Ant wer pse art dir ector maa kt b oekcover vo or de Kardashian s
COVER GIRL
De scifi-cover van het Kardashians-boek dat op 15 november wereldwijd verschijnt, is gemaakt door een Antwerpse: Louise Mertens. Onthoud die naam, dit zou wel eens haar internationale doorbraak kunnen zijn. TEKST: THIJS DEMEULEMEESTER BEELD: LOUISE MERTENS
‘
esef je wel wat een impact die boekcover voor de Kardashians zal hebben? Ben je klaar voor het grote werk? Wat zal je zeggen als bijvoorbeeld het modehuis Chanel belt? Kan je dat aan, zulke opdrachten? Dat soort vragen krijg ik tegenwoordig voorgeschoteld van vrienden die weten waarmee ik bezig ben. Ik moet eerlijk zeggen: ik had er nog niet over nagedacht. We zullen wel zien wat het mij oplevert’, zegt de 27-jarige Louise Mertens. Al is de vraag natuurlijk: hoe komen de beroemde zussen voor hun boekcover bij een kleine Antwerpse artdirector terecht? De Kardashians, meer bepaald de zusjes Kendall (21) en Kylie Jenner (19), zijn allebei realitysterren en social media-bommen met respectievelijk 67 en 77 miljoen volgers. Ze speelden mee in ‘Keeping up with the Kardashians’, runnen samen een modelijn en behoren tot de tien meest gevolgde celebrity’s ter wereld. Nadat de eerste roman van de modellenzusjes flopte, brengen ze nu een tweede boek uit: ‘Time of the Twins’.
B
Kim Kardashian Daar is geen lobbying, steekpenning of goed woordje van hun oudere halfzus Kim Kardashian aan te pas gekomen. Google did the trick. ‘Ze tikten de trefwoorden Digital, scifi, futuristic, fashion en art in’, zegt Mertens in haar ontwerpstudio in Antwerpen. ‘Internet is één groot portfolio, een soep van mensen mét,
maar ook zonder talent. Ze selecteerden een reeks artiesten en kozen uiteindelijk mij voor de opdracht. In juni kwam hun aanvraag binnen. Meer bepaald via Regan Arts, een boekenfonds van uitgeverij Phaidon in New York. Ik heb de Jenners nooit zelf ontmoet.’ ‘Eerst was het plan om een fotoshoot te doen. Maar dat lukte niet, gezien de korte deadline. Omdat ze een scificollage wilden, besloten we met stockbeelden te werken. Met tientallen foto’s over en door elkaar creëerde ik een visueel beeld van de zusjes. Ze moesten erop lijken, maar ergens ook weer niet. Want hun roman is ook een fictief verhaal.’ ‘Eigenlijk is dat mijn stijl van drie jaar geleden, toen ik pas mijn studio begon’, zegt Mertens. ‘Ik maak tegenwoordig al compleet andere beelden: veel meer een schilderkunstige mix van digitale en analoge technieken waartussen de onderlinge grenzen vervagen. Maar voor de Kardashians wou ik wel een uitzondering maken. En achteraf gezien ben ik blij dat ik opnieuw in deze stijl kon werken. Dankzij deze cover heb ik hem zelfs herontdekt.’ Superrijk zal Mertens naar eigen zeggen niet worden van de royalty’s op het boek, dat op tienduizenden exemplaren gedrukt wordt. Maar onderbetaald werd ze evenmin. ‘De opdracht is verrassend vlot gelopen. Ik begrijp natuurlijk dat ze, gezien hun naam, alles gedaan krijgen wat ze willen. Onder hun voorwaarden. Maar waarom niet? Wie zou het niet doen? En dat weten zij natuurlijk ook.’
11 12.11.2016
De zussen Kendall en Kylie Jenner waren te zien in de realityreeks ‘Keeping up with the Kardashians’. Voor de cover van hun nieuwe boek ‘Time of the Twins’ klopten ze aan bij de Antwerpse Louise Mertens.
Digital native
Mertens schuwt het commerciële werk niet. Ze ontwierp mee het artwork van de eerste soloplaat van muzikante Noémie Wolfs, maar bijvoorbeeld ook het campagnebeeld voor het Knokke Fashion Weekend.
Mertens blijft er nuchter bij. Ook al staat ze op een lijst met ‘most aspiring female graphic designers of the world’. ‘Voor hetzelfde geld is het succes morgen afgelopen’, zegt ze. ‘Ik wil liever slim zijn dan me te laten meeslepen. Een grote dromer ben ik, maar ook een enorme realist. Ik ben een van de weinige kunstenaars die van creativiteit én van business houden. Ik wil de twee streng bewaken en goed met de voeten op de grond blijven. Mijn vriend Philippe Ben Mohamed helpt me daarbij. Zonder hem was ik niet zo snel gegroeid als nu. Hij is een digital marketeer en weet alles over positionering, bereik, strategie en management.’ ‘Zelf ben ik een digital native. Thuis heb ik altijd computers en internet gekend. Dat was het speelgoed waarmee ik ben opgegroeid. Mijn ouders zijn allebei architect: zij hebben de overgang meegemaakt van de tekentafel naar digitaal ontwerpen. Ik had als kind heel snel een eigen pc. Met teken- en fotoprogramma’s experimenteerde ik volop. Ik was artistiek aangelegd, maar merkte al snel dat tools als Photoshop sneller evolueerden dan een pot verf en een borstel. Continu ontdekte ik nieuwe beeldbewerkingstechnieken waarmee je de gekste toepassingen kon doen. Ook MySpace en Tumblr gebruikte ik als onlineplatform om mijn werk te delen. Nog vóór ik wist wat voor impact dat kon hebben.’ Tijdens haar studies als grafisch vormgever aan Sint-Lucas in Antwerpen ontwikkelde Mertens haar eigen futuristische digitale collagestijl. ‘Te fashion’, vonden ze op school. ‘Mijn docenten aan Sint-Lucas zagen niet direct iets in mij. Het scheelde niks, of ik was in het eerste jaar gestopt met grafische vormgeving’, zegt ze. ‘Ik voelde dat ik niet thuishoorde in het plaatje van een designstudent. Toch heb ik het vier jaar volgehouden. Uit trots, omdat ik echt niet wou opgeven.’ Na haar studies pikten enkele early adopters, zoals nightlifeondernemer John Noseda, haar snel op. Maar ook de modezaak Verso, net als het juweelmerk Karolin Studio en muzikante Noémie Wolfs, die het artwork voor haar eerste soloplaat aan Louise Mertens overliet. In
de jeanssector werkte ze onder meer voor Levi’s en voor Orta Anadolu, de grootste jeansfabrikant ter wereld. ‘De campagnebeelden werden wereldwijd aan zowat alle designers van Acne, Dolce & Gabbana tot H&M voorgesteld om de jeansstoffen te verkopen. Een erg belangrijke opdracht dus.’ Tegelijk publiceerde Mertens al snel haar vrij werk in edgy internationale modemagazines met een neus voor aanstormend talent. ‘Deze maand is een reeks rond Gustav Klimt verschenen in Schön Magazine, een hip Londens modeblad met enorm veel volgers’, zegt ze. ‘Klimt associeer ik met goud. Dus krijgt elk digitaal beeld een andere vorm van goud toegediend: bladgoud, gouddraad, goudpoeder, goudspray.’
Glamourwereld Dat bladen, muzikanten, merken én realitysterren Mertens weten te vinden, heeft alles te maken met haar visuele stijl, die heel erg ‘nu’ is: een aantrekkelijke mix van afstandelijke foto’s met tactiele bewerkingen. Van verf naar Photoshop, van penseel naar drawpad. En vaak met analoge toevoegingen, zoals verf, bladgoud, water, Chinese inkt, papier, scans of spray. Zelfs met diamant. Mertens mocht onlangs de campagne uitvoeren voor het toekomstige Diamant- en Zilvermuseum in Antwerpen, dat eind 2017 opent. Diva - Antwerp Home of Diamonds zal dat museum aan de Suikerrui heten. Dus bedacht Mertens een divaëske reeks beelden. ‘Diamant is snel te kitscherig of te glamoureus. Het was fijn om eens af te stappen van mijn vaak minimalistische stijl. In plaats daarvan kon ik me inleven in de wereld van rijkdom, glamour, performance en schoonheid. In vijf campagnebeelden vertellen we het verhaal van de Diva. Ons hoofdpersonage is een vogelachtig wezen dat ontpopt als een ruwe diamant’, zegt ze. Mertens deed de complete art direction van de Tim Walker-achtige fotoreeks, gemaakt door de Parijse fotografe Aaricia Varanda. Op haar ruwe beelden deed Mertens nog heel intensieve nabewerkingen. ‘Ik ging er echt op los. Ik fotoshopte honderden diamanten in de outfits van het model. Of morfte
‘Mijn docenten aan Sint-Lucas zagen niet direct iets in mij. Het scheelde niks, of ik was in het eerste jaar gestopt met grafische vormgeving.’
13 12.11.2016
haar armen tot veren. En hier en daar bestrooide ik de beelden met diamantpoeder en zilverpapier. Ik ben erg kritisch en perfectionistisch. Het duurt even voor ik een beeld echt als ‘klaar’ beschouw.’ ‘Mijn werken ontstaan vanuit een impulsief proces, ze zijn onverklaarbaar. Het gekke is: digitaal manipuleren voelt soms aan als analoog, en omgekeerd. Mijn werk is echt kil en gevoelig tegelijk. Want zelfs in digitale technieken kan je emoties als agressie, verlangen of woede kwijt. Verf heeft dan weer haar eigen wetten, maar dat maakt het spannend. De textuur en structuur van een fysiek materiaal vallen bijna niet na te bootsen op een computer. En toch doe ik het soms. Met die verwarring speel ik: wat is echt, wat is virtueel? Met het blote oog kan je het bijna niet zien.’
Topchefs Mertens werkt niet alleen in opdracht van, maar maakt ook vrij werk dat ze via een galerie of rechtstreeks in kleine edities verkoopt. ‘Ik exposeerde al in Barcelona, New York, Londen, Mexico en België. Maar een vaste galerie heb ik nog niet. Mijn catalogus staat ook niet online, ik stuur hem on request door. De prijzen vallen goed mee, tussen 700 en 2.000 euro. Ik wil dat ook jonge mensen mijn werk kunnen aanschaffen.’ ‘Ik heb dat ook nodig, want mijn stijl wordt snel opgepikt’, zegt ze. Ook dat is een gevolg van de internetgeneratie: invloeden, inspiratie en stijlen worden onmiddellijk gespot. Lees: flagrant gekopieerd. ‘Soms vragen ze me om
laatstejaarsstudenten te begeleiden bij hun eindwerk. Dan vertel ik ze altijd hoe belangrijk het is om inspiratie op een juiste manier te gebruiken. Kopiëren is nooit een goed idee. En inspiratie haal je, net zoals ik, ook makkelijk uit andere media dan een designboek of Pinterest. Ik laat me bijvoorbeeld triggeren door kunstinstallaties, architectuur of grote artiesten zoals Tim Walker, Damien Hirst of Nick Knight. Maar evengoed door documentaires over passie. Denk maar aan ‘Chef’s Table’, een Netflix-reeks van topchefs die over hun drijfveren vertellen. Over hoe zij kunstwerken maken van eenvoudige ingrediënten. En over hoe ze trouw blijven aan hun visie. Ik hou ook van de Ted-talks - presentaties waarin een onderwerp in maximaal 18 minuten uit de doeken wordt gedaan - en podcasts, van seksuologen tot uitvinders. Een halfuur naar zulke mensen luisteren en mijn brein draait non-stop. Ik heb een enorme admiratie voor mensen met karakter en passie.’
Godfather van design Zo iemand is Stefan Sagmeister, de legendarische New Yorkse vormgever die de godfather van design wordt genoemd. Mertens bezocht een lezing van hem in Antwerpen, toen ze nog student was. Het zou haar leven veranderen. ‘Ik was zo geïnspireerd door die man en hoe hij grote klanten tot ‘out of the box’-campagnes kon overtuigen. Dát was mijn levensdoel: art direction voor zulke totaalconcepten doen. Dus schreef ik hem de dag na mijn afstuderen een heel persoonlijke brief. Met een stageaanvraag én wat eigen werk in attachment. Hij antwoordde ‘I LOVE YOUR WORK’ in kapitalen, maar ook ‘dat de wachtlijst twee jaar bedroeg’. Ik was welkom, als ik zoveel geduld had.’ Exact twee jaar later, in 2015, was Mertens financieel, mentaal en artistiek klaar voor The Big Apple. Sagmeister & Walsh bleek net verhuisd naar een nóg groter pand met nóg meer mensen in dienst. ‘Ze waren enorm gegroeid, zowel in ruimte als in opdrachten. Na enkele maanden samenwerken ontdekte ik hoe graag ik mijn eigen werk deed en hoe hard ik het miste. Ik voelde dat ik ambitie had om voor gelijkaardige klanten te werken. Maar dan wel vanuit een kleiner agentschap. Het grootste art direction-bureau van de Benelux moet ik niet worden. Dan nog liever het kleinste. Of het selectiefste.’ Benelux? New York is een grotere kanshebber, als we haar bezig horen. ‘Dat zou ik nog zien zitten als woon- en werkplek’, zegt ze. ‘New York was een heftige maar prachtige periode in mijn leven. Het is hard werken en vechten daar, maar ik heb mezelf nooit eerder zo leren kennen als die enkele maanden daar. Als ik de kans krijg, ben ik weg. Echt waar, ik meen het. In de States zijn de trends sneller, de budgetten ruimer, de mensen opener, de klanten minder angstig voor verandering. Wat daar nu trending is, waait maar over vier jaar over naar hier. In zo’n stad kan je iets ontwerpen wat niemand ooit heeft gezien.’ Zelfs de Kardashians niet.
14 12.11.2016
Louise Mertens is een 100 procent digital native. ‘Thuis heb ik altijd computers en internet gekend. Dat was het speelgoed waarmee ik ben opgegroeid. Met teken- en fotoprogramma’s experimenteerde ik al als kind.’
Gesofisticeerd, mysterieus, gelaagd: Louise Mertens’ stijl is moeilijk te vatten in woorden. Ze swipet vlotjes heen en weer tussen klassieke kunstmedia en hedendaagse expressievormen.
Het boek ‘Time of the Twins’ is vanaf 15 november uit bij Regan Arts. Het werk van Louise Mertens is te koop, catalogus op aanvraag bij haar verkrijgbaar. www.louisemertens.com en instagram @louise_mertens