HEZUR BELDURGARRIAK

Bazen behin etxe zahar-zahar bat milaka eta milaka hezur gordetzen zituena. Hezur bat oso interesgarria zen, bizirik zegoen eta gauetan herrira jaisten zen eta etxerik etxe ibiltzen zen umeen geletara sartzen.

Egun batean etxe batera sartu zen baina erratu egin zen eta ez zen umearen logelara sartu amaren logelara baizik. Ama txiza egitera jaiki zen eta hezurra ikusi zuenean ikaratu eta oihuka hasi zen. Aita ere izartu egin zen eta hezurrak bere gaztelura ihes egin zuen beldurturik.

Biharamunean berriro ere herrira jaitsi zen eta hurrengo hiru egunetan ere. Plan bat zeukan eta aurrera eraman zuen.

Herrian ez zuten ikusi eta honela egin zuen: lehenengo teilatura igo zen, tximiniatik jaitsi zenean, ia komunetik erori zen baina tapari ondo helduta zegoenez ez zen erori eta muturreko handia hartu zuen, eskerrak etxekoak ez zirela izartu bestela...ez dakigu zer gertatuko zen.

Hurrengo egunean hezurra gizaki lagun batzuekin elkartu zen, gizakiek bromatako hezurra zela pentsatu zuten.

Bat-batean gizaki batek esan zuen: -Hau ez da bromatako hezurra benetakoa baizik Horrela lagun minak egin ziren .

Eta gure ipuin zoragarri eta distiratsua amaitzen zaigu eta hurrengo ipuinera arte.