Ons Recht februari 2017 by LBC-NVK

MAANDBLAD VAN DE LANDELIJKE BEDIENDENCENTRALE - NATIONAAL VERBOND VOOR KADERPERSONEEL 121STE JAARGANG - NUMMER 2 - FEBRUARI 2017

SCHOOLVERLATERS VERDIENEN VEEL MEER

AANDACHT JONGEREN OVER HUN DROMEN EN OVER DE VAKBOND MINDER WERKEN EN JOBS HERVERDELEN, EEN GOED RECEPT

INHOUD

10 03 04 06

14 ONS RECHT VERANTWOORDELIJKE UITGEVER:

Veerle Verleyen • Sudermanstraat 5 • 2000 Antwerpen HOOFDREDACTEUR: Denis Bouwen

REDACTIECOMITÉ: Veerle Verleyen, Wouter Parmentier,

Sebastiaan Kok, Jan Deceunynck, Denis Bouwen, Peter Bakema VORMGEVING: Peer De Maeyer DRUKKERIJ: Corelio Printing

Ons Recht wordt gedrukt op verbeterd krantenpapier. Dit papier wordt gemaakt op basis van gerecycleerd materiaal. www.lbc-nvk.be

REDACTIE EN ADMINISTRATIE:

Sudermanstraat 5- 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11 • Fax 03/220.89.83 lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

08 08 09 10 12

cOveR Schoolverlaters verdienen veel meer aandacht StanDPUnt

Brede solidariteit wint

inteRPROFeSSiOneel aKKOORD: vOORUitGanG, MaaR alleS Kan altiJD BeteR natUURliJK

Uitvluchten om lonen niet te verhogen zijn er altijd zat SnaPSHOtS

liMBURGSe enQUÊte: FleXiBiliteit Kan, alS ze OP Maat van De WeRKneMeR iS aRMOeDeveReniGinGen: HUlPvRaGen StiJGen JaaR na JaaR GeBRUiK Je RecHt OP vORMinG in PaRitaiR cOMitÉ 200 Je hebt tijd tot eind maart

POlitieK DOet BitteR WeiniG vOOR JOnGe ScHOOlveRlateRS Vooral jongeren uit beroepsscholen en technisch onderwijs worden vergeten

natHalie vinDt eeRSte JOB na MOeiliJKe vUURDOOP ‘Communicatiestudies komen me goed van pas als uitzendconsulente’

STAND PUNT. BREDE SOLIDARITEIT WINT Stefaan Decock Algemeen Secretaris

Het is hartverwarmend om nog eens een Interprofessioneel akkoord (IPA) te kunnen afsluiten. We hebben een akkoord dat werd bekrachtigd door de Raad van de LBC-NVK: dit bewijst dat vakbonden nog wel degelijk het verschil kunnen maken. Euforisch over de inhoud zijn we niet. Daarvoor werd het te zeer beknot in zijn ruimte door het regeringsbeleid. Maar de boodschappen die het akkoord in zich draagt zijn wezenlijk belangrijk en bieden perspectief.

verpleegkundige nele (27) sluit zich bewust aan bij de vakbond

minder werken en jobs herverdelen, een erg goed recept

18 19 19 20 22 23

24 25 25 26

28 29 30

30 31 32

“Werkdruk is zwaar voor alle personeelsleden”

Toon en Bart wijzen op de voordelen

gure saneringswind treft ook ergo verzekeringen

Vakbonden vragen waar ‘reserves uit vette jaren’ zijn

pc 341 en pc 307 gaan digitaal Kennen we je mailadres al?

heb je nog steeds hetzelfde e-mailadres? zijn je gegevens correct? groenboek bestuur opent debat over inspraak van middenveld in het beleid Hoe vullen we onze democratie in?

trekt de overheid meer macht naar zich toe? Middenveld wordt uitgehongerd of ingelijfd vraag van de maand

informatie over je aanvullend pensioen vind je op mypension.be nuttig voor notarisbedienden! activiteitenkalender vrije tijd

werknemers verdienen recht om onbereikbaar te zijn

Als we niets doen, komt de Franse wet er ook bij ons wat onze lezers ervan denken wat onze lezers ervan denken

brochure ‘lonend studentenwerk’ uitbetaling vakbondspremie vanmol

We leven in tijden waarin sociale rechten worden ondermijnd. Arbeidstijden worden geflexibiliseerd, de ziektecijfers stijgen, de armoedekloof wordt groter. Het doet dan ook deugd om, met de weinige ruimte die wordt geboden, tegen de stroom in te roeien. Voor een solidaire verdeling van inkomen, voor een versterking van sociale uitkeringen, voor solidariteit tussen werkenden en niet-werkenden. Remedieert dit integraal de regeringspolitiek? Neen. Maar het ipa illustreert wel de warme windrichting die mogelijk is. De welvaartsenveloppe wordt beknot maar er is toch 446 miljoen euro die vakkundig wordt verdeeld over uitkeringen voor werklozen, zieken, gepensioneerden en sociale bijstand. Voor de koopkracht konden we een maximale marge van 1,1 procent regelen. De politiek besliste om de loonwet van 1996 te hervormen, en dat was zeker geen hulp! Maar de vakbonden knokten hard om toch een zekere marge af te dwingen. Had het meer kunnen zijn? Jazeker. Als morgen de 12 miljard euro subsidies aan het bedrijfsleven mee in rekening worden gebracht om onze concurrentiepositie te vergelijken met het buitenland, kan het een pak meer zijn. Als morgen de regering niet klakkeloos de werkgevers volgt in het discours van een vermeende ‘historische loonhandicap’ zal de marge groter zijn. Anders gezegd: wij blijven strijden tegen de hervormde loonwet. Gelukkig is er ook nog de 3,2 procent verwachte indexering die bij alle werknemersgroepen terecht komt, zowel bij goede als bij minder goede verdieners. Als de automatische indexering van de lonen zou sneuvelen, weten we waar het met deze regering en met deze werkgeversorganisaties naartoe zou gaan: veel voor enkelingen, weinig voor velen. Hetzelfde geldt voor het behoud van de loonbarema’s. Zowel de index als de baremieke verhogingen zijn gevrijwaard in dit ipa, en dat zijn forse solidaire boodschappen. Een andere duidelijke richting is het bruto-nettoverhaal. Ook hier hebben we hard gepleit om de steeds vaker ontwrichte financiering van de sociale zekerheid niet met netto-hefbomen te versterken. Het is tijd voor bruto loonsverhogingen waardoor meteen ook echte terugverdieneffecten worden gerealiseerd die de sociale zekerheid versterken. Samen met het acv varen we met dit ipa een andere windrichting uit. Het voelt aan als zuiderwind, eentje die we de afgelopen twee jaar niet al te vaak mochten voelen. Met dank aan het sociaal overleg! | Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 |

Interprofessioneel akkoord: vooruitgang, maar alles kan altijd beter natuurlijk UITVLUCHTEN OM LONEN NIET TE VERHOGEN ZIJN ER ALTIJD ZAT

Frans Geerts

Je moet al optrekken met krasse senioren als je nog werknemers wil ontmoeten die het fenomeen van de ‘vrije loononderhandelingen’ hebben gekend. Sinds 1976 spaart de politiek geen enkele moeite om te prutsen aan onze loonvorming. Herstelwetten, volmachten, wetten om het concurrentievermogen te vrijwaren. En, als klap op de vuurpijl, de loonnormwet van 1996. In het regeerakkoord van Charles Michel staat dat de loonnormwet van ‘96 moet worden verstrengd. Zo werd bijvoorbeeld beslist dat het secretariaat van de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven (CRB) voortaan zal bepalen welke marge er is om de lonen te laten stijgen. De Raad zelf zal dat dus niet meer doen. Lees: de sociale partners in de Raad zullen minder te protocollen hebben, en er zal een strak wettelijk keurslijf zijn. Voordien werd er gekeken naar de loongroei in Duitsland, Nederland en Frankrijk sinds 1996. De kloof met die buurlanden is nu weggewerkt. Maar de regering besliste dat 4

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

ook de ‘historische’ loonkloof moest worden afgebouwd. Kortom, er zijn altijd redenen zat te vinden om onze lonen te laten zakken of niet te laten stijgen. Hoe groot is die historische loonkloof ? Dat is nog maar de vraag. Die hete aardappel is door de politiek doorgeschoven naar het secretariaat van de CRB. Er is ook voorzien in een ‘veiligheidsmarge’ bij het bepalen van de marge voor loonsverhogingen. Wordt de loonnorm overschreden, dan zal dat met terugwerkende kracht worden ‘gecorrigeerd’.

Als reactie op het regeringsbeleid van de afgelopen twee jaar stelde de LBC - NVK een offensief plan op dat de krijtlijnen uitzet voor de volgende jaren: het 3x3-plan. Als vakbond zijn we altijd voorstander van vrije loononderhandelingen. Akkoorden zijn de beste oplossing om problemen op te lossen en te voorkomen. Een opmerkelijke vaststelling: wanneer onze loonkosten worden vergeleken met die in onze drie grootste buurlanden, wordt er geen rekening gehouden met de diverse loonsubsidies die in België bestaan.

In vergelijking met onze buurlanden zijn die subsidies, zeg maar steunmaatregelen, genereus. De werkelijkheid is dat de loonkosten in België 4,57 procent lager liggen, maar daar wordt geen rekening mee gehouden, ondanks een belofte van de regering in die zin. Een voorbeeldje om het te verduidelijken. Stel dat je 100 euro moet betalen en dat je een korting van 4,57 procent krijgt: je betaalt dus maar 94,43 euro. Als er loonkosten moeten worden vergeleken, zou dus normaal het bedrag van 94,43 euro moeten worden gebruikt. Maar die logica passen ze in ons land blijkbaar niet toe.

De LBC-NVK gaat verder en eist in zijn 3x3-plan dat er een tewerkstellingspact komt voor die loonsubsidies aan de bedrijven. Tegenover al deze subsidies mogen beslist gegarandeerde jobs staan.

AFSPRAKEN VOOR 2017-2018 Op woensdag 11 januari 2017 glunderden de gezichten bij de Groep van Tien. De sociale partners hadden het klaargespeeld om een ontwerpakkoord met vier luiken te bereiken.

ACV-voorzitter Marc Leemans (rechts op de foto) onderhandelde mee over het nieuwe loonakkoord.

Traditioneel worden de uitkeringen verhoogd in een IPA. Ook op dit vlak wordt weer een stapje vooruit gezet. Maar niet genoeg, want de meeste minimumuitkeringen worden nog altijd niet opgetrokken tot aan de armoedegrens die op Europees niveau werd bepaald. Voor wie geen werk heeft, biedt dit IPA dus niet bijster veel. Er zijn ook geen afspraken gemaakt over extra tewerkstelling. Het blijft wel de realiteit dat werk hebben de kans vergroot om uit de armoede te blijven. Ook al zijn er ook heel wat werkende armen, zoals de vakbond geregeld opmerkt. Uiteraard is het IPA er vooral voor mensen die werken. Maar als vakbond hebben we ook de plicht om op te komen voor alle werknemers, met inbegrip van diegenen die niet (meer) werken.

De LBC - NVK gaat verder en eist extra jobs, die zorgen voor een leefbaar inkomen De vakbond wil bovendien dat alle uitkeringen en pensioenen worden verhoogd zodat ze minstens gelijk zijn met de Europese armoedegrenzen.

Er was dus een nieuw interprofessioneel akkoord of IPA. Tijd voor kritiek was er niet meteen. Die kritiek kwam er wel enkele dagen later, weliswaar in gematigde vorm. In de voorbije jaren zijn de lonen flink gestegen in de buurlanden, vooral dan in Nederland en Duitsland. Onze noorder- en oosterburen moesten enkele jaren de buikriem aanhalen maar op zeker ogenblik groeide daar het besef dat het tijd werd om weer de centen te laten rollen. Bij ons probeerden de werkgeversorganisaties tot op het laatste moment om de marge voor loonsverhogingen te laten krimpen, want de te verwachten indexering zou hoger uitvallen dan oorspronkelijk voorzien. Uiteindelijk werden vakbonden en werkgevers het eens over 1,1 procent mogelijke loongroei, bovenop de indexering of aanpassing aan de koopkracht.

De LBC - NVK gaat verder en eist in zijn 3x3-plan extra koopkracht bovenop de barema’s en de index. De vakbond eist ook dat er opleiding wordt voorzien om werknemers betere kansen te geven op de arbeidsmarkt. Werk hebben of houden is immers ook koopkracht, gericht op de toekomst.

In het nieuwe IPA vind je ook de verlenging van de bestaande akkoorden rond SWT (brugpensioen) en landingsbanen voor de jaren 2017-2018. Zo zijn de regelingen rond SWT en landingsbanen met twee jaar verlengd voor werknemers in de bouwsector, met zware arbeidstijden, een lange loopbaan. Deze regelingen gelden ook voor werknemers met ernstige medische problemen en mensen in bedrijven in moeilijkheden of in herstructurering. In een aantal gevallen zijn de voorwaarden versoepeld. Een laatste luik in het IPA gaat over 9 engagementen die een antwoord moeten geven op een aantal uitdagingen. In dat deel van het akkoord wordt gesproken over thema’s als mobiliteit, minimumlonen, herinvoering van de proeftijd, burn-out en de verdere harmonisering van de statuten van arbeiders en bedienden. Al die thema’s zullen worden besproken door de sociale partners, met de bedoeling uiteraard om ook afspraken en oplossingen uit te werken. |

De LBC -NVK gaat verder en verzet zich in zijn 3x3-plan tegen een automatisch ingevoerde flexibiliteit. De vakbond eist onderhandelde en gedragen afspraken over werkbaar werk, van start tot landing. Arbeidsherverdeling kan zeker helpen om burn-out bij werknemers te voorkomen.

LOONAKKOORD GOEDGEKEURD, MAAR ZEKER NIET ZONDER KRITIEK De militanten van de LBC-NVK spraken zich op maandag 30 januari 2017 op een extra Raad uit over het ontwerp van interprofessioneel akkoord. Het nieuwe IPA werd met 75 procent van de stemmen goedgekeurd. Maar het ontbrak zeker niet aan kritische bedenkingen, vragen en gemengde gevoelens. “Mogelijk kunnen we er momenteel niet meer uit halen”, opperden sommige militanten. “Ja maar, eigenlijk krijgen we niet meer dan kruimels van een rijk gevulde tafel”, luidde dan weer een andere bedenking. Nogal wat militanten vonden de toegekende marge voor loonsverhogingen aan de magere kant. De minimumuitkeringen worden verhoogd, maar te weinig. Van de aangepaste loonnormwet (1996) moeten de militanten zeker niet weten. De verlaging van de brutolonen voor jongeren is een andere doorn in het oog. En waarom wordt het tijdkrediet zonder motief de vuilnisbak in gekegeld? Volgens een deel van de militanten is het positief dat ons sociaal overlegmodel nog altijd werkt en akkoorden oplevert. Iets wat een flink deel van de huidige regering zeker niet graag ziet gebeuren, want niet alle regeringspartijen zijn het sociaal overleg of de vakbonden gunstig gezind. In het nieuwe IPA spraken de sociale partners ook af om in de komende twee jaar te discussiëren over “9 maatschappelijke uitdagingen”. Sommige militanten vragen zich af of daar wel veel goeds van te verwachten valt. Anderen dringen erop aan dat de militanten op de werkvloer nauw worden betrokken bij deze discussies en hopen op concrete maatregelen, uiteraard ten voordele van de werknemers. Algemeen secretaris Stefaan Decock stelt dat het IPA zeker positieve elementen bevat maar ook dat de kritiek niet ongegrond is. “Wij blijven de aangepaste loonnormwet afwijzen en bestrijden. En in de bedrijven en sectoren blijven we ons eigen 3x3-plan uitspelen. Een plan dat op diverse punten sociale vooruitgang kan opleveren. Heel wat verbonden en centrales van het ACV reageren trouwens heel positief op de inhoud van dat plan van de LBC-NVK en CNE.” www3x3plan.be

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 5

SNAPSHOTS DENKTANK MINERVA ALBERT FRÈRE BEZIT MÉÉR DAN LAAT FRIS GELUID HOREN 2 MILJOEN MINST VERMOGENDE BELGEN IN MAATSCHAPPELIJK De rijkste 10 procent Belgen bezit bijna de goed voor een vermogen van 6,2 miljard helft van het vermogen in ons land. En de euro, bezit meer dan de 2 miljoen minst DEBAT Minerva is de naam van een nieuwe progressieve denktank die een ander, sociaal geluid wil laten horen. Ze werd op 12 december 2016 officieel gelanceerd. De denktank wil onderbouwde studies maken en scherpe opinies formuleren om een progressieve stem te laten weerklinken in het maatschappelijke debat, luidt het. De voorzitter van het dagelijks bestuur van Minerva is Ferre Wyckmans, de vroegere algemeen secretaris van de LBC-NVK en een veteraan van het ACV. Volgens Ferre is er absoluut nood aan een denktank zoals Minerva. De kennis en de studies van Minerva zullen helpen om de boodschap uit te dragen dat er wel degelijk alternatieven zijn voor de liberale recepten die het bij een deel van de politiek zo goed doen. Minerva wil mensen informeren, sensibiliseren en trachten te wegen op het maatschappelijke debat. Vaste wetenschappelijke medewerkers van Minerva zijn Matthias Somers en Sacha Dierckx. De denktank heeft ook een wetenschappelijke raad waarvan zowat 20 academici deel uitmaken. Onder hen namen als André Decoster (KU Leuven), Eva Brems (Universiteit Gent), Orhan Agirdag (KU Leuven), Patrick Loobuyck (Universiteit Antwerpen) en Philippe Van Parijs (Université Catholique de Louvain). Ook Gilbert De Swert (ex-ACV) en Luc Voets (exABVV) zitten in de wetenschappelijke raad. De stichtende leden van Minerva zijn 11.11.11, ACV, ABVV, Bond Beter Leefmilieu, Poliargus en de Stichting Gerrit Kreveld. Er zijn ook toegetreden leden: ACLVB, Nationaal Verbond Socialistische Mutualiteiten en Stichting P&V. De denktank Minerva en haar eerste studies vind je hier: www.denktankminerva.be

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

minst vermogende helft heeft maar 8,8 procent daarvan. Dat maakte de ngo Oxfam Solidariteit bekend in januari. De rijkdom is in ons land ongelijk verdeeld, maar iets minder ongelijk dan in de rest van de eurozone. Onderzoek van de Europese Centrale Bank wees uit dat de rijkste 10 procent Europeanen 51,2 procent van de totale rijkdom bezit. Op wereldniveau is de ongelijkheid nog veel extremer. De rijkste 1 procent van de wereldbevolking bezit meer dan alle anderen. In België heeft de rijkste 1 procent bijna 18 procent van het totale vermogen. De rijkste 10 procent van de Belgen bezitten samen ongeveer 1.043 miljard euro. Zakenman en investeerder Albert Frère,

vermogende Belgen samen. Wereldwijd zijn de verhoudingen dus nog veel schever. De rijkste acht mannen in de wereld hebben even veel als de armste helft van de wereldbevolking (lees: 3,6 miljard mensen samen). Oxfam Solidariteit vindt de ongelijke verdeling van de rijkdom ‘obsceen’. “Deze extreme ongelijkheid houdt honderden miljoenen mensen in armoede gevangen, ondermijnt onze samenleving en tast onze democratie aan. Over de hele wereld wordt gesnoeid in de budgetten voor onderwijs en gezondheidszorg terwijl bedrijven en superrijken belasting ontwijken.” www.oxfamsol.be/nl

FILIPIJNSE VAKBOND HOUDT PRIVATISERING ZIEKENHUIS TEGEN De gezondheidszorg in de Filipijnen is voor de gewone burger niet toegankelijk. 8 op 10 Filipijnen hebben in hun leven nooit een medische check-up gehad. De armoede heeft als gevolg dat 6 op 10 burgers sterven zonder dat ze een dokter te zien krijgen. Gratis gezondheidsvoorzieningen zijn schaars en de armen kunnen zich geen behandeling of geneesmiddelen veroorloven. De politiek van de regering heeft het probleem alleen maar verergerd door openbare ziekenhuizen te privatiseren en medisch toerisme aan te moedigen. Gevolg: de prijzen zijn enorm gestegen. De Filipijnse vakbond Alliance of Health Workers (AHW) heeft zich altijd verzet tegen de regeringspolitiek. Het voorstel om het Philippine Orthopedic Center (POC) – het enige openbare gespecialiseerde botcentrum – te privatiseren hebben ze met alle middelen bevochten. De overheid wou het beheer van het centrum in handen geven van een private organisatie, en dat voor een periode van 25 jaar die nog kon worden verlengd. Het geld van de privé-investeerder moest het ziekenhuis in staat stellen om te moderniseren. Onder de privé-eigenaar zou het aantal bedden voor behoeftigen worden verminderd. En de nieuwe eigenaar zou het recht krijgen om het hele personeel op straat te zetten. Drie jaar lang protesteerde AHW tegen het onzalige plan. En met resultaat, want uiteindelijk trok de privé-investeerder zijn aanbod in. AHW haalde alles uit de kast om

het plan te stoppen. Er werd gelobbyd bij parlementsleden en er was een procedure bij het Hooggerechtshof om de privatisering van POC te verhinderen. Acties in de media, online petities, druk van internationale organisaties, het hielp allemaal om de strijd tot een goed einde te brengen. De vakbond heeft nu een veldslag gewonnen, maar zeker nog niet de oorlog. Er is namelijk ook een plan om het Fabellaziekenhuis te privatiseren. Dat is een grote kraamkliniek. Dit ziekenhuis werd door de Wereldgezondheidsorganisatie in de bloemetjes gezet omdat er zo weinig moeders overlijden bij de bevalling van hun kindje. Hoe dan ook blijft de Filipijnse regering weinig of niets doen om een degelijke gezondheidszorg te voorzien voor de arme bevolking. De strijd van AHW is dan ook nog lang niet voorbij.

WERELDSOLIDARITEIT EN ACV STEUNEN ‘SCHONE SPORTKLEREN’ CAMPAGNE

ARMOEDE MOET VEEL MEER STRUCTUREEL WORDEN BESTREDEN Welzijnszorg, de grootste armoedebestrijdingsorganisatie in Vlaanderen en Brussel, heeft in januari de campagne ‘Samen Tegen Armoede’ afgesloten. De organisatie spreekt van een geslaagde campagne en een hartverwarmende respons. Tegelijkertijd constateert ze dat de politiek geen prioriteit maakt van een sterker structureel armoedebeleid. Tijdens de voorbije campagne waren er 671 acties onder het motto ‘Soep op de stoep’. Die leverden volgens voorlopige cijfers meer dan 72.000 euro op. Er werden meer dan 138.000 affiches verspreid. Minstens 2.700 klassen uit het basisonderwijs gingen aan de slag met materiaal van de campagne. Bijna 500 groepen bezorgden een ‘1 op 7’-foto, waarmee ze duidelijk maakten dat er voor elke persoon in armoede ook 6 anderen zijn die er mee iets kunnen aan doen. In totaal bracht de campagne 972.000 euro op. Centen waarmee Welzijnszorg meer dan 100 lokale armoedebestrijdingsprojecten in Vlaanderen en Brussel kan ondersteunen Campagne of niet, er moet nog heel veel structureel veranderen. Tenminste, als de

politiek mee wil, en daar wringt vaak het schoentje. Uitkeringen blijven even ver verwijderd van de armoedegrens, het aantal mensen met een leefloon neemt overhands toe, net als de wachtlijsten voor sociale woningen. Deze noch vorige regeringen slaagden erin om de armoedecijfers te laten zakken. Wanneer het er echt op aan komt blijkt armoedebestrijding niet prioritair. In het nieuwe Interprofessioneel akkoord (IPA) is er voor gekozen om de minima te verhogen. Maar de inspanning blijft te klein om echt het verschil te maken.

In 2017 en 2018 lanceren Wereldsolidariteit en ACV een grote publiekscampagne rond ‘schone sportkleren’. Doel is om Belgische sportmerken, die teamkledij verkopen, te overtuigen om stappen te zetten richting ‘schone kleren’. En dat is nodig. Het minimumloon van de kledingarbeidsters in Indonesië en Cambodja bedraagt amper 125 euro per maand. De lage lonen en onmenselijk lange werkdagen zijn het gevolg van de druk die kledingbedrijven uitoefenen op hun producenten om tegen www.welzijnszorg.be steeds lagere prijzen en met krappe deadlines hun bestellingen af te werken. Gigantische bedragen van de 3 grote sportmerken Adidas, Nike en Puma gaan naar reclame en sponsoring van sportclubs en topsporters. Terwijl de makers van onze sportoutfit een hongerloon krijgen. Slechts 1 procent van de aankoopprijs van een sportshirt gaat naar hen. En hierop wordt nog steeds beknibbeld. Hoog tijd dat de arbeidsters in Cambodja en Indonesië ook kunnen scoren. Ook Belgische sportmerken, leveranciers van clubkledij zoals Patrick, Jartazi en CAMPAGNE ROEPT OP OM BENGAALSE Bioracer worden niet vergeten. Want spor- VAKBONDSLEIDERS VRIJ TE LATEN ters willen ‘schone’ sportkleren! In 2014 zette de Schone Kleren Campagne Belgische ‘Made in Bangladesh’ lees je vaak op voor de rechtbank gedagvaard. In de cammodebedrijven onder druk om stappen te de labels van de kleding die je draagt. pagne eisten de vakbonden een hoger loon zetten naar Schone Kleren. Met succes. Bangladesh is de op één na grootste pro- voor textielwerknemers. JBC en Bel&Bo zijn nu lid van de Fair Wear ducent van textiel en kleding in de wereld. De arrestaties staan in schril contrast Foundation. Zij krijgen onafhankelijke con- Deze sector staat voor 83 procent van hun met de boodschap die de Bengaalse eertrole op de arbeidsomstandigheden in de export. Zo’n 4,5 miljoen Bengalen hebben ste minister in Davos aan zakenlui en de fabrieken in Azië waar ze hun kleding inko- er een job. Werknemersrechten en veilig- internationale gemeenschap verkondigde. pen. heid in de textielfabrieken zijn er twee grote Bangladesh zou namelijk ‘harmonieuze Bedoeling is om deze stunt over te doen strijdpunten voor de textielvakbonden. sociale verhoudingen’ hebben. en sportkleding ‘clean’ te krijgen. Met In 2013 was de hele wereld getuige van De mondiale industrievakbond IndustriAll de nieuwe campagne ‘schone sportkle- de industriële ramp bij Rana Plaza waar- en de mondiale dienstenvakbond Uniglobal ren’ van ACV, ACV/CSC-Metea, ACV-Sporta, bij 1.100 werknemers het leven lieten. De roepen op om de vakbondsmensen vrij te ACV-Voeding & Diensten, LBC-NVK, ACV- internationale verontwaardiging zorgde laten en de repressie stop te zetten. Openbare Diensten, KWB, Falos, OKRA-sport voor heel wat media-aandacht. Wel 200 en Schone Kleren Campagne. Powered by merken onderhandelden met de interna- Teken de petitie op www.labourstart.org Wereldsolidariteit. De publiekscampagne tionale vakbonden om tot het zogewordt afgetrapt op 1 april. naamde Bangladesh-akkoord te komen. Dankzij dat akkoord kwam er Kijk ook op www.schonekleren.be en in 1.600 productiebedrijven een verwww.wereldsolidariteit.be plichte veiligheidsscreening. Kortom, er werden stappen vooruit gezet. Maar in december werden 11 vakbondsleiders gearresteerd, een stap achteruit. Op hetzelfde moment vielen veiligheidsagenten de huizen binnen van vakbondsleiders en – vrijwilligers. Vakbondsgebouwen werden gevandaliseerd, en documenten over leden werden verbrand. 1.600 werknemers verloren hun job omdat ze hadden meegedaan aan een vakbondscampagne. 600 werknemers zijn Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 7

Limburgse Armoede enquête: verenigingen: flexibiliteit hulpvragen stijgen kan, als ze jaar na jaar op maat van de werknemer is Ook in 2016 zagen de 59 verenigingen waar armen het woord nemen binnen het Netwerk tegen Armoede het aantal hulpvragen stijgen. 4 op 5 verenigingen noteerden een stijging van het aantal mensen en het aantal hulpvragen.

De Limburgse poot van het ACV heeft zowat 1.000 Limburgers ondervraagd over hun kijk op ‘werkbaar werk’. Wat blijkt? Meer dan de helft van de ondervraagden is van mening dat uurroosters meer dan 5 dagen op voorhand beschikbaar moeten zijn. Bij bedienden loopt dat zelfs op tot 61 procent. Nagenoeg 80 procent van de ondervraagden zegt dat formules als tijdkrediet en ‘landingsbanen’ hun job werkbaar maken en in staat stellen om het langer vol te houden op de werkvloer.

In de afgelopen jaren zagen de verenigingen steeds meer mensen over de vloer komen. Etnisch-culturele minderheden vinden meer dan vroeger de weg naar de verenigingen. Voor een stuk heeft dat te maken met het stijgende aantal erkende vluchtelingen. Maar ook mensen met een migratieachtergrond die al langer in ons land verblijven, zoeken meer hulp. De groep mensen met psychische problemen blijft jaar na jaar sterk stijgen.

Het Netwerk tegen Armoede signaleert vooral het gebrek aan huisvesting en de stijgende medische kosten. De torenhoge energiefacturen zijn al langer een grote zorg voor mensen in armoede. In 2017 voert het Netwerk campagne rond de toegankelijkheid van eerstelijnsgezondheidszorg, met een pleidooi voor een veralgemeende derdebetalersregeling en de versterking van wijkgezondheidscentra. Rond de derdebetalersregeling zette minister Maggie De Block (Volksgezondheid) al stappen in de goede richting. Bij de wijkgezondheidscentra is het beeld heel anders: de minister bespaart en bevriest nieuwe erkenningen. Wijkgezondheidscentra zijn belangrijk voor mensen in armoede omdat ze anders gezondheidszorg vaak moeten uitstellen wegens geldgebrek. | www.netwerktegenarmoede.be

“Uit deze bevraging blijkt duidelijk de vraag naar meer flexibiliteit op maat van de werknemer”, zegt Jean Vranken, de voorzitter van ACV-Limburg. “De mensen ervaren de afstemming van werk op privéleven als een hele grote uitdaging, en willen graag de faciliteiten krijgen om dit goed te kunnen doen. Er zijn ook grote bekommernissen over de druk die hen wordt opgelegd en de beperkingen die hun leeftijd of fysieke paraatheid met zich meebrengen. Het inlassen van ‘pauzes’, zoals tijdkrediet, landingsbanen of loopbaansparen, zijn nodig om werknemers tevreden en dus performant te houden. We roepen werkgevers die zich duurzaam willen ontwikkelen op om tegemoet te komen aan de vragen van hun mensen naar werkbaar werk.” |

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

Slechts een kwart is te vinden voor een ‘annualisering’ van de arbeid, wat wil zeggen dat werknemers op dalmomenten wat gas terugnemen en op piekmomenten meer presteren. Iets meer dan de helft voelt voor ‘loopbaansparen’: overuren, anciënniteitsdagen en andere formules worden ‘opgespaard’ om aan het einde van de loopbaan te kunnen uitbollen of vroeger met pensioen te gaan. Vooral kaderleden en leidinggevenden lijken hier voorstanders van. Glijdende werkuren vallen bij de meeste ondervraagden in de smaak.

Gebruik je recht op vorming in paritair comité 200 JE HEBT TIJD TOT EIND MAART Peter Bakema

De werknemers van zo’n 55.000 bedrijven uit de het Aanvullend paritair comité voor de bedienden (groothandel, media, bouw, ICT, uitzendkantoren enz.) hebben een individueel recht op 4 dagen opleiding en vorming tijdens de werktijd (+ 1 dag daarbuiten) in de periode van 1 januari 2016 tot 31 december 2017. Het paritair comité waarvan sprake is ook bekend als PC 200. Je werkgever kan hiervoor een opleidingsplan opstellen in overleg met de vakbondsafvaardiging en dit laten registreren bij het sociaal fonds. In zo’n opleidingsplan leggen werkgevers en werknemers afspraken vast, zoals de spreiding van de opleidingsdagen in de tijd en over de werknemers. Een opleidingsplan maakt duidelijk wie welke opleiding wanneer volgt. Werkgevers

betalen 0,23 procent van hun loonmassa aan een sociaal fonds, dat de opleidingen van CEVORA financiert. CEVORA is de sectorale opleidingsinstelling en biedt zo’n 900 gratis opleidingen aan. Jaarlijks volgen ruim 100.000 werknemers een opleiding bij CEVORA. Als je van de werkgever geen voorstel voor opleiding hebt gekregen, is er nu een kans om alsnog je opleidingsdagen aan te vragen. Dit kan tot 31 maart 2017. Breng je werkgever op de hoogte dat je gebruik wil maken van je recht op vorming. Hij heeft dan tot 30 april om je een voorstel te doen. Krijg je geen voorstel dan kan je zelf een keuze maken uit het aanbod van CEVORA of heb je recht op vier dagen extra vakantie. Maar dit recht vervalt als je geen schriftelijk verzoek tot opleiding doet. Maak dus gebruik van je rechten! Je hebt er als werknemer alleen maar voordeel van. Opleiding vergroot je kansen, zowel binnen als buiten de onderneming. Meer informatie over vorming in PC 200 vind je op www.lbc-nvk.be en op

www.cevora.be. Je kan ook altijd terecht bij de vakbondsafgevaardigde in je onderneming of op je LBC-NVK-secretariaat. Opleiding is voor de LBC-NVK een prioriteit. Vandaar dat we als vakbond ervoor pleiten om het recht op opleiding uit te breiden. We eisen meer opleidingsdagen, ook in de andere sectoren. In de distributie bijvoorbeeld is het aantal opleidingsdagen vaak beperkt of zelfs nul, en investeren werkgevers weinig of niet in vorming. De sector waarin je werkt, bepaalt daardoor je opleidingskansen en leidt tot ongelijkheid tussen werknemers. Wij willen méér en gelijke opleidingskansen voor alle werknemers! |

Een modelbrief om je opleidingsdagen aan te vragen vind je hier: goo.gl/fZqRwV

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 9

Politiek doet bitter weinig voor jonge schoolverlaters VOORAL JONGEREN UIT BEROEPSSCHOLEN EN TECHNISCH ONDERWIJS WORDEN VERGETEN

n november 2016 waren er afgerond hebben uiteraard hun gevolgen voor het jongeren tussen 15 en 24 jaar geen opleiding 44.000 werkzoekende jongeren in aantal geregistreerde jonge werkzoeken- volgde en niet aan het werk was in België. Vlaanderen: 20 procent van de jongeren den bij de VDAB. Alleen voor het Vlaamse landsdeel praat je zat zonder werk. Een cijfer uit de statistiek, dan over 69.500 jongeren onder de 25 jaar. maar naast de werkzaamheidsgraad is dit STATISTISCHE VERSCHUIVING Met cijfers en statistieken kan iedereen alle toch een heel interessante indicator. 1 op 5 kanten uit natuurlijk. Maar het staat vast jongeren in Vlaanderen is dus ‘beschikbaar De groep jonge werkzoekenden krimpt wel, dat diverse besparingsmaatregelen, zowel voor de arbeidsmarkt’. In 2008 was nog 82 maar jongeren verdwijnen uit één categorie federale als Vlaamse, sinds 2010 een domprocent van de afgestudeerde jongeren aan om weer elders op te duiken. Bijvoorbeeld per zetten op de tewerkstellingsperspectiehet werk, in 2014 was dat cijfer teruggelo- bij de vrij ingeschreven werkzoekenden of ven van jongeren. Die maatregelen treffen pen tot 74 procent. De tewerkstelling bij jon- in de restgroep van de ‘niet werkende werk- vooral jongeren die via een hobbelig pargeren is dus eerder dalend, en niet stijgend. zoekenden’. In de restgroep vind je onder cours de overgang van ‘school’ naar ‘werk’ Toch lijken de statistieken aan te geven dat meer de werkzoekenden ten laste van het maken. De bewindslieden blijken altijd de werkloosheid bij jongeren vermindert. OCMW en jongeren die deeltijds leren en opnieuw een bepaalde groep van jongeren Maar dat is vooral oogverblinding: de duur geen baan hebben. Algemene conclusie: over het hoofd te zien. Vooral technisch van de inschakelingsuitkering werd beperkt als sommige cijfers zakken, is dat voor een geschoolden uit het beroepsonderwijs en en er is ook beslist dat je een diploma moet groot deel te verklaren door de statistische het technisch onderwijs, die al voor hun 21ste hebben om in aanmerking te kunnen verschuiving binnen de jonge werkzoeken- op de arbeidsmarkt komen, worden vergekomen voor zo’n uitkering. Die ingrepen den. ten door onze beleidsmakers. Laten we vooral niet vergeten dat er ook jongeren zijn die geen opleiding volgen, INSCHAKELINGSUITKERING niet aan het werk zijn en zelfs niet geregisEen tewerkstellingsbeleid voor jonge schoolverlaters mag treerd staan bij de VDAB. Voor 2015 werd bij- Sinds 1 januari 2012 is de wachttijd voor er niet op neerkomen dat jongeren om het even welk werk tegen om het even welk loon moeten aanvaarden. voorbeeld geschat dat 12,2 procent van de jonge schoolverlaters verlengd en beperkt

Tom Vrijens

“De werkloosheid bij jongeren vermindert”: die boodschap hebben we in de voorbije maanden geregeld voor de kiezen gekregen. Het bewijs dat de hervormingen van de federale en Vlaamse regeringen vruchten afwerpen? In werkelijkheid zien we vooral een verschuiving in de statistieken van de jongerenwerkloosheid en maatregelen die eerder technisch geschoolden viseren. Deze regeringen houden blijkbaar niet zo van jongeren, en vooral niet van schoolverlaters uit het beroepsonderwijs en het technisch onderwijs.

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

in de tijd. De regering-Michel deed er een schepje bovenop door het recht op een inschakelingsuitkering te limiteren tot 25 jaar (in plaats van 30 jaar) en door een diplomaplicht voor de -21 jarigen in te voeren. Dankzij acties aan het adres van federaal minister van Werk Kris Peeters krijgen jonge ‘werkzoekenden met een grote afstand tot de arbeidsmarkt’ een verlenging van hun uitkering. Acties en overleg met de Vlaamse minister van Onderwijs, Hilde Crevits, leverden op dat diverse getuigschriften werden gelijkgesteld om toch recht te kunnen hebben op een inschakelingsuitkering. Een positief resultaat voor méér dan 3.000 leerlingen. In 2015 waren er zo’n 13.300 jonge werkzoekenden onder de 25 die geen recht hadden op een inschakelingsuitkering of die waren uitgesloten van dit recht. De regering-Michel deed veel stof opwaaien met haar beslissing om de pensioenleeftijd te verhogen. Daarnaast maakte ze het mogelijk om gedurende drie jaar studiejaren af te kopen. De pensioenleeftijd optrekken heeft op korte en middellange termijn Als je de pensioenmaatregelen bekijkt, blijkt natuurlijk wel gevolgen voor de kansen dat leerlingen uit het beroepsonderwijs van jonge schoolverlaters op de arbeids- met een vervolgopleiding na hun 18de niet markt. Jongeren zullen ook het langst wor- de kans krijgen om studiejaren af te kopen. den geconfronteerd met deze maatregel. Scholieren die al ‘opzalmen’ worden met Tenzij er ook wordt ingezet op een goede één pennentrek bestraft en krijgen minder balans werk-privé die langer werken moge- rechten dan studenten uit het hoger onderlijk maakt. wijs. Een regelrechte discriminatie op basis van opleiding. Opzalmen is hét woord uit de hervorming van het secundair onderwijs waarmee de Vlaamse regering wil aantonen dat leerlingen het watervalsysteem kunnen tegengaan. Sinds 1 oktober 2016 zijn de toelaatbaarheidsvoorwaarden voor tijdelijke werkloosheid heringevoerd. Dat wil zeggen dat een startende werknemer of uitzendkracht geen of minder snel toegang heeft tot het stelsel van economische werkloosheid. Zo iemand valt terug op een lagere inschakelingsuitkering. Met deze maatregel staan de jonge technisch geschoolde werknemers nog maar eens in de rij om een verlaagde uitkering te krijgen bij tijdelijke werkloosheid in de onderneming.

LAGERE LONEN De federale regering wil ook de jeugdlonen herinvoeren in het kader van de ‘startersbanen voor jongeren’. In het wetsvoorstel van de regering worden de bruto minimumlonen met 6, 12 of 18 procent verlaagd voor jonge werknemers van respectievelijk 20, 19 of 18 jaar. Het verlies van nettoloon als gevolg van de maatregel zou worden gecompenseerd door een premie voor de jonge werknemer, maar de vraag is of die premie er zal komen wanneer de impact op de begroting hiervan bekend wordt. In een flexibele beginloopbaan voor jonge werknemers moeten we eerder de loonkostensubsidies koppelen aan de kwaliteit van

de arbeidscontracten. En niet kiezen voor een platte verlaging van de brutolonen voor jonge werknemers. Het staat vast dat we meer aandacht moeten hebben voor deze groep schoolverlaters, ook als ACV. In september 2016 zette de Vlaamse regering proefprojecten duaal leren op om de uitstroom van jongeren zonder diploma aan te pakken. De overheid wil van dit stelsel leren en werken een volwaardige keuze voor jongeren maken, met de steun van de vakbonden en de werkgeversorganisaties. Zo zou de voortdurende daling van het aantal plaatsen in het stelsel leren en werken een halt moeten worden toegeroepen. Het aantal leerlingen met een werkplek zakte van bijna 6.400 in 2008 tot iets minder dan 5.500 in 2014. Terwijl het totaal aantal leerlingen gestaag bleef toenemen in het stelsel: van bijna 10.800 in 2008 tot 11.800 in 2014. In de ondernemingen zal het creëren en omkaderen van werkplekken de komende jaren cruciaal worden. Een tewerkstellingsbeleid voor jonge schoolverlaters mag er niet op neerkomen dat jongeren om het even welk werk tegen om het even welk loon moeten aanvaarden. Bijzondere aandacht moet er zijn voor onze schoolverlaters uit het beroepsonderwijs en het technisch onderwijs. Even belangrijk is het inzetten op opleiding tijdens het werk, op kwaliteitsvolle jobs en op het idee dat tewerkstelling toegang geeft tot pensioenrechten, vakantierechten, werkloosheid enzovoort. Steeds meer schoolverlaters zijn genoodzaakt om hun eerste stappen op de arbeidsmarkt te zetten via tijdelijke jobs, terwijl ze natuurlijk veel liever vast werk vinden. Momenteel gaat het om zo’n 25 procent van de schoolverlaters. En waarom zouden we niet méér in plaats van minder loon betalen aan jongeren in kwetsbare jobs? |

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 11

Nathalie vindt eerste job na moeilijke vuurdoop ‘COMMUNICATIESTUDIES KOMEN ME GOED VAN PAS ALS UITZENDCONSULENTE’

an de hogeschool Thomas More in Mechelen studeerde Nathalie Nathalie De Schauwer is drie jaar lang communicatiemaeen jonge vrouw van 24, die nagement. In juni 2014 zwaaide ze daar af als bachelor. Daarna bracht ze nog twee jaar graag geniet van het leven aan de KU Leuven door om er haar master in en die ook wil werken om de communicatiewetenschappen te behalen. een eigen bestaan op te “Na de middelbare school wist ik niet meteen welke hogere studies ik wilde doen”, vertelt bouwen. Ze is blij dat ze nu Nathalie. “Uiteindelijk koos ik voor een brede haar eigen centen verdient richting waarmee ik nog alle kanten uit kon op en kan beginnen dende arbeidsmarkt. Met de studies die ik deed leer je dingen over overheidscommunicatie, public ken aan een zelfstandig relations, marketing, noem maar op.” leven. “Weinig jongeren Na vijf jaar hogere studies waagde Nathalie de hebben van meet af aan stap naar de arbeidsmarkt. Haar interesse richtte zich op twee gebieden. “Enerzijds zocht ik een baan een topfunctie. Maar ik die met communicatie of marketing te maken had, heb wel ambitie en hoop anderzijds had ik ook belangstelling voor jobs op later door te groeien.” het vlak van personeelszaken. Werken als uitzendconsulente of rekruteringsadviseur zag ik ook wel Aan Ons Recht vertelt zitten.” Nathalie hoe ze haar Nathalie begon kalmpjes aan te zoeken. Ze schreef eerste job vond en wat zich als werkzoekende in bij de VDAB en ploos de ze zoal meemaakte werkaanbiedingen uit op sites als vdab.be, Jobat en Vacature. Gewoon googelen deed ze ook. Af en toe als sollicitante. werd ze opgebeld door rekruteringsbureaus, die haar cv hadden opgemerkt bij de VDAB. “Maar telefoontjes Denis Bouwen

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

krijgen is geen garantie om werk te vinden”, zegt Nathalie. “Gaandeweg ging ik intensiever zoeken. Sommige werkgevers vroegen alleen een cv, bij andere moest er een motivatiebrief bij. Vaak verkozen ze persoonlijk contact. Al bij al moest ik maar twee maanden lang zoeken, wat meevalt. Ik legde contact met zo’n 20 mogelijke werkgevers.”

VERREGAANDE VRAGEN Eén ervaring liet een diepe indruk na. Nathalie werd gecontacteerd door een selectiebureau dat blijkbaar erg tuk was op schoolverlaters. Ze werd uitgenodigd voor een gesprek in een chique kantoor in Antwerpen. Het eerste gesprek viel mee, en Nathalie mocht door in de procedure. In een tweede fase kreeg ze twee ‘duogesprekken’ voor de kiezen. “Opeens werd de toon heel serieus, ik schrok wel een beetje”, geeft ze toe. “De ene na de andere vraag werd op mij afgevuurd. Sommige vragen gingen behoorlijk ver. Wat doet het ertoe wat mijn ouders in het leven doen? Toen ik vertelde dat pa en ma allebei met brugpensioen (SWT) waren, keken mijn gesprekspartners maar sip. Dat was precies niet wat ze graag

“Eigenlijk is het een samenloop van factoren die bepaalt hoe snel het lukt om werk te vinden”, vertelt Nathalie De Schauwer. “Sommige starters hebben gewoon pech. En je hebt er zeker ook die niet zo goed zijn in solliciteren maar die wel veel kwaliteiten in huis hebben.”

hadden we een groepsgesprek met een Australiër. Wat bleek? We moesten van deur tot deur gaan en op straat flyers uitdelen. Niet meteen mijn idee van marketingwerk alleszins. Ik vond het maar louche en las er ook op internet vreemde verhalen over. Bij het bureau vonden ze mij ‘schitterend’, en ik werd geselecteerd voor een tweede ronde. Ik mocht zelfs een proefdag komen doen. Uiteindelijk besliste ik zelf om af te haken.” Bij uitzendbureaus dacht Nathalie wel een flinke kans te maken op een eerste baan. “Zonder ervaring een communicatiejob aan de haak slaan is heel lastig. Zelfs aan een junior vragen ze vaak twee jaar ervaring, en die had ik niet. In de HR meende ik meer kans te maken.”

Ik deed tests en het resultaat was goed. Even zag het ernaar uit dat ik aan de slag zou kunnen in Vilvoorde maar uiteindelijk werd het toch mijn thuisstad Mechelen. Op die procedure kijk ik wel met een goed gevoel terug.” Nathalie heeft nu een interimcontract, met ‘optie vast’. “Ik zal maximaal zes maanden lang met weekcontracten werken. Daarna krijg ik een vast contract. Ik werk als vliegende consulente, maar ben toch vooral in Mechelen te vinden. Leuk meegenomen is dat ik al een auto van de firma heb gekregen, en dat in mijn eerste job.” Al bij al vond Nathalie het solliciteren voor haar eerste baan best vermoeiend, ook al was ze nooit de wanhoop nabij. “Ik had goeie diploma’s en had flink gestudeerd. De meeste van mijn studiegenoten werken ook al, sommige zijn nog op zoek. Eigenlijk is het een samenloop van factoren die bepaalt hoe snel het lukt. Sommige starters hebben gewoon pech. En je hebt er zeker ook die niet zo goed zijn in solliciteren maar die wel veel kwaliteiten in huis hebben.”

UITZENDSECTOR

wilden horen. Toen moest ik namen van ministers geven, of van bedrijven die recent waren failliet gegaan. Het leek wel op een quiz. En dan volgde de ultieme vraag: ‘Stel, je bent ceo in een onderneming en je moet herstructureren. Wat ga je doen, werknemers ontslaan of ze met brugpensioen sturen? Ik koos voor de sociaalste oplossing, en dat viel niet in goede aarde. Achteraf had ik toch heel gemengde gevoelens over dat bureau. Zochten ze wel écht iemand? En waarom al die rare vragen? Afijn, het was wel een goede vuurdoop.”

BONKENDE MUZIEK Nathalie kwam ook in het vizier van een marketingbureau dat werkkrachten zocht. Het bureau zocht heel enthousiast contact met pas afgestudeerden. “Ook ik kreeg een enthousiast telefoontje. Er werd een afspraak geregeld, en ik mocht naar hun kantoor komen. Toen ik uit de lift kwam, hoorde ik bonkende muziek. Er zaten tien jongeren in cosy zeteltjes. Mij leek het maar een rare bedoening. Een mevrouw liet ons allemaal een formulier invullen en sloeg daarna een praatje met elk van ons. Nadien

LEREN IN DE PRAKTIJK Op zeker ogenblik kwam Nathalie in contact met een uitzendbureau in Vilvoorde. Daar Als consulente kan Nathalie bepaalde facetzochten ze namelijk een extra uitzendcon- ten uit haar communicatiestudies goed sulente. De eerste gesprekken verliepen benutten. Ze moet het goed kunnen uitleggoed, en ook de tests vielen mee. “Ik had gen, presentaties geven en administratief mijn job bijna binnen, of zo leek het toch. werk doen. “Geen enkele opleiding kan je Maar toen moest ik komen praten met de op alles voorbereiden. Sommigen dingen operationeel directeur, en met die vrouw leer je pas in de praktijk. Meestal zoek ik in klikte het niet zo goed. Bij haar leek ik nooit de profielen bij de VDAB naar geschikte kanhet juiste antwoord te geven. En het feit dat didaten voor de jobs die ik kan aanbieden. ik nooit bij een vereniging was geweest, was Als het cv goed is, bel ik iemand op. Soms volgens haar een vreselijke handicap, raar nodig ik iemand uit voor een persoonlijk maar waar. Uiteindelijk kreeg ik per tele- gesprek, soms stel ik voor dat hij of zij deelfoon de boodschap dat ze ‘de andere kan- neemt aan een infosessie in groep.” didaat’ hadden verkozen. Die had name- Nathalie werd bewust lid van de LBC-NVK lijk wél ervaring. Ik wist zelfs niet dat er en het ACV. “Mijn vader zei dat ik zelf moest een andere kandidaat in de running was. beslissen. Mij leek het nogal logisch om aan Overigens, als ze me daar hadden aange- te sluiten bij de vakbond. In een wat verder worven, had ik eerst zes maanden met een verleden was ik al gratis lid via ACV Enter. IBO-contract moeten werken, erg goedkoop De vakbond is voor mij een bondgenoot en voor het bedrijf dus. Een tijdje later bleek de een buffer die je op sommige momenten vacature nog altijd gewoon online te staan.” in het leven nodig kan hebben. Ik vind het Bij Adecco Interim zochten ze dan weer een belangrijk dat die bondgenoot er is. Jong ‘inhouse’ consulente die zou werken bij de en oud kunnen bij de vakbond terecht met afvalverwerker Van Gansewinkel in Puurs. allerlei vragen. Over jeugdvakantie, over je Maar die sollicitatie leverde geen resul- startersloon enzovoort. Het is alleen spijtig taat op. “Ik moest helemaal naar Groot- dat sommige van mijn leeftijdgenoten niet Bijgaarden om er een hele procedure te goed weten wat de vakbond allemaal doet doorlopen. Ze zochten een vervanger voor en te bieden heeft.” | iemand, maar die persoon was zelf nog niet eens zeker dat hij zou weggaan.” Studenten, schoolverlaters, jongeren in wachttijd en stagiairs kunnen gratis START PEOPLE aansluiten bij het ACV via Enter. Meer info op www.acv-enter.be. Speciaal Uiteindelijk rendeerden Nathalies inspanvoor werknemers tot 25 is er de lidningen toch bij het interimbureau Start maatschapsformule ACV GO: hierdoor People. Ze solliciteerde daar voor een job betaal je in het eerste aansluitingsjaar als consulente in Leuven. Maar die werkmaar 10 euro per maand of 33 cent per aanbieding bleek ‘on hold’ te zijn gezet. “Er dag. Lees er meer over op was wel een gesprek en daarbij bleek dat www.acv-go.be. Start People geregeld consulenten aanwierf. Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 13

Wouter Parmentier

Donderdag 24 november 2016. De Witte Woede trekt door de straten van Brussel. Twintigduizend werknemers uit de zorg en de socioculturele sector eisen het behoud van arbeidsduurverminderingsdagen, meer personeel en kwaliteitsvolle sociale akkoorden. Eén van de demonstranten is Nele Nachtergaele, 27 jaar jong en kersvers lid van de LBC-NVK. De vakbond heet haar hartelijk welkom!

ONS RECHT: Dag Nele, wat doe je precies van

werk?

NELE: “Ik ben verpleegkundige in Ten Dries. Dat is een voorziening voor kinderen met een motorische beperking in het Oost-Vlaamse Landegem. We hebben een school met type 4 onderwijs. Daar krijgen kinderen les die een motorische handicap hebben maar wel over een pak leermogelijkheden beschikken. Ze zitten bijvoorbeeld in een rolstoel. Ik werk op de medische dienst als verpleegkundige. Ik verzorg kinderen, maar regel ook de medische hulp die ze nodig hebben zoals dokters raadplegen, het opvolgen van medicatie en contact met de ouders onderhouden.” ONS RECHT: Doe je je werk graag?

NELE: “Ja, ik doe het heel graag. Het is de job van mijn leven. Interessant werk, en ik voel me daar thuis. Het is een leuke voorziening met veel gemotiveerde mensen en een goede sfeer.” ONS RECHT: Wat zou je veranderen aan je job of je werkplek? NELE: “De werkdruk is zwaar voor alle personeelsleden, maar in het bijzonder voor de begeleiders in de leefgroepen. De ‘zorgzwaarte’ is de voorbije jaren toegenomen. De huidige infrastructuur is daar niet op voorzien. Een hele hoop dingen die we

Nele Nachtergaele: “Je merkt dat de begeleiding onder een grote druk staat om iedere dag die verzorging op een goede manier te kunnen doen. Er is altijd tijd tekort. Dat weegt op het personeel, maar ook op de gasten.”

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

Verpleegkundige Nele (27) sluit zich bewust aan bij de vakbond “WERKDRUK IS ZWAAR VOOR ALLE PERSONEELSLEDEN” nodig hebben om die gasten goed te ver- aan jouw kant staat om op te komen voor je rechten van onze patiënten. Gelukkig hebzorgen, zoals tilliften en aangepaste bad- en rechten. De vakbond is ook belangrijk voor ben ze op mijn werk goed gereageerd. Onze slaapkamers, zijn er onvoldoende. De direc- het grotere plaatje. Ik vind het goed dat we directeur heeft openlijk zijn steun gegeven tie doet wat ze kan, maar er zijn gewoon stilstaan bij de vraag hoe werk er moet uit- om te gaan staken. Mijn hoofdverpleegmeer investeringen nodig vanuit de over- zien en wat onze rechten zijn.” kundige is me zelfs een goeie stakingsdag heid. Je merkt dat de begeleiding onder een “Ik vind het ook belangrijk om als jongere komen wensen de dag voordien.” grote druk staat om iedere dag die verzor- lid te zijn van de vakbond. Een jonge werk- “In de gehandicaptensector zullen er heel ging op een goede manier te kunnen doen. nemer in de zorgsector staat in een zwakke wat dingen veranderen terwijl we daar Er is altijd tijd tekort. Dat weegt op het per- positie. Het is voor jongeren erg moeilijk eigenlijk niet om vragen. Dan denk ik bijsoneel, maar ook op de gasten.” om deftige arbeidscontracten te krijgen. voorbeeld aan privatiseringen. Zoiets vind Ik ken een aantal leeftijdsgenoten die een ik heel zorgwekkend. We zullen onze ogen zieke werknemer vervangen. Ze hopen opentrekken als we goed beseffen wat er GEBREK AAN CENTEN bijna dat die persoon ziek blijft, zodat ze ons dan allemaal te wachten staat. Uit priONS RECHT: Hoe komt het dat bij jullie de niet werkloos worden. Dat is toch absurd. vérusthuizen hoor je soms schrijnende verzorgzwaarte is gestegen? Ik vervang iemand die met zwangerschaps- halen. Het zou niet mogen draaien om winst NELE: “Als gevolg van het M-decreet in het verlof is, dus ik zou andere collega’s moeten maken. Als je een privévoorziening voor onderwijs zijn sommige leerlingen die wat aanmoedigen om kinderen te krijgen, dat gehandicapten wil uitbaten, doe je dat niet meer aan kunnen naar het gewone onder- is al iets plezanter. Maar ik ben niet zeker om goede zorg te geven, maar omdat je geld wijs gegaan. De gasten die we nu binnen- dat ik over een jaar nog een job zal hebben.” wil verdienen. Dat mogen we niet toestaan.” krijgen zijn jongeren die dat niet kunnen. “Als jongere is het moeilijk om je stem te De organisatie, de personeelsbezetting en laten horen, net omdat je maar kort in dienst ONS RECHT: De LBC-NVK wil werkbaar werk de structuur zijn daar niet op voorzien. Er bent. Als je niet weet of je volgende week of in de zorg voor mensen van alle leeftijden en zijn meer centen nodig, maar onze instel- volgende maand nog werk hebt, verlies je dus niet alleen arbeidsduurverminderingsling krijgt er te weinig. Als je een nieuw bad voor een groot stuk je stem. Door lid te zijn of ADV-dagen voor 45-plussers. Een goed nodig hebt, moet je pannenkoeken verko- van de vakbond ben je daarin gesteund.” idee volgens jou? pen. Maar het gaat eigenlijk om een basisNELE: “Ik ben verpleegkundige met hart en behoefte. Je moet toch geen wafelenbak HARD GESCHROKKEN ziel maar weet wat het is om thuis te komen organiseren telkens wanneer je iets noodmet rugpijn. Ook de emotionele betrokkenzakelijks moet realiseren?” ONS RECHT: Als nieuw lid ben je meteen mee heid bij je werk is heel groot. Het is altijd gaan betogen met de Witte Woede. Waarom? een zware job, of je nu oud of jong bent. ONS RECHT: Zie je de hoge werkdruk alleen NELE: “In november heb ik voor de eerste Oudere werknemers kunnen dikwijls iets bij de opvoeders of ook bij andere werkne- keer in mijn leven gestaakt. Voordien durfde minder aan. Het is belangrijk dat er dan mers? ik dat niet omdat ik telkens interimcontrac- een traject is waardoor mensen de job kunNELE: “Eigenlijk zit iedereen bij ons met ten had. Ik heb het deze keer durven te vra- nen volhouden. Maar het is ook voor jonveel werkdruk. Je ziet dat bij leerkrachten gen omdat ik heel hard geschrokken was geren belangrijk dat het werk haalbaar is, die alleen voor een klas staan waar heel van de besparingsmaatregelen van minis- dat je werkschema goed in elkaar zit en veel begeleiding nodig is. De therapeuten ter Maggie De Block (Volksgezondheid). dat de werkdruk goed verdeeld is. We gaan hebben te weinig tijd. De fysieke werklast Net omdat ik zo graag in de zorg werk, wil immers nog lang moeten werken als het van bij maatschappelijk werkers zal niet onge- ik vechten voor onze rechten en voor de onze regering afhangt.” | looflijk groot zijn, maar ze nemen wel veel emotionele bagage mee naar huis. Ze worden bijvoorbeeld geconfronteerd met de problemen van een gezin dat een kind met een beperking heeft. Er zijn gezinnen die hun rekeningen niet kunnen betalen. Echt schrijnend. Ze zijn er zich ten volle van bewust dat besparingen in de sector iedereen zullen treffen.”

BONDGENOOT AAN JE ZIJDE

ONS RECHT: Waarom ben jij lid geworden van de vakbond? NELE: “Het is belangrijk dat de werknemers worden vertegenwoordigd door de vakbond. Als er op het werk problemen zijn met contracten of met de baas, kan je dat bespreken met iemand. Het is goed dat die persoon dan

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 15

Minder werken en jobs herverdelen, een erg goed recept TOON EN BART WIJZEN OP DE VOORDELEN Wouter Parmentier

De 30-urenweek, dagen in het kader van arbeidsduurverkorting, de 6-urendag: minder werken is actueel en kan een goed antwoord zijn op burn-out en werkloosheid. Ons Recht praat met twee Belgische ervaringsdeskundigen en vakbondsmilitanten, Bart en Toon. Wat is hun kijk op minder werken? En is een 30-urenweek ook bij ons wenselijk?

wil opzetten. In ons land is de vrouwenorganisatie Femma een voortrekker van de 30-urige werkweek met behoud van loon. Dat klinkt utopisch en ver weg, maar ook in België werken heel wat werknemers minder dan de wettelijk bepaalde 38 uur. Bart Vandemeulebroucke en Toon Danhieux vertellen over hun kortere werkweek. Bart is 50 jaar jong en werkt bij Covestro, voordien een stuk van Bayer, in de haven van Antwerpen. Hij was lange tijd laborant bij de fabrikant van kunststofpallets, maar ondersteunt nu voltijds z’n collega’s als personeelsvertegenwoordiger bij de LBCNVK. Bart heeft een werkweek van 33,6 uur. Eigenlijk klopt hij weken van 40 uur, maar die compenseert hij met 38,5 arbeidsduurverminderingsdagen (ADV) bovenop de 20 dagen wettelijke vakantie.

werknemers hebben, dus dat steekt soms de ogen uit. Ik vind het belangrijk om de context en de geschiedenis van onze arbeidsduurverminderingsdagen mee te geven, want die zijn er niet zomaar gekomen.” In een notitieboekje toont Bart me een net overzicht van de werkweken bij Bayer door de jaren heen. “Onze meest recente arbeidsduurvermindering, naar de 33,6 uur die we vandaag hebben, dateert uit 2003 en die diende om banen te behouden. Een productie-eenheid ging sluiten waardoor 700 van de 2.700 werknemers hun job zouden verliezen. Eén van de oplossingen die de vakbond voorstelde was om het werk te herverdelen en dus de arbeidsduur te verminderen.” Bayer verving z’n vierploegenstelsel door een vijfploegenstelsel en kon zo een deel van die 700 mensen aan de slag houden. Ook voor de mensen in dagdienst, zoals Bart, werd de werkweek van 33,6 uur ingevoerd.

In het Zweedse Göteborg experimenteerde een rusthuis met een werkdag van 6 uur met loonbehoud. ‘Experiment mislukt’, kopten de kranten, en dat had veel te maken met de extra Zweedse kronen die nodig waren om de arbeidsduurvermindering te betalen. Maar het welzijn van de werknemers CONTEXT IS BELANGRIJK ging erop vooruit. De mensen voelden JEUGDZORG zich gelukkiger en gezonder en ervaar- “Wanneer mensen horen dat ik 38,5 dagen den minder stress. Of het experiment echt ADV heb, vallen ze vaak achterover”, ver- Toon werkt in de bijzondere jeugdzorg bij is mislukt, hangt dus af van de bril die je telt Bart. ‘Dat is meer dan wat veel andere vzw Onze Kinderen. Met z’n 57 lentes is hij

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

een ervaren rot in het begeleiden van jongeren in probleemsituaties. Hij is eveneens pionier in het vakbondswerk in z’n vzw. Tot op de dag van vandaag is hij vakbondsafgevaardigde voor de LBC-NVK. Toon heeft een voltijdse werkweek van 32 uur die, net als bij Bart, wordt omgezet in compensatiedagen in de loop van het jaar. “Ik zit ook in een landingsbaan waardoor ik in de praktijk maar 16 uur per week werk”, legt hij uit. “Alle werknemers vanaf 45 jaar kunnen in de non-profitsector sinds 2000 genieten van een aantal ADV-dagen. Wanneer je die dagen omrekent naar werkweken kom je uit op een week van 36 uur voor 45-jarigen, een week van 34 uur voor 50-jarigen en een week van 32 uur vanaf 55. Onze ADV-dagen zijn niet zomaar een frivoliteitje. Eén van onze voornaamste argumenten was dat het ten goede kwam aan de kwaliteit van de opvoeding van de jongeren. Mensen lopen positieve zaak.” NOOIT HELEMAAL VERWORVEN minder gestresseerd rond en kunnen betere Nog voor er ADV-dagen in de non-profit waren, werkte Toon al deeltijds. “Toen de De kortere werkweek is nooit helemaal verhulp geven.”. “KwaliTIJD is kwaliteit, zo luidt één van onze kinderen kwamen, besloten mijn vrouw worven. In 2010 eiste de directie van Bayer slogans. We willen kwaliTIJD voor onszelf en ik om elk ¾ te gaan werken. We vonden dat de werknemers 10 dagen ADV-dagen om kwaliteit te leveren. Het welzijn van de het wat vreemd om voltijds op te draven en inleverden en dreigde ze zelfs met een sluicliënten kan je niet bouwen op een gebrek onze kinderen niet te zien opgroeien terwijl ting van het bedrijf. “Toenmalig Vlaams we constant bezig waren met kinderen uit minister-president Kris Peeters haalde zelfs aan welzijn van het personeel.” Onregelmatige uurroosters en de psycho- andere gezinnen.” uit naar ons en zei dat we gerust wat ADVsociale impact van het werk zijn volgens dagen konden missen. Dat werd toen zonToon de voornaamste factoren die een job ‘NIEUWE VOLTIJDS’ der context of voorgeschiedenis in de media in de jeugdhulp zwaar maken. “Je neemt de gebracht. Ik moest toen zelfs aan vrienden miserie van je cliënten mee naar huis. Het Zijn eigen ervaringen maken van Toon een m’n werksituatie verantwoorden”, zegt Bart. goede verloop van de begeleiding bepaalt fervente fan van het idee dat de 30-uren- “Wist je bijvoorbeeld dat die 38,5 ADV-dagen in belangrijke mate hoe zwaar de job wordt week ‘het nieuwe voltijds’ moet worden. “De overeenkomen met 16 procent loon? Zonder ervaren. Spijtig genoeg verloopt een meer- visie van Femma geeft aan dat 30 uur per die ADV-dagen zou ik dus 16 procent meer derheid van de begeleidingen nogal moei- week werken ideaal is, zeker in de non-pro- verdienen. Een flink bedrag. Wij hebben zaam.” fit. Dit wordt ook bevestigd door de expe- loonsverhogingen laten liggen in ruil voor rimenten in Zweden. Jobs in de non-profit tijd én het behoud van werk voor collega’s.” Door de kortere werkweek blijven werkne- zijn zwaar omdat je erg flexibel moet zijn Bart klinkt strijdbaar als hij terugdenkt aan mers in de zorg langer aan de slag. “Toen ik en omdat de psychische belasting groot is; de vakbondsstrijd uit 2010. “We hebben ons begon was ik met m’n 23 jaar niet eens de een 30-urenweek kan de stresseffecten ver- goed geïnformeerd, ook bij de collega’s van jongste. Dat kwam omdat iedereen die de zachten. Het is ook gebleken dat de dienst- het moederbedrijf in Duitsland, en wisten 30 voorbij was naar de uitgang zocht. Dat verlening aan de cliënten niet minder wordt. toen dat de directie blufte. We moesten met kwam onder meer door een zware job met 30 uur per week zou dus zeker het nieuwe dezelfde wapens terugslaan, want anders werkweken van 40 uur”, herinnert Toon fulltime moeten worden.” haal je het niet. We hebben niet toegegezich. “Door de verkregen arbeidsduurverven en hebben nog altijd onze ADV-dagen.” mindering zijn er nu mensen die tot aan Ook Bart ziet een 30-urenweek wel zitten, In de non-profit liggen de ADV-dagen onder hun pensioen bij ons werken.” maar hij pleit voor keuzemogelijkheden. vuur. ‘Maggie De Block (Volksgezondheid) “Ik kan me inbeelden dat er jonge mensen heeft het best gemobiliseerd voor de Witte zijn die liever wat extra loon hebben dan te Woede-demonstratie in het afgelopen EFFECT VAN MINDER WERKEN werken in een 30-urenweek. Volgens mij is najaar. In onze instelling heb ik de afgeloZowel Toon als Bart hebben in hun beroeps- dat leeftijdsgebonden. Als we praten over pen 20 jaar nog nooit zoveel mensen kunleven lange en kortere werkweken meege- het werkbaar houden van het einde van de nen meekrijgen naar een betoging”, aldus maakt. Wat was het effect van de arbeids- loopbaan, vind ik dat een 30-urenweek een Toon. De Block denkt dat 45-jarigen wel duurvermindering op hun eigen leven? streefdoel kan zijn.” zonder ADV-dagen kunnen en dat zet kwaad “Voor mij kwamen er op dat moment tien Bij Covestro staat het eindeloopbaandebat bloed. Wij hadden 10.000 deelnemers verADV-dagen bij”, vertelt Bart. “Ik vond dat op de agenda tijdens de cao-besprekingen. wacht op de betoging in Brussel, maar dat uiteraard prettig. Ik ben de vakbondsver- “Maar weinigen zien het zitten om tot hun werden er 20.000! Allemaal omdat Maggie tegenwoordigers van toen een hand gaan 65ste hetzelfde werk te doen. Dat gaat niet in onze arbeidsduurvermindering wil geven en heb hen gezegd dat ze een heel alleen over fysieke arbeid. Nieuwe toepas- snoeien.” goede cao hadden gerealiseerd. Voor mij singen en technologie vergroten ook de Arbeidsduurvermindering en arbeidsherpersoonlijk was het verschil niet zo groot. psychische belasting voor werknemers. verdeling zijn dus terug van nooit weggeHet verschil was wel groot voor die men- Daarom willen we een plan om de loopbaan weest. Zowel vandaag als in de toekomst sen die we aan boord konden houden. Dat draaglijk te houden zodat mensen het nog zijn het goede methodes om het werk werkwas het hoofddoel. Die solidariteit was op kunnen bolwerken.” baar te houden en meer jobs te scheppen. dat moment nodig en ik vond dat een heel Bart en Toon weten dat maar al te goed. | Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 17

Gure saneringswind treft ook Ergo Verzekeringen VAKBONDEN VRAGEN WAAR ‘RESERVES UIT VETTE JAREN’ ZIJN Ben Bellekens

Er waait een gure wind door de sector van de verzekeraars. Na AXA en P&V kondigde de verzekeraar Ergo eind 2016 een collectief ontslag aan. Bij Ergo dreigen 200 werknemers op straat te belanden. En nog eind vorig jaar liet Delta Lloyd Life weten dat het zich wilde laten overnemen door NN Verzekeringen, na maandenlang de boot te hebben afgehouden. Daarmee houdt de herstructurerings- en consolidatiegolf bij de verzekeraars aan.

UNIEKE POSITIE In België is Ergo niet zo’n grote speler maar het heeft wel een unieke positie in het verzekeringslandschap. Ergo verkoopt vooral levensverzekeringen en doet dat via een eigen netwerk van zelfstandige agenten. Dat netwerk zou compleet verdwijnen. Wat overblijft van het bedrijf zal de 800.000 polissen beheren die nog lopen. ‘Run off’ noemen ze dat in het jargon. Er loopt nu een informatie- en consultatieprocedure bij Ergo. De bonden legden de vraag van 1 miljoen maar meteen op tafel. Wat deed Ergo met de stevige winsten en rentes uit de vette jaren? Waar zijn de reserves om de magere jaren te overbruggen? Show us the money! Jobs redden bij een bedrijf dat gedeeltelijk wordt gesloten: het is geen gemakkelijke opgave. De bonden bij

Ergo moeten drie dingen tegelijk doen: zo min mogelijk gedwongen ontslagen accepteren, een goed sociaal plan afdwingen en een duurzame toekomst verzekeren voor wie mag blijven.

De verzekeringssector is volop in transformatie De verzekeringssector is volop in transformatie. Lage rentes, strengere regels, digitalisering, klanten met andere verwachtingen, schaalvergroting. Vertrouwde namen als Nationale Suisse, Mensura, ZA, Mercator en Nateus verdwenen recentelijk nog uit het landschap door overnames en fusies. Eind 2016 werd nog de overname van Delta Lloyd Life door NN – de vroegere verzekeringspoot van ING – aangekondigd. Terwijl we dit schrijven is het nog onduidelijk welk effect die deal zal hebben op de betrokken werknemers. Zeker is dat jouw vakbond LBC-NVK overal het onderste uit de kan zal halen om de belangen van het personeel maximaal te verdedigen. | Ergo verkoopt vooral levensverzekeringen en doet dat via een eigen netwerk van zelfstandige agenten. Dat netwerk zou compleet verdwijnen.

Maar eerst Ergo. Het herstructureringsspook is nu ook bij de Belgische afdeling van deze Duitse verzekeraar neergedaald. Net voor de kerstvakantie vernamen de 350 personeelsleden van Ergo Verzekeringen dat de business van hun voornaamste product levensverzekeringen op de schop zou gaan. De dalende winstgevendheid van levensverzekeringen werd als voornaamste reden aangehaald; die is een gevolg van de lage rentes op de financiële markten en de terugvallende verkoopcijfers. Ergo maakt deel uit van het Duitse Munich

Re, een groep waartoe ook DKV (verzekeringen voor gezondheidszorg) en DAS (polissen rechtsbijstand) behoren. Ook bij de Belgische poot van DKV wordt geherstructureerd. Dat heeft vooral te maken met ‘de digitalisering van de workflow’. Bij DKV konden de vakbonden het leed en het aantal gedwongen ontslagen serieus beperken dankzij een doordacht sociaal plan, formules van vrijwillig vertrek en interne mobiliteit.

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

PC 341 en PC 307 gaan DIGITAAL KENNEN WE JE MAILADRES AL? In de sector van de zelfstandige bankagenten (paritair comité 341) en die van de verzekeringsmakelaars (paritair comité 307) vind je vooral kleine kantoortjes en veel verspreide tewerkstelling. Klassiek vakbondswerk waarbij délégués signalen en verzuchtingen opvangen en vertalen in eisenbundels ten aanzien van de werkgever zijn in deze sectoren eerder uitzondering dan regel. De LBC- NVK wil nog meer dan vroeger investeren in deze sectoren. We willen op regelmatige tijdstippen onze leden inlichten, bevragen, samenbrengen om zo goed mogelijk de belangen van de meer dan 20.000 werknemers in deze sectoren te verdedigen. Met de snelle transformatie van het kantorenlandschap en de veranderde rol van de financiële tussenpersonen is dat meer dan ooit nodig. Het is dan ook belangrijk dat de vakbond deze werknemers digitaal kan contacteren. Wil je op de hoogte blijven? Stuur dan een berichtje naar pc341@acv-csc.be (PC 341) of pc307@acv-csc.be (PC 307) met vermelding van je naam, lidnummer, e-mailadres en naam van de werkgever. Wij houden je dan op de hoogte. Surf ook naar www.lbc-nvk.be en kies daar uw sector. |

Heb je nog steeds hetzelfde e-mailadres? Zijn je gegevens correct? Correcte contactgegevens zijn belangrijk voor een ledenorganisatie zoals de LBC-NVK (ACV). We willen je immers ook via e-mail op de hoogte kunnen houden. Als je als lid met je eID inlogt op www.lbc-nvk.be, dan open je de deur naar je persoonlijke informatie. Inloggen doe je via de nieuwe tab ‘Mijn ACV’ (rechtsboven op de website). Zo kan je je persoonlijk dossier consulteren en zelf veranderen als dat nodig is. Daarnaast verschaf je jezelf toegang tot veel meer extra informatie. Probeer het zelf zeker eens uit en kijk je gegevens na. Voor militanten is er ook de speciale site www.militanten.be, een extra reden om in te loggen. Zie je inloggen niet zitten? Vul dan het wijzigingsformulier voor ledengegevens in op http://ledengegevens.lbc-nvk.be

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 19

GROENBOEK BESTUUR opent debat over inspraak van middenveld in het beleid HOE VULLEN WE ONZE DEMOCRATIE IN?

e Vlaamse overheid wil in de toekomst extra inspanningen doen om Stijn Gryp een zo ruim mogelijk draagvlak te creëren voor haar beleid. Ze wil hiervoor De Vlaamse overheid heeft op 28 maximaal inzetten op digitale en open oktober haar ‘Groenboek Bestuur’ consultaties. Burgers, ondernemingen, verenigingen, ze moeten allemaal hun gelanceerd. Met dit Groenboek kunnen doen. Telefonisch of per brief, doet ze 30 voorstellen over hoe een zeg maar zeker ook digitaal. Dat ook over het vernieuwende overheid er in de toe- Groenboek Bestuur een online bevraging georganiseerd wordt (zie http:// komst zou kunnen uitzien en waar overheid.vlaanderen.be/denk-mee) deze prioritair moet op inzetten. is dus niet verwonderlijk. Droge kost, ver-van-mijn-bed, denk Met deze aanpak surft de Vlaamse overheid mee op de groeiende en je wellicht meteen? Helemaal niet, steeds populairdere golf van nieuwe want het Groenboek Bestuur opent systemen van inspraak zoals interopnieuw de discussie over de manier netbevragingen en burgerpanels. waarop middenveldorganisaties, maar Moet kunnen, goed idee, hoor ik velen zeggen. En inderdaad, deze ook individuele burgers, onderneminvormen van inspraak kunnen ook gen en verenigingen, inspraak krijgen in voor de Vlaamse overheid een het Vlaams beleid. Een belangrijk debat meerwaarde betekenen. Maar ze zijn ook niet zonder gevaar. En dus, ook voor werknemers en hun vakin het licht van de voorstellen bonden. Een fundamenteel debat zelfs over de inspraak van het midover hoe we onze democratie invullen. denveld, en dus ook van vakbonden, in het beleid, zijn ze

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

ook niet zo onschuldig.

INSPRAAK VAN HET MIDDENVELD Meer specifiek stelt het Groenboek Bestuur voor om de rol van de zogenaamde strategische adviesraden in Vlaanderen te herbekijken. Voorbeelden van zo’n strategische adviesraden zijn de sociaaleconomische raad van Vlaanderen (SERV), de Vlaamse onderwijsraad (VLOR) en de Milieu- en Natuurraad (MINA). Afhankelijk van de thema’s die ze behandelen, zijn deze adviesraden samengesteld uit organisaties zoals vakbonden, werkgeversorganisaties, milieu-organisaties, gezinsorganisaties, onderwijskoepels, armoedeverenigingen. Middenveldorganisaties dus, die de spreekbuis zijn van vaak aanzienlijke groepen mensen, ondernemingen en verenigingen. De strategische adviesraden zijn belangrijke fora waarop het Vlaamse middenveld in overleg treedt met de Vlaamse regering en overheid en dus inspraak krijgt in de beleidsvoering. Vaak worden zij door de regering ook om advies gevraagd, bijvoorbeeld wanneer nieuwe wetgeving wordt

een grondige hervorming. Dat hetzelfde debat nu opnieuw opduikt, maar dan in het Groenboek Bestuur en deze keer met Bourgeois als minister-president, bewijst hoe weinig sommigen – zowel in de politiek als bij de overheid - de inspraak en betrokkenheid van het middenveld bij het Vlaamse beleid genegen zijn. Sommigen moeten wellicht om puur ideologische redenen weinig weten van een middenveld dat zich bemoeit met politiek en beleid. Voor hen krijgen politici van burgers een mandaat om te regeren en moeten anderen zich niet te veel met het beleid bezighouden. Een nogal enge visie dus op hoe een democratie het best werkt. Anderen zullen eerder wijzen op de nadelen van een systeem waarbij middenveldorganisaties inspraak krijgen in het beleid, bijvoorbeeld via strategische adviesraden. Ze zullen zich afvragen of deze organisaties wel representatief zijn. Of zij met andere woorden echt weten wat er leeft bij hun leden en dus een gedragen inbreng doen. Is die scepsis terecht? In bepaalde gevallen wel. Maar ze is vooral een uitdaging voor het middenveld om genoeg inspanningen te doen om zo dicht mogelijk bij de leden te staan. In ieder geval kunnen we op dit vlak nog veel wantrouwiger staan ten opzichte van nieuwe systemen van inspraak zoals internetbevragingen en burgerpanels. Want welke garanties hebben we hier dat de mening van grote groepen mensen, bedrijven of verenigingen, laat staan van een hele samenleving, goed wordt in beeld gebracht? Weinig, zeker als je weet dat bij het gebruik van deze nieuwe vormen van inspraak initiatiefnemers vaak te weinig rekening houden met mogelijke valkuilen; zo zijn er bijvoorbeeld vaak te veel hoger opgeleiden die antwoorden. De initiatiefnemers laten zich bovendien niet ondersteunen door experts ter zake. Ook voor de online bevraging over het Groenboek Bestuur lijkt dit zo te zijn. Een ander punt van kritiek is dat de bestaande overleg- en adviesstructuren te vaak behoudsgezind zijn en minder vernieuwende ideeën voortbrengen. Twee struikelblokken waar individuele burgers, ondernemingen en verenigingen veel minder last zouden van hebben. Vanuit deze optiek kunnen nieuwe vormen van inspraak hun meerwaarde inderdaad bewijzen. Maar laten we ook niet vergeten dat individuele burgers, ondernemingen en verenigingen, in tegenstelling tot goed georganiseerde middenveldorganisaties, dikwijls veel minder kansen hebben om op lange termijn kennis op te bouwen rond beleidsthema’s en

gemaakt of bestaande wetgeving wordt aangepast. In het Groenboek Bestuur worden twee pistes naar voor geschoven voor de hervorming van de strategische adviesraden. We citeren even: “Een mogelijke ontwikkeling bestaat erin strategische adviesraden te hervormen tot meer flexibele netwerkorganisa-

Sommigen schuiven het middenveld al te graag aan de kant ties (kleine vaste kern, aangevuld met flexibele pool op basis van onderwerp) en hen zo meer in te schakelen als centraal orgaan in de beleidsvorming en de organisatie van advies en overleg. Een andere richting bestaat erin om strategische adviesraden alleen op strategisch niveau te laten meedenken of voordenken, en hen zo vooral agendabepalend te laten werken.” Beide voorstellen blinken niet uit in duidelijkheid waardoor ze door de strategische adviesraden en hun leden met erg veel argwaan worden bekeken.

DISCUSSIE IS NIET NIEUW

De discussie over de rol van de strategische adviesraden is niet nieuw. Al in de vorige regeerperiode wilde de toenmalige minister van Binnenlands Bestuur, Geert Bourgeois, een aantal raden gewoon opdoeken. Uiteindelijk kwam het tot

Luisteren naar het middenveld en naar groepen burgers kan de politiek helpen om betere beslissingen te nemen, die meer worden gedragen door de bevolking. Ringland is een recenter voorbeeld van mensen die zich organiseren om meer te kunnen wegen op het beleid.

ervaring op te doen met beleidsprocessen. En laten we ook beseffen dat individuele burgers, ondernemingen en verenigingen hun mening misschien wel kunnen geven, maar dat de impact hiervan doorgaans veel minder zal wegen dan die van organisaties die grote groepen mensen, bedrijven of verenigingen vertegenwoordigen. Als nietgeorganiseerde burger sta je nu eenmaal zwak tegenover de overheid. Een georganiseerd middenveld kan de impact van burgers (en zeker van werknemers) aanzienlijk vergroten. Dat zijn belangrijke troeven waardoor ook de strategische adviesraden in Vlaanderen vaak op relatief korte termijn relevante adviezen met een zekere impact kunnen uitbrengen. Tot slot is het relevant om erop te wijzen dat de betrokkenheid van het middenveld bij de beleidsvoering een beproefde manier is om conflicten in een samenleving vroegtijdig in de kiem te smoren. Als vakbonden en werkgeversorganisaties bijvoorbeeld niet de kans krijgen om via advies en overleg hun stem te laten horen, zullen zij inspraak opeisen in de media of op straat, plaatsen waar men het debat en de gemoederen veel minder in de hand heeft.

MISSCHIEN EEN GEMENGD SYSTEEM Dat het Groenboek Bestuur de discussie over de rol van de strategische adviesraden in Vlaanderen heropent, veroorzaakt veel argwaan. Deze discussie raakt immers direct aan de vraag hoeveel en welke inspraak het middenveld kan hebben in het Vlaamse beleid. Voor het Vlaams ACV staat het belang van deze inspraak van het middenveld en dus van de strategische adviesraden in Vlaanderen buiten kijf. Het systeem heeft vele voordelen. Finaal zorgt het ervoor dat belangrijke belanghebbenden betrokken worden bij het proces van beleidsvoering, wat vanuit democratisch perspectief van fundamenteel belang is. Maar het bestaande systeem van strategische adviesraden is natuurlijk niet perfect. Verbeteringen zijn mogelijk. Bovendien lenen deze advies- en overlegstructuren zich wellicht minder goed om bepaalde doelstellingen te bereiken die de overheid toch belangrijk acht, zoals de zoektocht naar vernieuwende ideeën bij burgers, of de betrachting om iedereen die dit wil, de kans te geven zijn mening kenbaar te maken. Met de digitale tools van vandaag en de nieuwe vormen van inspraak zou het zonde zijn om hier niet op in zetten. Alleen moet de (meer) waarde hiervan correct worden ingeschat, en mag het niet dienen om de (meer)waarde van het bestaande model van inspraak te negeren. Alleen op deze manier kan een gemengd systeem van inspraak gecreëerd worden dat meer waard is dan beide systemen afzonderlijk. | Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 21

Trekt de overheid meer macht naar zich toe? MIDDENVELD WORDT UITGEHONGERD OF INGELIJFD Sofie Ostyn

Bedrijven kunnen financieel voordeel halen uit een fusie of overname. Zo verwerven ze meer marktaandeel, kunnen ze besparen en wordt het bedrijf zelf ook meer waard. Van het financieel voordeel genieten de werknemers zelden of nooit.

De economische voordelen hebben tot gevolg dat er fusies voorkomen in de commerciële privé sector. Hoe zit dat eigenlijk in de non-profit? Ook in de non-profit zijn er fusies, overnames, verschuivingen. De non-profit, die reikt van een theater over een kinderdagverblijf tot een revalidatiecentrum, geeft onze samenleving karakter, een gezicht. Ze weerspiegelt hoeveel belang we hechten aan cultuur, zorg en welzijn. Die ‘private’ non-profit is vaak sterk aangewezen op overheidssubsidies. Er is ook nog de openbare sector. Dat stuk van de ‘non-profit’ staat voor alle openbare diensten zoals de politie, het onderwijs, de spoorwegen, overheidsdepartementen.

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

BESPARINGSMANTRA De jongste jaren kiezen onze politici ervoor om zwaar te besparen in de non-profit. Alle vakbonden klagen dit aan. Niet alleen omdat het banen kost en de werkdruk verhoogt, maar ook omdat het schadelijk is voor de samenleving. Een slogan die al jaren meegaat en een klassieker is geworden luidt: ‘De overheid moet afslanken!’. En met ‘overheid’ wordt de hele non-profit bedoeld. Het woord afslanken werkt de indruk dat onze non-profit obees is, en dus ziek. Fusies en overnames in de non-profit kunnen uit financiële motieven gebeuren. Maar tegelijkertijd is er nog iets anders aan de hand. Die andere tendens valt op in de socioculturele sector. Daar zijn organisaties actief die bijvoorbeeld mensen helpen om werk te vinden, aan ontwikkelingssamenwerking doen of culturele activiteiten hebben. Kortom, allerlei initiatieven van het middenveld.

DICHT BIJ DE MENSEN Wat is er zo typisch aan het sociocultureel middenveld? Het staat dicht bij de mensen en bestaat uit veel

kleinere organisaties, meestal vzw’s. Die hebben elk apart een raad van bestuur. Mensen in die raden van bestuur zijn vaak geëngageerde burgers en niet zelden hebben ze ook politieke opvattingen of kleuren. De organisaties nemen taken op van maatschappelijk belang. Een middenveld dat bevraagt, uitdaagt en interpelleert, verrijkt elke burger. Vanuit die entiteiten, die eerder goedkoop werken en wendbaar zijn, klinken waardevolle kritische stemmen. De fusietrend heeft wel een effect op die stemmen. Ze worden namelijk minder gevarieerd. Stilletjes aan verdwijnt door een fusie een stukje diversiteit uit ons middenveld. Het is ook maar de vraag of er geld mee wordt bespaard. Een recente en opvallende fusie in de sector is die van tientallen vzw’s die plaatselijk zorgden voor de begeleiding van nieuwkomers. Zo ontstond het Vlaams Agentschap Integratie en Inburgering. De voorzitter ervan is politica Zuhal Demir (N-VA). De mastodont die het Agentschap is, heeft in ieder geval geen maaltijd moeten overslaan en laat het tegendeel vermoeden. Besparingen zijn niet de enige drijfveer achter zulke fusies. Macht uitoefenen speelt minstens een gelijkwaardige rol. Wie het middenveld inkrimpt of inlijft, ontdoet zich ook van kritische geluiden. |

VRAAG VAN DE MAAND

Kan mijn arbeidsovereenkomst van bepaalde duur worden opgezegd? June Geuens

Ik heb een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur voor 2 jaar, maar na 11 maanden zegt mijn werkgever mijn arbeidsovereenkomst op met een opzegvergoeding van 7 weken. Kan dit? Voor de invoering van de wet op het eenheidsstatuut (in werking getreden op 1 januari 2014) kon in een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk een proefperiode staan. Tijdens deze proefperiode kon de arbeidsovereenkomst worden beëindigd. Verder was er geen mogelijkheid om een arbeidsovereenkomst van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk op te zeggen. Er kon ook geen opzegmogelijkheid worden voorzien. Met de wet op het eenheidsstatuut werd de proefperiode afgeschaft. Dit zou voor arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk betekenen dat de partijen niet de mogelijkheid hebben om na te gaan of de arbeidsovereenkomst wel aan hun verwachtingen en

behoeften voldoet. Ontslag om dringende reden kan uiteraard wel. Om dit te verhelpen werd een opzegmogelijkheid voorzien voor arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk. Zowel de werkgever als de werknemer hebben de mogelijkheid om tijdens de eerste helft van de overeengekomen periode – met een maximum van 6 maanden – de arbeidsovereenkomst van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk voortijdig te beëindigen; hierbij moet de ‘gewone’ opzegtermijn worden gepresteerd of moet de opzegvergoeding worden uitbetaald. Bij opeenvolgende arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk bestaat deze opzegmogelijkheid alleen tijdens de eerste overeenkomst. Bij een volgende overeenkomst weten de partijen immers al wat ze van elkaar mogen verwachten. De opzegging moet op dezelfde wijze en onder dezelfde voorwaarden gebeuren als bij contracten van onbepaalde duur. Belangrijk hierbij is dat de laatste dag van de opzegtermijn uiterlijk de laatste dag kan zijn van de periode waarin kan worden opgezegd. Zo niet, dan geldt de algemene regel over

arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur of voor duidelijk omschreven werk. Dit betekent dat er een vergoeding verschuldigd is gelijk aan het loon tot aan het einde van de overeengekomen periode. Deze vergoeding is wel beperkt tot maximaal het dubbel van de opzegvergoeding die verschuldigd zou zijn geweest als het een overeenkomst van onbepaalde duur zou zijn geweest. Wat betekent dit concreet in deze situatie? De verbreking kan gebeuren tijdens de eerste helft van de overeengekomen duur met een maximum van 6 maanden en met de ‘gewone’ opzegvergoeding: de arbeidsovereenkomst kon dus tijdens de eerste 6 maanden worden opgezegd met de gewone opzegtermijn of -vergoeding. Deze periode is al verstreken, want de opzegging gebeurt pas na 11 maanden. Dit heeft tot de gevolg dat de werknemer recht heeft op het loon tot aan het einde van de arbeidsovereenkomst, beperkt tot het dubbel van de opzegvergoeding die verschuldigd zou zijn geweest als het een arbeidsovereenkomst van onbepaalde duur zou zijn geweest. De werknemer heeft dus recht op een vergoeding die overeenstemt met 14 weken loon. | Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 23

Informatie over je aanvullend pensioen vind je op mypension.be

Chris Van Zeghbroeck

Wie zijn pensioenloopbaan wil bekijken, kan dit al een tijdje via www.mypension.be. Je vindt daar een overzicht van alle periodes die meetellen voor de opbouw van je wettelijk pensioen. En ook de vroegst mogelijke datum waarop je met pensioen kan. Je pensioenaanvraag kan je hier via één muisklik indienen. Sinds december 2016 is de informatie op mypension.be uitgebreid met de gegevens over je aanvullend pensioen. Dat is een aanvulling op het wettelijk pensioen die je eventueel opbouwt via je werkgever of via de bedrijfssector waartoe je werkgever behoort. Het aanvullend pensioen wordt gefinancierd door bijdragen te storten aan een pensioeninstelling: een verzekeraar of een pensioenfonds. De pensioeninstelling beheert en belegt de 24

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

bijdragen en berekent de pensioenrechten. Vermits het hier om een aanvullend pensioen gaat, gebeurt de uitbetaling in principe gelijktijdig met het wettelijk pensioen. Soms is ook een uitkering voorzien aan de partner of aan de kinderen wanneer de werknemer overlijdt. Alle bijdragen en interesten vormen de pensioenreserve die je behoudt, ook al verander je van werkgever of bedrijfssector. Wil je weten of je ooit een aanvullend pensioen hebt opgebouwd bij een vorige werkgever? Dat kan je dus nakijken via mypension.be. Je kan ook nagaan hoeveel er al is opgebouwd en wat hiermee gebeurt als je zou sterven voor je met pensioen gaat. Heb je diverse werkgevers gehad? Dan kan je hier checken of je in die periode een aanvullend pensioen hebt opgebouwd en welke verzekeraar of welk pensioenfonds die rechten nu beheert. Mypension.be tracht deze ingewikkelde kwestie eenvoudig en uniform uit te leggen. Ook worden de bedragen van alle plannen

berekend op 1 januari van elk jaar. En je vindt alle informatie gegroepeerd. Dat moet de leek helpen om zijn aanvullend pensioendossier beter te begrijpen. Dit is belangrijk! Vanaf 2017 zal iemand die ooit een aanvullend pensioen heeft opgebouwd bij een vorige werkgever of in een vroegere sector geen jaarlijkse pensioenfiche meer krijgen. Hij kan de informatie daarover alleen raadplegen via mypension. be. Werk je nog bij de werkgever waar je huidige pensioenplan is gestart? Dan zal je ieder jaar nog een pensioenfiche blijven ontvangen, met actuele informatie over je aanvullend pensioen. Mypension.be wordt trouwens nog uitgebreid. Eind 2017 zal je een schatting kunnen maken van je wettelijk pensioen. En vanaf 2018 kan je de gevolgen van bepaalde loopbaankeuzes op je pensioen simuleren. | www.mypension.be

Nuttig voor notarisbedienden! Werk je als bediende bij een notaris? Dan hebben we goed nieuws voor jou. De LBC-NVK bundelde zopas alle cao-afspraken tot eind 2016 in een nieuw document. In de bundel vind je alle specifieke sectorale collectieve arbeidsovereenkomsten uit de sector van de notarisbedienden (paritair comité 216). Belangrijke en nuttige informatie voor jou als werknemer! Heb je een baan op een notariskantoor en ben je lid van de LBC-NVK? Dan kan je dit prachtige en volledige naslagwerk van wel 200 pagina’s gratis bestellen. En dat via het e-mailadres van Gino Dupont:

gino.dupont@acv-csc.be

ACTIVITEITENKALENDER

www.lbc-nvk.be

INTENSIEVE LOOPBAANBEGELEIDING IN GROEP Een intensieve loopbaangeleiding in groep. Je wisselt uit met andere groepsleden die, net als jij, beter willen omgaan met hun werksituatie of willen uitzoeken of een andere werksituatie hen beter zou liggen.

Donderdag 21 september 2017, Donderdag 5 oktober 2017 Donderdag 19 oktober 2017, 9.30u – 16.30u ACV-gebouw, H. Heymanplein 7, 9100 SintNiklaas

Schrijf in via www.jeloopbaan.be. Meer info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk.loopbaancentrum@acv-csc.be

Vrijdag 3 maart, 13.30u – 16.30u ACV-gebouw, Martelarenlaan 8

Er zijn ook infomomenten van het Centrum voor Loopbaanontwikkeling (CLO) in Antwerpen (vrijdagen 10 maart, 7 april, 5 mei en 9 juni), Gent (woensdag 26 april), Hasselt (woensdag 19 april), Herentals (woensdag 26 april), Leuven (woensdagen 15 maart en 17 mei), Kortrijk (dinsdag 14 maart), Mechelen (dinsdag 18 april) en Turnhout (woensdagen 1 maart en 24 mei).

WORKSHOPS TURNHOUT Workshop cv en brief: r Vrijdag 17 maart 2017, 9.30u – 12.30u Workshop interview: r Vrijdag 17 maart 2017, 14.00u – 16.30u e ACV-gebouw, Korte Begijnenstraat 20 KESSEL-LO Workshop cv en brief: r Vrijdag 3 maart 2017, 9.30u – 12.30u Workshop interview:

r e

GENT Workshop cv en brief: r Donderdag 16 maart, 9.30u – 12.30u Workshop interview: r Donderdag 16 maart, 13.30u – 16.30u e ACV-gebouw, Poel 7 Schrijf in via www.jeloopbaan.be. Meer info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk.loopbaancentrum@acv-csc.be

Meer info op www.loopbaanontwikkeling.be

LOOPBAAN MET ZORG Een vierdaagse workshop voor ouders van jonge kinderen met een handicap of chronische ziekte. De deelnemers gaan aan de slag met alle thema’s uit loopbaanbegeleiding.

Donderdag 20 april 2017, Donderdag 27 april 2017 Donderdag 4 mei 2017, Donderdag 11 mei 2017, 9.30u – 16.30u

Bondsgebouw LBC-NVK, Sudermanstraat 5 2000 Antwerpen

Inschrijven en info via 03 / 220 89 50 of lbc-nvk.loopbaancentrum@acv-csc.be

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 25

VRIJE TIJD 1

SUDOKU

Vul de cijfers van 1 tot en met 9 in, zodanig dat: • in elke rij elke cijfer maar één keer voorkomt • in elke kolom elk cijfer maar één keer voorkomt • elk cijfer ook maar één keer voorkomt in elk wit vierkant en in elk grijs vierkant van 9 vakjes

11 3

2 2

3 4

4 12

6 18

7 22

8 21

9 11

10 10

verticaal 1. moeder; weergave op een scherm 2. deel van Sumatra; deel van aan opera 3. in uitstekende conditie; zot 4. stal met renpaarden; muzieknoot 5. zeer goede kaas 6. voorzetsel; mondeling verslag 7. leraars (anagram) 8. adellijke titel tussen graaf en hertog; voorzetsel 9. op een onbepaalde plek; internationale vakbond 10. Vietnamese munt; Duitse stad 11. muzieknoot; systeem dat lonen laat stijgen met de levensduurte

VIERLETTERWOORDEN Voeg aan elke kolom een letter toe zodat je een vierletterwoord vormt. Alle toegevoegde letters samen vormen horizontaal een nieuw woord.

PRIJSVRAAG De oplossing van de vorige prijsvraag was ‘BESTE WENSEN’. A.D.C. uit Kemzeke werd door loting uit de juiste antwoorden getrokken en wint een boekenbon van 20 euro. Proficiat!

OPLOSSINGEN SUDOKU 5 1

BEROEP Welk beroep oefent deze persoon uit? Veerle P. Gerts

9 4

OPLOSSING

9 4

Beroep: Verpleegster Vierletterwoorden: Valentijn

9 8 3 6 5

8 9

7 5

3 2

6 4 3 5 4 7

2 7 1

1 7

2 6

9 8

2 7 8 6 1 9

6 4

9 4

1 3 5 2 4 7

4 6 9 5 8 3 1

We konden ook een aantal boeken uitdelen. M.H. uit Ronse, M.M. uit Oelegem en E.D.B. uit Temse krijgen een exemplaar van ‘Transitie. Onze welvaart van morgen’ toegestuurd. En E.B. uit Waarschoot, E.V. uit Hever en A.H. uit Kortrijk worden bedacht met een exemplaar van ‘Nooit meer thuis. Onderweg van West-Afrika naar Europa’. Veel leesplezier gewenst!

Stuur je antwoord naar puzzelonsrecht@acv-csc.be, ten laatste op 6 maart 2017. Of stuur een briefje met de oplossing, naam, adres en lidnummer naar Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. De winnaar ontvangt een boekenbon van Standaard Boekhandel ter waarde van 20 euro. Door deel te nemen aan de wedstrijd verklaar je je akkoord met het wedstrijdreglement. Dit reglement vind je hier online: bit.ly/wedstrijd-OR

Horizontaal 1. muzieknoot; zuster; Christelijke Mutualiteit (afk.) 2. landcode Turkije; persoonlijk voornaamwoord 3. zwart afzetsel bij vuur; karakter 4. pion (anagram); bijgevolg 5. Vakbonden maken collectieve ... 6. mensen met een ... worden dubbel gestraft door onze regering 7. leermoment voor taal 8. en andere (afk.); waterdicht schoeisel; bijnaam (afk.) 9. akelig; sluis; oud (anagram) 10. schattig; meisjesnaam 11. Afrikaanse stad; raadselachtig beeld in Egypte

Met de letters van de genummerde vakjes kan je een term vormen: 1

13 H

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

UITGAANSTIP

FILM

Magnetiserende omzwerving door de Amerikaanse Midwest (Sasha Lane en Shia LaBeouf).

American Honey Karin Seberechts

RUIL, HANDEL EN VERVOER IN NOORDGALLIË In het Musée du Malgré-Tout in Treignes loopt nog tot 17 april 2017 de tentoonstelling ‘Kopen, omkopen en andere zaken. Ruil, handel en vervoer in Noord Gallië’. Treignes is een charmant dorpje in de provincie Namen en ligt niet ver van de Franse grens. Het was ook een bron van inspiratie voor romanschrijver Arthur Masson. Wie de tentoonstelling bezoekt, maakt kennis met de handel in Gallië, vanaf de Keltische periode tot aan het einde van de Romeinse tijd. Je ziet import- en exportartikelen, transportmiddelen en betaalmiddelen. De expo toont amforen, luxueus vaatwerk, edelsmeedwerk, juwelen en glas, allemaal voorwerpen die werden opgegraven ten noorden van de Seine.

WAAR MOET JE ZIJN? Musée du Malgré-Tout 28 - 51, Rue de la Gare 5670 Treignes

MEER INFO? www.museedumalgretout.be Tel. 060/39.02.43

Vijf minuten ver in Andrea Arnolds vierde film dreunt Rihanna’s ‘We found love - in a hopeless place’ een supermarkt van Walmart tot leven. En laat de 19-jarige Star haar bleke bestaan in white trash Oklahoma achter, om met een dozijn leeftijden lotgenoten een wijdere wereld in te trekken. Die wereld is zo weids als de einders waar deze jonge nomaden op uitkijken, en hij is tegelijk zo begrensd als de minibus waarin de rumoerige clan zijn dagen slijt, met veel drank en drugs toe.

Arnold plant Star (innemende debutante Sasha Lane) met heel haar lijf én gemoed in een morsige Amerikaanse realiteit en laat haar in haar nieuwe ‘familie’ en in lukrake ontmoetingen met cowboys, oliewerkers, truckers en christelijke huismoeders volwassen(er) worden en zichzelf tegenkomen... Het vertellen van een verhaal laat de cineaste grotendeels over aan de bezwerende songs die de soundtrack van haar film én van het woelige bestaan van haar jonge personages vormen. Fotograaf Robbie Ryan vat deze zwalkende trektocht langs motels, parkings en olievelden, villawijken en koterijen in uitgestrekte en dan weer benauwende kaders, en drenkt de jonge personages - gezichten, voeten, lichamen - in licht dat toverachtig opflakkert en, in de slipstream, wegdeemstert op de natuur rondom hen. De Amerikaanse Droom ligt voor Star en haar tochtgenoten niet voor het grijpen, de ware liefde misschien nog minder. Maar de doelloosheid scheelt een slok op een borrel met de hopeless place die zij achterlieten. Bijna drie uur lang duurt deze intense onderdompeling die soms eindeloos lijkt, maar waarin geen moment, geen blik, geen vuurvlieg, vlinder, korenbloem of verloren gelopen beer te veel zit.

De zitjes zijn niet vrijblijvend: er moeten tijdschriftabonnementen worden verpatst. Star moet zich bovendien meten met ‘baas’ Krystal, die haar team stevig in het gareel houdt en die haar charismatische rekruteerder Jake niet zonder slag of stoot met de nieuwkomer deelt. Andrea Arnold, een van de weinige grote Britse regisseurs van de voorbije tien jaar, blijft in haar Amerikaans debuut ‘American Honey’ dapper haar eigen koers rijden. Geen hapklaar scenario dus, maar een magnetiserende omzwerving, waarin de cineaste van ‘Red Road’, ‘Fish Tank’ en het onortho- ‘American Honey’ loopt sinds doxe ‘Wuthering Heights’ tactiel 8 februari in de Belgische observeert, peilt en laat betijen. cinema’s.

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 27

Werknemers verdienen recht om onbereikbaar te zijn ALS WE NIETS DOEN, KOMT DE FRANSE WET ER OOK BIJ ONS Sandra Vercammen

De digitalisering met zijn smartphones en tablets en de opkomst van nieuwe werkvormen doen de grens tussen werk en privé vervagen en zadelen kaderleden en professionals op met een torenhoge werkdruk en structurele overuren. Dat weegt op hun gezondheid. In Frankrijk geldt sinds 1 januari 2017 een nieuwe wet waardoor werknemers het recht kunnen inroepen om onbereikbaar te zijn buiten de werkuren. Het recht op onbereikbaarheid in Frankrijk komt er ter compensatie van de vraag om personeel langer te laten werken. De Franse wet geeft het recht om de onbereikbaarheid ook wettelijk in te roepen. Werknemers kunnen zich op de wet beroepen en de werkgever verantwoordelijk stellen als hij geen inspanningen doet. Bijvoorbeeld wanneer ze onderuit gaan door een burn-out. Ook bij ons wordt al langer gezocht naar een adequate bescherming van werknemers tegen stress en burn-out. In België is er sinds 1 september 2014 een wet die werkgevers verplicht om preventief de risico’s op stress en burn-out in kaart brengen en in overleg maatregelen te nemen. De klemtoon ligt op preventie. Een goede zaak.

VERVAGING TUSSEN WERK- EN PRIVÉTIJD Ondertussen zien we de grens tussen werken privésfeer wel almaar sterker vervagen, met een stelselmatige uitbreiding van de arbeidstijd. Dat komt door het succes van smartphones en tablets en de opkomst van

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

nieuwe arbeidsorganisatievormen zoals het werken los van tijd en plaats en de groei van platform- en freelancewerk. Enkele mails vóór of na het werk of tijdens de vrije uren in het weekend behandelen, dat hoeft geen probleem te zijn. Maar de vraag naar een recht op onbereikbaarheid legt het diepere probleem bloot van een gebrek aan recuperatietijd. Volgens de Stichting Innovatie en Arbeid presteert meer dan de helft van alle kaderleden en professionals systematisch en in extreme mate veel extra uren. Het gebeurt zelden dat werkgevers uitdrukkelijk een continue beschikbaarheid verlangen. Er zijn genoeg mechanismen om dat af te dwingen zonder expliciet de vraag te stellen. De meeste kaderleden volgen hun arbeidstijd niet op.

de werknemersvertegenwoordigers en de werkgever. Ondertussen willen werkgevers meer en meer af van de tijdsregistratie en -opvolging voor bedienden. Terwijl dit al lang het geval was voor kaderleden en professionals, zullen nu ook bedienden hun arbeidstijd niet langer registreren. Zo kunnen ook zij proeven van de vrijheid en hun werk zelfstandig organiseren. Zelf bepalen waar en wanneer ze werken. Meer autonomie verdraagt geen tijdsopvolging, zo luidt het credo. Hoe het recht op rusttijden garanderen? Dat is de cruciale vraag. Rusttijd is hersteltijd, nodig om na een intensieve werkperiode te recupereren. En dat veronderstelt een beschermend kader en sociaal overleg. Niet alleen voor werknemers is rusttijd cruciaal, ook voor freelancers en zelfstandigen. |

RUSTTIJDEN De wet-Peeters over werkbaar en wendbaar werk laat werknemers flexibeler én/ of méér werken, weliswaar en gelukkig nog binnen een gereglementeerd kader: via glijdende arbeidsregimes en door overuren uit te betalen in plaats van inhaalrust te geven, met minder sociaal overleg tussen

Af en toe moet een mens zich volkomen los kunnen maken van het werk. We werken om te leven, en niet andersom.

WAT ONZE LEZERS ERVAN DENKEN Wil jij graag je mening kwijt over één van de artikelen of berichten in jouw ledenblad? Of zijn er andere gebeurtenissen in de actualiteit die je sterk bezig houden? Alle interessante lezersreacties zijn erg welkom. We kunnen alleen brieven publiceren als we de naam en het adres van de schrijver (m/v) kennen. In principe vermelden we de initialen van de schrijver en zijn of haar woonplaats. Op uitdrukkelijk verzoek kunnen we die informatie weglaten. Soms moeten we een brief inkorten zonder aan de essentie ervan te raken. En als we een brief afdrukken wil dat niet automatisch zeggen dat de redactie het eens is met alles wat erin staat. Je lezersbrief wordt hier met interesse gelezen: Redactie Ons Recht, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen. E-mailen kan uiteraard ook: lbc-nvk.communicatiedienst@acv-csc.be.

J.A.T.B. - PER E-MAIL

Ik ben een 57-jarige Belg. Sinds augustus 2009 werkte ik als bediende in de schoonmaaksector. Graag wil ik de aandacht vestigen op de antisociale beslissingen van de regering-Michel, die mij en vele anderen negatief raken. Ik geef maar enkele voorbeelden.

Zonder Activakaart is het voor een oudere werkzoekende nog moeilijker

Deze regering staat toe dat bedrijven zonder echte reden een werknemer ontslaan, zolang hij maar ‘wettelijk correct wordt uitbetaald’. Zonder rekening te houden met de sociale situatie van deze werknemer. Ik ben de enige kostwinner in mijn gezin, mijn twee kinderen studeren en mijn echtgenote heeft geen betaalde job. Eind augustus 2016 werd ik ontslagen omdat mijn onderneming fusioneerde met een andere. Mijn functie viel gewoon weg, en van een eerlijke evaluatie van mijn competenties en mijn werk was geen sprake. Als ontslagen werknemer word ik door de regering verplicht om outplacement te volgen. Ik

aanvaard het idee dat dit misschien kan helpen om ander werk te vinden. Maar volgens een besluit van deze regering mag de werkgever wel 4 weken nettoloon inhouden om het outplacement te financieren. Waarom moet dat gebeuren met mijn centen? Ik werd ontslagen, en was zeker geen vragende partij om mijn job te verliezen. Mij laten opdraaien voor dat outplacement is dan ook niet eerlijk of logisch.

REGERING MOET WERKNEMERS STEUNEN

PENSIOENBEREKENING A.H. - KEMZEKE

In Ons Recht van januari 2017 heb ik met interesse het artikel ‘Bereken wat je aan pensioen kan verliezen, ‘met dank’ aan de regering’ gelezen. De regering beweert dat mensen die werken ‘moeten worden beloond’. Toen ik mijn nieuwjaarswensen per e-mail verstuurde, voegde ik er voor alle bestemmelingen deze boodschap aan toe: “Mijn grootste degout voor 2016. Geloof politici niet wanneer ze zeggen dat langer werken loont, en werk vooral niet langer dan 45 jaar.

Een verwittigd man of vrouw is er twee waard.” Ik heb namelijk mijn pensioenberekening bekeken. En wat blijkt? “Bij de berekening van uw theoretisch pensioen zijn een aantal dagen weggelaten, omdat u als werknemer de loopbaaneenheid overschrijdt. Uw loopbaan omvat immers meer dan 14.040 voltijdse dagequivalenten als werknemer. In uw geval worden 1.330 voltijdse dagequivalenten met hun pensioenopbrengst weggelaten. Het gaat om de dagen met de laagste gemiddelde pensioenopbrengst.”

Sinds 1 januari 2017 zijn de Activa-banenkaarten, een sociaal voordeel voor bedrijven die oudere werkzoekenden aanwerven, afgeschaft. Die beslissing maakt het voor oudere werkzoekenden nog lastiger om een nieuwe job te vinden. Welk bedrijf zal iemand boven de 55 aanwerven zonder extra voordelen? Opnieuw een slechte zaak voor gewone werkende mensen, ‘met dank’ aan de regering! Binnenkort moet ik dus opnieuw proberen om werk te vinden. Hoe moet iemand van 57 weer werk vinden wanneer deze liberale regering zoveel beslissingen treft die, onder meer, de 55-plussers de das omdoen? Ze maken de gewone werknemer gewoon kapot. Een regering is er niet alleen om bedrijven te helpen. Ze moet ook de werknemers steunen, de werkloosheid zoveel mogelijk terugdringen en de economie van het land doen groeien. Blijkbaar heeft deze regering daar een ander idee over.

Ons Recht | 121ste jaargang | FEBRUARI 2017 | 29

PWA-SYSTEEM J.V. - PER E-MAIL

Ik heb in Ons Recht en Visie gelezen dat het PWA-systeem zal moeten veranderen in wijkwerken. Als PWA’er wil ik daar graag op reageren. Iedereen wordt verondersteld de wet te kennen, maar geldt dat ook voor diegenen die de wetten maken? Al bij de eerste geruchten over een mogelijke verandering werd er gereageerd vanuit het onderwijs, met name rond de voor- en naschoolse opvang. Na onderling overleg lieten de Vlaamse ministers Philippe Muyters (Werk) en Hilde Crevits (Onderwijs) weten dat er dit schooljaar geen probleem zou ontstaan. Beide ministers schrokken van de vele reacties. Zo hadden ze de PWA nog nooit bekeken, ook al zitten heel wat politici in de PWA-besturen. Die bestuurders incasseren graag hun zitpenningen; ze mogen dan ook wel informatie over de dagelijkse realiteit doorspelen

aan het hogere echelon. De nieuwe regeling wil het aantal PWA-uren terugbrengen van 70 naar 60 per maand. Als dat gebeurt, moeten scholen hun opvanguren inkrimpen of een extra PWA’er inschakelen. In het eerste geval komen de ouders in de knoei, in het tweede geval wordt de opvang duurder. Muyters vindt dat mensen niet langer dan 6 maanden PWA’er mogen zijn. In die tijd moeten ze de nodige competenties verwerven om makkelijker naar de arbeidsmarkt te kunnen terugkeren. Ik weet niet over welke competenties Muyters het precies heeft, en hoe hij die terugkeer ziet. Ik word binnenkort 62 jaar, en dàt is mijn grootste handicap op de arbeidsmarkt. Begeleiding of opleiding is er niet. Wat ik wel weet, is dat ik er als PWA’er alleen voor sta als begeleider van de schoolbus. Wanneer de schoolbus rijdt, is er op school niemand bereikbaar.

| FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht

Ik krijg geen opleiding, geen uit- N.v.d.r. leg over de precieze verwachtingen en al evenmin uitleg over de Het klopt dat minister veiligheidsvoorzieningen van de Muyters met zijn wijk-werbus. De school kent zelfs de route ken nog veel onduidelijkheid of de uurregeling van de bus niet. laat bestaan. Dat is ook één Bij de start van het schooljaar van de redenen waarom het puzzelen we zelf bijeen welke ACV actie voerde op 9 decemkinderen wanneer moeten wor- ber 2016. Uit de conceptnota den meegenomen en stellen we van Muyters konden we toch een uurschema op. afleiden waar hij naartoe wil, Het statuut van PWA’er wordt en dat stemt ons als vakbond beschouwd als een ‘gunst’ voor ongerust. We zijn blij dat de werklozen die moeilijk te plaat- lezer deze bezorgdheid deelt. sen zijn. Een SWT’er of brugge- Wat de vergoeding van 4,10 pensioneerde moet aan bijna euro per uur aangaat, moeten dezelfde voorwaarden voldoen we opmerken dat Muyters dit als een gewone werkloze maar bedrag wilde verminderen of komt niet in aanmerking voor zelfs afschaffen. Na onze actie de PWA. beloofde hij de vergoeding Waarom kraait er geen haan toch te zullen behouden. naar het feit dat de vergoeding Het ACV zit dus zeker niet voor 1 uur PWA-werk sinds jaar stil in dit dossier. Wat deden en dag maar 4,10 euro bedraagt? we nog allemaal, naast Voor een aantal van ons is het de actie aan het kabinet extra inkomen broodnodig, want van de minister? We hielhet stempelgeld alleen volstaat den informatiebijeenkomniet. In een aantal gevallen sten voor PWA-ambtenaren, zit het stempelgeld zelfs onder PWA-bestuurders en PWAde armoedegrens. Een PWA’er werknemers. We maakten een betaalt zijn telefoonkosten en petitie en kregen hierbij steun het grootste deel van zijn ver- van de andere vakbonden en plaatsingskosten zelf. Om nog van het Vlaams Platform PWA/ te zwijgen van het feit dat hij of DCO. Zo verzamelden we meer niet behoorlijk is verzekerd. dan 14.500 handtekeningen. De vakbond heeft vertegenwoor- We maakten een PWA-krant, digers in een aantal raden van met daarin diverse getuigenisbestuur van PWA-diensten. Het sen van werknemers, beambzou goed zijn als deze mensen ten, gebruikers en bestuurinformatie zouden inzamelen ders. Het spreekt vanzelf dat en kritische vragen zouden stel- we deze zaak blijven opvolgen. len. Want een maatschappij als de onze heeft echt wel nood aan mensen die zich willen inzetten.

UITBETALING VAKBONDSPREMIE UITZENDKRACHTEN Uitzendkrachten die lid zijn van de LBCNVK krijgen ook nog eens een vakbondspremie wanneer hun eindejaarspremie via onze diensten wordt uitgekeerd. De vakbondspremie bedraagt 104 euro. Om aanspraak te kunnen maken op de eindejaarspremie moet je 65 dagen hebben gewerkt in de referteperiode, die loopt van 1 juli 2015 tot 30 juni 2016. Voor de 65 dagen mogen hoogstens vijf dagen tijdelijke werkloosheid – wegens economische werkloosheid, technische werkloosheid of

crisiswerkloosheid voor bedienden – als uitzendkracht worden meegeteld. Treed je als uitzendkracht in vaste dienst bij de gebruiker waarbij je onmiddellijk daarvoor als uitzendkracht was tewerkgesteld? Dan heb je al recht op een eindejaarspremie als je in de referteperiode minstens 60 dagen hebt gewerkt. Je lidgeld loont dus. Verdeling van de attesten door het fonds begin december en de uitbetalingsperiode ging van start in december 2016.

PC 329 SOCIOCULTUREEL WERK In de socioculturele sector (PC 329) krijgen de gesyndiceerde werknemers een vakbondspremie van 80 euro uitbetaald als ze de volledige vakbondsbijdrage betalen. Wie de bijdrage voor deeltijdse werknemers betaalt, krijgt een premie van 40 euro. Om recht te hebben op de premie moet je ten laatste op 1 oktober 2016 bij de vakbond aangesloten zijn. Je moet ook minstens één dag in de sector

gewerkt hebben tussen 1 januari 2016 en 31 december 2016. Uiteraard moet je ook in orde zijn met de betaling van de vakbondsbijdrage op het ogenblik van de uitbetaling. De tewerkstellingsattesten die recht geven op de premie, moeten ingevuld en ondertekend worden terugbezorgd aan uw plaatselijke LBC-NVK-secretariaat. De uitbetaalperiode start op 1 december 2016 en loopt tot 31 maart 2017.

BROCHURE ‘LONEND STUDENTENWERK’

INDEXAANPASSINGEN JANUARI 2017

306 308 309 310 341

Aanvullend PC voor de bedienden notarisbedienden voedingsnijverheid papiernijverheid papier- en kartonbewerking internationale handel, vervoer en logistiek verzekeringswezen maatschappijen voor hypothecaire leningen, sparen en kapitalisatie beursvennootschappen banken bemiddeling in banken beleggingsdiensten

• • • • • • • • •

Er is een nieuwe editie uit van de jaarlijkse ACVuitgave ‘Lonend studentenwerk’. Nieuw in de jobstudentenwetgeving is dat vanaf 2017 jobstudenten 475 uren mogen werken in plaats van 50 dagen. Aan de hand van een aantal vragen word je door de jobstudentenwetgeving geleid. De online versie vind je op acv-online.be, net als een handige infofiche. Jongeren die als jobstudent aan de slag gaan hebben er alle belang bij om zich aan te sluiten bij ACVEnter, het gratis ACV-lidmaatschap voor studenten en schoolverlaters (van 15 tot 25 jaar).

200 216 220 221 222 226

LBC-NVK-SECRETARIATEN EN -STEUNPUNTEN

vorige lonen x 1,0113 vorige lonen x 1,0021 vorige lonen x 1,0112 vorige lonen x 1,0026 vorige lonen x 1,0026 vorige lonen x 1,014 vorige lonen x 1,0114246 vorige lonen x 1,0003 vorige lonen x 1,000295 vorige lonen x 1,0003 vorige lonen x 1,0113

• • • •

LBC-NVK AALST-OUDENAARDE Hopmarkt 45 - 9300 Aalst tel. 053/73.45.20 - fax 03/220.88.01 lbc-nvk.aalst@acv-csc.be Steunpunt: Koningsstraat 5 - 9700 Oudenaarde tel. 053/73.45.25 - fax 03/220.88.03 lbc-nvk.oudenaarde@acv-csc.be LBC-NVK ANTWERPEN Nationalestraat 111-113 - 2000 Antwerpen tel. 03/222.70.00 - fax 03/220.88.02 lbc-nvk.antwerpen@acv-csc.be LBC-NVK BRUGGE-OOSTENDE Kan. Dr. L. Colensstraat 7 - 8400 Oostende Steunpunt: Oude Burg 17- 8000 Brugge tel. 059/55.25.54 - fax 03/220.88.15 lbc-nvk.brugge-oostende@acv-csc.be LBC-NVK BRUSSEL Pletinckxstraat 19 - 1000 Brussel tel. 02/557.86.40 - fax 03/220.88.05 lbc-nvk.brussel@acv-csc.be LBC-NVK GENT Poel 7 - 9000 Gent tel. 09/265.43.00 - fax 03/220.88.08 lbc-nvk.gent@acv-csc.be LBC-NVK HALLE Vanden Eeckhoudtstraat 11 - 1500 Halle tel. 02/557.86.70 - fax 03/220.88.06 lbc-nvk.halle@acv-csc.be LBC-NVK HASSELT Mgr. Broekxplein 6 - 3500 Hasselt tel. 011/29.09.61 - fax 03/220.88.09 lbc-nvk.hasselt@acv-csc.be LBC-NVK KEMPEN Korte Begijnenstraat 20 - 2300 Turnhout tel. 014/44.61.55 - fax 03/220.88.20 lbc-nvk.turnhout@acv-csc.be LBC-NVK KORTRIJK-ROESELARE-IEPER President Kennedypark 16D - 8500 Kortrijk Steunpunten: H. Horriestraat 31 - 8800 Roeselare St. Jacobsstraat 34 - 8900 Ieper tel. 056/23.55.61 - fax 03/220.88.12 lbc-nvk.kortrijk-roeselare-ieper@acv-csc.be LBC-NVK LEUVEN Martelarenlaan 8 - 3010 Kessel-Lo tel. 016/21.94.30 - fax 03/220.88.13 lbc-nvk.leuven@acv-csc.be LBC-NVK MECHELEN-RUPEL Onder Den Toren 5 - 2800 Mechelen-Rupel tel. 015/71.85.00 - fax 03/220.88.14 lbc-nvk.mechelen@acv-csc.be LBC-NVK VILVOORDE Toekomststraat 17 - 1800 Vilvoorde tel. 02/557.86.80 - fax 03/220.88.07 lbc-nvk.vilvoorde@acv-csc.be LBC-NVK WAAS & DENDER H. Heymanplein 7 - 9100 Sint-Niklaas tel. 03/765.23.70 - fax 03/220.88.18 lbc-nvk.waasendender@acv-csc.be Steunpunt: Oude Vest 144/2 - 9200 Dendermonde tel. 03/765.23.71 - fax 03/220.88.19 lbc-nvk.dendermonde@acv-csc.be

ALGEMEEN SECRETARIAAT Sudermanstraat 5 - 2000 Antwerpen Tel. 03/220.87.11, Fax 03/220.89.83 lbc-nvk@acv-csc.be | www.lbc-nvk.be

MiSSie van De lBc-nvK

De Landelijke Bediendecentrale – Nationaal Verbond voor Kaderpersoneel (LBC-NVK) is een vakbond die als deel van het Algemeen Christelijk Vakverbond (ACV) opkomt voor meer en sterkere rechten voor werknemers (m/v). De LBC-NVK is een onafhankelijke democratische organisatie met leden en militanten, die streeft naar solidariteit onder werknemers. Nationale en internationale solidariteit is een belangrijk doel en bindmiddel. De LBC-NVK staat voor een democratische kijk op de samenleving. Samen met gelijkgezinde bewegingen wil ze een strijdbare tegenmacht zijn.

|â&#x20AC;&#x201A; FEBRUARI 2017 | 121ste jaargang | Ons Recht