287

220312

www.lifo.gr

Ντίνος Χριστιανόπουλος «ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ; ΕΝΑ ΠΗΓΑΔΑΚΙ;»

Βaby Guru meet Keep Shelly in Athens

ΤΑ ΔΥΟ νεα ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΣΥΝΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ LIFO

Λευτέρης Βογιατζής

«HMOYN ENA ΠΑΙΔΙ ΔΕΙΛΟ, ΚΑΛΟ»

Re-think-Athens

ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΙ ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΩΝΑΣΗ

Nίκος Παναγιωτόπουλος Η ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΣΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Το χάνι των χαμένων ποιητών Ο ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟΥ «ΜΠΑΓΚΕΙΟΝ»

Οι αφιλότιμοι

Ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥσ ΜΑΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Νέα στήλη

Η ΕΛΣΗ ΣΑΡΑΤΣΗ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΚΛΑΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

«Δεν ευθύνεται η Ελλάδα για την κρίση»

GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 287

Ο ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΓΙΟΧΑΝ ΒΑΝ ΟΒΕΡΤΒΕΛνΤ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κλασικά εικονογραφημένα. Η επικαιρότητα σε strip. Aπό τους GPO.

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

22-28.03.2012

Διακόπηκε το ματς μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού την Κυριακή, ύστερα από επεισόδια που σημειώθηκαν ανάμεσα στους οπαδούς και στην αστυνομία.

Ο Μπέργκμαν και ο πόνος που γίνεται χαρά

YouSaidIt Γράμματα, e-mails, fax και post στο ίντερνετ που σχολιάζουν τα κείμενα της LifO ή εκφράζουν ενδιαφέρουσες απόψεις.

Η εικόνα με την γκρίζα κουβέρτα και το κρεβάτι στο δωμάτιο όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν έδωσε το έναυσμα στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο να γράψει για την άνιση αναμέτρηση των ανθρώπων με τον θάνατο και τη χαρά που κρύβεται στα μικρά πράγματα. Για τις ώρες πριν από το τέλος που γίνονται γιορτή. Το editorial του συγκέντρωσε 40 σχόλια και είχε περίπου 860 κοινοποιήσεις στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Μέσα από τις γραμμές της στήλης, η Αλίνα Πουλοπούλου θυμήθηκε την πρόσφατη απώλεια της γιαγιάς της και γράφει σχετικά: «“Βρε, αγάπη μου μεγάλη”, μου έλεγε, “έλα ‘δω”. “ Ένα λουλουδάκι είμαστε, όμορφα λουλούδια. Όπως μαραίνονται αυτά, έτσι κι εμείς, αγάπη μου”. “ Ήρθαμε

Λύθηκαν οι κάβοι μετά τη λήξη της απεργίας της ΠΝΟ και αποφεύχθηκαν προβλήματα τροφοδοσίας στα νησιά.

για να φύγουμε, δηλαδή, γιαγιά μου;”. Και κουνούσε, καταφατικά το κεφάλι της, και μου έλεγε, “κοίτα, η Πάττυ”. “Ω, ρε γιαγιά”, της έλεγα, “μιλάς για θάνατο και μετά κοιτάς αυτήν τη χαζομάρα”. “Τι θες να κάνω σε αυτή την ηλικία;”, με ρωτούσε. “Φέρε δυο κρεμ καραμελέ να φάμε κι έλα εδώ να καθίσουμε αγκαλίτσα”. Ευχαριστώ γι’ αυτό το άρθρο. Με έκανε να αισθανθώ ότι δεν τρέχει κάτι. Έχασα τον άνθρωπό μου, τη νεράιδα, τη μούσα μου και ζω από την προηγούμενη Πέμπτη κατασαστισμένη. Να προσέχετε όλοι τους ανθρώπους σας. Αγαπήστε τους πολύ. Και ίσως έτσι κάποτε ν’ αγαπηθούμε όλοι μεταξύ μας. Η αγάπη είναι η απάντηση σε αυτό που λέμε ζωή». Σε ανώνυμο σχόλιό του κάποιος άλλος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Διαβάζω ό,τι νιώθω κι εγώ, σε μια ηλικία κοντινή με τη δική σας, ζώντας σε άλλη χώρα, αλλά πάντα “εκεί”, μαζί με αυτούς που

Ξεκινά την Παρασκευή στην Αθήνα happy hour όλη μέρα στα περισσότερα καταστήματα του κέντρου.

Σε psychedelic πάρτι στα Προπύλαια κατέληξε το Σάββατο η αντιρατσιστική συναυλία στον Άγιο Παντελεήμονα ύστερα από απαγόρευση του Δήμου Αθηναίων.

έλθω κοντά στην οικογένειά μου. Νόμιζα πως, αν είμαστε όλοι μαζί, θα μοιράζονταν τα προβλήματα και θα βάραιναν λιγότερο τις πλάτες των γονιών μου. Έναν χρόνο και πολλές απογοητεύσεις μετά νιώθω το σπίτι που δεν είχα στην Αγγλία πιο σπίτι από ποτέ. Μόνο που τώρα Αυτή την εβδομάδα εγκαινιάείμαι παγιδευμένη σ’ ένα deadlock στηκε στο lifo.gr η καινούργια και η φυγή (η πολυπόθητη φυγή) στήλη του Λάμπρου Αραπάκου με είναι λαβύρινθος». Αντίθετη άποψη τίτλο «Οι ζωές των άλλων». Εκεί εκφράζει ένας ανώνυμος, παραθέφιλοξενήθηκε η ιστορία της Μαρίας τοντας το παρακάτω σχόλιο: «Είναι Καραγκιαούρη που αποφάσισε ν’ δικαίωμα του καθενός να αποφασίαναζητήσει την τύχη της στο εξωσει πού θα ζήσει τη ζωή του. Αλλά τερικό. Η ιστορία της σχολιάστηκε φτάνει πια με τη μεμψιμοιρία. περισσότερες από 70 φορές, ενώ Υπάρχει πολύς κόσμος εδώ, νέος, οι κοινοποιήσεις ξεπέραπου δεν το βάζει κάτω και σαν τις 150. Τη δική της δεν φεύγει (αν κι έχει τα εμπειρία αναφέρει μια προσόντα και τις ευκαικοπέλα που υπογράρίες) γιατί δεν θέλει Γράψε κι εσύ κάτι φει ως Irene Adler: ν’ αφήσει την Ελλάδα letters@lifo.gr μόνη της, αλλά να «Πριν από έναν χρόνο βοηθήσει να χτιστεί άφησα την άνετη ζωή κάτι νέο». μου στην Αγγλία για να αγαπώ, με μια αίσθηση συνεχούς αναβολής, που όμως είναι μάταιη και τραγική, γιατί ξέρω πως πρέπει να χορεύω πλέον όπου βρίσκομαι, για όσο μπορώ...».

Ζωή μακριά από την Ελλάδα

4

22-28.03.2012

Verbatim

Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης

«Έχει, βεβαίως, και μια σειρά διανοητικά προσόντα, χαρίσματα, προτερήματα και μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να συγχρονίσει το εσωτερικό του κάλεσμα με το κάλεσμα της ιστορίας, της παράταξης αυτή την τραγική στιγμή... Ο Βαγγέλης είναι ασυναγώνιστος...».

1. Σαν τους τροβαδούρους του Μεσαίωνα, ο μίμης ανδρουλάκης πλάθει τον μύθο για τον δικό του Ριχάρδο που τον λένε Βαγγέλη (και κάποια στιγμή θα μοιράσει θέσεις στην αυλή).

«Η μεταμόρφωση της κοινωνίας από τη δεκαετία του ’80 ως σήμερα ήταν τραγική. Ένα τσούρμο από απατεώνες και ηλίθιους, ανθρώπους που νόμιζαν ότι είχαν βρει τον Παράδεισο… Κανονικά, θα έπρεπε να είχαν δύσει όλοι αυτοί οι πράσινοι, γλοιώδεις ήλιοι του ΠΑΣΟΚ. Άραγε, θα ανατείλει ποτέ κανένας ήλιος συνείδησης και κοινωνικότητας;».

2. Ο τραγουδοποιός γιάννης αγγελάκας για το υπέροχο τίποτα που μας έφερε ως εδώ και τώρα υπόσχεται μια νέα αρχή.

«Ό,τι και να λένε οι σύγχρονες κοπέλες, ένας σύντροφος είναι απαραίτητος σε μία γυναίκα. Εγώ είμαι της παλιάς σχολής και θέλω τον άντρα να με κρατάει από το χέρι. Είτε είναι φτωχός είτε είναι πλούσιος, τον θέλω δίπλα μου για να με στηρίζει...».

3. Η ζωζώ σαπουντζάκη, ως femme fatale της διπλανής πόρτας, αποθεώνει ό,τι «βασάνισε».

«Μιλώντας με κατηγορίες αφήγησης, αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένας αληθινά μεγάλος παραμυθάς. Ένας λαϊκιστής με καθαρή καρδιά, αν μπορεί να το πει κανείς έτσι, που να “εξαπατήσει” τον κόσμο και να τον εμπνεύσει σε μια κατεύθυνση θυσιαστική, αλλά δημιουργική και περήφανη».

4. Ο διονύσης σαββόπουλος, περιγράφοντας τον άγγελο-εξάγγελο της κρίσης.

«Υπάρχει, ξέρετε, μια παλιά μαρξιστική παράνοια, ότι κάπου ανάμεσα στην Ουάσινγκτον και τη Wall Street βρίσκεται κάποιο μυστηριώδες κέντρο όπου λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις. Όταν, όμως, δεις τους ηλίθιους που μας κυβερνούν, σχεδόν ονειρεύεσαι κάτι τέτοιο: να υπήρχε, έστω, ένα αποτελεσματικό κέντρο των ελίτ!».

5. Ο Σλοβένος φιλόσοφος σλαβόϊ ζίζεκ, αποδομώντας τη συνωμοσιολογία που βολεύει πολλούς.

«Η καλύτερή μου ανάμνηση από την Αθήνα ήταν μια ξενάγηση σε πολλούς αρχαιολογικούς χώρους και ιστορικά μνημεία... Η Ιστορία της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλη για το ανθρώπινο μυαλό. Ίσως τη θεωρείτε δεδομένη γιατί ζείτε εκεί. Η Αθήνα είναι γεμάτη από ιστορία και είναι ένα υπέροχο μέρος για να μάθει κανείς! Ξεκίνησαν τόσα πολλά από αυτή την πόλη».

6. Είναι πια πολύ της μόδας να υπογράφουν οι celebrities στο βιβλίο που ανοίχτηκε εις μνήμην μιας χώρας. Ένα λουλούδι αφήνει και η mαντόνα.

2 5 3 6

4

5

Edito

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνα. τηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 785 info@lifo.gr.

ολοκληρη η lifo

σε ψηφιακη μορφη mπειτε στο w w.lifo kai ιαβw αστε .gr το τευχδο σ α οπωσ τυπωκριβωσ νεται

Status Update (χωρίς λογοκρισία) Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Κάτι ωραίο έρχεται.

Something rich and strange...

Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Το ανάγνωσμα του μήνα: «Διονυσία» από τις εκδόσεις Το Ροδακι;o.

Μικρό εγκώμιο για τη δουλειά μας

Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου

K

Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Το «This must be the place» είναι το νέο «High Fidelity».

Για εσάς, που δεν είναι η δουλειά σας, τέτοια πράγματα ίσως είναι ασήμαντα. Για εμάς, τους ανθρώπους των περιοδικών, είναι σαν Σεισμός στην Ιταλία (χωρίς έναν Κλάιστ να τον ιστορήσει). Είναι οι δομές της ζωής μας, δηλαδή της αισθητικής μας. Γιατί ζούμε με το ένα πόδι στο Τι θέλουμε να πούμε και με το άλλο στο Πώς πρέπει να το πούμε. Οι γραμμές, οι γραμματοσειρές, τα χρώματα, η ατέρμονη συνομιλία όγκων / νοήματος / λέξεων / εικόνας (αυτό που χοντρικά ονομάζουμε γλώσσα της επικοινωνίας) είναι η καθημερινή μας μάχη. Που αλλάζει αενάως, ανάλογα με τις αλλαγές του καιρού και τις διαθέσεις σας. Αν συνεργήσουν δεκάδες σωστές επιλογές και δεξιότητες, τότε μόνο κατακτάμε το φευγαλέο μας τρόπαιο: την Προσοχή σας. Κι αν όλα αυτά δοκιμαστούν μέσα στα χρόνια με τη ζωή μας και τις πράξεις μας, τότε φτάνουμε στην τελική κατάκτηση των εντύπων: την εκτίμησή σας. Γιατί όλοι εμείς γράφουμε μόνο για έναν λόγο: να εκτιμηθούμε. Ειδικά αυτά τα χρόνια, που κάθε προσδοκία κέρδους μοιάζει με ανέκδοτο.

Creative Director Στάθης Μητρόπουλος ... G: The greatest of the universe! Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Χρόνια πολλά, Παναγιώτη και Νικήτα. Και καλά μυαλά! Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Το τραγούδι που ακούω όλη μέρα: «Not fooling around» - Butterfly Boucher. Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης Συντακτική Ομάδα Κωστής Παπαγιώργης Νίκος Δήμου ... «Λέω φέτος να μην πάω στην παρέλαση» Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος ... Ο γνωστός εραστής του σινεμά, Νίκος Παναγιωτόπουλος, δεν το βάζει κάτω και επανέρχεται με νέα ταινία, τα «Δεσμά Αίματος», ακολουθώντας και πάλι το ένστικτό του. Γιώργος Βέλτσος Κώστας Βαξεβάνης ... Το ΠΑΣΟΚ αλλάζει. Γκρεμίζει το Γυμναστήριο και κάνει χασαποταβέρνα στην Ιπποκράτους. Ευθύμης Φιλίππου Στέλιος Κούλογλου Νίκη Μηταρέα Δέσποινα Τριβόλη Μερόπη Κοκκίνη Μαρίνα Φωκίδη Τζούλη Αγοράκη Stupid Greg Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως βασιλιάς Ήλιος. Θεόφιλος Δουμάνης ... Κι άλλες μειώσεις μισθών προανήγγειλε ο Τόμσεν. Εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναπτύξεως. Ηρακλής Κορέλης ... Η θλιβερή διαπίστωση ότι κάποιοι με τους οποίους μοιράζεσαι την ίδια ομάδα έχουν δικαίωμα ψήφου. Πάνος Μιχαήλ ... Ο Παπακαλιάτης θα διαβάσει ποιήματα της Κικής Δημουλά στην εκδήλωση προς τιμήν της στο Ίδρυμα Ευγενίδου, με τραβηγμένη τη σκανδάλη; Χρήστος Παρίδης, Δημήτρης Ρηγόπουλος, Άρης Δημοκίδης, Λένα Φουτσιτζή, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρία Παπαπαναγιώτου, Θεώνη Σκαλέρη, Αγιάτη Μπενάρδου Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Δάγκωσε την μπαλαρίνα. Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Natasha Papadopoulou, Photoharrie Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου Creative Media Kώστας Στανέλλος Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής ... Too many things are going on. #kapsimo Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά Ιntern Βασίλης Καψάσκης ... Και ο κύκλος της ζωής συνεχίζεται, πιο άδικος, πιο ωμός, πιο ειρωνικός από ποτέ...

ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

ΑΥΤΟ Τ ΣΤΕ Ο ΛΩ

Ο ΤΥΠ ΕΝ

Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης, Μαρία Κοκκινίδου

ΑΝΑΚ ΥΚ

Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Μόνο αστρικά ταξίδια πια.

Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα ... Συγκλονιστική η παράσταση «Ο Ιβάν και τα σκυλιά του». Εξαιρετικός Άρης Σερβετάλης. Για πολλοστή φορά μας άφησε άφωνους. Μονόλογος με μοναδικό σκηνικό ένα κρεβάτι με ροδάκια. Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου

ατεβαίνοντας σήμερα στη δουλειά, καρφώθηκα σ’ ένα περίπτερο της Ερμού. Σ’ ένα ράφι προεξείχε αυτό το εξώφυλλο και είδα το λογότυπο του «Newsweek» αλλαγμένο.

take 2

τα 2 λαθh τoy τευχoyσ 286 1 Οι παραστάσεις του έργου της ομάδας χορού Αερίτες / Πατρίσια Απέργη, Era poVera, που φιλοξενείται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ξεκινούν στις 22 Μαρτίου και θα διαρκέσουν έως τις 8 Απριλίου. Ζητάμε συγγνώμη για το λάθος.

2 Το μπεργκεράδικο THOMAS COOK στο Χαλάνδρι, που συμπεριλήφθηκε στο θέμα «Τρώμε φτηνά στην Αθήνα», αυτήν τη στιγμή είναι κλειστό, αλλά ανοίγει και πάλι σύντομα σε καινούργια διεύθυνση. Επανορθώσαμε αμέσως, στην ανάρτηση του θέματος στο site. Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

To «Νewsweek» (υπό τη δαιμόνια, αλλά κάπως γερασμένη Τίνα Μπράουν) είχε την καλή ιδέα, παρουσιάζοντας τον νέο κύκλο του «Mad Men», να κυκλοφορήσει όπως κυκλοφορούσε το 1965. Με ίδιο lay-out, λογότυπο και γραμματοσειρές. Το ξεφύλλισα με ένα χαμόγελο χαράς. Είκοσι χρόνια έχουν περάσει αφότου, σ’ ένα διαμέρισμα της Κεντρικής Αγοράς, κοπανιόμουν πάνω στο τείχος της γραφιστικής, προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω τα Futura, τα διάστιχα και αυτό που, ξεφυλλίζοντας, ονομάζω «σκηνοθεσία της εναλλαγής» -συχνά με άτσαλα αποτελέσματα- κι ακόμα με ηδονίζει η σκέψη ενός redesign. Πιο πολύ και από τη μεγάλη εικόνα, μου αρέσει η μικρή. Εννοώ, όσο μεγάλο και αν είναι το όραμα ενός περιοδικού, με σαγηνεύουν ίσως περισσότερο τα υλικά της κατασκευής του, οι πέτρες του, η λάσπη του: το μέγεθος του οφθαλμού, τα λευκά του, το photo-editing κ.λπ. Αγαπώ αυτήν τη μαστορική, αν και στενοχωριέμαι που δεν έχω άπλετο χρόνο να δοκιμάσω τριακόσιες φορές αν τα εφτάρια είναι προτιμότερα από τα οχτάρια - και όλους τους πιθανούς συνδυασμούς ενός μπουκέτου από λέξεις κι εικόνες. Νομίζω ότι αυτή η προσήλωση στα υλικά είναι ένα είδος υποχονδρίας γενικής. Το Σαββατοκύριακο έτυχε να διαβάσω την Τρικυμία του Σαίξπηρ στη μετάφραση του (επιμελούς) Χατζόπουλου. Στο τραγούδι του Άριελ κάτι μου κουδούνισε: Σε βάθος απύθμενο κείται ο γονιός σου. Τα οστά του γινήκαν κοράλλια κι εκεί που ήταν πρώτα οι βολβοί των ματιών του, δυο κάτασπρα μαργαριτάρια. Ό,τι είχε φθαρτό, τα νερά το αλλάζουν σε κάτι παράξενο και μαγικό... Θυμόμουν τους λίγους στίχους που είχε μεταφράσει ο Σεφέρης στο επίμετρο της Έρημης Χώρας. Λυπάμαι που δεν έχω κοντά μου το βιβλίο να το αναδημοσιεύσω ακριβώς. Αλλά σίγουρα καθόριζε ότι ο γονιός κείται σε «πέντε οργιές» βάθος. Σίγουρα δεν έλεγε για «βολβούς» των ματιών. Έλεγε τη φράση «Να, τα μαργαριτάρια τα μάτια του». Δεν χαρακτήριζε «κάτασπρα» τα μαργαριτάρια. Στη Wikipedia του κινητού μου, ξαναμμένος, βρήκα αμέσως το πρωτότυπο κείμενο: Full fathom five thy father lies; Of his bones are coral made; Those are pearls that were his eyes; Nothing of him that doth fade, But doth suffer a sea-change Into something rich and strange. Αυτό ήταν αρκετό να ξενερώσω και ν’ αφήσω τη μάλλον καλή μετάφραση στην άκρη. Δεν ήταν φυσιολογικό. Το ελληνικό κείμενο έρρεε. Η μετάφραση τού «something rich and strange» σε «κάτι παράξενο και μαγικό» ήταν καλοδεχούμενη εν τη αυθαιρεσία της. Αλλά η σκέψη ότι υπήρχε μια αλλοίωση υλικών (που σε σπάνιες μόνο μεταφράσεις δεν τη νιώθεις - π.χ. στις μεταφράσεις του Σεφέρη, μια και τον αναφέραμε, ή στον τρόπο που μετέφρασε Μοντάλε ο Λορεντζάτος), έναν υποχόνδριο τύπο σαν εμένα, ήταν αρκετή για να με κάμψει. Και όμως, αυτή η υποχονδρία είναι η δόξα της μαστορικής - κάθε μαστορικής νομίζω. Οι ατέλειωτες ώρες που έχω περάσει στη ζωή μου για να βρεθεί το κατάλληλο βάρος ενός γράμματος (που την επομένη δεν φαίνεται πια τόσο κατάλληλο) είναι το δικό μας meditation, το δικό μας κέντημα του χρόνου. Φαντάζομαι σε κάποιον απ’ έξω φαινόμαστε μάλλον φαιδροί. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω (και όσοι ασκούν κάποια μαστορική θα με καταλάβουν) ότι με αυτό το τσίκι-τσίκι των φτωχών υλικών εμείς χτίζουμε της Τέχνης μας την περιοχή, το δικό μας φανταστικό παλάτι. Το ότι μετά αυτό το παίρνετε εσείς στα χέρια σας (ή στην οθόνη σας) και το μεταποιείτε σε something rich and strange είναι κάτι που ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς, ούτε χόρτασα. Είμαι απίστευτα ευτυχισμένος που κάνω τη δουλειά αυτή και μπορεί να με κεραυνοβολεί το πρωί στην Ερμού η αλλαγή ενός λογότυπου. Μάλιστα, δεν ξέρω γιατί σας τα λέω όλα αυτά (ειδικά τώρα που, από επιλογή, έχουμε στρέψει τη LifO περισσότερο στην πλούσια, ουσιώδη ύλη, παρά στην αισθητική). Αν ήμουν βαρετός, συγχωρήστε με. Και οι Αλεξανδρινοί, ας με καταλάβουν...

Κινηματογραφος

Φεστιβάλ Γαλλόφωνου

Τα τελευταία 12 χρόνια το Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου έχει καταφέρει να καθιερωθεί στη συνείδηση του κοινού ως το ανοιξιάτικο κινηματογραφικό γεγονός της πρωτεύουσας. Η 13η διοργάνωση, που διεξάγεται και πάλι με την αρωγή του IFA, υποστηρίζει έμπρακτα τη χώρα μας, εγκαινιάζοντας στενή συνεργασία με Έλληνες δημιουργούς. Φέτος καλωσορίζεται η συμμετοχή του Outview Film Festival με 5 ταινίες. Η καινοτομία του φεστιβάλ αφορά τη διεξαγωγή ενός masterclass με κεντρικό θέμα το φαινόμενο του Transmedia.

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης

i-LoveAthens

«Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου», 21-28/3, Γαλλικό Ινστιτούτο (Σίνα 31, 210 3398600), Ιντεάλ (Πανεπιστημίου 46, 210 3826720), Δαναός (Λ. Κηφισίας 109, 210 6922655).

αου

Ο Σωτήρης Αντωνίου και το Friday Athens Ποιος είναι ο βασικός στόχος αυτής της προσπάθειας; Ο στόχος είναι να περπατήσουμε ξανά στην πόλη και όχι ν’ ανεβάσουμε τον τζίρο των καταστημάτων. Να μπορέσουμε, ιδίως τις απογευματινές ώρες, να διώξουμε τον φόβο από την πόλη. Η παραβατικότητα φεύγει από ένα σημείο, όταν το περπατάμε και είναι φωτεινό. Άρα, είναι δύο τα κομμάτια της Αθήνας που πρέπει να δούμε: αυτά που ερημώσανε, επειδή υπάρχει παραβατικότητα, και αυτά που αδειάσανε, επειδή καταστράφηκαν στις τελευταίες πορείες. Αν παρατηρήσατε, τη 12η Φεβρουαρίου υπέστηκαν μεγάλες ζημιές οι γωνιές εκείνες του κέντρου που, εκτός από το Σύνταγμα, κράταγαν κόσμο και μετά τις 12 το βράδυ: η πλατεία Κοραή και η πλατεία Μοναστηρακίου. Έτσι, αποφασίσαμε να πάρουμε την πόλη στα χέρια μας, ήρθαμε σε επαφή με όλους τους φορείς από τα μουσεία, τους εστιάτορες, τους καταστηματάρχες. Δεν έχει μείνει κανένας απέξω. Τι θα γίνει δηλαδή αυτή την Παρασκευή; Είπαμε όλοι μαζί να κάνουμε ένα κάλεσμα στον κόσμο, να κατέβει, να περπατήσει την πόλη μας αυτή την Παρασκευή και όλες οι επιχειρήσεις θα μετέχουν, δίνοντας δώρα και κάνοντας καλύτερες τιμές στο κοινό. Και σε αυτό συμμετέχουν και τα μπαρ και τα εστιατόρια με ένα συνεχόμενο happy hour; Έχουν τη δυνατότητα, μέσω του athensfriday.gr, να δηλώνουν εθελοντικά τη συμμετοχή τους, ώστε να μπαίνουν οι Αθηναίοι και να βλέπουν πού είναι οι προσφορές. Υπάρχουν και τοπικές προσφορές, όπως στου Ψυρρή, όπου υπάρχει 20% έκπτωση επί του καταλόγου. Επίσης, τα θέατρα συμμετέχουν με έκπτωση 50% στο εισιτήριο.

Μουσικη

Κινηματογραφος

Μουσικη

O πολύπειρος δημιουργός επιστρέφει στο Fuzz, συνεχίζοντας τις ζωντανές εμφανίσεις που πραγματοποιεί σε όλη την Ελλάδα. Παρέα με τους μουσικούς του, που οι περισσότεροι τον συντροφεύουν χρόνια, θα παρουσιάσει στο κοινό παλιά και νέα τραγούδια, συμβατά με το πνεύμα και το ύφος που μας έχει συνηθίσει.

Μια σύγχρονη γιορτή του κινηματογράφου, της μουσικής και των πειραματισμών με την εικόνα και τον ήχο φιλοξενείται στο Ινστιτούτο Γκαίτε και στον χώρο τέχνης του CAMP. Μουσικοί από την Αθήνα και το Βερολίνο συνοδεύουν ζωντανά σύγχρονες βωβές ταινίες, προσφέροντας στο κοινό πρωτόγνωρες εμπειρίες.

Ο διάσημος Ρωσοαυστριακός πιανίστας Όλεγκ Μάιζενμπεργκ, με σπουδαίες επιτυχίες στο ενεργητικό του, και το ιστορικό κουαρτέτο Μποροντίν, που μετρά περίπου εξήντα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στη μουσική σκηνή, συνεργάζονται πάνω σε έργα των Τσαϊκόφσκι και Γοχάνες Μπραμς, σε μια ξεχωριστή βραδιά μουσικής δωματίου.

Γιάννης Αγγελάκας, 23-24/3, Fuzz Club, Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, 210 3450817, εισ. €10-13.

«Moving Silence Festival», 21-24/3 & 26/3, Ινστιτούτο Γκαίτε, Ομήρου 14-16, Αθήνα, 210 3661000, CAMP, Ευπόλιδος 4 & Απελλού 2, 210 3247679.

Όλεγκ Μάιζενμπεργκ- Κουαρτέτο Μποροντίν, 22/3, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα, 210 7282000.

Αγγελάκας

πειτε μaσ τι ετοιμαζετε: press@lifo.gr

h φωνη του λ

Βωβή εικόνα

Μέγαρο

επίσης, μη χάσετε: την εκθεση του μανωλη χαρου στην γκαλερι ζουμπουλακη, που ολοκληρωνεται στις 7 απριλιου την παρασταση πεθαινω σαν χωρα απο το ινστιτουτο πειραματικων τεχνων στο τριανον απο τις 22 μαρτιου την εκθεση «ολα κοκκινο» στο παλαιοπωλειο μαρτινος (πινδαρου 22) στο κολωνακι, που εγκαινιαζεται στις 31 μαρτιου thn εμφάνιση των direct connection και του mc yinka στο bios στις 22 μαρτίου.

Όλο αυτό δεν καθυστέρησε λίγο να γίνει; Ήταν λίγο δύσκολο να συνεννοηθούν όλοι οι φορείς, αφού πολλά πράγματα δεν συνδέονται μεταξύ τους. Η ανάγκη μάς έκανε να το δουλέψουμε αυτό, ώστε να οργανωθεί η πόλη σαν ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο και να μπορέσουμε να προσφέρουμε ομαδικές υπηρεσίες και οφέλη στο κοινό. Θέλουμε να κάνουμε το κέντρο της Αθήνας μια περιοχή που να λειτουργεί με σύγχρονο marketing και να προσφέρει τέτοιες υπηρεσίες στον κόσμο, ώστε να τους κρατήσει. Μέχρι πότε θα κρατήσει; Μέχρι τις 06/04. Οι δύο τελευταίες Παρασκευές θα είναι οι πιο δυνατές απ’ όλες, γιατί θα πλησιάζει και η εορταστική περίοδος. Ο Σωτήρης Αντωνίου είναι διευθυντής του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών. Περισσότερες πληροφορίες για τις προσφορές της Παρασκευής στο athensfriday.gr. Επιμέλεια: Σταύρος Διοσκουρίδης

Φωτό: Βαγγέλης Πατσιαλός

7

ta eiδε ολ α

BOKO ARE BACK Οι Boko δεν είναι αναμνηστικό μιας εποχής με όνειρα που έφυγε από τα χέρια μας στη στροφή των ’00s, και το νέο άλμπουμ τους αλλά κι αυτή, η πρώτη τους συναυλία το απέδειξαν.

Mαρία Μαϊδώνη Διαφημίστρια

Ι was there Oι συντάκτες της LifO κυκλοφορούν στην Αθήνα Bokomolech & False Alarm ft. Scott McCloud Fuzz Club Παρασκευή 16/03/2012

πό τα πρώτα Indie Free εκεί στα early ‘90s που τους γνωρίσαμε και την πρώτη τους δισκογραφική περίοδο, βρεθήκαμε φέτος να γιορτάζουμε μαζί με τους Bokomolech στο Fuzz την επιστροφή μας και την κυκλοφορία του «Mass Vulture» στην Inner Ear. Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπισαν στον ήχο μπορεί να εμπόδισαν το αθηναϊκό γκρουπ και τους 700 φίλους τους ν’ απογειωθούν την πρώτη ώρα του σετ τους, όμως, καθώς ξεπερνούσαν τις

Α

Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός ΟΑΚΑ Κυριακή 18/03/2012

ίμαι Παναθηναϊκός. Από εκείνους που ξέρουν ποιος είναι ο προπονητής της ομάδας, αλλά που πηγαίνει σπάνια γήπεδο. Όταν πήρα τα εισιτήρια, ο αγώνας ήταν περισσότερο σημαντικός απ’ όσο την Κυριακή. Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως περίμενα, εφόσον οι δύο συνεχόμενες ήττες του «τριφυλλιού» έδωσαν, ουσιαστικά, το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό. Μερικές φορές, όμως, δεν έχει σημασία ποιος έχει πάρει το πρωτάθλημα, αλλά ποιος κατατρόπωσε τον άλλον στα ντέρμπι. Εκτός από τη νίκη, περίμενα και το τζέρτζελο που ήξερα από πριν, όπως άλλωστε και η θεία μου η Νίκη που έχει άνοια, πως θα ήταν μεγαλύτερο απ’ όσο φανταζόμασταν. Επειδή από πέρσι κάθε κοινωνική εκδήλωση στη χώρα μας σηκώνει εκατό κοινωνικές αναλύσεις, δεν

E

ηχητικές κακοτοπιές, μας οδήγησαν προς το συναίσθημα έκστασης που είναι το ν’ ακούς ζωντανά και άρτια ερμηνευμένα τα τραγούδια εκείνα που θεωρούσες «δικά σου» 15 χρόνια πριν. Οι τέσσερις παλαιοί Boko, με την προσθήκη των δύο νέων μελών τους, για πάνω από δύο ώρες μάς επιβεβαίωσαν γιατί ορισμένοι τους κατατάσσουμε ανάμεσα στα 4-5 καλύτερα εγχώρια συγκροτήματα όλων των εποχών. Όλα τα τραγούδια του «Mass Vulture» στέκονται ζωντανά ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές του παρελθόντος των Boko, οι παλιοσειρές fans ξέρουν όλους τους στίχους φυσικά και ακολουθούν την πάντα ιδιαίτερη φωνή του Δημήτρη Ιωάννου σε κάθε στροφή - ειδικά στο τελευταίο μισάωρο της απόλυτης κορύφωσης, όπως εξελίχθηκε. Μην ξεγελιέσαι, όμως, από τη ρετροσπε-

κτίβα. Οι Boko δεν είναι αναμνηστικό μιας εποχής με όνειρα που έφυγε από τα χέρια μας στη στροφή των ’00s, και το νέο άλμπουμ τους αλλά κι αυτή, η πρώτη τους συναυλία το απέδειξαν. Νωρίτερα, τη συναυλία άνοιξαν οι False Alarm, οι οποίοι παρουσίασαν το υλικό του επερχόμενου άλμπουμ τους, το οποίο περιλαμβάνει και μια συνεργασία μ’ έναν φίλο από τα παλιά, τον Scott McCloud. Ο ήρωας των ’90s και ηγέτης των Girls Against Boys επέστρεψε στην πόλη που τον αγαπάει, ανέβηκε στη σκηνή, ερμήνευσε το «Sell me something» των False Alarm και με το ελληνικό γκρουπ ως backing μπάντα, μέσα σε τρία τραγούδια, «In Flynn», «Raindrop» και «Bulletproof Cupid», μας άνοιξε την όρεξη για τα καλά για μία συναυλία των GvsB. Ηλίας Πυκνάδας (mixtape.gr)

έχει νόημα να ψάξω να βρω ποιοι τα κάνανε, μολονότι έχει ενδιαφέρον το εξής: στις επιθέσεις κατά του Νταλάρα όλοι έψαξαν να βρουν τι συμβολίζει ο Νταλάρας και αν δικαιολογείται μια τέτοια ενέργεια. Στη βία στα γήπεδα δεν μας ενδιαφέρει τι συμβολίζουν οι εταιρείες-ομάδες, τα «παπαγαλάκια» ολόγυρα, τα ΜΑΤ, το ΟΑΚΑ με τους ακριβοπληρωμένους φύλακες, το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο, που όλο το καλοκαίρι ακούγαμε (υπόθεση με τα στημένα) πόσο βρόμαγε. Αυτά δεν είναι σύμβολα μιας κουλτούρας που μας κατέκλεψε; Δεν μας ενδιαφέρει που ο επαγγελματικός αθλητισμός στην Ελλάδα είναι κάτι πολύ «σάπιο», αλλά ότι είναι ακόμα ένα πεδίο όπου κάποιοι πάνε και τα σπάνε. Γιατί, όμως, δεν κάνουν το ίδιο όταν οι ελληνικές ομάδες αγωνίζονται στην Ευρώπη; Σε τέτοιες περιπτώσεις συνηθίζεται να χωρίζουν τον κόσμο στους «αλήτες» και στους «υγιείς οπαδούς». Εμείς, οι «υγιείς», είδαμε πράγματα τρελά, ανθρώπους δίχως φόβο και δίχως ελπίδα να επιτίθενται κατά μέτωπο. Είδαμε μια διμοιρία να ορμάει

στους οργανωμένους οπαδούς, μολότοφ να εκτοξεύονται για πρώτη φορά στο γήπεδο, μάνικες να βγαίνουν από τις θύρες και να καταβρέχουν τα ΜΑΤ, ΟΑΚΑ παιδιά να μπαίνουν στο γήπεδο, ενώ φωτοβολίδες και δακρυγόνα σφύριζαν πάνω από τα κεφάλια τους. Το κυριότερο, κατανόησα επιτέλους ότι όσο πρόβλημα έχουν τα παιδιά που έχουν εθιστεί στην άρρωστη εκτόνωση της βίας, άλλο τόσο έχω κι εγώ, ο τάχα μου «υγιής», που τα έβλεπα όλα αυτά τρώγοντας ατάραχος πασατέμπο. Έχουμε καταντήσει όλοι μη αναστρέψιμες περιπτώσεις, που όχι μόνο έχουμε αποδεχτεί μοιρολατρικά τη διαρκή καταστροφή της πόλης μας αλλά της δίνουμε μια ακόμα κλοτσιά, ώστε να την αποτελειώσουμε μια ώρα αρχύτερα. Σταύρος Διοσκουρίδης

The weekly verdict

Ευάγγελος Βενιζέλος

αρησ δημοκιδησ

«Οι φίλαθλοι»

Μπαμπινιώτης Πριν καν συναντηθεί με πρυτάνεις ή εκπαιδευτικούς, ο νέος υπουργός είδε τον Αρχιεπίσκοπο και δήλωσε ότι, πάνω-κάτω, Παιδεία ίσον Ορθοδοξία (!).

25 Μαρτίου Όλη την ημέρα θα είναι ελεύθερη η είσοδος στο Μουσείο της Ακρόπολης, με παρουσίαση μετόπης του Παρθενώνα και μουσικές.

Και αυτοί που τους άφησαν να περάσουν μολότοφ και ό,τι άλλο ήθελαν. Και αυτοί που έβλεπαν εκτεταμένα επεισόδια για 50 λεπτά και έδωσαν το ok να γίνει το Β’ ημίχρονο...

Περίμενε ακούραστα μία δεκαετία τη μέρα που θα γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Φαγώθηκε και τα κατάφερε. Βέβαια, σ’ αυτήν τη συγκυρία μπορεί ν’ αποδειχτεί πιο μισητός και από τον προηγούμενο...

Μύκονος Ο ίδιος ο προϊστάμενος της Πολεοδομίας ελέγχει τις παρατυπίες στις βίλες του (με τρίμηνη καθυστέρηση). Και τα βρίσκει όλα ok!

Comment is free! letters@lifo.gr.Η LifO δημοσιεύει ευχαρίστως τα σχόλια και τις απόψεις σας.

This is my Athens Ξενάγηση 200 φοιτητών από 50 χώρες από την ομάδα εθελοντών Athens Locals. Παρασκευή 16/03/2012 Πώς πήγε το event της προηγούμενης Παρασκευής; Αν και ήταν η πρώτη φορά που διοργανώθηκε κάτι παρόμοιο, θεωρώ ότι έγινε μια καλή αρχή και διασκεδάσαμε αρκετά, εθελοντές και φοιτητές. Συμμετείχαν περίπου 100 εθελοντές και 200 φοιτητές από 50 χώρες απ’ όλο τον κόσμο, κάτι που έκανε στο τέλος την πλατεία Μοναστηρακίου να μοιάζει με τον ΟΗΕ! Τι περιλάμβανε; Η ιδέα της συνάντησης ήταν οι φοιτητές που βρίσκονταν στην πόλη για να συμμετάσχουν στο Διεθνές Συνέδριο AIESEC EuroXpro 2012 με θέμα «Global Think Tank4Greece» να έρθουν σε επαφή με τους Athens Locals. Δώσαμε ραντεβού στις 18:30 στο Σύνταγμα και ξεκινήσαμε σε ομάδες τη δίωρη βόλτα μας στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. To δικό μας γκρουπ, με φοιτητές από το Περού και το Μεξικό, έκανε αρχικά στάση στην Πύλη του Αδριανού. Μετά «χαθήκαμε» στα στενά της Πλάκας, κάναμε βόλτα στη γειτονιά του Ψυρρή, περπατήσαμε στο Θησείο και καταλήξαμε στο Μοναστηράκι. Τι ακριβώς είναι οι Athens Locals; Athens Locals είμαστε όλοι εμείς, οι «ντόπιοι», άνθρωποι που μένουν στην Αθήνα και την αγαπούν. Που έχουν ανακαλύψει αγαπημένα μέρη και σημεία στην πόλη και που έχουν την επιθυμία να τα δείξουν και στους άλλους. Σκοπός είναι να δείξουμε το όμορφο πρόσωπο της Αθήνας. Σίγουρα, η Αθήνα χωροταξικά υστερεί σε σχέση με άλλες πόλεις, παρ’ όλα αυτά έχει υπέροχα πράγματα να δει και να κάνει κανείς και αυτά θα έπρεπε να προωθούμε. Ποιος είναι ο ιδανικός Athens Local; Ιδανικός Athens Local δεν είναι κάποιος που μπορεί να δώσει και την παραμικρή ιστορική λεπτομέρεια - κάτι που είναι, άλλωστε, δουλειά των επαγγελματιών ξεναγών. Ιδανικός, κατά τη γνώμη μου, είναι αυτός που ξέρει καλά την πόλη του και τα κρυφά της μυστικά. Που είναι επικοινωνιακός και αγαπά τον πολιτισμό και τις διαφορετικές κουλτούρες. Πρότεινέ μου 3 σημεία της Αθήνας που πρέπει να δείξω οπωσδήποτε στον φίλο μου από το εξωτερικό. Είναι δύσκολο να επιλέξω μόνο 3 σημεία. Παρ’ όλα αυτά, όταν έρχονται φίλοι μου από το εξωτερικό, πάμε βόλτα στα Αναφιώτικα ή στο Μετς, για ούζο στα Εξάρχεια και, τέλος, βόλτα στην παραλία, κάτι που λείπει από αρκετούς στο εξωτερικό. Σίγουρα, όμως, η λίστα είναι ατελείωτη! Επιμέλεια: Δημήτρης Κυριαζής

8

22-28.03.2012

Kαντάδες στο Αγρίνιο, νύχτες στο Μπάρι και ένα ναυάγιο έξω από το Καστελόριζο. Από τον Φώτη Βαλλάτο. Μεγάλωσα λίγα χιλιόμετρα μακριά από το πορθμείο του Ρίου-Αντιρρίου (φοβερή η ονοματοδοσία των τοπωνυμίων, το “εξωτικό” Ρίο, το “αντι-εξωτικό” Αντίρριο). Παρόλο που δεν είχα κάνει τη διαδρομή με τα φέρι-παντόφλες (αν και δεν θα ξεχάσω ένα χειμωνιάτικο βράδυ του 1995 με μανιασμένο χαλάζι, που περάσαμε απέναντι για να πάμε σε μια συναυλία των Raining Pleasure στο Αγρίνιο), θυμάμαι πάντα το φελινικό κάδρο, εκεί, πριν από το πέρασμα. Ένα μικρό κτίσμα με μια ζυγαριά για τα φορτηγά που περνούσαν απέναντι, δεκάδες σκύλοι να γυρνοβολάνε, μυρωδιά από μούχλα και βρύα, κέφαλοι να βολοδέρνουν κάτω από την προβλήτα, ζητιάνοι, τσιγγάνοι, μικροπωλητές, σουβλάκια, μπαγιάτικα σάντουιτς, καραβίσιος καφές - χρόνια αργότερα η εικόνα επέστρεψε στο μυαλό μου σαν μια πιο εξευγενισμένη κατάσταση από αυτά τα πλοιάρια που διασχίζουν τον Βόσπορο, στην Κωνσταντινούπολη. Ο Κωστής Μαραβέγιας γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αγρίνιο, είδε την πρώτη του συναυλία στο γήπεδο του Παναιτωλικού (τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου) και όταν η θεία του η Νίτσα του έφερε για δώρο μια μελόντικα με χρωματιστά πλήκτρα, από αυτές που συνοδεύονταν από παρτιτούρες με χρώματα και όχι με πεντάγραμμο, ανακάλυψε την «πολυχρωμία των φθόγγων» κι έπεισε τους γονείς του ότι έχει ταλέντο, ώστε να τον γράψουν σε ένα καλό ωδείο στην Πάτρα, στο οποίο πήγαινε κάθε Παρασκευή, παίρνοντας τα φέρι-παντόφλες που έκαναν τη διαδρομή από το «αντι-εξωτικό» Αντίρριο στο «εξωτικό» Ρίο. Πολλά χρόνια αργότερα, στον Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης τελευταίο του δίσκο, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες, θα γράψει το «El tango del Rio Antirrio», ένα μελαγχολικό instrumental τανγκό δυόμισι λεπτών για εκείνη την ανάμνηση. « Ήταν πάντα μια πολύ σύντομη διαδρομή. Ήταν ζήτημα τετάρτου-εικοσαλέπτου να φτάσεις απέναντι, αλλά ήταν τόσο πολλές οι ψυχολογικές διακυμάνσεις που είχες… Από τη μία ο φόβος για τη θάλασσα και το άγχος για το πότε θα φτάσεις απέναντι. Γιατί μπορεί να έβλεπες το απέναντι, να έμοιαζε πολύ κοντινό, αλλά για κάποιον λόγο αισθανόσουν ότι δεν θα έφτανες ποτέ. Και ύστερα, όταν έδενε το φέρι, αυτό το λυτρωτικό συναίσθημα που με γέμιζε ενέργεια και πήγαινα όλο χαρά κι έπαιζα τα σονάτα μου. Μάλιστα, θυμάμαι μία φορά που μπήκε στο πλοίο ένας ζητιάνος με ένα ακορντεόν και προσπαθούσε να πιάσει έναν σκοπό τανγκό. Το ακορντεόν του τελείως ξεκούρδιστο. Προσπαθούσε να ισορροπήσει στη μελωδία σαν σκέιτερ σε μια μπάρα. Ε, αποθήκευσα αυτή την άτεχνη μελωδία στο μυαλό μου κι έτσι μου ήρθε η έμπνευση για το “El tango del Rio Antirrio”. Κάτι άλλο που με συγκινούσε σε αυτά τα μικρά θαλασσινά ταξίδια ήταν οι εξουσίες που διαμορφώνονταν πάνω στο πλοίο. Από τον τύπο που σου λέει “έλα, έλα, βάλ’ το έτσι, πάρ’ το λίγο αριστερά και μια δεξιά” και περιμένει να κάνεις λάθος για ν’ ασκήσει την εξουσία του και να σε διορθώσει, μέχρι την καθαρίστρια που σφουγγαρίζει και ορίζει εκείνη τον χώρο που έχει πλύνει, μ’ έναν τρόπο που κάνει ακόμα και τον ανώτερό της να υποκύψει, όπως στις δημόσιες υπηρεσίες. Η καθαρίστρια λέει στον υπουργό που περνάει “όχι από δω, από κει”. Και αυτός υπακούει. Είναι τόσο ωραίο που οι θέσεις εξουσίας μπορούν ν’ αλλάζουν, έστω και για λίγο».

O Κωστής Μαραβέγιας είναι από αυτούς τους τύπους που έχουν μια ξώχαρη ιδιοσυγκρασία - ακόμα και στα πιο μελαγχολικά του κομμάτια έχει λίγο από τη γλυκιά νοσταλγία των fados (όχι ακριβώς λυπημένα, όχι ακριβώς αισιόδοξα, απλώς βουτηγμένα σε μια παλιομοδίτικη λογική της χαράς και της λύπης - αν, ας πούμε, ήταν ταινία θα ήταν η Καζαμπλάνκα). Ξεκίνησε να τραγουδάει μιμούμενος τον Κεφαλονίτη πατέρα του, ο οποίος περιφερόταν στο σπίτι και τραγουδούσε καντάδες όπως «Κελαηδήστε, ωραία μου πουλάκια» και «Απόψε την κιθάρα μου». Όταν τελείωσε το σχολείο, πήγε να σπουδάσει Στατιστική στο Μπάρι. Περίεργη πόλη το Μπάρι. Ένα no man’s land. Ιταλικό λιμάνι, πέρασμα για τις νταλίκες που πήγαιναν από την Πάτρα στην Ιταλία, στέκι των ναυτικών για μια διανυκτέρευση, για μια φτηνή μακαρονάδα, ίσως και για μια «πληρωμένη» παρέα κάπου εκεί, δεξιά από τις αποθήκες, στα ύποπτα λιμανίσια μπαρ (κανείς δεν ξέρει). «Το Μπάρι ως λιμάνι ήταν μια πύλη εισόδου για πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς. Εκείνη την εποχή, μάλιστα, λόγω και του πολέμου στα Βαλκάνια, υπήρξαν πολλοί πρόσφυγες που κατέφυγαν εκεί. Και από τη Βόρεια Αφρική και από τη Μέση

Ανατολή. Και πολλοί Παλαιστίνιοι. Κι έτσι εισέβαλε στη ζωή μου το στοιχείο της διαφορετικότητας πάνω στη μουσική και της παράδοσης. Εγώ, που στο σπίτι όπου μεγάλωσα δεν είχα ακούσει ποτέ ελληνική μουσική, άρχισα να παίζω λαϊκά, ρεμπέτικα και κρητικά. Μάλιστα, φτιάξαμε και μια μπάντα με συμφοιτητές μου, τους Yamas, και παίζαμε ελληνική μουσική - σταθμός στην ιστορία της μουσικής της Ιταλίας. Μας ήξεραν περίπου εκατό άτομα, τα ίδια που ερχόντουσαν κάθε φορά στις συναυλίες μας. Αργότερα φτιάξαμε τους X-darawish, που ήταν ένα κράμα Αράβων, Ιταλών και Ελλήνων μουσικών, και περιοδεύαμε στην Ιταλία αλλά και σε διάφορα world music φεστιβάλ». Το 1998, όταν κυκλοφόρησε το «Clandestino» του Manu Chao, ο Κωστής το άκουγε φανατικά και κάπως έτσι του κόλλησαν το παρατσούκλι Maraveyas Ilegal, που χρησιμοποιεί μέχρι σήμερα. Στην Αθήνα γυρίζει ως στατιστικολόγος, αλλά ψάχνει να δει τι θα κάνει με τη μουσική. «Με το που απολύομαι από τον στρατό, φτιάχνω ένα μικρό στουντιάκι στο Χαλάνδρι, απέναντι από το Υγεία. Το σπίτι ανήκε στον πατέρα του φίλου μου και ήταν έδρα μιας εταιρείας διανομής ταινιών βιντεοκασετών, πολύ γνωστής τότε. Εγώ νοίκιασα έναν χώρο στο ημιώροφο του κτιρίου, που στους τοίχους είχε ράφια με εκατοντάδες βιντεοκασέτες. Ήταν η τέλεια ηχομόνωση. Έβαλα αμέσως ένα μικρόφωνο κι ένα pc, έφερα τα όργανά μου, δυο-τρεις φίλους μουσικούς και γράψαμε τον “Ραδιοπειρατή”. Τρία άτομα όλο τον δίσκο. Αυτή ήταν η πρώτη μου προσωπική δουλειά, το 2003». Καθόμαστε στο πατάρι του Κολοκοτρώνη 9 (οι γνώστες το λένε Κ9), του πιο ωραίου νέου μπαρ του κέντρου, ανάμεσα σε σκαμπό με τις μορφές νάνων, αγάλματα της Παναγίας, αναγεννησιακούς πίνακες και μια βιβλιοθήκη με δεκάδες βιβλία. Μια «μυστική» φάση. Από τα ηχεία ακούγονται ωραία sixties, η τζαμαρία βλέπει σε μια στοά, όπου το ρολό ανεβοκατεβαίνει ανά διαστήματα, ο Γιάννης στο μπαρ φτιάχνει καταπληκτικά κοκτέιλ, η Αργυρώ ενορχηστρώνει, περπατάμε με τον Κωστή πάνω στο πέρσικο χαλί και μου μιλάει παθιασμένα για τη Λόλα. Είναι ο χαρακτήρας που σκαρφίστηκε για τον νέο του δίσκο, μια περσόνα αμφιλεγόμενη, αμφιφυλόφιλη, την οποία, εκτός των άλλων, κατέγραψε σε μια νουβέλα που θα κυκλοφορήσει σε λίγο από το Μεταίχμιο, μια σουρεαλιστική ιστορία, που στο ιδεατό σύμπαν του Μαραβέγια μπορεί και να συμψηφίζει τη σύγχυση των μοντέρνων καιρών. «Η Λόλα είναι μια κοπέλα που πηγαίνει με το καράβι στο Καστελόριζο και ο Μάρκος, που είναι ο ήρωας του βιβλίου και είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, την ακολουθεί. Νομίζει ότι η Λόλα είναι η γυναίκα της ζωής του, αλλά στο πλοίο φλερτάρει με πρωτοετείς φοιτήτριες που πάνε διακοπές και σχεδόν ερεθίζεται. Χάνει τη Λόλα, αυτή εξαφανίζεται γιατί κάπου βλέπει τον Μάρκο να φλερτάρει με τις κοπέλες και στενοχωριέται και, κατά τραγική ειρωνεία, όλοι στο πλοίο παρακολουθούν τις δηλώσεις του πρωθυπουργού που τις κάνει από το Καστελόριζο. Συμπτωματικά είναι 23 Απριλίου του 2010, η ημέρα που ανακοινώνεται η είσοδος του ΔΝΤ στη χώρα, όλοι είναι απορροφημένοι στην τηλεόραση, μέχρι και ο καπετάνιος, κι έτσι το καράβι πέφτει σε ύφαλο. Κι εκεί ξεκινάει η περιπέτεια». Ο Κωστής, εκτός από τις μουσικές του, παρουσιάζει και μια καταπληκτική εκπομπή στην ΕΡΤ σε σκηνοθεσία του Πάνου Καρκανεβάτου. Περιοδεύει στις περιοχές της Μεσογείου, σε Κωνσταντινούπολη, Τελ Αβίβ, Ανδαλουσία, Σικελία, Κορσική, Σαρδηνία, γνωρίζει και τζαμάρει με σπουδαίους μουσικούς, συνομιλεί με συγγραφείς και απλούς ανθρώπους. «Η Μεσόγειος είναι λίγο σαν αυτά τα παλιά αποχετευτικά δίκτυα που υπάρχουν στο Παρίσι. Όλα επικοινωνούν μεταξύ τους. Υπάρχουν υπόγειες διαδρομές όπου όλα συνδέονται και μπορείς να φτάσεις μακριά. Αλλά, όταν ανέβεις στην επιφάνεια, όλα μοιάζουν μακρινά και υπάρχουν συγκρούσεις. Είναι δύο διαφορετικές πραγματικότητες».

Ο Κωστης Μαραβεγιας χορευει ταγκο στο Ριο-Αντιρριο

H «Λόλα» του Κωστή Μαραβέγια κυκλοφορεί από την Ilegal productions σε διανομή EMI. Το ομώνυμο βιβλίο (το οποίο θα περιέχει και το CD) θα κυκλοφορήσει σύντομα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Η εκπομπή «Μεσόγειος» προβάλλεται από την ΕΤ1 κάθε Κυριακή στις 18:00.

Bar Κολοκοτρώνη 9, Κολοκοτρώνη 9, 210 3232795

Η Μεσόγειος είναι λίγο σαν αυτά τα παλιά αποχετευτικά δίκτυα που υπάρχουν στο Παρίσι. Όλα επικοινωνούν μεταξύ τους.

10

22-28.03.2012

Γνώμες εικονογραφησεις: GPO

Spin Doctor

Οι αφιλότιμοι Η ασθενική μνήμη του ελληνικού λαού και μερικές σουρεαλιστικές φιγούρες που θέλουν να μας ξανασώσουν. Από τον Στέλιο Κούλογλου Ένα από τα προβλήματα με τους πολιτικούς μας είναι ότι στερούνται φιλότιμου. Δεν έχουν καθόλου. Δεν συνιστώ χαρακίρι, όπως θα έκαναν στην Ιαπωνία και όπως κάνουν όλο και πιο συχνά συμπατριώτες μας, πέφτοντας με το αυτοκίνητο στη θάλασσα ή μπουκάροντας με καραμπίνες στην Εφορία. Αλλά, μετά τη χρεοκοπία της χώρας, θα έπρεπε τουλάχιστον να είχαν αποσυρθεί οικειοθελώς από την κυκλοφορία. Αυτοί επιμένουν να μας ξανασώσουν, λες και δεν τρέχει τίποτα. Παίρνω αφορμή από αυτά που είπε ο κ. Παπανδρέου αποχωρώντας από την προεδρία του «κινήματος»: «…Υπήρξε ένα πολιτικό σύστημα, ένα μιντιακό σύστημα κι ένα σύστημα δικαιοσύνης που τόσα χρόνια σπατάλησε τις δυνατότητες που έχει η χώρα, μέσω αδιαφάνειας και λεηλασίας». Και πού βρισκόταν τα χρόνια της λεηλασίας ο κ. Παπανδρέου; Μήπως έκανε μανιασμένη αντιπολίτευση κατά των καταστροφέων της χώρας; Είχε καταφύγει στο εξωτερικό, απαυδισμένος από την παρακμή; Ή είχε ανέβει στα βουνά, ξεκινώντας αντάρτικο κατά των διεφθαρμένων

#changingGreece

Η δύναμη της Καινούργιας Αρχής Και δυο εφεδρείες που είχαμε παραμελήσει.

Aπό τον Στάθη Χαϊκάλη Αυτήν τη στιγμή είμαι έτοιμος να κάνω το ταξίδι στη Νέα Υόρκη ως ένας από τους εθελοντές που εργάστηκαν για την πρωτοβουλία Up Greek Tourism. Τριακόσιοι περίπου απλοί πολίτες συνέβαλαν ώστε να συγκεντρωθούν 20.000 δολάρια και να αναρτηθεί μια γιγαντοαφίσα στην Times Square. Το μήνυμά της είναι ότι εμείς οι Έλληνες καλούμε τους Αμερικανούς να επισκεφτούν τη χώρα μας. Το λέμε από τη σκοπιά αυτών που θέλουν να φιλοξενήσουν, όχι με το κίνητρο επαγγελματιών του τουρισμού.

συστημάτων; Ήταν υφυπουργός, υπουργός σε διάφορα υπουργεία, πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και εσχάτως πρωθυπουργός! Μάλιστα, από την τελευταία αυτή θέση, δεν έκανε το παραμικρό για να διορθώσει το σύστημα της δικαιοσύνης, που επί της θητείας του μεταβλήθηκε πλήρως σε αρνησιδικία, ή το μιντιακό σύστημα (όπου οι ιδιωτικές τηλεοράσεις εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς άδεια, για να τις έχει το Μαξίμου στο χέρι) - όσο για το πολιτικό σύστημα, ούτε λόγος να γίνεται: ούτε τον εκλογικό νόμο δεν άλλαξε, όπως είχε υποσχεθεί. Τη σκυτάλη από τον κ. Παπανδρέου, που θυμίζει όλο και περισσότερο σουρεαλιστική φιγούρα των Monty Python, πήρε ο διάδοχός του. « Έχουμε, και έχω και προσωπικά, πλήρη

συνείδηση των λαθών, καθυστερήσεων και παραλείψεων», δήλωσε ο κ. Βενιζέλος με το που ανέλαβε την προεδρία του ΠΑΣΟΚ μετά από αυτόν τον τιτάνιο προεκλογικό αγώνα, στη διάρκεια του οποίου είχε να αντιμετωπίσει τον κανένα. Ενδιαφέρουσα δήλωση -την οποία, μάλιστα, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης έσπευσαν να θεωρήσουν αυτοκριτική-, με τον όρο ότι ο νέος πρόεδρος θα έμπαινε στον κόπο να μας εξηγήσει σε ποια ακριβώς λάθη κ.λπ. αναφέρεται. Το ότι με τις συνταγματικές του αλχημείες αποτελεί τον αρχιτέκτονα της ατιμωρησίας των πολιτικών ο κ. Βενιζέλος δεν θα το παραδεχτεί ποτέ. Αν θέλει να διαπιστώσει τα αποτελέσματα των ενεργειών του, ας κάνει μια βόλτα στις παρελάσεις του Σαββατοκύριακου. Όλα τα προηγούμενα, όπως και η παράδοση

Πριν μιλήσω για κάτι σχετικό, θα αναφερθώ στην πρώτη παραμελημένη εφεδρεία: είναι κάποιες κατηγορίες οικονομικών μεταναστών που μένουν στη χώρα μας. Μάλλον θα σοκαριστούν οι περισσότεροι απ’ όσους διαβάζουν αυτές τις γραμμές. Στον μικρό χώρο που διαθέτω μπορώ να πω κάπως αξιωματικά ότι αρκετοί οικονομικοί μετανάστες της πρώτης φουρνιάς, κυρίως Ευρωπαίοι, είναι χρήσιμοι στην πορεία ενίσχυσης των παραγωγικών αξιών της χώρας. Όσοι από αυτούς δεν φεύγουν λόγω της οικονομικής κρίσης είναι πιο εύκολο ν’ αντέξουν τις συνθήκες σύνθλιψης αμοιβών, γιατί δεν πέρασαν περιόδους απότομης αύξησης εισοδημάτων, όπως ορισμένα στρώματα της χώρας. Έχουν συνηθίσει να εργάζονται σκληρά, γιατί μόνο κακοτράχαλες δουλειές μπορούσαν να βρουν στη χώρα μας. Έχουν ακόμα κίνητρο να δουλεύουν σε αντίξοες συνθήκες, καθώς όχι μόνο είναι ζήτημα επιβίωσης αλλά επιπλέον παλεύουν ακόμα για την κοινωνική τους ένταξη. Αρκετοί από αυτούς είναι εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, γιατί τους κρατούν εδώ τα παιδιά τους: έχουν εδώ τους φίλους τους και ξέρουν καλύτερα την ελληνική γλώσσα από αυτήν της χώρας καταγωγής των γονιών

Η Ελλάδα με τις πέντε φούσκες δεν ήταν μόνο εσωστρεφής αλλά «ξέχασε» τη Διασπορά, άφησε τους δεσμούς να ατονήσουν.

τους. Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ μεταναστευτική πολιτική. Έστω και αργά, ας μελετήσει αυτήν τη θετική πλευρά της. Η δεύτερη μεγάλη εφεδρεία, με πολύ μεγαλύτερη δυναμική και ισχυρότερο δυναμικό, είναι η Διασπορά και οι Έλληνες του εξωτερικού. Η Ελλάδα με τις πέντε φούσκες δεν ήταν μόνο εσωστρεφής αλλά «ξέχασε» τη Διασπορά, άφησε τους δεσμούς να ατονήσουν. Δεν χωρούν δικαιολογίες, ότι τάχα μου οι οργανώσεις της Διασποράς κάνουν τούτο ή εκείνο. Απίθανοι πολιτικοί προτιμούσαν να δίνουν τεράστιες επιχορηγήσεις στην ανύπαρκτη και διαπλεκόμενη ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού τους παρά να προωθήσουν την επένδυση της χώρας στη διατήρηση

του «δαχτυλιδιού» στον κ. Παπανδρέου με τις γνωστές ανυπολόγιστες συνέπειες, έγιναν από τον κ. Σημίτη, που συνηθίζει να παρεμβαίνει κάθε τόσο με ομιλίες, άρθρα και βιβλία για το παρελθόν και τη σημερινή κρίση, χωρίς την παραμικρή νύξη αυτοκριτικής για τις δικές του ευθύνες στην καταστροφή. Στερούμεθα γενικώς πολιτικής ανδρείας. Επί 2,5 χρόνια βρίζουν τον κ. Καραμανλή που δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να πει μια κουβέντα. Τέτοιο φαινόμενο δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Θα μου πείτε ότι ο αρμόδιος εισαγγελέας διέταξε μέχρι και δικαστική έρευνα για κάποιο σχέδιο δολοφονίας του τέως πρωθυπουργού, αλλά αυτός δεν παίρνει από τέτοια: στο playstation έχεις τουλάχιστον τρεις ζωές. Ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Για να κάνει πολιτική καριέρα, ο κ. Σαμαράς παρέσυρε μια ολόκληρη χώρα στην αδιέξοδη μακεδονομαχία, από την οποία ξεκίνησε, στο επίπεδο της διπλωματίας, η εθνική κατρακύλα. Σήμερα είναι σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Βασίζονται όλοι αυτοί στην ασθενική μνήμη του ελληνικού λαού; Στη βεβαιότητα ότι οι ευθύνες τους θα κρυφτούν κάτω από ένα γαϊτανάκι αλληλοκατηγοριών όπου στο τέλος δεν βγαίνει άκρη; Το βέβαιο είναι ότι δεν πρέπει να ζητάμε πολλές ευθύνες για τους ανεγκέφαλους αφιλότιμους που κατέστρεψαν προχθές το Ολυμπιακό Στάδιο και την ομάδα τους. Την έλλειψη φιλότιμου από την ηγεσία της χώρας την έχουν ξεπατικώσει. Ο Στέλιος Κούλογλου διευθύνει το tvxs.gr και παρουσιάζει στην ΕΡΤ το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα».

των δεσμών. Ίσως και ο καθένας μας αμέλησε τους προσωπικούς του δεσμούς με Έλληνες του εξωτερικού, ακόμα και συγγενείς του, γιατί είχε πολλές σειρήνες εντός της χώρας. Το κενό δεν μπορεί να καλυφθεί με πρόχειρες και βιαστικές ενέργειες. Κάποιοι, εντός Ελλάδας, θα σπεύσουν να πουν ότι η Διασπορά μάς ξέχασε και κάποιοι της Διασποράς σιγοψιθυρίζουν ότι δεν θέλουν πολλές σχέσεις με την Ελλάδα, επειδή έχει υψηλό δείκτη διαφθοράς. Και οι δύο αυτές θέσεις είναι υπερβολικές και, σε κάποιο βαθμό, προσχηματικές. Στη Νέα Υόρκη θα συναντηθώ με συγγενείς με τους οποίους δεν είχα βρεθεί ποτέ. Παρότι δεν έρχονται πια στην Ελλάδα, τόσο η δική τους διάθεση να συναντηθούμε όσο και η δική μου είναι και έντονες και ανυστερόβουλες. Δεν πιστεύω στο «εθνικό DNA», αλλά πιστεύω βαθύτατα στην (πραγματική) ιστορία της χώρας και στην παράδοση. Όσο και στη δύναμη της Καινούργιας Αρχής. Ο Στάθης Χαϊκάλης συμμετέχει σε ομάδες εθελοντών που υποστηρίζουν πρωτοβουλίες, όπως το UP Greek Tourism ή το TEDxAthens. Ασχολείται με τη στρατηγική επικοινωνίας.

11

All write

Όταν η φάρσα γίνεται Ιστορία Ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θεωρεί ακόμa πως οι αλλαγές στη ζωή του είναι μια υπόθεση των κομμάτων, από τα οποία δεν απαιτείται καμιά ουσιαστική ανατροπή. Μόνο τυφλή πίστη. Από τον Κώστα Βαξεβάνη Η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, έλεγε ο Μαρξ. Το πρόβλημα είναι όταν η φάρσα επαναλαμβάνεται ως Iστορία. Όταν τα πιο κωμικά στοιχεία της ζωής και της πολιτικής επανέρχονται με τη βεβαιότητα της νομοτέλειας κι αποφασίζουν να παίξουν σαδιστικά με τη λογική, όπως η γάτα με το ποντίκι. Η Ελλάδα έζησε αυτές τις μέρες ένα πολιτικό déjà vu. Βυθισμένη στην κρίση, ίσως και σε μια κρίση αυτογνωσίας, θα περίμενε κάποιος πως έχει την ελάχιστη ικανότητα να τοποθετήσει τον εαυτό της πολιτικά. Όχι να επιλέξει κόμμα, αλλά σχέση με τα κόμματα και την πολιτική. Ευθυκρισία απέναντι σε αυτό που εκφράζεται ως πολιτικό αλλά είναι πολιτικάντικο. Απαίτηση απέναντι σε αυτό που εμφανίζεται ως κοινωνική προσφορά αλλά είναι προσωπική είσπραξη. Σε έναν από τους πιο προσφιλείς εθνικούς μύθους, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Μπορεί να σέρνεται άρρωστη από τη διαφθορά, να ζητιανεύει, να τρώει τα παιδιά της, να εκπορνεύεται, αλλά είναι απέθαντη. Αυτή η «πατριωτική» αυταπάτη, με την ίδια ακριβώς αυθαιρεσία, δημιούργησε και το πλαίσιο του κομματικού πατριωτισμού. Το κόμμα ποτέ δεν πεθαίνει. Ποτέ δεν πρέπει να πεθαίνει. Ώσπου να πεθάνει, εν πάση περιπτώσει, οι οπαδοί του πρέπει να πιστεύουν ακριβώς αυτό. Από την Ένωση Κέντρου και την ΕΡΕ της δεκαετίας του ’60 έως τη μιντιακή Πολιτική Άνοιξη του Σαμαρά και το ΚΕΠ του Αβραμόπουλου, τα κόμματα κάνουν τον δικό τους κύκλο, στον οποίο συνήθως και κλείνονται μέσα. Φθίνουν, παύουν να εκφράζουν αυτό που οι πολίτες ήθελαν ή απλώς παύουν να μπορούν να εξαπατούν. Τον τελευταίο μήνα οι δημοσκόποι δίνουν μια εικόνα διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Το πιο ισχυρό και αντιφατικό ίσως κόμμα της Μεταπολίτευσης εμφανίζεται να βλέπει την πλάτη των κομμάτων της Αριστεράς και την προοπτική της διάλυσης. Προσωπικά, θεωρώ πως η διάσπαση και στη συνέχεια η διάλυση του ΠΑΣΟΚ είναι ένα πιθανό σενάριο μετά τις εκλογές. Παρ’ όλα αυτά, το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να δημιουργήσει το πολιτικό déjà vu των ημερών: μια εικόνα συντεταγμένου κόμματος που τροφοδοτείται από τον κομματικό πατριωτισμό. Υπάρχουν, βέβαια, δύο ερωτήματα: Πρώτον, κατά πόσο η εικόνα που εμφάνισε είναι η πραγματική και όχι η μιντιακή, και δεύτερον, αν μπορεί να έχει αντίστοιχη συνέχεια και δεν είναι σαν τους σπασμούς του επιθανάτιου ρόγχου. Αν πρακτικά, δηλαδή, οι τηλεθεατές του Αυτιά επέλεξαν για μια ακόμη φορά να στηθούν στις ουρές, παρά την ηλικία τους, για να επιστρέψουν διά της ψήφου την εμπιστοσύνη τους σε ένα κόμμα με το οποίο βολεύτηκαν, ελπίζοντας πως τη συνέχειά του μπορούσε να

εκφράσει ο Βενιζέλος. Σημασία έχει πως ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, όχι μικρό, θεωρεί πως οι αλλαγές στη ζωή του ή ίσως και οι μη αλλαγές είναι μια υπόθεση των κομμάτων, από τα οποία δεν απαιτείται καμιά ουσιαστική ανατροπή. Μόνο πίστη. Ακόμα και η επίμονη αναζήτηση των δηλώσεων του νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες έχουν επαληθευτεί, έχουν ένα και μόνο αποτέλεσμα: Πρόκειται για τη δήλωση του Βενιζέλου το 2007, όταν και πάλι ήταν υποψήφιος για πρόεδρος του κόμματος και κάποιος του έριξε ένα ποτήρι με καφέ μπροστά στις κάμερες. Είχε δηλώσει τότε πως ως μελλοντικός ηγέτης του Κινήματος τον συγχωρεί. Οποιαδήποτε άλλη δήλωση του Βενιζέλου αυτά τα πέντε χρόνια δεν είχε καμιά σχέση με την αλήθεια. Μόνο η δήλωση που προέβλεπε την πολιτική του εξέλιξη. Εντούτοις, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, στη διακαναλική του συνέντευξη λίγο πριν ανοίξουν οι εσωκομματικές κάλπες, ανελήφθη ως Βούδας πάνω από τις πολιτικές και προσωπικές του ευθύνες για όσα συμβαίνουν στη χώρα. Δήλωσε συμπαράσταση στον δοκιμαζόμενο (από την πολιτική του) λαό και κατέληξε με το απολιτίκ «αρχίζουμε». Μετά από δύο ημέρες διάφανες κάλπες στήθηκαν σε χίλια σημεία της χώρας και τα κομματικά μέλη του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να ρίχνουν χωρίς καν φάκελο το ψηφοδέλτιο στην κάλπη. Η επιτροπή διοργάνωσης των εκλογών έκανε ενθουσιώδεις ανακοινώσεις για τη μαζικότητα της προσέλευσης, δίνοντας δύο αναλυτικές καταστάσεις, όπου τα αθροιζόμενα νούμερα δεν συμφωνούσαν ούτε με το άθροισμα, ούτε με τη λογική. Οι μέχρι πρότινος εσωκομ-

ματικοί εχθροί του νέου προέδρου, πλέον, έκαναν δηλώσεις αποθέωσής του, κλείνοντας το κεφάλαιο και αυτού του πολιτικού παραμυθιού κι ελπίζοντας πως ο επίλογος θα είναι το γνωστό «έζησαν αυτοί καλά» (μόνο αυτοί). Η παραβολή της σωτηρίας του ΠΑΣΟΚ δεν επιδέχεται ιδιαίτερες πολιτικές ερμηνείες. Το πολιτικό προσωπικό ενός κόμματος της Κεντροαριστεράς που ξεκίνησε από οραματικό παιδί του Αντρέα, βύζαξε από τη Δήμητρα και χαρτζιλικώθηκε από τα ταμεία της SIEMENS, ταυτίζοντας τη διαφθορά της περιόδου Σημίτη με τον εκσυγχρονισμό, κι έφαγε τα μούτρα του με το ποδήλατο του Γιώργου. Θέλει, λοιπόν, απλώς να διασωθεί. Κάποιοι από αυτούς πιστεύουν πως ο Βενιζέλος έχει το κατάλληλο προφίλ του διασώστη. Αρκετά διαπλεκόμενος, αδίστακτος και κενολόγος για να φτιάξει μια βιώσιμη φούσκα της πολιτικής. Κάποιοι άλλοι προσβλέπουν απλώς στη διάσωση μεγάλου κομματιού του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο μετεκλογικά θα αποσπαστούν για να δημιουργήσουν νέο σχήμα. Όλα τούτα προϋποθέτουν ενεργοποίηση των κομματικών αντανακλαστικών, καθώς και όλων εκείνων των κομματικοπατριωτικών χαρακτηριστικών που εμφανίζουν τις εσωκομματικές κάλπες ως σπουδαία δημοκρατική διαδικασία και την καταπάτησή της από τη διάφανη κάλπη ως διαφάνεια. Κατανοητά και ανθρώπινα όλα αυτά. Ανθρώπινο, όμως, είναι και το ερώτημα: απ’ όλους όσοι ψήφισαν, δεν υπήρχαν και κάποιοι που μούντζωναν; Κι αν ναι, τι ακριβώς; Η εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη «Το κουτί της Πανδώρας» προβάλλεται από τη ΝΕΤ.

Υπερκείμενα

Βόθρος!

Aπό τον Νίκο Δήμου p Μου γράφει ένας αναγνώστης: p «Την περίοδο 2000-2004 εργαζόμουν ως ωρομίσθιος καθηγητής σε κολυμβητήριο μεγάλου δήμου του Λεκανοπεδίου. Το κολυμβητήριο αυτό είναι το μοναδικό της περιοχής. Ήταν δε η πρώτη φορά που εργαζόμουν ως καθηγητής. p Αφού ξεκίνησα να εργάζομαι, ανακάλυψα με έκπληξη τα κάτωθι: το κολυμβητήριο διέθετε μόνο έναν γυμναστή (εμένα) για τα 600 και πλέον άτομα που είχαν γραφτεί σε αυτό. Όλα αυτά με μισθό ωρομισθίου 5,75 ευρώ την ώρα. p Ο “υπεύθυνός μου”, που ήταν γυμναστής, όπως εγώ (καθηγητής Φυσικής Αγωγής), έκανε δουλειά γραφείου, διότι ήταν… μόνιμος! p Ο ίδιος, επίσης, μου είχε εκμυστηρευτεί ότι έγινε μόνιμος κάνοντας αυτός και άλλα 2-3 άτομα “διαδήλωση” στο κέντρο της Αθήνας! Την άλλη μέρα ήμασταν μόνιμοι, μου είπε. p Την ίδια περίοδο που το κολυμβητήριο διέθετε μόνο έναν ωρομίσθιο καθηγητή (εμένα), διέθετε επίσης ως προσωπικό 10 κηπουρούς. Τα δέντρα του κολυμβητηρίου ήταν εφτά μετρημένα! Διέθετε, επίσης, 20 φύλακες και 10 καθαρίστριες». p Αυτά ο αναγνώστης. Τίποτα καινούργιο. Τα ίδια συμβαίνουν σε όλους τους ΟΤΑ -π.χ. στον Οργανισμό Νεότητας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων (ΟΝΑ), όπου οι μόνιμοι δεν πατάνε καν (ούτε στα γραφεία) και οι συμβασιούχοι σκοτώνονται- αλλά και στα απορρίμματα (μαφία εκεί!). p Για όλα αυτά, βέβαια, φταίει η Μέρκελ. p Όπως ευθύνεται και για τους μιζαδόρους του υπουργείου Ανάπτυξης, για τους κομπιναδόρους του ΙΚΑ Καλλιθέας, για τους υπεύθυνους προμηθειών των νοσοκομείων που είχαν στις αποθήκες υλικό αρκετό για να μας βάλουν όλους στον γύψο (πού είσαι, Παπαδόπουλε!), για τους χιλιάδες άνδρες που πήραν επίδομα τοκετού, για τους απέθαντους συνταξιούχους που εισπράττουν 30 χρόνια μετά θάνατον, τους πεντακόσιους τυφλούς ανοιχτομάτηδες της Ζακύνθου κ.λπ. p Αλλά για τα επιδόματα, τις «μαϊμού» αναπηρικές και τους φοροφυγάδες, φταίει αποκλειστικά ο Σόιμπλε. p Η χώρα αυτή είναι βόθρος! p Μια χαβούζα με βοθρολύματα, που ζέχνει εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω και μολύνει όλη την Ευρώπη. Κι έχουμε το θράσος να τα βάζουμε με την τρόικα, τη Μέρκελ, τον Ράιχενμπαχ (τους νεοναζί του Στάθη), όταν επί χρόνια δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να κλέβουμε ο ένας τον άλλο κι όλοι μαζί το κράτος (δηλαδή, πάλι εμάς). Αναρωτιέμαι: εκείνοι που βρίζουν το μνημόνιο (και είναι η πλειονότητα) συνειδητοποιούν, άραγε, τη δική μας συμβολή που του άνοιξε την πόρτα; Αν δεν κλέβαμε, δεν εξαπατούσαμε και πληρώναμε τους φόρους μας, θα χρειαζότανε;

12

22-28.03.2012

Breaking News

Το γιοφύρι του κέντρου Αν δεν βρεθούν μόνιμοι κάτοικοι-εργάτες, το «γιοφύρι» θα γκρεμίζεται συνέχεια.

Aπό τον Σταύρο Διοσκουρίδη Κάθε που ανοίγει ο καιρός, πιάνουν η πολιτεία και οι φορείς ν’ ασχοληθούν με το κέντρο. Άλλοι με διαγωνισμούς, άλλοι με events και άλλοι με... επιχειρήσεις-σκούπα. Ορισμένα (όχι οι «σκούπες», που απλώς μετακομίζουν ένα πρόβλημα δίχως να το λύνουν) είναι ωραία σχέδια και ακούγονται όμορφα στ’ αυτιά. Αυτό που θέλουμε είναι να γίνουν, γιατί έχω ακούσει πάρα πολλές προτάσεις τα τελευταία χρόνια κι έχω δει πάρα πολύ λίγες πράξεις. Υπόψη πως, παρ’ όλη την υποβάθμιση, το κέντρο δεν πέθανε τελείως. Έχει να προσφέρει πολλά ακόμα, αρκεί να αξιο-

ποιηθεί σωστά. Και στα «σωστά» δεν βάζω μόνο το να μαζεύει ο δήμος τα σκουπίδια αλλά και το να συνδράμουν οι κάτοικοι και οι μαγαζάτορες του κέντρου. Έστω με το να προτείνουν, έστω με το να σηκώσουν το τηλέφωνο και να πουν ότι έχει μια λακκούβα ο δρόμος ή ζητώντας έναν ρημαδιασμένο κάδο για τη γειτονιά τους. Η κατάσταση του κέντρου τα τελευταία χρόνια αποδεικνύει τελικά ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 έγιναν όπως όλα σε αυτόν τον τόπο: επιφανειακά. Ήταν τότε, το 2004, που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Σουφλιάς αποφάσισαν ότι οι Ολυμπιακοί έφτιαξαν την πόλη μας και το βάρος έπρεπε να δοθεί στην επαρχία. Δεν θεωρώ πως ήταν κακή σκέψη. Η περιφέρεια είχε μείνει πίσω σε σχέση με την -υποτιθέμενη- Ολυμπιακή Αθήνα κι έπρεπε να τονωθεί. Βέβαια, το ελάχιστο που θα ζητούσαμε από τους πολιτικά υπεύθυνους είναι να διαχειρίζονται ισορροπημένα τα πράγματα. Αλλά δεν. Ήρθε καπάκι και η κρίση και καταλήξαμε να έχουν επαρχία και πρωτεύουσα μαζί τα μαύρα τους τα χάλια.

Ένα από τα κύρια προβλήματα της πόλης είναι πως από τα εκατομμύρια τουρίστες που περνούν από την Αθήνα το καλοκαίρι μόνο ένα μικρό ποσοστό μένει στην πόλη για λίγες μέρες. Οι περισσότεροι είναι περαστικοί, κάνοντας ένα ολιγόωρο τράνζιτ λίγο πριν εκτοξευτούν για κάποιο νησί. Αυτό είναι και το μεγάλο ζήτημα του κέντρου: έχει μπλέξει με τους περαστικούς - διαδηλωτές, νυχτοπερπατητές, εμπόρους που περιμένουν να κλείσει το κατάστημά τους και να εξαφανιστούν. Αν οι αλλαγές έχουν στόχο να κάνουν την περιοχή έναν όμορφο περίπατο, τότε θα δημιουργήσουν μια πρόσκαιρη ευχαρίστηση για τις εφημερίδες, τα free press, τους κορδελοκόφτες και τους αθηνολάτρεις του Αμαρουσίου. Οι αλλαγές πρέπει να στοχεύουν αποκλειστικά στο να βρεθούν νέοι μόνιμοι κάτοικοι-εργάτες που θα φροντίζουν να χτίζουν το «γιοφύρι» κάθε φορά που θα γκρεμίζεται. Τα υπόλοιπα θα γίνουν από μόνα τους.

sd@lifo.gr

Οι atenistas σε δράση. Μαζί με παιδιά δύο γυμνασίων της Κυψέλης, έκαναν αγνώριστα τα σχολεία τους.

Urban lab

Όπως θα μπαίνει η άνοιξη «Την ώρα που κοιμάσαι τ’ απογεύματα / θα σηκωθώ να φύγω πριν ξυπνήσεις / την ώρα που θα μπαίνουν στο ραδιόφωνο / του Ερυθρού Σταυρού οι αναζητήσεις / κι όσο κι αν πονώ / όπως θα μπαίνει η άνοιξη / εγώ - δεν θα γυρίσω να κοιτάξω» / αν ήσουν έφηβος τη δεκαετία του ’80 και ανακάλυπτες εντελώς αθώα τους στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου σαν κάτι «καινούργιο», η πρόσληψη της άνοιξης είχε υποχρεωτικά φιλτραριστεί μέσα από το υγρό και κάπως σκοτεινό κλίμα αυτού του, κατά τα άλλα, αγαπημένου τραγουδιού / αλλά αυτή την άνοιξη την περιμέναμε πώς και πώς και την Κυριακή που μας ήρθε για τα καλά δεν τη χορταίναμε με τίποτα / ο κόσμος ήταν έξω κι ήταν ένας χαρούμενος κόσμος, γιατί κατά βάθος δεν ζητάμε πολλά / την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα στη Μόσχα και μόνο όταν είσαι μακριά κι έχεις την απόσταση που χρειάζεσαι μπορείς να δεις πιο καθαρά / η Μόσχα είναι η Μόσχα και δεν θα μπω στην παγίδα της σύγκρισης, αλλά ίσως για πρώτη φορά εκτίμησα τόσο πολύ ορισμένα πλεονεκτήματα της Αθήνας, που δεν γίνεται να τα σαρώσει καμιά κρίση / περπατούσαμε και περπατούσαμε σε πολύ κεντρικά σημεία της πόλης και θέλεις το κρύο, θέλεις η παράδοση των Ρώσων να μην πολυβγαίνουν, αλλά να μαζεύονται σε σπίτια, είδαμε και πάθαμε να βρούμε εστιατόριο να βάλουμε κάτι στο στόμα μας / το ξενοδοχείο μας ήταν σε μια καταθλιπτική γειτονιά και, αναλογιζόμενος τις δικές μας «καταθλιπτικές» γειτονιές, έβλεπα φως στο τούνελ, η μικρή κλίμακα της Αθήνας τής προσδίδει ανθρωπιά και δυνατότητες / φαντάζομαι πως και στη Μόσχα έχουν τα δικά τους «εργαλεία» για να «γυρίζουν» την κατάσταση / στο κέντρο, πάντως,

Φωτό: Κωνσταντίνος Φλαμιάτος

Πιο αχόρταγοι από ποτέ.

Aπό τον Δημήτρη Ρηγόπουλο

δεν υπήρχε αυτή η ακατάβλητη ζωή της δικής μας πόλης με τα καφέ, τα μπαρ, τα εστιατόρια / ίσως λόγω της εποχής και του ψύχους / γιατί κάθε πόλη είναι αυτή που είναι / και η Αθήνα έχει μια καλή βάση για να ξαναπάρει μπροστά / το πιστεύω πολύ / οι ανακοινώσεις του Ιδρύματος Ωνάση ανέβασαν το ηθικό μας, όχι γιατί είμαστε τόσο αφελείς για να πιστέψουμε ότι με έναν διαγωνισμό θ’ αλλάξουν όλα τόσο γρήγορα / ούτε είμαστε, από την άλλη, τόσο κυνικοί για να αγνοήσουμε μια γενναία χειρονομία αστικής αναγέννησης / οι ενστάσεις υπάρχουν και τις ακούω / αλλά στο σημείο που έχουμε φτάσει χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα αυτής της κλίμακας για να εδραιωθεί ένα νέο κλίμα στην πόλη / θεωρώ, δηλαδή, ότι αυτήν τη στιγμή εί-

ναι πολύ σημαντικό να αλλάξει η ψυχολογία / να ξεφύγουμε από το σπιράλ καταστροφής και ν’ αρχίσουμε να φανταζόμαστε (έστω) πως τα πράγματα μπορούν να γίνουν καλύτερα, να γυρίσουν ανάποδα / το είπα, δεν είμαι αφελής, το πρότζεκτ χρειάζεται οπωσδήποτε δίπλα του ένα δεύτερο πρόγραμμα με ισχυρά, πολύ ισχυρά κίνητρα, που θα ζωντανέψει το κέντρο, θα ξαναγεμίσει τα μαγαζιά και θα κάνει σε λίγα χρόνια τους επιχειρηματίες να «σκοτώνονται» για μια θέση στην Πανεπιστημίου, τη Σταδίου και την Ομόνοια / διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος που διατυπώνεται ανοιχτά / η κρίση της Αθήνας να παρασύρει όλες τις θετικές πρωτοβουλίες που υποτίθεται (κι έτσι είναι) επιστρατεύονται για να σταθεί η πόλη στα πόδια της.

Υπερβολές

Ένα πράσινο για την Αθήνα Η πρωτεύουσα χρειάζεται να ανακαλύψει ξανά τόσο τα αυτοφυή δέντρα και φυτά της όσο και την ευλογία των καρποφόρων.

Aπό τον Ν.Σ. Μάργαρη Κάποτε ρώτησα τους υπεύθυνους του Δήμου Αθηναίων γιατί στα πεζοδρόμια φυτεύουν νεραντζιές και όχι μανταρινιές. Η απάντηση του υπεύθυνου ήταν «γιατί θα τα τρώνε». Η ανταπάντηση ήταν απλή: Ε, και; Ζούμε σ’ ένα περίεργο κράτος. Ακόμη και σε πολλές γειτονιές της Αθήνας, ενώ τα λεμόνια φύονται του καλού καιρού, λίγοι τα μαζεύουν. Και ακόμα λιγότεροι τα φυτεύουν στα πεζοδρόμια, μια κι εκεί φυτεύουμε κατά κύριο λόγο νεραντζιές. Κάποιοι, βέβαια, μέσα από τα κάγκελα της αυλής τους έχουν λεμονιές και απέξω στο πεζοδρόμιο νεραντζιές! Προφανώς, για να μην τύχει κάποιος περαστικός και κόψει ένα λεμόνι. Ενώ συνεχώς σκουπίζουν τα νεράντζια που πέφτουν στο πεζοδρόμιο. Την ίδια στιγμή, οι πολίτες διαμαρτύρονται για το πού έχουν φτάσει οι τιμές των λεμονιών. Ίσως κάτω από μια λεμονιά γεμάτη λεμόνια που δεν τα μαζεύει κανένας. Ταυτόχρονα, η Ελλάδα εισάγει λεμόνια από την Τουρκία και την Αργεντινή! Επομένως, το πρώτο που θα πρότεινα είναι να εμβολιάσουμε όλες τις νεραντζιές και να τις κάνουμε πορτοκαλιές, μανταρινιές και λεμονιές. Τι νόημα έχουν, άραγε, τα φυλλοβόλα σ’ ένα σχολείο; Τα οποία ρίχνουν τα φύλλα τους όταν ανοίγει το σχολείο και ξαναβγάζουν φύλλα λίγο πριν κλείσει; Για να ποτίζονται κι αυτά του σκοτωμού το καλοκαίρι; Όταν το σχολείο είναι άδειο; Γιατί όμως φυλλοβόλα (και υδροβόρα!) δέντρα και όχι αείφυλλα δέντρα και θάμνους, όπως η χαρουπιά, η ελιά, η κουμαριά, η μυρτιά, ο σχοίνος, η δάφνη και όλα τα φυτά του ελληνικού τοπίου; Καθώς και από φυλλοβόλα ροδιές, συκιές -να τρώμε και κανένα σύκο- αλλά και κουτσουπιές, που έχουν εξαίσια λουλούδια, και δεν θέλει κανένα τους πότισμα; Μόνο που τις τελευταίες δεν θα τις φύτευα στα προαύλια των εκκλησιών, γιατί το άλλο τους όνομα είναι το δέντρο του Ιούδα! Θα έκανα στην Αθήνα και περιβόλια, φυτεύοντας και αμυγδαλιές, μουσμουλιές, κυδωνιές, κερασιές, που έχουν ωραιότατα λουλούδια αλλά και καρπούς. Ακόμα, θα τη γέμιζα με ετήσια φυτά, όπως τα κουκιά και οι αγκινάρες, που έχουν ωραιότατα λουλούδια - οι αγκινάρες που τρώμε είναι το μπουμπούκι. Θα φύτευα, επίσης, αρωματικούς θάμνους, όπως οι λεβάντες, οι μέντες , το θυμάρι, το φασκόμηλο...

13

The Network

H αστυνομία των like

Στο site της LifO

Mελόδραμα Remix

www.lifo.gr

Confused to ill

"ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ" η στήλη του Άρη Δημοκίδη

RETWEETS

Αγαπάς το link μου; Απόδειξη. Από τον Άρη Δημοκίδη Μια φΙλη μου νυστΑζει μετά τα μεσάνυχτα, ακόμα κι όταν βρίσκεται με παρέα στο σπίτι. Ο σύντροφός της την ξυπνάει κάθε δέκα δευτερόλεπτα, μέχρι που γίνεται μεγάλος τσακωμός. «Sleep Police» τον αποκαλεί, ξέροντας πως με το παραμικρό κλείσιμο των ματιών της αυτός θα τη γελοιοποιήσει δημοσίως, ποινικοποιώντας παιχνιδιάρικα τον ύπνο της. Αυτόν τον Αστυνόμο του Ύπνου μού θυμίζουν οι απαραίτητοι γκρινιάρηδες που πετάγονται σε κάθε λυπητερό άρθρο-link στο facebook κι επαναφέρουν στην τάξη όσους έκαναν like (από βιασύνη ή επειδή είναι πιο βολικό απ’ το share). «Δηλαδή, σας άρεσε το ότι πέθανε η Γουίτνι Χιούστον / ότι εξαφανίστηκε μια γατούλα / κ.λπ., και κάνατε like;», θα πει κάποιος. Μερικοί θα εξηγήσουν καλοπροαίρετα ότι το «like» δεν πηγαίνει στον θάνατο ή στην αναποδιά, αλλά στην κάλυψη του θέματος, όπως αυτή γίνεται στο link («Αν πω ότι μου αρέσει ο Ταραντίνο, σημαίνει ότι χαίρομαι με όλους τους θανάτους στις ταινίες του;»). Άλλοι, ντροπιασμένοι, θα κάνουν unlike, μη θεωρηθούν νεκρόφιλοι ή αναίσθητοι. Κάθε φορά που στο facebook της LifO βάζουμε αμφιλεγόμενη ή δυσάρεστη είδηση, περιμένω με παιδική ανυπομονησία να διαβάσω τα σχόλια - ξέροντας ότι η αστυνομία των like θα επέμβει άμεσα, νουθετώντας τους παραβάτες. Είναι ταυτόχρονα απωθητικό αλλά και εθιστικό: λίγο σαν τους καβγάδες της φίλης μου, όταν ο σύντροφός της την ξυπνάει με το ζόρι ή εφαρμόζει προκαταβολικά (ευφάνταστες) τεχνικές για να μην την πιάσει ο ύπνος. Νιώθεις άβολα αν είσαι μπροστά, αλλά ταυτόχρονα νιώθεις σαν να βλέπεις ένα αστείο ριάλιτι στην τηλεόραση - με ανθρώπους που ξέρεις από κοντά! Προχτές, σε post στο facebook για αυτοκτονία σημαντικού καλλιτέχνη χρειάστηκαν μόλις δύο λεπτά μέχρι να εμφανιστεί η Like Police. Κάποιος ρώτησε με προσποιητή, τονισμένη απορία: «Τι ακριβώς σας αρέσει και κάνετε like??????????». (Τα δέκα αγγλικά ερωτηματικά υποθέτω πως έχουν σκοπό να λειτουργήσουν ως «τσκ, τσκ, τσκ», γεμίζοντας με τύψεις τους άκαρδους που έκαναν το λάθος να χρησιμοποιήσουν το συγκεκριμένο κουμπί.)

O Christos Poulakis απάντησε το αυτονόητο: « Ίσως (κάνουμε like για) το γεγονός πως αυτή η τραγική είδηση αποκτά δημοσιότητα και δεν χάνεται στα αζήτητα. Ο κάθε άνθρωπος το βλέπει διαφορετικά - σίγουρα, κανείς δεν χαίρεται για το γεγονός αυτό».

Σε ποιον ανήκει η παρέλαση; Από τον Πάνο Μιχαήλ

«Μια μέρα θα έχουμε πιο πολλά κόμματα παρά θέατρα». @ggsuss

«Τι ακούω. Ο ίδιος γιατρός έδωσε μαϊμού βεβαίωση για επίδομα τυφλού και στον ίδιο έδωσε και βεβαίωση σωστής όρασης για δίπλωμα οδήγησης!». @polivlakas

«Δεν καταλαβαίνω γιατί κάνουν εκλογές, θα μπορούσαν να κάνουν status update στο F/B “neos proedros o Venizelos” και όποιος θέλει να κάνει like». @kurosawa7

Μερικά λεπτά αργότερα νέο αποδοκιμαστικό σχόλιο, διατυπωμένο ως απορία («giati like re paidia?»), το οποίο μάλιστα συγκεντρώνει αρκετά like! Η Lito Logotheti δίνει τη δική της απάντηση: «Γιατί μάθαμε την είδηση. Αμάν με τις προκαταλήψεις και τον ευνουχισμό της έκφρασης», και ο Christos Poulakis συμφωνεί: «Δυστυχώς, η κρίση έχει χτυπήσει σε τέτοιον βαθμό τον ψυχισμό μας, που έχουμε ξεχάσει να συναισθανόμαστε τις πράξεις και τις προθέσεις των διπλανών μας. Πέντε βαθιές ανάσες και κάτι θ’ αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε, δεν είναι δύσκολο». Αν έχετε περάσει έστω και πέντε λεπτά στο ελληνικό ίντερνετ, θα ξέρετε πως όλοι κυκλοφορούμε με λυμένο το ζωνάρι, έτοιμοι για καβγά, σαν αυτόκλητη Αστυνομία της Διαφορετικής Άποψης. Οι προθέσεις παρεξηγούνται, οι άλλοι αντιμετωπίζονται ως ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. («Επειδή εμείς δεν θα πατούσαμε like, πρέπει να βάλουμε τους άλλους στη θέση τους!».) Φταίει η κρίση, φταίνε όμως και το ταμπεραμέντο μας κι η αίσθηση πως εμείς τα ξέρουμε όλα. Κυρίως, όμως, φταίει το facebook. Ας ονομάσει το ρημάδι το like κάπως αλλιώς, να τελειώνουμε. *Περισσότερα κάθε μέρα στη στήλη μου Mικροπράγματα, στο Lifo.gr.

Angelo Says

Silver Couch no 59:

Brad Troemel Από τον Άγγελο Πλέσσα Πες μου λίγα για σένα. Προάστια > Internet > Σικάγο στη Σχολή Καλών Τεχνών > Νέα Υόρκη.

Tι είναι αυτό που σε εμπνέει αυτήν τη στιγμή; Οι δυνατότητες του internet, που συγκρούονται με τις υπάρχουσες συμβάσεις της Ιστορίας της Τέχνης. Πώς βλέπεις το μέλλον; Το αισθάνομαι όλο και πιο δυσοίωνο, αλλά προσπαθώ να το συνδυάσω με μια υγιή δόση ιδεαλισμού, οπότε δεν εμπίπτει στον κυνισμό. Ο Βrad Troemel είναι καλλιτέχνης, συγγραφέας και καθηγητής με έδρα τη Νέα Υόρκη. bradtroemel.com www.angelosays.com | www.twitter.com/angelosays

«Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι το Mega δεν υποστηρίζει κόμματα, αλλά τους ανθρώπους του μέσα στα κόμματα». @v_emman

«Προκήρυξη θέσεων Επισήμων μέσω ΑΣΕΠ για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Θα προτιμηθούν γνώστες πολεμικών τεχνών». @IliTzi

«Η υπόθεση απόπειρας δολοφονίας Καραμανλή Jr είναι σαν το Και ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι, αλλά με σουβλατζήδες αντί για πράκτορες…». @KostasMantzaris

«Θυμάστε που όρμηξαν τα πλήθη και πέταξαν νεράντζια, γιαούρτια και καρέκλες στον γιατρό που έβγαζε ψεύτικα επιδόματα τυφλών; Ούτε κι εγώ». @nikosalepis

«Η νεύρωση είναι ο δεισιδαιμονικός φόβος για έναν ανέφικτο βυθό» είχε γράψει σε ανύποπτο χρόνο και τόπο, ανεξάρτητο από τα ελληνικά τεκταινόμενα, ο Ζορζ Μπατάιγ. Σε λίγες μέρες, βέβαια, είναι 25η Μαρτίου και δεν μπορώ να μη σκέφτομαι (με μια περίεργη ευχαρίστηση, ομολογώ) τη νευρωτική πάλη του πολιτικού προσωπικού μπροστά στο ενδεχόμενο να αντιμετωπίσει τη δυσαρέσκεια του πλήθους. Οι πολιτικά ορθώς σκεπτόμενοι ήδη ανασηκώνουν το φρύδι. Ο πολιτικός γι’ αυτούς είναι ο γραφέας-μεταφορέας μιας ύψιστης μοίρας, θεσμικός καθρέφτης της δημοκρατίας και ύψιστο τοτέμ, που δεν επιτρέπεται η απόπειρα κατακρήμνισής του. Η καλλιέπεια, το στυλ και η επιμονή στη μορφή σε βάρος του περιεχομένου πρέπει να καθορίζουν την αναμέτρηση. Δεν έχει σημασία αν η οδύνη από τη βία των θεσμών έχει κυριεύσει τα πάντα. Σημασία έχει να διατηρηθεί πάση θυσία το περίγραμμα. Απ’ την άλλη, βέβαια, αυτή η επιμονή ταξινόμησης της αντίδρασης μέσα από συγκεκριμένες ημερομηνίες, λες και για να διαμαρτυρηθούμε χρειάζεται να στοιχηθούμε πίσω από τα μικροαστικά ιδεολογήματα των εθνικών εορτών και επετείων και τις στρατόκαυλες συμπαραδηλώσεις τους, εμένα κάπως με χαλάει. Παρουσιάζουμε το ψεύδος στον εαυτό μας ως φίλο της αλήθειας για να καλύψει το κενό. Αυτό κάνουμε. Σε ποιον ανήκει η παρέλαση; Κατά τη γνώμη μου, δεν θα έπρεπε καν να μιλάμε για διοργάνωση παρελάσεων. Όχι μόνο με αφορμή την παρούσα συγκυρία, αλλά και πιο πριν. Το γεγονός πως μια υπολογίσιμη μερίδα του πληθυσμού έχει ακόμα την ανάγκη να αντικρίσει τον εαυτό της μέσα σε αυτά τα ξεπερασμένα καλούπια καθήλωσης, ακόμα κι όταν επιλέγει να διαμαρτυρηθεί, λέει πολλά. Και όχι θετικά. Στην ουσία συνεχίζεται η κατάχρηση ξεπερασμένων και άχρηστων συμβολισμών επειδή είμαστε απεγνωσμένοι, χωρίς πίστη, με έντονο το αίσθημα του θυμού και της ήττας, με έλλειψη αυτοπεποίθησης και χωρίς κάτι που θα μπορούσε να προσφέρει ελπίδα. Οι πολιτικοί, απ’ την άλλη, προσπαθούν να γείρουν τη ζυγαριά εκεί που την έγερναν πάντα. Απλώς, τώρα η παλιά προνομιακή σχέση έχει μετατραπεί σε τραυματική. Υποψιάζομαι, τελικά, πως τη μέρα που αναπόφευκτα θα συναντηθούν οι δύο νευρώσεις, εκείνη του πλήθους κι εκείνη του πολιτικού προσωπικού, θα επικρατήσει όποια καταφέρει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες πρώτη. Αυτό, βέβαια, δεν θα λύσει το πρόβλημα των ασύμπτωτων πορειών των δύο πόλων, το οποίο θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα. Για όσο, δηλαδή, θ’ αρνούνται και οι δύο να θάψουν τον άρρωστο εαυτό τους.

14

Σ

22-28.03.2012

τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης έχετε την τιμητική σας. Εδώ και κάποιο καιρό, που λες, ξεφύτρωσε και μια Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, κάτι που υποθέτω πως εκμεταλλεύονται για συμφέρον τους οι ίδιοι οι εκδότες - δεν αποκλείεται να το εκμεταλλεύονται και οι ίδιοι οι ποιητές. Ε, φαίνεται ήρθε η σειρά μου τώρα. Με κάλεσαν στην Αθήνα και θα με βάλουν σαν κουρδιστή λατέρνα να διαβάζω ποιήματά μου. Βέβαια, τα ποιήματά μου τα έχω απαγγείλει εκατό φορές! Κοντεύω πια να γίνω αστείο πρόσωπο - ξανά και ξανά. Παρ’ όλα αυτά… τέλος πάντων.

Δεν σας αρέσουν τα ταξίδια; Καλώς ή κακώς, είμαι μεγάλος εχθρός των ταξιδιών. Με κουράζουν. Είμαι και 81 χρόνων και θα ήθελα να με άφηναν μόνο μου, στη γωνίτσα μου. Αλλά δεν με αφήνουν. Κάθε λίγο και λιγάκι με ξεσηκώνουν, τουλάχιστον είναι ωραίες οι αφορμές… Είστε, όμως, σίγουρος πως δεν σας αρέσει η προβολή, ενδόμυχα έστω; Τη θεωρώ αγγαρεία και αν καμιά μέρα με πιάσει κανένας ταμπλάς, θα πουν όλοι «α, τον καημένο, δεν έπρεπε να πηγαίνει τελικά όπου τον καλούν». Και δεν πηγαίνω καν. Ξέρεις πόσες προτάσεις απορρίπτω; Μην το ρωτάς. Τότε με το Κρατικό Βραβείο έρχονταν οι κάμερες στο σπίτι, το έκαναν χάλια, τρελοκομείο. Μόνο πίκρα μού έδωσε η ιστορία της άρνησης του βραβείου, τίποτα θετικό. Ναι, τα βραβεία τα βρόντηξα στα μούτρα -κι ο κόσμος μού είπε «μπράβο, καλά έκανες»-, πρέπει όμως να σκεφτούν και τι αντίκρισμα είχε όλη αυτή η ιστορία σ’ εμένα. Κανείς δεν συνειδητοποίησε πόσο με κούρασε ψυχικά όλη αυτή η περιπέτεια. Δεν ήμουν συνηθισμένος σε τόση δημοσιότητα. Έστω, δεν πειράζει - υπάρχουν και χειρότερα. Τα βιβλία με τα ποιήματά σας, πάντως, έγιναν περιζήτητα τους τελευταίους μήνες. Πρέπει να το ομολογήσω: ο εκδότης μού είπε ότι πουλήθηκαν όλα. Τώρα θα εκδοθούν και θα ξανακυκλοφορήσουν. Θα επανεκδοθούν, όμως, κι άλλα βιβλία απ’ τον Ιανό, όπως η μετάφραση του Κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, που βάσταξε σαράντα ολόκληρα χρόνια, και το περίφημο Εναντίον, ένα μικρό πράγμα, ένα κουραδάκι, στο οποίο έγραφα σε ποια πράγματα της κοινωνικής μας ζωής είμαι αντίθετος και αντιδρώ. Στο «Εναντίον» του 1979 γράφατε πως είστε εναντίον των εφημερίδων και των ΜΜΕ. Έχει αλλάξει κάτι από τότε; Ναι, προς το χειρότερο! Πολλές εφημερίδες, όπως η «Ελευθεροτυπία», με χτύπησαν αγρίως. Έδωσα σε έναν νεαρό δημοσιογραφίσκο την ευκαιρία να με σκυλοβρίσει κι όταν γύρεψα τον λόγο και ζήτησα να τον διώξουν δεν έγινε τίποτα. Τον κρατούσαν, μέχρι που τελικά διαλύθηκε η «Ελευθεροτυπία» κι έκλεισε. Και γλίτωσα κι εγώ από τέτοια υποκείμενα. Απορώ για τις επιθέσεις εναντίον μου. Θεωρώ πως δεν έβλαψα κανέναν, κι ας έχω πει πικρές αλήθειες για σπουδαία πρόσωπα, που τα περισσότερα έχουν πεθάνει. Ένα βιντεάκι κυκλοφόρησε πολύ στο ίντερνετ που… Τι είναι το ίντερνετ; Στα κομπιούτερ εννοείτε; Δεν καταλαβαίνω σε τι βοηθάει το ίντερνετ τους νέους. Εκτός αν δεχτούμε ότι είναι ένα πηγαδάκι που δίνει την ευκαιρία σε όλους να πουν το μακρύ και το κοντό τους. Αλλά θυμάμαι και τον Νίκο Δήμου που, ενώ το είχε αγκαλιάσει, μετά το αποκήρυξε με τα χειρότερα λόγια, κι ας μην το παράτησε εντελώς. Ο Νίκος Δήμου είναι ένα σοβαρό πρόσωπο, είναι σπουδαίος. Αν εντόπισε αυτός προβλήματα στο ίντερνετ, εμένα μου περισσεύει. Εκεί, πάντως, γίνατε το πρόσωπο της ημέρας όταν βγήκατε στην Πόπη Τσαπανίδου στον ΣΚΑΪ. Συζητήθηκε πολύ η αντίδρασή σας στις πολιτικές ερωτήσεις της. Κοίταξε να δεις. Δεν έπρεπε να με ρωτήσει για τα πολιτικά και ίσως μ’ εκείνη την ερώτησή της κάπως να ερεθίστηκα και ν’ αντέδρασα υπερβολικά. Μετά της ζήτησα συγγνώμη, γιατί η συμπεριφορά μου απέναντί της δεν ήταν πολύ σωστή. Δεν είμαι κανένα αγγελούδι, κάνω και σφάλματα. Στην περίπτωσή της νόμιζα ότι ήταν καμιά απ’ αυτές τις

τυχαίες από τις διάφορες τηλεοράσεις, ενώ το κορίτσι ήταν σωστό και διαβασμένο. Αυτό φάνηκε και απ’ την ανταλλαγή κάποιων επιστολών και κάποιων κριτικών. Όταν βρίζω χωρίς λόγο, χωρίς να έχω δίκιο, πάντα ζητώ συγγνώμη! Γιατί; Δεν έπρεπε! Εγώ δεν είμαι πολιτικός, είμαι λογοτέχνης, καταλαβαίνεις; Είναι βασικό αυτό. Για όλα θα μιλούμε; Τους το έχω πει και το ξέρουν όλοι, να μη με ρωτούν τέτοια! Δεν έχω γνώμη για τα πολιτικά ζητήματα. Προχτές, στην Πρέβεζα, με ξαναπλησίασαν και μου ρώτησαν «Τι πιστεύετε για την κρίση;». Ωχ! Φρίκη, σου λέω! «Δεν έχω ιδέα» τους απάντησα, «τι θα πει κρίση;» Εντάξει, εγώ ξέρω τι θα πει, αλλά τι ήθελαν, να με τσιγκλήσουν; Αφήστε με ήσυχο, δεν έχω σχέση με τα πολιτικά. Δεν έχω δει κανέναν πολιτικό στη φάτσα, και δεν θέλω να δω, αγύρευτοι να ’ναι. Ό,τι κακό ήταν να κάνουν το έκαναν. Ξέρεις, ο Καβάφης έχει ένα θαυμάσιο ποίημα για το 200 π.Χ. και λέει «Όλοι των βλάπτουν εξίσου την Ελλάδα». Σκέψου πόσο επίκαιρος συνεχίζει να είναι αυτός ο στίχος. Έχετε πει πως ψηφίζετε πάντοτε λευκό. Ναι, μόνο λευκό τούς χρειάζεται - παρόλο που και με το λευκό δεν λευκαίνουν. Και πριν το ρίξω το κάνω άκυρο, γράφοντας το στιχάκι του Καβάφη με στυλό: «Όλοι των βλάπτουν εξίσου την Ελλάδα». Θα μου πεις, και τι έγινε; Δεν έγινε τίποτα, αλλά είναι μια αντίδραση…

δεν με ρώτησε καν κι απορώ γιατί τόση αυθάδεια απέναντί μου. Ο Κουγιουμτζής ήταν σεμνότατο πρόσωπο, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο συμπαθητικός - πάντως, δεν με ρώτησε. Δεν είχε και πολλή επιτυχία, είχε περάσει η εποχή του «Να ’τανε το ’21» και η μουσική του δεν τραβούσε… Και ο Σαββόπουλος; Μπράβο, ναι. Ο τρίτος ήταν ο Σαββόπουλος, με το «Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας». Παρότι του τα παραχώρησα από αγάπη, ούτε ανέφερε το όνομά μου στον δίσκο ούτε και με πλήρωσε ποτέ, πράγμα που το θεωρώ ντροπή! Βέβαια, οι φίλοι μου στην Αθήνα εξαγριώθηκαν, τον έπιασαν και τον ανάγκασαν με το ζόρι ν’ αποσύρει τον δίσκο και να βγάλει καινούργιο με το όνομά μου. Πράγματι έγινε αυτό και φυσικά μου ζήτησε συγγνώμη - πάλι, όμως, δε μου έδωσε λεφτά! Τα οποία, μολονότι τα είχα ανάγκη, δεν με ένοιαζαν και τόσο. Είναι όμως μία απρέπεια όταν ο ένας εισπράττει και ο άλλος κάθεται… Δεν βαριέσαι, περασμένα ξεχασμένα…

Έχω μαλώσει χιλιάδες φορές, έγραψα ποίηση, αγάπησα, κόντεψα να συλληφθώ πέντε φορές. Ο ρόλος μου, λοιπόν, τελείωσε: έζησα ωραία και ήσυχα. Είμαι ένα ζώο τόσο ευτυχισμένο, που πολλοί θα ήθελαν να είναι στη θέση του - κι ας ήταν ζώα σαν εμένα!

Αντιδράτε, όμως, και σε άλλα θέματα. Ας πούμε, όταν κάποιος μελοποιεί ποίησή σας. Είμαι αντίθετος σε αυτό, θεωρώ τη μελοποίηση υποβιβασμό. Το ποίημα είναι κάτι υψηλό και η μελοποίηση το κάνει ένα φτηνό, πώς να πω… αγαπησιάρικο τραγούδι, το ξεζουμίζει. Μου παίρνουν τα ποιήματα και κανείς δεν με πληρώνει - εκτός από τον Χατζιδάκι, που έκανε έναν ολόκληρο δίσκο, τα «Τραγούδια της Αμαρτίας». Και για να τους δώσω ένα μάθημα, πριν από 20 χρόνια έγραψα και τη μουσική και τους στίχους κι έφτιαξα τα δικά μου τραγούδια! Αυτά βγήκαν σε δύο δίσκους τη δεκαετία του ’90. Το κυριότερο χαρακτηριστικό τους είναι η απλότητα. Είναι επίτηδες απλά, για να δείξω ότι δεν χρειάζεται να μοιάζουν σπουδαία και βαρύγδουπα τα τραγούδια για να σου μιλήσουν. Όχι, εγώ θέλω απλά τραγουδάκια.

Α

υτά είναι που μόλις κυκλοφόρησαν σε CD; Ναι. Τώρα παλιά και νέα τραγούδια μπήκαν σε ένα νέο CD με τον τίτλο -δεν μπορείς να φανταστείς, ούτε με ρώτησαν!- «Τα τραγούδια του Ντίνου Χριστιανόπουλου». Αυτός ο τίτλος δεν σημαίνει τίποτα για μένα, αλλά, τέλος πάντων… Οπότε τώρα κυκλοφορούν τρία, ας πούμε, καινούργια πράγματα: δύο βιβλία και ένα CD. Αν πετύχουν, χαρά στον εκδότη. Αν δεν πετύχουν, ουδείς θρήνος.

Οι ίδιες μελοποιήσεις που έκαναν άλλοι στην ποίησή σας, μουσικά μιλώντας, δεν σας άρεσαν καθόλου; Κοίταξε τώρα, σκαλίζεις παλιές πληγές… Αποσύρω την ερώτηση τότε. Θα σου πω, γιατί να μη σου πω; Ποιήματά μου μελοποιήθηκαν από οκτώ άτομα - οι πιο πολλοί δεν ήταν και τόσο σπουδαίοι. Τρεις, όμως, ήταν. Πρώτος ο Μάνος Χατζιδάκις, που μελοποίησε καμιά τριανταριά ποιήματά μου, δηλαδή μια ολόκληρη σοδειά. Επειδή τον σεβόμουν πάρα πολύ, δεν θέλησα να του πω ότι δεν μου άρεσαν οι μελοποιήσεις του, ήταν όμως πολύ εκλεπτυσμένες, εξαϋλωμένες θα έλεγα, με τη Φλέρυ Νταντωνάκη, με υψηλές δηλαδή προδιαγραφές. Δεν μου αρέσουν αυτά τα πράγματα. Τον άφησα όμως, δεν του είπα τίποτα, δεν επενέβην καθόλου, μετά πέθανε ο φουκαράς - τέλος πάντων. Ο δεύτερος ήταν ο Σταύρος Κουγιουμτζής, που

Τα ποιήματά σας θεωρούνται μοντέρνα, χωρίς να είναι δυσνόητα… Επιμένω στην απλότητα και ορισμένοι με θεωρούν και απλοϊκό. Όχι μόνο δεν είμαι δυσνόητος, είμαι πεντακάθαρος. Λέω τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, και αυτό ισχύει και για τα ποιήματα αλλά και για την καθημερινή μου ζωή. Σ’ αγαπώ; Θα σ’ το πω. Έτσι και τα τραγούδια μου. Ο ποιητής Νίκος Καββαδίας μου έγραψε κάποτε πως απ’ όλα τα ποιήματά μου προτιμά ένα τραγούδι, τον «Φωτογράφο». Μιλά για έναν που έβγαζε φωτογραφίες φαντάρων που απολύονταν, εντελώς τζάμπα. Τον είχα δει, με συγκίνησε και τον έκανα τραγούδι. Ο Χατζιδάκις αγαπούσε ένα άλλο τραγούδι μου, το «Αδέσποτο Γαϊδουράκι». Και οι δύο μού ήταν πολύ αγαπητοί, εισέπραξα με πολλή αγάπη τον έπαινό τους.

Ο δήμαρχος της πόλης όπου ζούμε κι οι δυο, ο Γιάννης Μπουτάρης, αναφέρεται στα ξένα μέσα ως πρότυπο Έλληνα πολιτικού που προσπαθεί. Εσάς πώς σας φαίνεται; Είναι καλλιεργημένος. Έχω όμως ένα παράπονο: του είχα προτείνει να ονομάσει τον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης «Σταθμό Άουσβιτς», επειδή από κει ξεκινούσαν τα τρένα για το στρατόπεδο συγκέντρωσης κι έγιναν οι Εβραίοι της πόλης μας καπνός. Έχουν περάσει έξι μήνες κι ενώ μου είπε πως ενθουσιάστηκε με την πρότασή μου, δεν έχει γίνει τίποτα ακόμη. Κι εγώ την άρπαξα - αν είναι τίμιος και σωστός, πρέπει να κάνει αμέσως αυτό που υποσχέθηκε. Πάντως, είναι καλό άτομο, έχει κάνει πολύ σπουδαία πράγματα, έφτιαξε τον Αρκτούρο, το Νυμφαίο. Έχει δημιουργικότητα και μυαλό. Τι ελπίζετε απ’ το μέλλον; Εγώ είμαι πολύ γέρος πια. Ό,τι ήταν να κάνω νομίζω πως το έκανα. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο στη ζωή μου. Να με αφήσουν ήσυχο θέλω, να ξεκουραστώ σπίτι μου. Έχω μαλώσει χιλιάδες φορές, έγραψα ποίηση, αγάπησα, κόντεψα να συλληφθώ πέντε φορές απ’ το κράτος (ευτυχώς, επί χούντας δεν κατάφεραν να με βάλουν μέσα γι’ αυτά που έγραφα - με αγαπούσε ο Θεός). Ο ρόλος μου, λοιπόν, τελείωσε: έζησα ωραία και ήσυχα. Είμαι ένα ζώο τόσο ευτυχισμένο, που πολλοί θα ήθελαν να είναι στη θέση του - κι ας ήταν ζώα σαν εμένα!

Όλα τα βιβλία του Ντίνου Χριστιανόπουλου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ιανός, όπως και τα «Τραγούδια του Ντίνου Χριστιανόπουλου», βιβλίο+CD. Ο ίδιος θα απαγγείλει στις 21/3 ποιήματά του στο βιβλιοπωλείο Ιανός, Σταδίου 24, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (19:00).

15 συνεντευξη

Αντιπαθεί τα ταξίδια και την προβολή, κι ας τον λένε «νάρκισσο». Αντιπαθεί, επίσης, την πολιτική, τα ΜΜΕ και το ίντερνετ. Λατρεύει πάντοτε την ποίηση -παρότι επιφυλακτικός με τις μελοποιήσεις-, νιώθει πλήρης ημερών και, ναι, ξέρει ν’ αναγνωρίζει τα λάθη του.

ντίνος χριστιανόπουλος

Aπό τον Άρη Δημοκίδη Φωτό: Σπύρος Στάβερης

«Είμαι ένα ζώο ευτυχισμένο!»

16 22-28.03.2012 αrt

Ugo Rondinone If There Were Anything But Desert, Friday, 2002 Private collection

Πρόσωπα και προσωπεία στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Εμπνεόμενος από το φιλμ Faces (Πρόσωπα) του Τζον Κασσαβέτη (1968), ο Πάολο Κολόμπο επιμελείται μια ομότιτλη έκθεση πάνω σε όσα η ταινία έθιγε ήδη από τότε: τη μοναξιά, την απομόνωση και την κενότητα της εποχής. Από τον Χρήστο Παρίδη ΜΕσα απΟ τις διαρκεΙς ψυχολογικές μεταπτώσεις, τις εκρήξεις, την περισυλλογή και τα σκαμπανεβάσματα των ηρώων, η γνωστή ταινία του Κασσαβέτη κατέδειξε ευφυώς την αλλοτριωμένη κοινωνία που η σύγχρονη ζωή και οι αποξενωμένες ανθρώπινες σχέσεις παγίωσαν στις δεκαετίες που ακολούθησαν μέχρι σήμερα. Επιδιώκοντας ν’ αποδώσει την εύθραυστη ατμόσφαιρα του Faces, ο Κολόμπο συγκέντρωσε έργα που παραπέμπουν ακριβώς στις σχέσεις ατόμου και κοινωνίας, όπου το πρόσωπο και η ερμηνεία του ως προκαθορισμένου «προσωπείου» συνεπάγεται ανάλογες συμπεριφορές. Έργα τα οποία αποπειρώνται να εξηγήσουν τις προσλαμβάνουσες που έχει το άτομο από το πρόσωπό του, το μέγεθος της αυτογνωσίας, καθώς και πώς το εκλαμβάνει σε σχέση με τον περίγυρό του. Έργα σημαντικών καλλιτεχνών, συχνά αυτοαναφορικών αλλά και σε διαρκή πειραματισμό. Μια μεγάλη γκάμα εικαστικών που τους έχει απασχολήσει το πρόσωπο ως κοινωνικός ρόλος, αλλά και αντιπροσωπευτικά θεατρικά, όπως, στην περίπτωση του Σάμιουελ Μπέκετ, ο μονόλογος Not I (από παράσταση που βιντεοσκοπήθηκε το 1975), εκτελεσμένος από την μπεκετική πρωταγωνίστρια Μπίλι Γουάιτλο: μια

παράσταση-περφόρμανς όπου παρακολουθούμε μόνο το στόμα να «γεννάει» λέξεις, αποδίδοντας επακριβώς το πνεύμα της έκθεσης. Επίσης, οι αριστοφανικές Όρνιθες στη θρυλική παράσταση του Θεάτρου Τέχνης (1959), σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, με την έντονη χρήση μάσκας. Παράλληλα, τα βίντεο έχουν περίοπτη θέση. Το Self του 1969 του Λουκά Σαμαρά, όπου ακούγεται η νοσταλγική φωνή της Σοφίας Βέμπο που τραγουδάει το «Κλαις», το Global Groove του Ναμ Τζουν Πάικ, όπου ακούγεται το «Devil with a blue dress on» του Μιτς Ράιντερ, το Mommy της Έντι Φέργκισον, αλλά κυρίως το πενηντατριάλεπτο Sibling Τopics (section a) του Ράιαν Τρεκάρτεν, όπου κυρίαρχο ρόλο έχει ο λόγος μέσα από μια πολυεπίπεδη αφήγηση, άμεση αναφορά στις ποικίλες εκφάνσεις των χαρακτήρων στα κινηματογραφικά Πρόσωπα. Ξεκινώντας από τον εμβληματικό «Κλόουν» της Σίντι Σέρμαν, όπου ξεδιπλώνεται όλο το δράμα κάτω από τη μάσκα του ηθοποιού, μεταπηδά στη σουρεαλίστρια Γαλλίδα φωτογράφο Κλοντ Καέν και τα έργα της «Entre Νous» (variante) του 1926 και «Antroportrait en Μeditation» (1927), όπου εξερευνά θέματα φύλου, μεταμφίεσης και γυναικείας ταυτότητας μέσα στα κοινωνικά όρια και στις σεξουαλικές συμβάσεις, για να φτάσει στα τρία άτιτλα έργα της Ροζμαρί Τρόκελ (refotrografiert), όπου φωτογραφημένα ή ζωγραφισμένα πρόσωπα ξαναφωτογραφήθηκαν, όπως το νεκρό πρόσωπο του Μουαμάρ Καντάφι, ενός εκστασιασμένου εφήβου και το αναποδογυρισμένο πορτρέτο της γκαλερίστα της. Οι «Μάσκες» του Λορέντσο Τενκίνι (1852-1906) δεν είναι άλλες από τέσσερις μάσκες του τέλους του 19ου αιώνα, όταν δίδασκε στο Πανεπιστήμιο της Πάρμα κι έκανε έρευνες πάνω στη Φρενολογία. Σήμερα συμπεριλαμβάνονται στη συλλογή του Μουσείου Εγκληματολογικής Ανθρωπολογίας Τσέζαρε Λαμπρόσο στο Τορίνο, στη μνήμη του ανθρώπου που ανέπτυξε μια ολόκληρη θεωρία

ΙΝFO «Faces» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Συγγρού 107-109, τηλ. 210 9005800, διάρκεια 3/4-1/7/12

Pierpaolo Campanini Untitled, 2008, Courtesy the artist, Repetto Collection, Milan and Kaufmann Repetto, Milan

για το μέγεθος και το σχήμα του ανθρώπινου κεφαλιού και κυρίως του προσώπου, και για το πώς αυτά αντικατοπτρίζουν ψυχολογικά χαρακτηριστικά κι εγκληματικές συμπεριφορές. Οι «Άθλιοι» (Wichte) του Τόμας Σούτε είναι δώδεκα γλυπτά κεφάλια από ορείχαλκο, ενώ το άτιτλο έργο του Πιερπάολο Καμπανίνι (2008) αναπαριστά μια μάσκα που απαρτίζεται από ετερόκλητα αντικείμενα. Ο Πάολο Κολόμπο εξηγεί: «Στην ώριμη ρομαντική παράδοση, η μάσκα του κλόουν ήταν το προσωπείο της αισθηματικής τραγωδίας - παράδειγμα οι “Παλιάτσοι” του Ρουγκέρο Λεονκαβάλο. Σήμερα υποδύεται την τραυματισμένη εικόνα του κακού κάτω από τον μανδύα της αθωότητας». Στο έργο του Ούγκο Ροντινόνε ένας κλόουν ξαπλώνει σ’ ένα δωμάτιο καλυμμένο με χρυσόσκονη. Η φωτογραφία εκπροσωπείται καταρχάς από τον Αμερικανό Μόρτον Μπάρλετ με τις παρερμηνευμένες φωτογραφίες του 1950, όταν φωτογράφισε κούκλεςομοιώματα έφηβων κοριτσιών που κατασκεύασε ο ίδιος, προκαλώντας αντιδράσεις για σεξιστική αντιμετώπιση της γυναίκας. Τον ίδιο πάνω-κάτω καιρό ο Τσέχος Μίροσλαβ Τίχι φωτογράφιζε κρυφά, σχεδόν ηδονοβλεπτικά, σ’ ένα μικρό χωριό από το 1948 και για πενήντα συνεχή χρόνια γυναικεία πρόσωπα, καταγράφοντας τις εκφράσεις τους. Η ελληνική παρουσία στην έκθεση αποτελείται από τρία πορτρέτα του Ηλία Παπαηλιάκη σε ακαδημαϊκή τεχνοτροπία τύπου Φραντσέσκο ντελ Κάιρο και Νικόλαου Γύζη, καθώς και από τέσσερα κεραμικά γλυπτά του Διονύση Καβαλλιεράτου, όπου ο καλλιτέχνης αποτυπώνει τις εκφραστικές μεταμορφώσεις των μοντέλων του, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού του στο έργο «Το Οχυρό». Υπάρχουν, τέλος, ζωγραφικά έργα των Λίζα Γιασκάβατζ και Μαργκερίτα Μαντσέλι.

ΤΟ «MEΣΑ» ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ «ΕΞΩ»! Είναι πανεύκολο να περάσεις τέλεια χωρίς να βγεις απ’ το σπίτι σου! Το μόνο που χρειάζεται είναι φίλοι και καλή διάθεση.

Α Α-ΛΑ-Λ ΟΥΛΟ ΤΡ ΚΟΤΟΠ Υλικά: υρί ζα, 75 g τ

αγιονέ υ ’s Light μ λάκια το ellmann ουλου, 4 κουτα λυκού H ς ιέ λ α γ τ π 4 κου έτα κοτό , ½ κουταλιά του να, 4 φιλ παρμεζά ιμμένη φρυγανιά υμάρι ρ θ γλυκού τ ρίγανη ή η: o Εκτέλεσ νο στους 210 C. τε ετήσ φούρ θ ν ο ο π τ ο ε Τ τ . ε άν ς έζα Προθερμ υρί με τη μαγιον με το μείγμα τη τε τα ε το τ ρυγα τ ίψ φ ε ψ ς λ έ τ η Α τ α . κ α α Ανα ί μείγμ όκολλ να ψηθε τα με το α σε λαδ τα φιλέτ και πασπαλίστε τε για 20’ ή μέχρι ς σ α ή μαγιονέζ ν μυρωδικών. Ψ όπουλο. ω κοτ νιάς και τ καλά το

ΟΥΛΟΥ ΧΟΝΟΛ Α Τ Α Λ Α ΟΝΟΣ ια, 100 g ΜΑΚΑΡ Υλικά: g τοματίν

0 g αρόνια, 15 g μοτσαρέλα, 50 ιές λ ννες μακ 0 400 g πέ ρέσκια ρόκα, 10 σιλικού, 7 κουτα βα gφ τόνο, 60 ς, μερικά φύλλα αγιονέζα ιέ μ λ t ε h ς ig ε L n’s πράσιν Hellman τέλεση: σουν. Εκ να κρυώ φήστε τα τοματίνια, την α ι α κ ια όν α α μακαρ τσαατάκια τ Βράστε τ ι κόψτε σε κομμ σε κύβους τη μο λικά α ε υ κ τ α ε ψ τ τ ό ψτε όλα Καθαρίσ τον βασιλικό. Κ Ανακατέ τόνο. ρόκα και πράσινες ελιές. ον τις έζα και τ ρέλα και αζί με τη μαγιον μ

PUBLI

1 CHOICE #

Ο μαγειρας ξερει καλυτερα

Δύο πανεύκολες συνταγές που θα εντυπωσιάσουν τους πάντες.

It’s playtime Όλοι αγαπούν έναν καλό κι έντονο αγώνα με επιτραπέζια παιχνίδια.

CHOIC E #2

Γυρω απο το τραπεζι

Η συζήτηση θ’ ανάψει πάνω από τα νόστιμα πιάτα!

18 22-28.03.2012 aτηεnology

n w o t n w o ο D λ λ e μ ο τ o π α

, α Πατήσια τ σ ι ε ν ά τ τρο. τραμ φ ν το Κέν ίνητα, το ύ κ ο ο τ τ υ κ α α ν ίς ρ όλη. ι επα τημίου χω ξει την π Αθηναίο ι ά λ ο λ ι, α ν H Πανεπισ ά α ου θ ιντριβ ότζεκτ π ά πάλι σ τ ρ κ π ο ο π ξ α ο ια όδ άλο φιλ η Ομόνο Ένα μεγ

eg ουλο. upid Gr π ό γ η St ηΡ ηση; ημήτρ φ Δ ν ά ο ρ τ Aπό νογ Εικο

Μιλάμε για το παλιό σχέδιο της ß Μπιρμπίλη, την πεζοδρόμηση της οδού Πανεπιστημίου; Ναι και όχι. Πρόκειται μεν για την εξέλιξη της αρχικής ιδέας αλλά, όπως φαίνεται στο τελικό σχέδιο, δεν έχουμε να κάνουμε με μια «ξερή» πεζοδρόμηση και επί της ουσίας δεν πεζοδρομείται η Πανεπιστημίου. Θα κλείσει για τα αυτοκίνητα, ενώ θα υπάρχει η δυνατότητα προσπέλασής της με αμάξι μόνο καθέτως από τέσσερις άξονες, με πορεία προς τη Σταδίου και την Ακαδημίας. Επομένως, ο δρόμος θα συνεχίσει να υπάρχει, δεν θα δούμε έναν ατελείωτο πεζόδρομο, όπως στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Στο οδόστρωμα της Πανεπιστημίου θα τοποθετηθούν οι ράγες της επέκτασης του τραμ, που θα συνεχίζει από την πλατεία Συντάγματος με κατεύθυνση προς τα Πατήσια, διασχίζοντας Πανεπιστημίου και Πατησίων. Όπου δεν θα υπάρχει τραμ, θα μπορούν να κυκλοφορούν ποδήλατα και, φυσικά, πεζοί. Στην πραγματικότητα το πρότζεκτ είναι πολύ πιο ευρύ, η Πανεπιστημίου γίνεται η «ραχοκοκαλιά» μιας νέας πολεοδομικής αντίληψης για το κέντρο, όπου το αυτοκίνητο παύει να πρωταγωνιστεί.

Επομένως, η παρέμβαση δεν ® αφορά αποκλειστικά την Πανεπιστημίου; Ακριβώς. Η Πανεπιστημίου εντάσσεται σε έναν πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό «δακτύλιο» που

θα εκτείνεται από τη λεωφόρο Αμαλίας μέχρι το τέλος της Πατησίων. Θα έχει ως βασικό άξονα την Πανεπιστημίου και θα κορυφώνεται συμβολικά σε μια νέα πλατεία Ομονοίας. Ο κύριος στόχος είναι το πρότζεκτ ν’ αποτελέσει ατμομηχανή ανατροπής της εντεινόμενης υποβάθμισης, αναβιώνοντας την πεμπτουσία του αθηναϊκού κέντρου, που είναι η ποικιλία χρήσεων και δραστηριοτήτων (επιχειρηματικές, υπηρεσιών, κατοικίας, αναψυχής και πολιτισμού), ενθαρρύνοντας παράλληλα πολλαπλές δράσεις. Η συνέχεια της παρέμβασης προς τη λεωφόρο Αμαλίας, την Ομόνοια και την οδό Πατησίων θα διαμορφώσει έναν δακτύλιο που θα συνδέσει τον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης με το Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς και την πλατεία της Ομόνοιας με το Μοναστηράκι και το Θησείο, φέρνοντας σε αμεσότερη επαφή τη ζωντάνια της σύγχρονης πόλης με τους αρχαιολογικούς χώρους και τον τουρισμό.

Ποιες είναι οι βασικές συγκοινω© νιακές αλλαγές που θ’ αλλάξουν τη ζωή μας; Ξεχάστε το κέντρο, όπως το ξέρατε. Οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις θα εκτείνονται εκ των πραγμάτων από τον κόμβο της Καλλιρρόης στη Συγγρού ως τους Αμπελοκήπους και από την είσοδο της λεωφόρου Αθηνών ως τα Πατήσια. Ενώ το κέντρο παραμένει ανοιχτό για τα αυτοκίνητα, αποθαρρύνεται σημαντικά η διαμπερής κυκλοφορία

μέσω αυτού. Ένα παράδειγμα: βρίσκεστε στο Φιξ, στη λεωφόρο Συγγρού, και θέλετε να πάτε στο Αιγάλεω. Σήμερα έχετε τη δυνατότητα να «χρησιμοποιήσετε» το κέντρο. Θα προχωρήσετε προς το Σύνταγμα και μετά, μέσω Πανεπιστημίου και Ομόνοιας, θα κατευθυνθείτε προς Αγίου Κωνσταντίνου, κ.λπ. Μετά την παρέμβαση αυτό δεν θα είναι εφικτό. Θα μπορείς να φτάσεις στο κέντρο, αλλά δεν θα μπορείς να το διασχίσεις για να πας από το ένα μέρος στο άλλο. Δημιουργούνται θύλακες κάθετης σύνδεσης ανάμεσα σε Σταδίου, Πανεπιστημίου και Ακαδημίας (η τελευταία γίνεται κάθοδος από άνοδος που είναι σήμερα). Πρέπει να θυμάστε ότι, εκτός από την Πανεπιστημίου που τίθεται εκτός συγκοινωνιακού χάρτη των Ι.Χ., είναι και η λεωφόρος Αμαλίας που ανασχεδιάζεται και αποκτά ακόμα πιο φαρδιά πεζοδρόμια. Έχουμε και λέμε, λοιπόν: η πρόσβαση από τη λεωφόρο Συγγρού προς το Κολωνάκι θα γίνεται από τη Βασιλέως Κωνσταντίνου και τη Βασιλίσσης Σοφίας, ενώ μόνο η κίνηση προς το εμπορικό τρίγωνο, τη Βουλή και την Πλάκα θα ακολουθεί τη λεωφόρο Αμαλίας. Η κυκλοφορία που κατέρχεται σήμερα προς το κέντρο από τη Βασιλίσσης Σοφίας θα διοχετευτεί στην οδό Ακαδημίας, η οποία, όπως είπαμε, αλλάζει κατεύθυνση. Η άνοδος από την οδό Πειραιώς θα συνεχίσει να λειτουργεί, όπως είναι σήμερα, από τη Σταδίου προς τη Φιλελλήνων. Η Αγίου Κωνσταντίνου θα αντιστραφεί, συνδέοντας τη δυτική είσοδο

της Αθήνας με τη Γ’ Σεπτεμβρίου. Προβλέπονται, επίσης, ένας εσωτερικός δακτύλιος εξυπηρέτησης και μια αναδιάρθρωση του συγκοινωνιακού δικτύου στο κέντρο. Το τραμ θα λειτουργεί όλο το 24ωρο και τις ώρες αιχμής θα διέρχεται από τις στάσεις κάθε δύο λεπτά.

™Πώς προέκυψε το Ίδρυμα Ωνάση;

Βάζει τα λεφτά που δεν έχει το κράτος; Αν γίνουμε πολύ «ωμοί», θα πρέπει να απαντήσουμε καταφατικά. Το Ίδρυμα Ωνάση αναλαμβάνει τη διοργάνωση και το συνολικό κόστος του ευρωπαϊκού αρχιτεκτονικού διαγωνισμού και όλων των απαραίτητων μελετών για την αναμόρφωση του κέντρου της Αθήνας, με βασικό άξονα την οδό Πανεπιστημίου. Σημειώστε κι ένα επιπλέον, παράπλευρο κέρδος: καθώς πρόκειται για ιδιωτικό φορέα, είναι σε θέση να «τρέξει» το πρόγραμμα πολύ πιο γρήγορα. Όσο μπορούμε να ξέρουμε, στο Ίδρυμα Ωνάση έχουν πάρει το ζήτημα πολύ ζεστά - για την ηγεσία του αποτελεί έργο ζωής. Της προετοιμασίας του διαγωνισμού, με επικεφαλής τον καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Παναγιώτη Τουρνικιώτη, προηγήθηκε πολύμηνη εντατική προετοιμασία, στην οποία συμμετείχαν αρχιτέκτονες, πολεοδόμοι, δημοσιογράφοι, επαγγελματίες του κέντρου, άνθρωποι της πόλης, ομάδες πολιτών κ.λπ. Ωστόσο, χρειάζεται να γίνει μια διευκρίνιση. Για την υλοποίηση του σχεδίου το ίδρυμα δεν θα βάλει δικούς του πόρους. Ο στόχος είναι να αξιοποι-

19

ον

ηθούν ευρωπαϊκοί πόροι, που, όμως, για να αξιοποιηθούν, απαιτείται άριστη προετοιμασία σε επίπεδο μελετών. Αυτό είναι το κύριο αντικείμενο του ιδρύματος, η διεξαγωγή του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού και η σύνταξη μελέτης εφαρμογής από το πρώτο βραβείο που θα προκύψει.

´Πότε θα γίνει ο διαγωνισμός;

Ποιοι θα μπορούν να συμμετέχουν; Ο διαγωνισμός θα πραγματοποιηθεί άμεσα, σε δύο φάσεις. Στην πρώτη θα κατατεθούν ιδέες, αποβλέποντας στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του δημόσιου χώρου και θα επιλεγεί μικρός αριθμός μελετητών που θα διαγωνιστούν μεταξύ τους στο επόμενο στάδιο, από το οποίο θα προκύψει ο ανάδοχος μελετητής του έργου. Για την προετοιμασία του έργου συνεργάζονται ήδη τα συναρμόδια υπουργεία Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και Μεταφορών, Υποδομών & Δικτύων (ΥΠΥΜΕΔΙ) αλλά και οι φορείς που θα έχουν σημαντική συνεισφορά και τον συντονισμό του έργου. Για την πραγματοποίηση του διαγωνισμού το Ίδρυμα Ωνάση συνάπτει ως χορηγός σύμβαση με το ΥΠΕΚΑ, το ΥΠΥΜΕΔΙ, την Αττικό Μετρό, την Περιφέρεια Αττικής και τον Δήμο Αθηναίων. Η πρώτη φάση του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού θα πραγματοποιηθεί μέσω της ιστοσελίδας www.rethinkathens. org, η οποία έχει διαμορφωθεί ειδικά γι’ αυτόν το σκοπό. Η εγγραφή των ενδιαφερομένων και η αξιολόγησή τους από την κριτική επιτροπή του

Μην εκπλα γεί αν, για τε παράδ ειγμα, ξαναδ ού στην Ο με μόνοια παραλ λα εμβλη γή του μα της πίδ τικού ακ κοινώς α, έν σιντριβ α ά από τα νι πα που χιλ λιά, ιά Αθηνα δες ίο αναπο ι λούν.

διαγωνισμού θα γίνουν μέσω της ιστοσελίδας. Οι προτάσεις που θα επιλεγούν για τη δεύτερη φάση του διαγωνισμού θα ζητηθούν σε έντυπη μορφή. Πέρα, όμως, από τη διαδικασία του διαγωνισμού, η ιστοσελίδα θα προσφέρει την ευκαιρία και στο ευρύ κοινό, στους κατοίκους και τους επαγγελματίες της πόλης της Αθήνας να συζητούν και να εκφράζουν την άποψή τους για το έργο αυτό μέσω των κοινωνικών δικτύων (facebook, twitter κ.λπ.). Το κοινό θα έχει, επίσης, την ευκαιρία να εκφράσει την άποψή του για την καλύτερη πρόταση, ψηφίζοντας ανάμεσα σε αυτές που θα προκύψουν κατά τον διαγωνισμό.

Τι θα γίνει με την Ομόνοια;

¨

Η Ομόνοια είναι μία από τις πλατείες που θα αναμορφωθούν άμεσα. Όπως και η πλατεία Δικαιοσύνης, απέναντι από το Ρεξ. Η Ομόνοια θα μετατραπεί επιτέλους σε πραγματική πλατεία, με πεζοδρόμηση από την οδό Πατησίων έως τη Γ’ Σεπτεμβρίου. Είναι σημαντικό να πούμε ότι προβλέπονται παράλληλοι διαγωνισμοί για τη δημιουργία γλυπτών ή άλλων εγκαταστάσεων που θα λειτουργούν ως ισχυρά τοπόσημα για την ευρύτερη περιοχή τους. Μην εκπλαγείτε αν, για παράδειγμα, ξαναδούμε στην Ομόνοια παραλλαγή του εμβληματικού της πίδακα, κοινώς ένα σιντριβάνι από τα παλιά, που χιλιάδες Αθηναίοι αναπολούν.

≠Είναι ένα ακριβό πρότζεκτ;

Παραδόξως, όχι. Η αρχιτεκτονική διαμόρ-

φωση είναι επιφανειακό έργο χαμηλού κόστους και υπολογίζεται στα 15 εκατ. ευρώ. Μεγαλύτερη είναι η δαπάνη για την κατασκευή του τραμ, η οποία όμως είναι ανταποδοτική. Το συνολικό κόστος της παρέμβασης, με το τραμ να φτάνει στα Άνω Πατήσια (σε πρώτη φάση θα φτάσει στην πλατεία Αιγύπτου), δεν θα ξεπεράσει τα 200 εκατομμύρια μαζί με το ΦΠΑ, από τα οποία το μεγαλύτερο μέρος θα πάει στο τραμ. Αν σας αρέσουν οι συγκρίσεις, το συγκεκριμένο κόστος μπορεί να συγκριθεί με το κόστος ενός μεγάλου ανισόπεδου κόμβου σε αυτοκινητόδρομο.

θα μπορούσαμε να το δούμε ÆΠότε να γίνεται;

Τα τρία χρόνια είναι ένας εφικτός στόχος. Προέχει η ολοκλήρωση του διαγωνισμού και η διασφάλιση των κοινοτικών πόρων. Για να περιοριστούν οι επιπτώσεις της κατασκευής του έργου στη λειτουργία της πόλης, έχουν προβλεφθεί μια ευρύτερη κυκλοφοριακή ρύθμιση για την καλή εξυπηρέτηση όλων των επίγειων μέσων μεταφοράς καθώς και η υλοποίηση του έργου σε τρεις φάσεις, για να επιμεριστούν οι συνέπειες. Η διαμόρφωση του δημόσιου χώρου σε καθεμιά από αυτές τις φάσεις θα διαρκέσει μόνο λίγους μήνες.

Με νωπή τη μνήμη από τα επειØ σόδια και τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, πόσο σίγουροι

είμαστε για τη συντήρηση ενός τόσο

φιλόδοξου αστικού πρότζεκτ; Καθόλου σίγουροι. Αλλά υπάρχει μια αντίληψη που λέει ότι ένας διαρκώς υποβαθμιζόμενος δημόσιος χώρος είναι πιο ευάλωτος σε κρούσματα βανδαλισμού. Με απλά λόγια, δεν τον σέβεται κανείς. Αντίθετα, ένας δημόσιος χώρος με τις υψηλές προδιαγραφές που θέτει ο διαγωνισμός για την Πανεπιστημίου υπάρχει η ελπίδα ότι, πρώτον, θα φέρει περισσότερη ζωή μέσα από την αναγέννηση της ευρύτερης περιοχής και την ανάληψη πρωτοβουλιών σε επίπεδο επιχειρηματικής δραστηριότητας και αναψυχής, ενώ, δεύτερον, θα εμπνεύσει διαφορετικές κοινωνικές συμπεριφορές, όπως είδαμε να συμβαίνει και στο μετρό.

Πόσο εφικτό είναι ένα πρόγραμμα αστικής αναγέννησης σε περιβάλλον παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης; Υπάρχουν δύο παράγοντες που μπορεί να δράσουν επικουρικά στο «μεγάλο σχέδιο». Μια παρέμβαση αυτού του μεγέθους είναι βέβαιο ότι θα αναζωογονήσει την οικονομική ζωή στην περιοχή, θα προκαλέσει επενδύσεις, ενώ οι τιμές μοιραία θα ανέβουν, καθώς πολλοί θα θελήσουν να πάρουν «θέση» στο νέο σκηνικό. Επίσης, το οικονομικό κλίμα κάποια στιγμή θα αλλάξει. Το 2015 ή το 2016, οπότε υπάρχει σοβαρή πιθανότατα να δούμε ένα τμήμα του έργου έτοιμο, τα πράγματα εικάζεται ότι θα είναι από λίγο έως αρκετά διαφορετικά.

20

K

22-28.03.2012

άνατε μια σημαντική περιοδεία στην Αμερική πριν από λιγους μήνες. Πώς ήταν η φάση εκεί; Sara P.: Ήταν φοβερή εμπειρία. Προσωπικά, είναι ό,τι πιο έντονο έχω ζήσει μέχρι τώρα. Παίζαμε σ’ ένα μέρος, τα μαζεύαμε και ξεκινούσαμε για τον επόμενο προορισμό. Βραδινή οδήγηση, μουσικές μέσα στο βαν, λάιβ, άλλος κόσμος, διαφορετικό κοινό κάθε βράδυ. Και τώρα πάμε πάλι. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα το ζήσουμε ξανά αυτό. Και αυτήν τη φορά μπαίνει και η Ευρώπη στο παιχνίδι, τον Μάιο, με αρκετές ημερομηνίες!

Ποιες είναι οι επιρροές σας, γενικά; RΠ : Σίγουρα, βασική επιρροή είναι οι Cocteau Twins, λόγω της λατρείας που έχουμε σε αυτή την μπάντα και τον ήχο της. Κατά τ’ άλλα, από Nits, New Order και Saint Etienne, μέχρι Kate Bush, Massive Attack, Portishead και Oasis. Αλλά και σύγχρονα πράγματα, όπως Toro Y Moi, How to Dress Well, M83, Evian Christ και πολλοί άλλοι...

Sara P.: Εγώ έχω περισσότερο dark wave και post punk αναφορές. Cure, Joy Division, Bauhaus, Siouxsie, αλλά μπορώ να πω πως δεν κολλάω με κάποιο είδος. Εάν κάτι είναι της αισθητικής μου, αν μου αρέσει στο πρώτο άκουσμα, θα το ψάξω και θα το παρακολουθήσω. Κάποια ονόματα που μου έρχονται πρόχειρα είναι οι M83, Tracey Thorn, WU LYF, Still Corners και Black Atlass.

Πού ήταν πιο καλά; RΠ : Πραγματικά, σε όλα τα μέρη υπήρχαν ενδιαφέροντα πράγματα να δει και να κάνει κάποιος ίσως ένα μικρό προβάδισμα είχε το Σαν Φρανσίσκο για μένα και το Σιάτλ για τη Sara.

Sara P.: Και η Νέα Υόρκη ήταν τέλεια. Ήταν το τελευταίο σόου και το ευχαριστηθήκαμε πολύ.

Τα πιο αγαπημένα σας άλμπουμ; RΠ : Σίγουρα, όλη η δισκογραφία των Cocteau Twins, το «In the dutch mountains» των Nits, το «Blue Lines» από Massive Attack, το «Dummy» από Portishead και οπωσδήποτε το «Definitely Maybe» και το «(What’s the story) morning glory?» των Oasis.

Sara P.: Το «Plastic Ono Band» του John Lennon και το «White Αlbum» των Beatles.

Τι σχόλια ακούσατε; Ποιο ήταν το καλύτερο και ποιο το χειρότερο; Sara P.: Πολλά γράφονται και πολλά ακούγονται. Σημασία, όμως, έχει ποιος λέει τι. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ καλή. Μας έδωσε πολύ ωραία ενέργεια και θάρρος για να συνεχίσουμε να δουλεύουμε και να βελτιωνόμαστε. Ξέρετε, είναι υπέροχο να έρχεται κάποιος και να σου λέει ότι είχε μια δύσκολη μέρα στη δουλειά και ότι με το λάιβ ξεχάστηκε! Δεν κάνουμε up tempo μουσική, δεν δίνουμε σόου με πυροτεχνήματα, κι αυτό άλλους τους ευχαριστεί και άλλους όχι. Αλλά έτσι δεν γίνεται πάντα; Γνωρίσατε άλλες μπάντες; Sara P.: Κάναμε μίνι τουρ με τους Kisses, τους Abadabad και με τους Body Language στην Αμερική. Γνωρίσαμε τους Memoryhouse, τον Αlan Palomo από τους Neon Indian, τον Washed Out και τον Star Slinger στην Αγγλία. Αν κι έχετε κάνει μόνο μία συναυλία στην Ελλάδα μέχρι στιγμής, θα ξέρετε την κατάσταση. Τι διαφορές διαπιστώσατε σε σχέση με την Αμερική; RΠ :Μπορούμε σίγουρα να πούμε ότι τελευταία τα πράγματα έχουν βελτιωθεί και στην Ελλάδα, χωρίς ίσως να είναι ακόμα ιδανικά. Στη Βρετανία, στον Καναδά και στην Αμερική υπάρχει όντως μια πιο τεχνοκρατική αντιμετώπιση απέναντι σε όλες τις μπάντες. Δηλαδή, σχεδόν σε κάθε venue, από αυτά που εμφανιστήκαμε τουλάχιστον, υπήρχε ένα έμπειρο, συνήθως, team τεχνικών, ηχοληπτών κ.λπ. που φρόντιζε ώστε να μείνεις ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα που ήθελες να έχεις επάνω στη σκηνή αλλά και κάτω από αυτή. Εσάς πώς σας ανακαλύψανε; Πώς σας έκατσε όλο αυτό; RΠ :Ανεβάσαμε κάποια tracks αρχικά στο MySpace το καλοκαίρι του 2010 κι εκείνη ακριβώς την περίοδο ένας ραδιοφωνικός σταθμός απ’ το Σιάτλ έψαχνε καινούργια μουσικά ρεύματα από νέες μπάντες. Έπαιξαν το «Fokionos Negri Street» και το «Cremona Memories». Σχεδόν αμέσως πάρα πολλά μπλογκ άρχισαν να ποστάρουν τη μουσική μας. Ίσως τους φάνηκε φρέσκος αυτός ο ήχος. Κάποια στιγμή είδαμε τα κομμάτια μας και στο Gorrila vs Bear αλλά και στο Pitchfork, που επέλεξε το «Fokionos» και το έβαλε στο playlist μιας ημέρας στα τέλη του Ιουνίου του 2010. Έπρεπε ν’ αρπάξουμε την ευκαιρία και να γράψουμε κι άλλα κομμάτια αμέσως, γιατί εκείνη την περίοδο δεν είχαμε άλλο υλικό. Το επόμενο τραγούδι που γράψαμε ήταν το «Running οut of you». Από κει και πέρα άρχισαν να έρχονται οι πρώτες προτάσεις από κάποιες ανεξάρτητες εταιρείες, τις οποίες θα έπρεπε να αξιολογήσουμε για να κάνουμε το επόμενο βήμα, δηλαδή να κυκλοφορήσουμε υλικό μας σε φυσική μορφή, εκτός του διαδικτύου. Έτσι προέκυψαν και τα EP μας και το 7” single και όλα τα υπόλοιπα. Πιστεύετε ότι το γεγονός πως είσαστε Έλληνες στην εποχή της κρίσης βοήθησε στο να κάνετε επιτυχία στην Αμερική;

Γενικά, η μουσική σας μοιάζει με σάουντρακ. Για ποιες ταινίες θα θέλατε να είχατε γράψει το σάουντρακ; RΠ : Για το Blade Runner και μη ρωτήσετε να σας εξηγήσω τον λόγο. Ακούσαμε ότι είσαστε πρώην μέλη των Astyplaz. Ισχύει αυτό; RΠ : Εγώ μόνο. Έγραφα μουσική.

Baby Guru ανακρίνουν τους Keep Shelly In Athens λίγο Οι

πριν από την κοινή τους εμφάνιση στο Gagarin και λίγο πριν φύγουν για μια ακόμα περιοδεία στην Αμερική, με δύο στάσεις στο περίφημο Φεστιβάλ Coachella. Επιμέλεια: Φώτης Βαλλάτος Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης

Από ελληνικές μπάντες και μουσικούς ποιοι σας αρέσουν; RΠ :Μεγαλώσαμε με τις μουσικές και τους στίχους του Κωνσταντίνου Β, του Παύλου Παυλίδη και του Αγγελάκα. Ο συνδυασμός της μουσικής τους με αυτούς τους υπέροχους στίχους που έντυναν τα κομμάτια τους ήταν μαγευτικός. Και στις τρεις αυτές περιπτώσεις ο ελληνικός στίχος δένει αρμονικά με τη μουσική, χωρίς να σκεφτείς ούτε στιγμή ότι δεν ταιριάζει ή κάτι τέτοιο. Τώρα, όσον αφορά πιο νέους μουσικούς, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο. Για παράδειγμα, ο Rasel Fame, που είναι από την Αθήνα, είναι καταπληκτικός. Τον ακούσαμε στο bandcamp και μας άρεσε πολύ. Sara, θα τραγουδήσεις, αν φτιάξουμε ένα κομμάτι μαζί του; Sara P.: Ναι, γιατί όχι! Εγώ θα συμφωνήσω με τον RΠ , αλλά θα προσθέσω στη λίστα και τους A Victim Of Society. Από πιο κιθαριστικά πράγματα τι σας αρέσει; Sara P.: Ο Jimmy Hendrix και ο υπέρτατος George Harrisson. Έχετε καταφέρει κάτι εξωφρενικό για μια τόσο καινούργια μπάντα, και μάλιστα από την Ελλάδα. Πώς το διαχειρίζεστε όλο αυτό; RΠ : Κάνουμε κάτι που στο ελληνικό μέταλ γίνεται από χρόνια. Επίσης, χώρες όπως η Σουηδία ή το Βέλγιο (δεν μιλάμε για Αγγλία) εξάγουν μπάντες επίσης. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς.

RΠ :Η αλήθεια είναι ότι οι προβολείς του διεθνούς Τύπου στράφηκαν στην Ελλάδα -όσον αφορά το οικονομικό της πρόβλημα- από τα μέσα του 2011 και μετά, οπότε δεν είμαστε σίγουροι ότι μας βοήθησε αυτό, τουλάχιστον στο ξεκίνημά μας. Τι σας έλεγαν εκεί όταν λέγατε ότι είσαστε από την Ελλάδα; Sara P.: Δεν υπήρξε κάποιος που να μη μας ρώτησε, που να μην έδειξε ενδιαφέρον. Όλοι ήταν ενημερωμένοι και είχαν απορίες. Οι πρώτες μας μέρες στην Αμερική συνέπεσαν με την αλλαγή πρωθυπουργού. Ήμασταν πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες τους. Όλοι είχαν απορίες! Θα μένατε μόνιμα εκεί; RΠ :Για κάποιον που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο να μείνει σε οποιαδήποτε μεγαλούπολη. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε μια μπάντα με έδρα την Αθήνα κι έτσι θέλου-

με να παραμείνουμε, έστω κι αν αυτό έχει κόστος για εμάς αλλά και για τους συνεργάτες μας. Τι ωραίο φάγατε στην Αμερική; Sara P.: Τρεφόμουν κατά βάση με σούπες. Έχω φάει ό,τι σούπα μπορεί να φανταστεί κανείς. Η σούπα με dumplings από ένα σούπερ, κρυμμένο μαγαζί στην China Town, στη Nεα Υόρκη, ήταν ό,τι πιο νόστιμο δοκίμασα. Γιατί δεν κυκλοφορείτε full άλμπουμ, αλλά βγάζετε συνέχεια singles και ΕΡs; RΠ :Ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό. Απλώς, πριν μαζευτεί αρκετό υλικό για ένα full άλμπουμ, μας ζητούσαν να κυκλοφορήσουμε ό,τι είχαμε έτοιμο, οπότε κυκλοφορούσαμε είτε EPs είτε singles. Πάντως, μια χαρά λειτούργησε κι αυτό. Kάποια στιγμή, όμως, θα κάνουμε κι ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ, μην ανησυχείτε.

Γιατί δεν κάνετε συχνά λάιβ; Sara P.: Έχουμε μπροστά μας 35 επίσημα ανακοινωμένα λάιβ. Τα πιο πολλά μάλιστα είναι το ένα μετά το άλλο. Πιο συχνά δεν γίνεται.

RΠ : Εννοείτε στην Αθήνα προφανώς. Κάναμε το πρώτο μας λάιβ τον περασμένο Νοέμβριο κι έχουμε κι αυτό που θα παίξουμε μαζί. Οπότε, νομίζουμε ότι είναι οk. O στόχος μας είναι όταν γυρίσουμε από την αμερικανική και την ευρωπαϊκή περιοδεία μας να παίξουμε σε πόλεις της επαρχίας. Γενικά, τι σας εμπνέει ; RΠ : Η μελαγχολία.

Sara P.: Και η Αθήνα. Οι Keep Shelly In Athens και οι Baby Guru θα εμφανιστούν σε ένα double bill στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205, 215 5400888) την Πέμπτη 29 Μαρτίου. Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ. Προπώληση από το Ticket House (Πανεπιστημίου 42, εντός Στοάς, 210 3608366).

21 Μεγαλώσαμε με τις μουσικές και τους στίχους του Κωνσταντίνου Β, του Παύλου Παυλίδη και του Αγγελάκα. Ο συνδυασμός της μουσικής τους με αυτούς τους υπέροχους στίχους που έντυναν τα κομμάτια τους ήταν μαγευτικός.

I'M WASTING MY TIME WITH YOU Oι Obi Serotone και Sir Kosmiche των Βaby Guru με την Sara P. των Keep Shelly in Athens. Ο King Elephant είναι στο στούντιό του και ο RΠ κρύβεται.

22 22-28.03.2012 city vibe

UNDERGROUND Συναντούσες εκεί αταξινόμητους ανθρώπους, όπως ο Μήτσος Παπανικολάου, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης, ο Τέλλος Άγρας, που ντρεπόταν λίγο μέσα στην τσικνίλα, έναν νεαρό που τον έλεγαν Ρίτσο, συφιλιδικές πόρνες, παράνομους κομμουνιστές, νταβατζήδες, χασικλήδες, τον Μάρκο Βαμβακάρη.

Ορέστης Λάσκος

Γιώργος Κοτζιούλας

Μίνως Ζώτος

(M)Πάγκειον: Το χάνι των «χαμένων» ποιητών O Νίκος Τριανταφυλλίδης γράφει για το υπόγειο ενός ξενοδοχείου στην Ομόνοια και την ανείπωτη ιστορία που γράφτηκε εκεί με ποτό, χασίς και ποίηση.

Σ

Για τον Θωμά Γκόρπα, που μ’ άνοιξε τα μάτια...

την πλατεία Ομονοίας κυκλοφορούν πολλά φαντάσματα - και δεν εννοώ τα ζόμπι συμπολίτες μας που κατασπαράζουν ανελέητα τις σάρκες τους, ξεχασμένοι από θεούς και διαβόλους, τραγικοί δραπέτες από ταινία του Ρομέρο. Οι ραγιάδες, βέβαια, διαφωνούν. Όπως, άλλωστε, διαφωνούσαν και δεκαετίες πριν. Κουκουλώνοντας την πνευματική ιστορία του τόπου με πάχνη καθωσπρεπισμού, επιτροπές του υπουργείου Παιδείας, αποσπάσεις στο Δημόσιο, διπλωμάτες πρώτης γραμμής, πανεπιστημιακές καμαριέρες και χαρτογιακάδες «των γραμμάτων και των τεχνών». Κι όμως, επειδή υπάρχει ακόμα η αόρατη γραμμή που συνδέει το βίωμα με το αδύνατο και την υπόσταση με τη φαντασίωση, εδώ, σήμερα, στην πλατεία Ομονοίας, κυκλοφορούν αλλόκοτα πλάσματα που κρατούν το νήμα του ελληνικού μοντερνισμού, ένα σχοινί που φτάνει υπόγεια μέχρις τις μέρες μας. Παλαιότερα τα παιδιά έπαιζαν ένα παιχνίδι που εκνεύριζε τους ενήλικους οδηγούς. Σε έναν αφώτιστο δρόμο χωριζόντουσαν σε δύο ομάδες εκατέρωθεν της ασφάλτου κι έκαναν πως τραβούν ένα σχοινί, πανικοβάλλοντας τους ανυποψίαστους διερχόμενους οδηγούς. Ακόμα, λοιπόν, όλοι σκοντάφτουμε σε αυτό το αόρατο σχοινί που δεν φαίνεται, αλλά υπάρχει. Έξω από το ξενοδοχείο Μπάγκειον, πλατεία Ομονοίας 18 & Αθηνάς Το ξενοδοχείο Μπάγκειον, επί της πλατείας

Ομονοίας, στο Νο 18, ήταν έργο του αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλερ και χτίστηκε την περίοδο 1889-1894, εκεί όπου πριν βρισκόταν το θέατρο του θιασάρχη… θιάσου σκύλων Μιχάλη Αρνιωτάκη. Στο υπόγειό του έμελλε να γραφτεί η ανείπωτη ιστορία των ωραίων και καταραμένων της ελληνικής λογοτεχνίας που, σαν συνειδητά τετελεσμένοι, τράβηξαν με ενατένιση κι ευχαρίστηση, θριαμβευτικά θα πρόσθετα, την απόλυτη κατηφόρα της ζωής τη δεκαετία του ’20. Εκεί, άλλωστε, λέγεται πως ηχογραφήθηκε -φωνογραφήθηκε, για να είμαι ακριβής- το πρώτο τραγούδι με μπουζούκι στην ελληνική δισκογραφία. Ήταν το «Καραντουζένι» του Μάρκου Βαμβακάρη. «Έπρεπε να ‘ρχόσουνα μάγκα / μες στον τεκέ μας / και ν’ άκουγες τον μπαγλαμά / και τις διπλοπενιές μας». Στο υπόγειο λουκουματζίδικο του «Μπάγκειον». Φυματίωση και αφροδίσια, πνευματικά νοσήματα, ένδεια, ποτό, χασίς και όπιο, καταδικασμένες σχέσεις του αγοραίου έρωτα και μεγάλα πάθη για τα γράμματα και την πατρίδα. Πόρνες, τεκνά και διανοούμενοι του δρόμου -τότε τους λέγανε «μποέμ»-, σε μια παρτίδα με προκαθορισμένο τέλος. Μια αλλόκοτη φάρα ανθρώπων που, κόντρα σε όλες τις συνθήκες -κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές-, τραβούσαν τη δική τους κάθοδο σε μια αλήθεια που ακόμα μας διαφεύγει, σαν ανεκπλήρωτος έρωτας. «Κάτω απ’ τα τόξα του υπογείου με τις τεφρές σκιές των / και μες στην κούφια ατμόσφαιρα που μια σιγή αντηχεί / της Κοινωνίας οι άχρηστοι κηφήνες, μοναχοί / στο περιθώριον της ζωής διαγράφουν τις τροχιές των». Αυτά έγραφε στο ομότιτλο ποίημά του ο Ορέστης Λάσκος, τότε,

νεαρός θαμώνας -«νέος ποιητής στο υπόγειο ζαχαροπλαστείο»- και μετέπειτα σπουδαίος κινηματογραφικός σκηνοθέτης. Δεν τους γνωρίζει η «Μπάγκειος Επιτροπή» -κι όμως, υπάρχει ακόμη- που δίνει μέχρι σήμερα υποτροφίες στο όνομα του Τσίλερ. Προσποιείται πως δεν τους γνωρίζει το φιλολογικό κατεστημένο της εποχής μας, μνημονιακό και μη. Ούτε, βέβαια, οι απερχόμενοι χαρτογιακάδες. Κι έχουν πεθάνει πλέον ο Θωμάς Γκόρπας και ο Λεωνίδας Χρηστάκης για να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Υπάρχουν, βέβαια, οι ραγιάδες. Κι όμως, οι διανοούμενοι από το «Μπάγκειον» ακόμη κυκλοφορούν ανάμεσά μας, έστω κι αν δεν τους αναγνωρίζουμε. Μαζί τους και το γκαρσόνι. Τον έλεγαν Γιάννη. Αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ποιοι ήταν; Πού είναι; Ήταν εκεί, στο φουαγέ του ξενοδοχείου, πυλωροί ενός αγοραίου πολιτισμού σε βρόμικο, ζεματιστό λάδι που έκαψε το κοινωνικό μας «εθνικό» DNA, αφήνοντας στο υποσυνείδητο μαύρες τρύπες εξερεύνησης. Και ανάγνωσης. Ίσως και κάθαρσης. Από τα πλουμιστά φιλολογικά στολίδια των μετρίων. Και τις πολιτικές τους. Ένα επίγραμμα του Στέφανο Μπολέτσι (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του σατυρικού λυπημένου ποιητή Στέφανου Μπολέτση): «Με φωνές δυνατές συζητούνε / για την τέχνη, δυο τρεις νεογνοί / μα την πίστι μου, είναι αγνοί / και την τέχνη πονούνε / Βλέποντάς τους μονάχα φοβούμαι / με του λόγου την έξαψη, εκεί / καθώς είναι κι οι τρεις νηστικοί / μην τυχόν φαγωθούνε». Συναντούσες εκεί αταξινόμητους ανθρώπους, όπως ο Μήτσος Παπανικολάου, ο Ναπολέων

Λαπαθιώτης, ο Τέλλος Άγρας, που ντρεπόταν λίγο μέσα στην τσικνίλα, έναν νεαρό που τον έλεγαν Ρίτσο, συφιλιδικές πόρνες, παράνομους κομμουνιστές, νταβατζήδες, χασικλήδες, τον Μάρκο Βαμβακάρη. Ο Νίκος Σαράβας, «ο πρώτος ίσως Έλληνας σουρεαλιστής πεζογράφος», καθώς τον έλεγε ο Εμπειρίκος προτού εξαφανιστεί στο Άγιον Όρος. Ο θνησιγενής νεαρός ποιητής Μίνως Ζώτος (1905-1932) μέσα στον αυτοσαρκασμό και το αψέντι. «Ν’ αποξεχνιέμαι / κι ώρες να σε κυττάζω εκστατικός / σε μύρο, σε αύρα, σε όνειρο, σε φως / να πνέω και να διαλυέμαι / Να μην ταράσσει / την αίσθησή μου, ουδ’ όσο φύλλων θρος / τα ησυχασμένα δάση». Ο Ντόλης Νίκβας που σπατάλησε τη ζωή του στην κραιπάλη. Γιώργος Κοτζιούλας, Γιώργος Δενδρινός, Θέμος Κορνάρος και άλλοι ακόμη, πολλοί από αυτούς αγνοούμενοι, μη καταγεγραμμένοι και, φυσικά, απόντες από ανθολογίες. Εδώ βρίσκεται το καταραμένο απόθεμα των ελληνικών γραμμάτων. Ανάμεσά τους ξεχώριζε ο αιρετικός Νίκος Βέλμος. Όπως έγραφε ο Θωμάς Γκόρπας «είχε ζωή τρικυμιώδη και καταραμένη, ζωή αλήτη (απ’ τα 12 χρόνια του) και μουσόπληκτου, μουσηγέτη και αναρχικού επαναστάτη. Αυτός ο ασπούδαχτος με όψη Μετόβεν, αυτός ο ιδιοφυής με τα μεγάλα πάθη, ναρκωτικά και Σαίξπηρ, έρωτας και λαϊκή τέχνη...». Κάθε Σάββατο βράδυ, από το 1927 μέχρι το 1929, εκδίδει το φυλλάδιο «Φραγκέλιο» και το διανέμει μόνος, αρχίζοντας πάντα από τους θαμώνες στο «Μπάγκειον». Όταν, λοιπόν, μου ξαναπείς να πάμε για εφημερίδες στην Ομόνοια, ξέρεις πού θα με βρεις.

24

22-28.03.2012

oi αθηναιοι25

Λευτέρης Βογιατζής Σκηνοθέτης, ηθοποιός. Γεννήθηκε στην Καλλιθέα, ζει στα Εξάρχεια.

Toυ αρέσει πάρα πολύ η Ζυρίχη! Από τον Σταύρος Διοσκουρίδης, Φωτό: Σπύρος Στάβερης.

DON'T TELL MAMA «Είχα πρόβλημα με τη μητέρα μου, δεν την άφηνα να έρθει να με δει. Μου έλεγε "στο Ηρώδειο, όμως, θα έρθω. Δεν θα με καταλάβεις σε τόσο κόσμο". "Κάνεις λάθος", της απαντούσα, "εγώ έχω εθιστεί στο να ψάχνω να δω αν είσαι από κάτω ή όχι. Θα σε βρω και θα διακόψω την παράσταση". Με τον πατέρα μου δεν είχα πρόβλημα».

> Γεννήθηκα στην Καλλιθέα, όπου έμεινα μέχρι την Ε’ Δημοτικού. Δεν πολυέβγαινα απ’ το σπίτι. Αν πήγαινα δυο τετράγωνα παρακάτω, νόμιζα ότι πήγαινα δεν ξέρω κι εγώ πού. Κινδύνευα πολλές φορές να μη βρω το σπίτι μου, ενώ ήμουνα στον ίδιο δρόμο. Έχω κάτι περίεργες αναμνήσεις από αυτό το μέρος. Ανέβαινα σ’ ένα βουναλάκι, πίσω από το Πάντειο, και, κοιτώντας κάτω, νόμιζα ότι ήμουν σε μια μεγάλη κορυφή βουνού. Πριν από μερικά χρόνια, που είδα αυτή την ανηφορίτσα, μου φάνηκε ένα τίποτα. Έμενε εκεί η δασκάλα μουσικής του αδερφού μου - όχι δική μου, δυστυχώς. Εγώ ήμουν πολύ δειλός. Αν είχα αρχίσει μαθήματα μουσικής σε εκείνη την ηλικία, θα είχα σωθεί. Δεν θα είχα όλα αυτά τα προβλήματα αργότερα. Πολύ μυστήρια φύση είμαι. Μικρός τραγούδαγα τα πάντα. Επειδή ο αδερφός μου ασχολιόταν με την όπερα, ήξερα ατελείωτα κομμάτια απέξω. Μετά έπαψα.

> Επιφανειακά ήμουν ένα παιδί με αρχές, φόβους και ανατροφή. Αλλά διαφορετικό από κάτω. Όταν το κατάλαβα, ήταν λίγο αργά, αφού αυτή η ανατροφή είχε επικρατήσει. Η ανατροφή οριζόταν στα αγόρια ως ένα είδος συνετής συμπεριφοράς, καλών βαθμών στο σχολείο, να μην αργείς πάρα πολύ το βράδυ. Όλα αυτά τα έκανα χωρίς ν’ αναρωτιέμαι, αυτόματα, με αποτέλεσμα στην τελευταία τάξη του γυμνασίου από πρώτος μαθητής να γίνω τελευταίος. Απότομα. Σκέψου πόσο έντονα το ζούσα αυτό, ώστε να πάρω αυτή την απόφαση: να κάνω σκασιαρχεία, να μπλέξω με παρέες, ξενύχτια και τέτοια. Ένα απότομο ξέσπασμα. Τότε μπήκε σε σειρά ακόμα και αυτή η ώρα του ύπνου, που είναι πρωινή.

> Παρόλη την επαναστατική διάθεση της δεκαετίας του ’60, εγώ χαρακτηριζόμουν από έναν συγκρατημό. Η πλευρά της «ανατροφής» επικρατούσε στο βάθος. Δεν έδινα διέξοδο σε πράγματα πολύ τολμηρά. Γι’ αυτό και τώρα αντιλαμβάνομαι τα πολύ τολμηρά πράγματα κάθετα. Έχει ενδιαφέρον να αντιμετωπίζεις επιφανειακά την αίσθηση του κινδύνου. Τώρα την ξέρω την αίσθηση του κινδύνου από τη δουλειά μου. Παρόλο που επικράτησε η πλευρά του καλού παιδιού στη δουλειά, πρέπει συνεχώς να επαληθεύω ότι κινδυνεύω. Αλλιώς δεν μπορώ να προχωρήσω. Είναι πολύ περίεργοι οι τρόποι που επινοεί κανείς, ώστε να εφευρίσκει πράγματα και να τα συνθέτει. Δεν κατάλαβα ποτέ πώς έφτασα στη δουλειά που κάνω. Δεν ήταν κάτι που επιδίωκα φανερά. Αν το ήξερα πως αυτό ήθελα να κάνω, θα με χάλαγε. Οτιδήποτε, αν το ήξερα από πριν, με χάλαγε. Έπρεπε να πηγαίνω κάπου επειδή κάτι με οδηγεί. Πρώτη φορά έπαιξα μετά τον στρατό. Δεν ήταν κάτι που ήθελα. Με σπρώξανε. Ίσως φοβόμουνα την απόρριψη και την αποτυχία.

> Η πρώτη παράσταση που έπαιξα ήταν στο Ανοιχτό Θέατρο, που ήταν τότε εκεί που βρίσκεται τώρα το Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας. Ήταν η κατά Γιώργο Μιχαηλίδη ιστορία του Βόιτσεκ, που ονομαζόταν «Τα οράματα του Μπίχνερ». Μετά δούλεψα με το Αμφιθέατρο, ενώ ήταν να πάω στο Τέχνης. Λάτρευα τον Κουν και με λάτρευε, αλλά δεν συνεργαστήκαμε ποτέ. Τώρα, άμα κάτσω και το σκεφτώ, μπορώ να καταλάβω γιατί το έκανα. Μετά, έμεινα στο Αμφιθέατρο, στη συνέχεια στην επιθεώρηση με τα παιδιά του Ελεύθερου Θεάτρου, μετά στη Λαμπέτη και μετά έγινε η Σκηνή. Τέλος, έγινε η Νέα Σκηνή, όπως νέα ζωή.

> Δεν είχα κανέναν λόγο να σκηνοθετήσω. Έγινε εκ των ενόντων. Είχαμε σκεφτεί κάποιον άλλον για τη Σκηνή. Μετά είπαμε, όμως, πώς θα μας σκηνοθετήσει κάποιος που δεν μας ξέρει; Κάπως έτσι έγινε κι έπεσα στα βαθιά. Αναγκάστηκα, δηλαδή, να δεχτώ κάτι που συνέβαινε. Από τότε είχα τον εαυτό μου ως ηθοποιό σε δεύτερη μοίρα, παρότι υπήρχαν στιγμές που απελευθερωνόταν ο ηθοποιός κι είχε κάποιες καλές στιγμές. Αφού βέβαια είχαν προχωρήσει οι πρόβες και η παράσταση. Αυτό έκανα ανελλιπώς μέχρι τώρα. Μόλις πρόσφατα βρήκα έναν τρόπο να χαλαρώνω και να φέρνω τα πράγματα σε μια ισορροπία. Αυτό είναι άσχετο με τις επιτυχίες που είχα στο παρελθόν. Ακόμα και σήμερα δεν διατείνομαι ότι είμαι σκηνοθέτης. Δεν έχω σπουδάσει καν σκηνοθεσία. Βέβαια, βλέπουμε και τους σπουδαγμένους τι κάνουνε... Είμαι καθαρά εμπειρικός, δεν μπορώ να «μάθω» να σκηνοθετώ. Δεν μπορώ να πω ότι κάτι που έκανα σ’ ένα έργο μπορώ να το κάνω και στο επόμενο. Βρήκα ένα χαρτί μια μέρα, όπου έγραφα πώς πρέπει να γίνει μια βουβή σκηνή. Αυτό μπορούσε να οδηγήσει στη «μέθοδο Βογιατζή», πλην όμως δεν έγινε ποτέ.

> Έχω τεράστια ανάγκη την επαλήθευση για να προχωρήσω. Μην το εκλάβεις ως κάτι ορθολογικό. Η επαλήθευση είναι απαραίτητη τόσο στην επιστήμη όσο και στην τέχνη. Μιλάω καθαρά για την καλλιτεχνική δημιουργία. Επαληθεύεις ότι σωστά ανταποκρίνεται μέσα σου αυτό που κάνεις. Δεν μου αρέσουν οι μέθοδοι και η διδασκαλία. Δεν πιστεύω ότι μπορώ να σε μάθω κάτι. Μπορώ μόνο με πλάγιο τρόπο να δω αν εσύ σκαμπάζεις. Παλιότερα δεν το ήξερα, ήμουν πολύ επίμονος και μανιακός. Τότε, από την ανάγκη ν’ αποκτούν οι παραστάσεις μια ροή, μια αισθητική και μια υπόγεια μουσικότητα, μπορούσα να σου πω «κάνε αυτό ακριβώς».

> Μου αρέσουν περισσότερο οι πρόβες από την παράσταση. Όλη αυτή η διαδικασία της ανακάλυψης. Σε ενδιαφέρει να δεις πού βρίσκεσαι, τι κάνεις, τι κάνουν οι άλλοι. Να αποκτήσεις αυτή την ευχαρίστηση που είναι μια πολύ μυστήρια έννοια, εφόσον μπορεί να τη νιώθουν και οι ατάλαντοι. Τι σημαίνει, όμως, ευχαρίστηση; Το ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε; Όμως όχι, δεν μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε - και τότε ακριβώς είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Αλλιώς, είμαστε ασύδοτοι.

> Βεβαίως, θα ήταν απόλυτα δικαιολογημένο να σου πω να κάνεις αυτό ακριβώς. Στη χώρα μας και στον χώρο μας υπάρχει

Ο Λευτέρης Βογιατζής θα ανεβάσει τα νέα έργα των Μιχάλη Βιρβιδάκη και Γιώργου Διαλεγμένου. Στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων θ’ ανέβουν τον Απρίλιο οι «Ψευδαισθήσεις» του Ιβάν Βιριπάγιεφ σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.

αυτή η υποκειμενική δυσκολία τού να ξέρεις ότι χρειάζεται να δουλέψεις. Δουλεύω σημαίνει μπαίνω σε περιοχές που δεν τις κατέχω. Βλέπω κάποιους ηθοποιούς στην τηλεόραση, που υποτίθεται ότι έχουν ταλέντο, και παραμένουν αναλλοίωτοι. Εντάξει, στην τηλεόραση δεν σου ζητάνε και τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά έτσι αρχίζεις και συνηθίζεις το να μη σου ζητάνε. Είναι όπως λέγανε παλιά για μια γνωστή ηθοποιό: «Μην κοιτάς που παίζει έτσι στην παράσταση, στις πρόβες είναι εκπληκτική. Αλλά στην παράσταση αναγκάζεται να προσαρμοστεί σε αυτό που θέλει το κοινό». Δεν μπορεί να ισχύει αυτό το πράγμα. Αν αποφασίσεις να είσαι καλός, δεν μπορείς να κάνεις ύστερα εκπτώσεις.

> Δεν είμαι κανένας βαρεμένος που διατείνεται συνέχεια ότι τα πράγματα πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου. Η έννοια αυτή δεν περιέχεται στη γλώσσα που χρησιμοποιώ. Για υψηλό επίπεδο και πνευματικότητα μιλά ο πάσα ένας. Έχουν χάσει το νόημά τους οι λέξεις. Ο καθένας έχει το δικό του μέτρο, το οποίο μπορεί να είναι αποδεκτό, μπορεί και όχι. Όμως κάπου υπάρχει μια περίεργη, υπόγεια αίσθηση μιας πιο αναλλοίωτης πραγματικότητας. Θα μπορούσα να τη συγκρίνω με αυτό που νιώθω για τους θεατές, όταν απογοητεύομαι από αυτούς. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι έχει μεγάλη σημασία να παίρνεις δύναμη απευθυνόμενος στον ιδανικό σου θεατή: σε αυτόν που με κατραπακιάζει μεν, όχι, όμως, όπως οι κριτικοί...

> Δεν μπορεί ν’ αλλάξει τίποτα σε αυτήν τη χώρα. Είναι συνηθισμένος ο πυρήνας των ανθρώπων σε λειτουργίες συμφεροντολογικές. Είναι διχασμένοι οι άνθρωποι. Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί ένας κριτικός θεάτρου να γράψει τα καλύτερα

LIFO A

ß

Ζυραννα Ζατελη Το πάθος χιλιάδες φορές Μια από τις σημαντικότερες συγγραφείς της ελληνικής λογοτεχνίας επιστρέφει με ένα επικό μυθιστόρημα που έχει μαγέψει χιλιάδες αναγνώστες. Σελ.: 784, εκδόσεις Καστανιώτη. sms στο 19400 / Κωδικός LIFOA

LIFO B

®

Uberto Eco Η μυστηριώδης φλόγα της βασίλισσας Λοάνα H ιστορία ενός εμπόρου βιβλίων που πάσχει από αμνησία και προσπαθεί να βρει τα ίχνη της ζωής του, ενώ το μόνο που θυμάται είναι οι πλοκές όλων των μυθιστορημάτων που έχει διαβάσει. Σελ.: 552, εκδόσεις Ψυχογιός.

LIFO C

©

Roberto Bolano 2666 Το κύκνειο άσμα του μεγάλου Χιλιανού συγγραφέα που συναρπάζει αναγνώστες παγκοσμίως με την τολμηρή του γραφή. Ένα αριστούργημα. Σελ.: 1.160, εκδόσεις Άγρα sms στο 19400 / Κωδικός LIFOC

sms στο 19400 / Κωδικός LIFOB

6 σπουδαία βιβλία δωρεάν Κερδίστε τα με ένα sms!

Η LifO εξασφάλισε για τους αναγνώστες της μερικά από τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφορούν αυτή την περίοδο. Στείλτε sms στο 19400 με το ονοματεπώνυμό σας και τον κωδικό του βιβλίου που θέλετε και μπείτε στην κλήρωση που θα γίνει την επόμενη Τρίτη 27/3.

LIFO D

™

Manuel Vazquez Montalban Η Βαρκελώνη του Μανόλο Tρία αστυνομικά μυθιστορήματα στα οποία πρωταγωνιστεί η Βαρκελώνη και φυσικά ο Πέπε Καρβάλιο. Σελ.: 800, εκδόσεις Μεταίχμιο. sms στο 19400 / Κωδικός LIFOD

LIFO E

´

Victoria Hislop Το Νησί Το μεγάλο best seller που επιστρέφει στο νησί των λεπρών, τη Σπιναλόγκα, για να ξεδιπλώσει μια τραγική ιστορία. Σελ.: 504, εκδόσεις Διόπτρα.

LIFO F

¨

Orhan Pamuk Ο Τζεβντέτ μπέη και οι γιοι του Το πρώτο μυθιστόρημα του Παμούκ εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά. Σελ.: 792, εκδόσεις Ωκεανίδα. sms στο 19400 / Κωδικός LIFOE

sms στο 19400 / Κωδικός LIFOE

ΥΓ.:

Θα κληρωθούν 2 αντίτυπα από το κάθε βιβλίο. Χρέωση ανά sms 1,23 ευρώ. Η κλήρωση θα γίνει στις 27/3 και οι νικητές θα ειδοποιηθούν μέσω sms για να παραλάβουν τα δώρα τους είτε από τον αντίστοιχο εκδοτικό οίκο ή από τα γραφεία της LifO.

oi αθηναιοι27 Λευτέρης Βογιατζής για τους φίλους του, χωρίς να το πιστεύει. Να το υποστηρίζει, χωρίς να το πιστεύει. Με την ίδια ευκολία που απογειώνει μετριότητες, καταβαραθρώνει αυτούς που αξίζουν. Έτσι οι άνθρωποι χάνουν το γούστο τους. Δεν έχουν πια γούστο και αυτό γίνεται συνήθεια. Αποκτάς μια σιγουριά και γίνεσαι πρόχειρος. Δεν μπορείς να γράφεις ψέματα ότι σου αρέσει κάτι που στην πραγματικότητα δεν αξίζει. Για να μπορέσω να σε πείσω για κάτι που δεν αξίζει, μπαίνω στην ίδια διαδικασία που μπαίνει ένας ηθοποιός. Άμα το κάνω εκατό φορές, γίνομαι στο τέλος αυτό που παριστάνω. Έτσι, εγώ μεν πιστεύω αυτό που γράφεις, αλλά η τιμωρία σου είναι ότι γίνεσαι κακόγουστος. Αυτό είναι μέσα στην κοινωνία. Θέλαμε να σπουδάσουμε όλοι και να τι έγινε. Δεν είναι κακό αυτό, κακό είναι το να θες να γίνεις αγρότης και η μάνα σου να λέει «όχι κι αγρότης το παιδί μου!». Έμαθα ότι μια μητέρα ζήτησε ν’ αλλάξει το έργο που θα παιζόταν στο σχολείο, επειδή ο γιος της δεν είχε μεγάλο ρόλο. Αυτό πώς θα γίνει ν’ αλλάξει; Αλλάζουν οι γονείς; Προσωπικά π.χ. είχα πρόβλημα με τη μητέρα μου, δεν την άφηνα να έρθει να με δει. Μου έλεγε «στο Ηρώδειο, όμως, θα έρθω. Δεν θα με καταλάβεις σε τόσο κόσμο». «Κάνεις λάθος», της απαντούσα, «εγώ έχω εθιστεί στο να ψάχνω να δω αν είσαι από κάτω ή όχι. Θα σε βρω και θα διακόψω την παράσταση». Με τον πατέρα μου δεν είχα πρόβλημα.

> Η τελειομανία είναι συχνά κάτι στείρο. Γι’ αυτό δεν είναι σωστή λέξη γι’ ανθρώπους που πραγματικά επιθυμούν να προχωρήσουν. Αλλά έχει όντως αρχίσει να καταντάει κάτι αρνητικό, ενώ είναι θετικότατο. Επειδή το αναφέρουν αρκετές φορές για μένα, σημασία έχει να σκέφτεσαι ποιοι είναι αυτοί που το γράφουν και γιατί. Δεν έχει σημασία να σκέφτεσαι αυτό που λένε. Αυτό είναι μια ευκολία. Παλιά με ενοχλούσαν αυτά που έγραφαν. Επειδή ήμουν πιο ανασφαλής. Τώρα δεν με νοιάζει, γιατί δεν θα με βάλει σε μια τέτοια ιστορία κάποιος που είναι τόσο μακριά από τα πράγματα.

> Μπορώ με κάποιον να προσπαθώ να συνεργαστώ για τρεις μήνες. Ε, όταν μπει ο τέταρτος, χάνεται η δυνατότητα. Έτσι γίνονται και οι πολλές παρεξηγήσεις. Αρρώστησα από αυτό το πράγμα και κατάλαβα ότι δεν γίνεται να ζητάς από τον άλλον κάτι που δεν μπορεί να κάνει. Εμένα η ανάγκη μου ήταν πάντα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που βρισκόμαστε

στο ίδιο μήκος κύματος. Αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο, οπότε «ίδιο μήκος» σημαίνει κάτι άλλο πια. Δεν μπορώ να δουλεύω εγώ είκοσι ώρες κι εσύ δύο και να πιστεύουμε ότι είμαστε στο ίδιο μήκος. Ομαδικό σημαίνει να μπορεί να είναι ο καθένας αυτό που είναι. Δεν γίνεται με το ζόρι. Ομαδικό είναι να δέχομαι ότι εγώ δουλεύω είκοσι ώρες κι εσύ δύο. Η δουλειά είναι από τη φύση της ομαδική. Μη βλέπεις ότι είναι μοδάτο να μαζεύονται δέκα νέοι και να δουλεύουν. Από τη μεγάλη ανάγκη για ομαδικότητα έφτασα σήμερα να κάνω το αντίθετο... Ομαδικότητα είναι η αποδοχή τού τι ανήκει στον καθένα.

> Όσο περνούν τα χρόνια, θέλω η παράσταση ν’ ανεβαίνει όσο πιο σύντομα γίνεται. Ακόμα και ανέτοιμη. Από Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς μού αρέσουν πάντα ο Διαλεγμένος και η Λούλα Αναγνωστάκη. Επίσης, ο Κεχαΐδης ο συγχωρεμένος. Υπάρχουν κάποιες ενδιαφέρουσες φωνές τα τελευταία χρόνια, όπως ο Μιχάλης ο Βιρβιδάκης, που θα ανεβάσω έργο του του χρόνου. Θυμάμαι πως όταν έκανα το Σε φιλώ στη μούρη του Διαλεγμένου, διάβαζα το έργο κι έλεγα ότι αυτή είναι η γλώσσα μου. Δεν το καταλάβαινα. Αυτήν τη λέξη τη χρησιμοποιώ, την ακούω, τη λέω, στο θέατρο, όμως, μου είναι κάτι άγνωστο. Ξεκίνησα τη σχέση μου με τα ελληνικά έργα, διαπιστώνοντας ότι η γλώσσα μού είναι κάτι το άγνωστο. Και δεν ήταν λάθος, γιατί αν τη θεωρούσα γνωστή, θα έβγαινε κάτι πολύ κοινότοπο.

> Δεν με συγκινούν τα ωραία. Με συγκινεί η χώρα μου γιατί την έχω συνηθίσει. Παρόλο που μου αρέσει πάρα πολύ η Ζυρίχη. Έχει απίστευτα πράγματα αυτή η χώρα. Αθέατες οντότητες κρατούν κάτι. Γιατί οι γνωστές είναι καταβαραθρωτικές. Έχουν επικρατήσει ένας ζαμανφουτισμός και η καλλιέργεια αυτού του εγωιστικού και συμφεροντολογικού αισθήματος που δημιουργεί άλυτες καταστάσεις. Είχα κάθε ευκαιρία, και πολύ καλές καλλιτεχνικά, να φύγω εξωτερικό. Σχεδόν δεν θέλησα. Έβρισκα τρόπους να μην πηγαίνω. Θα ήταν ενδιαφέρον να πήγαινα, αλλά δεν ένιωσα ποτέ ότι έχω λύσει κάτι βασικό εδώ. Μια φορά, ένα πολύ μεγάλο θέατρο μου έκανε μια πρόταση και μου έστειλε ηθοποιούς να διαλέξω. Όταν τους είδα, έκανα την πολύ ηλίθια σκέψη ότι με αυτούς θα έχω τελειώσει την παράσταση σε δεκαπέντε μέρες. Μα, ήταν δυνατόν να κάνω εγώ παράσταση σε δεκαπέντε μέρες;

28

22-28.03.2012

TheBookLovers OI BIBΛΙΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ LIFO

Bιβλιομανία

Το βιβλίο της άμμου Μια μετα-ιστορία εκτός κανόνων που προσπαθεί να αποδώσει ακαδημαϊκά το βάρος του ανθρώπινου φορτίου που κουβαλούν οι συγγραφείς στην παγκόσμια ιστορία της λογοτεχνίας. Αθανάσιος Κίρχερ, ιησουίτης ιερέας και λόγιος (με τη σφραγίδα του έσχατου εκπροσώπου της Αναγέννησης), γεννήθηκε το 1601 στην Γκάιζα του Αβαείου της Φούλντα (Θουριγγία) κι ετελεύτησε το 1680 στη Ρώμη. Ως καλός ιησουίτης διδάχτηκε την ελληνική και την εβραϊκή γλώσσα, ακολούθησε επιστημονικές και ανθρωπιστικές σπουδές στην Κολωνία και το 1628 χειροτονήθηκε στο Μάιντς. Ο Τριακονταετής Πόλεμος τον εξανάγκασε να εγκαταλείψει τη Γερμανία για να βρεί καταφύγιο στη Ρώμη, η οποία αποτελούσε κέντρο σπουδών και πνευματικού πολιτισμού και συνάμα αρχείο γνώσεων που συσσωρεύονταν από τα δίκτυα των ιησουιτών ιεραποστόλων. Ο Κίρχερ είχε ευρύ πεδίο ερεύνης (γεωγραφία, αστρονομία, μαθηματικά, γλώσσες, ιατρική και μουσική) το οποίο συντηρούσε και μια μυστικιστική θεώρηση της φύσης και των απόκρυφων δυνάμεων. Για παράδειγμα, δεν δίστασε να κατέλθει με σχοινιά στον κρατήρα του Βεζούβιου για να κάνει επιτόπια έρευνα μετά απο κάποια έκρηξη. Οι ιστορικοί της σκέψης δεν του αποδίδουν καμιά πρωτότυπη ανακάλυψη. Πλην όμως η θέση του στην ιστορία του πνεύματος σχετίζεται με το καταγραφικό του έργο. Συνέγραψε 44 βιβλία και 2.000 χειρόγραφα και επιστολές του. Επίσης, ίδρυσε μία από τις πρώτες συλλογές φυσικής ιστορίας. Ως εδώ μιλούν οι εγκυκλοπαίδειες. Του λοιπού, ο λόγος δίνεται στον Ζαν-Μαρί Μπλας ντε Ρομπλές, σύγχρονό μας, γεννημένο το ’54 και σπουδασμένο στη Σορβόννη. Αναρωτιέται, λοιπόν, ο ανειδοποίητος αναγνώστης ποια μπορεί να είναι η βαθύτερη πρόθεση ενός σημερινού Γάλλου πανεπιστημιακού, ο οποίος αναδιφά τα τερατώδη αρχεία του δυτικού πολιτισμού. Είναι ιστορικός; Βιογράφος; Φύλακας-άγγελος ενός παρελθόντος που πρέπει να προβληθεί πάση θυσία; Ο Ντε Ρομπλές θέλει να είναι σαφής: «Ο αιώνας του Κίρχερ είναι μια εποχή μεταμόρφωσης του κόσμου αλλά και μια εποχή βίας: Τριακονταετής Πόλεμος, θρησκευτικές διαμάχες, συγκρούσεις με τους Οθωμανούς, αποικισμός της Αμερικής. Πολύ γρήγορα αντελήφθην ότι παρουσιάζει εντυπωσιακές ομοιότητες με τον δικό μας κόσμο. Θεώρησα, λοιπόν, ενδιαφέρον να καθρεφτίσω αυτά τα δύο σύμπαντα». Βέβαια, όποιος κρατάει κάτοπτρο για να αποδώσει ένα πολύπτυχο είδωλο έχει αναλάβει τιτά-

O

Από τον Κωστή Παπαγιώργη

τίποτα δεν μας αναγκάζει να το επαληθεύσουμε. Τα πάντα γίνονται δεκτά διότι πατρίδα τους είναι η υπερκορεσμενη φαντασία και ουδέποτε η στείρα πραγματικότητα. Στο κεφάλαιο « Ένας έξυπνος κώλος, ένας πολύ “έξυπνος” κώλος» διαβάζουμε ότι οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως ασήμαντοι, ότι ένας μανδαρίνος είναι αιχμάλωτος μιας κακοφιλτραρισμένης ευρυμάθειας, ότι κάθε φορά που χάνεται ένα δένδρο πεθαίνει κι ένας Ινδιάνος. Στο κεφάλαιο «Η ζωή είναι μια αιώρα που τη λικνίζει το πεπρωμένο» μαθαίνουμε για τη «λογοτεχνία του σχοινιού» και στο κεφάλαιο για τη «Φάτα Μοργκάνα» πληροφορούμαστε ότι δεν είναι θαύμα αλλά αντικατοπτρισμός. Αν αναλογιστεί κανείς ότι όλο το βιβλίο βαδίζει σε αυτόν το ρυθμό, άλλοτε ως μπαρόκ εξωτισμός άλλοτε ως παλίμψηστο που έχει λησμονήσει τις γραφές και τις διαγραφές του, τέλος ως ένα ρέον σύμπαν που περιλαμβάνει τα πάντα και βέβαια τον ίδιο τον εαυτό του, ο αναγνώστης δικαιολογήμένα αρχίζει να χάνει τον ενθουσιασμό του. Ό,τι δεν μπορεί να τελειώσει, γιατί τάχα θα πρέπει να αρχίσει; εν μας πολυενδιαφέρει αν περσόνα του αφηγητή είναι ο Βογκάου, ο Κάσπαρ Σοτ ή ο Ντε Ρομπλές - το κεντρικό σημείο του βιβλίου είναι η αεροκρέμαστη λογοτεχνία, όπου ο πλατειασμός δίνει τα ρέστα του. Πώς να αποδώσουμε το ύφος; Η επιτήδευση, η λεξιθηρία, η επιθετομανία, η βαναυσολογία, η περιττολογία, η κακοζηλία, ο στόμφος και άλλα λοιπά παράγωγα καλλιεργούν μια παροξυσμική ενέργεια. Επ’ αυτού η αναφορά στον Μπόρχες παραείναι ξεκρέμαστη. Αν αναλογιστούμε ότι σύνολο το έργο του Μπόρχες μόλις που φτάνει σε όγκο στο 1/2 του βιβλίου, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι η υπερπληθώρα πληροφοριών και παράδοξων καταστάσεων, αντί να προσδίδουν ομορφιά και βαθύτητα, περιπίπτουν σε μιαν άνευ προηγουμένου μεγαληγορία. Αντιγράφουμε μια παράγραφο (σελ. 144) για του λόγου το αληθές : «Στον Γιουρουπίγκ, θα του έδινε να φάει τ’ αρχίδια του και θα τον ξαπόστελνε βορά στα πιράνχας, αφού τα αγαπούσε τόσο. Όσο για την Ελάινε, θα ήταν μεγαλύτερης διάρκειας, πιο περίπλοκο... Όπως αυτά που είχε δει να κάνουν σε κείνη τη βρομοακτιβίστρια, τους παλιούς καλούς καιρούς της δικτατορίας. Οι μπάτσοι την έβγαλαν από το φορτηγάκι και την έσυραν στο χοιροστάσιο των αδελφών Ταβαρέζ, στην έξοδο της πόλης. Φοβεροί πατριώτες οι τύποι, πραγματικοί varones, με πολύ πράμα μες στο παντελόνι! Λίγοι περισσότεροι τέτοιοι να υπήρχαν, η Βραζιλία δεν θα είχε καταντήσει η χώρα των ζητιάνων και των πούστηδων! Θα έμοιαζε με τη Χιλή... Εκεί να έβλεπες πώς πήγαιναν όλα ρολόι! Η Ελβετία της Νότιας Αμερικής. Οι πάντες στέκονταν σούζα, τα πάντα δούλευαν στην εντέλεια. Ακόμα και το κρασί τους ήταν σούπερ... Όταν μπήκαν μέσα, η κοπέλα τους έβρισε. Κλείδωσαν την πόρτα κι έβγαλαν έξω τις ψωλές τους». Λίγες σελίδες παρακάτω διαβάζουμε: «Μαζί με τα ξερά κάηκαν και τα χλωρά του σοβιετικού κομμουνισμού». Όπερ έδει δείξαι! Ασφαλώς είναι αξιοθαύμαστη η βιβλιακή πολυγνωσία του Ντε Ρομπλές. Ακόμα και τους ακέφαλους Λίβυους που αναφέρει ο Ηρόδοτος,

Δ

νιο έργο. Ο ίδιος ομολογεί ότι ανέμειξε πολλούς αφηγηματικούς τρόπους (περιπέτεια, φιλοσοφικό μύθο, πολλές εκδοχές του φανταστικού, ψυχολογικό μυθιστόρημα), αναζητώντας τις απαρχές, τον χαμένο παράδεισο, το ταυτόν και το έτερο, την ελευθερία και την υποδούλωση των ανθρώπων. Ουσιαστικά, ο Ντε Ρομπλές στήνει σκαλωσιές για ένα γνήσιο έργο λογοτεχνίας, χωρίς να σπάζει το κεφάλι του για να δώσει λύσεις. Το μυστικό είναι η αφήγηση, η εικόνα ενός κόσμου που αναδύεται από το μηδέν και συχνά παραδίδεται στον μύθο - εξού και η αναφορά του Μπόρχες, του Κασάρες, του Κορτάσαρ, του Καλβίνο, του Έκο κ.λπ. Οι πηγές του νοήματος προφανώς είναι πολλές, όπως πολλαπλά είναι και τα πρόσωπα που εμπλέκονται στον καμβά της ιστορίας και του μύθου. Ο Ελεάζαρ φον Βογκάου ψωμίζεται ως ανταποκριτής του ειδησεογραφικού πρακτορείου στην Αλκάνταρα της Βραζιλίας. Η γυναίκα

του, ονόματι Ελάινε, είναι καθηγήτρια Παλαιοντολογίας στο Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια και τον έχει εγκαταλείψει διότι ακολουθεί μια επιστημονική αποστολή που θέτει σκοπό να περιγράψει κάποιες τελετουργίες των ιθαγενών που τελούνται στη λατινική. Όσο για τη θυγατέρα τους Μοέμα, είναι φοιτήτρια Εθνολογίας και παραδομένη στη χρήση ουσιών. Επιμένουμε στα πολλαπλά επίπεδα και στα πολυάριθμα πρόσωπα, διότι άνευ αυτών η αφήγηση δεν αποδίδει τα δέοντα. Πριν απ’ όλα, πρέπει να διαγράψουμε τον ρεαλισμό διότι, αντί να ενισχύει την ατμόσφαιρα, ουσιαστικά την καταγγέλλει. Τι απομένει; Ένα θεότρελο, παρανοϊκό όνειρο μεταμορφώσεων, υπεράνθρωπων ικανοτήτων, προσωπείων της μαγείας, μετακινήσεων ανάμεσα στους αιώνες και στις χώρες. Όταν, για παράδειγμα, διαβάζουμε ότι ο Νέλσον ο Ελαφρύς ήταν ένα αγόρι 19 ετών που έμοιαζε προικισμένο με το χάρισμα της πανταχού παρουσίας,

29 Radio Bookspotting

Τρεις Διάνοιες (συν μία), ΙΙ Λίγα λόγια για την «Αμερικανική Λήθη» και τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη

1

οι οποίοι είχαν το κεφάλι στο στήθος τους, βρίσκει τρόπο να καταγράψει. Γιατί; Αν αρχίσουν τα «γιατί» και τα «πώς», όλο το βιβλίο καταρρέει. Στην ουσία δεν υφίσταται εσωτερικό αρχιτεκτονικό σχέδιο. Η υπερπληθωρισμένη πολυμορφία ορέγεται το κακό άπειρο. Λίγος Μπόρχες, κατά συνέπεια, πάντα βοηθάει: «Τλονιστές μεταφυσικοί: ο Κίρχερ τούς μοιάζει, δεν αναζητεί την αλήθεια, ούτε καν την αληθοφάνεια, αλλα το θαυμαστό. Η ιδέα πως η μεταφυσική είναι ένας κλάδος της λογοτεχνίας του φανταστικού δεν του πέρασε από τον νού, με όλο του το έργο ανήκει στη μυθοπλασία, άρα και στον Χόρχε Λουίς Μπόρχες». Βγαίνει νόημα; Ο Ντε Ρομπλές φαντάστηκε ένα βιβλίο -περίπου σαν το Βιβλίο της άμμου- όπου τα πάντα περικλείονται σε δύο εξώφυλλα με άπειρες σελίδες. Χωρίς υπερβολή, ορέχτηκε ένα μέγιστο κιτάπι της ανθρωπότητας, όπου τα πάντα ανήκουν και τα πάντα ενυπάρχουν. Φυσικά δεν λείπουν και οι καλοραμμένες φράσεις: «Μέσα σε τούτο το βγαλμένο από φλαμανδικό πίνακα στιγμιότυπο υπήρχε η απέραντη μητρική γλυκύτητα, ο μοναδικός προμαχώνας ενάντια στην τρέλα του κόσμου» (σελ. 232). Λίγο πιο κάτω άλλα αντ’ άλλων: «Πρώτη του φορά καύλωνε απ’ όταν πέθανε ο πατέρας του». «Δεν υπάρχουν μαθηματικά της ανθρώπινης ψυχής, ούτε αληθινό ούτε ψεύτικο εν προκειμένω, μόνο μάσκες και σκηνή θεάτρου». φού, λοιπόν, το κιτάπι περιέχει τα πάντα, ας ρίξουμε μια ματιά και στο δημόσιο χρέος. «Το εξωτερικό χρέος μας είναι από τα υψηλότερα του πλανήτη, σε βαθμό που είμαστε αναγκασμένοι να δανειζόμαστε ξανά και ξανά, μόνο για να πληρώνουμε τους τόκους! Όσο δεν υπάρχει οριστικό χρεωστάσιο, δεν γλιτώνουμε, είναι φανερό...» (σελ. 303). Εξάλλου, λίγος Βιτγκενστάιν δεν κάνει κακό: «Αυτό που δεν μπορούμε να έκφράσουμε κ.λπ. - Τρακτάτους». Από κοντά και λίγος Μπαρτ: «Η ιδεολογία είναι σαν μια φριτέζα: οποιαδήποτε ιδέα κι αν ρίξουμε μέσα, βγαίνει πάντα μια τηγανητή πατάτα»... Για να είμαστε εντάξει με τα αναγνωστικά μας καθήκοντα, οφείλουμε να πούμε ότι ο Ντε Ρομπλές συνέλαβε μια μετα-ιστορία εκτός κανόνων, ασυνήθιστη και παράφορη, όπου ο δυτικός αναγνώστης -τέρας κι αυτός από τα πολλά διαβάσματα- τουλάχιστον λυπάται για τη στενότητα της καρδιάς και της φαντασίας του. Όντως «εκεί που ζουν οι τίγρεις» είναι αναπεπταμένη μια πρωτοφανής σημαία ελευθερίας, πατρίδα της οποίας είναι ο ίδιος ο πλανήτης με όλο το ανθρώπινο φορτίο του. Έχουμε όντως να κάνουμε με ένα βιβλίο-σταθμό; Νομίζουμε ότι η ακαδημαϊκή φλέβα του συγγραφέα δεν του επέτρεψε να παραδοθεί στην απόκοσμη δημιουργικότητα, ως εκ τούτου οι βοήθειες από τις μπάντες καταντούν τελικά φιλολογικό τικ χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Άλλωστε, τι μπορεί να σημαίνει η δήλωση του Ντε Ρομπλές ότι το βιβλίο του δεν υμνεί τον παραλογισμό του κόσμου, αλλά σκοπεί στην ανεκτικότητα και τη φιλοξενία;

Α

ζαν-μαρι μπλας ντε ρομπλες

Μαρια Ξυλουρη: «Η Φανή δεν πολυμιλούσε, τους άκουγε κυρίως. Ο Δημήτρης, κατά τη συνήθειά του εκείνο τον καιρό, τους μιλούσε για τον Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας. Είχε ανακαλύψει πρόσφατα την ύπαρξή του και διάβαζε το ένα διήγημά του μετά το άλλο, τώρα τους έλεγε ότι ο τύπος κυκλοφορούσε με μια μπαντάνα μονίμως στο κεφάλι επειδή ίδρωνε ακατάσχετα. "Κάποιος μάλλον ανακάλυψε τον αγαπημένο του συγγραφέα", γύρισε η Φανή και είπε του Ορέστη, χαμογελώντας. Ο Ορέστης αποφάσισε ότι το χαμόγελό της…». (Πώς τελειώνει ο κόσμος, εκδ. Καλέντης, σ. 24)

2

Ντεϊβιντ Φοστερ Γουαλας: «Ακόμα ένα πα-

ράδοξο είναι ότι πολλές από τις σημαντικότερες εντυπώσεις και σκέψεις στη ζωή ενός ανθρώπου είναι εκείνες που περνούν από το μυαλό σου τόσο γρήγορα, που το γρήγορα δεν είναι Ντέβιντ Φ. Γουάλας καν δόκιμη λέξη». («Παλιό Καλό Νέον», στον τόμο Αμερικανική Λήθη, μτφρ. Γιάννος Πολυκανδριώτης, εκδ. Κέδρος, σ. 203)

3

Βασιλειος Φ. Δρολιας: «Ε, λοιπόν, Ο Ντέιβιντ

Φόστερ Γουάλας πράγματι είναι ο νέος Τζίμι Χέντριξ της λογοτεχνίας. Ο παλιός είναι, βέβαια, ο Ρομπέρτο Μπολάνιο». (μέλλουσα ανάρτηση εις ficciones. wordpress.com)

4

Τινα Μανδηλαρα: «Η

5

Κωστας Καλτσας: «Δεν

ανυπομονησία, υποστήριζε ο Κάφκα και επαναλάμβανε ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας με τον δικό του τρόπο στα βιβλία του, είναι που μας έδιωξε από τον παράδεισο, η οκνηρία μάς κάνει να μην επιστρέφουμε ποτέ». («The Books’ Journal» #12, σ. 59)

μπορούμε ποτέ να είμαστε κάτι παραπάνω ο ένας για τον άλλο από αποκυήματα της φαντασίας του καθενός, βασισμένα ελάχιστα σε υπάρξεις που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε παρά έμμεσα. Ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας μας κοιτάει στα μάτια και ρωτά: Πώς τολμάς να το θεωρείς αυτό αποτυχία;». («Το σχεδόνένστικτό μας σχεδόν αληθινό», «The Zone» #2, www.thezone.gr )

6

Λευτερης Καλοσπυρος: «Ο Ντέι-

βιντ Φόστερ Γουάλας έφτασε στο σημείο να αναποδογυρίσει τον λογοτεχνικό μεταμοντερνισμό των σίξτις, υποδεικνύοντας πως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια υπερφίαλη πρόταση μομφής απέναντι στον μοντερνισμό […], επεσήμανε ότι η θεματολογία της αμερικανικής λογοτεχνίας είναι ρηχή και φτωχή από ηθική σκοπιά, συγκρινόμενη με τη λογοτεχνία των Γκόγκολ και Ντοστογιέφσκι». («Ο τρόμος της λήθης και η ελπίδα της συμπάθειας», επίμετρο στην Αμερικανική Λήθη, σ. 451-469)

7

Ντεϊβιντ Φοστερ Γουαλας: «Η διαχείριση

της μηδαμινότητας. Ήταν ο μεγάλος συνδετικός ιστός του μονοσήμαντου πολιτισμού των ΗΠΑ. Τον συναντούσες παντού, η αιτία των πάντων - της ανυπομονησίας στις ουρές, στη φοροδιαφυγή, στις τάσεις της μόδας και της μουσικής και της τέχνης, στο μάρκετινγκ […] Ήταν η πεποίθηση πως οι διάσημοι είναι επιστήθιοί σου φίλοι, συνδυασμένη με την υποψία πως αμέτρητα εκατομμύρια ανθρώπων αισθάνονται το ίδιο - ενώ οι διάσημοι από την πλευρά τους όχι […] οι διάσημοι δεν δρουν καθόλου όπως οι κανονικοί άνθρωποι, αλλά μάλλον ως σύμβολα του εαυτού τους». («Το κανάλι της δυστυχίας», εις Αμερικανική Λήθη, σ. 386) Έχουμε να κάνουμε με διάνοια, με αεριωθούμενο νου που, σε συνδυασμό με μια σπάνια υπερευαισθησία, μπόρεσε να ανανεώσει άρδην την πεζογραφία αλλά και τη φιλοσοφία μέσω της τέχνης. Ο Γουάλας θυμίζει απαράμιλλα το «με λογισμό και μ’ όνειρο» του Διονυσίου Σολωμού, το «με καρδιά από φλόγα και μυαλό από πάγο» του Καζιμίρ Μάλεβιτς και, ασφαλώς, το να δουλεύουμε «με το πάθος του επιστήμονα και την ακρίβεια του καλλιτέχνη», αυτήν τη θαυμάσια και τόσο σημαίνουσα παραδοξολογία του μετρ των μετρ, του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ. Η Αμερικανική Λήθη, ένα οικονομικό σετ οκτώ αριστουργημάτων στη συσκευασία ενός, με τις 470 σελίδες της, με την ανεπίληπτη μετάφραση του κεφάτου κι ευρηματικού Γιάννου Πολυκανδριώτη και με το περιεκτικό επίμετρο του Λευτέρη Καλοσπύρου, είναι η καλύτερη σύσταση στο πολυσχιδές και πολύτιμο έργο της διάνοιας που άκουγε στο όνομα Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας!

neeσ εκδοσεισ σοφκα ζινοβιεφ το σπιτι στην οδο παραδεισου

λορεν ολιβερ παραληρημα

Μτφρ.: Έφη Μπάσδρα

Σελ.: 440, τιμή: 15,50

Σελ.: 408, τιμή: 16,60

Εκδόσεις Ψυχογιός

Μτφρ.: Μαίρη Γραμμένου

Εκδόσεις Ψυχογιός Η Λένα μετράει τις μέρες μέχρι την επέμβαση

εκει που ζουν οι τιγρεις

Μια ιστορία που οδηγεί απ’ την Κατοχή στις

που θα την απαλλάξει από τη νόσο του έρωτα,

Μτφρ.: Ρίτα Κολαΐτη

σπηλιές των ανταρτών στον Εμφύλιο, και απ’ τη

ώσπου ένα τυχαίο γεγονός θ’ αλλάξει τη ζωή

Σελ.: 721, τιμή: €24,00, εκδόσεις Πόλις

σκοτεινή Επταετία στο σήμερα.

της για πάντα.

Επιμέλεια: Μαρία Δρουκοπούλου

30

22-28.03.2012

Συνέντευξη

«Σας συμφέρει να εγκαταλείψετε την ευρωζώνη!» Ο σημαντικός Βέλγος οικονομολόγος Γιόχαν Βαν Όβερτβελντ μιλάει για το ελληνικό πρόβλημα, που θεωρεί καταρχάς βαθιά ευρωπαϊκό.

Aπό την Παυλίνα Εξαδακτύλου

Ζ

ούμε, aραγε, το τέλος του ευρώ; Νομίζω ότι έχουμε να διανύσουμε πολύ δρόμο ακόμα ώσπου να φτάσουμε στο τέλος του ευρώ. Ο λόγος είναι πως η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και διάφοροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν επενδύσει ένα τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο για να κρατήσουν ζωντανό το ευρώ όσο περισσότερο γίνεται. Αυτό σημαίνει ότι το εγχείρημα θα συνεχιστεί, ακόμα και χωρίς να είναι υγιές και βιώσιμο, τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά.

Δεν ακούγεται πολύ αισιόδοξο αυτό... Ξέρετε γιατί είμαι τόσο απαισιόδοξος; Επειδή από την αρχή υπήρχαν θεμελιακά λάθη στη δημιουργία της ευρωζώνης και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Είμαι απόλυτος σε αυτή τη θέση. Σε καμία περίπτωση δεν ευθύνεται η Ελλάδα γι’ αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη - το αντίθετο μάλιστα. Το πρόβλημα της ευρωζώνης είναι ότι το εγχείρημα ξεκίνησε χωρίς να είναι καλά οργανωμένο. Από την ιστορική εμπειρία αλλά και την οικονομική θεωρία γνωρίζουμε ότι για να έχουμε μια νομισματική ένωση που να είναι βιώσιμη και να λειτουργεί αποτελεσματικά, χρειαζόμαστε καταρχάς μια πολιτική ένωση. Αυτό δεν συνέβη το 1999, δεν συμβαίνει ούτε σήμερα. Οι ισχυρές χώρες μπορούν να συνεχίσουν να «σώζουν» τις αδύναμες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά δεν αποφασίζουν να κάνουν το μεγάλο βήμα προς μια πολιτική ένωση. Σώζουν, αλήθεια, τις αδύναμες χώρες; Διότι η Ελλάδα πρέπει να έχει σωθεί μέχρι στιγμής τουλάχιστον τρεις-τέσσερις φορές κι ακόμα κινδυνεύει. Πράγματι, έχετε κουραστεί να σώζεστε... δεν νομίζω, όμως, ότι έχετε πραγματικά σωθεί! Το όλο σχέδιο διάσωσης δεν είναι αξιόπιστο. Καταρχάς, δεν είναι λίγο παράξενο να λέμε ότι η οικονομία της Ελλάδας ή μιας οποιασδήποτε χώρας θα σταθεροποιηθεί όταν το χρέος της θα φτάνει στο 120% του ΑΕΠ; Ο λόγος που συμβαίνει αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με την Ιταλία. Όταν λες στις αγορές ότι η οικονομία μιας χώρας που το χρέος της ξεπερνά το 120% του ΑΕΠ είναι σταθερή, είναι σαν να τους λες ότι και η ιταλική οικονομία είναι σταθερή. Από την άλλη, οι στόχοι που έχουν τεθεί αναφορικά με την ελληνική οικονομία δεν είναι εφικτοί. Μιλώ τόσο για τις ιδιωτικοποιήσεις όσο και για την ανάπτυξη. Ενώ η ελληνική οικονομία χρειάζεται ανάπτυξη, υφίσταται όλο και μεγαλύτερη ύφεση, πέρα από τις προβλέψεις. Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος, αλλά, δυστυχώς, το 2012 θα είναι χειρότερο για εσάς. Οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ μιλούν για θετικούς δείκτες από το 2013. Σοβαρά τώρα, ποιος το πιστεύει αυτό; Δεδομένου ότι τα μέτρα λιτότητας που

επιβάλλονται όχι μόνο δεν βοηθούν αλλά οδηγούν σε νέα, ακόμα πιο οδυνηρά μέτρα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουν κι έναν τιμωρητικό χαρακτήρα; Παρότι δεν νομίζω ότι τα αντιλαμβάνονται ως τιμωρία, τελικά λειτουργούν έτσι. Δεν έχουν σκοπό να σας τιμωρήσουν, αλλά ο ελληνικός λαός τα υφίσταται ως τιμωρία. Πρόκειται για ένα αδιέξοδο. Νομίζω ότι κάθε λαός, όχι μόνο ο ελληνικός, είναι διατεθειμένος να κάνει κάποιες θυσίες όταν γνωρίζει ότι υπάρχει μια προοπτική, όταν βλέπει ότι οι θυσίες του οδηγούν κάπου. Δεν υποστηρίζω πως κάτι τέτοιο είναι καλό, αλλά, τουλάχιστον, δεν είναι εφιαλτικό. Μπορείς να βυθιστείς μονάχα όταν ξέρεις ότι θα βγεις ξανά στην επιφάνεια. Δυστυχώς, έτσι όπως είναι τώρα τα πράγματα, δεν έχετε προοπτική. Υπάρχει μια θεμελιακή αντίφαση στο όλο εγχείρημα. Δεν γνωρίζω κανένα παράδειγμα χώρας που να ξεπέρασε μια τόσο δύσκολη κατάσταση χωρίς υποτίμηση του νομίσματός της. Από τη στιγμή που αυτό δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, η ύφεση θα εξακολουθεί να βαθαίνει. Γι’ αυτό, ήδη από τον Απρίλιο του ’10, ισχυρίζομαι ότι είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να φύγει από την ευρωζώνη. Αν αυτή η έξοδος οργανωθεί καλά, θα λύσει τα προβλήματα της χώρας σε δυο-τρία χρόνια. Στην Ελλάδα αποκαλούν «λαϊκιστές» και «ανεύθυνους» όσους ισχυρίζονται κάτι τέτοιο ή όσους τολμούν να εναντιωθούν στο δόγμα της απουσίας εναλλακτικής. Στην πραγματικότητα, ανευθυνότητα και καταστροφή είναι ο δρόμος που ακολουθείται τώρα. Σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα πως είμαι λαϊκιστής. Το αντίθετο, μάλιστα. Είμαι προσκολλημένος στην οικονομική θεωρία, στον ορθό λόγο. Είμαι ένας ενσυνείδητος Βέλγος πολίτης και σε καμία περίπτωση λαϊκιστής. Το είπα και

Δεν γνωρίζω κανένα παράδειγμα χώρας που να ξεπέρασε μια τόσο δύσκολη κατάσταση χωρίς υποτίμηση του νομίσματός της. Από τη στιγμή που αυτό δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα, η ύφεση θα εξακολουθεί να βαθαίνει.

προηγουμένως: η ευρωζώνη ξεκίνησε ως ένα μη οργανωμένο εγχείρημα και τώρα πληρώνουμε τις συνέπειες. Ένα κυρίαρχο επιχείρημα που αρθρώνεται στην Ελλάδα είναι πως ο ελληνικός λαός πρέπει να πληρώσει για την άσωτη ζωή που διήγε τα προηγούμενα χρόνια. Για τη φούσκα των δανείων, των πιστωτικών καρτών... Αυτό κι αν είναι λαϊκισμός! Τι σχέση έχουν τα δάνεια και οι πιστωτικές κάρτες με το δημόσιο χρέος; Το δημόσιο χρέος είναι ένα ζήτημα που πρέπει να αφορά τους κυβερνώντες, όχι εσάς. Το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκε εξαιτίας των επιλογών των κυβερνήσεων και όχι εξαιτίας του ελληνικού λαού.

Κ

αι ο δημόσιος τομέας τι ευθύνη έχει; Θα σας απαντήσω το ίδιο. Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν πολλοί ή ότι οι μισθοί τους ήταν υψηλοί, δεν φταίνε αυτοί. Δεν πήγε ο δημόσιος υπάλληλος στην εκάστοτε κυβέρνηση να ζητήσει αύξηση ή να τον προσλάβουν. Όλα αυτά ήταν κεντρικές πολιτικές επιλογές. Η ελληνική φούσκα ήταν φούσκα δημόσιου χρέους. Η δική σας ευθύνη έγκειται μονάχα στο γεγονός ότι ψηφίζατε τους συγκεκριμένους πολιτικούς.

Οπότε, δεν συμφωνείτε με την πεποίθηση της Άνγκελα Μέρκελ πως «η νομισματική ένωση είναι το κοινό μας πεπρωμένο»; Δεν είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή άλλη επιλογή. Οι σημερινές πολιτικές οδηγούν σε μια τρομερή ύφεση. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τη βαθύτερη ύφεση που έχει υποστεί δυτική χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια ύφεση που καταστρέφει εντελώς τον ιδιωτικό τομέα και που, στο τέλος, πολύ φοβάμαι ότι θα καταστρέψει την ίδια τη δημοκρατία. Οι διαδηλώσεις που κάνουν οι πολίτες είναι ελπιδοφόρες. Οι πολίτες πρέπει να ξεκαθαρίσουν στην κυβέρνηση ότι απορρίπτουν το επιχείρημα πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ότι αρνούνται πως ο δρόμος του πόνου είναι ο μοναδικός δρόμος. Να ξεκαθαρίσουν, τέλος, πως κανείς δεν μπορεί να τους στερεί την ελευθερία τού να γνωρίζουν και να συζητούν όλες τις εναλλακτικές λύσεις που διαθέτουν. Ειδάλλως, δεν πρόκειται για δημοκρατία αλλά για δικτατορία. Ο Γιόχαν Βαν Όβερτβελντ είναι διευθυντής του κορυφαίου οικονομικού περιοδικού «Τrends». Ήρθε στην Αθήνα για να παρουσιάσει το τελευταίο του βιβλίο «Το τέλος του eυρώ, Το αβέβαιο μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης». johan van overtveldt το τελοσ του ευρω, το αβεβαιο μελλον τησ ευρωπαϊκησ ενωσησ

Μτφρ.: Γιώργος Μπαρούζης Σελ.: 306, τιμή: €15,50. εκδόσεις Μεταίχμιο

personal shopper

/ market research / ημερολογια κουζινασ

TheGoodLifO

31

PersonalShopper

Market Research

Shopping List Οι αγορές της εβδομάδας.

1

2

Nestea

Το Nestea πράσινο τσάι χωρίς ζάχαρη, με φυσικές κατεχίνες πράσινου τσαγιού και χωρίς θερμίδες, κέρδισε τις εντυπώσεις στο 11ο Συνέδριο Πωλήσεων που διοργάνωσε το περιοδικό «Sales Marketing & Business Review», κατακτώντας το βραβείο του καλύτερου λανσαρίσματος της χρονιάς στην κατηγορία του τσαγιού. Το συνέδριο παρακολούθησαν περισσότερα από 300 στελέχη marketing και πωλήσεων ελληνικών και πολυεθνικών εταιρειών και βραβεύτηκαν τα λανσαρίσματα και οι εταιρείες που ξεχώρισαν το 2011. Το Nestea πράσινο τσάι χωρίς ζάχαρη προχωρά σε λανσάρισμα της οικονομικής συσκευασίας του 1,5 lt, συνδυάζοντας τις αγαπημένες γεύσεις λεμόνι και passionfruit με ακόμα μεγαλύτερη καθημερινή απόλαυση και εξαιρετική φόρμα.

3

1. FLIK FLAK H παιδική σειρά ρολογιών της Swatch για την άνοιξη του ’12 γεμάτη χρώματα. 2. H&M μίνι φόρεμα με μαύρες τιράντες και σε φλοράλ print, σύμφωνα με την τελευταία λέξη της μόδας, αποκλειστικά στα καταστήματα H&M. 3. ΚΟRRΕS 12 νέες αποχρώσεις της παλέτας KORRΕS ΝAIL COLOUR με απαλά pastels, chic corals αλλά και κολακευτικά eye-catching χρώματα.

r ΟΠΑΠ

r Hellas Online

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς ο ΟΠΑΠ δώρισε ένα εκατομμύριο ευρώ στην Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή για την προετοιμασία και συμμετοχή των αθλητών που θα λάβουν μέρος στους φετινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, από 29 Αυγούστου ως και 9 Σεπτεμβρίου.

Το hol double-play Vodafone family είναι μια μοναδική υπηρεσία που συνδυάζει σταθερή, κινητή τηλεφωνία και ADSL Internet με 300’ δωρεάν χρόνο ομιλίας προς 4 επιλεγμένους αριθμούς Vodafone (συμβολαίου και καρτοκινητής), 300’ δωρεάν χρόνο για κλήσεις προς σταθερά Ελλάδας και πρόσβαση στο ίντερνετ με ταχύτητα 8 Mbps. www.hol.gr

32

22-28.03.2012

ΗμερολόγιαΚουζίνας

Μιχάλης Μιχαήλ

Ιννταχουντ Ιστορίες από τη γειτονιά

Nefeli walking undercover Νεορομαντισμός στη Νέα Φιλαδέλφεια. ● Μένω στη Νέα Φιλαδέλφεια απ’ όταν υπήρχε ακόμη το γήπεδο, το σπίτι μου είναι λίγο πιο πέρα. Όταν γυρίζω από το κέντρο, περνάω την είσοδο του άλσους και χώνομαι στην ησυχία της παλιάς γειτονιάς. Κάτω απ’ το σπίτι περνάνε πωλητές που πουλάνε καστανόχωμα και κουμαρόχωμα, παλιατζήδες και ακορντεονίστες. Όταν έρχεται Πρωτομαγιά, κατά μήκος του άλσους στήνονται για τρεις μέρες πάγκοι με βραχιόλια, υφάσματα, κατσαρόλες, κουτιά με σαπουνόφουσκες, ο αέρας μυρίζει τσίκνα και ποπ κορν.

Ιδέες... Οι Έλληνες σεφ και εστιάτορες θα έπρεπε να παραδειγματιστούν από την απίστευτη επιτυχία ενός αυστηρά έθνικ δανέζικου εστιατορίου. kyriakh 18/3 Το εξώφυλλο στο «TIME» που κυκλοφορεί κοσμεί ο Δανός σεφ Ρενέ Ρετζεπί. Το εστιατόριό του ονομάζεται Noma και είναι, αυτήν τη στιγμή, αυτό που λέμε «hot seat». Πάνω από τρεις μήνες η λίστα αναμονής για ένα γεύμα εκεί, άλλοι το λατρεύουν, άλλοι το μισούν ή δεν το καταλαβαίνουν. Κρατάω από την ιστορία αυτή ένα πράγμα, που μακάρι να συνέβαινε κι εδώ: ο Ρετζεπί είναι ακραίος τοπικιστής. Τόσο ακραίος, που οι απόψεις του έχουν χαρακτηριστεί ολίγον φασιστικές. Όλες του οι δημιουργίες, οι οποίες είναι θαύματα απλότητας και τεχνικής, μια επιστροφή στη φύση χωρίς προηγούμενο, είναι φτιαγμένες με υλικά που προέρχονται αυστηρά και μόνο από τη Δανία. Ιδιαιτέρως, μάλιστα, από την περιοχή όπου βρίσκεται αυτό το εστιατόριο. Από το μενού έχουν απαγορευτεί όλα όσα είναι ξένα. Δεν υπάρχει φουαγκρά, τα τυριά είναι δανέζικα, τα ψάρια και τα λαχανικά επίσης. Επιμένει και το δηλώνει. Για πολλούς, αυτό είναι κακό ή ενοχλητικό. Το καταλαβαίνω. Ο Ρετζεπί έχει βάλει την πιο αδιάφορη γαστρονομικά χώρα της Ευρώπης στον παγκόσμιο χάρτη των εστιατορίων. Ξεφυλλίζοντας το θέμα στο «TIME», υπάρχει μια υπέροχη φωτογραφία ενός επιδορπίου που είναι φτιαγμένο από ένα δανέζικο γιαούρτι (το οποίο αναφέρεται με την ποικιλία του στη λεζάντα) και λουλούδια από τους γύρω αγρούς. Έχετε καμιά αμφιβολία ότι όλοι οι τρελαμένοι foodies του κόσμου θα ψάχνουν ήδη να φτιάξουν σορμπέ από Skyr; Εγώ δεν έχω καμία. Μπήκα ήδη κι έψαξα τι είναι αυτό, πού μπορώ να το βρω κ.λπ. Εγώ δεν έχω φάει στο Noma και ίσως να μη φάω ποτέ. Το μόνο που με νοιάζει από αυτή την ιστορία είναι το απίστευτο μάρκετινγκ που γίνεται και που, βεβαίως, δεν είναι κάτι που το υποκινεί μόνο ο κύριος Ρετζεπί, φαντάζομαι. Θα μου φαινόταν εντελώς απίθανο αν η δανέζικη κυβέρνηση δεν είχε χαϊδέψει και στηρίξει την υπόθεση Noma-Ρετζεπί με το προστατευτικό της

χέρι. Από αυτό το trend έχουν ήδη ανοίξει άλλα τρία-τέσσερα εστιατόρια στην περιοχή με ανάλογη φιλοσοφία, όπου ο κόσμος συρρέει για να δοκιμάσει τη νέα δανέζικη κουζίνα. Φανταστείτε τους τουρίστες foodies που ξαφνικά κόβουν Παρίσι, Τοσκάνη και Λονδίνο κι επιλέγουν Δανία! Για να το πω απλά, αξίζει πολλά λεφτά αυτή η υπόθεση και δεν είναι κάτι που το κάνει ένας μόνο άνθρωπος. Η περίπτωση αυτή είναι ένα λαμπρό παράδειγμα του τι μπορεί ν’ αποδώσει οικονομικά η γαστρονομική παράδοση και πόσο μπορεί να βοηθήσει. Σκεφτείτε να υπήρχε στην Ελλάδα μια περίπτωση αντίστοιχη με του Ρετζεπί. Ένας αληθινά ταλαντούχος σεφ, που όχι μόνο θα χρησιμοποιούσε αποκλειστικά ελληνικά υλικά αλλά θα είχε, επιπλέον, τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια ανανεωμένη, αληθινά εμπνευσμένη ελληνική κουζίνα, η οποία θα προβαλλόταν στο εξωτερικό με συγκεκριμένο τρόπο. Έναν... ακραίο τοπικιστή θέλουμε κι εδώ. Που δεν θα θέλει να σερβίρει τρία μίνι μπέργκερ πάνω σε γρανίτη για να νιώσει κάπως. Κάποιον που να ξέρει τους ελληνικούς αγρούς από την καλή και την ανάποδη, να έχει βρει τα πιο σπουδαία υλικά και να έχει τη δυνατότητα να τα προβάλει γι’ αυτό που είναι (δηλαδή, σπουδαία), να κάνει έρευνα, να ξαναγράψει την ελληνική γαστρονομική ιστορία. Μάλλον πολλά ζητάω. Εδώ ακόμα διασχίζεις τις κάβες του κέντρου και βλέπεις γαλλικά και χιλιανά κρασιά να κοσμούν τις βιτρίνες τους. Και δεν έχει δημιουργηθεί ακόμα μια λαϊκή προϊόντων με ονομασία προέλευσης για εκλεκτικό κοινό. Είναι Μάρτης και τα κατακόκκινα τοματίνια είναι βουνά στα μανάβικα. Σε άλλα νέα, το τελευταίο «Saveur» έχει ένα συγκινητικό κείμενο από τον διευθυντή του. Προσπαθώντας να εξηγήσει τη μαγεία που υπάρχει σ’ ένα κέικ σαν αυτά που φιλοξενεί το κεντρικό κομμάτι του τεύχους (από τον αμερικανικό Νότο, με frosting και πολλή ζάχαρη), περιγράφει τη μέρα του γάμου του με τον σύντροφό του που, μετά την τελετή στο Δημαρχείο της Νέας Υόρκης, κατευθύνονται σε ένα κορεάτικο εστιατοριάκι της γειτονιάς, όπου είχανε πάει για φαγητό στο πρώτο τους ραντεβού. Και ανάμεσα στα μπολ με noodles και τα κορεάτικα ψητά, ξεπετάγεται ένα κέικ με ινδική καρύδα που έφτιαξε ένας φίλος, ενώ κάποιος άλλος τοποθέτησε στην κορφή του δύο γαμπρούς κι ένα γατί σαν αυτό που έχει το ζεύγος. Στις υπόλοιπες σελίδες του εντύπου, ένας παράδεισος από συνταγές και ιδέες. Και μόνο οι εικόνες είναι αρκετές για ν’ αντέξω την πείνα και τη μονοτονία της δίαιτας. Μετρώ μαζοχιστικά τη δόση της ζάχαρης σε κάθε κέικ και σκέφτομαι τη στιγμή που θα φτιάξω ένα Red Velvet... Ως τότε, σας φιλώ. michalis@lifo.gr

● Χαρακτηριστικό της γειτονιάς μου είναι αναμφίβολα τα Προσφυγικά. Μονόπατα ή δίπατα περιποιημένα σπιτάκια, μέσα σε αυλές πνιγμένες στις γλάστρες με τριανταφυλλιές και γεράνια. Οι γιαγιάδες δροσίζουν τις πλάκες με το λάστιχο και από τα στενά ξεπετάγονται πιτσιρίκια με μπάλες. ● Όταν δεν είμαι στα ίσια μου, ανηφορίζω προς το άλσος, κάνω πρώτα ένα γύρο τη λίμνη με τον ανεμόμυλο, περνάω από τα τσιμεντένια τραπεζάκια όπου οι παππούδες παίζουν τόμπολα, κάνω στην άκρη να περάσουν τα ποδήλατα με τις βοηθητικές ρόδες και μετά παίρνω το μονοπάτι με τις δύο λωρίδες και τα ψηλά δέντρα, προσπερνώ τον παλιό ζωολογικό κήπο και καταλήγω στις κούνιες, ίσα να λικνιστώ και να ισιώσω πάλι. ● Ο φούρνος της Φλώρας είναι ο αγαπημένος μου. Θα πάρεις μηλόπιτα, κρουασανάκια με σοκολάτα, στρογγυλό, παχουλό κουλούρι Θεσσαλονίκης, ψωμί από αυτό με το σουσάμι και γάλα τυλιγμένο σε χαρτί, να μην κολλάει το σουσάμι επάνω. Παραδίπλα, μετά το πεζοδρόμιο με τις νεραντζιές, είναι το μανάβικο όπου η κυριούλα παλιά έβαζε ανάμεσα στα μήλα και τα πορτοκάλια μια χούφτα σταφίδες. Το καλοκαίρι ο αέρας αρχίζει να μυρίζει χοιρινό με γλυκόξινη σάλτσα, τηγανητό ρύζι και κινέζικα ψωμάκια, οπότε περνάς μια βόλτα από το Σινικό Τείχος στη γωνία και τ’ αραδιάζεις στο τραπέζι της ταράτσας, με τα φωτάκια από τα γύρω σπίτια αναμμένα. ● Μια μέρα, ένας από τους χιλιάδες πλανόδιους που περνούν κάτω από το σπίτι, ένας αρχοντόγυφτος με χρυσά δόντια, ανέβηκε στην ταράτσα για να μας ξαλαφρώσει από το παλιό πλυντήριο και επί μία ώρα μας εξηγούσε το σχέδιο, που ήταν το εξής: σηκώνουμε πλυντήριο, πετάμε από την ταράτσα πλυντήριο, πλυντήριο προσγειώνεται στο Ντάτσουν. Λίγο η γειτονιά που βγήκε στα μπαλκόνια, λίγο η μαμά που άσπρισε, τελικά το πλυντήριο κατέβηκε απ’ τη σκάλα. ● Ένας απ’ τους ιδιαίτερους ανθρώπους της γειτονιάς ήταν η γιαγιά Φιλιώ, η οποία γεννήθηκε το 1899 στα Βουρλά της Μικράς Ασίας κι έφτασε εδώ με τον μεγάλο διωγμό, στο φύτρωμα της Νέας Φιλαδέλφειας. Έζησε έως τα 108 της χρόνια στα Προσφυγικά, μαζεύοντας κομμάτι κομμάτι κειμήλια από την Καταστροφή. Περιτριγυρισμένη κατηφέδες, η γιαγιά Φιλιώ έφερε τον νόστο σε μια μικρή γειτονιά της Αθήνας και τον κράτησε ζωντανό μέσα από γάμους, βαφτίσια, κηδείες και σεισμούς, έως τα βαθιά γεράματα. ● Αν μπορούσα ν’ αλλάξω κάτι, θα γκρέμιζα τη βιοτεχνία ρούχων που ορθώθηκε απέναντι απ’ το σπίτι μου όταν τελείωνα το δημοτικό. Πριν χτιστεί το ψηλό, ορθογώνιο κτίριο, ήταν ένα οικόπεδο με χαμομήλια άναρχα φυτρωμένα εδώ κι εκεί, τα οποία έβγαλαν πρωτομαγιές και γιορτές της μητέρας κι ένα πρωί εξαφανίστηκαν στα μπάζα. Η Nefeli walking undercover είναι μουσικός. Θα εμφανιστεί ζωντανά την Πέμπτη 22 Μαρτίου μαζί με τον Λόλεκ στον Σταυρό του Νότου. nefeliwalkingundercover.bandcamp.com, nefeli-haiku.blogspot.com Από τον Δημήτρη Κυριαζή

TheWeek

μαρτιοσ δ τ τ π π σ κ 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 01

κινηματογράφος . . . 34 | θεατρο . . . 38 | classical . . . 39 | bγεσ εξω επιτελουσ . . . 40

Μετόπη αρ. 32 Ένα αριστούργημα που τυχαία γλίτωσε τη βεβήλωση εκτίθεται στο Μουσείο της Ακρόπολης ανήμερα της εθνικής επετείου.

τις 25 Μαρτίου θα παρουσιαστεί στο Μουσείο της Ακρόπολης για πρώτη φορά στο κοινό η περίφημη μετόπη αρ. 32. Πρόκειται για ένα εκπληκτικής ομορφιάς έργο τέχνης της κλασικής εποχής που απεικονίζει την Ήρα και την Αθηνά και το οποίο είχε κατεβεί από τον Παρθενώνα τον περασμένο Νοέμβριο, για να συντηρηθεί. Η μετόπη αρ. 32 είναι η μόνη της βορειοδυτικής πλευράς που είχε διασωθεί στις μεγάλες καταστροφές που υπέστη το μνημείο τον 5ο μ.Χ. αι. από φανατικούς χριστιανούς, επειδή θεωρήθηκε ότι απεικονίζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (ή έτσι το υπερασπίστηκε κάποιος που το λυπήθηκε). Την ίδια μέρα, εκτός της παρουσίασης, θα πραγματοποιηθούν δύο συναυλίες στον χώρο του μουσείου: ένα ρεσιτάλ πιάνου του Μάριου Στρόφαλη (12:00) κι ένα μουσικό πρόγραμμα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων (17:00).

Σ

Μουσείο της Ακρόπολης, Διονυσίου Αρεοπαγίτου 15, 210 9000900. Το μουσείο στις 25/3 θα παραμείνει ανοιχτό 8:00-20:00, με ελεύθερη είσοδο.

34

Κινηματογραφοσ Η ταινiα της εβδομaδας

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

νεεσ ταινιεσ

Αγωνες πεινας The hunger games

Οι Ακακίες Las acacias

Σκηνοθεσία: Πάμπλο Τζιορτζέλι Πρωταγωνιστούν: Χερμάν ντε Σίλβα, Έμπε Ντουάρτε Ο Ρουμπέν είναι ένας μοναχικός φορτηγατζής, που για χρόνια κάνει το δρομολόγιο Ασουνσιόν-Μπουένος Άιρες, μεταφέροντας ξυλεία. Ωστόσο, το σημερινό ταξίδι θα είναι διαφορετικό. Το αφεντικό του τού έχει κανονίσει να έχει μια επιβάτιδα, τη Χασίντα, η οποία θέλει να πάει στο Μπουένος Άιρες, όπου, με τη βοήθεια συγγενών της, ελπίζει να βρει δουλειά. Η Χασίντα έχει μαζί την οκτώ μηνών κόρη της, Αναχί. Ο ψυχρός, εσωστρεφής Ρουμπέν, συνηθισμένος στη μοναξιά του επαγγέλματός του, θα μπορούσε ίσως να αγνοήσει έναν ενήλικα, αλλά το επίμονο βλέμμα της μικρής απειλεί να διαπεράσει τη στωική του πανοπλία. Με την Αναχί να γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ των θέσεων οδηγού και επιβάτη, η Χασίντα εκμαιεύει σιγά σιγά πληροφορίες για το παρελθόν του Ρουμπέν, θέτοντας τη βάση για έναν ανθρώπινο σύνδεσμο που και οι δυo τους έχουν ανάγκη.

Ο Λόρενς της Αραβίας θεωρήθηκε πρωτοποριακή ταινία για δύο κυρίως λόγους: αντί για την κλασική αφήγηση, ο Ντέιβιντ Λιν χρησιμοποίησε visual storytelling για να συνδυάσει την ιστορική περιπέτεια με το προσωπικό δράμα. Και, δεύτερον, ο πρωταγωνιστής (και μάλιστα σε μια τόσο μεγάλων διαστάσεων ταινία) δεν ήταν ήρωας, αλλά ένας αντιφατικός, μυστηριώδης και όχι απαραίτητα συμπαθής άνθρωπος. Συγκρίνεται ο Λόρενς με τον Ρουμπέν και τις Ακακίες, το μικρό φιλμ-κομψοτέχνημα που απέσπασε δίκαια τη Χρυσή Κάμερα στο περσινό Φεστιβάλ Καννών; Φαινομενικά όχι, αλλά σε αντιστοιχία και με σαφή τη διαφορά κλίμακος και προθέσεων, το επίτευγμα του Πάμπλο Τζιορτζέλι είναι ότι με όπλο την οπτική αφήγηση, κυρίως μέσα σε ένα φορτηγό, ανέπτυξε τη σχέση του λακωνικού οδηγού με την ταλαίπωρη μάνα από την Παραγουάη και τη μικρή της κόρη, με τον τρόπο που βλέπεις ένα δέντρο (σε αυτή την περίπτωση τις ακακίες που ξεριζώνονται στην αρχή του έργου) να μεγαλώνει αργά και σταθερά ή, καλύτερα, όπως βλέπουμε στο καταπληκτικό και τόσο συγκινητικό φινάλε ένα λουλούδι να ανθίζει, σαν θαύμα, αλλά τόσο φυσικά. Λόγω της έλλειψης δράσης (όχι όμως και αδράνειας) και του σκηνικού, που δεν είναι παρά ένα όχημα στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, έρχεται στον νου η Γεύση του Κερασιού του Κιαροστάμι, αλλά οι ομοιότητες γρήγορα απομακρύνονται, καθώς η πλήρως οργανική και ουδόλως συμβολική σκηνοθεσία του Αργεντίνου Τζιορτζέλι συνθέτει ένα πολύ πιο ανθρώπινο και άμεσο σινεμά. Σύμφωνοι, θέλει υπομονή το φιλμ. Όπως, άλλωστε, όλες οι σχέσεις που βασίζονται στις λεπτομέρειες και στη διακριτικότητα. Εδώ φλερτάρει η μοναξιά με την επιφύλαξη στα πρόσωπα δύο ανθρώπων που δεν προσεγγίζονται από κάποιο εξωπραγματικό, κινηματογραφικό καπρίτσιο της μοίρας, αλλά από τον δρόμο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Σκηνοθεσία: Γκάρι Ρος Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Τζος Χάτσερσον, Ελίζαμπεθ Μπανκς, Ιζαμπέλ Φέρμαν, Λίαμ Χέμσγουορθ, Λένι Κράβιτζ, Στάνλεϊ Τούτσι, Γούντι Χάρελσον Από τα ερείπια ενός μέρους που κάποτε ήταν γνωστό ως Βόρεια Αμερική έχει αναδυθεί το έθνος της Πάνεμ, μια λαμπερή Κάπιτολ που περιβάλλεται από δώδεκα απομακρυσμένες επαρχίες. Η Κάπιτολ είναι σκληρή και αμείλικτη και κρατά τις επαρχίες υπό τον έλεγχό της, αναγκάζοντάς τες να στέλνουν από ένα αγόρι κι ένα κορίτσι ηλικίας από δώδεκα μέχρι δεκαοκτώ χρόνων για να συμμετάσχουν στους ετήσιους Αγώνες Πείνας, έναν αγώνα θανάτου που μεταδίδεται ζωντανά από την τηλεόραση. Για τη δεκαεξάχρονη Κάτνις Έβερντιν, που ζει μόνη μαζί με τη μητέρα και τη μικρότερη αδερφή της, η απόφασή της να πάρει εθελοντικά τη θέση της αδερφής της στους Αγώνες δεν διαφέρει και πολύ από τη θανατική ποινή. Όμως, η Κάτνις έχει φτάσει κι άλλη φορά κοντά στον θάνατο και η επιβίωση είναι δεύτερη φύση για εκείνη. Χωρίς να το επιδιώκει πραγματικά, διεκδικεί σοβαρά τη νίκη. Αλλά για να νικήσει, θα πρέπει ν’ αρχίσει να κάνει επιλογές που φέρνουν σε σύγκρουση την επιβίωση με την ανθρωπιά και την αγάπη με τον έρωτα. Από την ευγενική φαντασία της οικογένειας Πάρκερ στο Pleasantville, ο Γκάρι Ρος περνάει στον σκληρό, κανιβαλιστικό φουτουρισμό των Αγώνων Πείνας. Η αναμενόμενη ταινία, μια προειδοποιητική αλληγορία για τη διαβρωτική βία στον

αμερικανικό κόσμο του θεάματος, σκληρό σχόλιο στα ύπουλα, ανθρωποφάγα realities και στους αγώνες δημοφιλίας που προϋποθέτουν, υπολείπεται σε πρωτοτυπία, καθώς η κεντρική ιδέα είναι ένα κράμα του γιαπωνέζικου Battle Royale του Φουκουσάκα και του Truman Show του Πίτερ Γουίαρ. Προσαρμοσμένο στη ζοφερή σύγχρονη πραγματικότητα, όπου οι νεαροί μονομάχοι προέρχονται από εργατικά στρώματα και προορίζονται για την ψυχαγωγία της ανώτερης τάξης οκνών και φαύλων (τηλε)θεατών, το φιλμ μετακυλίει την έννοια του φόβου στην αγωνία της επιβίωσης ενός λαού εντελώς στερημένου, λαβωμένου από έναν μεγάλο πόλεμο, σκλαβωμένου στην ανέχεια, περιορισμένου σε στενά όρια, που ασφυκτιά, περιμένοντας τον κλήρο για το επόμενο παιδί που θα θυσιαστεί στον βωμό της τηλεθέασης. Όλη αυτή η κατασκευή ακούγεται χονδροειδής, ωστόσο οι Αγώνες Πείνας οδηγούνται κινηματογραφικά από σταθερό χέρι και με έγνοια προς τους χαρακτήρες, μέσα σε ένα δάσος πραγματικό μεν, ελεγχόμενο δε από τον Θεό/σκηνοθέτη (όπως και στο Truman Show), με τους διαγωνιζόμενους να καλούνται να «φάνε» ο ένας τον άλλο, με φωτογένεια και ανθρώπινο προφίλ - για να προκαλέσουν τη συμπάθεια των deus ex machina παρεμβάσεων των χορηγών, άρα την έξτρα βοήθεια, όταν τη χρειαστούν. Πρωταγωνίστρια είναι η αδάμαστη, ευαίσθητη, δυναμική Κάτνις, και την υποδύεται με ζέση η Τζένιφερ Λόρενς, που εδώ ξεδιπλώνει τα στοιχεία της προσωπικότητας που υποσχέθηκε στην Καρδιά του Χειμώνα. Το παιχνίδι είναι πάνω της και γίνεται το μοτέρ μιας ιστορίας που κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι το τέλος, έστω και αν σε κάποιες στιγμές το φιλμ καλύπτεται από ένα πέπλο αμηχανίας. Κι επειδή σίγουρα θα δούμε και τις συνέχειες του τρίτομου ευπώλητου μυθιστορήματος (ο Ρος έχει ήδη υπογράψει

για το δεύτερο μέρος), τουλάχιστον το πρώτο επεισόδιο διατηρεί την αυτοτέλειά του, χωρίς άστοχες υπερβολές στην εκτέλεση ή εκνευριστικό κλείσιμο του ματιού για τα «προσεχώς». Στα συν και δύο συμπληρωματικοί χαρακτήρες: ο Στάνλεϊ Τούτσι ως εμπρηστικός τηλεπαρουσιαστής και ο Ντόναλντ Σάδερλαντ ως ο σιβυλλικός Πρόεδρος των Αγώνων.

VILLAGE RENTH 1,4,7,8,9,20 - VILLAGE MALL 4,7,12,14 VILLAGE FALIRO 6,7,8 - VILLAGE PAGRATI 4,5 - VILLAGE METRO 1,4 - ODEON KOSMOPOLIS 10,11,9 - ODEON STARCITY 1,6,10 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΑΕΛΛΩ 1 - ΝΑΝΑ 4 - ΑΙΓΛΗ 2 - 3ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - CINEPOLIS 1 BARKIZA 1 - STER ILION - ABANA

ΤΟ ΚΡΗΣΦΥΓΕΤΟ Safe Ηouse Σκηνοθεσία: Ντανιέλ Εσπινόζα Πρωταγωνιστούν: Ράιαν Ρέινολντς, Ντένζελ Ουάσινγκτον Ένας νεαρός πράκτορας της CIA (Ράιαν Ρέινολντς) πρέπει να μεταφέρει έναν επικίνδυνο εγκληματία, πρώην πράκτορα της CIA (Ντένζελ Ουάσινγκτον), σε άλλον, ασφαλή προορισμό, έπειτα από επίθεση που δέχονται στο κρησφύγετο όπου αρχικά βρίσκονταν… Η ανταλλαγή πυρών και οι καταδιώξεις που ακολουθούν είναι απλώς ασύλληπτες! Με σκηνικό το καθ’ όλα ύποπτο Κέιπ Τάουν και απειλητικούς κομπάρσους τους απαραίτητους τρομοκράτες και μισθοφόρους, αυτή η περιπέτεια κατασκοπίας κινείται γύρω από το μυστήριο που περιβάλλει τον πρώην πράκτορα που κάποτε έδρασε στο πλαίσιο του νόμου, ώσπου αποφάσισε να τραβήξει σε παράνομους δρόμους, και βασίζεται στο σασπένς της πολλαπλής προδοσίας. Το σταθερό κλισέ είναι το πρόσωπο του αφελούς πρωτάρη, του νεαρού πράκτορα που καλείται να πρωταγωνιστήσει σε μια υπόθεση όπου το ζητούμενο είναι αλλού. Αυτό το καταλα-

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

βαίνει από την αρχή όχι μόνο ο φανατικός του είδους αλλά και ο σχετικά άψητος στα διεθνή κατασκοπικά. Στη χρονιά του σκεπτόμενου και στυλάτου Και ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι, το Κρησφύγετο φαντάζει περιττό και προβλέψιμο, μια επανάληψη μοτίβων, με την προίκα ενός ισχυρού, φασαριόζικου μοντάζ. Τη σκηνοθεσία εισαγωγής υπογράφει ο χιλιανής καταγωγής Σουηδός Ντανιέλ Εσπινόζα και τα μάτια πέφτουν στον έμπειρο, αλλά μονότονο εδώ, Ντένζελ Ουάσινγκτον, ο οποίος, μετά το Όσκαρ του στη Μέρα Εκπαίδευσης, δεν προσθέτει κάτι ουσιαστικό στον ρόλο του κακού που δείχνει να εξερευνά, με σκοπό να ξεφύγει από την εικόνα του Σίντνεϊ Πουατιέ της νεότερης γενιάς.

ODEON KOSMOPOLIS 8 ODEON STARCITY 5 - STER ΙΛΙΟΝ 1, 3 - VILLAGE ATHENS METRO MALL 2 - VILLAGE MALL 5, 10, 13 - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ 1 - VILLAGE ΡΕΝΤΗ 2, 6, 11, 15 - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 1, 4 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΝΑΝΑ 5, 6 - ΑΙΓΛΗ 1

Δεσμά Αίματος Σκηνοθεσία: Νίκος Παναγιωτόπουλος Πρωταγωνιστούν: Μαρκέλλα Γιαννάτου, Γιάννης Στάνκογλου, Νικήτας Τσακίρογλου, Δημήτρης Πιατάς, Μπέτυ Βαλάση, Νίκος Καρδώνης, Μάκης Παπαδημητρίου Το ανακαινισμένο διαμέρισμα της Μαργαρίτας προμηνύει μια νέα αρχή. Ο πατέρας της είναι νεκρός, μαζί του και η εικόνα της άγνωστης σ’ εκείνη μητέρα της. Το παρελθόν δίνει τη θέση του σ’ ένα λευκό, κομψό παρόν, όπως η ίδια φαντάζεται πως πρέπει να είναι η ζωή. Κι όμως, θα αναζητήσει στη Βόρεια Ελλάδα τον απρόσιτο πρώην εραστή της για να κλείσει έναν λογαριασμό που θεωρεί ότι υπάρχει ακόμα ανοιχτός ανάμεσά τους. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας αεροσυνοδού, της Μαργαρίτας, που βλέπει τις μέρες της να περνούν

Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

ανάμεσα στα επαγγελματικά της ταξίδια και στη στασιμότητα της προσωπικής της ζωής, εξαιτίας του κατάκοιτου πατέρα της. Μετά τον θάνατο του τελευταίου, όμως, η Μαργαρίτα θα ξεκινήσει ένα ταξίδι στη Βόρεια Ελλάδα, προκειμένου ν’ αναζητήσει έναν ερωτικό σύντροφο του παρελθόντος. ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1

Transit Σκηνοθεσία: Αντόνιο Νέγκρετ Πρωταγωνιστούν: Τζέιμς Κάβιτζελ, Τζέιμς Φρέιν, Ελίζαμπεθ Ροχμ Μετά από μια αιματηρή ληστεία τράπεζας, οι δράστες βρίσκονται αντιμέτωποι με τα οδοφράγματα της αστυνομίας που τους ψάχνει και τέσσερα εκατομμύρια δολάρια στα χέρια τους. Για να φυγαδεύσουν τα κλεμμένα λεφτά, τα κρύβουν στο αυτοκίνητο μίας ανυποψίαστης οικογένειας που ζει στα προάστια και την εκβιάζουν να περάσει τα κλοπιμαία από τα οδοφράγματα. Τώρα οι εγκληματίες θέλουν πίσω τα λεφτά τους και δεν σκοπεύουν ν’ αφήσουν τίποτα να τους σταθεί εμπόδιο...

STER ESCAPE 1

αιθουσεσ

αθήνααμπελοκηποιγκαζι-θησείονεάπολη ΑΑΒΟΡΑ

Ιπποκράτους 180, Νεάπολη, 2106423271Οι απόγονοι ΠεμΤετ 18:30 Shame Πεμ-Τετ 20:30, 22:30

ΑΘΗΝΑΙΟΝ

Βασιλισσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 2107782122 ÜΑίθουσα 1: Δεσμά αίματος Πεμ-Τετ 18:10, 20:10, 22:10 Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:20 3D ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Τετ 16:40 3D Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 18:30, 20:40, 22:50

ΑΣΤΟΡ HOLLYWOOD 3D

Σταδίου 28, Αθήνα, 2103310820 Hugo Πεμ-Τετ 17:00 3D, 19:40 3D, 22:15 3D

ΑΣΤΥ

Κοραή 4, Αθήνα, 2103221925 The Artist Πεμ-Τετ 19:00, 22:35 Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 17:20, 20:50

ΓΑΛΑΞΙΑΣ 3D Digital

Μεσογείων 6, Αμπελόκηποι, 2107773319 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 17:20, 20:00, 22:40 ÜΑίθουσα 2: Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

GAZARTE

Βουτάδων 34, Γκάζι, 2103452277 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:20, 22:40

ΔΑΝΑΟΣ

Λεωφόρος Κηφισίας 109 &

35 Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 2106922655 13ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου ÜΑίθουσα 1: Ξαφνικά όλοι μου λείπουν Πεμ 17:30. Το τζαμί Πεμ 22:15. Bye bye blondie Πεμ 20:00 / Κυρ 22:15. Love and Bruises Παρ 22:00. Μικρόφωνο Παρ 18:00. Η ατομική εποχή Παρ 20:30 / Τετ 22:30. Ολοι στο Larzac Σαβ 22:00. Τιτέφ, η ταινία Σαβ 16:00. Αντουάν Σαβ 18:00 / Κυρ 16:00. Και τώρα, που πάμε? Σαβ 20:00. Πωλητής Κυρ 20:00 / Τετ 18:00. Τα παραμύθια της νύχτας Κυρ 18:00. Ποτέ πια φόβος Δευ 20:30 (22:15 ταινία έκπληξη). Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί? Δευ 18:00 / Τετ 20:30. Ο Έρωτας κρατάει τρία χρόνια Τρι 22:15.

17 κορίτσια Τρι 20:30. Ο γάτος του ραβίνου Τρι 18:00.ÜΑίθουσα 2: Η τέχνη της αγάπης Πεμ 20:00. Νωρίς το πρωί Πεμ 22:00. Εσύ, εγώ, οι άλλοι... Πεμ 18:00. Αντίθετοι άνεμοι Παρ 22:15. Τα χέρια του Hermès Παρ 19:00. Ο παπουτσής της κοιλάδας του Λίγηρα Παρ 19:00. Ανδαλουσία, αγάπη μου! Παρ 20:30. Crazy Horse Σαβ 20:00. Η Νο κι εγώ Σαβ, Δευ 17:30. Homme au bain Σαβ, Τρι 22:45. Ταξίδι στη Βεσσαραβία Κυρ 19:00. Μικρόφωνο Κυρ 22:15. Λίγες μέρες ανάπαυλα Κυρ 20:45. Αγανακτισμένοι Δευ 20:00. Love and Bruises Δευ 22:00. My Little Princess Τρι 20:30. Και τώρα, που πάμε? Τρι 18:00. Viva Riva! Τετ 22:15 (18:30, ταινία έκπληξη). Πάμε θάλασσα? Τετ 20:30.

ΕΛΛΗ

Ακαδημίας 64, Αθήνα, 2103632789 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30

ΕΜΠΑΣΣΥ NOVA ODEON

Πατρ.Ιωακείμ 5 & Ηροδότου, Κολωνάκι, 2107215944 Κολλητοί με παιδί Πεμ-Τετ 18:00, 20:05, 22:30

ΙΝΤΕΑΛ

Πανεπιστημίου 46, Αθήνα, 2103826720 13ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Αγαπημένοι Πεμ 19:30. Elles Πεμ 22:15. Ενα καυτό καλοκαίρι Πεμ 17:30 / Τρι 22:00. Ο Υπουργός Παρ 20:00. Η Συμμορία της Λιόν Παρ 17:30. Love and Bruises Παρ 22:15. Le Skylab Σαβ 19:30. Αγανακτισμένοι Σαβ 22:00. Νωρίς το πρωί Σαβ 17:30. Οι Ατίθασοι Κυρ 17:30. Μια καλύτερη ζωή Κυρ 19:30. Οίκος ανοχής Κυρ 21:45. Ενα ευτυχές γεγονός Δευ 20:00. Πάμε θάλασσα? Δευ 18:00. Εγώ δεν σ'αγαπώ Δευ 22:30. Στην πόλη Τρι 18:00. Viva Riva! Τρι 20:00 Ούτε στον εχθρό μου! Τετ 20:00.

ΝΙΡΒΑΝΑ Cinemax Cyta

Λεωφόρος Αλεξάνδρας 192, Αμπελόκηποι, 2106469398 Η πηγή των γυναικών Πεμ-Τετ 17:30, 20:00, 22:30

ODEON ΟΠΕΡΑ

Ακαδημίας 57, Αθήνα, 210 6786000 ÜΑίθουσα 1: Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ-Τετ 18:00, 20:05, 22:30 ÜΑίθουσα 2: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου ΠεμΤετ 19:45, 22:20

ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ

Ιερά Οδός 48 & Μ. Αλεξάνδρου 134-136, 210 3609695 ÜΑίθουσα 1: Αφιέρωμα στον Ταϊφούν Πιρσελίμογλου Η Περούκα Πεμ, Παρ, Σαβ, Δευ 21:30 / Κυρ 19:00. Ριζά Πεμ, Σαβ 19:00 / Τρι 21:30. Στο πουθενά Παρ 21:30 / Δευ, Τετ 19:00. Το πούσι Παρ, Τρι 19:00 / Κυρ, Τετ 21:30. Η σιωπή είναι χρυσός Παρ, Τρι 19:00. Ο Θείος μου Κυρ, Τετ 19:00 ÜΑίθουσα 2: Πρώτη ύλη Πεμ-Τετ 19:00, 20:15, 22:30

ΤΙΤΑΝΙΑ Cinemax

Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους 5, Αθήνα, 210 3811147. Ενας χωρισμός Πεμ-Τετ 20:00, 22:20 Η πηγή των γυναικών Πεμ-Τετ 17:40

αργυρούπολη αγιος δημήτριος δάφνη ΑΤΛΑΝΤΙΣ 3D DIGITAL

Λ. Βουλιαγμένης 245, Πλατεία Καλογήρων, Δάφνη, 2109711511 ÜΑίθουσα 1: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 17:30, 20:00, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Shame ΠεμΤετ 18:00, 20:15, 22:30

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 210 8108080 ÜΑίθουσα 1: John Carter Πεμ-Τρι 19:30 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30 3D / Σαβ-Κυρ 11:30 3D, 13:30 3D, 15:30 3D, 17:30 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τρι 22:20 / Τετ 19:30, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:40, 19:10, 21:40, 00:10 / Σαβ-Κυρ 11:40, 14:10, 16:40, 19:10, 21:40, 00:10 ÜΑίθουσα 3: Ο διάβολος μέσα της Πεμ-Τετ 00:30 Το τελικό χτύπημα Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 19:50, 22:10 / Σαβ-Κυρ 19:50, 22:10 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:50, 13:50, 15:50, 17:50 ÜΑίθουσα 4: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 21:10, 00:00 / Σαβ-Κυρ 12:40, 15:30, 18:20, 21:10, 00:00 ÜΑίθουσα 5: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 3D, 19:10 3D, 21:20 3D, 23:30 3D / Σαβ-Κυρ 14:50 3D, 17:00 3D, 19:10 3D, 21:20 3D, 23:30 3D Barbie, Στην Ιστορία Mιας Γοργόνας 2 (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:10, 13:00

ΝΑΝΑ Cinemax Cyta

Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 210 9703158 ÜΑίθουσα 1: The Grey Πεμ-Τετ 22:15 John Carter Πεμ, Παρ, Σαβ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15, 19:45 / Κυρ 12:15, 14:45, 17:15, 19:45 ÜΑίθουσα 2: Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι Πεμ-Τετ 20:00, 22:30 W.E. Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:40 / ΣαβΚυρ 15:15, 17:40 ÜΑίθουσα 3: Η σιδηρά κυρία Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 18:45 / Παρ-Κυρ 16:45, 18:45 Μεθυσμένο ημερολόγιο ΠεμΤετ 21:00 Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 23:20 ÜΑίθουσα 4: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 18:00, 20:45, 23:30 Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 16:00 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Κυρ 12:30 3D, 14:15 3D ÜΑίθουσα 5: Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 17:45, 20:15, 22:45 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ 15:45 / Κυρ 11:45, 13:45, 15:45 ÜΑίθουσα 6: Hugo Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00 / Παρ-Σαβ 16:30, 19:00 / Κυρ 11:45, 14:10, 16:30, 19:00 Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 21:30, 00:00

ΣΟΦΙΑ

Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας Τριάδος, Αργυρούπολη, 210 9927447 Η σιδηρά κυρία Πεμ-Τετ 20:30, 22:30 Το άλογο του πολέμου Παρ-Κυρ 18:00

γλυφάδα

ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis

Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 2108983238 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας ΠεμΤετ 17:10, 20:00, 22:50 ÜΑίθουσα 2: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 22:50 W.E. Πεμ-Τετ 18:10, 20:30 ÜΑίθουσα 3: Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:30 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 15:50 ÜΑίθουσα 4: Hugo Πεμ-Τετ 22:00 3D Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Τετ 18:00 3D, 20:00 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:00 3D

ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON

Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 2109650318 ÜΑίθουσα 1: Κολλητοί με παιδί Πεμ-Τετ 19:30, 22:00 ÜΑίθουσα 2: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου ΠεμΤετ 19:50, 22:30

αχαρνών πατησίων

ΑΕΛΛΩ Cinemax 5+1 Cyta

Πατησίων 140, 2108259975 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας ΠεμΤετ 18:00, 20:45, 23:30 Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 16:00 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Κυρ 12:30 3D, 14:15 3D ÜΑίθουσα 2: The Artist Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:00 / Σαβ-Κυρ 15:00, 17:00, 19:00 Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 21:20, 23:45 ÜΑίθουσα 3: Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 17:45, 20:15, 22:45 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ 16:00 / Κυρ 12:00, 14:00, 16:00 ÜΑίθουσα 4: Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι ΠεμΤετ 17:15, 19:45 Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 22:15

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Λεωφόρος Αλεξάνδρας και Πατησίων 77-79, 2108219298 Η σιδηρά κυρία Πεμ-Τετ 18:15 Εκεί που χτυπά η καρδιά μου ΠεμΤετ 20:20, 22:40

CAPITOL ΖΕΦΥΡΟΣ

Ιουλιανού & 3ης Σεπτεμβρίου, 210 3462677 Η όπερα της πεντάρας Πεμ-Τετ 18:00 Ο κύκλος του έρωτα Πεμ-Τετ 20:00 Ασπρος, Ασπρος Κόσμος Πεμ-Τετ 22:00

ΟΣΚΑΡ

Αχαρνών 330, Κάτω Πατήσια, 2102234130 Shame Πεμ-Τετ 20:10, 22:20 Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 18:00

ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter

Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 2108222702 Ενας χωρισμός Πεμ-Τετ 17:30

ζωγράφου παγκράτι

VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI

Υμητού 110 & Χρεμωνίδου, Παγκράτι, 210 7566240 ÜΑίθουσα 1: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:50, 19:20, 21:50, 00:20 / Σαβ-Κυρ 19:20, 21:50, 00:20 Hugo Σαβ-Κυρ 11:50, 14:20, 16:50 ÜΑίθουσα 2: Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 23:40 W.E. ΠεμΤετ 18:40, 21:10 Αγώνες πείνας Σαβ-Κυρ 12:10, 15:40 ÜΑίθουσα 3: Happy Feet 2 (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / Σαβ-Κυρ 11:40 John Carter Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00 / Σαβ-Κυρ 13:40, 16:20, 19:00 Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 21:40, 00:00 ÜΑίθουσα 4: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 18:30, 21:20, 00:10 Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Σαβ 12:00 3D, 14:00 3D, 16:30 3D / Κυρ 12:00 3D, 14:00 3D Hugo Κυρ 16:00 3D ÜΑίθουσα 5: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 18:00 3D, 20:10 3D / Σαβ-Κυρ 11:30 3D, 13:40 3D, 15:50 3D, 18:00 3D, 20:10 3D / Τετ 17:20 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τρι 22:20 / Τετ 19:30, 22:20

ΠΑΛΑΣ

Υμηττού 109, Παγκράτι, 210 7511868 Κοτόπουλο με δαμάσκηνα Πεμ-Τετ 22:30 Ο τελευταίος χορευτής του Μάο Πεμ-Τετ 18:30 Ερωτας από την αρχή Πεμ-Τετ 20:30

ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

Ριζάρη 24, Παγκράτι, 210 7291800 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 18:45, 21:00, 23:00

ταύρος

tρεισ ερωτησεισ

O Γιώργος Σιούγας μιλά ξανά για το Γάλα με αφορμή την κυκλοφορία της ταινίας του σε DVD. Πριν επιχειρήσετε την κινηματογραφική μεταφορά του, το Γάλα είχε γίνει μεγάλη θεατρική επιτυχία. Είχατε, επομένως, περισσότερο άγχος απ’ ό,τι αν καταπιανόσασταν με κάτι εντελώς δικό σας; Όχι. Το ίδιο αγχωμένος θα ήμουν, ακόμα και αν ήταν δικό μου το σενάριο! Η εισπρακτική επιτυχία αλλά και η καλλιτεχνική αναγνώριση είναι για μένα πολύ σημαντικά πράγματα, γιατί είναι ένας τρόπος επιβεβαίωσης ότι αυτό που έκανα κάπου «ακούμπησε». Φυσικά, ούτε το ένα ούτε το άλλο έχουν πάντα να κάνουν με την πραγματική αξία ενός φιλμ, ωστόσο βοηθούν πολύ την ψυχολογία του καλλιτέχνη! Η ανάγκη να πω αυτή την ιστορία ήταν τόσο δυνατή, που ξεπερνούσε κάθε πιθανό φόβο ή άγχος. Αυτή ήταν η κινητήρια δύναμή μου. Βέβαια, ήθελα πολύ το φιλμ να αρέσει στον Βασίλη (σ.σ. Κατσικονούρη) και αγωνιούσα πολύ γι’ αυτό. Ο Βασίλης με εμπιστεύτηκε πρώτος, δωρίζοντάς μου το «μωρό» του, οπότε θα στενοχωριόμουν, εάν το φιλμ δεν επικοινωνούσε μαζί του. Όταν τελικά το είδε, βγήκε απ’ το σινεμά δακρυσμένος. Του είπα «Ρε Βασίλη, εσύ τo ‘γραψες και κλαις;» κι εκείνος με αγκάλιασε, λέγοντάς μου «φαίνεται πως δεν το έχω αποβάλει ακόμη...». Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή. Πρωτοείδατε, λέτε, το Γάλα στο Εθνικό, σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη. Τι σας άγγιξε ή σας εντυπωσίασε τόσο, ώστε να αποφασίσετε να ασχοληθείτε μαζί του; Ο Λευτέρης. Ταυτίστηκα με αυτό το παιδί πολύ. Ξέρετε, μικρός είχα πολλά κοινά μ’ αυτό τον ήρωα, έτσι άγγιξε μια χορδή μέσα μου πολύ ευαίσθητη. Ήμουν κι εγώ «στην απέξω», δεν είχα πολλούς φίλους, υπήρχα πολύ μέσα στο κεφάλι μου, χανόμουνα μέσα στο μυαλό, στις σκέψεις, στα όνειρα, στους «κόσμους» που έπλαθα. Είχα πάντα μια τάση φυγής και μια συναισθηματική ανάγκη πολύ παρόμοια με αυτήν του Λευτέρη. Η ιστορία είναι του Αντώνη, αλλά η καρδιά της είναι ο Λευτέρης. Θέτει πολλά υπαρξιακά ερωτήματα το κείμενο του Βασίλη, τα οποία βεβαίως δεν απαντιούνται ποτέ. Αυτό ακριβώς είναι και το νόημα ενός καλού κειμένου. Τι αποκομίσατε από τη γνωριμία σας με σημαντικούς σκηνοθέτες, όπως ο Μάρτιν Σκορτσέζε και ο Κώστας Γαβράς; Ο Γαβράς ήρθε, σφίξαμε τα χέρια, συστηθήκαμε και κάθισε μπροστά μου στην αίθουσα την ώρα της προβολής. Τα νεύρα μου, κουρέλι. Σκεφτόμουν «ok, ο Γαβράς είναι μπροστά μου και βλέπει το φιλμ μου... ok... είναι τόσο σουρεαλιστικό όλο αυτό...». Μετά, εμφανώς συγκινημένος, μου είπε «κ. Σιούγα, κάνατε ένα καταπληκτικό φιλμ!». Ουάου! Τι να πω; Δεν μου έχει γίνει ως τώρα μεγαλύτερο κομπλιμέντο. Ο Γαβράς είναι ένας πολύ γενναιόδωρος άνθρωπος. Έχουμε κρατήσει επαφή και μάλιστα τον συμβουλεύομαι και για το επόμενο πρότζεκτ μου για τον Μίκη Θεοδωράκη. Τη γνωριμία με τον Σκορτσέζε, τώρα, τη χρωστάω στον Χρήστο Κωνσταντακόπουλο, τον παραγωγό μου, όπως επίσης και στον Γαβρά, που μίλησε στον Μάρτιν για μένα και τη δουλειά μου. Πήγα και τον είδα στα γυρίσματα της ταινίας Hugo κι έκατσα μια ολόκληρη μέρα μαζί του. Ένιωσα σαν να γνώρισα τον Πρόεδρο των ΗΠΑ! Αυτό κι αν ήταν σουρεαλιστικό...

To DVD της ταινίας «To Γάλα» του Γιώργου Σιούγα κυκλοφορεί από την ODEON. Επιμέλεια: Βασίλης Καψάσκης

36

κινηματογράφος ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα, 2103418550 Κλειστό Πεμ-Τρι Ο γαλάζιος άγγελος Τετ 21:30

ιλιον αγ.ανάργυροι πετρούπολη STER CINEMAS

Δεσμά Αίματος

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος μιλά για τη νέα του ταινία, την Ελλάδα, την Ευρώπη, την ανεπάρκεια της πολιτικής και το πάθος που χάνεται.

Aπό τη Βένα Γεωργακοπούλου «Η δικιά μου γενιά ζούσε μέσα στο πάθος... Βλέπω σήμερα τόση ψυχρότητα και μοναξιά γύρω μου, που απογοητεύομαι», λέει ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Γι’ αυτό του έκανε αμέσως «κλικ» το βραβευμένο βιβλίο της Μαρίας Πάουελ, Δεσμά Αίματος, η ατμόσφαιρά του και, κυρίως, η ηρωίδα του. «Αυτή η νέα γυναίκα της διπλανής πόρτας, όταν πας λίγο παραμέσα, νομίζεις ότι είναι από τον Βόρειο Πόλο. Η ψυχρότητά της είναι η πιο χαρακτηριστική εικόνα της εποχής. Γι’ αυτό θεωρώ την ταινία μου απόλυτα σημερινή. Ο βοηθός μου μού είπε “μας έδειξες πως ζούμε τη ζωή μας σαν να πρόκειται για τη ζωή ενός άλλου”». Μας έχει συνηθίσει σε άλματα. Μετά τα ριψοκίνδυνα Οπωροφόρα της Αθήνας, βασισμένα σε ένα ξεκαρδιστικό, ιδιόρρυθμο δοκίμιο περί λογοτεχνίας του Σωτήρη Δημητρίου, επιστρέφει με ένα νουάρ. Μόνο που η ηρωίδα κάθε άλλο παρά μοιραία είναι. Πεπρωμένο της αποδεικνύεται η ολέθρια σχέση με έναν άνδρα μυστηριώδη και κλειστό, από τον οποίο θα ζητήσει τρυφερότητα κι επαφή, με τον πιο «άτσαλο», όμως, τρόπο, αποσκοπώντας στο να ξεφύγει από τη βαθιά ενοχική σχέση με τον καθηλωμένο μπροστά στην τηλεόραση πατέρα της που αγαπά, αλλά συγχρόνως εύχεται τον θάνατό του. Ήταν, άραγε, τα Δεσμά Αίματος ο δικός του τρόπος να κάνει μια διαφορετική, έμμεση ταινία για την κρίση; «Ναι, με την έννοια ότι ήρθε καιρός να καταλάβουν οι άνθρωποι πως μέσα από το χρήμα, μέσα από τα αντικείμενα που αγοράζεις, σε έκσταση δεν θα ‘ρθεις ποτέ. Αυτό θα το πετύχεις, αν το πετύχεις, μόνο μέσα από ένα πρόσωπο», απαντά. Για τον Νίκο Παναγιωτόπουλο τα αιτήματα που έχουν αξία δεν είναι οι φτηνότερες πατάτες, αλλά κάτι άλλα, περίεργα. «Ο ευγενικός πόνος, η εθελοθυσία, η γενναιότητα, η εσωτερική καλλιέργεια. Τέτοια. Η πολιτική, από τις μεγάλες, κάποτε, δυνάμεις της ανθρωπότητας μαζί με τη φιλοσοφία, τη θρησκεία και την ποίηση, σήμερα είναι ανήμπορη. Η ιστορία περπατάει πολύ αργά, δεν

μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Δες τι έγινε στην Αίγυπτο. Τόσο αίμα χύθηκε στην πλατεία Ταχρίρ και ανέβηκαν στην εξουσία οι στρατιωτικοί». Ποτέ δεν τον ενδιέφεραν, άλλωστε, τα κοινωνικά θέματα. Ακόμα και το Delivery, γυρισμένο στο γεμάτο μετανάστες και περιθωριακούς κέντρο της Αθήνας, επιμένει ότι ήταν ένα «μεταφυσικό ντοκιμαντέρ για την υπαρξιακή απελπισία. Αυτός που πεθαίνει στον Ευαγγελισμό αδιαφορεί για την κρίση. Την εποχή που γραφόταν η Κάρμεν του Μεριμέ επικρατούσε κοινωνικό χάος, αλλά έμεινε μια ιστορία για τη ζήλια. Ο Ευριπίδης, εν μέσω Πελοποννησιακού Πολέμου, έγραψε τη Μήδεια, μια γυναίκα που σκοτώνει τα παιδιά της από ερωτικό πάθος». Μάλλον θα νιώθει μοναξιά, προερχόμενος από μια κινηματογραφική γενιά, όπως η δική του, που δήλωνε κατά κόρον αριστερή, μαρξιστική. Δεν το αρνείται. Γενικά, πάντως, νιώθει απόμακρος. «Αισθάνομαι σαν τουρίστας σε μια ξένη χώρα που δεν με αφορά. Κοιτάζω, είμαι για λίγο, κάποτε θα φύγω, τραβάω καμιά φωτογραφία για να υποκριθώ ότι συμμετέχω. Δεν έχω σχέση μ’ αυτά που αγαπούν και σκέφτονται οι άνθρωποι. Πάνε σινεμά για να διαπιστώσουν αν μοιάζει η Στριπ στη Θάτσερ. Χέστηκα αν μοιάζει. Οι μισοί Έλληνες σκηνοθέτες κοιτάνε το ταμείο και οι άλλοι μισοί τους διευθυντές των φεστιβάλ στα μάτια. Εγώ, πάλι, κάνω ταινίες για μένα και τους φίλους μου και κατανοώ απολύτως αυτούς που δεν τις αγαπούν». Όσο περνάει ο καιρός, νιώθει ακόμα πιο ελεύθερος. «Να κι ένα καλό της ηλικίας, γιατί έχει και πολλά κακά». Τα Δεσμά Αίματος είναι η πρώτη του ψηφιακή ταινία. «Ένιωσα ότι κάνω πείραμα. Το φιλμ είναι χημεία, ζωντανό πράγμα, τραβάς κάτι και στην προβολή βλέπεις κάτι άλλο. Η ψηφιακή τεχνολογία είναι μαθηματικά, δεν κρύβει εκπλήξεις, ό,τι βλέπεις θα βγει. Προσπάθησα να εκμηδενίσω τη διαφορά. Ενώ είχαμε μια μηχανούλα τόση δα -πολύ εύκολο να την πάρεις στο χέρι και να κάνεις ό,τι θέλεις, αλλά και να τραβήξεις εκατομμύρια χιλιό-

μετρα ταινία-, την κάρφωσα σ’ ένα τρίποδο και τη μεταχειρίστηκα σαν μια Μίτσελ των στούντιο, που δεν μπορείς να τη μετακινήσεις. Και τράβηξα λιγότερο απ’ ό,τι αν είχα φιλμ, γιατί και η πληθώρα επιλογών δεν είναι πάντα καλό πράγμα. Ξέρεις τι κατάλαβα; Ότι τις ταινίες τις κάνουν οι άνθρωποι, όχι τα μηχανήματα - κι ας μην είναι, βέβαια, αθώα». Λέει και κάτι που δεν το είχα ξανακούσει για την ψηφιακή τεχνολογία. «Πώς κάνουν οι ζωγράφοι σχέδια για έναν πίνακα; Έτσι κι εγώ αποφάσισα να κάνω ένα σχέδιο για μια ταινία που θα γυριζόταν μελλοντικά μόνο με τα στοιχειώδη, τον πυρήνα της ιστορίας, το περίγραμμά της, χωρίς χρώματα. Οι ζωγράφοι εκθέτουν πολλές φορές σχέδια - μπορεί να ‘ναι και καλύτερα από τους πίνακες. Το φιλμ ήταν πολύ ακριβή υπόθεση, αλλά με τη νέα τεχνολογία μπορούμε πια να δείχνουμε και τα σχέδιά μας. Μεγάλο πράγμα». Επιμένω στα πολιτικά, ξέροντας ότι έχω απέναντί μου έναν κοσμοπολίτη που έχει ζήσει 12 χρόνια στη Γαλλία. Οι λέξεις-φετίχ της εποχής, «Ευρώπη», «ευρώ», τι να του λένε, άραγε; Με αιφνιδιάζει. «Μόνο οι επαρχιώτες θέλουν την Ευρώπη! Εγώ έφυγα από εκεί γιατί είπα, “αυτό το πράγμα δεν το θέλω”, όλα γύρω από το χρήμα κι από ανθρώπινες σχέσεις, μηδέν. Ξέρεις τι έχει πει ο Καμύ; Τη φτώχια τη γνώρισα στο Αλγέρι, τη μιζέρια στο Παρίσι». Δεν έχει ποτέ ψηφίσει, μου λέει. Ούτε τώρα θα πάει. Τους συμπατριώτες του, όμως, σε ένα τουλάχιστον τους συμμερίζεται: «Οι Ευρωπαίοι μάς κάνουν να νιώθουμε ενοχικοί, τεμπέληδες. Ποιοι, όμως, σφυρηλάτησαν το πνεύμα της Ευρώπης; Οι μεγάλοι τεμπέληδες της ανθρωπότητας: Σωκράτης, Πλάτωνας, Ρουσσώ, Τολστόι». Τα «Δεσμά Αίματος» βγαίνουν στις αίθουσες στις 22 Μαρτίου. Πρωταγωνιστούν: Μαρκέλλα Γιαννάτου, Γιάννης Στάνκογλου, Νικήτας Τσακίρογλου, Δημήτρης Πιατάς, Μπέτυ Βαλάση, Νίκος Καρδώνης, Μάκης Παπαδημητρίου. Φωτογραφία: Γιώργος Φρέντζος. Σκηνικά: Διονύσης Φωτόπουλος. Κοστούμια: Μαριάννα Σπανουδάκη.

Λεωφ.Δημοκρατίας 67α,Ιλιον, 801 801 7837 ÜΑίθουσα 1: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30 3D, 19:30 3D / Σαβ-Κυρ 13:00 3D, 15:30 3D, 17:30 3D, 19:30 3D Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 21:30, 23:50 ÜΑίθουσα 2: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:20 3D, 18:10 3D / Σαβ-Κυρ 12:40 3D, 14:30 3D, 16:20 3D, 18:10 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 20:00, 23:00 ÜΑίθουσα 3: Ο διάβολος μέσα της Πεμ-Τετ 21:15, 23:30 Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:40 19:00 / ΣαβΚυρ 12:00, 14:20, 16:40, 19:00 ÜΑίθουσα 4: Αγώνες πείνας ΠεμΠαρ 18:00, 21:00, 00:00 / Σαβ-Κυρ 12:00, 15:00, 18:00, 21:00, 00:00 / Δευ-Τετ 18:00, 21:00 ÜΑίθουσα 5: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 19:00, 22:00 Transit Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:10 / Σαβ-Κυρ 13:30, 15:20, 17:10 ÜΑίθουσα 6: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 20:20, 22:30 Κολλητοί με παιδί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00, 18:10 / Σαβ-Κυρ 13:50, 16:00, 18:10 ÜΑίθουσα 7: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:30, 18:15 / Σαβ-Κυρ 12:50, 14:40, 16:30, 18:15 The Grey Πεμ-Τετ 20:00 John Carter Πεμ-Τετ 22:20

κουκάκι νέος κόσμος ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter

Λεωφόρος Συγγρού 106, 2109215305 Οι Ακακίες Πεμ-Τετ 18:00, 19:30, 21:00, 22:30

ΟDEON STARCITY

Λ. Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 8011160000 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 22:00 / Σαβ-Κυρ 16:00, 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 2: Shame Πεμ-Τετ 19:20, 21:30 Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] ÜΑίθουσα 3: Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 20:40, 23:00 / Παρ-Σαβ 18:20, 20:40, 23:10 Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] ÜΑίθουσα 4: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Κυρ 17:40, 20:20, 22:40 / Δευ-Τετ 20:20, 22:40 Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] ÜΑίθουσα 5: Το κρησφύγετο Πεμ-Κυρ 17:50, 20:20, 22:50 / Δευ-Τετ 20:20, 22:50 Αγρια φύση Κυρ 11:00 [Cinema Park] Ο πράσινος πλανήτης Κυρ 13:00 [Cinema Park] Πέρα από τα όρια Κυρ 15:00 [Cinema Park] ÜΑίθουσα 6: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:50 3D / Σαβ-Κυρ 16:50 3D, 18:50 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 21:00 ÜΑίθουσα 7: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Κυρ 18:00, 20:10, 22:20 / Δευ-Τετ 20:10, 22:20 Barbie, Στην Ιστορία Mιας Γοργόνας 2 (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:20 ÜΑίθουσα 8: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 19:50 Μυστηριώδης εξαφάνιση Πεμ-Τετ 22:30 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Παρ-Κυρ 17:20 ÜΑίθουσα 9: Κολλητοί με παιδί Πεμ-Κυρ 17:10, 19:30, 21:50 / Δευ-Τετ 19:30, 21:50 ÜΑίθουσα 10: Αγώνες πείνας Πεμ-Κυρ 17:00, 20:00, 23:00 / Δευ-Τετ 20:00, 23:00

μαρούσι - κηφισιά VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL

Ανδρέα Παπανδρέου 35 , Μαρούσι, 2106104100 ÜΑίθουσα 1: The Grey Πεμ-Τετ 15:45, 22:45 Κολλητοί με παιδί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:15, 20:30 / ΣαβΚυρ 11:15, 13:30, 18:15, 20:30 ÜΑίθουσα 2: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15 3D, 19:30 3D, 21:30 3D, 23:30 3D / Σαβ-Κυρ 11:15 3D, 13:15 3D, 15:15 3D, 17:15 3D, 19:30 3D, 21:30 3D, 23:30 3D ÜΑίθουσα 3: Hugo Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00 / Σαβ-Κυρ 10:45, 13:30, 16:00 Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 18:45, 21:15, 23:45 ÜΑίθουσα 4: Hugo Πεμ, Παρ, Τρι 18:30 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Τρι 16:30 3D / Σαβ-Κυρ 11:00 3D, 13:00 3D, 15:00 3D, 17:00 3D / Τετ 16:00 3D Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι 21:00, 00:00 / Τετ 18:00, 21:00, 00:00 Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 19:00 3D Κλειστό Δευ ÜΑίθουσα 5: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:00, 17:30, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 6: Αυτό θα πει πόλεμος Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:30, 18:00 / Σαβ-Κυρ 10:45, 13:15, 15:30, 18:00 W.E. Πεμ-Τετ 20:15, 22:45 ÜΑίθουσα 7: Αγώνες πείνας Πεμ-Τρι 19:00, 22:15 / Τετ 16:00, 19:00, 22:15 Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:45 3D, 14:00 3D, 16:15 3D / Δευ 16:30 3D ÜΑίθουσα 8: John Carter Πεμ,

Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00, 20:45, 23:30 / Σαβ-Κυρ 12:15, 15:15, 18:00, 20:45, 23:30 ÜΑίθουσα 9: Το τελικό χτύπημα Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 19:45, 22:00, 00:15 / Σαβ-Κυρ 19:45, 22:00, 00:15 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:30, 13:45, 15:45, 17:45 ÜΑίθουσα 10: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 ÜΑίθουσα 11: Ο διάβολος μέσα της Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15, 19:15, 21:15, 23:15 / Σαβ-Κυρ 19:15, 21:15, 23:15 Happy Feet 2 (μεταγλ.) ΣαβΚυρ 12:30, 14:45, 17:00 ÜΑίθουσα 12: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 20:00, 23:00 / Σαβ-Κυρ 11:00, 14:00, 17:00, 20:00, 23:00 ÜΑίθουσα 13: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 19:15, 21:45 Κλειστό Δευ ÜΑίθουσα 14: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 20:00, 23:00 Κλειστό Δευ

ΔΙΑΝΑ

Περικλέους 14,Μαρούσι, 210 8028587 Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 20:50 Η σιδηρά κυρία Πεμ-Κυρ 17:10 Shame Πεμ-Τετ 22:40 Elena Πεμ-Τετ 19:00

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Cyta

Λεωφόρος Κηφισίας 245, Κηφισιά, 2106233567 ÜΑίθουσα 1: Το λιμάνι της Χάβρης Πεμ-Τετ 18:45, 20:45, 22:45 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:00 ÜΑίθουσα 2: The Artist Πεμ-Τετ 20:30 Hugo Πεμ-Τετ 18:00 Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 22:30

ΚΗΦΙΣΙΑ Cinemax Class Cyta

Δροσίνη 6, Κηφισιά, 2106231601 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 17:30, 20:00, 22:30

ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ

Λεωφόρος Κηφισίας .73 & Πουρνάρα , 8011160000 ÜΑίθουσα 1: Εκεί που χτυπά η καρδιά μου Πεμ-Τετ 19:40, 22:10 ÜΑίθουσα 2: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 17:40, 20:20, 22:40 ÜΑίθουσα 3: Κολλητοί με παιδί Πεμ-Κυρ 17:10, 19:30, 21:50 / Δευ-Τετ 19:30, 21:50 ÜΑίθουσα 4: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Πεμ-Παρ 18:30 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:30 Μυστηριώδης εξαφάνιση Πεμ-Τετ 20:30, 22:40 ÜΑίθουσα 5: Shame Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:20 / Παρ-Σαβ 21:20, 23:30 Hugo Πεμ-Τετ 18:40 3D Barbie, Στην Ιστορία Mιας Γοργόνας 2 (μεταγλ.) Πεμ-Παρ 17:00 / Σαβ-Κυρ 13:00, 15:20, 17:00 ÜΑίθουσα 6: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Κυρ 18:00 3D, 20:10 3D, 22:20 3D / Δευ-Τρι 20:10 3D, 22:20 3D / Τετ 22:20 3D The Muppets (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 12:15, 15:40 ÜΑίθουσα 7: Δεμένη κόκκινη κλωστή Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 18:20, 20:40, 23:00 / Παρ 18:20, 20:40, 23:10 / Σαβ 15:50, 18:20, 20:40, 23:10 / Κυρ 15:50, 18:20, 20:40, 23:00 ÜΑίθουσα 8: Το κρησφύγετο Πεμ-Κυρ 17:50, 20:20, 22:50 / Δευ-Τετ 20:20, 22:50 ÜΑίθουσα 9: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:50 3D / Σαβ-Κυρ 12:00 3D, 14:50 3D, 16:50 3D, 18:50 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 21:00 ÜΑίθουσα 10: Αγώνες πείνας Πεμ-Παρ 17:00, 20:00, 23:00 / Σαβ-Κυρ 12:30, 17:00, 20:00, 23:00 / Δευ-Τετ 20:00, 23:00 ÜΑίθουσα 11: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 22:00 / ΣαβΚυρ 16:00, 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 12: John Carter Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:50 / Σαβ-Κυρ 16:40, 19:50 W.E. Πεμ-Τετ 22:30

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο ATTΑΛΟΣ

Κοτιαιου & Ελευθερίου Βενιζέλου Νέα Σμύρνη, 2109331280 Η σιδηρά κυρία Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00 / Σαβ-Κυρ 17:00, 19:00 Shame Πεμ-Τετ 21:00, 22:45

CINERAMA

Αγίας Κυριακής 30, Παλαιό Φάληρο, 2109403593 W.E. Πεμ-Τετ 18:15, 20:30, 22:40 Ο πόλεμος των κουμπιών Σαβ-Κυρ 16:30

VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

Παλαιά Λ. Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, 2107566240 ÜΑίθουσα 1: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 19:50, 22:10, 00:30 / Σαβ-Κυρ 19:50, 22:10, 00:30 Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 12:30 3D, 14:20 3D, 16:10 3D, 18:00 3D ÜΑίθουσα 2: Μυστηριώδης εξαφάνιση Πεμ-Τετ 17:50, 19:50 Ο διάβολος μέσα της Πεμ-Τετ 22:10, 00:10 ÜΑίθουσα 3: Μεθυσμένο ημερολόγιο Πεμ-Τετ 19:10, 21:30 Μυστηριώδης εξαφάνιση ΠεμΤετ 23:50 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 13:00, 15:00, 17:00 ÜΑίθουσα 4: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 19:45, 22:15, 00:45 Το κρησφύγετο Σαβ-Κυρ 17:20 ÜΑίθουσα 5: Κολλητοί με παιδί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:10 / Σαβ-Κυρ 16:50, 19:00, 21:10 W.E. Πεμ-Τετ 23:20 ÜΑίθουσα 6: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ-Τετ 19:10 3D, 21:10 3D Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:20 3D / Σαβ-Κυρ 13:20 3D, 15:30 3D, 17:20 3D Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 23:10 ÜΑίθουσα 7: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 19:00, 21:50, 00:40 Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Σαβ-Κυρ 15:00 3D, 17:00 3D ÜΑίθουσα 8: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 20:00, 22:50

ÜΑίθουσα 9: The Artist Πεμ-Τετ 19:00 Το τελικό χτύπημα ΠεμΤετ 21:00, 23:30 ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ

Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη, 2109333820 ÜΑίθουσα 1: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30 ÜΑίθουσα 2: John Carter Πεμ-Τετ 18:00, 20:30, 23:00

ρέντη

VILLAGE SHOPPING AND MORE

Θηβών 228 & Παρνασσού ,Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 2104278600 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 20:45, 23:45 / Σαβ-Κυρ 11:00, 14:00, 17:30, 20:45, 23:45 ÜΑίθουσα 2: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 ÜΑίθουσα 3: Μυστηριώδης εξαφάνιση Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 22:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 22:15, 00:45 W.E. Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15, 19:45 / Σαβ-Κυρ 12:15, 14:45, 17:15, 19:45 ÜΑίθουσα 4: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:30 3D, 17:45 3D / Σαβ-Κυρ 11:00 3D, 13:15 3D, 15:30 3D, 17:45 3D Αγώνες πείνας ΠεμΤετ 20:00, 23:00 ÜΑίθουσα 5: Το τελικό χτύπημα Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:30, 22:00, 00:30 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:30, 17:00, 19:30, 22:00, 00:30 ÜΑίθουσα 6: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 11:45, 14:15, 16:45, 19:15, 21:45, 00:15 ÜΑίθουσα 7: Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:15 3D, 17:15 3D / Σαβ-Κυρ 11:15 3D, 13:15 3D, 15:15 3D, 17:15 3D Αγώνες πείνας Πεμ, Κυρ, Τρι 19:15, 22:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 19:15, 22:15, 01:15 / Δευ 23:30 ÜΑίθουσα 8: Ταξίδι 2: Το μυστηριώδες νησί Πεμ, Δευ, Τρι 16:30 3D, 18:45 3D, 21:00 3D, 23:15 3D / Παρ 16:30 3D, 18:45 3D, 21:00 3D, 23:15 3D, 01:30 3D / Σαβ 12:00 3D, 14:15 3D, 16:30 3D, 18:45 3D, 21:00 3D, 23:15 3D, 01:30 3D / Κυρ 12:00 3D, 14:15 3D, 16:30 3D, 18:45 3D, 21:00 3D, 23:15 3D / Τετ 16:30 3D, 18:45 3D Αγώνες πείνας Τετ 21:15, 00:15 ÜΑίθουσα 9: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Τρι, Τετ 17:30, 20:45, 23:45 / Σαβ-Κυρ 11:00, 14:00, 17:30, 20:45, 23:45 / Δευ 17:30, 20:45, 00:00 ÜΑίθουσα 10: Ο διάβολος μέσα της Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:15, 18:15, 20:15, 22:15, 00:15 / Σαβ-Κυρ 12:15, 14:15, 16:15, 18:15, 20:15, 22:15, 00:15 ÜΑίθουσα 11: Το κρησφύγετο Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:45, 18:30, 21:00, 23:30 / Σαβ-Κυρ 13:00, 15:45, 18:30, 21:00, 23:30 ÜΑίθουσα 12: John Carter Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 20:30, 23:30 / Σαβ-Κυρ 12:15, 15:00, 17:45, 20:30, 23:30 ÜΑίθουσα 13: Hugo Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:45 / Σαβ-Κυρ 11:15, 13:45, 16:15, 18:45 Ο διάβολος μέσα της Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 21:15, 23:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 21:15, 23:15, 01:15 ÜΑίθουσα 14: Το τελικό χτύπημα Πεμ-Τετ 18:15, 20:45, 23:15 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 11:30, 13:45, 16:00 ÜΑίθουσα 15: Happy Feet 2 (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30 / Σαβ-Κυρ 13:00, 15:15, 17:30 Το κρησφύγετο Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 20:00, 22:30 / Παρ, Σαβ, Τετ 20:00, 22:30, 01:00 ÜΑίθουσα 16: Μεθυσμένο ημερολόγιο ΠεμΤετ 19:30, 22:00, 00:30 Κολλητοί με παιδί Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15 / Σαβ-Κυρ 12:45, 15:00, 17:15 ÜΑίθουσα 17: Κολλητοί με παιδί Πεμ, Δευ, Τρι 18:15, 20:30, 22:45 / Παρ, Τετ 18:15, 20:30, 22:45, 01:00 / Σαβ 11:30, 13:45, 16:00, 18:15, 20:30, 22:45, 01:00 / Κυρ 11:30, 13:45, 16:00, 18:15, 20:30, 22:45 ÜΑίθουσα 18: The Grey Πεμ, Δευ, Τρι 17:30, 20:15, 22:45 / Παρ, Τετ 17:30, 20:15, 22:45, 01:15 / Σαβ 12:30, 15:00, 17:30, 20:15, 22:45, 01:15 / Κυρ 12:30, 15:00, 17:30, 20:15, 22:45 ÜΑίθουσα 19: Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / Σαβ-Κυρ 12:30, 14:45, 17:00 John Carter Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 19:15, 22:00 / Παρ, Σαβ, Τετ 19:15, 22:00, 00:45 ÜΑίθουσα 20: Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 21:30, 00:30 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:30, 18:30, 21:30, 00:30

ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ ΟΝΕΙΡΟ

Μπαλτατζή & Χρυσοστόμου Σμύρνης, 210 9028042 Η γυναίκα με τα μαύρα Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00

χαλάνδρι χολαργός ΑΒΑΝΑ

Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 2106756546 Οι απόγονοι Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 17:30, 19:30 Αγώνες πείνας Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Τρι, Τετ 21:30 Κλειστό Δευ

ΑΙΓΛΗ

Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 210 6841010 ÜΑίθουσα 1: Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 18:10 Το κρησφύγετο Πεμ-Τετ 20:40, 22:50 Η Πεντάμορφη και το Τέρας (μεταγλ.) Παρ-Κυρ 16:30 3D ÜΑίθουσα 2: The Artist Πεμ-Τετ 18:00 Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 20:00, 22:40

ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ

Μεσογείων 232 & ΒΕντούρη, Χολαργός, 2106525122 Αγώνες πείνας Πεμ-Τετ 17:20, 20:00, 22:45

38

θεατρο

To Στην οθόνη φως ακολουθεί την οπτική, τη γλώσσα και τη σωματική συμπεριφορά των σημερινών νέων.

Στο site της LifO

www.lifo.gr διαβάστε την ολοκληρωμένη version του κειμένου.

θεατρα ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ Σατωβριάνδου 36, Ομόνοια, 210 5242211. Από 21/10 «Piaf» του Δημήτρη Μαλισσόβα. Σκην.: Δ. Μαλισσόβας. Από 24/11 «Μαντάμ Φλο» του Stephen Termperley. Μτφρ.: Μαργαρίτα Δαλαμάγκα-Καλογήρου. Σκην.: Γιώργος Καραμίχος. «Σεβάς Χανούμ» μονόλογος του Γιώργου Χρονά. Σκην.: Κ. Ρήγος.

Θεατρική Σκηνή «Ζωή Λάσκαρη» - ΑΘΗΝΑΪΣ

Στην Οθόνη Φως

WASTED YOUTH Οι πρωταγωνιστές της παράστασης Αντώνης Αγγελόπουλος, Βαγγέλης Κρανιώτης και Θανάσης Μεγαλόπουλος.

Η Σοφία Βγενοπούλου ανεβάζει στη Στέγη μια παράσταση νεανικού θεάτρου, διερωτώμενη ποιος έχει τη μεγαλύτερη δύναμη να ελέγχει και να κρίνει, ο γονιός ή το παιδί.

ΑΘΗΝΩΝ Βουκουρεστίου 10, Αθήνα, 210 3312343. «Κατσαρίδα» του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Σκην.: Κ. Γάκης. «Μια πορνογραφική σχέση» του Φιλίπ Μπλασμπάν. Σκην.: Κ. Μαρκουλάκης.

ΑΚΑΔΗΜΟΣ Ιπποκράτους 17 & Ακαδημίας, Κέντρο, 210.3625119.«Σαλταρισμένοι» των Γ. Κωνσταντίνου, Ε. Λευθεριώτη. Σκην.: Γ. Κωνσταντίνου.

ΑΚΡΟΠΟΛ

Aπό τη Ματίνα Καλτάκη Ο όρος «εφηβικό θέατρο» αποτελεί απόδοση του αγγλοσαξονικού όρου «youth theatre» και αφορά ιστορίες εφήβων με ήρωες τους ίδιους, μέσα από την πλοκή των οποίων τίθενται ζητήματα, φόβοι, αγωνίες και διλήμματα που τους απασχολούν, εν γνώσει ή, συχνά, εν αγνοία των ενηλίκων του περιβάλλοντός τους. Ήρωες του έργου του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη είναι πέντε δεκαεξάχρονοι συμμαθητές. Η μητέρα ενός από αυτούς δουλεύει σ’ ένα ξενοδοχείο, όπου και αναγνωρίζει την καθηγήτρια του γιου της, συνοδευόμενη από έναν άνδρα. Το ερωτικό ραντεβού επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα, την ίδια ώρα, στο ίδιο δωμάτιο, γεγονός που η μητέρα, αντί να αποκρύψει, σχολιάζει στον γιο της κι αυτός στους φίλους του απ’ το σχολείο. Αμέσως οι νεαροί αποφασίζουν να βάλουν μυστικά κάμερα στο δωμάτιο για να καταγράψουν τις σεξουαλικές επιδόσεις της. Είναι η ροπή προς την περιπέτεια που τους κινεί, όμως γρήγορα οι συνέπειες της πράξης τους θα ξεφύγουν απ’ τον έλεγχό τους. Γιατί η εν λόγω καθηγήτρια θα κάνει το λάθος να προσβάλει μια συμμαθήτρια και φίλη τους για τις ερωτικές περιπτύξεις με το αγόρι της. Το σχέδιο της εκδίκησης της προσβεβλημένης μαθήτριας είναι αμείλικτο: την ώρα των εκπαιδευτικών προβολών, αντί του κανονικού DVD, θα πέσει ένα μοντάζ από το απαγορευμένο βίντεο της καθηγήτριας. Έτσι θα τιμωρήσει τόσο την καθηγήτρια για το θράσος της να κρίνει την ηθική των άλλων, όταν η ίδια έχει λερωμένη τη φωλιά της, όσο και τη μητέρα της, που ενεργεί αναλόγως. Δεν θα αποκαλύψω τι γίνεται στο τέλος, που είναι αίσιο αλλά όχι με τον τρόπο ενός απλοϊκού happy end. Δύο από τα πέντε παιδιά θα διαφοροποιηθούν, δείχνοντας με τη στάση τους ότι αυτοί που έχουν την πιο ισχυρή προσωπικότητα, άρα τη μεγαλύτερη δύναμη, δεν είναι απαραίτητα οι πιο δημοφιλείς στο σχολείο. Και τα πέντε θα καταστήσουν σαφή την τεράστια ευθύνη γονέων και δασκάλων στη διαμόρφωση της ηθικής προσωπικότητας των παιδιών, καθώς και την ανάγκη για την από κοινού τριβή με έννοιες

Καστοριάς 34-36 & Ιερά Οδός, Βοτανικός, 210 3477878. «Σιγά τα αίματα!...Oresteia the next generation», Σκην.: Αγγ. Καραγιαννοπούλου. Μουσική: Στ. Κραουνάκης. «Το αμάρτημα της μητρός μου» του Γεωργίου Βιζυηνού. Σκην.: Ηλ. Λογοθέτης. «Ρόουζ» του Μάρτιν Σέρμαν. Σκην.: Ατ. Σαπίρο.

όπως «ιδιωτική ζωή» και «δημόσια έκθεση», για το τι σημαίνει ελευθερία των επιλογών και πόση προσοχή χρειάζεται ως προς τη διαχείριση προσωπικού υλικού, που εύκολα σήμερα μπορεί να περάσει σε χέρια τρίτων. Περιορίζω λόγω χώρου τα διάφορα ζητήματα που το έργο θέτει, όχι πάντα άμεσα, όπως το πόσο ευαίσθητη είναι η έννοια του ελέγχου. Γιατί οι παλιές ισορροπίες έχουν ανατραπεί και σήμερα πια, στο ερώτημα ποιος έχει μεγαλύτερη δύναμη, ή και το δικαίωμα να ελέγχει και να κρίνει, ο γονιός ή το παιδί, η απάντηση δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε δεδομένη. Δραματουργικά (αναφέρομαι κυρίως στις μικρές σκηνές που εξασφαλίζουν γρήγορη ροή και στον προφορικό, καθημερινό λόγο που εύστοχα υιοθετεί ο Χατζηγιαννίδης) και σκηνοθετικά, το Στην οθόνη φως ακολουθεί την οπτική, τη γλώσσα και τη σωματική συμπεριφορά των σημερινών νέων. Οι ηθοποιοί νομίζεις ότι πάνε ακόμα λύκειο. Η χρήση των βιντεοπροβολών, ζωντανών ή γραμμένων, και μία επιμελώς προσεγμένη, ώστε να μοιάζει ερασιτεχνική ή να μιμείται τεχνικές Θεάτρου Σκιών, χρήση των φωτισμών (του Φίλιππου Κουτσάφτη), δίνουν την εντύπωση ότι η παράσταση στήνεται εκ των ενόντων, μπροστά στα μάτια των θεατών - προφανώς για να πειστεί το δύσπιστο εφηβικό κοινό ότι δεν πρόκειται για άλλη μία «διδακτική» δομή, αλλά για κάτι που φιλοδοξεί να δώσει ενδιαφέρον υλικό για σκέψη και συζήτηση. Περιμένουμε συνέχεια από τη Σοφία Βγενοπούλου. Το στοίχημά της, όσον κι αν αφορά εξίσου τους μεγάλους, εστιάζει, ως οφείλει, στους εφήβους, σ’ αυτήν τη ζόρικη ηλικία που ο άνθρωπος δεν είναι ούτε παιδί αλλά ούτε και ενήλικας. Σ’ αυτό το «μεταξύ», που τσακίζει συχνά και τους μεν και τους δε, και στη μείωση της απόστασης που τους χωρίζει, η προσπάθειά της είναι περισσότερο από καλοδεχούμενη. «Στην οθόνη φως» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, από τη Σοφία Βγενοπούλου & την ομάδα Grasshopper, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Συγγρού 107109, Ν. Κόσμος, 210 9005800. Διάρκεια έως 13/5.

Ιπποκράτους 9-11, Κέντρο 210 3643700. «Οι τρεις βασιλοπούλες που λιώναν τα γοβάκια τους» των αδελφών Γκριμ. Σκην.: Σοφία Σπυράτου. «Όνειρο στο κύμα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Σκην.: Θ. Σαράντος.

ΑΛΕΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ Κυψέλης 54, Κυψέλη, 210 8827000. Από 14/10 «Η κωμωδία του τυχαίου θανάτου ενός αναρχικού» του Ντάριο Φο. Σκην.: Σπ. Παπαδόπουλος.

ΑΛΕΚΤΟΝ Σφακτηρίας 23, Μεταξουργείο 210 3420419. «Strap» των Δώρας Μαδαρού, Αγγελικής Σπηλιωτοπούλου. Σκην.: Κ. Κιμούλης. «Ο θείος Βάνιας» του Άντον Τσέχοφ. Μεταφρ.: Λ. Καλλέργης. Σκην.: Β. Πλατάκης. «Μετά την πτώση» του Δημήτρη Ξηρού. Σκην.: Δ. Ξηρός. «Ο Παλιάτσος» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι. Σκην.: Σ. Πάτροκλος.

ΑΛΙΚΗ Αμερικής 4, Αθήνα, 210 32310021. «Τα κορίτσια με τα μαύρα» των Αλέξανδρου Ρήγα, Δημήτρη Αποστόλου. Σκην.: Αλ. Ρήγας.

ΑΛΚΜΗΝΗ Αλκμήνης 8, Πετράλωνα, 210.3428650. «The sky up above» της Μυρτώς Μπέρνχαρτ. Σκην.: Ρ. Νιοζίμ. «Θα ‘ρθεις;» του Απόστολου Καραούλη. Σκην.: Π. Ζούνη. «Αίμα κακό» του Άρη Ρέτσου. Σκην.: Ά. Ρέτσος.

ΑΛΜΑ Αγ. Κωνσταντίνου & Ακομινάτου 15, Αθήνα, 210 5220100. «Ο χορός του θανάτου» του Α. Στρίνμπεργκ. Μτφρ: Ε. Χρυσάφη. Σκην.: Ι. Μιχαλακοπούλου. «Ιδιωτικές ζωές» του Νόελ Κάουαρντ. Σκην.: Π. Φιλιππίδης. «Τερατώδη προβλήματα» του Μάρτιν Ντάουνινγκ. Σκην.: Τ. Ιορδανίδης. «Η έκτη καρυάτιδα» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη. Σκην.: Κ. Τσόκλης.

ALTERA PARS Μ. Αλεξάνδρου 123, Κεραμεικός, 210 3410011. «Birdy» του Ουίλιαμ Γουόρτον. Σκην.: Π. Νάκος. Από 23/1 «Η αιώνια ειρήνη» του Χουάν Μαγιόρκα. Σκην.: Δ. Ζωγραφάκη. «Bedtime stories 2.0» του Γιώργου Ηλιόπουλου. Σκην.: Γ. Ηλιόπουλος. «Αν κοιμηθείς…θα δεις κι εσύ» του Αβ. Παπαδόπουλου. Σκην.: Γ. Σουξές.

ΑΛΦΑ Πατησίων 37, Εξάρχεια, 210 5238742. «Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω τίποτα» του Ντάριο Φο. Σκην.: Στ. Ληναίος. «Κοπεγχάγη» του Μάικλ Φρέιν. Σκην.: Γ. Μαργαρίτης.

ΑΜΙΡΑΛ Αμερικής 10, Κολωνάκι 210 3639385. «O Ιβάν και τα σκυλιά» της Χάτι Νέιλορ. Σκην.: Γ. Οικονόμου. «Έτσι χώρισα» της Γκερλαντίν Άρον. Μεταφρ.: Λ. Λαζόπουλος. Σκην.: Γ. Κιμούλης.

ΑΝΕΣΙΣ – ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ «ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ» Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 210 7488881. «Αλήτες θεατρίνοι» του Σάιμον Γκρέι. Σκην.:Θ. Αθερίδης. «Άνθος του γιαλού». Δραματοποιημένα διηγήματα. Σκην.: Μ. Παπαδημητρίου. «Ελένη ή ο κανένας» μονόλογος της Ρέας Γαλανάκη. Σκην.: Θ. Μουμουλίδης.

ΑΠΛΟ ΘΕΑΤΡΟ Χαρ. Τρικούπη 4, Πάντειο, 210.9229605. «Παλιοί καιροί» του Χάρολντ Πίντερ. Σκην.: Ν. Πασχίδης.

ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΑΤΡΟ Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο 210 5231131. «Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ», του Εμανουέλ Νταρλέ. Μεταφ.: Μ. Πατεράκη-Γαρέφη. Σκην.: Κ. Μπερδέκα.

ΑΠΟΘΗΚΗ Σαρρή 40, Ψυρρή, Αθήνα, 210 3253153. «Σεσουάρ για δολοφόνους» των Μπρους Τζόρνταν, Μέριλιν Άμπραμς. Σκην.: Κ. Αρβανιτάκης.

ΑΡΓΩ Ελευσινίων 15, Μεταξουργείο 210 5201684-5. «Παραμύθια από ψέμματα κι αλήθεια» σκηνική σύνθεση από την Εταιρεία Θεάτρου Παίκτες. «Ένα τρελό τρελό χωριό» κωμωδία από την ομάδα Μυθωδία. Σκην.: Ν. Χανιωτάκης. «Η νύχτα της Ιγκουάνα» του Τενεσί Ουίλιμας. Σκην.: Αλ. Κοέν. «Ο κουλοχέρης του Σποκέιν» του Μάρτιν ΜακΝτόνα. Σκην.: Ν. Χανιωτάκης.

Bar2 Ανδρέου Μεταξά 30-32 & Θεμιστοκλέους, Εξάρχεια, 6973381332. «Δε σε μπορώΣ’αγαπώ» του Γιώργου Παπασίνου. Σκην.: Γ. Σεϊταρίδης.

ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ Προφήτη Δανιήλ 3 & Πλαταιών, Μεταξουργείο, 210.3470707. «Η πόρνη από πάνω» του Αντώνη Τσιπιανίτη. Σκην.: Στ. Πατρώνης.

Βεάκη Στουρνάρη 32, Εξάρχεια 210 5223522. «Rent» του Τζόναθαν Λάρσον. Σκην.: Θ. Μαρσέλλου.

BETON 7 Πύδνας 7, Βοτανικός, 210 7512625. «Μήδεια –work in progress». Σκην.: Φ. Κανακάρης. «P.H.A.E.D.R.A.» σκηνική σύνθεση. Σκην.: Ζ. Ρόχας. «Zoo Story» του Έντουαρντ Άλμπι. Μεταφρ.: Ιφ. Ντούμη. Σκην.: Ν. Καρρά.

Perfomance της Νάντιας Παπαθεοδώρου.

ΓΚΛΟΡΙΑ Ιπποκράτους 7, Αθήνα, 210 3609400. Από 20/10 «Θα σε κάνω βασίλισσα» των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Σκην.: Κ. Τσιάνος. «Ο μυστηριώδης Mr. Love» της Karoline Leach. Σκην.: Λίλλυ Μελεμέ.

ΓΥΑΛΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Λ. Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη, 210.9315600. «Μέσα..!».

Stand up comedy από τον Χριστόφορο Ζαραλίκο.

Ghost House Λεπενιώτου 26, Ψυρρή 210 3236431. «Άγιος (και) ο Θεός» του Νίκου Κανέλλη. Σκην.: Ν. Κανέλλης.

CABARET VOLTAIRE Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο 210 5227046. «Έκπτωτοι άγγελοι» των Τάσου Μπαγλατζή, Βαγγέλη Πανταζή. Σκην.: Τ. Μπαγλατζής. «Βαρ…ώνος» Μαστερχάουζεν» από την ομάδα Πενίας Τέχνες. Σκην.: Β. Σαμαριτάκης. «-10» των Αθηνάς Καραγιώτη, Φλάβιας Σγκόιφο, Νίκου Χρηστίδη.

CINE TRIANON Κοδριγκτώνος 21, Κυψέλη, 210.8215469. «O γνωστός μας άγνωστος κύριος Γκάτσος» μουσικοθεατρική παράσταση της Μάνιας Παπαδημητρίου. «Το κουτί της Πανδώρας». Μουσικοθεατρική παράσταση από τον θίασο Ηλία Καρελλά. «2112» performance της Κίρκης Καραλή.

CORONET Φρύνης 11 & Υμηττού, Παγκράτι, 210 7012123. Από 20/10 «Caveman» του Ρομπ Μπέκερ. Σκην.: Αν. Παπαστάθη. «Ανδρική νοημοσύνη, οξύμωρο;» του Ρόμπερτ Ντούμπακ. Σκην.: Αναστ. Παπαστάθη.

ΘΕΑΤΡΟ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΟΡΝ Αμερικής 10, Κολωνάκι 210 3612500. «Γυάλινος κόσμος» του Τένεσι Γουίλιαμς. Σκην.: Κατερίνα Ευαγγελάτου.

ΒΡΕΤΑΝΙΑ Πανεπιστημίου 7, Αθήνα, 210 3221579. «Θα’σαι ‘δω ξανά του χρόνου». Σκην.: Θ. Αθερίδης.

ΒΡΥΣΑΚΙ Βρυσακίου 17, Μοναστηράκι 210 3210179. «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη. «Πέφτει η νύχτα στην Αθήνα» της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη. Σκην.: Ηλ. Ελληνικιώτη. «Γλίσχρασμα».

ΖINA Λεωφ. Αλεξάνδρας 74, Εξάρχεια 210 6424414. «Σχέσεις οργής» της Φρίντα Μπιούμπι. Διασκ.Σκην.: Άν. Βαγενά. «Το γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη. Σκην.: Άννα Βαγενά. «Τα ραδίκια ανάποδα» του Γιώργου Γαλίτη. Σκην.: Βλ. Κυριακίδης.

HBH Σαρρή 27, Ψυρρή 210 3213112 «Ο παππούς έχει πίεση» της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Σκην.: Δ. Παπαδοπούλου, Αγγ. Τσούγκου.

GIALINO UP STAGE Λεωφ. Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη 210 9315600. «Πλούτος» του Αριστοφάνη. Σκην.: Αγγ. Κασόλα.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ Πλατεία ΗΣΑΠ, Νέο Φάληρο 210 4816200. «Ανοιχτό ζευγάρι…εντελώς ορθάνοιχτο» του Ντάριο Φο. Σκην.: Ν. Δαφνής. «Άθαφτοι Νεκροί». Σκην.: Λ. Παπαδόπουλος.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΩΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Σαχτούρη 8-10, Ψυρρή, 210.3214708. «41 μέρες» της Κίττυς Αρσένη. Σκην.: Β. Βηλαράς, Γ. Χαϊκάλη.

ΘΕΑΤΡΟ ΜΠΑΝΤΜΙΝΤΟΝ Ολυμπιακά Ακίνητα, Γουδή, 211 1010000. «Αναζητώντας τον Αττίκ» του Λάμπρου Λιάβα. Σκην.: Σ. Σπυράτου.

ΘΕΑΤΡΟ ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Καλογήρου Σαμουήλ & Διπύλου, Κεραμεικός 210 3229771. «Με το μέτρο του Σαίξπηρ» βασισμένο στο «Με το ίδιο μέτρο» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Σκην.: Ρ. Μουζενίδου.

ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

ΘΕΑΤΡΟ 104

Kολοκοτρώνη 57, Μοναστηράκι, 210.3240944. «Το παράπονο του νεκροθάπτου» δραματοποιημένο διήγημα του Εμ. Ροΐδη. Σκην.: Ανδ. Κουτσουρέλης.

Ναυπλίου 12 & Λένορμαν 94, Κολωνός 210 5138067 «La Chunga» του Μάριο Βάργκας Λιόσα. Σκην.: Ελ. Σκότη. «Κόντρα στη δημοκρατία» του Εστέβα Σολέρ. Σκην.: Μ. Παλίλη.

ΔΙΠΥΛΟΝ

BIOS

BOOZE COOPERATIVA

ΕΠΙ ΚΟΛΩΝΩ

Ιπποκράτους 7, Κέντρο 210 3626596. «Κατάδικος μου» των Ελένη Ράντου, Σάρα Γανωτή, Νίκου Σταυρακούδη. Σκην.: Γ. Παλούμπης.

ΔΙΑΝΑ

Μαγνησίας 5 & Γ’ Σεπτεμβρίου 119, 210 8233125. «Αγάπη είναι» perfomance των Ανατολής Αθανασιάδου, Μαρίνας Πολυμέρη. «Ποιος σκότωσε την Αμπιγκέηλ;» του Διονύση Κοριανίτη. Σκην.: Ελ. Δάγκα. «Περσινά ξινά σταφύλια» της Μέμης Σπυράτου. Πειραιώς 84, Γκάζι, 210 3425335. «I am my own wife» του Νταγκ Ράιτ. Σκην.: Ι. Βαρδάκης. «Η τελεία». Σκην.: Δ. Μπογδάνος. «Ντιμπέιτ» των Γιούλας Μπούνταλη και Σύλλα Τζουμέρκα. «Unemployed». Σκην.: Στ. Ζακολίκος. «Οι ιστορίες του κυρίου Νίκου». Σκηνική σύνθεση του Ακύλα Καραζήση.

Θεμιστοκλέους 69, Εξάρχεια 210 3300879. «Επιθεωρητής» του Νικολάι Γκόγκολ. Σκην.: Έλ. Πατρικίου.

Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, 210 8838727. «Φόνισσα» του Αλέφανδρου Παπαδιαμάντη. Σκην.: Στ. Λιβαθηνός. «Σκότωσε ό,τι αγαπάς» του Αλέξη Σταμάτη. Σκην.: Άρης Τρουπάκης. «Λευκές Νύχτες» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι. Μεταφρ.: Άρης Αλεξάνδρου. Σκην.: Δ. Καταλειφός.

Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, 210 5288100 «Η αυλή των θαυμάτων» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκην.: Γ. Κακλέας. «Του κουτρούλη ο γάμος» του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή. Σκην.: Β. Παπαβασιλείου. «Πατρίδες» των Θανάση Παπαθανασίου, Μιχάλη Ρέππα. Σκην.: Θ. Παπαθανασίου, Μ. Ρέππας. «Πυρκαγιές» του Ουαζντί Μουαουάντ. Μεταφρ.: Έ. Γιαννοπούλου Σκην.: Κ. Αρβανιτάκης.

ΒΙΚΤΩΡΙΑ

ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ

Θεμιστοκλέους 104 & Καλλιδρομίου, Αθήνα. «Ποιός κοιμάται απόψε;» της Χρύσας Σπηλιώτη. Σκην.: Χρ. Σπηλιώτη. «Γιατί σκότωσα την καλύτερή μου φίλη» της Αμάντας Μιχαλοπούλου. Σκην.: Β. Ατταριάν. «Νίνα 2» μονόλογος της Κάτιας Σπερελάκη. Σκην.: Θ. Μουμουλίδης. «It’s my party!»του Μίνου Θεοχάρη. Σκην.: Φ. Ευαγγελινός. «Αν αργήσω, κοιμήσου». Του Άκη Δήμου. Σκην.: Μ. Θεοχάρης, Κ. Ασπιώτης. «kAPUTT» φάρσα του Χρήστου Στρέπκου. Σκην.: Χρ. Στρέπκος.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΚΦΡΑΣΗ Λέσβου 8 & Απειράνθου, Κυψέλη 210 8645400. «Η νοσταλγός» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Σκην.: Δ. Αβδελιώδης.

ELIART Κωνσταντινουπόλεως 127, Βοτανικός, 211 8505650. Από 29/10 «Γυναίκα Loser» της Βίλης Σωτηροπούλου. Σκην.: Δημήτρης Μπογδάνος. «Υψηλή μαγειρική των σχέσεων» της Βίλης Σωτηροπούλου. Σκην.: Κ. Σπανού. «Φωνές». Σκην.: Μ. Νατιώτη.

Φρυνίχου 10, Πλάκα 210 3231591. «Hedda Gabbler… το παιχνίδι». Perfomance της ομάδας DRAMAholics. «Ορνιθόρυγχος» του Σταυριανού Κιναλόπουλου. Σκην.: Στ. Κιναλόπουλος.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Αθήνα, 210 9212900. Έως 21/02 «Η Παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη. Σκην.: Εν. Φεζολλάρι. Από 22/10 έως 07/04 «Όρνιθες» του Αριστοφάνη. Σκην.: Τζ. Κακουλάκη. «Ταξιδεύοντας με τον μπαμπά μου» του Βασίλη Μαυρογεωργίου. Σκην.: Β. Θεοδωρόπουλος. «Stallerhof»του Φραντς Ξάβιερ Κρετς. Σκην.: Β. Θεοδωρόπουλος. «Ψυχολογία Συριανού συζύγου» του Εμμανουήλ Ροΐδη. Σκην.: Σ. Καραγιάννη. «Μια τεράστια έκρηξη» του Β. Μαυρογεωργίου. Σκην.: Β. Μαυρογεωργίου, Κ. Γάκης. «Θείος Βάνιας – Σκηνές από τη ζωή στην ύπαιθρο» του Άντον Τσέχοφ. Σκην.: Έκτ. Λυγίζος, Δ. Καραντζάς. «Το χέρι» του Τιμ Κράουτς. Σκην.: Έλ. Πέγκα.

ΘΕΑΤΡΟΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ Πειραιώς 254, Ταύρος 212 2540300. «Πήρε τη ζωή της στα χέρια της» του Βασίλη Κατσικονούρη. Σκην.: Γ. Παλούμπης. «Οι άθλοι του Ηρακλή» διασκευή μύθου από την Κάρμεν Ρουγγέρη.

ΘΗΣΕΙΟΝ Τουρναβίτου 7, Ψυρρή 210 3255444. «Όταν έκλαψε ο Νίτσε» του Ίρβιν Γιάλομ. Σκην.: Α. Καραζήσης, Ν. Χατζόπουλος.

ΘΥΜΕΛΗ ΕΛΛΗΣ ΒΟΖΙΚΙΑΔΟΥ Μοσχονησίων 32, Πλ. Αμερικής

39 210 8657677. «Χθες - Σήμερα - Πάντα Five 4U» της Λόρνα. Σκην.: Έλλη Βοζικιάδου. «Η συναυλία των ζώων» μιούζικαλ της Έλλης Βαζικιάδου.

ΟΡΦΕΑΣ

ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ

Πειραιώς 206, Ταύρος, 210 3418550. «Ακούω φωνές» της ομάδας Στίγμα. Σκην.: Γρ. Πατρικαρέας. «Η γραμμή» του Ίσραελ Χόροβιτς. Σκην.: Γ. Σουξές. «Ντιμπούκ» τους Μπρους Μάγιερς. Μεταφρ.: Λ. Μητσάκου. Σκην.: Σ. Χατζάκης. «Όνειρα» από την ομάδα Αρένα. Σκην.: Αλ. Σωτηρίου. «Μετρημένες μέρες». Σκην.: Κ. Γάκης, Β. Ατταριάν.

«ΚΑΠΠΑ» Κυψέλης 2, Κυψέλη 210 8831068. «Αθώος ή ένοχος» του Τζέφρεϊ Άρστερ. Σκην.: Κ. Σπυρόπουλος. «Σωτηρία Μπέλλου η περιπλανώμενη ζωή μιας ρεμπέτισσας», βιογραφία βασισμένη στο κείμενο της Σοφίας Αδαμίδου. Σκην.: Αθ. Καραγιαννοπούλου. «Η ξανθή, η μελαχρινή και η εκδικητική κοκκινομάλλα» μονόλογος του Ρόμπερτ Χιούετ. Σκην.: Αντ. Γαλέος.

«ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ» Αγ. Μελετίου 61Α & Πατησίων, Κυψέλη, 210 8640414. «Να κανείς ή να μη ζει;» των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα. Σκην.: Θ. Παπαθανασίου, Μ. Ρέππας.

KΕΛΥΦΟΣ Αμφικτύονος 17 και Βασίλης, Θησείο 210 3410820. «Ρέκβιεμ για τρεις φωνές και κοντραμπάσο» του Γιώργου Κώνστα. Σκην.: Γ. Κώνστας.

ΚΙΒΩΤΟΣ Πειραιώς 115, Αθήνα, 210 3417000. «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα. Σκην.: Θ. Παπαθανασίου, Μ. Ρέππα.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ STUDIO Ερεχθείου 22, Κουκάκι, 210 9248328. «Anais + Henry.

A love song» της ομάδας Les Enfants Terribles. Μεταφρ.: Γ. –Ίκ. Μπαμπασάκης, Αν. Σταθοπούλου.

ΛΑΜΠΕΤΗ Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, Αμπελόκηποι 210 6457086. «Ζείτε παίδες Ελλήνων» των Αλέξανδρου Ρήγα, Δημήτρη Αποστόλου. Σκην.: Αλ .Ρήγας.

ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ – ΘΕΑΤΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑ Ακαδημίας 59-61, Κέντρο 210 3612461. «Το μαγικό βιολί» του Νίκου Ξανθούλη. Σκην.: Λ. Γεωργιάδου. «Ο παπουτσωμένος γάτος» του Τσέζαρ Κουί. Σκην.: Θ. Μοσχόπουλος.

ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ Ακαδήμου 14, Μεταξουργείο, 210.5234382. «Μαράν Αθά» του Θωμά Ψύρρα. Σκην.: Δ. Αβδελιώδης. «Το πηγάδι των αγίων» του Τζον Μίλινγκτον Σινγκ. Σκην.: Γ. Μιχαλόπουλος. «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» του Γεωργίου Βιζυηνού. Διασκευή-Σκην.: Δ. Αβδελιώδης.

ΜΙΚΡΟ ΠΑΛΛΑΣ Αμερικής 2 (στοά Σπυρομήλιου), Κέντρο 210 3210025. «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» βασισμένη στην ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Σκην.: Γ. Κακλέας.

ΜΟΥΣΟΥΡΗ Πλ. Καρύτση 7, Αθήνα, 210 3310936. «Χάρολντ και Μοντ» του Κόλιν Χίγκινς. Σκην.: Π. Ζούλιας. «Πέτρες στις τσέπες του» της Μαρί Τζόουνς. Σκην.: Π. Φιλιππίδης.

ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΑΙΗ Αγ. Μελετίου 61 & Πατησίων, Κυψέλη 210 8620231. «Συνοδός πολυτελείας» της Τζέιν Άντερσον. Σκην.: Β. Παυλάκης. Μεταφρ.: Ν. Ουράνης. «Είμαστε ακόμα ζωντανοί» των Κώστα Παπαπέτρου, Θανάση Αλφόνσο. Σκην.: Β. Πλατάκης.

NUEVA TROVA Αθηνάς & Βλαχάβα 9, Μοναστηράκι 6980091150.

«Romantica» του Νεκτάριου Δημητρακόπουλου. Σκην.: Άκης Σιδέρης. «Αντώνης και Μάκης…εις γαμοκοινωνίαν» stand up comedy με τους Αντ. Κρόμπα, Μ. Παπαδημητρίου.

OLVIO Φαλαισίας 7, Γκάζι 210 3414118. «Εξαιτίας της αναταραχής» από τον θίασο Μοντέρνοι Καιροί. Σκην.: Κ. Νταλιάνης. «Πεθαίνω σα χώρα» χοροθέατρο από την ομάδα Paracoon. Σκην.: Γ. Μάντσης. «Το Παιχνίδι» του Αλέξανδρου Κομπόγιωργα. Σκην.: Σ. Φύτρας.

Πανεπιστημίου 38, Αθήνα, 210 3604618. «Η Παναγία των Παρισίων» του Βίκτωρος Ουγκό. Σκην.: Χ. Βόρκας. Παραμυθίας 27, Μεταξουργείο, 210 3457904. «Αντέχεις» του Βαλεντίνου Τσίλογλου. Σκην.: Θ. Διάφας, Β. Τσίλογλου. «Δύσκολα τα πράγματα» stand up comedy του Γιώργου Χατζηπαύλου. «Υγρά μάτια» του Κωνσταντίνου Παππά. Σκην.: Κ. Παππάς.

«7 ½ ξανθές» της Αλμπέρτας Τσοπανάκη. Σκην.: Αλ. Τσοπανάκη. «Πεθαίνω σα χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη. Από την ομάδα πέντε έβδομα. «Πορτρέτα» της ομάδας e.Q. Σκην.: Ηλ. Μαντζουρίδου-Γκούμα.

ΠΑΡΑΛΙΑ Λεωφ. Ποσειδώνος 64, Καλαμάκι 210 9817980, 210 9811105 «Αυτό που θέλουν οι γυναίκες» του Ιάκωβου Μυλωνά. Σκην.: Ιάκ. Μυλωνάς.

ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 131 Πειραιώς 131, Γκάζι, 210 3426802. «Ράους» των Θανάση Παπαθανασίου & Μιχάλη Ρέππα. Σκην.: Θ. Παπαθανασίου & Μ. Ρέππας.

ΠΕΡΙΑΚΤΟΙ Δημητρίου 5 & Καραολή, Μαρκόπουλο, 2299040803. «Έπρεπε να σε είχε πετύχει ο κυνηγός» του Σπύρου Κολιοβασίλη. Σκην.: Σπ. Κολιοβασίλης.

ΠΕΡΟΚΕ Οδυσσέως 2, Μεταξουργείο 210 5240040. «Δείπνο ηλιθίων» του Φρανσίς Βεμπέρ. Σκην.: Μ. Σεφερλής.

ΠΚ Κασομούλη 30, Νέος Κόσμος, 210 9011677. «Το ξέφωτο» του Στέφανου Παπατρέχα. Σκην.: Λ. Ζούζια, Στ. Παπατρέχας. «Φύλλο σιγής (Παράδεισος 2)» μονόλογος του Μ. Άνθη.

POCKET THEATER @ΧΩΡΟς ΤΕΧΝΗΣ ΑΣΩΜΑΤΩΝ Ασωμάτων 6, Θησείο, 210.3252998. «Καυτή σούπα». Μουσιοθεατρική παράσταση του Δημήτρη Μητσοτάκη. «Ήλιος με δόντια» του Γιάννη Μακριδάκη. Σκην.: Β. Βασιλάκης.

ΠΟΡΕΙΑ Τρικόρφων 3-5 & 3ης Σεπτεμβρίου, Πλ.Βικτωρίας 210 8210991. «Αμερικάνικος βούβαλος» του Ντέιβιντ Μάμετ. Σκην.: Δ. Τάρλοου. «Ου έρωτας…ταξίδι αγάπης χωρίς επιστροφή» του Χρήστου Ε. Κολλερού. Σκην.: Μ. Μακαρούνη.

ΠΡΑΞΗ ΕΠΤΑ STUDIO Βαλτετσίου 45, Εξάρχεια 210 3800624. «Δεσποινίς Μαργαρίτα» του Ρομπέρτο Ατάιντε. Μεταφρ.: Κ. Ταχτσής. Σκην.: Θ. Γράμψας. «Και τώρα οι δυο μας» του Αλεξάντερ Γκέλμαν. Σκην.: Θ. Γράμψας. Μεταφρ.: Γ. Κιμούλης.

ΠΡΟΒΑ Ηπείρου 39 & Αχαρνών, Πλ. Βικτωρίας 210 8818326 «La Lupa» του Τζιοβάνι Βέργκα. Μεταφρ.: Εύα Γεωργουσοπούλου. Σκην.: Σ. Τσόγκας. «Ο Κάφκα συνομιλεί με την Γκούντρουν Ένσλιν» βασισμένο σε κείμενα των Κάφκα, Μπρίκνερ. Σκην.: Σ. Τσόγκας.

ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ Καπνοκοπτηρίου 8 & Στουρνάρη, Εξάρχεια 210 8252242-3 «M. Butterfly» του Ντέιβιντ Χένρι Ουάνγκ. Σκην.: Αντ. Λουδάρος. «Πινακοφρίκη» των Κ. Νικολοπούλου, Δ. Πιέτρη. Σκην.: Στ. Κοντομάρης. «Οι κοντοί μπροστά» του Πάνου Τσαπάρα. Σκην.: Ν. Μαρμαράς.

ΠΥΞΙΔΑ Σαρρή & Ρήγα Παλαμήδου 3, Ψυρρή 210 3225526. «Επικίνδυνοι άνθρωποι» του Γιώργου Φραγκούλη. Σκην.: Χρ. Μίσχου. «Στο ορφανοτροφείο» του Χάρη Χιώτη. Σκην.: Χ. Χιώτης. «Ο πρίγκιπας που ονειρεύτηκα να φιλήσω» του Χ. Χιώτη. Σκην.: Χ. Χιώτης. «Τρελός για σένα» της Μαργαρίτας Κωνσταντοπούλου. Σκην.: Β. Ρωμνιάς. «Η πτώση» της Ευαγγελίας Στρατή. Σκην.: Σ. Τσικρίκης.

RABBITHOLE Γερμανικού 20, Μεταξουργείο 210 5249903. «Grimm» performance/εγκατάσταση από την ομάδα Νοσταλγία. Σκην.: Τ. Ράλλη. «Τέρμα τα γκάζια» του Κ. Σάμαιργλου. Σκην.: Τ. Ράλλη.

ΡΟΕΣ Ιάκχου 16, Γκάζι 210 3474312 «A steady rain» του Κιθ Χαφ. Σκην.: Αντ. Καφετζόπουλος. Με-

ταφρ.: Αθ. Καραγιαννοπούλου.

«Million Like Baby» του Νίκου Κατράκη. Σκην.: Ν. Κατράκης.

ΡΥΘΜΟΣ STAGE Μαρίνου Αντύπα 38, Ηλιούπολη 210.9750060. «Ψαρόσουπα» παραμύθι του Γιώργου Λεμπέση. Σκην.: Β. Λεμπέσης. «Όσα λεν’οι τοίχοι». Μουσικοθεατρική του Γιώργου και Βαγγέλη Λεμπέση.

classical

ΣΗΜΕΙΟ Χαριλάου Τρικούπη 10, Καλλιθέα, 210 9229579. «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ. Μεταφρ.: Εύα Γεωργουσοπούλου. Σκην.: Ν. Διαμαντής.

ΣΤΕΓΗ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΩΝ Λεωφ. Συγγρού 107-109, 210 9005800. «Στην οθόνη φως» του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Σκην.: Σ. Βγενοπούλου.

ΣΤΟΑ Μπισκίνη 55, Ιλίσια, 210 7702830. Από 13/10 «Φαύστα» του Μποστ. Σκην.: Θ. Παπαγεωργίου.

STUDIO ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ Μαυρομιχάλη 134, Εξάρχεια, 210 6453330. «Ριχάρδος ο Τρίτος –Μόνο της φήμης το πρόσκαιρο κενό». Σκην.: Φ. Μακρής. «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» του Άρθρουρ Μίλερ. Σκην.: Κ. Καπελώνης. «Ο Μαίτρ και η Μαργαρίτα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Σκην.: Τ. Δαρδαγάνης.

ΣΦΕΝΔΟΝΗ Μακρή 4, Μακρυγιάννη, 210.

9246692. «Ρίττερ, Ντένε, Φος» του Τόμας Μπέρνχαρντ. Σκηνοθεσία – Ερμ.: Ρ. Οικονομίδου, Αν. Κοκκίνου, Δ. Καταλειφός, Π. Παπαδόπουλος.

ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ Φρυνίχου 14, Πλάκα, 210 3222464. «Χαίρε νύμφη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Σκην.: Λ. Κιτσοπούλου. «Περί ζώων» της Ελφρίντε Γέλινεκ. Σκην.: Αλ. Αλάτση.

ΤΕΧΝΗΣ «ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ» ΥΠΟΓΕΙΟ Πεσμαζόγλου 5, Κέντρο 210 3228706. «Ο δρόμος περνά από μέσα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Σκην.: Δ. Χρονόπουλος. «Η μέθοδος Gronholm» του Χόρντι Γκαλθερόν. Σκην.: Δ. Χρονόπουλος.

ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ Πειραιώς 100 και Περσεφόνης, Γκάζι, 210.3461589. «Bonnie & Clyde» του Άνταμ Πεκ. Σκην.: Β. Χρυσανθόπουλος.

ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟΥ Κεφαλληνίας 17 & Κυκλάδων, 210 8656004. «Μηχανή Μπέκετ ή στα βήματα του Κραπ». Μεταφρ.: Σ. Βελέντζας. Σκην.: Ν. Καμτσής.

ΤΡΕΝΟ ΣΤΟ ΡΟΥΦ Σιδηροδρομικός σταθμός Ρουφ, επί της Κωνσταντινουπόλεως, Ρουφ 210 5298922. «Ένας όμηρος» του Μπρένταν Μπίαν. Σκην.: Τ. Λύγαρη.

FAUST Αθηναΐδος 11 & Καλαμιώτου, Κέντρο, 210.3234095. «Ο μαύρος σκύλος» από την ομάδα Demonius. Σκην.: Κ. Γιαννακόπουλος.

ΦΟΥΡΝΟΣ Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα, 210 6460748. «Θέλεις να πας μακριά;» της Άννας Μελή. «Το τέλος και η αρχή» από την ομάδα Πλεύσις. «Μια εκδοχή» από την ομάδα Roswitha.

VAULT Μελενίκου 26, Βοτανικός, 210.3302348. «Bent» του Μάρτιν Σέρμαν. Μεταφρ.: Γ. Θεοδοσιάδης. Σκην.: Δ. Καρατζιάς.

ΧΩΡΑ Αμοργού 20, Κυψέλη, 210 8673945. «Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαϊδη», της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Σκνοθεσία: Δ. Παπαδοπούλου, Αγγ. Τσούγκου. «Ψέκασα την Ελίζα» των Νίκου Μουτσινά, Τζένης Διαγούπη. Σκην.: Ζωή Ξανθοπούλου, ν. Μουτσινάς. «Ένας κόμης στον Άδη». Σκην.: Εύη Δόβελου, Ελ. Ευταξοπούλου, Αγγ. Σταυροπούλου. Από την ομάδα Cheek-Bones. «Ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι» της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Σκην.: Δ. Παπαδοπούλου, Αγγ. Τσούγκου.

ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΣΩΜΑΤΩΝ Ασωμάτων 6, Θησείο, 211 8009838. «Σ’έξαλλες καταστάσεις» της Κωνσταντίνας Ρουμελιώτη. Σκην.: Κ. Κιμούλης.

Οι καντάτες των θεών

Η αφοριστική ευστοχία της μουσικής γλώσσας του Μπαχ και η ρεαλιστική διαύγεια των φωτογραφιών του Steve McCurry.

Από την Έλση Σαράτση SDG είναι τα αρχικα που πρόσθετε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ στο τέλος της παρτιτούρας κάθε καντάτας. Σημαίνουν «μόνω τω θεώ δόξα» και δίνουν το στίγμα του έργου και του συνθέτη του - ήταν ένας βαθιά ευσεβής άνθρωπος που υπηρετούσε με το έργο του τον Θεό, στον οποίο και αναγνώριζε τον μοναδικό εμπνευστή και κύριο της μουσικής του. Με αυτά τα αρχικά ονόμασε τη δισκογραφική του εταιρεία ένας από τους σπουδαιότερους ερμηνευτές της μουσικής του Μπαχ σήμερα, ο σερ Τζον Έλιοτ Γκάρντινερ. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 2000 με αρχικό σκοπό να εκδώσει σε CD όλες τις ηχογραφήσεις με καντάτες του Μπαχ που πραγματοποίησαν για να τιμήσουν τα 250 χρόνια από τον θάνατο του συνθέτη ο Γκάρντινερ με τη μουσική του οικογένεια, τη Χορωδία και την Ορχήστρα Μοντεβέρντι, σε ένα μουσικό προσκύνημα που παρακολούθησε το λειτουργικό έτος, εκτελώντας είτε ανήμερα είτε κοντά σε κάθε γιορτή την αντίστοιχη καντάτα, μέσα σε εκκλησιές που είναι ορόσημα της δυτικοευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Εκδόθηκαν 27 άλμπουμ με 165 καντάτες. Από το ημερολόγιο που ο Γκάρντινερ κρατούσε όσο διαρκούσε το μουσικό προσκύνημα, καταγράφοντας τις σκέψεις του και την ανάλυση της μουσικής, αντλούνται τα κείμενα που συνοδεύουν τα CDs, φωτίζοντας από μια ακόμα ενδιαφέρουσα γωνιά αυτό το μοναδικό μουσικό οδοιπορικό. Θέμα των εξωφύλλων των CDs είναι οι φωτογραφίες του Steve McCurry, του φωτογράφου-ανταποκριτή που ο κόσμος γνώρισε και αγάπησε από τη φωτογραφία της μικρής Αφγανής με το μοναδικό βλέμμα που αιχμαλώτισε τον πλανήτη από το εξώφυλλο του «National Geographic». Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους φωτογράφους που συνεργάζονται με το γνωστό φωτογραφικό πρακτορείο Magnum. Ο McCurry φωτογραφίζει με επιμονή τοπία και ανθρώπους της Νοτιοανατολικής Ασίας. Έξοχος κολορίστας και μάγος του φωτισμού, καθηλώνει τον θεατή με μια χρωματική κλίμακα κι ένα φως που δίνουν ζωγραφική ποιότητα στην εικόνα και πνοή μεγάλης ζωγραφικής του ιταλικού μπαρόκ. Τα μοναδικά πορτρέτα των ανθρώπων από τις απόμακρες για τη δυτικοευρωπαΐκή οπτική γωνιές του πλανήτη διατηρούν τον πρωταρχικό ρεαλισμό της εικονιστικής ρωμαΐκής προτομής και τη

Στη μουσική του Μπαχ το θέμα της μουσικής αφήγησης είναι οι ιδιότητες και οι δυνάμεις της ψυχής. δύναμη της πνευματικής μεταφοράς που ενσαρκώνει οποιοδήποτε πρόσωπο του Καραβάτζιο ή του Ρέμπραντ. Δεν γλιστράει στον πολυτελή εξωτισμό ούτε στον μανιερισμό του εστέτ γιατί διαθέτει το ισχυρό ποιητικό κύρος της βιωμένης μεταφοράς και την οικονομία του ουσιώδους. Σε όλα τα μυθολογικά ή θεολογικά συστήματα τέσσερα πράγματα είναι οπωσδήποτε απαραίτητα: ένας ευαγγελισμός, μια γέννηση, διαβατήριες μεταμορφώσεις, ένας θάνατος. Με αυτά δεσμεύεται κάθε τέχνη. Έτσι, με την ίδια αυτή μαγιά, δεσμεύονται στο ποιητικό εργαστήρι τους και ο Μπαχ και ο McCurry. Γνωρίζουν καλά και οι δυο την τέχνη της αναμονής, της λύσης και της αντίστιξης. Πέρα από αυτές τις κατασκευαστικές αρχές, που είναι όμως πολύ γενικές, αν και βεβαίως ισχύουν απόλυτα, έχουν και οι δύο ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό ως δημιουργοί: τη δυνατότητα να προκαλούν απορία και θάμβος με καθ’ όλα καθημερινά υλικά, όπως η συνήχηση δεδομένων ήχων ή ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Τη δυνατότητα να ερμηνεύουν χωρίς να εξηγούν. Έτσι, κατά ανεξήγητο τρόπο, η ερμηνεία του προσώπου της νεαρής Αφγανής από τον McCurry κορυφώνεται ως ο ωραιότερος εικαστικός (φωτογραφικός) ευαγγελισμός του εικοστού αιώνα. Η θεολογία είναι αισθητικής και ηθικής τάξης και διατηρεί απόλυτο τον σεβασμό προς την άπιαστη ουσία του προσώπου. Στον άλλο δίσκο διαιωνίζεται η μεταφορά του βιβλικού Ιωσήφ και ο τρίτος αποδίδει με ακαταμάχητη τρυφερότητα τη δύναμη ενός μικρού, καινούργιου θεού. Δεν μυρίζει λιβάνι. Μόνο υγρασία και μακρινά αρώματα του Αφγανιστάν, της Ινδίας, της αρχής των αρχαιότερων μύθων. Η παρέμβαση του εκδότη που διάλεξε αυτές τις φωτογραφίες για το εξώφυλλο αυτής της σπουδαίας νέας σειράς δίσκων με καντάτες του Μπαχ θα μπορούσε να συνοψιστεί στο σήμα και μόνο ν’ ακούσουμε αυτή την ερμηνεία αυτής της μουσικής, όπως βλέπουμε αυτήν τη φωτογραφική ερμηνεία αυτών των προσώπων. Ως είδος μουσικό και φωνητικό η καντάτα εμφανίζεται στο κατώφλι του 17ου αιώνα και βρίσκει την οριστική της μορφή με τον Μπαχ. Συνέθεσε γύρω στις 200 καντάτες και είναι γνωστό πως έπρεπε να γράφει για να βιοποριστεί μια καντάτα για κάθε Κυριακή. Αντιμέτωπος με τα βιβλικά ή ποιητικά θρησκευτικά κείμενα, αρπάζεται από λεπτομέρειες για να φτάσει σε μουσικές γενικεύσεις με απαράμιλλη δραματική ένταση. Στη μουσική του Μπαχ το θέμα της μουσικής αφήγησης είναι οι ιδιότητες και οι δυνάμεις της ψυχής. Όταν ο Μπαχ ζωγραφίζει μουσικά ένα χαμόγελο, το χαμόγελο δεν ανήκει σε συγκεκριμένο ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά παραμένει ψυχική ιδιότητα και διάθεση που υπερβαίνει κοινωνικές παραμέτρους και ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για οντολογία ή θεολογία των ψυχικών διαθέσεων. Ή ευρετήριο αισθηματικών τύπων που ανακαλούνται με την αυστηρή εφαρμογή τεχνικών κανόνων, παρόμοιων με αυτούς που ακολουθεί ο βυζαντινός αγιογράφος που προσθέτει τα φώτα στο πρόσωπο του αγίου στις προδιαγεγραμμένες θέσεις. Το θαύμα και στις δύο περιπτώσεις είναι πως δεν εγκαταλείπεται η δυνατότητα προσωπικής έκφρασης του συνθέτη ή του αγιογράφου. Το μυστικό στην περίπτωση του αγιογράφου βρίσκεται στην τυχαία συμπεριφορά των υλικών κατά την απεικόνιση, που περιέργως γεννά νέες δυνατότητες. Στον Μπαχ, πάλι, η αφοριστική ευστοχία της μουσικής γλώσσας δημιουργεί τους κανόνες και τα αρχέτυπα· ο τρόπος που συναλλάσσεται με τους υπάρχοντες κανόνες δημιουργεί νέα, αναντίρρητη και κανονιστική νομοθεσία. Ο Μπαχ κινείται στην αυστηρή αρχαϊκή πλαστική· ο συμβολισμός της γλώσσας του γειώνεται στην εύχυμη ηχητική ποιητική του - οι κεραυνοί του βροντούν, οι αστραπές του αστράφτουν, τα βάραθρα της κόλασης χαίνουν και τα αστέρια λάμπουν στον χριστουγεννιάτικο ουρανό. Η Έλση Σαράτση είναι υπεύθυνη του δισκάδικου Corno di Bassetto που βρίσκεται στο υπόγειο του Ελευθερουδάκη (Πανεπιστημίου 11).

40

βγεσ εξω επιτελουσ!

που να φασ! barrestaurants APOLIS

Άλσος Αγ. Δημητρίου, Πετρούπολη, 210 5060000. Ανανεωμένο, υπέρκομψο στα μαύρα, με την καλύτερη θέα στην Αθήνα και «ανοιχτή» μεσογειακή κουζίνα.

Balthazar

Τσόχα 27 & Βουρνάζου, Αµπελόκηποι, 210 6441215. Πολυτελής χώρος που αποτελεί ένα από τα πιο κοσμικά μέρη της Αθήνας.

Baraonda

Τσόχα 43, Αμπελόκηποι, 210 6444308, 2106441778. Barrestaurant με mainstream διαθέσεις και τάσεις πολυτέλειας. Γκουρμέ κουζίνα από τον Μιχάλη Ντουνέτα. €50+

shamone

Kinky taste

BARON

Μεσογειακές και έθνικ γευστικές προτάσεις με μπρίο και παιχνιδιάρικη διάθεση.

Aπό τη Νίκη Μηταρέα Ίσως να έχετε ήδη ακούσει για τη Shamone, αλλά, για όσους δεν τη γνωρίζουν, ήρθε η στιγμή να σας συστήσω. Πρόκειται για ένα φανταστικό πρόσωπο. Ναι, είναι μια ιστορία που γέννησε η φαντασία του Φώτη Σεργουλόπουλου με αφορμή το νέο εστιατόριο-μπαρ που άνοιξε. Στο εγχείρημα συμμετέχουν ο Βαγγέλης Γερασίμου, που είναι σεφ, και ο Κώστας Σκουληκαράκης. Τελικά, μπορεί να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα το τοπίο της εστίασης και της διασκέδασης, όμως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με όνειρα και φρέσκες ιδέες που δεν θ’ αφήνουν την κρίση να τους βάλει λουκέτο. Στην είσοδο του ολοκαίνουργιου Shamone με υποδέχεται ο Φώτης, χαμογελαστός, ζεστός και φιλόξενος. Είναι ο στυλοβάτης της κεφάτης ζωής. Μιλάει με τους θαμώνες, που θέλει να αισθάνονται όμορφα και να διασκεδάζουν. Η σάλα του πρώην Soul Kitchen έχει μεταμορφωθεί σ’ έναν σέξι και παιχνιδιάρικο χώρο. Το ντεκόρ ανέλαβαν με κέφι οι τρεις συνέταιροι. Μπάρα πληθωρική, που προσφέρει ευφάνταστα κοκτέιλ σε ποτήρια που λες ότι μόλις βγήκαν από το σερβάν της γιαγιάς. Τα αρωματίζουν με τριαντάφυλλο. Είναι τέλεια. Στη μία πλευρά της μπάρας κρέμεται από το ταβάνι μια κούνια με κρόσσια, δίνοντας ιδέες σε όσους θέλουν ν’ ανέβουν κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Τα τραπέζια είναι λίγα, ντυμένα με φούστα με κουφόπιετες σαν αυτή της παρέλασης και οι γουστόζικοι καναπέδες με διαφορετικά εμπριμέ υφάσματα. Πολύ μου άρεσαν, όπως και ο kinky καθρέφτης. Σε μια πλευρά της σάλας παρατηρώ ένα μεγάλο, λευκό τραπέζι σαν catwalk, με στουλ ολόγυρα. Νομίζω ότι θα σκάσει μύτη η μαύρη γαζέλα των ντεφιλέ, η Ναόμι Κάμπελ, και θ’ αφήσει άναυδους όσους πίνουν το ποτό τους. Δίπλα, σε αυτή την πλευρά του τοίχου φιγουράρει η Shamone, έτσι όπως την εμπνεύστηκε ο graffiti artist b. Δεν θα «φας» μόνο ντεκόρ. Διαβάζω το μενού σε έναν μαυροπίνακα: ο σεφ Βαγγέλης Γερασίμου δεν σε κουράζει με τις προτάσεις της κουζίνας του. Καλύπτει τα γούστα όσων αγαπούν τα πιάτα με μεσογειακή προσέγγιση αλλά και όσων υποκλίνονται στον βωμό της εξωτικής γαστρονομίας, δοκιμάζοντας, για παράδειγμα, κοτόπουλο τεριγιάκι. Στο τραπέζι καταφθάνει ένα νεσεσέρ καλλυντικών με έντονα χρώματα. Το ανοίγω γεμάτη περιέργεια και αντί για κραγιόν και μάσκαρα, ανακαλύπτω ζεστές φέτες ψωμιού. Κεφάτη ιδέα! Καλοφτιαγμένη η κις με κίτρινη πιπεριά, μπέικον, που αφήνει ένα διακριτικό κάπνισμα, και παρμεζάνα. Δροσερή κι ευχάριστη η σαλάτα με baby σπανάκι, καπνιστή πανσέτα, ψητά μανιτάρια, blue cheese και honey Dijon dressing. Τα λινγκουίνι του Φώτη τιμήθηκαν λαίμαργα, το ίδιο και το πληθωρικό μπέργκερ από μοσχαρίσιο μπιφτέκι που ήρθε ζουμερό και από δίπλα όλο το πάνθεον των συνοδευτικών των αμερικανικών μπέργκερ: οnion rings, πίκλες και φυσικά ranch style πατάτες. Για πιο Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι, light φαγητό, μπορείς να τσακίσεις 210 3450144. μια σπαλομπριζόλα με τηγανητές Ανοικτό: Καθημερινά βράδυ, πατάτες. Όλα θα παιχτούν στο κεφάΣαββατοκύριακο και μεσημέρι. το μπαρ, μ’ ένα κοκτέιλ Mary Mary Κρασί: Λίστα με ενδιαφέρουμε ροδοπέταλα και το αυθόρμητο σες προτάσεις. Ειδική κέφι να συντονίζεται με τις χαρούμεμνεία: Οι προσιτές νες μουσικές. τιμές. mitarea@lifo.gr

Shamone

Μεταξά & Ζησιμοπούλου 12, Γλυφάδα, 210 8941871.

ποτά. Ελληνική μεσογειακή κουζίνα και tapas σερβίρονται από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

σμένη νεο-ταβέρνα με βιολογικές ανησυχίες στην ωραιότερη αθηναϊκή αυλή, με γευστικό φαγητό και προσεγμένο σέρβις.

CUCINA POVERA

Shamone

ΓΚΑΛΕΡΙ ΤΟΥ ΜΕΖΕ

Σκουφιας

Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι, 210 3450144. shamone@ mail.com. Νέο entry στο Γκάζι (στη θέση του Soul Kitchen) με φαγητό, κοκτέιλ και πολλά χάπενινγκ. Από το δημιουργικό μυαλό του Φώτη Σεργουλόπουλου.

SOHO

Βουτάδων 54Β, Γκάζι, 210 3422663. Ένα bar-restaurant για όλες τις ώρες της μέρας στην πιο πολυσύχναστη πλατεία της Αθήνας.

ελληνικη κουζινα ΑΓΟΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Χρυσοστόμου Σμύρνης 10, Ν. Φιλαδέλφεια, 210 2511420. Πιάτα από κάθε γωνιά των Κυκλάδων σε έναν όμορφο χώρο που θυμίζει αιγαιοπελα-

Δημοσθένους 18 και Μ. Αλεξάνδρου, 210 5720047-8.

Δαφνη

Μ. Αλεξάνδρου 86, Μπουρνάζι, 210 5773721. Παραπάνω από αξιόλογη παρουσία στα δυτικά. Καλά μαγειρευτά και ψαγμένα κρεατικά. €15-20

Κάρδαμο

Εθνικού Στρατού 17, Άνω Κηφισιά, 210 6233530. Ελληνική δημιουργική κουζίνα από τον Σπύρο Μαυροειδή, πρώην σεφ του Rock ‘n’ Roll, σε όμορφο, άνετο περιβάλλον στα βόρεια προάστια. Κρητικές πινελιές στον κατάλογο, προσοχή στις πρώτες ύλες, πολύ ενημερωμένη κάβα.

Κεντρικον

Κολοκοτρώνη 3, Σύνταγμα, 210 3232482. Από το 1960.

Ευφορίωνος 13, Καλλιμάρμαρο, 210 7566008.

Μεγάλου Βασιλείου 50, Ρουφ, 210 3412 252. Επιβάλλεται να επισκεφτεί κανείς τη στυλάτη νεοταβέρνα με το ανανεωμένο και πολύ πιο προσιτό μενού. Για γνήσιες ελληνικές γεύσεις με σπιτική ποιότητα και ρακή/ ρακόμελα σε πολύ χαμηλές τιμές, στον πεζόδρομο.

SCALA VINOTECA

Σίνα 50 και Αναγνωστοπούλου, 210 3610041.

ΤΟ ΚΟΥΚΛΑΚΙ

Παπανικολή 88, Χαλάνδρι, 210 6818710. Μοντέρνα ταβέρνα με θεματικό μενού.

heineken

Οι Responsibles, μια δράση της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας σε συνεργασία με τη ΜΚΟ «Νηφάλιοι - Στην υγεία μας», υπενθυμίζουν με χιούμορ, προωθητικές ενέργειες και βιωματικά παιχνίδια στα μέρη όπου συχνάζει η νεολαία τις 10 απλές και έξυπνες συμβουλές για το πώς να καταναλώνουμε αλκοόλ υπεύθυνα.

BLACK DUCK

Χρήστου Λαδά 9Α, 210 3234760. Ο κομψός και ιδιαίτερης αισθητικής πολυχώρος -all day & night long.

CELLIER LE BISTROT

Πανεπιστημίου 10, Σύνταγμα, 210 3638525. Στο βάθος της στοάς. Κομψό και κοσμοπολίτικο.

coca-cola light

DUKA

Αλωπεκής 21, Κολωνάκι, 210 36 41 545. Πολυασιατική κουζίνα, δυνατά κοκτέιλ Δευτέρα με Παρασκευή από τις 9 μ.μ. και Σάββατο από τις 12 το μεσημέρι.

H Coca-Cola light υποστηρίζει το πρόγραμμα «Νιώσε την καρδιά σου», την πρωτοβουλία ενημέρωσης για την υγεία της γυναικείας καρδιάς. Σκοπός του προγράμματος είναι να αφυπνίσει τις Ελληνίδες γύρω από το ζήτημα των καρδιαγγειακών παθήσεων και τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης. www. niosetinkardiasou.gr

GASPAR FOOD & MOOD

Λεωφ. Δ. Βασιλείου & Λυκούργου, Νέο Ψυχικό, 210 6775011. Νέα άφιξη στην περιοχή του Ν. Ψυχικού με ανεπανάληπτο συνδυασμό γεύσεων, ωραία κοκτέιλ και εντυπωσιακή διακόσμηση.

Ζησιμοπούλου 5Α & Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 213 009028081. Προσεγμένο μενού, γευστικά επιδόρπια και μεγάλη λίστα από κοκτέιλ υπό τους ήχους ροκ μουσικής.

skinos mastiha spirit

Ο διαγωνισμός Skinos Mediterranean Cocktails Challenge 2012 θα πραγματοποιηθεί στις 7 & 8/5 στην Αθήνα, με προκριματικούς σε Ελλάδα, Κύπρο, Λίβανο, Ιταλία και Τουρκία και στόχο τη δημιουργία του καλύτερου μεσογειακού κοκτέιλ. www.myskinos. com

LALU

Αναγνωστοπούλου 1, Κολωνάκι, 210 6233933. Μεγάλη μπάρα, δερμάτινοι καναπέδες, mainstream ακούσματα στην καρδιά του Κολωνακίου. Μενού γεμάτο μυρωδιές και γεύσεις Μεσογείου.

Μπενιζέλου Παλαιολόγου 4Γ, Πλάκα, 2103226711. Ελληνική κουζίνα, εναλλασσόμενα λάιβ.

Prosopa

Κωνσταντινουπόλεως 4 και Μεγ. Βασιλείου 52, Ρουφ, 210 3413433. Μετακόμισε, όχι πολύ μακριά. Με την ίδια υψηλή μεσογειακή ποιότητα.

Saloon Piano Restaurant

Αλκμάνου 36, Ιλίσια, 210 7242208. Το πρώτο pianorestaurant της Αθήνας στα 34 χρόνια λειτουργίας του παραμένει η καλύτερη επιλογή στο είδος του.

SALERO

Βαλτετσίου 51, Εξάρχεια, 210 3813358. Σαλάτες, tapas, ιβηρομεσογειακές προτάσεις και πανέμορφα κοκτέιλ, συντροφιά με έθνικ μουσικες. €15-30

SANTA BOTELLA

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Στο πιο κομβικό σημείο της πιάτσας της Πανόρμου, καλή μουσική, καθαρά

καλντερα

Λεωφ.Ποσειδώνος 54, Π. Φάληρο, 210 9829647, 210 9839636. Έμφαση στο καλό ψάρι Σκηνικό που παραπέμπει άμεσα σε αιγαίοπελαγίτικο νησί. €25-40

Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

Ηρακλέους και Λυσικράτους 32, Τζιτζιφιές, 210 9404518. Πιστός στο όνομά του, σερβίρει ψάρι και θαλασσινούς μεζέδες με τις καλύτερες πρώτες ύλες. Στην αυλή του με την τεράστια μουριά αφεθείτε σε γεύσεις με άρωμα θάλασσας που μένουν αξέχαστες. Το σέρβις του είναι φιλικό και άψογο, ενώ ο χώρος σε αγγίζει με την απλότητά του. Ο Θαλασσινός έχει γίνει αγαπημένο στέκι των φανατικών του είδους και όσων ξέρουν από καλό ψάρι.

ΨΑΡΑΚΙ

Λ. Ποσειδώνος 15, Βουλιαγμένη, 210 8962215.

κλασικα και μεσογειακα Αίγλη Ζαππείου, 210 3369364, 210 3369300. Θέα στην Ακρόπολη και εκλεκτό μεσογειακό μενού από τον σεφ Δημήτρη Δημητριάδη.

CULTO

Λασκαράτου 13, Α. Πατήσια, 210 2288441.

MARE MARina

Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο, 210 9822220.

new taste - new hotel Φιλελλήνων 16, 210 3273170.

μοντερνεσ μπριζολεσ

LE PETIT SOMMELIER

MONO BAR

Απόλλωνος 28, Λαιμός Βουλιαγμένης, 210 8963747, 210 8963739. Θέα μαγική. Ψάρι φτιαγμένο απλά αλλά πολύ καλά. Ακριβό. €45-65

CIBUS

HARD ROCK CAFÉ GLYFADA

Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι, 210 3411878. Αυθεντικές ιταλικές πίτσες που συνοδεύονται από πρωτότυπα κοκτέιλ σ’ ένα εντελώς νέο concept.

Ιθακη

Ακτή Μικρολίμανου, Πειραιάς, 210 4134084, 210 4134085. Σημείο αναφοράς στο Μικρολίμανο. Θαλασσινή πολυτέλεια με θέα σκάφη της μαρίνας. Έκπτωση 15% στις περσινές του τιμές.

food & drink

Σκουφά 69, Κολωνάκι, 210 3643820. Νεοϋoρκέζικο σκηνικό και κουζίνα με μεσογειακές και αμερικανικές γεύσεις. € 25-35

MATILDE PIZZA BAR

σινά διά χειρός του Λευτέρη Λαζάρου. €40-70

Ιστιοπλοϊκος

BIG APPLE

Ζαΐμη 6 και Δήμητρος, Π. Φάληρο, 210 9842344. Wine bar restaurant με μια πλήρη κάρτα μενού και υπέροχο κατάλογο κρασιών. €20-25

Off Radio.gr

Την Τετάρτη 28/3, στις 23:00, καλεσμένος στην εκπομπή των Θεοδόση Μίχου και Άρη Καραμπεάζη «Τόσο νέοι, τόσο πουριτανοί» θα είναι ο The Boy, για ένα δίωρο, τουλάχιστον, καταιγιστικό λάιβ μποστά στους δύο φανατικούς θαυμαστές του.

BLUEFIELD BURGER

Αγγελοπούλου 3, Ν. Ψυχικό, 210 6777739.

Κανδαυλος γίτικο νησί. Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι ζωντανή μουσική.

ΑΓΟΡΑ

Λ. Αλεξάνδρας & Βουρνάζου 31, Αμπελόκηποι, 210 6426238 και Χατζ. Μέξη 8 & Βεντήρη 9, Ιλίσια, 210 7252252. Καλαίσθητη διακόσμηση, παρεΐστικη ατμόσφαιρα, μενού με επιρροές από τη διεθνή αλλά και τη μεσογειακή κουζίνα. Προσιτές τιμές σε ένα ζεστό και φιλικό περιβάλλον.

ΑΘΗΡΙ

Πλαταιών 15, Κεραμεικός, 210 3462983. Ελληνικές γεύσεις σε νεοκλασικό περίγυρο διά χειρός Αλέξανδρου Καρδάση. Κυριακή ανοιχτά το μεσημέρι. Κλειστά Κυριακή βράδυ και Δευτέρα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Αργεντινής Δημοκρατίας 8Α & Ζωναρά 21, πάρκο Παναθήναια, 210 6420874. Καθημερινά ανοιχτό από το μεσημέρι, με ποιοτική ελληνική κουζίνα από φρέσκα υλικά. Δωρεάν πάρκινγκ.

βεργινα-αχιλλεας

Βαλτετσίου 58, 210 3302933. Τραπεζάκια στον πεζόδρομο.

ΓΙΑΝΤΕΣ

Βαλτετσίου 44, Εξάρχεια, 210 3301369. Πρόσφατα ανακαινι-

ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ

Βησσαρίωνος 9, Κολωνάκι, 210 3389741-2. Χειροποίητα ορεκτικά, φροντισμένα πιάτα και σπιτικά γλυκά από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τα μεσάνυχτα.

ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΑ

Ρόμβης 21, 2103233459.Μαγειρευτά εξαιρετικά με φρέσκα εποχικά υλικά.

ΡΟΖΑΛΙΑ

Βαλτετσίου 59, 210 3202933. Σ’ έναν ωραίο κήπο που θερμαίνεται τον χειμώνα σερβίρονται φρέσκα κρέατα και ψαρικά.

TIRBOUSON

Κωνσταντινουπόλεως 104, Γκάζι, 210 3410107. Λιτός χώρος, ιδιαίτερες γεύσεις ελληνικής κουζίνας και ψαγμένη ποικιλία κρασιών.

hip ταβερνεσ Αγορα THΣ ΑΔΡΙΑΝΟΥ Αδριανού 31, 210 3250096.

Barba lazaros

Ζησιμοπούλου 24Α, Π. Φάληρο, 210 9403003. Πεϊνιρλί έξοχο. Ζωντανή μουσική το Σαββατοκύριακο. €15-22

Τζιτζικας και Μερμηγκας

Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, 210 2232376 / Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Χαλάνδρι, 210 6810529 / Μητροπόλεως 12-14, Σύνταγμα, 210 3247607. Δροσίνη 12-14, Κηφισιά, 210 6230080. Αναφορές σε παλιό μπακάλικο και κατάλογος κλασικών και νεωτεριστικών μεζέδων που αλλάζει συχνά. €15-22

ψαρι Βαρουλκο

Πειραιώς 80, Γκάζι-Ομόνοια, 210 5228400. Ψάρι και θαλασ-

Περσεφόνης 47 & Ικαριέων 2, Γκάζι, 210 3424725. Η επωνυμία του σημαίνει «σουβλάκι» στα νέα ελληνικά. Με πολλές διαφορετικές συνταγές από κοτόπουλο και χοιρινό αλλά και με δύο νέα πιάτα, ο Κάνδαυλος δικαίως έχει καθιερωθεί ως απόλυτος προορισμός για τους λάτρεις του κρέατος στην περιοχή του Γκαζιού. 10 % έκπτωση για τους φοιτητές!

ΚΗΦΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΣΣΑΒΕΤΗ – MEAT BAR

Κηφισίας και Κασσαβέτη, (Εμπορικό Κέντρο Μελά), 210 8080880. Ζουμερά μπιφτεκάκια, χειροποίητα καλαμάκια.

MEAT & MORE

Βύρωνος 2 & Ναούσης, Πεύκη, 210 8060333. Μοντέρνος χώρος με καλό σουβλάκι και ψητά, με συνοδεία από χειροποίητες πίτες και Το MYBAR διοργανώνει το φρέσκες τηγανητές πιο hot disco party της πόλης πατάτες.

MYBAR

Meat Square το Σάββατο 24/3. Οι resident DJs Λεωφ. Σταμάθα παίξουν όλες τις μεγάλες επιτυτας 5Α & Σολωμού (Εμπ. Κέντρο Φάχίες της εποχής και ο Joe William ρος), Δροσιά, 210 θα κάνει δύο ανυπέρβλητες 8004700. ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΚΟΥdisco queen εμφανίσεις! ΦΑ Κακουργιοδικείου 6, ΜοναΟμήρου & Σκουφά, Κολωνάκι, 210 3611116. Υπέρμοντέρστηράκι, 6947 439004, να σουβλακερί. ποτό €5.

41 SIMPLY BURGERS

18380: Ν. Σμύρνη / Αμπελόκηποι / Παγκράτι / Αγ. Στέφανος / Ν. Ερυθραία / Βριλήσσια / Ν. Ηράκλειο / Αγ. Παρασκευή / Γλυφάδα / Ηλιούπολη / Πασαλιμάνι / Κορυδαλλός / Γαλάτσι / Χαλάνδρι / Π. Φάληρο / Λάρισα. Φρέσκα υλικά σημαίνει καλύτερη γεύση. Κάτι παραπάνω από «απλά» burgers!

SWE BURGER

Εκφαντίδου 37, πλατεία Δεληολάνη, Παγκράτι, 210 7568800. Γρήγορο και ποιοτικό φαγητό που κατηφόρισε πριν από λίγο καιρό από τη Θεσσαλονίκη, με τιμές που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο!

εθνικεσ κουζινεσ China Town

Λεωφ Βουλιαγμένης 8-10, Αθήνα, 210 9315223 (από κινητό) - 8011160200 Πολύ καλό κινεζικο-ασιατικό μενού σε λογικές τιμές κι ευχάριστο περιβάλλον.

Dal Professore

Διονύσου 47 & Χατζηαντωνίου 22, Μαρούσι, 210 6149000. Αυθεντικές συνταγές από την Ιταλία, χειροποίητα ζυμαρικά.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑσ

Κρησίλα 34, 210 7525777, www.oraia-ellas.gr. Σ’ ένα όμορφο περιβάλλον ελληνική κουζίνα, νόστιμοι μεζέδες και ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα κάθε Πέμπτη-Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι.

για ολη μερα ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ

Βασ. Σοφίας 46 (Χίλτον), 210 7281400. Από τις 6 με βασιλικό πρωινό. Η κουζίνα του προκαλεί «εκρήξεις». €35-45

Βύνη

Δράκου 10, Κουκάκι, 210 9226225. Από τις παλαιότερες μπιραρίες της πόλης, με δυνατή κουζίνα, ανοιχτή από το πρωί. Ωραία μουσική και γιγαντοοθόνες με βιντεοκλίπ ή αθλητικά, που παραπέμπουν σε παμπ του εξωτερικού.

CABANA RESTAURANT LOUNGE

Λ. Ποσειδώνος, ακτή Αλίμου (πρώην ble), 210 9859860. All

0048382. Καινούργιος, πολύ όμορφος all day χώρος στην Αιόλου. Προσεγμένες γείσεις από μπέιγκελ, φοκάτσιες, μπέργκερ, αλλά και αρκετές λιβανέζικες πινελιές στο μενού.

OCTOBERFEST

Αγ. Ιωάννου 82, Αγ. Παρασκευή, 210 6082999. Δεκάδες μπίρες από όλο τον κόσμο και το ιδανικό μενού για να τις συνοδεύσει. Ιδανικό σημείο στην Αγία Παρασκευή.

ΠΑΓΩΤΟΜΑΝΙΑ

Ελβετίας 16 & Τασοπούλου 2, Αγ. Παρασκευή, 210 6003288.

45 διαφορετικές γεύσεις παγωτών καθώς και έναν τεράστιο κατάλογο γλυκών συναντάμε σε ένα σύγχρονο, μοντέρνο χώρο με φιλική διάθεση.

ΠΙΣΙΝΑ

Ακτή Θεμιστοκλέους 25, Φρεαττύδα, 210 4511324. Ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά του Πειραιά, με ‘60s, ‘70s αισθητική, εκπληκτική θέα, δροσιστικά κο-

coffee & drinks!

PANDELI

Δηληγιάννη 56, Κεφαλάρι, 210 8081512, 210 8081881.

ZIO PEPPE

ΑΝΤΙΚΑ

Αδριανού 25, Μοναστηράκι, 210 3213232. Πιάτα με βάση το κρέας αλλά και μαγειρευτά με θέα τον Ναό του Απόλλωνα.

ΚΑΠΠΑΡΗ

Δωριέων 36, Α. Πετράλωνα, 210 3450288. Εξαιρετική παραδοσιακή κουζίνα με δημιουργικές πινελιές. Τέλεια αυλή.

ΠΑΛΗΑ ΑΘΗΝΑ

Εμπεδοκλέους 75 & Φιλολάου, Παγκράτι, 210 7518 869, www. palia-athina.gr. Γραφική μονοκατοικία του ‘30, με αέρα εποχής και αυλή. Παραδοσιακοί μεζέδες, υπό τους ήχους έντεχνων και ρεμπέτικων.

ΣΑΛΟΣ ΛΑΓΟΣ

Τρώων 63 & Αιολέων, Άνω Πετράλωνα, 210 3471101. Γευστικές μεζεδοπροτάσεις συνοδεύουν άψογα τη ρακή, ενώ οι τιμές του ενθουσιάζουν.

Ψαρρας (παλια ταβερνα)

Ερεχθέως 16 & Ερωτοκρίτου, Πλάκα, 210 3218733.

Βουτάδων 32-34, 210 3460347, 210 3452277. Ένα dinner lounge bar με πολύ τραγούδι και εξαιρετικά λάιβ happenings. Από τα καλύτερα μαγαζιά του Γκαζιού.

Kings Club

Ελ. Βενιζέλου 214, Καλλιθέα, 210 9513140. Νέα προσθήκη στα μεγάλα, mainstream κλαμπ. Βιομηχανική αισθητική και πολλά πάρτι με ραδιοφωνικούς παραγωγούς και Έλληνες τραγουδιστές.

rock/ alternative clubs INTERPID FOX

Τριπτολέμου 3, Γκάζι, 210 3466055. Σαν αγγλική ροκ παμπ με τη μεγαλύτερη ποικιλία μπίρας.

clubrestaurants Almaz

ιπποπόταμος

Ο πεζόδρομος της Δελφών, στο «ουδέτερο» σημείο μεταξύ Εξαρχείων και Κολωνακίου, μεταμορφώνεται σε μια δροσερή νησίδα κατά τη διάρκεια των ανοιξιάτικων και καλοκαιρινών μηνών. Εκεί, ο ιστορικός Ιπποπόταμος-υπήρξε στέκι διανοουμένων και καλλιτεχνών από τη δεκαετία του ’70- παραμένει cool, ανεπιτήδευτος και πιστός στις αρχές του. Ο χώρος απαρτίζεται από τρία διαφορετικά δωμάτια που μοιάζουν με κρύπτες, όπου ο χαμηλός φωτισμός και τα λίγα τραπεζάκια δημιουργούν φοβερή ατμόσφαιρα, ενώ το μαγαζί διαθέτει στο βάθος και τη δική του αυλή. Η μουσική κινείται κυρίως σε αυθεντικά ροκ μονοπάτια που ικανοποιούν τους λάτρεις του είδους. Καθημερινά ανοικτό από τις 7 το πρωί έως αργά το βράδυ. Δελφών 3Β, Κέντρο, 210 3634583

ΚΑΦΕΝΕΙΟ (ΤΟ)

Λουκιανού 26, 210 7239600, 210 7239600. Θυμίζει γαλλικό μπιστρό. Η κουζίνα βέβαια παραμένει σταθερά ελληνική.

GAZARTE

Πλατεία Αγίων Αναργύρων 5, Ψυρρή, 693 7888408. Ανανεωμένο και σε νέα διεύθυνση συνεχίζει με λάιβ και special events, αλλά διοργανώνει και εναλλακτικές θεατρικές παραστάσεις.

Square sushi

ταβερνεσ και μεζεδοπωλεια

club mainstream

SECOND SKIN CLUB

Πεντέλης 3, Κηφισιά, 210 8080787. Απευθείας από την Κωνσταντινούπολη σε ένα κομψό περιβάλλον.

Ν. Ιωνία: Λ. Ηρακλείου 287, 2114047481/Βούλα: Βασιλέως Παύλου 4, 210 8954280/Γαλάτσι: Λ. Βεΐκου 8, 210 2222232/ Αιγάλεω: Θηβών 389 & Ιεράς Οδού 278, 213 0052915/Δάφνη: Μεγάλου Αλεξάνδρου 2, 210 9762754. Πίτσα με το μέτρο με την παραδοσιακή ιταλική ζύμη σε πολλές μοναδικές γεύσεις, αλλά και ζυμαρικά, μπρουσκέτες και σαλάτες.

night life

day και all season lounge χώρος για καφέ, φαγητό ποτό με θέα το απέραντο γαλάζιο.

CREPA CREPA

Αθήνα 25ης Μαρτίου & Ειρήνης 2, Πλατεία Νέας Σμύρνης, 210 9717705/ Τραλλέων 71, Γαλάτσι, 210 2222071/ Πεζόδρομος Ηρακλείου 3-5, Χαλάνδρι, 210 6858138/ Πλατεία Ηρώων 5, 210 3218484/ Σκουφά 46, Κολωνάκι, 211 4044803/ Αλεξιουπόλεως 34, Αργυρούπολη, 210 9930700/ Athens Metro Mall, Άγιος Δημήτριος, 210 9731190. Πολλές επιλογές από αλμυρές και γλυκές κρέπες, με πολλά υλικά για να πειραματιστείτε και να δημιουργήσετε την αγαπημένη σας.

Mama Roux

Αιόλου 48, Αθήνα, 213

κτέιλ και δημιουργική ελληνική κουζίνα με μειωμένες τιμές.

ROCK AND ROLL

Πλ.Φιλικής Εταιρείας 14, 210 7245938, 210 7241059. Το απόλυτο meeting point της περιοχής Κολωνακίου.

T.g.i. Fridays

Κολοκοτρώνη 35, Πλ. Κεφαλαρίου, 210 6233947-8. Νεοφύτου Βάμβα 2, Κολωνάκι, 210 7227721 / Λ. Κηφισίας & Αλεξάνδρας, Αμπελόκηποι, 210 6475417-8 / Υμηττού 110, Παγκράτι, 210 7560544-5 / Λαζαράκη 43, Γλυφάδα, 210 898260-9 / Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο, 210 9853281.

Fun food, κοκτέιλ και χαρούμενο σέρβις. Μεγάλες οι μερίδες, κεφάτες οι διαθέσεις. Κάθε μέρα όλη μέρα. €18-25.

Τριπτολέμου 12, Γκάζι, 2103474763. Ποπ, φαν διακόσμηση, ανανεωμένες γεύσεις με street food από όλο τον κόσμο. Και λάιβ κάθε Κυριακή. €20-30

GALAXY BAR (HILTON)

Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, 210 7281407, 210 7281000. Aνανεωμένο, μας περιμένει να απολαύσουμε τα νέα υπέροχα κοκτέιλ του, με ή χωρίς αλκοόλ, με θέα φυσικά την Ακρόπολη.

cafe barall day 42 coctail bar

Kολοκοτρώνη 3, Κέντρο, 6948242455. Από τα πλέον ευρωπαϊκά μαγαζιά του κέντρου, το 42 σε μεταφέρει σε μία διαφορετική, πιο «ευγενική» και κοσμοπολίτικη Αθήνα.

ABRIDOR

Μασσαλίας 16, Κολωνάκι, 210 3600683. Αγαπάει το μέταλλο στη διακόσμησή του κι έχει mainstream ακούσματα.

ΑΜΠΑΡΙΖΑ

Λέκκα 14, (εντός στοάς), Σύνταγμα, 210 3257644. Mεσοπολεμική ατμόσφαιρα, καλά κοκτέιλ, ποικιλίες εσπρέσο και τζαζ, φανκ, indie, ποπ μουσικές.

BAIRES

Σίνα 21 & Σκουφά, 210 3635458.

Vintage ατμόσφαιρα, εμπνευσμένα κοκτέιλ και εξαιρετικές μουσικές.

Booze

Κολοκοτρώνη 57, Κέντρο, 211 4000863. Το κλασικό νεοκλασικό διαθέτει εκτός από -τρία πια- μπαρ και κυλικείο, εκθεσιακούς χώρους, σκηνή θεάτρου,

42

bicycle diaries

βγες έξω επιτέλους γκαλερί και χώρο σεμιναρίων.

CAPU

Λέκκα 14, Στοά Λέκκα, Σύνταγμα, 210 3226844. Μαύρες μουσικές και πολύ κέφι.

Chandelier

Mπενιζέλου 4 Πλάκα, 210 3316330. Καινούργιο στέκι στο κέντρο της πόλης. Ρομαντική διάθεση για διαφορετικό night out. Κάποια βράδια μεταμορφώνεται σε bar theatre!

CIRCUS

Ναυαρίνου 11, 210 3615255. Με freestyle μουσικές και αισθητική. Πλ. Ελευθερωτών 11, Χαλάνδρι 210 6832670 / Λ. Αλεξάνδρας 205, 210 6462350 Για τους φίλους της αληθινής ελληνικής μπίρας και όχι μόνο. Την απολαμβάνουμε σε εξαιρετικό περιβάλλον και με συνοδεία πεντανόστιμους μεζέδες.

Το αναδιπλούμενο ή «σπαστό» ποδήλατο είναι μια άριστη λύση για αστικές μετακινήσεις παντός καιρού!

Aπό τον Σπύρο Παπαγεωργίου Εάν θέλει να χρησιμοποιεί κάποιος ποδήλατο στην πόλη, απαιτούνται δύο προϋποθέσεις: πρώτον, να πάρει τη... μεγάλη απόφαση -δηλαδή να πει «θα το κάνω»- και, δεύτερον, να διαθέτει φυσικά ποδήλατο. Πριν από μερικές μέρες -ακριβώς πριν αρχίσει να φτιάχνει ο καιρός- είχα τρία πρωινά ραντεβού και ο προβληματισμός ήταν όχι αν θα πάω με ποδήλατο αλλά με ποιο ποδήλατο, καθώς ένα από τα πλεονεκτήματα τού να εργάζεσαι σε ποδηλατικό περιοδικό είναι πως έχεις στη διάθεσή σου κάθε φορά αρκετά ολοκαίνουργια και συνήθως εξαιρετικής ποιότητας ποδήλατα να δοκιμάσεις. Επειδή, λοιπόν, ο καιρός ήταν απρόβλεπτος και η βροχή πιθανή, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ένα αναδιπλούμενο. Ένα ποδήλατο, δηλαδή, που την «κακιά την ώρα» το κλείνεις και το κάνεις χειραποσκευή. Ξεκίνησα από το γραφείο στα Άνω Πατήσια και η πρώτη στάση ήταν στο Σύνταγμα. Ο καιρός γκρίζος -αλλά ακόμα χωρίς βροχή- και το ντύσιμο... ιδανικό για ποδήλατο: σακάκι, γραβάτα και μια μικρή τσάντα. Η διαδρομή, η συνηθισμένη: Πατησίων και στη συνέχεια Σταδίου, μια απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5 χιλιόμετρα. Διαπίστωση πρώτη: Στη Σταδίου, όπου μια μικρή ομάδα διαδηλωτών είχε προκαλέσει μποτιλιάρισμα, ανεβαίνοντας στο πεζοδρόμιο με το αναδιπλούμενο -και πάντα οδηγώντας προσεχτικά και δίνοντας προτεραιότητα στους πεζούς-, δεν προκάλεσα καμιά αντίδραση και κανείς δεν έδειξε να ενοχλείται, καθώς ο μικρός όγκος του ποδηλάτου το κάνει να θυμίζει «παιδικό παιχνίδι». Φτάνοντας στο καφέ του ξενοδοχείου όπου ήταν το ραντεβού μου, στην πλατεία Συντάγματος, πήγα κατευθείαν στην κεντρική είσοδο. Ο θυρωρός με κοίταξε σκεπτικά. Του χαμογέλασα, ρωτώντας αν θα μπορούσα να το αφήσω κάπου με ασφάλεια. Στην αρχή δίστασε, αλλά μετά χαμογέλασε πλατιά και μου είπε «άσ’ το, θα το βολέψω στην αποθηκούλα, αλλά μην το πεις κι αρχίσουν να έρχονται με τα ποδήλατα, ζητώντας πάρκινγκ!». Υποσχέθηκα πως δεν θα το έλεγα... Στη συνέχεια, έπρεπε να βρεθώ στη Γλυφάδα. Το μετρό άβολο, το λεωφορείο ούτε συζήτηση, μια... Συγγρού είχα στο κάτω κάτω, φόρεσα κασκόλ και γάντια, καθώς το κρύο είχε αρχίσει να γίνεται πιο έντονο, και κατηφόρισα. Προσοχή στα αυτοκίνητα, δεξιά λωρίδα και συνεχείς ματιές πίσω αποτελούν το τρίπτυχο της ασφαλούς οδήγησης σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Χρησιμοποίησα την Εσπλανάδα για να μην κάνω την αριστερή στροφή πάνω στην ανισόπεδη διάβαση που καταλήγει στην Ποσειδώνος -εξαιρετικά επικίνδυνη για ποδήλατο- και σε λίγο βρισκόμουν, ύστερα από μια ευχάριστη βόλτα, στην παραλιακή. Εκεί ανέβηκα κατευθείαν στο πεζοδρόμιο, φαρδύ και πρακτικό σε αρκετά σημεία. Όπου δεν βόλευε, κατέβαινα στον δρόμο. Περίπου 20 λεπτά ήταν η διαδρομή ως την είσοδο της Γλυφάδας. Δεύτερο ραντεβού και μερικές ώρες αργότερα, ο δρόμος της επιστροφής. Στην παραλιακή είχε αρχίσει να ψιχαλίζει και να φυσά δυνατά. Μετά από δύο χιλιόμετρα σταμάτησα στην άκρη, δίπλωσα το ποδήλατο και πήρα ταξί ως το Σύνταγμα. Στο δρόμο κουβέντα με τον ταξιτζή, ερωτήσεις για το... ποδήλατο που σκεφτόταν ν’ αγοράσει και σε λίγα λεπτά βρισκόμουν πάλι στον δρόμο, έτοιμος για την 20λεπτη διαδρομή της επιστροφής. Διαπιστώσεις: Πρώτον, η Αθήνα είναι βολική για ποδήλατο, ακόμα και με τα καθημερινά, κανονικά σας ρούχα. Δεύτερον, ένα καλό αναδιπλούμενο αποτελεί θαυμάσια επιλογή, αν σκέφτεστε να το συνδυάσετε με άλλα μέσα μετακίνησης. Κλείνει, μεταφέρεται εύκολα, τα... σπάει δηλαδή! Τρίτον, μια απόφαση είναι... Πάρτε την τη ρημάδα και θα δείτε πόσο θα ομορφύνει η ζωή σας! * Ο Σπύρος Παπαγεωργίου είναι εκδότης του ποδηλατικού περιοδικού ΜΒΙΚΕ.

Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων, 210 3800070. Το Floral επιστρέφει! Ανανεωμένο, σε τρία επίπεδα, με φρεσκάδα και κέφι. Για καφέ, ποτό, κουβεντούλα και πολλά βιβλία.

GELEE ROYALE

Σκουφά και Σίνα 17, 210 3390929. Από το πρωί στις 7 καλό εσπρέσο, απαλές μουσικές και διάβασμα. Το βράδυ μετατρέπεται σε ατμοσφαιρικό wine-champagne bar.

GINGER ALE

CRAFT

Τα σπάει!

FLORAL

Θεμιστοκλέους 74, 210 3301246. Café-cocktail-lounge καλλιτεχνικό στέκι με σπιτική ατμόσφαιρα.

Half Note ( Jazz club)

Τριβωνιανού 17, Μετς, 210 9213360. Το αγαπημένο μουσικό στέκι υποδέχεται και φέτος καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.

Daluz

Χαρ. Τρικούπη 157, Κηφισιά, 210 6253065 Αll day barrestaurant με ψαγμένη μουσική και απλές, γνήσιες γεύσεις.

EL BANDONEON CAFÉ Ακάμαντος 11, Θησείο, 210 3479196. Με άρωμα από Αργεντινή, απευθύνεται ειδικά στους λάτρεις της λατινοαμερικάνικης κουλτούρας και του τάνγκο.

El Rey Alobar

Club Sixx

κι από το 1978, που δεν χρειάζεται πολλά λόγια. Με φανατικούς θαμώνες.

Jimmy’s coffee shop

Βαλαωρίτου 7, Κολωνάκι, 210 3610444. Ζωντανός καφέ θρύλος στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου. Στέκι γιάπηδων και ρεπόρτερ.

JOKE CAFÉ

Ομήρου 13, Αθήνα, 210 3646026. Ποικιλία γερμανικών λουκάνικων, σπιτικά μαγειρευτά, δυνατή μπάρα.

JUKE BOX

Λεωφόρος Παπάγου, 111, Ζωγράφου, 210 7756274. Vintage αισθητική και πλούσια δισκοθήκη, ιδανική επιλογή από το πρωί με καφέ και γλυκά μέχρι το βράδυ.

ΚΑΦΕ ΔΙΠΛΟ

Θεμιστοκλέους 70, Εξάρχεια, 210 3301177. Στέκι που κλείνει δεκαπενταετία στην πλατεία Εξαρχείων.

Keybar

Πραξιτέλους 37, 210 3230380. Μεγάλωσε, ομόρφυνε. Από τις 8 το πρωί, για πλούσιο Δυνατό house party πρωινό, φρέσκο καφέ και στις 23/3 στο Club Sixx από ανανεωμένα πιάτα. Τα βράδια εξακολουθεί την ομάδα των Roots in Deep. να αποτελεί must στη Φορέστε τα χορευτικά σας νυχτερινή διασκέδαση down town.

παπούτσια και πάρτε μαζί σας, καλού κακού, και γυαλιά ηλίου! Αμερικής 6, Σύνταγμα, 210 3608304

Θουκυδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459. All day café με μαύρες μουσικές και καλά ενημερωμένη κάβα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ

Πανεπιστημίου 11, 210 3258440. Απολαύστε τον καφέ σας, ενώ περιηγείστε σε διαδρόμους και ράφια γεμάτα βιβλία.

FLOCAFE LOUNGE BAR/ RESTAURANT

Αιγαίου 2 και Λ. Συγγρού 141, Ν. Σμύρνη, 210 9343003/Ποσειδώνος και Χαράς, Ν. Μάκρη, 210 2294091164/The Mall, Νεραντζιώτισσα, Μαρούσι, 210 9758892/Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 210 9680177. Τα αγαπημένα καφέ προσθέτουν τώρα και restaurant menu και γίνονται κάτι παραπάνω.

κιμωλια art cafe

Υπερείδου 5, Πλάκα, 211 1848446.

κοκκοι καφε

Ασκληπιού 39 & Διδότου, 210 3641981. Ωραίο σποτ σε στρατηγικό σημείο. Ιδανικό για καφέ, διάβασμα και κουβέντα με τις ώρες!

L’ ARRET DU TEMPS IANOS

Σταδίου 24, 210 3217810. Το πιο μουσικό πατάρι της Αθήνας. Από το πρωί για καφέ και βιβλία και πιο αργά για ποτό και μουσικές.

ιντριγκα

Θεμιστοκλέους και Δερβενίων 60, Εξάρχεια, 210 3300936. Από το 1981 σερβίρει από το πρωί τη φημισμένη σοκολάτα του. Το βράδυ «παίζουν» καθαρά ποτά και διάφορα είδη μουσικής.

ΙΠΠΟΠΟΤΑΜΟΣ

Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583. Κλασικό vintage στέ-

Β. Αλεξάνδρου 5-7, 210 7253200, Κάραβελ.

Me gusta

Θηβών 228, Village Park Αγ. Ιωάννου Ρέντη, 210 4922751. Ποπ και ρoκ. Lights snacks, γλυκά και παγωτά.

ΜΑΓΚΑΖΕ

Αιόλου 33, πλ. Αγίας Ειρήνης, 210 3243740. Ποπ πινελιές στα έπιπλα μέσα σε λαδοπράσινο φόντο. Freestyle μουσικές.

Merlin Café

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Σύνταγμα, 210 3611731. Στον 1ο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη βρίσκουμε έναν

party fast

Mr. Statik @ 6 D.O.G.S ΠΕΜΠΤΗ 22/3 ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ BIOS: Tsourkoko.

HUGE: Social Grooves by Chevy.

ALMODOBAR: House Sessions w/ DJ Alex Hattie & Laertis.

GINGER ALE: DJ jimmy jazzman.

SOCIALISTA: Soul Mates.

SIXX: House United (Mr. Orpheus + Junior Mi).

BARAK: Senses + Soulkeez.

DREAM CITY: City Lights.

W: Show Me Love Party.

BOUTIQUE: Sweet Disposition.

STRASSE: «The Show Up».

VILLA MERCEDES: Chart Show - the party.

DADA: It’s Awkward Thursdays.

DYBBUK: Ci Jeff.

SKULLBAR: Zombies Thursdays.

CLICHÉ: Thirsty Thursdays.

YA YA BARRESTAURANT: Sex Appeal Parties. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/3 ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ BIOS: Goth-Trad + Jeph1 + Billy Wildz + Circo Inverso + Sri. ΤΩΡΑ Κ44: Room 101 w/ Hugo Capablanca.

6 D.O.G.S: say YES to the

locals: Mr. Statik + Slydex + Pan. FLORAL: Μανώλης Οικονόμου.

MYBAR: Thank God it’s Friday.

MAMACA’S: OnOff party: Sis. ANIMAL: Gus & Bonzo.

CABARET: Junior Rush + Little D. GINGER ALE: Diggin deeper.

DYBBUK: Jojo & Duke.

ALMODOBAR: We love tech house.

7 SINS: Occult.

MERCEDES: Absolutely Fabulous Fridays. ΣΑΒΒΑΤΟ 24/3 ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ BIOS: Palov.

SIX DOGS: Redshape w/ Lee Burton + Manu.

SKULLBAR: Fabrika records presents Human Puppets, Selofan, Boykott Kommunikation.

LOCOMOTIVA: Ladydust.

AMMOS: F.S.I pres. Astral Projection + Egorythmia.

NYLON BAR: Leonidas K & Soxsongs.

DADA: Dark Gothic Night.

WINTER VITRINE EXO: Private Senses.

MYBAR: Saturday fever, DJ Andy Mint.

POP UP: Theo V + Galif.

SIXX: DJ Dino.

PHILIP CHAMPAGNE BAR: Bedazzler Party.

INOTEKA: George Apergis.

GINGER ALE: Nu City w/ DJ George Kanouras. ΚΥΡΙΑΚΗ 25/3 DUNKEL: Kandisky.

7 SINS CLUB: 7 Sindays

Project.

MYBAR: All ways on Sunday, DJ Blueworks.

TIKI BAR: The hillbilly explosion.

ROOTS: Sunday’s cocktail afternoons with the Mysterons.

STRASSE: Latin Parties.

GREY: Senses-Soulkeez.

BIG APPLE: Sunday Showers.

RAINBOW ROCK BAR: Maidenance.

BOUTIQUE: aLa D’aLLon Party.

DREAM CITY: Showtime Sundays.

USE: Indie Sundays. ΠΟΤΟΠΩΛΕΙΟΝ: Reggae On Sunday. ΔΕΥΤΕΡΑ 26/3 DOME: The bing bang theory.

BAR TESSERA: Γιώργος Μιχαλόπουλος.

MISH MASH: Make me sweat.

MYBAR: My Fair Mondays. ΤΡΙΤΗ 27/3 GAZAKI: Miss Lollipop + No Rabbitz.

BIG APPLE: Best Tuesdays.

VILLA MERCEDES: Dirty Dancing.

SIX D.O.G.S: Coctails & Dreams #4: «δε κάμπακ». ΤΕΤΑΡΤΗ 28/3 VILLA MERCEDES: Sunglasses at night (Vassilli Tsilichristos).

CANTINA SOCIAL: You roll the ball.

HUGE: Highin fly Wednesdays.

ANIMAL CLUB: Diodoro + Andis P.

φωτεινό και ήσυχο χώρο με θέα στον Εθνικό Κήπο. Ευφάνταστα εδέσματα και φιλικότατο σέρβις.

OKIO

Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4284006. Στην προβλήτα της μαρίνας για καφέ, ποτό ή αυθεντικά κοκτέιλ, με φάνκι διάθεση στις μουσικές.

Gay about town

43

PAIRI DAEZA

Παρνασσού 3, Πλ. Καρύτση, 210 3210233. Στέκι του κέντρου που σημαίνει παράδεισος στα περσικά.

Passepartout

Σκουφά 47-49, 210 3645546.

PURE BLISS

Ρόμβης 24Α, Σύνταγμα, 210 3250360-2. Ο ιδανικότερος χώρος για στιγμές πραγματικής χαλάρωσης. Πιστεύει στην εναλλακτική φιλοσοφία, στις γεύσεις και στα ροφήματα.

ΡΙΝΟΚΕΡΩΣ

Ασκληπιού 22, 2103389877. Από τις 9:00 π.μ. με καφέ, γλυκά και σάντουιτς, μέχρι αργά το βράδυ για ποτό. Ποτό από €6, κοκτέιλ από €7.

ROOSTER

Πλατεία Αγίας Ειρήνης 4, Μοναστηράκι, 210 3224410 Προσεγμένη διακόσμηση στο εσωτερικό και τραπεζάκια στην πλατεία, όπου σερβίρονται καφέδες, πιάτα μεσογειακής κουζίνας και δροσερά κοκτέιλ.

SECRET CAFÉ

Ελ. Βενιζέλου 93, Ν. Σμύρνη, 210 9310464.

Santa Botella

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Για φρέσκο καφέ, πολλά νόστιμα σάντουιτς και υπέροχα κοκτέιλ!

STORY

Κολοκοτρώνη & Θησέως 15, 211 7109312. Στο κέντρο της Αθήνας, με ενημερωμένα κοκτέιλ και house-freestyle μουσικές.

ΣΤΡΟΦΕΣ

Χάμιλτον 7 (έναντι ΑΣΟΕΕ), Αθήνα 210 8833625. Τεϊοποτείο με περισσότερα από 200 είδη τσαγιού, καφέδες, ροφήματα, τσίπουρα και ποικιλίες. Ιδιαίτερα αγαπητό στον φοιτητόκοσμο.

Τασάκι

Μιλτιάδου 19 Αθήνα, 210 3310666. Ταπετσαρία στους τοίχους, κορνίζες με εξώφυλλα δίσκων τζαζ, μεγάλη μακρόστενη μπάρα, ένα κοντραμπάσο να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια και φοβερές μουσικές βραδιές.

the bar

Ανδρέα Παπανδρέου 15, Γλυφάδα, 210 8985180.

ΤΙΚΙ ATHENS

Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη, 210 9236208. Ένα εξωτικό μπαρ-εστιατόριο που αγαπάει τα ‘50s και τα ‘60s.

Τζιζ

Ναυαρίνου 12, Εξάρχεια, 210 3633120. Καινούργιο στέκι στη Ναυαρίνου, με όμορφη διακόσμηση και βιομηχανικά στοιχεία. Καφές και προσεγμένα πιάτα το πρωί και φοβερά κοκτέιλ ως αργά το βράδυ. Άψογη μουσική.

TRAMEZZINI CAFE

Π. Ιωακείμ 46, Κολωνάκι, 210 7212322. All day ιταλικά μπαράκια που έφεραν τις γεύσεις των αυθεντικών σάντουιτς tramezzini στην Ελλάδα.

ΦΙΛΙΟΝ

Σκουφά 34, Κολωνάκι, 210 3637758. Το αγαπούν οι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου.

mix and match bars 8 SIN COCTAIL BAR

Μεγάλου Αλεξάνδρου 141, Γκάζι, 2103477048. Νέα άφιξη στο Γκάζι με βιομηχανική αισθητική και ειδίκευση στα κοκτέιλ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΙΡΑΡΙΑ

Αργεντινής Δημοκρατίας 14, πάρκο Παναθήναια, 210 6450345. Καθημερινά από τις 6 έως τις 2 το βράδυ σερβίρει όλα τα είδη μπίρας σ’ έναν χώρο με παρεΐστικη ατμόσφαιρα.

ALMODOBAR

Κωνσταντινουπόλεως 60, Γκάζι, 6946 457442. Μικρό αλλά πολύ «δυνατό» μπαράκι με «αλμοδοβαρικό» ντεκόρ και εναλλασσόμενους DJs.

APOLIS SCHERZO

Άλσος Αγ. Δημητρίου, Πετρούπολη, 210 5068000. Θυμίζει κυκλαδίτικο μπαράκι με θέα τη θάλασσα της Αθήνας.

Love me do

Η ορίτζιναλ αγάπη είναι πράγματι δωρεάν, η διεκδίκησή της όμως ενδέχεται να κοστίζει... Αντέχεις; Aπό τoν Θοδωρή Αντωνόπουλο «Αγάπα με, είναι δωρεάν!». Απλοϊκό; Ψαγμένο; Έξυπνο; Ανόητο; Εγωιστικό; Προσωποποιημένο; Στην πράξη θα κριθεί και το φετινό σύνθημα του Athens Pride. Αλλαγές κι εκπλήξεις στο πρόγραμμα υποσχέθηκε η οργανωτική επιτροπή, δίνοντας έμφαση στον γιορτινό χαρακτήρα του αλλά και υπενθυμίζοντας ότι η κρίση επιβάλλει επαγρύπνηση (το «κούρεμα» δημοκρατικών ελευθεριών, κατακτήσεων και δικαιωμάτων είθισται, βλέπετε, να συνοδεύει μνημόνια κ.λπ. κοινωνικά πισωγυρίσματα). Θες ακόμα να βοηθήσεις; Είσαι ευπρόσδεκτος, δίχως να απαιτούνται «δηλώσεις» ερωτικών ή άλλων φρονημάτων (ethelontismos@athenspride.eu). Αρκεί να βεβαιωθείς ότι αξίζει πράγματι τον κόπο!

Troll me baby: Άριστα δέκα στα «Χρωματιστά Παιδιά», που επέλεξαν να δημοσιεύσουν στον «Ριζοσπάστη» την έγκριση ίδρυσης του σωματείου Colour Youth (13/3). Η εν λόγω καταχώρηση είναι από τον νόμο υποχρεωτική και ήταν βέβαια πληρωμένη, στοιχηματίζω ωστόσο ότι κάποιοι θα το φυσάνε και δεν θα κρυώνει εκεί στον Περισσό! Πόσο να συνεχίσεις ν’ αγνοείς τον ελέφαντα, όταν σου τρίβει επιδεικτικά στη μούρη την προβοσκίδα του; Στο μεταξύ, η Colour Youth προετοιμάζει την πρώτη της «επίσημη» γενική συνέλευση (info@colouryouth.gr). Αντρική πορνεία στην Ελλάδα. Νόμιμη; Παράνομη; «Βίτσιο» ή λειτούργημα, πολυτέλεια ή ανάγκη; Πόσος και τι κόσμος εμπλέκεται; Πώς την ψάχνει, πώς συμπεριφέρεται; Τι λένε οι εκδιδόμενοι, οι πελάτες κ.λπ.; Δημοσιογραφικά υποδειγματικό, παρότι ερασιτεχνικό, το ρεπορτάζ της Πάολας αναδεικνύει ένα θέμα που στη χώρα μας παραμένει σε μεγάλο βαθμό ταμπού, ακόμα και μέσα στην LGBT κοινότητα (youtube.com/user/thepaolaproject/featured). Σε χώρες όπως η Βρετανία, πάλι, όπου εδρεύει η «Διεθνής» των εργαζομένων στον χώρο του σεξ (International Union of Sex Workers), συναντάς εκδιδόμενους-ες που συμμετέχουν σε συνδικαλιστικούς φορείς, εκδίδουν ριζοσπαστικά μανιφέστα, προωθούν καμπάνιες για το ασφαλές σεξ και διοργανώνουν μέχρι και Ανοιχτά Πανεπιστήμια. Ω καιροί, ώ ήθη: «Σόρι, αλλά εμένα οι μονογαμικοί μού θυμίζουν εξημερωμένα σκυλιά...». Από στιχομυθία στο f/b. theolux@hotmail.com

Queer Week

22/3 (και κάθε Πέμπτη) Girls Night Out με DJs Miss Shy & Fani στο Philipp Champagne bar, Τομπάζη 4, Ψυρρή • 23/3 Eξομολογήσεις μιας μάσκας: X-Action Naked Masked party στην Alexander sauna,

Μ. Αλεξάνδρου 134, Γκάζι (19:00-3:00). Τη μεθεπομένη 25/3 Barcode: Fashion show (John William, Summer 2012 Brazilian style) • 23/3 Bearnation delight: Samuel Colt live στο Fou club, Κελεού 8, Γκάζι - στα decks ο DJ Christo • 23/3 (Ξανα)καλορίζικο! Εγκαίνια Sodade2 με πολλές εκπλήξεις. Τριπτολέμου 10, Γκάζι • 23/3 Ειδικές Δυνάμεις: Felix Barca & Aito Crash super show στο FcuK club, Κελεού 3, Γκάζι. Τη μεθεπομένη 25/3 Young Underwear Barcode: Fashion show Απόδραση από το σπίτι (19:00-21:00).

44 BARAK

Λουκιανού 8Α, Κολωνάκι, 210 7214959. Υψηλής αισθητικής pre-mium champagne bar. Με ακούσματα σουίνγκ, τζαζ, σόουλ και ‘90s.

BELAFONTE BAR

Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός, 210 3462054. Για ποτό, art deco ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ‘20 και υπέροχη λίστα κοκτέιλ.

BLINK

Πλατεία Καρύτση 10, 210 3245705. Με υπέροχη γυάλινη τζαμαρία και θέα το «αρχιπέλαγος» της πλατείας Καρύτση.

βγες έξω επιτέλους ΓΚΑΖΑΚΙ

Τριπτολέμου 31, Γκάζι, 210 3460901. Εντυπωσιακά ξύλινο! Πολύ καλά ποτά και κοκτέιλ.

CABARET VOLTAIRE

Μαραθώνος 30, Μεταξουργείο, 210 5227046.

Cocktail’s code

Τριπτολέμου 35, Γκάζι, 210 3458110. Χώρος με vintage αναφορές στη διακόσμηση και ψαγμένα κοκτέιλ.

DUNKEL

Πανόρμου 117, 6944271969, 213 0409418. Ανακαινισμένο διώροφο με industrial αισθη-

τική και πολύ δυνατή μπάρα και decks.

άθεση, pop electro grooves και πολύ χορό.

HOXTON

MYbar

Βουτάδων 42, Γκάζι, 210 3413395. Καλλιτεχνικό μπαρ με ατμόσφαιρα ανατολικού Λονδίνου.

LA SOIREE DE vOTANIQUE

Καστοριάς 37, 210 3471401, Βοτανικός. Λατρεύει το βινύλιο και το δείχνει με μια σειρά από διαφορετικά events.

MAYO

Περσεφόνης 33, 210 3423066. Σούπερ μαγαζί με ρομαντική δι-

LIVE kookoo

Η Θεοδοσία Τσάτσου ανεβαίνει στη σκηνή του Kookoo στις 22/3 με την Babalou, δίνοντας μια παράσταση που αναμειγνύει ένα πλήθος ήχων, οι οποίοι μας ταξιδεύουν χωροχρονικά μέσα από την μπλουζ, φάνκι, σόουλ και ροκ μουσική. Στις 23/3 και 6/4 ο Λεωνίδας Μαράντης και οι Supernova θα κάνουν δύο εμφανίσεις με έντονα χορευτικές διαθέσεις. O καλτ Tonis Sfinos δίνει ραντεβού στα chick-άκια του κάθε Σάββατο. Ιάκχου 17, Γκάζι, 210 3450930.

Κακουργιοδικείου 6, Mοναστηράκι, 6947 439004.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Ελασιδών & Κλεάνθους 8, Γκάζι, 210 3458534. Μαύρα ακούσματα - από χιπ χoπ μέχρι φάνκι.

Νox

Πραξιτέλους 5, Καρύτση, 6986 609709 / 6937 249199. Νέο entry που φιλοδοξεί να κάνει τη διαφορά στη nox (νύχτα στα λατινικά) της πλατείας Καρύτση. Μουσικές από τα ’60s ως σήμερα.

Το SHOWTIME της Marieke Meijer παίρνει σάρκα και οστά στο club του Σταυρού του Νότου για δύο μόνο Τετάρτες, στις 28/3 και στις 4/4. Δύο λάιβ με την εκρηκτική Ολλανδέζα καλλιτέχνιδα, η οποία θα παρουσιάσει τραγούδια του επερχόμενου δίσκου της και αγαπημένες διασκευές της. Στη μουσική τη συνοδεύουν οι Band-its. Φραντζή & Θαρύπου 35, Ν. Κόσμος, 210 9226975. 28/3 & 4/4, 22:00

Εν μέσω κρίσης

Από την Κική Νουρέγιεφ

Όλα για την παρτίδα μας!

Piedra

Ο καπετάν Παπουτσής κι ο Λεβεντοτζουμάκας θα κερδίσουν στον έρωτα. Το εγγυώμαι! Διά χειρός Γιάννη Ξανθούλη

ΠΡΙΖΑ

κυΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙ με αγριοκούνελο στιφάδο ΔΕΝ ξανακάνω, κύριε διευθυντά μου, «Ζαμέ λε Ντιμάνς», «Ποτέ την Κυριακή», που είπε κι ο Ντασέν πριν από μισό και πλέον αιώνα. Και βέβαια δεν μου φταίει το άγριο θήραμα, αλλά οι αιώνιοι συγγενείς που, για την ατυχία μου, κατοικούν πέριξ της Κυψέλης και της Αχαρνών. Χώρια αυτοί των Μεσογείων, προς Λούτσα μεριά. Συγκεκριμένα, την περασμένη Κυριακή μαγείρεψα το ιερόν σφάγιο με τα πιο νόστιμα οβάλ κρεμμύδια εκ Θηβών. Είπα κι εγώ να συνδράμω στην ύφεση για να κατανικήσω την κατάθλιψη και την παγανιστική οργή κατά Νταλάρα και λοιπών δημοσίων λειτουργών.

Αγαθημέρου 3, έναντι Μουσείου Μπενάκη, 210 3420700. www.piedra.gr. Ατμόσφαιρα κελαριού σε δύο επίπεδα. Πάνω, κάθε Παρασκευή και Σάββατο σολίστες της λυρικής σκηνής λάιβ, και κάτω το μπαρ με ροκ, φανκ και σόουλ μουσικές και προσεγμένα πιάτα. Χρ. Λαδά 1, πλ. Καρύτση, 210 3244101. Φανκι μπαράκι στην πιο χαρούμενη πλατεία του κέντρου με όμορφες μουσικές και κόσμο.

REZIN

Εμμ. .Μπενάκη & Τζαβέλλα, Εξάρχεια, 210 3846385.

ROOTS

marieke meijer @ σταυρός του νότου club

ΝΕΑ Η ΣΤΗΛ

Κωνσταντινουπόλεως & Κελεού 1, Γκάζι, 211 4035649. Indie, φανκ και Freestyle μουσικές από αγαπημένους DJs.

SALTA CONMIGO

Λεπενιώτου 11, Ψυρρή, 694 4675875. Μοναδικά tapas και ανεπανάληπτες ταξιδιωτικές εμπειρίες σε ατμόσφαιρα έντονων χρωμάτων και ήχων.

TOY CAFE

Καρύτση 10, Πλ. Καρύτση, 210 3311555. Χαλαρό, μικρό στέκι με φανατικό σινεφίλ κοινό.

ΤΡΑ ΛΑ ΛΑ

Ασκληπιού 45, 210 3628066. Ζεστασιά είναι η λέξη που χαρακτηρίζει το καλλιτεχνικό αυτό στέκι.

Τι το ήθελα η φιλάνθρωπος; Ενώπιον δέκα συγγενών και αχνιστού στιφάδου, η θεία Περμαχούλα και η μεγαλοξαδέρφη Πιπίνα σφάχτηκαν επί της τραπέζης για το ποια περιοχή έχει να επιδείξει την πιο ενδιαφέρουσα εγκληματικότητα. Όπως το ακούτε.

H επάρατος κουβέντα άρχισε από την επιμονή της θείας για τις Φιλιππίνες. Πως δηλαδή τις κατέκτησε ο Μεγαλέξανδρος και προς τιμήν του μπαμπά του Φίλιππου τις ονόμασε έτσι. Εγώ δεν μίλησα γιατί έκανα το σερβίρισμα, αλλά ο θείος Βάκης, παλιός διδάσκαλος, εξανέστη και προσπάθησε να βάλει την ιστορία σε τάξη. Τίποτα όμως η θεία, η οποία επέμενε, εκθειάζουσα ταυτόχρονα την αξιοσύνη των Φιλιππινέζων θεραπαινίδων και κυρίως της δικής της, ονόματι Ορθοδοξία. Η θεία Περμαχούλα, για να αφαιρέσει τον καθολικισμό από τη δύσμοιρη μετανάστρια -ήτο βλέπετε ρωμαιοκαθολική- την εβάπτισε τρεις φορές σε κολυμβήθρα με μαγιό σφηκοφωλιά (το είχε από τα μέσα του ’50) και μισό τενεκέ λάδι! Η ΞΑΔΕΡΦΗ ΠΙΠΙΝΑ, αφού έκανε το σνομπ γέλιο της αειμνήστου Τασώς Καββαδία, επετέθη στη θεία, ανακηρύσσοντας αυθαίρετα την Κυψέλη ΠΡΩΤΗ σε εγκληματικότητα, με τρανταχτό παράδειγμα έναν Βούλγαρο νταβατζή, συνεργαζόμενο πρωτίστως με την αστυνομία προς εκμετάλλευση είκοσι παράνομων μπουρδέλων! «Κι εμείς στην Αχαρνών έχουμε ΚΑΙ μπουρδέλα ΚΑΙ λαθρεμπόριο καραμπινάτο ΚΑΙ φονιάδες ΚΑΙ την καλύτερη αγορά Καλάσνικοφ. Τα πουλάνε στη λαϊκή, αλλά εγώ δεν αγοράζω γιατί είναι βαριά κι ο γιατρός μού είπε να μη σηκώνω βάρη…», είπε η θεία Περμαχούλα, εισπράττοντας τον θαυμασμό των λοιπών συγγενών. «Χαρά στο πράμα», έκανε το κακό γέλιο η μεγαλοξαδέρφη, κύριε διευθυντά μου, και δήλωσε πως τη λήστεψαν τριάντα εφτά φορές, όσα και τα χρόνια του Χριστού. Ο θείος Βάκης, ως παλιός διδάσκαλος, πήρε πάλι την κατάσταση στα χέρια του. «Πιπίνα, λυπάμαι, αλλά είσαι αστοιχείωτη στα ληξιαρχικά. Ο Χριστός δεν έφτασε ποτέ τριάντα εφτά, ρώτα και την Κική…», δηλαδή εμένα. «Του τα κρύβουν οι δεσποτάδες για να φορολογούνται λιγότερο. Δεν το κατάλαβες;», φρύαξε η Πιπίνα κι άρχισε ν' αραδιάζει περιπτώσεις κλοπών αμυθήτου αξίας μπιζού και πορτοφολιών. Η θεία Περμαχούλα, όμως, δεν θα άφηνε το θέμα να της ξεφύγει κι έπιασε να διηγείται πόσες κυρίες, δεσποινίδες, ακόμη και συνταξιούχοι βιάσθηκαν από καψωμένους αγνώστων στοιχείων στη γειτονιά της. «Μέχρι και τον καντηλανάφτη μας βίασαν πολλάκις κάτι σκουροπρόσωποι…», θριαμβολόγησε η θεία, χώνοντας στο στόμα ένα κουνελοπόδαρο. «Επιτέλους, θεία Περμαχούλα, αφού με έφτασες στο “αμήν”, θα το πω. Ναι, ναι, ναι. Με βίασαν Ρώσος μαζί με Γεωργιανό…». Η Πιπίνα βρισκόταν πια εκτός εαυτού και σήκωσε τη φούστα της, δείχνοντας κάποιες εκδορές… και μελανιές σε μέγεθος βραχονησίδας. «Κρατούσαν και γάτα οι πρώην Σοβιετικοί; Γιατί αυτές είναι γρατσουνιές από γάτα, Πιπίνα μου», ανταπέδωσε η θεία, εισπράττοντας σαρδόνια χαμόγελα από την ομήγυρη, που ρευόταν τα οβάλ κρεμμύδια Θηβών. Η Πιπίνα δεν έχασε καιρό. Ξεροκατάπιε την μπουκιά της κι όρμηξε στη θεία, ξεριζώνοντας κυριολεκτικά την ξανθιά της περούκα από το κεφάλι. Όλοι γνωρίζαμε πως η θεία φορούσε περούκα, αλλά σωπαίναμε από διακριτικότητα ως εκείνη την Κυριακή. «Τι έκανες παλιομαφιόζα της Κυψέλης;;», κραύγασε η παθούσα. «Τι έκανες, διασκεδάστρια εγκληματιών και αλλοθρήσκων;». Ήταν όμως αργά, γιατί η Πιπίνα, κύριε διευθυντά μου, είχε ήδη ρίξει με μίσος την περούκα της μέσα στην πιατέλα με το στιφάδο του αγριοκούνελου! ΟΤΑΝ ΕΛΗΞΕ ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΟΥ ΣΤΙΦΑΔΟΥ, έβαλα τους σύρτες στην πόρτα, στο ψυγείο και στο εικονοστάσι και ξανάπιασα να διαβάσω μερικά εδάφια από την Τζέιν Έιρ της Καρλότας Βροντέ. Είναι το ανάγνωσμα που μου δίνει κουράγιο, κύριε διευθυντά, και θέλω να διδάσκομαι από την Τζέιν πείσμα, δύναμη, καράτε (έδερνε τακτικά έναν μαλάκα ξάδερφό της) και πυρόσβεση, γιατί ο άρχων κ. Ρότσεστερ είχε πυρομανή γυναίκα για δέσιμο… Δυστυχώς, δεν ζούμε στον ρομαντικό δέκατο ένατο αιώνα, αλλά βιώνουμε τον Αρμαγεδδώνα! Τέλος, επειδή δεν θέλω να ενισχύσω το κίνημα της ξενοφοβίας, παρακαλώ τους κατοίκους του λεκανοπεδίου, του νεροχυτοπεδίου, του μπιντεπεδίου και κυρίως του πισινοπεδίου να μην κοροϊδεύουν τους πτωχούς ληστάς με φο-μπιζού (τι να κάνει τα αξεσουάρ από το φολί-φολί ο ληστής!). Δέστε το ανθρωπιστικά και ΕΥΡΥΤΕΡΑ, όπως στη Γιουροβίζιον, που καλοδέχτηκαν το Αζερμπαϊτζάν ως καρδιά της Ευρώπης. Δική σας, Κική Νουρέγιεφ ΥΓ.: Μακάρι του χρόνου να διαγωνιστεί η πατρίς στο Ουλάν Μπατόρ της επίσης ευρωπαϊκής Μογγολίας, αφού ούτε οι χάρτες ούτε η νοσταλγία σημαίνουν τίποτα πια. Ζήτω η 25η Μαρτίου 2012!

45

Starfax

Από την Τζούλη Αγοράκη (starfax@lifo.gr)

Οι Τοξότες αναθαρρεύουν, οι Ιχθύες είναι στο «χάσιμο».

4 7

1 2 5 3 8 5

9

9

7

την εμμονή. Μπορεί η σύνοδος Ήλιου-Ουρανού στις 24/3 να τονίζει την υπερβολή σου, όμως με τέτοιες δηλώσεις το ξέρεις καλά ότι παίζεις κορόνα-γράμματα το κεφάλι σου. Στις 29/3 το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα σου υπενθυμίζει ότι, αν δεν έχεις άσους στο μανίκι σου, σταμάτα να τους διαλαλείς με τόσο πάθος, γιατί αργά ή γρήγορα θα κληθείς να τους φανερώσεις.

Λέων Ο ανάδρομος Ερμής στις 23/3 περνάει στους Ιχθύς και μια επίμονη εσωτερική φωνή σου λέει «ρίξε τους τόνους». Σαν άλλη Ζαν ντ’ Αρκ, θα κάνεις πολύ καλά να την ακούσεις! Στα αισθηματικά ο Γκενσμπούργκ και η Μπίρκιν παίζουν πάλι στη ζωή σου και το «Je t’ aime, moi non plus» γίνεται το απόλυτο σύνθημά σου. Φρόντισε να είσαι εσύ ο μεγάλος κερδισμένος από αυτήν τη συναισθηματική ανθοφορία. Γενικά, η ερωτική σχέση μπαίνει σε πρώτο πλάνο στη ζωή σου αλλά, επειδή είχες ξεμάθει καιρό τώρα, κοίτα να μην κάνεις ατσαλοσύνες. Στις 24/3 το αιφνίδιο σού χτυπάει την πόρτα και όσο και αν προσπαθείς να την κρατήσεις σφαλιστή, εκείνο εισβάλλει από το μισάνοιχτο παράθυρο. Στις 29/3 το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα σε κάνει πάλι ξεροκέφαλο λιοντάρι. Πού, είπαμε, ξέχασες πάλι τη διαλλακτικότητά σου και προς τι αυτό το παιδικό πείσμα;

Παρθένος Ο ανάδρομος Άρης είναι στο ζώδιό σου όλο τον

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από την Τζούλη Αγοράκη.

6 3 1 2 5 8 7

6 1 2 1

9

Η λύση του προηγούμενου 9 5 1 7 8 2

6 8 7 4 5 3

2 3 4 9 1 6

7 4 3 1 9 8

5 9 2 3 6 4

8 1 6 5 2 7

1 2 5 8 7 9

3 6 8 2 4 5

4 7 9 6 3 1

6 2 7 5 1 3 4 9 8 3 9 8 2 7 4 6 1 5 4 1 5 6 8 9 3 7 2

μήνα και στις 23/3 περνάει απέναντι, φέρνοντας ακόμα μια φούντωση, μια φλόγα, μια ταραχή. Το «άλλος για τη βάρκα μας» γίνεται «άλλος για το ζόρι μας» και, πράγματι, τα ζόρια έχουν γίνει τα παιδοβούβαλα του Μουσολίνι και τα κουβαλάς στην πλάτη σαν μαρτυρικό σταυρό. Αυτό που σε τρελαίνει είναι ότι τα βάρη αυτά δεν είναι ακριβώς δικά σου. Τα έχεις φορτωθεί ξώφαλτσα. Στις 24/3 η σύνοδος Ήλιου-Ουρανού φέρνει τα πάνω κάτω και στα οικονομικά σου. Τα έξοδα γίνονται, επίσης, απρόβλεπτα. Στις 29/3 το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα σε δυναμιτίζει και μέσα από το ζοχάδιασμά σου μπορείς να στρίψεις αλλιώς το τιμόνι, ώστε να μη βρεις τοίχο. Που σημαίνει ότι, αν τελικά στουκάρεις στον τοίχο, θα φταίνε μόνο η αναποδιά κι η αδιαλλαξία σου.

Ζυγός Στις 23/3 ο Ερμής επιστρέφει ανάδρομος στους Ιχθύς και το τελευταίο δεκαήμερο του μήνα έχει πολλά πίσω-μπρος. Δοκιμάζει τις αντοχές σου στα επαγγελματικά κι επίσης τσεκάρει κατά πόσο δεν σε προδίδει το αποσμητικό σου. Στις 24/3 έσo έτοιμος να υποδεχτείς το απρόσμενο. Μπορεί να μοιάζει εφιαλτικό, μπορεί όμως και ν’ αποδειχτεί τρυφερό σαν την καρδιά ενός μαρουλιού. Όσο για τον ερωτισμό σου, τον έχεις κάνει σκουλαρίκι, αφίσα, κάρτα, κορνίζα. Σε περίπτωση που δεν σ’ το έχουν ακόμα πει, κάνεις σαν ξελιγωμένος για ζευγάρωμα. Ok, είπαμε να αφιερώσεις χρόνο και φαιά ουσία στα παραμελημένα ερωτικά σου, αλλά εσύ το παράκανες - έχασες το μέτρο και «σαλιαρίζεις» χωρίς αιδώ. Στις 29/3 έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου. Πολέμησε τα πάθη σου και κράτα το παρελθόν σε απόσταση.

Σκορπιός Ο ανάδρομος Ερμής στους Ιχθύς από τις 23/3 κάνει τις μέρες σου αντιφατικές και πολύπλοκες. Δεν είναι τώρα η στιγμή να κάνεις ταμείο, ούτε τον απολογισμό σου. Πά-

Toυ Μανώλη Ανδριωτάκη. www.andriotakis.gr

secretcards

3 3 7 1

σε δηλητηριάζει με κάθε είδους ανασφάλειες και υπερβολές.

Δίδυμος Η Νέα Σελήνη στις 22/3 στον Κριό έφερε νέα ξεκινήματα. Ενώ, ωστόσο, έκανες ήδη ένα γενναίο μεγάλο πρώτο βήμα, έκτοτε είσαι όλο θα και θα, σαν πολιτικάντης σε προεκλογική περίοδο. Πόσο έχει κουράσει αυτή η ακατάσχετη υποσχεσιολογία σου! Από καλές προθέσεις μάς μπούχτισες πια. Σε έχει πιάσει κι αυτό το φλου αρτιστίκ σου και νομίζεις ότι μπορείς ν’ αλλάξεις όλο τον κόσμο με μια πινελιά. Όμως από τα πολλά προσχέδια και την πολλή σκέψη καις εγκεφαλικά κύτταρα και φλάντζα μαζί. Το διάστημα αυτό ευνοεί τις αλλαγές, γι’ αυτό φρόντισε να τις κάνεις. Στα αισθηματικά συνεχίζεις να θυμίζεις βραζιλιάνικη σαπουνόπερα και οι ερωτικοί σύντροφοι πάνε κι έρχονται με ταχύτητα φωτός (τουλάχιστον μέσα στο κεφάλι σου). Οι εξελίξεις θα είναι ευχάριστες, αν, έτσι γι’ αλλαγή, αρχίσεις να σκέφτεσαι και τους άλλους. Στις 29/3,faire attention: το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα σε κάνει να γρυλίζεις σαν ατάιστο σκυλί. Ήρεμα, Τζακ!

Καρκίνος Για να περάσεις στο επόμενο στάδιο πρέπει ν’ αφήσεις το προηγούμενο. Για να γίνει αυτό, όμως, πρέπει ν’ αρχίσεις να χαλαρώνεις τα χέρια σου. Έτσι όπως κρατάς σφιχτοδεμένο το παρελθόν, πώς να έρθει το μέλλον; Ok, Καρκίνος είσαι, ξέρουμε ότι προσηλώνεσαι στις εμμονές σου κι ότι, όσο και αν ισχυρίζεσαι ότι αποχωρίζεσαι καταστάσεις και πρόσωπα με φοβερή ευκολία, δεν πας ούτε μέχρι τη γωνία μόνος σου. Ακόμα κι αν έχεις ξεπεράσει έναν άνθρωπο ή μια κατάσταση, αρνείσαι να ξεπεράσεις την ίδια σου

socialmediadiaries

sudokuno251

Κριός To ζώδιό σου έχει υπερθερμανθεί από τις απανωτές σου εκρήξεις. «Και τώρα;», ρωτάς όλο αγωνία. Τώρα, πάρ’ το γρήγορα αλλιώς κι άφησε τις φλογισμένες ιδέες γι’ άλλη φορά. Η εποχή δεν σηκώνει τα ανοίγματα που θέλεις να κάνεις. Άσε που δεν έχεις κάνει προπόνηση και μπορεί να πάθεις κανένα σοβαρό τράβηγμα. Η επαγγελματική άνοιξη δεν αργεί να έρθει. Βέβαια, στις 23/3 ο Ερμής περνάει στον Ιχθύ και πρέπει να προσέχεις τι λέει ακριβώς ο στόμας σου. Ευκαιρίες, πάντως, θα έχεις. Το θέμα είναι να το πάρεις (επιτέλους) απόφαση και να διαλέξεις την πιο παραγινωμένη απ’ αυτές. Το τέλος του μήνα είναι ιδανικό για να διευθετήσεις κάποιες υποθέσεις που ταλαιπωρείς καιρό τώρα. Στα αισθηματικά, στις 24/3 η σύνοδος Ήλιου-Ουρανού φέρνει πρόσωπα από το παρελθόν κι εξελίξεις που θα έκαναν και τον πιο ευφάνταστο σεναριογράφο να ζηλεύει. Έχεις, όμως, δημιουργήσει ένα μικρό μποτιλιάρισμα και αυτό που τώρα πρέπει να κάνεις είναι να βρεις διαθέσιμο και σβέλτο τροχονόμο.

Ταύρος Ο Χένρι Κάιζερ έλεγε ότι «τα προβλήματα είναι ευκαιρίες ντυμένες με τα ρούχα της δουλειάς». Σε βλέπουμε να συμφωνείς, επιτέλους, φίλε Ταύρε και να βγαίνεις από τις σκοτεινές σκέψεις που έκανες τον τελευταίο καιρό. Βέβαια, η αντίφαση κι εσύ έχετε γίνει ένα πολύ ωραίο ζευγάρι. Εκείνη όλο σου ζητά κι εσύ όλο και της δίνεις. Στις 23/3 ο Ερμής περνάει ανάδρομος στον Ιχθύ και ανοίγεις πάλι τον φοβικό φάκελο με την ετικέτα «Παρελθόν». Ήθελές τα και παθές τα - μη ζητάς λύπηση. Τα ψυχικά σκαμπανεβάσματα συνεχίζονται και την άνοιξη που, παρότι πρώιμη ακόμη, χρησιμοποιείς ήδη για άλλοθι. Τι να κάνεις κι εσύ, πού να αποδώσεις όλο αυτό το φούντωμα; Μπορείς, βέβαια, να το χρεώσεις στο τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα στις 29/3, που κάνει τον Οθέλλο να μοιάζει αρνάκι μπροστά σου. Relax, take it easy. Βέβαια, μέσα σου ξέρεις πολύ καλά ότι το μόνο που φταίει είναι το στραβό σου κεφάλι που

ντως, τις διαρροές τις έχεις εντοπίσει και μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Η ανασφάλεια έχει μπει και πάλι στη ζωή σου, ταράζοντας τον ύπνο σου. «Να ‘ταν μόνο το οικονομικό», σε ακούμε να λες. Στις 24/3 θέλεις ν’ αποτινάξεις τον ζυγό σου - μην κάνεις, όμως, σπασμωδικές κινήσεις. Οι συνθήκες, γενικά, βελτιώνονται. Δεν θα δεις θαύματα από τη μια στιγμή στην άλλη, αλλά μια ανάσα θα την πάρεις. Στις 29/3 το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα θολώνει την κρίση σου και θυμίζεις τον Δον Κιχώτη. Στον έρωτα είναι σαν να σου έχουν κάνει αφαίμαξη. Θέλεις να δώσεις, αλλά δεν έχεις ούτε ενέργεια ούτε κουράγιο. Πάρε τα πάνω σου εδώ και τώρα.

Τοξότης Μην τα σκαλίζεις όλα τόσο πολύ και μην ψάχνεις σε καθετί να βρεις μια κρυμμένη ερμηνεία. Στις 23/3 ο ανάδρομος Ερμής επιστρέφει στους Ιχθύς και θέματα από το παρελθόν που τα είχες κρύψει όπως-όπως ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια, απαιτώντας τη λύση τους. Μη θες όλα να ‘ναι τέλεια προγραμματισμένα. Ένα γνωμικό λέει: «Ζωή είναι αυτό που συμβαίνει όταν εμείς κοιτάμε κάπου αλλού». Αναθάρρησες, πήγες κάπως να τσουλήσεις στην ανηφόρα και μετά κόλλησες πάλι. Πάρε φόρα και ξαναπροσπάθησε. Ζωή είναι εννέα φορές να πέφτεις και δέκα να σηκώνεσαι. Άφησε τα πράγματα να συμβούν και μην τα κριτικάρεις όλα λες κι είσαι Παρθένος. Οι συναισθηματικές ανάγκες δεν χρειάζονται μεγέθυνση, αλλά αγκαλιές και χάδια. Στις 29/3 το τετράγωνο Ήλιου-Πλούτωνα κάνει το πάθος αρχηγό σου. Του παραδίδεσαι και σε πηγαίνει. Ωχ!

Αιγόκερως Ο ανάδρομος Ερμής στους Ιχθύς από τις 23/3 σε βάζει να αναθεωρήσεις. Μην αφήνεις τις ευκαιρίες να περνάνε και να φεύγουν λες κι είναι τρένα, οπότε σύντομα θα περάσει το επόμενο - αμ, δε... Μην αλλάζεις, επίσης, θέμα όταν τα πράγματα έρχονται στο διά ταύτα. Η μπάλα είναι στα πόδια σου, το τέρμα είναι ελεύθερο κι εσύ κάθεσαι και αναλύεις αν η μπάλα είναι από δέρμα κατσίκας ή από φτηνό πλα-

στικό. Οι μέρες θέλουν το σύνολο της προσοχής, του πάθους και της δυναμικής σου. Το σύμπαν σού έκανε τη μετεγγραφή που ονειρευόσουν, δεν σου εξασφάλισε όμως ότι δεν θα έχεις εμπόδια. Ο καλός ο παίκτης στον ανταγωνισμό φαίνεται. Στις 29/3, άλλωστε, θα δεις τι πραγματικά εστί ανταγωνισμός κι εκεί θα κληθείς να δείξεις τι παίκτης είσαι τελικά.

Υδροχόος Η Νέα Σελήνη στον Κριό στις 22/3 και ο Ουρανός σού έδωσαν μεγάλη ώθηση. Το αναπάντεχο έγινε ξανά γλυκό. Συναντήσεις από το παρελθόν, συναντήσεις με το μέλλον, ο χρόνος αποκτά μια άλλη σημασία. Εντούτοις, μη φορτώνεσαι με περιττά και μην προσπαθείς να σηκώσεις στις πλάτες σου όλο το βάρος του κόσμου. Γι’ ακόμα μια φορά προσπαθείς να χωρέσεις πολλά καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη (που, παρεμπιπτόντως, είναι κι ιδρωμένη) και όλα γλιστρούν. Γενικά, τα πράγματα σε πηγαίνουν με χίλια και στις 24/3 όλοι οι δρόμοι είναι ανοιχτοί, οπότε διάλεξε τον πιο συναρπαστικό και λιγότερο ταξιδεμένο. Όσο για τον Οδυσσέα που κρύβεις μέσα σου, η Ιθάκη είναι απλώς ο προορισμός - το ταξίδι μετράει.

Ιχθύες Θες να γίνεις επιτέλους συγκεκριμένος, εξακολουθείς όμως να είσαι αόριστος και χαοτικός. Για όλα φταίει ο ανάδρομος Ερμής που στις 23/3 επιστρέφει στο ζώδιό σου και χάνεσαι μέσα στη δική του μετάφραση. Θα βοήθαγε πολύ να πεις «είμαι αυτός», «θέλω εκείνο». Τις περισσότερες μέρες όμως αναρωτιέσαι κι εσύ ποιος, εν τέλει, είσαι και τι στα κομμάτια θέλεις. Υπαρξιακό ντελίριο. Θα μπορούσε αυτή η ενδοσκόπηση να φέρει στο φως τις ανάγκες σου, αλλά αυτή η κυκλοθυμία κοντεύει να σε τρελάνει. Σαν να μην έφτανε το δικό σου σκορποχώρι, στις 29/3 το τετράγωνο ΉλιουΠλούτωνα σού φέρνει επίσης μια μελαγχολία που την πνίγεις στα ξενύχτια και στο αλκοόλ. Ο έρωτας γίνεται γι’ ακόμα μια φορά προπέτης. Γνωρίζεις το πεπρωμένο του, πριν καν τον ζήσεις.

46

22-28.03.2012

Φωτό: Στέλλα Μουζή

oi αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο στο μουσειο μπενακη Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης Naked City.

Στέλλα Μουζή Φωτογράφος. Αυτοφωτογραφήθηκε στο στούντιό της στου Ζωγράφου, το Σάββατο 17 Μαρτίου. Η πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Αυτοπορτρέτο» συνεχίζεται στο Hoxton μέχρι τις 27 Μαρτίου.

«Μόνο μέσα από ρομαντικά μάτια μπορείς να δεις την Αθήνα όμορφη, όταν, για παράδειγμα, βλέπεις τα βήματα του Πλάτωνα να συναντούν τα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας και τα γυάλινα κτίρια της Κηφισίας».

GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 287

220312

www.lifo.gr