AMAROWICZ MAŁGORZATA Urodzona 27 lutego 1989 r. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Wydziału Ceramiki i Szkła. Licencjat z kierunku wzornictwo i projektowanie szkła. Wcześniej uczęszczała do Wrocławskiego Studium Kulturalno-Oświatowego, wydział Animatorów Kultury na specjalności teatralnej. Oraz do Liceum Plastycznego w Jeleniej Górze. Zajmuje się szkłem artystycznym a także formowaniem kompozycji z różnych materiałów i tworzyw. Do trzynastego roku życia bawiła sie samolotami i czołgami w piaskownicy. Jednak przez wpływ rówieśników musiała porzucić swoje zabawy. Dziś, trochę starsza postanowiła powrócić do swoich działań. Lubi jeść pomarańcze i puszczać latawce.
SZKŁO
ZABAWY NA BOISKU Teamtyką podejmowanej pracy jest widoczne w życiu codziennym zadziwiające zestawienie infantylnej zabawy dzieci w piaskownicy z traumatyczną tematyką wojenną.
JAK ZABAWKA, Czołguś, 2011r. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Wojciech Peszko
JAK ZABAWKA, Pies Pana H. 2011r.; Czołg wojenny 2012r. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Wojciech Peszko
JAK ZABAWKA, Jeniec Wojenny 2012r. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Wojciech Peszko
ZABAWY NA BOISKU, UCZENNICA 2012r. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Wojciech Peszko
SZKŁO KONTAKTOWE
Praca składa się z sześciu luster i rozdzielonych elementów orła z polskiego godła. Zamiarem podjętego działania jest poruszenie problemu współczesnego pojmowania patriotyzmu, zamerykanizowania polskiej kultury, wszechobecnych i nadużywanych przez polską opinię społeczną odniesień do języka angielskiego w nazewnictwie, przy jednoczesnym braku rdzennie polskich odpowiedników. Symbolem tego jest popularność zagranicznych marek, takich jak McDonald`s, który stał się w Polsce metaforą zachodu pojmowanego jako, lepszy świat, do którego aspirują Polacy. Celem jest podkreślenie pozytywnych aspektów dumy z własnej narodowości, która dla wielu pozostaje już tylko adnotacją w dowodzie osobistym. Środkiem ku jego osiągnieciu jest interakcja z odbiorcą w przestrzeni publicznej i zmuszenie do konfrontacji z przekazem pracy.
SZKŁO KONTAKTOWE, 2013r. Pracownia Szkła Użytkowego, Prof. zwycz. Kazimierz Pawlak
JAK MASZYNA, 2012r. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Wojciech Peszko
TRAJEKTORIA, AMERYKAŃSCY BEJSBOLIŚCI 2013r. To grupa młodych sportowców amerykańskich. Młodzieńcy są zakreśleni w torze ruchu, na poruszające się ciało działa niezrównoważona siła, której kierunek wywołują emocje w rozgrywanym meczu. Przestrzeń w obracającym się korpusie w danej rzeczywistości deformuje je i przepełnia dysharmonią. Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Barbara Zworska-Raziuk
W KONWENCJI DISCO Poszukiwałam rozwiązań które nie będą bezpośrednio związane z muzyką, ale szeroko pojętą kulturą disco. Posłużyłam się w tym celu schematami wyborów miss, japońską muzyką pop oraz kiczem w modzie. Wśród wspomnianych inspiracji szczególnie przeanalizowałam zawarte w nich elementy brzydoty. Rezultatem podjętych rozważań było stworzenie szklanej głowy kobiety MISS ŚWIATA z sercem na głowie zapraszającą do interakcji słowami „Try Me!” Pracownia Szkła Artystycznego, Prof. nadzw. Barbara Zworska-Raziuk
WARKOCZ, 2014r. Fotografia sklejona w pełnej bańce szkła
WARKOCZ, 2014r. Fotografia sklejona w pełnej bańce szkła
PORADNIK DOBREGO WYGLĄDU, 2014r. Dyplom licecjacki, pod kierunkiem Prof. nadzw. Barbara Zworska-Raziuk, Instalacja z wykorzystaniem szkła oraz intermediów. Składa się na nią tryptyk zatytułowany „Poradnik Dobrego Wyglądu” . Kompozycje tworzy użycie różnorodnych mediów zawartych w trzech obrazach o formacie 29x42 cm. Znajdują się w nich owalne interpretacje obrazu fotograficznego. Synteza techniki szklarskiej i fotograficznej z zapisem dźwięku, w którym mowa o sposobach pielęgnacji ciała i jego wyglądzie. Zapętlony tekst w syntezatorze mowy „Ivona” jest symbolicznym elementem perswazji środków masowego przekazu (gadająca głowa z telewizji). W ten sposób zachęcam odbiorcę do interakcji wywołując w nim pogłębioną refleksję. Z ekspozycji jawi się obszar wolny od opresji mass mediów. W trzech kompozycjach pojawią się moje autoinscenizacje będące wcześniejszym performance dokamerowym.
FOTOGRAFIA
ZAPACH, 2013r. To opisanie wybranego zapachu unikając powszechnie przyjętych skojarzeń. Celem jest uruchomienie nowej formy przedstawiania i uzmysłowienia sobie bodźców zmysłowych. Środkiem spełnienia jest silnie subiektywizowana realizacja fotograficzna. Pracownia Rysunku, Prof. nadzw. Przemysław Pintal
LOTY 2014r. Fotograficzna rejestracja ostatniego lotu. Lot jako personifikacja ludzkiego strachu. Kategoria postrzegana do tej pory jako ludzkie zwyciestwo nad słabością, okazuje się mieć przeciwne znaczenie w ludzkiej świadomości. Jest to nośnik tematyki katastrofy, wojny, teroryzmu braku poruzomienia pomimo technicznego rozwoju cywilizacjii. Lot jako upadek, słabość, niedoskonałość, niekończocy się rozwój zestawiony z pozornym ideałem maszyny.
PRZYKŁADOWE PIĘKNO, 2014r.
MOJA MAMA UMIE PODLEWAĆ KWIATY, 2013 r.
MÓJ OJCIEC CAŁYMI DNIAMI I NOCAMI ŚPI, 2013r.
SPORTOWCY, 2014r.
INNE
RYTUŁAŁY OSOBISTE, 2014r. To znalezione u moich bliskich zwyczaje w życiu codziennym, które wydają się kuriozalne i niezrozumiałe. Pracownia Rysunku, Prof. nadzw. Przemysław Pintal
COLLAGE, 2014r.
PAMIĄTKA Z KOMUNI, 2013r. kolekcja asamblaży
MOJE CUDOWNE LATA 90, 2013-2014r.
COLLAGE, 2014R.
Jan Vermeer van Delft / Amarowicz, Kobieta stojąca przy klawesynie, olej, 1671
Édouard Manet / Amarowicz, Kolej żelazna, olej, 1872-1873
BEZ TYTUĹ U, MALARSTWO, 2014r. Pracownia Malarstwa, Prof. Krzysztof Skarbek