299

140612

GET A LÉFO! FREE PRESS ÄÙÑÅÁÍ ÏÄÇÃÏÓ ÔÇÓ ÁÈÇÍÁÓ ÊÕÊËÏÖÏÑÅI ÊÁÈÅ ÐÅÌÐÔÇ No 299

… Μισώ αυτήν την χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Γράφω σ’ εσένα γιατί μαζί ποθήσαμε να είναι γόνιμα αυτά τα σπλάχνα, κι αυτός ο πόθος μάς ένωσε νύχτες και νύχτες… και σ’ άλλες ώρες της μέρας, όταν ξαφνικά γινόταν ένα θαύμα και ξεχνούσαμε τον τρόμο που έτρεχε στους δρόμους καθώς μες στις φλέβες μας… τα εφιαλτικά δελτία ειδήσεων που μας εμπόδιζαν ακόμα και να κοιταζόμαστε… διαβασμένα από θεότρελους εκφωνητές… τα ουρλιαχτά που σκέπαζαν ακόμα και τις σειρήνες των ασθενοφόρων… Ποτέ δεν θα το πίστευα πως η ανθρώπινη φωνή μπορεί να φτάσει σε τέτοια ύψη… να είναι τόσο απύθμενη… να προκαλεί τόση αναστάτωση με την επιβολή της… Τέλος πάντων, ποτέ δεν συνήθισα τους ανθρώπους αλλ’ αυτό είναι μια άλλη μου αναπηρία. Βιάζομαι τώρα να σου πω μερικά πράγματα κι αυτά τα λόγια θα είναι και τα τελευταία που θα ’χεις από μένα. Μισώ αυτήν την χώρα. Μου έφαγε τα σπλάχνα. Μου τα ’φαγε. Τη μισώ. Ναι, τη μισώ, τη μισώ. Δεν μπορεί μια γυναίκα να ζήσει με τέτοια σπλάχνα μέσα της. Όσο το σκέφτομαι, μου ’ρχεται να ξεράσω τον ίδιο τον εαυτό μου. Νιώθω σαν ξέρασμα. Μπορεί και να ’μαι. Μια γυναίκα… δεν είναι σα μια χώρα που αξιοποιεί τα ερείπιά της, τους τάφους της… που τα ξεπουλάει όλα για εθνικό συνάλλαγμα… ζώντας απ’ αυτά. Εγώ δεν θέλω να ’μαι χώρα. Δεν είμαι χώρα. Δε θέλω να είμ’ αυτή η χώρα. Αυτή η χώρα είναι νεκρόφιλη, γεροντόφιλη, κοπρολάγνα, σοδομίστρια, πουτάνα, μαστροπός και φόνισσα. Εγώ θέλω να είμαι η ζωή, θέλω να ζήσω, θα ’θελα να ζήσω, θα ’θελα να μπορούσα να ζήσω, θα ’μουν ευτυχισμένη τώρα αν ήθελα να ζήσω… όμως αυτή η χώρα δεν μ’ αφήνει να το θέλω, δεν μ’ αφήνει να είμαι η ζωή, να δίνω τη ζωή. Έχει φάει σαν καρκίνος τα βυζιά μου, τα μυαλά μου, τα έντερά μου, έχει κατεβάσει όλες της τις πέτρες στα νεφρά μου και τα ’χει ρημάξει, έχει μαγαρίσει όλες τις πηγές απ’ όπου θα ’τρεχε το γάλα μου, έχει μαζέψει όλο της το χώμα μες στις φλέβες μου και μου ’χει σαπίσει το αίμα, έχει κάτσει όλη πάνω στην καρδιά μου και την έχει κουρελιάσει απ’ τα εμφράγματα και τις εμβολές, κάθε θεσμός της κι ένα έμφραγμα, κάθε νόμος της και μια εμβολή, τα ήθη της μου ’χουν σμπαραλιάσει τα πνευμόνια, η ιστορία της με κάνει να τρέμω συνεχώς ολόκληρη σα να έχω προσβληθεί από την πάρκινσον, ο πολιτισμός της μ’ έχει ξεπατώσει, μ’ έχει ξεθεώσει, δεν πάει άλλο, η θέση της η γεωγραφική είναι το άσθμα μου, ολόκληρο το σχήμα της άλλοτε απλώνεται πάνω στο σώμα μου σαν γιγαντιαίος έρπης ζωστήρ και με τρελαίνει, κι άλλοτε παίρνει την μορφή τσουγκράνας και μπήγεται στα μάτια μου, τεράστιας βελόνας και μου τρυπάει το κρανίο, βράχου ολόκληρου που κρέμεται από την άκρη των μαλλιών μου και με παρασέρνει σε μια θάλασσα πικρών δακρύων… κι όλο νιώθω στον τράχηλό μου τον ζυγό της κι όλο δένει την γλώσσα μου το τραύλισμά της κι όλο μου φέρνει κρύα ρίγη η χυδαιότητά της… η προσήλωσή της στα φαντάσματά της, οι υπεκφυγές της, οι αντιγραφές της, τα φρακαρισμένα της μυαλά, τα πτώματά της, τα κιβούρια της, τα εγκλήματά της… Αυτή η χώρα είναι το χτικιό μας. Θα μας πεθάνει, θα μας ξεκάνει. Πώς θα γλιτώσουμε; Μας πίνει το αίμα, μας το πίνει. Δε μ’ αφήνει πια ούτε να κοιμηθώ, μου έχει κλέψει και τον ύπνο. Πώς θα ζήσω χωρίς ύπνο; Δεν θα ζήσουμε… όλο το σπέρμα όλων των αντρών της γης δεν θα μπορούσε να ζωντανέψει εκείνη την κόχη του κορμιού μου απ’ όπου ξεκινάει η ανθρώπινη ζωή… Έχεις αδειάσει όλη την ζωή σου μέσα μου αλλά μ’ έχεις αφήσει χωρίς ζωή… Κι εσύ δεν μπορείς. Μ’ έχεις σπείρει μα ο σπόρος σου δεν πρόκειται ποτέ να πιάσει, δεν μπορεί πια ο σπόρος σας να πιάσει… δεν θα ξαναβγεί ποτέ πια ζωή από μέσα μας… Το παλιογύναικο. Ένα θα ’θελα, να την είχα μπροστά μου και να την έσφαζα με τα ίδια μου τα χέρια. Αχ, θε μου, να μπορούσα να τη σκοτώσω. Κατάφερε οι δολοφόνοι της να φτάσουν ως τις μήτρες μας και να τις σκάψουν σαν τάφους, τα γουρούνια, τα γουρούνια, είν’ όλοι τους γουρούνια, από ποιον ν’ αρχίσω και σε ποιον να τελειώσω, όλοι τους δολοφόνοι, όλοι τους, αυτοί με κάνουν να νιώθω την ανάγκη για το πιο μεγάλο έγκλημα, για μια ατέλειωτη σφαγή, ατέλειωτη σφαγή… αχ, πώς αντέχουμε δω μέσα, πώς δεν μας τρελαίνει ακόμα αυτή η παλιοσκύλα, αυτή η γκαρότα, αυτό το στραγγουλατόριουμ, σωστή αγχόνη… με τους επίσημους μαχαιροβγάλτες της που βγάζουν επίσημους λόγους σ’ επίσημες τελετές μπρος σ’ επίσημους μαχαιροβγάλτες… Ο κάθε πόρος της είναι και μια τσέτα, κάθε γωνιά της κι ένα λάζο, κάθε χιλιοστό της και μια τσάκα, είναι γεμάτη ξόβεργες θανάτου και κοφτερούς σουγιάδες, άντρο φονιάδων, απατεώνων και ηλιθίων, λημέρι άναντρων γαμιάδων κι ανίκανων σωματεμπόρων, μας πατάει το κεφάλι μέσα στα σκατά της, μας δίνει λυσσασμένες κλοτσιές στ’ αρχίδια, μας λιώνεις, μωρή, μας στραγγίζεις, μας ρημάζεις, μας διχάζεις, μας πνίγεις, μας καταδικάζεις, μας πεθαίνεις, μας πεθαίνεις, σκρόφα, ξεπουλημένη, μολυσμένη, ψειριάρα, φαρμακοδότρα, φιδομάνα, λύκαινα, γύφτισσα, αιμομίχτρα, που όλο μαϊμουδίζεις και παπαγαλίζεις, κατσικοπόδαρη, δίσεχτη, κακορίζικη, δεν σε μπορώ, δεν την μπορώ, την δολοφόνα, την παιδοκτόνα, την ζαβή, την χολεριασμένη, την στραβοκάνα, τη γκαβή, το τσόκαρο, την παλιόγρια, την παλιόγρια, που κακοχρόνο να ’χει, δεν αντέχω πια τίποτα δικό της, τίποτα, τίποτα, την μισώ, την μισώ, αχ, αχ, σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, σε μισώ, θα πεθάνω, τέρας, και θα εξακολουθώ να σε μισώ, ναι, το μίσος βράζει μέσα μου, θέλω να γράψω τους ανάποδους ύμνους απ’ αυτούς που γράφτηκαν ως τώρα γι’ αυτήν, λέξη προς λέξη να την τουφεκίσω και να την παραχώσω σαν σκυλί με τα ίδια μου τα χέρια… Δεν είμαι πια γυναίκα… Ούτε κι εσύ πια είσαι άντρας… Μας τα πήρε όλ’ αυτή… Τι θα μείνει όμως απ’ αυτήν χωρίς εμάς; Τι θα είν’ αυτή όταν δεν θα ’χει μείνει τίποτ’ από μας;… Το χώμα της έχει πάρει το σχήμα μου… Το σώμα μου έχει πια τις διαστάσεις της… Έχω μέσα μου τη μοίρα της… Πεθαίνω σαν χώρα.

www.lifo.gr

14-20.06.2012 Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

Κλασικά εικονογραφημένα. Η επικαιρότητα σε strip.

Τον γύρο του κόσμου έκαναν οι εικόνες στις οποίες ο εκπρόσωπος Τύπου της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Κασιδιάρης, εκτοξεύει νερό στη Ρένα Δούρου κι επιτίθεται στη Λιάνα Κανέλλη.

Ελεύθερος αφέθηκε από τον εισαγγελέα ο 24χρονος φοιτητής που δολοφόνησε Αλβανό μετανάστη λίγο μετά την προσπάθεια του τελευταίου να διαρρήξει το σπίτι του.

Δάνειο 100 δισ. ευρώ χωρίς Μνημόνιο αποφάσισε να δώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις ισπανικές τράπεζες, δημιουργώντας μια νέα συζήτηση όσον αφορά τον τρόπο διάσωσης του ευρώ.

Αρχαίοι ελληνικοί τάφοι ανακαλύφθηκαν στη Μασσαλία, επιβεβαιώνοντας πως ήταν ελληνική αποικία.

YouSaidIt

Γράμματα, e-mails, fax και post στο ίντερνετ που σχολιάζουν τα κείμενα της LifO ή εκφράζουν ενδιαφέρουσες απόψεις.

Αγαπητή Άνγκελα Στη στήλη «Spin Doctor» o Στέλιος Κούλογλου σχολίασε την επιστολή του Θάνου Τζήμερου προς την Άνγκελα Μέρκελ. Το κείμενό του αναδημοσιεύτηκε στο lifo.gr κι έφτασε τα 36 σχόλια και τις 500 περίπου κοινοποιήσεις στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Αναγνώστης που υπέγραψε ως Πάνος Ζ. σχολίασε σχετικά: «O νεοφιλελευθερισμός είναι απλώς άλλο πράγμα. Αλλά ακόμα και αν διαμόρφωνε το αστικό περιβάλλον (που δεν το διαμορφώνει, εκτός αν η κουβέντα τραβηχτεί από τα μαλλιά), ποια η σχέση του αστικού περιβάλλοντος των αμερικανικών πόλεων με αυτό των λατινοαμερικανικών, που και στα δύο έχει εφαρμογή το νεοφιλελεύθερο μοντέλο διάθεσης κεφαλαίων; Το ελληνικό μοντέλο ανάπτυξης (που αποτύχαμε να πλησιάσουμε) υπήρξαν οι πρωτεύουσες των φιλελεύθερων δυτικών χωρών όπου οι κανόνες εφαρμόζονται σχεδόν καθολικά (απαραίτητη προϋπόθεση ενός φιλελεύθερου καθεστώτος) και ο δημόσιος χώρος γίνεται σεβαστός από όλους. Δείτε αυτό σε αντιπαραβολή με τις πρωτεύουσες του υπαρκτού σοσιαλισμού και το συμπέρασμα είναι προφανές».Ο Πι Μπουρλέ έδωσε τη δική του απάντηση στο ζήτημα: «Φαινομενικά, οι λατινοαμερικάνικες και οι βορειοαμερικάνικες πόλεις μπορεί να διαφέρουν, αλλά ο φιλελευθερισμός χρησιμοποιήθηκε απλώς σε άλλα επίπεδα και με άλλα μέσα (ας αναρωτηθούμε πώς και μέχρι ποιο ση-

μείο η πολιτεία παρενέβη στην ανάπτυξη, σε πόσο διαφορετικές χρονικές περιόδους αλλά και τι είδους προτεραιότητες δίνονται στις εκάστοτε χρήσεις γης)».

Ολική επαναφορά Η είδηση της εισαγγελικής εντολής για τη σύλληψη του Ηλία Κασιδιάρη μετά το περιστατικό με τη Λιάνα Κανέλλη και οι σχετικές εξελίξεις εκείνης της ημέρας καλύφθηκαν από τον Θεόφιλο Δουμάνη στη στήλη «Χ-press» του lifo.gr, συγκεντρώνοντας περί τα 100 σχόλια και τις 6.000 κοινοποιήσεις. Ο Φραπαίς έγραψε χαρακτηριστικά: «Το ζήτημα για εμένα δεν είναι η ολική επαναφορά στο πολιτικό παρελθόν, αλλά τείνω να καταλήξω ότι η πολιτική στασιμότητα σε πρότυπα και πρόσωπα δεν είναι υγιής. Από την άλλη πλευρά, δεν έχω καταφέρει να πιστέψω, ή έστω να συμμεριστώ, νέα πρόσωπα και νέα πολιτικά μορφώματα που κατ’ επίφασιν προβάλλουν ως πολιτικό κέρδος τη νεωτερικότητα στον ελληνικό λαό. Δεν έχω πειστεί πόσο μπορεί ο ελληνικός λαός να αποδεχτεί και να ενσωματώσει το “νέο”. Τέλος, σαφώς και είναι θέμα που άπτεται γενικότερου αναστοχασμού, εντούτοις το ερώτημα είναι αν ο χρόνος μας δίνει τα περιθώρια να καταφέρουμε να προσεγγίσουμε, έστω και πλασματικά, τέτοια καίρια ζητήματα».

Γράψε κι εσύ κάτι letters@lifo.gr

4

14-20.06.2012

Verbatim

Επιμέλεια: Θεόφιλος Δουμάνης

«Ο Αγγελόπουλος ήταν σαν τον Όμηρο. Το ταλέντο του ήταν τεράστιο. Και τόσο έντονο, τόσο βαθύ, τόσο ουσιαστικό».

1. Ο χάρβεϊ καϊτέλ, που έχει συνεργαστεί με τους καλύτερους, εκθειάζει την κινηματογραφική ματιά του θόδωρου αγγελόπουλου.

«Ποτέ μου δεν μπόρεσα να κάνω anal sex… Ξέρεις γιατί; Επειδή δεν μπόρεσα να πείσω τον εαυτό μου ότι αρέσει πραγματικά σε μια γυναίκα. Πάντα είχα την υποψία ότι προσποιείται. Το ίδιο και με την πεολειχία. Δεν ήμουν ποτέ σε θέση να τελειώσω στο στόμα μιας γυναίκας, επειδή πίστευα ότι δεν είναι και το πιο γευστικό υγρό… Κι αν αυτή προσποιείται;».

2. Κάτω από τα σεντόνια ενός φιλοσόφου. Ο σλαβόϊ ζίζεκ σοκάρει, αποκαλύπτοντας τις μικρές του εμμονές.

«Η χώρα δεν σώθηκε ποτέ από εκλογές, πρόκοψε επί Γεωργίου Παπαδόπουλου και 21ης Απριλίου, ας με πουν εθνικιστή ή όπως θέλουν».

3. Φτύνοντας τη δημοκρατία. Ο νίκος μιχαλολιάκος αγορεύει για να μπει στο Κοινοβούλιο, ονειρευόμενος απαγορεύσεις κι ερπύστριες.

«Αυτό που είδαμε (στην τηλεόραση) είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν κάθε βράδυ, σε σκοτεινούς χώρους στο κέντρο της Αθήνας σε βάρος γυναικών ή μεταναστών, αλλά δεν έχουν τα δικαιώματα ή τα προνόμια για να τα καταδικάσουν όλα αυτά μπροστά από τις κάμερες».

4. Η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ ρένα δούρου μετά την τηλεοπτική αποκάλυψη της Χρυσής Αυγής, για τις κραυγές που ακούγονται εκεί όπου δεν πιάνουν οι κάμερες και τα φώτα.

«Η Ελλάδα είναι το σύμβολο της Ευρώπης και τα σύμβολα δεν μπορούν να καταλυθούν χωρίς αυτό που ενσαρκώνουν να καταρρεύσει και να αποσυντεθεί σ’ εκείνη τη βάρβαρη σύγχυση του παραλογισμού και της βίας από την οποία μας έβγαλε ο ελληνικός πολιτισμός».

5. Ο νομπελίστας συγγραφέας μάριο βάργκας λιόσα με μεγάλα λόγια γι’ αυτό που φαντάζει πλέον πολύ μικρό.

«Μαθαίνω ότι ο κ. Κουλούρης είπε ότι βλέπει θετικά τον ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι ισχύει και το αντίστροφο! Δεν είμαστε πλυντήριο!».

6. Με ένα tweet ο δημήτρης παπαδημούλης ξορκίζει το παιδί των φαναριών που ψάχνει αποκούμπι στα δύσκολα (αλλά χρειάζονται μερικά ακόμη tweets για άλλους «νεο-άστεγους»).

«Πώς μπορεί να γίνει παράδειγμα για την Τουρκία μια χώρα που προσπαθεί να ορθοποδήσει, ζητώντας ελεημοσύνη 100 δισ., που πουλά τα νησιά της;».

7. Ο ταγίπ ερντογάν με κρυφή χαρά για την Ελλάδα, σαν να μην ξέρει ότι το κισμέτ της παγκοσμιοποίησης επιφυλάσσει εκπλήξεις για όλους.

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε μυαλό. Είχε κακής ποιότητας ευφυΐα που υποτάσσεται σε συγκεκριμένους σκοπούς και χρησιμοποιείται για συγκεκριμένες επιδιώξεις, όπως ακριβώς ο Βενιζέλος και η Κανέλλη».

8. Ο θάνος τζήμερος που θέλει να κάνει τη διαφορά από το παρελθόν, αλλά αγνοεί ότι όσο το μελετάς, τόσο το πλησιάζεις.

6 2

8

5

4

14-20.06.2012

Edito

Aπό τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο

ολοκληρη η lifo

Κι οι πολιτικοί μας είναι ασήμαντοι.

Σ

mπειτε στο w w.lifo kai ιαβw αστε .gr το τευχδο σ α οπωσ τυπωκριβωσ νεται

το νησί που μεγάλωσα υπήρχε η πιο θηριώδης γυναίκα που γνώρισα ποτέ: η Αντριανάρα. Ήταν μια χοντρή με μάτι πάντα γρυλωμένο, άγρια κατσαρά μαλλιά που τα συγκρατούσε με σπάγκους και πλαστικές πεταλούδες, για να μην πέφτουν στα μάτια της. Μια βαριά πολιομυελίτιδα την είχε ακινητοποιήσει σε μια καρέκλα. Καθόταν κάτω από μια ροδιά, στον κήπο του σπιτιού της, και έβριζε ό,τι εκινείτο στον οπτικό της κύκλο.

Συνήθως έπαιρνε μπρος το καταμεσήμερο, όταν όλα στο (τότε) ήσυχο νησί μου είχαν πέσει σε λήθαργο. Μόνο τις μύγες άκουγες και τα φύλλα της μουριάς. Και ξαφνικά την Αντριανάρα. Ξεκίναγε όπως οι σειρήνες, από χαμηλή ένταση - και ανέβαζε στροφές, αυτοπυροδοτούμενη. Στο τέλος ωρυόταν, πάνω στην καρέκλα της - έβγαζε αργόσυρτες κατάρες, βλαστήμιες και κυρίως προστυχιές. Το ασθενικό της ποδαράκι πηγαινοερχόταν σαν μαραμένο φύλλο. Αν θυμάμαι καλά, η πιο μεγάλη της έκρηξη είχε συμβεί όταν μια «καραπουτανάρα» της είχε κόψει τη νύχτα όλα τα άνθη της γαρυφαλλιάς της. « Έτσι να σου κοπούνε τα βυζιά σου, κλασάνα!”. Είχε τρεις γιους δύο μέτρα, μεγάλους αλήτες. Όταν τους τσάκωνε να κάνουν τα κατορθώματά τους (ή κάποιος γείτονας πήγαινε με τα μάτια χαμηλά, να διαμαρτυρηθεί), τους ζήταγε να της πάνε το λουρί στα χέρια, γονάτιζαν κι εκείνη τους χτύπαγε καθιστή. Σε κάθε λουριά έβγαζε έναν στεντόρειο στεναγμό ανακούφισης: «Εθαραπάηκα, παλιοπούστη!» Όταν μάθαινε ότι κάποια την κακολογεί από τις πέρα συνοικίες, ειδικά τις πιο κόσμιες (γιατί η γειτονιά μου ήταν η ταπεινότερη, ονόματι «Γύφτικα»), καλούσε ταξί, το οδηγούσε έξω από την πόρτα της υβρίστριας και ζητούσε από τον ταξιτζή να σβήσει τη μηχανή και να της ανοίξει το παράθυρο. Εκεί, για όση ώρα ήθελε (οι εκρήξεις της κυμαίνονταν από μισή μέχρι μία ώρα) άρχιζε να βρίζει σαν λιμενεργάτης: «Μωρή ποίξια, μωρή δείξια, που είπες ότι το παιδί μου σου γάμησε την κατσίκα σου, μωρέ κατρουγιάλι τσιμπόχειλο, μυγόχεσμα, ψωλομούτρα, εμείς μωρή έχουμε ανάγκη να γαμήσουμε την κατσίκα σου... κ.λπ. Έβριζε, έβριζε έξω από την κλειστή πόρτα και μετά έλεγε στο ταξί να την γυρίσει στην αυλή της. Εκεί, με μια χάρτινη βεντάλια Λουξ, έκανε αέρα στον ιδρωμένο λαιμό της και σε πιο ήπιο τόνο επαναλάμβανε τις βρισιές που είχε πει και ανάμεσα γέλαγε βραχνά, μιλώντας στο φάσμα του εξοντωμένου της θύματος: «Θα σου πω εγώ, μωρέ κλοκιό, που είσαι σα στραπουντί χεσμένο, που θα τα βάλεις με την Αντριανάρα». Και ήσυχα έπεφτε το βράδυ. Η Αντριανάρα καλμάριζε και με τη δροσιά της νύχτας, στο σκέτο φως του φεγγαριού, συχνά έπιανε το τραγούδι. Ελαφρά του Μεσοπολέμου. Ή κάτι από αυτά τα χαριτωμένα τραγουδάκια μας, που κάτω από τις γιρλάντες κρύβουν την πιο μεγάλη πλήξη - αυτή την πλήξη που κάνει τους Ιόνιους τόσο λοξούς και απρόβλεπτους. Τη θυμάμαι αυτές τις μέρες που είμαι αηδιασμένος με τη μικρότητα και την ανευθυνότητα των πολιτικών μας. Διαβάζοντας το εξαιρετικό βιβλίο του Mark Mazower Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου (εκδ. ΜΙΕΤ), έχω εκπλαγεί από την απίστευτη ομοιότητα της τωρινής φάσης με τη δυσοίωνη εποχή μεταξύ 1920-1936. Ήταν η εποχή του Εθνικού Διχασμού, του νεογέννητου και ασθενικού κοινοβουλευτισμού μας (με τις κυβερνήσεις αμήχανων ανθρώπων να αλλάζουν σαν πουκάμισα) - και κυρίως η εποχή μετά το Κραχ, την εγκατάλειψη του Κανόνα χρυσού και την κατάρρευση της Διεθνούς Οικονομίας που έφερε την Ελλάδα αντιμέτωπη με τον εαυτό της. Σε αυτό το περιβάλλον αναγκαστικής μοναξιάς και με τους προστάτες της αδύναμους και απρόθυμους να την ποδηγετήσουν, χαμένοι στη δική τους δίνη, η Ελλάδα έπρεπε να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις. Οι οποίες απεδείχθησαν ανάλογες του χαρακτήρα της: έλλειψη οράματος και πραγματισμού (η Ελλάδα βυθιζόταν κι αυτοί μίλαγαν για τον καιρό), έλλειψη μεθόδου, διχόνοια, κερδοσκοπία, εχθροπάθεια - όλα αυτά που οδήγησαν στη δικτατορία του βραχύσωμου Μεταξά. Επειδή σιχαίνομαι τους παλιούς κι ο νέος με ξενερώνει καθημερινά απίστευτα (σήμερα πήγε κι έδωσε συνέντευξη στον Τράγκα, χθες μίλησε για τους ένστολους και την ορθοδοξία, προσπάθησε να κουκουλώσει με ψέματα το κάζο Αμυρά κ.ο.κ.), πολύ θα ήθελα να έχω το ταλέντο της Αντριανάρας. Να τους μιλήσω όπως θα καταλάβαιναν.

«Γαμιέστε όλοι!»

το μοναδικο λαθος του τευχους 298 1 Στο κείμενο της Βένας Γεωργακοπούλου για το έργο των Τσίμμερμαν & Ντε Περρό που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών παραλείψαμε να προσθέσουμε πληροφορίες για τις ημέρες και τις ώρες διεξαγωγής των παραστάσεων. Ωστόσο, οι παραστάσεις έχουν πια ολοκληρωθεί, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία (διαβάστε στη σελίδα 12 κριτική του Χρήστου Παρίδη). Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifO; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε.

Boυλής 22, 105 63 - Σύνταγμα, Αθήνα. τηλ. 210 3254 290, fax 210 3249 785 info@lifo.gr.

Status Update (χωρίς λογοκρισία) Εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά από τη μοναξιά του τίγρη μέσα στη ζούγκλα. Διευθυντής Έκδοσης Μιχάλης Μιχαήλ ... Όταν πρέπει να επιλέξω ποιο από τα δύο σούργελα έχει δίκιο, δυσκολεύομαι. Εμπορική Διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου Διευθυντής Σύνταξης Φώτης Βαλλάτος ... Προσοχή στα διλήμματα. Καίνε, όπως ο ήλιος στον «Ξένο» του Καμύ #greekelections Creative Director Στάθης Μητρόπουλος ... Πάτος. Αρχισυνταξία Σταύρος Διοσκουρίδης ... Τι νόημα έχει η δραχμή ή το ευρώ, τώρα που έφυγε ο Ομπράντοβιτς. Υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... (Κάτι δικό μου) Πώς πέρασε ένας χρόνος... Υπεύθυνος Ψηφιακής Ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης ... Περιμένοντας το θ(α)ύμα του (εκ)λογικού σώματος... Συντακτική Ομάδα Κωστής Παπαγιώργης Νίκος Δήμου ... «Once more with(out) feeling!».. Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Κώστας Βαξεβάνης ... Καθτελόριζο. Ευθύμης Φιλίππου Στέλιος Κούλογλου Νίκη Μηταρέα Μαρίνα Φωκίδη Mατίνα Καλτάκη Μαριβίκυ Καλλέργη ... Ποιος είναι άραγε ο μέσος χρόνος ανάρρωσης μετά το τέλος μιας μακροχρόνιας σχέσης; Θοδωρής Αντωνόπουλος Θεόφιλος Δουμάνης ... Koίτα που μας έκανε η Χ.Α. συμπαθή τον Καρατζαφέρη! Ηρακλής Κορέλης Πάνος Μιχαήλ Χρήστος Παρίδης Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Θέλει να κοιμηθεί και να ξυπνήσει το βράδυ των εκλογών. Άρης Δημοκίδης, Λένα Φουτσιτζή, Σωκράτης Σωκράτους, Μαρία Παπαπαναγιώτου, Θεώνη Σκαλέρη Συντονισμός Ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Αναστασία Βουτυροπούλου, Μαριάννα Βεριγάκη, Μάρω Θωμά, Παντελής Ζερβός, Σπύρος Σιμωτάς, Γεράσιμος Δομένικος, Charlie Makkos, Γιάννης Κωσταρής, Ινώ Μέη, Natasha Papadopoulou, Photoharrie Assistant Art Director Rinétta Κοσκινίδου ... the qw3rty team @camp Creative Media Kώστας Στανέλλος ... Εύχεται στην επόμενη ζωή του να είναι ένας χοντρός γκρι γάτος σε δερμάτινο καναπέ.

Aτελιέ Βανέσσα Φερλέ Διόρθωση Κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου Υπεύθυνος Λίστας Δημήτρης Κυριαζής ... Μακάρι ο τόπος να έχει κυβέρνηση τη 18η Ιουνίου. Για τα μπάνια του λαού. Γραμματεία Σύνταξης Ελένη Τσατσαλμά ...Ciné Αλεξάνδρα και ξερό ψωμί (κυριολεκτικά)! Ιnterns Βασίλης Καψάσκης Παναγιώτης Κοτροκόης ...Ελπίζω την Κυριακή να μην επηρεαστούμε από την καλοκαιρία και δεν πάμε να ψηφίσουμε. Λίγα μόλις λεπτά αρκούν για ν’ αποφασίσουμε για το μέλλον μας...

Senior Advertising Manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Χειρότερο και από την καταμέτρηση των αποδείξεων είναι να συνειδητοποιείς πόσες επιχειρήσεις από τις οποίες ψώνισες πέρσι έχουν κλείσει.

Advertising Manager Μαριλίνα Στοΐλου ... Αυτή η αναμονή που έχουν όλοι για το τι θα γίνει την Κυριακή έχει καταντήσει εκνευριστική.... Δεν γίνεται να σταματήσουμε να ζούμε μέχρι τις εκλογές! ΕΛΕΟΣ.

Senior Direct Market Manager Κώστας Μαντάς Direct Market Γιώργος Θεοδωρόπουλος Direct Market Managers Φωτεινή Δαλαμάγκα, Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Υποδοχή Διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου

στο εξωφυλλο: Απόσπασμα από το Πεθαίνω σαν χώρα του Δημήτρη Δημητριάδη, εκδόσεις ΣΑΙΞΠΗΡΙΚόΝ.

Οικονομική Διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος Λογιστήριο Αρετή Ανδριτσοπούλου, Βασίλης Κοτρωνάκης, Μαρία Κοκκινίδου ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ 7639

ΑΥΤΟ Τ ΣΤΕ Ο ΛΩ

Ο ΤΥΠ ΕΝ

Άνθρωποι συνειδητά αμοραλιστές, που παίζουν με το ανυπεράσπιστο αυτό κρατίδιο, ακόμα και στο κατώφλι της πιο δυσοίωνης φάσης του.

take 1

www.lifo.gr

ΑΝΑΚ ΥΚ

Πεθαίνουμε σαν χώρα

σε ψηφιακη μορφη

Yannis Karlopoulos, News From the Past Series, Athens: Acropolis View, 2011, collage

6

8

14-20.06.2012

TerraNullius

Aπό τον Γιάνη Βαρουφάκη

Η απειλή της παράλογης εκλογίκευσης Μετά από δύσκολες αποφάσεις, υποσυνείδητα υποτιμούμε το πόσο δύσκολες ήταν. Την Κυριακή πρέπει να αποφύγουμε αυτή την πλάνη. τις σοβαρές, μεγάλου σχήματος αγγλικές εφημερίδες, ιδίως του Σαββατοκύριακου, δημοσιεύονται ολοσέλιδες διαφημίσεις πολυτελών αυτοκινήτων που συχνά περιέχουν αρκετό κείμενο (έως και 300 λέξεων). Πριν από μερικά χρόνια ερευνητές προσπάθησαν να απαντήσουν στο εξής ερώτημα: ποιοι είναι οι αναγνώστες που αποφασίζουν να διαβάσουν αυτά τα κατεβατά και γιατί το κάνουν; Η απάντηση που προέκυψε από την έρευνα ήταν ενδιαφέρουσα: αντίθετα με την αρχική υπόθεση ότι τις διαφημίσεις αυτές τις διαβάζουν είτε αναγνώστες που γενικά έχουν μανία με τα αυτοκίνητα είτε όσοι σκέφτονται να αγοράσουν αυτοκίνητο της συγκεκριμένης κατηγορίας (και, συνεπώς, μαζεύουν πληροφορίες και υλικό που θα καθοδηγήσει την επιλογή τους), οι ερευνητές βρήκαν ότι το 90% των αναγνωστών που διάβασαν κάθε λέξη αυτών των διαφημιστικών κειμένων ήταν άτομα που πρόσφατα είχαν αγοράσει το συγκεκριμένο μοντέλο! Με άλλα λόγια, έψαχναν λόγους να επικροτήσουν την ήδη ειλημμένη απόφασή τους.

Σ

Πρόκειται για κάτι που κάνουμε συχνά: κατόπιν εορτής, αφού έχουμε επιλέξει μεταξύ συγκεκριμένων εναλλακτικών, ψάχνουμε να βρούμε αδιάσειστα επιχειρήματα που να μας κάνουν να νιώσουμε καλύτερα για την επιλογή μας. Βρίσκουμε επιχειρήματα ex post για να πούμε στον εαυτό μας: «Ορθώς επέλεξες!». Και όσο πιο δύσκολη ήταν η επιλογή μας, επειδή καμία

από τις εναλλακτικές που είχαμε δεν ξεχώριζε ιδιαίτερα ως η βέλτιστη, τόσο πιο έντονα προσπαθούμε (αφού έχουμε επιλέξει) να πείσουμε τον εαυτό μας ότι η τελική μας επιλογή ήταν σαφώς ανώτερη σε σχέση με τις εναλλακτικές. Με απλά λόγια, τείνουμε να εγκλωβιστούμε μετά την επιλογή μας στην πλάνη ότι η επιλογή μας ήταν σχεδόν προφανής, ότι η εναλλακτική που προκρίναμε ήταν κατά πολύ ανώτερη. Και για να το πετύχουμε αυτό στρέφουμε το βλέμμα και τ' αυτιά μας αποκλειστικά σε ενδείξεις (που συχνά παρουσιάζουμε στον εαυτό μας ως αποδείξεις) που συνηγορούν υπέρ της επιλογής μας, ενώ παράλληλα αγνοούμε όλες τις ενδείξεις που τάσσονται υπέρ εναλλακτικών που τελικά δεν επιλέξαμε. Αυτή η ψυχολογική διαδικασία αυτο-επιβεβαίωσης και αυτο-νομιμοποίησης μετά από μια δύσκολη επιλογή είναι άκακη όταν αφορά αγορές αυτοκινήτων, επιλογή τόπου διακοπών, κάποια στρατηγική κίνηση όταν παίζουμε σκάκι. Στις μεγάλες, προσωπικές αποφάσεις μας που μπορεί ν’ αλλάξουν τη ζωή μας (π.χ. να μείνουμε με τον σύντροφό μας, να κάνουμε παιδί κ.ο.κ.) αυτή η μετά-την-επιλογή υποσυνείδητη αναθεώρηση των σχετικών πλεονεκτημάτων των εναλλακτικών μας μπορεί μάλιστα να είναι απαραίτητη: να βοηθά ώστε να αποφύγουμε μια ζωή συνεχούς αυτο-αμφισβήτησης, υπαρξιακής αγωνίας, δημιουργίας ανασφάλειας στους γύρω μας. Όταν, όμως, αυτή η ψυχολογική διαδικασία αφορά πολιτικά διλήμματα σαν αυτό που πολλοί από εμάς θα αντιμετωπίσουμε

την Κυριακή που έρχεται, ελλοχεύει κίνδυνος διχόνοιας. Μια απειλή που προέρχεται εκ των ένδον, την οποία έχουμε υποχρέωση, η καθεμία κι ο καθένας μας, να ακυρώσουμε. Ποτέ ίσως στη σύγχρονη ιστορία μας, από το 1920 τουλάχιστον, μια εκλογική αναμέτρηση δεν έφερε τόσους συμπολίτες μας προ ενός αμείλικτου διλήμματος. Ψηφίζουμε κόμμα το οποίο υπόσχεται να προωθήσει το εθνικό συμφέρον, πειθαρχώντας στις βουλές της τρόικας, ή ένα κόμμα το οποίο κι αυτό υπόσχεται να εξυπηρετήσει το εθνικό συμφέρον μέσω της απειθαρχίας προς την τρόικα; Για πολλούς, η απόφαση είναι ξεκάθαρη. Γι' ακόμα, όμως, περισσότερους η επιλογή είναι δύσκολη. Τη μια στιγμή κλίνουν προς τη μία άποψη, την αμέσως επόμενη κλίνουν προς την ακριβώς αντίθετη. Είναι κατανοητό: στον καιρό της γενικευμένης ανασφάλειας, με το ρίσκο και των δύο στρατηγικών να είναι τεράστιο, ο σοφός πολίτης είναι λογικό να μελετά και τα δύο επιχειρήματα και να αμφιταλαντεύεται. Βέβαια, μέσα στο εκλογικό κέντρο, μπροστά στην κάλπη, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να... επιλέξει. Ακόμα και λευκό να ρίξει, θα έχει κάνει μια πολύ δύσκολη επιλογή σε μια ιστορική στιγμή για τη χώρα. η αγωνία μου είναι η εξής: δεδομένου ότι η χώρα μπαίνει -όποιος και να κερδίσει- σε μια νέα φάση μιας δυστοπικής περιπέτειας, πρέπει όλοι μας να αποφύγουμε όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται την ψυχολογική διαδικασία που περιέγραψα πιο πάνω.

Αν, όπως στο παράδειγμα με τις διαφημίσεις αυτοκινήτων, βγούμε από τις κάλπες μετά από μια δύσκολη απόφαση, ψάχνοντας για λόγους και «αποδείξεις» που να «νομιμοποιούν», να επιβεβαιώνουν το «ορθόν» της επιλογής μας, το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό, διχαστικό, αποπροσανατολιστικό. Αντί να συγκλίνουμε προς μια κοινή στάση απέναντι στην τρόικα και την Κρίση, όπως απαιτεί το συλλογικό μας συμφέρον, αντί να επενδύσουμε στο γεγονός ότι η επιλογή της εθνικής μας στρατηγικής ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση, με ισχυρά επιχειρήματα εκατέρωθεν, η κοινωνία μας θα πέσει θύμα φυγόκεντρων δυνάμεων. Αν όσοι βλέπαμε πριν από την κάλπη ότι το επιχείρημα της «άλλης» πλευράς είχε κάποια βάση, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη πειστούμε ότι η «δική» μας πλευρά είχε όλο το δίκιο με το μέρος της και κλείσουμε τα μάτια σε στοιχεία που δεν ταιριάζουν με την επιλογή μας, θα έχουμε συμβάλει τα μέγιστα σε μια εν δυνάμει διχόνοια. Πώς μπορούμε να αποφύγουμε την ex post επένδυση στην κάλπικη βεβαιότητα; Απλώς κατανοώντας ότι είμαστε επιρρεπείς σε τέτοιες ψυχολογικές διεργασίες και κάνοντας το παν να μην πέσουμε θύμα τους αυτήν τη φορά. Αυτός ο αγώνας δεν θα γίνει εναντίον «άλλων». Θα πρέπει να τον δώσουμε και να τον κερδίσουμε με τον εαυτό μας. Ο Γιάνης Βαρουφάκης είναι καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

OTEAcademy

Με επιπλέον παροχές στους δικαιούχους επιταγών επαγγελματικής κατάρτισης

XPI™TINA ¶§AKOY¢AKH

Υπεύθυνη Marketing & Επικοινωνίας ΟΤΕAcademy

«Η εκπαίδευση πιο σημαντική από ποτέ σε περίοδο κρίσης»

H

αντίληψη πως σε καιρούς κρίσης όλα παραμένουν στάσιμα δεν είναι κάτι που υιοθετεί στη φιλοσοφία της η OTEΑcademy. Αντιθέτως, ο συγκεκριμένος εκπαιδευτικός οργανισμός ενηλίκων πιστεύει πως υπάρχει χώρος για εκπαίδευση, πόσο μάλλον για ανθρώπους που τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι άνεργοι και προσπαθούν να επιστρέψουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα στην αγορά εργασίας. Η ΟΤΕAcademy -πιστοποιημένο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ)- συμμετέχει στη δράση κατάρτισης και πιστοποίησης ανέργων που εξήγγειλε ο ΟΑΕΔ και περιλαμβάνει την επιχορήγηση επιταγών κατάρτισης ή, αλλιώς, «training vouchers» για την πιστοποίηση ανέργων σε βασικές δεξιότητες χρήσης τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών. Επιλέγοντας την ΟΤΕΑcademy, ο κάθε εκπαιδευόμενος έχει κάνει το πρώτο θετικό βήμα, εφόσον εμπιστεύεται τον μεγαλύτερο εκπαιδευτικό οργανισμό τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών στην Ελλάδα. Στις σύγχρονες αίθουσες πληροφορικής της ΟΤΕAcademy οι συμμετέχοντες θα εκπαιδευτούν σε περιβάλλον Microsoft Office 2007, ενώ με την επιτυχία στις εξετάσεις θα λάβουν πιστοποίηση ECDL που αποτελεί το πλέον αναγνωρισμένο πιστοποιητικό γνώσεων Η/Υ. Μεγάλη είναι και η ποικιλία των τμημάτων που παρέχεται, η

οποία δίνει τη δυνατότητα προσαρμογής στην παρακολούθηση του προγράμματος (ταχύρρυθμα - εντατικά - κανονικά), αναλόγως των αναγκών του κάθε εκπαιδευόμενου. Η ΟΤΕAcademy, πέρα από τις 100 ώρες εκπαίδευσης, προσφέρει επιπλέον 20 ώρες ΔΩΡΕΑΝ εκπαίδευσης για σύνταξη βιογραφικού, προετοιμασία για την καλύτερη επιλογή εργασίας και εκπαίδευση για επιτυχή επαγγελματική συνέντευξη.

¶OIE™ OI ¢PA™THPIOTHTE™ ∆OY K.E.K. TH™ OTEAcademy

Η υλοποίηση προγραμμάτων κατάρτισης ανέργων, εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων, με τη συγχρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, μέσω της συμμετοχής του σε ανοιχτούς δημόσιους διεθνείς διαγωνισμούς στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ. Η συμμετοχή σε κοινοπραξίες-ενώσεις εταιρειών για την υλοποίηση έργων κατάρτισης προσωπικού φορέων του Δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα και για την υλοποίηση διακρατικών συνεργασιών με σκοπό την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Η ανάπτυξη σύγχρονου εκπαιδευτικού υλικού, περιεχομένου και εργαλείων για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Η συνεργασία με κορυφαίες επιχειρήσεις στον κλάδο τους για την πρακτική εξάσκηση των καταρτιζομένων αλλά και την προώθησή τους στην απασχόληση.

PUBLI

Tι πρέπει να γνωρίζετε για την ΟΤΕΑcademy

Αναγνωρισμένος ως ο μεγαλύτερος εκπαιδευτικός οργανισμός στην Ελλάδα σε θέματα τεχνολογιών, πληροφορικής και επικοινωνιών, η ΟΤΕAcademy αποτελεί πιστοποιημένο συνεργάτη εκπαίδευσης των μεγαλύτερων διεθνών φορέων και ινστιτούτων τεχνολογίας, όπως η Cisco, η AlcatelLucent Enterprise, η Oracle και η Microsoft. Έχει εξασφαλίσει σημαντικές αποκλειστικές συνεργασίες και παρέχει εκπαιδευτικά προγράμματα υψηλού επιπέδου που καταλήγουν στην αντίστοιχη πιστοποίηση και διεξάγονται από πιστοποιημένους εισηγητές με πολυετή εμπειρία. Επίσης, η OTEAcademy είναι επίσημο εξεταστικό κέντρο των 2 μεγαλύτερων διεθνών οργανισμών πιστοποίησης, της Prometric και της Pearson Vue. Προσφέρει όλες τις πιστοποιήσεις των 550 συνεργαζόμενων φορέων και διακρίνεται για το άριστα καταρτισμένο προσωπικό της και τον άρτιο τεχνολογικό εξοπλισμό της. Συμμετέχοντας στα σεμινάρια της ΟΤΕΑcademy, ο εκπαιδευόμενος αποκτά τα απαραίτητα εφόδια για να μετασχηματίσει τη γνώση σε πράξη, άμεσα και αποτελεσματικά, πετυχαίνοντας να γίνει ανταγωνιστικός όσον αφορά τις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Μάθετε περισσότερα στο www.oteacademy.gr και στο www.oteacademy.gr/kek-training-voucher

Στην OTEAcademy πιστεύουμε ότι όταν γινόμαστε καλύτεροι, ζούμε και καλύτερα. Και αυτό κάνουμε κάθε μέρα, με μικρά σταθερά βήματα. Την ίδια λογική έχουμε και στα εκπαιδευτικά μας προγράμματα. Πιστεύουμε ότι με τη συστηματική ενίσχυση γνώσεων και δεξιοτήτων οι εκπαιδευόμενοι στην OTEAcademy έχουν να ωφεληθούν τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική τους ζωή. Και ειδικότερα σήμερα, εν μέσω της κρίσης, η αξία των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και των πιστοποιήσεων αναγνωρίζεται περισσότερο από ποτέ, καθώς αυξάνουν την ανταγωνιστικότητα του βιογραφικού των εκπαιδευόμενων και αποτελούν καθοριστικό παράγοντα για τη μετέπειτα εξέλιξή τους. Ειδικά για όσους είναι άνεργοι αυτή την περίοδο, η εκπαίδευση και η πιστοποίηση θα κάνει τη διαφορά. Γι' αυτόν το λόγο αποφασίσαμε να συμμετέχουμε ως ΚΕΚ OTEAcademy στο επιδοτούμενο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ που αφορά την εκπαίδευση και την πιστοποίηση ανέργων σε βασικές δεξιότητες πληροφορικής με στόχο να παρέχουμε το καλύτερο για τους εκπαιδευόμενους, ώστε να βγουν δυνατοί και προετοιμασμένοι στην αγορά εργασίας. Και όταν λέμε το «καλύτερο» εννοούμε το πιο πρόσφατο και το πιο έγκυρο, προσπαθώντας να καλύψουμε όλες τις ανάγκες των εκπαιδευόμενων μας. Γι' αυτόν το λόγο φροντίζουμε η εκπαίδευση να γίνεται σε Microsoft Office 2007, το λογισμικό που χρησιμοποιούν πλέον οι περισσότερες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, ώστε η εμπειρία που λαμβάνουν οι εκπαιδευόμενοι να είναι άμεσα αξιοποιήσιμη. Επίσης, θέλοντας να αυξήσουμε ακόμα περισσότερο την ανταγωνιστικότητα των συγκεκριμένων ανθρώπων, συνεργαστήκαμε με το ECDL - τον μεγαλύτερο φορέα πιστοποίησης στην Ελλάδα - εξασφαλίζοντας έτσι ότι το «χαρτί» που θα πάρει στα χέρια του ο εκπαιδευόμενος θα είναι το «δυνατότερο» απ' όλα. Τελευταίο και εξίσου σημαντικό όμως, απαντώντας στην αγωνιώδη ερώτηση των περισσότερων συμμετεχόντων στο πρόγραμμα «Μετά τις 100 ώρες εκπαίδευσης τι;», οι συμμετέχοντες στα δικά μας προγράμματα θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν εντελώς δωρεάν 20 ώρες επιπλέον εκπαίδευσης σε θέματα που αφορούν τη σύνταξη βιογραφικού, τη σωστή προετοιμασία για επαγγελματική συνέντευξη, τους ενδεδειγμένους τρόπους για εύρεση εργασίας κ.ο.κ. Με μία ολοκληρωμένη προσέγγιση όπως αυτή, πιστεύουμε ότι οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα της ΟΤΕAcademy θα βγουν στην αγορά εργασίας προετοιμασμένοι και με όλα τα δυνατά εφόδια για να βγουν νικητές.

πειτε μaσ τι ετοιμαζετε: loveathens@lifo.gr

i-LoveAthens

7 ημέρες κουλτούρας & εκτόνωσης

εικαστικα

Μicropop

Την τελευταία δεκαπενταετία η επιμελήτρια της έκθεσης και κριτικός τέχνης Midori Matsui ασχολήθηκε με το στυλ της Micropop που αναφέρεται σ’ εκείνο το είδος φαντασίας που ξεπερνά τα όρια των υφιστάμενων μορφών έκφρασης. Στην ουσία πρόκειται για μια φρέσκια και ανανεωτική ματιά σε ξεπερασμένες ή κοινότοπες απόψεις. Πάνω στο στυλ της ιαπωνικής Micropop κινείται και η έκθεση που παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη. Στον χώρο του ιδρύματος δεκατέσσερις σύγχρονοι Ιάπωνες καλλιτέχνες παρουσιάζουν 35 έργα στα οποία περιλαμβάνονται σχέδια, πίνακες ζωγραφικής και βίντεο. Στόχος της έκθεσης είναι η μύηση των επισκεπτών στις αντιλήψεις και στην κουλτούρα των Ιαπώνων καλλιτεχνών αλλά και στον τρόπο που αντιμετωπίζουν το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον της τέχνης.

«Winter Garden: Ιαπωνική Micropop», 15/06-02/09, Ίδρυμα Β & Μ Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, 210 3611206.

Θeατρο

λ αου h φωνη του

Gόlgota Picnic

O Αργεντινός θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός παρουσιάζει ένα ακόμα αιρετικό και προκλητικό έργο. Αυτήν τη φορά χρησιμοποιεί αποσπάσματα από τη ζωή του Χριστού για ν’ ασκήσει σκληρή κριτική στη θρησκεία και τη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία. Το Gόlgota Picnic πρωτοπαίχτηκε στη Γαλλία στο θέατρο Garonne και στο Théâtre du Rond Point, προκαλώντας την αντίδραση μερίδας της συντηρητικής κοινωνίας και ιδιαίτερα των Γάλλων καθολικών φονταμεταλιστών, που διαμαρτυρήθηκαν για τον τρόπο που απεικονίζονταν στην παράσταση ο Χριστός και σκηνές από τη ζωή του. Η παράσταση είναι στην ισπανική γλώσσα με ελληνικούς υπέρτιτλους.

H Ζωή Κατσιγιάννη και η τέχνη των infographics. Τι θα δει κανείς στην έκθεση στο Ινστιτούτο Γκαίτε; Με τον Πάνο Κωνσταντόπουλο είμαστε δυο σχεδιαστές από διαφορετικές εφημερίδες που μας ενδιαφέρει πολύ ο σχεδιασμός γραφημάτων αλλά και η εξέλιξή τους στον Τύπο. Είναι η πρώτη φορά που σε έναν τόσο σημαντικό χώρο φιλοξενείται για δύο μήνες τέτοιου είδους έκθεση ντιζάιν (500 γραφήματα που έχουν δημοσιευτεί στην «Καθημερινή» και στον «Ελεύθερο Τύπο»). Επίσης, θα δείτε γραφήματα από 14 γερμανόφωνες εφημερίδες, βραβευμένα από τα European Newspaper Awards, καθώς και σπουδαστικές εργασίες με γραφήματα από τις Σχολές Ξυνή. Μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε ως έργα τέχνης; Είναι πρωτίστως προϊόν δημοσιογραφικού υλικού και ύστερα γραφιστικού σχεδιασμού. Μπορεί να είναι όμορφα και να φαντάζουν λόγω του ντιζάιν τους, αλλά ο σκοπός τους είναι ενημερωτικός.

«Gόlgota Picnic», Ροντρίγκο Γκαρσία, 16 & 17/06, Πειραιώς 260, Χώρος Δ, 21:00 (η παράσταση στις 17/06 θα παιχτεί στις 16:30). Εισιτήριο: €25, φοιτ.ΑμΕA: €15, greekfestival.gr

STOP THE PRESS!

Η Julia Hol ter με ένα ν από τους καλύ τερους δί σκους της χρονιάς (« Ekstasis») ζωντανά στο Kooko o στο Γκά ζι, την Τετάρτη 20 Ιουνίου.

Ποιος είναι ο ρόλος τον infographics στον Τύπο σήμερα; Μετά την εμφάνιση των τηλεοπτικών μέσων αλλά και του ίντερνετ, οι εφημερίδες χρησιμοποιούν ως απαραίτητο εργαλείο το infographic στην παρουσίαση της ύλης τους. Δυναμώνει το δημοσιογραφικό θέμα, αναλύει, εξηγεί και λειτουργεί ως κράχτης για την ανάγνωση ενός θέματος. Υπάρχει σωστή συνταγή για να στηθεί ένα infographic; Το γράφημα πρέπει να είναι κατανοητό, με σαφή στοιχεία, χωρίς ερωτηματικά και, προπάντων, να μπορεί να σταθεί στον χώρο της σελίδας αυτόνομο. Να έχει αρχή, μέση και τέλος. Τι, πού, ποιος, πότε, είναι οι ερωτήσεις-κλειδιά για να δεις αν είναι κατανοητό ένα γράφημα. Χρησιμεύουν γι’ αυτούς που βαριούνται να διαβάσουν το κείμενο; Ο καθένας μπορεί να το διαβάσει για τους δικούς του λόγους, αλλά το βασικό και κύριο που πρέπει να κάνει ένας σχεδιαστής γραφημάτων είναι να υπηρετεί, μέσα από το σχεδιαστικό του αποτέλεσμά, την είδηση. Με τη χρήση του διαδικτύου αλλά και συσκευών, όπως τα smartphones και οι ταμπλέτες, έχουν αλλάξει οι τεχνικές διαμόρφωσης των infographics; Η φιλοσοφία δεν αλλάζει, ακόμα και στην ψηφιακή τεχνολογία. Μπορεί να υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες, όπως η κίνηση, αλλά το βασικό στοιχείο και η δομή του γραφήματος, που είναι η ενημέρωση, παραμένει ίδιο. Γι’ αυτό πιστεύουμε πως οι εφημερίδες έχουν μέλλον. Μπορεί ν’ αλλάξει το μέσο προώθησης της είδησης, μπορεί να καταργηθεί το χαρτί, αλλά η είδηση θα υπάρχει και οι εφημερίδες θα χρειάζονται σίγουρα περισσότερα γραφήματα! Η Ζωή Κατσιγιάννη εργάζεται στον «Ελεύθερο Τύπο» και ο Πάνος Κωνσταντόπουλος στην «Καθημερινή». Η έκθεση με τα γραφήματά τους στο Ινστιτούτο Γκαίτε θα διαρκέσει μέχρι τις 25/07. Επιμέλεια: Σταύρος Διοσκουρίδης

Εικαστικa

Μουσικh

Εικαστικa

Ο όρος «Ουτοπραξία» αναφέρεται σε εκείνη την απροσδιόριστη στιγμή κατά την οποία μια φαινομενικά απραγματοποίητη πρόθεση γίνεται πραγματικότητα. Η ομότιτλη ομαδική έκθεση που φιλοξενείται στο TAF παρουσιάζει εννοιολογικά και εικαστικά τεχνουργήματα που παραθέτουν μια σειρά από σκέψεις και διαπεραστικά μηνύματα τα οποία οπτικοποιήθηκαν για να μεταδοθούν με το κοινό.

Ένας από τους εμβληματικότερους εκπροσώπους της ελληνικής ηλεκτρονικής και techno μουσικής περνά για πρώτη φορά τις πύλες του Six d.o.g.s σε μια retrospective βραδιά, στην οποία θα σχολιάσει μουσικά το τέλος της πολιτικής καταδυνάστευσης των λαών, την ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για πολιτική συνειδητότητα και κοινωνική ελευθερία.

Στην προσωπική του έκθεση o Έλληνας εικαστικός ερευνά και χαρτογραφεί μια σειρά από διαφορετικά ιστορικά σενάρια με κύριο στόχο να σχολιάσει τον τρόπο με τον οποίο αυτά εκφράζονται μέσα από την εικόνα αλλά και το πώς προσλαμβάνονται τα γεγονότα αυτά μέσα από την οπτική κουλτούρα του κοινού.

Ουτοπραξία

«Utopraxia», 21/06-02/09, ΤheArtFoundation, Nορμανού 5, Αθήνα, 210 3238757.

Eπίσης, μη χάσετε:

Μιχάλης Δέλτα

«Α Retrospective (performed live)», Μιχάλης Δέλτα, 16/06, Six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510, 22:30, εισ: €8.

Καραμανώλης

«Great moments in history», μέχρι 07/07, γκαλερί CAN, Αναγνωστοπούλου 42, Κολωνάκι, 210 3390833.

Toν The Boy σε μια βραδιά διασκευών αγγλόφωνων τραγουδιών την Πέμπτη 14 Ιουνίου στο Six d.o.g.s p Tους θρυλικούς Lynyrd Skynyrd στο Γήπεδο Μπέιζμπολ στο Ελληνικό τη Δευτέρα 18 Ιουνίου p Την πρώτη λάιβ εμφάνιση των Pennywise στην Αθήνα, την Τρίτη 19 Ιουνίου στο Fuzz p Tη συναυλία των Evanescence στο Θέατρο Βράχων την Τετάρτη 20 Ιουνίου.

i-Love Athens

14-20.06.2012

Φωτό: Έλικα

12

ta eiδε ολ α

Cacao Rocks

αλλαξε πλευρα Η μουσική ήταν πολύ καλή και αυτό παρά τη δυσκολία που έχει η κασέτα για έναν DJ, αλλά με το προνόμιο της όμορφης «μουντίλας» του ήχου που προσφέρει η μαγνητοταινία.

Street Artist International Graffiti Festival: Meeting of Styles Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας Σάββατο & Κυριακή 09-10/06/2012 Τι περιλάμβανε το πρόγραμμα του φεστιβάλ; Τo Meeting οf Styles έχει ιστορία 10 χρόνων και είναι από τα σημαντικότερα φεστιβάλ γκράφιτι παγκοσμίως. Έχει διεξαχθεί σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, από τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία ως τη Ρωσία και την Κίνα. To Σάββατο και την Κυριακή που μας πέρασε διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την ομάδα του Stigma Lab. Στο Κατράκειο Θέατρο της Νίκαιας στήθηκαν Dirt Jumps για Bmx, mini ramp για skateboard, break dance stage, music stage με πολλά λάιβ, ενώ φυσικά υπήρχαν και πολλοί τοίχοι για γκράφιτι. Ποια μεγάλα ονόματα της διεθνούς γκράφιτι σκηνής μας επισκέφτηκαν; Είχαμε την τιμή και τη χαρά να μας επισκεφτούν οι Fatheat, Mr Zero (Ουγγαρία), Erse , Gore (Σουηδία), Studio Flo, Jotapepax (Βραζιλία), Psa crew, Mck crew (Ιταλία), Blaze, Burg, Ovni (Γαλλία), Flak (Βουλγαρία), Mesa (Ισπανία) και πολλοί άλλοι. Το γκράφιτι εντάσσεται σε ένα είδος κουλτούρας; Ναι, είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της urban κουλτούρας. Είναι κάτι που γεννήθηκε στις μεγαλουπόλεις κι εξαπλώθηκε πολύ σύντομα σε όλο τον κόσμο. Αυτή η κουλτούρα περιλαμβάνει όλες τις μορφές έκφρασης και τέχνης - για κάποιους είναι και τρόπος ζωής με κώδικες και αρχέτυπα. Είναι ανεπτυγμένη στην Ελλάδα; Η urban κουλτούρα στην Ελλάδα είναι πολύ ανεπτυγμένη. Τα τελευταία 20 χρόνια το χιπ-χοπ, το breakdance και το skateboard είναι σε πολύ καλό επίπεδο και το γκράφιτι δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις χώρες της Δύσης. Έχουμε πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες, που μας κάνουν περήφανους και στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια το γκράφιτι έχει «εισβάλει» στις γκαλερί και γενικότερα στους χώρους τέχνης. Το φυσικό περιβάλλον του είναι ο δρόμος. Αλλά επειδή είναι μια τέχνη εφήμερη, δεν είναι κακό να «προστατεύεται», να αντέχει στον χρόνο και να μπορεί να αποκτά κάποιος δείγμα της, χωρίς όμως αυτό να γίνεται αποστειρωμένα. Το γκράφιτι είναι ένα πολύ σημαντικό και σίγουρα το μεγαλύτερο σε «ποσότητα» παραγωγής κίνημα στην ιστορία της τέχνης, που πηγάζει από τον λαό και ανήκει σε όλο τον κόσμο. Επιμέλεια: Δημήτρης Κυριαζής

Ι was there Oι συντάκτες της LifO κυκλοφορούν στην Αθήνα Awesome Tapes from Africa CAMP Παρασκευή 08/06/2012

πέρμαχος της επιστροφής της κασέτας και ανοιχτή στις δοκιμές, πήγα στο CAMP να δω και ν’ ακούσω τον Awesome Tapes from Africa (awesometapes.com), κατά κόσμον Brian Shimkovitz, να παίζει μουσική με τις κασέτες που μάζεψε περιοδεύοντας στην Αφρική. Για ζέσταμα ακούσαμε το ενδιαφέρον λάιβ του «ημεδαπού» King Elephant με σαξόφωνο και κρουστά, καθώς και το DJ set του Constant Dice. Στη συνέχεια ο ΑΤFA έπαιξε κομμάτια που κυκλοφορούν στην Αφρική σε κασέτες όχι από άποψη, αλλά λόγω τεχνικών δυνατοτήτων. Αναγνωρίζω ότι η

Y

Τσίμμερμαν & Ντε Περρό Hans was Heiri Πειραιώς 260 Δευτέρα 11/06/2012

παράσταση Hans was Heiri του περίφημου διδύμου από την Ελβετία Τσίμμερμαν & Ντε Περρό ήταν μια ευχάριστη αποκάλυψη για όσους δεν τους είχαμε ξαναδεί. Πέρα από την απίστευτη δεξιοτεχνία της ομάδας τους, ήταν μια παράσταση μεγάλης συνοχής και σοφίας. Επτά χαρακτήρες για μιάμιση ώρα επί σκηνής, για να ακριβολογούμε επάνω σε ένα σκηνικό που στροβιλιζόταν ακατάπαυστα, επτά σύγχρονοι ακροβάτες-χορευτέςκλόουν, που με τις κινήσεις, τις τοποθετήσεις των σωμάτων και τις καταστάσεις έβγαζαν γέλιο, συχνά

H

μουσική ήταν πολύ καλή, όπως ωραιότατο ήταν και το mix, και αυτό παρά τη δυσκολία που έχει (φαντάζομαι) η κασέτα για έναν DJ, αλλά με το προνόμιο της όμορφης «μουντίλας» του ήχου που προσφέρει η μαγνητοταινία. Πολύ ενδιαφέρον set. Όμως, η χορευτική έξαρση του κόσμου που είχε κατακλύσει αυτήν τη μεριά της πλατείας Δημαρχείου, μέσα κι έξω από το CAMP, δεν με πήρε μαζί της. Με ριζωμένες μέσα μου τις δυτικές μουσικές καταβολές, δεν μπόρεσα να ταυτιστώ με το χορευτικό κύμα από τη μητέρα Αφρική. Αντί γι’ αυτό, άρχισα ν’ αναρωτιέμαι: τι είναι αυτό που έχει το αναλογικό μέσο και όχι το ψηφιακό; Τι είναι αυτό που ξέρουν ακόμη οι Αφρικανοί κι έχουν χάσει οι Δυτικοί; Τι είναι αυτό που φοβούνται ή μισούν κάποιοι στους «άλλους»; Γιατί κάθε τόσο στην ιστορία πρέπει κάποιοι να γίνουν οι «άλλοι» και να θυσιαστούν; Πώς έχασε η Γηραιά Ήπειρος τον δρόμο της και πώς θα σωθεί

από τον φόβο και το μίσος στο οποίο βυθίζεται; Και όλα αυτά με φόντο την πολύπαθη πλατεία Δημαρχείου με τα γερμανικά νεοκλασικά, το ίδιο το Δημαρχείο, την Εθνική Τράπεζα και το αθηναϊκό φεγγάρι. Όλα καλά τοποθετημένα και συμβολικά. Όλα καλά κανονισμένα, εκτός από τους έξαλλους χορούς των Αφρικανών που λικνίζονταν στους ρυθμούς της πατρίδας τους με μια χαρούμενη σεξουαλικότητα που δεν απολογείται. Όλα τακτοποιημένα, εκτός από τα κορίτσια που ιδρώνανε, αναστενάζοντας στο χάδι του bongo, και τα αγόρια που ανατρίχιαζαν στην τυραννία των ευθέως παθιασμένων μαύρων φωνητικών. Όλα καλά, εκτός από εμάς που κοιτούσαμε με κενό βλέμμα τον ΑΤFA να αλλάζει τις κασέτες του και λέγαμε «ένα ακόμα hype». Ήμασταν όμως άδικοι, γιατί στην πραγματικότητα ήταν μια πολύ ωραία βραδιά. Έλικα (athenianrhapsody.com)

πικρό, και δημιουργούσαν κορυφώσεις σχεδόν λυρικές. Το σκηνικό και πρωταγωνιστής της παράστασης ήταν σαν ένα θεόρατο κουκλόσπιτο που χωριζόταν σε τέσσερα δωματιάκια, γύριζε σαν σβούρα, σαν τροχός του λούνα παρκ ή σαν πλυντήριο μέσα στο οποίο οι ακροβάτες-ερμηνευτές άλλοτε τσουβαλιάζονταν κι άλλοτε κρατούσαν ισορροπία, μπαινοβγαίνοντας ατάραχοι μέσα από τις πορτούλες και τις κρυφές καταπακτές. Δεν διέκρινες απαραίτητα κάποια αφηγηματική ροή, αλλά περισσότερο τύπους που οι υπέροχοι μίμοι-χορευτές σατίριζαν με την κίνηση, τη δράση και το τραγούδι, υπό τους ήχους που ο DJ αυτοσχεδίαζε στο deck. Ένα θέαμα που είχε την εξαγνιστική δύναμη να σε απελευθερώνει ως θεατή, καθώς σμπαράλιαζε τη σοβαροφάνεια, διακωμωδώντας μικρές, καθημερινές χειρονομίες, και συγχρόνως εξυμνούσε, κατά κάποιον τρόπο, την θνητότητά μας. Σου κοβόταν η ανάσα να τους βλέπεις, τέσσερις

άντρες και δύο γυναίκες, να περπατούν ακόμα και στα εξωτερικά τοιχώματα του «σπιτιού», στο οποίο μπαινόβγαιναν σαν να ήταν παιχνιδάκι (το πάτωμα Τσίμμερμαν & Ντε Περρό γινόταν ταβάνι και αυτοί γλιστρούσαν στο επόμενο δωμάτιο ή εξαφανίζονταν μυστηριωδώς). Μια χορογραφία με κορυφώσεις, στις οποίες ο υποτονικός φωτισμός δημιουργούσε ανάλογη συγκίνηση και μαγεία. Η σπουδαία αυτή ομάδα καλλιτεχνών, η οποία αποθεώθηκε, μας έκανε να αποδράσουμε στην παιδική ηλικία, όταν, ανυποψίαστοι για τον κόσμο των μεγάλων, ξεκαρδιζόμασταν με την αναίμακτη σκληρότητα του Χοντρού και του Λιγνού. Χρήστος Παρίδης

The weekly verdict Corpus Christi

αρησ δημοκιδησ

12μηνη θητεία

ΕΣΡ

Πάρα πολύ έξυπνο! Ο Πάνος Καμμένος (προφανώς ελπίζοντας να χάσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ψήφους) ανακοίνωσε τα σχέδιά του για αύξηση της στρατιωτικής θητείας…

Μετά το επεισόδιο Κασιδιάρη -αντί να ρίξει πρόστιμα- έτρεξε να πει ότι όλα τα κανάλια πρέπει να καλούν τη Χρυσή Αυγή και ν’ αφήσουν τα νάζια…

Βαγγέλης Μακρής Τα ψύχραιμα κείμενά του στο lifo.gr είναι μια όαση στις τσιρίδες και στην πόλωση της ιντερνετικής δημοσιογραφίας.

Το αιρετικό έργο του Τέρενς ΜακΝάλι για πρώτη φορά στην Αθήνα, σε σκηνοθεσία Λαέρτη Βασιλείου. Φυσικά, η αστυνομία συνέλαβε τους ηθοποιούς για προσβολή των θείων. (Ο Κασιδιάρης άφαντος!)

Εκλογές Ας τα βρούνε, Παναγία μου, τη Δευτέρα κι ας μην έχουμε εκλογές και τον Ιούλιο!

Comment is free! letters@lifo.gr.Η LifO δημοσιεύει ευχαρίστως τα σχόλια και τις απόψεις σας.

14

i-Love Athens

14-20.06.2012

ΤO ΣπIτι της ελπIδαΣ Από τη δημιουργία στη λειτουργία. Δεξιά εθελοντές συναρμολογούν τα έπιπλα που αργότερα θα χρησιμοποιήσουν οι οικογένειες και τα παιδιά στον μεγάλο χώρο του νεοκλασικού της οδού Τζιραίων (αριστερά, φωτογραφία από τα εγκαίνια).

Ι was there Oι συντάκτες της LifO κυκλοφορούν στην Αθήνα Σπίτι για το Πρόγραμμα Αλληλεγγύης στην Οικογένεια

Πέμπτη 07/06/2012, Μακρυγιάννη θεσπέσια βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Η περατζάδα στο πιο όμορφο κομμάτι της πόλης μπορεί να σε κάνει για λίγο να ξεχάσεις ότι δεν ζούμε και τις καλύτερες μέρες της ιστορίας μας. Και όμως, ό,τι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε σ’ αυτήν τη γωνιά της Ευρώπης τα τελευταία τέσσερις χιλιάδες χρόνια, η Ακρόπολη, η Πνύκα, το αρχαίο θέατρο του Διονύσου, το Ηρώδειο, ο Άρειος Πάγος, ο πεζόδρομος του Πικιώνη, ο Λουμπαρδιάρης του ίδιου αρχιτέκτονα, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, είναι όλα αυτά που μένουν και τελικά, μετά από τόσα σκαμπανεβάσματα, είναι αυτά που μας χαρακτηρίζουν. Όπως και η θέληση να είμαστε αλληλέγγυοι σε εποχές που η ανάγκη το απαιτεί. Έτσι, δίπλα σε όλα αυτά τα μεγαθήρια της πολιτιστικής μας κληρονομιάς λειτουργεί από τον Μάιο το κτίριο που φιλοξενεί το Πρόγραμμα Αλληλεγγύης στην Οικογένεια της COSMOTE σε συνεργασία με το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων. Διακόσιες οικογένειες βρίσκουν εκεί τη θαλπωρή, επειδή μια μέρα η Ηλιάνα Καραβιώτη αποφάσισε να συμμετέχει στην ενέργεια «Ο κόσμος μας, εσύ» και να δει μια σύνθετη ιδέα να γίνεται απλή χάρη στις κινήσεις της COSMOTE. Πριν από λίγους μήνες η Ηλιάνα Καραβιώτη

Η

σκέφτηκε πως πρέπει να βοηθήσουμε οικογένειες που μας χρειάζονται και πριν από λίγες μέρες με έφερε στην ευχάριστη θέση να κάνω αυτοψία στο νεοκλασικό της οδού Τζιραίων. Το κτίριο ανήκε μέχρι πρόσφατα στους Λεγεωνάριους του Αμερικάνικου Στρατού που ζουν στη χώρα μας, οι οποίοι το έκαναν προσφορά στο ΚΥΑΔΑ. Για καιρό παρέμενε ανενεργό και μαραζωμένο, ώσπου η ιδέα της Ηλιάνας και η COSMOTE το έφερε πάλι στη ζωή. Στην αρχή υπήρχαν πολλές ελλείψεις. Για να φτάσει το νεοκλασικό να είναι λειτουργικό και όμορφο, όπως είναι σήμερα, ανέλαβε εξολοκλήρου με πολύ μεράκι την ανακαίνισή του μια κατασκευαστική εταιρεία. Επίσης σημαντική ήταν και είναι η βοήθεια των εθελοντών. Η Μαρία, μία από τις εθελόντριες που βοήθησαν, έλεγε τότε χαρακτηριστικά: «Αυτό το κτίριο έχει πολλές ελλείψεις, θέλει πολλά χέρια, δουλειά, χρήματα. Νομίζω πως ο καθένας βοηθάει, όπως μπορεί, με τα μέσα που έχουμε, με αυτά που μας παρέχονται. Νομίζω ότι μπορεί να γίνει πραγματικά λειτουργικό και να βοηθήσει ουσιαστικά αυτές τις οικογένειες». Δεν το έβαλαν κάτω και ήδη, από τις πρώτες ημέρες, σημειώθηκε πρόοδος. Η ίδια αναφέρει στο ημερολόγιο της δράσης: «Δεύτερη μέρα σήμερα. Είμαστε όλοι μαζί εδώ, μαζεύουμε, τρίβουμε, βάφουμε, δίνουμε μορφή και αγάπη σ’ αυτό το κτίριο. Είναι κάτι που μας γεμίζει. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε όμορφα πράγματα και να φτιάξουμε μια πολύ όμορφη γωνιά για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη από ζεστασιά». Η Χαριτωμένη, που εργάστηκε και αυτή σκληρά, βρήκε, εκτός από τη χαρά του να προ-

σφέρει, και καινούργιους φίλους. «Οι εθελοντές περνάμε πολύ ωραία εδώ. Εγώ, που πρόσφατα μετακόμισα στην Αθήνα και δεν είχα φίλους, βρήκα εδώ. Είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να περιγράψω. Πιστεύω ότι καλό είναι να κάνουμε πράγματα για τους άλλους, να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητά μας. Απαιτείται μόνο λίγος χρόνος που πρέπει ν’ αφιερώσουμε. Τίποτα παραπάνω. Δεν είναι τίποτα δύσκολο. Ουσιαστικά, ξεκλέψαμε 4 ώρες από την προσωπική μας ζωή για να βοηθήσουμε περισσότερους ανθρώπους. Αφιερώστε λίγο χρόνο στον συνάνθρωπο που το έχει ανάγκη, ειδικά αυτές τις δύσκολες στιγμές». Κάθε πράξη για το κοινό καλό είναι και μια ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά. «Όταν ολοκληρωθεί το κτίριο εύχομαι να γίνει μια γωνιά, ένα στέκι, όπου θα έρχονται οικογένειες και θα έχουν ανθρώπους να μιλήσουν και να μοιραστούν τα προβλήματά τους, παιδάκια που θα βρουν τη ζεστασιά και τη χαρά, όπου θα υπάρχει χώρος για παιχνίδι, βιβλία, ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Θα υπάρχουν άνθρωποι πολύ φιλικοί που θα μπορούν να μοιραστούν τις ανάγκες τους. Να τους δώσουν πράγματα αλλά και να πάρουν παράλληλα και από εκείνους. Είναι κάτι που μας λείπει και το χρειαζόμαστε όλοι», έλεγε η Μαρία πριν από καιρό. Αυτό ακριβώς συνάντησα την περασμένη Πέμπτη. Ένα υπέροχο ψηλοτάβανο κτίριο με τρεις ορόφους. Στο ισόγειο ο χώρος υποδοχής και δύο δωμάτια γεμάτα ρούχα, κυρίως για παιδιά. Ο πρώτος όροφος είναι η χαρά του παιδιού και της οικογένειας. Εκτός από τον διαμοιρασμό τροφίμων και άλλων οικιακών αναλώσιμων που γίνεται εκεί, διαθέτει μια μικρή σπιτική

παιδική χαρά, υπολογιστές με ίντερνετ και δύο μεγάλες βιβλιοθήκες γεμάτες με αναγνώσματα για μικρούς και μεγάλους. Κάθε εβδομάδα εξυπηρετούνται εκατό από τις συνολικά διακόσιες οικογένειες που έχουν επιλεχθεί από το ΚΥΑΔΑ (εκατό οικογένειες/ εξάμηνο). Γεμίζουν το καλάθι τους με τροφές που δεν χρειάζονται ψυγείο, την ώρα που τα παιδιά διαλέγουν κάποιο βιβλίο που μπορούν να το πάρουν μαζί τους (όπως και οι μεγάλοι), παίζουν με τα επιτραπέζια ή ανακαλύπτουν τον μαγικό κόσμο του διαδικτύου. Παράλληλα, στον άλλο όροφο λειτουργούν ήδη οι συμβουλευτικές ομάδες όπου κάθε γονέας μπορεί να συνομιλήσει με εξειδικευμένους ψυχολόγους για θέματα που τον απασχολούν. Αξίζει να σημειωθεί εδώ πως όλα τα υλικά αγαθά κατά της κρίσης και υπέρ της οικογενειακής γαλήνης θα προσφέρονται για τον επόμενο χρόνο από την COSMOTE. Η χαρά του κτιρίου, πάντως, είναι τα παιδιά. Απέκτησαν από το πουθενά μια ευχάριστη απόδραση στη γνώση και τη διασκέδαση στο ομορφότερο κομμάτι της πόλης. Ο Γιάννης έρχεται συχνά και του αρέσει το Jenga, η Σοφία ψάχνει φωτογραφίες και ζωγραφίζει στον υπολογιστή και ο Μανώλης κάνει καινούργιους φίλους. Η Ηλιάνα Καραβιώτη, όμως, είναι πιο χαρούμενη απ’ όλους μας. Όλες οι παραπάνω γραμμές θα ήταν προϊόν επιστημονικής φαντασίας αν δεν είχε στείλει την ιδέα της στο «Ο κόσμος μας, εσύ». Σήμερα, όμως, είναι μια πραγματικότητα που χάρη στην COSMOTE λειτουργεί στην καρδιά της Αθήνας, στου Μακρυγιάννη. Σταύρος Διοσκουρίδης

16

14-20.06.2012

Ο μύθος του Οιδίποδα και το χαρακίρι ως πράξη τιμής. Από τον Φώτη Βαλλάτο. Φωτό: Στάθης Μαμαλάκης. Παρκάρει τη μηχανή του στον πεζόδρομο, βγάζει το κράνος, κοιτάζει λίγο διερευνητικά και μπαίνει μέσα στο μπαρ στη μία το βράδυ, ενώ από τα ηχεία ακούγεται ένα κομμάτι της Αρίθα Φράνκλιν κι ένα κορίτσι στη γωνιά χορεύει με κλειστά τα μάτια. Έρχεται από το θέατρο του Λυκαβηττού, εκεί όπου κάθε βράδυ κάνει πρόβες κεκλεισμένων των θυρών για τον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή που σκηνοθετεί ο Λιθουανός Τσέζαρις Γκραουζίνις, μια παράσταση που θα περιοδεύσει σε όλη την Ελλάδα και θ’ ανέβει και στην Επίδαυρο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ. Πίνει νερό, μόνο νερό με πάγο, γιατί τις τελευταίες εβδομάδες ακολουθεί συγκεκριμένη διατροφή που του απαγορεύει ρητά το αλκοόλ. Ο Αιμίλιος Χειλάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πλατεία Αττικής, σε μια εργατική μικροαστική γειτονιά, ανάμεσα στους οίκους ανοχής και στα πρεζόνια.«Βγαίναμε και λέγαμε Φωτό: Στάθης καλησπέρα στα κορίτσια από τα σπίτια, τα ξέραμε σχεδόν όλα με Μαμαλάκης το όνομά τους. Ήταν άγρια γειτονιά. Είχα παίξει ξύλο με όλα τα παιδιά. Αλλά υπήρχε και μεγάλο πρόβλημα με τα ναρκωτικά. Είχε σκάσει η πρέζα στη γειτονιά και είχαμε χάσει 2-3 φίλους σε ηλικία 13-14 χρόνων». Με το θέατρο θα κολλήσει λόγω των γονιών του, που τον πήγαιναν από μικρό στις παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης. «Θυμάμαι το 1976, σε ηλικία 6 ετών με πήγαν να δω το Κομμάτια και Θρύψαλα του Σκούρτη. Ήταν η πρώτη παράσταση που είδα στη ζωή μου. Σε κάποια φάση έβαλα τα κλάματα και μας έβγαλαν έξω γιατί κάναμε φασαρία». Ηθοποιός αποφασίζει να γίνει στα δεκαέξι με δεκαεπτά. Από τις καταλήψεις των Εξαρχείων, εκεί που τότε ζυμωνόταν η πολιτιστική υποκουλτούρα της πόλης. «Από τα δεκαπέντε σύχναζα στα Εξάρχεια και στις καταλήψεις στη Δερβενίων και στην Αραχώβης. Ήταν τότε κάτι φρικιά εκεί τρελά μορφωμένα, που σου έκαναν διαφώτιση. Μας μάθαιναν τα κείμενα του Μαλατέστα και του Μπακούνιν και από εκεί πήγα, με κάποιον τρόπο, στο πολιτικό θέατρο του Μπρεχτ που άρχισε να μου αρέσει. Έτσι μπήκε μέσα μου το μικρόβιο και γράφτηκα στο Θέατρο Τέχνης όταν τελείωσα το σχολείο. Ήταν δύσκολη σχολή. Ήταν σαν να έμπαινες σε μοναστήρι. Εκεί έμαθα να δουλεύω και χειρωνακτικά, να βάφω και να κουβαλάω το σκηνικό. Οι μαθητές του Τέχνης ήμασταν τα χαμάλια. Αλλά, όταν έκανα δικές μου παραγωγές, ήξερα πια πάρα πολύ καλά πόσο κοστίζει αυτό το τραπέζι. Και, θυμάμαι, μου έλεγαν κάποιοι συνάδελφοι στις πρώτες παραγωγές, “Kαλά, τόσο τσιγκούνης είσαι; Δεν μπορείς να βάλεις κάποιον να το βάψει;”. Tους απαντούσα, “ρε παιδιά, εγώ θα το πιάσω στη σκηνή”. Ευτυχώς έχω μάθει θέατρο λίγο πιο παλαιοκομματικά. Καλό είναι αυτό, καλό». Ταυτόχρονα (και νωρίτερα) με τη σχολή ο Αιμίλιος κάνει διάφορες δουλειές. «Δούλευα από δεκαπέντε χρόνων στον Σάββα στο Μοναστηράκι, έχω δουλέψει σε χρυσοχοείο στη Σαντορίνη, υπάλληλος στο Το αφεντικό τρελάθηκε, το γνωστό επιπλάδικο στη Λιοσίων, ήμουν σερβιτόρος στο Tudor Hall του King George, όπου είχα σερβίρει τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κουτσόγιωργα και όλο το τότε υπουργικό συμβούλιο». Όταν τελειώνει τη σχολή, πέφτει κατευθείαν στα βαθιά. Θα περάσει από διάφορες παραστάσεις και θα καταλήξει στον θίασο του Λευτέρη Βογιατζή, που τότε ανέβαζε τον Μισάνθρωπο του Μολιέρου, στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων. «Εκεί πια συνεργάστηκα με τον μεγαλύτερο, για μένα, Έλληνα σκηνοθέτη, ο οποίος ήταν πολύ δύσκολος. Ο Λευτέρης κάνει εφτά μήνες πρόβες για να ανεβάσει μια παράσταση. Αυτό σε μαθαίνει να αναμετριέσαι με τα σωθικά σου και με τα νεύρα σου. Πρέπει να ρίξεις πολύ τον εγωισμό σου για να πας να παίξεις με τον Λευτέρη, αλλά όταν το καταφέρεις, είναι μεγάλο κέρδος». Το 1997 θα έχει το μομέντουμ του με την παράσταση Στην εθνική με τα μεγάλα που σκηνοθέτησε ο Νίκος Μαστοράκης και ανέβηκε κι αυτή στο Θέατρο της οδού Κυκλάδων. Λίγο πριν είχε πάρει το βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για τους Απόντες του Νίκου Γραμματικού (είχαν βραβευτεί τότε και οι 6 ηθοποιοί που συμμετείχαν στην ταινία). Θα ακολουθήσουν

τηλεοπτικά σίριαλ (όπως το «Η ζωή που δεν έζησα» της Μιρέλλας Παπαοικονόμου), ταινίες (Ο Δεκαπενταύγουστος και το Στην άκρη της πόλης, αλλά και το Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι), ενώ με τα λεφτά που βγάζει από τα σπικάζ ξεκινάει σε ηλικία 30 ετών τις δικές του θεατρικές παραγωγές. «Ξεκίνησα με το Αυτό να το κάψεις του Λάνφορντ Γουίλσον, μετά έκανα τη Δεσποινίδα Τζούλια και μετά μεταφέραμε στο θέατρο το Boys don’t cry. Ήταν μια εποχή που ήμουν πολύ σκοτεινό παιδί. Ήμουν σε μια φάση που ήθελα να δω πόσο σκοτεινός μπορώ να γίνω με τους γύρω μου, πόσο ψυχολογικά βίαιος. Γενικά, ήθελα να τον πατήσω τον άλλο. Δεν ξέρω γιατί το ήθελα, ίσως γιατί πέρναγα ακριβώς τη φάση που ήθελα ν’ αποδείξω στον εαυτό μου κάποια πράγματα. Αλλά δεν το ξανακάνω ποτέ αυτό το πράγμα». Ο Αιμίλιος δεν μιλάει εύκολα. Στους δημοσιογράφους. Η άρνησή του να υποβάλλεται σε συνεχή ανάκριση για τα ίδια και τα ίδια, να αυτογυμνώνεται για την προσωπική του προβολή, τον έχει βάλει σε αρκετές black list των δημοσιογραφικών γραφείων και των τηλεοπτικών εκπομπών. Επίσης, δεν του αρέσουν η τηλεόραση και το σινεμά.«Το θνησιγενές του θεάτρου δεν υπάρχει στο σινεμά, ούτε στην τηλεόραση. Η τηλεόραση σου θυμίζει ότι μεγαλώνεις. Ενώ το θέατρο σου θυμίζει πάντα ότι μπορείς να είσαι παιδί. Γιατί τελειώνει και πας την επόμενη μέρα να ξανακάνεις το ίδιο. Το θέατρο δεν αλλάζει. Δεν προσπαθείς να αποδείξεις ότι υπάρχει αθανασία. Δεν υπάρχει. Αυτοί που πιστεύουν στην αθανασία και στη μετεμψύχωση είναι οι πιο εγωιστές του κόσμου. Πιστεύουν ότι αξίζουν τόσο πολύ, που δεν θα σταματήσουν ποτέ να υπάρχουν». Στον φετινό Οιδίποδα, την παραγωγή του οποίου έχει αναλάβει ο ίδιος σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών και το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, ο Αιμίλιος παίζει τον ομώνυμο ρόλο, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης υποδύεται την Ιοκάστη, τον Τειρεσία και τον Θεράποντα, ενώ ο χορός αποτελείται αποκλειστικά από άντρες. «Είναι μια παράσταση που θα συζητιέται για χρόνια. Η λογική του Γκραουζίνις είναι ότι στους ανθρώπους συμβαίνει το μεγάλο και μένουν έκπληκτοι από αυτό. Δείχνουμε το μέγεθος αυτών που συμβαίνουν. Γιατί η τραγωδία δεν είναι το κλάμα, είναι αυτός ο κατακόκκινος βολβός που έχει στεγνώσει από το δάκρυ, όπως έλεγε και ο Κουν. Στην τραγωδία δεν κλαις, γιατί σου έχει συμβεί ήδη το τεράστιο. Το θέμα είναι πώς το χειρίζεσαι, πώς το βιώνεις, πού είσαι, τι θα κάνεις, θα έρθει ο Θεός να σε σώσει ή θα έρθει ο Άδης να σε πάρει μαζί του; Ο Γκραουζίνις μου έγραψε σε ένα σημείωμα ότι ο Οιδίποδας είναι πώς διαχειρίζεσαι το χειρότερο με αξιοπρέπεια. Είναι λίγο σαν το χαρακίρι. Μια πράξη τιμής. Και αυτό που βιώνουμε τώρα στην Ελλάδα είναι κάτι αντίστοιχο. Πρέπει σε αυτήν τη χώρα, που η δημοκρατία της σκοτείνιασε, να διαχειριστούμε τα χειρότερα με αξιοπρέπεια. Γιατί, μην τρελαθούμε τώρα, δεν είναι δημοκρατία αυτό που ζούμε. Είμαστε στα πρόθυρα της φεουδαρχίας. Δηλαδή ανήκουμε σε αυτό το έκτρωμα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου είμαστε σαν ένωση εταιρειών και οι όμιλοι των εταιρειών πάνε και αγοράζουν μικρότερες εταιρείες για να τις έχουν ουσιαστικά για τη φύρα. Σιχαίνομαι αυτό το έκτρωμα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι η αυλή της Γερμανίας και της Γαλλίας. Και όχι, δεν γίνεται να βγούμε από το ευρώ, έτσι όπως τα έχουμε κάνει. Είναι σαν να μου λες σου ανοίγω το κλουβί να πετάξεις προς τα έξω, αλλά θα πας να πέσεις πάνω σε φωτιά. Ε, άντε γαμήσου που μου άνοιξες το κλουβί. Άντε και γαμήσου, έτσι όπως τα ‘χεις κάνει». Είναι λίγο ευέξαπτος, όπως όλοι αυτήν τη δύσθυμη περίοδο. «Ιδανικά, θέλω να φύγω από την Αθήνα και να πάω να μείνω στα Κύθηρα. Να πάω ν’ αγοράσω και ένα Τσέσνα και να πηγαινοέρχομαι όποτε γουστάρω».

Ο ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΕΙΛΑΚΗΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΕΝΑ ΤΣΕΣΝΑ

Ο «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις με τον Αιμίλιο Χειλάκη και τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη θα περιοδεύει από τις 23/6 στην Ελλάδα. Στις 6 & 7/7 θα ανέβει στην Επίδαυρο και στις 6 & 7/9 στο Ηρώδειο, ενώ τον Σεπτέμβριο θα περιοδεύσει και σε διάφορα ανοιχτά θέατρα της Αθήνας.

O Οιδίποδας είναι πώς διαχειρίζεσαι το χειρότερο με αξιοπρέπεια. Είναι λίγο σαν το χαρακίρι. Μια πράξη τιμής. Και αυτό που βιώνουμε τώρα στην Ελλάδα είναι κάτι αντίστοιχο.

18

14-20.06.2012

°ÓÒ̘

Spin Doctor

Dead end Το πειραματόζωο που έπρεπε να ψηφίσει για το μέλλον του. Από τον Στέλιο Κούλογλου Αυτή είναι η μοίρα των πειραματόζωων. Υποβάλλονται σε εξαντλητικά τεστ, αναγκάζονται να καταπίνουν υπερβολικές δόσεις, ακρωτηριάζονται και βασανίζονται. Έτσι ώστε στον ασθενή ή στο επόμενο πειραματόζωο να εφαρμοστεί μια πιο ρεαλιστική, μετρημένη θεραπεία, χωρίς τις αρχικές, συχνά εφιαλτικές παρενέργειες από το overdose. Η Ισπανία είχε ακριβώς την τύχη να έχει ξαπλώσει η Ελλάδα πριν απ’ αυτήν στο χειρουργικό τραπέζι των μαθητευόμενων μάγων με τα νυστέρια. Μάλιστα, για καλύτερή της τύχη, έτυχε το πειραματόζωο Ελλάδα να έχει και εκλογές. Τόσο αμφίρροπες και κρίσιμες, ώστε η αρχόντισσα του Βερολίνου διέταξε όλα τα πειράματα σε άλλες χώρες να σταματήσουν, μέχρι νεωτέρας διαταγής. Το πρόβλημα είναι ότι το αρχικό πειραματόζωο πνέει τα λοίσθια. Η ύφεση παραλύει τις δυνάμεις του, τα εκατομμύρια μυρμήγκια των ανέργων τρώνε σαν το σαράκι το κορμί του, τα νεύρα του από τα ψυχοφάρμακα είναι τόσο σπασμένα ώστε το ένα χέρι να χτυπάει το άλλο και όλα μαζί το κεφάλι του, όπως οι ακανόνιστοι σπασμοί σ’ ένα κορμί που έχει προσβληθεί από τέτανο. Η σύγχυση και η πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ έχουν προκαλέσει ένα είδος λοβο-

#changingGreece

Σκηνές από το 2014 Οδύνη και ελπίδα.

Aπό τον Στάθη Χαϊκάλη Την περίοδο 2010-12 κάναμε τη χρεοκοπία σόου και την κατηφόρα διηγήματα. Τώρα που τελειώνουν τα έτοιμα ή τα ψέματα που λέγαμε στους ξένους, φαίνεται απέναντι ο γρανιτένιος βράχος. Ένα 10-15% του πληθυσμού της χώρας διατηρεί την αυτοπεποίθησή του χάρη στην προνομιακή του σχέση με τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή και κάθε άλλου είδους παρανομία. Η τανάλια της κρίσης έχει συνθλίψει κυρίως μισθωτούς, συνταξιούχους, αδύναμους ελεύθερους επαγγελματίες και -βεβαίως- τη νεολαία. Δεν είναι politically correct να λέγεται, αλλά εδώ πρέπει να το πούμε: ζουν τη δική τους ανώμαλη κατηφόρα και πολλοί προνομιούχοι. Επιχειρηματίες που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τις

τομής: κάπως έτσι οι νεοναζί πήραν εκατοντάδες ψήφους στα μαρτυρικά Καλάβρυτα, όπου λιγότερο από 70 χρόνια πριν σημειώθηκε ένα από τα πιο αποτρόπαια ολοκαυτώματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν μέσα σε αυτές τις συνθήκες που, μερικούς μήνες πριν, ένα από τα διαταραγμένα μέλη του άρρωστου σώματος τού επέβαλε να αποφασίσει για το μέλλον του. Και όταν, όπως ήταν αναμενόμενο, οι εκλογές όχι μόνο δεν έδωσαν καμία λύση αλλά επιδείνωσαν την κατάσταση του πειραματόζωου, το ίδιο αυτό μέλος που είχε ανοίξει τον λάκκο με τα σκατά στα οποία όλη η χώρα είχε πέσει κατέφυγε στις επαναληπτικές εκλογές, σε ακόμη πιο αρρωστημένες μεθόδους, σε μια εκστρατεία λάσπης και φόβου, προκειμένου να τις κερδίσει.

ζημίες, έμποροι που χάνουν την πελατεία, ξενοδόχοι που νόμιζαν ότι ήταν αλώβητοι. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να κάνουμε τους χαζοχαρούμενους, γιατί το κακό χτυπάει από παντού. Τι μαντεψιά μπορούμε να κάνουμε για τα επόμενα δυο χρόνια; Πρώτα απ’ όλα, τα κακά μηνύματα: Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ θα ξεπεράσει το 70%. Τώρα δεν έχουν δουλειά οι δύο στους τρεις, θα κατρακυλήσουμε στους τρεις στους τέσσερις. ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ, φάρμακα και άλλες κοινωνικές υποδομές θα δώσουν ακόμα περισσότερα σημάδια διάλυσης. Μην ακούτε τις διαβεβαιώσεις κομμάτων: η κρίση χρέους της χώρας, στην καλύτερη περίπτωση, θα οδηγήσει σε ακόμα περισσότερες ελλείψεις φαρμάκων και αποδυνάμωση της ομαλής λειτουργίας. ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ δεν θα μπορούν να πληρώνονται με την κανονικότητα που ξέρουμε ή νομίζουμε. Τα ελλείμματα είναι τεράστια, δεν υπάρχει τρόπος να βρεθούν όλα αυτά τα χρήματα. Οι δανειστές θα χρησιμοποιήσουν αυτό τον τομέα ως βασικό όπλο πίεσης, αν δεν καταγγείλουμε το Μνημόνιο και αν δεν μας βγάλουν από την ευρωζώνη. Αν αποχωρήσουμε, τότε μπορείτε να κάνετε μόνοι σας τους λογαριασμούς... Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ θα επιδεινωθεί κι

Κάπως έτσι, με την ακυβερνησία και την οικονομική παράλυση που προκλήθηκε, την κινδυνολογία για την επικείμενη έξοδο από το ευρώ που μετατρέπεται σε ένα είδος αυτοεπιβεβαιούμενης προφητείας, η βαθιά πολιτική και κοινωνική κρίση μετασχηματίστηκε μέσα σε μερικές εβδομάδες σε εθνική. Από τα νοσοκομεία και τα ψυχιατρικά άσυλα, τις εξαγωγές και τις εισαγωγές που το Βερολίνο πάγωσε μέχρι να ψηφίσουμε το σωστό κόμμα, το χρηματιστήριο και τις τράπεζες, απ’ όπου αποσύρονται για φύλαγμα στο σεντούκι πάνω από 50 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα, μέχρι τα μειωμένα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας όπου ένας τραμπούκος γρονθοκοπεί μια γυναίκα, τίποτα πλέον δεν λειτουργεί σε αυτήν τη χώρα. Σε αυτές τις συνθήκες είναι πιο πιθανό να

H ελπίδα θα έλθει από όποιο μέρος της πίεσης μετατραπεί σε δημιουργική Στο site της LifO ενέργεια.

www.lifo.gr διαβάστε την ολοκληρωμένη εκδοχή του κειμένου.

άλλο... Εκατοντάδες χιλιάδες πεινασμένοι, απόκληροι, ναυαγισμένοι, δημιουργούν ένα πλέγμα. Οι κοινωνιολόγοι και οι ιστορικοί μπορούν να σας πουν ότι πάντοτε βρίσκονται κάποιοι ανάμεσά τους που θολώνει το μάτι τους. Αν και η κύρια πηγή εγκληματικότητας θα παραμείνουν οι συμμορίες, που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια τραυματισμένη κοινωνία, ένα διαλυμένο κράτος και κάποιες ελίτ που διαπλέχθηκαν μαζί τους. Τα κάπως καλά νέα τώρα: η ελπίδα θα έλθει από όποιο μέρος της πίεσης μετατραπεί σε δημιουργική ενέργεια, όπως: ΑΥΞΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ και παραγωγικότητας από μεμονωμένες προσπάθειες πολιτών στη λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Η ύφεση καταστρέφει μέρος της παραγωγής, αλλά, από την

τετραγωνιστεί ο κύκλος, παρά να δώσουν λύση οι εκλογές. Το στρατόπεδο της με κάθε τρόπο παραμονής στο ευρώ, που στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ ζητήσει ριζικές αλλαγές προεξοφλεί την αρνητική απάντηση της Μέρκελ (πράγμα αρκετά πιθανό, για να μην πάρουν αέρα και οι άλλοι «τεμπέληδες» του Νότου), δεν λέει τι θα γίνει, αν η Γερμανία απορρίψει και τα δικά τους, light αιτήματα: γιατί η συνέχιση της ίδιας πολιτικής των μνημονίων οδηγεί μαθηματικά στην έξοδο από την ευρωζώνη. Από την άλλη πλευρά, η Αριστερά του 4% δυο χρόνια πριν δεν διαθέτει πρόγραμμα ή επεξεργασμένη τακτική, ούτε τις οργανώσεις που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν μια κοινωνία που έχει μάθει να παρακολουθεί τις εξελίξεις από τον καναπέ. Δεν μπορεί να συλλάβει ούτε την ανάγκη μιας υπέρβασης, που θα σήμαινε ευρύτερες πολιτικές συμμαχίες, όπως σε καιρό πολέμου, κι έναν ιστορικό συμβιβασμό με τον επιχειρηματικό κόσμο, ώστε να αποφευχθεί η κατάρρευση της οικονομίας. Aν νικήσει, πιθανότατα θα τα κάνει θάλασσα και η ωρολογιακή βόμβα που άλλοι κατασκεύασαν θα σκάσει στα χέρια της. Παρ’ όλα αυτά, το δίλημμα είναι απλό: όπως και τα δύο προηγούμενα χρόνια, στην περίπτωση επιλογής του πρώτου στρατοπέδου δεν πρόκειται να γίνει καμιά διαπραγμάτευση, πράγμα που οδηγεί μαθηματικά και στον κλινικό θάνατο του πειραματόζωου. Το δεύτερο στρατόπεδο θα διαπραγματευτεί και ίσως κερδίσει κάτι που μπορεί να δώσει παράταση ζωής. Άλλωστε, δεν είναι ο φόβος αλλά η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία.

Ο Στέλιος Κούλογλου διευθύνει το tvxs.gr και παρουσιάζει στην ΕΡΤ το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα».

άλλη, ένας αριθμός πολιτών θα επιχειρήσει να πάει κόντρα στο κλίμα, με νύχια και με δόντια. ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ που έχει αρκετά περιθώρια να προσφέρει καλύτερες υπηρεσίες σε λογικές τιμές. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΥ από πρωτοβουλίες πολιτών που ήδη κινούνται κόντρα στη διάλυση του κοινωνικού κράτους και στη σκοτεινή κληρονομιά των ΜΚΟ. Τα media γοητεύονται από τη συνδρομή της Χρυσής Αυγής σε γιαγιάδες, αλλά λίγα έχουν διάθεση να παρακολουθήσουν το φαινόμενο κατά το οποίο ξεφυτρώνουν σε πολλές γειτονιές πρωτοβουλίες πολιτών με διάθεση προσφοράς. Τα ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ μεταναστών θα παίξουν ισχυρότερο ρόλο απ’ ό,τι στις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Είναι πικρό, αλλά η κρίση θα είναι τόσο βαθιά που δεν θα υπάρχουν περιθώρια για άρνηση μιας τέτοιας συνδρομής. Έλληνες της Διασποράς θα βοηθούν νέα παιδιά που αναζητούν δουλειά εκτός της χώρας.

Ο Στάθης Χαϊκάλης συμμετέχει σε ομάδες εθελοντών που υποστηρίζουν πρωτοβουλίες, όπως το UP Greek Tourism ή το TEDxAthens. Ασχολείται με τη στρατηγική επικοινωνίας.

19 σχονταν, αλλά εκείνα που πρέπει. Θα ξεχάσουν λαϊκισμό και πολιτικό κόστος.

Υπερκείμενα

8 ευχές για τις 18 Aπό τον Νίκο Δήμου

3. Ότι θα γίνει η επανάσταση. Όχι αυτή που οραματίζονται τα άκρα (δεξιά και αριστερά) αλλά μια επανάσταση του ορθού λόγου και του κοινού νου. Χρόνια ζούμε μέσα στον παραλογισμό, την παράνοια και την παραφροσύνη. Ξαφνικά τα μόνα κριτήρια παντού θα γίνουν η αξιοκρατία, η αποτελεσματικότητα, η απόδοση, η παραγωγικότητα, η ποιότητα. Και η προκοπή θα γίνει εθνική αρετή.

1. Ότι θα αποκτήσουμε μια ισχυρή κυβέρνηση, αποφασισμένη να κυβερνήσει. (Το θεωρείτε ταυτολογία; Πόσα χρόνια έχει αυτός ο τόπος να κυβερνηθεί; Δεκαετία - και βάλε.)

4. Ότι οι νεοεκλεγμένοι θα τολμήσουν να συγκρουστούν με συμφέροντα. Όχι μόνο του κεφαλαίου αλλά και με τα πιο παραλυτικά των συντεχνιών και των ομάδων πίεσης.

2. Ότι οι πολιτικοί μας θα γίνουν ασυνεπείς. Δεν θα εφαρμόσουν αυτά που έλεγαν και υπό-

5. Ότι θα μπουν οι σωστές προτεραιότητες: υγεία, παιδεία, ασφάλεια, εργασία. Που έχουν

All write

Κατανοώντας τον κόσμο Η θεωρία της Ψωροκώσταινας αναβιώνει και πάλι. Η Ελλάδα καλείται να παραμείνει υποταγμένη σε πολιτικές που διαμόρφωσαν την υποταγή της. Από τον Κώστα Βαξεβάνη Στον πατέρα μου αρέσει πολύ η έκφραση «από τότε που κατάλαβα τον κόσμο». Και προσθέτει διάφορα, συνήθως ιστορίες μιας ζωής με ταλαιπωρία αλλά και πολύ κουράγιο. Να που αισθάνομαι την ανάγκη να τη χρησιμοποιήσω κι εγώ, ίσως γιατί μπήκα σε ηλικία που μου αρέσουν οι ιστορίες και αναζητώ το κουράγιο, όπως πια όλοι οι Έλληνες. Από τότε που κατάλαβα τον κόσμο, λοιπόν, στα τέλη της δεκαετίας του ’70 -λίγο πριν από την ανήσυχη εφηβεία που δεν ήξερα πως θα με ρίξει σε μια τόσο ιστορική περίοδο, που σήμερα χαρακτηρίζεται ως η αιτία όλων των κακών-, αντιλαμβάνομαι πως για να απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, στους ανθρώπους και στις καταστάσεις υπάρχουν πολλοί τρόποι. Αλλά δύο συμπεριφορές. Αυτή που σε βάζει απέναντι στα πράγματα με αμφισβήτηση και

ορθολογισμό και αυτή που σε κάνει να τα αποδέχεσαι, ακόμη και αν θεωρείς πως αυτό είναι μια δική σου επιλογή. Αυτή η προδιάθεση είναι καθοριστική, περισσότερο ίσως από τους τρόπους. Εκεί, λοιπόν, στα τέλη της δεκαετίας του ’70, η Ελλάδα είχε αρχίσει να μιλάει για δημοκρατία και λιγότερο, βέβαια, να την εφαρμόζει. Στη μεγάλη μάχη για το ποια θα είναι η δημοκρατία, πολλοί έλεγαν πως τα όριά της είναι προκαθορισμένα. Η Ελλάδα δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα γιατί ήταν ένα μικρό κράτος που ανήκε «εις την Δύσην» και αν τολμούσε να χαράξει μια δική της πορεία, τότε οι ΗΠΑ θα έβαζαν εναντίον της την Τουρκία. Για να μη συνυπολογίσουμε τον κίνδυνο να επικρατήσουν οι κομμουνιστές, οι οποίοι θα έκαναν ανομολόγητα πράγματα. Χειρότερα από αυτά που έκαναν ο Εφραίμ, ο Άκης και η Ντόρα. Έτσι διαμορφώθηκαν οι πολιτικές, οι αναλύσεις τους και οι πολιτικοί. Με αυτή την προδιάθεση αποδοχής των δογμάτων που μιλούσαν για έναν πολιτικό ρεαλισμό του οποίου η χρησιμότητα, ωστόσο, μόνο ιστορικά θα μπορούσε να επιβεβαιωθεί. Στην άλλη πλευρά υπήρχαν τα επιχειρήματα πως η Ελλάδα δεν είναι Ψωροκώσταινα, μπορεί να ακολουθήσει μια άλλη πορεία ανάπτυξης και πως ο φόβος των ξένων δεν ήταν παρά ένας τρόπος χειραγώγησης κι εξαναγκασμού. Στις δεκαετίες που πέρασαν η Ελλάδα δεν σημείωσε καμιά πραγματική ανάπτυξη, οι βιομήχανοι που υποτίθεται πως θα έφευγαν, αν η χώρα γινόταν αλλιώς, πήραν θαλασσοδάνεια

βασικές προϋποθέσεις τη σωστή διοίκηση και την ορθολογική διαχείριση. Για να λειτουργήσει π.χ. σωστά η υγεία, χρειάζεται πόρους και σωστό μάνατζμεντ.

6. Ότι η κυβέρνηση θα μπορέσει να πείσει τον λαό να κάνει το παραπάνω. Να ανασκουμπωθούμε όλοι και να προσφέρουμε κάτι περισσότερο στο σύνολο. Αντί να διεκδικούμε και να διαμαρτυρόμαστε (έστω δίκαια), αντί να προβάλλουμε αιτήματα, σε μια στιγμή που το καράβι βουλιάζει να αδειάσουμε ο καθένας δυο κουβάδες νερό.

7. Ότι θα πάψει να βασιλεύει η ατιμωρησία και η ανομία. Ότι οι κυρώσεις, τα πρόστιμα και οι ποινές θα επιβάλλονται - κι αφού επιβληθούν, δεν θα χάνονται στην ομίχλη. Κι ότι ο φοροφυγάς και το λαμόγιο θα πάψουν να είναι πρότυπα επιτυχίας. Να γίνουμε (επιτέλους)

H χώρα μετατράπηκε σε επαρχία με ηγεμόνες τραγικούς πολιτικούς που λειτουργούσαν όπως οι πολιτευτές στις ελληνικές ταινίες του ’60.

κι επένδυσαν στο εξωτερικό, οι εφοπλιστές έβαλαν σημαίες ευκαιρίας στα πλοία τους, το κράτος δεν έγινε κομμουνιστικό, αλλά έγινε αναξιοκρατικό, ύπουλο και ρουσφετολογικό. Επίσης, η χώρα άρχισε ν’ αγοράζει όπλα για ν’ αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της Τουρκίας, που είχαμε αντιμετωπίσει, υποτίθεται, με τη στάση «υποταγής», οι επιτήδειοι έπαιρναν μίζες και οι υπουργοί νομοθετούσαν για να κάνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Όχι για τους επιτήδειους αλλά για τον κόσμο. Κάπως έτσι η χώρα έγινε ό,τι έγινε και μετατράπηκε όχι σε κομμάτι της Ευρώπης αλλά σε επαρχία με ηγεμόνες τραγικούς πολιτικούς που λειτουργούσαν όπως οι πολιτευτές στις ελληνικές ταινίες του ’60. Έτσι έγινε η χώρα και όχι ως μανιτάρι, μια νύχτα με βροχή. Τα χρόνια του ευρώ και του δανεικού χρήματος με το οποίο αγοράζαμε γερμανικά και γαλλικά προϊόντα και όπλα δεν άλλαξαν ούτε τη χώρα ούτε τον ρόλο του απομονωμένου κράτους. Η χώρα αποπαραγωγικοποιήθηκε, κάποιοι συνέχισαν να πλουτίζουν και να βγάζουν θαλασσοδάνεια στο εξωτερικό και το κράτος συνέχισε να έχει απαλλαγές για τους πλούσι-

κράτος δικαίου.

8. Και για να ξεκινήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Σταθερότητα, ξεκαθαρισμένο επιχειρηματικό πλαίσιο, ενθάρρυνση της καινοτομίας. Στην εποχή μας δεν χρειάζονται κεφάλαια αλλά κεφάλια. p Δεν με απασχολεί τόσο το Μνημόνιο όσο οι συνθήκες που μας το έφεραν - και θα το ξαναφέρουν, αν δεν αλλάξουμε. Ας εφαρμόσουμε τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες όλοι συμφωνούν, αλλά κανείς δεν τολμάει. Θα είναι πιο εύκολο, αν μείνουμε στο ευρώ. Γιατί αλλιώς η αναστάτωση και αναταραχή θα είναι πολύ μεγάλη και το μόνο που θα μας απασχολεί για αρκετά χρόνια θα είναι η σκέτη επιβίωση. p Και μετά ξύπνησα…

ους, αλλά ούτε γάζες για τα νοσοκομεία. Δεν είμαστε στη δεκαετία του ’70, αλλά αντιμετωπίζουμε τα ίδια διλήμματα μετά και πάλι από μεγάλες πολιτικές αλλαγές. Τι θα κάνει η χώρα; Κι εδώ πάμε ξανά στην προδιάθεση με την οποία ο καθένας αντιμετωπίζει τα πράγματα. Το 2012 μπαίνουν ξανά τα ίδια διλήμματα και οι ίδιοι φόβοι. Πως η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει κάτι μόνη της, πως εξαρτάται από τους ξένους οι οποίοι θα θυμώσουν, αν επιλέξουμε άλλο δρόμο, πως οι επιχειρηματίες θα κλείσουν τις επιχειρήσεις και θα φύγουν, αν το κράτος δεν κάνει αυτό που θέλουν. Μα, το κράτος έκανε ό,τι ήθελαν οι «επιχειρηματίες», αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Δεν μιλάμε, βέβαια, για τον επιχειρηματία που ζει σε οικονομική ασφυξία τον καιρό της επανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, που και αυτές είναι επιχειρήσεις, αλλά γι’ αυτούς που δεν ισχύει ο νόμος της αγοράς. Το κράτος υπηρέτησε με μεγάλη φροντίδα όσα απαιτούσαν οι ξένοι. Και όπλα αγόρασε και Μερσεντές και γερμανικά προϊόντα. Η θεωρία της Ψωροκώσταινας αναβιώνει και πάλι. Η Ελλάδα καλείται να παραμείνει υποταγμένη σε πολιτικές που διαμόρφωσαν την υποταγή της. Να φοβηθεί από την καταστροφή που δημιούργησαν αυτοί που θα τη σώσουν. Από τότε που κατάλαβα τον κόσμο, ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να πιστεύω τους υποτακτικούς ψεύτες και όχι το όραμά μου. Η εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη «Το κουτί της Πανδώρας» προβάλλεται από τη ΝΕΤ.

20

°ÓÒ̘

14-20.06.2012

Breaking News

Στη χώρα που σκοτώνονται. Η κοινωνική νομιμοποίηση της βίας είναι πια γεγονός.

Aπό τον Σταύρο Διοσκουρίδη Ο «Γιάννης ο φονιάς» είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα από τα πιο ωραία τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Γκάτσου. Ψυχρός ρεαλισμός, εικόνες που θυμίζουν μεγάλο ιταλικό κινηματογράφο. Παραθέτω τους στίχους: «Ο Γιάννης ο φονιάς, παιδί μιας Πατρινιάς κι ενός Μεσολογγίτη / Προχτές την Κυριακή μετά απ’ τη φυλακή, επέρασ’ απ’ το σπίτι / Του βγάλαμε γλυκό, του βγάλαμε και μέντα, μα για το φονικό δεν είπαμε κουβέντα / Μονάχα το Φροσί με δάκρυ θαλασσί στα μάτια τα μεγάλα, του φίλησε βουβά τα χέρια τ’ ακριβά και βγήκε από τη σάλα

του τύπου «όχι άλλο αίμα» και «τα όπλα δεν είναι η λύση», αλλά ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας του 2012 αποθεώνει τον φονιά κι έχει βρει πολλές λέξεις για να δικαιολογήσει το φονικό. Είναι παράξενο που δεν αναρωτηθήκαμε φωναχτά «γιατί δεν πυροβόλησε στον αέρα;». Τα περιστατικά βίας είναι καθημερινό φαινόμενο. Για τα περισσότερα υπάρχει πάντα μια δικαιολογία. Οι μούντζες και οι κρεμάλες στη Βουλή, τα γιαούρτια στον Νταλάρα, τα ραντεβού του Άγιου Παντελεήμονα, τα χιλιάδες δακρυγόνα στο Σύνταγμα, το καμένο Αττικόν, η δολοφονία του οικογενειάρχη στην οδό Ηπείρου, τα χαστούκια στην Κανέλλη, το «αν πεθάνουμε, θα σας πάρουμε μαζί μας» των ταξιτζήδων, τα σπασμένα κεφάλια των μεταναστών, οι αυτοκτονίες, τα γεγονότα στην Πάτρα και άλλα, πάρα πολλά παραδείγματα χρησιμοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια ως υποθέσεις εργασίας ώστε να διανθίσουν διάφοροι τα πολιτικά τους επιχειρήματα. Έτσι, η άσκηση βίας νομιμοποιήθηκε κοινωνικά, τόσο που η αυτοδικία για κάποιους είναι κίνημα και όχι έγκλημα. Και αν το κίνημα δεν είναι «καθαρό», τότε είναι κάτι επικίνδυνο.

/ Δεν μπόρεσε κανείς τον πόνο της ν’ αντέξει κι ούτε ένας συγγενής να πει δεν βρήκε λέξη / Κι ο Γιάννης ο φονιάς στην άκρη της γωνιάς με του καημού τ’ αγκάθι θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά και τ’ όνειρο που εχάθη». Το τραγούδι κυκλοφόρησε στον δίσκο «Αθανασία» το 1976. Τότε η ελληνική κοινωνία αναθεωρούσε τα χουντικά της κατάλοιπα και είχε την τάση να συγχωρεί ώστε να ξαναβρεί τη συνοχή της. Όσο και να κλαίει το Φροσί, όμως, το φονικό του Γιάννη δεν συγχωρέθηκε από κανέναν. Ούτε από τον ίδιο, που «θυμήθηκε ξανά φεγγάρια μακρινά...». Το συγκεκριμένο τραγούδι δεν μου ήρθε τυχαία. Μετά το θλιβερό περιστατικό της Παιανίας βρεθήκαμε μπροστά σε ένα νέο δίλημμα, μπερδεύοντας για μια ακόμη φορά το νόμιμο και το ηθικό. Η δολοφονία σαφώς είναι παράνομη, το κίνητρο, όμως, και οι συνθήκες της κρίσης την κάνουν ηθική; Η ιδεολογία που εκφράζουν εφημερίδες όπως η «Δημοκρατία» και το «Πρώτο Θέμα», που η πρώτη βαφτίζει τον 24χρονο «ήρωα... με ψυχή» και η δεύτερη «ήρωα της διπλανής πόρτας», επαναφέρει για μια ακόμα φορά την (αμερικάνικης προέλευσης) ανάγκη του Έλληνα για αυτοάμυνα. Ο ίδιος προσπάθησε να περάσει πανελλήνια πασιφιστικά μηνύματα

sd@lifo.gr

σχεδόν πάντα το εξαγριωμένο «αντι-μνημονιακό» μπλοκ και είχες μια εικόνα για την Ελλάδα που θα ξημερώσει τη Δευτέρα / μέσα σ’ αυτή την ωραία ατμόσφαιρα και με την Αθήνα σε κώμα (ημιθανής η αγορά, εμφανή σημάδια φτώχιας και εξαθλίωσης, κακή ψυχολογία) ετοιμαζόμαστε να ψηφίσουμε και ομολογώ ότι αναρωτιέμαι πού βρίσκουν το κουράγιο ομάδες σαν τους atenistas και το «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα» να συνεχίζουν να δίνουν τη δική τους μάχη, και μάλιστα με επιτυχία / εδώ και αρκετούς μήνες δεν συμμετέχω στον οργανωτικό πυρήνα των atenistas, γεγονός που μου επιτρέπει να γράψω πόσο ζηλεύω και θαυμάζω το κέφι των παιδιών / παλιών φίλων που δεν το βάζουν κάτω / ο διαγωνισμός για το μπαλκόνι της Αθήνας πήγε καλά / όσο για το «Κάθε Σάββατο στην Αθήνα», την περασμένη Κυριακή η ξενάγηση στην Πινακοθήκη του Γκίκα από τον ίδιο τον Άγγελο Δεληβορριά εξελίχθηκε σε μια μοναδική εμπειρία / τουλάχιστον σε

επτά ή οκτώ περιπτώσεις ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη κόμπιασε, λόγω της συγκίνησης / η Πινακοθήκη ήταν ένα προσωπικό του στοίχημα / ακούγεται κοινότοπο, αλλά αν είχαμε στην Αθήνα εκατό ακόμα τόσο παθιασμένους ανθρώπους σαν τον Δεληβορριά, θα ζούσαμε σε μια άλλη πόλη / μεγάλο πάθος δείχνουν και οι εργάτες του Άκτωρα στο Φιξ της Συγγρού / οι κατεδαφίσεις μεγάλων τμημάτων από τις οριζόντιες τοιχοποιίες του Ζενέτου και η ενίσχυσή τους δημιουργούν ένα εντυπωσιακό οπτικό θέαμα / δύσκολη αυτή η εβδομάδα και η Κυριακή μια ημέρα που μετά από αυτήν τίποτα δεν θα είναι το ίδιο / δεν έχεις πολλά να πεις / πέρα από το να ευχηθείς ότι εδώ που φτάσαμε, ας μην κατρακυλήσει η χώρα στον γκρεμό / ας ευχηθούμε για τη χώρα μας, τις οικογένειές μας, τους φίλους μας, τον τόπο αυτό που μας μεγάλωσε και (γιατί να φοβόμαστε τις λέξεις) είναι η πατρίδα μας / ας ευχηθούμε το καλύτερο.

Urban lab

Φιλελεύθεροι καημοί

Δεν υπάρχει πιο καταθλιπτικό μέρος στον πλανήτη από το Σύνταγμα, Κυριακή απόγευμα και με ζέστη / κάτω από αυτές τις συνθήκες η φιλοευρωπαϊκή «συγκέντρωση» της πρωτοβουλίας «Μένουμε Ευρώπη» δεν είχε πολλές πιθανότητες επιτυχίας / δεν υποστηρίζω ότι έπρεπε να γίνει στο «Υabanaki» στη Βάρκιζα / αλλά -τώρα αστειεύομαι περισσότερο- το πρόβλημα δεν ήταν το σημείο που επιλέχθηκε όσο η μη επαρκής οργάνωση / στην αρχή αναπτύχθηκε δυναμική που ατόνησε όσο πλησιάζαμε στην ημερομηνία της 10ης Ιουνίου / από την άλλη πλευρά, είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα οι φιλελεύθερες, φιλοευρωπαϊκές, φιλομεταρρυθμιστικές δυνάμεις δεν το «έχουν» με τις συγκεντρώσεις / θυμάμαι κάτι άλλες συνάξεις κατά της τρομοκρατίας, μετά για τη Μαρφίν και πιο πρόσφατα απέναντι από την μπαρουτοκαπνισμένη πρόσοψη του Αττικόν / όπως παλιά στα εκτός έδρας παιχνίδια, όπου αγωνιζόμασταν να έχουμε μια παρουσία ως οπαδοί του Πανιωνίου και μας φώναζαν εκείνο το τρομερά υποτιμητικό σύνθημα «δεν γεμίζετε ταξί ούτε με τον ταξιτζή» / συνοπτικά, αν δεις καμιά κατοσταριά άτομα, ευγενικές φυσιογνωμίες, με τα πόλο τους, τα καλοσιδερωμένα τους παντελονάκια, χωρίς συνθήματα και μεταπολιτευτικούς θούριους στη διαπασών, βάλε άνετα στοίχημα ότι είναι φιλελεύθεροι / ακριβώς ό,τι σιχαίνονται τα άκρα, ελάχιστοι εκπρόσωποι των οποίων «οργάνωσαν» πάνω στην πλατεία «αντισυγκέντρωση» / δυο-τρεις αστυνομικοί είχαν σπεύσει καλού-κακού, μήπως ανάψουν τα αίματα / πέντε λεπτά να χάζευες τις λεκτικές αψιμαχίες που προκαλούσε

Illustration: Dreyk the Pirate

Δεν γεμίζετε ταξί ούτε με τον ταξιτζή.

Aπό τον Δημήτρη Ρηγόπουλο

Υπερβολές

Ο Σπράος και οι συνδικαλιστές Μια διδακτική ιστορία από το πρόσφατο παρελθόν.

Aπό τον Ν.Σ. Μάργαρη Πριν από δεκαπέντε χρόνια ο καθηγητής Σπράος του Πανεπιστημίου του Λονδίνου έκανε μια μελέτη με τίτλο «Οικονομία και συντάξεις: Συνεισφορά στov κoινωνικό διάλoγo». Στον επίλογο έγραφε: «Τoν τελευταίο αιώνα, κάθε γενιά, μαζί με τις υποχρεώσεις πληρωμής συντάξεωv, περνά στα παιδιά της και τo ασφαλιστικό πρόβλημα. Η συζήτηση γύρω από τo πώς ορίζεται τo πρόβλημα αυτό, σε τι οφείλεται και τι μπορεί να γίνει, έχει και αυτή μια διαχρoνικότητα και μoιάζει να έχει βρει τo ελιξήριo της αιώνιας νεότητας πoυ τόσo λείπει στη γηράσκoυσα κoινωνία συvoλικά. Ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες τo σύστημα κoινωνικής πρoστασίας πρoσπαθεί κατά τo δυνατόν να καλύψει ανθρώπινα πρoβλήματα των ασφαλισμένων τoυ, τα ταμεία στην Ελλάδα γνωρίζoυν τoυς συνταξιoύχoυς μόνo ως επιταγές πoυ απoστέλλovται κάθε μήνα. Δεν είναι oύτε σε θέση vα γνωρίζoυν αν στέλνoυν στoν ίδιo πoλίτη, μία, δύo ή δώδεκα επιταγές κάθε μήνα: ο ένας τυχερός με 12 συντάξεις είναι για τα ταμεία 12 χαμηλoσυνταξιoύχoι, o καθένας από τoυς oπoίoυς έχει ίσες ανάγκες με τoυς άλλoυς (…) τα ταμεία ασφάλισης πρέπει να μετεξελιχθoύν από μηχανισμoύς διαχείρισης της (μόνιμης) ασφαλιστικής κρίσης σε oργανισμoύς πρoαγωγής κoινωvικής πρoστασίας - τo βασικό συστατικό τoυ κoινωνικoύ ιστoύ ασφάλειας». Όταν δημοσιεύτηκε η μελέτη, οι συνδικαλιστές, είτε ήταν υπουργοί (δείτε τα βιογραφικά τους…), είτε στα συνδικάτα, είτε στα υπόλοιπα κόμματα, αντέδρασαν χωρίς ντροπή, ξεσηκώνοντας τους πάντες. Ένα απόσπασμα από την εισαγωγή και τον επίλογο ενός «βαρύγδουπου» άρθρου στην «Ελευθεροτυπία» είναι ενδεικτικό. «(…) Γι’ αυτό και επιστρατεύονται “ειδικοί”, όπως ο καθηγητής Σπράος και οι σοσιαλφιλελεύθεροι συνεργάτες του, για να δώσουν “επιστημονικό” χρίσμα στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης(…) Ερώτημα: μήπως οι “ειδικοί” της επιτροπής Σπράου με τις “επιστημονικές” αναλύσεις τους παίζουν απλώς τον ρόλο των καλόγερων του Ροΐδη που βάφτιζαν το κρέας ψάρι για να έχουν την συνείδησή τους ήσυχη ότι δεν παραβίαζαν τους κανόνες για τη νηστεία;». Ακολούθησε νέα προσπάθεια του καθηγητή Γιαννίτση την οποία ματαίωσε εκ νέου όλος ο καλός κόσμος που έβριζε τον Σπράο και στη συνέχεια ήρθε η σημερινή κατάρρευση που θα είχαμε αποφύγει, αν κάναμε κάτι τότε. Αλλά οι συνδικαλιστές -πέρα βρέχει- συνεχίζουν τα δικά τους. Οι μισοί, με το βαθύ ΠΑΣΟΚ του κ.Φωτόπουλου αγκαλιά με την κυρία «λεφτά υπάρχουν», βρέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι μισοί, με τη ρηχή ΝΔ και τον κ.Μανώλη (συνδικαλιστής του ΟΤΕ, αν δεν κάνω λάθος), μετακόμισαν στον κ.Καμμένο. Φυσικά, δεν έχουν σχέση με τους καλόγερους του Ροΐδη «που βάφτιζαν το κρέας ψάρι». Δεν κάνω οποιαδήποτε πρόβλεψη για το μέλλον πέρα από το γνωστό «οι Έλληνες, όταν βρεθούν μπροστά στον γκρεμό, πηδούν μέσα».

21 Επιλογές από το lifo.gr

Ίαν Ράνκιν Ο βασιλιάς του αστυνομικού μυθιστορήματος μιλά στο lifo.gr για το νέο του βιβλίο «Η δικαίωση του αίματος».

Στο site της LifO

The Network

Λευκή κλάψα

www.lifo.gr «ΜΙΚΡΟΠΡΑΓΜΑΤΑ» η στήλη του Άρη Δημοκίδη

Τα προβλήματα του πρώτου κόσμου. Από τον Άρη Δημοκίδη Στον τριτο κοσμο πεθαινουν της πεινας. Στον δεύτερο (δεύτερος δεν είμαστε πια εμείς;) προσπαθούν με νύχια και με δόντια - και στο τέλος τα ψιλοκαταφέρνουν. Ε, τα προβλήματα του πρώτου κόσμου είναι τόσο εξοργιστικά αστεία, που τώρα ένα σάιτ τα μαζεύει απ’ το ίντερνετ και τα παρουσιάζει χωρίς πολλά σχόλια. Στο White Whine (Λευκή Κλάψα!) βλέπω διάφορα status updates απ’ το facebook και διάφορα tweets λευκών, πλούσιων ανθρώπων που γκρινιάζουν για τα πιο χαζά πράγματα. Πώς να μη συγκλονιστείς με το δράμα Αμερικανίδας που δηλώνει στο facebook της με δραματικό τρόπο: «Τις προάλλες, όταν πήγα στην πισίνα, νομίζω ότι μαύρισε λίγο το άνω χείλος μου. WTF. Η ζωή μου τελείωσε!». Πώς να μην ταυτιστείς με το παράπονο του/της Lindsay που γκρινιάζει: «Δεν είναι δύσκολο να βρεις καλό μέρος να μείνεις. Το να βρεις, όμως, καλό μέρος που να χωράει και τα 7 αυτοκίνητά μου είναι σχεδόν αδύνατο». Πώς να μην ανατριχιάσεις με τις σοκαριστικές περιπέτειες μιας κοπέλας που υπογράφει ως A.G.: «Κάτι σκυλιά έφαγαν μόλις κάτι γυαλιά που έφτιαξα με χαρτόνι. Ο κόσμος μου καταρρέει». ( Όταν κάποιος στα σχόλιά της έγραψε ειρωνικά «First World Problems!», αυτή απάντησε τελείως σοβαρά: «Μα, ήταν απαίσιο. Έκλαψα με λυγμούς, σαν να είχαν φάει κάποιον που αγαπούσα!»). Πώς να μην ταραχτείς, μαθαίνοντας πως η αδικία υπάρχει ακόμα εκεί έξω και τρομοκρατεί αθώους, ανυποψίαστους πολίτες, όπως αυτόν που έγραψε στο twitter: «Το βαζάκι με τη Nutella μου κατασχέθηκε στον έλεγχο του αεροδρομίου!!! Είπαν ότι δεν μπορούσα να το πάρω στις αποσκευές μου. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι, τελικά, οι τρομοκράτες μάς νίκησαν». Πώς να μη λυπηθείς με τον έφηβο που γράφει «Μόλις συνειδητοποίησα πως είμαι ο μόνος στο τραπέζι που δεν έχει iPhone! Τι χάλια που είναι το Λύκειο!!!» και να μη θελήσεις να του χαϊδέψεις στοργικά τα μαλλιά, διαβεβαιώνοντάς τον πως η ζωή θα καλυτερεύσει γι’ αυτόν, αρκεί να κάνει υπομονή; Το προσωπικό μου αγαπημένο, όμως, είναι ένα screenshot με την τραγική ιστορία ενός κοριτσιού που γράφει: « Έχω απαίσια, τραγικά νέα». Όλοι οι φίλοι της στο facebook ανησυχούν τρομερά. «Είσαι καλά;» ο ένας, «Τι τρέχει;» ο άλλος. «Δεν είναι θέμα υγείας», διευκρινίζει η κοπέλα και οι φίλοι προσπαθούν

RETWEETS

«Θέλουμε μεταρρυθμίσεις τώρα. Να καταγγείλει η Γερμανία το Μνημόνιο, να ζητήσει συγγνώμη και να μας δίνει χρήμα χωρίς αυτά τα Μνημόνια». #fair @ik_

«Τώρα που ξέρεις τι είναι φασίστας, κοίτα να λες φασίστα μόνο τον φασίστα και σκέψου πώς αλλιώς θα λες όποιον απλώς διαφωνεί μαζί σου». @elenirou

«Προσπαθούμε να σώσουμε την Κοκκινοσκουφίτσα από τα δόντια του λύκου-γιαγιάς. Αγνοούμε το πασιφανές: η Κοκκινοσκουφίτσα θέλει να φαγωθεί». @CHOMENIDIS

να εκμαιεύσουν την αιτία της μεγάλης καταστροφής. «Να», λέει αυτή στο τέλος, «μόλις έμαθα ότι το νέο φιλμ του Twilight δεν πρόκειται να παιχτεί πριν από τον Νοέμβριο!». Προσθέτει ανάποδα χαμογελάκια. Οι φίλοι της εξοργίζονται… Είναι αλήθεια πως στην εποχή της ιντερνετικής επικοινωνίας τα κοινωνικά δίκτυα έχτισαν μια απέραντη, ολοδική μας πλατφόρμα που μας επιτρέπει να αυτοβιογραφούμαστε κάθε λεπτό - ασχέτως αν υπάρχει οποιαδήποτε ζήτηση για τη ζωντανή αναμετάδοση αυτής της αυτοβιογραφίας. Μια σαλάτα που δεν είχε τόση ντομάτα όση περιμέναμε, ένα φανάρι που έμεινε κόκκινο εκνευριστικά πολλή ώρα, το ότι βάψαμε τα μαλλιά μας («από σκούρα ξανθιά έγινα μελαχρινή - ήταν το δυσκολότερο πράγμα που έζησα ποτέ») σε συνδυασμό με την τάση της στιγμής για υπερβολή δημιουργούν τις νέες drama queens των κοινωνικών δικτύων. Έχοντας διαβάσει μεγάλο μέρος του White Whine, κατέληξα πως όταν συναντάμε Προβλήματα του Πρώτου Κόσμου, αντί να εκνευριζόμαστε, μπορούμε απλώς να γελάμε. Μέχρι να αντιληφθούμε ότι, τελικά, κι εμείς δεν είμαστε πολύ καλύτεροι…

Angelo Says

Silver Couch no 71:

Steinar Haga Kristensen Από τον Άγγελο Πλέσσα

Πώς θα περιέγραφες τους καλλιτέχνες της γενιάς σου; Αντιμετωπίζουν τον κόσμο ως «Σιντριβάνι». Ποια είναι η αγαπημένη σου ατάκα; trololololololololololo.com trololololololololololo.com O Steinar Haga Kristensen είναι καλλιτέχνης και διευθύνει γκαλερί με έδρα τις Βρυξέλλες. steinarhagakristensen.org www.angelosays.com | www.twitter.com/angelosays

«Υποψήφιος βουλευτής κρύβεται από τη δικαιοσύνη. Και αν εκλεγεί, θα ψηφίσει νόμους. Μόνο γι’ αυτό θα έπρεπε να ακυρωθεί η υποψηφιότητά του». @YBoyio

«Δεν λες που παίζει πού και πού η Εθνική και μπορούν να κυκλοφορήσουν οι μετανάστες για δύο ώρες άφοβα στους δρόμους!». @to_portatif

«Η ανάγνωση του twitter timeline του Καμμένου θα πρέπει να χρησιμοποιείται αντί για θεραπεία ηλεκτροσόκ στις κλινικές ψυχιατρικής». @JoBlack

«Α, η νέα διαφήμιση ΣΥΡΙΖΑ. -Όχι, ΔΗΜΑΡ. – ΣΥΡΙΖΑ.

–ΠΑΣΟΚ; - Johnnie Walker». @MyrtoX

Η Δικαίωση του Αίματος είναι βασισμένη σε αληθινή ιστορία... Ναι, αν και δεν το γνωρίζουν πολλοί. Το 1985 ένας Σκωτσέζος δικηγόρος βρέθηκε νεκρός στο αυτοκίνητό του. Ο συγκεκριμένος είχε διασυνδέσεις με παραστρατιωτικές οργανώσεις και τρομοκράτες κι επιδίωκε την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας μέσω της βίας. Ενώ, λοιπόν, στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για τροχαίο, όταν η σορός του μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, διαπίστωσαν ότι είχε δολοφονηθεί. Όταν άρχισα να ψάχνω για την υπόθεση, ανακάλυψα ότι υπήρχαν πολλές ομοιότητες ανάμεσα στη Σκωτία του ’80 και τη σημερινή. Ότι πρέπει να υπάρχει πάντα κάτι που να το φοβόμαστε. Τη δεκαετία του ’80 οι επιστήμονες μας προειδοποιούσαν ότι έρχεται μια νέα «εποχή των παγετώνων». Τώρα μας λένε ακριβώς το αντίθετο. Τότε φοβόμασταν τους Ρώσους και τον κομμουνισμό. Σήμερα είμαστε τρομοκρατημένοι από τους μουσουλμάνους και τον φονταμενταλισμό. Μόλις ένας φόβος «εξατμίζεται», ένας νέος έρχεται να τον αντικαταστήσει. Είναι κι ο φόβος ένα μέσο άσκησης εξουσίας και ελέγχου... Δεν μας επιτρέπεται να ζήσουμε σε κατάσταση αρμονίας και ειρήνης. Ίσως επειδή ο φόβος αποτελεί μια επικερδή επιχείρηση. Πολλές δουλειές εξαρτώνται από τον φόβο. Στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόμαστε όπλα και στρατό. Για να το προχωρήσω ακόμα πιο πολύ, δεν χρειαζόμαστε ούτε τους πολιτικούς. Ο φόβος είναι ένα πολύ χρήσιμο πολιτικό εργαλείο. Σήμερα ζούμε σε ένα καθεστώς φόβου. Ένα χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου είναι ότι το ενδιαφέρον για τα περιβαλλοντικά ζητήματα είναι μειωμένο. Οι άνθρωποι φοβούνται για πράγματα που τους αφορούν άμεσα, όπως το να μη χάσουν τη δουλειά τους. Με το βιβλίο αυτό κάνετε κι ένα πολιτικό σχόλιο για τη δεκαετία του ’80 στο Ηνωμένο Βασίλειο; Ναι! Το 1985 ήμουν φοιτητής και πίστευα πως ήμουν πολιτικοποιημένος, πως είχα επίγνωση της πολιτικής κατάστασης. Παρ’ όλα αυτά, ερευνώντας για το βιβλίο, συνειδητοποίησα πως είχα ξεχάσει ένα σωρό πράγματα που συνέβησαν τότε. Τις διαδηλώσεις για τα πυρηνικά, τους Αμερικανούς, την όξινη βροχή, το περιβάλλον. Εκείνη την περίοδο υπήρχε μεγάλη ένταση ανάμεσα στη Ρωσία και την Αμερική, η τρομοκρατία συγκλόνιζε την Ιρλανδία, οι άνθρωποι ήταν δραστηριοποιημένοι πολιτικά. Αναρωτήθηκα, λοιπόν, σ’ αυτό το βιβλίο τι απέγιναν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι. Πού βρίσκονται σήμερα εκείνοι που χρησιμοποιούσαν τη βία ως μέσο για να πετύχουν τον σκοπό τους. Αναρωτιέμαι μήπως κάποιοι από αυτούς ενσωματώθηκαν στο πολιτικό σύστημα. Εξάλλου, το παρελθόν τους είναι καλά κρυμμένο και δεν γνωρίζει κανείς ότι ενδεχομένως κάποτε υπήρξαν τρομοκράτες. Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Ίαν Ράνκιν στην Παυλίνα Εξαδακτύλου για το μπλογκ «Φυλλωσιές». lifo.gr/ team/fyllosies/31046 Το βιβλίο «Η δικαίωση του αίματος» του Ίαν Ράνκιν κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

22 14-20.06.2012 world

Πaρε μeρος στο παρaλληλο πρoτζεκτ H LifΟ, σε συνεργασία με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, φέρνει στο φως σκηνές επιβίωσης στο περιθώριο και των ελληνικών πόλεων μέσα από το παράλληλο, ψηφιακό πρότζεκτ #UrbanSurvivors. Ξεκινώντας στις 14/6 (εγκαίνια της φωτογραφικής έκθεσης) και μέχρι τις 30/6 πάρε μέρος στο πρότζεκτ, ανεβάζοντας μια δική σου φωτογραφία στην ειδική σελίδα στο facebook (www. facebook.com/msf.greece). Η φωτογραφία σου θα πρέπει να εστιάζει στη σχέση ανθρώπου-πόλης και να δείχνει τη δυσκολία και τις επισφαλείς συνθήκες διαβίωσης που αντιμετωπίζουν Έλληνες και ξένοι στη χώρα μας. Μοιράσου τη φωτογραφία σου με τους φίλους σου και ζήτα τους να την ψηφίσουν. Ενημέρωσε τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για τη συμμετοχή σου, συμπληρώνοντας τη φόρμα συμμετοχής που θα βρεις στο www. msf.gr/urbansurvivors/project (μαζί με όλες τις απαραίτητες οδηγίες για το πρότζεκτ). Το κοινό θα ψηφίσει τις 10 καλύτερες από αυτές και στους δημιουργούς τους θα δοθούν ένα t-shirt «Urban Survivors» κι ένας κατάλογος της έκθεσης. Υποστήριξε και διάδωσε το πρότζεκτ, ακολουθώντας στο twitter και το facebook το #UrbanSurvivors .

23

Αποκαλyπτοντας τους

UrbanSurvivors

Τι σημαίνει να ζεις σε 3 τετραγωνικά; Να μοιράζεσαι μια βρύση με περισσότερους από 200 συγκατοίκους; Να κοιμάσαι χωρίς στρώμα; Να μην έχεις καθόλου πρόσβαση σε καθαρό νερό; Στην αυλή σου να εκβάλλουν τα τοξικά απόβλητα από τις γύρω βιομηχανίες και τα παιδιά σου να παίζουν πάνω σε βουνά από σκουπίδια; Μοιάζουν εικόνες «δυστοπικές» από ένα μακρινό σύμπαν, ωστόσο μια διεθνής έκθεση/multimedia project των Γιατρών Χωρίς Σύνορα έρχεται να μας δείξει ότι δεν βρίσκονται πολύ μακριά μας. Σήμερα περισσότεροι από 800 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στο περιθώριο των σύγχρονων πόλεων, σε ακραίες συνθήκες διαβίωσης, δηλαδή 1 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη. Για πρώτη φορά στην ιστορία, πριν από τρία χρόνια ο πληθυσμός των πόλεων ξεπέρασε σε αριθμό αυτόν της υπαίθρου, με τον συνωστισμό, την επακόλουθη κοινωνική βία, την έλλειψη συνθηκών υγιεινής και την ανεπάρκεια δομών δημόσιας υγείας να καθιστούν πολλά κομμάτια αυτού του πληθυσμού ιδιαίτερα ευάλωτα στις φυσικές καταστροφές, όπως συνέβη στον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή. Οι παραγκουπόλεις του Καράτσι, της Κιμπέρα, του Πορτ Ο Πρενς βρίσκονται σήμερα σε κατάσταση ανθρωπιστικής και ιατρικής κρίσης. Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει τόσο πολλές φαβέλες ή να τις έχει καλά κρυμμένες, ωστόσο δεν έχει μείνει ανέγγιχτη από τις συνέπειες της άνευ προηγουμένου, ανεξέλεγκτης αστικοποίησης. Η χώρα μας τελευταία δοκιμάζεται και η ίδια από μια αδυσώπητη οικονομική κρίση που έχει ωθήσει πολλούς συμπολίτες μας στα όρια της φτώχιας. Ακόμη κι αν οι παραγκουπόλεις του Καράτσι ή της Κιμπέρα μάς είναι άγνωστες, καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με εικόνες εξαθλίωσης που πλήττουν ιδιαίτερα τις πιο ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, όπως οι άνεργοι και οι μετανάστες, κυρίως στα αστικά κέντρα. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ως ιατρική, ανθρωπιστική οργάνωση, παρεμβαίνουν σε αστικές ζώνες, σε πάνω από 20 σημεία στον πλανήτη, περιθάλποντας είτε υποσιτισμένα παιδιά στην Ντάκα, είτε θύματα χολέρας και σεξουαλικής βίας στο Πορτ Ο Πρενς, είτε ευάλωτους μετανάστες στο Γιοχάνεσμπουργκ. Φέτος, ωστόσο, στη λίστα αυτών ήρθε να προστεθεί και η Αθήνα, όπου χρειάστηκε να παρέμβουν, μεταξύ άλλων, και για να καλύψουν ιατρικές ανάγκες αστέγων, τόσο Ελλήνων όσο και μεταναστών. Οι φωτογραφίες του διεθνούς πρότζεκτ «Urban Survivors» είναι εδώ για να μας θυμίζουν ότι η Μοντίνα, η Ζουχούρα, ο Τόμας -οι αφανείς ήρωες των παραγκουπόλεων- δεν βρίσκονται τόσο μακριά μας. Κάποιοι -λίγοι- από αυτούς θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στη χώρα τους και, επιλέγοντας το τραχύ μονοπάτι της μετανάστευσης, θα έρθουν να αναζητήσουν στην Ευρώπη ελπίδα κι ευκαιρίες, για να βρουν όμως κι εδώ αποκλεισμό και διακρίσεις. Οι άνθρωποι στις φωτογραφίες του «Urban Survivors» είναι οι ίδιοι άνθρωποι που συναντάμε στα φανάρια ή που διαβάζουμε στα ψιλά των ειδήσεων πως στην προσπάθειά τους να βρουν ένα καλύτερο αύριο στις δικές μας πόλεις χάθηκαν, διασχίζοντας τον παγωμένο Έβρο.

Μια διεθνής φωτογραφική έκθεση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τις ακραίες συνθήκες διαβίωσης στις σύγχρονες πόλεις εγκαινιάζεται στις 14/6 (20:30) στην Αθήνα και μας καλεί να πάρουμε μέρος, αποτυπώνοντας σκηνές επιβίωσης στο περιθώριο και των δικών μας πόλεων.

Φωτό: Francesco Zizola, Noor / Apeiron

Από τη Μελίνα Σπαθάρη

«Urban Survivors - Επιβιώνοντας στο περιθώριο των σύγχρονων πόλεων», 14/6-30/6, Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22, Κολωνάκι, 210 3680900). Συνδιοργάνωση: Athens Fringe Live και Γιατροί Χωρίς Σύνορα, με την υποστήριξη του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

24

Α

14-20.06.2012

πό το προηγούμενο καλοκαίρι, αυτό του Μεσοπρόθεσμου και του παρ’ ολίγον δημοψηφίσματος, οι ξένοι ανταποκριτές που βρίσκονται στη χώρα μας ξέχασαν πώς έμοιαζαν οι πατρίδες τους. Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα συνεχίσει ν’ αποτελεί πηγή είδησης όσον αφορά το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής θα είναι καθοριστικό. Ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας είναι πρόσωπα που εμφανίζονται συχνά στα ξένα ειδησεογραφικά δίκτυα και στις σελίδες των πιο έγκυρων πολιτικών περιοδικών. Αυτή η εβδομάδα είναι τόσο επίπονη για τους ξένους ανταποκριτές, που ήταν τρομακτικά δύσκολο να βρουν λίγο χρόνο να απαντήσουν. Τα ερωτήματα που θ’ απαντηθούν από τις 18 Ιουνίου κι έπειτα είναι πολλά. Ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών; Η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ; Συμφέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση να παραμείνουμε στο ενιαίο νόμισμα; Θα άντεχαν οι άλλοι Ευρωπαίοι αυτά τα μέτρα λιτότητας; Θα συνεχίσει να εφαρμόζεται η οικονομική πολιτική λιτότητας που ικανοποιεί τη Γερμανία ή θα επικρατήσει το ρεύμα της ανάπτυξης που εισηγούνται Ιταλοί, Ισπανοί και Γάλλοι; Τέσσερις ανταποκριτές από διαφορετικά μέσα και χώρες κάνουν τις δικές τους προβλέψεις κι ερμηνεύουν τις ελληνικές πολιτικές συμπεριφορές, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι στο τέλος θα παραμείνουμε στο ευρώ, όποια και αν είναι η κυβέρνηση.

«Αποχωρηση της Ελλαδας απο το ευρω σημαινει ηττα της Ευρωπης» Μάρκ Λόουεν Ανταποκριτής του BBC Ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών; Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψεις κάτι τέτοιο. Υπάρχει η πιθανότητα να κερδίσουν με μικρή διαφορά ή η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Είναι τόσο μικρές οι διαφορές… Από τι θα εξαρτηθεί το αποτέλεσμα των εκλογών; Από διάφορους παράγοντες. Από το ποσοστό της αποχής, τον αριθμό των ψηφοφόρων που από την ψήφο αντίδρασης στις εκλογές της 6ης

Μαΐου θα επιστρέψουν στα δύο μεγάλα κόμματα, ενώ σημαντικό ρόλο θα παίξει και ο φόβος της εξόδου από το ευρώ. Θα συνεχίσει η Ελλάδα να είναι μέλος της ευρωζώνης μετά τις εκλογές; Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό. Το 80% λέει ναι στο ευρώ, αλλά όχι στο Μνημόνιο. Εξαρτάται από το πόσα μπορούν να θυσιάσουν ακόμα οι Έλληνες. Πέντε χρόνια λιτότητας και ύφεσης είναι πολλά. Όλα είναι σχετικά. Θα επηρεάσει το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών την Ευρώπη; Η Ελλάδα αντιπροσωπεύει μόλις το 3% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, αλλά το τι θα συμβεί εδώ είναι πολύ σημαντικό, γιατί είναι πιθανό να επηρεάσει την Ιρλανδία, την Πορτογαλία ή την Ισπανία. Από αυτήν τη σκοπιά, ναι, είναι πολύ σημαντικό. Οι υπόλοιπες χώρες θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ; Οι περισσότερες χώρες δυσανασχετούν που πρέπει να πληρώσουν. Υπάρχει αλληλεγγύη, αλλά δεν μπορείς να δώσεις εύκολα μια απάντηση πάνω σε αυτό το θέμα. Αν αποχωρήσει η Ελλάδα

από την ευρωζώνη, όλο το ιδεολογικό πλαίσιο πάνω στο οποίο είναι χτισμένη η Ευρώπη θα καταρρεύσει. Αν τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα λαμβάνονταν στη χώρα σου, θα συμφωνούσες ή θα αντιδρούσες; Εάν δεν βιώσεις αυτά τα μέτρα λιτότητας, εάν δεν περάσεις πέντε χρόνια συνεχόμενης ύφεσης, εάν δεν υποστείς μια συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 20%, όπως η Ελλάδα, δεν μπορείς ν’ απαντήσεις. Με τα ρεπορτάζ που κάνω προσπαθώ να μπω στη θέση των Ελλήνων, αλλά δεν είναι εύκολο. Με δεδομένο πως ζεις στην Αθήνα, θεωρείς ότι είναι μια ευρωπαϊκή πόλη; Ναι, φυσικά, όσο κάθε πρωτεύουσα. Είναι πολιτισμένη κι ευχάριστη πόλη. Μπορεί να μη θυμίζει ευρωπαϊκή πόλη όταν πνίγεσαι στα καυσαέρια στο κέντρο της Αθήνας ή όταν, λόγω της κίνησης, κάνεις 3 ώρες να πας από τον Πειραιά στο Σύνταγμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι μια πραγματική, ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

«Θα υπαρξει νεο μνημονιο το φθινοπωρο» Πολ Ροντσχάιμερ Ανταποκριτής της γερμανικής εφημερίδας «Bild» Μπορείτε να κάνετε μια πρόβλεψη για το τι θα συμβεί την επομένη των εκλογών; Δεν νομίζω πως θα επικρατήσει κάποιο είδος πανικού. Οι αγορές μπορεί να κινηθούν κάπως νευρικά, αλλά αρκετοί έχουν ήδη αποσύρει τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες, οπότε δεν νομίζω πως θα υπάρξει σύγχυση. Πιστεύω πως οι

Ευρωπαίοι ηγέτες θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να συζητήσουν με οποιονδήποτε κερδίσει τις εκλογές, αλλά δεν είμαι πολύ σίγουρος πως θα δεχτούν να διαπραγματευτούν κάποιον από τους όρους του Μνημονίου. Με ποιο σκεπτικό θα ψηφίσουν οι Έλληνες στις εκλογές της Κυριακής; Νομίζω ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Επίσης, σημαντικό ρόλο θα παίξει και ο φόβος για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, ενώ κάποιοι θα δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας έναντι των προηγούμενων κυβερνήσεων, επιλέγοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη; Ναι, νομίζω πως θα παραμείνει στην ευρωζώνη, αλλά μετά τις εκλογές πιστεύω πως θα ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση σχετικά με το μέλλον της, με το τι θα συμβεί από εδώ και πέρα, αφού φαίνεται πως θα υπάρξει και νέο Μνημόνιο, κατά το φθινόπωρο. Οι Έλληνες είναι υπέρ ή κατά του ευρώ; Οι δημοσκοπήσεις έχουν δείξει πως το 70-80% των Ελλήνων είναι υπέρ του κοινού νομίσματος, αλλά έχουν πια συνειδητοποιήσει πως κάτι πρέπει να γίνει, αφού η ύφεση στην Ελλάδα έχει φτάσει στα πέντε χρόνια και δεν φαίνεται πως μπορεί να αντιστραφεί σύντομα. Οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης μας θέλουν στο ευρώ; Έτσι φαίνεται. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που πιστεύουν οι κυβερνήσεις και σε αυτό που πιστεύουν οι λαοί των χωρών που συμμετέχουν στην ευρωζώνη. Για παράδειγμα, οι Γερμανοί φορολογούμενοι έχουν αρχίσει να αμφισβητούν κατά πόσο τα χρήματα που πληρώνουν μπορούν να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα των χωρών που έχουν ζητήσει να εισέλθουν στον μηχανισμό στήριξης. Αν η Γερμανία αντιμετώπιζε παρόμοια προβλήματα, θα ήσασταν υπέρ μέτρων λιτότητας ανάλογων με αυτά που έχουν πάρει οι Έλληνες

o π α η σ ι ρ κ Ανταπo

ρεπορταζ

25 πολιτικοί τα τελευταία τρία χρόνια; Δεν μπορείς να συγκρίνεις τις οικονομίες της Γερμανίας και της Ελλάδας. Στο παρελθόν έχουμε πάρει κάποια μέτρα λιτότητας, αλλά φυσικά δεν ήταν ίδια με τα μέτρα που έχουν ληφθεί εδώ. Όλοι αντιλαμβάνονται πως η λύση για την έξοδο από την κρίση δεν είναι το ΔΝΤ. Είναι η Αθήνα μια ευρωπαϊκή πόλη; Eίναι οπωσδήποτε μια διεθνής πόλη, αλλά μέρα με την ημέρα μοιάζει να γίνεται όλο και λιγότερο ασφαλής. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα παράνομης μετανάστευσης κι εγκληματικότητας, οπότε καταλαβαίνω αυτούς τους ανθρώπους που έχουν αρχίσει να δυσανασχετούν με τα προβλήματα της πόλης. Ωστόσο, έχω κάνει πολλούς φίλους εδώ, που έρχονται και με επισκέπτονται στο Βερολίνο.

«O ελληνας ειναι πολυ εκνευρισμενος» Ναταλία Σαβαρίκας Ανταποκρίτρια του «Independent» και του France 24 English Τι θα επηρεάσει την ψήφο των Ελλήνων; Η φτώχια. Η δραματική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τους έχει οδηγήσει στο να αναζητήσουν κάπου την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο - επειδή ακούγεται πολύ ότι διακυβεύεται το μέλλον της χώρας μέσα στο ευρώ. Πολλοί λένε ότι ήδη η ζωή τους είναι αρκετά δύσκολη, οπότε «Τι σημασία έχει αν θα είμαστε στη δραχμή ή στο ευρώ;. Τι διαφορά θα μου κάνει, αφού είμαι ήδη φτωχός;». Η αλήθεια είναι ότι πολλοί δεν θέλουν να τους εξηγήσουν ότι τους λένε ψέματα. Τι εννοείτε «ψέματα»; Δεν τους εξηγούν τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η επιστροφή στη δραχμή. Μερικοί άνθρωποι ωραιοποιούν τα

πράγματα για να κερδίσουν ψήφους. Τι θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμβαίνει σήμερα; Οι Έλληνες δεν θέλουν το ευρώ ή το αντίστροφο; Εκεί υπάρχει μια παρεξήγηση, προϊόν πολιτικών σκοπιμοτήτων. Πριν από έναν χρόνο κανείς δεν πίστευε ότι οι Έλληνες και οι Γερμανοί δεν τα πάνε καλά. Θυμάμαι, έκανα ρεπορτάζ και ρώτησα έναν άστεγο ποια είναι η γνώμη του για τους Γερμανούς και μου είχε πει ότι δεν είχε κάτι με τους ανθρώπους αλλά με τους πολιτικούς. Ασκήθηκε τόσο κακή πολιτική αλλά και τόσο κακή ενημέρωση από τα media, που οδήγησε σε αυτό το σημείο. Δεν νομίζω οι Έλληνες να θεωρήσουν ότι το να βγουν από το ευρώ δείχνει περηφάνια ούτε ότι οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν τους Έλληνες. Το φαινόμενο της ανόδου των πολιτικών άκρων, όπως η Χρυσή Αυγή, πως το εξηγείτε; Η κρίση έχει οδηγήσει την ελληνική κοινωνία στο να κατακερματιστεί και να πολωθεί επικίνδυνα. Σε συνθήκες κρίσεις οι λαοί πρέπει να παραμένουν ενωμένοι. Αν είναι ενωμένοι, μπορεί να τα καταφέρουν πιο γρήγορα και πιο καλά. Τα άκρα δεν είναι η σωστή συνταγή για την έξοδο από την κρίση. Το μόνο που προσφέρουν είναι παραπάνω διάλογο. Είναι ο τρόπος ν’ ακουστούν διαφορετικές φωνές. Ο Έλληνας είναι πολύ εκνευρισμένος αυτήν τη στιγμή και μεταφέρει αυτή την οργή ψηφίζοντας κόμματα, όπως η Χρυσή Αυγή. Αυτό το είδαμε ξεκάθαρα στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Βγήκε οργή και αναδείχτηκαν διαφορετικές γνώμες από τις κυρίαρχες που πολλοί πιστεύουν ότι έφεραν την Ελλάδα σε αυτήν την κατάσταση. Δηλαδή, στις προηγούμενες εκλογές οι Έλληνες τιμώρησαν και τώρα θα ψηφίσουν με βάση το... συμφέρον τους, όπως λένε πολλοί; Ναι, αυτό έγινε. Ήθελαν να δείξουν με την ψήφο τους ότι δεν τους κουμαντάρει κανείς. Τώρα δεν ξέρω αν θα ενεργήσουν με γνώμονα το συμφέρον τους, γιατί κανείς δεν μπορεί να τους εξηγήσει ποιο είναι το συμφέρον τους. Δεν υπάρχει σωστή ενημέρωση. Δεν φταίνε μόνο τα media γι’ αυτό αλλά και το

γεγονός ότι δεν μπορούμε να προβλέψουμε τι θα γίνει αν επιστρέψει η Ελλάδα στη δραχμή. Δεν είναι ότι θα γυρίσετε δέκα χρόνια πίσω, αφού έχει αλλάξει εξ ολοκλήρου το ευρωπαϊκό τοπίο.

«Ο ΣυΡΙΖΑ θα ειναι το πρωτο κομμα» Ντέμιαν Μακ Κον Βλαντ Δημοσιογράφος στην εφημερίδα «Athens News» και συνεργάτης της εφημερίδας «Irish Times». Πού διαφέρει αυτή η εκλογική διαδικασία από εκείνη που έγινε πριν από έναν μήνα; Στις 6 Μαΐου οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τα μεγάλα κόμματα, δίνοντας την ψήφο τους σε πολλά μικρότερα. Αυτήν τη φορά τα μικρότερα κόμματα θα υποστούν μείωση στα ποσοστά τους και ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ θ’ αυξήσουν ακόμη περισσότερο την εκλογική τους δύναμη σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Ο κόσμος επιθυμεί τη συγκρότηση κυβέρνησης και όχι έναν πολιτικό κατακερματισμό. Τι προβλέπεται πως θα συμβεί αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων; Υποθέτω ότι οι ψηφοφόροι του κόμματος που θα πάρει την πρώτη θέση -και νομίζω ότι θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ- θα είναι εκστασιασμένοι. Θα πανηγυρίζουν ένα μεγάλο επίτευγμα. Φυσικά, με το που ξυπνήσουν, θα ξεκινήσουν οι διεργασίες για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας. Με αυτή την εξέλιξη η Ελλάδα θα παραμείνει ενεργό μέλος της ευρωζώνης; Είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς κάτι τέτοιο. Οι Γερμανοί επιμένουν ότι η διάσωση της ελληνικής οικονομίας μπορεί να συνεχιστεί μόνο με την προϋπόθεση πως η νέα κυβέρνηση θα εφαρμόσει το Μνη-

α ν H θ Α ν η τ

μόνιο. Άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες υποδεικνύουν πως μπορούν να γίνουν αλλαγές στο Μνημόνιο. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει προηγούμενο αποβολής ή απομάκρυνσης μιας χώρας από την ευρωζώνη, κάτι που σημαίνει πως αν τελικά συμβεί η «Grexit», δεν πρόκειται να γίνει κάποια στιγμή σύντομα.

To αποτέλεσμα των εκλογών θα επηρεάσει το μέλλον της ευρωζώνης; Σίγουρα θα την επηρεάσει, αλλά το ίδιο θα συμβεί και με την εκλογή του Φρανσουά Ολάντ στη γαλλική προεδρία, τη νίκη του γαλλικού σοσιαλιστικού κόμματος στις κοινοβουλευτικές εκλογές, την είσοδο της Ισπανίας στον μηχανισμό στήριξης και τις αλλαγές που ζητούν οι Ιρλανδοί στο δικό τους πρόγραμμα δημοσιονομικής σταθερότητας. Τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώης θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ; Οι περισσότεροι λαοί επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, αν και υπάρχουν διαφορές από χώρα σε χώρα. Παλαιότερα και εν μέσω κρίσης, πολλοί ξένοι ανταποκριτές μετέδιδαν πως η κρίση χρέους ήταν αποκλειστικά θέμα της Ελλάδας. Αυτό άλλαξε ριζικά, καθώς όλο και περισσότερες χώρες με τελείως διαφορετικές οικονομίες αιτούνταν την είσοδό τους στον μηχανισμό στήριξης. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι τόσο πολλές χώρες αντιμετωπίζουμε κρίση. Συμφωνείτε με τα δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας που λαμβάνονται από τις ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία τρία χρόνια; Eίμαι από την Ιρλανδία και η κυβέρνηση της χώρας έχει λάβει, μέσω του Μνημονίου της τρόικας, πολύ αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα. Οι μισθοί του δημόσιου τομέα και το επίδομα κοινωνικής πρόνοιας υπέστησαν σημαντικές μειώσεις, επιβλήθηκε για πρώτη φορά φόρος ακίνητης περιουσίας (ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν το πλήρωσε), ενώ προωθούνται χρεώσεις και για την κατανάλωση νερού. Φυσικά και δεν μου αρέσουν τα μέτρα γιατί το μεγαλύτερο βάρος πέφτει σε αυτούς με τα χαμηλότερα εισοδήματα.

κής. ης Κυρια τ ς έ α τ γ α ο μ λ εκ ρωτή κη. κρίσιμες ντάνε σε ε η Καψάσ ις α ίλ τ π σ α ό α υ Β π ι ο α α π κ ου Τύ ο πριν κουρίδη ές του ξέν ίους λίγ ύρο Διοσ ιτ α α ρ τ π κ Σ ο ω ς π υ ρ α ο υ τ αν Από τ ους Ε Τέσσερις όλους τ ν ύ ο λ ο σχ που απα

26

14-20.06.2012

oi a£hnaioi 27

Πάολο Κολόμπο Επιμελητής, καλλιτεχνικός σύμβουλος του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Κωνσταντινούπολης. Γεννήθηκε στο Τορίνο, μένει στο Κολωνάκι. Προτιμάει τη θέα του Παρθενώνα από το Sears Τower στο Σικάγο. Από τη Σταματία Δημητρακοπούλου, Φωτό: Σπύρος Στάβερης. to προσωπο «Το Faces είναι μια ταινία για την αποξένωση και τις δυσκολίες στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι μια ταινία για το πρόσωπο από την εποχή του θεάτρου, τότε που λειτουργούσε ως εργαλείο για να κρύψεις τα συναισθήματά σου και όχι να τα εκδηλώσεις. Έτσι, σκέφτηκα να κάνω μια έκθεση που να έχει ως θεματική τον ρόλο της μάσκας και να μεταφέρει το συναισθηματικό φορτίο της ταινίας στην τέχνη, του παρελθόντος και του παρόντος».

> Γεννήθηκα στο Τορίνο της Ιταλίας στις 25 Μαΐου του 1949. Έμεινα εκεί 10 χρόνια και ύστερα μπήκα οικότροφος σ’ ένα σχολείο στη γερμανόφωνη Ελβετία, όπου έμεινα μέχρι τα 18. Ο πατέρας μου είχε ένα κατάστημα με υφάσματα και όταν ήμουν 11 χρεοκόπησε. Ύστερα δούλευε στο τμήμα επικοινωνίας μιας εταιρείας σχεδιασμού αυτοκινήτων και πέθανε όταν ήμουν 18. Η μητέρα μου, που τώρα είναι 90, παντρεύτηκε έναν Ελβετό και μένει στη Γενεύη. Καπνίζει, κάνει ταξίδια μόνη της και είναι σε τέλεια φόρμα.

> Τέλειωσα το σχολείο και πήγα στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου σπούδασα γλώσσες.

Ύστερα πήρα υποτροφία για τις ΗΠΑ, όπου σπούδασα έναν χρόνο στο Γέιλ κι έναν χρόνο στο Κολούμπια. Η αλήθεια είναι πως επιδίωξα να πάω στο Γέιλ γιατί η κοπέλα που αγαπούσα τότε νοσηλευόταν σε μια νευρολογική κλινική εκεί κοντά κι έπρεπε να βρω έναν τρόπο να είμαι δίπλα της. Αργότερα το έσκασε από την κλινική και την έψαχνα μάταια για πολλούς μήνες. Ύστερα έφυγα για τη Νέα Υόρκη και δεν την ξαναείδα, παρά 20 χρόνια αργότερα. Οι ΗΠΑ με κούρασαν αρκετά και η Ιταλία μου προκαλούσε ανάλογα συναισθήματα. Έτσι ήρθα στην Αθήνα, όπου έμεινα από το 1977 μέχρι το ’81.

> Αισθάνομαι την Ελλάδα σαν την πατρίδα μου, την αγαπημένη μου χώρα. Είναι ένα υπέροχο μέρος. Όπως λέει ο Έλιοτ στα Τέσσερα Κουαρτέτα, «home is where you start from». Το μέρος απ’ όπου ξεκινάς δεν έχει σχέση με το μέρος όπου γεννιέσαι, είναι ο τόπος στον οποίο ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και νιώθεις ελεύθερος. Σε μένα όλα αυτά συνέβησαν εδώ, γι’ αυτό είμαι τόσο δεμένος με την Ελλάδα. Μου αρέσει ο πολιτισμός της, οι άνθρωποι, η μουσική, η ιστορία, η αισθητική. Οι Έλληνες είναι αναρχικοί. Όχι με την πολιτική έννοια, αλλά με την πολιτισμική. Είναι ελεύθεροι άνθρωποι. Έχουν ελεύθερο νου. Προέρχονται από μια βαθιά ιστορία κι έχουν δυνατές ρίζες.

> Μέχρι τα 12-13 σιχαινόμουν το διάβασμα, μέχρι που μου τράβηξαν την προσοχή δύο βιβλία: το ένα ήταν του Πόε και το άλλο του Τολστόι. Έτσι άρχισε η σχέση μου με το διάβασμα.

> Δεν πήγαινα πολύ σινεμά μικρός. Μία από τις ταινίες που με είχε εντυπωσιάσει ήταν το La Strada του Φελίνι, που είδα στο οικοτροφείο στα 12. Με είχαν εντυπωσιάσει η βία και η ανικανότητα του Ζαμπάνο να νιώσει την αγάπη της Τζελσομίνα.

> Όταν ήμουν 12 χρόνων είχαμε στο οικοτροφείο μάθημα καλλιτεχνικών. Την πρώτη μέρα μπήκε ο δάσκαλος στην τάξη και μας είπε ν’ αγοράσουμε νερομπογιές, γκουάς, βούρτσες και χάρακα. Τη δεύτερη μέρα έκανε στον πίνακα ένα σχέδιο που έμοιαζε με την Παναγία και μας είπε να το χρωματίσουμε όπως θέλουμε. Την τρίτη μέρα το μάθημα διήρκεσε δυο ώρες. Ο δάσκαλος ήρθε κρατώντας ένα βιβλίο και μας διάβασε μερικές σειρές από τον Tόνιο Κρέγκερ του Τόμας Μαν. Μας είπε να ζωγραφίσουμε τη σκηνή που ο Tόνιο Κρέγκερ βλέπει το ζευγάρι να περπατάει στην παραλία. Εκείνη τη στιγμή ανοίχτηκε ένας ολόκληρος κόσμος μπροστά μου. Γι’ αυτό, κάθε φορά που κάποιος με ρωτάει πώς κατάλαβα ότι αγαπώ την τέχνη, απαντώ ότι δεν ευθύνεται κανένα βιβλίο και καμία ταινία, αλλά ένας δάσκαλος. Ο δάσκαλος αυτός έκανε μάθημα σε δύο τάξεις, που η καθεμιά είχε τρία παιδιά. Από αυτά τα έξι παιδιά εγώ έγινα επιμελητής, δύο έγιναν καλλιτέχνες, ο ένας εκδότης βιβλίων τέχνης και ο άλλος συλλέκτης.

> Στην αρχή ξεκίνησα ως καλλιτέχνης. Στα 23 μου έκανα την πρώτη μου έκθεση στο Μιλάνο.

Έχω εκθέσει έργα μου στη Νέα Υόρκη και σε πολλά ακόμα μέρη. Το 1978-79 και στην Αθήνα, με την Bernier. Κάπως έτσι γνώρισα τον Νίκο Μπάικα, με τον οποίο είμαστε πολύ καλοί φίλοι μέχρι σήμερα. Πιστεύω ότι είναι ένας από τους σημαντικότερους εν ζωή καλλιτέχνες, ένας νοήμων άνθρωπος, εξαιρετικά φιλοσοφημένος.

> Όταν ήρθα στην Ελλάδα ένιωθα πολύ μόνος. Είχα νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα στο Κολωνάκι, με πολύ ωραία θέα, που το χρησιμοποιούσα και ως στούντιο. Ξυπνούσα το πρωί και μπορεί να δούλευα για 12 ώρες και στις 10 το βράδυ συνειδητοποιούσα ότι δεν είχα μιλήσει σε άνθρωπο. Ένας φίλος μού πρότεινε να γραφτώ σε μία σχολή μπαλέτου για να μη νιώθω μόνος. Δεν το είχα δοκιμάσει μέχρι τότε κι έτσι το έκανα. Ξεκίνησα, λοιπόν, τα μαθήματα, ερωτεύτηκα την Αμερικανίδα δασκάλα μου, την παντρεύτηκα κι εκείνη ήθελε να γυρίσουμε στο Σικάγο. Δυστυχώς, κάτι που με θέα τον Παρθενώνα μοιάζει ρομαντικό δεν είναι το ίδιο με θέα το Sears Τower, κι έτσι χωρίσαμε.

> Στο Σικάγο παντρεύτηκα πάλι και ήταν το 1986 που σταμάτησα να εργάζομαι ως καλλιτέχνης και ξεκίνησα να κάνω διαφορετικά πράγματα. Έμεινα 4 χρόνια στη Φιλαδέλφεια και ύστερα πήγα στη Γενεύη, όπου για 11 χρόνια ήμουν διευθυντής στο Centre d’ Art Contemporain. Μετά από αυτό έκανα το 1999 την Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια προσλήφθηκα ως καλλιτεχνικός σύμβουλος στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Κωνσταντινούπολης, όπου δουλεύω μέχρι και σήμερα.

> Μου αρέσει πολύ ο κινηματογράφος και γι’ αυτό προσπαθώ πάντα στις ομαδικές εκθέσεις να εισάγω πολιτισμικό υλικό που

Η έκθεση «Faces» συνεχίζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Λεωφόρος Συγγρού 107-109, 213 0178000) μέχρι την 1η Ιουλίου. Η έκθεση «Edy Ferguson. Επιλογές έργων: 1993 - σήμερα» συνεχίζεται στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138, Γκάζι, 210 3453111) μέχρι τις 29 Ιουλίου.

να έχει μεγαλύτερη ανταπόκριση ως θεματική για την έκθεση. Έτσι, στην έκθεση «Faces» που παρουσιάζεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, η ταινία του Κασσαβέτη, που αγαπώ πολύ, λειτούργησε ως πόλος έλξης για όσους δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη σύγχρονη τέχνη, ίσως επειδή δεν έχουν τα «κλειδιά» για να κατανοήσουν τον σκοπό της. Το Faces είναι μια ταινία για την αποξένωση και τις δυσκολίες στις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, είναι μια ταινία για το πρόσωπο από την εποχή του θεάτρου, τότε που λειτουργούσε ως εργαλείο για να κρύψεις τα συναισθήματά σου και όχι να τα εκδηλώσεις. Έτσι, σκέφτηκα να κάνω μια έκθεση που να έχει ως θεματική τον ρόλο της μάσκας και να μεταφέρει το συναισθηματικό φορτίο της ταινίας στην τέχνη, του παρελθόντος και του παρόντος.

> Στην έκθεση αυτή παρουσιάζεται ένα αγαπημένο μου έργο, το βίντεο του Λουκά Σαμαρά με τίτλο self. Πρώτη φορά είδα το βίντεο αυτό στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στην Bernier το 1978, όπου παρουσίαζα κι εγώ κάτι. Ως επιμελητής, πλέον, όπου και να κάνω έκθεση, από τη Γενεύη μέχρι την Κωνσταντινούπολη, προσπαθώ πάντα να δείχνω αυτό το βίντεο του Σαμαρά. Είναι ένα εκπληκτικό έργο, ο τρόπος που έχει μονταριστεί κι επεξεργαστεί μουσικά το κάνει να αποτελεί ένα αριστούργημα. Είναι σαν να έχει αφήγηση, χωρίς να υπάρχει στην ουσία αφήγηση. Πραγματικά, όποτε μου δίνεται ευκαιρία, δείχνω αυτό το βίντεο, κι έχει καταλήξει αστείο να τον ρωτάω πάντα «μπορώ να δείξω το self;» και αυτός να μου απαντάει «ναι, μπορείς».

> Όταν δεν δουλεύω πάω στο σούπερ μάρκετ, μαγειρεύω, κάνω μπουγάδα και οτιδήποτε μπορεί να κάνει κανείς στο σπίτι του. Διαβάζω, ακούω μουσική. Η μουσική μου αρέσει πολύ. Έχω μία πολύ καλή φίλη, την Καίτη Κουλιά, που είναι επίσης εκπληκτική μουσικός. Είναι από την Κάλυμνο και τραγουδάει νησιώτικα μαζί με μερικούς άλλους μουσικούς από την Κρήτη. Την είχα καλέσει στην Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης να τραγουδήσει μαζί με τον Σόλωνα Λέκκα, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου, είναι μία από τις μουσικές ιδιοφυΐες που υπάρχουν στον χώρο. Μου αρέσουν επίσης οι Ιμάμ Μπαϊλντί, τους οποίους και παρακολούθησα τις προάλλες στο Μπενάκη.

28 14-20.06.2012 προσωπο

Mπλούζα: ΤRAINING TOP Σορτς: WOVEN SHORΤ Παπούτσι: ΜERCURIAL VAPOR VIII

Αλέξανδρος Μιχαλόπουλος

Κυνηγώντας τη διάκριση Η διαδρομή του ταλαντούχου κεντρικού χαφ από την Αθηναΐδα Κυψέλης στην ομάδα Κ17 του Παναθηναϊκού και από εκεί στην αντίστοιχη του Πανιωνίου μέχρι τα τελικά του The Chance.

Α

πό μικρός, το όνειρο του Αλέξανδρου Μιχαλόπουλου ήταν να γίνει ποδοσφαιριστής. Η εικόνα του αγωνιστικού χώρου, τα εντυπωσιακά γκολ, η ένταση του αγώνα, τον γοήτευαν απ’ όταν ήταν πολύ μικρός και δεν έχανε ευκαιρία να παρακολουθεί τα ματς στην τηλεόραση. Σε ηλικία μόλις πέντε ετών ζήτησε από τον πατέρα του να τον γράψει σε μια ομάδα. Ήταν ακόμη νωρίς.

δημία μιας από τις καλύτερες ομάδες της χώρας. Σύντομα θα ενταχθεί και στην ομάδα Κ17 (κάτω των 17) του Παναθηναϊκού, με την οποία έφτασε ως τον τελικό του Final Four και θ’ αντιμετωπίσει την αντίστοιχη του Ολυμπιακού στο καινούργιο, εντυπωσιακό γήπεδο της Λάρισας.

Όταν έγινε επτά ετών γράφτηκε στην πρώτη του ομάδα, την Αθηναΐδα Κυψέλης, μια καλή τοπική ομάδα, που όμως σύντομα δεν μπορούσε να χωρέσει τις δυνατότητες του μικρού Αλέξανδρου. Ο προπονητής του εκεί, ο Βασίλης Τσιγκούλης,διέγνωσε το πηγαίο του ποδοσφαιρικό ταλέντο και τον παρότρυνε να μετακινηθεί σε μια μεγαλύτερη ομάδα με υψηλότερες φιλοδοξίες.

Ωστόσο, ο χρόνος συμμετοχής του στους αγώνες δεν ήταν ικανοποιητικός για τον δραστήριο ποδοσφαιριστή, ο οποίος ήθελε να δείξει μέσα στο γήπεδο τις ικανότητές του και ν’ ανέβει ένα ποδοσφαιρικό επίπεδο, εκμεταλλευόμενος το ταλέντο του και τη σκληρή δουλειά που έκανε στις προπονήσεις. Έτσι, θα πάρει την απόφαση ν’ αφήσει τον Παναθηναϊκό και να κυνηγήσει την ευκαιρία του στον Πανιώνιο, όπου θ’ αποκτήσει αμέσως την εμπειρία που δίνουν σε κάθε ποδοσφαιριστή οι αγωνιστικές ώρες, η ουσιαστική τριβή στον αγωνιστικό χώρο σε έναν δυνατό αγώνα.

«Στην Αθηναΐδα έμεινα δυο χρόνια. Οι πρώτες μου εντυπώσεις ήταν εκπληκτικές, αφού ένιωσα πολύ ωραία και μου δημιούργησαν την επιθυμία να παίξω ποδόσφαιρο σ’ ένα μεγαλύτερο επίπεδο», λέει στη LifO o Αλέξανδρος. Έτσι θα μετακινηθεί στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού, οι οποίες έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια ότι κάνουν σπουδαία δουλειά και αναδεικνύουν μεγάλα ταλέντα. Ο Αλέξανδρος πέρασε από τα δοκιμαστικά τεστ κι εν τέλει επιλέχτηκε από το προπονητικό team ανάμεσα σε δεκάδες παιδιά για να ενταχθεί στις τάξεις της ακαδημίας - ένα εξαιρετικά ταλαντούχο παιδί που δούλεψε πολύ σκληρά για να καταφέρει να μπει στην ακα-

«Μια εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη», λέει ο Αλέξανδρος. «Γενικά, το κλίμα στην Κ17 του Παναθηναϊκού ήταν πολύ ζεστό, πράγμα που έδωσε το έναυσμα ώστε η ομάδα να φτάσει στον τελικό του Final Four», λέει ο Αλέξανδρος.

«Πήρα αυτή την απόφαση διότι ο Πανιώνιος έχει καταφέρει να βγάλει πολλούς μεγάλους ποδοσφαιριστές μέσα από τις ακαδημίες του. Εκεί είχα την τύχη να συνεργαστώ μ’ έναν πολύ καλό προπονητή, τον κ. Δημήτρη Δημακόπουλο, κι έναν αξιόλογο τεχνικό διευθυντή, τον κ. Παυλόπουλο, αλλά και μ’ ένα πολύ ποιοτικό ρόστερ που κατάφερε να φτάσει στον ημιτελικό του φετινού Final Four, μια πολύ σημαντική επιτυχία», λέει ο Αλέξανδρος.

Έτσι, θα πάρει την απόφαση ν’ αφήσει τον Παναθηναϊκό και να κυνηγήσει την ευκαιρία του στον Πανιώνιο, όπου θ’ αποκτήσει αμέσως την εμπειρία που δίνουν σε κάθε ποδοσφαιριστή οι αγωνιστικές ώρες, η ουσιαστική τριβή στον αγωνιστικό χώρο σε έναν δυνατό αγώνα.

Τώρα ο Αλέξανδρος Μιχαλόπουλος βρίσκεται σ’ ένα πολύ καλό επίπεδο. Μέσα στο γήπεδο πατάει γερά, έχει γρήγορη σκέψη, διαβάζει ιδανικά τις φάσεις, έχει εξαιρετική κάθετη πάσα και δυνατό σουτ. Αγωνίζεται στη θέση του κεντρικού χαφ από μικρός, μια επιτελική θέση που επέλεξε ο ίδιος γιατί του αρέσει να δημιουργεί και να οργανώνει τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας του. Ένας γεννημένος ηγέτης. Όταν έμαθε για το The Chance της Nike, τη διεθνή εκστρατεία αναζήτησης νέων ποδοσφαιριστών, ενθουσιάστηκε και δήλωσε αμέσως συμμετοχή, όμως οι υποχρεώσεις του με τον Πανιώνιο δεν του επέτρεψαν να παρευρεθεί στα δοκιμαστικά. Δεν πτοήθηκε, ωστόσο. Κατάφερε να ξεκλέψει λίγο χρόνο από τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις, να ενταχθεί σε ένα νέο γκρουπ δοκιμαστικών και να δείξει το εύρος του ταλέντου του, εντυπωσιάζοντας τους προπονητές που τον προέκριναν στους 100 καλύτερους παίχτες που θ’ αγωνιστούν στον ελληνικό τελικό του διαγωνισμού. Και ίσως είναι ένας από τους δύο που θα ταξιδέψουν στον μεγάλο παγκόσμιο τελικό (The Chance Global Final) στη Βαρκελώνη, όπου και θ’ αγωνιστούν στη φημισμένη ακαδημία νέων της FC Barcelona και θ’ αθληθούν σε εγκαταστάσεις διεθνούς κύρους υπό την καθοδήγηση κορυφαίων προπονητών, διατροφολόγων και ειδικών σε θέματα φυσικής κατάστασης. «Το όνειρό μου είναι να παίξω στη Super League ή σε μια καλή κατηγορία στο εξωτερικό», λέει ο Αλέξανδρος. To μέλλον είναι δικό του.

29

CV

Αλέξανδρος Μιχαλόπουλος Ύψος:

1,70 μ. Βάρος:

62 κιλά Θέση:

Κεντρικό χαφ Σύλλογος:

Πανιώνιος Περιοχή:

Γαλάτσι Μαθητής:

Β’ Λυκείου

Ποδοσφαιρικά είδωλα:

Γουέσλεϊ Σνάιντερ, Τσάβι

Mπλούζα: Summerized Tipped GS polo Παπούτσι: AIR MAX 90

30

14-20.06.2012

TheBookLovers OI BIBΛΙΟΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ LIFO

Bιβλιομανία

Δύο βιβλία

Ένας ύμνος στην ενηλικίωση και ένας στη φιλία και την πεμπτουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. α παιδιά και οι έφηβοι, αφότου μπήκαν για τα καλά στη λογοτεχνία, προσφέρουν άφθονο κι ενίοτε αμάλαγο υλικό στην αφηγηματικότητα. Ενώ η προγλωσσική περίοδος της νηπιακής ηλικίας είναι κάτι που δεν αποδίδεται, καθότι ο άνθρωπος υπάρχει, αλλά η συνείδησή του δεν έχει ιδρυθεί ακόμα, η εφηβεία έχει καταστεί πια κήπος θαυμάτων και σκληρών διαπραγματεύσεων με τη ζωή. Η ήβη σκάει στο σώμα και στην καρδιά του εφήβου, αναδίδοντας υποσχετικά αρώματα τα οποία -παραδόξως- για να αποδώσουν απαιτούν εγκλεισμούς, σκληραγωγίες και παράδρομους που δεν έχουν πάντα αίσιο τέλος. Το βιβλίο του Αμανίτι «μιλάει για έναν έφηβο που καλείται να αναμετρηθεί με τους συνομηλίκους του. Είναι μια τρομερή δοκιμασία στην οποία σπανίως αναφερόμαστε. Ο Λορέντζο, ο πρωταγωνιστής, είναι ένα βασανισμένο αγόρι, κλεισμένο στον εαυτό του, εξόριστο από τον κόσμο κ.λπ. κ.λπ.». Ευτυχώς, τα όσα διαβάζουμε είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο, οπότε για κάθε επεισόδιο έχουμε τον ήρωά μας στο πιάτο, μας μιλάει και του απαντάμε σιωπηρά, με άλλα λόγια η συνενοχή και η συνομιλία έχει διασφαλιστεί από την πρώτη κιόλας σελίδα. «Κάπου ανάμεσα στα δεκατρία και τα δεκατέσσερα είχα μεγαλώσει ξαφνικά, σαν να μου είχαν βάλει λίπασμα, και είχα γίνει ψηλότερος από τους συνομηλίκους μου. Η μάνα μου έλεγε ότι με είχαν βάλει στο κρεβάτι του Προκρούστη. Περνούσα ατέλειωτες ώρες μπροστά στον καθρέφτη, κοιτάζοντας το λευκό μου δέρμα με τις φακίδες, τις τρίχες στα πόδια. Στο κεφάλι μου είχε φυτρώσει ένας καστανός θάμνος, μέσα από τον οποίο πετάγονταν δύο αυτιά. Η εφηβεία είχε επανασχεδιάσει τις γραμμές του προσώπου μου και μια επιβλητική μύτη χώριζε τα πράσινα μάτια μου». Ο οικογενειακός θίασος είναι απλός. Ζουν οι γονείς του, όσο για την ετεροθαλή αδελφή του (από τον πρώτο γάμο του πατέρα του), είναι πρεζόνι και ζει αλλού. Το σχολείο, όπως λένε οι παιδαγωγοί, μπορεί να διδάσκει στον μαθητή μια σειρά γνώσεις και πειθαρχίες, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι «αποσπά» το παιδί από τον κλοιό της οικογένειας. Το ξεσπιτώνει, κατά κάποιον τρόπο, του χαρίζει ένα πρόπλασμα εαυτού, του μαθαίνει να λέει ψέματα για να κερδίσει την προσωπική του αλήθεια. Όταν ο Λορέντζο ετοιμάζεται να πάει στη συνάντηση με τους συμμαθητές του και η μάνα του θέλει να τον συνοδεύσει (μέγα γονεϊκό σφάλμα...), φυσικότατα ξεσπάει: «Όλοι είπαν ότι θα πήγαιναν μόνοι τους στο ραντεβού. Εγώ, αντίθετα, είμαι αυτός που φτάνει πάντα με τη μανούλα του. Γι’ αυτό έχω τόσα προβλήματα...» Θέλει να πάει μόνος του. Αν τον συνοδεύσει η μαμά του, θα τον κοροϊδευουν...

T

Το μέγα συμβάν στη ζωή του Λορέντζο σκηνοθετείται από τον Αμανίτι δεξιοτεχνικότατα. Ο έφηβος θέλει δική του φωλιά, όπως θέλει και δικό του κόσμο. Ανακαλύπτει, λοιπόν, την αποθήκη του σπιτιού τους την οποία θα μετατρέψει κρυφά σε ιδιωτικό κατάλυμα, θα πει ότι δήθεν πηγαίνει εκδρομή για σκι, αλλά πριν απομονωθεί, θα βιώσει την ταπείνωση (μέχρι λιποθυμίας), καθώς ένα τρακάρισμα εν μέση οδώ θα προσβάλει πρόστυχα τη μάνα του (καθώς ο οδηγός θα την πει κουφάλα!) και ο ίδιος θα βρει καταφύγιο όχι στον ανύπαρκτο ανδρισμό του αλλά στην λιποθυμία. Από ‘κει και πέρα όλα διαδραματίζονται μέσα στην αποθήκη. Ο Λορέντζο το μόνο που δεν φανταζόταν μέσα στην ιδιωτική του και αδήλωτη αποθήκη ήταν, βέβαια, η αιφνίδια εμφάνιση της αδελφής του Ολίβιας. Η ψυχική του προθυμία για το καινούργιο και απολύτως δικό του αίφνης βρίσκεται αντιμέτωπη με την ξένη ανάγκη που αφορά την αδελφή του. Μπορεί να τη βοηθήσει; Στην αρχή φέρεται σαν βουτυρόπαιδο και φλώρος - αρνείται, δηλαδή, να της παράσχει το παραμικρό. Στη συνέχεια, όμως, καθώς η κατάσταση σοβαρεύει και οι κατσάδες της αδελφής του πέφτουν απανωτά («Σε δίδαξαν να είσαι μπάσταρδος; Δεν μπορεί να είναι, όμως, μόνο θέμα ανατροφής. Πρέπει να υπήρχε ήδη κάτι στραβό και άρρωστο μέσα σου»), ο νεαρός αρχίζει να ανακαλύπτει το βαθύτερο σημείο του εγώ του, σάμπως να του υποψιθυρίζει το αίμα του.

Η αδελφή του βρίσκεται σε κώμα και του ζητεί να πάει στο νοσοκομείο όπου παραμένει κατάκοιτη η γιαγιά Λάουρα για να της φέρει υπνωτικά. «Πόσο γριά ήταν! Ένα μάτσο κόκαλα καλυμμένα από ένα ρυτιδιασμένο και φολιδωτό δέρμα. Το ένα της πόδι εξείχε από το σεντόνι. Ήταν μελανιασμένο και ξερό σαν μπαστούνι, η πατούσα θεόστραβη και το μεγάλο δάχτυλο στραμμένο προς τα μέσα, σαν να είχε συρμάτινη ψυχή. Ήταν τόσο μικροκαμωμένη και αδύνατη που σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να τη σηκώσει και να την πάρει μαζί του». Η Ολίβια θα πεθάνει από υπερβολική δόση και φυσικά θα του αφήσει, πριν φύγει, ένα σημείωμα-διαβατήριο για τον υπόλοιπο βίο του: Αγαπητέ Λορέντζο, Θυμήθηκα ότι ένα άλλο πράγμα που μισώ είναι οι αποχαιρετισμοί, επομένως προτιμώ να φύγω πριν ξυπνήσεις. Ευχαριστώ που με βοήθησες. Είμαι ευτυχισμένη που ανακάλυψα έναν αδελφό κρυμμένο σε μια αποθήκη. Θυμήσου να κρατήσεις την υπόσχεσή σου. Δική σου, Όλι. εννημένος στη Λυών το 1910, τρίτος από έξι αδέλφια, κι αφού απέτυχε σε διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ο Σαιντ Εξυπερύ γράφτηκε στην Σχολή Καλών Τεχνών και πήρε δίπλωμα πιλότου όταν έκανε τη στρατιωτική του θητεία. Ο αεροπλάνος βίος (όπως θα έλεγε ο Παλαμάς) θα γίνει προσωπική του μοίρα και με αυτή θα

Γ

Από τον Κωστή Παπαγιώργη γράψει ιστορία. Πάντα ιπτάμενος, θ’ ανακαλύψει την έρημο και τη λογοτεχνία - το 1944, σε μια αναγνωριστική αποστολή, θα βρει το τέλος που του άξιζε. Η Γη των Ανθρώπων και ο Μικρός Πρίγκιπας θα παραμείνουν διάσημα βιβλία για όλες τις ηλικίες. Η αγαπημένη φράση του: «Το να πετάς και να γράφεις είναι ένα και το αυτό». Το Γράμμα σ’ έναν όμηρο, παρότι απευθύνεται σ’ έναν αγαπημένο φίλο του, τον Λεόν Βερτ που είναι Εβραίος, ουσιαστικά έχει ως αποδέκτες όλους τους Γάλλους -τα σαράντα εκατομμύρια- που τελούν υπό γερμανική κατοχή. Το κλίμα της ενοχής του συγγραφέα, παρότι δεν δηλώνεται κυριολεκτικά, έχει να κάνει με τη γαλλική συντριβή (κατ’ άλλους γελοιοποίηση) που υπέταξε τη Γαλλία στον άξονα κι επέβαλε την κυβέρνηση του Βισύ, όπου πρωτοστατούσε ο διαβόητος Πεταίν, μετατρέποντας την άμυνα έναντι της Γερμανίας σε εξευτελιστική υποταγή. Ο Σαιντ Εξυπερύ γράφει από τη Νέα Υόρκη, όπου δεν θέλει να είναι μετανάστης αλλά απλώς ταξιδιώτης, και συνάμα νιώθει αλληλεγγύη απέναντι στον Εβραίο φίλο του. (Θυμίζουμε ότι όλοι οι Εβραίοι της Γαλλίας έπρεπε να καταγραφούν, εκτός από τον διάσημο Μπερξόν - και όμως, ο συγγραφέας του Γέλιου, καίτοι ασθενής, βρήκε το κουράγιο να στηθεί στη γραμμή με ραμμένο το άστρο στο στηθος του.) Μπορεί να ξαφνιάζει το συναισθηματικό κλίμα -ενίοτε μέχρι δακρύων-, αλλά η εγκαρδιότητα του Εξυπερύ, που κινείται μεταξύ ζωής και ενδεχόμενου θανάτου, αρέσκεται να πιάνει τη φιλία και την ανθρωπιά από τη ρίζα. Εξομολογείται λοιπόν: « Έχω γνωρίσει, ίσως κι εσείς έχετε γνωρίσει, αυτές τις κάπως περίεργες οικογένειες που στο τραπέζι τους είχαν φυλαγμένη τη θέση ενός νεκρού. Αρνούνταν το αμετάκλητο. Το γεγονός ότι το αψηφούσαν όμως έτσι εμένα δεν μου φαινόταν να ’ναι παρηγοριά. Οι νεκροί πρέπει να θεωρούνται νεκροί. Τότε ξαναβρίσκουν, στον ρόλο τους ως νεκρών, μια παρουσία άλλου είδους. Εκείνες, όμως, οι οικογένειες ανέστελλαν την επιστροφή του νεκρού. Τον έκαναν αιωνίως απόντα, καλεσμένο αργοπορημένο στην αιωνιότητα. Αντάλλασσαν το πένθος τους με μια μάταιη ελπίδα. Και τα σπίτια εκείνα μου φαίνονταν βυθισμένα σε μια αμετρίαστη στενοχώρια, πολύ πιο ασφυχτική από την οδύνη. Ένα παράδειγμα είναι, αλίμονο, ο πιλότος Γκυγιομέ, ο τελευταίος φίλος που έχασα, που τον κατέρριψαν ενώ μετέφερε το αεροπορικό ταχυδρομείο. Δέχτηκα τον θάνατό του. Ο Γκυγιομέ δεν θα αλλάξει πλέον. Δεν θα είναι ποτέ παρών, αλλά ούτε απών θα είναι. Θυσίασα τη θέση του στο τραπέζι μου, την άχρηστη αυτή παγίδα, και τον έκανα αληθινό νεκρό μου φίλο». Η προσωπική ποιητική του Σαιντ Εξυπερύ κινείται μεταξύ προσευχής και ωκεάνιου συναισθήματος. Αν ο άνθρωπος κυβερνιέται από το πνεύμα, όπως παρατηρεί σε όλη του τη ζωή, τότε (ακόμη) και η έρημος επέχει θέση αν όχι αποκαλύψεως, τουλάχιστον ενός κεντρίσματος που τον ωθεί να επιστρέψει στο χάος του εαυτού του μεταμορφωμένος. Πράγματι, εφόσον στην έρημο δεν υπάρχει τίποτε για να δεις και ν’ ακούσεις, είσαι αναγκασμένος να αναγνωρίσεις (μια και η εσωτερική ζωή όχι μόνο δεν πέφτει σε λήθαργο) ότι αόρατα καλέσματα χαρίζουν καταρχάς ζωή στον άνθρωπο. Αν ο άνθρωπος είναι πνευματικό δημιούργη-

31 μα, τότε στην έρημο αξίζω ό,τι αξίζουν οι θεοί μου! Σε κάθε έκφραση του συγγραφέα-πιλότου υποφαίνεται κάποια τύψη και πιθανώς ντροπή επειδή άλλοι θυσιάστηκαν, ενώ αυτός δεν σκοτώθηκε ακόμη. Στη Λισαβόνα, όπου έχει βρει προσωρινό καταφύγιο, θυμάται το σμήνος του, που επί εννέα μήνες δεν έπαψε τις επιδρομές στη Γερμανία - άλλωστε είχε χάσει σε μία και μοναδική επίθεση τα τρία τέταρτα των πληρωμάτων του. Σωστά ο προλογιστής διακρίνει κάποια σύγχυση του πιλότου που παραμένει στη Νέα Υόρκη. Δεν λείπουν οι Γάλλοι που το έσκασαν από την πατρίδα για να φέρουν τα χρήματά τους

στην Αμερική. Το μόνο που ζητά είναι να τον αποδεχτούν όπως είναι.

νικολο αμανιτι εγω κι εσυ

Μτφρ.: Ανταίος Χρυσοστομίδης Σελ.: 123, τιμή: €9,59 Εκδόσεις Καστανιώτη αντουαν ντε σαιντ-εξυπερυ γραμμα σ’ εναν ομηρο

Μτφρ.: Μιχάλης Μακρόπουλος Σελ.: 92, τιμή: €5,85 Εκδόσεις Πατάκη

Radio Bookspotting

16/06: Bloomsday Μεθαύριο, παραμονή των εκλογών, γιορτάζουμε, σε όλο τον κόσμο, την Ημέρα του Έρωτος, την Ημέρα της Λογοτεχνίας. Από τον Γιώργο-Ίκαρο Μπαμπασάκη

1

Περιπετεια: Η μοίρα των καινο-

2

ΤζεΪμς / Νορα / Bloomsday: Μια μέρα ο Τζέιμς

τόμων είναι η περιπέτεια. Όχι μονάχα να ζούνε περιπέτειες αλλά να τις προκαλούν. Αναστατώνουν τα πάντα και τους πάντες γύρω τους, ακόμα κι αν δεν το επιδιώκουν. Αλλάζουν το τοπίο της τέχνης τους. Μεταβάλλουν δραστικά τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα πράγματα. Συνθέτουν ανήκουστες μελωδίες με τις λέξεις, με τα χρώματα, με τις νότες, ακόμα και με το πώς ανάβουν το τσιγάρο τους ή αγγίζουν την αγαπημένη τους. Είναι αυτοί που ανατρέπουν τους κανόνες του παιχνιδιού κι επιβάλλουν αναίμακτα τους δικούς τους. Είναι αυτοί που μετά το πέρασμά τους από τούτο τον πλανήτη τίποτα πια δεν είναι όπως ήταν πριν. Είναι αυτοί που παράγουν νέα κριτήρια.

Τζόυς θα γνωρίσει τη Νόρα Μπάρνακλ και θα την ερωτευτεί παράφορα, αδιαφορώντας, όπως κάθε γνήσιος άντρας, αν αξίζει ή όχι τις περιποιήσεις, τις ικεσίες, τις καντάδες, τους καβγάδες, τον πόνο που συνοδεύουν κάθε τρελό έρωτα - καίτοι το «τρελός», όταν μιλάμε για τον Έρωτα, είναι ένας φαιδρός πλεονασμός: κάθε έρωτας είναι τρελός, ειδεμή πρόκειται για ανώδυνο και άτονο, για άχρωμο και άοσμο προσκοπισμό! Η κρίσιμη συνάντησή τους στις 16 Ιουνίου του 1904, πριν από ακριβώς έναν αιώνα, θα αναχθεί -και ιδού η ακαταμάχητη δύναμη του ερωτευμένου άντραόχι μονάχα σε μια από τις πλέον εμβληματικές ημεΤζέιμς Τζόυς ρομηνίες της λογοτεχνίας αλλά και σε παγκόσμια γιορτή: ο Τζόυς την έκανε πρωταγωνίστρια στο αριστούργημά του, τον Οδυσσέα, και έκτοτε όλος ο κόσμος ονομάζει «Bloomsday», «Μέρα του Μπλουμ», τη 16η Ιουνίου και στο Δουβλίνο συρρέουν κάθε χρόνο πλήθη για να την τιμήσουν! Πρόκειται για μια από τις ευγενέστερες εκδικήσεις της λογοτεχνίας και του έρωτα το να ξεφαντώνει κάθε χρόνο μια πόλη γεμάτη προσκυνητές απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης επειδή ένας συγγραφέας αντάμωσε με την αγαπημένη του!

3

Ulysses / Οδυσσέας: Στον

Οδυσσέα οι λέξεις είναι ζωντανές, συνδυάζονται μαγικά, στροβιλίζονται, πάλλονται, σκιρτούν. Ο Σάμιουελ Μπέκετ επεσήμανε ότι όταν μιλάει ο Τζόυς για μια χοροεσπερίδα, οι λέ-

ξεις δεν περιγράφουν τον χορό αλλά χορεύουν οι ίδιες κι αυτό είναι επίτευγμα του ποιητή, είναι απόλυτος σεβασμός αλλά και απέραντη μουσική ευαισθησία προς την πρώτη ύλη σου, τις λέξεις. Ο ίδιος ο Τζόυς, σε μιαν επιστολή του, χαρακτηρίζει τη γραφή του, το στυλ του, «ένα μουδιασμένο, στουμπωμένο, πατικωμένο, γοργονοειδές, μαρμελαδιαστό, νανουριστικό γράψιμο με κάτι από λιβάνι, αυνανισμό, μύδια βραστά, την παλέτα ενός ζωγράφου, παπαρδέλες, κ.λπ., κ.λπ.». Καινοτόμος δίχως χιούμορ είναι κάτι σαν εσπρέσο ντεκαφεϊνέ! Αλλά οι κακοήθεις και οι εξουσιαστές δεν έχουν χιούμορ, καθώς φαίνεται. Μετά την έκρηξη που προκάλεσε αυτός ο κυκεώνας των λέξεων, αυτός ο ορυμαγδός των συγκινήσεων, θα αρχίσει και η καταλαλιά: ο Τζόυς θα χαρακτηριστεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, μισάνθρωπος, κοκαϊνομανής, υποχονδριακός κολεγιόπαις που τον τρώνε τα σπυριά του (αυτό από τη Βιρτζίνια Γουλφ!), δευτέρας διαλογής (της ιδίας!!!), κόλακας και με το αζημίωτο συνοδός δουκισσών, μπολσεβίκος προπαγανδιστής, κατάσκοπος στην υπηρεσία της Αυστρίας, ενώ κάποιος παράφρων γραφειοκράτης θα πει ότι το κείμενο του Οδυσσέα ήταν ένας κώδικας για να επικοινωνεί ο Τζόυς με τη βρετανική Ιντέλιτζενς Σέρβις!

4

Shakespeare & Co: Αυτό

το συγκλονιστικό βιβλίο, κάτι πέραν του μυθιστορήματος, κάτι σχεδόν πέραν της λογοτεχνίας, όπως και ό,τι άλλο θέλησε να συνθέσει ο Τζόυς, είναι συνάμα ιερουργία και βεβήλωση, είναι τραγούδι και ουρλιαχτό, είναι φιλοσοφική πραγματεία και πονεμένες αναμνήσεις, είναι εκ βαθέων εξομολόγηση και πείραμα, οχετός και ψαλμωδία. Στις 2 Φεβρουαρίου του 1922, την ημέρα των τεσσαρακοστών γενεθλίων του, εκδίδεται στο Παρίσι ο Οδυσσέας από τον εκδοτικό οίκο Shakespeare & Co της Αμερικανίδας Σίλβια Μπιτς. Η έκρηξη έχει συντελεστεί και η ιστορία της λογοτεχνίας παίρνει άλλη τροπή!

p

Homework: Τζέιμς Τζόυς, Οδυσσέας (μτφρ. Σωκράτης Καψάσκης, εκδ. Κέδρος). Richard Ellmann, Τζέιμς Τζόυς (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. Scripta). Edna O’ Brien, Τζέιμς Τζόυς, Η απόκρημνη όψη μιας μεγαλοφυΐας (μτφρ. Μαρία Τσάτσου, εκδ. Νεφέλη). Άρης Μαραγκόπουλος, Ulysses, Οδηγός Ανάγνωσης (εκδ. Τόπος). Ενρίκε ΒίλαΜάτας, Δουβλινιάδα (μτφρ. Ναννά Παπανικολάου, εκδ. Καστανιώτη).

14-20.06.2012

32

nee™ ek¢ø™ei™ παναγιωτα χατζηγεωργιου μορφες του αντιηρωισμου στο νεοελληνικο μυθιστορημα

Το Μουσείο της Αθωότητας Η Βένα Γεωργακοπούλου επισκέπτεται το μουσείο που δημιούργησε ο συγγραφέας Ορχάν Παμούκ στην Κωνσταντινούπολη για να στεγάσει τα αντικείμενα που συνέλεξε, γράφοντας το ομώνυμο μυθιστόρημά του.

Ορχάν Παμούκ

Σελ.: 314, τιμή: 20,00 Εκδόσεις Gutenberg Ένα βιβλίο για τους ήρωες των αφηγηματικών κειμένων που, ενώ είναι λέξεις στο χαρτί, δεν παύουν να μας παρασύρουν στον κόσμο τους και να προκαλούν τα συναισθήματά μας.

reem bassiouney oi kρυφες αληθειες της καθηγητριας χανας Μτφρ.: Πέρσα Κουμούτση Σελ.: 288, τιμή: 13,99 Εκδόσεις Παπαδόπουλος Mια κατάδυση στα άδυτα της γυναικείας ψυχής, με όλα τα συναισθήματα και τις φιλοδοξίες της. Ένα γοητευτικό μυθιστόρημα για μια ξεχωριστή γυναίκα που διεκδικεί τον χώρο της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.

rosamund lupton στις σταχτες Σελ.: 584, τιμή: 17,90 Εκδόσεις Διόπτρα Μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά οι Αρχές αδυνατούν να ρίξουν φως στην τραγωδία. Ξεκινάει, λοιπόν, ένας αγώνας για να αποκαλυφθεί ο εμπρηστής πριν εκείνος συνεχίσει το μακάβριο έργο του.

Επιμέλεια: Μαρία Δρουκοπούλου

πό το 2008 μας υποσχόταν ο Ορχάν Παμούκ ότι θ’ ανοίξει στην Κωνσταντινούπολη το Μουσείο της Αθωότητας. Και στο μεταξύ το ομώνυμο αριστουργηματικό του μυθιστόρημα σκονιζόταν στις βιβλιοθήκες μας. Στις τελευταίες σελίδες του και το εισιτήριο ελεύθερης εισόδου. Επιτέλους, από τα τέλη Μαΐου το μουσείο άνοιξε σ’ ένα πανέμορφο, κόκκινο σπίτι του 19ου αιώνα κι έκανε ξαφνικά διάσημο ένα ταπεινό και ήσυχο δρομάκι στη γειτονιά Cukurcuma, σε μικρή απόσταση από την πολυσύχναστη και βουερή Ιστικλάλ και την πλατεία Ταξίμ. Του αξίζει να γίνει -και θα γίνει- τουριστική ατραξιόν σε μια πόλη που βουλιάζει από κατοίκους κι επισκέπτες. Ήδη, οι τέσσερις όροφοί του είναι γεμάτοι κόσμο από νωρίς το πρωί. Ο Παμούκ χαλάλισε σ’ αυτό δώδεκα χρόνια από τη ζωή του και πολύ περισσότερα από τα 1,5 εκατ. δολάρια που του πρόσφερε το Νόμπελ του 2006. Το δημιούργημά του, όμως, ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης, κτίριο και εκθέματα μαζί, ακόμα κι αν δεν έχεις διαβάσει το βιβλίο. Σε σπρώχνει, όμως, αμέσως να το αγοράσεις. Το Μουσείο της Αθωότητας, το πρώτο στον κόσμο που βασίζεται σ’ ένα μυθιστόρημα, δεν είναι, όπως άκουσα να λένε, μια εγωκεντρική και ιδιοτελής πράξη του Παμούκ που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την παγκόσμια επιτυχία του βιβλίου του. Όχι, μουσείο και μυθιστόρημα γεννήθηκαν μαζί. Είναι αλληλένδετα. Όσο ο Παμούκ το έγραφε, τόσο αγόραζε και συγκέντρωνε τα αντικείμενα που θα στέγαζε σ’ αυτό. Ακολουθούσε το παράδειγμα του ήρωά του. Του πλούσιου μεγαλοαστού Κεμάλ που ερωτεύτηκε με πάθος την πανέμορφη φτωχή συγγενή του Φισούν και κατέστρεψε για χάρη της τη ζωή του. Χρόνια ολόκληρα μάζευε με μανία οτιδήποτε είχαν αγγίξει τα χεράκια της, ακόμα και κλέβοντάς τα από το οικογενειακό της σπίτι. Μετά τον θάνατό της έκανε σκοπό της ζωής του να μετατρέψει το σπίτι της, που το αγόρασε, σε ένα μουσείο-φόρο τιμής στην ίδια αλλά και στη δική του χαμένη ζωή. Ένα μουσείο που, όπως αφηγείται στο βιβλίο ο ίδιος ο Κεμάλ στον συγγραφέα Ορχάν Παμούκ, που διάλεξε για να καταγράψει την ιστορία του, θα είναι «για πάντα ανοιχτό στους εραστές που δεν θα βρίσκουν στην Κωνσταντινούπολη άλλο μέρος για να φιληθούν». Ένα μουσείο όπου «θα μπορούσα να εκθέσω τη ζωή μου, που όλοι θεωρούσαν ότι σπατάλησα, όπου θα μπορούσα να διηγηθώ την ιστορία μου μέσα από τα αντικείμενα που είχε αφήσει πίσω της η Φισούν, σαν ένα μάθημα για όλους μας». Τι μάθημα; Σε μια από τις ωραιότερες παραγράφους του μυθιστορήματος, που συμπυκνώνει την ουσία και φιλοσοφία του μουσείου, ο Κεμάλ λέει: «Με το μουσείο μου θέλω να διδάξω όχι μόνο τους Τούρκους αλλά όλους τους λαούς του κόσμου ότι πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι για τις ζωές τους. Ταξίδεψα παντού και είδα με τα μάτια μου ότι οι Δυτικοί περηφανεύονται γι’ αυτό που είναι, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος ζει μέσα στην ντροπή. Αλλά, αν τα αντικείμενα που μας κάνουν να ντρεπόμαστε εκτεθούν σε

Α

μια τεράστια βιτρίνα με 4.213 αποτσίγαρα που υποτίθεται έχει καπνίσει η Φισούν, καθένα και με την ημερομηνία του. Προσωπικά προτιμώ τη σύνθεση αυτή του Παμούκ από το θρυλικό παρόμοιο έργο του Ντάμιεν Χιρστ «Dead ends died out». Και μετά αρχίζει να ξεδιπλώνεται η ερωτική ιστορία. Η Sanzelize Butic, όπου ο Κεμάλ συνάντησε κι ερωτεύτηκε την καλλονή πωλήτρια. Η ακριβή τσάντα Jenny Colon που αγόρασε για την αριστοκράτισσα αρραβωνιαστικιά του. Φωτογραφίες από καλλιστεία στα οποία η Φισούν είχε δοκιμάσει την τύχη της, για να θεωρηθεί η ντροπή της οικογένειας. Κοσμικές στήλες από τον λαμπερό κόσμο του Κεμάλ. Και μετά, όταν το ζευγάρι συναντιέται, κάνει έρωτα (έγκλημα κανονικό για τα τούρκικα ήθη) και αρχίζει το μαρτύριο και η αγωνία του Κεμάλ για το ανέφικτο της ένωσής τους με γάμο, ξεκινάει η παρέλαση των κειμηλίων της Φισούν: χτένες, καρφίτσες, ωροσκόπια, ρολογάκια, καθρέφτες, ολόκληρο (!) το μπάνιο του φτωχικού της σπιτιού, εκεί όπου ο Κεμάλ πήγαινε κάθε βράδυ επί εννιά χρόνια, μόνο και μόνο για να έχει την ευκαιρία να τη βλέπει. Υπάρχει το παγωτό χωνάκι με το ίχνος από το κραγιόν της, ένα φλιτζάνι πηγμένος τούρκικος καφές που άγγιξαν τα χείλη της, το εμπριμέ φόρεμα, τα σκουλαρίκια και το κολιέ με τα οποία στολισμένη πήγε να περάσει τις εξετάσεις οδήγησης. ένα μουσείο, αυτόματα μετατρέπονται σε υπάρχοντα για τα οποία μπορούμε να υπερηφανευόμαστε». Και είναι αλήθεια ότι τα αντικείμενα του μουσείου, τακτοποιημένα σε 83 βιτρίνες που ακολουθούν τη σειρά των κεφαλαίων του βιβλίου, καθεμιά κι ένα εικαστικό αριστούργημα (μην ξεχνάμε ότι ο Παμούκ ξεκίνησε ως ζωγράφος), είναι παλιά, ταπεινά, ασήμαντα απομεινάρια της ζωής στην Πόλη από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Είναι ένας συνεχής διάλογος και αντιπαράθεση ανάμεσα στην ανερχόμενη, δυτικοποιημένη αστική τάξη του Κεμάλ με τα κλαμπ, τις δεξιώσεις, τις τουαλέτες, τα μέγαρα και τα καμπριολέ αμάξια και στις ταπεινές γειτονιές όπου η Φισούν κυνηγούσε το όνειρο για κοινωνική άνοδο (ακόμα και μέσα από τις λαϊκές μελό τούρκικες ταινίες που βλέπαμε με μανία κι εμείς εδώ), αλλά συγχρόνως υποτασσόταν στις κοινωνικές, συντηρητικές νόρμες της παρθενίας, της τιμής, του γάμου από συνοικέσιο. Με λίγα λόγια, το μουσείο του Παμούκ είναι ένα μνημείο νοσταλγίας και αγάπης για μια πόλη που δεν υπάρχει πια. Και ομολογώ ότι όταν πέρασα το κατώφλι του, υπακούοντας στην αυστηρή προειδοποίηση των υπαλλήλων προς όλους τους επισκέπτες, «παρακαλείστε να μιλάτε χαμηλόφωνα», συνάντησα επιτέλους την Πόλη των ονείρων μου. Τη φαντασίωση που έψαξα και δεν βρήκα σ’ αυτό το πρώτο, απογοητευτικό ταξίδι μου στην Ισταμπούλ του Ερντογάν, της μαντίλας και των 20 εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν εξαφανίσει με το βάρος τους κάθε ίχνος γεωγραφίας και φύσης. Ευτυχώς που υπάρχει και ο Βόσπορος με τα καραβάκια του να σε ξεπλύνει λίγο από το χάος, τον θόρυβο και τη γύρω μουντζούρα. Στην είσοδο του μουσείου σε υποδέχεται

ε βίντεο-γουόλ προβάλλονται σκηνές από κλασικές μελό τούρκικες ταινίες που το ζευγάρι έβλεπε μετά μανίας. Νομίζεις πως διηγούνται τη δική τους μετ’ εμποδίων ερωτική ιστορία. Ο πλούσιος και η φτωχή ατιμασμένη. Μια σελίδα από εφημερίδα είναι γεμάτη με φωτογραφίες γυναικών που έχασαν την παρθενιά τους εκτός γάμου, με μαυρισμένα-κρυμμένα τα μάτια τους, τόσο πολλές σαν μια πελώρια μασκαράτα. (Παρένθεση: μια μέρα πριν πάω στο μουσείο ο Ερντογάν είχε απειλήσει ότι θα καταργήσει τις νόμιμες στην Τουρκία εκτρώσεις, ξεσηκώνοντας την οργή των γυναικών). Μια βιτρίνα κλείνει μέσα της τη χλιδή και την καλοπέραση του Κεμάλ στο οικογενειακό τους γιαλί (αρχοντικό) στον Βόσπορο, άλλες την προσπάθεια της πεισματάρας Φισούν να γίνει σταρ του σινεμά. Είναι αλήθεια ότι χρειάζεσαι πολλή ώρα για να παρατηρήσεις, να χωνέψεις, να θαυμάσεις όλα αυτά τα παράταιρα, μα τόσο εύγλωττα αντικείμενα. Εκεί, όμως, απ’ όπου δεν μπορείς να ξεκολλήσεις είναι οι βιτρίνες με τα χειρόγραφα του Παμούκ από το μυθιστόρημα και, ψηλά ψηλά, στον τελευταίο όροφο του μουσείου, το δωμάτιο του ίδιου του Κεμάλ. Εκεί όπου έζησε, υποτίθεται, εφτά χρόνια (2000-2007), τριγυρισμένος από τις μνήμες και τα σημάδια της νεκρής πια αγαπημένης του, διηγούμενος καθημερινά στον Παμούκ τη ζωή του.

Σ

«Το Mουσείο της Αθωότητας», Cukurcuma Caddesi, Dalgic Cikmazi 2, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00. Παρασκευή: 10:00-21:00. Τηλέφωνο: +902122529738. Yπάρχει βιβλιοπωλείο (και με την ελληνική έκδοση του βιβλίου από την Ωκεανίδα), ωραιότατες αφίσες και κατάλογος, δυστυχώς για την ώρα μόνο στα τούρκικα.

personal shopper

/ market research / ημερολογια κουζινασ

TheGoodLifO

33

PersonalShopper Shopping List. Οι αγορές της εβδομάδας.

2

1

Market Ok Research

Athens

Η νέα καινοτομία στον χώρο της ζυθοποιίας έρχεται από την Ok Athens! Με το «beer in the box» έχετε τη δυνατότητα να γνωρίσετε το πλούσιο portfolio μπίρας που εισάγει στην Ελλάδα, συνδυάζοντας σε μια παραγγελία κιβωτίου έως και 24 διαφορετικά brands μπίρας. Η παράδοση γίνεται σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα χωρίς χρέωση μεταφοράς. Η μεγάλη ποικιλία που είναι στη διάθεσή μας με μόνο ένα κλικ περιλαμβάνει αγαπημένες μπίρες απ’ όλο τον κόσμο. Από τις πιο διάσημες τσέχικες (Ρilsner Urquell, Kozel Dark) και stylish ιταλικές και ισπανικές lager (Peroni, Estrella) ως και αμερικάνικες (Samuel Adams, Blue Moon), γερμανικές pils & weisse (Veltins, Maisel’s) και μοναστηριακές βέλγικες. www.beerinthebox.gr

Etc... r Carpo Κολωνaκι

3 1. KORRES Nέα ανδρική σειρά για την περιποίηση της ανδρικής επιδερμίδας και των μαλλιών από φυσικές φόρμουλες με κλινικά αποδεδειγμένη δράση. 2. Sony Nέο smartphone Xperia™ go, ανθεκτικό σε φθορές και στο νερό, με κάμερα 5ΜP. 3. Str8 Με έμπνευση τον βασιλιά των αθλημάτων, το ποδόσφαιρο, νέο άρωμα της σειράς STR8.

Η Carpo Hellas, έχοντας 20 χρόνια εμπειρίας στο εμπόριο, αποφάσισε να περάσει στον χώρο της λιανικής πώλησης. Στο νέο κατάστημα θα βρείτε εκλεκτούς ξηρούς καρπούς όλων των ειδών, αποξηραμένα φρούτα, καφέ, σοκολάτες, το καλύτερο μέλι από Έλληνες παραγωγούς και άλλα προϊόντα που θα υπάρχουν μόνο όταν είναι φρέσκα. Κανάρη 6, Κολωνάκι, 210 3605617

r Η&Μ Η Η&Μ εγκαινίασε το ανανεωμένο της κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Σταδίου 49. Το τετραώροφο, έκτασης 1.994 τ.μ. κατάστημα έχει ανανεωθεί πλήρως και διαθέτει

μόδα για τις γυναίκες, τους άνδρες και το πιο νεανικό κοινό, ενώ διαθέτει και τμήματα Η&Μ underwear, accessories, divided και για πρώτη φορά Cosmetics.

r Coca-Cola Zero Η Coca-Cola Zerο χάρισε σε 5 τυχερούς την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά το φετινό Ράλι Ακρόπολις και να ζήσουν μοναδικές εμπειρίες που ανέβασαν την αδρεναλίνη στα ύψη. Οι μεγάλοι νικητές βρέθηκαν στη θέση του συνοδηγού, δίπλα στον διάσημο Έλληνα οδηγό αγώνων Λάμπρο Αθανασούλα, και μεταφέρθηκαν με ελικόπτερο σε μια ειδική διαδρομή, απολαμβάνοντας αποκλειστικά προνόμια και ανέσεις.

34

14-20.06.2012

HÌÂÚÔÏÁÈ· KÔ˘˙›Ó·˜

Μιχάλης Μιχαήλ

Indahood Ιστορίες από τη γειτονιά

Nikolas Gale

Hot & Cold Πέμπτη 7/6 Πιστεύω πως ένα από τα πιο απολαυστικά πράγματα που μπορούν να συμβούν σε μια κουζίνα το καλοκαίρι είναι ένα καυτερό γεύμα που τελειώνει μ’ ένα κρεμώδες, παγωμένο γλυκό, με ώριμα, κατακόκκινα, πεντάγλυκα φρούτα. Αυτό το «βασανάκι» το φυλάω για κάτι νύχτες σαν κι αυτήν, που όλα είναι λίγο φλατ, έχει πιάσει η ζέστη και ξέρεις πως η νύχτα θα πάει «άπατη», αν δεν σκεφτείς κάτι. Ετοιμάζω μια βιετναμέζικη σαλάτα με κοτόπουλο. Δεν ξέρω πολλά έθνικ φαγητά. Αυτό το πιάτο μού το έμαθε συμφοιτήτρια στην Αγγλία και είναι πολύ αγαπημένο μου, όχι γιατί είναι ακριβώς η γεύση που έχω στο μυαλό μου όταν μιλάω για καυτερά, αλλά και γιατί μου θυμίζει κάτι πολύ ξέγνοιαστες στιγμές σε μια φοιτητική εστία στο Λονδίνο. Αλείφω ένα ολόκληρο κοτόπουλο (μέσα κι έξω) με την εξής μαρινάδα: χυμό από ένα λάιμ, δύο σκελίδες σκόρδο πολύ ψιλοκομμένες ή λιωμένες με το ειδικό εργαλείο, ένα κουταλάκι γλυκού φρέσκο τζίντζερ ψιλοκομμένο και δύο κόκκινες καυτερές πιπεριές, επίσης ψιλοκομμένες (βγάζουμε τα σπόρια, αν δεν αντέχουμε, τα αφήνουμε, αν μας αρέσουν οι φωτιές), δύο κουταλάκια αλάτι και μπόλικο πιπέρι. Το αφήνω να μαριναριστεί όση ώρα εγώ ετοιμάζω τα λαχανικά. Κόβω ένα μέτριο λάχανο πολύ λεπτό και τρία-τέσσερα καρότα σε λεπτά μπαστουνάκια. Τα βράζω σε αλατισμένο νερό για περίπου 3 λεπτά. Τα αφαιρώ από την κατσαρόλα και συνεχίζω να βράζω το νερό. Περνάω τα λαχανικά από παγωμένο νερό για να σταματήσουν να ψήνονται. Στο νερό που βράζει προσθέτω ένα κουτάλι ζάχαρη και συνεχίζω με το κοτόπουλο και όλη τη μαρινάδα που έμεινε στο πιάτο. Βράζω για είκοσι λεπτά με σκεπασμένη την κατσαρόλα και μετά αφήνω το κοτόπουλο στο ζουμί του να σταθεί για άλλα τριάντα λεπτά. Μεταφέρω το

Στις ανηφοριές της Κυψέλης.

κοτόπουλο σε πάγκο κοπής και αφού κρυώσει αρκετά ώστε να μπορώ να το χειριστώ, αρχίζω να το ξεκοκαλίζω. Κρατάω μόνο τη σάρκα, την οποία κόβω σε μπουκιές διαχειρίσιμου (από τσοπ στικς) μεγέθους, και τη μεταφέρω σε μπολ. Ο ζωμός που έμεινε (αν έχετε όρεξη) είναι ιδανικός για να βράσετε ρύζι ή νουντλς. Ετοιμάζω και το ντρέσινγκ με τον εξής τρόπο: σε ένα κατσαρολάκι σιγοβράζω μισό φλιτζάνι fish sauce (θα την πάρετε από μαγαζιά με ασιατικά προϊόντα, τη γράφω στα αγγλικά για να την αναγνωρίσετε) με ¼ φλιτζανιού μαύρη ζάχαρη, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Μεταφέρω το μείγμα σε ένα μπλέντερ και προσθέτω ένα ή δύο καυτερές πιπεριές τσίλι, έναν κύβο φρέσκο τζίντζερ, μία σκελίδα σκόρδο και τον χυμό δύο λάιμ. Μοιράζω το ντρέσινγκ ανάμεσα στο μείγμα των λαχανικών και στο κοτόπουλο. Ανακατεύω να πάει παντού. Στο μπολ σερβιρίσματος πρώτα βάζω τα λαχανικά, συνεχίζω με το κοτόπουλο και γαρνίρω με αλατισμένα φιστίκια, δυόσμο, βασιλικό, τσίλι και φέτες λάιμ. Αυτή η βιετναμέζικη σαλάτα είναι ενθουσιώδης, καυτερή και δροσερή μαζί. Ένα μικρό πανηγύρι γι’ αυτήν τη βραδιά. Αν έχεις φτιάξει νουντλς με τον ζωμό, ελπίζω να έχεις κρατήσει και λίγο από το ντρέσινγκ, διότι θα χρειαστεί! Για να μαζέψω όλη αυτήν την κάψα έχω δύο λύσεις: μπίρες παγωμένες κι ένα τσιζκέικ. Απλά πράγματα. Μπισκότα digestive αλεσμένα και ανακατεμένα με ανάλατο βούτυρο για βάση. Cream cheese, κρέμα γάλακτος, ξύσμα λεμονιού, ζάχαρη άχνη και λίγη βανίλια για τη γέμιση. Αυτό παγώνει στο ψυγείο όσο εγώ μαγειρεύω τα υπόλοιπα. Όταν τελειώσω, το βγάζω από το ταψί και το σερβίρω με φρέσκα, κόκκινα φρούτα. Ένα θαύμα. Αν έβλεπα το EURO, κάτι τέτοια θα μαγείρευα πάντως!

● Μένω στην Κυψέλη, το πάλαι ποτέ «Κολωνάκι» της Αθήνας και μία από τις πλέον πυκνοκατοικημένες περιοχές της Ελλάδας. Κάποτε ήταν μεγάλο προνόμιο να ζεις στην Κυψέλη. Τώρα δεν τίθεται τέτοιο θέμα. ● Το χαρακτηριστικό σημείο της γειτονιάς μου είναι αναμφισβήτητα η Φωκίωνος Νέγρη. Είναι το σημείο όπου άνθρωποι απ’ όλη την Αθήνα έχουν βγει με τις παρέες τους, έχουν κανονίσει ραντεβού με το έτερον ήμισυ κι έχουν περάσει την εφηβεία τους. Η Φωκίωνος Νέγρη έχει αγαπηθεί από πολλούς, Αθηναίους και μη, έχει γραφτεί σε στίχους τραγουδιών κι έχει απογοητεύσει ακόμα περισσότερους με τη σημερινή της κατάσταση. Ένας πεζόδρομος σχεδόν φάντασμα, σε σχέση με τις δόξες του παρελθόντος. ● Το ιδανικό σημείο για ποτό και καφέ είναι το Αττικό Άλσος. Βρίσκεται ψηλά στον περιφερειακό και είναι πραγματικά μια όαση στην έρημο. Με καφετέριες και ταβέρνες που έχουν φανταστική θέα, είναι σίγουρα μια πολύ καλή λύση για τους ανθρώπους της περιοχής (και όχι μόνο). Όσον αφορά τις αγορές τροφίμων, η λαϊκή αγορά κάθε Παρασκευή (τα καλοκαίρια στην οδό Πυθίας) είναι η καλύτερη λύση. ● Η περιοχή είναι χτισμένη αμφιθεατρικά. Ξεκινάει από την Πατησίων και φτάνει μέχρι ψηλά στα Τουρκοβούνια. Είναι μια γειτονιά χτισμένη κυριολεκτικά στο βουνό και αυτό είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο για το κέντρο της Αθήνας. ● Ένα από τα ωραιότερα σημεία της Αθήνας έχει μεταλλαχθεί σε κάτι τελείως διαφορετικό. Μια περιοχή με πολλά μικρά πάρκα και μια μεγάλη πλατεία όπου έπαιζαν ανέμελα τα παιδιά κι έβλεπες ανθρώπους να μπαίνουν μέσα στο «μοιάζω-με-πισίνα» σιντριβάνι

το καλοκαίρι έχει μετατραπεί σε χώρο που θυμίζει μεταπολεμικό τοπίο που προσπαθεί να ανακάμψει. Άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, κανένας δεν μιλάει με κανέναν. Και το παλαιό σιντριβάνι έχει πλέον αδειάσει από νερό κι έχει γεμίσει με χώμα, σε μια προσπάθεια ν’ αλλάξει η διακόσμηση της πλατείας. ● Κάτι που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι στην Άνω Κυψέλη μεγάλωσε και πήγε σχολείο η Άννα Βίσση. Και μάλιστα στο σχολείο όπου πήγαινα κι εγώ, το 30ό Γυμνάσιο-Λύκειο Αθηνών. Επίσης, το κομμάτι των Keep Shelly In Athens, «Cremona Memories», πήρε το όνομά του από ένα πολύ καλό ζαχαροπλαστείο της Κυψέλης με το όνομα «Cremona» - πέρα από το γεγονός, βέβαια, ότι όλη η μπάντα έχει πάρει το όνομά της από την περιοχή που μεγάλωσαν τα μέλη της. ● Όταν ήμουν 16 ετών περίπου, ένα χειμωνιάτικο απόγευμα γύριζα στο σπίτι μου μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να προλάβω ανοιχτό το δισκάδικο της γειτονιάς μου. Από το πουθενά ένιωσα κάποιον να με αρπάζει και να με σπρώχνει στην είσοδο ενός πάρκινγκ. Ήταν δυο άτομα, ένας εκ των οποίων κρατούσε πιστόλι (πρέπει να ήταν ψεύτικο, αλλά το ρισκάρεις;). Μου ζήτησαν χρήματα και κινητό. Έδωσα τα χρήματά μου, αλλά ευτυχώς όχι αυτά που θα πήγαιναν στα CD, που βρίσκονταν σε «κρυφό» σημείο, αλλά τις λίγες χιλιάδες που είχα στο πορτοφόλι. Η μαγκιά τους ήταν ότι όταν τους έδωσα το κινητό μου, αυτοί έβγαλαν και μου έδωσαν την κάρτα SIM. O Nikolas Gale είναι μουσικός παραγωγός και DJ. Θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής στις 21 Ιουνίου. facebook.com/nikolasgale Από τον Δημήτρη Κυριαζή

michalis@lifo.gr

22.06-24.06.2012

Τριήμερη μουσική απόδραση στην Ερμιόνη με μερικά από τα μεγαλύτερα μουσικά ονόματα

Για πρώτη φορά στην Ερμιόνη διοργανώνεται ένα τόσο μεγάλο μουσικό φεστιβάλ, συνδυασμένο με οικονομικές διακοπές.

3 μερες διακοπες 3 μερες μουσικη στο ξενοδοχείο Club Ermioni. Θα παίξουν:

ΠαρασκευΗ 22.06 PANOS BIRBAS & BAND

IMAM BAILDI

ΣΑββατο 23.06

LOCOMONDO KLEIN MEIN OMNIAH LiE SKA NON TROPO HIGH VOLTAGE, FRAGILE

ΚυριακΗ 24.06 VANILLA SWING NIKOLAOS ADESPOTOS PAPIAS & MAJOR3 Και οι DJs DJ JOHN JOHN along SOOLIO G

Προσφορά: €110 το άτομο με 3ήμερη διαμονή στο ξενοδοχείο (περιλαμβάνει ημιδιατροφή, δωρεάν μεταφορά με καράβι από την Αθήνα και εισιτήριο για όλες τις ημέρες και σε όλα τα stages των συναυλιών) Για μεμονωμένα εισιτήρια χωρίς διαμονή: Για όλες τις συναυλίες και για τις 3 μέρες μόνο €25. Μόνο για Παρασκευή: €10, Σάββατο: €15, Κυριακή: €5 Για περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις: Hotel Club Ermioni, 27540 33431-6972 729836, http://bandtrip48.blogspot.gr

TheWeek κινηματογράφος . . . 36 | φεστιβαλ . . . 40 | bγεσ εξω επιτελουσ . . . 41

Julia Holter Μια από τις πιο σημαντικές νέες Αμερικανίδες τραγουδοποιούς έρχεται στην Αθήνα για πρώτη φορά. Από τον Αποστόλη Βασιλόπουλο

A

κουγα γι’ άλλη μια φορά το «Ekstasis» και δυσκολευόμουν φοβερά να βρω ερωτήσεις γι’ αυτήν τη συνέντευξη. Σκεφτόμουν ότι οι λέξεις μάς απογοητεύουν μερικές φορές και ότι μπορείς απλώς να πάρεις τις απαντήσεις σου κατευθείαν από τον ήχο. Αυτή η συνέντευξη είναι μια παρέκκλιση από τη συγκεκριμένη λογική, αλλά πρέπει να ρωτήσω: πώς προχωράμε, όταν το «ανείπωτο» φαντάζει το ιδανικό μέρος; Νομίζω ότι γράφω κατευθυνόμενη από ένα μυστήριο. Αν ήξερα τι έκανα όλη την ώρα, δεν πιστεύω ότι θα δημιουργούσα κάτι ιδιαίτερο. Νομίζω ότι η τέχνη χρειάζεται μυστήριο. Όταν πρωτoάκουσα το «Marienbad», ένιωσα ότι ένα κομμάτι μουσικής μεταμορφώθηκε σταδιακά στ’ αυτιά μου, χωρίς να επιστρέψει σ’ ένα συγκεκριμένο μέρος με όρους ενορχήστρωσης ή μουσικής παραγωγής. Κάτι, π.χ., σαν το χαλί στο βιβλίο του Clive Barker Weaveworld. Και ο συνθέτης και ο ακροατής επεξεργάζονται κάθε τραγούδι με κριτήριο τη διαίσθηση. Πώς διατηρείς μια νοητική βάση όταν συνθέτεις; Σαν να έχω ένα κέντρο αναφοράς δηλαδή; Ίσως στο «Marienbad» να μην υπάρχει ένα τέτοιο κέντρο - θα έλεγα ότι είναι διαιρεμένο σε δύο μέρη. Είναι ένα είδος τραγουδιού σαν χείμαρρος συνειδητοποίησης που κυλά από το ένα μέρος στο άλλο και δεν αισθάνεται την ανάγκη να γυρίσει. Αλλά νομίζω ότι κυλά όμορφα. Πού βρίσκεις τον εαυτό σου μουσικά την ώρα που προετοιμάζεις το τρίτο σου άλμπουμ, «Gigi»; Μπορείς να μας πεις καμιά αρχική σκηνή από εκεί ή κάποια βασικά χαρακτηριστικά της φύσης του; Δεν έχω ένα τρίτο άλμπουμ που να ονομάζεται «Gigi». Αυτό είναι κάτι που είπα χρόνια πριν, αλλά έχω αλλάξει πολλές ιδέες. Στον επόμενό μου δίσκο θα συμμετέχουν και άλλοι καλλιτέχνες, αλλά δεν μπορώ να πω πολλά, εκτός του ότι έχω συνθέσει τα περισσότερα τραγούδια, απλώς δεν τα έχω ηχογραφήσει ακόμα. Μια από τις συνεργασίες σου είναι με τη Linda Perhacs. Τι κρατάς από αυτή; Νομίζω ότι πραγματικά υπάρχει μια σύνδεση. Η Linda βρίσκεται σε επαφή με κάτι βαθύτερο στη μουσική. Επιτρέπει στο μυστήριο να εκφραστεί. Αυτό νομίζω ότι είναι το σημείο επαφής μας. Οι τίτλοι και των δυο σου δίσκων («Tragedy», «Ekstasis») παραπέμπουν στον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης από τη συγκεκριμένη εποχή; Είναι όντως μια περίεργη σύμπτωση ότι οι δίσκοι νιεμφα «Tragedy» και «Ekstasis» έκαναν ευθεία υ er θα a Holt η 20 Ιουνίο li Ju Η αναφορά σε αρχαιοελληνικές ιδέες. Για ετάρτ υ 17, Γκάζι, Τ ν η ο 5 στεί τ (Ιάκχ να πω την αλήθεια, δεν το συνειδητοίου: 1 ookoo ιμή εισιτηρ blic u στο K P .Τ ) ο ποίησα αυτό παρά μόνο όταν τελείωσα 0 τ ό 5093 πό ση απ 210 34 τος, α πώλη και τους δύο. . Προ τάγμα

inf o

Τι επαναλαμβάνει η Julia Holter στον εαυτό της για να συνεχίζει ακάθεκτη; Α, δεν ξέρω, πάντα ακούω τις φωνές και τις ακουλουθώ.

ευρώ ς Συν πιστη λατεία use (Πανε 0 1 της π o 2 , H ς t ά ο ke το Tic 2, εντός στ ό το μίου 4 66) και απ 36083 arena.gr. ticket

ιουνιοσ δ τ τ π π σ κ 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

36

kinhmato°paºo™ h tainia th™ eb¢oma¢a™

nee™ tainie™

6+1 ΑΠΙΣΤΙΕΣ Les Infideles

Ο έρωτας του φεγγαριού Moonrise Kingdom

Σκηνοθεσία: Γουες Άντερσον Πρωταγωνιστούν: Κάρα Χέιγουορντ, Τζάρεντ Γκίλμαν, Μπρους Γουίλις, Μπιλ Μάρεϊ Η Σούζι και ο Σαμ είναι δυο δωδεκάχρονα που ερωτεύονται και υπογράφουν έναν όρκο αγάπης για να το σκάσουν από τις οικογένειές τους και να συναντηθούν μυστικά. Τελικά, το σκάνε και οι τοπικές Αρχές μαζί με τους γονείς της κοπέλας (ο μικρός είναι ορφανός και οι θετοί του γονείς τον θεωρούν βάρος) εξαπολύουν ένα ανθρωποκυνηγητό στις εξοχές της Νέας Αγγλίας για να τους εντοπίσουν.

Μετά τις αλεπούδες και τις περιπέτειές τους στο υπέροχο Fantastic Mr Fox, ο Γουές Άντερσον (με τη βοήθεια του Ρόμαν, γιου του Φράνσις Φορντ Κόπολα, στο σενάριο και την παραγωγή) επανέρχεται στον παράξενο κόσμο των ανθρώπων, όπως εκείνος ξέρει να παρατηρεί και να εμβαθύνει στη διαθλασμένη πλευρά της πραγματικότητας. Η γεωγραφική και χρονική οριοθέτηση είναι αξιοθαύμαστη: ο Άντερσον μας μεταφέρει στην καλοκαιρινή Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ του 1965, μετατρέποντας τα λιβάδια και τις ακτές σε μια ζούγκλα ιδανική για την απόδραση δυο άμυαλων, αλλά αποφασισμένων παιδιών. Ως πρόσκοπος, ο Σαμ διαθέτει βασικές γνώσεις εξερευνητή. Η Σούζι έχει φέρει μαζί της το αγαπημένο της πικάπ και το 45άρι της Φρανσουάζ Αρντί που της έφερε η θεία της από τη Γαλλία, ένα τρίλεπτο ερωτικό σάουντρακ που την κάνει να ξεχωρίζει από το ρεύμα και δικαιολογεί την παρόρμησή της να φύγει από ένα περιβάλλον που δεν την καταλαβαίνει. Ο Σαμ είναι ουσιαστικά απόκληρος στην κατασκήνωση προσκόπων, ένας ενοχλητικός τύπος για τα υπόλοιπα παιδιά, που ευχαρίστως θα τον έδιωχναν, αν δεν το απαγόρευαν οι κανονισμοί. Ο Άντερσον μεταμορφώνει σε κομπάρσους ένα σωρό γνωστούς ηθοποιούς, θέτοντάς τους στην υπηρεσία του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ο Μπιλ Μάρεϊ και η Φράνσις Μακντόρμαντ, οι γονείς της Σούζι, βιώνουν την καθίζηση της μέσης ηλικίας και της σχέσης τους και ψάχνουν διαφορετικούς τρόπους για να ξεπεράσουν την ανία της καθημερινότητας. Η Μακντόρμαντ έχει κρυφό δεσμό με τον Μπρους Γουίλις, που υποδύεται τον αστυνομικό που νοιάζεται. Ο Έντουαρντ Νόρτον είναι αρχηγός στους προσκόπους, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ είναι το τσαντισμένο αφεντικό του και η Τίλντα Σουίντον, με στολή αεροσυνοδού, ενσαρκώνει μια απότομη και αδιάλλακτη κοινωνική λειτουργό. Ο θίασος του Γουές Άντερσον λειτουργεί επικουρικά κι εμφατικά, όπως πάντα, για να τονίσει το άβολο σύμπαν που υπάρχει σε σχετική αρμονία μόνο μέσα από τα μάτια των παιδιών, που δεν έχουν μάτια παρά μόνο ο ένας για τον άλλο. Η αίσθηση της τοπογραφίας, όπως και στο ινδικό Darjeeling, είναι μοναδική, με τον Μπομπ Μπάλαμπαν στον ρόλο του μεταφραστή των φυσικών σκηνικών και των καιρικών φαινομένων, ως ανταποκριτή του Weather Channel. Το φιλμ είναι χαριτωμένο, εξαιρετικά καλοσχεδιασμένο και σχετικά επουσιώδες, προσκαλώντας κυρίως τους φαν του Άντερσον κι ενός ιδιαίτερου κόσμου πλημμυρισμένου από καταπιεσμένους εκκεντρικούς. ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ - ΔΕΞΑΜΕΝΗ - ΑΝΕΣΙΣ - ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ - ΑΡΤΕΜΙΣ - ΑΤΤΙΚΟΝ ΑΛΣΟΣ - ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ 3 - ODEON KOSMOPOLIS 8

Σκηνοθεσία: Μπερσό, Λαρτιγκό, Χαζαναβίσιους, Λελούς, Ντυζαρντέν κ.ά. Πρωταγωνιστούν: Ζαν Ντυζαρντέν, Ζιλ Λελούς Φίλοι συνένοχοι, πολλές απατημένες σύζυγοι, σεξουαλικό «κόλλημα», απεγνωσμένες απόπειρες αποπλάνησης, λολίτες, κατοικίδια σε κίνδυνο, ζευγάρια σε κρίση, Ανώνυμοι Άπιστοι σε συνεδρίες και τέλος μια κούρσα τεστοστερόνης στο Λας Βέγκας με απρόσμενη κατάληξη. Πάνω σε μια ιδέα του Ζαν Ντυζαρντέν στήθηκε μια σειρά σκετς, που ξεκίνησε από πλάκα και απόπειρα προσέγγισης από μια αντροπαρέα του αιώνιου θέματος της απιστίας και εξελίχθηκε σε ρεβιζιονιστική σπονδυλωτή ταινία, που κυμαίνεται από την ακραία κωμωδία μέχρι το μονόπρακτο δράμα, με ανάμεικτα αποτελέσματα. Σίγουρα δύσκολα βαριέσαι σ’ ένα δίωρο γεμάτο εναλλαγές τόνου και χαρακτήρων. Ο Ντυζαρντέν με τον παλιόφιλό του Ζιλ Λελούς (συνάδελφό του που ανήκει στην ίδια γενιά και φιλοσοφία) εξερευνούν τις επιπτώσεις που έχει στον άντρα και στους αγαπημένους του η ανάγκη ποικιλίας ερωτικών συντρόφων, ξεκινώντας από το βασικό, απερίσκεπτο κεράτωμα και το επιδερμικό χόμπι του τσαλαβουτήματος και φτάνοντας μέχρι την ενδοοικογενειακή κρίση και μια αλλιώτικη βουτιά στην ανδρική ψυχοσύνθεση, που καταλήγει ιλαρά σε αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού στο Λας Βέγκας. Ο θριαμβευτής των περσινών βραβείων Ζαν Ντυζαρντέν αποδεικνύει πως το Artist δεν ήταν τυχαίο. Μεταμορφώνεται κατά βούληση και παίζει με τις

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

λεπτομέρειες με πολύ διαφορετικούς χαρακτήρες, πετυχαίνοντας τις τέλειες αποχρώσεις στο καλύτερο σκετς της ταινίας, το Bonne Conscience του Μισέλ Χαζαναβίσιους, στον ρόλο του loser Λοράν. Είναι μεγάλο ταλέντο που δεν χωράει μόνο στους δύο τύπους που γνωρίσαμε από την κατασκοπική παρωδία OSS 117 και το Artist και οι 6+1 απιστίες είναι ουσιαστικά ένα showcase για τις δυνατότητές του. ΑΕΛΛΩ Θερινό - ΑΕΛΛΩ 4 VILLAGE RENTI 11 - VILLAGE MALL 10, 13 - VILLAGE FALIRO 2 - VILLAGE KOSMOPOLIS 7 - STER ILION 4 - CINEPOLIS 1 - ΣΙΣΣΥ - ΕΛΛΗΝΙΣ - ΑΘΗΝΑΙΑ - ΑΡΚΑΔΙΑ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ - 3 ΑΣΤΕΡΙΑ θερινό - ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ - ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ - ΦΛΟΙΣΒΟΣ ΚΟΡΑΛΙ - ΡΙΑ

ΜΩΡΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!

Safety Last Σκηνοθεσία: Φρεντ Νιουμέγιερ, Σαμ Τέιλορ Πρωταγωνιστούν: Χάρολντ Λόιντ, Μίλντρεντ Ντέιβις Αν και σκηνοθετημένη από τους Φρεντ Νιουμέγιερ και Σαμ Τέιλορ, η ταινία αποτελεί σύλληψη του ιδιοφυούς ηθοποιού Χάρολντ Λόιντ. Η ιστορία του Μωρέ, κουράγιο! αφορά ένα χωριατόπαιδο που προσπαθεί να πιάσει την καλή στη μεγαλούπολη. Το Αγόρι (Λόιντ) αφήνει την αγαπημένη του, το Κορίτσι (Μίλντρεντ Ντέιβις), για να κάνει την τύχη του στη μητρόπολη. Βρίσκει δουλειά ως κλητήρας στο κατάστημα του DeVore, ενώ προσπαθεί ν’ αποδείξει στη μνηστή του ότι έχει αναλάβει τη θέση του διευθυντή και ότι ξοδεύει τον μισθό του σε πλούσια δώρα. Ο συγκάτοικος του Αγοριού, το Φιλαράκι (Μπιλ Στρόθερ), βγάζει λεφτά κάνοντας εντυπωσιακά ακροβατικά στον δρόμο. Ο πραγματικός διευθυντής του DeVore υπόσχεται 1.000 δολάρια στο Αγόρι, αν επινοήσει κάποιον έξυπνο διαφημιστικό τρόπο για το κατάστημα. Το Αγόρι

πείθει τον φίλο του να σκαρφαλώσει στον 12ο όροφο του κτιρίου και να μοιραστούν την αμοιβή. Την ημέρα της παράστασης, όμως, το Φιλαράκι προσπαθεί να αποφύγει τον Νόμο (Νόα Γιανγκ) και το Αγόρι αναγκάζεται να πάρει τη θέση του. Αποφεύγοντας μια σειρά από εμπόδια, το Αγόρι σκαρφαλώνει ολοένα και πιο ψηλά, φτάνοντας στο τέλος να κρεμαστεί από το ρολόι του κτιρίου, σε μια από τις πιο εντυπωσιακές σκηνές της ταινίας. Κλασική κωμωδία του βωβού, με την αξέχαστη σκηνή ενός παραγνωρισμένου κωμικού, του Χάρολντ Λόιντ, να κρεμιέται από ένα ξεχαρβαλωμένο ρολόι, στα ύψη. Ο κίνδυνος σε μια μεγαλούπολη που οικοδομείται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και σε ανήκουστες συνθήκες για τα δεδομένα της εποχής και τα ατυχήματα που ελλοχεύουν και που είναι αγαπημένη δεξαμενή των κωμικών καταστάσεων του βωβού σινεμά (γνωστά και ως γκαγκς) αξιοποιούνται δημιουργικά σε ένα ελαφρύ μελόδραμα που διαθέτει τέμπο, πλοκή κι έναν αξιολάτρευτο αθώο νέο άνδρα στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ένα αγόρι ανάμεσα σε αστό και επαρχιωτόπουλο, με πρόσωπο ξύπνιο και αγαθό μαζί, όχι αστείο άμα τη εμφανίσει, αλλά γκαφατζή χωρίς να το επιδιώκει, και με τα χαρακτηριστικά του γυαλάκια να προκαλούν την ακόμη μεγαλύτερη συμπάθεια του θεατή. ΖΕΦΥΡΟΣ

ΜΑΝΤΕΨΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ Guess who’s coming to dinner Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κρέιμερ Πρωταγωνιστούν: Σπένσερ Τρέισι, Κάθριν Χέμπορν, Σίντνεϊ Πουατιέ Η ταινία εξιστορεί τον έρωτα ανάμεσα στην Τζόι, μια νεαρή λευκή γυναίκα, και τον Τζον,

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό

ένα νέο, ιδεαλιστή μαύρο άντρα που γνώρισε στις διακοπές της στη Χαβάη. Η Τζόι επιστρέφει στο πατρικό της στο Σαν Φρανσίσκο και προσκαλεί τον αρραβωνιαστικό της πλέον για δείπνο με τους γονείς της. Μεγαλωμένη από φιλελεύθερους γονείς, η Τζόι δυσκολεύεται να κατανοήσει τη συμπεριφορά των γονιών της απέναντι στο Τζον. Πάντα της δίδασκαν να συμπεριφέρεται ισάξια σε όλους, απ’ όπου κι αν κατάγονται και ανεξαρτήτως χρώματος, ωστόσο δεν μπορούν να δεχτούν ότι η κόρη τους έχει αρραβωνιαστεί έναν μαύρο άντρα. Οι γονείς του Τζον έρχονται από το Λος Άντζελες για το δείπνο, αλλά δεν ξέρουν ότι η Τζόι είναι λεύκη μέχρι που τη γνωρίζουν. Ο Ράιαν, ένας καθολικός ιερέας και στενός φίλος του Τζον, είναι η μοναδική φωνή της λογικής στο δείπνο αυτό. Οσκαρικό δράμα από τον άρχοντα των ταινιών με κοινωνική συνείδηση, παραγωγό και σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κρέιμερ, που αντικατοπτρίζει την αστική και χολιγουντιανή αντιμετώπιση του ρατσισμού σε μια εποχή εξεγέρσεων κι έντονων διεκδικήσεων. Μέσα στο σπιτικό των φιλελεύθερων και προοδευτικών γονιών, το δίλημμα τούς χτυπάει την πόρτα με τον πιο βίαιο τρόπο: η έξυπνη, μορφωμένη, όμορφη, κατάξανθη μοναχοκόρη τους έρχεται φουλ ερωτευμένη μ’ έναν καθόλα αξιοπρεπή «νέγρο» και θα πρέπει να περάσουν το τεστ της πράξης, μετά από μια ζωή θεωριών για τη μισαλλοδοξία και την ελευθερία. Μέσα σε ένα σπίτι γαλήνιο και ζεστό, με καλό γούστο, υπέροχο κήπο και θέα που κόβει την ανάσα, το δράμα εκτυλίσσεται σε διδακτικούς διαλόγους, συγκίνηση και τρυφερό μελόδραμα. Υπάρχουν δύο τρόποι να αξιολογήσετε την ταινία. Ή να τη θεωρήσετε δεινοσαυρική, πομπώδη και αναχρονιστική, ελαφρώς εκτός τόπου, ακόμη και για την εποχή της, σε σχέση με τα πραγματικά προβλήματα που ανέκυπταν στην αμερικανική κοινωνία με μεγάλη τα-

Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό



Θερινός

χύτητα. Ή να τη δείτε ως μια ειλικρινή προσπάθεια του συστήματος να εκθέσει, με ευαισθησία και κατανόηση, ένα ακανθώδες θέμα, ενορχηστρωμένο και παιγμένο με φυσικό και αρμονικό τρόπο από τους πιο γνωστούς και αγαπημένους ηθοποιούς της περιόδου εκείνης, ειδικά από το μυθικό ζευγάρι των Χέμπορν-Τρέισι. Χωρίς να παραγνωρίζω το λούστρο, προσωπικά επιλέγω τη δεύτερη λύση. Βοηθάει το συναισθηματικό κομμάτι που αγγίζει τη μυθολογία. Πρόκειται για την τελευταία ταινία του μεγάλου ηθοποιού Σπένσερ Τρέισι, την οποία γύρισε σοβαρά άρρωστος κι επέμεινε να ολοκληρώσει μέχρι τέλους - ο Τρέισι ήταν τόσο αδύναμος, που στις μεγάλες του σκηνές έπρεπε να διακόπτεται γιατί δεν άντεχε εκτεταμένες λήψεις, και πέθανε μερικές μέρες μετά το πέρας των γυρισμάτων. Αντί γι’ αυτόν, η Κάθριν Χέμπορν ανταμείφθηκε με το Όσκαρ συμβολικά και για τους δυο τους, σε μια από τις εκπλήξεις της χρονιάς. Μια καταπληκτική ανάλυση για τη βαθύτερη σημασία του Μάντεψε ποιος θα έρθει το βράδυ (το οποίο έχει γίνει απλώς χαριτωμένο remake με τον Άστον Κούτσερ, με αντεστραμμένους τους χρωματικούς ρόλους) έχει κάνει ο Μαρκ Χάρις στο βιβλίο του Pictures at a revolution, όπου εξηγεί πως από τις πέντε υποψήφιες ταινίες για το Όσκαρ του 1967, το Dr Dolittle εκπροσωπούσε την πλήρως αρτηριοσκληρωτική αντίληψη της Ακαδημίας και των γηραιών μελών της που δεν χαμπάριαζαν τίποτε, το Μάντεψε και η Ιστορία ενός εγκλήματος, και πάλι με τον Σίντνεϊ Πουατιέ, βρίσκονταν στο μεταίχμιο του συστήματος των στούντιο και της ανοιχτής ματιάς προς έναν κόσμο που άλλαζε με άξονα το πρόβλημα του ρατσισμού, και οι άλλες δύο, Ο Πρωτάρης και το Μπόνι και Κλάιντ, γκρέμιζαν τη σκουριά και προέλαυναν για τη δημιουργία του Νέου Χόλιγουντ, με τεράστια επιτυχία, απευθυνόμενες σ’ ένα νέο και διψασμένο κοινό, που

37 επιτέλους αναγνωριζόταν και καλλιτεχνικά από το σινάφι. ΦΙΛΟΘΕΗ

AMERICAN PIE 4: REUNION Σκηνοθεσία: Τζον Χόρβιτς, Χέιντεν Σλόσμπεργκ Πρωταγωνιστούν: Τζέισον Μπιγκς, Άλισον Χάνιγκαν Στην κωμωδία American Pie Reunion όλοι οι αγαπημένοι χαρακτήρες του American Pie που συναντήσαμε πριν από 13 χρόνια επιστρέφουν στο East Great Falls για μια επετειακή συγκέντρωση παλιών συμμαθητών. Στο από καιρό πολυαναμενόμενο αυτό Σαββατοκύριακο θα ανακαλύψουν ποιος άλλαξε και ποιος έμεινε ο ίδιος, αλλά και πώς ο χρόνος και η απόσταση δεν έσπασαν, τελικά, τους δεσμούς φιλίας. Ήταν καλοκαίρι του 1999 όταν τέσσερα αγόρια από το Μίσιγκαν άρχισαν τη σεξουαλική τους αναζήτηση, προκειμένου να χάσουν την παρθενιά τους. Στα χρόνια που πέρασαν ο Τζιμ και η Μισέλ παντρεύτηκαν, ενώ ο Κέβιν και η Βίκυ χώρισαν. Ο Οζ και η Χέδερ συνέχισαν τη ζωή τους χωριστά, ενώ ο Φιντς ακόμα εποφθαλμιά τη μαμά του Στίφλερ, ο οποίος δεν έχει αλλάξει καθόλου. Τώρα, οι φίλοι μιας ζωής συναντιούνται εκ νέου ως ενήλικες (ηλικιακά τουλάχιστον), αναπολώντας την ξεγνοιασιά που είχαν στα εφηβικά τους χρόνια, όταν ξεκίνησε η κωμωδία-θρύλος.

ODEON KOSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ 10, 11 - ODEON STARCITY 1, 2 - STER CINEMAS ΙΛΙΟΝ 1, 8 - VILLAGE ATHENS METRO MALL 1, 2 - VILLAGE MALL 7, 12, 14 - VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ 5 VILLAGE ΡΕΝΤΗ 2, 5, 9, 20, 21 - VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ 1, 8 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΜΙΚΟ - ΝΑΝΑ CINEMAX 3, 5 - ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ 1 - ΤΡΙΑΝΟΝ CINEMAX ΣΑΡΩΝΙΔΑ - ΤΥΜΒΟΣ ΜΑΡΑΘΩΝΑ 2 - ΧΛΟΗ

ai£oy™e™

αθήνααμπελοκηποιγκαζι-θησείονεάπολη ΑΘΗΝΑΙΑ

Χάρητος 50, Κολωνάκι, 210 7215717. 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 20:45, 23:00

ΑΙΓΛΗ ΖΑΠΠΕΙΟΥ

Κήπος Ζαππείου, 210 3369300 6+1 Απιστίες Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 21:00, 23:00 / Τρι 23:10

AΝΕΣΙΣ Λ. Κηφισίας 14, Αμπελόκηποι, 210 7788778. Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΑΣΤΥ Κοραή 4, Αθήνα, 210 3221925. Ταινιόραμα 2012 (3 ταινίες με 1 εισιτηριο) Η γυναίκα της

διπλανής πόρτας Πεμ 18:00 Αμερικανική νύχτα Πεμ 20:10 Η νύφη φορούσε μαύρα Πεμ 22:20 Ερωτική αναπαράσταση Παρ 18:00 Κλίματα αγάπης Παρ 20:10 Ολα για την αγάπη Παρ 22:20 Πόλοκ, ο Ασυμβίβαστος Σαβ 18:00 Αγάπη είναι ο Διάβολος Σαβ 20:10 Moulin Rouge Σαβ 22:20 Σεράγιεβο σ'αγαπώ Κυρ 18:00 Μέλι Κυρ 20:10 Ενας χωρισμός Κυρ 22:20 Μεθυσμένος με γυναίκες και ζωγραφική Δευ 18:00 Το κορίτσι με το αγγελικό πρόσωπο Δευ 20:10 Η εκδίκηση μιας κυρίας Δευ 22:20 Σάββατο βράδυ Κυριακή πρωί Τρι 18:00 Darling Τρι 20:10 Μόργκαν, ο Τρελός Εραστής Τρι 22:20 Κορίτσια καριέρας Τετ 18:00 Φαντάσματα εφηβείας Τετ 20:10 Ο Αταίριαστος Τετ 22:10

ΒΟΞ Θεμιστοκλέους 82, Εξάρχεια, Αθήνα, 210 3301170. Key Largo Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

GAZARTE Βουτάδων 34, Γκάζι, 210 3452277. Το Κοράκι Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΔΑΝΑΟΣ Λ. Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 210 6922655 ÜΑίθουσα 1: Προμηθέας Πεμ-Τετ 17:30 3D, 20:00 3D, 22:30 3D ÜΑίθουσα 2: Το Κοράκι Πεμ-Τετ 18:20, 20:30, 22:40

ΔΕΞΑΜΕΝΗ Πλατεία Δεξαμενής Κολωνάκι, Αθήνα, 210 3623942. Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΕΚΡΑΝ Ζωοδόχο Πηγής & Αγαθίου, Νεάπολη, 210 6461895. Οι απόγονοι Δευ-Τετ 20:50, 23:00 Εξωτικό ξενοδοχείο Μάριγκολντ Πεμ-Κυρ 20:50, 23:00

ΕΛΛΗΝΙΣ Cinemax Κηφισίας 29, Αμπελόκηποι, Αθήνα, 210 6464009. 6+1 Απιστίες ΠεμΤετ 20:50, 23:00

ΖΕΦΥΡΟΣ Τρώων 36, Θησείο, 210 3462677. Μωρέ, κουράγιο! Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΘΗΣΕΙΟΝ Αποστόλου Παύλου 7, Θησείο, 210 3470980 Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά Πεμ-Τετ 20:50, 23:10

ΛΑΪΣ Ιερά Οδός 48 και Μ. Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, 210 3609695. Ο Έρωτας κρατάει τρία χρόνια Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ Λ. Αλεξάνδρας & Μαυρομιχάλη, Αθήνα, 210 6425714. Άθικτοι ΠεμΤετ 20:45, 23:00

ΡΙΒΙΕΡΑ Βαλτετσίου 46, Εξάρχεια, 210 3837716. Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά Πεμ-Τετ 20:45, 23:05

ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ Κυδαθηναίων 22, Πλάκα, 210 3222071. Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ΨΥΡΡΗ

Σαρρή 40, Ψυρρή, 210 3247234. Το βαθύ μπλε του έρωτα Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

αργυρούπολη αγιος δημήτριος δάφνη ΑΛΟΜΑ

Γερουλάνου 103 & Πόντου, 210 9937011. Το δέρμα που κατοικώ Δευ-Τετ 21:00, 23:00 Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Πεμ-Κυρ 21:00 Battleship: Ναυμαχία ΠεμΚυρ 23:00

VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Λ. Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 2106104100 ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 15:40 3D Προμηθέας Πεμ-Τρι 17:40 3D, 20:15 3D, 22:45 3D / Τετ 17:40 3D American Pie: Reunion Τετ 21:15, 23:40 ÜΑίθουσα 2: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:50, 21:15, 23:40 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:50, 21:15, 23:40 ÜΑίθουσα 3: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:50 / ΣαβΚυρ 15:50, 17:50 Dark Shadows Πεμ-Τετ 22:00 Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ-Τετ 19:50 Το Κοράκι Πεμ-Τετ 00:15 ÜΑίθουσα 4: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:20 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 18:20, 21:00, 23:50 ÜΑίθουσα 5: Αυτοκίνητα (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / Σαβ-Κυρ 15:00, 17:00 Προμηθέας Πεμ-Τετ 19:00, 21:30, 00:00

ΝΑΝΑ Cinemax Cyta Λ. Βουλιαγμένης 179 Δάφνη, 210 9703158 ÜΑίθουσα 1: Άθικτοι Πεμ-Τετ 20:00 Οι Εκδικητές ΠεμΤετ 22:20 ÜΑίθουσα 2: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 19:00, 21:30 ÜΑίθουσα 3: Ο Έρωτας κρατάει τρία χρόνια Πεμ-Τετ 18:45, 20:45, 22:45 ÜΑίθουσα 4: Αυτοκίνητα (μεταγλ.) ΠεμΤετ 19:00 Προμηθέας Πεμ-Τετ 21:00 3D, 23:20 3D ÜΑίθουσα 5: American Pie: Reunion ΠεμΤετ 19:30, 21:50 ÜΑίθουσα 6: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:10 American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 20:40, 23:00

ΣΙΝΕ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΙΣ Κύπρου 68 & Δωδεκανήσου, Αργυρούπολη, 210 9922098 Προμηθέας Πεμ-Τετ 20:45, 23:05

ΣΟΦΙΑ Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας

Τριάδος, Αργυρούπολη, 210 9927447 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 20:30, 22:30

βαρκιζα βουλιαγμένη γλυφάδα ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis

Ζησιμοπούλου 7 & Ι. Μεταξά, Γλυφάδα, 210 8983238 ÜΑίθουσα 1: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τρι 18:20, 20:30, 22:40 / Τετ 22:40 ÜΑίθουσα 2: Η Χιονάτη και ο κυνηγός ΠεμΤετ 18:00, 20:30, 23:00 ÜΑίθουσα 3: American Pie: Reunion ΠεμΤετ 18:10, 20:20, 22:30 ÜΑίθουσα 4: Dark Shadows Πεμ-Τετ 23:00 Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ-Τρι 18:10 Επικίνδυνη σιωπή ΠεμΤρι 20:40

ΑΚΤΗ Θησέως και Αιόλου, Βουλιαγμένη, 210 8961337. Το βαθύ μπλε του έρωτα Πεμ-Τετ 20:50, 22:50

ΒΑΡΚΙΖΑ

Θάσου 22, 210 8973926 ÜΑίθουσα 1: Λόραξ (μεταγλ.) Παρ-Δευ 19:00 3D Προμηθέας Πεμ-Τετ 20:30 3D, 22:45 3D ÜΑίθουσα 2: The Artist Πεμ-Τετ 20:45, 22:40 Πειρατές! (μεταγλ.) Παρ-Δευ 19:00 3D ÜΑίθουσα 3  Ο Έρωτας κρατάει τρία χρόνια Πεμ-Τετ 20:50, 22:50

ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 210 9650318 ÜΑίθουσα 1: Προμηθέας Πεμ-Τετ 19:40, 22:30 ÜΑίθουσα 3  Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΡΙΑ Αφροδίτης 8, Βάρκιζα, 210 8970844. 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

αχαρνών πατησίων

ΑΕΛΛΩ Cinemax 5+1 Cyta Πατησίων 140, 210 8259975 ÜΑίθουσα 1: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:20 Προμηθέας ΠεμΤετ 21:10 3D, 23:30 3D ÜΑίθουσα 2: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 19:00, 21:45 ÜΑίθουσα 3: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 19:10, 21:30, 23:45 ÜΑίθουσα 4: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 19:30, 22:00 ÜΑίθουσα 6  6+1 Απιστίες ΠεμΤετ 20:50, 23:00

ΛΙΛΑ Νάξου 115, Αγιος Λουκάς, Πατήσια, 210 2016849 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 210 8222702 Ο Υπουργός Κυρ-Τετ 21:00 Ο Χίτλερ στο Χόλιγουντ Πεμ-Τετ 23:00

bύρωνας ΑΡΚΑΔΙΑ

Καραολή Δημητρίου 36 & Φορμίωνος 222, Πάρκο Νέας Ελβετίας, 210 7661166 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ζωγράφου παγκράτι

VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό Millennium, Παγκράτι, 210 7566240 ÜΑίθουσα 1: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:40, 21:20, 00:00 / Σαβ-Κυρ 16:00, 18:40, 21:20, 00:00 ÜΑίθουσα 2: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:30 Προμηθέας ΠεμΤετ 18:30, 21:10, 23:40 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:00 Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ-Τετ 18:00, 20:15 Το Κοράκι Πεμ-Τετ 22:30, 00:50 ÜΑίθουσα 4: Αυτοκίνητα (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 17:10 Προμηθέας Πεμ-Τρι 19:40 3D, 22:10 3D, 00:40 3D / Τετ 19:40 3D, 22:10, 00:40 3D ÜΑίθουσα 5: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 17:00, 19:20, 21:40, 00:00

ΛΑΟΥΡΑ EUROPA CINEMAS Φορμίωνος & Νικηφορίδη 24, Νέο Παγκράτι, 210 7662040. Προμηθέας Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ΠΑΛΑΣ Υμηττού 109, Παγκράτι, 210 7511868 Γιο-Γιο Πεμ-Τετ 23:00 Ο μεγάλος έρωτας Πεμ-Τετ 21:00

ηράκλειο νέα ιωνία

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ Κέας & Τερψιχόρης, Ηράκλειο, 210 2773731. Τζέιν Έιρ Δευ-Τετ 21:00, 23:00 Μια επικίνδυνη μέθοδος Πεμ-Κυρ 21:00, 23:00

ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 3D Digital Λ. Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 210 2826873 ÜΑίθουσα 1: Προμηθέας Πεμ-Τετ 20:15 3D, 22:30 3D ÜΑίθουσα 3  6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ιλιον αγιοι ανάργυροι πετρούπολη ΑΣΤΕΡΙ ( Πρωην ΙΛΙΟΝ)

Φιλοκτήτου 86 & Νέστορος ,Ιλιον, 210 2639030 Το μικρό σπίτι στο δάσος Πεμ-Τετ 22:40 Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 21:00

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΣΙΝΕ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΙΣ Λ. Πετρουπόλεως 168, Πετρούπολη, 210 5012391 The Artist Παρ-Κυρ 21:00, 23:00 Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν Πεμ 21:00, 23:00 Χαραυγή μέρος 1 Δευ-Τρι 21:00, 23:00 Το άλογο του πολέμου Τετ 21:00, 23:00

ιλιον αγ.ανάργυροι πετρούπολη STER CINEMAS

Λεωφ.Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο ESCAPE, Ιλιον, 801 801 7837 ÜΑίθουσα 1: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:40, 22:20 / Σαβ-Κυρ 14:20, 17:00, 19:40, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:30, 00:00 / Σαβ-Κυρ 13:50, 16:30, 19:00, 21:30, 00:00 ÜΑίθουσα 3: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 21:10, 23:50 / Σαβ-Κυρ 13:10, 15:50, 18:30, 21:10, 23:50 ÜΑίθουσα 4: 6+1 Απιστίες Πεμ, Δευ, Τρι, Τετ 19:45, 22:00 / Παρ 19:45, 22:00, 00:15 / Σαβ 13:00, 15:15, 17:30, 19:45, 22:00, 00:15 / Κυρ 13:00, 15:15, 17:30, 19:45, 22:00 ÜΑίθουσα 5: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 20:00 3D, 22:30 3D / Σαβ-Κυρ 15:00 3D, 17:30 3D, 20:00 3D, 22:30 3D ÜΑίθουσα 6: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:30, 22:10 / Σαβ-Κυρ 14:10, 16:50, 19:30, 22:10 ÜΑίθουσα 7: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:50 / Σαβ-Κυρ 14:50, 16:50, 18:50 Το Κοράκι ΠεμΤετ 20:45, 23:00 ÜΑίθουσα 8  American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 21:00, 23:40

κορυδαλλος κερατσίνι ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 210 4960955 ÜΑίθουσα 1: Κλειστό Πεμ Φεστιβάλ παιδικών ταινιών (με 1,2 ευρω) Γάτος σπιρουνάτος (μεταγλ.) Παρ 18:30 Hugo Παρ 20:15 Ο πόλεμος των κουμπιών Σαβ 20:15 Η εποχή των παγετώνων (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 18:30 Το κινούμενο κάστρο Κυρ 20:15 Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων Δευ 20:15 Η εποχή των παγετώνων: Η απόψυξηΔευ-Τρι 18:30 Η εποχή των παγετώνων 3 :Η αυγή των δεινοσαύρων (μεταγλ.) Τρι-Τετ 20:15 Δον Κιχώτης (μεταγλ.) Τετ 18:30 ÜΑίθουσα 2: Προμηθέας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

κουκάκι νέος κόσμος ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter

Λ. Συγγρού 106, 210 9215305 Καζαμπλάνκα Πεμ-Τετ 22:30 Ο μεγάλο Δικτάτωρ Πεμ-Τετ 20:30

ΟDEON STARCITY Λ. Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 210 6786000 ÜΑίθουσα 1:American Pie: Reunion ΠεμΤετ 20:10, 22:30 ÜΑίθουσα 2: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 17:50, 20:10, 22:30 ÜΑίθουσα 3: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 21:00 ÜΑίθουσα 4: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 18:10 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 20:30, 23:10 ÜΑίθουσα 5: Προμηθέας Πεμ-Τετ 18:00, 20:40, 23:20 ÜΑίθουσα 6: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:50 3D, 22:30 3D / Σαβ-Κυρ 17:10 3D, 19:50 3D, 22:30 3D ÜΑίθουσα 7: Προμηθέας Πεμ-Τετ 19:00 3D, 21:40 3D ÜΑίθουσα 8: Το Κοράκι Πεμ-Τετ 20:20, 22:50 ÜΑίθουσα 9: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ-Τετ 19:10 ÜΑίθουσα 10: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 19:30, 22:10

μαρούσι - κηφισιά VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL

Ανδρέα Παπανδρέου 35 , Μαρούσι, Τηλ.14 848 ÜΑίθουσα 1: Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:15, 20:45, 23:00 / ΣαβΚυρ 15:45, 18:15, 20:45, 23:00 ÜΑίθουσα 2: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι 18:30 3D, 21:00 3D, 23:30 3D / Σαβ-Κυρ 16:00 3D, 18:30 3D, 21:00 3D, 23:30 3D / Τετ 18:30, 21:00, 23:30 ÜΑίθουσα 3: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:30 Η Χιονάτη και ο κυνηγός ΠεμΤετ 18:45, 21:15, 23:45 ÜΑίθουσα 4: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 17:15, 19:45, 22:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 17:15, 19:45, 22:15, 00:45 ÜΑίθουσα 5: Προμηθέας Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 17:30, 20:00, 22:30 / Παρ, Σαβ, Τετ 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 ÜΑίθουσα 6: Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00, 19:45 / Σαβ 13:00, 17:00, 19:45 Προμηθέας Πεμ-Τετ 22:30 ÜΑίθουσα 7: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 21:30, 00:15 / Σαβ-Κυρ 18:45, 21:30, 00:15 ÜΑίθουσα 8: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 17:15 3D Προμηθέας Πεμ-Τρι 19:15, 21:45, 00:15 / Τετ 19:15 3D, 21:45 3D, 00:15 3D ÜΑίθουσα 9: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 15:45, 18:00 Το Κοράκι Πεμ, Δευ, Τρι 18:00, 20:30, 22:45 / Παρ, Τετ 18:00, 20:30, 22:45, 01:00 / Σαβ 20:30, 22:45, 01:00 / Κυρ 20:30, 22:45 ÜΑίθουσα 10: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 17:00, 19:30, 22:00, 00:30 ÜΑίθουσα 11: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:45 Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:45, 21:00, 23:15 ÜΑίθουσα 12: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 20:15, 22:45 / Σαβ-Κυρ 15:30, 17:45, 20:15, 22:45 ÜΑίθουσα 13: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 19:30, 22:00 ÜΑίθουσα 14: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 20:15, 22:45

38 Στο site της LifO

www.lifo.gr

Αυτόν τον Ιούνιο απόλαυσε νέες κυκλοφορίες αλλά και αμέτρητες άλλες ταινίες στο hol video club.

διαβάστε την ολοκληρωμένη εκδοχή της συνέντευξης.

και είναι κάποιο είδος Ιερού Δισκοπότηρου. Εκτός από μερικά δείγματα ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου, το ευρωπαϊκό σινεμά βρίσκω πως είναι πολύ πιο ουσιαστικό. Δείτε την περίπτωση της Μαριόν Κοτιγιάρ: γύρισε μερικά ενδιαφέροντα πράγματα, με γνώμονα τους καλούς σκηνοθέτες, αλλά επέστρεψε στη Γαλλία κι έχει έναν ρόλο στην ταινία του Ζακ Οντιάρ που της επιτρέπει να δείξει το ταλέντο της. Τη λάτρεψα στο Rust and Bone και αμφιβάλλω αν σε μια αμερικάνικη ταινία θα έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει τις αρετές της με αντίστοιχο τρόπο. Το Όσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου τι ακριβώς σημαίνει για σας, πρακτικά; Κοιτάξτε, είναι μια μεγάλη carte de visite και θα παραμείνει τέτοια. Είμαι ευτυχής που μου προέκυψε, αλλά θα επιμείνω στο «βλέποντας και κάνοντας».

ζαν ντυζαρντεν

Επιτέλους, μιλάει

Ο θριαμβευτής των φετινών Όσκαρ μιλάει στη LifO για τη νέα του ταινία 6 +1 απιστίες, τις προτάσεις από το Χόλιγουντ και την αυτοπροστασία. Αποκλειστική συνέντευξη στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο

We bought a Zoo Ένας πατέρας αγοράζει έναν ερειπωμένο ζωολογικό κήπο, ελπίζοντας σε μια νέα αρχή. Συγκινητική ταινία γεμάτη εμψυχωτικές στιγμές και υπέροχες ερμηνίες. Απόλαυσε τη συνέχεια της ταινίας στο hol video club.

Νέες Κυκλοφορίες

Aπόκτησε τo hol video club μόνο με 8€/μήνα, καλώντας στο 13844. www.holmytv.gr

Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον το ότι οραματιστήκατε την ταινία «6+1 απιστίες» ως μια σειρά από σκετς... ... Και εξαιρετικά σπάνιο, έως απαγορευτικό! Δεν γίνεται πλέον πουθενά. Ήθελα να προσεγγίσω μια κινηματογραφική αίσθηση ελευθερίας που βλέπαμε στα σπονδυλωτά φιλμ της δεκαετίας του ’60, με τον Βιτόριο Γκάσμαν για παράδειγμα, όταν συνέλαβα την ιδέα. Με όλους τους συνεργάτες διαπιστώσαμε, βέβαια, στη συνέχεια πως το θέμα της απιστίας είναι ένα «τέρας» και είπαμε πως αν δεν καταλήγαμε σε κάτι που να μας αρέσει, θα τα παρατάγαμε. Ευτυχώς, οι καταστάσεις που θίξαμε υλοποιούνταν και ήρθαν φίλοι σκηνοθέτες για ν’ αναλάβουν τις ιστορίες. Ενώ το ξεκινήσαμε ως πλάκα μεταξύ μας, θελήσαμε στη συνέχεια να ερευνήσουμε ένα μεγάλο πεδίο όπου συνυπάρχουν το σοβαρό, το χυδαίο, το αστείο, τα πάντα. Από τους πολλούς χαρακτήρες που υποδυθήκατε στην ταινία, με άγγιξε ο Λοράν (από το σκετς που σκηνοθέτησε ο Μισέλ Χαζαναβίσιους), ένας loser, συγκινητικός στην προσπάθειά του να την πέσει ακόμα και την τελευταία στιγμή στη μοναδική γυναίκα που έχει απομείνει διαθέσιμη. Ο Λοράν είναι μια εναλλακτική εκδοχή της απιστίας, καθώς προσπαθεί, αλλά δεν τα καταφέρνει και επιστρέφει στο σπιτάκι του καθαρός, έχοντας γλιτώσει. Τουλάχιστον έτσι νομίζει, αφού τυπικά έχει δίκιο. Αυτό το επεισόδιο μου αρέσει κι εμένα πολύ γιατί δημιουργήθηκε από το μηδέν, σε ένα βαρετό ξενοδοχείο, με σκυθρωπούς ανθρώπους και πρωταγωνιστή έναν μετριότατο άνδρα που δεν έχει ελπίδες, ακόμα κι όταν χτυπάει μια γκόμενα που σιχαίνεται, καταλήγοντας να έχει τη συνείδησή του ήσυχη, αλλά μια γεύση εντελώς πικρή. Με αφορμή το ακραίο επεισόδιο στο Λας Βέγκας (όπου ο Ντυζαρντέν και ο Λελούς καταλήγουν κανονικό ζευγάρι

μετά από μια περιπετειώδη σεξοκραιπάλη), ποια είναι η πιο αξιομνημόνευτη υπερβολή που έχετε κάνει στη ζωή σας; (γελάει) Δεν έχω να θυμηθώ σπουδαία πράγματα, ειλικρινά. Γι’ αυτό και κάνω σινεμά και είμαι ηθοποιός, γιατί στις ταινίες μπορώ να υλοποιήσω ό,τι μου περνάει απ’ το μυαλό και να το ζήσω κατά κάποιον τρόπο. Δεν ξεπερνώ ποτέ τα όριά μου. Στις ταινίες αισθάνομαι πιο ελεύθερος, σαφώς! Ακόμη και όταν ήσασταν νεότερος, δεν τολμούσατε; Ήμουν ανέκαθεν αρκούντως φρόνιμος. Φαντασιώνομαι αλλιώς στο σινεμά. Ο κινηματογράφος είναι τύχη για μένα, ένα δώρο. Γυρίσατε το «6+1 απιστίες» πριν από το «Artist»; Ξεκινήσαμε γυρίσματα ακριβώς πριν από έναν χρόνο, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ των Καννών, όταν εδώ παίχτηκε το Artist. Και σε δύο μέρες ξεκινάω ως πρωταγωνιστής σ’ ένα φιλμ του Ερίκ Ροσάν με τον Τιμ Ροθ και τη Σεσίλ ντε Φρανς, με τίτλο Moebius. Είναι αισθηματικό και κατασκοπικό, όχι παρωδία σαν τον πράκτορα OSS (γελάει). Και με το Χόλιγουντ τι γίνεται; Φέτος ήσασταν η ευχάριστη έκπληξη, ο αγαπημένος της πόλης... Δεν συμβαίνουν και σπουδαία πράγματα ακόμη. Μου έχουν γίνει προτάσεις, όχι ιδιαίτερα ελκυστικές. Προς το παρόν, παίρνω τον χρόνο μου και το γνωρίζουν. Έχω ατζέντη εκεί που ψάχνει να μου βρει ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αλλά όχι απαραίτητα σε αμερικάνικη ταινία. Δεν βιάζομαι. Οι πρώτες κρούσεις ήταν να παίξετε σε μια υπερπαραγωγή ή κάτι άλλο; Μμμ, ναι, ή να υποδυθώ σημαντικούς ανθρώπους, όπως ο ΛεΚορμπυζιέ ή ο Σαρτρ. Δεν ακούγεται άσχημο! Δεν με ενδιέφερε τίποτε από αυτά. Είναι περίεργο, αλλά δεν διακατέχομαι καθόλου από το όνειρο του χολιγουντιανού σινεμά, λες

Όταν παραλαμβάνατε το βραβείο ερμηνείας πέρσι εδώ, στις Κάννες, από τα χέρια του Ρόμπερτ ντε Νίρο, φαινόσασταν σχεδόν σαστισμένος από την τιμή. Για να σας εξηγήσω λίγο πώς σκέφτομαι, δεν είμαι ακριβώς εντυπωσιασμένος από τον Ντε Νίρο, τον οποίο σέβομαι απεριόριστα, αλλά προσπαθώ να πάρω μια απόσταση από την ίδια τη δουλειά, σαν να συμβαίνει σε κάποιον άλλο όλο αυτό και όχι σε μένα. Δεν είναι θέμα ψευτομετριοφροσύνης αλλά αυτοπροστασίας. Είμαι με το ένα πόδι πολύ μέσα στο επάγγελμα και με το άλλο τελείως εκτός, λες και όλο αυτό το όνειρο κάποτε θα σταματήσει και οι προτάσεις δεν θα υπάρχουν πια. Είναι καθαρά ένα είδος προστασίας που έχω για τον εαυτό μου. Αυτή η νοοτροπία μού επιτρέπει να επιστρέφω φρέσκος και ορεξάτος σε κάθε καινούργιο ρόλο. Έτσι, έχω τη δυνατότητα να θέτω διαφορετικά ερωτήματα σε κάθε νέα ταινία, γιατί θεωρώ πως το επάγγελμά μου είναι δύσκολο και καθόλου νορμάλ. Δεν προσαρμόζομαι αυτόματα σε κάθε πλατό, υπάρχουν μέρες που δεν έχω όρεξη να μιλήσω σε όλους ή να εξηγήσω ακριβώς πώς σκέφτομαι, γιατί δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος πως θα με καταλάβουν. Τι είδους σινεμά σας αρέσει; Ποιες είναι οι αγαπημένες σας ταινίες; Βλέπω τις ταινίες ετεροχρονισμένα, έναν χρόνο αφού βγουν στις αίθουσες. Πρόσφατα είδα το Apollonide του Μπερτράν Μπονελό. Ήταν παράξενο, αλλά με υπνώτισε. Μου άρεσε πολύ το Drive του Ρεφν. Και το Moneyball με τον Μπραντ Πιτ. Τελευταία ερώτηση, γιατί πρέπει να είστε κουρασμένος. Non, ça va! Από τις ερμηνείες των υπόλοιπων υποψηφίων στα φετινά Όσκαρ, ποιον από τους Τζορτζ Κλούνι, Μπραντ Πιτ, Γκάρι Όλντμαν και Ντέμιαν Μπισίρ ξεχωρίσατε και γιατί; Τον Μπραντ Πιτ στο Moneyball. Μου άρεσε πάρα πολύ, κυρίως επειδή πρότεινε ένα εντελώς ασυνήθιστο παίξιμο: συμπεριφερόταν «ανάρμοστα» ως προς το κείμενο, το σενάριο. Ενώ ο Μπίλι Μπιν που υποδυόταν ήταν ένα χαμένο κορμί, χωρίς προοπτική και υπονοούσε συνεχώς πως κάτι θα γίνει με την περίπτωσή του και δεν θα χαθεί. Είναι κάποια λεπτά πράγματα στη φινέτσα της υποκριτικής που οι συνάδελφοι βλέπουμε μεταξύ μας. Η ταινία «6 +1 απιστίες» βγαίνει στις αίθουσες στις 14 Ιουνίου.

ÎÈÓËÌ·ÙÔÁÚ¿ÊÔ˜ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΙΜΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Αγίου Κωνσταντίνου 40, Μαρούσι, 210 6198890 Μεσάνυχτα στο Παρίσι Δευ-Τετ 21:00, 23:00 Το κορίτσι με το τατουάζ Πεμ-Κυρ 22:40 Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Σαβ, Κυρ 20:40 Οι Απίθανοι (μεταγλ.) Παρ 20:40 [εισοδος δωρεαν]

ΔΙΑΝΑ Περικλέους 14,Μαρούσι, 210 8028587 Κοτόπουλο με δαμάσκηνα Πεμ-Τετ 20:20, 22:20 Οι Ακακίες Σαβ-Κυρ 18:50

ΜΠΟΜΠΟΝΙΕΡΑ Παπαδιαμάντη 12, Κηφισιά, 210 8019687 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ODEON KΟSMOPOLIS ΜΑΡΟΥΣΙ Λ. Κηφισίας .73 & Πουρνάρα, 8011160000 ÜΑίθουσα 1: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:40, 22:20 / Σαβ-Κυρ 17:00, 19:40, 22:20 ÜΑίθουσα 2: Προμηθέας Πεμ-Τετ 18:00, 20:40, 23:20 ÜΑίθουσα 3: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:40 / Σαβ-Κυρ 16:30, 18:40 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 20:30, 23:10 ÜΑίθουσα 4: Dark Shadows Πεμ-Τετ 18:30, 21:00 ÜΑίθουσα 5: Προμηθέας Πεμ-Τετ 17:20 3D, 20:00 3D, 22:40 3D ÜΑίθουσα 6: Προμηθέας Πεμ-Τετ 18:50 3D, 21:30 3D ÜΑίθουσα 7: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 17:50, 20:20, 23:00 ÜΑίθουσα 8: Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 18:20, 20:50, 23:00 ÜΑίθουσα 9: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:30 3D, 22:10 3D / Σαβ-Κυρ 16:50 3D, 19:30 3D, 22:10 3D ÜΑίθουσα 10: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 17:40, 20:10, 22:30 ÜΑίθουσα 11: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 20:10, 22:30 ÜΑίθουσα 12: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:10 / Σαβ-Κυρ 16:20, 18:10 Το Κοράκι Πεμ-Τετ 20:20, 22:50

ΧΛΟΗ Κασαβέτη 17, Κηφισιά, 210 8011500 American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

μοσχάτο

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΣΙΝΕ ΚΗΠΟΣ Θερμοπυλών 49 & Κνωσού, Μοσχάτο, 210 4810790 Σκυλάκια στο διάστημα (μεταγλ.) Τετ 21:00 Winx Club 3D: Μαγική Περιπέτεια (μεταγλ.) Τρι 21:00 Dark Shadows Πεμ-Δευ 21:00, 23:00 / Τρι-Τετ 23:00

Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, Τηλ.14 848 ÜΑίθουσα 1: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:45, 21:15, 23:45 / Σαβ-Κυρ 16:15, 18:45, 21:15, 23:45 ÜΑίθουσα 2: 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 17:40, 20:00, 22:20 ÜΑίθουσα 3: Το Κοράκι Πεμ-Τετ 19:00, 21:15, 23:30 ÜΑίθουσα 4: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30, 20:00, 22:30 / Σαβ-Κυρ 15:00, 17:30, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 5: Πειρατές! (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:00, 17:50, 19:40 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 21:30, 00:00 Επικίνδυνη σιωπή Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:10 ÜΑίθουσα 6: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:10 3D, 21:40 3D, 00:10 3D / Σαβ-Κυρ 16:00 3D, 19:10 3D, 21:40 3D, 00:10 3D ÜΑίθουσα 7: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:10, 21:50, 00:30 / Σαβ-Κυρ 16:40, 19:10, 21:50, 00:30 ÜΑίθουσα 8: American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 9: Προμηθέας Πεμ-Τετ 18:40, 21:10, 23:40

ΣΙΝΕ ΦΛΟΙΣΒΟΣ Πάρκο Φλοίσβου, Παλαιό Φάληρο, 210 9821256 6+1 Απιστίες ΠεμΤετ 21:00, 23:00

ΣΠΟΡΤΙΓΚ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη, 210 9333820 American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 23:00

παγκράτι ΟΑΣΙΣ

Πρατίνου 7, Παγκράτι, 210 7244015 Η σιδηρά κυρία Δευ-Τετ 21:00, 23:00 Ο Υπουργός ΠεμΚυρ 20:50, 23:00

παλλήνη - γέρακας - γλυκά νερά ΣΙΝΕ ΓΕΡΑΚΑΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ

Μιλτιάδου & Γαργητού, Γέρακας, 210 6612717 Λόραξ (μεταγλ.) Τετ 21:00 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τρι 21:00, 23:20 / Τετ 23:00

ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ Ελευθερίου Βενιζέλου 3 & Λ. Μαραθώνος, Παλήνη, 210 6666815 Ο Έρωτας κρατάει τρία χρόνια Πεμ-Τετ 21:00 Προμηθέας ΠεμΤετ 23:00

παπάγου

ΑΡΤΕΜΙΣ ΔΗΜ. ΚΙΝ/ΦΟΣ Νευροκοπίου 2-4, Παπάγου, 210 6561153 Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

νέα σμύρνη παλαιό φάληρο

περιστέρι

Αγίας Κυριακής 30, Παλαιό Φάληρο, 210 9403593 Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο Πεμ-Τετ 20:30, 22:30

Κώστα Βάρναλη 32 & Μεγάλου Αλεξάνδρου, Περιστέρι, 210 5780892-3 Η σιδηρά κυρία Δευ-Τετ 21:00, 23:00 Οι απόγονοι Πεμ-Κυρ 21:00, 23:10

CINERAMA

VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO

ΠΕΡΑΝ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ ΦΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Παλαιά Λ. Ποσειδώνος 1 &

39 ρέντη

VILLAGE RENTI SUMMER Θηβών 228 & Παρνασσού, Αγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 Κλειστό Τρι American Pie:Reunion Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 21:00, 23:30

VILLAGE SHOPPING AND MORE Θηβών 228 & Παρνασσού ,Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 ÜΑίθουσα 1: Προμηθέας ΠεμΤετ 19:15, 22:00 ÜΑίθουσα 2: American Pie: Reunion ΠεμΤετ 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 3: Πειρατές! (μεταγλ.) Τρι 18:15 Οι Εκδικητές Πεμ, Παρ, Δευ, Τετ 18:00, 23:15 / Σαβ-Κυρ 15:15, 18:00, 23:15 Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 21:00 Προμηθέας Τρι 20:15, 23:00 ÜΑίθουσα 4: Προμηθέας Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 17:00 3D, 19:45 3D, 22:30 3D / Παρ-Σαβ 17:00 3D, 19:45 3D, 22:30 3D, 01:15 3D / Τετ 17:00, 19:45, 22:30, 01:15 ÜΑίθουσα 5: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:15 / Σαβ-Κυρ 16:15, 18:15 Προμηθέας Πεμ, Παρ, Σαβ, Κυρ, Δευ, Τετ 20:15, 23:00 American Pie: Reunion Τρι 18:30, 21:00, 23:30 ÜΑίθουσα 6: Πειρατές! (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:15 / Σαβ-Κυρ 15:15, 17:15 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Κυρ, Δευ, Τρι 19:30, 22:15 / Παρ, Σαβ, Τετ 19:30, 22:15, 01:00 ÜΑίθουσα 7: Προμηθέας Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30 3D, 21:15 3D, 00:00 3D / Σαβ-Κυρ 15:45 3D, 18:30 3D, 21:15 3D, 00:00 3D ÜΑίθουσα 8: Προμηθέας Πεμ, Δευ, Τρι 19:15, 22:00 / Παρ, Τετ 19:15, 22:00, 00:45 / Σαβ 16:30, 19:15, 22:00, 00:45 / Κυρ 16:30, 19:15, 22:00 ÜΑίθουσα 9: American Pie: Reunion Πεμ, Δευ, Τρι 17:30, 20:00, 22:30 / Παρ, Τετ 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Σαβ 15:00, 17:30, 20:00, 22:30, 01:00 / Κυρ 15:00, 17:30, 20:00, 22:30 ÜΑίθουσα 10: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:30, 21:15, 00:00 / Σαβ-Κυρ 15:45, 18:30, 21:15, 00:00 ÜΑίθουσα 11: 6+1 Απιστίες Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:30, 23:45 / Σαβ-Κυρ 16:45, 19:00, 21:30, 23:45 ÜΑίθουσα 12: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:30 / Σαβ-Κυρ 15:15, 17:30 Το Κοράκι Πεμ-Τετ 19:45, 22:00, 00:15 ÜΑίθουσα 13: Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 20:30, 23:15 / ΣαβΚυρ 15:00, 17:45, 20:30, 23:15 ÜΑίθουσα 14: Λόραξ (μεταγλ.) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / ΣαβΚυρ 15:00, 17:00 Dark Shadows Πεμ-Τετ 19:00, 21:30, 23:45 ÜΑίθουσα 15: Λόραξ (μεταγλ.) Σαβ-Κυρ 16:00 Προμηθέας ΠεμΤετ 18:00, 20:45, 23:30 ÜΑίθουσα 17: Dark Shadows Πεμ, Δευ, Τρι 18:15, 20:30, 22:45 / Παρ, Τετ 18:15, 20:30, 22:45, 01:00 / Σαβ

16:00, 18:15, 20:30, 22:45, 01:00 / Κυρ 16:00, 18:15, 20:30, 22:45 ÜΑίθουσα 18: Το Κοράκι Πεμ, Δευ, Τρι 18:30, 20:45, 23:00 / Παρ, Τετ 18:30, 20:45, 23:00, 01:15 / Σαβ 16:15, 18:30, 20:45, 23:00, 01:15 / Κυρ 16:15, 18:30, 20:45, 23:00 ÜΑίθουσα 19: Το μικρό σπίτι στο δάσος Πεμ-Τετ 00:30 Οι άντρες με τα μαύρα 3 Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:45, 20:00, 22:15 / Σαβ-Κυρ 15:30, 17:45, 20:00, 22:15 ÜΑίθουσα 20: American Pie: Reunion Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:15, 21:45, 00:15 / Σαβ-Κυρ 16:45, 19:15, 21:45, 00:15

υμηττός ΑΜΥΝΤΑΣ

Κωνσταντινουπόλεως 16, Υμηττός, 210 7626418 Η Χιονάτη και ο κυνηγός Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

φιλοθέη ΦΙΛΟΘΕΗ

Πλατεία Δροσοπούλου, Φιλοθέη, 210 6833398 Μάντεψε ποιος θα'ρθει το βράδυ Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

χαλάνδρι χολαργός μελίσσια ΑΒΑΝΑ

Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 210 6756546 Άθικτοι Πεμ-Τρι 23:00 Το βαθύ μπλε του έρωτα ΠεμΤετ 21:00

ΑΘΗΝΑ Σολωμού 18, Χαλάνδρι, 210 6855860 Προμηθέας Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Ηρώων Πολυτεχνείου 27, 5η στάση Χολαργού, 210 6777708 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

ΑΜΙΚΟ Επιδαύρου & Ανδρούτσου 20, 210 6815532 American Pie: Reunion Πεμ-Τετ 20:50, 23:00

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ Cinema Δουκίσης Πλακεντίας 87, Χαλάνδρι, 210 6014284. Ο έρωτας του φεγγαριού Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

χαϊδάρι

ΑΝΟΙΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2+1 Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδάρι, 210 5813470 Καλοκαιρινό φεστιβάλ κλασικού κιν/φου Μανχάταν Πεμ-Κυρ 20:30/Δευ-Τετ 22:30 Ο Ειρηνοποιός Πεμ-Κυρ 22:30 / Δευ-Τετ 20:30

ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΚΙΝ/ΦΟΣ ΣΙΝΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ Δαβάκη 18, Χαϊδάρι, 210 5320003 The Artist Πεμ-Κυρ 21:00, 23:00 Το παιδί με το ποδήλατο Δευ-Τετ 21:00, 23:00

ψυχικό

ΣΙΝΕ ΨΥΧΙΚΟ Classique Λ. Κηφισίας 290 & Παρίτση 2, Ψυχικό, 210 6777330-1 6+1 Απιστίες Πεμ-Τετ 21:00, 23:00

¶APA™TA™EI™ ºE™TIBA§ A£HNøN ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ (Στάση Μετρό Ακρόπολη) Τηλ.: 210 3241807

15|16 & 18 Ιουνιου

r ΜΟΥΣΙΚΗ Εθνική Λυρική Σκηνή / Τζουζέππε Βέρντι, Ο Τροβαδούρος

r ΘΕΑΤΡΟ Εταιρεία Θεάτρου Sforaris Γιάννης Καλαβριανός / Γιοι και κόρες Μια παράσταση για την αναζήτηση της ευτυχίας (Χώρος Ε)

15 Ιουνιου

18 Ιουνιου

10 & 12-14 Ιουνιου

ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Νεοφύτου Δούκα 4 / Βασ. Σοφίας & Ηροδότου 1 (Στάση Μετρό Ευαγγελισμός) Τηλ.: 210 7228321 www.cycladic.gr 5 Απριλιου 30 Σεπτεμβριου

r ΜΟΥΣΙΚΗ Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης / Έργα Ραβέλ, Χατζή, Πουλένκ Μουσική διεύθυνση: Αλέξανδρος Μυράτ

r ΠΡΟΒΟΛΗ Γιώργος Σκεύας / Γυμνά χέρια Ένα ντοκιμαντέρ για τον Δημήτρη Μητρόπουλο (Χώρος Η)

r ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ - ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ Γιάννης Κουνέλλης

Πειραιως 260 (Στάση ΗΣΑΠ Καλλιθέα)

ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου Τηλ.: 210 3453111 www.benaki.gr

ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΡΤΑ Λ. Μεσογείων 59 (Στάση Μετρό Αμπελόκηποι) Τηλ.: 210 7711333 www.portatheatre.gr

14-16 Ιουνιου

r ΧΟΡΟΣ Αλί & Χεντί Ταμπέτ / Rayahzone (Χώρος Η) 16|17* Ιουνιου

*16:30 r ΘΕΑΤΡΟ Ροντρίγκο Γκαρσία / Gόlgota Picnic (Χώρος Δ)

31 Μαΐου - 29 Ιουλιου

r ΕΚΘΕΣΗ Ίντυ Φέργκουσον Επιμέλεια: Πάολο Κολόμπο (Κτήριο Πειραιώς)

24 Μαΐου 19 Σεπτεμβριου

r ΕΚΘΕΣΗ Ούγκο Ροντινόνε

14-16 & 18-20 Ιουνιου

r ΘΕΑΤΡΟ Ομάδα Grasshopper Δημήτρης Καραντζάς / Ερρίκου Ίψεν, Ο μικρός Έγιολφ (Μικρή σκηνή)

ΕΚΔΟΤΗΡΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ Πανεπιστημίου 39 (εντός Στοάς Πεσμαζόγλου). Τηλ.: 210 3272000. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα-Παρασκευή: 09:00-17:00, Σάββατο: 09:00-15:00. Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21:00. Πληροφορίες & εισιτήρια on line: www.greekfestival.gr. Άλλα σημεία πώλησης: Bιβλιοπωλεία ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ και καταστήματα PUBLIC. r Ενδεχομένως θα υπάρξουν μικρές αλλαγές σε ημερομηνίες ή σε χώρους παραστάσεων.

40

ºe™tiba§ a£hnøN

Αλκοολικός, χασικλής, μπουρδελιάρης αλλά και καψούρης τρελός, του έφαγε, καθώς φαίνεται, τα σωθικά η πρώτη του γυναίκα, η Ζιγκοάλα.

XOPO™

εταιρεια θεατρου χωρος σιμος κακαλας

Ερωφίλη synopsis

αφιερωμα

Μάρκος, ο Φραγκοσυριανός

Σαράντα χρόνια μετά τον θάνατό του, το Φεστιβάλ Αθηνών αποτίνει φόρο τιμής στον μεγάλο ρεμπέτη με δύο βράδια «στοιχειωμένα» απ' τα τραγούδια του. Από τον Χρήστο Παρίδη Μεγαλωμένος στην ενορία του Σαν Σεμπαστιάν στο Σκαλί της Άνω Χώρας της Σύρου, όπου και γεννήθηκε το 1905, ο Μάρκος Βαμβακάρης δεν τέλειωσε ποτέ το σχολείο, αντιθέτως βγήκε στο μεροκάματο από παιδάκι για να συνδράμει την οικογένειά του, όταν πήραν τον πατέρα του στον πόλεμο. Στην αρχή σε κλωστοϋφαντουργείο, μετά σε μανάβικα, σε χασάπικα, αλλά και λουστράκι - αεικίνητο αγόρι καθώς ήταν, όμως, «ξεχώρισε» ως εφημεριδοπώλης. Στα 12 του μπήκε λαθρεπιβάτης σε ένα πλοίο για τον Πειραιά και εκεί, στα Ταμπούρια, όπου σύντομα τον ακολούθησε και η υπόλοιπη οικογένεια, μυήθηκε στη σκληρή ζωή του λιμανιού. Χαμαλίκι, λιμενεργάτης, στα κάρβουνα μέσα, τέλος εκδορέας στα σφαγεία, δουλειά που κράτησε και ως ώριμος πια άντρας, μέχρι τις πρώτες του επιτυχίες στη δισκογραφία. Αλκοολικός, χασικλής, μπουρδελιάρης αλλά και καψούρης τρελός, του έφαγε, καθώς φαίνεται, τα σωθικά η πρώτη του γυναίκα, η Ζιγκοάλα, της οποίας τα καμώματα ανέχτηκε για χρόνια, όπως και τις οικονομικές απαιτήσεις, καθώς δεν έπαψε να διεκδικεί λεφτά ακόμα και μετά το διαζύγιό τους. Δεν υπήρχε τεκές για τεκές που να μην είχε δώσει το «παρών», αλλά έπρεπε να συμβεί ένα τυχαίο γεγονός για να ανακαλύψει τη μουσική. Ήταν λίγο πριν τον πάρουν φαντάρο, το ’24-25, που ένας παλιός φίλος του πατέρα του -που όσο ήταν στη Σύρα έπαιζε γκάιντα σε γιορτές και μόλις είχε βγει από τη φυλακή-, ο Νίκος Αϊβαλιώτης, έπαιξε μπουζούκι στο σπίτι τους και του πήρε τα μυαλά. Τόσο, που υποσχέθηκε στον εαυτό του να μάθει να παίζει, αλλιώς θα έκοβε το χέρι του ο ίδιος με την τσατίρα που έσπαγαν τα κόκαλα στα χασάπικα. Μέσα σε έξι μήνες είχε γίνει ξεφτέρι, από τα καλύτερα μπουζούκια. Κι έτσι άρχισε η καριέρα του, χωρίς νότες, χωρίς ωδεία, αυτοδίδακτος, αν και, απ’ ό,τι φάνηκε, το είχε μέσα του, καθώς και ο παππούς του έγραφε τραγούδια και ο πατέρας του τα κατάφερνε επίσης. Όπως ομολόγησε αργότερα, και ο ίδιος από μικρός έγραφε στίχους, αλλά μόνο όταν άρχισε να παίζει, το μαράζι και τα βάσανα της φτώχιας, οι περιπέτειες του λιμανιού και της νύχτας, απέκτησαν φωνή. Μέχρι το 1933, που ηχογράφησε για την Odeon το «Καραντουζένι» και το «Αράπ Ζεϊμπέκικο», δεν ήξερε καν ότι τραγουδούσε τόσο καλά. Αμέσως μετά, μαζί με τους Γιώργο Μπάτη, Στράτο Παγιουμτζή και Ανέστο Δελιά δημιουργούν την πρωτοποριακή για την εποχή ορχήστρα «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς». Μετά από μια επίσκεψή του στο νησί του, όπου είχε να πάει είκοσι χρόνια, μια νέα γυναίκα, την οποία δεν γνώρισε ποτέ, του έδωσε έμπνευση για το πιο διάσημο

τραγούδι του, τη «Φραγκοσυριανή». Καθώς άρχισε να γίνεται περιζήτητος και οι δίσκοι του να πουλάνε, άφησε οριστικά τα σφαγεία κι ανέβηκε στο πάλκο. Άνοιξε και μαγαζί το οποίο τίγκαρε, αλλά η αστυνομία, που τον είχε και χαρακτηρισμένο ως χασικλή, δεν του έδινε άδεια, αν δεν συνεργαζόταν μαζί τους. Έτσι, μετά από εννέα μήνες επιτυχίας αναγκάστηκε να το κλείσει. Δεν άφησε επαρχία για επαρχία, σημειώνοντας θρίαμβο παντού, ενώ η μεταξική λογοκρισία έκανε ακόμα πιο ευρηματικό τον στίχο του. Η Κατοχή τάραξε τους πάντες, αλλά ο Μάρκος, χάρη στο μπουζούκι του, δεν πείνασε. Ούτε αυτός ούτε οι δικοί του - βέβαια, έχασε αδελφό και μάνα. Το ’42 νοικοκυρεύτηκε. Πέντε παιδιά έκανε με την κυρά του, τα δύο δεν επέζησαν. Τη δεκαετία του ’50 η φήμη του έπεσε και βρέθηκε ξαφνικά στα αζήτητα. Οι μεγάλες εταιρείες που είχαν πλουτίσει με τα δισκάκια του δεν τον ήθελαν πια, την ώρα που τα τζουκ-μποξ έπαιζαν τις παλιές του επιτυχίες. Ο Μάρκος, εξαθλιωμένος και με μια αρθρίτιδα να τον τυραννάει και να μην τον αφήνει να παίξει μπουζούκι, γυρνούσε στις ταβέρνες της Κοκκινιάς, τραγουδούσε, και ο μικρότερος γιος του, ο Στέλιος, έβγαζε «σφουγγάρα» -έτσι έλεγαν το δισκάκι οι ρεμπέτες τότε- για να μαζέψουν τα προς το ζην. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60, και χάρη στην παρότρυνση του Τσιτσάνη, η Columbia τον επανέφερε μέσα από τις φωνές του Γρηγόρη Μπιθικώτση, της Καίτης Γκρέι, της Άντζελας Γκρέκα, αλλά και τη δική του. Ο μεγάλος λαϊκός τραγουδοποιός τα επόμενα χρόνια έζησε μια δεύτερη περίοδο δόξας. Παρ’ όλα αυτά, εξαιτίας του στίγματος του χασικλή, δεν κατάφερε ποτέ να πάρει βίζα για να ταξιδέψει μέχρι την Αμερική και το είχε μεγάλο παράπονο. Άφησε την τελευταία του πνοή στα 66 του, τον Φεβρουάριο του 1972. Έκτοτε δεν υπάρχει αφιέρωμα στο ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι που να μην τον υμνεί ως έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, ανάγοντάς τον σε θρύλο της μουσικής μας. Με αφορμή τα 40 χρόνια από τον θάνατό του το Φεστιβάλ Αθηνών και η Λίνα Νικολακοπούλου, που επιμελείται το πρόγραμμα, παρουσιάζουν ένα αφιέρωμα στο οποίο θα τραγουδήσουν οι: Γιάννης Κότσιρας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Σοφία Παπάζογλου, Απόστολος Ρίζος, Δημήτρης Νικολούδης, Στέλιος Βαμβακάρης και Εβελίνα Αγγέλου. Αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη, 22-23 Ιουνίου, 21:00. Ωδείο Ηρώδου Αττικού. H προπώληση έχει ξεκινήσει. www. greekfestival.gr

Αποδομώντας την πιο γνωστή τραγωδία της κρητικής λογοτεχνίας.

Aπό τον Χρήστο Παρίδη Ο Σίμος Κακάλας και η εταιρεία θεάτρου Χώρος επιστρέφουν για μια ακόμα φορά με μια τρίτη εκδοχή της Ερωφίλης του Γεωργίου Χορτάτση. Μια εκδοχή η οποία διαφέρει ριζικά από τις δύο παλιότερες ως προς το ότι παύει να είναι ένα «πεδίο έρευνας» και γίνεται υλικό μιας προσέγγισης πιο σύγχρονης και αμιγώς «θεατρικής». Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης λέει: «Τα κλασικά έργα είναι τεράστια, δεν ξεμπερδεύεις ποτέ μαζί τους. Εμείς αυτήν τη φορά στην Ερωφίλη φωτίζουμε κάποιες πλευρές που δεν είχαμε αγγίξει προηγουμένως. Καταρχάς, έχει φύγει μεγάλο μέρος του λόγου που υπήρξε μέχρι τώρα το κύριο όχημά μας, δηλαδή η εκφορά και η απόδοση του κειμένου. Το θέατρο λόγου προϋποθέτει πολύ συγκεκριμένες στάσεις και θέσεις του σώματος προκειμένου να επικοινωνήσει ο λόγος με το κοινό, ιδίως όταν είναι τόσο καταιγιστικός, όπως του Χορτάτση. Οπότε, αυτή η παράσταση έχει μπει σε άλλα μονοπάτια». Η σημαντικότερη σύμβαση που επαναφέρει η ομάδα είναι η χρήση της μάσκας. «Η μάσκα είναι στοιχείο που συναντάμε στις απαρχές του ανθρώπινου πολιτισμού και ενσαρκώνει πολλούς ρόλους: θεούς, δαίμονες, ήρωες. Επομένως, κι εμείς τη χρησιμοποιούμε για να καλέσουμε στη ζωή τους χαρακτήρες του έργου. Δηλαδή, αυτούς που έχουν μείνει μετά τη διασκευή». Συντομευμένο κατά το ένα τέταρτο σε σχέση με το αυτούσιο κείμενο, ερμηνεύεται από τρεις γυναίκες οι οποίες, ως ένα απομεινάρι του χορού, υποδύονται τους ρόλους του Φιλόγονου, της Ερωφίλης και του Φιλάρετου. Κι ενώ οι προηγούμενες δύο εκδοχές πατούσαν στην παράδοση με την παρουσία μουσικών που εκτελούσαν μελωδίες της ανατολικής Μεσογείου και της αναγεννησιακής Κρήτης, τώρα επιστρατεύτηκε ο Νίκος Βελιώτης για να γράψει τη δική του μουσική με βάση την παράσταση. Ο Κακάλας λέει: «Ήθελα μια μουσική που να εκφράζει το έργο, χωρίς τη φόρμα της κρητικής παράδοσης. Όπως θελήσαμε να απελευθερωθούμε από τις ακαδημαϊκές διαστάσεις του έργου -παρόλο που η συμβολή της Ναταλίας Δεληγιάννη ήταν καθοριστική στη διασκευή που έκανε η Έλενα Μαυρίδου- έτσι και τη μουσική θέλησα να την αναθέσω σε κάποιον έξω από την προηγούμενη κατάσταση, να απεμπλακώ, ώστε να πάψει η Ερωφίλη να αποτελεί μια εργασία έρευνας και να γίνει θέατρο. Τολμώ να πω ότι, ενώ είναι ένα έργο με πλοκή, φανταστικούς χαρακτήρες, δράση, αγγελιοφόρους, χορό, του οποίου η τελική παρέμβαση είναι καθοριστική απέναντι στην αλαζονεία της εξουσίας,αφού σκοτώνει τον βασιλιά, οι δύο πρώτες εκδοχές ήταν πιο κοντά στον Ερωτόκριτο παρά στην Ερωφίλη. Τώρα θα είναι η Ερωφίλη, όπως τη βλέπουμε εμείς. Μια θεατρική παράσταση». Εταιρεία Θεάτρου Χώρος - Σίμος Κακάλας, «Ερωφίλη synopsis», 22-24 Ιουνίου, 21:00, Πειραιώς 260, Χώρος Ε. H προπώληση έχει ξεκινήσει. www.greekfestival.gr

41

b°e™ e•ø e¶ite§oy™

μονο

Επιστροφή στη γεύση

Υψηλές γευστικές πτήσεις στον ανανεωμένο χώρο του γνωστού πλακιώτικου εστιατορίου.

Aπό τη Νίκη Μηταρέα Τις δυνάμεις της στο εστιατόριο Mono αποφάσισε να ενώσει μια ομάδα ανθρώπων χαμηλών τόνων. Ο Γάλλος σεφ Olivie Campanha, που για τα μάτια της γυναίκας του Βάνης Μπαρμπούτη (επίσης σεφ) πολιτογραφήθηκε Αθηναίος, και ο σεφ Βασίλης Βασιλείου με τη γυναίκα του Γιώτα, που είναι υπεύθυνη σάλας. Αντικείμενο της προσπάθειάς τους έγινε ένα εστιατόριο που από τότε που άνοιξε, πριν από μερικά χρόνια, έχει περάσει από διαφορετικά χέρια και φιλοσοφία μενού. Ελπίζουμε αυτήν τη φορά τα νέα αφεντικά του να στεριώσουν, μια κι έχουν βαθιά γνώση και εμπειρία της κουζίνας.

Ο χώρος είναι ανανεωμένος, χαρούμενος, με μοντέρνες διακοσμητικές πινελιές που «χρωματίζουν» ευχάριστα το περιβάλλον. Τα λευκά τραπεζάκια βγαίνουν στον πεζόδρομο δίπλα ακριβώς στη Μητρόπολη και σε υποδέχονται μετά από τη βόλτα σου στο Μοναστηράκι. Από τα ορεκτικά του μενού ο ξιδάτος γαύρος ήταν εξαιρετικός, ωραία σερβιρισμένος, με το ασημί χρώμα του να γυαλίζει προκλητικά. Ακολούθησε το καλαμαράκι γόνος, όμορφα τηγανισμένο και τραγανό. Η τυροκαυτερή ήταν πραγματικά του γούστου μου, πετυχημένη στην υφή της και πικάντικη όσο έπρεπε. Τα αχνιστά μύδια ήρθαν ζουμερά, με το κρασάκι τους και το διακριτικό σκορδάκι τους να σε βάζουν στον πειρασμό να βουτήξεις την μπουκιά με το ψωμί σου στο ζουμί τους. Εδώ θέλω να σημειώσω ότι το ψωμί έρχεται μέσα σε κόσκινο, ελαφρά ψημένο και ραντισμένο με ελαιόλαδο και ρίγανη. Με δυο λόγια, μερακλίδικο. Το ταμπουλέ ήταν αδύναμο γευστικά και με λίγο παραπάνω ελαιόλαδο απ’ όσο έπρεπε. Αφήνεις τα μικρά πιάτα για να αφοσιωθείς στο ρεπερτόριο του μενού, όπου με την πρώτη ανάγνωση αντιλαμβάνεσαι τη γαλλική επιρροή. Εκεί, λοιπόν, στον πεζόδρομο θα συστηθείς με μια ωραία και γευστική μουσελίν κοτόπουλου με διακριτική σάλτσα γλυκόρριζας που την καταλαβαίνεις στην επίγευση και σερβιρισμένη πάνω σε μοντέρνο μαύρο πλακάκι. Δροσερή και γευστική ήταν η σαλάτα σικορέ με blue cheese, πράσινο μήλο, σουσάμι και δυόσμο. Τον δυόσμο τον αγαπούν πολύ στην κουζίνα και τον τιμούν σε αρκετά πιάτα τους, όπως και στο αρωματικό ριζότο με πεπόνι, που όμως ήρθε με παραπάνω βρασμένο το ρύζι και με έντονη τη Παλαιολόγου Μπενιζέλου 4Γ, γλύκα του πεπονιού, με αποτέλεσμα Πλάκα, 210 3226711. Ανοιχτό: Καθημερινά, μεσημέρινα παραπέμπει σε επιδόρπιο. βράδυ. Κρασί: Καλοστημένη η λίστα Η χοιρινή πανσέτα ήταν ωραία από τον Γιάννη Μακρή και με αρκετές μελωμένη και ταίριαζαν δίπλα της επιλογές σε ποτήρι. Ειδική μνεία: τα ψητά ροδάκινα, ενώ σωστά ψηΤο semi freddo βανίλιας με καραμένη ήταν και η πικάνια, με πατάτες μελωμένα καρύδια και σάλφούρνου και ψητά ντοματίνια. Την τσα κόκκινων φρούτων πικάνια ακολουθούσε ένα πιάτο λευκό βάζει τη γλυκιά που πάνω του ο σεφ είχε περάσει πινελιές σφραγίδα από διαφορετικές σος που συνόδευαν το του. κρέας σου. mitarea@lifo.gr

Mono

¶oy £a ºa™! barrestaurants A LIAR MAN

Σωφρονίου 2, Γκάζι, 210 3426322. Στεγασμένο σ’ ένα παλιό αθηναΐκό σπίτι, σερβίρει πιάτα από τη Μεσόγειο υπό τους ήχους τζαζ και φανκ. Έχει και αδερφάκι στη Φολέγανδρο.

APOLIS

Άλσος Αγ. Δημητρίου, Πετρούπολη, 210 5060000. Ανανεωμένο, υπέρκομψο στα μαύρα, με την καλύτερη θέα στην Αθήνα και «ανοιχτή» μεσογειακή κουζίνα.

Baraonda

Τσόχα 43, Αμπελόκηποι, 210 6444308, 2106441778. Barrestaurant με mainstream διαθέσεις και τάσεις πολυτέλειας. Γκουρμέ κουζίνα από τον Μιχάλη Ντουνέτα. €50+

BARON

Μεταξά & Ζησιμοπούλου 12, Γλυφάδα, 210 8941871.

BIG APPLE

Σκουφά 69, Κολωνάκι, 210 3643820. Νεοϋoρκέζικο σκηνικό και κουζίνα με μεσογειακές και αμερικανικές γεύσεις. € 25-35

CELLIER LE BISTROT

Πανεπιστημίου 10, Σύνταγμα, 210 3638525. Στο βάθος της στοάς. Κομψό και κοσμοπολίτικο.

GASPAR FOOD & MOOD

Λεωφ. Δ. Βασιλείου & Λυκούργου, Νέο Ψυχικό, 210 6775011. Νέα άφιξη στην περιοχή του Ν. Ψυχικού με ανεπανάληπτο συνδυασμό γεύσεων, ωραία κοκτέιλ και εντυπωσιακή διακόσμηση.

HARD ROCK CAFÉ GLYFADA

Ζησιμοπούλου 5Α & Λαζαράκη

26, Γλυφάδα, 213 009028081. Προσεγμένο μενού, γευστικά επιδόρπια και μεγάλη λίστα από κοκτέιλ υπό τους ήχους ροκ μουσικής.

LALU

Αναγνωστοπούλου 1, Κολωνάκι, 210 6233933. Μεγάλη μπάρα, δερμάτινοι καναπέδες, mainstream ακούσματα στην καρδιά του Κολωνακίου. Μενού γεμάτο μυρωδιές και γεύσεις Μεσογείου.

MATILDE PIZZA BAR

Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι, 210 3411878. Αυθεντικές ιταλικές πίτσες που συνοδεύονται από πρωτότυπα κοκτέιλ σ’ ένα εντελώς νέο concept.

META’S

Φρύνης 1-3, Παγκράτι, 210 7010300. Γλυκό ντεκόρ με μπορντό πινελιές.

SANTA BOTELLA

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Στο πιο κομβικό σημείο της πιάτσας της Πανόρμου, καλή μουσική, καθαρά ποτά. Ελληνική μεσογειακή κουζίνα και tapas σερβίρονται από νωρίς το μεσημέρι μέχρι αργά το βράδυ.

Shamone

Κωνσταντινουπόλεως 46, Γκάζι, 210 3450144. shamone@ mail.com. Νέο entry στο Γκάζι (στη θέση του Soul Kitchen) με φαγητό, κοκτέιλ και πολλά χάπενινγκ. Από το δημιουργικό μυαλό του Φώτη Σεργουλόπουλου.

ελληνικη κουζινα ΑΘΗΡΙ

Πλαταιών 15, Κεραμεικός, 210 3462983. Ελληνικές γεύσεις σε νεοκλασικό περίγυρο διά χειρός Αλέξανδρου Καρδάση. Κυριακή ανοιχτά το μεσημέρι. Κλειστά Κυριακή βράδυ και Δευτέρα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

Αργεντινής Δημοκρατίας 8Α & Ζωναρά 21, πάρκο Παναθήναια, 210 6420874. Καθημερινά ανοιχτό από το μεσημέρι, με ποιοτική ελληνική κουζίνα από φρέσκα υλικά. Δωρεάν πάρκινγκ.

‚Á˜ ¤Íˆ ÂÈÙ¤ÏÔ˘˜

42

Φωτό: Gay Super Hero

Gay about town Μεθεόρτια

ΡΟΖΑΛΙΑ

Βαλτετσίου 59, 210 3202933. Σ’ έναν ωραίο κήπο που θερμαίνεται τον χειμώνα σερβίρονται φρέσκα κρέατα και ψαρικά.

μάνι / Κορυδαλλός / Γαλάτσι / Χαλάνδρι / Π. Φάληρο / Λάρισα. Φρέσκα υλικά σημαίνει καλύτερη γεύση. Κάτι παραπάνω από «απλά» burgers!

TIRBOUSON

Κωνσταντινουπόλεως 104, Γκάζι, 210 3410107. Λιτός χώρος, ιδιαίτερες γεύσεις ελληνικής κουζίνας και ψαγμένη ποικιλία κρασιών.

hip ταβερνεσ Τζιτζικας και Μερμηγκας

8ο Athens Pride Άρμα στην παρέλαση του Athens Pride.

Aπό τον Θοδωρή Αντωνόπουλο Λογοκρισία, όχι ευχαριστώ! Η καταγγελία από την Ιερά Σύνοδο του γκέι θεατρικού Corpus Christi και η σύλληψη τριών ηθοποιών (εν τέλει αφέθηκαν ελεύθεροι) για βλασφημία ανήμερα του Athens Pride επιβεβαιώνει ότι καμιά ελευθερία δεν χαρίζεται. Το «αιρετικό» έργο του Τέρενς ΜακΝάλι πάνω στην πορεία 13 νέων από την εφηβεία στην ενηλικίωση σ’ ένα ταξίδι που δοκιμάζει φιλίες, αξίες κι αντοχές είχε ανεβάσει ο Λαέρτης Βασιλείου στο Χυτήριο 7-12/6 πιθανόν να συνεχιστεί.

Athens Pride after Μου άρεσε: Η προθυμία και το πάθος των εθελοντών, που μου φάνηκαν περισσότεροι από ποτέ. Η εν γένει άρτια, επαγγελματικού επιπέδου οργάνωση. Το θαυμάσιο κλίμα. Ο «πληθωρισμός» σε θετικές, όμορφες, χαρούμενες φατσούλες. Που συνυπήρχαν αρμονικά ηλικίες, ιδεολογίες, κοινωνικά στρώματα, εθνικότητες και σεξουαλικότητες. Τα περίπτερα - πιο πολλά, πιο ευφάνταστα στημένα. Οι πολλές, απολαυστικές extreme εμφανίσεις. Το άρμα-τρενάκι. Η Εβελίνα Παπούλια. Το ντουέτο-έκπληξη Νατάσα Μποφίλιου-Tareq.

To αντιναζιστικό σόου. Oι αθλοπαιδιές της Colour Youth, που φέτος στο περίπτερό τους είχαν «εικόνισμα» τον Άλαν Τούρινγκ. Τα αναρχο-queer φλάιερ «Τσακίστε τους φασίστες - είναι δωρεάν!». Που ο δήμαρχος Γιώργος Καμίνης ήταν φέτος «παρών», έστω νωρίς στην πλατεία. Που το Athens Pride θα καταφέρει πιθανότατα να έχει και φέτος πλεόνασμα, κάτι που δεν έχουν πετύχει πολύ μεγαλύτερα Pride του εξωτερικού. Δεν μου άρεσε: Το μουσικό πρόγραμμα και βασικά η ροή του. Όσο περνούσε η ώρα θύμιζε μάλλον μπουάτ εποχής παρά open air φεστιβάλ. Κάποιες εκλάμψεις απλώς διασκέδαζαν μια ευδιάκριτη πλήξη. Μήπως να αναλάβουν το αντικείμενο άνθρωποι με πιο ζωντανά ακούσματα και μεγαλύτερη συναίσθηση της έννοιας του πάρτι; Που στον χώρο δεν σερβιριζόταν πουθενά... καφές - ας μπει του χρόνου ένα stand, θα ωφελήσει! Που κάποιες αντιπροσωπείες αριστερών σχημάτων φώναζαν στην παρέλαση συνθήματα... αντιμνημονιακά. Μαζί σας, βρε παιδιά, αλλά κάτι πιο σχετικό;

Πλ. Παπαδιαμάντη 4, Άνω Πατήσια, 210 2232376 / Αγ. Γεωργίου & Αισχύλου 26, Χαλάνδρι, 210 6810529 / Μητροπόλεως 12-14, Σύνταγμα, 210 3247607. Δροσίνη 12-14, Κηφισιά, 210 6230080. Αναφορές σε παλιό μπακάλικο και κατάλογος κλασικών και νεωτεριστικών μεζέδων που αλλάζει συχνά. €15-22

Ξεχώρισα: Τα μωρουδιακά ρούχα-σουβενίρ στο περίπτερο του Athens Pride (ναι, πουλούσαν!). Τα περίπτερα των LGBT οικογενειών (Οικογένειες Ουράνιο Τόξο), των Εκπαιδευτικών ενάντια στην Ομοφοβία και της ελληνικής ομάδας BDSM. Τις λιχουδιές της Πολύχρωμης Κουζίνας (rainbow σουβλάκια, μυκονιάτικα λουκάνικα, πουστόψωμο και άλλα τέτοια νόστιμα) - μάλιστα, τα έσοδα προορίζονταν για τους Ιρανούς πολιτικούς πρόσφυγες λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού καθώς και για τις οροθετικές εκδιδόμενες. Τη συλλογή υπογραφών κατά της απαγόρευσης των Pride στην Αγία Πετρούπολη από τη Διεθνή Αμνηστία. Την αφίσα του laydar.gr που προανήγγελλε το «πρώτο γυναικείο κοινωνικό δίκτυο». Τα «eco-fuck» προφυλακτικά στο περίπτερο των Οικολόγων-Πράσινων. theolux@hotmail.com

Queer Week

15/6 International Women’s party με DJs

Shejay Liz Owen (US), Deejayna (Ger), Enjoya, Petrova (Rus), Gina, Shy (Gr).

Philipp Champagne bar, Τομπάζη 4, Γκάζι • 15/6-1/7 Alpha Camp Girls Festival στην Ερεσό της Λέσβου με δυνατές μουσικές, χορό, τέχνες, beach parties και άλλες Alpha Camp Girls Festival δραστηριότητες (alpha-camp.com).

Ιστιοπλοϊκος

Ακτή Μικρολίμανου, Πειραιάς, 210 4134084, 210 4134085. Σημείο αναφοράς στο Μικρολίμανο. Θαλασσινή πολυτέλεια με θέα σκάφη της μαρίνας. Έκπτωση 15% στις περσινές του τιμές.

Ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

Ηρακλέους και Λυσικράτους 32, Τζιτζιφιές, 210 9404518. Πιστός στο όνομά του, σερβίρει ψάρι και θαλασσινούς μεζέδες με τις καλύτερες πρώτες ύλες. Στην αυλή του με την τεράστια μουριά αφεθείτε σε γεύσεις με άρωμα θάλασσας που μένουν αξέχαστες. Το σέρβις του είναι φιλικό και άψογο, ενώ ο χώρος σε αγγίζει με την απλότητά του. Ο Θαλασσινός έχει γίνει αγαπημένο στέκι των φανατικών του είδους και όσων ξέρουν από καλό ψάρι.

κλασικα και μεσογειακα CIBUS

Αίγλη Ζαππείου, 210 3369364, 210 3369300. Θέα στην Ακρόπολη και εκλεκτό μεσογειακό μενού από τον σεφ Δημήτρη Δημητριάδη.

μοντερνεσ μπριζολεσ MEAT & MORE

Βύρωνος 2 & Ναούσης, Πεύκη, 210 8060333. Μοντέρνος χώρος με καλό σουβλάκι και ψητά, με συνοδεία από χειροποίητες πίτες και φρέσκες τηγανητές πατάτες.

Meat Square

Λεωφ. Σταμάτας 5Α & Σολωμού (Εμπ. Κέντρο Φάρος), Δροσιά, 210 8004700.

Meatropoleos 3

Μητροπόλεως 3, Σύνταγμα, 210.3241805/6. Σουβλάκια, μπιφτέκια, πατάτες, σαλάτες “όπως παλιά” σε πανέμορφο, μοντέρνο χώρο στο Σύνταγμα.

SIMPLY BURGERS

ΒΥΡΙΝΗΣ

Αρχιμήδους 11, Παγκράτι, 210 7012153. Από τη 1 το μεσημέρι μέχρι τη 1 το βράδυ, δικό του πάρκινγκ δωρεάν και σούπερ μαγειρευτά, μεζεδάκια και σούπες.

Την Παρασκευή 15 ΙουνίΗ ΑΛΛΗ ΣΚΑΛΑ Σερίφου 57, Καμίνια, ου το δίδυμο Roots in Deep 210 4827722. Δημιουργικά ανήσυχη ταβέρστο Story Bar με καλοκαιρινό να που έχει στενές σχέdeep house σάουντρακ από τους σεις με τη Σαντορίνη.

DJs Dennis και Don Juan. ΚΑΠΠΑΡΗ Δωριέων 36, Α. ΠετράΕίσοδος ελεύθερη. λωνα, 210 3450288. Εξαιρετική παραδοσιακή κουζίνα Κολοκοτρώνη & Θησέως με δημιουργικές πινελιές. Τέ15-17, Σύνταγμα, 6932 λεια αυλή.

703743 ΚΑΦΕΝΕΙΟ (ΤΟ)

ψαρι

Ιστορία, πλέον, το 8ο Athens Pride, όχι όμως και ο σκοταδισμός.

Story Bar

ληνική και τη μεσογειακή κουζίνα και τιμές που εκπλήσσουν ευχάριστα.

18380: Λ. Κηφισίας 238, Εμπορικό Κέντρο Μελά, Κηφισιά / Ν. Σμύρνη / Αμπελόκηποι / Παγκράτι / Αγ. Στέφανος / Βριλήσσια / Ν. Ηράκλειο / Αγ. Παρασκευή / Γλυφάδα / Ηλιούπολη / Κηφισιά / Πασαλι-

Λουκιανού 26, 210 7239600, 210 7239600. Θυμίζει γαλλικό μπιστρό. Η κουζίνα βέβαια παραμένει σταθερά ελληνική.

εθνικεσ κουζινεσ

ΠΑΛΗΑ ΤΑΒΕΡΝΑ ΚΡΗΤΙΚΟΥ

China Town

Λεωφ Βουλιαγμένης 8-10, Αθήνα, 210 9315223 (από κινητό) - 8011160200 Πολύ καλό κινεζικο-ασιατικό μενού σε λογικές τιμές κι ευχάριστο περιβάλλον.

PANDELI

Πεντέλης 3, Κηφισιά, 210 8080787. Απευθείας από την Κωνσταντινούπολη σε ένα κομψό περιβάλλον.

POLLY MAGGOO

Λεωνίδου 80 και Σαλαμίνος, Μεταξουργείο, 210 5241120. Νέα άφιξη στον τομέα της γαλλικής κουζίνας. Επιλεγμένα υλικά, δυνατή κάβα και υψηλές γεύσεις.

Postino (il)

Γριβαίων 3, Κολωνάκι, 210 3641414. Κλασικές συνταγές οικογενειακού ρεπερτορίου. Με delivery τις καθημερινές.

Sushi bar

Μνησικλέους 24, Πλάκα, 210 3222809, 210 3250092. Παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Θέα στην Ακρόπολη και στον Λυκαβηττό.

ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑσ

Κρησίλα 34, 210 7525777, www.oraia-ellas.gr. Σ’ ένα όμορφο περιβάλλον ελληνική κουζίνα, νόστιμοι μεζέδες και ζωντανή μουσική χωρίς μικρόφωνα κάθε Πέμπτη-Σάββατο και Κυριακή μεσημέρι.

για ολη μερα ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ

Βασ. Σοφίας 46 (Χίλτον), 210 7281400. Από τις 6 με βασιλικό πρωινό. Η κουζίνα του προκαλεί «εκρήξεις». €35-45

Βύνη

Δράκου 10, Κουκάκι, 210 9226225. Από τις παλαιότερες μπιραρίες της πόλης, με δυνατή κουζίνα, ανοιχτή από το πρωί. Ωραία μουσική και γιγαντοοθόνες με βιντεοκλίπ ή αθλητικά, που παραπέμπουν σε παμπ του εξωτερικού.

9512220, Καλλιθέα. Με εκπληκτικά «γευστικά χειροποιήματα και απολαυστικό καφέ» σε έναν από τους πιο όμορφους all day χώρους της Καλλιθέας.

CREPA CREPA

Αθήνα 25ης Μαρτίου & Ειρήνης 2, Πλατεία Νέας Σμύρνης, 210 9717705/ Τραλλέων 71, Γαλάτσι, 210 2222071/ Πεζόδρομος Ηρακλείου 3-5, Χαλάνδρι, 210 6858138/ Πλατεία Ηρώων 5, 210 3218484/ Σκουφά 46, Κολωνάκι, 211 4044803/ Αλεξιουπόλεως 34, Αργυρούπολη, 210 9930700/ Athens Metro Mall, Άγιος Δημήτριος, 210 9731190. Πολλές επιλογές από αλμυρές και γλυκές κρέπες, με πολλά υλικά για να πειραματιστείτε και να δημιουργήσετε την αγαπημένη σας.

Hard rock cafe

Φιλελλήνων 18, Σύνταγμα, 210 3252758. Τρεις όροφοι αφιερωμένοι στη ροκ κουλτούρα.

Mama Roux

Αιόλου 48, Αθήνα, 213 0048382. Καινούργιος, πολύ όμορφος all day χώρος στην Αιόλου. Προσεγμένες γείσεις από μπέιγκελ, φοκάτσιες, μπέργκερ, αλλά και αρκετές λιβανέζικες πινελιές στο μενού.

OCTOBERFEST

Αγ. Ιωάννου 82, Αγ. Παρασκευή, 210 6082999. Δεκάδες μπίρες από όλο τον κόσμο και το ιδανικό μενού για να τις συνοδεύσει. Ιδανικό σημείο στην Αγία Παρασκευή.

ΠΑΓΩΤΟΜΑΝΙΑ

Ελβετίας 16 & Τασοπούλου 2, Αγ. Παρασκευή, 210 6003288.

45 διαφορετικές γεύσεις παγωτών καθώς και έναν τεράστιο κατάλογο γλυκών συναντάμε σε ένα σύγχρονο, μοντέρνο χώρο με φιλική διάθεση.

Pinci

Βαλαωρίτου 18, Σύνταγμα. All day χώρος με φρεσκοκομμένο καφέ και ποικιλία πιάτων με θέα την καλύτερη περατζάδα.

ΠΙΣΙΝΑ

Ακτή Θεμιστοκλέους 25, Φρεαττύδα, 210 4511324. Ένα από τα ωραιότερα μαγαζιά του Πειραιά, με ‘60s, ‘70s αισθητική, εκπληκτική θέα, δροσιστικά κοκτέιλ και δημιουργική ελληνική κουζίνα με μειωμένες τιμές.

Στίλβωνος 2, Πλ. Βαρνάβα, Παγκράτι, 210 7524354, 210 7564964 / Γεωργ. Βλάχου 38, Ν. Ψυχικό, 210 6729333, 210 6729334 / Κωνσταντινουπόλεως 15, Γλυφάδα, 210 8942200/ Ατλάντος 1, Π. Φάληρο, 210 9802111, To Σάββατο 16/6 στα 210 9802210. Όμορφα χρώματα, καλό σούdecks του Mamaca’s ένα σι. Και μποέμ παρουσίες στο Παγκράτι. από τα πιο δραστήρια σύγχρονα €20-30.

Mamaca’s

ZIO PEPPE

ονόματα της dance σκηνής, ο Alix

Alvarez από τη Ν. Υόρκη. Μαζί Ν. Ιωνία: Λ. Ηρακλείου 287, του ένας από τους διαχρονι2114047481/ κότερους Έλληνες DJs, o DJ Βούλα: Βασιλέως Παύλου 4, 210 Pascal.

8954280/Γαλάτσι: Λ. Βεΐκου 8, 210 Περσεφόνης 41, Γκάζι, 2222232/ Αιγάλεω: 6944 861403, 6944 Θηβών 389 & Ιεράς Οδού 278, 213 0052915/ 857952 Δάφνη: Μεγάλου Αλεξάνδρου 2, 210 9762754. Πίτσα με το μέτρο με την παραδοσιακή ιταλική ζύμη σε πολλές μοναδικές γεύσεις, αλλά και ζυμαρικά, Café Tabac μπρουσκέτες και σαλάτες. Λητούς 11, Βουλιαγμένη, 210 9670924. Θερμή σάλα και γευστική μεσογειακή κουζίνα το καθιστούν μία από τις πιο hot γκουρμέ επιλογές. ΑΣΤΥ 68

ταβερνεσ και μεζεδοπωλεια

Κωνσταντινουπόλεως 68, Γκάζι, 2103466896. Αστικό καφενείο με πιάτα από την ελ-

Creme Royale

Ελ. Βενιζέλου 136, 210

ROCK AND ROLL

Πλ.Φιλικής Εταιρείας 14, 210 7245938, 210 7241059. Το απόλυτο meeting point της περιοχής Κολωνακίου.

Salumi & Baci

Βαλαωρίτου 18, Σύνταγμα, 210.3606277. Φιλικό περιβάλλον, απολαυστικός καφές, μοναδικές γευστικές δημιουργίες στο πιο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης.

T.g.i. Fridays

Κολοκοτρώνη 35, Πλ. Κεφαλαρίου, 210 6233947-8. Νεοφύτου Βάμβα 2, Κολωνάκι, 210 7227721 / Λ. Κηφισίας & Αλεξάνδρας, Αμπελόκηποι, 210 6475417-8 / Υμηττού 110, Παγκράτι, 210 7560544-5 / Λαζαράκη 43, Γλυφάδα, 210 898260-9 / Μαρίνα Φλοίσβου, Π. Φάληρο, 210 9853281. Fun food, κοκτέιλ και χαρούμενο σέρβις. Μεγάλες οι μερίδες, κεφάτες οι διαθέσεις. Κάθε μέρα όλη μέρα. €18-25.

night life clubrestaurants GALAXY BAR (HILTON)

Βασ. Σοφίας 46, Αθήνα, 210 7281407, 210 7281000. Aνανεωμένο, μας περιμένει να απολαύσουμε τα νέα υπέροχα κοκτέιλ του, με ή χωρίς αλκοόλ, με θέα φυσικά την Ακρόπολη.

cafe barall day 42 coctail bar

Kολοκοτρώνη 3, Κέντρο, 6948242455. Από τα πλέον ευρωπαϊκά μαγαζιά του κέντρου, το 42 σε μεταφέρει σε μία διαφορετική, πιο «ευγενική» και κοσμοπολίτικη Αθήνα.

ALiarMan

Σωφρονίου 2, Γκάζι, 210 3426322. Όμορφος χώρος με εσωτερική αυλή. Οι jazzy μουσικές συνοδεύουν άψογα τη μεσογειακή κουζίνα.

Booze

Κολοκοτρώνη 57, Κέντρο, 211 4000863. Το κλασικό νεοκλασικό διαθέτει εκτός από -τρία πια- μπαρ και κυλικείο, εκθεσιακούς χώρους, σκηνή θεάτρου, γκαλερί και χώρο σεμιναρίων.

CAPU

Λέκκα 14, Στοά Λέκκα, Σύνταγμα, 210 3226844. Μαύρες μουσικές και πολύ κέφι.

Chandelier

Mπενιζέλου 4 Πλάκα, 210 3316330. Καινούργιο στέκι στο κέντρο της πόλης. Ρομαντική διάθεση για διαφορετικό night out. Κάποια βράδια μεταμορφώνεται σε bar theatre!

CIRCUS

Ναυαρίνου 11, 210 3615255. Με freestyle μουσικές και αισθητική.

EL BANDONEON CAFÉ

Ακάμαντος 11, Θησείο, 210 3479196. Με άρωμα από Αργεντινή, απευθύνεται ειδικά στους λάτρεις της λατινοαμερικάνικης κουλτούρας και του τάνγκο.

El Rey Alobar

Θουκυδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459. All day café με μαύρες μουσικές και καλά ενημερωμένη κάβα.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ

Πανεπιστημίου 11, 210 3258440. Απολαύστε τον καφέ σας, ενώ περιηγείστε σε διαδρόμους και ράφια γεμάτα βιβλία.

FLOCAFE LOUNGE BAR/ RESTAURANT

Αιγαίου 2 και Λ. Συγγρού 141, Ν. Σμύρνη, 210 9343003/Ποσειδώνος και Χαράς, Ν. Μάκρη, 210 2294091164/The Mall, Νεραντζιώτισσα, Μαρούσι, 210 9758892/Λαζαράκη 26, Γλυφάδα, 210 9680177. Τα αγαπημένα καφέ προσθέτουν τώρα και restaurant menu και γίνονται κάτι παραπάνω.

FLORAL

Θεμιστοκλέους 80, Πλ. Εξαρχείων, 210 3800070. Το Floral επιστρέφει! Ανανεωμένο, σε τρία επίπεδα, με φρεσκάδα και κέφι. Για καφέ, ποτό, κουβεντούλα και πολλά βιβλία.

GINGER ALE

Θεμιστοκλέους 74, 210 3301246. Café-cocktail-lounge καλλιτεχνικό στέκι με σπιτική ατμόσφαιρα.

IANOS

Σταδίου 24, 210 3217810. Το πιο μουσικό πατάρι της Αθήνας. Από το πρωί για καφέ και βιβλία και πιο αργά για ποτό και μουσικές.

ιντριγκα

Θεμιστοκλέους και Δερβενίων 60, Εξάρχεια, 210 3300936. Από το 1981 σερβίρει από το πρωί τη φημισμένη σοκολάτα του. Το βράδυ «παίζουν» καθαρά ποτά και διάφορα είδη μουσικής.

Keybar

Πραξιτέλους 37, 210 3230380. Μεγάλωσε, ομόρφυνε. Από τις 8 το πρωί, για πλούσιο πρωινό, φρέσκο καφέ και ανανεωμένα πιάτα. Τα βράδια εξακολουθεί να αποτελεί must στη νυχτερινή διασκέδαση down town.

Komma

Μαυροκορδάτου 6, Κέντρο, 210 3302626. Νέα άφιξη με street design και ιδιωτικό πεζόδρομο. Από το πρωί για καφέ

43 ως αργά το βράδυ, με διαφορετικούς DJs καθημερινά.

κοκκοι καφε

Ασκληπιού 39 & Διδότου, 210 3641981. Ωραίο σποτ σε στρατηγικό σημείο. Ιδανικό για καφέ, διάβασμα και κουβέντα με τις ώρες!

Me gusta

Θηβών 228, Village Park Αγ. Ιωάννου Ρέντη, 210 4922751. Ποπ και ρoκ. Lights snacks, γλυκά και παγωτά.

ΜΑΓΚΑΖΕ

Αιόλου 33, πλ. Αγίας Ειρήνης, 210 3243740. Ποπ πινελιές στα έπιπλα μέσα σε λαδοπράσινο φόντο. Freestyle μουσικές.

Merlin Café

Βασιλίσσης Σοφίας 9 & Μέρλιν 1, Σύνταγμα, 210 3611731. Στον 1ο όροφο του Ιδρύματος Θεοχαράκη βρίσκουμε έναν φωτεινό και ήσυχο χώρο με θέα στον Εθνικό Κήπο. Ευφάνταστα εδέσματα και φιλικότατο σέρβις.

OKIO

Μαρίνα Ζέας, Πειραιάς, 210 4284006. Στην προβλήτα της μαρίνας για καφέ, ποτό ή αυθεντικά κοκτέιλ, με φάνκι διάθεση στις μουσικές.

PAIRI DAEZA

Παρνασσού 3, Πλ. Καρύτση, 210 3210233. Στέκι του κέντρου που σημαίνει παράδεισος στα περσικά.

Passepartout

Σκουφά 47-49, 210 3645546.

Santa Botella

Πανόρμου 115Α, Αμπελόκηποι, 210 6981032. Για φρέσκο καφέ, πολλά νόστιμα σάντουιτς και υπέροχα κοκτέιλ!

Τασάκι

Μιλτιάδου 19 Αθήνα, 210 3310666. Ταπετσαρία στους τοίχους, κορνίζες με εξώφυλλα δίσκων τζαζ, μεγάλη μακρόστενη μπάρα, ένα κοντραμπάσο να κρέμεται πάνω απ’ τα κεφάλια και φοβερές μουσικές βραδιές.

ΤΙΚΙ ATHENS

Φαλήρου 15, Μακρυγιάννη, 210 9236208. Ένα εξωτικό μπαρ-εστιατόριο που αγαπάει τα ‘50s και τα ‘60s.

Τζιζ

Ναυαρίνου 12, Εξάρχεια, 210 3633120. Καινούργιο στέκι στη Ναυαρίνου, με όμορφη διακόσμηση και βιομηχανικά στοιχεία. Καφές και προσεγμένα πιάτα το πρωί και φοβερά κοκτέιλ ως αργά το βράδυ. Άψογη μουσική.

ΦΙΛΙΟΝ

Σκουφά 34, Κολωνάκι, 210 3637758. Το αγαπούν οι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου.

bicycle diaries

Verve

Σόλωνος 94, Κέντρο, 6974 870056. Καινούργιο στέκι στη Σόλωνος, ανοιχτό από τις 8 το πρωί για καφέ και μικρά πιάτα ως αργά το βράδυ, με υπέροχα κοκτέιλ και σόουλ, φανκ και indie μουσικές.

mix and match bars

ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ Το ποδήλατο είναι η πιο κοντινή έκφραση στον πεζό.

8 SIN COCTAIL BAR

Μεγάλου Αλεξάνδρου 141, Γκάζι, 2103477048. Νέα άφιξη στο Γκάζι με βιομηχανική αισθητική και ειδίκευση στα κοκτέιλ.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΙΡΑΡΙΑ

Ποδήλατο στην πόλη

ALMODOBAR

Είναι παράλογο να χρησιμοποιείς ποδήλατο στην πόλη. Είναι επικίνδυνο. Ενοχλείς τους άλλους που βιάζονται.

Αργεντινής Δημοκρατίας 14, πάρκο Παναθήναια, 210 6450345. Καθημερινά από τις 6 έως τις 2 το βράδυ σερβίρει όλα τα είδη μπίρας σ’ έναν χώρο με παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Κωνσταντινουπόλεως 60, Γκάζι, 6946 457442. Μικρό αλλά πολύ «δυνατό» μπαράκι με «αλμοδοβαρικό» ντεκόρ και εναλλασσόμενους DJs.

ΓΚΑΖΑΚΙ

Τριπτολέμου 31, Γκάζι, 210 3460901. Εντυπωσιακά ξύλινο! Πολύ καλά ποτά και κοκτέιλ.

El Rey Alobar

Θουκιδίδου 7, Χαλάνδρι, 210 6814459. Μπαράκι με μποέμ φιλοσοφία στον πολύβουο πεζόδρομο της Θουκυδίδου στο Χαλάνδρι, που θυμίζει κέντρο.

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

Ελασιδών & Κλεάνθους 8, Γκάζι, 210 3458534. Μαύρα ακούσματα - από χιπ χoπ μέχρι φάνκι.

Aπό τον Σπύρο Παπαγεωργίου Αν κάτι είναι κοινά αποδεκτό, γιατί δεν είναι και λογικό; Γιατί είναι παράλογοι όλοι εκείνοι που αποφασίζουν να ανέβουν ξαφνικά στο ποδήλατο και το κάνουν με συνεχώς αυξανόμενη τάση τα τελευταία τρία χρόνια; Αυτοί που κλείνουν τους δρόμους τις Παρασκευές -όταν όλοι οι υπόλοιποι κλείνουν τους δρόμους κάθε μέρα- εκνευρίζοντας εκατοντάδες άλλους που δυσκολεύονται να φτάσουν στη δουλειά, στο σπίτι ή το σινεμά; Ποιος τους δίνει το δικαίωμα να το κάνουν και τελικά γιατί το κάνουν; Και μήπως χρειάζονται την άδεια όλων εκείνων που αντιδρούν; Ίσως. Ο κόσμος είναι φτιαγμένος για αυτοκίνητα, οι άνθρωποι έρχονται δεύ-

τεροι στην ιεραρχία και γι’ αυτό, φυσικά, δεν φταίνε τα ίδια τα αυτοκίνητα -αυτά είναι όμορφα φτιαγμένες μηχανές- αλλά οι άνθρωποι που επένδυσαν τόσα επάνω τους, από κοινωνικό status έως την απλή, καθημερινή τους μετακίνηση. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι σαν να έχεις αγοράσει έναν υπολογιστή τόσο μεγάλο, τόσο απαιτητικό, που δεν υπάρχει πια χώρος στο γραφείο ν’ ακουμπήσεις το μολύβι ή την πένα σου. Δεν έχει λογική. Συχνά αναρωτιέμαι πόσο πρέπει να «προχωρήσω» στην καταγραφή των σκέψεων για το ποδήλατο. Αν πρέπει να παρουσιάσω το γιατί μ’ ενδιαφέρει τόσο η χρήση του στις πόλεις και, καθώς ασχολούμαι στενά με αυτό τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, αν πρέπει να δηλώσω πόσο κοινότοπα μου ακούγονται ορισμένα σχόλια. Ε, λοιπόν, αν έχει καμιά σημασία και, κυρίως, επειδή είμαι βέβαιος πως κάποιοι θα διαβάσουν τον εαυτό τους σε αυτές τις σκέψεις, η πραγματικότητα είναι πως μ’ ενδιαφέρει το ποδήλατο γιατί μ’ ενδιαφέρει η πόλη μου. Μ’ ενδιαφέρει η καθημερινότητα και αν, αντί απλώς να γκρινιάζω, μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό, το κάνω. Μ’ ενοχλούν η ανούσια φασαρία, ο χωρίς λόγο εκνευρισμός, ο θόρυβος, το καυσαέριο και το να περιπλέκουμε περισσότερο την ήδη πολύπλοκη ζωή μας. Θέλω χώρο, αλλά χώρο αστικό. Όχι βουνά και λαγκάδια. Θέλω να κινούμαι όχι επειδή μου κάνει χάρη κάποιο αυτοκίνητο ή η βιαστική μοτοσικλέτα, αλλά επειδή έχω το δικαίωμα. Επειδή μπορώ. Επειδή μου επιτρέπεται. Επειδή η πόλη ανήκει στους πολίτες και όχι στις μηχανές. Κι επειδή το ποδήλατο είναι η πιο κοντινή έκφραση στον πεζό. Μαζί με τα πατίνια, φυσικά, αλλά ως Έλληνες είμαστε πολύ «σφιγμένοι» για να τα δεχτούμε. Κι έχουμε και χάλια δρόμους... Μου αρέσει το ποδήλατο επειδή, ακόμα κι όταν πέσει επάνω σου -όπως τόσο συχνά σχολιάζουν έξαλλοι από την αναστάτωση αναγνώστες-, άντε να σου σκίσει το καλσόν. Ή να αγκαλιαστείς με τον ποδηλάτη και να πέσετε κάτω. Εκδοχή η οποία, ανάλογα με τον ποδηλάτη ή την ποδηλάτισσα, μπορεί να έχει και ενδιαφέρον. Μου αρέσει επειδή είναι ταπεινό, δεν ουρλιάζει την παρουσία του και δεν πιάνει χώρο. Επειδή μπορεί να είναι εξαιρετικά οικονομικό και δεν αποτελεί -τουλάχιστον ακόμα- έμμεσο τρόπο για έξτρα φορολογία. Το ποδήλατο είναι ένα σύμβολο της σύγχρονης εποχής. Αποδεικνύει πως με κάτι τόσο απλό κι εύκολο να το αποκτήσεις μπορείς να κάνεις τόσο πολλά, και κυρίως να περνάς όμορφα, χωρίς να ενοχλείς. * Ο Σπύρος Παπαγεωργίου είναι εκδότης του περιοδικού ΜΒΙΚΕ.

44

14-20.06.2012

eÓ̤ۈÎÚ›Û˘ Από την Κική Νουρέγιεφ

Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές … για να τις καταβρέξουν.

Ένα ήθελα να ‘ξερα, κύριε διευθυντά. Τι θα ‘κανε ο ματσό τύπος που έδειρε την κυρία Λιάνα, αν το νερό που πέταξε στην ξανθιά κυρία απέναντί του, ναι, αυτή που φορούσε ένα νόστιμο κοκ ντε ροζ ταγιεράκι, ΔΕΝ ήταν σκέτο νερό αλλά ντοματόζουμο, βυσσινάδα ή λαδολέμονο. ΘΑ ΑΧΡΗΣΤΕΥΕ το ταγιέρ και τώρα, αντί για τα κανάλια, θα ξεροστάλιαζε η κυρία έξω από τα καθαριστήρια. Έχουμε χρήματα για επιπλέον κάθαρση; Αυτό είναι που με τρώει απ’ τη μέρα που γυρίστηκε η ταινία μικρού μήκους με το δραματικό φινάλε. Σπάνια μικρού μήκους ταινία είχε συμπεριλάβει εντός ολίγων μόνο λεπτών βρισιές, λογομαχίες, νεροχυσία, χαστουκομπουνιές και τραγικές κραυγές τηλεπαρουσιαστή «Όχι… όχι… όχι» και ακολούθως το -κλου- δραπέτευση. Δεν είμαι και τόσο σινεφίλ, αλλά πάντα είχα όνειρα να πάω στη Δράμα να παρακολουθήσω το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, όμως λόγω Τηλεμάχου δεν προέκυψε. Η ξαδέρφη Πιπίνα, που έχει την ευχέρεια να παρακολουθεί συστηματικά τα επιτεύγματα της Έβδομης Τέχνης, μου είπε πως η συγκεκριμένη ταινία θεωρήθηκε κολοσσός στο είδος της για τον αυθορμητισμό και την ειλικρίνεια των ερμηνευτών. Ακόμη και η σιωπηλή, αλλά τόσο συγκλονιστική παρουσία του μεγάλου μας τραγωδού Παυλόπουλου ΕΓΡΑΨΕ σε αυτήν τη μοναδική ταινιούλα. Κάτι τέτοια με κάνουν περήφανη που είμαι Ελληνίς και βρίσκω το κουράγιο να συνεχίσω τη χηρεία και τα μνημόσυνα. Τι θυμήθηκα τώρα, κύριε διευθυντά μου, και παραλίγο να με πάρουν τα ζουμιά! Τέτοια εποχή, πριν από 50 χρόνια, εγώ ήμουν μια αθώα μικρούλα, εξαίρετη στην απαγγελία -έκανα και μαθήματα ακορντεόν- που την πήγε ο νεότατος ΤΟΤΕ θείος Βάκης στο έργο ΟΔΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ. Πέρασα προχθές από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας και είδα ένα ερείπιο πια το θέατρο «Μετροπόλιταν», όπου παιζόταν αυτό το μοβ έργο του Χατζιδάκι. Έτσι μου είχε φανεί. Μια μοβ, χαρμόσυνη ευτυχία. Και ο θείος μού εξηγούσε ποιος είναι ο Μίνως Αργυράκης, ποιος ο Αλέξης Σολομός, ποιος ο Χορν και οι άλλοι ηθοποιοί… Πενήντα χρόνια, κύριε διευθυντά, για να καταλήξουμε σε τηλεοπτικά χάπενινγκ με τον διαρκή κίνδυνο να ξοδεύονται υπέρογκα ποσά σε καθαριστήρια. Πόσος καιρός πέρασε που κάτι ανάλογο συνέβη στον κοσμαγάπητο κύριο Ευθυμίου του αγνού ΠΑΣΟΚ! Καφέ του πέταξαν ή κάτι πιο λιπαρό; ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΟΥΣΙΕΣ που δημιουργούν δύσκολους λεκέδες! Ως νοικοκυρά συμβουλεύω, κύριε διευθυντά, κι επειδή ξέρω από επίμονους λεκέδες. Ο αείμνηστος Τηλέμαχος λέρωνε, εκτός από το σώβρακο, διαρκώς ΚΑΙ τις γραβάτες του, γι’ αυτό έχω την πείρα.

Διά χειρός Γιάννη Ξανθούλη

συνταγή για κάτι που έμοιαζε με επανάσταση μπολσεβίκου χωρίς καλάσνικοφ. Πιο πριμιτίφ. Κυρίως τσεκούρια, κουζινομάχαιρα, μπλακ εντ ντέκερ, σφυριά, νυχοκόπτες και φωτιστικό οινόπνευμα. Δεν μου λες, σύζυγε του ανοήτου αδερφού μου, γιατί με διαταράζεις τέτοια ώρα με επαναστατισμούς; Πού αποσκοπείς; Το κάθαρμα γέλασε ως αείμνηστη Τασσώ Καββαδία και μου είπε θρασύτατα, χωρίς ίχνος σέβας στη χηρεία μου, πως ο κύριος Ιφικράτης θα είναι μοχλός «στην Επανάσταση που θα ξεκινήσει μόλις κατατροπωθεί ο αστικός πυρήνας». Άκου πράγματα! «Ντράπου, μοιχαλίς» της αντιγύρισα «που ονειρεύεσαι οφίτσιο στο παβιγιόν της Κουμουνδούρου. Σιγά μη σου το επιτρέψει η κυρία Λούκα ή οποιαδήποτε άλλη παλούκα, που δικαιωματικά θα ‘χει μερίδιο στην κομματική βασιλόπιτα». Θαύμασα την ευφράδειά μου, κύριε διευθυντά, αλλά μέσα μου έβραζε η σύγχυση κι ευτυχώς που μου βρισκόταν λίγη «μαυροδάφνη» και ήπια και χαλάρωσα. Αλλά, επειδή, φαίνεται, η συγκεκριμένη χαλάρωση ήταν κάτι παραπάνω από χαλάρωση, συν τον προβληματισμό μου ΑΝ όντως πρέπει να βγούμε στους δρόμους με σφυριά και ηλεκτρικά πριόνια, κατέβασα και κάτι υπόλοιπα από βερμούτ. Δεν θέλει και πολύ ο χηρέψας άνθρωπος ν’ ανακαλύψει το μιούζικαλ μέσα του, όταν επικοινωνήσει με το μπαγιάτικο αλκοόλ. Φυσικά, δεν επιδόθηκα σε άριες απ’ το Μιζεράμπλ (άσχετα αν οι Άθλιοι ήταν πιο της παρούσης), αλλά ηρκέσθην στο λιντ «Ρίξε σπίρτο στο κορμί μου να αυτοπυρποληθώ», το οποίο και εξετέλεσα πάνω από δεκαπέντε φορές γιατί ήρθε το εκατό -βρίθουν οι ρουφιάνοι- να μου πει ότι ενοχλούσα τη λίμπιντο της γειτονιάς. Η ώρα είχε πάει τρεις μεταμεσονύκτια στο μεταξύ, δηλαδή κόντευε πια η Κυριακή των εκλογών, πανάθεμά την για Κυριακή. Τότε θεώρησε καλό να εμφανιστεί ο Τηλέμαχος και να με επιπλήξει για το συγκεκριμένο εμπρηστικό ασματίδιο. Μου υπενθύμισε τη θέση μου ως βαρυπενθούσας και βέβαια δεν παρέλειψε να ρωτήσει τι θα ψηφίσω τώρα που το ίνδαλμά μου (εννοούσε τεχνηέντως τον Κασιδιάρη) απέδειξε ότι έχει πρόβλημα με το νευρικό του σύστημα. Του είπα πως θα οδηγηθώ από την ποσότητα της απελπισίας μου ως την επάρατη Κυριακή, απ’ τη θερμοκρασία, απ’ το αν με ζεσταίνουν τα μαύρα και απ’ το αν ο κύριος Παπαδημούλης αποδείξει πως ΔΕΝ είναι ο ερωτικός αποδέκτης της νύφης μου. «Τηλέμαχε, ως φάντασμα, γιατί δεν με ρωτάς αν όντως πρόκειται να ζητήσω πολιτικό άσυλο στην Αλβανία», του είπα και τότε ξημέρωσε. Ξύπνησα μετά από ένα ατέλειωτο όνειρο, όπου μετρούσα σε δραχμές τρία εκατομμύρια ευρώ. Ακόμη πασχίζω να συνέλθω, κύριε διευθυντά μου, παρά τους ογδόντα καφέδες…

Τέλος πάντων, έγινε ό,τι έγινε, όμως η οχιά της Μήλου -που είναι, λέει, και προστατευμένο είδος (εννοώ τη νύφη μου)- με πήρε προχθές μέσ’ στην άγρια νύχτα να δω στην τηλεόραση έναν νόστιμο κύριο με πικραμένο ύφος και με το σπάνιο όνομα Ιφικράτης.

Δική σας Κική Νουρέγιεφ

Το «γιατί» δεν το κατάλαβα, όμως μου έκανε εντύπωση που ο κύριος αυτός έδινε

ΥΓ.: Αληθεύει ότι ο Τσίπρας θα χτίσει δεύτερο Ταζ Μαχάλ στην Αχαρνών;

45

Starfax

Από τη Μαριβίκυ Καλλέργη (starfax@lifo.gr)

Oι Ζυγοί θα μετριάσουν την γκρίνια και ο έρωτας είναι ένα βήμα μακριά για τους Τοξότες. Κριός Τα κοινωνικά καλέσματα σας αφήνουν αδιάφορους αυτές τις μέρες κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, αν αναλογιστεί κανείς την έντονη διεύρυνση της πνευματικότητάς σας τον τελευταίο καιρό. Κρύβετε πολλά μυστικά μέσα σας, αρκετά από τα οποία δεν είναι ξεκάθαρα ούτε σ’ εσάς τους ίδιους. Εκμεταλλευτείτε το προσοδοφόρο έδαφος που καλλιεργεί ο Δίας και δώστε επιτέλους βήμα στις καταπιεσμένες σας σκέψεις αλλά και στα απόκρυφα συναισθήματα. Μη συνδυάζετε την εσωτερικότητα με τη μοναξιά. Υπάρχουν αρκετά άτομα δίπλα σας (κυρίως Υδροχόοι) με τη δύναμη και την πρόθεση να σας βοηθήσουν σε κάθε βήμα, αρκεί να τους το ζητήσετε. Στα ερωτικά θα πρέπει αυτή την εβδομάδα να υπερβείτε κάποια από τα κωλύματά σας και να προσπαθήσετε να συναντήσετε τον άνθρωπό σας κάπου στη μέση. Ακόμα κι αν δεν είστε έτοιμοι για ριζικές αλλαγές, κάντε μια προσπάθεια και θα δείτε στην πορεία πού θα σας βγάλει.

Δίδυμος Πρέπει να σταματήσετε να βλέπετε τους πάντες και τα πάντα ως εν δυνάμει αντιπάλους. Δεν λέω, είναι πολλοί εκεί έξω που δεν σκέφτονται και τα καλύτερα για εσάς, αλλά η συνεχής επιφυλακή δημιουργεί εχθρούς χωρίς να υπάρχει λόγος. Προσπαθήστε να δείτε για λίγο τα πράγματα με παιδική αθωότητα και ενήλικο χιούμορ. Να είστε σίγουροι πως και καλύτερα θα περάσετε και δεν θα χαλάσετε το απαραίτητο τείχος προστασίας που έχετε χτίσει. Κάποιες ερωτικές προκλήσεις θα σας βγάλουν από τον αυστηρό επαγγελματικό σας δρόμο, αλλά αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Ήρθε η ώρα να βάλετε την καλοπέραση στα αισθηματικά ένα κλικ πιο πάνω από την καριέρα, γιατί σαν πολύ να παραμελήσατε αυτό τον τομέα της ζωής σας. Διασκεδάστε χωρίς να σκεφτείτε τη δέσμευση (σ’ αυτήν τουλάχιστον τη φάση), ώστε να προθερμάνετε αβίαστα το κλίμα για κάτι αξιόλογο μελλοντικά.

Ταύρος Αυτές τις μέρες

γκυρία ευνοεί τις νέες αγορές, ειδικά αν αυτές αφορούν μεγάλα ζητήματα και όχι ανάγκες της μιας εβδομάδας. Αν σκοπεύατε να επενδύσετε τα λεφτά σας σε κάτι που θα ‘χει διάρκεια, κάντε το τώρα και μην το αναβάλλετε. Οι συμβουλές των δικών σας είναι πάντα ευπρόσδεκτες, αλλά ας μην καθορίσουν και τη βούλησή σας. Μόνο εσείς ξέρετε τι θέλετε και πώς το θέλετε. Στα ερωτικά, τα πράγματα βαίνουν όπως ακριβώς ζητούσατε. Όχι πολύ αργά, ούτε υπερβολικά γρήγορα. Προσέξτε όμως τις ύπουλες παρεμβάσεις του Άρη, που σπέρνοντας την αμφιβολία και πυροδοτώντας καταστάσεις, μπορούν να θέσουν

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

3

Η λύση του προηγούμενου

6 1

6

2 5

7 1

5

4

8 2

6 7

4

1

Ζυγός Οι ραγδαίες αλλαγές που σηματοδοτεί η ξέφρενη πορεία του Ερμή θα σας προκαλέσουν ανάμεικτα συναισθήματα. Τελικά, παρόλες τις βαρύγδουπες δηλώσεις που κάνετε κατά καιρούς για τη ζωή σας, πολλά είναι τα πράγματα που σας αρέσουν σ’ αυτήν και δεν θα αλλάζατε με τίποτα. Καιρός να αποδώσετε τα εύσημα εκεί που πρέπει και να μετριάσετε την γκρίνια όσο μπορείτε (και εκεί που σας βολεύει φυσικά). Οι αποκαλύψεις που λαμβάνουν χώρα στον τομέα των φιλικών και άλλων σχέσεων θα σας βάλουν σε υποψίες για τη συμπεριφορά κάποιων ατόμων και το ένστικτό σας σπάνια πέφτει έξω. Έντονο το φλερτ με έναν Κριό - βολιδοσκοπήστε πριν προχωρήσετε σε αποφασιστικές κινήσεις που ίσως σας εκθέσουν.

Σκορπιός Η παιδικότητα,

8

3

5

6

4

7

9

2

1

7

4

9

5

1

2

8

6

3

2

6

1

3

8

9

5

4

7

5

7

6

2

9

1

3

8

4

4

2

3

8

6

5

7

1

9

1

9

8

7

3

4

6

5

2

6

1

4

9

7

8

2

3

5

3

5

7

4

2

6

1

9

8

9

8

2

1

5

3

4

7

6

Toυ Μανώλη Ανδριωτάκη. www.andriotakis.gr

secretcards

1

4

δεν αντέχει άλλο. Χρειάζεστε ξεκούραση και αυτό πρέπει να είναι το βασικό σας μέλημα τη δεδομένη στιγμή. Οι σχέσεις σας με τους Αιγόκερους βρίσκονται σε πολύ δημιουργική φάση αυτή την εβδομάδα και ίσως πρέπει να σκεφτείτε το ενδεχόμενο να «ανακαινίσετε» την ερωτική σας ζωή με έναν απ’ αυτούς. Καλές οι έντονες και δραματικές σχέσεις, αλλά από ένα σημείο και μετά η ηρεμία και η άδολη επικοινωνία είναι προτιμότερες. Ιδιαίτερη προσοχή στο «άκακο» χιούμορ, γιατί απ’ ό,τι φαίνεται πολλοί το χρησιμοποιούν για να μεταμφιέσουν τις κακές τους προθέσεις.

κυριολεκτική και μεταφορική, θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή σας αυτές τις μέρες. Από τη μια έρχεστε σε επαφή με παιδιά, αξιοποιώντας μια πολύτιμη διδακτική εμπειρία, και από την άλλη επικοινωνείτε με το παιδί μέσα σας, που τόσο είχατε παραμελήσει. Θα συνειδητοποιήσετε πως η διασκέδαση και η ελαφρότητα δεν είναι ούτε πρέπει να είναι προνόμια των παιδιών. Με το σωστό μέτρο και το

socialmediadiaries

sudokuno263

Παρθένος Η κοινωνική βαβούρα σας έχει κουράσει και αυτό είναι απολύτως λογικό. Για πολύ καιρό επενδύσατε στην αχαλίνωτη κοινωνική ζωή που δεν σας πρόσφερε και πολλά και τώρα το μυαλό σας απλώς

7

5

2 8

πολλά για εσάς τις μέρες που ακολουθούν. Είτε είστε αυτοί που την παράγουν είτε αυτοί που απλώς την απολαμβάνουν, θα αναζωογονηθείτε πνευματικά και σωματικά μέσω αυτής. Φροντίστε, λοιπόν, να μην πείτε όχι σε μουσικές εξόδους και άλλες σχετικές προτάσεις. Η Αφροδίτη σας δείχνει τον δρόμο για τη συναισθηματική πλήρωση, αλλά εσείς διστάζετε. Ίσως επειδή η ολοκλήρωσή σας βασίζεται στην αποδοχή του ίδιου σας του εαυτού - ένα κόνσεπτ που πάντα βρίσκατε λίγο δύσκολο. Αγαπήστε τον εαυτό σας όσο περισσότερο μπορείτε γιατί αυτές τις μέρες θα βρείτε στον δρόμο σας πολύτιμα άτομα που σας εκτιμούν όπως είστε. Οι διαφωνίες στο οικογενειακό περιβάλλον αποτελούν την καλύτερη αφορμή για να μπουν επιτέλους μερικά πράγματα στη θέση τους, ακόμα και με σκληρό τρόπο.

5

3

7

Λέων Η μουσική θα σημάνει

Καρκίνος Η πλανητική συ-

προετοιμάζεστε για μια μεγάλη επαγγελματική αλλαγή, συνειδητά ή ασυναίσθητα. Μην έχετε την παράλογη απαίτηση απ’ τον εαυτό σας να γνωρίζει και να προλαβαίνει τα πάντα, πριν αυτά συμβούν. Αφήστε τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του και απλώς φερθείτε με επιφύλαξη απέναντι σε ό,τι σας φαίνεται περίεργο και ύποπτο. Η θέση της Σελήνης υποδηλώνει πως το νέο ρεύμα στη ζωή σας θα συμπαρασύρει αρκετές από τις σχέσεις σας με θετικό τρόπο. Επιτέλους, θα εκπέμψετε στο ίδιο μήκος κύματος με κάποιους και η νέα κατάσταση θα έρθει ως επιβράβευση της χρόνιας προσπάθειάς σας να συντηρήσετε δεσμούς, παρά τη δυσκολία των εκάστοτε περιστάσεων. Στα ερωτικά μην περιμένετε ηρεμία, γιατί θα διαψευστείτε. Η διεκδίκηση και ο δυναμισμός πάντα εμπνέουν τον φόβο (και ίσως τον φθόνο), άρα μπορούμε με ασφάλεια να πούμε πως θα έρθετε αντιμέτωποι με γκρίνιες και διαμαρτυρίες.

6

σε κίνδυνο ό,τι χτίσατε με κόπο. Η συνεργασία σας με κάποιον Σκορπιό φέρνει πολύ θετικά αποτελέσματα. Φαίνεστε να συμπληρώνετε ιδανικά ο ένας τον άλλο και αυτό σας βοηθάει αφάνταστα τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.

κατάλληλο σκεπτικό δικαιούστε κι εσείς να εγκαταλείψετε για λίγο την αυστηρότητα της καθημερινότητας και ν’ αφεθείτε στην ξεγνοιασιά, όπως όταν ήσασταν παιδιά. Ο Πλούτωνας συμβάλλει καθοριστικά στην επούλωση μιας πρόσφατης ερωτικής πληγής και σας δίνει το έναυσμα ν’ αρχίσετε να κοιτάτε και αλλού - εκεί που ίσως φοβόσασταν να ποντάρετε προηγουμένως. Είναι πολλά αυτά που σας ενώνουν με τους Διδύμους, όπως επίσης πολλές είναι οι αντιθέσεις σας.

Τοξότης Οι πλανητικές κινήσεις σας ωθούν να ψάξετε μέσα σας για τη λύση και όχι σε αυτοαποκαλούμενους προστάτες. Ήρθε η ώρα να διώξετε τους αυλικούς και να εξερευνήσετε τις προοπτικές σας. Όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές, η καλύτερη επιλογή (δηλαδή αυτή που θα σας εξυπηρετήσει και τώρα αλλά και στο μέλλον) είναι και η δυσκολότερη. Ο έρωτας είναι ένα βήμα μακριά - ίσως και να ‘χει έρθει ήδη, χωρίς να το ‘χετε καταλάβει. Το σημαντικό είναι να μάθετε να αποδέχεστε τα θερμά συναισθήματα χωρίς ταμπού και άρνηση, ακόμα κι αν αυτά γεννιούνται προς άτομα που δεν σας βολεύει καθόλου να γουστάρετε. Τι να κάνουμε, άνθρωποι είμαστε! Αν μπορούσαμε να ελέγχουμε και τα συναισθήματά μας, δεν θα υπήρχε λόγος να μιλάμε καν.

Αιγόκερως Προσπαθήστε να δείτε με περισσότερη συμπόνια τη συναισθηματική κατάσταση των άλλων. Ο αισχρός τρόπος που σας φέρθηκαν μερικοί έχει υψώσει ένα δικαιολογημένο τείχος ανάμεσα σ’ εσάς και τα αισθήματα του κόσμου γύρω σας, αλλά αυτή η κατάσταση δεν θα σας βοηθάει εφ’ όρου ζωής. Αυτήν τη βδομάδα η Αφροδίτη σας βοηθάει να πραγματοποιήσετε ένα παιδικό όνειρο και ένας άνθρωπος υπεράνω υποψίας θα σας βοηθήσει αφάνταστα προς αυτόν το σκοπό. Δεν είναι ώρα ν’ αφήσετε την έλλειψη αυτοπεποίθησης και την ανασφάλεια να σας καταβάλλουν. Ξέρετε τι θέλετε (και ποιον θέλετε) και ο τρόπος

να το(ν) διεκδικήσετε βρίσκεται μπροστά σας. Ο φόβος της έκθεσης είναι πάντα υπαρκτός, αλλά δεν βαριέστε; Μισή ντροπή δική σας, μισή δική του. Σίγουρα δεν είστε οι μόνοι που βρέθηκαν σ’ αυτήν τη θέση.

Υδροχόος Δώστε τεράστια σημασία στο σωστό timing. Τα πάντα είναι θέμα χρονικής συγκυρίας, γι’ αυτό δεν πρέπει ν’ αφήνετε ευκαιρίες να σας προσπερνούν με το σκεπτικό ότι αργά ή γρήγορα θα ξαναεμφανιστούν μπροστά σας. Ένας ισχυρός σωματικός δεσμός αναπτύσσεται ανάμεσα σ’ εσάς και κάποιον Λέοντα και θα είναι πολύ δύσκολο να τον διακόψετε. Προσοχή στους εθισμούς αυτού του είδους - όσο θελκτικοί κι αν φαντάζουν, στο τέλος γίνονται μαρτυρικοί. Κάποιο άτομο θα σας συνοδεύσει στην αρχή ενός νέου κύκλου (επαγγελματικού ή σχετικού με σπουδές) και η επίδρασή του πάνω σας θα είναι καταλυτική στο εξής. Ευτυχώς, πρόκειται για μια από εκείνες τις σπάνιες υπάρξεις που μόνο καλό μπορούν να σας κάνουν.

Ιχθύς Ο Ήλιος σας βοηθάει να ξεπεράσετε το άχαρο στάδιο της πρώτης γνωριμίας και να προχωρήσετε σε μια σοβαρότερη θεμελίωση της όποιας σχέσης σας. Μην ξεχνάτε πως εσείς προσδιορίζετε τους σταθμούς της ζωής σας χρονικά και κανείς δεν θα σας υπαγορεύσει το πότε αλλά ούτε και το γιατί. Η δύναμή σας στον επαγγελματικό χώρο μεγαλώνει και σας δίνεται επιτέλους λόγος σε σημαντικά ζητήματα. Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία με ωριμότητα και μην τη δείτε ως αφορμή να εκτονωθείτε και να βγάλετε τα απωθημένα σας (που μεταξύ μας, ειδικά στη δουλειά, είναι πολλά). Προγραμματίστε λίγο καλύτερα τις εξόδους και τις κοινωνικές σας υποχρεώσεις γιατί αυτές τις μέρες φλερτάρετε επικίνδυνα με το ενδεχόμενο τσακωμών και παρεξηγήσεων στο φιλικό περιβάλλον. Το ‘χετε ξαναδεί το έργο και δεν είναι καθόλου ευχάριστο, ιδίως όταν πρόκειται για άτομα που ψάχνουν αφορμή να αρπαχτούν.

46

14-20.06.2012

Φωτό: Freddie F.

oi αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο στο μουσειο μπενακη Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης Naked City.

Tonis Sfinos Τραγουδιστής, international playboy. Φωτογραφήθηκε τη Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012 στο μπαρ Drunk Sinatra (Θησέως 16, Σύνταγμα).

«Στην Αθήνα μου αρέσει η Πλάκα, οι νεραντζιές στους δρόμους και ό,τι θυμίζει ’60s».