Quae Domus ATROCIUS
Ontwerprapport.
Conceptvorming blz. 4 t/m 11
II I
Ruimte
N NN
HH H O O O
DD D
blz. 12 t/m 15
Vormgeving blz. 16 t/m 21
UU U
Structuurdiagram Blz. 22/23
Geluid
blz. 24 t/m 27
Story
blz. 26 t/m 33
reflectie blz. 34/35
2
3
Totstandkoming
Conceptvorming
Hoe ben ik eigenlijk op het idee gekomen om een spookhuis te willen maken.
I E S I V
Ik hou zelf erg van horrorfilms en thrillers. En dan vooral over het paranormale, geesten en andere mysterie. Toen ben ik bij mezelf nagegaan hoe ik die interesse zou kunnen verwerken in een immersive space wereld. Ik wilde graag iets creeren waarbij de gebruiker bang zou worden of een bepaald gevoel van spanning en nieuwsgierigheid naar mijn gemaakte wereld zou ontwikkelen. Vanaf het begin af aan zat ik al met het idee in mijn hoofd dat ik een eng verhaal wilde vertellen, dit moest iets paranormaals en mysterieus bevatten, want dat vind ik zelf erg interessant. Zelf vind ik het ook altijd erg leuk om te lezen over ‘Haunted Houses’ letterlijk vertaald: bezeten huizen. Dus huizen waar paranormale activiteiten plaatsvinden. Zoiets wilde ik zelf ook graag maken. Toen ben ik op het idee gekomen om ook zo’n zelfde soort ‘Haunted House’ te maken en daarbij mijn eigen verzonnen verhaal in te stoppen. Zo kan ik ook mijn eigen fantasie de vrije loop laten, wat ik ook erg leuk vind. Ik hoop mijn idee goed te kunnen realiseren en mijn doel: spanning, mysterie, angst en nieuwsgierigheid te creëren.
Totstandkoming idee. Visie over de immersive space 4
5
I
Conceptvorming
D
E
E
Videmus Omnia.
Zo’n 87 in het
jaar geleden heeft er iets verschrikkelijks plaatsgevonden stadje Salem in Massachusetts, De Verenigde Staten.
1924,
Salem,
Massachusetts.
Salem had erg mooie huizen, de buurt zat vol met vriendelijke bewoners. De nieuwelingen werden altijd meteen warm welkom geheten… Alhoewel, niet door iedereen. Helemaal aan het eind van cricketroad, stond een immens groot huis, je verdraaide bijna je nek, wilde je het van boven naar onder bekijken.
I
Het was erg slecht onderhouden, het huis was omgeven met grote, duistere bomen. Bij wind waren het dansende figuren en ’s nachts was het een huiveringwekkend gezicht, alsof het monsters waren die het huis bewaakten. Op het huis hing een bordje met de tekst: Videmus omnia. (we see all) In het huis woonden 4 mensen, een man genaamd Lucius, hij was de enige die door de medebewoners van Salem wel is buiten het huis werd gezien. Zijn vrouw, Lilly, was in het begin nog wel is in de tuin aan het werk, maar na de geboorte van hun twee dochters: Elvira en Endora, bleef ook zij binnen. Niemand heeft ooit de dochters buiten gezien en velen vroegen zich af wat er binnenshuis eigenlijk gaande was. Op een nacht in november kwam er een ijzig gegil uit het huis, een gil zo huiveringwekkend en afgrijselijk. Niemand uit de buurt durfde te gaan kijken. Pas de volgende ochtend zijn de buren een kijkje gaan nemen. Wat ze toen aantroffen, was werkelijk angstaanjagend. Het huis was besmeurd met bloed en rare, duivelse teksten. De twee dochters, Elivra en Endora werden gevonden in de badkamer. Ze lagen beide in het bad, wat tot aan de rand gevuld was met bloed. Het douchegordijn was besmeurd en de laatste verdediging van de meisjes was er in terug te zien. Resten van nagels lagen op de badkamervloer, voorafgaand aan een lijn lange krassen van handen die iets hebben proberen tegen te houden. De moeder (Lilly) hing aan de trap in de woonkamer, het lichaam zwaaide nog heen en weer, alsof ze nog leefde. Lucius was nergens te bekennen. Later is hij opgepakt en veroordeeld tot de doodstraf.
dee
Het verhaal achter het spookhuis. 6
?
Nu, bijna 90 jaar later, wordt er nog bericht gedaan van vreemde dingen die er plaatsvinden, rare geluiden die er gehoord worden en zelfs een enkeling spreekt van verschillende verschijningen van Lucius, Lilly, Elvira en Endora. Nadat het huis bijna 80 jaar leeg heeft gestaan, is er afgelopen winter een paranormaal onderzoeksteam langs geweest en hebben een grote ontdekking gedaan. In de kelder van het huis zijn bestanden gevonden met daarop de praktijken die in het huis zijn uitgevoerd.
Durf
jij
het
aan
7
40 immersive space vragen 1. In welke, wat voor een, wereld zijn we? In een spookhuis. 2. Wat zien we? In het begin zie je de weg naar het spookhuis met lantaarnpalen aan de zijkant. Hoge bomen in het gras kleden het verder aan, dan kun je jezelf bewegen naar de oprijlaan van het spookhuis. Het spookhuis is omgeven door een tuin, in de tuin staat een bordje met ‘For Sale’, hierop zit een kraai – dit dier staat in verbinding met de dood - . Verder verschijnen er in de tuin twee meisjes, Elvira en Endora. Om het huis heen staan hoge bomen, die heen en weer zwaaien met de wind. Als je dichterbij het huis komt, kun je de deur openen. Dan kom je in de woonkamer. Helemaal aan het begin verschijnt er een man, genaamd Lucius. Hij is een van de bewoners van het huis. Hij begint met een korte intro, wat de gebruiker bang moet maken, daarna verdwijnt hij weer en laat hij een papiertje achter. Op dit papiertje staat wat er van je verwacht wordt. Dan begint het. Hier kun je verder op verschillende objecten klikken, zoals de tv, de schommelstoel, een schilderij aan de muur en een dagboek op tafel. Vervolgens ga je via de trap naar de badkamer heen. Deze open je, hier zie je een wc, met allerlei bloedvlekken. In de hoek staat het bad, wat gevuld is met bloed en waar bloed langs de rand naar beneden lekt, zodat er een vlek ontstaat. Achter het bad staat een tekst geschreven op de muur: ‘Get out’. Voor het bad hangen douchegordijnen, ook bebloed en met de tekst: ‘Help me’. Op de grond kun je krassen van nagels terugzien en strijken met bloed. Verder ligt er een stuk touw en twee ogen. Aan de muur aan de linkerkant hangt een beslagen spiegel met een code. Als je deze kamer hebt gehad kom je in de hal terecht waar je helemaal doorheen moet lopen totdat je bij een deur met een groot slot komt. Hier zie je een oude, verrotte vloer waar je overheen moet lopen en de hele muur hangt vol met enge schilderijen. De deur is van hout en zit in een metalen frame. Het slot is groot en ook van metaal. Als je hier uit bent gekomen, heb je het spookhuis overleefd en heb je jezelf gered. 3. Is het een wereld die ik herken? Nee, het is een volledige fantasiewereld. 4. Is het een wereld die me vertrouwd is? Ik denk het niet, het lijkt me stug in ieder geval. 5. Voel ik me op mijn gemak? Dat varieert per persoon. Het ligt er maar net aan of je van enge dingen houdt of niet. 6. Komt de wereld mij vreemd voor? Dat is goed mogelijk, het moet overkomen als een enge en mysterieuze wereld. 7. Denk ik dat het echt is? Ik wil het wel zo realistisch mogelijk maken, maar iedereen weet dat een spookhuis gebaseerd is op een fantasiewereld. 8. Is het een wereld die ik nu heel anders zie dan anders? Ik denk het niet, ik ga de wereld naar het beeld wat ik ervan heb in mijn hoofd namaken. Het kan zijn dat anderen de wereld anders zien. 9. Vind ik het hier leuk? Spannend is het wel, dat kan leuk zijn. Maar als je niet van griezelen houd, zal je het minder leuk vinden. 10. Van waaruit kijk ik, wat is mijn standpunt? Je kijkt vanuit het standpunt van een buitenstaander, je maakt het verhaal op die manier mee en volgt de andere personen in de wereld.
8
11. Wie ben ik? Een buitenstaander die de mogelijkheid krijgt om het verhaal mee te maken. 12. Wat voor stemming krijg ik door hier te zijn? Nieuwsgierige stemming, je wilt graag weten hoe het in elkaar zit en hoe het verhaal eindigt. En ongemakkelijk, vanwege de spanning. 13. Welke objecten kan ik onderscheiden? Intropagina: Lantaarnpalen, kraai, verkoopbord, meisjes, een deur. Woonkamer: schommelstoel, trap, twee personen: Lucius en Lilly, een tv, een dagboek, een tafel. Badkamer: douchegordijn, spiegel, wc, touw, ogen, bloedvlekken, krassen, teksten, code. Hal: schilderijen, vloer, deur, slot. 14. Welke zijn dichtbij en welke verder weg? Intropagina: Lantaarnpalen, de deur en de kraai zijn verder eg, de meisjes en het verkoopbord dichtbij. Woonkamer: De tafel, de trap en Lucius zijn dichtbij. De schommelstoel, de tv, het dagboek, het schilderij en Lilly zijn verder weg. Badkamer: het bad, het douchegordijn, en de tekst zijn verder weg. De wc, de spiegel en de code, de krassen en bloedvlekken zijn dichterbij. De hal: De vloer en de schilderijen zijn in het begin dichterbij. De deur en het slot zijn in het begin verder weg, maar naarmate je bij het einde komt, komen zij ook dichterbij. 15. Hoe zien die objecten er uit? Ze geven een wat verouderde indruk, de objecten zien er niet nieuw en modern uit, het zijn wat meer klassieke objecten. Dit, omdat de objecten stammen uit het jaar 1924. Verder bevatten een aantal objecten bloedvlekken. 16. Welk moment van de dag is het? Aan het eind van de avond, begin van de nacht. 17. Waar komt het licht vandaan, welke lichtbronnen zijn er? Binnen in het spookhuis is er alleen kunstmatig licht. Buiten is er wat licht vanuit de zon die net ondergaat. 18. Zie ik schaduwen? Er zijn verschillende schaduwen van de ‘bewoners’ van het spookhuis. 19. Hebben de objecten een schaduw en een lichtkant? De objecten hebben een schaduwkant. 20. Kan ik ver kijken? Nee, want je begeeft je binnen vier muren. Op de intro pagina kun je wel aardig ver kijken, omdat je dan ook omgeven bent door natuur. 21. Kan ik me bewegen (panorama)? Ja dit is mogelijk. Zo wil ik laten zien hoe de gehele kamer in het spookhuis eruit ziet. Op de intropagina kun je niet heen en weer bewegen. 22. Zie ik dingen die mijn aandacht trekken? Ja, allerlei objecten in het spookhuis trekken de aandacht, bijvoorbeeld het besmeurde douchegordijn, de tv, de schommelstoel, de schilderijen enzovoort. 23. Zie ik dingen waar ik op kan klikken? Ja, je kunt op de spiegel in de badkamer klikken, op de wc, de krassen op de vloer, het douchegorden en het bad. Op de tv in de woonkamer, het schilderij in de woonkamer, de schommelstoel, de trap, en het dagboek. Op de intropagina op de lantaarnpalen, de kraai, de meisjes, de deur en het verkoopbord. 24. Hoe weet ik dat ik daarop kan klikken? Door je eigen nieuwsgierigheid naar die objecten en omdat ze de aandacht trekken. 25. Zijn er dingen die er gebeuren, die aan de hand zijn? Je bevindt je tijdens het bekijken van deze immersive space in een verhaal. In sommige kamers hoor je opeens rare geluiden of komen er dingen te voorschijn. 26. Zijn er dingen die bewegen? Wanneer je op de voorwerpen klikt, gaan ze bewegen. 27. Wat hoor ik? Je hoort af en toe, op een verrassende manier enge geluiden. En wanneer je op een object klikt kan er ook af en toe een geluid uit komen. Dit is niet het geval bij elke objecten in het spookhuis. Want sommige objecten brengen een boodschap. En op de achtergrond spelen er sfeergeluiden. 28. Wat kan ik doen? Je kunt door de ruimtes lopen/navigeren, objecten aanklikken en je moet een opdracht vervullen. 29. Denk ik dat ik naar een andere ruimte kan? ja
9
30. Hoe weet ik, kom ik erachter dat ik naar een andere ruimte kan? Door je muis door de kamer te laten gaan, waardoor er een pijl verschijnt op de plek waar je naar een andere kamer kunt gaan. 31. Denk ik dat ik dan weer terug kan? Ja, maar dit kan niet. 32. Zijn er dingen die me kunnen verrassen? Ja, ik wil er leuke schrikmomenten in verwerken. 33. Heb ik zin om rond te kijken? Ja, het moet je nieuwsgierigheid aanwakkeren. 34. Hoe komt dat? Door de sfeer die de verschillende kamers met zich mee brengen. 35. Heb ik het gevoel dat deze wereld door iemand is bedacht? Ja, want het is fantasie. 36. Heb ik het gevoel dat deze wereld ergens zo bestaat? Nee. 37. Als ik naar (een) andere ruimte(s) ben gegaan, snap ik dan wat deze ruimte met de vorige te maken heeft? Ja, de ruimtes behoren allemaal tot het verhaal en het spookhuis. 38. Heb ik het gevoel dat iemand me iets duidelijk wil maken? Er zit geen boodschap in, het is een vorm van vermaak. 39. Is dat onder woorden te brengen? (Probeer) De gebruiker moet d.m.v. deze immersive space vermaakt worden. De gebruiker moet de spanning voelen die er heerst in het spookhuis. 40. Als ik wegga, heb ik iets ontdekt, opgestoken? Ben ik ergens anders over gaan denken? Je hebt iets ontdekt en als je het huis ook daadwerkelijk hebt verlaten, heb je het overleeft en dus op de juiste manier gespeeld.
M i n d m a p
Dit is mijn mindmap. In het begin had ik drie ideeĂŤn voor mijn immersive space. Ik vond het alleen wel lastig een verhaal te verzinnen bij de droomwereld en de middeleeuwen. En vanaf het begin had het spookhuis toch wel meer mijn voorkeur. Daarbij, had ik daarvoor ook al een idee in mijn hoofd. Deze dingen kwamen bij mij op toen ik aan een droomwereld dacht. Bij het idee van mijn voorkeur heb ik ook een kleine mindmap gemaakt en kwam ik met deze associaties.
Bij het idee, de middeleeuwen, heb ik deze associaties gemaakt. Dit vond ik wat lastiger.
10
11
Maquette foto sessie 1. bovenaanzicht normale belichting
R u i m t e
M
Hier zie je het bovenaanzicht van de badkamer maquette, met normale belichting. Op deze manier is de ruimte overzichtelijk. Zelf kies ik niet voor dit standpunt, want je kunt je veel beter inleven in de ruimte als je het vanuit het vooraanzicht of het zijaanzicht ziet. Op deze manier is het allemaal erg afstandelijk en heb je ook niet het gevoel dat je de objecten kunt aanraken. Op de foto rechts zie je hoe de badkamer eruit ziet wanneer de douchegordijnen er nog voorhangen en op de linkerfoto wanneer de douchegordijnen weg zijn gehaald.
aquette
s t a g e s c h e t s
Maquette van de badkamer
12
13
Maquette foto sessie 2 zijaanzicht normale belichting
Maquette foto sessie 3 zijaanzicht en vooranzicht toy camera belichting
zijaanzicht.
vooraanzicht.
Hier zie je het zijaanzicht van de badkamer, met normale belichting. Dit aanzicht vind ik vergeleken met het bovenaanzicht het mooist. Op deze manier zijn alle objecten in de badkamer goed te zien. Bij het bovenaanzicht was de spiegel niet goed te bekijken.Ik wil het zijaanzicht gaan gebruiken voor de badkamer, welke belichting vertel ik op de volgende pagina en dan zal ik ook uitleggen waarom ik voor het zijaanzicht heb gekozen. Ook hier weer een foto met en zonder het douchegordijn.
14
Hierboven aan de linkerkant zie je de badkamer in zijaanzicht. Ik heb deze foto’s gemaakat met een speciale belichting op de camera, genaamd Toy Camera. Dit geeft de foto’s wat extra intensie qua kleuren. Dit vind ik zelf ook mooier en beter passen bij de sfeer die ik wil over brengen. Aan de rechterkant met de zelfde belichting staan de foto’s in vooraanzicht. Ik heb uiteindelijk gekozen voor het zijaanzicht. Dit aanzicht wil ik gaan verwerken in Flash, op deze manier kan je alle objecten goed zien en mooi heen en weer bewegen. Hier kun je je ook beter inleven in de ruimte, want als je in de echte wereld door een badkamer loopt, zie je het ook vanuit dit perspectief. Ook hier weer alle foto’s met en zonder douchegordijn.
15
Schets boom.
vo
rmgev
ing
Schets Lucius.
Schets schommelstoel.
Schets Lantaarnpaal.
Ontwerpschetsen
16
17
U
i
t
l
e
g
Hier naast staat het moodboard voor mijn spookhu-
is. Ik wilde graag een mysterieus en een gevoel van spanning creeren. Ik heb de afbeelding een donkere lucht gegeven, zo heeft het iets duisters en onheilspellend. Het huis ziet er verlaten en vervallen uit en heeft een aantal bloedspetters op de muur. De bloedspetters geven het huis een extra ‘eng’ tintje.
Voor het huis staat de tweeling: Endora en Elvira, de meisjes uit het verhaal. Ze zijn doorzichtig, omdat het geesten voorstellen. Het borjde ‘For Sale’ staat in de voortuin van het huis. Dit om te laten zien dat het huis er al een hele lange tijd staat en nooit is verkocht, mede door de enge verhalen die erover worden vertelt.
Quae Domus ATROCIUS
Ook staat er een kraai in de tuin. De kraai werd vroeger beschouwd als de boodschapper van de andere wereld. Het dier staat in verband met de dood. Dit past goed hier, omdat de bewoners van het spookhuis dood zijn en een aantal leden een verhaal willen vertellen aan de wereld.
Moodboard
18
19
L
i
l
l
y
Dit
is een tweede moodboard. Hier zie je een meisje met een bebloed gezicht en verschillende schaafwonden. Haar ogen zijn gitzwart.
20
1
Deze
2
Op de tweede versie van dit moodboard, zie je dat haar
afbeelding moet de vrouw, Lilly, voorstellen. Zij is de moeder van Elvira en Endora en de vrouw van Lucius. Ze moet door het bebloede gezicht en de duistere ogen een gevoel van wraak uitstralen. Haar emotie is dat ze kwaad is. Woede voor haar man Lucius.
oogkassen geheel zwart zijn. Hier straalt ze iets duivels uit. Na haar dood in het verhaal, zal ze dan ook terugkeren als een ‘duivelse’ geest. Haar gezicht is verder hetzelfde gebleven, het bloed en de snijwonden zeggen genoeg over de toetakeling van haar bovenlichaam.
21
structuur diagram Structuurdiagram 22
23
Achtergrondgeluiden Voor de intropagina wil ik dit geluid graag gebruiken: http://soundcloud.com/margienklh/intropaginasound-effect Ik vind dit geluid ontzettend goed passen bij de intropagina. Je hoort namelijk een wind langswaaien, kraaiengeluiden en allerlei andere onaangename geluiden die niet goed te plaatsen zijn. Hiermee wil ik een spannende en onaangename sfeer overbrengen.
S f e e r g e l u i d e n De derde ruimte is de badkamer, deze badkamer moet een soort sfeer creeren dat je hartkloppingen geeft en een ongemakkelijk gevoel. Het geluid moet dus passen bij het gevoel dat ik wil overbrengen op de gebruiker. In de badkamer gebeuren er allerlei enge dingen, die je ook zelf in de hand hebt door op de objecten te drukken. Het geluid wat ik hierbij wil gebruiken is: http://soundcloud.com/margienklh/sfeergeluid-hal-spookhuis voor de extra spanning zorgen.
Geluid series van geluiden voor in het spookhuis
Voor de woonkamer wil ik dit geluid gebruiken: h t t p : / / s o u n d c l o u d . c o m / m a r gienklh/woonkamer-sfeergeluid
24
Dit moet zachtjes op de achtergrond gaan werken als sfeerbrenger. Dit geeft de woonkamer een eng tintje, waardoor het allemaal erg spannend wordt. Omdat ik dit graag in de woonkamer wil creĂŤren, heb ik dan ook voor dit geluid gekozen.
http://www.freesound.org/people/ yewbic/sounds/36043/ Dit geluid heeft precies die emotie die ik voor deze ruimte zoek. Het geeft het de juiste, spannende en ongename sfeer, maar treedt niet teveel op de voorgrond, zodat de effectgeluiden ook goed opval-
25
S f e e r g e l u i d e n vervolg Voor de hal wil ik dit geluid gebruiken: http://soundcloud.com/margienklh/sfeergeluid-hal-spookhuis
E f f e c t g e l u i d e n Woonkamer:
Badkamer:
Lilly die uit het schilderij komt: Hierbij gebruik ik dit geluid: http://soundcloud.com/margienklh/geluid-lilly Dit is een soort geest geluid. Lilly komt hier tevoorschijn uit het schilderij als geest, ze waait als het ware langs. Dit geluid past daar perfect bij.
Opzij schuiven douchegordijn: http://soundcloud.com/margienklh/douchegordijn-badkamer Hier hoor je een schreeuw van een geest. Wanneer je op het douchegordijn klikt en ze opzij schuiven, hoor je dit geluid. Tegelijkertijd zie je de tekst op de badkamervloer. Deze schreeuw moet de tweeling voorstellen die zijn vermoord in de badkamer.
Lucius: Wanneer Lucius verschijnt gebruik ik deze enge lach: http://soundcloud.com/margienklh/lach-vanlucius Dit reflecteert het karakter van Lucius en ook de sfeer die ik wil overbrengen.
Hier hoor je een eng muziekje, stemmen en hartkloppingen. Door dit geluid te gebruiken voor de hal wil ik een sfeer creĂŤren wat voor hartkloppingen zorgt. Als je door de hal heen loopt, speelt dit muziekje af, het stopt wanneer je de code gaat invoeren.
De tv in de woonkamer: http://soundcloud.com/margienklh/tv-static Dit is een soort statisch geluid met een sfeerbrengend achtergrondgeluid. Wanneer je op de tv klikt, moet er niet gewoon een simpel geluid uit komen, het moet wel eng en spannend zijn. Daarom dan ook dit geluid. De schommelstoel in de woonkamer: http://soundcloud.com/margienklh/schommelstoel Een schommelstoel dat opeens heen en weer gaat en een eng krakend geluid produceert, dat is wat je hier hoort. Dit effectgeluid past goed bij deze gedachte. Krakend geluid van de trap in de woonkamer: http://soundcloud.com/margienklh/krakende-trap Wanneer je de trap opgaat, is het natuulijk eng als het kraakt, voeg daar dan wat extra tonen bij, bijv. een echo effect, en het wordt erg spannend.
26
Wc bril: http://soundcloud.com/margienklh/wc-badkamer Wanneer je op de wc klikt, gaat de wcbril omhoog en hoor je deze enge stem. Hierbij verschijnt Lucius opnieuw. Dit is een duistere en enge stem wat precies past bij de personage.
Krassen nagels en bloed op de vloer: http://soundcloud.com/margienklh/krassen-opde-badkamervloer1 en http://soundcloud.com/margienklh/krassen-opde-badkamervloer2 Deze twee geluiden ga ik combineren, hier hoor je een krassend geluid van nagels en een schreeuw. Zo hoor je eigenlijk wat er op die plek is gebeurt. Deze geluiden samengebracht zorgt voor een eng effect.
De hal:
Het slot van de deur: http://soundcloud.com/margienklh/deur-metcode Hier hoor je hartkloppingen die erg snel gaan met wat extra geluiden. Dit past goed bij het gevoel wat daar gecreĂŤrd moet worden. Je moet er namelijk zenuwachtig worden en hartkloppingen krijgen, vanwege het feit dat je binnen een korte tijd moet proberen te ontsnappen.
27
story Scene 1 Het is nacht, je horloge heeft 12 uur. Een dichte, witte mist omringt je lichaam…. Je voelt een koude bries langs je gezicht glijden, het zeurende geluid van de wind achtervolgt je pad. Zachtjes loop je verder. De stormachtige nacht geeft je de rillingen. De bladeren die door de lucht waaien lijken een verschijning te vormen, al duurt dat niet lang, na eventjes in de lucht te hangen, vallen ze met een zachte smak op de grond. Het enige licht wat over de weg schijnt, zijn de flikkerende lampen van de lantaarnpalen. Het zou de perfecte scène zijn voor een horrorfilm.
Scenari
In je ooghoeken zie je iets wat meteen je aandacht trekt. Langzaam draai je je hoofd om. Je blijft stokstijf staan, je hart klopt in je keel. Je knippert een paar keer met je ogen om het beter te kunnen zien. Voor je staat een groot, verlaten en vervallen huis. De tuin ziet er woest uit, alsof er al jaren niemand naar heeft omgekeken. Het huis heeft een lange, donkere oprijlaan. Het lijkt wel een oneindige weg. Aan iedere kant staan stekelige doornstruiken, die lijken te leven door de wind die de struiken heen en weer schudden. Achter het huis staan hoge, lange, tengere bomen, met takken aan de zijkant die lijken op lange grijparmen. Ze zijn zo ontzettend duister van kleur, dat ze haast niet te onderschijnen zijn van de kleur van de nacht. De gure wind laat de takken van de bomen heen en weer bewegen, alsof ze het maanlicht aanbidden met een speciale dans.
O
Heel zachtjes voel je een hand op je schouder, je pupillen worden groot, je houdt je lippen strak op elkaar. Verstijfd van angst blijf je staan. Heel voorzichtig dan toch, draai je met je hoofd naar achter om te kijken of er iemand staat. Maar wat je ziet is een lange, duistere weg naar achteren, waar de lantaarnpalen moeten zorgen voor een beetje zicht, al gaan zij ook elke keer aan en uit. Je slaakt een diepe zucht, je voelt je hart kloppen in je keel. Je weet niet wat het is, maar het huis en de omgeving geven je een onaangenaam gevoel. Continu heb je het gevoel dat je wordt bekeken. Het lijkt wel of er iemand voor het huis staat. Je knijpt met je ogen om het wat beter te kunnen zien. Twee lange gestalten, wat lijken op twee meisjes verschijnen voor het huis. Hun haar is lang en lijkt al voor een lange tijd ongewassen geweest. Hun armen en gezicht zitten onder de sneeën, alsof ze flink zijn toegetakeld. Druppels met bloed lekken van hun hoofd af en vormen zo een steeds groter wordende plas onder hun voeten. Voor je dichterbij wilt komen rennen de twee meisjes het huis binnen, ze maken giechelende geluiden en wenken naar je om ze te volgen. De deur blijft op een kier staan, je bent zo nieuwsgierig geworden naar de twee meisjes dat je richting de deur begint te lopen. Alles achter je is nu een groot zwart gat, het licht van de lantaarnpalen zijn uitgevallen, de wind is gaan liggen, de stilte is ongekend. De duisternis achter je begint je op je zenuwen te werken, je hebt je hart nog nooit zo snel voelen kloppen. Je rent richting de deur van het huis. De duisternis van de nacht achtervolgt je. Zonder te twijfelen zet je je voet over de drempel heen. Je probeert rond te kijken, maar je ziet niks. Achter hoor je de deur dicht vallen met een harde smak, de deur valt in het slot, er is geen weg meer terug.
Verhaallijn Immersive Space: Spookhuis “Quae Domus Atrocius’ 28
Uit het niets hoor je een
STEM
29
Scene 2
Scene 3
Voor je verschijnt een lange, wat oudere man, zijn oogkassen zijn gevuld met een duistere zwarte kleur. Bloed lekt langs zijn lippen naar beneden, zijn mond is uitgescheurd, waardoor er een sinistere glimlach op zijn gezicht verschijnt. Hij staart je doordringend aan, alsof hij dwars door je heen kan kijken. Een grote, diepe snee loopt over zijn rechterwang. Je wilt het liefst wegrennen, maar de deur is met geen mogelijkheid open te krijgen. De man begint te praten: “Welkom vreemdeling, een kille lach komt uit zijn mond, mijn naam is Lucius. Ik woon hier samen met mijn vrouw Lilly en onze twee kinderen Endora en Elvira. Nu jij bent binnengetreden in mijn domein, zul je het nooit meer mogen verlaten. Voor de nacht is geëindigd zul jij een van ons zijn.. Hij begint hevig te lachen, zijn zwarte ogen lijken een glinstering te geven. Het bloed dat langs zijn lippen lekt, veegt hij weg met zijn handen en dan verdwijnt hij in het niets. Een papiertje dwarrelt naar beneden. Het ziet er oud en gescheurd uit. Je pakt het op en begint te lezen: Dit is voor elke domoor die voet durft te zetten in mijn huis. Je hebt hiermee je lot bezegeld. Sterven zul je, een pijnlijke dood. Al geef ik je een kans om je einde te veranderen. Alles wat je nodig hebt is een code, heel simpel toch? Als jij niet je ingewanden eruit wil hebben gerukt, dan zou ik maar voortmaken. Als je de deur hebt gevonden, krijg je 15 seconden om de juiste code in te vullen. Lukt dit niet, zeg dan maar vaarwel en ben jij de eerstvolgende patiënt van mijn praktijk. En zul je voelen wat mijn vrouw en kinderen hebben meegemaakt! Je smijt het briefje weg, ik wil niet sterven. Ik zal hoe dan ook dit helse huis verlaten. Zachtjes voel je met je handen naast je tot je bij iets komt wat als een lamp voelt, je trekt aan het touwtje. Een klein, flikkerend lichtje gaat aan. De kamer wordt wat beter zichtbaar, het is de woonkamer. Voor je zie je wat spullen staan, een tv, een wat vervallen schommelstoel, een tafel met wat accessoires en een aantal schilderijen aan de muur. Het lijkt niet veel bijzonders voor te stellen. Je probeert wat rond te kijken om zo misschien wat aanwijzingen te vinden. Je loopt iets naar voren, maar dan opeens hoor je een krakend geluid en begint de schommelstoel heen en weer te bewegen. Je springt achteruit en houdt je hart vast, je borstkas gaat hevig op en neer. De schommelstoel lijkt een eigen leven te leiden. Heel voorzichtig schuifel je met je voeten in de richting van de stoel. Je steekt je hoofd naar voren om te kijken of er iemand in zit, maar er is niemand te bekennen. Naast de schommelstoel zie je een ouder, bruine tv staan. Als je iets dichterbij komt zie je dat het vol met bloedspetters zit, je drukt de tv aan, je schrikt je rot. Een hard en eng geluid komt door de tv, op de tv zelf verschijnt er niks behalve witte sneeuw. Snel loop je weg van de tv, opeens zie je een boek liggen op de tafel. Je pakt het boek en opent hem op de eerste bladzijde. Dan begin je te lezen, je mond valt open, wat een afgrijselijk verhaal. Er staat ook iets in over een schilderij, je kijkt even rond en dan zie je het. Je bestudeert het schilderij en plotseling hoor je een diep en leeg geluid, het lijkt wel een geest. En dan voor je neus verschijnt er een bebloede vrouw met ogen zo zwart als de nacht. Je valt op de grond, snel ren je de trap op. Weg van hier. Je ziet een flauw licht dat komt uit een kamer voor je, snel loop je ernaar toe.
30
Je doet de deur open en komt in de badkamer. Je moet bijna kotsen, wat een afschuwelijke badkamer, de hele muur zit vol met bloed, op de vloer liggen overal spetters en krassen van een marteling. Naast je staat een vieze, bebloede wc. De druppels lekken langs de wcbril en vormen een plas om de pot heen. Uit nieuwsgierigheid kijk je onder de wc-bril.. Een duivelse stem gaat er door je oren heen, het gaat door merg en been. Je drukt je oren dicht, maar de stem gaat niet weg, je ogen zijn half dichtgeknepen. Heel eventjes open je je ogen, je houdt je hart vast, voor je staat diezelfde man weer, uit zijn ogen lekt nu ook bloed, die sinistere glimlach laat je hele lichaam trillen. Je knijpt je ogen dicht en schiet achteruit. Je blijft wachten totdat het over is. Als de rust is wedergekeerd open je je ogen, je kijkt met je hoofd wat scheef naar het douchegordijn, heel voorzichtig trek je het douchegordijn opzij. Tot je verschrikking is het hele bad gevuld met bloed, een weerspiegeling van twee meisjes verschijnt er voor je neus. Dan zie je dat het dezelfde meisjes zijn die je ook in de tuin hebt gezien. Op de muur lees je met bloed geschreven: ‘Get out’, de meisjes wijzen met hun bebloede handen naar de tekst en verdwijnen met een ijzige gil uit je zicht. Je ademhaling heb je niet meer onder controle, waar ben ik in beland en hoe kom ik hier ooit weer uit? Je draait je om en ziet de spiegel bewegen, liever loop je er niet langsheen, maar je moet naar de deur zien te komen. Wanneer je langs de spiegel loopt, zie je lekkend bloed in je ooghoek en iets wat lijkt op een tekst. Je draait je om, wrijft met je hand over de spiegel heen om het beter te kunnen zien .. 6643, 6643… JA, dat is de code. Je draait je om en rent de deur uit. Voor je zie je een smalle, oneindig lange deur voor je. Al twijfelend loop je naar de deur en open je hem in al je angst. Voor je zie je een lange, duistere hal, de vloer bestaat uit oude, houten planken met overal gaten en vlekken bloed. De muren zijn zo ontzettend hoog, dat je je voelt als een miniatuur van jezelf. Aan beide kanten van de muur hangen rare portretten. De gezichten zijn allemaal misvormd en het lijkt net alsof er leven inzit. Wanneer je doorloopt hoor je de vloer schrijnend kraken, bij elke stap die je zet, hoor je het harde geluid door je hoofd heen suizen. Alle ogen van de portretten zijn op je gericht, het lijkt wel alsof ze je volgen. Je gaat steeds harder lopen, allerlei nare geluiden achtervolgen je. Hoorde ik nou een baby huilen? Wat is dat voor gepiep en wie praat er tegen me? Langzaam voel je dat je compleet doordraait, je moet hier heel snel weg. Je knijpt je ogen tot spleetjes en ziet in de verte een lange houten deur. Je versnelt je pas en beweegt je richting de deur, hoe harder je loopt, hoe meer je het gevoel hebt dat je achtervolgt wordt, je kijkt achterom, een zwarte leegte verschijnt er achter je. Je gaat nog harder lopen, dan zie je de deur voor je. Een groot, zwaar metalen slot hangt er aan de deur. Je hart klopt in je keel, wat moet je hier ook al weer doen. Je denkt na, de herinneringen stromen door je hoofd heen. Dan kom je bij de code aan. Zo snel als je kan tik je de code in op het slot. Dan wacht je, de zenuwen gieren door je lijf, je gaat alvast zitten en bereid je voor op een schietgebed. Dan hoor je een hard geluid, wat het is kan je niet precies plaatsen. Dan zie je een fel licht, je houdt je handen voor je ogen, heel even voel je niks meer en sluit je ogen. Dan wordt je wakker, je springt omhoog en kijkt om je heen. Een gevoel van gelukzaligheid stroomt door je lichaam heen. Je bent niet meer in hethuis, je ziet de mooie natuur weer om je heen, de bomen, de bloemen, het groene gras. Je veegt even langs je gezicht , gaat achterover liggen en geniet van het mooie om je heen.
31
story
1.Intropagina, de weg naar het spookhuis.
storyboard
2. voorkant spookhuis.
3. woonkamer.
4. badkamer
5. hal
32
33
reflectie
re
Uiteindelijk hoop ik natuurlijk dat ik het verhaal op een mooie manier kan verwerken in flash. Dat de beelden die ik in mijn hoofd erover heb goed kan weergeven in een interessante immersive space. Ik denk wel dat het idee voor mijn Immersive Space goed is, omdat het spannend is, de aandacht vasthoudt en de gebruiker ook bang kan maken door de enge aspecten die ik eraan toe ga voegen. Het opzoeken van de bijpassende muziek was natuurlijk ook erg belangrijk. Ik heb best veel verschillende geluiden toegevoegd die ik daadwerkelijk wil gaan gebruiken. Ik vind het belangrijk dat de verschillende kamers allemaal sfeermuziek bevatten om spanning te creëren en te verhogen. Dit heb ik dan ook gedaan.
e i t c e fl
Ik ben over het algemeen wel tevreden met de resultaten. Nu kan ik bezig met het verder verwerken van het verhaal, de muziek en de tekeningen in Flash. Hierbij wil ik mij nog goed gaan oriënteren op het juiste gebruik van objecten, hier bedoel ik mee, dat het materiaal en het uiterlijk van de objecten moeten passen binnen de sfeer die ik wil creëren. Verder Ga ik mij goed bezig houden met het juist plaatsen van de geluiden in de immersive space, zodat ze op de juiste tijd komen en op de juiste manier. Waardoor er echt goede spanning in de wereld komt.
Reflectie van het ontwerprapport
34
35