Mundial 2014 - Ειδική έκδοση της εφημερίδας "Μαγνησία" by Magnesia Newspaper

Mundial Α Δ Α Λ Λ Ε Η Α Ρ Ω Χ Η Τ Σ ! Ε Λ Ε Π Υ Ο Τ

ΚΡΟΚΙΟΥ 56 - ΠΑΛΙΑ ΒΟΛΟΣ, ΤΗΛ. 24210 33703 www.agora-volos.gr/PaleosFournos

2 ΜΑΡΑΚΑΝΑ

να στάδιο το οποίο γνωρίζουν όλοι είναι το περίφημο Μαρακανά του Ρίο ντε Τζανέιρο το οποίο θα είναι για μια ακόμη φορά στο επίκεντρο του κόσμου. Το Μαρακανά εγκαινιάστηκε το 1950 για να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, στο οποίο η Βραζιλία ηττήθηκε με 2-1 από την Ουρουγουάη στον τελικό. Από τότε, έχει κυρίως χρησιμοποιηθεί για αγώνες μεταξύ των μεγάλων ποδοσφαιρικών συλλόγων στο Ρίο ντε Τζανέιρο, της Μποταφόγκο, της Φλαμένγκο, της Φλουμινένσε και της Βάσκο Ντα Γκάμα. Έχει φιλοξενήσει επίσης μια σειρά από συναυλίες και άλλες αθλητικές εκδηλώσεις. Παρά το γεγονός ότι στον τελικό του 1950 η χωρητικότητά του ήταν 199.854, πλέον μετά την ανακατασκευή του φιλοξενεί 78.838 θεατές. Θα φιλοξενήσει επτά αγώνες του Μουντιάλ μεταξύ αυτών και ο τελικός, ενώ θα φιλοξενήσει επίσης τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τους Παραολυμπιακούς του 2016. Είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο του Ρίο και μάλιστα συνέχισε να προσελκύει τους οπαδούς του ποδοσφαίρου από όλο τον κόσμο, ακόμη και όταν βρισκόταν στο στάδιο της ανακαίνισης. Οι επισκέπτες μπορούσαν να παρακολουθήσουν το έργο από έναν γυάλινο πύργο, που χτίστηκε ειδικά για την περίσταση, και μπορούσαν να πάρουν ένα κομμάτι από το παλιό γήπεδο μαζί τους ως αναμνηστικό.

Γλύκος: Ένας Βολιώτης στη Βραζιλία!

Ο Παναγιώτης Γλύκος είναι ένας από τους τρεις τερματοφύλακες της εθνικής μας ομάδας για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας! Ο Βολιώτης γκολκίπερ, με καταγωγή από τη Σκόπελο, είχε εξαιρετική σεζόν φέτος με τον ΠΑΟΚ, καθιερώθηκε ως πρώτη επιλογή για την εστία του «Δικέφαλου» και η εργατικότητα, η υπομονή και η σκληρή δουλειά του, ανταμείβονται με τον καλύτερο τρόπο από τον Φερνάντο Σάντος. Ο Γλύκος ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τη Σχολή Αγίας Παρασκευής σε ηλικία 14 ετών, έπαιξε εκεί για τέσσερα χρόνια και στα 18 του πήρε μεταγραφή για τον Ολυμπιακό Βόλου. Παρέμεινε στους «ερυθρόλευκους» για μία τριετία (2004-2007) με 20 συμμετοχές και σε νεαρή ηλικία, έκανε το μεγάλο βήμα για την ομάδα του ΠΑΟΚ το 2007. Σε δύο χρόνια παρουσίας αγωνίστηκε μόνο 7 φορές, το δεύτερο μισό του 2009 επέστρεψε ως δανεικός στον Ολυμπιακό Βόλου και από το καλοκαίρι του 2009 ως το 2011 αγωνιζόταν, εκ νέου ως δανεικός, στον Αγροτικό Αστέρα. Την περίοδο 2011-2012 ο Γλύκος ξεκίνησε να αγωνίζεται ως βασικός στο «Δικέφαλο του Βορρά» και παρά το γεγονός ότι είχε έντονο συναγωνισμό από κάποιον ξένο τερματοφύλακα που φάνταζε ως αρχική επιλογή, ο Βολιώτης άσσος ήταν αυτός που με τη σταθερότητα και τις εμφανίσεις του κέρδισε τη θέση κάτω από τα δοκάρια. Ο Φερνάντο Σάντος τον κάλεσε στις 31 Αυγούστου 2012 για πρώτη φορά στην Εθνική Ελλάδας, χωρίς να του δώσει χρόνο συμμετοχής. Στις 5 Μαρτίου 2014 πραγματοποιήθηκε τελικά το ντεμπούτο του με τη γαλανόλευκη φανέλα, όταν κλήθηκε εκ νέου από τον Πορτογάλο τεχνικό για τον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Νότιας Κορέας, στο πλαίσιο προετοιμασίας εν όψει του Μουντιάλ και πλέον ο Γλύκος βάζει σοβαρή υποψηφιότητα να είναι βασικός στα γήπεδα της Βραζιλίας. Είναι ο πρώτος Μαγνησιώτης που μετέχει σε Μουντιάλ!

15 Ιουνίου: Αργεντινή - Βοσνία (01.00) 18 Ιουνίου: Ισπανία - Χιλή (01.00) 22 Ιουνίου: Βέλγιο - Ρωσία (01.00) 25 Ιουνίου: Εκουαδόρ - Γαλλία (23.00) 04 Ιουλίου: Β προημιτελικός 13 Ιουλίου: Τελικός

Μαρακανά

Ρίο ντε Τζανέιρο

Η μπάλα του Μουντιάλ H adidas σχεδίασε την μπάλα του Μουντιάλ του 2014. Όπως γνωστοποίησε η γνωστή εταιρεία αθλητικών ειδών, αυτή φέρει το όνομα «Brazuca» και δοκιμάστηκε από κορυφαίους παίκτες πριν αποφασιστεί να είναι η μπάλα της διοργάνωσης της Βραζιλίας. O σχεδιασμός της brazuca είναι εμπνευσμένος από τα έντονα χρώματα, το πάθος και την παράδοση της Βραζιλίας. Η adidas αποκάλυψε την brazuca, την επίσημη μπάλα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 της FIFA, με μια εντυπωσιακή 3D προβολή σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο γνωστό πάρκο του Ρίο ντε Τζανέιρο, Parque Lage. Η brazuca πήρε το όνομά της τον Σεπτέμβριο του 2012 μετά από ψηφοφορία, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο fans του ποδοσφαίρου. Η λέξη “brazuca” στην τοπική ορολογία σημαίνει «βραζιλιάνικος» και χρησιμοποιείται για να περιγράψει το βραζιλιάνικο τρόπο ζωής. Τα χρώματα της μπάλας και ο σχεδιασμός με τις «κορδέλες» συμβολίζουν τα παραδοσιακά πολύχρωμα βραχιόλια ευχών της χώρας (fita do Senhor do Bonfim da Bahia) και αντικατοπτρίζουν το γεμάτο ζωντάνια και χαρούμενο τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο οι Βραζιλιάνοι. Για 2,5 χρόνια η brazuca δοκιμάστηκε από 600 κορυφαίους παίκτες και 30 ομάδες σε 10 χώρες από τρείς

ηπείρους, γεγονός που την αναδεικνύει ως την πιο δοκιμασμένη μπάλα της adidas και επιβεβαιώνει την καταλληλότητα της σε όλες τις συνθήκες. Ομάδες όπως η AC Milan, Bayern Munich, Palmeiras και Fluminese, καθώς και παίκτες όπως οι Leo Messi, Iker Casillas, Bastian Schweinsteiger και Zinedine Zidane, συμμετείχαν στις δοκιμές της μπάλας. Η μπάλα έχει ήδη δοκιμαστεί με διαφορετικό σχέδιο σε επίσημους αγώνες κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου U-20 της FIFA, καθώς και στο φιλικό αγώνα

μεταξύ Σουηδίας και Αργεντινής, τον Φεβρουάριο του 2013. Η τεχνολογία της brazuca βασίζεται σε αυτήν της Tango 12 (UEFA Euro 2012), της Cafusa (FIFA Confederations Cup 2013) και της δημοφιλούς επίσημης μπάλας του UEFA Champions League. Επιπλέον, η νέα κατασκευαστική καινοτομία των έξι συμμετρικών πάνελ της μπάλας, καθώς και η διαφορετική δομή της επιφάνειάς της, της προσφέρουν βελτιωμένη υφή, πρόσφυση, σταθερότητα και αεροδυναμική στο γήπεδο.

1930

1934

ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ Τ

ο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας αποφασίστηκε να διεξαχθεί στην Ουρουγουάη. Δύο γεγονότα ήταν αυτά που έπαιξαν τον ρόλο τους στην απόφαση της FIFA. Συγκεκριμένα η Ουρουγουάη ήταν η κάτοχος του Ολυμπιακού χρυσού μεταλλίου, ενώ παράλληλα γιόρταζε τα 100 χρόνια της ανεξαρτησίας της. Η διοργανώτρια χώρα ήταν και αυτή που σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο στον τελικό. Η διοργάνωση αυτή ήταν και η μοναδική που διεξήχθη χωρίς προκριματικό γύρο, αλλά με πρόσκληση σε όλες τις ομάδες του κόσμου. Οι χώρες που συμμετείχαν που ήταν 13 στον αριθμό τελικά, χωρίστηκαν σε τέσσερις ομίλους και ο πρώτος περνούσε στα ημιτελικά. Βέλγιο, Γαλλία, Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία από την Ευρώπη, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Χιλή, Μεξικό, Περού, Βραζιλία, Βολιβία, ΗΠΑ και Παραγουάη από την Αμερική, έδωσαν το παρών στη διοργάνωση.

1938

Όλοι οι αγώνες έγιναν στην πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, Μοντεβιδέο, και στα γήπεδα Σεντενάριο, Ποσίτος και Πάρκ Σεντράλ.

Ο τελικός

Ο τελικός έγινε στις 30 Ιουλίου στο επιβλητικό Σεντενάριο του Μοντεβιδέο, ενώπιον 93.000 θεατών. Η Ουρουγουάη σήκωσε το πρώτο Κύπελλο, νικώντας στον τελικό την Αργεντινή με 4-2, ανατρέποντας το εις βάρος της 2-1 του πρώτου ημιχρόνου. Οι συνθέσεις του πρώτου ιστορικού τελικού: ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Μπαγιεστέρος, Νασάζι, Μασκερόνι, Αντράδε, Φερνάντες, Χεστίδο, Δοράδο, Σκαρόνε Κάστρο, Σέα, Ιριάρτε. ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ: Μποτάσο,Ντελατόρε,Πατ ερνόστερ, Χ. Εβαρίστο, Μόντι, Σονάρες, Πεουσέλε, Βαράγιο, Στάμπιλε, Φερέιρα, Μ. Εβαρίστο.

ΓΑΛΛΙΑ

ε τα «σύννεφα» του πολέμου να επισκιάζουν την Ευρώπης το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο διεξάγεται με πολλά προβλήματα στη Γαλλία. Ηταν επιθυμία του προέδρου της FIFA, Ζιλ Ριμέ, να διοργανώσει η χώρα του το Παγκόσμιο Κύπελλο και κανείς δεν μπορούσε να του το αρνηθεί. Ωστόσο υπήρξαν πολλά προβλήματα κατά τη διεξαγωγή του. Η Ιταλία έκανε το repeat και ήταν η μεγάλη νικήτρια. Είχε κατακτήσει το Ολυμπιακό μετάλλιο στο τουρνουά του Βερολίνου το 1936 και δύο χρόνια μετά βάζει ακόμα έναν μεγάλο τίτλο, στο παλμαρέ της. Στο Μουντιάλ της Γαλλίας πήραν μέρος 15 ομάδες, διεξήχθησαν 18 ματς, 84 φορές μπήκε η μπάλα στα δίχτυα. Η Αυστρία δεν μετείχε στη διοργάνωση, αφού η ομάδα διαλύθηκε λόγω της προσάρτησης της στη ναζιστική Γερμανία… Οι Άγγλοι σνόμπαραν τη διοργάνωση, οι Ουρουγουανοί επίσης δεν ταξιδεύουν στην Ευρώπη, η Αργεντινή απέχει, ενώ Πορτογαλία, Γιουγκοσλαβία και Ισπανία δηλώνουν αδυναμία να δώσουν το παρών. Στην Ισπανία είχε ήδη ξεκινήσει ο εμφύλιος πόλεμος.

Η σέντρα στη διοργάνωση έγινε στις 4 Ιουνίου. Οι 15 χώρες που συμμετείχαν ήταν οι Αντίλλες, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Σουηδία, η Τσεχοσλοβακία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Ρουμανία, η Σουηδία, η Κούβα και η Βραζιλία. Στα ημιτελικά θα περάσουν οι Ουγγαρία, Σουηδία, Ιταλία και Βραζιλία. Οι Ούγγροι θα κερδίσουν μπροστά σε 22.000 θεατές με 5-1 τη Σουηδία στον ημιτελικό και θα πάρουν πανηγυρικά την πρόκριση τους για τον τελικό. Η Ιταλία θα επικρατήσει με 2-1 της Βραζιλίας.

Ο τελικός

Στις 19 Ιουνίου του 1938 μπροστά σε 60.000 θεατές στο Σταντ Ολίμπικ Ντε Κολόμπ δίνεται το εναρκτήριο λάκτισμα του τελικού της διοργάνωσης, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Γαλλίας, Πιέρ Λεμπρέν, αλλά και του Μπενίτο Μουσολίνι. Η Ιταλία θα κερδίσει με 4-2 την Ουγγαρία. Για τους Ιταλούς σκόραραν οι Κολαούσι και Πιόλα που πέτυχαν από δύο γκολ. Τα τέρματα της Ουγγαρίας σημείωσαν ο Τίτκο και ο Σάροσι.

ΙΤΑΛΙΑ

διοργανώτρια Ιταλία έγινε η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι να παραδίδει ο ίδιος το βαρύτιμο τρόπαιο στον αρχηγό της ομάδας Τζιμπιέρο Κόμπι, αφού χρειάστηκε να σκοράρει η Ιταλία στο 95’ για να το κατακτήσει. Ήταν μια διοργάνωση μεγαλύτερη από την πρώτη που έγινε πριν τέσσερα χρόνια, με οκτώ πόλεις να φιλοξενούν τους αγώνες και για πρώτη φορά έγινε και ζωντανή ραδιοφωνική μετάδοση των αγώνων σε δώδεκα διαφορετικές χώρες που έπαιρναν μέρος στο τουρνουά. Μετά από απόφαση της FIFA, 32 χώρες πήραν μέρος στα προκριματικά, για να αναδειχθούν οι 16 φιναλίστ. Υπήρχε βέβαια η ιδιαιτερότητα ότι η Ιταλία θα έπρεπε να περάσει από το δικό της τουρνουά, κερδίζοντας την Ελλάδα. 367.000 θεατές παρακολούθησαν τη διοργάνωση και από αυτούς οι περισσότεροι από τους μισούς καταγράφηκαν στα παιχνίδια της γηπεδούχου Ιταλίας. Αυτό ήταν μια απόδειξη της δύναμης του φασιστικού πολιτεύματος του Μπενίτο Μουσολίνι, που φυσικά στον τελικό δεν άφησε την Τσεχοσλοβακία να νικήσει τους Ιταλούς. Ήθελε άλλωστε αυτό το τρόπαιο για τον λαό του και τη δημοτικότητα του. Στη διοργάνωση πήραν μέρος μία χώρα από

1950

την Αφρική, η Αίγυπτος, δώδεκα από την Ευρώπη, η Αυστρία, η Τσεχοσλοβακία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ρουμανία, η Σουηδία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία, η Ισπανία και η Σουηδία, από την Αμερική οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και η Αργεντινή και η Βραζιλία. Το γεγονός ότι η Ιταλία έκανε «δικούς» της Λατινοαμερικάνικους ποδοσφαιριστές αλλάζοντας τους υπηκοότητα για να την ενισχύσουν στο Παγκόσμιο κύπελλο κάνει την Ουρουγουάη να απέχει από τη διοργάνωση. Η σέντρα έγινε στις 27 Μαίου του 1934 και ο τελικός στις 10 Ιουνίου. Δόθηκαν συνολικά στην τελική φάση 17 παιχνίδια και μπήκαν 70 γκολ. Ιταλία, Αυστρία, Τσεχοσλοβακία και Γερμανία πέρασαν στους τέσσερις φιναλίστ.

Ο τελικός

Στον τελικό που έγινε στις 10 Ιουνίου η Ιταλία κέρδισε με 2-1 την Τσεχοσλοβακία μπροστά σε 45.000 θεατές. Οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν στο 71’ με τον Antonin Puc για να πετύχει δύο γκολ στο 81’ και στο 95’ η Ιταλία με τους Raimundo Orsi και Angelo Schiavio. Το παιχνίδι θα παιζόταν μέχρι το τρόπαιο να καταλήξει στα χέρια των Ιταλών. Όταν ήρθε το γκολ στο 95’ τότε ήρθε και το σφύριγμα της λήξης.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

όλις 13 ομάδες πήραν μέρος στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας. Μετά από 12 χρόνια χωρίς Μουντιάλ, λόγω του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, λίγες ήταν οι χώρες που μπορούσαν να συμμετέχουν το τουρνουά, ωστόσο διεξήχθη μια συγκλονιστική διοργάνωση! Η σέντρα έγινε στις 24 Ιουνίου του 1950 και δόθηκαν συνολικά 22 παιχνίδια. 88 γκολ σημειώθηκαν στη διοργάνωση, με τον Ademir της Βραζιλίας να είναι η μεγάλη προσωπικότητα των αγώνων. Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Ελβετία, Σουηδία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, ΗΠΑ, Βολιβία, Χιλή, Ουρουγουάη, Βραζιλία και Παραγουάη είναι οι χώρες που συμμετείχαν στο Μουντιάλ του 1950. Η πρώτη φάση περιελάμβανε τέσσερις ομίλους εκ των οποίων προκρίνονταν μόνο ο πρώτος κάθε ομίλου και οι τέσσερις φιναλίστ συγκροτούσαν έναν νέο όμιλο, όπου θα αναμετρούνταν μεταξύ τους με τη συγκομιδή βαθμών και όχι νοκ άουτ παιχνιδιών. Η νίκη

στους ομίλους έδινε δύο βαθμούς και η ισοπαλία έναν.

Χωρίς τελικό

Χαρακτηριστικό της διοργάνωσης ήταν ότι δεν υπήρξε κλασικός τελικός! Ωστόσο το παιχνίδι της 16ης Ιουλίου ανάμεσα σε Βραζιλία και Ουρουγουάη για την τρίτη αγωνιστική του τελικού ομίλου είχε τον χαρακτήρα τελικού. Οι Βραζιλιάνοι έχουν συγκεντρώσει τέσσερις βαθμούς και οι Ουρουγουανοί τρεις από τα παιχνίδια με Ισπανία και Σουηδία, κάτι που σημαίνει ότι με ισοπαλία το τρόπαιο θα το σήκωνε η διοργανώτρια Βραζιλία. Στο στάδιο Μαρακανά μπροστά σε 199.000 περίπου θεατές οι δυο ομάδες τίθενται αντιμέτωπες σε ένα παιχνίδι που ουσιαστικά θα κρίνει το νικητή της διοργάνωσης. Ο Φριάκα ανοίγει το σκορ στο 47’ για τη Βραζιλία, ωστόσο ο Σκιαφίνο ισοφαρίζει για τους Ουρουγουανούς στο 65’. Στο 81’ ο Γκίτζια θα κάνει το 2-1 για την Ουρουγουάη που θα πανηγυρίσει το δεύτερο Παγκόσμιο κύπελλο της ιστορίας της.

Αξιοποιήστε τώρα την παρακάτω προσφορά & επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλ. 24210 25744

Αναβαθμίστε-αντικαταστήστε το πρόγραμμά σας με έκπτωση έως 65%

Υπεύθυνος Γ. Φ. Παραθύρας

Βενιζέλου (Ιωλκού) 23, 1ος όροφος, τηλ.: 24210 23205, Fax: 24210 76360 www.praxisip.gr

1954

ΕΛΒΕΤΙΑ

ια πρώτη φορά η τηλεόραση μπαίνει στα γήπεδα του Μουντιάλ! Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ελβετίας υπήρχε εικόνα στους δέκτες εκατομμυρίων ποδοσφαιρόφιλων! Η Ουγγαρία φαντάζει το μεγάλο φαβορί λόγω και της κατάκτησης του χρυσού Ολυμπιακού μεταλλίου το 1952, όμως η Δυτική Γερμανία κατακτά τελικά το τρόπαιο, σε μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της ιστορίας των διοργανώσεων. Ημερομηνία έναρξης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1954 ορίζεται η 16η Ιουνίου, ενώ ο τελικός είχε προγραμματιστεί για τις 4 Ιουλίου. Δεκαέξι χώρες συμμετείχαν στη διοργάνωση, έδωσαν συνολικά 26 αγώνες και μπήκαν 140 γκολ, δηλαδή 5,4 ανά μέσο όρο! Είναι το τουρνουά με το υψηλότερο ρεκόρ σκοραρίσματος αναλογικά με τα παιχνίδια που δόθηκαν. Δώδεκα γκολ σημειώθηκαν σε μία αναμέτρηση και συγκεκριμένα αυτή ανάμεσα σε Ελβετία και Αυστρία με τη διοργανώτρια χώρα να χάνει τελικά με 7-5! Επτά γκολ πέτυχε και η Ουρουγουάη απέναντι στη Σκοτία, όπως και η Τουρκία κόντρα στην Κορέα! Στη διοργάνωση μετείχε από την Ασία, η Κορέα, από την Ευρώπη, οι Αυστρία, Βέλγιο, Τσεχοσλοβακία, Αγγλία,

Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σκωτία, Ελβετία, Τουρκία και Γιουγκοσλαβία, από την Κεντρική Αμερική το Μεξικό και από τη Νότια Αμερική, η Βραζιλία και η Ουρουγουάη. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει τέσσερις ομίλους, των οποίων προκρίνονται οι δύο πρώτοι και στη συνέχεια διασταυρώνονται μεταξύ τους σε νοκ άουτ αγώνες.

Ο τελικός

Στις 4 Ιουλίου του 1954 διεξάγεται στη Βέρνη παρουσία 65.000 θεατών ο τελικός του Μουντιάλ. Η Ουγγαρία ήταν το μεγάλο φαβορί, όμως η Δυτική Γερμανία έκανε την έκπληξη και πανηγύρισε στο τέλος. Οι Ούγγροι άνοιξαν το σκορ στο 6’ με τον Πούσκας, ενώ ο Τσίμπορ έκανε το 2-0 μόλις στο 8’! Μέχρι το 18’ όμως με τους Μόρλοκ και Ραν οι Δυτικογερμανοί θα ισοφαρίσουν σε 2-2. Στο 86’ ο Ραν πετυχαίνει το δεύτερο προσωπικό του τέρμα και βάζει μπροστά την ομάδα του με 3-2, σκορ που έμελλε να είναι και το τελικό! Οι παίκτες της Ουγγαρίας κατά την απονομή του Παγκοσμίου Κυπέλλου στον αρχηγό της Γερμανίας, Φριτς Βάλτερ, ξέσπασαν σε κλάματα.

1958

ΣΟΥΗΔΙΑ

να 17χρονο αγόρι με το όνομα Πελέ κάνει την εμφάνιση του στο Μουντιάλ της Σουηδίας του 1958 και αρχίζει να γράφει ιστορία με τη φανέλα της Βραζιλίας. Η χώρα του κατακτά την κορυφή του κόσμου και πανηγυρίζει την πρώτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, την ώρα που ο Πελέ άρχισε να γίνεται γνωστός σε όλο τον πλανήτη. Δεκαέξι ομάδες πήραν μέρος στην τελική φάση από τις 53 που δήλωσαν συμμετοχή στα προκριματικά. Η διοργάνωση ξεκίνησε στις 8 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε με τον μεγάλο τελικό ανάμεσα σε Σουηδία και Βραζιλία στις 29 Ιουνίου. Συνολικά δόθηκαν 35 ματς και καταγράφηκαν 126 γκολ, (3,6 μ.ο. ανά παιχνίδι). Αυστρία, Τσεχοσλοβακία, Αγγλία, Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Σκωτία, Σοβιετική Ένωση, Σουηδία, Ουαλία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία και Παραγουάη δίνουν το παρών στη διοργάνωση. Το μεγαλύτερο σκορ σε έναν αγώνα, το πετυχαίνει η Γαλλία που κερδίζει με 7-3 την Παραγουάη για τον δεύτερο όμιλο. Έξι γκολ πέτυχε η Τσεχοσλοβακία απέναντι στην Αργεντινή για τον πρώτο όμιλο! Βραζιλία, Γαλλία, Σουηδία και

Δυτική Γερμανία περνούν στα ημιτελικά, με τους Βραζιλιάνους να κερδίζουν 5-2 τους Γάλλους και τη Σουηδία να αφήνει εκτός τη Δυτική Γερμανία. Εκτός του Πελέ, πολλές μεγάλες προσωπικότητες του ποδοσφαίρου έπαιξαν τον δικό τους ρόλο και άφησαν το στίγμα τους στη διοργάνωση της Σουηδίας. Βαβά, Ντίντι, Ζίτο, Ζαγκάλο και Γκαρίντσα ήταν μερικά από τα αστέρια της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας Βραζιλίας.

Ο τελικός

50.000 θεατές βρέθηκαν στο στάδιο «Ρασούντα» για να παρακολουθήσουν τον τελικό της διοργάνωσης του 1958 ανάμεσα στη Σουηδία και τη Βραζιλία. Η Βραζιλία κερδίζει 5-2 με ανατροπή. Ο Λίντχολμ από πολύ νωρίς και συγκεκριμένα στο 4’ ανοίγει το σκορ για τους οικοδεσπότες Σουηδούς. Στο 10’ ο Βαβά ισοφάρισε και στο 32’ ο ίδιος παίκτης έδωσε το προβάδισμα στους Βραζιλιάνους. Στο 56’ ο Πελέ έκανε το 3-1 και στο 68’ ο Ζαγκάλο το 4-1. Οι Σουηδοί μείωσαν στο 80’ με τον Σίμονσον, όμως ο Πελέ διαμόρφωσε το τελικό 5-2.

1962

ΧΙΛΗ

1966

ΑΓΓΛΙΑ Ο

Γκαρίντσα ήταν η αποκάλυψη της Βραζιλίας που «πέταξε» στις Άνδεις και υπερασπίστηκε με τον καλύτερο τρόπο τον τίτλο του τροπαίου το 1962 στη Χιλή. Αμαρίλντο, Ζίτο και Βαβά πέτυχαν τα γκολ που σημείωσε η Βραζιλία απέναντι στην Τσεχοσλοβακία στον τελικό της διοργάνωσης, αλλά δεν υπήρξε καμία μα καμία αμφιβολία για το ποιος ήταν ο πραγματικός ήρωας του δεύτερου θριάμβου της Σελεσάο. «Το πιο εξαιρετικό δεξί εξτρέμ που έχει γνωρίσει το ποδόσφαιρο» ανέφερε η Γαλλική Εφημερίδα L’ Equipes περιγράφοντας τον Γκαρίντσα, που στα 25 του ήταν στο υψηλότερο επίπεδο των δυνατοτήτων του. Αυτό που σημάδεψε το τουρνουά ήταν ο τραυματισμός του Πελέ. Ο 21χρονος Βραζιλιάνος τραυματίστηκε στους ομίλους και δεν αγωνίστηκε στα υπόλοιπα παιχνίδια της διοργάνωσης. Έσπασε τον αστράγαλο του και ο Γκαρίντσα, ο οποίος έπασχε από πολιομυελίτιδα και είχε το ένα πόδι μακρύτερο από το άλλο, ήταν αυτός που πήρε τη σκυτάλη από τον μικρό Πελέ. Οι μαγικές ικανότητες, η ντρίμπλα του Γκαρίντσα, έμειναν στην ιστορία ως «η ντρίμπλα του Θεού». Στη διοργάνωση της Χιλής πήραν μέρος 16 ομάδες. Το τουρνουά πραγματοποιήθηκε από τις 10 Μαίου έως τις 17 Ιουνίου και έγιναν 32 ματς για να αναδειχθεί Παγκόσμια πρωταθλήτρια η Βραζιλία. 89 γκολ σημειώθηκαν, 2,8 μέσο

όρο ανά παιχνίδι. Βουλγαρία, Αγγλία, Τσεχοσλοβακία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Ελβετία, Γιουγκοσλαβία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία και Ουρουγουάη ήταν οι χώρες που πήραν μέρος. Το μεγαλύτερο σκορ της διοργάνωσης καταγράφηκε στον αγώνα της Ουγγαρίας με τη Βουλγαρία για τον τέταρτο όμιλο της διοργάνωσης. Οι Ούγγροι επικράτησαν με 6-1. Στην τετράδα πέρασαν Βραζιλία, Χιλή, Τσεχοσλοβακία και Γιουγκοσλαβία. Η Βραζιλία κέρδισε με 4-2 την οικοδέσποινα, ενώ η Τσεχοσλοβακία πήρε την πρόκριση με 3-1.

Ο τελικός

Η Βραζιλία κέρδισε με 3-1 στον τελικό της 17ης Ιουνίου και μπροστά σε 70.000 θεατές την Τσεχοσλοβακία. Η Τσεχοσλοβακία έκανε το λάθος να προηγηθεί στο 15’ με τον Μάζοπουστ. Ο Αμαρίλντο σκόραρε από πολύ πλάγια θέση και από τη γραμμή του άουτ σχεδόν για το 1-1. Ο Ζίτο σκόραρε στο 69’ και έγραψε το 2-1 για τους Βραζιλιάνους και ήρθε στο 78’ ο Βαβά να διαμορφώσει το τελικό σκορ. Ο κορυφαίος τερματοφύλακας εκείνου του Μουντιάλ, ο Σρόιφ, είχε ευθύνη και στα δύο τελευταία γκολ της Βραζιλίας, αφού με λάθος ενέργειες έδωσε την ευκαιρία στους αντιπάλους να σκοράρουν και έγινε ο μοιραίος παίκτης του τελικού.

Αγγλία ήταν η χώρα που εφηύρε το ποδόσφαιρο και έφτασε στην κορυφή του Παγκοσμίου «χάρτη» στο «σπίτι» της το 1966, κερδίζοντας τη Δυτική Γερμανία σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς και αμφιλεγόμενους τελικούς του FIFA World Cup, ο οποίος κρίθηκε στην παράταση. Ο Geoff Hurst ήταν ο ήρωας του 4-2 στο Γουέμπλεϊ στον θρίαμβο της Αγγλίας πετυχαίνοντας ένα μοναδικό χατ τρικ στον τελικό, με τα δύο γκολ να μπαίνουν στην παράταση. Αν και το δεύτερο προσωπικό του τέρμα, ήρθε μέσα από έντονες αμφιβολίες, αφού η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι και στη συνέχεια «έσκασε» στο έδαφος και απομακρύνθηκε. Ο διαιτητής με τη γνώμη του βοηθού του θεώρησαν ότι η μπάλα πέρασε τη γραμμή και το γκολ μέτρησε κανονικά. Μετά από πολλά χρόνια ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα αποδείξει ότι ο μακαρίτης πλέον διαιτητής Μπαχράμοφ είχε κάνει λάθος. Η Αγγλία γενικότερα είχε τρομερή εύνοια σε αυτή τη διοργάνωση, αφού έδωσε όλους τους αγώνες της στο Γουέμπλεϊ. Η διοργάνωση του 1966 πέρασε στην ιστορία για τα αμφιλεγόμενα γκολ του τελικού, για τον «Μαύρο Πάνθηρα», Εουσέμπιο και για τους Βορειοκορεάτες και την τρελή τους πορεία. Σε αυτή τη διοργάνωση πήρε το βραβείο του καλύτερου νεότερου ποδοσφαιριστή και ένας ακόμα μεγάλος αστέρας του ποδοσφαίρου, ο Φρανς Μπεκενμπάουερ. Η πρώτη σέντρα της διοργάνωσης έγινε στις 11 Ιουλίου και το τουρνουά ολοκληρώθηκε στις 30 του ίδιου μήνα. Δόθηκαν 32 ματς, αγωνίστηκαν 16 ομάδες και

σημειώθηκαν 89 γκολ. Βόρειος Κορέα, Βουλγαρία, Αγγλία, Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Πορτογαλία, Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Ελβετία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή και Ουρουγουάη ήταν οι χώρες που συμμετείχαν στη διοργάνωση.

Ο τελικός

Μπροστά σε 100.000 θεατές που δημιούργησαν μία εκπληκτική ατμόσφαιρα στο Γουέμπλεϊ, η Αγγλία σήκωσε το τρόπαιο κερδίζοντας με 4-2 στην παράταση τη Δυτική Γερμανία. Ηταν ο πρώτος τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου που κρινόταν στην παράταση. Ο Χάλερ άνοιξε το σκορ για τους Δυτικογερμανούς για να έρθουν δύο γκολ από τους Χαρστ και Πίτερ και να γίνει το 2-1 για την Αγγλία. Δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη με κεφαλιά του Χελντ γράφεται το 2-2 και το ματς πηγαίνει στην παράταση. Στο 101’ σημειώθηκε το τρίτο γκολ της Αγγλίας το οποίο έμεινε στην ιστορία, αφού αποδείχτηκε ότι ποτέ η μπάλα τελικά δεν είχε περάσει τη γραμμή σε αυτό το σουτ του Χαρστ. Οι Δυτικογερμανοί κάπου εκεί παράτησαν το παιχνίδι. Ο Χαρστ με τρίτο προσωπικό γκολ έγραψε το 4-2 για να γίνει ο πρώτος και ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που πέτυχε τρία γκολ σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου. Όμως και αυτό το τέρμα του αμφισβητήθηκε, αφού σημειώθηκε σε μία στιγμή που έπρεπε να είχε διακοπεί το ματς, καθώς φίλαθλοι της διοργανώτριας είχαν εισβάλει στο γήπεδο. Οι Άγγλοι διεθνείς παρέλαβαν το τρόπαιο από τη Βασίλισσα Ελισάβετ.

O ΧΩΡΟΣ ΚΛΙΜΑΤΙΖΕΤΑΙ

Με την Ελλάδα στη Βραζιλία

ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 158Α ΒΟΛΟΣ ΤΗΛ. 24210 44411

1970

ΜΕΞΙΚΟ

ια πρώτη φορά το FIFA World Cup μεταδόθηκε τηλεοπτικά σε έγχρωμη εικόνα σε όλο τον κόσμο και δεκάδες εκατομμύρια ποδοσφαιρόφιλων παρακολούθησαν μαγεμένοι τη Βραζιλία να προσθέτει μια έξτρα λάμψη στο Παγκόσμιο ποδόσφαιρο με το επιθετικό της στυλ και να κερδίζει επάξια το τρίτο της στέμμα. Ηταν και το πρώτο που έμπαινε τηλεοπτικά στα «σπίτια» των Ελλήνων. Η Ελλάδα μετείχε στον προκριματικό γύρο και έφτασε μία ανάσα από την πρόκριση της, αλλά τελικά τερμάτισε δεύτερη στον όμιλο της πίσω από τη Ρουμανία, έχοντας σπουδαίους ποδοσφαιριστές στη σύνθεση της, όπως οι Καμάρας, Παπαϊωάννου, Σιδέρης, Κούδας, Δέδες, Μποτίνος και Δομάζος. Ο Πελέ είχε απειλήσει να μην επιστρέψει μετά την πικρή του εμπειρία στην Αγγλία, αλλά τελικά ήταν παρών σε μία ομάδα με πλούσιο ταλέντο. Πελέ, Τοστάο, Ζαϊρζίνιο και Ριβελίνο αποτέλεσαν μια ακαταμάχητη επιθετική γραμμή για τη Βραζιλία. Όμορφο, θεαματικό ποδόσφαιρο, που δεν είχε καμία σχέση με αυτό στη διοργάνωση της Αγγλίας, που επικράτησε η δύναμη. Πριν το τουρνουά υπήρχαν φόβοι για την έντονη ζέστη, τις υψηλές θερμοκρασίες και τις συνθήκες που θα αγωνίζονταν οι ποδοσφαιριστές. Αυτοί οι φόβοι ενισχύθηκαν από την απόφαση να διοργανωθούν αγώνες το μεσημέρι, ώστε να ταιριάζουν στα Ευρωπαϊκά τηλεοπτικά προ-

γράμματα. Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε με τη συνάντηση Μεξικού – Σοβιετικής Ένωσης στο στάδιο «Αζτέκα» στις 31 Μαΐου. Στο ίδιο γήπεδο έγινε και ο τελικός της διοργάνωσης στις 21 Ιουνίου. Στα 32 ματς που πραγματοποιήθηκαν, σημειώθηκαν 95 γκολ, τρία κατά μέσο όρο ανά παιχνίδι. Οι χώρες που συμμετείχαν ήταν οι Αγγλία, Μαρόκο, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Σουηδία, Δυτική Γερμανία, Ισραήλ, Ιταλία, Σοβιετική Ένωση, Ελ Σαλβαδόρ, Μεξικό, Βραζιλία, Περού και Ουρουγουάη. Στα ημιτελικά, η Βραζιλία νίκησε με 3-1 την Ουρουγουάη και η Ιταλία με 4-3 τη Δυτική Γερμανία σε έναν συγκλονιστικό αγώνα, με απίστευτη διακύμανση του σκορ που έκοβε την ανάσα. Το ματς κρίθηκε στην παράταση, καθώς η κανονική διάρκεια του αγώνα ολοκληρώθηκε στο 1-1 με τους Γερμανούς να ισοφαρίζουν στο 90’.

Ο τελικός

Στις 21 Ιουνίου του 1970 το στάδιο Αζτέκα της πόλης του Μεξικού ανοίγει τις πύλες του για να φιλοξενήσει τον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Βραζιλία και Ιταλία είναι οι αντίπαλοι και διεκδικούν το Παγκόσμιο στέμμα. Μπροστά σε 108.000 θεατές, η Βραζιλία κερδίζει εύκολα με 4-1 τους Ιταλούς. Οι Πελέ, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο, Κάρλος Αλμπέρτο πέτυχαν τα γκολ για τους θριαμβευτές, ενώ για την Ιταλία είχε ισοφαρίσει

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ Αργεντινή έφτασε στο σπίτι της στην κορυφή του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου κερδίζοντας στον τελικό την Ολλανδία και ξεχνώντας μια για πάντα τη χαμένη ευκαιρία στην πρώτη διοργάνωση, 48 χρόνια πριν. Βέβαια πολλοί ήταν αυτοί που αμφισβήτησαν έντονα την κατάκτηση αυτού του τίτλου. Και αυτό γιατί, η διοργάνωση της Αργεντινής ήταν από τις χειρότερες στην ιστορία του θεσμού και όχι μόνο ευνόησε τους οικοδεσπότες, αλλά όλα ήταν έτσι φτιαγμένα ώστε η διοργανώτρια χώρα να βρεθεί στον τελικό. Οι ομάδες που συμμετείχαν χωρίστηκαν σε τέσσερις ομίλους και την πρόκριση έπαιρναν οι δύο πρώτες που σχημάτιζαν δύο νέα γκρουπ. Από αυτά οι δύο πρώτες ομάδες σε βαθμολογία περνούσαν απευθείας στον τελικό. Η Εθνική Βραζιλίας ήταν σχεδόν σίγουρη για τη συμμετοχή της στον τελικό της διοργάνωσης, αλλά η Αργεντινή είχε φτιάξει το σύστημα βαθμολόγησης στα μέτρα της και είχε αφήσει ένα «ανοιχτό παράθυρο». Αυτό που χρειαζόταν ήταν να νικήσει με τέσσερα γκολ διαφορά το Περού. Η αναμέτρηση αυτή έγινε σε διαφορετική ώρα από όλα τα άλλα παιχνίδια και έδωσε τη δυνατότητα στους Αργεντινούς να γνωρίζουν τι ακριβώς χρειάζεται να κάνουν για να βρεθούν στον τελικό. Το 6-0 απέναντι στο Περού ήρθε αβίαστα, με τις κατηγορίες όμως για παρέμβαση στο Μουντιάλ της χούντας του Βιντέλα, να έχουν επισκιάσει την επιτυχία της Αργεντινής και όλης της διοργάνωσης. Και σε αυτό το τουρνουά μετείχαν 16 χώρες και η πρώτη σέντρα έγινε την 1η Ιουνίου. Ο τελικός δι-

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Α

υτό ήταν του τουρνουά του λεγόμενου «ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου» και μία «βιτρίνα» για τα μεγαλοπρεπή ταλέντα του Γιόχαν Κρόιφ και του Φρανς Μπεκενμπάουερ, οι οποίοι έλαμψαν στη διοργάνωση, οδηγώντας τις ομάδες τους, την Ολλανδία και τη Γερμανία στον τελικό της 7ης Ιουλίου του 1974 στο Μόναχο. Οι Δυτικογερμανοί γιόρτασαν στο «σπίτι» τους την κατάκτηση του τροπαίου απέναντι σε μία υπερδύναμη του ποδοσφαίρου όπως η Ολλανδία, που υπήρξε το φαβορί. Βασίλισσα του τουρνουά ήταν ο Ολλανδία, αλλά έμεινε χωρίς το Παγκόσμιο στέμμα, που αναμφίβολα θα άξιζε να κατακτήσει. Το Παγκόσμιο κύπελλο του 1974 ήταν το 10ο στη σειρά και διεξήχθη από τις 13 Ιουνίου έως τις 7 Ιουλίου. Δεκαέξι ομάδες, 38 ματς και 97 γκολ. Ζαΐρ, Αυστραλία, Βουλγαρία, Δυτική Γερμανία, Ανατολική Γερμανία, Ολλανδία, Σκωτία, Γιουγκοσλαβία, Ιταλία. Πολωνία, Σουηδία, Αϊτή, Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη και Χιλή ήταν οι χώρες που μετείχαν στην τελική φάση της διοργάνωσης της Γερμανίας. Το μεγαλύτερο σκορ σημει-

ώθηκε στον αγώνα της Γιουγκοσλαβίας με το Ζαϊρ, όπου οι Γιουγκοσλάβοι επικράτησαν με 9-0!

Ο τελικός

Ογδόντα χιλιάδες θεατές στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου είδαν τους Ολλανδούς να κάνουν τη σέντρα, να αλλάζουν 14 φορές την μπάλα και να κερδίζουν πέναλτι σε ανατροπή του Κρόιφ από τον Χένες. Κανείς Δυτικογερμανός δεν είχε προλάβει να ακουμπήσει την μπάλα. Πριν ακόμα συμπληρωθεί το πρώτο λεπτό αγώνα η Ολλανδία βρέθηκε να προηγείται με 1-0! Για πρώτη φορά είχε καταλογιστεί πέναλτι σε τελικό Παγκοσμίου κυπέλλου. Ο Νέεσκενς ήταν ο σκόρερ, αλλά οι Δυτικογερμανοί με τον ίδιο τρόπο και με πέναλτι ισοφάρισαν στο 25’ με τον Μπράιτνερ. Ένα λεπτό πριν τελειώσει το ημίχρονο ο Μίλερ σκόραρε για τους Γερμανούς δίνοντας το προβάδισμα στην ομάδα του και διαμορφώνοντας ουσιαστικά το τελικό 2-1, που έδωσε το τρόπαιο στους Δυτικογερμανούς.

1982

1978

1974

εξήχθη στις 25 του ίδιου μήνα. Δόθηκαν 38 ματς και μπήκαν 102 γκολ, 2,7 ανά παιχνίδι. Τυνησία, Ιράν, Αυστρία, Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Σκωτία, Ισπανία, Σουηδία, Μεξικό, Αργεντινή, Βραζιλία και Περού είναι οι χώρες που πήραν μέρος στη διοργάνωση του 1978. Για πρώτη φορά σε μεγάλη διοργάνωση στην αποστολή της Αργεντινής ήταν ένας 17χρονος, ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Ηταν απλά το πρώτο βήμα για να μπει στο… κλίμα της Εθνικής ομάδας…

Ο τελικός

Σε 90 χώρες σε όλο τον κόσμο μεταδόθηκε τηλεοπτικά ο τελικός του 11ου Παγκοσμίου κυπέλλου. Η Αργεντινή εμφανίστηκε δέκα λεπτά αργότερα στον αγωνιστικό χώρο από την Ολλανδία, αφήνοντας τους αντιπάλους της εκτεθειμένους και άπραγους, μπροστά σε μία εχθρική ατμόσφαιρα από 75.000 οπαδούς. Αυτό όμως δεν ήταν το πρώτο «χτύπημα» πριν ακόμα την έναρξη του αγώνα. Διαιτητής είχε οριστεί ο Ισραηλινός Κλάιν, αλλά οι οικοδεσπότες διαμαρτυρήθηκαν ότι οι Ολλανδοί είχαν καλές σχέσεις με τους Εβραίους και αντικαταστάθηκε. Ο Κέμπες άνοιξε το σκορ για τους γηπεδούχους στο 37’ και ο Νανίγκα, που είχε περάσει αλλαγή ισοφάρισε στο 81’. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση με τον Κέμπες να σκοράρει ξανά και να κάνει το 2-1 και να δημιουργεί το τρίτο γκολ στο 114’, το οποίο πέτυχε ο Μπερτόνι. Τελικό σκορ Αργεντινή – Ολλανδία 3-1…

ΙΣΠΑΝΙΑ Η

Ιταλία στέφθηκε Παγκόσμια πρωταθλήτρια για τρίτη φορά στην ιστορία της το 1982, σε μια διοργάνωση που ο Πάολο Ρόσι άφησε το στίγμα του. Η Βραζιλία παρουσίασε μία από τις πιο καλές και δυνατές ομάδες όλων των εποχών, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό και να επιβεβαιώσει τον τίτλο του φαβορί. Ο Ρόσι από την πλευρά του, που μόλις είχε επιστρέψει από έναν διετή αποκλεισμό του από το ποδόσφαιρο, που ήταν αποτέλεσμα της συμμετοχής του σε σκάνδαλο στημένων αγώνων, πέτυχε χατ τρικ στον αγώνα της Ιταλίας με τη Βραζιλία! Zico, Falca, Socrates, Serginio, ήταν μερικά από τα αστέρια της Βραζιλίας, που ηττήθηκε στο δεύτερο γύρο από την Ιταλία με 3-2. Το 12ο Παγκόσμιο κύπελλο ήταν το τελευταίο το οποίο διεξήχθη με αμιγώς δερμάτινη μπάλα, ενώ για πρώτη φορά συμμετείχαν σε αυτό 24 ομάδες και όχι 16. Είχε μία νέα μορφή διεξαγωγής, έναν πρώτο γύρο που αποτελούνταν από έξι ομίλους, έναν δεύτερο γύρο με τέσσερις ομίλους των τριών και στη συνέχεια τους ημιτελικούς και τον τελικό. Δόθηκαν συνολικά 52 αναμετρήσεις και σημειώθηκαν 146 γκολ. Οι ομάδες που συμμετείχαν ήταν οι Αλγερία, το Καμερούν, το Κουβέιτ, η Αυστρία, η Τσεχοσλοβα-

κία, το Βέλγιο, η Αγγλία, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Σκωτία, η Σοβιετική Ένωση, η Ισπανία, η Γιουγκοσλαβία, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα, η Νέα Ζηλανδία, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Χιλή και το Περού. Στα ημιτελικά προκρίθηκαν οι Πολωνία, Ιταλία, Γερμανία και Γαλλία. Οι Γερμανοί κέρδισαν με 5-4 στα πέναλτι τους Γάλλους και οι Ιταλοί με 0-2 τους Πολωνούς. Η Βραζιλία πήρε το βραβείο Fair Play, βραβείο παρηγοριάς για τη χαμένη ευκαιρία.

Ο τελικός

Ο τελικός πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 11 Ιουλίου στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Ο Βασιλιάς της Ισπανίας, Χουάν Κάρλος, ο Πρόεδρος της Ιταλικής Δημοκρατίας, Σάντρο Περτίνι και ο καγκελάριος της Γερμανίας, Χέλμουτ Κολ, παρακολούθησαν την αναμέτρηση. Στο 24’ οι Ιταλοί έχασαν πέναλτι με τον Καμπρίνι. Στο 57’ ο Ρόσι πέτυχε το 1-0, στο 68’ ήρθε το 2-0 από τον Ταρντέλι και στο 81’ το 3-0 για τους Ιταλούς από τον Αλτομπέλι. Οι Δυτικογερμανοί το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν σε 3-1 με τον Μπράιτνερ.

1986

1990

ΙΤΑΛΙΑ

ΜΕΞΙΚΟ Τ

ο Μεξικό έγινε το 1986 η πρώτη χώρα που διοργάνωσε για δεύτερη φορά την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το μεγαλύτερο σόου του ποδοσφαίρου επέστρεψε στο Μεξικό από το 1970, 16 δηλαδή χρόνια μετά. Τότε ο θρίαμβος της Βραζιλίας είχε γράψει ιστορία, όμως το 1986 αυτό θα αλλάξει, με την Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα να κυριαρχεί. Ο Αργεντίνος άσσος ήταν ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τουρνουά με έναν τρόπο που μόνο ο Πελέ είχε καταφέρει να κάνει πριν. Τα στατιστικά λένε ότι το νούμερο «10» της Αργεντινής σκόραρε πέντε γκολ και δημιούργησε άλλα πέντε, από τα 14 συνολικά της ομάδας του, προς τον τελικό. Η Αργεντινή επικράτησε στον τελικό με 3-2. Όμως για να περάσει η Αργεντινή από τα προημιτελικά χρειάστηκε ένα γκολ με το χέρι του Μαραντόνα, που όπως είπε αργότερα ο ίδιος ήταν το… χέρι του Θεού! 24 ομάδες ξεκίνησαν στις 31 Μαίου του 1986 στη διοργάνωση για να ολοκληρωθεί με τον μεγάλο τελικό στις 29 Ιουνίου. 52 παιχνίδια, 132 γκολ, 14 λιγότερα από το τουρνουά της Ισπανίας. Οι ομάδες που συμμετείχαν στη διοργάνωση ήταν η Αλγερία, το Μαρόκο, το Ιράκ, η Κορέα, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Δανία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Δυτική Γερμανία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σκωτία, η Σοβιετική Ένωση, η

Ισπανία, ο Καναδάς, το Μεξικό, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Παραγουάη και η Ουρουγουάη. Στα ημιτελικά η Αργεντινή κέρδισε με 2-0 το Βέλγιο και η Δυτική Γερμανία με το ίδιο σκορ τη Γαλλία. Η Βραζιλία και πάλι ήταν η χώρα που κατέκτησε το βραβείο Fair Play της διοργάνωσης, μένοντας μακριά ξανά από έναν μεγάλο τελικό.

Ο τελικός

Δύο διαφορετικές σχολές συναντήθηκαν στον τελικό του 13ου Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Δυτική Γερμανία φάνταζε ως το ακλόνητο φαβορί μέχρι τη σέντρα του τελικού, ενώ η Αργεντινή ήταν η έκπληξη της διοργάνωσης. Το Αζτέκα ήταν ασφυκτικά γεμάτο με την πλειοψηφία του κόσμου να υποστηρίζει την Αργεντινή. Στο 22’ ο Μπράουν με κεφαλιά έκανε το 1-0, ενώ στο 55’ ο Βαλντάνο το 2-0. Η ομάδα του Μπεκενμπάουερ όμως δεν είχε πει την τελευταία της λέξη. Με γκολ των Ρουμενίγκε και Φέλερ ισοφάρισε και έφερε τα πάνω κάτω στον τελικό. Εκεί όμως μίλησε ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Με μία εκπληκτική πάσα στον Μπουρουσάγα, τον έβγαλε απέναντι από το τέρμα και εκείνος το μόνο που έκανε ήταν να σπρώξει την μπάλα στα δίκτυα για να ολοκληρώσει τον θρίαμβο της Αργεντινής με 3-2.

Δυτική Γερμανία ήταν η χώρα που πανηγύρισε στα γήπεδα της Ιταλίας το 1990, στο 14ο κατά σειρά Παγκόσμιο κύπελλο. Συνολικά, 116 εθνικές ομάδες έλαβαν μέρος στον προκριματικό γύρο, ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Συμμετείχε στον 1ο Προκριματικό Όμιλο της Ευρωπαϊκής Ζώνης, με αντιπάλους τη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Δανία. Η εθνική ομάδα απέτυχε παταγωδώς με δύο πεντακάθαρες εκτός έδρας ήττες από Ρουμανία και Βουλγαρία και μία συντριβή από τη Δανία με 7-1, που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση ήττες στην ιστορία της. Στην τελική φάση του Μουντιάλ συμμετείχαν 24 ομάδες: 14 από την Ευρώπη, 6 από την Αμερική, 2 από την Αφρική και 2 από την Ασία. Χωρίστηκαν σε 6 ομίλους των τεσσάρων ομάδων έκαστος, ενώ 16 ομάδες προκρίθηκαν για τη δεύτερη φάση, όπου με νοκάουτ αγώνες οδηγήθηκαν στο ζευγάρι του τελικού. Από τον 1ο όμιλο προκρίθηκαν εύκολα η διοργανώτρια Ιταλία χωρίς να δεχθεί γκολ και η Τσεχοσλοβακία. Από τον 2ο όμιλο το Καμερούν, η Ρουμανία και με την ψυχή στο στόμα η κάτοχος του τίτλου Αργεντινή. Στον 3ο όμιλο η Βραζιλία τερμάτισε πρώτη χωρίς απώλειες, ενώ την ακολούθησε η Κόστα Ρίκα, που προκρίθηκε εις βάρος της Σκωτίας. Από τον 4ο όμιλο πέρασαν Δυτική Γερμανία, Γιουγκοσλαβία και Κολομβία, που φόρτωσαν με συνολικά 11 γκολ τα πρωτο-

εμφανιζόμενα σε μουντιάλ Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Τρεις ομάδες προκρίθηκαν και από τον 5ο όμιλο: Ισπανία, Βέλγιο και Ουρουγουάη, ενώ άλλες τόσες και από τον 6ο όμιλο: Αγγλία, Ιρλανδία και Ολλανδία. Στον προημιτελικό γύρο, η Αργεντινή νίκησε 3-2 τη Γιουγκοσλαβία στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 0-0), η Δυτική Γερμανία 1-0 την Τσεχοσλοβακία και η Ιταλία με το ίδιο σκορ την Ιρλανδία. Το συγκλονιστικότερο παιχνίδι του γύρου, αλλά και της διοργάνωσης, έγινε στη Νάπολι μεταξύ της Αγγλίας και του Καμερούν. Οι δύο ημιτελικοί αγώνες κρίθηκαν για πρώτη στην ιστορία του θεσμού στα πέναλτι και με το ίδιο ακριβώς σκορ: Αργεντινή - Ιταλία 1-1 (4-3 στα πέναλτι) και Δυτική Γερμανία - Αγγλία 1-1 (4-3 στα πέναλτι).

O τελικός

Το βράδυ της 8ης Ιουλίου παρατάχθηκαν στο Ολίμπικο της Ρώμης οι ομάδες της Αργεντινής και της Δυτικής Γερμανίας. Όμως, σε αντίθεση με εκείνο το συγκλονιστικό παιχνίδι, ο τελικός αυτός ήταν ένα τα χειρότερα παιγνίδια της διοργάνωσης και κρίθηκε με πέτσινο πέναλτι, που σφύριξε υπέρ των γερμανών στο 85ο λεπτό ο μεξικάνος διαιτητής Εδγάρδο Κοντεζάλ. Ο Αντρέας Μπρέμε ευστόχησε και χάρισε στη Δυτική Γερμανία τον τρίτο τίτλο της ιστορίας της, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της Βραζιλίας.

ΑΦΟΙ ΠΑΣΧΑΛΟΠΟΥΛΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΤ/ΜΑ: ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΖΑΝΑΚΙ ΒΟΛΟΥ, ΤΗΛ. 24210 62456 ΥΠΟΚ/ΜΑ: ΙΩΛΚΟΥ 244, ΤΗΛ. 24210 52454, ΚΙΝ. 6947 402582-1 email: tpasxalopoulos@gmail.com

ιρία ε π μ ε , η σ η ύ γ Εγ ητα & υπευθυνότ ομής… δ ο κ ι ο ς η τ ο στο χώρ

Τ΄αδέλφια Τάσος και Πασχάλης Πασχαλόπουλος δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού το όνομά τους είναι επί χρόνια συνδεδεμένο με την οικοδομική δραστηριότητα της Μαγνησίας. Η επιχείρηση ιδρύθηκε το 1963 από τον πατέρα τους Νίκο Πασχαλόπουλο και από το 1990 την ανέλαβαν τα αδέλφια. Έκτοτε, ακόμα και στα χρόνια της οικονομικής κρίσης –με πολύ κόπο και προσωπική εργασία- η επιχείρηση μεγαλώνει διαρκώς και κατέχει επάξια μια σταθερή θέση στην αγορά. Το Μάρτιο του 2014 ήρθε να προστεθεί και το υποκατάστημα της επιχείρησης, στην οδό Ιωλκού 244 με Περιφερειακό. Εκεί ο πελάτης μπορεί να βρει μια μεγάλη γκάμα προϊόντων. Εκτός από τα οικοδομικά, στεγανωτικά και μονωτικά προϊόντα, προστέθηκαν επιπλέον χρώματα, σιδηρικά, εργαλεία, καυσόξυλα, πέλλετ, κάρβουνα, ζωοτροφές, είδη κήπου και είδη οικιακής χρήσης. Στο υποκατάστημα ο πελάτης μπορεί να ενημερωθεί και να εξυπηρετηθεί από το έμπειρο προσωπικό, το οποίο μπορεί να δώσει λύση τόσο στην επισκευή όσο και την επιδιόρθωση του οικιακού και του επαγγελματικού χώρου του ενδιαφερόμενου, με προϊόντα άριστης ποιότητας που φέρουν πιστοποιητικά από εγκεκριμένους οργανισμούς. Στο χώρο του χρωματοπωλείου λειτουργούν δυο μηχανές χρωμάτων και ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει μέσα από μια τεράστια γκάμα και συνδυασμούς χρωμάτων αυτό που του ταιριάζει.

1994

ι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είχαν όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να πραγματοποιήσουν μία διοργάνωση με τεράστια επιτυχία σε όλους τους τομείς. Έτσι το 15ο Παγκόσμιο Κύπελλο διεξήχθη στα γήπεδα των ΗΠΑ, όπου έγιναν αρκετές εκπλήξεις κατά τη διάρκεια των αγώνων. Για πρώτη φορά έδινε το παρών σε Παγκόσμιο Κύπελλο η Ελλάδα! Οι προσδοκίες όμως των απανταχού Ελλήνων για μια αξιοπρεπή παρουσία διαψεύστηκαν γρήγορα, αφού οι εμφανίσεις της εθνικής ομάδας ήταν απογοητευτικές… Στη διοργάνωση καταμετρήθηκαν 141 τέρματα! Η Βουλγαρία που δεν είχε κερδίσει ποτέ αγώνα σε Παγκόσμιο κύπελλο, κέρδισε την Γερμανία στα προημιτελικά και αποκλείστηκε στους τέσσερις από την Ιταλία! Συνολικά μετείχαν 24 ομάδες, από τις 17 Ιουνίου έως τις 17 Ιουλίου, δόθηκαν 52 παιχνίδια. Συμμετείχαν το Καμερούν, το Μαρόκο, η Νιγηρία, η Νότιος Κορέα, η Σαουδική Αραβία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Γερμανία, η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Ρουμανία, η Ιρλανδία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Σουηδία, η Ελβετία, το Μεξικό, οι ΗΠΑ, η Αργεντινή, η Βολιβία, η Κολομβία και η Βραζιλία. Η Βραζιλία ήταν και η μεγάλη θριαμβεύτρια, κατακτώντας τον τίτλο της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Το με-

ΗΠΑ 1998

γαλύτερο σκορ πέτυχε η Ρωσία απέναντι στο Καμερούν, κερδίζοντας με 6-1 με τον Σαλένκο να πετυχαίνει πέντε γκολ σε ένα παιχνίδι!

Ο τελικός

Ο μεγάλος τελικός της διοργάνωσης διεξήχθη για τηλεοπτικούς λόγους στις 12 το μεσημέρι στο Λος Άντζελες. Αυτό ήταν ένα γεγονός που εξουθένωσε τους ποδοσφαιριστές των δύο φιναλίστ, Βραζιλίας και Ιταλίας. Οι Βραζιλιάνοι είχαν στη σύνθεση τους μεγάλα ονόματα όπως ο Ταφαρέλ, Αλνταϊρ, Ρομάριο, Μπεμπέτο, Ντούνγκα, ενώ η Ιταλία είχε να αντιπαρατάξει ποδοσφαιριστές όπως ο Παλιούκα, Μαλντίνι, Μπαρέζι, Ντοναντόνι και Μπάτζιο! Στα στάδιο Ρόουζ Μπολ βρέθηκαν 95.000 θεατές για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση. Το 0-0 ήταν το αποτέλεσμα της κανονικής διάρκειας του αγώνα και της παράτασης. Έτσι ο τελικός και το στέμμα κρίθηκαν στα πέναλτι. Εκεί έγραψε τη δική του ιστορία ο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Ολοι θυμούνται το χαμένο τελευταίο πέναλτι από τον «μικρό Βούδα» όπως ήταν το προσωνύμιο του, που χάρισε το τρόπαιο στους Βραζιλιάνους. Η στιγμή εκείνη έγινε μέχρι και διαφημιστική καμπάνια! Ετσι η Βραζιλία πήρε στα πέναλτι με 3-2 τον Παγκόσμιο τίτλο.

χώρα του Ζιλ Ριμέ, του «πατέρα» του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA, η Γαλλία, «κράτησε» το στέμμα για τον εαυτό της το καλοκαίρι του 1998. Σε ένα αξέχαστο καλοκαίρι για τους νέους πρωταθλητές και ένα άξιο μνήμης τουρνουά, που για πρώτη φορά ήταν τόσο μεγάλο. Η Ελλάδα δεν κατάφερε να προκριθεί, αφού η Δανία χάρη στον τερματοφύλακα της, Σμάϊχελ, πήρε την πρόκριση εις βάρος της γαλανόλευκης. Το 16ο Παγκόσμιο κύπελλο της FIFA, διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του με 32 ομάδες. Όλες οι χώρες είχαν ίσες ευκαιρίες για πρόκριση στα προκριματικά, ενώ κατά τη διοργάνωση της τελικής φάσης υπήρχαν οκτώ όμιλοι. Συνολικά έγιναν 64 παιχνίδια και επετεύχθησαν 171 γκολ, ενώ τους αγώνες παρακολούθησαν 2.785.100 θεατές. Οι 32 χώρες που συμμετείχαν ήταν το Καμερούν, το Μαρόκο, η Νιγηρία, η Νότια Αφρική, η Τυνησία, το Ιράν, η Κορέα, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Κροατία, η Δανία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Νορβηγία, η Σκωτία, η Ρουμανία, η Γιουγκοσλαβία, η Ισπανία, η Τζαμάικα, οι ΗΠΑ, το Μεξικό, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Χιλή, η Κολομβία και η Παραγουάη. Οι ημιτελικοί αγώνες καθήλω-

ΓΑΛΛΙΑ

σαν τους θεατές. Το ματς της Βραζιλίας με την Ολλανδία κρίθηκε στα πέναλτι, έχοντας μια συναρπαστική εξέλιξη στην κανονική διάρκεια του 1-1 και χωρίς να μπει γκολ στην παράταση. Για τους Ολλανδούς μοιραίος παίκτης ήταν ο Φρανκ Ντε Μπουρ που αστόχησε στο τέταρτο πέναλτι της ομάδας του κι ενώ το σκορ ήταν 4-2. Έτσι η Βραζιλία πήρε την πρόκριση στον τελικό. Στον άλλο ημιτελικό ανάμεσα σε Γαλλία και Κροατία, οι «οικοδεσπότες» πήραν την πρόκριση με ανατροπή. Ο Σούκερ έκανε το 0-1 στο 47’ με το Σταντ Ντε Φρανς να θυμίζει «εκκλησία» μετά το γκολ. Η σιγή αυτή όμως κράτησε μόλις για ένα λεπτό, αφού ο Τιράμ σκόραρε έφερε το παιχνίδι στα ίσια, ενώ ο ίδιος παίκτης στο 69’ έγραψε το τελικό 2-1.

Ο τελικός

Στην τελική αναμέτρηση που έγινε στις 12 Ιουλίου, η Γαλλία έκανε τη δική της επανάσταση. Επικράτησε με 3-0 της Βραζιλίας και κατέκτησε τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας. Ο Ζινεντίν Ζιντάν με δύο δικά του γκολ, έδειξε τον δρόμο προς τη… δόξα, ενώ ο Πέπε στο 90’ έβαλε απλά το κερασάκι στην τούρτα διαμορφώνοντας το τελικό σκορ. Στο πρόσωπο του Ζιζού η Γαλλία είχε βρει τον δικό της ηγέτη.

2002

Ν. ΚΟΡΕΑ ΙΑΠΩΝΙΑ

υο μεγάλες Ασιατικές χώρες, ενώνουν τις δυνάμεις τους για να φιλοξενήσουν το Μουντιάλ του 2002. Πρώτη φορά η διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και οι αγώνες του θα «χωρίζονταν» σε δύο διαφορετικές χώρες! Το 17ο Παγκόσμιο κύπελλο κράτησε για ένα περίπου μήνα αμείωτο το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων του πλανήτη. 32 ομάδες στη σέντρα για ένα βαρύτιμο τρόπαιο. Αυτό τελικά θα το κατακτήσει στον τελικό της 30ης Ιουνίου η Βραζιλία των Ρονάλντο και Ριβάλντο, που «έλαμψαν» στη διοργάνωση. Ο Ρονάλντο, ο μοιραίος παίκτης του τελικού της Γαλλίας, κατακτά για πρώτη φορά το στέμμα του Παγκόσμιου πρωταθλητή και είναι ο ήρωας της ομάδας του Φελίπε Σκολάρι στον τελικό της Yokohama. Τελείωσε τη διοργάνωση με οκτώ γκολ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Gerd Muller από τη διοργάνωση του Μεξικό το 1970. Η σέντρα έγινε στη Σεούλ εκεί όπου η Σενεγάλη έκανε την έκπληξη απέναντι στην κάτοχο του τίτλου Γαλλία, κερδίζοντας με 1-0. Ποτέ οι Γάλλοι δεν συνήλθαν από το σοκ και τερμάτισαν στην τελευταία θέση του πρώτου ομίλου χωρίς να καταφέρουν να πετύχουν γκολ. Εκτός από τη Γαλλία, νωρίς στο… σπίτι της γύρισε και η Αργεντινή, που ήθελε νίκη με τη Σουηδία στον τελευταίο αγώνα του Ομίλου, αλλά έφερε ισοπαλία (1-1). Στα ημιτελικά προκρίθηκαν η Νότιος Κορέα, η Τουρκία, η Βραζιλία και η Γερμανία. Η Γερμανία κέρδισε με 1-0 την Κορέα στη Σεούλ και πήρε το εισιτήριο για τον μεγάλο

τελικό, ενώ η Βραζιλία επικράτησε με το ίδιο σκορ της Τουρκίας. Οι χώρες που συμμετείχαν ήταν από την Αφρική, το Καμερούν, η Σενεγάλη, η Νιγηρία, η Νότια Αφρική, η Τυνησία, από την Ασία η Κίνα, η Ιαπωνία, η Σαουδική Αραβία και η Κορέα, από την Ευρώπη, το Βέλγιο, η Δανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Τουρκία, η Κροατία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Πολωνία, η Ιρλανδία, η Σλοβενία και η Σουηδία, από την Κεντρική Αμερική, η Κόστα Ρίκα, οι ΗΠΑ και το Μεξικό και από τη Νότια Αμερική η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Παραγουάη, το Εκουαδόρ και η Ουρουγουάη. Έγιναν συνολικά 64 παιχνίδια στα οποία σημειώθηκαν 161 γκολ. Τις αναμετρήσεις παρακολούθησαν 2.705.197 θεατές.

Ο τελικός

Βραζιλία και Γερμανία ήταν οι δυο μονομάχοι του μεγάλου τελικού. Ενός τελικού που αποζημίωσε τους φιλάθλους με το θέαμα του. Ο Ρονάλντο και η παρέα του επικράτησαν με 2-0 με το «φαινόμενο» να σκοράρει και τα δύο τέρματα που χάρισαν στη Βραζιλία την «πέντα». Το πέμπτο δηλαδή Παγκόσμιο κύπελλο της ιστορίας της. Ο τελικός αυτός ήταν η δικαίωση του Σκολάρι, του προπονητή της Βραζιλίας, που αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος πριν το τουρνουά. Τελικά ένα δάκρυ χαράς με την κατάκτηση του τροπαίου, έφτανε για να σβήσει ότι κακή ανάμνηση είχε προηγηθεί.

2006

ο 18ο Παγκόσμιο Κύπελλο τελείωσε με το βαρύτιμο τρόπαιο σε Ιταλικά χέρια, μετά από μία εντυπωσιακή πορεία των Ατζούρι, που «έκλεισαν τα στόματα» όλους όσων τους ήθελαν διχασμένους και «τελειωμένους». Και γιατί αυτό; Γιατί το 2006 το Ιταλικό ποδόσφαιρο βίωνε ένα από τα χειρότερα σκάνδαλα στημένων παιχνιδιών. Το λεγόμενο calciopoli είχε μπλέξει στα δίχτυα του, 21 από τους 23 διεθνείς Ιταλούς ποδοσφαιριστές, που έδωσαν όμως τις απαντήσεις τους στα γήπεδα της Γερμανίας, με έναν μεγάλο θρίαμβο. Η διοργάνωση ξεκίνησε στις 9 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε ακριβώς μετά από έναν μήνα. 32 ομάδες έδωσαν και πάλι το παρών, χρειάστηκαν ξανά 64 παιχνίδια για να αναδειχθεί η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια και σημειώθηκαν συνολικά 147 γκολ, 2,3 δηλαδή μέσο όρο ανά παιχνίδι. Σύμφωνα με τις επίσημες μετρήσεις της FIFA 3.359.439 θεατές παρακολούθησαν τις αναμετρήσεις της διοργάνωσης. Στις 32 χώρες που συμμετείχαν ξεχώριζε η συμμετοχή της Αυστραλίας, μοναδικής εκπροσώπου της Ωκεανίας. Από την Αφρική έδωσαν το παρών η Ακτή Ελεφαντοστού, η Αγκόλα, η Γκάνα, η Τυνησία και το Τόγκο. Από την Ασία, το Ιράν, η Κορέα, η Ιαπωνία και η Σαουδική Αραβία. Από την Ευρώπη, η Κροατία, η Τσεχία, η Αγγλία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Σερβία, η Σουηδία, η Ισπανία,

ΓΕΡΜΑΝΙΑ

η Ελβετία και η Ουκρανία. Από την Κεντρική Αμερική, η Κόστα Ρίκα, το Μεξικό, οι ΗΠΑ, τα νησιά Τρίνινταντ και Τομπάγκο και από τη Νότια Αμερική, η Αργεντινή, το Εκουαδόρ, η Βραζιλία και η Παραγουάη. Η Ελλάδα για άλλη μια φορά δεν κατάφερε να δώσει το παρών, παρότι πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004… Στα ημιτελικά της διοργάνωσης προκρίθηκαν η Γερμανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Γαλλία. Η Ιταλία κέρδισε με 2-0 τους Γερμανούς στην παράταση και η Γαλλία με 1-0 την Πορτογαλία.

Ο τελικός

Επεισοδιακός ήταν ο τελικός ανάμεσα σε Ιταλία και Γαλλία, που τελικά κρίθηκε στα πέναλτι. Οι Ιταλοί επικράτησαν με 5-3. Το 1-0 έγινε από τον Ζινεντίν Ζιντάν με πέναλτι μόλις στο 7’, ενώ στο 19’ οι Ιταλοί ισοφάρισαν με τον Ματεράτσι. Ο Ζινεντίν Ζιντάν αποβλήθηκε μετά από διαπληκτισμό με τον Ματεράτσι. Το πέμπτο πέναλτι της Ιταλίας εκτέλεσε εύστοχα ο Φάμπιο Γκρόσο, ενώ για τους Γάλλους μοιραίος ποδοσφαιριστής που αστόχησε ήταν ο Νταβίντ Τρεζεγκέ. Ο Τρεζεγκέ ήταν ο παίκτης που είχε χαρίσει το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στη Γαλλία το 2000 απέναντι στους Ιταλούς με δικό του γκολ στον ξαφνικό θάνατο…

ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΚΩΝ/ΝΟΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ ΤΗΛ. 6972 982866

ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΛΜΠΑΝΤΗΣ ΤΗΛ. 6946 121903

Προέλεγχος ΚΤΕΟ - Έκδοση Κ.Ε.Κ. - SERVICE - Ηλεκτρικές Εργασίες Μπουμπουλίνας 5-7 με Λαρίσης (Πρώην Σέφελ), Βόλος. Τηλ. 24210 63406

2010

ΑΦΡΙΚΗ

όλις μερικά χιλιόμετρα χωρίζουν την Ισπανία από την Αφρική στο κοντινότερο σημείο τους και οι δύο χώρες «ενώθηκαν» για τον εορτασμό του 19ου Παγκοσμίου Κυπέλλου, που έστειλε ένα «κύμα» ευτυχίας από το Μπλουμφόντειν στη Βαρκελώνη. Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αφρικής έμεινε στη μνήμη για τη φιλοξενία, το χαμόγελο, την υποδοχή, την επιτυχία της ομάδας της Ισπανίας, που σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο. Η δεύτερη συμμετοχή της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι γεγονός! Η γαλανόλευκη έδωσε το παρών στα γήπεδα της Αφρικής και η παρουσία της, αν και δεν κατάφερε να προκριθεί ήταν σίγουρα πολύ καλύτερη της προηγούμενης. Η Ελλάδα τερμάτισε στην τρίτη θέση του δευτέρου ομίλου. Εκεί όπου αντιμετώπισε την Αργεντινή, την Κορέα και τη Νιγηρία. 64 παιχνίδια, σε εννέα γήπεδα, 599 παίκτες από 32 ομάδες, 145 γκολ και 3.178.856 θεατές! Στις 11 Ιουνίου έγινε η σέντρα και στις 11 Ιουλίου ο μεγάλος τελικός. Στα ημιτελικά πέρασαν η Ουρουγουάη, η Ολλανδία, η Γερμανία και η Ισπανία. Οι Ισπανοί επικράτησαν

με 1-0 της Γερμανίας και η Ολλανδία με 3-2 της Ουρουγουάης. «Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είχε μια ιδιαίτερη δυναμική, που συνδέεται με την ιστορία της ελευθερίας και της ιστορίας ενός ανθρώπου», είπε ο πρόεδρος της ΦΙΦΑ, Γιόζεφ Μπλάτερ για τον Νέλσον Μαντέλα, που αναμφίβολα η δική του προσωπικότητα ήταν αυτή που επισκίασε το εξωαγωνιστικό μέρος του τουρνουά. Παραμονή του τουρνουά μάλιστα ο Νέλσον Μαντέλα ζούσε το δικό του δράμα, αφού έχασε σε τροχαίο δυστύχημα τη 13χρονη δισέγγονη του, μετά από συναυλία για την έναρξη της διοργάνωσης. Οι 32 χώρες που συμμετείχαν ήταν η Αλγερία, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Νιγηρία, η Γκάνα, η Νότιος Αφρική, το Καμερούν, η Βόρεια Κορέα, η Νότια Κορέα η Ιαπωνία, η Δανία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ελλάδα, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Σλοβακία, η Σερβία, η Σουηδία, η Ισπανία, η Σλοβενία, η Ονδούρα, οι ΗΠΑ, το Μεξικό, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Παραγουάη, η Ουρουγουάη και η Χιλή.

Η παρουσία της Ελλάδας

Η Ελλάδα αγωνίστηκε στο δεύτερο όμιλο της διοργάνωσης, με την Αργεντινή, τη Νιγηρία και την Νότια Κορέα. Αργεντινή και Νιγηρία ήταν δύο ομάδες που αντιμετώπισε και στην πρώτη της παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Στο πρώτο παιχνίδι η Ελλάδα ηττήθηκε με 2-0 από την Κορέα. Στη δεύτερη αναμέτρηση όμως, έγραψε ιστορία πετυχαίνοντας την πρώτη της νίκη σε Παγκόσμιο Κύπελλο, απέναντι στη Νιγηρία με 2-1. Το πρώτο γκολ στην ιστορία της σε Παγκόσμιο Κύπελλο πέτυχε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης! Η νίκη ήρθε από το τέρμα του Βασίλη Τοροσίδη στο δεύτερο ημίχρονο! Στο τρίτο παιχνίδι του Ομίλου η Εθνική ηττήθηκε με 0-2 από την Αργεντινή του Μέσι και του μεγάλου Ντιέγκο Μαραντόνα, Η Εθνική άντεξε μόνο για ένα ημίχρονο… Πήγε στα αποδυτήρια με 0-0, αλλά στην επανάληψη η Αργεντινή κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της. Έτσι η Εθνική τελείωσε τις υποχρεώσεις της κατακτώντας την τρίτη θέση του δευτέρου ομίλου, έναν βαθμό πίσω από τη Νότιο Κορέα. Αν είχε καταφέρει σε εκείνο το παιχνίδι να πάρει κάτι καλύτερο, θα

ΠΡΑΤΗΡΙΑ ΥΓΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ ΑΜΠΕΛΑΚΙΑΣ ΧΑΡΗΣ

1o κατάστημα: Aγ. Δημητρίου 37 Βόλος, τηλ. 24210 57706 2ο κατάστημα: Κ. Καρτάλη 295 Βόλος, τηλ. 24210 42432 Κιν. 6973 991 891

είχε περάσει στην επόμενη φάση… Οι παίκτες που έδωσαν το παρών στη διοργάνωση της Νοτίου Αφρικής ήταν οι: Χαλκιάς, Σεϊταρίδης, Πατσατζόγλου, Σπυρόπουλος, Μόρας, Τζιόλης, Σαμαράς, Παπαδόπουλος, Χαριστέας, Καραγκούνης, Βύντρα, Τζόρβας, Σηφάκης, Σαλπιγγίδης, Τοροσίδης, Κυργιάκος, Γκέκας, Νίνης, Παπασταθόπουλος, Καπετάνος, Κατσουράνης, Μαλεζάς και Πρίττας. Αυτή ήταν η τελευταία διοργάνωση με τον Οτο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Εθνικής.

Ο τελικός

Ο τελικός πραγματοποιήθηκε παρουσία 84.490 θεατών στο Soccer City Stadium του Γιοχάνεσμπουργκ. Ολλανδία και Ισπανία διεκδικούσαν το στέμμα και τελικά αυτό το κατέκτησαν οι Ισπανοί στην παράταση. Χρειάστηκαν να περάσουν 116 λεπτά για να βρουν οι Ισπανοί τον δρόμο προς τα δίχτυα και να γράψουν τη δική τους ιστορία στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής. Ο Ινιέστα ήταν ο σκόρερ του χρυσού τέρματος, που έφερε την Ισπανία στην κορυφή του κόσμου.

Η πορεία της Εθνικής έως τα γήπεδα της Βραζιλίας

ια τρίτη φορά η Εθνική μας ομάδα θα δώσει το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου. Για να περάσει η Εθνική Ελλάδος, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, έπρεπε να περάσουν δύο χρόνια προκριματικών αγώνων στα οποία κατάφερε να συγκεντρώσει 25 βαθμούς, με οκτώ νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα. Όμως και με αυτήν τη συγκομιδή βαθμών δεν μπόρεσε να πάρει την απευθείας πρόκριση μιας και πήγε στα μπαράζ, λόγω τις διαφοράς τερμάτων που είχαμε από την πρώτη του ομίλου Βοσνία. Στα μπαράζ βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τους Ρουμάνους. Η ομάδα των γνωστών μας, Κοστίν Λαζάρ και Ντόριν Γκοϊάν έψαχνε την πρόκριση σε μεγάλη διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια, όμως έπεσε μπροστά στο Ελληνικό «τείχος» που σήκωσαν ο Φερνάντο Σάντος και οι παίκτες του. Μια κακή βραδιά ουσιαστικά στη Βοσνία έμπλεξε την Εθνική μας ομάδα στο άγχος των μπαράζ. Εύκολα όμως σχετικά πήραν την πρόκριση απέναντι στη Ρουμανία, συνεχίζονται τις εξαιρετικές τους επιδόσεις. Το ταξίδι ξεκίνησε στις 7 Σεπτεμβρίου 2012 από τη Ρίγα της Λετονίας, με διπλό μετά από εντυπωσιακή ανατροπή.

Τα αποτελέσματα της Εθνικής:

Ημερομηνία

Αγώνας

Σκορ

07/09/12 11/09/12 12/10/12 16/10/12 22/03/013 07/06/13 06/09/13 10/09/13 11/10/13 15/10/13 15/11/13 19/11/13

Λετονία - Ελλάδα Ελλάδα - Λιθουανία Ελλάδα - Βοσνία Σλοβακία - Ελλάδα Βοσνία - Ελλάδα Λιθουανία - Ελλάδα Λιχτενστάιν - Ελλάδα Ελλάδα - Λετονία Ελλάδα - Σλοβακία Ελλάδα - Λιχτενστάιν Ελλάδα - Ρουμανία Ρουμανία - Ελλάδα

1-2 2-0 0-0 0-1 3-1 0-1 0-1 1-0 1-0 2-0 3-1 1-1

Οι συμμετοχές των Ελλήνων Διεθνών Παίκτης Καρνέζης Παπασταθόπουλος Τοροσίδης Κατσουράνης Σαμαράς Μανιάτης Τζιόλης Μήτρογλου Καραγκούνης Σαλπιγγίδης Χολέμπας Γκέκας Σιόβας Νίνης Χριστοδουλόπουλος Σπυρόπουλος Φορτούνης Μανωλάς Τζαβέλας Σάμαρης Κ. Παπαδόπουλος Φετφατζίδης Βύντρα Κονέ Α. Παπαδόπουλος Ταχτσίδης Μαλεζάς Φωτάκης Μαυρίας Αθανασιάδης Δ. Παπαδόπουλος

Συμμετοχές 12 11 11 10 10 10 10 10 10 9 9 7 6 6 6 4 3 3 3 3 2 2 2 2 1 1 1 1 1 1 1

Λεπτά 1080 990 972 895 809 802 783 656 475 631 585 405 516 346 296 360 248 190 164 65 180 4 108 90 90 61 65 14 11 5 5

Μήτρο… γκολ και φύγαμε για Βραζιλία

Η Εθνική βρήκε τον δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα 16 φορές, τα 9 γκολ όμως προήλθαν από τα πόδια δύο ποδοσφαιριστών. Ο λόγος για τον Κώστα Μήτρογλου και τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη. Ο επιθετικός της Φούλαμ σημείωσε συνολικά πέντε τέρματα τα τρία εκ των οποίων κόντρα στη Ρουμανία, ενώ ο έμπειρος επιθετικός του ΠΑΟΚ σταμάτησε στα 4. Πέρα από αυτούς τους δύο τα υπόλοιπα τέρματα πέτυχαν οι Γκέκας, Χριστοδουλόπουλος, Νίνης, Σπυρόπουλος και Καραγκούνης.

Οι σκόρερ της Εθνικής Παίκτης Μήτρογλου Σαλπιγγίδης Γκέκας Χριστοδουλόπουλος Νίνης Σπυρόπουλος Καραγκούνης

Γκολ 5 4 2 1 1 1 1

2014 World Cup Brazil «Ολοι σε έναν ρυθμό» Στις 12 Ιουνίου στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, με την αναμέτρηση της οικοδέσποινας κόντρα στην Κροατία, θα δοθεί το εναρκτήριο λάκτισμα για τη μεγάλη ποδοσφαιρική γιορτή του 2014! 32 χώρες, εκατομμύρια θεατές. «Ολοι σε έναν ρυθμό» είναι το κεντρικό μότο της διοργάνωσης της Βραζιλίας, που αναμένεται να έχει το δικό της ξεχωριστό χρώμα. Δώδεκα πόλεις της Βραζιλίας θα φιλοξενήσουν τους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η διαδρομή θα ξεκινήσει από το Σάο Πάολο στις 12 Ιουνίου και θα ολοκληρωθεί στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο στις 13 Ιουλίου.

Α’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 12/6 13/6 17/6 18/6 23/6 23/6

Σάο Πάολο Νατάλ Φορταλέζα Μανάους Μπραζίλια Ρεσίφε

Β’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 13/6 14/6 18/6 18/6 23/6 23/6

Σαλβαδόρ Κουιάμπα Ρίο Ντε Τζανέιρο Πόρτο Αλέγκρε Kουριτίμπα Σάο Πάολο

Γ’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 14/6 15/6

Μπέλο Οριζόντε Ρεσίφε

19/6

Μπραζίλια

20/6 24/6 24/6

Νατάλ Κουιάμπα Φορταλέζα

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

Βραζιλία

Καμερούν

Κροατία

Ισπανία

Ολλανδία

Αυστραλία

Ν. Κορέα Αλγερία

Ζ’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ

ΩΡΑ

Η’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ

19:00 04:00 19:00 01:00 23:00 23:00

Ιταλία Κόστα Ρίκα Ουρουγουάη

14/6 15/6 19/6 20/6 24/6 24/6

Φορταλέζα Μανάους Σάο Πάολο Ρεσίφε Νατάλ Μπέλο Οριζόντε

Ε’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 15/6 15/6 20/6 21/6 25/6 25/6

Μπραζίλια Πόρτο Αλέγκρε Σαλβαδόρ Κουριτίμπα Μανάους Ρίο Ντε Τζανέιρο

Δ’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 16/6 16/6 21/6 22/6 25/6 25/6

Ρίο Ντε Τζανέιρο

ΑΓΩΝΑΣ

Ουρουγουάη - Κόστα Ρίκα Αγγλία - Ιταλία Ουρουγουάη - Αγγλία Ιταλία - Κόστα Ρίκα Ιταλία - Ουρουγουάη Κόστα Ρίκα- Αγγλία

16/6 17/6 21/6 23/6 26/6 26/6

17/6 18/6 22/6 22/6 26/6 26/6

Σαλβαδόρ Νατάλ Φορταλέζα Μανάους Ρεσίφε Μπραζίλια

Μπέλο Οριζόντε Κουιάμπα Ρίο Ντε Τζανέιρο Πόρτο Αλέγκρε Σάο Πάολο Κουριτίμπα

ΦΑΣΗ ΤΩΝ 16

ΩΡΑ

22:00 01:00 22:00 19:00 19:00 19:00

28/6 28/6 29/6 29/6 30/6 30/6 1/7 1/7

Μπέλο Οριζόντε Ρίο Ντε Τζανέιρο Φορταλέζα Ρεσίφε Μπραζίλια Πόρτο Αλέγκρε Σάο Πάολο Σαλβαδόρ

ΠΡΟΗΜΙΤΕΛΙΚΑ

ΑΓΩΝΑΣ

Ελβετία - Εκουαδόρ Γαλλία - Ονδούρα Ελβετία - Γαλλία Ονδούρα - Εκουαδόρ Ονδούρα - Ελβετία Εκουαδόρ - Γαλλία

ΩΡΑ

19:00 22:00 23:00 01:00 23:00 23:00

ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 4/7 4/7 5/7 5/7

Αργεντινή - Βοσνία/Ερζεγοβίνη Κουριτίμπα Ιράν - Νιγηρία Μπέλο Οριζόντε Αργεντινή - Ιράν Κουιάμπα Νιγηρία - Βοσνία/Ερζεγοβίνη Πόρτο Αλέγκρε Νιγηρία - Αργεντινή Σαλβαδόρ Βοσνία/Ερζεγοβίνη - Ιράν

ΩΡΑ

01:00 22:00 19:00 01:00 19:00 19:00

Φορταλέζα Ρίο Ντε Τζανέιρο Σαλβαδόρ Μπραζίλια

ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ

ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 8/7 9/7

ΑΓΩΝΑΣ

Ιράν

Νιγηρία

Πορτογαλία

ΗΠΑ

Ρωσία

Βέλγιο

Πρόγραμμα τελικής φάσης

ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ Δ’ ΟΜΙΛΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ

Γκάνα

Ονδούρα Εκουαδόρ

Mundial 2014

ΩΡΑ

Κολομβία - Ελλάδα Ακτή Ελεφαντοστού - Ιαπωνία Κολομβία - Ακτή Ελεφαντοστού Ιαπωνία - Ελλάδα Ιαπωνία - Κολομβία Ελλάδα - Ακτή Ελεφαντοστού

Αργεντινή Βοσνία

Αγγλία

ΑΓΩΝΑΣ

Γαλλία

Γερμανία

23:00 19:00 22:00 23:00 23:00 23:00

23:00 01:00 22:00 19:00 19:00 19:00

Χιλή

Ελβετία

Ιαπωνία Κολομβία Α. Ελεφαντοστού Ελλάδα

Βραζιλία - Κροατία Μεξικό - Καμερούν Βραζιλία - Μεξικό Καμερούν - Κροατία Καμερούν - Βραζιλία Κροατία - Μεξικό

Ισπανία - Ολλανδία Χιλή - Αυστραλία Ισπανία - Χιλή Αυστραλία - Ολλανδία Αυστραλία - Ισπανία Ολλανδία - Χιλή

Μεξικό

Μπέλο Οριζόντε Σάο Πάολο

ΜΙΚΡΟΣ ΤΕΛΙΚΟΣ

ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 12/7

Μπραζίλια

ΤΕΛΙΚΟΣ

ΗΜΕΡΑ ΠΟΛΗ 13/7

Ρίο Ντε Τζανέιρο

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

Γερμανία - Πορτογαλία Γκάνα - ΗΠΑ Γερμανία - Γκάνα ΗΠΑ - Πορτογαλία ΗΠΑ - Γερμανία Πορτογαλία - Γκάνα

20:00 01:00 22:00 01:00 19:00 19:00

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

Βέλγιο - Αλγερία Ρωσία - Νότια Κορέα Βέλγιο - Ρωσία Νότια Κορέα - Αλγερία Νότια Κορέα - Βέλγιο Αλγερία - Ρωσία

ΑΓΩΝΑΣ

Α1 - Β2 (49) Γ1 - Δ2 (50) Β1 - Α2 (51) Δ1 - Γ2 (52) Ε1 - ΣΤ2 (53) Ζ1 - Η2 (54) ΣΤ1 - Ε2 (55) Η1 - Ζ2 (56)

19:00 01:00 19:00 22:00 23:00 23:00

ΩΡΑ

19:00 23:00 19:00 23:00 19:00 23:00 19:00 23:00

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

ΑΓΩΝΑΣ

ΩΡΑ

Νικητής (49) - Νικητής (50) (57) Νικητής (53) - Νικητής (54) (58) Νικητής (51) - Νικητής (52) (59) Νικητής (55) - Νικητής (56) (60)

Νικητής (57) - Νικητής (58) (61) Νικητής (59) - Νικητής (60) (62)

Ηττημένος (61) - Ηττημένος (62)

Νικητής (61) - Νικητής (62)

23:00 19:00 23:00 19:00

23:00 23:00

23:00

22:00

Βραζιλία Η Βραζιλία επιστρέφει στο «σπίτι» της και αυτό που θέλει είναι να κατακτήσει για έκτη φορά στην ιστορία της, το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αναμφίβολα οι φίλαθλοι της θα είναι απαιτητικοί και το άγχος θα βαρύνει περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα τα πόδια των διεθνών της. Η Βραζιλία έχει δώσει το παρών σε όλες τις διοργανώσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων. Το κατέκτησε πέντε φορές, (1958, 1962, 1970, 1994 και 2002), τερμάτισε στη δεύτερη θέση άλλες δύο (1950 και 1998) και έχει κατακτήσει ισάριθμες την τρίτη θέση (1938 και 1978). Πρόκειται για μια από τις Παγκόσμιες υπερδυνάμεις του πο-

δοσφαίρου και δίκαια θεωρείται ένα από τα φαβορί για τη διοργάνωση του 2014, που θα είναι οικοδέσποινα. Η Βραζιλία πήρε το εισιτήριο ως διοργανώτρια χώρα και έτσι δεν πήρε μέρος στα προκριματικά. Το «καμπανάκι» πάντως για την ομάδα της Βραζιλίας ήταν ο αποκλεισμός της στα προημιτελικά από το Copa America του 2011 από την Παραγουάη.

Διακρίσεις: Πέντε FIFA World Cup, Σουηδία 1958, Χιλή 1962, Μεξικό 1970, ΗΠΑ 1994 , Κορέα/ Ιαπωνία 2002 (νικητές) Οκτώ Copa America, 1919, 1922, 1949, 1989, 1997, 2004, 2007

Καμερούν Κόντρα στην Τυνησία σε αγώνες μπαράζ, με μία ισοπαλία και μία νίκη με 4-1, κατάφερε το Καμερούν να εξασφαλίσει την παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας το 1982 μπορεί να έχασε την πρόκριση του, ωστόσο τελείωσε αήττητο τη διοργάνωση με τρεις ισοπαλίες κόντρα σε Περού, Πολωνία και Ιταλία. Το 1990 έγραψε ιστορία, αφού έγινε η πρώτη Αφρικανική ομάδα που πέρασε στα προημιτελικά της διοργάνωσης και μάλιστα κέρδισε την κάτοχο του τίτλου Αργεντινή. Ο Ροζέ Μιλά ήταν ο πρωταγωνιστής εκείνης της πορείας. Είναι

η έβδομη φορά που θα πάρει μέρος σε Παγκόσμιο κύπελλο μετά τις παρουσίες της το 1982, το 1990, το 1994, το 1998, το 2002 και το 2010. Τον Οκτώβριο του 2013 ο Ετό ανακοίνωσε ότι σταματάει από την Εθνική καθώς διαφωνούσε και με τον ομοσπονδιακό τεχνικό Βόλκερ Φίνκε. Ο τελευταίος τον είχε κατηγορήσει πως προσπαθούσε να επιβάλλει παίκτες στην ενδεκάδα της εθνικής. Του άλλαξε όμως γνώμη ο πρόεδρος του Καμερούν Πολ Μπίγια.

Διακρίσεις: Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο Σίδνεϋ 2000, FIFA World Cup Ιταλία 1990 (Προημιτελικά)

Το ρόστερ του Καμερούν

Το ρόστερ της Βραζιλίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Τζέφερσον (Μποταφόγκο), Ζούλιο Σέζαρ (Τορόντο), Βίκτορ (Ατλέτικο Μινέιρο). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Ντάντε (Μπάγερν Μονάχου), Νταβίντ Λουίζ (Τσέλσι), Ενρίκε (Νάπολι), Τιάγκο Σίλβα (Παρί Σεν Ζερμέν), Ντάνιελ Άλβες (Μπαρτσελόνα), Μαϊκόν (Ρόμα), Μαρσέλο (Ρεάλ Μαδρίτης), Μάξουελ (Παρί Σεν Ζερμέν). ΜΕΣΟΙ: Φερναντίνιο (Μάντσεστερ Σίτι), Ερνάνες (Ίντερ), Όσκαρ (Τσέλσι), Λουίς Γκουστάβο (Βόλφσμπουργκ), Παουλίνιο (Τότεναμ), Ραμίρες (Τσέλσι), Βίλιαν (Τσέλσι). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μπερνάρντ (Σαχτάρ Ντόνετσκ), Φρεντ (Φλουμινένσε), Χουλκ (Ζενίτ), Τζο (Ατλέτικο Μινιέιρο), Νεϊμάρ (Μπαρτσελόνα). Προπονητής: Λουίς Φελίπε Σκολάρι

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Τσαρλς Ιτάνζ (Κόνιασπορ), Σάμι Ντογκ (Φετίχεσπορ), Λοΐκ Φεουντζού (Κοτόν Σπορ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Αλάν Νιόμ (Γρανάδα), Ντάνι Νουνκέου (Μπεσίκτας), Σεντρίκ Τζεγκούε (Κοτόν Σπορ), Αουρελιέν Τσεντού (Γαλατάσαραϊ), Νίκολας Νκουλού (Μαρσέιγ), Χενρί Μπεντιμό (Λιόν), Μπενουά Ασού – Εκοτό (Τότεναμ). ΜΕΣΟΙ: Ενιόνγκ Ενό (Αντάλιασπορ), Ζαν Μακούν (Ρεν), Ζοέλ Ματίπ (Σάλκε), Στεφάν Μπιά (ΚΠΡ), Λαντρί Νγκουεμό (Μπορντό), Άλεξ Σονγκ (Μπαρτσελόνα), Έντγκαρ Σαλί (Λανς). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Σάμουελ Ετό (Ελεύθερος), Ερίκ Τσούπο Μοτίνγκ (Μάιντζ), Μπέντζαμιν Μουκαντζό (Νανσί), Βινσέντ Αμπουμπακάρ (Λοριάν), Πιέρ Γουεμπό (Φενέρμπαχτσε), Φαμπρίς Ολίνγκα (Ζούλτε – Βάρεγκεμ). Προπονητής: Βόλκερ Φίνκε

«Υδατάνθρακες: Οι Αποθήκες Καυσίμων των Αθλητών» Η διατροφή των αθλητών τα τελευταία χρόνια αποτελεί αντικείμενο έντονης επιστημονικής διερεύνησης. Μια σωστή διατροφή με ορθές διατροφικές επιλογές μπορεί να μεγιστοποιήσει την απόδοση τους τόσο στην προπόνηση όσο και στον αγώνα. Ένας αθλητής λοιπόν χρειάζεται ένα σχέδιο καυσίμων που να συμπεριλαμβάνει ένα σωστό ισοζύγιο από υδατάνθρακες, πρωτεΐνη, λίπος, αρκετές βιταμίνες και μέταλλα και το σωστό ποσό υγρών. Οι υδατάνθρακες αποτελούν την πρωταρχική μορφή ενέργειας για το σώμα. Όπως το σώμα έχει την ικανότητα να αποθηκεύσει λίπος, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να αποθηκεύσει και υδατάνθρακες με τη μορφή του γλυκογόνου στους σκελετικούς μύες και το συκώτι. Το σώμα έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύσει κατά μέσο όρο 375475 γρμ. γλυκογόνου μέχρι το μέγιστο όριο των 600 γρμ. στους σκελετικούς μύες και των 100 γρμ. στο συκώτι. Αυτό είναι αρκετό για να τρέξει κάποιος μια απόσταση 32 χιλιομέτρων (απόσταση μαραθωνίου). Καθώς αυξάνεται η ένταση της φυσικής εξάσκησης ταυτόχρονα αυξάνεται και η χρήση υδατανθράκων από το σώμα, σε αντίθεση με την παρατεταμένη φυσική εξάσκηση κατά την οποία το σώμα χρησιμοποιεί και λιπαρά οξέα για να μπορέσει να εξοικονομήσει υδατάνθρακες. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι κατά τη φυσική εξάσκηση θα υπάρχει κάποια χρήση υδατανθράκων για την παραγωγή ενέργειας και όσο μεγαλύτερης έντασης ή διάρκειας είναι η φυσική εξάσκηση, τόσο μεγάλο θα είναι το βάρος το οποίο πέφτει στις αποθήκες γλυκογόνου για την παραγωγή ενέργειας. Συνεπώς, εάν η αποθήκευση γλυκογόνου είναι ανεπαρκείς, η δυνατότητα απόδοσης σε περίπτωση έντονης φυσικής δραστηριότητας είναι περιορισμένη. Η ανάγκη για υδατάνθρακες και η σημασία αυτών ως πηγή ενέργειας έχει συνέπειες όχι μόνο κατά την περίοδο αγώνων για τον αθλητή αλλά κατά κύριο λόγω κατά την διάρκεια της προπόνησης. Μόνο μέσω της προπόνησης μπορεί ο αθλητής να βελτιώσει τις επιδόσεις του και αυτό μπορεί να επιτευχθεί εάν πριν από κάθε προπόνηση, οι αποθήκευση γλυκογόνου στους μύες είναι επαρκείς. Κάθε φορά που ένας αθλητής προπονείται οι αποθήκες γλυκογόνου στους μύες του μειώνονται. Είναι σημαντικό λοιπόν οι αποθήκες γλυκογόνου να έχουν γεμίσει πριν

την επόμενη προπόνηση. Εάν ο αθλητής αποτύχει να τις αναπληρώσει επαρκώς θα αντιμετωπίσει δυσκολία στο να ολοκληρώσει οποιαδήποτε άσκηση, θα αισθάνεται συνεχώς λήθαργο και τους μυείς του βαριούς και κουρασμένους, ενώ παράλληλα η ανάρρωση μεταξύ προπονήσεων θα είναι ανεπαρκείς. Η κατανάλωση υδατανθράκων μεταξύ προπονήσεων συνεπώς είναι απαραίτητη για την αντικατάσταση του γλυκογόνου. Το γλυκογόνο επανακτάται στους μύες με ένα ρυθμό του 5% ανά ώρα και μετά από εξαντλητική άσκηση χρειάζονται 20 ώρες για την πλήρη επανάκτηση του γλυκογόνου στους μύες. Τις πρώτες 2 ώρες μετά την άσκηση ο ρυθμός αποκατάστασης είναι στο 7% ανά ώρα. Σε γενικές γραμμές, μετά την προπόνηση οι αθλητές πρέπει να καταναλώνουνε τουλάχιστον 50 γρμ. υδατανθράκων. Η διατροφή του αθλητή πρέπει να προσφέρει το 70% της ενέργειας της μέσω υδατανθράκων, που αυτό σημαίνει την λήψη 500 έως 600 γραμμαρίων υδατάνθρακα ημερησίως. Σε γενικές γραμμές, αθλητές με καθημερινές προπονήσεις θα πρέπει να λαμβάνουνε 6 με 10 γραμμάρια υδατάνθρακα ανά κιλό σωματικής μάζας, αναλόγως πάντα το είδος, τη διάρκεια και την ένταση της προπόνησης τους. Τόσο οι σύνθετοι υδατάνθρακες όσο και η ζάχαρη (η πιο απλή μορφή υδατανθράκων στη διατροφή) είναι επαρκείς για την αναπλήρωση του γλυκογόνου. Προσοχή πρέπει να δοθεί στη ποσότητα λίπους που καταναλώνουν οι αθλητές και συνεπώς πρέπει να υπάρχει καλή ισορροπία μεταξύ απλών και σύνθετων υδατανθράκων, έτσι ώστε η διατροφή τους να είναι υγιής. Καλό θα ήταν να υπάρχει κατανάλωση υδατανθράκων κάθε δύο ώρες, αλλά επειδή αυτό δεν είναι πρακτικό θα πρέπει η κατανάλωση τους στο κάθε γεύμα να είναι επαρκείς σε ποσότητα για να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του αθλητή-ανάλογη δηλαδή με το χρόνο που μεσολαβεί μεταξύ των γευμάτων (150 γραμμάρια υδατάνθρακες για 6 ώρες κενό και 250 γραμμάρια για 10 ώρες κ.τ.λ.). Ο ρόλος των υδατανθράκων στους αθλητές και τη φυσική εξάσκηση είναι σημαντικότατος και οι αθλητές θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα και προτεραιότητα στη διατροφή τους για να εξασφαλίσουν το μέγιστο των επιδόσεων τους.

Κροατία Η Κροατία με αρκετά σκαμπανεβάσματα και σκορπώντας την αγωνία στους φιλάθλους της κατάφερε τελικά να πάρει τη δεύτερη θέση στον όμιλο της και να προκριθεί μέσω μπαράζ στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Με πέντε νίκες και μία ισοπαλία στα έξι πρώτα παιχνίδια της, έδειχνε το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την πρόκριση. Στη συνέχεια όμως πήρε μόλις έναν βαθμό από τους 12, χάνοντας από Βέλγιο και Σκωτία. Έτσι η δεύτερη θέση χάρη στο καλό ξεκίνημα της, έβαλε τα θεμέλια για την πρόκριση. Ο προπονητής της ομάδας Ιγκόρ Στίματς παραιτήθηκε μία ημέρα πριν το τελευταίο παιχνίδι των

προκριματικών, για να αναλάβει ο Νίκο Κόβατζ, πρώην παίκτης της Μπουντεσλίγκα. Μέσω των αγώνων μπαράζ με την Ισλανδία πήρε το εισιτήριο της πρόκρισης, με το πρώτο παιχνίδι να τελειώνει στο 0-0 και το δεύτερο να το κερδίζει η Κροατία με 2-0. Η πρώτη συμμετοχή της Κροατίας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, καταγράφηκε το 1998, όταν και αποτέλεσε μια από τις εκπλήξεις του τουρνουά. Τότε είχε περάσει στα ημιτελικά και κατέκτησε την τρίτη θέση.

Διακρίσεις:

1998 FIFA World Cup France (Τρίτη θέση)

Το ρόστερ της Κροατίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Στίπε Πλετίκοσα (Ροστόφ), Ντάνιελ Σούμπασιτς (Μονακό), Όλιβερ Ζελένικα (Λοκομοτίβ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Ντάριο Σρνα (Σαχτάρ), Ντέγιαν Λόβρεν (Σαουθάμπτον), Βέντραν Τσόρλουκα (Λοκομοτίβ). Γκόρντον Σίλντεφελντ (Παναθηναϊκός), Ντάνιελ Πράνιτς (Παναθηναϊκός), Ντομαγκόι Βίντα (Ντιναμό Κιέβου), Σίμε Βρσάλικο (Τζένοα). ΜΕΣΟΙ: Λούκα Μόντριτς (Ρεάλ Μαδρίτης), Ιβάν Ράκιτιτς (Σεβίλλη), Όγκνεν Βουκόγεβιτς (Ντιναμό Κιέβου), Ματέο Κόβασιτς (Ίντερ), Μαρσέλο Μπρόζοβιτς (Ντιναμό), Σαμίρ (Χετάφε), Ιβάν Μόσινιτς (Ριέκα). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ιβάν Πέρισιτς (Βόλφσμπουργκ), Μάριο Μάντζουκιτς (Μπάγερν Μονάχου), Ίβιτσα Όλιτς (Βόλφσμπουργκ), Εντουάρντο (Σαχτάρ)μ Νίκιτσα Γέλαβιτς (Χαλ), Αντέ Ρέμπιτς (Φιορεντίνα) Προπονητής: Νίκο Κόβατς

Μεξικό Σε αγώνες μπαράζ κόντρα στη Νέα Ζηλανδία κατάφεραν οι Μεξικανοί να «σφραγίσουν» το εισιτήριο της πρόκρισης για 15η φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου στην ιστορία τους. Παραλίγο να μείνουν εκτός διοργάνωσης, αφού είχαν κερδίσει μόλις τα δύο από τα δέκα παιχνίδια στα προκριματικά. Η ήττα από την Ονδούρα τον Σεπτέμβριο του 2013, κόστισε στον Manuel de la Torre τη δουλειά του και ανέλαβε το τιμόνι της ομάδας, ο Μιγκέλ Χερέρα. Τελικά το Μεξικό κατάφερε με συνολικό σκορ 9-3 κατά της Νέας Ζηλανδίας να κλείσει θέση

για τα γήπεδα της Βραζιλίας. Στις τελευταίες πέντε εμφανίσεις του σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, το Μεξικό έχει χάσει στη φάση των 16. Σε αυτή τη διοργάνωση αυτό που θέλει είναι να βρεθεί στους «οκτώ». Άλλωστε προέρχεται από μία πολύ μεγάλη επιτυχία και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

Διακρίσεις: FIFA Confederations Cup Μεξικό 1999, τρία πρωταθλήματα Βορείου Κεντρικής Αμερικής, Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο 2012 Λονδίνο

Το ρόστερ του Μεξικού ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Γκιγιέρμο Οτσόα, Χέσους Κορόνα, Αλφρέντο Ταλαβέρα. ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Μιγκέλ Λαγιούν, Πολ Αγκιλάρ, Ντιέγκο Ρέγιες, Ράφαελ Μάρκες, Ούγκο Αγιάλα, Έκτορ Μορένο, Κάρλος Σαλσίδο, Αντρές Γκουαρδάδο. ΜΕΣΟΙ: Λουίς Μόντες, Ισαάκ Μπριζουέλα, Χουάν Κάρλος Μεντίνα, Χουάν Χοσέ Βάσκεθ, Μάρκο Φαμπιάν, Κάρλος Πένια, Έκτορ Ερέρα. ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ορίμπε Περάλτα, Χαβιέ Ερνάντεζ, Ραούλ Χιμένεθ, Αλάν Πουλίδο, Τζιοβάνι ντος Σάντος. Προπονητής: Μιγκέλ Ερέρα

Δείτε τη νέα ανδρική και γυναικεία συλλογή των μαγιώ της Diesel αποκλειστικά στο κατάστημα μας.

Προσφορά για τους αναγνώστες:

ΕΡΜΟΥ 66-ΡΟΖΟΥ/ΒΟΛΟΣ ΤΗΛ. 24210 32322

με κάθε αγορά άνω των 100 ευρώ δώρο μία μεγάλη πετσέτα θαλάσσης Diesel αξίας 55ευρώ (Ισχύει για Ιούνιο και Ιούλιο).

Ισπανία Η Ισπανία θα παραταχθεί στη Βραζιλία ως η κάτοχος του τίτλου. Και αυτό που θέλει φυσικά είναι να υπερασπιστεί το στέμμα της, να παραμείνει στον θρόνο της και να επαναλάβει τον άθλο του 2010. Άλλωστε παραμένει μια από τις υπερδυνάμεις του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου και ένα από τα φαβορί. Στη Βραζιλία θα είναι η 14η συμμετοχή της χώρας σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η Ισπανία παραμένοντας πιστή στο ύφος και στο στυλ των παικτών της, διαθέτει ποδοσφαιριστές έχουν τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσουν και να κυριαρχήσουν στην Ευρωπαϊκή, αλλά και στην Παγκόσμια «σκηνή» του πο-

δοσφαίρου. Με έξι νίκες και δύο ισοπαλίες οι Ισπανοί πήραν το εισιτήριο για το Μουντιάλ του 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας. Εκτός από τον θρίαμβο στη Νότια Αφρική, η Ισπανία προσπάθησε κι άλλες φορές να βρεθεί ανάμεσα στις κορυφαίες ομάδες του κόσμου, όμως συνήθως «έφευγε» στα προημιτελικά. Έτσι λέγεται ότι η Ισπανία πάσχει από… προημιτελική γρουσουζιά, αλλά αν καταφέρει και περάσει από κει τότε τα πράγματα είναι δύσκολα για τους αντιπάλους της. Στη Βραζιλία το 1950 οι Ισπανοί ήταν τέταρτοι στον κόσμο. Αυτή ήταν η πρώτη τους μεγάλη Παγκόσμια επιτυχία.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Νότιος Αφρική 2010 (νικητές), Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης 1992

Ολλανδία

Η Ολλανδία θα είναι στα γήπεδα της Βραζιλίας, ως μία από τις Ευρωπαϊκές ομάδες που σκόραρε τα περισσότερα γκολ στα προκριματικά. Το μόνο ψεγάδι της στην πορεία της προς το Μουντιάλ του 2014 ήταν η ισοπαλία με την Εσθονία, μέσα σε μία κατά τα άλλα εξαιρετική παρουσία που έστειλε τα μηνύματα της ενόψει της τελικής φάσης. Η Ολλανδία πέρασε άνετα στην τελική φάση, με κύριους αντιπάλους της τη Ρουμανία, την Ουγγαρία και την Τουρκία. Την Ουγγαρία μάλιστα τη συνέτριψε με 8-1! Μαζί με την Ιταλία ήταν οι πρώτες χώρες που «σφράγισαν» από νωρίς το εισιτήριο τους για τη Βραζιλία. Τρεις φορές έχουν βρεθεί σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου οι Οράνιε, αλλά ποτέ δεν σήκωσαν

το τρόπαιο… Το 1974 στη Γερμανία με τον αξέχαστο Γιόχαν Κρόιφ στις τάξεις τους, παίζοντας επαναστατικό ποδόσφαιρο, κατέκτησαν τη δεύτερη θέση πίσω από την οικοδέσποινα Γερμανία, ενώ το 1978 ήταν στην ίδια θέση στην Αργεντινή, χάνοντας από τη διοργανώτρια χώρα... Το 1998 στη Γαλλία πέρασαν στα ημιτελικά, ενώ το 2010 είχαν όνειρα ότι την τρίτη τους φορά στον τελικό θα καταφέρουν να πανηγυρίσουν, όμως ο Ινιέστα τους τα γκρέμισε στην παράταση.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Γερμανία 1974

(2η θέση), Αργεντινή 1978 (2η θέση), Νότια Αφρική το 2010 (2η θέση), Χάλκινο Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ολυμπιακό τουρνουά στο Λονδίνο το 1908, Χάλκινο Ολυμπιακό το 1912 και το 1920, Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 1988

Το ρόστερ της Ισπανίας

Το ρόστερ της Ολλανδίας

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ίκερ Κασίγιας (Ρεάλ), Πέπε Ρέινα (Νάπολι), Νταβίντ Ντε Χέα (Μαν. Γιουνάιτεντ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Σέζαρ Αθπιλικουέτα (Τσέλσι), Σέρχιο Ράμος (Ρεάλ), Ζεράρ Πικέ, Τζόρντι Άλμπα (Μπαρτσελόνα), Χάβι Μαρτίνεθ (Μπάγερν), Ραούλ Αλμπιόλ (Νάπολι), Χουανφράν (Ατλέτικο). ΜΕΣΟΙ: Τσάμπι Αλόνσο (Ρεάλ), Σέρχιο Μπουσκέτς, Τσάβι Ερνάντες, Αντρές Ινιέστα, Σεσκ Φάμπρεγκας, Πέδρο Ροντρίγκες (Μπαρτσελόνα), Κόκε (Ατλέτικο), Χουάν Μάτα (Μαν. Γιουνάιτεντ), Νταβίντ Σίλβα (Μαν. Σίτι), Σάντι Καθόρλα (Άρσεναλ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ντιέγκο Κόστα, Νταβίντ Βίγια (Ατλέτικο), Φερνάντο Τόρες (Τσέλσι). Προπονητής: Βιθέντε Ντελ Μπόσκε

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Γιάσπερ Σίλεσεν (Άγιαξ), Τιμ Κρουλ (Νιούκαστλ), Μίχελ Φορμ (Σουόνσι) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Γιόελ Φέλτμαν και Ντάλεϋ Μπλιντ (Άγιαξ), Ντάριλ Γιάνμαατ, Τέρενς Κονγκόλο, Μπρούνο Μάρτινς Ίντι και Στέφαν ντε Φράι (Φέγενορντ), Πολ Φέρχαχ (Άουγκσμπουργκ), Ρον Φλάαρ (Άστον Βίλα) ΜΕΣΟΙ: Γιόρντι Κλάσι (Φέγενορντ), Λίροϊ Φερ (Νόριτς), Τζόναθαν ντε Γκούζμαν (Σουόνσι), Νάιτζελ ντε Γιόνγκ (Μίλαν), Γουέσλεϊ Σνάιντερ (Γαλατάσαράι), Τζεορτζίνιο Βαϊνάλντουμ (Αϊντχόφεν) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μέμφις Ντεπάει (Αϊντχόφεν), Κλάας-Γιαν Χούντελααρ (Σάλκε), Ντιρκ Κάιτ (Φενέρμπαχτσε), Γέρεμαϊν Λενς (Ντιναμό Κιέβου), Ρόμπιν φαν Πέρσι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Άριεν Ρόμπεν (Μπάγερν Μονάχου) Προπονητής: Λουίς Φαν Χάλ

Αυστραλία

Με Έλληνα ομογενή προπονητή στον πάγκο της θα ταξιδέψει η Αυστραλία στη Βραζιλία. Μπορεί στα προκριματικά να δυσκολεύτηκε, όμως έστω κι έτσι πήρε το εισιτήριο. Είχε δώσει το παρών και στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, όπως και το 2006 και αυτή είναι η τρίτη συνεχόμενη παρουσία των «Καγκουρό» σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου και τέταρτη συνολικά μαζί με τη συμμετοχή τους το 1974. Ο δρόμος προς τη Βραζιλία αποδείχθηκε δύσκολος για τους Αυστραλούς. Η ήττα στο Ομάν ήταν μόνο η προειδοποίηση για αυτούς, που ωστόσο προχώρησαν στην επόμενη φάση, ως νικητές του ομίλου τους. Ο επόμενος γύρος ξεκίνησε με ισοπαλίες με Ομάν και Ιαπωνία και ήττα

από την Ιορδανία. Αν και επηρεασμένοι κράτησαν την ψυχραιμία τους στον τελικό αγώνα με το Ιράκ και έτσι πέρασαν στην τελική φάση. Στην πρώτη της συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου το 1974, η Αυστραλία κατάφερε να πάρει μία λευκή ισοπαλία και αναχώρησε από τη διοργάνωση, χωρίς να έχει σκοράρει. Στη Γερμανία το 2006 τα «καγκουρό» έφτασαν στους 16 της διοργάνωσης όμως αποκλείστηκαν από την πρωταθλήτρια Ιταλία. Το 2010 στη Νότιο Αφρική, κέρδισαν με 2-1 τη Σερβία, ηττήθηκαν με 4-0 από τη Γερμανία και ήρθαν ισόπαλοι με τη Γκάνα. Τελικά στην επόμενη φάση πέρασε η Γκάνα στη διαφορά των γκολ.

Διακρίσεις: Τέσσερα Κύπελλα Ωκεανίας (2004, 2000, 1996, 1980)

Χιλή Δεύτερη διαδοχική συμμετοχή για τη Χιλή σε τελική φάση Παγκοσμίου κυπέλλου. Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Jorge Sampaoli, μπορεί να ξεκίνησε… αντίστροφα στο Περού, όμως με πέντε νίκες και μία ισοπαλία στις επόμενες αναμετρήσεις, η ομάδα της Χιλής πήρε την πρόκριση για τα γήπεδα της Βραζιλίας για ένατη φορά στην ιστορία της. Η Χιλή έχει συμμετάσχει συνολικά οκτώ φορές σε τελικές φάσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων. Είναι στην τέταρτη θέση μαζί με την Παραγουάη, των κρατών της Νότιας Αμερικής, που έχουν εμφανιστεί σε περισσότερες διοργανώσεις. Η καλύτερη της παρουσία ήταν το 1962 όταν τερμάτισε τρίτη, ως διοργανώτρια χώρα. Στη Γαλλία το

1998 και στη Νότια Αφρική το 2010, πέρασαν από τους ομίλους κι έφτασαν στους «16», αλλά αποκλείστηκαν και τις δυο φορές από τη Βραζιλία. Η Χιλή ανάμεσα σε υπερδυνάμεις όπως η Ισπανία και η Ολλανδία στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας, δεν φαίνεται να έχει πιθανότητες να περάσει στην επόμενη φάση και να επαναλάβει την πορεία του προηγούμενου Μουντιάλ. Αυτό που θα προσπαθήσει, είναι μία έκπληξη, που πολύ δύσκολα πάντως μπορεί να έρθει απέναντι σε δύο μεγαθήρια του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Διακρίσεις:

FIFA World Cup Χιλή 1962 (τρίτη θέση), Ολυμπιακοί Αγώνες Σίδνεϊ 2000 (τρίτη θέση)

Το ρόστερ της Αυστραλίας

Το ρόστερ της Χιλής

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Εβγκέν Γκαλέκοβιτς (Αδελαΐδα Γιουνάιτεντ), Μίτσελ Λάνγκερακ (Ντόρτμουντ), Ματ Ράιαν (Κλαμπ Μπριζ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Τζέισον Ντέιβιντσον (Χέρακλες), Ιβάν Φράνιτς (Μπρίσμπεϊν Ρόαρ), Ράιαν ΜακΓκόβαν (Σαντόνγκ Λουνέγκ), Άλεξ Γουίλκισον (Γεονμπάκ Χιουντάι), Μπέιλι Ράιτ (Πρέστον). ΜΕΣΟΙ: Όλιβερ Μπόζανιτς (Λουκέρνη), Μαρκ Μπρεσιάνο (Αλ Γκαράφα), Τζέιμς Χόλαντ (Αούστρια Βιέννης), Μάιλ Γέντινακ (Κρίσταλ Πάλας), Μάσιμο Λουονγκό (Σουίντον), Μάθιου ΜακΚάι (Μπρίσμπεϊν Ρόαρ), Μαρκ Μίλιγκαν (Μέλμπουρν Βίκτορι), Τόμι Όαρ (Ουτρέχτη), Τόμι Ρόγκιτς (Μέλμπουρν Βίκτορι), Τζέιμς Τροΐσι (Μέλμπουρν Βίκτορι), Ντάριο Βίντοσιτς (Σιόν). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Τιμ Κέιχιλ (Νιου Γιορκ Ρέντμπουλ), Μπεν Χάλοραν (Φορτούνα Ντίσελντορφ), Μάθιου Λέτσκι (ΦΣΒ Φρανκφούρτης), Άνταμ Τάγκαρτ (Νιούκαστλ Τζετς). Προπονητής: Άνγκε Ποστέκογλου

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Κλαούντιο Μπράβο (Ρεάλ Σοθιεδάδ), Χόνι Ερέρα (Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε), Κρίστοφερ Τοσέλι (Ουνιβερσιδάδ Κατόλικα) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Γκάρι Μεδέλ (Κάρντιφ), Γκονσάλο Χάρα (Νότιγχαμ Φόρεστ), Χοσέ Ρόχας (Ουνιβερσιδάδ ντε Τσίλε), Εουχένιο Μένα (Σάντος), Μαουρίσιο Ίσλα (Γιουβέντους), Μίικο Αλμπορνός (Μάλμε) ΜΕΣΟΙ: Χόρχε Βαλδιβία (Παλμέιρας), Φελίπε Γκουτιέρες (Τβέντε), Χοσέ Φουενσαλίδα (Κόλο-Κόλο), Φρανσίσκο Σίλβα (Οσασούνα), Αρτούρο Βιδάλ (Γιουβέντους), Τσάρλες Αράνγκις (Ιντερνασιονάλ), Μαρσέλο Ντίας (Βασιλεία), Κάρλος Καρμόνα (Ατλάντα), Ζαν Μποσεζούρ (Γουίγκαν) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Αλέξις Σάντσες (Μπαρτσελόνα), Εστέμπαν Παρέδες (Κόλο-Κόλο), Εντουάρντο Βάργκας (Βαλένθια), Μαουρίσιο Πινίγια (Κάλιαρι), Φαμπιάν Ορεγιάνα (Θέλτα). Προπονητής: Χόρχε Σαμπάολι

Κάτω απο τα αστέρια... απολαμβάνοντας τα “αστέρια” του Μουντιάλ

Άφησσος Πηλίου, τηλ. 24230 33722. Το ξενοδοχείο λειτουργεί όλο το 24ωρο, καθ’όλη την διάρκεια του έτους. Το εστιατόριο και το cafe-bar λειτουργούν από τις 10:00 καθημερινά. www.karavia-lux-inn.gr

Ιαπωνία

O Ιταλός προπονητής, Αλμπέρτο Ζαχερόνι, έχει βάλει τη «σφραγίδα» του στη «νέα» Ιαπωνία που θα παραταχθεί στα γήπεδα της Βραζιλίας. Μετά από την εντυπωσιακή πορεία της Ιαπωνίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής, ο Ιταλός προπονητής προσπάθησε να περάσει τη φιλοσοφία του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Οι ήττες από Ουζμπεκιστάν και Βόρεια Κορέα, αρχικά προβλημάτισαν, αλλά στη συνέχεια η μετάβαση τους από το ένα στυλ ποδοσφαίρου στο άλλο, αποδείχθηκε επιτυχής. Δύο μεγάλες νίκες επί του Ομάν με 3-0 και της Ιορδανίας με 6-0 άνοιξαν το δρόμο για τη Βραζιλία, ενώ η ισοπαλία στην Αυστραλία σε συνδυασμό με τις απώλειες των Ομάν και Ιράκ έφεραν την Ιαπω-

νία μία ανάσα από την πρόκριση. Μια απροσδόκητη ήττα από την Ιορδανία, καθυστέρησε λίγο την γιορτή της Ιαπωνίας, αλλά ήρθε η ισοπαλία με την Αυστραλία για να «σφραγίσει» την πέμπτη διαδοχική εμφάνιση της Ιαπωνίας στο Παγκόσμιο κύπελλο. Η πρώτη παρουσία της Ιαπωνίας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου έγινε στη Γαλλία το 1998, όπου έκανε τρεις ήττες στον όμιλο από Αργεντινή, Κροατία και Τζαμάικα και αποκλείστηκε. Στη Νότιο Αφρική έφτασε στους 16 της διοργάνωσης, όπως είχε καταφέρει και στην χώρα της το 2002. Το 2006 στη Γερμανία αποκλείστηκε από τους Ομίλους.

Διακρίσεις: Τρίτη θέση στο Ολυμπιακό τουρ-

νουά ποδοσφαίρου στο Μεξικό, Τρία Πανασιατικά κύπελλα

Κολομβία Η Κολομβία ξεκίνησε αρκετά καλά στα προκρι προκριματικά, συλλέγοντας τέσσερις πόντους στα δύο πρώτα της παιχνίδια, πριν ηττηθεί στο «σπίτι» της από την Αργεντινή. Αυτή η ήττα σήμανε και το τέλος του Λιόνελ Αλβάρεζ ως προπονητής. Ο αντικαταστάτης του ήταν ο Χοσέ Νέστορ Πέκερμαν. Πέντε νίκες σε έξι παιχνίδια ήταν το σερί της Κολομβίας με τον Αργεντινό προπονητή στον πάγκο της. Αυτή η συγκομιδή τους έφερνε σταθερά κοντά στην τελική φάση. Η Κολομβία τελικά πήρε τη δεύτερη θέση, την υψηλότερη που έχουν πάρει σε προκριματικούς αγώνες. Το 1990 στην Ιταλία η χρυσή γενιά των ποδο-

σφαιριστών της Κολομβίας, έχοντας στις τάξεις τους του Rene Higuita και Carlos Valderrama, έφτασε μέχρι τους 16 και εκεί αποκλείστηκε από το Καμερούν. Στις τρεις άλλες παρουσίες της, ο απολογισμός της είχε έξι ήττες, δύο νίκες και μία ισοπαλία σε τελική φάση. Η Κολομβία δεν θεωρείται φαβορί στον τρίτο όμιλο, ωστόσο είναι μία από τις ομάδες που μπορεί να κάνει «ζημιά». Ανάμεσα σε Ιαπωνία, Ελλάδα και Ακτή Ελεφαντοστού, φαίνεται ότι έχει τις λιγότερες πιθανότητες. Δεν αποκλείεται όμως να καταφέρει να κάνει τη μεγάλη έκπληξη στη Βραζιλία.

Διακρίσεις: Παγκόσμιο Κύπελλο 1990, πρόκριση στους «16»

Το ρόστερ της Ιαπωνίας

Το ρόστερ της Κολομβίας

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Εΐτζι Καβασίμα (Σταντάρ Λιέγης), Σουσάκου Νισικάουα (Ουράβα Ρεντ Ντάιμοντς), Σουίτσι Γκόντα (FC Τόκιο). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Γιασουγιούκι Κόνο (Γκάμπα Οσάκα), Γιούτο Ναγκατόμο (Ίντερ), Μάγια Γιοσίντα (Σαουθάμπτον), Μασάτο Μορισίγκε (FC Τόκιο), Μασαχίκο Ινόχα (Τζούμπιλι Ιβάτα), Ατσούτο Ουτσίντα (Σάλκε), Χιρόκι Σακάι (Ανόβερο), Γκοτόκου Σακάι (Στουτγκάρδη). ΜΕΣΟΙ: Γιασουχίτο Έντο (Γκάμπα Οσάκα), Μακότο Χασέμπε (Νυρεμβέργη), Τοσιχίρο Αογιάμα (Σανφρέτσε Χιροσίμα), Χοτάρου Γιαμαγκούτσι (Σερέζο Οσάκα), Χιρόχι Κιγιοτάκε (Νυρεμβέργη), Μανάμπου Σαΐτο (Γιοκοχάμα Μαρίνος), Σίντζι Καγκάουα (Μαν. Γιουνάιτεντ), Κεϊσούκε Χόντα (Μίλαν). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Γιοσίτο Οκούμπο (Καβασάκι Φροντάλε), Σίντζι Οκαζάκι (Μάιντς), Γιοϊτσίρο Κακιτάνι (Σερέζο Οσάκα), Γιούγια Οσάκο (Μόναχο 1860). Προπονητής: Αλμπέρτο Τζακερόνι

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Νταβίντ Οσπίνα (Νις), Φαρίν Μοντραγκόν (Ντεπορτίβο Κάλι), Καμίλο Βάργκας (Σάντα φε) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Σαντιάγκο Αρίας (Αϊντχόφεν), Καμίλο Ζουνίγκα (Νάπολι), Μάριο Γιέπες (Αταλάντα), Κριστιάν Ζαπάτα (Μίλαν), Κάρλος Βαλντές (Σαν Λορέντσο), Έντερ Αλβάρεζ Μπαλάντα (Ρίβερ Πλέιτ), Πάμπλο Αρμέρο (Γουέστ Χαμ). ΜΕΣΟΙ: Κάρλος Σάντσες (Έλτσε), Αμπέλ Αγκιλάρ (Τουλούζ), Αλεξάντερ Μεχία (Ατλέτικο Νασιονάλ), Άλντο Λεάο Ραμίρες (Μορέλια), Φρέντι Γκουαρίν (Ίντερ), Χάμες Ροντρίγκες (Μονακό), Ζουάν Γκιγιέρο Γκουαρδάδο (Φιορεντίνα), Χουάν Φερνάντο Κιντέρο (Πόρτο), Βίκτορ Ιμπάρμπο (Κάλιαρι). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Τεόφιλο Γκουτιέρεζ (Ρίβερ Πλέιτ), Κάρλος Μπακά (Σεβίλλη), Αντριάν Ράμος (Ντόρτμουντ), Τζάκσον Μαρτίνες (Πόρτο). Προπονητής: Χοσέ Πέκερμαν

Ακτή Ελεφαντοστού Η Ακτή Ελεφαντοστού στο πρώτο γύρο των προκριματικών αγώνων με τέσσερις νίκες σε έξι αγώνες έδειχνε ότι δύσκολα θα έμενε εκτός πλέι οφ. Σκόραρε 15 γκολ και οι μοναδικές της απώλειες ήταν οι δυο ισοπαλίες με τον μεγαλύτερο αντίπαλο της το Μαρόκο. Τα πλέι οφ ήταν πιο περίπλοκα για τους παίκτες της, ωστόσο με έναν εντυπωσιακό και συνάμα αγχωτικό τρόπο «έκλεισαν» το εισιτήριο για το τρίτο συνεχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας τους. Η Σενεγάλη, ήταν μία ανάσα από το να αφήσει έξω από τη διοργάνωση τους «Ελέφαντες». Κέρδιζε με 3-2, σκορ που της έδινε την πρόκριση. Ένα γκολ όμως του Σάλομον Καλού στις καθυστερήσεις

έφερε την ισοπαλία την Ακτή Ελεφαντοστού και της χάρισε με περιπετειώδη τρόπο την παρουσία της στην τελική φάση του Μουντιάλ. Στις δύο προηγούμενες συμμετοχές της σε Παγκόσμια Κύπελλα δεν κατάφερε να προχωρήσει περισσότερο από τη φάση των ομίλων. Άλλωστε το 2006 ήταν στο γκρουπ με Αργεντινή και Ολλανδία και τερμάτισε τρίτη στον όμιλο της, όπως και στη διοργάνωση της Νοτίου Αφρικής, όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με Βραζιλία, Πορτογαλία και Κορέα.

Διακρίσεις:

Κόπα Άφρικα 1992 (νικητές), Δύο συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα (2006, 2010), FIFA Confederations Cup Σαουδική Αραβία το 1992 4η θέση

Το ρόστερ της Ακτής Ελεφαντοστού ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μπουμπακάρ Μπάρι (Λόκερεν), Σιλβέν Γμποχούο (Σέβε Σπορτ), Σαγιούμπα Μαντέ (Στάμπαεκ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Χαν – Ντάνιελ Ακπά Ακπρό (Τουλούζ), Σερζ Οριέ (Τουλούζ), Σουλεϊμάν Μπαμπά (Τραμπζονσπόρ), Αρθούρ Μποκά (Στουτγκάρδη), Βιέρα Ντιαρασούμπα (Ρίζεσπορ), Κονστάντ Τζάκπα (Άιντραχτ Φρανκφούρτης), Κόλο Τουρέ (Λίβερπουλ), Ντιντιέ Ζοκορά (Τραμπζονσπόρ). ΜΕΣΟΙ: Ζοφρί Σερέι Ντιέ (Βασιλεία), Ισμαέλ Ντιομαντέ (Σεντ Ετιέν), Μαξ Γκραντέλ (Σεντ Ετιέν), Σεΐκ Τιοτέ (Νιούκαστλ), Γιάγια Τουρέ (Μάντσεστερ Σίτι), Ντιντιέ Για Κόναν (Αννόβερο). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μαθίς Μπολί (Φορτούνα Ντίσελντορφ), Βίλφριντ Μπονί (Σουόνσι), Ντιντιέ Ντρογκμπά (Γαλατάσαραϊ), Ζερβίνιο (Ρόμα), Σάλομον Καλού (Λιλ), Τζιοβάνι Σίο (Βασιλεία). Προπονητής: Σαμπρί Λαμουσί

Ελλάδα Η Ελλάδα με μια εντυπωσιακή πορεία στα προκριματικά και σε έναν όμιλο πιο βατό από τις δυο προηγούμενες παρουσίες της στην τελική φάση, «βλέπει» το Μουντιάλ της Βραζιλίας σαν μία μεγάλη ευκαιρία να γράψει ιστορία και να μπει στους 16! Δέκα παιχνίδια 25 βαθμοί για τη γαλανόλευκη «αρμάδα» του Πορτογάλου, Φερνάντο Σάντος στα προκριματικά της Ευρώπης. Χρειάστηκαν βέβαια τα πλέι οφ καθώς είχε χαθεί στη διαφορά η πρώτη θέση του Ομίλου από τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, αφού έφεραν ισοπαλία 0-0 στην Ελλάδα και ήττα 3-1 στη Ζένιτσα. Στα πλέι οφ η Ελλάδα αντιμετώπισε τη Ρουμανία. Με μία νίκη με 3-1 όμως στην Αθήνα και μία ισοπαλία στο Βουκουρέστι, η Ελλάδα «έκλεισε» στό-

ματα και μαζί θέση στο αεροπλάνο για τη Βραζιλία. Η Ελλάδα μετρά δύο συμμετοχές μέχρι σήμερα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, που δεν τα πήγε καλά και επέστρεψε χωρίς θετικό αποτέλεσμα και χωρίς γκολ, με ήττες από την Αργεντινή (40), Βουλγαρία (4-0) και Νιγηρία (2-0). Περίπου 16 χρόνια μετά το ταξίδι της στη Νότιο Αφρική, ήταν αυτό που θα έγραφε ιστορία. Όχι γιατί πέτυχε κάτι σπουδαίο, αποκλείστηκε από τους ομίλους, αλλά πέτυχε την πρώτη της νίκη με 2-1 επί της Νιγηρίας, το δύο πρώτα της γκολ, με Σαλπιγγίδη και Τοροσίδη. Είχε γενικά μια παρουσία που ξέπλυνε την ντροπή από την πρώτη της συμμετοχή.

Διακρίσεις: Euro 2004 (νικητές), δύο συμμετοχές σε Μουντιάλ, Αμερική 1994 και Νότιο Αφρική 2010.

Το ρόστερ της Ελλάδας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ορέστης Καρνέζης (Γρανάδα), Παναγιώτης Γλύκος (ΠΑΟΚ), Στέφανος Καπίνο (Παναθηναϊκός). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Κώστας Μανωλάς, Χοσέ Χολέμπας (Ολυμπιακός), Σωκράτης Παπασταθόπουλος (Ντόρτμουντ), Βαγγέλης Μόρας (Κιέβο Βερόνα), Γιώργος Τζαβέλλας (ΠΑΟΚ), Λουκάς Βύντρα, Βασίλης Τοροσίδης (Ρόμα). ΜΕΣΟΙ: Αλέξανδρος Τζιόλης (Καϊσερίσπορ), Ανδρέας Σάμαρης, Γιάννης Μανιάτης (Ολυμπιακός), Κώστας Κατσουράνης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Καραγκούνης (Φούλαμ), Παναγιώτης Ταχτσίδης (Τορίνο), Γιάννης Φετφατζίδης (Τζένοα), Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, Παναγιώτης Κονέ (Μπολόνια). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Δημήτρης Σαλπιγγίδης (ΠΑΟΚ), Γιώργος Σαμαράς (Σέλτικ), Κώστας Μήτρογλου (Φούλαμ), Φάνης Γκέκας (Κόνιασπορ). Προπονητής: Φερνάντο Σάντος

ε μ υ ο ζ ί ρ Στη ό μ σ ι τ η λ τον Αθ με υ ο ζ ί ρ η τ Σ ή κ ι ν θ Ε ν η τ Ελλάδος!

Αναλήψεως 303 & Κασσαβέτη - Βόλος • Tηλ. 24210 72510-11-12 • Fax: 24210 72513 E-mail: volos@stager.gr Web: www.stager.gr

Αγγλία Η Αγγλία ολοκλήρωσε τα προκριματικά στην κορυφή του Ομίλου της Ευρωπαϊκής ζώνης με νίκη επί της Πολωνίας στο τελευταίο ματς, διώχνοντας τις σκιές μετά από τέσσερις δεκαετίες, αφού το 1974 απέναντι στους ίδιους αντιπάλους με μία ισοπαλία είχε χάσει το τουρνουά. Ο δρόμος προς τη Βραζιλία πάντως δεν ήταν τόσο εύκολος για τους Άγγλους, όσο η προσπάθεια τους για να φτάσουν στην τελική φάση της Νοτίου Αφρικής, τέσσερα χρόνια πριν, όταν και κέρδισαν εννιά στους δέκα αγώνες τους. Δύο ισοπαλίες με την Ουκρανία, καθώς και απώλειες στη Βαρσοβία και στην Ποντγκόριτσα, κράτησαν την αγωνία των Άγγλων μέχρι

τον τελευταίο εντός έδρας αγώνα με την Πολωνία, όταν και με ένα γκολ στις καθυστερήσεις «σφραγίστηκε» η πρόκριση. Η Αγγλία 13 φορές έχει δώσει το παρών σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, οι επτά στα τελευταία οκτώ. Έχουν σηκώσει μία φορά το τρόπαιο το 1966 όταν και ήταν «οικοδεσπότες», ενώ τελευταία τους διάκριση ήταν η παρουσία τους στα ημιτελικά το 1990. Από τότε οι Άγγλοι αναζητούν την χαμένη τους ποδοσφαιρική ταυτότητα έχοντας γεμίσει με αρκετές απογοητεύσεις τους οπαδούς τους. Στα γήπεδα της Βραζιλίας ευελπιστούν να διακριθούν και να τους κάνουν να χαμογελάσουν.

Διακρίσεις: FIFA World Cup 1966 (Νικητές)

Το ρόστερ της Aγγλίας

Ιταλία Δύσκολο έργο φαινόταν ότι θα είχε η Ιταλία στα προκριματικά, αφού βρέθηκε στον Όμιλο με τη Δανία, την Τσεχία και τη Βουλγαρία. Ωστόσο παραμένοντας πιστή στο επιθετικό της στυλ έκλεισε τη 14η συνεχόμενη συμμετοχή της σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, από την πρώτη θέση του ομίλου της. Ο Σέζαρ Πραντέλι θέλει η ομάδα του να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο και αυτό το πέτυχε και με το παραπάνω στα προκριματικά. Με τέσσερις Παγκόσμιους τίτλους στην ιστορία της (1934, 1938, 1982 και 2006), η Ιταλία αποτελεί από τις υπερδυνάμεις του Παγκοσμί-

ου ποδοσφαίρου. Μαζί με τη Βραζιλία, είναι οι μοναδικές χώρες που έχουν κερδίσει τη διοργάνωση δύο συνεχόμενες φορές. Από τις 19 διοργανώσεις οι Ιταλοί έχουν πάρει μέρος στις 17, ενώ έχουν δύο χαμένους τελικούς το 1970 και το 1994. Αναμφίβολα και στο τουρνουά της Βραζιλίας αποτελούν μία ομάδα φόβητρο, που ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει στο γήπεδο και βασιζόμενη στην Ιταλική «σχολή» είναι ικανή για όλα.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Ιταλία 1934, Γαλλία 1938, η Ισπανία το 1982 και στη Γερμανία το 2006 (νικητές), Ολυμπιακοί Αγώνες Βερολίνο 1936 (νικητές), Euro 1964

Το ρόστερ της Ιταλίας

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Φρέιζερ Φόρστερ (Σέλτικ), Μπεν Φόστερ (Γουέστ Μπρομ), Τζο Χαρτ (Μάντσεστερ Σίτι) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Λέιτον Μπέινς, Φιλ Τζαγκέλκα (Έβερτον), Γκάρι Κέιχιλ (Τσέλσι), Γκλεν Τζόνσον (Λίβερπουλ), Φιλ Τζόουνς, Κρις Σμόλινγκ (Μ. Γιουνάιτεντ), Λουκ Σο (Σαουθάμπτον) ΜΕΣΟΙ: Ρος Μπάρκλεϊ (Έβερτον), Στίβεν Τζέραρντ, Τζόρνταν Χέντερσον, Ραχίμ Στέρλινγκ (Λίβερπουλ), Φρανκ Λάμπαρντ (Τσέλσι), Τζέιμς Μίλνερ (Μάντσεστερ Σίτι), Τζακ Γουίλσιρ. Άλεξ Όξλεϊντ-Τσάμπερλεϊν (Άρσεναλ), Άνταμ Λαλάνα (Σαουθάμπτον) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ρίκι Λάμπερτ (Σαουθάμπτον), Γουέιν Ρούνεϊ, Ντάνι Γουέλμπεκ (Μ. Γιουνάιτεντ), Ντάνιελ Στάριτζ (Λίβερπουλ) Προπονητής: Ρόι Χόντσον

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μπουφόν (Γιουβέντους), Σιρίγκου (Παρί Σεν Ζερμέν), Περίν (Τζένοα) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Αμπάτε (Μίλαν), Μπαρτσάλι (Γιουβέντους), Μπονούτσι (Γιουβέντους), Κιελίνι (Γιουβέντους), Νταρμιάν (Τορίνο), Ντε Σίλιο (Μίλαν), Παλέτα (Πάρμα) ΜΕΣΟΙ:Ακουιλάνι (Φιορεντίνα), Ντε Ρόσι (Ρόμα), Μαρκίζιο (Γιουβέντους), Μότα (Παρί Σεν Ζερμέν), Παρόλο (Πάρμα), Πίρλο (Γιουβέντους), Βεράτι (Παρί Σεν Ζερμέν), Καντρέβα (Λάτσιο) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μπαλοτέλι (Μίλαν), Κασάνο (Πάρμα), Τσέρτσι (Τορίνο), Ιμόμπιλε (Τορίνο), Ινσίνιε (Νάπολι) Προπονητής: Τσεζάρε Πραντέλι

! λ ά ι τ ν υ ο Μ υ ο τ ς ε Δείτε τους αγών

Μαιάνδρου 92, Ν. Ιωνία Βόλος τηλ. 6986 989151 & 6992 250815

Ουρουγουάη Μετά την τέταρτη θέση που κατέκτησε στο Πα Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής και τον θρίαμβο στο Κόπα Αμέρικα ένα χρόνο μετά, η Ουρουγουάη συμμετείχε στα προκριματικά του Μουντιάλ 2014, ως το μεγάλο φαβορί. Τα σχέδια των Ουρουγουανών όμως για μία εύκολη πρόκριση πήγαν στραβά. Και αυτό γιατί στους πέντε πρώτους αγώνες τους, πήραν μόνο δύο βαθμούς. Η Ουρουγουάη επανήλθε την κατάλληλη ώρα και έκλεισε τουλάχιστον θέση για τα διηπειρωτικά πλέι οφ. Εκεί την περίμενε η Ιορδανία και από τον πρώτο αγώνα κιόλας με 5-0 στο Αμάν οι Ουρουγουανοί ξεκαθάρισαν την πρόκριση. Πριν το 1970 η Ουρουγουάη θεωρούνταν έναν από τους «γίγα-

ντες» του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Και όχι άδικα. Κέρδισε το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο το 1930 και επανέλαβε τον θρίαμβο της το 1950. Στο Μεξικό το 1970 έφτασε μέχρι τα ημιτελικά. Μετρά δέκα συμμετοχές σε τελικές φάσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων και 14 Κόπα Αμέρικα. Όμως στα χρόνια που ακολούθησαν μετά το Μεξικό, οι Ουρουγουανοί δεν εμφανίζονταν πολύ συχνά με τις επιτυχίες τους στο Παγκόσμιο σκηνικό του ποδοσφαίρου. Μέχρι φυσικά την εμφάνιση τους στη Νότιο Αφρική το 2010.

Διακρίσεις:

FIFA World Cup Ουρουγουάη το 1930 και η Βραζιλία το 1950 (νικητές), Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου του Παρισιού 1924 και Άμστερνταμ 1928 (νικητές), 14 Κόπα Αμέρικα, δέκα συμμετοχές σε Μουντιάλ.

Το ρόστερ της Ουρουγουάης ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Φερνάντο Μουσλέρα (Γαλατάσαραϊ), Μάρτιν Σίλβα (Βάσκο ντα Γκάμα), Ροδρίγκο Μουνιόθ (Λιμπεράδ) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Ντιέγκο Λουγκάνο (Γουέστ Μπρομ), Ντιέγκο Γκοντίν (Ατλέτικο Μαδρίτης), Χοσέ Μαρία Χιμένεθ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Μάρτιν Κάσερες (Γιουβέντους), Μαξιμιλιάνο Περέιρα (Μπενφίκα), Χόρχε Φουτσίλε (Πόρτο), Σεμπάστιαν Κοάτες (Νασιονάλ). ΜΕΣΟΙ: Εγίδιο Αρεβάλο Ρίος (Μορέλια), Βάλτερ Γκαργκάνο (Πάρμα), Ντιέγκο Πέρεζ (Μπολόνια), Αλβάρο Γκονζάλεζ (Λάτσιο), Αλβάρο Περέιρα (Σάο Πάουλο), Κριστιάν Ροντρίγκεζ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Γκαστόν Ραμίρεζ (Σαουθάμπτον), Νικολάς Λοδέιρο (Μποταφόγκο). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Λουίς Σουάρεζ (Λίβερπουλ), Έντισον Καβάνι (Παρί Σεν Ζερμέν), Ντιέγκο Φορλάν (Σερέζο Οζάκα), Κριστιάν Στουάνι (Εσπανιόλ), Αμπέλ Ερνάντεζ (Παλέρμο). Προπονητής: Οσκαρ Ταμπάρεζ

Κόστα Ρίκα Η άφιξη του Κολομβιανού προπονητή, Χόρχε Λουίς Πίντο, έχει σημάνει μια νέα εποχή για το ποδόσφαιρο της Κόστα Ρίκα. Στα προκριματικά του ομίλου της, τερμάτισε δεύτερη, πίσω από το Μεξικό και στην τελική φάση των έξι ομάδων, σφράγισε το εισιτήριο της για τη Βραζιλία, παίρνοντας τη δεύτερη θέση και εκεί, πίσω από τις ΗΠΑ. Η επιτυχία των Κοσταρικανών βασίζονταν σε δύο βασικούς παράγοντες. Την εξαιρετική τους αμυντική λειτουργία και την τρομερή απόδοση τους στην έδρα τους με πέντε νίκες σε πέντε παιχνίδια στην τελική φάση των προκριματικών. Η Κόστα Ρίκα έπαιξε το πρώτο της παιχνίδι ως

εθνική ομάδα το 1921. Για πρώτη φορά συμμετείχε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1990. Επέστρεψε στην Παγκόσμια σκηνή το 2002, αφού οι προσπάθειες της για πρόκριση στα μουντιάλ του 1994 και 1998 ήταν αποτυχημένες. Βέβαια και στη διοργάνωση της Βραζιλίας έχουν συμπεριληφθεί σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο, αποτελώντας ουσιαστικά τον πιο αδύναμο κρίκο και το αουτσάιντερ. Αν θα καταφέρουν να κάνουν τη μεγάλη έκπληξη, απέναντι σε μεγαθήρια του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου, τότε θα έχουν γράψει την πιο χρυσή σελίδα στην ιστορία τους.

Διακρίσεις:

(Φάση των 16)

FIFA World Cup Ιταλία 1990

Το ρόστερ της Κόστα Ρίκα ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Κέιλορ Νάβας (Λεβάντε), Πάτρικ Πέμπερτον (Αλαχουελένσε), Ντανιέλ Καρμπονέρο (Ερεδιάνο). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Τζόνι Ακόστα (Αλαχουελένσε), Τζιανκάρλο Γκονζάλες (Κολούμπους Κρου), Μάικλ Ουμάνα (Σάπρισα), Όσκαρ Ντουάρτε (Κλαμπ Μπριζ), Γουέιλον Φράνσις (Κολούμπους Κρου), Χέινερ Μόρα (Σάπρισα), Τζούνιορ Ντίας (Μάιντς), Κριστιάν Γκαμπόα (Ρόζενμποργκ), Ρόι Μίλερ (Νιου Γιορκ Ρεντ Μπουλς). ΜΕΣΟΙ: Σέλσο Μπόρχες (ΑΪΚ Στοκχόλμης), Κρίστιαν Μπολάνιος (Κοπεγχάγη), Όσκαρ Εστέμπαν Γρανάδος (Ερεδιάνο), Μάικλ Μπαράντες (Άλεσουντ), Γέλτσον Τεχέδα (Σάπρισα), Ντιέγκο Κάλβο (Βαλερένγκα), Χοσέ Μιγκέλ Κουμπέρο (Ερεδιάνο). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μπράιαν Ρουίς (Αϊντχόφεν), Τζόελ Κάμπελ (Άρσεναλ/Ολυμπιακός), Ράνταλ Μπρένες (Καρταχινές), Μάρκο Ουρένα (Κουμπάν). Προπονητής: Χόρχε Λουίς Πίντο

AUTOHAUS MOTION, Α’ ΒΙ.ΠΕ. ΒΟΛΟΥ, ΤΗΛ.: 24210 09036, ΦΑΞ: 24210 09037

Ελβετία Την προτελευταία αγωνιστική των προκριματι προκριματικών αγώνων της Ευρωπαϊκής ζώνης, η Ελβετία εξασφάλισε τη συμμετοχή της στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Δεν ήταν όμως καθόλου εύκολο, αφού οι Ελβετοί αντιμετώπισαν αρκετά εμπόδια μέχρι να φτάσουν στην επίτευξη του στόχου της. Στο ξεκίνημα της η Ελβετία έκανε δύο νίκες επί της Αλβανίας και της Σλοβενίας, αλλά έχασε βαθμούς από την ισοπαλία με τη Νορβηγία. Νίκη επί της Ισλανδίας, μία νίκη και μία ισοπαλία με την Κύπρο και τελικά με θρίαμβο επί της Νορβηγίας με 2-0 «έκλεισε» το εισιτήριο, πριν το τελευταίο της παιχνίδι με την Αλβανία που ήταν επίσης νικηφόρο με 2-1. Η Ελβετία έχει

δώσει το παρών σε εννιά Παγκόσμια κύπελλα μέχρι στιγμής (1934, 1938, 1950, 1954, 1962, 1966, 1994, 2006 και 2010). Αυτή είναι η τέταρτη συνεχόμενη συμμετοχή της. Το 1954 έφτασε στα προημιτελικά της διοργάνωσης, όπως και το 1934 και το 1938, ενώ το 1994 και το 2006 έφτασε έως στους 16. Το 2010 οι Ελβετοί ξεκίνησαν με νίκη επί της Ισπανίας, που αργότερα αναδείχθηκε Παγκόσμια πρωταθλήτρια, εντούτοις δύο άσχημα αποτελέσματα στα δύο επόμενα ματς, την ανάγκασαν να επιστρέψει στην Ευρώπη, χωρίς κάτι άλλο σπουδαίο. Πάντως είχε πετύχει μία νίκη απέναντι στην ομάδα που τελικά πήρε τον τίτλο!

Διακρίσεις: FIFA World Cup Ιταλία 1934, Γαλλία 1938, Ελβετία 1954 (Προημιτελικοί)

Το ρόστερ της Ελβετίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ντιέγκο Μπενάλιο (Βόλφσμπουργκ), Ρομάν Μπούρκι (Γκρασχόπερς), Γιαν Σόμερ (Βασιλεία). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Στιβ φον Μπέργκεν (Γιουνγκ Μπόις), Γιοχάνες Ντζουρού (Αμβούργο), Μίκαελ Λανγκ (Ζυρίχη), Στέφαν Λιχστάινερ (Γιουβέντους), Ρικάρντο Ροντρίγκες (Βόλφσμπουργκ), Φαμπιάν Σχαρ (Βασιλεία), Φιλίπ Σεντέρος (Βαλένθια), Ρέτο Ζίγκλερ (Σασουόλο). ΜΕΣΟΙ: Τρανκίλο Μπαρνέτα (Αϊντραχτ Φρανκφούρτης), Βαλόν Μπεχράμι (Νάπολι), Μπλερίμ Ντζεμαϊλί (Νάπολι), Γκέλσον Φερνάντες (Φράιμπουργκ), Γκοκχάν Ινλέρ (Νάπολι), Χσερντάν Σακίρι (Μπάγερν Μονάχου), Βαλεντίν Στόκερ (Βασιλεία). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Γιόσιπ Ντρμιτς (Νιρεμβέργη), Μάριο Γκαβράνοβιτς (Ζυρίχη), Αντμίρ Μεχμέντι (Φράιμπουργκ), Χάρις Σεφέροβιτς (Ρεάλ Σοσιεδάδ), Γκράνιτ Σακά (Γκλάντμπαχ). Προπονητής: Ότμαρ Χίτσφελντ

Γαλλία Συμμετέχοντας σε ένα γκρουπ με την πρωταθλήτρια Ισπανία σε αυτό, η Γαλλία δεν είχε κανένα περιθώριο λάθους στον όμιλο της στα προκριματικά της Ευρωπαϊκής ζώνης. Η Γαλλία δύσκολα εντυπωσίαζε στους αγώνες της στα προκριματικά, με καλύτερο της παιχνίδι αυτό στην Ισπανία όπου πήρε ισοπαλία. Τελικά συμμετείχε στα πλέι οφ για να κλείσει το εισιτήριο της για τη Βραζιλία. Εκεί αντιμετώπισε την Ουκρανία. Ηττήθηκε στο πρώτο παιχνίδι με 2-0 στο Κίεβο. Οι Γάλλοι όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και με νίκη 3-0 στο Σταντ Ντε Φρανς, έκλεισαν θέση στην τελική φάση του Μουντιάλ του 2014. Η Γαλλία είχε στις τάξεις της παίκτες θρύλους, όπως ο Μισέλ Πλατινί, ο Τιγκανά, ο Ζινεντίν Ζι-

ντάν κ.α. Το 1998 σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο «σπίτι» της, αλλά τέσσερα χρόνια μετά, ήρθε ο αποκλεισμός έκπληξη από τη φάση των ομίλων. Οι Γάλλοι ήρθαν πολύ κοντά στην επανάληψη του θριάμβου τους το 2006, αλλά ηττήθηκαν από την Ιταλία, σε έναν επεισοδιακό τελικό, με την αλησμόνητη αποβολή του Ζινεντίν Ζιντάν. Στη Νότιο Αφρική οι τρικολόρ πραγματοποίησαν άσχημη πορεία και κατέκτησαν την τέταρτη και τελευταία θέση του πρώτου ομίλου χωρίς νίκη, μία ισοπαλία και δύο ήττες.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Γαλλία 1998 (νι-

κητές), Men Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου του Λος Άντζελες το 1984 (νικητές), FIFA Confederations Cup Κορέα/ Ιαπωνία 2001, Γαλλία 2003 (νικητές), Euro 1984, 2000 (νικητές)

Το ρόστερ της Γαλλίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ούγκο Γιορίς (Τότεναμ), Στιβ Μανταντά (Μαρσέιγ), Μίκαελ Λαντρό (Μπαστιά). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Ραφαέλ Βαράν (Ρεάλ Μαδρίτης), Μαμαντού Σακό (Λίβερπουλ), Ματιέ Ντεμπισί (Νιούκαστλ), Λοράν Κοσιελνί (Άρσεναλ), Λούκας Ντίνιε (Παρί Σεν Ζερμέν), Ελιακίμ Μανγκαλά (Πορτό), Μπακαρί Σανιά (Άρσεναλ), Πατρίς Εβρά (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). ΜΕΣΟΙ: Γιόαν Καμπάιγ (Παρί Σεν Ζερμέν), Πολ Πογκμπά (Γιουβέντους), Μπλεζ Ματουιντί (Παρί Σεν Ζερμέν), Μούσα Σισοκό (Νιούκαστλ), Κλεμέν Γκρενιέ (Λιόν), Ρίο Μαβουμπά (Λιλ), Ματιέ Βαλμπουενά (Μαρσέιγ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Καρίμ Μπενζεμά (Ρεάλ Μαδρίτης), Φρανκ Ριμπερί (Μπάγερν Μονάχου), Αντουάν Γκρίτσμαν (Σοσιεδάδ), Ολιβιέ Ζιρού (Άρσεναλ), Λοΐκ Ρεμί (Νιούκαστλ). Προπονητής: Ντιντιέ Ντεσάμπ

Κάνε παιχνίδι... Αδαμάσογλου Ν. Σάββας

Βόλος: Tοπάλη 73, τηλ. 24210 29090 • Κουντουριώτου 1, τηλ. 24210 29094

Ονδούρα Μετά την έξοδο της από τη φάση των ομίλων στη Νότιο Αφρική, όπου πήρε την τελευταία θέση του 8ου ομίλου με μία ισοπαλία και δύο ήττες, ακολούθησε μία δύσκολη περίοδος για την Ονδούρα. Ο Ρεϊνάλντο Ρουέδα αποχώρησε από τον πάγκο της ομάδας και ο Λουίς Φερνάντο Σουάρες τον αντικατέστησε το 2011 προκειμένου να δημιουργήσει μια ομάδα που να μπορεί να διεκδικήσει κάτι παραπάνω. Ο Σουάρεζ δούλεψε και παρακολούθησε από κοντά τη νέα γενιά ποδοσφαιριστών της Ονδούρας και έκανε ανανέωση στο ρόστερ της ομάδας, δίνοντας ώθηση στους νεαρούς ποδοσφαιριστές. Τα αποτελέσματα της Εθνικής ομάδας στα προκριματικά του Παγκοσμίου κυπέλλου

και οι εμφανίσεις της ομάδας, έπεισαν. Στην τελική φάση των προκριματικών η Ονδούρα πήρε το τελευταίο εισιτήριο, στηριζόμενη κυρίως στις πολύ καλές εμφανίσεις στην έδρα της. Η πρώτη της φορά που έδωσε το παρών στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση ήταν το 1982 στην Ισπανία, που πήρε δύο ισοπαλίες. Η πορεία της στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής δεν ήταν αυτή που θα περίμεναν στην Ονδούρα, ωστόσο στη Βραζιλία θα κυνηγήσει το θαύμα και γιατί όχι να γράψει ιστορία με την πρόκριση για πρώτη φορά στην ιστορία της στους «16» του τουρνουά. Βέβαια έχει πολύ δύσκολο έργο απέναντι σε Γαλλία, Ελβετία και Ισημερινό.

Διακρίσεις: Δύο συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα (1982, 2010)

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Νοέλ Βαγιαντάρες, Ντόνις Εσκόμπερ (Ολίμπια), Λουίς Λόπες (Ραούλ Εσπάνια). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Έντερ Ντελγκάδο (Ρεάλ Εσπάνια), Μέινορ Φιγκερόα (Χαλ Σίτι), Βίκτορ Φερνάντες (Σαν Χοσέ), Εμίλιο Ιζαγκίρε (Σέλτικ), Όσμαν Τσάβες (Κινγκντάο), Χουάν Κάρλος Γκαρσία (Γουίγκαν), Μπράιαν Μπέκελες (Ολίμπια), Χουάν Πάμπλο Μόντες (Μοτάγκουα). ΜΕΣΟΙ: Μπόνιεκ Γκαρσία (Χιούστον Ντάιναμο), Άντι Ναχάρ (Άντερλεχτ), Ρότζερ Εσπινόσα (Γουίγκαν), Γουίλσον Παλάσιος (Στόουκ), Μάρτιν Τσάβες (Κολοράντο Ράπιντς), Χόρχε Κλάρος (Μοτάγκουα), Λουίς Γαρίδο (Ολίμπια), Μάριο Μαρτίνες (Ρεάλ Εσπάνια). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Τζέρι Μπένγκτσον (Νιου Ίνγκλαντ), Τζέρι Παλάσιος (Αλαχουελένσε), Κάρλο Κόστλι (Ρεάλ Εσπάνια), Ρόνι Μαρτίνες (Ρεάλ Σοσιεδάδ). Προπονητής: Λούις Φερνάντο Σουάρες

Όλα τα προϊόντα είναι νωπά & χειροποίητα (τα κρέατα & οι σώς)

ο 13.00 DELIVERY απ

μ.μ.

δυ

έως 12 το βρά

...το best seller της γεύσης! Βρίσκεται στο κέντρο του Βόλου κοντά στον πεζόδρομο στα Public ΚΟΝΤΑΡΑΤΟΥ ΜΕ ΓΑΜΒΕΤΑ (ΓΩΝΙΑ)

Τηλ: 24210 37239 & what’up: 69708 11803

Ο θάνατος του Κριστιάν Μπενίτες τον Ιούλιο του 2013, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο που έπρεπε να ξεπεράσει η Δημοκρατία του Ισημερινού ή αλλιώς Εκουαδόρ κατά την περίοδο των προκριματικών, για να περάσει στην τελική φάση του Μουντιάλ. Στα 27 του ο Μπενίτες ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας του Εκουαδόρ, που βρήκε πάντως τη δύναμη να συνεχίσει… Ο Ρεϊνάλντο Ρουέδα κατάφερε τελικά να οδηγήσει την ομάδα στα τελικά της Βραζιλίας, παρότι η Εθνική του Ισημερινού σαν σύνολο δεν έδειξε συνοχή και σταθερότητα στα παιχνίδια της. Η τρίτη παρουσία του Εκουαδόρ σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου θα είναι στα γήπεδα της

Βραζιλίας. Η πρώτη φορά που το Εκουαδόρ έδωσε το παρών ήταν το 2002, που αποκλείστηκε στους ομίλους παίρνοντας την τελευταία θέση. Το 2006 έκανε την έκπληξη στη Γερμανία και πέρασε στους «16» όπου ηττήθηκε από την Αγγλία που πήρε το εισιτήριο για τα προημιτελικά. Ακόμα όμως και αυτή η πρόκριση ήταν μία πολύ μεγάλη επιτυχία για τον Ισημερινό. Πρόκριση στους 16 είναι και ο στόχος του Ισημερινού για την παρουσία του στη Βραζιλίαμε τις δυο Ευρωπαϊκές χώρες, Γαλλία και Ελβετία να αποτελούν τους κατεξοχήν δυσκολότερους αντίπαλους στο δρόμο του.

Διακρίσεις: FIFA World Cup 2006 στη Γερμανία (Φάση των 16)

Το ρόστερ του Ισημερινού

Το ρόστερ της Ονδούρας

Γυροmundial στο stories to eat

Ισημερινός

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μάξιμο Μπανγκέρα (Μπαρτσελόνα), Αντριάν Μπόνε (Ελ Νασιονάλ), Αλεξάντερ Ντομίνγκεζ (Λίγκα ντε Κίτο). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Γκάμπριελ Αχιλέρ (Έμελεκ), Βάλτερ Αγιόβι (Πατσούκα), Όσκαρ Μπαγκούι (Έμελεκ), Φρίκσον Εράζο (Φλαμένγκο), Χόρχε Γκουαγκούα (Έμελεκ), Χουάν Κάρλος Παρέδες (Μπαρτσελόνα). ΜΕΣΟΙ: Σεγούντο Καστίγιο (Αλ Χιλάλ), Κάρλος Γκρουέζο (Στουτγκάρδη), Ρενάτο Ιμπάρα (Φίτεσε), Φιντέλ Μαρτίνεθ (Τιχουάνα), Έντισον Μέντες (Σάντα Φε), Κριστιάν Νομπόα (Ντιναμό Μόσχας), Λουίς Σαριτάμα (Μπαρτσελόνα), Αντόνιο Βαλέντσια (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Χάιμε Αγιόβι (Τιχουάνα), Φελίπε Καϊσέδο (Αλ Τζαζίρα), Τζέφερσον Μοντέρο (Μορέλια), Ζοάο Ρόχας (Κρουζ Αζούλ), Ένερ Βαλέντσια (Πατσούκα), Μάικλ Αρόγιο (Ατλάντε). Προπονητής: Ρεϊνάλντο Ρουέντα

Αργεντινή Η Αργεντινή σε κάθε διοργάνωση αποτελεί μία από τις υπερδυνάμεις του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου και δεν έχει άλλη επιλογή από το να πηγαίνει ως φαβορί για να διεκδικήσει τη διάκριση. Και όχι άδικα βέβαια, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις έχει απογοητεύσει τους φιλάθλους της, αφού δεν έχει καταφέρει να ανταποκριθεί στις υψηλές φιλοδοξίες τους. Αυτό απεύχεται να συμβεί στα γήπεδα της Βραζιλίας. Με 15 συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα με συγκομιδή δύο τρόπαια στη συγκομιδή της, με 14 Κόπα Αμέρικα, ένα κύπελλο συνομοσπονδιών και δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια αποτελεί αναμφίβολα έναν αντίπαλο που όλοι απεύχονται να τον βρουν στον δρόμο τους. Η Αργεντινή μετά το 1990 δεν έχει καταφέρει να προχωρήσει πέρα από

τα προημιτελικά. Αυτό που θα ψάξει στη Βραζιλία είναι το χαμένο Παγκόσμιο γόητρο της. Η Αργεντινή ξεκίνησε τα προκριματικά με νίκη επί της Χιλής με 4-1, αλλά σκόνταψε στη συνέχεια απέναντι σε Βολιβία και Βενεζουέλα. Έτσι άρχισαν να εκδηλώνονται αμφιβολίες για τον προπονητή της ομάδας Αλεχάντρο Σαμπέλα που ανέλαβε μετά το Κόπα Αμέρικα του 2011. Η νίκη με 2-1 επί της Κολομβίας ήρθε να ηρεμήσει κάπως τα πνεύματα και να αποτελέσει την αρχή για ένα αήττητο σερί 14 ματς για την Αργεντινή. Τερμάτισε τελικά στην κορυφή του ομίλου, έχοντας σκοράρει 35 γκολ.

Διακρίσεις: FIFA World Cup 1978 στην Αργεντινή, Μεξικό 1986 (νικητές), FIFA Confederations Cup Σαουδική Arabia 1992 (νικητές), Men Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου Αθήνα 2004, Πεκίνο 2008 (νικητές)

Βοσνία Χωρίς να έχει καταφέρει να διακριθεί μέχρι στιγμής σε διεθνές επίπεδο, η Βοσνία αποτελεί μία από τις χώρες που εμφανίζονται ως έκπληξη στον «χάρτη» των 32 του Μουντιάλ του 2014. Άξια όμως πήρε την πρόκριση αφού ήταν η χώρα που πήρε την πρώτη θέση στον Όμιλο της Εθνικής μας ομάδας και έστειλε τον Φερνάντο Σάντος και τους παίκτες του στην επίπονη διαδικασία των μπαράζ. Η Βοσνία ήταν εντυπωσιακή στα προκριματικά. Έχασε μόνο μία φορά, στα δέκα ματς και μέτρησε οκτώ νίκες και μία ισοπαλία. Με τα 30 γκολ που πέτυχε ήταν η τέταρτη καλύτερη επίθεση της Ευρώπης στα προκριματικά. Εξίσου εντυ-

Το ρόστερ της Βοσνίας

Το ρόστερ της Αργεντινής ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Σέρχιο Ρομέρο (Μονακό), Mαριάνο Αντουχάρ (Κατάνια), Αγουστίν Οριόν (Μπόκα Τζούνιορς) ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Eζεκιέλ Γκαράι (Μπενφίκα), Φεδερίκο Φερνάντες (Νάπολι), Πάμπλο Σαμπαλέτα (Μάντσεστερ Σίτι), Μάρκος Ρόχο (Σπόρτινγκ), Χοσέ Μαρία Μπασάντα (Μοντερέι), Ούγο Καμπανιάρο (Ίντερ), Mαρτίν Ντεμιτσέλις (Μάντσεστερ Σίτι) ΜΕΣΟΙ: Φερνάντο Γκάγκο (Μπόκα Τζούνιορς), Λούκας Μπίλια (Λάτσιο), Χαβιέρ Μαστσεράνο (Μπαρσελόνα), Aνχελ ντι Μαρία (Ρεάλ Μαδρίτης), Μαξιμιλιανο Ροντρίγκες, Ρικάρντο Άλβαρες (Ίντερ), Αουγκούστο Φερνάντες (Θέλτα), Ένσο Πέρες (Μπενφίκα) ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Σέρχιο Αγουέρο (Μάντσεστερ Σίτι), Λιονέλ Μέσι (Μπαρσελόνα), Γκονσάλο Ιγκουαΐν (Νάπολι), Εσεκιέλ Λαβέτσι (Παρί Σεν Ζερμέν), Ροντρίγο Παλάσιο (Ίντερ) Προπονητής: Αλεχάντρο Σαμπέγια

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ:Ασμίρ Μπέγκοβιτς (Στόουκ), Ασμίρ Άβντουκιτς (Μπόρατς Μπάνια Λούκα), Γιασμίν Φέιζιτς (Άαλεν). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Εμίρ Σπάχιτς (Λεβερκούζεν), Τόνι Σούνιτς (Ζόρια), Σεάντ Κολάσινατς (Σάλκε), Όγκνιεν Βράνιες (Ελαζίγκσπορ), Έρβιν Ζουκάνοβιτς (Γάνδη), Έρμιν Μπίτσακτσιτς (Άιντραχτ Μπράουνσβαϊγκ). ΜΕΣΟΙ: Σετζάντ Σαλίχοβιτς (Χόφενχαϊμ), Μίραλεμ Πιάνιτς (Ρόμα), Ιζέτ Χαΐροβιτς (Γαλατάσαραϊ), Μενσούρ Μούιτζα (Φράιμπουργκ), Μουχάμεντ Μπέσιτς (Φερεντσβάρος), Χάρις Μεντούνγιανιν (Γκαζιαντέπσπορ), Σέναντ Λούλιτς (Λάτσιο), Σένιγιαντ Ίμπριτσιτς (Ερτσίγεσπορ), Ανέλ Χάτζιτς (Στουρμ Γκρατς), Τίνο Σούσιτς (Χάιντουκ), Ζβιέζνταν Μισίμοβιτς (Γκουίζου Ρένε), Άβντιγια Βρσάγεβιτς (Χάιντουκ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Βεντάντ Ιμπίσεβιτς (Στουτγκάρδη), Έντιν Τζέκο (Μαν. Σίτι). Προπονητής: Σαφέτ Σούριτς

Ταξιδέψτε μαζί μας στο όνειρο… Το Yachting Club έγινε το σημείο αναφοράς του όμορφου λιμένα Βόλου. Με απεριόριστη θέα στην παραλία, ατμοσφαιρικό περιβάλλον, ξεκινάμε το πρωί με καφέ, το μεσημέρι με πιάτα γκουρμέ και το βράδυ με δροσερά ποτά, ευχάριστη μουσική και αφήστε την θαλασσινή αύρα του Παγασητικού να σας ταξιδεύει…

πωσιακή ήταν και η άμυνα της, που δέχτηκε μόλις έξι γκολ. Έτσι πήρε το εισιτήριο απευθείας για τη Βραζιλία με την πρώτη θέση του ομίλου. Είναι η πρώτη φορά που η Βοσνία θα δώσει το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έτσι ήδη έχει γράψει ιστορία με την πορεία της στα προκριματικά. Στη Βραζιλία, η μοναδική ομάδα που θα πάρει το “βάπτισμα του πυρός” σε τελική φάση είναι η Βοσνία. Είναι η μόνη «πρωτάρα» στη διοργάνωση. Θα αγωνιστεί στον Όμιλο με Αργεντινή, Ιράν και Νιγηρία και θα προσπαθήσει να συνεχίσει το όνειρο.

Λιμάνι Βόλου, T: 2421 0 22751 E: yachtingclubvolos@gmail.gr

Ιράν Ο Πορτογάλος Κάρλος Κεϊρόζ είναι ο τεχνικός που θα οδηγήσει το Ιράν στη Βραζιλία. Τελευταία συμμετοχή του Ιράν σε Παγκόσμιο κύπελλο ήταν στη Γερμανία το 2006. Έχουν όμως ακόμα δύο συμμετοχές οι Ιρανοί σε τελική φάση Μουντιάλ, το 1978 στην Αργεντινή και το 1998 στη Γαλλία. Δεν κατάφεραν να περάσουν από τους ομίλους και όπως φαίνεται και στη διοργάνωση του 2014 αποτελούν το μεγάλο αουτσάιντερ, με Αργεντινή, Νιγηρία και Βοσνία στον όμιλο τους. Ωστόσο οι Ιρανοί θα παραταχθούν με στόχο μια αξιοπρεπή παρουσία και ο Κάρλος Κεϊρόζ θεωρεί τιμή για τους παίκτες του και μόνο που

θα δώσουν το παρών σε μία τέτοια διοργάνωση. Προσπαθεί να τους γεμίσει με αυτοπεποίθηση για να διεκδικήσουν τις λίγες πιθανότητες που τους αναλογούν, αλλά το Ιράν δεν δείχνει ικανό για το θαύμα. Το 1998 στη Γαλλία οι Ιρανοί πέτυχαν την πρώτη τους νίκη σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αναμφίβολα κανείς δεν θα ξεχάσει αυτή την επιτυχία με 2-1 επί της Αμερικής, παρά το γεγονός ότι η ομάδα αποκλείστηκε με δύο ήττες στα άλλα δύο παιχνίδια.

Διακρίσεις: FIFA World Cup 1978 στην Αργεντινή, Γαλλία 1998, Γερμανία 2006 (Όμιλοι), Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου του Μόντρεαλ Ανδρών 1976 (Προημιτελικοί)

Νιγηρία Οι Νιγηριανοί ήταν το απόλυτο φαβορί στον όμιλο τους για να φτάσουν στον τελικό γύρο των προκριματικών. Δεν έχασαν κανένα παιχνίδι στην πρώτη φάση, με το πιο κακό αποτέλεσμα να είναι μία ισοπαλία με την Κένυα. Σε τέσσερις διοργανώσεις έχουν δώσει το παρών οι «Αετοί» και συγκεκριμένα το 1994, το 1998, το 2002 και το 2010. Αυτή θα είναι η πέμπτη συμμετοχή τους. Στα δύο πρώτα τους Μουντιάλ κατάφεραν να περάσουν στους 16 της διοργάνωσης, κάτι που δεν πέτυχαν όμως το 2010 στη Νότιο Αφρική και σε αυτό συντέλεσε και η πρώτη νίκη της Ελλάδας σε Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού ήρθε

κόντρα στη Νιγηρία, που τελείωσε τον όμιλο με μία ισοπαλία και δύο ήττες. Οι «Αετοί» θα προσπαθήσουν στη Βραζιλία να κάνουν ότι και στις δύο πρώτες συμμετοχές τους και να προχωρήσουν πέρα από τους Ομίλους. Στηρίζονται κυρίως στην ταχύτητα των παικτών τους και αποτελούν αν μη τι άλλο έναν επικίνδυνο αντίπαλο για κάθε ομάδα, παρότι δεν θεωρούνται φόβητρο. Ο κυριότερος αντίπαλος τους στον Όμιλο είναι η Αργεντινή. Με αυτή αν τα πράγματα εξελιχθούν λογικά θα παλέψει η Νιγηρία για την πρώτη θέση του ομίλου.

Διακρίσεις: FIFA World Cup USA 1994, Γαλ-

λία 1998 (Φάση των 16), Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου Ατλάντα το 1996 (νικητές).

Το ρόστερ του Ιράν

Το ρόστερ της Νιγηρίας

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ντάνιελ Νταβαρί (Μπραουνσβάιγκ), Ραχμάν Αχμαντί (Σεπαχάν Ισπαχάν), Αλιρέζα Χακίκι (Σπόρτινγκ Λα Κοβίλια). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Χοσεΐν Μαχινί, Τζαλάλ Χοσεϊνί, Μεχρντάντ Πουλαντί(Περσέπολις), Αμίρ Χοσεΐν Σαντεκί , Χασέμ Μπεϊκζαντέχ (Εστεγκλάλ), Αχμάν Αλενεμέχ(Ναφτ Τεχεράνης), Μοχαμάντ Ρέζα Κχανζαντέχ (Ζομπ Αχάν Ισφαχάν), Πεζμάν Μονταζερί (Ουμ Σαλάλ), Στέφεν Μπεϊτασοιύρ (Βανκούβερ). ΜΕΣΟΙ: Ρέζα Χαγκιγκί (Περσέπολις), Αντρανίκ Τεϊμουριάν (Εστεγκλάλ), Γκασέμ Χανταντιφάρ (Ζομπ Αχάν Ισφαχάν),Μπαχτιάρ Ραχμανί (Φοολάντ), Τζαβάντ Νεκουνάμ (Κουβέιτ Φ.Κ.), και Εχσλν ΧαΪσαφί (Σεπαχάν), ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κχορσόφ Χεϊντάρι (Εστεγκάλ), Καρίμ Ανσαριφάρντ (Τράκτορ Σαζί), Ρέζα Γκοοτσανεϊχάντ (Τσάρλτον), Αλιρέζα Γιαχανμπακς (Ναϊμέγκεν), Μασούντ Σογκαεΐ (Λας Πάλμας) και Ασκάν Ντεγιάγκαχ (Φοιύλαμ) Προπονητής: Κάρλος Κεϊρόζ

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Βινσέντ Ενιεάμα (Λιλ), Οστίν Εγίντε (Χάποελ Μπερ Σέβα), Τσιγκόζι Αγκμπίμ (Γκόμπε Γιουνάιτεντ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Έλντερσον Ετσιεγίλε (Μονακό), Εφέ Άμπροουζ (Σέλτικ), Γκόντφρεϊ Ομποαμπόνα (Ρίζεσπορ), Αζουμπουίκε Εγκουέκουε (Βάρι Βολφς), Κένεθ Ομερούο (Μίντλεσμπρο), Ζουβόν Οσανίβα (Ασντόντ), Γιόσεφ Γιομπό (Νόριτς), Κούνλε Οντουνλάμι (Σανράις Σταρς). ΜΕΣΟΙ: Τζον Όμπι Μίκελ (Τσέλσι), Ογκένι Ονάζι (Λάτσιο), Ρεουμπέν Γκάμπριελ (Μπέβερεν), Μάικλ Ουτσέμπο (Σερκλ Μπριζ), Ραμόν Αζίζ (Αλμερία), Βίκτορ Μόουσες (Τσέλσι). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Σόλα Αμεόμπι (Νιούκαστλ), Εμάνουελ Εμενίκε (Φενέρμπαχτσε), Πίτερ Οντεμβιγκί (Στόουκ), Αχμέντ Μούσα (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Μάικλ Μπαμπατούντε (Βολίν), Ούτσε Νουαφόρ (Χέρενφεν). Προπονητής: Στίφεν Κέσι

Γερμανία Η Γερμανία ξεπέρασε τα εμπόδια του τρίτου προκριματικού ομίλου της Ευρωπαϊκής ζώνης με εννιά νίκες σε δέκα ματς και μάλιστα αήττητη με τη μοναδική ισοπαλία να την έχει παραχωρήσει στη Σουηδία, η οποία τελικά έμεινε εκτός Μουντιάλ. Οι Γερμανοί έκαναν περίπατο στον όμιλο τους εξασφαλίζοντας πιο εύκολα από κάθε άλλη ομάδα την πρόκριση τους στη Βραζιλία. Η μόνη κακή στιγμή τους ήταν το 4-4 στο Βερολίνο κόντρα στη Σουηδία του Ιμπραχίμοβιτς, που από 4-0 κατάφερε να ισοφαρίσει το ματς. Οι Γερμανοί με 36 γκολ αποτέλεσαν την καλύτερη επίθεση των προκριματικών στην Ευρώπη. Οι Γερμανοί βρίσκονται στην τρίτη θέση της ειδικής κατάταξης των χωρών με τα περισσότερα τρόπαια στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού τρεις φορές το έχουν κατακτήσει ως Δυτική Γερμα-

νία, πίσω από την πρώτη Βραζιλία, που το έχει πάρει πέντε φορές «σπίτι» της και την Ιταλία με τέσσερις. Το 1954 στην Ελβετία σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο, χωρίς να αποτελεί φαβορί, ενώ ο Φρανς Μπεκενμπάουερ το 1974 στη Γερμανία ήταν ο αρχηγός που πήρε στα χέρια του το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο της πατρίδας του. Το 1990 στην Ιταλία, ακόμα μία μεγάλη μορφή του Γερμανικού ποδοσφαίρου, ο Λόταρ Ματέους, σήκωσε το Παγκόσμιο κύπελλο στα χέρια του. Επίσης οι Γερμανοί έχουν φτάσει άλλες τέσσερις φορές σε τελικούς, το 1966, το 1982, το 1986 και το 2002. Έχουν κατακτήσει την τρίτη θέση του τουρνουά επίσης τέσσερις φορές, με τελευταία αυτή το 2010, ενώ είχαν προηγηθεί, τα χάλκινα μετάλλια, το 1934, το 1970 και το 2006.

Διακρίσεις: FIFA World Cup 1954 Ελβετία, Γερ-

μανία 1974, Ιταλία 1990 (νικητές), τρία Euro (1972, 1988, 1996), 18 συμμετοχές σε Παγκόσμια Κύπελλα

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μάνουελ Νόιερ (Μπάγερν), Ρον-Ρόμπερτ Τσίλερ (Ανόβερο), Ρόμαν Βαϊντενφέλερ (Ντόρτμουντ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Φίλιπ Λαμ, Ζερόμ Μπόατενγκ (Μπάγερν), Ματς Χούμελς, Έρικ Ντουρμ (Ντόρτμουντ), Περ Μερτεζάκερ (Άρσεναλ), Μπένεντικτ Χέβεντες (Σάλκε). ΜΕΣΟΙ: Μεσούτ Εζίλ (Άρσεναλ), Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ, Τόνι Κρόος, Μάριο Γκέτσε (Μπάγερν), Γιούλιαν Ντράξλερ (Σάλκε), Κέβιν Γκρόσκροϊτς (Ντόρτμουντ), Σάμι Κεντίρα (Ρεάλ Μαδρίτης), Ματίας Γκίντερ (Φράιμπουργκ), Κριστόφ Κράμερ (Γκλάντμπαχ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μάρκο Ρόις (Ντόρτμουντ), Τόμας Μίλερ (Μπάγερν), Μίροσλαβ Κλόζε (Λάτσιο), Λούκας Ποντόλσκι (Άρσεναλ), Αντρέ Σίρλε (Τσέλσι). Προπονητής: Γιοακίμ Λεβ

Η Πορτογαλία χρειάστηκε να περάσει μέσα από τα πλέι οφ για να προχωρήσει στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο όμως έδωσε τη λύση και σκόραρε τέσσερα γκολ κόντρα στους Σουηδούς οδηγώντας τους Πορτογάλους στη Βραζιλία. Οι «μάχες» με τη Σουηδία, αντιμετωπίστηκαν ως προσωπικές «μονομαχίες» δύο Παγκοσμίων αστέρων του ποδοσφαίρου, του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς. Τελικά ο Πορτογάλος ήταν ο νικητής, αφήνοντας με την πίκρα τον Σουηδό και τους συμπαίκτες του. Πέντε φορές έχουν συμμετάσχει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου οι Πορτογάλοι. Το ντεμπούτο τους καταγράφηκε το 1966 στην Αγγλία, όταν και με ηγέτη τον Εουσέμπιο είχαν κατακτήσει την τρίτη θέση της διοργάνωσης, με νίκη στον μικρό τελικό

Η Γκάνα στα προκριματικά σημείωσε πέντε νίκες και μία ήττα και η επίδοση της αυτή την έστειλε στον τελικό των πλέι οφ, όπου αντιμετώπισε την επτά φορές πρωταθλήτρια Αφρικής, Αίγυπτο. Με μία νίκη όμως με 6-1 «τα μαύρα αστέρια» καθάρισαν από το πρώτο παιχνίδι την πρόκριση τους και η ήττα στο Κάιρο με 21 που ακολούθησε δεν πείραξε κανέναν, αφού ήδη υπήρχε το εισιτήριο για το τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας τους. Για πρώτη φορά η Γκάνα ήταν παρούσα σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006, όταν και αποτέλεσε τη μοναδική Αφρικανική ομάδα που ξέφυγε από τους Ομίλους. Κέρδισε την Τσεχία και τις ΗΠΑ, αλλά ήταν άτυχη αφού βρήκε στον δρόμο της και αποκλείστηκε στο δεύτερο γύρο από τη

Βραζιλία. Το 2010 στη Νότιο Αφρική απέκλεισε στον γύρο των 16 τις ΗΠΑ και πήρε το εισιτήριο για τα προημιτελικά. Εκεί όμως αποκλείστηκε στα πέναλτι από την Ουρουγουάη και οι ποδοσφαιριστές της ήταν πραγματικά απαρηγόρητοι για τη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε να αποτελέσουν την πρώτη Αφρικανική ομάδα που θα φτάσει στα ημιτελικά. Όπως και να χε πάντως η οκτάδα για την Γκάνα ήταν ακόμα μία «χρυσή» σελίδα στην ποδοσφαιρική της ιστορία. Τα πράγματα είναι δύσκολα για τους Γκανέζους στη Βραζιλία, αφού αγωνίζονται σε έναν όμιλο «φωτιά» με τους Γερμανούς και τους Πορτογάλους.

Διακρίσεις: FIFA World Cup της Νοτίου Αφρικής το 2010 (Προημιτελικά), 4 Κόπα Άφρικα 1963, 1965, 1978, 1982

Το ρόστερ της Γκάνας

Το ρόστερ της Γερμανίας

Πορτογαλία

Γκάνα

επί της Σοβιετικής Ένωσης. Οι αναμνήσεις των Πορτογάλων από την επόμενη παρουσία τους σε τελική φάση, που ήταν στο Μεξικό το 1986, δεν ήταν και οι καλύτερες, αφού αποκλείστηκαν από τη φάση των ομίλων, με μία νίκη επί της Αγγλίας και δύο ήττες από το Πολωνία και Μαρόκο. Το ίδιο θα γίνει και το 2002 στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας. Το 2006 όμως στη Γερμανία πήραν την τέταρτη θέση, με τη διοργάνωση αυτή να είναι η τελευταία του Λουίς Φίγκο. Έχασε την πρόκριση της στον τελικό από τη Γαλλία, με ένα πέναλτι από τον Ζινεντίν Ζιντάν. Στη Νότιο Αφρική, τα όνειρα της Πορτογαλίας ολοκληρώθηκαν στη φάση των «16», αφού ηττήθηκαν από τους μετέπειτα πρωταθλητές Κόσμου, Ισπανούς.

Διακρίσεις: 1966 FIFA World Cup Αγγλία (τρί-

τη θέση), 2006 FIFA World Cup Γερμανία (τέταρτη θέση), πέντε συμμετοχές σε Μουντιάλ (1966, 1986, 2002, 2006, 2010)

Το ρόστερ της Πορτογαλίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μπέτο (Σεβίλλη), Εντουάρντο (Μπράγκα), Ρουί Πατρίσιο (Σπόρτινγκ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Αντρέ Αλμέιδα (Μπενφίκα), Μπρούνο Άλβες (Φενέρμπαχτσε), Φάμπιο Κοεντράο (Ρεάλ Μαδρίτης), Ζοάο Περέιρα (Βαλένθια), Νέτο (Ζενίτ), Πέπε (Ρεάλ Μαδρίτης), Ρικάρντο Κόστα (Βαλένθια). ΜΕΣΟΙ: Ζοάο Μουτίνιο (Μονακό), Μιγκέλ Βελόσο (Ντιναμό Κιέβου), Ραούλ Μεϊρέλες (Φενέρμπαχτσε), Ρούμπεν Αμορίμ (Μπενφίκα), Βίλιαμ Καρβάλιο (Σπόρτινγκ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ Μαδρίτης), Έντερ (Μπράγκα), Έλντερ Πόστιγκα (Λάτσιο), Ούγκο Αλμέιδα (Μπεσίκτας), Νάνι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Ράφα (Μπράγκα),Βαρέλα (Πόρτο), Βιεϊρίνια (Βόλφσμπουργκ). Προπονητής:Πάουλο Μπέντο

ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Φατάου Ντάουντα (Ορλάντι Πάιρετς), Άνταμ Κβαρασέι (Στρόμγκοντσετ), Στίφεν Άνταμς (Αντουάνα Σταρς). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Σάμουελ Ινκούμ (Πλατανιάς), Ντάνιελ Οπάρε (Πόρτο), Χάρισον Αφούλ (Εσπεράνς), Τζον Μπόγιε (Ρεν), Τζόναθαν Μενσά (Εβιάν), Ρασίντ Σουμάλια (Μαμελόντι Σάνταουνς). ΜΕΣΟΙ: Μάικλ Εσιέν (Μίλαν), Σουλεΐ Μουντάρι (Μίλαν), Ραμπιού Μοχάμεντ (Κούμπαν Κράσνονταρ), Κβαντού Ασαμόα (Γιουβέντους), Εμάνουελ Αγκιεμανγκ – Μπαντού (Ουντινέζε), Αφρίγιε Άκουα (Πάρμα), Κρίστιαν Ατσού (Φίτεσε), Άλμπερτ Αντομά (Μίντλεσμπρο), Αντρέ Αγιού (Μαρσέιγ), Μουμπάρακ Βακάσο (Ρουμπίν Καζάν). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ασαμόα Γκιάν (Αλ Αΐν), Κέβιν – Πρινς Μπόατενγκ (Σάλκε), Αμπντούλ Μαζίντ Βάρις (Βαλενσιέν), Τζόρνταν Αγιού (Σοσό). Προπονητής: Κέσι Άπια

Η.Π.Α. Μία ήττα από την Ονδούρα στα προκριματικά έκανε δύσκολο το έργο των ΗΠΑ, ενώ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης άρχισαν να αμφισβητούν έντονα τον Γιούργκεν Κλίνσμαν και την τακτική του. Όλες αυτές οι αμφιβολίες όμως γρήγορα διαψεύστηκαν. Ο Γερμανός έφτιαξε ένα κλίμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του, δημιουργώντας ένα ανταγωνιστικό σύνολο με ελεύθερο ποδόσφαιρο. Με επτά νίκες στα δέκα παιχνίδια τους, 15 γκολ στην επίθεση και οκτώ στην άμυνα τελείωσαν με τέσσερις πόντους πιο πάνω από την Κόστα Ρίκα. Αυτή θα είναι η δέκατη συμμετοχή των Αμερικανών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πιο επιτυχημένη τους παρουσία ήταν το 1930

όταν και κατέκτησαν την 3η θέση της διοργάνωσης, ενώ έχουν άλλες οκτώ συμμετοχές σε Μουντιάλ (1934, 1950, 1990, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010). Στην τελευταία τους παρουσία στη Νότιο Αφρική αποκλείστηκαν στον γύρο των «16», ενώ στα γήπεδα της Κορέας και της Ιαπωνίας το 2002 αποκλείστηκαν από τη Γερμανία στα προημιτελικά. Με την παρουσία της Γερμανίας και της Πορτογαλία στον όμιλο τους, οι πιθανότητες για πρόκριση φαίνεται να είναι λίγες.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Ουρουγουάη

1930 (τρίτη θέση), FIFA Confederations Cup Σαουδική Αραβία 1992, Μεξικό 1999 (τρίτη θέση)

Το ρόστερ των Η.Π.Α. ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μπραντ Γκουζάν (Άστον Βίλα), Τιμ Χάουαρντ (Έβερτον) και Νικ Ριμάντο (Ρεάλ Σολτ Λέικ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Ντα Μάρκους Μπίσλεϊ (Πουέμπλα), Ματ Μπέσλερ (Κάνσας Σίτι), Τζον Μπρουκς (Χέρτα), Τζεφ Κάμερον (Στόουκ), Τίμι Τσάντλερ (Νυρεμβέργη), Ομάρ Γκονζάλεζ (Λος Άντζελες Γκάλαξι), Φάμπιαν Τζόνσον (Χόφενχαϊμ) και Ντε Αντρέ Γεντλίν (Σιάτλ Σάουντερς). ΜΕΣΟΙ: Κάιλ Μπέκερμαν (Ρεάλ Σολτ Λέικ), Αλεχάντρο Μπεντόγια (Ναντ), Μάικλ Μπράντλεϊ (Τορόντο), Μπραντ Ντέιβις (Χιούστον), Μιξ Ντίσκερουντ (Ρόζενμποργκ), Τζούλιαν Γκριν (Μπάγερν Μονάχου), Ζερμέιν Τζόουνς (Μπεσίκτας) και Γκρέιχαμ Ζούσι (Κάνσας). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Τζόζι Άλτιντορ (Σάντερλαντ), Κλιντ Ντέμπσεϊ (Σιάτλ Σάουντερς), Άρον Γιόχανσον (Άλκμααρ) και Κρις Βοντολόφσκι (Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς). Προπονητής: Γιούργκεν Κλίνσμαν

Δημ. της Κορέας Με μία γλυκιά ήττα στην τελευταία αγωνιστική των προκριματικών, πήρε το εισιτήριο η Κορέα για τη διοργάνωσης της Βραζιλίας. Το Ιράν νίκησε με 1-0 την Νότιο Κορέα και με το αποτέλεσμα αυτό εξασφάλισαν την πρόκριση και οι δύο ομάδες. Το Ιράν πέρασε με την πρώτη θέση, ενώ η Κορέα ισοβάθμησε στη δεύτερη με το Ουζμπεκιστάν και προκρίθηκε με καλύτερη διαφορά τερμάτων. Έστω και με λίγη περιπέτεια λοιπόν οι Κορεάτες θα δώσουν το παρών στο 8ο Μουντιάλ της ιστορίας τους με τη Ρωσία, την Αλγερία και το Βέλγιο στον όμιλο τους. Η Νότιος Κορέα είναι η πιο επιτυχημένη Ασι-

ατική ομάδα στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Φυσικά και η καλύτερη πορεία της έγινε το 2002 όταν ήταν συνδιοργανώτρια με την Ιαπωνία. Τότε οι Κορεάτες κατάφεραν να φτάσουν μέχρι τα ημιτελικά, όπου ηττήθηκαν τελικά από τη Γερμανία, ενώ κατέκτησαν τελικά την τέταρτη θέση. Στη Νότιο Αφρική για πρώτη φορά προκρίθηκαν στους «16» μακριά από την χώρα τους, ωστόσο αποκλείστηκαν στη συνέχεια από την Ουρουγουάη. Η Νοτιοκορεάτες θέλουν να περάσουν από τους ομίλους και να βρεθούν ξανά στις κορυφαίες 16 ομάδες του πλανήτη στη Βραζιλία.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Κορέα/Ιαπωνία 2002 (τέταρτη θέση), δύο κύπελλα Ασίας (1956, 1960)

Το ρόστερ της Δ. της Κορέας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Τζουνγκ Σουνγκ Ριόνγκ (Σουόν Μπλούγουϊνγκς), Κιμ Σέουνγκ Γκιού (Ουλσάν), Λι Μπουμ Γιούνγκ (Μπουσάν Ιπαρκ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Κιμ Τζιν Σου (Άλμπιρεξ Νιιγκάτα), Κιμ Γιούνγκ Γκουόν (Γκουανγκζού Evergrande), Γιούν Σουκ Γιούνγκ (ΚΠΡ), Χουάνγκ Σέοκ Χο (Σανφρέσε Χιροσίμα), Χονγκ Τζέονγκ Χο (Άουγκσμπουργκ), Κουάκ Τάε Χούι (Αλ Χιλάλ), Λι Γιόνγκ (Ουλσάν), Κιμ Τσανγκ Σου (Κασίβα Ρεϊσόλ). ΜΕΣΟΙ: Κι Σουνγκ Γιουένγκ (Σάντερλαντ), Χα Ντάε Σουνγκ (Γκουοάν Πεκίνου), Χαν Κουκ Γιούνγκ (Κασίβα Ρεϊσόλ), Παρκ Τζονγκ Γου (Γκουανγκζού R&F), Κιμ Μπο Κιούνγκ (Κάρντιφ Σίτι), Λι Τσουνγκ Γιόνγκ (Μπόλτον), Τζι Ντονγκ Γουόν (Άουγκσμπουργκ), Σον Χέουνγκ Μιν (Λεβερκούζεν). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κου Τζα Τσέολ (Μάιντς), Λι Κέουν Χο (Σανγκτζού Σανγκμού), Παρκ Τσου Γιούνγκ (Γουότφορντ), Κιμ Σιν Γουόκ (Ουλσάν). Προπονητής: Χονγκ Μιούνγκ Μπο

Ρωσία Η Ρωσία πέρασε ως πρώτη από τον έκτο όμιλο της Ευρωπαϊκής ζώνης στο Μουντιάλ. Άφησε στη δεύτερη θέση την Πορτογαλία που ήταν και ο βασικός της ουσιαστικά αντίπαλος, μια και Αζερμπαϊτζάν, Βόρεια Ιρλανδία και Λουξεμβούργο δεν μπορούσαν να απειλήσουν τα δυο φαβορί. Η μάχη λοιπόν για την πρώτη θέση δόθηκε με την Πορτογαλία, με τους Ρώσους τελικά να αναδεικνύονται νικητές. Θα παλέψουν για την πρόκριση τους στους ομίλους, με Βέλγιο, Κορέα και Αλγερία και η αλήθεια είναι ότι οι πιθανότητες πρόκρισης στην επόμενη φάση είναι με το μέρος τους.

Η Ρωσία έφτασε στα προημιτελικά στη Σουηδία το 1958, στο Μεξικό το 1970 και στη Χιλή το 1962. Η καλύτερη τους εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το 1966 στην Αγγλία, όταν και κατέκτησαν την τέταρτη θέση. Αποκλείστηκαν αρχικά από τη Δυτική Γερμανία, ενώ έχασαν στον μικρό τελικό από την Πορτογαλία. Οι δυο τελευταίες τους παρουσίες σε τελικά Μουντιάλ ήταν το 1994 στις ΗΠΑ και το 2002 στην συνδιοργάνωση Κορέα/Ιαπωνία. Στις διοργανώσεις του 2006 και του 2010 οι Ρώσοι απέτυχαν να προκριθούν.

Διακρίσεις:

FIFA World Cup Αγγλία 1966 (τέταρτη θέση), Euro 1960 (νικητές)

Το ρόστερ της Ρωσίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Ιγκόρ Ακινφέεβ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Γιούρι Λοντίγκιν (Ζενίτ), Σεργκέι Ριζίκοφ (Ρουμπίν Καζάν). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Βασίλι Μπερεζούτσκι (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Βλάντιμιρ Γκρανάτ (Ντιναμό Μόσχας), Αντρέι Εσένκο (Ανζί), Σεργκέι Ιγκνάσεβιτς (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Αλεξέι Κοζλόφ (Ντιναμό Μόσχας), Ντμίτρι Κομπάροφ (Σπαρτάκ Μόσχας), Αντρέι Σεμένοφ (Τέρεκ Γκρόζνι), Γκέοργκι Σενίκοφ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας). ΜΕΣΟΙ: Ντένις Γκλουσάκοφ (Σπαρτάκ Μόσχας), Ιγκόρ Ντενίσοφ (Ντιναμό Μόσχας), Άλαν Τζαγκόεφ (ΤΣΣΚΑ Μόσχας), Γιούρι Ζιρκόφ (Ντιναμό Μόσχας), Αλεξέι Ιόνοφ (Ντιναμό Μόσχας), Πάβελ Μογκιλέβετς (Ρουμπίν Καζάν), Αλεξάντερ Σαμέντοφ (Λοκομοτίβ Μόσχας), Βίκτορ Φεϊζουλίν (Ζενίτ), Όλεγκ Σατόφ (Ζενίτ), Ρομάν Σιρόκοφ (Κράσνονταρ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Μαξίμ Κανουνίκοφ (Αμκάρ), Αλεξάντερ Κερζάκοφ (Ζενίτ), Αλεξάντερ Κοκόριν (Ντιναμό Μόσχας). Προπονητής: Φάμπιο Καπέλο

Αλγερία Η Αλγερία κέρδισε πέντε από τα έξι παιχνίδια του ομίλου της και στα πλέι οφ πήρε την πρόκριση για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Επικράτησε, με 1-0, της Μπουρκίνα Φάσο κι εξασφάλισε τη συμμετοχή της στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, χάρη στα εκτός έδρας γκολ, αφού είχε χάσει με 3-2 στο πρώτο παιχνίδι. Αν και η αντίπαλος της έκανε ένσταση μετά το παιχνίδι για κακή συμμετοχή του Μπουγκέρα, κάτι τέτοιο δεν ευσταθούσε και έτσι η Αλγερία θα δώσει κανονικά το παρών το καλοκαίρι στη Βραζιλία. Η ομάδα της Αλγερίας έχει δώσει το παρών τρεις φορές σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Η πρώτη της εμφάνιση καταγράφηκε στην Ισπανία το 1982 και τελείωσε μάλιστα επεισοδιακά. Και

αυτό γιατί κέρδισε στα παιχνίδια του ομίλου της, τη Δυτική Γερμανία και τη Χιλή, αλλά σε τριπλή ισοβαθμία με την Αυστρία και τη Δυτική Γερμανία έμεινε εκτός της επόμενης φάσης. Δεν άφησε όμως έτσι τον αποκλεισμό της και έκανε καταγγελία, ότι η Δυτικογερμανοί και οι Αυστριακοί είχαν «στήσει» το μεταξύ τους τελευταίο παιχνίδι, ώστε να χάσουν την πρόκριση στη διαφορά τερμάτων. Τέσσερα χρόνια αργότερα οι Αλγερινοί αποκλείστηκαν επίσης στον όμιλο, ενώ η παρουσία τους στη Νότια Αφρική ήταν απογοητευτική, αφού απέναντι σε Αγγλία, ΗΠΑ και Σλοβενία δεν κατάφεραν να πετύχουν ούτε ένα γκολ.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Ισπανία 1982, Μεξικό 1986, Νότια Αφρική το 2010 (φάση των ομίλων)

Το ρόστερ της Αλγερίας ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Μοχάμεντ Λαμινέ Ζεμαμούς (Αγλέρ), Ράις Μπολί (ΤΣΣΚΑ Σόφιας), Σεντρίκ Σι Μοχάμεντ (Κονσταντάιν). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Καρλ Μετζανί (Βαλενσιέν), Αϊσά Μαντί (Ρεμ), Ματζίντ Μπουγκέρα (Λεκβίγια), Φαουζί Γκουλάμ (Νάπολι), Ραφίκ Χαλίσε (Ακαδέμικα), Εσαϊντ Μπελκαλέμ (Γουότφορντ), Λιασινέ Κανταμούρο (Μαγιόρκα), Τζαμέλ Μεσμπά (Λιβόρνο), Μεχντί Μοστεφά (Αζαξιό). ΜΕΣΟΙ: Σοφιάν Φεγκουλί (Βαλένθια), Σαφίρ Ταϊντέρ (Ίντερ), Μεντί Λασέν (Χετάφε), Αμπντελμουμέν Τζαμπού (Κλαμπ Αφρικέν), Γιασινέ Μπραχίμι (Γρανάδα), Ναμπίλ Μπενταλέμπ (Τότεναμ), Χασάν Γιεμπντά (Ουντινέζε), Ριγιάντ Μαρέζ (Λέστερ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Ισλάμ Σλιμανί (Σπόρτινγκ Λισαβόνας), Χιλάλ Σουδάνι (Ντιναμό Ζάγκρεμπ), Ναμπίλ Γκιλάς (Πόρτο). Προπονητής: Βαχίντ Χαλίλχοζιτς

Βέλγιο Το Βέλγιο έκανε την επανάσταση του και με μία νέα γενιά ποδοσφαιριστών, έκλεισε θέση για τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση του πλανήτη. Δείχνει ικανό να ανταποκριθεί σε κάθε πρόκληση και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και στους προκριματικούς όταν πήρε την πρώτη θέση του Ομίλου, αφήνοντας στη δεύτερη τους Κροάτες. Η πρόκριση τους «σφραγίστηκε» την προτελευταία αγωνιστική, με ένα σπουδαίο διπλό στο Ζάγκρεμπ με 1-2. Το Βέλγιο δεν είναι μία τυχαία χώρα όμως στο ποδόσφαιρο. Εχει δώσει το παρών σε 11 Παγκόσμια Κύπελλα και ήταν μία υπολογίσιμη δύναμη από το 1982 έως το 2002.

Η καλύτερη θέση των Βέλγων σε Μουντιάλ ήταν το 1986 στο Μεξικό όταν κατάφεραν να φτάσουν στην τετράδα και τελικά κατέκτησαν την τέταρτη θέση της διοργάνωσης. Το Βέλγιο θεωρείται μια ανερχόμενη δύναμη στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο με αρκετούς ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας να παίζουν στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Δεν θα παραταχθεί στα γήπεδα της Βραζιλίας για να πει απλά ότι ήταν εκεί, αλλά «βλέπει» και πρόκριση στους «16» με τη Ρωσία και την Κορέα να αποτελούν τους βασικούς του αντιπάλους για την επίτευξη του στόχου του.

Διακρίσεις: FIFA World Cup Μεξικό 1986 (τέταρτη θέση), Men Ολυμπιακό Τουρνουά Ποδοσφαίρου Αμβέρσας το 1920 (νικητές)

Το ρόστερ τoυ Βελγίου ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: Τιμπό Κουρτούα (Ατλέτικο Μαδρίτης), Σιμόν Μινιολέ (Λίβερπουλ), Κόεν Κάστελς (Χόφενχαϊμ), Σίλβιο Πρότο (Άντερλεχτ). ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ: Τόμπι Αλντερβέιρελντ (Ατλέτικο Μαδρίτης), Άντονι Φάντεν Μπόρε (Αντερλεχτ), Λορέν Σιμάν (Σταντάρ Λιέγης), Γιαν Βερτόνγκεν (Τότεναμ), Βινσέντ Κομπανί (Μάντσεστερ Σίτι), Ντάνιελ φαν Μπούιτεν (Μπάγερν Μονάχου), Τόμας Βερμάλεν (Άρσεναλ), Νίκολας Λόμπαερτς (Ζενίτ). ΜΕΣΟΙ: Άξελ Βίτσελ (Ζενίτ), Στίφεν Ντεφούρ (Πόρτο), Μαρουάν Φελαϊνί (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Νασέρ Τσαντλί (Τότεναμ), Μούσα Ντεμπελέ (Τότεναμ). ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ: Κέβιν ντε Μπρίνε (Βόλφσμπουργκ), Ντρις Μέρτενς (Νάπολι), Αντνάν Γιανουζάι (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ), Εντέν Αζάρ (Τσέλσι), Κέβιν Μιραλάς (Έβερτον), Ρομέλου Λουκάκου (Έβερτον), Ντιβόκ Οριζί (Λιλ). Προπονητής: Μαρκ Βίλμοτς

To τηλεοπτικό πρόγραμμα του Μουντιάλ

Η ΝΕΡΙΤ ανακοίνωσε το πρόγραμμά της για τη μεγάλη διοργάνωση του Μουντιάλ που θα φιλοξενηθεί στα γήπεδα της Βραζιλίας από τις 12 Ιουνίου έως τις 13 Ιουλίου. Αναλυτικά το τηλεοπτικό πρόγραμμα:

Πέμπτη 12 Ιουνίου

22:00 – 23:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:30 ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΚΡΟΑΤΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:45 – 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Παρασκευή 13 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΜΕΞΙΚΟ – ΚΑΜΕΡΟΥΝ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΙΣΠΑΝΙΑ – ΟΛΛΑΝΔΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΧΙΛΗ – ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Σάββατο 14 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΚΟΛΟΜΒΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ – ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΑΓΓΛΙΑ – ΙΤΑΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 03:00- 04:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 04:00 – 05:45 ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ – ΙΑΠΩΝΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Κυριακή 15 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΕΛΒΕΤΙΑ – ΕΚΟΥΑΔΟΡ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΓΑΛΛΙΑ – ΟΝΔΟΥΡΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ – ΒΟΣΝΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Δευτέρα 16 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΙΡΑΝ – ΝΙΓΗΡΙΑ 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΓΚΑΝΑ – ΗΠΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Τρίτη 17 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΒΕΛΓΙΟ – ΑΛΓΕΡΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΒΡΑΖΙΛΙΑ – ΜΕΞΙΚΟ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΡΩΣΙΑ – ΚΟΡΕΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Τετάρτη 18 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ – ΟΛΛΑΝΔΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΙΣΠΑΝΙΑ – ΧΙΛΗ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΚΑΜΕΡΟΥΝ – ΚΡΟΑΤΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Πέμπτη 19 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΚΟΛΟΜΒΙΑ – ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 22:00 – 23:45 ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ – ΑΓΓΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΙΑΠΩΝΙΑ – ΕΛΛΑΔΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 03:00 – 04:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Παρασκευή 20 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΙΤΑΛΙΑ – ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΕΛΒΕΤΙΑ – ΓΑΛΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΟΝΔΟΥΡΑ – ΕΚΟΥΑΔΟΡ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Σάββατο 21 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ – ΙΡΑΝ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΓΚΑΝΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΝΙΓΗΡΙΑ – ΒΟΣΝΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Κυριακή 22 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΒΕΛΓΙΟ – ΡΩΣΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 22:00 – 23:45 ΚΟΡΕΑ – ΑΛΓΕΡΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 00:00 – 01:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 01:00 – 02:45 ΗΠΑ – ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD)

Δευτέρα 23 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΟΛΛΑΝΔΙΑ – ΧΙΛΗ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:30 ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ – ΙΣΠΑΝΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση) 22:45 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 ΚΑΜΕΡΟΥΝ – ΒΡΑΖΙΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 01:00 – 02:30 ΚΡΟΑΤΙΑ – ΜΕΞΙΚΟ (σε μαγνητοσκόπηση) 02:45 – 03:00 POST – GAME

Τρίτη 24 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΙΤΑΛΙΑ – ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:30 ΚΟΣΤΑ ΡΙΚΑ – ΑΓΓΛΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση) 22:45 – 23:00 PRE – GAME 23:00 – 00:45 ΕΛΛΑΔΑ - ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 01:00 – 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 02:00 – 03:45 ΙΑΠΩΝΙΑ – ΚΟΛΟΜΒΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση)

Τετάρτη 25 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΝΙΓΗΡΙΑ – ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:30 ΒΟΣΝΙΑ – ΙΡΑΝ (σε μαγνητοσκόπηση) 22:45 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 ΕΚΟΥΑΔΟΡ – ΓΑΛΛΙΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 01:00 – 02:30 ΟΝΔΟΥΡΑ – ΕΛΒΕΤΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση) 02:45 – 03:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Πέμπτη 26 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ – ΓΚΑΝΑ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 22:30 ΗΠΑ – ΓΕΡΜΑΝΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση) 22:45 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 ΚΟΡΕΑ – ΒΕΛΓΙΟ (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 01:00 – 02:30 ΑΛΓΕΡΙΑ – ΡΩΣΙΑ (σε μαγνητοσκόπηση)

Σάββατο 28 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 Νοκ άουτ αγώνας για τους «16» (ΝΕΡΙΤ και ΝΕΡΙΤ HD) 21:00 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Νοκ άουτ αγώνας για τους «16» 01:00 – 01:30 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Κυριακή 29 Ιουνίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 Νοκ άουτ αγώνας για τους «16» 21:00 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Νοκ άουτ αγώνας για τους «16» 01:00 – 01:30 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Δευτέρα 30 Ιουνίου

Τρίτη 1 Ιουλίου

Τετάρτη 2 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Πέμπτη 3 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή

Παρασκευή 4 Ιουλίου

18:00 – 19:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 19:00 – 20:45 Προημιτελικός 21:00 – 23:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Προημιτελικός 01:00 – 01:30 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Σάββατο 5 Ιουλίου

Κυριακή 6 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Δευτέρα 7 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Τρίτη 8 Ιουλίου

22:00 – 23:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Ημιτελικός 01:00– 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Τετάρτη 9 Ιουλίου

22:00 – 23:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Ημιτελικός 01:00 – 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Πέμπτη 10 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Παρασκευή 11 Ιουλίου

22:45 – 00:00 Εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Σάββατο 12 Ιουλίου

22:00 – 23:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Μικρός τελικός 01:00 – 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»

Κυριακή 13 Ιουλίου

22:00 – 23:00 Pre game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ» 23:00 – 00:45 Τελικός 01:00 – 02:00 Post game εκπομπή «Ωρα Μουντιάλ»