5 minute read
Doormodderen naar de top. Mountainbikers sportman en vrouw van het jaar.
Sportvrouw- en man van Zeeland, Anne Terpstra en Milan Vader, aan het woord over behaalde prestaties, hedendaagse bezigheden en toekomstige dromen. Milan werd in 2019 derde op het EK mountainbike en plaatste zich voor de Olympische Spelen. Anne Terpstra pakte de wereldbeker en staat nummer één op de wereldranglijst mountainbike in de categorie dames Elite.
WAT BETEKENT HET DAT JE BENT UITGEROEPEN TOT SPORTMAN/-VROUW VAN HET JAAR?
ANNE: Het is natuurlijk erg leuk Zeeuwse sportvrouw van het jaar te mogen zijn. Na een mooi seizoen is het een fijne waardering voor mijn prestaties.
MILAN: Normaal gesproken ben ik niet zo van dit soort prijzen, omdat prestaties uit verschillende sporten bijna niet te vergelijken zijn. Elke sport vraagt andere opofferingen. Stiekem had ik wel gehoopt dat ik deze prijs zou winnen. Gewoon omdat Zeeland een speciaal plekje in mijn hart heeft.
OP WELKE PRESTATIE BEN JE HET MEEST TROTS?
ANNE: De wereldbekerwinst in Vallnord, Andorra. Niet zozeer omdat ik de eerste Nederlandse vrouw ben die een World Cup heeft gewonnen, maar meer omdat ik mezelf heb laten zien dat ik écht dat kan, waar ik in geloofde. Daarbij is het een kers op de taart voor mijn team, GHOST Factory Racing.
MILAN: Als ik echt moet kiezen denk ik toch de derde plaats op het EK vorig jaar. Het resultaat was super, maar wat mij het meest bij is gebleven, is hoe ik heb genoten van de wedstrijd zelf. Ik zat zo lekker in de flow en alles leek vanzelf te gaan. Dat gevoel maak je niet elke dag mee en is lastig uit te leggen aan een buitenstaander, maar het is fantastisch!
WAT ZOU JE NOG WILLEN BEREIKEN EN IN HOEVERRE IS DAT HAALBAAR?
ANNE: Mijn ultieme droom is om op de Olympische Spelen een topresultaat neer te zetten. Met het verschuiven van deze race naar 2021 is mijn belangrijkste doel voor dit jaar ineens weg. Gezien mijn resultaten zou ik met de besten mee kunnen doen, maar in deze tijd zonder wedstrijden is het lastig vergelijken met andere rensters. Een goede motivatie om lekker bezig te blijven nu.
-ANNE TERPSTRA-
MILAN: Daar kan ik een boek over vol schrijven, al is mijn belangrijkste doel goud halen in Tokyo. Ik heb jaren geleden geleerd dat je niet realistisch moet denken, omdat dit de kans verkleint dat je je doelen uiteindelijk haalt. Als je gelooft in jezelf en het einddoel voor ogen houd kom je veel verder!
WAT VOOR GEVOLGEN HEEFT DE CORONACRISIS OP HET UITOEFENEN VAN JOUW SPORT DIT JAAR?
ANNE: Onze trainingsmogelijkheden veranderen weliswaar minimaal, maar ons wedstrijdseizoen is daarentegen bijna geheel verdwenen. Zoals het er nu voor staat weten we niet wanneer we weer wedstrijden kunnen gaan rijden en hopen we erop dat er in september en oktober alsnog een verkort “seizoen” plaatsvindt.
MILAN: Dat ik een extra lange winter heb! Normaal gesproken leg je in de winter de ‘’basis’’ voor het seizoen door veel te trainen. Nu alle wedstrijden zijn uitgesteld of zelfs afgelast heb ik daar nu dus wat meer tijd voor. Gelukkig train ik eigenlijk net zo graag als dat ik wedstrijden rijd, dus ik vermaak mij de komende maanden wel.
-MILAN VADER
HOE ZORG JE ER IN DEZE PERIODE VOOR DAT JE GEZOND EN IN BALANS BLIJFT?
ANNE: Ik houd ervan een bepaalde structuur aan te houden en genoeg tijd te nemen voor mezelf. Om mijn gedachten te ordenen schrijf ik vaak in een soort dagboek, doe ik graag aan yoga en meditatie, en als ik niet de hele dag aan het fietsen ben vind ik het ook fijn alleen in het bos te gaan wandelen. Maar vooral het lekker kunnen mountainbiken is een key voor mijn balans.
MILAN: Door het wegvallen van de wedstrijden heb ik naast het trainen toch wat tijd over voor dingen waar ik normaal niet aan toe kom. Ik breng wat meer tijd door met de familie en help thuis een beetje met klussen. Maar iets wat essentieel is om in balans te blijven is om af en toe een rondje langs de zee te fietsen. Dit doe ik vaak als ik terug kom van een wedstrijd om even mijn hoofd leeg te maken.
WELKE VRAAG ZOU JE ELKAAR WILLEN STELLEN?
ANNE: Milan en ik kennen elkaar als sporter best goed en weten veel van elkaars aanpak, maar we praten een stuk minder over andere dingen. Dus Milan, hierbij mijn vraag: ‘’Als je in de verre toekomst ophoudt met topsport, in welke richting zie je je leven dan gaan?’’.
MILAN: Haha! Dat vind ik een hele moeilijke. Vorig jaar tijdens het EK hadden we het aan tafel over de Olympische Spelen en Anne gaf toen aan dat ze na de wedstrijd vrij snel terug wilde om zich voor te bereiden op de wereldbekers die zouden volgen. Op dat moment had ik even kortsluiting in de bovenkamer... Tot dan toe had ik niet verder gedacht dan de Spelen! Als ik nu moet kiezen zie ik mij wel actief blijven in de sport. Wat voor rol of in welke sport weet ik nog niet, maar sport zal mij altijd blijven fascineren. Omdat we het inderdaad vaak over sport hebben, heb ik Anne nooit gevraagd wanneer ze tevreden terug kan kijken op haar carrière. Ik ben dus wel benieuwd wat die voorwaarden zijn. Oh ja... en of Anne ooit nog in Zeeland komt wonen?
ANNE: Mijn grootste drijfveer is van begin af aan altijd hetzelfde geweest; ik wil gewoon uitvinden hoe goed ik in mountainbiken kan zijn. Voor ik dat weet kan ik niet stoppen denk ik. De kans dat ik weer in Zeeland kom wonen is niet zo heel groot, aangezien mijn vriend in Duitsland woont en ik het daar erg naar mijn zin heb. Het is er rustig en er is veel natuur, maar die dingen vind je in Zeeland ook, dus zeg nooit ‘nooit’...
