BHMAMEN 70 by Leonidas Tsitopoulos

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

BHMAMEN

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΟΜΠΑΖΗΣ ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΣΤΥΛ

Τα δώρα της τελευταίας στιγμής

Mπράντλεϊ Κούπερ Ο άντρας πατάει στη γη

Εποχή να σου τύχει! Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ 50 ΠΡΟΣΩΠΑ, ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ ΧΡΟΝΙΑ + 5 ΕΚΚΡΕΜΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΤΟ 2012

BHMAMEN

/περιεχόμενα: Ιανουάριος 2012

Η επιστροφή του μετρ του τρόμου, ένας ανέστιος entrepreneur, το κορίτσι με το τατουάζ και όσα θέλουμε να κρατήσουμε από μια αδιανόητη χρονιά 91 ΑΦΙΕΡΩΜΑ/ZEITGEIST REVIEW

Η χρονιά που ετοιμάζεται να μπει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας – για να χρησιμοποιήσουμε μια έκφραση από τα παλιά – δεν ήταν η καλύτερη. Ισως να ήταν και η χειρότερη. Υπήρξαν ωστόσο αρκετά πρόσωπα, ιδέες και πράγματα που έκαναν τη ζωή μας λίγο πιο ενδιαφέρουσα, ίσως λίγο καλύτερη, σίγουρα πιο διασκεδαστική. Τα συγκεντρώσαμε και σας τα παρουσιάζουμε μαζί με πέντε αναπάντεχους λόγους για τους οποίους περιμένουμε την επόμενη χρονιά.

92 COVER STORY/ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΚΟΥΠΕΡ

Ενας ζεν πρεμιέ του Χόλιγουντ που επηρεάστηκε από τον άνθρωποελέφαντα για να γίνει ηθοποιός; Ο Κούπερ όχι μόνο επηρεάστηκε, αλλά έπαιξε τον ρόλο επανειλημμένα, τόσο στη σχολή όσο και σε οff-Μπρόντγουεϊ παραστάσεις. Ανετος και με χιούμορ, ένας άντρας που πατάει γερά στη γη.

18 ΣΙΝΕΜΑ/ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΦΙΝΤΣΕΡ

Με το «Fight Club» προκάλεσε αμέτρητες συζητήσεις και διαξιφισμούς για την προσέγγισή του στη βία, ενώ το αριστουργηματικό «Zodiac» επιβεβαίωσε ότι πρόκειται για έναν από τους καλύτερους σκηνοθέτες της γενιάς του. Διόλου περίεργο ότι περιμένουμε με με-

γάλο ενδιαφέρον να δούμε τη δική του εκδοχή για το «Κορίτσι με το τατουάζ» στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Ντάνιελ Κρεγκ.

20 CULTURE/ΜΑΡΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ

Ο έλληνας «ποπ τενόρος» μιλάει για το καινούργιο άλμπουμ του, τη συνεργασία του με τους Vittorio Grigolο, Vanessa Williams και Αλκηστη Πρωτοψάλτη, τη δημιουργικότητα και την αισιοδοξία με την οποία οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή.

24 CULTURE/ΣΤΙΒΕΝ ΚΙΝΓΚ

Ο πλέον εξειδικευμένος συγγραφέας στο κεφάλαιο «τρόμος» επιστρέφει με ένα διαφορετικό θέμα. Στο «11/22/63» ασχολείται με τη δολοφονία του JFK, τα ταξίδια στον χρόνο, την αντιπαράθεση του ατόμου με την Ιστορία. Ολα αυτά, βεβαίως, ενώ μια αδιόρατη απειλή πλανάται στην ατμόσφαιρα – είναι και ο Κινγκ στο κάτω κάτω.

32 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ/ΝΙΚΟΛΑΣ ΜΠΕΡΓΚΡΟΥΕΝ

Ενας άστεγος δισεκατομμυριούχος; Ακούγεται σαν τίτλος κακής ταινίας, είναι όμως γεγονός. Και τα «παράλογα» δεν σταματούν εκεί: ο γερμανικής καταγωγής Αμερικανός έχει ως στόχο την οικονομική σωτηρία της Καλιφόρνιας και της Ευρώπης και αργότερα ίσως της ίδιας της Δημοκρατίας. Του ευχόμαστε ολόψυχα καλή τύχη.

ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ, ΣΕΛ. 100

V|4

01.12

BHMAMEN

/περιεχόμενα: σημειώσεις

Cool ρολόγια εμπνευσμένα από τα seventies, τα δέκα κορυφαία αυτοκίνητα που οδηγήσαμε φέτος και το «όχι άλλο κάρβουνο» της οινικής απόλαυσης 36 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ/ΑΣΚΗΣΗ Το αλπικό σκι είναι το κυρίαρχο χειμερινό σπορ. Κρύβει, όμως, αρκετούς κινδύνους για τους αμύητους και για όσους δεν είναι αρκετά προσεκτικοί. Σας ενημερώνουμε για όλα τα απαραίτητα βήματα πριν και μετά τις καταβάσεις στις χιονισμένες πίστες.

39 ΓΥΝΑΙΚΑ/ΝΙΚΗ ΕΡΜΗ

Πολλές συνάδελφοί της διατείνονται ότι κάνουν «καριέρα στο εξωτερικό», λίγες όμως είναι απολύτως ειλικρινείς. Εκείνη, με επιτυχημένες δουλειές στο Μιλάνο και στο Παρίσι, μπορεί να υποστηρίξει τον ισχυρισμό της με άνεση.

60 ΣΤΥΛ/ΡΟΛΟΪ Η δεκαετία του ’70 δεν μας κληροδότησε μόνο τους χίπηδες, τη σεξουαλική επανάσταση και τα παντελόνια καμπάνα. Μερικά από τα πιο όμορφα αντρικά ρολόγια κατασκευάστηκαν εκείνη την εποχή και οι ωρολογοποιίες εμπνέονται από εκείνα για να δημιουργήσουν τα κομψά μοντέλα τού σήμερα.

68 ΣΤΥΛ/ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ Η περίοδος προσφέρεται για ανασκοπήσεις κάθε είδους. Ανακαλούμε στη μνήμη μας όλα τα αυτοκίνητα που οδηγήσαμε αυτή τη χρονιά και με το χέρι στην καρδιά επιλέγουμε τα δέκα καλύτερα.

72 ΣΤΥΛ/ΜΕΓΑΛΗ ΜΠΟΥΚΙΑ

Είστε άντρας και είναι Χριστούγεννα. Τι καλύτερο να ετοιμάσετε για το εορταστικό τραπέζι από ροσμπίφ; Συνταγές που θα κάνουν το παραδοσιακό πιάτο ακόμη πιο ενδιαφέρον και οδηγίες για άψογα αποτελέσματα.

76 WINE/TO ΑΒC ΤΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ

Προέρχεται από τα αρχικά της έκφρασης «Anything But Cabernet/ Chardonnay» για τα κόκκινα και τα λευκά κρασιά αντίστοιχα. Γιατί το νέο οινικό μανιφέστο αποδοκιμάζει τη μονομανία στην επιλογή κρασιού και προτάσσει τον οινοποιητικό πλουραλισμό. ΜΟΔΑ, ΣΕΛ. 114. ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, ΖΑΚΕΤΑ ΚΑΙ ΣΑΚΑΚΙ, GANT (GANT BOUTIQUE), ΓΡΑΒΑΤΑ (BROOKS BROTHERS), ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΚΑΙ ΖΩΝΗ (SUNWILL) ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, TOD’S (TOD’S BOUTIQUE).

5624 738, Energie Exclusive Store: Σκουφά 29, Κολωνάκι, 210 3603 264, Ermenegildo Zegna: Βουκουρεστίου 24, Αθήνα, 210 3643 930 F Folli Follie Group: κεντρική διάθεση 23 χλμ. Εθνικής οδού Αθηνών Λαμίας, Αγ. Στέφανος, 210 6241 000 G Gant Boutique: Κύπρου 5, Κηφισιά, 210 8871 128, Καψάλη 3, Κολωνάκι, 210 7222 535, Geox: www. geox.com, λιανική 210 3356 000, χονδρική 210 2843 076, Golden Hall: λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, 210 6803 450, Green: Σόλωνος 7 Αθήνα, 210 3615 492 H Harley Davidson: λεωφ. Βουλιαγμένης 96 και Μιλτιάδου 65, Γλυφάδα, 210 9699 300, Hogan Boutique: Golden Hall, λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, 210 3356 475, Hugo Boss Stores: Αμερικής 19, Αθήνα, 210 3389 080, Κυριαζή 15, Κηφισιά, 210 8011 503, Λαζαράκη 20, Γλυφάδα, 210 8986 378 K Καλογήρου: Π. Ιωακείμ 4, 210 3356 401 και Ηροδότου 28 και Χάρητος, Κολωνάκι, 210 3356 430, κεντρική διάθεση 210 3356 000, Kynzo: κεντρική διάθεση 24210 40110, Βόλος L Lacoste: Σόλωνος 5, Αθήνα, 210 3618 030, Lakis Gavalas Kolonaki: Σκουφά 10, Αθήνα, 210 6283 260, Links of London boutiques: Αμερικής 2 & Στοά Σπυρομήλιου, CityLink, 210 3235 217, Λεωφ. Κηφισίας 37Α, Μαρούσι, Golden Hall, 210 6855 848, Τσιμισκή 22, Θεσσαλονίκη, 2310 239 184, Luxottica: κεντρική διάθεση λεωφ. Ανθούσας 3, Παλλήνη, 210 6669 300 M Marlboro Classics: κεντρική διάθεση πλατεία Εσπερίδων 3, Γλυφάδα, 210 9680 474, Μassimo Dutti: The Mall Athens, Α. Παπανδρέου

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ A Adidas: www.adidas.com, Attica the Department Store: Πανεπιστημίου 9, Αθήνα, 211 1802 600 B Βήχος Ωρολόγια: Εθνικής Αντιστάσεως 103, Ν. Ψυχικό, 210 6753 701, Brooks Brothers: Σταδίου 4 & Αμερικής (City Link), 210 3225 970, λεωφ. Κηφισίας 37Α (Golden Hall), 211 1814 380, Burberry Boutique: Βουκουρεστίου 33, 210 3611 153 C Camel Active: Δ. Ραλλη 11, Μαρούσι, 210 6129421-4, Carouzos Sketch: Π. Ιωακείμ 14, Αθήνα, 210 7245 873, Carouzos: Κανάρη 12, Κολωνάκι, 210 3627 123, Cartier Boutique: Βουκουρεστίου 7, Αθήνα, 210 3313 600, Clarks: πληροφορίες στο www. clarks. com, 210 6820 420, Collective: λεωφ. Βουλιαγμένης 96, Γλυφάδα, 210 9699 585, Converse All Star: λεωφ. Βουλιαγμένης 96 και Μιλτιάδου 65, Γλυφάδα, 210 9699 300, και λεωφ. Κηφισίας 268, Ν. Ψυχικό, 210 6771 527 D De Rigo Hellas: κεντρική διάθεση Σώρου 11 και Ζήκου Γ., Μαρούσι, 210 6826 326, Dockers: λεωφ. Βουλιαγμένης 96 και Μιλτιάδου, Γλυφάδα, 210 9699 300, Dolce&Gabbana Boutique: Σταδίου 4, CityLink, Αθήνα, 210 3356 443, Μοργκεντάου 3 & Πρ. Κορομηλά, Θεσσαλονίκη, 2310 376451, Dsquared2 Boutique: Μητροπολίτη Ιωσήφ 8, Θεσσαλονίκη, κεντρική διάθεση 210 6283 275 E Ecco Shoes: Πατησίων 115, τηλ. 210 8254 654, Edward: Ηλιουπόλεως, ΒΙ.ΠΕ. Ωραιοκάστρου, Θεσσαλονίκη, 2310 68856, Elegant: κεντρική διάθεση Γρ. Λαμπράκη και Υδρας 1, Αθήνα, 210

V|6

35, Μαρούσι, Golden Hall, λεωφ. Κηφισιάς 37A και Σπύρου Λούη, Μαρούσι, Miss Sixty-Energie Exclusive stores: Ανδρέα Μεταξά 30Α, Γλυφάδα, 210 8944 565, Mofu: Σαρρή 28, Αθήνα τηλ. 210 3311 922, Murphy & Nye: Αλωνίων 2, Κηφισιά, 210 8012060 Myran: Φωκυλίδου 3, Κολωνάκι, 210 3824 744 N Nara Camicie: showroom, λεωφ. Αλίμου 62, Αλιμος, 210 9852 211, Nautica Store: Α. Παπανδρέου 35, Μαρούσι, εμπ. κέντρο «The Mall Athens», 210 6300 059, Notos Galleries: Αιόλου 99 και Λυκούργου, Αθήνα, 210 3245 811 Ο Οikos: Χάρητος 9, Κολωνάκι, 210 7254 587 P Prada Boutique: Τσακάλωφ και Βουκουρεστίου, Κολωνάκι, 210 3629 785 R Richemont Hellas: 210 6412 660, Rockwell: Aναγνωστοπούλου 11, Κολωνάκι, 210 7223 336 Rolex Hellas: Βαλαωρίτου 5 και Κολοκοτρώνη 1, Αθήνα, 210 3621 138, 210 3227 053, Room Service: Ηροδότου 33, Κολωνάκι, 210 7230 629 S Salvatore Ferragamo Boutique: CityLink, Σταδίου 4, Αθήνα, 210 3356 437, Golden Hall, λεωφ. Κηφισιάς 37Α, Μαρούσι, 210 3356 475, Shop: Ερμού 112Α, 210 3231 683 και Attica Corner και Golden Hall, Savvidis AS, oroloi.gr: Ερμού 7, Αθήνα, 800 110 4444, Sider: εμπορικό κέντρο Shopping Land Αργυροπούλου 2, Κηφισιά, (Men) 210 8016 784 -210 8013 602, (Women) 210 8016 209, Περικλέους 10 & Γλαύκου, Ψυχικό, 210 6770 979 – 989, Αγ. Παρασκευή 13-15, Χαλάνδρι, 210 6819 919, Πατησίων 378, Αθήνα, 210 2286 458 - 210 2280 246, λεωφ. Πόρτο Ράφτη 21, Μαρκόπουλο, 22990 49374, Shopping House, Θεομήτορος 41, Αλιμος, 210 9837 068, Sider Outlet:

Κ. Τσαλδάρη 4, Πολύγωνο, 210 6400 817, Sixty Hellas: Κυδωνιών 1 και Πειραιώς 222, Ταύρος, Αθήνα, 210 3402 000, fax 210 3402 099, Sony Ericsson: κεντρική διάθεση 210 8771 900, Sprider Stores: Ερμού 46 & Ευαγγελιστρίας, Αθήνα, 210 3230 122, 3ης Σεπτεμβρίου 74 & Ιουλιανού, Αθήνα, 210 8838 141, Ολγας 87-89, Δάφνη, 210 9711 777, Ελ. Βενιζελου 168, Ν. Ερυθραία, 210 6253 957, Τσαμαδού 26, Πειραιάς, 210 4133 698, City Gate Γιαννιτσών, Θεσσαλονίκη, 2310 525715, Συκαράς: Ευριπίδου 6, Αθήνα, 210 3250101, Sunwill / Dimatex AE: Βαλαωρίτου 20, Θεσσαλονίκη, 2310 542 824, Swatch group: κεντρική διάθεση Μαντζαγριωτάκη 3, Καλλιθέα, 210 9565 656 T Tag Heuer Boutique: Golden Hall, λεωφ. Κηφισίας 37Α, 210 6838 171, The Mall Athens: Ανδρέα Παπανδρέου 35, θέση Ψαλίδι, Μαρούσι, 210 6104 100, Tod’s Boutique: Βουκουρεστίου 13, Αθήνα, 210 3356 425, Golden Hall, λεωφ. Κηφισιάς 37Α, Μαρούσι, 210 3356 475, Πρ. Κορομηλά 54, Θεσσαλονίκη, 2310 376459, Trussardi Boutique: Σόλωνος 1, Αθήνα, 210 3641 429 U US Polo ASSN: Marlboro Shop, Τσιριγώτη 15, Χαλκίδα, 22210 20100 V VF Hellas: λεωφ. Κηφισίας 38, Τ.Κ. 15125, Π. Αμαρουσίου, 210 3449 300, Vilebrequin: Σόλωνος 23 & Βουκουρεστίου, Κολωνάκι, 210 3617 351, Visetti: κεντρική διάθεση Σκαμάνδρου 63 και Ισμήνης 2-4, Περιστέρι, 210 5775 422 X Χρονώρα: Πανεπιστημίου 56, Αθήνα, 210 3847 211 Υ ΥΙΟΙ Μ. ΤΣΟΥΓΙΑΣ: Ερμού 51, Σύνταγμα, 210 3310 100 Z ΖZegna: Attica Golden Hall, λεωφ. Κηφισιάς 37, Μαρούσι, 211 1813 428

01.12

BHMAMEN

/απόψεις

Η δημόσια σφαίρα του μήνα 30 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ/SEX Στον πλανήτη της απόλαυσης οι άντρες προβληματίζονται για τη ρουτίνα στις σχέσεις, για τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι fuck buddies και το άγχος τού να κάνεις σεξ με μια παρθένα. Ευτυχώς για όλους μας, η εξειδικευμένη συντάκτρια του περιοδικού έχει τις απαντήσεις.

38 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ/ΜΑΘΕ, CEO MOY, ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Δισεκατομμυριούχοι όπως ο Μπιλ Γκέιτς και ο Στιβ Τζομπς δεν τελείωσαν πότε το πανεπιστήμιο. Συνεπώς, γιατί να το χρειαζόμαστε όλοι οι υπόλοιποι; Διότι, όπως δείχνουν οι έρευνες, οι CEOs αυτού του πλανήτη στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι εξαιρετικά μορφωμένοι. Τα παιδιά-θαύματα είναι οι εξαιρέσεις, όχι ο κανόνας.

86 ΖΩΗ/2, 3 ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Ινδία και στην Αγγλία, την αγάπη του για τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική, τη σημασία της δουλειάς στη ζωή, την οικογένειά του και την περιπέτεια με την υγεία του.

88 ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ Ο Χρήστος Χωμενίδης αποφασίζει να γράψει και να μοιραστεί μαζί μας τη δική του χριστουγεννιάτικη ιστορία και, όπως φαντάζεστε, δεν είναι καθόλου συνηθισμένη.

122 POLITICS/Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Ο Παύλος Παπαδόπουλος ταξίδεψε στο Βερολίνο, αλλά η σκέψη του δεν έμεινε στη νυχτερινή ζωή, στα μουσεία και στα λοιπά αξιοθέατα. Κατέληξε σε ανησυχητικά συμπεράσματα για το πώς η γερμανική νοοτροπία επιδρά και απειλεί την ίδια, αλλά και για όλη την Ευρώπη.

BHMAMEN Μηνιαίο αντρικό περιοδικό – κυκλοφορεί μαζί με TO BHMA Μιχαλακοπούλου 80, Τ.Κ. 115 28, Αθήνα τηλ. 211 3657 000, 210 7766 000, fax 211 3659 101 e-mail: vimamen@dolnet.gr Διευθυντής ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ Αρχισυντάκτης ΝΙΚΟΣ ΑΓΟΥΡΟΣ Art Director ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΣΙΤΟΠΟΥΛΟΣ Σύμβουλος σχεδιασμού ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΛΟΠΟΥΛΟΣ Επιμέλεια ύλης ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΟΛΟΥΔΗΣ Συντακτική ομάδα ΗΛΙΑΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ, ΑΝΤΩΝΙΑ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΙΟΥΣΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΨΥΧΟΥΛΗ Συνεργάτες ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΑΣΤΡΑΠΕΛΛΟΥ, ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΡΑΣΑΡΙΝΗΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΛΑΔΗ, ΑΣΤΕΡΟΠΗ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ, ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΑΣΤΟΣ, ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΑΚΗΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΒΑΪΟΣ ΠΑΠΑΝΑΓΝΟΥ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΤΣΑΒΟΣ, ΤΙΝΑ ΣΑΡΔΕΛΑ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΣΚΡΙΒΑΝΟΣ, ΙΛΕΑΝΝΑ ΣΤΡΑΤΗ, ΜΑΡΙΟΣ ΤΑΤΣΗΣ, ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΤΖΑΦΑΛΙΑΣ, ΣΤΕΛΛΑ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ, ΛΙΝΑ ΨΑΪΛΑ Ειδικοί συνεργάτες ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΟΥΚΑΣ, ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΣΦΕΤΣΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ Ατελιέ Assistant Art Director ΤΑΣΟΣ ΦΑΡΜΑΚΗΣ Photo Editor ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΑΝΑΣΑΣ Οργάνωση παραγωγής φωτογραφίσεων ΝΙΚΗ ΣΚΑΜΑΓΚΑ BHMA studio ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΛΙΑΚΟΣ Φωτογράφοι FREDDIE F, BILL GEORGOUSIS, ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΝΑΚΗΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ, ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ, ΝΑΝΤΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΟΚΟΥΝΟΓΛΟΥ Fashion Editors ΜΑΡΙΑ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ, ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ Διεθνείς συνεργασίες AUGUST, MAGNUM, TRUNK ARCHIVE, CORBIS OUTLINE/APEIRON, IDEAL IMAGE/GETTY IMAGES, VISUAL HELLAS, WWW.IML.GR, AP PHOTO, ACTION IMAGES, REUTERS Διαφήμιση Εμπορική διευθύντρια περιοδικών ΔΟΛ ΑΝΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ Υπεύθυνες διαφήμισης ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, ΜΥΡΙΑΜ ΠΡΙΦΤΗ Υποδοχή διαφήμισης ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΡΑΠΙΔΟΥ (τηλ. 211 3659 854) Εμπορική διεύθυνση αναπτυσσόμενης αγοράς ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΠΟΛΗΣ Διεύθυνση διαφήμισης ΜΑΓΔΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (mgeorgiou@dolnet.gr) Διαφημιστικό τμήμα ΛΟΥΙΖΑ ΚΑΜΠΟΛΗ (lkampoli@dolnet.gr) ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΡΑΚΑ (daraka@dolnet.gr) Γραμματεία ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΟΠΟΥΛΟΥ (τηλ. 211 3659 533)

Στο εξώφυλλο

Γραφείο Βόρειας Ελλάδας: Aγ. Σοφίας 10, 54622 Θεσσαλονίκη (τηλ. 2310 241 197) Διεύθυνση διαφήμισης TANIA ΝΤΕΝΤΕΓΙΑΝ (tdedegian@dolnet.gr) Υπεύθυνοι διαφήμισης ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΠΑΡΤΑΣ, ΛΙΤΣΑ ΠΕΤΕΙΝΙΔΟΥ Υποδοχή διαφήμισης ΦΕΝΙΑ ΣΚΛΑΒΟΥ Creative Media Creative Media Director ΝΙΚΟΛΑΣ ΦΑΡΑΚΛΑΣ Creative Media Manager ΑΡΓΥΡΩ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΑ Senior Art Directors ΓΙΩΤΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΙΝΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Art Director ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΕΡΑΣΙΜΙΔΟΥ Ηλεκτρονική παραγωγή MULTIMEDIA AE Εκτύπωση-Βιβλιοδεσία IRIS ΑΕΒΕ

TO BHMA ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη ΑΕ Δημήτριος Λαμπράκης (1922-1957) Χρήστος Δ. Λαμπράκης (1957-2009) ΕΚΔΟΤΗΣ Σταύρος Π. Ψυχάρης ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Αντώνης Β. Καρακούσης

Ο ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΚΟΥΠΕΡ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ THOMAS WHITESIDE/CONTOUR/IML

V|8

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Σταύρος Π. Ψυχάρης, Εκτελεστικός Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, Παναγιώτης Στ. Ψυχάρης, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος. Μέλη: Στάθης Ελ. Ευσταθιάδης, Νικόλαος Κορίτσας, Τρύφων Ι. Κουταλίδης, Ιωάννης Μάνος, Στέργιος Νέζης, Ιωάννης Παράσχης, Νικόλαος Πεφάνης, Νικόλαος Ε. Πιμπλής, Βίκτωρ Σ. Ρέστης, Καίτη Σ. Ρέστη, Αντώνιος Τριφύλλης, Χριστίνα Τσούτσουρα-Ψυχάρη.

ΒΗΜΑΜΕΝ/editorial

Πάμε γι’ άλλα tώρα, στα στερνά ενός χρόνου και στη χαραυγή του επόμενου, η μνήμη σαν να ανακαλεί μόνο τις καλές στιγμές. Μπορεί να είναι του χαρακτήρα μου, ίσως πάλι να συμβαίνει λίγο-πολύ με όλους: υποσυνείδητα (ή μη) να κρατάμε μόνο τα θετικά, να υποβαθμίζουμε τα αρνητικά. Για να παίρνουμε ανάσες, δυνάμεις για τη ζωή που συνεχίζεται και μαζί της συνεχίζουμε... Βοηθάει και η ατμόσφαιρα, τα λαμπάκια, οι γιρλάντες κτλ., που, όσο και να (μην) είναι, δίνουν την ελπίδα της μόνιμης γιορτής. Η οποία δεν πρόκειται, βεβαίως, να έρθει. Ενα διάλειμμα είναι τούτο, ένα ευχάριστο διάλειμμα, τουλάχιστον για όσους δεν έχουν δυσάρεστα (χτύπα ξύλο) απρόοπτα χρονιάρες μέρες. Και όπως το ημερολόγιο μηδενίζει και ξαναρχίζει από την αρχή, κάπως έτσι και η διάθεσή μας. Οσο όμως και αν θα θέλαμε το αντίθετο, ο χρόνος που αφήνουμε πίσω μας μετράει. Ο κάθε χρόνος ξεχωριστά, όλοι οι προηγούμενοι σωρευτικά. Ευτυχώς. Σκέψου, λέει, να ζούσες πάλι τα ίδια, με τις ίδιες αντιδράσεις και επιδράσεις. Να μην είχαν καταγραφεί στον «σκληρό» σου η πληροφορία και η γνώση. Να ήταν πάλι όπως-όσο-όπου-ό,τι ήταν πέρυσι. Πάμε γι’ άλλα, λοιπόν. Αν όλα (και όλοι) σου φαίνονται ίδια ή ίδιοι, δεν φταίνε αυτοί. Μάλλον εσύ έχεις μείνει σε ένα σβησμένο παρελθόν. Και όσο παραμένεις εκεί, δεν έχεις θέση στο μέλλον. Δεν το θέλεις… – ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΟΦΙΑΝΟΣ ssofianos@tovima.gr, twitter.com/SteliosSofianos

V | 10

01.12

cartier.com

calibre de cartier 1904 MC MANUFACTURE MOVEMENT

AS ITS NAME SUGGESTS, THE CALIBRE 1904 MC IS THE EMBODIMENT OF A CENTURY OF CARTIER’S PASSION FOR TECHNICAL EXCELLENCE. FEATURING AN AUTOMATIC MOVEMENT CREATED, DEVELOPED AND MANUFACTURED BY CARTIER, THE CALIBRE DE CARTIER WATCH TAKES THE GREATEST WATCHMAKING TRADITIONS TO MORE STYLISH AND SOPHISTICATED HEIGHTS. 18K PINK GOLD 42 MM CASE AND BRACELET. MANUFACTURE SELF-WINDING MECHANICAL MOVEMENT, CARTIER CALIBRE 1904 MC (27 JEWELS, 28,800 VIBRATIONS PER HOUR, DOUBLE-BARREL, BIDIRECTIONAL WINDING SYSTEM), SUBSIDIARY SECOND, APERTURE CALENDAR. FACETED SAPPHIRE SET ON A 18K PINK GOLD HEPTAGONAL CROWN. SILVERED OPALINE SNAILED DIAL. SCRATCHPROOF SAPPHIRE CRYSTAL.

INFORMATION: 210 6471326

) ) # "# ) $ "

!) "!) )!# !"! )" ) ) ) ) !)" ) ") ) ) "# ') ) " (!) !! )" ) & ) "# ) ) #" " ) $ ") " ) $ ) # "# ) ') " ) " ) ) ) " ) % " ) " !) " ) " !") % " " " !)" ) )!"' ! ) )! !" " ) "! !" ) ) ) ) ) ) ) ! ) ) " ) # "# ) ! % ) $ " ) " ) ) ) ) ) % ! ) )$ " !) ) # ) #

" )% )!'!" )!# ! ')! ) ) "# )!" ) " ) %

! $ ) )! ) )! " )! ) '!"

" ) )

ΒΗΜΑΜΕΝ/check-in

The Balkan Peninsula πριν από δύο εβδομάδεσ ταξίδεψα για πρώτη φορά στη Βουλγαρία, επειδή τα αεροπορικά εισιτήρια για τη Θεσσαλονίκη ήταν αξιοσημείωτα πιο ακριβά. Ξεπερνώντας το άβολο συμπέρασμα ότι είναι πιο οικονομικό να πετάξεις στη Σόφια από ό,τι μέσα στην Ελλάδα, μου γεννήθηκε η περιέργεια να διαπιστώσω από πρώτο χέρι τον χρησμό που εσχάτως ακούγεται «Θα γίνουμε Βουλγαρία» ή «Οι μισθοί θα είναι μισθοί Βουλγαρίας». «Καλά, πώς σου ήρθε να πας στη Σόφια;» σχολίασε μια φίλη. Ωστόσο, η Σόφια δεν είχε τη στερεοτυπική εικόνα μιας υποβαθμισμένης βαλκανικής πρωτεύουσας. Οι επαίτες στους δρόμους έμοιαζαν λιγότεροι από εκείνους στην Αθήνα. Οι κάτοικοι μπορεί να ήταν βαρείς και να μη διέθεταν την ηλιόλουστη εξωστρέφεια του dolce far niente (τις περισσότερες ώρες της ημέρας, άλλωστε, η ομίχλη απλώνεται πάνω από την πόλη), όμως δεν έδειχναν περισσότερο ταλαιπωρημένοι από εμάς. Οι ταξιδιωτικοί οδηγοί και τα media έτειναν σε ορισμένα κοινά συμπεράσματα: στα άλματα της Βουλγαρίας προς τα εμπρός, στη δημοσιονομική σταθερότητα που εξασφαλίζει η κυβέρνηση και στην τουριστική και επενδυτική ανάπτυξη. Επιπλέον, στο ότι δειλά δειλά παρέρχεται ο καιρός που οτιδήποτε θύμιζε την κομμουνιστική περίοδο 1944-1989 αποτελούσε ανάθεμα. Παρ’ όλο που ακόμη και σήμερα πολλά μνημεία σοσιαλιστικής τέχνης είναι επιδεικτικά ξεχαρβαλωμένα, πρόσφατα το κράτος άλλαξε γνώμη για τη λεηλασία χώρων που σήμερα θα ήταν εν δυνάμει κερδοφόρα τουριστικά αξιοθέατα. Ενώ, για παράδειγμα, το μαυσωλείο του Γκεόργκι Δημητρόφ ανατινάχθηκε το 1989 και στα πέριξ του έχουν ανοίξει υπερπολυτελείς μπουτίκ, mall, café και delicatessen που παραπέμπουν σε κεντροευρωπαϊκές πρωτεύουσες, είναι διάχυτη η αίσθηση της «φυτευτής ευημερίας». Η Σόφια μοιάζει με την Αθήνα του 2004. Είναι πιο εύκολο να φας εισαγόμενο σούσι μέσα στον ψόφο, από ό,τι ένα καλομαγειρεμένο βουλγαρικό κρεατικό! Μπορείς να βρεις όλα τα προϊόντα της Acqua di Parma, σαν να βρίσκεσαι στο Κάπρι. Στους κεντρικούς δρόμους αφουγκράζεσαι την «ηρεμία» μιας χώρας που ονειρεύεται τους καρπούς της ευημερίας, παρ’ όλο που δεν είναι μια απέραντη Bond Street. Παραβλέποντας το τακτοποιημένο κέντρο, τα πάρκα, τις βυζαντινές εκκλησίες και τις εκλάμψεις σοσιαλιστικού μοντερνισμού, στην πόλη κυριαρχούν εργατικές πολυκατοικίες και απρόσωπα διοικητικά συγκροτήματα. Για το τέλος: α) Η Βουλγαρία επωφελείται από τη δημοσιονομική και οικονομική κρίση στην Ελλάδα, όπως παραδέχτηκε ο βούλγαρος υπουργός Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Die Welt». Τα δύο τελευταία χρόνια «σχεδόν 2.000 επιχειρήσεις έχουν φύγει από την Ελλάδα και λειτουργούν στη Βουλγαρία», ενώ υπολογίζει ότι το ύψος της εισροής κεφαλαίων από την Ελλάδα ανέρχεται σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ, που είναι «πολλά λεφτά για τη Βουλγαρία». β) Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας, η Βουλγαρία το 2011 είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη διαφθορά στην ΕΕ. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα επίπεδα πολιτικής και διοικητικής διαφθοράς παρουσιάζουν μόνιμη αρνητική τάση από το 2009.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ H Σόφια του 2011 θυμίζει την Αθήνα του 2004.

– ΝΙΚΟΣ ΑΓΟΥΡΟΣ nagouros@tovima.gr

V | 14

01.12

WWW.TOMFORD.COM

ΒΗΜΑMEN/σημειώσεις

CULTURE: ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ, ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ, Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΟΣΑ ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ (ΣΕΛ. 18-28), ΕΝΑΣ ΑΣΤΕΓΟΣ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΣ (ΣΕΛ. 32), ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ (ΣΕΛ. 36) .

ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΡΕΓΚ Ηθοποιός, 43 ετών 01.12

→ 17 | V

σημειώσεις/culture

Ο τελειομανής σκηνοθέτης του «Seven» και του «Zodiac» «υιοθετεί» το «Κορίτσι με το τατουάζ» και ετοιμάζεται να δυναμιτίσει την οθόνη με ένα μπαράζ βίας και πρόκλησης. Επειτα από ένα τόσο ετερόκλητο αλλά συνεπές σερί, δεν αποτελεί τελικά έκπληξη η απόφαση του Φίντσερ να αναβιώσει το ατίθασο «Κορίτσι». Αν και αρχικά δίσταζε, θεωρώντας ότι είχε ξεμπερδέψει πλέον με τη μυθολογία των serial killers, δεν μπόρεσε να αντισταθεί στα επιχειρήματα του στούντιο ότι πρόθεσή τους ήταν η δημιουργία ενός απόλυτα ενήλικου κινηματογραφικού franchise, μία πρόταση που, κατά τα λεγόμενά του, περίμενε σε όλη την καριέρα του. Με τον περφεξιονισμό και το ασυμβίβαστο όραμα που τον διακρίνουν, ίσως είναι ο μόνος που μπορεί να φέρει εις πέρας κάτι που εξαρχής ακούγεται τόσο αντιφατικό. v

Από τον Θανάση Πατσαβό

ταν ανακοινώθηκε ότι ο Ντέιβιντ Φίντσερ θα αναλάμβανε εκ νέου την κινηματογραφική διασκευή του πρώτου μέρους της μπεστ σέλερ τριλογίας θρίλερ «Millennium» του πρόωρα χαμένου Στιγκ Λάρσον, η οποία είχε ήδη μεταφερθεί στο σινεμά σε τρεις επιτυχημένες σουηδικές ταινίες, πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν για ένα ακόμη χολιγουντιανό déjà vu. Ομως ο ραδιούργος Φίντσερ διέλυσε γρήγορα κάθε υποψία για ένα συμβατικό ριμέικ, εξαπολύοντας μια σχεδόν άνευ προηγουμένου επιθετική καμπάνια, αρχής γενομένης με το σκανδαλώδες για τα αμερικανικά δεδομένα πόστερ, όπου η 26χρονη πρωταγωνίστρια Ρούνεϊ Μάρα ποζάρει γυμνόστηθη στην αγκαλιά του Ντάνιελ Κρεγκ με ανδρόγυνο look και piercing στο στήθος. Η επίθεση συνεχίστηκε με ένα τρέιλερ που πρόβαλλε το «Κορίτσι με το τατουάζ» ως τη «feelbad ταινία των Χριστουγέννων» και με το συνοδευτι-

V | 18

κό tagline να ηχεί απειλητικό: «Το κακό με κακό θα ξορκιστεί». Φυσικά, ο Φίντσερ κάθε άλλο παρά πρωτάρης είναι στις προκλήσεις. Με το «Seven» (1995) παρέδωσε το εμβληματικό πορτρέτο ενός serial killer, σοκάροντας το κοινό με ένα αφόρητα πεσιμιστικό φινάλε και εμπνέοντας ορδές μι-

μητών. Με «Το παιχνίδι» δίχασε κοινό και κριτικούς με μια κινηματογραφική σπαζοκεφαλιά. Ακόμη και αυτό, πάντως, δεν συγκρίνεται με το αμφιλεγόμενο «Fight Club» (1999), που προκάλεσε αμέτρητες συζητήσεις για την προσέγγιση της βίας, την υποτιθέμενη παρότρυνση της τρομοκρατίας, την ανελέητη κριτική του σύγχρονου λάιφσταϊλ. Και αν ελάχιστα μπορούσε να προσάψει κανείς στο αριστουργηματικό «Zodiac» (2007), το εμμονοληπτικό, χιμαιρικό κυνήγι ενός θρυλικού κατά συρροή δολοφόνου, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αντέδρασαν στους συναισθηματικούς εκβιασμούς της εκθαμβωτικής «Απίστευτης ιστορίας του Μπέντζαμιν Μπάτον» (2008). Η τελευταία θα του χαρίσει μία πρώτη υποψηφιότητα για Οσκαρ σκηνοθεσίας, κάτι που θα επαναληφθεί το 2010 με το «Social Network».

Οι Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ. και Τζουντ Λο επαναλαμβάνουν τη δοκιμασμένη, άκρως διασκεδαστική, χημεία τους στο «Sherlock Holmes 2: Το παιχνίδι των σκιών», έστω και αν η αντιμετώπιση του φλεγματικού ντετέκτιβ ως χωρατατζή action hero από τον Γκάι Ρίτσι θα κάνει τα κόκαλα του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ να τρίζουν για άλλη μία φορά.

Ο μήνας ανήκει αναμφισβήτητα σε δύο κυρίες: στη Μέριλ Στριπ, η οποία μασάει τα σκηνικά ως «Σιδηρά κυρία» στο biopic της Μάργκαρετ Θάτσερ που ξεσήκωσε τους Βρετανούς, και στην Γκλεν Κλόουζ, η οποία στο «Albert Nobbs» υποδύεται μια γυναίκα που μεταμφιέζεται σε άντρα προκειμένου να επιβιώσει στην Ιρλανδία του 19ου αιώνα. Ετοιμαστείτε για άγρια μονομαχία στα επερχόμενα Οσκαρ!

01.12

Ο ραδιούργος Φίντσερ διέλυσε γρήγορα κάθε υποψία για ένα συμβατικό ριμέικ

ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ

V | 20

ALESSANDRO DOBICI

POSITIVE THINKING Ο Μάριος Φραγκούλης προτιμά να εστιάζει στη θετική πλευρά των πραγμάτων. Εχει τα δίκια του.

/culture

Στη φωτεινή πλευρά του δρόμου Ο Μάριος Φραγκούλης κυκλοφόρησε το τρίτο διεθνές άλμπουμ του εν μέσω κρίσης και προτείνει κάτι πέρα από την γκρίνια: να βλέπουμε τα όμορφα πράγματα γύρω μας. Από τον Ηλία Νικολαΐδη

Μάριος Φραγκούλης μιλάει σχετικά αργά, αλλά σε πολύ σταθερό τόνο. Η φωνή του είναι λεπτή, όπως πρέπει για έναν τενόρο. Οσα λέει, η εικόνα του, τα τραγούδια του και οι συνεργασίες του φανερώνουν μια ποπ ευαισθησία. Και η κλασική παιδεία του, η διεθνής πορεία του, τα πρότυπά του, σε συνδυασμό με το ότι είναι Ελληνας και όχι Ιταλός όπως ο Bocelli ή Ισπανός όπως ο Domingo, μαρτυρούν ένα ολότελα εξωτικό υβρίδιο καλλιτέχνη. Αυτές τις μέρες κυκλοφόρησε ένα νέο άλμπουμ, έδωσε δύο συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και καταστρώνει το πλάνο του για τα επόμενα δύο «δύσκολα» χρόνια. Για τον δημιουργικό αναβρασμό: «Αυτόν τον καιρό είμαι απορροφημένος σε ατελείωτες πρόβες. Σε μερικές ημέρες θα ταξιδέψω ως τη Νέα Υόρκη για να συναντήσω τον μάνατζέρ μου και να καταστρώσουμε μια περιοδεία για τα επόμενα δύο χρόνια. Είναι μια κουραστική, αλλά ταυτόχρονα ευχάριστη διαδικασία. Ερχομαι σε επαφή με πολλούς μουσικούς, ξαναβλέπω το υλικό που έχω στη διάθεσή μου. Υπάρχει, βέβαια, και

Τα «πάντα όλα» των Smiths Τα πέντε τους άλμπουμ, οι δύο συλλογές με τα υπερεπιτυχημένα singles και b-sides και το ένα live άλμπουμ σε CD και σε βινύλιο· τα 25 singles σε ισάριθμα εφτάιντσα βινύλια· ένα DVD γεμάτο με όλα τους τα βιντεοκλίπ· κάποια αδημοσίευτα liner notes· μεταξοτυπίες με τα εξώφυλλα των οκτώ CDs· ένα τεράστιο πό01.12

ο πονοκέφαλος που συνοδεύει έναν τέτοιο αναβρασμό: χάνονται καμιά φορά παρτιτούρες, υπάρχει δυσκολία να “συρρικνώσεις” υλικό που γράφτηκε για συμφωνική ορχήστρα ώστε να παιχτεί από ορχήστρα δέκα ή δεκαοκτώ ατόμων. Είναι σαν να μπαίνεις σε μια δεύτερη δημιουργική περίοδο με το ίδιο υλικό».

να τραγουδήσουμε για τους αθλητές. Η ζωή πάντα συνεχίζεται. Αργότερα τηλεφώνησα στον Grigolo να του πω μια τρελή ιδέα μου. Είχα ήδη προετοιμάσει ένα τραγούδι για το άλμπουμ που είχα σκοπό να το πω μόνος μου. Λεγόταν “Maria”, μιλάει για μια Μαρία γεμάτη μαγεία και αναφέρεται στη Μαρία Κάλλας. Συμφώνησε να το πούμε ως ντουέτο. Ποτέ δεν σκέφτηκα τη Vanessa Williams, που πρωταγωνιστεί σε δημοφιλείς αμερικανικές σειρές, όπως το “Desperate Housewives” και το “Ugly Betty”, ως ένα εμπορικό τρυκ. Τη γνώρισα προσωπικά, με ενθουσίασε και της πρότεινα να συμμετάσχει».

Για την κρίση: «Το “Βeautiful Τhings”, που είναι ο τίτλος του άλμπουμ και του κεντρικού τραγουδιού, περιγράφει όλο το concept του δίσκου και αντανακλά και τη θέση μου απέναντι σε καθετί όμορφo και δημιουργικό. Δεν υπάρχει λόγος να εστιάζουμε μονάχα στο αρνητικό. Εννοείται πως αυτή η απαίσια κρί- Για τον χαρακτηρισμό ση είναι υπαρκτή και επηρεάζει το «ποπ τενόρος»: περιβάλλον μας, αλλά πρέπει να «Υπάρχει ένα ολόκληρο μουσικό την αντιμετωπίσουμε, και αυτός, είδος, που μάλιστα έχει σχετικό τσαρτ στο Billboard που ονομάείναι ο τρόπος». ζεται classical crossover. ΑποτεΓια τις συνεργασίες: λείται από καλλιτέχνες με κλασι«Μια χαρακτηριστική σκηνή για κή παιδεία και φωνή, που, ωστότη δημιουργία του δίσκου ήταν η σο, έχουν την ανάγκη για ευρεία τελετή έναρξης των Special Olympics το καλοκαίρι στην Αθήνα. Εκεί, για τις ανάγκες του σόου, συναντηθήκαμε με τον τενόρο Vittorio Grigolo, με τη Vanessa Williams και με την Αλκηστη Πρωτοψάλτη – όλοι τους συμμετείχαν στο άλμπουμ έπειτα. Εξω από το Παναθηναϊκό Στάδιο καιγόταν η Αθήνα, όμως εμείς έπρεπε

«Αν δεν σε αγαπήσει το ελληνικό κοινό, δύσκολα θα σταθείς έξω, μου έλεγε ο Μίκης»

αποδοχή από το κοινό. Νομίζω το πρότυπό μου σε αυτό το είδος είναι ο Freddie Mercury των Queen. Η φωνή του είχε τεράστια γκάμα, ήταν ένας πραγματικός classical crossover καλλιτέχνης. Γνώριζα από την πρώτη στιγμή ότι με ενδιέφερε να ακολουθήσω το συγκεκριμένο είδος τραγουδιού». Για την Ελλάδα: «Εχω πάρα πολλές δυνατές μνήμες από συναυλίες σε όλον τον κόσμο, αλλά κάποιες από τις πιο έντονες είναι ελληνικές. Είναι η πρώτη φορά που πάτησα το χαλίκι της Επιδαύρου για να ερμηνεύσω τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι ή όταν ο Μίκης Θεοδωράκης μού δίδαξε το “Αξιον εστί” για τη συναυλία στο Ηρώδειο. Η συμβουλή που μου έδωσε τότε ήταν ότι αν δεν σε αγαπήσει το ελληνικό κοινό, δύσκολα θα σταθείς στο εξωτερικό ή δίπλα σε κάποιον καταξιωμένο καλλιτέχνη. Αν η χώρα σου δεν σε στηρίζει, θα νιώθεις ανασφάλεια. Είναι κάτι που θυμάμαι μέχρι σήμερα, γι’ αυτό και δίνω τόση σημασία στο ελληνικό κοινό». Για το 2012: «Εύχομαι να μην αφήνουμε να μας παίρνει η ζωή από κάτω». v Το «Beautiful Things» κυκλοφορεί από τη Sony Music. στερ με το ίδιο artwork· όλα τα παραπάνω στο box set «The Smiths Complete», που κυκλοφορεί μονάχα σε 4.000 κομμάτια παγκοσμίως και κοστίζει 500 δολάρια. To box που κυκλοφόρησε η ετικέτα Rhino για το σούπερ γκρουπ από το Μάντσεστερ που άλλαξε διά παντός την ποπ/ροκ των 80s και υπήρξε καταλύτης για ένα μεγάλο κομμάτι της δισκογραφίας μετά τη διάλυσή του, το 1987, είναι πράγματι πλήρες και κανένας fan δεν δικαιολογείται να μην το αποκτήσει. 21 | V

/culture

Το «δημοκρατικό» καρέ Μια νέα τρίτομη αναδρομική έκδοση εστιάζει στην πορεία του φωτογράφου Γουίλιαμ Εγκλεστον που «επέβαλε» το χρώμα στην καλλιτεχνική φωτογραφία. Από τον Θοδωρή Σκριβάνο

έχρι τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Γούλιαμ Εγκλεστον, το 1976, η φωτογραφική «αλήθεια» ήταν ασπρόμαυρη. Κανείς ως τότε δεν έπαιρνε στα σοβαρά την έγχρωμη φωτογραφία. Το χρώμα ήταν η γλώσσα των διαφημίσεων και των περιοδικών. Η σειρά φωτογραφιών του Εγκλεστον, «Guide», ανέτρεψε αυτό το καθεστώς. Επρόκειτο για την πρώτη ατομική έκθεση έγχρωμων φωτογραφιών που εκτέθηκε ποτέ στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Νέας Υόρκης, αλλά δεν είχε την αναμενόμενη κριτική αποδοχή. Το έργο του χαρακτηρίστηκε βαρετό και

τετριμμένο. Επρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια για να εκτιμηθεί. Και τότε ξαφνικά, σε μια δεύτερη ανάγνωση, οι συνθέσεις που έδειχναν τυχαίες ή απλοϊκές διακρίθηκαν για τη φωτογραφική ακρίβειά τους. Το φαινομενικά τυχαίο και μπανάλ κάδρο απέκτησε συμμετρία, ισορροπία και λυρισμό. Η νέα τρίτομη έκδοση που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Steidl, «Chromes», περιλαμβάνει μια επιλογή φωτογραφιών από 5.000 έγχρωμα Kodachrome και Ektachrome σλάιντ που βρέθηκαν σε χρηματοκιβώτιο στο Eggleston Artistic Trust. Το «Chromes» αναδειV | 22

Ο ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΕΓΚΛΕΣΤΟΝ καταγράφει μοναχικές φιγούρες, παρέες σε diners, γυναίκες που ονειροπολούν, λεωφόρους και ορίζοντες. Πολλές φωτογραφίες του παραπέμπουν στο ζωγραφικό έργο του Εντουαρντ Χόπερ.

κνύει, μεταξύ άλλων, τις πρώτες απόπειρες του Εγκλεστον με το χρώμα. Περιλαμβάνει στιγμιότυπα που συνοψίζουν το ακριβοδίκαιο βλέμμα του φωτογράφου: ακόμη και στο πιο κοινότοπο θέμα, δίνει ισότιμη σημασία. «Φωτογράφιζα με δημοκρατικό τρόπο», παρατηρεί σήμερα, «τίποτε δεν ήταν περισσότερο ή λιγότερο σημαντικό». Αυτή η τολμηρή αντίληψη αποτέλεσε σημείο τομής και επέδρασε στην εξέλιξη της φωτογραφίας. Ο Εγκλεστον γεννήθηκε και μεγάλωσε στον αμερικανικό Νότο. Ποτέ δεν παρέκκλινε από τον άξονα Μισισιπή - Μέμφις και άρ-

χισε να φωτογραφίζει με έγχρωμα σλάιντ το 1965. Συνήθως στρέφει τον φακό του στην οικογένεια, σε φίλους και γείτονες. Καταγράφει μοναχικές φιγούρες, γυναίκες που ονειροπολούν σε diners, το εσωτερικό ψυγείων, τα ράφια των σουπερμάρκετ, διαφημιστικές πινακίδες, λεωφόρους και ορίζοντες. Ο αμερικανός δανδής φωτογράφος, το ατσαλάκωτο στυλ του οποίου παραπέμπει σε άγγλο αριστοκράτη παρά αμερικανό φωτογράφο, φωτογραφίζει αδιάκοπα μέχρι σήμερα, στα 72 του, και δεν έπαψε να εξερευνά τον κόσμο για να δει πώς δείχνει φωτογραφημένος. v

01.12

/culture

Ντάλας, 1963 Για να ξεφύγει από την πεπατημένη του τρόμου, ο Στίβεν Κινγκ κάνει μια εκδρομή στο παρελθόν και στη δολοφονία του JFK. Από τον Μάρκο Καρασαρίνη

αμερικανική δεκαετία του ’60 υπήρξε το προσχέδιο των επόμενων δεκαετιών του δυτικού κόσμου: καταναλωτισμός, σεξουαλική επανάσταση, κοινωνικά κι-

ραμένει αποτυπωμένο στο σώμα της αμερικανικής κοινωνίας. Ο Ντον Ντελίλο ξόρκισε το φάντασμα του προέδρου γράφοντας τον «Ζυγό» (εκδ. Χατζηνικολή), μια μυθιστορηματική βιογραφία του δολοφόνου του Κένεντι, Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ, ο Νόρμαν Μέιλερ πήγε ένα βήμα παραπέρα κάνο-

Στο άκουσμα του ονόματος του Στίβεν Κινγκ πιθανότατα περιμένει κανείς μια υπερφυσική ιστορία με ασώματα πνεύματα, δαιμονικές παρουσίες και τουλάχιστον ένα ασανσέρ γεμάτο αίμα. Επειδή, όμως, ο Κινγκ ως δάσκαλος του υπερφυσικού τρόμου έχει διδάξει το συγκεκριμένο ευαγγέλιο εδώ και δεκαετίες, αυτή τη φορά αρκείται σε κάτι πολύ πιο απλό. Το «11/22/63» δανείζεται από την επιστημονική φαντασία το μοτίβο του ταξιδιού στον χρόνο, παρακάμπτει σε μεγάλο βαθμό τις λεπτο-

νήματα, πολιτισμικά ρεύματα, καλλιτεχνική πρωτοπορία. Η φωτεινή πλευρά του μύθου των 60s κρύβει επίμονα τη σκοτεινή πλευρά (κυβερνητικός αυταρχισμός, πολιτικός συντηρητισμός, φυλετικές συγκρούσεις) με εξαίρεση μία περίπτωση: εκείνη της πολιτικής βίας, όπως αρθρώνεται με τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι. Σχεδόν μισό αιώνα μετά το συλλογικό τραύμα που προκάλεσε παV | 24

ντας φύλλο και φτερό την πραγματική του ζωή στο «Oswald’s Tale» (εκδ. Random House), ο Τζέιμς Ελρόι τάχθηκε στο πλευρό των απανταχού συνωμοσιολόγων με το «Αμερικανικό ταμπλόιντ»

(εκδ. Αγρα). Και ο Στίβεν Κινγκ καταπίεζε σχεδόν 40 χρόνια την επιθυμία να πει τη δική του ιστορία προτού κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο το «11/22/63» (εκδ. Hodder & Stoughton).

μέρειες και τα παράδοξα της Φυσικής και λειτουργεί στην παράδοση του «what-if ?» στόρι: αν μπορούσε κανείς να εμποδίσει τη δολοφονία του Κένεντι, θα έπρεπε να το κάνει – και πώς; Καθώς ο Τζέικ Επινγκ, πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος, επιχειρεί να βγάλει τον Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ από την εξίσωση, «ξεφεύγει» από το 2011 και αρχίζει να ζει στο 1958. Εχει μπροστά του μια ολόκληρη σειρά από καθημερινές, επαγγελματικές και ηθικές επιλογές, όπως και μια αόριστη αίσθηση απειλής να τον συνοδεύει – για να μην ξεχνιέται ο συγγραφέας. Στην πορεία ανακαλύπτει κανείς ότι στο παρασκήνιο ο Κινγκ παίζει με διάφορα ευαίσθητα ζητήματα: της σχέσης του ανθρώπου με το παρελθόν, της αντιπαράθεσης του ατόμου με τις δυνάμεις της Ιστορίας, της σημασίας του παράγοντα της τυχαιότητας. Ο κόσμος του βιβλίου είναι «ένα σύμπαν τρόμου και απώλειας που περικυκλώνει μια μοναχική φωτισμένη σκηνή όπου οι θνητοί χορεύουν αψηφώντας το σκοτάδι» (σ. 540). Και όπου, τελικά, μοιάζει να λέει ο Στίβεν Κινγκ με την έκβαση του κειμένου, πρέπει κανείς να παίρνει τις μικρές χαρές του όπου τις βρίσκει, γιατί το τέλειο είναι άπιαστο. v

Το «11/22/63» δανείζεται από την επιστημονική φαντασία και λειτουργεί στην παράδοση του «what-if?» στόρι: αν μπορούσε κανείς να εμποδίσει τη δολοφονία του Κένεντι, θα έπρεπε να το κάνει; 01.12

NEIL DRABBLE/CAMERA PRESS/APEIRON

CARRIE ON Ο Κινγκ έχει γράψει πάνω από 50 μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων «Η Λάμψη» και το «Κάρι».

/culture

φωτογραφία ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ /επιμέλεια ΔΑΦΝΗ ΗΛΙΑΚΗ

Οικογενειακή υπόθεση O πάτερ φαμίλιας Γιάννης Τότσικας και οι υιοί Θανάσης και Αποστόλης, εκτός από δεσμούς αίματος, μοιράζονται ταυτόχρονα και το ίδιο μικρόβιο: αυτό της καλλιτεχνικής ανησυχίας. Από τη Μαριλένα Αστραπέλλου

«ε

Ο Αποστόλης έκανε το «πειραματόζωο» στα φιλμάκια που γύριζε ο Θανάσης Γιάννης Τότσικας. «Επαιζε κλαρίνο, ο πατέρας μου βιολί. Εγώ έμαθα μπουζούκι και μπαγλαμά. Ηξερα από πολύ νωρίς τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Το όνειρό μου από τα 16 ήταν να δώσω εξετάσεις στη Δραματική Σχολή». Οπότε ο Θανάσης, ο οποίος «έγραφε έργα από μικρός», και ο Αποστόλης, που έκανε το «πειραματόζωο» στα ταινιάκια που γυρνούσε ο αδελφός του με την πρώτη κάμερα που έπιασε στα χέρια του, μια Hi-8, θα πρέπει να βρήκαν ευήκοα ώτα στις επαγγελμαV | 26

ΘΑΝΑΣΗΣ: ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, ΓΡΑΒΑΤΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΥΜΙ (BROOKS BROTHERS), ΖΩΝΗ (ERMENEGILDO ZEGNA) ΚΑΙ ΔΕΡΜΑΤΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, DOLCE & GABBANA (DOLCE & GABBANA BOUTIQUE) ΓΙΑΝΝΗΣ: ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, ΓΙΛΕΚΟ, ΣΑΚΑΚΙ, ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ (BROOKS BROTHERS), ΠΑΠΙΓΙΟΝ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ, ΣΟΥΕΝΤ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, FRATELLI ROSSETTI (ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ) ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ: ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, HUGO (HUGO BOSS STORES), ΚΟΣΤΟΥΜΙ, RA-RE (SHOP, ΕΡΜΟΥ 112Α), ΖΩΝΗ (ERMENEGILDO ZEGNA) ΚΑΙ ΔΕΡΜΑΤΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, DOLCE & GABBANA (DOLCE & GABBANA BOUTIQUE)

τικές φιλοδοξίες τους. Αμφότεροι συμφωνούν ότι παράκουσαν τη «φωνή της λογικής του σπιτιού», που δεν είναι άλλη από αυτήν της μητέρας τους, για να ακολουθήσουν τη φωνή της καρδιάς τους, στη Σχολή Σταυράκου ο μεν, στο Εθνικό ο δε.

Από νωρίς ξεκίνησαν τις ενδοοικογενειακές συνέργειες. Ο Αποστόλης είχε κάνει ένα πέρασμα από τη σειρά της ΕΡΤ «Το καπλάνι της βιτρίνας», στο οποίο έπαιζε ο πατέρας του, ενώ βρέθηκαν μαζί και στο σετ της ταινίας «Νύφες». Ο Γιάννης έπαιξε «στο πρώτο τρικάμερο» του Θανάση στη Σχολή Σταυράκου, ο Θανάσης συμμετείχε στη σειρά «Το κλειδί του Παραδείσου» μαζί με τον Αποστόλη υποδυόμενος τον... αδελφό του, ενώ οι δυο τους συνεργάστηκαν και στη μικρού μή-

κους ταινία του Θανάση «Exit» και πρόσφατα στο βιντεοκλίπ των Snob «ΤV Star». Ο μόνος συνδυασμός που δεν έχει ακόμη γίνει είναι αυτός που τους περιλαμβάνει και τους τρεις. «Αυτό θα γίνει στη μεγάλου μήκους ταινία την οποία ετοιμάζω» εξομολογείται ο Θανάσης. Γιατί, όπως ισχυρίζονται, οι μεταξύ τους σχέσεις είναι πολύ αρμονικές στη δουλειά. «Στη ζωή θα τσακωθείς, θα πεις έναν λόγο παραπάνω. Στη δουλειά, αντιδράς διαφορετικά. Δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα». v 01.12

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΥΡΕΙΟ «1900 ΤHE BARBER SHOP» ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ (ΥΨΗΛΑΝΤΟΥ 35 ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, ΚΟΛΩΝΑΚΙ, ΤΗΛ. 210 7220 511)

ίμαστε μια οικογένεια που έχει περάσει πολύ ωραία. Σαν μια ταινία εντελώς αντίθετη από αυτές που κάνουν οι αδελφοί Νταρντέν». Το σχόλιο ανήκει στον Θανάση Τότσικα, τον κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο αδελφό του δημοφιλούς ηθοποιού Αποστόλη και πρωτότοκο γιο του Γιάννη Τότσικα, επίσης ηθοποιού, με σημαντική σταδιοδρομία στον κινηματογράφο και στο θέατρο. Είναι σαφές ότι το μήλο ή μάλλον τα μήλα στην περίπτωση της οικογένειας Τότσικα έπεσαν με αποφασιστική ακρίβεια κάτω από τη μηλιά. Οταν συναντάς και τους τρεις, καταλαβαίνεις με την πρώτη ματιά ότι πρόκειται για οικογένεια. Οι γιοι μοιάζουν πολύ στον πατέρα τους, ο δε Αποστόλης με τον Θανάση θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι και δίδυμοι. Μιλάνε όλοι μαζί, πειράζονται, τελειώνει ο ένας τις προτάσεις του άλλου. «Το καλλιτεχνικό μικρόβιο είναι παλιό, το είχε ο παππούς μου» λέει ο

/culture O ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΟΤΤΑΚΗΣ επιχειρεί στο νέο βιβλίο του μια a posteriori αφήγηση για τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, ανοιχτή σε πολλαπλές αναγνώσεις.

τις ΗΠΑ το να έχει ένας δημοσιογράφος άμεση πρόσβαση στους κυβερνητικούς παράγοντες προκειμένου να διοχετεύσει μια εκ των έσω εικόνα της εξουσίας είναι σύνηθες φαινόμενο. Ο Τζορτζ Μπους έδωσε με αυτόν τον τρόπο τέσσερα βιβλία στον Μπομπ Γούντγουορντ, παραχωρώντας του εκτεταμένες συνεντεύξεις και την άδεια να μιλήσει με πρόσωπα του πολιτικού του περιβάλλοντος. Στην Ελλάδα η συγκεκριμένη πρακτική αποφεύγεται: το background των αποφάσεων είτε γίνεται γνωστό μέσω διαρροών είτε παραμένει άγνωστο για χρόνια. Οι πρώην πρωθυπουργοί (εξαιρουμένου του Κώστα Σημίτη) αποφεύγουν και

Το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη «Καραμανλής - Off the Record» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.

τη συγγραφή απομνημονευμάτων εν είδει λογοδοσίας των πεπραγμένων τους. Το βιβλίο του δημοσιογράφου Μανώλη Κοττάκη «Καραμανλής - Off the Record» έρχεται να δώσει

μια ημιεπίσημη οπτική της πενταετίας 2004-2009. Χωρίς να αποτελεί μια καταγραφή των πολιτικών εξελίξεων όσο αυτές τρέχουν, κατά το αμερικανικό πρότυπο, προσφέρει επιπλέον λεπτομέρειες για το

παρασκήνιο της περιόδου. Χρήσιμο σε όσους θα θελήσουν να αρχίσουν να ξετυλίγουν το κουβάρι μιας περιόδου της οποίας οι συνέπειες βρίσκονται ακόμη μαζί μας, αποτυπώνει τις κατά καιρούς απόψεις του Κώστα Καραμανλή για πρόσωπα και θέματα της επικαιρότητας, όπως ο ίδιος τις εκμυστηρεύθηκε στον συγγραφέα, περιλαμβάνει ανέκδοτες πτυχές συναντήσεών του με ξένους ηγέτες και επισκέπτεται σειρά γεγονότων εκείνης της πενταετίας, από την απόφαση να προταθεί ο Κάρολος Παπούλιας για την Προεδρία της Δημοκρατίας και τα «Δεκεμβριανά» ως το Βατοπαίδι και την κατάσταση της οικονομίας. Αν μη τι άλλο, ενδιαφέρον ανάγνωσμα ως πηγή μιας εποχής της οποίας η ιστορία θα γραφεί αργότερα. v

/culture

φωτογραφία ΝΑΝΤΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

O ΜΥΡΩΝΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, καλλιτεχνικός διευθυντής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, εξηγεί γιατί είναι σημαντική η καλλιτεχνική εξωστρέφεια του λυρικού θεάτρου.

Από τη Μαργαρίτα Σφέτσα

Εθνική Λυρική Σκηνή είναι ένας οργανισμός με τεράστιες δυνατότητες. Το μεγάλο μας στοίχημα είναι να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υστερα από έναν χρόνο στη θέση αυτή, είναι ισχυρή πλέον η πεποίθησή μου ότι η πίστη στις δυνατότητες των καλλιτεχνικών μας δυνάμεων και η οργάνωση της λειτουργίας ολόκληρου του οργανισμού μπορούν να αποδώσουν υψηλού επιπέδου αποτελέσματα. – Σε τόσο δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες θα τολμούσα να πω ότι είμαι γενικώς πολύ ικανοποιημένος από την πορεία των τελευταίων μηνών και από τα αποτελέσματά μας στον καλλιτεχνικό, διοικητικό και οικονομικό τομέα, αλλά πολύ λίγο ικανοποιημένος σε σχέση με το όραμά μου για το λυρικό μας θέατρο. – Χαίρομαι όταν οι παραστάσεις μας γεμίζουν από κόσμο

V | 28

και αρέσουν έργα που δεν ήταν ως σήμερα στο ρεπερτόριο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Είναι ωραίο όταν η Λυρική ανοίγει τις πόρτες της σε νέους έλληνες καλλιτέχνες ή σε καταξιωμένους που συνεργάζονται μαζί της για πρώτη φορά. Το μεγάλο μας στοίχημα ήταν να φέρουμε σημαντικούς σκηνοθέτες του θεάτρου με στόχο να δούμε με διαφορετικό τρόπο αγαπημένες όπερες ή να φρεσκάρουμε την αντίληψή μας για την οπερέτα ή το παιδικό θέατρο. Ηταν πραγματικά εξαιρετικές οι συνεργασίες με τους Σταμάτη Φασουλή, Πέτρο Ζούλια, Θωμά Μοσχόπουλο και Δημήτρη Μαυρίκιο. – Η πολιτεία στηρίζει ουσιαστικά το μοναδικό λυρικό θέατρο της χώρας μας και πιστεύω ότι ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές θα συνεχίζει να το στηρίζει. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής όμως δεν μπορεί να περιμένει να λειτουργούν όλα με αυτόματο πιλότο. Χρειάζεται προσπάθεια. Δεν μπορώ να διανοηθώ την Ελλάδα χωρίς Εθνική Λυρική Σκηνή.

– Σήμερα η Λυρική βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ό,τι ήταν έναν χρόνο πριν. Το σημαντικό είναι ότι έχει πλέον πάψει να έχει έλλειμμα, ενώ με τη μείωση του συσσωρευμένου χρέους ο οργανισμός θα απαλλαγεί από τις όποιες καταστάσεις ανάσχεσης της ανοδικής του πορείας. Η στρατηγική μας είναι ξεκάθαρη: καλλιτεχνική εξωστρέφεια και οικονομική εξυγίανση. – Οι διοικητικές και καλλιτεχνικές επιλογές σε έναν οργανισμό ο οποίος παράγει πρωτογενή πολιτισμό πρέπει να γίνονται πάντοτε με βάση τις αρχές του σύγχρονου μάνατζμεντ, διαποτισμένες από καλλιτεχνική γνώση και ευαισθησία.

«Είναι ωραίο όταν η Λυρική ανοίγει τις πόρτες της σε νέους έλληνες καλλιτέχνες»

– Είναι θεσπέσια η όπερα «Ο χορός των μεταμφιεσμένων» που παρουσιάζουμε. Πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα έργα του Βέρντι, καθώς παντρεύει το ιταλικό πάθος του συνθέτη με τη λαμπρότητα της γαλλικής όπερας, που υπήρξε πρότυπό του. – Το θέατρο «Ολύμπια» είναι ένα ζωντανό μνημείο. Εδώ έχουν γραφτεί πολλές από τις χρυσές σελίδες του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού. Βεβαίως οι απαιτήσεις των θεαμάτων στην εποχή μας έχουν διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα. Γι’ αυτό και το νέο κτίριο στο Φαληρικό Δέλτα θα δώσει στη Λυρική νέες δυνατότητες και μεγάλες ευκαιρίες να δημιουργήσει σημαντικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα. Εχουμε μία στενή και εξαιρετική συνεργασία με το Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» προετοιμάζοντας τη μετεγκατάσταση. Το νέο κτίριο αναμένεται να είναι έτοιμο το 2015 και θα είναι το σημαντικότερο αναπτυξιακό έργο στην Αττική μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. v 01.12

σημειώσεις/σεξ

Από πού πάνε για τη λίμπιντο; Το άγχος της ρουτίνας, η πολυπλοκότητα της σχολής fuck buddies και άλλα φλέγοντα ζητήματα των δικών σας επιστολών που αναζητούν λύσεις εδώ και τώρα. Από την Ιλεάννα Στρατή

ίμαστε 25 χρόνια παντρεμένοι. Τη θέλω, δεν επιθυμώ άλλες γυναίκες, αλλά όταν κάνουμε έρωτα είμαι σίγουρος ότι σκέφτεται αν έχει αφήσει το μάτι της κουζίνας ανοιχτό, πως αύριο πρέπει να πληρώσει τον λογαριασμό της ΔΕΗ και όλα τα σχετικά. Δεν το ομολογεί, αλλά το νιώθω. Τάσος Φαντάζομαι πως και μόνος σου υποψιάζεσαι πως το πρόβλημα στη σχέση σας είναι η ρουτίνα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, όσοι κάνουν σεξ μόνο στο κρεβάτι είναι πιθανότερο να μάθουν μια συγκεκριμένη ρουτίνα που εύκολα κατόπιν επαναλαμβάνουν. Θα ήμουν η τελευταία που θα σου έλεγα να κάνεις σεξ σε δημόσιο χώρο, π.χ. στην τουαλέτα ενός εστιατορίου, καθώς η φαντασίωση λειτουργεί καλύτερα σε ταινία του Ντέιβιντ Λιντς παρά στην πραγματική ζωή όπου είμαστε εκτεθειμένοι στα βακτηρίδια. Η κουζίνα σας, όμως; Μια αυθόρμητη επίθεση μπροστά από το ψυγείο, ώστε να έχει τον νου της και στο μάτι της παραπλήσιας οικοσυσκευής; Μην παγιώσετε, όμως, την τακτική του σεξ σε «περίεργα» μέρη. Χρησιμοποιήστε τα οφέλη της για να τονωθεί η λίμπιντο της κρεβατοκάμαράς σας και όποτε χρειάζεται επαναλάβετε την «άσκηση». Οπως ακριβώς θα έκανες και με ένα πρόγραμμα γυμναστικής, που χρειάζεται νέες ασκήσεις για να μη γίνει βαρετό. n Τα τελευταία χρόνια με την Ε. είμαστε πρώτα από όλα καλοί φίλοι – όχι κολλητοί – και μετά fuck buddies. Η συμφωνία μας είναι να κάνουμε σεξ όποτε το χρειαζόμαστε, κοινώς τις ημέρες της «ανομβρίας». Τον τε-

λευταίο καιρό βρίσκομαι σε σχέση και η Ε. μού τηλεφώνησε να βρεθούμε. Της εξήγησα πώς έχει πλέον η κατάσταση και εκείνη αντέτεινε πως το μεταξύ μας σεξ δεν θεωρείται απιστία. Ξέρω πως δεν έχει δίκιο, από την άλλη όμως δεν θέλω να την απογοητεύσω. Δημήτρης Περισσότεροι από ένας στους πέντε άντρες στην Ελλάδα δεν παραμένουν πιστοί στη σχέση τους, σύμφωνα με μεγάλη έρευνα που πραγματοποιήθηκε για εταιρεία προφυλακτικών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του HIV/ AIDS, την 1η Δεκεμβρίου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παγκόσμιας έρευνας, το 22% των

ελλήνων αντρών που διατηρούν σχέση έχουν απιστήσει, ακολουθούν οι Ιταλοί με 18% και οι Γερμανοί με 11%. Παράλληλα, το 9% των Ελληνίδων σε μια σχέση δηλώνει ότι έχει σεξουαλικές επαφές και με κάποιον άλλον. Αν θα ενισχύσεις τα παραπάνω ποσοστά, είναι συνειδησιακό πρόβλημά σου για το οποίο κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Μήπως, όμως, να μιλούσες στη φίλη σου Ε. και όχι την ερωμένη; Μάλλον θα σε καταλάβαινε καλύτερα. n Είναι 23 ετών και δεν έχει κάνει ποτέ σεξ στη ζωή της. Η εξομολόγηση με άγχωσε και έχω πραγματικά τρομάξει. Τι να κάνω; Ανέστης

Μην παγιώσετε την τακτική του σεξ σε «περίεργα» μέρη. Χρησιμοποιήστε τα οφέλη της για να τονωθεί η λίμπιντο της κρεβατοκάμαράς σας και επαναλάβετε την «άσκηση» όποτε χρειάζεται V | 30

Ας ξεκινήσουμε με τα αυτονόητα. Χρησιμοποιείς προφυλάξεις. Κάτι τέτοιο λειτουργεί ευεργετικά σε επίπεδο εμπιστοσύνης και έτσι η καλή σου θα μπορέσει να χαλαρώσει και να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στη δική σας χημεία. Η χαλάρωση σε όλα τα επίπεδα, άλλωστε, είναι το κλειδί της υπόθεσης. Στα πρακτικά μέρη του ζητήματος τώρα, πρέπει να γνωρίζεις πως παρ’ ότι ο παρθενικός υμένας είναι ελαστικός, μπορεί να νιώσεις μικρή ή και μεγαλύτερη πίεση. Μια καλή δόση λιπαντικού με βάση το νερό ώστε να μην εξασθενίσουν οι ιδιότητες του προφυλακτικού είναι μια καλή λύση. Οταν ο παρθενικός υμένας σπάσει θα υπάρξει αίμα που επιβεβαιώνει το γεγονός. Δεν χρειάζεται πανικός και κυρίως δεν χρειάζεται να σταματήσεις. Σε κάθε περίπτωση, η λέξη που πρέπει να έχεις στο μυαλό σου είναι «τρυφερότητα». v 01.12

σημειώσεις/αποστάτης

Επιχειρηματίας δίχως πατρίδα Γνωριμία με τον Νίκολας Μπεργκρούεν, τον δισεκατομμυριούχο νομάδα entrepreneur, ο οποίος θέλει να σώσει τον κόσμο, αλλά δεν θέλει να ζει σε σπίτι... ντας ότι μεταξύ αδηφάγων ΜΜΕ, διεθνών αγορών με ψυχολογία ανεμολογίου και πολιτικών σωμάτων που ενδίδουν στον λαϊκισμό, η πολιτική συνθλίβεται. Πρώτη δουλειά για τον Μπεργκρούεν είναι να σκεφτούμε τι θέλουμε να αλλάξουμε – ο ίδιος κάθησε και έγραψε ένα ουτοπικό σύνταγμα κι έπειτα έδωσε 100 εκατ. δολάρια προκειμένου να στήσει ένα think tank για το μέλλον της Καλιφόρνιας. Δύο από τις προτάσεις του, η σύσταση ενός επικουρικού αποθεματικού ταμείου και η απλοποίηση της διαδικασίας ψήφισης του προϋπολογισμού, υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση της πολιτείας και βοήθησαν στη μείωση του ελλείμματος του 2011. Στη δική μας όχθη του Ατλαντικού ξεκίνησε έναν αντίστοιχο όμιλο («Συμβούλιο για τη μελλοντική Ευρώπη») με μέλη όπως οι Γκέρχαρντ Σρέντερ, Τόνι Μπλερ, Φελίπε Γκονζάλες και Τζόζεφ Στίγκλιτζ, μια άμεση σύ-

Από τον Μάρκο Καρασαρίνη

«μ

πορεί ο Νίκολας Μπεργκρούεν να σώσει την Καλιφόρνια;». Κάποτε οι επίδοξοι σωτήρες του κόσμου ήταν υπερδραστήριοι μουσικοί, όπως ο Μπόνο, σήμερα, όπως φαίνεται και από τον πρόσφατο τίτλο της ιστορικής «San Francisco Chronicle», είναι δισεκατομμυριούχοι με σύνδρομο Μπάτμαν. Οπως και ο Μπρους Γουέιν της χάρτινης Γκόθαμ Σίτι, ο Μπεργκρούεν είναι ένας πλούσιος αστός με φιλοδοξίες κοινωνικού αναμορφωτή. Και επειδή η τρίτη μεγαλύτερη Πολιτεία των ΗΠΑ μαστίζεται από οικονομικά προβλήματα αντίστοιχα με της Ελλάδας (κακοδιαχείριση που εκτίναξε το χρέος της στα 72 δισ. δολάρια το 2010), προτού προσπέσει γονατιστή ικέτις στο ΔΝΤ και επιβληθεί μνημόνιο στο Μπέβερλι Χιλς, ο

Νίκολας έρχεται ως αυτόκλητος μεταρρυθμιστής. Το γιατί οι βλέψεις ενός αμερικανού γερμανικής καταγωγής με περιουσία 2,2 δισ. δολαρίων, ιδιοκτήτη της αλυσίδας πολυκαταστημάτων Karstadt και μετόχου του ισπανικού ομίλου Prisa (εκδότη της «El País») ταυτίζονται με τις επιδιώξεις και του τελευταίου διαδηλωτή του κινήματος «Καταλάβετε τη Γουόλ Στριτ» είναι ένα ερώτημα. Στυγνός Γκόρντον Γκέκο της Γουόλ Στριτ δεν είναι. Στα νιάτα του αρνιόταν να μάθει αγγλικά, μια και τα θεωρούσε «γλώσσα του ιμπεριαλισμού», πέρασε στην αντίπερα όχθη για να γνωρίσει τον «πραγματικό κόσμο», κατά δήλωσή του, είδε τον V | 32

ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ Πολιτικός οραματιστής αλλά και γνήσιος επιχειρηματίας στο deal για την εξαγορά της Karstadt.

καπιταλισμό «σαν παιχνίδι» και στην πορεία βαρέθηκε τον επιχειρηματικό κόσμο – ή τουλάχιστον έτσι έλεγε πέρυσι μιλώντας στην αρθρογράφο των «Financial Times» Τζίλιαν Τετ. Ο Μπεργκρούεν είναι ο αντιφατικός χαρακτήρας που άνετα θα έπαιζε ο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ ως «Iron Man»: ο άνθρωπος που οργανώνει πάρτι με πλήθος διασήμων για την απονομή των Οσκαρ και ταυτόχρονα ζει ως νομάδας. Πριν από δέκα χρόνια απαρνήθηκε τα επίγεια αγαθά, πούλησε κατοικίες στη Φλόριδα και τη Νέα Υόρκη, δάνεισε μακροχρόνια σε μεγάλα μουσεία καλλιτεχνικές συλλογές, ρευστοποίησε τα περισσότερα υπάρχοντά του εκτός από ρούχα και βιβλία που χωρούν σε μια βαλίτσα και από τό-

τε ζει την ελευθερία των απάτριδων αστών του 19ου αιώνα ως πολίτης του κόσμου. Συχνά τα ξενοδοχεία που τον φιλοξενούν, ωστόσο, βρίσκονται στην Καλιφόρνια – εξού και το σχετικό ενδιαφέρον. Οι πολιτικές ηγεσίες της Δύσης αποτυγχάνουν να ηγηθούν, έλεγε τον περασμένο Οκτώβριο στο «Wall Street Journal Magazine», αναγνωρίζο-

σταση του οποίου είναι η έκδοση ευρωομολόγου. Τι θα κάνει όταν λύσει και το δικό μας πρόβλημα; Μάλλον θα σώσει τη δημοκρατία. Λέει ότι ίσως δημιουργήσει μια αυτοκρατορία μέσων ενημέρωσης ως αντίβαρο εκείνης του Ρούπερτ Μέρντοκ, δεν έχει καταλήξει, όμως, ακόμη. Θα το σκεφτεί. Αλλωστε, είναι μόλις 50 ετών. v 01.12

MARCUS HOEHN,HANS CHRISTIAN PLAMBECK/LAIF/IML

Aρνιόταν να μάθει αγγλικά, μια και τα θεωρούσε «γλώσσα του ιμπεριαλισμού»

σημειώσεις/χρήμα

φωτογραφία ΝΑΝΤΙΑ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, πρόεδρος του venture capital fund Attica Ventures, μιλά για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα και για τη μαστίχα Χίου. Από τον Ηλία Νικολαΐδη

Attica Ventures ιδρύθηκε το 2003. Είναι μια εταιρεία που δραστηριοποιείται στον χώρο των επενδύσεων σε μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις. Διαχειριζόμαστε κεφάλαια της Τράπεζας Αττικής, του Ταμείου Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας και ιδιωτών επενδυτών. Ως σήμερα έχουμε επενδύσει πάνω από 40 εκατ. ευρώ από τα 65 που διαχειριζόμαστε σε 12 επιχειρηματικά πλάνα. – Σε επενδύσεις υψηλού ρίσκου, όπως αυτές στις οποίες επενδύουν τα venture capital, αν η επιχείρηση που έχεις επενδύσει κλείσει, απλώς χάνεις τα λεφτά σου. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση και καμία διασφάλιση. Σε κάθε περίπτωση, το venture capital είναι μια επένδυση μακράς πνοής, θέλει υπομονή. Και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να πει ότι αφού βάλαμε λεφτά τώρα, θα τα βγάλουμε σε έναν χρόνο. Αυτά γίνονται μόνο στον ιππόδρομο και στο στοίχημα. – Η πρώτη επένδυσή μας ήταν τα mastihashop. Συνεταιριστήκαμε με την Ενωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου. Οι συνέταιροί μας δεν ήταν ιδιώτες, ήταν ένας συνεταιρισμός που απασχολεί 5.000 μαστιχοπαραγωγούς και δεν μοιάζει με τον μέσο αντίστοιχο συνεταιρισμό στην Ελλάδα. – Επειτα από την εξεύρεση κεφαλαίων, στηρίζουμε με κάθε τρόπο τις επενδύσεις μας, με όση γνώση και εμπειρία έχουμε από τις 12 επενδύσεις μας σε διαφορετικούς κλάδους. Εχουμε επενδύσει σε τρόφιμα, σε ποτά, σε logistics, σε ασανσέρ, στην υγεία. Εχουμε συνολική και εποπτική εικόνα της αγοράς σε διάφορους κλάδους και αυτό είναι πλεονέκτημα. – Για παράδειγμα, στο ξεκίνημα της κρίσης κινηθήκαμε γρήγορα, και εμείς και οι συνέταιροί μας, ώστε να μη βρεθούμε

V | 34

μπροστά σε σημαντικά προβλήματα με την εξέλιξή της. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσει κάποιος τη ζημιά από τη μείωση της κατανάλωσης με την ελληνική κρίση είναι η εξωστρέφεια και η ανταγωνιστικότητα. – Δεν νομίζω ότι έχουν εφαρμοστεί από το κράτος πολιτι-

«Η αγορά δεν κινείται με το να δίνεις επιδοτήσεις για να αλλάξουν τα κλιματιστικά»

κές που να ενισχύουν την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα. Εχω ένα παράδειγμα επ’ αυτού που ανακαλώ συχνά όταν η κουβέντα φτάνει σε αυτό το θέμα. Στην Καλιφόρνια, στην Αργεντινή και κυρίως στην Αυστραλία, δεν είχαν κρασί, δεν είχαν αμπέλια. Ειδικά στην Αυστραλία είχαν μια έρημο στην οποία σιγά σιγά κατά τη δεκαετία του ’60, με κρατική υποστήριξη και στρατηγική, μετέφεραν τα κλήματα, καθώς τα πανεπιστήμια έκαναν σχετικές μελέτες και το κράτος ενθάρρυνε τη δημιουργία σχετικών επιχειρήσεων. Σήμερα η Αυστραλία είναι υπολογίσιμη δύναμη παγκοσμίως

στην αγορά του κρασιού. Εμείς έχουμε αμπέλια από το 2000 π.Χ. Θεωρητικά, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ολόκληρο μύθο και κουλτούρα πάνω σε αυτό. Το ελληνικό κρασί εξακολουθεί να έχει την ίδια τιμή με το γαλλικό, όμως η ποιότητά του θεωρείται υποδεκαπλάσια. – Τέτοιου είδους ανάπτυξη προϋποθέτει επενδύσεις που να είναι στοχευμένες. Είναι σίγουρα καλύτερο από το να επενδύεις τα χρήματά σου σε δρόμους. Δεν γίνεται ξαφνικά σε έναν χρόνο να γίνουμε από καταναλωτική χώρα βιομηχανική. Ωστόσο, διανύουμε ήδη τέσσερα δύσκολα χρόνια με χαμηλούς δείκτες ανάπτυξης. Θα μπορούσαμε σε αυτά τα τέσσερα χρόνια να έχουμε χαράξει κάποια στρατηγική. Η αγορά δεν κινείται με το να δίνεις επιδοτήσεις για να αλλάξουν τα κλιματιστικά ή τα παραθυρόφυλλα. – Τα πανεπιστήμια εξακολουθούν να είναι αποκλεισμένα από την επιχειρηματικότητα και από την πρωτογενή έρευνα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί. Πριν από λίγο καιρό, με είχε καλέσει το ΕΜΠ, του οποίου είμαι και απόφοιτος, σε εκδήλωση σχετικά με το επιχειρείν, αλλά μου πρότειναν να γίνει σε κτίριο του Τεχνικού Επιμελητηρίου, επειδή ίσως κάποιες παρατάξεις αντιδράσουν. Το οικοσύστημα συνεργιών που μπορεί να γεννήσει ανταγωνιστικά προϊόντα το αντιμετωπίζουμε περίπου ως ποινικό αδίκημα. – Πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση θα ξανακάναμε καθεμία από τις επενδύσεις μας. Θεωρώ ότι μια επιχείρηση venture capital στην Ελλάδα οφείλει να έχει επενδύσει σε ιδέες όπως είναι τα mastihashop ή η μικρή ζυθοποιία Craft και όχι μόνο στην πληροφορική ή στις τηλεπικοινωνίες. Εχουμε κάνει συνολικά 40 εκατομμύρια επενδύσεις σε καινοτόμες ιδέες. Δηλαδή όσο περίπου είναι το ετήσιο budget μιας ελληνικής ποδοσφαιρικής ομάδας. v 01.12

σημειώσεις/άσκηση

Η προθέρμανση και η προπόνηση πριν και μετά τις χιονισμένες πίστες είναι η εγγύηση ώστε να συνοδεύεται το σκι μόνο από απόλαυση – όχι από τραυματισμούς.

Οι γενικοί κανόνες ασφαλείας

ο αλπικό σκι είναι ένα άθλημα το οποίο απαιτεί χαρακτηριστικά όπως ψυχική ικανότητα, νευρομυϊκή συναρμογή, φυσική κατάσταση και τεχνική, προκειμένου η αίσθηση χαράς και απελευθέρωσης την οποία παρέχει ως άθλημα να συνοδεύεται και από όλους εκείνους τους κανόνες ασφαλείας που κρίνονται απαραίτητοι για την ασφαλή διεξαγωγή του. Είναι σημαντικό να προπονηθείτε σε μια σειρά ασκήσεων που θα σας βοηθήσουν να το απολαύσετε. Ο κατάλληλος κύκλος ασκήσεων 1. Διαγώνια μετακίνηση εμπρός, με αλλαγή κατεύθυνσης ανά τρία βήματα. Η άσκηση αυτή V | 36

βοηθάει στον συντονισμό των κινήσεων των ποδιών, γιατί είναι πολύ σημαντικό να συνδυάζονται αρμονικά οι κινήσεις των κάτω άκρων σε όλη τη διάρκεια της δραστηριότητας. 2. Καθίσματα. Οι κνήμες είναι κάθετες σε όλη τη διάρκεια της άσκησης και οι μηροί οριζόντιοι κατά την ολοκλήρωση της καθοδικής κίνησης. 3. Προβολή ποδιού πίσω - διαγώνια (cross back). Η άσκηση αυτή γυμνάζει πολύ αποτελεσματικά τους εξωτερικούς μυς του ποδιού (απαγωγούς). 4. Ισορροπία στο ένα πόδι. Aσκηση ιδιοδεκτικότητας. 5. Aλματα πάνω σε step. Πολύ σημαντική άσκηση γιατί συνδυάζει ταυτόχρονα συντονισμό, δύναμη και αντοχή όλου του σώματος αφού συμμετέχουν και τα πάνω

άκρα δίνοντας ώθηση. 6. Ημικάθισμα στο ένα πόδι. Γυμνάζει όλες τις μυϊκές ομάδες του ποδιού και μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολα καθώς δεν προϋποθέτει μετακίνηση. 7. Κοιλιακοί-ροκανίσματα, από οριζόντια θέση με λυγισμένα γόνατα και σωστές αναπνοές. Εκπνοή κατά την άνοδο και εισπνοή κατά την κάθοδο. 8. Ραχιαίοι. Η προθέρμανση είναι απαραίτητη για: – Αύξηση της θερμοκρασίας και της αιμάτωσης των μυών. – Αύξηση της ελαστικότητας των μυών και των τενόντων. – Διέγερση του νευρικού συστήματος. – Επιτάχυνση της προσαρμογής στην κόπωση. v

BRIAN FINKE/GALLERY STOCK/IML

Από τον Μάριο Τάτση

• Σωστές διαστάσεις πέδιλων οι οποίες έχουν επιλεγεί από πριν βάσει ύψους, βάρους, σωματότυπου και επιπέδου γνώσης του αντικειμένου. • Χαλαρό δέσιμο στις δέστρες για τους αρχάριους προκειμένου να αποφευχθεί τραυματισμός σε ενδεχόμενη πτώση. • Τήρηση υποδείξεων και σημάνσεων μέσα στην πίστα. • Παρακολούθηση και ενημέρωση για τις καιρικές συνθήκες. • Μην υπερεκτιμάτε τις δυνατότητές σας και μη βγαίνετε εκτός πίστας. • Μην πηγαίνετε σε δύσκολα κομμάτια χωρίς την παρουσία δεύτερου ατόμου. • Προσοχή στις τελευταίες καταβάσεις, όταν η κούραση έχει κάνει την εμφάνισή της – οι περισσότεροι τραυματισμοί συμβαίνουν στο τέλος.

01.12

Gc is a registered trademark of GUESS?, Inc. Art Dir. Paul Marciano

Sport Class XXL Chronograph 316L stainless steel Sapphire crystal Swiss Made Gcwatches.com

σημειώσεις/αστικός

μύθος

Μάθε, διευθυντή μου, γράμματα Από τον Μάρκο Καρασαρίνη

αι ο Μπιλ Γκέιτς; Και ο Στιβ Τζομπς; Και ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ; Και ο Τεντ Τέρνερ; Και ο Ντέιβιντ Γκέφεν; Και ο Ραλφ Λόρεν; Το κοινό στοιχείο όλων των παραπάνω δεν είναι ότι διδάσκουν στο εργαστήρι αμερικανικής επιχειρηματικότητας. Είναι ότι αναρριχήθηκαν στην κορυφή της πυραμίδας της παγκόσμιας οικονομίας χωρίς να περάσουν από τον θεσμό που κατ’ εξοχήν υποτίθεται ότι διαμορφώνει τους μελλοντικούς πρωτοπόρους της κοινωνίας: το πανεπιστήμιο. Για όσους θέλουν να αντιδιαστείλουν την εμπειρία της ζωής στην ανώτατη εκπαίδευση δεν υπάρχει καλύτερο επιχείρημα. Οι περιπτώσεις των Γκέιτς και Τζομπς, ανθρώπων που δεν θεωρούνται απλώς πλούσια και επιτυχημένα στελέχη, αλλά και καινοτόμοι, διορατικοί και οραματιστές, χρησιμοποιούνται συχνά πυκνά ως παραδείγματα υπέρ της άποψης ότι «το κολέγιο δεν είναι το παν». Πρόσφατα, ο αμερικανός δημοσιολόγος Μάικλ Ελσμπεργκ υποστήριξε στο βιβλίο του «The Education of Millionaires» (εκδ. Portfolio), καρπό έρευνας και συνεντεύξεων με διάφορους δισεκατομμυριούχους επιχειρηματίες, ότι στο πανεπιστήμιο υπάρχει πλήθος σημαντικότατων πραγμάτων που μπορεί να μάθει κάποιος, αλλά πολύ λίγα από αυτά μεταφέρονται στην πραγματική ζωή. Στις ΗΠΑ, η χρηματοδότηση του κολεγίου των τέκνων αποτελεί τον κατ’ εξοχήν βραχνά της αμερικανικής οικογένειας, ωστόσο το ζήτημα δεν είναι άγνωστο και εδώ, όπου η φιλοσοφία που συμπυκνώνεται στη φράση «Τι το θέλεις

Από τους 500 CEO στη λίστα του περιοδικού «Fortune» σχεδόν το 99% διαθέτει πτυχίο, ενώ το 81% των 400 πλουσιότερων Αμερικανών σύμφωνα με το «Forbes » έχει τελειώσει το κολέγιο V | 38

το πτυχίο, δεν πας να γίνεις υδραυλικός;» έχει αρκετούς θιασώτες. Αν όμως οι παθογένειες της Ελλάδας έχουν αναδειχθεί πια ανάγλυφα, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν ένα από τα πλέον προηγμένα ακαδημαϊκά συστήματα. Εξού και η άποψη που θέλει τον αποτυχημένο του κολεγίου να ταυτίζεται με τον επιτυχημένο επιχειρηματία περισσότερο μύθο τελικά παρά πραγματικότητα. Για κάθε dropout όπως ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ του Facebook υπάρχει ένας Λάρι Πέιτζ του Google με μεταπτυχιακό στην πληροφορική από το Στάνφορντ. Μπορεί ο Λάρι Ελισον, ιδρυτής της Oracle, να εγκατέλειψε το πανεπιστήμιο στο δεύτερο έτος, και οι δύο συνιδρυτές της εταιρείας όμως, Εντ Οουτς και Μπομπ Μάινερ, ήταν πτυχιούχοι μαθηματικών. Από τους 500 CEO στη λίστα του περιοδικού «Fortune» σχεδόν το 99% διαθέτει πτυχίο πανεπιστημίου, στους 100 πρώτους συγκαταλέγονται 42 με ΜΒΑ, ενώ το 81% των 400 πλουσιότερων Αμερικανών έχει τελειώσει το κολέγιο. Τι ακριβώς αποδεικνύει λοιπόν η περίπτωση των Τζομπς και Σία; Οχι και πολλά. Η εποχή που μπορούσε να ελπίζει κάποιος ότι άνευ σπουδών απλώς θα ξύσει μια μέρα την κούτρα του, θα κατεβάσει μια φαεινή ιδέα και θα τον ψάχνουν στα σταυρόλεξα ως κροίσο με πέντε γράμματα για το υπόλοιπο της ζωής του έχει περάσει ανεπιστρεπτί από τον προπερασμένο αιώνα. Ο Βάρταν Γκρεγκόριαν, πρόεδρος του Ιδρύματος Κάρνεγκι, αυτό υποδεικνύει στο «Time» γράφοντας ότι το δείγμα των ασπούδακτων CEO είναι αυστηρά επιλεκτικό, αποτελεί την εξαίρεση, όχι τον κανόνα. Η αξία της παιδείας σήμερα φαίνεται στα στοιχεία του ομοσπονδιακού Γραφείου Εργασιακών Στατιστικών: τον Οκτώβριο του 2011 μόλις το 4,4% των αποφοίτων κολεγίου βρισκόταν στο ταμείο ανεργίας. Και για να γίνεις CEO κατ’ αρχήν πρέπει να έχεις δουλειά. v 01.12

GETTY/IDEAL IMAGE

Ποιος χρειάζεται το πανεπιστήμιο όταν είναι άχρηστο για τον Στιβ Τζομπς ή τον Μπιλ Γκέιτς; Ολοι οι υπόλοιποι μάλλον, γιατί τελικά CEO γίνεσαι, δεν γεννιέσαι.

φωτογραφία ΣΤΑΘΗΣ ΜΑΜΑΛΑΚΗΣ

σημειώσεις/γυναίκα

Η ΝΙΚΗ ΕΡΜΗ, μία από τις ελάχιστες Ελληνίδες που κάνουν όντως «καριέρα στο εξωτερικό», εξηγεί γιατί μερικές φορές τα στερεότυπα κρύβουν ορισμένες αλήθειες. Aπό τη Μαργαρίτα Σφέτσα

ΜΟΝΤΕΛΟ: ΝΙΚΗ ΕΡΜΗ (ACE MODELS), ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΕΥΗ ΡΕΤΖΙΟΥ, ΜΑΚΙΓΙΑΖ/ΧΤΕΝΙΣΜΑ: KATERINA MITROPOULOU

εννήθηκε στο Ρέθυμνο της Κρήτης πριν από 25 χρόνια. Ασχολήθηκε με τον στίβο και το βόλεϊ στην ομάδα της ΑΕΚ, ενώ συγχρόνως παρακολουθούσε τα μαθήματά της στα ΤΕΙ Αθηνών, παίρνοντας το πτυχίο της στον Τομέα Διοίκησης Επιχειρήσεων. «Το μόντελινγκ με βοηθάει να κερδίζω ένα καλό χαρτζιλίκι» λέει η Νίκη. «Τα πράγματα, όμως, όσο προχωράει ο καιρός γίνονται όλο και πιο δύσκολα. Οι δουλειές είναι λιγότερες και οι αμοιβές πέφτουν» συνεχίζει. «Αισθάνομαι τυχερή για το γεγονός ότι δουλεύω στο εξωτερικό. Θέλω να ασχοληθώ με το αντικείμενο των σπουδών μου, δεν είμαι όμως σίγουρη ότι θα μπορέσω να βρω δουλειά λόγω της κρίσης». Η Νίκη λατρεύει το Παρίσι. «Οι Γάλλοι είναι σοβινιστές, εγώ όμως έχω τον τρόπο να τους προσεγγίζω και να γίνομαι συμπαθής, ίσως επειδή γνωρίζω πολύ καλά τη γλώσσα» σημειώνει. «Οι Γάλλοι είναι OΚ στις δουλειές τους. Οι Γερμανοί είναι αυστηροί, αλλά άψογοι. Θυμάμαι ότι στο διαφημιστικό που έκανα εκεί ήταν σχολαστικοί, μας είχαν κουβαλήσει, όμως, στο γύρισμα μέχρι και πολυβιταμίνες. Οι αμοιβές υπήρχαν στον λογαριασμό μας ακριβώς την ημερομηνία που είχαμε ορίσει. Οσο για τους Ιταλούς; Το μυαλό τους στο φλερτ! Και όσον αφορά τις αμοιβές, όλα στο φλου!». Ε, una faccia una razza... v

ΣΕΤ ΕΣΩΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΖΑΡΤΙΕΡΕΣ, ΟΛΑ ΑΠΟ ΔΑΝΤΕΛΑ (AGENT PROVOCATEUR), ΚΑΛΤΣΕΣ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΔΕΡΜΑΤΙΝΟ ΜΠΟΤΑΚΙ, JIMMY CHOO (ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ). ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟ BAR-RESTAURANT ROCK ’N’ ROLL (ΠΛΑΤΕΙΑ ΦΙΛΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ 14, ΚΟΛΩΝΑΚΙ, ΤΗΛ. 210 7220 649) ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ.

01.12

39 | V

ΒΗΜΑMEN/στυλ ΧΕΙΜΕΡΙΝΗ ΘΑΛΠΩΡΗ ΚΑΙ ΚΟΜΨΟΤΗΤΑ (ΣΕΛ. 41), ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΟΙ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ 70S (ΣΕΛ. 6Ο), ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ (ΣΕΛ. 68), ΤΟ ΡΟΣΜΠΙΦ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΡΙΚΟ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΟ ΠΙΑΤΟ (ΣΕΛ. 72).

WINTER COMFORT Από τον Στυλοβάτη

ι βόλτες στα μαγαζιά αυτή την εποχή είναι κάτι που εγγυημένα φτιάχνει τη διάθεση, αλλά οι αγορές που συνήθως κάνουμε δεν είναι πάντα οι καταλληλότερες. Πολλοί εν όψει των βραδινών πάρτι και των ρεβεγιόν σπεύδουν να αγοράσουν βιαστικά κάτι εορταστικό και καινούργιο, που τελικά φοριέται μία ή δύο φορές τον χρόνο. Αντί για αυτό αναζητήστε ωραία και πρακτικά χειμωνιάτικα ρούχα και αξεσουάρ που θα σας φανούν χρήσιμα τους επόμενους και πιο κρύους μήνες.

•

Τουίντ παντελόνι, Sunwill (Sunwill), ζιβάγκο, Massimo Dutti, € 55,95 (Massimo Dutti), βελούδινο σακάκι, Aggressive Black, € 49 (Sprider Stores).

41 | V

/εμφάνιση

φωτογραφίες ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ / fashion editor ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ

Αναμφίβολα η εξαιρετική άφιξη της σεζόν είναι το λανσάρισμα του Havana Club Selección de Maestros. Πρόκειται για ένα ultra premium ρούμι-σύμβολο της συλλογικής τεχνογνωσίας των Κουβανών Maestros Roneros. Για τη δημιουργία του, οι Maestros Roneros επιλέγουν από τα κελάρια παλαίωσης του Havana Club τα πιο φίνα παλαιωμένα ρούμι, που ξεχωρίζουν για τις ιδιαίτερες ιδιότητές τους. Κατόπιν, αυτά τα επιλεγμένα ρούμι παλαιώνονται σε ειδικά επιλεγμένα βαρέλια, ώσπου να επιλεχθεί το τελικό blend, το οποίο εμφιαλώνεται κατευθείαν από το βαρέλι, στους 45 αλκοολικούς βαθμούς. Το Havana Club Selección de Maestros διατίθεται σε επιλεγμένα σημεία στην προτεινόμενη λιανική τιμή των €45.

TAILORED CASUAL

ία από τις εφαρμοσμένες τάσεις στο αντρικό ντύσιμο φέτος είναι η ευγενής σύμπραξη της casual άνεσης με ένα καθαρόαιμο tailor-made σακάκι. Το πείραμα αυτό δεν είναι και κάτι ριζοσπαστικό, αφού πριν από τον μινιμαλισμό και την εμμονή των total looks των 90s και των 00s, τόσο στα 70s όσο και στα 80s η μόδα επιχειρούσε την ευελιξία με την οποία θα κινού-

V | 42

νταν ένας άντρας στην κλίμακα ανεπίσημο-επίσημο ένδυμα. Στα πρακτικά, λοιπόν: Αρκεί ένα ωραιότατο μάλλινο σακάκι στις πιο μοντέρνες ανοιχτές αποχρώσεις του γκρι για να συνδυαστεί άψογα με ένα κοτλέ παντελόνι, ένα καρό πουκάμισο και ένα φωτεινό V-neck μάλλινο πουλόβερ προκειμένου να εξασφαλίσετε την επιτυχημένη συνταγή του νηφάλιου όσο και σοφιστικέ στυλ. Ασφαλώς, όσο πιο επιδέξιος είναι κάποιος με τη μόδα και επιθυμεί να

προσθαφαιρεί με άνεση στοιχεία, μπορεί να συνδυάσει π.χ. ένα κλασικό tailored σακάκι με ένα παντελόνι τύπου chinos σε ανοιχτή απόχρωση και ένα ζευγάρι brogues.

Κοτλέ παντελόνι, Trussardi Jeans, € 233, πουκάμισο, Trussardi Jeans, € 161, πουλόβερ, Trussardi Jeans, € 145, τουίντ σακάκι, Gant, € 465 (Gant).

Παντελόνι καμπαρντίνα, Cheap Monday (Shop Ερμού 112Α), πουκάμισο και σακάκι, G-Star (Collective), γραβάτα, Brooks Brothers, € 95 (Brooks Brothers), τουίντ καπέλο, Gas, € 64,90 (Collective), παπούτσια Fratelli Rossetti (Καλογήρου).

2 01.12

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΤΟ ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ «MALCONI’S» ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ (ΠΑΤΡ. ΙΩΑΚΕΙΜ & ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, ΚΟΛΩΝΑΚΙ, ΤΗΛ. 210 7248 920). GROOMING: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ (D-TALES), ΜΟΝΤΕΛΟ: ΓΙΩΡΓΟΣ (X-RAY)

Selección de Maestros!

/εμφάνιση

ΝΗΦΑΛΙΟTHTA

ν ρωτήσετε τους πιο μυημένους θιασώτες του στυλ, θα συμφωνήσουν σε ένα πράγμα: η νηφαλιότητα στο ντύσιμο είναι

αρετή. Το νηφάλιο ντύσιμο πρό- γάζουν πολυτέλεια. Εξάλλου, η σφατα είθισται να αποκαλείται καθημερινότητα του άντρα δεν και «dress down». Η ουσία της είναι το κόκκινο χαλί, αλλά το πεπαραπάνω λογικής συνίσταται Κοτλέ παντελόνι, Napapirji, € 139 στο ότι διαλέγουμε ρούχα από (Attica, The Department Store), σακάκι, πουκάμισο και πουλόβερ, Boss φίνα και ήσυχα υφάσματα, με μοBlack (Hugo Boss Stores). ντέρνο σχεδιασμό, που δεν κραυ-

•

δίο που ζει, εργάζεται και δημιουργεί. Συνεπώς το νηφάλιο στυλ είναι αυτό που προκύπτει επειδή αφενός είναι πρακτικό και εργονομικό και αφετέρου προσδίδει τον απαραίτητο αέρα αυτοπεποίθησης και εκλεκτισμού.

Ο περφεξιονισμός της SONY Για τους θιασώτες του άψογου ήχου η Sony προσφέρει μια μεγάλη γκάμα headphones. Αν προτιμάτε να απολαμβάνετε τη μουσική σας μόνος, τα ακουστικά ZX300 της Sony προσφέρουν πανίσχυρο ήχο. Για όσους προτιμάτε δυναμικούς ήχους όπως αυτούς της μουσικής R&B, hip-hop, dub, drum ’n’ bass ή reggae, τα ακουστικά της σειράς XB, MDR-XB500 θα σας εντυπωσιάσουν με δυναμικά μπάσα που προσφέρουν βαθιά και ζωντανή ποιότητα ήχου. Επίσης, τα ακουστικά MDR-RF810 μεταδίδουν ψηφιακό ήχο υψηλής ποιότητας, με βαθιά και καθαρά μπάσα και διατίθενται με δώρο δύο ταινίες: «Ο Τουρίστας» και «Παγκόσμια εισβολή». Είναι ιδανικά για την τηλεόραση, έτσι ώστε να απολαμβάνετε τις αγαπημένες σας ταινίες χωρίς να ενοχλείτε.

V | 44

01.12

/εμφάνιση

SMART BUY

α αξεσουάρ δεν θα σας απογοητεύσουν ποτέ, αφού είναι η πιο διαχρονική μορφή επένδυσης στην αντρική γκαρνταρόμπα. Ενα κλασικό πορτοφόλι, ένα διαχρο-

νικό ζευγάρι loafers, ένα ασημένιο κλιπ για τη γραβάτα, ένας κομψός σκελετός γυαλιών οράσεως συνιστούν μπαλαντέρ που συνδυάζονται με κάθε στυλ ένδυσης, αντέχουν στον χρόνο και στις μόδες και προσθέτουν το σωστό φινίρισμα στην εμφάνιση.

•

Παντόφλες, Massimo Dutti, € 45,95 (Massimo Dutti), ασημένια βαράκια, € 70, πορτ κλε, € 40 και δερμάτινo πορτοφόλι, € 125, όλα Links of London (Links of London), γυαλιά οράσεως, Ermenegildo Zegna (De Rigo).

V | 46

01.12

/εμφάνιση

ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

αληθινός δεξιοτέχνης του αντρικού στυλ κρίνεται από την ευκολία με την οποία συνδυάζει ρούχα με διαφορετικές υφάνσεις (π.χ. βελούδινο σακάκι με μάλλινο παντελόνι), αλλά και την ευλάβεια που δείχνει στη σωστή εφαρμογή των ρούχων σύμφωνα με τον σωματότυπό του. Αυτό ασφαλώς αποδεικνύεται καθοριστικό, όταν πρόκειται να αγοράσει ένα κοστούμι, απο-

φασίζοντας την ιδανική οδό του sur mesure. Επειδή, όμως, το χειροποίητο κοστούμι ή σακάκι δεν είναι μια οικονομική επιλογή, τα brands όλων των κατηγοριών προσφέρουν ready-to-wear κοστούμια και σακάκια, τα οποία ταξινομούν κάτω από την ετικέτα του tailor made. Στην πραγματικότητα δεν είναι χειροποίητα, αλλά είναι ραμμένα από τέτοια υφάσματα και κομμένα σε τέτοιες γραμμές, ώστε να προσδίδουν την αίσθηση της άνεσης και του χειροποίητου.

Κοτλέ παντελόνι, € 65,95, ζιβάγκο, € 55,95, ζακέτα, € 85,95, σουέντ σακάκι, € 220, όλα Massimo Dutti (Massimo Dutti), γυαλιά ηλίου, Giorgio Armani (Safilo).

Πουκάμισο, € 233 και ζακέτα, Ιωάννα Κουρμπέλα (Ιωάννα Κουρμπέλα), γραβάτα, Brooks Brothers, € 80 (Brooks Brothers).

V | 48

/εμφάνιση

WOOL AFFAIR

2 σας, προστατεύοντάς σας από το κρύο. Δεν είναι τυχαίο που σπουδαίαbrands,όπωςταErmenegildo Zegna και Merino Wool, επενδύουν και εξειδικεύονται στα πιο πολύτιμα και ποιοτικά μάλλινα υφάσματα για τη δημιουργία απίθανων μάλλινων κοστουμιών. Ανεξάρτητα από τη formal ένδυση, το μαλλί είναι προτιμότερη επιλογή από άλλα ζεστά και συνθετικά υφάσματα που δεν αφήνουν το δέρμα να αναπνέει, όσο και να ξεγελάει η ύφανσή τους. Ακόμη και όταν θέλετε να αγοράσετε ζεστά ρούχα και αξεσουάρ για casual χρήσεις στην πόλη ή στην εξοχή,

δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην εσωτερική ετικέτα των ρούχων από μαλλί. Δείτε αν έχουν προσμείξεις και ποιες, καταλήγοντας πάντα στην περίπτωση του αγνού μαλλιού, είτε πρόκειται για μια ζακέτα cardigan ή χοντρής πλέξης, είτε για ένα πουλόβερ, είτε ακόμη για τον σκούφο του σκι.

Τα μάλλινα είναι προτιμότερα από τα συνθετικά υφάσματα που δεν αφήνουν το δέρμα να αναπνέει

ο μαλλί είναι το κατεξοχήν ύφασμα στο οποίο πρέπει να εστιάσετε τώρα τις αγορές σας. Οσο πιο φίνο είναι, τόσο πιο άψογα «κάθεται» πάνω στο δέρμα, τόσο πιο όμορφα στρώνει στο σώμα

1 2

Πουκάμισο, € 54,90, πουλόβερ, € 52,90, όλα Edward (Edward), γραβάτα, € 80 (Brooks Brothers). Zιβάγκο, Massimo Dutti, € 55,95 (Massimo Dutti), ζακέτα ζακάρ, Napapijri, € 249 (Attica, The Department Store).

3 V | 50

Σουέντ παπούτσια, Clarks (Clarks), Docksteps (Sider).

3 01.12

W W W. N E S P R E S S O . C O M / P I X I E

/εμφάνιση

ΝΕΩΤΕΡΙΚΑ FORMAL

ην παραμονή της Πρωτοχρονιάς επιβάλλεται να είστε ωραίοι, αλλά δεν θέλετε να φορέσετε το παραδοσιακό μεταξωτό σμόκιν. Τι κάνετε; Μια εναλλακτική ανάγνωση της ενδυματολογικής περίστασης είναι να φορέσετε ένα σκούρο και σε στενή γραμμή μοντέρνο blazer κοστούμι συνδυάζοντάς το με ένα τραγανό λευκό πουκάμισο με πατιλέτα, προσθέτοντας μια πινελιά από τη white tie εκδοχή του σμόκιν, το παπιγιόν σε λευκό χρώμα.

•

Παντελόνι, € 130, πουκάμισο, παπιγιόν, σακάκι, € 498, όλα Brooks Brothers (Βrooks Brothers, Attika The Department Store), παπούτσια, Cesare Paciotti (Καλογήρου).

Το επόμενο πρωί Ισως η πιο πρωτότυπη επιλογή για το πρωινό της Πρωτοχρονιάς είναι στο Roof Garden του Royal Olympic, με απίθανη θέα στην Ακρόπολη. Το πρωινό που μπορείτε να απολαύσετε εκεί είναι πραγματικά βασιλικό, με αβγά σκραμπλ, ομελέτες με υλικά της αρεσκείας σας, ποικιλία από αλλαντικά και τυριά, σολομό και πέστροφα. Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε λαχταριστά μάφιν και μπράουνις ή να επιλέξετε κάτι πιο υγιεινό, όπως γιαούρτι με φρέσκα φρούτα και μέλι (€ 35 το άτομο, www.royalolympic.com).

V | 52

01.12

στυλ/δώρα

Το αφήνατε για την τελευταία στιγμή, η οποία τελικά έφτασε. Μην πανικοβάλλεστε: επιλέξαμε εμείς δώρα για όσους αγαπάτε.

• Σουέντ παπούτσια, UGG (Attica The Department Store)• Γαλατιέρα, φλυτζάνι εσπρέσο (Room Service) • Γυαλιά οράσεως, Gucci (Safilo)• Μπουκάλι λαδόξιδου (Room Service) • Φλασκί, Rockwell, € 29 (Rockwell) • Σουγιάς τσέπης, Herbertz, € 111,80 (Rockwell) • Δερμάτινη ζώνη, Ermenegildo Zegna, € 188 (Boutique Ermenegildo Zegna) • Γραβάτα, Brooks Brothers, € 80 (Brooks Brothers) • Μπλοκσοκολάτα (Oikos) • Ξύλινος τάρανδος (Oikos) • Σουπλά, Bella Maniera (Oikos).

V | 54

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ

• Καρέκλα (Oikos) • Κιάλια, Rockwell, € 57 (Rockwell) • Ρολόι (Myran). • Γυαλιά, Ermenegildo Zegna (DeRigo) • Παπούτσια, Ermenegildo Zegna, € 518 (Boutique Ermenegildo Zegna) • Ξύλινο αεροπλανάκι, PlaySam (Myran) • Ακουστικά (Oikos).

55 | V

στυλ/υψηλή

ωρολογοποιία

Θεσπέσια ώρα Μια μικρή αλλαγή μπορεί να κάνει τη διαφορά. Οπως, για παράδειγμα, η εκδοχή του κλασικού χρονογράφου Calibre de Cartier με μεταλλικό μπρασελέ. Από τη Λίνα Ψάιλα

κόμη και το λιγότερα εμφανίσιμο αντικείμενο στον κόσμο μπορεί να προκαλέσει αναπάντεχα συναισθήματα, αρκεί να παρουσιαστεί με την κατάλληλη διακόσμηση – ένα κλασικό αμερικανικό φορτηγό «ντυμένο» χριστουγεννιάτικα, π.χ. Φανταστείτε λοιπόν τι γίνεται στην αντίθετη περίπτωση, όταν έχετε ένα ήδη εξαιρετικά κομψό αντικείμενο, όπως έναν υπέροχο χρονογράφο Calibre de Cartier, και του αλλάξετε την κλασική εμφάνιση, αντικαθιστώντας το δερμάτινο

λουράκι με ένα απαστράπτον μπρασελέ. Το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και ασυναγώνιστο. Το Calibre de Cartier παρουσιάζεται φέτος στην πλέον ποθητή εκδοχή του με μεταλλικό μπρασελέ. Το καντράν του είναι ανάγλυφο και επισμαλτωμένο, ενώ διαθέτει τον μηχανισμό αυτόματης κίνησης 1904-PS MC που έχει κατασκευαστεί in-house από τους μαέστρους της Cartier. H κάσα είναι κορυφαίας ποιότητας, ενώ το στιλπνό κουμπί σφραγίζει το μεταλλικό μπρασελέ με ακρίβεια στα μέτρα του χεριού μας. Χάρη στον εργονομικό σχεδιασμό του εφαρμόζει τέλεια στον καρπό, ενώ τα υπόλοιπα στοιχεία του θυμίζουν το παλαιότερο Calibre de Cartier. Ο

Το νέο Calibre έχει ίδια διάμετρο με το παλιό, ωστόσο φαίνεται μεγαλύτερο

V | 56

Πώς να διατηρείτε το ρολόι σας σε άριστη κατάσταση

νέος χρονογράφος της Cartier διατίθεται σε ατσάλι με μαύρο ή ασημί καντράν ή σε συνδυασμό με ροζ χρυσό και ασημί καντράν. Το νέο Calibre de Cartier έχει διάμετρο 42 χιλιοστά, την ίδια με το παλιό, ωστόσο φαίνεται μεγαλύτερο. Πρόκειται ίσως για το πιο ευέλικτο, στιβαρό και εντυπωσιακό αντρικό ρολόι, εξαιρετικά επίκαιρο με τις εορταστικές περιστάσεις και εμφανίσεις. v

– Η στεγανότητα του ρολογιού καλό είναι να ελέγχεται από έναν εξουσιοδοτημένο ειδικό της Cartier, κάθε δύο χρόνια. – Δεν πρέπει να μένουν για καιρό οι μπαταρίες στο ρολόι καθώς η ενδεχόμενη οξείδωσή τους μπορεί να προκαλέσει βλάβες. – Βουρτσίστε τακτικά και απαλά με σαπούνι το μεταλλικό μπρασελέ ή το λουράκι από καουτσούκ, ιδιαίτερα μετά το κολύμπι, καθώς αυτό εξουδετερώνει τις βλαβερές επιπτώσεις του θαλασσινού νερού, αλλά και του χλωρίου. Τα δέρματα που επιλέγονται είναι χειροποίητα και απαιτούν ιδιαίτερη μεταχείριση.

Για περισσότερες πληροφορίες: Boutique Cartier, Βουκουρεστίου 7, Σύνταγμα, τηλ. 210 3313 600.

02.12

στυλ/υψηλή

ωρολογοποιία

Ογδόντα χρόνια μετά τη δημιουργία του, το REVERSO της Jaeger-LeCoultre είναι κυρίαρχη επιλογή για τον καρπό των αστέρων του Χόλιγουντ. δηλώσει ο Κλάιβ Οουεν. Η Νταϊάν Κρούγκερ βρίσκει ακόμη περισσότερα κοινά ανάμεσα στην ωρολογοποιία και στην τέχνη: «Για έναν καλλιτέχνη, είτε πρόκειται για ηθοποιό, μουσικό ή ωρολογοποιό, το κυνήγι της τελειότητας απαιτεί δεξιοτεχνία στην κάθε λεπτομέρεια. Και όμως, είναι η συνολική έκφραση που συγκροτεί ένα αριστούργημα». v Για περισσότερες πληροφορίες: Richemont Hellas, τηλ. 210 6412 660.

Από τον Ορέστη Πετρόπουλο

αθώς η εμβληματική σειρά ρολογιών Reverso της ελβετικής φίρμας Jaeger-LeCoultre ετοιμάζεται να διανύσει την 81η χρονιά παραγωγής της και ενώ έχει φτάσει η ώρα για τον απολογισμό του 2010, έρχεται στον νου η σχετική εορταστική βραδιά του Ιουνίου στο Παρίσι. Στο αίθριο της Σχολής Καλών Τεχνών είχαν στηθεί περίπτερα με τους περίτεχνους μηχανισμούς και τα εντυπωσιακά μοντέλα κατά τα 80 χρόνια ζωής του Reverso. Ο χώρος του πάρτι έμοιαζε με παρέλαση αστέρων, καθώς εκεί τριγυρνούσαν ο Αντριεν Μπρόντι, ο Κλάιβ Οουεν και η

Νταϊάν Κρούγκερ. Είχαν παρευρεθεί στο γενέθλιο πάρτι του Reverso ως μερικοί μόνο από τους χολιγουντιανούς πρωταγωνιστές που επιλέγουν ένα ρολόι της ιστορικής σειράς για τον καρπό τους. Ο Τζον Χαμ, ο διάσημος Ντον Ντρέιπερ του τηλεοπτικού «Mad Men», φόρεσε Grand Reverso 986 Duodate σε πάρτι του περυσινού Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, ενώ συχνά έχουν φωτογραφηθεί φορώντας ένα Reverso o Γουίλιαμ Νταφόε και ο γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Πασκάλ Ελμπέ. «Η ωρολογοποιία έχει υπάρξει πάθος. Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος πως το Reverso είναι ήδη 80 ετών. Στον καιρό του υπήρξε πραγματική καινοτομία και παραμένει ένα εμβληματικό ρολόι» έχει

Ο χώρος του πάρτι για τα 80 χρόνια του Reverso έμοιαζε με παρέλαση αστέρων

Βαθιά θάλασσα Memovox Τribute to Deep Sea

ΑΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΠΑΣΚΑΛ ΕΛΜΠΕ, ΤΖΟΣΟΥΑ ΤΖΑΚΣΟΝ, ΝΤΑΪΑΝ ΚΡΟΥΓΚΕΡ, ΚΛΑΪΒ ΟΥΕΝ, ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΝΤΑΦΟΕ, ΤΖΟΝ ΧΑΜ.

01.12

Η ελβετική manufacture επιχειρεί ταξίδι στις ρίζες των καταδυτικών ρολογιών παρουσιάζοντας μια σύγχρονη ανάγνωση του 1959 Memovox Deep Sea που κυκλοφορεί σε 959 κομμάτια. Πιστό στο αρχικό μοντέλο του 1959, αποτελεί μια εγγυημένα κομψή επιλογή.

57 | V

στυλ/επίτευγμα

Το σύμπαν στο χέρι σας Το Portoguese Sidérale Scafusia της IWC είναι για την υψηλή ωρολογοποιία ό,τι ένα καινούργιο διαστημόπλοιο της NASA για την αεροδιαστημική βιομηχανία.

Από τον Στυλοβάτη

πως όλα τα σπουδαία πράγματα απαιτούν χρόνο, έτσι και η ιδέα πίσω από τη δημιουργία του Portoguese Sidérale Scafusia γεννήθηκε πάνω στην αλλαγή του 20ού αιώνα και για την υλοποίησή του χρειάστηκε χρόνος αντίστοιχος με τον χρόνο που χρειάζεται ο Κρόνος για να ολοκληρώσει την τροχιά του γύρω από τον ήλιο. Με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο οι

Δείχνει σε αυτόν που το φοράει την ακριβή θέση 500 άστρων στον νυχτερινό ουρανό

μικρόκοσμο, σε μια κάσα 46 x 17,5 χιλιοστών, ο οποίος αποκτά υπόσταση εκτελώντας μια σειρά εποχικών κινήσεων που λαμβάνουν χώρα σε ένα πεδίο που εκτείνεται ανάμεσα στην επιστήμη, στη φιλοσοφία και στην ωρολογοποιία. Το Sidérale Scafusia είναι η πλατφόρμα του πιο καινοτόμου αστρολάβου που σχεδιάστηκε ποτέ για τον καρπό του χεριού. Από μια προκαθορισμένη τοποθεσία στην επιφάνεια της Γης δείχνει σε αυτόν που το φοράει την ακριβή θέση 500 και άνω άστρων και αστρικών συμπλεγμάτων στον νυχτερινό ουρανό. Το ριζοσπαστικό αυτό ρολόι διαθέτει όλες τις κλασικές και σύνθετες αρετές της οικογένειας Portoguese, αλλά ακριβώς επειδή ο μηχανισμός του είναι τόσο μοναδικός και ασυνήθιστος απαιτεί εις βάθος κατανόηση από την πλευρά εκείνου που θα θελήσει να το αποκτήσει. Για αυτόν τον λόγο η IWC αναλαμβάνει το ταξίδι των πελατών στο εργοστάσιό της στην Ελβετία, ώστε να ενημερωθούν από τους τεχνικούς της για τις δυνατότητες του ρολογιού και για να παρακολουθήσoυν τη χειροποίητη διαδικασία κατασκευής και customization ενός εξόχως ιδιοσυγκρασιακού ρολογιού που αγγίζει τα όρια της τέχνης. v Για περισσότερες πληροφορίες: Richemont Hellas, τηλ. 210 6412 660.

αστρονομικοί μηχανισμοί πριν από το επίτευγμα της IWC – από τον μηχανισμό των Αντικυθήρων της αρχαιότητας και τον astrarium του Τζιοβάνι Ντόντι τον 14ο αιώνα – το Sidérale Scafusia είναι μια φιλόδοξη απόπειρα να μετατρέψει τη χορογραφία των άστρων σε έναν μηχανισμό μέτρησης απόλυτης ακρίβειας. Η καταξιωμένη ομάδα σχεδιασμού του ρολογιού κατάφερε να χωρέσει έναν μηχανισμό, αληθινό V | 58

01.12

στυλ/ρολόι

Τα 70s δεν μας κληροδότησαν μόνο τη σεξουαλική επανάσταση, αλλά και μερικά ενδιαφέροντα ρολόγια, από τα οποία αντλούν έμπνευση οι ωρολογοποιίες τού σήμερα. Από τον Γιώργο Νάστο

παριζιάνικη φίρμα Saint Honoré (1) γιόρτασε πέρυσι την 125η επέτειο από την ίδρυσή της. Το ρολόι της γαλλικής ωρολογοποιίας ανήκει στη συλλογή Haussman, είναι κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι, διαθέτει ένδειξη ημερομηνίας, κάσα διαμέτρου 44 χιλιοστών και ανθεκτικό λουράκι από καουτσούκ (€1.150, Kynzo). Μοντέλο της φίρμας Guess (2), το οποίο εντυπωσιάζει με τα ευμεγέθη λευκά νούμερα που κοσμούν το μαύρο καντράν του (€180, Υιοί Μ. Τσούγιας ΑΕ). Το μοντέλο TXL (3) από την κολεξιόν T-Trend της ωρολογοποιίας Tissot είναι κατασκευασμένο από ανοξείδωτο ατσάλι, διαθέτει κρύσταλλο από ζαφείρι και αντέχει στην πίεση του νερού σε βάθος 100 μέτρων (€565, The Swatch Group Greece). Το διακριτικής αισθητικής μοντέλο της Links of London (4) με την καμπυλόγραμμη αρίθμηση αποτελεί τον ορισμό του casual chic. Διαθέτει ένδειξη ημερομηνίας και μπρασελέ με κούμπωμα ασφαλείας (€650, Links of London). Η Seiko έχει εξειδικευτεί σε κάθε είδος ρολογιού. Το μοντέλο Seiko Coutura Chronograph (5) διαθέτει μπρασελέ από μασίφ ατσάλι, κρύσταλλο από ζαφείρι, ένδειξη ημερομηνίας και κάσα από ανοξείδωτο ατσάλι (€410, Χρονώρα). Ρολόι της ελληνικής φίρμας Folli Follie (6) που ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο ντιζάιν του (€350, Folli Follie).

V | 60

01.12

φωτογραφίες BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ / επιμέλεια ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ

01.12

οντέλο Aqua Terra (1) της συλλογής Seamaster της ωρολογοποιίας Omega. Διαθέτει κάσα διαμέτρου 41,5 χιλιοστών, κρύσταλλο από ζαφείρι και ένδειξη ημερομηνίας (€4.200, The Swatch Group). Το μοντέλο Monaco (2) με τη χαρακτηριστική τετράγωνη κάσα λανσαρίστηκε από την Tag Heuer το 1969. Διαθέτει ένδειξη ημερομηνίας που μοιάζει με κοντέρ (€6.667, Βήχος). Το μοντέλο Master Compressor GMT (3) της Jaeger-LeCoultre αποτελείται από 230 εξαρτήματα και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επίτευγμα της ωρολογοποιίας. Διαθέτει power-reserve 48 ωρών και κάσα διαμέτρου 41,5 χιλιοστών. Είναι αδιάβροχο στα 100 μέτρα (€8.000, Richemont Hellas). Το Santos της Cartier (4) είναι ένα από τα πρώτα ρολόγια χειρός που συνέχισε την πορεία του μέσα στον χρόνο με μικρές αλλαγές. Το ντιζάιν με τις διακριτικές καμπύλες προσδίδει ένα κομψό casual στυλ (€4.580, Richemont Hellas). Το μοντέλο της συλλογής Da Vinci (5) που έχει λανσάρει η IWC Schaffhausen ξεχωρίζει. Διαθέτει ένδειξη ημερομηνίας, λειτουργία flyback και βιδωτή κορόνα. Αδιάβροχο στα 30 μέτρα (€14.000, Richemont Hellas). Το μοντέλο Cellini Prince (6) της Rolex είναι κατασκευασμένο από λευκόχρυσο 18 καρατίων, διαθέτει δερμάτινο λουράκι με butterfly clip και χειροποίητο μηχανισμό (€13.770, Rolex Hellas). v

61 | V

στυλ/λεπτομέρειες

Μικρά δώρα για τον εαυτό σας! Δεν είναι απαραίτητο να είναι χρηστικά. Χρήσιμο είναι οτιδήποτε κάνει τη ζωή μας κάπως καλύτερη στο σπίτι, στο γραφείο, στη βραδινή έξοδο. 1

1. Σοκολάτα, Simón Coll. 2. Θήκη για κάρτες, Brooks Brothers , € 48 (Brooks Brothers). 3. Δερμάτινη τσάντα, Brooks Brothers (Brooks Brothers). 4. Ζακάρ καπέλο, Antony Morato (Shop Ερμού 112Α). 5. Κασκόλ, Pepe Jeans (Shop Ερμού 112Α).

Ενα προσεκτικά επιλεγμένο και φίνο αξεσουάρ είναι ικανό να απογειώσει μια συνηθισμένη εμφάνιση και να στρέψει όλα τα βλέμματα επάνω σας, χωρίς να κατηγορηθείτε για κάποιο περιττό λούσο

V | 62

6. Σουέντ ζώνη, Massimo Dutti, € 35,95 (Massimo Dutti). 7. Γυαλιά οράσεως, Ermenegildo Zegna (DeRigo). 8. Δερμάτινα παπούτσια, Clarks, € 99 (Clarks). 9. Μανικετόκουμπα, Brooks Brothers, € 144 (Brooks Brothers). 10. Πουκάμισο, Hackett (Shop Ερμού 112Α). v

01.12

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: BHMA STUDIO/ΝΙΚΟΣ ΛΙΑΚΟΣ, ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ

στυλ/περιποίηση

Αθλητική Κυριακή Επιλέξαμε τα καλύτερα προϊόντα φροντίδας για τους άντρες που τα σπορ, η γυμναστική και η κίνηση αποτελούν στάση ζωής. Από την Αντωνία Θωμοπούλου

avidoff Champion Energy. Το άρωμα σχεδιάστηκε για αθλητικούς τύπους: Το αποδεικνύουν τόσο η δροσερή, τονωτική χροιά της ευωδιάς του – περγαμόντο, γκρέιπ φρουτ, ξύλο κέδρου και βρύα βελανιδιάς συνηγορούν στο παραπάνω – όσο και ο σχεδιασμός του πρωτότυπου μπουκαλιού που μοιάζει με βαράκι γυμναστικής. n Dove® Men+Care, Extra Fresh, Body And Face Wash. Η τεχνογνωσία για πλούσια ενυδάτωση είναι το δυνατό όπλο του οίκου. Στα συν σημειώστε την έντονη αίσθηση δροσιάς και αναζωογόνησης και έχετε το ιδανικό προϊόν καθαρισμού προσώπου και σώματος ύστερα από έντονη αθλητική δραστηριότητα.

n Kiehl’s Facial Fuel SPF 15. Το ιδανικό προϊόν για ενυδάτωση και αντηλιακή προστασία της επιδερμίδας κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων. Απλώνεται μετά το ξύρισμα και μπορεί να αντικαταστήσει το παραδοσιακό after shave (στο Attica, Πανεπιστημίου 9, και στα Hondos Center στο Κολωνάκι και στη Γλυφάδα). V | 64

Το άψογο δώρο Roger & Gallet, Jean-Marie Farina Extra Vieille. Αρωμα και σαπούνι σε κομψή συσκευασία συνθέτουν μια αξιοπρεπή, καλοδεχούμενη και κυρίως οικονομική πρόταση για δώρο. Για όσους δεν γνωρίζουν τη μακρά ιστορία του οίκου, παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό στοιχείο: Από τους πιο

Μετά την άσκηση στοχεύστε στη σωστή ενυδάτωση της επιδερμίδας σας n Ultrex Men, Deep Clean Action. Το έχουμε γνωρίσει ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά σαμπουάν κατά της πιτυρίδας. Με την ανανεωμένη του σύνθεση Nutrium 10 παρέχει και πλούσια θρέψη του τριχωτού της κεφαλής για απόλυτα υγιή μαλλιά. v φανατικούς φίλους του οίκου ήταν ο Ναπολέων, που χρησιμοποιούσε 60 μπουκάλια τον μήνα, δύο την ημέρα, για να καθαρίσει και τονώσει την επιδερμίδα του ιδιαίτερα όταν έλειπε σε εκστρατείες. Για αυτόν τον λόγο ζήτησε από τον Ζαν-Μαρί Φαρίνα, τον εμπνευστή και δημιουργό του ομώνυμου οίκου, να του σχεδιάσει ένα μπουκάλι που να χωράει στην μπότα του, έτσι ώστε να το έχει πάντα μαζί του! Θα το βρείτε σε επιλεγμένα φαρμακεία.

01.12

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, AP PHOTOS

n Gillette Deodorant, Professional Power Ultimate Fresh. Την ειδοποιό διαφορά την κάνει μία αποκλειστική τεχνολογία της Gillette που εξουδετερώνει την κακοσμία και, επιπλέον, την αντικαθιστά με ένα ευχάριστο, διακριτικό άρωμα. n Nivea for Men, Style Freeze, Extreme Styling Glue. Δυνατό κράτημα που «παγώνει» το χτένισμα όλη μέρα, μεγάλη ευκολία στην εφαρμογή, δεν αφήνει κατάλοιπα στα μαλλιά: Τρεις καλοί λόγοι για να έχετε πάντα το τζελ, από την αντρική σειρά φροντίδας και στάιλινγκ του γνωστού οίκου, στο backpack.

στυλ/άρωμα

Το ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΝΔΥΜΑ δεν είναι μόνο το κοστούμι και τα παπούτσια αλλά και οι κρίσιμες λεπτομέρειες, όπως η φίνα βραδινή κολόνια. Από την Αντωνία Θωμοπούλου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Jo Malone, Oud & Bergamot

Ανήκει στη σειρά των intense cologne και το ξεχωρίσαμε για το ιδιαίτερο άρωμά του. Πηγή έμπνευσης της σειράς οι οσφρητικές εμπειρίες των δημιουργών της στις αγορές της Ανατολής. Τα σπάνια ξύλα συνδυάζονται εδώ με δροσερά εσπεριδοειδή και καταλήγουν σε ένα κομψό, αρρενωπό αποτέλεσμα.

Yves s Saint Laure Laurent, M7 Oud Absolu

Να το πάλι το oud, το πιο έντονο από την οικογένεια των ξύλων. Και όπως μας ενημερώνουν, ο οίκος Yves Saint Laurent είναι ο πρώτος που το ανακάλυψε και το χρησιμοποίησε στο ομώνυμο άρωμα το 2002. Για τη συλλεκτική επανέκδοση του αρώματος, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, το oud

01.12

αναμειγνύεται αρμονικά με νότες βρίσκεται στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων στα τρία χρόνια της από μανταρίνι. κυκλοφορίας του. Για όποιον γνωρίζει τη σοφιστικέ, κομψή, DSquared2, Potion πικάντικη χροιά της ευωδιάς του Η τελευταία δημιουργία των δίδυ- ακούγεται απολύτως φυσικό. μων αδελφών από τον Καναδά μάς συστήνεται σαν ένα σύγχρονο Ferré φίλτρο. Η δοσολογία των «υλι- Gianfranco Ferré, I The Moo Mood For κών», τα οποία συνθέτουν το έντο- In να αρρενωπό κοκτέιλ που έφτασε Love Man στα χέρια μας, αποκαλύπτει ένα Ενα ακόμη αντρικό άρωμα στην αρκούντως αισθησιακό, κομψό κατηγορία των πικάντικων και αισθησιακών, ό,τι πρέπει για τις βραάρωμα. δινές εξόδους. Εδώ οι νότες ξύλου αναμειγνύονται με λεβάντα, γκρέιπ Trussardi Uomo φρουτ και άνθη πορτοκαλιάς. Το αντρικό από το νέο αρωματικό δίδυμο που σχεδιάστηκε για την Intense επέτειο των 100 χρόνων του διά- Gucci Guilty In σημου ιταλικού οίκου μόδας. Οι Pour Homme ξύλινες νότες που κυριαρχούν συ- «Ενα έντονο, αρρενωπό άρωμα ντελούν στο έντονο αποτέλεσμα που μαγνητίζει», όπως το χαρακτηρίζει η Φρίντα Τζιανίνι, η διευπου μας κέρδισε. θύντρια δημιουργικού του διάσημου οίκου μόδας. Ετυχε θερμής Dolce & Gabbana, G υποδοχής, όπως αποδεικνύει το The One βραβείο Best Men’s Fragrance Σταθερή αξία στο χρηματιστήριο λίγο μετά το επίσημο λανσάρισμά της σύγχρονης αρωματοποιίας, του. Δικαίως. v

Αφιξη: Tom Ford Private Blend Lavender Palm Η φύση της Καλιφόρνιας, όπου ζει ο διάσημος σχεδιαστής, είναι η πηγή έμπνευσης για την τελευταία προσθήκη στην πολυτελή σειρά. Οι δύο πλευρές της Πολιτείας – από τη μία η φανταχτερή της σόουμπιζ και από την άλλη η γήινη μέσα από τις εναλλαγές της φύσης – έδωσαν την ιδέα της διπλής ανάγνωσης της λεβάντας. Οι ξύλινες και πικάντικες επιλογές χαρίζουν έντονη χροιά.

65 | V

ΒΗΜΑMEN PUBLI

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ

h σειρά dove men+care αποτελεί την επιτομή της αληθινής φροντίδας για αληθινούς άνδρες. Εχει σχεδιαστεί με γνώμονα μόνον τις ανάγκες τους και τους προσκαλεί να νιώσουν άνετα με το δέρμα τους, αλλά και σε κάθε έκφανση της ζωής τους. Γι' αυτό άλλωστε επικρότησε παρόμοια αποφθέγματα ζωής σπουδαίων αντρών στα πρόσφατα εγκαίνια της έκθεσης «20x20» του περιοδικού «ΒΗΜΑΜΕΝ» και του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη: 20 πορτρέτα ξεχωριστών αντρών, που φιλοτεχνήθηκαν από 20 σπουδαίους καλλιτέχνες, κόσμησαν τον Πολυχώρο Πολιτισμού «Αθηναΐς». Μάλιστα, ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε

η παρουσίαση του λευκώματος «Φιλοσοφία ζωής ξεχωριστών αντρών», ένα ανθολόγιο συνεντεύξεων διακεκριμένων Ελλήνων στο περιοδικό «ΒΗΜΑΜΕΝ». Διακεκριμένοι ζωγράφοι, όπως ο Χρόνης Μπότσογλου και ο Γιάννης Μετζικώφ, φιλοτέχνησαν στους καμβάδες τους πρόσωπα των τεχνών, όπως ο Λευτέρης Βογιατζής και ο Κώστας Γαβράς. Αλλοι 2.000 άνθρωποι βρέθηκαν εκεί αποκαλύπτοντας μάλιστα μικρά μυστικά που συνθέτουν τη φιλοσοφίας του: «H σοφία, η πίστη και η ελπίδα» είπε ο Μίμης Πλέσσας. «Ολα περνάνε» κατέληξε ο αγαπημένος μας Κώστας Βουτσάς αφήνοντας μια αισιόδοξη νότα στη λαμπερή βραδιά.

ΤΟ DOVE MEN + CARE EΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΑΝΤΡΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ Το σταντ με προϊόντα περιποίησης του Dove Men + Care πρόσφερε δώρα στους παρευρισκομένους στα εγκαίνια της έκθεσης.

στυλ/αυτοκίνητο

Τα καλύτερα του 2011 Οδηγήσαμε πάρα πολλά αυτοκίνητα τη χρονιά που μας πέρασε. Αρκετά ήταν πολύ καλά. Αυτά που παρουσιάζουμε, όμως, ήταν – με το χέρι στην καρδιά – τα κορυφαία. Από τον Βαγγέλη Κιούση

Chevrolet Volt H μεγαλύτερη έκπληξη του 2011 ήταν για μένα, αλλά και πολλούς άλλους, το ηλεκτροκίνητο Volt – και το alter ego του Opel Ampera. Συνηθισμένος στις ιδιοτροπίες άλλων ηλεκτρικών μοντέλων, οδήγησα ένα πραγματικό αυτοκίνητο σε οδική συμπεριφορά και επιδόσεις, που δεν ζητάει τίποτε περισσότερο από μια γρήγορη ανάγνωση στις οδηγίες χρήσεως. Αυστηρά τετραθέσιο εξαιτίας της τοποθέτησης των μπαταριών του, ανήκει στην κατηγορία των Extended-Range μοντέλων, καθώς, πέρα από τον ηλεκτροκινητήρα των 150 ίππων και την αυτονομία των 40-80 χλμ. με μηδενικές εκπομπές ρύπων, διαθέτει ένα μοτέρ βενζίνης 1,4 λίτρων απόδοσης 86 ίππων που λειτουργώντας ως γεννήτρια αυξάνει την αυτονομία κίνησης στα 500 χλμ. και διαγράφει οποιονδήποτε ενδοιασμό για τη χρηστικότητά του.

1,4 λίτρων απόδοσης 120 και 170 ίππων, η ύπαρξη δύο diesel μοτέρ, ισχύος 105 και 170 ίππων – στα 1,6 και 2,0 λίτρα αντίστοιχα – και η διπλή επιλογή ανάμεσα στο χειροκίνητο κιβώτιο έξι ταχυτήτων και στο αυτόματο διπλού συμπλέκτη TCT. Το τελευταίο λειτουργεί εξαιρετικά στη χειροκίνητη επιλογή αν επιλέξετε τη λειτουργία d στο σύστημα dna που παραμετροποιεί την απόδοση του μοτέρ και τις αλλαγές ταχυτήτων.

Alfa Romeo Giulietta Παρούσα για δεύτερη χρονιά στο Top 10, η Giulietta παραμένει ένα μικρομεσαίο από το μέλλον ισορροπώντας με επιτυχία ανάμεσα στην οδηγική ευχαρίστηση και στην άνεση. Πέρα από το «δυνατό χαρτί» της διαφορετικής σχεδίασης, αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι οι turbo βενζινοκινητήρες

Volvo V60 Τη θέση του S60 στα αγαπημένα του 2011 κέρδισε δικαιωματικά το V60, το πιο προσιτό premium SW με τον πολυτελή χαρακτήρα και τα κορυφαία συστήματα ασφάλειας Pedestrian Detection System και City Safety. Δικίνητο ή τετρακίνητο με μοτέρ βενζίνης 150, 180, 240 και 304 ίππων, κινείται συναρπαστικά διαθέτοντας και diesel μοτέρ τεχνολογίας DRIVe, απόδοσης 115 ίππων με εκπομπές CO2 119 γραμμ./χλμ. V | 68

01.12

προδιαγραφές Euro 6 και τη βενζινοκίνητη ML 350 των 306 ίππων, η νέα M-Class με τη μόνιμη τετρακίνηση σε πείθει ότι σήμερα μπορεί να κάνει καλύτερα όλα όσα έκανε παλαιότερα.

περιορισμένου κοινού στο οποίο απευθύνονται – η αλλαγή της Σειράς 1 ήταν για μένα το highlight της BMW, καθώς πρωταγωνιστεί στον συνδυασμό «επιδόσεις - οικονομία καυσίμου» παρέχοντας παράλληλα περισσότερο χώρο BMW Σειρά 1 στους πίσω επιβάτες και τη βεβαι«Προσπερνώντας» τη Σειρά 6 ότητα στον οδηγό της ότι δεν είναι Coupé και τη νέα M5 – λόγω του η μικρότερη BMW, αλλά μια μι-

Peugeot 308 Σε μια χρονιά που όλοι κοιτούσαν τουλάχιστον μία κατηγορία χαμηλότερα από εκείνη που πραγματικά θα ήθελαν, το ανανεωμένο, πεντάθυρο 308 κέρδισε το στοίχημα μαζί μου, χάρη στη βελτιωμένη ποιότητα κατασκευής του και στους εξαιρετικούς diesel κινητήρες του στα 1,6 λίτρα, με απόδοση

92 και 112 ίππους. Πέρα από αυτούς η γκάμα των μοτέρ βενζίνης περιλαμβάνει μηχανικά σύνολα 1,4 και 1,6 λίτρων, ισχύος 98, 120, 156 και 200 ίππων.

Mercedes-Benz M-Class Η νέα M-Class είναι πιο «εύκολη» από ποτέ στον δρόμο, αξιοποιώντας στην άσφαλτο την crossover λογική, με την καλύτερη διαχείριση του βάρους της και την αποτελεσματικότητα των κινητήρων της. Me diesel κινητήρες τεχνολογίας BlueTec απόδοσης 204 και 258 ίππων που πληρούν ήδη τις

H Giulietta παραμένει για δεύτερη χρονιά στις Top 10 επιλογές μας

κρογραφία των μεγαλύτερων. Οδηγώντας την θα εκτιμήσετε το πάτημά της στον δρόμο και την απόδοση των κινητήρων ισχύος 136, 143, 170 και 184 ίππων.

Renault Grand Scenic Η προφανής επιλογή μου στην κατηγορία των πολυχρηστικών

(MPV) ταυτίζεται με την επιτυχημένη συνταγή της Renault. H απόφαση ανάμεσα στο πενταθέσιο Scenic και στο επταθέσιο Grand Scenic είναι προσωπική υπόθεση, αλλά το δεύτερο έχει μεγαλύτερους χώρους και αυξημένες μεταφορικές δυνατότητες, χάρη στην επταθέσια διάταξη των καθισμάτων του. Με 130 ίππους στα 1,4 λίτρα συνδυάζει το χαμηλό κόστος χρήσης με αξιοπιστία, ενώ πάνω από αυτόν υπάρχουν το δίλιτρο μοτέρ βενζίνης των 2,0 λίτρων με κιβώτιο CVT και το diesel 1.5 dCi των 110 ίππων. 01.12

69 | V

/αυτοκίνητο

Porsche Panamera S Hybrid Οδηγώντας τη μόνο εκτός Ελλάδας, την είδα ως μια εναλλακτική πρόταση για όσους δεν μπορούσαν να αποκτήσουν την diesel εκδοχή της. Σήμερα θυμάμαι με νοσταλγία τον τρόπο διαχείρισης του υβριδικού συστήματος και την

Abarth 500C Σίγουρα δεν είναι το πρακτικότερο cabrio που μπορείτε να αποκτήσετε, αλλά είναι δίχως αμφιβολία το πιο ιδιαίτερο καλύπτοντας παράλληλα τον ρόλο του αυτοκινήτου πόλης. Αρχικά μπορούσες να το αποκτήσεις μόνο με αυτόματο κιβώτιο, αλλά από τον προηγούμενο

Στην έκδοση Sport το Range Rover διευρύνει τον ρόλο του off road ηγέτη μήνα κυκλοφορεί στην Ελλάδα και με χειροκίνητο πέντε ταχυτήτων, το οποίο και προτιμούμε. Με turbo κινητήρα 1.4 T-Jet που αποδίδει 135 ίππους και 206 Nm ροπής δεν τίθεται θέμα επιδόσεων – επιτάχυνση από στάση σε 8,1 δευτερόλεπτα και τελική ταχύτητα 205 χλμ./ώρα. Με 155 γραμμ. εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τα τέλη κυκλοφορίας δεν υπερβαίνουν τα 265 ευρώ, τιμή διόλου παράλογη για ένα μοντέλο με τις καταβολές και τις δυνατότητες του Abarth 500C.

Range Rover Sport Το 2011 θα μείνει στην ιστορία της Range Rover για την εμφάνιση του μικρότερου SUV της με το όνομα Evoque, αλλά τίποτε δεν θα ήταν σημαντικό για τη φίρμα αν δεν υπήρχε το σημείο αναφοράς της – το Range Rover. Στην έκδοση Sport διευρύνει τον ρόλο του ηγέτη στην κατηγορία του πέρα από την ικανότητά του να σκαρφαλώνει σε όλα τα εδάφη. Εκτός από την κατανάλωση και την παράλογη αντιμετώπιση του κυβισμού του από τη νομοθεσία, το πεντάλιτρο RR ισχύος 375 ή 510 ίππων έχει τα πάντα, ενώ στην έκδοση με τον τρίλιτρο V6 diesel των 245 ίππων τα δυναμικά χαρακτηριστικά του συνδυάζονται με το momentum της εποχής: την οικονομία καυσίμου και τις χαμηλότερες εκπομπές ρύπων. v

απόδοση των 380 ίππων σε ένα «πράσινο» αυτοκίνητο με συβαριτική λογική που σου χαρίζει μια εξαιρετικά άνετη εμπειρία μετακίνησης. Κρατήστε στο μυαλό σας το αυτόματο Tiptronic S κιβώτιο οκτώ ταχυτήτων, τον V8 τρίλιτρο βενζινοκινητήρα και το ηλεκτρικό μοτέρ που συνδυαστικά αποδίδουν 580 Nm ροπής. Η πολυτέλεια και η ικανότητά της να στρίβει ευχάριστα σε απαιτητικές διαδρομές συνδυάζονται με επιδόσειςόνειρο (έξι δευτερόλεπτα για τη διαδικασία 0-100 χλμ./ώρα), ενώ η απόκτησή της αποτελεί δήλωση του ιδιοκτήτη της: Αν και μπορούσε να αποκτήσει τα πάντα, εκείνος επέλεξε αυτή την Porsche. V | 70

01.12

στυλ/μεγάλη

μπουκιά

φωτογραφία ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΟΚΟΥΝΟΓΛΟΥ

Το ροσμπίφ επιστρέφει Ανασύρουμε ένα γιορτινό αστικό έθιμο των 70s και το προτείνουμε ως μια εύκολη και μερακλίδικη ιδέα για τους επίδοξους οικοδεσπότες του ρεβεγιόν. • 2 κρεμμύδια, σε ροδέλες • 2 ποτήρια του κρασιού κόκκινο κρασί • αλάτιπιπέρι Εκτέλεση: Μια μέρα νωρίτερα βάζουμε σε μια σακούλα για τρόφιμα το κρέας αφού προηγουμένως το αλείψουμε με τη μουστάρδα, μαζί με το σκόρδο, το θυμάρι ή το δενδρολίβανο και το 1 ποτήρι κρασί. Δένουμε καλά τη σακούλα, τη γυρνάμε πότε πότε και την κρατάμε στο ψυγείο για 24 ώρες. Σε ένα φαρδύ τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο, στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας το κρέας από τη μαρινάδα και το σοτάρουμε σε δυνατή φωτιά, μέχρι να ροδίσει από όλες τις πλευρές. Σε ένα ταψί, απλώνουμε τα κρεμμύδια και πάνω τους τοποθετούμε το κρέας. Περιχύνουμε με τα υλικά της μαρινάδας, αλατοπιπερώνουμε και το βάζουμε σε ζεστό φούρνο, στους 200°C, για μισή ώρα. Κατεβάζουμε τη θερμοκρασία στους 180°C και το ψήνουμε για περίπου 3 ώρες, περιχύνοντάς το συχνά με το ζουμάκι του ταψιού και μόλις σωθεί με το δεύτερο ποτήρι κρασί. Οταν ψηθεί, το τυλίγουμε για 15 λεπτά με αλουμινόχαρτο και το κόβουμε σε φέτες με πριονωτό μαχαίρι.

Από την Ελένη Ψυχούλη

θνικό πιάτο των Αγγλων, το ροσμπίφ αγαπήθηκε εξίσου από τους Αμερικανούς και όλη την υφήλιο, τόσο στη ζεστή όσο και στην κρύα εκδοχή του σε σάντουιτς. Κάθε λαός, ωστόσο, του δάνεισε τη δική του συνταγή, κομμένη και ραμμένη στα γαστρονομικά γούστα του. Πιάτο της γιορτής από τα τέλη κιόλας του 19ου αιώνα, το πολίτικο, αλλά και το ελλαδίτικο ροσμπίφ φορά την κόκκινη σάλτσα της ντομάτας και παντρεύεται με χοντρό μακαρόνι, αγνοώντας τη μέτρια ψημένη με αρωματικά στον φούρνο εκδοχή του εγγλέζου προγόνου του.

Η συνταγή Υλικά για 6-8 άτομα • 2 κιλά κιλότο μοσχαρίσιο • 3 κρεμμύδια, κομμένα σε σχετικά μεγάλα καρέ • 6 σκελίδες σκόρδου, κομμένες εγκάρσια στη μέση • 5 κ. σούπας βούτυρο γάλακτος (τύπου Κερκύρας) • 1/3 φλ. ελαιόλαδο • 1 κονσέρβα ντοματάκια κονκασέ • 1 γεμάτο κ. γλυκού ζάχαρη • 1 ποτήρι του κρασιού λευκό ξηρό κρασί • αλάτι-πιπέρι Εκτέλεση: Ζητάμε από τον χασάπη να μας τυλίξει με σπάγκο το κρέας για να μη χάσει το σχήμα του κατά το ψήσιμο. Πλένουμε το κρέας και το στεγνώνουμε καλά με χαρτί κουζίνας. Περνάμε τα ντοματάκια από το multi. Σε ένα μπολάκι ανακατεύουμε ίση ποσότητα από αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Με ένα μυτερό μαχαίρι ανοίγουμε 12 εγκοπές στο κρέας, τις γεμίζουμε αλατοπίπερο και μπήγουμε μέσα τους ½ σκελίδα σκόρδου. Σε μια φαρδιά και χαμηλή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το

Τα μυστικά και η τεχνική • Ιδανικό κομμάτι για ροσμπίφ είναι το κόντρα φιλέτο. • Ολο το μυστικό κρύβεται στο σωστό ψήσιμο, αν αποφασίσουμε να

V | 72

βούτυρο με το ελαιόλαδο και μόλις κάψουν βάζουμε το κρέας και το ροδίζουμε ομοιόμορφα από όλες τις πλευρές. Σβήνουμε με το κρασί, ρίχνουμε στην κατσαρόλα και τα κρεμμύδια, μαζί με την ντομάτα και τη ζάχαρη. Χαμηλώνουμε τη φωτιά, προσθέτουμε 1 ποτήρι νερό και αφήνουμε το κρέας να σιγοβράσει. Οταν αρχίσει να μαλακώνει, το βγάζουμε από την κατσαρόλα και το κόβουμε σε λεπτές φέτες, καθώς σε αυτή τη φάση κόβεται ευκολότερα. Ξαναστήνουμε το ρολό όπως ήταν, το τοποθετούμε προσεκτικά στην κατσατο κάνουμε στον φούρνο. Μετά την πρώτη μισή ώρα στη δυνατή φωτιά, υπολογίζουμε 25 λεπτά για κάθε μισό κιλό αν το θέλουμε καλά ψημένο και 15 λεπτά αν το θέλουμε ροζ στο εσωτερικό. Για σίγουρο αποτέλεσμα, χρησιμοποιούμε το ειδικό θερμόμετρο. Τρυπάμε το πιο χοντρό

ρόλα και το αλατοπιπερώνουμε. Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο Οι συνοδευτικές νεράκι. Το αφήνουμε να σιγομα- πατάτες γειρευτεί μέχρι να μαλακώσει τε- Υλικά για 6-8 άτομα λείως και να χυλώσει η σάλτσα • 2 κιλά baby πατάτες • 3 σκελίδες σκόρδου, ψιλοκομμένες • 1 κ. γλυκού του, για περίπου 2 ώρες. κάρι • 1 κ. γλυκού γλυκιά πάπρικα Αρωματικό • 1 κ. γλυκού μπαχάρι, τριμμένο • 1 κ. και στον φούρνο γλυκού θυμάρι • 1 κ. γλυκού σπόρους Υλικά για 6-8 άτομα μουστάρδας ή 1 κ. σούπας μουστάρ• 1½ κιλό κιλότο στρογγυλό, δεμένο δα • χυμός και ξύσμα από 1 λεμόνι με σπάγκο • 3 κ. σούπας βούτυρο αγε- • 1½ ποτήρι ζωμός κότας • ½ φλ. λάδος • 3 σκελίδες σκόρδου, κομμέ- ελαιόλαδο • αλάτι-πιπέρι νες εγκάρσια στη μέση • 1 κλωνάρι Εκτέλεση: Απλώνουμε τις πατάδενδρολίβανου ή 2-3 κλωναράκια τες στο ταψί και με τα χέρια μας τις θυμαριού • 1 κ. σούπας μουστάρδα ανακατεύουμε καλά με όλα τα υλικά της συνταγής. Σκεπάζουμε το κομμάτι και αν η θερμοκρασία δείταψί με αλουμινόχαρτο και ψήνουξει περίπου 75°C, έχει ψηθεί. με σε ζεστό φούρνο, στους 180°C, • Βγάζουμε το κρέας από το ψυγείο για 30 λεπτά. Αφαιρούμε το αλουτουλάχιστον 1 ώρα προτού το βάλουμε στον φούρνο. μινόχαρτο και ψήνουμε τις πατά• Το κοκκινιστό ροσμπίφ ταιριάζει τες μέχρι να μείνουν με το λάδι με ρύζι, πουρέ και τηγανητές πατάτους και να ροδίσουν, για περίπου τες. Το λευκό με πατάτες φούρνου. μισή ώρα ακόμη. v 01.12

στυλ/wine

Oχι άλλο Cabernet (και Chardonnay)! Το νέο οινικό μανιφέστο αποδοκιμάζει τη μονομανία στην επιλογή κρασιού και προτάσσει ελληνικό ποικιλιακό και οινοποιητικό πλουραλισμό για τα καλέσματα των ημερών. Από τον Γιώργο Λούκα, sommelier

το σχολείο το «ΑΒC» παραπέμπει στο προφανές, στο βασικό, στο αρχέτυπο για τη γραφή και την ανάγνωση, το απόλυτα θεμελιώδες. Η ευφυής χρήση αυτού

Τα λευκά Οι ετικέτες που θα κάνουν τη διαφορά αυτές τις γιορτές 1. Ασύρτικο: Kατάγεται από τη Σαντορίνη και εκφράζεται ιδανικά στο ηφαιστειογενές της έδαφός της. Το χαρακτηρίζει υψηλή οξύτητα και πυκνή γεύση φρούτου, με μεγάλη επίγευση. Το στυλ του παραπέμπει στην ποικιλία Riesling την οποία μπορεί να αντικαταστήσει σε ένα γαστρονομικό συνδυασμό. 2. Μοσχοφίλερο: Ποικιλία με κοκκινωπό χρώμα που όμως διαφοροποιείται σε τόνο από καλλιέργεια σε καλλιέργεια. Τα αρώματα του κρασιού θυμίζουν την αλσατική ποικιλία Gewürztraminer, με τυπικά αυτά των ροδοπέταλων, του λεμονιού και του λίτσι. Εχει χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, μέτριο σώμα και υψηλή οξύτητα. 3. Μαλαγουζιά: Προέρχεται από την ορεινή Ναυπακτία και μια ιδιαίτερη ποικιλία της. Οταν το μυρίζουμε αναγνωρίζουμε αρώματα ανθέων με νότες μέντας, πλατύφυλλου βασιλικού και πιπεριάς. Εχει υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, αλλά το χαρακτηρίζουν μέτρια οξύτητα και σώμα. Τηρουμένων των αναλογιών και βάσει της στρογγυλότητάς του θα μπορούσε να αντικαταστήσει σε κάποιες περιπτώσεις το Chardonnay. 4. Ρομπόλα: Κεφαλλονίτικη ποικιλία που τα αρώματά της θυμίζουν ξινά φρούτα, όπως λεμόνι, πράσινο μήλο, εσπεριδοειδή και ανανά. Το κρασί επίσης αναβλύζει mineral αρώματα, αλλά και μια θαλασσινή αύρα που θυμίζει την ποικιλία Muscadet του Λίγηρα, αν και ποιοτικά η Ρομπόλα είναι καλύτερη. Εχει έντονη οξύτητα και μέτρια περιεκτικότητα σε αλκοόλ. 5. Βιδιανό: Καλλιεργείται στην Κρήτη και κυρίως στο Ρέθυμνο και στο Ηράκλειο. Δίνει ένα κρασί υψηλόβαθμο, με μέτρια οξύτητα και ιδιαίτερο άρωμα. Ανετα μπορεί να αντικαταστήσει τις νοτιογαλλικές ποικιλίες Viognier και Roussane.

V | 76

φωτογραφίες BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

του αναγνωριστικού ως αρκτικόλεξου στην οινική κουλτούρα προέρχε ται από τις φράσεις «Anything But Cabernet» και «Anything But Chardonnay», για τα κόκκινα και τα λευκά αντίστοιχα. Εδώ που τα λέμε περισσότερο για οινικό μανιφέστο πρόκειται παρά για αρκτικόλεξο. Η εν λόγω κίνηση στην ουσία αντιβαί-

νει στην ισοπεδωτική επιλογήμονόδρομο ανάμεσα στις δύο αυτές ποικιλίες που ως διεθνή best sellers έχουν ταυτοποιηθεί με το κατ’ εξοχήν κόκκινο και το απόλυτο λευκό. Ως διεθνείς, έχουν μια ευρεία βεντάλια έκφρασης από terroir σε terroir, μα σαφώς και δεν είναι οι μόνες πρωταγωνίστριες στον οινικό άτλαντα.

Η κίνηση «ΑΒC» ανοίγει τον δρόμο για να δοκιμάσει κάποιος όλες τις άλλες ποικιλίες και να καταλήξει πλέον συνειδητά. Στις παγκόσμιες ποικιλίες αντιπροτείνονται το Merlot, το Syrah, το Pinot Noir, όπως επίσης και το Nabbiolo Sangiovese, ενώ φυσικά υπάρχουν και τα Riesling, Sauvignon blanc, καθώς και τα Gewürztraminer.

Αν μάθαμε όμως κάτι τούτη την εποχή είναι πως δεν είμαστε αποσυνδεδεμένοι από τον κόσμο. Το «ΑBC» σύνδρομο υπάρχει ως παρότρυνση απέναντι στη μονομανία του εγχώριου Cabernet και Chardonnay δίνοντας ώθηση σε εξαιρετικές λευκές και κόκκινες ποικιλίες και αντίστοιχες άξιες λόγου οινοποιήσεις. Πάρτε μολύβι και χαρτί προτού γεμίσετε το καλάθι των γιορτών με τις συνήθεις ετικέτες, ώστε να κάνετε μια πιο έξυπνη και εναλλακτική λίστα, εξίσου νόστιμη – αν όχι περισσότερο. v

Τα κόκκινα Οσα αξίζει να βρουν θέση στο επίσημο τραπέζι 1. Ξινόμαυρο: Κατάγεται από τη Νάουσα και αποτελεί την πιο διαδεδομένη ποικιλία στη Βόρεια Ελλάδα. Η παραδοσιακή επεξεργασία του δίνει κρασιά με ανοιχτό χρώμα, με αρώματα ντομάτας και φράουλας, έντονη οξύτητα και τανίνη. Ωστόσο, οι μοντέρνες τεχνικές δίνουν κρασιά με σκουρότερο χρώμα και πυκνότερο άρωμα ελιάς και κοκκινόμαυρων φρούτων, με ευγενικές τανίνες. Στις καλές του εκδοχές μπορεί να πάρει άνετα τη θέση των Nebbiolo. 2. Αγιωργίτικο: Η ποικιλία αυτή πήρε το όνομά της από τον τόπο καταγωγής της, το χωριό Αγιος Γεώργιος της Νεμέας. Σε γενικές γραμμές το στυλ της είναι φρουτώδες, spicy, με μαλακές τανίνες και στρογγυλό στόμα, χωρίς έντονες αιχμές, κάτι που την κάνει άξιο αντικαταστάτη των Merlot. 3. Μαυροδάφνη: Χαρακτηριστικό της τα πολύπλοκα αρώματα που βγάζει, με κυρίαρχα τα μπαχαρικά όλων των ειδών, τα αποξηραμένα φρούτα, τη σοκολάτα και τον καφέ. Η ξηρή Μαυροδάφνη έχει έντονο χρώμα, υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, μέτρια οξύτητα και πυκνό τελείωμα στη γεύση. Θα μπορούσε να πάρει τη θέση του Cabernet Sauvignon. 4. Μανδηλαριά: Από τις πιο πλούσιες σε χρώμα ποικιλίες αμπέλου, γηγενείς του αιγαιοπελαγίτικου χώρου. Διαθέτει ρουστίκ χαρακτήρα, με υψηλό αλκοολικό βαθμό και πολύ έντονες τανίνες, ενώ αρωματικά κυριαρχούν τα μπαχαρικά και τα φρούτα. Μοιάζει με την ποικιλία Mourvèdre. 5. Λημνιώνα: Καλλιεργείται σε μικρή έκταση στη Θεσσαλία. Οι αμπελουργοί την αποκαλούν συχνά Λημνιό, χωρίς όμως να ανήκει στην ίδια ποικιλία. Τα κρασιά της έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, αλλά και έναν ιδιαίτερα κομψό χαρακτήρα που μας παραπέμπει σε απλά και όχι ακριβά Pinot Noir.

77 | V

στυλ/spirits

φωτογραφία ΠΑΥΛΟΣ ΤΣΟΚΟΥΝΟΓΛΟΥ

Λευκά Χριστούγεννα Κόντρα στην παράδοση των παλαιωμένων αποσταγμάτων, τις φετινές γιορτές τα λευκά spirits συνδυάζονται με μεσογειακά και πικάντικα καρυκεύματα. Ασπρο πάτο, λοιπόν! Από τον Γιώργο Λούκα, sommelier

ο καρύκευμα, το βότανο, ένα κλωναράκι δυόσμο, ένα ξυλάκι κανέλας, κόκκοι μοσχομυρωδάτοι από πιπέρια, η εξωτική αψάδα από το κάρι, η τανική γλύκα από το μοσχοκάρυδο, ο αρωματικός πλουραλισμός από το γαρίφαλο είναι τα δώρα της φύσης σε νοστιμιά. Στις μπάρες της Νέας Υόρκης και του Τόκιο, του Λονδίνου και του Παρισιού, εδώ και περίπου δύο μήνες

τα πιο ευπώλητα και πιο εντατικά λανσαρισμένα κοκτέιλ είναι εκείνα που συνδυάζουν μπαχαρικά, αλλά για πρώτη φορά με λευκό απόσταγμα, διάφανο και κρυστάλλινο, αντί κάποιου παλαιωμένου, όπως καταδείκνυε η προηγούμενη τάση. Η πρωτοτυπία του εν λόγω πονήματος ωστόσο έγκειται περισσότερο στην προσδοκώμενη πρωτοτυπία του να ισορροπήσει γευστικά και αρωματικά η κρυστάλλινη υπεροχή που έχει ένα διάφανο απόσταγμα με την πληθωρικότη-

τα και την παλέτα διαρκείας που χαρακτηρίζει ένα μπαχαρικό ακόμη και από τα πιο ήπια στην έκφρασή τους. Το τζιν, λόγω της φινετσάτης μεν αλλά βοτανικής

Το τζιν, λόγω της φινετσάτης αλλά βοτανικής στόφας του, διαθέτει έναν ακόμη άσο

στόφας του και κυρίως επειδή στη μυστική συνταγή κάθε αποστακτηρίου έχουν πρωταγωνιστήσει καρποί και μπαχαρικά, διαθέτει έναν ακόμη άσο. Αν και έχει μια γευστική μανιέρα, εν τούτοις κάθε φορά σε εκπλήσσει με το προφανές: πόσο κομψό και ντελικάτο είναι συνάμα με μια πτυχή ανανέωσης, λες και κάποιος άνοιξε ένα παράθυρο στη γεύση και μπήκε μέσα φρέσκος αέρας από εξοχή, ενώ ταυτόχρονα κρατά γερά τη σπιρτάδα από τα μπαχαρικά και τους καρπούς. v

ΤΟ ΚΟΚΤΕÏΛ Από τον mixologist Γιάννη Πετρή

Bahar Martini • 60 ml τζιν • 10 ml Lillet Βlanc • 1 κουταλάκι spiced mix SPICED MIX ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΚΟΚΤΕΪΛ: Για το mix θα χρειαστούμε τρία κουταλάκια κόλιαντρο, τέσσερις σπόρους κάρδαμου, τρεις φλούδες από γκρέιπ φρουτ, τρεις φλούδες λεμονιού, μία φλούδα αγγουριού. Σε ένα γουδοχέρι ρίχνουμε όλα τα υλικά και πιέζουμε μέχρι να συνθλίψουμε τα παραπάνω. MΕΘΟΔΟΣ: Σε ένα mixing glass ρίχνουμε όλα τα υλικά και πάγο, αναδεύουμε για 40 δευτερόλεπτα, σουρώνουμε σε ποτήρι κουπ και γαρνίρουμε με πράσινη ελιά γεμιστή με πιπέρια.

SMIRNOFF VODKA, ABSOLUT VODKA, GREY GOOSE VODKA, TANQUERAY DRY GIN, BEEFEATER DRY GIN, BOMBAY SAPPHIRE DRY GIN.

To Bahar Shop στην οδό Ευριπίδου 31 είναι το πλέον διάσημο μαγαζί στην Αθήνα για μπαχάρια και βότανα.

V | 78

01.12

στυλ/εκλεκτισμός

Πλοήγηση στο απίθανο σύμπαν της φιλοσοφίας του HENDRICK’S, του πιο ασυνήθιστου και γευστικού τζιν στον κόσμο. Στην υγειά του παραδόξου! αποστακτήριο σε δημοπρασία και δημιουργεί το Hendrick’s και τη μοναδική του συνταγή. Γιορτάζοντας τη διαφορετικότητα, το παράδοξο και το ασυνήθιστο, οι ιθύνοντες του Hendrick’s αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν και μία ηλεκτρονική εφημερίδα με τον εύστοχο τίτλο «Unusual Times». Οι συντάκτες της εφημερίδας δηλώνουν: «Υμνούμε τους υποστηρικτές του μουστακιού ανά τον κόσμο, τους βοτανολόγους, τους συλλέκτες παπιγιόν, τους ταξιδιώτες του χρόνου, τους ακροβάτες όλων των σωματότυπων, αλλά και τον ελέφαντα που κρατά ως κατοικίδιο στα κρυφά ο γείτονας της διπλανής πόρτας». Ανάμεσα στα ευφάνταστα άρθρα του ανακαλύπτουμε πληροφορίες για ένα μαγικό δάσος στην καρδιά της Νέας Υόρκης που κατακλύζε-

Η φιλοσοφία των «Unusual Times» «Στη ζωή δεν περιμένεις απλώς την καταιγίδα να περάσει. Μαθαίνεις να χορεύεις στη βροχή και να πίνεις αργά το αγαπημένο σου ποτό» λένε οι συντάκτες.

Από τη Λίνα Ψάιλα

α ασυνήθιστα σ’ αυτή τη ζωή είναι και τα πιο όμορφα, αυτά που ενδέχεται να μας επηρεάσουν περισσότερο. Οπως για παράδειγμα όταν δοκιμάσαμε την πρώτη γουλιά από το τζιν Hendrick’s. Πρόκειται για το πλέον εκλεκτικό τζιν, ένα παράδοξα εύγευστο σύνολο από εκχυλίσματα, μεταξύ των οποίων το τριαντάφυλλο και το αγγούρι, που προσδίδουν μοναδικότητα στη γεύση του. Το σπάνιο αυτό ποτό, τόσο περίπλοκα γευστικό και τόσο απολαυστικά παράξενο, εμφιαλώνεται σε ένα εξίσου μοναδικό μπουκάλι, όπως αυτά που κάποτε χρησιμοποιούνταν από τους φαρμακοποιούς προκειμένου να προστατεύσουν τις θεραπευτικές δυνάμεις των φίλτρων τους. Η ιστορία του τζιν Hendrick’s είναι οικογενειακή υπόθεση. Το 1886 ο Γουίλιαμ Γκραντ κατα01.12

σκευάζει το πρώτο αποστακτήριο στο Λονδίνο. Στο πλάι του βρίσκονταν οι επτά γιοι του και οι δύο κόρες του. Το 1966 ο Τσαρλς Γκόρντον, εγγονός του Γουίλιαμ Γκραντ και ο τελευταίος από την οικογένεια των σκωτσέζων οινοπνευματοποιών, συνεχίζει την παράδοση αγοράζοντας το παλιό

Το Hendrick's εμφιαλώνεται σε ένα κομψό μπουκάλι που θυμίζει άλλες εποχές

ται από ζογκλέρ, ακροβάτες κι ένα ολόκληρο τσίρκο, αλλά και για την ομάδα των «Adventurists», οι οποίοι διοργανώνουν απογευματινά tea parties με προσκεκλημένο τον συγγραφέα και ακτιβιστή Τζον Μούιρ ή συμμετέχουν στο εξαντλητικό ράλι της Μογγολίας. Εις υγείαν! v 79 | V

BHMAMEN 20Χ20 Η ΕΚΘΕΣΗ

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ Ανταπόκριση από τα λαμπερά ερά εγκαίνια α της πολυπρόσωπης έκθεσης «20x20: 20 σύγχρονοιι έλληνες δημιουργοί φιλοτε-χνούν 20 πορτρέτα ξεχωρι-στών αντρών» που οργάνω-σαν το ΒΗΜΑΜΕΝ και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη στον Πολυχώρο Πολιτισμού «Αθηναΐς» τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011, με την ευγενική ή χορηγία ί των Dove Men+Care και Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, την υποστήριξη του Chivas και την επιμέλεια του Τάκη Μαυρωτά.

ΒΗΜΑΜΕΝ

ΤΟ και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη σας προσκαλούν στα εγκαίνια της έκθεσης

2Ο χ 2Ο

20 ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ ΦΙΛΟΤΕΧΝΟΥΝ 20 ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ

ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΕΛΛΑ, ΧΡΟΝΗΣ ΜΠΟΤΣΟΓΛΟΥ, ΚΑΙΤΗ ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΚΟΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΟΣ, ΜΙΛΤΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΑΣ, ΕΙΡΗΝΗ ΓΚΟΝΟΥ, ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΖΙΚΩΦ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ, ΤΙΝΑ ΚΑΡΑΓEΩΡΓΗ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΔΕΝΗΣ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΑΡΟΣ, ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΟΛΑΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΕΡΕΣΤΕΤΖΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΠΑΡΜΑΚΕΛΗ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΟΥΔΑΛΑΚΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΟΑΝΤΖΙΚΗΣ

Στο πλαίσιο της έκθεσης θα παρουσιαστεί το λεύκωμα

«ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ»,

ένα ανθολόγιο συνεντεύξεων διακεκριμένων Ελλήνων στο ΒΗΜΑΜΕΝ. ΔΕΥΤΕΡΑ 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΩΡΑ 20.00

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΑΘΗΝΑΪΣ», ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 34-36, ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ, ΤΗΛ. 210 348 0000

ΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ 1.500 εκλεκτοί καλεσμένοι παρευρέθηκαν στα εγκαίνια της έκθεσης «20x20» του ΒΗΜΑΜΕΝ, την οποία επιμελήθηκε ο Τάκης Μαυρωτάς. Οι 20 διακεκριμένοι κριμένο ζωγράφοι φιλοτέχνησαν με το δικό τους, ξεχωριστό μορφοπλαστικό ιδίωμα πορτρέτα μεγάλων διαστάσεων, διαφορετικών τεχνοτροπιών και υλικών, των 20 ξεχωριστών αντρών που αφηγήθηκαν τη φιλοσοφία ζωής τους στο περιοδικό τα τελευταία έξι χρόνια και συγκεντρώθηκαν σε ένα συλλεκτικό λεύκωμα.

Π V | 80

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: ΤΑΚΗΣ ΜΑΥΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΧΟΡΗΓΙΑ

Υπάρχουν δύο τρόποι για να χαρακτηριστεί ένα ❝ πορτρέτο επιτυχημένο. Με μια διάθεση υπερβολής,

είτε όταν αναγνωρίζουν τον απεικονιζόμενο όλοι εκτός από τον ίδιο, είτε όταν δεν αναγνωρίζει κανένας τον απεικονιζόμενο εκτός από τον ίδιο

❞

— ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΟΥΔΑΛΑΚΗΣ ΡΟΒΗΡΟΣ ΜΑΝΘΟΥΛΗΣ μελάνι και χαρτί σε πλεξιγκλάς, 200x140 εκ., Συλλογή του καλλιτέχνη

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΖΩΗΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΑΝΤΡΩΝ» Ογδόντα καταξιωμένοι Ελληνες – καλλιτέχνες, επιστήμονες, ακαδημαϊκοί, επιχειρηματίες και αθλητές – μοιράζονται απλόχερα αναμνήσεις, ανέκδοτες ιστορίες και εμπειρίες που τους καθόρισαν, αποτελώντας έμπνευση και οδηγό με τα δικά τους ξεχωριστά και πολύτιμα μαθήματα ζωής. Η συλλεκτική έκδοση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης και πωλείται σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και κέντρα Τύπου σε όλη την Ελλάδα.

01.12

1. O Γιάννης Σπανός ζωγραφισμένος από τον Δημήτρη Κούκο. 2. Ο αντιπρόεδρος του ΔΟΛ, Πάνος Ψυχάρης, με την εμπορική διευθύντρια των περιοδικών του ΔΟΛ, Αντα Νικολάου. 3. Ο Αγγελος Δεληβορριάς. 4. Ο διευθυντής των περιοδικών του «Βήματος», Στέλιος Σοφιανός, με τον ακαδημαϊκό Γιάννη Παρμακέλη. 5. Ο Ψαραντώνης ασπάζεται τον ζωγράφο του πορτρέτου του, Θανάση Μακρή. 6. Ο επιμελητής της έκθεσης Τάκης Μαυρωτάς με τη βοηθό επιμελητή Νότα Καλαγιά. 7. Οι συντελεστές της διοργάνωσης: η σύμβουλος εμπορικού τομέα ΔΟΛ Ετα Παγίδα-Σαμαρά, ο αρχισυντάκτης του ΒΗΜΑΜΕΝ Νίκος Αγουρος και η δημοσιογράφος Δέσποινα Λάδη. 8. Ο Μάκης Μάτσας μπροστά στο πορτρέτο του από τον Γιάννη Μετζικώφ.

01.12

81 | V

V | 82

1. Ο Βλάσης Φρυσίρας. 2. Ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο Γιώργος Μαρίνος. 3. Ο Κώστας Τσουβελεκάκης και η σύζυγός του, Σοφία Βαχάρη-Τσουβελεκάκη. 4. Οι συνεργάτες του ΒΗΜΑΜΕΝ Λεωνίδας Παπαβασιλάκης και Μαργαρίτα Σφέτσα. 5. Η εικαστικός Καίτη Μαυρομμάτη που ζωγράφισε το πορτρέτο του Γιώργου Μαρίνου. 6. Το κουιντέτο που ομόρφυνε τη βραδιά με τις εκλεκτές τζαζ μελωδίες. 7. Ο Γιώργος Ζαλοκώστας της ΕΛΑΪΣ Unilever Hellas. 8. Ο Γιάννης Βαρβιτσιώτης και η σύζυγός του, Σόφη Βαρβιτσιώτη. 9. Ο Νάσος Κοκκινέας, ο Εδουάρδος Καρρέρ, η Ειρήνη Νικολαΐδη και ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας. 10. Οι συνεργάτες του ΒΗΜΑΜΕΝ Τίνα Σαρδελά, Νάντια Παπανικολάου και Χρήστος Κοντός. 11. Η Αφροδίτη Πηγή και η Μαρία Παπαθανασίου της FF Group. 12. Ο γενικός διευθυντής Εταιρικού Κέντρου ΔΟΛ Νίκος Πεφάνης και η Χρύσα Παναγιωτάκη. 13. Ο γλύπτης Κώτσας Βαρώτσος και η διευθύνουσα σύμβουλος του Ιδρύματος Fullbright Αρτεμις Ζενέτου. 11

01.12

BHMAMEN 20χ20 Η ΕΚΘΕΣΗ

1. Η Δήμητρα Σουκαρά και ο Κριστόφ Λεμαρί της Pernod Ricard Hellas και η Μαρία Μερμήγκη του Chivas, υποστηρικτή της εκδήλωσης. 2. Ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης και η σύντροφός του, Αλεξάνδρα Κατσαρού. 3. Ο Βαγγέλης Γερμανός. 4. Ο Θοδωρής Μουστάκας και η Ελενα Δεδούση του οίκου ωρολογοποιίας IWC. 5. Η Μαρία Τζελέπη και η Μπέττυ Καζακοπούλου της Asset Ogilvy PR. 6. Ο πρόεδρος του ΔΣ της Εθνικής Πινακοθήκης Απόστολος Μπότσος και ο Κώστας Μαυρόπουλος. 7. Ο Ροδόλφος Οντόνι της Centric Multimedia. 8. Η Ευθυμία Σιμιγδαλά του οίκου ωρολογοποιίας Jaeger Le-Coultre, οι υπεύθυνες του διαφημιστικού τμήματος του ΒΗΜΑΜΕΝ Μύριαμ Πρίφτη και Κωνσταντίνα Καραγιάννη, ο Νίκος Αναστασόπουλος της Jaeger Le-Coultre. 9. O Λουκιανός Κηλαηδόνης μπροστά στο πορτρέτο του που φιλοτέχνησε η Ελένη Παρμακέλη.

01.12

83 | V

BHMAMEN 20χ20 Η ΕΚΘΕΣΗ

V | 84

1. Η Νανά Βιταλιώτου της εταιρείας Αβαξ και η Κορίνα Μπαρμπαλιά. 2. Ο Γιάννης Σπανός. 3. O διευθυντής Γ' Παθολογικής Κλινικής Ευαγγελισμού Γιώργος Μουσούλης με τη σύζυγό του. 4. Η Λήδα Βαρδινογιάννη και η Βάσω Μηλίγκα. 5. Ο Φαίδων Γεωργίτσης. 6. Ο Νικήτας Τσακίρογλου με τη Χρυσούλα Διαβάτη. 7. Ο Γιάννης Μπακογιαννόπουλος και η Σάντρα Πρετεντέρη. 8. Ο Κώστας Βουτσάς δήλωσε ενθουσιασμένος με το πορτρέτο του που ζωγράφισε ο Δημήτρης Ναλμπάντης. 9. Ο διευθυντής των περιοδικών του «Βήματος» Στέλιος Σοφιανός με τη βουλευτή του ΠαΣοΚ Αννα Νταλάρα. 10. Ο σκηνοθέτης Νίκος Παναγιωτόπουλος. 11. Οι δημοσιογράφοι Εβίτα Κυριαζή και Ηλίας Νικολαΐδης. 12. Ο δικηγόρος Μιχάλης Δημητρακόπουλος και ο εικαστικός Μανώλης Χάρος. 13. Ο δικηγόρος Παναγιώτης Βλάσσης και η Σοφία Βλάσση της Orange Juice.

01.12

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: XAΡΗΣ ΑΚΡΙΒΙΑΔΗΣ, STUDIO PANOULIS, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ

1. Ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Χάρης Σιγανός με την υπεύθυνη του γραφείου δημοσίων σχέσεων, Βιβή Σιδέρη. 2. Ο εικαστικός Γιάννης Αδαμάκος με τη σύζυγό του, Αμαλία. 3. Ο δήμαρχος Βύρωνα Νίκος Χαρδαλιάς. 4. Η σύμβουλος του εμπορικού τομέα του ΔΟΛ Ετα Παγίδα-Σαμαρά με τη μητέρα της, Ιλόνα Παγίδα. 5. Ο διευθυντής επικοινωνίας Νικόλαος Μαρτίνος, ο διευθύνων σύμβουλος της Volvo Car Hellas, Γιάννης Πετούλης, και ο αρχισυντάκτης του ΒΗΜΑΜΕΝ Νίκος Αγουρος. 6. Ο διευθυντής δημοσίων σχέσεων του Mega Χάρης Γούλιος και η ηθοποιος Κατερίνα Διδασκάλου. 7. Ο εικαστικός Αντώνης Χουδαλάκης. 8. Ο βουλευτής Πειραιά Δημήτρης Καρύδης. 9. Ο ΚΥΡ με τη γυναίκα του Εύη Κυριακοπούλου. 10. Η βουλευτής και πρώην υπουργός Φάνη Πάλλη Πετραλιά. 11. Ο Γιάννης Μετζικωφ με τη σύζυγό του, Καίτη. 12. Η δημοσιογράφος Ελιάνα Χρυσικοπούλου και ο Creative Media Director του ΔΟΛ, Νικόλας Φαράκλας. 13. Ο Νίκος Δαδίτσιος της Hugo Boss, η δημοσιογράφος Μαρία Ζαφειράτου και η δικηγόρος Χαρά Αναστασάτου. 14. Η εκτελεστική αντιπρόεδρος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, Αφροδίτη Παναγιωτάκου. 15. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Τσεμπερόπουλος, η δημοσιογράφος Δέσποινα Λάδη και η σεναριογράφος Μιρέλλα Παπαοικονόμου.

01.12

85 | V

ζωή/2,

3 πράγματα που ξέρω για αυτήν

Αλέξανδρος Τομπάζης αρχιτέκτονας, 73 ετών Αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Στο Γραφείο Μελετών που ίδρυσε, το 1963, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον βιοκλιματικό και ενεργειακό αποδοτικό σχεδιασμό. Eχει τιμηθεί με βραβεία σε περισσότερους από 110 διαγωνισμούς. Eργα του έχουν κατασκευαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Πορτογαλία, Ρουμανία, Ουκρανία κ.α.)

τη σημασία ή τη μη σημασία στο κάθε αρχιτεκτονικό έργο. Αλλά και εκείνο, άθελά του, επηρεάζει τη ζωή των κατοίκων του. Πολύ βαθύτερα από όσο φαντάζεται κανείς. Πώς ορίζω το «όμορφο»; Αν μου είχατε κάνει την ίδια ερώτηση ενάμιση χρόνο πριν, προτού πάθω το εγκεφαλικό, θα μπορούσα να μιλάω ώρες για αυτό το θέμα. Αλλά τώρα, λυπάμαι, δεν μπορώ να σας απαντήσω. Λένε συχνά ότι δεν έχει σημασία τι σου συμβαίνει, αλλά πώς το αντιμετωπίζεις. Διαφωνώ. Εχει μεγάλη σημασία τι σου συμβαίνει. Η περίοδος μετά το εγκεφαλικό ήταν εξαιρετικά δύσκολη και ακόμη συνεχίζει να είναι. Είναι φρικτό συναίσθημα, πράγματα που σου ήταν τόσο φυσικά ή αγαπητά να τα χάνεις και να πρέπει να τα «αποκτήσεις» ξανά. Επιστρέφουν, αλλά με αργούς ρυθμούς και πολύ μόχθο. Βελτιώνομαι συνέχεια, όμως, και ζω με την ελπίδα πως μια μέρα δεν θα υπάρχει πια εμπόδιο. Η γυναίκα μου είχε σπουδάσει ψυχολογία και τα παιδιά υπήρξαν πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής της. Σε εκείνη χρωστάω την ανατροφή και διαπαιδαγώγησή τους. Εγώ δεν έκανα σχεδόν τίποτα. Εχω υπάρξει πολύ τυχερός στη ζωή μου. Δεν δυσκολεύτηκα ποτέ. Τώρα είναι που δυσκολεύομαι. Αλλά δεν θεώρησα ποτέ πως ξεπέρασα τα όρια των αντοχών μου στη δουλειά. Διότι δεν ήταν ποτέ δουλειά, ήταν τρόπος ζωής. Είναι κοινότοπο, αλλά είναι επίσης και απίστευτα αληθινό, πως είναι τεράστια η σημασία τού να μάθεις να σέβεσαι το άμεσο περιβάλλον σου. Δυστυχώς, στην Ελλάδα αυτή την παιδεία δεν την έχουμε. Αλλά πιστεύω πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει πρόοδος. Ο αρχιτέκτονας πάνω από όλα πρέπει να έχει ανθρωπιά. Είναι μια δουλειά που εμπεριέχει τεράστια ευθύνη. Οπως και άλλες δουλειές φυσικά. Με ενοχλεί ένας αρχιτέκτονας να νομίζει ότι η δουλειά του είναι καλύτερη ή πιο σημαντική από άλλες. Αυτό που μετράει είναι ο καθένας να μπορεί να βρει ομορφιά και δημιουργικότητα σε αυτό που κάνει, ό,τι και αν είναι αυτό. Το βρίσκω τραγικό να μην εισπράττεις ευχαρίστηση από τη δουλειά σου. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε συνείδηση πως δεν τα ξέρουμε όλα. Πως ό,τι λέμε δεν είναι αναγκαστικά απόλυτο και σωστό. Η ζωή με έμαθε να είμαι ανοικτός και να μαθαίνω από τους γύρω μου. – δεσποινα λαδη ΦΩΤΟ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ

Γεννήθηκα στις Ινδίες. Θυμάμαι έντονα το τελευταίο καλοκαίρι μας εκεί. Hμουν έξι ετών και έπρεπε να φύγουμε επειδή η μητέρα μου ήταν πολύ άρρωστη. Μέσα σε λίγες ημέρες μαζέψαμε τα πάντα και η ζωή μου άλλαξε τελείως. Πήγαμε στην Αγγλία και όταν η μητέρα μου πέθανε, έναν χρόνο μετά, εγκατασταθήκαμε στην Ελλάδα. Θυμάμαι ότι είχα πάντοτε κάποιον που με έβαζε να τακτοποιώ τον χώρο μου. Μου ήταν ιδιαίτερα οδυνηρό. Ακόμη και στο σχολείο, όπου ήμουν εσωτερικός, έπρεπε όλα να είναι τακτοποιημένα. Αν δεν ήταν, μπορούσε να έρθει ο μεγαλύτερος μαθητής, που επέβλεπε κατά κάποιον τρόπο, να σου τα πετάξει όλα κάτω και εσύ έπρεπε να τα ξαναφτιάξεις ξεκινώντας από το μηδέν. Αυτές οι εμπειρίες μού άφησαν κατά μία έννοια ένα σύνδρομο ότι, όσο μπορώ, πρέπει να είμαι τακτικός. Στα μαθητικά μου χρόνια, ο αθλητισμός ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Τότε έμαθα αυτό που οι Αγγλοι ονομάζουν «fair play», «δίκαιο παιχνίδι». Θυμάμαι ότι όταν παίζαμε με άλλα σχολεία και τους ενοχλούσε όταν έχαναν, δεν μπορούσαμε να το καταλάβουμε. Εμείς είχαμε μάθει πως σημασία δεν είχε το να χάσεις ή να κερδίσεις, αλλά το να αγωνιστείς σωστά. Κάποια στιγμή άρχισε να με ενδιαφέρει πολύ η ζωγραφική και αποφάσισα πως ήθελα να γίνω ζωγράφος. Αλλά ο δάσκαλος ζωγραφικής που είχα, ο Νάκης, μου είπε: «Να μη γίνεις ζωγράφος, διότι θα υποφέρεις. Να γίνεις αρχιτέκτονας». Ομολογώ πως τότε δεν ήξερα τι σημαίνει αρχιτεκτονική, εκτός από την παιδική απάντηση ότι αρχιτέκτονας είναι αυτός που φτιάχνει ένα κτίριο. Ακολούθησα, όμως, τη συμβουλή του και σε αυτόν χρωστάω αυτό που έγινα. Από τη στιγμή που άρχισα να ασχολούμαι με την αρχιτεκτονική, την αγάπησα με πάθος. Δεν υπήρξε ποτέ αγγαρεία για μένα ή κάτι που με κούραζε ή που έκανα για βιοποριστικούς λόγους. Αντιθέτως, ήταν πάντα χαρά και κάτι που με γέμιζε. Αυτό ισχύει μέχρι σήμερα. Αφού τελείωσα τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο, έπιασα δουλειά στο γραφείο του Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη. Ηταν αφάνταστα μεθοδικός και αφοσιωμένος στη δουλειά του. Παράλληλα, βέβαια, μπορούσε να γίνει πολύ απαιτητικός και καμιά φορά σκληρός. Του οφείλω, όμως, πάρα πολλά. Από αυτόν έμαθα πως η δουλειά είναι η ζωή σου και όχι απλώς ένα επάγγελμα. Ενα κτίριο δεν υπάρχει από μόνο του, υπάρχει μόνο με τους ανθρώπους που το ζουν. Αυτοί είναι που δίνουν τον χαρακτήρα και

«Αυτό που μετράει είναι να μπορείς να βρεις ομορφιά και δημιουργικότητα σε αυτό που κάνεις, ό,τι και αν είναι. Το βρίσκω τραγικό να μην εισπράττεις ευχαρίστηση από τη δουλειά σου» V | 86

01.12

απόψεις/διήγημα

Τα Χριστούγεννα του τεμπέλη Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ φτιάχνει τη δική του χριστουγεννιάτικη ιστορία την οποία αφιερώνει στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, ως ταπεινότατο αντίδωρο. V | 88

01.12

ΡΙΑΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ευρώ! Δεν το πίστευα. Τριάντα χιλιάδες ευρώ συγκεντρωμένα πενηντάρικο το πενηντάρικο, αλλά και τάλιρο το τάλιρο. Πόρτα πόρτα. Από οικογενειάρχες και από φοιτητές. Από το περίσσευμα όσων παραμένουν σχετικά ευκατάστατοι και από το υστέρημα εκείνων που μπορεί μεν η κρίση να τους στέρησε κάθε υλική άνεση, δεν τους στράγγιξε, ωστόσο, ψυχικά. Τριάντα χιλιάρικα μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες. Τόσο διήρκεσε η «εκστρατεία της αγάπης» – έτσι την είχαμε βαφτίσει – που εξελίχθηκε μέσα στα όρια της γειτονιάς μας, καμιά πενηνταριά οικοδομικά τετράγωνα βαριά βαριά, από τη λεωφόρο ως τη θάλασσα. Μια εκστρατεία οργανωμένη αυθόρμητα από εμάς τους ίδιους. Τους θαμώνες του καφενείου «Το αγόρι» (καφές, ρακή και εξαιρετικοί μεζέδες, έτος ιδρύσεως 1953), με τη συμπαράσταση, βέβαια, των γυναικών και των παιδιών μας, μα δίχως την αιγίδα κανενός: Ούτε Εκκλησίας, ούτε κόμματος, ούτε άλλου ευαγούς ιδρύματος. «Eτσι, δηλαδή, και το είχαμε σκεφτεί νωρίτερα, πόσα θα μαζεύαμε;» αναρωτήθηκε ο μπαρμπα-Σπύρος ο Απότσος – νταλικέρης το πάλαι, ταξιτζής στη συνέχεια, νυν και αεί φανατικός ταβλαδόρος. «Μη σου ανοίγει η όρεξη» τον προσγείωσε ο συνονόματος εξάδελφός του, που τον φωνάζαμε όλοι Γαλιφάκι – το Γαλιφάκι – και που επιμέναμε να κουρευόμαστε στο μπαρμπέρικό του, και ας έπασχε από προχωρημένο καταρράκτη. «Εν όψει Χριστουγέννων φιλοτιμήθηκε ο κόσμος – τόσα είχαν, τόσα έδωσαν. Δεν σημαίνει ότι αν είχαμε ξεκινήσει τον έρανο από τον Οκτώβριο θα ξεχειμώνιαζε ο καθείς με έναν φτωχό φορτωμένο στην πλάτη του!». Με έναν φτωχό φορτωμένο στην πλάτη του... Δεν θα υπερβάλω λέγοντας πως μέχρι προ διετίας η φτώχεια ως κατάσταση μας ήταν άγνωστη. Ή τουλάχιστον οριστικά, νομίζαμε, λησμονημένη. Η γειτονιά μας μπορεί να είχε υπάρξει κάποτε εργατικό προάστιο (την είχαν χτίσει πρόσφυγες γύρω από ένα κλωστοϋφαντουργείο, το οποίο έκανε προπολεμικά

01.12

εξαγωγές ακόμη και στη Ρουμανία), όμως, όσο θυμάμαι εγώ τον εαυτό μου, όλοι τον είχανε τον τρόπο τους. Κάθε χρόνο δε και καλύτερα. Ακόμη και άνθρωποι που δεν τους έπιανε διόλου το μάτι σου, που δεν το δικαιολογούσε με τίποτε ο κύκλος των εργασιών τους, σε εξέπλητταν ολοένα πιο συχνά με τις χουβαρντοσύνες τους. Οπως ο Τρύφων ο ψιλικατζής, ο οποίος κλείδωσε για έναν μήνα το μαγαζάκι του και πήγε για σεξουαλικό – έλεγαν – τουρισμό στην Ταϊλάνδη. Ή ο άλλος ο συμμαθητής μου – όνομα και μη χωριό – που για να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος μοίραζε στους ψηφοφόρους κινητά τηλέφωνα. Και τον μαύρισαν κι από πάνω... Ολα εκείνα τα ωραία τελείωσαν ξαφνικά και απροειδοποίητα. Σάμπως να λύθηκαν τα μάγια ή απλώς τα παντελόνια μας. Και άρχισαν, από τη μια μέρα στην άλλη, να ματαιώνονται πρώτα οι γαμήλιες δεξιώσεις με τα χαβιάρια και τα πυροτεχνήματα, να κλείνουν έπειτα τα εστιατόρια και τα μαγαζιά πολυτελείας. «Τον είχαμε παραπάρει ψηλά τον αμανέ!

γουν το πορτοφόλι και το κινητό, ρίχνοντας κάθε τόσο αλαφιασμένα βλέμματα πίσω από την πλάτη, μη τυχόν και μας είχε πάρει κανείς στο κατόπι... Ο φόβος είχε εγκατασταθεί μέσα και ανάμεσά μας. Ενα βραδάκι εισέβαλε στο «Αγόρι» ο Κουτόγιωργος (παιδί για όλες τις δουλειές της γειτονιάς, και ας κόντευε πλέον τα πενήντα, απλός στον νου και θηριώδης στο σώμα) και ζήτησε ευθαρσώς από τον καφετζή να του δώσει ό,τι μεζέ είχε περισσέψει από το πρωί. «Εχω να φάω από προχθές!» μας ανακοίνωσε, μάλλον επιθετικά. Η παλάμη του απλώθηκε σαν κουπί ναυαγού προς το μέρος μας. Διακόψαμε αυτοστιγμεί την πρέφα και ξηλωθήκαμε από τα ψιλά μας. Δεν ευχαρίστησε. Ζαλώθηκε τις τρεις σακούλες που του ετοίμασε μάνι μάνι ο καφετζής, μας γύρισε την πλάτη και βγήκε από το «Αγόρι» βροντώντας πίσω του την πόρτα. Είχαμε μείνει άναυδοι να κοιτάμε το κενό που με ανατριχιαστική ταχύτητα μεγάλωνε μπροστά στα μάτια μας. «Κάτι πρέπει να κάνουμε!»

«Κάτι πρέπει να κάνουμε. Αλλιώς θα δούμε πολύ σύντομα τον Χριστό φαντάρο και τον Αϊ-Βασίλη ζητιάνο!». Συμφωνήσαμε. Μισή ώρα αργότερα γεννήθηκε η ιδέα Καιρός ήταν να φάμε μια σφαλιάρα για να έρθουμε στα ίσα μας!» κουνούσαν το δάχτυλο οι σοφές κουκουβάγιες της γειτονιάς. Οσο, όμως, πλήθαιναν τα «βάρεσε κανόνι», τα «τον απέλυσαν ως υπεράριθμο», τα «ενοικιάζεται ή πωλείται λόγω ανάγκης» τόσο αραίωναν οι αφ’ υψηλού ρητορείες και οι εύκολες ερμηνείες. Ποιος αισθανόταν πλέον ασφαλής για να μπορεί να κάνει πνεύμα; Σφιγγόμασταν ο ένας πλάι στον άλλον και αγωνιούσαμε για το αύριο. Και όποτε επιστρέφαμε νύχτα στα σπίτια μας, αποφεύγαμε τα σκοτεινά, «ρομαντικά», καντούνια και τα αλσύλλια των εφηβικών μας ερώτων. Βαδίζαμε στους κεντρικούς, φωτισμένους δρόμους, με τα χέρια στις τσέπες να σφίγ-

είπε στο τέλος ο Θοδωρής ο Πανάγος – γνωστός και ως «Ξέπαπας», αφού στα πρώτα νιάτα του, προτού μπαρκάρει, είχε φοιτήσει στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή. «Κάτι πρέπει να κάνουμε. Αλλιώς θα δούμε πολύ σύντομα τον Χριστό φαντάρο και τον ΑϊΒασίλη ζητιάνο!». Συμφωνήσαμε όλοι. Μισή ώρα αργότερα γεννήθηκε η ιδέα για την «εκστρατεία της αγάπης». Και έτσι απόψε, προπαραμονή Χριστουγέννων, έχουμε μαζευτεί εν πλήρει απαρτία στο «Αγόρι». Καθόμαστε δώδεκα νοματαίοι γύρω από δυό ενωμένα τραπέζια με πράσινη τσόχα και έχουμε, τρόπαιο ανεκτίμητο, το βιβλιάριο της Εθνικής με τα τριάντα χιλιάρικα που απέφερε η «εκστρατεία της

αγάπης». Φουσκώνουμε όλοι, από τον νεαρότερο μέχρι τον πιο γέρο, από την ίδια περηφάνια. Μια περηφάνια που παρόμοιά της δεν μας έχουν ποτέ προσφέρει ούτε οι επαγγελματικές ούτε καν οι ερωτικές επιτυχίες μας. Πότε άλλοτε είχαμε την ευκαιρία να επηρεάσουμε τόσο δραστικά – και μάλιστα προς το καλύτερο – τη ζωή των συνανθρώπων μας; Να δώσουμε τη δυνατότητα στις εξήντα πιο φτωχές, πιο τσακισμένες από την κρίση, οικογένειες της γειτονιάς να κάνουν γιορτές; Τον αριθμό εξήντα τον πρότεινε ο Κωστής Τουρκάκης. Και επιχειρηματολόγησε πειστικότατα, αφού είναι ο πιο κουβαλητής από όλους μας, αυτός που κατεβαίνει κάθε χάραμα σχεδόν στην κεντρική αγορά και περιηγείται στους πάγκους των χασάπηδων και των ψαράδων, συγκρίνοντας με κοφτερό μάτι ντετέκτιβ τιμές και ποιότητες. «Πεντακόσια ευρώ φτάνουν και περισσεύουν για ένα χριστουγεννιάτικο και ένα πρωτοχρονιάτικο δείπνο, συν τα δώρα δύο παιδιών» μας διαβεβαίωσε. «Δεν εννοώ, ασφαλώς, αβγοτάρ αχα και γα λ λι κά τ υριά , Playstation και κούκλες Μπάρμπι. Μιλάω για μέτρο, αξιοπρέπεια και ζεστασιά. Οπως παλιά...». «Και οι άπορες γριούλες; Και οι πολύτεκνοι;». «Ας λάβει κάθε γιαγιά από τριακόσια ευρώ. Και για κάθε επιπλέον των δύο πιτσιρίκι, ας προσθέσουμε εκατόν πενήντα» ρύθμισε αστραπιαία το θέμα ο Τουρκάκης. Αφού καθορίσαμε τις ταρίφες, περάσαμε ευθύς στο ψητό. Ο ένας ύστερα από τον άλλον, υποδεικνύαμε ονόματα, αποδέκτες του γιορτινού μας μπουναμά. Ολες σχεδόν οι προτάσεις γίνονταν ακαριαία και ομόφωνα δεκτές. Μια γειτονιά είμαστε – ξέρουμε απέξω κι ανακατωτά τους πένητες και τους ανέστιους. Το πολύ πολύ να ακούγονταν κάτι βαθείς αναστεναγμοί, κάτι «πού φτάσαμε...»: «Μα η μοναχοκόρη του Λεφούση να έχει καταντήσει πανί με πανί; Αυτοί δεν ήξεραν τι είχαν!». «Τι τα θες; Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα: Πήρε την κατιούσα στην αρχή το ακουάριουμ – πώς σου ’ρθε, μαντάμ, να φτιάξεις ακουάριουμ εκατό μέτρα 89 | V

/διήγημα απ’ τη θάλασσα; – και για να μην ψοφήσουν τα δελφίνια και τα σελάχια της, έβαλε υποθήκη το κρεοπωλείο. Το ένα έφερε το άλλο. Την περασμένη εβδομάδα τής κατάσχεσαν το σπίτι...». Κουνήσαμε όλοι το κεφάλι με θλίψη. Και εκείνοι που είχαν κάποτε γευτεί τα θέλγητρα της Λεφουσίνας (τι ορθοπεταλιές έκανε η άτιμη στο ποδήλατο με μίνι φούστα και αλογοουρά και μας κόλαζε στο λύκειο!) και εκείνοι που τους είχε μείνει ισόβιο απωθημένο. Οσο πλησίαζε η ώρα μου να μιλήσω τόσο μπερδευόμουν. Να προτείνω – αναρωτιόμουν – τον Νιόνιο τον Σιγάλα, που μια ζωή σκυφτός, με το φουλάρι και με τα βαμμένα του μαλλιά, φορούσε παπούτσια σε κυρίες, και τώρα, που έκλεισε η «Χρυσή γόβα», έμεινε στον δρόμο; Ομως ο Νιόνιος ήτανε πιστός καθολικός – σίγουρα θα τον περιμάζευαν στο μοναστήρι τους οι φίλοι του οι καπουτσίνοι. Να τους θυμίσω τον Κουτόγιωργο; Μπα, θα τον ανελάμβανε το δίχως άλλο ο καφετζής μας στο «Αγόρι». Σηκώνω αίφνης τα μάτια και τον διακρίνω στο βάθος της αίθουσας. Χωμένος μέσα στο χαρακτηριστικό στρατιωτικό παλτό του, με όρθιους τους γιακάδες, ο Λορέντζος έμοιαζε να λαγοκοιμάται. Τα μακριά ξανθά μαλλιά του – που τα έπιανε συνήθως με ένα λάστιχο – του έπεφταν τώρα στα μούτρα και μπερδεύονταν με τα γκρίζα γένια του. Μπροστά του υπήρχαν ένα σταχτοδοχείο με έναν λόφο αποτσίγαρα και ένα μισοάδειο καραφάκι – το έκτο ή το έβδομο από το μεσημέρι; – με ρακή. Ο καφετζής – για σπάσιμο – απέφευγε να του καθαρίζει το τραπέζι, κάθε δύο ώρες δε του ζήταγε να εξοφλήσει τα ως τότε πιωμένα. Μα του Λορέντζου το αφτί δεν ίδρωνε. Οσο άντεχαν η τσέπη του και το συκώτι του, θα ερχόταν κάθε μέρα στο «γραφείο» του, όπως αποκαλούσε το «Αγόρι». «Ο Λορέντζος!» είπα κοφτά μόλις ήρθε η σειρά μου. Είκοσι ένα μάτια (ο Σοφοκλής Μπούας ήταν τυφλός από το αριστερό), είκοσι ένα μάτια με κοίταξαν κατάπληκτα. «Τον Λορέντζο τον Τεμπέλη εννοείς;». «Μη φωνάζετε, κάθεται στο ακριανό τραπέζι, δίπλα V | 90

στην τουαλέτα! Δεν δικαιούται ο Λορέντζος μερίδιο από την “εκστρατεία της αγάπης”;». «Κατ’ αρχάς ο Λορέντζος είναι πλούσιος! Τον εξασφάλισε η μάνα του πεθαίνοντας!», «Δύο σπίτια τού άφησε. Στο ένα μένει και το άλλο, η έπαυλις, που είχε γίνει νηπιαγωγείο, ξενοικιάστηκε από τον Ιούνιο. Δεν έχει πλέον κανένα εισόδημα. Τα κοσμήματά της ξεπουλάει!». «Και τι μας νοιάζει εμάς; Ας πιάσει επιτέλους μια δουλειά!», «Αφού δεν έχει δουλέψει ποτέ του!». «Σωστά...» σάρκασε το Γαλιφάκι. «Θρονιάστηκε στα καφενεία και στις ταβέρνες απ’ τα δεκαπέντε – να σηκωθεί τώρα, στα σαράντα;». Τον είχαν άχτι τον Λορέντζο. Και πώς να μην τον έχουν; Λες και δεν έφτανε η γενιά του – ο μόνος στη γειτονιά που καταγόταν κατευθείαν από τους παλιούς άρχοντες του τόπου. Λες και δεν έφτανε η θωριά του – πιτσιρικάς ιδίως, ήταν καλλονός, άλλαζε δύο κορί-

στε, που εμείς μαζευόμασταν στις πλατείες και διαδηλώναμε κατά των μέτρων, αυτός μας κοίταζε αφ’ υψηλού και γελούσε» τον κάρφωσε ο Απότσος. «Ο,τι και να του δώσουμε έπειτα θα το πιει. Ζημιά θα του κάνουμε» συμπλήρωσε το Γαλιφάκι. Ενιωθα ξάφνου ότι ανήκα σε μια παρέα μυρμηγκιών που κοιτάζουν χαιρέκακα έναν ανήμπορο τζίτζικα. Εφριξα. «Εντάξει» είπα. «Αποσύρω την πρόταση. Θα καθαρίσω για πάρτη μου!». Εφερα το χέρι στο πορτοφόλι μου και ανασηκώθηκα. «Γιατί, ποιος είσαι εσύ;» μούγκρισε ο Μπούας, «τον καλό παριστάνεις;». Ο Πανάγος, ο Ξέπαπας, έδωσε τότε τη λύση. Πέταξε τρία κατοστάρικα στο τραπέζι – «τα χρεώνω στον λογαριασμό, πήγαινέ του τα εκ μέρους μας, τρέχα, πριν αλλάξουμε γνώμη!». «Τι είν’ τούτα;» με ρώτησε ο Λορέντζος, πνίγοντας ένα χασμουρητό, τεντώνοντας ράθυμα χέρια και πόδια, σάμπως να τον είχε πά-

Ενιωθα ξάφνου ότι ανήκα σε μια παρέα μυρμηγκιών που κοιτάζουν χαιρέκακα έναν ανήμπορο τζίτζικα. Εφριξα. «Εντάξει» είπα. «Θα καθαρίσω για πάρτη μου!» τσια τη βδομάδα, όλες τις είχε πάρει. Λες και δεν έφτανε που καβαλούσε και μοτοσικλέτα και άλογο, που έπαιζε και κιθάρα και μπιλιάρδο, που έσκιζε με το γουιντσέρφινγκ τα κύματα και με το βροντερό γέλιο του τη γαλήνη της νύχτας... Δεν είχε, συν τοις άλλοις, ζητήσει το παραμικρό ποτέ του από κανέναν τους. Οι άνθρωποι σχετίζονται υφαίνοντας πλέγματα αλληλοεξυπηρετήσεων, αλληλοϋποχρεώσεων και συνενοχών. Συνεταιρίζονται, συμπεθερεύουν, κάνουν πλάτες και τα στραβά μάτια ο ένας για τον άλλον. Ο Λορέντζος μια ζωή πορευόταν σαν να μην είχε τίποτε να αποδείξει και τίποτε να λάβει. Συγχωρείται κάτι τέτοιο; «Ο Τεμπέλης δεν αποτελεί θύμα της κρίσης» αποφάνθηκε ο Μπούας. «Μονάχος του έφαγε το κεφάλι του. Οπως έστρωσε ας κοιμηθεί». «Το καλοκαίρι, άλλω-

ρει ο ύπνος όχι στην ξύλινη καρέκλα, μα στο γρασίδι δίπλα στο ποτάμι. Χαμήλωσα τα μάτια, ντράπηκα, και άρχισα να του μιλάω για την «εκστρατεία της αγάπης» με τον πιο διακριτικό – δηλαδή τεθλασμένο – τρόπο. Περί αλληλεγγύης φλυαρούσα και περί κρίσης. Περί κοινωνικής συνοχής, δημόσιου χώρου, συλλογικότητας των πολιτών... Αμπαλάριζα την πράξη με θεωρίες γιατί έτρεμα μην τον προσβάλω. «Ωραία τα λες, μα εγώ τι σχέση έχω;» με ρώτησε με ένα ύφος τόσο αφελές, ώστε σχεδόν με έπεισε ότι δεν καταλάβαινε γρυ. Εσπρωξε τα λεφτά προς το μέρος μου. «Δέξου τα, σε παρακαλώ, Λορέντζο, τα μαζέψαμε φράγκο φράγκο» τα ξανάσ πρωξα. «Μπράβο σας! Δεν τα έχω, όμως, ανάγκη, τι να κάνουμε;». «Και πώς θα βγάλεις τις γιορτές;» τον ρώτησα ευθέως. «Ποιες γιορτές;

Τις δικές σας; Εγώ έχω τις δικές μου γιορτές. Και το δικό μου ημερολόγιο. Και τον δικό μου Θεό, ο οποίος δεν χαμπαριάζει από κρίσεις» με αποστόμωσε δίχως να δείχνει στο ελάχιστο θιγμένος. «Δέξου τα για χατίρι μου» τον εκλιπάρησα. «Μην με εκθέσεις στους άλλους!». Με κοίταξε με εκείνο το χαδιάρικο βλέμμα που μου έριχνε όταν ήμουν πιτσιρίκι και με πήγαινε καμιά φορά με τη μηχανή του στο σχολείο, κοντογείτονες γαρ, δυο πόρτες: «Αν είναι να σε εκθέσω, άντε, να τα πάρω» κατένευσε. «Υπό έναν όρο: Θα μου κρατήσεις το παλτό για να νιφτώ». Τον ακολούθησα στην τουαλέτα. Στάθηκε μπροστά στον νιπτήρα, ξεκούμπωσε το πουκάμισο ως τον αφαλό και άρχισε να πετάει στο πρόσωπο, στον λαιμό και στο στήθος του χούφτες το παγωμένο νερό. Το χρόνιο πρήξιμο από το αλκοόλ αυτοστιγμεί υποχώρησε. Οι ρυτίδες σβηστήκανε. Ακόμη και το βαθύ σημάδι στη βάση της μύτης του – ενθύμιο τροχαίου – εξαφανίστηκε. Παρατηρούσα τη μεταμόρφωσή του μέσα από τον βρώμικο καθρέφτη. Μα όταν γύρισε και τέντωσε το χέρι για να του φορέσω το παλτό, ένιωσα ιπποκόμος ενός εκτυφλωτικού ξωτικού που δεν είχε – πώς να έχει; – πάρε-δώσε με τον κόσμο μας. «Φέρε τα κατοστάρικα» είπε. Τσαλακωμένα τα έχωσε στην τσέπη του και γλίστρησε προς την έξοδο του καφενείου. Είχα επιστρέψει στους δικούς μου, είχαμε φτάσει ήδη στον αριθμό 45 του καταλόγου, όταν μας ζύγωσε ο καφετζής. Στο αριστερό κρατούσε έναν δίσκο με δώδεκα ποτήρια και στο δεξί ένα μπουκάλι με γαλλική, κιτρινισμένη ετικέτα. «Τέτοιο κονιάκ δεν υπάρχει δεύτερο στην Ελλάδα!» μας ανήγγειλε. «Εμένα μου έχει περισσέψει από το 1964, από την κηδεία της μητέρας του Πατριάρχου Αντιοχείας και συχωριανού μας! Σας το κερνάει ο Λορέντζος για να το πιείτε στην υγειά του ή στη μνήμη του! Ετσι μου παρήγγειλε!». «Μερικοί άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ» σχολίασε το Γαλιφάκι στυφά. Και απαξίωσε να φέρει το νέκταρ στα χείλη του. v 01.12

BHMAMEN

Zeitgeist

review Λίγο πριν το τρέχον αδιανόητο έτος φτάσει στο τέλος του καταρτίσαμε μια εναλλακτική, ιδιοσυγκρασιακή και ασυνήθιστη λίστα προσώπων, ιδεών και πραγμάτων με όλα εκείνα που έκαναν τη ζωή μας σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα, πιθανόν καλύτερη και ασφαλώς πιο διασκεδαστική. Ακολουθούν 50 καλοί λόγοι να θυμόμαστε το 2011 και πέντε αναπάντεχοι για τους οποίους ανυπομονούμε να έρθει το 2012.

Από τους Μαριλένα Αστραπέλλου, Γιάννη Ζουμπουλάκη, Δημήτρη Θεοδωρόπουλο, Μάρκο Καρασαρίνη, Ηλία Νικολαΐδη, Βάιο Παπανάγνου, Δέσποινα Παυλάκη, Θοδωρή Σκριβάνο, Στυλοβάτη, Μαργαρίτα Σφέτσα, Θανάση Τολούδη, Λίνα Ψάιλα, Ελένη Ψυχούλη 01.12

91 | V

V | 92

THOMAS WHITESIDE/CONTOUR/IML

Ο Κούπερ έχει κάτι από τον Κόστνερ στην παλιά καλή εποχή του και το μόνο που εύχεσαι είναι να μη στραβοπατήσει στην καριέρα του όπως συνέβη με τον δεύτερο 01.12

ΕΧΕΙ ΑΡΚΕΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ που ένας ομορφάντρας όπως ο Μπρά- ντευξη που έδωσε το 2010 στη Γαλλία (μιλώντας

ντλεϊ Κούπερ αποφάσισε ότι η μοίρα του ήταν να γίνει ηθοποιός όταν είδε στην τηλεόραση έναν από τους πιο άσχημους εμφανισιακά ήρωες στην ιστορία του κινηματογράφου. Και όμως, σύμφωνα με τον ίδιο τον Κούπερ, ο οποίος μετά την επιτυχία του «Hangover 2» (2011) δείχνει ιδιαίτερα παραγωγικός (μέσα στο 2012 τον περιμένουμε στις ταινίες «The Words», «Outrun», «The Silver Linings Playbook» και «The Place Beyond the Pines»), ο ήρωας που ενδεχομένως να τον ενέπνευσε περισσότερο από κάθε άλλον να ασχοληθεί με την υποκριτική ήταν ο Τζον Μέρικ, γνωστός κυρίως ως «Ο άνθρωπος ελέφαντας» στην ομότιτλη ταινία του Ντέιβιντ Λιντς. Η ερμηνεία του Τζον Χερτ, ο οποίος υποδύθηκε τον άτυχο Μέρικ που στα τέλη του 19ου αιώνα έγινε «έκθεμα» εξαιτίας της εκ γενετής εφιαλτικής παραμόρφωσης του προσώπου και του σώματός του (η μητέρα του είχε πατηθεί από ελέφαντα όταν ήταν έγκυος), υπήρξε μία από

μάλιστα φαρσί γαλλικά), όταν ήταν μικρός πολύς κόσμος τον περνούσε για κορίτσι, «ίσως επειδή η μαμά άφηνε τα μαλλιά μου πολύ μακριά και μου τα χτένιζε με γυναικείο τρόπο». Κάποτε μάλιστα μια σερβιτόρα τον ρώτησε: «Εσείς, δεσποινίς, τι θα πάρετε;». Προφανώς δεν το ξέχασε ποτέ αφού το αναφέρει ακόμη. Τα προσόντα του Μπράντλεϊ Κούπερ (εσωτερικά αλλά κυρίως εξωτερικά) αξιοποιήθηκαν πρωτίστως στη σειρά «Sex and the city», που ουσιαστικά σηματοδοτεί το ντεμπούτο του στα οπτικοακουστικά μέσα (έπαιξε στο τέταρτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν με τίτλο «Σκοτώνουν τους εργένηδες, έτσι δεν είναι;» που βγήκε στον αέρα τον Ιούνιο του 1999). Η τηλεόραση επρόκειτο να μείνει για αρκετό χρονικό διάστημα στις προτεραιότητές του και η σειρά «The $treet», που τοποθετείται στον αδηφάγο κόσμο των χρηματιστηρίων, του έδωσε

Cool όπως Cooper

GETTY/IDEAL IMAGE, X17/VISUALPHOTOS

Γιατί ο ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΚΟΥΠΕΡ δεν είναι μόνο ένας λαμπερός πρωταγωνιστής του Χόλιγουντ που μαγνητίζει βλέμματα και φλας: Είναι ένας άντρας που πατάει γερά στη γη και τα καταφέρνει υπέροχα. Από τον Γιάννη Ζουμπουλάκη

τις σημαντικότερες σελίδες για την καριέρα του Μπράντλεϊ Κούπερ. Επέλεξε τον ήρωα του Μέρικ για τη σπουδαστική εργασία του στο Actors Studio (απ’ όπου πέρασε μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζταουν το 1997) και αργότερα έβγαλε το απωθημένο του υποδυόμενος επαγγελματικά πλέον τον ίδιο ήρωα σε θεατρικές παραστάσεις off-Μπρόντγουεϊ και στο Λονδίνο. Η προσήλωση του Μπράντλεϊ Κούπερ σε έναν ήρωα όπως ο Τζον Μέρικ δηλώνει πρώτα απ’ όλα πόσο σοβαρά αντιμετωπίζει το επάγγελμά του. Ενδεχομένως «ανάλαφροι» ρόλοι όπως του Φιλ στις δύο ταινίες «Hangover» να μην έχουν και τόση σχέση με αυτά που θέλει στην πραγματικότητα να κάνει και που όλα δείχνουν ότι θα του δοθεί η ευκαιρία κάποια στιγμή στο μέλλον να τα κάνει. Βέβαια μια καλή κωμωδία ποτέ δεν έβλαψε κανέναν και, για να λέμε την αλήθεια, ο Κούπερ θα πρέπει να ευγνωμονεί αυτούς που τον επέλεξαν ως Φιλ γιατί χάρη σε αυτόν τον ρόλο βρίσκεται σήμερα στο σημείο όπου βρίσκεται. Το οποίο σημείο είναι ένα από τα δύο πράγματα που ο Κούπερ είχε ως στόχους στο μυαλό του όταν ήταν ακόμη πιτσιρικάς και μεγάλωνε στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβανίας (γεννήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1975). Ο μικρός Μπραντ ονειρευόταν να γίνει είτε ηθοποιός είτε... σεφ. Το πρώτο το καταλαβαίνουμε. Το δεύτερο οφείλεται σε δύο λόγους: πρώτον, του αρέσει να μαγειρεύει και, δεύτερον, του αρέσει να τρώει. Από πολύ νωρίς μία από τις αγαπημένες ενασχολήσεις του μικρού Μπραντ ήταν να παρακολουθεί την ιταλικής κατα- 02 ΖΟΥΙ ΝΤΕΣΑΝΕΛ ΕΛ Η ΖΟΥΙ ΝΤΕΣΑΝΕΛ ΕΙΝΑΙ ΝΑΙ ΜΙΑ γωγής γιαγιά του να μαγειρεύει ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ραβιόλι, πάστα και καβατέλι. Ο ΤΟ ΛΕΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ Ωστόσο τα όμορφα χαρακτηρι- ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΜΟ. στικά του φαίνεται ότι υπερίσχυ- ΟΜΟΡΦΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΞΙ – Η σαν των ικανοτήτων του στη μα- ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΣΕΞΙ VE ΣΚΑΡΛΕΤ ΤΖΟΧΑΝΣΟΝ, ΟΙ PRIVE γειρική, με την οποία όμως εξακο- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ ΤΗΣ ΓΟΥΡΑ λουθεί να ασχολείται – και μάλιστα ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ παθιασμένα. Επίσης εξακολουθεί ΟΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟ 2011. ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ να τρώει παθιασμένα, εκτός και αν ΦΡΕΣΚΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΑΧΡΙΝΗ. ΕΙΝΑΙ για τις ανάγκες κάποιου ρόλου θα ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ. ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ. ΟΥΔΑ. ΓΑΖΕΙ πρέπει να κάνει αυστηρή δίαιτα ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ Υ«ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ» ΣΕ ΣΥκαι γυμναστική, όπως συνέβη για ΣΚΕΥΑΣΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΧΟΛΙΟΛΙτην περιπέτεια «The A Team». ΓΟΥΝΤ. ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟ Ο ΑΡΟ. Οχι ότι το όμορφο παρουσιαστικό ΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ. του δεν του προκάλεσε και κάποια ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ «ΘΕΑ» ΛΟΙ– Δ.Θ. ΠΟΝ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΚΛΑ. θεματάκια. Σύμφωνα με μια συνέ01.12

τη δυνατότητα να αναπτύξει περισσότερο τις δραματικές πτυχές της γκάμας του, οι οποίες όμως δεν έχουν αξιοποιηθεί προς το παρόν στον κινηματογράφο, διότι η «Απόλυτη ευφυΐα», στην οποία πρωταγωνίστησε δίπλα στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ήταν μια έξυπνη ιδέα που υλοποιήθηκε απογοητευτικά. Αν μου ζητούσαν έναν χαρακτηρισμό για τον Μπράντλεϊ Κούπερ, θα έλεγα ότι είναι «ο Κέβιν Κόστνερ του millennium αλλά με χιούμορ». Νομίζω ότι ο Κούπερ έχει όντως κάτι από τον Κόστνερ στην παλιά καλή εποχή του («Αδιέξοδο», «JFK», «Ρομπέν των Δασών») και το μόνο που εύχεσαι είναι να μη στραβοπατήσει στην καριέρα του όπως συνέβη με τον δεύτερο. Η βασική διαφορά τους είναι, νομίζω, το χιούμορ. Ο Κόστνερ δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει κωμωδία και ως προσωπικότητα είναι ξενέρωτος. Αντιθέτως, ο Κούπερ έχει χιούμορ εντός όσο και εκτός οθόνης. Ενα παράδειγμα: τον ρώτησαν κάποτε ποια από τις ηθοποιούς με τις οποίες έχει δουλέψει του έχει δώσει το καλύτερο φιλί. Κι εκείνος προτίμησε να αναφέρει τον Μάικλ Ιαν Μπλακ, με τον οποίο μοιράστηκε ένα φιλάκι στη νεανική κωμωδία «Wet Hot American Summer» (δεν προβλήθηκε ποτέ στις ελληνικές αίθουσες). Βρήκα ευφυή τον «ελιγμό» του και χαίρομαι πραγματικά όταν ηθοποιοί της βιομηχανίας του Χόλιγουντ ξεφεύγουν κάπως από τον εφιάλτη της πολιτικής ορθότητας που τους ταλαιπωρεί – κι ας μην το ομολογήσουν ποτέ.

03 ΡΑΪΑΝ ΓΚΟΣΛΙΝΓΚ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2012, ΜΕ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑ ΠΑΡΑΛΗΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΩΣ ΝΤΙΝ ΣΤΟ «BLUE VALENTINE» ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΛΙΑΚΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΛ ΣΤΟ «CRAZY, STUPID LOVE», ΕΝΩ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΟΠΙΑΡΟΥΝ ΤΟ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ «DRIVE» ΚΑΙ ΤΑ POWER GAMES ΤΟΥ ΣΤΙΒΕΝ ΣΤΟ «ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ», Ο ΓΚΟΣΛΙΝΓΚ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΚΑΘΗΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΣΑΛΟΝΙ ΤΟΥ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ. Ο ΙΔΙΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΛΥΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ· ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΑ ΜΕΝΤΕΣ. - Η.Ν.

93 | V

Πολύ πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας από τα μεγάλα ονόματα των ναζί, όπως οι Γκέρινγκ και Γκέμπελς, αποδεικνύεται ο ΡούΓιατί το βιβλίο του Ερικ Λάρσον, εκτός από ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα, είναι και ντολφ Ντίελς, αρχηγός της Γκετο καλύτερο ταξίδι στο παρελθόν που επιχειρήσαμε. Από τον Μάρκο Καρασαρίνη στάπο. «Για μένα ο Ντίελς είναι ο πιο ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ σε μια συναρπαστικός χαρακτήρας του χώρα που γνωρίζετε, ας πούμε βιβλίου και η περίπτωσή του αποαπό τα φοιτητικά σας χρόνια, ως τέλεσε έκπληξη. Είχα την εντύφιλόξενη και πολιτισμένη. Στην πωση ότι οι Χίμλερ, Χάιντριχ και επιστροφή σας αρχικά όλα μοιάσία είχαν την εξουσία της Γκεστάζουν ιδανικά: ο τόπος βγαίνει από πο εξαρχής. Προέκυψε όμως ο μια τεράστια οικονομική και πολιΝτίελς, ένας ωραίος, περιπετειώτική κρίση, οι τιμές είναι χαμηλές, δης χαρακτήρας, ο οποίος μετά η νυχτερινή ζωή έντονη και τα αξιτον πόλεμο κατέθεσε ως μάρτυοθέατα ελκυστικά. Στην πορεία ρας κατηγορίας κατά των ναζί. Το ανακαλύπτετε κάποιες λίγο πιο γεγονός ότι είχε ερωτική σχέση με σκοτεινές λεπτομέρειες – ρατσιτη Μάρθα Ντοντ ήταν εξίσου Ο ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΝΤΟΝΤ στικές επιγραφές σε καταστήμαεντυπωσιακό. Ηταν ένας από τους βασικότερους παράγοντες που με έκαναν να θελήσω να χρησιμοποιήσω τις αναμνήσεις της οικογένειας για να γράψω για τις απαρχές της διακυβέρνησης των ναζί. Και, ας μου επιτραπεί να πω, η περίπτωση αυτή αποκαλύπτει ένα μέρος της γοητείας του nonfiction: αν έγραφα ένα μυθιστόρημα στο οποίο η κόρη του αμερικανού πρέσβη κοιμόταν με τον αρχηγό της Γκεστάπο δεν θα με πίστευε κανείς!». H ανακολουθία μεταξύ πραγματικότητας και πρόσληψης είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του βιβλίου. Ενώ η καθημερινή ζωή εποιΗ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΒΡΑΔΕΝΜΒΟΥΡΓΟΥ κιζόταν από σβάστικες, η ρουτίνα συνεχιζόταν απρόσκοπτα. τα ή πρόσωπα που σας παρακολου«Είναι όντως από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία των πρώτων χρόνων θούν διακριτικά. Οταν παρευρίτου ναζισμού: το πόσο “φυσιολογικά” έμοιαζαν όλα, αρκεί να μην πρόσκεστε στον πρώτο δημόσιο ξυλοσεχες τι συνέβαινε στο παρασκήνιο. Για τους επισκέπτες ήταν πολύ δαρμό υπό την ανοχή πλήθους εύκολο να ταξιδέψουν στο Βερολίνο, να καταλύσουν σε ένα ωραίο ξεκόσμου, αντιλαμβάνεστε τελικά νοδοχείο, να περιδιαβάζουν στα αξιοθέατα και να φεύγουν με την αίότι τα φαινόμενα απατούν: δεν πρόκειται για απλές λεπτομέρειες, βρί- σθηση ότι όλα πήγαιναν ρολόι. Και το Τιεργκάρτεν ήταν καλό παράσκεστε στον ίδιο τον λεκέ της Ευρώπης: τη ναζιστική Γερμανία. Ο δειγμα: παιδιά γελούσαν, σκυλιά γάβγιζαν, ευγενικές κυρίες κάθονταν αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ερικ Λάρσον βρέθηκε στα παγκάκια. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη βίας την ίδια στιγμή που στο Βερολίνο πρόσφατα. Ανακαλύπτοντας τα ημερολόγια του Γουίλιαμ εκτός της οπτικής γωνίας του παρατηρητή ο Χίτλερ ετοιμαζόταν για Ντοντ, καθηγητή Ιστορίας και πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Γ’ Ράιχ από πόλεμο και οι εβραίοι απομονώνονταν από την κοινωνία». το 1933 ως το 1937, και της «ζωηρής» κόρης του, Μάρθας, έγραψε με Παρουσιάζετε τον Γουίλιαμ Ντοντ ως έναν έντιμο άνθρωπο σε βάση αυτά το «Στον κήπο με τα θηρία» (εκδόσεις Μεταίχμιο), το καλύ- ακραίες συνθήκες. Πιστεύετε ότι, αν και δεν ήταν διπλωμάτης καριέτερο ταξίδι στο παρελθόν για το 2011. ρας, κατάφερε να σταθεί αξιοπρεπώς; Μελετώντας τα ημερολόγια των μελών της οικογένειας του πρεσβευ«Νομίζω ότι τα κατάφερε καλύτερα από οποιονδήποτε παραδοσιακό τή Ντοντ νιώσατε σαν να μεταφέρεστε στο ναζιστικό Βερολίνο; διπλωμάτη. Ο Ρούζβελτ ήθελε ο Ντοντ να λειτουργήσει ως υπόδειγμα «Οπωσδήποτε. Ειδικά με το ημερολόγιο του ίδιου του πρεσβευτή, το των φιλελεύθερων αμερικανικών αξιών και εκείνος εκπλήρωσε αυτόν οποίο κατέγραφε τα γεγονότα μέρα με τη μέρα την κρίσιμη πρώτη χρο- τον ρόλο. Αμέσως μετά την επινιά, από τον Ιούλιο του 1933 ως τον Αύγουστο του 1934. Το ενδιαφέρον στροφή του μάλιστα ξεκίνησε είναι ότι μέχρι να συμβεί κάποιο καινούργιο σκοτεινό γεγονός όλα ολόκληρη εκστρατεία στις ΗΠΑ έμοιαζαν εντελώς κανονικά και καθημερινά. Τα απομνημονεύματα της κατά του Χίτλερ, σε μια εποχή που Μάρθας, της κόρης του, δεν έδιναν αυτή την αίσθηση ενός αυξανόμε- το αμερικανικό κοινό δεν ήθελε νου σκότους, δείχνουν όμως πολύ περιγραφικά τον χαρακτήρα των καν να σκεφθεί την προοπτική διάφορων ανώτερων ναζί στελεχών που συναντούσαν οι Ντοντ, τα πάρ- εμπλοκής σε πόλεμο. Επιπλέον οι τι και τα συμπόσια στα οποία παρευρίσκονταν». ναζί τον μισούσαν βαθιά – για να Ο τίτλος είναι ένα λεκτικό παιχνίδι με το Τιεργκάρτεν, το πάρκο του συμβαίνει αυτό, μάλλον κάτι έκαΒερολίνου, το οποίο μεταφράζεται ως «ζωολογικός κήπος». νε σωστά». «Οταν επισκέφθηκα την πόλη αντιλήφθηκα ότι όλα τα σημαντικά κτίρια – η αμερικανική πρεσβεία, το γενικό προξενείο, το Ράιχσταγκ, το αρχηγείο της Γκεστάπο – βρίσκονταν πολύ κοντά μεταξύ τους. Και όλα ήταν διατεταγμένα γύρω από το Τιεργκάρτεν. Ετσι η ιδέα να χρησιμοποιήσω το όνομά του στον τίτλο για να δείξω ότι οι Ντοντ είχαν βρεθεί ανάμεσα σε ανθρώπινα θηρία προέκυψε φυσιολογικά».

V | 94

01.12

GETTY/IDEAL IMAGE, AP PHOTOS

Μια βόλτα στον κήπο με τα θηρία 04

Η Ατλαντίδα δεν χάθηκε! Γιατί ένα από τα καλύτερα βιβλιοπωλεία παγκοσμίως, σύμφωνα με σχετική λίστα του «Guardian», βρίσκεται, ευτυχώς, ακόμη κοντά μας. Από τον Ηλία Νικολαϊδη Το Atlantis στην Οία της Σαντορίνης έφτασε φέτος στο χείλος της οικονομικής καταστροφής και διασώθηκε χάρη σε μια online καμπάνια που συσπείρωσε τους φίλους του παγκοσμίως και εξασφάλισε 40.000 δολάρια. Ακολουθεί μια σύντομη συζήτηση με τον Κρις Μπλούμφιλντ, έναν εκ των ιδιοκτητών του βιβλιοπωλείου. Πότε πρωτοβρεθήκατε στη Σαντορίνη; Πώς προέκυψε η ιδέα για να φτιάξετε το Atlantis; «Η ιδέα του βιβλιοπωλείου ήρθε καθώς ο Κρεγκ και ο Ολιβερ ήταν σε διακοπές. Είχαν περάσει έναν χρόνο

στο εξωτερικό και καθώς έκαναν island hopping έφτασαν στη Σαντορίνη ακριβώς όταν τελείωναν τα βιβλία τους. Δεν βρήκαν κάποιο κανονικό βιβλιοπωλείο και αποφάσισαν ότι ήταν κάτι που το νησί χρειαζόταν. Η πρώτη φορά που φτάσαμε στη Σαντορίνη για να ανοίξουμε το βιβλιοπωλείο ήταν στις 4 Ιανουαρίου 2004. Ηταν τα γενέθλια του Κρεγκ. Εγώ έφτασα μια εβδομάδα αργότερα. Οταν έφτασα, ο Κρεγκ, ο Γουίλ και ο Τιμ με πήγαν σε ένα σημείο κατά μήκος της καλντέρας για να δω το ηλιοβασίλεμα. Δεν έβρισκα λέξεις να το περιγράψω, καθήσαμε σιωπηλοί μπροστά στο θαύμα». Πότε συνειδητοποιήσατε ότι το βιβλιοπωλείο αντιμετώπιζε πρόβλημα επιβίωσης; Πώς καταλήξατε στην online καμπάνια;

«Το γνωρίζαμε πριν από δύο χρόνια πως τα πράγματα θα ήταν οριακά αν η παγκόσμια κρίση συνεχιζόταν. Οι πτήσεις γίνονταν ολοένα πιο ακριβές και οι αεροπορικές εταιρείες χρέωναν περισσότερο τις βαριές τσάντες. Ετσι, αν και οι τουρίστες εξακολουθούσαν να φτάνουν στο νησί, δεν αγόραζαν τόσο όσο στο παρελθόν. Σκεφτήκαμε να κλείσουμε, έπειτα συνειδητοποιήσαμε πως ούτε για αυτό είχαμε αρκετά χρήματα. Ετσι σκεφτήκαμε να διερευνήσουμε την πιθανότητα βοήθειας από την κοινότητά μας, που αποτελείται από ανθρώπους από όλον τον κόσμο. Μια online καμπάνια έμοιαζε η καλύτερη λύση, καθώς ήταν ο πιο εύκολος τρόπος να επικοινωνήσουμε με όλους γρήγορα και αποτελεσματικά». Ηταν η φετινή μια καλή σεζόν για τους βιβλιόφιλους της Σαντορίνης; «Θα μπορούσα να πω ότι το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν καλύτερο από το αμέσως προηγούμενο. Ισορροπούμε λίγο το στοκ μας, φέρνουμε μερικά ακόμη βιβλία από διάφορους μικρούς εκδότες, βιβλία που μοιάζουν με έργα τέχνης, ούτως ώστε οι ταξιδιώτες να μην χρειάζεται να περιμένουν ώσπου να τα βρουν και να τα αγοράσουν στην πατρίδα τους. Επιπλέον, ασχολούμαστε με τον μικρό εκδοτικό οίκο μας, την Paravion Press, χάρη στον οποίο οι πελάτες μας μπορούν να βρουν ένα χειροποίητο αντίτυπο διηγημάτων στο Atlantis που δεν θα βρουν στο Amazon».

RADIOACTIVITY

Η ΜΑΡΙ ΚΙΟΥΡΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΝΟΜΠΕΛ ΚΑΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ ΔΥΟ ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΜΠΕΛ ΣΕ ΔΥΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΕΔΙΑ, ΤΗ ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «RADIOACTIVE: MARIE & PIERRE CURIE – A TALE OF LOVE AND FALLOUT» (ΕΚΔ. HARPER COLLINS) ΤΗΣ ΛΟΡΕΝ ΡΕΝΤΝΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΘΑΥΜΑΣΙΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ. ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΕΠΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΖΗΤΗΜΑΤΑ, ΟΠΩΣ Η ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ, ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ. –ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Βραβείο ρεαλιστικού μυθιστορήματος

Καλύτερο εκδοτικό timing

Καλύτερο αντίδοτο κατά της απαισιοδοξίας

Καλύτερος εξομολόγος της χρονιάς

«Ελευθερία», του Τζόναθαν Φράνζεν (εκδ. Ωκεανίδα) Μπορεί οι σύγχρονοί του να έλκονται από τα πειραματικά, τα μεταμοντέρνα και τα υπερβατικά, ο Φράνζεν όμως επιμένει να αποδεικνύει (έστω και με μια μυθοπλασία ανά δεκαετία) ότι το ρεαλιστικό μυθιστόρημα είναι το ταιριαστό όχημα της εποχής μας.

«Steve Jobs», του Γουόλτερ Αϊζακσον (εκδ. Ψυχογιός) Είσαι ένας από τους σημαντικότερους βιογράφους παγκοσμίως, έχεις το inside information, έχεις ανακοινώσει ημερομηνία κυκλοφορίας και μόλις 20 ημέρες προτού δημοσιευτεί το έργο σου το υποκείμενό του αγιοποιείται. Τι καλύτερο να ζητήσεις;

«Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων», του Ζαν-Μισέλ Γκενασιά (εκδ. Πόλις) Η προδοσία του υπαρκτού σοσιαλισμού και η προδοσία του έρωτα εξελίσσονται παράλληλα στο Παρίσι των αρχών της δεκαετίας του ’60 – και ποτέ ένα τόσο πλήρες πακέτο προδοσίας δεν υπήρξε τόσο αισιόδοξο.

«Εξομολογήσεις ενός νέου μυθιστοριογράφου», του Ουμπέρτο Εκο (εκδ. Πατάκη) Τα μυστικά και τα εσώψυχα της τέχνης της αφήγησης σε μια απολαυστική σειρά διαλέξεων του συγγραφέα και ακαδημαϊκού καθηγητή Ουμπέρτο Εκο για το πώς δει μυθιστορίαν συγγράφειν. – Μ.Κ.

01.12

95 | V

Ο οικονομολόγος ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ διατύπωσε το 2011 κάποιες ενδιαφέρουσες απόψεις για την οικονομική κρίση και για τις αξίες που (δεν) διδάσκουν οι έλληνες γονείς στα παιδιά τους. Από τον Ηλία Νικολαΐδη

νατό τρόπο, μα αφού αποφάσισαν το πώς θα αντιδράσουν δεν άφησαν και μεγάλωσα με τον πατέρα μου κανέναν να αμφισβητήσει την απόλυτη αφοσίωσή τους. (σ.σ.: τον σημερινό υπουργό Δικαι- – Στην Αμερική, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ο διάλογος πεοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου) ρί κρίσης έχει ιδεολογικό πρίσμα, για παράδειγμα οι Ρεπουμπλικαι με τη θεία μου, καθώς κανοί που αντιδρούν στις χαλαρές επιλογές της ομοσπονδιη μητέρα μου πέθανε ακής τράπεζας. Στην Ευρώπη αυτό συμβαίνει, όχι σε ιδεολοόταν ήμουν πολύ μικρός. Σπούδασα στη Νομική Αθηνών, συνέχισα τις σπουδές με ένα μεταπτυχιακό στο Columbia University που συνδύαζε τη νομική επιστήμη με τα οικονομικά και ολοκλήρωσα το διδακτορικό μου στη London Business School με αμιγώς οικονομικό προσανατολισμό. Hθελα κάτι περισσότερο εφαρμοσμένο από τη Nομική, μου άρεσε η οικονομετρία, εργάστηκα για κάποιο διάστημα στο Τμήμα Χρηματοπιστωτικής Ερευνας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και έπειτα αφοσιώθηκα στην ακαδημαϊκή ζωή. – Ηταν εξαιρετικά ενδιαφέρον να είσαι οικονομολόγος και να βρίσκεσαι στην Αμερική το τρομακτικό φθινόπωρο του 2008. Θυμάμαι ότι ο κόσμος δεν ήξερε τι θα του ξημερώσει. Αν και οι Αμερικανοί γενικά δεν έχουν την κακή συνήθεια που έχουμε στην Ελλάδα να κοιτάζουμε συνέχεια τι θα πει η τηλεόραση, εκείνον τον καιρό όλοι το έκαναν. Ο κόσμος ήταν πραγματικά φοβισμένος. Θυμάμαι επίσης ότι φάνηκε το πώς λειτουργεί το αμερικανικό πολιτικό σύστημα σε μια περίοδο όπως αυτή της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης μετά το κραχ του ’29: Παρά τις αντιδράσεις και τα αντικρουόμενα συμφέροντα, υπήρχε ένας πολύ ισχυρός θεσμός, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα, υπό τον Μπερνάνκι, που επενέβη με πάρα πολύ αποφασιστικό τρόπο μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers και της AIG. Σταδιακά δόθηκε πάλι εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στις αγορές. Σε αντιδιαστολή με την Ευρώπη, το σύστημα αντέδρασε αποφασιστικά. Υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το αν αντέδρασαν με τον καλύτερο δυΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

V | 96

γικό επίπεδο, αλλά σε εθνικό: κάποιες χώρες φοβούνται να λάβουν αποφάσεις που θεωρούν ότι είναι απέναντι στα συμφέροντά τους και κάποιες άλλες όχι. – Οσο περνά ο καιρός χάνονται όπλα για την αντιμετώπιση της ευρωπαϊκής κρίσης. Οσο η κρίση ήταν περιορισμένη στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία, το EFSF θα μπορούσε να δώσει κάποια λύση. Οσο η κρίση επεκτείνεται στην Ισπανία και στην Πορτογαλία και δεν διαφαίνεται λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τα όπλα λιγοστεύουν, τα ευρωπαϊκά κράτη εξαναγκάζονται να ακολουθούν τις αγορές αντί να προηγούνται. Υπάρχουν καλές και κακές πολιτικές, όμως ακόμη χειρότερες είναι οι μη αποφασιστικές πολιτικές. Ολο αυτό λειτουργεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία όσο περνά ο καιρός. – Στην Ελλάδα το πρόβλημα ξεκινάει από το κράτος: είναι δυσανάλογα μεγάλο και ταυτοχρόνως δυσανάλογα αναποτελεσματικό. Ακόμη και στους τομείς όπου δεν δραστηριοποιείται άμεσα, επιφέρει στρεβλώσεις στο σκηνικό. Αυτό το σύστημα, ανεξαρτήτως του τι θα συνέβαινε στις ΗΠΑ ή στην ευρωζώνη, ήταν σε κάθε περίπτωση μη βιώσιμο και δεν θα μπορούσε να διαιωνίζεται. Ακόμη και τις χρονιές που η Ελλάδα εμφανιζόταν να πηγαίνει καλά και ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν σε καλά επίπεδα, τα ελλείμματα δεν μειώνονταν, όπως θα περίμενε κάποιος. Ακόμη και σήμερα, δηλαδή, δεν έχουμε πλήρη εικόνα του προβλήματος σε απόλυτους αριθμούς. – Στην Ελλάδα επιδιδόμαστε κατά κόρον στο blame game, κατηγορούμε συνεχώς κάποιον άλλον για την κατάστασή μας. Σε έρευνα που έγινε παγκοσμίως για τις αξίες τις οποίες οι γονείς δηλώνουν ότι διδάσκουν στα παιδιά τους, οι Ελληνες κατατάχθηκαν τελευταίοι για τις αξίες «ανοχή» και «σεβασμός». Καμιά φορά, μοιάζουμε με σκυλί που κυνηγάει την ουρά του. Ο ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ είναι δικηγόρος Αθηνών, καθηγητής Οικονομικών στο αμερικανικό Κολέγιο Dartmouth και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Harvard.

01.12

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ

Η κρίση των αξιών

Το τέλος της πόζας Γιατί η κρίση ίσως μας γλιτώσει από φαινόμενα τραγικής επιδειξιμανίας και απελπιστικής κακογουστιάς. Πριν από λίγες ημέρες ένας διεθνής έλληνας ποδοσφαιριστής διηγιόταν μια εμπειρία του από την πατρίδα. Παίζοντας στο εξωτερικό και τηρώντας τα πρότυπα κάθε

ποδοσφαιριστή που σέβεται τον εαυτό του, όταν επέστρεφε στην πατρίδα, κυκλοφορούσε με το πολυτελές σπορ αυτοκίνητό του, το οποίο είχε φιμέ τζάμια για λόγους παλιού σταριλικίου. Μόλις 12 γύρισε για μια βόλτα στην Αθήνα, έβλεπε ανθρώπους να τον μουντζώνουν, να τον φτύνουν, να τον κοιτούν υποτιμητικά. Οχι τον ίδιο – τα φιμέ τζάμια έκαναν τη δουλειά τους –, αλλά το αξίας πολλών μηδενικών αυτοκίνητό του. Ο κόσμος ασφαλώς και είχε άδικο. Κάθε ακριβό αυτοκίνητο δεν είναι απαραίτητα απόδειξη ενός λαμόγιου που μας έφερε στα πρόθυρα της καταστροφής. Αλλά το περιστατικό είναι ενδεικτικό συμπέρασμα ενός από τα θετικά της κρίσης: Η πόζα, με την έννοια της υπερβολής, της επίδειξης, της λογικής αγοράζω όχι για να χαρώ, αλλά για να ζηλέψει ο άλλος, πεθαίνει. Καιρός ήταν. Και από αισθητική άποψη, ίσως και να άργησε – Δ.Θ.

Ο ΜΕΓΑΣ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΗΣ Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έπαψε να μας εκπλήσσει. Το κανό. Το γυμναστήριο. Το βραχιόλι της ισορροπίας. Ο μαραθώνιος με μαύρη κολλητή φορεσιά. Τα ταξίδια. Το Καστελόριζο και η μοβ γραβάτα του πένθους. Το χαμόγελο της αισιοδοξίας. Το iPad. Ο σουρεαλισμός. Και η αποχώρηση. Ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν εξελέγη, είχε όρεξη να κάνει πράγματα. Ηταν ενεργητικός, έμοιαζε με έναν ασαφή τρόπο να ξέρει τι κάνει, να είναι η ιδανική ενσάρκωση μιας νέας, πιο λογικής πολιτικής έπειτα από χρόνια παρωχημένων πρακτικών, ραθυμίας και ξεχειλωμέ13 Πως τη μια μέρα καταργούσε το νων εννοιών. Η όρεξη, όμως, υπουργείο Ναυτιλίας και την επόμεδεν αρκεί. Οταν ζορίζουν τα πράγματα, χρειάζονται πολύ περισσότερα νη το άνοιγε, για να το καταργήσει ξανά όταν δεν είχε κέφια. Πως το από όρεξη, gadgets, καλές προθέδημοψήφισμα, ό,τι και να ήταν, σεις, Οpen Gov και νέα, άφθαρτα έμοιαζε τελικά με μια προσπάθεια πρόσωπα. Χρειάζεται πλάνo. Και αυδιάσωσης της υστεροφημίας του και τό ακόμη αναζητείται. σίγουρα όχι με λύση. Η υστεροφηΗ μνήμη, ειδικά αυτές τις εποχές που η πραγματικότητα αλλάζει ταχύ- μία, όλα τελικά ήταν για αυτή. Μόνο που, παρά τις προσπάθειες, ο Γιώρτατα, μπορεί να σε προδώσει. Να μη γος Παπανδρέου δεν ήταν τελικά ο θυμηθείς πως το καλοκαίρι, όταν η μεγάλος συνεχιστής της οικογένειας πλατεία Συντάγματος ήταν γεμάτη από αγανάκτηση, παραιτήθηκε τηλε- Παπανδρέου. Ηταν απλώς ο μέγας – Δ.Θ. φωνικά για να ανακαλέσει λίγο μετά. σουρεαλιστής του 2011.

Στο μάτι του κυκλώνα Η δημοσιονομική κατρακύλα έφερε ξανά την Ελλάδα στο επίκεντρο του παγκόσμιου lifestyle.

Το 2011 φορέθηκε πολύ η άποψη «τουλάχιστον τώρα με την κρίση ενημερωνόμαστε για ελληνικά θέματα από διεθνή μέσα». Και, πράγματι, τα διεθνή μέσα κάλυψαν όσο ποτέ άλλοτε τα ζητήματα της ελληνικής κατρακύλας που απειλεί το ευρώ. Ωστόσο, δεν στάθηκαν μονάχα εκεί. Η αρχή έγινε όταν οι «New York Times» παρουσίασαν τη Θεσσαλονίκη ως ένα από τα «41 μέρη να επισκεφθείτε το 2011». Η καλοκαιρινή έκδοση του χιλιοτραγουδισμένου, μα κάπως ρηχού περιοδικού «Monocle» περιελάμβανε αφιέρωμα στη νέα σκηνή της Ελλάδας. Εκεί παρουσιαζόταν ένα ετερόκλητο μωσαϊκό Ελλήνων – από τους εμπνευστές του New Hotel στο Σύνταγμα ως τους curators της Γκαλερί Kunsthalle στο Μεταξουργείο και τον Παύλο Γερουλάνο. Η πιο εντυπωσιακή ένδειξη της «ελληνικής» στροφής της καλής ζωής παραμένει ασφαλώς το τεύχος Ιουνίου-Ιουλίου της γαλλικής έκδοσης της μοδάτης «Vogue» που ήταν αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει σε μια τέτοια ισοπεδωτική επίθεση «καλής ενέργειας» πως και τα «σοβαρά» πονήματα αναφορικά με την ελληνική κρίση αντιμετωπίζουν το πρόβλημα με αντίστοιχα ρηχό τρόπο. Επομένως, είναι καλύτερο να ξεδίνουν στις γκαλερί και στα φορέματα – κανείς δεν ενοχλείται από λίγο ελληνικό παραμύθι ακόμη. Τουναντίον, έχει πλάκα. – Η.Ν.

No money! Οταν το 2009 παρουσιάστηκε το εναλλακτικό, ψηφιακό νόμισμα Bitcoin, έμοιαζε περισσότερο με φάρσα. Αν και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα ήδη υπέφερε, ακουγόταν αστείο πως τα νομισματοκοπεία θα πάψουν να ξεφουρνίζουν ζεστό χάρτινο χρήμα. Οπως, δηλαδή, ακούγεται και σήμερα που το Bitcoin τα πηγαίνει ορια01.12

κά καλύτερα. Ωστόσο, ορίστε μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία: Το Bitcoin δεν βασίζεται στην κεντρική διαχείρισή του τράπεζες αλλά καθορίζεται από αλγόριθμο, ενσωματωμένο στο πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα που έχουν εγκαταστημένο στον υπολογιστή τους όσοι το χρησιμοποιούν. Και είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα που είναι πιθανό να βρει τον δρόμο προς κάποιο ψηφιακό πορτοφόλι. – Η.Ν.

97 | V

16 Ο άτλας των αληθινών εμπειριών Το Internet, γιατί εγγυάται την επιστροφή στην πραγματικότητα, όχι από την οθόνη, αλλά διά ζώσης. Από τη Λίνα Ψάιλα «ΤΟ INTERNET ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ» διακήρυτταν παλαιότερα διάφο-

ροι τεχνοφοβικοί. Να όμως που σήμερα η κυρίαρχη online τάση που δεσπόζει είναι οι υπηρεσίες που προωθούν την κοινωνική συσπείρωση μέσω «ζωντανών εμπειριών»: ένα event στο Facebook θα οδηγήσει τα μέλη του να βρεθούν από κοντά, μια έκθεση στο κέντρο της Αθήνας για την οποία ακούσαμε στο Twitter θα «κόψει» περισσότερα εισιτήρια, ένα οργισμένο post δεν είναι αρκετό πλέον για να ικανοποιήσει το συναίσθημα των αγανακτισμένων που θέλουν να κάνουν την παρουσία τους αισθητή στους δρόμους. Σύμφωνα με τον βρετανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Σάιμον Τζένκινς «η νέα εποχή δεν είναι αντι-

ψηφιακή αλλά μεταψηφιακή, γιατί επεκτείνει τη χρήση του Διαδικτύου στην πραγματική μας ζωή». Λειτουργεί, με άλλα λόγια, όχι ως προορισμός αλλά ως ένας χάρτης για να βρούμε τον δρόμο μας προς τη ζωντανή εμπειρία. Γι’ αυτό άλλωστε οι ζωντανές συναυλίες δεν ακολούθησαν τον κατηφορικό δρόμο των πωλήσεων των δισκογραφικών εταιρειών. Ισως η οθόνη να ανακουφίζει για λίγο το αίσθημα της μοναξιάς _ όπως κάποτε η αλληλογραφία και το τηλέφωνο: ανοίγει όμως ένα παράθυρο στον έξω κόσμο, αντί να τον υποκαθιστά. Ακόμη και η μανία της φωτογραφικής καταγραφής και βιντεοσκόπησης των διακοπών μας, μιας συναυλίας, της κίνησης στον δρόμο ή μιας διαδήλωσης, αποδεικνύει ότι είμαστε εκεί έξω και ότι το Internet είναι το μέσο και όχι ο αυτοσκοπός. Και αυτό είναι μόνο θετικό.

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ Γιατί τα applications είναι οι πραγματικοί σταρ της ψηφιακης εποχής.

Πριν από λίγα χρόνια ένα κινητό τηλέφωνο ήταν «έξυπνο» αν μπορούσε να στείλει mail και διέθετε και ημερολόγιο. Σήμερα, ακόμη και τα λιγότερα «έξυπνα» συνδέονται μέσω WiFi στο Internet, επεξεργάζονται έγγραφα, κάνουν σχεδόν ό,τι και ο προσωπικός μας υπολογιστής. Και δεν σταματούν εκεί. Τα applications καθιστούν το κινητό τηλέφωνο γκάτζετ που θα έκανε οποιονδήποτε κινηματογραφικό κατάσκοπο να αλλάξει το ηλιοκαμένο χρώμα του από ζήλια. Οι ανεξάρτητοι developers έχουν βρει μια πλατφόρμα που αποδίδει άμεσα καρπούς, δεν απαιτεί μεγάλες επενδύσεις και έχει ως μόνο όριο τη φαντασία και την ικανότητά τους: Από αυτόματους μεταφραστές και αδηφάγα για ελεύθερο χρόνο παιχνίδια μέχρι «ζωντανές» ξεναγήσεις μέσω κάμερας και ανάλυση αστερισμών μέσω GPS, ο μπαχτσές έχει πολύ περισσότερα απ’ ό,τι μπορείτε να φανταστείτε. Το καλύτερο; Πολλά από αυτά είναι δωρεάν και προσφέρονται για διαφορετικά λειτουργικά συστήματα – δεν χρειάζεται να ξενυχτάμε με το δίλημμα iOS ή Android. –Θ.Τ.

V | 98

Χόλιγουντ, φάε τη σκόνη μας! To «Avatar» είναι η ταινία με τα μεγαλύτερα έσοδα στην ιστορία του σινεμά: σε μόλις 17 ημέρες, απέφερε έσοδα 1 δισ. δολαρίων. Πολύ καλά. Μόνο που το «Call of Duty: Modern Warfare 3», το βαρύ πυροβολικό της εταιρείας videogames Activision, έφτασε το ίδιο ποσό σε 16 ημέρες… Η εποχή του «Pong», με τις δύο λευκές παύλες, το μπαλάκι και το μαύρο background μοιάζει πολύ μακρινή. Τα σημερινά videogames έχουν φωτορεαλιστικά γραφικά, δεν απευθύνονται μόνο σε παιδιά, έχουν μπάτζετ για την ανάπτυξή τους που φτάνουν χολιγουντιανά επίπεδα. Επίσης, μας δίνουν την ευκαιρία να τα χαρούμε με όποιον θέλουμε: μόνοι μας σε single player, με τους φίλους μας, σε co-op mode, ή με όλον τον πλανήτη σε multiplayer. Και υπερτερούν σε ένα σημείο σε σχέση με τα κινηματογραφικά blockbusters: τα sequels δεν είναι χάλια. – Θ.Τ.

01.12

To soundtrack της χρονιάς

Μια ασφαλώς υποκειμενική, αλλά υπέροχη λίστα. Iron & Wine, «Kiss Each Other Clean» Εύθραυστη folk rock για αστούς. PJ Harvey, «Let England Shake» Η PJ Havey κατάφερε να ηχογραφήσει ένα άλμπουμ που είναι αψεγάδιαστο και παθιασμένο. Drake, «Take Care» Ατμοσφαιρική μαύρη μουσική από το αδιαμφισβήτητο πουλέν της σχετικής σκηνής. Feist, «Metals» Ποιος θα μπορούσε να παραλείψει τη γλυκύτατη καναδή τραγουδοποιό Feist σε μια λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς; Jay-Z, Kanye West, «Watch the Τhrone» Τα χρυσά παιδιά του χιπ-χοπ σε μια παραγωγική σύμπραξη. Mayer Hawthorne, «How Do You Do» Σε πείσμα όσων ακούγοντας τη βελούδινη σόουλ που ηχογραφεί τον φαντάζονται μαύρο, ερωτιάρη Νεοϋορκέζο, ο Hawthorne είναι λευκός, geek από το Μίσιγκαν. Papercuts, «Fading Parade» Απίθανη indie pop από το Σαν Φρανσίσκο με τις ευλογίες του αξιοσέβαστου label Sub Pop. Tom Waits, «Bad As Me» Ο Tom Waits με τον 20ό στούντιο δίσκο του, με ήχο κάπου ανάμεσα στα «Swordfishtrombones» και «Rain Dogs», αποδεικνύει πως είναι ένα διόλου γέρικο άλογο. Josh T. Pearson, «Last of the Country Gentlemen» Σπαρακτική νεο-φολκ από έναν πληγωμένο μουσάτο που χώρισε με τη φιλενάδα του. Danger Mouse & Daniele Luppi, «Rome» Θα ήταν ακόμη καλύτερα αν για τούτο το concept album – hommage στα σάουντρακ του Ennio Morricone – υπήρχε και η αντίστοιχη ταινία. – Η.Ν.

ρικανική εταιρεία με έδρα το Ρίνο της Νεβάδας. Αυτός τους ενέταξε στο ρόστερ του, επειδή του άρεσε αυτός ο συνδυασμός Οι Acid Baby Jesus δεν είναι κουρασμένοι, παρ’ όλο που garage και surf rock που παίεδώ και τρεις μήνες παίζουν live σχεδόν καθημερινά. ζουν, και η φετινή χρονιά τούς Ο ΟΘΩΝΑΣ, Ο ΝΩΝΤΑΣ, ο Μάρκος και ο έχει βρει στον δρόμο. «Ξυπνάμε κάθε μέΤηλέμαχος, που γνωρίζονται από το σχολείο, ρα τρεις ώρες νωρίτερα από ό,τι θα θέλαείναι σε περιοδεία εδώ και τρεις μήνες. Από με, τις περισσότερες φορές με βαρύ κετον Σεπτέμβριο και μετά, οι Acid Baby Jesus φάλι έπειτα από μια μεγάλη νύχτα. Μπαίπρέπει να έχουν δώσει περισσότερες από 40 νουμε στο βαν και ξεκινάμε την αναζήτησυναυλίες στην Αμερική, στην Ευρώπη και ση τροφής. Μετά οδηγούμε όσο στον Καναδά. Παίζουν ως συγκρότημα εδώ και τρία χρειάζεται για να φτάσουμε στην επόμενη πόλη και χρόνια και όλα ξεκίνησαν όταν ο Οθωνας φώναζε τον να αρχίσει η μέρα μας με καινούργιους ανθρώπους Νώντα στο δωμάτιό του και έπαιζαν κιθάρα. Τον Σε- και καινούργια live». Οι Acid Baby Jesus, που είναι πτέμβριο του 2010 εμφανίστηκαν σε ένα φεστιβάλ και οι τέσσερις νέοι, 25-26 χρόνων, μάλλον ζουν το στη Σαρδηνία και εκεί γνώρισαν τον Πιτ Μενκέτι πραγματικό ροκ-εν-ρολ περισσότερο από κάθε άλλη – Β.Π. από τη Slovenly Recordings, μια ανεξάρτητη αμε- ελληνική μπάντα.

Greeks rock

ΠΙΝΤΕΡ & ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ H παράσταση «Θερμοκήπιο» του Χάρολντ Πίντερ στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων, η οποία στάθηκε η αφορμή για να απονεμηθεί στον σκηνοθέτη της Λευτέρη Βογιατζή το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου από την Ενωση Κριτικών. Ο Χάρολντ Πίντερ το έγραψε μόλις μέσα σε τρεις ημέρες, το 1958, αν και το έργο παίχτηκε τελικά το 1980. Ο Βογιατζής το ανέβασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα και στον κλειστοφοβικό χώρο του Θεάτρου της οδού Κυκλάδων μεταφέρθηκε με μεγάλη συνέπεια το ασφυκτικό περιβάλλον του ανώνυμου κρατικού θεραπευτηρίου (ή μήπως ασύλου;) όπου βρίσκουν γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθούν οι δαιδαλώδεις γραφειοκρατικοί μηχανισμοί, η παράνοια και η ασυδοσία της εξουσίας, χωρίς όμως να λείπει και το χιούμορ από τον ίσως απολαυστικότερο ως τώρα ρόλο που έχει ενσαρκώσει ο Λευτέρης Βογιατζής. – Μ.Α.

01.12

21 99 | V

Pagan poetry

Το 2012 θα είναι μια παγανιστική και σέξι χρονιά, αν κρίνουμε τουλάχιστον από το πώς την οραματίστηκε ο ιταλός φωτογράφος Μάριο Σορέντι για λογαριασμό της 39ης έκδοσης του μοναδικού ημερολογίου που επιτρέπεται να κρεμάσει στον τοίχο του ένας άντρας που δεν είναι έφηβος ή φαντάρος. Ο Σορέντι επέλεξε το άγριο τοπίο της Κορσικής ως σκηνικό για να εκφράσει την προσωπική του φαντασίωση, ένα αισθησιακό παραλήρημα, όπως απαθανατίστηκε μοναδικά από τον φακό του. Οι 25 φωτογραφίες του «Calendario Pirelli 2012» – 18 ασπρόμαυρες και επτά έγχρωμες – κοσμούν ένα ποιοτικό portfolio στο οποίο ποζάρουν ολόγυμνες και δίχως ντροπή οι ομορφότερες γυναίκες στον κόσμο, μεταξύ των οποίων η Ιζαμπέλι Φοντάνα, η Κέιτ Μος, η Μίλα Γιόβοβιτς. Στη φωτογραφία η υπέροχη – και γυμνή – Λάρα Στόουν. – ΣΤΥΛΟΒΑΤΗΣ

V | 100

Η kinky ιστορία Γιατί δεν χορταίνουμε να κοιτάζουμε τις φωτογραφίες του δημιουργού που υπήρξε το αντίπαλον δέος του Χέλμουτ Νιούτον, στο πιο σοφιστικέ. Από τη Μαριλένα Αστραπέλλου ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ

κυκλοφόρησε δέκα χρόνια μετά τον θάνατό του το 1991, δηλαδή το 2001. Διότι, μπορεί να αντλούσε το οξυγόνο του μέσα από τον κόσμο της μόδας, όμως ο ανατρεπτικός Γκι Μπουρντάν, ο απαιτητικός έως και τυραννικός με τα μοντέλα του φωτογράφος, αρνιόταν πεισματικά τη δημοσιότητα κατά τη διάρκεια των 62 χρόνων που του κληρώθηκαν να ζήσει. Αν τώρα ο εκδοτικός οίκος Phaidon κυκλοφορεί ένα λεύκωμα το οποίο μάλιστα περιλαμβάνει και ανέκδοτες εικόνες πέρα από τις πολ-

λάκις δημοσιευμένες καμπάνιες για τον Charles Jourdan και τον Dior ή τα editorials μόδας για τη γαλλική «Vogue», οφείλεται στην «καλοσύνη των ξένων». Ολων αυτών, δηλαδή, που είχαν στην κατοχή τους φωτογραφίες του «μάστορα» της σουρεαλιστικά αισθησιακής φωτογραφίας και οι οποίοι συνέβαλαν, έστω και άθελά τους, να μη χαθεί το σπουδαίο αρχείο του όπως ήταν η (εκκεντρική) επιθυμία του ιδίου. Καλλιτέχνες...

Γεύση για βραβείο Γιατί η Πενσυλβανία εκτιμάει εδώ και 100 χρόνια τα γλυκά της οικογένειας Τσουκάτου και έφτασε ο καιρός να το κάνει και η υπόλοιπη Αμερική. Στα εφετινά βραβεία της αμερικανικής τηλεόρασης, τα Εμμυ, οι προσκεκλημένοι δοκίμαζαν τα γλυκά που φτιάχνει η οικογένεια Τσουκάτου και έφευγαν με μια σακούλα δώρο από τα «Zoe’s Chocolate». Η οικογενειακή επιχείρηση που έχει το όνομα της κόρης του Γιώργου Τσουκάτου από το Λεωνίδιο ήταν ο επίσημος προμηθευτής γλυκισμάτων. Κάποια κυρία από την παραγωγή τα είχε δοκιμάσει περνώντας από το Γουέινσμπορο της Πενσυλβανίας, της

24 άρεσαν και τους ζήτησε να αναλάβουν το κέιτερινγκ της τελετής. H Zωή που είναι τώρα 30 χρόνων μαζί με τους αδερφούς της Πέτρο, 20, και τον μεγαλύτερο Παντελή στα 32, «τρέχουν» την οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησαν οι παππούδες τους το 1902. Για να ασχοληθεί με την οικογενειακή επιχείρηση άφησε την καριέρα της στην Ουάσιγκτον. «Μου έλειψε αυτό που ήταν κοινό στη ζωή μας. Η μυρωδιά της λιωμένης σοκολάτας, να φτιάχνουμε τα σοκολατάκια, η ανυπομονησία για τις γιορτές. Γι’ αυτό ξεκινήσαμε το “Zoe’s Chocolate”, ένα μέρος όπου η γενιά μας θα έφερνε μοντέρνες ιδέες στην παράδοσή μας». – B.Π.

ΞΕΦΡΕΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Επειδή το καινούργιο εντυπωσιακό μπαρ του κέντρου λέγεται «Faust» και είναι πάντα γεμάτο. Το «Faust» έχει δύο πόρτες. Η μία είναι πάνω στην Αθηναΐδος, η άλλη βρίσκεται από την πλευρά της Καλαμιώτου και είναι αυτή που προτιμώ. Πρέπει να διασχίσεις ένα στενόμακρο χολ για να φτάσεις στον κυρίως χώρο, αλλά είναι αρκετό για να καταλάβεις το στυλ της διακόσμησης: τοίχοι βαμμένοι ώστε να φαίνονται παλιοί, παντού χρωματιστά πλακάκια, ξύλο, secondhand έπιπλα, θεατρικά φώτα πάνω από το κεφάλι σου, είναι το πιο ωραίο μπαρ της Αθήνας αν με ρωτάτε. Το «Faust» έχει ένα συγκεκριμένο concept που θέλει να είναι πραγματικό και όχι απλώς ένας τρόπος προσέλκυσης κόσμου. Θέλει να είναι ένα bar theatre: στο κέντρο του ισογείου υπάρχει μια μικρή σκηνή όπου αρκετές φορές κάθε μήνα ανεβαίνουν καλεσμένοι καλλιτέχνες και τότε το μπαρ είναι ασφυκτικά γεμάτο, σαν να είναι Παρασκευή ή Σάββατο. Μία φορά που η ώρα ήταν περασμένη, είχα πετύχει τον Αλέκο Πετράκη, έναν από τους ιδιοκτήτες του, σε ένα ιδιότυπο στριπτίζ, με το μπρίο που γνώριζαν οι θαμώνες του «7 Jokers». Ο άλλος ιδιοκτήτης του είναι ο Αλέκος Συσσοβίτης, οπότε θα δείτε και αρκετούς ηθοποιούς. Στα σχέδιά τους είναι να ανοίξουν και τους άλλους δύο ορόφους αυτού του διατηρητέου κτιρίου πίσω από την πλατεία Αγίας Ειρήνης. – B.Π. 01.12

25 101 | V

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ-ΔΕΙΠΝΩΝ Πείτε το απάντηση στην πλήξη, πείτε το κοινωνικοπολιτική ζύμωση, πείτε το ριζοσπαστική επικούρεια φιλοσοφία στην κρίση, η τάση των αυτοσχέδιων μυστικών δείπνων ανάμεσα σε αγνώστους ήρθε για να μείνει και στην Ελλάδα. Paladar στη Λατινική Αμερική, supper clubs, close door restaurants ή guerilla dinners στην υπόλοιπη Δύση, τα μυστικά δείπνα κερδίζουν με μεγάλες μπουκιές την πείνα του κοινού για νεωτερισμούς, βλέποντας το μερίδιο της δόξας τους σε εφημερίδες όπως οι «Times» και ο «Guardian». Κάτι ανάμεσα σε εστιατόριο και πριβέ τραπεζαρία, τα αντι-δείπνα στην αρχή θέλησαν να χτυπήσουν τις ακριβές τιμές της υψηλής κουζίνας και το αυστηρό, παλιό μοντέλο του εστιατορικού πρωτοκόλλου. Το Internet λειτούργησε σαν αέρας πάνω σε μια έξυπνη φλόγα και η βραδιά σε ένα άγνωστο μέρος, με άγνωστους συνδαιτυμόνες και μια φρέσκια ιδέα στο μενού κυκλοφόρησε από οθόνη σε οθόνη, δημιουργώντας ένα νέο μοντέλο εστίασης . Στη μικρή μας πόλη τα ως τώρα μυστικά δείπνα φορέθηκαν σε γκαλερί, σε αρχιτεκτονικά γραφεία και σε σπίτια, χωρίς ακόμη να δημιουργήσουν το ρεύμα που πέτυχαν κάποιες αναρχικές ομάδες στις πόλεις του εξωτερικού. «Δεν είναι Facebook, δεν έχει Twitter, δεν χρειάζεται να κάνεις like! Δεν έχει σημασία πόσους εικονικούς φίλους έχεις, αν δεν έχεις γελάσει μαζί τους σε ένα τραπέζι» έφθασε στο e-mail μου η πρόσκληση, σε ένα άγνωστο σπίτι, σε μια άγνωστη διεύθυνση που μου αποκαλύφθηκε μόλις την προηγούμενη, από μια άγνωστη παρέα που την έλεγαν «underdining». Πίσω από τον τίτλο, πέντε υπερδραστήρια παιδιά, διαπιστώνουν πως ακόμη

Γιατί για πόσο μπορεί να ζήσει κανείς δίχως το Rock ’n’ Roll;

Η επιγραφή πάνω από τη βαριά ξύλινη πόρτα γράφει «Rock ’n’ Roll». Ναι, καλά διαβάσατε. Το ιστορικό Rock ’n’ Roll αναβιώνει στον χώρο που για πολλά χρόνια φιλοξενούσε το Central. Μερικούς μήνες πριν, όταν ο Ανδρέας και ο Γιώργος Πιτσιλής ανακοίνωναν το κλείσιμο του Rock της οδού Λουκιανού, όλοι μιλούσαν για τέλος εποχής. Σήμερα οι δύο επιχειρηματίες, ιδιοκτήτες του Balthazar και του Gaspar, συνεργάζονται με έναν από τους πιο δυναμικούς και πετυχημένους συναδέλφους τους, τον Γιάννη Μωράκη (Güzel, Lalu, Cash), και δημιουργούν το νέο, λαμπερό Rock ’n’ Roll. Με καινούργιο concept, πιστοί όμως στις κλασικές αξίες της εστίασης και διασκέδασης. Μια all star ομάδα επιμελείται την απολαυστική εμπειρία: στην κουζίνα ο Γιάννης Σολάκης του Cash και ο executive chef Αρης Καλλιπολίτης του Balthazar. Στο Rock ’n’ Roll γίνεται χαμός μέχρι τις πέντε το πρωί, όπως τον παλιό καλό καιρό. (πλατεία Φιλικής Εταιρείας 14, Κολωνάκι). – Μ.Σ.

V 102

και ένα πορτοφόλι που βρίσκεται στα τελευταία του, μπορεί να στρώσει ένα τραπέζι από καρδιάς, μαγειρεύοντας επικοινωνία και χαρά, κόντρα στην απαισιοδοξία των καιρών. Και αποφάσισαν να μοιραστούν τη συνταγή, αρχικά σε σπίτια, αργότερα σε μεγαλύτερους χώρους, σύμφωνα με το ξένο μοντέλο, που ωστόσο στο ταξίδι του μέχρις εδώ άλλαξε κώδικα, προσαρμόστηκε στις συνθήκες μιας ολόδικής μας ψυχοσύνθεσης. Φαγητό σπιτικό, χαλαρές διαθέσεις, κουβέντες που λύνονται για να δέσουν καινούργιες παρέες όσο να φτάσει μια χόρταση. Μακριά από τις σκηνοθετημένες μεταμφιέσεις και τους δημιουργικούς σεφ της ομάδας του Μπρίστολ, αυτά τα μυστικά δείπνα λειτουργούν σαν το κρυφό σχολειό μιας νέας αισιοδοξίας, που διψά να ξορκίσει την απόσταση στον λόγο που επιβάλλει το μπαρ, το τελετουργικό που θα κρατά το εστιατόριο για πάντα στη σφαίρα του «έξω». Εδώ τρώμε «μέσα» γιατί οι καιροί θέλουν ανάλυση, θέλουν φίλους και όχι γνωριμίες, θέλουν ουσιαστικές κουβέντες και όχι πεταχτά φιλάκια. Πολιτική αντίσταση στο σύστημα, τα guerilla dinners οργανώθηκαν πρωτίστως από ομάδες με αναρχική διάθεση και σαφές πολιτικό μήνυμα. Η underdining προτείνει το τοπικό προϊόν, τον κόκορα από το χωριό, τον μεταμορφώνει σε πρώτη ύλη μιας ήπιας αμφισβήτησης. Η αντίσταση σε ό,τι δεν σου αρέσει περνάει από το στομάχι. – Ε.Ψ.

Το νέο στέκι του Βεζενέ

Γιατί το «Vezene» είναι το αθηναϊκό εστιατόριο στο οποίο θέλουν όλοι να κλείσουν τραπέζι. Η πρώτη εντύπωση μπαίνοντας είναι ότι βρίσκεσαι κάπου ανάμεσα στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη: Η ζεστασιά σε παραπέμπει σε bistrot στην Πόλη του Φωτός, το ξύλο, όμως, τα φώτα νέον, η παλιά μηχανή πάνω στο μπαρ θυμίζουν εστιατόριο στη Νέα Υόρκη. Ο Αρης Βεζενές, γνωστός από το δημοφιλέστατο εστιατόριό του στο Μεγανήσι της Λευκάδας, υποδέχεται τους φανατικούς πελάτες από την πρώτη ημέρα που άνοιξε. Εδώ θα απολαύσετε τις πιο γευστικές πίτσες σε ξυλόφουρνο, φοκάτσιες, κρέατα στο μαντέμι, υπέροχο rib eye και το περίφημο «The deal closer» με σοκολάτα, παγωτό και βραζιλιάνικα nuts (Βρασίδα 11, Ιλίσια, τηλ. 210 7232 002). – Μ.Σ.

01.12

BHMA STUDIO/ΑΘΗΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ

Rock 2.0

Επί το «Εργον»

Ο Θωμάς και ο Γιώργος Δούζης επένδυσαν στην ιδέα της οικογενειακής επιχειρηματικότητας αναβιώνοντας το ελληνικό μπακάλικο. Από την Ελένη Ψυχούλη ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ συμπληρώνουν μαζί ίσα ίσα μισό αιώνα ζωής. Και τέσσερα χρόνια «Εργον», με δύο δικά τους μαγαζιά, 500 σημεία πώλησης στον κόσμο, ένα πρώτο κατάστημα στο Νότινγκ Χιλ του Λονδίνου, επτά βραβεία, 1.000

01.12

κωδικούς και ένα ενθουσιώδες αφιέρωμα στoν «Guardian». Ο Θωμάς και ο Γιώργος Δούζης γεννήθηκαν μέσα στο φαγητό. Η καριέρα του μπαμπά σε πολυεθνική τροφίμων και το παλιό αλλαντοζυθοπωλείο του παππού

στο κέντρο της Θεσσαλονίκης τους δίδαξε από νωρίς πως μια καριέρα μπορεί μόνον να «τρώγεται». Και όταν επέστρεψαν από το Λονδίνο με δύο πτυχία στα μαθηματικά και την εφαρμοσμένη πληροφορική έπιασαν αμέσως

δουλειά δοκιμάζοντας... μέλια. Σε μια χώρα όπου παραπονιέται ότι δεν παράγει τίποτε, εκείνοι «βούτηξαν» στο τοπικό προϊόν, δοκίμασαν οικογενειακώς τόνους από φακές, πλιγούρια, ελαιόλαδα, τραχανάδες, τυριά και ελιές, κατέληξαν στο πιο σπάνιο, το πιο φίνο, το πιο εκλεκτό. Για να το στεγάσουν ξανασχεδίασαν το παλιό μπακάλικο, το βαζάκι, την παλιά χαρτοσακούλα, κυρίως όμως τον τρόπο της προώθησης, σχεδιάζοντας μια διεθνή καριέρα για τις φακές της Εγκλουβής. Στο πρώτο τους μαγαζί στο Sani Resort της Χαλκιδικής η μουσική παίζει σε ρυθμούς πάρτι, τα γέλια αναστατώνουν το γαλήνιο λίκνισμα των ιστιοπλοϊκών, μια παρέα παιδιών γεμίζει τα ράφια με χυλοπίτες και παστέλια, στην κουζίνα ο σεφ της ομήγυρης Δημήτρης Καπράνης μαγειρεύει σε απλές συνταγές του Δημήτρη Σκαρμούτσου με μαγιό και ποδιά στον ρυθμό της Μadonna μεζεδάκια που σερβίρονται στη λαδόκολλα – όλα θυμίζουν γιορτή και τίποτε την αυστηρότητα των όρων του marketing. Στο μαγαζί της Θεσσαλονίκης, πάλι όλοι μαζί, φίλοι από το σχολείο και τον στρατό, αφήνουν τα ντοκτορά να μουχλιάζουν στα κάδρα τους, δουλεύουν για τα δύο αδέλφια, κόβουν τυριά και σαλάμια, όλη η οικογένεια σύσσωμη σερβίρει φασόλια και ρεβίθια με τη σέσουλα. Σε μια εποχή, λέει ο Θωμάς, που ούτως ή άλλως η επιχειρηματικότητα δεν στηρίζεται στα τραπεζικά δάνεια, αυτοί εφευρίσκουν ένα δικό τους ιδιότυπο μοντέλο με διαφορετικούς επενδυτές και τους ίδιους να συμμετέχουν οργανικά όπου κυκλοφορούν τα προϊόντα τους. Πίσω από την επιτυχία κρύβεται ένα νέο μοντέλο επιχειρηματία, που αγνοεί την έννοια του «αφεντικού» με μεζονέτα στην Καλαμαριά και που μόλις τώρα αποχαιρετά την πατρική εστία, νοικιάζοντας το πρώτο του διαμέρισμα που βάφεται με τη μέριμνα και τη σύμπνοια των φίλων. «Το γήπεδο αυτό είναι» λέει ο Θωμάς σχολιάζοντας τον κλειστό εθνικό μας ορίζοντα. «Ας το πάρουμε απόφαση και ας εφεύρουμε τις νέες λύσεις μέσα από την ομαδικότητα που θα μας σώσει». 103 | V

ΣΤΟ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ, έβδομο

τεύχος του «Krak», ο ήρωας της σειράς κόμικς Μάρκος Δεμάρκος πηγαίνει φαντάρος. Εχει κουρέψει τα μακριά του μαλλιά, φεύγει από τη Σύρο όπου έχει μεγαλώσει και παρουσιάζεται μαζί με τον «με το ζόρι κολλητό» του, τον εκνευριστικό Γόγο. Στα προηγούμενα τεύχη του «Krak» έχουμε παρακολουθήσει τον καλοκάγαθο, μα σε εφηβική σύγχυση Δεμάρκο να πηγαίνει Γ΄ Λυκείου, να ασφυκτιά στην κλειστή κοινωνία του νησιού, να πηγαίνει πενταήμερη εκδρομή. «Ολοι με ρωτούν αν έχω κοινά στοιχεία με τον Δεμάρκο.

V | 104

Εφηβική ρωγμή

Γιατί η σειρά «Krak Komiks» του Τάσου Μαραγκού γνώρισε νέες αστείες περιπέτειες μέσα στη χρονιά που ετοιμάζεται να μας αφήσει. Από τον Ηλία Νικολαΐδη

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΜΑΣΤΟΡΗΣ

Εχω μεγαλώσει κι εγώ στη Σύρο και σίγουρα έχω κοινά στοιχεία με τον ίδιο και με τον Γόγο, αλλά δεν ξέρω αν κάποιος από τους ήρωές μου είναι αντανάκλαση του εαυτού μου» λέει ο δημιουργός του κόμικς Τάσος Μαραγκός. Ο 34χρονος Τάσος σήμερα ζει στη Θεσσαλονίκη. Από το 2005 εξέδιδε το φανζίν με κόμικς «Big Bang» και αναζητούσε τη συγγραφική «φωνή» του. Επηρεάστηκε πολύ από το «Hate» του Πίτερ Μπάγκε και διάβασε τα περισσότερο ερεβώδη graphic novels του Ντάνιελ Κλόους: «Προσπάθησα να βρω τον δρόμο μου. Αν και μου αρέσει να διαβάζω μελαγχολικές ιστορίες, μου βγαίνει πιο εύκολα το κωμικό στοιχείο». Το τεύχος 0 του «Krak» ήταν αυτοέκδοση και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2007. Είναι από την αρχή ένα κόμικς που μπορεί να κάνει να γελάσει δυνατά οποιονδήποτε υπήρξε έφηβος κατά τη δεκαετία του 1990. «Το feedback που παίρνω από φίλους και αναγνώστες εξακολουθεί να είναι καλό σε ανησυχητικό βαθμό» λέει ο ίδιος.

Φλερτάροντας με τα Οσκαρ Γιατί ο «Κυνόδοντας» οδήγησε και πάλι τον ελληνικό κινηματογράφο στο κόκκινο χαλί της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών.

Στις 25 Ιανουαρίου ανακοινώθηκε ότι ο «Κυνόδοντας» του Γιώργου Λάνθιμου θα διεκδικούσε βραβείο Οσκαρ, 33 χρόνια μετά την τελευταία παρουσία ελληνικής ταινίας στη λίστα με τις πέντε καλύτερες ξένες ταινίες. Νίκη για το ελληνικό σινεμά, και ας μην τσέπωσε το βραβείο. – Θ.Σ.

Οι ταινίες που ξεχωρίσαμε το 2011 Μια (ακόμη) υποκειμενική, αλλά υπέροχη λίστα. «Μελαγχολία», του Λαρς φον Τρίερ Διότι την υπογράφει ο πιο αμφιλεγόμενος κινηματογραφιστής στην Ευρώπη. Δεν μπορείς να αγνοήσεις την αγωνία για τη δημιουργία του ταλαντούχου Δανού, και ας είναι άνισο το τελικό αποτέλεσμα. Η τετριμμένη κίνηση της κάμερας στο χέρι, που κουράζει στο πρώτο μέρος, αποζημιώνεται με τις ποιητικές σεκάνς – σε αργή κίνηση – που απεικονίζουν, μεταξύ άλλων, το τέλος του κόσμου και παραπέμπουν στη ζωγραφική των Προραφαηλιτών. Για τη χρήση του μουσικού θέματος που έγραψε ο Βάγκνερ για το «Τριστάνος και Ιζόλδη». «Ενας χωρισμός», του Ασγκάρ Φαραντί Κανένα ψεγάδι δεν μπορείς να προσάψεις στο νέο «διαμάντι» από το Ιράν. Η μοναδική αδυναμία της ταινίας είναι η τελειότητά της. «Το παιδί με το ποδήλατο», των αδελφών Νταρντέν Καθαρόαιμο σινεμά. Τίποτε δεν λέγεται και δεν εκβιάζεται. Τα πάντα υπονοούνται με τη δράση. Η πιο αισιόδοξη ταινία των συνεπών βέλγων κινηματογραφιστών. Απλή, βιωματική, χειροποίητη. «Film Socialisme», του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ Στα 81 του χρόνια ο σπουδαίος auteur βρίσκει ακόμη λόγους για να εξερευνήσει το μέσο του κινηματογράφου και να παράγει το γνώριμο ιδιοσυγκρασιακό δοκιμιακό σινεμά του. Συρραφή σκηνών και εντυπώσεων που προέρχονται και από απρόσμενες πηγές εικόνας, όπως YouΤube και κινητό τηλέφωνο. Αλλά κάθε πλάνο και ήχος έχει λόγο ύπαρξης. «Κάποτε στην Ανατολία», του Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν Ενα road movie στις αχανείς στέπες

της Ανατολής. Ενας θάνατος και η αγωνία για την εύρεση ενός πτώματος οδηγούν στην (κινηματογραφική) αλήθεια. «Γνήσιο Αντίγραφο», του Αμπάς Κιαροστάμι Ο κορυφαίος Ιρανός επιστρέφει, ύστερα από μια ενδιαφέρουσα περίοδο πειραματισμού, στη μυθοπλασία. Η πρώτη ταινία του Κιαροστάμι εκτός Ιράν (γυρίστηκε στην Τοσκάνη) και η πρώτη του με γνωστούς πρωταγωνιστές. «Crazy Horse», του Φρέντερικ Γουάιζμαν Εχουν προηγηθεί ταινίες για ψυχιατρικά ιδρύματα, σχολεία, γυμναστήρια του μποξ και τα άδυτα της Οπερας του Παρισιού. Τώρα, ύστερα από 50 χρόνια οξυδερκούς παρατήρησης του κόσμου, ο σημαντικότερος αμερικανός ντοκυμαντερίστας στρέφει την «ηθική» κάμερά του στις γυμνές γυναίκες και στο μυθικό παρισινό καμπαρέ Crazy Horse. «Faust», του Αλεξάντερ Σοκούροφ Η ελεύθερη απόδοση του έπους του Γκαίτε από τον Αλεξάντερ Σοκούροφ. Δεν πρόκειται για μια τετριμμένη κινηματογραφική διασκευή του μυθικού ποιήματος. Παραλήρημα φορμαλισμού και κάδρα υψηλής αισθητικής. Καθηλωτική φωτογραφία που παραπέμπει στη φλαμανδική ζωγραφική. Ενα ατελείωτο μονοπλάνο. «Το λιμάνι της Χάβρης», του Ακι Καουρισμάκι Οτιδήποτε παραπέμπει σε Γιαζουχίρο Οζου. Οτιδήποτε τιμά το πνεύμα του Κασσαβέτη. Στην Ελλάδα θα προβληθεί στις 5 Ιανουαρίου. «Το άλογο του Τορίνο», του Μπέλα Ταρ Για τη συμμετοχή του θεατή στα επαναλαμβανόμενα υπαρξιακά μονοπλάνα. – Θ.Σ.

Επιτυχημένη σκηνική παρουσία Ο «Συρανό ντε Μπερζεράκ» στο Εθνικό Θέατρο, ως η μεγαλύτερη επιτυχία της περσινής θεατρικής σεζόν.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ

Ο Νίκος Καραθάνος σκηνοθέτησε μια ανατρεπτική παράσταση, η οποία δεν σε άφηνε να πλήξεις ούτε λεπτό. Κάτι ο αξιολάτρευτος Αγγελος Παπαδημητρίου στον ρόλο του κακού δούκα Ντε Γκις, κάτι ο Κοσμάς Φοντούκης ως ζαχαροπλάστης γκέισα, ο χορός των ημίγυμνων Γασκόνων με τις γούνες και η Λένα Κιτσοπούλου ως Ρωξάνη-Ραπουνζέλ με τη γειωμένη σεξουαλικότητά της, όλα συνέβαλαν στο να παρακολουθείς τα τεκταινόμενα με μεγάλη ευδαιμονία. Kudos στον Καραθάνο, στον αξιολάτρευτο, τραγικό Συρανό, τον καταδικασμένο στη μοναξιά που του επιβάλλει η μεγάλη μύτη του, αλλά και στη Λουίζα Μητσάκου, υπεύθυνη για την έμμετρη, απολαυστική μετάφραση του δύσκολου κειμένου. – Μ.Α.

01.12

105 | V

No Djoke Γιατί ο σέρβος τενίστας αποτελεί την απάντηση στο ερώτημα «Φέντερερ ή Ναδάλ;».

Εκλεκτοί δεσμοί Ο ΚΑΡΠΟΣ της συνεργασίας ανάμεσα στον φωτογράφο Πίτερ Λίντμπεργκ και στον οίκο υψηλής ωρολογοποιίας IWC ήταν ίσως η πιο ωραία καμπάνια που είδαμε πρόσφατα. Με αποστολή να ενσαρκώσει το κοσμοπολίτικο, αλλά και στιβαρό πνεύμα της οικογένειας ρολογιών Portofino, ο μετρ της φωτογραφίας συγκέντρωσε ένα εκλεκτό καστ διάσημων ηθοποιών, αθλητών και μουσικών (ανάμεσά τους η Κέιτ Μπλάνσετ, ο Κέβιν Σπέισι και ο Ζινεντίν Ζιντάν), παραδίδοντας μια αληθινή σπουδή πάνω στη μεσογειακή φιλοσοφία του dolce far niente.

36 ΤΑ BROGUES ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ. ΠΟΣΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ; ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΠΟΛΛΑ. ΟΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΤΙ ΤΑ BROGUES ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΝΕΑ SNEAKERS, (ΔΗΛΑΔΗ ΕΞΙΣΟΥ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΚΑΙ

ΕΡΓΟΝΟΜΙΚΑ). TA BROGUES EINAI ΔΕΡΜΑΤΙΝΑ, ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ, ΣΤΥΛΑΤΑ, ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΖΙΝ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΣΤΟΥΜΙ, ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΙΚΟΥ ΣΤΥΛ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΔΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ.

V | 106

Τριών ημερών – μίνιμουμ

Οι βιομηχανίες που κατασκευάζουν ξυραφάκια ζορίζονται: οι άντρες αποφάσισαν να αφήσουν γένια. Υπήρξε μια εποχή που οι υπέροχοι παππούδες αυτού του κόσμου κάθε πρωί έβγαζαν προσεκτικά τα ξυριστικά τους, τις υπέροχες βούρτσες τους, έφτιαχναν το αφρό τους και έκαναν το grooming τους – προτού καν εφευρεθεί η λέξη. Μόλις τελείωναν την ιεροτελεστία, μπορεί και να μην έκαναν τίποτε την υπόλοιπη μέρα τους. Αλλά έπρεπε να είναι καλοξυρισμένοι. Μια παλιά εμμονή νεότητας και περιποίησης; Μια συνήθεια; Ή ίσως η συνειδητοποίηση πως στα γηρασμένα πρόσωπα δεν ταιριάζει η τριχοφυΐα; Η ουσία, όμως, είναι στα νιάτα. Ή στα λιγότερο νιάτα. Σε αυτούς που όλο και πιο μαζικά και με κάθε δυνατή παραλλαγή επιλέγουν το αξύριστο look. Τόσο μαζικά, που σύντομα, όποιος αρχίσει και πάλι να ξυρίζεται κόντρα, είτε θα είναι εκτός μόδας είτε θα δημιουργήσει τη νέα μόδα. Γιατί όλα κάπως έτσι πάνε, ελάχιστα πράγματα μένουν πάντα σταθερά, όπως η ιεροτελεστία του ξυρίσματος του παππού. – Δ.Θ.

Κάποτε ο Νόβαν Τζόκοβιτς ήταν διάσημος για τις φάρσες του και όχι για τις νίκες του. Υπάρχουν βίντεο στο YouTube με τον σέρβο τενίστα να τραγουδάει, να κάνει μιμήσεις, να κάνει καραόκε, να φοράει ξανθιές περούκες για να μιμηθεί τη Σαράποβα και γενικά να διασκεδάζει με αυτή την έλλειψη ντροπής των αληθινών διασκεδαστών. Κάποτε τον έλεγαν Djoker. Οχι πλέον. Μέσα στο 2011 το παιδί που θυμάται τα 12α γενέθλιά του στον πάτο μιας άδειας πισίνας στο Βελιγράδι, με τα πολεμικά αεροπλάνα να περνάνε από πάνω και αυτόν να παίζει τένις με τους φίλους του, σοβαρεύτηκε. Ανέβηκε στην 1η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, κέρδισε τρία μεγάλα τουρνουά μέσα στη χρονιά και έδωσε τη μεγάλη εναλλακτική στο παγκόσμιο τένις. Μέχρι φέτος, το δίπολο Ρότζερ Φέντερερ και Ράφαελ Ναδάλ κυριαρχούσε. Από τη μία είχες τον παίκτη-υπολογιστή, από την άλλη τον παίκτη-αγροίκο. Ο Σέρβος είναι το υβρίδιό τους, ένας συνδυασμός που τα κάνει όλα με τις σωστές δόσεις. Και όταν έχει ελεύθερο χρόνο, κάνει και λίγη πλάκα. – Δ.Θ. 01.12

GETTY/IDEAL IMAGE, AP PHOTOS

Το Portofino όπως το είδε ο Peter Lindbergh μέσα από τον φακό του. Από τον Στυλοβάτη

38 Ψηφιακά μωσαϊκά στην άκρη του κόσμου Γιατί ο καινοτόμος visual designer Χάρης Τσέβης κατέκτησε τον κόσμο με την πρωτότυπη ιδέα του. Ο Χάρης Τσέβης ήταν σίγουρα μία από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες στο πρόσφατο TEDx Athens. Γιατί στην ομιλία του εξήγησε με τρόπο μεστό πώς εκτός από καλός γραφίστας κατάφερε να φτάσει να μπορεί να αντεπεξέλθει και στο επιχειρηματικό κομμάτι της δουλειάς του. Η πασίγνωστη πλέον εικόνα του Στιβ Τζομπς που δημιούργησε με δομικά στοιχεία της τα προϊόντα της Apple αναρτήθηκε ένα βράδυ του 2006 στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Digg και μέσα σε ελάχιστο χρόνο πάνω από 45.000 άτομα είχαν επισκεφθεί την ψηφιακή φωτογραφική πλατφόρμα στην οποία είχε ανεβάσει ο ίδιος ο Τσέβης την εικόνα. Αυτό ήταν. Σήμερα διεθνείς πελάτες όπως η Nike, η Ιkea, τα περιοδικά «Time» και «Wired» και διαφημιστικές όπως η Leo Burnett Hong Kong, άρχισαν να συνωστίζονται στην οθόνη του υπολογιστή του. Η επιτυχία μπορεί να είναι μόλις ένα κλικ μακριά – Μ.Α.

Οι αποκαλύψεις της χρονιάς Γιατί ασχέτως του ποιος είναι πραγματικά ο Τζούλιαν Ασάνζ, μας έδειξε μερικά από εκείνα τα πράγματα που κάποιοι θέλουν να μας κρύψουν. Από τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ ο Τζούλιαν

Ασάνζ έμοιαζε με έναν ψαρομάλλη Τζέιμς Μποντ. Ηταν η επιλογή των αναγνωστών για το πρόσωπο της χρονιάς του περιοδικού «Time». Η Αμερική ζητούσε το γκρίζο κεφάλι του. Οι αποκαλύψεις του WikiLeaks έκαναν τον κόσμο να μοιάζει πιο σκληρός απ’ όσο οι περισσότεροι φαντάζονταν. Και ο ίδιος, με τη δύναμη της εναλλακτικής ενημέρωσης στο πλευρό του, έμοιαζε να περιγελά την καθεστηκυία τάξη με το αχνό, αινιγματικό χαμόγελό του. Εναν χρόνο μετά, ο αυστραλός πρώην χάκερ μοιάζει λίγο μπερδεμένος. Βρίσκεται απομονωμένος, υπό αστυνομική επιτήρηση, αντιμετωπίζει κατηγορίες

για σεξουαλικές επιθέσεις, έχει κάνει τους Σουηδούς (και κυρίως τις Σουηδέζες) να τον κατηγορούν για εκμετάλλευση και η περυσινή του υπόσταση σαν σταυροφόρου της αλήθειας μοιάζει να έχει ξεφτίσει. Μόνο που αυτά αφορούν κυρίως το πρόσωπό του. Στην πραγματικότητα το WikiLeaks δεν είναι μόνο ένα πρόσωπο, είναι μια νέα πραγματικότητα. Μπορεί να μην έμαθε κανείς τίποτε συνταρακτικό, αλλά πήρε μια ιδέα για την αφέλεια και την ωμότητα με την οποία ορίζεται ο κόσμος μας. Και από τη στιγμή που τα μυστικά, τα «eyes only» έγγραφα και ο τρόπος λειτουργίας του κόσμου δεν θα μένουν για πολύ κρυφά, το τι θα κάνει ο ίδιος ο Ασάνζ έχει λίγη σημασία.

01.12

107 | V

Αντε και για δήμαρχος Γιατί η πιθανότητα να δούμε τον Αλεκ Μπάλντουιν υποψήφιο για τη δημαρχία της Νέας Υόρκης μάς ενθουσιάζει. Από τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΗΝΗ από τη σειρά «30 Rock», ο Αλεκ Μπάλντουιν που ενσαρκώνει τον Τζακ Ντόναχι, έναν καπιταλιστή, μπον βιβέρ, Ρεπουμπλικανό με βαθιά φωνή, απόλυτες απόψεις και αγάπη για το χρήμα, φοράει σμόκιν στο γραφείο του. Οταν τον ρωτάει κάποιος γιατί ντύθηκε τόσο επίσημα, απαντά: «Είναι περασμένες 6.00, τι είμαι, αγρότης;». Η σάτιρα του σνομπ καπιταλισμού στα καλύτερά της. Ο Αλεκ Μπάλντουιν διαθέτει χιούμορ. Επίσης δεν έχει κανένα πρόβλημα να τσαλακώνει την εικόνα του. Εχει μια τάση να πολιτικολογεί τώρα τελευταία, είτε μέσω Τwitter είτε κάνοντας μια βόλτα μέσα στο πλήθος των occupied πλατειών. Μάλλον επειδή σκέφτεται σοβαρά να βάλει υποψηφιότητα για δήμαρχος της Νέας Υόρκης, κάτι που ψιθυρίζει καιρό τώρα. Και αυτό θα έχει πραγματικά ενδιαφέρον.

EVERETT/IML

V | 108

A NEW HERO Απλώς αναρωτιόμαστε: Είναι ο Δημήτρης Διαμαντίδης καλύτερος από τον Νίκο Γκάλη; Το 2011 θεωρητικά δεν ήταν μια ξεχωριστή χρονιά για τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Κατέκτησε ακόμη ένα ελληνικό και ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, πήρε κάποια παιχνίδια μόνος του και κατάφερε να κάνει τον ατόφιο θαυμασμό τού να βλέπεις έναν τεράστιο παίκτη μπροστά σου συνήθεια. Ο Νίκος Γκάλης είναι ο Νίκος Γκάλης και ο Δημήτρης Διαμαντίδης ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Αγωνιστικά, όμως, ξεχνώντας εφηβείες, βράδια Πέμπτης στην ΕΡΤ 1 και το «Final Countdown» των Europe, ο Διαμαντίδης πείθει όλο και περισσότερους πως είναι καλύτερος από τον Νίκο Γκάλη. Και αυτό είναι τόσο σοβαρό όσο ακούγεται. – Δ.Θ.

43 Ο καλύτερος «είμαστε πολιτικοί κρατούμενοι». Αυτά, όμως, κράτησαν για λίγο. Εχουν περάσει πέντε μήνες από την εποχή που η ξεκάθαρη υποψία της απόλυτης διαφθοράς έγινε απόλυτη Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν βεβαιότητα. Από τότε, μια μόνο ομάεξυγιάνθηκε. Σιγουρευτήκαμε δα έχει τιμωρηθεί με υποβιβασμό. Οι όμως τι παίζει μέσα και έξω από περισσότεροι από τους πρωταγωνιτα γήπεδα. στές όχι μόνο είναι ενεργοί ακόμη, αλλά συμπεριφέρονται και σαν Μέσα στο καλοκαίρι του 2011, ενώ τα πρωτοσέλιδα έγραφαν για το 42 εξυγιαντές του αθλήματος. Και όπως και με μια παλιότερη αποΜεσοπρόθεσμο, τη βία στις συκάλυψη, εκείνη της «Παράγκας», λίγκεντρώσεις, τον δύσκολο επερχόγα χρόνια νωρίτερα, επιβεβαιώνεται μενο χειμώνα και όλα αυτά τα ενοχλητικά, για λίγες ημέρες η επικαιρό- πως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ένας τσιμεντένιος τοίχος: Αν θες να τητα άλλαξε. Η ελληνική Αστυνομία τον γκρεμίσεις, το πιθανότερο είναι ξεκίνησε να ανακοινώνει αποσπάσματα από τις απομαγνητοφωνήσεις να σπάσεις το κεφάλι σου καθώς αυτό θα σε περιγελά. μιας γιγαντιαίας παρακολούθησης Συμπέρασμα: Το σκάνδαλο του των παραγόντων του ελληνικού ποκαλοκαιριού έκανε καλό στη λαοδοσφαίρου. Πολιτιστικά, η ευκαιρία γραφία με τις νέες ατάκες, αλλά ήταν μοναδική. Μια απολαυστική κακό στο ελληνικό ποδόσφαιρο. slang με εκφράσεις όπως «κιλοτάΟπως και στα λουκάνικα, είναι κιας», «αγαπούλα», «λιμούρα», «τσικαλύτερα να τα τρως από το να ξέμπούρης», «παντελονάτα», «φάρμαρεις πώς φτιάχνονται. Εμείς κο», «πλαϊνός» και άλλα πολλά χαριπήραμε απλώς μια ιδέα για το τωμένα, βρήκαν δίοδο προς τη δημοσιότητα, την ώρα που θρασείς πα- πώς φτιάχνονται τα βρωμερά ράγοντες περιφέρονταν με χειροπέ- λουκάνικα που μας δίνουν προς κατανάλωση. – Δ.Θ. δες στα δικαστήρια, φωνάζοντας

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΣΗΣ, SHYBORG.BLOGSPOT.COM

ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΜΙΑΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ

01.12

Γιατί η συνέπεια και η προσπάθεια του παγκόσμιου πρωταθλητή Σπύρου Γιαννιώτη είναι παράδειγμα προς μίμηση. Πρέπει να είναι μοναχικό να κολυμπάς για 10 χιλιόμετρα σε μια ανοιχτή θάλασσα. Πρέπει να είναι κουραστικό να κολυμπάς κάθε μέρα τόσα χιλιόμετρα για να προπονηθείς. Πρέπει να είναι πρόκληση για το μυαλό όλη αυτή η επανάληψη, η συμφιλίωση του σώματος με το πνεύμα. Και σίγουρα, πρέπει να είναι συγκλονιστικό να κερδίζεις την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτής Θαλάσσης. Ο Σπύρος Γιαννιώτης έχει όλες τις απαντήσεις. Το 2011 στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, συνεχίζοντας μια συνεπή πορεία που περιλαμβάνει δύο συμμετοχές σε τελικούς Ολυμπιακών Αγώνων, πολλές διακρίσεις και το σημαντικότερο για τον ελληνικό αθλητισμό: Την καθαρότητα και τη συνέπεια που πολλοί προσπάθησαν να έχουν, ελάχιστοι όμως κατάφεραν. Διότι δεν μετρούν το ελληνικό DNA και τα άλλα κουραφέξαλα των παλιών ολυμπιονικών του 2004, αλλά η πραγματική προσπάθεια. Και ο Σπύρος Γιαννιώτης ξέρει. – Δ.Θ.

44 Ο νέος είναι ωραίος Γιατί το στόρι του Στέφανο Καπίνο κάνει το ελληνικό ποδόσφαιρο λίγο πιο όμορφο. Οταν η Ελλάδα κατακτούσε το Euro 2004, ο Στέφανο Καπίνο ήταν δέκα χρόνων. Ζούσε στον Κορυδαλλό, προφανώς ονειρευόταν να γίνει κάτι σαν ποδοσφαιριστής. Μετά τους πανηγυρισμούς, οι γονείς του θα τον έστελναν για ύπνο, σαν μικρό παιδί που ήταν. Μέσα στο 2011, ένας πιτσιρικάς αναρριχήθηκε στο star system του ελληνικού ποδοσφαίρου, κέρδισε τη θέση του τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού με το απαραίτητο θράσος που απαιτεί η θέση, έπαιξε στην Εθνική Ελλάδος και έγινε άλλο ένα success story από αυτά που ομορφαίνουν το άθλημα. Σίγουρα είναι ακόμη νωρίς. Σίγουρα υπάρχουν ακόμη πολλά εμπόδια μπροστά του. Σίγουρα έχουν χαθεί και πιο ικανά ταλέντα. Αλλά μέχρι στιγμής η ιστορία του είναι από τις όμορφες. Από εκείνες που αυτό που ονομάζεται με τόση υπερβολή «Super League» έχει ανάγκη. – Δ.Θ.

109 | V

βαρύ χειμώνα

Γιατί η αντίδραση στην αδικία έρχεται πάντα, αργά ή γρήγορα, και η «Αραβική Ανοιξη» ήρθε για να μας το υπενθυμίσει με εκκωφαντικό τρόπο. Από τον Δημήτρη Θεοδωρόπουλο ΟΛΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ. Από τα φρούτα που η αστυνομία κατέσχεσε από τον πάγκο του άνεργου πτυχιούχου Μοχάμεντ Μπουαζίζι σε μια αγορά της Τυνησίας. Η αδικία, άλλη μια αδικία, έμοιαζε αφόρητη. Και γι’ αυτό ο ευκαιριακός πωλητής φρούτων αυτοπυρπολήθηκε. Η αρχή για τη μετατροπή της απόγνωσης σε οργή είχε γίνει. Με τον ίδιο τρόπο που ο εκείνος έβαλε φωτιά στον εαυτό του, η επανάσταση φούντωσε εξίσου απρόβλεπτα, το ίδιο σαρωτικά. Η Τυνησία ήταν η αρχή. Ακολού-

θησαν η Αίγυπτος και η πλατεία Ταχρίρ. Η Λιβύη, ο εμφύλιος και ο θάνατος του Μοαμάρ Καντάφι. Οι διαμαρτυρίες σε Μπαχρέιν, Συρία, Υεμένη. Οι άνθρωποι που βγήκαν στον δρόμο σε Αλγερία, Ιρακ, Ιορδανία, Κουβέιτ, Μαρόκο και Ομάν. Οι μικρότερες διαμαρτυρίες στον Λίβανο, στη Σαουδική Αραβία, στο Σουδάν. Η «Αραβική Ανοιξη», όπως ονομάστηκε από τα έκθαμβα media που είδαν την οργή, την κινητή τηλεφωνία και τα social media να αλλάζουν έναν κόσμο που βρισκόταν σε αδιέξοδο.

Η όλη ιστορία έμοιαζε υπερβολικά με σκηνή από την τηλεοπτική σειρά «24». Ενας μαύρος πρόεδρος, φορώντας μπλε μπουφάν, καθόταν ανήσυχος μπροστά από τις οθόνες μιας αίθουσας επιχειρήσεων. Μια ομάδα των «Navy Seals» στην άλλη άκρη του κόσμου κινούνταν ήσυχα προς τον στόχο. Φώτα άναψαν, πυροβολισμοί ακούστηκαν, πτώματα εξαφανίστηκαν στη θάλασσα. Ο Οσάμα μπιν Λάντεν ήταν νεκρός,

#DSK Το σκάνδαλο που δεν ήταν και τόσο σκάνδαλο.

47 V | 110

«Το σεξ με την καμαριέρα ήταν συναινετικό, αλλά βλακώδες» γράφει στη βιογραφία του, που αναμένεται να κυκλοφορήσει, ο Ντομινίκ Στρος-Καν. Και κάπως έτσι επισφραγίζει την καρδιά ενός σκανδάλου που τελικά αποδείχτηκε μια εξωσυζυγική σκανταλιά. Προς τι η διαπόμπευση; Οι άυπνες νύχτες στο κρατητήριο του Χάρλεμ; Οι συντετριμμένες φιλοδοξίες υποψηφιότητας για την προεδρία της Γαλλίας; Από ό,τι φαίνεται, τα δικαστήρια, μα κυρίως οι συνωμοσιολόγοι έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους για να εξηγήσουν τι συνέβη εκείνη τη νύχτα του Μαΐου στο Sofitel της Νέας Υόρκης. – Η.Ν.

στις αρχές Μαΐου, κάπου στο Πακιστάν. Δέκα χρόνια μετά την επίθεση τους Δίδυμους Πύργους, λίγα είχαν μείνει ίδια σε όλον τον κόσμο. Ο ίδιος έμοιαζε στο τέλος του ανίσχυρος, ένα φάντασμα του παρελθόντος. Ηταν, όμως, μια εκκρεμότητα που πλέον ανατίθεται στην Ιστορία. Και αυτή δεν έχει και τις καλύτερες διαθέσεις απέναντί του. – Δ.Θ. 01.12

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΣΗΣ, SHYBORG.BLOGSPOT.COM

45 Το τέλος του

Dead as disco

Το κοράνι των graphic novels Γιατί το πολυαναμενόμενο «Habibi» του Κρεγκ Τόμσον επιβεβαίωσε τις υψηλές προσδοκίες και δικαίωσε την αναμονή των οκτώ χρόνων. Από τον Ηλία Νικολαϊδη

Ο ΚΡΕΓΚ ΤΟΜΣΟΝ δεν είναι ο

κομίστας που θα μπορούσε να δημοσιεύει τις ιστορίες του σε σειρές που θα κυκλοφορούν κάθε μήνα. Πριν από το «Habibi», που ήρθε τον περασμένο Σεπτέμβριο, το αμέσως προηγούμενο graphic novel του κυκλοφόρησε το 2003. Ωστόσο, το πολυβραβευμένο «Blankets» (εκδ. ΚΨΜ), έπειτα από το «ντεμπούτο» «Good-bye, Chunky Rice» του ’99, δεν ήταν απλή κυκλοφορία. Ηταν μια σπουδή πάνω στην

και στον Ζαμ, εκτυλίσσεται σε μια απροσδιόριστη χώρα της Μέσης Ανατολής. Και είναι τόσο φαντασμαγορική όσο θα περίμενε κάποιος από μια πλοκή 672 σελίδων που προετοιμάζονταν επί οκτώ χρόνια. Ενα οφθαλμόλουτρο σε αραβικά μοτίβα, ένας έρωτας μεγάλος, καθώς και κάτι πράγματα μικρά, χαραγμένα με αδρές γραμμές και με δεξιοτεχνικό σχέδιο.

Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΠΕΡΛΟΥΣΚΟΝΙ –ADDIO, SILVIO!

WIREIMAGE/IML, CORBIS/APEIRON

εφηβική ηλικία, ένα αλμανάκ 600 σελίδων για τους νεανικoύς έρωτες που έφτασε να χαρακτηριστεί από το «Time» ένα από τα 100 καλύτερα graphic novels όλων των εποχών. Το «Habibi» δεν προκάλεσε το ίδιο σοκ με την άφιξή του. Αφενός επειδή ο Τόμσον ήταν ήδη διακεκριμένος κομίστας που εμφανιζόταν σε συναφείς συνάξεις ανά τον κόσμο και εισέπραττε χαρακτηρισμούς τύπου «Ο Τολστόι των graphic novels» και αφετέρου επειδή είχε προηγηθεί το «Carnet de Voyage». To τελευταίο κυκλοφόρησε το 2004 και ήταν το εικονογραφημένο ημερολόγιο του Τόμσον από το πολύμηνο ταξίδι του στη Μέση Ανατολή. Ο εκδότης του τον είχε στείλει στο Μαρόκο, όπου ο Τόμσον είχε αποφασίσει να τοποθετήσει τη δράση του επόμενου έργου του. Τελικά το «Habibi», η ερωτική ιστορία ανάμεσα στην Ντοντόλα 01.12

Το αστείο με τον Σίλβιο τελείωσε νωρίς. Η περσόνα του λατίνου εραστή, crooner σε κρουαζιερόπλοιο, αυτοδημιούργητου επιχειρηματία, πολύ γρήγορα επισκιάστηκε από το alter ego του αρχομανούς λαϊκιστή, του χειριστή της δικαστικής εξουσίας, του ηγέτη μιας τηλεκρατίας όπου μια μονοκρατορία των ΜΜΕ διασφάλιζε τα κρατικά αξιώματα και η πρωθυπουργία εγγυόταν την ατιμωρησία. Αν σκεφτεί κανείς ότι σκάνδαλα, επιχειρηματικές παρανομίες και «μπούνγκα μπούνγκα», όλα εκείνα δηλαδή που έχουν κοστίσει την καριέρα σε πολύ πιο σοβαρούς δυτικούς πολιτικούς από τον Μπερλουσκόνι, απέτυχαν να κλονίσουν την επίμονη σχέση του με την καρέκλα, η αποχώρησή του τον περασμένο Νοέμβριο είναι ίσως μια ελάχιστη θετική συνέπεια της κρίσης. – Μ.K.

111 | V

Κορόνα-γράμματα Γιατί ο Ζαχαρίας Μαυροειδής («Ο Ξεναγός») και ο Γιώργος Γεωργόπουλος («Tungsten») εξερευνούν την Αθήνα σε μια διπλή κινηματογραφική κυκλοφορία. Από τη Δέσποινα Παυλάκη ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ στα βόρεια προά- κυρίως ο τρόπος με τον οποίο έμα- αφορετικές πλευρές της Αθήνας

στια όταν περιτριγυρίζονταν ακόμη από αιγοπρόβατα, τόσο ο Ζαχαρίας Μαυροειδής όσο και ο Γιώργος Γεωργόπουλος μοιράζονται περίπου τις ίδιες αναμνήσεις. «Μεγάλωσα στην Τούφα Χαλανδρίου, τότε που υπήρχαν παντού οικόπεδα, παλιές αγροικίες, μποστάνια, αλεπούδες και πρόβατα που βοσκούσαν στην τεράστια αλάνα από όπου τώρα περνάει η Αττική οδός» θυμάται ο Μαυροειδής. «Θύμιζε λίγο μικρή επαρχιακή πόλη» προσθέτει ο Γεωργόπουλος. «Στις αρχές της εφηβείας, όταν άρχισα να κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας, ήταν σαν να ανακάλυπτα έναν άλλον πλανήτη». Από τότε έχουν αλλάξει πολλά και

ZAXAΡΙΑΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ

θε να φιλτράρει ο καθένας την πραγματικότητα. Ο ονειροπόλος «Ξεναγός» του Μαυροειδή επιμένει να βλέπει την Αθήνα μέσα από τα ροζ γυαλιά του αθεράπευτα ρομαντικού, ενώ το «Tungsten» του Γεωργόπουλου δεν είναι τίποτε λιγότερο από μια ασπρόμαυρη ελεγεία πάνω στο απόλυτο χάος. Ανίσχυροι μπροστά στο επίσημο κύκλωμα διανομής που τους γύρισε επιδεικτικά την πλάτη, οι δύο πρωτοεμφανιζόμενοι σκηνοθέτες αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους στο απόλυτο αθηναϊκό double bill, όπου όχι μόνο μπορούσες να δεις δύο ταινίες με ενιαίο εισιτήριο, αλλά είχες την ευκαιρία να εξερευνήσεις δύο δι-

βγάζοντας τον δικό σου μέρο όρο. Το «Tungsten» είναι μια σκληρή ταινία που μοιάζει περισσότερο με γροθιά στο στομάχι του ιστορικού κέντρου. Παίζοντας με τα ρημαγμένα τοπία του Ταύρου, του Ελαιώνα και του Ρουφ, δεν είναι τόσο μακριά από την αρχαιολογική ζώνη του ανάλαφρου «Ξεναγού», παρ’ όλο που οπτικά δεν θα μπορούσε να διαφέρει περισσότερο. Είναι σχεδόν σαν να διαδραματίζεται σε μια άλλη πόλη: «Την περίοδο που έγραφα το σενάριο έμενα στο Ρουφ» εξηγεί ο Γεωργόπουλος. «Παρ’ όλο που είναι πολύ κοντά στο κέντρο, έχουν ένα απόκοσμο στοιχείο και αυτό μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον». Ο «Ξεναγός», από την άλλη, ακροβατεί διακριτικά ανάμεσα στα κλισέ των τουριστικών ατραξιόν και στις κρυφές αρχιτεκτονικές

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ

χαρές του εμπορικού τριγώνου, αν και, σύμφωνα με τον Μαυροειδή, η ουσία της πόλης κρύβεται τελικά αλλού: «Οποτε πάω σε ένα σπίτι για πρώτη φορά, πάντα προσπαθώ να βρω κάποια δικαιολογία για να βγω στο μπαλκόνι και να τσεκάρω τη θέα. Είναι σαν ένα παιχνίδι: η Αθήνα είναι ένας δαιδαλώδης λαβύρινθος από κτίρια όπου μέσα ξέρεις ότι κρύβεται η Ακρόπολη και κάθε φορά αναζητάς τη θέα της. Η πραγματικά κρυφή Αθήνα, όμως, βρίσκεται στις ταράτσες της...».

+5 αναπάντεχοι λόγοι

που περιμένουμε το 2012 • Η νέα ταινία του Γουές Αντερσον, που θα προβληθεί στο φεστιβάλ των Καννών τον Μάιο του 2012, λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του ’60 και έχει πρωταγωνιστές τους Μπρους Γουίλις, Εντουαρτ Νόρτον και Μπιλ Μάρεϊ. Ενα ολόκληρο νησί, απέναντι από τη Νέα Αγγλία, κινητοποιείται για να αναζητήσει ένα νεαρό ζευγάρι που «κλέφτηκε» για να ζήσει τον έρωτά του.

• Η επόμενη χρονιά θα μας φέρει καινοτόμες συσκευές και γκάτζετ, όπως η νέα παιχνιδομηχανή της Sony PS4, τα πρώτα τετραπύρηνα smartphones και υπέρλεπτα λάπτοπ (ultrabooks) που παραπέμπουν στο Macbook Air και εξοπλίζονται με οθόνες αφής για να υποστηρίζουν τα αναμενόμενα Windows 8. Η Apple θα εισαγάγει τη δική της πρόταση στις τηλεοπτικές συσκευές. Λέγεται ότι θα ονομάζεται «iTV», θα υποστηρίζει φωνητικές εντολές, αισθητήρα κίνησης και θα μεταφέρει το περιεχόμενο των iPhone και iPad στη μικρή οθόνη.

• Αναμένουμε εναγωνίως το «Τhe Dictator», τη νέα ταινία του Σάσα Μπαρόν Κοέν. Ο διάσημος και εξαιρετικά ταλαντούχος κωμικός έπειτα από τον πανούργο Μπόρατ και τον αλαφροΐσκιωτο Μπρούνο υποδύεται έναν εκκεντρικό δικτάτορα κάποιας ακαθόριστης αραβικής χώρας ο οποίος διακινδυνεύει τη ζωή του (!) για να σιγουρευτεί ότι στη χώρα του δεν θα υπάρξει ποτέ δημοκρατία. Και αν αυτό δεν είναι αρκετό για να πάτε στον πιο κοντινό κινηματογράφο, θα σας ενημερώσουμε ότι στο πλευρό του εμφανίζεται και η Μέγκαν Φοξ.

• Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου θα είναι οι πρώτοι που θα μεταδοθούν και σε 3D.

•

ΟΙ RED HOT CHILI PEPPERS ΕΡΧΟΝΤΑΙ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΙΣ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2012 ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΟ ΟΑΚΑ. 01.12

113 | V

ΜΠΛΟΥΖΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ (IΩANNA ΚΟΥΡΜΠΕΛΑ), ΣΑΚΑΚΙ, G-STAR RAW (COLLECTIVE) ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, PRADA (PRADA BOUTIQUE).

V | 114

01.12

LATE NIGHT TALES Φωτογραφίες: Γιώργος Κατσανάκης (Smile), Fashion editor: Μαρία Δασκαλάκη

01.12

115 | V

ΚΑΠΕΛΟ, REINHARD PLANK (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α), ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, ΜΑΝΤΙΛΙ ΚΑΙ ΠΑΛΤΟ (MASSIMO DUTTI), ΖΑΚΕΤΑ, GAS (COLLECTIVE), ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ (MCS MARLBORO CLASSICS). ΣΤΗΝ ΔΕΞΙΑ ΣΕΛΙΔΑ: ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ (NARA CAMICIE), ΚΟΣΤΟΥΜΙ, ΓΡΑΒΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΣΚΟΛ (BROOKS BROTHERS) ΚΑΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, TOD’S (TOD’S BOUTIQUE). EKEINH: ΦΟΡΕΜΑ, RAER (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α), ΒΡΑΧΙΟΛΙ (SWAROVSKI) ΚΑΙ ΔΕΡΜΑΤΙΝΑ ΠΕΔΙΛΑ, JIMMY CHOO (ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ).

V | 116

01.12

117 | V

V | 118

01.12

ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, DENIM & SUPPLY (ATTICA ΤΗΕ DEPARTMENT STORE), ΣΑΚΑΚΙ, SOUL REBEL (SPRIDER STORES), ΓΡΑΒΑΤΑ, GANT (GANT BOUTIQUE), ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ (SUNWILL) ΚΑΙ ΖΩΝΗ, BOSS BLACK (HUGO BOSS STORES). EKEINH: ΕΣΩΡΟΥΧΟ (AGENT PROVOCATEUR).

01.12

119 | V

ΑΡΙΣΤΕΡΑ: ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ, U.S. POLO (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α), ΣΑΚΑΚΙ, ANTONY MORATO, (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α), ΓΡΑΒΑΤΑ, SURFACE TO AIR (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α). ΚΑΤΩ: ΣΑΚΑΚΙ, ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ, ΓΡΑΒΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ, BOSS BLACK (HUGO BOSS STORES). EKEINH: ΕΣΩΡΟΥΧΟ (AGENT PROVOCATEUR). ΔΕΞΙΑ: ΚΑΠΕΛΟ, REINHARD PLANK (SHOP ΕΡΜΟΥ 112Α), ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΚΑΙ ΤΖΙΝ (EDWARD JEANS), ΓΙΛΕΚΟ, GSTAR RAW (COLLECTIVE), ΔΕΡΜΑΤΙΝΗ ΖΩΝΗ, BOSS ORANGE (HUGO BOSS STORES), ΠΑΛΤΟ, CAMEL ACTIVE (ATTICA ΤΗΕ DEPARTMENT STORE).

ΧΤΕΝΙΣΜΑ/ΜΑΚΙΓΙΑΖ: ΒΑΝΕΣΣΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΔΙΩΤΟΥ (SMILE), ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΓΟΡΑΣ: ΔΑΦΝΗ ΗΛΙΑΚΗ, ΜΟΝΤΕΛΑ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (VICE VERSA AGENCIA), JUSTINE (FASHION CULT)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ROYAL OLYMPIC (ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ 28-34, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. 210 9288 400)

01.12

121 | V

BHMAMEN/politics

H επικίνδυνη Γερμανία O ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ καταλήγει σε ανησυχητικά συμπεράσματα για το πώς η αρμονία της «γερμανικής νοοτροπίας» επιδρά στην καθημερινότητα της Ευρώπης. Εύκολα θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι στο υπουργείο Οικονομικών διαμορφώνονται και σήΓερμανία είναι η πιο σπουμερα αποφάσεις που «ισοπεδώδαία και η πιο επικίνδυνη χώρα νουν» την Ευρώπη. Ευκολότερα στην Ευρώπη: σε αυτό το συμπέθα μπορούσε να ισχυριστεί κάρασμα καταλήγει κανείς έπειτα ποιος άλλος ότι ολόκληρη η ευαπό τρεις ημέρες στο Βερολίνο. Ο ρωζώνη αρχίζει να μοιάζει με λόγος της επίσκεψης ήταν μια στρατόπεδο συγκέντρωσης αφού σειρά επαφών με εκπροσώπους με τον τρόπο με τον οποίο διοικείτης γερμανικής κυται από το Βερολίνο βέρνησης που οργάεπιβάλλει στους Ελνωσαν τα Γραφεία ληνες, στους Ισπατης Ευρωπαϊ κής νούς, στους ΙρλανΕπιτροπ ής στην δούς, ακόμη και Αθήνα και στο Βεροστους Γάλλους, να λίνο. Η οργάνωση κατανοήσουν την ήταν άριστη και οι επιγραφή στην πύλη επαγγελματίες που του Αουσβιτς που εργάστηκαν για αυπρόσταζε ότι «η δουτήν αξίζουν συγχαλειά απελευθερώρητήρια. Αλλά η νει». Ολα αυτά δεν εμπειρία ήταν αποαναιρούν το γεγονός γοητευτική. Οι επαότι οι Γερμανοί είναι φές με ανθρώπους καλύτεροι συγκρινόπου βρίσκονται στα μενοι με τους Ελληκέντρα λήψης απονες ή τους Αγγλους. φάσεων ήταν αρκεΠιο ευγενικοί από τές για να πειστεί τους Αγγλους, σαφέκανείς ότι η διάσωση στατα πιο ευγενικοί της ευρωζώνης θα από τους Ελληνες. συμβεί μόνο από Ολιγαρκείς άνθρωποι θαύμα. Το χειρότερο αρχών, αφιερωμένοι όμως ήταν η εμπειο καθένας στο δικό ρία του Βερολίνου. του καθήκον. Ενα καΤο Βερολίνο δεν είΤο Βερολίνο είναι η πόλη που από το 1914 ως το 1989 θήκον που συνήθως ναι μια «ωραία πρωσχετίζεται με τη συήταν το σύμβολο της φρίκης και της καταπίεσης, το τεύουσα», εκτός αν η στηματική προσπάπροσοχή του επισκέθεια για την προσέγπεδίο όπου βρήκε έκφραση η πιο σκοτεινή και πτη παραμείνει «τουγιση της τελειότητας αποκρουστική όψη του ανθρώπου ριστική» και απορρο– από τη διεύθυνση φηθεί από το Μουορχήστρας και την σείο της Περγάμου και την προηγ- σφορά του Βερολίνου στην ανθρω- Αίσχους και σωζόμενα κτίρια της κατασκευή της ανάρτησης της μένη βιομηχανία της διασκέδασης. πότητα είναι το ασήκωτο δώρο ναζιστικής φρίκης; Το κτίριο του Mercedes ως τα σκεύη κουζίνας Το Βερολίνο όμως δεν είναι περί- μιας μακάβριας αυτογνωσίας. υπουργείου Οικονομικών είναι και την οργάνωση της διαφθοράς, πατοι με φίλους την ημέρα, ρομαΤο Βερολίνο είναι γεμάτο από ένα φρικτό κατασκεύασμα του όπως αποδείχθηκε από το παγκόντικά καφεδάκια με συζύγους το ένα είδος «ψυχολογικής ραδιε- 1936 που στέγαζε το υπουργείο σμιο σκάνδαλο της Siemens. Η απόγευμα και σαρκικές τιμωρίες νέργειας» που μπορεί να κάνει τον Αεροπορίας του Χίτλερ. Μέσα σε γερμανική «στάση ζωής» είναι με αγνώστους τη νύχτα. Το Βερο- επισκέπτη να περπατά στους δρό- αυτό σχεδιάστηκαν οι αποφάσεις ρομαντική και τρομακτική μαζί λίνο είναι η πόλη που από το 1914 μους με υγρά μάτια και απέραντη που ισοπέδωσαν την Ευρώπη. Το γιατί συμπυκνώνεται στην «ύβρη ως το 1989 ήταν το σύμβολο της θλίψη. Τι να υποθέσει κανείς για Τείχος ήταν μια μετεξέλιξη του της τελειότητας». Και είναι αυτή φρίκης και της καταπίεσης, το πε- την ψυχή μιας πρωτεύουσας όταν ναζιστικού στρατοπέδου συγκέ- ακριβώς η λεγόμενη «γερμανική δίο όπου βρήκε έκφραση η πιο αυτή έχει αφιερώσει μια έκταση ντρωσης: η κατασκευή του ισοδυ- νοοτροπία» που καθιστά τη Γερσκοτεινή και αποκρουστική όψη του κέντρου της σχεδόν διπλάσια ναμούσε με τη δημιουργία του μανία τόσο σπουδαία και τόσο του ανθρώπου συνδυασμένη με από την πλατεία Συντάγματος στο μεγαλύτερου στρατοπέδου συ- επικίνδυνη για τον εαυτό της και άλματα της επιστήμης και θαύμα- Μνημείο του Ολοκαυτώματος, το γκέντρωσης στον κόσμο. την Ευρώπη. v

V | 122

οποίο είναι ένας μονότονος λαβύρινθος από αναρίθμητους τάφους; Τι υπάρχει στο μυαλό μιας πόλης που αισθάνεται πως πρέπει να θυμίζει στον εαυτό της ότι έχει οργανώσει την εξολόθρευση εκατομμυρίων ανθρώπων εξαιτίας της καταγωγής τους; Τι μπορεί να σκεφθεί κανείς για το Βερολίνο όταν βλέπει μέρος του Τείχους του

01.12

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ

τα της τέχνης. Το Βερολίνο είναι η πρωτεύουσα που θυμίζει με συντριπτική ειλικρίνεια πως, ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τον άνθρωπο και το επίπεδο του πολιτισμού που έχει κατακτήσει, η αλήθεια είναι ότι εύκολα μπορεί να συνδυάσει την απόλυτη βαρβαρότητα με τον Μπαχ και την ασύλληπτη αγριότητα με τον Γκαίτε. Η προ-