Terug naar het paradijs Proloog “Nathan, weet je het zeker.” Maria keek hem aan. “Voor jou doe ik het, schat.” Even sloeg hij zijn armen om haar heen en gaf hij haar een kus. Er was nauwelijks tijd omdat het tijdens een concert is. “Maria, ik ben al blij dat ik het weet. Het komt goed.” Hij keek naar de man achter Maria, die er voor haar is. Angstig keek ze achterom. “Na vandaag gaan we er een paar jaar tussenuit.” Nathan draaide haar hoofd. Maria knikte en zag ze dat hij een headset op deed. “Straks ben ik weer bij je.” Nog een keer gaf hij haar een kus. “Kom Maria, dan nemen we wat te drinken.” Anne nam haar mee naar de kamer. Voor haar vriendin moest ze normaal doen want anders zou iemand wat door hebben. “Nog maar een half uur en dan naar het hotel. Morgen zijn we weer thuis.” Glimlachte Anne naar haar vriendin. Maria had moeite om te glimlachen. Vandaar dat ze snel wat dronk. Het laatste half uur was snel voorbij en kwamen de mannen terug. In de kleedkamer konden ze hun eigen kleding weer aan. “Anne, waar is Maria?” Nathan keek naar zijn zus, die drie jaar jonger is, en Gregs vrouw is. “Daar is ze al.” Anne was nog niet uitgesproken of hij liep naar Maria. “Gaat het wel?” “Nee, ze is hier.” Nathan voelde haar trillen. “Nog even. Je weet dat je niks tegen je broer mag zeggen.” Fluisterde hij. “Ik weet het.” Maria draaide zich om. “Greg, ik zie je later. Wij gaan met de auto gelijk door.” Ze omhelsde haar broer even. “Tuurlijk, we bellen nog.” Greg gaf haar een kus. Waarna ze terug naar Nathan liep. “Alles is geregeld. We gaan nu naar de auto.” Klonk de man naast hen in een microfoontje. “Ik weet dat je bang bent maar we kunnen niet meer terug.” Nathan kijkt naar Maria. Eenmaal buiten konden de fans hen zien en probeerden ze dichtbij te komen. Nu had iedereen hen tenminste in de auto zien stappen. Geen tien minuten later stapten ze over in een andere auto en reden ze weg. Maria keek om en schrok ze toen ze de auto zag ontploffen. “Dat het zo ver moet.” Maria voelde Nathans armen om haar heen. “Niet kijken.” Hij trok haar in zijn armen op de achterbank en verdwenen ze nu uit het zicht. Anne glimlachte even en zwaaide ze haar vriendin uit. Na een paar minuten ontplofte de auto. Wat iedereen, van de fans, gezien had en ook Anne. Greg schrok en meteen rende Anne huilend naar hem. “Dat was Nathans auto.” “Wat?” Geschrokken keken de mannen naar de auto die in brand stond. Genoeg fans probeerde ook in de buurt te komen omdat niemand het wilde geloven. Anne draaide zich langzaam om naar de auto en dat er genoeg fans in tranen op de grond zakte. “Nee, dat weiger ik te geloven.” Eric liep naar de auto en zag het kenteken. Wat inderdaad van Nathan bleek te zijn en zakte Eric bijna door zijn benen.
“Het is wel zijn auto.” Alex stond naast hem. Net zo geschrokken en deed hij zijn zonnebril snel op. “Maria?” Greg wilde het ook niet geloven maar nu hij het zelf zag. Geen van hen konden ze de tranen tegenhouden. “Waarom hun?” Anne kon niet ophouden met huilen. De fans leken elkaar te helpen maar waren wel allemaal in tranen. “Kom naar de bus. We regelen het later wel.” Greg had moeite om Anne naar de bus te krijgen. In de bus was het stil en lag Anne tegen Greg aan. Zwijgend gingen ze naar het hotel. Het nieuws bleek echter al op twitter te staan en was er niemand bij het hotel. Greg keek er vooral tegenop om het hun ouders te vertellen. Waarschijnlijk hadden ze het al gehoord want de media was nooit ver weg. Het duurde maar een paar minuten en hing Greg op. “We moeten de begrafenis regelen.” Hij draaide zich om en zag dat Anne languit op bed lag te huilen. Er werd op de deur geklopt. “Wie.” Boos trok Greg de deur open. “Kijk op het balkon.” Eric bleek er te staan. Ze liepen het balkon op en stonden er allemaal fans met een kaars voor Nathan en Maria. “We moeten ze wel bedanken hiervoor.” Klonk Eric zacht. Nathan keek naar zijn telefoon. Wat hij zo weg moest doen van de FBI agent. “Het staat al op twitter.” Hij merkte dat Maria in zijn armen in slaap was gevallen. “We zijn er over een half uur en dan met het vliegtuig.” Vertelde de agent. Ze reden al een lange tijd en zakte hij zelf ook weg. Een half uur later maakte iemand hem wakker. “We zijn bij het vliegveld.” Nathan knikte even. “Maria, kom we zijn bij het vliegveld.” Zacht maakte hij haar wakker. “Zijn we er al?” Ze stapte uit en rilde even. Nooit zou ze het gezicht van haar broer en vriendin vergeten. “Bijna, nog een paar uur vliegen.” De agent zorgde ervoor dat ze niet gezien werden en stapte ze aan boord van het kleine vliegtuig. “Krijgen we daar kleding want we hebben niks bij ons…” “Alles is geregeld in het beveiligde huis. Kleding, boodschappen.” Knikte de man. Ze stegen op en eenmaal in de lucht kon ze de riemen afdoen. “Gaat het?” Nathan kon zien dat ze er niet blij mee is. “Ik zal informeren hoelang de vlucht duurt.” De agent liet ze even alleen. “Ik kan nog steeds niet geloven dat je dit echt doet.” Maria voelde tranen opkomen. “Je bent mijn vrouw, Maria. Ik doe alles voor je en ik zou niet weten wat ik zonder je moet.” Hij streek een honingblonde lok naar achteren. “Maar we zijn al bijna twee jaar getrouwd en ik zou wel een zoon of dochter willen.” Probeerde hij haar op te vrolijken. “Je weet ook wel wat je moet zeggen.” Glimlachte ze flauw. “Maar we weten niet voor hoelang het is. Kan je echt zo lang zonder muziek? Het is een deel van je en ik denk niet dat je het vijf jaar volhoudt.” “Maria, jij bent mijn leven en…” Nathan tilde haar hoofd op. “Ik blijf bij jou en hopelijk krijgen we een zoon of dochter.” Vervolgde hij zacht en gaf hij haar een kus. Nathan voelde haar armen om zijn nek. “Het komt wel goed, we moeten geduld hebben. Het is maar tijdelijk voor een paar jaar.” Troostte hij Maria. Zelf zou hij het ook niet vergeten. Tenslotte had hij op het laatste moment de fans kunnen zien. Net als de reactie bij zijn zus en zijn vrienden. Na uren gevlogen te hebben, lande ze op een klein vliegveld. Waar er een auto klaar stond en gingen ze naar het huis.
Eenmaal in het huis werden ze alleen gelaten. Maria vond in de badkamer zelfs haarverf en was het de bedoeling dat ze haar uiterlijk moest veranderen. Het huis is echter goed beveiligd en keek Maria als laatste in de kledingkast. Een uur later kwam ze de badkamer uit. “Wat vind je hiervan?� Maria zag hem in de slaapkamer. Nathan kon zien dat ze haar haren geverfd heeft en had ze een korte nachthemd aan. Hij trok haar echter in zijn armen en kuste haar.