456 by Dyo Deka S.A.

τχ.456/03122015

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

2 lifo – 3.12.15

Είναι οι selfies επαναστατική πράξη;

posts γράμματα e-mails

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

feedback455

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα.

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

☛ «Υπέρ των selfies απολογία» έγραψε ο Δημήτρης Πολιτάκης κι ένας αναγνώστης με το ψευδώνυμο Κόμης Δράκουλας συμφώνησε μαζί του: «Τίποτα δεν μου τη δίνει περισσότερο από τους ηλίθιους που λένε στους άλλους τι πρέπει να κάνουν. Αν σου αρέσει να τραβάς selfies, είναι δικαίωμά σου και δεν υποχρεούσαι να απολογηθείς σε κανέναν ψευτοσοφιστικέ βλάκα που δεν εγκρίνει την πράξη σου. Τα ίδια και με τις γαλλικές σημαίες. Λύσσαξαν οι μισοί διότι οι άλλοι μισοί θρήνησαν για τους Γάλλους, αλλά δεν θρήνησαν για τους Λιβανέζους ή τους Ρώσους. Ρε καραγκιοζόπουλε, εσύ θρηνείς για τους χιλιάδες που πεθαίνουν άδικα κάθε μέρα; Αν ναι, δεν θα έπρεπε να κάνεις τίποτε άλλο παρά να θρηνείς από το πρωί ως το βράδυ. Επιλεκτική είναι η κάθε πράξη μας εξ ορισμού. Όσο για το αν οι selfies είναι επαναστατική πράξη, ε, εντάξει, εδώ το χέσαμε λίγο. Αλλά υποθέτω ότι είναι ψιλοτρολάρισμα, οπότε χαλάλι». ☛ Η τραγουδίστρια Γιώτα Γιάννα μίλησε στον Αντώνη Μποσκοΐτη στο προηγούμενο τεύχος. Μας έγραψε η τραγουδίστρια Ρένα Κουμιώτη: «Μέσα από τον τρόπο που ο Aντώνης Μποσκοΐτης εκμαιεύει τις μύχιες σκέψεις των ανθρώπων που προσεγγίζει βγαίνουν αυτές οι υπέροχες παρακαταθήκες πληροφοριών και μνήμης. Όπως αυτή εδώ, της Γιώτας Γιάννα. Η Γιώτα δεν είναι μια τραγουδίστρια. Είναι ερμηνεύτρια. Ιδιαίτερη. Μοναδική περσόνα στο είδος της. Θεατράλε και ποιητική. Γήινη και ρομαντική. Σκληρή και τρυφερή. Στοιχεία που συνθέτουν τη μοναδικότητά της. Γιώτα Γιάννα δεν θα ξαναβγεί...». ☛ «Ο περισσότερος κόσμος διαχρονικά θεωρεί ότι το AIDS είναι κάτι που δεν τον αφορά, με αποτέλεσμα να στιγματίζει συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού και να μην ενημερώνεται, άρα να κινδυνεύει και ο ίδιος» γράφει ο Γιάννης Πανταζόπουλος στο ρεπορτάζ του «Ζώντας με HIV στην Ελλάδα τoυ 2015». «Αυτή είναι όλη η ουσία» σχολίασε η Nίτσα. «Ό,τι ήταν τη δεκαετία του ’20 η σύφιλη. Από τη μια οι νοικοκυραίοι, που ουδεμία σχέση έχουν με τέτοιου είδους ασθένειες, και από την άλλη οι φορείς, εξ ορισμού ανώμαλοι, διεφθαρμένοι, που τα τραβάει ο οργανισμός τους. Μια διαρκής μπανανία...». ☛ Για τη σύντομη, αλλά περιεκτική ιστορία της σύγχρονης ελληνικής τζαζ λάβαμε το εξής email απ’ τον Μιχάλη Τσ.: «Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το αφιέρωμά σας σε ένα είδος που ειδικά στη χώρα μας είναι παραγνωρισμένο. Το γεγονός ότι ο κ. Φώντας Τρούσας (με την εξαιρετική κατάρτιση στο θέμα εδώ και δεκαετίες) πρόβαλε μουσικές και

ανθρώπους –ντόπιες και ντόπιους– από μια εφημερίδα τόσο μεγάλης κυκλοφορίας είναι πραγματικά σημαντικό για όλους εμάς που αγαπάμε τη σύγχρονη ελληνική τζαζ». ☛ «Η κυβέρνηση μοιάζει να έχει μόνο υπολογίσιμο αντίπαλο τον εαυτό της» λεγόταν το άρθρο του Θοδωρή Αντωνόπουλου και η amarcord σχολίασε: «Εδώ και 34 χρόνια τουλάχιστον (από την πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, συγκεκριμένα το 1981) μας έχουν τρελάνει τον αδόξαστο ότι μόνο οι αριστεροί είναι καλοί στην Ελλάδα και οι δεξιοί φταίνε για όλα τα κακά. Από τις λογοτεχνικές επιλογές της διδακτέας ύλης στα βιβλία του Γυμνασίου-Λυκείου, που ανάθεμα αν έχουν ένα ποίημα από μη αριστερόφρονα ποιητή –του Ελύτη εξαιρουμένου, κι αυτό γιατί είναι νομπελίστας, μη νομίζεις!–, μέχρι τις προβαλλόμενες μουσικές επιλογές, που οπωσδήποτε έπρεπε να έχουν μια εσάνς αριστεροσύνης – του τιτανοτεράστιου Χατζιδάκι εξαιρουμένου, γιατί, ευτυχώς, αποδείκνυε ότι μπορεί να συμπλέει το υψηλό πνεύμα με τη μη αριστερή δράση. Ο Έλληνας, αν είναι λιγουλάκι εκτός του καλουπιού, “ουγκ” ή “κωλόγερος”, ντρέπεται να πει “είμαι δεξιός” (ακόμα και κεντρώος ντρέπεται να πει), εννοώντας την οικονομική θεώρηση “ελεύθερη αγορά vs. κρατισμός”. Αυτός ο στείρος μανιχαϊσμός είναι υπεύθυνος για πλείστα κακά, αλλά το χειρότερο είναι ότι δίνουμε ιδεολογικό άλλοθι σε τυχάρπαστους και τυχοδιώκτες (σαν όλους τους πολιτικούς που καπηλεύτηκαν το Πολυτεχνείο για να εξασφαλίσουν βουλευτικά προνόμια), που με δήθεν “λαοσωτήριες” πομφόλυγες μας έχουν φέρει σε σημείο να μην μπορούμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας εμείς, που ουδέποτε κλέψαμε ή ρημάξαμε ή λαμογιέψαμε. Το πραγματικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι ότι της λείπει ένα σοβαρό και στιβαρό κόμμα Φιλελευθέρων με την έννοια των Liberals. Μη κρατικιστικές νοοτροπίες, δηλαδή, στα οικονομικά (μια και είδαμε όλοι πού μας έχει φέρει ο κρατισμός και η χώρα πρέπει να παραγάγει πλούτο πάση θυσία, ο οποίος θα έρθει μόνο με το επιχειρείν), αλλά προοδευτικές απόψεις στα κοινωνικά. Το Ποτάμι κάτι προσπάθησε να κάνει επ’ αυτού, αλλά δεν έχει πείσει. Η ΝΔ έχει μετρήσει τα κουκιά της κι έχει δει ότι αριθμητικά δεν τη συμφέρει (καθώς φαίνεται) να απομακρύνει το συντηρητικότερο κομμάτι των ψηφοφόρων της – δεδομένου, μάλιστα, ότι είμαστε μια γεροντοκρατούμενη χώρα, λόγω υπογεννητικότητας! Κρίμα. Ειδικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας σοβαρός άνθρωπος που μόνο ναφθαλίνη δεν μυρίζει και θα μπορούσε να επιφέρει αλλαγές. Αλλά, όπως φαίνεται, το κοινό δεν είναι ακόμα έτοιμο».

Free Press. Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

#SamsungGalaxyNextDay και μπορείς να κερδίσεις προϊόντα που πάντα επιθυμούσες! Ένας σούπερ διαγωνισμός από τη Samsung για τους λάτρεις της τεχνολογίας.

ίσαι λάτρης των νέων gadgets και σου αρέσει να ανακαλύπτεις νέες, έξυπνες συσκευές και τις εξελιγμένες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία; Τότε χρησιμοποίησε τη φαντα-

σία σου και μπορείς κι εσύ να κερδίσεις πλούσια δώρα. H επόμενη μέρα στην τεχνολογία είναι εδώ! Η Samsung κάνει την καθημερινότητά σου πιο

δημιουργική και σε καλεί να αποτυπώσεις μέσα από το φωτογραφικό σου φακό τις σκέψεις σου σε μια σειρά από θέματα που απασχολούν εσένα και την παρέα σου και σου δίνει την ευκαιρία να κερδίσεις κάποια από τα νέα της προϊόντα, μέσα από έναν σούπερ διαγωνισμό. Κάθε εβδομάδα και μια νέα θεματική αποστολή, μέσα από την οποία θα γνωρίσεις όλα τα χαρακτηριστικά και τις δυνατότητες των νέων συσκευών της Samsung, διεκδικώντας, ανάμεσα σε πλούσια δώρα, και τα νέα Samsung Galaxy S6 edge+, Galaxy Tab S2 & τα νέα Gear S2. Διάλεξε την αποστολή στην οποία θέλεις να συμμετέχεις, εκφράσου μέσα από μία φωτογραφία και μπες στην κλήρωση για τα νέα Samsung Smartphones, Tablets & Wearables. Φωτογράφισε, λοιπόν, αυτό που σε αντιπροσωπεύει για καθένα από τα παρακάτω θέματα του διαγωνισμού και μπες στην κλήρωση για τα νέα εκπληκτικά gadgets της Samsung.

Απλά βήματα για τη συμμετοχή: Ανεβάζεις μία φωτογραφία στο δικό σου Facebook, Twitter ή Instagram με το hashtag #SamsungGalaxyNextDay και γίνεσαι και εσύ υποψήφιος νικητής! Διάλεξε μία αποστολή ή όλες και μπορεί να είσαι εσύ ο τυχερός!

1. Νερό εναντίον Καφέ! 2. Σινεμά... ο ψηφιακός παράδεισος! 3. Εκτόξευση ενέργειας σε... 3, 2, 1! 4. Βλέπω κύκλους 5. Οι... ταμπλετοφάγοι 6. Παρέα στα άκρα!

Μάθε περισσότερα στο www.samsunggalaxynextday.gr

3.12.15 – lifo

Index

456

Εdito

Ποια events αξίζει να δεις αυτή την εβδομάδα;

Ένα ποίημα για τα 10α γενέθλιά μας. Σελ. 6

Οι Αθηναίοι Η ομάδα της LiFO επιλέγει κείμενα και φωτογραφίες και αφηγείται αξέχαστες σκηνές από το making of της πιο παλιάς και επιτυχημένης στήλης.

Πρεμιέρες, εγκαίνια, ταινίες κ.λπ. Σελ. 70

Η ταινία της εβδομάδας Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος γράφει για την ταινία Carol.

Σελ. 24

Σελ. 72

Η LiFO το 2020

Είδαμε την παράσταση «Σκοτεινές Γλώσσες»

Ο Στάθης Χαϊκάλης φαντάζεται το μέλλον μας! Σελ. 12

Η Ματίνα Καλτάκη προτείνει την παράσταση που σκηνοθετεί ο Θωμάς Μοσχόπουλος.

Η ιστορία μιας δεκαετίας

Σελ. 74

Τι συνέβαινε στον κόσμο και στην πόλη μας τα δέκα χρόνια που κυκλοφορεί η LiFΟ;

Όταν η Πάτι Σμιθ γνώρισε τον Ρόμπερτ

Σελ. 14

Προδημοσίευση ενός από τα πιο αναμενόμενα βιβλία του χειμώνα.

Ένα αγόρι που γράφει ωραία μουσική και έχει ωραίες απόψεις για όλα (σχεδόν).

Σελ. 76

50’ με τον Γιώργο Φωτόπουλο.

Προτάσεις για εστιατόρια, μπαρ και τα καλά μέρη για σουβλάκι!

Σελ. 20

Φαγητό και Ποτό

Σελ. 79

ΣΤΗΛΕΣ

ΑΚΟΜΑ

Νικόλας Σεβαστάκης

The Week

Σελ. 16

Δημήτρης Πολιτάκης Σελ. 18 Θοδωρής Αντωνόπουλος Σελ. 18

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

4 lifo – 3.12.15

Σελ. 69

Starfax Σελ. 93

Naked City Σελ. 94

3.12.15 – lifo

aπ ο τ ον σ ταθη τ σαγκ αρ ουσιανο

Edito

StatusUpdate εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος ... As long as we're together / The rest can go to hell / I absolutely love you / But we're absolute beginners / With eyes completely open / But nervous all the same. γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ ... Μόνο ευγνωμοσύνη για όσους μας στηρίζετε, μας διαβάζετε, ακόμα και για όσους μας κρίνετε αυτά τα δέκα χρόνια και δεν μας αφήνετε στιγμή να ησυχάσουμε. Bring it on, και την αγάπη και την κριτική. διευθυντής M. Hulot ...Το μήνυμα της Δέσποινας, οι μέρες στην Πραξιτέλους, ο Νίκος Ράλλης, η Βάσω, το editing του Πολιτάκη, η θέα από τον όγδοο, Anathena, Ark, B., Λάιφο και όχι Λίφο, νύχτες Τρίτης μέχρι το ξημέρωμα. Νοσταλγία για τις πρώτες, αξέχαστες μέρες. εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας υπεύθυνος lifo.gr Άρης Δημοκίδης ... Πόσα άλλαξαν τα τελευταία δέκα χρόνια! αρχισυντακτησ lifo.gr Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη, Σπύρος Γκατζούνας συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη ... Εορτάζουσα σε hangover. συντακτική ομάδα columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος ... Remember remember the 6th of December! Δημήτρης Ρηγόπουλος, Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά ... Tα γενέθλια –ειδικά οι δεκαετίες– είναι αφορμή για να βάζεις άνω τελεία σε μια δημιουργική δύναμη που τελικά είναι η μοναδική δύναμη σε ό,τι σε πληγώνει. Οι απαντήσεις και μαζί η

Έτσι; Στο πείσμα των κακών Ένας άλλος τρόπος να συνεχίσεις την Εκδίκηση του Καλού.

χαρά κρύβονται στα κείμενα, στα ξενύχτια, στις σελίδες, στις ιδέες που έγιναν και έρωτας και λέξεις. Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης ... Σημαντικό γεγονός: τα Ποιήματα του Θωμά Γκόρπα σε έναν τόμο από τις εκδόσεις Ποταμός. Γράφει ο Γκόρπας: «Τρελάθηκε η ποίηση τρελάθηκα τρελάθηκες τρελάθηκε τα ρήματα τα σύρματα τα σήματα τα σήμαντρα ένα κελάηδισμα το ίδιο πάντα αααα… πόσο μεγάλο είναι το ρεμπέτικο…». Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη ... Χρόνια πολλά, LifΟ!

Έτσι; στο πείσμα των κακών και στων μωρών το πείσμα, που να φτονήσουν την αγνή χαρά μας δε θα λείψουν, να ’μαστε κάποτε σκληροί, μα τρυφεροί ολοένα…

Γεύση: Νίκη Μηταρέα ... «Η ζωή είναι ένα φαγητό που μας αρέσει μόνο χάρη στα καρυκεύματά του» είπε ο Γάλλος συγγραφέας Βίκτωρ Ουγκώ. StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη ... Αν δεν τα βρείτε πρώτα με τον εαυτό σας, δύσκολα θα τα βρείτε με τους άλλους.

Έτσι; θα πορευόμαστε πράοι και φαιδροί, στο δρόμο τον ίσιο που τον κυβερνά χαμογελούσα η Ελπίδα, λίγο γνοιασμένοι αν μας κοιτούν, και λίγο αν δεν μας ξέρουν. Χαμένες μες στον έρωτα, σαν σ’ ένα μαύρο δάσος, την τρυφεράδα τους οι δυο καρδιές μας θ’ αναδίνουν, όμοια δυο αηδόνια, που γλυκά λαλούν μες στην εσπέρα.

Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας ... Δέκα χρόνια αναγνώστης, 3 χρόνια στην ομάδα. To the next 10! <3 Βασίλης Καψάσκης, Κατερίνα Ηλιάκη Δημήτρης Κυριαζής, Μαρίνα Πετρίδου Γιάννης Πανταζόπουλος ... 10 χρόνια LiFO: Από την πρώτη εβδομάδα που περπατούσα σε όλο το κέντρο της Αθήνας για να τη βρω, μέχρι σήμερα που είμαι συμμέτοχος, παραμένει η αγαπημένη μου συντροφιά για την πόλη που αγαπάμε.

Κι ως για τον Κόσμο; ας μας δειχτεί σκληρός και πεισματάρης, είτε γλυκός – τι είναι για μας η κρίση του; αν το θέλει, να μας συντρίψει δύνεται, καθώς που μας χαϊδεύει.

Χρήστος Παρίδης ... Νεράκι έφυγαν τα χρόνια. Άντε για τα επόμενα 10... Μαρία Παππά, Λάμπρος Αραπάκος, Λένα Φουτσιτζή, Θεόφιλος Δουμάνης φωτογράφοι

Με τον πιο ωραίο και με τον πιο γερό δεσμό ενωμένοι – μια άρραγη διαμαντένια αρματωσιά σα θα μας ζώνει – στα πάντα θα γελούμε, ουδέ κακό θα μας δειλιάζει. Δίχως να το ξετάζομε πιο πρώτα, ό,τι μας γράφει η Μοίρα, ας περπατήσουμε κι οι δυο με τ’ όμοιο βήμα, χέρι με χέρι, και με την παιδιάτικη ψυχούλα εκείνων που αγαπιώνται – ω, ναι; με δίχως μείξη – αλήθεια;

Σπύρος Στάβερης, Πάρις Ταβιτιάν, Freddie F. creative media Kώστας Στανέλλος aτελιέ Βανέσσα Φερλέ διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου ... Δέκα χρόνια για τη LifO, επτά χρόνια για μένα (ελπίζω να μην αρχίσει η φαγούρα), ένας μικρός κύκλος ζωής με όσα θα μπορούσε να βιώσει κανείς στη διάρκειά του, και ίσως πολύ περισσότερα… Χρόνια πολλά! γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου

paul verlaine, «έτσι; στο πείσμα των κακών», μετάφραση τέλλου άγρα

ΥΓ.: Ένα ποίημα για τα 10 χρόνια LiFO. Bαθύτατα ευγνώμων. Και –ομολογώ– βαθύτατα απορροφημένος στα επόμενα αναπτυξιακά σχέδια της ομάδας μας. Που είναι η καλύτερη του κόσμου. Και τα καλύτερα παιδιά. Μόνο αγάπη. Εμάς η δουλειά μας είναι να προχωράμε. Σας ευχαριστώ για όλα!

senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση

www.lifo.gr ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. Boυλής 22, Αθήνα, 105 63, τηλ.: 210 3254 290, fax: 210 3249 785, info@lifo.gr

6 lifo – 3.12.15

Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης

www.facebook.com/stathis.tsagar

Μαριλένα Παππού Άλκηστις Γκούμα κωδικος εντυπου 7639

3.12.15 – lifo

Mουσείο Φρυσίρα Tο Μουσείο Φρυσίρα παρουσιάζει ένα μεγάλο αφιέρωμα στις Ευρωπαίες ζωγράφους του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα από τις συλλογές του μουσείου. Η έκθεση θα περιλαμβάνει έργα 67 δημιουργών και το Μουσείο Φρυσίρα φιλοδοξεί να τιμήσει το γυναικείο φύλο που βγήκε από το περιθώριο και συντέλεσε σιωπηρά αλλά δυναμικά στη διαμόρφωση της σύγχρονης τέχνης και απέδειξε έμπρακτα πως η τέχνη δεν έχει φύλο.

iLoveAthens

9/12-6/1/16, Mουσείο Φρυσίρα, Μονής Αστερίου 3, Πλάκα, 20:00, €6, €3 (μειωμένο)

8 lifo – 3.12.15

Cornelia Schleime, «Fanny», 2002, acrylic on canvas, 200x160 cm

εκθεση

εκείνες/ elles

3.12.15 – lifo

10 lifo – 3.12.15

9 δεκεμβριου 2015

Talkof theTown

εικονογραφηση: athenean sailor

επιμελεια: the lifo team

3.12.15 – lifo

Talk of the Town

δήμαρχοι έχουν αλλάξει στην Αθήνα από το 2005.

Πως θα ειναι η LifO το 2020 Με την ευκαιρία του εορτασμού των 10 χρόνων της. Από τον Στάθη Χαϊκάλη

φορές έχουμε ψηφίσει για αλλαγή κυβέρνησης από το 2005.

κυβερνήσεις έχουν αλλάξει από το 2005.

12 lifo – 3.12.15

ήμερα ανεβάζουμε τρία βίντεο και πέντε podcastings. Στα κλιπ αναγνωστών δώστε προτεραιότητα στο βίντεο που έστειλε ο Νίκος από το Ντουμπάι. Σήμερα βγαίνει στον “αέρα” η καμπάνια της Adidas και του Bravo, τσεκάρετε ότι ενσωματώθηκαν τα σχόλια του πελάτη στα δημιουργικά. Πώς πάει η προετοιμασία του happening στο Μοναστηράκι; Τσεκάρετε και πώς πάει η διαφήμιση στο Snapchat, Whatsup»: σκηνές από το «αρχηγείο» της LifΟ το 2020. Tι στην ευχή θα συμβαίνει πέντε χρόνια μετά; Πρώτο και πιο σημαντικό: η LifΟ θα είναι εδώ το 2020, ενώ ορισμένα από τα σημερινά, ελληνικά «μεγάλα» μέσα θα έχουν υποστείλει τη δραστηριότητά τους. Δεν υπάρχει τόσος χώρος για ενημέρωση, δεν φαίνεται ότι θα ξαναϋπάρξει τόσο διαφημιστικό αντικείμενο για να διατηρήσει τόσο πολλά μίντια, δεν έχουν το πλάνο να βρουν άλλα έσοδα – και πάντως οι «παράπλευρες» πηγές εσόδων δείχνει ότι μειώθηκαν ανεπιστρεπτί. Το 2020 η LifΟ θα διαθέτει δυναμική γιατί θα συνεχίσει να ενισχύει τα στοιχεία που της δίνουν ζωντάνια: θα αξιοποιεί νωρίς τις εξελίξεις στις ψηφιακές πλατφόρμες και θα έχει νευρώδη ύλη (αυτό που αναφέρεται με την άκομψη λέξη «content»). Θα διατηρήσει το πλεονέκτημα να απευθύνεται σε ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας – κι ας ακούει ενίοτε την κριτική ότι «μιλάει» με τους χίπστερ κ.λπ. «… Μην ξεχάσετε να βάλετε το βίντεο του Νοτιοαφρικανού τουρίστα στην αγγλική έκδοση. Α, και το podcast του Έλληνα φοιτητή από το Άμστερνταμ. Ρε συ, πήγε πολύ καλά το τελευταίο game που ανεβάσαμε. Κάντε κάποιους υπολογισμούς, αν έχουμε τα resources να βγάζουμε τέσσερα τον χρόνο...». Πέντε χρόνια από σήμερα, οι συντάκτες της θα είναι πέντε βήματα πιο μπροστά σε αυτό που χαρακτηρίζει τα πιο ανθεκτικά διεθνή μέσα: θα έχουν τη δική τους προσωπικότητα, το δικό τους κοινό στα μέσα δικτύωσης του 2020. Παράλληλα, όμως, η διεύθυνση της LifΟ θα ενορχηστρώ-

νει το ομαδικό πνεύμα, αυτό που φέρνει οφέλη για το μέσο και δεν σκορπάει τις ατομικές επιδόσεις στους χαοτικούς ανέμους των social media. To 2020 θα υπάρχει ένα παντοδύναμο, αλλά πολύ κουρασμένο Facebook, ωστόσο το ατού της LifΟ θα είναι ότι θα έχει αξιοποιήσει και όλες τις επιμέρους πλατφόρμες που θα συνθέτουν τον πολυδαίδαλο χάρτη των ψηφιακών μέσων δικτύωσης, οι νεολαίοι θα ασχολούνται πολύ περισσότερο με τα messaging apps απ’ ό,τι με το Facebook, αλλά η LifΟ θα έχει πάντοτε ένα μεγάλο ποσοστό νεαρών συντακτών με δεξιότητες και κουλτούρα που θα τους επιτρέπουν να είναι μπροστά από τις σχετικές τάσεις. Η LifΟ θα είναι από τα πιο πρωτοπόρα μέσα στην αξιοποίηση του Internet of Things για την προβολή διαφημίσεων και του Artificial Intelligence για τη δημιουργία διαφημίσεων.

υλη και αισθητικη Γραφεία LifΟ 2020: Νέα παιδιά ζουζουνίζουν στα γραφεία της, ενθουσιασμένα που ένα μέσο εκτιμά την αξία της γραφής, τη δύναμη του κειμένου, την περιπέτεια της γλώσσας. Παίζουν την τεχνολογία στα δάχτυλα γιατί γεννήθηκαν μέσα σ’ αυτήν, αλλά πειραματίζονται με το κείμενο, πλουτίζουν από τα σχόλια που αναρτώνται από το κοινό. Μια «σφιχτή» συντακτική ομάδα επικοινωνεί με δεκάδες εξωτερικούς συντάκτες που στέλνουν την ύλη τους από μακριά. Μόνο που η ύλη δεν είναι απλώς κείμενα, αλλά βίντεο, φωτογραφίες, γραφιστικά. Στη συντακτική ομάδα κάποιοι έχουν ως αντικείμενο την επιμέλεια των κειμένων, βίντεο και σχεδίων που στέλνουν αυτοί που το 2015 λέγαμε «αναγνώστες», αλλά το 2020 δημιουργούν ένα μεγάλο μέρος της ύλης της LifΟ. Crowdsourcing στην πράξη. Ο πυρετός είναι υψηλός στο στούντιο της LifΟ, με τρεις γιγαντο-οθόνες όπου ανεβαίνουν σε συνεχή ροή τα σχόλια των «αναγνωστών», τα μηνύματα. Στον ίδιο χώρο πολλές ταμπλέτες και στελέχη που κοιτάζουν ταυτόχρονα γιγαντοοθόνες, ταμπλέτες και κινητά.

ζευγάρι γνωρίστηκε και παντρεύτηκε μέσω του lifo.gr.

Σήμερα κάνουν πλάκα με το θέμα που καταγράφει τη χρήση ρομπότ σε ελληνικά ξενοδοχεία. Πήραν πρόσφατα τρία πρώτα βραβεία στην Έκθεση του Λονδίνου και μαζί τη βούλα ότι είναι ανάμεσα στα πιο προχωρημένα στον κόσμο. Παραδίπλα, μια ομάδα designers ομορφαίνει κάθε ψηφιακή «γωνιά» του μέσου, χωρισμένοι σε δύο άτυπες ομάδες: αυτούς που προτιμούν το παραδοσιακό design και τους άλλους, που εστιάζουν στην ψηφιακή πλευρά του. Μιλάνε τη δική τους αργκό, με το User Experience να ακούγεται τόσο συχνά όσο και το «μαλάκας». Η ομάδα των designers γειτονεύει με το εσωτερικό στούντιο της LifΟ, εκεί όπου σινιάρονται τα βίντεο και τα ηχογραφημένα κομμάτια (podcasting). Στον παρακεί χώρο οι προγραμματιστές, που πιάνουν από τα κέρατα τις αλλαγές στην τεχνολογία και βγάζουν φρέσκες εφαρμογές, οι οποίες κάνουν τη ζωή των αναγνωστών πιο εύκολη και πιο ευχάριστη. Έχουν έναν αέρα αυταρέσκειας, καθώς είναι το «εξαγωγικό» τμήμα της LifΟ, δημιουργούν apps και για άλλα μέσα, εκτός Ελλάδας, που πωλούνται μέσα από την πλατφόρμα e-commerce της LifΟ. «Aπαγορεύεται η είσοδος... εις τους μη έχοντας εργασίαν». Αυτό θα έγραφε σε παλιότερες εποχές ο χώρος που φιλοξενεί το Τμήμα Υπηρεσιών της LifΟ. Αυτό που κάποτε λεγόταν εμπορικό τμήμα. Νεαρές, νεαροί και περισσότερο έμπειρα στελέχη, σκυμμένα πάνω σε μεγάλες οθόνες με χρονοδιαγράμματα και πλάνα για την παραγωγή βίντεο, κειμένων και infographics που έχουν ζητήσει brands για στοχευμένη επικοινωνία. Δημιουργικοί, τεχνικοί και strategists άλλοτε διαφωνούν και άλλοτε τα βρίσκουν στη μάχη με την πίεση για να πετύχουν τους χρόνους και να κάνουν τις προτάσεις που θα αποσπάσουν το ok από τους marketers που περιμένουν την ιδέα που θα κάνει τη διαφορά. Βραδιάζει και είναι η μέρα της εβδομάδας για το Skype με τον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο. Τον τελευταίο μήνα βρίσκεται στη Ζάκυνθο, όπου τελειώνει το τρίτο του βιβλίο.

3.12.15 – lifo

Talk of the Town

Τι συνeβη στην Ελλaδα κα τα 10 χρoνια που κυκλοφο

22/11/2005 Λίγες μέρες πριν από την κυκλοφορία του πρώτου μας τεύχους είχε εκλεγεί καγκελάριος της Γερμανίας η Άνγκελα Μέρκελ. Πρώτη γυναίκα και πρώτος πολίτης της Ανατολικής Γερμανίας στο αξίωμα αυτό και ένας άνθρωπος που θα μας απασχολήσει πολύ τα επόμενα χρόνια.

2/2/2006 Αποκαλύπτεται το μεγάλο

23/5/2007 Ο τελικός του Champions League γίνεται στην Αθήνα και η Μίλαν νικά τη Λίβερπουλ με 2-1.

8/2007 Μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Πυρκαγιές, σε Πελοπόννησο, Αττική, Εύβοια και Φθιώτιδα, στοίχισαν τη ζωή σε 63 ανθρώπους, έκαψαν περισσότερα από 2.700 στρέμματα γης, κατέστρεψαν 1.500 σπίτια και άφησαν στον δρόμο 6.000 ανθρώπους.

4/11/2008 Ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέγεται Πρόεδρος των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας ένας Αφροαμερικανός εκλέγεται στο ανώτατο αξίωμα.

σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών εις βάρος ακόμα και του τότε πρωθυπουργού της χώρας, Κώστα Καραμανλή, σε κοινή συνέντευξη Τύπου των υπουργών Επικρατείας Θ. Ρουσόπουλου, Δικαιοσύνης Αν. Παπαληγούρα και Δημόσιας Τάξης Γ. Βουλγαράκη.

6/12/2008 Ξεσπούν ταραχές στην Αθήνα μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Τα βίαια επεισόδια που πήραν τη μορφή εξέγερσης συνεχίστηκαν για εβδομάδες, κυρίως στην Αθήνα, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας.

21/5/2006 Το 55% των Μαυροβούνιων ψηφίζει σε δημοψήφισμα υπέρ της ανακήρυξης της χώρας ως ανεξάρτητου κράτους και διαλύεται η ομοσπονδία Σερβίας και Μαυροβουνίου.

3/2/2010 Ο Κάρολος Παπούλιας επανεκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με 266 ψήφους.

11/3/2011 Γιγάντιο τσουνάμι που προκλήθηκε από σεισμό μεγέθους 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ κοντά στις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας πλήττει τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, προκαλώντας τη μεγαλύτερη πυρηνική καταστροφή τα τελευταία 25 χρόνια και 20.000 νεκρούς και αγνοούμενους.

15/3/2011 Ξεκινά η εξέγερση κατά του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία.

13/1/2012 Το κρουαζιερόπλοιο Costa Concordia προσκρούει σε ύφαλο στα νησιά Giglio της Ιταλίας. Ο Ιταλός καπετάνιος εγκαταλείπει το πλοίο και το πλήρωμα εκτελεί πλημμελώς τα καθήκοντά του, με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 32 άτομα και να τραυματιστούν άλλα 110. 20/1/2013 Ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα ορκίζεται για τη δεύτερη θητεία του.

29/12/2013 Ο διάσημος πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 Μίκαελ Σουμάχερ τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι, κάνοντας σκι στις Άλπεις.

6/12/2014 Δολοφονείται στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη ο γνωστός συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας.

5/7/2015 Οι Έλληνες ψηφοφόροι καταψηφίζουν με συντριπτικό ποσοστό 61,3% την πρόταση συμφωνίας. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παραιτείται και αναλαμβάνει μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.

14 lifo – 3.12.15

12/2/2012 Ψηφίζεται το δεύτερο Μνημόνιο με 199 ναι, 74 όχι και 5 παρών. Ακολουθούν 43 διαγραφές βουλευτών που ψήφισαν εναντίον της κομματικής γραμμής.

22/2/2013 Μεγάλη καταιγίδα πλήττει την Αττική και πολλοί δρόμοι γίνονται χείμαρροι. Μια 23χρονη γυναίκα πέθανε από ανακοπή καρδιάς μέσα στο αυτοκίνητό της, που είχε αρχίσει να γεμίζει νερά, στην ΑμαρουσίουΧαλανδρίου. Μια άλλη γυναίκα, πάλι στο Χαλάνδρι, παρασύρθηκε από τα νερά, όμως σώθηκε από δύο κατοίκους.

αποδρά για πρώτη φορά από τον Κορυδαλλό με ελικόπτερο. Η πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα ενέργεια επαναλήφθηκε με την ίδια επιτυχία τρία χρόνια αργότερα, από τον ίδιο άνθρωπο.

16/9/2007 Η Νέα Δημοκρατία του Κώστα Καραμανλή κέρδισε τις εθνικές εκλογές με ποσοστό 41,48%. Στη δεύτερη θέση ήρθε το ΠΑΣΟΚ με 40,55% και στην τρίτη το ΚΚΕ με 5,89%. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε οριακά να μπει στη Βουλή, με 3,26%.

28/1/2008 Πεθαίνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος έπειτα από πολυετή μάχη με τον καρκίνο.

9/3/2009 Ιδρύεται η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή (ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

25/6/2009 Ο Μάικλ Τζάκσον, ο μεγαλύτερος τραγουδιστής στην ιστορία της ποπ μουσικής, πεθαίνει μετά τη λήψη ισχυρού αναισθητικού, ηρεμιστικού, καθώς και άλλων φαρμάκων. Ο προσωπικός του γιατρός καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία από αμέλεια.

10/4/2010 Συντρίβεται πολωνικό 27/1/2010 Παρουσιάζεται από τον Στιβ Τζομπς το πρώτο iPad.

4/6/2006 Ο Βασίλης Παλαιοκώστας

αεροσκάφος που μετέφερε τον Πολωνό Πρόεδρο, τη σύζυγό του, τον πρόεδρο της πολωνικής Κεντρικής Τράπεζας, τον υφυπουργό Εξωτερικών και άλλους αξιωματούχους της χώρας. Και οι 96 επιβαίνοντες σκοτώθηκαν.

18/4/2011 Για περισσότερο από τρεις μήνες η Κερατέα μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, καθώς οι κάτοικοι αντιστέκονται στα σχέδια της κυβέρνησης να κατασκευαστεί ΧΥΤΑ στην περιοχή. Ο αγώνας των κατοίκων τελικά δικαιώθηκε αυτή τη μέρα, τα ΜΑΤ έφυγαν από την περιοχή και το έργο έμεινε στα χαρτιά. 20/2/2012 Το ελληνικό χρέος «κουρεύεται» κατά 50%.

16/9/2009 Ο Πορτογάλος Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο επανεκλέγεται Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

5/5/2010 Τραγικό θάνατο βρίσκουν στο υποκατάστημα της τράπεζας Μαρφίν στο Σύνταγμα τρεις εργαζόμενοι έπειτα από φωτιά που ξέσπασε από ρίψη μολότοφ κατά τη διάρκεια μεγάλης πορείας κατά των μέτρων που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Στους νεκρούς υπήρχε και μια έγκυος.

29/4/2011 Ο πρίγκιπας και διάδοχος του βρετανικού θρόνου Ουίλιαμ παντρεύεται την εκλεκτή της καρδιάς του –και κοινή θνητή– Κέιτ Μίντλετον και οι Βρετανοί παθαίνουν φρενίτιδα.

2/5/2011 Γίνεται γνωστό ότι ο ηγέτης της Αλ-Κάιντα και υπεύθυνος για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου Οσάμα Μπιν Λάντεν έχει πέσει νεκρός από σφαίρες ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ στο κρησφύγετό του στο Πακιστάν.

4/4/2012 Συλλαμβάνεται ο επί σειρά ετών υπουργός του ΠΑΣΟΚ Άκης Τσοχατζόπουλος για οικονομικές ατασθαλίες από την εποχή που μεσουρανούσε στην πολιτική ζωή του τόπου.

6/5/2012 Στις εθνικές εκλογές η ΝΔ πετυχαίνει πύρρειο νίκη, όμως δεν καταφέρνει να σχηματίσει κυβέρνηση.

15/4/2013 Δύο εκρήξεις στη Βοστώνη 27/2/2013 Ο Πάπας Βενέδικτος 16ος παραιτείται από τον θώκο του και γίνεται ο δεύτερος Προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας που κάνει κάτι τέτοιο.

13/3/2013 Λευκός καπνός από την καμινάδα της Καπέλα Σιστίνα. Ο Πάπας Φραγκίσκος από την Αργεντινή εκλέγεται 266ος Πάπας της Καθολικής Εκκλησίας, ο πρώτος μη Ευρωπαίος εδώ και 1.200 χρόνια.

26/1/2014 Μεγάλος σεισμός, της τάξεως

20/1/2014 Δώδεκα μετανάστες, μεταξύ

αποφασίζει να μην επιστρέψει στη φυλακή έπειτα από άδεια που είχε λάβει.

των οποίων εννέα παιδιά, βρίσκουν τραγικό θάνατο στο Φαρμακονήσι.

των 5,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ταρακουνά την Κεφαλλονιά. Ο χορός των Ρίχτερ θα συνεχιστεί για πολλές εβδομάδες μετά.

28/12/2014 Το πλοίο Νόρμαν Ατλάντικ

3/1/2015 Συλλαμβάνεται στο σπίτι του

τυλίγεται στις φλόγες κάπου μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 10 άνθρωποι.

στην Ανάβυσσο ο Χριστόδουλος Ξηρός. Εντύπωση προκαλεί η πλούσια, ξανθιά κόμη του.

20/7/2015 Οι ΗΠΑ και η Κούβα, έπειτα από διαπραγματεύσεις πολλών μηνών, αποκαθιστούν τις διπλωματικές τους σχέσεις.

2/8/2015 Η Εθνική Ομάδα των Εφήβων

εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως και στις δύο επόμενες ψηφοφορίες, στις 23 και 29 Δεκεμβρίου, και η χώρα οδηγείται σε εθνικές εκλογές.

19/2/2008 Ιστορική αλλαγή ηγεσίας στην Κούβα. Ο Φιντέλ Κάστρο παραδίδει την προεδρία της Κούβας έπειτα από 50 χρόνια σχεδόν στον αδελφό του Ραούλ Κάστρο.

16/4/2010 Πανευρωπαϊκό χάος στις αεροπορικές μεταφορές δημιουργείται μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Εϊγιαφιατλαγιοκούτλ στην Ισλανδία και το σύννεφο της στάχτης του καλύπτει μεγάλο κομμάτι της ηπείρου. Η ομαλή διεξαγωγή των πτήσεων αποκαταστάθηκε έπειτα από πολλές ημέρες.

7/1/2014 Ο Χριστόδουλος Ξηρός

17/12/2014 Η Βουλή δεν καταφέρνει να

9/7/2006 Η Ιταλία κατακτά το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γερμανία. Ο τελικός με τη Γαλλία ήταν το τελευταίο ματς του Ζινεντίν Ζιντάν, ο οποίος λίγο πριν από το τέλος αποφάσισε να κάνει το ματς αξέχαστο και να αποβληθεί έπειτα από «κουτουλιά» που έριξε στον Ιταλό αμυντικό Ματεράτσι.

αφήνουν πίσω τους 3 νεκρούς και 264 τραυματίες. 3 μέρες μετά σκοτώνεται ο ένας εκ των «βομβιστών της Βοστώνης», Ταμερλάν Τσαρνάεφ, και λίγες ώρες αργότερα συλλαμβάνουν και τον μικρότερο αδερφό του. Θα καταδικαστεί σε θάνατο μερικούς μήνες αργότερα.

8/3/2014 Η πτήση ΜΗ370 των Μαλαισιανών Αερογραμμών που εκτελούσε το δρομολόγιο από Κουάλα Λουμπούρ προς Πεκίνο εξαφανίζεται από τα ραντάρ. Αμέτρητες οι εικασίες για το τι μπορεί να συνέβη στο αεροσκάφος, καθώς τα συντρίμμια του δεν βρίσκονταν για πολλούς μήνες. 7/1/2015 Ένοπλοι επιτίθενται στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού «Charlie Hebdo» στο Παρίσι, σκοτώνουν 12 άτομα και τραυματίζουν άλλα 10. Ακολουθεί, δύο ημέρες μετά, επίθεση σε εβραϊκό σούπερμάρκετ στο Παρίσι, με τέσσερα αθώα θύματα.

6/7/2015 Παραιτείται ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, που είχε μπει στο στόχαστρο σχεδόν όλων των Ευρωπαίων συναδέλφων του.

στο μπάσκετ κατακτά το πρωτάθλημα Ευρώπης, επικρατώντας της Τουρκίας με 64-61.

14/8/2015 Ψηφίζεται το τρίτο Μνημόνιο με 222 θετικές ψήφους και διασπάται ο ΣΥΡΙΖΑ, με το 1/3 των βουλευτών να καταψηφίζει τη συμφωνία.

αι τον κoσμο ορει η LiFO 21/8/2006 Για πρώτη φορά στη σύγχρονη 14/8/2006 Τελειώνει ο πόλεμος μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ ύστερα από 34 ημέρες και εκατοντάδες θύματα.

2/5/2008 Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ αλλάζει θέσεις με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο πρώτος γίνεται Πρόεδρος της Ρωσίας και ο δεύτερος πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει αμφιβολία ποιος παραμένει ο ισχυρός άνδρας της χώρας.

4/10/2009 Τις πρόωρες εθνικές εκλογές κερδίζει το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου με κεντρικό σύνθημα «Λεφτά Υπάρχουν». Ο Κώστας Καραμανλής παραιτείται την ίδια μέρα από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.

ιστορία μια Συνθήκη γίνεται αποδεκτή από όλες τις χώρες του κόσμου. Εκατόν ενενήντα τέσσερα κράτη υπέγραψαν τη Συνθήκη της Γενεύης για τους όρους διεξαγωγής του πολέμου.

4/4/2008 Ξεσπά το σκάνδαλο με τις απαγορευμένες ουσίες στην ελληνική ομάδα της άρσης βαρών. Βρέθηκαν θετικοί έντεκα αθλητές της ομάδας.

29/11/2009 Ο Αντώνης Σαμαράς κερδίζει την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο και εκλέγεται πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Tα γεγονότα, τα πρόσωπα και όλα όσα μας σημάδεψαν αυτές τις 3.648 ημέρες. επ ι μ ελ ει α: δημ ητ ρησ κ υ ρι αζ ησ

1/9/2006 Η εθνική ομάδα μπάσκετ κερδίζει την αντίστοιχη ομάδα των ΗΠΑ στον ημιτελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Ιαπωνίας και προκρίνεται στον τελικό. Μία από τις μεγαλύτερες νίκες σε ομαδικό άθλημα και από τις πιο ιστορικές στιγμές του ελληνικού αθλητισμού. Οι ΗΠΑ δεν έχουν ξαναχάσει από τότε...

3/5/2008 Ο κυκλώνας Ναργκίς στοίχισε τη ζωή σε περίπου 150.000 ανθρώπους στη Βιρμανία. Ήταν η μεγαλύτερη φυσική καταστροφή που έχει πλήξει τη χώρα και ο δεύτερος πιο φονικός κυκλώνας όλων των εποχών.

1/1/2007 Η Ρουμανία και η Βουλγαρία εντάσσονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

6/5/2007 Ο Παναθηναϊκός κερδίζει την ΤΣΣΚΑ με 93-91 στον τελικό του Final Four που διεξήχθη στην Αθήνα και ράβει το τέταρτο αστέρι του.

10/9/2008 Τίθεται σε δοκιμαστική

16/9/2008 Η μεγάλη χρηματοπιστωτική

λειτουργία ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN).

κρίση στις ΗΠΑ φτάνει στην κορύφωσή της με τη χρεοκοπία της Lehman Brothers. Εμείς ακόμα θεωρούμε ότι είμαστε προστατευμένοι και ότι δεν θα μας αγγίξει η κρίση.

10/1/2010 Η Κίνα επισήμως ξεπερνά τη Γερμανία και γίνεται η πρώτη χώρα στον κόσμο στις εξαγωγές.

12/1/2010 Σεισμός μεγέθους 7,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την Αϊτή. Ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται σε πάνω από 200.000 και οι καταστροφές είναι εκτεταμένες. Οι συνθήκες που θα επικρατήσουν θα είναι τραγικές, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους άλλοι 3.000 άνθρωποι από επιδημία χολέρας.

καταφύγιο στη Νομική Σχολή Αθηνών, όπου και ξεκίνησαν απεργία πείνας. 44 ημέρες μετά, στο κτίριο Υπατία, η απεργία θα τερματιστεί με τη συμφωνία της κυβέρνησης για μείωση του χρόνου που απαιτείται για άδεια παραμονής και την προσωρινή αναβολή της απέλασής τους.

11/2/2011 Μετά από 30 χρόνια στην εξουσία ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ παραιτείται, ύστερα από εκτεταμένα επεισόδια και μεγάλες συγκεντρώσεις εναντίον του.

15/2/2011 Ξεκινά η εξέγερση στη Λιβύη που θα καταλήξει στον εκθρονισμό του Μουαμάρ Καντάφι από την εξουσία έπειτα από 42 χρόνια και την εκτέλεσή του.

22/7/2011 Ο Νορβηγός ακροδεξιός μακελάρης Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ σκοτώνει 77 άτομα συνολικά σε δύο διαφορετικές επιθέσεις στο Όσλο.

31/10/2011 Ο Γιώργος Παπανδρέου προαναγγέλλει δημοψήφισμα για τη νέα δανειακή σύμβαση και ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου. Μέσα σε 12 ημέρες ο πρωθυπουργός έχει παραιτηθεί και τις τύχες της χώρας έχει αναλάβει μεταβατική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο.

17/12/2011 Ο «αιώνιος» ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ-Ιλ, πεθαίνει και τον διαδέχεται ο γιος του Κιμ Γιονγκ-Ουν, που θα δώσει σύντομα άλλο νόημα στον χαρακτηρισμό «παρανοϊκός δικτάτορας».

14/10/2012 Ο Φέλιξ Μπάουμγκαρτνερ

14/12/2012 Ο 20χρονος Άνταμ Λάνζα

4/1/2010 Εγκαινιάζεται ο υψηλότερος ουρανοξύστης του κόσμου, στο Ντουμπάι, με ύψος 828 μέτρα.

24/1/2011 250 μετανάστες βρήκαν 6/05/2010 Ψηφίζεται το πρώτο Μνημόνιο στη Βουλή των Ελλήνων, με 172 υπέρ, 121 κατά και 3 παρών. Η Ντόρα Μπακογιάννη διεγράφη από τη Νέα Δημοκρατία επειδή υπερψήφισε τα μέτρα.

14/05/2011 Ο γ.δ. του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ ΣτροςΚαν συλλαμβάνεται στη Νέα Υόρκη κατηγορούμενος για σεξουαλική επίθεση εναντίον καμαριέρας του ξενοδοχείου «Sofitel» στο Μανχάταν. Καταρρέουν τα σχέδιά του για την προεδρία της Γαλλίας.

17/6/2012 Επαναλαμβάνονται οι εκλογές:

13/10/2010 Έπειτα από δύο μήνες στα έγκατα της γης, ο πρώτος από τους 33 συνολικά εγκλωβισμένους ανθρακωρύχους της Χιλής αντικρίζει το φως της ημέρας.

15/6/2011 Ίσως τα μεγαλύτερα επεισόδια τη χρονιά των «Αγανακτισμένων» και των μεγαλειωδών συγκεντρώσεων κατά της λιτότητας σημειώθηκαν εκείνη την ημέρα, κατά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Χάος στο Σύνταγμα, με κουκουλοφόρους να επιχειρούν να εισέλθουν στη Βουλή και να συγκρούονται ακόμα και με μέλη του ΠΑΜΕ.

8/9/2012 Η κοινή γνώμη έρχεται για πρώτη

ΝΔ 29,66%, ΣΥΡΙΖΑ 26,89%, ΠΑΣΟΚ 12,88%, ΑΝ.ΕΛ. 7,51%, Χ.Α. 6,92%, ΔΗΜ.ΑΡ. 6,26%, ΚΚΕ 4,5%. Σχηματίζεται κυβέρνηση μεταξύ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ.

φορά σε επαφή με τον βίαιο χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής. Σε τοπικό πανηγύρι της Ραφήνας μέλη της οργάνωσης επιτίθενται σε αλλοδαπούς μικροπωλητές, ελέγχουν τα έγγραφά τους και καταστρέφουν κατά το δοκούν τους πάγκους τους.

1/6/2013 Ξεσπούν τα πρώτα μεγάλα

11/6/2013 Πέφτει το «μαύρο» στην ΕΡΤ.

επεισόδια στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης. Τούρκοι διαδηλωτές αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης να μετατρέψει σε οικιστικό και εμπορικό σύμπλεγμα ένα μεγάλο πάρκο. Τα επεισόδια μεταξύ αντικυβερνητικών και αστυνομίας θα συνεχιστούν επί δύο εβδομάδες.

8/7/2014 Το Ισραήλ εξαπολύει επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας που διαρκεί ως τις 26 Αυγούστου, με θύματα 2.200 Παλαιστινίους και μερικές δεκάδες Ισραηλινούς στρατιώτες.

25/1/2015 Κερδίζει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστό 36,34% και σχηματίζει κυβέρνηση με τους ΑΝ.ΕΛ.

20/8/2015 Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παραιτείται. Οι διερευνητικές εντολές που παίρνουν η ΝΔ και το νέο κόμμα της Λαϊκής Ενότητας (με τους βουλευτές που διεγράφησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ) επιστρέφουν άκαρπες και προκηρύσσονται εκλογές για τις 20 Σεπτεμβρίου.

21/12/2012 Τελικά, ο κόσμος δεν «τελείωσε» την ημερομηνία που υποτίθεται ότι οι Μάγιας είχαν προφητέψει ότι θα καταστρέφονταν τα πάντα.

γράφει ιστορία πέφτοντας από τη στρατόσφαιρα της Γης, από υψόμετρο 39 χιλιομέτρων, με ελεύθερη πτώση που διήρκεσε 4 λεπτά και 19 δεύτερα και έπιασε τελική ταχύτητα 1.137 χλμ./ώρα.

εισβάλλει οπλισμένος στο δημοτικό σχολείο Sandy Hook Elementary της κωμόπολης Newtown του Κονέκτικατ και ανοίγει πυρ. Τραγικός απολογισμός: 20 νεκρά παιδιά και 6 δάσκαλοι. Οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να κατεδαφίσουν το σχολείο.

Μία εν πολλοίς αψυχολόγητη και ξαφνική ενέργεια του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά που οδήγησε στην αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ. από την κυβέρνηση.

22/7/2013 Η δούκισσα του Κέμπριτζ, Κέιτ, σύζυγος του διαδόχου Ουίλιαμ, γεννά το πρώτο τους παιδί, έναν γιο που θα πάρει το όνομα Γεώργιος-Αλέξανδρος. Φρενίτιδα και πάλι για τους Βρετανούς.

25/7/2013 Εγκαινιάζονται τέσσερις νέοι σταθμοί του μετρό: Ηλιούπολη, Άλιμος, Αργυρούπολη και Ελληνικό. Στις 5 Απριλίου είχαν παραδοθεί οι σταθμοί Περιστέρι και Ανθούπολη. Στις 14 Δεκεμβρίου παραδόθηκε η Αγία Μαρίνα.

5/12/2013 Πεθαίνει ο ιστορικός ηγέτης της Νότιας Αφρικής, Νέλσον Μαντέλα, σε ηλικία 95 ετών. Χιλιάδες πολίτες της χώρας και δεκάδες πολιτικοί αρχηγοί από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στην κηδεία του.

13/7/2014 H Γερμανία κατακτά ένα από

10/8/2014 Εισβάλλει στην καθημερινότητά μας η Αμφίπολη. Αυτό που ακολούθησε θα αποτελέσει σίγουρα αντικείμενο πολλών διατριβών στο μέλλον με θέμα τη συμπεριφορά των ΜΜΕ, των αρχαιολόγων και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου.

22/10/2014 Σε μια πολύκροτη δίκη ο

8/11/2014 Ο φυλακισμένος για ληστεία Ν. Ρωμανός ξεκινά απεργία πείνας, διεκδικώντας το δικαίωμα να λαμβάνει άδεια από τη φυλακή για να παρακολουθεί μαθήματα στη σχολή όπου είχε περάσει. Έφτασε σε οριακό βιολογικό σημείο, μέχρι το υπουργείο Δικαιοσύνης, με τροπολογία του, να επιτρέψει τις σπουδές με «βραχιολάκι».

τα καλύτερα Μουντιάλ των τελευταίων ετών, μετά τη νίκη της με 1-0 στον τελικό επί της Αργεντινής. Αίσθηση είχε κάνει το αποτέλεσμα του ημιτελικού, κατά τον οποίο η Γερμανία συνέτριψε με 7-1 τους οικοδεσπότες Βραζιλιάνους.

25/2/2015 Ξεκινά στο Ειδικό Δικαστήριο του Αρείου Πάγου η δίκη του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ο οποίος κατηγορείται για νόθευση εγγράφου και απόπειρα απιστίας σχετικά με τους χειρισμούς του στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

20/9/2015 Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει πρώτος στις εθνικές εκλογές και σχηματίζει κυβέρνηση με τους ΑΝ.ΕΛ. Δεύτερη η ΝΔ, τρίτη η Χ.Α., τέταρτο το ΠΑΣΟΚ, πέμπτο το ΚΚΕ, έκτο το Ποτάμι και έβδομη η Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη.

24/3/2015 Η πτήση 9525 της

παραολυμπιονίκης Όσκαρ Πιστόριους καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση για τον θάνατο του 29χρονου μοντέλου και συντρόφου του Ρίβα Στέενκαμπ. Η δικαστής έκρινε ότι ήταν ένοχος για τον θάνατο της Στέενκαμπ, όμως όχι για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

26/6/2015 Ο πρωθυπουργός Αλέξης

Germanwings συντρίβεται σε ορεινή περιοχή των Άλπεων και σκοτώνονται και οι 148 επιβαίνοντες. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα εμπειρογνωμόνων, ο συγκυβερνήτης προκάλεσε εσκεμμένα τη συντριβή του αεροσκάφους λόγω ψυχολογικών προβλημάτων.

Τσίπρας ανακοινώνει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος στις 5 Ιουλίου, με ερώτημα την αποδοχή ή την απόρριψη της πρότασης των Θεσμών για νέα χρηματοδότηση της χώρας.

13/11/2015 Το Παρίσι συγκλονίζεται από 3 εκρήξεις βομβιστών αυτοκτονίας και 6 πυροβολισμούς σε μπαρ, καφετέριες, συναυλιακούς χώρους και το γήπεδο Stade de France. 129 άνθρωποι σκοτώνονται και 200 τραυματίζονται. Ο Γάλλος Πρόεδρος κλείνει τα σύνορα και κηρύττει τη Γαλλία σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

22/11/2015 Φιάσκο στη σχεδιαζόμενη εκλογή προέδρου της Νέας Δημοκρατίας από τη βάση. Το σύστημα δεν άντεξε και οι εκλογές αναβλήθηκαν. Ξεκινά μίνι εμφύλιος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με τους τέσσερις υποψηφίους (Μεϊμαράκης, Τζιτζικώστας, Μητσοτάκης, Γεωργιάδης) να εξαπολύουν πυρά επί δικαίους και αδίκους.

28/6/2015 Κλείνουν οι τράπεζες και επιβάλλεται ημερήσιο ανώτατο όριο ανάληψης από τα ΑΤΜ 60 ευρώ.

24/11/2015 Κρίση στις σχέσεις ΡωσίαςΤουρκίας προκαλεί η κατάρριψη ρωσικού στρατιωτικού αεροσκάφους που επιχειρούσε στη Συρία. Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι το αεροσκάφος εισήλθε στον εναέριο χώρο της, κάτι που διαψεύδει η Ρωσία. Ο πιλότος του αεροσκάφους σκοτώνεται από Σύρους αντάρτες, ενώ ο δεύτερος διασώζεται.

3.12.15 – lifo

Εικονογράφηση: David Shrigley

φωνή λαού

Talk of the Town

ελισσαίος γούβης Ένας από τους πιο ικανούς riders της χώρας μάς μιλά για το urban downhill, ένα νέο είδος αγώνα που κάνει δειλά-δειλά την εμφάνισή του στην Ελλάδα. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

Mάθημα, κήρυγμα

α π ό τ ο ν ν ικ όλα σ ε βα σ τά κ η

Σκέψεις

Το χειρότερο είναι όταν κάποιοι λένε «κριτική γνώση» και εννοούν αλλοπρόσαλλα κηρύγματα σαν κι αυτό που βγήκε στο φως την προηγούμενη βδομάδα. Όπως έλεγε ο Όργουελ, το πρώτο θύμα μιας ολοκληρωτικής ιδεολογίας είναι πάντα η γλώσσα.

16 lifo – 3.12.15

Ένας καθηγητής κάνει μάθημα-διάλεξη στους φοιτητές και αναφέρεται στην αλλαγή φύλου και στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ, συνδέοντάς τα με τη γενοκτονία, τον καπιταλισμό και την εμπορευματική αλλοτρίωση. Το βίντεο της ομιλίας βγαίνει στον αέρα των σόσιαλ μίντια και γίνεται αφορμή να ξεσπάσουν σκανδαλισμένα σχόλια και πολύ επικριτικές τοποθετήσεις. Ποιο είναι εδώ το πρόβλημα, πέρα από μια αμφίβολης σοβαρότητας ρητορεία με απροκάλυπτα ομοφοβικό προσανατολισμό; Ποιο είναι το ανησυχητικό, πέρα από τον συγκεκριμένο άνθρωπο, από τις απόψεις του οποίου διαχώρισαν τη θέση τους πολλοί στον ριζοσπαστικό αριστερό χώρο; Θα μπορούσε να πει κανείς –και θα είχε δίκιο– ότι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών παίζεται με πολλούς όρους. Με ψυχρά επιχειρήματα αλλά και με θερμή πολεμική, με αριστερές ή νεοσυντηρητικές προσεγγίσεις, με μαρξισμούς ή αντιμαρξισμούς. Δεν χωράει, λοιπόν, συζήτηση για το δικαίωμα κάποιου, του οποιουδήποτε, να είναι «αντιδραστικός», «επαναστάτης» ή και τα δύο συγχρόνως, όπως άλλωστε πολλοί στη σημερινή ελληνική ακροαριστερά. Ιδιαίτερα, μάλιστα, σε μαθήματα φιλοσοφίας ή κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας, είναι πολύ δύσκολο για τον δάσκαλο να κρατήσει την ουδετερότητα του επιστήμονα. Υποχρεωμένος να σχολιάζει και την καυτή ύλη της επικαιρότητας ή αναλύοντας συγκεκριμένα κοινωνικά φαινόμενα, αποκαλύπτει, αναπόφευκτα, το δικό του βλέμμα στα γεγονότα. Αυτό συνέβη και στις συζητήσεις που ακολούθησαν την τζιχαντιστική σφαγή στο Παρίσι ή στο περίφημο δημοψήφισμα του καλοκαιριού που τραυμάτισε σχέσεις. Το ίδιο συμβαίνει με πολλά, μικρά ή μεγαλύτερα, δράματα της εποχής: γίνονται αφορμή για να βγουν στο φως αντιθέσεις πολιτικές και να δοκιμαστούν ανθρώπινοι και συναδελφικοί δεσμοί. Υπάρχει, όμως, ένα λεπτό όριο. Κυρίως η συναίσθηση ότι ένα μάθημα δεν είναι κατήχηση, ούτε κήρυγμα. Δεν πρέπει να είναι κάτι τέτοιο. Κυκλοφορεί, όμως, εδώ και χρόνια η αντίληψη που λέει ότι το πανεπιστήμιο είναι πεδίο μάχης για αντίπαλες ιδεολογίες και συμφέροντα. Και είναι αυτή η ιδέα που μέσα στον χρόνο έχει θρέψει τέρατα με αυταρχικές ή γραφικές συμπεριφορές. Τα χρόνια της κρίσης, ας πούμε, μια ακτιβιστική και αποστολική νοοτροπία άρχισε να δίνει

τον τόνο. Κυριάρχησε η επιθυμία να κατατροπωθεί ο αντίπαλος και πέρασε έτσι σε δεύτερη μοίρα η καλλιέργεια της κριτικής γνώσης. Όλοι υποκύψαμε στον πειρασμό της πολιτικής δικαίωσης. Το χειρότερο είναι, όμως, όταν κάποιοι λένε «κριτική γνώση» και εννοούν αλλοπρόσαλλα κηρύγματα σαν κι αυτό που βγήκε στο φως την προηγούμενη βδομάδα. Όπως έλεγε ο Όργουελ, το πρώτο θύμα μιας ολοκληρωτικής ιδεολογίας είναι πάντα η γλώσσα. Το νόημα των λέξεων υποφέρει, όπως άλλωστε και η πολυφορεμένη κληρονομιά του Διαφωτισμού. Κριτική γνώση έφτασε, έτσι, να σημαίνει να περιφέρει κανείς τη λέξη «αλλοτρίωση», αναθεματίζοντας τα πάντα ή αφορίζοντας την παγκοσμιοποίηση. Η Δύση παρουσιάζεται ως αρχή και αιτία όλων των δεινών, σαν την πόρνη Βαβυλώνα στη Βίβλο. Με αυτό τον τρόπο αναπτύχθηκε μια κουλτούρα ναρκισσιστικής δημαγωγίας στα πανεπιστήμια. Με ανθρώπους που θέλουν να κλέψουν την εντύπωση, προκαλώντας τον κοινό νου, χρησιμοποιώντας παλαιολιθικούς ή μοδάτους εξτρεμισμούς. Η κοινωνική κριτική θυσιάστηκε έτσι σε μια «μαχητική» υπερπολιτικοποίηση που μιμήθηκε τους τόνους των πρώτων χρόνων της Μεταπολίτευσης, ενώ ζούμε σ’ έναν τελείως διαφορετικό ιστορικό χρόνο. Αυτό είναι το βαθύτερο πρόβλημα και όχι τόσο το ένα ή άλλο σύμπτωμά του. Από την αντιπολίτευση στους τεχνοκράτες και στο «νεοφιλελεύθερο πανεπιστήμιο», γεννήθηκε μια κάστα δημαγωγών που θεωρούν πως η επαναστατική βούληση είναι από μόνη της εγγύηση μόρφωσης. Η λύση θα έρθει όταν όλα αυτά ιδωθούν όπως είναι και όχι όπως προβάλλονται από τους οπαδούς τους. Διότι δεν πρόκειται για τίποτα αιρετικές φωνές που σπάζουν την καταθλιπτική ομοφωνία αλλά για ακραίες εκδοχές της εθνικής ιδεολογίας. Με αυτή την έννοια, η σκέψη που σπεύδει πάντα να «ξεσκεπάσει» τους εχθρούς ανήκει στο Παλαιό Ημερολόγιο της Αριστεράς. Είναι μια σκέψη-συνωμοσία που δεν ενδιαφέρεται πια να μεταδώσει γνώσεις αλλά να φρονηματίσει τους παραπλανημένους. Και κάπως έτσι βρίσκει πως όλα, ή σχεδόν όλα, είναι πια προϊόντα χειραγώγησης. Και αυτό το άρθρο ασφαλώς.

Τι είναι το urban downhill; Aυτό που εννοεί και η λέξη, δηλαδή αγώνας κατάβασης μέσα στην πόλη, σαν παραλλαγή του κλασικού downhill. Σε αυτό ο αθλητής καλείται να αντιμετωπίσει διάφορα αστικά εμπόδια, όπως σκαλιά, αυτοσχέδιες ράμπες με μεγάλα άλματα (10-12 μέτρα) και απότομες στροφές. Το χώμα σχεδόν εκλείπει, εκτός από κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις. Είναι σχετικά νέο είδος αγώνα, το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει ανοδική πορεία παγκοσμίως, κερδίζοντας έτσι όλο και περισσότερους αθλητές. Ποια τα πλεονεκτήματα-μειονεκτήματα, διαφορές-ομοιότητες, από το κλασικό downhill; Τα πλεονεκτήματα του urban downhill είναι ότι, εφόσον γίνεται σε αστικό περιβάλλον, καταφέρνει να προσελκύσει πολύ περισσότερους θεατές, μια και η πρόσβασή τους στη διαδρομή είναι ευκολότερη. Έτσι, οι θεατές μπορούν να παρακολουθήσουν τους αθλητές από κοντά, οι οποίοι μερικές φορές μπορούν να εκτελέσουν κάποιο τρικ προσφέροντας θέαμα. Για τους αθλητές δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πλεονέκτημα, το μειονέκτημά του όμως είναι ότι οι τραυματισμοί που μπορεί να υπάρξουν μερικές φορές είναι πιο επώδυνοι απ’ ό,τι στο βουνό. Είναι διαδεδομένο στο εξωτερικό; Ναι, είναι αρκετά διαδεδομένο σε κάποιες χώρες, όπως η Νότια Αμερική και η Ισπανία, αλλά όχι τόσο όσο το downhill, και φυσικά το επίπεδο των αθλητών είναι πολύ υψηλό. Πόσοι αγώνες έχουν διοργανωθεί στην Ελλάδα ως τώρα; Ως τώρα έχουν πραγματοποιηθεί επτά αγώνες στην Ελλάδα. Κέρκυρα, Θεσσαλονίκη και Φάρσαλα ήταν κάποιες από τις τοποθεσίες, με τελευταίο τον αγώνα στη Σύρο. Μίλησέ μας λίγο για το Syros Downtown Project. Ο διοργανωτής του Syros Downtown, Γιώργος Νούτσος, φιλοδοξεί να κάνει αγώνα διεθνούς επιπέδου στο άμεσο μέλλον και να μπορεί να φιλοξενεί τέτοιου είδους αγώνες στο νησί, προσκαλώντας αθλητές απ’ όλο τον κόσμο να έρθουν να τρέξουν και να γνωρίσουν παράλληλα τη χώρα μας. Στον αγώνα συμμετείχαν, δυστυχώς, ελάχιστοι αθλητές, λόγω των απεργιών και των καιρικών συνθηκών. Η διαδρομή ξεκινούσε από την Άνω Σύρο και έπειτα από 1,6 χλμ. μέσα στα γραφικά σοκάκια της πόλης κατέληγε στην πλατεία Μιαούλη, όπου ήταν ο τερματισμός. Νικητής του αγώνα ήμουν εγώ, κάνοντας χρόνο 2:37, δεύτερος ο Γιάννης Κορφιάτης με χρόνο 2:55, τρίτος ο Γιώργος Παγανέλης με χρόνο 2:57, τέταρτος ο Κώστας Μοσκαχλαίδης με 3:04 και πέμπτος ο Ερρίκος Βουτσίνος με χρόνο 3:06. Επίσης, είχε και χρηματικά έπαθλα, πράγμα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα (1ος - €1.000, 2ος - €600, 3ος €400, 4ος - €200 και 5ος - €100). (Ηλεκτρονική έκδοση: https://www.youtube.com/ watch?v=lyoPKN0zpSo)

3.12.15 – lifo

Δεκέμβριος, όπως Γενάρης Στην «τελική ευθεία» μιας πολυτάραχης χρονιάς που θα θυμόμαστε και θα μνημονεύουμε για πολύ καιρό.

Πρόβλημα πανευρωπαϊκό αναδείχθηκε όμως και το προσφυγικό, που φέτος κορυφώθηκε. Τρομαγμένη η Ε.Ε., μετά το αρχικό αλληλέγγυο «σόου», υψώνει φράχτες, στο Αιγαίο συνεχίζουν να πνίγονται, οι πόλεμοι που τροφοδοτούν ανέχεια και προσφυγιά δεν τελειώνουν, ακροδεξιοί κι εθνικιστές επενδύουν στην ξενοφοβία και στην ισλαμοφοβία που αβαντάρουν ακόμα περισσότερο οι πρόσφατες τυφλές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. Χρέος, ευρώ, τρομοκρατία, προσφυγικό, δικαιώματα κι ελευθερίες vs ασφάλεια, χρηματοπιστωτικός ολοκληρωτισμός vs κοινωνία πολιτών, η Ευρώπη παλεύει με τις Ερινύες της, η πολύφερνος «όαση» δημοκρατίας, διαφωτισμού κι ελευθερίας δεν κινδυνεύει μόνο από τις «βαρβαρικές επιδρομές» και την κλιματική αλλαγή αλλά και από τα ενδημικά σαράκια που τη ροκανίζουν. Στη γειτονιά μας, κακός χαμός. Στη Συρία συνεχίζουν να σφάζονται, ο ISIS συνεχίζει να εγκληματεί, ο Ερντογάν τσαμπουκαλεύεται (τυχαία;) με τον Πούτιν, στη μεσανατολική σκακιέρα προστίθενται διαρκώς νέοι παίκτες, ενώ η ελληνική εξωτερική πολιτική φαντάζει μεγαλύτερο αστείο από την εσωτερική. Εντάξει, ο κόσμος δεν ήταν ποτέ ένα ασφαλές μέρος – στο Αφγανιστάν κινδυνεύεις από τους Ταλιμπάν και τις συμμαχικές βόμβες, στην κεντροδυτική Αφρική από τους φανατικούς της Μπόκο Χαράμ, στο Μεξικό από τις αδίστακτες ναρκομαφίες, στις ΗΠΑ από την… αστυνομία και πάει λέγοντας. Τι τα θες, τέτοια ήτανε πάντα η ανθρώπινη φάρα, κακόβουλη, μοχθηρή, αυτοκαταστροφική, σιχαμένη, πρωτόγονη, με όλη την όψιμη τεχνολογική της πρόοδο – μόνο ο έρωτας, η φιλία, η αλληλεγγύη, η κριτική ικανότητα και η συχνά «παράλογη» πίστη σε κάποια συλλογικά ιδανικά τη διασώζουν. Εκεί είναι που «σκοντάφτουν» η καταπίεση κι η εκμετάλλευση, εκεί ζωντανεύουν η ελπίδα και η υπόσχεση, εκεί παραμονεύουν η αμφισβήτηση και η ανατροπή.

18 lifo – 3.12.15

Το ιωβηλαίο της φρίκης Είκοσι πέντε χρόνια διαπλοκής και άθλιου επιπέδου παραγωγής έχει το θράσος να γιορτάζει η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών.

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ιτάκ η

Έφτασε κιόλας Δεκέμβριος – μωρέ, μπράβο, πότε στην ευχή πρόλαβε, αναρωτιόταν κάθε τέτοια εποχή η γιαγιά μου, αφού από κάποια ηλικία και μετά βλέπουμε τον χρόνο να σπιντάρει ολοένα γρηγορότερα προς την αντίπερα κατεύθυνση. Πράγματι, υπήρξαν τόσο πυκνά γεγονότα κι εξελίξεις, ώστε είναι σαν η χρονιά αυτή να κύλησε στο fast forward! Στα «καθ’ ημάς», στη χώρα-πρότυπο του υπαρκτού σουρεαλισμού, πήγαμε, λέει, τον Φλεβάρη, βγάζοντας κυβέρνηση τον ΣYΡΙΖΑ, να φέρουμε κυριολεκτικά τα πάνω-κάτω. Οι «Σαμαροβενιζέλοι» μπήκαν στη ναφθαλίνη, το διαπλεκόμενο κατεστημένο προς στιγμήν αναρρίγησε, οι δανειστές ανασκουμπώθηκαν, Τσίπρας και Βαρουφάκης (που δεν αποκλείεται εν τέλει να δικαιωθεί, μα τον Μπράιαν Ίνο!) κόμπαζαν ότι θα κάναμε τα μνημόνια κομφετί, θα βγάζαμε –Ζωής βοηθούσης– το χρέος «παράνομο, επαχθές και δυσβάστακτο», θα ξεσηκώναμε όλη την Ευρώπη κατά των μίζερων πολιτικών της λιτότητας per se και της δημοσιονομικής ορθοδοξίας, θα χρεοκοπούσαμε αυτοβούλως, έτσι, «για να μάθουν». Και, φυσικά, θα κερδίζαμε επειδή ήμασταν ωραίοι κι είχαμε το δίκιο «κολλητάρι». Γρήγορα, όμως, ανακαλύψαμε ότι δεν διαθέταμε, ουσιαστικά, σχέδιο β’, ούτε είχαμε –κυβέρνηση και λαός– τα αναπαραγωγικά όργανα να το εφαρμόσουμε. Ότι δίχως δανεικά δεν έχουμε βρακί να βάλουμε, ότι αν μας κόβανε τα ευρά θα παθαίναμε «λαλά», όπως και συνέβη – οι έλεγχοι κεφαλαίων θα διατηρηθούν, ως φαίνεται, στο μεγαλύτερο μέρος του ’16, οπότε θα πρέπει, υποτίθεται, να εφαρμοστεί πιστά το τρίτο και μακρύτερο των μνημονίων, που το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας μοιάζει πια να υπομένει καρτερικά. Το υπόλοιπο ακόμα φιλονικεί για το πώς τα «Όχι» μασκαρεύτηκαν σε «Ναι», πώς γίνεται η «διπλή γλώσσα» της τωρινής εξουσίας να θυμίζει τόσο εκείνη της προηγούμενης, πού κλάταρε η «πρώτη φορά Αριστερά», ποιος «πρόδωσε» ποιον, αν ο Σύριζας –που αρχικά, παρά τις όποιες ενστάσεις, έμοιαζε πράγματι η καλύτερη δυνατή επιλογή στη δεδομένη πολιτικοκοινωνική συγκυρία– ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία ή απλώς του «επετράπη» να κυβερνήσει, ώστε να αποβεί ο ιδεώδης διαχειριστής. Αναβιώνουν σενάρια Grexit, η συναίνεση δεν «περπατάει», το «καρότο» της απομείωσης του χρέους δεν αλλάζει τη σκληρή καθημερινότητα των μη προνομιούχων, το «ελληνικό πρόβλημα» δεν λέει να βρει βιώσιμη λύση γιατί κανείς δεν φαίνεται να τη θέλει πραγματικά, μέσα ή έξω, κι επειδή είναι, καταρχάς, πρόβλημα ευρωπαϊκό – μισή ντροπή δική μας, μισή δική τους δηλαδή, μόνο που σ’ εμάς απαγορεύεται το ακαταλόγιστο! Εν κατακλείδι, μοιάζει να επιστρέψαμε εκεί ακριβώς όπου βρισκόμασταν έναν Δεκέμβριο πριν, αλλά με πολύ λιγότερες ελπίδες κι ακόμα λιγότερες ψευδαισθήσεις, πράγμα που ωστόσο το λες και θετικό. Γιατί τίποτα δεν τελείωσε, όλα συνεχίζονται και το μεγάλο στοίχημα της ανάκαμψης δεν είναι να τα «βρούμε» (ποιοι, με ποιους, γιατί και πώς;) αλλά «να εγκαταλείψουμε τον ωφελιμισμό του λαμόγιου και να θέσουμε με ωριμότητα κάποια ερωτήματα, να σκεφτούμε πιο σοβαρά για τη ζωή μας, την ηθική μας, το τι μας δένει με τους άλλους», όπως το έθετε ο πρόωρα χαμένος μέγας θεατράνθρωπος Μηνάς Χατζησάββας.

Cut

α π ό τ ο ν θ οδωρη αν τ ων οπ ουλο

Belli

Talk of the Town

Είκοσι έξι, για την ακρίβεια, χρόνια συμπληρώνει φέτος η Ελληνική Ιδιωτική Τηλεόραση, ας μη χαλάσουμε όμως το δειλό ιωβηλαίο που στήθηκε πρόχειρα κι αμήχανα, τώρα που ακούγεται ότι μπορεί και να τελειώνουν οριστικά τα ψέματα. Μπορεί και όχι, είναι αδύνατον πάντως, ακόμα κι αν πρόκειται για εντελώς υπανάπτυκτη χώρα, να συνεχιστεί αυτό το καθεστώς ημιπαράνομης λειτουργίας και το οικτρό, φτωχομπινέδικο, τελειωμένο θέαμα που περιφέρουν ως τηλεοπτική παραγωγή τα κανάλια. Με αφορμή αυτή την κακορίζικη επέτειο, η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) εξέδωσε ένα πανηγυρικό δελτίο Τύπου στο οποίο, μεταξύ άλλων, επικαλείται και δήλωση που είχε κάνει προ 20ετίας (!) ο πασπαρτού σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, σύμφωνα με την οποία «όποιες και αν είναι οι επιφυλάξεις, όποιοι και αν είναι οι φόβοι, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο, το οποίο από μόνο του αρκεί για να δικαιώσει και το πείραμα και την πραγματικότητα που διαμόρφωσε. Η κατάργηση του κρατικού μονοπωλίου στον χώρο της τηλεόρασης και μαζί της η σταδιακή αποδυνάμωση της σκοταδιστικής, αναχρονιστικής και αντιδημοκρατικής μονομέρειας στην πληροφόρηση». Ένας άλλος ΠτΔ, ο Κ. Στεφανόπουλος, ήταν ο μόνος που είχε αντιδράσει (ως αρχηγός της ΔΗ.ΑΝΑ. τότε) στον νόμο για την ιδιωτική τηλεόραση, και αγορεύοντας στη Βουλή τον Σεπτέμβριο του ’89 με αυτό τον ιδιόμορφο, ευπρεπή δικολαβισμό του, είχε ζητήσει να μη χορηγηθούν οι άδειες στους μεγαλοεκδότες, οι οποίοι «και αν εγένοντο ήρωες στην υπόθεση Κοσκωτά, εγένοντο, και αποκαλύπτομαι για την ικανότητά τους αυτή, λόγω συμφέροντός τους». Ακολούθως, ο εκπρόσωπος του ενιαίου τότε Συνασπισμού, Μίμης Ανδρουλάκης, θα δήλωνε αποστομωτικά, «μα και η Αριστερά εκδότης είναι» (υπονοώντας τον «Ριζοσπάστη», την «Αυγή», τον 902 και κάτι άλλα ψιλά). Και σε άλλες χώρες τέθηκαν ζητήματα διαπλοκής και ευτελισμού της ποιότητας (στη Γερμανία, φέρ’ ειπείν, που άνοιξε τις πύλες στην ιδιωτική τηλεόραση πέντε χρόνια πριν από εμάς, και όποιος έχει κάνει ζάπινγκ σε γερμανικό ξενοδοχείο νωρίς το πρωί ή αργά το βράδυ μπορεί να πιστοποιήσει την απίστευτη κακογουστιά κάποιων προγραμμάτων), πουθενά όμως δεν ξεφτιλίστηκε τόσο το επίπεδο ψυχαγωγίας και ενημέρωσης όσο στα ελληνικά κανάλια, που σπάνε ακόμα ρεκόρ επιπολαιότητας και ερασιτεχνισμού, ακόμα και κατά τον επιθανάτιο ρόγχο τους. Το πράγμα, άλλωστε, βρομούσε από εκείνες τις πρώτες μέρες «ελευθερίας», όταν το Μega ξεκινούσε το πρόγραμμά του με επαναλήψεις του «Χαβάη 5-0» και των «Άγγελων του Τσάρλι», για να ακολουθήσει ο Αntenna (ως νεοδεξιό Κάμελοτ) την Πρωτοχρονιά του 1990, με τον Τέρενς Κουίκ να μοιράζει από την οθόνη πεντοχίλιαρα στους τηλεθεατές. Από τότε, ο κατάλογος της φρίκης μοιάζει ατέλειωτος, ακόμα κι αν αφήσει κανείς απ’ έξω το αμιγώς ψυχαγωγικό κομμάτι της παραγωγής, με όλα τα ακραία και νοσηρά φαινόμενά του. Το μεγάλο χάλι, που συχνά άγγιζε τα όρια εγκληματικής δραστηριότητας, είχε και έχει να κάνει με τις (παρα)ενημερωτικές εκπομπές μπασταρδοειδούς περιεχομένου, με τον γνωστό θίασο του Μάκη, του Θέμου, του Τράγκα, του Μικρούτσικου. Καθείς ο πιο κυνικός στο (ακαθόριστο) είδος του, οι θεωρητικά πιο «κανονικά τηλεοπτικοί» τύπου Κωστόπουλου δεν τα κατάφεραν ποτέ πραγματικά στην ελληνική τηλεόραση. Για να μην πιάσουμε και όλο αυτό το σύμπλεγμα δημοσιογράφων / τηλεαστέρων / καθοδηγητών, τόσο αυτούς που πέρασαν μετά στην ενεργό πολιτική όσο και αυτούς που παρέμειναν στο γυαλί, σαν τον Χατζηνικολάου, ο οποίος μονοπωλεί αυτήν τη στιγμή το πεδίο του prime time πολιτικού talk show, ή τον Ευαγγελάτο, που μου χάρισε την πιο τραυματική τηλεοπτική (και μία από τις τραυματικές γενικώς) εμπειρία της ζωής μου εκείνο το βράδυ που συντόνισε την απευθείας μετάδοση της τραγικής κατάληξης που είχε η κράτηση ομήρων από τον Σορίν Ματέι. Όσο δεν αξίζει κανείς να απαριθμήσει τις φρίκες της ελληνικής ιδιωτικής τηλεοπτικής παραγωγής, άλλο τόσο μάταιο είναι να ξεχωρίσει τις σπάνιες καλές στιγμές, οι περισσότερες εκ των οποίων υπήρξαν κάτι σαν ευτυχή ατυχήματα. Θα ήθελα να σταθώ μόνο σε μια σκηνή που θέλω να κρατήσω, πριν θολώσει κι αυτή από τον χρόνο και τον ρεβιζιονισμό. Είναι βράδυ καθημερινής πριν από 25 τόσα χρόνια, ζουν και οι δυο γονείς μου ακόμα και καθόμαστε όλοι μαζί μετά το φαγητό να δούμε «Τρεις Χάριτες». Ήταν από τις τελευταίες φορές που βλέπαμε κάτι όλοι μαζί στην κεντρική τηλεοπτική εστία του σπιτιού. Μετά, ο καθένας πήρε τον δικό του δρόμο και τη δική του τηλεόραση.

3.12.15 – lifo

κε ιμε νο: μ αρι α π απ π α, φωτ ο γ ραφι α: π αρι ς ταβ ι τ ι αν

90' με τον

Γιώργο Φωτόπουλο Τον μουσικό πίσω από την πανκ μπάντα Κομοδίνα 3 και τον Drug Free Youth.

Ο Γιώργος Φωτόπουλος φτιάχνει ποπ μουσική ως Drug Free Youth από το 2006. Λαμπερή ποπ μουσική, με μια νοσταλγική χροιά και ένα εντελώς προσωπικό ύφος. Κυκλοφόρησε δύο σπουδαία άλμπουμ με αυτό το σχήμα, που πέρασαν σχεδόν απαρατήρητα. O Γιώργος είναι επίσης ο άνθρωπος πίσω από τα Κομοδίνα 3, μια πανκ μπάντα με ελληνικό στίχο, που ενώ ήταν ανενεργή εδώ και 10 χρόνια, ξεκίνησε να παίζει πάλι ζωντανά. To μοναδικό άλμπουμ που έβγαλαν σε CDR επανακυκλοφόρησε από την αμερικανική Slovenly Recordings. Στο μικρό μεζεδοπωλείο που τον συναντάω πίσω από την κεντρική λαχαναγορά της Αθήνας μου λέει για τα άλλα δύο πρότζεκτ που τρέχει παράλληλα, τους Technicolor Sewer και ένα electropunk ντουέτο που δεν έχει όνομα ακόμα. Τα τελευταία χρόνια ζει στο Ρότερνταμ και αυτή είναι μία από τις σπάνιες επισκέψεις του εδώ. «Ως Drug Free Youth είμαι σε φάση που έχω έτοιμα τα ντέμο για ένα ελληνόφωνο LP ψυχεδελικής ποπ. Δεν το κυκλοφορώ σε εταιρεία, δεν ψάχτηκα. Θα το κυκλοφορήσω ψηφιακά. Έχω βγάλει ένα ανεπίσημο “single” στο soundcloud προς το παρόν» λέει. Αυτό που κάνει τον Γιώργο τόσο ξεχωριστή περίπτωση είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί τον ελληνικό στίχο στη μουσική του. Αβίαστα, με μια τρομερή φυσικότητα

20 lifo – 3.12.15

3.12.15 – lifo

Talk of the Town σε σχέση με τον ρυθμό. «Σε κάποια φάση αρχίσαμε –ανεξάρτητα και παράλληλα– να γράφουμε στα ελληνικά, με τη γλώσσα που μιλάμε όλοι, όχι ποιητική αδεία ή τίποτε άλλο, για να δούμε πώς βγαίνει. Γενικά, γίνεται πολλή προσπάθεια τελευταία με τον ελληνικό στίχο. Οι περισσότεροι, όμως, το κάνουν όχι επειδή είναι ωραίος και μας εκφράζει αλλά επειδή είναι αυτή η εσωστρέφεια λόγω κρίσης, του τύπου “οι απ’ έξω δεν μας θέλουν, τα πράγματα είναι δύσκολα, κλείσιμο στην αυλή μας, όπως τα βρήκαμε και είμαστε όλοι μια χαρά”. Κάτι τέτοιο δεν βγαίνει καλό σε καμία περίπτωση, οι περισσότεροι ακούγονται σαν τον Λάκη Τζορντανέλλι ένα πράγμα. Ο ελληνικός στίχος έχει ένα βασικό πρόβλημα, παραμένει εκεί όπου ήταν. Παραμένει στους Πυξ Λαξ και στις Τρύπες π.χ. και δεν είναι τα ελληνικά που μιλάμε. Δεν είναι τα ελληνικά που θέλω να ακούσω, αυτά που λένε κάτι. Είναι οι κλασικοί στίχοι που λένε, λένε και τελικά δεν λένε τίποτα». Τον ρωτάω αν υπάρχουν κάποιοι Έλληνες που του αρέσουν όσον αφορά τον στίχο τους. «Αυτοί που θα σου αναφέρω έχουν διαφορετικά στοιχεία, διαφορετικά στυλ. Ο ένας π.χ. είναι πιο ποιητικός, ο άλλος πιο

info Τα νέα κομμάτια του Drug Free Youth μπορείς να τα ακούσεις εδώ: https:// soundcloud.com/ drug-free-youth/ tiepr0irptr5 Όλη του η δισκογραφία: https:// drugfreeyouth. bandcamp.com/ Και ως Technicolor Sewer: https:// soundcloud.com/ technicolorsewer Και ως Κομοδίνα 3: https://slovenly. bandcamp.com/ album/komodina3-self-titled-lp

22 lifo – 3.12.15

ρεαλιστικός, έχουν διάφορες διακλαδώσεις προς πολλές κατευθύνσεις. Έχουμε, ας πούμε, τον Γιώργο Ρωμανό σε όλη την πορεία του, με το ομορφότερό του στιχουργικά να είναι το περσινό “Το Σύμπαν” – έχουμε και τον Σαββόπουλο στα καλά του, αν και ο συγκεκριμένος το πήγε πολύ εθνοκεντρικά από ένα σημείο και μετά. Πολύς “μαρμαρωμένος βασιλιάς” και “κόκκινη μηλιά”. Μετά, έχουμε Εξαδάκτυλο και Πουλικάκο, με τον κυνισμό τους και το μάτι που κόβει. Τους Αδιέξοδο. Ήταν η μοναδική ελληνική πανκ μπάντα που δεν έγραφε συνθήματα από πανό. Οι υπόλοιπες πανκ μπάντες ήταν σαν να πηγαίνεις σε πορεία, να βλέπεις πανό και να το κάνεις στίχο – “δεν είν’ δημοκρατία / δεν είν’ ελευθερία / είναι μόνο μία / μπασταρδοκρατία!”. Εντάξει, όχι ότι αυτό μειώνει τα συγκεκριμένα κομμάτια, φυσικά. Οι Αδιέξοδο είχαν τρομερούς στίχους. Δεν ήταν τα κλασικά σουξεδιάρικα, dark, κλισεδιάρικα ’80s. Όλοι οι παραπάνω είχαν και χιούμορ, υπόγειο χιούμορ. Μαύρο χιούμορ, που είναι το πιο σημαντικό. Και μετά είναι οι Βανδαλούπ. Οι Βανδαλούπ έχουν γράψει στιχάρες στα ελληνικά. Έχουν γράψει και πιο χαβαλεδιάρικα κομμάτια. Όταν αποφάσιζαν να γράψουν σοβαρά, έγραφαν πολύ καλούς στίχους. Αυτό σημαίνει ότι η τελευταία καλή κυκλοφορία στα ελληνικά ήταν το δεύτερο ντέμο τους. Πόσα χρόνια έχουν περάσει; Πάνω από 15. Ό,τι υπήρξε μετά ήταν κατάλοιπο από Τρύπες, Μάσκες, Ξύλινα Σπαθιά κ.λπ. Αν και τα Ξύλινα Σπαθιά είχαν πιο τίμιο στίχο από τους άλλους, επειδή ήταν πιο ποπ. Δεν το έπαιζαν μαυρίλα, “δεν αισθάνομαι καλά”, ενώ περνάω μια χαρά. Όλη την προ-

ηγούμενη εικοσαετία υπήρχε το έντεχνο, το οποίο ήταν μεγάλη πληγή στιχουργικά και μουσικά. Τους αρέσει η καψούρα, απλώς ντρέπονται να βάλουν μπουζούκι – βάζουν όμως “άρωμα Ανατολής”. Πράγμα που σημαίνει ότι πρακτικά είναι πιο κάτω από το εμπορικό σκυλάδικο. Με εξαίρεση τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Aυτός έχει πολύ καλό στίχο». Ο Γιώργος μιλάει πολύ γρήγορα και έχει ένα ιδιαίτερο χιούμορ, όπως οι στιχουργοί που θαυμάζει. Μοιάζει σαν η σκέψη του να μην προλαβαίνει τα λόγια του. Και συχνά πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο. Μία από τις απορίες μου είναι αν θεωρεί πως υπάρχει γόνιμη ελληνική σκηνή, όπως π.χ. τη δεκαετία του ’80. «Η σκηνή, για να υπάρξει, απαιτεί έναν εξωτερικό “αντίπαλο” για να συσπειρωθούν τα γκρουπ και να γίνει σκηνή. Στα ’80s ήταν το ΠΑΣΟΚ, οι κομματικές νεολαίες, ο επαρχιωτισμός, το πνίξιμο που ένιωθε ο άλλος. Όσο και να σκοτωνόσουν, ο εξωτερικός αντίπαλος ήταν πάντα πιο ισχυρός, άρα ενωνόμασταν και κάναμε πράγματα μαζί. Τώρα, από τη μια δεν υπάρχει σκηνή με αυτό τον τρόπο, επειδή τα πράγματα είναι πιο free και αυτός που κάνει μπάντα δεν νιώθει ότι έχει κάποιον να “χτυπήσει”, ότι έχει κάποιον συγκεκριμένο αντίπαλο. Οι περισσότεροι ζούμε μέσα στο mainstream, πάει η εποχή του πάνκη. Και από την άλλη, αν υπάρχει σκηνή, νομίζω ότι αναπτύσσεται με βάση τους ήχους ολόκληρου του πλανήτη και όχι με βάση την Ελλάδα. Αυτό που συμβαίνει σιγά-σιγά είναι ανάλογο πολιτιστικά με ό,τι συνέβη στη Σερβία μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Δηλαδή, περιχαράκωση, είμαστε οι καλύτεροι, αλλά αδικημένοι. Όλοι τα έχουν μαζί μας. Οι κακοί Γερμανοί και οι κακοί Αμερικανοί. Ενώ, πολύ απλά και ως συνήθως, βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας και οι υπόλοιποι είδαν φως και μπήκαν. Κι εμείς στη θέση τους το ίδιο θα κάναμε. Οικονομική κατάκτηση. Είναι απολύτως λογικό. Ό,τι κάναμε εμείς στη Μακεδονία λίγο-πολύ. Το αποτέλεσμα είναι να περιχαρακώνονται όλοι και να κοιτάνε προς τα μέσα. Το ίδιο συμβαίνει και με τη Χρυσή Αυγή, που είναι η ακραία μορφή του φαινομένου. Μεγάλο μέρος του κόσμου είναι επιρρεπές σε νοοτροπίες του στυλ “μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων” και οι “κακοί ξένοι”. Θυμάμαι τις γενναίες εποχές πριν από την περιχαράκωση, η οποία έχει αρχίσει πριν από την κρίση, από τα τέλη των ’90s, με τη νεο-ορθόδοξη στάση, του τύπου Ζουράρι. Θυμάμαι κάποια φάση που είμαι σε ένα καφέ κι ένας τύπος παραγγέλνει τούρκικο (ελληνικό) καφέ και σκάει ο άλλος και του λέει “δεν είναι ελληνικός, είναι βυζαντινός ο καφές”. Όταν ο καφές έφτασε εδώ, το Βυζάντιο μας είχε αφήσει χρόνους φυσικά, αλλά ο καφές είναι βυζαντινός. Έχουμε πήξει στον εθνοκεντρισμό, με αναφορές στη Σμύρνη και στο Αϊβαλί π.χ., ενώ δεν ξέρουν και πού πέφτει το Αϊβαλί στον χάρτη αν τους το δείξεις. Αλλά όλο αυτό έχει δημιουργήσει ολόκληρη λογοτεχνική σκηνή κι έχει γέλιο – απίστευτοι τίτλοι που σε κάνουν να φαντάζεσαι αυτόματα τηλεοπτική μεταφορά με την Ντενίση σε ρόλο αστής Σμυρνιάς πεθεράς». Γιατί αποφάσισες να μεταναστεύσεις στην Ολλανδία; « Ήθελα να φύγω, να ζήσω σε καινούργιο μέρος. Η Ολλανδία έχει τόσο καλή σκηνή –ήδη από τη δεκαετία του ’60– επειδή οι νέοι Ολλανδοί, Βέλγοι και Γάλλοι ταξίδευαν στην Αγγλία κι έβλεπαν τα πάντα. Τα παιδιά από την υπόλοιπη Ευρώπη έπρεπε να φτύσουν αίμα για να βγάλουν τα λεφτά για το ταξίδι. Είναι ανοιχτή χώρα και στη μουσική. Το Ρότερνταμ είναι ένα μέρος όπου συμβαίνουν τα πάντα ταυτόχρονα. Μαζεύει πολύ ενδιαφέροντα κόσμο. Ήθελα να είμαι και σε λιμάνι, γιατί έμενα στη Θεσσαλονίκη πριν. Από λιμάνι σε λιμάνι δηλαδή. Είναι κάτι σαν τη Θεσσαλονίκη του Βορρά. Κατά κάποιον τρόπο, μοιάζουν. Έχει πράγματα να κάνεις, περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες. Γενικά, έφυγα για να βρω την υγειά μου. Προς το παρόν, δεν θα γύρναγα στην Ελλάδα, εκτός και αν άλλαζε κάτι ριζικά».

«Οι περισσότεροι ζούμε μέσα στο mainstream, πάει η εποχή του πάνκη. Και από την άλλη, αν υπάρχει σκηνή, νομίζω ότι αναπτύσσεται με βάση τους ήχους ολόκληρου του πλανήτη και όχι με βάση την Ελλάδα».

Τι δεν θα άλλαζαν στην πόλη 4.000 Αθηναίοι; Με ένα μεγάλο street party γιόρτασε η Heineken την αποκάλυψη του «Μωσαϊκού της Αθήνας».

γηττίων 30). Η Heineken, με αφορμή την παγκόσμια καμπάνια της «Cities» που έχει στόχο να αναδείξει τις πόλεις μέσα από τα μάτια των κατοίκων της, προσκάλεσε χιλιάδες Αθηναίους να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στην πόλη μας και το γιόρτασε δεόντως πριν από μερικές ημέρες με ένα μεγάλο street party. Η Τζένη Μελιτά και η Μαντώ Γαστεράτου ήταν εκεί, δίνοντας τον παλμό και ξεσηκώνοντας τον κόσμο, σε ένα

πάρτι με πολλή μουσική και την καλύτερη μπίρα! Παγωμένη Heineken για όλους, μουσικές επιλογές από τον DJ MCD, ένα μοναδικό live από τους ΜΟΚΑ Band αλλά και special χορευτικά acts ξεσήκωσαν όσους βρέθηκαν στη μεγάλη βραδιά των αποκαλυπτηρίων, τα οποία έκανε η αντιδήμαρχος Αθηναίων Αμαλία Ζέππου. Εσείς βρήκατε την ψηφίδα σας; Open your World - #openathens #athensmosaic

PUBLI

να χρωματιστό μωσαϊκό κοσμεί πια το Γκάζι και αποτελεί ένα νέο σημείο αναφοράς στην πόλη. Περισσότεροι από 4.000 κάτοικοι της Αθήνας έβαλαν το δικό τους λιθαράκι, καταγράφοντας σε ψηφίδες τι είναι για τον καθένα ξεχωριστό στην πόλη όπου ζουν και δεν θα άλλαζαν με τίποτα. Το αποτέλεσμα; Ένα πολυσυλλεκτικό, μοναδικό έργο τέχνης, γεμάτο φαντασία και συναίσθημα, που δεν μπορεί παρά να σου τραβήξει το βλέμμα, αν περάσεις έξω από το Gazi College (Γαρ-

3.12.15 – lifo

οι αθη 24 lifo – 3.12.15

ηναιοι Μια αναδρομή στην πιο δημοφιλή στήλη μασ

Στις τόσες αλλαγές που έχει υποστεί η LifO στα δέκα χρόνια λειτουργίας της ένα πράγμα παραμένει σταθερό και αυτό είναι η στήλη «Οι Αθηναίοι». Κάθε εβδομάδα ένας κάτοικος της πόλης μας αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τη ζωή του. Μέσα από τις ιστορίες τους η πόλη μας αποκτά υπόσταση. Κατοικείται από ανθρώπους με αίμα, παρελθόν και επιθυμίες. Στις επόμενες σελίδες δημοσιογράφοι και φωτογράφοι που δουλεύουν ή δούλευαν κάποτε μαζί μας καταγράφουν την εμπειρία τους και επιλέγουν μερικές από τις πιο εντυπωσιακές φωτογραφίες αυτής της δεκαετίας.

γιωργοσ μπακαλακοσ α.κ.α. ντεϊβιντ mουσικός

«Είμαι παιδί της πόλης, αλλά περιστασιακό, τουρίστας. Γι’ αυτό μου αρέσει. Η Αθήνα, όπως και όλες οι μεγαλουπόλεις, μεταλλάσσεται, βλέπεις νέα πράγματα συνέχεια. Όχι ίσως στον ίδιο βαθμό με το εξωτερικό, αλλά τα τελευταία χρόνια με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα». 3.12.15 – lifo

Τίνα Μανδηλαρα δημοσιογραφος

M.Hulot δημοσιογραφος

Όταν πρωτοξεκίνησε η στήλη πριν από δέκα χρόνια, κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς θα ήταν και τι θα κατέγραφε. Τελικά, έγινε το σήμα κατατεθέν της LifΟ, από τις λίγες στήλες που άντεξαν μέσα στον χρόνο και συνεχίζουν, καταγράφοντας τον αστικό πολιτισμό. Τα εκατοντάδες πρόσωπα που έγιναν «Αθηναίοι» έχουν σημαδέψει με τον δικό τους τρόπο την ιστορία της πόλης. Αν τα διαβάσεις ένα-ένα, εκτός από τη βιογραφία του καθενός και την προσωπική του ιστορία, καταγράφεται και μια ολόκληρη εποχή, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτιστικά, καθώς η στήλη φιλοξενεί ανθρώπους που είναι με οποιονδήποτε τρόπο στην επικαιρότητα, αλλά και ανθρώπους που την εποχή που τους παρουσίασε η στήλη κανένα άλλο μέσο δεν θα φιλοξενούσε. Από τη 19χρονη Monika κυριολεκτικά στην πρώτη της εμφάνιση (ούτε που θυμάμαι τι είχα πει στον Στάθη και τον έπεισα να την κάνουμε) μέχρι τον Πητ Κουτρουμπούση και από street artists μέχρι τον Takis και τον Τέλη με τα παϊδάκια στην Ευριπίδου. Οι δύο τελευταίοι ήταν, μάλλον, και οι δύο πιο δύσκολες περιπτώσεις «Αθηναίου» απ’ όσες θυμάμαι, ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Ο Takis επειδή δεν ήθελε να απαντήσει σε καμία ερώτηση (τις έβρισκε ανούσιες) και ο Τέλης επειδή την ώρα της συνέντευξης έψηνε και απαντούσε μονολεκτικά. Κάποια πρόσωπα που πέρασαν από τους «Αθηναίους» άλλαξαν πραγματικά τον τρόπο που έβλεπαν τα μέσα κάποια πρόσωπα και έγιναν η αφορμή να γίνει λιγότερο στενή η θεματολογία των ελληνικών μέσων. Από δημοσιογραφικής πλευράς, ο μονόλογος του «Αθηναίου» ήταν και είναι ένα τεράστιο σχολείο, γιατί έπρεπε να βγάλεις την εμπειρία ζωής και τις σημαντικές προσωπικές στιγμές από ανθρώπους που γνώριζες μέσα από τη δουλειά τους αλλά δεν είχες συναντήσει ποτέ, που θαύμαζες και αντιμετώπιζες με τρόμο, που σε άφηναν άναυδο με όσα είχαν να πουν, αλλά και από κάποιους που, ενώ πήγαινες να συναντήσεις με μεγάλες προσδοκίες, τελικά δεν είχαν τίποτα να πουν. Είναι πολλές οι συναντήσεις που θα κουβαλάω για πάντα. Ο πρώτος «Αθηναίος» που έκανα, ο Θάνος Σαμαράς, ο οποίος είχε εκτεθεί σε βαθμό που με είχε σοκάρει. Ήταν η πρώτη συνέντευξη που είχε κάνει ποτέ και νομίζω ότι είναι και από τις καλύτερες. Η Ανθούλα Αλιφραγκή, σε μία μοναδική συνάντηση στο σπίτι της στην Κοκκινιά, κάνα δυο χρόνια πριν πεθάνει. Δεν άκουγε καθόλου, έτσι περιορίστηκε στην αφήγηση, ξετυλίγοντας για ώρες μια ζωή μυθιστορηματική. Στο ενδιάμεσο έριχνε και μερικά μπινελίκια στον σύζυγό της, επειδή τη διέκοπτε. Τελικά, δεν έγινε «Αθηναία», το κείμενο μπήκε ολόκληρο στο αφιέρωμα για το

26 lifo – 3.12.15

λαϊκό τραγούδι και στο τεύχος κόπηκε κατά λάθος ο επίλογος.

χρηστοσ πασσαλησ

Δέσποινα Τριβόλη

ιωαννα καρυστιανη

δημοσιογραφος

Οι «Αθηναίοι» ήταν η αφορμή για να γνωρίσω εξαιρετικούς ανθρώπους και να τους κάνω να με εμπιστευτούν αρκετά για να μου διηγηθούν την ιστορία της ζωής τους. Έκατσα και μέτρησα πόσους Αθηναίους έχω κάνει και είναι πάνω από 50 – αν τους βάλεις όλους μαζί, είναι σαν να έγραφα τη στήλη κάθε εβδομάδα για 11 μήνες. Επίσης, κακά τα ψέματα, μέσα από τους «Αθηναίους» έμαθα να κάνω συνεντεύξεις, ακριβώς επειδή ζητάς από τον άλλον να σου πει για την παιδική του ηλικία, την οικογένειά του, τις αποφάσεις της ζωής του, πρέπει να δημιουργήσεις ένα κλίμα απόλυτης εμπιστοσύνης – όσο πιο άνετα νιώθει ο άλλος, τόσο πιο εξομολογητικός θα γίνει. Κάθε εβδομάδα μπορεί να κάναμε λίστα και με 20 άτομα για να καταλήξουμε στον «Αθηναίο». Το αποτέλεσμα ήταν πάντα απρόβλεπτο – μπορεί να ήταν η Ελένη Ράντου, ας πούμε, ή ένας πυροσβέστης που έσωζε ζωές. Νομίζω πως όποιος και να έμπαινε τελικά στη στήλη, γινόταν εξαιρετικά άμεσος, μάθαινε αυτόματα ο αναγνώστης πράγματα που σε μια άλλη συνέντευξη δεν θα μάθαινε ποτέ. Κάτι που πάντα με εντυπωσίαζε ήταν πόσοι από τους «Αθηναίους» μού είχαν πει ότι παίζανε σε αλάνες με χώμα, ακόμα και άνθρωποι στην ηλικία μου. Από ένα σημείο και μετά, αναρωτιόμουν αν αυτό είναι κάτι που όντως έχουν ζήσει ή αν έφτιαχναν με το μυαλό τους μια ιδεατή πόλη, που καμία σχέση δεν είχε με την πραγματικότητα. Γενικά, ήμουν τυχερή, γιατί χάρη στη στήλη αυτή γνώρισα μερικούς πολύ σπουδαίους ανθρώπους, όπως η Τζίνα Πολίτη. Μιλούσε τόσο ωραία αυτή η γυναίκα, που έφυγα από το σπίτι της ευτυχισμένη, σαν να μου είχαν κάνει δώρο. Αυτός που με δυσκόλεψε πιο πολύ, μάλλον, ήταν ο Νίκος Αλεξίου – ένας πολύ σπουδαίος καλλιτέχνης που «έφυγε» το 2011. Είχαμε συναντηθεί στη Λυκόβρυση, στο Κολωνάκι, ήθελε να μου κάνει το τραπέζι, εγώ για κάποιον χαζό λόγο αρνήθηκα και μάλλον του κακοφάνηκε. Δεν του άρεσαν οι ερωτήσεις μου, δεν ήθελε να απαντήσει, είχε θυμώσει νομίζω. Η πρώτη συνέντευξη που έκανα ήταν η Μόλλυ Ανδριανού στο τεύχος Νο 4, όταν δεν είχαμε καν ονομάσει τη στήλη. Το θυμάμαι τόσο έντονα, γιατί πιθανώς να ήταν η μοναδική συνέντευξη στα χρονικά της LifΟ που είχαμε ξεχάσει να βάλουμε το όνομα του συνεντευξιαζόμενου. Είχαμε δημοσιεύσει τη φωτογραφία και τον τίτλο της μόνο! Υπήρξαν δύο άτομα που κατάλαβα ότι μου έλεγαν ψέματα για τη ζωή τους και, κυρίως, για την καταγωγή τους, για άλλο λόγο ο καθένας. Μου φάνηκε πολύ θλιβερό.

ηθοποιοσ

συγγραφεασ

Ο «Αθηναίος» δεν είναι απλώς μια στήλη. Είναι μια αφορμή για να έρθει κανείς σε επαφή με τα πιο απωθημένα κομμάτια του ανθρώπου που προσεγγίζει: με όσα έχει πιθανόν ξεχάσει, με όσα θέλει να θυμάται και όλα όσα θέλει να πει, αλλά έχουν μείνει σε μια γωνιά της πόλης. Πράγματα που αγάπησε, πρόσωπα που έγιναν εμμονές και αναμνήσεις επανέρχονται σχεδόν μαγικά όταν συνδέονται με ένα παρελθόν κι ένα μέλλον άρρηκτα συνδεδεμένα με συγκεκριμένα μέρη. Μια απλή συνέντευξη προφανώς δεν θα το έκανε αυτό. Γι’ αυτό και κάθε φορά που το σύνθημα ήταν «θα γίνει “Αθηναίος”», για μένα σήμαινε το πράσινο φως για να συζητήσουμε άγνωστες πλευρές, πέρα από τις επιταγές και τις ιδιότητες του καθενός. Δεν θα ξεχάσω την ευαίσθητη και ανθρώπινη πλευρά του «Αθηναίου» –καθώς ζει χρόνια πλέον στην πόλη– Δημήτρη Μαρωνίτη, αλλά και δύο συναντήσεις που με στιγμάτισαν βαθιά: αυτή με την εν τέλει εξομολογητική Μαρία Χούκλη, η οποία αναμετριόταν με τις αθέατες πλευρές της ψυχής της, παίζοντας νευρικά με το πιρούνι, καθισμένη απέναντί μου, σε ένα κεντρικό εστιατόριο. Έκτοτε, για μένα η εικόνα της δεν θα παραπέμπει πλέον σε αυτήν της δυναμικής δημοσιογράφου και άνκοργουμαν αλλά σε έναν ευαίσθητο, εσωστρεφή και σπάνιο άνθρωπο. Ωστόσο, ο «Αθηναίος» που σίγουρα δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Νίκος Καραθάνος που μου μίλησε για τo «απλό παιδί που ένιωθε τα σπλάχνα του να εκρήγνυνται και έξω να λαμπαδιάζει η ζωή». Αυτή δεν ήταν για μένα μια συνέντευξη, ήταν συνάντηση ζωής. Και δεν θα συνέβαινε, αν δεν τον είχα απέναντί μου ως «Αθηναίο», απτό, μειλίχιο, ανθρώπινο, υπέροχο αλλά και ορμητικό.

Κατερίνα Ι. Ανέστη δημοσιογράφος

κωστασ τσοκλησ εικαστικοσ

Ο πρώτος μου «Αθηναίος» ήταν ο Σταύρος Θεοδωράκης το 2006 (ναι, δέκα χρόνια πριν). Έλεγε τότε: «Το απλό είναι να είσαι κηπουρός. Όταν, όμως, είσαι πολιτικός ή δημοσιογράφος, το απλό είναι βλακεία. Δεν μπορείς να λες “όχι στην ανεργία”, “κάτω οι Αμερικάνοι” και να μην εξηγηθείς. Για τα σύνθετα μάς πληρώνουν, όχι για τα συνθήματα». Η πιο σπουδαία «Αθηναία» ήταν σίγουρα η Μαρία Μπέικου, αγωνίστρια από την εφηβεία, ένοπλη αντάρτισσα, συνεργάτιδα και κουμπάρα του Ταρκόφσκι. «Πλαστογράφησα την υπογραφή του πατέρα μου και έφυγα για το αντάρτικο. Δεν ήμουν 19 χρονών ακόμα. Μαζί μου ήταν η Θύελλα, η Κούλα Ντάνου και άλλα κορίτσια που πολεμούσαν ισότιμα με τους άντρες. Πήραμε όρκο

Νομίζω πως όποιος και να έμπαινε στη στήλη, γινόταν εξαιρετικά άμεσος, μάθαινε αυτόματα ο αναγνώστης πράγματα που σε μια άλλη συνέντευξη δεν θα μάθαινε ποτέ.

γιαννησ βογιατζησ ηθοποιοσ

κατερινα ευαγγελατου σκηνοθετισ

αλκη ζεη

συγγραφεασ

πως δεν θα υπάρξει καμία ερωτική επαφή με τα αγόρια μέχρι να ελευθερωθούμε». Όμως, αν μου επιτρέπετε, η συνέντευξη για την οποία είμαι πιο περήφανη, που δεν θα ξεχάσω ποτέ, για κανέναν λόγο, είναι αυτή της υπέροχης, αγέρωχης Αριστέας Μπουγάτσου που έκανα εκτός της στήλης «Αθηναίοι». Ήταν δυνατή, ατρόμητη και μαζί ο πιο τρυφερός και δοτικός άνθρωπος. Δεν φωτογραφήθηκε ποτέ, δεν ξαναμίλησε ποτέ σε κανέναν. Τη ρώτησα αν το είδος του ρεπορτάζ που κάνει μπορεί να γίνει επικίνδυνο. «Πιο επικίνδυνο είναι να είσαι σε ανθρακωρυχείο. Κοίτα, κάθε άνθρωπος έχει και τα όριά του, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Εγώ, εκτός των άλλων μειονεκτημάτων μου, δεν έχω το αίσθημα του φόβου. Μου είναι άγνωστο. Μόνο όταν τράκαρα φοβήθηκα».

δημόσιο πρόσωπο, θα πρέπει να γνωρίζει ή, έστω, να μπορεί να αντιλαμβάνεται ποια κομ-

Σταυρος Διοσκουριδης δημοσιογραφος

Είναι ένα όμορφο πρωινό σε μια κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Ξαφνικά, όλα θολώνουν παράξενα και εμφανίζεται μπροστά σε έναν ντόπιο ο υπέρτατος θεός του Τύπου και τον ρωτάει με τη βροντερή φωνή του: «Κύριέ μου, θα εξαφανίσω όλα τα έντυπα και τους ιστότοπους με μια μου κίνηση. Παρ’ όλα αυτά, έχετε την ευκαιρία να κρατήσετε μια στήλη! Ποια θα είναι αυτή;». Αν ο συμπαθής φίλος δεν απαντήσει τους «Αθηναίους», τότε θα είναι πολύ άδικος απέναντι στον εαυτό του και την πόλη του. Οι «Αθηναίες» και οι «Αθηναίοι» που έχουν περάσει από τις σελίδες της LifΟ έχουν πάντα επικαιρότητα λόγω του απλού γεγονότος ότι κατοικούν στην Αθήνα. Μέσα από τις διηγήσεις τους μαθαίνουμε όλοι (και ιδιαίτερα όσοι είχαμε την τύχη να τους συναντήσουμε) την ιστορία αυτού του τόπου. Γειτονιές, καταστάσεις και άνθρωποι που πέρασαν και περνούν από μπροστά μας αποκαλύπτονται διαρκώς, φτιάχνοντας ένα ιδιαίτερο αλφαβητάρι. Ένα μεσημέρι, πριν από αρκετά χρόνια, χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν ο M. Hulot. «Θες να κάνεις τη Λένα Διβάνη “Αθηναία”;» ρώτησε. Με μια τεράστια λαχτάρα είπα «ναι». Στη συνέντευξη είχαμε να κάνουμε με έναν φοιτητή σε υπερδιέγερση να ρωτά και μια ώριμη καθηγήτρια να απαντά. Το αποτέλεσμα ήταν αμφίβολο. «Τι έλειπε, πιστεύεις;» ρώτησα μετά τη δημοσίευση τον Μιχάλη Μιχαήλ. «Καλό ήταν, αλλά ήθελε λίγο παραπάνω σκηνοθεσία». Ε, βέβαια, αφού όσοι και όσες κατοικούν στην Αθήνα είναι ντίβες. Με τον τρόπο τους πάντα!

Αντώνης Μποσκοΐτης δημοσιογραφος

Η στήλη με τον «Αθηναίο της Εβδομάδας» είναι καταρχάς πρόκληση για τον δημοσιογράφο. Ειδικά όταν δεν συντρέχουν λόγοι επικαιρότητας ώστε να πάρει συνέντευξη από κάποιο

μάτια της αφήγησης θα κρατηθούν ως πιο ενδιαφέροντα. Προσωπικά, μου αρέσει να κάνω συνεντεύξεις με «Αθηναίους» γιατί ξεφεύγουν από τη συνθήκη «ερώτηση-απάντηση». Έχω την αίσθηση πως κατευθύνω την κουβέντα σαν να έχω μαζί μου έναν κινηματογραφικό φακό κάθε φορά και γυρίζω ακόμη ένα βιογραφικό ντοκιμαντέρ. Ωστόσο, μια συνέντευξη είναι σαν το σεξ. Χρειάζονται πάντα δύο για να μη βγει... μαλακία, και το εννοώ. Αν υπολογίσεις ακόμη πως ολόκληρο το κείμενο που ακολουθεί είναι στην ουσία μια μίνι βιογραφία, ο αναγνώστης έχει μάθει, αν όχι τα πάντα, σίγουρα πολλά από αυτά που θα ’θελε κι ο ίδιος να ρωτήσει. Ο πρώτος καλλιτέχνης που μου είχε ανατεθεί για «Αθηναίος», εν προκειμένω για «Αθηναία», ήταν η πιανίστρια Ντόρα Μπακοπούλου. Η Μπακοπούλου είναι φίλη, τρώ-

με μαζί συνήθως τα μεσημέρια της Κυριακής και τα σπίτια μας απέχουν ένα δεκάλεπτο, να όμως που με αφορμή αυτήν τη στήλη έμαθα πράγματα για την ίδια και για τη μεγάλη πορεία της, που ακόμη κι εγώ δεν τα ήξερα. Για την ακρίβεια, δηλαδή, δεν είχε τύχει ποτέ ίσαμε τότε να μου τα αφηγηθεί. Το πρόσωπο που δεν θα ξεχάσω ήταν η τραγουδίστρια Ελένη Βιτάλη. Το ραντεβού ήταν στις 11 το βράδυ σε κεντρικό ξενοδοχείο, όπου έμενε, λόγω καθημερινών προβών με τον Ξαρχάκο. Η ώρα είχε πάει μία μετά τα μεσάνυχτα και η Βιτάλη ακόμη να φανεί! Γύρω στη μία και κάτι μας ειδοποιούν να πάμε με τον Πάρι, τον φωτογράφο μας, στην πισίνα στον απάνω όροφο. Εκεί ήρθε, πράγματι, η Βιτάλη, ορεξάτη για κουβέντα κι εγώ άλλο που δεν ήθελα! Θυμάμαι πως τελικά η συνέντευξη κράτησε μέχρι τις 4 τα χαράματα, με την τραγουδίστρια να μου αφηγείται με κάθε λεπτομέρεια σχεδόν ολόκληρη τη ζωή της. Αυτή που με δυσκόλεψε πιο πολύ ήταν η τραγουδίστρια Ρένα Κουμιώτη κι αν δεν της έκανε κλικ το όνομα του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, ακόμη θα την ψάχναμε. Θέλω να πω ότι η Κουμιώτη δεν δίνει συνεντεύξεις, δεν της αρέσει να βγαίνει και να μιλάει, τη στιγμή που, όπως είπε η ίδια, ούτε δίσκο έχει βγάλει, ούτε σε μαγαζί τραγουδάει, αλλά ούτε και σε τηλεοπτικές εκπομπές εμφανίζεται χωρίς λόγο. Δεν άλλαξε η γνώμη μου για κανέναν/καμία απ’ όσους έκανα εγώ για τη στήλη αυτή. Το αντίθετο, θα έλεγα! Γνωρίζοντας προσωπικά έναν καλλιτέχνη που δεν ήξερα, μέσα από την αφήγησή του κατάλαβα πως τελικά δεν είναι τυχαίο πώς γινόμαστε φίλοι με κάποιον, πώς επιλέγουμε τους φίλους μας και πώς μας επιλέγουν και οι άλλοι για φίλους τους. Και, ναι, μέσα από τη στήλη γνώρισα αρκετούς ανθρώ3.12.15 – lifo

νικοσ αλεξιου εικαστικοσ

μαρια ναυπλιωτου ηθοποιοσ

πους. Άλλους δεν τους ξανασυνάντησα από τότε, με άλλους όμως ακόμη βγαίνουμε έξω ή συναντιόμαστε σε σπίτια.

Χρηστος Παριδης δημοσιογραφος

Αυτή η στήλη για μένα δεν ήταν άλλο παρά η συνάντησή μου με την προσωπική μου μυθολογία. Αν η πόλη είναι οι άνθρωποί της, τότε οι «Αθηναίοι» ήταν, και εξακολουθούν να είναι, η ακτινογραφία, η καταγραφή της ανατομίας αυτής της πόλης. Η στήλη θα μπορούσε κάλλιστα να αναδεικνύει και ανθρώπους που δεν είναι διάσημοι ή δημιουργικοί καλλιτέχνες, αλλά έχουν μια ζωή δραστήρια και δυναμική, με στόχο. Το γεγονός όμως ότι συνήθως προβάλλει λαμπερές προσωπικότητες ή ανθρώπους που επιτελούν κάποιου είδους πνευματικό έργο απλώς την κάνει να υπηρετεί και εν μέρει να αποτελεί τη μυθολογία της πόλης, τόσο της παλιότερης, όσο, κυρίως, της νεότερης. Κάποιος που διαβάζει τη στήλη των «Αθηναίων» μπορεί ιδανικά να μάθει τις ενδότερες σκέψεις, τις εξομολογήσεις τους, ενίοτε ειλικρινείς και όχι στημένες, που υπηρετούν το δημόσιο προφίλ τους, όλα εκείνα τα καθημερινά στοιχεία που τους κάνουν «θνητούς» ανθρώπους, με τις αδυναμίες και τα μειονεκτήματά τους, αλλά και το κρυμμένο τους μεγαλείο, αν και εφόσον έχουν (και, φυσικά, έχουν, όπως όλοι οι άνθρωποι), την πορεία τους, που για τους μεγαλύτερους σε ηλικία συνήθως, με την πάροδο και την απόσταση των χρόνων, αφού όλα πια ανήκουν στο παρελθόν, φέρνει στην επιφάνεια αποκαλύψεις σχετικά με την καριέρα και την προσωπική τους περιπέτεια. Αυτό, μοιραία, «φωτίζει» ή δίνει μια άλλη διάσταση στο πώς βλέπει ο καθένας μας την ίδια την Αθήνα. Την ιστορία της μέσα από τις ιστορίες αυτών των ανθρώπων, που έπαιξαν ή παίζουν ρόλο στη διαμόρφωσή της πνευματικής και καλλιτεχνικής της ζωής, και συνεπακόλουθα της κοινωνικής ζωής της πόλης. Ενώ, παράλληλα, μέσα από περιγραφές ανασύρουν από τη λήθη την παλιότερη εικόνα της Αθήνας, τις γειτονιές της, τις παρέες της, τις γιορτές της και τις οδύνες της. Από όσους έχω κάνει, νομίζω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ την Τζένη Βάνου. Γιατί ήταν η Τζένη Βάνου. Γιατί συνάντησα μια γυναίκα-μύθο που και στην περίπτωση της δικής μου συνέντευξης, ένα απόγευμα στο διαμέρισμά της στη Νέα Σμύρνη, λίγες μέρες πριν από την τελευταία της εμφάνιση στο Gagarin, για μία ακόμα φορά επέλεξε να απομυθοποιήσει τον εαυτό της, να τον εξανθρωπίσει, να τον κατεβάσει από το βάθρο της μεγάλης ντίβας στο επίπεδο της καθημερινότητας, και όχι να αναδείξει τη μεγάλη τραγουδίστρια που έχει υπάρξει και που (ίσως) όφειλε να προβάλει. Ήξερε να αυ-

28 lifo – 3.12.15

τοσαρκάζεται, σχεδόν να βλέπει από απόσταση την Τζένη Βάνου, λίγο σαν να ήταν μια άλλη, ένα μουσικό φαινόμενο (άλλωστε, ήταν όντως μια άλλη και όχι η φωνάρα του ’60), ομολογώντας τα λάθη της, αλλά συγχρόνως εξομολογούμενη ότι προτιμούσε το πώς ήρθαν τελικά τα πράγματα και ας μην της περίσσευαν χρήματα να πάρει ένα δώρο για το εγγόνι της (για χάρη του οποίου αποκλειστικά, φρονώ, έκανε εκείνη την τραγική τελευταία εμφάνιση μπροστά του στο Gagarin). Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι συνεντεύξεις αυτές ήταν μια ευκαιρία να ανακαλύψω τον άνθρωπο πίσω από το δημόσιο προφίλ του, οπότε δεν απογοητεύτηκα από κανέναν. Αντιθέτως, μια πρόσφατη σχετικά συνέντευξη για τη στήλη, εκείνη της Ελένης Ροδά, αναβάθμισε την εικόνα που είχα για εκείνη. Μου αποκαλύφθηκε ένας σπουδαίος άνθρωπος, μια ευαίσθητη γυναίκα με μεγάλο πείσμα για ζωή, μεγάλη ψυχή και βαθιά καλλιτεχνική φλέβα.

Θοδωρης Αντωνοπουλος δημοσιογραφος

Θεωρώ τους «Αθηναίους» μια ιδιαίτερη στήλη, γιατί παρουσιάζει μια σειρά από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά στο ευρύ κοινό πρόσωπα των γραμμάτων, των τεχνών, του θεάματος και του κοινωνικού ακτιβισμού που έχουν συνεισφέρει, καθένα με τον τρόπο του, στη συλλογική κουλτούρα αυτής της πόλης, δίχως να δεσμεύεονται από το «τρεχαντήρι» της επικαιρότητας. Είναι, ουσιαστικά, μικρές ανθρώπινες ιστορίες σε α’ πρόσωπο, χάρη στις οποίες μπορεί κανείς να έχει μια «φωτογραφική» εικόνα του εκάστοτε «Αθηναίου» μέσα από τη σχέση του με την πρωτεύουσα. Περισσότερο με δυσκόλεψε η παλαίμαχη δικαιωματική δικηγόρος Κατερίνα Ιατροπούλου, τόσο επειδή πρόσεχε υπερβολικά την κάθε λέξη που έλεγε (και άριστα έκανε), όσο και επειδή η προσωπική γνωριμία με κάποιον συνεντευξιαζόμενο είναι καμιά φορά «ντεσαβαντάζ». Είναι, κιόλας, από τις «αθηναϊκές» μου συνεντεύξεις που ξεχωρίζω, μαζί με εκείνες του συγγραφέα Περικλή Κοροβέση και των ποιητών Λευτέρη Πούλιου, Νάνου Βαλαωρίτη, Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ, ανθρώπων με σπάνια αξία, ήθος και ποιότητα. Η Ρουκ ειδικά είναι από τις καθαρότερες κι ευγενέστερες ψυχές που συνάντησα στη ζωή μου. Όχι, δεν θυμάμαι να με απογοήτευσε πραγματικά κανείς από τους «Αθηναίους» μου, αντίθετα μού έγιναν πιο οικείοι χάρη σ’ εκείνη τη σχέση «συνενοχής» που αναπτύσσει ο εξομολογούμενος με τον εξομολογητή του.

Μερόπη Κοκκίνη δημοσιογραφος

Ίσως μία από τις πιο ωραίες ιδέες για στήλη σε εβδομαδιαίο έντυπο είναι αυτή των «Αθηναί-

ων». Μια συμπυκνωμένη σε μια σελίδα βιογραφία ανθρώπων όλων των ιδιοτήτων και ηλικιών, τα λεγόμενά των οποίων παρουσιάζονται με τη μορφή ενός καλώς εννοούμενου παραληρήματος. Μπορεί να ακουστεί χαζό, αλλά μέσα από αυτήν τη στήλη συνειδητοποίησα πως σε αυτή την πόλη σχεδόν όλοι έχουμε έρθει από κάπου αλλού. Αν και δεν με κολακεύει καθόλου, έχει έρθει η στιγμή να το εξομολογηθώ. Ο πιο καλογραμμένος «Αθηναίος» που έχω παραδώσει ποτέ ήταν η περίπτωση του φωτογράφου Σπύρου Στάβερη. Τέλεια η αφήγηση, σχεδόν μυθιστορηματική, όπως και η ζωή του Σπύρου. Έλα όμως που το κείμενο ανέλαβε να το συντάξει εξ ολοκλήρου ο ίδιος, ενώ ταυτόχρονα με παρακάλεσε να το παραδώσω υπογράφοντάς το με το δικό μου όνομα! Μετά από αυτό, βέβαια, πήρε μπρος και υπογράφει με το δικό του όνομα τα κείμενά του. Κρίμα! Θα μπορούσα να έχω μια λαμπρή καριέρα.

Ματινα Καλτακη

Μπορεί να ακουστεί χαζό, αλλά μέσα από αυτήν τη στήλη συνειδητοποίησα πως σε αυτή την πόλη σχεδόν όλοι έχουμε έρθει από κάπου αλλού.

δημοσιογραφος

Από τις πιο δημοφιλείς σελίδες της LifΟ, οι «Αθηναίοι» ήταν/είναι πρωτότυπες προσωπογραφίες ανθρώπων σημαντικών από τον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού – και κάποιων νέων προσώπων που κατάφεραν να ξεχωρίσουν για διαφορετικούς λόγους. Με αφορμή τον τόπο κατοικίας, κάτω από τον γενικό τίτλο «Αθηναίοι» φιλοξενήθηκαν και μίλησαν για τη ζωή τους άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές και διαδρομές, που δεν γεννήθηκαν απαραιτήτως στην Αθήνα, αλλά κατέληξαν στην πρωτεύουσα, συνθέτοντας τον θαυμάσιο, πολυποίκιλο μητροπολιτικό κόσμο της. Σε αντίθεση με τις περισσότερες συνεντεύξεις στα συμβατικά και νέα μέσα, το περιεχόμενο των οποίων συνήθως περιορίζεται στον μικρό χρόνο της επικαιρότητας, οι «Αθηναίοι» είχαν/έχουν τη μορφή μιας συζήτησης «εφ’ όλης της ύλης», που αφορά εξίσου το παρελθόν (σελίδες της ζωής του συνεντευξιαζόμενου λίγο ή διόλου γνωστές) και το παρόν τους. Η επιλογή της αφαίρεσης των ερωτήσεων επιτρέπει η συνέντευξη να πάρει τη μορφή της προσωπικής αφήγησης. Αυτός είναι –νομίζω– ο βασικός λόγος της επιτυχίας της στήλης: υπάρχει κάτι πιο ενδιαφέρον από το να ακούς (να διαβάζεις, εν προκειμένω) ιστορίες ζωής; Ανατρέχοντας στα παλιά τεύχη, διαπιστώνεις ότι από βδομάδα σε βδομάδα συγκεντρώνεται ένα αξιοπρόσεκτο ανθρώπινο κεφάλαιο, ένας κατατεθειμένος πλούτος εμπειριών και σκέψεων που δεν χάνει την αξία του μέσα στον χρόνο.

τζενη βανου τραγουδιστρια

Eικονογράφηση: Athenean Sailor / LiFO

Αγαπάμε το περιβάλλον, ανακυκλώνουμε τις γυάλινες συσκευασίες Νέοι, ειδικοί μπλε κώδωνες για εστιατόρια, καφέ, μπαρ.

PUBLI

ια νέα, σούπερ οικολογική προσπάθεια για την ανακύκλωση των γυάλινων συσκευασιών με τις οποίες καθημερινά μάς σερβίρουν ποτά και αναψυκτικά σε μπαρ και εστιατόρια και καταλήγουν στον κάλαθο των αχρήστων, ενώ θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς να επιβαρύνουν το περιβάλλον, ξεκίνησε η Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ). Έτσι, πέρα από τους γνωστούς μπλε κάδους, πλέον το δίκτυο διευρύνεται με τους μπλε κώδωνες που απευθύνονται κυρίως στους επαγγελματίες στον χώρο της εστίασης, για να μπορούν να πετάνε σε μεγάλες ποσότητες τις χρησιμοποιημένες γυάλινες συσκευασίες και αυτές να καταλήγουν στην ανακύκλωση και όχι στις χωματερές με τα κοινά απορρίμματα. Η διαδικασία απλή: οι επιχειρηματίες το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να συλλέξουν τις γυάλινες συσκευασίες και να τις ρίξουν στους ειδικούς μπλε κώδωνες. Έπειτα, αναλαμβάνει η ΕΕΑΑ να τις μαζέψει και να τις μεταφέρει, σύμφωνα με εγκεκριμένες διαδικασίες, μέχρι να καταλήξουν για αξιοποίηση και ανακύκλωση σε παραγωγούς εντός και εκτός Ελλάδας. Πάρε κι εσύ μέρος στη μεγάλη αυτή προσπάθεια και δώσε το καλό παράδειγμα στον συνάδελφό σου, αν είσαι επαγγελματίας της εστίασης, και θα διαπιστώσεις γρήγορα πόσο σημαντικό είναι να κινείσαι με οικολογική συνείδηση. Η φύση θα σε ανταμείψει! Μάθετε περισσότερα στο http://www.herrco.gr

3.12.15 – lifo

Αλεξάνδρα Χαΐνη δημοσιογραφος

Μοιάζει με βόλτα στην Αθήνα η στήλη αυτή. Για μένα, τουλάχιστον. Σαν να μπαίνω στα αθηναϊκά σπίτια και με οδηγό τις ζωές των άλλων να ξαναμαθαίνω την πόλη μου. Χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να γίνω κομμάτι της. Κι ας είχα άγχος την πρώτη φορά. Τον Σεπτέμβρη του 2007 ήταν αυτή η πρώτη φορά και απέναντί μου είχα τη Σαλίνα: «Γεννήθηκε στη Μανγκαλόρ, ζει στο Παγκράτι. Έμαθε ελληνικά από τα σίριαλ της τηλεόρασης» έγραψα στον υπότιτλο. Πρέπει να ήταν μία από τις πρώτες οικονομικές μετανάστριες που φιλοξενήθηκαν στους «Αθηναίους». Η Σαλίνα, με το βαθυκόκκινο σάρι, αν και ήξερε μια χαρά τα ελληνικά, προτίμησε να μιλήσουμε αγγλικά. Με θάμπωσε η χαρισματική της προσωπικότητα, με λίγωσαν τα ινδικά ζαχαρωτά που με κέρασε, ζαλίστηκα από την κελαηδιστή φωνή της, έτσι κουβέντα στην κουβέντα χαμπάρι δεν πήρα ότι το κασετοφωνάκι μου δεν δούλευε. Πάλι καλά που η μνήμη μου ήταν ακόμα σε καλή κατάσταση. Στο τεύχος Νο 100 είπαμε να φιλοξενήσουμε στη στήλη τον τότε δήμαρχο της Αθήνας, Νικήτα Κακλαμάνη. Ήταν Φεβρουάριος του 2008. Η Αθήνα παγωμένη, είχε χιονίσει το βράδυ κι εγώ με ψηλοτάκουνα μποτάκια κρατιόμουν από τους τοίχους της να μη γλιστρήσω. Εκείνος εμφανίστηκε απρόσμενα σπορτίφ, με κόκκινο μπουφάν παρκά και χοντρές αρβύλες. Κάπνιζε αρειμανίως. Και είχε μπόλικα τικ. Περισσότερο απ’ όλα, όμως, με ξάφνιασε το γεγονός ότι μοιραζόμαστε το ίδιο ζώδιο. Κριάρια και οι δύο. Αυτό και η τρυφερότητα με την οποία μου μίλησε για τον υπερήλικα πατέρα του, για τη μάνα του και τα παιδικά του χρόνια στην Άνδρο μού κόψανε τη φόρα. Αποτέλεσμα, τα βέλη που προετοιμαζόμουν μέρες πολλές να του εξακοντίσω σφραγίστηκαν ερμητικά στη φαρέτρα μου. Φευ…

Βασιλης Καψασκης δημοσιογραφος

Το πιο σωστό πράγμα για τη στήλη των «Αθηναίων» το έχει γράψει κάποτε ένας αναγνώστης στο LiFO.gr. «Οι “Αθηναίοι” δεν είναι συνεντεύξεις, είναι χρονογραφήματα μιας εποχής. Τις βάζω στο αρχείο μου για να τις ξαναδιαβάσω πολλά χρόνια μετά». Σε αυτές τις φράσεις, νομίζω, συμπυκνώνεται η ουσία της μακροβιότερης στήλης της έντυπης LiFO. Οι μακροσκελείς, εξομολογητικοί, αυτοβιογραφικοί «Αθηναίοι» είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Αθήνας. Τοποθετώντας τον ένα δίπλα στον άλλο, σαν μικρά, πολύχρωμα ψηφιδωτά, μπορεί κανείς να ανασυνθέσει το μωσαϊκό αυτής της πόλης. Την εικόνα της, την εξέλιξή της μέσα στον χρόνο, τις πληγές της αλλά και όσα την κάνουν συναρπαστική. Τις αλλαγές στο αστικό τοπίο της και τις μεταπτώσεις στην ψυχοσύνθεση των

30 lifo – 3.12.15

κατοίκων της. Το πέρασμά της από την εποχή της λάμψης και της επίπλαστης ευμάρειας στα κουρασμένα χρόνια του θυμού και της κρίσης. Η Αθήνα θα «καταστρέφεται» και θα «αναγεννιέται» συνεχώς. Γιατί έχει ανθρώπους που την αγαπούν και την περιμένουν.

νανα μουσχουρη

Πάρις Ταβιτιαν

ποιητησ, συγγραφεασ

φωτογραφος

Πρώτος «Αθηναίος» που φωτογράφισα ήταν ο γραφίστας Δημήτρης Αρβανίτης, πριν από δύο χρόνια σχεδόν. Το θυμάμαι από ένα ημερολόγιο που φαίνεται σε μία φωτογραφία: 17 Ιανουαρίου του ’14. Τον συνάντησα στο τέλος της συνέντευξης, στο στούντιό του στο Πολύγωνο – θυμάμαι ότι μου άρεσε πολύ ο χώρος αλλά και η θέα από την ταράτσα, έβλεπε όλη την Αθήνα. Η στήλη των «Αθηναίων» ήταν πάντα από τα αγαπημένα μου αναγνώσματα στη LifΟ. Νομίζω ότι τους έχω διαβάσει σχεδόν όλους, κάποιους τους ξαναδιαβάζω κατά καιρούς· και παλαιότερες συνεντεύξεις, όχι μόνο πρόσωπα που έχω γνωρίσει και φωτογραφίσει. Αρκετές φορές, όταν υπάρχει χρόνος, θα μείνω και στη συνέντευξη. Πάντα έχει ενδιαφέρον να ακούς ιστορίες. Πόσο μάλλον από πρόσωπα που εκτιμάς, που έχεις διαβάσει βιβλία τους, που έχεις ακούσει τραγούδια τους, που έχεις δει παραστάσεις τους. Το θεωρώ ανεκτίμητο και πάντα περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη φωτογράφιση, με την ίδια αγωνία που θα πάρω το τεύχος, θα δω τη φωτογραφία, τεράστια και τετράγωνη, και θα διαβάσω το κείμενο. Πέρα από τη δουλειά του καθενός, τον γνωρίζεις και ως άνθρωπο. Σου αφηγείται τη ζωή του όλη, πού μεγάλωσε και πώς ήταν η γειτονιά του, πού μένει τώρα, ποιοι είναι οι αγαπημένοι του περίπατοι, τι αγαπά και τι όχι στην πόλη του, στην πόλη μας, την Αθήνα. Χαίρομαι όταν ο άλλος δεν το κάνει διεκπεραιωτικά, αλλά είναι διατεθειμένος να εκτεθεί, να μοιραστεί σκέψεις και ιστορίες, σημαντικές ή μικρές, ανούσιες λεπτομέρειες. Και πιστεύω πως αυτό φαίνεται στο κείμενο αλλά και στις φωτογραφίες. Σχεδόν όλες οι αναμνήσεις και οι συναντήσεις είναι ευχάριστες – άλλες τόσο σύντομες όσο τα λίγα λεπτά της φωτογράφισης, άλλες πιο ουσιαστικές. Δεν θα ξεχάσω σίγουρα τον Δημήτρη Αρβανίτη, την Ελένη Καραΐνδρου και την Ελένη Βιτάλη, που ήταν τα πρώτα μου πορτρέτα στους «Αθηναίους»· τον Παντελή Μπουκάλα – ήμουν μισοζαλισμένος από τον πυρετό, δεν είχα ιδέα τι έβγαζα, αλλά τελικά το πορτρέτο στο έντυπο μου άρεσε πολύ· τον περίπατο και την κουβέντα με τη Μάρω Δούκα ένα απόγευμα στο Μοναστηράκι· τον Ακύλλα Καραζήση, το πόσο άμεσος είναι – οι φωτογραφίες έγιναν σε 5 λεπτά· την ξενάγηση του Τάσου Βρεττού στην έκθεσή του, το στούντιο του Χρόνη Μπότσογλου, την εκδρομή στο Λαύριο με τον Γιάννη Παλαμίδα, το άδειο πάρκινγκ

τραγουδιστρια

προδρομοσ τσινικορησ

σκηνοθετησ

ευγενιοσ αρανιτσησ

με την Ελένη Φιλίνη, την κάπνα στο καμαρίνι του Θέμη Αδαμαντίδη, τα κόκκινα γυαλιά και την πίπα του Γιώργου Λεονταρίτη, τους βραδινούς κύκλους γύρω απ’ το τετράγωνο με τον Γιώργο Ρωμανό στα πέριξ της Αλεξάνδρας, τα κάδρα του Τζίμη Πανούση, το χοιρινό της Γιώτας Γιάννα, τον κήπο και το σπίτι του Δήμου Θέου με στοίβες βιβλίων, τη φιλικότητα του Γιάννη Σπανού, το διατηρητέο κτίριο όπου μένει η Νένα Μεντή, τη Λήδα Πρωτοψάλτη με τα κόκκινα στο θέατρο Στοά, την Ξένια Καλογεροπούλου στο θέατρο Πόρτα όταν ανακαινιζόταν, τον Μάνο Ελευθερίου στο σπίτι με κλειστά τα παντζούρια, γεμάτο βιβλιοθήκες και στο βάθος η Μαρία Κάλλας στη «Μαντάμα Μπατερφλάι». Αν ξεχώριζα κάποιον, θα ήταν ο Θόδωρος Τερζόπουλος, για διάφορους λόγους, για το έργο του και τη γενικότερη φιλοσοφία του.

Freddie F. φωτογραφος

θοδωροσ τερζοπουλοσ σκηνοθετησ

Πάντα μου άρεσε να βγάζω φωτογραφίες για τους «Αθηναίους» γιατί είχα την ευκαιρία να φωτογραφίζω ανθρώπους που ήθελα στο portfolio μου και που τα πιο πολλά μέσα πίστευαν ότι «πουλούσαν». Το γεγονός ότι αυτά τα πορτρέτα ήταν ειλικρινή και ντόμπρα, ποτέ στυλιζαρισμένα και χωρίς τόνους μέικ-απ, τους δίνει μια διαχρονική ποιότητα. Η στήλη σε πάει στα χρόνια της παιδικής ηλικίας των ανθρώπων που μιλούν και οι ιστορίες είναι σαν παραμύθια σε κάθε μέρος της πόλης και τα προάστιά της, μέσα σε διαφορετικές δεκαετίες. Υπάρχει πάντα κάτι ρομαντικό στις ιστορίες, πολλές φορές νοσταλγικό, ωστόσο η εικόνα είναι πάντα του παρόντος και αυτή η αντίθεση είναι αήττητη. Από όλους τους «Αθηναίους», αυτός που θυμάμαι πιο έντονα είναι ο Άρης Τερζόπουλος. Δεν τον φωτογράφισα, αλλά θυμάμαι ακόμα τη στυγνή ειλικρίνεια με την οποία διηγήθηκε την ιστορία του, πιθανόν επειδή τα περιοδικά του ήταν μέρος της ζωής μου. Πιο πολύ με δυσκόλεψε η Μπιάνκα, επειδή είναι επίσης σύντροφός μου και δεν ήθελα να την απογοητεύσω.

Οι μακροσκελείς, εξομολογητικοί, αυτοβιογραφικοί «Αθηναίοι» είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Αθήνας. Τοποθετώντας τον έναν δίπλα στον άλλον, σαν μικρά, πολύχρωμα ψηφιδωτά, μπορεί κανείς να ανασυνθέσει το μωσαϊκό αυτής της πόλης.

3.12.15 – lifo

κωνσταντινος δαγριτζικος καλλιτεχνικός διευθυντής και ιδιοκτήτης του six d.o.g.s

«Όταν θα ξεπεραστεί αυτή η κρίση, θα δούμε τελικά αν ο κόσμος σταμάτησε να ακούει Ρουβά και, αντ’ αυτού, να πηγαίνει σε λάιβ των Baby Guru. Εγώ νομίζω ότι θα επιστρέψουμε στα pop up είδωλα».

νικος ναυριδης εικαστικός

«Ο κόσμος δεν θα είχε καθόλου ανάγκη την τέχνη, αν κάποτε επιβίωνε από αυτήν, και τώρα που δεν έχει τα απαραίτητα, του λείπει. Ποτέ η τέχνη δεν κάλυπτε τις βασικές διατροφικές ανάγκες του κόσμου. Ποτέ κανείς δεν έπαιρνε ή έχανε κιλά με αφορμή την τέχνη, οι θερμιδομετρητές συστηματικά την παραλείπουν».

32 lifo – 3.12.15

αριαν λαμπεντ ηθοποιός

«Από την Αθήνα θυμάμαι έναν άσπρο παπαγάλο στον Εθνικό Κήπο που φώναζε συνέχεια “μαλάκα”. Επίσης, θυμάμαι και μια ηλικιωμένη κυρία που έλεγε συνέχεια “φτου, φτου, φτου” και νόμιζα ότι έφτυνε πάνω μου». 3.12.15 – lifo

λυδια κονιορδου

aλεξανδρος βουλγαρης

«Επειδή είμαστε όλοι ένα, δεν μπορεί κάποιος να ευτυχεί όταν δίπλα του ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων ζει μέσα στη δυστυχία, στον πόνο και τον ξεριζωμό. Η πιο μεγάλη πρόκληση στη σημερινή πλανητική εποχή είναι η σύνθεση των αντιθέτων, η υπέρβαση της σύγκρουσης, με την επίγνωση ότι είμαστε όλοι το ίδιο. Είναι θέμα κοινής λογικής να είσαι αλληλέγγυος με τον διπλανό σου που πάσχει, δεν είναι θέμα καλών τρόπων».

«Η Αθήνα ένα χρόνο μ’ αρέσει κι ένα χρόνο με κάνει να θέλω να φύγω. Είναι μια μόνιμη σχέση αγάπης-μίσους. Είναι τόσο άσχημη όσο άσχημοι είναι οι άνθρωποι μέσα τους. Το καλό είναι ότι δεν παρουσιάζεται σαν κάτι που δεν είναι. Δεν κρύβεται, σε αντίθεση με τις άλλες ευρωπαϊκές πόλεις που είναι πανέμορφες και πίσω τους κρύβουν κοριτσάκια κλεισμένα σε μπουντρούμια για 15 χρόνια».

ηθοποιοσ

34 lifo – 3.12.15

mουσικός

δημος θεος σκηνοθέτης

«Είμαι δρομέας, περπατώ πολύ και μου αρέσει να κυκλοφορώ στο κέντρο. Η πλατεία Κοραή, η Ακαδημίας με τα νεοκλασικά κτίρια, τα βιβλιοπωλεία και την αρχοντιά της, καθώς και το παραδοσιακό εστιατόριο Κεντρικόν στην Κολοκοτρώνη, είναι οι αγαπημένοι μου προορισμοί. Εξάρχεια δεν πλησιάζω πια, έγιναν μια μπερδεμένη ιστορία. Τα παράδοξα και τα άσχημα που συναντώ στην πόλη τα αντιπαρέρχομαι με χιούμορ και σαρκασμό».

3.12.15 – lifo

ελενη καστανη ηθοποιός

«Ξέρεις τι έχω καταλάβει; Ότι ο χρόνος έρχεται και σε τοποθετεί εκεί που ανήκεις. Αυτό είναι το μόνο που με ηρεμεί. Έχω γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους που είναι 100 φορές καλύτεροι από μένα και βλέπω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δεν χρειάζεται να αγωνιάς και να καταναλώνεσαι, να είσαι ανταγωνιστικός, είναι όλα μάταια και χαζά. Πόσο θα επιβιώσεις με πλάγια μέσα;»

36 lifo – 3.12.15

ερση σωτηροπουλου συγγραφέας

«Το πιο ωραίο κομμάτι του να είσαι συγγραφέας είναι η μοναξιά, αλλά η Αθήνα είναι μια πόλη όπου είναι πολύ δύσκολο να είσαι μόνος. Υπάρχει μια πίεση ανθρώπινων σχέσεων, μια σπατάλη».

αλεξια καλτσικη ηθοποιός

«Η Αθήνα μου αρέσει πολύ. Είναι πολύ διαφορετική από γειτονιά σε γειτονιά: διαφορετική αίσθηση μου δίνει η Καλλιθέα, διαφορετική ο Βύρωνας. Ίσως να 'ναι κι εμπειρικό το θέμα. Μου αρέσει να πηγαίνω κάπου που να μπορώ να χορέψω. Δεν ντρέπομαι να χορέψω, αν δεν χορεύει κανένας άλλος».

3.12.15 – lifo

sugahspank

μουσικός – τραγουδίστρια «Δεν τρελαίνομαι για την Αθήνα, λυπάμαι, αλλά δεν είμαι η χαρούμενη Αθηναία. Μάλλον επειδή οδηγώ συνέχεια. Αλλά θα ήθελα πιο πολύ πράσινο, πιο λίγες ταμπέλες».

fluxion

μουσικός «Τα πάντα με εμπνέουν. Μπορεί να βλέπω μια σειρά στην τηλεόραση και να ακούσω ένα μικρό θέμα κάποιου αγνώστου κι αυτό το πράγμα να με κινητοποιήσει. Δεν χρειάζεται να είναι πολύ, 3-4 νότες».

38 lifo – 3.12.15

vespa brahami boys vespa boys

«Η βέσπα είναι φίλη, εργαλείο, χόμπι. Είναι σαν κατοικίδιο. Τις φροντίζουμε, τις χαϊδεύουμε, σε κάποιες έχουμε βγάλει και παρατσούκλια. Άλλη τη λέμε Μπουμπού, άλλη Καρπουζάκι, άλλη Σαΐτα».

μαρια χουκλη

δημοσιογράφος «Η αγωνία μου πάντα είναι μήπως συμβαίνει κάτι και δεν το αντιλαμβάνομαι σωστά. Μετά την ιστορία της υγείας μου κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι να ξέρεις απολύτως τι συμβαίνει πραγματικά». 3.12.15 – lifo

εισβολεας μουσικός

«Επιτυχία είναι να καταφέρεις να φτάσεις στην απόλυτη ελευθερία. Να έχεις όνειρα που να έχουν βάση κι όχι να είσαι αλλοπαρμένος. Απ’ την άλλην, δεν είναι κακό να είσαι ονειροπόλος. Αρκεί να έχεις πάντα τη γροθιά σου ψηλά».

40 lifo – 3.12.15

μαρια μαστορη σχεδιάστρια κοσμημάτων

«Η ζωή μας αλλάζει καθημερινά. Υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που περνάνε, γεγονότα. Την έχω φτάσει στο μηδέν και την έχω ξεκινήσει από την αρχή και απ’ το τίποτα γύρω στις πέντε φορές. Έχω παντρευτεί κι έχω χωρίσει τρεις φορές, αν λέει κάτι αυτό. Νομίζω ότι πάντα τελειώνουν κάποιοι κύκλοι και αρχίζουν κάποιοι άλλοι».

3.12.15 – lifo

λιντα καπετανεα

xορεύτρια, χορογράφος «Παρότι δεν ήμουν το ανέμελο παιδί της ηλικίας μου, αφού έκανα από μικρή πρωταθλητισμό, την αίσθηση της ανοιχτής πόλης την κρατάω ζωντανή ακόμα».

blend mishkin μουσικός

«Με χαλάει που οι γαμάτοι πια στη μουσική είναι κάτι nerd φιγούρες. Από τη νέα ελληνική αγγλόφωνη σκηνή έχω ακούσει κάποια κομμάτια τα οποία δεν είναι ροκ, είναι έντεχνο ποπ ή indie, ένα είδος με το οποίο δεν τα πάω καλά».

amateurboyz

djs, διοργανωτές πάρτι, γραφίστες «Μας άρεσε μια ατάκα που είχε πει η Μαλβίνα για την Αθήνα, ότι είναι σαν τα πολύ άσχημα σκυλιά, τόσο άσχημη που στο τέλος αρχίζεις να τη συμπαθείς».

42 lifo – 3.12.15

σταυρος ζαλμας ηθοποιός

«Δεν μπορεί να φθαρεί ένας ηθοποιός επειδή κάνει τηλεόραση, γιατί παίζει ρόλο και ο τρόπος που χρησιμοποιεί τον εαυτό του στην τηλεόραση. Εάν έχει καταφέρει να βρει τον τρόπο να συμμετέχει ψυχικά σε ό,τι κάνει, δεν φθείρεται ποτέ».

μαρω κοντου ηθοποιός

«Δεν στέκομαι καθόλου στο παρελθόν. Είμαι με το ένα πόδι εδώ και το άλλο στο μέλλον. Τα παλιά τα θεωρώ ντεμοντέ. Λατρεύω τους νέους. Καθετί νέο με απασχολεί, μ’ ενδιαφέρει, ζητάω το ανανεωτικό». 3.12.15 – lifo

αγγελος πλεσσας εικαστικός

«To Ίντερνετ είναι ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη μετά τη φωτιά. Τo '60 οι ουτοπικοί οραματιστές ονειρεύονταν ότι η τεχνολογία θα αντικαθιστούσε την πολιτική. Αυτό ήδη συμβαίνει τώρα με το Ίντερνετ. Η δημοκρατία αλλάζει κι επαναπροσδιορίζεται καθημερινά. Αυτό το χάος του Ίντερνετ είναι τόσο ρευστό και ήδη κοσμοπολίτικο».

44 lifo – 3.12.15

καρυοφυλλια καραμπετη ηθοποιός

«Μέσα από τα μεγάλα κείμενα, μέσα από τους πολλούς και διαφορετικούς ρόλους που παίζεις, τελικά αντιλαμβάνεσαι ότι ο άνθρωπος είναι κι αυτός ένα πρόσωπο και στην ουσία το βαθύτερο είναι μας παραμένει το ίδιο. Δηλαδή είναι κι αυτός ένας άνθρωπος με πληγές, με αδυναμίες, με όνειρα, κι ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις πια είναι να μάθεις να τον συγχωρείς, να τον αποδέχεσαι».

3.12.15 – lifo

δημητρης μητροπανος τραγουδιστής

«Αν όλα τα κάνεις φόρα παρτίδα, δεν έχεις κανένα λόγο να φοβάσαι τις κακές γλώσσες. Και δεν ήμουν κανένα παιδάκι κλεισμένο στο σπίτι του. Κάθε βράδυ ξενύχταγα μέχρι τις επτά και οχτώ η ώρα το πρωί. Δεν υπήρχε σκυλάδικο που να μην έχω γυρίσει. Μέχρι να παντρευτώ και να κάνω τα παιδιά μου ήμουνα σκορποχώρι. Χέστηκα! Ας με πούνε και σκυλά. Δεν με αφορά, ξέρω πολύ καλά ποιος είμαι».

46 lifo – 3.12.15

bianca μπογδανου

φαρμακοποιός, fashion stylist «Αν μπορούσα να γυρίσω πίσω στον χρόνο, θα φρόντιζα να διορθώσω τις αδικίες μου προς ανθρώπους που εκτιμώ ακόμα. Θα κοιτούσα να στέκομαι περισσότερο στη στιγμή και λιγότερο στο τι θα γίνει μετά».

αγγελικη παπουλια ηθοποιός

«Είμαστε μια πολύ συντηρητική κοινωνία, πολύ αποπροσανατολισμένη, και ταυτόχρονα με καμία διάθεση αυτοκριτικής. Δεν μπορείς να προχωρήσεις αν δεν καταλάβεις τι κάνεις λάθος, για να το αλλάξεις – να προσπαθήσεις τουλάχιστον».

3.12.15 – lifo

μαρια μητσορα συγγραφέας

«Όπως λένε ότι η Γη είναι η κόλαση ενός άλλου πλανήτη, με τον ίδιο τρόπο η σύγχρονη Αθήνα είναι η κόλαση της αρχαίας!»

παντελης μπουκαλας

ποιητής, συγγραφέας, αρθρογράφος, μεταφραστής και επιμελητής εκδόσεων «Οι Αθηναίοι σεβόμαστε την πόλη μας όσο ακριβώς την ξέρουμε: λίγο. Γενικεύω αυθαίρετα, αλλά τέτοια αίσθηση δημιουργούν οι ρυπαροί δημόσιοι χώροι και τα πολλά άδεια μπαλκόνια. Την Αθήνα την κατοικούν αναρίθμητα γοητευτικά φαντάσματα, αφού συνοψίζει τρόπον τινά την ελληνική ιστορία κι ένα σημαντικό κομμάτι της παγκόσμιας».

48 lifo – 3.12.15

αγλαϊα παππα hθοποιός

«Το επίπεδο του θεάτρου δεν διαφέρει απ’ το επίπεδο της κοινωνίας. Είναι αλληλένδετα, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Δεν μπορεί να έχεις μια κοινωνία που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση και να έχεις αυτό το θέατρο. Δεν γίνεται». 3.12.15 – lifo

στεφανια γουλιωτη

ηθοποιός «Παρασύρομαι πάρα πολύ από τους ανθρώπους, από τους πλατωνικούς έρωτες, μέχρι τα επαγγελματικά. Με καθορίζουν οι άνθρωποι. Το μεγάλο μου είδωλο ήταν η Μελίνα Μερκούρη. Μετά τη Μελίνα ψάχνω συνέχεια αντικαταστάτριες».

50 lifo – 3.12.15

δημητρης πουλικακος hθοποιός, μουσικός παραγωγός, rocker

«Η ζωή μού έμαθε πολλά και τίποτα. Ένα είναι σίγουρο πάντως, καλύτερα ζωή παρά θάνατος!»

3.12.15 – lifo

52 lifo – 3.12.15

gareth jones

επιχειρηματίας «Ανακάλυψα κάθε γωνιά της Αθήνας. Είναι ένα εκπληκτικό μέρος για μένα, με συνεχείς εκπλήξεις – ένα νεοκλασικό κτίριο δίπλα σε μια επένδυση πολλών εκατομμυρίων ευρώ». 3.12.15 – lifo

περικλησ κοροβεσησ

ποιητησ, λογοτεχνησ

κωνσταντινοσ γιανναρησ σκηνοθετησ

ρενη πιττακη ηθοποιοσ

αποστολια παπαδαμακη

μαρια πρωτοπαππα

χορογραφοσ

ηθοποιοσ

γιωργοσ τζιρτζιλακης

λευτερησ παπαδοπουλοσ συγγραφεασ, στιχουργοσ

καθηγητησ αρχιτεκτονικης

αιμιλια γερουλανου αρχαιολογοσ

αντζελα μπρουσκου σκηνοθετις

χρηστοσ δασκαλοπουλοσ δημοσιογραφοσ

54 lifo – 3.12.15

θανασησ καστανιωτησ εκδοτησ

σωκρατησ μαλαμασ μουσικοσ

sadaηzinia

τζενη μαστορακη

συγγραφεασ, μουσικοσ

μεταφραστρια, ποιητρια

νατασσα μποφιλιου

ματινα στεβη

τραγουδιστρια

δημοσιογραφοσ

λενα κιτσοπουλου ηθοποιοσ, σκηνοθετισ

κωνσταντινοσ αβαρικιωτησ ηθοποιοσ

αρλετα

μουσικοσ

γιωργοσ κοινουσησ μουσικοσ

3.12.15 – lifo

νικος λουβρος ιδιοκτήτης του booze cooperativa

«Η νύχτα είναι πιο καθαρή από την ημέρα. Λέει αλήθειες. Ίσως γιατί ο άλλος είναι μεθυσμένος και σου ανοίγεται πιο εύκολα. Τη μέρα θα τον δεις πιο κλειστό. Ε, και οι γυναίκες έχουν καλύτερη συμπεριφορά το βράδυ, χαλαρώνουν οι αντιστάσεις».

56 lifo – 3.12.15

ζυραννα ζατελη συγγραφέας

«Κι όμως, τίποτα σαν τα αγριολούλουδα, τίποτα σαν το βλέμμα ενός ζώου. Αγαπώ τα ζώα γι’ αυτό που είναι, κι αυτό που είναι έχει κατά πολύ να κάνει με το ότι δεν έχουν ιδέα από χρήμα, από κέρδος. Όπως και τα πολύ μικρά παιδιά. Φαντάζομαι ένα πουλί να περνάει κάθε τόσο από πάνω μας, αφήνοντας μια περίεργη, νηφάλια κραυγούλα: Αχ, άνθρωποι, άνθρωποι...» 3.12.15 – lifo

περικλης κοσκινας σεφ

«Καλό φαγητό είναι αυτό που έρχεται στο τραπέζι και δεν σταματάει η παρέα να μιλάει. Που δεν σε ενοχλεί. Συμμετέχει και εκείνο στην παρέα, δεν πρωταγωνιστεί. Το καλό φαγητό δεν πρέπει να έχει ρόλο το ίδιο. Σκοπός του είναι να μη χαλάσει την παρέα τύπου “μου το 'καψε, δεν είναι καλά μαγειρεμένο”, να σε φέρνει κοντά με τον άλλο, και αυτό είναι δύσκολο να γίνει».

last drive

συγκρότημα «Το ερώτημα δεν είναι αν μπορείς να ζήσεις από τη μουσική, το ερώτημα είναι με τι μπορείς να ζήσεις στην Ελλάδα αυτήν τη στιγμή. Σίγουρα όχι με το παραμύθι που σε τάιζαν τόσα χρόνια».

58 lifo – 3.12.15

μαρια χαραμη

δημοσιογράφος «Ναι, υπάρχει ευτυχία. Ένα πολύ γνωστό τραγούδι της τζαζ λέει: “Βρήκε το σπάνιο πουλί στην αυλή του σπιτιού του”. Αν θες να τη βρεις καμιά φορά, είναι δίπλα σου».

3.12.15 – lifo

ελενη φιλινη ηθοποιος

«Στη ζωή μου θυμάμαι πάντα τις καλές στιγμές, αλλά όταν βιώνω τις άσχημες, τότε είμαι απόλυτα βυθισμένη σ' αυτές. Μπορεί να στενοχωριέμαι, αλλά το ξεπερνάω γρήγορα. Μια γλυκιά μελαγχολία μπορεί να την έχω ως άνθρωπος, όπως και όλοι οι καλλιτέχνες φαντάζομαι».

κατερινα αγγελακη-ρουκ ποιήτρια

«Δεν υπάρχει καμιά υψηλά ιστάμενη μεταφυσική αλήθεια. Υπάρχει μόνο η προσωπική αλήθεια που καθένας τη βρίσκει στο τέλος μόνος του, δεν μπορεί να του την εμφυσήσει κανείς. Και τι πιο αληθινό από έναν τρόπο ζωής τέτοιο, ώστε να καταφέρνεις να μην πληγώνεις και να μην πληγώνεσαι!»

60 lifo – 3.12.15

διονυσης σαββοπουλος

τραγουδιστής – συνθέτης «Δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά μου, αν δεν λέω αυτό που αισθάνομαι, ακόμα κι όταν αυτό δεν είναι δημοφιλές. Θα 'θελα να μου το αναγνωρίσετε αυτό».

βασιλης καλλιδης σεφ

«Η Αθήνα είναι η πιο όμορφη άσχημη πόλη του κόσμου. Είναι σέξι, όπως το εννοούν οι Αμερικάνοι για τη Νέα Υόρκη». 3.12.15 – lifo

πανος κουτρουμπουσης συγγραφέας και εικαστικός

«Τον θάνατο δεν τον έχω φόβο. Προς το παρόν. Δεν φοβάμαι τίποτα για μένα προσωπικά, ίσως μόνο την αναπηρία ή να χάσω τη σύντροφό μου. Αυτό που φοβάμαι είναι η πιθανή ραγδαία κατολίσθηση των κοινωνιών των ανθρώπων».

62 lifo – 3.12.15

3.12.15 – lifo

μιχαλης γκανας ποιητής

«Είναι περίεργη η θέση αυτού που γράφει. Απ’ τη μια υπάρχει μια θολή αναγνώριση κι απ’ την άλλη μια επιφύλαξη που λέει “δεν ξέρεις μ’ αυτόν τι μπορεί να γίνει”».

64 lifo – 3.12.15

γιαννης βεσλεμες

σκηνοθέτης, μουσικός «Μου λείπουν οι άνθρωποι που καιγόντουσαν από την αγάπη τους για το θεωρητικό κείμενο. Οι κριτικοί που αφιέρωναν χρόνια μελετώντας το έργο ενός σκηνοθέτη ή ένα ισχυρό κινηματογραφικό ρεύμα».

νεγρος του μορια μουσικός

«Η ζωή με έχει μάθει να μην τα παρατάω ποτέ. Κι ότι δεν υπάρχουν φίλοι. Ή θα είσαι αδερφός με τον άλλο ή τίποτα. Να μπορείς να του πεις ότι στράβωσες με κάτι, να σε καταλάβει και να συνεχίσετε».

γιαννης καρλοπουλος γραφίστας

«Η τυπογραφία πρέπει να είναι θηλυκό, να έλκει. Μέσα απ’ την τυπογραφία έχω μάθει να ερμηνεύω τον κόσμο. Να μπορώ να λειτουργώ μέσω της γλώσσας, μέσα απ’ το αλφάβητο που είναι ο ήχος, που αποκτά ξαφνικά μορφή».

3.12.15 – lifo

quentin

ρανια οικονομιδου

ηθοποιοσ

μαρια λαϊνα ποιητρια

παναγιωτησ τσεβασ

λευτερησ βογιατζησ

ακορντεονιστασ

σκηνοθετησ

δημητρησ μαρωνιτησ

συγγραφεασ, μεταφραστησ

νικοσ τριανταφυλλιδησ σκηνοθετησ

66 lifo – 3.12.15

μανολησ κορρεσ

αρχιτεκτονασ

γιωργος φακινος dj

«Νιώθω ότι θα παίζω για πάντα μουσική, όσο ουτοπικό και να ακούγεται αυτό. Ποτέ δεν ένιωσα ότι το djing μού στέρησε κάτι, διότι, πολύ απλά, ποτέ δεν στενοχωρήθηκα που κάθε σαββατόβραδο ή κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς είχα να παίζω σε κάποιο μαγαζί». 3.12.15 – lifo

σταματησ μητσιοσ a.k.a. stmts εικαστικοσ

«Δεν πιστεύω στην τύχη! Πιστεύω στη φυσική εξέλιξη του καθενός, στη δουλειά και στη θέληση. Ποτέ μη νομίζεις ότι τελείωσες. Έχω καταλάβει ότι δεν υπάρχει το “τελείωσα, τα έμαθα όλα”».

Στο αφιέρωμα δημοσιεύονται αποσπάσματα από συνεντεύξεις που πήραν οι δημοσιογράφοι: Κατερίνα Ι. Ανέστη, Θοδωρής Αντωνόπουλος, Φώτης Βαλλάτος, Σταύρος Διοσκουρίδης, Ματίνα Καλτάκη, Βασίλης Καψάσκης, Μερόπη Κοκκίνη, Τίνα Μανδηλαρά, Αντώνης Μποσκοΐτης, Μαρία Παππά, Xρήστος Παρίδης, Δέσποινα Τριβόλη, Αλεξάνδρα Χαΐνη, M. Hulot. Οι φωτογράφοι: Αναστασία Βουτυροπούλου, Παντελής Ζερβός, Νίκος Κατσαρός , Charlie Makkos, Στάθης Μαμαλάκης, Πάνος Μιχαήλ, Γιώργος Μαυρόπουλος, Photoharrie, Elizabeth Rovit, Filep Motwary, Manteau Stam, Σπύρος Σιμωτάς, Σπύρος Στάβερης, Παρίς Ταβιτιάν, Freddie F. Στα δέκα χρόνια που κυκλοφορεί η LiFΟ έχουν δημοσιευτεί περισσότεροι από 400 «Αθηναίοι». Το αφιέρωμα που προηγήθηκε ήταν ένα μικρό μέρος του αρχείου μας.

68 lifo – 3.12.15

Week

εγκαινια πρεμιερες Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα; Σελ. 70

σινεμα

θεατρο

starfax

Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος για τις νέες ταινίες της εβδομάδας. Σελ. 72

Η Ματίνα Καλτάκη για τις Σκοτεινές Γλώσσες στο θέατρο Πόρτα. Σελ. 74

Η Μαριβίκυ Καλλέργη δίνει τις προβλέψεις της εβδομάδας για όλα τα ζώδια. Σελ. 93

«Πάτι και Ρόμπερτ» Αποσπάσματα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Πάτι Σμιθ σε προδημοσίευση. Από την Τίνα Μανδηλαρά σελ. 76

CAROL, το ερωτικό δράμα του Τοντ Χέινς Στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50 μια γοητευτική γυναίκα παγιδευμένη σε έναν αποτυχημένο γάμο, γνωρίζει μια νεαρή πωλήτρια σε ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ζουν έναν θυελλώδη έρωτα, σε μια μητροπολιτική έκδοση του Brokeback Mountain. Αν το Far from Heaven, το δράμα του 1997 με την Τζουλιάν Μουρ και τον ομοφυλόφιλο σύζυγο (Ντένις Κουέιντ) και τον μαύρο κηπουρό που την καταλαβαίνει και τη σέβεται όσο και τη θέση του στην κοινωνία, τον Ντένις Χέιζμπερτ, μοιάζει με ένα στυλιζαρισμένο μελό του Ντάγκλας Σερκ για δύο θύματα, μπολιασμένο με την τόλμη του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, το Carol, πάντα με διευθυντή φωτογραφίας τον σπουδαίο Εντ Λάκμαν και τη Σάντι Πάουελ στα κοστούμια, θυμίζει αδιόρατα τη Σύντομη Συνάντηση του Ντέιβιντ Λιν και εικαστικά μια έγχρωμη εκδοχή του Μια θέση στον ήλιο του Τζορτζ Στίβενς. Ολόκληρη η κριτική του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου για την ταινία του Τοντ Χέινς στη σελίδα 72. 3.12.15 – lifo

3-9ΒΡΙΟΥ

δεκ

εμ

ΕΚΘΕΣΗ

6. STAR WARS Tribute

Top

events γι’ αυτη την εβδομαδα LIVE

1. Editors

Από τους λατρεμένους του ελληνικού κοινού, οι Editors επιστρέφουν, αυτήν τη φορά στο Γκάζι, για μια μεγάλη συναυλία, ενώ οι Cyanna Mercury την ανοίγουν. Η τελευταία φορά που έπαιξαν οι Editors στην Αθήνα ήταν πέρσι, στο Ejekt Festival. r 4/12, Gazi Music Hall, Ιερά Οδός 7-13, Γκάζι, €33-35 ΔΙΣΚΟΣ

☛ stop the press ! O Monsieur Minimal μπήκε στον εγχώριο μουσικό χάρτη με τη νεανική και ανάλαφρη indie-pop του «Lollipop». Από τότε έχει κυκλοφορήσει άλλα 3 άλμπουμ. Με το τελευταίο του, που έχει τίτλο «High Times» και είναι και το πιο μεστό, δημιουργεί το δικό του προσωπικό ύφος, που σκοπό έχει να τον βγάλει και εκτός των συνόρων της Ελλάδας. 4/12, Architecture Rock Café & Live Stage, Ούλωφ Πάλμε 23, Ζωγράφου, €12 με ποτό

2. Erykah Badu - But You Caint Use My Phone

4. Habeat Records Showcase

Η ομάδα του Habeat προσκαλεί μερικά από τα πιο δημοφιλή ονόματα της ηλεκτρονικής σκηνής στο Senza. Πρώτος καλεσμένος της βραδιάς ο Ισπανός DJ και παραγωγός Eduardo de la Calle, με techno μουσικές επιλογές, ενώ ακολουθεί ο Mr. Roussos, γνωστός για τα ιδιαίτερα sets του, που συνδυάζουν το παλιό με το καινούργιο. Το line up ολοκληρώνει ο ιδιοκτήτης του δισκοπωλείου Ηabeat Records, Λευτέρης Μπριλάκης ή Mackenzie, με κομμάτια από την πολύ ενημερωμένη συλλογή του. r 4/11, Senza Basement, Λέκκα 23-25, Σύνταγμα, μετά τα μεσάνυχτα, €5

Με δανεικά στοιχεία από την παλιά σόουλ, το σύγχρονο R&B και το hip hop καταφέρνει να φτιάξει έναν από τους πιο όμορφους δίσκους της χρονιάς (sorry, mixtape). Με τον ανερχόμενο Zach Witness για παραγωγό και ένα concept που «πατάει» στη δύναμη του τηλεφώνου, το «But you caint use my phone» είναι ένα απολαυστικό άλμπουμ, με την Erykah Badu στην καλύτερή της στιγμή μετά το «Mama’s Gun». Το δικό της «Hello» δίπλα στης Adele ακούγεται τόσο παιχνιδιάρικο, που είναι σαν να την κοροϊδεύει. Και δεν αποκλείεται!

3. Νέγρος του Μoριά Ο Νέγρος του Μοριά επιστρέφει στη βάση του, στην Κυψέλη, και παρουσιάζει τον πρώτο του επίσημο δίσκο που έχει τίτλο «Ακούγοντας και Μαθαίνοντας», με «αφροκρητική μουσική για τη μετά “μηδέν οκτώ” εποχή!». Μαζί του ο παραγωγός του Evan SBK, ενώ οι MCMXC και οι Black Athena θα αναλάβουν τα decks και το πάρτι.

r 3-13/12, Ρομάντσο, Αναξαγόρα 3-5, Ομόνοια, 19:0022:00, είσοδος ελεύθερη PERFORMANCE

7. The Bankorgs Εικαστικοί, χορογράφοι, σκηνοθέτες, ερευνητές, επιμελητές και ιστορικοί τέχνης παρουσιάζουν 20 σύντομες ατομικές επιτελέσεις εμπνευσμένες από το κείμενο της Donna Haraway, συνθέτοντας μια περφόρμανς μεγάλης διάρκειας που θα παρουσιαστεί στο Bios την Παρασκευή 4/12. Καθένας τους καταθέτει στο τραπέζι του δείπνου ένα αντικείμενο ως σύμβολο επιβίωσης ή και αντίστασης σε ένα υποθετικό καθεστώς επικράτησης των τραπεζών, ενώ το ίδιο καλείται να κάνει και το κοινό. Το «Bankorgs» αποτελεί μέρος του ερευνητικού πρότζεκτ Performance Dinners No 8 in Athens του Chelsea College of Arts και η όλη δράση θα βιντεοσκοπηθεί. r 4/12, Bios, Πειραιώς 84, 19:30, είσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας ΘΕΑΤΡΟ

8. Η Τριλογία του

Ηθοποιού: 2. Cast Η ομάδα KOLOΦΩΝ (Ελισάβετ Ξανθοπούλου, Δημήτρης Μπαμπίλης) επιστρέφει στο Bios με το δεύτερο μέρος της Τριλογίας του Ηθοποιού με τίτλο Cast. Μέσα από αυτή την τριλογία, που αποτελείται από documentary theater παραστάσεις, προσπαθούν να αφηγηθούν το σύνολο της επαγγελματικής ταυτότητας του ηθοποιού, ενώ συγκεκριμένα στο Cast παρουσιάζουν την πραγματικότητα των ακροάσεων, εστιάζοντας σε casting directors, σκηνοθέτες αλλά και τρεις ηθοποιούς-ξεναγούς.

ΘΕΑΤΡΟ

9. PartSuspended LIVE

LIVE

Λίγες μέρες πριν από την πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης ταινίας, η Δύναμη Ξυπνά μέσα στο κτίριο του Ρομάντσο και ο Darth Vader σε περιμένει ντυμένος στα μαύρα, έτοιμος για αναμέτρηση. Ένα tribute art show, εμπνευσμένο από τον κόσμο και τους ήρωες των ταινιών Star Wars, μέσα από τη ματιά μερικών από τους πιο ενδιαφέροντες Έλληνες καλλιτέχνες του σήμερα. Εικονογράφοι, comic artists, set designers, tattoo artists, γραφίστες, street artists και screen printers θα δώσουν ένα αποκλειστικό έργο και τη δική τους οπτική γύρω από το σύμπαν των ταινιών Star Wars.

r 7/12/15-5/1/16, Δευτ.-Τρ., Bios, Πειραιώς 84, 20:00, €10

r Μπορείτε να κατεβάσετε τον δίσκο από το iTunes

r 3/12, Ίλιον Plus, Κοδριγκτώνος 17, €6

70 lifo – 3.12.15

ΠAΡTΙ

Μario Merz, Untitled, 1973, felt pen, ink, pencil on paper, 33,5x23,8 cm, Private Collection

Art Show

5. Sisters of Mercy Έπειτα από διάφορες κακοτυχίες που τελικά δεν τους επέτρεψαν να έρθουν πριν από μερικούς μήνες, οι Sisters of Mercy έρχονται στην Αθήνα για μια μεγάλη συναυλία. Μόλις ο Andrew Eldritch ξεπέρασε τα προβλήματα με τη φωνή του, ανανέωσε το ραντεβού του με τους Έλληνες φαν του. Τη συναυλία θα ανοίξουν οι Mani Deum, ένα από τα πλέον ανερχόμενα γκρουπ της εγχώριας σκηνής. r 6/12, Gazi Music Hall, Ιερά Οδός 7-13, Γκάζι, €2730

Έπειτα από επιτυχημένες παραστάσεις σε Λονδίνο, Μάντσεστερ, Μπρίστολ, αλλά και σε χώρους της Αθήνας, η θεατρική ομάδα PartSuspended επιστρέφει με την παράσταση Αφίξεις-Αναχωρήσεις: Σταθμόs 3 (Arrivals-Departures: Station 3). Η παράσταση εξερευνά το νόημα της «αναχώρησης» από έναν τόπο, μια ιδέα, ένα όνειρο, και της «άφιξης» σε μια νέα κατάσταση, συνθήκη, τοποθεσία. Μέσω της σωματικής έκφρασης των κειμένων, του ηχητικού περιβάλλοντος και των βίντεο δημιουργεί μια ξεχωριστή εμπειρία στο κοινό, που ως συνεπιβάτης ανακαλεί δικές του μνήμες. r 3/12/15-10/1/16, PartSuspended, «Αφίξεις-Αναχωρήσεις: Σταθμόs 3», Bios.Tesla Basement, Πειραιώς 84, 20:30, €10

LIVE

10. I Saw 43 Sunsets w/ 11. Το Ελληνικό Σχέδιο George Gaudy

Οι I Saw 43 Sunsets είναι ένα συγκρότημα που ξεκίνησε με ακουστικές ζωντανές εμφανίσεις, αναδιαμορφώθηκε και πρόσφατα κυκλοφόρησε το πρώτο του DIY άλμπουμ με τίτλο «Now we are infinite». Μαζί τους στο six d.o.g.s θα βρεθεί ο τραγουδοποιός George Gaudy, με αυτοσχεδιασμούς αλλά και υλικό από τις ηχογραφήσεις του δεύτερου LP του. Θα ακολουθήσει after πάρτι στο μπαρ με τους Lucas The Third vs Memorandum. r 5/12, I Saw 43 Sunsets w/ George Gaudy, six d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, €5

Be on the list

Ένα τριήμερο εορταστικών δράσεων αφιερωμένο αποκλειστικά στο ελληνικό σχέδιο διοργανώνεται στη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών από τις 9 μέχρι τις 11/12. Η πέμπτη χρονιά των Αγώνων Δημιουργίας περιλαμβάνει ανοιχτές στο κοινό δράσεις και μια μεγάλη συναυλία στην Κεντρική Σκηνή, με νέα τραγούδια μελοποιημένης ποίησης από 17 συνθέτες προηγούμενων Αγώνων. Η εκδήλωση θα ηχογραφηθεί για την παραγωγή ενός επετειακού CD. r 9/12-11/12, Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού 5, Το Ελληνικό Σχέδιο, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Συγγρού 107

Διαφημιστείτε στη LifO

210 32 54 290

3.12.15 – lifo

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Carol

Σκηνοθεσία: Τοντ Χέινς Πρωταγωνιστούν: Κέιτ Μπλάνσετ, Ρούνι Μάρα

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό Θερινός

ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - GAZARTE - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ABANA

72 lifo – 3.12.15

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο

Ο Χέινς καταπιάνεται εκ νέου με ένα δράμα τοποθετημένο στις ΗΠΑ της δεκαετίας του ’50, όπως και το Far from Heaven, όχι όμως σε ένα προαστιακό, αρτηριοσκληρωτικό περιβάλλον αλλά στην καρδιά της δειλά απελευθερωμένης Νέας Υόρκης, με ηρωίδες την αστή Κάρολ Ερντ, μητέρα μιας κόρης που υπεραγαπά αλλά σε διάσταση με έναν σύζυγο που την αγαπά ακόμη, και τη νεότερή της Τερέζ Μπέλιβετ, που εργάζεται σε πολυκατάστημα και ονειρεύεται να γίνει φωτογράφος. Η Κάρολ έχει παρελθόν στις ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ενώ η Τερέζ είναι διστακτική και άβγαλτη. Η έλξη τους είναι ακαριαία, το πλησίασμά τους αργό και ρομαντικό, παρά τα προβλήματα που η Κάρολ αντιμετωπίζει με τον σύζυγο που την εκβιάζει, απειλώντας να της πάρει για πάντα το παιδί τους, καθώς δεν την έχει ξεπεράσει, ενώ γνωρίζει τις σεξουαλικές τάσεις της. Όπως και το Far from Heaven, το Carol θα μπορούσε να έχει γυριστεί την εποχή του. Να βγει στα κεντρικά σινεμά, τα περιποιημένα, σε μια έξοδο-γεγονός. Να το δουν κυρίες (και κύριοι), οι ίδιοι που θα έσπευδαν σε ένα θεατρικό του Νόελ Κάουαρντ. Ή, γιατί όχι, θα έβρεχαν λίγο τα πόδια τους σε μια πρωτοποριακή παράσταση, για να έχουν να λένε. Κι όλα αυτά σε μια ουτοπική εκδοχή της κοινωνίας των γονιών μας. Το δράμα του 1997 με την Τζουλιάν Μουρ και τον ομοφυλόφιλο σύζυγο (Ντένις Κουέιντ) και τον μαύρο κηπουρό που την καταλαβαίνει και τη σέβεται όσο και τη θέση του στην κοινωνία, τον Ντένις Χέιζμπερτ, μοιάζει με ένα στυλιζαρισμένο μελό του Ντάγκλας Σερκ για δύο θύματα, μπολιασμένο με την τόλμη του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, ενώ το Carol, πάντα με διευθυντή φωτογραφίας τον σπουδαίο Εντ Λάκμαν και τη Σάντι Πάουελ στα κοστούμια, θυμίζει αδιόρατα τη Σύντομη Συνάντηση του Ντέιβιντ Λιν και εικαστικά μια έγχρωμη εκδοχή του Μια θέση στον ήλιο του Τζορτζ Στίβενς, αν και η υφή και η ουσία του βραδυφλεγούς, τρυφερού κοινωνικού δράματος που επιδιώκει ο Τοντ Χέινς δεν αλλοιώνονται από τις επιρροές του. Όπως είχα γράψει και μετά την πρώτη προβολή της ταινίας στις Κάννες, ο Χέινς, έξυπνα και διακριτικά, επαναδιατυπώνει την ιστορία που το σινεμά δεν ήταν σε θέση, για πολλούς λόγους, να αφηγηθεί, χωρίς να πειράζει το συντακτικό του genre της αισθηματικής ταινίας, αντίθετα από τον Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος ανακατεύει τα κινηματογραφικά χαρτιά για να διορθώσει τις αδικίες της κοινωνίας. Το Carol διαθέτει την ήσυχη δύναμη μιας ταινίας που δεν κάνει θέμα το θέμα της – ένα κλασάτο φιλμ που θα μπορούσε να έχει προβληθεί τη χρονιά που η Πατρίτσια Χάισμιθ έγραψε το μυθιστόρημά της The Price of Salt, πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία, το 1952, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατον, καθώς ο κώδικας της εποχής θα το είχε απαγορεύσει πριν καν γυριστεί. Μια ταινία με ανοιχτά λεσβιακό θέμα ήταν ταμπού τότε, και θεωρείται ελαφρύ σκάνδαλο, ή, αν θέλετε, αφορμή για κουβέντα, ακόμη και στις μέρες μας. Ο Τοντ Χέινς γυρίζει ένα μητροπολιτικό Brokeback Mountain, χωρίς να πιέζει με ακτιβιστικό άγχος στην εξαιρετικά σχεδιασμένη, λίγο απόμακρη ταινία του. Οι χαρακτήρες των ανδρών είναι, για δραματικούς λόγους, εχθρικοί και συγκριτικά ανολοκλήρωτοι, ενώ οι γυναίκες στο Carol μαγεύουν: η Κέιτ Μπλάνσετ κάνει θαύματα, έχοντας περάσει στη σφαίρα του αλάθητου, ενώ η Ρούνι Μάρα, ένα άγραφο χαρτί που περιμένει έναυσμα, βρίσκει αναπάντεχα μια σπίθα ζωής, αντιγυρίζει τη φιλοφρόνηση και μεταμορφώνεται ξανά, σαν την Όντρεϊ Χέπμπορν της πρώτης περιόδου. Ανάμεσά τους δημιουργείται ένας σπάνιος μαγνητισμός, σε μια ταινία με γούστο και στόφα.

Κινηματογράφος

Νέα Υόρκη, στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Η νεαρή Τερέζ Μπέλιβετ εργάζεται σε ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ονειρεύεται μια πιο συναρπαστική ζωή, όταν γνωρίζει την Κάρολ Ερντ, μια γοητευτική μεγαλύτερη γυναίκα παγιδευμένη σε έναν αποτυχημένο γάμο. Σύντομα, η αθώα πρώτη συνάντησή τους δίνει τη θέση της σε μια βαθύτερη σχέση. Ενώ η Κάρολ απελευθερώνεται από τα δεσμά του γάμου της, ο πρώην άντρας της αντεπιτίθεται, αμφισβητώντας την ικανότητά της ως μητέρας, όταν αποκαλύπτεται η σχέση της με την Κάρολ. Καθώς οι δύο γυναίκες αποδρούν από την πόλη, αφήνοντας πίσω τη ζωή τους, μια αντιπαράθεση θα δοκιμάσει την εικόνα που οι ίδιες έχουν για τον εαυτό τους, καθώς και την αφοσίωσή τους.

ΟΥΖΕΡΙ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ Σκηνοθεσία: Μανούσος Μανουσάκης Πρωταγωνιστούν: Ανδρέας Κωνσταντίνου, Χάρης Φραγκούλης, Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη

Ο Μανούσος Μανουσάκης επιστρέφει στον κινηματογράφο έπειτα από δεκαετίες μακράς τηλεοπτικής διαδρομής, μεταφέροντας στην οθόνη το ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη, τηρώντας την ενδιαφέρουσα και ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα ιδέα του βιβλίου: ο έρωτας ανάμεσα σε μια Εβραία και έναν χριστιανό εξελίσσεται στο επίκεντρο, την ίδια στιγμή που ο Βασίλης Τσιτσάνης, η ψυχή του έργου, παρατηρεί ανθρώπινες συμπεριφορές και σταδιακά εμπνέεται από τα γεγονότα (βρισκόμαστε στην κατεχόμενη Θεσσαλονίκη, το 1942, με τους Γερμανούς να έχουν ξεκινήσει τις πρώτες μεταφορές των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης), χωρίς να παρεμβαίνει πρωταγωνιστικά στην πλοκή. Το πρώτο και, ίσως, κυριότερο πρόβλημα της συνειδητά αφηγηματικής ταινίας εστιάζεται στο νευρικό μοντάζ, που από την αρχή δίνει έναν άνευ λόγου βιαστικό ρυθμό: τα απότομα κοψίματα στα πρόσωπα και στη δράση δεν αφήνουν περιθώρια πληρότητας έκφρασης και βαθύτερης δραματικότητας, αφήνουν δε κενά στους χαρακτήρες, που πασχίζουν να συμπληρωθούν στη συνέχεια. Πλούσιο σε υλικό και διανομή, το πολυπρόσωπο Ουζερί Τσιτσάνης στρίβει απότομα και τρέχει γρήγορα, αντιβαίνοντας στο εσωτερικό τέμπο των ηρώων αλλά και στο πνεύμα της εποχής του – κάποια σημαντικά σημεία, όπως οι αρνητικοί ρόλοι του αρχιραβίνου και του δωσίλογου, βγαίνουν θολοί και ανεξήγητοι, σαν να έχουν πέσει θύματα στο τελικό μοντάζ. Ενώ ο Θέμης Καραμουρατίδης σέβεται και ως έναν βαθμό φρεσκάρει τον ήχο των εκπληκτικών τραγουδιών, ο ίδιος ο Τσιτσάνης του έργου δεν παρουσιάζεται απλώς ως παθητικός δέκτης που αφυπνίζεται σταδιακά, αλλά ως αμήχανος κομπάρσος, παρά την προσπάθεια του πάντα εύστοχου Ανδρέα Κωνσταντίνου να δώσει ένταση και αγωνία. Ο έρωτας ανάμεσα στον Χάρη Φραγκούλη (Γιώργος) και τη Χριστίνα Χειλά-Φαμέλη (Εστρέα) περνάει από πολλές φάσεις, μερικές αμήχανες και πεζές, και μερικές συγκινητικές, σε μια παραγωγή άνιση, που άλλοτε αναπαριστά φιλότιμα κι άλλες φορές χρησιμοποιεί την εποχή ως ντεκόρ για να προχωρήσουν οι διάλογοι την πλοκή. Το Ουζερί Τσιτσάνης μας πάει πίσω, σε ένα σινεμά λαϊκό, με αίσθημα και πε-

ριπέτεια και αναφορές στις ρίζες. Η αίσθηση, ωστόσο, που αναδίδει είναι αυτή μιας ιστορίας που ειπώθηκε επιφανειακά και μιας καλής ευκαιρίας που χάθηκε. VILLAGE RENTI 2,5,6,9 - VILLAGE MALL 5,6,12,13 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 4 VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 2,5,7,8 - ODEON STARCITY 1,6,9 - STER ILION 1,5 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1,4 ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΕΛΛΗ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - NANA 2,3,4 - ΣΟΦΙΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1,3,4 - ΙΛΙΟΝ - ΟΣΚΑΡ - ΤΡΙΑΝΟΝ - ΜΑΓΙΑ ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 1 - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ - CINE ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - CINERAMA - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 ΖΕΑ - ΦΟΙΒΟΣ - ΟΝΕΙΡΟ - ΑΙΓΛΗ 1 - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΑΝΟΙΞΗ 1,2

ΜΙΟΥΝ, Ο ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ Σκηνοθεσία: Αλεξάντρ Εμπογιάν, Εντουάρ Φιλιπόν

Σε αυτή την ανεξάρτητη, πλούσια γαλλική παραγωγή κινουμένων σχεδίων πρωταγωνιστεί ένας νεαρός φαύνος, μυθικός σαν τον Πάνα, αλλά μικροσκοπικός και αστείος, που γίνεται κατά τύχη Φρουρός του Φεγγαριού και προσπαθεί, με τη βοήθεια των φίλων του, να αποκαταστήσει το φως σε έναν πλανήτη βυθισμένο στο σκοτάδι. Το design των χαρακτήρων είναι ένα υβρίδιο Μιγιαζάκι με Ντίσνεϊ, αλλά το στόρι δεν υπερβαίνει τις χαριτωμένες προθέσεις, παρά τα χρώματα και τη δράση. VILLAGE RENTI 3,20 - VILLAGE MALL 2,7 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 3 VILLAGE PAGRATI 5 - VILLAGE FALIRO 2,7 - ODEON STARCITY 2,4 - ODEON OPERA 2 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΑΤΛΑΝΤΙΣ 1,2 - ΒΑΡΚΙΖΑ 2 ΓΛΥΦΑΔΑ ODEON 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 CINERAMA - ΖΕΑ - ΦΟΙΒΟΣ

Καλή σου νύχτα, κυρ-Αλέξανδρε (1981) Σκηνοθεσία: Γιάννης Σμαραγδής Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Διαμαντόπουλος, Μίμης Χρυσομάλλης, Όλγα Τουρνάκη

Ένα κινηματογραφικό δοκίμιο από τον Γιάννη Σμαραγδή, μια ματιά στη ζωή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Μια ομάδα ηθοποιών ταξιδεύει στη γενέτειρα του Παπαδιαμάντη με σκοπό τη δραματοποιημένη παρουσίαση μερικών από τα πιο γνωστά έργα του, όπως η Υπηρέτρια, τα Δαιμόνια στο ρέμα, το Όνειρο στο κύμα και η Φόνισσα. Παράλληλα με τη δραματοποίηση αυτή επιχειρείται ανασύσταση στιγμών του μοναχικού βίου του μεγάλου Σκιαθίτη συγγραφέα. STUDIO NEW STAR

3.12.15 – lifo

κριτικη

Σκοτεινές Γλώσσες Ένα δραματουργικά σύνθετο έργο, υψηλών ερμηνευτικών απαιτήσεων, στις οποίες ανταποκρίθηκαν έξοχα οι τέσσερις ηθοποιοί, η Άννα Μάσχα, ο Χρήστος Λούλης, η Άννα Καλαϊτζίδου και ο Γιώργος Χρυσοστόμου.

σωπα, η σύνθεση αποκτά ένα πολυπρισματικό ενδιαφέρον που καθιστά τα γεγονότα της μικρο-ιστορίας (γάμος-απιστία-συναντήσεις με ανθρώπους που σημαδεύουν τη ζωή τους) αφορμές για να σκεφτούμε τα μεγάλα ζητήματα της ύπαρξης: τη δύναμη του τυχαίου, τη σημασία –συχνά διχαστική– της επιλογής και την γκρίζα ζώνη των ταλαντευόμενων επιθυμιών, τις μεταμορφώσεις του Καλού σε Κακό και αντίστροφα, ανάλογα με τη γωνία προσέγγισής τους, τα επικοινωνιακά όρια της γλώσσας.

απο τη ματινα καλτακη

Θέατρο

74 lifo – 3.12.15

αιρό είχα να δω ένα τόσο ενδιαφέρον έργο (ως προς τη μορφή του αλλά και τα ζητήματα που θίγει) όσο οι Σκοτεινές Γλώσσες (1996) του Αυστραλού Άντριου Μποβέλ (γεν. 1962). Θυμίζει τις Ψευδαισθήσεις του Ιβάν Βιριπάγεφ, όπου δύο φιλικά ζευγάρια, παντρεμένα πολλά χρόνια, στο τέλος της ζωής τους αποκαλύπτουν μυστικές σχέσεις και συναισθήματα που έτρεφαν ο ένας για τον άλλον – ο έρωτας, η προδοσία, η ειλικρίνεια, εξετάζονται ξανά και ξανά, και οι τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις καταλήγουν σε ένα μεγάλο ερωτηματικό. Κανέναν δεν γνωρίζουμε, ούτε καν τον εαυτό μας δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε, και είμαστε αστείοι όσο και συγκινητικοί στις αυταπάτες μας και στις απεγνωσμένες προσπάθειές μας να ορίσουμε τον «χώρο» μας μέσα από πρόσωπα και πράγματα που θέλουμε να πιστεύουμε δικά μας. Στο έργο του Βιριπάγεφ οι ιστορίες των τεσσάρων προσώπων διασταυρώνονται. Η εκδοχή του καθενός ξεκινά σαν αφήγηση από έναν τρίτο, αλλά στην εξέλιξή της μετατρέπεται σε προσωπική εξομολόγηση, έτσι ώστε αφηγητής και δρων πρόσωπο να γίνονται ένα. Ο Μποβέλ, όμως, προχωρεί σε μια πολύ πιο σύνθετη κατασκευή που εκπλήσσει με την ευρηματικότητά της. Στις Σκοτεινές Γλώσσες η ποικιλία των αφηγηματικών τρόπων και η «φυσικότητα» με την οποία εναλλάσσονται εντυπωσιάζει. Αν ήμουν μαθηματικός, θα αποτολμούσα να φτιάξω κύκλους, τομές, διαγράμματα ως προς τις σχέσεις προσώπων και ιστοριών – είμαι σίγουρη ότι η μαθηματική ανάλυση θα ήταν αποκαλυπτική της ιδιοφυούς δομής του έργου. Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο πρωταγωνιστούν 4 πρόσωπα, δύο παντρεμένα ζευγάρια. Όμως, προσέξτε, από την πρώτη κιόλας σκηνή τα πράγματα περιπλέκονται, γιατί βρίσκονται ανά δύο σε εξωσυζυγική περιπέτεια – την οποία καθένας βιώνει διαφορετικά, άρα οι εκδοχές του ίδιου γεγονότος πολλαπλασιάζονται.

Στο δεύτερο μέρος πρωταγωνιστούν άλλα 4+1 πρόσωπα (ο Τζον και η Βάλερι, ένα παντρεμένο ζευγάρι, ο Νιλ και η Σάρα, που χρόνια πριν είχαν σχέση, και ο Νικ, που η τυχαία συνάντησή του με τη Βάλερι προκαλεί το μοιραίο τέλος της). Το πρώτο και το δεύτερο μέρος συνδέονται, καθώς έχουμε ακούσει δύο ήρωες του πρώτου μέρους, τον άνδρα του ενός ζευγαριού και τη γυναίκα του άλλου, να εγκιβωτίζουν σε συνομιλίες με τον/τη σύζυγό τους τις ιστορίες δύο προσώπων του δεύτερου μέρους. Αργότερα, στο δεύτερο μέρος, θα ακούσουμε τις ίδιες ιστορίες, συμπληρωμένες με νέα στοιχεία, όπως τις έζησαν και τις μεταφέρουν οι πρωταγωνιστές τους. Οι φανερές, αλλά κυρίως οι αφανείς σχέσεις μεταξύ των προσώπων ανακαλούν τους «six degrees of separation» (έξι βαθμοί χωρισμού) του κοινωνιοψυχολόγου Stanley Milgram (1933-1984), που υποστήριξε ότι αν ερευνήσουμε πόσο μακρύς είναι ο δρόμος που συνδέει δύο τυχαία επιλεγμένους ανθρώπους, η αλυσίδα προσωπικών γνωριμιών σπανίως ξεπερνά τους έξι κρίκους. Η δραματουργική ευφυΐα του Μποβέλ δεν αποδεικνύεται, ωστόσο, μόνο στον τρόπο που οι ζωές/ιστορίες των προσώπων συνδέονται μεταξύ τους αλλά και στη χρήση του δραματικού χρόνου. Το πρώτο μέρος εξελίσσεται σε «πραγματικό χρόνο». Το δεύτερο είναι ένα διευρυμένο flash back, μια σειρά αφηγήσεων (διαφορετικής μορφής: επιστολή του Νιλ, μονόλογος της Σάρας στο πλαίσιο ψυχοθεραπευτικής συνεδρίας, κατάθεση του Νικ και του Τζον στην αστυνομία), που όμως περιλαμβάνει μια σκηνή σε real time (η Βάλερι αφήνει τρία μηνύματα στον τηλεφωνητή του σπιτιού της – τα οποία θα ξανακούσουμε κατά τη διάρκεια της κατάθεσης του συζύγου της). Με δεδομένο ότι, πρώτον, οι ιστορίες των 8+1 προσώπων τέμνονται και καθένας τις αναπαράγει διαφορετικά και, δεύτερον, ότι τέσσερις ηθοποιοί ερμηνεύουν όλα τα πρό-

i Σκοτεινές Γλώσσες του Άντριου Μποβέλ Σκηνοθ.: Θ. Μοσχόπουλος Ερμηνεύουν: Άννα Καλαϊτζίδου, Χρ. Λούλης, Άννα Μάσχα, Γ. Χρυσοστόμου Θeατρο Πoρτα Λεωφ. Μεσογείων 59, Αμπελόκηποι, 210 7711333 Κυρ. 18:30, Τετ. 20:00, Πέμ.-Σάβ. 21:15, Εισιτήριο: €8

συγγραφέας φωτίζει την εγγενή «διπολικότητα» της ύπαρξης και την ετερογένεια των ομοίων. Τι εννοώ; Η ζωή μας ακολουθεί κοινούς κύκλους (ένας απ’ αυτούς αφορά την ηλικιακή διαίρεση: παιδική ηλικία, ενήλικη ζωή, γήρας) και μοτίβα (patterns). Οι ιστορίες μας μοιάζουν, όμως καθένας μας δεν μπορεί παρά να αντιμετωπίζει την προσωπική του ιστορία (αυτή που στην ουσία συγκροτεί την ταυτότητά του) ως μοναδική και ανεπανάληπτη. «Ο κόσμος της ζωής μας μπορεί να παραγοντοποιηθεί σε ένα πλήθος προβλημάτων, που μόνο χαλαρά συνδέονται μεταξύ τους. Υπάρχει, φυσικά, ένας αμέτρητος αριθμός μεταβλητών που θα μπορούσαν να αλληλοεπηρεάζονται, αλλά σε κάθε συγκεκριμένη κατάσταση της ζωής οι καθοριστικές για μας μεταβλητές είναι σχετικά λίγες και εποπτεύσιμες. Έτσι, λοιπόν, μπορούμε να περιγράψουμε με επαρκή ακρίβεια την πραγματικότητα, αρκεί να λάβουμε υπόψη ένα μικρό τμήμα όλων των δυνατών συσχετισμών. Μπορεί κανείς να παρατηρήσει τη συμπεριφορά του συνολικού συστήματος χωρίς να υπεισέλθει στις λεπτομέρειές του, όπως μπορεί να περιγράψει τη (βραχυπρόθεσμη) συμπεριφορά υποσυστημάτων χωρίς να υπεισέλθει στη διάδρασή τους μέσα στο συνολικό σύστημα» σημειώνει ο Νorbet Bolz στο συναρπαστικό Αλφαβητάρι των μέσων (εκδ. Σμίλη 2008), μιλώντας για δεσμούς, συνδέσεις και αποσυνδέσεις εντός δικτύων, κοινωνικών και ψηφιακών. Μέσα σ’ αυτήν τη συνθήκη (πολύ απλά και πολύ σύνθετα, την ίδια στιγμή τα στοιχεία που μας καθορίζουν) συνεχώς αναπαράγονται δράματα. Κι αν μοιάζουν μεταξύ τους, καθένα είναι μοναδικό. Η σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου στο θέατρο Πόρτα δεν υπηρετεί απλώς, αλλά αναδεικνύει τη δραματουργική δεξιοτεχνία μέσω της εξαιρετικής δουλειάς που έχει κάνει με τους ηθοποιούς του: την Άννα Μάσχα, τον Χρήστο Λούλη, την Άννα Καλαϊτζίδου και τον Γιώργο Χρυσοστόμου. Ειδικά στις δύο πρώτες σκηνές, όπου μέρη των διαλόγων, αν και εξελίσσονται σε διαφορετικούς χώρους, επαναλαμβάνονται την ίδια στιγμή από δύο διαφορετικά πρόσωπα, ο συγχρονισμός είναι καθ' όλα εντυπωσιακός. Όσο για το δεύτερο μέρος (όταν ο λόγος κομματιάζεται την ίδια στιγμή σε τρία και τέσσερα πρόσωπα που βρίσκονται σε διαφορετική φάση), δεν θα μπορούσε να «βγει» αν οι τέσσερις δεν ήταν απολύτως εκεί, στη σκηνή, αφοσιωμένοι στην κοινή υπόθεση. Θαυμάσια η (αφαιρετική) σκηνογραφική δουλειά της Ευαγγελίας Θεριανού: τέσσερις οθόνες στις οποίες προβάλλονται βίντεο «τόπων» (πόλη, παραλία κ.ο.κ.) σε διαφορετικούς σχηματισμούς στο πρώτο και στο δεύτερο μέρος, και μερικά ακόμη βασικά αντικείμενα, διαμορφώνουν σπίτια και μπαρ, έναν ερημικό δρόμο και το γραφείο της ψυχοθεραπεύτριας. Σε συνεργασία με τους φωτισμούς της Σοφίας Αλεξιάδου η σκηνογραφία υποστηρίζει ιδανικά τη σκηνική πράξη. Και οι Σκοτεινές Γλώσσες στη βραχεία λίστα των παραστάσεων που δεν πρέπει να χάσετε.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ«ΠΛΟΥΤΟΣ» ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ «Έγραψα μουσική σαν ήταν ένα λαϊκό πανηγύρι όλη η ζωή στην αρχαία Αθήνα» Είστε ένας μουσικός με μεγάλη γκάμα και εμπειρία. Πώς είναι να γράφετε μουσική για παιδιά; Έχω συνθέσει ήδη συμφωνική μουσική για παιδιά, του Μύθους του Αισώπου και το Δώδεκα παρά δώδεκα του Τριβιζά, που παίχτηκαν σε πολλές παραστάσεις στη Στέγη και το Μέγαρο. Επίσης, κινηματογραφική μουσική (Το φως που σβήνει του Β. Ντούρου, που πήρε το Διεθνές Βραβείο Μουσικής για Παιδική Ταινία και το Ένα δέντρο μια φορά του Παναγιώτη Ράπα σε σενάριο Ευγένιου Τριβιζά, βραβείο της ΕBU). Σε καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν πιέστηκα από συνταγή. Χρειάστηκα, αντίθετα, πλήρη και αχαλίνωτη φαντασία. Αντιπαθώ το παιδικό ύφος και την προκαθορισμένη αντίληψη για τα παιδικά. Η δυσκολία έγκειται στη διατήρηση υψηλής ενέργειας συνεχώς. Μιας σωματικότητας στην εκφορά πνευματικών εμπειριών. Αυτό θα έπρεπε να ισχύει και για τους μεγάλους, βέβαια! Η αποφυγή δηλητηριωδών σκέψεων και ανήθικων προτάσεων είναι επίσης προϋπόθεση, και για τα έργα για τους μεγάλους δηλαδή! Άρα, μένει το high energy και το φαντασιακό, που τα παιδιά επιθυμούν ή μάλλον αντέχουν σε τεράστιες ποσότητες. Πώς προσεγγίσατε μουσικά την παράσταση; Συνδυάσατε διαφορετικά είδη μουσικής; Όχι. Σκέφτηκα να αρπάξω την ευκαιρία να γράψω ελληνική λαϊκή μουσική για παιδιά. Δεν είμαι πρωτοπόρος σε αυτό: ο Καραγκιόζης έδειξε τον δρόμο! Όμως, στον Καραγκιόζη μου λείπει η περισσότερη μουσική. Έγραψα μουσική σαν να ήταν λαϊκό πανηγύρι όλη η ζωή στην αρχαία Αθήνα. Πόσο επίκαιρος είναι σήμερα ο Πλούτος; Μπορεί να μιλήσει στα παιδιά για τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα; Τα παιδιά είναι παγιδευμένα στην περιορισμένη πληροφόρηση, στην κοινωνική φόρτιση και στην έκδηλη οικονομική ανησυχία των μεγάλων περί κτήσεως. Έχοντας το θέμα το οικονομικό εκτός της μυθολογίας που έχουν φτιάξει οι μεγάλοι για το μεγάλωμά τους, καταλαβαίνουν έναν κίνδυνο, που τους είναι ταυτόχρονα ακατανόητος. Ό,τι θετικό μπορεί ως δίδαγμα να μας δώσει η κρίση δεν φτάνει σε αυτά, αλλά μόνο τα απόνερα μιας νέας ανηθικότητας. Η δίκαιη κατανομή του πλούτου και οι αρετές της ολιγαρκούς και μετρημένης ζωής είναι αξίες πιο σημαντικές από τους δεινοσαύρους και τα αιματοκυλίσματα των σύγχρονων τηλεοπτικών παραγωγών για παιδιά.

3.12.15 – lifo

προδημοσιευση

Ο ροκ έρωτας της Πάτι Σμιθ και του Ρόμπερτ Μέιπλθορπ

Η Τίνα Μανδηλαρά επιλέγει αποσπάσματα από το συναρπαστικό βιβλίο «Πάτι και Ρόμπερτ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

76 lifo – 3.12.15

ταν το καλοκαίρι που πέθανε ο Κολτρέιν. Το καλοκαίρι του “Crystal Ship”. Τα παιδιά των λουλουδιών σήκωναν στον αέρα τα άδεια χέρια τους και η Κίνα έκανε δοκιμές υδρογονοβόμβας. Ο Τζίμι Χέντριξ έβαζε φωτιά στην κιθάρα του στο Μοντερέι. Το ραδιόφωνο στα μεσαία έπαιζε το “Ode to Billy Joy”. Ταραχές ξεσπούσαν στο Νιούαρκ, στο Μιλγουόκι και στο Ντιτρόιτ. Ήταν το καλοκαίρι της ταινίας Elvira Madigan, το καλοκαίρι της αγάπης. Και σε αυτήν τη ρευστή, αφιλόξενη ατμόσφαιρα, μια τυχαία συνάντηση άλλαξε την πορεία της ζωής μου. Εκείνο το καλοκαίρι γνώρισα τον Ρόμπερτ Μέιπλθορπ». Η περιγραφή της πρώτης γνωριμίας ανήκει στην Πάτι Σμιθ, στο βιβλίο που έμελλε να καταγράψει τη σχέση της με τον γνωστό καλλιτέχνη-φωτογράφο Ρόμπερτ Μέιπλθορπ αλλά και τη συναρπαστική δεκαετία του ’70 στη Νέα Υόρκη, γεμάτη καλλιτεχνικά κινήματα, ζωγράφους, ποιητές – μια ατελείωτη φαντασμαγορία από ελευθεριακές ιδέες. Στη συγκλονιστική αυτοβιογραφία της, που αναμένεται να κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Κέδρος με τον τίτλο Πάτι και Ρόμπερτ, και η οποία έχει ήδη έχει αποσπάσει Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου και διθυραμβικές κριτικές, η Πάτι Σμιθ ξεδιπλώνει όλη της τη διαδρομή και την είσοδό της στην καρδιά του καλλιτεχνικού κόσμου: το πώς βρέθηκε από το φτωχικό σπιτικό της, με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα, μια στολή σερβιτόρας, σελίδες του Ρεμπό και του Ζενέ, στην καρδιά

της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ. Εκείνο το καλοκαίρι του ’67 γνώρισε τον Ρόμπερτ Μέιπλθορπ και υπό «το φως της Νέας Υόρκης, των ζωγράφων του αφηρημένου εξπρεσιονισμού», βάλθηκαν, χωρίς μία στην τσέπη, χωρίς καμία γνωριμία και βοήθεια, να κατακτήσουν τον κόσμο της τέχνης. Τα πρώτα τους βήματα, δύσκολα: «Ο πρώτος χειμώνας που περάσαμε μαζί ήταν δύσκολος. Παρότι ο μισθός μου στο “Scribner’s” ήταν καλύτερος, είχαμε ελάχιστα χρήματα. Συχνά στεκόμαστε μέσα στο κρύο, στη γωνία της Σεντ-Τζέιμς Πλέις, κοιτάζοντας το ελληνικό εστιατόριο και το κατάστημα ειδών ζωγραφικής Jake’s, και μαλώναμε για το πώς θα ξοδεύαμε τα λιγοστά μας δολάρια – ρίχναμε κορόνα-γράμματα για να δούμε αν θα αγοράσουμε σάντουιτς με τυρί ή υλικά για την τέχνη μας. Μερικές φορές ήμαστε ανίκανοι να αποφασίσουμε τι λαχταρούσαμε περισσότερο και ο Ρόμπερτ φυλούσε νευρικός τσίλιες στο εστιατόριο, ενώ εγώ, πλημμυρισμένη από το πνεύμα του Ζενέ, τσέπωνα την ποθητή μπρούντζινη ξύστρα ή τις χρωματιστές ξυλομπογιές. Είχα μια πιο ρομαντική αντίληψη για τη ζωή και τις θυσίες που έπρεπε να κάνει ένας καλλιτέχνης. Κάποτε είχα διαβάσει ότι η Λι Κράσνερ σούφρωνε υλικά ζωγραφικής για τον Τζάκσον Πόλοκ. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, αλλά για μένα λειτούργησε ως έμπνευση. Ο Ρόμπερτ στενοχωριόταν που δεν μπορούσε να μας εξασφαλίσει τα απαραίτητα. Του έλεγα να μην ανησυχεί, η αφοσίωση στην τέχνη είναι ανταμοιβή από μόνη της». Πολύ σύντομα βρήκαν, έτσι, καταφύγιο στο

patti smith Πάτι και Ρόμπερτ Μτφρ.: Αλέξης Καλοφωλιάς Εκδόσεις Πατάκη

μέρος όπου ανδρώθηκαν οι καλλιτεχνικές ιδέες και τα παράφορα πάθη, στο θρυλικό ξενοδοχείο Chelsea: «Το Chelsea ήταν σαν τον κουκλόσπιτο από το “Twilight Zone”, είχε εκατό δωμάτιο που το καθένα τους αποτελούσε ένα μικρό σύμπαν. Περιπλανιόμουν στους διαδρόμους αναζητώντας τα πνεύματά του, νεκρά ή ζωντανά. Οι περιπέτειές μου είχαν μια σκανδαλιάρικη διάθεση, όπως να ανοίγω μια μισάνοιχτη πόρτα και να ρίχνω στα κλεφτά μια ματιά στο μεγάλο πιάνο του Βέρτζιλ Τόμσον ή να χαζεύω μπροστά από την επιγραφή με το όνομα του Άρθουρ Κλαρκ, ελπίζοντας ότι μπορεί να ξεπρόβαλε ξαφνικά. Πού και πού έπεφτα πάνω στον Γκερτ Σιφ, τον Γερμανό λόγιο, που κουβαλούσε τόμους του Πικάσο, ή στη Βίβα, λουσμένη στο Eau Sauvage. Όλοι είχαν κάτι να προσφέρουν και κανείς δεν φαινόταν να διαθέτει πολλά χρήματα. Ακόμη και οι επιτυχημένοι έμοιαζε να έχουν μόνο όσα τους χρειάζονταν για να ζουν σαν εκκεντρικοί αλήτες. Λάτρευα εκείνο το μέρος για την ετοιμόρροπη φινέτσα του και την ιστορία του, την οποία κρατούσε με τόσο πείσμα. Κυκλοφορούσαν φήμες για τα μπαούλα του Όσκαρ Ουάιλντ που μαράζωναν στα μπουντρούμια του υπογείου, το οποίο πλημμύριζε συχνά. Εκεί είχε περάσει τις τελευταίες ώρες του ο Ντίλαν Τόμας, βυθισμένος στην ποίηση και το αλκοόλ. Ο Τόμας Γουλφ έγραψε εκατοντάδες σελίδες από το χειρόγραφο που κατέληξε να γίνει το You can’t go home again. Ο Μπομπ Ντίλαν συνέθεσε το “Sad eyed lady of the Lowland” στον όροφό μας και λέγεται ότι η Ίντι Σέτζγουικ, υπό την επήρεια αμφεταμινών, έβαλε φωτιά στο δωμάτιο την ώρα που φορούσε τις μακριές, ψεύτικες βλεφαρίδες της υπό το φως των κεριών». Άπειρες λεπτομέρειες για ανθρώπους που στιγμάτισαν την καλλιτεχνική ιστορία βρίσκει κανείς ανάμεσα σε περιγραφές για τις ένδοξες μέρες του Factory, του CBGB και, φυσικά, για την είσοδο της Πάτι στον κόσμο της διασημότητας. Η σχέση της με τον Μέιπλθορπ είχε

3 περάσει πολλαπλές διακυμάνσεις και λόγω της συνειδητοποίησης τού ότι ήταν gay – ωστόσο, δεν μπορούσε παρά να είναι αυτός που θα φιλοτεχνούσε το εξώφυλλο στο άλμπουμ που έμελλε να γράψει ιστορία, το «Horses»: «Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1975 άνοιξα την πόρτα του στούντιο Electric Lady. Καθώς κατέβαινα τις σκάλες, δεν μπόρεσα να μη θυμηθώ τη φορά που ο Τζίμι Χέντριξ σταμάτησε για μια στιγμή να μου μιλήσει, όταν ήμουν ένα ντροπαλό, μικρό κορίτσι. Μπήκα στο στούντιο Α. Ο Τζον Κέιλ, ο παραγωγός μας, είχε το γενικό πρόσταγμα πίσω από τη κονσόλα και ο Λένι, ο Ίβαν και ο Τζέι Ντι βρίσκονταν στην αίθουσα ηχογραφήσεων, όπου έστηναν τα μηχανήματά τους.

☛ ΙNFO 1: Σιδηροδρομική γραμμή Λονγκ Άιλαντ, 1974 2: Δυτική Εικοστή Τρίτη Οδός, έξοδος κινδύνου 3, 4: Ξενοδοχείο Chelsea, δωμάτιο 204, 1970

έσα στις επόμενες πέντε βδομάδες ηχογραφήσαμε και μιξάραμε το πρώτο μας άλμπουμ, το “Horses”. O Τζίμι Χέντριξ δεν ξαναγύρισε ποτέ για να δημιουργήσει τη νέα μουσική γλώσσα που ήθελε, αλλά άφησε πίσω ένα στούντιο που απηχούσε όλες τις ελπίδες του για το μέλλον της πολιτιστικής μας φωνής. Αυτά είχα στο μυαλό μου από την πρώτη στιγμή που μπήκα στον χώρο στον οποίο ηχογραφούσαμε τις φωνές. Την ευγνωμοσύνη που ένιωθα για το ροκ εν ρολ, που με είχε βοηθήσει να τα βγάλω πέρα σε μια δύσκολη εφηβεία. Τη χαρά που με πλημμύριζε όταν χόρευα. Την ηθική δύναμη που αντλεί κάποιος όταν αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του. Όλα αυτά ήταν κωδικοποιημένα στο “Horses”, μαζί με έναν χαιρετισμό προς αυτούς που έστρωσαν τον δρόμο πριν από μας. Στο “Birdland” ξεκινήσαμε περιγράφοντας τη σκηνή όπου ο νεαρός Πέτερ Ράιχ περιμένει τον πατέρα του, τον Βίλχελμ Ράιχ, να κατέβει από τον ουρανό για να τον πάρει μαζί του. Στο “Break it up” ο Τομ Βερλέν κι εγώ γράψαμε για ένα όνειρο στο οποίο ο Τζιμ Μόρισον, δέσμιος όπως ο Προμηθέας, ξαφνικά ελευθερώνεται. Στο “Land” η εικονογραφία των Wild Boys

συνδυαζόταν με τα διαδοχικά στάδια του θανάτου του Χέντριξ. Στο “Elegie” τούς θυμόμαστε όλους, από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, αυτούς που είχαμε χάσει, αυτούς που χάναμε και αυτούς που έμελλε να χάσουμε ξανά. Δεν υπήρξε ποτέ αμφιβολία ότι ο Ρόμπερτ θα αναλάμβανε το πορτρέτο για το εξώφυλλο του “Horses”, ότι η φωτογραφία του θα ήταν το θηκάρι που θα κάλυπτε το αιθερικό ξίφος μου. Δεν είχα κάποια ιδέα για το πώς θα έπρεπε να είναι, ήξερα μόνο ότι θα έπρεπε να είναι αληθινό. Το μόνο πράγμα που υποσχέθηκα στον Ρόμπερτ ήταν ότι θα φορούσα ένα καθαρό πουκάμισο, χωρίς λεκέδες. Πήγα στον Στρατό της Σωτηρίας, στο Μπάουερι, και αγόρασα μια στοίβα λευκά πουκάμισα. Μερικά ήταν πολύ μεγάλα για μένα, αλλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ένα κολλαριστό πουκάμισο με μονόγραμμα κάτω από το τσεπάκι στο στήθος. Μου θύμισε μια φωτογραφία του Ζενέ που είχε τραβήξει ο Μπρασάι, στην οποία φορούσε ένα λευκό πουκάμισο με μονόγραμμα και σηκωμένα μανίκια. Στο δικό μου υπήρχαν κεντημένα τα αρχικά RV. Φαντάστηκα ότι ανήκε στο Ροζέ Βαντίμ, τον σκηνοθέτη της Barbarella. Έκοψα τις μανσέτες από τα μανίκια για να το φορέσω με το μαύρο μου σακάκι, που το είχα διακοσμήσει με την καρφίτσα με το άλογο που μου είχε χαρίσει ο Άλεν Λανίερ. Ο Ρόμπερτ ήθελε να κάνει τη φωτογράφιση στο γραφείο του Σαμ Ουάγκσταφ, μια και το ατελιέ του στην Πέμπτη Λεωφόρο είχε υπερβολικό φως. Το γωνιακό παράθυρο έριχνε μια σκιά που δημιουργούσε ένα τρίγωνο φωτός και ο Ρόμπερτ ήθελε να το χρησιμοποιήσει στη φωτογραφία. Όταν σηκώθηκα από το κρεβάτι, πρόσεξα ότι ήταν ήδη αργά. Ακολούθησα το πρωινό μου τελετουργικό πηγαίνοντας μέχρι τον μαροκινό φούρνο της γωνίας, όπου πήρα βιαστικά ένα κουλούρι, ένα ματσάκι φρέσκια μέντα και λίγες αντζούγιες. Άνοιξα το κουλούρι, το έβρεξα με λάδι, έπλυνα τις αντσούγιες και τις έβαλα

Ο Ρόμπερτ στενοχωριόταν που δεν μπορούσε να μας εξασφαλίσει τα απαραίτητα. Του έλεγα να μην ανησυχεί, η αφοσίωση στην τέχνη είναι ανταμοιβή από μόνη της

4 μέσα, ραντίζοντας με λίγο πιπέρι καγέν. Έβαλα να πιω ένα φλιτζάνι τσάι και αποφάσισα να μη φορέσω το πουκάμισό μου, ξέροντας ότι θα το γέμιζα με λάδια. Ο Ρόμπερτ ήρθε να με πάρει. Ανησυχούσε γιατί είχε συννεφιά. Ολοκλήρωσα το ντύσιμό μου: μαύρο παντελόνι με ρεβέρ, λευκές βαμβακερές κάλτσες, μαύρα παπούτσια μπαλέτου. Πρόσθεσα την αγαπημένη κορδέλα και ο Ρόμπερτ έδιωξε τα ψίχουλα από το μαύρο μου σακάκι. Βγήκαμε στον δρόμο. Ο Ρόμπερτ πεινούσε, αλλά δεν ήθελε σε καμία περίπτωση να δοκιμάσει το σάντουιτς με τις αντζούγιες που είχα φτιάξει, οπότε καταλήξαμε να τρώμε αυγά και τηγανίτες στο Pink Tea Cup. Ήταν λες και η μέρα είχε περάσει χωρίς να υπάρξει. Είχε συννεφιά και σκοτάδι και ο Ρόμπερτ κοίταζε με αγωνία πότε θα κάνει την εμφάνισή του ο ήλιος. Τελικά, αργά το απόγευμα, ο ουρανός άρχισε να καθαρίζει. Ο Ρόμπερτ άρχισε να ανησυχεί ότι θα χάναμε το φως, οπότε καλύψαμε τρέχοντας τον υπόλοιπο δρόμο στην Πέμπτη Λεωφόρο. Το φως άρχισε να χάνεται. Ο Ρόμπερτ δεν είχε βοηθό για τη φωτογράφιση. Δεν είχαμε ορίσει εκ των προτέρων τι θα κάναμε, ούτε ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα. Ξέραμε μόνο ότι εκείνος θα ήταν ο φωτογράφος κι εγώ το μοντέλο. Είχα στο μυαλό μου την εμφάνισή μου κι εκείνος είχε στο μυαλό του το φως. Αυτό ήταν όλο». Η φωτογράφιση έγινε και το αποτέλεσμα είναι αυτό που όλοι ξέρουμε. Μερικές μέρες σαν αυτές έχουν γράψει ιστορία – και το βιβλίο της Πάτι Σμιθ διαβάζεται ως πολύτιμο ντοκουμέντο για μια θρυλική εποχή αλλά και ως μαρτυρία ψυχής «τόσο ειλικρινή και τόσο καθάρια, που χαρίζει έκσταση και δέος», όπως είχε πει για το Πάτι και Ρόμπερτ η Τζόαν Ντίντιον. Όμορφη η απόδοση του Αλέξη Καλοφωλιά, με πλείστες και πολύτιμες παραπομπές, που ωστόσο παραλείπονται στην παραπάνω παράθεση των αποσπασμάτων. 3.12.15 – lifo

Radio Bookspotting από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη

Τι σημαίνει γράφω ποίηση Ο Χάρης Βλαβιανός και το θαύμα του στιγμιαίου στην ποίησή του. Απόηχοι και Συνειρμοί. Πιο πολύ από τις άλλες τέχνες, η ποίηση είναι ένα μεγάλο παιχνίδι ανασύνθεσης των αναμνήσεων. Σε ένα ποίημα ακούς, οσφραίνεσαι, βλέπεις, γεύεσαι και ψαύεις. Να τι είναι ποίηση: κάτι που έφτασε στα αυτιά σου (μια μελωδία, μια φράση, ένα ουρλιαχτό, ένας ψίθυρος), κάτι που επισκέφθηκε αναπάντεχα τα ρουθούνια σου (το άρωμα των μαλλιών μιας άδολης κοπέλας, το μοσχοβόλημα των ανθέων σ’ έναν κήπο, η ευωδιά ενός φούρνου τα χαράματα), κάτι που άγγιξαν τα μάτια σου (ένα πρόσωπο, ένα τοπίο, ένα χειρόγραφο, μια οδομαχία), κάτι που γεύτηκες (ένα ροδάκινο, μια γουλιά κρασί, μια μπουκιά ψωμί), κάτι που δόθηκε σαν δώρο στα δάχτυλά σου (ένα σπάνιο βιβλίο, ένα ξύλινο αλογάκι, μια πένα από μαύρη ρητίνη). Πιο πολύ από τις άλλες τέχνες, η ποίηση είναι ένα αίνιγμα που εμπεριέχει όλα τα αινίγματα. Είναι μια πύκνωση των πάντων μέσα από τις λέξεις που συνδυάζονται αιφνιδιαστικά και σχεδόν πάντοτε απρόβλεπτα, για να μας μιλήσουν για την άλλη πραγματικότητα, εκείνη την πραγματικότητα που παραμένει κρυμμένη και κρυφή. Πολλοί ποιητές επεδίωξαν να απαντήσουν στο ερώτημα τι είναι η ποίηση, πώς μας δίνεται το ποίημα, γιατί έγιναν ποιητές, με δοκίμια, με σημειώσεις στο περιθώριο της δημιουργίας τους, με αφορισμούς και σύντομους στοχασμούς. Ο Χάρης Βλαβιανός (Ρώμη, 1957) είναι ένας από αυτούς. Στέργει να παίξει το παιχνίδι των απόηχων και των συνειρμών, στην προσπάθειά του να απαντήσει τι είναι η ποίηση, γιατί γράφει ποιήματα.

χάρης βλαβιανός Γιατί γράφω ποίηση Εκδόσεις Άγρα Σελίδες: 82

Φλόγα και δαμάσκηνο. «Επειδή μια φλόγα που φωτίζεται από άλλη φλόγα μπορεί να δημιουργήσει τη δική της σκιά», απαντάει ο Βλαβιανός στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση». Και μας έρχεται στον νου ο Μπόρχες και τα παιχνίδια με τα κάτοπτρα, τις αντανακλάσεις και τις σκιές. Αλλά και ο Φερνάντο Πεσσόα, και η φιλοσοφική του διάθεση. Επίσης, ο Άλεν Γκίνσμπεργκ και ο ορισμός του για το τι είναι ένα ποίημα, σύμφωνα με τον οποίο το ποίημα είναι ένα κεράκι που με τη μικρή του, αλλά τόσο πολύτιμη φλόγα φωτίζει το δάσος. «Επειδή όταν δαγκώνω ένα δαμάσκηνο, ακούω τον Ουίλιαμς να μου ψιθυρίζει στο αυτί: “Eίναι κρύο; Είναι ζουμερό;”», απαντάει ο Βλαβιανός στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση». Και σκεφτόμαστε μεμιάς πόσο η ποίηση, και πώς, κυρίως πώς, ξέρει να συνδυάζει τα όσα συμβαίνουν στην καθημερινή μας ζωή με τα όσα μπόρεσαν να απαθανατίσουν οι μεγάλοι μάστορες της ποίησης, πάει να πει ξέρει να επαναφέρει στο προσκήνιο όσα κακώς απορρίπτουμε ως ασήμαντα, ελάσσονα, μικροπράγματα. Μια άλλη διατύπωση: ποίηση είναι ο θρίαμβος της Ρolaroid. Και τα ολιγόλεκτα θραύσματα της ποιητικής του Βλαβιανού είναι ένα είδος Ρolaroid που μας υπενθυμίζουν ότι το ζουμί, η ουσία, το μεδούλι, δεν βρίσκεται πια στις λεγόμενες μεγάλες αφηγήσεις αλλά στο θαύμα του στιγμιαίου. Επειδή. Ο Βλαβιανός στήνει, σκηνοθετικά μπορείς να πεις, με περίσκεψη και στοχαστικότητα, αλλά και με εσκεμμένη απλότητα, με έναν λιτό λόγο, μια σκαλωσιά αποτελούμενη από εξήντα ένα «επειδή», προκειμένου να μιλήσει για την εργασία του, για τη διαρκή εδώ και τρεις δεκαετίες προσήλωσή του στο ποιητικό σύμπαν. Στο τομίδιο Γιατί γράφω ποίηση (εκδ. Άγρα) συνομιλεί με τους προγόνους του, με τους ποιητές εκείνους που τον κέρασαν σοφία και πάθος, που τον μύησαν στα μυστικά της μαγικής αυτής τέχνης. Και, παράλληλα, αυτοβιογραφείται. Μας κερνάει, με τη σειρά του, ολιγόλεκτα ταμπλό από εκείνες τις στιγμές που είναι, τελικά, αιώνιες, που απλώνονται στον χρόνο, που μέσα από το εφήμερο φτάνουν στο παντοτινό. Αυτή η διελκυστίνδα ανάμεσα στο δημόσιο και στο ιδιωτικό, ανάμεσα στο αντικειμενικό, αν μπορούμε να μιλήσουμε για αντικειμενικό όταν μιλάμε για ποίηση, και στο υποκειμενικό, κάνει τόσο ενδιαφέρον το εγχείρημα του Βλαβιανού. Μέσα από τούτη τη διαλεκτική έχει ο αναγνώστης την ευκαιρία να θυμηθεί δικά του διαβάσματα, να ξαναζήσει δικές του στιγμές. «Επειδή μιλάω τέσσερις γλώσσες, γράφω σε δύο, αλλά δακρύζω σε μία», απαντάει ο Βλαβιανός στο ερώτημα «Γιατί γράφω ποίηση» και μας έρχονται στον νου οι ποιητές που μένουν πάντα εξόριστοι από την παιδική ηλικία, σύμφωνα με τα λόγια του Ζαν-Πολ Σαρτρ, οι ποιητές που περιπλανιούνται στα κοσμοβριθή τοπία των μεγαλουπόλεων με διαβατήριο τις συσσωρευμένες γνώσεις και την εξοικείωση με τις γλώσσες, αλλά διαρκώς επανέρχονται στους τόπους και στους τρόπους της παιδικής ηλικίας και δεν ντρέπονται να βουρκώσουν, να δακρύσουν, να κλάψουν σαν μικρά παιδιά, αλλά και σαν σοφοί ενήλικες. radiobookspotting.blogspot.gr/

78 lifo – 3.12.15

10εστιατόρια πουαγαπάμε!

Δέκα μαγαζιά της πόλης μαγειρεύουν για μας. Από τη LiFO Team Eικονογράφηση: Athenean Sailor Φωτογραφίσεις: Πάρις Ταβιτιάν

γευση

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

TGI FRIDAY’S Την Τρίτη 8/12/2015, τα TGI FRIDAY’S στην Κηφισιά κλείνουν 18 χρόνια λειτουργίας και το γιορτάζουν με μια βραδιά γεμάτη μουσική και χορό, σε συνεργασία με την ΕΛΕΠΑΠ. Μια βραδιά που θα ενισχύσει το έργο της Ελληνικής Εταιρίας Προστασίας και Αποκαταστάσεως Αναπήρων Προσώπων (ΕΛΕΠΑΠ), γιατί εκεί θα διατεθούν όλα τα έσοδα της εκδηλώσης. Έτσι, την Τρίτη θα εορταστεί ένα ξεχωριστό dance party με τον πάντα κεφάτο DJ Γιάννη Σαρτζετάκη, με live guest εμφανίσεις από τους αγαπημένους Κώστα Μαρτάκη και Ντέμη, τα απολαυστικά TGIF finger food και δροσερά ποτά με την ευγενική υποστήριξη των Beverage World, Αθηναϊκή Ζυθοποιία και Boutari. Η είσοδος είναι €60 και όλα τα έσοδα θα διατεθούν απευθείας για την ενίσχυση της ΕΛΕΠΑΠ.

3.12.15 – lifo

Vinarte Wine Bar Restaurant Mαραγκού 18, Γλυφάδα, 210 894 1511, www.vinarte.gr

Bait Sea Food Καρνεάδου 25-29, Κολωνάκι, 210 7240773

80 lifo – 3.12.15

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

γευση

Όταν η αγάπη για το καλό φαγητό συναντά το ανάλογο γούστο στο κρασί, γεννιούνται χώροι όπως το Bait. Οι επιχειρηματίες Μελίνα Αντωνοπούλου, εισαγωγέας ιταλικών κρασιών, και Μάκης Ουραηλίδης, γνωστός στον χώρο της εστίασης, δημιούργησαν ένα εστιατόριο στην καρδιά του Κολωνακίου που ανεβάζει το θαλασσινό μενού σε άλλα επίπεδα. Ποικιλία από ολόφρεσκα όστρακα και ψάρια από διάφορα μέρη της Ελλάδας μεταμορφώνεται από τον σεφ Σπύρο Ασημάκη σε μοναδικά πιάτα που θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό λάτρη των φρούτων της θάλασσας. Μύδια, ανεμώνες της θάλασσας, πορφύρες, κυδώνια, βασιλικά στρείδια, κιτρινόπτερος τόνος, κουτσομούρα και σαρδέλα είναι μερικά από τα θαλασσινά που θα βρείτε στο μενού. Θα τα συνοδεύσετε με προσεκτικά επιλεγμένα ελληνικά και ιταλικά λευκά κρασιά σε πολύ προσιτές τιμές. Extra tip: Μόνο εδώ θα βρείτε ταλιατέλες με φρέσκο, ακέρωτο αυγοτάραχο.

Εκτός πιάτσας βρίσκεις, τελικά, τα καλύτερα μαγαζιά! Κέντρο απόκεντρο, στην οδό Μαραγκού, στον αριθμό 18, θα βρει το GPS σας το Vinarte. Απέξω δεν θα καταλάβετε τίποτε... με το που θα σας ανοίξουν, όμως, την πόρτα... μπαίνετε σε έναν άλλο κόσμο! Εκλεπτυσμένο στυλ, όπου κυριαρχεί το ξύλο, χωρίς όμως να είναι βαρύ, με υπέροχη διακόσμηση, προϊδεάζει για ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Σήμα κατατεθέν το δέντρο από μπουκάλια στην είσοδο που κάνει αμέσως προφανές ότι εδώ το κρασί κυριαρχεί! 150+ ετικέτες, 31+ στο ποτήρι και έναs sommelier που γνωρίζει το κρασί καλύτερα και από τον παραγωγό του! Ξέκλεψε το μάτι μας και έναν τρίτο κατάλογο κρασιού (εκτός του by the glass και της κανονικής λίστας) με σύστημα Coravin. Fine wines… Εκτός από το κρασί, μπορείτε και να τσιμπήσετε κάτι ή να απολαύσετε ένα πλήρες δείπνο. Η κουζίνα του έχει μεζέδες και ορεκτικά από Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία για να συνοδεύσεις το κρασί σου, με την καλύτερη ίσως πίτσα στη Γλυφάδα, μαγικές μακαρονάδες και κυρίως πιάτα ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Wine Wednesday @ wine o’clock: τις Τετάρτες πάντα κάτι «τρέχει» με το κρασί, με aperitivo από τις 18:00 έως τις 20:00 και με παρουσίαση παραγωγού, μια κάθετη δοκιμή ή ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε στο μοναστηριακό τραπέζι, το φτιαγμένο από κομμάτια ελιάς. Live Thursdays: Κάθε Πέμπτη διαφορετικό live. Vanila Swing, Idra Kayne και Αδάμ Τσαρούχης είναι μερικά από τα ονόματα που έχουν εμφανιστεί στο Vinarte, ξεσηκώνοντας τους θαμώνες! Κάθε μέρα Vinarte!

Beluga Art 2ας Μεραρχίας 8-10, Πειραιάς, facebook/Beluga-Art

BARON the good living! Μεταξά Αγγέλου 30, Γλυφάδα, 210 8940116, Facebook/BARON

Στην καρδιά της Γλυφάδας, εδώ και τέσσερα χρόνια, έχει γίνει hot spot και σημείο συνάντησης για τους κατοίκους της περιοχής, και όχι μόνο. Ένας κλασικός πολυχώρος, όπως λέμε «METAXA ON THE ROAD», όπου μπορεί ο καθένας να έρθει μόνος, με φίλους ή με την οικογένειά του όλες τις ώρες της ημέρας. Ανοιχτά καθημερινά από τις 8 το πρωί, το Baron σας περιμένει με ωραία διάθεση, καλό καφέ και απολαυστικές επιλογές για πρωινό, για εσάς που ξέρετε να ξεκινάτε σωστά τη μέρα σας. Ιδανικό για lunch break το μεσημέρι και ατμοσφαιρικό δείπνο το βράδυ, με τις εξαιρετικές δημιουργίες του σεφ Θοδωρή Αφεντάκη, βασισμένες σε ελληνικές πρώτες ύλες, με αποτέλεσμα μια μαγική εμπειρία γεύσεων. Με χαλαρές μουσικές από το απόγευμα (glam cocktail vibes), ενώ, όσο περνάει η ώρα, μετατρέπεται σε bar restaurant, με πληθώρα ακουσμάτων από σόουλ και φανκ μέχρι σουίνγκ, ρoκ και house, και προτάσεις κοκτέιλ, όπως το εκπληκτικό Baron Secret. Το ζεστό περιβάλλον του και η φιλική εξυπηρέτηση, σε συνδυασμό με τις καλές τιμές, δεν μπορούν παρά να το κατατάξουν στις top επιλογές σας στα νότια προάστια.

Η νέα άφιξη στον Πειραιά, που έχει αποκτήσει ήδη φανατικούς θαυμαστές και αναμένεται να είναι το επόμενο talk of the town. Με σεβασμό στην ιστορία της περιοχής ο Σπύρος Μητρόπουλος και ο Σάββας Παντελίδης δημιούργησαν έναν artistic πολυχώρο, ιδανικό για όλη την ημέρα, με κομψή αισθητική και design που σε μεταφέρει στην παλιά Τρούμπα, συνδυάζοντας με άψογο τρόπο ρετρό και μοντέρνα στοιχεία. Στον εντυπωσιακό χώρο του εστιατορίου θα γευτείτε προσεγμένα πιάτα με έμφαση στις ελληνικές πρώτες ύλες αλλά και γεύσεις της διεθνούς κουζίνας. Θα σας ανοίξουν την όρεξη με εξαιρετικά ορεκτικά όπως ταρτάρ από φρέσκο καβούρι ή μπρουσκέτα με σύγκλινο Μάνης και γραβιέρα Κρήτης, για να περάσετε σε μια πλούσια ποικιλία από κυρίως πιάτα με κρέας, ψάρι ή ζυμαρικά ή ό,τι τραβάει η όρεξή σας. Στο μενού του θα βρείτε ταλιάτα μοσχαρίσια στο γκριλ με φύλλα ρόκας και φλοίδες παρμεζάνας, Black Angus Βeef, Rib-Eye Steak με ψητά λαχανικά, Angus Beef Burger με τσένταρ, καραμελωμένα κρεμμύδια και φρέσκες τηγανητές πατάτες, αλλά και σοτέ φιλέτο φρέσκου σολομού με λαχανικά ατμού και ξύσμα lime. Συνδυάστε τα με κάποια από τα κρασιά της πλούσιας λίστας που διαθέτει ή κάποιο από τα μοναδικά του κοκτέιλ και ολοκληρώστε το γεύμα σας με μια γλυκιά σούπα σοκολάτας με σάλτσα από φρούτα του δάσους.

3.12.15 – lifo

Yellow Λεωφ. Ιωνίας 105, Άλιμος, 210 9927613, facebook/Yellow.Sweet.and.Salty.Tales

Ο ανακαινισμένος του χώρος, με βασικά χαρακτηριστικά το ακατέργαστο ξύλο και τo σίδερο, παραπέμπει σε αμερικανικό μαγαζί της δεκαετίας του ’60. Στο Yellow θα αράξετε όλη μέρα για καφέ ή φαγητό και θα παίξετε με τους φίλους σας δωρεάν τα νέα επιτραπέζια του μαγαζιού. Premium καφές με καταπληκτικά αρώματα σε νέες μειωμένες τιμές, σε συνδυασμό με χειροποίητα σάντουιτς, σας περιμένουν από το πρωί για το ξεκίνημα της ημέρας. Και αν σας έρθει όρεξη για φαγητό, θα βρείτε χορταστικές σαλάτες, κλαμπ σάντουιτς, ιταλική πίτσα, ποικιλίες, και, βέβαια, καταπληκτικά μπέργκερ. Όλα αυτά μπορείτε να τα συνοδεύσετε με μια πλούσια συλλογή από ελληνικές μπίρες, μοναδικές στην περιοχή, τσίπουρο ή κρασί πάντα σε πολύ καλή ποιότητα και με πολύ χαμηλές τιμές. Και για να γλυκάνετε τον ουρανίσκο σας, δοκιμάστε βελγική βάφλα με παγωτό.

Black Duck Multiplarte Χρήστου Λαδά 9Α, Αθήνα, 210 3234760, www.blackduck.gr

γευση

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

Το Μικιό Αγίου Αλέξανδρου 58, Π. Φάληρο, 6946 995740

Μικιό αλλά νόστιμο και πολύ χαριτωμένο το παραδοσιακό κρητικό μεζεδοπωλείο στο Παλαιό Φάληρο. Πρωτότυποι και γευστικοί συνδυασμοί με υλικά και προϊόντα κατευθείαν από την Κρήτη! Σφακιανές πίτες, μαραθόπιτες και καλτσουνάκια, απάκι και λουκάνικα είναι μερικές μόνο από τις απολαυστικές εκπλήξεις που προσφέρει ο περιεκτικός του κατάλογος. Στα must η σαλάτα σταμναγκάθι και το απάκι κοτόπουλο. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείψει η τσικουδιά, που παίρνει πάντα άριστα στο τεστ της επόμενης μέρας! Χαμηλές τιμές και φιλικό περιβάλλον συμπληρώνουν όλα τα παραπάνω, γι’ αυτό και το Μικιό έχει αποκτήσει πλέον το δικό του, φανατικό κοινό! Δοκιμάστε το κι εσείς και είναι σίγουρο ότι θα το αγαπήσετε!

82 lifo – 3.12.15

Ένας από τους πιο αγαπημένους πολυχώρους στην πλατεία Καρύτση, το Black Duck Multiplarte, έχει ήδη αφήσει τη δική του σφραγίδα στην περιοχή. Ο ζεστός του χώρος, στον οποίο συχνά διοργανώνονται εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, μουσικές βραδιές αλλά και θεατρικές παραστάσεις, είναι ιδανικός όλη την ημέρα για όσους αγαπούν να κινούνται στο κέντρο ή το κάνουν λόγω δουλειάς. Θα το βρείτε ανοιχτό από τις 10 το πρωί για καφέ μέχρι αργά το βράδυ για φαγητό και ποτό, συντροφιά με εξαιρετικές μουσικές επιλογές. Πιστό στη φιλοσοφία του καλού φαγητού, με το μενού να αλλάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα, προσφέρει πλούσιες επιλογές μεσογειακής κουζίνας με έντονες ευρωπαϊκές επιρροές. Μπορείτε να τις συνοδεύσετε με κάποιο κρασί από τη μακροσκελή λίστα που διαθέτει, τόσο σε φιάλη όσο και σε ποτήρι. Κατάλληλο και για συνεστιάσεις, επαγγελματικά ραντεβού αλλά και για βιβλιοφάγους που μπορούν να δανείζονται βιβλία από την ενημερωμένη βιβλιοθήκη, όλες τις ώρες της ημέρας. Extra tip: Είναι ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά του κέντρου με τουαλέτα και μπάρα στην είσοδο για ΑμεΑ.

Βudoo

Γεύσεις και αρώματα από Ταϊλάνδη Λέκκα 14, Σύνταγμα, Κέντρο, 210 3313845, www.facebook.com/BUDOO

Αυθεντικές ταϊλανδέζικες γεύσεις, καυτερά αλλά και δροσιστικά κοκτέιλ για το… σβήσιμο, προσεγμένες μουσικές και ένας πολύ ιδιαίτερος χώρος σε urban style με πινελιές από την εξωτική Ταϊλάνδη στο κέντρο της Αθήνας. Μας συστήθηκε στις αρχές του καλοκαιριού, αλλά πόσοι από εσάς δεν το έχετε ανακαλύψει ακόμα; Το BUDOO, στη στοά της Λέκκα, είναι το νέο δυνατό όνομα στο ταϊλανδέζικο φαγητό και το επόμενο hot στέκι για όσους ξέρουν να ξεχωρίζουν τα καλά κοκτέιλ. Στο ζεστό και ευχάριστο περιβάλλον του, με έντονα χρώματα, έθνικ στοιχεία και μια μεγάλη μπάρα για όσους θέλουν να μείνουν απλώς στο ποτό, θα ταξιδέψετε νοερά στο μακρινό βασίλειο του Σιάμ. Στην κουζίνα η Κανίτα «δίνει τα ρέστα της», μαγειρεύοντας κλασικά πιάτα από την πατρίδα της με μπόλικη φαντασία αλλά και το μεράκι της νοικοκυράς. Από το κλασικό Pad Thai, τα noodles με τα λαχανικά και τις γαρίδες, συνοδευμένο από το αγαπημένο τους καβουρδισμένο τσίλι, μέχρι τα πουγκιά γαρίδας Thung Thong και τα ρολά σε φύλλα ρυζιού με γαρίδα, αγγούρι και καρότο με κόλιανδρο και τζίντζερ, δεν θα σταματάτε να δοκιμάζετε. Πολύχρωμα κάρι (κόκκινο, πράσινο, κίτρινο) με μοσχάρι, κοτόπουλο ή γαρίδες αλλά και το φιλεταρισμένο ψάρι με κόκκινο κάρι αναλαμβάνουν να σας μυήσουν στα αρώματα και τις γεύσεις της Ταϊλάνδης. Συνδυάστε τα με τα εμπνευσμένα κοκτέιλ διά χειρός Αλέξανδρου Ευστρατιάδη. Δοκιμάστε οπωσδήποτε το λεγόμενο «κοκτέιλ του βασιλιά», το BUDOO, ένα άκρως πικάντικο ρούμι εμβαπτισμένο σε κόκκους εσπρέσο, τσίλι, βανίλια και lime, αλλά και το ήπια πικάντικο «Thai Aroma» με ρούμι, mango chutney, passion fruit, ginger και lime, που είναι εμπνευσμένο από τη βασίλισσα της Ταϊλάνδης. Η άψογη εξυπηρέτηση και η καλή σχέση ποιότητας-τιμής είναι ένας ακόμα λόγος για να το γνωρίσετε. Και αν θέλετε να φάτε αυθεντικό thai, αλλά δεν έχετε χρόνο να καθίσετε, πάρτε το σε πακέτο, σε πολύ δελεαστικές τιμές. Και επειδή ένα ποτάκι μετά το γραφείο επιβάλλεται, θυμηθείτε ότι το μαγαζί από τις 16:30 μέχρι τις 19:30, από Τρίτη έως Παρασκευή, σας προσφέρει όλα τα κοκτέιλ με €7. Ανοιχτά όλες τις ημέρες της εβδομάδας, εκτός Δευτέρας, που ξεκουράζονται, από τις 12:30 έως το βράδυ. Σας περιμένουν για να σας μυήσουν στις μαγευτικές ταϊλανδέζικες γεύσεις και να σας κάνουν να αισθανθείτε βασιλιάδες και βασίλισσες. 3.12.15 – lifo

γευση

KazArte Patisserie-Boulangerie

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

Αρτέμιδος 51, Γλυφάδα, 210 8956289, www.kazarte.gr

Be on the list

Διαφημιστείτε στη LifO

210 32 54 290

Ένα γλυκό σταυροδρόμι ανάμεσα στη Δύση και στην Ανατολή, που έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια για όσους κινούνται στα νότια προάστια. Στο KazArte, που εδώ και δύο χρόνια έχει γίνει σημείο αναφοράς στη Γλυφάδα για τους λάτρεις του γλυκού, θα συναντήσετε γλυκούς σιροπιαστούς πειρασμούς από την Πόλη και αυθεντικό ιταλικό gelato. Ο μπακλαβάς με φιστίκι Αιγίνης ή καρύδι, το κιουνεφέ –με τουρκικό τυρί– και τα σαραγλιά που φτιάχνει Κωνσταντινουπολίτης ζαχαροπλάστης είναι το ένα δυνατό του χαρτί. Έτερο δυνατό χαρτί είναι, φυσικά, το gelato. Το φτιάχνουν με ιταλική συνταγή και θα το βρείτε σε πρωτότυπες γεύσεις, όπως μηλόπιτα, lemon pie και σορμπέ, που προκαλούν κυριολεκτικά ουρές. Δοκιμάστε τα και σε φρεσκοψημένες βάφλες. Μοναδική πατέντα αυτής της patisserie είναι, εξάλλου, τα gelato sticks, χειροποίητο παγωτό σε ξυλάκι με όποια επικάλυψη τραβάει η όρεξή σας (τρούφα, ξηρούς καρπούς, σοκολάτα, ακόμα και ρόδι). Ατού του KazArte ο ξυλόφουρνος, που κάθε πρωί βγάζει φρέσκο ψωμί αλλά και γευστικότατη πίτσα και άλλα αρτοσκευάσματα (κις λορέν, τυρόπιτα πολίτικη αλλά και το τσουρεκοτυροπιτάκι), για να τα συνδυάσετε με έναν καφέ που μυρίζει Ιταλία.

84 lifo – 3.12.15

Amici Ακτή Θεμιστοκλέους 40, Φρεαττύδα, Πειραιάς, 215 5350790 www.amicirestaurant.gr, www.facebook.com/amicirestaurantgr

Στην όμορφη περιοχή της Φρεαττύδας στον Πειραιά δημιουργήθηκε ένας ζεστός και φωτεινός χώρος, το εστιατόριο μεσογειακής κουζίνας «Amici». Το όνομα πηγάζει από την παιδική φιλία δύο νέων αντρών που υλοποίησαν το όνειρό τους. Η νεανική ομάδα των σεφ με επικεφαλής τον Νίκο Ομάρ δημιούργησε εξαιρετικά πιάτα μεσογειακής έμπνευσης και νοστιμιάς, χορταστικά, με εξαιρετικές πρώτες ύλες και σε καλές τιμές. Μαζεμένος κατάλογος με ιδιαίτερα πιάτα και ισορροπημένες γεύσεις. Κρασιά από ελληνικούς αμπελώνες και μπίρες ελληνικής παράγωγης πλαισιώνουν ιδανικά το μενού. Χαλαρό και φιλικό service από νέα παιδιά που αναλαμβάνουν την εξυπηρέτησή σας.

Σουβλάκι γιαπάντα!

Πέντε μέρη που ξέρουν να το φτιάχνουν καλά! Από τη LiFO Team Eικονογράφηση: Athenean Sailor Φωτογραφίσεις: Πάρις Ταβιτιάν

Street Souvlaki Σωτήρος Διός 37, Πειραιάς, 210 4170866, streetsouvlaki.gr Aκτή Μιαούλη 63, Πειραιάς, 210 4293001 / Κολωκοτρώνη 30, Αθήνα, 210 3253939

σουβλακι

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

Αναμφίβολα το πιο καινοτόμο σουβλατζίδικο που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, περνώντας στην εποχή των hip & new age ψητοπωλείων. Βρίσκεται στον Πειραιά και στην Αθήνα και η πρωτοπορία του είναι ότι κάνει delivery με roller skates. Το Street Souvlaki είναι ένα μοντέρνο στη διακόσμηση ψητοπωλείο, αλλά συνάμα παραδοσιακό στη γεύση του πιο αγαπημένου γρήγορου φαγητού που λέγεται σουβλάκι. Πέρα από τα κλασικά σουβλάκια με κρέας, θα βρείτε περασμένα σε καλαμάκι ψητά λαχανικά, μανιτάρια αλλά και χαλούμι. Και για εκείνους που θέλουν κάτι ακόμα πιο χορταστικό, θα τα βρουν και τυλιχτά σε πίτα. Θα τα συνοδεύσετε με φρέσκες σαλάτες και τηγανητές πατάτες κομμένες στο χέρι, όπως άλλωστε παρασκευάζονται και όλα τα εδέσματα του μαγαζιού. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε τις πατάτες με τριμμένη φέτα, ένα από τα πιάτα για τα οποία φημίζεται. Στο μενού του θα βρείτε ακόμα μια σειρά από πλούσιες μερίδες κρεατικών στη σχάρα, σε πολύ προσιτές τιμές που δεν ξεπερνούν τα έξι ευρώ. Εκείνο, όμως, για το οποίο έχει αποκτήσει φανατικούς θαυμαστές στις γειτονιές του Πειραιά και της Αθήνας είναι ο ξεχωριστός τρόπος που κάνει διανομή. Νέα παιδιά, που έκαναν το χόμπι τους επάγγελμα, βάζουν τα roller skates τους και παραδίδουν τα νόστιμα πακέτα. Η ιδέα ξεκίνησε από τον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, που σκοπό είχε να στείλει ένα μήνυμα για έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, που περιλαμβάνει φυσική άσκηση και εναλλακτική μετακίνηση στην πόλη, αλλά και να μειώσει τα έξοδα. Κάνει έκπτωση 10% σε φοιτητές, ανέργους και πολύτεκνους, ενώ έχει καθημερινά και happy hour, από τις 16:00 μέχρι τις 18:00, με έκπτωση 15% για κάθε τηλεφωνική παραγγελία. Extra tip: Με κάθε τηλεφωνική παραγγελία άνω των 10 ευρώ, δώρο δυο κουτάκια Pepsi 330 ml. Ώρες διανομής: 11:30 το πρωί μέχρι 03:00 την νύχτα και Παρασκευή- Σάββατο μέχρι τις 05:00 το πρωί.

3.12.15 – lifo

Kalamaki Square burger•steaks•salad

Είστε λάτρεις του ποιοτικού κρέατος αλλά και των παραδοσιακών μαγειρευτών πιάτων; Προτιμάτε τις χορταστικές μερίδες σε προσιτές τιμές; Εάν ναι, η νέα πρόταση της Αθήνας ακούει στο όνομα Kalamaki Square 2 και βρίσκεται στον Χολαργό. Μετά την επιτυχία του Kalamaki Square στην Αγία Παρασκευή, που καθιερώθηκε ως στέκι «must» για φρέσκα χειροποίητα καλαμάκια, η νέα ντιζαϊνάτη τραπεζαρία στην πλατεία Φανερωμένης άνοιξε τις πόρτες της με ανανεωμένο μενού και μια μεγάλη γκάμα γευστικών μπιφτεκιών και κρεατικών. Εδώ η γεύση έχει την τιμητική της. Στον φιλόξενο χώρο που θυμίζει κάτι από… κρεοπωλείο μπορείτε να απολαύσετε ζουμερά μοσχαρίσια μπιφτέκια από κλασικό κιμά και κιμά Angus, ελαφρύ, αλλά και νοστιμότατο μπιφτέκι γαλοπούλας και το μοναδικό μπιφτέκι Μagnum (συνταγή του καταστήματος). Η γκάμα των μπιφτεκιών συμπληρώνεται από το βουβαλίσιο μπιφτέκι που είναι ζυμωμένο με φρέσκο βουβαλίσιο γάλα, καθώς επίσης και από το γευστικότατο βουβαλίσιο κεμπάπ. Μοναδική συνταγή και σπεσιαλιτέ του Kalamaki Square 2 αποτελεί το χοιρινό κότσι με τραγανή κρούστα που συνοδεύεται από καραμελωμένα κρεμμύδια. Επιπλέον, στο Kalamaki Square μπορεί κανείς να απολαύσει διαλεχτά κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος επιλεγμένης προέλευσης όπως: Rib Eye, Onglet (διάφραγμα) και Bavette d’ aloyau. Σίγουρα θα πρέπει κανείς να δοκιμάσει τα νοστιμότατα μπέργκερ από φρέσκο κιμά Αngus ή από διαλεχτό κοτόπουλο, με μοναδικές χειροποίητες sauce όπως οι Τhousand Ιsland, καπνιστή bbq και blue cheese sause. Όλα αυτά μπορείτε να τα απολαύσετε με συνοδεία από χειροποίητες πίτες Σκοπέλου (τυρόπιτα, παστουρμαδόπιτα, χορτόπιτα), με την καταπληκτική φωλιά πατάτας με αυγά ή ακόμα και με την υπέροχη ομελέτα με βουβαλίσιο καβουρμά και καυτερά αρμένικα κεφτεδάκια. Για τις μεσημεριανές ώρες, προσφέρεται επιλογή από παραδοσιακή κουζίνα για όσους επιθυμούν σπιτικό μαγειρευτό φαγητό. Ανοιχτά καθημερινά από το μεσημέρι. Τιμές κατ’ άτομο από 10 ευρώ.

86 lifo – 3.12.15

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

σουβλακι

Φανερωμένης 8, Χολαργός, 210 6000919 Ευεργέτη Γιαβάση 3, Αγ. Παρασκευή, 210 6000919

3.12.15 – lifo

Πιάτσα Καλαμάκι Πανόρμου Λαρίσης 33, Αμπελόκηποι, 213 0500900

Μετράει λίγο πάνω από έναν χρόνο ζωής στην πιάτσα της Πανόρμου και έχει ήδη φανατικούς θαυμαστές για τα νόστιμα ψητά του στη σχάρα, τη γρήγορη και φιλική εξυπηρέτηση αλλά και τις value for money τιμές του. Αγαπημένο στέκι των φοιτητών και όχι μόνο, το ψητοπωλείο Πιάτσα Καλαμάκι Πανόρμου είναι εγγύηση για όποιον αγαπά το καλό φαγητό. Στον μοντέρνο και ζεστό του χώρο, λίγα βήματα από τον σταθμό του μετρό, θα συναντήσετε συχνά ουρές για ένα τραπέζι. Φρέσκα υλικά, καλοψημένα κρεατικά και μεγάλες μερίδες σε καλές τιμές είναι το τρίπτυχο της επιτυχίας του. Θα βρείτε νόστιμα καλαμάκια, ζουμερά μπιφτέκια, φρέσκες πατάτες τηγανητές, κομμένες στο χέρι, πίτες ελληνικές αλλά και κυπριακές, δροσερές σαλάτες και επιλεγμένα ορεκτικά. Στο μενού του, όμως, θα βρείτε και κρεατικά που ξεφεύγουν από αυτά των παραδοσιακών ψητοπωλείων, όπως μοσχαρίσιο καλαμάκι απο Βlack Αngus, μπριζόλα Τ-Βone γάλακτος αλλά και λιωμένο τυρί τσένταρ σε πίτα με μπιφτέκι. Κάνουν delivery για όσους μένουν ή εργάζονται κοντά. Πραγματικά θα εντυπωσιαστείτε.

Owl meat on a stick Γρηγορίου Γυφτοπούλου 7, Χαλάνδρι, 210 6894316, Facebook/owl.com.gr

σουβλακι

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

88 lifo – 3.12.15

Κρέας σε καλαμάκι, όνομα και πράγμα. Η νέα άφιξη στο Χαλάνδρι λέγεται «Owl Meat on a Stick» και έχει κεντρίσει ήδη το ενδιαφέρον μας. Στον μοντέρνο και ζεστό του χώρο, που θα σας κάνει να νιώσετε σαν στο σπίτι σας, θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε φρέσκα κρεατικά περασμένα σε καλαμάκι και όχι μόνο, πηγαίνοντας ακόμα ένα βήμα παραπέρα τη φιλοσοφία των street food restos. Πέρα από τις κλασικές επιλογές, θα βρείτε σε καλαμάκι κεφτεδάκια, χοιρινή πανσέτα και παϊδάκια αλλά και κοτόπουλο, ενώ τις ίδιες γεύσεις μπορείτε να δοκιμάσετε και σε σάντουιτς. Θα σας τα σερβίρουν σε ξύλο κοπής και θα τα συνδυάσετε με ζεστές πατάτες, κομμένες στο χέρι, και με διάφορες σος, όπως μπάρμπεκιου, τσίλι, γλυκόξινη ή γιαουρτιού. Το μενού, φυσικά, δίνει έμφαση στο κρέας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα βρείτε τα κατάλληλα ορεκτικά, όπως σουβλάκι με ψητά μανιτάρια. Δοκιμάστε οπωσδήποτε καλαμπόκι με βούτυρο, πασπαλισμένο με χοντρό αλάτι, και διάφορες φρεσκοκομμένες σαλάτες για να τα συνοδεύσετε. Όλα αυτά σε τιμές value for money, αφού η μερίδα κυμαίνεται από 2,5 μέχρι 4,5 ευρώ η μερίδα. Στο τέλος θα γλυκαθείτε με τρουφάκια σε καλαμάκι ή με μπανάνα με επικάλυψη σοκολάτας και τριμμένο φουντούκι. Tip: Έχει και πολύ ωραία hot dogs. Σε λίγες μέρες θα κάνουν και delivery.

Νεοκλασσικό Καραγιώργη Σερβίας 20 & Λέκκα, 210 3318810- 210 3318811, facebook: Neoklassiko Ευαγγελιστράκι - Περιφεριακός, Μύκονος, 22890 24500-10, facebook: Klassiko tis Mykonou

Σε έναν από τους πιο γνωστούς δρόμους του ιστορικού κέντρου, εκεί όπου χτυπάει ο παλμός της πόλης μέρα-νύχτα, υπάρχει αυτή η νόστιμη γωνιά για όλους αυτούς που κινούνται στο κέντρο και ξέρουν να επιλέγουν το καλό φαγητό ανεξαρτήτως ώρας. Στο παραδοσιακό ψητοπωλείο Νεοκλασσικό θα βρείτε μέχρι τις 3 τα ξημερώματα μια μεγάλη ποικιλία σε ψητά της ώρας, για να καθίσετε με την παρέα σας, αλλά και σουβλάκια, αν θέλετε να κάνετε μια γρήγορη στάση για φαγητό, πολύ γευστικά και σε σούπερ τιμές. Φημίζεται για το καλό του κεμπάπ αλλά και το σουτζούκι, που φτιάχνονται με βάση συνταγή 40 ετών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα μείνετε μόνο σε αυτά. Στη σχάρα του φτάνουν μόνο φρέσκα ελληνικά κρέατα και οι άνθρωποί του φτιάχνουν καθημερινά χειροποίητο κοντοσούβλι και κοκορέτσι. Αξίζει να δοκιμάσετε το γιαουρτλού, που το φτιάχνουν σε τσίγκινο σκεύος και το ψήνουν στα κάρβουνα, αλλά και την ποικιλία κρεατικών με κόκκινη σάλτσα που θα φτάσει στο τραπέζι σας σε πήλινο σκεύος κατευθείαν από τα κάρβουνα. Στο μενού του θα βρείτε ακόμα δροσερές σαλάτες και μια σειρά από ορεκτικά που παρασκευάζονται επίσης εκεί, όπως η κοπανιστή Μυκόνου. Στο τέλος, θα σας κεράσουν και ένα σφηνάκι μαστίχα, έτσι, για να σας αφήσουν μια γλυκιά επίγευση. Και αν σας έρθει η όρεξη στο σπίτι, θα σας τα φέρουν στην πόρτα σας, καθημερινά μέχρι τις 12 το βράδυ. Extra tip: Κάθε Κυριακή βράδυ, στον τρίτο όροφο του όμορφα ανακαινισμένου νεοκλασσικού, διοργανώνουν live με ρεμπετολαϊκά. *Η ίδια ποιότητα και προσιτές τιμές χαρακτηρίζουν και το «αδελφάκι» του στη Μύκονο, το Κλασσικό, μόλις 1 χλμ. έξω από τη Χώρα στον κεντρικό δρόμο.

3.12.15 – lifo

10μπαρ πουξέρουν απόποτό!

Πού θα πιείτε το ποτό σας στην Αθήνα αυτόν το χειμώνα. Από τη LiFO Team Eικονογράφηση: Athenean Sailor Φωτογραφίσεις: Πάρις Ταβιτιάν

ΜΠΑΡ

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

Pink Freud

Couleur Locale

Αρχελάου 7, Παγκράτι, 210 7227272, facebook.com/Pinkfreud.coffeebar

Νορμανού 3, Αθήνα, 216 7004917

Όταν το πάθος για καλή μουσική πηγάζει από την ψυχή, γεννιούνται χώροι όπως αυτή η μικρή γωνιά στο Παγκράτι. Το όνομά του εμπνευσμένο από μία από τις μεγαλύτερες ροκ μπάντες όλων των εποχών και τον «πατέρα» της ψυχανάλυσης: Pink Freud. Ένας μικρός, μοντέρνος χώρος με industrial χαρακτηριστικά, που θα σας κάνει να νιώσετε σαν στο σπίτι σας. Ιδανικό από το πρωί για καφέ μέχρι αργά το βράδυ με καλές μουσικές, συχνά events με γνωστούς guest DJs και επιλεγμένα live (stay tuned μέσα από τη σελίδα του facebook). Στην μπάρα του θα βρείτε εμπνευσμένα κοκτέιλ, ελληνικές μπίρες από μικρές ζυθοποιίες, ελληνικά κρασιά αλλά και ρακή για τους πιο «παραδοσιακούς». Αν είστε βιβλιοφάγοι, εδώ θα βρείτε μερικούς πολύ ενδιαφέροντες τίτλους για να περάσετε δημιουργικά την ώρα σας. Extra tip: Κάθε Πέμπτη θα σας σερβίρουν καφέ με μόλις €2 και ποτό με €5.

90 lifo – 3.12.15

Φέτος το καλοκαίρι «ακούστηκε» πολύ λόγω του συνδυασμού που διέθετε: άψογη ταράτσα με θέα τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, καταπληκτικά κοκτέιλ και ωραίες μουσικές. Για τον χειμώνα η ομάδα του Locale ανακαίνισε πλήρως τον χώρο στο ισόγειο, επεκτάθηκε και έχει γίνει ένα με τη στοά της Νορμανού στο Μοναστηράκι. Στην ανακαινισμένη στοά του Couleur Locale ο χειμώνας έρχεται με πολλές μουσικές εκπλήξεις, καθώς θα φιλοξενεί κάθε μέρα διαφορετικούς DJs και ραδιοφωνικούς παραγωγούς, σε συνδυασμό με νέες αφίξεις πιάτων αλλά και κοκτέιλ. Μερικά από τα ονόματα που θα ακούσετε είναι τα εξής: Teo Mavropoulos, DJ Snatch, Videotapes, Clubkid, DJ Squeezy, Matina Sous Peau, DJ Beautifool.

Barsol Πλατεία Ελ. Βενιζέλου 4, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2529300, facebook.com/barsolcocktailBar

Kαλό καφέ, καλό αλκοόλ και καλή μουσική: σπανίως ένα μπαρ τα συνδυάζει, οπότε, όταν το βρίσκεις, πρέπει να το εκτιμάς, και να το προτείνεις. Το Barsol, στο κέντρο της Νέας Φιλαδέλφειας, προσφέρει και τα τρία εδώ και πέντε χρόνια. Κάθε μέρα, από το πρωί στις 8:00, με έμπειρους baristi και single origin καφέδες με ανάλογους τρόπους απόσταξης, μέχρι και τις 5:00 το άλλο πρωί, με ενημερωμένη λίστα κοκτέιλ που ανανεώνεται συχνά, και μουσικές όλων των (καλών) ειδών από έξι μόνιμους DJs τόσο σοβαρούς, που ποτέ δε θα αναφερθούν σε αυτές ως... «ψαγμένες». Plus: Τα εξαιρετικά μουσικά events που οργανώνονται συχνά. Η συνταγή του Barsol είναι απλή και ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά δουλεύει: στα παιδιά αρέσει πολύ αυτό που κάνουν, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρόσφατα ανακαινίστηκε κιόλας, οπότε είναι καιρός για νέες περιπέτειες. Σας περιμένουν!

ΤΟ ΜΠΑΡΑμοργιανό Πέρασμα Σιβιτανίδου 51Β, Καλλιθέα, 210 9592080, facebook/ΤΟ-ΜΠΑΡ-Αμοργιανο-Περασμα

Τα όνομά του, τραγούδι, που είτε έχεις πάει στο νησί του Απέραντου Γαλάζιου είτε όχι είναι πολύ πιθανό να έχεις σιγοτραγουδήσει κάποιο βράδυ σε ένα κυκλαδονήσι. Θα το βρεις στον πεζόδρομο του Ηλεκτρικού στην Καλλιθέα και πραγματικά θα νιώσεις ότι βρίσκεσαι σε νησιώτικο σοκάκι. Μικρά τραπεζάκια και ξύλινες καρέκλες καφενείου, λευκό χρώμα και πέτρα είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του χώρου που θα σου δώσουν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κυκλαδίτικο νησί και θα σου θυμίσουν διακοπές. Στην αυλή του θα βρείτε το μπαρ με εξίσου κυκλαδίτικη αισθητική, δροσερά κοκτέιλ και μουσικές σε ρυθμούς ροκ, φανκ και freestyle. Εδώ όμως παίζει πολύ συχνά και ζωντανή μουσική, από λαϊκά μέχρι… πανκ. Το στάνταρ ραντεβού είναι κάθε Κυριακή βράδυ μετά τις 10, και με ελεύθερη είσοδο. Φυσικά, θα βρείτε χειροποίητη ψημένη ρακή και θα τη συνοδεύσετε με σπιτικούς νησιώτικους μεζέδες, φτιαγμένους με υλικά από την Αμοργό. Καλόγερος Αμοργού (κοκκινιστό μοσχαράκι με μελιτζάνα, ντομάτα και ξινομυζήθρα), κοτόπουλο μπίρας αλλά και χειροποίητη κρεατόπιτα είναι μερικά από τα πιάτα που θα βρείτε στο μενού. Tο MΠΑΡ είναι ανοιχτό καθημερινά από τις 5 το απόγευμα, ενώ το Αμοργιανό Πέρασμα από τις 10 το πρωί.

Celfie Λεωφόρος Μεσογείων 258, Χολαργός, 210 6547254

Ένα από τα καλύτερα νέα στέκια της Αθήνας υπάρχει εδώ και έναν χρόνο στον Χολαργό. Το όνομά του, Celfie. Είναι μια προσπάθεια που κάνουν νέοι άνθρωποι, αλλά με μεγάλη εμπειρία στον χώρο της εστίασης, πλαισιώνοντας τον μετρ του είδους, Γ. Μωράκη. Ένα all day bar-restaurant το οποίο έχει γίνει ήδη talk of the town λόγω της εξαιρετικής διακόσμησης, της ποιότητας που προσφέρει στα προϊόντα του (καφέ, ποτό, φαγητό) και των γευστικότατων και ιδιαίτερων κοκτέιλ. Δεν είναι ο τυχαίο που το προτιμούν για τη διασκέδασή τους όλες οι ηλικίες λόγω του ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις επιθυμίες του καθενός ξεχωριστά. Η μουσική του είναι mainstream και ανάλογα με τη βραδιά προσαρμόζεται στα events που διοργανώνει το μαγαζί. Αξίζει να το επισκεφθείτε, θα σας κερδίσει!

3.12.15 – lifo

Ρολόι Λεωφόρος Χρυσοστόμου Σμύρνης 47, Βύρωνας, 6944 573179, www.facebook.com/Roloi-coffee-alcohol-304221649687096/?fref=ts

Ένα από τα πλέον αγαπημένα στέκια στην περιοχή του Βύρωνα, που, αν το γνωρίσεις, θα σταματήσεις να κοιτάς το… ρολόι! Εδώ και επτά χρόνια έχει αποκτήσει φανατικούς θαμώνες για τα καλά του ποτά αλλά και τις μουσικές του επιλογές, σε έναν χώρο ζεστό και νεανικό, γεμάτο χειροποίητα ρολόγια, που φέρει την υπογραφή γνωστής σκηνογράφου. Ανοιχτά από το πρωί, για να ξεκινήσετε τη μέρα σας με έναν καλό καφέ, μέχρι αργά το βράδυ, για φοβερά κοκτέιλ από τα χέρια του Αργύρη Οικονομάκου. Σχεδόν καθημερινά επιφυλάσσουν και μια μουσική έκπληξη με μουσική στο… μπλέντερ, από τζαζ και σόουλ, μέχρι ρoκ και funky ήχους. Εδώ θα ακούσετε, εξάλλου, πολύ συχνά γνωστούς DJs της πόλης και ραδιοφωνικούς παραγωγούς, όπως ο George Bitsikas, ο Δημήτρης Παπασπυρόπουλος αλλά και ο DJ snatch. Αν το ευνοεί ο καιρός, καθίστε στην αυλή του. Οι χρωματιστοί χειροποίητοι καναπέδες από παλέτες θα σας χαλαρώσουν και ενδείκνυνται για συζητήσεις με φίλους.

Ιπποπόταμος Δελφών 3Β, Κολωνάκι, 210 3634583, facebook.com/ippopotamos.bar

ΑΦΙ ΕΡΩ ΜΑ

ΜΠΑΡ

Υπάρχουν μπαράκια στο κέντρο της Αθήνας, που ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις την ιστορία τους, την αισθάνεσαι με το που μπαίνεις στον χώρο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον θρυλικό Ιπποπόταμο στο Κολωνάκι. Στέκι διανοουμένων, συγγραφέων, φίλων της τέχνης και της καλής μουσικής εδώ και 40 χρόνια, άλλαξε πρόσφατα χέρια και πέρασε στην ιδιοκτησία τριών παλιών θαμώνων. Οι χώροι του Ιπποπόταμου ανακαινίστηκαν και διακοσμήθηκαν με αναφορές στον κινηματογράφο και τη μουσική, ενώ η Μιράντα παρέμεινε πίσω από την μπάρα, για να θυμίζει τη μετάβαση από την παλιά στη νέα εποχή, όπως, άλλωστε, κάνει 27 χρόνια τώρα. Στο ανανεωμένο μενού δεσπόζουν η περίφημη σαγκρία, 28 ετικέτες μπίρας, κοκτέιλ με βάση τη ρακή και λαχταριστές επιλογές φαγητού (guacamole, τάρτες, chili con carne κ.λπ.) για να συνοδεύσετε το ποτό σας. Ο Ιπποπόταμος ανοίγει από το πρωί για καφέ, χωρίς όμως να χάνει την ταυτότητα του μπαρ, αφού μένει ανοιχτός μέχρι αργά το βράδυ.

Β- Kouti Ν. Τρύπια 33 & Βρυούλων, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2527337

Στην ανερχόμενη πιάτσα της Νέας Φιλαδέλφειας κατέχει τη δική του, ιδιαίτερη θέση χάρη στην ξεχωριστή, αρτιστίκ πινελιά που προσδίδει στην περιοχή. Το B-Κouti ικανοποιεί τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες γεμίζοντας το εβδομαδιαίο του πρόγραμμα με θεατρικές παραστάσεις, live μουσικές, stand up comedy κ.ά. Στα συν, οι μουσικές επιλογές που κινούνται μεταξύ σουίνγκ, τζαζ και φάνκι ρυθμών.

Ο Μπαμπάς Φαλήρου 53, Κουκάκι, στάση μετρό Συγγρού-Φιξ (έξοδος Δράκου), 215 5505565 info@ompampas.gr, Facebook/ompampaskafeteriampara

Ένα μαγαζί απ’ αυτά που εύκολα κάνεις στέκι, χάρη στο παρεΐστικο, αρκετά νεανικό ύφος του αλλά και τις σούπερ τιμές του, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό σέρβις. Ο Μπαμπάς, σε απόσταση αναπνοής από το μετρό Φιξ, σας περιμένει από το πρωί για καφέ με μόλις 2,5 ευρώ και μετά για φαγητό και ποτό μέχρι αργά το βράδυ, πάντα με ωραίες μουσικές, με συχνά set από γνωστούς DJs της πόλης αλλά και live.

Μπαραλλού Μαρ. Γερουλάνου 115 & Ελ. Βενιζέλου, Αργυρούπολη, 2112137370, facebook.com/Mparallouenallaktikosteki

Διαφορετικός χώρος με ψαγμένο ύφος και πολύ ιδιαίτερα διακοσμητικά στοιχεία που συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους, όπως π.χ. το vintage τραπεζάκι με τις παλιές εφημερίδες και τις σχολικές καρέκλες. Διαθέτει μεγάλη ποικιλία από 40 διαφορετικά είδη μπίρας, κρασί, αλλά και χύμα οινόμελο και ρακόμελο. Τα ποτά του συνοδεύονται ιδανικά με ποικιλίες από ορεκτικά και tapas για όλη την παρέα.

92 lifo – 3.12.15

ΤΑΥΡΟΣ

Προσέξτε μέχρι και το Σάββατο τις ενέργειές σας σχετικά με τη δουλειά σας, καθώς είναι πιθανό να κάνετε κάποια λανθασμένη εκτίμηση και να έχετε οικονομικές απώλειες. Αν καταφέρετε να μείνετε ανεπηρέαστοι από τρίτους, είναι πολύ ευοίωνες οι προοπτικές για θετικές εξελίξεις στα επαγγελματικά σας. Οικονομική άνοδος προβλέπεται κυρίως σε επαγγέλματα που έχουν σχέση με τουρισμό, κέντρα αναψυχής και ταξίδια (ταξιδιωτικά πρακτορεία κ.λπ.), καθώς επίσης και με καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Στον αισθηματικό τομέα θα πρέπει να επενδύσετε χρόνο και να κάνετε αρκετές προσπάθειες για την επίλυση των διαφορών με το ταίρι σας. Η παραμικρή διαφωνία μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη σύγκρουση και αν χάσετε τον έλεγχο των καταστάσεων, δύσκολα θα επανέλθουν οι ισορροπίες. Προσέξτε πολύ τις άσκοπες σπατάλες, ώστε να εξοικονομήσετε εγκαίρως κάποια χρήματα για την υλοποίηση των σχεδίων σας στις γιορτές.

ΔΙΔΥΜΟΣ Έχετε πολλές ιδέες που θέλετε να

ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Η τιμιότητα και η ευγένειά σας θα εκτιμηθούν πολύ μέσα στις επόμενες μέρες, κάτι που θα συμβάλει στο ξεκίνημα νέων συνεργασιών και μαζί με την υποστήριξη Σελήνης και Δία η τύχη θα είναι με το μέρος σας, αρκεί να μην εξιδανικεύσετε ανθρώπους και καταστάσεις και ξανοιχτείτε πολύ. Οι προτάσεις και οι επιλογές που θα έχετε θα είναι πολλές και ενδεχομένως να δυσκολευτείτε αρκετά για να πάρετε αποφάσεις, σίγουρα, όμως, η πορεία σας θα είναι ανοδική. Τα οικονομικά σας βελτιώνονται σε μεγάλο βαθμό και μπορείτε να χαλαρώσετε για λίγο. Αρμονία θα επικρατεί στις διαπροσωπικές σας σχέσεις και η ευτυχία σας θα οφείλεται στις συχνές επαφές με φίλους, στις εποικοδομητικές συζητήσεις και την ψυχαγωγία. Είναι ένα διάστημα που απολαμβάνετε αυτά που έχετε, χωρίς να σας ζορίζει κάτι ιδιαίτερα. Η αμοιβαία εκτίμηση με το ταίρι σας θα σας οδηγήσει στη λήψη σημαντικών αποφάσεων.

ΛΕΩΝ Οι θετικές όψεις Σελήνης - Δία επηρεά-

ΤΟΞΟΤΗΣ Σας δίνεται η ευκαιρία, μέσα από

ζουν θετικά τον τομέα των σχέσεων που έχουν να κάνουν με τα αγαπημένα σας πρόσωπα (οικογένεια, σύντροφος κ.λπ.), καθώς επίσης και της διασκέδασης, και θα είναι ένα απολαυστικό διάστημα για εσάς. Διανύετε μια πολύ δημιουργική φάση και δεν σας απασχολεί καθόλου η σωματική κούραση. Οικονομικά ίσως βρίσκεστε σε μία από τις καλύτερες περιόδους έπειτα από ένα πολύ μεγάλο διάστημα που ήσαστε με την ψυχή στο στόμα και μπορείτε να ικανοποιήσετε με άνεση τις επιθυμίες σας. Ο ερωτισμός που εκπέμπετε και η αυτοπεποίθησή σας θα συμβάλουν στο να ζήσετε έντονες στιγμές πάθους και ίσως ορισμένοι από εσάς να προχωρήσετε ακόμα και σε γάμο κι ας είναι πρόσφατη η σχέση σας. Σιγουρευτείτε, όμως, για τις αποφάσεις σας, γιατί είναι πολύ πιθανό να αλλάξετε γνώμη όταν θα φύγει ο ενθουσιασμός.

αρκετές επιλογές, να αποφασίσετε ποια κατεύθυνση θα ακολουθήσετε στα επαγγελματικά σας και ορισμένοι από εσάς μπορεί να βρείτε τη δουλειά των ονείρων σας. Φυσικά, δεν θα λείψουν και ορισμένες προτάσεις που θα είναι ανάξιες λόγου, οπότε θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή και ρεαλιστική αντιμετώπιση ώστε να αποφύγετε πιθανές παγίδες. Με τον ένα ή τον άλλον τρόπο τα οικονομικά σας είναι σε άνοδο, μη θεωρείτε τίποτα δεδομένο. Κρατήστε χρήματα για οτιδήποτε μπορεί να προκύψει. Οι πιέσεις από το περιβάλλον σας σχετικά με γάμους και απόκτηση παιδιών σάς έχουν κουράσει, καθώς έχετε βαρεθεί να ακούτε και να λέτε συνεχώς τα ίδια, οπότε θα πρέπει με κάποιον τρόπο να βάλετε όρια ή να αραιώσετε τις επαφές σας για να ηρεμήσετε.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ Ο Δίας στο ζώδιό σας θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων σας, καθώς προκαλεί ευνοϊκό κλίμα για τα επαγγελματικά σας, και αν εντείνετε λίγο περισσότερο τις προσπάθειές σας, τα αποτελέσματα θα είναι παραπάνω από ικανοποιητικά. Η βελτίωση στα οικονομικά σας θα σας δώσει την ευκαιρία να βελτιώσετε κάποια θέματα που έχουν σχέση με την υγεία καθώς επίσης και την εξωτερική σας εμφάνιση, με αποτέλεσμα να αισθάνεστε και πάλι σιγουριά για τον εαυτό σας. Η προσοχή σας είναι στραμμένη στην οικογένεια και το σπίτι και με τη βοήθεια των αγαπημένων σας προσώπων θα μεταμορφώσετε τον χώρο σας σε μια ζεστή και όμορφη φωλιά. Αποφύγετε τις υπερβολές για να μη σας πιάσει εκνευρισμός και ένταση. Κατάλληλη εποχή για να ασχοληθείτε με τις ανάγκες του συντρόφου σας και να βελτιώσετε τη σχέση σας. Οι συνθήκες είναι με το μέρος σας, προκειμένου να φέρετε αρμονία στη ζωή σας.

ΖΥΓΟΣ

Daily starfax Καθημερινές αστρολογικές προβλέψεις στο www.lifo.gr από τη Μαριβίκυ Καλλέργη.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ

Στον επαγγελματικό τομέα δεν θα συναντήσετε ιδιαίτερα εμπόδια για να πιάσετε τους στόχους σας, παρ’ όλα αυτά θα χρειαστεί να είστε σε εγρήγορση, όσο κι αν φαίνεται πως πηγαίνουν όλα κατ’ ευχήν. Αν ξεκινάτε καινούργιες συνεργασίες, διευκρινίστε από την αρχή και την παραμικρή λεπτομέρεια και μη δείχνετε τυφλή εμπιστοσύνη σε άτομα που δεν γνωρίζετε καλά. Με τη διαχείριση των οικονομικών σας χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί είναι γεγονός πως σας αρέσει να ξοδεύετε δίχως να σας απασχολούν και πολύ οι συνέπειες. Μετακινήσεις, ταξίδια και επαφές ευνοούνται πολύ και μπορεί, μέσα από μια καινούργια γνωριμία, να γνωρίσετε τον έρωτα όπως ποτέ ξανά. Οι υπόλοιποι που είστε σε σχέση/γάμο φροντίστε να ασχοληθείτε περισσότερο με τις ανάγκες του συντρόφου σας, δίχως να τον θεωρείτε δεδομένο. Εκφράστε τα συναισθήματά σας, κάντε του κάποια έκπληξη και τονώστε τη σχέση σας.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Θα πρέπει να κάνετε λίγη ακόμα

Κάποιο απρόσμενο μπόνους θα σας δώσει την ευκαιρία να ξεκινήσετε μια καινούργια επιχείρηση σε περίπτωση που δεν είστε ικανοποιημένοι από τη δουλειά σας, οπότε θα πρέπει να είστε προσεχτικοί με το ξόδεμα χρημάτων, ώστε να μπορέσετε να βάλετε σε εφαρμογή τα σχέδιά σας. Μέσα στο επόμενο διάστημα οι επιτυχίες θα είναι πολλές, αρκεί να μην κάνετε επιπολαιότητες. Η επιρροή του Άρη σας γεμίζει ενέργεια και καταφέρνετε να ξεπεράσετε τις όποιες αντιξοότητες με άνεση. Ορισμένες αλλαγές στην προσωπική σας ζωή θα πρέπει να τις αντιμετωπίσετε με ψυχραιμία και καλό θα είναι να μην προεξοφλήσετε καταστάσεις. Επίσης, στον τομέα της φιλίας μπορεί να υπάρξουν ορισμένες εντάσεις που θα οφείλονται κυρίως στην απότομη στάση σας, αν δεν ξεπεράσετε όμως τα επιτρεπτά όρια, θα επανέλθουν οι ισορροπίες.

υπομονή μέχρι να υλοποιηθούν οι στόχοι σας, καθώς προκύπτουν ορισμένα απρόοπτα που σας πηγαίνουν πίσω, δίχως αυτό να σημαίνει πως θα είναι μόνιμη η κατάσταση. Προσαρμόστε τα πλάνα σας, σύμφωνα με τις περιστάσεις, επανεξετάστε κάθε λεπτομέρεια και, το κυριότερο, μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια. Από την Τρίτη και μετά οι συνθήκες γίνονται ευνοϊκότερες για να ρυθμίσετε οικονομικά ζητήματα που σας απασχολούν. Στον οικογενειακό τομέα πιθανές εντάσεις που σχετίζονται με το μοίρασμα ευθυνών θα τις αποφύγετε, αν δώσετε εγκαίρως αρμοδιότητες και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Όσο προσπαθείτε να τα φέρετε βόλτα όλα μόνοι σας, τόσο θα συσσωρεύεται η κούραση και θα αυξάνονται οι καβγάδες. Η ερωτική σας διάθεση θα πέσει στα τάρταρα και οι επιπτώσεις στην ερωτική σας ζωή θα είναι αρνητικές.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Η ανάγκη σας να εξοικονομήσετε

ΙΧΘΥΣ Μην προσπαθήσετε να αναλάβετε πε-

χρήματα μπορεί να σας οδηγήσει σε αμφιβόλου κατάληξης συνεργασίες και τελικά να βρεθείτε σε τόσο δυσμενή θέση, που δεν θα ξέρετε πώς να ξεμπλέξετε. Οι σκέψεις σας είναι συγκεχυμένες, οι ενέργειές σας μπορεί να είναι σπασμωδικές, οπότε σίγουρα δεν είναι ένα διάστημα που ευνοεί τη λήψη σημαντικών αποφάσεων. Αν ζορίζεστε οικονομικά, καλύτερα να ζητήσετε τη στήριξη των δικών σας, όσο κι αν δεν θέλετε να τους ζορίσετε ή να ρίξετε τα μούτρα σας. Μπερδεμένη είναι η κατάσταση με τα ερωτικά σας και είστε σε μια φάση που δεν μπορείτε ούτε να κάνετε πίσω, ούτε όμως και να σχεδιάσετε το μέλλον με το ταίρι σας. Μια παράλληλη σχέση φέρνει μεγάλη αναταραχή στην ερωτική σας ζωή και θα εξαρτηθούν πολλά από τις δικές σας αποφάσεις. Αν είστε ελεύθεροι, ίντριγκες και καβγάδες προβλέπονται καθώς διεκδικείται το πρόσωπο που σας ενδιαφέρει.

ρισσότερες ευθύνες στα επαγγελματικά, γιατί είναι απίθανο να μην μπλοκάρετε, με συνέπεια να γίνουν λάθη και παραλείψεις. Αποφύγετε συγκρούσεις στο περιβάλλον της εργασίας, ώστε να έχετε συμμάχους που θα σας στηρίξουν σε μια δύσκολη στιγμή, και επιλύστε οποιαδήποτε προβλήματα με τους συνεργάτες σας. Γενικά, θα πρέπει να ασχοληθείτε με τη βελτίωση της τρέχουσας δουλειάς σας και να κάνετε έναν σωστό προγραμματισμό για να καλύψετε τις οικονομικές σας υποχρεώσεις. Θέλετε να βελτιώσετε τη σχέση με το ταίρι, τους φίλους και την οικογένειά σας, αλλά δεν έχετε το ψυχικό σθένος να το κάνετε, καθώς είναι πεσμένο το ηθικό σας, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει το χάσμα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα. Ρίξτε αρχικά την προσοχή σας στην ενίσχυση της ψυχικής σας διάθεσης. Αν δεν τα βρείτε πρώτα με τον εαυτό σας, δύσκολα θα τα βρείτε με τους άλλους.

☛

βάλετε σε εφαρμογή, ταυτόχρονα όμως έχετε και πολλές υποχρεώσεις και μπορεί να πετάγεστε από το ένα θέμα στο άλλο, με κίνδυνο να γίνουν απροσεξίες και να χάσετε χρόνο για να τις διορθώσετε. Μια συνεργασία με το εξωτερικό μπορεί να λήξει άδοξα, καθώς αλλάζουν τα δεδομένα, και είναι ιδανική στιγμή για να κάνετε καινούργιες επαφές που θα συμβάλουν στη θετική εξέλιξη των επαγγελματικών σας υποθέσεων. Ερωτικά ζητήματα θα σας απασχολήσουν πολύ και μπορεί αυτός να είναι και ένας λόγος που θα είστε αφηρημένοι. Η ανάγκη σας για επιβεβαίωση θα σας οδηγήσει σε περίεργα μονοπάτια που θα θέσουν σε κίνδυνο την οικογενειακή σας κατάσταση. Κοντρολάρετε τα ένστικτά σας, ώστε να αποφύγετε αδιέξοδες καταστάσεις. Αν είστε ελεύθεροι, είναι πολύ πιθανό να ξεκινήσετε μια σχέση μόνο και μόνο για να μπείτε στο μάτι του πρώην σας.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ξίδια είναι έντονη και θα πρέπει να κάνετε σωστό προγραμματισμό αν θέλετε να ικανοποιηθούν οι προσδοκίες σας. Ιδιαίτερη προσοχή στα ρίσκα που θα πάρετε, καθώς δεν είναι εποχή για να γίνονται αστοχίες, και δώστε έμφαση κυρίως στην επίλυση μικρών επαγγελματικών προβλημάτων. Αν αναζητάτε εργασία ή θέλετε να ενισχύσετε το εισόδημά σας με μια δεύτερη απασχόληση, είναι πολύ πιθανό να βρείτε, αρκεί να μην ψάχνετε μόνο σε συγκεκριμένους τομείς. Ό,τι σας τύχει θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτο. Μέσα στις επόμενες μέρες σας δίνεται η ευκαιρία να σκεφτείτε τι είναι σημαντικό για εσάς και κατά πόσο είστε ικανοποιημένοι από τη σχέση σας. Η αρμονία που επικρατεί μάλλον δεν επηρεάζει ιδιαίτερα εσάς που αναζητάτε το πάθος και την έξαψη, αλλά είναι πολύ πιθανό να συμβεί κάτι που θα σας κάνει να εκτιμήσετε την αξία του συντρόφου σας.

StarFax

ΚΡΙΟΣ Η επιθυμία σας για απολαύσεις και τα-

sudoku 8 5

4 2

6 1 7

4 9

4 2 1 6 1

6 9 7 2 1

4 8 7

Η λύση του προηγούμενου 6 7 1 4 5 2

9 5 2 3 8 6

8 3 4 7 9 1

3 6 9 2 1 8

1 8 5 6 7 4

4 2 7 9 3 5

7 1 8 5 4 9

5 4 6 1 2 3

2 9 3 8 6 7

9 7 6 4 3 1 2 8 5 3 4 5 7 2 8 6 9 1 8 1 2 5 9 6 3 7 4

3.12.15 – lifo

☛ Αλεξανδρος Περρος Ηθοποιός

Δανaη Λουκοπουλου Φοιτήτρια Ψυχολογίας

Φωτογραφήθηκαν στο σπίτι του Αλέξανδρου, στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, τη Δευτέρα 30 Νοεμβρίου. Αλέξανδρος Πέρρος: ❝ Το μόνο που αγαπώ στην Αθήνα είναι οι λόφοι, που κατάφεραν να γλιτώσουν από τον σύγχρονο πολιτισμό του τσιμέντου ❞ Δανάη Λουκοπούλου: ❝ Αγαπώ τα συναισθήματα, την ενέργεια και την ατμόσφαιρα που δημιουργούνται μέσα μου όταν εξερευνώ τα στενά της Αθήνας ❞

Stay tuned για πληροφορίες σχετικά με τις ημερομηνίες της επόμενης έκθεσης «Naked City».

οι αθηναιοι γδυνονται για καλο σκοπο

NakedCity

φωτογραφια: πάρις ταβιτιάν

Μπορείς κι εσύ να φωτογραφηθείς για το Naked City στέλνοντας μήνυμα με τίτλο «Naked City» στο info@lifo.gr

94 lifo – 3.12.15

3.12.15 – lifo