Τραγούδια • Διασκευές • Εικονογράφηση
Μαρίνα Ξαφολίδη
SHE THEY ΕΚΕΙΝΗ ΕΚΕΙΝΟΙ
Τραγούδια · Διακευές · Εικονογράφηση Μαρίνα Ξαφολίδη Αθήνα, 2011 ΙΑΝΟΣ
Songs · Covers · Illustration Marina Xafolidi Athens, 2011 ΙΑΝΟΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Προσωπικές συνθέσεις σ.6
A little more human
| Λιγο περισσότερο ανθρώπινος
σ.8
Exist
| Υπάρχω
σ.10
Personal Reality
| Προσωπική πραγματικότητα
σ.12
Expectations lead to dissapointment | Οι προσδοκίες οδηγούν
στην απογοήτευση
Διασκευές σ.16
Fidelity Μουσική-Στίχοι: Regina Spektor
| Πιστότητα
σ.18
Good woman Μουσική-Στίχοι: Cat Power
| Καλή γυναίκα
σ.20
Your house | Το σπίτι σου Μουσική-Στίχοι: Alanis Morissette Glen Ballard
σ.22
La demeure d’un ciel Μουσική-Στίχοι: Camille Dalmais
| Η κατοικία ενός ουρανού
2 page
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια συνδυασμού μουσικής, κειμένου και εικονογράφησης. Παρουσιάζει έναν πολυδιάστατο τρόπο να προωθηθεί η δουλειά ενός πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη, έτσι ώστε να γίνει αντιληπτή όχι μόνο από μουσικόφιλους αλλά και φίλους του βιβλίου. Αποτελείται από στίχους προσωπικών δημιουργιών, αλλά και τραγουδιών ξένων γυναικών καλλιτεχνών που θαυμάζω και έχουν ασκήσει επιρροή επάνω στη μουσική μου. Πέρα λοιπόν απο τη μουσική υπάρχει και ο στίχος, ο οποίος χάνεται στις σημερινές συνθέσεις που συνηθίζουμε να ακούμε στο ραδιόφωνο. Επαναπαυόμαστε και ελπίζουμε πως κάποια στιγμή οι στίχοι θα μας αγγίξουν, μέσα από την επανάληψη. Η εικονογράφηση συνοδεύει το κείμενο και μετατρέπει την εμπειρία της ακρόασης σε κάτι πιο ρευστό και αφαιρετικό. Η μουσική κινείται, η εικόνα είναι σταθερή, στο μυαλό ο συνδυασμός των δύο μπορεί να δημιουργήσει κάτι απρόβλεπτο.
This book is an effort to combine music, text and illustration. It presents a multidimensional way for a nascent artist to promote his/her work, so as to be borne in, not only upon the friends of music but also upon the bibliophiles. The book contains lyrics of personal musical creations, but also those of female foreign artists who i admire and who have affected my music in a great extend. So, beyond music, there is the lyric, which tends to get lost in the contemporary music compositions we listen to on the radio. We remain complacent and hope that someday the lyrics will miraculously thrill us, through repetition. The illustration accompanies the text and transforms the experience of listening into something more fluid and abstract. Music is in motion, the image is still, in our mind the combination of the two can create something unpredictable.
σελίδα 3
Προσωπικές συνθέσεις
A little more human Happiness, I’m here. Let’s make some things more clear. Ignorance and fooliness can’t be what it takes to feel. This longlasting feeling of truly being content. Another day of waking up. Hundreds of thoughts pop in my mind. It’s like they have been waiting for a ray of light on eyes blind. Now I’m sitting here alone. I’m just trying to breathe easily. Full moon in sky and in your eyes. Weaknesses I’m here. Buried with all my fears insecurities with disbelief structure me the past four years. Half of them I tell my self rise up don’t underestimate yourself. Another day of waking up Hundreds of thoughts pop in my mind. It’s like they have been waiting for a ray of light on eyes blind. Still I’m seated here alone surrounded by these creatures that I know. Full moon in sky and in your eyes. The time will come when in this world you won’t feel like an outcast. Creatures like you may start to seem a little less inhuman. Still I’m seated here alone surrounded by these creatures from my unknown. The time will come when in my world I wont feel like an outcast. Creatures like you may start to seem a little more human.
6 page
Λίγο περισσότερο ανθρώπινος Ευτυχία, είμαι εδώ. Ας κάνουμε κάποια πράγματα πιο καθαρά. Η άγνοια και η βλακεία δεν μπορούν να αποτελούν αυτό που χρειάζεται για να νίωσεις αυτο το μακροχρόνιο συναίσθημα ευτυχίας. Άλλη μια μέρα που ξυπνώ, εκατοντάδες σκέψεις πετάγονται στο μυαλό μου. Σα να περίμεναν μια ακτίδα φωτός σε μάτια τυφλά. Τώρα κάθομαι εδώ μόνη μου. Απλά προσπαθώ να αναπνεύσω εύκολα. Πανσέληνος στον ουρανό και στα μάτια σου. Αδυναμίες είμαι εδώ. Θαμμένη με όλους τους φόβους μου. Ανασφάλειες δυσπιστίες με δομούν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Μισα απο αυτά λέω στον εαυτό μου σήκω μην υποτιμάς τον εαυτό σου! Άλλη μια μέρα που ξυπνώ, εκατοντάδες σκέψεις πετάγονται στο μυαλό μου. Σα να περίμεναν μια ακτίδα φωτός σε μάτια τυφλά. Ακόμα κάθομαι εδώ μόνη περιτριγυρισμένη απο αυτά τα πλάσματα που γνωρίζω. Πανσέληνος στον ουρανό και στα μάτια σου. Θα έρθει η στιγμή όπου σ’αυτό τον κόσμο δεν θα νιώθεις ως παρεισακτος. Πλάσματα σαν και έσενα μπορεί να αρχίσουν να μοιάζουν λιγότερο απά- νθρωπα. Ακόμα κάθομαι εδώ μόνη, περιτριγυρισμένη από αυτά τα πλάσματα από το άγνωστό μου. Θα έρθει η στιγμή όπου στον κόσμο μου δεν θα νιώθω σαν παρεισακτη. Πλάσματα σαν εσένα μπορεί να αρχίσουν να φαντάζουν λιγό περισσότερο ανθρώπινα.
σελίδα 7
Exist I can’t feel a thing, I can’t feel my mind. I can’t feel no time for the molecules that make just what you now see are the ones that make me still exist. Cause I can’t feel no pain, I can’t feel my heart. I can’t feel the truth my brain starts to crack when I realize I really cannot perceive I exist and the reason I live. So please let me be you cause being myself is more than my mind can comprehend. Have you ever felt like you’re made out of sand and when the glass you’re contained will explode then you will be spilled in your house on the road. But you’re just an idea that will soon be forgot and the people you love and the people that shine they will shut down their eyes when you’re into the loop of your passive life, of your passive smile. Freaking out. Now the wall seems appealing I smash my head now my brain’s on the ceiling, I can’t forget the unknown human being in front of me, inside me. My torn flesh hides nothing but rotten dreams. Have you ever felt like you’re made out of sand and when the glass you’re contained will explode then you will be spilled in your house on the road. But you’re just an idea that will soon be forgot and the people you love and the people that shine they will shut down their eyes when you’re into the loop of your passive life of your passive smile. Am I playing those notes or somebody else is hitting the chords? I can’t feel a thing I can’t feel my mind. I can’t feel no time. I can’t feel the truth don’t know who I am if I still exist, after all of those thoughts all the years I have missed
8 page
Υπάρχω Δεν μπορώ να νιώσω τίποτα δεν μπορώ να νιώσω το μυαλό μου. Δεν έχω την αίσθηση του χρόνου, τα μόρια που αποτελούν αυτό που βλέπεις τώρα είναι αυτά που με κάνουν ακόμα να υπάρχω. Διότι δεν μπορώ να νιώσω πόνο, δεν μπορώ να νιώσω την καρδιά μου. Δεν μπορώ να αντιληφθω την αλήθεια το μυαλό μου αρχίζει να σπάει όταν αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ πραγματικά να συλλάβω το οτι υπάρχω και το λόγο για τον οποίο ζω. Γι αυτό σε παρακαλώ αφησέ με να γίνω εσύ γιατί το να είμαι ο εαυτός μου είναι κάτι παραπάνω απ’ότι το μυαλό μου μπορεί να καταλάβει. Έχεις νιώσει ποτέ σαν να είσαι φτιαγμένος απο άμμο; Και όταν το μπουκάλι που περικλείεσαι εκραγεί, τότε θα χυθείς στο σπίτι σου στο δρόμο. Αλλά είσαι απλά μια ιδέα που σύντομα θα ξεχαστεί και οι άνθρωποι που αγαπάς και οι άνθρωποι που λάμπουν θα κλείσουν τα μάτια τους όταν βρίσκεσαι στην λούπα της παθητικής ζωής σου, του παθητικού χαμόγελού σου. Φρικάρω. Ο τοίχος φαντάζει ελκυστικός. Λιώνω το κεφάλι μου και τώρα το μυαλό μου βρίσκεται στο ταβάνι. Δεν μπορώ να ξεχάσω το άγνωστο ανθρώπινο πλάσμα μπροστά μου, μέσα μου. Η σκισμένη σάρκα μου περιέχει μονό σαπισμένα όνειρα. Έχεις νιώσει ποτέ σαν να είσαι φτιαγμένος απο άμμο; Και όταν το μπουκάλι που περικλείεσαι εκραγεί τότε θα χυθείς στο σπίτι σου, στο δρόμο. Αλλά είσαι απλά μια ιδέα που σύντομα θα ξεχαστεί και οι άνθρωποι που αγαπάς και οι άνθρωποι που λάμπουν θα κλείσουν τα μάτια τους όταν βρίσκεσαι στην λούπα της παθητικής ζωής σου, του παθητικού χαμόγελού σου. Παίζω εγώ αυτές τις νότες ή κάποιος άλλος χτυπά αυτές τις χορδές; Δεν μπορώ να νιώσω τίποτα, δεν μπορώ να νιώσω το μυαλό μου. Δεν έχω την αίσθηση του χρόνου, δεν μπορώ να νιώσω την αλήθεια. Δεν ξέρω ποιός είμαι αν ακόμα υπάρχω μετά από όλες αυτές τις σκέψεις, όλα τα χρόνια που έχασα.
σελίδα 9
Personal reality Get in our world and we’ll control reactions and your right to know more. Work every day go home and stay inside your little shell. Sit down don’t react while we try to suck your blood. We are the ones. Control your life. Shut your mouth and beat your wife. Eat the mutant cucumber. From all that you got we take what we want a kick in the gut we’ll brake it all up and behold those that just wanna be free. I’m the master you’re the servant Brick by brick reality unfolds in front of me, my world is shattering, stealing pieces of my innocence. The whole world against my entity, no sympathy no more. And I become a heartless soul. We fight our way we turn against what limits our minds. Walls around us built to be climbed. We’ll find the way to terminate the decayed living . Passiveness won’t be forgiven. Give out the best you got inside you, take all the negative outside of you. Go out and see what’s there. Surrounds you everywhere. There’s people craving for what you got. Those who are willing to suck your blood. ‘Cause being different’s a sin for them so we say: open your mind and be auspicious don’t let your will succumb to these fools. We only live one life we shouldn’t smother it. For people stupid enough to see that you’re the puppet they hold the strings. ‘Cause it’s a threat to them to understand beyond lies. We fight our way we turn against what limits our minds. Walls around us built to be climbed. We’ll find they to terminate the decayed living. Passiveness won’t be forgiven. We fight our way we turn against what limits our minds. Walls around us built to be climbed. We’ll find the way to blow away the chains that hold us. Open space our destination.
10 page
Προσωπική πραγματικότητα Μπές στον κόσμο μας και θα ελέγχουμε αντιδράσεις και το δικαίωμα σου να γνωρίζεις περισσότερα. Δούλεψε όλη μέρα, μείνε σπίτι μέσα στο μικρό σου καβούκι. Κάθισε κάτω, μην αντιδράς ενώ προσπαθούμε να σου ρουφήξουμε το αίμα. Είμαστε αυτοί που ελέγχουν τη ζωή σου. Βούλωσε το στόμα σου και χτύπα την γυναίκα σου. Φάε το μεταλλαγμένο αγγούρι. Απ’όλα αυτά που έχεις παίρνουμε αυτο που θέλουμε, σε κλωτσάμε στην κοιλιά,θα τα σπάσουμε όλα και θα παρατηρούμε αυτους που απλώς θέλουν να είναι ελέυθεροι. Έγω είμαι ο αφέντης και εσύ ο υπηρέτης. Τουβλάκι με τουβλάκι η πραγματικότητα ξεδιπλώνεται μπροστά μου, κλέβοντας κομμάτια απο την αθωότητά μου όλος ο κόσμος εναντίων της οντότητας μου. Καμία συμπόνια πια. Και γίνομαι μια άκαρδη ψυχή. Διεκδικούμε τον δρόμο μας, ερχόμαστε αντίθετοι σε ότι περιορίζει το μυαλό μας. Οι τοίχοι γύρω μας χτίστηκαν για να σκαρφαλώνονται. Θα βρούμε το τρόπο να αποτελειώσουμε την παρηκμασμένη ζωή. Η παθητικότητα δεν θα συγχωρεθεί. Πρόβαλε το καλύτερο που έχεις μέσα σου, διώξε όλη την αρνητικότητα προς τα έξω. Βγές και δες τι υπάρχει εκεί. Σε περιτριγυρίζει. Παντού. Υπάρχουν άνθρωποι που ποθούν αυτό που έχεις, αυτοι που είναι πρόθυμοι να σου ρουφήξουν το αίμα, γιατί το να είσαι διαφορετικός είναι αμαρτία γι αυτούς, επομένως λέμε: άνοιξε το μυαλό σου και γίνε αισιόδοξος. Μην αφήνεις την θέλησή σου να υποκύψει σε αυτούς τους ανόητους. Ζούμε μόνο μια ζωη, δεν πρέπει να την πνίγουμε. Για ανθρώπους που είναι τόσο χαζοί να νομίζουν πως εσύ είσαι η μαριονέτα κ αυτοί κρατούν τα νήματα. Γιατί είναι απειλή γι αυτούς να καταλαβαίνεις πέρα απο τα ψέμματά τους. Διεκδικούμε τον δρόμο μας, ερχόμαστε αντίθετοι σε ότι περιορίζει το μυαλό μας. Οι τοίχοι γύρω μας χτίστηκαν για να σκαρφαλώνονται. Θα βρούμε το τρόπο να αποτελειώσουμε την παρηκμασμένη ζωή. Η παθητικότητα δεν θα συγχωρεθεί. Διεκδικούμε τον δρόμο μας ερχόμαστε αντίθετοι σε ότι περιορίζει το μυαλό μας. Οι τοίχοι γύρω μας χτίστηκαν για να σκαρφαλώνονται. Θα βρούμε τον τρόπο να ανατινάξουμε τις αλυσίδες που μας κρατούν. Το ανοικτό διάστημα είναι ο προορισμός μας. σελίδα 11
Expectations lead to disappointment It all started when the perfection was gone, routine forced its way into our communication. So suddenly my prince pulled his masks aside. That’s when it begun. Realization. My stomach started twisting. I heard I wasn’t listening. Another man beside me with full logic to confront me. My mind was set I was easily impressed overwhelmed by the new acquaintance. His nature and mine were so hard to combine once more. So I’ll watch what I expect from him cause the surface may distract me. One moment I may finally see that he’s not worth all my trouble. We made no plans for creation. Our thoughts filled just with ration. That’s when I decide I want to freeze my mind and start over again my way of thinking. My problem to conceive how their mind may work. Makes it hard to believe they have feelings. So I become immune male gender seems so cruel, waiting for them to fail. Madness starts to prevail. My mind was set I was easily impressed overwhelmed by the new acquaintance. His nature and mine were so hard to combine once more. So watch what you expect from me cause the surface may distract you. One moment you may finally see that I’m not worth all your trouble. I make no plans for creation. My thoughts filled with negation. So I conclude to this phrase: Expectations lead to disappointment.
12 page
Οι προσδοκίες οδηγούν στην απογοήτευση Όλα ξεκίνησαν όταν εξαφανίστηκε η τελειoτητα. Η ρουτίνα τρύπωσε στην επικοινωνία μας. Και ξαφνικά ο πρίγκιπάς μου έβγαλε τις μάσκες του. Τότε ξεκίνησε. Συναίσθηση. Το στομάχι μου άρχισε να στριφογυρνά, άκουγα μα δεν πρόσεχα άλλος ένας άνδρας δίπλα μου, γεμάτος λογική να με αντιμετωπίζει. Το μυαλό μου ήταν κολλημένο, εντυπωσιάστηκα εύκολα συνεπαρμένη απο την καινούρια γνωριμία. Η φύση του και η δική μου ήταν τόσο δύσκολο να συνδυαστούν για άλλη μια φορά. Έτσι θα προσέχω τι περιμένω από αυτόν γιατί η επιφάνεια μπορεί να με παραπλανήσει. Κάποια στιγμή μπορεί τελικά να καταλάβω πως δεν άξιζε τον κόπο μου. Δεν κάναμε σχέδια για δημιουργία. Οι σκέψεις μας γεμάτες μόνο με λογική. Τότε αποφάσισα πως θέλω να παγώσω το μυαλό μου και να ξεκινήσω ξανά από την αρχή τον τρόπο σκέψης μου. To πρόβλημά μου, να συλλάβω το πως λειτουργεί το μυαλό τους, κάνει δύσκολο το να πιστέψω πως έχουν συναισθήματα. Έτσι ανοσοποιούμαι. Το ανδρικό φύλο μοιάζει τόσο σκληρό. Περιμένοντάς τους να αποτύχουν. Παράνοια αρχίζει να κυριαρχεί. Το μυαλό μου ήταν κολλημένο, εντυπωσιάστηκα εύκολα συνεπαρμένη απο την καινούρια γνωριμία. Η φύση του και η δική μου ήταν τόσο δύσκολο να συνδυαστούν για άλλη μια φορά. Γι αυτο πρόσεχε τι προσδοκείς απο εμένα γιατί η επιφάνεια μπορεί να σε παραπλανήσει. Κάποια στιγμή μπορεί ξαφνικά να καταλάβεις πως δεν άξιζα τον κόπο σου. Δεν κάνω σχέδια για δημιουργία. Οι σκέψεις μου γεμάτες αρνητικότητα. Κι έτσι καταλήγω στην φράση: Οι προσδοκίες οδηγούν στην απογοήτευση.
σελίδα 13
Διασκευές
Fidelity I never loved nobody fully. Always one foot on the ground and by protecting my heart truly. I got lost in the sounds. I hear in my mind all of these voices. I hear in my mind all of these words. I hear in my mind all of this music and it breaks my heart. When it breaks my heart. Suppose I never ever met you. Suppose we never fell in love. Suppose I never ever let you kiss me so sweet and so soft. Suppose I never ever saw you. Suppose we never ever called. Suppose I kept on singing love songs Just to break my own fall. All my friends say that of course it's gonna get better. I never loved nobody fully. Always one foot on the ground and by protecting my heart truly I got lost in the sounds. I hear in my mind all of these voices. I hear in my mind all of these words. I hear in my mind all of this music and it breaks my heart. I hear in my mind all of these voices. I hear in my mind all of these words. I hear in my mind all of this music and it breaks my heart.
16 page
Πιστότητα Δεν αγάπησα πραγματικά ποτέ κανέναν. Πάντα με το ένα πόδι στο έδαφος και προστατεύοντας την καρδιά μου χάθηκα μέσα στους ήχους. Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις φωνές. Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις λέξεις. Ακούω στο μυαλό μου όλη αυτή την μουσική και μου ραγίζει την καρδιά. Όταν μου ραγίζει την καρδιά. Ας υποθέσουμε πως δεν σε γνώριζα ποτέ. Ας υποθέσουμε πως ποτέ δεν ερωτευόμασταν. Ας υποθέσουμε ότι ποτέ δεν σε άφηνα να με φιλήσεις τόσο γλυκά και τρυφερά. Ας υποθέσουμε ότι δεν σε έβλεπα ποτέ. Ας υποθέσουμε ότι ποτέ δεν πέρναμε τηλέφωνο. Ας υποθέσουμε ότι συνέχιζα να τραγουδώ τραγούδια αγάπης απλά για να χαλάσω την πτώση μου. Όλοι οι φίλοι μου λένε οτί φυσικά τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Δεν αγάπησα πραγματικά ποτέ κανέναν. Πάντα με το ένα πόδι στο έδαφος και προστατεύοντας την καρδιά μου χάθηκα μέσα στους ήχους. Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις φωνές. Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις λέξεις. Ακούω στο μυαλό μου όλη αυτή την μουσική και μου ραγίζει την καρδιά. Όταν μου ραγίζει την καρδιά . Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις φωνές. Ακούω στο μυαλό μου όλες αυτές τις λέξεις. Ακούω στο μυαλό μου όλη αυτή την μουσική και μου ραγίζει την καρδιά.
σελίδα 17
Good woman I want to be a good woman. And I want for you to be a good man. This is why I will be leaving and this is why, I can't see you no more. I will miss your heart so tender. And I will love this love forever. I don't want to be a bad woman. And I can't stand to see you be a bad man. I will miss your heart so tender. And I will love this love forever. And this is why I am leaving and this is why I can't see you no more. This is why I am lying when I say that I don't love you no more. 'Cause I want to be a good woman Îąnd I want for you to be a good man.
18 page
Καλή γυναίκα Θέλω να είμαι μια καλή γυναίκα. Και θέλω εσύ να είσαι ένας καλός άνδρας. Γι αυτό θα φύγω. Και γι αυτό δεν μπορώ να σε βλέπω πια. Θα μου λείψει η καρδιά σου, τόσο τρυφερή και θα αγαπώ αυτη την αγάπη για πάντα. Δεν θέλω να είμαι μια κακή γυναίκα. Και δεν αντέχω να σε βλέπω να γίνεσαι ένας κακός άνδρας. Θα μου λείψει η καρδιά σου τόσο τρυφερή και θα αγαπώ αυτη την αγάπη για πάντα. Γι αυτό και φεύγω. Γι αυτό και δεν μπορώ να σε βλέπω πια. Γι αυτό και λέω ψέμματα όταν λέω πως δεν σ’άγαπώ πια. Γιατί δεν θέλω να είμαι μια κακή γυναίκα και θέλω εσύ να είσαι ένας καλός άνδρας.
σελίδα 19
Your house I went to your house. Walked up the stairs. Opened the door without ringing the bell. Walked down the hall into your room where I could smell you. And I shouldn't be here without permission, I shouldn't be here. Would you forgive me love if I danced in your shower. Would you forgive me love if I laid in your bed. Would you forgive me love if I stay all afternoon. I took off my clothes put on your robe went through your drawers and I found your cologne. Went down to the den, found your cd's and I played your Joni and I shouldn't stay long you might be home soon, Ι shouldn't stay long. Would you forgive me love if I danced in your shower. Would you forgive me love if I laid in your bed. Would you forgive me love if I stay all afternoon. I burned your incense, I ran a bath, I noticed a letter that sat on your desk It said: "Hello, love.I love you so, love. Meet me at midnight.� And no, it wasn't my writing I'd better go soon It wasn't my writing. So forgive me love If I cry in your shower. So forgive me love for the salt in your bed. So forgive me love If I cry all afternoon.
20 page
Το σπίτι σου Πήγα στο σπίτι σου. Ανέβηκα τις σκάλες. Άνοιξα την πόρτα χωρίς να χτυπήσω το κουδούνι. Περπάτησα στο διάδρομο, μέσα στο δωμάτιό σου όπου μπορούσα να σε μυρίσω. Δεν πρέπει να είμαι εδώ χώρις άδεια. Δεν πρέπει να βρίσκομαι εδώ. Θα με συγχωρούσες αγαπη αν χόρευα στο μπάνιο σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη αν ξάπλωνα στο κρεβάτι σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη αν έμενα όλο το απόγευμα. Έβγαλα τα ρούχα μου έβαλα την ρόμπα σου έψαξα στα συρτάρια σου και βρήκα την κολώνια σου κατέβηκα στο δωματιάκι σου βρήκα τα cd σου και έπαιξα την Joni. Και δεν πρέπει να κάτσω πολύ μπορεί σύντομα να γυρίσεις σπιτι, δεν πρεπει να κάτσω πολύ. Θα με συγχωρούσες αγαπη,αν χόρευα στο μπάνιο σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη αν ξάπλωνα στο κρεβάτι σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη αν έμενα όλο το απόγευμα. Άναψα τα αρρωματικά σου στικ έκανα ένα μπάνιο πρόσεξα ένα γράμμα ακουμπησμένο στο γραφείο σου. Έγραφε: ‘Γειά σου αγάπη μου, σε αγαπώ πολύ. Συνάντησέ με τα μεσάνυκτα’. Και οχι, δεν ήταν τα γράμματά μου. Καλυτερα να φύγω σύντομα. Δεν ήταν τα γράμματά μου. Θα με συγχωρούσες αγάπη, αν έκλαιγα στο μπάνιο σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη για το αλάτι στο κρεβάτι σου. Θα με συγχωρούσες αγάπη αν έκλαιγα όλο το απόγευμα.
σελίδα 21
La demeure d’un ciel On s'est connu en bas des marches du palais tout en bas de l'escalier de glace. Tes pieds dansaient nus sur la neige et tu chantais cet air plein de malice et de grâce. ôte maintenant tes souliers et chausse à ton pied quelques pelotes de nuées. Car ici désormais est la demeure d'un ciel. La demeure d'un ciel. On a monté toutes les marches du palais jusqu'en haut de l'escalier de glace. Un ingénu nous attendait et nous a mariés parmi les oiseaux sauvages. ôte maintenant tes souliers et chausse à ton pied quel-ques pelotes de nuées. Car ici désormais est la demeure d'un ciel. La demeure d'un cie.l
22 page
Η κατοικία ενός ουρανού Γνωριστήκαμε στην αρχή των σκαλοπατιών του παλατιού στην αρχή της σκάλας από πάγο. Τα πόδια σου χορεύανε γυμνά στο χιόνι και τραγουδούσες αυτό τον σκοπό γεμάτος πονηριά και χάρη.. Βγάλε αμέσως τα παπούτσια σου και φόρα στα πόδια σου λίγες μπάλες από σύννεφα. Αφού εδώ τώρα είναι η κατοικία ενός ουρανού. Η κατοικία ενός ουρανού. Ανεβήκαμε όλα τα σκαλοπάτια του παλατιού μέχρι την κορυφή της σκάλας από πάγο. Ένας αφελής μας περίμενε και μας πάντρεψε ανάμεσα στα άγρια πουλιά. Βγάλε αμέσως τα παπούτσια σου και φόρα στα πόδια σου λίγες μπάλες από σύννεφα. Αφού εδώ τώρα είναι η κατοικία ενός ουρανού. Η κατοικία ενός ουρανού.
σελίδα 23
Αθήνα 2011