rechtvaardige fiscaliteit, een VB ‘leeggezogen’. Het is een onrustwekkende sterke sociale zekerheid en sociale bescherming gedachte dat de N-VA deze kiezers ter wille zal waren voor 25 mei onze uitgangspunten en de moeten en willen zijn. Want veel sociaal en soli- referenties voor ons doen en laten. Dat is niet dair gedachtegoed valt er in die kringen niet te veranderd! vinden.

Het is natuurlijk geen toeval dat werkgeversorga- Representatieve speler nisaties jubelen. Zij rekenen op nog meer lastenverlagingen, die eigenlijk neerkomen op minder De LBC-NVK behartigt collectief de belangen van belastingen voor bedrijven en minder socialeze- niet minder dan 320.000 leden en geeft hen ook kerheidsbijdragen. Garandeert zoiets meer jobs of een individuele service. Het hele ACV doet dat een betere sociale bescherming? Neen. Wel op de voor wel 1,5 miljoen leden. Anders gezegd, wij agenda staan meer flexibiliteit, soepeler overuren zijn zonder meer een representatieve speler op en minder zeggenschap voor de werknemersver- het sociaaleconomisch terrein. Dat geldt in eertegenwoordigers. Dat zijn de recepten die som- ste instantie ten aanzien van de werkgevers. Maar migen voor de verkiezingen naar voren schoven. ook op het politieke speelveld.

Het zou ons dan ook verwonderen dat die ideeën Wie er ook aan de macht komt: onze beoordeling nadien zomaar van de onderhandelingstafel val- blijft geënt op onze visie. Het blijft onze rotsvaste overtuiging dat je van solidariteit beter wordt. len.

Want het tegendeel is absoluut niet bewezen.

Dat de kaarten geschud zijn op 25 mei is duidelijk. Op de avond van de verkiezingen toonden de vertegenwoordigers van de werkgeversorganisaties Unizo en Voka zich ongeremd en unisono gelukkig. Volgens hen kozen de kiezers voor de juiste marsrichting. Patronale marsrichtingen en -orders komen zelden overeen met die van de werknemers.

Neen, we zijn er dus niet gerust in.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

3

jobstudenten

Wegwijs voor De regel van drie zet je op weg Elke Oeyen

Met de regel van drie van Ons Recht zet je al een stap vooruit wanneer je werkt als jobstudent. De informatie in dit artikel schetst de grote lijnen en zwijgt over de uitzonderingsgevallen.

Vijftig dagen? Tel je dagen

Met een studentencontract mag je het hele kalenderjaar werken. Studentenarbeid is dus niet beperkt tot vakantiewerk in de zomermaanden. Elke student krijgt een individuele teller van 50 dagen. Langer werken mag zeker! Deze teller kan je consulteren via www.studentatwork.be.

Gedurende de eerste 50 dagen wordt van je loon als jobstudent 2,71 procent aan socialezekerheidsbijdrage afgehouden. Je moet wel aangeworven zijn met een ‘overeenkomst voor tewerkstelling van studenten’. Werk je meer dan 50 dagen? Dan wordt de normale socialezekerheidsbijdrage van je loon afgehouden, 13,07 procent, met als gevolg dat je vakantierechten opbouwt.

Elk kalenderjaar wordt de teller weer op nul gezet. Het is de taak van de werkgever om de juiste bijdrage af te houden. Elke gewerkte dag telt als een dag, ook als je maar een contract van enkele uurtjes hebt.

Ook feestdagen tijdens de tewerkstellingsperiode tellen mee.

Werk je in de horeca, dan krijg je er nog 50 dagen bij via een horeca@work-teller. De eerste 50 dagen moet je als ‘gewone’ jobstudent werken met een verminderde socialezekerheidsheidsbijdrage; daarna kan je dan als gelegenheidswerknemer in de horeca nog eens 50 dagen per jaar werken met normale socialezekerheidsbijdragen op een lager forfaitair bedrag.

Ga je soms aan de slag als speelpleinmonitor met vrijwilligersvergoeding? Zolang je dit maximum 25 dagen per kalenderjaar doet, hoef je hier geen sociale zekerheidsbijdrage voor te betalen. De combinatie van speelpleinmonitor voor 25 dagen en 50 dagen met een studentenovereenkomst elders is dus perfect mogelijk.

3.110 euro en voor een kind van een alleenstaande 4.490 euro. Wanneer die maxima worden overschreden, is het kind niet langer fiscaal ten laste en betalen de ouders hierdoor meer belastingen. Meer uitleg over de berekening van het netto belastbaar inkomen en alimentatiegeld kan je terugvinden op www.acv-enter.be.

Zelf moet een jobstudent belastingen betalen wanneer zijn netto bestaansmiddelen op jaarbasis hoger liggen dan 7.350 euro (bruto 9.353,80 euro).

zomervakantie minder werkt dan 240 uren.

Voor studenten uit het secundair onderwijs loopt de vakantie tot 1 september. Voor studenten uit het hoger onderwijs loopt de vakantie tot 1 oktober.

Gedaan met school tijdens het schooljaar?

Je kan niet meer tijdens je beroepsinschakelingstijd werken met verlaagde sociale zekerheidsbijdragen. Ook niet tijdens de zomermaanden in datzelfde jaar. Vergeet niet het kinderbijslagfonds op de hoogte te brengen.

Kinderbijslag? Tel je uren

Nieuw sinds 1 januari 2014

Als de jobstudent nog geen 18 jaar oud is, heeft hij een onvoorwaardelijk recht op kinderbijslag tot 31 augustus van het kalenderjaar waarin hij 18 jaar wordt. Dit recht vervalt bij spijbelgedrag.

Tussen twee studie-of academiejaren mag je als jobstudent de hele zomervakantie (juli, augustus en september) werken zonder uur- en inkomstenbeperking. Gedurende het academiejaar mag je maximaal 240 uren per kwartaal werken als je je kinderbijslag wil behouden.

Gedaan met school eind juni 2014? Je behoudt het recht op kinderbijslag tijdens de laatste zomervakantie als je tijdens de

Een arbeidscontract voor studenten is een contract van maximum 12 maanden en heeft een proefperiode. Tijdens de proefperiode kunnen student en werkgever een duidelijk zicht krijgen op de wederzijdse verwachtingen. De duur van de proefperiode bedraagt drie werkdagen. Tijdens deze drie werkdagen kan de jobstudent of de werkgever het contract direct beëindigen.

4 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

Meer informatie vind je op www.acv-enter.be. Aanraders zijn ook de folders ‘Lonend studentenwerk’ en ‘Gids voor schoolverlaters’.

Een jobstudent moet belastingen betalen wanneer zijn netto bestaansmiddelen op jaarbasis hoger liggen dan 7.350 euro (bruto 9.353,80 euro).

© foto: photonews

Belastingen? Tel je geld

Om thuis fiscaal ten laste te kunnen zijn, geldt voor het kind een maximumbedrag aan eigen inkomsten (netto bestaansmiddelen).

Voor het inkomstenjaar 2014 (aanslagjaar 2015) gaat het om deze netto bestaansmiddelen: voor een kind van een gehuwd koppel

jobstudenten

schoolverlaters

Gestopt met school of bijna afgestudeerd? Wat nu?

Inschrijven bij VDAB, controle door RVA, registratie bij ACV Tom Vrijens

Als je tijdens het schooljaar je studies stopzet, moet je je zo snel mogelijk (online) inschrijven als werkzoekende bij de VDAB (kijk op www.vdab.be). Woon je in het Brussels hoofdstedelijk gewest?

Dan kan je terecht in één van de drie werkwinkels van Actiris (www. actiris.be). Vergeet niet je inschrijving af te drukken en goed te bewaren. Voor de inschrijving heb je je rijksregisternummer nodig.

dat je het kinderbijslagfonds laat weten dat je gestopt bent met studeren én dat je je ingeschreven hebt als werkzoekende. Als je tijdens je beroepsinschakelingstijd geld verdient, behoud je de kinderbijslag als je inkomen lager is dan 520,08 euro per maand.

laatste zomervakantie niet meer dan 240 uren werkt.

Als je stopt met school tijdens het schooljaar kan je niet meer werken als jobstudent vanaf je inschrijving als werkzoekende. Ook niet tijdens de zomermaanden in datzelfde jaar.

Ziekenfonds Zonder job?

Tijdens je beroepinschakelingstijd blijf je als werkzoekende recht hebben op genees- Niet iedereen vindt meteen een job na de kundige verstrekkingen via het ziekenfonds studies. Als je geen job hebt na je studies, van je ouders. Vanaf het moment dat je een heb je toch recht op een inkomen. Wie de inschakelingsuitkering krijgt of begint te beroepsinschakelingstijd heeft doorlopen werken, moet je lid worden van een zieken- en twee positieve evaluaties heeft gekregen, fonds of mutualiteit. Die zorgt ervoor dat heeft onder bepaalde voorwaarden recht op je bij ziekte vergoed wordt en dat je voor een inschakelingsuitkering. geneesmiddelen en doktersbezoeken terugbetalingen krijgt. Meer info via www.cm.be. Eerste job en toch al vakantie?

Na je inschrijving als werkzoekende begint je beroepsinschakelingstijd. Die duurt 310 dagen (twaalf maanden). In deze periode zal de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) je twee keer uitnodigen voor een con- Na je studies nog aan de slag trolegesprek als je nog niet aan het werk als jobstudent? bent. Wil je info en ondersteuning op maat?

Registreer je dan bij het ACV in je buurt als Kan je nadat je afgestudeerd bent in juni of schoolverlater met het formulier C1_36 (kijk tijdens het schooljaar nog werken als jobstudent? Je kan dan tot aan het einde van op www.acv-enter.be). de laatste zomervakantie (tot 30 september voor secundair én hoger onderwijs) met een Kinderbijslag verlaagde socialezekerheidsbijdrage werTijdens je beroepsinschakelingstijd kan je ken. Als je teller van 50 dagen nog niet is de kinderbijslag behouden op voorwaarde opgebruikt als jobstudent en je tijdens de

Als je pas van school komt, is het niet vanzelfsprekend om in het daaropvolgende jaar te kunnen genieten van het maximum aantal vakantiedagen en vakantiegeld.

Informeer of je recht hebt op jeugdvakantie.

Waarop moet je letten als je werk gevonden hebt? In de ACV-gids voor schoolverlaters vind je de antwoorden. Je kan die gids bestellen via jongeren@acv-csc.be.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

5

non-profit

Opleidingsproject verpleegkunde is nog altijd een voltreffer © foto: daniël rys

Werknemers uit zorg krijgen kans om door te groeien

Het aantal studenten verpleegkunde is er gelukkig flink op vooruit gegaan. Toch zal de vraag naar verpleegkundigen nog geruime tijd groter zijn dan het aanbod.

Mark Selleslach

Genoeg nieuwe werknemers aantrekken is en blijft een grote uitdaging voor de zorg- en welzijnssector. Het is bekend dat de nood aan zorg in de samenleving zeker niet vermindert. De vraag naar nieuw personeel zal dan ook blijven bestaan. Heel wat werknemers uit de zorg zullen trouwens in de komende jaren met pensioen gaan. En die moeten uiteraard wel kunnen worden vervangen.

opnieuw trok de LBC-NVK aan de kar om de opleiding georganiseerd te krijgen. We zijn nu een paar duizend afgestudeerden verder.

De opleiding is niet alleen erg waardevol omdat ze resulteert in extra verpleegkundigen. Heel wat van de werknemers die in het project stappen hadden voordien nooit de kans om voor verpleegkundige te studeren. Dat had te maken met persoonlijke omstandigheden, een gebrek aan geld, een vroege gezinsuitbreiding of allerlei andere hindernissen.

op werk. Tovert dit opleidingsproject alle tekorten weg? Natuurlijk niet. Maar écht de handen uit de mouwen steken is volgens de LBC-NVK Non-Profit veel beter dan alleen maar filosoferen over de problemen die er zijn.

Ook in Vlaamse non-profit

Dank zij het sociaal akkoord gaat in de Vlaamse non-profit een gelijkaardig opleidingsproject van start voor werknemers uit de opvoedingsinstellingen, gezinszorg, kinderopvang, beschutte en sociAl wat ervaring ale werkplaatsen, socioculturele sector en Wie zijn de werknemers die voor deze oplei- centra geestelijke gezondheidszorg. Wie Het aantal studenten verpleegkunde is er ding kiezen? Het gaat om mensen die al nooit kon studeren maar wel droomt van gelukkig flink op vooruit gegaan. Toch zal de enkele jaren ervaring hebben in een andere een andere job in de zorgsector, kan met vraag naar verpleegkundigen nog geruime baan in de zorgsector. Ze werken bijvoor- behoud van loon in een Centrum voor tijd groter zijn dan het aanbod. beeld als administratieve kracht of als ver- Volwassenenonderwijs (CVO) een diploma Er is een uniek opleidingsproject waardoor zorgende of logistieke medewerker. Deze behalen als opvoeder, begeleider in de kinwerknemers uit de ziekenhuizen, ouderen- werknemers kiezen er heel bewust voor om deropvang, zorgkundige, sociocultureel werzorg, thuisverpleging en revalidatiecentra, verpleegkundige te worden. Ze zijn dan ook ker, begeleider sociale economie of secretamet behoud van loon, een volwaardig ver- heel gemotiveerd en de slaagpercentages riaatsmedewerker. Andere beroepen zijn pleegkundig diploma kunnen behalen. Ook liggen hoog. ook mogelijk. Ook hier worden de werknein het schooljaar 2014-2015 zal een nieuwe Bijna alle afgestudeerden kunnen meteen mers vervangen terwijl ze studeren. lichting studenten aan de opleiding begin- aan de slag als verpleegkundige. Terwijl ze Mensen kansen geven en tegelijk de zorgstuderen, worden ze vervangen door andere en welzijnssector een grote dienst bewijzen. nen.

Het is al 14 jaar geleden dat dit opleidings- mensen. Zo vinden nieuwe collega’s de weg Voor zo’n mooie combinatie trekt de LBCproject uit de startblokken schoot. Telkens naar de zorg en krijgen zij ook een kans NVK graag aan de kar.

6 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

RUBRIEKSNAAM inbox jan deceunynck

Delhaize

klaagt over concurrentiepositie en loon- en arbeids­ voorwaarden

Website voor winkelpersoneel De vernieuwde website www.pc311.be is sinds enkele weken online. De site richt zich tot alle winkelpersoneel dat aan de slag is in paritair comité 311, dat zijn alle ‘grote kleinhandelszaken’: winkelbedrijven die non-food verkopen in diverse filialen, met minstens 50 werknemers.

Werk je zelf in die sector? Ga er dan zeker eens een kijkje nemen. Je leest er alles over hoe het in je sector zit met tijdkrediet, zondagwerk, loon en andere thema’s.

© foto: daniël rys

Bereken je recht op vakantie

Zal Delhaize nog meer een beroep doen op franchisenemers of desnoods winkels sluiten?

Met de module jaarlijkse vakantie kan je als lid van de LBC-NVK het aantal dagen wettelijke vakantie berekenen waarop je recht hebt. In het programma zit ook een uitgebreid luik met informatie over de specifieke regelingen voor onder meer schoolverlaters en werklozen.

Je vindt de toepassing op www.lbc-nvk.be bij de ‘berekeningsmodules’ in het snelmenu (onder de linkernavigatie).

Let wel op: de wet is slechts een minimum.

Vraag bij je ACV-afgevaardigde of op een ACVdienstencentrum of er geen gunstiger regeling is in jouw sector!

Ledenvoordelen

almaar kleinere winstmarges. De komst van het Nederlandse Albert Heijn maakte Als lid van de LBC-NVK – en bij uitbreiding van De supermarktgroep Delhaize het ACV – kan je op heel wat voordelen en servide concurrentie alleen maar feller.”

Volgens Delhaize zijn 20 tot 30 van de ces rekenen. Naast het ledenmagazine Ons Recht vindt dat de werknemers te goede loon- en arbeidsvoorwaar- 138 supermarkten in België verlieslatend. maakt de LBC-NVK een heel scala aan folders en Het bedrijf is de situatie ‘volop aan het brochures. Op www.lbc-nvk.be kan je die publiden hebben in vergelijking met analyseren’ en werkt aan een plan om caties downloaden of bestellen. Verder kan je bij de concurrentie. In dit ‘jaar vol dit probleem aan te pakken. Maar hoe ons terecht met al je vragen en problemen rond uitdagingen’ wil Delhaize die gaat Delhaize deze winkels opnieuw werksituaties. ‘handicap’ aanpakken om extra te winstgevend maken? Gaan ze nog meer Je kan je bij het Centrum voor Loopbaan­ kunnen investeren in zijn comeen beroep doen op franchisenemers of ontwikkeling inschrijven voor een traject loopmerciële strategie en de marktdesnoods winkels sluiten? De LBC-NVK baanbegeleiding. Of salarisadvies aanvragen of positie te beschermen. Zo werd vroeg uitdrukkelijk om meer duidelijk- een startersloon laten berekenen. Lees meer op het begin mei in bedekte terheid. Inleveren op loon- en arbeidsvoor- onze website onder de rubriek ‘ledenvoordelen’. men gezegd bij de jaarlijkse waarden is voor ons geen waarborg dat de bewuste winkels weer winst zullen voorstelling van de resultaten. maken.

Delhaize constateert dat de tevredenheid “Het bedrijf maakt vergelijkingen die niet van de klanten in vergelijking met 2013 correct zijn”, onderstreept de LBC-NVK. gestegen is. “Uit onderzoek blijkt dat “Telkens opnieuw wekt Delhaize de indruk de klanten van Delhaize tevreden zijn dat de loonkosten in de onderneming ondanks late leveringen, lange wachtveel te hoog liggen, net alsof de werkne- rijen aan de kassa en het feit dat steeds mers grootverdieners zijn. De werkelijk- minder werknemers hetzelfde werk moeheid is heel anders. Er is een prijzenslag ten verzetten. Toch iets om over na te aan de gang op de markt en die leidt tot denken.”

Veerle Verleyen

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

7

gehandicaptenzorg heel anders organiseren

Twijfels over positieve effecten

© foto: daniël rys

Vlaanderen gaat

8 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

NON-PROFIT Fatiha Dahmani

kan worden betaald? Of zal de persoon met niet van zich afschuiven door te verkondieen beperking noodgedwongen moeten kie- gen dat de personen met een beperking ‘zelf zen voor minder zorg of voor zorg van een de regie in handen nemen’. slechtere kwaliteit? Is het om het even wie Een belangrijk principe bij de nieuwe finande zorg levert of wie de zorg organiseert? ciering van de sector is dat het sociaal netVoor de LBC-NVK is het van belang dat de werk rond de persoon met een beperking zorg gegarandeerd wordt door bekwame meer en beter wordt ‘geactiveerd’. Daarnaast zorg- en hulpverleners en organisaties die moeten de personen met een beperking ook de persoon en niet de winst centraal stellen. meer een beroep kunnen doen op de gewone De vakbond wil niet dat de nieuwe financie- reguliere zorg- en welzijnssectoren, zoals de ring leidt tot sociale dumping. gezinszorg, de thuisverpleging, het algemeen welzijnswerk, de centra voor geestelijke gezondheidszorg en de kinderopvang.

Zorg op niveau Moet kunnen. Maar dan moeten er wel twee Twee dagen na de goedkeuring in het Voor de vakbond is de manier waarop de belangrijke voorwaarden zijn vervuld. Die Vlaams parlement werd het nieuwe decreet sector gefinancierd wordt geen doel op zich sectoren moeten worden versterkt zodat ze bekrachtigd door de Vlaamse regering. Door maar een middel om tot kwalitatieve zorg te een nieuwe doelgroep kunnen bereiken en de tekst wordt de financiering in de sector komen. De organisatie van de sector moet de nodige hulp kunnen geven. Daarnaast zal van de gehandicaptenzorg grondig ver- het mogelijk maken om zorg op niveau te het aanbod in die sectoren moeten worden anderd. Vandaag worden ‘voorzieningen’ verstrekken. Volgens de vakbond is de ‘per- uitgebreid. Wachtlijsten heb je niet alleen in gesubsidieerd op basis van het aanbod dat soonsvolgende financiering’ op zich geen de sector van personen met een beperking. ze bieden. Door het nieuwe decreet komt oplossing voor de wachtlijsten. er voor mensen met een beperking een perMeer doen met zelfde geld soonlijk budget waarmee ze hun eigen zorg Een ander vaak gehoord cliché is dat we (op maat) kunnen kopen. ‘meer moeten doen met dezelfde middelen’.

De volgende Vlaamse regering zal het Laat sociale ondernemers in de sector met nieuwe financieringssysteem in de praktijk zo weinig mogelijk regeltjes vernieuwen moeten invoeren. Het decreet regelt alleen en ondernemen, is de redenering. Er zou het wettelijke kader. Rond de praktische dan efficiëntiewinst worden geboekt door kant van de nieuwe financiering moet er de capaciteit te vergroten, nog flexibeler te nog heel wat worden afgesproken. werken en te verwachten dat werknemers Hoe dan ook komt er een systeem met twee multifunctioneel en multi-inzetbaar zijn. ‘trappen’. De eerste trap komt erop neer dat Tegelijkertijd moet de zorg specifiek en op alle personen met een beperking hetzelfde De LBC-NVK zal zich maat zijn. Is dat allemaal wel mogelijk met budget voor basisondersteuning krijgen. nooit neerleggen bij dezelfde middelen?

Terwijl de tweede trap moet worden georganiseerd door het Vlaams Agentschap een nieuwe financiering Wij geloven daar niet in. In een aantal voorzieningen zien wij nu al waartoe zoiets leidt. voor Personen met een Handicap (VAPH); die leidt tot minder Meer doen met dezelfde centen wil daar zegdaar gaat het om de gespecialiseerde ondergen dat er wordt bezuinigd op personeel. Er steuning aan personen met een beperking kwaliteit. wordt meer flexibel gewerkt met meer deeldie zoiets nodig hebben. De hoogte van de tijdse contracten van bepaalde duur. Met bedragen staat nog niet vast. een groot personeelsverloop als gevolg. De ‘sociale ondernemers’ in die voorzieningen Gelijk budget proberen nu al de sectorale loonafspraken te De vakbond heeft toch bepaalde bedennegeren. In de meeste gevallen weigeren zij kingen. Een gelijk basisbudget voor elke om het sociaal overleg te respecteren. persoon met een beperking: hoe valt dat te rijmen met zorg op maat? Die zorg verGrens aan flexibiliteit schilt natuurlijk van mens tot mens. Voor de ene persoon zal het basisbudget te klein Sommige politici schermen met het voor- Er is een grens aan de flexibiliteit. De werkzijn, voor een ander juist te veel. Bovendien beeld van Nederland, waar de persoonsvol- druk is nu al heel groot in de sector. Uit de kan de ene persoon met een beperking een gende financiering al enkele jaren bestaat. Vlaamse Werkbaarheidsmonitor blijkt dat beroep doen op een uitgebreid sociaal net- Zij zouden beter eens gaan praten met de werknemers in de sector onder zware werk terwijl iemand anders geen of bijna Nederlanders met een beperking om te druk staan. De enige manier om de wachtgeen netwerk heeft om op terug te vallen. weten hoe de praktijk eruit ziet. Wie werd lijsten weg te werken is dan ook niet meer Om nog maar te zwijgen over de verschillen in Nederland beter van de persoonsvol- doen met dezelfde middelen maar het aantussen een arme en een rijke persoon met gende financiering? Niet de mensen met een bod vergroten en versterken. En dat kan een beperking. beperking maar wél de aandeelhouders van alleen door extra te investeren.

Zal de volgende regering het bedrag groot de privébedrijven die de sector met over- De LBC-NVK zal zich nooit neerleggen bij een nieuwe financiering die leidt tot mingenoeg maken zodat er degelijke zorg mee heidssteun hebben ingepalmd.

Tijdens een solidariteitsbezoek stelden mili- der kwaliteit. Het kan niet zijn dat er wordt tanten van de LBC-NVK zelf vast hoe fors de geprutst aan de loon- en arbeidsvoorwaarNederlanders met een beperking erop zijn den die dag in dag uit de zorg waarmaken. achteruitgegaan. De overheid mag haar Een nieuwe financiering om degelijke zorg verantwoordelijkheid om te zorgen voor op maat te geven? Daar tekenen we wel Er is een grens aan de flexibiliteit. De werkdruk is nu al heel groot in de gehandicaptenzorg. genoeg kwalitatieve en toegankelijke zorg meteen voor.

Het Vlaams parlement heeft op woensdag 23 april het ontwerp van decreet over ‘de persoonsvolgende financiering voor personen met een beperking’ goedgekeurd.

Voor de LBC-NVK mag de nieuwe financiering in de gehandicaptenzorg niet leiden tot kwaliteitsverlies.

Aan de loon- en arbeidsvoorwaarden van het personeel mag niet worden geraakt, stelt de vakbond.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

9

ACV haalt banden met Chinese vakbond ACFTU nauwer aan “Uitkijken voor vooringenomenheid” beeld nogal westers. In de hoofdstad Beijing zie je bijna geen reclame. Wat mij het meest Een vijftienkoppige delegatie van overweldigde, was de omvang van alles in China.” het ACV bracht tijdens de paasFerre vond het boeiend om te zien in welk vakantie een bezoek aan China, hoog tempo en op welke grote schaal de meer bepaald aan de Chinese vakChinezen de veranderingen in hun land aanbond ACFTU. Ons Recht praatte pakken. “Er zijn steden die 30 jaar geleden met Ferre Wyckmans, de algeamper op de kaart stonden en waar nu tien meen secretaris van de LBCof meer miljoen mensen wonen en werken.

NVK, die deel uitmaakte van de Krijg dat maar eens georganiseerd. Tegen Belgische delegatie. Duidelijk 2020 moeten er bijna honderd miljoenensteis dat het ACV de relaties den komen, stuk voor stuk steden dus met met de Chinese vakbondswehet formaat van Brussel. De economische reld nog meer wil uitbouwen. groei schommelt in China rond de tien procent per jaar. De Chinezen moeten arbeidsDe Belgen hadden het met hun Chinese krachten vanuit het binnenland aanvoeren gastheren over werknemersrechten, vak- naar de groeizones in het oosten van het bondswerk, specifieke rechten voor arbeids- land. Al die groei betekent ook dat je menmigranten uit het binnenland, de vrije sen moet bijscholen, en dat op een planmameningsuiting van werknemers, mogelijk- tige manier.” heden en obstakels wanneer er actie moet worden gevoerd. Tijdens de reis werden ook Partnerschap Chinese dochters bezocht van de Belgische Ons Recht: De samenwerking tussen het ACV bedrijven Picanol en Watteeuw.

“China bezoeken is iets wat je heel moeilijk en de Chinese vakbond ACFTU dateert van kan vergelijken met ervaringen in andere begin jaren 80. Maar de onderdrukte protesten landen”, zegt Ferre Wyckmans. “Het is er van Tiananmen (1989) leidden tot een onderheel anders dan bij ons maar veel dingen breking. De voorbije jaren namen de contacten zijn gewoon hetzelfde. De Chinezen werken, weer toe. Nu is er een ‘echt partnerschap’? praten met elkaar, gebruiken het openbaar Ferre: “De vakbondsfederatie ACFTU (All vervoer, eten, studeren en trekken op uit- China Federation of Trade Unions) ziet het stap, net als wij. Vooral in Shanghai is het ACV als een belangrijke organisatie. Het Denis Bouwen

10 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

ACV toonde redelijk veel bereidheid om uit te wisselen, en dat wisten de Chinezen sterk te waarderen. In de internationale vakbondswereld en bij de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) neemt het ACV een belangrijke plaats in. Chinezen hechten sterk aan hiërarchie, de rol van het ACV op internationale fora verklaart mee hun interesse voor onze vakbond. Het ACV denkt dan weer dat China, als politieke en economische wereldspeler, ook een grote speler kan worden wanneer het gaat om arbeid en werknemersrechten.”

Hebben jullie in China authentieke syndicalisten ontmoet? Of waren ze eerder verlengstukken van het regime? Heeft de vakbond daar genoeg bewegingsvrijheid?

Ferre: “In China is het niet verplicht om lid te zijn van de vakbond. Wij bezochten alleen privébedrijven in de ‘economische zones’.

Over de situatie bij de pure overheidsbedrijven kan ik niets zeggen. Ontegensprekelijk zijn er heel sterke banden tussen de vakbond en de autoriteiten. Die banden zijn veel sterker dan de relaties van het ACV met de politieke wereld in België.”

“De Chinese president Xi Jinping riep de vakbond in zijn land op om ‘beter zijn werk te doen’. Ik heb geen grondige kennis van het systeem in China maar denk toch dat zo’n oproep op diverse manieren kan worden uitgelegd. Wat zou het betekenen als Ons Recht:

INTERNATIONAAL stevig. Waarschijnlijk zal die groei som- Er is daar inderdaad een klasse van rijken mige Chinezen meer ten goede komen en superrijken.” dan anderen. Hoe groot de ongelijkheid is, kan ik moeilijk inschatten. Wij bezochten Ons Recht: China worstelt wel met grote diverse steden en zagen daar dat de mensen milieuproblemen. veel uitgaan en vaak een auto hebben. Het Ferre: “Er is absoluut een groot milieuprofietsverkeer lijkt enorm te zijn verminderd. bleem in China. In Bejing kan je met het bij ons de premier of de koning de vakbon- Een aanwijzing dat de inkomens toch zijn blote oog zien hoe ernstig dat probleem den zou oproepen om ‘beter hun werk te gegroeid. Veel Chinezen in sjofele kleren wel is. De milieuvervuiling is er aanziendoen’? Roept de Chinese president op om zagen we zeker niet. In de hotels circuleerde lijk groter dan in België. Een flink deel van hardere standpunten in te nemen en gro- veel volk, vaak waren dat jonge Chinezen.” het probleem is te wijten aan het groeiende tere eisen te stellen? Of vraagt hij dat de autoverkeer. Terwijl de Chinese industrie vakbonden ervoor zorgen dat ze georganivaak niet zal voldoen aan de uitstootnorseerd zijn, sterker worden, meer naar hun men die wij hanteren. Van een milieu-expert leden luisteren, een betere dienstverlening van Belgische afkomst hoorden we dat de ontwikkelen, meer aandacht hebben voor “Ook voor het Chinese politieke verantwoordelijken ‘beslisten’ de economische belangen en minder voor dat er wel degelijk een probleem is. Als de problemen zorgen? Allemaal vragen waarop vakbondswerk moet je Chinezen besluiten dat er een probleem is, je niet zomaar een antwoord kan geven.” zoeken ze ook naar manieren om het op te in een heel andere orde lossen.”

Het ACV wil de collega’s van de Chinese vakbond ACFTU nog beter leren kennen en intenser informatie uitwisselen. De foto toont een dienstencentrum van ACFTU bij Foxxcon, een grote fabrikant van elektronica en computeronderdelen.

Ingewikkeld

Welke gelijkenissen zie je tussen vakbondswerk in Europa en vakbondswerk in China? Volgens de officiële retoriek heeft de werkende klasse de macht in handen in China; de realiteit is natuurlijk heel anders?

Ferre: “We moeten opletten voor vooringenomen ideeën over China. In een land met 1,3 miljard inwoners kan de democratische besluitvorming moeilijk verlopen zoals bij ons. Kijk hoe complex het al is in België, met zijn elf miljoen inwoners, om de besluitvorming te organiseren. Hoe moet je zoiets dan organiseren in een land dat gigantisch veel groter is? Elk jaar komen er in China even veel mensen bij als de hele bevolking van België. Bij ons worden ze al zenuwachtig wanneer er enkele duizenden niet voorziene migranten opdagen.”

“Ook voor het Chinese vakbondswerk moet je in een heel andere orde van grootte denken. De ACFTU telt 290 miljoen leden. Elk jaar komen er zes tot zeven miljoen leden bij. Organiseer je daar maar eens naar.”

“Het sociaal overleg over loonstijgingen is in China anders, zowel in de ondernemingen als op sectorniveau. In China bestaat er geen loonstop. Eerst wordt op nationaal en regionaal niveau een loonstijging afgesproken.

De Chinezen spreken niet van een automatische indexering maar eigenlijk komt het daar wel op neer: de inflatie wordt op zijn minst gecompenseerd. Regionaal, bijvoorbeeld in Beijing of Guangzhou, worden ook loonafspraken gemaakt. Op ondernemingsniveau zijn er ook nog mogelijkheden. Al zal de discussie in heel veel bedrijven eerder gaan over onderwerpen als de arbeidsorganisatie en de veiligheid.”

Ons Recht:

van grootte denken. De ACFTU telt 290 miljoen leden. Elk jaar komen er zes tot zeven miljoen leden bij. Organiseer je daar maar eens naar.”

Superrijken

Er is in China ook een klasse van superrijken ontstaan?

Ferre: “Als er in Shanghai reclame wordt gemaakt voor Porsche, Bentley, Louis Vuitton en andere luxeartikelen, zal er daar absoluut een markt voor bestaan. Het zijn niet ‘Janneke en Mieke’ die zulke producten kopen. Ook niet bij ons in Europa trouwens.

Ons Recht:

Vooruitzichten O n s R echt: Het ACV volgt een eigen Chinapolitiek. Hoe ziet het ACV de samenwerking met ACFTU evolueren?

Ferre: “Na de reis kwamen we met de delegatie bijeen om onze ervaringen te bespreken en te kijken hoe het nu verder moet.

We willen zeker de ontstane contacten behouden en nieuwe contacten uitbouwen.

Binnen het ACV willen we alle kansen benutten om meer van elkaar te weten te komen en informatie uit te wisselen. Misschien zijn er kansen binnen een aantal ondernemingen. Bij de internationale vakbonden willen we druk uitoefenen om contacten te leggen met de Chinezen en om bestaande banden te versterken. De Chinezen zelf toonden de nodige interesse voor onze wettelijke pensioenen. Iets waar wellicht een project zal uit groeien.”

De Belgische vakbondsmensen brachten ook een bezoek aan een Chinees filiaal van Watteeuw.

Ons Recht: In het Westen wordt China bewie-

rookt als ‘economisch mirakel’. Het land lijkt een steile economische opgang te beleven, de welvaart van de gemiddelde Chinees zit in de lift. Hebben jullie dat ook ervaren?

Ferre: “De Chinese economie groeit

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

11

migratie

“Diversiteit is uitdaging die we moeten blijven aangaan” Pioniers migrantenwerk getuigen over hun ervaringen Denis Bouwen

De eerste migranten uit Marokko en Turkije zijn een halve eeuw geleden bij ons aangekomen.

Sindsdien nam het aantal landgenoten met Marokkaanse en Turkse roots aanzienlijk toe. Piet Janssen stond in de jaren 60 mee aan de wieg van het migrantenwerk. “Goed omgaan met diversiteit is en blijft een grote uitdaging in de 21ste eeuw”, vindt Piet. “Het heeft geen zin om schrik te hebben van de vele mensen van vreemde herkomst. We zullen er wel geraken, met vallen en opstaan.”

Piet Janssen is één van de sleutelfiguren die aan het woord komen in ‘Vlaamse pioniers van het migrantenwerk’, de opmerkelijke documentaire die in februari voor het eerst aan het publiek werd vertoond in De Roma in Antwerpen. Ons Recht had een gesprek met Piet en met Viera Saegers, een andere pionier uit het migrantenwerk.

Wanneer zagen jullie de eerste arbeidsmigranten uit Marokko en Turkije bij ons aankomen?

Viera: “De eerste Marokkanen en Turken arriveerden in Antwerpen in 1964. Er waren hier veel arbeiders nodig in de metaalverwerking, de bouw, de serres en voor de aanleg van de autosnelweg E3 (de huidige E17, nvdr). De plaatselijke bevolking reageerde met de nodige verbazing en verwondering op de komst van de migranten. Het gebeurde soms dat de mensen nieuwsgierig aan het raam kwamen kijken wanneer er in mijn platenwinkel een Marokkaan binnenkwam.”

Ons Recht:

Hoe kregen jullie interesse voor die nieuwkomers uit de Maghreb en Turkije?

Piet: “Aan het eind van de jaren 1960 was ik in Borgerhout lid van een werkgroep rond de Derde Wereld. Na een jaar te hebben gewerkt rond Haïti besloot een deel van die werkgroep om zich meer toe te spitsen op de Derde Wereld bij ons: de gastarbeider.

We gingen samenwerken met pater Frans Martens en tal van andere mensen die al contacten hadden met migranten.”

Viera: “De Marokkanen klampten me in mijn platenwinkel vaak aan omdat ze hulp nodig hadden met van alles en nog wat.

Mijn vader had nogal goede contacten met

de plaatselijke politiek. Als iemand niet wist hoe hij een probleem moest aanpakken, belde mijn vader met de mensen van het stadhuis.”

Piet: “Er waren inderdaad een heleboel noden en vragen. Met onze nieuwe werkgroep voor gastarbeiders wilden we niet alleen de migranten helpen. We trokken ook naar scholen en verenigingen om de Belgen uitleg te geven over de nieuwe medeburgers en hen te sensibiliseren rond de scheve verhouding tussen het Noorden en het Zuiden.

De gastarbeid was een uiting van die scheve verhoudingen.”

“Bij ons in Borgerhout hadden we vooral Marokkanen, meestal uit het Rifgebergte.

Ze moesten vaak met grote gezinnen in één huis samenhokken. De Turken vond je vooral in Hoboken, op het Kiel en in Berchem. Opvallend was dat die migranten heel harde werkers waren. Ze gingen aan de slag in de tuinbouw, de zware industrie of de wegenbouw. Of hielpen mee de tunnels aan te leggen voor de Antwerpse premetro.”

In 1974 werd een migratiestop afgekondigd maar werden er ook mensen zonder papieren geregulariseerd?

Piet: “Tijdens de jaren 1960 konden Marokkanen en Turken heel vlot naar België komen en daarna hun papieren ter plaatse regelen. Een situatie die de werkTaallessen gevers trouwens heel goed uitkwam. Door Ons Recht: Gaandeweg werd jullie betrokken- de oliecrisis van de jaren 1970 kwam de heid nog intenser? economie onder druk en werden de regels Ons Recht:

Viera Saegers: “Het gebeurde soms dat de mensen nieuwsgierig aan het raam kwamen kijken wanneer er in mijn platenwinkel een Marokkaan binnenkwam.”

© foto: daniël rys

Ons Recht:

12 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

Piet en Viera: “Toen we de kans kregen om lokalen in een jongerencentrum te gebruiken, konden we allerlei gezamenlijke activiteiten op poten zetten. Die activiteiten hadden te maken met ontspanning, voorlichting, sociaal advies. We gaven ook taallessen en namen initiatieven voor de kinderen. Na verloop van tijd ontstond er ook een werking voor migrantenvrouwen. In april 1972 stichtten we de vzw Centrum voor Buitenlandse Werknemers (CBW) om van de parochie een lokaal te huren waarin de allereerste moskee van Borgerhout werd ondergebracht. Voor die moskee mochten we trouwens een groot tapijt lenen uit de Antwerpse kathedraal. Eerder was er al een andere Antwerpse moskee geopend, maar die lag in Hoboken.”

weer strakker toegepast. Onze politiek kondigde een migratiestop af. Maar om de pil te vergulden konden migranten zich in 1974 laten regulariseren op basis van werk.

Uiteindelijk werden toen zo’n 12.000 mensen geregulariseerd. Zonder veel beroering overigens. Tegenwoordig wordt er vaak met scherp geschoten op sans-papiers, maar destijds maakte de bevolking zich daar veel minder druk om.”

Viera: “Ik herinner me nog goed hoe ik in 1974 werd opgetrommeld om te komen bevestigen dat een aantal mensen wel degelijk aan het werk was en dus in aanmerking kwam om te worden geregulariseerd. Veel werkgevers waren bang om dat te bevestigen want in principe waren ze in fout. Ik keek er destijds van op hoeveel mensen er hier leefden zonder papieren.”

‘morele en religieuze raadgevers’ voor de migranten met een moslimachtergrond.

Verder had je wat subsidies voor vrijwilligersgroepen die lessen Nederlands gaven.”

“Gedurende vele jaren werden lessen Nederlands uitsluitend door vrijwilligers georganiseerd. Het CBW bleef tot het begin van de jaren 1990 zulke lessen geven. Daarna namen de centra voor basiseducatie die taak meer en meer over. En uiteindelijk ontstonden de zogeheten onthaalbureaus, eerst met experimenten in Gent en Antwerpen. Het Vlaamse integratiedecreet, waaraan ik mee schreef, kwam er pas in 1998.”

Veranderingen

Ons Recht: In november 2013 besliste de Vlaamse overheid om alle integratiecentra en onthaalbureaus onder te brengen in een nieuw ‘extern verzelfstandigd agentschap’ voor Gebrek aan beleid Integratie en Inburgering. Een goede maatreOns Recht: Tientallen jaren lang was er van gel? een ernstig beleid rond de arbeidsmigranten Piet: “Naar mijn mening zou je de onthaalbureaus perfect onder het Vlaams ministegeen sprake?

Piet: “Dat klopt. De toenmalige nationale rie van Onderwijs kunnen laten vallen. Maar ministers van Werk en Buitenlandse Zaken ik vind het een verkeerde zaak om de hele gebruikten de migratie vooral als buffer integratiesector nu te laten opgaan in de voor onze arbeidsmarkt. Er waren maar Vlaamse administratie. Als het over integrahéél beperkte middelen beschikbaar voor tie gaat, wordt er nog altijd te veel gevraagd alles wat met migranten te maken had. Zo aan de migranten en te weinig aan de rest kon een migrant, in theorie althans, de reis- van de samenleving. Veel werkgevers steikosten deels terugbetaald krijgen als hij zijn geren nog altijd als je durft te praten over familie liet overkomen; in die tijd werd dat quota om het aantal allochtone werknemers nog aangemoedigd. Er ging ook een beetje te vergroten. Het Minderhedenforum speelt geld naar aalmoezeniers voor de Italianen een nuttige rol als behartiger van de belan– die al eerder waren gearriveerd – en naar gen van de migrantenverenigingen. Maar

© foto: daniël rys

Piet Janssen: “Er wordt tegenwoordig vaak met scherp geschoten op sans-papiers, maar in de jaren 70 maakte de bevolking zich daar veel minder druk om.”

je hebt ook een integratiesector nodig die ondersteunt, genoeg autonomie geniet en een luis in de pels kan zijn voor het beleid.

De oprichting van het nieuwe agentschap zal volgens mij de stem van die sector smoren.”

“De komst van het agentschap Integratie en Inburgering gaat gepaard met de nodige politisering. Er komt een nieuwe structuur met een hele resem aan directeurs. Crazy gewoon. Of de vernieuwing tot een meer uniforme aanpak zal leiden, valt te betwijfelen.”

“Maar de integratiesector gaat zelf ook niet helemaal vrijuit. Er was te veel versnippering. De diverse integratiecentra werkten te weinig samen en er waren te veel grote ego’s.”

De trailer van de documentaire ‘Vlaamse pioniers van het migrantenwerk’ kan je bekijken op http://goo.gl/1yz78m. Wie graag een vertoning van de film wil organiseren, kan e-mailen naar Chris Schillemans van Communicatie in Beeld: chrisschillemans@scarlet.be. Op maandag 23 juni is er om 20.00u een vertoning met nabespreking in het auditorium van ACW-Antwerpen, Nationalestraat 111-113, Antwerpen.

Wie zijn ze?

Viera Saegers opende in 1962 een platenwinkel op de Turnhoutsebaan in Borgerhout. Ze bleef haar winkel, Melodia, gedurende vele jaren uitbaten. In de zaak verkocht ze niet alleen platen maar ook theeserviezen.

Mettertijd kreeg ze veel Marokkaanse klanten, die muziek uit hun thuisland wilden kopen. De Marokkanen gaven Viera de bijnaam ‘Milouda’, een verbastering van Melodia.

Piet Janssen groeide op aan de Turnhoutsebaan, waar zijn vader een boekhandel runde. Hij was heel actief in het vrijwilligerswerk voor migranten en werd de eerste betaalde kracht van het Centrum voor Buitenlandse Werknemers (CBW). In 1995 ging hij aan de slag op het kabinet van Luc Martens, toen de Vlaamse minister van Cultuur, Gezin en Welzijn.

Piet werd in 1999 directeur van het Vlaams Minderhedencentrum (nu Kruispunt Migratie-Integratie), een kenniscentrum voor de hele integratiesector. In 2010 ging hij met pensioen. Maar Piet blijft actief, onder meer bij Medimmigrant, dat actief is rond gezondheidszorg voor mensen zonder wettig verblijf en mensen met een precair verblijf.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

13

over de grenzen annick aerts

Dood en verderf in Turkse mijn De media berichtten uitvoerig over het tragisch ongeval dat op 13 mei in de mijn in het Turkse Soma gebeurde. Hierbij kwamen 301 mijnwerkers om het leven. Veli Yelmis is één van de gelukkigen die het overleefd heeft. Zijn getuigenis is ontluisterend: “De mijnwerkers werken er in een klimaat van angst. Geïntimideerd worden is routine. De werkgever gebruikt straffen en boetes om de werknemers onder controle te houden. Bovendien speelt het bedrijf met de overheid onder één hoedje wanneer de veiligheid wordt gecontroleerd.

De drang naar nog meer winst primeert boven basisregels rond veiligheid.”

De Turkse vakbonden beamen de mening van deze mijnwerker. Samen met de internationale industrievakbond IndustriAll zetten ze alle middelen in om het tij te keren. Wereldwijd staat de Turkse mijnbouw op nummer drie wat betreft het

aantal ongevallen en explosies. Ook na het ongeval toonden de overheid en de werkgever weinig berouw. Veli Yelmis kreeg bijvoorbeeld te horen dat hij een bonus zou verliezen – een derde van zijn loon – als hij naar de begrafenis van zijn zus zou gaan.

Turkse vakbonden organiseerden al tal van manifestaties en werkonderbrekingen om hun ongenoegen te uiten. Hier werd vaak hardhandig tegen opgetreden.

De uitdagingen zijn groot. Maar de overheid toont geen enkele bereidheid om de regels te doen toepassen en bij te sturen.

De hoge werkloosheidsgraad in Turkije heeft als gevolg dat werknemers gemakkelijk kunnen worden uitgebuit en geïntimideerd.

Het drama in Soma is het gevolg van een ongebreideld streven naar winst. Twee weken voor het ongeval kaartte de oppositie de onveilige situatie in de mijn aan maar de meerderheid legde de aantijgingen naast zich neer. Druk uitoefenen op Turkije blijft nodig. Om hun solidariteit

met de rouwende families te tonen zal er midden juni een prominente IndustriAlldelegatie naar Soma vertrekken. Met hun aanwezigheid en verder campagnewerk willen ze Turkije dwingen om betere regels uit te werken. www.industriall-union.org

AB InBev solt serieus met personeel in Mexico De brouwer AB InBev is een BelgischBraziliaanse multinational die de voorbije jaren ontzettend groeide. Ook in Mexico hebben ze een bekende speler in de bierwereld in handen, Grupo Modelo. Sinds 2008 is er daar een serieus conflict tussen vakbonden en management.

Op 26 januari 2008 ontsloeg Grupo Modelo 220 werknemers, met inbegrip van de hele leiding van de vakbond SUTEIVP. De ontslagen kwamen er kort na de oprichting van een onafhankelijke vakbond die erin geslaagd was de arbeidsomstandigheden te

verbeteren. Het succes van de vakbond viel niet in goede aarde bij de lokale overheid en werkgevers in de regio. Die bundelden hun krachten om de macht van SUTEIVP te breken. Vakbondsacties werden hardhandig de kop ingedrukt. Al deze werknemers staan sindsdien op een zwarte lijst bij overheid en werkgevers. Werk vinden in een andere onderneming in de streek is niet simpel.

Maar 33 van de gedupeerde werknemers lieten het daar niet bij. Ze trokken naar de rechtbank met de vraag om weer in dienst te worden genomen. Begin april 2014 velde

de rechter een uitspraak in het voordeel van de werknemers. Grupo Modelo moet hen opnieuw in dienst nemen met dezelfde loonen arbeidsvoorwaarden en een grote schadevergoeding uitbetalen.

Om de uitspraak kracht bij te zetten lanceerde de internationale voedingsvakbond IUF een e-mailcampagne. Ook jij kan een mail sturen naar het management met de vraag om het vonnis te respecteren: www.iuf.org (zie rubriek ‘Campaigns’).

Veel onzekerheid voor 370.000 zorgverleners in Verenigd Koninkrijk

14 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

getuigt hierover. Het gaat om een vrouw die geruime tijd een job zocht. Toen ze het aanbod kreeg om als zorgverlener te werken was ze erg tevreden. Na enige tijd begon ze in te zien dat een nulurencontract geen zekerheid gaf. “Een week op voorhand weet ik nog niet welke uren ik moet presteren. Ze bellen me soms op zondag om me te vertellen wanneer ik maandag moet beginnen te werken. Ik kan mijn leven maar week per week plannen. Een lening krijgen voor de renovatie van mijn huis is dan ook onmogelijk.”

Nulurencontracten maken niet alleen het leven van de werknemers moeilijk. Hun cliënten weten niet wanneer hun hulpverlener langs komt. Ook lange uren horen bij de job. Het uitbetalen van het bijhorende

vakantiegeld wordt omzeild. Dezelfde vrouw getuigt: “Eén van mijn collega’s nam een tijdje terug een week vakantie. Ze werkte vaak 40 uur per week maar stelde vast dat onze baas haar slechts vakantiegeld op basis van 15 uur prestaties had uitbetaald.

Zelf durf ik geen vakantie te nemen. Wie weet wat ik dan aan vakantiegeld krijg.”

Unite the Union krijgt geregeld zulke verhalen te horen. De vakbond vindt het heel verontrustend dat werknemers die voor zieken, ouderen en kwetsbaren moeten zorgen in zulke arbeidsomstandigheden moeten werken. Met de campagne ‘No to zero hours’ kaartte de vakbond dit dan ook aan bij de overheid.

© foto: BELGAIMAGE

Sinds enkele jaren stijgt in het Verenigd Koninkrijk het aantal werknemers in heel onzekere statuten. Een recente trend is de opkomst van de ‘nulurencontracten’. Die contracten geven werkgevers de flexibiliteit om werknemers aan te werven zonder enige garantie rond het minimale aantal uur tewerkstelling. Recente cijfers tonen aan dat zulke contracten in de zorgsector enorm in opmars zijn. Niet minder dan 370.000 zorgverleners werken met zo’n contract.

Overheden bespaarden namelijk in de budgetten voor de zorg. Tegelijkertijd nam de vraag enorm toe. Privé-ondernemingen gebruiken nulurencontracten om winst te garanderen.

De Britse vakbond Unite the Union waarschuwt voor de gevolgen. Een van hun leden

www.unitetheunion.org

sociaal

Overleg rond ambassadepersoneel levert vooruitgang op LBC-NVK op de bres voor Jeroen Vandamme

Brussel, de hoofdstad van de Europese Unie, is een geweldig knooppunt van diplomaten en internationale instellingen. Het bulkt er van de ambassades. De gewone werknemers op die ambassades hebben lang niet altijd degelijke loon- en arbeidsvoorwaarden. Maar ook hier onderneemt de LBC-NVK inspanningen om de toestand te verbeteren.

Het is niet uitzonderlijk dat er achter de chique gevels van een ambassade meer dan 100 mensen werken. Op de meeste ambassades heb je twee groepen werknemers.

Het diplomatiek personeel valt onder het arbeidsrecht van het land van herkomst en kan een beroep doen op de eigen nationale vakbonden. Maar er is ook een grote groep werknemers die wordt gerekruteerd in België. Voor die mensen liggen de kaarten helemaal anders.

De lokaal aangeworven personeelsleden zijn voor een deel Belgen en voor een deel mensen van buitenlandse afkomst van wie de

Soms worden er oplossingen gevonden.

Maar vaak zijn problemen te wijten aan het ontbreken van een onderhandeld juridisch kader. Deze werknemers vallen niet onder de paritaire comités voor de privésector en zijn ook geen ambtenaren. Binnen de Commissie groeide snel het inzicht dat er een model van arbeidsovereenkomst moest worden gemaakt voor ambassadepersoneel. kwetsbare werknemers Het nieuwe model zal de betaling van de lonen, de indexering, de jaarlijkse vakantie verblijfsvergunning gekoppeld is aan de job en de arbeidsduur regelen. De Commissie op de ambassade. Over het statuut van deze zal bij ambassades het gebruik van de tweede groep is er erg veel onduidelijkheid. arbeidsovereenkomst promoten. Maar dat Welk arbeidsrecht moet op hen worden toe- is niet genoeg. De bonden willen dat de volgepast? Wat met de sociale zekerheid en de gende federale regering deze modelarbeidsfiscale verplichtingen? overeenkomst juridisch afdwingbaar maakt.

Heel wat landen behandelen hun ambas- Alleen zo kunnen onwillige landen ook over sadepersoneel correct. Maar dat geldt niet de streep worden getrokken. voor iedereen. Soms mogen personeelsleden geen lid zijn van een vakbond. Soms wor- Weg met willekeur den de lonen niet geïndexeerd of wordt de De Commissie maakt ook werk van een arbeidsduur eenzijdig verhoogd. model van arbeidsreglement. Zo wil ze de willekeur van sommige ambassades op Commissie het vlak van uurroosters, verplichtingen, Duizenden werknemers in ons land die in feestdagen en klein verlet uit de wereld zulke onzekere omstandigheden moeten helpen. Rond het intern sociaal overleg bij werken? Onaanvaardbaar. Daarom behar- de ambassades moeten in de komende jaren tigen de bediendevakbonden de belangen ook goede afspraken worden gemaakt. van deze groep sinds enige tijd. In mei 2013 Er is nog een lange weg te gaan. Maar toch werd een ‘Commissie voor goede diensten kan de ‘Commissie van goede diensten’ na voor het ambassadepersoneel’ opgericht. een jaar al een mooi rapport voorleggen.

Die bestaat uit vertegenwoordigers van de Als de politici er nu in slagen de afspraken vakbonden en van de federale overheids- afdwingbaar te maken, verbeteren we duidiensten Financiën, Werk, Sociale Zaken delijk het statuut van het ambassadepersoen Buitenlandse Zaken. neel. De LBC-NVK zet, samen met de andere Als er problemen of conflicten zijn tus- bonden, de inspanningen voor deze groep sen werknemers en ambassades, speelt de voort.

Commissie vooral een bemiddelende rol.

Welk arbeidsrecht moet op hen worden toegepast? Wat met de sociale zekerheid en de fiscale verplichtingen?

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

15

K arin Schaerlaekens

Zowat 50 vakbondsafgevaardigden van Coca-Cola zijn op 20 maart 2014 bijeengekomen in Madrid.

De vakbondsmensen kwamen uit diverse Europese landen. Het ging om een meeting georganiseerd door EFFAT, de overkoepelende Europese vakbond van de voedingsnijverheid.

diensten en het samentrekken van de personeelszaken buiten ons land.

Meer flexibiliteit

In alle landen eiste de onderneming meer flexibiliteit van haar werknemers. Zo wil de directie werknemers verplichten om daags nadien verlof op te nemen als er weinig productie is. Coca-Cola wil nog veel makkelijker gebruik maken van uitzendarbeid en overuren. En de werkdruk blijft stijgen.

De deelnemers aan de actie in De vakbondsmilitanten in Madrid stelden vast dat er op Madrid beslisten om op maandat moment drie stakingen dag 5 mei vakbondsacties te bezig waren in Europese ves- houden in alle Europese vestigingen. In Madrid zelf werd tigingen. Naast een grote al 50 dagen lang gestaakt, in manifestatie in de Spaanse Griekenland zelfs 120 dagen. hoofdstad waren er acties in Ook het personeel in Frankrijk Italië, Frankrijk, Duitsland en was enkele dagen in staking.

Portugal. In België vonden perHet frisdrankenconcern Coca- soneelsvergaderingen plaats en Cola maakt megawinsten. In kwamen circa 100 werknemers vier jaar tijd verdubbelde het samen in Anderlecht. Uit soliaandeel in waarde. Elk jaar dariteit met de ontslagen werkworden ruime dividenden uit- nemers en ook en vooral om te gekeerd. eisen dat Coca-Cola in de toeOndanks die stevige cijfers komst niet alleen een gezond vindt Coca-Cola het toch nodig financieel beleid moet voeren, om vier vestigingen in Spanje maar ook een gezond sociaal – goed voor meer dan 1.250 beleid. Mensen ontslaan mag werknemers – en één vestiging pas in lààtste instantie gebeuin Griekenland te sluiten. In ren wanneer er moet worden Frankrijk wordt de belevering bespaard. van automaten overgedragen EFFAT pleit voor meer overleg aan een extern bedrijf, goed met de vakbonden binnen Cocavoor nog eens meer dan 100 Cola en het behoud van jobs. ontslagen.

Alleen als alle vakbonden zich België werd in de voorbije jaren verenigen in Europa en samen niet ontzien. Ook hier werden actie voeren, kan er genoeg werknemers ontslagen door een druk worden uitgeoefend op de reorganisatie in de productie, de multinational Coca-Cola. Deze uitbesteding van de financiële acties waren een eerste stap.

16 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

Enquête bij bedienden verzekerings­makelaars Doe mee en win misschien een tabletcomputer!

De sector van de verzekeringsmakelarij (paritair comité 307) telt meer dan 7.000 werknemers. Die moeten het wel stellen met niet al te beste loon- en arbeidsvoorwaarden. Zeggen we daarmee dat iedereen in de sector echt een slecht loon heeft? Neen. Maar de minimumvoorwaarden zijn wel ondermaats.

nu moeten we er alleen nog in slagen om de werkgevers ook daarvan te overtuigen. De LBCNVK zal in die geest de toekomstige gesprekken met de werkgevers voeren.

We willen dan ook graag een korte enquête houden. Zo willen we te weten komen hoe jouw realiteit in PC 307 eruit ziet. Daarnaast zetten we onze studiedienst aan het werk om de financiële, economische en sociale gegevens van de sector De LBC-NVK wil de situatie voor in kaart te brengen. In de verzede werknemers in PC307 maxi- keringsmakelarij zijn er erg veel maal verbeteren. “We hebben kleine bedrijven. Vaak zonder een donkerbruin vermoeden dat aanwezigheid van de vakbond, nogal wat werkgevers niet beter met alle gevolgen van dien. doen dan het strikte minimum”, Help ons om een helder en zegt Stefaan De Cock, nationaal scherp zicht te krijgen op de secretaris Financiën. dagelijkse realiteit door onze Actuele en toekomstige evo- enquête in te vullen. Je kan luties zullen werkgevers zelfs een Samsung-tablet windwingen om betere loon-en nen! Om daarop kans te maken arbeidsvoorwaarden toe te moet je raden hoeveel ingekennen. Zo niet zullen ze niet vulde enquêtes we binnen krijmeer aantrekkelijk genoeg zijn gen tegen uiterlijk 30 juni om om gekwalificeerd personeel te 24.00u. vinden of in dienst te houden.

De minimumvoorwaarden moe- Vul je mee onze enquête in? ten dus flink de hoogte in. Bij Surf dan naar de vakbond weten we dit al, http://goo.gl/SxW17S

© foto: DANIËL RYS

Werknemers zijn drieste besparingen bij Coca-Cola zat

?

vraag van de maand

RUBRIEKSNAAM

BRAM VAN GOETHEM

Kan de baas me ontslaan na negatieve uitlatingen op facebook?

Martine heeft zich op haar facebookpagina negatief uitgelaten over haar werkgever. Nu wil de baas haar de laan uitsturen. Kan de werkgever zich voor een ontslag wel baseren op de uitspraken die Martine op facebook heeft gedaan?

geregeld dat werknemers op facebook negatieve of weinig vleiende commentaren publiceren over hun werkgever.

Incidenten met facebook hebben in een aantal gevallen al geleid tot een ontslag om dringende reden. Maar kan een werkgever zomaar informatie gebruiken die afkomstig is van iemands persoonlijke profiel op faceSociale media zoals facebook en twitter zijn book? Schendt hij zo niet de privacy van de niet meer weg te denken. Elke dag gebrui- werknemer? ken we sociale media voor allerlei dingen. Antwoord geven op die vraag is minder simOm oude kennissen op te snorren, vakan- pel dan je zou verwachten. Het antwoord tiefoto’s te delen, meningen te posten of al zal in belangrijke mate afhangen van de dan niet nuttige weetjes uit te wisselen. Een privacy-instellingen van je facebook-profiel. medium als facebook dient dikwijls ook als Deze instellingen vind je terug op www.faceforum om stoom af te laten. Het gebeurt book.com/privacy nadat je bent aangemeld.

Ook is het van belang of de bewuste opmerkingen op het eigen ‘prikbord’ werden gezet, dan wel op het ‘prikbord’ van iemand anders.

Rechtspraak

Wat leren we uit de rechtspraak die er al is?

Gaat het om uitlatingen op het ‘prikbord’ van iemand anders? Dan heb je zelf geen vat op de privacy-instellingen van dat profiel.

Je uitlatingen verliezen in feite hun louter privékarakter. De werkgever kan ze gebruiken om je te ontslaan.

Staan de uitlatingen op je eigen ‘prikbord’?

Dan zijn er diverse mogelijkheden: • Je profiel of je bericht is vrij toegankelijk voor iedereen: in dat geval gaat het om publieke uitlatingen die niet worden beschermd door het recht op privacy; • Je profiel of je bericht is toegankelijk voor ‘vrienden’ en ‘vrienden van ‘vrienden’: vermits je zelf geen enkele controle hebt over wie de ‘vrienden van je vrienden’ zijn, gaat het ook hier niet om uitlatingen met een puur privékarakter; • Je profiel of je bericht is alleen toegankelijk voor ‘vrienden’: normaal gezien gaat het in dat geval wel om uitlatingen die vallen onder het recht op privacy, waardoor je werkgever er zich niet op kan beroepen. Maar het blijft opletten geblazen! Ben je bijvoorbeeld bevriend met collega’s, dan kan het louter privékarakter van je uitlatingen weer op de helling komen te staan.

Bovendien wordt in de rechtspraak almaar vaker aangenomen dat een rechter niet (meer) automatisch een bewijs moet verwerpen dat verkregen is in strijd met het recht op privacy. “ B e z i n , e e r j e b e g i n t ”.

Vermoedelijk zijn er ook andere en betere manieren om je frustraties kwijt te raken. Voel je toch de onweerstaanbare drang om je mening via facebook te ventileren, neem dan de nodige voorzorgsmaatregelen zodat je privé-uitlatingen ook daadwerkelijk privé blijven. Check dus zeker de privacy-instellingen van je profiel op www.facebook. com/privacy! Je kan ook bij elk nieuw bericht kiezen wie je bericht kan lezen, door een lijst van vrienden te selecteren links van de knop ‘plaatsen’.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

17

WK voetbal in Qatar heeft erg dodelijk prijskaartje Internationale vakbonden trachten lot buitenlandse bouwvakkers te verbeteren

Qatar, één grote openluchtgevangenis voor arbeidsmigranten uit Nepal en andere Aziatische landen?

Denis Bouwen

Heel wat Belgen zullen vol spanning het Wereldkampioenschap voetbal in Brazilië volgen. Op 12 juni worden de eerste wedstrijden gespeeld. Benieuwd hoe onze Rode Duivels ginder zullen presteren. In het Golfstaatje Qatar zijn ze al volop nieuwe stadions, wegen en andere infrastructuur aan het bouwen voor het WK voetbal in 2022.

Aan de werven in Qatar hangt wel een erg triest en dodelijk prijskaartje. Vele honderden bouwvakkers uit Nepal en andere Aziatische landen kwamen er al om het leven.

Pierre Cuppens, algemeen secretaris van ACV BIE (Bouw, Industrie & Energie), nam in oktober 2013 deel aan een internationale vakbondsmissie die in de wantoestanden in Qatar ging onderzoeken. Cuppens is ook 18 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

ondervoorzitter van de internationale vakbondskoepel BWI, die de vakbonden uit de bouw- en houtsector verenigt.

De Britse krant The Guardian had eerder lucht gekregen van de geplande missie en waarschuwde al in september dat 4.000 arbeidsmigranten het leven dreigden te laten op de WK-werven in Qatar. “Toen onze plannen in de pers uitlekten, kwam de missie even op losse schroeven te staan”, vertelt Cuppens. “Maar uiteindelijk zijn we toch met een toeristenvisum naar Qatar gereisd. Een plaatselijke officiële instantie moest onze delegatie ‘begeleiden’. In wezen was het natuurlijk de bedoeling om ons goed in de gaten te houden.”

“Qatar is een schatrijk landje dankzij de grote olievoorraden in de ondergrond”, legt Cuppens uit. “Er zijn maar 200.000 Qatarezen. Daarnaast telt het land zo’n 2,5 miljoen migranten die alles draaiende houden. De bouwvakkers zijn vaak Nepalezen, Pakistanen, Indiërs en Bengalen. Onder

het huispersoneel in Qatar kom je dikwijls Filipijnen tegen.”

De internationale vakbondsmissie bezocht een aantal WK-werven en arbeiderskampen.

Ze voerde ook gesprekken met de Qatarese minister van Werk en andere vertegenwoordigers van de plaatselijke autoriteiten.

“Het grootste kamp dat we bezochten bood onderdak aan wel 48.000 bouwvakkers.

Overdag gingen die werken op een enorme werf in de hoofdstad Doha.”

Cuppens en zijn medereizigers hoopten ook de Nepalese ambassadeur in Qatar te spreken. Maar die was naar zijn land teruggeroepen nadat hij Qatar openlijk had omschreven als ‘een grote openluchtgevangenis voor Nepalezen’. De opvolgster van de ambassadeur bleek niet echt bereikbaar.

Zwaar uitgebuit

De problemen van de buitenlandse bouwvakkers in Qatar zijn niet minnetjes. Om te

internationaal Vakbondsman Pierre Cuppens (ACV-BIE en BWI): “Iedere dag komen in de Nepalese hoofdstad Kathmandu gemiddeld bijna twee doodskisten aan uit Qatar.”

De Britse krant The Guardian had eerder lucht gekregen van de geplande missie en waarschuwde al in september dat 4.000 arbeidsmigranten het leven dreigden te laten op de WK-werven in Qatar. beginnen worden de bouwvakkers op heel wat werven gewoon uitgebuit. Ze werken zes dagen op zeven en presteren tien of elf uren per dag. En dat voor een maandloon dat zelden de 50 euro overschrijdt. De arbeiders moeten zelfs schulden maken om de reis naar Qatar te kunnen financieren.

Op veel van de WK-werven zijn de risico’s op arbeidsongevallen erg groot. De extreme warmte is voor de bouwvakkers een reëel probleem. Nogal wat van hen vertonen soms uitdrogingsverschijnselen. Opmerkelijk veel jonge bouwvakkers bezwijken aan een hartaanval. De werven liggen vaak ver verwijderd van de kampen, wat verklaart waarom er ook flink wat slachtoffers vallen door verkeersongevallen. Bij de slechtste werkgevers verblijven de bouwvakkers gewoon in de woestijn, met alle gevolgen van dien.

Nepalese hoofdstad Kathmandu gemiddeld bijna twee doodskisten aan uit Qatar. En dan spreken we nog niet over de vele slachtoffers uit andere landen.”

Arbeidsmigranten die naar Qatar willen, hebben altijd een plaatselijke ‘sponsor’ nodig. In veel gevallen is dat de plaatselijke werkgever. Die werkgever deinst er niet voor terug om het paspoort van de migrant bij te houden zodat die niet meer vrij het land kan verlaten. “Sommige bouwvakkers zijn echt wanhopig omdat ze niet naar hun land terug kunnen. Je hebt daar Nepalezen die al meer dan tien jaar in Qatar geblokkeerd zijn en die afgesneden zijn van hun familie. Een erg schokkende vaststelling.

Naast de hoge dodencijfers op de werven uiteraard.”

Besix

Doodskisten

Pierre Cuppens schat dat er elk jaar minstens 600 tot 700 Nepalezen om het leven komen op de WK-werven. “Iedere dag komen in de

Ook de Belgische bouwgroep Besix heeft een WK-werf in Qatar. Daar gaat het om zo’n 2.000 bouwvakkers die in Doha aan de slag zijn. “Besix behoort nog tot de betere

leerlingen van de klas”, zegt Cuppens. “Dat bedrijf betaalt minder slechte lonen, in het beste geval 150 euro per maand. Het arbeiderskamp van Besix is betrekkelijk goed uitgerust in vergelijking met wat we elders zagen.”

Bij de internationale voetbalfederatie FIFA, die het WK organiseert, wasten ze aanvankelijk hun handen in onschuld. “Wij houden ons alleen met de sport bezig”, klonk het daar. “Maar het lukte de vakbonden toch om de FIFA te doen erkennen dat zij ook een deel van de verantwoordelijkheid dragen. De FIFA wil ons nu helpen om positieve veranderingen af te dwingen voor de bouwvakkers in Qatar.”

Met de betrokken aannemers willen de bonden een soort van sociaal charter afsluiten dat het lot van de bouwvakkers kan verbeteren. “We zullen in dit dossier ook samenwerken met de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO)”, stelt Cuppens.

Beloftes

De internationale beroering over de vele doden en de wantoestanden in Qatar miste haar effect op de Golfstaat niet.

Midden mei beloofde Qatar zijn arbeidsrecht ‘verregaand’ te zullen hervormen.

Arbeidsmigranten zouden voortaan makkelijker van werkgever kunnen veranderen of het land kunnen verlaten. Werkgevers zouden hogere boetes riskeren als ze nog langer paspoorten afnamen. Er werd ook beloofd om meer arbeidsinspecteurs in te zetten.

“Wij willen trouwens dat Qatar vakbonden toestaat”, onderstreept Cuppens. “Nu zijn die daar nog altijd verboden. We willen ook dat de lonen van de bouwvakkers worden verhoogd. Maar Qatar wilde eerst hogere lonen regelen voor de eigen bevolking. Voor de buitenlandse bouwvakkers is er op dat punt nog niets veranderd.”

“De vakbonden zijn tevreden omdat er nu iets aan het bewegen is in Qatar. Er is al een beetje beterschap maar het gaat nog lang niet ver genoeg. Het is ook afwachten in welke mate Qatar de gedane toezeggingen daadwerkelijk zal nakomen.”

Binnenkort gaat het WK voetbal in Brazilië van start. Een evenement dat al massale en heftige protesten uitlokte bij de Braziliaanse bevolking. “In Brazilië werd het werktempo op de WK-werven op zeker ogenblik opgevoerd waardoor het aantal dode bouwvakkers toenam. Er sterven daar ook arbeiders maar gelukkig niet op even grote schaal als in Qatar. De Brazilianen ergerden zich omdat hun overheid voor het WK centen gebruikte die eigenlijk voor uitkeringstrekkers bedoeld waren.”

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

19

RUBRIEKSNAAM film k arin seberechts

Deux jours, une nuit Drieste en droogkomische lotgevallen van een eeuweling met een voorliefde voor TNT (Robert Gustafsson, links).

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween detonerend de 20ste eeuw doorstruinde, onverhoeds van de ene in de andere belangwekkende historische episode belandend. Allan ging op de borrel met Franco, Harry S. Truman, Stalin en consoorten, en droeg zijn steentje bij aan het ultieme recept voor de kernbom…

Felix Herngren houdt er gezapig de pas in en schotelt ons een farce voor waarin Robert Gustafsson als een soort Zweedse evenknie van Bill Murray onbewogen droogkomisch loopt te wezen. Er zitten best flauwe en rommelige stukjes in deze zwarte komedie, maar er valt ook aldoor wat te De 100-jarige in kwestie is Allan beleven.

Karlsson, een onverstoorbare Herngren hangt Allans lotziel die al sinds zijn prille jeugd gevallen in het heden zonder heel graag dingen opblaast. Zijn veel omhaal aan flashbacks uit explosieve voorliefde komt hem zijn verleden en onorthodoxe op zijn oude dag duur te staan. flarden wereldgeschiedenis.

Wanneer hij de vos die zijn Het resultaat is redelijk driest, kat Molotov doodbeet tot ont- bijwijlen grotesk en wat mij ploffing brengt, mag Allan het betreft behoorlijk vermakelijk. namelijk verder gaan uitzingen Naast Gustafsson herkennen in het bejaardentehuis. Tijdens we in de heerlijke Gunilla ook zijn eeuwfeest knijpt de jarige er nog Mia Skäringer, Herngrens echter tussenuit met de eerste wederhelft in ‘Solsidan’. Alan de beste bus én een koffer die hij Ford mag ten slotte zijn gangeven moest vasthouden. sternummertje uit ‘Lock, Stock Op pad naar nergens in het and Two Smoking Barrels’ en bijzonder raapt hij een onge- ‘Snatch’ nog eens helemaal overregeld gezelschapje bijeen. En doen. krijgt hij een motorbende op de nek, want er zit – uiteraard ‘De 100-jarige man die uit het – een reukje aan de inhoud van raam klom en verdween’ is sinds 28 mei te zien in de de koffer.

Forrest Gump en Zelig zijn er Belgische zalen (Originele niets tegen, tegen deze eeu- titel: Hundraåringen som klev weling die, voor hij in het ut genom fönstret och försbejaardenhome verzeilde, al vann).

Felix Herngren waaide vorig jaar de Vlaamse huiskamers binnen als de niet altijd even fortuinlijke tandarts Alex in de komische Zweedse tv-reeks ‘Solsidan’. Hij regisseerde ook de helft van de afleveringen. Die regie-ervaring, maar ook de kostelijke flegmatieke ondertoon kwamen hem goed van pas bij de verfilming van Jonas Jonassons succesboek met bovenstaande titel.

20 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

“Het gaat toch weer niet allemaal opnieuw beginnen… ” In dit ene zinnetje smelten de broers Luc en Jean-Pierre Dardenne een menselijk drama samen.

Sandra, werkneemster bij een bedrijf van zonnepanelen, krijgt via een telefoontje te horen dat ze haar job kwijt is. Veertien van haar 16 collega’s hebben namelijk voor een bonus van 1.000 euro gestemd, en tegen haar aanblijven. De jonge moeder, die nog herstelt van een depressie, duikelt bijna op slag opnieuw een zwart gat in.

colporteur die zichzelf moet aanprijzen.

De verbetenheid van de Rosetta die zich 15 jaar geleden guerrillerogewijs uit de marginaliteit vocht, heeft in ‘Deux jours, une nuit’ plaats geruimd voor vertwijfeling en angst. Angst om in deze tijd van competitie, ‘valorisatie’ en slinkende solidariteit uit de middenklasse te vallen... en alles wat daar vervolgens in het achterhoofd van een mens als een lawine achteraan dendert. Materieel, sociaal, relationeel.

Cannes had deze editie geen prijs te geef voor de Dardennes.

Ook de eclatante (maar misschien net iets teveel de hemel in geprezen) Marion Cotillard moest met lege handen naar huis. Het zij zo.

De kijker houdt er evengoed weerom een ontwapenend anderhalf uur humane cinema aan over waarin de broers maatschappelijk bewogen maar vooral in een onnavolgbaar ‘barmhartige’ stijl naar mensen kijken. Geen pamflet maar een minzaam en bekommerd portret van de samenleving, waarin ze langs miserabilisme heen schaatsen en hun antiheldin in een zonovergoten Seraing en met rechte rug de toekomst doen instappen. Een beetje hoop doet namelijk leven. Het moet wel.

Zachtjes aangepord door haar man en een solidaire collega doet ze toch een poging om haar baan te behouden: ze sleept een nieuwe stemming uit de brand en klopt een weekend lang aan de deuren van haar medearbeiders met het pleidooi om voor haar te kiezen en van hun zuurverdiende centjes af te zien.…

Eén keer om de drie jaar maken de Dardennes een aangrijpend stuk cinema waarin ze de dingen die sociologen in statistieken gieten op mensenmaat snijden. Anno 2014 sturen de broers hun fragiele protagoniste, naar gewoonte met de camera dicht op de huid, de baan op met het ‘Deux jours, une nuit’ loopt eigentijdse stigma van ‘steun- sinds 21 mei in de Belgische trekker’ op de hielen. Als een cinema’s.

Geen Gouden Palm, wel een aangrijpend en minzaam portret (Timur Magomedgadzhiev en Marion Cotillard).

boek

RUBRIEKSNAAM

gutenberg

Italië

de schaduwkant van een zonovergoten land Ine Roox Met de vakantie voor de deur zal wel niemand moeten worden overtuigd van de charmes van Italië als reisbestemming: zon, zee, cultuur, lekker eten en de heuvels van Toscane. Maar hoe zit het met de maffia, de hemeltergende corruptie, de vrouwonvriendelijkheid en Berlusconi? Ine Roox (°1977), journaliste bij de krant De Standaard en levenslang Italië-supporter, zette de bekendste Italië-vooroordelen en -clichés op een rij en onderzocht of ze waar zijn of niet. Een boze liefdesbrief, noemde ze het resultaat.

Maffia

In haar boek belicht de auteur vooral de schaduwkanten van het land. Met veel voorbeelden en aan de hand van originele interviews laat ze haar licht uitvoerig schijnen over de maffia, waarbij ze zich ergert aan de sfeer van romantiek die er – onder meer door films als ‘The Godfather’ en ‘Goodfellas’ – rond de georganiseerde misdaad hangt. Op Sicilië praat ze met Ignazio Cutro, een koppige ondernemer die een eenmansgevecht tegen de cosa nostra voert (en uiteindelijk verliest) en met de Vlaming Dirk De Muynck die er (voorlopig) maffiavrije olijfolie maakt.

Nog op Sicilië onderzoekt ze de werkloosheid en de groeiende armoede op het eiland en confronteert ze die met de enorme Roox, die Italië als haar tweede vaderland bureaucratische machine van de regio, met beschouwt en vrienden heeft in het hele haar 22.000 goedbetaalde ambtenaren en land, begint haar boek met een nuttig his- haar 90 regionale parlementsleden die elf torisch overzicht. Tot in de helft van de keer meer verdienen dan het gemiddelde 19de eeuw was Italië een lappendeken van loon. In Palermo alleen telt de stedelijke kleine en grotere koninkrijken. Pas in 1861, klusjesdienst 1.800 werknemers. na Napoleon, het Congres van Wenen en het risorgimento van Garibaldi werd het land Berlusconi officieel geboren, met Turijn als (voorlopige) hoofdstad en Victor Emmanuel als eerste Maar niet alleen op Sicilië zorgt de politiek goed voor zichzelf. Het nationale parlement koning.

Alleen het piepkleine Vaticaanstad bleef tot in Rome kost volgens de auteur méér dan op heden een staat-in-de-staat. De invloed het Duitse, Franse, Britse en Spaanse parvan de katholieke Kerk op de Italiaanse lement samen, terwijl volgens de exubesamenleving blijft dan ook nog voelbaar rante politicus Beppe Grillo één op de tien tot vandaag, met name bij het verzet tegen Italiaanse senatoren een strafblad heeft. abortus, euthanasie en het samenlevings- Geen wonder dat een uitgekiende zakenman contract. In Napels stelt Roox met eigen als Silvio Berlusconi er jarenlang alles heeft ogen vast hoe (bij)gelovig de Italianen er aan gedaan om de machtigste man van het nog zijn, bijvoorbeeld door een anonieme land te worden en te blijven (“Italianen die schedel van de begraafplaats Fontanelle te voor Berlusconi stemmen leven liever in ‘adopteren’ en de oog- en neusholtes vol te een fantasiewereld.”). In tegenstelling tot proppen met bloemen en handgeschreven zevenvoudig premier Andreotti is van hem nooit bewezen dat hij banden zou hebben briefjes met afgesmeekte gunsten.

De Italiaanse provincies Trente en Zuid- gehad met de georganiseerde misdaad, maar Tirol lijken met hun drietaligheid en hun Roox belicht in haar boek wel uitvoerig hoe verplichte uitwisselingsprogramma’s dan de ex-premier via zijn drie commerciële tvweer sterk op onze eigen Belgische situatie. stations alle kritische nieuwsmagazines In Bolzano ondervond Roox hoe goed het vervangt door hersenloze spelprogramma’s autonome statuut er werkt, met de jonge met halfnaakte meisjes in glitterbikini’s, de universiteit en examens in het Italiaans, zogeheten velina’s.

“De Italiaanse journalisten zijn bang”, zegt Duits en Engels. de bekende tv-journalist Michele Santoro

tegen de auteur. Omdat de helft van de bevolking moeite heeft om schriftelijke informatie grondig te begrijpen, moeten de meeste Italianen hun nieuws in hoofdzaak halen uit Berlusconi’s tv-journaals.

Man-vrouwverhouding

In een gesprek met de Milanese activiste Lorella Zanardo komt Ine Roox aan de weet hoe het in Italië gesteld is met de manvrouwverhouding. “Als een man op tv komt, filmt de camera alleen zijn gezicht”, zegt Zanardo, “bij vrouwen zien we altijd eerst hun benen en hun heupen, daarna zoomen ze in op haar lippen”. Geen enkel Europees land stelt minder vrouwen te werk dan Italië en nergens in Europa worden er meer vrouwen door hun partner of ex vermoord (1.500 tussen 2000 en 2012). Zegt Zanardo: “Het duurt nog een jaar of tien voor Italië ook op dit vlak eindelijk een modern land wordt, zoals de rest van Europa.”

‘Italy, love it or leave it?’ is de titel van een hilarische Italiaanse tv-documentaire. Ine Roox heeft lang geaarzeld. Ze woonde een tijd in het land, ondervond er de charme van de nonchalante Italiaanse levenskunst (sprezzatura), het lekkere eten, het dolce vita en de fraaie design, maar besloot uiteindelijk geërgerd het land de rug toe te keren. “Verliefdheid maakt blind,” schrijft ze, “maar in de liefde kan je het best je ogen wijd open doen om ook de negatieve kanten te zien.” Wie haar interessante boek leest, zal begrijpen wat ze bedoelt.

ITALIE, DE SCHADUWKANT VAN EEN ZONOVERGOTEN LAND Ine Roox De Bezige Bij, Antwerpen 350 blz.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 |

21

wat onze lezers ervan denken Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat.

Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen: Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. E-mailen kan uiteraard ook: lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be.

BESPARINGEN IN DE ZORG L.N. - PER E-MAIL

Mijn man krijgt al jaren Ons Recht en zo lees ik het blad ook.

In ons gezin maakten we al veel gezondheidsproblemen mee.

Naarmate de jaren vorderden, voelden wij meer en meer de druk van de besparingen in onze gezondheidszorg.

Onlangs weer. Ik moest naar het ziekenhuis voor een pijnlijke ingreep. Vroeger ‘mocht’ je daarbij een week in het ziekenhuis blijven Nu ‘moet’ je op drie dagen worden opgelapt en dan weer naar huis, als een machine die moet worden gerepareerd. De verpleegsters waren heel vriendelijk en behulpzaam maar je merkte wel dat ze onder grote druk stonden.

Toen ik naar huis terugkeerde, kon ik niet zitten. Liggen was in de auto met veel moeite mogelijk, ondanks het innemen van pijnstillers. Thuis lag ik veel alleen want de kinderen zijn het huis uit en mijn man werkt voltijds.

Mijn echtgenoot voelde zich op het werk heel ongemakkelijk omdat ik thuis alleen achterbleef.

Op zeker ogenblik had ik een ziekenwagen nodig om naar de spoeddienst te gaan. Maar ook daar voelde je die immense druk.

Je wordt er niet met open armen ontvangen. Ook op die diensten worden de mensen overstelpt.

Alweer het gevolg van besparingen.

Terug thuis was ik bang voor nieuwe incidenten. Gelukkig bleven die uit. Bezoek kon ik niet ontvangen wat ik geraakte amper tot aan de deur.

Ook de huisarts en de thuisverpleging lijken me overbelast. Ik heb het gevoel dat er nergens nog een ‘veilige plek’ is.

Twee jaar geleden werd mijn man geopereerd. Hij werd toen met blaassonde en al naar huis gestuurd. Zoiets zullen we nooit meer aanvaarden.

Moeten we met zulke praktijken akkoord blijven gaan? Ik denk dat heel wat mensen al gelijkaardige ervaringen hebben opgedaan.

STERK GEDICHT S.C. - KORBEEK-DIJLE

Bedankt Ons Recht voor de publicatie in mei van het sterke gedicht van Charles Ducal, de Dichter des Vaderlands! In zijn ‘Lied van de arbeid’ verwoordt Ducal heel kernachtig en duidelijk waar het in wezen om gaat.

Dat is pas kunst. En die kunst hebben we meer dan nodig in deze tijden van plat winstbejag en opportunisme, van elk-voorzich, van angst die elk verzet verlamt. Moge dit gedicht, de solidariteit en de empathie die ervan uitgaat, de ‘plukkers’ een hart onder de riem steken.

indexaanpassingen mei 2014 216.00 224.00 308.00

309.00 310.00

notarisbedienden vorige lonen x 1,0038 non-ferro metalen vorige lonen x 1,0103 de maatschappijen voor hypothecaire leningen, sparen en kapitalisatie vorige lonen x 1,0014 beursvennootschappen vorige lonen x 1,001393 banken vorige lonen x 1,0014

22 | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 118de jaargang | Ons Recht

uitbetaling vakbondspremie PC 224 - Non-ferrometalen In de sector van de non-ferrometalen (paritair comité 224) is er een vakbondspremie van 95 euro. De premie wordt uitgekeerd van 15 april tot 31 juli 2014.

Voor de bedienden en kaderleden bij Umicore, Aurubis en Nyrstar is er een eigen bedrijfspremie.

Om de vakbondspremie in de non-ferrometalen te krijgen moet je in 2013 minstens één maand lang in de sector hebben gewerkt. Langdurig z ie ke n worde n ge l i j k ge steld. Gepensioneerden en

bruggepensioneerden hebben recht op de premie als ze in 2013 nog minstens één maand lang effectief gewerkt hebben.

De premie geldt alleen als je je uiterlijk op 1 maart 2014 lid was van de LBC-NVK. Je moet ook in orde zijn met de betaling van je bijdragen op het ogenblik dat de premie wordt uitgekeerd.

Het geld wordt uitbetaald op basis van een origineel attest dat je ontvangt van de werkgever. Je moet het ingevulde attest bezorgen aan je LBC-NVKsecretariaat.

PC 211 - Petroleum In de sector van de petroleum loopbaanonderbreking behou(paritair comité 211) is er een den het recht op de premie. vakbondspremie van 135 euro.

De betaalperiode loopt van 1 Om de vakbondspremie in de mei 2014 tot 31 augustus 2014. petroleumsector te krijgen Rechthebbenden moeten lid moet je minstens één maand (geworden) zijn tijdens de uittewerkgesteld (in dienst) zijn betalingsperiode en lid zijn op in het pc 211 tussen 1 janu- het ogenblik van de uitbetaling ari 2013 en 31 december 2013. en in orde met de bijdrage.

Zieken en leden in

PC 219 - Diensten en organismen voor technische controles en gelijkvormigheidstoetsing Tussen 1 mei en 31 juli 2014 wordt aan de gesyndiceerde bedienden uit de diensten en organismen voor technische controles en gelijkvormigheidstoetsing (paritair comité 219) de vakbondspremie uitbetaald. Die bedraagt 120 euro.

Om recht te hebben op de premie moet je ten laatste lid zijn op 1 oktober 2013 en op het moment van de betaling in orde zijn met de bijdrage.

Bedienden die in 2013 minstens

één maand tewerkgesteld waren in de sector en aansluitend daarop werkloos werden of in voltijds tijdkrediet of met (brug)pensioen gingen, behouden hun recht op de vakbondspremie. Zieken zijn gelijkgesteld met actieven.

Om de premie te krijgen moet je het ingevulde en ondertekende attest bezorgen aan je vakbondsafgevaardigde of aan je LBC-NVK secretariaat.

ons recht verantwoordelijke uitgever: RUBRIEKSNAAM

achterklap walter

Tijdwinst Juni is de maand van het Wereldkampioenschap voetbal in Brazilië en ik wil u graag een tip geven om deze periode ongehavend door te komen.

De slimme voetbalfan heeft natuurlijk al lang een speelkalender afgeprint en de belangrijkste wedstrijden in zijn agenda genoteerd. Om te beginnen heeft hij de eerste matchen van de Rode Duivels aangeduid en onvoorwaardelijk 17, 23 en 26 juni gevrijwaard van alle vergaderingen, barbecues en familiefeesten. Als hij een échte fan is en een onverwoestbare optimist, heeft hij ook al de data van de achtste en de kwartfinales geblokkeerd en uiteraard komt op 13 juli geen mens, dier of schoonmoeder tussen hem en de uiteindelijke finale.

Maar er is natuurlijk méér. Wat moet hij bijvoorbeeld doen met de wedstrijden van Brazilië? Brazilië is het thuisland en een veelvoudig wereldkampioen. Pele was lang de beste speler van de wereld. Een beetje voetballiefhebber kan toch onmogelijk een match van het legendarische Brazilië overslaan? En Italië? En de wedstrijden van Spanje? Onlangs hebben twee Spaanse ploegen nog gestreden om de Champions League! En wat moet hij met Rusland en met Portugal doen? Zelfs die kleine Japannertjes kunnen soms onverwachts vinnig uit de hoek komen en die lange, slome, atletische Ghanezen dan?

Slaapzak Het liefst zou een fanatieke voetbalfan tussen half juni en half juli in een slaapzak voor zijn flatscreen wonen, maar ergens in die periode zal hij toch even met zijn vrouw moeten praten, informeren naar het wel en wee van zijn kinderen, met de hond gaan wandelen en af en toe uit werken gaan. Wat nu gezongen?

Dit is het moment waarop Belgacom en Telenet hun diensten kunnen bewijzen. Via hun handige toestellen kunt u alle wedstrijden opnemen die u wil. Alleen – en nu komt de kat op de koord – wanneer gaat u al die wedstrijden dan bekijken? Het moet nog voor de eindscore in de krant verschijnt of voor u een andere voetbalgek ontmoet, want zodra u de uitslag kent is er letterlijk geen bal meer aan.

Ik heb een oplossing, maar eerst moeten we eens even ernstig praten. Zelf mag ik ook af en toe graag een wedstrijdje zien, maar geef toe: van de 90 minuten van ons leven die we aan zo’n match besteden, zijn er toch hooguit maar tien de moeite waard. Er zijn de doelpunten natuurlijk en de rode kaarten en twee of

drie spectaculaire reddingen van Petr Cech of Thibaut Courtois, maar voor de rest slenteren die overbetaalde miljonairs toch maar wat lusteloos over het veld. En dan kunt u zeggen: we kijken dan wel naar de samenvattingen, maar die vind ik persoonlijk dan weer te vluchtig en te kort.

Versnellingstoets Nee, er is maar één perfecte manier om een Wereldkampioenschap voetbal met voldoende plezier te volgen en dat is met de vinger op de versnellingstoets. Het klinkt misschien als heiligschennis, alsof u de Matthäus-Passion zou afhaspelen in een kwartier, maar geloof me, à la guerre comme à la guerre, uw levensverwachting is niet eindeloos en beter een half ei dan een lege dop.

Behalve voor onaantastbare, levensbepalende, compleet uitzonderlijke matchen bekijk ik alle voetbal sinds een paar jaar resoluut x 2. Dat kan tegenwoordig, zelfs mét het bijhorende commentaar, dat meestal toch maar uit ijdel gekwek en overbodige meninkjes bestaat. Met wat moeite kan je nog altijd de namen van de spelers en het groeiende enthousiasme van de commentator verstaan. (Frank Raes x 2 is zelfs een verademing.)

Pas vanaf x 6 raakt een mens het overzicht op een wedstrijd een beetje kwijt. We zien de voetballers dan nog wel en bloc opschuiven van links naar rechts, maar de finesses van het spel beginnen ons te ontgaan en subtiliteiten als de buitenspelval zijn totaal aan ons verspild. Bij x 6 houd ik persoonlijk vooral de score bovenaan op het scherm in het oog. Eens die verspringt van 0-0 naar 0-1, zet ik de boel stil en spoel de elektronische band een minuut of drie, vier terug.

Orakels Nu ontstaat zowat het mooiste wat een mens kan meemaken in zijn leven: hij krijgt de mythische gave van het voorspellen. We worden orakels, Cassandra’s die zonder moeite in de toekomst kunnen kijken. Terwijl Filip Joos of Peter Morren nog nietsvermoedend zitten te neuzelen over een excentrieke trainer of een opzienbarende transfer, terwijl nog niemand in de hele wereld een idee heeft van wat gaat gebeuren, weten alleen wij, de x6-ers, de slimmeriken, de terugspoelers met absolute zekerheid dat binnen enkele seconden het stadion zal ontploffen, duizenden supporters uit de bol zullen gaan en de spelers op het terrein elkaar onder de felicitaties zullen bedelven.

Zes keer versneld duurt elke voetbalwedstrijd nog een kwartier. Probeert u het eens. Op die manier krijgt u zelfs Nigeria tegen BosniëHerzegovina er nog bij.

Missie van de LBC-NVK De Landelijke Bediendecentrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-NVK) is een vakbond die als deel van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). De LBC-NVK is een onafhankelijke democratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. Nationale en internationale solidariteit is een belangrijk doel en bindmiddel. De LBC-NVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

Marijke Persoone Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen hoofdredacteur: Denis Bouwen redactiesecretaris: Jan Deceunynck vormgeving: Peer De Maeyer drukkerij: Corelio Printing redactie en administratie: Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/220.89.83 lbc-nvk.persdienst@acv-csc.be www.lbc-nvk.be

LBC-NVK-secretariaten en -steunpunten • LBC-NVK AALST-OUDENAARDE Hopmarkt 45 - 9300 Aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 lbc-nvk.aalst@acv-csc.be Steunpunt: Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 lbc-nvk.oudenaarde@acv-csc.be • LBC-NVK ANTWERPEN Nationalestraat 111-113 - 2000 Antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 lbc-nvk.antwerpen@acv-csc.be • LBC-NVK BRUGGE-OOSTENDE Kan. Dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende Steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 lbc-nvk.brugge-oostende@acv-csc.be • LBC-NVK BRUSSEL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 lbc-nvk.brussel@acv-csc.be • LBC-NVK GENT Poel 7 - 9000 Gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 lbc-nvk.gent@acv-csc.be • LBC-NVK HALLE Vanden Eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 lbc-nvk.halle@acv-csc.be • LBC-NVK HASSELT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 lbc-nvk.hasselt@acv-csc.be • LBC-NVK KEMPEN Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 lbc-nvk.turnhout@acv-csc.be • LBC-NVK KORTRIJK-ROESELARE-IEPER President Kennedypark 16D - 8500 Kortrijk Steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 Roeselare St. Jacobsstraat 34 - 8900 Ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 lbc-nvk.kortrijk-roeselare-ieper@acv-csc.be • LBC-NVK LEUVEN Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 lbc-nvk.leuven@acv-csc.be • LBC-NVK MECHELEN-RUPEL Onder Den Toren 5 - 2800 Mechelen-Rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 lbc-nvk.mechelen@acv-csc.be • LBC-NVK VILVOORDE Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 lbc-nvk.vilvoorde@acv-csc.be • LBC-NVK WAAS & DENDER H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-Niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 lbc-nvk.waasendender@acv-csc.be Steunpunt: Oude Vest 144 bus 2 – 9200 Dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 lbc-nvk.dendermonde@acv-csc.be

algemeen secretariaat Sudermanstraat 5 - 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83 lbc-nvk@acv-csc.be | www.lbc-nvk.be Ons Recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier. Dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal.

Ons Recht | 118de jaargang | JUNI - AUGUSTUS 2014 | 23