ခ်စ္ ခ်စ္သ သူ႔အ ူ႔အိမ ိမ္ ္ အိ အိမမ္႔ခ္႔ခ်မ္ ်မ္းးေျမ့ ေျမ့ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြ ခင္းတဲ့ လမ္းေလးထဲမွာ ခ်စ္သူရ့အ ဲ ိမ္ေလး ရွိတယ္။ အဲဒီ လမ္းေလး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာေတာ့ လမ္းေလးထိပ္က
၀ါးရုံပင္တန္းေလးေတြ။
ပုဇြန္ကြက္ေက်ာ္သုပ္ဆိုင္၊
ညေနေစာင္းၿပီဆိုရင္
လၻက္ရည္ဆိုင္၊
ခ်စ္သူေနတဲ႔
ႀကံရည္ဆိုင္ေလးေတြမွာ
လူစည္ကားတတ္တယ္။ မီးေရာင္လ့လ ဲ ့ဲ စာအုပ္အငွားဆိုင္ေလးေတြ၊ ဆိုက္ကားသံေတြန့လ ဲ ဲ အသက္၀င္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူေနတဲ့ လမ္းေလးထဲမွာကေတာ့ လူေျခတိတ္ဆိတ္ေနတတ္တယ္။ ခ်စ္သူရဲ့
အိမ္ပတ္ပတ္လည္မွာ
သရက္ပင္ေတြ၊
မန္က်ည္းပင္ေတြ
တန္းစီေနတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံ သရက္ကင္းေလးေတြက လမ္းေလးေပၚကို က်ေနတတ္တယ္၊ ျပဴတင္းေပါက္ ျဖဴျဖဴေလးေတြမွာ
ကန့္လန္႔ကာ
အျပာေလးက
ေလမွာ
လြင့္ေနတတ္တယ္။
ၿခံ၀င္းေလးကေတာ့ သစ္ရြက္ေတြ ကင္းစင္လို႔ အၿမဲတမ္း ေျပာင္စင္ေနတတ္တယ္။ ၿခံေလးရဲ႕ ေထာင့္မွာ
အရိပ္ေကာင္းတဲ႔
ေရတြင္းေလးနဲ႔
တြဲရရြက ဲ ်ေနတဲ႔
သစ္ခပ ြ န္းေတြရွိတယ္။
ညေနေစာင္းေတြမွာ ၿခံ၀င္းေလးထဲမွာ တစ္ခါတစ္ရံ ခ်စ္သူ တံျမက္စည္းလွည္းေနတာကို ပု႑ရိတ္ပင္ေတြၾကားက ျမင္ရတတ္တယ္။ ခ်စ္သူကို ခ်စ္မိသာြ းတဲ့ အေၾကာင္းေတြထမ ဲ ွာ အဲဒါတစ္ခုလဲပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ တံျမက္စည္း လွည္းၿပီးသား သစ္ရက ြ ္ေျခာက္ ေလးေတြကို မီးရႈိ႕ေနလို ့ မီးခိုးေငြ႕ေတြ ဟိုး၀ါးရုံပင္ထိပ္ဖ်ားကို လြင့္တက္ သြားတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့လဲ ခ်စ္သူက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္ ေရာက္ေနလို႔ ခ်စ္သူမရွိတ့ဲ အိမ္ေလးကို အဲဒီေတာ့မွ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ ၾကည့္မိတယ္။ ေယာက်ၤားေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိတ့ဲ လၻက္ရည္ဆိုင္ ဆိုေတာ့
ခ်စ္သူရွိေနမလားလို႔
အကူအညီေတာင္းေတာ့လဲ ငါလဲမၾကည့္ရဲဘူး။
လွမ္းမၾကည့္ရလ ဲ ို႔
အားမကိုးရတဲ့
နင္ၾကည့္ပါလား
သူငယ္ခ်င္းေတြကို
သူငယ္ခ်င္းေတြက
ဆိုၿပီး
နင္ၾကည့္ေပးလိုက္၊
သူၾကည့္ငါၾကည့္န႔ဲ
သူတို႔အခ်င္းခ်င္း
ျငင္းခုံေနခဲ့ၾကေသးတယ္။ မိုးအုံ႔ေနတဲ့
ညေနခင္းေလး
သူငယ္ခ်င္းမေတြရဲ႕
တစ္ခုမွာေတာ႔
လွပနက္ေမွာင္တ့ဲ
ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကရင္ေကာင္းမလားလို႔ ခ်စ္သူက
ေခါင္းငုံ့ၿပီး
ူၿခံ၀မွာ
ခ်စ္သူထြက္ရပ္ေနတယ္။
ဆံေကသာေတြေနာက္မွာ
ခ်ီတုံခ်တုံ
ၿဖစ္ေနခဲ့တယ္။
ေျမေပၚကတစ္စုံတစ္ရာကို(သို႔)
ပုန္းကြယ္ရင္း
ကခ်င္
ဘာမွမရွိတာကုိ
ပုဆိုးကြက္န့ဲ ဖိနပ္ဦးနဲ႔
တို႔ကစားေနတယ္။
ကုိယ္ခ်စ္တ့လ ဲ ူ
တစ္ေယာက္ေရွ႕က
ျဖတ္ေလွ်ာက္ရတာ
ေတာ္ေတာ္ခက္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုဆိုတာ အဲဒီေန႔က သိခ့ရ ဲ တယ္္။ ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္လုံးေတြက အားလုံးထဲမွာမွ ကုိယ့္ဆီေရာက္လာတယ္။
“ရုိလ္းနံပါတ္ နွစ္မဟုတ္လား” …တဲ့၊ “ကၽြန္ေတာ္ “ . . . ” ပါ” တဲ႕။ တစ္အုပ္လုံးႀကီးက ေခါင္းၿငိမ့္ၾကတယ္။ “ဒါ ကၽြန္ေတာ့အိမ္ပါ” တဲ့။
တစ္အုပ္လုံးက တစ္ခါ ေခါင္းထပ္ၿငိ္မ့္ၾက ျပန္တယ္။ “အားတဲ့အခါ လာလည္နိုင္ပါတယ္” တဲ့။ အားလုံး ေခါင္းေတြ ၿငိမ့္ာၾကျပန္ေရာ။ အဲဒီညေနက ေခါင္းၿငိမ့္တ့ဲ အလုပ္နဲ႕ပဲ ၿပီးသြားၾကတယ္။ ခ်စ္သူအတြက္ ကဗ်ာေလးေတြကို စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးေတြေပၚမွာ စပ္ဖူးတယ္။ ခ်စ္သူန႔ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူအတြက္ စပ္ထားတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ခ်စ္သူကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလိုက္ရတယ္။ ခ်စ္သူ စိတ္၀င္စားေနတဲ့ အရပ္ပုပု ဆံပင္ရွည္ရွည္န႔ဲ ေကာင္မေလးကို
ေပးဖို႔အတြက္ေပါ့။
သူငယ္ခ်င္းမေတြကေတာ့
နွစ္ေမ်ာတသနဲ႔
ျမည္တြန္ေတာက္တီး ေနခဲ့ၾကတယ္။ နွစ္ေတြအၾကာႀကီးမွာ သစ္ရြက္ေတြ
ခ်စ္သူရဲ႕အိမ္ေလးေရွ႕ကို
ရွင္းလင္းၿပီးစ
တံျမက္စည္းေလးကိုင္လို႔
တစ္ခါျပန္ေရာက္တယ္။
ၿခံ၀င္းေလးက
ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
သန္႔ရွင္းေနတယ္။ ခ်စ္သူေဘးမွာ
အရင္လိုပဲ ခ်စ္သူကို
ဂါ၀န္အ၀ါေလးနဲ႔
ပါးေဖာင္းေဖာင္း ကေလးေလးတစ္ေယာက္က သရက္သီးေလး ကိုင္လို႔ ရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ သစ္ရြက္ပုံေလး
နားမွာေတာ့
အရပ္ပုပု
ဆံပင္ကိုတပတ္လွ်ိဳတြဲခ်ထားတဲ့
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္။ ခ်စ္သူတို ့ မိသားစု လုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကို ထားၿပီး အိမ္ေပၚမွာ သစ္သီးမ်ိဳးစုံနဲ႔ ဧည့္ခံၾကတယ္။ ညမီးေလးေတြ လက္လာေတာ့ ၿခံ၀အထိ ခ်စ္သူက လိုက္ပို႔တယ္။ နင့္ရ့ဲ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ၀ါးရုံပင္ေတြ
ခ်စ္သူကေျပာတယ္။
တရွဲွရွဲျုမည္သြားတယ္။
ခ်စ္သူ႔အိမ္ကို
ညေလအတိုးမွာ ေက်ာခိုင္းေလွ်ာက္ေနေပမယ့္
ခ်စ္သူကိုယ့္ကို ၿခံ၀က ရပ္ၾကည့္ေနဆဲပဲဆိုတာ သိေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ေလ… ခ်စ္သူေရွ႕မွာ
လမ္းေလွ်ာက္ရတာ
သိပ္ခက္ခတ ဲ ့ဲ
အလုပ္တစ္ခုေတာ့
မဟုတ္ေတာ့ပါကြယ္….~~
ၾသဂု ၾသဂု တ ္လ ၂ ဂရက္ ၂ ၀ ၀ ၆ ၾသဂုတ တ္လ ္လ ၂ ၂ဂရက္ ဂရက္၊၊၊ ၂ ၂၀ ၀၀ ၀၆ ၆ (((၂ ၂ ၀ ၀ ၇ လ ိုင ္လ ထု တ ဆယ္ ေ က်ာ္ သ က္ မ ဇ ၂၀ ၀၀ ၀၇ ၇ ဇူဇူဇူလ လိုင ိုင္လ ္လထု ထုတ တ္ ္ ္ ဆယ္ ဆယ္ေ ေက်ာ္ က်ာ္သ သက္ က္မ မဂၢဂၢဂၢဇ ဇင္င္င္းးး))) © © အိ မ ္႔ခ ်မ္ ေျမ့ ခ်စ္ သ အိ မ © “““အိ အိမ မ္႔ခ ္႔ခ်မ္ ်မ္းးးေျမ့ ေျမ့””” ရဲရဲရဲ႕႕႕ “““ခ်စ္ ခ်စ္သ သူ႕ူ႕ူ႕အိ အိမ မ”္ ”္ ”္
ၾသဂု ၾသဂုတ တ္လ ္လ ၂၂ဂရက္ ဂရက္၊၊ ၂၂၀၀၀၀၆၆ ((၂၂၀၀၀၀၇၇ ဇူဇူလ လိုငိုင္လ ္လထု ထုတ တ္ ္ ဆယ္ ဆယ္ေေက်ာ္ က်ာ္သ သက္ က္မမဂၢဂၢဇဇင္င္းး)) © © ““အိ အိမမ္႔ခ္႔ခ်မ္ ်မ္းးေျမ့ ေျမ့”” ရဲရဲ႕႕ ““ခ်စ္ ခ်စ္သ သူ႕ူ႕အိ အိမမ”္ ”္