CONVERSAS VEXETAIS E
OUTROS ENREDOS
M. Fernรกndez
DON COGOMBRO -Ola don Pepino! -Non me chamo son galego! -Perdoe vostede, -Don Cogombro, non lle importa! -De acordo, Don non me volverei
Pepino, don Pepi単o. por favor, se Cogombro, enganar!
A SEÑORA
CABAZA
-Bos días, señora Cabeza! -Cabaza, nena, Cabaza! -Que simpática! A señora Cabaza parece que fala co a! Se falara co e chamaríase Quebece! Se falara co i chamaríase Quibici! Se falara co o chamaríase Cobozo! Se falara co u chamaríase Cubuzu!
A CEBOLA -Por que me fas chorar? -E ti por que me cortas?
O ALLO -Non tes medo? -Non. -Nin siquera un chisco? -Nin siquera un chisco. -Por que? -Porque con s贸 ensinar un dente non hai vampiro que se me achegue nin meiga que me entre. -Que valente! En vez de Allo deb铆aste chamar Superallo!
O TOMATE -Señor Tomate, convídoo a un te. -Moitas grazas, pero non tomo te. -E logo que toma, señor Tomate? -Tomo mate. -Non se preocupe, señor Tomate, convídoo a un mate.
O HOME VEXETAL O home vexetal ten cabeza de cabaza, cabelos de grelos, ollos de allos orellas de cornellas boca de moca, sorriso de ourizo e nariz de anĂs.
O home vexetal ten tronco
de porro,
brazos de ravos, mans de grans, unllas de carabu帽a embigo de figo e coraz贸n de mel贸n.
O home vexetal ten pernas de peras pĂŠs de cogomelo e dedas de nĂŠsperas.
Din que o home vexetal ten voz de noz pensamentos de pementos
e so単os de amorodos!
CASAMENTO DE COLIFLOR E REPOLO Un día que estaba soa, na horta de miña avoa, asistín a un casamento. Xuro que non o invento! -E quen casaba? -Coliflor e Repolo. -Si? E que roupa levaban? -Coliflor, un traxe branco, de tul, e zapato baixo. -Ouh, que fermosa! -Repolo, un traxe verde, de seda do señor Verme. -Ouh, que exquisito! E os convidados, como ían vestidos?
-Remolacha e máis Ravo levaban traxe morado. -Ouh, que conxuntados! -O vello Allo puxo os dentes e estrenou modernos lentes. -Ouh, que rexuvenecido ! -Cebola lucía capa feita de ante e napa e choraba de emoción apoiada en don Limón. -Ouh, que sensible! -Cabaza acudiu coa filla, a fermosa cabaciña, as dúas con traxe longo e na cabeza un gran moño. -Ouh, que finas!
-Berenxena estrenaba, do morado estaba cansa, por iso puxo un vestido amarelo moi florido. -Ouh, que oricinal! -A delicada leituga levaba xombreiro e luvas. - Ouh,que distinguida!
-Tomate lucía gravata con traxe e camisa branca. -Ouh,que elegante! -Tapábase a calva Porro cun estrambótico gorro. -Ouh, que extravagante!
-E Pemento, o de Padrón, chaqueta e pantalón. -Ouh,que señorial! -Cenoria, con pamela e saia de cor canela. -Ouh, que refinada! E que máis? -Máis nada. Vou xogar, canseime de inventar!