490low

ΠΩΣ ΤΑ ΒΓΑΖΕΙ ΠΕΡΑ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗ ΣΗΜΈΡΙΝΗ ΑΘΉΝΑ

GENESIS P-ORRIDGE:

ΠΑΝΔΡΌΓΥΝΟ ΑΠΌ ΑΦΌΡΗΤΗ ΑΓΆΠΗ

ΤΟ «ΠΙΟ ΕΠΙΚΊΝΔΥΝΟ ΆΤΟΜΟ ΣΤΟΝ ΧΏΡΟ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΉΣ» ΠΟΥ ΈΧΕΙ ΚΆΝΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΤΟΥ ΚΑΜΒΆ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΈΧΝΗ ΤΟΥ. ΚΙ ΈΧΕΙ ΞΕΠΕΡΆΣΕΙ ΤΑ ΦΎΛΑ, ΤΑ ΓΈΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΙΘΜΟΎΣ.

SIX D.O.G.S

ΤΑ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ KITSCH ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡ-ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΤΑΡΗ

ολα για την αθηνα! free press δωρεαν οδηγοσ τησ πολησ κυκλοφορει καθε πεμπτη

06102016

4 lifo – 6.10.16

Oι αντιδράσεις που δημιούργησαν τα άρθρα και τα posts μας την περασμένη εβδομάδα. ☛ Ο Γιώργος Μαυρογορδάτος (ιστορικός, τέως καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας του ευπώλητου Ο Εθνικός Διχασμός) ήταν ο Αθηναίος της περασμένης εβδομάδας και αφηγήθηκε τη ζωή του στον Γιάννη Πανταζόπουλο. Η συνέντευξή του προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, θετικές και αρνητικές. Να μια επιλογή από τα σχόλια που μας ήρθαν.

1) «Διαβάζεις μετρημένες και σοβαρές κουβέντες από έναν πολίτη και ακαδημαϊκό που προφανώς πονούσε το λειτούργημά του, καταλαβαίνεις την πικρία που βγάζει σε αρκετά σημεία, και μετά φτάνεις στο σημείο που ρίχνει ψήφο εμπιστοσύνης στον Κούλη, έστω και σε σύγκριση με τους υπόλοιπους γελοίους, και σε πιάνει μελαγχολία...» (G0OgamingLair). Σε αυτό απάντησε ο/η TVKAL: «Κι εμένα με πιάνει μελαγχολία όταν δεν διαβάζω μετρημένες και σοβαρές κουβέντες. Π.χ. χλευαστικά αποκαλούμε τον άλλον “Κούλη” (δηλαδή με ένα όνομα που δεν έχει κι εμείς γουστάρουμε και αυθαίρετα του το δίνουμε για να τον μειώσουμε) ή ομοίως ασχολούμαστε με τα ελληνικά του Τσακαλώτου, αντί να σχολιάζουμε την πολιτική τους».

2) «Εμένα, πάντως, ήταν καθηγητής μου και, παρόλο που τον φοβόμασταν πολύ, έχει τόσο δίκιο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που στην ερώτησή του “πότε προσαρτήθηκε η Αστυπάλαια στο ελληνικό κράτος;” όλοι μέτραγαν τις Κυκλάδες... lol. Στην πραγματικότητα, προσαρτήθηκε, φυσικά, με τα Δωδεκάνησα» (κουλίδου) 3) «Βαρέθηκα τους εβδομηντάρηδες τύπου Γιανναρά και Μαυρογορδάτου, που γι’ αυτούς όλα είναι μαύρα, οι Έλληνες άθλιοι, και αναπολούν τα νιάτα τους, που και καλά δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα. Λοιπόν, κουνάν το δάχτυλο στους νέους γιατί φθονούν τη νιότη, επικαλούνται ψεύτικες, ειδυλλιακές, παλιές εποχές, ενώ η Ελλάδα πένονταν και ο κόσμος δεν είχε να φάει (στην κυριολεξία), την είδαν ιεροκήρυκες στα γεράματα. Γράψτε τους και ζήστε τη ζωή σας, η Ελλάδα είναι στην 40ή θέση των πλουσιότερων κρατών, η νέα γενιά θα καταφέρει να τα πάει καλύτερα κι ας λένε ό,τι θέλουν οι Μαυρογορδάτοι». (Faceless) 4) «Πολλά ενδιαφέροντα λέει ο κ. Μαυρογορδάτος. Εκεί που λέει όμως “κι εμείς διαμαρτυρόμασταν γιατί θεωρούσαμε ότι και η τότε κυβέρνηση ήταν κυβέρνηση ομοφυλοφίλων” εμένα με έχασε...» ( Έκτορ Σάιν) 5) «Αφού τον έθρεψε μια ολόκληρη ζωή το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο (της οικογενειοκρατίας, της μονιμότητας, της απουσίας αξιολόγησης), τώρα τους κριτικάρει όλους εκτός από τον εαυτό του, προσβάλλει όσους επιλέγουν να μείνουν στην Ελλάδα ότι δήθεν θέλουν “κάποιον να τους βρει μια δουλειά” και γενικότερα αναπαράγει τα στερεότυπα (θα έλεγα το ρατσιστικό στερεότυπο) περί τεμπέλη, ανεύθυνου και ανεπρόκοπου Έλληνα. Όλες αυτές οι κοινοτοπίες του ίδιου και των ομοίων του αποσκοπούν στο να καλλιεργήσουν ένα συλλογικό αίσθημα ενοχής, προκειμένου να δεχτεί ο Έλληνας την καταστροφική πολιτική του ξεχρεώματος, δηλαδή τα μνημόνια. “Φταίω, άρα μου αξίζει ο ΕΝΦΙΑ κ.λπ.”. Μέσα από τον λόγο του αναδύονται πάλι οι αξίες του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή ο ελιτισμός, ο ατομικισμός, ο κοινωνικός ρατσισμός (βλέπε απόσπασμα για “φύλακες ορνιθοτροφείου”) κ.ά.» (Anestis) ☛ Για το δίχτυ της νοσταλγίας έγραψε στο εντιτόριάλ του ο Στάθης Τσαγκαρουσιάνος την περασμένη εβδομάδα και ο KoroJon σχολίασε σχετικά: «Πολύ ωραίο άρθρο. Ακριβώς αυτό που πραγματεύεται και το Midnight in Paris του Γούντι Άλεν. Όσο ο άνθρωπος μεγαλώνει, εξιδανικεύει όλα όσα χαρακτήρισαν την εποχή του. Είναι αντικειμενικό ότι η κουλτούρα φθίνει με το πέρασμα των χρόνων; Κάποιες φορές, πράγματι, συγκρίνοντας τις εποχές βλέπουμε πνευματική φτώχεια στο παρόν. Αλλά πώς γίνεται κάθε νέα εποχή να φαίνεται ολοένα χειρότερη από γενιά σε γενιά; Τελευταία μου σκέψη: κάποια πράγματα σήμερα είναι καλύτερα από ποτέ. Οι popculture σειρές, π.χ. “Lost”, “Game of Thrones”, είναι πιο προσεγμένες από ποτέ, οι ταινίες, η μουσική, η επιστήμη. Ο άνθρωπος αγγίζει πλέον νέα ύψη σε αρκετούς τομείς. Ακόμη και στο ποδόσφαιρο βλέπουμε τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών. Αρκεί να ξέρουμε να ξεχωρίσουμε την ήρα από το στάρι, ώστε μέσα στην καταιγίδα από σκουπίδια να βρούμε τα διαμάντια που είναι πιο λαμπερά από ποτέ. Όπως και να ’χει, νομίζω πως πολυλογώ και ο Γούντι τα είπε στην ταινία του τέλεια». ☛ «Ο αυθεντικός κύριος Τίποτα» λεγόταν το άρθρο του Δημήτρη Πολιτάκη σχετικά με τον Φώτη Κουβέλη και συζητήθηκε πολύ. «Το θλιβερότερο με τον Κουβέλη είναι ότι κινείται σε ένα πολιτικό πεδίο το οποίο επιτρέπει σε ένα τέτοιο άτομο, μια τόσο ασόβαρη προσωπικότητα, έναν ολίγιστο, να μπορεί να επιβιώνει ακόμη εντός του» έγραψε το xouftalo, ενώ, σχολιάζοντας περιπαικτικά τη φράση του Πολιτάκη πως «στο τέλος θα έχουν επιβιώσει μόνο το metal, οι κατσαρίδες και ο Φώτης Κουβέλης», ο Aris Was Right! έγραψε: «Ως heavy metal fan, διαμαρτύρομαι εντόνως! Το heavy metal δεν είναι σίχαμα (κατσαρίδες), ούτε το απόλυτο τίποτα (Κουβέλης)!».

feedback489

ΣΠΆΝΙΩΣ ΜΙΑ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΚΆΛΕΙ ΤΌΣΕΣ ΑΝΤΙΔΡΆΣΕΙΣ

α π ό τ ον α ρη δ η μ οκ ιδ η

POSTS ΓΡAΜΜΑΤΑ E-MAILS

*Στείλτε μας Feedback: feedback@lifo.gr

free press Eβδομαδιαίος οδηγός της Αθήνας. Κυκλοφορεί κάθε Πέμπτη.

6.10.16 – lifo

5

Editorial

www.lifo.gr

aπ ο τ ον σ ταθη τ σ αγκ αρ ουσ ιανο

ΔΥΟ ΔΕΚΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ Α.Ε. ΒOΥΛΗΣ 22 105 63 ΑΘΗΝΑ T 210 3254 290 F 210 3249 785 info@lifo.gr

εκδότης Στάθης Τσαγκαρουσιάνος γενικοσ διευθυντής Μιχάλης Μιχαήλ διευθυντής εκδοσησ M. Hulot εμπορική διεύθυνση Δήμητρα Πασομένου υπεύθυνος ψηφιακής ανάπτυξης Νίκος Ζαφείρης art director Χρήστος Τζοβάρας συμβουλοσ σχεδιασμου Γιάννης Καρλόπουλος –––––– αρχισυντακτeσ lifo.gr Άρης Δημοκίδης Θανάσης Χαραμής προγραμματισμός lifo.gr Αγγελική Βαξάλη Σπύρος Γκατζούνας Άγγελος Παπαστεργίου

«ΈΤΣΙ ΕΊΝΑΙ Η ΖΩΉ...»

––––––

Λίγες κουβέντες με έναν βιοτέχνη της Ιεράς Οδού. Ψάχνoντας να νοικιάσω έναν χώρο, επαγγελματικό, χτύπησα το κουδούνι σε μια πάροδο της Ιεράς Οδού. Ερημιά γύρω, χωράφια, σπίτια με Τσιγγάνους, ένα μηχανουργείο, πιο κει τα μπορντέλα. Ήταν ένα κτίριο με τέσσερα πατώματα, βιομηχανικού ύφους, γκρίζο και ωραίο στην ασκήμια του. Μου άνοιξε ένας άντρας στα 50. Ψηλός, δεμένο σώμα απ’ τη δουλειά, μελαχρινός, άλλοτε ωραίος. Είχε ήμερο βλέμμα και μια φωνή που ξεθύμαινε βαθμηδόν σε κάθε πρόταση, σαν να του τελείωνε ο αέρας. Κάτι κουρασμένο. Ο χώρος ήταν 200 τετραγωνικά με μηχανές πλεξίματος και λόφους από μαλλί που μετά βίας παραμέριζες. Από το ταβάνι, πυκνά, κρεμόντουσαν τα έτοιμα πλεκτά, άτσαλα τα πιο πολλά και ξηλωμένα. Το φως της τζαμαρίας, από τον δρόμο και το χωράφι του ακάλυπτου, έφτανε μόλις στο κέντρο, όπου καθίσαμε σε δύο καρέκλες. «Το δίνω», μου είπε, «γιατί έπαθα εγκεφαλικό. Δουλεύω 25 χρόνια εδώ πέρα. Στην αρχή ήταν καλά, μετά η δουλειά έπεσε. Στην Ολυμπιάδα πιστέψαμε όλοι ότι θα αναθαρρήσει η αγορά, βάλαμε τα δυνατά μας, τίποτα δεν πουλήσαμε. Είχα άγχος, χρέη – τσάκισα. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Δεν έχω παράπονο».

- Τι θα κάνεις τώρα; τον ρώτησα. «Έχω στη Ζαχλωρού ένα μικρό σπίτι, σαν εξοχικό. Θα πάω εκεί. Μ’ αρέσουνε οι κήποι. Θα φυτέψω λάχανα, ντομάτες... Θα ξεκουραστώ. Πούλησα ό,τι είχα, ξεχρέωσα, ξεμπέρδεψα. Κι από μια άποψη, ευτυχώς που ήρθε η αρρώστια, για να κοντοσταθώ∙ αλλιώς, έτσι θα πήγαινε, δίχως νόημα, ως το τέλος». Δεν τον ρώτησα, αλλά μου φάνηκε ανύπαντρος. Φορούσε ένα μπλε, φθαρμένο πόλο. Μιλούσε με ευγένεια και ταπεινότητα και ήταν σαν να έχει συνείδηση κάθε λειτουργίας του, σαν να ελέγχει κάθε μόριο του κορμιού του. Ελάχιστοι άνθρωποι μου έχουν δώσει τέτοια αίσθηση αυτοκυριαρχίας. Μου είπε ότι έφτασαν να δουλεύουν εκεί μέχρι και 15 άνθρωποι. Ήταν σαν οικογένεια. «Εμείς και τα αγρίμια».

-Και πόσο καιρό έρχεσαι εδώ και κάθεσαι; «Τρεις μήνες» -Και πώς περνάει η ώρα σου; «Τακτοποιώ» -Αφού θα το αδειάσεις. «Μέσα μου. Να κλείσουν όλα. Να πάω ξέγνοιαστος στη Ζαχλωρού. Να το νοικιάσεις κι εσύ, που φαίνεσαι καλό παιδί, να ησυχάσω. Κι ούτε θα έρθω ποτέ να σε ενοχλήσω». Μέσα στο λοφτ είχε με ξύλα φράξει μια μικρή γωνία που είχε σαν σπίτι. Ένα κρεβάτι, ένα κομό, μια τηλεόραση, νεροχύτης. Εκεί είχε και το μπρίκι. Πήγε για να μου ψήσει ελληνικό καφέ. Είχε αβέβαιο βάδισμα, ονειροπόλου. Το ένα πέλμα του σερνόταν. Τόση ήττα, τόση καλοσύνη... Ήπια στα γρήγορα τον καφέ και βγήκα έξω. Περπατούσα μες στα ερείπια και στα χωράφια, μέχρι που ξεθύμανα. Δεν νοίκιασα τη βιοτεχνία. Βρήκα μια ταράτσα στην Πραξιτέλους και ξεκίνησα τη LifO.

— Άρθρο του 2005 στην «Ελευθεροτυπία». Μου το έφερε χθες στο γραφείο μια παλιά γνωριμία, ρωτώντας αν το θυμάμαι. Όχι, δεν...

συντονισμός ύλης Μαρκέλλα Ανδρικάκη συντακτική ομάδα Columnists: Νικόλας Σεβαστάκης Θοδωρής Αντωνόπουλος Ναταλί Χατζηαντωνίου Δημήτρης Πολιτάκης Δημήτρης Κυριαζής Βιβλίο: Τίνα Μανδηλαρά Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης Κινηματογράφος: Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος Τάσος Μελεμενίδης Θέατρο: Ματίνα Καλτάκη Γεύση: Νίκη Μηταρέα StarFax: Μαριβίκυ Καλλέργη Σύνταξη: Αλέξανδρος Διακοσάββας Βασίλης Καψάσκης Νινέττα Γιακιντζή Φιλιώ Ράγκου Χριστίνα Γαλανοπούλου Πάνος Μιχαήλ Γιάννης Πανταζόπουλος Χρήστος Παρίδης Μαρία Παππά Λένα Φουτσιτζή Θεόφιλος Δουμάνης

διορθωση

Οι λεζάντες των φωτογραφιών στο θέμα του προηγούμενου τεύχους για την έκθεση των Καπράλου-Μόραλη είναι αντίστροφα.

φωτογράφοι Σπύρος Στάβερης Πάρις Ταβιτιάν Freddie F. assistant art director Rinétta Κοσκινίδου διόρθωση κειμένων Μαρία Δρουκοπούλου γραμματεία σύνταξης Βιβίκα Ανδριανάτου –––––– senior direct market manager Κώστας Μαντάς direct market managers Βούλα Καραβαγγέλη Γιώργος Λυκουργιώτης Σπύρος Αποστολόπουλος υποδοχή διαφήμισης Ξένια Στασινοπούλου συντονισμοσ διαφήμισης Μάγδα Τζακώστα οικονομική διεύθυνση Δημήτρης Τασιόπουλος λογιστήριο Βασίλης Κοτρωνάκης Άλκηστις Γκούμα εξωτερικες εργασιες Άκης Ιωάννου

www.facebook.com/stathis.tsagar

6 lifo – 6.10.16

κωδικος εντυπου 7639

6.10.16 – lifo

7

8 lifo – 6.10.16

επιμελεια: the lifo team

Το ελληνικό ΣτΕ άρχισε να λειτουργεί με τη σημερινή του μορφή τον Μάιο του 1929, με πρωτοβουλία του Ελευθέριου Βενιζέλου. Πρώτος πρόεδρος του δικαστηρίου τοποθετήθηκε ο Κωνσταντίνος Ρακτιβάν, διδάκτωρ της Νομικής Αθηνών, δικαστικός, βουλευτής, πολύ επιτυχημένος νομικός της εποχής, ιδρυτικό μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών.

{¶} Οι αρμοδιότητες του ΣτΕ διακρίνονται σε διοικητικές και δικαστικές. Στο πλαίσιο της διοικητικής του αρμοδιότητας το ΣτΕ γνωμοδοτεί για τη νομιμότητα των Προεδρικών Διαταγμάτων. Δεν είναι τυπικά δεσμευτική η γνώμη του, όμως όλοι οι υπουργοί τα στέλνουν στο ΣτΕ πριν πάνε για υπογραφή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αυτό γιατί αν δεν ακολουθηθούν οι υποδείξεις του δικαστηρίου, το πιθανότερο είναι ότι σε περίπτωση που προσβληθούν από κάποιο δικαστήριο, θα ακυρωθούν. Στο πλαίσιο της δικαστικής αρμοδιότητάς του, για την οποία είναι γνωστό, το ΣτΕ δικάζει: αιτήσεις ακύρωσης διοικητικών πράξεων για παράβαση νόμου, για υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας καθώς και για αναρμοδιότητα ή παράλειψη τύπου, προσφυγές πολιτικών, στρατιωτικών, δημοτικών κ.λπ. υπαλλήλων κατά αποφάσεων υπηρεσιακών συμβουλίων περί προαγωγής, απόλυσης, υποβιβασμού κ.λπ., καθώς και αιτήσεις αναίρεσης κατά αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων.

{¶} Το ΣτΕ είχε παράδοση αντίστασης κατά τη διάρκεια της χούντας. Όταν η δικτατορία απέλυσε 30 δικαστικούς (μεταξύ αυτών και ο κατοπινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Χρήστος Σαρτζετάκης), αναστέλλοντας το άρθρο περί ισοβιότητας και μονιμότητας των λειτουργών της Τακτικής Δικαιοσύνης, οι απολυμένοι δικαστές

{¶} Το ΣτΕ είναι συνυφασμένο με την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και την προάσπιση της αρχής της αναλογικότητας που πρεσβεύει ότι «ένα επαχθές για τον διοικούμενο μέτρο που λαμβάνει η διοίκηση για κάποιον σκοπό πρέπει να είναι πρόσφορο και αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού και η βλάβη στον διοικούμενο από το μέτρο να μην ξεπερνά υπέρμετρα την κοινή ωφέλεια από το μέτρο».

{¶} Την περασμένη Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου είχε προγραμματιστεί να γίνει μια ανάλογη διάσκεψη της διευρυμένης Ολομέλειας ώστε να κριθεί η αντισυνταγματικότητα του νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες. Με τις προσφυγές τους οι τηλεοπτικοί σταθμοί στρέφονται κατά του συνόλου του νομοθετικού πλαισίου χορήγησης των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών για τη μετάδοση υψηλής ευκρίνειας (high definition). Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, με τις επίμαχες προσφυγές τους, στρέφονται, μεταξύ των άλλων, κατά όλων των αποφάσεων που αφορούν το σύνολο της διαδικασίας των δημοπρατούμενων αδειών, όπως είναι η από 1/3/2016 απόφαση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, με την οποία μεταβιβάζονται οι αρμοδιότητες της διαγωνιστικής διαδικασίας των αδειών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής «ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης εθνικής εμβέλειας ενημερωτικού προγράμματος γενικού περιεχομένου στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας» και παράλληλα ρυθμίζονται τα ειδικότερα θέματα της διαγωνιστικής διαδικασίας. Παράλληλα, στρέφονται κατά του νόμου 4339/2015 για την αδειοδότηση της επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής αλλά και όλων των άλλων

προγενέστερων και μεταγενέστερων υπουργικών αποφάσεων σχετικών με το ζήτημα της χορήγησης των τεσσάρων αδειών τηλεοπτικών σταθμών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής για μετάδοση υψηλής ευκρίνειας (high definition).

{¶} Η Ολομέλεια του ΣτΕ είχε απορρίψει νωρίτερα, την Τετάρτη, τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που αφορούσαν τη χορήγηση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών και είχαν κατατεθεί από τους τηλεοπτικούς σταθμούς Antenna, Mega, Αlpha, ΣΚΑΪ και Star και από τις εταιρείες συμφερόντων Μαρινάκη και Καλογρίτσα (η τελευταία βρίσκεται ήδη εκτός διαδικασίας λόγω μη καταβολής της πρώτης δόσης).

{¶} Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, η διάσκεψη της Παρασκευής διακόπηκε μετά από μία ώρα και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης υπήρξαν διαφορετικές απόψεις και εντάσεις. Η Ολομέλεια φέρεται να μην πρόλαβε να εισέλθει ούτε στην εξέταση τυπικών θεμάτων ούτε σε θέματα ουσίας.

{¶} Μετά τη διακοπή εκδόθηκε η παρακάτω ανακοίνωση από το γραφείο του προέδρου του ΣτΕ, Νίκου Σακελλαρίου: «Εν όψει του κλίματος το οποίο επιχειρείται να διαμορφωθεί τις τελευταίες ιδίως ημέρες από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις εκκρεμείς ενώπιον του δικαστηρίου υποθέσεις των τηλεοπτικών αδειών, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι πρέπει να ματαιωθεί η προγραμματισθείσα από 13-9-2016 για σήμερα διάσκεψη επί των υποθέσεων αυτών».

{¶} Ο Νίκος Σακελλαρίου επελέγη από το Υπουργικό Συμβούλιο ως νέος πρόεδρος του ΣτΕ πέρσι τον Οκτώβριο και έχει μπροστά του άλλα δύο χρόνια υπηρεσίας. Γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, φοίτησε στη Λεόντειο Ν. Σμύρνης, τελείωσε το Νομικό και το Πολιτικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε μεταπτυχιακό τίτλο στο Paris II στη Γαλλία. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Το Έθνος»,

έχει χαρακτηριστεί αντιμνημονιακός: μειοψήφησε στην πρώτη Ολομέλεια του ΣτΕ, κρίνοντας αντισυνταγματικό το 1ο Μνημόνιο, τους πρώτους εκτελεστικούς νόμους (3845/10) και τις περικοπές που έφεραν, θέτοντας ζητήματα και για τον τρόπο έγκρισής του. Συμμετείχε στην πρόσφατη Ολομέλεια του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικές τις τελευταίες περικοπές των συνταξιούχων (των νόμων 4051 και 4093/12), ενώ μειοψήφησε θεωρώντας αντισυνταγματικές τις παλαιότερες περικοπές των δώρων, θέτοντας ζήτημα παραβίασης του αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης. Έκρινε, επίσης, αντισυνταγματικό (μειοψηφώντας) το «χαράτσι» της ΔΕΗ στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα και το PSI («κούρεμα» ομολόγων πολιτών, ασφαλιστικών ταμείων κ.λπ.), ενώ προήδρευσε της Ολομέλειας που απέρριψε τις προσφυγές κατά του δημοψηφίσματος.

{¶} Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι ο πρόεδρος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, Νικόλαος Σακελλαρίου, δήλωσε πως ο λόγος της ματαίωσης της σημερινής διάσκεψης

της Ολομέλειας για το ζήτημα των τηλεοπτικών αδειών «είναι το κλίμα που έχει διαμορφωθεί από δημόσιες τοποθετήσεις και εκδηλώσεις ως προς την έκβαση της διασκέψεως της Ολομέλειας για τα θέματα αυτά». Επομένως, αναφέρει η Ένωση του ΣτΕ, «όσα αντίθετα αναφέρονται στον Τύπο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».

{¶} Ο Γιώργος Κουμουτσάκος τόνισε πως «μετά τους ισχυρισμούς του νομικού συμβούλου υποψήφιων διεκδικητών τηλεοπτικής άδειας, καθώς και μετά τα όσα συνέβησαν σήμερα στο ΣτΕ, η υπόθεση “τηλεοπτικές άδειες” έγινε από σκοτεινή, σκοτεινότερη».

{¶} Σε απάντησή του το γραφείο Τύπου του Πρωθυπουργού σημειώνει ότι «η αδιανόητη αυτή δήλωση του εκπροσώπου της ΝΔ επιχειρεί ευθέως να αμφισβητήσει την ικανότητα της Δικαιοσύνης και μάλιστα ενός ανώτατου δικαστηρίου, όπως το ΣτΕ, να απονείμει δικαιοσύνη, στοχοποιώντας μια δικαστική λειτουργία και μια συγκεκριμένη διαδικασία ως “σκοτεινή”».

{¶} Μεγάλη συζήτηση είχε προκαλέσει η δήλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σχετικά με το θέμα δύο εβδομάδες νωρίτερα από τη Θεσσαλονίκη και τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας να μην είναι αυτή που θέλει η κυβέρνηση για τις τηλεοπτικές άδειες ο κ. Τσίπρας απάντησε ότι «η Δικαιοσύνη θα βγάλει την απόφασή της, αλλά δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα το ΣτΕ να ακυρώσει τον διαγωνισμό».

aπο τον δημητρη κυριαζη

{¶}

προσέφυγαν στο ΣτΕ, παρά την απαγόρευση της χούντας για προσφυγή. Στις 21 Ιουνίου 1968 συνήλθε το ΣτΕ για το θέμα και, παρ’ όλες τις επεμβάσεις –και ευθείες απειλές– του Παττακού, ακύρωσε τις απολύσεις των δικαστικών. Ο πρόεδρος του ΣτΕ, Μιχαήλ Στασινόπουλος (πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη Μεταπολίτευση), καθαιρέθηκε και τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό και πολλοί άλλοι δικαστές του ΣτΕ εκτοπίστηκαν σε απομακρυσμένα χωριά.

TheBuzz

TalkoftheTown 6–12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ελληνικού συστήματος δικαστικού ελέγχου της διοικητικής δράσης, το ανώτατο δικαστήριο που ελέγχει τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων.

Την επόμενη μέρα από τη δήλωση του πρωθυπουργού, «πηγές» του ΣτΕ σχολίασαν πως «ουδείς μπορεί να προβλέψει μια δικαστική απόφαση και πως όλοι οφείλουν να είναι προσεκτικοί όταν διατυπώνουν δημόσια εκτιμήσεις για το τι θα κάνει η Δικαιοσύνη. Οι αποφάσεις του ΣτΕ στις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων δεν προδικάζουν a priori την απόφαση επί των κύριων προσφυγών των τηλεοπτικών σταθμών. Στην περίπτωση των ασφαλιστικών μέτρων αυτό που κλήθηκε να εξετάσει το δικαστήριο ήταν η αναγκαιότητα για την παροχή προσωρινής προστασίας. Και δεν εξετάστηκε το θέμα συνταγματικότητας».

{¶} Από την πλευρά του, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ, Νίκος Δένδιας, έχει δηλώσει ότι θα του προκαλέσει μεγάλη έκπληξη αν ο νόμος κριθεί συνταγματικός, διευκρινίζοντας ότι μιλά ως νομικός.

{¶} Επίσης, ο γραμματέας της ΝΔ, Λευτέρης Αυγενάκης, ζήτησε την προκήρυξη εκλογών σε περίπτωση που ο νόμος για τις άδειες κριθεί αντισυνταγματικός από το ΣτΕ.

ΤΟ ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΊΑΣ ΣΤΗ ΔΊΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΏΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΈΣΕΩΝ Κυβέρνηση, αντιπολίτευση και καναλάρχες περιμένουν τη δική τους δικαίωση από τον ιστορικό θεσμό της ελληνικής Δικαιοσύνης.

6.10.16 – lifo

9

ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ

Talk of the Town

ΕΛΕΑΝΑ ΛΙΝΟΞΥΛΑΚΗ Εικονογράφηση: David Shrigley

DrinkWorks: Σεμινάρια, δώρα, λύσεις για το σπίτι, το μπαρ ή την εταιρεία, όλα γύρω από το κοκτέιλ. α π ό τ ο ν δ η μ ή τ ρ η κ υρ ι α ζ ή

ΕΞΟΔΟΎΧΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉΣ α π ό τ ο ν ν ι κ όλ α σεβαστάκ η

ΔεύτερεςΣκέψεις

Μια αθόρυβη αναχώρηση χωρίς δράματα και εξομολογήσεις.

10 lifo – 6.10.16

Παρατηρώ εδώ και καιρό την έξοδο πολλών από την πολιτική. Αποχωρούν. Δεν είναι θορυβώδης η αναχώρηση, ούτε πλαισιώνεται από εξηγήσεις, δραματικές λέξεις και εξομολογητικά κείμενα. Πολλοί δείχνουν απλώς να μη θέλουν να σκέφτονται πια ονόματα, πράξεις, συγκεκριμένες καταστάσεις της πολιτικής μας σκηνής. Κάνουν όπως όταν συναντάμε στον δρόμο ένα παραμορφωμένο πρόσωπο και αποστρέφουμε το βλέμμα. Δεν είναι ότι πίστεψαν πριν στην πολιτική κι έπεσαν, όπως λέμε, από τα σύννεφα. Αυτά είναι στερεότυπα των λυρικών επιφυλλίδων μας, όχι η ελληνική κατήφεια αυτού του φθινοπώρου. Απλώς, όλο και περισσότεροι αισθάνονται άδειοι. Άδειοι, μα την ίδια στιγμή κορεσμένοι από τη χρόνια πολιτική οξείδωση της χώρας. Δεν μιλώ εδώ για απόγνωση, αυτή βεβαίως υπάρχει, αλλά δεν συλλαμβάνεται από τις κεραίες των γραφτών μας, ζει περισσότερο εκεί που δεν την ψάχνουμε, αδήλωτη και υπόγεια. Αναφέρομαι στην απόφαση που φαίνεται να έχουν πάρει αρκετοί να μην κοιτούν καν την είδηση, να μην ακούνε το ρεπορτάζ, να μην μπαίνουν καθόλου στον οίστρο των σχολιαστών και όσων κάνουν τους παθιασμένους. Είναι απλώς μια τεχνική αυτοσυντήρησης; Αφορά ένα μεγάλο ποσοστό πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι μήπως εκείνες οι μερίδες του πληθυσμού που εμφανίζονται στα «ούτε, ούτε» των δημοσκοπήσεων; Πιθανόν. Αλλά για μένα πρόκειται για κάτι περισσότερο. Έχουμε πλέον μια παράδοξη σειρά αντιστροφών. Κάτι μετατρέπεται στο αντίθετό του, γυρίζει τα μέσα έξω. Για παράδειγμα, η τωρινή αθυμία φαίνεται να είναι το προϊόν της τυποποίησης των μεγάλων, ανοικονόμητων θυμών που προηγήθηκαν. Οι σημερινές ατονίες μοιάζουν με αποτέλεσμα του καταγγελτικού μένους που υπερκαταναλώθηκε. Η απόσυρση των ατόμων, μια έσχατη συνέπεια της υπερθέρμανσης των παθών για έξι-εφτά χρόνια. Η δε αίσθηση του κενού θυμίζει την αντιστροφή μιας πολιτικής δαιμονολογίας που δεν βελτίωσε καθόλου τη ζωή των ανθρώπων. Κάθε εποχή έχει, φυσικά, τις φάσεις «στράτευσης» και «αποστράτευσης», τα ρεύματα εισόδου και εξόδου από την πολιτική αρένα. Στη γενιά μου ένας κόσμος πραγματοποίησε το άλμα έξω από τους λεγόμενους προοδευτικούς χώρους που είχαν συμπυκνωθεί στην κομματο-κρατική εμπειρία του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80. Άνθρωποι έφευγαν από τα «μαντριά» των

κομμάτων, ανακαλύπτοντας δυνατότητες αυτοπραγμάτωσης. Μπορούσαν να κερδίσουν χρήματα, να επιχειρήσουν πράγματα σε σχετικά παρθένα πεδία. Αυτά, ωστόσο, τα παλιά κύματα εξόδου από την πολιτική διαφέρουν από το σημερινό. Το ΠΑΣΟΚ είχε μεν αριστερά λεξιλόγια και κάποιους εαμογενείς συμβολισμούς, αλλά στη συνείδηση των Ελλήνων δεν ήταν ποτέ (η) Αριστερά. Καλώς ή κακώς, οι αριστερές ταυτότητες στην Ελλάδα ήταν οι κομμουνιστογενείς. Σχετιζόταν με τμήματα και υποδιαιρέσεις του ιστορικού κομμουνιστικού κινήματος. Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ της ιστορικής ανόδου, όσο αριστερό και αν ήταν σε σύγκριση με τις σοσιαλδημοκρατίες της Δύσης, δεν υπήρξε στα μάτια των πολλών η ουτοπία που αναλάμβανε να ασκήσει εξουσία. Εξαρχής είχε έναν κεντρώο και ρεαλιστικό πυρήνα, κάτω από την πράσινη φλούδα του ριζοσπαστισμού. Η παρακμή ή έστω η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι άλλο πράγμα: εμφανίζεται, σε μεγάλο βαθμό, ως ταφή της ίδιας της αριστερής ταυτότητας και των αναφορών της. Και με αυτή την έννοια κάποιος κόσμος δεν φεύγει από ένα κόμμα, ούτε καν από την ουτοπική-ανώριμη φάση στη ζωή ενός κόμματος: έχει, δυστυχώς, την τάση να πηδήξει έξω από τον χώρο της πολιτικής προς τη χώρα της ατομικής σιωπής. Αλλάζει θέμα συζήτησης και δεν θέλει να ξέρει τι γίνεται. Δυσφορεί πλέον με αυτό που πριν από δύο-τρία χρόνια ήταν το θέμα του, ο πυρήνας των εμμονών του. Ζούμε, έτσι, ένα δεύτερο 1989, χωρίς ωστόσο την υπόσχεση επιτυχίας και την αύρα καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης του τότε. Ένα 1989 χωρίς θετικούς μύθους στην Ευρώπη για να πιαστούν οι απογοητευμένοι στα ενδότερα. Γι’ αυτό έχει τώρα μεγάλη σημασία οι άνθρωποι να μείνουν στο κατώφλι. Να μην περάσουν την πόρτα προς τον πολιτικό κυνισμό ή προς αδιέξοδες και ακραίες επιλογές. Να ξανασκεφτούν, να ξανασκεφτούμε αυτό που μας συμβαίνει. Όπως έλεγε ο Άρης Αλεξάνδρου στις πολύ δύσκολες εποχές: εδώ θα επιμένεις δίχως βία χωρίς ποτέ να καταφύγεις στη βολική απόγνωση ποτέ στην περιφρόνηση κι ας έχουν σήμερα τη δύναμη εκείνοι που οικοδομούνε ερημώσεις

Τι είναι η DrinkWorks; H DrinkWorks δημιουργήθηκε το 2009 με σκοπό να προσφέρει DIY cocktail kits με διανομή στο σπίτι, στη συνέχεια όμως δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες, οι οποίες οδήγησαν στην εξέλιξη των προϊόντων και υπηρεσιών της εταιρείας. Σήμερα προσφέρει ολοκληρωμένες λύσεις cocktail/bar catering, bar consulting από έμπειρους bartenders, εταιρικά δώρα, σεμινάρια για επαγγελματίες και μη και δραστηριότητες team building. Πώς σας ήρθε η ιδέα να φτιάξετε την ομάδα; Η ιδέα γεννήθηκε σε ένα πάρτι από τον Απόστολο και τον Ορέστη, δύο φίλους που δεν είχαν καμιά σχέση με την τέχνη του bartending. Σε μια εποχή δύσκολη για την ελληνική αγορά, εκείνοι τόλμησαν να ξεκινήσουν μια πρωτοπόρα επιχείρηση, η οποία μετράει ήδη 7 χρόνια ενεργούς δραστηριότητας. Πλέον η βάση της DrinkWorks αποτελείται από 8 άτομα και πλαισιώνεται από εξωτερικούς συνεργάτες. Πρόσφατα προστέθηκα κι εγώ ως Brand Ambassador και υπεύθυνη επικοινωνίας και συνεχώς η ομάδα μας μεγαλώνει. Θέλετε να μας μάθετε να πίνουμε ή να φτιάχνουμε τα κοκτέιλ; Θέλουμε να σας μάθουμε να φτιάχνετε οι ίδιοι τα καλύτερα κοκτέιλ και να τα πίνετε με τη συντροφιά φίλων. Στόχος μας είναι ο πελάτης μας, είτε βρίσκεται σε ένα εταιρικό event είτε παραγγέλνει για το σπίτι, να έχει μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Τι δεν πρέπει να συνδυάζουμε ποτέ; Στην DrinkWorks θεωρούμε ότι το αλκοόλ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συνδυάζεται με την οδήγηση, γι’ αυτό, εκτός από τα κλασικά κοκτέιλ, έχουμε δημιουργήσει συνταγές για virgin cocktails (χωρίς αλκοόλ) αλλά και ζεστή σοκολάτα σε μια επιλογή γεύσεων που προτείνουμε ως εναλλακτική πρόταση στους πελάτες μας. Ποιος είναι ο βασιλιάς των κοκτέιλ και γιατί; Όπως και στο φαγητό, έτσι και στο κοκτέιλ όλα είναι υποκειμενικά. Σε άλλους αρέσουν τα κοκτέιλ με ξινή γεύση, σε άλλους τα γλυκά. Ένα από τα πιο δυνατά και απολαυστικά κοκτέιλ που έχω πιει είναι το Zombie, ένα μείγμα από φρούτα, διάφορα είδη από ρούμι και λικέρ. Ωστόσο, οι πελάτες μας έχουν μια ιδιαίτερη προτίμηση στο Mojito ανεξαρτήτως εποχής. Κάθε εποχή του χρόνου δεν έχει και το δικό της κοκτέιλ; Τι κοκτέιλ ταιριάζει στον Οκτώβριο; Σε μεγάλο βαθμό τα κοκτέιλ καθορίζονται από την εποχικότητα των φρέσκων υλικών τους. Για παράδειγμα, εμείς, στα σεμινάρια DrinkWorks Cocktails, αναπροσαρμόζουμε τις συνταγές που μαθαίνουμε στους συμμετέχοντες ανάλογα με την εποχή κατά την οποία διεξάγονται. Το καλοκαίρι το συνταγολόγιο περιλάμβανε Mojito και Margarita και τη θέση τους στα νέα σεμινάρια πήραν το Negroni και το Old Fashioned. Ο Οκτώβριος είναι πολύ αγαπημένος μου μήνας λόγω γενεθλίων, οπότε θα πιω εις υγείαν του ένα Mai Tai! www.drinkworks.gr

Talk of the Town

ΈΝΑΝ-ΈΝΑΝ ΘΑ ΣΑΣ ΤΡΕΛΆΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

α π ό τ ο ν δ η μ ή τρ η π ολ ιτάκ η

ShortCut

Ο ακραίος ετεροπροσδιορισμός μπορεί να οδηγήσει κάποιον στη βαθιά συντήρηση, ακόμα και στον ζουρλομανδύα. Θυμάμαι ένα περιστατικό προ καιρού –και πάντως πριν ανέλθει στην εξουσία, διά της εις άτοπον απαγωγής και νομοτελειακά σχεδόν, η «πρώτη φορά Αριστερά» με τη συνδρομή ακραίου τμήματος της αιώνιας καραδεξιάς– που ένας «συριζαίος» στην ομήγυρη αποκρίθηκε στην έκρηξη κάποιου έξαλλου προς στιγμήν «φιλελέ» με σαρδόνιο μειδίαμα και τη φράση «έναν-έναν θα σας τρελάνουμε». Και πράγματι έτσι έγινε, ή τουλάχιστον αυτή την εντύπωση μπορεί να σχηματίσει κανείς παρακολουθώντας τις καρτούν αναφλέξεις που παθαίνουν νηφάλιοι και σκεπτόμενοι κατά κανόνα άνθρωποι που έχουν να επιδείξουν προοδευτικό background, καθώς ολισθαίνουν τακτικά πλέον σε ακραίες συντηρητικές και αντιδραστικές θέσεις, ή ακόμα και στον παραλογισμό, μόνο και μόνο εξαιτίας της αντανακλαστικής τους δυσανεξίας προς τον καθεστωτικό οπορτουνισμό που συχνά επιδεικνύει αυτή η κυβέρνηση, η οποία δεν έχει προηγούμενο στους τρόπους με τους οποίους τα θέλει όλα δικά της, οδηγώντας μας όλους στα κάγκελα. Δεν αξίζει να τρελαθεί κανείς όμως, με καμιά κυβέρνηση. Ούτε να επιτρέπει στον εαυτό του να υποκύπτει σε τέτοιον ακραίο ετεροπροσδιορισμό κάνοντας delete σε αρχές, ιδέες και αισθητικά κριτήρια που έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία, επειδή ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να (θεωρηθεί ότι) συγκλίνει με τη λαϊκίστικη ρητορική των κυβερνώντων. Ούτε να βλέπει παντού «συριζαίους» (δεν υπάρχουν έτσι κι αλλιώς πολλοί στην πραγματικότητα) τοποτηρητές-μπαμπούλες κατ’ αντιστοιχία με τους «πρασινοφρουρούς της γειτονιάς» κάποτε. Ούτε να εγκαλεί την «καμένη» νεολαία για την ψήφο της, λες και την ώρα που βρέθηκε να κολυμπάει κι αυτή στα τοξικά απόνερα της κρίσης είχε φοβερές επιλογές και τις πέταξε στον κάδο του εκλογικού παραβάν – εξάλλου κανείς δεν δικαιώθηκε ποτέ κατηγορώντας τα άμυαλα νιάτα, ακόμα κι αν τεχνικά είχε δίκιο, ούτε ένας. Ούτε να ξεπέφτει σε ξινό, κλινικό, καταγγελτικό ύφος που θυμίζει κοσμικογράφους των ’90s και σε ρετρό υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς τύπου «άπλυτοι» και «χασικλήδες» που θα έκαναν περήφανο τον στριμμένο και ψιλοφασιστάκο θείο που ξέρναγε χολή κάποτε στο οικογενειακό τραπέζι. Και, τέλος πάντων, αυτός ήταν από άλλους καιρούς, δικαιολογείται εν μέρει. Όπως λένε και στην Αμερική, δικαιολογώντας τα «παλιακά» λεκτικά ατοπήματα ανθρώπων που δεν έζησαν εγκαίρως την κατοχύρωση της πολιτικής ορθότητας με όλα τα καλά και τα στραβά της, «δεν είναι ρατσιστής, είναι πάνω από 70». Πώς γίνεται όμως κάποιοι σύγχρονοι «διαφωτισμένοι» και «ορθολογιστές» να καίνε τα τοτέμ τους και να παρασύρονται σε ακραίες νεοσυντηρητικές θέσεις που κάποιες φορές βρίσκονται λίγα μόνο μέτρα μακριά από τα χωράφια της πιο παλαβής Δεξιάς;

Juicy Bee: Το πρώτο βιολογικό juice bar της Αθήνας

Το The APIVITA Experience Store σε προσκαλεί να γνωρίσεις τα σεμινάριά του και να δοκιμάσεις τα νέα εξαιρετικά προϊόντα του στις 8 Οκτωβρίου.

Η

ομορφιά είναι για πολλούς ανθρώπους κάτι που ξεκινά από μέσα μας. Πέρα από τη διάθεση, όμως, και την καλή ψυχολογία, η σωστή και υγιεινή διατροφή είναι γνωστό, εδώ και αιώνες, ότι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνισή μας. Η Apivita, συνώνυμο των φυσικών προϊόντων ομορφιάς και ευεξίας, το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους και σας προσκαλεί να μάθετε κι εσείς τα μυστικά ομορφιάς που προσφέρει απλόχερα η φύση μέσα από μια ειδική παρουσίαση στο κατάστημα The APIVITA Experience Store. Εδώ βρίσκεται το Juicy Bee, το πρώτο βιολογικό juice bar της Αθήνας, όπου θα βρείτε χυμούς που παρασκευάζονται με αποχυμωτή cold press, διατηρώντας έτσι τη μεγαλύτερη δυνατή βιολογική αξία των φρούτων και των λαχανικών, τις βιταμίνες, τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία, αλλά και δροσερά smoothies εμπλουτισμένα με superfoods, εκχυλίσματα βοτάνων και βιταμίνες, για να παίρνετε κάθε μέρα την ενέργεια που χρειάζεστε για να νιώθετε υγιείς και λαμπεροί. Στον μικρό αυτό «ναό» ολιστικής ομορφιάς που λειτουργεί στο Κολωνάκι θα γνωρίσετε επίσης τα βότανα της ελληνικής φύσης και τις ευεργετικές τους ιδιότητες και θα βρείτε διαφορετικά είδη μελιού αλλά και τα μελισσοκομικά προϊόντα που ανήκουν στην κατηγορία των υπερτροφών, όπως είναι η γύρη και ο βασιλικός πολτός. Αυτό το Σάββατο, 8 Οκτωβρίου, από τις 12 το μεσημέρι έως τις 14:00, θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε τα πάντα για το πρόγραμμα σεμιναρίων των ειδικών της APIVITA αλλά και να δοκιμάσετε τα νέα μέλια και χυμούς του juice bar για να υποδεχθείτε το φθινόπωρο και να προετοιμάσετε τον οργανισμό σας για τον χειμώνα.

EXTRA TIP: Η μέρα επιφυλάσσει πολλά δώρα-έκπληξη από την APIVITA. The APIVITA Experience Store, Σόλωνος 6 & Κανάρη, Κολωνάκι, 2103640560 experience_store@apivita.com, www.apivita.com

Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπεις (φιλ)ελεύθερα πνεύματα να ανακαλύπτουν (αίφνης;) τη διαχρονική γοητεία κέρινων ομοιωμάτων του ακραίου συντηρητισμού, όπως η Θάτσερ φέρ’ ειπείν, έχοντας ήσυχο το κεφάλι τους ότι, παρ’ όλα αυτά, δεν είναι δεξιοί (ποιος παραδέχεται, άλλωστε, ότι είναι δεξιός; Μόνο κάτι λούμπεν στοιχεία), επειδή αποδέχονται, ξέρω γω, τα δικαιώματα των γκέι που η Σιδηρά Κυρία δεν αποδεχόταν, και συγχρόνως να επιδεικνύουν γηπεδική εμπάθεια και εσωστρέφεια, ανάγοντας στα θλιβερά καθ’ ημάς ακόμα και ξένους και απολύτως καταξιωμένους στον χώρο τους ανθρώπους, οι οποίοι τους φαίνονται ύποπτοι και πιθανόν «κρυφοσυριζαίοι» λόγω αντι-νεοφιλέλευθερης ατζέντας. Ακόμα και ο Eno (Ίνο δεν στέκει, ξεχάστε το, είναι σαν να γράφεις στα ελληνικά ένα πασίγνωστο brand, όπως Σόνυ ή Άι-Φον), με αφορμή την επίσκεψή του, τα άκουσε από κάποιους επειδή κατά καιρούς έχει τονίσει κάτι προφανή περί εκτροχιασμού του ύστερου καπιταλισμού και επειδή είχε τακιμιάσει ένα φεγγάρι με τον Βαρουφάκη. Εντάξει, ουδείς αλάνθαστος – ακόμα κι ο Εγκέφαλος, ο οποίος όμως πάντα συνιστούσε να εμπιστευόμαστε τις ιδέες και όχι τόσο «τα συναισθήματα, που είναι πολύ πιο επικίνδυνα από τις ιδέες, ακριβώς επειδή δεν επιδέχονται ορθολογική αξιολόγηση – μεγαλώνουν μυστικά, εξαπλώνονται υπογείως και ξαφνικά, μια μέρα, σκάνε προς πάσα κατεύθυνση».

6.10.16 – lifo

11

q Τα τελευταία τρία χρόνια μένω στην Ηλιούπολη ή, αλλιώς, «Ηλιουπολάρα», όπως την ονομάζουν οι φανατικοί θαυμαστές της, στη συνοικία της Αγίας Μαύρας.

Talk of the Town

UrbanLife

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΝΙΑΚ

α π ό τ ον δ ημήτ ρ η κυρ ια ζ η

Τραγουδίστρια H Αλεξάνδρα εμφανίζεται κάθε Σάββατο στο Club του Σταυρού του Νότου μαζί με τον Αλέξανδρο Μίχο και παράλληλα συλλέγει υλικό για τον δεύτερο δίσκο της, ο οποίος θα κυκλοφορήσει στις αρχές του ’17, σε παραγωγή Polymusic.

Καιρός να αναθεωρήσουμε κάποιες απόψεις, τη στιγμή που ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται από το 2011 και γερνάει με τον 6ο ταχύτερο ρυθμό στον πλανήτη.

Προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων σήμερα Το προσδόκιμο ζωής σήμερα στην Ελλάδα είναι τα 77,83 χρόνια για τους άντρες και τα 82,83 για τις γυναίκες (ολικό προσδόκιμο ζωής είναι τα 80,43 έτη).

12 lifo – 6.10.16

Το θέμα όμως δεν είναι ότι θα έχουμε περισσότερους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας στη χώρα μας αλλά το τι κάνουμε γι’ αυτούς – εάν, δηλαδή, κάνουμε και κάτι. Στην περσινή έκθεση της διεθνούς οργάνωσης Help Age International για την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων η Ελλάδα χαρακτηρίζεται μία από τις χειρότερες χώρες για να ζουν πολίτες άνω των 60 ετών και κατατάσσεται στην 79η θέση μεταξύ 96 χωρών όσον αφορά την κοινωνικο-οικονομική ευημερία, κάτω από τη Βενεζουέλα και τη Νότια Αφρική. Αντίθετα απ’ ό,τι θα ήθελαν πολλοί, οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας μένουν και στις hip γειτονιές μας – παγκοσμίως το 57% των ανθρώπων της τρίτης γενιάς μένουν σε πόλεις. Αν και η επιστροφή στις «ιδιαίτερες πατρίδες» θα έλυνε πολλά προβλήματα στα χωριά που αργοπεθαίνουν, για πολλούς ανθρώπους της τρίτης ηλικίας αυτό δεν αποτελεί λύση. Στην Ελλάδα του μνημονίου πολλοί από αυτούς στηρίζουν οικονομικά το νοικοκυριό των παιδιών τους με την κουτσουρεμένη τους σύνταξη και την πολύτιμη βοήθεια που παρέχουν όσον αφορά τη φύλαξη και την ανατροφή των εγγονιών τους. Δεν χρειάζεται να γίνουμε γλαφυροί και να μιλήσουμε για «τιμημένα γηρατειά», τον παππού και τη γιαγιά που μένουν μόνοι τους και περιμένουν το τηλέφωνο από το εγγονάκι. Μπορούμε, όμως, να μιλήσουμε για ισότιμους πολίτες που οι Αρχές οφείλουν να προωθούν την ενεργή συμμετοχή τους στη ζωή της πόλης. Πώς μπορεί να εξασφαλιστεί αυτό; Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τα βασικά: καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω ηλικίας, οικονομικές δημόσιες συγκοινωνίες, δημιουργία πράσινων δημόσιων χώρων, προώθηση της αλληλεπίδρασης διαφορετικών γενεών σε τοπικό επίπεδο. Αντ’ αυτών, τι έχουμε; Έκπτωτες διοικήσεις, όπως αυτές του Γηροκομείου Αθηνών, οι οποίες, όπως ισχυρίζεται ο Δήμος Αθηναίων, μετά από χρόνια κακοδιαχείρισης σε βαθμό κακουργήματος, έκαναν το άλλοτε υγιές και οικονομικά εύρωστο ίδρυμα να υπολειτουργεί...

ΗΛΙΟΎΠΟΛΗ

από τον δημήτρη κυριαζή

Στην αρχαία Ελλάδα το προσδόκιμο ζωής ήταν τα 36 χρόνια για τις γυναίκες και τα 45 για τους άντρες. Από τα παιδιά που γεννιούνταν, μόλις τα μισά κατάφερναν να επιζήσουν και να περάσουν το στάδιο της βρεφικής ηλικίας.

q Αγαπημένος μου περίπατος είναι ο χωματόδρομος του βουνού. Προσφέρει δύο επιλογές πορείας (προς Καρέα ή προς Αργυρούπολη), ρομαντικά παγκάκια για ξεκούραση με θέα ολόκληρη την Αθήνα και, φυσικά, το απαραίτητο περιβάλλον για να χαλαρώσεις και να σκεφτείς καθαρά τις επόμενες κινήσεις σου, όταν επιστρέψεις σε αυτήν!

Hγειτονιάμου

✍

Προσδόκιμο ζωής στην αρχαία Ελλάδα

q Η σχέση μου με την Ηλιούπολη κρατά από τα παιδικά μου χρόνια, μια και το Διεθνές Ωδείο Αθήνας ήταν το δεύτερο σπίτι μου. Εκεί ξεκίνησα τις σπουδές μου και εκεί δουλεύει ακόμα η μητέρα μου ως δασκάλα πιάνου. Όσο αυτή προπονούσε τους εκκολαπτόμενους πιανίστες, εγώ είτε ανακάλυπτα κάθε κρυφή γωνιά του χώρου είτε βόλταρα στο διπλανό άλσος «Δημήτρης Κιντής» που φιλοξενεί κάθε χρόνο εξαιρετικές μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. Αυτός ήταν και ο πρώτος χώρος που τραγούδησα ποτέ μπροστά σε κοινό, στα 13 μου. q Τώρα πλέον έχω ακόμη περισσότερους δεσμούς με την περιοχή, αφού διδάσκω φωνητική στο Lab Music Education Ηλιούπολης, στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, κάνω πρόβες με την μπάντα μου ακριβώς από κάτω, στο Studio Terra, συν το ότι ο πιο στενός μου συνεργάτης, ο Χρήστος Σερενές, είναι γέννημα-θρέμμα Ηλιουπολίτης.

Ποιος ο ρόλος της τρίτης ηλικίας στις πόλεις μας;

Το Σάββατο 1 Οκτωβρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων, μιας ομάδας συμπολιτών μας που μοιάζει να περνά απαρατήρητη από όλους. Οι διαφημιστές δεν ενδιαφέρονται για τις καταναλωτικές τους συνήθειες, οι δημοσιογράφοι δεν ψάχνουν να βρουν τις (καινούργιες) προτιμήσεις τους, δήμος και κράτος δεν σχεδιάζουν προγράμματα γι’ αυτούς κ.ο.κ. Όμως είναι εδώ, μαζί μας, και χρόνο με τον χρόνο γίνονται όλο και περισσότεροι. Τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών αντιπροσωπεύουν σήμερα στη χώρα μας ποσοστό πάνω από το 20,7% του πληθυσμού και σύμφωνα με τις προβλέψεις το 2030 θα αποτελούν το 30%, ενώ το 2050 θα πλησιάσουν το O του πληθυσμού, δηλαδή τα τρία εκατομμύρια. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat και της Αιτιολογικής Έκθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Έτος Ενεργού Γήρανσης, το 2012 η Ελλάδα κατατάχθηκε όχι μόνο στις πρώτες θέσεις μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τον γηράσκοντα πληθυσμό της, αλλά και παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, οι έξι πρώτες χώρες σε παγκόσμια κλίμακα που γηράσκουν ταχύτατα είναι η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ελλάδα και η Ιταλία. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του οργανισμού διαΝΕΟσις, από τη γενιά του 1956 και μετά ξεκίνησε μια προοδευτική και απρόσκοπτη μείωση της γονιμότητας, η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. «Μεταπολεμικά δεν υπήρξε “baby boom” στην Ελλάδα, όπως συνέβη σε άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες. Η αύξηση του πληθυσμού τις τελευταίες δεκαετίες οφειλόταν αποκλειστικά στις κατά περιόδους μεταναστευτικές ροές και στη ραγδαία αύξηση του προσδόκιμου ζωής, το οποίο μέσα σε αυτό το διάστημα αυξήθηκε κατά 8 χρόνια για τους άντρες και κατά 10 χρόνια για τις γυναίκες. Από το 1951 μέχρι το 2011 ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξήθηκε από τα 7,6 στα 11,1 εκατομμύρια κατοίκους. Από το 2011, όμως, και για πρώτη φορά μεταπολεμικά, ο πληθυσμός της χώρας μας άρχισε να μειώνεται».

q Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι 33 πλατείες της, που χαρίζουν στους κατοίκους της πολλή ομορφιά και στέκια, μα προκαλούν πονοκέφαλο σε νέους επισκέπτες, όταν προσπαθούν να προσανατολιστούν προς το φιλόξενο μπαλκόνι ή σαλόνι μου και οι 99 στους 100 διαμαρτύρονται.

q Ένα απ’ τα αγαπημένα μου στέκια για χαλαρή κουβέντα, ραντεβού και καφέ είναι το Root, στην Ελευθερίου Βενιζέλου, πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία. Ένας χώρος με υπέροχη αισθητική και πάντα εξυπηρετικό και ευγενικό προσωπικό. Για φρέσκο γλυκό οπωσδήποτε στο κορυφαίο οικογενειακό ζαχαροπλαστείο «Ειδικόν», όπου όλα είναι δικής τους παραγωγής, από το 1962. Το hot spot της Ηλιούπολης μάλλον είναι το Garage, ένα ιδιαίτερα καλοστημένο μαγαζί με βιομηχανικό στυλ, όπου, πίνοντας το ποτό ή το κοκτέιλ σου, σίγουρα θα συναντήσεις κάποιον γνωστό σου, μια και αποτελεί γνωστό χώρο συνάντησης, πρωί και βράδυ. q Εκεί που σίγουρα θα πήγαινα κάποιον φιλοξενούμενό μου είναι στο «L’arte del gelato» για παγωτό, όπου πετυχαίνουν ακριβώς τις γεύσεις που αναγράφονται στα ταμπελάκια, κι ύστερα για περίπατο στα Αστυνομικά, γνωστή ηλιουπολίτικη συνοικία, μέχρι την εκκλησία του Προφήτη Ηλία. q Ένας Ηλιουπολίτης που του έχω ιδιαίτερη αδυναμία είναι ο Γιώργος Σιωράς, διευθυντής του Διεθνούς Ωδείου Αθήνας. Ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια, με ήθος, χιούμορ και μια σοφία που σε εμπνέει και σε κάνει αμέσως να τον θαυμάσεις και στο τέλος να τον αγαπήσεις. q Αν μπορούσα να αλλάξω κάτι στην Ηλιούπολη ή, καλύτερα, να βελτιώσω, θα ήταν η φύλαξη του δάσους. Δεν είναι το μόνο που με προβληματίζει, αλλά ένα από τα πιο δυσάρεστα γεγονότα που θυμάμαι είναι το καλοκαίρι του 2015, όταν, βγαίνοντας στο μπαλκόνι, αντίκρισα ένα μεγάλο τμήμα του βουνού να έχει τυλιχτεί στις φλόγες.

6.10.16 – lifo

13

VINIETA

ΜΙΚΡΉ ΑΝΑΔΡΟΜΉ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΊΑ ΚΑΙ ΨΑΧΟΎΛΕΜΑ ΣΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΌ ΑΡΧΕΊΟ ΤΩΝ «ΈΞΙ Σ.Κ.Ύ.Λ.Ω.Ν» ΠΟΥ ΑΝΈΔΕΙΞΑΝ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΚΌ ΤΡΊΓΩΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΆΦΕΡΑΝ ΝΑ ΓΊΝΟΥΝ ΤΟ ΠΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΊΣΙΜΟ SPOT ΤΟΥ ΚΈΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΠΌΛΗΣ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΑΛΈΞΑΝΔΡΟ ΔΙΑΚΟΣΆΒΒΑ PHOTO CREDITS: ΠΗΝΕΛΌΠΗ ΓΕΡΑΣΊΜΟΥ, MIKE TSOLIS, ΙΩΆΝΝΑ ΧΑΤΖΗΑΝΔΡΈΟΥ, ΑΛΈΞΑΝΔΡΟΣ ΠΕΤΣΆΒΑΣ, ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΠΑΤΕΡΆΚΗΣ

14 lifo – 6.10.16

SIX

7

d.o.g.s

ΧΡΟΝΙΑ

6.10.16 – lifo

15

CITY VIBES

ΠΩΣ ΕΝΑΣ

ΠΟΛΥΧΩΡΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Π

ριν από 7 χρόνια ελάχιστοι γνώριζαν την Αβραμιώτου, αυτό το μικρό, παράλληλο στην Αθηνάς στενό, με τις μονίμως σπασμένες λάμπες φωτισμού και τους παρατεταγμένους κάδους σκουπιδιών στην είσοδό του, ενώ η ευρύτερη περιοχή του ιστορικού τριγώνου απευθυνόταν μάλλον σε μια μικρή μερίδα του αθηναϊκού κοινού. Αν δεχτούμε ότι την τελευταία 15ετία γεννήθηκαν δύο μεγάλες πιάτσες στην Αθήνα, πρέπει να υπήρξε κάποια ηχηρή αφορμή για το μεγάλο boom που οδήγησε στην ανάδειξή τους σε ισχυρά χαρτιά στον αστικό χάρτη της διασκέδασης. Στο Γκάζι ήταν η έλευση του μετρό το 2007. Στο Μοναστηράκι ήταν η δημιουργία του six d.o.g.s, που αποτελεί μια πραγματικά πολύ ιδιαίτερη περίπτωση. Κατ’ αρχάς, δεν μπορείς εύκολα να του αποδώσεις έναν συγκεκριμένο χαρακτηρισμό. Πολυχώρος με την αυστηρή σημασία της έννοιας δεν είναι. Κλαμπ/μπαρ/γκαλερί/καφετέρια είναι, με διακριτά στοιχεία απ’ όλα, χωρίς ωστόσο κάποιο από αυτά να επικρατεί ή να υπερκαλύπτει τα υπόλοιπα. Δηλαδή, δεν θα πεις ότι το d.o.g.s είναι κλαμπ. Ούτε ότι είναι καφέ. Το δεύτερο ξεχωριστό χαρακτηριστικό του είναι το κοινό του. Το six d.o.g.s το ξέρουν όλοι. Είναι ίσως το μοναδικό spot του κέντρου που αναγνωρίζουν ακόμα και άνθρωποι των βορείων/νοτίων προαστίων που δεν πατάνε ποτέ στο κέντρο, καθότι κατά καιρούς έχει φιλοξενήσει από corporate events και δράσεις της Αμερικανικής Πρεσβείας μέχρι τη «χαλαρή συνάντηση» για καφέ του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με νέους και νέες την παραμονή της περσινής εκλογικής αναμέτρησης – ενώ θα μπορούσε άνετα να φιλοξενήσει και το επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη σε αντίστοιχη μελλοντική μάζωξη. Παράλληλα, έχει καταφέρει να μην υποπέσει ποτέ στη λούπα του «mainstream», αλλά ταυτόχρονα να μην κυνηγάει επί τούτου τον χαρακτήρα του «εναλλακτικού», σε μια εποχή που οι ίδιες οι έννοιες ακούγονται αστείες, καθώς το τοπίο της διασκέδασης αλλάζει δραματικά από σεζόν σε σεζόν. Έχει κατορθώσει επίσης να δημιουργεί τάσεις χωρίς σοβαροφάνεια, γιορτάζοντας, για παράδειγμα, και κάνοντας μόδα το Halloween στην Ελλάδα, και πλέον να μη διστάζει να «ανοιχτεί» σε επιτυχημένες συνεργασίες με μεγάλους φορείς, όπως η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε μια Αθήνα που δεν διαθέτει πια κανένα mega κλαμπ, σε μια Αθήνα όπου η διασκέδαση είναι πιο πολωμένη από ποτέ γύρω από το τρίπτυχο «μπουζούκια, all day μπαρ ή mobile parties», κι ενώ το κλάμπινγκ, έτσι όπως το γνωρίζαμε μέχρι πριν από μερικά χρόνια, πεθαίνει παγκοσμίως, με την πρόσφατη είδηση του κλεισίματος του Fabric στο Λονδίνο να αποτελεί μία από τις ταφόπλακες, το six d.o.g.s αυτήν τη στιγμή είναι ένα μέρος όπου ξέρεις πως θα βρεις τα καλύτερα live και τα καλύτερα πάρτι στην πόλη, σταθερά, χωρίς σκαμπανεβάσματα, με την a-list των εγχώριων DJs να κάνει τακτικά ή μόνιμα περάσματα από

16 lifo – 6.10.16

τα decks του. Το six d.o.g.s είναι κατηγορία από μόνο του, κι ενώ παρέες νέων εξακολουθούν να το ανακαλύπτουν σε αδιάλειπτη βάση, ανανεώνοντας την ανθρωπογεωγραφία του, σε δέκα μέρες συμπληρώνει 7 χρόνια λειτουργίας. Θυμάμαι ότι την πρώτη φορά που πήγα στο d.o.g.s βρέθηκα σε σύγχυση. Δεν ήξερα πού ακριβώς γινόταν το event που έψαχνα, άνοιγα πόρτες, κατέβαινα σκαλιά κι ένιωθα λίγο χαμένος. Έκτοτε έχουν μεσολαβήσει πολλές βραδιές σε κάθε διαφορετική σπιθαμή του χώρου που ενοποίησε και αναδιαμόρφωσε το 2009 τα μικρά μπαράκια που προϋπήρχαν στην Αβραμιώτου κι έναν χρόνο αργότερα πρόσθεσε τον ωραιότερο κήπο του κέντρου της πόλης στo δυναμικό του. Σήμερα, η μεταμόρφωση του εσωτερικού του, που είχε προαναγγελθεί στα social media από το καλοκαίρι, είναι εντυπωσιακή και αναπάντεχη.

Gig space και bar έχουν ενωθεί, με τον τοίχο που τα χώριζε να αποτελεί παρελθόν, ο χώρος είναι ενιαίος με αλλαγές στη διαρρύθμιση και τη δημιουργία ενός κάπως πιο «πριβέ» παταριού – άλλο ένα αναπάντεχο στοιχείο που θα έπαιρνα όρκο ότι δεν θα συνέβαινε ποτέ στο six d.o.g.s, η δημιουργία δηλαδή μιας VIP, εντός πολλών εισαγωγικών, γωνιάς σε ένα μαγαζί που είναι περιβόητο για τον χύμα χαρακτήρα του. Κι όμως, η αίσθηση δεν είναι καθόλου ελιτίστικη, περισσότερο παρεΐστικη θα είναι η φάση σε αυτό το νέο «VIP πατάρι».

Η ΑΡΧΉ ΚΑΙ ΤΟ ΌΝΟΜΑ Παραδίπλα, στο project space, o Κωνσταντίνος Δαγριτζίκος, καλλιτεχνικός διευθυντής και ψυχή του d.o.g.s από την ίδρυσή του, ανεβοκατεβαίνει στα γρήγορα για έβδομη φορά σήμερα τις σκάλες που οδηγούν από τον χώρο της γκαλερί στο γραφείο του, στον απόηχο του opening του ανανεωμένου gig space. Μου περιγράφει ότι η σχέση του με την Αβραμιώτου χρονολογείται από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν η Όλγα Μανέτα και ο Γιάννης Βουλγαράκης φτιάχνουν το Kinky, το πρώτο μπαρ που άνοιξε στο στενό – είναι ο πρώτος και ο τελευταίος DJ που παίζει στο Kinky, το καλοκαίρι του 2005, σε pre-party, και του 2009, πριν ξεκινήσουν οι εργασίες για το d.o.g.s. Στο ενδιάμεσο διάστημα, που τον βρίσκει για σπουδές στο Λονδίνο, ο Ντίνος Αυγουστίδης ανοίγει άλλα τρία παραπλήσια μπαράκια. Όταν ο Κωνσταντίνος εγκαταλείπει την αρχική του επιθυμία, ως curator, για έναν χώρο που θα στεγάζει κατά βάση εκθέσεις και μουσικά live στο ανατολικό Λονδίνο, αποφασίζει να την υλοποιήσει επιστρέφοντας στην Αθήνα – σοφά, όπως θα αποδειχθεί. Ψάχνει για κτίρια στο Μεταξουργείο και η αρχική του ομάδα περιλαμβάνει άτομα που θα τρέξουν ακόμα περισσότερα διαφορετικά πράγματα, όπως η διαχείριση καλλιτεχνικών στούντιο ή οι παραστάσεις θεάτρου και χορού. Τελικά, συνασπίζεται με τους τρεις προαναφερθέντες ιδιοκτήτες των μπαρ της Αβραμιώτου, που, όπως αναφέρει, η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι είναι «ένα πολύ μικρό στενάκι, κρυμμένο, σαν σε άβατο, σε ένα

αξέχαστες νύχτες στο d.o.g.s και εξω από αυτό - η προσωπική επιλογή του κωνσταντίνου δαγριτζίκου Τα πρώτα 4 πάρτι που κάναμε μέσα στα χαλάσματα και τις εργασίες, τον Σεπτέμβριο του 2009, λίγο πριν ανοίξουμε επίσημα. Το διπλό live των Οf Montreal, τον Ιούλιο του 2014. Οι τρεις συνεργασίες με τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, με αποκορύφωμα το περσινό πάρτι σε όλους τους ορόφους του κτιρίου της Στέγης, με 5 διαφορετικά lineups. Τα 3 Dagribirthday, τα γενέθλιά μου, στα οποία προφανώς είχα περάσει υπέροχα. Το δεύτερο Halloween party, ένα από τα πιο φανταστικά πάρτι που κάναμε ποτέ. Τα 3 Φεστιβάλ Πολλής Μουσικής που διοργανώσαμε με τον The Boy, τα οποία ήταν πραγματικά μοναδικά. Νο 1 και αξεπέραστο: Τα 634 Λεπτά Μέσα στο Ηφαίστειο, ο αυτοσχεδιασμός 15 μουσικών στον κρατήρα του ηφαιστείου της Νισύρου, τον Αύγουστο που μας πέρασε, μια τεχνική και καλλιτεχνική σπαζοκεφαλιά. Μελλοντικά υπάρχει πλάνο για τη δημιουργία εστιατορίου στους δύο μεγάλους χώρους που βρίσκονται ακριβώς κάτω από τον κήπο. «Το έχουμε βάλει μπροστά και το έχουμε αναβάλει τρεις φορές. Το δουλεύαμε πάλι φέτος το καλοκαίρι, είχαμε βρει τον σεφ, αλλά τελικά προέκυψε ένα ακραίο μπάτζετ, κι επειδή θέλουμε να γίνει πολύ σωστά, το αφήσαμε γι’ αργότερα».

πολύ κεντρικό σημείο: πίσω από την Αθηνάς, που είναι μεγάλος δρόμος, και πίσω από την Ερμού, που είναι εμπορικός πεζόδρομος», και δημιουργούν το six d.o.g.s. Το Kinky μετατρέπεται στο bar, η Πλαστελίνη στο project space που λειτουργεί μη κερδοσκοπικά για διάφορα πρότζεκτ, από παρουσιάσεις βιβλίων και μίνι fashion shows μέχρι εκθέσεις, βιντεοπροβολές και μικρά πειραματικά live. Ο ενδιάμεσος πυρήνας είναι το gig space, που στεγάζει συναυλίες και πάρτι. Στις 19 Αυγούστου 2010 αναφωνούμε για πρώτη φορά «στο βάθος, κήπος!», κατεβαίνοντας τα πολυφωτογραφημένα στα social media σκαλιά που οδηγούν στον οπίσθιο ακάλυπτο. «Για να γίνει ο κήπος προηγήθηκαν τέσσερις μήνες πραγματικά πολύ σκληρής χειρωνακτικής δουλειάς. Η μόνη πρόσβαση σε αυτόν ήταν τα σκαλιά. Δεν έχουμε παρέμβει στο landscaping, ο βράχος δεν είναι τεχνητός, υπήρχε. Ουσιαστικά εμείς καθαρίσαμε τον χώρο, γιατί ήταν ένας σκουπιδότοπος 50-60 χρόνων από όλους τους ακάλυπτους των γύρω κτιρίων. Είχαμε βρει από μπάζα και παπούτσια μέχρι ποντίκια, ζιζάνια και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Φέραμε την ποταμίσια άμμο, την οποία διατηρούμε ακόμα στο έδαφος, που ήταν ιδέα του αρχιτεκτονικού γραφείου των Point Supreme Architects, με τους οποίους συνεργαζόμαστε εξαρχής. Έχουν αναλάβει τα πάντα στο six d.o.g.s». Πώς προέκυψε όμως το ομολογουμένως εξαιρετικά πετυχημένο όνομα του six d.o.g.s; «Εγώ στην αρχή ήθελα να το ονομάσω ειρωνικά “Το Μαϊστράλι”, ένα κλασικά ηλίθιο όνομα για καφετέρια ή ταβέρνα τουριστικού νησιού, κάτι που θα ήταν εντελώς αντίθετο δηλαδή με την ουσία του χώρου» λέει χαμογελώντας ο Κωνσταντίνος. «Οι φίλοι μου θα έπιαναν το παιχνιδάκι, αλλά επειδή δεν ήθελα να έρχονται μόνο οι φίλοι μου, σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να δώσουμε ένα πιο ορθολογικό όνομα. Επειδή, λοιπόν, ο χώρος διαθέτει υποχώρους και υποκατηγορίες πραγμάτων που γίνονται σε αυτούς, σκεφτήκαμε τη γνωστή κοινωνιολογική μελέτη του “six degrees of separation” που υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι του πλανήτη απέχουν μεταξύ τους το πολύ έξι βήματα. Για να μην είναι πολύ μεγάλο το όνομα, του προσθέσαμε τελίτσες, αλλά το six d.o.s ήταν κακόηχο, έτσι, επειδή είχαμε και πολλά αδέσποτα τριγύρω, προέκυψε το six d.o.g.s!». Θα μπορούσε, όμως, να σημαίνει και six degrees of global separation, με το κοινό να αναρωτιέται και να παίζει το επιτυχημένο παιχνίδι του Κωνσταντίνου και των συνεργατών του εδώ και χρόνια. Όσο για τα σκυλιά, όλοι έχουμε παρατηρήσει ότι είναι παρόντα και ευπρόσδεκτα –πώς θα μπορούσαν να μην είναι, άλλωστε;–, με την παρουσία τους να κάνει εντύπωση ακόμα και στους ξένους καλλιτέχνες. Πρόσφατα, σε συνέντευξη στο LIFO.gr η Nina Kraviz θυμήθηκε το αγαπημένο τυφλό αδέσποτο που είχε χωθεί στο booth της, όταν έπαιξε πριν από χρόνια στο d.o.g.s.

ΣΉΜΕΡΑ

ΙNFO 7 years six d.o.g.s Παρασκευή & Σάββατο 14-15/10, με ένα μεγάλο line-up, από τις 21:00 Είσοδος ελεύθερη Περισσότερες πληροφορίες για το event και το καθημερινό πρόγραμμα του six d.o.g.s στο sixdogs.gr/ και στο facebook.com/ sixdogsathens

Εδώ και 5 χρόνια το six d.o.g.s βρίσκεται υπό τη συνιδιοκτησία του Κωνσταντίνου Δαγριτζίκου και του Παναγιώτη Πιλαφά, μετά την αποχώρηση των αρχικών συνεταίρων και του Κωνσταντίνου Δούρου από την επιχείρηση. Οι δύο φίλοι και συνεργάτες αλληλοσυμπληρώνονται και, άτυπα, ο Κωνσταντίνος είναι το «πρόσωπο» του d.o.g.s, μια φυσιογνωμία που γνωρίζουν λίγο-πολύ όλοι όσοι κινούνται στην Αθήνα, ενώ ο Παναγιώτης μένει περισσότερο στα μετόπισθεν, αναλαμβάνοντας το πιο επιχειρηματικό κομμάτι. Η επιχείρηση απασχολεί πλέον καμιά εβδομηνταριά άτομα συνολικά, από την παραγωγή των events και τους ηχολήπτες μέχρι τα παιδιά που δουλεύουν στο σέρβις, στην μπάρα, στην κουζίνα και στη λάντζα. Στα επτά χρόνια λειτουργίας του, εκτός από την αναμόρφωση του εμπορικού τριγώνου και την ανάδειξη της παραπλήσιας πλατείας Αγίας Ειρήνης στο πιο πολυσύχναστο σημείο της πόλης, το d.o.g.s έχει συντελέσει στην ανάδειξη πολλών καλλιτεχνών που το προτιμούν σταθερά για τα live τους κι έχει δημιουργήσει έναν συμπαγή πυρήνα από DJs της house και techno σκηνής (Anestie Gomez, K.atou, Gus & Bonso, Mr. Roussos, Chevy και πολλοί άλλοι) που το νιώθουν σαν σπίτι τους, μια και το gig space δεν ξεκίνησε με καθημερινά live και dance πάρτι κάθε Παρασκευή και Σάββατο – ήταν κάτι που χτίστηκε και εδραιώθηκε σταδιακά κι έγινε δικό τους trademark. «Δεν μπορείς να κάνεις μόνο πράγματα της αρεσκείας σου» εξηγεί ο Κωνσταντίνος. «Αν συνέβαινε αυτό, το d.o.g.s θα ήταν ο πιο weird χώρος της πόλης. Δεν έχει νόημα κάτι τέτοιο. Πρέπει αυτά που κάνεις να έχουν κάτι να πουν, ακόμα κι αν, σε προσωπικό επίπεδο, δεν τρελαίνεσαι για όλα. Οκ, κάνουμε και κάποια αστεία πράγματα για το yolo, αλλά για το 99% αυτών που παρουσιάζουμε είμαστε πολύ περήφανοι. Πολλά δεν τραβάνε. Το Deteriorate Sound Festival, ας πούμε, που φέτος τον Απρίλιο θα το στήσουμε για πέμπτη φορά, έχει πολύ πειραματικό ήχο για πολύ περιορισμένο κοινό, μαζεύει 40-50 άτομα. Αυτά τα events δεν πάνε οικονομικά, μας βάζουν μέσα, αλλά τα συνεχίζουμε. Απλή, προσβάσιμη επικοινωνία και εξωστρέφεια για το κοινό και τους καλλιτέχνες, αγάπη και φροντίδα για τον χώρο και αυτά που παρουσιάζουμε είναι τα κλειδιά της δουλειάς μας. Σιχαίνομαι τους ψαγμένους, εσωστρεφείς χώρους, τις κλίκες, τα ψευδώνυμα, όλες αυτές τις κακές έννοιες. Δεν μπορείς να κάνεις “εσωτερικά αστειάκια” με το κοινό, πρέπει να είσαι ανοιχτός σε όλους. Άσε που πάντα υπάρχουν τρόποι να καταρρίπτεις τους μύθους που κυκλοφορούν. Λένε ότι οι Αθηναίοι δεν χορεύουν. Έλα σε ένα πάρτι στο d.o.g.s να δεις αν χορεύουν. Η Αθήνα έχει τεράστιες δυνατότητες για το μέλλον. Σε μερικά χρόνια δεν θα πιστεύουμε αυτά που θα γίνονται στην Αθήνα».

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

ΠΙΘΑΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΚΡΗΞΗΣ σε ελεύθερες κουζίνες αερίου των εταιρειών:

Επηρεάζεται ένας περιορισμένος αριθμός συσκευών από την περίοδο παραγωγής μεταξύ Ιανουαρίου 2009 και Οκτωβρίου 2011. Η αιτία είναι πιθανή βλάβη σε ένα εξάρτημα σύνδεσης αερίου. Σε συγκεκριμένες συνθήκες, υπάρχει κίνδυνος διαρροής αερίου και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρξει κίνδυνος έκρηξης. Προσφέρουμε δωρεάν αντικατάσταση του εξαρτήματος σύνδεσης από εξουσιοδοτημένο τεχνικό του service σε κάθε κάτοχο επηρεαζόμενης συσκευής. Η αντικατάσταση διενεργείται στην οικία του κατόχου και το ζήτημα επιλύεται πλήρως.

1

Σημειώστε τον αριθμό μοντέλου και τον αριθμό παρτίδας, από την πινακίδα μητρώου της συσκευής σας (βλ. διάγραμμα δεξιά).

Ελεύθερη κουζίνα αερίου με συρτάρι: Η πινακίδα μητρώου βρίσκεται πίσω από την πρόσοψη του συρταριού.

2

Στη συνέχεια ελέγξτε στη διεύθυνση www.gascookingsafety.com εάν το μοντέλο σας επηρεάζεται. Αν χρειάζεστε βοήθεια, καλέστε στο 18182 με αστική χρέωση.

Ελεύθερη κουζίνα αερίου χωρίς συρτάρι: Η πινακίδα μητρώου βρίσκεται στο εσωτερικό του φούρνου.

Ελέγξτε αν η συσκευή σας επηρεάζεται:

Αριθμός μοντέλου (E-Nr.) / Αριθμός παρτίδας (FD)

παράδειγμα πινακίδας μητρώου

Σημείωση: Για την αποφυγή πιθανών κινδύνων μέχρι την αντικατάσταση του εξαρτήματος σύνδεσης, οι κάτοχοι επηρεαζόμενης συσκευής θα πρέπει να απενεργοποιήσουν την παροχή αερίου στη συσκευή και να μην τη χρησιμοποιούν. Λυπούμαστε για την αναστάτωση που ενδέχεται να προκαλέσει αυτή η προληπτική ενέργεια για την ασφάλεια και σας ευχαριστούμε για την κατανόηση και την υπομονή σας. Αν δυσκολεύεστε να διαπιστώσετε εάν η συσκευή σας επηρεάζεται ή αν έχετε οποιαδήποτε άλλη απορία, επικοινωνήστε μαζί μας μέσω του ιστοτόπου ή καλώντας στον αριθμό που παρέχεται.

www.gascookingsafety.com

Tηλεφωνική γραμμή εξυπηρέτησης: 18182

6.10.16 – lifo

17

VINIETA

ΙΖΑΜΠΕΛ

IΠΕΡ Η ΜΟΥΣΑ ΠΟΥ

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΝΕ

18 lifo – 29.9.16

— Η έκπληξή μου για το «Εκείνη», σας ομολογώ, ήταν διπλή: δεν περίμενα έναν Βερχόβεν στα γαλλικά. Και δεν πίστευα πως θα ήταν καλή ταινία. Πίστευα πως ο Πολ Βερχόβεν είχε αφήσει πίσω του το καλό σινεμά. Α, ξέρετε, προσωπικά δεν έχασα ποτέ την πίστη μου στον Πολ. Ούτε στιγμή. Ερωτεύτηκα το σινεμά του από το Turkish Delight. Ήμουν νεαρή όταν το είχα δει κι αν κάποιος μου έλεγε πως θα έπαιζα σε ταινία του, δεν θα το πίστευα φυσικά. Εμένα ήταν διπλή η χαρά μου, και γιατί το απόλαυσα, και γιατί δεν πίστευα πως είχα θέση σε ταινίες του από ένα σημείο κι έπειτα. Δεν ήξερα αν ταίριαζα δηλαδή. Θα ξετρελαινόμουν με έναν ρόλο στο Starship Troopers. Στο Showgirls όχι. Για να μην παρεξηγηθώ, μου άρεσε πολύ η ταινία. Εγώ είμαι αυτή που δεν κόλλαγε στο σενάριο…

— Η Μισέλ στο «Εκείνη» τι άνθρωπος είναι; Πολύπλοκη, αλλά τι ακριβώς; Ατρόμητη, αδέσμευτη, ελεύθερη να διασχίζει ανθρώπους και καταστάσεις, να δοκιμάζει νέες εμπειρίες; Ναι, είναι σίγουρα μια ελεύθερη γυναίκα, αλλά δεν γνωρίζει ούτε και η ίδια πόσο ελεύθερη είναι. Πρόκειται για μια πειραματική διαδικασία, στην οποία εκείνη ανακαλύπτει στην πορεία τον βαθμό δράσης και αντίδρασής της. Προχωράει. Κι έχει τόλμη και κουράγιο και μια απουσία φόβου όταν αντιμετωπίζει επικίνδυνες καταστάσεις – εγώ θα είχα φοβηθεί, δεν θα έκανα τέτοια πράγματα. Έχει κι άλλα στοιχεία εκτός από την αφοβία: αντίληψη της ειρωνείας και μια αίσθηση απόστασης που παίρνει από τον εαυτό της, για να μπορεί να προχωρήσει.

— Ο Βερχόβεν δήλωσε πως είναι ο ίδιος άνθρωπος από τα 6 του χρόνια. Χρειάζεται συνεχώς να προ-

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΉ ΣΥΝΈΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΘΟΔΩΡΉ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΌΠΟΥΛΟ

Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΕΝΑ ΔΙΠΛΟ ΧΤΥΠΗΜΑ (ΩΣ ΦΑΙΔΡΑ ΣΕ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΒΑΡΛΙΚΟΦΣΚΙ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΊΣΤΡΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΒΕΡΧΟΒΕΝ «ΕΚΕΙΝΗ») ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΤΗ ΔΕΝΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΑΜΠΡΟΥΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΣ ΤΗΣ: ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ! Επειδή η κορυφαία Ιζαμπέλ Ιπέρ αποτελεί κλασικό παράδειγμα ηθοποιού που αναδεικνύεται μέσα από συνεργασίες με μεγάλους σκηνοθέτες και τις επιδιώκει χωρίς προκαταλήψεις, είναι εξαιρετικά διαφωτιστική (για μένα, για τους φαν της, για τους απανταχού ηθοποιούς ελπίζω) η πεποίθησή της πως η σχέση του σκηνοθέτη με τον ηθοποιό, αυτός ο ειδικός δεσμός, όπως τον αποκαλεί, χωρίς να μπορεί να τον διευκρινίσει, έχει να κάνει με την αγάπη και όχι με την ιεραρχία και τη μαθητεία ή μια πιο διανοουμενίστικη αντίληψη του επαγγέλματος. Με αφορμή το φιλμ Εκείνη, η Γαλλίδα ηθοποιός μάς μιλάει για τον Πολ Βερχόβεν και μοιράζεται τις σκέψεις της για την ταινία και τους σκηνοθέτες.

σαρμόζεται, αλλά βασικά δεν έχει αλλάξει. Εσείς; (σκέφτεται) Και ναι και όχι. Δεν μπορώ να σας απαντήσω. Είναι πολύ δύσκολη ερώτηση και δεν είμαι σίγουρη για μένα. Διαπιστώνω, πάντως, πως πολλοί αλλάζουν στη ζωή τους, δεν αναπαράγουν την ίδια προσωπικότητα.

— Πιστεύετε πως η ταλάντευση της ηρωίδας μεταξύ του πόνου και της ευχαρίστησης δικαιολογείται μέσα στην ταινία; Πρωτίστως, δικαιολογείται στη ζωή μας. Στο Εκείνη υπάρχει βεβαίως η διασταύρωση του θύματος με τον δήμιο, της ηδονής με τον πόνο, εμπεριέχοντας τη σεξουαλική διάσταση. Πιστεύω πως η ταινία μοιάζει με πίνακα δράσης (action painting) και ο Βερχόβεν είναι ο Τζάκσον Πόλοκ του σινεμά. Ρίχνει πολλά στοιχεία στο πανί, αν όχι στη φόρμα, σίγουρα στην πρόθεση και στη σύλληψη, και καλεί τους θεατές να τραβήξουν τις κλωστές που τους ενδιαφέρουν, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, την καταγωγή τους. Αυτή είναι η δύναμη του φιλμ.

— Απ’ όλους τους μεγάλους σκηνοθέτες με τους οποίους έχετε συνεργαστεί, είναι ο Μίκαελ Χάνεκε αυτός που σας έχει επηρεάσει περισσότερο; Η επίδραση δεν είναι η σωστή λέξη. Δεν επηρεάζομαι, ούτε μαθαίνω από τους σκηνοθέτες. Δεν διακρίνω ούτε αναγνωρίζω το ιεραρχικό σύστημα που θα έκανε εμένα μαθήτρια κι εκείνον δάσκαλο. Το θέμα είναι πώς σε κοιτάζει και αν σε αγαπάει ο σκηνοθέτης σου. Όχι αν του αρέσει συγκεκριμένα κάτι που κάνεις, περισσότερο από κάτι άλλο. Και με τον Κλοντ Σαμπρόλ, και με τον Χάνεκε, και με τον Βερχόβεν αυτό που επιδιώκω είναι να αγαπάνε το σύνολο της δουλειάς μου, να αγαπάνε εμένα συνολικά.

— Ομολογώ πως δεν περίμενα να μου απαντήσετε αυτή την ερώτηση με γνώμονα την αγάπη! Την εννοώ στην ευρεία σημασία της.

— Με τον διάλογο στην εξίσωση; Με τον διάλογο βεβαίως, την προσοχή που σου δίνει ο σκηνοθέτης. Είναι ευαίσθητος τόπος ο ηθοποιός –άνδρας ή γυναίκα, δεν έχει διαφορά–, γιατί αποτελεί τον κρίσιμο ενδιάμεσο κρίκο για τον σκηνοθέτη και την ταινία του. Όχι με το κοινό, με την ταινία του. Μέσα από σένα βλέπει τον εαυτό του.

— Αυτή η απάντησή σας πρέπει να διαβαστεί από όλες τις Αμερικανίδες ηθοποιούς που απέρριψαν τον ρόλο, ενώ εσείς τολμήσατε να πείτε «ναι». Δεν ξέρω αν ήταν όλες ή ελάχιστες. Δεν με αφορά πραγματικά, μου αρκεί που είμαι εδώ και συμμετέχω στο Εκείνη.

6.10.16 – lifo

19

KYΡΙΕ ΔΗΜΑΡΧΕΠΟΥ ΤΑ VINIETA

Η Ο ΓΙΆΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΆΡΗΣ ΜΙΛΆ ΣΤΗ LIFO ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΉ ΠΑΡΆΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΚΙΤΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΈΝΩΝ ΠΟΥ ΕΚΘΈΤΕΙ ΣΤΗΝ A. ANTONOPOULOU.ART ΑΥΤΉ ΤΗΝ ΠΕΡΊΟΔΟ. ΑΠΌ ΤΟΝ ΧΡΉΣΤΟ ΠΑΡΊΔΗ ΦΩΤΟ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ 20 lifo – 6.10.16

έκθεση «Το χάος των αναμνήσεων» στην γκαλερί a.antonopoulou.art δεν είναι άλλο από μια πλειάδα κακόγουστων, ευτελών, αστείων, ενίοτε και εξωφρενικών μικροαντικειμένων από τη συλλογή κιτς σουβενίρ που έχει μαζέψει από ταξίδια του ο Γιάννης Μπουτάρης και αναδεικνύουν το πάθος του γι’ αυτά. Δεκάδες διακοσμητικά και χρηστικά αντικείμενα που ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης συνέλεξε μέσα σε μία τριακονταετία, περίοδο που ταξίδευε ανά τον κόσμο ως οινοπαραγωγός, εμπορευόμενος τα κρασιά του. Πορσελάνινα, πλαστικά, ξυλόγλυπτα, σκαλισμένα σε μάρμαρο ζωάκια, πορτρέτα πολιτικών ηγετών, ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, τσολιάδες και χωριατοπούλες, ταυρομάχοι και σπανιόλες, μπούστα γυναικών και ημίγυμνα pin-up girls, γυναίκες του Μανάρα, αγωνιστικά αυτοκίνητα, δεκάδες αναπτήρες, ζωγραφιστά πιάτα, τασάκια, λυχνάρια, ρολόγια επιτοίχια, τσέπης και χειρός, ματριόσκες, απίθανα διακοσμημένες φιάλες ποτών, τσαγιέρες με λεοπάρ σχέδια, γυάλινες σφαίρες, μπιμπελό και τοπόσημα από διάφορες πόλεις, περιοχές και χώρες, από το Ισραήλ μέχρι το Αζερμπαϊ-

τζάν και από τη Μάλτα μέχρι την Αυστραλία. Ο Παρθενώνας και ο Λευκός Πύργος, ο Πύργος του Άιφελ και η Όπερα του Σίδνεϊ, ο κόκκινος τηλεφωνικός θάλαμος του Λονδίνου και το Manneken Pis («Ο μικρός που ουρεί»), το γνωστό μπρούντζινο άγαλμα των Βρυξελλών. Η γκαλερίστα Αγγελική Αντωνοπούλου ξεχώρισε 600 σουβενίρ από τα περί τα 2.000 της συλλογής του Μπουτάρη, η οποία εκτίθεται κυρίως σε προθήκες στην αίθουσα πωλητηρίου του Κτήματος Κυρ-Γιάννη στο Γιαννακοχώρι Ημαθίας, τα κατέβασε στην Αθήνα και έστησε μια εγκατάσταση σύγχρονης τέχνης. Τα ταξινόμησε σε ενότητες, έτσι ώστε τα αντικείμενα της συλλογής να αφηγούνται μια νέα ιστορία. Ζητήσαμε από τον δήμαρχο Μπουτάρη να μας αφηγηθεί την ιστορία που συνοδεύει κάποια από αυτά.

— Θέλετε να θυμηθείτε τις ιστορίες μερικών αντικειμένων; Δεν θυμάμαι καν την προέλευση των περισσοτέρων πια.

— Θα έχετε κάποια αγαπημένα, παρ’ όλα αυτά… Ναι, είναι κάνα δυο στα οποία έχω αδυναμία και τα έχω σπίτι μου.

Α ΒΡΗΚΑΤΕ ΟΛΑΑΥΤΑ;

INFO «Το χάος των αναμνήσεων» a.antonopoulou.art Αριστοφάνους 20, Ψυρρή, 4ος όροφος Έως 29/10

— Ποια είναι αυτά; Το χρυσό μπούστο γυναίκας. Μου άρεσε πολύ και το έβαψα με χρυσό σπρέι. Το άλλο που μ’ αρέσει πολύ είναι η κοπελιά που βρίσκεται στην έκθεση, ανάμεσα στα βατράχια. Είναι ένα τύπου pin-up girl με ολόσωμο ροζ μαγιό. Αυτή την κοπέλα όλο σκέρτσο δεν θυμάμαι από πού την πήρα.

— Δεν τη συγκαταλέγετε στα ερωτικά; Όχι, τα ερωτικά όλα είναι του Μανάρα.

— Η αντίκα τύπου Τζάγκουαρ, το μεταλλικό αντίγραφο αυτοκινήτου, το οποίο δεν το λες κακόγουστο, από πού το πήρατε; Από ένα κατάστημα στη Βιέννη το οποίο πουλάει ντιζαϊνάτα αντικείμενα. Μοιάζει με αντίκα, αλλά δεν είναι. Είναι φανταστικό μοντέλο, δεν υπάρχει αυτό το είδος. Το αγόρασα πριν από 2-3 χρόνια, κάποια Χριστούγεννα στη Βιέννη.

— Πρόσφατο απόκτημα θα είναι και ο λεμονοστύφτης με το κεφάλι της Μέρκελ… Όχι, αυτό είναι πιο παλιό.

— Μου είπαν ότι οι μικρογραφίες με τους παπάδες που παίζουν διάφορα τυχερά παιχνίδια δημιούργησαν σκάνδαλο και αποσύρθηκαν. Αυτούς τους πήρα από την Τήνο πριν από χρόνια. Μου είχαν πει –δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή ψέματα– ότι τα είδε ο Μητροπολίτης Σύρου, εκνευρίστηκε

και τα απαγόρευσε. Δεν ξέρω αν πράγματι τα αποσύρανε, αλλά αυτό κυκλοφόρησε.

— Οπότε είναι σπάνια αντικείμενα. Φαντάζομαι, ναι.

— Είδα και έναν Χριστό ως φωτιστικό νυκτός. Αυτό μου το έκαναν δώρο.

— Τα σεξουαλικά αντικείμενα έχουν συγκεκριμένη προέλευση; Εκτός των γυναικών του Μανάρα, οι οποίες δεν είναι ακριβώς κιτς, έχουνε γούστο. Έχουν όλα μια υπερβολή, ας πούμε.

— Το τρίγωνο με τα πλαστικά ανθρωπάκια, δύο άντρες και μία γυναίκα, που κάνουν σεξ; Ούτε αυτό θυμάμαι από πού το πήρα. Καθόλου.

— Υπάρχει και ένα μπουκάλι ούζο με παρατεταμένο πέος σε στύση. Αυτό το πήρα από την Αθήνα. Από είδη λαϊκής τέχνης.

— Η γόβα-μπουκάλι; Όλα τα γυάλινα μπουκάλια –έχω και ένα σπαθί-μπουκάλι– είναι αρμένικα. Κάποια είναι αγορασμένα από το Ερεβάν και κάποια μου τα έχουν φέρει δώρο.

— Μου φάνηκε αστείος και συγχρόνως ιδιαίτερα κακόγουστος ο αναπτήρας-κάθισμα τουαλέτας. Αυτό μου το έκαναν δώρο τη βραδιά των εγκαινίων. Όπως και ένα τασάκι με ένα κεφάλι σαν ψάρι, επίσης δώρο των εγκαινίων.

— Το κοχύλι με την Παναγία; Δεν το θυμάμαι.

Εκείνο που θυμάμαι πάρα πολύ καλά είναι ένας τεράστιος αητός-ρολόι που είναι μόνος του σε μια γωνιά και μια κυρία που είναι ανάσκελα, έχει τα πόδια της ψηλά και παίζει μ’ ένα ρολόι. Αυτά τα βρήκα σε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη που πουλάει άπειρα τέτοια. Αυτά τα δύο μου έβγαλαν τα μάτια, γι’ αυτό και τα πήρα.

— Από τα ελληνικά τι θα ξεχωρίζατε; Τα μπουκάλια του ούζου είναι απίστευτα! Αλλά τα υπόλοιπα είναι χωρίς έμπνευση. Οι Παρθενώνες, η Μύκονος, τα αιγαιοπελαγίτικα σπιτάκια, εντελώς ανέμπνευστα.

— Το ξυπνητήρι με τη φωνή του μουεζίνη πού το βρήκατε; Νομίζω ότι το πήρα Χριστούγεννα, σε μαγαζί παιδικών παιχνιδιών.

— Ούτε η Μπάρμπι με το χιτζάμπ είναι από μουσουλμανική χώρα; Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι. Κοίταξε, οι μουσουλμάνοι έχουν πρόβλημα, δεν έχουν πολύ χιούμορ με αυτά.

— Ποιο θεωρείτε το πιο ωραίο σας απόκτημα; Υπάρχουν και κάποια ωραία, θα τα έλεγα κομψοτεχνήματα. Τα τσαγερά είναι κομψοτεχνήματα. Αυτά ξεκίνησα να τα κάνω δώρο στη γυναίκα μου, η οποία έπινε πάρα πολύ τσάι. Ακολουθούσε και μια ιεροτελεστία για το τσάι

– την ψιλοκορόιδευα γι’ αυτό. Κάποια στιγμή αποφάσισα να της κάνω δώρο τσαγιέρες. Αρχικά της πήρα κάποιες ασημένιες και μετά άρχισα να της αγοράζω αυτά: μια ζέμπρα, μια καμηλοπάρδαλη, μια γυναίκα με φουστάνι.

— Οι τσαγιέρες θα έχουν και συναισθηματική αξία για σας, αφού ανήκαν στη γυναίκα σας. Εν τέλει, όλα έχουν συναισθηματική αξία. Παρόλο που είμαι δεμένος μαζί τους, με διασκεδάζουν πολύ. Ξέρεις ποιο είναι το πιο σημαντικό; Εγώ τα είχα στο κτήμα φύρδην μίγδην, από δω κι από κει, σκόρπια. Όταν τα είδα στην γκαλερί μαζεμένα θεματικά, απέκτησε μια εικόνα όλη αυτή η ιστορία.

— Υπάρχει κάποιο που είναι τόσο όμορφο, που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται ανάμεσα σε όλα αυτά τα αντικείμενα; Θεωρώ ότι και το όμορφο ταιριάζει μέσα στα άσχημα. Είναι 2-3 πορσελάνινα, κάτι κυρίες, κάτι κύριοι, τα οποία δεν είναι καθόλου άσχημα. Οι κινήσεις τους είναι τελείως εκτός της δικής μας εποχής. Γι’ αυτό τα έβαλα! Μια κίνηση, μια υπόκλιση, ένα χειροφίλημα, τελείως άλλων εποχών. Είναι καλοφτιαγμένα, ωραία, ένα από αυτά μάλιστα είναι από πορσελάνη αξίας. Όλα αυτά που εκτίθενται κάτω δεν είναι ούτε το 1/3 όσων έχω μαζεμένα.

6.10.16 – lifo

21

q Γεννήθηκα στην Αθήνα. Η οικογένεια της μητέρας μου ήταν από τη Μικρά Ασία, αλλά ο παππούς μυρίστηκε προς τα πού πήγαιναν τα πράγματα, πούλησε ό,τι είχε εκεί και ήρθαν και εγκαταστάθηκαν κανονικά στην Αθήνα λίγα χρόνια πριν από την καταστροφή. Η οικογένεια του πατέρα μου ήταν από την Τζια, αλλά προ πολλών ετών εγκαταστημένη στην Αθήνα – ο παππούς μου γεννήθηκε στην Αθήνα. Το σπίτι των παιδικών μου χρόνων ήταν στην πλατεία Αμερικής – το πούλησε ο παππούς κάποια στιγμή εν αγνοία μας και ζούσαμε σ’ ένα σπίτι που δεν μας ανήκε. Κάποια στιγμή έπαθε εγκεφαλικό, ήρθε να ζήσει μαζί μας και τότε το μάθαμε. Ήταν μια εμπειρία επώδυνη για μένα, που τότε ήμουν 13-14 χρόνων. Σ’ αυτό το σπίτι μείναμε μερικά χρόνια ακόμη, μέχρι που ο ιδιοκτήτης του το έδωσε αντιπαροχή.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

απο τον γιαννη πανταζοπουλο. φωτογραφια: παρις ταβιτιαν.

q Στα 15 μου ήθελα να γίνω δημοσιογράφος. Οι δικοί μου μού έλεγαν: «Πάρε ένα πτυχίο πρώτα και μετά κάνε ό,τι θέλεις». Με έπεισαν δώσω στο Πολυτεχνείο για να γίνω μηχανολόγος, που ήταν μια καλή δουλειά και με μέλλον. Έδωσα εξετάσεις, δεν τα κατάφερα, αλλά στο μεταξύ είχα κάνει τα χαρτιά μου κι έφυγα για να σπουδάσω στη Βιέννη. Στην Ψυχολογία, που ήθελα, είχε συμπληρωθεί ο αριθμός των φοιτητών κι έτσι γράφτηκα στην Ιατρική, με τη σκέψη τον επόμενο χρόνο να μεταπηδήσω. Αλλά τα τέσσερα πρώτα εξάμηνα, τα εργαστηριακά, στην Ιατρική ήταν πολύ ευχάριστα. Η δουλειά ήταν ομαδική και είχαμε την εντύπωση ότι κάναμε κάτι πολύ σπουδαίο. Έτσι δεν άλλαξα σχολή, έχοντας στο μυαλό μου ότι στο τέλος μπορούσα να πάρω ειδικότητα στην Ψυχιατρική. Τα πράγματα άλλαξαν στα κλινικά εξάμηνα, οπότε αρχίσαμε να δουλεύουμε στα νοσοκομεία. Η νοοτροπία (η τιτλολαγνεία και αυτή η εμμονή με την ιεραρχία που επικρατούσε) και οι ίντριγκες στα νοσοκομεία της Βιέννης με απωθούσαν, ένιωσα ότι δεν ήθελα να έχω καμία σχέση ούτε με γιατρούς ούτε με νοσοκόμες. Τελειώνοντας τις σπουδές το 1973-74 έψαχνα ειδικότητα που να είναι αφενός εργαστηριακή, αφετέρου να πληρώνομαι για τη δουλειά μου. Γιατί, εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα είχε γίνει η δικτατορία και δεν μπορούσα να επιστρέψω.

q Δεν μου ανανέωσαν το διαβατήριο γιατί είχαμε κάνει μια διαδήλωση στην ελληνική πρεσβεία στη Βιέννη, είχαμε πετάξει και κάτι αυγά – ξέρανε, τέλος πάντων, ποιοι είμαστε. Ήταν μια κατάσταση πολύ δύσκολη, γιατί έναν φίλο μου που γύρισε στη Ελλάδα τον κάλεσαν στην Ασφάλεια. Ο πατέρας του βρήκε τρόπο για να ξαναφύγει, και πήγε ο ίδιος στην Ασφάλεια, όπου του είπαν ότι σύχναζε σ’ ένα σπίτι (το δικό μου) όπου μένουν ανατρεπτικά στοιχεία, που ακούνε αυτήν τη μουσική, διαβάζουν αυτά τα βιβλία, λένε διάφορα. Ήμασταν μια μεγάλη παρέα Ελλήνων και γι’ αυτό μετά βεβαιότητας λέω ότι κάποιος από μας προφανώς έδινε πληροφορίες. Έτσι, ξέμεινα στην Αυστρία, όπου έζησα έως το 1989.

q Οι Αυστριακοί είναι πολύ συντηρητικοί και ξενόφοβοι. Όταν πήγα να νοικιάσω το πρώτο μου δωμάτιο, επειδή ήμουν ξανθός και ήξερα γερμανικά, δεν φαινόμουν για Νότιος και το έκλεισα αμέσως. Όταν πήγα την επόμενη μέρα με το διαβατήριό μου και είδε η σπιτονοικοκυρά ότι είμαι Έλληνας μου είπε: «Με συγχωρείτε, το είχα υποσχεθεί στην ανιψιά μου». Βέβαια, οι Έλληνες φοιτητές δεν είχαν καλό όνομα (κυρίως του Πολυτεχνείου), γιατί πήγαιναν για σπουδές κι έμεναν ως φοιτητές για χρόνια. Τους είχαν για ρεμάλια. Τέλη του ’70 ήμασταν 600 φοιτητές στη Βιέννη και 1.200 στο Γκρατς, τη δεύτερη πανεπιστημιούπολη της Αυστρίας.

q Στην Αυστρία διά νόμου, από το 1805, επιβλήθηκε η νεκροτομή σε όποιον πεθαίνει χωρίς ιατρική περίθαλψη, άρα σε όποιον δεν υπάρχει γιατρός που να βεβαιώσει από τι πέθανε – μέτρο και προληπτικό, για να προλαμβάνονται επιδημίες. Οι Αυστριακοί είναι πολύ εξοικειωμένοι με τη νεκροτομία, δεν είναι όπως στην Ελλάδα. Πρόβλημα είχαμε μόνο με τους Εβραίους και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά που ήταν αντίθετοι, αλλά τελικά κι αυτοί υπάκουαν στον νόμο. Στο ινστιτούτο μας είχαμε σε ετήσια βάση περί τις 3.000 νεκροτομές ατόμων που πέθαναν από φυσιολογικά αίτια χωρίς περίθαλψη και 800-1.000 με υποψία βίαιου θανάτου. Χονδρικά υπολογίζω ότι πρέπει να έχω κάνει 10.000 νεκροτομές, από τις οποίες γύρω στις 1.000 ήταν περιπτώσεις εγκληματικής πρόθεσης.

q Στο ξεκίνημά μου στην Ιατροδικαστική έπαθα έναν πανικό, αλλά ήταν τόση η αγωνία μου να κάνω σωστά τη δουλειά μου, να βρω τα αίτια θανάτου, που πολύ γρήγορα το ανθρώπινο σώμα ήταν απλώς ένα αντικείμενο δουλειάς. Πολύ πιο δυσάρεστη ήταν για μένα αργότερα η αυτοψία στον τόπο του εγκλήματος. Όχι στην πρώτη φάση, όταν ακόμη δεν έχει απομακρυνθεί το πτώμα, γιατί τότε υπάρχει γύρω ένα πλήθος ανθρώπων από διάφορες υπηρεσίες, αστυνομικοί, εγκληματολόγοι, εισαγγελέας, δημοσιογράφοι, και πρέπει να δώσουμε γρήγορα τις πρώτες πληροφορίες. Το τρομακτικό ήταν αργότερα, όταν πήγαινα με τη βοηθό μου να μαζέψουμε στοιχεία. Έβλεπα τα ίχνη της πάλης, τα αίματα, και αναπόφευκτα φανταζόμουν τι είχε συμβεί σ’ εκείνο το δωμάτιο. Θυμάμαι ακόμη αντικείμενα, π.χ. ένα καταματωμένο γυναικείο παπούτσι με σπασμένο τακούνι – ήταν φρικτό να νιώθω την αγωνία εκείνης της γυναίκας που δολοφονήθηκε άγρια.

q Οφείλω πολλά στην Ιατροδικαστική, γιατί με άλλαξε εντελώς. Πριν, ήμουν πολύ φοβισμένο άτομο. Όταν πήγα στη Βιέννη, είχα αγοραφοβία, δεν πήγαινα ποτέ σε χώρους γεμάτους ανθρώπους, κινδύνευα κάθε εξάμηνο να χάσω την εγγραφή γιατί με απωθούσε η ουρά των φοιτητών που περίμεναν. Άρχισα να την ξεπερνώ με τις εξετάσεις στη σχολή, που ήταν όλες προφορικές και μάλιστα στο αμφιθέατρο, ενώπιον όλων των φοιτητών. Η πλήρης «θεραπεία» μου συνέβη τον δεύτερο χρόνο μου στην Ιατροδικαστική, όταν μου ανέθεσαν τα σεμινάρια (γιατί το ινστιτούτο είχε και σχολή) στους χωροφύλακες και τους ασφαλίτες. Υποχρεώθηκα να διδάσκω τα βασικά της Ιατροδικαστικής σε κοινό 180 ανθρώπων. Και λίγο αργότερα, όταν ο καθηγητής μου της Αιματολογίας με έστελνε στη θέση του να καταθέσω ως εμπειρογνώμων στο δικαστήριο.

q Έπαψα να φοβάμαι. Είδα τι σημαίνει θνητότητα, είδα όλα τα στάδια της αποσύνθεσης. Ενώ είμαι αγχώδης χαρακτήρας και μπορεί να αγχωθώ αν τυχόν καθυστερήσω σ’ ένα ραντεβού, πράγματα σαφώς πιο σημαντικά, την αρρώστια ή τον θάνατο, τα αντιμετωπίζω ψύχραιμα. Δεν είναι ψυχρότητα, είναι ένας τρόπος αυτοσυντήρησης. Στη σκέψη ότι αύριο μπορεί να μην ξυπνήσω, το μόνο που με απασχολεί είναι τι θα γίνει ο γιος μου – και τα ζώα μου.

22 lifo – 6.10.16

ΓΙΏΡΓΟΣ ΔΕΠΆΣΤΑΣ

παλιούς καλούς ηθοποιούς) και η αδελφή της (που έμενε μαζί μας) στο σινεμά. Ήταν πολύ της κουλτούρας η μεριά της μητέρας μου. Από λόξα του παππού μου, που ήθελε να φτιάξει ορχήστρα δωματίου, όλα τα παιδιά του πήγαν στο Ωδείο. Δύο κόρες έπαιζαν βιολί, η τρίτη πιάνο και ο γιος του βιολοντσέλο – εκείνος όμως έκανε απεργία πείνας και απαλλάχτηκε. Κάπως έτσι βρέθηκα κι εγώ από τα 5 έως τα 15 να μαθαίνω πιάνο στο σπίτι. Εκείνη την εποχή είχα μόνιμη δασκάλα και στα αγγλικά. Από τα 11 ξεκίνησα γερμανικά για να πάω στη Γερμανική Σχολή. Αργότερα έκανα και γαλλικά, τα οποία δεν συμπαθώ – θυμάμαι, πριν από χρόνια, σε μια παράσταση της Όπερας της Πεντάρας στο Παρίσι, με πολύ καλούς Γάλλους ηθοποιούς, κρατιόμουν να μη βάλω τα γέλια. Η επιτήδευση, η φιοριτούρα της Γαλλικής, δεν ταιριάζει στον Μπρεχτ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΉΣ, ΠΡΏΗΝ ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΉΣ. ΓΕΝΝΉΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΊΑ ΑΜΕΡΙΚΉΣ, ΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΊΑ ΒΙΚΤΩΡΊΑΣ.

q Ήμουν μοναχοπαίδι. Από 6-7 χρόνων η μητέρα μου μ’ έπαιρνε μαζί της στο θέατρο (έχω δει όλους τους μεγάλους

6.10.16 – lifo

23

q Έμαθα ακόμη να σκέφτομαι πειθαρχημένα και να λειτουργώ συγκροτημένα – και στη ζωή μου. Γιατί για να γράψεις μια ιατροδικαστική έκθεση πρέπει καθετί να στέκεται στη σωστή θέση, η επιχειρηματολογία να καλύπτει όλα τα ασαφή σημεία και να μην μπορεί να αντικρουστεί. Στην Ελλάδα, βέβαια, κάπως χαλάρωσα. Αλλά όταν πρέπει να συμπαρασταθώ σε φίλους που αρρωσταίνουν, έχω έναν τρόπο να τους συμπαρίσταμαι «επιστημονικά», είμαι δίπλα τους, αλλά όχι συμπονετικά. Κι αυτό νομίζω ότι τους βοηθάει περισσότερο.

q Βλέπω ταινίες ή σειρές στην τηλεόραση με εγκληματολογικό ενδιαφέρον και σας βεβαιώ ότι αυτά που δείχνουν είναι ανοησίες. Τα πάντα είναι αμφίβολα, σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχει ένα «μπορεί» και ένα «ίσως». Οι σίγουρες ιατροδικαστικές απαντήσεις αφορούν περιπτώσεις, ας πούμε, που ένα μαχαίρι τρυπάει την καρδιά. Κάτι άλλοι περίεργοι θάνατοι που μπορεί να είναι από δηλητήριο, από υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή ναρκωτικά, έχουν αμφίβολη αιτιολογία. Είναι άδικο που καταφέρονται τα ΜΜΕ εναντίον των ιατροδικαστών, όταν σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορούν να αποφανθούν με σιγουριά, γιατί πράγματι υπάρχουν όρια στο τι μπορούν να βεβαιώσουν με σιγουριά – δεν είναι παντοδύναμοι, ούτε μάγοι.

q Όσα γράφει ο Μπέρνχαρντ για τους Αυστριακούς είναι αληθινά. Αλλά μετά την προδοσία, που κάποιος συμπατριώτης μάς κάρφωνε στη χούντα, άλλαξα σπίτι, έκοψα τις παλιές παρέες και άρχισα να συναναστρέφομαι με συμφοιτητές Αυστριακούς ή από άλλες χώρες της Ευρώπης. Αποφάσισα να ζήσω τη ζωή της Βιέννης και να εκμεταλλευτώ τα πολλά ωραία που προσφέρει, ιδίως ως προς τις τέχνες. Έτσι, διαμόρφωσα έναν κύκλο πολύ καλών φίλων που ακόμα επικοινωνούμε και βλεπόμαστε όποτε είναι δυνατό.

q Η Βιέννη εκείνη την εποχή ήταν μία από τις τρεις πρωτεύουσες με τις περισσότερες αυτοκτονίες, μαζί με τη Στοκχόλμη και τη Βουδαπέστη. Ιδίως αυτοκτονίες ανθρώπων άνω των 75, από μοναξιά και τον φόβο της εγκατάλειψης ή του γηροκομείου. Είχα κάνει μια στατιστική και στις 100 αυτοκτονίες, οι 40 ήταν ηλικιωμένων. Όταν βρεθείς στο κέντρο της Βιέννης και στήσεις αυτί, δεν ακούς τίποτα. Ψιθυρίζουν, ακριβώς το αντίθετο απ’ ό,τι συμβαίνει εδώ – κι αν έχει και χιόνι, που απορροφά τους ήχους, επικρατεί νεκρική σιγή. Περνώντας, λοιπόν, τα χρόνια, άρχισα να αναρωτιέμαι τι θα κάνω στη Βιέννη όταν βγω στη σύνταξη. Θα είναι αρκετά, για να νιώθω καλά, τα θέατρα και τα μουσεία; Και κατέληξα ότι ήταν η ώρα να επιστρέψω στην Ελλάδα.

ΟΙAΘΗΝΑΊΟΙ

ΓΙΏΡΓΟΣ ΔΕΠΆΣΤΑΣ

q Είχε αρχίσει να με πιέζει πολύ και η δουλειά μου, βέβαια.

Έπαιρνα δουλειά στο σπίτι κι είχα ν’ αντιμετωπίσω υποθέσεις δύσκολες, απ’ αυτές που μπαίνει και ο ιατροδικαστής στο στόχαστρο. Την τελική απόφαση να φύγω την πήρα όταν είχα την ατυχία να μου αναθέσουν τον θάνατο κάποιου μεγαλοβιομήχανου που ήταν μπλεγμένος σε εμπόριο όπλων. Πέθανε από φυσικό θάνατο, από έμφραγμα, αλλά το εμπόριο όπλων γινόταν μέσω Γενεύης και Αθήνας και συνέδεσαν το γεγονός ότι είμαι Έλληνας με το πόρισμα περί φυσικού θανάτου (υποστηρίζοντας ότι ήθελα να καλύψω μια κατάσταση). Γι’ ακόμη πιο κακή μου τύχη, τότε αυτοκτόνησε ο πρέσβης στη Γενεύη και δύο μέρες αργότερα ο πρέσβης της Αυστρίας στην Αθήνα! Ήταν μια πολύ βρόμικη ιστορία και βρέθηκα στη μέση. Τα έβαλα, λοιπόν, κάτω, είδα ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα που μου αρέσουν. Ιδιαίτερες υποχρεώσεις που να με κρατούν εκεί δεν είχα, σκεφτόμουν και τους γονείς μου που είχαν μεγαλώσει, κι έτσι το καλοκαίρι του 1989, έπειτα από 25 χρόνια συνολικά στη Βιέννη, αποφάσισα να επιστρέψω οριστικά στην Αθήνα. Δεν μετάνιωσα. Παίρνω σύνταξη για τα 17 χρόνια που δούλεψα εκεί.

Η περίοδος της άνθησης του ελληνικού θεάτρου έχει παρέλθει. Τέτοια εποχή άλλα χρόνια κοίταζα πάντα τι θα παιχτεί στα θέατρα και δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Φέτος με δυσκολία βρήκα 5 ή 6 προτάσεις που να με ενδιαφέρουν.

q Προτού έρθω, είπα σ’ έναν φίλο μου να μου βρει ένα σπίτι, παλιό, για να αγοράσω και μου είπε «πάρε το δικό μου». Το αγόρασα τον Οκτώβρη του 1989 και είναι αυτό όπου μένω μέχρι σήμερα, στην πλατεία Βικτωρίας. Είναι του 1922-23, της οικογένειας Νικολακοπούλου, διώροφο στην αρχή – τη δεκαετία του ’50, όταν μεγάλωσε η οικογένεια, χτίστηκε και ο τρίτος όροφος. Είχα πολύ καλούς φίλους, με τον Νίκο Μαστοράκη, ας πούμε, είμαι φίλος από παλιά. Αλλά μια κρίση πανικού την έπαθα, τι θα κάνω εδώ! Είχα πάρει ένα ωραίο σπίτι στη Σαντορίνη από το 1982 και έλεγα «θα κάθομαι τρεις μήνες στη Σαντορίνη, να τη χαρώ», αλλά τελικά το πούλησα το 2010. Η Σαντορίνη έχει καταστραφεί, τότε ήταν παράδεισος. Μαζεύτηκε άθλιος κόσμος, σε όλες τις παραλίες ξαπλώστρες και κουνουπιέρες, ακρίβυνε πάρα πολύ, η νοοτροπία των ανθρώπων εκεί δεν μου άρεσε πια. Πιστεύω ότι οι κύκλοι κλείνουν, όπως έκλεισε ο κύκλος της Βιέννης, έτσι έκλεισε και ο κύκλος της Σαντορίνης. Δεν ξαναπήγα έκτοτε.

q Άρχισα να μεταφράζω θεατρικά έργα γιατί το να μεταφράζεις λογοτεχνία είναι μοναχική δουλειά: εργάζεσαι δύο, τρεις, τέσσερις μήνες στο γραφείο σου, το δίνεις στον εκδότη και τελείωσε. Το θέατρο είναι ζωντανή διαδικασία, συνεργάζεσαι με τους ανθρώπους της παράστασης, βλέπεις ο λόγος να ζωντανεύει στη σκηνή. Είναι και πιο καλή η αμοιβή. Τη δεκαετία του ’90, λοιπόν, πρότεινα στον Χουβαρδά, στο Αμόρε τότε, να του μεταφράσω έργα κι εκείνος μου είπε ότι ήθελε τις Τρεις Αδελφές του Τσέχοφ στη διασκευή του Πέτερ Στάιν. Αμέσως μετά έκανα με τον Νίκο Μαστοράκη, στη μικρή σκηνή του Θεάτρου της οδού Κεφαλληνίας, το Τρίπτυχο ενός Ολλανδού, του Ράιντερς. Στη συνέχεια, το ένα έφερε το άλλο.

q Η περίοδος της άνθησης του ελληνικού θεάτρου έχει παρέλθει. Τέτοια εποχή άλλα χρόνια κοίταζα πάντα τι θα παιχτεί στα θέατρα και δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Φέτος με δυσκολία βρήκα 5 ή 6 προτάσεις που να με ενδιαφέρουν. Συμβαίνει κι εδώ, τηρουμένων των αναλογιών, κάτι αντίστοιχο μ’ αυτό που συμβαίνει στο Βερολίνο: μετά το μεγάλο μπουμ με νέους σκηνοθέτες, νέα θέατρα, έργα και τολμηρές παραστάσεις της δεκαετίας του ’90, σήμερα η καθήλωση και η πτώση είναι σαφείς. Όλα μοιάζουν κουρασμένα πια, και εξαντλημένα. Γι’ αυτό και το έχω γυρίσει στους κλασικούς. Ξέρετε τι διάβασα πρόσφατα; Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, και το απόλαυσα – δεν ήθελα να σταματήσω το διάβασμα. Ξεκίνησα να διαβάζω τα Στοιχειώδη Σωματίδια του Ουελμπέκ, στις 20 σελίδες τα παράτησα. Τώρα διαβάζω ένα πολύ καλό, αμετάφραστο ακόμη στην Ελληνική, του Γιόζεφ Ροτ. Δεν υπάρχει σύγχρονος συγγραφέας που να μπορεί να μου δώσει αυτή την ευχαρίστηση.

q Η μετάφραση στα δέκα χρόνια χρειάζεται σίγουρα ανανέωση. Ορισμένα πράγματα που λέγονταν τότε, σήμερα δεν συνηθίζονται, αλλάζουν οι λέξεις που χρησιμοποιούμε και ο τρόπος που τις χρησιμοποιούμε. Είχα μεταφράσει προ δεκαετίας τη Μάνα Κουράγιο και τώρα που την ξανακοίταξα, άλλαξα τη μισή. Αυτό που επιδιώκω είναι σεβασμός στον συγγραφέα, να ξεχάσω κάθε δική μου «συγγραφική» παρέμβαση. Δεν είναι εύκολο πάντα, γιατί υπάρχουν προβληματικά κείμενα, π.χ. το Ταξίδι στην Ιταλία του Γκαίτε, που βασίζεται σε σημειώσεις επί σημειώσεων, με διάφορα γλωσσικά προβλήματα στο πρωτότυπο. Μεταφράζοντάς το, δεν ήξερα πώς να τα αντιμετωπίσω. Αποφάσισα να γράψω ένα επεξηγηματικό σημείωμα, εξηγώντας ότι τα σημεία που είναι προβληματικά δεν οφείλονται σε απροσεξία ή ολιγωρία του μεταφραστή. Η μετάφραση, τέλος, πρέπει να έχει ρυθμό και ροή – πρέπει ο θεατής να ακούει τον λόγο φυσικά, όχι να προσπαθεί να καταλάβει το νόημα. Αν συμβαίνει αυτό, ο μεταφραστής έχει αποτύχει.

24 lifo – 6.10.16

ΙNFO

Αυτή την περίοδο ο Γιώργος Δεπάστας μεταφράζει το έργα «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ για το ΚΘΒΕ και «Πόθοι κάτω από τις λεύκες» του Ευγένιου Ο’Νιλ για το Εθνικό Θέατρο.

φωτό: πάρις ταβιτιάν

490 ΤheGOODLIFO

ΗΕALTH

Apivita Experience Store

Η δύναμη των ελληνικών βοτάνων στις βιτρίνες του Apivita Experience Store. Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει όσους περάσουν αυτή την περίοδο από την οδό Σόλωνος. Το Apivita Experience Store αφιερώνει τις βιτρίνες του στη δύναμη των ελληνικών βοτάνων και τις διακοσμεί με ανθισμένες λεβάντες και δεντρολίβανα. Το 5ώροφο concept store της Αpivita πρωτοπορεί και πάλι, μεταφέροντας τη φύση στους δρόμους της Αθήνας και προτείνοντας στους Αθηναίους να αγαπήσουν τους θησαυρούς της ελληνικής γης με ένα φυσικό, ολοζώντανο installation. Θαυμάστε τη βιτρίνα και μαζί ανακαλύψτε τα μοναδικά φυσικά προϊόντα και τις πράσινες υπηρεσίες της Apivita στο Apivita Experience Store, Σόλωνος 6, Κολωνάκι, 210 3640560

NAL O S R E P ER SHOPP

Αριάν Λαζαρίδου

Li-LA-LO

[κατασκευάστρια φυλαχτών]

Κολιέ από χρυσό 9Κ με μπριγιάν 0.004ct. σε σχήμα καρδιάς από τη σειρά «Ennea». Σε όλα τα καταστήματα Li-LΑ-LΟ και στο www.lilalo.com.

Swatch

Κόκκινο ρολόι με λευκό καντράν και το μότο 4ever από τη σειρά «Voice of Freedom». Σε όλα τα καταστήματα Swatch.

Franklin and Marshal

Δίχρωμη ανδρική backpack με δερμάτινες λεπτομέρειες. Franklin & Marshal. Αθήνα: Π. Ιωακείμ 14, Κολωνάκι, 210 7235551, Λ. Κηφισίας 268, Ν. Ψυχικό, 210 6771527, Λ. Βουλιαγμένης 96, Γλυφάδα, 210 9639384, Λ. Τατοΐου 102, Ν. Ερυθραία, 210 8070933

Acqua di Parma

ΤheGOODLIFO

Η colonia assoluta της φημισμένης μάρκας αρωμάτων είναι ένα ιδανικό άρωμα με περγαμόντο, βερμπένα, γιασεμί και πολλά ακόμα.

Τι ακριβώς είναι τα φυλαχτά που φτιάχνεις; Από τι είναι φτιαγμένα; Τα φυλαχτά είναι η προστασία μου απέναντι στο χάος που με περιβάλλει. Μια ανάγκη εσωτερικής ηρεμίας, εστίασης στο καλό, στη δημιουργία, κόντρα στον αρνητισμό και στην αποχαύνωση γύρω μας. Ξεκίνησε χωρίς προσδοκίες, αλλά στην πορεία κατάλαβα πως είναι μια μορφή ενδοσκόπησης που με βοηθούσε να επικεντρώνω στο καλό μέσα μου και μου έφτιαχνε τη διάθεση. Γιατί φυλαχτά και όχι απλά κοσμήματα; Τα απλά κοσμήματα μπορεί να ακολουθήσουν, δεν το αποκλείω, αλλά τα φυλαχτά έχουν κάτι μαγικό που λέγεται ελπίδα και οφείλει να προηγείται όλων. Υπάρχει κάποια διαδικασία, κάποια ευχή που πρέπει να πεις όταν τα φτιάχνεις για να αποκτήσουν τις ιδιότητες ενός φυλαχτού; Αρκεί το ότι είναι διαβασμένα σε μοναστήρι. Εγώ απλώς τα στολίζω με τη φαντασία μου και γίνονται ευχές. Όχι, μαγικά δεν κάνω. Πιστεύεις ότι ζούμε σε εποχή που ο κόσμος έχει ανάγκη από «support»; Νομίζω πως τώρα το χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Όλοι κατά βάθος θέλουμε να πέσουμε σε μια αγκαλιά και να ρίξουμε ένα γερό κλάμα. Γι’ αυτό ίσως είμαστε τόσο επιθετικοί, από τη θλίψη μέσα και γύρω μας. Τώρα είναι ανάγκη να δούμε το φως, τον ήλιο να λάμπει, τη θάλασσα, τον έρωτα, τώρα που οι δυνάμεις μας τα έχουν παίξει και το αυτονόητο γίνεται ανέφικτο. Αλλιώς θ’ αρχίσουμε να κοπανιόμαστε μεταξύ μας. Η ελπίδα σε κάτι, ό,τι και να ’ναι αυτό, είναι αναγκαία. Πού μπορεί να τα βρει κανείς; Εκτός από το μουσείο Μπενάκη, σε επιλεγμένα καταστήματα στην Αθήνα, στην Κηφισιά και σε νησιά. Θέλω να μου αρέσει ο χώρος όπου βρίσκονται. Ετοιμάζεις κάτι καινούργιο; Τι να περιμένουμε φέτος; Τα φυλαχτά μου σιγάσιγά μεταλλάσσονται σε γούρια του ’17, με την ευχή ο νέος χρόνος να ’ναι φωτεινός σαν κι αυτά. Επίσης, μου έφερε η αδελφή μου η Όλια κάτι χειροποίητα αριστουργήματα από την Ιερουσαλήμ, τα οποία παρήγγειλα και περιμένω να έρθουν, με πολύ αργούς ρυθμούς όμως (ο έμπορος βρίσκεται στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ, δεν έχει ούτε mail, ούτε courier, ούτε ταχυδρομείο, και περιμένει γκρουπ πιστών από την Ελλάδα για να μου τα στείλει μαζί τους) – είναι μια απίστευτα αστεία ιστορία που παρακολουθώ χαμογελώντας. Ναι, λοιπόν, ετοιμάζω γούρια –αν θέλει ο Θεός και φτάσουν, που λέει κι ο Αμπντάλα– και υπέροχα κολιέ από σκαλισμένο φίλντισι. Αθώες ελπίδες και αυτά. Να τη, πάλι, η ελπίδα.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με την Αριάν στο www.facebook.com/ariadne. lazaridou?fref=ts

Vans

Δερμάτινα μποτάκια από τη νέα σειρά Vans All Weather MTE, η οποία είναι σχεδιασμένη για να αντεπεξέρχεται στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

ΡΩΤΗΣΑΜΕ ΤΟΝ ΕΙΔΙΚΟ

kειμενο μεροπη κοκινη

φωτογραφια παρισ ταβιτιαν

EXEIΣ ΓΟΥΣΤΟ ΝΤΑΪΆΝ ΚΈΛΕΡ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΌΣ ΚΟΣΜΗΜΆΤΩΝ

Πώς θα περιέγραφες το προσωπικό σου στυλ; Tο γούστο μου στη μουσική, στη διακόσμηση και στον τρόπο ζωής μπορεί να είναι πολύπλευρο και αυτό ισχύει και στον τρόπο ντυσίματος. Κάποιες φορές η διάθεση ορίζει να είναι πολύ λιτό και απλό και άλλες παρδαλό και υπερφορτωμένο. Γιατί σου αρέσει το μαύρο; Και οι μαύρες γάτες; Το μαύρο είναι το πιο ουδέτερο και παράλληλα επιβλητικό χρώμα, αν και δεν θεωρείται χρώμα. Αισθάνομαι πολύ καλά μέσα σε αυτό. Μου αρέσουν όλες οι γάτες, όμως οι μαύρες είναι γάτες-μάγισσες. Ποιο ήταν το τελευταίο κόσμημα που έφτιαξες; Πριν από λίγο τελείωσα ένα κρεμαστό-φυλαχτό στο οποίο είναι δεμένη μια όμορφη σφαίρα από ροζ χαλαζία. Τι περιλαμβάνει η καινούργια σου συλλογή; Η συλλογή που μόλις κυκλοφόρησε ονομάζεται «Αll the colors of the dark» και είναι βασισμένη σε πράγματα που για μένα είναι μαγικά σκοτεινά κι έχουν μια ιστορία. Επηρεασμένη από θρησκείες, στοιχεία του βυθού και τα αστέρια, φτιάχτηκε μια νέα σειρά από μπρούτζο, ασημί, ημιπολύτιμες πέτρες και φτερά. Έχεις κάποια φετίχ; Μου αρέσουν πολύ τα κιμονό, οι μπότες και τα δαχτυλίδια. Με τι προτείνεις να συνδυάζονται τα κοσμήματά σου; Νομίζω ότι η συλλογή αυτή μπορεί να συνδυαστεί με τα πάντα. Υπάρχουν statement κομμάτια, αλλά και πιο ήσυχα και μικροσκοπικά. Μου αρέσει καθένας να φορά τα κοσμήματα με τον τρόπο του. Σε ποιους απευθύνεσαι; Σε όλα τα φύλα, τις ηλικίες και τις εθνικότητες. Ξοδεύεις πολλά λεφτά για το ντύσιμο; Δεν θέλω να ξοδεύω πολλά πλέον σε ρούχα. Νομίζω πως η χαρά βρίσκεται αλλού, σε άλλες επενδύσεις. Τα παπούτσια όμως είναι κάτι άλλο. Έχω κι εγώ τις αδυναμίες μου. Τι θεωρείς ότι έχει γούστο στην Αθήνα; Η Αθήνα είναι μια πληθωρική περσόνα, από αυτές που έχουν σε όλα γούστο και όλοι τις ερωτεύονται. Από πού είσαι; Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ηράκλειο της Κρήτης, από μπαμπά Έλληνα και μαμά Ελβετίδα. Έχω στο μυαλό μου ότι η αριστερή πλευρά μου ανήκει στον Βορρά και η δεξιά στον Νότο. Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει; Φοράω τα αγαπημένα μου μποτάκια, ένα μαύρο τζιν, ένα βίντατζ γιλέκο κι ένα φανελάκι που μάλλον μπορεί κι αυτό να θεωρηθεί βίντατζ γιατί το έχω πάνω από δέκα χρόνια. Αποκλείεται να ξεπερνώ τα 80 ευρώ.

Η Νταϊάν Κέλερ είναι η δημιουργός των κοσμημάτων Cat Black. To ατελιέ της βρίσκεται στο Neon Raum, Λεωχάρους 17, 1ος όροφος.

6.10.16 – lifo

27

KET H MARA RC RESE

τo καφεκοπτείο λουμίδη στα χαυτεία ανακαινίστηκε και σας περιμένει!

Aυτό είναι το νέο κατάστημα της Κωτσόβολος στη Σταδίου & Κοραή Το ιστορικό κέντρο της Αθήνας αποκτά το τεχνολογικό hub της με το νέο κατάστημα της Κωτσόβολος στη συμβολή των οδών Σταδίου και Κοραή. To νέο υπερσύγχρονο κατάστημα Κωτσόβολος στην οδό Σταδίου 34 διαθέτει 3 ορόφους γεμάτους ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά προϊόντα αιχμής και ήρθε να καλύψει τις ανάγκες των καταναλωτών του κέντρου της Αθήνας. Ο μοντέρνος σχεδιασμός στους χώρους του καταστήματος χαρίζει άνετη πλοήγηση στον επισκέπτη και θεματικές γωνιές, όπως το «Ελάτε σπίτι μας», δημιουργούν ένα φιλόξενο και οικείο περιβάλλον όπου ο καθένας μπορεί να διαλέξει τη λύση που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες του. Για την άριστη εξυπηρέτηση του πελάτη το κατάστημα διαθέτει σημείο άμεσης εξυπηρέτησης του ολοκληρωμένου συστήματος υπηρεσιών Support 360° και επιπλέον την υπηρεσία «Same day delivery». Με την υπηρεσία αυτή οι καταναλωτές μπορούν να παραλάβουν τη συσκευή τους αυθημερόν από το συγκεκριμένο κατάστημα, από όποιο σημείο πώλησης της Κωτσόβολος κι αν έγινε η παραγγελία, μέσα σε διάστημα 3 ωρών, ακόμα και αν δεν υπάρχει διαθέσιμη στο κατάστημα, εφόσον είναι μικρού μεγέθους και οι δεσμεύσεις έχουν γίνει έως τις 17:00. Τα εγκαίνια του καταστήματος συνοδεύονται από μια σειρά ενεργειών και εξαιρετικών προσφορών.

ξεσήκωσαν το κοινό ο ίαν στρατής και οι mad street στη συναυλία του what’s up night

ΤheGOODLIFO

Περισσότεροι από 4.500 φίλοι της μουσικής βρέθηκαν την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη, σε ένα ακόμα WHAT’S UP Night, για να απολαύσουν από κοντά μία μοναδική βραδιά με τον Ίαν Στρατή και τους Mad Street, με guests τους Stereo Soul & Τάνια Μπρεάζου από το «X-Factor», που ταξίδεψαν το κοινό με τις μελωδίες τους, κερδίζοντας το χειροκρότημά του.

Ακόμα δύο βραβεία έρχεται να προσθέσει η Lidl Hellas στο ενεργητικό της και συγκεκριμένα στην κάβα μας Το Syrah 2015 απέσπασε το χρυσό μετάλλιο στον διεθνή διαγωνισμό Berliner Wein και το Νεμέα 2013 το ασημένιο μετάλλιο στον επίσης διεθνή διαγωνισμό Mundus Vini. Και τα δύο κατάφεραν να ξεχωρίσουν με την ιδιαίτερη γεύση τους και την πλούσια υφή τους. Επιλέξτε το Syrah 2015, με κόστος €3,49, για τον πλούσιο όγκο και τις ζουμερές τανίνες του, καθώς και για τα αρωματικά μούρα, το μαύρο πιπέρι και τη μαύρη σοκολάτα που διακρίνονται στην επίγευση. Συνοδεύει άψογα κρέατα, αλλαντικά, ζυμαρικά με κόκκινες ή κρεμώδεις σάλτσες. Το Νεμέα 2013, με κόστος €4,45, έχει βελούδινη, ισορροπημένη γεύση, γεμάτη αίσθηση λόγω της ωρίμανσής του σε γαλλικά και αμερικανικά δρύινα βαρέλια και φρουτώδη καβουρδισμένο αρωματικό χαρακτήρα.

Ογδόντα τέσσερα χρόνια πριν, το 1932, ιδρύθηκε το Καφεκοπτείο Λουμίδη στα Χαυτεία. Ογδόντα τέσσερα χρόνια χρόνια μετά, στην ίδια ακριβώς θέση, εγκαινιάζεται το ανακαινισμένο πλέον κατάστημα της οικογένειας Λουμίδη. Η οικογενειακή επιχείρηση Λουμίδη, η οποία ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στον χώρο του καφέ το 1920, γιόρτασε το άνοιγμα του ανακαινισμένου της καταστήματος σε μια ειδική εκδήλωση για δημοσιογράφους και μπλόγκερ. Οι καλεσμένοι είχαν τη δυνατότητα να ξεναγηθούν σε έναν ανανεωμένο χώρο, όπου η αίγλη του παλιού καταστήματος ξαναζωντάνεψε σε έναν νέο, εντυπωσιακά διαμορφωμένο χώρο. Μέσα σε ένα ζεστό περιβάλλον, όπου οι αξίες παραμένουν διαχρονικά αναλλοίωτες, οι καλεσμένοι είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μοναδικές εμπειρίες γύρω από τον κόσμο του καφέ, δοκιμάζοντας τις πιο εκλεκτές και αρωματικές ποικιλίες φρεσκοκομμένου καφέ.

Η Jennifer Le Nechet κέρδισε τον τίτλο της Καλύτερης Βartender στον κόσμο στο World Class 2016 Η bartender από τη Γαλλία, που μπορεί να τη βρει κανείς στην μπάρα του Café Moderne στο Παρίσι, εντυπωσίασε τους κριτές του διαγωνισμού, δημιουργώντας μια σειρά από μοναδικά και θεαματικά ποτά στο ειδικά δημιουργημένο για τον διαγωνισμό Steampunk pop-up bar της. Περίπου 10.000 bartenders από όλο τον κόσμο έλαβαν μέρος στον φετινό διαγωνισμό, με 56 να έχουν επιλεγεί για να εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στους τελικούς του Μαϊάμι. Μόνο έξι κατάφεραν να περάσουν στην τελευταία φάση του διαγωνισμού, στην οποία θα έπρεπε να δημιουργήσουν το δικό τους pop-up bar μέσα σε 24 ώρες μόνο. Κάθε δοκιμασία ανέδειξε και μία ξεχωριστή ικανότητα των bartender ε επίπεδο τεχνικής, προσωπικότητας, γνώσης των spirits και χειρισμού καταστάσεων υπό πίεση. Επιλέγοντας κορυφαία brands από το portfolio της Diageo Reserve, όπως η Ketel One Vodka, η βότκα Cîroc, η τεκίλα Don Julio, το Tanqueray No TEN, το Bulleit, το ρούμι Zacapa και το Johnnie Walker Blue Label Scotch Whisky, οι bartenders δημιούργησαν κλασικά κοκτέιλ, αλλά εμπνεύστηκαν και δικές τους συνταγές. Αντιμετώπισαν επίσης και το ρολόι, με στόχο να δημιουργήσουν μέχρι και δεκατέσσερα άψογα κοκτέιλ μέσα σε 10 λεπτά.

ΤheWeek

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΡΕΜΙΕΡΕΣ

ΜΟΥΣΙΚΗ Ο/η P-Orridge σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη Το «πιο επικίνδυνο άτομο στον χώρο της μουσικής» είναι ένας ευγενικός, ταλαιπωρημένος άνθρωπος που έχει κάνει τον εαυτό του καμβά για την τέχνη του.

Τι καινούργιο ξεκινάει αυτή την εβδομάδα. σελιδα

30

ΒΙΒΛΙΟ

ΘΕΑΤΡΟ

ΓΕΥΣΗ

Η Τίνα Μανδηλαρά γράφει για τον Σάμιουελ Μπιορκ.

Η Ματίνα Καλτάκη για το Young Lear.

Η Νίκη Μηταρέα για το Barrio Restaurant Bar και το Τραβόλτα.

σελιδα

34

σελιδα

38

σελιδα

44

The Neon Demon Όταν η Τζέσι, ένα επίδοξο μοντέλο, μετακομίζει στο Λος Άντζελες, τα νιάτα και η ζωντάνια της καταβροχθίζονται από μια ομάδα γυναικών με εμμονή στην ομορφιά, οι οποίες θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να πάρουν αυτό που έχει. Τώρα που έχει κοπάσει το hype του υπερτιμημένου Drive, ο έτερος Δανός προβοκάτορας του σινεμά, ο Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, το έχει γυρίσει στο σουρεαλιστικό σοκ, πηγαίνοντας πολλά βήματα πέρα από το προηγούμενο φιλμ του, Only God forgives, με μια ιστορία αργού τρόμου, εστετίστικου βαμπιρισμού, λεσβιακού πάθους και ηδονοβλεπτικής γλαφυρότητας. ä Κριτική από τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο στη σελ. 32

Συνέντευξη στη Μαρία Παππά σελιδα

36

6.10.16 – lifo

29

EVENTS ΓΙ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Diskoplisskën presents Richard Fearless

STOP THE S PRES ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Mini Portfolios Τη δημιουργική ταυτότητα 65 φωτογράφων του Φωτογραφικού Κύκλου προσπαθεί να αναδείξει η έκθεση «Mini Portfolios» σε επιμέλεια Πλάτωνα Ριβέλλη που διοργανώνουν η Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Hellenic American College (HAEC), σε συνεργασία με τον Φωτογραφικό Κύκλο.

7-15/10, Ελληνοαμερικανική Ένωση, Mασσαλίας 22, Κολωνάκι, Δευτ.-Παρ.

12:00-21:00, Σάβ. 10:3014:30, Κυρ. κλειστά

Ένας από τους πιο απρόβλεπτους καλλιτέχνες της εποχής του, ο Richard Fearless, μαζί με τους Death In Vegas, ανακατεύει με επιτυχία είδη όπως το electro, το dub, το ροκ και η ψυχεδέλεια, ενώ έχει συνεργαστεί με τόσο διαφορετικά ονόματα, όπως ο Iggy Pop, ο Bobby Gillespie και ο Jim Reid των Jesus & Mary Chain. Στην Αθήνα έρχεται στο πλαίσιο του Diskoplisskën, των preevents που διοργανώνει το Plisskën Festival. Tα DJ sets του ήταν πάντα πολυσυλλεκτικά, ξεκινώντας από την αγάπη του για το dub, περνώντας από το kraut και φτάνοντας σε acid και electro/techno. ä 7/10, Death Disco, Ωγύγου 16 & Λεπενιώτου, Ψυρρή, 23:30, είσοδος: €6,50

4. ΜΟΥΣΙΚΗ Διασπορές σε διάλογο: Τhe Dwarfs of East Agouza

Ερωτόκριτος Μια διαφορετική ανάγνωση του Ερωτόκριτου προτείνουν οι Χαΐνηδες και η ομάδα χορού Ελλήνων ακροβατών «Κι όμΩς κινείται» σε μια μουσική παράστα-

Μετά το Λονδίνο και την Αμβέρσα, το DesertFest συνεχίζει την κατάκτηση της Ευρώπης, παρουσιάζοντας την πρώτη ελληνική εκδοχή του περίφημου stoner, doom και psych φεστιβάλ. 1000 Mods, Red Fang, Pentagram, Colour Haze, Black Rainbows, We.Own. The.Sky, Automaton και αρκετοί άλλοι σε ένα διήμερο με «άγριο» ροκ ήχο. ä 7-8/10, «Ιερά Οδός», Ιερά Οδός 18-20. Η 2η σκηνή του φεστιβάλ βρίσκεται στο ακριβώς απέναντι κτίριο από την Ιερά Οδό, στο Palmitas του Gazi Music Hall. Διήμερα εισιτήρια: €45 (early bird), €60

Κώστας Λούστας (1933-2014)

2. ΠΑΡΤΙ

Η Enter Events συμπληρώνει φέτος 5 χρόνια δράσης και γιορτάζει με ένα μεγάλο all star πάρτι με Fleck, Blend Mishkin, DJ Booker, Ψ, Rsn, Wag, Skg’s Dub Alliance, Bass Delight, Billa Qause, Insom, Dub Riots, Harris, MCD, Balkan Riddims, Mononome, Stiko, Timewarp, Kill Emil, Fundracar, BNC, Blast’Em Bop και DJ Snatch. ä 8/10, Fuzz Club, Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος

5. ΦΕΣΤΙΒΑΛ DesertFest Athens 2016

6. ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Δύο χρόνια μετά τον θάνατο του Κώστα Λούστα (19332014) η Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα παρουσιάζει έργα του ζωγράφου από την ιδιωτική συλλογή της οικογένειας, κάποια από τα οποία εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό. Η έκθεση περιλαμβάνει τοπιογραφίες, θαλασσογραφίες, γυμνά, προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις και εσωτερικά, δείγματα της εξαιρετικά γόνιμης πεντηκονταετούς πορείας του καλλιτέχνη. ä Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Κριεζώτου 3, μέχρι τις 26/11

Enter Events Proudly Celebrates: 5 years Anniversary

3. ΘΕΑΤΡΟ

30 lifo – 6.10.16

ση βασισμένη στην κορυφαία έμμετρη μυθιστορία του Βιτσέντζου Κορνάρου. Μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, στις 30 Ιουνίου του 2014. ä 7-9/10, Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν (υπόγειο), Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα

Top

1. ΜΟΥΣΙΚΗ

8

Τρεις ακούραστοι ταξιδιώτες του μουσικού underground διασταυρώνουν τις εμπειρίες τους σε ευφορικά ψυχεδελικά μάντρα με φόντο τις πυραμίδες της Γκίζας. Οι Alan Bishop (Αμερικανός), Sam Shalabi (Καναδός) και Maurice Louca (Αιγύπτιος) συναντήθηκαν στην ίδια πολυκατοικία της συνοικίας της ανατολικής Αγκούζα στο Κάιρο, όπου και ζουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια. Τα νυχτερινά τους jam sessions είναι το περιβάλλον στο οποίο τα μουσικά τους ένστικτα αφήνονται ελεύθερα να ξετυλίξουν τον εύπλαστο ήχο των Dwarfs of East Agouza. ä 9/10, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Μικρή Σκηνή, λεωφόρος Συγγρού 107-109, 21:00, είσοδος: €5-12

6–12 OKT.

7. PERFORMANCE Chronos/Topos

ΣΥΝΑΥΛΙΑ The Βoy live

Ο The Boy στη συναυλία στο 6 d.o.g.s θα μιλήσει σαν αγόρι, σαν κορίτσι, σαν άντρας, σαν νεκρός, σαν σιωπηλή, σαν σουσπίρια, σαν άλλος, σαν αυτός. Φέτος κυκλοφόρησε από την Inner Ear το άλμπουμ «Έτοιμοι Ένα» και τώρα ολοκληρώνει το «Έτοιμοι Δύο» που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό. Αν τον ρωτήσεις, θα σου πει «Το Δύο. το Δύο είναι καλύτερο. Όπως στα Terminator και στα Mad Max».

6/10, 6 d.o.g.s, Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, 21:00, είσοδος: €5

T

H Ομάδα7 παρουσιάζει μια site-specific περφόρμανς εμπνευσμένη από έναν «μετανάστη» του χωροχρόνου και τα λόγια του στον Θεό: «E = mc2». Σε ένα εγκαταλελειμμένο διώροφο θα γίνεται προβολή επικαίρων της δεκαετίας του 1930 (κινηματογραφημένων στον χωροχρόνο της Αθήνας του 2015). Οι θεατές θα μπουν σε μια σκουληκότρυπα-γέφυρα χωροχρόνου, όπου άνθρωποι, αντικείμενα, εικόνες, μνήμες και μυρωδιές ταξιδεύουν ελεύθερα. Θα ακούσουν μουσική, επίκαιρα και ήχους από τη δεκαετία του 1930, ενώ οι περφόρμερ-«ταξιδιώτες», επιλέγοντας έναν κάθε φορά θεατή, θα του αφηγούνται μια ιστορία. ä 7-8/10, Chronos/Topos, Μουσείο Μπενάκη, Κτίριο Οδού Πειραιώς, Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, Γκάζι, 19:00

8. ΣΥΝΑΥΛΙΑ Λειψία, εναρκτήρια συναυλία Η εναρκτήρια τακτική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής για τη φετινή σεζόν αποτελεί ταυτόχρονα την πρώτη συναυλία του κύριου θεματικού κύκλου για φέτος με τίτλο «Οι πόλεις της μουσικής». Πρώτος σταθμός είναι η Λειψία, η πόλη όπου γεννήθηκε ο Βάγκνερ, ο Σούμαν έζησε ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του και οι Εννέα Συμφωνίες του Μπετόβεν παίχτηκαν για πρώτη φορά ως κύκλος (1825-26). Το ρεπερτόριο είναι το εξής: Ρίχαρντ Βάγκνερ: «Πρελούδιο και Θάνατος της Ιζόλδης» από το μουσικό δράμα Τριστάνος και Ιζόλδη, Ρόμπερτ Σούμαν: Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα σε λα ελάσσονα, έργο 129, Λούντβιχ βαν Μπετόβεν: Συμφωνία αρ.8 σε φα μείζονα, έργο 93. Σόλιστ: Αλεξέι Στάντλερ, βιολοντσέλο, μουσική διεύθυνση: Στέφανος Τσιαλής. ä 7/10, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Χίλτον, 20:30, είσοδος: €5-25

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ Ασημαντότητες Οι σκέψεις που έρχονται την ώρα του ντους, η συνήθεια να μετρά κάποιος τα σκαλοπάτια που ανεβαίνει, ένα αντικείμενο στο δεύτερο πλάνο, ένα προσωπικό φετίχ, μια ιδιομορφία... Εγκαταλείποντας τα βαρύγδουπα θέματα και τις μεγάλες ιδέες, η έκθεση επικεντρώνεται στην ασημαντότητα. Συμμετέχουν οι: Βενθεσικύμη Σούκουλη, Κατερίνα Φάνη, Μπάμπης Καραλής, Φώτης Καραγεωργίου, Τάσος Βρεττός, Νίκος Αρβανίτης, Michel Lamoller, Κατερίνα Καμπράνη, Νίκος Σταθόπουλος, Περικλής Πραβήτας και Επαμεινώνδας Ελληνικάκης.

10-28/1028/10, Cheapart, Θεμιστοκλέους & Α. Μεταξά 25, Εξάρχεια, Δευτ.- Σάβ. 17:00-21:00

Greece αποτελεί εκπαιδευτική μονάδα του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος,

ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με ιστορία 141 ετών. Σήμερα, το Deree προσφέρει προγράμματα bachelor μέσω των σχολών Business, Liberal Arts & Sciences και Fine & Performing Arts και προγράμματα master στους τομείς

προγράμματα bachelor είναι αναγνωρισμένα από τον αμερικανικό οργανισμό NEASC –που πιστοποιεί πανεπιστήμια όπως το Harvard και το Yale– αλλά και από το OU του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Deree δεν προσφέρει μόνο 27 καινοτόμα προγράμματα bachelor αλλά και μια εξαιρετική εμπειρία σπουδών: συμμετοχή σε μια διεθνή φοιτητική κοινότητα, ευκαιρίες για πρακτική άσκηση εντός και εκτός Ελλάδας, σύνδεση με την αγορά εργασίας και ένα πρόγραμμα υποτροφιών συνολικού ύψους

Ο νέος all day χώρος για φαγητό και ποτό που αξίζει να ανακαλύψεις στα βόρεια.

Τ

o Deree-The American College of

Communication, Psychology και TESOL. Τα

Ζambri: Ένα «εξωτικό» στέκι στην Κηφισιά

27

ον περασμένο Μάιο η Κηφισιά απέκτησε ακόμη έναν χώρο που έχει κάθε λόγο να περηφανεύεται για το καλαίσθητο στυλ του και τις εκλεκτές του γεύσεις. Το Zambri είναι το νέο talk of the town και αν δεν το έχετε γνωρίσει ακόμα, σπεύσατε. Βρήκε στέγη σε ένα πολύ όμορφο διώροφο νεοκλασικό, εκεί όπου παλιά βρισκόταν το Beau Brummel, και έχει κάτι εξωτικό στη διακόσμησή του. Πέτρα, ξύλο και πολύ πράσινο που δένουν άψογα με τις ξεχωριστές ταπετσαρίες και τις ξύλινες τετράγωνες πολυθρόνες σε έναν all day χώρο που κλέβει τις εντυπώσεις από την πρώτη επίσκεψη. Ιδανικό για κάθε ώρα της ημέρας, από το πρωί για καφέ και brunch μέχρι αργά το βράδυ, με πιάτα ημέρας εμπνευσμένα από την ελληνική κουζίνα και ποτό. Μην ξεχάσεις να κάνεις μια βόλτα από τον εντυπωσιακό επάνω όροφο που μόλις ξεκίνησε να λειτουργεί!

EXTRA TIP: Όσο ο καιρός το επιτρέπει, πιάστε θέση στη μεγαλύτερη βεράντα της Κηφισιάς, που δεν είναι άλλη από τη βεράντα του Zambri. Αγίου Δημητρίου 9, Κηφισιά, 210 623 0063 www.facebook.com/Zambri.Kifisia

προγράμματα bachelor,

3,5 εκατ. ευρώ, το οποίο υποστηρίζει το 92% των φοιτητών που ζητούν οικονομική στήριξη. Λόγω αυξημένου ενδιαφέροντος, στις 12 Οκτωβρίου το Deree ξεκινά ταχύρρυθμα μαθήματα, προσφέροντας τη δυνατότητα σε υποψήφιους φοιτητές να ενταχθούν στο πρώτο έτος σπουδών. Περισσότερες πληροφορίες στο www.acg.edu.

μια μοναδική εμπειρία σπουδών 6.10.16 – lifo

31

H ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ Εκείνη

Αριστούργημα Πολύ Καλό Καλό Ικανοποιητικό Μέτριο p

Κακό

Elle

Σκηνοθεσία: Πολ Βερχόβεν Πρωταγωνιστούν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Λοράν Λαφίτ

ΑΕΛΛΩ 3 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ΑΙΓΛΗ 1,2 - ΑΝΟΙΞΗ 1,2 - ΑΤΤΑΛΟΣ - ΙΝΤΕΑΛ - ΚΗΦΙΣΙΑ CLASS - ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ - ΝΑΝΑ 3 - ΝΙΡΒΑΝΑ - ΟΣΚΑΡ - ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΛΑΪΣ 1 - ΤΡΙΑΝΟΝ - ΣΙΝΕΑΚ

32 lifo – 6.10.16

Κινηματογράφος

Μία από τις καλύτερες ταινίες, για να μην πω η κορυφαία, ενός ικανότατου, παραγωγικού κι ενίοτε εξωφρενικού σκηνοθέτη, του Ολλανδού Πολ Βερχόβεν, που επανέρχεται 10 χρόνια μετά το σχετικά ατυχές Black Book και 20 μετά το εντελώς δυστυχές Showgirls. Το δυναμικό ύφος του ξεκούραστου 78χρονου ανταποκρίνεται στις απανωτές τροπές και ανατροπές της τολμηρής ανάπτυξης του ακανθώδους θέματος του βιασμού, καθώς η παθούσα, η σθεναρή και ακατάβλητη Μισέλ, μόνο θύμα δεν είναι, γιατί ποτέ δεν υπήρξε και σίγουρα δεν θέλει να είναι – ακριβώς το αντίθετο μάλιστα. Ακριβώς σε αυτή την επιλογή μιας ισχυρής κεντρικής προσωπικότητας υφαίνεται και δικαιολογείται η αντιστροφή των όρων, δηλαδή η εκδίκηση που σχεδιάζεται από την ίδια και η ηδονή που απολαμβάνει από την προσμονή, κάτι που θα εξοργίσει τις φεμινίστριες. Ξεχάστε το χοντροκομμένο, οφθαλμολάγνο exploitation του Βασικού Ενστίκτου: το Εκείνη, που είδαμε στο επίσημο Διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Καννών και αγνοήθηκε σκανδαλωδώς, κι αυτό, από την ιταμή επιλογή βραβείων της επιτροπής του Τζορτζ Μίλερ, πετάει πολλές μπάλες στον αέρα, τις ισορροπεί με γούστο και ηλεκτρισμό, κρατώντας σφιχτά την περιέργεια, και δεν υποπίπτει στο σφάλμα του τετριμμένου ψυχαναλυτικού αυτομαστιγώματος που προκάλεσε στο ερωτικό θρίλερ με τη Σάρον Στόουν ο Τζο Έστερχαζ με το σενάριό του και τον ακολούθησε με χειρουργικά, μετα-χιτσκοκικά βήματα ο Ολλανδός. Εδώ, πάντα με σβελτάδα και πρέζες πονηρού χιούμορ, ο Βερχόβεν χαλυβδώνει τη Μισέλ σε μια αξιοζήλευτη αυτονομία πρωτεϊκής, μοντέρνας γυναίκας που έχει σχεδιαστεί να μην αρέσει καθόλου στους φαλλοκράτες και τους περί Ανατολή τυρβάζοντες. Ο σκηνοθέτης, που έχει κατηγορηθεί πλειστάκις για μισογυνισμό, παραδίδει μια υπερ-γυναικεία οντότητα με τη μορφή της μοναδικής Ιπέρ σε έναν ρόλο που την ανεβάζει ακόμη ψηλότερα στην κατηγορία της τόλμης και του ρίσκου – ένα κλαμπ με ελάχιστες και εκλεκτές ηθοποιούς. Μετά το πάθημά του στο Χόλιγουντ, όπως ο ίδιος το περιγράφει, αφού δεν καταλάβαινε πλήρως τα αγγλικά και του ξέφυγε το πνεύμα των ταινιών του, με αποκορύφωμα το φιάσκο του Hollow Man, ο Βερχόβεν μελέτησε ταχύρρυθμα και έμαθε να χειρίζεται τη γαλλική για να είναι σίγουρος για τη σημασία «ανάμεσα στις γραμμές», και ευτυχώς εγκατέλειψε την αρχική ιδέα να γυρίσει την ταινία στις ΗΠΑ με τη Νικόλ Κίντμαν, προτιμώντας τη Γαλλία και την Ιζαμπέλ Ιπέρ, μετά την άρνηση της Μαριόν Κοτιγιάρ και της Καρίν βαν Χούτεν. Στο Εκείνη ξεπέρασε τις κακοτοπιές με άνεση και σιγουριά, ιδιότητες που ούτως ή άλλως τον χαρακτηρίζουν ακόμη και στις ορθοπεταλιές του Starship Troopers (κυρίως εκεί), κατακτώντας τις αποχρώσεις ενός πολύπλοκου θέματος, χωρίς να απολέσει τη σκηνοθετική πυγμή του. Το Εκείνη είναι η επίσημη υποβολή στα επερχόμενα ξενόγλωσσα Όσκαρ, όχι της Ολλανδίας, αλλά της Γαλλίας, ως γαλλόφωνη παραγωγή.

απο τον θοδωρη κουτσογιαννοπουλο, συνοψεις ταινιών: τασοσ μελεμενιδησ

Η Μισέλ μοιάζει ατρόμητη. Επιτυχημένη επιχειρηματίας, φέρει την ίδια δυναμική και στην προσωπική της ζωή, η οποία θα αλλάξει διά παντός όταν θα δεχτεί επίθεση μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Αναζητά με μανία τον άντρα που εισέβαλε στη ζωή της και το παιχνίδι που προκύπτει ανάμεσά τους μπορεί να βγει εκτός ελέγχου ανά πάσα στιγμή.

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ Indignation Σκηνοθεσία: Τζέιμς Σέιμους Πρωταγωνιστούν: Λόγκαν Λέρμαν, Τρέισι Λετς Το 1951 ο Μαρκ, ένας Εβραίος φοιτητής της εργατικής τάξης από το Νιου Τζέρσι, θα παρακολουθήσει μαθήματα σ’ ένα μικρό κολέγιο στο Οχάιο, όπου θα αγωνιστεί ενάντια στη σεξουαλική καταπίεση και την πολιτική δυσαρέσκεια εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου της Κορέας.

Portnoy’s Complaint, Goodbye Colombus, Elegy, είναι μερικά από τα μυθιστορήματα και τις νουβέλες του σπουδαίου Φίλιπ Ροθ που έχουν μεταφερθεί στο σινεμά, με πιο πρόσφατο το Humbling με τον Αλ Πατσίνο, πιο γνωστό το Ανθρώπινο Στίγμα με τον Άντονι Χόπκινς και τη Νικόλ Κίντμαν, και πιο φιλόδοξο το επερχόμενο American Pastoral, με εξεζητημένη επιλογή τον Γιούαν ΜακΓκρέγκορ στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, καθώς και στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι περισσότερες απόπειρες είναι απογοητευτικές, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδοθούν η σκληρότητα, ο πεσιμισμός και η ακρίβεια της γραφής σε λόγο και εικόνα χωρίς να προδοθεί το πνεύμα του Ροθ. Ο Αμερικανός συγγραφέας μπορεί να ακολούθησε τον δικό του δρόμο στα γράμματα, αλλά ανήκει στη λογοτεχνική γενιά του ’50 που διαχώρισε την ποπ, μαζική ψυχαγωγία από τη σοβαρότητα της τέχνης. Ενώ αποδοκιμάζει τον κινηματογράφο στο σύνολό του, δεν έχει φτάσει στο σημείο του Σάλιντζερ, ούτε βέβαια να αποσυρθεί από τα εγκόσμια και να παράγει μύθους στο ρελαντί, αλλά ούτε και να απαγορέψει τη μεταφορά των έργων του. Σε επιλεγμένα σενάρια, του Τσάρλι Κάουφμαν αλλά και του Γούντι Άλεν (Deconstructing Harry), συναντάμε ψήγματα του Ροθ, μια κληρονομιά που δημιουργικά μπολιάζεται στους τροπισμούς τρίτων, αλλά το μεγάλο και ίσως άλυτο πρόβλημα στις κανονικές διασκευές, εκτός από τη σπαζοκεφαλιά της συμπύκνωσης και της μη κινηματογραφήσιμης πλοκής μέσα στην πλοκή (ο αναλυτής και ιστορικός Λίο Ρόμπσον υπαινίσσεται πως ενδέχεται να είναι ηθελημένη εκ μέρους του Ροθ, για επίδοξους μετασκευαστές), είναι ο ήχος του λόγου του. Βασισμένο στο Indignation που εκδόθηκε το 2008, το φιλμ επικεντρώνεται στη μετέωρη κατάσταση ενός φοιτητή ανάμεσα στις σπουδές του στα νομικά και στην προοπτική (που απεύχεται) να υπηρετήσει στον πόλεμο της Κορέας, έναν μακροσκελή διάλογο με τον πρύτανη του κολεγίου όπου φοιτά και τις επιπτώσεις μιας πεολειχίας από την όμορφη κοπέλα που δεν είναι σίγουρος αν έχει ερωτευθεί, μετά το αρχικό σοκ της πρώτης του σεξουαλικής εμπειρίας. Χάρη στην ακαδημαϊκή αφήγηση, οι λίγες ανατροπές αναδεικνύονται ακόμη περισσότερο, αλλά η ταινία πραγματικά περιστρέφεται γύρω από δύο κύριες στιγμές, όπου πρωταγωνιστεί ο κεντρικός χαρακτήρας, με τον πάλαι ποτέ πιτσιρίκο του Πέρσι Τζάκσον, Λόγκαν Λέρμαν, σε κοντρολαρισμένο πορτρέτο εποχής, ωστόσο λάμπουν δύο άνθρωποι του θεάτρου. Από τη μια ο Τρέισι Λετς (ως θρησκευόμενος, «τετράγωνος» πρύτανης), βραβευμένος με Τόνι και Πούλιτζερ ηθοποιός και συγγραφέας των Bug και August, Osage County, πάλλεται από εξοργιστικό, ολύμπια γαλήνιο συντηρητισμό στην 20λεπτη ανάκριση στην οποία υποβάλλει τον φοιτητή του, κολακεύοντας και ταπεινώνοντάς τον, χωρίς ν’ ανεβάσει τους παλμούς του, ταμπουρωμένος αρχοντικά στις αρτηριοσκληρωτικές του θέσεις και στο υψηλό πόστο του, σε μια σκηνή που, παρά τη διάρκειά της, δεν

θέλεις να τελειώσει ποτέ. Όπως τα βιβλία του Ροθ κάνουν ακριβώς το αντίθετο από το να χαϊδεύουν το θυμικό και τις προσδοκίες των αναγνωστών, έτσι και η ταινία του Σέιμους, ο οποίος επέλεξε να παραλείψει το σημαντικό κομμάτι της επήρειας της μορφίνης από την οπτική του πρωταγωνιστή για να σώσει τη συνάφεια, εξευγενίζει την αφήγηση, διατηρεί την τιμή της αγάπης, αλλά και τις φαταλιστικές αιχμές, ακέραιες.

ODEON OPERA 1 - ΑΒΑΝΑ 1 - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 2 - ΔΕΞΑΜΕΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) – ΙΛΙΟΝ - ΚΗΦΙΣΙΑ 2 - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1

ΜΗΝ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ Don’t Breathe Σκηνοθεσία: Φέντε Αλβάρεζ Πρωταγωνιστούν: Τζέιν Λέβι, Στίβεν Λανγκ Μια παρέα φίλων κάνει διάρρηξη στο σπίτι ενός εύπορου, τυφλού άντρα, πιστεύοντας ότι δεν θα τους πιάσουν. Αλλά κάνουν λάθος.

Πάντα αγκαλιασμένος από την εμπιστοσύνη του Σαμ Ράιμι, του παραγωγού και μέντορά του, ο Ουρουγουανός Φέντε Αλβάρεζ πετάει τα βαρίδια του ντεμπούτου του, το remake του Evil Dead, και επιδίδεται σε ένα συνεχές κρεσέντο κλειστοφοβικής σκηνοθεσίας σε ένα από τα επιτυχημένα, «μικρά» θρίλερ των τελευταίων ετών, που ανήκει στο είδος της οικιακής εισβολής από παρείσακτους/ληστές. Χωρίς την επιτήδευση του Panic Room, το Μην Ανασαίνεις έχει τον νου του στον ρεαλισμό της περίστασης (τρεις φίλοι, δύο αγόρια κι ένα κορίτσι, μελετούν τις κινήσεις τους και μπουκάρουν στο σπίτι ενός τυφλού Βετεράνου του Ιράκ για να του αποσπάσουν τη γερή αποζημίωση που του είχε εκδικαστεί για τον θάνατο της μοναχοκόρης του) και υπερβάλλει θεμιτά και αποτελεσματικά. Ο Στίβεν Λανγκ του Άβαταρ είναι ιδανική επιλογή στον ρόλο ενός απελπισμένου «αντίθεου», με τη γυμνασμένη φιγούρα του να κοντράρει την απώλεια όρασης και να επιβάλλεται στο γήπεδό του έναντι των άπειρων αντιπάλων του. Στο δεύτερο μέρος προκύπτει δευτερεύουσα εξέλιξη μέσα στο σπίτι, μια ανθρώπινη παγίδα που δίνει βάθος στους βασικούς χαρακτήρες και μεγαλύτερο σασπένς, ενώ, εκτός από το αίμα, υπάρχει και… σπέρμα, σε μια αξέχαστη σκηνή, ισόποσα εμπνευσμένη και τραβηγμένη.

VILLAGE RENTI 2,8,10,15 - VILLAGE MALL 2,9 VILLAGE PAGRATI 4 - VILLAGE FALIRO 6 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 2 - ODEON STARCITY 7 - STER ILION 2 - ΑΕΛΛΩ 1,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 2 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 3 - ΑΝΟΙΞΗ 2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1 - ΝΑΝΑ 1,5 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΑΜΑΡΥΛΛΙΣ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΡΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) ΣΙΣΣΥ (ΘΕΡΙΝΟ)

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ Un homme ideal Σκηνοθεσία: Γιαν Γκοζλάν Πρωταγωνιστούν: Πιερ Νινέ, Ανά Ζιραρντό Ο Ματιέ είναι ένας νεαρός, επίδοξος συγγραφέας που όσο αναζητά την έμπνευση, κάνει περιστασιακές δουλειές. Καθώς οι ιδέες του έχουν στερέψει, όταν βρει μια ενδιαφέρουσα ιστορία που κάποιος άλλος έχει γράψει την οικειοποιείται αμέσως, τη δημοσιεύει ως δική του και μετατρέπεται σε συγγραφική διασημότητα. Όμως κάποιος γνωρίζει τι έχει συμβεί.

Η λαθραία διαδρομή ενός μέτριου, φιλόδοξου συγγραφέα που ασχολείται με περιστασιακές δουλίτσες, ώσπου βρίσκει τυχαία τα γραπτά ενός αγνώστου που μόλις έχει

πεθάνει είναι το αντικείμενο της ταινίας του Γιαν Γκοζλάν, που, ενώ χειρίζεται με όρους θρίλερ το πορτρέτο ενός διπρόσωπου λογοκλόπου, δανείζεται φανερά και βαριά από τον Τομ Ρίπλεϊ της Πατρίσια Χάισμιθ – ακόμη και τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν, τον αγαπούν για τους λάθος λόγους, τον υποπτεύονται ή τον εκβιάζουν. Ο Πιερ Νινέ της Comédie-Française και της τρομερής ερμηνείας ως Ιβ Σεν Λοράν στην εκδοχή του Ζαλίλ Λεσπέρ κρατάει την ισορροπία του ψύχραιμου, γοητευτικού κάλπη με την ψεύτικη ταυτότητα, αλλά το κινηματογραφικό πεπρωμένο του ήρωα Ματιέ μοιάζει κι αυτό με λογοκλοπή. ΤΑΣΟΣ ΜΕΛΕΜΕΝΙΔΗΣ ODEON ATLANTIS 2 - ΔΑΝΑΟΣ 1 - ΔΙΑΝΑ - ΕΛΛΗ

ΠΕΛΑΡΓΟΙ Storks Σκηνοθεσία: Νίκολας Στόλερ, Νταγκ Σουίφτλαντ Ακούγονται: Άντι Σάμπεργκ, Κέλσι Γκράμερ (Θανάσης Τσαλταμπάσης, Λίλα Μπακλέση στην ελληνική μεταγλώττιση) Οι πελαργοί φέρνουν τα μωρά ή, τουλάχιστον, τα έφερναν. Στις μέρες μας παραδίδουν πακέτα για έναν παγκόσμιο διαδικτυακό γίγαντα της λιανικής. Ο Τζούνιορ, ο καλύτερος πελαργοπωλητής της εταιρείας, πρόκειται να πάρει προαγωγή, όταν κατά λάθος θέτει σε λειτουργία τη Μηχανή Παραγωγής Μωρών, η οποία φτιάχνει ένα αξιολάτρευτο, αλλά μη εγκεκριμένο μωρό-κοριτσάκι.

Οι δημιουργοί του πρωτότυπου, εκρηκτικού Lego Movie επανέρχονται με τη φρέσκια ιδέα των πελαργών που πλέον παραδίδουν πακέτα με μωρά για λογαριασμό ενός παγκόσμιου διαδικτυακού κολοσσού του λιανικού εμπορίου. Τα μπερδέματα που προκύπτουν από τους εγωιστές κακούς, έναν ταλαίπωρο υπάλληλο πελαργο-πωλητή που θέτει σε λειτουργία τη μηχανή παραγωγής μωρών και πρέπει να παραδώσει το δέμα-κοριτσάκι, και μια κανονική κοπέλα που προσπαθεί να διορθώσει ένα παλιό μεγάλο λάθος και να βρει επιτέλους τους γονείς της, κρύβουν αστείες στιγμές, όμως κολλάνε στον ορθό μεν, αλλά πλέον σπάνια συναρπαστικό ευσεβή πόθο της υπαγωγής σε μια οικογένεια, το στάνταρ κινηματογραφικό γιατροσόφι για τη συντριπτική πλειονότητα των κινουμένων σχεδίων.

από το ταλέντο; Οι τρεις τελευταίοι έβαζαν γυναίκες στις αίθουσες με ταινίες που δεν ήταν μελό (με μικρή εξαίρεση τον Κάμερον) και δεν είχαν απαραίτητα γυναικείους χαρακτήρες για δόλωμα. Η Σκιά των 4 Γιγάντων, το Άβαταρ ή το Κορίτσι που εξαφανίστηκε δεν μοιάζουν και δεν είναι chick flicks για να ενεργοποιήσουν τη γυναικεία ευαισθησία. Δεν χρειάστηκε να καταφύγουν σε μελοδραματικές λύσεις και απανωτά κοντινά πλάνα, όπως στο Κορίτσι του τρένου, για να μας θυμίζουν πως η οπτική της αλκοολικής πρωταγωνίστριας, της Ρέιτσελ, σωματοποιεί την ψυχολογική της κακοποίηση και αντανακλά την παθητική λογική ενός παρεξηγημένου θύματος. Δεν θα πω περισσότερα, γιατί η διασκευή του best seller της Πόλα Χόκινς ποντάρει στη θριλερική ανατροπή της επώδυνης διαδρομής μιας γυναίκας με κατεστραμμένο γάμο και μηδενική ζωή που επιβιβάζεται καθημερινά σε ένα τρένο για να μεταβεί από τα προάστια στο κέντρο της Νέας Υόρκης, και παρακολουθεί το παλιό της σπίτι, όπου ο πρώην σύζυγός της ζει με τη νέα του σύζυγο και το μωρό τους και, ακριβώς δίπλα, η νταντά βγαίνει στη βεράντα και επιδίδεται σε ονειρεμένες περιπτύξεις με τον δικό της άνδρα. Η Ρέιτσελ από τη μια ζηλεύει μια χαμένη ευκαιρία, αφού δεν μπορούσε να κάνει παιδί και να κρατήσει τον άνδρα που απίστησε, και από την άλλη φαντασιώνεται την τέλεια εικόνα ευτυχίας, χωρίς να γνωρίζει πώς το άγνωστο ζευγάρι ζει πίσω από τις πόρτες του σπιτικού του. Ώσπου βλέπει την νταντά να έρχεται, στην ίδια βεράντα, σε στενή επαφή με έναν άλλο άνδρα, και μέσα στην παραζάλη της ασταμάτητης μέθης της αρχίζει να πιστεύει πως μπορεί η ίδια να είναι υπεύθυνη για έναν φόνο. Ο Τέιλορ δεν είναι ικανός να κρατήσει το τέμπο του μυστηρίου με διαύγεια και χάνεται στη θολούρα μιας απαιτητικής αφήγησης με πολλές αναδρομές στον χρόνο, αντίστροφα ανάλογες προς το σασπένς που προσφέρει.

VILLAGE RENTI 1,7,11,20 - VILLAGE MALL 4,5,7,9,13,14 VILLAGE PAGRATI 3,5 - VILLAGE FALIRO 1,7,8 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1 - ODEON GLYFADA 1 - ODEON MAROUSI 2,3 - ODEON ATLANTIS 1 - ODEON STARCITY 1,3,6 - STER ILION 1,5 - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ - ΒΑΡΚΙΖΑ 1 - CINERAMA - ΓΑΛΑΞΙΑΣ 1 - ΕΜΠΑΣΣΥ - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 2 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΙΝΕ ΧΟΛΑΡΓΟΣ - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΖΕΑ

THE NEON DEMON Σκηνοθεσία: Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν Πρωταγωνιστούν: Ελ Φάνινγκ, Τζένα Μαλόουν, Κιάνου Ριβς Όταν η Τζέσι, ένα επίδοξο μοντέλο, μετακομίζει στο Λος Άντζελες, τα νιάτα και η ζωντάνια της καταβροχθίζονται από μια ομάδα γυναικών με εμμονή στην ομορφιά, οι οποίες θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να πάρουν

VILLAGE RENTI 7,8,16,20 - VILLAGE MALL 1,2,7,8,9,10 VILLAGE PAGRATI 1,4 - VILLAGE FALIRO 2,5,7 - VILLAGE AG.DIMITRIOS 1,2,5 - ODEON MAROYSI 3 - ODEON STARCITY 7 - STER ILION 2,4,6 - ΟΣΚΑΡ - ΑΕΛΛΩ 4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 1 - ΑΙΓΛΗ 1 - ΑΝΟΙΞΗ 1 CINERAMA - ΔΙΑΝΑ - ΚΗΦΙΣΙΑ 1,2 - ΚΙΝΗΜΑΤΟΘΕΑΤΡΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ-ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ 1,2 - ΝΑΝΑ 1,2,5,6 - ΣΙΝΕ ΠΑΡΙ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΟΦΙΑ - ΣΠΟΡΤΙΓΚ 1 - ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ 2 - ΜΑΓΙΑ - ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΑ-ΟΝΑΡ - ΡΙΑ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΙΝΕ ΠΑΛΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΙΣΣΥ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΙΝΕ ΣΕΛΗΝΗ (ΘΕΡΙΝΟ) - ΣΙΝΕΑΚ

Η OOZOO παρουσιάζει τη νέα συλλογή Φθινόπωρο/ Χειμώνας 2016-2017

Γ

ια κάθε στυλ, για κάθε περίσταση, υπάρχει το τέλειο ρολόι και η OOZOO προτείνει για μια ακόμη φορά τα απόλυτα must-have ρολόγια για τη νέα σεζόν. Λεπτομέρειες στα καντράν, ιδιαίτεροι χρονογράφοι και μοντέρνοι συνδυασμοί χρωμάτων είναι τα βασικά χαρακτηριστικά τόσο της σειράς OOZOO Timepieces όσο και της σειράς OOZOO Vintage, διατηρώντας πάντα την ποιότητα, την υψηλή αισθητική αλλά και τις προσιτές τιμές. Τα ρολόγια OOZOO έχει λατρέψει και η αγαπημένη ηθοποιός και παρουσιάστρια Ντορέττα Παπαδημητρίου, η οποία πρωταγωνιστεί για τρίτη σεζόν στη διαφημιστική καμπάνια του οίκου. Η φωτοτογράφιση πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες στο στούντιο της γνωστής φωτογράφου Ρούλας Ρέβη και το αποτέλεσμα είναι απλώς εντυπωσιακό. Ακολουθήστε την OOZOO και σταματήστε τον χρόνο στις αγαπημένες σας στιγμές.

#oozoo #oozoostyle #maketimestop facebook • instagram • youtube Αποκλειστικός αντιπρόσωπος για Ελλάδα και Κύπρο K.ACE (3220066 210)

αυτό που έχει.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ Girl on a train Σκηνοθεσία: Τέιτ Τέιλορ Πρωταγωνιστούν: Έμιλι Μπλαντ, Τζάστιν Θερού Κάθε μέρα, στο τρένο καθ’ οδόν για τη δουλειά της, η Ρέιτσελ περνά δίπλα από το παλιό της σπίτι, στο οποίο πλέον ζει ο πρώην άντρας της με τη νέα του σύζυγο και το μωρό τους. Βλέπει επίσης το σπίτι ενός άλλου παντρεμένου ζευγαριού και, βυθισμένη στην κατάθλιψη και στην αυτολύπηση, αρχίζει να φαντάζεται την ιδανική, ευτυχισμένη τους ζωή. Μια μέρα, περνώντας με το τρένο μπροστά από το σπίτι τους, η Ρέιτσελ θα δει κάτι σοκαριστικό, που αλλάζει όλα όσα πίστευε για τους δύο αγνώστους.

Ποια είναι η διαφορά ενός σκηνοθέτη όπως ο Τέιτ Τέιλορ, ο οποίος έγινε γνωστός από τη μεγάλη εμπορική επιτυχία της ταινίας Οι Υπηρέτριες, από μεγάλους δημιουργούς, όπως ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ ή ο Τζέιμς Κάμερον – εκτός

Τώρα που έχει κοπάσει το hype του υπερτιμημένου Drive, ο έτερος Δανός προβοκάτορας του σινεμά, ο Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν, το έχει γυρίσει στο σουρεαλιστικό σοκ, πηγαίνοντας πολλά βήματα πέρα από το προηγούμενο φιλμ του, Only God Forgives, με μια ιστορία αργού τρόμου, εστετίστικου βαμπιρισμού, λεσβιακού πάθους και ηδονοβλεπτικής γλαφυρότητας με επιτηδευμένη έμφαση στο φαίνεσθαι (ένεκα το σύμπαν των μοντέλων που ποζάρουν στο λαμπερό και βρόμικο Λος Άντζελες) και παράλογη εξέλιξη. Τα πραγματικά ενδιαφέροντα έργα του σκηνοθέτη, το Bronson και το Valhala Rising, μοιάζουν πλέον μακρινό παρελθόν. Από το Neon Demon με το εξωφρενικό σενάριο και τις ακροβατικές αυθαιρεσίες, μπασταρδάκι του Ντέιβιντ Λιντς και αποπαίδι μιας πεποιημένης εικονογραφίας που θαμπώνει τους εύπιστους, απομένουν μερικές αστραφτερά ωραίες συνθέσεις, σαν ατάκτως ερριμμένες γλάστρες σε μια κακόγουστη έπαυλη. Μόδα είναι, θα περάσει. Προσοχή στο μάτι!

VILLAGE RENTI 12 - VILLAGE MALL 1 - ΑΕΛΛΩ 2,4 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ 1 - ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS 4 - ΑΣΤΟΡ - NANA 4,6

6.10.16 – lifo

33

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Σάμιουελ Μπιορκ: Από τον Σαίξπηρ στο νορβηγικό νουάρ Λίγο προτού έρθει στη χώρα μας ένας από τους πιο πετυχημένους εκπροσώπους του σκανδιναβικού νουάρ, ρίχνουμε μια ματιά στα πολλά και ετερόκλητα πρόσωπά του.

από την τίνα μανδηλαρά

Βιβλίο

Τ

34 lifo – 6.10.16

α σκοτεινά περιβάλλοντα, οι νοτισμένες στην υγρασία ατμόσφαιρες και η άγρια φύση συνιστούν την πλέον απτή πραγματικότητα για τους λογοτέχνες του Βορρά. Εκεί, βαθιά μέσα στα δάση, όπου κανείς φαντάζεται από στοιχειά έως ανεξιχνίαστα φονικά, εντοπίζονται ιστορίες σαν αυτές που ξέρει να στήνει ο αστέρας της νορβηγικής σκηνής Σάμιουελ Μπιορκ. Όχι τυχαία, μέσα στο δάσος βάζει να κρύβεται μια παράδοξη θρησκευτική αίρεση και εκεί επίσης θάβει μυστικά χρόνων. Από τότε που έγραψε την πρώτη του ιστορία, λίγο μετά τα είκοσί του χρόνια, έως τα τριάντα του, που εξέδωσε το πρώτο του αστυνομικό, ο Σάμιουελ Μπιορκ, όπως είναι το λογοτεχνικό του ψευδώνυμο, φαίνεται να έχει καταθέσει πράγματα που άλλοι δεν έχουν καν φανταστεί: τραγούδια, θεατρικά έργα, πειραματικά μυθιστορήματα. Κατορθώματα που έδειχναν ότι ένας συγγραφέας μπορεί να δοκιμάζει ετερόκλητους ρόλους και να μπαίνει βαθιά στα μυστικά της τέχνης του. Και αυτό συνέβη στην περίπτωσή του από τότε που ο ίδιος άρχισε να μεταφράζει Σαίξπηρ: σάμπως «τα μετέωρα του ουρανού που κάνουν τα ασάλευτα άστρα να τρομάζουν», ποτίζοντας με αίμα ακόμα και το ολόγιομο φεγγάρι, να μην έφυγαν ποτέ από τη συνείδησή του. Ο Ρι-

χάρδος Β’ έγινε το καταφύγιό του, ο Άμλετ, ο ιδανικός ήρωάς του, το ματωμένο μάντρα που ποτίζει αλλόκοτες συνειδήσεις, η εμμονή του. Ο μεταφραστής του Σαίξπηρ ήταν έτοιμος να γίνει ο συγγραφέας που πάντοτε φανταζόταν. Μόνο που η συγγραφή αιματοβαμμένων σελίδων δεν είχε καμία σχέση με οτιδήποτε είχε κάνει μέχρι τότε. Γι’ αυτό ακριβώς και εφηύρε ένα ψευδώνυμο που δεν θα κινούσε εύκολα υποψίες ότι πίσω από αυτό κρύβεται ο πολυσχιδής Φρούντε Σάνερ Έιεν, όπως είναι το πραγματικό του ονοματεπώνυμο. Στόχος του ήταν να κερδίσει έναν διαγωνισμό για συγγραφείς νουάρ λογοτεχνίας που επιβράβευε τον νικητή με ένα μεγάλο χρηματικό έπαθλο, αρκετό για να μπορέσει να θρέψει τα συγγραφικά του όνειρα για κάποια χρόνια. Δεν τα κατάφερε και άσχημα: με την πρώτη του συγγραφική απόπειρα με το ψευδώνυμο Σάμιουελ Μπιορκ κατέκτησε τη δεύτερη θέση και άρχισε να προκαλεί την προσοχή των εκδοτών. Η πρώτη προσφορά έγινε άμεσα, αν και εκείνος προτίμησε τον εκδοτικό οίκο μιας φίλης προκειμένου να μην κινήσει υποψίες όσον αφορά την πραγματική του ταυτότητα. Το ενδιαφέρον εξαπλώθηκε όμως και πέρα από τα σύνορα της χώρας του και μέσα σε δύο χρόνια το πρώτο του βιβλίο είχε μεταφραστεί σε

samuel bjork Παγωμένος Άγγελος

Μτφρ.: Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 488

samuel bjork Η Κουκουβάγια Μτφρ.: Δέσποινα Παπαγρηγοράκη Εκδόσεις Διόπτρα Σελ.: 488

αρκετές γλώσσες – στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίτλο Παγωμένος Άγγελος από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη και επιμέλεια Κυριάκου Αθανασιάδη. Όλοι όμως ήθελαν και ένα πρόσωπο: ο ντροπαλός και αγοραφοβικός Μπιορκ αναγκάστηκε να αποκαλυφθεί και λίγοι στη Νορβηγία μπορούσαν να φανταστούν ότι ο μέχρι πρότινος θεατρικός συγγραφέας-ροκ σταρ είναι αυτός που έστηνε τόσο μαύρα, γοητευτικά αστυνομικά. Ακόμα περισσότερο, ότι ήταν αυτός που έφτιαχνε παραστατικές σκηνές που ανέτρεπαν όλες τις προβλέψεις ή τολμούσε το πρώτο θύμα στην προσωπική ιστορία του ως συγγραφέα αστυνομικών να είναι ένα ανήλικο κορίτσι με μια σχολική τσάντα στην πλάτη. Ανατριχίλα, έκπληξη και αναμφίβολο ταλέντο, καθώς οι ισορροπίες δεν ήταν εύκολο να διατηρηθούν σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Μαζί όμως με τα ανήλικα θύματά του από τις σελίδες του ανέκυπταν και δύο γοητευτικότατοι χαρακτήρες: ο παράξενος επιθεωρητής Χόλγκερ Μουνκ και η ικανότατη συνάδελφός του Μία Κρούγκερ. Σε αντίθεση με τους υπόλοιπους καταραμένους αστυνομικούς του Βορρά που μοιάζουν μάλλον αντισυναδελφικοί και δεινοί πότες, ο μάλλον ευτραφής και διόλου γοητευτικός Μουνκ αντιπαθεί να επιδίδεται σε οινοποσίες και δείχνει μάλλον αλληλέγγυος προς τους συναδέλφους. Πιο εγκεφαλικός από τους υπόλοιπους, προτιμά να λύνει σπαζοκεφαλιές και σταυρόλεξα, να παίζει σκάκι και αγαπάει με λατρεία τα μαθηματικά: ακόμα και η αγάπη του για την κλασική μουσική περνάει μέσα από παράδοξους μαθηματικούς υπολογισμούς που του προσδίδουν μπόλικα καντάρια παράδοξης για επιθεωρητές, υψηλής πνευματικότητας. Θα τον έλεγες μάλλον «σπασίκλα» ή, τουλάχιστον, έναν αστυνομικό που εφευρίσκει έναν δικό του, ιδιόμορφο τρόπο να αντισταθμίζει το ήδη ζοφερό περιβάλλον, όπου λαμβάνουν χώρα τα αποτρόπαια εγκλήματα, και να παρηγορεί τη ραγισμένη του καρδιά από τον χωρισμό με τη σύζυγό του. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της Μία, της γυναίκας που εκτοξεύει στα ύψη τα βιβλία του Μπιορκ, αυτός ο μελαγχολικός γύπας της σκέψης που είναι ικανή να βλέπει, σαν παράξενος μάντης, πίσω από τα στοιχεία προθέσεις και αντιλήψεις και να νικάει τις αυτοκτονικές της τάσεις, βρίσκοντας λύσεις σε αποτρόπαια εγκλήματα. Είναι η μόνη που μπορεί να λύνει τους γρίφους, όπως αυτός με τον αριθμό 1 που είναι χαραγμένος στο νύχι του μικρού κοριτσιού που βρέθηκε κρεμασμένο με την επιγραφή «ταξιδεύω μόνη» στο πρώτο μυθιστόρημα του Μπιορκ. Η Μία είναι που θα προβλέψει τι ακριβώς συνδέει την πρώτη μακάβρια περίπτωση της παράξενης αριθμολογίας με το δεύτερο, επίσης ανήλικο, πτώμα που θα βρεθεί λίγο αργότερα. Αλλά και στο δεύτερο μυθιστόρημα, την Κουκουβάγια (σε μετάφραση Δέσποινας Παπαγρηγοράκη και επιμέλεια Κυριάκου Αθανασιάδη από th Διόπτρα), είναι πάλι η Μία που θα οδηγήσει την ομάδα στην αποκάλυψη των μυστικών που κρύβονται στο φυτώριο του Χούρουμ. Είναι η γυναίκα που έχει μάθει να αφουγκράζεται κρυμμένα μυστικά, αυτή η αλλότρια «μάγισσα» με τα μαύρα μαλλιά και τα γαλάζια μάτια που έχει μάθει να ακούει φωνές και αστραπές. Είναι, άραγε, η θλίψη που την έχει κάνει διορατική από τότε που πέθανε η δίδυμη αδελφή της και απομακρύνθηκε στο νησί ή η μοίρα, που την έφερε ένα βήμα μπροστά από τους άλλους και αρκετά μακριά από την κοινωνία; Κανείς δεν μπορεί να δώσει οριστικές απαντήσεις στο τι είναι αυτό που έχει κάνει

RADIO BOOKSPOTTING από τον γιώργο-ίκαρο μπαμπασάκη την προσωπικότητα της άκρως ενδιαφέρουσας και σχεδόν μισάνθρωπης Μία να βρίσκεται πολύ κοντά στο πολυπρόσωπο ταλέντο του ανθρώπου που την εφηύρε. Ενδιαφέρον, ωστόσο, παρουσιάζουν και άλλοι χαρακτήρες που προκύπτουν κατά την ανάγνωση: στο δεύτερο μυθιστόρημα του Μπιορκ, Η Κουκουβάγια, ξεχωρίζει η παρουσία του χάκερ που βοηθάει στην έρευνα αλλά και χαρακτήρων που λαμβάνουν το δικό τους πολύτιμο μερίδιο στο πολύχρωμο παζλ. Ο καθένας βάζει τη δική του σφραγίδα στην αποκάλυψη μυστηρίων που έχει να κάνει με κορίτσια που σκοτώνονται με έναν παράξενα τελετουργικό τρόπο – στο πρώτο πρόκειται για ανήλικα, στο δεύτερο για μεγαλύτερα σε ηλικία. Η δολοφονημένη έφηβη που ανοίγει την αφήγηση στο δεύτερο μυθιστόρημα βρίσκεται πάνω σε φτερά κουκουβάγιας, γεμάτη μώλωπες, με ένα λουλούδι στο στόμα και τοποθετημένη έτσι ώστε το σώμα της μαζί με τα κεριά να σχηματίζουν το σήμα της πεντάλφας. Μια ανατριχιαστική, ποιητική στη μακάβρια εκδοχή της περιγραφή που αποκαλύπτει την αχαλίνωτη φαντασία ενός συγγραφέα, ο οποίος έδωσε άλλη διάσταση στη μελαγχολική σφραγίδα του σκανδιναβικού νουάρ. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με ρημαγμένους χαρακτήρες αλλά και με ένα

περίπλοκο περιβάλλον που κρύβει πολλά κάτω από τη γυαλιστερή βιτρίνα της ευημερίας του: χαρακτηριστικό είναι πως ένας από τους ήρωες του Μπιορκ, ο Τομπάιας, ζει στα όρια της φτώχειας, εγκαταλελειμμένος ουσιαστικά από τους γονείς, όπως και τόσα αγόρια στη Νορβηγία που καλούνται να τα βγάλουν πέρα σε ασφυχτικές συνθήκες. Η Νορβηγία αγωνίζεται ακόμα να βρει την ταυτότητά της χωμένη σε αντιθέσεις που πλέον αποκαλύπτουν με τρόπο διαφανή τα αστυνομικά, τα οποία ίσως έτσι ξεφεύγουν τελικά από τον αρχικό τους ρόλο και αναδεικνύουν πολύπλοκες κοινωνικοπολιτικές πτυχές. Ο Μπιορκ είναι από αυτούς που ανέδειξαν τις άγρυπνες νύχτες που γεννούν εφιάλτες και φαντάσματα, τα αλλόκοτα περιβάλλοντα που έθρεψαν τους ήρωές του – από τον πιο ιδιότροπο επιθεωρητή έως τον άρχοντα της Δανιμαρκίας. Το έλεγε και ο ίδιος ότι όλα άλλαξαν όταν από την εφηβεία άρχισε να φαντάζεται ιστορίες σε νησιά και δάση, ξέροντας πως αυτό ήταν το μέλλον του: ότι θα γινόταν όχι μόνο ένας καλός μεταφραστής του Σαίξπηρ αλλά κι ένας πετυχημένος συγγραφέας που σύντομα θα επισκεφτεί τη χώρα μας, συγκεκριμένα στις 12 Οκτωβρίου, και θα μιλήσει στo βιβλιοπωλείο Public του Συντάγματος, στις 19:00, καλεσμένος των εκδόσεων Διόπτρα.

Η Γκυκερία ως βούληση και ως κατάσταση Η νέα συλλογή της Γλυκερίας Μπασδέκη. Διαλεκτική. Όσο διαβάζουμε τα ποιήματα, τα πεζά και τα θεατρικά της Γλυκερίας Μπασδέκη (Λάρισα, 1969), τόσο απομακρυνόμαστε από την αίσθηση ότι πρόκειται για μια μεταμοντέρνα κατάσταση, για ένα αμέριμνο anything goes, για μια ολισθηρή επιφάνεια που παραμένει μονοδιάστατη και μονόδρομη. Όσο δεξιωνόμαστε αυτό το πολύπτυχο έργο που διέπεται από ένα ακραίο μελαγχολικό χιούμορ, από μια ακραία ευφυΐα ενδεδυμένη την εσάρπα της αγαθότητας, από έναν ακραίο υπερμοντέρνο αναχρονισμό (ήτοι από συγκροτημένες μεθοδικά αντιφάσεις), τόσο αντιλαμβανόμαστε ότι το παν για την Μπασδέκη είναι η διαλεκτική άρνηση της άρνησης, η διαλεκτική σύμπλεξη των αντιθέτων, η διαλεκτική αλληλοπεριχώρηση, ώστε τα πράγματα να αναδυθούν, και να αναδειχθούν, στη δέουσα και στην όντως σημασία τους και να μη μένουν στην κατάσταση της καρατομημένης και κατατεμαχισμένης φαινομενικότητας. Η Μπασδέκη έχει συλλάβει πόσο σημαντικό είναι να ανακαλύπτεις τον πλούτο στα σκουπίδια, το έπος στην καθημερινή χθαμαλότητα, το μεγαλείο της πομπής στο άπραγο σουλάτσο στα πεζοδρόμια. Σαν παιδαριογέρων, ντυμένος post-punk γιαγιάκα, η Γλυκερία μαζεύει στη μαύρη πάνινη ποδιά και στο μαύρο πάνινο δισάκι της ποιητικής της κομμάτια κι αποσπάσματα από το κονάκι του Χρόνου, μαζεύει απαστράπτουσες στιγμές και θλιβερά ενσταντανέ, μαζεύει μαδημένες θεωρίες και ξεπεσμένες έξεις, μαζεύει εμβατήρια και ρεμπέτικα, μαζεύει εκλάμψεις του Υψηλού και σκιές του Τιποτένιου, όχι για να τα αναμείξει όπως-όπως στο μίξερ του μεταμοντέρνου αλλά για να αναδείξει τις κρυφές, παραμελημένες και παραπεταμένες πλούσιες διαστάσεις τους. Η Μπασδέκη ξέρει, αισθάνεται, νοεί ότι ξεμπερδεύουμε με την αποδόμηση και προχωρούμε στην αναδόμηση, ότι αφήνουμε στην άκρη την αποσύνθεση και βάζουμε πλώρη για την ανασύνθεση. Κι αυτό όχι επειδή αίφνης μας κατακλύζει μια συντηρητική διάθεση αλλά επειδή έτσι θυμόμαστε από τι μακελειό καταγόμαστε και επειδή έτσι μας αποκαλύπτονται διαυγέστερα οι λέξεις και τα πράγματα.

Ο μεταφραστής του Σαίξπηρ ήταν έτοιμος να γίνει ο συγγραφέας που πάντοτε φανταζόταν

γλυκερία μπασδέκη

Η Θεόδωρος Κολοκοτρώνης Εκδόσεις Biliothèque Σελίδες: 48

Δίπολα. Στην πρόσφατη ποιητική της σύνθεση με τον εύγλωττο, για το ποιητικό της σχέδιο/πρόταγμα/πρόγραμμα, τίτλο Η Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (εκδ. Bibliothèque), η Μπασδέκη συμπλέκει, πάντα διαλεκτικά, το χιούμορ με τον σπαραγμό, το γλέντι με τη μελαγχολία, την άγνοια με την εμβρίθεια, την επιθυμία με τη ματαίωση, το τίποτα με τα πάντα. Διαβάζεις την ποίησή της και σου έρχονται στον νου οι περιλάλητοι στίχοι του Διονύση Σαββόπουλου «Ο μαρκήσιος Ντε Σαντ μ’ έναν χίπη,/ ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά/ ο γραμματέας μαζί με τον αλήτη/ κι η παρθένα με τον σατανά». Διαβάζεις την ποίησή της και στροβιλίζονται εντός σου τα άσματα των Smiths και η μορφή της Ρένας Παγκράτη ~το αριστερό εξτρέμ της μεταπολιτευτικής ποιήσεως, πάει να πει ο Βασίλης Στεριάδης, και τα στιχάκια στα ημερολόγια τοίχου~ ο βραχνός προφήτης Captain Beefheart και οι βιντεοταινίες της δεκαετίας του ογδόντα. Κι ακόμα: το περίπτερο που πουλούσε τσιγάρα χύμα, τα πάρτι με το «Sailing» του Robert Stewart και το «Epitaph» των King Crimson, τα σκασιαρχεία από τα αγγλικά του Στρατηγάκη, οι πρώτες γουλιές ουίσκι από την Μπαλλαντίνη του μπαμπά, τα σπιράλ μπλοκάκια και τα πρώτα ποιήματα, το μίσος για την ντισκομπάλα και η λατρεία για τα άοκνα φιλιά στον σκοτεινό κινηματογράφο που παίζει άλλοτε τον Μεγάλο Γκάτσμπι και άλλοτε τη Γαλάζια Λίμνη. Όλη η ποιητική της Μπασδέκη είναι η διελκυστίνδα ανάμεσα σε όσα μας δόθηκαν και σε όσα λαχταρήσαμε να μας δοθούν, σε όσα ζήσαμε και σε όσα ονειρευτήκαμε, σε όσα κατορθώσαμε και σε όσα έμειναν στο ράφι. Όλη η ποιητική της Μπασδέκη κινείται, σαν σβούρα με μπαταρίες, ανάμεσα στα δίπολα που μας όρισαν και μας ορίζουν, ανάμεσα σε δανεικά οράματα και σε ιδανικά τραντάγματα. Διάρκεια. Η Μπαδέσκη ποντάρει στη διάρκεια: στη διηνεκή επανάκαμψη του εφήμερου. Το Περισκόπιο Γλυκερία συλλαμβάνει ό,τι κινείται και μοιάζει προορισμένο να περάσει στο ντούκου, και το εντάσσει στην Εγκατάσταση Μπασδέκη (όπως χαρακτήρισε την ποιητική της Ελληνίδος Andy Warhol η Λένα Διβάνη), φροντίζοντας έτσι να μας κεράσει μια αρχαιολογία της γνώσης μας. Ο δεκαπεντασύλλαβος της παιδικής μας αναμπουμπούλας επιστρατεύεται, εν έτει 2016, για να μας τονίσει πως ό,τι παραβλέπουμε ως ασήμαντο ενδέχεται να είναι ό,τι πιο καίριο και κύριο. Τανύει τη στιγμή, η Μπασδέκη, της προσδίδει διάρκεια. Μας καλεί να χωθούμε και να χαθούμε στο χάνι του Χρόνου. Όχι με στρυφνή αντιπαλότητα αλλά με το θάλπος και το θάμβος της συμφιλίωσης. Η Μαρίλη Ζάρκου επισημαίνει την αναπάντεχη συνάφεια της ποιητικής της Μπασδέκη με την ποιητική του Ηλία Λάγιου, ενώ η ίδια η ποιήτρια δηλώνει διάκονος της διάρκειας λέγοντας: «Η ποιητική μου συνοψίζεται στο άσμα της Λίτσας Διαμάντη “Νύχτα στάσου”. Αυτό επιζητώ με τα ποιήματά μου: να σταθεί η νύχτα, να σταματήσουν τα ρολόγια, να μην ξημερώνει πια μέσα στο σφαγείο της πραγματικότητας». radiobookspotting.blogspot.gr/ 6.10.16 – lifo

35

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

απο th μαρια παππα

Μουσική

Ο

36 lifo – 6.10.16

/η Genesis P-Orridge ήταν πάντoτε ένας άνθρωπος των άκρων. Προτιμά να πειραματίζεται στον χώρο του περιθωρίου και να ταράζει από εκεί τα νερά της κοινωνίας σαν ένας γνήσιος provocateur της σύγχρονης αβανγκάρντ. Από την αρχή της καριέρας του, όταν ήταν ακόμη φοιτητής, προς το τέλος της δεκαετίας του ’60, μέχρι σήμερα προκαλεί με τη στάση ζωής του και τη φιλοσοφία του σχετικά με τον κόσμο. Από μικρός αποφάσισε να γίνει καλλιτέχνης και συνήθιζε να ζει σε φοιτητικά κοινόβια – αυτά τα χρόνια διαμόρφωσαν τον τρόπο σκέψης του. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, μαζί με την τότε σύντροφό του Cosey Fanni Tutti –και οι δύο χρησιμοποιούν ψευδώνυμα– αναστάτωσαν τον καλλιτεχνικό κόσμο της Βρετανίας με το πρότζεκτ «COUM Transmissions», το οποίο πραγματευόταν θέματα όπως το σεξ, η πορνεία, ο αποκρυφισμός. Οι περφόρμανς τους, επηρεασμένες από τους ντανταϊστές και τις τελετουργίες του Βιεννέζικου Αξιονισμού, ήταν τόσο βίαιες και ριζοσπαστικές, που προκάλεσαν υστερία στα ταμπλόιντ και συζητήθηκαν μέχρι και στο βρετανικό Κοινοβούλιο, με έναν συντηρητικό βουλευτή να τους αποκαλεί «ολετήρες του πολιτισμού». Απογοητευμένοι από τον καλλιτεχνικό κόσμο κι έχοντας επιπλέον χάσει την επιχορήγησή τους από το Συμβούλιο Τεχνών της Βρετανίας, έστρεψαν το βλέμμα τους στη μουσική. Με τους Chris Carter και Peter Christopherson έφτιαξαν τους Throbbing Gristle. Κάθε άλλο πάρα ένα τυπικό συγκρότημα εκείνης της εποχής, ήταν περισσότερο θορυβώδεις και πρωτόγονοι. Δεν χρησιμοποιούσαν κιθάρες, μια και θεωρούσαν τους κιθαρίστες επιδειξίες, αλλά ούτε και ντραμς, πιστεύοντας ότι κάθε πράγμα μπορούσε να γίνει μουσικό όργανο. Πιο πολύ στόχευαν στο να τρομοκρατήσουν παρά να διασκεδάσουν τον κόσμο με τους ήχους που παρήγαν. Έτσι γεννήθηκε το μουσικό είδος που ονομάστηκε industrial. Το 1981 διαλύθηκαν και ο/η P-Orridge δημιούργησε τους Psychic TV, ένα σχήμα που αρχικά ήταν ψυχεδελικό, στη συνέχεια όμως αγκάλιασε την acid house που βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα. Η καριέρα του συνέχισε να αποτελεί πηγή διχασμού και πρόκλησης, κυρίως όσον αφορά το ενδιαφέρον του για τον σαδομαχισμό, τον αποκρυφισμό, τα τατουάζ και τα piercings ήταν ακόμα μια εποχή που δεν υπήρχαν τόσα τατουάζ παντού. Στο αποκορύφωμα της μαζικής υστερίας για τον σατανισμό, το 1992, ένα ντοκιμαντέρ του Channel 4 τον κατηγόρησε εσφαλμένα για παιδεραστία. Η αστυνομία έκανε έρευνες χωρίς να βρει τίποτα και το Channel 4 αναγκάστηκε να πάρει πίσω τις κατηγορίες. Παραταύτα αυτοεξορίστηκε στην Αμερική, συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη, μαζί με την οικογένειά του – διατηρεί άριστες σχέσεις με τις δυο του κόρες. Εκεί το 1993 γνώρισε τη δεύτερη γυναίκα του, τη Jacqueline Mary Breyer, που αποκαλούσε Lady Jaye. Μαζί ξεκίνησαν το Pandrogeny Project. Με λίγα λόγια, πήραν το γαμήλιο «έσονται εις σάρκα μίαν» και το μετέφρασαν τελείως κυριολεκτικά. Με μια σειρά από σωματικές τροποποιήσεις προσπάθησαν να μοιάσουν όσο το δυνατόν ο ένας στον άλλον, ώστε να γίνουν μία οντότητα. Αυτό όμως δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, όπως θα εξηγήσει σε συνέντευξή του ο/η Genesis. Και μπορεί σήμερα να μοιάζει με μια τρανς γυναίκα, αλλά είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Πλέον είναι 66 ετών και κατοικεί στο Λος Άντζελες. Πρόσφατα, μάλιστα, άρχισε να αναγνωρίζεται το έργο του με διάφορες εκθέσεις ανά τον κόσμο, ενώ έγινε ένα από τα βα-

Genesis P-Orridge: Πανδρόγυνο από αφόρητη αγάπη Το «πιο επικίνδυνο άτομο στον χώρο της μουσικής» είναι ένας ευγενικός, ταλαιπωρημένος άνθρωπος που έχει κάνει τον εαυτό του καμβά για την τέχνη του. Κι έχει ξεπεράσει τα φύλα, τα γένη και τους αριθμούς.

σικά πρόσωπα της καμπάνιας του σχεδιαστή Marc Jacobs. Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να διάβασα για τον/την Genesis P-Orridge ήταν ο χαρακτηρισμός του ως «του πιο επικίνδυνου ατόμου» στην ιστορία της ροκ μουσικής. Αυτό όμως αποδείχτηκε αρκετά μακριά από την πραγματικότητα. Αρκετά ομιλητικός και βαθιά ανθρώπινος, ο/η Genesis ακόμη δεν έχει ξεπεράσει τον θάνατο της συντρόφου του. Από το 2007 που πέθανε η Lady Jaye ακολουθεί μια μοναχική δημιουργική πορεία, με την εικόνα της να καθορίζει τη ζωή του. Συχνά στην κουβέντα μιλάει στο πρώτο πληθυντικό, όταν αναφέρεται στον εαυτό του, και επιμένει πλέον να χρησιμοποιεί και το αρσενικό και το θηλυκό άρθρο στο όνομά του, κάτι που προκαλεί ένα μικρό μπέρδεμα. Στην Αθήνα έρχεται στις 24 Οκτωβρίου μαζί με το συγκρότημά του, τους Psychic TV, στο πλαίσιο της κυκλοφορίας του νέου του άλμπουμ, «Alienist».

— Έχεις παίξει εδώ παλιότερα; Ναι, ίσως το 2005. Έχω έρθει άλλες δύο φορές στην Ελλάδα. Είναι όμορφα. Βέβαια, τώρα έχουν γίνει όλα τόσο χαοτικά, που δεν ξέρω πώς ακριβώς είναι η κατάσταση. Ως έναν βαθμό παρακολουθώ τις ειδήσεις. Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν παντού στους δρόμους πρόσφυγες. Οι κυβερνήσεις είναι διεφθαρμένες. Αυτές είναι το πρόβλημα.

— Πώς βλέπεις τις αμερικανικές εκλογές; Ξεπερνούν τη λογική. Είναι ο χειρότερος εφιάλτης. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ολοφάνερα η προσωποποίηση του ναρκισσισμού και της φιλαυτίας. Το εγώ του είναι τελείως εκτός ελέγχου και, εκτός αυτού, είναι και άσχετος. Πρόκειται για ένα φρικτό μείγμα. Από την άλλη, η Χίλαρι δεν σου εμπνέει καμία εμπιστοσύνη. Δεν μπορώ να

Μετάβαση, εξέλιξη ή ο απόλυτος έρωτας; Ο/η Genesis P-Orridge είναι φυλακισμένος στο σώμα του/της για να τιμήσει τη γυναίκα που αγάπησε ολοκληρωτικά.

ψηφίσω, επειδή δεν έχω την υπηκοότητα, έτσι αυτές οι κουβέντες είναι θεωρητικές για μένα. Αν μπορούσα, θα ψήφιζα τον Μπέρνι Σάντερς. Τα μίντια είναι τόσο βρόμικα, που αδιαφορούσαν για την πολιτική του καμπάνια. Συχνά στις ομιλίες των πολιτικών δεν μαζεύονται πάνω από 3.000 άτομα – τόσα μάζευε η Χίλαρι. Στις δικές του έβλεπες 40-50.000 άτομα κι αυτό δεν το ανέφεραν πουθενά. Ήταν κάτι που γινόταν εσκεμμένα. Το μόνο καλό πράγμα που έχει βγει από αυτές τις εκλογές είναι ότι κανείς πια δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως είναι διεφθαρμένες. Διεξάγονται από αυτούς που έχουν τα περισσότερα λεφτά και δεν έχουν σχέση πλέον με το ποιος ψηφίζει τι. Είναι αυτό που ονομάζουμε «ολοκληρωτικός καπιταλισμός» και αποτελεί, δυστυχώς, το μέλλον.

— Τι σκέφτεσαι για το Brexit; Πας ποτέ στη Βρετανία; Μόνο για συναυλίες. Οι γονείς μου έχουν πεθάνει. Έχω μόνο μια αδερφή, αλλά δεν μιλάμε πια, και λίγους φίλους στο Λονδίνο. Δεν αγαπώ καθόλου τη Βρετανία. Έχω γίνει νομάς. Δεν ανήκω πουθενά. Είναι καλύτερα, πιστεύω, να προσπαθείς να μετακινείσαι, να ταξιδεύεις. Τρωγόμαστε να μείνουμε κάπου αλλού. Το μεγάλο ερώτημα είναι πού. Παντού είναι σκατά. Θα ήθελα να μείνω στο Νεπάλ, αλλά κι αυτό καταρρέει. Την τελευταία φορά που ήμασταν εκεί, τον Οκτώβριο, αρκετά ξενοδοχεία κι εστιατόρια δεν μπορούσαν να σου σερβίρουν φαγητό, επειδή δεν υπήρχε βενζίνη. Η κυβέρνηση της Ινδίας μπλόκαρε τους δρόμους και γίνονταν διακοπές ρεύματος και υπήρχαν ελλείψεις σε τρόφιμα. Βλέπαμε ουρές από αυτοκίνητα που περίμεναν για βενζίνη να φτάνουν τα 5 ή 10 μίλια. Η Ινδία καταστρέφει επίτηδες την οικονομία της και η Κίνα επωφελείται για να χτίσει έναν δρόμο που θα την ενώνει με το

Αν κάποιος ανακαλύψει έναν τρόπο να ζούμε στη θάλασσα με βράγχια, γιατί όχι; Έτσι, είμαστε αυτό το πανέμορφο είδος που έχει τόσες δυνατότητες και ικανότητες και συνεχίζουμε να ζούμε σε μια λούπα.

Νεπάλ. Σίγουρα θα υπάρξει διαμάχη. Η Ινδία θέλει να το κατακτήσει, η Κίνα το ίδιο, και είναι ένα πολύ φτωχό μέρος. Δεν υπάρχουν και πολλά να περιμένεις από πολιτικής απόψεως αυτήν τη στιγμή.

— Αισθάνεσαι πρώτα μουσικός ή εικαστικός; Εικαστικός. Προσπαθήσαμε να γίνουμε μουσικός, αλλά πάντοτε δουλεύουμε ένα πρότζεκτ ως εικαστικός, ίσως περισσότερο ως φιλόσοφος. Πάντοτε στρέφαμε το βλέμμα στα μεγάλα ερωτήματα. Υπάρχει αυτός ο κόσμος; Υπάρχει το άπειρο; Η αιωνιότητα; Κι αν ναι, μπορείς να τη φανταστείς; Δεν μπορούμε. Τα μέσα της αντίληψης ελέγχονται από την κυρίαρχη κουλτούρα κάθε φορά, γι’ αυτό συχνά λέμε ότι είμαστε «μηχανικοί της κουλτούρας». Προσπαθούμε να βρούμε τα κρυφά ρεύματα, τα διαφορετικά, πιο αφηρημένα πράγματα που συμβαίνουν σε επίπεδο κουλτούρας, και μετά να τα φέρουμε στο φως, είτε αφορούν την τέχνη, τη μουσική, την περφόρμανς είτε οτιδήποτε άλλο. Προσπαθούμε να δείξουμε και να μοιραστούμε αυτό που είναι η ολότητα. Γι’ αυτό αλλάξαμε το όνομά μας. Ξεκινάς να χτίζεις τον εαυτό σου, όχι αυτόν που κληρονομείς από την κουλτούρα ή την οικογένειά σου ή από κάποια ομάδα. Πρέπει να προσπαθήσεις να σβήσεις την κληρονομιά σου, να βρεις τι θα ήθελες να είσαι, μετά να βρεις ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να συμπεριφέρεσαι και τέλος να υποσχεθείς στον εαυτό σου ότι πρέπει να ζήσεις έτσι, όσο δύσκολο και αν είναι. Πίσω στο 1967 αποφασίσαμε να γίνουμε ένας μποέμ καλλιτέχνης. Μετά σκεφτήκαμε ποιο θα ήταν το χειρότερο πράγμα που θα παθαίναμε αν το κάναμε αυτό – θα πεθαίναμε από την πείνα. Δεν ήταν τόσο άσχημα στις χώρες όπου ζούσαμε και τελικά είδαμε ότι δεν είχαμε τίποτα να χάσουμε. Πρέπει να δεσμευτείς από-

λυτα σε αυτό που πιστεύεις και να συμπεριφέρεσαι ανάλογα. Δεν μπορείς να διστάσεις. Δεν μπορείς να πεις ότι θα το κάνω μετά ή θα δω από του χρόνου. Πρέπει να δεσμευτείς 100% και, ό,τι κι αν σου συμβεί, πρέπει να παραμείνεις σταθερός σε αυτό που πιστεύεις. Χάσαμε ό,τι περιουσία είχαμε στην Αγγλία εξαιτίας της κυβέρνησης. Δεν σωπάσαμε όμως. Απλώς προχωρήσαμε. Δεν είναι εύκολο να ξυπνάς μια μέρα και να σου λένε ότι δεν έχεις τίποτα πια. Η κυβέρνηση μπορεί να σου πάρει ό,τι έχεις και δεν έχεις, αλλά πρόκειται μόνο για υλικά πράγματα. Δεν κατάφεραν να πάρουν τη μουσική, την αντίληψη, ούτε την αισθητική και τα πιστεύω μου – επιβιώσαμε από αυτό. «Είναι αυτό αυθεντικότητα;» αναρωτιόμαστε. Τα πράγματα βέβαια έχουν πάει προς το χειρότερο τελευταία.

— Έχεις ελπίδα; Φυσικά και έχουμε. Το ιδανικό θα ήταν οι άνθρωποι κάθε φυλής και σεξουαλικότητας να μπορούσαν να ζουν σε ένα χωριό, να έχουν τον δικό τους χώρο, ένα κοινό σπίτι, και να μοιράζονται τα χρήματα και τις ικανότητές τους. Τότε θα είχαμε χρόνο να δούμε τι μπορεί να είναι λειτουργικό και, αν ήταν δυνατό, να αλλάξουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά.

— Στην αρχή του ντοκιμαντέρ «The Ballad of Genesis» and «Lady Jaye» έλεγες ότι δεν ξέρεις τι είσαι. Μήπως τώρα ξέρεις; Ακόμη δεν ξέρω τι είμαι. Είμαστε πιο μπερδεμένοι από ποτέ. Έχω ένα άλλο φιλμ που μόλις κυκλοφόρησε και είναι κάτι σαν συνέχεια του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ. Ονομάζεται Bight of the Twin. Η φίλη μου η Hazel κι εγώ πήγαμε στο Μπενίν της Δυτικής Αφρικής, απ’ όπου θεωρείται ότι ξεκίνησε το βουντού. Είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου το βουντού αποτελεί την εθνική θρησκεία και αυτό από μόνο του είναι κάτι ενδιαφέρον. Μια

μέρα ένας από τους οδηγούς μας που ήταν γύρω στα 20 μας κάλεσε για δείπνο σπίτι του. Ζούσαν σε ένα μικρό σπιτάκι. Μόλις με είδε ο πατέρας του, που ήταν αρχιερέας, είπε αμέσως στη γλώσσα του ότι είχα μια δίδυμη αδερφή που πέθανε και ότι φορούσα τα χρυσά της σκουλαρίκια. Όντως τα φορούσα εκείνη την ημέρα. Σοκαριστήκαμε. Δεν είχε ιδέα ποιοι ήμαστε. Εκεί δεν υπάρχουν εφημερίδες, τηλεόραση, ούτε καν ραδιόφώνο. Ξεκινήσαμε να γυρίζουμε ένα φιλμ με τις εμπειρίες μας από το βουντού που δεν αφορούσε τη Lady Jaye, αλλά τελικά κατέληξε να είναι γι’ αυτήν. Αποφασίσαμε να επικεντρωθούμε σε μια μυστική αίρεση που υπάρχει εκεί για τα δίδυμα. Ο μέσος αριθμός διδύμων ή τριδύμων που γεννιέται ανά τον κόσμο είναι γύρω στις 4-5.000. Στο Μπενίν είναι εξαπλάσιος περίπου και οφείλεται σε κατάσταση γενετικού τύπου.

— Γιατί μιλάς στο πρώτο πληθυντικό; Το χρησιμοποιώ τις περισσότερες φορές. Μερικές φορές μιλάω στον ενικό για τον εαυτό μου, αλλά προσπαθώ να πειθαρχώ και να λέω «εμείς». Με αυτό τον τρόπο αντιπροσωπεύω τον εαυτό μου και τη Lady Jaye σε αυτήν τη διάσταση, ενώ η Lady Jaye αντιπροσωπεύει και τους δυο μας στην άυλη διάσταση στην οποία βρίσκεται. Δεν ξέρουμε σίγουρα αν υπάρχει, αλλά έτσι φαίνεται. Συνεργαζόμαστε ακόμη, αλλά σε δύο διαφορετικούς κόσμους πια. Η Jaye συνήθιζε να λέει ότι ο κόσμος πίστευε πως ήταν δημιουργική επειδή ήταν μαζί μου, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Την ανησυχούσε το ότι θα την έβλεπαν απλώς ως φιλενάδα μου. Ούτε κι αυτό ήταν αλήθεια, επειδή είχε κάνει καριέρα πριν τη γνωρίσω. Ήταν μοντέλο, έκανε περφόρμανς. Συμμετείχε στην cult θεατρική ομάδα Blacklips με τον Antony. Ήταν ένας αρκετά αναγνωρίσιμος χαρακτήρας στον καλλιτεχνικό χώρο. Έτσι είπαμε ότι όταν κάποιος από τους δυο μας έφευγε, θα μιλάγαμε στο πρώτο πληθυντικό, επειδή δεν θέλαμε ο κόσμος να απορρίψει είτε τον έναν είτε τον άλλον. Αυτό έγινε για να μείνει η Lady Jaye στην Ιστορία, για να δείξουμε ότι ασκεί ακόμη επιρροή, ότι συνεχίζει να εμπνέει. Επίσης, υπάρχει τόση πατριαρχία ακόμα στη Δύση, που ο κόσμος τείνει να απορρίπτει τις γυναίκες σε κάθε είδους σχέσεις. Γι’ αυτόν το λόγο αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε το όνομα Breyer P-Orridge, για να δείξουμε ότι η Jaye είναι ακόμη μέρος αυτού του πράγματος.

— Πώς χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου; Αρσενικό ή θηλυκό; Τίποτα από τα δύο. Είμαστε pandrogyne. Πρέπει να βρούμε μια νέα λέξη, έναν νέο τρόπο σκέψης για τον εαυτό. Ο κόσμος σκέφτεται ότι σχετίζεται με τη σεξουαλικότητα και το φύλο επειδή υπάρχουν κάποια φανερά σημεία στο σώμα μας. Κάποιοι αισθάνονται ότι είναι άντρες παγιδευμένοι στο σώμα μιας γυναίκας, κάποιοι άλλοι ότι είναι γυναίκες παγιδευμένοι στο σώμα ενός άντρα. Με το pandrogyne απλώς αισθάνεσαι παγιδευμένος σε ένα σώμα. Με άλλα λόγια, τα υπαρξιακά ερωτήματα αφορούν τη σωματικότητα στην ολότητά της και υποστηρίζουμε ότι αυτό δεν έχει να κάνει με τη δυαδικότητα. Υπό μία έννοια, το pandrogyne στοχεύει στη δημιουργία του θεϊκού ερμαφρόδιτου, όπου δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Αν κάποιος ανακαλύψει έναν τρόπο να ζούμε στη θάλασσα με βράγχια, γιατί όχι; Έτσι, είμαστε αυτό το πανέμορφο είδος που έχει τόσες δυνατότητες και ικανότητες και συνεχίζουμε να ζούμε σε μια λούπα. Θέλουμε το pandrogyne να συμβολίζει το τέλος του αρσενικού και του θηλυκού ως ξεχωριστών οντοτήτων, έτσι ώστε οι άνθρωποι να γίνουν ό,τι θέλουν, κάθε παραλλαγή, και να είναι όλες βάσιμες.

i Οι Psychic TV θα εμφανιστούν στο Modu (Κολωνού 76 & Οδυσσέως) τη Δευτέρα 24 Οκτωβρίου, με είσοδο 12-22 ευρώ.

6.10.16 – lifo

37

YOUNG LEAR

Ο Βασιλιάς Ληρ στον θάλαμο αναμονής ενός νοσοκομείου Το έργο της Ιόλης Ανδρεάδη και του Άρη Ασπρούλη συνδυάζει τους στίχους του Σαίξπηρ με τον σύγχρονο λόγο και μεταφέρει τον «Βασιλιά Ληρ» στο παρόν.

απο τη ματινα καλτακη

Θέατρο

Σ

38 lifo – 6.10.16

υχνά, στις σύγχρονες παραστάσεις, η σκέψη που επενδύεται στην παραγωγή του σκηνικού γεγονότος, που μπορεί να είναι προκλητική και γόνιμη κατά τη διαδικασία της πρόβας, δεν αποτυπώνεται στη σκηνική πράξη. Συνήθως γιατί μια ιδέα που μοιάζει ερεθιστική, και που επιτρέπει λ.χ. να αντιμετωπίσουν ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί με απελευθερωτική τόλμη και καινούργιο πάθος ένα παλιό/κλασικό έργο, δεν λειτουργεί στη σκηνή, όπως αρχικά αναμενόταν. Μια καλή ιδέα, άλλωστε, σε μια εποχή που τις αναζητεί μετά μανίας, προκαλεί ενθουσιασμό που εμποδίζει την ψυχρή αξιολόγησή της.

H περίπτωση του Υoung Lear, σε κείμενο (μαζί με τον Άρη Ασπρούλη) και σκηνοθεσία της Ιόλης Ανδρεάδη, είναι χαρακτηριστική. Χωρίς παροχές που να επιτρέπουν μια νέα παράσταση του πολυπρόσωπου σαιξπηρικού πρωτοτύπου, και ίσως με την αμφιθυμία των νέων δημιουργών για το κλασικό «βάρος», η Ανδρέαδη προτίμησε να απομονώσει ένα-δυο θέματα από τον Βασιλιά Ληρ και να διαμορφώσει ένα δικό της κείμενο, προσθέτοντας αυτούσια μέρη του πρωτοτύπου. Aπό το σημείωμα στο πρόγραμμα της παράστασης φαίνεται ότι δύο είναι οι βασικές ιδέες που οδήγησαν στην παράσταση: η πρώτη αφορά τη σχέση του παρόντος με το παρελθόν. Όταν η νέα γενιά καλείται να πληρώσει μοιραία λάθη της παρελθούσας, δύο είναι οι πιθανές στάσεις: είτε οργή κι επιθυμία καταστροφής είτε κατανόηση και συγχώρεση. Η Γκόνεριλ και η Ρέγκαν από τη μια, η Κορδέλια από την άλλη και στη μέση ο γέρος πατέρας τους. Στον Βασιλιά Ληρ, ωστόσο, οι δυνάμεις που κινούν τις δύο σκληρόκαρδες θυγατέρες του Ληρ είναι η σκληρότητα, η φιλοδοξία, η λαγνεία. Άλλα πάθη κι ελαττώματα εξηγούν τη συμπεριφορά τους, όχι η «πολεμική» σχέση

με το παρελθόν, ούτε τα δυσανάλογα βάρη που φορτώθηκαν από τον Πατέρα. Ο Βασιλιάς Ληρ (η βάση του καινούργιου έργου) αγγίζει πολλά σημαντικά ζητήματα, αλλά σ’ αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται το χάσμα και ο πόλεμος των γενεών. Η δεύτερη ιδέα του Young Lear στηρίζεται στην εκπληκτική φράση που λέει ο Έντγκαρ (ο καλός γιος του κόμη Γκλώστερ που συμπαρίσταται στον εγκαταλειμμένο από τις κόρες του γέροντα βασιλιά): «Ηe childed as I fathered» (Εκείνος έγινε παιδί κι έγινα εγώ πατέρας, πράξη 3, σκηνή στ’). Ο νέος άνθρωπος δυνάμει φέρει τον γέροντα που θα γίνει, άρα μπορεί ένας νέος ηθοποιός να ερμηνεύσει τον γέρο Ληρ στην κατεύθυνση ενός θεατρικού πειράματος «που στόχο έχει τη σύνδεση της βιωματικής εμπειρίας ως μέρους της αποδοχής ενός ρόλου». Και πράγματι μπορεί o Μιλτιάδης Φιορέντζης, γιατί είναι ένας ηθοποιός με εντυπωσιακές ερμηνευτικές δυνατότητες, από τον οποίο μπορούμε να περιμένουμε πολλά. Αλλά όχι μέσω της «βιωματικής εμπειρίας» που διάφορες σχολές και μέθοδοι υποκριτικής επικαλούνται και αναφέρει η σκηνοθέτις. Βιωματική εμπειρία αβίωτου χρόνου δεν υπάρχει. Η φαντασία και η ενσυναίσθηση καλύπτουν το κενό, αλλά τη γνήσια δραματικότητα την προσφέρει μόνο η βιωμένη εμπειρία, όχι η βιωματική.

Μ

’ αυτά και μ’ εκείνα, ο τόπος δράσης του Young Lear περιορίζεται στον θάλαμο αναμονής ενός νοσοκομείου. Ο γέρος πατέρας υποβάλλεται σε επικίνδυνη εγχείρηση και τα πέντε παιδιά του σύντομα θα «αλληλοφαγωθούν» για την περιουσία του, εν όψει του πιθανού θανάτου του. Ο πρώτος γιος ξεκινά να παίζει ένα θεατρικό παιχνίδι, υποδυόμενος ο ίδιος τον Ληρ. Οι άλλοι παρασύρονται και

i Young Lear Θέατρο Θησείον Τουρναβίτου 7 Παρ.- Κυρ. 21:15, €12

μια παράξενη, ευφάνταστη διπλή αφήγηση ξεκινά. Καθένας τους αναλαμβάνει έναν ρόλο από τον Βασιλιά Ληρ, συνδυάζοντας στίχους του Σαίξπηρ με σύγχρονο λόγο. Τη διεκδίκηση των βασιλείων έχει αντικαταστήσει η διεκδίκηση των μεγαλύτερων οικονομικών απολαβών από την πατρική περιουσία. Στη σύνθεση της Ανδρεάδη και του Ασπρούλη η διαχείριση στίχων/αποσπασμάτων από τον Βασιλιά Ληρ σε μια καινούργια κειμενική βάση είναι αριστοτεχνική. Κάθε ηθοποιός πρέπει να παίζει σε δύο επίπεδα, δυνατά και «κανονικά» τα σαιξπηρικά μέρη, ψιθυριστά και συνωμοτικά τα καινούργια. Η δραματουργία, δηλαδή, λειτουργεί ως σκηνοθεσία, αφού εξαρχής υποδεικνύει τον τρόπο ερμηνείας. Ο συγχρονισμός που απαιτείται από καθέναν από τους ηθοποιούς, ως μονάδες και ως σύνολο, και η ανεμπόδιστη ροή λόγου (και δράσης μέσω του λόγου) είναι το δύσκολο ζητούμενο που κατορθώνουν οι πολύ καλοί ηθοποιοί της παράστασης: εκτός από τον Μιλτιάδη Φιορέντζη, ο Θύμιος Κούκιος, η Ελεάνα Καυκαλά, η Χριστίνα Γαρμπή και η Μαρία Προϊστάκη. Φαίνεται, και μετά τους Τσέντσι (τη θαυμάσια προηγούμενη παράσταση της Ανδρεάδη, πάλι σε σκηνικό κείμενο της ίδιας και του Ασπρούλη), ότι η νεαρή σκηνοθέτις είναι έτοιμη να καθοδηγήσει ηθοποιούς στα μεγάλα και δύσκολα. Σε κανονικά κλασικά έργα. Γιατί όσο ερεθιστικές και αν είναι οι συνθέσεις και οι διασκευές των κλασικών, αν καθίσεις και αναλύσεις τα δεδομένα, συνήθως στη σύγκριση υστερούν. Αυτό το πληθωρικό αριστούργημα, ο Βασιλιάς Ληρ, συρρικνώθηκε, σε μια ιστοριούλα και σ’ ένα παιχνίδι μίμησης. Και το μείζον ζήτημα, και υποκριτικό στοίχημα, του έργου, του γέρου, που κλείνοντας τον κύκλο της ζωής του γίνεται μωρό(-ς), έμεινε στην άκρη.

επιτέλους aπο τη lifo team

Βγες

Σ

το τέρμα της οδού Πατησίων και ανάμεσα στους Αγίους Αναργύρους, τη Νέα Ιωνία και τη Νέα Χαλκηδόνα συναντάμε τον δήμο της Νέας Φιλαδέλφειας. Προσφυγικός συνοικισμός που κατοικήθηκε πρώτη φορά το 1927, ενώ έως τότε η περιοχή ονομαζόταν Ποδονίφτης, από το ομώνυμο ρέμα που τη διαρρέει. Πολλοί πεζόδρομοι και πλατείες που σφύζουν από ζωή, ιστορικά μνημεία, εγκαταλελειμμένα εργοστάσια, το άλσος στη λεωφόρο Δεκελείας, οι αθλητικοί σύλλογοι της ΑΕΚ και του Ιωνικού είναι μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά που συνθέτουν τη ζωντανή και ταυτόχρονα γοητευτική γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Πρόκειται για ένα αθηναϊκό προάστιο όπου παντρεύεται η ανατολίτικη παράδοση με τον αστικό χαρακτήρα, το πράσινο κυριαρχεί, τα διώροφα σπίτια με κεραμοσκεπές και φρεσκοασβεστωμένες αυλές θυμίζουν την ιστορία του, ενώ οι πολυκατοικίες είναι ελάχιστες. Νέες αφίξεις καταστημάτων εστίασης, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες, μπαρ, καφέ, παρεΐστικα στέκια, μοντέρνα σουβλατζίδικα και μεζεδοπωλεία έχουν δώσει τους τελευταίους μήνες μια νέα πνοή στον ιστορικό δήμο της. Το κόσμημα της περιοχής είναι το άλσος, που εκτείνεται σε 480 στρέμματα και είναι εντυπωσιακό το ότι παλιότερα φιλοξενούσε έναν από τους μεγαλύτερους ζωολογικούς κήπους στην Ελλάδα. Ανάμεσα στη μεγάλη

9 ΜΈΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΙΣ ΚΑΛΆ ΣΤΗ

ΝΈΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ

ποικιλία δέντρων και φυτών, καθένας μπορεί να απολαύσει τη βόλτα του ή να προτιμήσει τον Δημοτικό Κινηματογράφο που βρίσκεται στην είσοδο του άλσους. Επίσης, μέσα στο άλσος γιορτάζεται κάθε χρόνο η Πρωτομαγιά. Επιπλέον, αξίζει να επισκεφθεί κάποιος το Πάρκο Μικρασιατών και Αλησμόνητων Πατρίδων, όπου υπάρχει και το ομώνυμο μνημείο με τις τρεις γυναικείες φιγούρες που στέκουν όρθιες με τα παιδιά τους στην αγκαλιά, έχοντας στραμμένο το βλέμμα τους στο Αιγαίο και κοιτώντας προς τη νέα γη που τους περιμένει. Παράλληλα, στο κτίριο του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς θα δει κανείς το Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου», στο οποίο θα θαυμάσει κειμήλια και ιστορικά αντικείμενα που δώρισαν Μικρασιάτες από όλα τα σημεία του κόσμου. Επίσης, ο ποδηλατόδρομος του δήμου θεωρείται από τους καλύτερους που υπάρχουν, η πλατεία Πατριάρχου δίνει τον τόνο στη διασκέδαση, ενώ μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν της, κάνοντας μια υπέροχη βόλτα στο τετράγωνο που ορίζεται από τους δρόμους Στρατάρχου Παπάγου και Μανδηλαρά. Αναμφισβήτητα, η Νέα Φιλαδέλφεια είναι μια όμορφη περιοχή με κόσμο φιλόξενο και χαλαρό, όλων των ηλικιών. Απέχοντας ελάχιστα από το κέντρο της Αθήνας, αποτελεί πλέον μια σταθερή επιλογή που ελάχιστα έχει να ζηλέψει από αυτό.

6.10.16 – lifo

39

AΦΙΕΡΩΜΑ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ

Κίτρινη Γκαζόζα

EXTRA TIP

Δεκελείας 134, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2525786 www.facebook.com/ kitrinigkazoza

Όσο ο καιρός το επιτρέπει, μπορείτε να απολαύσετε το ποτό σας στην αυλή.

Φημισμένο στέκι στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, η Κίτρινη Γκαζόζα είναι από τα must μαγαζιά στην περιοχή που αξίζει να επισκεφθείτε. All day café-bar με χαλαρό ντεκόρ, νησιώτικες πινελιές, μουσικές απ’ όλο τον κόσμο και πολύ παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Εδώ μπορείτε να αράξετε από το πρωί για καφέ και γλυκά που τα φτιάχνουν εντελώς σπιτικά, μέχρι αργά το βράδυ για ποτά και κοκτέιλ σε πολύ καλές τιμές. Αν, μάλιστα, σας αρέσει η μαστίχα, θα βρείτε αρκετά με βάση τη μαστίχα αλλά και έναν εξαιρετικό κατάλογο με κοκτέιλ που με πολλή φαντασία και γνώσεις mixology έχουν επιμεληθεί ο Ντάντος και ο Αλέξανδρος Παπούλης.

Γυμνάσιο Το έχουν χαρακτηρίσει το πιο νόστιμο κι αγαπητό γυμνάσιο όλων των εποχών, και οχι άδικα. Ο λόγος για το μεζεδοπωλείο που κρατάει τα σκήπτρα σε αυτό τον πολυσύχναστο και ζωηρό δρόμο, τη Νίκου Τρυπιά! Το όμορφο και εναλλακτικό Γυμνάσιο οδεύει στον τρίτο του χειμώνα και όλα δείχνουν πως θα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον μας. Ο κατάλογος φόρεσε τα χειμωνιάτικά του και σίγουρα θα σας ξετρελάνει. Πιάτα που δεν πρέπει με τίποτα να λείπουν από το τραπέζι σας είναι τα κανταΐφάκια τυριού με μαρμελάδα ντομάτας, τα χειροποίητα πιτάκια με κιμά κοτόπουλου, σταφίδες και άρωμα κανέλας, αλλά και τα σιγομαγειρεμένα πανσετάκια με πουρέ σελινόριζας! Ας μην ξεχνάμε, όμως, και τα αποστάγματα που είναι φερμένα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Μust order γι’ αυτή την εποχή το οινόμελο! Πιστό για τρίτο χρόνο σερί στα κυριακάτικα μεσημεριανά live του, που ξεσηκώνουν και τον πλέον δύσπιστο, με έντεχνες, λαϊκές και ρεμπέτικες μελωδίες – μια δοκιμή θα σας κάνει μόνιμο θαμώνα!

Νίκου Τρυπιά 80, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2532708 Facebook: gymnasio mezedopolio Δευτέρα-Σάββατο ανοιχτό 19:00-3:00, την Κυριακή 13:00-3:00 (το live ξεκινάει στις 16:00)

40 lifo – 6.10.16

Barsol Είναι από εκείνα τα μαγαζιά που έχουν όλα όσα θες για να τα κάνεις στέκι: καλό καφέ, καλό αλκοόλ και καλή μουσική. Το Barsol στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει όλο το «πακέτο» και εδώ και έξι χρόνια έχει αποκτήσει φανατικούς θαμώνες. Ανοιχτά από τις 8 το πρωί για το πρώτο καφεδάκι της ημέρας που φτιάχνουν καθημερινά έμπειροι baristi, μέχρι το ξημέρωμα με άπαιχτα κοκτέιλ που συνεχώς ανανεώνονται και μουσικές που θα σας κάνουν να «κολλήσετε»! Εκτός από τους μόνιμους DJs, κάθε Παρασκευή τα decks του Barsol αναλαμβάνουν γνωστοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί, ενώ συχνά θα πετύχετε κάποιο μουσικό event. Η συνταγή του Barsol είναι απλή και ίσως ακούγεται κλισέ, αλλά δουλεύει: στα παιδιά αρέσει πολύ αυτό που κάνουν, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται!

Λ. Δεκελείας 102, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 252 9300 www.facebook.com/ barsolcocktailBar

AΦΙΕΡΩΜΑ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ

Baratin

Αν και μετρά μόνο λίγους μήνες, το Baratin στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι το νέο talk of the town στην περιοχή. Μεγάλος, φωτεινός χώρος, με διαφορετική διακόσμηση σε κάθε γωνιά, που θυμίζει έντονα σπίτι, με σοφιστικέ πινελιές, άνετες πολυθρόνες για να απολαύσετε τον καφέ σας αλλά και έναν πανέμορφο μοναστηριακό πάγκο για φαγητό με την παρέα. Εδώ μπορείτε να αράξετε όλη μέρα, από το πρωί για καφέ και φαγητό, ενώ, όσο περνάει η ώρα, στο παιχνίδι μπαίνουν ξεχωριστά κοκτέιλ και πολλά εξαιρετικά κρασιά. Στην κάβα του Baratin θα βρείτε πάνω από 100 διαφορετικές ετικέτες, κυρίως ελληνικές, ενώ πάνω από 20 μπορείτε να τις δοκιμάσετε και by the glass. Ό,τι και αν διαλέξετε, το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε κάποιο πιάτο από το εκλεπτυσμένο μενού για να το συνδυάσετε ιδανικά.

B-KOUTI Art Bar Λ. Δεκελείας 120, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2522228 www.facebook.com/ Baratin-Drink-DineHome-Bar

Ατμοσφαιρικό art-bar-café, meeting point θαμώνων από τις γύρω περιοχές, με αφίξεις απ’ όλη την Αθήνα. Η αυλή του σου θυμίζει γιατί αγαπάς το καλοκαίρι και το εσωτερικό του σε ταξιδεύει στο Moulin Rouge, προσθέτοντας στη νύχτα σου μια δόση μυστηρίου. Το όνομά του το πήρε γιατί αρχικά ήταν μικρό σαν κουτί, αλλά κάπου προς το 2011 αναγκάστηκε να μεγαλώσει. Αφού μπείτε, χαιρετήσετε τις κλασικές φιγούρες του Muppet Show που κρέμονται στην είσοδο και τσεκάρετε το σλόγκαν του μαυροπίνακα, καλά θα κάνετε να πιείτε το ποτό σας δίπλα στο πιάνο. Το φιλικό staff και μια ομάδα εμπνευσμένων bartenders θα σας φτιάξουν το κοκτέιλ που ανταποκρίνεται στο γούστο και τη διάθεσή σας. Οι μουσικές του κινούνται σε σόουλ, φανκ, τζαζ και σουίνγκ, κάνοντας περάσματα από όλες τις δεκαετίες, με διαφορετικούς DJs κάθε μέρα. Η μονοτονία της εβδομάδας «σπάει» με θεατρικές παραστάσεις, live, βραδιές stand-up comedy και μαγικών.

Βρυούλων 20, Νέα Φιλαδέλφεια, 6947 005000 www.facebook.com/ BKoutiArtBarCafe b-kouti.blogspot.gr

6.10.16 – lifo

41

AΦΙΕΡΩΜΑ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ

Cantiniero Με μότο «στο χέρι ναι… πρόχειρα όχι», το Cantiniero, η νέα άφιξη στη Νέα Φιλαδέλφεια, είναι η κορυφαία επιλογή για γρήγορο και νόστιμο φαγητό στο χέρι. Θα σας απογειώσει με τα τεράστια σάντουιτς που φτάνουν μέχρι και το μισό μέτρο και μπορείτε να γεμίσετε με μεγάλη ποικιλία υλικών, όπως χοιρινό καλαμάκι, πανσέτα, καρδιτσιώτικο λουκάνικο, κοτόπουλο, κεμπάπ και καλαμάκι ψητών λαχανικών. Εάν όμως νιώθετε ότι θέλετε να φάτε κάτι διαφορετικό, μπορείτε να δοκιμάσετε τα χορταστικά μπέργκερ με χειροποίητο μπιφτέκι που φτιάχνουν καθημερινά με τα καλύτερα υλικά για εσάς. Όλα αυτά μπορείτε να τα συνοδεύσετε με φρέσκες τηγανητές πατάτες και δροσερές σαλάτες. Το Cantiniero το βρίσκεις ανοιχτό από τις 12 το μεσημέρι μέχρι τις 5 το πρωί, ενώ το delivery λειτουργεί μέχρι τις 4 τα ξημερώματα. Η γρήγορη και φιλική του εξυπηρέτηση, σε συνδυασμό με τα προϊόντα του, θα ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό.

Crepe Diem Η καλύτερη κρεπερί του Χαλανδρίου, το γνωστό σε όλους Crepe Diem, μεταφέρει την ποιότητα και τις μοναδικές του γεύσεις και στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εδώ θα βρείτε λαχταριστές κρέπες σε φοβερούς αλμυρούς και γλυκούς συνδυασμούς αλλά και μεγάλη ποικιλία σε ολόφρεσκα υλικά για να κάνετε τον συνδυασμό που προτιμάτε. Και αν δεν έχετε όρεξη για κρέπα, θα βρείτε λαχταριστά μπέργκερ, γίγας club sandwich, hot dog αλλά και αραβικές πίτες με ό,τι υλικά επιλέξετε. Μη φύγετε, πάντως, αν δεν δοκιμάσετε σε κάποια εκδοχή, σκέτο, σε κρέπα ή με λουκουμάδες, το θεϊκό παγωτό μηχανής που σερβίρουν με extra σοκολάτα bueno, μερέντα, μπισκότο oreo και caprice. Το Crepe Diem θα το βρείτε ανοιχτό από τις 9 το πρωί μέχρι τις 5 τα ξημερώματα και θα σας φέρει στο σπίτι πακέτο ό,τι θελήσετε να φάτε μέχρι τις 4 το πρωί.

Πλατεία Ελ.Βενιζέλου 26, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2520880 www.crepediem.gr www.facebook. com/CrepeDiem

42 lifo – 6.10.16

Πλατεία Ελ. Βενιζέλου 26, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2516950 www.cantiniero.gr facebook.com/ cantiniero

AΦΙΕΡΩΜΑ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΈΛΦΕΙΑ

EXTRA TIP

Aνοιχτά Τρίτη-Σάββατο, 19:00-02:00, και Κυριακή, 13:00-1:00. Δευτέρα κλειστά.

Byράκι Ακούγοντας το όνομά του, ο νους σου πάει αυτόματα στο μπαϊράκι αλλά και στο ρακί, που είναι και το βασικό ποτό για το οποίο θα το επισκεφθείς. Το Byράκι στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι ένα από εκείνα τα μαγαζιά που αποπνέουν θετική αύρα με το που πατάς το πόδι σου. Οι χαμογελαστοί του άνθρωποι αλλά και το ευχάριστο ντεκόρ σε προδιαθέτουν αμέσως θετικά. Ως μεζεδοπωλείο-ρακάδικο που είναι, εδώ θα φάτε εκλεκτούς και σπιτικά μαγειρεμένους μεζέδες που θα γλείφετε και τα δάχτυλά σας! Παραδοσιακές συνταγές, αλλά και μερικές πειραγμένες, με βάση πρώτες ύλες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας φιγουράρουν στον κατάλογο κι εσείς δεν θα ξέρετε τι να πρωτοδιαλέξετε. Από τυριά της Ρούμελης και τηγανόψωμο Κύμης (της γιαγιάς) μέχρι κρητικό ντάκο και απάκι, θα γευτείτε διάφορα τοπικά προϊόντα και θα πιείτε πολύ καλό κρητικό ρακί. Όλα αυτά σε λογικές τιμές και με πολύ φιλική εξυπηρέτηση.

Νικ. Τρυπιά 41, Νέα Φιλαδέλφεια, 210 2525259 www.facebook.com/ Byράκι-Μεζεδοπωλείο

Ηot Ηot Βurger Βar Ξεκίνησαν το γευστικό τους ταξίδι από τη Νέα Φιλαδέλφεια και πλέον μπορούμε να τα απολαύσουμε σε αρκετές περιοχές στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Χαλκίδα και το Ηράκλειο Κρήτης, αφού γρήγορα κατέκτησαν τους burger lovers. Γνωστά για τις πλούσιες γεύσεις, σε σούπερ τιμές, όποια ώρα και αν σου ανοίξει η όρεξη, τα Hot Hot Burger δεν σταματούν ποτέ να μας εκπλήσσουν. Αυτόν το Σεπτέμβριο έστησαν τη μεγαλύτερη γιορτή burger μετά μουσικής στην πόλη, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές και πλούσια δώρα στον κόσμο που υποδέχθηκε το Septemburger με μεγάλο ενθουσιασμό. Η επιτυχημένη γιορτή σε πέντε κεντρικά καταστήματα της Αθήνας, στο Σοφικό αλλά και στη Σαντορίνη κλείνει σήμερα με ένα μεγάλο πάρτι στο κατάστημα της Πραξιτέλους. Εκτός από τα λαχταριστά hot hot burgers, σας περιμένουν live acts με τον Άκη Παναγιωτίδη, Jitterbugs και Music Box, photοshoots και η μεγάλη κλήρωση του τρίτου διαγωνισμού του Septemburger. Ήρθε η στιγμή για να ανακοινωθούν οι δύο τυχεροί που κερδίζουν από ένα ταξίδι για δύο άτομα σε Βερολίνο και Μύκονο αλλά και να κληρωθούν προϊόντα Alcatel (IDOL 4 & VR BOX) και 10 συλλεκτικοί δίσκοι βινυλίου. Μην το χάσετε!

Βρυούλων 3, Νέα Φιλαδέλφεια, 213 0246631 www.hothot.gr/

6.10.16 – lifo

43

TASTE OF THE WEEK

Γκάζι και Περιστέρι για ψάρι και ελληνική κουζίνα

γραβιέρα ωρίμανσης (€15,90). Η βουτυρένια γεύση του τυριού ισορροπούσε με την πλούσια γεύση που χάριζε το κριθαράκι. Τη χαριστική βολή έδωσε κοντοσούβλι με φιλεταρισμένες γόπες και μπαρμπούνια με ωραίο κάπνισμα στη γεύση και συνοδευτική μους παντζαριού με κρεμμυδάκι και κρίταμο. Αληθινό γλέντι θαλασσινών γεύσεων που συνοδεύεται από εξαιρετικό και ευγενικό σέρβις. Στον Τραβόλτα υπάρχει συνέπεια στην κουζίνα και προσήλωση στην ποιοτική φρέσκια ύλη. Χαίρεσαι τις καθαρές γεύσεις. ☛ Τραβόλτα, Αγ. Παύλου 33 & Αρκαδίας, Περιστέρι, 210 5719222

Στον ανακαινισμένο Travolta και στο Barrio.

r Βρέθηκα τις προάλλες στο Barrio Restaurant Bar στο Γκάζι και ομολογώ ότι είχα πάρα πολύ καιρό να επισκεφτώ την περιοχή. Το Barrio στεγάζεται σε ένα γωνιακό κτίριο εποχής. Ο χώρος, που μοιράζεται σε τρία ανεξάρτητα επίπεδα, έχει ανακαινιστεί, διατηρώντας κάποια στοιχεία από το βιομηχανικό του στυλ. Τα διακοσμητικά στοιχεία που δίνουν τον τόνο είναι το ξύλο, τα ποιοτικά έπιπλα και ο ατμοσφαιρικός φωτισμός. Στο ισόγειο πρωταγωνιστεί ένα μεγάλο μπαρ και αναπαυτικοί καναπέδες και στους τοίχους βλέπεις αφίσες που σε ταξιδεύουν σε διάφορες γειτονιές του κόσμου αλλά και κάποιες κλασικές φιγούρες καλλιτεχνών. Στο μεσαίο επίπεδο είναι η κουζίνα και ένα καθιστικό με τραπεζάκια ξύλινα. Συνεχίζεις να ανεβαίνεις τις σκάλες και καταλήγεις στο roof garden του Barrio, με θέα το Γκάζι και τον Λυκαβηττό.

κτημα αρβανιτίδη

Βγες

aπο τη νικη μηταρεα

επιτέλους

Το Rosé Ξινόμαυρο από το Κτήμα Αρβανιτίδη σε κατακτά με την ελκυστική φορεσιά του στο ανοιχτόχρωμο ροζέ του σολομού. Συναρπαστικά στη μύτη είναι τα ντελικάτα αρώματα φράουλας και φραγκοστάφυλου μαζί με μια αίσθηση φρεσκάδας που θυμίζει ξύσμα λεμονιού και καραμέλα. Στο στόμα δροσιστικό και τραγανό, με την οξύτητα και την τυπική φρεσκάδα του σταφυλιού. Διαθέτει όγκο και προσωπικότητα ενός μοντέρνου ροζέ. Όπως εξηγεί ο δημιουργός του, γεωπόνος και οινοποιός, Θανάσης Αρβανιτίδης: «Στον Ασκό Θεσσαλονίκης τα πλεονεκτήματα που προσφέρει ο ορεινός αμπελώνας είναι πολλά. Και τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν, δίνοντας ερυθρά κρασιά με ζωντανό, κόκκινο φρούτο, μαλακές τανίνες και μετρημένη πυκνότητα. Και ορεκτικά ροζέ φαγητού με καλή δομή και φρεσκάδα. New age ξινόμαυρα».

44 lifo – 6.10.16

χρυσογέρακας 2013

r «Δεν είναι απαραίτητο να μαγειρεύεις φανταχτερά ή πολύπλοκα αριστουργήματα. Απλώς καλό φαγητό, από φρέσκα υλικά». Τα λόγια της γνωστής Αμερικανίδας συμβούλου μαγειρικής Julia Child ήρθαν στο μυαλό μου ευθύς μόλις πήρε θέση στο τραπέζι το καρπάτσιο τσιπούρας με ολόφρεσκα αυγά αχινού. Η γεύση της, αγνή και αληθινή, προκαλεί πραγματική ευχαρίστηση. Κι αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ο λόγος για το ψαρο-εστιατόριο Τραβόλτα. Είχα καιρό να δοκιμάσω τα πιάτα του. Με καινούργια εμφάνιση, ο χώρος του έγινε όμορφος και ταιριαστός με την κουζίνα του. Σε περίοπτη θέση το ξύλινο ψυγείο με τον πάγο. Μου αρέσουν τα λευκά, μακριά τραπεζομάντιλα που ενισχύουν την αίσθηση φρεσκάδας και καθαριότητας. Στο μενού αναγράφεται θαλασσινό τροφολόγιο και στην πρώτη σελίδα του μπορείς να διαβάσεις όλους τους στίχους του Μαραμπού του Νίκου Καββαδία. Η αρχή έγινε με μια πιατέλα με σασίμι από γόπα και μια γραμμή από αυγά αχινού, γόπα με αυγά φρέσκιας πέστροφας, ωμή ΤΡΑΒΌΛΤΑ γαρίδα γάμπαρη από την Πρέβεζα με θυμάρι και λεμόνι και μπαρμπούνι ταρτάρ με αχινό, ψιλοκομμένη πιπεριά, σχοινόπρασο, ελαιόλαδο και σταγόνες λεμόνι (€19,80). Ήταν όλα πολύ φρέσκα. Η μάλλον ουδέτερη γεύση της ωμής φιλεταρισμένης γόπας δένει ιδανικά με τον αχινό, αναδεικνύοντας τη γλύκα του, και ταιριάζει και με τα αυγά πέστροφας. Η γαρίδα, με τη διακριτική γεύση του λεμονιού, αποδεικνύεται πεντανόστιμη, όπως και το μπαρμπούνι. Η ταραμοσάλατα (€5,50) ήθελε λίγο περισσότερο λεμονάκι, ενώ η φάβα Σχοινούσας με χέλι καπνιστό, τυλιγμένο σε λαρδί μαύρου χοίρου και ψημένο ελαφρά για να βγάζει τα αρώματά του, σε κατακτούσε με την πρώτη μπουκιά (€15,70). Εντυπωσιακός ο πύργος που σχημάτιζαν οι φιλεταρισμένες σαρδέλες, περασμένες όμορφα από το τηγάνι, οι οποίες έδεναν με μους παντζαριού (€9,80). Και πριν προλάβουμε να αφήσουμε τα πιρούνια μας, κατέφθασε, εντυπωσιακό μέσα στη λευκή πιατέλα, το φρέσκο καλαμάρι κοντοσούβλι (€16), που συνοδευόταν από ψιλοκομμένη ΤΡΑΒΌΛΤΑ καυτερή πιπερίτσα, ψημένο ιδανικά και τρυφερό. Ακαταμάχητο αποδείχθηκε το πληθωρικό πιάτο με φρέσκια σουπιά και κριθαράκι μαγειρεμένο στο μελάνι της, που στην κορυφή του φιγουράριζε χοντροτριμμένη νιώτικη

Το καινούργιο λευκό γλυκό κρασί Χρυσογέρακας 2013 ΠΓΕ Φλώρινα του κτήματος Κυρ-Γιάννη από τις ποικιλίες Gewürztraminer 50% και Μαλαγουζιά 50% που ωριμάζει για 18 μήνες σε καινούργια δρύινα γαλλικά βαρέλια είναι απίστευτα γοητευτικό. Ιδιαίτερα εκρηκτικό στη μύτη, με έντονα αρώματα από μαρμελάδες λευκόσαρκων φρούτων, αποξηραμένα βερίκοκα, μέλι και κερί που συνθέτουν τον σαγηνευτικό χαρακτήρα του. Η έντονη οξύτητα ισορροπεί με τη γλυκύτητα και προσθέτει στο κρασί κομψότητα δίπλα στον πληθωρικό του χαρακτήρα, αλλά και μια παρατεταμένη, φρουτώδη επίγευση. Η δυνατότητα παλαίωσης του κρασιού φτάνει τα 20 χρόνια. Χαρείτε το!

Το μπαρ βρίσκεται σε περίοπτη θέση και κάθε τόσο ακούγεται ο ήχος του σέικερ που ετοιμάζει ωραία κοκτέιλ με την υπογραφή του βραβευμένου bartender Βασίλη Κυρίτση. Παίρνεις θέση στις αναπαυτικές καρέκλες και αφού χορτάσεις τη θέα, η εξαιρετικά ευγεBARRIO RESTAURANT BAR νική σερβιτόρα φέρνει τους καταλόγους με το μενού και τη λίστα κρασιών και κοκτέιλ. Το παιχνίδι πλέον είναι στα χέρια σου. Εδώ, το μενού έχει επιμεληθεί ένας γνωστός σεφ, ο Τάσος Μεντής, στου οποίου το πλούσιο βιογραφικό βρίσκονται αστεράτες κουζίνες της Ευρώπης αλλά και της Ελλάδας. Η κάρτα με τις προτάσεις των πιάτων δεν είναι φλύαρη και αποκαλύπτει την πρόθεση του σεφ να ακολουθήσει τις μεσογειακές γεύσεις, βασίζοντας τη μαγειρική του στην πολύ καλή ελληνική πρώτη ύλη. Προϊόντα μικρών παραγωγών από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπως η Εύβοια, τα Χανιά και η Νάξος, φιγουράρουν στο μενού με στόχο να ενισχύσουν τη γεύση. Στην κουζίνα μαγειρεύει ο σεφ Θάνος Μπαμπούρας. Από τις πέντε σαλάτες του μενού δοκιμάσαμε τη Μesclun, με σγουρές πρασινάδες, μυρωδικά, ντρέσινγκ λιαστής ντομάτας και γενναία κομBARRIO RESTAURANT BAR μάτια κατσικίσιο τυρί από την Εύβοια (€10). Ακολούθησαν, πάνω σε μαύρο πλακάκι, τα ορεκτικά μανιτάρια συνδυασμένα με φύλλα ρόκας, ραντίτσιο, ντοματίνια, πέταλα λουλουδιών και ένα μείγμα από τυριά ελληνικά (€8,50) – γευστικό πιάτο που τσιμπολογάς ευχάριστα. Τα καλοτηγανισμένα φαλάφελ ήταν φτιαγμένα με άφθονο κόλιανδρο. Καλοφτιαγμένη η σαλάτα κινόα με φυλλαράκια παντζαριού που συνόδευε τον χειροποίητο, μαριναρισμένο σολομό με ντομάτα, chive και άρωμα μοσχολέμονου (€12). Από το πιάτο με τα λιγκουίνι και το μοσχαράκι ραγού με την ξινομυζήθρα Κρήτης (€17) ξεχώριζε η μυρωδιά των μπαχαρικών. Πλούσιο πιάτο, με το γευστικό κρέας και τη νοστιμάδα του να τονίζονται από το τυρί. Στα κυρίως πιάτα εξίσου γευστικό αποδείχτηκε και το φιλέτο λαβράκι πάνω σε πουρέ κολοκύθι με σπαράγγια και δίπλα μια κουταλίτσα σάλτσα από μάραθο και βανίλια (€18). Στο πνεύμα της πειραγμένης μαγειρικής εκδοχής ήταν τα δύο παραλληλόγραμμα κομμάτια κόκορα που βγήκαν από το σουβίντ και συνοδεύονταν από πινελιές σελινόριζας, άγρια μανιτάρια και μινιόν καρότα (€17). Άνευρη η γεύση του κόκορα, που ενίσχυε η σελινόριζα. Ιδιαίτερα μελετημένη είναι η λίστα των κρασιών από τον ελληνικό αμπελώνα, αλλά και η λίστα των ποτών. Στα λαχταριστά επιδόρπια θα χαρείτε μια εκπληκτικής υφής και γεύσης BARRIO RESTAURANT BAR κρέμα καραμελέ με σιρόπι καραμέλας (€6,50) και το υγρό κέικ σοκολάτας που επάνω του θρονιάζεται αχλάδι ποσέ γεμιστό με crème, αρωματισμένο με βανίλια και στολισμένο με φύλλα χρυσού (€7,50). Εδώ, θα αισθανθείτε ότι σας περιποιήθηκαν αληθινά. ☛ Barrio Restaurant Bar, Τριπτολέμου 10 & Ευμολπιδών 24, Γκάζι, 210 3477379

ΚΡΙΟΣ Το επόμενο διάστημα σας δίνεται η ευκαιρία να αναπροσαρμόσετε τις υποχρεώσεις σας για να τις αντιμετωπίσετε καλύτερα, ωστόσο η υπερένταση και το άγχος σάς προκαλούν έντονη κούραση, κάτι που σε συνδυασμό με οικονομικά θέματα που σας απασχολούν σας εξοντώνει στην κυριολεξία. Πολύ σημαντικό είναι να αποδεχτείτε την πραγματικότητα και να ελιχθείτε έξυπνα, δίνοντας έμφαση στην καριέρα και στην κατάστρωση σχεδίων. Κατάλληλη εποχή για να κάνετε μια επένδυση ή να ξεκινήσετε τη δική σας επιχείρηση. Η κοινωνική σας ζωή βελτιώνεται μέσα από επαφές με κοινωνικές ομάδες ή άτομα με τα οποία έχετε κοινά ενδιαφέροντα, με συνέπεια να αυξάνονται οι πιθανότητες βελτίωσης και της ερωτικής σας ζωής. Ορισμένες αλλαγές στην εμφάνισή σας θα τονώσουν την αυτοπεποίθησή σας. Ιδιαίτερη προσοχή στην καταναλωτική σας μανία.

ΤΑΥΡΟΣ Η είσοδος του Ερμή στον Ζυγό την Πέμπτη εξυπηρετεί επαγγελματικά και οικονομικά θέματα, ενώ ταυτόχρονα ευνοεί ταξίδια και μετακινήσεις για την προώθηση των προϊόντων και των υπηρεσιών σας. Επίσης, είναι μια καλή στιγμή να στείλετε βιογραφικά, θα πρέπει όμως να κάνετε υπομονή και να στραφείτε προς πάσα κατεύθυνση για σίγουρα αποτελέσματα. Αξιοποιήστε τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και παραμείνετε επικεντρωμένοι στους στόχους σας. Στον οικονομικό τομέα οι δυσκολίες που συναντάτε είναι αντιμετωπίσιμες, αρκεί να είστε προνοητικοί και να αποφεύγετε τις σπατάλες. Θέματα σπουδών και εκπαίδευσης των παιδιών είναι κάτι που σας απασχολεί ιδιαίτερα και προκειμένου να αντεπεξέλθετε ικανοποιητικά στις ανάγκες που προκύπτουν, μένουν πίσω οι προσωπικές σας ανάγκες και επιθυμίες. Η ενασχόλησή σας με δραστηριότητες που σας ευχαριστούν μπορεί να τονώσει τη διάθεσή σας με ελάχιστα χρήματα.

από τη μαριβίκυ καλλέργη (starfax@lifo.gr)

ματα με ψυχραιμία, βάζοντας σωστές προτεραιότητες, και αναζητήστε εναλλακτικές κατευθύνσεις που θα συμβάλουν στην ενίσχυση των πόρων σας. Φόροι, δάνεια και οτιδήποτε μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα περιουσιακά σας μην τα αμελείτε, καθώς και νομικά ζητήματα που μπορούν να κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους. Ενδεχομένως να πρέπει να αλλάξετε ορισμένες συνήθειές σας, αλλά τουλάχιστον θα βάλετε μια τάξη στα έξοδά σας και θα έχετε πιο καθαρό μυαλό για να σκεφτείτε πώς θα κινηθείτε στο εξής. Θέματα εξωτερικής εμφάνισης που σας απασχολούν προκαλούν στασιμότητα στην κοινωνική και κυρίως στην ερωτική σας ζωή και θα πρέπει να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό που θα σας κατευθύνει ανάλογα με τις ανάγκες σας, ώστε τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας να είναι σίγουρα. Εν τω μεταξύ, μην κλείνε-

ΛΕΩΝ Η εβδομάδα που ακολουθεί απαιτεί προ-

ΤΟΞΟΤΗΣ Αναλάβετε τις ευθύνες σας και μην

σεχτικές ενέργειες, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια για σφάλματα και είναι πολύ σημαντικό να έχετε ξεκαθαρίσει τους στόχους σας. Ορισμένες καταστάσεις που θεωρήσατε πως έχουν διευθετηθεί κάνουν και πάλι την εμφάνισή τους, προκαλώντας αγανάκτηση και εκνευρισμό, η καλύτερη λύση όμως είναι η εργασιοθεραπεία και η επαφή σας με άτομα που μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων σας. Η ενέργεια που σπαταλάτε αδίκως σε κουτσομπολιά και ίντριγκες έχει ως συνέπεια να μένει πίσω η προσωπική σας ζωή και κινδυνεύει να διαλυθεί η σχέση σας, αν δεν αναθεωρήσετε τις προτεραιότητές σας. Περιορίστε τις επαφές με άτομα που σας προκαλούν εκνευρισμό και προτιμήστε συναναστροφές με ευχάριστους ανθρώπους που θα σας επηρεάζουν θετικά. Ιδανική εποχή για καινούργιες γνωριμίες.

ασχολείστε με θέματα που δεν είναι μέσα στις αρμοδιότητές σας, αν θέλετε να έχετε διάρκεια στη δουλειά σας. Παρορμητικές ενέργειες μπορούν να σας εκθέσουν ανεπανόρθωτα, οπότε μη συμμερίζεστε τακτικές τρίτων και ακολουθήστε τις δικές σας μεθόδους που είναι και η πιο ασφαλής οδός στην προκειμένη φάση. Τακτοποιήστε εκκρεμότητες που αποσπούν την προσοχή σας και δοκιμάστε την τύχη σας όσοι αναζητάτε μια θέση εργασίας σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Ακατάλληλη εποχή για σημαντικές αγορές και επενδύσεις. Η ανάγκη σας να δημιουργήσετε οικογένεια προκαλεί άγχος στο ταίρι σας. Φανείτε λογικοί στις προσδοκίες σας, δίχως να πιέζετε ανθρώπους και καταστάσεις, γιατί θα είναι εις βάρος σας. Οι γονείς ενδεχομένως να έχετε αφήσει στην άκρη την προσωπική σας ζωή, είναι όμως κάτι που διορθώνεται, αν το βάλετε σαν στόχο.

Θέματα καριέρας έρχονται σε πρώτο πλάνο και είναι μια καλή στιγμή για να στρέψετε την προσοχή σας σε νέες κατευθύνσεις, ώστε να ενισχύσετε το εισόδημα και να βελτιώσετε τον τρόπο ζωής σας. Οι συνεχείς ανάγκες που προκύπτουν είναι ένα θέμα που σας προκαλεί δυσφορία, όμως, όσο πιο σύντομα προσαρμοστείτε στις παρούσες συνθήκες, τόσο πιο εύκολα θα βγείτε από το αδιέξοδο. Κατάλληλη εποχή για να ενισχύσετε τις σχέσεις με τους συνεργάτες σας, για να συνάψετε συμμαχίες καθώς και για να κάνετε ορισμένες αλλαγές στον χώρο σας. Οι ψυχικές σας μεταπτώσεις επηρεάζουν άμεσα το περιβάλλον σας και αν δεν τις αντιμετωπίσετε με ωριμότητα, θα βρεθείτε αντιμέτωποι με σοβαρότερα προβλήματα όσον αφορά τις σχέσεις σας. Σχέση/γάμος μπορούν να βελτιωθούν, όμως σημαντικό είναι να αναλάβετε τις ευθύνες σας και να αποδεχτείτε τα λάθη σας, όντες ειλικρινείς.

Starfax

ΚΑΡΚΙΝΟΣ Αντιμετωπίστε οικονομικά ζητή-

τον κύκλο των γνωριμιών σας και μη μένετε στάσιμοι, περιμένοντας αδίκως πιθανή επανασύνδεση. Ιδανική εποχή για να ερωτευτείτε.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ

ΔΙΔΥΜΟΣ Οι επόμενες μέρες είναι απαιτητικές και θα πρέπει να διαχειριστείτε με μαεστρία τον χρόνο σας, ώστε να μην παραμελήσετε την οικογένεια λόγω φόρτου εργασίας. Επαφές με το εξωτερικό μπορούν να ανοίξουν νέους δρόμους σε όσους ασχολούνται με το εμπόριο, αρκεί οι ενέργειες που θα γίνουν να είναι μελετημένες σωστά. Προσπαθήστε, όσοι έχετε γεννηθεί μέσα στο τρίτο δεκαήμερο, να δείτε πιο σφαιρικά τις καταστάσεις και να μην επικεντρώνεστε μόνο στα προβλήματα που υπάρχουν, ώστε να αποφύγετε λάθη και παραλείψεις που θα προκαλέσουν αρνητικό αντίκτυπο στη δουλειά σας. Η επισημοποίηση της σχέσης σας είναι κάτι που σας προκαλεί άγχος, καθώς πιστεύετε πως δεν είναι κατάλληλη στιγμή για να μπείτε σε τόσα έξοδα και δεν αποκλείεται να προκληθούν εντάσεις με συγγενικά σας πρόσωπα αν επιλέξετε εναλλακτικές λύσεις. Γενικά, ο οικογενειακός τομέας πλήττεται από διαφωνίες και παρεξηγήσεις που σας προκαλούν δυσφορία και έντονες τάσεις φυγής.

στε στο σπίτι περιμένοντας να μεταμορφωθείτε. Κοινωνικοποιηθείτε, ενταχθείτε σε ομάδες, γνωρίστε κόσμο.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Είστε σε μεταβατικό στάδιο οι Αιγόκεροι και μπορεί να πέσετε έξω στις προβλέψεις σας αν σας παρασύρουν γνώμες τρίτων. Αν σκοπεύετε να ανοίξετε τη δική σας επιχείρηση, τακτοποιήστε θέματα Δημοσίου που μπορεί να φρενάρουν τις ενέργειές σας και εξετάστε διεξοδικά και την παραμικρή λεπτομέρεια όσον αφορά το οικονομικό σκέλος. Σπουδές και ταξίδια στο εξωτερικό ευνοούνται αυτή την εποχή και σας δίνεται η ευκαιρία να ενημερωθείτε για νέες μεθόδους που θα αυξήσουν την απόδοσή σας. Περιορίστε σχέσεις με άτομα που υπόσχονται πολλά, αλλά πράττουν ελάχιστα. Οι σχέσεις σας με την οικογένεια μπορούν να βελτιωθούν, καθώς ο Ερμής από τη θέση του Ζυγού ευνοεί την επίλυση των διαφορών σας, θα πρέπει όμως κι εσείς να δείξετε περισσότερη συγκαταβατικότητα και να αφήσετε πίσω το παρελθόν.

ΖΥΓΟΣ Η είσοδος του Ερμή στο ζώδιό σας την

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Παρόλη την αστάθεια που επι-

Πέμπτη ευνοεί τον επαγγελματικό τομέα, καθώς αυξάνει τις επικοινωνιακές σας ικανότητες και μπορείτε με περισσή άνεση να πείσετε τους συνομιλητές σας σχετικά με τις ιδέες και τις ικανότητές σας. Ταξίδια και μετακινήσεις θα σας προκαλέσουν άγχος και κούραση, όμως τα αποτελέσματα θα σας ανταμείψουν. Βάλτε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα στις υποχρεώσεις σας, ώστε να μην προκαλέσετε αρνητικές εντυπώσεις και φανείτε πρόθυμοι να εντείνετε τις προσπάθειές σας για να πετύχετε σίγουρα τους στόχους σας. Θέματα εκπαίδευσης των παιδιών μπορεί να σας ανησυχήσουν, όμως δεν υπάρχει λόγος να προκαλείτε πανικό και εντάσεις, καθώς κι αυτά βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο. Αποφύγετε τις υπερβολές και δώστε τους την ευκαιρία να αγαπήσουν τα μαθήματα, δίχως να είναι και η μοναδική τους απασχόληση. Παιχνίδι και εποικοδομητικές δραστηριότητες είναι απαραίτητα για τις ισορροπίες τους.

κρατεί στον επαγγελματικό τομέα, είστε αποφασισμένοι να βγείτε από το αδιέξοδο με κάθε τρόπο, υπάρχει όμως κίνδυνος επιπόλαιων αποφάσεων και ενεργειών που θα σας προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα. Ασχοληθείτε με την τρέχουσα δουλειά σας, αναζητώντας ταυτόχρονα παράλληλες κατευθύνσεις, μην κάνετε ωστόσο σπασμωδικές κινήσεις. Περιορίστε τις ευθύνες σας, ώστε να είναι σίγουρη η απόδοσή σας. Όσοι έχετε αποφασίσει πως θέλετε να περάσετε ένα διάστημα απολαμβάνοντας την ελευθερία σας, θα αλλάξετε γνώμη πολύ σύντομα, καθώς προβλέπονται γνωριμίες που θα δώσουν νόημα στην καθημερινότητά σας. Οι νέοι έχετε έντονες τάσεις ανεξαρτητοποίησης από το περιβάλλον της οικογένειας και είστε έτοιμοι να ανοίξετε τα φτερά σας, κάτι που μπορεί να προκαλέσει εντάσεις με τους γονείς. Διεκδικήστε με ωριμότητα την ανεξαρτησία σας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ Η εβδομάδα που ακολουθεί είναι κρίσιμη για τα οικονομικά σας και μόνο αν βάλετε σωστές προτεραιότητες θα καταφέρετε να καλύψετε τις ανάγκες σας δίχως να θέσετε σε κίνδυνο τα περιουσιακά σας. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες δώστε έμφαση στην προώθηση των υπηρεσιών σας, διευρύνετε τον κύκλο σας και αναζητήστε νέους τρόπους επικοινωνίας με τους πελάτες σας. Οι επιλογές σας θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα πορεία σας, οπότε, αν δεν είστε σίγουροι για τις αποφάσεις σας, πάρτε τον χρόνο σας μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Θέματα υγείας που προκύπτουν θα σας αναγκάσουν να ρίξετε τους ρυθμούς σας, είναι όμως μια καλή ευκαιρία για να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας. Όσοι είστε πρόσφατα χωρισμένοι, προσπαθήστε να διευρύνετε

SUDOKU No 484

ΙΧΘΥΣ Μέσα στις επόμενες μέρες σας δίνεται η ευκαιρία να ανασυντάξετε τις δυνάμεις σας και να ξεκαθαρίσετε τους στόχους σας, ενώ ταυτόχρονα μπορείτε να επιλύσετε κάποια σημαντικά ζητήματα που αφορούν οφειλές προς το Δημόσιο. Είναι μια εποχή που αισθάνεστε πιο σίγουροι για τις αποφάσεις σας και έχετε τη δυνατότητα να επικεντρωθείτε στα μελλοντικά σας σχέδια με μεθοδικότητα. Οι σχέσεις με τους συνεργάτες σας γίνονται πιο ξεκάθαρες. Τολμήστε ένα νέο look, αν θέλετε να αναθερμάνετε τη σχέση σας, και ασχοληθείτε περισσότερο με τη βελτίωση της εμφάνισής σας όσοι αισθάνεστε πως έχετε παραμελήσει τον εαυτό σας. Ιδανική εποχή για να ξεκινήσετε οτιδήποτε ταιριάζει στις ανάγκες σας, σε συνδυασμό πάντοτε με ένα σωστά ισορροπημένο διατροφικό πρόγραμμα.

7 4 2 5 6 4 3 9 8 7 9 4 7 5 3 8 6 3

2 1

7

5

2

9

Η λύση του προηγούμενου 6 1 4 9 2 7

3 8 2 6 5 1

5 9 7 8 4 3

4 2 3 7 8 9

1 5 9 2 6 4

8 7 6 1 3 5

7 3 5 4 9 6

9 4 8 3 1 2

2 6 1 5 7 8

8 7 2 6 3 4 1 5 9 5 4 6 1 8 9 2 7 3 3 9 1 5 7 2 8 6 4

6.10.16 – lifo

45

OΑργύρηςΠανταζάραςδιαλέγειέναποιήμα

ΜΙΧAΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡOΣ ΑNΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ

Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει καλά είμ’ εδώ. Αντισταθείτε σ’ αυτόν που πάλι γύριζε στο σπίτι και λέει Δόξα σοι ο Θεός. Στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών τον κοντό άνθρωπο του γραφείου στην εταιρεία εισαγωγαί-εξαγωγαί στην κρατική εκπαίδευση και το φόρο αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ. Αντισταθείτε, σ’ αυτόν που χαιρετά απ’ την εξέδρα ώρες ατελείωτες τις παρελάσεις. Στον Πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε, στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες, σ’ όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε, πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι, σ’ αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων, λίβανον και σμύρναν. Αντισταθείτε, σ’ όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι και γράφουν λόγους πλάι στη θερμάστρα. Στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία, στα εργοστάσια πολεμικών υλών,

Λόγια που με φέρνουν ταυτόχρονα σε αμηχανία και αρμονία:«αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ».

σ’ αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια, στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους, στους θεατές, στον άνεμο… Αντισταθείτε

— αργύρης πανταζάρας, ηθοποιός

[ Αργυρίου Α., «Μιχάλης Κατσαρός», Η Ελληνική Ποίηση - Ανθολογία - Γραμματολογία, τ. Ε’, Σοκόλης, Αθήνα ]

46 lifo – 6.10.16

επιμελεια: μαρκελλα ανδρικακη