1
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
00
CURRICULUM VITAE
01
PETRAM
02
2397 EΠΙ ΞΕΝΙΑΝ ΚΑΛΕΙΝ
PULPIT ROCK CHURCH_AWR COMPETITION
ROOM18_ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ_ ΄΄ΔΟΜΕΣ΄΄
03
EARTH AND WATER ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ_ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ Ν. ΜΗΧΑΝΙΩΝΑΣ
04
WATER DROP ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ_ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΠΑΝΟΜΗΣ
05
RISING A FACTORY
06
GREEN CRACK
07
URBAN UPDATE
08
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΘΕΑΤΡΟ
09
ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΠΟΛΗ
10
ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
11
MINIMALIST DISNEY VILLAINS
12
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΚΕΛΥΦΟΥΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ
ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΤΙΡΙΟ
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ - ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ
ΕΡΕΥΝΑ
ILLUSTRATION
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΣΧΕΔΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ - ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
3
v i t a e ΜΑΡΙΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΥ
c u r r i c u l u m
ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
02/04/1989 ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
Α. ΝΑΣΤΟΥ 18, 54248, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ e-mail
giannakakou.mar@gmail.com ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
6970881915, 2310829813
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ
2016 - σήμερα
ΑΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ, ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΤΙΡΙΩΝ
2017
2007 - 2014
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ
2017 CUSTOM FURNITURE DESIGN WORKSHOP, K&K architects, Design Toolkit
2004 - 2007
ΕΝΙΑΙΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΚΑΛΑΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
2017 HANDS-ON WORKSHOP ΄΄Ενεργειακός Κτιρίων΄΄, Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας
ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ 04/2018 - σήμερα
DELTA ENGINEERING, ΣΑΜΑΡΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
06/2016 - 03/2018 KARD ARCHITECTS, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
AWR COMPETITION PULPIT ROCK CHURCH, έπαινος
WORKSHOPS - ΣΥΝΕΔΡΙΑ - ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
2016
Σχεδιασμός
ECOTHESS Workshop, ecocity 2016, TEE/TKM
2015 PELION ARCHITECTURE WORKSHOP LUNCHSCAPE_00, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
10/2017 - 12/2017 ΓΕΩΑΝΑΛΥΣΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
2015 PRODUCT DESIGN SUMMER CAMP, Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας
11/2015 - 01/2016 REAL ESTATE COLLECTION, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ
06/2011 - 08/2011 ΓΙΑΞΟΓΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ, ΣΠΑΡΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ (ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ)
2016 OPEN HOUSE THESSALONIKI, ξεναγός
ΓΛΩΣΣΕΣ
2013 - 2015 THE TRIPLE HELIX ARISTOTLE, φοιτητική επιστημονική ομάδα - επιμέλεια αφισών
ΑΓΓΛΙΚΑ Άριστη γνώση ΓΑΛΛΙΚΑ Πολύ καλή γνώση
ΓΝΩΣΗ Η/Υ AutoCad Rhinoceros Studio Max V-Ray Archicad Revit
ΙΤΑΛΙΚΑ Καλή γνώση ΕΛΛΗΝΙΚΑ Μητρική
2010 Δράση ‘‘ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΛΛΙΩΣ, ΕΝΑ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΗ’’ (parallaxi)
ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ SketchUp Adobe Photoshop Adobe InDesign Adobe Illustrator Lumion Microsoft Office
Σκίτσο Κατασκευή Μακετών Μουσική (κλασικό πιάνο, θεωρία, τραγούδι) Δίπλωμα οδήγησης Β κατηγορίας Ι.Χ. (2010)
5
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ_ΕΠΑΙΝΟΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ AWR COMPETITION ΟΝΟΜΑ PETRAM_PULPIT ROCK CHURCH ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ PULPIT ROCK, ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΟΜΑΔΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΑΪΔΗΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2017
6
Η πρόταση διαχειρίζεται δύο κυρίαρχες συνιστώσες του χώρου: τη βραχώδη τοπογραφία των αιχμηρών ακμών και την ανθρώπινη ορειβατική δραστηριότητα ως πορεία ανόδου. Ο πεζοπόρος ανακαλύπτει τη διαδρομή του μέσα από ένα πλέγμα ρωγμών και βράχων, ώστε σταδιακά μετατρέπεται από αναρριχητής σε προσκυνητής, καθώς το μονοπάτι των πετρών του φανερώνει την είσοδο στο ναό. Εκεί θα βρεθεί σε έναν εσωτερικό χώρο περισυλλογής και προσευχής, ενώ η πορεία συνεχίζει διακριτικά προς την κορύφωσή της. Τη λήξη της πορείας σηματοδοτεί το καμπαναριό, το οποίο, στην άκρη του επιβλητικού βράχου, αρθρώνεται καθ΄ύψος, επεκτείνοντας συμβολικά την πορεία προς τον ουρανό. Ο ναός αντιμετωπίζεται ως εφήμερο αντικείμενο στο χώρο, και η μορφή του προκύπτει από τη συστηματική ανάλυση μορφολογικών στοιχείων του πετρώδους τοπίου. Διερευνάται η μορφολογία του μεγαλύτερου βράχου του πεδίου, με ανάλυσή του σε 10 εγκάρσιες τομές, οι οποίες στη συνέχεια, απλοποιημένες και τοποθετημένες κάθετα στον άξονα ανατολής-δύσης, μετατρέπονται στις γενέτειρες για τη γεωμετρία του ναού. Με τον τρόπο αυτό προκύπτει ένας πρισματικός όγκος, ένας σύγχρονος βράχος, άμεσα συναφής με την πετρώδη περιοχή και τη μορφολογική ιδιομορφία της. Στρέφεται αξονικά προς την ανατολή, σε συμμόρφωση με το θρησκευτικό δόγμα, και ανατολική όψη αφήνεται ανάλαφρη και διαφανής, ώστε το φως της ανατολής να εισχωρεί ανεμπόδιστα στον ιερό χώρο. Ο χώρος του πλατώματος επιλέγεται να παραμείνει ελεύθερος, χωρίς επέμβαση, προσφέροντας ανεμπόδιστη θέα.
7
Το ξύλο είναι το κυρίαρχο δομικό υλικό του σκελετού και του κελύφους. Ο τρόπος κατασκευής και επένδυσης του κτιρίου παραπέμπει στη νορβηγική ναυπηγική τέχνη και τα κύτη των πλοίων, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζει άρτια συμπεριφορά ως προς τη βροχή και την υγρασία στο υγρό περιβάλλον του βράχου. Το πρισματικό κέλυφος συνίσταται από ένα πλέγμα τριγωνικών επιφανειών, επενδυμένων από επάλληλες ξύλινες σανίδες. Κατά τόπους, η επιδερμίδα του κτιρίου διαρρηγνύεται, σε ευθεία αναφορά στη ρηγματωμένη μορφολογία του τόπου, επιτρέποντας τη δραματική είσοδο του φυσικού φωτός στον εσωτερικό χώρο. Κατασκευαστικά, η διαίρεση του κτιρίου σύμφωνα με τις αρχικές γενέτειρες επιτρέπει την τμηματική προκατασκευή του και διευκολύνει την επί τόπου τοποθέτηση και συναρμολόγηση των έτοιμων κομματιών.
8
9
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΟΜΕΣ ΟΝΟΜΑ 2397_ΗΟΤΕL RΟΟΜ
ΟΜΑΔΑ ΒΕΑΤΡΙΚΗ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ, ΜΑΡΑ ΚΟΖΑΚΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΟΥΡΕΛΑΤΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2016
2 3 9 7
10
Ε Π Ι
Ξ Ε Ν Ι Α Ν
Κ Α Λ Ε Ι Ν
Το «ξενοδοχείν» ή «ξενίζειν» εσωκλείει έννοιες που εκτείνονται πέρα των στενών γλωσσικών πλαισίων. Πρόκειται κατ’ ουσίαν για την αποδοχή του ξένου και τη δημιουργία χώρων – «δοχείων ζωής», όπως επεσήμανε ο Κωνσταντινίδης. Η πράξη της φιλοξενίας, ως πράξη αρετής, άρρηκτα δεμένη με την ελληνική παράδοση από τα αρχαία χρόνια, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του πολιτισμού μας. Εν προκειμένω, τυπικά στοιχεία ενός δωματίου φιλοξενίας προσεγγίζονται κριτικά υπό το πρίσμα της λειτουργικότητας και του συμβολισμού, αφήνοντας καθένα από αυτά να αφηγηθεί την ουσία της λειτουργίας του. Κατά συνέπεια, το δωμάτιο, αναδεικνύεται σε έναν λιτό αλλά ταυτόχρονα αφηγηματικό τόπο, που επιδιώκει να εκφυσήσει από τον ταξιδιώτη αρχέγονα στοιχεία. Έτσι, καθώς το βλέμμα του ταξιδιώτη αναγνώσκει το χώρο, εκτός από τη λειτουργική υπόστασή του και το λιτό χαρακτήρα του, αντιλαμβάνεται και μια συμβολική διάσταση, η οποία τον οδηγεί τελικά σε μια βιωματική αντίληψή του.
11
Η πρόταση, αποσκοπεί στη δημιουργία ενός λειτουργικού και ατμοσφαιρικού χώρου, σχεδόν σκηνογραφικόυ, που μέσα από καθαρές γεωμετρίες, δίνει έμφαση στην εργονομία και την απλότητα, καταργώντας τις όποιες σχεδιαστικές καταβολές ανάμεσα στους λαούς. Οι λειτουργικές ενότητες οργανώνονται με δίαυλο την εργονομική θεώρηση. Οι χώροι που χρήζουν ιδιωτικότητας απομονώνονται, χωρίς όμως να αποκόπτονται, σχεδιαστικά, από το υπόλοιπο δωμάτιο. Το γραφείο, επίσης διακριτά διαχωρισμένο, αποσπάται για να προσφέρει στη συνέχεια οπτικές φυγές προς την πόλη, ενώ μια «σκηνή», αντικριστά του κρεβατιού, ολοκληρώνει την κυκλική ανάγνωση του χώρου.Οι οπτικές θεάσεις ενισχύονται, καθώς ο χώρος στο μεγαλύτερό του μέρος ενοποιείται και ανοίγεται στον φιλοξενούμενο αλλά και προς την πόλη. Παράλληλα, η γραμμικότητα δίνει έμφαση στα οριζόντια στοιχεία του δωματίου, κάνοντας το χώρο άμεσα αναγνώσιμο στον επισκέπτη. Οι χώροι εξυπηρέτησης του επισκέπτη, η ντουλάπα, ο χώρος αποθήκευσης αποσκευών και το γραφείο, εντάσσονται αρμονικά στους χώρους κατάλυσης, διατηρώντας διακριτές τις λειτουργικές τους ενότητες, ενώ οι χώροι που χρήζουν ιδιωτικότητας, όπως το wc, απομονώνονται, δίχως όμως να αποκόπτονται σχεδιαστικά και μορφολογικά από το υπόλοιπο δωμάτιο. Προκειμένου να αξιοποιηθεί πλήρως ο νότιος προσανατολισμός του δωματίου, τοποθετούνται στο νότιο τοίχο τα ανοίγματα. Πιο συγκεκριμένα, κατά την είσοδο του στο δωμάτιο, ο επισκέπτης έχει άμεση θέαση με το κρεβάτι, το
12
βασικότερο στοιχείο σε χώρους διαμονής, αλλά και με τον εξωτερικό χώρο, μιας και μετωπικά με την κύρια είσοδο τοποθετείται ένα μεγάλο άνοιγμα προς τον εξωτερικό χώρο, εξασφαλίζοντας κατάλληλο αερισμό, ηλιασμό, αλλά και συνομιλία με την πόλη. Ο δυτικός τοίχος παραλαμβάνει τη σύνθεση του κρεβατιού, η οποία φέρει κατασκευή για ανοικτή καθώς και φυλασσόμενη αποθήκευση ιματισμού (ερμάριο), πάγκο αποσκευών, ψυγείο, και εκατέρωθεν του κρεβατιού, κτιστά τα κομοδίνα. Άνωθεν της σύνθεσης, δημιουργείται εσοχή με βάθος πενήντα (0,50) εκατοστών. Με τον συγκεκριμένο χειρισμό, και την πρόβλεψη κρυφού φωτισμού, δίνεται η εντύπωση για βάθος πεδίου στον χώρο. Η «σκηνή» αντικριστά του κρεβατιού διαμορφώνεται από έναν ανυψωμένο όγκο, σε ύψος τριάντα δύο (+0,32) εκατοστών, όπου, με σκηνογραφική διάθεση, τοποθετείται ο καθιστικός χώρος. Η ανάβαση πραγματοποιείται μέσω ενός πατήματος (σκαλί) με ύψος δέκα έξι (+0,16) εκατοστά.Ανεβαίνοντας στην σκηνή, ο επισκέπτης τοποθετεί τον εαυτό του σε έναν άξονα κίνησης. Από το σημείο αυτό, παρέχεται πανοραμική θέαση του δωματίου, αλλά και μια προοπτική ματιά στον κρυμμένο χώρο του ντους. Συγκεκριμένα, ένας διάδρομος πλάτους εβδομήντα (+0,70) εκατοστών, εφάπτεται σε όλον τον χώρο του καθιστικού, εισχωρώντας τελικά στο χώρο ντους. Το τέλος του διαδρόμου αυτού λειτουργεί και ως ανάβαθμος, οδηγώντας τον επισκέπτη σε χαμηλότερη στάθμη, σε μια κίνησηκάθοδο στον υδάτινο χώρο κάθαρσης.
13
Ο χώρος του καθιστικού αναπτύσσεται δέκα (+0,10) εκατοστά πάνω από τη στάθμη της σκηνής, εν είδει πεζουλιού, αποτελούμενος από έναν κτιστό πάγκο πάχους είκοσι πέντε (+0,25) εκατοστών. Πάνω σε αυτόν, μια σύνθεση από ξύλινα δοκάρια χρησιμοποιείται ως τραπέζι, ενώ εκατέρωθεν τοποθετούνται μαξιλάρια, δημιουργώντας συνειρμικά έναν παραλληλισμό με παγκάκια και εδώλια εξωτερικών χώρων. Στον υπερκείμενο τοίχο τοποθετείται τηλεόραση. Στην νότια πλευρά και ακραία του άξονα κίνησης διαμορφώνεται σε εσοχή ο χώρος του γραφείου. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται ένας κλειστός χώρος εργασίας, δίνοντας τη δυνατότητα στον επισκέπτη να τον χρησιμοποιεί απερίσπαστος. Μετωπικά του γραφείου υπάρχει ένα κατακόρυφο άνοιγμα ώστε να διασφαλίζεται ο απαιτούμενος για εργασία φωτισμός, προσφέροντας παράλληλα οπτικές φυγές στον χρήστη. Στην βορειοανατολική γωνία του δωματίου τοποθετείται ο χώρος του wc, με εμβαδόν δυο μέτρα και είκοσι εκατοστά (2,20), ο οποίος διαθέτει τον απαραίτητο εξοπλισμο προσωπικής υγιεινής, ενώ στα νότια γειτνιάζει με το δωμάτιο του ντουζ. Τη βόρεια πλευρά διατρέχει ξύλινος πάγκος με νιπτήρα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εγχάρακτη διακόσμηση του ανατολικού τοίχου του wc. Αναφερόμενο στην ελληνική λαϊκή παράδοση, ένα περίτεχνο σχέδιο κεντήματος εντυπώνεται στον τοίχο, στην ευθεία του πάγκου, επιδιώκοντας μια νέα ανάγνωση στα μοτίβα διακόσμησης και τη λειτουργία τους στο χώρο. Στην καθαρότητα του σχεδιασμού συμβάλλουν επίσης τα ευανάγνωστα δομικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί. Το κυρίαρχο υλικό είναι η πατητή τσιμεντοκονία, υλικό το οποίο, εκτός από την ιδιαίτερη υφή και την αισθητική που διαμορφώνει, επιλέγεται λόγω και των τεχνικών χαρακτηριστικών του, όπως η υδαταπωθητικότητα, η βιοκλιματική συμπεριφορά και η αντοχή στον χρόνο. Συνθετικά, η μονολιθική του επιφάνεια, ενισχύει την ενιαία ανάγνωση του χώρου, ενώ παράλληλα συνιστά σαφή αναφορά σε παραδοσιακές μορφολογίες. Γίνεται χρήση του σε όλες τις δαπεδοστρώσεις του χώρου, σε διαφορετικούς χρωματικούς τόνους, στους τοίχους του ντουζ και του wc, και στην κατασκευή στον δυτικό τοίχο του κρεβατιού. Οι υπόλοιπες τοιχοποιίες επιχρίονται 14
με σοβά.Στην οροφή του δωματίου γίνεται χρήση ψευδοροφής, προκειμένου να παραλάβει τα στοιχεία κλιματισμού, θέρμανσης και εξαερισμού, καθώς και οι τις φωτιστικές πηγές του χώρου. Το καθιστικο επιλεγεται να φωτιστεί με ενα μοντέρνο καντήλι, αποδίδοντας σημειακά φόρο τιμής στην ελληνική παράδοση, αλλα κυρίως στην έννοια της εστίας. Με άλλα λόγια, προσφέρεται στον ταξιδιώτη, εκτός από τον υπνο, και το νερό της καθαρσης, η φωτιά, ως ένδειξη ζεστασιας, αλλά και και ως ενδειξη ένθερμης υποδοχής και φιλοξενίας, μετατρέποντας τελικά το δωμάτιο σε μια προσωρινή οικία για τον ταξιδιώτη.
15
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΟΝΟΜΑ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ Ν. ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ, Δ. ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ ΟΜΑΔΑ KARDarchitects ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2017
E A R T H
16
A N D
WAT E R
17
18
Με στόχο την ανάδειξη της πλατείας της Μηχανιώνας σε πόλο συγκέντρωσης και διάδρασης των κατοίκων και την μετατροπή της σε ζωτικό κομμάτι της αστικής και κοινωνικής δραστηριότητας, η πρόταση ανάπλασής της εστιάζει στη βέλτιστη βιοκλιματική συμπεριφορά της, προσφέροντας τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η επιλογή γραμμικών και αυστηρών χαράξεων ενισχύει το μνημειακό χαρακτήρα της πλατείας, η οποία αναπτύσσεται αξονικά, χωρίς να παραγκωνίζεται το υφιστάμενο φυσικό περιβάλλον. Η παρουσία του υδάτινου στοιχείου, είτε ως λίμνη είτε σε τρεχούμενη μορφή, είναι ισχυρή, υπαινισσόμενη την άρρηκτη σχέση του με την τοπική κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, αλλά και συμβάλλοντας καθοριστικά στη βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών χώρου. Παράλληλα, τα υλικά που χρησιμοποιούνται επιλέγονται βάσει των βιοκλιματικών ιδιοτήτων τους, ώστε να είναι φιλικά προς το περιβάλλον και να προσφέρουν τα μέγιστα περιβαλλοντικά οφέλη.. Αναλυτική διερεύνηση και μελέτη του μικροκλίματος της πλατείας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση εξειδικευμένου προγράμματος προσομοίωσης μικροκλιμάτων αστικών υπαίθριων χώρων, και τη σύγκριση των σχετικών χρωματικών πινάκων πολυχρωματικών αναλύσεων, που προέκυψαν βάσει μιας σειράς κλιματικών παραμέτρων και των δεδομένων της περιοχής. Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων επιβεβαίωσαν την ευεργετική επίδραση των αρχιτεκτονικών χειρισμών της αστικής ανάπλασης στην αναβάθμιση και βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών της πλατείας. Η παρούσα αρχιτεκτονική πρόταση προάγει ένα λιτό και συνάμα σύγχρονο αστικό σχεδιασμό, ενσωματώνοντας νέες τεχνολογίες δομικών υλικών που άπτονται των αρχών του περιβαλλοντικού σχεδιασμού, και αποσκοπεί να αποτελέσει δείγμα βιώσιμης βιοκλιματικής αστικής αρχιτεκτονικής υπαίθριου χώρου.
19
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΟΝΟΜΑ ΒΙΟΚΛΙΜΑΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ι. μεταξα ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΕΠΑΝΟΜΗ, Δ. ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ ΟΜΑΔΑ KARDarchitects ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2016
WAT E R
20
D R O P
21
22
Με στόχο την ανάδειξη της πλατείας της Μηχανιώνας σε πόλο συγκέντρωσης και διάδρασης των κατοίκων και την μετατροπή της σε ζωτικό κομμάτι της αστικής και κοινωνικής δραστηριότητας, η πρόταση ανάπλασής της εστιάζει στη βέλτιστη βιοκλιματική συμπεριφορά της, προσφέροντας τις κατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες. Η επιλογή γραμμικών και αυστηρών χαράξεων ενισχύει το μνημειακό χαρακτήρα της πλατείας, η οποία αναπτύσσεται αξονικά, χωρίς να παραγκωνίζεται το υφιστάμενο φυσικό περιβάλλον. Η παρουσία του υδάτινου στοιχείου, είτε ως λίμνη είτε σε τρεχούμενη μορφή, είναι ισχυρή, υπαινισσόμενη την άρρηκτη σχέση του με την τοπική κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα, αλλά και συμβάλλοντας καθοριστικά στη βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών χώρου. Παράλληλα, τα υλικά που χρησιμοποιούνται επιλέγονται βάσει των βιοκλιματικών ιδιοτήτων τους, ώστε να είναι φιλικά προς το περιβάλλον και να προσφέρουν τα μέγιστα περιβαλλοντικά οφέλη.. Αναλυτική διερεύνηση και μελέτη του μικροκλίματος της πλατείας πραγματοποιήθηκε με τη χρήση εξειδικευμένου προγράμματος προσομοίωσης μικροκλιμάτων αστικών υπαίθριων χώρων, και τη σύγκριση των σχετικών χρωματικών πινάκων πολυχρωματικών αναλύσεων, που προέκυψαν βάσει μιας σειράς κλιματικών παραμέτρων και των δεδομένων της περιοχής. Τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων επιβεβαίωσαν την ευεργετική επίδραση των αρχιτεκτονικών χειρισμών της αστικής ανάπλασης στην αναβάθμιση και βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών της πλατείας. Η παρούσα αρχιτεκτονική πρόταση προάγει ένα λιτό και συνάμα σύγχρονο αστικό σχεδιασμό, ενσωματώνοντας νέες τεχνολογίες δομικών υλικών που άπτονται των αρχών του περιβαλλοντικού σχεδιασμού, και αποσκοπεί να αποτελέσει δείγμα βιώσιμης βιοκλιματικής αστικής αρχιτεκτονικής υπαίθριου χώρου.
23
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία - Πτυχιακή εργασία ΤΟΜΕΑΣ Συντήρηση και Αποκατάσταση ΟΝΟΜΑ Αποκατάσταση και επανάχρηση ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΥ ΚΕΛΥΦΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ Σκαλα λακωνίασ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Αρακαδάκη Μαρία ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2014
R I S I N G
A
FA C TO R Y
1. εργοστάσιο Μπασουράκου 2. κεντρική πλατεία 3. δημαρχείο 4. σχολείο 5. δημοτικό γήπεδο 6. εκκλησία 7. πνευματικό κέντρο 8. βιομηχανικά κελύφη
Πρωτεύουσα Δήμου Ευρώτα 38χλμ απόσταση από τη Σπάρτη 5000 κάτοικοι υψόμετρο 4μ. βόρειοι άνεμοι με ανατολική διεύθυνση μεγάλες ποσότητες ποτάμιων, χειμαρρωδών και υπόγειων υδατων ανατολικό όριο ο ποταμός Ευρώτας θέση μητροπολιτικής σημασίας στην κοιλάδα του Ευρώταεμπορικό κέντρο της τοπικής αγροτικής οικονομίας
Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας αποτέλεσε συστηματική αποτύπωση, οι προτάσεις συντήρησης και αποκατάστασης των φθορών, και η επανάχρηση του ανενεργού σήμερα εργοστασίου αποφλοίωσης και συσκευασίας ρυζιού Μπασουράκου στη Σκάλα Λακωνίας. Το κτίριο μελέτης βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του σημερινού εμπορικού τομέα του οικισμού, αγγίζοντας ταυτόχρονα το ιστορικό κέντρο του. Αν και κατασκευασμένο μόλις το 1950, αποτελεί σημαντικό τοπόσημο της περιοχής, καθώς είναι ένας από τους λίγους εναπομείναντες συνδέσμους με την πρόσφατη αγροτική και οικονομική ιστορία της, στέκοντας ενθύμιο ενός σημαντικού κεφαλαίου του παρελθόντος. Η ιστορική, κοινωνική, οικονομική, αλλά και αρχιτεκτονική του αξίας, ως μοναδικό δείγμα μεταπολεμικής βιομηχανικής αρχιτεκτονικής στην επαρχιακή πόλη, συνδυασμό με την κεντρική θέση που καταλαμβάνει στον αστικό ιστό, επιβάλλουν τη αποκατάσταση του κτιρίου, με σεβασμό και διακριτικότητα ως το βαθμό επέμβασης, και στη συνέχεια η εκ νέου αξιοποίηση μέσω της ένταξης σε αυτό νέας, πολιτιστικής αυτή τη φορά, χρήσης.
25
Η αρχιτεκτονική μελέτη αρθρώθηκε σε τρεις βασικούς άξονες: 1. τη μελέτη του εργοστασίου κατά την περίοδο της ακμής. Aυτό περιλαμβάνει την ιστορική εξέλιξη, τη γνωριμία με το ρύζι και την επεξεργασία του, την αποτύπωση του κτιρίου και την οικοδομική του ανάλυση. 2. την αναζήτηση κατάλληλης λειτουργίας που θα το αναδεικνύει. Επιλέχθηκε, τελικά, η επανάχρηση ως Κέντρο Πολιτισμού και Δημοτική Βιβλιοθήκη Σκάλας. 3. τις προτάσεις για την αποκατάσταση των φθορών του εργοστασίου και τις επεμβάσεις για την βέλτιστη ένταξη της νέας χρήσης.
Στόχοι της πρότασης είναι η αστική ένταξη και επανάχρηση του εργοστασίου, ως χώρου πολιτιστικής δραστηριότητας για την πόλη, και η ανάδειξη του κτιρίου σε σημείο αναφοράς τόσο στον αστικό ιστό, όσο και στην ιστορία των αγροτικών και οικονομικών δράσεων της ευρύτερης περιοχής, δεδομένου ότι η πόλη δεν διαθέτει αξιόλογες πολιτιστικές χρήσεις. Το κτιριολογικό πρόγραμμα δημιουργήθηκε εξ’ αρχής με μία ρεαλιστική υπόθεση εργασίας στο οικόπεδο που προορίζεται από το Δήμο για Πολιτιστικές χρήσεις, ενώ προτιμήθηκαν διαμορφώσεις «μέσα» στο υφιστάμενο περίγραμμα του κτιρίου, για την κατασκευή των οποίων δεν πρόκειται να επιβαρυνθεί το άμεσο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
26
Σταδιακή ανέγερση του εργοστασίου εντός διετίας
ΚΤΙΡΙΟ - ΜΗΧΑΝΗ ο εξοπλισμός και η δομή του κτιρίου συλλειτουργούν για την παραγωγή του προϊόντος.
ΤΥΠΙΚΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟΥ 20ου ΑΙΩΝΑ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
γραμμικότητα σύνθεσης μελών σχεδιασμός σε ορθοκανονικό σύστημα αξόνων βιομηχανικός μινιμαλισμός δωρική κατασκευή ανθεκτικά υλικά κατασκευής διακριτική μνημειακότητα
ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗΣ ▪ ▪ ▪ ▪
γραμμική διάθεση απέρριτες μορφολογικες λύσεις ειλικρίνεια κατασκευής βιομηχανική αισθητική
▪ ▪ ▪ ▪
μακρόχρονη εγκατάλειψη έλλειψη συντήρησης καιρικά/κλιματολογικά φαινόμενα άστοχες μεταγενέστερες επεμβάσεις
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΡΑΣΙΑΣ ▪ ▪ ▪ ▪ ▪
μόνιμες και περιστασιακές βλάβες φθορές υλικών επιφανειακά ρήγματα καταστροφή στεγών ερείπωση μελών
ΜΕΤΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ αποκατάσταση ζημιών
προστασία απο υγρασία 27
28
Βασική επιδίωξη ήταν η επιλογή χρήσης που θα προσέδιδε βιώσιμη λειτουργία στο βιομηχανικό κέλυφος. Η επανάχρησή του ως Κέντρο Πολιτισμού και Δημοτική Βιβλιοθήκη φιλοδοξεί να το μετατρέψει σε πολυλειτουργικό πυρήνα, ικανό να συνεισφέρει πολλαπλά στην αναβάθμιση της πόλης. Το κέντρο διαθέτει, μεταξύ άλλων, αίθουσες διαλέξεων, βιβλιοθήκη με αναγνωστήριο, εκθετήριο χώρο αγροτικών προϊόντων, διοικητικά γραφεία, κ υπόγειους βοηθητικούς χώρους. Απευθυνόμενο σε όλους του κατοίκους, με άξονα την αγροτική οικονομία, το κέντρο, σαν Ιανός, θα στρέφεται ταυτόχρονα τόσο στο πρόσφατο παρελθόν, όσο και στο μέλλον. Στόχος των επεμβάσεων είναι η καθολική αντιμετώπιση του κτιριακού συνόλου και του περιβάλλοντα χώρου, ώστε να αναδειχθεί, με διακριτικότητα και φειδώ σε έντονους αρχιτεκτονικούς χειρισμούς, η ιστορικότητα και η μοναδικότητά του. Επιδιώκεται η ένταξη του βιομηχανικού κελύφους στη ζωή της πόλης, και η ανάδειξή του σε χώρο καθημερινής χρήσης, αλλά και σε τοπόσημο ιστορικής αναφοράς. Ταυτόχρονα, εξαρχής τίθεται ο στόχος της διατήρησης και ανάδειξης του βιομηχανικού χαρακτήρα του κτιρίου, και των ειδικών και ενδιαφέρουσων ποιοτήτων των χώρων του, που οφείλονται στην πρότερη λειτουργία του. Επιχειρείται η οργάνωση των χώρων της νέας χρήσης έτσι ώστε να γίνεται συμβολική αναφορά στη γραμμή παραγωγής του εργοστασίου, με παράλληλο στόχο στην επίτευξη της βέλτιστης λειτουργικότητας.
Σύμφωνα με τις δράσεις που θα λαμβάνουν χώρα στο νέα πολιτιστικό κέντρο, προτείνεται: ▪ η δημιουργία χωρικής ενότητας-πτέρυγας για την πραγματοποίηση συνεδριάσεων, διαλέξεων ή άλλων παρόμοιων δραστηριοτήτων, με εξασφάλιση αντίστοιχου χώρου εκτόνωσης. ▪ διαμόρφωση δημοτικής βιβλιοθήκης και αναγνωστηρίου, καθώς και χώρου φύλαξης του αρχειακού υλικού, με δυνατότητα μελέτης από το ευρύ κοινό. ▪ διαμόρφωση εκθεσιακού χώρου σύγχρονων αγροτικών προϊόντων της περιοχής. ▪ δημιουργία χωρικής ενότητας διοικητικών γραφείων του κέντρου ▪ δημιουργία καφετέριας που θα καλύπτει συνολικά και κεντρικά τις ανάγκες των υπόλοιπων χωρικών ενοτήτων του πολιτιστικού κέντρου. ▪ διάνοιξη υπόγειας στάθμης για τη χωροθέτηση βοηθητικών χώρων και χώρων υγιεινής. ▪ δημιουργία ημιυπαίθριου χώρου εισόδων που θα λειτουργεί ως διανομέας κινήσεων.
αίθουσες διαλέξεων γραφεία διοίκησης εκθεσιακός χώρος χώρος υποδοχής κυλικείο - αναψυκτήριο κλιμακοστάσια ημιυπαίθριος χώρος υποδοχής έκθεσης δημοτική βιβλιοθήκη και αναγνωστήριο βοηθητικοί χώροι
29
30
31
32
Οι επεμβάσεις που προτείνονται στο κτίριο γίνονται με βασικό γνώμονα την ενίσχυση της λειτουργίας της νέας χρήσης και την ανάδειξη των αρχιτεκτονικών στοιχείων του εργοστασίου. Η επιλογή χωροθέτησης των λειτουργιών του πολιτιστικού κέντρου επιδιώκεται να συμφωνεί με τις ποιότητες των υφιστάμενων χώρων και να διευκολύνεται κατά το δυνατόν η αυτόνομη λειτουργία των επί μέρους χωρικών ενοτήτων. Η λιτότητα των εκφραστικών μέσων, η κοινή βιομηχανική αισθητική, και η επιλογή κοινών κατασκευαστικών λύσεων στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός ενιαίου μορφολογικού λεξιλογίου για το σύνολο του κτιρίου. Βασικός άξονας σχεδιασμού είναι η αναδιοργάνωση των εσωτερικών και εξωτερικών κινήσεων. Αντίστοιχα, για την οργάνωση του περιβάλλοντα χώρου, τα σχεδιαστικά εργαλεία είναι δανεισμένα από την ΄΄αρχιτεκτονική΄΄ της καλλιέργειας του ρυζιού (ορθογώνιος κάνναβος, γεωμετρία, μαιανδρική κίνηση νερού). Κατ΄επέκταση, ένα δεύτερο άξονα αποτελεί ο επαναπροσδιορισμός, η οργάνωση και η ιεράρχηση των εισόδων του κτιρίου, αλλά και των υπαίθριων ελεύθερων χώρων.
33
Οι επεμβάσεις επιλέγονται ώστε να είναι σύμφωνες με τις βασικές αρχές που διέπουν τη θεωρία της αποκατάστασης, και παράλληλα να έχουν εξωτερική και εσωτερική συνέπεια, συνοχή και ενότητα. Βασική πρόθεση είναι η διατήρηση του αυθεντικού υλικού στο μέγιστο δυνατό βαθμό, και του κατασκευαστικού συστήματος. Οι επεμβάσεις είναι όσο το δυνατόν περισσότερο διακριτές, δηλωτικές του μεταγενέστερου χρόνου κατασκευής, χωρίς να διαταράσσουν την εσωτερική και εξωτερική ισορροπία του κτιρίου. Η μεγαλύτερη έμφαση δίνεται στην αντιμετώπιση του προβλήματος της υγρασίας, κύριο αίτιο των περισσότερων υφιστάμενων βλαβών, και στην μελλοντική προστασία του κτιρίου από αυτή.
34
35
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία ΤΟΜΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΠΙΟΥ ΟΝΟΜΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΥΠΑΙΘΡΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ ΤΖΗΜΟΠΟΥΛΟΥ Μ., ΤΡΑΤΣΕΛΑ Μ., ΚΑΡΑΚΙΝΑΡΗ Ζ., ΤΣΙΟΥΜΑ Β. ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΑΒΡΙΕΛΑΤΟΥ Β., ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΥ Μ., ΚΟΖΑΚΗ Μ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2012
G R E E N
C R A C K
Το ρέμα Κωνσταντινίδη, μεταξύ των οδικών αρτηριών της λεωφόρου Κων. Καραμανλή και οδού Παπάφη, μέρος του δικτύου ρεμάτων που διατρέχουν τη Θεσσαλονίκη, αποτελεί μία από τις λίγες εστίες πρασίνου στην πυκνή δόμηση της περιοχής, ένα κενό στον αστικό ιστό, χωρίς όμως οργανωτική δομή, με αναξιοποίητες και υποβαθμισμένες επιφάνειες. Θύμα των αρνητικών συνεπειών της αστικοποίησης, των καταπατήσεων και της αυθαίρετης δόμησης, ο χώρος του ρέματος σήμερα υπόκειται σε συνεχή συρρίκνωση και υποβάθμιση.
φωτογραφική αποτύπωση ρέματος
αποτύπωση υφιστάμενης κατάστασης
39
Συνεπώς, κύριος στόχος του σχεδιασμού καθίσταται η εξυγίανση του περιβάλλοντος του ρέματος και η ομαλή ένταξή του, ως πυρήνας πρασίνου, στον αστικό ιστό, στοχεύοντας στην ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς της τοποθεσίας, την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, και την απόδοση στους πολίτες ενός οργανωμένου ελεύθερου χώρου. Συνιστώσες της καθολικής ανάπλασης του ρέματος αποτελούν ο επαναπροσδιορισμός των ορίων του και η σχέση του με το δομημένο περιβάλλον, η αποκατάσταση νοητών ή πραγματικών χωρικών συνεχειών, ο προσδιορισμός του φυσικού και κοινωνικού ρόλου ως αστικό πράσινο, και η αποκατάσταση και ενίσχυση του μικροκλίματος και της οικολογικής ισορροπίας. Προτείνεται η δημιουργία ενός ‘πράσινου ρήγματος’ στον αστικό ιστό, ικανό να προσφέρει ποικιλία διαδρομών και εμπειριών του χώρου στον επισκέπτη. Αφετηρία και βασικό στοιχείο στο σχεδιασμό αποτέλεσε το ‘τεθλασμένο όριο’, όπως αυτό ανιχνεύεται στην περίμετρο του ρέματος λόγω της έντασης στη σχέση δομημένου και αδόμητου χώρου. Η δυναμική που δημιουργείται επιτρέπει στο πράσινο του ρέματος να εισχωρήσει στο αστικό περιβάλλον και να προσκαλέσει τον επισκέπτη στον εσωτερικό του, επιτρέποντας την αξιοποίηση των ανοιχτών αστικών χώρων μεταξύ των πολυκατοικιών. Προς υπογράμμιση και ενίσχυση αυτής της δυναμικής σχέσης ρέματος και αστικού ιστού, η τεθλασμένη χάραξη υιοθετείται ως επαναλαμβανόμενο σχεδιαστικό μοτίβο.
40
τεθλασμένο συμπαγές οριο
δυναμικός σχεδιασμός
σχέση κύριας διαδρομής με την πορεία του νερού
χώροι στάσης κατά μήκος του ρέματος
41
γενική άποψη
43
Κατά μήκος του ρέματος σχηματίζεται μία κύρια διαδρομή, η οποία βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το υγρό στοιχείο, ενώ σε αυτήν καταλήγουν δευτερεύουσες διαδρομές και μονοπάτια. Διατηρώντας, κατά το δυνατόν, την σπάνια υδροχαρή βλάστηση, οι συγκεντρώσεις πρασίνου αναπτύσσονται γραμμικά, και παράλληλα, μέρος της υπάρχουσας χλωρίδας ενσωματώνεται στο σχεδιασμό. Χώροι στάσης διαμορφώνονται εφαπτόμενα της βασικής αρτηρίας κινήσεων, περιορισμένης όμως έκτασης, ώστε το φυσικό περιβάλλον να κυριαρχεί του ανθρωπογενούς στο εσωτερικό του ρέματος. Επιπλέον, καταργώντας την περίφραξη του γειτονικού εργοστασίου της Υφανέτ (το οποίο πρόκειται να στεγάσει το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης), ενοποιείται ο υπαίθριος χώρος του με το ρέμα, καθιστώντας ασαφή τα όρια μεταξύ αστικού και φυσικού περιβάλλοντος. Η επιλογή και χρήση των υλικών έγινε με στόχο τη διάκριση του χαρακτήρα των επιμέρους χωρικών ενοτήτων: χώμα με γαρμπίλι στην κύρια διαδρομή, γαρμπιλομπετόν στις δευτερεύουσες διαδρομές, χυτό σκυρόδεμα με αυλακώσεις στους χώρους αμιγούς στάσης, ξύλινο deck σε υβριδικούς χώρους στάσηςκίνησης, πλάκες σκυροδέματος στον υπαίθριο χώρο του εργοστασίου και την ένωσή του με το περιβάλλον του ρέματος, πλακίδια πεζοδρομίου στους αστικούς ανοιχτούς χώρους, πατημένο χώμα σε ημιδιαμορφωμένους χώρους στάσης και παιχνιδιού, φυσική χλόη στις παρειές του ρέματος.
πλακίδια πεζοδρομίου
πατημένο χώμα
πλάκες σκυροδέματος
κροκάλες
γαρμπιλομπετόν
νερό
χυτό σκυρόδεμα με αυλακώσεις
δέντρο
γρανίτης θάμνοι ξύλινο deck φυσική χλόη κεντρικός χώρος στάσης
44
χώμα με γαρμπίλι
γαρμπιλομπετόν οπλισμένο σκυρόδεμα θραυστό υλικό διαμέτρου 10mm θραυστό υλικό διαμέτρου 25mm χώμα
πλάκα πεζοδρομίου πάχους 3cm τσιμεντοκονίαμα
τομή Α-Α
οπλισμένο σκυρόδεμα χαλίκι χώμα
πατημένο χώμα γεωύφασμα θραυστό υλικό διαμέτρου 10mm θραυστό υλικό διαμέτρου 25mm χώμα
τομή Β-Β
γαρμπιλομπετόν σκυρόδεμα φυτική γη θραυστό υλικό διαμέτρου 25mm
τομή Γ-Γ
45
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία ΤΟΜΕΑΣ ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΟΝΟΜΑ ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗς ΠΟΛΗΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Ε., ΧΑΣΤΑΟΓΛΟΥ Β., ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Χ. ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΥ Μ., ΚΟΖΑΚΗ Μ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2012
URBAN
UPGRADE
ΔΥΤΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΟΜΒΟΣ ΚΙΝΗΣΕΩΝ - ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ - ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ - ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΒΑΤΙΚΟΣ ΛΙΜΕΝΑΣ - ΚΥΡΙΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΠΕΔΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΑΛΙΟΣ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ
ΑΣΤΙΚΟ ΚΕΝΟ
ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑ ΚΕΛΥΦΗ
ΟΧΛΗΡΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΠΛΗΘΩΡΑ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟΣ ΤΟΠΟΣ Η περιοχή μελέτης σήμερα υπόκειται σε δραματική αστική, περιβαλλοντική και αισθητική υποβάθμιση και τείνει να περιθωριοποιηθεί, καθώς οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες ολοένα εντείνονται. Η πολεοδομική παρέμβαση προσβλέπει στην εξυγίανση και αναβίωση μιας ραγδαίως μετασχηματιζόμενης περιοχής με έντονες αντιθέσεις στο εσωτερικό της, με στόχο την αντιμετώπιση των δυσλειτουργιών και των στοιχείων της υποβάθμισης, τον έλεγχο των χρήσεων γης, την βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών, την διεκδίκηση του δημόσιου χώρου. Η μετέωρη ακόμη πολυπολιτισμικότητα της περιοχής και της πόλης, ο ορισμός της έννοιας της κοινότητας στην παγκοσμιοποιούμενη πόλη, η διεκδίκηση της πόλης και του δημόσιου χώρου από πολλές διαφορετικές κοινότητες διαμορφώνουν τις αφετηρίες του στρατηγήματος, ενώ παράλληλα οι μετασχηματισμοί της περιοχής εμφανίζονται απρόσωποι, ισοπεδωτικοί και μονόδρομοι. 49
σενάριο
Σύμφωνα με το ‘σενάριο’ ανάπλασης, η περιοχή διακρίνεται σε πέντε βασικές ζώνες, με βάση τις χρήσεις που τοποθετούνται σε αυτές. Ωστόσο, διάσπαρτα υπάρχουν σε καίρια σημεία οικοδομικά τετράγωνα διαφορετικών χρήσεων, τα οποία είτε ήδη εντοπίζονται στην περιοχή, είτε επιλέγονται με σκοπό τη συνολική αναβάθμισή της. Βασικοί στόχοι που διέπουν το ‘σενάριο’ ανάπλασης της περιοχής μελέτης είναι: α. σχεδιασμός πάρκου αναψυχής υπερτοπικής σημασίας, β. διαμόρφωση χωρικών ενοτήτων αστικού χαρακτήρα (΄κυψέλη΄ πολιτισμού – λιμάνι, ΄κυψέλη΄ ασιατικού πολιτισμού – βορειοανατολικό τμήμα), γ. ενίσχυση της αστικής συνέχεια, με επέκταση χρήσεων και λειτουργιών από το κέντρο της πόλης προς τα δυτικά, δ. δημιουργία επιχειρηματικού πόλου, ε. εξυγίανση και οργάνωση του δικτύου πρασίνου, στοχεύοντας στην περιβαλλοντική αναβάθμιση, στ. αξιοποίηση κτιριακού αποθέματος.
ανάπλασης
Το νοτιότερο άκρο της περιοχής μελέτης επιλέγεται για περαιτέρω επεξεργασία σε αστικό επίπεδο, με στόχο τη χωρική συγκέντρωση πολιτιστικών χρήσεων. Επιδιώκεται η διαμόρφωση πολιτιστικής ενότητας με αντίκτυπο σε όλη την πόλη, σε συνέχεια με την πολιτιστική ταυτότητα που το λιμάνι ήδη χει αποκτήσει ανατολικότερα, ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης επισκεπτών, με έμφαση στους νέους, αξιοποιώντας παράλληλα το κτιριακό απόθεμα. Κατά το σχεδιασμό, ενισχύονται οι ελεύθερες ροές από και προς την περιοχή, ενώ παράλληλα επιχειρείται εξασθένιση των βόρειων ορίων, υπογραμμίζοντας το δημόσιο του νέου χαρακτήρα της. Προτρεπτικά για το κοινό λειτουργεί επίσης η δημιουργία χώρων στάθμευσης και ο σχεδιασμός ποδηλατόδρομου, ενώ διευκολύνεται, κατά το δυνατόν, η κίνηση των πεζών (διαπλατύνσεις πεζοδρομίων, διαβασεις, ράμπες ΑΜΕΑ, δημόσιος φωτισμός).
πλέγμα κινήσεων
50
πρόταση ανάπλασης - κάτοψη
51 πρόταση ανάπλασης- τομή Α-Α
Η μεγάλη έκταση ελεύθερων χώρων σχεδιάζεται ώστε να λειτουργεί ενιαία, δίνοντας βαρύτητα στις εσωτερικές ροές. Για το λόγο αυτό οι επεμβάσεις είναι ήπιες, στοχεύοντας στην ενοποίηση της περιοχής ώστε να συμπεριφέρεται σαν σύνολο. Οι μεγάλοι ανοιχτοί χώροι σε συνδυασμό με τις οπτικές φυγές προς το λιμάνι και τη θάλασσα προσδίδουν στο χώρο μια αίσθηση ελευθερίας, επιτρέποντας στον επισκέπτη να ακολουθήσει διαφορετικές διαδρομές απολαμβάνοντας διαφορετικά ερεθίσματα. Οι εκτεταμένες δενδροφυτεύσεις και οι μεγάλοι χώροι πρασίνου θεωρούνται ασύμβατοι με την ιστορική ταυτότητα και τη θέση της περιοχής κοντά στη θάλασσα και το λιμάνι. Δέντρα τοποθετούνται περιορισμένα, με σκοπό είτε τη σκίαση καθιστικών χώρων ή την ενίσχυση των αρχιτεκτονικών χαράξεων του σχεδιασμού. Η μεγαλύτερης έκτασης δεντροστοιχία κατά μήκος του βορείου ορίου αποτελεί μέρος του ευρύτερου δικτύου πρασίνου της περιοχής και έχει στόχο τη βελτίωση του μικροκλίματος και την ανακοπή του θορύβου.
52
Στα άκρα της επιμήκους περιοχής διαμορφώνονται δύο πλατείες, άμεσα συσχετισμένες με τις κύριες εισόδους, εξομαλύνοντας τη διανομή κινήσεων. Ο σχεδιασμός τους χαρακτηρίζεται από δωρικότητα και γραμμικές χαράξεις, χωρίς έντονους αρχιτεκτονικούς χειρισμούς, ώστε τα διατηρητέα βιομηχανικά κτίρια να πρωταγωνιστούν. Σε άμεση επαφή με αυτά, στην καρδιά της περιοχής, σχεδιάζονται δύο βασικοί καθιστικοί χώροι, με βασικό τους γνώρισμα τις οπτικές φυγές που προσφέρουν προς το εμπορικό λιμάνι και τη θάλασσα. Αυτό επιτυγχάνεται με κατά τόπους εξασθένιση του νοτίου ορίου της περιοχής (αραίωση περίφραξης). Οι καθιστικοί χώροι σχεδιάζονται στη λογική της ΄κερκίδας΄ ώστε να μην ανακόπτεται η οπτική επαφή με τη θέα. Παράλληλα, ξύλινα παγκάκια υπάρχουν σε όλη την περιοχή, σε μορφή βιομηχανικών κιβωτίων σε ακανόνιστη συγκέντρωση, υπαινισσόμενα οπτικές αναμνήσεις της περιοχής από το παρελθόν.
Τα διατηρητέα βιομηχανικά κελύφη, αφού πρώτα αποκατασταθούν κατάλληλα, καταλαμβάνουν νέες χρήσεις, πολιτιστικού χαρακτήρα (μουσείο μεταφορών, μουσείο βιομηχανική κληρονομιάς, συνεδριακό κέντρο, εκθεσιακοί χώροι). Παράλληλα, ανοικοδομούνται νέα κτίρια, τα οποία διαφέρουν μορφολογικά (σύγχρονη αρχιτεκτονική), τα οποία όμως περιορίζονται από χαμηλούς συντελεστές δόμησης και εντάσσονται ομαλά στο χώρο. Το σημαντικότερο είναι η βιβλιοθήκη που σχεδιάζεται στο νοτιοανατολικό άκρο της περιοχής. Η ιδιαίτερη θέση της ως προς την είσοδο στην χωρική ενότητα αλλά και τη σχέση της με τη θάλασσα και το εμπορικό λιμάνι επηρέασαν σημαντικά τη μορφή της, ενώ παράλληλα αποτέλεσε μέρος του σχεδιασμού συνολικά. Οι γυάλινες προσόψεις επιτρέπουν την ανεμπόδιστη θέα προς το λιμάνι και τη θάλασσα, ενώ το βατό δώμα προσφέρει έναν υπερυψωμένο καθιστικό χώρο (belvedere).
υφιστάμενη κατάσταση
απομάκρυνση επιλεγμένων κελυφών
ένταξη νέων κελυφών
53
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία ΤΟΜΕΑΣ αρχιτεκτονικΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΟΝΟΜΑ θεατρα και πολιτιστικοι χωροι ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ αλεξοπουλου α., μαρτινιδησ π. ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΥ Μ., ΚΟΖΑΚΗ Μ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2012
ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ
ΣΧΟΛΗ
ΚΑΙ
ΘΕΑΤΡΟ
Η παρούσα εργασία συνιστά πρόταση σχεδιασμού ενός δημόσιου κτιρίου, πολιτιστικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το οικόπεδο βρίσκεται στη νοτιοανατολική γωνία της συμβολής των οδών Τσιμισκή και Εθνικής Αμύνης, στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης, με αποτέλεσμα η πρόσβαση να καθίσταται εύκολη. Η θέση αυτή χαρακτηρίζεται από την έντονη κυκλοφοριακή συμφόρηση, ειδικά τις ώρες αιχμής, και την ηχητικής όχλησης που αυτή προκαλεί, τη γειτνίαση με κτίρια ορόσημα του κέντρου (κτιριακό συγκρότημα Χ.Α.Ν.Θ., τράπεζα Πειραιώς, Σχολή Αξιωματικών, Σχολή Μακεδονικών Σπουδών, Λευκός Πύργος, Βασιλικό Θέατρο, Θέατρο Κήπου) τα οποία παρουσιάζουν σημαντικές μορφολογικές διαφορές, και τη σταδιακή πύκνωση της δόμησης και αύξησης των υψών των κτιρίων. Το κτίριο της πρότασης θα στεγάσει μικρή σχολή θεάτρου, 160 σπουδαστών, τμήμα της Σχολής Καλών Τεχνών, και θεατρικό χώρο, με πλήρεις θεατρικές εγκαταστάσεις, δυναμικότητας 150 θεατών. Η σχολή περιλαμβάνει επίσης αίθουσες υποκριτικής, θεωρητικών μαθημάτων, μουσικής, χορού, χώρους κατασκευής σκηνικών, και κεντρική βιβλιοθήκη με αναγνωστήριο. Όλες οι αίθουσες υποστηρίζονται από βοηθητικούς χώρους (αποθήκες, αποδυτήρια κλπ). Όσον αφορά στο χώρο του θεάτρου, έχει πειραματικό χαρακτήρα και σχετίζεται λειτουργικά άμεσα με τη σχολή. Ωστόσο, επιδιώκεται σχετική αυτονομία ώστε να είναι δυνατή η φιλοξενία παραστάσεων εκτός αυτών της σχολής. Βασικός στόχος είναι ο σχεδιασμός της σχολής και της θεατρικής σκηνής να επιτρέπει την ομαλή λειτουργία τους, είτε ως σύνολο είτε αυτόνομα, σε ένα τόσο περιορισμένο και έντονο αστικό περιβάλλον, με σεβασμό και συνέπεια στις ειδικές απαιτήσεις του κτιριολογικού προγράμματος.
57
Η κεντρική σχεδιαστική ιδέα ήταν η νοητή διαγώνια σύνδεση της οδού Μητροπόλεως με την Τσιμισκή, αποφεύγοντας την οχληρή γωνία της συμβολής Τσιμισκή – Εθνικής Αμύνης. Για το λόγο αυτό σχεδιάζεται έκκεντρη διαγώνια στοά σφηνοειδούς σχήματος, την οποία πλαισιώνουν δύο στιβαροί όγκοι. Οι όγκοι επικοινωνούν τρία επίπεδα πάνω από το ισόγειο. Οι όγκοι, πριν τη σύνδεση τους, διαχωρίζονται και λειτουργικά, με τον βόρειο και πιο εκτεθειμένο στο κοινό να φιλοξενεί τους χώρους τους θεάτρου, ενώ ο κύριος όγκος της σχολής αποσύρεται στη νότια πλευρά του οικοπέδου, κοντά στη συμβολή των πεζοδρόμων Δαγκλή και Δαμιανού. Από την ένωση των δύο όγκων και άνωθεν χωροθετούνται και στους δύο λειτουργίες της σχολής. Η στοά επιλέγεται στενή και χωρίς πολλά ανοίγματα στους εκατέρωθεν τοίχους ώστε αποκτήσει την αίσθηση ενός μυστικού περάσματος μέσα από τον πυκνό αστικό ιστό. Στη νότια πλευρά του οικοπέδου διαμορφώνεται υπαίθριος καθιστικός χώρος, προέκταση του κυλικείου της σχολής, σε άμεση επαφή και διάλογο με του πεζοδρόμους.
58
κάτοψη ισογείου
α’ επιπέδο - ιταλική σκηνή
β’ επιπέδο - θεωρεία
α’ επιπέδο - κυκλική διάταξη
Η θεατρική σκηνή επιτρέπει δύο εναλλακτικές διατάξεις, προσφέροντας ευελιξία ανάλογα με το είδος της παράστασης που φιλοξενείται. Η πρώτη είναι η ιταλική σκηνή, όπου τα καθίσματα αναπτύσσονται μετωπικά στη σκηνή σε τρία επίπεδα: την πλατεία, τα θεωρεία και τον εξώστη. Η δεύτερη είναι η κυκλική διάταξη, όπου η σκηνή μετατοπίζεται κεντρικά, αφαιρώντας τις 2 πρώτες σειρές καθισμάτων της πλατείας και προσθέτοντάς τα στην πίσω μεριά της σκηνής και στα πλαϊνά της, ενώ τα θεωρεία και ο εξώστης παραμένουν ίδια. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πρόσβαση τόσο στην πλατεία όσο και στα θεωρεία και τον εξώστη. Από τη στάθμη του ισογείου, με πλευρικούς διαδρόμους, ο θεατής εισέρχεται στο κατώτατο σημείο της πλατείας από όπου, με σκαλοπάτια αντίστοιχα με τις βαθμίδες των καθισμάτων, ανεβαίνει στις θέσεις. Αντίθετα, η σκάλα του φουαγιέ οδηγεί στο δεύτερο επίπεδό του αλλά και αυτό της δεύτερης εισόδου στο θέατρο, η οποία είναι ομοεπίπεδη των θεωρείων και επιτρέπει την κάθοδο προς την πλατεία. Τέλος, η σκάλα του φουαγιέ καταλήγει στο τρίτο επίπεδο, αυτό του εξώστη. Στο πίσω μέρος του εξώστη βρίσκεται το δωμάτιο ελέγχου του ήχου και των φώτων.
γ’ επιπέδο - εξώστης
59
τομή Α-Α - ιταλική σκηνή
τομή Α-Α - κυκλική διάταξη
τομή Β-Β
60
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία ΤΟΜΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙkoσ σχεδιασμοσ ΟΝΟΜΑ νεεσ μορφεσ κατοικιασ σε ιστορικο δομημενο χωρο ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ανω πολη ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ αρακαδακη μ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2013
ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ
ΣΤΗΝ
ΑΝΩ
ΠΟΛΗ
Η Άνω Πόλη αποτελεί το βορειότερο και ψηλότερο τμήμα του παλιού οικιστικού πυρήνα της Θεσσαλονίκης, και διασώζει σημαντικά στοιχεία από τον ιστορικό της χαρακτήρα. Ανέκαθεν αποτελούσε περιοχή αμιγούς κατοικίας, με στενά δρομάκια και ακανόνιστα οικοδομικά τετράγωνα, ενώ παράλληλα εντοπίζεται πληθώρα βυζαντινών και οθωμανικών μνημείων. Στην Άνω Πόλη κυριαρχεί η ανώνυμη λαϊκή αρχιτεκτονική (μακεδονική – βαλκανική αρχιτεκτονική) ενώ παρατηρείται μικρή επίδραση από ευρωπαϊκά αρχιτεκτονικά ρεύματα (νεοκλασικισμός, εκλεκτικισμός). Τα υλικά δόμησης ήταν η πέτρα, το ξύλο και οι πλίνθοι, ενώ οι τοίχοι συνιστούσαν και τον φέροντα οργανισμό. Μετά το σεισμό του 1979, οι ειδικοί όροι δόμησης τροποποιούνται ώστε να διατηρηθεί η παραδοσιακή μορφή, ενώ ολόκληρος ο οικισμός χαρακτηρίζεται επίσημα παραδοσιακός και τίθεται υπό ειδικό καθεστώς προστασίας. Το αντικείμενο του project είναι ο σχεδιασμός κτιρίου κατοικίας, υπό τους πραγματικούς και πιεστικούς περιορισμούς που ισχύουν στη δεδομένη περιοχή. Επιδιώκεται η ομαλή ένταξη του νέου κτίσματος στο υφιστάμενο πολύπλοκο οικιστικό σύνολο, ερμηνεύοντας την αρχιτεκτονική παράδοση και αναδεικνύοντας διαχρονικά στοιχεία της. Το οικόπεδο μελέτης τοποθετείται στο βορειοδυτικό τμήμα της Άνω Πόλης της Θεσσαλονίκης (Τσινάρι). Ο ιστορικός χαρακτήρας της περιοχής και η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική μορφολογία της επιβάλλουν λεπτούς σχεδιαστικούς χειρισμούς και μικρής κλίμακας επέμβαση, συμβατή προς το δομημένο περιβάλλον.
63
κάτοψη ισογείου
64
κάτοψη ορόφου
κάτοψη υπογείου
Επιλέγεται ο σχεδιασμός δύο αυτόνομων κατοικιών, για τριμελή και τετραμελή οικογένεια αντίστοιχα. Το μέγεθος, το σχήμα, το περιβάλλον και ο προσανατολισμός του οικοπέδου καθώς και η επιδίωξη επαρκούς φυσικού φωτισμού και αερισμού περιπλέκουν επιπλέον την επίλυση. Τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του οικοπέδου διαμορφώνουν επίσης η έντονη κλίση που παρουσιάζει στον άξονα βορρά-νότου, καθώς και η δυναμική του θέση σε σχέση με τη συμβολή των δρόμων Παπαδοπούλου και Ρακτιβάν. Ως εκ τούτου, οι δύο κατοικίες διασπώνται σε αυτόνομους όγκους και χωροθετούνται κατά μήκος του οικοπέδου, αφήνοντας μεταξύ τους εγκάρσιο διάδρομο κίνησης, ώστε να καταστεί δυνατή η πρόσβαση των κατοικιών τόσο από βορρά όσο και από νότο, ως συνέχεια του πεζόδρομου Ισμήνης (βόρεια). Οι δύο κατοικίες οργανώνονται κλιμακωτά, προσαρμοσμένες στην έντονη κλίση εδάφους, και συνίστανται από τρία επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο είναι ημιυπόγειο και φέρει κυρίως δευτερεύουσες λειτουργίες. Στο ενδιάμεσο επίπεδο τοποθετούνται οι χώροι διημέρευσης, ενώ στο ψηλότερο επίπεδο οι ιδιωτικοί χώροι (υπνοδωμάτια).
65
Βασικές αρχές σχεδιασμού είναι η τυπολογική απλότητα και η καθαρότητα των όγκων, υιοθετώντας το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο της περιοχής. Παράλληλα, οι αρχιτεκτονικές προεξοχές του ορόφου κάνουν σαφή αναφορά στα σαχνισιά της μακεδονικής λαϊκης αρχιτεκτονικής, ενώ η επιλογή των χρωμάτων έγινε έχοντας υπόψη τον χρωματικό πλουραλισμό της περιοχής. Δόθηκε, επίσης, έμφαση στη δημιουργία μικρών υπαίθριων περίκλειστων καθιστικών χώρων και στις δύο κατοικίες, σε αναφορά της παραδοσιακής περίκλειστης ιδιωτικής αυλής, ενώ ο κοινός υπαίθριος χώρος διαμορφώνεται με στενούς διαδρόμους και σκαλοπάτια, σε συμμόρφωση με τα στενά σοκάκια της περιοχής.
νότια όψη
τομή Α-Α
66
67
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία - πτυχιακη εργασια ΤΟΜΕΑΣ θεωρια και ιστορια αρχιτεκτονικησ ΟΝΟΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ παλυβου κ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2013
ΣΤΟ
ΚΑΤΩΦΛΙ
ΤΟΥ
ΘΑΝΑΤΟΥ
Τα αρχαία νεκρομαντεία ήταν ιερά χθόνιου χαρακτήρα, τα οποία υπηρετούσαν την τέχνη της νεκρομαντείας και της χθόνιας λατρείας. Το κύριο, ωστόσο, χαρακτηριστικό τους ήταν ότι υποδείκνυαν εισόδους προς τον κόσμο των νεκρών και υπόσχονταν επικοινωνία μαζί τους. Τέσσερα είναι τα γνωστά νεκρομαντεία του αρχαίου κόσμου, όπως αυτά αναφέρονται από τους αρχαίους συγγραφείς. Αυτό του Αχέροντα στην Ήπειρο, του Ταινάρου στη Λακωνία, της λίμνης Αβέρνης στην Κύμη της Ιταλίας και της Ηράκλειας του Πόντου. Η νεκρομαντεία συνίσταται στην επίκληση ψυχών με σκοπό τη λήψη προφητείας, με έντονο το εσχατολογικό και χθόνιο στοιχείο. Συνδέεται με τις μυθικές καταβάσεις στον Άδη, καθώς εκτός από προφητεία, επιδιώκεται και η βίωση του Κάτω Κόσμου, ως ψυχοσωματική και διανοητική εμπειρία. Συνεπώς, τα νεκρομαντεία, ως κατώφλια του θανάτου (του Άδη) ενέχουν την έννοια της πύλης, τη χροιά της μεταβατικότητας και τη δράση της διάβασης. Θέμα της παρούσας ερευνητικής εργασίας είναι τα μυστηριώδη, σκοτεινά νεκρομαντεία, η λειτουργία και η σημασία τους για τους αρχαίους. Έχοντας ως κεντρικό άξονα τα ιδιάζοντα αυτά μαντεία γίνεται σκιαγράφηση των αρχαίων ελληνικών αντιλήψεων σχετικά με το θάνατο και την ψυχή, καθώς και μια στοιχειώδης αναφορά στην τέχνη της μαντικής, σε μια προσπάθεια αποσαφήνισης του γενικού πλαισίου όπου τα νεκρομαντεία και η νεκρομαντική τέχνη εφαρμόστηκαν. Στόχος της έρευνας είναι η κατανόηση της σημασίας και της λειτουργίας τους, στα αρχαία χρόνια, καθώς και η αποκρυπτογράφηση των συμβολισμών που αυτά κοινωνούν, ως μαντεία και πύλες του Άδη ταυτόχρονα. Αντιμετωπίζονται ως τόποι που ορίζουν ετερότητες, όπως αυτές της ζωής και του θανάτου, του φωτός και του σκοταδιού, και γίνεται μια απόπειρα ψηλάφησης των διαφορετικών χωρικών ποιοτήτων που δημιουργούνται στο μεταξύ.
69
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Aκαδημαϊκή εργασία ΤΟΜΕΑΣ εικαστικα ΟΝΟΜΑ illustration posters ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ φραγκοσ δ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2013
MINIMALIST
DISNEY
VILLAINS
Πρόκειται για μια άσκηση δημιουργικής αφαίρεσης. Με βάση ένα αναγνωρίσιμο ήρωα ταινίας, και συγκεκριμένα, των κακών χαρακτήρων ταινιών κινουμένων σχεδίων της Disney, επιχειρείται η δημιουργία αφίσας αφιερωμένης στον καθένα από αυτούς ως πρωταγωνιστή, διατηρώντας μονάχα τα απολύτως απαραίτητα για την αναγνώριση του από το θεατή. Στόχος είναι ένα απλό σχέδιο, στηριγμένο σε βασικές γραμμές, χρώματα και στοιχεία της ταινίας, που θα υποδεικνύει τον χαρακτήρα.
Cruella de Vil (101 Dlamatians) Jafar (Aladdin) Malefiscent (Sleeping Beauty) Captain Hook (Peter Pan) Judge Claude Frollo (Τhe Hunchback of Notre Dame)
Hades (Hercules) Scar (The Lion King) Governor Ratcliffe (Pocahontas) Shan Yu (Mulan) Ursula (The Little Mermaid) Queen – Witch (Snow White and the Seven Dwarfs)
Darla – Bruce (Finding Nemo) 71
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ πρακτικη εργασία ΤΟΜΕΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ σχεδιαστικη αποτυπωση ΟΝΟΜΑ αποκατασταση διωροφησ κατοικιας ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ μυστρασ λακωνιασ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΓΙΑΞΟΓΛΟΥ Γ. ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ 2011
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ
Πρόκειται για τη μελέτη αποκατάστασης διώροφης κατοικίας στο Μυστρά Λακωνίας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των εργασιών, εντοπίστηκε σε κοντινή απόσταση από το κτίριο μελέτης (εντός του οικοπέδου) δεύτερο, προγενέστερο, κτίσμα. Αν και σε ερειπιώδη μορφή, με εξαίρεση γραμμική αίθουσα με καμάρα στο βόρειο τμήμα, υποδεικνύεται διώροφη αρχοντική κατοικία. Η συμβολή μου στο έργο ήταν στη λεπτομερή αποτύπωση των ερειπίων και του καμαρόσκεπου δωματίου σε σκίτσα, κάνοντας χρήση μετρικών εργαλείων (αποστασιόμετρο, μετροταινία, αλφάδι laser), και στη συνέχεια η σχεδιαστική αποτύπωση τους.
73
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ