Liczby pierwsze w doskonałym porządku

2

WSTĘP

Człowiek od zarania dziejów porządkuje przestrzeń i czas za pomocą liczb, ale jak uporządkowane są same liczby, to postaram się ukazać w tym artykule „Na śladach liczb”. Spójrzmy krótko na poniższą tabelę liczb pierwszych i ich iloczynów do 1000. Na pierwszy rzut oka dostrzegamy powtarzający się wyraźny ukośny wzór z 10 liczb takich samych prostokątów /47-67-89-107-127-145-125-103-85-65-/. Jaki to ma wpływ na rozmieszczenie liczb pierwszych i ich iloczynów dowiemy się już za chwilę.

3

PODSTAWOWY PORZĄDEK

Jak się mają wszystkie liczby nawzajem do siebie wynika z tego jak następują jedna po drugiej. Dodając jedną do drugiej otrzymujemy coraz większe liczby trójkątne 1 = (1*1), 1 + 2 = 3 = (2*1,5), 1 + 2 + 3 = 6 = (3*2), 1 + 2 + 3 + 4 = 10 = (4*2,5), które można przedstawić jako iloczyn kolejnych liczb i czynnika stale o 0,5 większego/2*1,5 = 3, 3*2 = 6/.

Jak wiadomo, każdą liczbę naturalną można zapisać, jako sumę pewnej ilości jedynek, ale także, jako sumę dwóch składników. Jeżeli liczby parzyste są po prostu podwojeniem kolejnych liczb naturalnych 2(1,2,3,4,5,..) = 2k, to liczby nieparzyste stanowiące połowę liczb naturalnych, są sumą skrajnych par liczb poprzedzających, jako składników mających zdolność do tworzenia identycznych sum pośrednich. [1 + (2 + 3) + 4] = 5 = (1 + 4) = (2 + 3)

Według addytywnej teorii liczb, każdą liczbę nieparzystą, można przedstawić, jako sumę dwóch różnych składników poprzedzających ją liczb, więc takich rozkładów tworzących