LEEUWARDER COURANT
Saturday 26 July 2008
24
Laptop in je binnenzak Razend populair zijn ze: mini-laptops. Ze bestonden al langer, maar sinds computerfabrikant Asus zijn Eee-pc introduceerde voor een betaalbare prijs waren de kleine apparaten niet aan te slepen.
Linda Zeggelaar
D
eze week adverteerde Aldi met de Medion akoya mini, een mini-laptop. Het Medion Netbook is €100 duurder dan de Asus Eee 701 (tussen de €249 en €299). Daar staat tegenover dat de Duitse fabrikant en ’hofleverancier’ van het apparatenassortiment van de Aldi is uitgerust met Windows XP. Asus Eee-gebruikers krijgen Linux als besturingssysteem meegeleverd en moeten het - in het geval van het simpelste model - doen met veel minder geheugen.
De mini-laptop Medion akoya mini.
De Asus Eee werd vorig jaar oktober geïntroduceerd. De Taiwanese shoppingzender ETTV Shopping verkocht er toen tweehonderd stuks binnen twintig minuten. Ook andere grote computerfabrikanten zijn druk bezig om een mini-laptop op de markt te brengen.
Drie verschillende maten computers. Van groot naar klein: een MacBook, een Asus Ee en een Nintendo DS Lite.
HP heeft zijn Mini-Note PC die is uitgerust met Windows XP en een kleine €500 kost. Dell komt met de Mini Inspiron, die het mede moet hebben van zijn gelikte uiterlijk dat wel wat aan Apple-computers doet denken. Inmiddels zijn er meerdere versies van de Asus Eee op de markt of in aantocht, die Windows XP, een webcam, sneller
draadloos internet en meer geheugen hebben. De 1000H is het best vergelijkbaar met de Medion en gaat ongeveer hetzelfde kosten. De Eee PC 1000 heeft Linux en een 40GB solid state disc (ook wel RAM-disk genoemd) en kost €420. Goedkoper (rond de €360) is de 901 met een kleiner scherm en een opslagcapaciteit (SSD) van 20 GB. De mini-laptops gaan onder verschillende namen door het leven. Je kunt ze ook kneetops of subnotebooks noemen. De afmeting is dichtgeklapt een halve A4. Het qwerty-toetsenbord neemt de volledige breedte in beslag en je kunt er prima op tikken, zelf met grote mannenhanden. Standaard gaat de accu van de laptops zo’n
twee uur mee. Die tijd is te verlengen door het apparaat efficiënt te gebruiken en door bijvoorbeeld het schermlicht te dimmen. De kleine laptop heeft een ingebouwde webcam en microfoon, een geluidskaart en je kunt er draadloos mee internetten. Ook is het mogelijk om er geheugenkaartjes in te stoppen of een netwerkkabel, zodat je de mini-laptop in een (bedrijfs)netwerk kunt hangen. Zijn de mogelijkheden nog te beperkt, dan kun je altijd nog een van de drie usb-poorten gebruiken om er een externe muis, harde schijf of dvd-speler aan te koppelen. Want zowel de Eee als de akoya mini zijn niet voorzien van een cd-/dvd-speler. Er kan heel veel in zo’n klein apparaat, maar toch niet alles.
Olympisch warm draaien
N
og twee weekjes en dan is het zover. Dan beginnen de Olympische Spelen in Peking. Het zal geen verrassing zijn dat er ook weer een olympische game in de schappen ligt. Sega is deze keer de ontwikkelaar. En een al te beste prestatie levert het bedrijf niet. In ieder geval ligt voor Beijing 2008 geen medaille klaar. Wat rest is een kleurloze plek in de onderste helft van de middenmoot.
Beijing 2008 telt 38 onderdelen, die er grafisch goed uitzien. Natuurlijk zitten er een paar aardige bij. Zeker omdat er de nodige variatie is aangebracht in de besturing. De technische nummers van atletiek zijn al weer leuker dan de loopnummers, al berust een goede score zo nu en meer op toeval dan kunde.
Play
Fysiek is de game best zwaar. Want wat je er aan overhoudt zijn pijnlijke vingers. Sega heeft het aloude button-bashing nieuw leven in geblazen. Dom op de knoppen rammen om zoveel mogelijk snelheid te krijgen. Dat is even leuk, maar als je na een uur spelen nog voorlaatste wordt op de 100 meter sprint, is de lol er snel af. Te moeilijk en te
ouderwets. Dit kenden we in de vorige eeuw ook al. Te makkelijk zijn de langere afstanden. Heel rustig blijf je in het spoor van je voorganger lopen en in de laatste meters schiet je er voorbij. Alleen een wereldrecord lopen
zorgt voor uitdaging, een welhaast onmogelijke uitdaging trouwens. Wanneer je met meer spelers speelt, wordt de game al een stuk leuker. Dan maak je je niet meer druk om record en is het enige doel je vrienden verslaan. De onvolkomenheden neem je in dat geval sneller voor lief.
De schietonderdelen zijn goed te doen en zorgen ook voor de nodige ontspanning voor de vingers. Want na een uur knoppen rammen – wonderbaarlijk dat de controllers er tegen bestand zijn – neemt de kramp toch snel toe. Turnen vergt gevoel voor ritme en dan is er baanwielrennen, zwemmen, gewichtheffen, tafeltennis, judo, kajakken enzovoort. Veel sporten dus, misschien wel te veel, waardoor de uitwerking op een aantal fronten tekort schiet. Beijing 2008: PS3, ook verkrijgbaar op PC, Xbox360 en Wii.
JOHAN STOBBE