Magazyn by Magda Jędrzejko

Spis 1

Pentax K 200D

Polsko-angielski słownik dla fotografów

Podczerwień w fotografii 7

9 Typologia Wnętrza Szkoły Kreatywnej Fotografii

Obiektywy stałoogniskowe, a zmiennoogniskowe.

Street Foto

Nikon Nikkor AF 50 mm f/1.8D

Reportaż

treści 8 pytań do... 29 31

zdjĘciA miESiąca

Pentax K 200D Amatorska lustrzanka wyposażona w matryce CCD o rozdzielczości 10 milionów pikseli, posiada duży czytelny wyświetlacz LCD, system czyszczenia kurzu oraz stabilizację matrycy. Aparat posiada uszczelniany korpus, zapobiegający wilgoci i/lub kurzowi. Jest to jedyny w tej klasie aparat, który posiada taka opcję. Stabilizacja obrazu w korpusie, zapobiega wstrząsom podczas robienia zdjęcia, ale niestety nie jest tak wydajny jak stabilizacja w obiektywie, którą posiadają konkurencyjne firmy. Zaleta może być również używana karta pamięci SD, która jest stosunkowo tania w porównaniu z innymi kartami używanymi w innych aparatach oraz łatwa do użytkowania, ponieważ bardzo dużo urządzeń posiada czytniki do tego rodzaju kart. Plusem są małe szumy przy wysokiej wartości ISO w porównaniu do innych aparatów oraz jasny i stosunkowo duży wizjer. Jego kształt ułatwia nam użytkowanie, ale niestety problemem jest jego waga, która przy małym rozmiarze aparatu wydaje się być zbyt duża. Producent tłumaczy to tym, że do jego wykonania zostały użyte materiały dobrej jakości. Niestety według mnie jego wadą również jest zasilanie na zwykłe baterie AA, mają małą wydajność i bardzo szybko się rozładowują, co prawda można je zastąpić akumulatorem, ale to dość duży wydatek. Kolejnymi minusami mogą być : szybkość przy wykonywaniu zdjęć seryjnych, aparat nie do końca sobie z nimi radzi oraz głośny silnik AF. Według mnie największym minusem jest cena akcesoriów dodatkowych oraz obiektywów w porównaniu do innych firm.

Mimo kilku wad aparat jest naprawdę godny polecenia dla fotoamatorów oraz bardziej zaawansowanych użytkowników, aparat posiada bardzo dobry stosunek jakości do ceny oraz jest bardzo dużą konkurencją dla aparatów z tej samej klasy.

Specyfikacja aparatu: - Ogniskowanie: 11 punktowy TTL ( w tym 9 czujników krzyżowych). Możliwość automatycznego lub ręcznego wyboru punktów AF • Tryb AF: Pojedynczy (AF-S), Ciągły (AF-C), Manualny (MF) - Pomiar światła: 16-segmentowy TTL, • Tryby pomiaru: matrycowy 16-segmentowy, centralnie ważony, punktowy - Programy: Auto, Program AE (P), Priorytet czułości (Sv), Priorytet przysłony (Av), Priorytet migawki (Tv), Manualny (M), Bulb (B) • Programy tematyczne: Portret, Krajobraz, Makro, Sport, Nocny portret, Wyłączony błysk, • Tryby sytuacyjne (SCN): Zdjęcia nocne, Plaża lub Śnieg, Jedzenie, Zachód słońca, Dzieci, Zwierzęta, Świece, Muzeum - Lampa błyskowa: Typu pop-up, P-TTL, liczba przewodnia 13 (ISO 100). Synchronizacja do 1/180s, korekcja siły błysku od -2 do +1 EV w krokach co 1/3 lub 1/2 EV • Tryby pracy: AUTO, Redukcja efektu czerwonych oczu, Synchronizacja z długimi czasami migawki

Magda JÄ&#x2122;drzejko - fotografia portretowa

www.mj po r tr e t .pl 959 - 2 9 2 - 8 2 8 mjpor tr e t@mj .co m

Polsko-angielski słownik dla fotografów

adapter ring - pierścień pośredni apochromat, apochromatic lens - apochromat, obiektyw apochromatyczny apochromatic - apochromatyczny autochrome - płyta autochromowa autofocus - autofokus, automatyczne ustawianie ostrości autowind - przewijać automatycznie (film w aparacie) autowinder - urządzenie samoczynnie przesuwające klatkę blocky - z nierównomiernie rozdzielonym światłocieniem box camera - aparat fotograficzny skrzynkowy brilliant view-finder - celownik lustrzany bromide paper - papier bromosrebrowy cable release - wężyk spustowy camera lens - obiektyw fotograficzny camera obscura - camera obscura (pierwowzór aparatu fotograficznego) candid camera - małoobrazkowy aparat fotograficzny coated lens - obiektyw z warstwą przeciwodblaskową colour film - film kolorowy colour filter - filtr fotograficzny, filtr barwny (płaska nasadka na obiektyw zmieniająca wygląd fotografowanego obrazu) composite photograph - zdjęcie kombinowane, fotografia trickowa contact paper - papier kontaktowy contact print - odbitka stykowa (odbitka fotograficzna otrzymywana z naświetlonego, niepowiększonego negatywu) contact sheet - stykówka (cały film wywołany na jednym arkuszu) contrasty - kontrastowy contre-jour - oświetlenie tylne, kontra daguerreotype - dagerotyp (rodzaj unikatowego obrazu fotograficznego) dark slide - kaseta ciemniowa data panel - wyświetlacz LCD (element budowy aparatu) developer, developing agent = wywoływacz (filmów) diaphragm - przysłona (np. w aparacie fotograficznym)

diaphragm shutter - migawka irysowa, tęczówka diapositive - diapozytyw, przezrocze double exposure - podwójne naświetlenie drive mode - ciągły przesuw filmu drop shutter - migawka enlargeable - nadający się do powiększenia exposure meter - światłomierz exposure time - czas naświetlani extension ring, extension tube - pierścień pośredni f-stop - przysłona, nastawa przysłony film badge - dawkomierz fotograficzny fine grain - drobnoziarnisty flash bulb, flashbulb - lampa błyskowa flash cube, fleshcube - kostka błyskowa flash photography - robienie zdjęć z fleszem flashgun, flash gun - flesz focal ratio, f-number - otwór względny obiektywu focus button - klawisz zbliżania i oddalania focus mode selector - przycisk trybu oszczędności foggy, fogged - zadymiony (o obiektywie) frame counter - licznik klatek gas-light paper - papier fotograficzny do wywoływania przy słabym sztucznym świetle gloss paper - błyszczący papier graininess - ziarnistość gravure - fotograwiura halation - halacja (spadek jakości obrazu) high-angle shot - ujęcie z góry hot shoe - gniazdo lampy błyskowej hot-shoe contact - kontakt elektryczny gniazda (element budowy aparatu) image review button - przycisk podglądu zdjęć w aparacie index print - wglądówki infrared photography - fotografia w podczerwieni, termografia iris diaphragm - przesłona irysowa, przesłona tęczówkowa isochromatic - ortochromatyczny lens cap - osłona obiektywu lens field - pole obiektywu lens hood - osłona przeciwsłoneczna obiektywu

macrophotography - makrofotografia microcopy, microimage - mikroobraz (zmniejszony fotograficznie obraz reprodukowanego dokumentu) microcopy - zmniejszać fotograficznie microdot - mikrofotografia micrograph - mikrografia microphotograph - mikrofotografia microphotometer - mikrofotometr (przyrząd do pomiaru gęstości optycznej) obturator - migawka, zaślepka overexposure - prześwietlenie photocopying paper - papier fotograficzny photoengrave - zrobić odbitkę chemigraficzną photoengraving - chemigrafia photoflash - żarówka błyskowa photoflood - lampa żarowa o podwyższonym woltażu photolithograph - odbitka fotolitograficzna photolithography - fotolitografia photomechanical - fotomechaniczny photoreconnaissance - rekonesans fotograficzny photosensitivity - światłoczułość phototypesetting - fotoskład, skład fotograficzny, układ pinhole camera - aparat fotograficzny z obiektywem otworkowym portrait lens - obiektyw portretowy portrait photography - fotografia portretowa red-eye - efekt czerwonych oczu reducer - osłabiacz roll film - film zwojowy setting ring - pierścień przesłony single-lens reflex, SLR - lustrzanka jednoobiektywowa skylight filter - filtr skylight snoot - osłona reflektora soft focus - obraz miękko rysowany soft focus lens - obiektyw miękko rysujący stop bath - kąpiel płucząca studio portrait - fotografia portretowa take-up spool - cewka odbiorcza test strip - pasek testowy tilthead - ruchoma głowica statywu time exposure - zdjęcie na czas time lapse photography - ekspozycja poklatkowa underexpose - nie doświetlać underexposure - niedoświetlenie unexposed - nienaświetlony uprate - przewoływać worm's eye view - ustawienie z ziemi

Magdalena Olszyńska

Podczerwień w fotografii Światłem nazywa się fale elektromagnetyczne o długości od 10nm do 1mm. Najmniejszą długość mają promienie kosmiczne, największą - fale radiowe. Są one podzielone na trzy zakresy: ultrafiolet (10nm-380nm), światło widzialne (380nm700nm; ) oraz podczerwień (od 780nm).

skomplikowana ale ogólnie - im wyższa temperatura, tym krótsze fale są emitowane. Aparat fotograficzny czuły na promienie podczerwone pozwala wykonać zdjęcie przedmiotów oświetlonych tymi promieniami lub będących ich źródłem. Są więc dwa rodzaje fotografowania w podczerwieni.

Matryce typu CCD i CMOS używane w aparatach cyfrowych są czułe na podczerwień aż do długości fal około 1200 nm. Ta czułość na podczerwień stanowi pewien problem w aparatach tzw. konsumenckich, czyli przeznaczonych dla szerokiego grona zwykłych użytkowników. Obraz rejestrowany na matrycy, który ma zostać przetworzony na zdjęcie, jest bowiem "zakłócany" światłem podczerwonym. To zakłócenie polega na tym, że na zdjęciu pojawią się elementy, których oko ludzkie nie widzi, gdyż nie jest czułe na podczerwień. Dlatego w aparatach konsumenckich matrycę "przykrywa" się specjalnym materiałem nie przepuszczającym podczerwieni.

Rodzaj 1. jest wykorzystywany np. przez policję która przy użyciu kamer czułych na podczerwień (termowizyjnych) może z helikoptera lokalizować człowiek ukrywającego się w lesie. Kamery termowizyjne rejestrują bowiem promieniowanie podczerwone emitowane przez obiekty znajdujące się w polu widzenia. "Jasność" zarejestrowanego na zdjęciu obiektu zależy od jego temperatury. Tak więc sylwetka człowieka będzie jaśniejsza od otaczającej go ziemi. Tego typu fotografowanie nie wymaga oświetlania obiektów żadnym źródłem światła. Obiekty same są źródłem promieniowania podczerwonego rejestrowanego na zdjęciu.

Zdjęcia wykonane w świetle podczerwonym są jednak bardzo przydatne w takich dziedzinach, jak kryminalistyka, czy archeologia. Artyści fotograficy wykorzystują zdjęcia w podczerwieni dla uzyskiwania efektów specjalnych.

Rodzaj 2. to fotografowanie obiektów oświetlonych źródłem promieniowania podczerwonego. Źródłem tego światła mogą być specjalne lampy ale też normalne światło dzienne ma składową podczerwieni. Jeżeli fotografując w dzień nałożymy na obiektyw specjalny filtr, który nie przepuszcza Każde ciało o temperaturze wyższej od 0 światła o długości fali krótszej od 700 nm, K (minus 273,16C) wypromieniowuje fale to zarejestrujemy obraz pochodzący od elektromagnetyczne o długości zależnej oświetlenia obiektów promieniowaniem od jego temperatury. Zależność jest podczerwonym.

Fotografia w podczerwieni korzysta z trzech zdjęciach lotniczych. zjawisk: - Trzecim zjawiskiem jest emisja promieni - Pierwszym z nich jest zjawisko pochłaniania podczerwonych przez niektóre przedmioty. promieniowania podczerwonego przez W nocy, po uprzedniej całodziennej operacji przedmioty w zależności od ich właściwości. Słońca następuje wypromieniowanie Niektóre przedmioty pochłaniają to energii cieplnej zgromadzonej w obiektach niewidzialne promieniowanie, choć w świetle będących na powierzchni ziemi. W widzialnym mogą się niczym nie różnić. zależności od przewodnictwa cieplnego nagrzanych przedmiotów można je potem Drugim z nich jest zjawisko odbijania rozpoznać na zdjęciach wykonywanych w promieni podczerwonych również zależne zupełnej ciemności. od właściwości danego przedmiotu bądź substancji. Warto w tym miejscu poruszyć Fotografia w podczerwieni występuje temat fotografowanej w podczerwieni zarówno w "postaci" analogowej, jak roślinności. Możemy tutaj właśnie również cyfrowej. Fotografia analogowa zaobserwować to zjawisko. Chlorofil obecny polega na założeniu odpowiedniej błony w liściach i igłach roślin intensywnie odbija fotograficznej + filtr (lub bez filtra). Materiały pochodzące ze Słońca promieniowanie wykorzystywane do zdjęć w podczerwieni podczerwone. Z tego powodu roślinność na są uczulane na pożądany zakres poprzez zdjęciach wychodzi bardzo jasno (czasami odpowiedni dobór barwnika. Są one czułe czysta biel), ale w sposób zróżnicowany także na promieniowanie widzialne, więc - w zależności od gatunków. Mamy tutaj powinno się fotografować z odpowiednim do czynienia z efektem Wooda. Chlorofil filtrem lub w całkowitej ciemności. Takie pochłania prawie wszystkie składowe widma błony są mniej trwałe od zwykłych, światła widzialnego, odbija natomiast - co szybciej ulegają zadymieniu. Im dalej w łatwo wywnioskować - zieloną, dlatego podczerwień sięga uczulenie, tym mniejsza rośliny które na ogół oglądamy są zielone. trwałość materiału. Jest to spowodowane Promienie o długości fali przekraczającej tym, że przedmioty promieniują także w 680nm (przypominam: ciemna czerwień temperaturze pokojowej, wraz ze spadkiem i podczerwień) po przeniknięciu przez temperatury przesuwa się maksimum chlorofil są odbijane od warstwy gąbczastej promieniowania w kierunku fal dłuższych (głębszej) i docierają potem przez filtr - zgodnie z prawem Wiena. To powoduje czerwony do naszego aparatu. Tę zależność samonaświetlenie materiału (dlatego wykorzystuje się na przykład do rozróżniania tradycyjne błony trzymamy w lodówce, poszczególnych gatunków drzewostanu na wykorzystując właśnie tę zależność). ciąg dalszy na stronie 11

TYPO

LOGIA

Podczerwień w fotografii Fotografowanie w podczerwieni aparatami cyfrowymi wygląda nieco inaczej. Zdjęcia wykonujemy dysponując aparatem cyfrowym z założonym na obiektyw filtrem do fotografii w podczerwieni.Filtry na obiektyw różnią się wartością "odcinanej" fali światła. Przeważnie prawie całkowicie nie przepuszczają światła widzialnego (na przykład Hoya R72 i inne o wyższych wartościach) lub przepuszczają częściowo, jak Hitech (system cokin'a). Filtr odcina dostęp promieniom o fali krótszej od 620nm (ogólnie rzecz biorąc filtr powinien odcinać światło widzialne przepuszczając jedynie podczerwone). Dla przykładu filtr Hoya R72 przepusza promieniowanie wyższe od 720nm, obcinając fale o mniejszej wartości. Fale dłuższe naświetlają element światłoczuły. Robienie zdjęć wygląda nieco inaczej niż przy fotografii tak zwanej "tradycyjnej". Czasy uzyskiwane (aparat z filtrem IR na matrycy, bez przeróbek) praktycznie uniemożliwiają wykonanie zdjęć z ręki. Zwiększanie czułości ISO wcale nie jest dobrym pomysłem - szumy tutaj są dość duże nawet na najniższych czułościach. Inna sprawa, że w większości przypadków zdjęcia

będą jeszcze obrabiane na komputerze, co spowoduje dalszy spadek jakości i wzrost szumów. Jedynym rozsądnym wyjściem jest statyw. Wszystkie czynności wykonujemy przed założeniem filtra - ustawiamy kadr, ostrość (radzę manualnie, gdyż dla różnych obiektywów potrzebna jest odpowiednia ręczna korekcja. Na wielu obiektywach jest zaznaczony tzw. indeks podczerwieni w postaci czerwonej kropki, czy innego znaczka (dla zoomów inny dla każdej ogniskowej). Jeśli nie mamy takiego indeksu korekcja przeważnie powinna wynosić -1/100 odległości od fotografowanego obiektu, wszystko inne co uznamy z a stosowne i dopiero potem nakręcamy filtr. Nie przepuszcza on światła widzialnego, więc po nakręceniu zobaczymy jedynie ciemność. Do lepszych efektów warto ustawić ręcznie balans bieli. Obrabianie zdjęć jest tutaj wskazane, przeważnie to druga część powstawania zdjęcia. Oczywiście zdjęcia "prosto z aparatu" też będą się dobrze prezentowały. Można kombinować ze wszystkim - od balansu bieli, po mieszanie kanałów.

Bibliografia 1. http://www.obiektywni.pl/czytelnia/artykul-182-0.php 2. http://www.fotoporadnik.pl/podczerwien-zdjecia-en.html 3. http://ckfoto.pl/foldery/ir_artykul.pdf 4. http://www.swiatobrazu.pl/ir__fotografia_w_podczerwieni.html 5. https://pl.wikipedia.org/wiki/Podczerwie%C5%84

Wnętrza Szkoły Kreatywnej Fotografii

W Krakowskich SzkoĹ&#x201A;ach Artystycznych

Mateusz Batko

Obiektywy stałoogniskowe, a zmiennoogniskowe. Obiektywy stałoogniskowe Ten rodzaj obiektywów cechuje się stałą, niezmienną ogniskową. Oznacza to, że fotograf w takim przypadku nie ma możliwości przybliżania i oddalania obrazu. Wybór jest naprawdę ogromny. Przykładowe oznaczenie 50 mm f/1.8 oznacza, że obiektyw ma ogniskową 50 mm, a 1,8 to największy otwór przysłony (im ta liczba mniejsza, tym lepiej). Fotografowanie z tym obiektywem wymaga lepszego wyczucia kadru. Stałoogniskowe obiektywy mają jednak lepsze parametry optyczne i są zdecydowanie lżejsze od pozostałych.

Podsumowanie: Plusy:

Minusy:

- Zdecydowanie lepsze parametry optyczne - Prosta konstrukcja - Lekkie

- przy zmiennych warunkach trzeba za każdym razem odłączać obiektywy i zastępować obiektywami z inną ogniskową, co sprzyja osadzaniu się zanieczyszczeń na matrycy.

Obiektywy zmiennogniskowe W przypadku tego rodzaju obiektywów, ogniskową można zmieniać płynnym ruchem, zależnie od potrzeb. Popularną nazwą tego rodzaju obiektywów jest nazwa zoom, a to dlatego, że mają możliwość zmiany ogniskowej w różnej skali i tym samym przybliżać lub oddalać obraz. Tego typu konstrukcje mogą zastąpić kilka obiektywów stałoogniskowych. Trzeba jednak pamiętać, że ich właściwości optyczne są zdecydowanie gorsze, szczególnie w krańcowych wartościach ogniskowych. Zalecane jest wybieranie takich obiektywów, które nie mają zbyt dużego zakresu. Na przykład obiektyw o ogniskowej od 100 do 500 mm będzie się cechował gorszą jakością zdjęć niż model chociażby 100-300 mm. Należy również zwrócić uwagę na to, że w większości modeli wraz ze zmianą ogniskowej zmienia się wartość minimalnej przysłony. O ile przy 18 mm ustawisz f/3.0, tak już przy 55 mm możliwe będzie tylko f/5.6

Podsumowanie:

Plusy:

Minusy:

- Fotografowanie obiektu bez konieczności zmiany położenia - Uniwersalność

- Zbyt duży zakres ogniskowej powoduje osłabienie jakości optyki - Zdjęcia gorszej jakości niż przy obiektywach stałoogniskowych - Ciężar -Rozmiar

Nikon Nikkor AF 50 mm f/1.8D

test obiektywu 20

Ten stałoogniskowy obiektyw dla Nikona jest moim zdaniem jednym z podstawowych obiektywów, które powinien mieć każdy fotograf. Jest to jedna z najtańszych możliwości, aby otrzymać ciekawe, dobre i ostre technicznie zdjęcie oraz móc trochę pobawić się z obrazem.

Ten obiektyw jest dostępny w ofertach innych firm np. Canon, w zbliżonych cenach i o zbliżonych jakościach. Jest to obiektyw o dużo gorszej jakości od swojego brata ze światłem 1,4, lecz na sam początek przygody z fotografią jest to wręcz obowiązkowy zakup.

„Aberracja chromatyczna nie da nam się we znaki przy pracy z Nikkorem 1.8/50. Efekty jej działania możemy zobaczyć tylko w okolicach maksymalnego otworu względnego i wada ta dość szybko maleje wraz z przymykaniem przysłony, by dla f/4.0 zbliżyć się do poziomu uznawanego za mały. Z drugiej strony konkurencyjne konstrukcje Canona czy Sony radzą sobie z aberracją znacznie lepiej, więc Nikkor wypada na ich tle przeciętnie” Sama dość często dostrzegam na swoich fotografiach te wadę, która najbardziej widoczna jest przy fotografii krajobrazowej. Z uwagi, że obiektywu używam głównie do fotografii ludzi, jest to dla mnie nieistotny szczegół. Obraz w centrum jak i na brzegach jest wyraźny, brak zniekształceń i naprawdę pięknie odwzorowuje rzeczywistość. Dzięki zastosowanym soczewką obraz nie traci na kontraście i do fotografii portretowej jest to naprawdę dobry wybór. Obiektyw jest poddatny na tworzenie się blików i jak ja to określam „słonecznego zamglenia”. Sprzęt średnio sobie radzi z fotografowaniem w stronę słońca, jak i będąc bokiem do niego. Pochwalić można jego lekkość, poręczność oraz pracę autofokusa, który jest cichy, w większości przypadków celny i sprawny. Co prawd gorzej pracuje w studio, gdzie średnio sobie nie radzi z celnością, natomiast jak na sprzęt, w takim przedziale cenowym myślę, że jest godny polecenia. W dłoni dużo lepiej trzyma się Nikkora 50mm 1,4, tak samo jak i piękniejszy jest obraz dzięki niemu, natomiast jest trzy razy droższy, dlatego dobrym startem dla każdego amatora będzie Nikkor ze światłem 1,8. Ponadto obudowa jest bardzo odporna na delikatne uderzenia i na przestrzeni lat obraz nie traci na jakości. Fotografuję nim już od kilku lat i służy mi naprawdę dobrze.

Nikon Nikkor AF 50 mm f/1.8D

W kwestii aberacji chromatycznej posłużę się recenzją z jednego internetowego portalu o fotografii:

test obiektywu

Obiektyw wykonany jest solidnie – posiada metalowy bagnet, skalę ostrości, co pozwala na precyzyjnie ustawienie odpowiedniej odległości, aby przedmiot fotografowany był w najlepszej ostrości, ponadto w obiektywie znajduje się siedmiolistkowa przysłona, w maksymalnym wymiarze do f/22.

Budowa: 5 grup / 6 elementów Pole widzenia: 46 stopni (31.5 stopnia na DX) Światło: f/1.8 Ostrość od: 0.45 m Rozmiar filtra: 52 mm Rozmiary (długość x średnica): 39.0 mm x 63.5 mm Waga: 155 gram Cena: 549 zł

Reportaż z zajęć

w Szkole Kreatywnej Fotografii 25

8 pytań do... Joanny Gałuszki, jednej ze słuchaczek w Szkole Kreatywnej Fotografii Czym jest dla Ciebie fotografia? Fotografia jest moją pasją, która narodziła się z potrzeby wyrażania siebie i emocji. Od jak dawna towarzyszy Ci w życiu aparat fotograficzny? Pierwszy aparat, który był zwykłą, prostą cyfrówką dostałam od brata w wieku 15 lat. Był to czas, kiedy fotografowałam codzienność, dla samych wspomnień. Dopiero, gdy w moje ręce trafił pierwszy aparat na kliszę zaczęłam patrzeć w okół siebie bardziej świadomie. Trwa to od czterech, być może już pięciu lat. W jakim stylu fotograficznym czujesz się najlepiej? Najbardziej lubię fotografować ludzi. Przy fotografowaniu kobiet czuję się swobodniej, dlatego to im robię najczęściej portrety. Najczęściej określam swoje zdjęcia, jako emocjonalne fotografie. Lubię również zdjęcia w stylu nowego dokumentu, które są proste, ciche i spokojne. Czy fotografia jest Twoim wymarzonym zawodem w życiu, czy może jedynie

dodatkiem? Bardzo bym chciała, aby fotografia stała się większym źródłem utrzymania. Prócz studiowania fotografii, studiuję również zarządzanie kulturą. Te dwa kierunki chciałabym w przyszłości połączyć. Mam wiele pomysłów, planów i jeszcze więcej marzeń, więc wierzę, że w przyszłości fotografia będzie wciąż najistotniejsza. Z drugiej strony boję się, że przez zawodową presję, zaniknie we mnie pasja. Szukam złotego środka. Kto jest dla Ciebie inspiracją? Głównie inspiruję się malarstwem, choć podziwiam wielu fotografów. Bardziej interesują mnie pojedyncze zdjęcia czy cykle, niż całokształt ich pracy twórczej. Na pewno do ulubieńców należą Walde Huth i Witkacy. Bardzo lubię początki Annie Leibovitz, a w przyszłości chciałabym mieć możliwość tworzyć takie sesje jak Tim Walker. Czy masz jakieś swoje zdjęcia/zdjęcie, z którym jesteś związana emocjonalnie? Staram się, aby większość fotografii posiadały

pierwiastek emocjonalny. Zauważyłam, że najlepiej fotografuję, gdy jestem przygnębiona i smutna. Zrobiłam kiedyś piękne zdjęcie mężczyzny w deszczu Zenitem, nie wiedząc o tym z popsutym obiektywem. Jestem z niego dumna i przywołuje mi tamtejsze emocje. Brałaś kiedykolwiek udział w konkursie fotograficznym? Tak, w maju 2010 brałam udział w XXX Festiwalu Artystycznym w Krakowie i odebrałam nagrodę za pierwsze miejsce. Czy masz na swoim koncie jakies wyróżnienia lub publikacje? Zdarzyły mi się publikację w magazynach internetowych i pojedyncze wyróżnienia na portalach fotograficznych/ artystycznych. Dla wielu wybitnych fotografów mogą to być nic nie znaczące sytuacje. Dla mnie są ogromną mocą napędową. Takie wydarzenia dają mi siłę, aby starać się bardziej rozwijać i dbać o swoją wrażliwość. Dziękuję za rozmowę. Rozmawiał Mateusz Batko

„Fotografia jest moją pasją, która narodziła się z potrzeby wyrażania siebie i emocji.”

rOzsTrzgnięCie KonKursU

na zdjĘciA miESiąca