2 minute read
korte inhoud vat*75
het sportpaleis
Advertisement
bijzondere gebouwen in Antwerpen
Op zowat de drukste verbindingsweg van Antwerpen (en dus ook van Europa… LOL) ligt het Sportpaleis, nu vooral bekend door optredens van nationale en internationale artiesten of evenementen, maar er gaat een hele geschiedenis aan vooraf.
Omstreeks 1930 droomden heel wat mensen van een indoor wielerpiste vlak bij de stad Antwerpen. Het zou de grootste indoorpiste moeten worden van Europa. Men is beginnen bouwen op 11 januari 1932.
Het Sportpaleis is op dat moment dus op plan gezet: het zou een ‘paleis’ worden van 132 op 88 meter zonder ondersteuning. Dit was een primeur op architecturaal vlak. De bouw duurde precies 21 maanden; een jaar later dan voorzien. Op 11 september 1933 werd het gloednieuwe gebouw opgeleverd. Het Sportpaleis werd in Europa als een bouwwonder beschouwd en wordt zelfs nu nog omschreven als een – weliswaar oud – juweel van moderne en gedurfde bouwkunst.
Het was een moeilijke tijd geweest voor de aannemers en arbeiders die bij de bouw betrokken waren. Faillissementen hadden mekaar opgevolgd en uiteindelijk besloten de initiatiefnemers om het gebouw in eigen beheer op te trekken. Waar men een kostprijs van 4,5 miljoen F had voorzien, zou de totale kost uiteindelijk 10 miljoen F bedragen… in 1933!
We besparen de lezer de hoeveelheden staal, beton, stenen, joeffers, houten latten, nagels, bouten, buizen en electriciteitsmateriaal die nodig waren om het gebouw op te
De zaal had oorspronkelijk 13.400 zitplaatsen en daarnaast nog een capaciteit op het middenplein van 1.780 (zitplaatsen) tot 5.000 (staanplaatsen) personen. De maximale capaciteit van het Sportpaleis was dus 18.400 plaatsen.
lees meer
Vietnam is,
nou ja, anders
Op een kruispunt ergens in Ho Chi Min, Vietnam. We willen graag naar de overkant van de straat om ons bezoek aan deze overweldigende miljoenenstad verder te kunnen zetten. Het enige probleem is dat het oversteken veel weg heeft van een dwaze zelfmoordpoging. Voor ons. Niet voor de 6 miljoen Vietnamezen voor wie dit klaarduidelijk dagelijkse routine is. Van alle kanten razen scooters ons voorbij. Geen enkele van hen lijkt een rechte lijn te volgen. Ergens in de lagere school gold misschien de regel ‘de kortste afstand van a tot b is een rechte’, hier gelden duidelijk andere wetten. De snelste weg, dames en heren, is een kronkelpad!
