(Buurt) Participatie om trots op te zijn! - CVD

Inhoudsopgave Te voet ga je vooruit, Charlois Post openen helpt om (weer) mee te kunnen doen, Schiebroek Plezier voor drie, Delfshaven Handen uit de mouwen voor de buurt, Feijenoord Voel je welkom, Hoogvliet Een tuin om te delen, Oude Westen Wakker worden in Delfshaven, Nieuwe Westen Handje extra nodig, Agniesebuurt Samenwerking nieuwe stijl, Oude Noorden CVD Welschen 2 opzoomer mee, Overschie Krachtvrouwen, daar knapt de wijk van op, Centrum Centrum Voor Dienstverlening

4 6 8 10 12 14 16 18 20 22 24 26

Voorwoord In 2014 verschenen de eerste twee delen uit de reeks boekjes waarin we aspecten van ons werk laten zien waar we trots op zijn. In het eerste boekje ‘Successen om trots op te zijn’ waren dat grote en kleine, maar altijd betekenisvolle successen die onze cliënten met ondersteuning van het Centrum Voor Dienstverlening (CVD) wisten te behalen; in dat boekje kwamen (grotendeels voormalige) cliënten aan het woord om die successen aan de openbaarheid prijs te geven. In het boekje ‘(Woon)voorzieningen om trots op te zijn’ kwamen betrokkenen aan het woord die elk op hun eigen manier met een van onze voorzieningen te maken kregen en hun ervaringen daarmee graag wilden delen. Beide boekjes zijn te vinden op onze website www.cvd.nl. Intussen schrijven we het jaar 2015 en is de decentralisatie van zorgtaken een feit! Daarmee zijn de wijk en de buurt en de participatie (daarin) van bewoners centraal komen te staan. Aanleiding genoeg om ons licht te laten schijnen over de interactie tussen onze cliënten en hun buurt. Resultaat is het boekje dat voor u ligt en de titel ‘(Buurt)participatie om trots op te zijn’ kreeg. Omdat het belang van participatie door onze cliënten ook al voor de decentralisatie werd gezien. En als zichtbare aanmoediging om deze weg met overtuiging te blijven volgen. Opnieuw een uitgave om leesplezier aan te beleven!

Yvonne Frank Bestuurder CVD

22 16

2

8 4 12

6

20

18 24

14

10

3

Te voet ga je vooruit

4

Een CVD-wandelvierdaagse in het najaar van 2013 bleek het startschot voor een wandeltrend onder pensionbewoners. Inmiddels wisselen vier CVDpensions in verschillende Rotterdamse wijken elkaar wekelijks af voor de organisatie van een verrassende gezamenlijke stadswandeling. Humanitas-Kleiweg zet op haar beurt steeds de vijfde wandeling uit.

“Wie regelmatig sport, voelt zich fitter en opgewekter, kan beter nadenken en komt tot meer. Dat klinkt eenvoudig, en zo is het ook”, bepleit CVD-bewegingsmakelaar Erik Stout gedreven. “Alleen”, voegt hij eraan toe, “het kost vaak moeite om de eerste stap te zetten en vol te houden.

Het helpt dan om een activiteit te starten die je gewoon leuk vindt, waarvoor je weinig hoeft aan te schaffen en waaraan je ook met weinig conditie kunt beginnen.”

Met die principes in gedachten luisterde Erik goed naar de pensionbewoners en sportambassadeurs, toen hij twee jaar geleden een rondgang maakte langs de CVDwoonvoorzieningenlocaties. Zo werd het idee voor de organisatie van een wandelvierdaagse hem op een presenteerblaadje aangeboden, evalueert hij nu. “De opkomst en reacties van de deelnemers op het initiatief waren zo goed dat het de moeite loonde om toe te werken naar een wekelijkse wandeling. Voor het succes daarvan gaat alle eer naar de sportambassadeurs en de teams van de beschermdwonenlocaties CVD de Heemraad, CVD de Nok, CVD de Schuilplaats, CVD Havenzicht Wonen en Humanitas Kleiweg!”

“Voor heel 2015 zijn de wandeldata gepland”, stelt Erik tevreden vast. “Elke donderdag om 11 uur start op één

van de locaties een wandeling. Wie meegaat, leert elke week een ander stukje van Rotterdam een beetje kennen.

Er is eens een bezoek georganiseerd aan de SS Rotterdam op Katendrecht, een andere keer was er een bezoek aan Plaswijckpark en ook een museum heeft al eens op het programma gestaan. En wat je er vanzelf bij krijgt: je ontmoet op een ontspannen manier nieuwe mensen en vergroot geleidelijk je sociale netwerk. Zo kom je te voet vooruit.�

5

s i o l r a Ch

Post openen helpt “Mensen helpen om uit de penarie te komen, zo kan de vraag aan ons team goed worden samengevat”, zegt Connie de Bruin van Vrijwillige Thuishulp bij Administratie (VTA). “Wie schulden of geldproblemen heeft, raakt gemakkelijk in een isolement. Je praat er niet graag over, meedoen aan het sociale leven lukt steeds minder. De oplossing begint met de post openen, brieven lezen, reageren. VTA helpt om die stap te zetten.”

6

Schiebroek

“Niemand komt voor z’n lol in financiële moeilijkheden en vaak komen de problemen niet alleen. Je kunt plotseling je werk en inkomen kwijtraken. Maar je kunt ook psychisch in een moeilijke situatie zitten, waardoor je je financiën verwaarloost, of je hebt je partner pas verloren. Het zijn maar een paar voorbeelden”, vertelt Connie. Uit ervaring weet ze dat mensen vaak lang wachten met hulp vragen.

“Vooral bij schulden ligt schaamte op de loer. Onbedoeld

om (weer) mee te kunnen doen

7

llige Thu wi

ulp bij ish

ministra ad

Via VTA kunnen Rotterdammers voor een periode ondersteuning krijgen van een stadsgenoot om hun financiële situatie weer op orde te krijgen. “Het voordeel van ons vrijwilligersnetwerk is dat mensen uit alle wijken zijn aangesloten. Iemand uit Delfshaven kan een stadsgenoot in Hilligersberg-Schiebroek bijstaan en omgekeerd. Dat maakt de sociale drempel om je schuldproblemen samen aan te pakken kleiner. Je komt de vrijwilliger niet dagelijks tegen bij de buurtsupermarkt.” licht Connie toe. “Na een tijdje overzie je zelf je financiën weer, is de bedoeling. Dat geeft rust en ruimte in je hoofd, zodat je ook weer beter om je heen kunt

kijken en kan bedenken hoe je van betekenis kunt zijn voor je omgeving.”

Om mensen in een financieel kwetsbare situatie te helpen voorkomen dat ze (weer) in schuldproblemen raken, onderzoekt VTA ook de mogelijkheden om vrijwilligers in te zetten als een soort ‘postmaatje’. “Dat is een maatje dat op bezoek komt om bijvoorbeeld samen boodschappen te doen, en die ook steeds belangstellend vraagt of er nog moeilijke brieven zijn binnengekomen. Is dat zo, dan neem je samen de post door en kan het maatje uitleggen wat er nodig is. Een steuntje in de rug om zelfstandig te blijven dus.”

• Vrij tie

verwaarloos je zo je sociale contacten. Even je buren vragen om die brief van de deurwaarder mee te lezen, doe je niet. En verjaardagen van vrienden sla je maar over omdat je geen geld hebt voor een cadeautje. Je nodigt nooit iemand uit omdat je niets kunt aanbieden.”

Plezier voor drie

8

Dier&Vrienden gaat vereenzaming van wijkbewoners tegen. Dankzij de inzet van vrijwilligers kunnen oudere of minder mobiele dierenliefhebbers blijven genieten van het gezelschap van hun huisdier en raken ze niet geïsoleerd. Daar worden er één, twee, drie vrolijk van. Het project gaat in 2015 van start in Delfshaven en kan later uitgebreid worden.

Wie door een beperking of ouderdom minder mobiel of vergeetachtig wordt, denkt misschien dat hij geen huisdier meer kan houden. Begrijpelijk, maar ook jammer, vindt Sylvia Korpel. “Het blijven zorgen voor een huisdier is een goede remedie tegen gevoelens van eenzaamheid. Als je die verzorging samen met een vrijwilliger kunt doen, heb je er bovendien een leuk contact bij. Nog een prachtige bijkomstigheid: vrijwilligers halen extra voldoening uit hun inzet, doordat ze de wens om iets voor buurtgenoten te

betekenen combineren met het plezier om voor een huisdier te zorgen.”

Het idee achter het project komt niet uit de lucht vallen.

Al eerder heeft Sylvia met eigen ogen aanschouwd dat het werkt. Voordat ze projectmedewerker werd bij het CVD, was ze als vrijwilliger eens betrokken bij een tijdelijke uitlaatservice voor het hondje van een oudere buurtgenoot, die moest herstellen na een operatie. Voor het uitlaten was de hulp ingeroepen van kinderen van een basisschool in de wijk. Het resultaat was hartverwarmend en inspirerend, vertelt ze. “De kinderen vonden het leuk om iets te doen voor hun buurtgenoot, het beestje werd goed uitgelaten en van de dagelijkse korte gesprekjes knapte de man zichtbaar op. Ik realiseerde me dat er veel meer mensen zijn in een vergelijkbare situatie, voor wie het een fijne manier is om in contact blijven met hun

omgeving. Dit concept leende zich voor herhaling, met volwassen vrijwilligers.”

Sylvia betrok de wijkorganisatie Zowel! in Delfshaven en de Dierenbescherming bij haar plan. Organisaties willen graag hun bijdrage leveren, ieder vanuit zijn eigen perspectief.

De wijkwerkers gaan op zoek naar buurtbewoners bij wie een dierenmaatje zeer welkom zou zijn en ze bieden begeleiding aan vrijwilligers die de rol van maatje willen vervullen. De Dierenbescherming juicht het toe dat huisdieren op deze manier bij hun eigen vertrouwde baasje kunnen blijven en biedt de vrijwilligers een korte training dierenverzorging. Kortom, de basis voor een duurzame uitvoering is gelegd. “Spannend”, zegt Sylvia, “de reacties op het concept zijn enthousiast, ook in andere wijken.

Alle energie richt zich nu eerst op het aantrekken van voldoende vrijwilligers voor het project in Delfshaven.”

9

n e v a h Delfs

Handen uit de Een jaar of vijf, zes geleden hadden bewoners van Bloemhof een vrij negatief beeld van CVD de Hille.

Begeleider Len Gouma schrok ervan. Omwonenden zagen blijkbaar niet wat zij wel zag: mensen met potentie! Het liefst zag men de bezoekers van de nacht- of dagopvang helemaal niet. ‘Handen uit de mouwen voor de buurt’, werd het motto van de Hille.

Eén van de resultaten is een sportieve ruilafspraak met basisschool Sint Theresia.

10

Feijenoord

“Door iets voor een ander te doen vind je ook weer iets van jezelf terug, daar ben ik vast van overtuigd,” zo legt Len haar aanpak uit. “Kom op, je kunt veel meer!”, begint ze dan ook als ze ziet dat bezoekers lusteloos in de huiskamer zitten.

Ze toont gemeende belangstelling en heeft al snel door wat de verschillende interesses zijn. “Daar gaan we mee aan de slag”, gaat ze verder. Haar opgewekte blik helpt bezoekers om hun eigen mogelijkheden zelf ook weer te herkennen.

mouwen voor de buurt Samen lanceren ze ideeën om iets aan te pakken voor de wijk. Vuil prikken langs de singels, een handje helpen bij verhuizingen, perkplantjes plaatsen tijdens de burendag, tafels en stoelen sjouwen bij de opbouw van een buurtfeest.

De aanpak werpt aan twee kanten vruchten af: buren waarderen de inzet en bezoekers van de Hille bloeien ervan op.

Eén van de buurtlocaties waar ze blij zijn om mensen van de Hille te zien komen, is om de hoek op de Strevelsweg.

Daar is basisschool Sint Theresia gevestigd. Weer of geen weer: een á twee keer per week meldt een vrijwillig veegduo zich om het schoolplein en de tuin aan te vegen. Het is een flink terrein, waar veel eer aan te behalen is. Kordaat leveren de mannen van vandaag, Peter en André, puik werk af. Binnen de kortste keren zijn alle tuinpaden bladvrij en zit de kruiwagen vol veegafval.

De afspraak met de school bestaat sinds twee jaar.

Directeur Annemarie de Jager biedt op haar beurt de schoolgymzaal aan voor gebruik door bezoekers van de Hille, een keer per week en zonder kosten. “Normaal toch”, is haar houding. “Zo heb je van twee kanten plezier van elkaar.” Met gemak kan wat haar betreft de samenwerking nog worden uitgebreid. “Klusjes genoeg te doen!”

11

Voel je welkom

12

Toen zo’n vijf jaar geleden CVD de Stelle haar deuren opende in Hoogvliet, keek de buurt bijzonder kritisch naar de komst van de eerste pensionbewoners. Er werd daarom een periodiek beheersoverleg ingesteld, waaraan ook omwonenden deelnamen. Zo is vertrouwen in elkaar ontstaan. CVD de Stelle blijft graag doorgaan met ontmoetingen organiseren en nodigt daarom buurtgenoten uit om (vaker) binnen te komen.

Merian Machielse is bij het CVD werkzaam in de Stelle.

Moeiteloos somt ze ontmoetingsacties op van pension­ bewoners en begeleiders. “Vorig jaar deden we mee met NLdoet en waren we een dag aan het werk op een kinderboerderij in Hoogvliet. Een andere keer, tijdens een burendag, besloten we om auto’s, scootmobiels en fietsen van buurtbewoners te wassen en daarmee geld in te zamelen voor KIKA. Ondertussen boden we dan de

eigenaar een kopje koffie aan, met een koekje en een praatje erbij. Een leuk moment om iets met elkaar te delen.”

Een tijdje terug zag Merian twee dames uit de wijk in de hal van het pand zitten wachten, zich al kletsend vermakend met haken en breien. “Dat ziet er gezellig uit”, merkte ze op en ze bood spontaan de groepsruimte van de Stelle aan voor een wekelijkse handwerkclub. Mondtot-mondreclame deed de rest. Binnen de kortste keren sloten meer buurvrouwen zich aan. “Heel geslaagd, wij schenken de koffie of thee en het loopt vanzelf. Dat komt door de informaliteit”, verklapt Merian.

Ook zette de Stelle een projectsamenwerking op met de Voedselbank en met stichting Corridor. “Wij hebben een prima ingerichte keuken, een opgeleide kok en plaats over

voor extra eters. Daarom hebben we twee aanbiedingen bedacht. Elke week koken we voor vier mensen een complete maaltijd die ze via de Voedselbank kunnen ophalen. En elke week nodigen we, via stichting Corridor, vier mensen uit de wijk uit om bij ons te komen eten. Met al deze initiatieven willen we mensen naar binnen halen om elkaar te versterken.�

13

t e i l v g Hoo

Een tuin om te Willemien Baksteen is een groot liefhebber van tuinieren en die liefde deelt ze graag met anderen. Als buurvrouw van CVD Henegouwerlaan zag ze al tijden het onkruid in de tuin van de woonvoorziening metershoog opschieten. Ze belde aan en stelde voor om de plek om te toveren tot een moestuin voor alle omwonenden. Het CVD-team bood zijn buurvrouw de plek van harte aan om haar initiatief te kunnen uitvoeren.

14

Oude Westen

Na overleg met de verhuurder Woonstad over de ‘tuinoverdracht’ kon Willemien aan de slag. “Meter voor meter heb ik samen met mijn man al het hardnekkige onkruid met wortel en al verwijderd. Vervolgens timmerden we een paar mooie grote moestuinbakken, aangeschaft dankzij een subsidie vanuit het Oude Westen. Tuinaarde erin, zo was de basis gelegd.”

delen Willemien trok de buurt in. “Op het plein hierachter spelen veel jonge kinderen. Ik maakte gewoon eens een praatje en vroeg wie het leuk leek om te leren moestuinieren. De basisschool hielp mee door contact met de ouders te leggen voor toestemming. Al snel belden er elke woensdagmiddag tien kinderen bij me aan. Soms kwam een moeder mee, daar was ik dan extra blij mee. Aan het eind van het seizoen nodigde ik alle kinderen en hun ouders uit voor de ‘appeloogst’, waarvan we samen een appeltaart bakten.

Het was heel gezellig. Toch was het moeilijker dan ik had gedacht om als buurtbewoners echt met elkaar in gesprek te komen en meer mensen enthousiast te maken om mee te doen in de tuin.”

Mede door een zomer met erg slecht weer maar vooral door een toename van katten in de buurt die de tuin als kattenbak gebruiken, is het animo voor de moestuin

afgenomen. “Ik denk dat het beter is om een andere weg in te slaan. Misschien past een gezamenlijke bloementuin beter, om in elk geval allemaal fijn op uit te kijken.”

15

Wakker worden in het Nieuwe

16

‘Samen Blij’ doopten de deelnemers van Talent Atelier het volledig door henzelf georganiseerde ont­ moetings­project in het Nieuwe Westen (Delfshaven) op 11 december afgelopen jaar. In verschillende creatieve workshops bezorgden ze kinderen van basisschool Emmaus en oudere wijkbewoners een middag plezier met elkaar, op een ontmoetingslocatie van buurtzorgaanbieder Laurens. Het workshop­ project was de kroon op een geslaagde talenttraining van twaalf weken.

Via Talent Atelier ontdek je wat je kwaliteiten zijn en breng je ze stapsgewijs in de praktijk, leggen de CVD-trainers Muriëlle de Lisle en Henk van der Hoek uit. Zonder dwang bouw je als vanzelf energie en vertrouwen op om met jouw talent aan de slag te gaan. Je oefent eerst veilig met de trainers en de groep, voordat je er iets mee voor je

buurt gaat doen. De empowermenttraining wordt georganiseerd samen met wijkwerkers van Zowel!

Delfshaven. Zonder aarzelen noemen Henk en Muriëlle enkele voordelen van die samenwerking: “De mensen van Zowel! zijn letterlijk thuis bij iedereen in de wijk. Hoe de wijkwerkers met bewoners en organisaties contact hebben, daar nemen we ons petje voor af. Wij, op onze beurt, hebben ruime ervaring met de methodiek van de training. Zo vullen we elkaar goed aan.”

Maria Dos Santos is trots dat ze de training heeft gevolgd.

Talent Atelier heeft haar ‘wakker gemaakt’ gemaakt, vindt ze. Veel opdrachten doe je in een spelvorm, vertelt ze.

Bijvoorbeeld: ga met een paperclip naar buiten, vraag iemand om die te ruilen voor iets anders met iets meer waarde, en ga daarmee door. “We hadden drie kwartier de tijd en ik kwam terug met een exotische kamerplant.

Westen Ik voelde me gewoon zweven van energie! In korte tijd heb ik dingen over mezelf ontdekt die ik nooit eerder beseft had.

Dat ik goed kan organiseren, was zo’n eye-opener. Collega’s van de training zeiden zelfs dat ik leiderschap in me heb.”

Muriëlle en Henk bevestigen dat volmondig: “Zeker! Denk maar terug aan jouw rol bij het uitdenken en uitvoeren van jullie eindproject Samen Blij. Je bleef alert op de begroting en spoorde anderen goed aan om dat ook te doen.”

De groep heeft na de afsluiting nog steeds contact.

Sommigen willen graag een vervolg geven aan de geslaagde workshopmiddag in de wijk. Daarnaast heeft Maria binnenkort een kennismakingsgesprek met vrouwen van de Tafelvanzeven, een bijzonder kook-leerwerktraject in Delfshaven. “Spannend en fijn, die afspraak, want als je eenmaal zo wakker bent geworden en voelt wat je kunt, wil je graag verder!”

17

Nie

n e t s e uwe W

Handje extra Albert, Henk en Henny waren tweeëneenhalf jaar lang de vertrouwde beheerders van de binnenhof rondom De Blokhut in Rotterdam Noord. Vervolgens werden ze ‘ontdekt’ door Havensteder en gevraagd om vrijwilligerswerk te komen doen in De Nieuwe Banier, in de Agniesebuurt. Ze grijpen elke kans met beide handen aan.

18

Agniesebuurt

De Blokhut verwijst naar het deels zelf getimmerde beheerdershuisje op een speel- en binnenterrein tussen de Rottekade en het Zwaanshals. Voorheen bleef het terrein altijd gesloten vanwege gebrek aan toezicht. Het werd bovendien minimaal onderhouden door gebrek aan menskracht. Met de komst van CVD-deelnemers Henny, Henk en Albert kwam daar verandering in. Elke werkdag vanaf half tien uur ‘s ochtends waren ze paraat om de toegangshekken te openen, het terrein aan te vegen en toe te zien op de

nodig? uitleen van buitenspeelgoed aan de buurtkinderen. Ook maakten ze geregeld een rondje door de wijk, met een praatje links en rechts. Als oud-deelnemers van activiteiten van CVD Van Speyk wisten de mannen dat je mensen de kans moet geven om je te leren kennen. Binnen de kortste keren klopten bewoners aan voor hulp bij het sjouwen van spullen en de opbouw van Opzoomerfeesten.

Ook Lucia Post, medewerker van Havensteder, kwam de mannen vragen om een paar extra handen. Het ging om de verhuizing van bewonersorganisatie De Nieuwe Banier naar een ander pand. “Ze dacht dat het een hele dag werk zou zijn, maar met een ploegje serieuze mensen hadden we het in een paar uur gepiept”, vertelt Henk met een grijns.

“Ondertussen waren we in gesprek geraakt en Lucia vroeg of we toevallig ook handige klussers waren. Misschien hadden we interesse om met een vrijwilligerscontract voor

De Nieuwe Banier te werken? Ja, natuurlijk zeiden we alle drie, waarom niet.” Albert kreeg conciërgetaken toebedeeld; Henny en Henk werden technische krachten. “Iedereen is tevreden over onze inzet, dat merk je gewoon”, merkt Albert op. Omgekeerd zijn de mannen ook dik tevreden. “De dagen zijn nooit eentonig in dit bewonersbedrijf en het vrijwilligersteam is super.” Nog steeds zitten de drie niet stil. Binnenkort starten ze met een klusploeg die buurtbewoners met een hele kleine beurs ‘voor een habbekrats’ gaat helpen bij kleine klussen in huis.

19

Samenwerking nieuwe stijl

20

In de kop van het Oude Noorden heeft het CVD een lange traditie van samenwerken met de buurt. Door ontwikkelingen rondom dagbesteding is de uitvals­ basis voor ontmoetingen, oorspronkelijk bij CVD Van Speyk, nu verspreid over verschillende activeringscentra. Gebleven is de gezamenlijke klusruimte aan de Kabeljauwsestraat . Bewonersvereniging Top van Noord, het CVD en Woonstad hebben ‘afspraken in nieuwe stijl’ gemaakt. Goed beschouwd is er minder geld, minder ruimte, maar een nog hechtere samenwerking.

Toen de bewoners van Top van Noord hoorden dat CVD Van Speyk zou gaan sluiten, moesten ze even slikken. Wat betekende dat voor hun vereniging?

De beschikbaarheid van werk- of ontmoetingsruimte en

de keuken van Van Speyk was altijd een ideale basis geweest. Bij buurtopknapinitiatieven, veegacties, straatfeestdagen hadden ze altijd een beroep kunnen doen op extra menskracht van de (CVD)cliënten. Daarnaast werd volop gebruik gemaakt van de naastgelegen CVDKlusruimte aan de Kabeljauwsestraat voor diverse klusactiviteiten van (CVD)cliënten zelf, bewoners, kinderen van basisschool de Fontein en anderen in de buurt. Of het nu ging om samen bloembakken timmeren, plaatschilderingen of mozaïeken maken, de goed geoutilleerde Klusruimte was toegankelijk voor allerlei groepen. Was er geen mouw aan te passen? Ja! Dankzij creatief overleg zijn nieuwe afspraken gemaakt.

In ruil voor uitvoering van klussen voor Woonstad door deelnemers van CVD Arbeidsparticipatie biedt Woonstad

de Klusruimte voor een lage huur aan. Top van Noord en het CVD vormen samen het beheerteam. Drie dagen per week is de bewonersvereniging verantwoordelijk voor het gebruik, de overige vier dagen voert activiteitenbegeleider Peter Huising namens het CVD het beheer. Nog steeds kan iedereen die woont of werkt in de wijk de Klusruimte gebruiken. Ook blijven CVD-deelnemers de buurt ondersteunen bij de uitvoering van alle initiatieven.

21

Terugblikkend is CVD medewerker Ton te Braake trots op wat er in de loop der jaren samen met de buurt tot stand is gebracht: “Ooit waren CVD-bezoekers het zwarte schaap van de buurt. Door activiteiten voor de buurt is wederzijds begrip ontstaan. Ons activeringscentrum werd het vertrekpunt voor bewonersinitiatieven. Nu delen we volledig de verantwoordelijkheid voor de Klusruimte. We staan gelijkwaardig naast elkaar in de samenwerking, top!�

Oud

n e d r o e No

CVD Welschen CVD Welschen 2, midden in de wijk Overschie, is niet alleen een Thuishaven voor mensen die eraan werken om (weer) volledig zelfstandig te wonen maar ook een plek voor de hele wijk waar je vragen kunt stellen en het antwoord je verder helpt. Ondertussen moedigt vrijwilligersmakelaar Wendy Akkies buurtgenoten aan om elkaar (nog) beter te leren kennen.

22

Overschie

Om meer buurtgenoten met elkaar in gesprek te brengen, benut Wendy elke kans die zich voordoet. “Het Servicepunt van Welschen 2 is een mooie plek om te beginnen. Iedereen kan bij ons binnenlopen, gewoon voor wat gezelligheid of met vragen over instanties. Wij kunnen bijvoorbeeld uitleggen hoe de Vraagwijzer werkt, waar je een formulierenteam vindt, een kookclub of hoe je je kunt aanmelden als vrijwilliger.

Ondertussen knopen we ook een gesprekje aan over het wonen in de wijk. Zo leren we elkaar een beetje kennen.�

2 Opzoomer Mee Van de bewonersorganisatie Overschie hoorde Wendy welke bewoners de rol van sleutelfiguur in de wijk vervullen.

“Samen met hen organiseerde ik een buurtfeest. We verzorgden goed eten, lekker drinken, muziek en kinderactiviteiten. Zo kon iedereen elkaar ontmoeten en meer mensen in de wijk leren kennen. Ook wijzelf, van het Servicepunt, legden zo nieuwe contacten.”

Kort daarna nodigde Wendy weer doelgericht bewoners uit voor een buurtgroepgesprek. Er bleek grote behoefte te zijn om onderwerpen aan te pakken als veiligheid, zwerfvuil, groenonderhoud en ontmoetingen. “Geïnteresseerd vroeg ik steevast: “hoe zou jij dat aanpakken?” Zo ontstond er een opruimdag met een barbecue als afsluiting, een kerstactie met lekker eten erbij, een Halloweenoptocht. Niet allemaal in één keer, en ook niet direct met topopkomsten, maar wel met steeds meer succes. Bij de eerste actie hadden we 20 deelnemers, bij de Halloweenavond van afgelopen jaar

waren er 120 kinderen en ouders. Tot grote trots van de buurt reikte Opzoomer Mee tijdens die avond zelfs een ster uit met de woorden “Wat jullie met elkaar bereiken, is precies waar Opzoomeren voor bedoeld is.”

Ook Wendy is trots op de buurt waarvoor ze werkt. “Eigenlijk deden mensen hier onderling voorheen al veel voor elkaar.

Gaat van de een de koelkast plotseling stuk, of kan een ander geen eten kopen, dan helpen bewoners elkaar. Maar ook gezamenlijke activiteiten worden nu volledig door bewoners geïnitieerd en uitgevoerd. Ieder doet wat hij leuk vindt: de een is aan de slag met ouderen, de ander met kinderen en weer een ander met groen. Op de achtergrond hoef ik hooguit op verzoek mee te kijken bij het organiseren van financiën, zoals de aanvraag voor een Opzoomerbijdrage. Deze vorm van assistentie noem ik het nieuwe hulpverlenen.”

23

Krachtvrouwen, daar knapt

24

23 Jaar geleden ontvluchtte Amina Ali Hussen met een baby van een maand oud de oorlog in Somalië, noodgedwongen zonder haar man en vier andere kinderen. Ruim 20 jaar woont ze nu in het Oude Westen. Daar richtte Amina Krachtvrouwen op.

Op basis van haar eigen ervaringen wil ze andere vrouwen in de wijk helpen om hun moed en wijsheid aan te wenden voor een gerespecteerd leven en de opvoeding van hun kinderen. Wekelijks brengt Krachtvrouwen meer dan 400 mensen met elkaar in contact.

Het is een dinsdagochtend in het wijkpastoraat. Het gonst, vrouwen met gevarieerde culturele achtergronden zijn druk met elkaar in gesprek. De koffie en thee gaat rond.

Sommigen zoeken naar Amina, omdat ze haar een vraag willen stellen. Vriendelijk luistert ze. Als het nodig is,

moedigt ze aan om toch nog een keer te bellen naar een gekregen telefoonnummer. Niet bij de pakken neerzitten, is haar boodschap. Vrouwen die weggaan komen Amina speciaal groeten. “Dag schat, tot morgen bij taalles,” is meerdere keren haar antwoord.

Vrijwilligerswerk Rotterdam is één van de organisaties die Amina ondersteunen om het initiatief Krachtvrouwen vorm te geven en uit te voeren. Onder andere bij het werven van de taalvrijwilligers. Amina weet als geen ander hoe inspannend het kan zijn om de Nederlandse taal te leren spreken. In een tijd dat ze diep in de put zat, zwierf ze veel over straat. Ze wilde haar omgeving begrijpen. “Alles goed?” werd haar gevleugelde uitspraak waarmee ze nog elke dag in gesprek raakt met iedereen die ze maar in haar wijk ontmoet. “Het is mij gelukt om vol te houden met de taal en om een nieuw leven op te bouwen, met hulp

de wijk van op van mensen die me zagen. Jij kunt dat ook, zeg ik steeds tegen de mensen om me heen.�

Vrijwilligerswerk Rotterdam geeft Amina ook advies rondom de organisatie van de Stichting Krachtvrouwen en wijst haar de weg om fondsen te werven voor de activiteiten. Belangrijke ondersteuning voor het initiatief krijgt Amina bovendien van het Wijkpastoraat, Aktiegroep Het Oude Westen en Humanitas-Leeuwenhoek. In totaal 60 vrijwilligers dragen ook hun steentje bij. Kooklessen, samen eten, dansen, kinderactiviteiten ‌ met alles wat Amina onderneemt wil ze bereiken dat vrouwen zich sterker voelen om persoonlijke problemen op te lossen en zo ook een krachtige moeder voor hun kinderen zijn.

25

m u r t n Ce

Centrum Voor Dienstverlening Het Centrum Voor Dienstverlening biedt dit bijna 45 jaar een breed, samenhangend pakket aan diensten op het gebied van Maatschappelijke Opvang, Maatschappelijke Dienstverlening en Vrijwilligerswerk. Wij bereiken daarmee jaarlijks ruim 25.000 Rotterdammers. We werken vanuit meer dan 20 locaties verspreid over heel Rotterdam.

26

Het CVD onderscheidt zich door haar laagdrempeligheid. Alle cliënten worden gezien en gehoord.

De talenten van de cliënt en zijn volwaardige deelname aan de samenleving zijn ons uitgangspunt.

We leveren individueel maatwerk. Essentieel daarbij zijn verbetering van het perspectief en de eigen regie van de cliënt. Het CVD weet de eigen kracht van Rotterdammers aan te spreken.

Het CVD is besluitvaardig, praktisch ingesteld en heeft korte lijnen met haar (samenwerkings) partners. Wij spelen in op maatschappelijke ontwikkelingen en blijven alert op de actualiteit.

Dat is zichtbaar in het handelen van onze medewerkers.

Colofon Dit boekje is een uitgave van het Centrum Voor Dienstverlening. Š 2015 Teksten De Loge Tekstontwerp Eindredactie CVD Communicatie & Voorlichting Vormgeving Mangoa Ontwerp Fotografie Remco Haneveld Sylvia Hooydonk (CVD de Stelle) Druk Tromp Drukkerij bv

27