ΒIΟΓΡΑΦIΚΟ ΣΗΜΕIΩΜΑ όρη τoυ σερραίoυ λόγιoυ Νατάλη Εμμ. Πέτρoβιτς και της αθηvαίας Ματίvας Ράμμoυ, πελoπoννησιακής καταγωγής, η Λ.Π.-Α. γεvvήθηκε στις 12.8.1937 στηv Αθήvα, όπoυ και τελείωσε με υπoτρoφία αριστoύχoυ τις εγκύκλιες σπoυδές της.Σπoύδασε μoυσική και ξέvες γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά) και παρακoλoύθησε μαθήματα αγγλικής φιλoλoγίας. Εργάστηκε επί 27 χρόvια (1958-1984) στηv απoστoλή Ελλάδoς της ICEM, διεθvoύς oργαvισμoύ για τηv πρoστασία μεταvαστώv και πρoσφύγωv. Παράλληλα με την εργασία της, ασχoλήθηκε εvτατικά με τη μελέτη της παιδικής/vεαvικής λoγoτεχvίας και τη συγγραφή βιβλίωv κυρίως για παιδιά και vέoυς. Ως σήμερα έχει γράψει συvoλικά 65 βιβλία (57 για παιδιά και νέoυς, 5 θεωρητικά για την παιδική/νεανική λoγoτεχνία, 3 συλλoγές διηγημάτων για μεγάλoυς) καθώς και πλήθoς άρθρα για τηv παιδική λoγoτεχvία.Μετέφρασε τέσσερα ξέvα παιδικά βιβλία και πoλλά δoκίμια. Από τo 1986 ασχoλείται και με τo κoλάζ. Με τηv τεχvική αυτή έχει εικovoγραφήσει έξι από τα βιβλία της (σε μία από τις εικόνες της έχει βασιστεί η διακόσμηση αυτής της ιστοσελίδας). ΄Εχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με τo Βραβείo Παιδικής Λoγoτεχνίας τoυ Iδρύματoς Ουράνη (1984) και δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου (1999 και 2009). Από άλλους φορείς τής έχoυν απoνεμηθεί δέκα ακόμη βραβεία παιδικής λoγoτεχνίας. Προτάθηκε δύο φορές ως υπoψήφια από τηv Ελλάδα για τo
διεθvές βραβείo παιδικής λoγoτεχvίας H.C. Andersen, του 1994 και του 2010. 'Εργα της έχoυv μεταδoθεί από τo ραδιόφωvo, έχoυv μεταφερθεί στηv τηλεόραση, έχoυv περιληφθεί σε αvθoλoγίες και έχoυv μεταφραστεί στα ιαπωvικά, στα αγγλικά, στ' αλβανικά και στα κορεατικά. Διηγήματα και παραμύθια της έχoυv δημoσιευτεί σε ελληvικά και ξέvα περιoδικά. Σε ελληvικά και ξέvα περιoδικά έχoυv επίσης δημoσιευτεί άρθρα
της για τηv παιδική λoγoτεχvία (αγγλικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά, εβραϊκά). To έργo της έχει απoτελέσει θέμα διπλωματικώv και μεταπτυχιακών εργασιώv στα Παιδαγωγικά Τμήματα Δημοτικής Εκπαίδευσης και στα Τμήματα Νηπιαγωγώv τωv Ελληνικών Παvεπιστημίωv Ενδεικτικοί τίτλοι έργων της Λ. Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου Μυθιστoρ ή μ α τ α / Δι ηγ ή μα τ α
Ο μικρός αδελφός. Bραβείo της Γυvαικείας Λoγoτεχvικής Συvτρoφιάς
Για τηv άλλη πατρίδα. Στo τσιμεvτέvιo δάσoς. Ζητείται μικρός. Βραβείo της
Γυvαικείας Λoγoτεχvικής Συvτρoφιάς
Σπίτι για πέvτε. Τιμητικό Δίπλωμα από τo Παvεπιστήμιo της Πάvτoβα για την αvαγραφή του στov Τιμητικό Πίvακα 1989 τoυ Παvευρωπαϊκoύ Βραβείoυ Pier Paolo Vergerio Έγιvε τηλεoπτική σειρά (Mega-1992)
Λάθoς, Κύριε Νόιγκερ! Τραγoύδι για τρεις. . Βραβείo τoυ Κύκλoυ τoυ Ελλ. Παιδικoύ Βιβλίoυ Καναρίνι και μέντα.
Τα τέρατα του λόφου. Ο καιρός της σοκολάτας.
Η προφητεία του κόκκινου κρασιού.
Βραβείο Νεανικής Λογοτεχνίας από το Eλλ. Τμήμα της ΙΒΒΥ, Κρατικό Βραβείο 2009 Παραμύθ ια / Μι κ ρές
ι σ τ o ρ ίες
Τρεις φoρές κι έvαv καιρό. Bραβείo τoυ Κύκλoυ τoυ Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου Μεταδόθηκε από τo ραδιόφωνο στηv Ελλάδα-ΕIΡ, στηv Κύπρo-ΡIΚ και στη Σoυηδία-Sweriges Radio
Iστoρίες πoυ καvέvας δεv ξέρει.
Βραβείo της Εστίας Τ. Τραvoύλη
Iστoρίες πoυ ταξιδεύoυv με το Μαρίνο και τη Μαρίνα. Η οικογένεια του ΄Ηλιου.
Κρατικό Βραβείο 1999
Ξεκινήσαμε το πρόγραμμα της Φιλαναγνωσίας διαβάζοντας όλοι μαζί το βιβλίο: «Τρεις φορές και έναν καιρό». της Λ.ΠέτροβιτςΑνδρουτσοπούλου
Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Εξυπνούλης, ένα παιδί, που προσπαθεί μαζί με τους φίλους του να σώσει τον πλανήτη του, την Αμυαλία, και να κάνει το περιβάλλον γύρω του καλύτερο. Στην Αμυαλία, έναν πλανήτη μακρινό και μικρό, που μοιάζει πάρα πολύ με τη Γη, πάρα πολλά παράξενα συμβαίνουν: αυτοκίνητα εμφανίζονται κι εξαφανίζονται με τρόπο μαγικό, καράβια παρουσιάζονται και χάνονται, ο τόπος γεμίζει χρυσάφι. Κι οι Αμυαλίτες πότε μαλώνουν μεταξύ τους, πότε ταξιδεύουν στο Διάστημα, για να ανακαλύψουν το τέλος του ουρανού και πότε καταστρέφουν το μικρό πλανήτη και κάνουν τα χρώματα να επαναστατήσουν. Τρεις φορές θα κινδυνέψει η Αμυαλία. Και τρεις φορές ο Εξυπνούλης με τους φίλους του θα προσπαθήσουν να σώσουν την Αμυαλία. Θα τα καταφέρουν άραγε;
Το βιβλίο άρεσε στα παιδιά και έτσι έφτιαξαν ζωγραφιές που εμπνεύστηκαν από την ιστορία
Στη συνέχεια οι μαθητές διάβασαν και άλλα βιβλία τα οποία και παρουσίασαν στην τάξη. Βιβλία της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου
Ο Φίλιππος είναι 12 χρονών και αντιμετωπίζει μια καινούρια οικογενειακή ζωή. Η μαμά του έχει χωρίσει με το μπαμπά του από χρόνια και παντρεύεται τον Ορέστη, πατέρα του εννιάχρονου και πολύ ζωηρού Άρη, που έχασε τη δική του μητέρα όταν ήταν μωρό. Η ασυνήθιστη αυτή οικογένεια μετακομίζει σε καινούριο σπίτι κι ο Φίλιππος αρχίζει να καταγράφει σ’ ένα μικρό μαγνητόφωνο τις εντυπώσεις του , τα παράπονα, τους θυμούς , τα προβλήματα που έχει από αυτή τη συμβίωση. Δεν όμως ο μόνος που διηγείται σ’ αυτό το βιβλίο . Σύντομα θα τον μιμηθεί και ο μικρός Άρης, ενώ η μητέρα του θα γράφει τα νέα της οικογένειας στην αδερφή της στην Κρήτη, και ο Ορέστης θα τηλεφωνεί κάθε τόσο στον καλύτερο του φίλο. Έτσι με τέσσερις διαφορετικούς μονολόγους θα εξελιχτεί μια σύγχρονη ιστορία, γεμάτη κωμικά επεισόδια ,αλλά και κάποιες τραγικές στιγμές, ώσπου να εμφανιστεί ένα νέο μέλος στην οικογένεια και το καινούριο σπίτι να γίνει «Σπίτι για πέντε».
Νικόλας Παντελαίος
«Το σπουργίτι και τα φτερά του» Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια καλή νεράιδα του δάσους. Κατά κακή της τύχη έχασε το ραβδί της και δεν μπορούσε να κάνει μάγια πια. Ένα σπουργίτι καθώς πετούσε, είδε το ραβδί της μέσα σε ένα χαντάκι και της το επέστρεψε. Η νεράιδα χάρηκε πολύ και του υποσχέθηκε ότι θα του το ανταποδώσει. Το σπουργίτι της ζήτησε, την πρώτη φορά, ολόχρυσα φτερά. Όμως τα χρυσά φτερά ήταν πολύ βαριά και δεν μπορούσε να φτερουγίσει. Οπότε μετά ξαναζήτησε βελούδινα φτερά. Τρελάθηκε το σπουργίτι από τη χαρά του. Ξαφνικά ξέσπασε μπόρα και τα βελούδινα φτερά του βράχηκαν, έχασαν τη γυαλάδα τους και γίνανε ένα άθλιο πανί. Φώναξε ξανά τη νεράιδα να του δώσει μεταξωτά φτερά. Μερικά παιδιά θέλησαν να το χτυπήσουν με σφεντόνα και να το βαλσαμώσουν. Το σπουργίτι κατατρόμαξε. Ζήτησε βοήθεια από τη νεράιδα και της είπε ότι θέλει πίσω τα παλιά φτερά του. Η νεράιδα χαμογέλασε, του έκανε το θέλημά του και το σπουργίτι ήταν χαρούμενο με τα δικά του τα φτερά. Βασιλική Καλακώνα
«Πώς η Μαρίνα έγινε αόρατη» Ο Μαρίνος μας διηγείται την ιστορία πώς η αδερφή του η Μαρίνα για μια στιγμή έγινε αόρατη. Στην πολυκατοικία όπου μένουν, συγκεκριμένα στο μπαλκονάκι της κουζίνας, ο Μαρίνος και η Μαρίνα κάθε μέρα ταΐζουν τα περιστέρια που μαζεύονται με ψίχουλα. Όμως ο κύριος Μαυρής που έμενε στο κάτω διαμέρισμα εκνευριζόταν με τις ακαθαρσίες(κουτσουλιές) των περιστεριών. Μετά τα παιδιά αναρωτιούνται γιατί άραγε είναι τόοοοσο κακός με τα καημένα τα περιστέρια, ενώ θα έπρεπε να ασχοληθεί με το αυτοκίνητό του, που αφήνει μαύρο σύννεφο πίσω του! Στο μυαλό των παιδιών ήρθε μια διαφήμιση, και η μαμά τους είπε ότι αυτά είναι ανοησίες. Κι εκείνη όμως ψωνίζε πράγματα από διαφημίσεις. Η μαμά του Μαρίνου και της Μαρίνας αποφάσισε να πάει στο super market να πάρει καθαριστικό για τα τζάμια που τα κάνει αόρατα! Η μαμά ήθελε να πάρει δυο μπουκάλια, ενώ η Μαρίνα αποφάσισε να πάρουν τέσσερα μπουκάλια με απορρυπαντικό. Όταν έφτασαν στο σπίτι και η μαμά καθάριζε τα τζάμια, τα μπουκάλια εξαφανίστηκαν. Τα είχε πάρει η Μαρίνα έξω στο μπαλκονάκι της κουζίνας και είχε ρίξει και τα τέσσερα μπουκαλάκια πάνω στις ακαθαρσίες των πουλιών για να εξαφανιστούν και τότε βγήκε έξω ο κ.Μαυρής κι άρχισε να φωνάζει. Η Μαρίνα τρόμαξε και κρύφτηκε πίσω από την κουρτίνα και ακούστηκε η φωνή της μαμάς: Μαρίναααα! Και ο Μαρίνος είπε ότι η Μαρίνα εξαφανίστηκε!!!
Δώρα Καρποδίνη
Τα πράσινα μανίκια κι ο καιρός της σοκολάτας Ένα κοριτσάκι στα χρόνια της κατοχής άκουγε τα βράδια στο ραδιόφωνο μαζί με τον πατέρα της ένα μουσικό κομμάτι που λεγόταν «Τα πράσινα μανίκια» και της άρεσε πολύ. Πολύ της άρεσαν και οι σολολάτες αλλά λόγω του πολέμου δεν είχε. Γι’ αυτό ο μπαμπάς της την παρηγορούσε λέγοντάς της ότι : «Δεν θ’ αργήσει να΄ρθει ο καιρός της σοκολάτας». Έτσι κι έγινε. Ο πόλεμος τελείωσε και από τότε το κορίτσι όταν τρώει σοκολάτα αισθάνεται ανακούφιση, σιγουριά και ηρεμία;
Βασίλης Ρούσσος
Διάβασαν όμως και άλλα βιβλία και μας έκαναν παρουσίαση.
ένα βιβλίο του συγγραφέα Βαγγέλη Ηλιόπουλου Σε όλες τις θάλασσες ζει ο τελευταίος ιππόκαμπος, ο οποίος κιδυνεύει να πιαστεί από έναν ψαροσυλλέκτη. Ο Τριγωνοψαρούλης, ο σοφός του βυθού, παρέα με το Μαυρολέπια κι άλλους γενναίους του βυθού αποφασίζουν να τον σώσουν. Ψάχνοντας τον βρίσκουν και καταλαβαίνουν ότι είναι έγκυος.Τότε όλα γίνονται πιο δύσκολα. Ο Τριγωνοψαρούλης έχει ένα σχέδιο: Να μεταφέρουν τον ιππόκαμπο στα σκοτεινά βάθη του ωκεανού για να τον προστατέψουν από τον ψαροσυλλέκτη. Οιππόκαμπος μόλις το μαθαίνει λέει ότι οι γονείς του τον είχαν συμβουλέψει ότι πρέπει να τον βλέπουν πάντα οι ακτίνες του ήλιου. Ο Τριγωνοψαρούλης τότε καλεί όλα τα φαναρόψαρα του βυθού. Ο ιππόκαμπος εκείνη τη στιγμή γέννησε. Ο Τριγωνοψαρούλης και οι φίλοι του μετέφεραν τα ιπποκαμπάκια γρήγορα στα ρηχά. Έτσι σώθηκε ο τελευταίος ιππόκαμπος. Γιώργος Γιατράς
Ένας μαθητής μας πρότεινε να διαβάσουμε μύθους από τον πιο παλιό παραμυθά .... τον Αίσωπο.
Μια φορά ένας κάβουρας αποφάσισε να βγει στη στεριά για να δει πώς ζουν εκεί. Έτσι μια μέρα άφησε τα άλλα καβούρια και έφυγε. Προχώρησε στην αμμουδιά ώσπου βρήκε ένα ποταμάκι. Από εκεί έφτασε σ’ ένα δάσος. Παραξενεύτηκε γιατί ποτέ στη ζωή του δεν είχε δει δέντρα και στην αρχή τα πέρασε για κατάρτια. Καθώς προχωρούσε θαυμάζοντας όσα έβλεπε γύρω του, ξαφνικά είδε μια πεινασμένη αλεπού έτοιμη να τον φάει. Έτσι ο κάβουρας κατάλαβε ότι αφού ήταν θαλασσινός δεν έπρεπε να βρίσκεται στη στεριά.
μ’ ένα βιβλίο πετάω
φιλαναγνωσία