Dwelling in fragile wetland landscapes| abstract

περίληψη

Η διπλωματική αφορά την λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάμα, πρόκειται για μια περιοχή με πλούσια βιοποικιλότητα, που είναι ενταγμένη στα δίκτυα Natura και Corine, είναι επίσης χαρακτηρισμένη ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΤΙΦΚ). Το τοπίο της λιμνοθάλασσας είναι απέραντο, δεν έχει κλίμακα και το μέγεθος του χώρου δύσκολα γίνεται αντιληπτό. Το νερό, η γη και τα σύννεφα δημιουργούν συνεχώς εναλλασσόμενες εικόνες. Κυριαρχεί η οριζοντιότητα. Τα χρώματα, ωχρά το χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι έντονα. Η βλάστηση χαμηλή, γίνεται αντιληπτή με όρους έκτασης σε διακριτές ζώνες. Ο ιδιότυπος αυτός τόπος της λιμνοθάλασσας συνεχώς μεταβάλλεται και αυτορυθμίζεται ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες. Ο χρονικός χαρακτήρα της περιοχής εκτός από τις μεταβολές του νερού, εκφράζεται και από την παρουσία του ανθρώπου και κυρίως από το ‘αποτύπωμά’ του στο χώρο. Γύρω από τον εύθραυστο αυτό τόπο, οι δραστηριότητες του ανθρώπου σχετίζονται με τις αιτίες υποβάθμισής του. Βασική πρόθεση της διπλωματικής είναι να διερευνήσει την έννοια της εφήμερης κατοίκησης σε ευθραύστους τόπους και σε ευάλωτα τοπία, όπως είναι το υγροτοπικό τοπίο της λιμνοθάλασσας, ανάγοντας την παρασιτική σχέση ανθρωπογενούς-φυσικού σε συμβιωτική. Η πρόταση αποσκοπεί στην αποκάλυψη και διατήρηση των οικολογικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων του υγροτόπου και στη νέα νοηματοδότηση της παρουσίας του ανθρώπου στο υγροτοπικό τοπίο. Οι ιδιαιτερότητες των τοποθεσιών και των τοπιακών σχηματισμών, διαμορφώνουν την κεντρική ιδέα. Η αποκάλυψη του φυσικού τόπου επιχειρείται μέσα από το σχεδιασμό περιπατητικών διαδρομών και την δημιουργία χώρων καταφυγίων- παρατηρητηρίων, που επιτρέπουν την εφήμερη κατοίκηση σε αντιστοιχία με τον μεταβαλλόμενο και εφήμερο χαρακτήρα του φυσικού περιβάλλοντος. Έχοντας την πρόθεση να δημιουργήσουν ενδιάμεσες συνθήκες κατοίκησης, στο όριο του ανθρωπογενούς- φυσικού. Πρόκειται για τη δημιουργία περίκλειστων χώρων, ελεγχόμενα ανοιχτών στο φυσικό περιβάλλον, που δημιουργούν τις συνθήκες οικειότητας

[50]

(προσανατολισμού και ταύτισης) στο απέραντο και χωρίς κλίμακα υγροτοπικό τοπίο της λιμνοθάλασσας. Οι χώροι καταφύγια- παρατηρητήρια τοποθετούνται σε σημεία-θέσεις, μέσα από τα οποία γίνεται ορατή η μεταβαλλόμενη δυναμική του φυσικού τόπου και αποκαλύπτεται ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του. abstract

The diploma thesis concerns Agios Mamas lagoon, it is an area with rich biodiversity which is part of the Natura and Corine networks and is also characterized as a landscape of special natural beauty. The landscape of the lagoon is vast, has no scale and the size of the space is difficult to understand. Water, earth and clouds create ever-changing images. Horizontality prevails. The colors are pale in winter and bright in summer. The vegetation is low, it is perceived in terms of extent in distinct zones. This peculiar place of the lagoon is constantly changing and self-regulating according to the prevailing conditions. The temporal character of the area, apart from the changes of the water, is also expressed by the presence of the man and mainly by his ‘imprint’ in the space. Around this fragile place, human activities are related to the causes of its degradation. The main purpose of the diploma thesis is to investigate the notion of ephemeral dwelling in fragile places and vulnerable landscapes, such as the wetland landscape of the lagoon, converting the parasitic relationship between manmade and natural places to a symbiotic one. The proposal aims to reveal and preserve the ecological and cultural peculiarities of the wetland and to give new meaning to the human presence in the wetland landscape. The design concept derives from the peculiarities of the sites and the landscape formation. The revealing of the natural place is attempted through the design of walking routes and the creation of shelter-observation spaces, which allow the ephemeral dwelling in correspondence with the changing and ephemeral character of the natural environment. Having the intention to create intermediate dwelling conditions, on

[51]

the threshold of manmade and natural. It is about the creation of enclosed spaces, controlled open to the natural environment, that create the conditions of intimacy (orientation and identification) in the vast and out of human scale landscape of the lagoon. The shelters-observatories are placed in points-places, through which the changing dynamics of the natural place becomes visible and its special character is revealed.

[52]