τχ.427/16042015
me to πολυγθαλυτερο site/οεματικο δηγοσ
Νο1
ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη
www. lifo.gr
STRANGE CITIES Τι γίνεται όταν καλλιτέχνες που δεν έχουν δει ποτέ την Αθήνα εμπνέονται από αυτήν; Η Αφροδίτη Παναγιωτάκου μας εξηγεί. απο την αργυρω μποζωνη
◆
Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΛΗΡ Μπήκαμε στις πρόβες της πολυαναμενόμενης παράστασης του Τομάζ Παντούρ. απο τον χρηστο παριδη
◆
ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Ο Αθηναίος της εβδομάδας. απο τον αντωνη μποσκοϊτη
Το φεστιβάλ περφόρμανς και live art με κοινό σημείο αναφοράς τον κόσμο του θεάματος και την εικονογραφία και αφηγηματική της αμερικανικής ποπ κουλτούρας έρχεται στο Bios. Από τη LiFO Team
Live Well eveNT! Mη χάσετε αυτή την Κυριακή 19/4 στο Σύνταγμα το Live Well Event της Περισσότερα στη σελ. 13
2 lifo – 16.4.15
Γιατί ξεχωρίζει η Ελένη Ράντου;
posts γράμματα e-mails
☛ Για το μεγαλεπήβολο σχέδιο αναμόρφωσης του Zonar’s μίλησε στον Αλέξανδρο Διακοσάββα ο επιχειρηματίας Χρύσανθος Πανάς και εξήγησε τα σχέδιά του για την αναμόρφωση του θρυλικού καφέ. «Όντως έχει ευρωπαϊκό αέρα το Citylink, είναι ξεχωριστό σημείο στο κέντρο της πόλης» έγραψε ο tropique. «Δεν μου αρέσει, όμως, όταν ο κ. Πανάς, με τα Dragoste, Central, Ciros κ.λπ. στο παρελθόν, που έχει δουλέψει φουλ στο Κολωνάκι κι έχει συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του νέου –προς αποφυγήν, όπως λέει– προφίλ του, το απαξιώνει έτσι. Και, ναι, έχει χαλάσει το Κολωνάκι. Ναι, θα ήταν καλύτερα να είναι πιο residential. Εν πάση περιπτώσει, να δούμε τι θα γίνει με το Zonar’s και τα άλλα μαγαζιά. Σίγουρα υπάρχουν καλές ιδέες, υποψιάζομαι όμως ότι θα συνδυάζονται με τιμές Παρισιού, και δη St Germain». Ο δε SMURFakos σχολίασε: «Εύγε για την αλλαγή του Zonar’s. Η προηγούμενη ανακαίνιση (εκεί γύρω στο 2004) το είχε “ευνουχίσει” αισθητικά. Εύγε και στα πλάνα για τη Βουκουρεστίου. Όμως, μια σημαντική παρατήρηση: ο δρόμος χρειάζεται ένα καλό facelift (όλα είναι σπασμένα, βρόμικα και ξεβαμμένα), καθώς και συστηματική φροντίδα μετά από κάθε πορεία. Η πλατεία Συντάγματος αποτελεί ένα καλό παράδειγμα γι’ αυτό». ☛ «Χρειάζεται εξεταστική για τα μνημόνια;» αναρωτήθηκε ο Θοδωρής Αντωνόπουλος στη στήλη του και ο Περικλής έγραψε τα εξής: «Για άλλη μια φορά ο εξυπνότερος λαός του κόσμου βάζει το κεφάλι στο χώμα για να μη βλέπει τα προφανή. Τι δεν καταλαβαίνουμε και χρειαζόμαστε εξεταστική; Όλες οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά διόγκωναν το δημόσιο χρέος. Το κράτος δανειζόταν για να χρηματοδοτεί την ευζωία ενός πολύ μεγάλου μέρους του πληθυσμού και να συντηρεί τους εκάστοτε μηχανισμούς του στην εξουσία. Εξού και είχαμε από τα υψηλότερα δημόσια χρέη, σε συνδυασμό με πολύ χαμηλό ιδιωτικό χρέος. Όλα αυτά τα δανεικά έγιναν προσλήψεις, πρόωρες και παχυλές συντάξεις, άχρηστοι οργανισμοί, ζημιογόνες δημόσιες επιχειρήσεις (Ολυμπιακή, ΟΣΕ κ.λπ.), “πολιτιστικές εκδηλώσεις” και άλλα πολλά. Οι ιδιώτες έπαιρναν δάνεια για σπίτια, αυτοκίνητα, διακοπές κ.λπ. με περισσή αφροσύνη, η οικονομία ήταν μια αγοραπωλησία υπερτιμημένων υπηρεσιών εντός της χώρας, χωρίς παραγωγή και εξαγωγές, και όλοι μαζί, ευδαίμονες, ψηφίζαμε τους ηγέτες που μας άξιζαν, ενώ χαιρόμασταν τον υπέροχο ελληνικό ήλιο και φουσκώναμε από υπερηφάνεια για το Euro 2004 και τους Ολυμπιακούς. Στο μεταξύ, η Αριστερά ζητούσε επιμόνως περισσότερες προσλήψεις και αυξήσεις μισθών/συντάξεων. Επίσης, από το 1981 και μετά έπεσαν στην ομορφότερη χώρα του κόσμου κοινοτικά κονδύλια που ισούνται με ένα ΑΕΠ των καλών ημερών (περίπου 200 δισ.), τα οποία εξαερώθηκαν μετά χαράς και υπερηφάνειας, καθότι όλοι μας χρώσταγαν από την εποχή που τους δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού. Και μετά ήρθε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και απλούστατα δεν μας δάνειζε πλέον κανείς. Οι δε τράπεζες οι οποίες όλα αυτά τα ωραία χρόνια δάνειζαν το κράτος μέσω αγορών κρατικών ομολόγων, κατέληξαν να έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ένα μάτσο κωλόχαρτα αλλά και δάνεια ιδιωτών που δεν εξυπηρετούνταν (εξού και η ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης). Και μετά ήρθαν τα μνημόνια και οι “Αγανακτισμένοι”. Τα μνημόνια είναι το αποτέλεσμα του άφρονος και τρυφηλού βίου που όλοι μαζί διήγαμε για δεκαετίες και όχι η αιτία των δεινών μας. Και σε άλλες χώρες εφαρμόστηκαν μνημόνια και αυτές έχουν βγει τώρα από αυτά σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Τα περί εξεταστικών, και μάλιστα από το 2009 και μετά, είναι ρίψη της μπάλας στην εξέδρα και αποπροσανατολισμός. Ας βάλουμε κάνα-δυο πολιτικούς στη φυλακή να μας φύγει η καύλα. Μην ξεχνάμε, όμως, ότι η πολιτική τάξη μιας χώρας είναι μια κουτάλα από το καζάνι με τη σούπα. Ό,τι έχει στο καζάνι (λαός) έχει και στην κουτάλα (πολιτικοί). Είμαστε το τελευταίο σοβιετικό και το πρώτο θεοκρατικό κράτος της Ευρώπης, με έναν απαίδευτο και ακαλλιέργητο λαό. Τα υπόλοιπα είναι, κατά τη γνώμη μου, λόγια».
feedback426
☛ « Έχω προστατέψει τη λαϊκότητά μου, χωρίς να είμαι λαϊκίστρια» δήλωσε στο προηγούμενο τεύχος μας η ηθοποιός, μιλώντας στον Χρήστο Παρίδη. Με e-mail μας ήρθε η άποψη της Μαίρης Κ.: «Η Ράντου, κατά τη γνώμη μου, ξεχωρίζει επειδή μπορεί να παίξει τα πάντα και, παρ’ όλα αυτά, δεν έχει ψωνιστεί καθόλου, ούτε με το ταλέντο ούτε με την επιτυχία της. Η συνέντευξή της μας παρουσίασε το πορτρέτο μιας γυναίκας ενδιαφέρουσας, συγκροτημένης, σκεπτόμενης και συμπαθητικής». Η εξωγήινη σχολίασε: «Τη λατρεύω την Ελένη Ράντου σε ό,τι κι αν κάνει! Πέρα από εξαιρετική ηθοποιός, είναι και πανέξυπνη κι έχει να πει κάτι ουσιαστικό! Ηθο-ποιός, πράγματι!» και ο/η Κελεπούρι πρόσθεσε: «Ο καλός ηθοποιός μπορεί να παίξει τα πάντα και η Ελένη Ράντου το αποδεικνύει. Αξιοπρεπής, καθόλου επιφανειακή και αυθεντική μέχρι το κόκαλο. Προτείνω ανεπιφύλακτα να την παρακολουθήσετε σε μια παράσταση στο θέατρο».
α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η
Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.
*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr
Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη. 16.4.15 – lifo
3
aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο
Edito
StatusUpdate εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ...Υπεροψία και μέθη. διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης ... #GoTGR Επιτέλους ξεκίνησε το «Game of Thrones» και τα βράδια μου απέκτησαν δράκους και ιππότες πάλι. Και αυτήν τη φορά σε ταυτόχρονη μετάδοση με την Αμερική! art director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Εξαιρετικό ανάγνωσμα στο LIFO.gr, γραμμένο από τη Λένα Φουτσιτζή: «Το ανθρωποφαγικό πανηγύρι γύρω από τις φήμες για την απόφαση του Μπρους Τζένερ να συνεχίσει τη ζωή του ως γυναίκα». αρχισυντακτησ lifo.gr Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας Diary of a lost girl (1929)
συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Φάση «αμ κερατάς, αμ και δαρμένος». συντακτική ομάδα columnists: Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Το ότι εμείς που κυκλοφορούμε στο κέντρο καθημερινά δεν βλέπουμε τις «στρατιές μεταναστών που περιφέρονται ασκόπως» οφείλεται προφανώς στο καλό καμουφλάζ τους. Δημήτρης Ρηγόπουλος ... Για τρεις μήνες θα κλείσει τελικά το «Zonar's», πιθανότατα από τα μέσα Ιουνίου. Θεόφιλος Δουμάνης
Diary of a lost girl
Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά
Μοντέρνος είσαι, αν δεν μασάς.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... Μπέκετ, Μπέρνχαρντ, Λάσλο Κρασναχορκαϊ! Οι αντιρρήσεις σαρώνονται από τα πάντσερ της λογοτεχνικής αυθεντίας! Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος
Η Λουίζ Μπρουκς είναι μάλλον γνωστή ως η Λούλου του Παμπστ, με τα κοντά μαλλιά σαν κράνος, τα υγρά χείλη και τη σεξουαλικότητα δίχως τύψεις. Ξεχώρισε σε ένα ακόμα φιλμ, το Diary of a lost girl, και εκείνα τα χρόνια, γύρω στο 1930, είχε γίνει διαβόητη στο Βερολίνο, που ζούσε τις κραιπάλες του – την ωραία ντέκα πριν από τον Χίτλερ.
Κι όταν τα χρόνια, οι δεκαετίες πέρασαν, οι νέοι άνθρωποι ανακάλυψαν στο παίξιμό της κάτι ασυνήθιστο: ένα απλό παίξιμο, απαλλαγμένο από τον στόμφο της εποχής του, μετρημένο και υπαινικτικό, ανενδοίαστα σεξουαλικό. Βλέποντας την ταινία του Παμπστ (που είναι ενδιαφέρουσα, αλλά όχι στο ύψος του Μουρνάου ή του Λανγκ εκείνης της φάσης), έχεις την αίσθηση ότι η Μπρουκς είναι ένα κορίτσι του αθηναϊκού Κέντρου που κατά τύχη βρέθηκε ανάμεσα στις οργασμικές νεράιδες με τα γουρλωμένα μάτια και την τσιριχτή φωνή. Είναι σχεδόν σοκαριστικό πόσο σημερινό είναι το παίξιμό της, η στάση του σώματός της, ο τρόπος που γελά, φλερτάρει, περπατά ή καπνίζει. Σε μια εποχή πνιγμένη στα μελομακάρονα, αυτή παίζει με μαθηματική στεγνότητα. Συμπέρασμα: πρέπει να περάσουν τα χρόνια για να γίνει το ξεσκαρτάρισμα. Να κατακάτσει ο στόμφος, οι πόζες και τα στερεότυπα κάθε εποχής. Καθώς αλλάζει το φως της μέρας κλίση, να δεις αν αντέχει το έργο απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη. Η Λουίζ Μπρουκς είναι ένα καλό αντιπαράδειγμα, βλέποντας τις χιλιάδες που κουνιούνται σήμερα – τραγουδιστές, ηθοποιούς, συγγραφείς, εικαστικούς... Ποιος διαπερνάει τα κολλήματα της εποχής και λέει, με λίγα λόγια και καλά, αυτό που έχει να πει; Ελάχιστοι, ελαχιστότατοι. Οι πλείστοι χάνονται μέσα στο ψέμα που η εποχή ζητάει να ακούσει. Ριπές σουξέ κι έπειτα ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Καθένας παίζει το ρολάκι του κι εξαφανίζεται, δίχως να αφήνει ίχνη.
☛
Στο ευθύ βιβλίο που έγραψε αργότερα, το Lulu in Hollywood, περιέγραψε τον αδίστακτο τρόπο με τον οποίο σκόρπισε ό,τι είχε και δεν είχε, την αδυναμία της στο πιοτό και στους άντρες, τη σχετική αδιαφορία της για την τέχνη της, που τη χειρίστηκε διά βίου ως δώρο που μας κάνουν και το πετάμε σε μια γωνιά της αποθήκης. Bitch με τα όλα της. Μετά από μια σύντομη περίοδο ευρωπαϊκής δόξας, πήγε στο Χόλιγουντ και σταδιακά ξέφτισε – κατέληξε σε καουμπόικα δεύτερης διαλογής, έγινε μέχρι και πληρωμένη συνοδός κυρίων. Για δεκαετίες την ξέχασαν, έγινε σχεδόν παρανοϊκή – ποτέ όμως δεν άλλαξε χαρακτήρα. Σκληρό καρύδι ως το τέλος.
Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη ... Οι νεραντζιές στη γειτονιά μου άνθισαν και φέτος – οι δρόμοι μοσχομυρίζουν. Κλείνω την τηλεόραση στη μέση του κακού σίριαλ των ειδήσεων κι αναζητώ στα Άπαντα στου Σολωμού «Ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι έρμο». Γεύση: Νίκη Μηταρέα ... «Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε». Επίκουρος, 341-270 π.Χ., αρχαίος φιλόσοφος Moυσική: Χίλντα Παπαδημητρίου ... Τι κόσμος κι αυτός, που τον εγκατέλειψαν την ίδια μέρα ο Γκύντερ Γκρας και ο Εντουάρντο Γκαλεάνο… StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Αλήθειες που δεν λέγονται στην ώρα τους μπορούν να μετατραπούν σε ασήκωτο φορτίο. Σύνταξη:
take 1
τo μοναδικο λαθ0σ του τεύχους 426 1 Στη στήλη «Bγες έξω» της Νίκης Μηταρέα και στο κομμάτι που αφορά το «Ε/Γ Ταξιδεύοντας στη Νέα Ερυθραία», ο ένας εκ των συνδημιουργών του εστιατορίου ονομάζεται Ιορδάνης Σπαρίδης.
Βρίσκετε λάθη ή παραλείψεις στη LifΟ; Στείλτε γράμμα, ή e-mail στο lathi@lifo.gr.
Βασίλης Καψάσκης ... «We 're nothing, and nothing will help us». Αλέξανδρος Διακοσάββας ... Μας έχει κάψει αυτό το hype. Κατερίνα Ηλιάκη ... Action Hero και «Hoke's Bluff» στις 25 & 26 Απριλίου στο Bios! Δημήτρης Κυριαζής ... Λέτε να μπήκε η άνοιξη; συνεργατεσ Χρήστος Παρίδης ... Λέμε ότι η τέχνη εξαγνίζει. Δεκάδες παραστάσεις, βιβλία, κινηματογράφοι και εκθέσεις – αν δεν έχουν μια ομορφιά, μια σκέψη, μια εξήγηση γιατί εγιναν, το μόνο που σου προσφέρουν είναι η αίσθηση του χαμένου χρόνου... M. Hulot ... Το καλύτερο σαλέπι της Αθήνας; Στις Πυραμίδες στην Καλλιθέα, με διαφορά. Μια κρέμα με καρύδα, ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα που τρως με το κουταλάκι. Μαρία Παππά ...Το «Daredevil» είναι ό,τι καλύτερο έχει βγει στην τηλεόραση τελευταία και ας κράζουν οι «σοβαροί» κριτικοί στην Αμερική – το κοινό ξέρει καλύτερα. Και δεν το χαρακτηρίζεις light εκδοχή του «Wire» έτσι τυχαία. Μακάρι μόνο να κάνουν και το «Preacher» έτσι, κι ακόμα καλύτερα. Bασιλική Πλιάτσικα, Ευθύμης Φιλίππου, Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή, Θεώνη Σκαλέρη, Άντα Κολοβού φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Θανάσης Καρατζάς, Αναστασία Βουτυροπούλου, Freddie F., Στάθης Μαμαλάκης, Νίκος Κατσαρός, Photoharrie creative media Kώστας Στανέλλος ... Βιβίκα, εξομολογούμαι: τa μπισκότα και τις σοκολάτες που αφήνεις στο γραφείο εγώ τα τρώω. aτελιέ Βανέσσα Φερλέ internet assistant Νινέττα Γιακιντζή διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου ... Αν έχεις καλό υλικό, τι τα θες, θα έχεις και καλό αποτέλεσμα. True story!
Αν είσαι καθημερινός άνθρωπος, βολεύεσαι. Αν είσαι καλλιτέχνης, είσαι για να σε κλαίνε οι ρέγγες. Αφού, στο φινάλε, Τέχνη είναι να αντέχεις λίγο παραπάνω από τη φύση σου. Αυτή η κατίσχυση επί του χρόνου είναι που κάνει την ποίηση παρηγορητική. Πεθαίνω εγώ, αλλά ζει το βλέμμα μου στον κόσμο...
γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου senior advertising manager Ισμήνη Βoυρδαχά ... Επιτέλους, άνοιξη! senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη, Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου
www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr
4 lifo – 16.4.15
συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα
www.facebook.com/stathis.tsagar
στο εξωφυλλο
Artwork του bios design για την περφόρμανς «Americana» στο Βios, 23-26 Απριλίου.
οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Μαριλένα Παππού Άλκηστις Γκούμα κωδικος εντυπου 7639
16.4.15 – lifo
5
Hoke's Bluff, Action Hero
iLoveAthens
Talk of the Town
φεστιβαλ
americana Bios Με κοινό σημείο αναφοράς τον κόσμο του θεάματος, την εικονογραφία και την αφήγηση της αμερικανικής ποπ κουλτούρας όπως αυτή διαμορφώνεται μέσα από τα ΜΜΕ, την ψυχαγωγία, τον κινηματογράφο και τα σπορ, μερικοί από τους πιο ενδιαφέροντες και πρωτοποριακούς Βρετανούς καλλιτέχνες (Action Hero, Greg Wohead, Made in China) παρουσιάζουν στο ελληνικό κοινό τις αντισυμβατικές δουλειές τους.
BIOS, Πειραιώς 84, 210 3425335, 23-26/4,εισ.: €12 & 10 (φοιτ.), €30 & 25 (ενιαίο για όλες τις παραστάσεις), www.bios.gr Διαβάστε στη σελίδα 36 τη συνέντευξη των Action Hero στην Κατερίνα Ηλιάκη. Το πλήρες πρόγραμμα του φεστιβάλ στο www.lifo.gr
6 lifo – 16.4.15
16.4.15 – lifo
7
Όλη η Eλλάδα διαβάζει
LiFO.gr H μεγάλη ψηφιακή επιτυχία
4.810.000! Unique visitors ΤΟΝ ΜΗΝΑ μαρτιο Με στοιχεία Google Analytics
Το Νο. 1 πολυθεματικό site / οδηγός
Ειδήσεις, Άνθρωποι, Διασκέδαση, Urban Culture & Αθήνα 8 lifo – 16.4.15
Νο1
to ρο υτε meγαλεματικο θ υ λ ο π e/οδηγοσ sit
lifo.gr www.
16
22
απριλιου
2015
Talkof theTown
Αφροδίτη Παναγιωτάκου
αν. διευθυντρια τησ στεγησ γραμματων & τεχνων «Δεν πίστευα ποτέ ότι ξέρω ακριβώς τι είναι η Αθήνα» Από την Αργυρώ Μποζώνη
σελ. 16
επιμελεια: the lifo team
Ξεκινά η φεστιβαλική σεζόν στην Ευρώπη Τι θα ακούσουμε φέτος το καλοκαίρι σε μερικά από τα μεγαλύτερα μουσικά φεστιβάλ.
Roskilde
Glastonbury
Sonar
Sziget
Rock en Seine
Hurricane
Πού: Δανία. Πότε: 27/6-4/7. Ποιοι: Paul McCartney, Disclosure, Florence+The Machine, Kendrick Lamar, Muse, Pharrell Williams,Mastodon, Africa Express, Jamie XX, Hot Chip, Bikstok κ.ά. Πόσο: €259 (και για τις 8 ημέρες).
Πού: Αγγλία. Πότε: 2428/6. Ποιοι: Patti Smith, Rudimental, Alabama Shakes, Mavis Staples, Suede, Motorhead, Hot Chip, Mothership Returns, Parliament, Foo Fighters, Kanye West κ.ά. Πόσο: €313 (για όλες τις ημέρες).
Πού: Ισπανία. Πότε: 12-14/6. Ποιοι: The Chemical Brothers, Skrillex, Duran Duran, Die Antwoord, A$AP Rocky, FKA Twigs, Flying Lotus, Jamie XX, Hot Chip κ.ά. Πόσο: €180 (και για τις τρεις ημέρες).
Πού: Ουγγαρία. Πότε: 10-17/8. Ποιοι: Robbie Williams, Florence and the Machine, End Show with Martin Garrix, Freedom, Ellie Goulding, Arts & Music, Kasabian, Alt-J, Foals κ.ά. Πόσο: €229 (και για τις επτά ημέρες).
Πού: Γαλλία. Πότε: 28-30/8. Ποιοι: The Chemical Brothes, The Libertines, Kasabian, Franz Ferdinand & Sparks, Alt-J, The Offspring, Tame Impala, Hot Chip, Gramatik, Etienne Daho κ.ά. Πόσο: €119 (και για τις τρεις ημέρες).
Πού: Γερμανία. Πότε: 19-21/6. Ποιοι: Placebo, Florence & The Machine, Paul Kalkbrenner, Deadmau5, Marteria, Alt-J, Cro, Parov Stelar, Milky Chance, NOFX, Black Rebel Motorcycle Club, Future Islands. Πόσο: €149 (και για τις τρεις ημέρες).
Opene'er
+1 ελληνικo
Primavera Sound Πού: Ισπανία. Πότε: 28-30/5. Ποιοι: Black Keys, Antony and the Johnsons, The Replacements, Ride, The Strokes, Interpol, Alt-J, Damien Rice, James Blake, Patti Smith κ.ά. Πόσο: €185 (ως τις 4 Μαΐου).
Exit Festival Πού: Σερβία. Πότε: 9-12/7. Ποιοι: Faithless, Hardwell, Motorhead, Clean Bandit, Chris Liebing, Martin Garrix, Dixon, Tale of us, Prodigy, John Newman, Manu Chao, Tom Odell, Bondax, Breakage κ.ά. Πόσο: €122.
Pinkpop Πού: Ολλανδία. Πότε: 12-14/6. Ποιοι: Muse, Robbie Williams, Foo Fighters, Avicii, Pharrell Williams, Elbow, The Script, Anouk, Sam Smith, Slash, George Ezra κ.ά. Πόσο: €180 (και για τις τρεις ημέρες).
T in the Park
Πού: Γερμανία. Πότε: 5-7/6. Ποιοι: Α day to remember, All that remains, AnnenMayKantereit, Antilopen Gang, Asking Alexandria, Bad Religion, Bastille, Beatsteaks, Interpol, Jamie T κ.ά. Πόσο: €180 (και για τις τρεις ημέρες).
Πού: Πολωνία. Πότε: 1-4/7. Ποιοι: A$AP Rocky, Alt-J, Chet Faker, Die Antwoord, Drake, Kodaline, Modest Mouse, Django Django, Faithless, Hozier, Disclosure, Flume. Πόσο: €99 (και για τις τέσσερις ημέρες).
Plisskën Πού: Αθήνα. Πότε: 5-6/6. Ποιοι: ...And You…, Acid Baby Jesus, Afformance, Amateurboyz, Ame, Andy Stott, Apanemic, Ariel Pink, Austra, Bad Spencer, Beardyman, Brodinski, Buke and Gase, Cairο Liberation Front, Clip!, Cult of youth, Dalhous, Dels, Electric Wizard, Evian Christ, Fort Romeau, Gerd Janson, Gioumourtzina, Gonjasufi, Gus & Bonso, Happa, Iceage, Jaako Eino, Larry Tee, Liturgy, Livio & Roby, Metz, Mikal Cronin, Mogwai, Mononome, Morgan Delt, Mudhoney κ.ά. Πόσο: €60 (και για τις δύο ημέρες).
aπο τον δημητρη κυριαζη
TheBuzz
Πού: Σκωτία. Πότε: 10-12/7. Ποιοι: Kasabian, David Guetta, Sam Smith, Avicii, The Libertines, The Script, Noel Gallagher’s, The Prodigy, Stereophonics κ.ά. Πόσο: €256 (και για τις τρεις ημέρες).
Rock am Ring
16.4.15 – lifo
9
Εικονογράφηση: Ατελιέ / LiFO
Talk of the Town
43,4%
του μισθού στην Ελλάδα πηγαίνει σε φόρους και εισφορές, γεγονός που φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη θέση ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ.
ειναι η αθηνα απωθητικη για τους τουρΙστεσ; Γιατί δεν έχει καταφέρει η πόλη να συγκαταλέγεται στους κορυφαίους city break προορισμούς της Ευρώπης;
2.000
γυναίκες και κορίτσια στη Νιγηρία φέρεται να έχει απαγάγει η ισλαμιστική οργάνωση Μπόκο Χαράμ, σύμφωνα με στοιχεία της Διεθνούς Αμνηστίας.
10 lifo – 16.4.15
Η τουριστική σεζόν έχει ξεκινήσει και τα πρώτα γκρουπ τουριστών έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην Αθήνα, κάτι που μπορούν να επιβεβαιώσουν όσοι ζουν κι εργάζονται στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Παρά την οικονομική αβεβαιότητα των τελευταίων μηνών, τα πρώτα επίσημα στοιχεία καταδεικνύουν πως και φέτος ο τουρισμός θα αποτελέσει τη «βαριά ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με τα πρώτα, προσωρινά στοιχεία που ανακοίνωσε ο ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων) και αφορούν το πρώτο τρίμηνο του 2015, ήδη μέχρι τα τέλη Μαρτίου στα κυριότερα αεροδρόμια της χώρας καταγράφηκαν περισσότερες από 810.000 διεθνείς αφίξεις. Ο αριθμός είναι αυξημένος κατά 29% περίπου σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2014, ενώ, όσον αφορά την Αθήνα, η άνοδος κυμαίνεται σχεδόν στο ίδιο ποσοστό (29,5%). Αν η αυξητική τάση συνεχιστεί, τότε ο στόχος των 25 εκατομμυρίων διεθνών αφίξεων που έχει θέσει ο ΣΕΤΕ για το 2015 είναι εφικτός. H αύξηση που παρατηρείται στον τομέα των αφίξεων στο αεροδρόμιο της Αθήνας δεν είναι απλώς ένα μεμονωμένο, τυχαίο γεγονός αλλά αποτέλεσμα μιας μικρής ανάκαμψης που παρουσιάζει τον τελευταίο χρόνο η πρωτεύουσα ως τουριστικός προορισμός. Όπως επιβεβαιώνουν τα στοιχεία της Ένωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής & Αργοσαρωνικού (ΕΞΑΑΑ), την περίοδο Ιανουάριος-Αύγουστος 2014 αυξήθηκαν στην Αθήνα τόσο η πληρότητα των ξενοδοχειακών μονάδων (κατά 22,3%) όσο και η μέση τιμή δωματίου (4,9%), αλλά και το έσοδο ανά διαθέσιμο δωμάτιο (28,3%), έναντι της αντίστοιχης περιόδου του 2013. Η αύξηση επιβεβαιώνεται και από τις έρευνες της ΕΞΑΑΑ & GBR Consulting «Περί Ικανοποίησης Επισκεπτών», όπου σε δείγμα περίπου 1.500 επισκεπτών-ενοίκων ξενοδοχείων κατ’ έτος το ποσοστό που δήλωσε ότι θα συνιστούσε την Αθήνα ως προορισμό σε κάποιον τρίτο αγγίζει το 96%. Εδώ όμως υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση. Παρά το γεγονός πως η Αθήνα, τουλάχιστον σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, φαίνεται ν’ ανακάμπτει ως τουριστικός προορισμός, παραμένει κατά βάση ένας ενδιάμεσος σταθμός, με μέσο όρο διαμονής τις δύο μέρες περίπου. Με λίγα λόγια, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όπως το Παρίσι, η Βαρκελώνη ή το Λονδίνο, οι επισκέπτες δεν αντιμετωπίζουν
την Αθήνα ως τελικό προορισμό, αλλά απλώς ως μια ενδιάμεση στάση πριν επισκεφθούν τα νησιά ή τις παραλιακές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Γιατί, όμως, δεν μπορεί η Αθήνα να κρατήσει τους τουρίστες της; Ο δημοσιογράφος της «Καθημερινής» και αρθρογράφος της LiFΟ Δημήτρης Ρηγόπουλος, ο οποίος παρακολουθεί χρόνια όσα συμβαίνουν στην Αθήνα, τοποθετεί τους λόγους αυτούς σε τρεις βασικούς άξονες: « α) Επικρατεί η “εντύπωση” ότι όσα έχει να προσφέρει η πόλη περιορίζονται/εξαντλούνται στον αρχαιολογικό περίπατο γύρω από την Ακρόπολη. Υπάρχουν ελάχιστα πιο σύγχρονα “σημεία ενδιαφέροντος” (πάρκα, σύγχρονα μουσεία, ενυδρεία κ.λπ.) που θα μπορούσαν να προσελκύσουν οικογένειες για περισσότερες ώρες ή επισκέπτες που δεν έρχονται για πρώτη φορά κι έχουν ήδη επισκεφτεί την Ακρόπολη και τα μουσεία. β) Ένα βασικό “πλεονέκτημα” της Αθήνας έναντι των ανταγωνιστών της, το παραλιακό της μέτωπο, παραμένει παγκοσμίως άγνωστο, παρά τις κατά καιρούς καλοπροαίρετες, αλλά αποσπασματικές προσπάθειες προβολής του. Το τραμ, για παράδειγμα, θα μπορούσε να διαφημίζει στους συρμούς του ότι “εμείς σας πάμε στην παραλία της Αθήνας” ή κάτι τέτοιο. γ) Επικρατεί μια αίσθηση γενικευμένης αποσύνθεσης/εγκατάλειψης/βρομιάς εκτός του αυστηρά τουριστικού κέντρου (Σύνταγμα, Πλάκα). Ξεχνάμε ότι πολλοί τουρίστες επιλέγουν πιο οικονομικά ξενοδοχεία που βρίσκονται σε περιοχές με προβλήματα ή υποβαθμισμένες (πλατεία Βάθης, Μεταξουργείο, Ομόνοια, Αχαρνών κ.λπ.)». Για τη Σοφία Λίτσιο, συνιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου Athenstyle στο Μοναστηράκι (Aγίας Θέκλας 10, www.athenstyle.com), που συναναστρέφεται καθημερινά τους επισκέπτες της Αθήνας, οι αιτίες έχουν να κάνουν αρκετά με το θέμα της προβολής και του τουριστικού μάρκετινγκ: «Προσπαθήσαμε καιρό να ερευνήσουμε γιατί ο μέσος όρος διαμονής στην Αθήνα είναι τόσο μικρός. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει ένα πρόβλημα που εμφανίζεται πριν πραγματοποιήσουν την επίσκεψή τους εδώ. Το 90% των διαφημίσεων που προβάλλονται στο εξωτερικό από το υπουργείο Τουρισμού και γενικότερα τις ελληνικές Αρχές εστιάζει στα νησιά μας. Και πολύ καλά κάνουν, γιατί όντως τα νησιά μας είναι από τους καλύτερους προορισμούς στον κόσμο, όμως αυτό δημιουργεί την εντύπωση ενός αποκλειστικά καλοκαιρινού προορισμού που θα επισκεφτεί κανείς
8
εκατομμύρια τηλεθεατές παρακολούθησαν την πρεμιέρα της δημοφιλούς σειράς «Game of Thrones», ξεπερνώντας κατά 1,4 εκατομμύρια το ρεκόρ της περσινής χρονιάς.
για να “παρτάρει” στα νησιά και να περάσει καλά. Μόνο πολύ πρόσφατα ξεκίνησε μια προσπάθεια να προωθηθεί η Αθήνα ως break city destination, για τα Σαββατοκύριακα. Εδώ όμως ερχόμαστε σε ένα δεύτερο πρόβλημα, που αφορά το κόστος του αεροπορικού εισιτηρίου. Όταν ζούσα στο Μιλάνο, μπορούσα να ταξιδεύω σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης (Λονδίνο, Παρίσι, Βαρκελώνη) με χαμηλό κόστος. Μέχρι πριν από μερικούς μήνες το εισιτήριο για την Αθήνα κόστιζε €300-400, οπότε κάποιος που ήθελε να την επισκεφτεί για ένα Σαββατοκύριακο, αποθαρρυνόταν και δεν το έκανε. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Όταν είχαμε περισσότερες απεργίες, οι τουρίστες μού έκαναν συχνά παράπονα. Ερχόταν ο άλλος στο αεροδρόμιο και λόγω των απεργιών που είχαν διακόψει τις συγκοινωνίες δεν μπορούσε να έρθει στο κέντρο. Ένα άλλο θέμα είναι οι κλοπές στο μετρό, που τυχαίνουν συχνά. Δεν αισθάνονται ασφαλείς και επειδή το συζητούν μεταξύ τους μέσω των blogs πριν έρθουν, οι καινούργιοι που έρχονται πάντα μας ρωτάνε αν είναι safe. Τους λέμε να προσέχουν λίγο τις τσάντες, τις φωτογραφικές μηχανές κ.λπ., αλλά σε γενικές γραμμές δεν ισχύει κάτι διαφορετικό απ’ ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη μεγάλη πόλη της Ευρώπης». Στο θέμα της μη προβολής των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της Αθήνας στο εξωτερικό εστιάζει και η Άνθια Βλασσοπούλου, ιδρυτικό μέλος των Athens Insiders (athensinsiders. com), ομάδας που διοργανώνει εξειδικευμένες, tailor made εμπειρίες και περιηγήσεις για τους τουρίστες, ένα πεδίο που έχει γνωρίσει ιδιαίτερη άνθηση τα τελευταία χρόνια. «Συνήθως, όταν φτάνουν στην Αθήνα, δεν παραπονιούνται γι’ αυτήν, ειδικά αν τους πας στα όμορφα μέρη της. Απλώς, δεν έχει προβληθεί ακόμα στον τόπο απ’ τον οποίο ξεκινούν για να έρθουν η εικόνα μιας Αθήνας που έχει πράγματα να κάνεις και να δεις. Μιας πόλης που μπορεί να σε κρατήσει για περισσότερες μέρες. Χρειάζεται περισσότερη προβολή και χρόνος για να δείξουμε ότι η Αθήνα είναι ένας προορισμός από μόνη της. Ότι Αθήνα δεν είναι μόνο η Ακρόπολη. Είναι πολύ σημαντικό ότι αρχίζουν και αναπτύσσονται πολλές ιδέες γύρω από διαφορετικές δραστηριότητες. Εμείς γνωρίζουμε πολύ συχνά ανθρώπους που λένε “αν το ξέραμε ότι η πόλη είναι έτσι, θα είχαμε κανονίσει να κάτσουμε κι άλλο”». Απ’ όποια σκοπιά και αν το εξετάσει κανείς, και ειδικότερα για τους ανθρώπους που ζουν εδώ και τη γνωρίζουν καλά, η Αθήνα δεν είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Είναι μια πόλη δύσκολη, σχεδόν χαοτική. Μια πόλη ευρωπαϊκή και ταυτόχρονα βαλκανική και ανατολίτικη – με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά της. Mια πόλη, όμως, γεμάτη όμορφες γωνιές και στοιχεία που μπορεί να αναδείξει και να εκμεταλλευτεί. «Η Αθήνα δεν είναι μια τυπικά “όμορφη” πόλη» λέει ο Δημήτρης Ρηγόπουλος και συνεχίζει: «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να “πουλήσει” τα δικά της “δυνατά” σημεία, που είναι η εξωστρέφειά της, ο υπαίθριος βίος της, το καλό της κλίμα, η παραλία της. Δυστυχώς, το γενικότερο επίπεδο διοίκησης και οργάνωσής μας δεν μας επιτρέπει προς το παρόν να επωφεληθούμε από την ιδιόμορφη αθηναϊκή ταυτότητα, για την οποία δεν υπάρχει λόγος να “ντρεπόμαστε”, αλλά, αντίθετα, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πώς θα την κάνουμε προσοδοφόρα». Υπάρχει, όμως, τρόπος να βοηθήσουμε όλοι προς αυτή την κατεύθυνση; H Άνθια Βλασσοπούλου μοιάζει σίγουρη: «Πρέπει να μιλάμε, να μιλάμε, να μιλάμε. Να την προβάλλουμε με όποιον τρόπο μπορεί να το κάνει ο καθένας, να γράφουμε για την πόλη στο εξωτερικό. Πρέπει να γίνονται κινήσεις που να “φωνάζουν” προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί να πάει ένας Ευρωπαίος για city break στο Βερολίνο; Γιατί να μην έρθει στην Αθήνα;». — βασιλησ καψασκησ
Μικροί επιστήμονες εν δράσει! Με απόλυτη επιτυχία ολοκληρώθηκε ο 1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής που πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του OTE και της COSMOTE.
Μ
λούνται με τη ρομποτική και να αναπτύξουν τη σχέση τους με τη τεχνολογία. «Είμαι πάρα πολύ χαρούμενος που φτάσαμε μέχρι εδώ! Θέλω να πω συγχαρητήρια και στους υπόλοιπους μαθητές που πήραν μέρος στον διαγωνισμό. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εμπειρία και είναι κάτι που σίγουρα δεν ζεις κάθε μέρα», θα δηλώσει στο περιθώριο της βράβευσής του ένας από τους μαθητές που κέρδισαν στον διαγωνισμό. Εκτός από τους μαθητές, πολύ σημαντική ήταν η ενημέρωση και η εκπαίδευση που έλαβαν καθ’ όλη τη διάρκεια του διαγωνισμού περισσότεροι από 1.150 εκπαιδευτικοί και γονείς. Αξιοποιώντας ένα εκπαιδευτικό kit που δόθηκε στις ομάδες με την υποστήριξη του ΟΤΕ και της COSMOTE, οι τελευταίοι συμμετείχαν δωρεάν σε ειδικά εκπαιδευτικά σεμινάρια για την κατασκευή και τον προγραμματισμό ρομποτικών μοντέλων. Παιδιά, εκπαιδευτικοί και γονείς ανανέωσαν το ραντεβού τους για τον επόμενο διαγωνισμό εκπαιδευτικής προοπτικής με ακόμη περισσότερες πρωτοποριακές κατασκευές.
PUBLI
πορούν 1.400 παιδιά να γοητευτούν και να διαπρέψουν στην εκπαιδευτική ρομποτική; Φυσικά και μπορούν. Ή, τουλάχιστον, αυτό απέδειξε η ολοκλήρωση του 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Εκπαιδευτικής Ρομποτικής για παιδιά Δημοτικού που διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία από τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό WRO Hellas και την πολύτιμη βοήθεια του ΟΤΕ και της COSMOTE. Εκπληκτικά μοναδικές κατασκευές, ευρηματικότητα, ανάπτυξη ψηφιακών δεξιοτήτων και μοναδική πρωτοπορία: αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά ενός πρωτότυπου διαγωνισμού που συγκέντρωσε 450 ομάδες μαθητών ηλικίας 8-12 ετών από όλη την Ελλάδα, οι οποίοι κλήθηκαν να συνεργαστούν και να επιστρατεύσουν τη φαντασία τους για να φτιάξουν ρομποτικές κατασκευές με θέμα «Η δική μου πόλη» Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία. Ένα εργοστάσιο διαχωρισμού ανακυκλώσιμων υλικών από το 10ο Δημοτικό Σχολείο Καλλιθέας, ένα τελεφερίκ προς το αστεροσκοπείο της Πεντέλης από το 3ο Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ιωνίας καθώς και μια κυλιόμενη ράμπα από το 1ο Δημοτικό Σχολείο Σούδας ήταν οι κατασκευές που ξεχώρισαν και νίκησαν στον διαγωνισμό. Στη βράβευση των αξιέπαινων προσπαθειών των νικητριών ομάδων προσφέρθηκαν δώρα υψηλής τεχνολογίας από τον ΟΤΕ και την COSMOTE προκειμένου να ενθαρρυνθούν οι μαθητές, να συνεχίσουν να ασχο-
16.4.15 – lifo
11
❝ Δεν είναι προς το συμφέρον
Η ευχή και η κατάρα της εθνικής μας σχιζοφρένειας Talk of the Town
Βγάζουν ή δεν βγάζουν νόημα οι αντιδράσεις μας;
α π ό τ ο ν θ οδωρη αν τ ων οπ ουλο
Belli 12 lifo – 16.4.15
μας να απομονώσουμε μακροπρόθεσμα τη Ρωσία. Όμως, μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας, δεν μπορούμε να αντιδρούμε σαν να μη συνέβη τίποτα ❞
Verbatim
Το νέο τείχος χτίζεται από τη μεριά του Βερολίνου. O υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, φρανκ-βάλτερ σταϊνμάγερ, κλείνει την πόρτα των G7 στον Πούτιν.
επιμελεια: θεοφιλοσ δουμανησ
Με τόσα θέματα, εντάσεις και μέτωπα ανοιχτά, η πασχαλινή ραστώνη φάνηκε εξαιρετικά σύντομη φέτος. Το ΔΝΤ εξοφλήθηκε έγκαιρα, αλλά τα σενάρια περί χρεοκοπίας-Grexit επανήλθαν, με την… Αποκάλυψη να μετατίθεται τώρα για τη συνεδρία του Eurogroup στις 24/4. Μέχρι σενάρια εκλογών έπαιξαν. Ε, και; Είδατε κάποιον να αγωνιά πραγματικά, χάλασε κανενός η ζαχαρένια; Όσο κι αν μόχθησαν τα κανάλια και τα εκδοτικά συγκροτήματα των μεγαλοοφειλετών να μας βγάλουν τη μαγειρίτσα από τη… μύτη, επισείοντας άλλοτε τον μπαμπούλα της στάσης πληρωμών κι άλλοτε τη διάλυση του κράτους, είτε με τις στρατιές μεταναστών που δήθεν πλημμυρίζουν την Ομόνοια (μέγα ψέμα, όπως διαπιστώνουμε όσοι κυκλοφορούμε στο κέντρο), είτε με την… υπεραγορά ναρκωτικών στην κατειλημμένη πρυτανεία του ΕΚΠΑ (όπου άντε να ’παιξε το πολύ κάνα τσιγαριλίκι, ενώ το πρεζεμπόριο απέξω είναι χρόνιο καθεστώς), αντιλαμβάνονται, νομίζω, και τα ίδια πως χτυπούν πια στου κουφού την πόρτα – συνεχίζουν όμως λόγω κεκτημένης ταχύτητας και «γραμμής». Όσο κι αν η κατάσταση παραμένει σταθερά κρίσιμη, η κινδυνολογία δεν έχει πια πέραση στον απλό κόσμο. Άλλοι αποκτήσαμε ανοσία στον τρόμο – έξι χρόνια τώρα τα λες και μισή γενιά–, άλλοι δεν έχουμε τίποτα πια να χάσουμε ή έτσι θέλουμε να πιστεύουμε, άρα «κλάιν», άλλοι κάπου αγανακτήσαμε με τα συνεχή εκβιαστικά διλήμματα, αληθινά ή ψευδεπίγραφα, άλλοι πάλι παραείμαστε… Έλληνες (ή «Ελληνάρες») ώστε να αγχωθούμε στα σοβαρά. «Δημοσιογράφε, πώς τα βλέπεις τα πράγματα;» με ρωτάνε καμιά φορά στη γειτονιά. «Ό,τι ξέρεις ξέρω, ζούμε το σήμερα σαν να μην υπάρχει αύριο» είπα προχτές του φούρναρη. «Πες το, ρε άνθρωπε, να μην ανησυχώ!». Γέλια τρανταχτά, το κουλούρι κέρασμα. Άντε εξήγα τώρα την… καταστασιακή αυτή αντίληψη, που φυσικά προϋπήρχε των μνημονίων στον Γερούν και στην Κριστίν. Άντε να συλλάβει ο Βόλφγκανγκ ότι η έλλειψη μακρόπνοων προγραμμάτων και σχεδιασμών, ο φαινομενικός ανορθολογισμός, η περίφημη «δημιουργική ασάφεια», στοιχεία συστατικά της εδώ ψυχοσύνθεσης, μπορεί να αποδειχτούν εξαιρετικά δημιουργικά όταν ξεπερνούν τους σκοπέλους της ατομικιστικής αφασίας. Δεν είναι θέμα κάποιου «αίματος» ή DNA, αλλά, να, κάτι το κλίμα, ο ήλιος, οι αέρηδες, η ευδαίμων Μεσόγειος με ολίγη από Ανατολία στην καλή της έκδοση, όσοι μένουν ή έρχονται να κατοικήσουν σε αυτό τον τόπο, ανεξαρτήτως καταγωγής, αποκτούν λίγοπολύ τα χαρακτηριστικά του, όπως αντίστοιχα πράττουν οι ξενιτεμένοι σε Γερμανία, Αγγλία ή όπου αλλού συμπατριώτες. Γι’ αυτό φαντάζει τόσο δύσκολη –και δυσλειτουργική– η κατά γράμμα προσαρμογή του ευρωπαϊκού, πόσο μάλλον του ελληνικού Νότου στα ήθη και τις ιδεοληψίες του Βορρά.
❝ Η ανθρωπότητα, τον περασμένο αιώνα, έζησε τρεις μαζικές και ανήκουστες τραγωδίες. Η πρώτη, εκείνη που συνήθως θεωρείται ως πρώτη γενοκτονία του εικοστού αιώνα, έπληξε τον αρμενικό λαό, το πρώτο χριστιανικό έθνος ❞ Ο πάπας φραγκίσκος, ημέρες του Πάσχα, καρφώνει με λέξεις στον σταυρό την Άγκυρα.
❝ O Αλέξης Τσίπρας δεν θα γλιτώσει τη σύγκρουση με ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή θα έρθει, και μάλιστα πολύ σύντομα… το πραγματικό δίλημμα του πρωθυπουργού είναι ανάμεσα στο 4% των «έξαλλων» και το υπόλοιπο 32% που τον ψήφισε ❞ Βολές εκ των έσω. Ο αν. υπουργός Προστασίας του Πολίτη
γιάννης πανούσης για την Κουμουνδούρου που απειλεί να πέσει πάνω στο Μαξίμου.
❝ Φοβάμαι ότι η κρίση μπορεί να δημιουργήσει απόλυτη πόλωση. Μεγάλη ευθύνη έχει η αποτυχία τόσο της κομμουνιστικής όσο και της νεοφιλελεύθερης ουτοπίας. Ζούμε σε έναν κόσμο που έχει χάσει την πυξίδα του ❞ Ο Kουβανός συγγραφέας λεονάρδο παδούρα για τις ουτοπίες που οδηγούν στην έκρηξη.
❝ Ντρέπομαι να έχω οποιαδήποτε αναφορά στο ένδοξο παρελθόν, γιατί αυτό με υποβιβάζει ακόμα περισσότερο, μεγαλώνει τη διαφορά με το παρόν❞ Ο ηθοποιός γρηγόρης βαλτινός για τα αρχαία μάρμαρα σαν πέτρα στον λαιμό.
Υπάρχει έπειτα εκείνη η «εθνική σχιζοφρένεια» που μας κατατρέχει από καταβολής νεοελληνικού κράτους, επειδή καταρχάς διστάζουμε να αποφασίσουμε πόσο Δύση ή Ανατολή, δηλαδή πόσο νεωτεριστές ή αναχρονιστές –συμβατικά εννοούμενοι πάντα οι όροι– επιθυμούμε να είμαστε. Έτσι κάπως ερμηνεύεται το ότι προεκλογικά επιμέναμε, δημοσκοπικά, να θέλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ εξουσία αλλά με τον Σαμαρά πρωθυπουργό, ύστερα εκλέξαμε ακροαριστερή μεν –κατ’ όνομα, έστω– κυβέρνηση, αλλά με ακροδεξιίζον «δεκανίκι», ότι βρίζουμε μεν το ευρώ, αλλά εφτά στους δέκα δεν διανοούμαστε να το αποχωριστούμε, ότι ακόμα κι αν παραμένουμε από τα πιο θρησκευόμενα ευρωπαϊκά έθνη (έρευνα Win-Gallup Inc.), το κάνουμε με έναν τρόπο κάπως ιδιαίτερο, τύπου «άντε, τράγο, τέλειωνε με το “Χριστός Ανέστη”, θα κρυώσουν τα κοψίδια», όπως έδειξε και πρόσφατη δημοσκόπηση της Κάπα Research στο τελευταίο «Βήμα»: ο ίδιος λαός που δηλώνει χριστιανός ορθόδοξος σε ποσοστό 81,4%, με έναν στους δύο να θεωρεί αρκετά ως πολύ σημαντική τη θρησκεία κι ένα 44,3% να θέλει τα θρησκευτικά σύμβολα στα σχολεία, είναι κατά 82,5% υπέρ του πολιτικού γάμου (κι ας επιλέγουν οι περισσότεροι θρησκευτικό για να «νιώσουν»), ενώ ένα 65,6% βρίσκει την εκκλησιαστικά καταδικαστέα ομοφυλοφιλία «τρόπο ζωής που θα πρέπει να είναι κοινωνικά αποδεκτός». Ένας στους δύο τάσσεται, μάλιστα, υπέρ του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου – το μεγαλύτερο ως τώρα ποσοστό σε σχετικές δημοσκοπήσεις, δείγμα ότι μάλλον η Πολιτεία είναι τελικά ανέτοιμη, όχι η κοινωνία, ένα 58% της οποίας δηλώνει άλλωστε ευσυνείδητα «μάλλον αμαρτωλό»! Οι μισοί, εξάλλου, όσων δηλώνουν χριστιανοί ορθόδοξοι παραβλέπουν δόγματα θεμελιώδη –Δευτέρα Παρουσία, ανάσταση νεκρών–, ένα 62,5% πιστεύει στο «μάτι» και σχεδόν ένας στους δέκα στα ζώδια (μόνο;). Μήτε καν σοβαροί θεούσοι δεν καταφέρνουμε να είμαστε, δικαιώνοντας τη βυζαντινή παροιμία «από μπροστά Σαρακοστή και από πίσω Πάσχα». Κι αν η Ελλάδα σώζεται «μόνο με θαύμα», καθώς ακούμε, υπόψη ότι στα θαύματα πιστεύουν διπλάσιοι δεξιοί-κεντρώοι (κοντά 60%) απ' ό,τι Συριζαίοι και λοιποί αριστεροί. Αν, πάντως, υπάρχει τελικά «καλός θεός της Ελλάδος», θα πρέπει να αναζητηθεί στον συνδυασμό του οργιώδους, σχιζοειδούς διονυσιακού στοιχείου με το έλλογο απολλώνιο που γέννησαν, κατά Νίτσε, την αρχαία τραγωδία και, ταυτόχρονα, την υπέρβασή της.
❝ Το στήθος μου είναι τεράστιο. Σε όλη μου τη ζωή το θέμα «σουτιέν» ήταν ένας εφιάλτης για εμένα… Πιστέψτε με, μακάρι να είχα ψεύτικο στήθος. Έσκυβα και αυτό χυνόταν όλο κάτω. Δεν είναι αστείο ❞ Δεν σήκωσε μόνο ένας τον σταυρό. Η ηθοποιός σοφία βεργκάρα, αδυνατώντας να κουβαλήσει άλλο το τεράστιο βάρος.
❝ Βλέπω το γκέι λαϊφστάιλ να έχει περάσει παντού, σε άντρες και γυναίκες, ντυσίματα και συμπεριφορές, δημιουργώντας μια κωμικοτραγική κατάσταση. Η τηλεόραση, μέσα από εκπομπές, σειρές, φερσίματα, παρουσιάζει το γκέι ζήτημα σαν να είναι για γέλια ❞ Ο ηθοποιός άκης βλουτής για την καρικατούρα που μπήκε στα μικροαστικά σαλόνια για να φέρει την απελευθέρωση.
Άκης Βλουτής Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ Σοφία Βεργκάρα Λεονάρδο Παδούρα
Νέο όνομα. Ίδιο όραμα. Η ING Ελλάδος μετονομάστηκε σε NN Hellas και το γιορτάζει με ένα μεγάλο event αφιερωμένο στην υγεία και στην ευεξία.
Μάθε περισσότερα στο nnlivewell.gr
PUBLI
H
διαδικασία μετονομασίας της ING Ελλάδος σε NN Hellas ξεκίνησε σε παγκόσμιο επίπεδο την περσινή χρονιά και κορυφώνεται φέτος. Τι είναι ο Όμιλος ΝΝ; Ένας ασφαλιστικός και επενδυτικός όμιλος με ιστορία 170 χρόνων, που προσφέρει κορυφαία ασφαλιστικά και επενδυτικά προϊόντα, καθώς και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, όλα κάτω από την ομπρέλα μιας φιλοσοφίας, της απόλυτης προτεραιότητας των ανθρώπων που την εμπιστεύονται. Όπως δήλωσε σχετικά και ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου, Lard Friese: «Το brand NN συνενώνει την πλούσια ολλανδική κληρονομιά μας, που αγγίζει τα 170 έτη, με τα πρότυπα μιας σύγχρονης και πολυεθνικής εταιρείας. Υπογραμ-
μίζοντας ακόμη περισσότερο τη μοναδικότητα των πελατών μας, εμπνευστήκαμε τη φράση “You matter”. Πρόκειται για μία υπόσχεση στους πελάτες μας, αφού αυτό που είναι σημαντικό γι’ αυτούς, είναι σημαντικό για εμάς. Μέσα από τη διαδικασία του rebranding, οι πελάτες μας θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην καρδιά όλων όσων κάνουμε». Για να γιορτάσει την αλλαγή του ονόματός του, αλλά όχι, φυσικά, του οράματος και των αρχών του, ο Όμιλος ΝΝ διοργανώνει στους δρόμους της Αθήνας μια μοναδική γιορτή αφιερωμένη στην υγεία, στην ευεξία και στην καλή ζωή. Το μεγάλο event θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή του Θωμά, 19 Απριλίου,
στις 11 το πρωί, σ’ ένα ηλιόλουστο, ανοιξιάτικο και άδειο από αυτοκίνητα κέντρο της πόλης. Ετοιμαστείτε για πέντε χιλιόμετρα με τρέξιμο, περπάτημα ή ποδήλατο για όλη την οικογένεια, πολλή μουσική, καλή άσκηση και πλούσια δώρα. Όσο για τους πιο αθλητικούς τύπους, διοργανώνεται αγώνας 5 χιλιομέτρων με χρονομέτρηση. Η συμμετοχή δηλώνεται στο nnlivewell.gr και κοστίζει €5 (το σύνολο του ποσού θα πάει στην ένωση «Μαζί για το παιδί»). Για όλους τους υπόλοιπους η συμμετοχή είναι δωρεάν. Πάρτε τους φίλους, την οικογένεια και, γιατί όχι, και τα κατοικίδιά σας και απολαύστε μια βόλτα στην καρδιά της πόλης.
16.4.15 – lifo
13
Talk of the Town
α π ό τ ον δ ημήτ ρ η ρ ηγ όπ ουλο
methi blonde DJ
Urban
Αυτή την εποχή η Methi ασχολείται με την επιμέλεια των περισσότερων events στο Vibe (Σκουζέ 3, πλ. Αγίας Ειρήνης), παίζει μουσική σε διάφορα μπαρ της πόλης και ετοιμάζεται για το καλοκαίρι, που θα κινηθεί παραθαλάσσια με ένα νέο πρότζεκτ.
q Ο αγαπημένος μου περίπατος είναι από την πίσω πλευρά του σπιτιού μου, στον Υμηττό, μέχρι την Αττική Οδό, όπου χαζεύω τα αυτοκίνητα που περνάνε, και τέρμα δεξιά αγναντεύω τον περιφερειακό του Καρέα και ονειρεύομαι/αναπολώ/ επιθυμώ τα νότια προάστια, γιατί κατά βάθος και πλάτος είμαι παιδί της θάλασσας. Επίσης, υπάρχει ένα μικρό παρκάκι κοντά στο σπίτι όπου καταφεύγω για γρήγορες αποδράσεις, όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος και το σώμα κουρασμένο για αναβάσεις στο βουνό.
Παπάγου Δίχως ρομαντισμό κανένα Επιστροφή στην Αθήνα με το μυαλό στον Τερζάκη.
2 Μανχάταν Η ταινία του Γούντι Άλεν κυκλοφόρησε στις αίθουσες το 1979, κέρδισε 20 βραβεία και προτάθηκε για άλλα 18, συμπεριλαμβανομένων των υποψηφιοτήτων για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου και καλύτερου σεναρίου.
14 lifo – 16.4.15
q Ο Παπάγος έχει το χαρακτηριστικό της «γειτονιάς», γι’ αυτό, παρόλο που διαθέτουμε έναδυο σούπερ-μάρκετ, παίρνουμε το ψωμί μας από τον φούρνο της περιοχής, κάθε Πέμπτη τα λαχανικά και τα φρούτα μας από τη λαϊκή κ.λπ. Βέβαια, οι επιλογές που έχουμε για καφέ και ποτό είναι σχετικά περιορισμένες.
από τον δημήτρη κυριαζή
O Έλληνας λογοτέχνης γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 16 Φεβρουαρίου του 1907 και συγκαταλέγεται στους βασικούς εκπροσώπους της περίφημης γενιάς του ’30.
Λίγο να φύγεις από την Αθήνα και τα πάντα μοιάζουν αλλιώς / ήταν πάντα έτσι ή κάτι αλλάζει μέσα μου; / κοινοτοπίες, θα πείτε, και σας ορκίζομαι ότι περίπου το ίδιο θα σκεφτόμουν κι εγώ / όμως, τη φετινή άνοιξη (μισό χειμώνας, μισό άνοιξη) η ανάγκη να ξεφύγουμε από την πραγματικότητα επιταχύνει μέσα μας τη λύσσα της φυγής / ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που το σκάνε με το πρώτο τριήμερο / ελεεινολογούσα όσους στριμώχνονταν στα πλοία και στα διόδια / τι δυστυχία, αναλογιζόμουν, να επιλέγεις μια τόσο χαρούμενη κόλαση, ενώ η άδεια πόλη είναι εκεί και σε περιμένει / αλλά δεν την αντέχω εύκολα πια την Αθήνα και σιγά-σιγά γίνομαι αυτό που κορόιδευα / αργά το απόγευμα της Δευτέρας του Πάσχα, ένας από τους χιλιάδες στο κονβόι της μεγάλης επιστροφής, με πλημμύριζε μια παράξενη αίσθηση, ένιωθα αλώβητος: ούτε το άγριο μποτιλιάρισμα μετά την Κόρινθο δεν θα με έκανε να μετανιώσω γι’ αυτές τις τρεις μέρες μακριά από την τοξική μαυρίλα της Αθήνας / στο αυτοκίνητο, ένας φίλος από κοντινή επαρχία μού μιλάει για την αφόρητη πλήξη της μικρής του πόλης, πόσο πολύ ήθελε να ξεφύγει και να το σκάσει μια για πάντα «στην πρωτεύουσα» / τον καταλαβαίνω, αλλά ακόμα κι εγώ, που η Αθήνα είναι κομμάτι από το δέρμα μου, ονειρεύομαι κάπου-κάπου έναν μικρό, γενέθλιο τόπο, λίγο πιο έξω, ένα μέρος που θα αισθάνομαι «δικό μου» και στο οποίο θα επιστρέφω / αλλά είμαι καταδικασμένος αυτό το μέρος να είναι εδώ όπου γεννήθηκα και ζω / κι ένα τόσο γλυκό απόγευμα, που ο ήλιος ζωγραφίζει τον Υμηττό μενεξεδί, δεν μπορώ να μη θυμηθώ τον Άγγελο Τερζάκη / τα αγαπημένα βιβλία του Τερζάκη έχουν πολλή Αθήνα μέσα τους, η Μενεξεδένια Πολιτεία, γραμμένη τη δεκαετία του ’30, είναι ένα πολύ «αθηναϊκό» μυθιστόρημα / αντιγράφω από τη σελίδα 71 της κλασικής έκδοσης της Εστίας: «Από δω, το τέρμα, μπροστά στα σιδερένια κάγκελα που καθορίζουν τον “ιερό χώρο”, στεκότανε και, πισωστρέφοντας, αγνάντευε την Αθήνα. Την κοίταζε απλωμένην ανάερα, απέραντη κι άσπρη, μέσα σε χνωτό χρυσαφί, να τεντώνεται με χάρη νωχελική νεαρής εταίρας. Το ξανθινό χνούδι της, άχνινο σα γύρη, τρέμιζε στον αέρα, κι ο ήλιος το κεντούσε με νήματα στραφταλιστά. Την κοίταζε, και συλλογιζόταν πόσο την αγαπούσε, δίχως προσποίηση αυτό, δίχως ρομαντισμό κανένα. Ο έρωτάς της σα να ’χει μπει στο αίμα του ασύνειδα, από χρόνια μακρινά, με την καθημερινή του την ανάσα. Την αγαπάει ήρεμα και μυστικά, με χαμογελαστή λατρεία, και νιώθει πως αν κάποτε αναγκαστεί να φύγει από δω, ο καημός της θα τον ακολουθήσει ασίγαστος παντού» / είναι αστείο και μόνο να το σκεφτεί κανείς, αλλά αυτή η πλάγια ερωτική εξομολόγηση του ήρωα του Τερζάκη στην Αθήνα μού έφερε στο μυαλό μια πολύ πιο διάσημη σκηνή, αυτήν τη φορά από το σινεμά: το ασπρόμαυρο Μανχάταν του Γούντι Άλεν και τα πρώτα πλάνα της ταινίας, όπου ακούμε τη φωνή του ίδιου του σκηνοθέτη να προσπαθεί να βάλει σε λόγια τον έρωτά του για τη Νέα Υόρκη / κι αν θέλετε κι άλλη Αθήνα από τον Τερζάκη, υπάρχει πάντα και η Μυστική Ζωή, πάντα από την Εστία.
γειτονιά
Άγγελος Τερζάκης
q Μένω εδώ από το 1997. Πέρασα το μισό Γυμνάσιο και όλο το Λύκειο εδώ. Όπως καταλαβαίνετε, αρχικά δεν ήταν επιλογή μου αλλά απόφαση των γονιών μου. Όταν μου το ανακοίνωσαν, τους ρώτησα αν το συγκεκριμένο σπίτι θα το έχουμε για εξοχικό. Βλέπετε, είχα γεννηθεί και μεγαλώσει στου Γκύζη, πήγαινα σχολείο στη Νεάπολη και ωδείο στα Εξάρχεια… Πλέον, όμως, απολαμβάνω τον συνδυασμό της ησυχίας και της κοντινής απόστασης από το κέντρο, όπου και δραστηριοποιούμαι. Μπορώ να αποκοπώ εντελώς αλλά και να επιστρέψω εύκολα (ειδικά με αυτοκίνητο, μηχανή, βέσπα ή πατίνια). q Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η σχεδίασή της, που θυμίζει έντονα αμερικανικό προάστιο στα τέλη των ’60s. Αποτελείται κυρίως από μονοκατοικίες ή τριώροφα κτίρια, που το καθένα έχει τον δικό του κήπο.
Η πλατεία Συντάγματος στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σε μια φωτογραφία από το αρχείο Διονύση Άννινου που είδαμε στην έκθεση του Νίκου Βατόπουλου στην Ελληνοαμερικανική Ένωση.
1
q Μένω στην περιοχή του Παπάγου. Συγκεκριμένα στον Άνω Παπάγο, στους πρόποδες του Υμηττού, όπου τα πράγματα είναι μεν ακόμα πιο μοναχικά απ’ ό,τι στην υπόλοιπη περιοχή, αλλά απολαμβάνει κανείς τη φύση. Μάλιστα, όσοι μένουμε σε ψηλά διαμερίσματα έχουμε θαυμάσια θέα της πόλης στην μπροστινή πλευρά και την ηρεμία του βουνού στην πίσω. Ανάλογα με τα κέφια, λοιπόν, γινόμαστε κοσμοπολίτες ή αποσυρόμαστε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά μας.
q Εδώ μπορεί να δει κανείς πώς εξελίχθηκε η αρχιτεκτονική τις παλαιότερες δεκαετίες, ξεκινώντας από τα ’50s και καταλήγοντας στα ’80s. Υπάρχει, βέβαια, και η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, ένα βυζαντινό μνημείο του 12ου αιώνα. Κατά τα άλλα, πάρκα όπως το «Μεγάλο Πάρκο» ή «Πάρκο Παπάγου», περίπου στο κέντρο του προαστίου, γεμίζουν την περιοχή με πράσινο και οξυγόνο. q Οι απόστρατοι αξιωματικοί που μαζεύονται στη Λέσχη τις Κυριακές και νωρίς τα βράδια όταν καλοκαιριάζει δίνουν έναν τόνο στη γειτονιά. Είναι σαν ένα μεγάλο καφενείο όπου μαζεύονται και λένε ιστορίες απ’ τον στρατό, συζητάνε για πολιτική και διάφορα άλλα κοινωνικά θέματα. Κατά έναν τρόπο είναι συγκινητικό το ότι κάθε χρόνο είναι και λιγότεροι… q Το σάουντρακ που ίσως να εμπνεόταν κανείς από του Παπάγου, θα μπορούσε να διαρκεί ώρες: από τα αριστουργήματα του Riz Ortolani, του Piero Umiliani και λοιπών συνθετών μέχρι τα σέικ του Μίμη Πλέσσα και του Γιάννη Σπανού με τις φωνές του Φίλιππου Νικολάου, του Άρη Σαν και της Μαρινέλλας.
Οι καμπύλες κάνουν τη διαφορά To νέο κυρτό monitor της Samsung προσφέρει την απόλυτη εμπειρία θέασης.
PUBLI
Μ
έχρι τώρα γνωρίζαμε ότι οι καμπύλες κατέχουν περίοπτη θέση στην τέχνη, στην αρχιτεκτονική, στον βιομηχανικό σχεδιασμό, ακόμη και στο γυναικείο σώμα. Πλέον οι καμπύλες παίζουν σημαντικό ρόλο και στην τεχνολογία. Το νέο, κυρτό, Full HD, 27 ιντσών monitor της Samsung ήρθε για να επαναπροσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε ταινίες και παίζουμε παιχνίδια. Η κυρτότητα του monitor αναβαθμίζει την εμπειρία θέασης συγκριτικά με τις παραδοσιακές οθόνες, αφού έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο, ώστε να ταιριάζει με τη φυσική κυρτότητα του ανθρώπινου ματιού. Έτσι, προσφέρει ομοιό-
μορφες αποστάσεις θέασης από το κέντρο της οθόνης μέχρι τις άκρες, καλύτερη αίσθηση βάθους, πανοραμική εικόνα και τρισδιάστατη αίσθηση. Η εμπειρία gaming και η παρακολούθηση multimedia περιεχομένου απογειώνονται χάρη στα αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά του. Το monitor είναι εξοπλισμένο με δύο ενσωματωμένα ηχεία 5 watt που προσφέρουν υψηλής ποιότητας ήχο stereo αλλά και λειτουργία game mode, που μπορεί να ενεργοποιηθεί εύκολα μόνο με το πάτημα ενός κουμπιού. Τι κάνει η λειτουργία game mode; Aναγνωρίζει τις αλλαγές στην εικόνα και διορθώνει τα θολά σημεία, ενώ ταυτόχρονα
βελτιώνει τα χρώματα και προσαρμόζει την αντίθεση της οθόνης για καλύτερη ορατότητα στα παιχνίδια. Τρισδιάστατη αίσθηση, καλύτερη εικόνα και στερεοφωνικός ήχος. Φανταστείτε, δηλαδή, να βλέπετε μια ταινία ή να παίζετε ένα adventure game και να βρίσκεστε στο κέντρο της δράσης. Τέλος, η λειτουργία tilt screen επιτρέπει στους χρήστες να περιορίσουν τις λάμψεις ή τις αντανακλάσεις, αλλάζοντας τη γωνία της οθόνης. Τοποθετήστε το monitor στον τοίχο ή στο τραπέζι σας, στα ειδικά στηρίγματά του, και ετοιμαστείτε για μια εμπειρία διαφορετική από τις άλλες. Οι καμπύλες ήρθαν και αλλάζουν τα πάντα.
16.4.15 – lifo
15
16 lifo – 16.4.15
κει μ εν ο : αργυρ ω μ π ο ζ ω ν η φωτ ο γ ραφι εσ: π α ρ ι ς τα β ι τ ι α ν
60' με την
Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Η αναπληρώτρια διευθύντρια της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών μάς εξηγεί τη φιλοσοφία πίσω από την έκθεση «Strange Cities» στην οποία καλλιτέχνες απ’ όλο τον κόσμο που δεν έχουν δει ποτέ την Αθήνα καλούνται να φτιάξουν ένα έργο γι' αυτήν.
Η Διπλάρειος είναι ήσυχη. Ακούγονται μόνο κάτι σιγανές φωνές, οι εργάτες που στήνουν την έκθεση. Α, και το κουδούνι! Χωρίς τις φωνές των μαθητών, όμως, που ακολουθούν συνήθως τον ήχο του. Η σχολή λειτουργεί κανονικά – φτάνοντας εδώ διαπίστωσα πόσο λίγοι το ξέρουν. Στο τετραώροφο κτίριο του 1932 έχουν φοιτήσει περισσότεροι από 65.000 τεχνίτες όλων των ειδικοτήτων, έχουμε δει την τρίτη μπιενάλε, την έκθεση κόμικς, η Στέγη την επέλεξε για να παρουσιάσει τις «Παράξενες Πόλεις». Εδώ θα είναι η καρδιά του πρότζεκτ, η έκθεση 24 καλλιτεχνών απ’ όλο τον κόσμο που προέρχονται απ’ όλο το φάσμα των εικαστικών και εφαρμοσμένων τεχνών, δεν έχουν δει ποτέ την Αθήνα και τη φαντάζονται μέσα από τα έργα που έστειλαν. Τι είδαν; Είδαν πολύ φως, δεν είδαν τόσα αρχαία μνημεία, δεν είδαν μαυρίλα, είδαν ένταση. Την ένταση μια πόλης με αντιθέσεις, επιθυμίες, ζωή. Τη θερμοκρασία της πόλης. Και θα μας δώσουν τη δική τους απάντηση σε ένα ερώτημα που κουβαλάμε ακόμα και για τον εαυτό μας: πώς μας φαντάζονται, πώς μας βλέπουν οι άλλοι; Πόσο μάλλον όταν δεν μας γνωρίζουν. «Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κοιταχτούμε, ως πόλη, στον καθρέφτη. Αυτό επιζητούσαμε με το “Strange Cities - Athens”, την έκθεση και τη σειρά των δράσεων που σχεδιάσαμε γύρω από αυτό» μας λέει η αναπληρώτρια διευθύντρια της Στέγης Αφροδίτη Παναγιωτάκου. «Τις περισσότερες φορές νομίζουμε ότι ξέρουμε πώς βλέπουν την Αθήνα οι “άλλοι”, οι “ξένοι”, οι “strangers”. Εν πολλοίς, ως τον τόπο που ταυτίζεται με τα αρχαία μνημεία, με τη δημοκρατία ή με έναν πολιτισμό χιλιάδων ετών φωτός. Ή θεωρούν ότι η Αθήνα ταυτίζεται με την καρδιά της κρίσης. Το ζούμε και εντός Στέγης. Οι ξένοι καλλιτέχνες που φτάνουν εδώ και τους γνωρίζουμε εκπλήσσονται και από το επίπεδο του επαγγελματισμού που συναντούν αλλά και από την ίδια την πόλη. Η Αθήνα έχει μια ομορφιά που δεν είναι χειροπιαστή. Δεν είναι αυτονόητη. Είναι άυλη».
16.4.15 – lifo
17
Talk of the Town
«Στη Διπλάρειο θα δούμε ό,τι δεν “βλέπουμε”. Ένας τόπος αλλάζει αν τον περπατήσεις μια φορά “αλλιώς”. Αυτό θέλουμε. Κάθε δράση να γίνει μια προσωπική στιγμή. Να έρθεις σε επαφή με κάτι που είσαι βέβαιος ότι γνωρίζεις και η βεβαιότητα να ανατραπεί»
18 lifo – 16.4.15
Η ιδέα του «Strange Cities» μιλά για το παράξενο και το ξένο. Για το φαντασιακό που έχει τόσο μεγάλη σημασία για μια πόλη όπως είναι η Αθήνα. Για πολλούς ξένους που επισκέπτονται την πόλη η Αθήνα δεν είναι μια καρτ ποστάλ με την Πλάκα. Μιλούν ακριβώς γι’ αυτό το άυλο που σχετίζεται με το φως, που σχετίζεται με τον ρυθμό, τον συνδυασμό αγωνίας και ενδιαφέροντος που έχουν οι νέοι, τη συνύπαρξη άγχους και επιθυμίας, τον συγκερασμό δομών συντηρητικών και της «ανοιχτωσιάς» που λένε οι ποιητές. Το στοίχημα αυτού του πρότζεκτ αφορά αυτή την Αθήνα που κάποιος πρέπει να μας πει πώς είναι. Αλήθεια, εμείς οι ίδιοι πόσο ξέρουμε τι είναι η Αθήνα, τι ξέρουμε που μπορεί να χωρέσει σε πρόταση; «Δεν έχω καταφέρει να το απαντήσω. Το “Strange Cities” με έχει βάλει σε καινούργια μονοπάτια απαντήσεων. Δεν πίστευα ποτέ ότι ξέρω ακριβώς τι είναι η Αθήνα. Είναι μια ζωντανή πόλη, μια πόλη που δεν αντιμετωπίζω ως θεματικό πάρκο ή ως απολίθωμα μιας θεϊκής έμπνευσης που είχαν κάποιοι ξεχωριστοί πρόγονοι. Είναι ένας οργανισμός με τον οποίο χτίζω μια σχέση που εξελίσσεται μέρα με την ημέρα. Ζω το παρελθόν της ως ανοιχτό αρχείο, τονίζοντας τη σχέση μου με το παρόν. Αυτό ζητά και αυτό το πρότζεκτ, να αναζητήσουμε μια νέα Αθήνα που δεν είναι η Αθήνα με την επικάλυψη της σέπιας και το όχημα της ρετρομανίας. Φτάσαμε να αναπολούμε μια Αθήνα που δεν ζήσαμε και που δεν ήταν παράδεισος. Εκτός αν όλοι δεχτούμε ότι κάναμε Πρωτοχρονιά στη “Μ. Βρετανία” και μπάνια στον Αστέρα. Ή ότι όλα ήταν χαρά Θεού. Δεν μας διαφεύγει αυτή η Αθήνα, αλλά σίγουρα δεν θεωρούμε ότι πρέπει να επιστρέψουμε εκεί για να ζήσουμε όμορφα. Υπάρχει και η άλλη Αθήνα, με τις κεραίες, τους ηλιακούς θερμοσίφωνες, τα tags και τα γκράφιτι, που είναι κι αυτή
ερχόμαστε να υποκαταστήσουμε το κράτος αλλά να συμπληρώσουμε εκεί όπου υπάρχει η ανάγκη. Να ενισχύσουμε τη δυνατότητα. Υπάρχει και αυτό το πρόσημο. Το “ένα βήμα παραπέρα”. Ενδιαφερόμαστε για τον πολιτισμό που παράγεται τώρα και αφορά το τώρα και το μετά. Καλούμαστε να τον απενοχοποιήσουμε από τη λογική τού ότι είναι δύσκολος, δυσπρόσιτος, τελικά δυσάρεστος. Η ταύτιση αυτή πρέπει να σταματήσει. Και, όπως έχει αποδειχτεί, το κοινό καταλαβαίνει. Αλλιώς δεν θα γέμιζε τις αίθουσες. Και όχι, δεν ισχύει αυτό που λένε, ότι σε καιρούς κρίσης ο κόσμος στρέφεται στον πολιτισμό. Σε καιρούς κρίσης και θέατρα κλείνουν και πολλές ομάδες υποφέρουν και πολλοί καλλιτέχνες δεν μπορούν να υποστηρίξουν το έργο τους. Και να πω και κάτι άλλο: με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση στείλαμε στο εξωτερικό περισσότερες από δέκα ελληνικές παραγωγές τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Όταν βγαίνει ένα έργο στο εξωτερικό, το credit πηγαίνει στον δημιουργό και στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό. Αυτό σημειώνεις. Μπορεί να μη θυμηθείς ποιος ήταν ο παραγωγός. Παράλληλα, γινόμαστε συμπαραγωγοί σε μεγάλες ξένες παραγωγές, γιατί θέλουμε, όταν ταξιδεύει σε όλα τα μέρη του κόσμου μια παράσταση, να έχει τη σφραγίδα και ενός ελληνικού πολιτιστικού οργανισμού. Έτσι μόνο μπορούμε να μπούμε στην παγκόσμια αγορά του πολιτισμού. Εκεί πρέπει να είμαστε. Εκεί να ανήκουμε». Πόση εξοικείωση έχουμε με τον σύγχρονο πολιτισμό; Πόσο εμπιστευόμαστε μια επιλογή που δεν ακούει σε ένα «βροντερό όνομα»; Και με ποιον τρόπο η εξοικείωση γίνεται αγάπη; Μια σειρά από δράσεις σε μια σχολή στην καρδιά της πόλης μπορεί να καταργήσει κάποια όρια που υπάρχουν. Ανάμεσα στον θεατή και τη σκηνή, στον επισκέπτη ενός μουσείου και σ’ ένα έργο κρεμασμένο
μια αποθεωμένη όψη. Συχνά είναι πολύ πιο ωραίο ένα γκράφιτι –γιατί υπάρχουν και καλά και άσχημα– στην οθόνη του κινητού μου απ’ ό,τι όταν περπατάω εγώ δίπλα του σε κάποιο δρομάκι στο κέντρο της πόλης. Πολλά από αυτά τα χρόνια της κρίσης ήταν έρημα, αδιάβατα. Λοιπόν, δεν θέλω να επιστρέψουμε στο παρελθόν, ούτε να γίνω μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Ούτε να αγνοήσουμε ότι η Αθήνα είναι μια σκληρή πόλη, όπως όλες οι μεγάλες πόλεις. Καμία δεν είναι παράδεισος, μη γελιόμαστε». Ακόμα και αυτό που βλέπεις μπροστά σου σε μια πόλη είναι θέμα σχέσης και διάθεσης. Μια σχέση που χτίζεται. Και η διάθεση, εν πολλοίς, καθορίζει την εικόνα. Η Στέγη γεννήθηκε μέσα στην κρίση και στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της «βγαίνει στον δρόμο» συστηματικά. Κάνει δράσεις στον Κολωνό, συνεργάζεται με τα σχολεία σε περιοχές «δύσκολες», με μαθητές, δασκάλους και γονείς, δημιουργεί την εμπειρία του Fast Forward Festival, ενός φεστιβάλ που σου δίνει την εμπειρία να πετάξεις τα ροζ γυαλιά του τουρίστα και να ζήσεις με άλλους ανθρώπους. Να καταλάβεις ότι δεν είσαι «εσύ και η Αθήνα», αλλά και πάρα πολλοί άλλοι. Πού φτάνει, λοιπόν, η σχέση ενός οργανισμού που εκτείνεται πολύ πέραν του κτιρίου του; « Ένας πολιτιστικός οργανισμός δεν είναι ένα κτίριο. Είναι πρωτίστως μια σχέση ανάμεσα σε εμπλεκομένους. Και η κάθε σχέση θέλει δουλειά (όχι κασμά, γιατί με τον κασμά φεύγεις από τη σχέση). Όταν κάποιος καταπιάνεται με τον σύγχρονο πολιτισμό –όπως τον αντιμετωπίζουμε εμείς–, καταπιάνεται με θέματα που αφορούν κυρίως τις πόλεις, τα πιο παλλόμενα –πολιτικά– σημεία της χώρας. Αυτό κάνουμε στη Στέγη.
στον τοίχο. «Ξεκινάμε από την εξοικείωση. Είναι καθαρά θέμα πρόθεσης. Αν είσαι ανοιχτός, δεν είναι δύσβατος ο δρόμος. Δεν μπορείς να βασίζεσαι μόνο στο “βροντερό όνομα”. Όσο για την εμπιστοσύνη, χτίζεται. Αν οι πολιτιστικοί οργανισμοί λειτουργούμε με συνέπεια, το κοινό ανταποκρίνεται. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος πώς θα σου βγει μια παραγωγή. Στη Στέγη παίρνουμε ρίσκα. Δεν βγαίνει πάντα. Κανείς δεν θέλει την αποτυχία. Αλλά παίρνουμε τα πράγματα πολύ προσωπικά, σαν στοίχημα. Τι συμβαίνει όταν βγαίνουμε στους δρόμους; Το κοινό ακολουθεί, γιατί καταλαβαίνει ότι το “έξω” γίνεται όταν υπάρχει λόγος. Γιατί κάποιες παραστάσεις, κάποιες δράσεις, ανήκουν εκεί έξω, όχι στη σκηνή». Τι θα δει κάποιος όταν θα πάει στη Διπλάρειο; «Στη Διπλάρειο θα δούμε ό,τι δεν “βλέπουμε”. Ένας τόπος αλλάζει αν τον περπατήσεις μια φορά “αλλιώς”. Αυτό θέλουμε. Κάθε δράση να γίνει μια προσωπική στιγμή. Να έρθεις σε επαφή με κάτι που είσαι βέβαιος ότι γνωρίζεις και η βεβαιότητα να ανατραπεί. Αυτό εγγράφεται για πάντα. Υπάρχουν άνθρωποι που εδώ και χρόνια δεν έχουν πάει στην πλατεία Θεάτρου. Δικαιολογημένα. Είναι πολύπαθη. Θα εκπλαγούν. Δεν σας λέω “ελάτε στο κέντρο για να το σώσουμε. Ελάτε για να το ζήσουμε, γιατί αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να ζει ένα κέντρο”. Η Διπλάρειος είναι πέντε λεπτά από την Ομόνοια και δέκα από το Σύνταγμα και το Μοναστηράκι. Δεν σας λέω ότι εμείς, ως φωστήρες, θα αλλάξουμε το μέρος. Θα το ζωντανέψουμε όμως. Θέλουμε, όποιος φτάσει, να κάνει μια καινούργια εγγραφή πάνω σε μια ταινία που νομίζει ότι έχει γραφτεί για τα καλά. Δεν είναι θέμα trend. Έχουμε δει και πολλά συντηρητικά
Συνομιλούμε. Επικοινωνούμε. Δεν είμαστε άνθρωποι που ζούμε στα προάστια και κατεβαίνουμε τουριστικά στο κέντρο. Ως πολιτιστικός οργανισμός, καταπιανόμαστε με το θέμα “Αθήνα” και τι είναι αυτό που απασχολεί τον κόσμο αυτήν τη στιγμή. Για εμάς, η πόλη είναι, βασικά, το κέντρο της, γιατί τα όρια της πόλης τα αισθάνεσαι. Εκεί που τελειώνει το κέντρο, το νιώθεις. Δεν μπορώ να κάνω ένα πρότζεκτ που να αφορά μια Κυριακή πρωί στην ανθαγορά της Κηφισιάς». «Το κράτος πολλές φορές αδυνατεί. Τώρα, ακόμη περισσότερο. Δεν
πράγματα σε πολύ προχωρημένα υπόγεια. Αυτό είναι κάτι παλιό και δεν σημαίνει τίποτα σήμερα. Δεν είναι μια παραξενιά μας. Γιατί αν κάνεις κάτι για την παραξενιά και μόνο, διαλύθηκες, απέτυχες, είναι τέχνασμα, δεν έχει ειλικρίνεια. Εγώ υποκλίνομαι στον επισκέπτη. Αν τον ξεγελάσω με το αμπαλάζ, την ώρα που θα δει το περιεχόμενο, μου έχει γυρίσει την πλάτη. Και δεν θέλω να κάνω καμία σχέση της χαμένης ευκαιρίας. Θέλω να είμαστε ίσοι. Αυτό περιέχει όλη τη σχέση μας: ίσοι».
«Τι είδαν; Είδαν πολύ φως, δεν είδαν τόσα αρχαία μνημεία, δεν είδαν μαυρίλα, είδαν ένταση. Την ένταση μια πόλης με αντιθέσεις, επιθυμίες, ζωή»
Strange Cities: Athens Παράξενες Πόλεις: Αθήνα 20 Απριλίου 28 Ιουνίου 2015 Διπλάρειος Σχολή Πλατεία Θεάτρου 3 Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 12:00-21:00. Είσοδος ελεύθερη www.sgt.gr
16.4.15 – lifo
19
θεατρο
Ο άγριος, μ
20 lifo – 16.4.15
μαύρος και βίαιος Βασιλιάς Ληρ του Τομάζ Παντούρ Ο διεθνούς φήμης Σλοβένος σκηνοθέτης ανεβάζει ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σαίξπηρ στην Αθήνα με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κιμούλη. Συναντήσαμε τους συντελεστές της παράστασης σε μία από τις τελικές πρόβες. Από τον Χρήστο Παρίδη
16.4.15 – lifo
21
θεατρο
Ο ☛ ΙNFO ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΛΗΡ Ουίλλιαμ Σαίξπηρ με τον Γιώργο Κιμούλη, σε σκηνοθεσία Τομάζ Παντούρ Πειραιώς 260 Αίθουσα Δ’ Από 16 Απριλίου έως 3 Μαΐου 2015 Παραστάσεις: Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή: 20.30 Σκηνοθεσία: Tomaz Pandur Διασκευή: Livija Pandur. Μετάφραση: Γιώργος Κιμούλης. Δραματουργική επεξεργασία: Livija Pandur. Σκηνικά: Sven Jonke. Κοστούμια: Felype de Lima. Μουσική: Silence. Video: Dorijan Kolundzija. Φωτισμοί: Juan Gomez Cornejo Παίζουν: Γιώργος Κιμούλης (Βασιλιάς Ληρ), Στεφανία Γουλιώτη, Γιώργος Γάλλος, Κόρα Καρβούνη, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Πηνελόπη Τσιλίκα, Αργύρης Πανταζάρας, Χάρης Τζωρτζάκης
22 lifo – 16.4.15
Βασιλιάς Ληρ είναι ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, στο οποίο αποκαλύπτεται όλη η ανθρώπινη φύση – από τη γέννα μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής μας. Η μοναξιά, τα όνειρα και τα οράματα, οι πληγές που ανοίγουν και αδυνατούμε να τις αντέξουμε. Είναι ένα έργο για εμάς, για το θέατρο και το πώς κάνουμε θέατρο. Σαν να βρισκόμαστε στη μεγάλη σκηνή που είναι η ίδια η ζωή, η οποία εμπεριέχει όλα αυτά που μας συμβαίνουν όσο διαρκεί – είναι ένα έργο για τις απώλειες». Κάπως έτσι εξηγεί το σκεπτικό του έργου η Λίβια Παντούρ, δραματουργός της παράστασης που ανεβάζει ο Γιώργος Κιμούλης στην Πειραιώς 260, αδελφή και μόνιμη συνεργάτις του Σλοβένου σκηνοθέτη Τομάζ Παντούρ, ενός σκηνοθέτη με πολύ ιδιαίτερο αισθητικό στίγμα, που ζει κι εργάζεται στην Ισπανία. Ο Έλληνας πρωταγωνιστής τον θαυμάζει τόσο, ώστε του πρότεινε να έρθει στην Αθήνα για να στήσουν μαζί το κορυφαίο αυτό έργο του Σαίξπηρ – για τον ίδιο θα είναι ο ένατος σαιξπηρικός ρόλος. Η Παντούρ, την οποία συνάντησα στα παρασκήνια του Κτιρίου Δ του οικοδομικού συμπλέγματος του Φεστιβάλ Αθηνών, μαζί με ολόκληρο το ισπανικό επιτελείο του Παντούρ που ήρθε για τον Ληρ στην Ελλάδα, έχει κάνει τη διασκευή του επικών διαστάσεων έργου που γράφτηκε περί το 1603, αλλά έχει τις καταβολές του σε ένα λαϊκό κέλτικο παραμύθι. Ποια είναι η βασική δομή της δικής της εκδοχής; «Το σημαντικό είναι ότι έχουμε δύο οικογένειες, του Γκλόστερ και του Ληρ. Κρατήσαμε οκτώ χαρακτήρες επάνω στους οποίους επικεντρωνόμαστε. Ένας πατέρας και οι τρεις κόρες του, τις οποίες χάνει, κι ένας δεύτερος πατέρας με τους δυο γιους του, που επίσης χάνει. Με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, αλλά με ανάλογη τραγική κατάληξη –ας την πούμε τύφλωση–, εφόσον δεν αναγνώρισαν την αλήθεια. Ο Γκλόστερ δεν αναγνώρισε τη φαυλότητα του ενός γιου του και ο Ληρ δεν αναγνώρισε την αγάπη». Ο Γιώργος Κιμούλης υπογράφει και τη μετάφραση του σαιξηρικού κειμένου. Ζητάω να μου μιλήσει για τη σημασία του Ληρ σήμερα. Μου απαντάει: «Σε φιλοσοφικό επίπεδο είναι αυτή η περίφημη κατάρα της δυτικής σκέψης, η οποία στηρίζεται στον διαχωρισμό και όχι στην ενοποίηση των πραγμάτων, μαζί με τις διαφορές που μπορεί να έχει μέσα της μια ενότητα. Ο δυτικός άνθρωπος διαχωρίζει τα πράγ-
ματα, είναι αυτό που στη φιλοσοφία αποκαλούν separativeness, που θα πει διαχωρισμός, σε αντίθεση με την interconnected διάσταση των πραγμάτων, η οποία έχει ίσως τη βάση της στον ανατολικό τρόπο σκέψης και που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να επηρεάζει τους Δυτικούς μέσω του μεταμοντέρνου – η μεταμοντέρνα σκέψη σέβεται την ίδια στιγμή την ενότητα μαζί με τις διαφορές της. Αυτό μπορεί να ηχεί θεωρητικό, στη ζωή μας όμως και στην καθημερινότητα δεν είναι καθόλου θεωρητικό. Συνεχώς βιώνουμε την αδυναμία μας να συνυπάρξουμε με άλλους ανθρώπους, σεβόμενοι τις διαφορές που έχουν σε σχέση μ’ εμάς και θεωρώντας τες ενωτικά στοιχεία, που δεν θα μας οδηγήσουν στον διαχωρισμό και πολλές φορές σε σύγκρουση με τον άλλον ή, πολλές φορές, και στο να αποκλείσουμε τον άλλον. Στον Ληρ υπάρχει και το κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, το οποίο έχει να κάνει με την παράδοση της εξουσίας από την παλιότερη γενιά στη νεότερη. Κατά πόσο αυτή γίνεται με φυσικό τρόπο ή με τη διαδικασία του περίφημου δαχτυλιδιού, κατά την οποία η παλιότερη γενιά δωρίζει στη νεότερη το δαχτυλίδι της εξουσίας, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού της έχει ότι θα συνεχίσει να άρχει και να καθοδηγεί τη νεότερη. Αν η νεότερη είναι λίγο πιο έξυπνη, κόβει το χέρι που της έχει δώσει το δαχτυλίδι. Και τότε δημιουργούνται δράματα, γιατί η παλαιότερη γενιά δεν έχει συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι κάποια στιγμή έρχεται κάποιο τέλος». Μεταφράζοντας o ίδιος το έργο και ερμηνεύοντάς το, φυσικά, μέσα από τις προσωπικές του αγωνίες ή αυτές της εποχής μας, ποιο στοιχείο του πιστεύει πως θα κυριαρχήσει; «Όλα τα έργα έχουν έναν κοινό τόπο, την αριστοτελική ακρισία. Ο άνθρωπος ξέρει τι πρέπει να κάνει, αλλά δεν το κάνει. Αυτή είναι η αγωνία του ανθρώπινου πνεύματος, και σε μια ψυχολογική κριτική ματιά η αντιμετώπιση της τρέλας όχι ως κάτι το οποίο δεν αντέχει στη σημερινή καθημερινή ζωή, αλλά ως μια ζωή που εκτυλίσσεται δίπλα μας. Ως η απόφαση κάποιου να ζήσει μια ζωή δίπλα στη ζωή των άλλων. Επάνω σε αυτό ακριβώς ακούμπησε και η ερμηνεία της παράστασης και η μετάφραση. Ο Ληρ καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να άρχει και τότε προσδίδει στον εαυτό του έναν ρόλο αναχωρητή, σε μια ζωή δίπλα στην τρέλα ή στον χώρο της τρέλας, ή σε αυτό που οι άλλοι αποκαλούν τρέλα. Υπάρχει μια επιστροφή στη φύση, καταλαβαίνει ότι η “πόλις” δεν είναι τίποτε άλλο από μια κατασκευή του ανθρώπου». Ρωτάω γιατί επέλεξε τον Τομάζ Παντούρ. «Για τον τρόπο ανάγνωσης των έργων που επι-
λέγει, που είναι το κυνήγι ενός ονείρου. Σύμφωνα με αυτόν δεν μας ενδιαφέρει σώνει και καλά η αναπαράσταση μιας ανόητης, πεζής, κυνικής πραγματικότητας. Η αναπαράσταση της πραγματικότητας έχει σχέση με το παρελθόν. Εμάς μας ενδιαφέρει το μέλλον, με μια διάθεση ονείρου, μια λατρεία στην αλλαγή και μίσος και απέχθεια στην προσαρμοστικότητα. Ο Τομάζ είναι ένας σκηνοθέτης που κάνει πράξη την περίφημη φράση του Τσέχοφ “τη ζωή στο θέατρο δεν τη δείχνουμε όπως είναι, ούτε όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά όπως εμφανίζεται στα όνειρά μας, ακόμα κι αν αυτά είναι εφιάλτες”». Συναντάω τελευταίο τον Σλοβένο σκηνοθέτη, ο οποίος έχει υπογράψει μερικές από τις πιο ευφάνταστες παραστάσεις της τελευταίας δεκαετίας επάνω σε κλασικά κείμενα τα οποία ανασκευάζει με πολυμέσα και εικαστικές αναφορές. Μου λέει ότι δεν έχει δει ελληνικό θέατρο, αλλά ότι έχει δει όλες τις παραστάσεις του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Όταν λίγο καιρό πριν δούλευε τον Ριχάρδο ΙΙ και Ριχάρδο ΙΙΙ σε μια ενιαία παράσταση είχε στο μυαλό του τον Ληρ: «Σκεφτόμουν ότι ο Ληρ είναι οι συνέπειες όλων των βασιλικών τραγωδιών του Σαίξπηρ, το απόλυτο έργο, ιδιαίτερα άγριο και βίαιο, στοιχεία με τα οποία μπορούμε να ταυτιστούμε σήμερα περισσότερο από ποτέ. Νομίζω, μάλιστα, ότι μπορεί να “μιλήσει” ακόμα καλύτερα σήμερα απ’ ό,τι όταν γράφτηκε για την ελευθερία και την αποδόμηση του κράτους, πετώντας οτιδήποτε έχει να κάνει με το όνειρο, αφήνοντάς μας στη μοναξιά και στη μελαγχολία. Αυτά είναι τα θέματα για τα οποία πρέπει να μιλήσουμε σε μια εποχή κρίσης συναισθηματικής και διανοητικής, μια εποχή που σημαδεύει την ύπαρξή μας. Γι’ αυτό το θέατρο είναι σημαντικό, γιατί εκεί μέσα μπορούμε να χτίσουμε το δικό μας σύμπαν. Ο Σαίξπηρ προτείνει στον ήρωά του μια εναλλακτική απόδραση, να γίνει ένα με τη φύση. Τρελαίνεται, βέβαια, αλλά η τρέλα δεν έχει όρια, οπότε ζει σε έναν κόσμο απόλυτης ελευθερίας. Ζει την εμπειρία μιας άλλης ζωής και στο τέλος βλέπουμε ένα είδος φιλοσόφου και ποιητή, παγιδευμένου μεταξύ ουρανού και γης». Αναρωτιέμαι πώς είναι να σκηνοθετεί στα ελληνικά. « Έχω μπροστά μου τέσσερα κείμενα. Ένα στα αγγλικά, ένα στα greeklish και δύο ακόμα μεταφράσεις, στα σλοβένικα και στα ισπανικά. Αλλά έχω τη χαρά να συνεργάζομαι με υπέροχους ηθοποιούς που διάλεξα ο ίδιος σε οντισιόν και που μπορώ να πω, χωρίς υπερβολή, ότι είναι κορυφαίοι σε ευρωπαϊκό επίπεδο». ¶
west separativeness Συνεχώς βιώνουμε την αδυναμία μας να συνυπάρξουμε με άλλους ανθρώπους, σεβόμενοι τις διαφορές που έχουν σε σχέση μ’ εμάς και θεωρώντας τες ενωτικά στοιχεία.
16.4.15 – lifo
23
Τα ωμά περίεργα Συνέντευξη: Ren Hang
ονειρικα
γυμνά
έργα Ο διεθνούς φήμης Κινέζος φωτογράφος Ren Hang μπορεί να μη μιλά καλά αγγλικά, όμως οι εικόνες «αστικού» γυμνού που έχουν λογοκριθεί αυστηρά στη χώρα του και τις οποίες θα παρουσιάσει στην Αθήνα διατηρούν τη δύναμή τους, όπου κι αν εκτίθενται. Από τον Αλέξανδρο Διακοσάββα
α
ά
α
16.4.15 – lifo
25
Ren Hang:
Τ
α γυμνά του Ren Hang είναι ωμά, οι γωνίες λήψης και τα κάδρα περίεργα, η εστίασή τους μη αναμενόμενη. Φύση, αστικό τοπίο, κινεζική youth culture και αβανγκάρντ αισθητική μπλέκονται στον φακό του και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Ο 27χρονος φωτογράφος ξεκίνησε να εκθέτει τη δουλειά του στο Διαδίκτυο και έκτοτε έχει επισκεφθεί μεγάλες γκαλερί όλου του κόσμου. Οι φωτογραφίες του έχουν απαγορευτεί και λογοκριθεί επανειλημμένα στη χώρα του, πράγμα που ίσως να διευκόλυνε τον διάσημο ακτιβιστή και καλλιτέχνη Ai Weiwei να τον προσέξει και να του ζητήσει, προ διετίας, να συμμετάσχει σε δική του έκθεση στην Ολλανδία. Ο ίδιος βρίσκεται εδώ και λίγες μέρες στην Αθήνα, καλεσμένος του πολιτιστικού οργανισμού Atopos, στο πλαίσιο του προγράμματος «Unlocked». Η πρώτη μας επικοινωνία, πριν φτάσει στην Ελλάδα, χάνεται στη μετάφραση, κάπου ανάμεσα σε διερμηνείς και στα σπαστά αγγλικά του. Τον συναντώ στην Atopos και μου προτείνει να κάτσουμε στα σκαλιά που τα χτυπάει ο ήλιος, καθώς παραπονιέται για την κακοκαιρία των προηγούμενων ημερών. Έχει φέρει μαζί του μερικούς Κινέζους φί-
26 lifo – 16.4.15
λους που θα χρησιμοποιήσει ως μοντέλα για τα shootings που θα κάνει στην Αθήνα, ενώ παράλληλα η Atopos έχει ξεκινήσει open call για άτομα ασιατικής καταγωγής που θέλουν να συμμετάσχουν στο πρότζεκτ. Τον ρωτώ γιατί επιμένει να φωτογραφίζει σχεδόν αποκλειστικά ανθρώπους της κίτρινης φυλής, σκεπτόμενος πόσο ενδιαφέρον θα είχε να απομακρυνθεί από τον συγκεκριμένο σωματότυπο και να «παίξει» με διαφορετικά μοντέλα, ενδεχομένως και με Έλληνες. Μου απαντά ότι γι’ αυτόν είναι καθαρά θέμα συνεννόησης. «Δεν μιλώ καλά αγγλικά και δεν θα μπορώ να τους εξηγήσω τι θέλω και πώς να ποζάρουν. Αν την ώρα της φωτογράφισης σκέφτομαι πώς θα εκφραστώ γλωσσικά και πώς θα δώσω ακριβείς οδηγίες, δεν θα εστιάζω στην ίδια τη φωτογράφιση. Έχω δοκιμάσει να φωτογραφίσω “ξένους” πάντως, αλλά δεν έχω δημοσιοποιήσει αυτές τις φωτογραφίες. Μάλλον δεν μου άρεσαν». Το έναυσμα για να ασχοληθεί με το καλλιτεχνικό γυμνό ήταν καθαρά βιωματικό. «Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ήρθα σε επαφή με αυτό για πρώτη φορά» μου λέει. «Απλώς έτυχε να δω κάποιους φίλους μου γυμνούς – ένιωθαν και οι ίδιοι άνετα να γδυθούν μπροστά μου και αποφάσισα να τους φωτογραφίσω. Δεν προσχεδιάζω τα καδραρίσματα και τα σημεία του σώματος όπου θα εστιάσω και δεν δυσκολεύομαι
να πείσω τους φίλους μου να φωτογραφηθούν. Απλώς τους το προτείνω και, αφού είναι φίλοι μου, μου το επιτρέπουν! Ως τώρα δεν έχω επιχειρήσει να αυτοφωτογραφηθώ, όχι μόνο από επιλογή αλλά και επειδή δεν έχω τη δυνατότητα, λόγω της κάμεράς μου και του τρόπου που φωτογραφίζω». «Ενοχλητικά» κοντινά, ομοφυλοφιλικά στοιχεία, εμμονή με τα πόδια, ακόμα και φετίχ όπως η ούρηση, είναι μερικά από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη δουλειά του Ren. Αισθητικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχουν κοινά με τη δουλειά του Έλληνα Κωστή Φωκά, που επίσης παρουσίασε η Atopos στο προηγούμενο «Unlocked». Κοιτάζοντας την εξέλιξή του από το 2008, οπότε και ξεκίνησε να ανεβάζει δουλειές στο site του, μέχρι σήμερα, νιώθω ότι μια πιο «βρόμικη» και ωμή οπτική έχει δώσει τη θέση της σε περισσότερο ποιητικές και λυρικές εικόνες, εξίσου προβοκατόρικες όμως. Εκεί θα βρεις και ένα δικό του ετήσιο ημερολόγιο, στο οποίο προσθέτει συνεχώς φράσεις και ποιητικές στροφές. Του ζητώ να προσπαθήσει να αποδώσει την τελευταία, αλλά δυσκολεύεται και λέει ότι δεν τον απασχολεί κάποια συγκεκριμένη θεματική, ότι αυτές είναι αυθόρμητες σκέψεις, γι’ αυτό και δεν τις μεταφράζει. Αντίστοιχα, το κομμάτι του site που έχει ονομάσει «Depression» –το
rεν hανg «Δεν έχω πρόθεση να είμαι “πολιτικός” καλλιτέχνης. Δεν θέλω να προκαλώ ή να προκύπτουν αντιπαραθέσεις από τη δουλειά μου. Φωτογραφίζω απλώς αυτό που επιθυμώ».
καταργήθηκαν όλα τα ταμπού. Το στοιχείο αυτό τείνει να αλλάξει την ίδια την έννοια της σεξουαλικότητας. Έχει ενδιαφέρον πλέον πώς το γυμνό κατακερματίζεται και το ανθρώπινο σώμα χρησιμεύει ως ένας τεράστιος καλλιτεχνικός άτλας. Ο κάθε πόρος του δέρματος, η κάθε τρίχα, μπορεί να λειτουργήσει φωτογραφικά. Αυτά προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε με το πρότζεκτ “Unlocked” στην Atopos την τρέχουσα σεζόν. Δεν είμαι θεωρητικός και η δουλειά μου θέλω να θέτει περισσότερα ερωτήματα, παρά να τα απαντά. Πάντως, είδαμε με αυτήν τη σειρά εκθέσεων ότι ενδιαφέρθηκε ένα νέο κοινό, εντελώς διαφορετικό από το κλασικό αθηναϊκό crowd των γκαλερί. Δουλεύουμε παράλληλα για την έκδοση ενός βιβλίου που θα περιλαμβάνει μια σύνθεση από την τριετή έρευνα για το “Unlocked”, με έργα των καλλιτεχνών που παρουσιάσαμε και πολλών άλλων». Παρά τις απαγορεύσεις για την παρουσίαση της δουλειάς του Ren Hang στη χώρα του, ο ίδιος επιμένει να έχει ως βάση του το Πεκίνο γιατί εκεί βρίσκονται οι φίλοι του. Οι εικόνες του αποπνέουν έντονα την αστική μοναξιά, όμως ο ίδιος θεωρεί ότι το Πεκίνο δεν είναι μοναχική πόλη. «Είναι τόσο πολύβουο. Δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις μοναχικό». Η λογοκρισία, φυσικά, τον ενοχλεί, αλλά όταν τον ρωτώ αν θεωρεί τον εαυτό του «πολιτικό» καλ-
λιτέχνη, με την έννοια ίσως τού ότι πηγαίνει κόντρα στον συντηρητισμό της χώρας του, το αρνείται κατηγορηματικά. «Δεν είναι αυτή η πρόθεσή μου. Δεν θέλω να προκαλώ ή να προκύπτουν αντιπαραθέσεις από τη δουλειά μου. Φωτογραφίζω απλώς αυτό που επιθυμώ. Δεν με ενδιαφέρει αν δεν με καταλαβαίνουν οι άλλοι – δεν το έχω ανάγκη. Θέλω να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, πράγμα που πολλές φορές δεν καταφέρνω ούτε εγώ!». Του λέω ότι δεν θα τον κουράσω άλλο, ότι μπορεί να επιστρέψει στους φίλους και χαίρεται. «Τώρα θέλω να πάω για ψώνια, να ανακαλύψω τα μαγαζιά της Αθήνας. Οι πρώτες μου μέρες εδώ συνέπεσαν με τους εορτασμούς σας για το Πάσχα και τα πάντα υπολειτουργούσαν. Θα μείνω αρκετό καιρό. Θέλω να πάω στη θάλασσα, έχω φέρει και τον εξοπλισμό μου μαζί, γυαλάκια και μαγιό, που τα κουβαλάω από το Πεκίνο στη Νέα Υόρκη, τη Βιέννη και το Παρίσι, επειδή ήξερα ότι θα καταλήξω εδώ! Μπορεί να πάω και σε κάποιο κοντινό νησί, αλλά δεν θα απομακρυνθώ πολύ – με κουράζουν τα ταξίδια. Από τα μέρη που πρόλαβα να επισκεφθώ, μου άρεσε πολύ ο Εθνικός Κήπος και προσπαθήσαμε ήδη να τραβήξουμε κάποιες λήψεις εκεί, αλλά μαζεύτηκε κόσμος που απειλούσε να καλέσει την αστυνομία. Μάλλον θα πρέπει να βρούμε πιο ήσυχα σημεία». ¶
☛
οποίο ξεκινά από το 2007 και ολοκληρώνεται το 2014– μιλά «για τις στιγμές εκείνες που δεν νιώθουμε καλά, που μπορεί να είμαστε δυσαρεστημένοι ή θυμωμένοι» και όλα αυτά συνθέτουν το άτυπο παζλ της διαδικτυακής του παρουσίας. Πάντως, επειδή η περιέργεια δεν με αφήνει να το προσπεράσω, η στροφή που έχει προσθέσει στις 11/4 αποδίδεται από το Google translate κάπως έτσι: «“Χαλαρό πέος έξω” / Κάθε φορά που βγάζεις έξω το χαλαρό πέος / έξω από το σώμα μου / Νιώθω σαν να τράβηξες μόλις / ένα χρησιμοποιημένο προφυλακτικό». Ο Ren επιβεβαιώνει πως οι νέες γενιές των smartphones και των social media είναι πολύ πιο εξοικειωμένες με το γυμνό και στην Κίνα. Η διαπίστωση αυτή και η αντιμετώπιση του γυμνού ως ποπ είναι κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα και τον καλλιτεχνικό διευθυντή της Atopos, Βασίλη Ζηδιανάκη, ο οποίος θα μου εξηγήσει αργότερα ότι το γυμνό περιλαμβάνει πολλές διαβαθμίσεις και μπορεί να είναι από απόλυτα σοφιστικέ μέχρι εντελώς μπρουτάλ και ωμό: «Η αίσθηση είναι διαφορετική για τον καθένα. Το γυμνό, πάντως, δεν σοκάρει πλέον κανένα. Τα τελευταία χρόνια, με τη χρήση των κινητών τηλεφώνων για αυτοπορτρέτα, ακόμα και στις πιο προσωπικές στιγμές, και με το μοίρασμά τους με γνωστούς και αγνώστους,
ΙNFO Atopos Unlocked, Occupy Atopos #RenHang Επιμέλεια: Βασίλης Ζηδιανάκης Atopos (Σαλαμίνος 72, Μεταξουργείο) Εγκαίνια: Τετάρτη 22 Απριλίου, 20:0023:00 (παρουσία του καλλιτέχνη) Ώρες λειτουργίας: Κάθε Τετάρτη, 14:0022:00, έως 10/6
16.4.15 – lifo
27
ρεπορταζ
Τ
ο sound acts είναι μια συνάντηση, ενα showcase δημιουργικών συζεύξεων μεταξύ μουσικής και ήχου, performance art και ενσώματης επικοινωνίας, φύλου και σώματος, ακτιβισμού» λένε τα μέλη της Φυτίνης team που οργανώνουν το πρώτο φεστιβάλ sound acts από τις 24 μέχρι τις 26 Απριλίου στην Αθήνα. «Στις τρεις μέρες του event φιλοδοξούμε να ανιχνεύσουμε διάφορα σημεία συνάντησης των παραπάνω, τόσο μέσα από θεωρητικές παρουσιάσεις και συζητήσεις όσο και με μουσικές –ή και όχι ακριβώς– περφόρμανς, παρεμβάσεις και εγκαταστάσεις. Θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν υβριδικό χώρο που να αμφισβητεί τα όρια ανάμεσα στα εκφραστικά μέσα, γι’ αυτό και δεν απευθυνόμαστε σε ένα αμιγώς “μουσικόφιλο” ή “θεατρόφιλο” κοινό ή σε κοινό των εικαστικών τεχνών, αλλά θέλουμε να ανοίξουμε έναν χώρο γενικότερου πειραματισμού. Ταυτόχρονα, βλέπουμε τα τελευταία χρόνια μια όλο και πιο έντονη συζήτηση γύρω απ’ το φύλο, τη σεξουαλικότητα και τις πολιτικές ταυτότητας να αναπτύσσεται και να διεκδικεί ορατότητα στην Αθήνα και ιδανικά θα θέλαμε να φέρουμε αυτές τις πολιτικές-συζητήσεις και μέσα στον χώρο των τεχνών». H Φυτίνη είναι ένα ελληνόφωνο DIY label για την παραγωγή queer και performative, πειραματικής μουσικής. «Γενικά, προσπαθούμε να δημιουργούμε ένα δίκτυο σχέσεων υποστήριξης και σίγουρα δεν είμαστε ένα label με την αυστηρή έννοια του όρου αλλά ενός είδους δημιουργική οικογένεια, με τα διάφορα πρότζεκτ να αναπτύσσονται μέσα στην ομάδα, να αλληλεπιδρούν και να συμβιώνουν» λένε. «Περνάμε όμορφα και αυτό βγαίνει και στον κόσμο, αλλά μερικές φορές σκοτωνόμαστε κιόλας! Η ιδέα για το φεστιβάλ εμφανίστηκε όταν μας ζητήθηκε να παρουσιάσουμε τη δουλειά της Φυτίνης στο συνέδριο Sound:Gender:Feminism:Activism στο Λονδίνο, όπου γνωρίσαμε ακαδημαϊκούς, καλλιτέχνες και ακτιβιστές, άντρες και γυναίκες, που ασχολούνται με παρόμοια θέματα, και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε να μεταφέρουμε αυτόν το διάλογο για πρώτη φορά στο ελληνικό πλαίσιο. Έτσι, τα άτομα που καλέσαμε λαμβάνουν υπόψη τα παραπάνω, δημιουργούν αμφισβητώντας τα στενά όρια των διαφορετικών τεχνών και ταυτόχρονα αναστοχάζονται πάνω σε ζητήματα ταυτότητας. Έχουν ως αφετηρία (και) τα έμφυλα ενσώματα βιώματά τους και είναι σε εγρήγορση όσον αφορά τους αποκλεισμούς που αναπαράγονται (και) μέσα στις δημιουργικές κοινότητες. Αυτούς τους αποκλεισμούς –χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε λύσει κι εμείς όλα τα προβλήματα– προσπαθούμε να τους θεματοποιούμε, να τους κάνουμε ορατούς. Για να το κάνουμε λίγο πιο κατανοητό, από την αρχή της οργάνωσης ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να κάνουμε ένα event πειραματικής μουσικής, στο οποίο παραπάνω από τους μισούς συμμετέχοντες να είναι γυναίκες. Για κάποιον που δεν το έχει σκεφτεί ποτέ, να σας πούμε ότι, ξεκινώντας, κοιτάξαμε μια σειρά από παρόμοιες διοργανώσεις στην Ελλάδα και το ποσοστό των γυναικών που συμμετείχαν με το ζόρι έφτανε το 10%. Εννοείται ότι τέτοιου είδους χοντροκομμένες πολιτικές αντιπροσώπευσης δεν λένε κάτι από μόνες τους, αλλά
28 lifo – 16.4.15
όταν δεν υπάρχει σχεδόν καμία συζήτηση ή κεκτημένο, ακόμη και αυτά έχουν τη δική τους σημασία. Όλους τους καλλιτέχνες που καλέσαμε τους αγαπάμε σαν παιδιά μας! Και είναι όλα φανταστικά. Ενδεικτικά, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά το γερμανικό avant-pop συγκρότημα Les Trucs, θα δείτε ένα στήσιμο του «Επίκυκλου» του Γιάννη Χρήστου από την ερευνήτρια πάνω στο έργο του Χρήστου, Αντριάνα Μίνου, ένα “απαίσιο” live του συγκροτήματος ΦΥΤΑ, διαλέξεις και παρουσιάσεις από Ευρώπη και Αμερική, φυσικά αγαπημένες καλλιτέχνιδες από τη Φυτίνη και πολλά-πολλά άλλα. Οι πιο τολμηρές μπορείτε να πάρετε μέρος στα workshops, όπως αυτό της ομάδας sex workers opera που φτιάχνει περφόρμανς με θεματικές γύρω από το σώμα και τη σεξουαλικότητα και το noise as drag της Maria F. Dolores, που εξερευνά τη σχέση σώματος και θορύβου. Αυτό που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια είναι ότι υπάρχει κόσμος που πραγματικά διψάει για σχετικά πράγματα. Έχει υπάρξει μια σειρά από αυτο-οργανωμένα queer φεστιβάλ που είχαν πάντα μεγάλη προσέλευση και θεωρούμε ότι δημιούργησαν μετατοπίσεις στον πολιτικό χάρτη της Αθήνας. Όμως, ας μη γελιόμαστε, παρά τις μικρές στιγμές ελπίδας, παραμένουμε σε μια κατάσταση “σκατένια”, με ομοφοβικές και σεξιστικές νοοτροπίες ριζωμένες όχι μόνο στους συντηρητικούς, φιλήσυχους οικογενειάρχες αλλά και σ’ αυτούς που έχουμε μάθει να ονομάζουμε “εναλλακτικούς” κύκλους που συχνά αναπαράγουν τα πιο μαλακισμένα αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας. Για εμάς είναι εμφανές ότι υπάρχει ένα αγοροπαρεΐστικο μουσικό περιβάλλον που ορίζει τι είναι σοβαρό και τι αξίζει να ακούγεται και ακριβώς το σπάσιμο αυτής της κλίκας είναι που μας ενδιαφέρει. Έχουμε, μάλιστα, ένα πάνελ την Κυριακή που θα συζητήσει αυτό: τη ματσίλα και την αγοροβαρύτητα της πειραματικής μουσικής σκηνής. Η σύγκρουση μ’ αυτήν τη συνθήκη μέσα από τα υστερικά μας έργα και τους κριτικούς μας λόγους (και έναν συνδυασμό των παραπάνω) έρχεται από τον θυμό και την αίσθηση αδιεξόδου που αποκτήσαμε, μεγαλώνοντας στη χώρα της λεβεντιάς και της παλικαριάς. Κάτι που θέλουμε ενδεχομένως να δείξουμε είναι πως η απόσταση από τον πατριώτη κάγκουρα μέχρι τον χίπστερ σεξιστή μπορεί να φαίνεται χαώδης, αλλά μοιράζεται τόσες δομικές ομοιότητες, που σε κάνει να αμφιβάλλεις αν τελικά είναι όντως τόσο μεγάλη. Εμείς, τι να κάνουμε, έχουμε ως παντιέρα έναν queer ανθελληνισμό, κι όπου μας βγάλει. Από την αρχή της δημιουργίας της Φυτίνης στηρίζουμε την ιδέα της δωρεάν ηλεκτρονικής διακίνησης της μουσικής που παράγουμε και ενός DIY πνεύματος σε σχέση με τη διαδικασία της παραγωγής. Εκμεταλλευόμαστε στην ουσία τις σχετικές ευκαιρίες που μας δίνει η νέα τεχνολογία. Στην προκειμένη, βάλαμε ως πρώτη προτεραιότητα την πρόσβαση στο event και καταφέραμε μέσα από ένα ανέλπιστα επιτυχημένο crowdfunding να καλύψουμε τα έξοδα του φεστιβάλ. Προτιμήσαμε, αντί να βάλουμε χορηγούς, μια συνθήκη που δημιουργεί διάφορα αισθητικο-πολιτικά θέματα, να δοκιμάσουμε να ζητήσουμε από τον κόσμο που ήταν από την αρχή κοντά στο εγχείρημα να μας στηρίξει έμπρακτα. Επί τη ευκαιρία, να τους ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά». ¶
ινfο www.soundacts.com 24-26 Απριλίου 2015, Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων Alex C/ Aντριάνα Μίνου: «Επίκυκλος» του Γιάννη Χρήστου / Caoimhe Mader McGuinness / ΝΤόΝΤΟ / Έρικα Σκούρτη / Ξέφρενο Αερόστατο / ΦΥΤΑ / Her Noise Archive, Holly Ingleton / Les Trucs / Georges Jacotey / INVASORIX / Kωστής Σταφυλάκης / «noise as drag» από τη Maria F. Dolores & Hundin Atxe / Peter Cant / PoetryFilm, Zata Kitowski / Ποιήματα για Πόκεμον / Πρόκνη & Φιλομήλα / Sex Workers Opera / Tante & Tante/ Tara Rodgers
Το sound acts είναι ένα νέο, διαφορετικό φεστιβάλ που οργανώνει το team της Φυτίνης για ανθρώπους ανοιχτόμυαλους που αμφισβητούν τα όρια μεταξύ των διαφορετικών τεχνών. Από τον M. Hulot
Φωτό: Μαριάννα Κατσαούνη
Sound acts κoντρα στην ομοφοβiα
16.4.15 – lifo
29
οιAθηναίοι
απο ton αντώνη μποσκοΐτη. φωτογραφια: παρις ταβιτιαν.
q Ο πατέρας μου ήταν δικηγόρος, δημοσιογράφος, ψάλτης. Η
μητέρα μου ασχολιόταν με τα οικιακά. Ο αδερφός μου είναι ο Γιάννης Παπαδόπουλος, πετυχημένος ηχολήπτης του Μίκη Θεοδωράκη και κάποτε στη Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ. Τον είχα δει στις συναυλίες του Θεοδωράκη που επανένωσαν τη Μακρόνησο με το Λαύριο και δεν το πίστευα. Έλεγα: «Το αδερφάκι μου είν’ αυτό που τρέχει;». Εκεί, θυμάμαι, τα είχαμε πει με τον συχωρεμένο τον Νίκο Μαμαγκάκη, ενώ είχα κάνει και μπάνιο κιόλας στα νερά της Μακρονήσου. Με παιδιά της γειτονιάς φτιάχτηκαν οι Dragons γύρω στο 1965, ήμουν 14-15 ετών παιδάκι. Έμοιαζε να εκπληρωνόταν το όνειρό μας από πολύ νωρίς, βγάζοντας τα συλλεκτικά 45άρια δισκάκια μας με μάνατζερ τον Γιώργο Καρατζαφέρη. Το πρώτο μας κομμάτι λεγόταν «The first gun» και ήταν σε στίχους του ντραμίστα Στράτου Αγγελάκη, που ως αγγλομαθής τραγουδούσε και ωραία. Επιρροές μας ήταν οι Shadows, οι Ventures, οι Beatles οπωσδήποτε, οι Los Paraguayos κ.λπ. Τα δύο πρώτα δισκάκια ήταν instrumental και μετά, όταν διαλύθηκαν οι αρχικοί Dragons, φτιάξαμε με τον Αγγελάκη το τραγούδι «The forest of my place», δηλαδή το λογοκριμένο από τη χούντα «The first gun». Είχαμε μπει πια στο 1968. Από τις τάξεις των Dragons πέρασαν αρκετά παιδιά –ο Γιάννης Σάρδης, ο Νίκος Τζανετουλάκος, ο Χρήστος Καβαλιεράτος–, που όταν πήγαν φαντάροι, λογικό ήταν να αλλάξει και η δομή του συγκροτήματος. Θυμάμαι πάντα τους Dragons ως ένα εφηβικό γκρουπ με τρομερή χαρά και αγάπη για τη μουσική.
q Οι δικοί μου δεν χαίρονταν καθόλου με τα της μουσικής, αλλά δεν αντιδρούσαν κιόλας. Ό,τι έκανα, το έκανα με το μεροκάματό μου – ακόμα και την πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρα έτσι την αγόρασα. Δούλεψα γκαρσονάκι στο κυλικείο του νοσοκομείου που αργότερα ονομάστηκε «Γεννηματάς», έγινα βοηθός λογιστή και μουσικός σε κωλάδικα της εποχής σε Ασπρόπυργο και Ελευσίνα. Είχα παίξει με έναν όχι ακριβώς λαϊκό, τον Ανδρέα Μακούλη, αδερφό του Τζίμη Μακούλη. Με τον Πέτρο Αναγνωστάκη επίσης, ο οποίος ερχόταν πάντα μεθυσμένος στο μαγαζί και με το αμάξι φουλαριστό – τόσο, που έλεγες ότι και το αυτοκίνητο είχε μεθύσει κι αυτό! Θυμάμαι ότι κάναμε κάθε πρωί ολόκληρο ταξίδι με τα κορίτσια του μπαρ μέχρι να γυρίσουμε στο κέντρο της Αθήνας. Τη θεωρώ ερασιτεχνική αυτή την περίοδο της ζωής μου, καθώς δούλευες εφτάωρα κι εννιάωρα χωρίς λεφτά. Φοβόσουν να τον κοιτάξεις στα μάτια τον εκάστοτε μαγαζάτορα, μη σου χώσει και καμιά πιστολιά. Για κακόφημα καμπαρέ επρόκειτο, αλλά κάπου υπήρξα και τυχερός, γιατί σε κάποια φάση μοιραστήκαμε το πρόγραμμα με τον Ντομένικο Μοντούνι. Ο Μοντούνι είχε έρθει για τρεις βραδιές στην Αθήνα και μετά θα πήγαινε στο Καρναβάλι της Πάτρας. Η ελαφρά μουσική ήταν από τότε υποτιμημένη. Ποιος θυμάται τους Platters που είχαν παίξει στα Αστέρια της Γλυφάδας; Ή τον Τζόνι Χαλιντέι, που μετά την επιτυχία στη Γαλλία, νόμισε ότι θα δει τα ίδια και από τους Έλληνες κι αυτοί με το ζόρι τον χειροκρότησαν; «Τι διάολο», είχε πει ο Χαλιντέι τότε, «σεξ κάνατε κι ήρθατε κατευθείαν να με ακούσετε;». Απ’ την άλλη, μη νομίζετε, και οι λαϊκοί στις Τζιτζιφιές γκετοποιημένοι ήτανε. Οι μεν δεν χώνευαν τους δε! Δεν είναι τυχαίο ότι το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη που είπαν κι οι Beatles, το «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου», εμείς το ακούγαμε απ’ τη Γιοβάννα τότε, αφού τα ραδιόφωνα δεν έπαιζαν τους «κομμουνιστές» Μπιθικώτση και Μαίρη Λίντα.
q Το 1969, μες στην τρέλα των Beatles, ακούω το «Περιβόλι του τρελλού» και παθαίνω πλάκα! Τον είχα δει αυτό τον άνθρωπο στο διάλειμμα μιας προβολής σε θερινό σινεμά, αν θυμάμαι καλά. Ανεβαίνει να τραγουδήσει ένας τύπος με γυαλιά και κιθάρα που δεν τον ήξερε κανείς – ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος. Καθώς παίζει τα τραγούδια του με την άτεχνη, όπως φαινόταν σε όλους μας, φωνή του και ουδείς έδινε σημασία, τον ακούω να παίρνει το θάρρος και να λέει: «Σκασμός!». Είπα τότε: «Μπράβο στον τύπο!». Και να ποιος είναι σήμερα ο Σαββόπουλος που έμεινε στην ιστορία!
q Όταν απολύθηκα από τον στρατό, έφυγα από τη μουσική, αν και πάλι μουσικός ήμουν. Συγκεκριμένα, από το 1972 έως το ’75 δούλεψα ως μουσικός σε κρουαζιερόπλοιο. Έμεινα τρία χρόνια στην Καραϊβική. Τη δουλειά μού πρόσφερε ο ντραμίστας Γιάννης Αβούρης –να είναι καλά– και μαζί μας ήταν τρεις ηλικιωμένοι Αιγυπτιώτες που ήξεραν από επτά γλώσσες ο καθένας και τραγουδούσαν σε αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Εγώ έβγαινα στο ροκ εν ρολ μέρος και έλεγα Pat Boone, Gene Pitney, Roy Orbison, τέτοια πράγματα. Μέχρι σήμερα αυτά θεωρώ τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου! Γύρω στο ’75 ανακάλυψα το έργο τέχνης με τίτλο «Relayer» των Yes, που σας έλεγα. Επί τη ευκαιρία, να προτείνω δύο δίσκους στους αναγνώστες μας και σε κάθε επίδοξο μουσικό: το «Relayer» και τη δουλειά ενός μεγάλου Έλληνα μουσικού και αδικημένου φίλου μου, του Ηρακλή Τριανταφυλλίδη, με το άλμπουμ «Σε άλλους κόσμους». Κάτι μουσικοί που το παίζουν σήμερα τζαζίστες, νότα-νότα τούς έδειχνε ο Ηρακλής τα σόλα. Θέλω να μιλάω για τον Ηρακλή, ήταν ο πρώτος που συνδύασε τα ακούσματα της ποντιακής του καταγωγής με κλασική μουσική, χορωδιακά μέρη, και τους Jethro Tull με τον Frank Zappa μαζί! Στο πρώτο 45άρι του Ηρακλή με τους DNA εγώ έπαιζα σόλο κιθάρα, φλάουτο ο Πέτρος Πρωτόπαπας και πιάνο η Λένα Πλάτωνος. Άλλη σπουδαία αυτή, δεν βάζω κανέναν πάνω απ’ τη συνθέτρια Πλάτωνος!
q Τα χρόνια στο κρουαζιερόπλοιο άρχισαν να μου βγαίνουν αβίαστα τα τραγούδια στο κατάστρωμα ή στην καμπίνα μου. Από τότε φοράω πάντα χρωματιστά ρούχα, μπήκε το χρώμα στη ζωή μου, εκεί που για τους άντρες στην Ελλάδα υπήρχε μόνο το καφέ και το μαύρο. Τότε έδωσα δικαίωμα στον εαυτό μου, είπα «Για στάσου, γράφεις! Για δες, αξίζουν;» και σε μια τρίμηνη στάση που θα έκανε το πλοίο στην Αθήνα έστειλα κάποια τραγούδια μου στον Πατσιφά της Lyra. Σκεφτείτε ότι είχα σκοπό να ξαναφύγω με το καράβι, γιατί θα πιάναμε Βόρειο Πόλο, αλλά κόλλησα εδώ γιατί μερικά τραγούδια μου «πέρασαν». Ένα απ’ αυτά, το «Έτσι απλά σ’ αγαπώ», δόθηκε από τον Πατσιφά
Λάκης Παπαδόπουλος Συνθέτης-τραγουδοποιός. Γεννήθηκε στην Αθήνα, κατοικεί στα Μελίσσια. Θεωρεί τα κρουαζιερόπλοια που κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια «κλινικές προς τοξίνωση και αποτοξίνωση παράλληλα». 30 lifo – 16.4.15
οιAθηναίοΙ
Λάκης Παπαδόπουλος
σε μια νέα τότε τραγουδίστρια, τη Γλυκερία, και το 1980 έφτασε μέχρι τα προκριματικά της Eurovision. Σίγουρα, αν το τραγούδι εκπροσωπούσε την Ελλάδα, θα έβγαινε μες στην πρώτη τριάδα!
q Επί Χατζιδάκι στο Τρίτο Πρόγραμμα, έγινα μουσικός παραγωγός του Δεύτερου Προγράμματος, υπάλληλος της ΕΡΤ. Λίγο μετά έγραψα το «Και θα χαθώ» που συμμετείχε στους Αγώνες της Κέρκυρας του Χατζιδάκι. Στο δοκιμαστικό το είπε η Σαβίνα Γιαννάτου, η οποία όμως ήταν από άλλο ανέκδοτο, πιο «κουλτούρα» και δεν θέλησε να το πει και στην Κέρκυρα. Με βοήθησε πολύ, ωστόσο, με το να βάλει τη φωνή της στο δοκιμαστικό. Το τραγούδησε τελικά η Ισιδώρα Σιδέρη. Δεν θα ξεχάσω πόσο υπέροχα μας είχε φερθεί ο Χατζιδάκις! Μας είχε πει «φέρτε όσους θέλετε» κι εγώ πήρα μαζί μου την Κατερίνα, την τότε αρραβωνιαστικιά μου και μέλλουσα σύζυγό μου, και τον αδερφό μου. Άλλος είχε φέρει στην Κέρκυρα τη μάνα του και τον πατέρα του. Στο υπερλούξ ξενοδοχείο, μάλιστα, μας περίμενε τεράστια ανθοδέσμη και ο Χατζιδάκις είχε τσαντιστεί που δεν μας την έδωσε ο ίδιος ο δήμαρχος της Κέρκυρας. Κάνει «πάμε να φύγουμε» κι εμείς του λέγαμε «καθίστε, κύριε Χατζιδάκι, πού να τρέχουμε τώρα;». Το καλύτερο, όμως, με τον Χατζιδάκι ήταν που προτίμησε να βραβεύσει τους κομμένους του διαγωνισμού! Την πρώτη βραδιά θα παίζονταν τα 15 τραγούδια και τη δεύτερη τα υπόλοιπα 15. Εγώ είχα δύο κομμάτια και το ένα –«Σταθμός Λαρίσης» λεγόταν– δεν πέρασε. Για να μη μας στενοχωρήσει ο Χατζιδάκις, χάρισε σε όλους τους «κομμένους» από μια ασημένια τριήρη, ενώ τη δεύτερη μέρα δεν έδωσε τίποτα στους βραβευμένους. Αυτός ήταν ο Μάνος Χατζιδάκις, κόντρα για την κόντρα, και καλά έκανε!
q Ως παραγωγοί ραδιοφώνου και με την έλλειψη άλλων μέσων, είχαμε τρομερή δύναμη. Θυμάμαι κάτι τρελά – να περιμένει έξω απ’ το γραφείο μου να τον δεχτώ για συνέντευξη ο Χούλιο Ιγκλέσιας. Έτσι, ένα κομμάτι μου, ο «Κουρσάρος», που γράψαμε με τον Παύλο Μάτεσι, δόθηκε στον Βασίλη Παπακωνσταντίνου κι έγινε η πρώτη μεγάλη επιτυχία και γι’ αυτόν ως ερμηνευτή και για μένα ως τραγουδοποιό. Ο «Κουρσάρος» ήταν το πρώτο τραγούδι με θέμα τη μοτοσικλέτα και μετά βγήκε το «Ιωάννα και Μαριέττα» από ’να ποίημα του Γιώργου Χρονά που με είχε συγκλονίσει. Την επαφή μου με τους ποιητές που μελοποίησα, από τον Μάτεσι και τον Χρονά μέχρι τον Μπουκόφσκι και τον Γκίνσμπεργκ, την οφείλω στον αδερφό μου και γι’ αυτό τον ευχαριστώ. Εκείνος μου έφερνε τα βιβλία με τα ποιήματά τους που μου έβγαιναν τραγούδια. Μόνο με τον Μάτεσι γράψαμε από κοινού, κατά παραγγελία, παρόλο που τον σπουδαίο αυτόν συγγραφέα και μεταφραστή δεν τον ενδιέφερε η στιχουργική. Αφήσαμε πολλά κομμάτια μαζί, το «Καφενείο Ερμιτάζ» και το «Στη λαϊκή οδό Ασκληπιού» που τραγούδησε η Χαρά Αργυροπούλου, «Το μόνο φίλο μου τον λένε Ιούδα» κ.ά. Νομίζω ότι στον Παύλο Μάτεσι άρεσε η πιο ροκ πλευρά μου.
q Όταν βγήκε το «Άκυρο», ο πρώτος μου δίσκος, έκανε αίσθηση στην αντεργκράουντ κοινότητα με τη «Φάλτσα μενεξεδιά» και το ροκαμπίλι ύφος. Εγώ, πάλι, ποτέ δεν αισθάνθηκα μέλος καμίας ροκ κοινότητας στα Εξάρχεια και όλα αυτά. Έκανα παρέα με κάτι παππούδες που είχαν χιούμορ, λαϊκούς τύπους που δεν σκάμπαζαν από ροκ, κάτι σαν τους «Εντιμότατους φίλους μου». Τότε ήταν που βγήκε ο Μίκης Θεοδωράκης και με απαξίωσε σε συνέντευξή του, του στυλ «τι να μας πουν τώρα κι αυτοί με τα ψηλά ρεβέρ; Θα φύγω ξανά στην εξορία!». Του απάντησα όμως: «Να πάτε στην εξορία, στο Παρίσι. Μιλάμε για εξορία-εξορία, ξέρετε εσείς!». Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ τον Θεοδωράκη πολύ σπουδαίο συνθέτη και μάλιστα, πολλά χρόνια, μετά συμμετείχα σε επετειακό αφιέρωμα στον ίδιο, όπου τραγούδησα μαζί με την κόρη του ένα τραγούδι του από το «Romancero Gitano» του Λόρκα και του Ελύτη.
q Η ροκ πλευρά μου είχε εξαντληθεί, φαίνεται, στα παιξίματά μου με μια μπάντα που λεγόταν Anathema The Time Band. Στις διακοπές μου ως υπαλλήλου της ΕΡΤ έπαιζα στην Αιδηψό με αυτά τα παιδιά που θα έλεγες κανονικούς χίπηδες. Ήταν ο Θοδωρής Τρύφωνας, η Χαρά Αργυροπούλου κι εγώ. Εκείνοι τραγουδούσαν Dylan και Joplin, εγώ Moody Blues και Kinks. Μετεξελίχθηκαν στους Αγάπανθος, αλλά μετά έμαθα πως ο Ντόριαν Κόκας, ο άλλος της παρέας, που απ’ όσο ξέρω δεν ζει πια, δεν με ήθελε. Έτσι αντικαταστάθηκα από τον Στέφανο Δεκεριάν και έκαναν δισκογραφία. Κάλεσα, όμως, την Αργυροπούλου να τραγουδήσει στον πρώτο δικό μου δίσκο. Μετά το «Άκυρο» ακολούθησαν και οι άλλοι δίσκοι μου με πολλές επιτυχίες, με βασικούς στιχουργούς τον Κυριάκο Ντούμο, τη Μαριανίνα Κριεζή και τη Sunny Μπαλτζή: «Γυριστρούλα», «Μοναχός στο Άγιο Όρος», «Γοριλάκι», «Τσίχλα δίχως ζάχαρη», η «Σερενάτα» με την Αρλέτα. Παράλληλα, έπαιζα στο Κύτταρο και στο Αχ Μαρία με Γιοκαρίνη, Μπουλά, Κούτρα. Ωραία παρέα, ωραία περνούσε ο καιρός. ABBA, με ’παίρναν τηλέφωνο: «Βρε Λάκη, δεν ντρέπεσαι λίγο;». Πού να τους εξηγούσα ότι οι Beach Boys ήταν οι δάσκαλοι των Queen και οι ABBA, ένα ωραίο, χαρούμενο άκουσμα που σου έφτιαχνε τη μέρα. Και τώρα, που δίνω συνέντευξη, θα μπορούσα να γράψω 25 τραγούδια και τα 15 να είναι από ψιλοεπιτυχίες μέχρι πολύ καλά! Ξέρω ότι η φωνή μου πάει από δω μέχρι εκεί, δεν είναι για παραπάνω. Γιατί να μη δίνω τραγούδια σε άλλους, σε λαρύγγια από άλλους χώρους, ώστε να ικανοποιήσω και την περιέργειά μου για το αποτέλεσμα; Αγαπάω όλους όσοι με τραγούδησαν και τους ευχαριστώ, από τον Μητσιά και τον Πουλικάκο μέχρι τον Σάκη Ρουβά. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες, «αυτός είναι ποιοτικός» ή «αυτός είναι σκυλάς» – είναι μια ελληνική νοοτροπία που θα ’πρεπε να έχει εκλείψει. Μου είχε πει κάποιος τραγουδιστής κάποτε: «Μα, δεν είναι του στυλ μου αυτό, δεν θα με γνωρίζουν» και του απάντησα: «Αυτή θα ’ναι η έκπληξη, να σε γνωρίσουν με κάτι διαφορετικό».
q Σπουδαίοι συνθέτες για μένα
είναι και οι ριγμένοι, ο Σπήλιος Μεντής, ο Μωράκης, ο Γιώργος Μητσάκης. Φωνές επίσης σαν τη Γιοβάννα, την Εύη Μηλοπούλου και τη φοβερή Μαριάννα Χατζοπούλου που την «πέταξαν» στα αζήτητα επειδή ήταν τυφλή. Σκεφτείτε, το να ’σαι τυφλός στην Αμερική δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, βλέπε Ray Charles και Stevie Wonder, ενώ εδώ επηρεάζει αρνητικά την καλλιτεχνική σου αξία – ένα είδος bullying. Ξέρω καλά από bullying, αφού σε ηλικία 10 ετών είχα δεχτεί γροθιά από ένα αντιπαθητικό κωλόπαιδο μες στη νύχτα, θυμάμαι, χωρίς να του ’χω κάνει τίποτα. Ήταν κάνα-δυο χρόνια μεγαλύτερός μου κι αν τον πετύχω σήμερα, ειλικρινά θα του την επιστρέψω εκείνη τη μπουνιά που μου στράβωσε τη μύτη για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Ρατσισμό αντιμετώπισα από μικρός και λόγω του σημαδιού στο πρόσωπό μου. Επί τη ευκαιρία, να πω ότι δεν έχω ούτε καρκίνο, ούτε κάηκα ποτέ σε ατύχημα. Απλώς έχω εκ γενετής το σημάδι του Αγίου Συμεών, όπως το λένε, που το έχει κι ο Γκορμπατσόφ στο πρόσωπό του, αλλά όχι τόσο μεγάλο όσο το δικό μου. Γενικά, πάντα, όταν διαφέρεις με οποιονδήποτε τρόπο, τρως ρατσισμό.
q Την 1η Ιουλίου θα εμφανιστώ στο Ηρώδειο, στο Φεστιβάλ Αθηνών. Έχουν παίξει οι πάντες εκεί, γιατί όχι κι εγώ; Πάμε για σύνταξη στη μουσική, να μη μας βάλουν και τώρα στο Ηρώδειο; Θα ’χω μαζί τα λυκόσκυλά μου τα αγαπημένα, τον Γιοκαρίνη και τον Ζιώγαλα, αλλά και πολλούς ακόμη φίλους. Η λογική αυτής της συναυλίας είναι η ίδια μ’ αυτήν του τελευταίου μου δίσκου: νιώθω ωραία να παίζω με ανθρώπους που δεν τους ξέρω πολύ καλά. Κι ούτε θέλω να τους μάθω, όσο θέλω ν’ ακούω τη φωνή τους. Δεν μου αρέσει να απομυθοποιώ τους καλλιτέχνες, αλλά σέβομαι την πορεία του καθενός και την προσφορά του στην κοινωνία. Θέλω να παραμένω αγνός ακροατής και να μην μπαίνω παραμέσα στο παιχνίδι με τους τραγουδιστές. Κοιτάζω εντελώς επαγγελματικά το έργο και όχι τη ζωή του καθενός. Με ενδιαφέρει το τελικό αποτέλεσμα, το πώς, ας πούμε, θα κολλήσει ο Πάριος ή η Μαρινέλλα, όπως και ο Μητροπάνος στο παρελθόν, με τα τραγούδια του Λάκη Παπαδόπουλου. Αυτό κρατήστε από μένα.
32 lifo – 16.4.15
☛
q Ποτέ δεν ντρεπόμουν, ποτέ δεν είχα κόμπλεξ στη μουσική. Έπαιζα στις εκπομπές μου Beach Boys και μετά
Info Ο δίσκος του Λάκη Παπαδόπουλου, «Παιχνίδια Αγάπης», μόλις κυκλοφόρησε από τη Minos EMI.
Good
νν hεllάs
start-up e-table.gr Υπάρχουν πάνω από δέκα λόγοι για να επιλέξεις το e-table.gr ως το νέο start-up που σου επιτρέπει να ανακαλύπτεις εστιατόρια αλλά και να κάνεις δωρεάν online κράτηση σε περισσότερα από 1.100 από αυτά σε όλη την Ελλάδα. Μια δοκιμή θα σε πείσει! Μπες στην αρχική σελίδα του e-table.gr και τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους!
ΒΙΚΟΣ Mε κυρίαρχο συστατικό το φυσικό μεταλλικό νερό από την πηγή Ζαγοροχώρια, η Βίκος Cola ήρθε για να μείνει και να συνοδέψει κάθε ελληνική γιορτή, προσφέροντας στιγμές απόλαυσης και φρεσκάδας! Η πλούσια κι ευχάριστη γεύση της δροσίζει και ανανεώνει τις αισθήσεις. Διατίθεται σε συσκευασίες PET 330 ml, 500 ml και 1½ lt.
☛
Η ΙΝG Ελλάδος έχει ξεκινήσει από την προηγούμενη χρονιά μια παγκοσμίου επιπέδου διαδικασία μετονομασίας της σε NN Hellas. Το rebranding παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την Κυριακή 5 Απριλίου 2015, με «πρεσβευτή» τον πολύ γνωστό χολιγουντιανό ηθοποιό Ewan McGregor. Για 3η συνεχόμενη χρονιά προσκαλεί όλους στη μεγάλη γιορτή για την υγεία, στο «Live Well Event», την Κυριακή 19 Απριλίου, στις 11:00, στην πλατεία Συντάγματος. Σας περιμένουμε όλους εκεί, γιατί η συμμετοχή και η στήριξή σας μετράνε!
δωδωνη Η διεθνώς αναγνωρισμένη γαλακτοβιομηχανία της Ηπείρου, Δωδώνη, στο πλαίσιο της αναβάθμισης της εταιρικής online εικόνας της, υλοποίησε πλήρη επανασχεδιασμό του corporate site της. Το www. dodoni.eu έχει σκοπό να λειτουργήσει ως ένα σύγχρονο και χρηστικό εργαλείο για την εύκολη πλοήγηση και ενημέρωση του χρήστη από όλες τις συσκευές που παρέχουν πρόσβαση στο Ιnternet.
Samsung
Market Research επιμελεια: the lifo team
Με αφορμή το αφιέρωμα για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου εγκαινιάστηκε το Ψηφιακό Μουσείο της Εθνικής Πινακοθήκης με χορηγό τεχνολογίας τη Samsung Electronics Hellas. Μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας αναπαρίστανται τα μνημειακά έργα του ζωγράφου που βρίσκονται στο Τολέδο και στο Εσκοριάλ σε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης μέσα από επαγγελματικές οθόνες ψηφιακής σήμανσης της Samsung. 16.4.15 – lifo
33
Ένα πρόβλημα
α π ο τ ον μιχ α λ η μιχ α ηλ
ημερολόγια κουζίνας
Ας μη μιλησουμε για κριτικες εστιατοριων. Ας μιλήσουμε για τις παρουσιάσεις νέων μαγαζιών στην πόλη. Το κυνήγι, δηλαδή, για το νέο, την είδηση στον τομέα της εστίασης. Είναι κάτι που το θέλουν όλοι όσοι ασχολούνται με το φαγητό. Ανοίγει ένα καινούργιο εστιατόριο; Θα τρέξεις να το γράψεις πρώτος. Μια νέα συνεργασία; Ένα νέο μενού; Θες να το καταγράψεις. Οι αναγνώστες, που πλέον έχουν αρχίσει να μετατρέπονται αργά, αλλά σταθερά, σε περιπετειώδεις foodies που θέλουν να δοκιμάζουν νέα πράγματα, διαβάζουν και τα νέα του εξωτερικού και θέλουν κι εκείνοι να είναι πρώτοι στη γραμμή για το νέο φαλάφελ, το νέο μπέιγκελ, το νέο κινέζικο, την απίστευτη μυστική καντίνα, το νέο πολύ καλό εστιατόριο, ένα απίστευτο κρεατάδικο και τη νέα ψαροταβέρνα που κρύβεται σε ένα στενό κάπου εκεί και κάνει θαύματα. Αυτό που αναφέρω αλλά και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα sites, τα έντυπα, τους foodbloggers κ.λπ. για το ποιος θα πάει και θα γράψει πρώτος έχουν κάνει την κατάσταση αφόρητη και λίγο αστεία και εξηγώ γιατί. Όλος αυτός ο ανταγωνισμός αυξάνει τρομερά και την ένταση με την οποία διατυπώνουμε στα κείμενα τις υπηρεσίες που προσφέρει κάθε φορά κάθε νέο μαγαζί εστίασης στην Αθήνα. Μην παρεξηγηθω, δεν γράφει κανείς ως επί το πλείστον ψέματα, ούτε και τα εστιατόρια είναι κακά. Απλώς, όλη αυτή η μανία αυξάνει τις προσδοκίες σε τρομερό βαθμό. Και μετά, όσο καλό και να είναι το φαλαφελατζίδικο, σπάνια θα φτάσει τις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει οι ωραίες φωτογραφίες και ο επιτακτικός τόνος του κειμένου που σε κάνει να θες να πας εκείνη τη στιγμή και να χώσεις τα δόντια σου στο φαλάφελ. Να, ας πουμε εγω προσφατα διαβασα για ενα τετοιο μερος. Το κείμενο, προσγειωμένο και ψύχραιμο, είχε βέβαια μέσα την εσάνς της ανακάλυψης. Εκείνο το δηλητηριάκι που σου χώνεται στο μυαλό και σου λέει κάθε δέκα λεπτά «πήγαινε τώρα να δοκιμάσεις αυτό το μέρος πριν οι ουρές φτάσουν μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας». Πήγα κι εγώ. Ένα καινούργιο μαγαζί, νέοι άνθρωποι που άνοιξαν κάτι με τις οικονομίες τους, έχουν όραμα και μια καλή ιδέα. Παρήγγειλα κάτι, έκατσα και το έφαγα, καλό ήτανε. Όλα σωστά, όμως λίγα. Τόσος ντόρος γι’ αυτό το πράγμα, που είναι απλώς πολύ καλό. Στο μεταξύ, υπήρχε ουρά έξω από το μαγαζί και μέχρι την άλλη μέρα είχαν γραφτεί σε άλλα sites και έντυπα άλλα τρία-τέσσερα κείμενα γι’ αυτή την ανακάλυψη, αυτό το γαστρονομικό γεγονός. Τι νομιζω οτι θα συμβει απο ολο αυτο; Από τη μια, όλος αυτός ο κόσμος που θα πάει να δοκιμάσει το καλό, καινούργιο εστιατόριο επειδή το διάβασε κάπου θα στηρίξει αυτά τα νέα παιδιά που πιθανότατα είναι βουτηγμένα στο χρέος και πεθαμένα στην κούραση και θα τα βοηθήσει να ανασάνουν λίγο οικονομικά, να πάρουν θάρρος. Από την άλλη, αν υπάρξει απογοήτευση, και ενδεχομένως θα υπάρξει, γιατί ένα νέο μαγαζί στην Ελλάδα σπανίως κάνει πρόβες με την κουζίνα του ή προβαίνει σε δοκιμές ώστε να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει καταστάσεις, ο κόσμος δεν θα ξαναπάει. Αν, όμως, ένα μαγαζί αφεθεί να εξελιχθεί με κανονικούς ρυθμούς, πρώτα με όσους το ανακαλύψουν σιγά-σιγά, τους περίοικους της περιοχής ίσως, θα φτιάξει μια γερή πελατεία (αν είναι καλό), θα τη χτίσει. Ίσως και να διαρκέσει.
γκράνι
Το στάτους.
Τα λεω ολα αυτα και κανω κι εγω την αυτοκριτικη μου. Φτάνει με τον ενθουσιασμό. Σας φιλώ!
34 lifo – 16.4.15
φωνή λαού σωτήρης διαμαντής Μιλήσαμε με ένα μέλος του δικτύου FatCut για το εναλλακτικό εργαστήρι για παιδιά και μεγάλους που δημιούργησαν στα Πετράλωνα. από τον δημήτρη κυριαζή
Τι είναι το Κάδο Παραντίσο και σε ποιους απευθύνεται; Το Κάδο Παραντίσο είναι ένας χώρος για παιδιά αλλά και για εκείνους που έχει επιβιώσει το παιδί μέσα τους, φτιαγμένος εξ ολοκλήρου από φύρα. Πρόκειται για έναν χωροχρόνο που προσεγγίζει την παιδεία με μια τελείως διαφορετική ματιά από την κατεστημένη. Η γνώση, δηλαδή, προκύπτει αβίαστα μέσα απ’ το παιχνίδι και μόνο. Σε αντίθεση με τις πεπαλαιωμένες, μεσαιωνικές πρακτικές του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, στον Κάδο ξεκινάμε με την εφαρμογή της θεωρίας και αφήνουμε τις ερωτήσεις να γεννηθούν μόνες τους κατά τη διαδικασία, βασιζόμενοι στην έμφυτη ανθρώπινη περιέργεια. Έτσι, καταργούμε τις παραδοσιακές εξουσιαστικές σχέσεις δασκάλου-μαθητή και ταξιδεύουμε όλοι μαζί, μικροί-ες και μεγάλοι-ες, στον μαγικό κόσμο της γνώσης. Η Γεωγραφία, η Ιστορία, η Φυσική, τα Μαθηματικά και μια μεγάλη γκάμα άλλων θεματικών ξεδιπλώνονται μέσα από διαδραστικά παιχνίδια μπροστά στα έκπληκτα μάτια του επισκέπτη, κρατώντας το ενδιαφέρον του ζωντανό. Με λίγα λόγια, είναι ένα «σχολείο» από το οποίο το παιδί δεν θέλει να την κοπανήσει αλλά ανυπομονεί να ξαναγυρίσει. Προσωπικά, τι σε παρακίνησε ώστε να συμμετάσχεις σε αυτό το πρότζεκτ; Τα τελευταία 20 χρόνια δουλεύω ως skipper σε ιστιοφόρα. Έτσι, όταν γεννήθηκε η κόρη μου, πριν από 5 χρόνια, άρχισα να της φτιάχνω τα παιχνίδια της εν πλω, αξιοποιώντας ό,τι υλικό είχα διαθέσιμο. Παλιές φόρμες εργασίας μετατρέπονταν σε κούκλες, χαλασμένα εξαρτήματα μηχανής σε ζωάκια, κονσέρβες σε καλειδοσκόπια και view master κ.ο.κ. Πολλά καινοτόμα παιχνίδια καθώς και παραμύθια δημιουργούνταν προκειμένου να γεφυρώσουν την απόσταση που μας χώριζε. Η μεταποίηση της ύλης άρχισε να μου γίνεται δεύτερη φύση... Κάπως έτσι άρχισε και η ιδέα του οριζόντιου κατασκευαστικού δικτύου της FatCut. Με τι κριτήριο διαλέξατε τον χώρο; Ο χώρος θέλαμε να είναι μεγάλος και ψηλοτάβανος για να μπορεί να φιλοξενήσει τις ιδιοκατασκευές της ομάδας μας και να μεταβληθεί σε εσωτερικό κήπο σε κεντρικό σημείο μιας μητρόπολης που δεν έχει μεριμνήσει για τη διαμόρφωση αντίστοιχων υποδομών, όπου να μπορεί να διοχετεύεται η παιδική ενέργεια. Πώς διαμορφώθηκε; Η κατασκευή του χώρου είναι προϊόν συλλογικότητας και αυτονομίας. Ξεκινήσαμε με σχεδόν μηδενικό budget, χωρίς αυτοκίνητα ή φορτηγά, ειδήμονες, business plan, χορηγούς ή άκρες σε υπουργεία. Πλέαμε σε αχαρτογράφητες περιοχές με μοναδικό μέσο την αλληλεγγύη. Καθώς συλλέγαμε τις πρώτες ύλες από κάδους και χωματερές, αποθήκες και κελάρια, οι κατασκευές εξαρτώνταν άμεσα από το τι θα βρίσκαμε. Έτσι, η φύση του εγχειρήματος απέκλειε έναν αυστηρό προσχεδιασμό. Αντισυμβατικά και αιρετικά, λοιπόν, κάτω από υπερβολικά αντίξοες συνθήκες συνεχίζαμε την πορεία μας για την επίτευξη του ακατόρθωτου. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους όσοι στήριξαν, είτε οικονομικά, είτε υλικοτεχνικά, είτε με μια καλή κουβέντα, την προσπάθειά μας. Ποιος είναι ο στόχος σας; Στόχος μας είναι μια παίδευση στη διαφορετικότητα έναντι της ομογενοποίησης, στην αλληλεγγύη έναντι του ατομικισμού, στην αυτονομία έναντι της ανευθυνότητας, στην ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας έναντι της παπαγαλίας και του δογματισμού. Επίσης, η παράταση της βιωσιμότητας αυτού που η καπιταλιστική κοινωνία πετά, είτε πρόκειται για ύλη, ιδέες ή ιστορία.
Week
εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει. Σελ. 36
bibλio
γεύση
νύχτες
Η Τίνα Μανδηλαρά για το βιβλίο Η τέχνη της αγάπης του Έριχ Φρομ. Σελ. 40
Η Νίκη Μηταρέα για το Cycladic Café και το Gaspar Food and Mood. Σελ. 43
Η Κατερίνα Ηλιάκη για ό,τι καλύτερο συμβαίνει στη νυχτερινή Αθήνα. Σελ. 44
Growlers H ευρωπαϊκή περιοδεία τους ξεκινάει από την Αθήνα, την Πέμπτη 16 Απριλίου. Το αμερικανικό συγκρότημα άρχισε να δημιουργεί τον δικό του, πρωτότυπο ήχο, συνδυάζοντας country, surf, ποπ και ροκ μουσική, στην Καλιφόρνια το 2006, ενώ ο πρώτος τους δίσκος, με τίτλο «Are you in or out», κυκλοφόρησε 3 χρόνια αργότερα, το 2009. Ακολούθησαν μερικά ακόμη άλμπουμ, όπως το «Tropics» και το «Hung at Heart», με πιο πρόσφατο το «Chinese Fountain», το οποίο και θα παρουσιάσουν ζωντανά στη σκηνή του Gagarin 205. Οι συναυλίες τους ξεχωρίζουν, καθώς τους αρέσει να μεταμφιέζονται, χρησιμοποιώντας περούκες, make up και εκκεντρικά ρούχα. Έχουν περιοδεύσει με καλλιτέχνες όπως οι Black Keys, Devendra Banhart, Julian Casablancas και Night Beats, ενώ στην Ελλάδα τη συναυλία τους θα ανοίξουν οι Noise Figures. Live: Growlers, 16/4, 21:00, Gagarin 205 Live Music Space, Λιοσίων 205, 211 4112500, €22-25
Τα δικά μας παιδιά Ο Ιβάνο ντε Ματέο σκηνοθετεί το πολυμεταφρασμένο μπεστσέλερ του Ολλανδού συγγραφέα Χέρμαν Κοτς για την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικά αδέλφια. Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο σελ. 38
16.4.15 – lifo
35
μη χασετε!
n Το Record Store Day 2015 που θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ, το Σάββατο 18 Απριλίου, από τις 09.00 ως τις 21.00.
Με τα μάτια ανοιχτά Η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων παρουσιάζουν ένα τριήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα στο ελληνικό ντοκιμαντέρ, με παλιές και σύγχρονες ταινίες σημαντικών δημιουργών, όπως η βραβευμένη με το Βραβείο Κοινού του 17ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ολυμπία του Σταύρου Ψυλλάκη, η Πρώτη Ύλη του Χρήστου Καρακέπελη και το Agora - Από τη Δημοκρατία στις Αγορές του Γιώργου Αυγερόπουλου.
α π ο τ h ν k at ε ρ ι να η λ ι α κ η
r Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων - Αεριοφυλάκιο 1 [Αμφιθέατρο Ρ/Σ Αθήνα 9.84 (Δ2)], Αεριοφυλάκιο 2 (Δ4), Πειραιώς 100, Γκάζι, 22-24/4. Ώρα έναρξης: 17.00, εισ.: €5/μέρα, €12 ενιαίο, www.technopolisathens.com
r S.G Art Gallery, Κλεομένους 2, Κολωνάκι, 210 7242240. Ώρες λειτουργίας: Τρ., Πέμ. & Παρ. 11.0014.00 & 18.00-21.00, Τετ. & Σάβ. 11.00-16.00.
3 χρόνια Komma Bar
small
Pop Angst Η 8η ατομική έκθεση της Ελένης Τσοτσορού περιλαμβάνει 22 ζωγραφικούς πίνακες που πραγματεύονται την εσωτερική διαμάχη που βιώνει ο άνθρωπος στην πορεία του από τον λαβύρινθο του φόβου προς το φως και την κατάκτηση της εσωτερικής του ελευθερίας. Στο σχόλιό του ο ιστορικός τέχνης και επιμελητής της έκθεσης Μεγακλής Ρογκάκος αναφέρει: «Η Ελένη Τσοτσορού δημιούργησε μια σειρά έργων που αναπαριστούν όσο το δυνατόν πιο γραφικά τα σημεία εντοπισμού της ελπίδας».
Το αγαπημένο μπαράκι στον πεζόδρομο της Μαυροκορδάτου συμπληρώνει το Σάββατο τρία χρόνια ζωής και το γιορτάζει με ένα μεγάλο πάρτι. Ο Δημήτρης Τάσενας από τους Dimitris Tasenas & The Soul Vibrators θα παίξει live μερικά από τα πιο διαχρονικά κομμάτια του rock genre έξω στον πεζόδρομο, ενώ αμέσως μετά οι BAD KIDS θα περάσουν πίσω από τα decks για ένα άκρως χορευτικό set, μπλέκοντας με μαεστρικό τρόπο διάφορα μουσικά είδη.
Week
Πώς προέκυψε η ιδέα για το Hoke’s Bluff; Τι σημαίνει ο τίτλος; Υπάρχει ένα πραγματικό μέρος που λέγεται Hokes Bluff, εμείς προσθέσαμε την απόστροφο στον τίτλο. Μας άρεσε ως όνομα γιατί στα αγγλικά ακούγεται σαν λογοπαίγνιο: το Hoke’s ακούγεται σαν hoax, δηλαδή απάτη, τέχνασμα, και το bluff είναι η μπλόφα, η εξαπάτηση.
☛
επιμελεια: βασιλησ καψασκησ / email: loveathens@lifo.gr
Action Hero Οι περφόρμερ από το Μπρίστολ μας μιλάνε για την παράσταση που παρουσιάζουν στο Bios.
Ποιοι είναι οι Action Hero; Είμαστε μια θεατρική ομάδα από το Μπρίστολ της Βρετανίας. Είμαστε δύο άτομα, ο James και η Gemma, και κάνουμε περφόρμανς και περιοδείες μαζί. Αυτή είναι η τρίτη μας φορά στο Bios και μας αρέσει πολύ.
r Komma Bar, Μαυροκορδάτου 6, 18/3. Ώρα έναρξης: 22.00, facebook.com/kommabar
36 lifo – 16.4.15
the face
Strange Cities: Athens
stop the press !
Είκοσι τέσσερις καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο που δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Αθήνα καλούνται να δημιουργήσουν ένα έργο με θέμα την πόλη. Για να αφυπνιστεί η φαντασία τους, οι καλλιτέχνες έλαβαν ένα κουτί που περιείχε ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη («Γιασεμί»), ένα κείμενο του Πέτρου Μάρκαρη (δύο κεφάλαια από το βιβλίο Η Αθήνα της μιας διαδρομής), ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι («Μια πόλη μαγική»), μία συνταγή για γεμιστά, καθώς και 12 αρχεία με ήχους της πόλης, αλλά κανένα οπτικό στοιχείο της Αθήνας. Η έκθεση θα πλαισιώνεται από ένα παράλληλο πρόγραμμα από συζητήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, workshops και δρώμενα σχετικά με την πόλη της Αθήνας και το αστικό τοπίο.
Το Ινστιτούτο Θερβάντες παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφίας της Σέλμα Ανσίρα. Οι φωτογραφίες αποτελούν μέρος μιας μεγαλύτερης έκθεσης με τίτλο «Το νερό και τα όνειρα» και αποτυπώνουν τον απτό, σχεδόν ζωγραφικό και αφηρημένο χαρακτήρα του νερού. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από στίχους ενός ποιήματος του Φρανσίσκο Σεγκόβια.
r Διπλάρειος Σχολή, πλατεία Θεάτρου 3, 20/4-28/6. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Κυρ. 12.00-21.00, είσοδος ελεύθερη, www.sgt.gr
r Ινστιτούτο Θερβάντες - Αίθουσα Εκθέσεων, Μητροπόλεως 23. Ώρες λειτουργίας: Δευτ.-Παρ. 10.0021.00, Σάβ. 10.00-14.00, atenas.cervantes.es
Στα ακροθαλάσσια του Πρωτέα
H έκθεση του σημαντικού Βρετανού φωτογράφου Wolf Suchitzky στο Μουσείο Μπενάκη με τίτλο «Ταξίδι στην Ελλάδα του ’60» που εγκαινιάζεται στις 24/4.
Μπορείτε να συνοψίσετε τη βασική ιδέα του έργου; Είναι ένα έργο για τη νοσταλγία και την επιθυμία, για το αμερικανικό όνειρο. Είναι ένα έργο για τα αουτσάιντερ, για το να είσαι νικητής, για τις συναισθηματικές ταινίες στις οποίες όλοι γίνονται καλύτεροι άνθρωποι στο τέλος. Το Hoke’s Bluff εξερευνά αυτές τις ιδέες μέσα από την ιστορία μιας ομάδας αθλητών. Γιατί να έρθει κάποιος να δει την παράσταση; Θα είναι μια ωραία βραδιά! Η παράσταση είναι αστεία, αλλά παράλληλα ενδίδει και στις ένοχες απολαύσεις που νιώθουμε βλέποντας τις αμερικανικές εφηβικές ταινίες. Είναι διασκεδαστική και σε βάζει σε σκέψεις. Μελλοντικά σχέδια; Πολλά! Περιοδεύουμε πολύ, ετοιμάζουμε μια καινούργια παράσταση στο Εδιμβούργο και γράφουμε ένα βιβλίο. Ελπίζουμε να ταξιδέψουμε με τροχόσπιτο στην Ευρώπη την επόμενη ή τη μεθεπόμενη χρονιά και να κάνουμε μια παράσταση για την ευρωπαϊκή ταυτότητα – υπάρχει κάτι τέτοιο; Θα επισκεφτούμε διάφορες πόλεις και θα ανεβάζουμε την παράσταση στο van μας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Action Hero, «Hoke’s Bluff», Αmericana Ρerformance Festival, 25/4, 26/4, 21:00, Bios, Πειραιώς 84, εισ.: €10-12
grekamag.gr
500.000 unique visitors τον μαρτιο
γκρεκα
Εικονες και ιστοριες απο εναν κοσμο που δεν περναει απαρατηρητος 16.4.15 – lifo
37
H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Τα δικά μας παιδιά
Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p
Κακό
I nostri ragazzi
Σκηνοθεσία: Ιβάνο ντε Ματέο Πρωταγωνιστούν: Λουίτσι Λο Κάσκιο, Αλεσάντρο Γκάσμαν, Τζιοβάνα Μετσοτζιόρνο, Μπάρμπορα Μπομπούλοβα
Δύο εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους αδέρφια, με διαφορετικές επιλογές ζωής, ο Μάσιμο, ένας μοντέρνος δικηγόρος, και ο Πάολο, ένας παιδίατρος, είναι συνεχώς σε σύγκρουση. Παρ’ όλα αυτά, από σεβασμό στην παράδοση, μία φορά τον μήνα συναντιούνται σε ένα πολυτελές εστιατόριο, μαζί με τις γυναίκες τους. Οι συζητήσεις τους είναι πάντα αδιάφορες: το φρουτώδες άρωμα του κρασιού, η πιο πρόσφατη γαλλική ταινία που βγήκε στους κινηματογράφους, οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και οτιδήποτε είναι στην επικαιρότητα. Η εύθραυστη ισορροπία κλονίζεται όταν υποψιάζονται ότι τα παιδιά τους έχουν εμπλακεί σε ένα θανατηφόρο ατύχημα. Πώς οι δύο άνδρες, οι δύο διαφορετικές οικογένειες, θα αντιμετωπίσουν το τραγικό γεγονός που τους εμπλέκει τόσο βαθιά;
38 lifo – 16.4.15
ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΙΣ 1 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 2 - ΚΗΦΙΣΙΑ 2
Bande de filles
Une nouvelle amie
Σκηνοθεσία: Σελίν Σιαμά Πρωταγωνιστούν: Καριτζά Τουρέ, Ασά Σιλά, Λιντσέι Καραμό, Μαριετού Τουρέ
Σκηνοθεσία: Φρανσουά Οζόν Πρωταγωνιστούν: Ρομέν Ντιρίς, Αναΐς Ντεμιστιέ
Στην τρίτη της ταινία μετά τα Νούφαρα και το Αγοροκόριτσο, η Σελίν Σιαμά οδηγεί τη 16χρονη ηρωίδα Μαριέμ από το ασφυκτικό οικογενειακό αδιέξοδο σε μια απρόβλεπτη διαδρομή απελευθέρωσης παρέα με μια συμμορία συνομήλικων κοριτσιών που τη βαφτίζουν Βικ και τη μαθαίνουν να ζει και να αποφασίζει η ίδια. Περισσότερο από ένα πορτρέτο μιας νέας κοπέλας με μηδενικές προοπτικές και καταπιεσμένη ανατροφή που ασπάζεται τη νομαδική ανομία ως ένδειξη χειραφέτησης έναντι ενός καταθλιπτικού ντετερμινισμού, η Σιαμά επιδιώκει μια απεικόνιση του σύγχρονου ιδιώματος του σεξισμού σε μια πατριαρχκή κοινωνία, μια ανταλλαγή υπεροχής και εξουσίας στους δρόμους, με μια ειλικρινή και λεπτομερή ματιά στη γυναικεία συμπεριφορά της εργατικής τάξης που είναι η άλλη όψη του νομίσματος του προλεταριακού ρεαλισμού των αδελφών Νταρντέν.
Το επώνυμο του Φρανσουά Οζόν ανέκαθεν με παρέπεμπε ηχητικά στο γαλλικό ρήμα «oser» που σημαίνει «τολμώ», γιατί οι ταινίες του φαίνεται πως τολμούν, αλλά ουσιαστικά μόνο προκαλούν και γαργαλάνε, έχοντας πάντα ως δίχτυ ασφαλείας ένα ευθέως ανάλογο υποσύνολο των σινεφιλικών επιδράσεών τους. Στις καλύτερές του στιγμές ο Οζόν παντρεύει τους δύο μέντορές του, τον Χίτσκοκ και τον Φασμπίντερ, στο απαλό μαξιλάρι μιας μετα-χολιγουντιανής χειρονομίας, όπως με το Sous le sable, το Swimming Pool ή το Les amants criminels, φιλτράροντας τους μέσα από τη γαλλική νοοτροπία και τον γαλλικό προβληματισμό. Όταν ξεφεύγει και δεν σώζεται την τελευταία στιγμή από τη φαντασία και τη φιλοδοξία του, όπως στο Potiche, του δίνει και καταλαβαίνει, όπως για παράδειγμα στο Ricky. Αν και τον προτιμώ σε χαμηλόφωνες προσπάθειές του, όπως στο εξαιρετικά λιτό και συγκινητικό Le temps qui reste, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ την αγάπη του για το σινεμά και τους μηχανισμούς του, την ικανότητά του στην ενσωμάτωση των ειδών και τα θεματικά του σλάλομ από ταινία σε ταινία. Στην Καινούργια Φιλενάδα διασκευάζει Ρουθ Ρέντελ και ακολουθεί τον χιτσκοκικό χρυσό κανόνα της σπουδαιότητας της απόφασης, όπως αυτή που παίρνει ο χήρος πρωταγωνιστής, που, αν και πατέρας ενός μικρού παιδιού, αλλάζει πλήρως τη ζωή του και καθιστά κοινωνό την (αρχικά απρόθυμη και σοκαρισμένη, στη συνέχεια μέσα στην περιέργεια και την ίντριγκα επί της αλλόκοτης περίπτωσης) καλύτερη φίλη της συζύγου του. Είναι γενναίος, ανισόρροπος, φετιχιστής ή μια ακόμη καταπιεσμένη προσωπικότητα που δεν αντέχει άλλο να κρύβεται μέσα στην ντουλάπα του; Η μεταμόρφωση περνά από πολλά στάδια, όχι πάντα δοσμένα με επιδεξιότητα και αβρότητα, αλλά το αναπάντεχο εμβόλιμο χιούμορ και το ονειρικό, αντιρεαλιστικό κλίμα αλά Ντάγκλας Σερκ βοηθάνε σε μια ατμόσφαιρα που ενίοτε αποζημιώνει για το τεχνητό σενάριο και τη λοξή πλοκή.
Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Duff Σκηνοθεσία: Άρι Σάντελ Πρωταγωνιστούν: Μέι Γουίτμαν, Ρόμπι Άμελ
απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο
ένα ανεξήγητο και αδόκητο έγκλημα εις βάρος μιας τυχαίας άστεγης και οι επιπτώσεις, ανεξάρτητα από το αν το έκαναν ή όχι, αποκαλύπτουν τη σημασία της αλαζονείας των γονιών απέναντι στα ίδια τους τα παιδιά. Όπως η πρόσφατη σουηδική ταινία Ανωτέρα Βία έθιξε την αυταρέσκεια του ζευγαριού ως εξιδανικευμένη καρτ ποστάλ με πρωταγωνιστές τους ίδιους, τα Δικά μας παιδιά, σε παρόμοια βολεμένο, αστικό πλαίσιο, πραγματεύονται τη μοιραία αντανάκλαση της ανατροφής που δίνουν τα ζευγάρια στα παιδιά τους, ώσπου μια λάθος κίνηση να οδηγήσει στην έκρηξη, αναδρομικά και τραγικά, στους ίδιους τους πρωταγωνιστές που κρύβονται και βαυκαλίζονται, συζητώντας περί ανέμων και υδάτων άσχετα θέματα σε καλοστρωμένα δείπνα. Οι σχέσεις των δύο αδελφών, ευγενικές, μετρημένες και αδιόρατα ανταγωνιστικές, είναι το κλειδί του έργου και ο Ντε Ματέο παρακολουθεί από δικαιολογημένη απόσταση την προέκταση που αποτελούν οι επιλογές των συζύγων και η έμμεσα ναρκισσιστική συνέχειά τους, δηλαδή τα παιδιά, σε μια ταινία με καλή σκηνοθεσία, καλύτερο σενάριο και ακόμη πιο μεστή πρώτη ύλη – εξού και η πυρετώδης κινητικότητα για τις μεταφορές του βιβλίου. Οι ηθοποιοί σχηματίζουν τέλεια ισορροπημένες χιαστί σχέσεις, με τα έφηβα παιδιά στις άκρες ενός σχήματος που τα περιλαμβάνει, αλλά δεν τα υπολογίζει ως ανεξάρτητες οντότητες, γιατί ποτέ δεν έχει σκύψει στους χαρακτήρες τους.
Η ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ
ΑΣΤΟΡ - ΟΣΚΑΡ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ - ΑΙΓΛΗ 2
Κινηματογράφος
Το πολυμεταφρασμένο μπεστ-σέλερ του Ολλανδού συγγραφέα Χέρμαν Κοτς με τίτλο The Dinner έχει προκαλέσει εξαιρετικό ενδιαφέρον στη διεθνή κινηματογραφική κοινότητα: εκτός από την παρούσα μεταφορά στα ιταλικά από τον Ιβάνο ντε Ματέο με πρώτης διαλογής καστ, γυρίστηκε αρχικά το 2013 στην Ολλανδία από τον σκηνοθέτη Μένο Μέιχες (ντεμπουτάρισε ως σεναριογράφος του Στίβεν Σπίλμπεργκ στο Πορφυρό Χρώμα και απέσπασε υποψηφιότητα για Όσκαρ, ώσπου σκηνοθέτησε το Max πολλά χρόνια αργότερα) και ετοιμάζεται για μια ακόμη, αυτήν τη φορά αγγλόφωνη, εκδοχή, από την Κέιτ Μπλάνσετ στην πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα, προς το τέλος του 2015, όπως έχει αναγγελθεί. Αντίθετα με το πιο θεατρικό, στατικό και σύντομο σε διάρκεια στήσιμο του Μέιχες, ο Ντε Ματέο δίνει μεγαλύτερο αέρα στο δράμα για να στερεωθεί και να αναπτυχθεί ως την ανατροπή του φινάλε. Εξετάζει υπομονετικά και διεξοδικά το υπόστρωμα των δύο αδελφών και των οικογενειών τους, τοποθετώντας τους σε ένα άνετο κοινωνικό περιβάλλον, απαλλαγμένους ωστόσο από ιδεολογικές ανησυχίες και αιχμές: ο γιατρός έχει μια δυναμική σύζυγο και έναν αποξενωμένο 16χρονο γιο, ενώ ο δικηγόρος, κυνικός και πραγματιστής, χωρίς ουμανιστικές ευαισθησίες, αφού αναλαμβάνει υποθέσεις με μοναδικό γνώμονα τη δικανική τεχνική, έχει ένα μικρό παιδί από τη δεύτερη γυναίκα του και μια κόρη στην ίδια ηλικία με τον κολλητό εξάδελφό της. Τα δύο νέα παιδιά φέρεται να έχουν διαπράξει
TΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ
Αναγραμματίζοντας το νεανικό ευαγγέλιο Τζέιν Όστεν, η Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α., ένα έξυπνα αποδοσμένο ακρωνύμιο που διαβάζεται ως Φίλη λόγω Όγκου, Μάζας, Περιφέρειας και Ασχήμιας, ασχολείται με το σκληρό γκομενοπάζαρο των τελειοφοίτων του Λυκείου με μια ευχάριστα κωμική και όχι ιδιαίτερα πρωτότυπη, εύστοχη ματιά που δεν σατιρίζει το συγκεκριμένο είδος αλλά κινείται σε γνώριμα νερά, περίπου στη φλέβα του Easy A και του Mean Girls, σε μια περίοδο που το κλίμα για τα νεαρά κορίτσια που πρωταγωνιστούν στο σινεμά έχει βαρύνει με τις τριλογίες των Αγώνων Πείνας και την Απόκλιση. Βασικό ατού για την αστεία ανταλλαγή της ουσίας με την εμφάνιση είναι οι δύο ηθοποιοί που υποδύονται τους παιδικούς φίλους και που τώρα αναγκάζονται να αλληλοβοηθηθούν, εκείνος δίνοντας συμβουλές για το σεξ απίλ κι εκείνη παρέχοντας τις σημειώσεις της στη Χημεία. Η Μέι Γουίτμαν και ο Ρόμπι Άμελ είναι εξαιρετικά φυσικοί αγωγοί της μετεφηβικής συμπεριφοράς δύο εντελώς αντίθετων συμμαθητών που διαθέτουν ικανότητες και σκαλώματα, αλλά κρύβουν επιμελώς τον βαθύτερο εαυτό τους. Αυτό επιθυμεί να μεταδώσει η ταινία: την εξυπνάδα να κρατηθεί ο ευάλωτος μαθητής, που κατά πάσα πιθανότητα έχει χρηματίσει Φλόμπα/ ος για κάποιον εκμεταλλευτή κολλητό/ή, κοντά στην ειλικρίνεια του χαρακτήρα του σε μια εποχή που το κυβερνοκράξιμο βασιλεύει. Η μετάβαση του φιλμ στο δίδαγμα είναι αναμενόμενη, αλλά τουλάχιστον γίνεται με έξυπνες ατάκες και καλή παρατήρηση. VILLAGE RENTI 13 - VILLAGE MALL 11 - VILLAGE FALIRO 2 - ODEON KOSMOPOLIS 7 - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 2 - STER ILION 4 - ODEON STARCITY 7
ΑΑΒΟΡΑ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΝΑΝΑ 3 - ΑΕΛΛΩ 3 - ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΚΗΦΙΣΙΑ 1 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΣΙΝΕΑΚ - ΑΙΓΛΗ 1 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ
Child 44 Σκηνοθεσία: Ντανιέλ Εσπινόζα Πρωταγωνιστούν: Τομ Χάρντι, Νούμι Ράπας, Γκάρι Όλντμαν, Τζόελ Κίναμαν, Τζέισον Κλαρκ, Τσαρλς Ντανς, Βενσάν Κασέλ, Ντεβ Πατέλ, Πάντι Κονσιντάιν , Σαμ Σπρούελ, Τάρα Φιτζέραλντ
Στη Σοβιετική Ένωση της σταλινικής περιόδου ένας στρατιώτης είναι στα ίχνη του επικίνδυνου «Χασάπη του Ροστόφ» που έχει ήδη διαπράξει 43 φόνους ανενόχλητος, ενώ το κράτος κάνει τα στραβά μάτια. VILLAGE RENTI 6,14,17 - VILLAGE MALL 5,9,13 VILLAGE AG.DIMITRIOS 2 - VILLAGE FALIRO 1,5,8 VILLAGE PAGRATI 4 - ODEON STARCITY 1 - ODEON KOSMOPOLIS 5,11 - STER ILION 3 - ΕΜΠΑΣΣΥ ΝΙΡΒΑΝΑ - ODEON OPERA - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS CINERAMA - ZEA - ΦΟΙΒΟΣ
aiΘoyΣeΣ αθήνα αμπελοκηποι - γκαζι - θησείο - νεάπολη ΑΑΒΟΡΑ
Ιπποκράτους 180, Νεάπολη, 2106423271-2106462253, Η καινούρια φιλενάδα ΠεμΤετ 18:30, 20:30. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 22:30
ΑΘΗΝΑΙΟΝ
Βασιλισσης Σοφίας 124, Αμπελόκηποι, 21077821222112112222, www. athinaioncinemas.com. ÜΑίθουσα 1: Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 18:00. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:20, 22:30. ÜΑίθουσα 2: Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τρι 17:50, 20:00, 22:10 / Τετ 22:40. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:10
ΑΣΤΟΡ
Σταδίου 28, Αθήνα,είσοδος από στοά Κοραή, ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο, 2103211950, Τα κορίτσια Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00
ΑΣΤΥ
Κοραή 4, Αθήνα, 2103221925, www.amafilms.gr / https:// www.facebook.com/ astycinema. Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:20
ΓΑΛΑΞΙΑΣ
Μεσογείων 6, Αμπελόκηποι, 2107773319-2107700491 ÜΑίθουσα 1: Xenia Πεμ-Τετ 17:00, 19:30, 22:00. ÜΑίθουσα 2: Το τραγούδι του φοίνικα ΠεμΤετ 18:20, 20:20, 22:20
GAZARTE
Βουτάδων 34, Γκάζι, 2103452277-2103460347, www.gazarte.gr, Το τραγούδι του φοίνικα ΠεμΤετ 19:00, 21:00, 23:00
ΔΑΝΑΟΣ
Λεωφόρος Κηφισίας 109 & Πανόρμου, Αμπελόκηποι, 2106922655, www. danaoscinema.gr ÜΑίθουσα 1: Τα δικά μας παιδιά Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30. ÜΑίθουσα 2: Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 20:00, 22:15. Χίλιες φορές καληνύχτα Πεμ-Τετ 17:45
ΕΛΛΗ
Ακαδημίας 64, Αθήνα, 2103632789. Τα δικά μας παιδιά Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00
ΕΜΠΑΣΣΥ
Πατριάρχου Ιωακείμ 5 και Ηροδότου, Κολωνάκι, Αθήνα, 2107215944, www.i-ticket.gr, Child 44 Πεμ-Τετ 19:30, 22:30 Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:20
ΙΝΤΕΑΛ
Πανεπιστημίου 46, Αθήνα, 2103826720. Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 22:00. Η εξαφάνιση της Ελενορ Ρίγκμπι: Εκείνη Πεμ-Τετ 17:30, 19:45
ΝΙΡΒΑΝΑ
Λεωφόρος Αλεξάνδρας 192, Αμπελόκηποι, 21064693982106445221, cinemax1@otenet. gr, www.cinemax.gr, Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:00 Child 44 Πεμ-Τετ 19:00, 21:45
ODEON ΟΠΕΡΑ
Ακαδημίας 57, Αθήνα, 2103622683, www.odeon.gr , www.i-ticket.gr. ÜΑίθουσα 1: Child 44 Πεμ-Τετ 19:30, 22:30 ÜΑίθουσα 2: Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς Πεμ-Τετ 20:00. Amore Mio Πεμ-Τετ 22:15. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) ΠεμΤετ 18:00
ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ - ΛΑΪΣ
Ιερά Οδός 48 & Μεγάλου Αλεξάνδρου 134-136, 2103609695-2103612046, contact@tainiothiki.gr, www. tainiothiki.gr. ÜΑίθουσα 1: Τα δικά μας παιδιά Πεμ-Τετ 19:00, 20:30, 22:15. ÜΑίθουσα 2: Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 19:30, 21:45
ΤΙΤΑΝΙΑ
Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους 5, Αθήνα, 2103811147, cinemax1@otenet.gr, www. cinemax.gr. Ο καλός στρατιώτης Σβέικ Πεμ-Τετ 18:00 Η Αντουά και οι φίλες της Πεμ-Τετ 22:00. Το τραγούδι του γκρι περιστεριού ΠεμΤετ 20:00
αργυρούπολη αγ. δημήτριος - δάφνη ΑΤΛΑΝΤΙΣ
Λεωφόρος Βουλιαγμένης 245, Πλατεία Καλογήρων, Δάφνη, 2109711511. ÜΑίθουσα 1: Child 44 Πεμ-Τετ 19:30, 22:10. ÜΑίθουσα 2: Τα δικά μας παιδιά Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30
VILLAGE CINEMAS ATHENS METRO MALL ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Λεωφόρος Βουλιαγμένης 276, Άγιος Δημήτριος, 210 6104100 14 848 ( Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas. gr. ÜΑίθουσα 1: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 13:20, 15:50 / Δευ-Τετ 15:50. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:10, 21:00, 23:45. ÜΑίθουσα 2: Επιτέλους φτάσα-
με σπίτι (μεταγλωττισμένο) ΠεμΚυρ 13:10, 15:15, 17:15 / Δευ-Τετ 17:15. Child 44 Πεμ-Τετ 19:15, 22:00. ÜΑίθουσα 3: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 14:15, 16:15, 18:30 / Σαβ-Κυρ 12:15, 14:15, 16:15, 18:30 / Δευ-Τετ 16:15, 18:30 Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 22:50. Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 20:30. ÜΑίθουσα 4: Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 14:00, 16:30 / Δευ-Τετ 16:30. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 19:00, 21:30, 00:00. ÜΑίθουσα 5: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 13:40, 15:30, 17:45 / Δευ-Τετ 15:30, 17:45. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:45, 22:30
ΝΑΝΑ
Λεωφόρος Βουλιαγμένης 179 Δάφνη,(στάση ΜΕΤΡΟ Αγ.Ιωάννης), 21097031582109706865, cinemax1@otenet. gr, www.cinemax.gr. ÜΑίθουσα 1: Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ-Κυρ 17:00. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ, Τετ 18:40, 21:30, 00:00 / Παρ-Τρι 18:40, 21:30. ÜΑίθουσα 2: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Κυρ 21:00, 23:15 / Δευ-Τετ 18:30, 21:00, 23:15. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 18:45 / Σαβ-Κυρ 16:45, 18:45 ÜΑίθουσα 3: Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 18:15. Η καινούρια φιλενάδα ΠεμΤετ 20:15, 22:30. ÜΑίθουσα 4: Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 20:15, 23:00. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:15 / Σαβ-Κυρ 16:15, 18:15. ÜΑίθουσα 5: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 22:15. Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:15 Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 19:45. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Δευ-Τετ 17:45. ÜΑίθουσα 6: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:30. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου ΠεμΤετ 20:45, 22:45. Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:30
ΣΟΦΙΑ
Ευσταθιάδου 2, Πλατεία Αγίας Τριάδος, Αργυρούπολη, 2109927447-2109917094, Ο Γερμανός γιατρός Πεμ-Τετ 22:30. Η ζωή είναι ωραία με τα μάτια κλειστά Πεμ-Τετ 20:30 Ο θαυματοποιός Σαβ-Κυρ 18:30
αιγάλεω αγία βαρβάρα
ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΟ ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣΡΕΝΑ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Κουντουριώτη 40 & Μυριοφύτου 55, Αιγάλεω, 2105911390370, 6932982051, info@ lamproskonstantaras.gr, www. lamproskonstantaras.gr / www. renavlahopoulou.gr. Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 18:30, 20:30. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:00. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 22:30. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:45
αχαρνών πατησίων ΑΕΛΛΩ
Πατησίων 140, 2108259975 2108215327, cinemax1@otenet. gr, www.cinemax.gr ÜΑίθουσα 1: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:15, 21:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:15 ÜΑίθουσα 2: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:30, 23:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:30 Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:30. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Δευ-Τετ 18:30. ÜΑίθουσα 3: Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 18:00, 20:15. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 22:30. Σον το πρόβατο : Η ταινία Σαβ-Κυρ 16:15. ÜΑίθουσα 4: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:45 Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 20:00, 22:45
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Λεωφόρος Αλεξάνδρας και Πατησίων 77-79, σταθμός ΗΣΑΠ «Βικτώρια», 2108219298, Child 44 Πεμ-Κυρ 19:45, 22:15 / Δευ-Τετ 22:15. Ο αξέχαστος μήνας Δευ 20:00. Πολίτικη κουζίνα Δευ 18:00. Το φως που σβήνει Τρι 18:00. Φίλοι ή κάτι παραπάνω? Τρι 20:00. Ο εξαιρετικός κύριος Lazhar Τετ 20:00. Ο μανάβης Τετ 18:00
ΑΛΚΥΟΝΙΣ NEW STAR
Ιουλιανού 42-46, πλατεία Βικτωρίας (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια), Αθήνα, 210 82200082108220023-2108220076, Αταλάντη Πεμ-Σαβ 18:30 Το αίμα του ποιητή Πεμ-Τετ 17:00. Ο τρίτος άνθρωπος Πεμ-Σαβ 20:00. Ο κόσμος του Santiago Alvarez Πεμ-Σαβ 21:45. Το αγόρι και ο κόσμος Σαβ-Κυρ 15:30. Μανία Κυρ 22:30 Ο εξαιρετικός κύριος Lazhar Κυρ 20:30. Φίλοι ή κάτι παραπάνω? Δευ 22:30. Να μ’αγαπάς Δευ 20:30. Ο μανάβης Δευ 19:00. Ο πλειστηριασμός Τρι 22:30. Ο αξέχαστος μήνας Τρι 20:30. Το καναρινί ποδήλατο
Τρι 19:00. Δύο παιδιά της γειτονιάς Τετ 20:30. Ο ψύλλος Τετ 18:00
ΙΛΙΟΝ
Τροίας 34 & Πατησίων 113, 2108810602-6955466939, Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 19:00 Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 20:45, 22:30
ΟΣΚΑΡ
Αχαρνών 330, Κάτω Πατήσια, 2102281563. Τα κορίτσια ΠεμΤετ 22:15. Το τραγούδι του φοίνικα Πεμ-Κυρ 20:00 / ΔευΤετ 18:00, 20:00. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Σαβ 18:10 / Κυρ 11:30, 18:10
STUDIO NEW STAR
Σταυροπούλου 33 , Πλατεία Αμερικής, 2108640054, Η μάνα Πεμ 18:30 / Τετ 21:00 Απεργία Πεμ 20:00 / Τρι 17:30 Το δύσκολο πόστο του επαναστάτη Πεμ 17:30. Η επιστροφή του Μαξίμ Πεμ 22:00. Arsenal Παρ 18:30. Το τέλος της Αγίας Πετρούπολης Παρ 20:00. Σελίδες μιας μεγαλειώδους ζωής Παρ, Κυρ 21:30. Ο πρώτος δάσκαλος Παρ 22:15. Βλαντίμηρος Ίλιτς Λένιν Παρ 17:30 / Τρι 23:00. Ο Λένιν και ο χρόνος Σαβ 17:30. Οκτώβρης Σαβ 18:30. Β.Ι. Λένιν Σαβ 21:15 Τρία τραγούδια για τον Λένιν Σαβ 20:15 / Κυρ 20:00 / Τρι 21:30 Θύελλα στην Ασία Σαβ 22:00 Ο Λένιν ζει Κυρ 19:30. Ο Λένιν τον Οκτώβρη Κυρ 22:00. Ο Μαξίμ στην εξουσία Κυρ 17:30 Κλειστό Δευ. Ο ενδέκατος χρόνος Τρι 20:30. Το 1/6 του κόσμου Τρι 19:00. Η γη Τετ 22:30
ΤΡΙΑΝΟΝ
Κοδριγκτώνος 21 & Πατησίων 101, 2108222702-2108215469, Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 20:45, 23:00. Υπόσχεση Πεμ-Τετ 18:00, 19:20
βαρκιζα βουλιαγμένη ΒΑΡΚΙΖΑ
Θάσου 22, 2108973926. ÜΑίθουσα 1: Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ-Τετ 18:00. Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 20:00, 22:00. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:30. ÜΑίθουσα 2: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:00, 22:20. Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:30
ζωγράφου παγκράτι VILLAGE 5 CINEMAS PAGRATI
Υμηττού 110 & Χρεμωνίδου, Εμπορικό κέντρο Millennium, Παγκράτι, 210 7566240 - 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr ÜΑίθουσα 1: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:10, 22:30 Annie (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:45. ÜΑίθουσα 2: Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 19:00, 21:45 .Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:10 ÜΑίθουσα 3: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:50 Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 23:30 .Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 21:10. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Δευ-Τετ 18:50. ÜΑίθουσα 4: Child 44 Πεμ-Τετ 19:40, 22:20. Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 17:40. ÜΑίθουσα 5: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:10 Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 20:15, 23:00
ΠΑΛΑΣ
Υμηττού 109, Παγκράτι, 2107511868. Ο κήπος του Γιάλομ: Η φιλοσοφία μιας ζωής Πεμ-Τετ 22:40. Τιμπουκτού Πεμ-Τετ 20:40. Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 18:50
ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ
Ριζάρη 24, Παγκράτι, 2107253915, www.amafilms. gr / https://www.facebook. com/astycinema. Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 18:00, 20:05, 22:10
γλυφάδα
ΑΘΗΝΑΙΟΝ Cinepolis
Ζησιμοπούλου 7 & Ιωάννου Μεταξά, Γλυφάδα, 21089832382112112222, www. athinaioncinemas.com ÜΑίθουσα 1: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 17:30, 20:10, 22:50. ÜΑίθουσα 2: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:20. Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 20:30 Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 22:40. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:40. ÜΑίθουσα 3: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 17:50, 20:00, 22:10. ÜΑίθουσα 4: Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 18:10, 20:20, 22:30. Annie (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:00
ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON
Ζέππου 14 & Ξενοφώντος 31, Γλυφάδα, 2109650318, www. odeon.gr, www: i-ticket.gr ÜΑίθουσα 1: Child 44 Πεμ-Τετ 19:30, 22:30. ÜΑίθουσα 2: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:00 Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Τετ 20:00, 22:10
εκτός αττικής ΜΑΓΙΑ
Αβάντων 83 & Ιατρίδου, Χαλκίδα, 22210-25625, www.odeon.gr, www.i-ticket.gr. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:20 Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 19:45, 22:30
ηράκλειο νέα ιωνία ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ
Λεωφόρος Ηρακλείου 386, Νέο Ηράκλειο, 21028268732102825607, www.triaasteria.gr ÜΑίθουσα 1: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 17:45, 20:15, 22:40. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:15. ÜΑίθουσα 2: Annie (μεταγλωττισμένο) ΠεμΚυρ 18:00. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Κυρ 20:00, 22:30 / Δευ-Τετ 18:00, 20:00, 22:30 Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:30
ιλιον αγιοι ανάργυροι - πετρούπολη ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ
Αγίας Παρασκευής 40, ΑνάκασαΑγ. Ανάργυροι, 2102639208, Το ασχημόπαπο κι εγώ (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 17:30 / Σαβ-Κυρ 15:45, 17:30 Οικογενειακή υπόθεση ΠεμΤετ 19:30, 21:30
STER CINEMAS
Λεωφ.Δημοκρατίας 67α, εμπορικό κέντρο CAPE, Ιλιον, 801 801 7837 -210 8092690, www. stercinemas.gr. ÜΑίθουσα 1: Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:00 / Σαβ 14:00, 16:00 / Κυρ 12:00, 14:00, 16:00. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ, Παρ, Κυρ, Δευ, Τρι, Τετ 18:00, 21:00 / Σαβ 18:00, 21:00, 00:00. ÜΑίθουσα 2: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 17:00, 20:00, 23:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Σαβ 14:40 / Κυρ 12:40 , 14:40. ÜΑίθουσα 3: Child 44 Πεμ-Τετ 17:10, 19:50, 22:30 Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Σαβ 15:10 / Κυρ 13:10, 15:10. ÜΑίθουσα 4: Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:20 / Σαβ 14:20, 16:20 / Κυρ 12:20, 14:20, 16:20. Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:20. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:30, 22:45. ÜΑίθουσα 5: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:00, 22:00. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 17:00 / Σαβ 15:00, 17:00 / Κυρ 13:00, 15:00, 17:00. ÜΑίθουσα 6: Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 18:30, 21:30. Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 16:10 / Σαβ-Κυρ 13:50, 16:10. ÜΑίθουσα 7: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Σαβ, Δευ, Τρι, Τετ 17:20, 19:20 / Κυρ 13:20, 17:20, 19:20 Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 21:20, 23:30
κορυδαλλος κερατσίνι ΣΙΝΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός, 2104960955, http://cine-paradisos.blogspot. gr. Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 19:00, 21:00 / Σαβ-Κυρ 20:30, 22:30
κουκάκι νέος κόσμος ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ Filmcenter
Λεωφόρος Συγγρού 106, 2109230081, mikosmos@ otenet.gr, http://www. mikrokosmos.gr, Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 19:15, 21:15. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 23:00
ODEON STARCITY
Λεωφόρος Συγγρού 111 & Λεοντίου, Νέος Κόσμος, 14560 (από σταθερό 0,49€ ανά λεπτό και 0,98€ από κινητό ανά λεπτό), www.odeon.gr , www.i-ticket.gr ÜΑίθουσα 1: Child 44 Πεμ-Τετ
17:00, 20:00, 23:00. ÜΑίθουσα 2: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:30. Amore Mio Πεμ-Τετ 20:10, 22:30. ÜΑίθουσα 3: Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:10. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 19:40, 22:10. ÜΑίθουσα 4: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:30 Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 20:40, 23:10. ÜΑίθουσα 5: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:00, 21:00. ÜΑίθουσα 6: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:50, 22:50. ÜΑίθουσα 7: Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Τετ 18:50, 21:10, 23:20. ÜΑίθουσα 8: Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:05. Η τριλογία της απόκλισης: Ανταρσία Πεμ-Τετ 19:10. Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς ΠεμΤετ 21:40 ÜΑίθουσα 9: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:10. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Κυρ-Τετ 20:30, 22:40. ÜΑίθουσα 10: Πάντινγκτον (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:50. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:00, 22:00
μαρκόπουλο πόρτο ράφτη ΑΡΤΕΜΙΣ
Γιαννάκη 2, Μαρκόπουλο, 22990-23924. Το ασχημόπαπο κι εγώ (μεταγλωττισμένο) ΠεμΚυρ 19:00. Το παιχνίδι της μίμησης Πεμ-Κυρ 21:00. Τα δεσμά του Διαβόλου Δευ-Τετ 19:00, 21:00
μαρούσι κηφισιά
VILLAGE 15 CINEMAS @ THE MALL
Ανδρέα Παπανδρέου 35 (παράπλευρος Αττική οδού) θέση ψαλίδι, Μαρούσι, 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas.gr ÜΑίθουσα 1: Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 14:40, 16:40, 18:40 / Σαβ-Κυρ 12:40, 14:40, 16:40, 18:40 / Δευ-Τετ 16:40, 18:40 Η επιστροφή των νεκρών Πεμ-Τετ 20:50, 22:50. ÜΑίθουσα 2: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Κυρ 13:45, 16:20, 19:00, 21:20, 23:40 / Δευ-Τετ 16:20, 19:00, 21:20, 23:40. ÜΑίθουσα 3: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 14:10, 16:30, 18:50 / Δευ-Τετ 16:30, 18:50. Η απαγωγή του κου Heineken ΠεμΤετ 21:30, 23:30. ÜΑίθουσα 4: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 14:00, 16:00, 18:00 / Σαβ-Κυρ 12:00, 14:00, 16:00, 18:00 / Δευ-Τετ 16:00, 18:00. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:10, 22:30 ÜΑίθουσα 5: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 14:00, 15:50, 17:40 / Σαβ-Κυρ 12:10, 14:00, 15:50, 17:40 / Δευ-Τετ 15:50, 17:40. Child 44 Πεμ-Τετ 19:30, 22:15. ÜΑίθουσα 6: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Κυρ 13:00, 15:20 / Σαβ, Δευ, Τρι, Τετ 15:20. Amore Mio Πεμ-Τετ 20:40. The Gunman: Σε θέση βολής Πεμ-Τετ 23:00. Chappie Πεμ-Τετ 17:50. ÜΑίθουσα 7: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ, Παρ, Τετ 15:10, 18:10, 21:10, 00:10 / ΣαβΚυρ 12:10, 15:10, 18:10, 21:10, 00:10 / Δευ-Τρι 18:10, 21:10, 00:10. ÜΑίθουσα 8: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 17:00, 20:20, 23:10. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 13:00, 15:00 / Δευ-Τετ 15:00. ÜΑίθουσα 9: Child 44 Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:20, 18:20, 21:00, 23:45 / Σαβ-Κυρ 12:30, 15:20, 18:20, 21:00, 23:45. ÜΑίθουσα 10: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 13:10, 15:10, 17:15 / Δευ-Τετ 15:10, 17:15. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:15, 22:00. ÜΑίθουσα 11: Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ-Παρ 14:20 / Σαβ-Κυρ 12:20, 14:20. Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Τετ 16:10, 18:20, 20:30, 22:40. ÜΑίθουσα 12: Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ, Παρ, Δευ, Τρι, Τετ 15:00, 17:30 / Σαβ-Κυρ 12:20, 15:00, 17:30. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ
19:50, 21:50, 00:00. ÜΑίθουσα 13: Child 44 Πεμ-Τετ 19:15, 22:15. ÜΑίθουσα 14: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 20:00 Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 23:00
ΔΙΑΝΑ
Περικλέους 14,Μαρούσι, 2108028587. Το αλάτι της γης Πεμ-Σαβ 22:15 / Κυρ-Τρι 18:20 Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 20:20. Χίλιες φορές καληνύχτα Πεμ-Σαβ 18:15 Με σειρά εξαφάνισης ΚυρΤετ 22:15
ΚΗΦΙΣΙΑ
Λεωφόρος Κηφισίας 245, (Ζηρίνειο), Κηφισιά, 21062335672106232808, cinemax1@otenet. gr, www.cinemax.gr. ÜΑίθουσα 1: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:00. Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Κυρ 20:15, 22:30 / Δευ-Τετ 18:00, 20:15, 22:30. Σον το πρόβατο : Η ταινία Σαβ-Κυρ 16:15 ÜΑίθουσα 2: Τα δικά μας παιδιά Πεμ-Κυρ 20:00, 22:00 / Δευ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:00. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:00
ΚΗΦΙΣΙΑ Class
Δροσίνη 6 (απέναντι από Βάρσο ), Κηφισιά, 21062316012106231933, cinemax1@otenet. gr, www.cinemax.gr, Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 17:00 Child 44 Πεμ-Τετ 19:00, 21:45
ODEON KΟSMOPOLIS
Λεωφόρος Κηφισίας .73 & Πουρνάρα (Κόμβος Αττικής οδού), 14560 (από σταθερό 0,49€ ανά λεπτό και 0,98€ από κινητό ανά λεπτό), www.odeon. gr, www.i-ticket.gr. ÜΑίθουσα 1: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:30. Amore Mio Πεμ-Τετ 20:10, 22:30. ÜΑίθουσα 2: Πάντινγκτον (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:20 . Η τριλογία της απόκλισης: Ανταρσία Πεμ-Τετ 21:30. Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 18:20. ÜΑίθουσα 3: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:10, 18:10 / Δευ-Τετ 18:10. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 20:30, 22:40 ÜΑίθουσα 4: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:00, 18:30 / Δευ-Τετ 18:30. Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς Πεμ-Τετ 21:40. ÜΑίθουσα 5: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:40 , 18:40 / Δευ-Τετ 18:40. Child 44 Πεμ-Τετ 21:20. ÜΑίθουσα 6: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:10 Νυχτερινή καταδίωξη Κυρ-Τρι 19:40, 22:10 / Τετ 22:10 ÜΑίθουσα 7: Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Κυρ 16:30, 18:50, 21:10, 23:20 / Δευ-Τετ 18:50, 21:10, 23:20. ÜΑίθουσα 8: Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:40. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:50, 22:50 ÜΑίθουσα 9: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:00, 21:00 ÜΑίθουσα 10: Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:50. Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:00, 22:00 ÜΑίθουσα 11: Child 44 Πεμ-Τετ 17:00, 20:00, 23:00. ÜΑίθουσα 12: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:20, 18:30 / ΔευΤετ 18:30. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:40, 23:10
νέα μάκρη μάτι - τύμβος ζούμπερι ΑΛΙΚΗ
Λεωφόρος Μαραθώνος 196, 22940-69871, kedmarahon@ yahoo.gr. Δεσποινίς Τζούλια Πεμ-Τρι 21:00 / (21:15-προβολή ταινιών μ.μ. Δράμας) Τετ 19:00
νέα σμύρνη παλαιό φάληρο ΑΤΤΑΛΟΣ
Κοτιαιου & Ελευθερίου Βενιζέλου Νέα Σμύρνη, 2109331280 Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 18:30 Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 20:30, 22:30
CINERAMA
Αγίας Κυριακής 30, Παλαιό Φάληρο, 21094035932109403595. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Σαβ 17:00 / Κυρ 12:00, 17:00 Child 44 Πεμ-Τετ 18:30, 21:00
VILLAGE 9 CINEMAS @ FALIRO
Παλαιά Λεωφόρος Ποσειδώνος 1 & Μωραϊτινη 3 Δέλτα Παλαιού Φαλήρου, 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www. villagecinemas.gr. ÜΑίθουσα 1: Child 44 Πεμ-Τετ 18:40, 21:30, 00:20. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 15:00, 16:50 / Σαβ-Κυρ 13:10, 15:00, 16:50. ÜΑίθουσα 2: Μπομπ Σφουγγαράκης: Εξω απ’τα νερά του (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 14:40, 16:40. Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Τετ 19:00, 21:10, 23:30 ÜΑίθουσα 3: Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 20:00, 22:00, 00:00. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 15:50, 17:50 / ΣαβΚυρ 13:50, 15:50, 17:50 / Δευ-Τετ 17:50. ÜΑίθουσα 4: Amore Mio Πεμ-Τετ 18:00. Η απαγωγή του κου Heineken Πεμ-Τετ 20:20 Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 22:20. ÜΑίθουσα 5: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 18:10, 20:30. Child 44 Πεμ-Τετ 23:00. ÜΑίθουσα 6: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:00, 17:00. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 19:30, 21:50, 00:10. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Δευ-Τετ 17:10 ÜΑίθουσα 7: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:30, 21:20, 00:10. ÜΑίθουσα 8: Child 44 Πεμ-Τετ 19:00, 21:50. ÜΑίθουσα 9: Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 20:00, 22:20
ΣΠΟΡΤΙΓΚ
Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 18, Νέα Σμύρνη, 2109313360 ÜΑίθουσα 1: Τα κορίτσια Πεμ-Τετ 18:00, 20:10, 22:20. ÜΑίθουσα 2: Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 18:30, 20:30, 22:30. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Τετ 17:00
πειραιάς ΖΕΑ
Χαριλάου Τρικούπη 39, Πασαλιμάνι, Πειραιάς, 2104521388. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:30. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:15 Child 44 Πεμ-Τετ 20:00, 22:40
ΣΙΝΕΑΚ
Πλατεία Δημαρχείου, 2104225653. Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 18:00, 20:00, 22:00
περιστέρι ΦΟΙΒΟΣ
Εθνικής Αντιστάσεως 1, στάση ΜΕΤΡΟ Περιστέρι, 2105711105, Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:15 Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 18:00. Child 44 ΠεμΚυρ 20:00, 22:30 / Δευ-Τετ 17:30, 20:00, 22:30
ρέντη
VILLAGE SHOPPING AND MORE
Θηβών 228 & Παρνασσού, Άγιος Ιωάννης Ρέντης, 210 4215100 14 848 (Γραμμή παραπόνων 214 214 7062), www.villagecinemas. gr. ÜΑίθουσα 1: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:00, 21:50 ÜΑίθουσα 2: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:15, 22:45 ÜΑίθουσα 3: Η τριλογία της απόκλισης: Ανταρσία Πεμ-Τετ 19:45, 22:15. Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:30, 17:40 / Δευ-Τετ 17:40. ÜΑίθουσα 4: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 18:30, 21:20, 00:10. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:20. ÜΑίθουσα 5: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 20:50, 23:40 Annie (μεταγλωττισμένο) ΠεμΚυρ 15:50, 18:20 / Δευ-Τετ 18:20 ÜΑίθουσα 6: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο)
Πεμ-Κυρ 16:30, 18:40 / Δευ-Τετ 18:40 Child 44 Πεμ-Τετ 20:45, 23:30 ÜΑίθουσα 7: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Κυρ 16:10, 19:00, 21:50 / Δευ-Τετ 19:00, 21:50 ÜΑίθουσα 8: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 20:20, 23:10 Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:00, 18:10 / ΔευΤετ 18:10. ÜΑίθουσα 9: Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:15, 17:45 / Δευ-Τετ 17:45. Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΤετ 20:15, 22:45. ÜΑίθουσα 10: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 17:00, 19:50, 22:40. ÜΑίθουσα 11: Μαχητές των δρόμων 7 Πεμ-Τετ 19:30, 22:20 Annie (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:50. ÜΑίθουσα 12: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:45, 18:00 / ΔευΤετ 18:00. Babadook:Οι σελίδες του τρόμου Πεμ-Τετ 20:30, 22:30, 00:30. ÜΑίθουσα 13: Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α. Πεμ-Τετ 18:50, 21:10, 23:50. ÜΑίθουσα 14: Επιτέλους φτάσαμε σπίτι (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:00, 17:10 / Δευ-Τετ 17:10. Child 44 Πεμ-Τετ 19:15, 22:10. ÜΑίθουσα 15: Νυχτερινή καταδίωξη ΠεμΚυρ 16:45, 19:10, 21:45, 00:15 / Δευ-Τετ 19:10, 21:45, 00:15. ÜΑίθουσα 16: The Gunman: Σε θέση βολής Πεμ-Τετ 20:00, 22:50. Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ-Κυρ 15:40, 17:50 / Δευ-Τετ 17:50. ÜΑίθουσα 17: Σον το πρόβατο : Η ταινία Πεμ-Κυρ 16:40. Chappie Πεμ-Τετ 18:45. Child 44 Πεμ-Τετ 21:30, 00:15. ÜΑίθουσα 18: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 15:20, 17:20 / Δευ-Τετ 17:20. Η επιστροφή των νεκρών Πεμ-Τετ 19:40, 21:40, 23:45. ÜΑίθουσα 19: Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:50, 19:20 / Δευ-Τετ 19:20. Η απαγωγή του κου Heineken Πεμ-Τετ 22:00, 00:20. ÜΑίθουσα 20: Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Κυρ 15:10, 18:15, 21:00, 23:20 / Δευ-Τετ 18:15, 21:00, 23:20
ΟΝΕΙΡΟ
Πειραιώς & Χρυσοστόμου Σμύρνης 84 (απέναντι από FACTORY OUTLET), 2104830330, Η Τίνκερμπελ και το τέρας του ποτέ (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Παρ 19:00 / Σαβ 15:00 / Κυρ 11:00, 15:00. Σταχτοπούτα (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 17:00 Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Κυρ 21:15 / Δευ-Τετ 19:00, 21:15 Αστερίξ : Η κατοικία των Θεών (μεταγλωττισμένο) Σαβ 19:00 / Κυρ 13:00, 19:00
χαλάνδρι χολαργός μελίσσια ΑΒΑΝΑ
Κηφισίας 234 και Λυκούργου 3, 2106756546. Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 20:40, 22:30. Το τραγούδι του φοίνικα Πεμ-Τετ 18:45
ΑΙΓΛΗ
Λεωφόρος Πεντέλης 98, Χαλάνδρι, 2106841010. ÜΑίθουσα 1: Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 18:30, 20:30 Με σειρά εξαφάνισης Πεμ-Τετ 22:40. Annie (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:15. ÜΑίθουσα 2: Τα κορίτσια Πεμ-Τετ 18:20. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:40, 22:45. Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Σαβ-Κυρ 16:40
ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ (πρωην ΑΛΟΜΑ)
Μεσογείων 232 & Βεντούρη, Χολαργός, 2106525122. Η καινούρια φιλενάδα Πεμ-Τετ 20:20, 22:30. Το αλάτι της γης Πεμ-Τετ 18:20
χαϊδάρι ΑΝΟΙΞΗ
Αγωνιστών στρατοπέδου 49, Χαϊδάρι, 21058134702105813450. ÜΑίθουσα 1: Μαχητές των δρόμων 7 ΠεμΤετ 18:00. Νυχτερινή καταδίωξη Πεμ-Τετ 20:30, 22:30 ÜΑίθουσα 2: Winx Club: Το μυστήριο του ωκεανού (μεταγλωττισμένο) Πεμ-Κυρ 16:30, 18:00 / Δευ-Τετ 18:00. Μακριά από τους ανθρώπους Πεμ-Τετ 22:00. Χίλιες φορές καληνύχτα Πεμ-Τετ 20:00
Kερδίστε 25 προσκλήσεις για την παράσταση Belleλεν - Η (αιώνια) τραγωδία της Ελένης στο Από Μηχανής Θέατρο Στο νέο έργο του Δημήτρη Φοινίτση, η Ωραία Ελένη, κυνηγημένη από την κρίση, όχι του Πάρη αλλά του χρηματοπιστωτικού συστήματος, καταφεύγει σε ευημερούσες οικονομίες της Δύσης, προσφέροντας επί χρήμασι τη σάρκα της. H LiFO σας προσφέρει 25 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 19 Απριλίου στις 22:00. Στείλτε LIFOB (κενό) και ονοματεπώνυμο στο 19000 έως την Παρασκευή 17/4, στις 16:00. Από Μηχανής Θέατρο, Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, 210 5237297 Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με γραπτό SMS. Η χρέωση είναι €1,23 με ΦΠΑ.
16.4.15 – lifo
39
εριχ φρομ
Είναι η αγάπη τέχνη; Πώς ο Έριχ Φρομ καταφέρνει να εντάξει την αγάπη στον «πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης» και να την επαναπροσδιορίσει όχι μόνο ως εννοιολογική κατασκευή αλλά και ως οντολογική συνθήκη.
από την τίνα μανδηλαρά
Βιβλίο
Δ
40 lifo – 16.4.15
εν είναι πολλοί οι συγγραφείς που καταπιάστηκαν με την πολύτιμη αυτή λέξη, χωρίς τον κίνδυνο να κατακρημνιστούν, να τους πουν κοινότοπους και μελό ή απλώς θύματα του κατακλυσμικού κύματος των συναισθημάτων. Γιατί πώς, αλήθεια, μπορεί κανείς να μιλήσει για την αγάπη, χωρίς να υποπέσει, έστω, στο σφάλμα της ευκολίας; Η αγάπη μπορεί να εκφράζει το άπαν της ανθρώπινης προσδοκίας –ή, γι’ άλλους, τα πάντα να βλέπει και τα πάντα να νικά–, φαντάζει όμως σχεδόν αδύνατον να τεθεί στο επίκεντρο μιας επιστημονικής θεώρησης. Ο Φρόιντ τη θεώρησε ψευτοκατασκευή, οι κοινωνιολόγοι αυθαίρετη εξω-ιστορική έννοια, οι φιλόσοφοι ανορθολογική πράξη ή μυστικιστικό κλέος-απόρροια της μεταφυσικής ανάγκης για σύνδεση με το θείο. Κι όμως, ο ψυχαναλυτής, κοινωνιολόγος και θεωρητικός Έριχ Φρομ τόλμησε, πριν από μισό αιώνα, να εντάξει την αγάπη στον «πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης» και να την επαναπροσδιορίσει όχι μόνο ως εννοιολογική κατασκευή αλλά και ως οντολογική συνθήκη. Έτσι, δεν έμεινε μόνο στη θεωρητική αναζήτηση τού τι κάνει την αγάπη να φαντάζει τόσο απαραίτητη και ουσιαστική, ούτε δαπάνησε όλη του τη ρητορική δεινότητα για να πείσει ένα ετερόκλητο αναγνωστικό κοινό. Κυρίως πίστεψε πως αν υπάρχει ένας λόγος που πρέπει να αναλύσει και να κατανοήσει κανείς τι είναι αγάπη, είναι επειδή αφορά αναγκαστικά και
απαρέγκλιτα τους πάντες. Τούτο σημαίνει ότι για τον Έριχ Φρομ η αγάπη δεν είναι ένα παρωχημένο κέλευσμα στον αχό των πολυτάραχων ημερών. Σε εποχές που όλοι επανέφεραν το κρίσιμο ζήτημα της ιδεολογίας, ο Φρομ είχε το θάρρος να επιμείνει ότι σημασία έχει πώς αντιλαμβανόμαστε μάλλον, παρά το πόσο έντονα αισθανόμαστε την αγάπη: αυτή είναι η απαρχή κάθε ενσυνείδητης και άρα πετυχημένης δράσης. Με τον απλό τρόπο ενός πνευματικού δασκάλου –είχε εντρυφήσει στις αρχές του ταλμουδισμού– ο οποίος αναζητούσε την ψυχική επαφή με ένα διαφορετικό κοινό, ο Γερμανός στοχαστής δεν έδειξε να παρασύρεται από την ανάγκη της κατίσχυσης των ιδεών του, παρά πέρασε στο κρίσιμο στάδιο της δράσης με κεντρικό αίτημα όχι τόσο το πώς μπορώ να αγαπηθώ αλλά κυρίως να αγαπήσω. Πάντοτε, άλλωστε, στο έργο του τον απασχολούσε η αναζήτηση της πράξης: από την εποχή που εργαζόταν με την πρώην σύζυγό του και ψυχαναλύτρια Φρίντα Ράιχμαν στις πρακτικές της ψυχανάλυσης αλλά κι αργότερα στις έρευνές του στο Ινστιτούτο του Βερολίνου –την πρώιμη, δηλαδή, φάση της Σχολής της Φρανκφούρτης–, η έννοια της δράσης ως απόρροια μιας ενσυνείδητης θέσης επανερχόταν δυναμικά στο επίκεντρο των αναζητήσεών του. Ειδικά όσον αφορά το επίμαχο ζήτημα της αγάπης, η έννοια της πρακτικής εκτίμησης, δηλαδή της «ενεργητικής» και «δημιουργικής», όπως την
εrιch frομm Η τέχνη της αγάπης
Μτφρ.: Ουρανία Τουτουνζή Εκδόσεις Διόπτρα Σελίδες: 224
ονόμαζε, ικανότητας συσχετισμού που αποσκοπεί «στον δημιουργικό προσανατολισμό», ήταν κι εδώ πρωτεύουσα. Αφότου διαμόρφωσε το κεντρικό ανθρωπιστικό πλαίσιο πάνω στο οποίο εδράζεται η ενσυνείδητη αναζήτηση της αγάπης, στη συνέχεια ο Φρομ έκανε λόγο για την υψηλή πρακτική: γι’ αυτή την περίτεχνη μαστοριά που μπορεί να μεταμορφώσει το πλέον κοινότοπο άγγιγμα σε ύψιστη δημιουργία και τέχνη. Τίποτα δεν είναι απλό, ειδικά όταν μιλάμε για μια απαιτητική διαδικασία σαν την αγάπη, καθώς, σύμφωνα με τον Φρομ, απαιτεί πειθαρχία, υπομονή και συγκέντρωση κι είναι γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους που παραμένει υψηλή τέχνη. Όσο κι αν οι τότε συγκαιρινοί του, θεωρητικοί, στοχαστές και συγγραφείς, έδωσαν έμφαση στη θεωρητική ανάλυση ενός κόσμου διαρκώς σε αναβρασμό –το 1955, οπότε εκδόθηκε η Τέχνη της Αγάπης, είχαν ήδη προηγηθεί δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και μόλις ξεσπούσε ο πόλεμος στο Βιετνάμ–, εκείνος επανερχόταν σε αυτό που δόξασε τα εφηβικά του όνειρα, πότισε την τέχνη του και τον έκανε να επιστρέφει στις αρχές του Διαφωτισμού και του μαρξισμού: στο ότι στο επίκεντρο όλων παραμένει ο άνθρωπος και τα δημιουργήματά του. Και ύψιστο δημιούργημα δεν μπορούσε να είναι άλλο από την αγάπη – αυτή είναι που καταργούσε τα ένστικτα και πρόβαλλε την αρχή της δημιουργίας. Ακόμη κι αν κάποιοι, αδιαφορώντας για το ιστορικό ή ανθρωπολογικό πλαίσιο, επέμεναν στον ενστικτώδη έρωτα ή τη ναρκισσιστική αναζήτηση της ομορφιάς, ο Φρομ υποστήριζε πως η αγάπη είναι κάτι πέρα από την επιφανειακή αναζήτηση του ωραίου. Ενασμενίζεται κανείς για τα εξωτερικά προσόντα του ή για την ανάγκη του για την ομορφιά, αλλά ουσιαστικά αυτό που επιζητεί είναι η αγάπη. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την ουσιαστική ανταμοιβή που χαρίζει η μύχια ανθρώπινη επικοινωνία: ο έρωτας παρέρχεται, η αγάπη διατηρεί την εσωτερική και απαρέγκλιτη ισχύ της. «Δεν υπάρχει σχεδόν καμία άλλη ανθρώπινη δράση», γράφει ο Φρομ, «κανένα άλλο τόλμημα που να αρχίζει με τόσο τεράστιες ελπίδες και προσδοκίες κι όμως να αποτυγχάνει τόσο συχνά όσο ο έρωτας. Αν αυτό συνέβαινε με οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη ενέργεια, οι άνθρωποι θα ήταν περισσότερο πρόθυμοι να ανακαλύψουν τους λόγους αυτής της αποτυχίας ή να μάθουν πώς θα μπορούσαν να τα καταφέρουν καλύτερα – ή αλλιώς θα παραιτούνταν ολοκληρωτικά από αυτήν τη μορφή δραστηριότητας. Και αφού η τελευταία εκδοχή είναι αδύνατη, στην περίπτωση της αγάπης φαίνεται πως μόνο ένας δρόμος ανοίγεται για να ξεπεράσουμε την αποτυχία, να εξετάσουμε τις αιτίες της αποτυχίας αυτής και να προχωρήσουμε σε μια προσεκτική εξέταση της έννοιας της αγάπης».
Α
λλά η εξέταση της αγάπης ως έννοιας συμπαρασύρει όχι μόνο διαβάσματα αλλά προπάντων καίριες διαπιστώσεις που θα βοηθήσουν να εξασκήσει κανείς με επιτυχία την αγάπη ως τέχνη. Στο απόλυτα διαβαστερό μπεστ-σέλερ με τον ομώνυμο τίτλο, Η τέχνη της αγάπης, που πλέον γιορτάζει τα πενήντα χρόνια του και οι εκδόσεις Διόπτρα τιμούν με μια ειδική έκδοση, ο Έριχ Φρομ επικαλείται όλες τις μορφές της αγάπης και τις μέχρι τούδε παρερμηνείες της: εκτός από την ερωτική αγάπη, εξετάζει τη μητρική και αδελφική αγάπη, την αγάπη για τον Θεό ή την αγάπη για τον εαυτό, θέτει τα όρια ανάμεσα στην αυτοσυνείδηση και τον ναρκισσισμό, την εμπιστοσύνη στον εαυτό και
την αλαζονεία καθώς και την αληθινή πίστη και τον ετεροκαθορισμό. Τίποτα δεν μένει έξω από αυτή την πολυποίκιλτη θεώρηση, που, έχοντας ως έρεισμα τις βασικές αρχές του πρώιμου μαρξισμού και της ιουδαϊκής θρησκείας, λαμβάνει υπ’ όψιν όλες τις θεωρητικές τάσεις που ανιχνεύουν τη δύναμη της ουσιαστικής ανθρώπινης δράσης: ο ψυχαναλυτής και συγγραφέας φαίνεται να εκτιμά απεριόριστα τον Χάξλεϊ, να λαμβάνει υπ’ όψιν φιλοσόφους όπως ο Χέγκελ και ο Σπινόζα και να αποθεώνει τον Ηράκλειτο – ειδικά όσον αφορά τη θέση του για την «παλίντονο αρμονία». Άλλωστε, για τον ίδιο η άρση των αντιθέσεων δεν είναι μόνο ένα διαλεκτικό αιτούμενο αλλά ο βασικός τρόπος για να επιτευχθεί η αρμονία των αντιφάσεων που θέτουν σε κίνδυνο το ενοποιητικό οικοδόμημα της αγάπης. Τούτη οφείλει πρωτίστως να ενώνει παρά να χωρίζει. Και είναι δυνατή «μόνο αν δύο άτομα επικοινωνούν μεταξύ τους από τον πυρήνα της ύπαρξής τους, συνεπώς μόνο αν ο καθένας βιώνει ο ίδιος τον εαυτό του από τον πυρήνα της ύπαρξής του. Μόνο μέσα σε αυτή την “πυρηνική εμπειρία” βρίσκεται η ανθρώπινη πραγματικότητα, αυτό μονάχα σημαίνει να είσαι ζωντανός, εδώ μόνο υπάρχει η βάση για την αγάπη. Η με αυτό τον τρόπο βιωμένη αγάπη είναι μια αδιάκοπη πρόκληση: δεν είναι ένα καταφύγιο ακινησίας αλλά ένας λόγος να κινείσαι, να αναπτύσσεσαι και να εργάζεσαι μαζί με τον άλλο. Ακόμη κι αν υπάρχει αρμονία ή σύγκρουση, χαρά ή λύπη, είναι δευτερεύον γεγονός σε σχέση με το θεμελιακό γεγονός
ότι δύο άνθρωποι γνωρίζουν ο ένας τον άλλο μέσα από την ουσία της ύπαρξής τους». Επομένως, όσο οπτιμιστική ή ακόμα και ουτοπική κι αν ακούγεται μια τέτοια θέση –πόσο ιδανικοί μπορεί να είναι δύο άνθρωποι για να κατακτήσουν μια τέτοια ιδανική συνθήκη;–, ουσιαστικά αφορμάται από το εξίσου αισιόδοξο σενάριο στο οποίο στοχεύει η αγάπη ως πράξη. Ίσως να είναι και η μόνη που ικανοποιεί την έννοια «άνθρωπος» και τον μύχιο πυρήνα του ως ύψιστη και απόλυτη τέχνη. Για παράδειγμα, αν κάτι ενώνει την «Πιετά» του Van der Weyden με τα γυμνά του Ματίς δεν είναι κάποια ουσιαστική ομοιότητα στη μεταξύ τους πρακτική και πρόθεση αλλά το ότι αμφότερα τα έργα έχουν εκπληρώσει τις βασικές αρχές της υψηλής τέχνης. Έτσι συμβαίνει και με την αγάπη: για να μπορεί κανείς να σκαρδαμύσσει, πόσο μάλλον να αισθανθεί τον άλλο, πρέπει να έχει πραγματώσει το ιδεώδες της αγάπης ως ουσία και αποστολή. Γιατί, όπως επιμένει κι ο Φρομ, η αγάπη δεν «είναι ένα περιθωριακό και εξατομικευμένο φαινόμενο» αλλά μια συνολική συνθήκη που ξεπερνά τις επιμέρους δραστηριότητες, υπερβαίνει τις αντιθέσεις και τίθεται στην καρδιά του κόσμου. «Μείζων δεν τούτων η αγάπη» φαίνεται να επαναλαμβάνει με τον δικό του τρόπο ο περίοπτος στοχαστής και ψυχαναλυτής, προσφέροντας ένα βιβλίο που βιώνεται παρά διαβάζεται και επανέρχεται διαρκώς ως ένα και μοναδικό απαράμιλλο αίτημα στο πέρας των αιώνων, αυτό της τέχνης της αγάπης και της ολβιόδωρης επίτευξής της.
16.4.15 – lifo
41
Τι καλό κυκλοφορεί;
4 νέοι δίσκοι και μία σκέψη Μήπως οδεύουμε προς έναν κόσμο χωρίς δισκάδικα;
electronic/dance αποσκευές του. Το πιάνο του Wells συνοδεύει λακωνικά τον Moffat: άλλοτε χρειάζεται το τικ-τακ ενός ρολογιού για να ολοκληρωθεί το κομμάτι («On the Motorway») κι άλλοτε απαιτείται η συνδρομή μιας τρομπέτας κι ενός κουαρτέτου εγχόρδων («Any οther mirror»). Η θεματολογία είναι το σεξ σε όλες τις παραλλαγές του, το ποτό, ο Θεός και η αμαρτία – τι άλλο θα περίμενε κανείς από τον Moffat; Ωστόσο, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με κοινότοπες ανησυχίες αλλά με ποίηση πρώτης ποιότητας, κάτι που ήταν σαφές από την εποχή των Arab Strap (οι οποίοι όριζαν την αποστολή τους ως wordy experience). Μια εξήγηση γιατί τα αντίθετα έλκονται: για να φτιάχνουν ποιητικούς, slowcore δίσκους.
Kovacs
shades of black αι καθώς η αναζήτηση της διαδόχου της Amy Winehouse συνεχίζεται, μια Ολλανδέζα μπαίνει στην κούρσα της διαδοχής. Η 24χρονη Sharon Kovacs με τη βαθιά soulful φωνή έχει μελετήσει πολύ την ερμηνεία της Amy, αλλά δεν έχει εφάμιλλο υλικό. Και ενώ η Amy έκλινε προς την blue-eyed soul και την τζαζ, η Kovacs τείνει σ’ έναν πιο ποπ ήχο που την κάνει ιδανική για τα mainstream ραδιόφωνα – κι εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος για την ίδια. Τα βιολιά πνίγουν την ερμηνεία της και η τσιγγάνικη ατμόσφαιρα που δημιουργούν κοντράρεται με το αίτημα που είναι μια neo-soul της βρετανικής σχολής. Από τον αδύναμο δίσκο ξεχωρίζει το «50 shades of black» που ανοίγει το άλμπουμ, το «The devil you know» και το «He talks that shit» – το οποίο αναδεικνύεται χάρη στην έξυπνη ενορχήστρωσή του.
Κ
Ryley Walker
primrose green α καταλήξω να πιστέψω στην ύπαρξη μιας σοφής συμπαντικής ισορροπίας (ανεξάρτητης από θεούς και δαίμονες): όταν ο πλανήτης Γη χάνει τον Bert Jansch, εμφανίζεται ο Ryley Walker για να μας παρηγορήσει (το 2011 πέθανε ο πρώτος, την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το ep του ο δεύτερος). Ναι, αλλά τότε γιατί ο Walker μιμείται συχνά τον Tim Buckley; Ο ίδιος δηλώνει ότι θέλει να ερμηνεύει τα τραγούδια του με τον τρόπο που έπαιζε σαξόφωνο ο John Coltrane. Μεγάλη φιλοδοξία, πράγματι, αλλά ο Walker φαίνεται ότι δικαιούται τον τίτλο του νεότερου εκπροσώπου της folk-jazz που μορφοποίησε ο Van Morrison με το «Astral Weeks», αλλά και η Joni Mitchell στη «Hejira». Το «Primrose Green» δεν είναι μια προσπάθεια folk αναβίωσης αλλά ένα άλμπουμ που θυμίζει παλίμψηστο καλά βιωμένων επιρροών. Η βρετανική σχολή (Nick Drake, Pentagle + Bert Jansch) συναντάει τους Αμερικανούς ομολόγους της που ήταν λιγότερο αιθέριοι και πιο πολιτικοποιημένοι (Phil Ochs, Tim Buckley). Στα παρασκήνια, ο Van Morrison χαμογελάει σαρδόνια, με ικανοποίηση όμως. Ο γραπτός λόγος έχει εγγενείς αδυναμίες στην περιγραφή της μουσικής και δεν είναι δίκαιο να αναλύεις τις επιρροές ενός νέου μουσικού κάνοντας name-dropping, αλλά δεν γίνεται να αποδώσεις με άλλον τρόπο την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος του Ryley Walker. Οι τζαζ μουσικοί που τον συνοδεύουν κάνουν αισθητή την παρουσία τους, χωρίς να πνίγουν την ακουστική κιθάρα του. Οι folkies επιστρέφουν με σοβαρές προθέσεις και τσαγανό.
Θ High Fidelity
Jim White vs. The Packway Handle Band
take it like a man ένε ότι για να αποκτήσει κάποιος σφαιρική εικόνα των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να ταξιδέψει στην Βible Βelt, στις πολιτείες του Νότου που αποτελούν το προπύργιο του κοινωνικού και θρησκευτικού συντηρητισμού. Ή, τουλάχιστον –θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω–, να δει το ντοκιμαντέρ Searching for the wrong-eyed Jesus, το οποίο βασίζεται στο άλμπουμ του Jim White, «The mysterious tale of how I shouted wrong-eyed Jesus». Ο εκκεντρικός τραγουδοποιός Michael Davis Pratt, γνωστός με το ψευδώνυμο Jim White –πρώην δάσκαλος του σερφ, πρώην φωτομοντέλο–, έπεισε τη Luaka Bop για το ταλέντο του, το οποίο φύτρωσε και άνθισε με τα γκόσπελ και τους εκκλησιαστικούς ψαλμούς στην Πενσακόλα της Φλόριντα. Το τελευταίο του άλμπουμ είναι προϊόν της συνεργασίας του με το bluegrass κουιντέτο των Packway Handle Band από την Αθήνα της Τζόρτζια και εισχωρεί στις πιο βαθιές ρίζες της αμερικανικής μουσικής. Αν υπάρχει ένα είδος μουσικής το οποίο εκπροσωπεί το χωνευτήρι που ενοποίησε τους μετανάστες στον Νέο Κόσμο, αυτό είναι η bluegrass – η ιρλανδέζικη, σκωτσέζικη, αγγλική και ουαλική μουσική παράδοση συνάντησαν τη μαύρη τζαζ κι έγιναν ένας ενιαίος ήχος, απολαυστικός και χορευτικός. Το σουρεαλιστικό χιούμορ του White («Smack dab in a big tornado») ρέει δίπλα στη σοβαρή προσέγγιση των Packway Handle Band («Blood on the fiddle, blood on the bow»), οι μελαγχολικοί κι απόκοσμοι στίχοι γίνονται χορευτικά τρίλεπτα τραγούδια («Sorrow’s Shine»). Μουσική που σε αφήνει μ’ ένα χαμόγελο στα χείλη και μια φαγούρα στα πόδια.
απο τη χιλντα παπαδημητριου
Μουσική
Λ
42 lifo – 16.4.15
Bill Wells and Aidan Moffat
the most important place in the world Malcolm Middleton ήταν ο εγκέφαλος της μουσικής των Arab Strap, αλλά πολλοί από τους θαυμαστές τους θυμούνται τη φωνή του Aidan Moffat όταν τους σκέφτονται. Η ιδιάζουσα σκωτσέζικη προφορά ακούγεται πάντοτε πολύ γοητευτική στ’ αυτιά μας (ή ίσως μόνο στα δικά μου). Σχεδόν μια δεκαετία έχει περάσει από τη διάλυση της μπάντας που κατείχε σημαίνουσα θέση στη σκηνή της Γλασκώβης και μετά από αρκετούς πειραματισμούς ο Aidan Moffat φαίνεται ότι βρήκε τον ιδανικό συνεργάτη του. Και ο Bill Wells είναι Σκωτσέζος – μπασίστας, κιθαρίστας, πιανίστας και συνθέτης, ιδρυτής του πειραματικού τζαζ κουιντέτου με το όνομά του, Bill Wells Octet. Ο συνδυασμός αυτών των δύο τόσο διαφορετικών καλλιτεχνών γεννάει ένα γοητευτικό μουσικό αποτέλεσμα – ό,τι κινδυνεύει να γίνει άκρως πειραματικό, το προσγειώνουν η εκφραστική απαγγελία του Moffat και οι
Ο
i Το soundtrack του High Fidelity κυκλοφορεί από την EMI.
ενασ κοσμοσ χωρις δισκαδικα
Δ
υστοπία. Να προσθέσω τη δυστοπία που τρέμω εγώ: έναν κόσμο χωρίς δισκάδικα. Μια μελλοντική εποχή χωρίς εκείνα τα αντικείμενα που μου χαρίζουν την απόλαυση της μουσικής. Πώς θα είναι τα Σάββατα χωρίς μια στάση στο δισκάδικο της γειτονιάς για ενημέρωση; Πώς θα κατεβαίνει ο καφές χωρίς τη σακούλα με τα πολύτιμα αποκτήματα να περιμένει παρκαρισμένη δίπλα στην καρέκλα, στην ηλιόλουστη πλατεία; Η βόλτα στα δισκάδικα έχει σκοπό τη μουσική ενημέρωση – αλλά δεν είναι μόνο αυτό, φυσικά. Είναι φλερτ και ανταλλαγή βλεμμάτων πάνω από τα βινύλια, είναι ο καβγάς με το αρχέτυπο του πωλητή που μισούμε επειδή μοιάζει υπερβολικά με τον Jack Black στο High Fidelity. Είναι η γάτα του μαγαζιού που θα χαϊδέψω, η συζήτηση για τις καινούργιες ταινίες, η ανταλλαγή πληροφοριών για τον τεχνίτη που διορθώνει στερεοφωνικά. Επειδή ο άνθρωπος δεν είναι φυτό εσωτερικού χώρου και αναζητάει τη λιακάδα των δίσκων (και των βιβλίων, φυσικά) για να ανθίσει. Το πανηγύρι του Record Store Day μπορεί να μπει στην καθημερινότητά μας. Κι όπως έγραψε πρόσφατα ο Νικ Χόρνμπι με αφορμή την 20ή επέτειο του High Fidelity (Billboard, 6/3/2015): «Οι καλές τέχνες είναι ο πιο περίπλοκος και ο πιο ακριβής τρόπος κοινωνικής δικτύωσης που επινοήθηκε ποτέ, αλλά αν θέλετε να λειτουργήσει σωστά, θα πρέπει να βγαίνετε από το σπίτι σας μερικές φορές και να δείχνετε στους άλλους ποιοι είστε και τι σας αρέσει. Θα πρέπει να πηγαίνετε σε συναυλίες και γκαλερί και βιβλιοπωλεία…». Και στα δισκάδικα, θα προσθέσω. Happy Record Store Day!
TAste of the week
Μετά το Πάσχα
θαλασσινό αλάτι, μοσχολέμονο, χυμό από πορτοκάλι και μυρωδικά, σερβιρισμένο με σαντορινιά κάππαρη και αρώματα από τζίντζερ. Γνώριμη νησιώτική γεύση δίνει η ελληνική σαλάτα με Καλαθάκι Λήμνου, παξιμάδια μαριναρισμένα με αγουρέλαιο και κάππαρη, ενώ ολόφρεσκη και δροσερή είναι η πράσινη σαλάτα με μελωμένη ψητή κολοκύθα, ξερά σύκα, σταφίδες, ψητό χαλούμι στη σχάρα και σάλτσα με βαλσάμικο και πετιμέζι, που μας δροσίζει ευχάριστα. Από ζεστά πιάτα, μπορείτε να δοκιμάσετε το ψητό φιλέτο μπακαλιάρου στη σχάρα με σάλτσα από έξτρα παρθένο Cycladic Café ελαιόλαδο, λεμόνι και αρωματικά βότανα, που σερβίρεται με πουρέ από τρυφερά λαχανικά και σαλάτα με πλιγούρι, ή το σουβλάκι από μοσχάρι γάλακτος με τηγανητές πατάτες Νάξου και δροσερό γιαούρτι με ψιλοκομμένο αγγούρι. Αν ενδώσετε στα ζυμαρικά, θα βρείτε χειροποίητη χωριάτικη με σπιτική σάλτσα από ντομάτες, βασιλικό, παρθένο ελαιόλαδο και φρεσκοτριμμένο τυρί Σαν Μιχάλη Σύρου. Ενδιαφέρουσα είναι και η λίστα ελληνικών κρασιών μικρών παραγωγών, με καλές επιλογές για κρασί σε ποτήρι. Το Cycladic Café λειτουργεί τις ώρες και τις ημέρες λειτουργίας του Μουσείου. ☛ Cycladic Café, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Νεοφύτου Δούκα 4, Αθήνα, 210 7228321-3.
Στο café του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης και στο Gaspar Food & Mood.
ορεινός ήλιος ροζέ
Βγες
aπο τη νικη μηταρεα
επιτέλους
Με καινούργια ετικέτα και τις δάφνες από τις διακρίσεις που έχει συγκεντρώσει σε διεθνείς διαγωνισμούς, το ροζέ της Σεμέλης έρχεται να επιβεβαιώσει την ποιότητα της νέας γενιάς ελληνικών ροζέ κρασιών. Παράγεται από Αγιωργίτικο, έχει χρώμα κερασοκόκκινο, στη μύτη φέρνει κομψά αρώματα φράουλας, κερασιού, βύσσινου και σοκολάτας γάλακτος. Στο στόμα έχει μια ανεπαίσθητη νότα γλυκύτητας, φρεσκάδα λόγω τονισμένης οξύτητας και πυκνά αρώματα κερασιών. Μπορεί να συνοδέψει μεγάλη έκταση γεύσεων, από μπαρμπούνια και λαδερά έως ζυμαρικά και παϊδάκια.
r Με ιστορία δεκαπέντε χρόνων, το café του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης ήταν από τους πρώτους χώρους που κατάφεραν να δέσουν έννοιες όπως η τέχνη, ο πολιτισμός, η μαγειρική, που μπορούν να συνδυαστούν με πολλούς τρόπους και να οδηγήσουν σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Οι ευκαιρίες να συναντήσει κανείς τις αρμονικές αναλογίες τους δεν είναι πολλές, αλλά το Cycladic Café κατάφερε, στην πορεία του χρόνου, να μας δώσει πολλές καλές εμπειρίες. Η ανανέωση του χώρου που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, σε συνδυασμό με το νέο μενού, που προσπαθεί να φέρει το άρωμα και τον ήλιο των Κυκλάδων στην Αθήνα, έρχεται να ενισχύσει την εικόνα ενός ξεχωριστού χώρου γεύσης και πολιτισμού που εντάσσεται στην καθημερινότητα της πόλης. Με πηγή έμπνευσης τη συλλογή της Κυκλαδικής Τέχνης του μουσείου, ο σχεδιασμός του νέου Cycladic Café Cycladic Café οφείλεται στο αρχιτεκτονικό γραφείο Kois Associated Architects. Το υποβλητικό αέρινο στέγαστρο-γλυπτό φέρει την υπογραφή του Στέλιου Κόη, ο φωτισμός της Ελευθερίας Ντεκώ, ενώ οι μαρμάρινοι πάγκοι με τα φυτά που φτάνουν μέχρι την οροφή του αίθριου έγιναν υπό τη μελέτη και επίβλεψη της doxiadis + Αγγελική Μαθιουδάκη. Το μενού στο εστιατόριο ενός μουσείου είναι μια πρόκληση, είναι κάτι το διαφορετικό. Η κουζίνα δεν πρέπει να είναι πολύπλοκη. Ο επισκέπτης, μετά την περιήγησή του στους χώρους των εκθεμάτων, θα πρέπει να βρεθεί μπροστά σε ένα πιάτο που θα εναρμονίζεται με τις εικόνες που έχει αποκομίσει. Την ευθύνη για την κουζίνα του Cycladic Café έχει η Begnis Catering που σχεδίασε το μενού για πρωινό, brunch, café ή μεσημεριανό, αξιοποιώντας πρώτες ύλες και φρέσκα υλικά που αναδίδουν γεύσεις και αρώματα κυκλαδικής γης με αγνές πρώτες ύλες. Cycladic Café Για πρωινό ή brunch μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε σάντουιτς που συνδυάζουν φρεσκοψημένα ψωμιά φτιαγμένα από ζέα, πολύσπορο, ολικής κ.ά. με τυριά κυκλαδικών νησιών και άλλα φρέσκα υλικά. Για κάτι περισσότερο, ο δρόμος οδηγεί αναπόφευκτα σε αυγά ποσέ από κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής που σερβίρονται πάνω σε τραγανή τάρτα από ναξιώτικες πατάτες και τρυφερό, αχνιστό σπανάκι. Για το γεύμα, οι επιλογές είναι πολλές. Αέρινο και αρωματικό είναι το καρπάτσιο από αιγαιοπελαγίτικο λαβράκι, μαριναρισμένο με
amstel Τα αναψυκτικά-μπίρας ή οι μπίρεςαναψυκτικά ήρθαν για να μείνουν, αφού τα ποτά αυτής της κατηγορίας πολλαπλασιάζονται. Η Amstel πρόσθεσε πρόσφατα ένα ακόμη προϊόν στη σειρά Radler. Πρόκειται για την Amstel Radler Guarana με 0% αλκοόλ και γεύση που ενισχύεται από το lime και την Guarana, ένα τροπικό φυτό από τον Αμαζόνιο, ιδιαίτερα συνηθισμένο στη Βραζιλία, οι σπόροι του οποίου έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη. Το αποτέλεσμα είναι ένα ποτό δροσιστικό, με κόκκινο χρώμα και πλούσια γεύση.
r Το Gaspar αγαπήθηκε από την πρώτη μέρα που άνοιξε στο Ψυχικό και συνεχίζει να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου και μετά τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας του. Το Gaspar Food and Mood είναι χαρούμενο μαγαζί που τα συνδυάζει όλα –φαγητό, ποτό, καφέ, μουσικές– όλες τις ώρες της ημέρας. Άλλωστε, το «food and mood» προσδιορίζει ακριβώς αυτήν τη φιλοσοφία ενός πολυχώρου διασκέδασης με μητροπολιτική αύρα. Με δυο λόγια, πρόκειται για ένα μαγαζί-υπερπαραγωγή, που έχει πετύχει την υποστήριξη της δυνατής κουζίνας. Ο μάγος Gaspar έκανε τα μαγικά του – ας τα πάρουμε με τη σειρά: η μεγάλη μπάρα με τον ατμοσφαιρικό φωτισμό υποστηρίζεται από τον Στέργιο Αβραμπάκη και τα ευφάνταστα κοκτέιλ και δεν είναι καθόλου τυχαίο που σφύζει από κόσμο. Μια στάση, λοιπόν, για κοκτέιλ και ασιατιGaspar Food & Mood κές γεύσεις στα όρθια είναι ό,τι πρέπει για να μπεις στο κλίμα της χαλάρωσης. Τα σούσι φτιάχνονται με τέχνη από τον Ελληνο-ιάπωνα σεφ Osakazu Yoshida (Χρήστος Μαρτζούκος). Ελκυστική παρουσίαση και ωραία γεύση αποκαλύπτουν τα Ebi tempura rolls (€18) και τα τσοπ στικς είναι έτοιμα να πάρουν φωτιά όταν εμφανίζονται τα πληθωρικά Salmon fantasy rolls (€14) και τα Katana rolls (€15). Η καλή διάθεση σιγοντάρεται από τις γεύσεις και τη νεοϋορκέζικη ατμόσφαιρα που προσφέρουν η σάλα αλλά και τα επώνυμα ή μη πρόσωπα που κινούνται μέσα σε αυτή. Το μεγάλο μαρμάρινο τραπέζι με τον πληθωρικό, δερμάτινο καναπέ είναι ό,τι πρέπει για να πάρουμε θέση και να δοκιμάσουμε το μεσογειακό μενού. Οι νέοι άνθρωποι που υποστηρίζουν το σέρβις είναι αληθινά ευγενικοί και αποτελεσματικοί. Δυνατό ξεκίνημα με καλοφτιαγμένο ceviche φαγκρί (€12) που αναδίδει θαλασσινή φρεσκάδα. Πολύ μου άρεσε η σαλάτα που είναι φτιαγμένη με τις νόστιμες φακές Εγκλουβής και συνοδεύεται από γευστικό σύγκλινο Μάνης (€10). Τα τοπικά προϊόντα δίνουν τον χαρακτήρα στο πιάτο και οι σεφ Άρης Καλλιπολίτης και Σάββας Κωνσταντινίδης μαγειρεύουν με αγάπη και τεχνική. Η πράσινη σαλάτα εκφράζει δροσιά και φρεσκάδα και δίνει την αίσθηση ότι Gaspar Food & Mood μόλις εκείνη τη στιγμή κόπηκαν τα λαχανικά από τον μπαξέ. Το dressing εσπεριδοειδών δίνει τη δυνατή γευστική πινελιά στο πιάτο, που ενισχύεται με αέρινο μοσχαρίσιο tataki και noodles (€18) – ένα πιάτο που μπορεί από μόνο του να καλύψει την πείνα σου. Ο σολομός αναδεικνύεται με τη σάλτσα Teriyaki (€19), αλλά σίγουρα τις γευστικές εντυπώσεις έκλεψε το κριθαρότο με τις ζουμερές γαρίδες Μάνης (€22) που πρόσθεσαν γευστικούς πόντους στο πιάτο. Το Rib eye, πλούσιο σε γεύση, συνοδεύεται από καπνιστό κρεμμύδι και τραγανές, κολασμένες χωριάτικες πατάτες (€29). Συστήνω να μην παρασυρθείτε από τα νόστιμα πιάτα του μενού, γιατί ακολουθούν λιμπιστικά γλυκά όπως το τραγανό μιλφέιγ (€10) διά χειρός του pâtissier Διονύση Αλέρτα, που βρίσκεται στην κουζίνα του μαγαζιού από το ξεκίνημά του. ☛ Gaspar Food & Mood, λεωφ. Δημ. Βασιλείου & Λυκούργου, Ν. Ψυχικό, 210 Gaspar Food & Mood 6775011. 16.4.15 – lifo
43
agenda πολυχωροι ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ Φραντζή 14, Νέος Κόσμος, 2109226975 +plus: 16 & 23/04, Αλέξανδρος Μπελλές, 21:00, €10 με μπίρα/ κρασί. 17 & 24/04, Σπύρος Γραμμένος Λάιβ, 22:30, €10 (μπαρ) με μπίρα/κρασί. 18 & 25/04, Ορφέας Περίδης, 22:30, €12 με μπίρα/ κρασί. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: 17 & 24/04, Νίκος και Γιώργος Στρατάκης, 22:30, €12 με μπίρα/κρασί. 18 & 25/04, Φοίβος Δεληβοριάς Live, 22:30, €12 με μπίρα/κρασί.
ΙΑΝΟΣ Σταδίου 24, 210 3217810. 17-19/04, Λαϊκή Ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη, 21:30, €10, ελάχιστη κατανάλωση €6. 20/04: « Ό,τι κι αν πω, δεν σε ξεχνώ: Ο Γιάννης Μπέζος τραγουδά Βασίλη Τσιτσάνη», 21:30, €10, ελάχιστη κατανάλωση €6. Οι πόρτες ανοίγουν στις 21:00.
ΓΥΑΛΙΝΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Λεωφ. Συγγρού 143, Ν. Σμύρνη, 210 9315600 20/04, 21:00, «Μελίνα Darling».
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
21:00, €14, φοιτητικό: €7. 21-22/04, Μανώλης Μητσιάς «Απαγορευμένα Τραγούδια», Αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης», 20:30. Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ: €7.5, πολύτεκνοι, 65+: €9,50. Ζώνη Α’: €35, Ζώνη Β’: €25, Ζώνη Γ’: €14, Διακεκριμένη Ζώνη: €50.
live bars/ dinner PASSPORT Καραΐσκου 119, πλατεία Κοραή, Πειραιά, 210 4296401. 18 & 25/04, Λεωνίδας Μπαλάφας, 21:30, €12(μπίρα/κρασί), άνεργοι: €10.
street outdoors Μουσική από τους John Dimas, Bu$, Jose Amba, Tolis Q και Polatof σε ένα πάρτι που ξεκινάει από νωρίς. 19/4, 16:00, Couleur Locale, Νορμανού 3, Μοναστηράκι, 216 7004917, είσοδος ελεύθερη.
George Gaudy @ ΡΟΜΑΝΤΣΟ ΡΟΜΑΝΤΣΟ Αναξαγόρα 3-5 Αθήνα, 210 3425335. 17/04: Emergent presents: Rrose live, Object & Bill Kouligas, 00:00, €10. 23/04, George Gaudy - new single launch Andy Watts - solo acoustic, 21:00, €5.
ΚΥΤΤΑΡΟ Live club Ηπείρου 48, Αθήνα, 210 8224134. 17-18/04, Τζίμης Πανούσης Μουσικές Ταξιαρχίες, 21:30, €12.
aπο τhν κατερινα ηλιακη
Νύχτες
Αθήνα
Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα, 210 7282333. 20/04, Νational Theatre Live Tom Stoppard «The Hard Problem», Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»,
¶ Live: Growlers, 16/4, 21:00,
44 lifo – 16.4.15
Gagarin 205 Live Music Space, Λιοσίων 205, 21 1411 2500, €2225. H ευρωπαϊκή περιοδεία των Growlers ξεκινάει από την Ελλάδα, και συγκεκριμένα από την Αθήνα, την Πέμπτη 16 Απριλίου. Το αμερικανικό συγκρότημα άρχισε να δημιουργεί τον δικό του, πρωτότυπο ήχο, συνδυάζοντας country, surf, ποπ και ροκ μουσική στην Καλιφόρνια the Growlers το 2006, ενώ ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο «Are you in or out» κυκλοφόρησε 3 χρόνια αργότερα, το 2009. Ακολούθησαν μερικά ακόμη άλμπουμ, όπως το «Tropics» και το «Hung at Heart», με πιο πρόσφατο το «Chinese Fountain», το οποίο και θα παρουσιάσουν ζωντανά στη σκηνή του Gagarin 205. Ο ήχος τους είναι κάτι που οι ίδιοι ονομάζουν «beach goth», δηλαδή ένας συνδυασμός καλιφορνέζικου ροκ ήχου της δεκαετίας του ’60, με ψυχεδελικές μελωδίες. «Beach goth» ονομάζεται επίσης και το πάρτι που διοργάνωσαν το 2012 στο Observatory στην Santa Ana. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ το οποίο συγκέντρωσε διάφορες νεο-ψυχεδελικές και μοντέρνες surfροκ μπάντες. Οι Growlers ήταν το πρώτο όνομα του line-up κάθε βραδιάς, ενώ άλλα συγκροτήματα που συμμετείχαν ήταν οι Μethadone Kitty, Summer Twins, Pangea, Tijuana Panthers, Cosmonauts, The Abigails, Thee Rain Cats, Tomorrows Tulips και Audacity. To φεστιβάλ είχε μεγάλη επιτυχία και από τότε το επαναλαμβάνουν κάθε χρονιά. Οι συναυλίες τους ξεχωρίζουν καθώς τους αρέσει να μεταμφιέζονται, χρησιμοποιώντας περούκες, make up και εκκεντρικά ρούχα. Έχουν περιοδεύσει με καλλιτέχνες όπως οι Black Keys, Devendra Banhart, Julian Casablancas και Night Beats, ενώ στην Ελλάδα τη συναυλία τους θα ανοίξουν οι Noise Figures. ¶ Festival: Terence Fixmer, Emex, George Apergis, Cirkle, Sepho, 17/4, 23:30, The Apartment, Κολωνού 76, Μεταξουργείο, €10-15. H πλατφόρμα προώθησης της underground ηλεκτρονικής μουσικής, το Vault 88, φιλοξενεί τον Terence Fixmer την Παρασκευή 17 Απριλίου. Ο DJ και παραγωγός της γαλλικής techno σκηνής έρχεται στο Apartment για να παρουσιάσει το νέο του άλμπουμ. Η μουσική του συμπεριλαμβάνει όλο το φάσμα των ηλεκτρονικών ήχων, από electro έως industrial, ΕΒΜ και techno. Terence Fixmer Το 1998 κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο στην International Deejay Gigolo Records, δημιουργώντας έτσι ένα νέο μουσικό ρεύμα που ονομάζεται Techno Body Music, το οποίο και ακολούθησε τα επόμενα χρόνια. Πολύ σημαντικό σημείο στη μουσική του πορεία αποτελεί η συνεργασία του με τον τραγουδιστή των Nitzer Ebb, Douglas McCarthy, με τον οποίο δημιούργησαν το πρότζεκτ «Fixmer / McCarthy» και κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ, το «Between the Devil» το 2004 και το «Into the Night» το 2008 από τη δική του δισκογραφική, την Planete Rouge Records. Ακόμη, έχει συνεργαστεί με την Electric Deluxe, τη δισκογραφική του Speedy J, έχει συμμετάσχει στο CD Fabric 57 των Agoria, στο τελευταίο compilation του Ben Klock αλλά και σε πολλά podcasts δημοφιλών καλλιτεχνών, όπως οι Juan Atkins, Laurent Garnier, Tiga, Chris Liebing και Jon Hopkins. Οι εμφανίσεις του σε γνωστά κλαμπ αλλά και σημαντικά techno φεστιβάλ ανά τον κόσμο δεν λείπουν. Στην Ελλάδα θα τον συνοδεύσουν οι ιδιοκτήτες της Modular Expansion, George Apergis και Alex Retsis, παρουσιάζοντας το πρότζεκτ EMEX live, ένα νέο international techno act, βασισμένο στον αναλογικό ήχο. Το line-up κλείνουν ο Cirkle και ο Sepho, ο ιδρυτής της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Beatnik που προωθεί τη δουλειά ανερχόμενων καλλιτεχνών. ¶ Party: Craig Richards w/ Pan, 17/4, μετά τα μεσάνυχτα, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 210 3210510, €6-8. Την Παρασκευή 17 Απριλίου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ένας από τους πιο δημοφιλείς Βρετανούς DJs αναλαμβάνει τη μουσική στο στενό της Αβραμιώτου. Ο Craig Richards είναι όχι μόνο visual artist, μουσικός παραγωγός, συλλέκτης δίσκων αλλά και selector. H μουσική του συνδυάζει διαφορετικούς ήχους και κινείται από dub reggae, soul και disco μέχρι house και techno. Έγινε ευρέως γνωστός από τη συνεργασία του με το διάσημο underground κλαμπ Fabric στο Λονδίνο, στο οποίο ήταν resident για πολλά χρόνια. Τα after hours sets του είναι απροσδόκητα και πάντα διαφορετικά μεταξύ τους. Ο Craig Richards επιμελείται επίσης τη δισκογραφική Nothing Special, καθώς και τα events της. Παράλληλα, τρέχει τα labels Heel to Steel μαζί με τον Seth Troxler και Fist or Finger με τον Jozif. Κυκλοφορεί μουσική με τα ονόματα Scumdolly και Blunder μαζί με τον Howie B. Τέλος, συνεργάζεται σε ένα μουσικό πρότζεκτ με τον Lee Burridge, ως Tyrant, για περισσότερο από 10 χρόνια. Στο six d.o.g.s θα τον συνοδεύσει o resident DJ του μαγαζιού, Craig Richards Pan, αλλιώς Παναγιώτης Πιλαφάς.
από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)
ΤΑΥΡΟΣ Κάποιες προκλήσεις την Παρασκευή
StarFax
ΚΡΙΟΣ Η προσοχή σας είναι στραμμένη σε επαγγελματικά και οικονομικά ζητήματα και η ανάγκη σας να εξασφαλίσετε ένα άνετο μέλλον σάς ωθεί σε ατελείωτες ώρες δουλειάς και υπέρμετρης προσπάθειας, με αποτέλεσμα να νιώθετε μονίμως εξαντλημένοι. Η Νέα Σελήνη του Σαββάτου ανοίγει κάποιες πόρτες για εσάς, αρκεί να τις εκμεταλλευτείτε σωστά και, το κυριότερο, να μην αφήσετε να πάνε χαμένες εξαιτίας κάποιων βιωμάτων του παρελθόντος που σας έχουν κάνει επιφυλακτικούς. Καινούργια ξεκινήματα από το Σάββατο και μετά μπορεί να σημαίνουν κι έναν νέο έρωτα που μπαίνει στη ζωή σας και σας δίνει την απαραίτητη ώθηση για να κυνηγήσετε τα όνειρά σας, καθώς τώρα πλέον έχετε κι έναν λόγο παραπάνω για να θέλετε να πετύχετε τους στόχους σας. Προσέξτε μόνο μην πέσετε με τα μούτρα, ώστε να μη γίνετε πιεστικοί και φρικάρει το ταίρι σας.
ΛΕΩΝ
Αισιόδοξους και γεμάτους ενεργητικότητα σας βρίσκει η εβδομάδα, αλλά υπάρχει κίνδυνος, λόγω υπέρμετρης σιγουριάς, να κάνετε κάποιες κινήσεις στα επαγγελματικά σας που μπορεί να σας προκαλέσουν προβλήματα στο μέλλον, ειδικά αν οι συνεργασίες που θα ξεκινήσετε δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να έχουν τα αποτελέσματα που θα θέλατε. Μη βασίζεστε στη συμβολή των φίλων όταν πρόκειται για επαγγελματικά ζητήματα, γιατί είστε χαμένοι από χέρι. Την Τετάρτη, Δίας και Αφροδίτη αυξάνουν τη διάθεσή σας για κοινωνική προβολή και επικοινωνία κι αν δεν υπερισχύσει η συσσωρευμένη κούραση, μπορείτε να κάνετε κάποιες επαφές και γνωριμίες ώστε να διευρύνετε τον κύκλο σας με άτομα που θα παίξουν σημαντικό ρόλο, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Ιδιαίτερη προσοχή στους κόλακες που σας περιτριγυρίζουν.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ Αυξημένη πνευματική διαύγεια
σας προκαλούν έντονο προβληματισμό, με τον Ερμή όμως να τονώνει το μυαλό και τις επικοινωνιακές σας ικανότητες καταφέρνετε να ξεπεράσετε με αρκετή επιτυχία κάθε εμπόδιο που συναντάτε και προχωράτε ακάθεκτοι στους στόχους σας. Προσπαθήστε να πάρετε τις σημαντικές αποφάσεις αφού εξετάσετε προσεκτικά όλα τα δεδομένα και καλό θα είναι να αποστασιοποιηθείτε από τα γεγονότα, ώστε η κρίση σας να είναι αντικειμενική. Γενικά, διανύετε μια φάση έντονων υπαρξιακών αναζητήσεων και είστε αποφασισμένοι για ριζικές αλλαγές, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Στον ερωτικό τομέα η κατάσταση είναι στάσιμη και θα πρέπει να κάνετε κι εσείς από την πλευρά σας προσπάθειες για να τονώσετε τη σχέση σας, αν σας ενδιαφέρει να κρατηθεί η φλόγα αναμμένη. Αν πάλι θεωρείτε πως έχει ξεθυμάνει το πάθος ανεπιστρεπτί, τότε μάλλον ήρθε η ώρα για αλλαγή πλεύσης.
σε συνδυασμό με τη θέλησή σας να αυξήσετε το εισόδημά σας είναι κάτι που σας οδηγεί στη γρήγορη λήψη αποφάσεων σε σχέση με τα επαγγελματικά σας και δεν έχετε τη δυνατότητα να εξετάσετε εξονυχιστικά όλες τις παραμέτρους, κάτι που μπορεί να προκαλέσει απώλειες, σε οικονομικό κυρίως επίπεδο. Μετριάστε το πάθος σας για σύντομο κέρδος και θα καταφέρετε να βρείτε τη σωστή κατεύθυνση ώστε να βελτιώσετε τη ζωή σας, δίχως να πρέπει να κάνετε ριψοκίνδυνα άλματα. Με τη σκέψη πως ένα ψεματάκι δεν πρόκειται να βλάψει τη σχέση σας, ειδικά όταν λέγεται για να προστατεύσει τον άλλον, έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται μυστικά και σας παίρνει η κάτω βόλτα. Αλήθειες που δεν λέγονται στην ώρα τους μπορούν να μετατραπούν σε ασήκωτο φορτίο, οπότε την επόμενη φορά ξανασκεφτείτε το πριν αποφασίσετε να κρύψετε πράγματα από το ταίρι σας.
ΔΙΔΥΜΟΣ Καταπιεσμένα συναισθήματα βγαί-
ΖΥΓΟΣ
ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Σημαντικές αποφάσεις και νέες συνεργασίες καλό είναι να τις αποφύγετε μέσα στις επόμενες μέρες, καθώς η υπέρμετρη ευαισθησία σας μπορεί να σας οδηγήσει σε λανθασμένες αποφάσεις, των οποίων τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να φανούν. Μείνετε προσηλωμένοι στις ήδη υπάρχουσες υποχρεώσεις σας και μην ακούτε τι πάει να σας πλασάρει κάθε φαφλατάς, γιατί είναι σχεδόν βέβαιο πως θα την πατήσετε άσχημα. Προσέξτε περιττά έξοδα και αγορές που δεν θα σας χρησιμεύσουν σε τίποτα. Έντονος ερωτισμός και διάθεση για φλερτ είναι το χαρακτηριστικό των ημερών και καθώς ξυπνά μέσα σας η ανάγκη για συντροφικότητα, είστε έτοιμοι να δεχτείτε στη ζωή σας το πρόσωπο που θα καταφέρει να κερδίσει την εκτίμησή σας κυρίως με τον χαρακτήρα παρά με την εμφάνισή του, μια και σας έχουν κουράσει γνωριμίες του στυλ «απ’ έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα».
Η ανάγκη σας να βασιστείτε στις δικές σας δυνάμεις εξ ολοκλήρου σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά σας από τη μία σάς δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας, καθώς είστε σίγουροι για τις κινήσεις και τη διαχείριση που κάνετε, από την άλλη, όμως, αποκλείετε κάποιες συνεργασίες που θα μπορούσαν να σας αποφέρουν αρκετά οφέλη, αρκεί να γίνουν με τα κατάλληλα άτομα. Ξεχάστε συνεργασίες με φίλους, καθώς θα εκμεταλλεύονται τη μεταξύ σας οικειότητα και δουλειά δεν πρόκειται να γίνει. Ερωτικά, είστε σε μια φάση αναζήτησης και δεν σκοπεύετε να κάνετε εκπτώσεις σε σχέση με τις προσδοκίες σας μόνο για χάρη της συντροφικότητας που μπορεί να σας έχει λείψει.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ Οικογενειακά ζητήματα και αυξημένες ευθύνες σε ό,τι αφορά το σπίτι δεν σας αφήνουν πολλά περιθώρια για να επανεξετάσετε τη σχέση με τον σύντροφό σας. Ειδικά αν πρόκειται να φύγει κάποιο παιδί στο εξωτερικό, η προσοχή σας είναι στραμμένη στη φροντίδα και στην οργάνωση του επερχόμενου ταξιδιού, κάτι που σας προκαλεί έντονη μελαγχολία. Η τάση σας να πνίγετε τα συναισθήματά σας μπορεί να σας οδηγήσει σε ξεσπάσματα σε ανύποπτο χρόνο, οπότε βγάλτε τα από μέσα σας, δίχως να καταπιέζεστε. Η Νέα Σελήνη του Σαββάτου επηρεάζει τα επαγγελματικά σας και κάποιες ευκαιρίες που παρουσιάζονται είναι αυτό που χρειάζεστε για να αυξήσετε το εισόδημά σας, αρκεί να μην κάνετε παρορμητικές κινήσεις που θα σας οδηγήσουν σε ανώφελες καταστάσεις. Αν νιώσετε πως δεν είστε έτοιμοι για σημαντικές αλλαγές, ενδεχομένως να προτιμήσετε τη σίγουρη οδό, που μπορεί να μη σας δίνει προοπτικές εξέλιξης αλλά σας παρέχει όλα αυτά που χρειάζεστε, δίχως να αγχώνεστε για το τι μέλλει γενέσθαι.
Παθαίνετε, αλλά δεν μαθαίνετε εσείς οι Τοξότες. Παρόλο που στο παρελθόν έχετε πέσει θύματα εκμετάλλευσης από άτομα που θεωρούσατε φίλους, ο ρομαντισμός και η ευαισθησία σας δεν σας αφήνουν να δείτε ξεκάθαρα τι συμβαίνει γύρω σας και κινδυνεύετε να γίνετε έρμαιο ατόμων που θα σας πλησιάσουν με απώτερο στόχο να επωφεληθούν από εσάς. Μάθετε επιτέλους να ξεχωρίζετε τις βλέψεις του καθενός και μην υποκύπτετε σε ψυχολογικές πιέσεις που σας ασκεί οποιοσδήποτε θέλει να κάνει τη δουλειά του. Είστε υπερπροστατευτικοί με το ταίρι σας κι αν δεν μετριάσετε αυτή σας την τάση, υπάρχει περίπτωση να νιώσει αρκετή καταπίεση και να θέλει να απομακρυνθεί από κοντά σας. Επικοινωνιακά, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί μέσα στις επόμενες μέρες, καθώς το τετράγωνο Αφροδίτης-Ποσειδώνα προκαλεί ασυνεννοησία και μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις από το πουθενά.
Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Η αποφασιστικότητα και η δυναμική που θα σας χαρακτηρίζουν μέσα στις επόμενες μέρες θα σας βοηθήσουν να βρείτε λύσεις σε ορισμένα προβλήματα σε σχέση με τα επαγγελματικά σας, καθώς και να αποφύγετε ανώφελες επαφές και συνεργασίες που μόνο καθυστέρηση μπορούν να σας προκαλέσουν. Καθώς δεν είναι του τύπου σας έντονες διαμάχες και συγκρούσεις, επιλέγετε μια διακριτική οδό για να απομακρυνθείτε από αυτούς που δεν σας εξυπηρετούν ουσιαστικά και προτιμάτε να κρατήσετε κοντά σας άτομα για των οποίων την αποτελεσματικότητα είστε σίγουροι. Στον αισθηματικό τομέα, εξαιτίας μιας πρόσφατης απογοήτευσης έχετε γίνει αρκετά επιφυλακτικοί και πλέον δεν πείθεστε με υποσχέσεις και λόγια, αλλά θέλετε να δείτε πράξεις – φυσικά, θα χρειαστεί χρόνος για να βγουν τα σωστά συμπεράσματα. Μη βιάζεστε, πάντως, να απορρίψετε μια νέα γνωριμία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει να πέσετε με τα μούτρα.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Τα βιώματα που έχετε ενδεχομένως να κάνουν την εμφάνισή τους μέσα στις επόμενες μέρες και τελικά να αποφασίσετε να κρατήσετε επιφυλακτική στάση σε σχέση με τα επαγγελματικά σας, κάτι που σημαίνει χάσιμο ευκαιριών που μπορεί να μη σας ξαναδοθούν στο μέλλον. Καλό είναι να αφήσετε πίσω σας τα φαντάσματα του παρελθόντος, ώστε να πάψουν να επηρεάζουν τις ενέργειές σας και να μπορέσετε να συνεχίσετε τη ζωή σας πάνω σε νέες βάσεις. Ιδιαίτερη προσοχή την Τρίτη που το τετράγωνο Αφροδίτης-Ποσειδώνα ενδυναμώνει την ανάγκη σας να επιβληθείτε στον σύντροφο σας και μπορεί να ξεκινήσετε έναν διάλογο που μόνο προβλήματα θα σας δημιουργήσει, αν δεν κρατήσετε ψύχραιμη στάση.
☛
νουν στην επιφάνεια μέσα στις επόμενες μέρες και υπάρχει περίπτωση η συμπεριφορά σας να απομακρύνει άτομα που προσπαθούν να σταθούν στο πλευρό σας, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη να αποβάλετε οτιδήποτε αρνητικό, είτε σκέψεις, είτε αισθήματα, που θα σας βάλουν σε μπελάδες. Στον επαγγελματικό τομέα, είναι αρκετά ενθαρρυντική η κατάσταση και ταυτόχρονα με την επερχόμενη οικονομική άνοδο σας δίνεται η ευκαιρία να βάλετε μια τάξη σε λογαριασμούς και χρέη που σας έχουν κάνει να χάσετε τον ύπνο σας. Μια καινούργια γνωριμία μέσα στο Σαββατοκύριακο αναπτερώνει το ηθικό σας και είστε έτοιμοι να δοθείτε ολοκληρωτικά στη νέα σχέση, αλλά δεν είναι σίγουρο κατά πόσο θα έχει διάρκεια, καθώς η Αφροδίτη είναι σε αντίθεση με τον Κρόνο, πράγμα που σημαίνει έντονο ερωτισμό και πάθος, αμφιβόλου όμως διάρκειας και κατάληξης σχέσεις.
ΤΟΞΟΤΗΣ
ΙΧΘΥΣ Είστε αρκετά προβληματισμένοι σχετικά με τις εξελίξεις τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο, καθώς είναι αρκετά ρευστή η κατάσταση που επικρατεί. Επειδή, όμως, έχετε βάλει στόχο να εξασφαλίσετε με κάθε τρόπο ένα αξιοπρεπές μέλλον για την οικογένειά σας, υπάρχει περίπτωση να κάνετε σπασμωδικές κινήσεις που θα σας φέρουν σε αδιέξοδο. Μη σας πιάνει πανικός και πάρτε σημαντικές αποφάσεις με τη δέουσα ψυχραιμία και σύνεση. Κάποια σύννεφα κάνουν την εμφάνισή τους στον ερωτικό τομέα και ενδεχομένως να στραφείτε σε λανθασμένη επιλογή συντρόφου μόνο και μόνο για να βρείτε παρηγοριά, κάτι που θα σας βάλει σε μπελάδες και δεν θα ξέρετε πώς να τα μπαλώσετε μετά. Μην παραιτείστε από τη σχέση σας αν σας ενδιαφέρει, ειδάλλως προσπαθήστε να είστε πιο επιλεκτικοί στις ερωτικές σας αναζητήσεις, ώστε να μη διογκωθεί το αισθηματικό κενό που αισθάνεστε.
sudoku 8 6 1 8 2 4 6 3 5 7 4 6 7 4 9 5
5 4 2
1
7
9
4 8 6 5
7 3 9 2 1
Η λύση του προηγούμενου 3 2 5 6 1 7
1 8 9 4 2 3
6 7 4 8 5 9
5 9 8 1 4 2
2 6 7 9 3 5
4 3 1 7 8 6
7 5 6 2 9 4
9 1 2 3 7 8
8 4 3 5 6 1
8 7 2 3 4 5 1 6 9 9 5 3 6 1 2 8 4 7 4 6 1 7 8 9 3 5 2
16.4.15 – lifo
45
☛ Γεωργiα Δρακaκη Συγγραφέας και δημοσιογράφος, με ιδιαίτερη αδυναμία στο ρεμπέτικο τραγούδι. Τελειώνει τις σπουδές της στη Νομική. Το βιβλίο της «18 Ντεσιμπέλ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άπαρσις και μέρος του θα ανεβεί σε παράσταση, σε σκηνοθεσία Ζωής Ξανθοπούλου. Ετοιμάζει το δεύτερο βιβλίο της «Η ρεμπέτικη Υπόγα και άλλες οιστρορίες». http://leksilewsi. blogspot.gr/
❝ Η Αθήνα είναι μια πόλη που πάντα νοσταλγώ όπου κι αν βρίσκομαι, γιατί είναι η μόνη στους δρόμους της οποίας ερωτεύτηκα, γέλασα, τσακώθηκα και μέθυσα με την ψυχή μου ❞
46 lifo – 16.4.15
Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης «Naked City».
οι αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο
NakedCity
φωτογραφια: πάρις ταβιτιάν
16.4.15 – lifo
47