Imeldazine nr 34

nr. 34 - 2025

Cultuur

Gilles van Binche dansen op kasseien

Imelda

Sacrale neuromodulatie voor de blaas

Gastronomie

Lekker van bij de imker

Roel Vanderstukken

“Als we mekaar wat liever zouden zien, zou de wereld er een pak mooier uitzien.”

Spataders, oedeem, hart- of longproblemen,

“Bijna steeds slagen we erin om pijn en ongemak bij zitten en slapen aanzienlijk te verminderen of zelfs helemaal weg te nemen.”

TEST VRIJBLIJVEND ONZE ZERO-GRAVITY RELAXZETELS (ALLE MATEN!)

De rug en het zitgedeelte kantelen achteruit en de benen en voeten kunnen hoger dan het hart liggen. Dit zorgt voor een perfecte drukverdeling, een uitzonderlijk comfort en een optimale recuperatie. Je hebt veel meer steun in de rug en veel minder druk op de onderrug en het zitvlak. Je schuift niet onderuit en blijft ergonomisch zitten of liggen. Ook de hoofdsteun is verstelbaar.

Aangeraden voor iedereen die zalig wil zitten en in het bijzonder voor sportmensen, mensen met een zwaar beroep en voor wie last heeft van rugpijn, spataders, oedeem, spierpijn, reuma, fibromyalgie, CVS, hartof longproblemen

Een opstalift is een optie die verkrijgbaar is bij bijna alle modellen. Het maakt uitstappen en neerzitten gemakkelijker.

INTERACTIEVE LATTENBODEM

EN SWISSFLEX

Rugpijn? Bij de interactieve lattenbodem zijn de latten met elkaar verbonden door een interactief brug-systeem (zonder olie!) zodat je in elke slaap-houding en ongeacht je lengte, lichaam of gewicht de perfecte ondersteuning hebt.

Een elektrisch verstelbare boxspring of lattenbodem kan zeer zinvol zijn bij een aantal medische problemen, bij het ouder worden of gewoon voor wie graag leest of tv kijkt in bed.

MATRASSEN, MATRASTOPPERS EN HOOFDKUSSENS OP PROEF!

Een matras, matrastopper en hoofdkussen moeten van samenstelling en hardheid passen bij je slaaphouding, lichaam, gewicht en eventueel medisch probleem.

Mensen met een medisch probleem denken vaak onterecht dat (al) hun pijn bij zitten en slapen ‘normaal’ is. In De Bedstee in Herselt bewijzen we dagelijks het tegendeel. Hoe groter je probleem, hoe meer we je kunnen helpen. Je kan je matras, matrastopper en hoofdkussen eventueel op proef hebben. Zo riskeer je geen foute aankoop.

Onze matrastoppers zorgen voor extra bescherming, zachtheid en comfort. Vaak met spectaculaire resultaten bij schouder-, spier- en gewrichtspijn of voor wie een te harde matras heeft.

Een fout of versleten hoofdkussen is vaak oorzaak van schouder-, nek- en zelfs hoofdpijn. De Bedstee heeft hoofdkussens perfect op maat.

UNIECO-BOXSPRING

Belgisch uitvindersoctrooi! Een Uniecoboxspring heeft een 1-delige pocketveer-matraskern als bodem en geeft daardoor perfecte ondersteuning, ook in het midden van het bed.

De Unieco boxmatras en -bekleding zijn bovendien vervangbaar. De Unieco-boxspring kan in elk gebouw, zelfs maat 200/220. Andere 2-persoons boxsprings zijn bijna steeds 2-delig en zijn, net als lattenbodems en spiraalbodems (Auping) niet of veel minder geschikt om in het midden van het bed te slapen.

Het artrose-kussen: beschermt gevoelige knieën en enkels.

WATERBED

Waterbedden zijn drukverlagend en pijnverzachtend en hebben een uitzonderlijk hoog uitrustingsrendement. Aangenaam koel in de zomer en warm in de winter.

Steeds beste-prijs garantie!

Het nieuwe jaar is al een tijdje begonnen, maar ik wil jou als patiënt toch nog een gelukkig en gezond 2025 toewensen. En als je dan toch in ons ziekenhuis moet zijn, neem dan zeker ons Imeldazine even ter hand. Ook deze editie staat weer boordevol interessante artikels en nieuwe weetjes. Vooreerst vertelt dokter Astrid Van Daele, onze nieuwste uroloog, ons dat je voor een sacrale neuromodulatie voor de blaas niet meer naar een ander ziekenhuis moet gaan. Dat doen we sinds kort gewoon in Imelda. De techniek bestaat al langer maar wordt vanaf nu ook hier uitgevoerd.

Ook plastisch chirurg Julien Colle bespreekt alle opties als het gaat over de moderne borstreconstructie. Hij legt alles van naaldje tot draadje uit. Je leest er alles over vanaf pagina 44. Dokter Elisabet Van Loon heeft het dan weer over de chronische nierziekte anno 2025. Ze neemt je mee door de verschillende behandelingsopties. Dokter Alexander D’Haenens legt je graag wat meer uit over de trombectomie en hoe patiënten beter geholpen kunnen worden. Dat we yogasessies voor oncologische patiënten organiseren, is inmiddels welbekend. Maar dat onze yogadocente en ex-patiënte dr. Sofie De Vuysere een nieuw boek schreef dat is wel iets nieuws. In ‘In eigen boezem’ deelt ze haar persoonlijke ervaringen en heeft ze het ook over de medische vooruitgang. Onze communicatiedienst had een mooi en persoonlijk gesprek met haar.

Nog een belangrijk topic, vinden wij agressie-incidenten in ons ziekenhuis. Ieder jaar maakt de werkgroep agressie een rapport op van het aantal meldingen en incidenten. Zo kan dit besproken worden en eventuele maatregelen genomen worden, want agressie is nooit oké! Verder kan je nog even wegdromen bij een citytrip naar Amsterdam of een wandeling in de Zwalmstreek. Liever carnaval? Dan is Binche dé bestemming voor jou!

Tot slot wil ik ook acteur Roel Vanderstukken bedanken omdat hij tijd heeft vrijgemaakt voor een boeiend interview. Benieuwd? Je leest alles over zijn acteercarrière en zijn restaurant vanaf pagina 8.

Veel leesplezier!

Bart Pardon

Algemeen directeur Imelda vzw

Imeldazine is een uitgave van: HOSPIzine / Crossmark v.u. Mario Eggermont Rijmenamseweg 21, 2820 Bonheiden

Administratie & adverteren: ad@hospizine.be - 015 52 77 60 www.hospizine.be

Coverfoto: © Ann de wulf

Redactie: Toon Blux, Hanne Jaeken, Hilde Pauwels, Brend Van den Broek, Dorien Vandenberghe, Kathleen Vermeulen en Marita Wittebols

Freelance journalisten: Julien Colle, Alexander D’Haenens, Astrid Van Daele, Elisabet Van Loon, Jürgen Verbist, Werkgroep Agressie

Hoofdredactie: Dienst Communicatie Imeldaziekenhuis, Crossmark

Fotografie: Crossmark, Dorien Vandenberghe en Brend Van den Broek

Imeldazine, jaargang 11, nr. 34

Vormgeving: Crossmark

Jasper Van den Eijnde, Sanne Van Oudendijck

Druk: Mechelse Drukkerijen

Copyright: Het overnemen van teksten en inhoud uit dit nummer is slechts toegestaan na uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. Na te vragen via communicatie@imelda.be

Wellness

“ALS WE MEKAAR WAT LIEVER ZOUDEN ZIEN, ZOU DE WERELD ER EEN PAK MOOIER UITZIEN.” - ROEL VANDERSTUKKEN

Het gebeurt niet elke dag dat we een soapacteur mogen interviewen. Maar het is ons toch gelukt. We zakten af naar Waarloos, meer bepaald naar het restaurant Frans & Yvonne. Het doet misschien al een belletje rinkelen. In september 2023 werd dit restaurant geopend door niemand minder dan acteur en zanger Roel Vanderstukken. Tussen zijn opnames door nam hij even de tijd om met ons af te spreken en te lunchen. Dat hij kon acteren wisten wij al, maar dat hij ook sympathiek is en van eten houdt, werd meteen duidelijk in ons interview.

Tekst: Dorien Vandenberghe (dienst Communicatie)

HOE HET BEGON

We kennen Roel natuurlijk als acteur van onder meer Wittekerke, Flikken, Familie,… Het mag dan ook niet verwonderen dat acteren en toneel hem met de paplepel zijn ingegeven. “Mijn ouders waren vrij jong toen ze mij kregen. Beiden speelden ze amateurtoneel. Het viel af en toe wel eens voor dat ze geen opvang hadden voor mij en dan namen ze mij gewoon mee. Mijn vader regisseerde ook vaak het amateurtheater en dat boeide mij enorm. Hoe een tekst op papier kon evolueren naar een levend spel op de planken, dat vond, en vind ik nog altijd, fenomenaal.”

Vanaf zijn acht jaar mocht Roel dan eindelijk zelf de handen uit de mouwen steken en zijn eerste rolletje in het jeugdtheater spelen. Dat smaakte naar meer. Ook muziek begon hem te interesseren en hij startte een bandje op. “Ik wilde heel graag naar de kunsthumaniora gaan. Maar mijn ouders wilden toch dat ik eerst een ‘deftig’ diploma behaalde vooraleer ik iets kunstzinnig ging doen.” En zo geschiedde. Na zijn middelbaar mocht Roel starten aan het RITCS (Royal Institute for Theatre, Cinema and Sound) in Brussel. Hij volgde er de opleiding

van theatermaker. “Mijn tweede jaar was niet zo’n succes. Ik moest dubbelen. Ik had interesse in de meisjes, liet alles wat hangen en het was ook moeilijk om verder te geraken. In die tijd wilden ze je echt nog ‘kraken en maken’ als acteur.” Roel besloot te stoppen en even te gaan werken om zo wat centjes te verdienen.

Hij kreeg echter een nieuwe kans bij de International Tv School in Boortmeerbeek. Hier volgde hij een dure privéopleiding. “Door mijn twee jaar aan het RITCS stond ik al heel wat verder dan de meeste studenten daar, maar op zich was dat niet zo belangrijk. Het waren vooral de stages die deuren voor mij geopend hebben. Je kwam op veel televisiesets. Je moest hier en daar inspringen. Je kreeg kleine rolletjes. Op een gegeven moment zochten ze in Wittekerke iemand voor de rol van Jelle. Normaal gezien ging Steven Van Herreweghe die spelen, maar om één of andere reden kon dat niet doorgaan. Iemand had mij opgemerkt en ik mocht gaan voor de casting. Met mijn tegenspeelster Sandrine André, die mijn zus zou spelen, klikte het meteen en zij nam mij mee op sleeptouw.” Roels carrière was gelanceerd, zo blijkt achteraf.

EEN ACTEUR DIE ZINGT

Niet veel later, in 2006, na zijn eerste grote rol, werd Roel Vanderstukken gevraagd om mee te doen aan het tv-programma Steracteur, Sterartiest, een programma waarin acteurs en actrices hun zangkunsten toonden. De ene was al wat beter dan de andere maar, Roel deed het helemaal niet slecht. Hij moest het spijtig genoeg in de finale wel afleggen voor Stan Van Samang die er later ook zijn zangcarrière mee lanceerde. “Ik kan wel een beetje zingen, maar Stan is echt een zanger. Ik zeg altijd ‘ik ben een acteur die kan zingen en Stan is de zanger die kan acteren’.” En gelijk heeft hij, want naast al zijn acteerwerk heeft Roel ook nog zijn coverband De Corsari’s waarmee hij toen veel optrad. “Inderdaad, dat staat nu op een iets lager pitje maar in die tijd traden wij veel op. We spelen vooral covers uit de jaren ’50 en ’60. Daar maken we dan medleys van met een hedendaagse sound. Vaak worden we gevraagd voor bedrijfsfeesten of kleine festivalletjes, omdat de muziek toch vrij specifiek is.”

Na Steracteur, Sterartiest volgden nog tal van tv-programma’s: Flikken, LouisLouise, Ella ... En natuurlijk ook zijn deelname aan het dansprogramma Sterren op de Dansvloer. “Ik ben echt geen danser. Maar ze vroegen mij en ik dacht bij mezelf: ‘Als ik het twee of drie afleveringen volhoud, zal het goed zijn.’”

ELKE DAG IN DE HUISKAMER

Na de telenovelle Ella in 2011 had Roel even geen ‘vast inkomen’. Tot dan had hij altijd voor een vaste periode, meestal enkele jaren, in een productie gewerkt. “Dat was nieuw voor mij. Als acteur werk je als zelfstandige en als je niet werkt, komt er ook geen geld binnen. Dat was even een onzekere tijd. Mijn vrouw is ook zelfstandige, zij runt een balletschool. Maar dat is toch nog anders.” Gelukkig bleef een volgende rol niet heel lang uit want in 2012 vroeg de langstlopende soap van de commerciële zender VTM hem voor één van de hoofdrollen. “Toen ik de rol van Benny mocht vertolken in Familie was ik wel opgetogen. Aanvankelijk was het de bedoeling dat dit

maar voor drie jaar was. Ondertussen speel ik de rol al 13 jaar. Ik doe dit nog altijd met even veel plezier en overtuiging. Ik hou zo van het personage Benny. Ik moet ook wel zeggen dat ik altijd mee de tegenspelers heb mogen kiezen. Ik vind dat ook wel belangrijk. Er moet een klik zijn anders hou je dat geen 13 jaar vol.” Sommige tegenspelers kent hij natuurlijk al jaren, van in de tijd van Wittekerke . Denk maar aan Sandrine André, Kürt Rogiers en Peter Bulckaen. Die speelden vroeger allemaal in Wittekerke en nu in Familie . Roel wordt natuurlijk vaak aangesproken op zijn rol als Benny en dat vindt hij wel leuk. “Ik beschouw het als een soort van erkenning. Dat betekent dat ik de rol goed overbreng als mensen denken dat ik echt Benny ben.” Maar natuurlijk is Roel een acteur en hij speelt ook nog andere rollen. “Ik heb het genoegen gehad om ook de hoofdrol te mogen spelen in het theaterstuk The Broken Circle Breakdown Een prachtig stuk waar je toch wel de nodige emotie en sereniteit moet kunnen inleggen. Een heel ander personage dan Benny uit Familie .” Roel speelde hiervan maar liefst 75 voorstellingen, iets wat niet zomaar in je koude kleren kruipt. “Klopt, in dat stuk heb ik echt m’n tanden kunnen zetten. Je kan daar een waaier aan emoties neerzetten en tussendoor toch ook af en toe eens wat humor om het luchtig en draaglijk te maken. Ik ben heel blij dat ik die kant van mezelf als acteur ook heb kunnen laten zien.”

Zijn droom op carrièrevlak is is om ooit ook eens een

echte slechterik te spelen. “Op een of andere manier speel ik altijd de goede. Maar geef toe, ik heb toch een boevenkop? Dat zou ik echt graag eens doen. Een andere droom is dan weer met een onemanshow op de planken staan. Geen comedy, want dat is een vak apart. Wie weet komt dat er ooit nog eens van.”

We mogen Roel zeker nog een jaar op ons televisiescherm bewonderen in Familie en binnenkort in het theater met het stuk Assisen Live te zien van 23 mei tot 29 juni in Theater Elckerlyc, Trixxo Theater Hasselt en Capitole Gent.

PASSIE VOOR ETEN

Naast acteren en zingen nam Roel in september 2023 samen met zijn vennoot het restaurant Frans & Yvonne in Waarloos over. Een droom die voor Roel werkelijkheid werd. “Ondernemen zat altijd al in de familie. Mijn overgrootouders hadden een winkel en zaten in de bouw. En ik hou van eten en koken. Het leek me wel leuk om daar iets mee te doen. We waren al een tijdje op zoek naar een geschikte locatie en pand. Toen kwamen we bij dit pand uit en het bleek een goede investering te zijn.” Op de kaart vind je Vlaamse nostalgische gerechten, maar dan in een modern jasje. “We hebben twee vaste kaarten per jaar en om de zes weken veranderen de suggesties. Ik vind het leuk om mee de gerechten te bedenken en ze in elkaar te steken, maar om zelf in de keuken te staan dat lukt me momenteel niet. Dat laat mijn agenda niet toe.” De naam Frans & Yvonne komt van de vorige bewoners. Frans woonde in het ene deel van het pand, Yvonne in het andere deel. “Het grappige is dat aan het toilet twee zwart-witfoto’s hangen van een man en een vrouw. Iedereen denkt dat dat Frans en Yvonne zijn, maar niets is minder waar. Het zijn foto’s van mijn grootmoeder en -vader. Ik vond ze te mooi om weg te doen en ze passen volledig in het concept.”

Door zijn eigen zaak te starten, merkte Roel op dat hij ook het werk in de zaal erg kon appreciëren. “Niet alleen het werk in de keuken boeit me mateloos, ook

het zaalwerk vind ik fijn. De mensen soigneren en ze de best mogelijke ervaring geven. Versta me niet verkeerd, het is allebei keihard werken. Maar ik zou niet kunnen kiezen tussen de keuken en de zaal.” Maar voorlopig zal je hem dus nog niet achter de pannen of in de zaal zien in Waarloos. Thuis kookt hij dan weer wel vaak. “Ik kook graag en ik kan het ook wel goed. Maar niet zo goed als mijn vrouw. Zij kan echt geweldig koken. Zij heeft veel gereisd en laat die exotische invloeden vaak terugkomen in haar eten. Zo lekker!”

Je merkt het, Roel is een drukbezette man. Hoe combineert hij dat allemaal met een gezin? “Ik moet zeggen dat we heel veel kunnen rekenen op de steun van mijn ouders. Ze zijn nog jong en passen heel veel op de kinderen. Ik werk vaak overdag en mijn vrouw vaak ’s avonds in de balletschool. Wat maakt dat we

elkaar niet vaak zien in de week. Dus de weekends zijn extra speciaal voor ons. Dan zorgen we er wel voor dat we samen ontbijten en de tijd nemen om met het gezin leuke dingen te doen. De kinderen zijn ondertussen 14 en 9 jaar. In mijn vrije tijd wil ik er dan ook gewoon vaak ‘zijn’ voor hen en dan maak ik natuurlijk iets lekkers klaar om te eten.” Als Roel kon kiezen zou hij met zijn gezin nog graag eens een grote reis willen maken naar bijvoorbeeld Canada of Scandinavië. “Het lijkt me leuk om eens een maand ergens te vertoeven. Niet gewoon twee weken op vakantie te gaan, maar echt de cultuur en de lokale sfeer proeven zodat je weet hoe het is om ergens te leven. Ik ben niet zo voor exotische bestemmingen, maar Japan staat ook nog zeker op mijn lijstje. Frankrijk en Italië vind ik persoonlijk ook heel erg mooie landen. Het eten is er ook zo goed.”

Groep Immo Marina

NOODLOT

In 2017 sloeg het noodlot toe bij Roel, hij had maagklachten. Hij ging naar de dokter, werd onderzocht en het verdict was niet min. “Ik had drie behoorlijk vernauwde kransslagaders. Ik heb blijkbaar op drie dagen tijd twee hartinfarcten gedaan. Dat was even schrikken. Ik werd meteen geopereerd en er werden overbruggingen gedaan.” Opvallend toch voor een 40-jarige man, denk je dan? “Ja, maar bij mij is het vooral genetisch bepaald. Mijn grootvader had in het verleden ook al vier hartinfarcten gehad. Dus het zit wel in de familie. Mijn vader liet zich ook meteen onderzoeken en daar was toch ook wel het een en het ander aan de hand. Daar hebben ze preventief ook enkele overbruggingen gedaan.” De acteur moet nu voor de rest van zijn leven medicatie nemen en halfjaarlijks op controle bij de cardioloog. “Dat doe ik nu wel consequent. Ik leef ook wel bewuster. Ik rook

nog, maar veel minder dan ervoor. Ik ben ook in therapie gegaan erna. Want het is best wel heftig allemaal. Gelukkig heb ik ook een sterke, positieve vrouw waarop ik steeds kan rekenen en die me steeds erdoor sleurt. Ik leef graag op mezelf maar ik zou mijn vrouw en de kinderen niet meer kunnen missen.”

Als Roel één ding geleerd heeft doorheen zijn carrière is het wel dat je je best niet te veel aantrekt van wat anderen van je denken. “Er wordt zoveel geschreven en gezegd. Je moet niet altijd alles geloven. Zeker nu met al die sociale media. Als we mekaar wat liever zouden zien, zou de wereld er een pak mooier uitzien.” Dat is een mooie afsluiter van dit interview. En als het van ons afhangt keren we zeker nog eens terug naar het restaurant Frans & Yvonne in Waarloos. Roel zullen we er misschien niet altijd tegenkomen, maar de lekkere gerechten die zijn er zeker wel!

CHRONISCHE NIERZIEKTE ANNO 2025: EEN ONDERBELICHTE

MAAR ERNSTIGE ZIEKTE

Tekst: dr. Elisabet Van Loon (nefrologie)

Het aantal mensen met chronische nierziekte neemt schrikbarend toe. Anno 2025 zullen naar schatting 1,1 miljoen Belgen tekenen van nierschade vertonen. Wereldwijd wordt dit geschat op 850 miljoen mensen met een chronische nierziekte, wat waarschijnlijk nog een onderschatting is van de realiteit. Dit aantal neemt alleen maar toe en als er niets gebeurt, zullen nieraandoeningen tegen het jaar 2040 de vijfde belangrijkste doodsoorzaak in de wereld zijn.

Dit vraagt om meer aandacht voor nieraandoeningen, een onderwerp dat nog niet zo in de belangstelling staat als hart- en vaatziekten en kanker. Een reden voor de beperkte aandacht voor nierziekten is deels dat slecht werkende nieren lange tijd onopgemerkt blijven, zonder symptomen. Pas als de nierfunctie zo slecht is dat afvalstoffen en eventueel vocht zich ophopen, voelt de persoon in kwestie iets. Symptomen die kunnen optreden zijn ook redelijk vaag, zoals vermoeidheid, minder eetlust, jeuk, kortademigheid en zwelling van de voeten. In de overgrote meerderheid van de nierziekten is de schade echter onomkeerbaar als dit stadium eenmaal is bereikt en kunnen we alleen overgaan tot nierfunctie vervangende therapie, d.w.z. dialyse of niertransplantatie.

VROEGTIJDIGE OPSPORING VAN

NIERZIEKTE

Het is daarom uiterst belangrijk om nieraandoeningen vroeg op te sporen zodat er actie kan worden ondernomen voordat de schade onomkeerbaar wordt. Vaak wordt hiervoor een bloedtest gebruikt waarbij de nierfunctie wordt bepaald. Daarnaast is er nog een andere belangrijke test om vroegtijdige nierschade op te sporen, namelijk het controleren van het eiwit albumine in de urine. Deze test kan, zelfs vóór verminderde nierfunctie in het bloed vastgesteld wordt, schade aan de nierfilters opsporen.

Deze eenvoudige test wordt echter veel te weinig gedaan. Hoewel het wordt aanbevolen om deze test uit te voeren bij alle personen met risicofactoren, zoals hoge bloeddruk, diabetes en hart- en vaatziekten, wordt hij helaas uitgevoerd bij minder dan 10% van

personen met deze risicofactoren. Als gevolg daarvan wordt nierschade bij heel wat mensen pas veel later ontdekt, met belangrijke gevolgen.

De albumine/creatine-ratio, of ACR, laat in een heel vroeg stadium zien dat de nierfilters eiwit, of albumine, lekken als gevolg van schade. Deze merker voor nierschade is ook een sterke risicofactor voor hart- en vaatziekten, vergelijkbaar met de veel bekendere merker cholesterol. Ook weten we dat de nierfunctie sneller achteruitgaat bij aanwezigheid van eiwitverlies, dan indien er geen eiwitten verloren gaan via de urine.

Bovendien is eiwitverlies in de urine ook een universele merker van nierziekte, ongeacht de onderliggende oorzaak. Zo kan eiwitverlies het gevolg zijn van nierschade door hoge bloeddruk, suikerziekte, obesitas etc. maar ook door zeldzamere ontstekingen van de nierfilters (‘glomerulonefritis’). Dit maakt het gemakkelijk om meerdere nierziekten op te sporen met deze eenvoudige test, die bij de huisarts kan gebeuren. In dat geval dient te worden doorverwezen naar de nierspecialist, die vervolgens uitzoekt wat er aan de hand is en hoe dit het beste kan worden behandeld.

De nefrologieverenigingen in België pleiten voor een veralgemeende terugbetaling van deze test, aangezien deze momenteel enkel wordt terugbetaald voor mensen met suikerziekte. Concreet stellen we voor om deze test jaarlijks uit te voeren bij alle mensen met risicofactoren (niet alleen suikerziekte, maar ook harten vaatziekten, hoge bloeddruk of familiegeschiedenis van nierziekten) en om de 5 jaar bij iedereen ouder dan 45 jaar.

BEHANDELINGSOPTIES BIJ

CHRONISCHE NIERZIEKTE

1. Levensstijl maatregelen

Als er eenmaal nierschade optreedt, is het van het grootste belang om verdere nierschade te voorkomen en de nieren zo goed mogelijk te beschermen. Een eerste, zeer belangrijke pijler hierbij is het streven naar een strikte bloeddrukcontrole (volgens de nieuwe richtlijnen <=120/80 mmHg), het goed onder controle houden van diabetes, het vermijden van bepaalde medicijnen zoals NSAID’s (= ontstekingsremmers zoals Ibuprofen, Diclofenac, etc.) en het handhaven van een gezonde levensstijl met voldoende lichaamsbeweging (min. 150 min per week), rookstop, gezonde voeding en aandacht voor het gewicht (bij voorkeur BMI <25 kg/m²). Verder wordt aanbevolen om zout in de voeding te beperken tot <5 g per dag, iets wat voor patiënten vaak moeilijk lukt met het westerse dieet.

2. Medicamenteuze aanpak van cardiovasculaire risicofactoren

- Cholesterol: Het wordt aanbevolen om personen ouder dan 50 jaar met een nierziekte te behandelen met een cholesterolverlagende therapie o.v.v. een statine. Bij personen jonger dan 50 jaar wordt dit aanbevolen als er sprake is van bekende cardiovasculaire aandoeningen (eerder hart- of herseninfarct, aanwezigheid van diabetes, etc.).

- Aspirine: Aanbevolen bij iedereen met een voorgeschiedenis van cardiovasculaire ziekte (secundaire preventie).

- Bloeddruk : Aanbevolen bloeddruk bij personen met nierziekten is <120/80 mmHg. Eerste keuze therapie zijn de RAAS-inhibitoren cfr. infra.

- Obesitas: Bij obesitas treedt hyperfiltratie op in verhouding tot de gewichtstoename. Deze hyperfiltratie gaat gepaard met versnelde schade aan de nierfilters en albuminurie. De hoekstenen van de behandeling van obesitas zijn dieet en lichaamsbeweging. Als dit niet effectief is, kan medicamenteuze behandeling of bariatrische chirurgie aangewezen zijn. In dit verband hebben glucagon-like peptide-1 receptor agonisten (GLP1RA) zoals semaglutide onlangs in de FLOW-trial aangetoond dat ze ook nierbeschermend zijn.

3. Medicamenteuze maatregelen ter preventie van verdere nierschade Er zijn ook enkele medicamenteuze opties om verdere nierschade te beperken. Afhankelijk van de oorzaak van de nierziekte zijn er specifieke behandelingsopties, die jouw nefroloog met jou zal bespreken. Er zijn ook enkele algemene medicamenteuze opties, die nuttig zijn voor elke patiënt met nierschade en zeker als er eiwitverlies optreedt. In dit opzicht zijn er de afgelopen jaren enkele veelbelovende nieuwe medicijnen aan ons arsenaal toegevoegd, en zijn er nog enkele in aantocht.

- Renine-angiotensine-aldosteron systeem (RAAS) blokkade: De meest bekende en gebruikte medicijnen met een nierbeschermend effect zijn de bloeddruk medicijnen die vallen onder de klasse ACE-remmers (stofnamen eindigend op -pril) en

angiotensinereceptorblokkers (stofnamen eindigend op -sartan). Deze verminderen de bloeddruk maar ook het eiwitverlies in de urine en zorgen voor langer behoud van de nierfunctie en verminderde cardiovasculaire sterfte. Er wordt naar gestreefd deze medicijnen tot de hoogste getolereerde dosis op te drijven om een bloeddruk <120mmHg systolisch te bereiken. Bij het starten van deze geneesmiddelen is een initiële daling van de nierfunctie (eGFR-daling tot 20-30%) te verwachten en te aanvaarden gezien het nierbeschermende effect op lange termijn.

- SGLT2i: Deze natrium-glucose co-transporter-2 remmers (stofnamen eindigend op -gliflozin), in eerste instantie ontwikkeld voor mensen met diabetes, worden sinds 2022 ook vergoed voor mensen met chronische nierziekte en albuminurie, ongeacht of ze diabetes hebben of niet. Dit is een belangrijke vooruitgang, aangezien dit geneesmiddel in verschillende

grote onderzoeken heeft aangetoond dat het eiwitverlies vermindert, de progressie van nieraandoeningen aanzienlijk vertraagt, maar ook de gewichtscontrole, suikercontrole en bloeddrukcontrole verbetert, wat leidt tot een duidelijk verminderd risico op hart- en vaatziekten en sterfte. Het bereiken van eindstadium nierfalen met de noodzaak aan dialyse zou aanzienlijk kunnen worden uitgesteld en zelfs vermeden door tijdig gebruik van deze medicijnen in een vroeg stadium. Bijvoorbeeld, gebaseerd op extrapolaties van de grote onderzoeken, kan bij iemand met een nierziekte in een vroeg stadium (eGFR van 60 ml/min) het bereiken van eindstadium nierfalen met ongeveer 11 jaar worden uitgesteld als die patiënt wordt behandeld met SGLT2i. Helaas wordt de medicatie in België nog niet terugbetaald voor mensen die nierschade hebben door albuminurie en nog een goede nierfunctie in het bloed hebben (eGFR >60 ml/min). Ook bij het starten van

ONZE TROEVEN

Gratis schatting | Persoonlijke aanpak

Dossier samenstellen van A tot Z

Professionele foto’s | Publiciteit

Onderhandelingen & bezichtigingen

Correcte afhandeling

WIJ ZIJN VAN HIER!

Wij zijn een vastgoedkantoor gespecialiseerd in de verkoop en verhuur van residentieel vastgoed. Wij doen dit met passie voor het vak én met een hart voor de regio waarin we werken. Onze makelaars zijn stuk voor stuk locals die de streek door en door kennen.

KOM GERUST BIJ ONS LANGS

Wij maken graag tijd voor jou

BERGSTRAAT 184 HEIST-OP-DEN-BERG

DORP 4A BONHEIDEN

deze geneesmiddelen is een initiële daling van de nierfunctie (eGFR daling tot 20-30%) te verwachten en te accepteren gezien het nierbeschermende effect op lange termijn.

- Mineralocorticoid receptor antagonist (MRA): MRA’s zijn, net zoals RAASi en SGLT2i, nuttig bij het verminderen van albuminurie en het beschermen tegen harten vaatziekten. De steroïdale MRA spironolactone is al lange tijd verkrijgbaar en is vooral bekend voor de behandeling van hartfalen. Sinds kort is ook het nietsteroïdale MRA finerenone beschikbaar, dat nu alleen wordt vergoed voor mensen met diabetes, en dat minder bijwerkingen heeft zoals gynaecomastie (pijnlijke borstvergroting) en mogelijk minder hyperkaliëmie. Ze worden aanbevolen bij patiënten met type 2 diabetes als aanvulling op RAASi en SGLT2i indien de bloeddruk en/of de albuminurie doelstelling nog niet bereikt werd. Als voornamelijk bloeddrukcontrole wordt nagestreefd, heeft spironolactone de voorkeur vanwege zijn sterker bloeddrukverlagend effect. Beide hebben een aanzienlijk risico op hyperkaliëmie, wat extra monitoring vereist.

4. Aanbevolen vaccinaties bij chronische nierziekte:

Chronische nierschade bestaat zelden alleen en is sterk verweven met begeleidende hart- en vaatziekten en andere chronische ziekten. Mensen met een verminderde nierfunctie zijn duidelijk vatbaarder voor infectieziekten. Daarom heeft de Hoge Gezondheidsraad richtlijnen ontwikkeld voor vaccinatie tegen een aantal infectieziekten. De aanbevolen vaccinaties zijn:

- Jaarlijks griepvaccin

- Vaccinatie tegen pneumokokken (bacterie die longontsteking en andere luchtweginfecties kunnen veroorzaken).

- Vaccinatie tegen hepatitis B: Hepatitis B is een virale ontsteking van de lever. De ziekte kan worden overgedragen door besmette injectienaalden, geslachtsgemeenschap, bloed en bloedproducten.

- COVID-vaccinatie volgens de huidige richtlijnen van de overheid.

Bepaalde andere vaccins kunnen nuttig zijn, zoals vaccinatie tegen zona en RSV bij personen met verminderde immuniteit, of uitgebreidere vaccinatie voor bepaalde buitenlandse reizen.

NIERFUNCTIEVERVANGENDE THERAPIE

Wat als er uiteindelijk onomkeerbaar nierfalen optreedt? Dan is het nodig om een nierfunctievervangende therapie te starten om afvalstoffen en overtollig vocht te verwijderen. Hiermee bedoelen we dialyse (= kunstnier) of niertransplantatie.

Dialyse omvat twee opties: zuivering via het bloed (= hemodialyse) via een katheter of een aangelegde arterioveneuze fistel, of zuivering via het buikvlies (= peritoneale dialyse). Hemodialyse gebeurt in principe driemaal per week gedurende 4 uur aan een dialysemachine, meestal in een dialysecentrum, maar het kan ook thuis worden gedaan onder veilige omstandigheden. De optie van thuis hemodialyse wordt ook door ons ziekenhuis aangeboden. De andere optie, zuivering via het buikvlies, vindt dagelijks plaats, meestal ‘s nachts terwijl de patiënt thuis slaapt.

Algemeen zijn deze behandelingen inspannend en vormen ze een zware belasting voor de levenskwaliteit van de patiënt en zijn omgeving. Bovendien moeten patiënten die dialyse ondergaan ook een strikt dieet volgen om de afvalstoffen te beperken. In feite neemt dialyse slechts een deel van de nierfunctie over, ver onder het niveau van normaal functionerende nieren.

De enige optie om van dialyse af te komen, is niertransplantatie. Dit is de voorkeursbehandeling voor nierfalen voor jonge patiënten door de verbeterde overleving en betere kwaliteit van leven. Deze behandeling staat toe weer deel te kunnen nemen aan een zo normaal mogelijk leven.

Na de transplantatie moet levenslang medicatie tegen afstoting worden ingenomen. Deze medicatie brengt risico’s met zich mee, zoals een verhoogd risico op infectieziekten en kanker. Daarnaast blijft er een hoger risico op hart- en vaatziekten in deze populatie. Vanwege deze risico’s na niertransplantatie worden patiënten uitgebreid gescreend op onderliggende kwaardaardigheden, infectieziekten en hart- en vaatziekten voordat ze in aanmerking komen. Daarnaast is rookstop ook verplicht.

Niertransplantatie kan plaatsvinden via een overleden of levende donor. De gemiddelde wachttijd voor een nier van een overleden donor is 2,5 tot 3 jaar in België.

In België vonden in 2023 in totaal 529 niertransplantaties plaats. Dit staat in contrast met de wachtlijst, waar eind 2023 in België nog 1186 patiënten wachtten op een nier. Het voordeel van een levende donor is dat er geen wachttijd is, dat het een geplande operatie

DIENST NEFROLOGIE EN NIERDIALYSE

Route 120

Dr. Sofie Jamar

Dr. Wim Lemahieu

Dr. Sara Ombelet

Dr. Elisabet Van Loon

Telefoon Dialyse: 015 50 54 11

Afspraken: 015 50 51 11

is met een optimale voorbereiding en dat de kwaliteit van het orgaan beter gegarandeerd kan worden door uitgebreide screening van de kandidaat levende donor. Hierdoor is de uitkomst na niertransplantatie met een levende donor over het algemeen beter dan na niertransplantatie met een overleden donor. Ook worden de kandidaat-donoren uitgebreid gescreend, zodat zij na het afstaan van een nier zo min mogelijk risico lopen om zelf ooit nierfalen te ondervinden. Meestal zijn levende donoren familieleden van de patiënt (ouders, kind, broers of zussen), partner of vrienden. Heel af en toe melden patiënten zich ook aan om altruïstisch (zonder relatie met de patiënt) een nier te doneren aan een onbekende. In België vinden, in vergelijking met de omringende landen, relatief weinig donaties bij leven plaats, namelijk 10% tot 25% van alle niertransplantaties. In Nederland daarentegen gebeurt de helft van alle transplantaties via een levende donor. Er wordt naar gestreefd om ook in België het aantal transplantaties na levende donatie te doen stijgen. Een eerste stap in deze richting is een betere bewustwording van de voordelen van niertransplantatie na levende donatie onder de bevolking.

AMSTERDAM BLAAST 750 KAARSJES UIT!

Op 27 oktober 2025 bestaat Amsterdam 750 jaar en dat wordt een heel jaar lang gevierd. Het was ooit een vissersdorp aan de oevers van de Amstel dat in 1275 vrijgesteld werd van tol. De groei was niet meer te stuiten.

Tekst: Hilde Pauwels

Foto’s: iAmsterdam, Rijksmuseum

Wie Amsterdam bezoekt, merkt het ongetwijfeld. De 750ste verjaardag van de stad leidt tot heel wat initiatieven. Een mooie, symbolische start is er in het stadhuis. Daar loopt een project over ‘legenden van Amsterdam’. Wat zijn feiten, wat is fictie? Zo zien we twee mannen en een hond op een middeleeuws koggeschip. Een van hen is Coenraad, de bisschop van Utrecht. Van Amsterdam was er toen nog geen sprake. Coenraad kreeg in Friesland grondgebied, maar werd gewaarschuwd voor het baldadige gedrag van de Friezen. Hij reisde vermomd toch naar ginder, maar vergat zijn lakzegel uit te doen. De Friezen herkenden hem en bonden hem vast aan de mast van zijn schip, ze lieten hem ronddobberen. De jonge Fries Wolger kreeg medelijden en sprong met zijn hond aan boord om het schip weer in koers te brengen. Ze overleefden een zware storm en spoelden ergens aan. De bisschop voorspelde dat daar een uitzonderlijke stad zou ontstaan. Wolger besloot zich daar te vestigen, de kiemen voor Amsterdam zoals wij dat nu kennen waren gelegd. Heel bijzonder en knap is hoe de initiatiefnemers van dit project beelden genereerden met artificiële intelligentie en die bewerkten met Photoshop. De foto’s zijn heel scherp en lijken levensecht.

SCHITTERENDE GRACHTEN

De stad groeide en werd op palen gebouwd. Bijvoorbeeld het Centraal Station steunt op zowat

9000 houten palen. Om het water te bedwingen, werden grachten aangelegd. Amsterdam heeft nu maar liefst 165 grachten, goed voor 75 kilometer wandelplezier. De grachten lopen dwars door het historische centrum of liggen er in een boog rond. De bekendste zijn de Heren-, Keizers- en Prinsengracht. Het is genieten van de fraaie herenhuizen, soms wat scheefgezakt. Met de typische roodbruine paaltjes –Amsterdammertjes – wordt het voetpad afgebakend. Overal zie je fietsen, plantenbakken, woonboten, sloepjes. Nostalgie vind je in de bruine cafés. De donkere houten meubels zijn soms behoorlijk verweerd of er hangen zwartgeblakerde potten en pannen aan het plafond.

PITTORESKE PLAATJES

’s Avonds zorgen de verlichte bruggen en huizen voor een feeërieke sfeer. Een cruise mag misschien een toeristenval lijken, maar het is echt wel de moeite om de stad vanop het water te ontdekken. Zo vaar je onder de zeven bruggen van de pittoreske Reguliersgracht, langs de 17de-eeuwse Schreierstoren waar zeelui afscheid namen van hun verwanten. In het museum Huis Willet-Holthuysen zie je hoe welgestelde burgers woonden in hun herenhuis aan de Herengracht, vlakbij de Amstel. De kamers zijn schitterend ingericht met spiegels, keramiek, zilver en kunstwerken. Hun barokke tuin was uitzonderlijk.

DAM: HART VAN DE STAD

De Dam is de bakermat van Amsterdam. Duiven fladderen rond, het witte Nationaal Monument voor oorlogsslachtoffers is een ontmoetingsplek voor jongeren. In de Nieuwe Kerk worden nu tentoonstellingen en concerten georganiseerd. Momenteel loopt ‘Ontdek de Nieuwe kerk’ die vertelt over de 600-jarige geschiedenis met middeleeuwse geheimen en koninklijke tradities. Boeiend zijn de glas-in-loodramen uit vier verschillende eeuwen. De Bijenkorf spreekt tot de verbeelding. Wat begon als een kleine winkel is nu een luxueus warenhuis met ook in andere steden een vestiging. Sowieso kunnen shoppers hun ding kwijt; in Amsterdam vind je zowat alles. Paarse handtassen in de vorm van een ananas, houten tulpen, Delfts blauw, prullaria, boeken over Amsterdam, gigantische kaaswielen, vintage en high-end boetieks…

HIPPE BUURTEN

Inwijkelingen, vaak ook vluchtelingen, bepaalden mee het leven in de stad. De Jordaan had vroeger geen

PROEF MEE VAN DE SFEER!

te beste reputatie, er was veel verkrotting, maar dat is nu helemaal anders. Het is voor Amsterdammers een aantrekkelijke woonbuurt geworden, trendy zeg maar. Veel straten hebben de naam van planten en bloemen. In de 17de eeuw was het een toevluchtsoord voor Franse Hugenoten, prostestanten die in eigen land vervolgd werden. Ze noemden de wijk hun ‘jardin’, een naam die evolueerde naar Jordaan. Hoe dan ook, de huidige bewoners leveren heel wat inspanningen om het groene karakter van hun wijk te behouden. Het zorgt voor een leuke sfeer, vooral ook door de trendy winkeltjes en de galerijen.

VOLKS KARAKTER

De Pijp daarentegen is een volksere buurt waar de bewoners uit alle windstreken komen. Hier vind je zowat 150 nationaliteiten. De vele authentieke winkels en restaurants zorgen voor een multiculturele uitstraling. De wijk werd aangelegd om de bevolkingsexplosie op te vangen. Bekend is de Albert Cuypmarkt waar je streetfood met specialiteiten uit

De feestelijkheden startten exact een jaar op voorhand: op 27 oktober 2024 met een openingsconcert. Er volgde een dansfeest, een culinaire tijdreis, er waren buurtinitiatieven. Daarmee was de toon gezet voor een jaar lang activiteiten: festivals, tentoonstellingen, concerten, rondleidingen. In de zomermaanden zijn er enkele toppers in de openlucht. Op 21 juni vindt onder meer een groot feest op de Ring A10 plaats. Over een lengte van 15 km kan je genieten van muziek, sport, theater… SAIL Amsterdam vindt eens in de vijf jaar plaats en is een van de grootste evenementen in de stad. De tiende editie loopt van 20 tot 24 augustus. Een enorme vloot van grote schepen en diverse andere speciale vaartuigen zal over het IJ varen en aanmeren vlakbij het stadscentrum. Op 19 oktober is er een internationale marathon met de start en finish in het Olympisch Stadion dat dateert van 1928.

Info over alle activiteiten: https://amsterdam750.nl

Peru, Suriname, Vietnam … kan proeven, maar er zijn ook de typische Nederlandse kroketten, warme stroopwafels en poffertjes. Verder snoepgoed, verzorgingsproducten, goedkope kleding, een kraam waar je iets naar keuze op een pet kan laten borduren. In deze wijk vind je ook panden in de stijl van de Amsterdamse School. Die wordt ook wel eens omschreven als ‘paleizen voor de armen’. Het motto was gezondere sociale woningbouw. De details zijn sprekend, zoals de torentjes en de erkers. Vaak zijn ze opgetrokken met rode baksteen. We botsen op een bronzen beeld van een man met een microfoon in de hand. Het blijkt een herinnering aan André Hazes sr. te zijn, geboren en getogen in De Pijp. In zijn beginjaren stond hij er op een houten kistje te zingen om wat geld te verdienen.

KUNST VERTELT

In het vermaarde Rijksmuseum geniet je van kunst, maar je ontdekt ook veel over de geschiedenis van de stad. Je kan er een specifieke rondleiding ‘Amsterdam 750 jaar’ volgen. In 1630 schildert Dirck van Delen ‘Beeldenstorm in een kerk’. Een man op een ladder probeert een beeld naar beneden te gooien, hij wordt geholpen door iemand die er met een touw aan trekt.

Er zijn portretten van hoogwaardigheidsbekleders, onder meer van de hand van Jacob Jordaens.

Heel wat schilderijen laten het leven van alledag zien. Het ‘Melkmeisje’ is een van de eerste werken van Johannes Vermeer, uit ca. 1658. Het meisje giet melk in een kom en houdt haar hoofd schuin om de straal te zien. Ook Jan Steen toont met ‘Het Sint-Nicolaasfeest’ hoe het er vroeger aan toe ging. Een klein meisje krijgt een pop en straalt, dat maakt ook haar moeder blij. Een jongen heeft blijkbaar nog niets gekregen, want kijkt sip.

Er is ook de ‘Vrolijke Drinker’ van Frans Hals. Hij heeft blozende wangen, maar slaagt er nog in een glas wijn op zijn vingertoppen overeind te houden. Mooi is het ‘Winterlandschap met schaatsers’ van Avercamp. Er zijn ook verschillende stillevens met bloemen en hoe kan het anders, met kazen.

WEL EN WEE

Scheepvaart was heel belangrijk, ook dat zien we in het Rijksmuseum. We zien het ontploffen van een Spaans admiraalschip tijdens de slag van Gibraltar. In een zaaltje worden tal van zeeslagen getoond. Er staat op schaal een Nederlands oorlogsschip met 74 kanonnen aan boord.

Er is het koloniale verleden. Zo zijn er portretten van vijf Javaanse hoffunctionarissen met imponerende gewaden. Een maquette van een ‘Marktstal’ uit 1850 laat zien hoe er in Indonesië onder open afdaken handel werd gedreven. Suiker was een belangrijk

exportproduct. In het museum staat een enorme ketel van een Surinaamse plantage. Slavernij was toen schering en inslag, maar ook de lokale bevolking bleef niet gespaard. Multatuli schreef met zijn ‘Max Havelaar’ in 1860 een aanklacht tegen de uitbuiting in de Nederland-Indische kolonie en kreeg bij de Torensluis een standbeeld.

Topwerken zijn er ook van Rembrandt van Rijn. Zo is er een ‘Zelfportret op jeugdige leeftijd’ uit ca. 1628. Wereldberoemd is de ‘Nachtwacht’ dat dateert van 1642. Het laat een schutterscompagnie in een Amsterdamse wijk zien. Het was een burgerwacht die bij rellen of oorlogen kon ingrijpen om de veiligheid te garanderen. Het gigantische doek wordt momenteel gerestaureerd. Achter een glazen wand kan je zien hoe minutieus dat gebeurt. Vlakbij hangt een reproductie die je wel van dichtbij kan bekijken. Het Rijksmuseum is een fijne manier om het verleden van Amsterdam te ontdekken.

HELEMAAL JIJ, OOK MET X TRA HAAR

Je haar verliezen heeft een impact op je leven. Wij bieden je graag een oplossing. Op jouw ritme, op jouw maat. En helemaal jij.

Samen gaan we op zoek naar wat voor jou veilig, fijn en comfortabel voelt. Dat kan een pruik zijn die zo natuurlijk oogt als je eigen haar. Of een haaraanvulling die je haar voller of kale plekken onzichtbaar maakt. Altijd werken we ze tot in de punt-

jes af in ons eigen atelier. Of we creëren ze volledig op maat met onze eigen innovatieve techniek Fillmaze. En jou geven we graag alle tijd, aandacht en discretie. Wees welkom. Bij ons team van ervaren haarspecialisten. En bij jezelf.

X TRA HAIR

BY MATTISS

Mechelsesteenweg 286 - 2820 Bonheiden - 0492 73 93 44 info@xtrahair.be - www.xtrahair.be - pruiken en haaraanvullingen

‘IN EIGEN BOEZEM’ EX-PATIËNTE EN DOKTER

SOFIE DE VUYSERE SCHRIJFT

GIDS VOOR PATIËNTEN MET BORSTKANKER

Tekst: Hanne Jaeken & Kathleen Vermeulen (dienst Communicatie)

Dr. Sofie De Vuysere, radiologe in ons ziekenhuis, kreeg op haar 33ste de diagnose borstkanker. Ze onderging een intensieve behandeling en kreeg intussen twintig ‘cadeaujaren’, waarin ze kankerpatiënten is blijven bijstaan als arts, als ervaringsdeskundige en als yogalerares. Met haar nieuwe boek ‘In eigen boezem’ wil Sofie een gids aanreiken voor vrouwen en mannen na een borstkankerdiagnose. In een interview vertelt ze ons waarom ze dit boek geschreven heeft, hoe kanker je leven kan beïnvloeden op lange termijn, wat yoga voor haar betekent en hoe haar diagnose haar levensvisie veranderd heeft.

20 jaar geleden schreef je je eerste boek ‘Borstkanker, mijn ervaringen als arts en patiënt’. Wat was de aanleiding om een nieuw boek te schrijven?

Mijn eerste boek heb ik meer geschreven als patiënt. Het ging vooral over mijn verhaal. Tussendoor gaf ik ook wat medische informatie mee omdat ik toen al dacht: voor mij is het allemaal bekend, het ziekenhuis, de onderzoeken, en toch zit ik met veel vragen. Mijn tweede boek, ‘In eigen boezem’, heb ik meer geschreven als arts. Het bevat informatie over het hele borstkankerbehandelingstraject van op het moment van de diagnose tot bij wijze van spreken het laatste pilletje van de therapie, met alle mogelijke korte- en langetermijneffecten erbij. Ik wilde een gids meegeven aan de patiënt, omdat ik vaststelde dat er bij ons op de mammografieconsultatie nog veel vragen komen. Een wetenschappelijk onderbouwd naslagwerk waarin je kan lezen wat je juist te wachten staat, bestond hiervoor nog niet en mensen gaan dan al snel ten rade bij vrienden of op Google.

De tweede reden is dat we nu twintig jaar later zijn en ondertussen merk ik dat die behandeling wel een impact heeft op de rest van je leven. Dat is iets waar ik destijds niet aan gedacht heb. Ik heb bijvoorbeeld sneller infecties, ben sneller moe, heb meer slaap nodig dan gemiddeld. Ik ben nu 55 en heb ook suikerproblemen, wat ik toch wat raar vind. Er zijn studies die zeggen dat dat te maken zou kunnen hebben met chemotherapie, maar dat is nog niet bewezen. Die infecties komen waarschijnlijk wel door mijn behandeling, want chemotherapie onderdrukt het beenmerg waardoor er o.a. minder witte bloedcellen geproduceerd worden. Die gevolgen hebben een impact op je leven, maar eigenlijk

staat niemand daar nog bij stil. Je wordt behandeld en daarna krijg je de indruk dat het leven verder gaat, dat je de draad terug kunt opnemen. Als je langetermijneffecten hebt, is dat niet zo “erg”, want je bent er nog altijd dus je wilt er als patiënt ook niet over klagen, maar het beïnvloedt wel je dagelijkse leven. Daarom beschrijf ik in mijn boek alle mogelijke korte- en langetermijneffecten.

Het derde dat ik wou meegeven, is dat het niet stopt na de laatste behandeling. Je gaat misschien alleen nog naar je oncoloog om te horen dat er geen tumor meer is, maar daarnaast kan je wel nog een aantal dingen doen. In mijn tijd bestond Kadans (oncologische revalidatie) bijvoorbeeld nog niet, nu wel. Er wordt meer aandacht besteed aan verdere begeleiding en aan mensen terug in beweging brengen, o.a. tegen die vermoeidheid. Yoga, bewegen, chemobrein en al die zaken heb ik nog eens apart benoemd in mijn boek om een beetje een kapstok te zijn voor de patiënt.

Is dit boek opnieuw een combinatie van medische informatie en persoonlijke ervaringen?

Het gaat vooral over de borstkankerbehandeling en over de medische vooruitgang in de afgelopen twintig jaar, maar ik vertel in elk hoofdstuk ook iets over mijn eigen ervaringen. Wetenschappelijk gezien is er een enorme groei. Er bestaan nieuwe therapieën zoals immuuntherapie. En radiologie was destijds nog niet eens digitaal. De therapie is ook veel meer gepersonaliseerd, dat was vroeger niet zo.

Wie zou je boek moeten lezen?

Elke borstkankerpatiënt en hun vrienden en familie. Als borstkankerpatiënt weet je niet goed wat er op je gaat afkomen en ook na de therapie heb je denk ik wel een houvast aan het boek. Het feit dat ik vertel dat ik ook klachten heb – ik merk dat ook bij de yoga – verbindt enorm. Soms kan ik in een gesprek moeilijk op een woord komen en in het begin denk je: “Tja, ik ben een beetje ouder aan het worden.” Na een tijd merk je dat mensen die de behandeling ook hebben doorgemaakt, dat ook opmerken. En dan begin je daarover op te zoeken en blijkt dat best wel vaak voor te komen. Dat maakt dat je denkt: “Het zit dus toch niet tussen mijn oren, ik beeld het mij niet in. Ik ben niet gewoon vergeetachtig omdat ik 55 word, mijn medepatiënten hebben dezelfde klachten.”

Ook bij de huisarts word je gezien als genezen, dus als je nog klachten hebt, worden deze niet meer gelinkt aan kanker?

Meestal niet, het is bij mij ook wel lang geleden nu. Daarnaast zijn de meeste langetermijnklachten ook subjectief, he. Vermoeidheid, hoe meet je zoiets? Chemobrein of moeilijk op woorden kunnen komen, dan zegt men: “Ze is ook een dagje ouder, het zal daar wel aan liggen.” Dus je valt een beetje uit de boot. Er zijn volgens mij geen artsen die gespecialiseerd zijn in post-kankertherapiegevolgen. Er is wel veel onderzoek naar, maar nog geen gespecialiseerde arts die het geheel bekijkt.

Zou je het boek ook aanraden aan (huis)artsen?

Ja, zeker wel. De meeste artsen zijn goed geïnformeerd, maar ik denk dat veel artsen, huisartsen zeker, geconfronteerd worden met wat nu, na de therapie? En ik denk dat mijn boek daar opnieuw kan helpen, omdat er veel concrete tips in staan. Bijvoorbeeld de impact van een matig intense wandeling van 20-30 minuten per dag op je hersenen is immens en dat is zo beschikbaar, je moet er niets speciaals voor doen. Je kan gewoon naar buiten gaan en eens goed gaan wandelen. Als je dat systematisch doet, wordt de doorbloeding van je hersenen veel beter en kan je de chemo-effecten een stuk beperken.

Heb je voor het boek specifiek informatie opgezocht of is dit wat je doorheen de jaren hebt gelezen? Ik heb heel veel naslagwerken geraadpleegd. Als ik erover begon te lezen op medische websites, kon ik

mij er ook wel in verliezen. Het is zodanig interessant. Dan moet je soms even terugdenken, want iedere borstkankerpatiënt moet het boek kunnen begrijpen. Het is geen wetenschappelijk artikel dat je schrijft, het moest goed leesbaar blijven.

Na je behandeling kwam op een bepaald moment yoga in je leven. Of was het al in je leven?

Nee, ik ben altijd een jogger geweest. Ik heb het lopen met de paplepel meegekregen. Van zodra ik kon na de therapie, was ik weer aan het lopen. Maar nadien ben ik wat rug- en knieproblemen beginnen krijgen en dan was dat wat moeilijker. Meerdere mensen zeiden: “Waarom doe je geen yoga?” Ik vond dat eerst veel te zweverig en te weinig actief, maar dan heb ik mij toch eens ingeschreven voor een yogaweekvakantie en dat was voor mij echt een eyeopener. Ik heb in die week natuurlijk heel veel yoga gedaan, maar ook heel veel geleerd over yoga. Toen ik terugkwam, merkte ik dat ik mij rustiger voelde, dat ik minder snel uit mijn lood werd geslagen. En dan ben ik mij erin beginnen verdiepen. Veel mensen denken bijvoorbeeld dat je heel flexibel moet zijn voor yoga, maar dat is helemaal niet zo. Dat is tof, maar niet het doel. Ik heb uiteindelijk een opleiding als yogateacher gevolgd en daar begon ik echt te voelen aan mezelf dat het zowel mentaal als fysiek goed deed. In die yoga-opleiding word je enorm gestimuleerd om les te gaan geven, terwijl dat eerst niet mijn bedoeling was. Maar daar is wel het idee beginnen groeien: als ik hier zoveel aan heb, kan ik het misschien wel doorgeven aan andere ex-kankerpatiënten. Bijkomstig heb ik dan een yogateacher-opleiding specifiek voor (ex-)kankerpatiënten gevolgd, wat zeer nuttig blijkt te zijn.

Ondertussen geef je al een tijdje yogales aan ex-kankerpatiënten in ons ziekenhuis.

Ja, elke maandag geef ik hier les. Ik heb een vast groepje van twintig mensen, waarvan er altijd een stuk of twaalf aanwezig zijn. Dat is een zalig groepje en ondertussen hebben de yogi elkaar ook echt gevonden. We hebben een WhatsApp-groep, mensen rijden samen, als er iemand jarig is dan gaan we samen iets drinken na de les. Zij bevestigen ook dat yoga hen deugd doet. Je leert rustiger ademen, wat onder

andere goed is voor je immuniteit. Hoe dat werkt, staat allemaal uitgelegd in mijn boek. We zijn trouwens nog maar het tweede ziekenhuis in Vlaanderen dat yoga aanbiedt aan kankerpatiënten, naast de Europa Ziekenhuizen in Brussel.

En waarschijnlijk het eerste ziekenhuis waar een arts en ervaringsdeskundige dat doet?

Ja, dat denk ik wel. Soms komen ze iets aan mij vragen en dan zeg ik: als arts denk ik dit, maar als patiënt dat. Wanneer een nieuwe yogi de groep vervoegt, delen ze al vrij snel hun verhaal. Zo’n verhaal is vaak herkenbaar. Iedereen zit in dezelfde boot en ik zit daar ook in.

Ik denk dat die groep ook een veilige omgeving is voor mensen die een kankerbehandeling meegemaakt hebben?

Yoga is een grote stap voor veel vrouwen. De meeste vrouwen zijn van middelbare leeftijd, vaak niet het meest sportieve moment in hun leven, en dan wordt er aanbevolen om te gaan bewegen. Wandelen kan je op jezelf doen, maar yoga is - wetenschappelijk ondersteund - ook zeer goed in de strijd tegen de langetermijneffecten. Het is niet gemakkelijk om dan binnen te stappen in een groep gezonde mensen die geen klachten hebben, waar de les gewoon gegeven wordt en je moet volgen, of je nu kunt of niet. Bij yoga voor kankerpatiënten geef ik les op een heel andere manier.

Het eerste wat ik altijd zeg is: het gaat over het ademen. Als je een houding niet kunt, is dat oké. Ik geef veel variaties in poses, zodat ze elke keer kunnen teruggaan als ze voelen dat iets te zwaar is. Er is ook solidariteit in de groep. Wanneer ik iemand ga helpen, wachten de anderen gewoon. Met een beetje hulp lukt een moeilijkere pose zoals ‘de kaars’ dan wel en iedereen vindt dat supertof. Zoiets kan je niet doen in een commerciële les. Het zijn vooral borstkankerpatiënten, dus ik geef veel aandacht aan de schouders en de borstkas, want we weten dat we daarop moeten werken. In mijn les doe ik zelden poses op de buik, want de yogi zijn geopereerd aan hun borsten en sommigen hebben een stoma. Het is dus echt aangepast aan kankerpatiënten.

Heb je je boek laten lezen door je patiënten?

Ze hebben hem direct besteld. Ze zeggen allemaal dat ze zo blij zijn om enerzijds te weten waar ze zich op moeten voorbereiden. Sommigen zitten nog in het traject, sommigen zijn er pas of al langer uit. In het boek staat alles wetenschappelijk ondersteund en goed verstaanbaar uitgelegd. Anderzijds zijn ze ook heel blij over het persoonlijke stuk, omdat het daardoor geen droge, wetenschappelijke opsomming is, maar echt een herkenbaar verhaal.

Wil je nog een boodschap meegeven?

Na mijn diagnose kapte ik mijn toekomst in kleinere stukjes. Als ik te ver keek, bijvoorbeeld om een jaar later een reis te plannen, dacht ik altijd: misschien ben ik er dan niet meer. Door enkel op korte termijn te plannen, kijk je minder naar de lange termijn waardoor je ook minder schrik ondervindt. Dat heeft bij mij goed geholpen. Stapje voor stapje, en ’s avonds dacht ik: ik heb toch maar weer een goeie dag gehad. Je leeft veel meer in het nu. Je leeft veel bewuster. En uiteindelijk is het leven voor iedereen eindig. Als kankerpatiënt ben je je hier heel erg van bewust, maar er komen ook mensen binnen via spoed die er nooit over wakker gelegen hebben dat ze daar zouden kunnen belanden. En zo is mijn leuze “carpe diem” ontstaan. Die filosofie van leven in het nu zit ook helemaal in de yoga. Wacht dus niet tot aan je pensioen om de dingen te doen die je graag doet. Pluk de dag.

We verloten drie exemplaren van ‘In eigen boezem’ onder onze lezers. Scan de QR-code, beantwoordt de vragen en wie weet win jij een exemplaar!

VOLOP GENIETEN IN ZWALM

Deze paradijselijke regio heeft alles voor een schitterend weekendje uit. Elk seizoen is het een aanrader.

Tekst: Hilde Pauwels

De Zwalmvallei is een parel. Glooiende heuvels, akkers en weilanden, smalle paadjes, bossen, vergezichten, pittoreske dorpskernen met authentieke cafés en sublieme eethuizen… Met een laagje sneeuw en een koude winterzon is het er echt wel idyllisch. De lente is in aantocht en dan is het volop genieten van de ontluikende plantenrijkdom. Er zijn tal van fiets- en wandelroutes, met ook kindvriendelijke opties of trajecten die geschikt zijn voor rolwagengebruikers en buggy’s. De Vlaamse Ardennen zijn dan wel gekend bij wielerliefhebbers omwille van de steile kasseistroken, hier vallen de hoogteverschillen heel goed mee.

MOLENS

De Zwalmbeek is een bescheiden zijrivier van de Schelde. Door de hoogteverschillen stroomt het water behoorlijk snel en zijn er kleine watervalletjes. Het levert heel wat waterenergie op die vroeger heel goed werd gebruikt voor de dertien molens. Daarvan blijven er nu nog zeven over.

Zo is er de nog actieve IJzerkotmolen in Sint-MariaLatem, een deelgemeente van Zwalm. Die ligt aan het Galerijpad, een smal weggetje dat tussen akkers, weilanden en bomenrijen kronkelt. Het witte gebouw met groene poorten en groen-rode luiken doet nostalgisch aan. De molen dateert uit de 15de eeuw en kende heel wat activiteiten, zoals papier scheppen, bier brouwen en koren malen. Het was achtereenvolgens ook een ijzer-, koper- en oliemolen. De activiteiten vielen stil in 1954; maar in 1999 zorgde de toenmalige eigenares Agnes Demaere ervoor dat er terug kon gemalen worden. De dame was tot ver in de omtrek gekend. Maar liefst vijftig jaar lang stond ze aan het fornuis van haar café-restaurant en bakte ze

met zelfgemalen graan ontelbare pannenkoeken voor de bezoekers. Dat bleef ze doen tot op zeer hoge leeftijd. Ze stierf toen ze 95 was, de molen werd verkocht. De huidige eigenaars zorgden voor een nieuw elan en malen er terug tarwe, rogge en enkele oude ‘landrassen’, zoals oerspelt. Het biologisch meel wordt geleverd aan bakkers, restaurants en particulieren. Op afspraak kan je de molen bezoeken. Er loopt momenteel een restauratieproject, maar vanaf halfweg 2026 gaan de bar en het terras weer open.

KLEIN ZWITSERLAND

De term ‘Klein Zwitserland’ komt van een vroegere bewoner. Hij was sluiswachter. Zijn voormalige woning met café ligt ook aan het Galerijpad. De spaarvijver regelt het debiet van de IJzerkotmolen. Sluiswachter Marcel Van de Velde was lyrisch over de schitterende locatie. In 1910 omschreef hij het als Klein Zwitserland: ‘Mijn vijvertje is het meer van Genève, de heuvels zijn de Zwitserse bergen en als de sluizen openstaan, heb ik een waterval’. Hij opende de weg naar toerisme door Brusselaars voor een weekendje uit te nodigen, zij kwamen naar verluidt graag vissen.

Nog steeds is het een idyllische site. Nu is er in het pand de zero waste OHNE’s Bosbar gevestigd, een initiatief van OHNE dat enkele verpakkingsvrije winkels heeft. Dit concept trokken de zaakvoerders door toen ze dit sprookjeshuis op de kop konden tikken. Zo komt zelfs de limonade uit de tapkraan en zijn de rietjes herbruikbaar. De gerechten zijn bereid met lokale en biologische producten, afval wordt gecomposteerd. Op zomerdagen kan je neerploffen in een tuinzetel of aan een tafeltje bij het water en genieten van dit mooie stukje natuur.

VLOTTE VERTREKPUNTEN

De Kaaihoeve in Meilegem is een educatief centrum met onder meer een proeftuin en een blotevoetenpad. Het is een project van de provincie Oost-Vlaanderen. Op de binnenkoer van de fraaie 18de-eeuwse hoeve kan je picknicken. Door de ligging aan een oude Schelde-arm zijn de Kaaimeersen een ideale broedplaats voor heel wat weidevogels en steltlopers.

Natuurpunt kon een voormalige watermolen op de kop tikken: de Boembekemolen in Brakel. Daar is sinds 2021 een bezoekerscentrum gevestigd. Je kan deelnemen aan geleide wandelingen of een bewegwijzerde route volgen. De molen werd schitterend gerestaureerd. Bij mooi weer kan je op het terras genieten van lokale sapjes en biertjes. Vlakbij ligt het Mijnwerkerspad. Vroeger liep er een spoorlijn van de Vlaamse Ardennen naar de mijnen van de Borinage; nu is het een autovrij fiets- en wandelpad.

In Streekpunt de Zwalmstreek, Munkzwalm, kan je terecht voor erfgoedpublicaties en streekproducten. Je kan ze herkennen aan het label Zwalm Smaakt. Zo is er Boembeke appelsap, biertjes zijn Boembeke Luiwerk of Swaelmke. Het Neusje van de Zwalm is een frisse schuimwijn.

CULINAIRE TOPPERS

Wie graag lekker uit eten gaat, heeft keuze te over. In de Ter Biestmolen vind je nu restaurant-brasserie De Molenaere. De kaart is uitgebreid: van degustatiemenu’s tot tapas en snacks. De ligging aan het water van de Zwalmvallei is subliem. Na het eten kan je onmiddellijk de benen strekken en een wandelroute volgen. Ook in restaurant De Klokke geniet je van een historisch kader. Het pand ligt vlak bij de kerk van Beerlegem. Naar goede gewoonte vond je hier het gemeentehuis en een café onder één dak.

DROMERIGE DORPJES

Zwalm is een fusiegemeente van twaalf gemeenten, soms met nog geen tweehonderd inwoners zoals in Paulatem of Dikkele. Toerisme Oost-Vlaanderen stippelde het traject “Dorpjes van de Zwalmvallei” uit die je de fraaie dorpen laat ontdekken. Je proeft er nog de sfeer van toen, alsof de tijd bleef stilstaan. Maar dat klopt niet helemaal, er is ongetwijfeld veel veranderd en er is nog steeds behoorlijk wat leven in de brouwerij. In Beerlegem staat het kasteel Ten Bieze dat nog

steeds bewoond wordt door een adellijke familie. Op het domein staan indrukwekkende oude beuken en eiken. De Munkbosbeek bevoorraadt de slotgrachten en de vijvers. Via de Munkbosbeekvallei wandel je naar Dikkele. Hier had naar verluidt Jan De Lichte ooit een uitvalsbasis voor zijn rooftochten. Nu ademt alles rust uit. Het is één van de mooiste dorpen uit de regio. Typerend is de beschermde dorpskom met verkeersvrije kasseistraatjes. De 19de-eeuwse kerk met kerkhof en de toenmalige pastorie zijn ommuurd en dat zorgt voor een pittoresk plaatje. In de kerk vinden nu af en toe concerten plaats. Het dorp telde vroeger enkele brouwerijen. Bij het voormalige gebouw van Brouwerij De Wever staat als herinnering een bronzen beeld van een bierbrouwer. Hou zeker even halt in het oude dorpscafé De Casino. Het is een bruin café met Leuvense stoof en een haardvuur. Hier vind je streekbieren en kleine gerechten, ideaal om te mijmeren over het vroegere dorpsleven.

www.zwalmstreek.be www.natuurpuntzwalmvallei.be/boembeke

© Erika Vermeulen

ONTDEK OTTO: STIJLVOL WONEN IN EEN GROENE STADSOMGEVING

OTTO geeft een bruisende buurt in Mechelen een nieuw gezicht. Dit vooruitstrevende woonproject verbindt stad en natuur op een unieke manier. Waar vandaag de natuurlijke connectie ontbreekt, brengt OTTO verandering met een groene doorgang die de Nekkerspoelstraat en de Lakenmakersstraat naadloos met elkaar verbindt.

Tussen al dit groen krijg je een diversiteit van woontypologieën, zowel appartementen als woningen van 1 tot 4 slaapkamers, elk met eigen unieke karakter en vandaag nog geheel naar wens af te werken door koper.

Een visie op toekomstgericht wonen

COGIVA, een gevestigde waarde in Mechelse vastgoedprojecten, realiseert OTTO in samenwerking met B&R Bouwgroep.

“Met OTTO brengen we onze visie op hedendaags wonen tot leven: een perfecte balans tussen de dynamiek van de stad en de verademing van stedelijk groen,” zegt Paul Cordier, managing partner bij COGIVA. “Dit project biedt niet alleen een vernieuwde uitstraling voor de buurt, maar ook een duurzame en budgetvriendelijke woonoplossing.”

Duurzaam en energiezuinig wonen

OTTO omvat 59 stijlvolle appartementen en 11 moderne stadswoningen, ontworpen met energiebesparende technologieën. Dankzij warmtepompen, hoogwaardige isolatie, efficiënte ventilatiesystemen en groendaken genieten bewoners van een comfortabele leefomgeving met lage energiekosten en een minimale ecologische impact.

Een levendige gemeenschap met alle faciliteiten binnen handbereik

Meer informatie over OTTO en andere projecten van COGIVA is te vinden op de website of via direct contact met ons team. Wacht niet langer en ontdek de toekomst van wonen in Mechelen!

Boek nu jouw afspraak om onze modelappartementen te bezoeken!

cogiva.be/otto

0472 22 41 97

welkom@cogiva.be

“OTTO is meer dan een woonproject; het is een plek waar mensen zich thuis voelen,” voegt Peter Breesch, managing partner bij COGIVA, toe. “Het groene binnengebied, de kindvriendelijke voorzieningen en de aanwezigheid van een kinderdagverblijf en commerciële ruimtes maken dit project bijzonder aantrekkelijk voor gezinnen die een evenwicht zoeken tussen stedelijke voorzieningen en natuurlijke rust.”

Ervaar de kwaliteit van COGIVA

Geïnteresseerden kunnen de bouwkwaliteit en afwerking van COGIVA zelf ervaren in de modelappartementen van eerdere projecten, zoals in Heffen, Aarschot en Zoersel. “Deze locaties geven een concreet beeld van onze duurzame standaarden en onze passie voor kwaliteitsvolle woonontwikkeling,” aldus Peter.

Paul Cordier & Peter Breesch

SACRALE NEUROMODULATIE VOOR DE BLAAS

Sinds kort bieden wij op de dienst Urologie van het Imeldaziekenhuis sacrale neuromodulatie voor de blaas aan, een nieuwe behandeling voor plasklachten.

Tekst: dr. Astrid Van Daele (urologie)

VOOR WIE IS HET?

Veel mensen, zowel mannen als vrouwen, kampen met plasklachten. Dit kan door een onderliggende (neurologische) aandoening zijn, maar vaak is dit niet het geval. Naast aanpassingen in levensstijl (bijvoorbeeld letten op wat en hoeveel je drinkt of training om beter op te houden etc.) kan ook kinesitherapie of medicatie helpen. Als je ondanks deze stappen nog steeds last hebt en medicatie onvoldoende helpt of voor te veel bijwerkingen zorgt, dan kunnen we neuromodulatie als mogelijke volgende optie aanbieden. De meeste patiënten zijn geschikt voor deze behandeling, maar men moet wel eerst de beschikbare medicatie geprobeerd hebben om de (volledige!) terugbetaling te genieten. Het kan zowel werken voor mensen die te veel en te dringend plassen, met of zonder verlies, als voor mensen die niet goed hun blaas kunnen leegplassen.

Let wel, er gaan natuurlijk eerst urologische onderzoeken aan vooraf om na te kijken wat het probleem juist is en of neurostimulatie een geschikte oplossing kan bieden. Plasklachten bij mannen, bijvoorbeeld, zijn vaak het gevolg van een goedaardige vergroting van de prostaat en vergen een heel andere aanpak. Daarom zijn we bij de dienst Urologie met verschillende artsen met zowel een algemene basiskennis als elk hun specialiteit. Zo kunnen we alle patiënten de zorg bieden die hij/zij verdient.

WAT IS HET JUIST?

Sacrale neuromodulatie is het elektronisch stimuleren van de zenuw die instaat voor de blaas om zo de reeds bestaande werking te beïnvloeden en te

stabiliseren. Simpel gezegd zal het dus geen nieuwe signalen initiëren, maar eerder de verstoorde signalen en abnormale werking bij iemand met klachten, terug meer normaliseren. De elektronische pulsen worden doorgegeven via een klein metalen draadje met verschillende elektrodes hierop, gekoppeld aan een batterij die ook in het lichaam geplaatst wordt. Een neurostimulator is eigenlijk een pacemaker voor de blaas.

HOE WERKT HET?

De metalen lead met elektrodes wordt ter hoogte van het heiligbeen zo dicht mogelijk bij de zenuw achtergelaten en wordt gekoppeld aan de batterij. Dit vergt een kleine heelkundige ingreep onder narcose in dagziekenhuis. Tijdens de operatie wordt getest wat de ideale positie van het draadje is om een zo groot mogelijk effect te bereiken. Omdat de behandeling niet bij iedereen goed werkt, werken we in 2 stappen, waarbij de eerste implantatie voorlopig is en we zo een twee weken durende proefperiode kunnen houden. Indien de behandeling onvoldoende effect heeft (bij ongeveer 25% van de patiënten) wordt alles terug verwijderd en is alles terug zoals het vooraf was. Indien het effect wél voldoende is, wat gelijkstaat aan 50% of meer verbetering van de klachten, dan wordt na twee weken de voorlopige, externe batterij vervangen door een batterij die in de rug, onder

“Enkele maanden geleden begon ik last te krijgen van urineverlies en niet van een klein beetje. Ik durfde niet meer buiten komen. Zelfs naar de winkel gaan was voor mij een probleem geworden. Ik besloot dan om dr. Van Daele op te zoeken. Zij bekeek mijn problematiek en schreef me eerst medicatie voor die ik moest uitproberen. Helaas hielpen deze medicijnen weinig tot niets. Vervolgens ging zij over tot de neuromodulatie. Dus op 20 december 2024 werd ik een eerste keer geopereerd voor de uitwendige neurostimulator. Dit verliep goed en mijn klachten verminderden met 80%. Ik voelde me goed en durfde opnieuw buiten komen. Met dit resultaat werd begin januari de neurostimulator ingeplant in mijn rug. Een kleine ingreep die mijn leven toch wel enorm veranderde. Je ziet en voelt er achteraf niets van.Tijdens mijn volgende consultatie zal dokter Van Daele mijn stimulator nog optimaliseren zodat ik een minimum aan klachten ervaar. Ik ben enorm content dat ik de stap naar dokter Van Daele gezet heb. En ik hoop dat ik met deze getuigenis veel vrouwen (én mannen) kan overtuigen om het ook te doen!” - Frieda, 76 jaar

de huid wordt geplaatst. Deze tweede stap kan eventueel ook onder lokale verdoving. Vanaf dan zit alles wat nodig is voor een goede werking in het lichaam. Indien er iets moet veranderen aan de instellingen, of het toestel aan- of uitgezet moet worden kan connectie gemaakt worden met een gsm-toestel dat je speciaal hiervoor ontvangt.

OPVOLGING

Indien de behandeling goed werkt, komen patiënten jaarlijks op controle. Op dit moment wordt het toestel, via de gsm die erbij hoort, uitgelezen waarbij wij als arts kunnen zien of alle elektrodes nog goed werken en de batterij nog voldoende vol is. Indien het effect veranderd is of verminderd is, kunnen we instellingen aanpassen of het werkingsprogramma veranderen. Na een periode van 7 à 10 jaar is de batterij aan vervanging toe. Dit kunnen we onder lokale verdoving in ons dagziekenhuis doen, waarbij we simpelweg een nieuwe batterij aankoppelen en terugplaatsen op dezelfde plaats in de rug.

GOED OM WETEN

check De nieuwste versie die nu ingeplant wordt, mag onder de MRI-scan.

check De ingreep en het toestel worden volledig terugbetaald.

check Zowel de eerste als de tweede fase gebeuren in dagopname en vereisen dus geen overnachting.

check Bij stoelgangproblemen kom je mogelijks ook in aanmerking voor deze behandeling, daarvoor dien je dan een gastro-enteroloog of abdominaal chirurg te raadplegen.

Indien je hierover meer informatie wilt, kan je altijd een afspraak maken bij dr. Van Daele via het secretariaat Urologie of het algemene afsprakennummer.

DIENST UROLOGIE

Route 300

Dr. Hendrik-Jan Florin

Dr. Thibault Meert

Dr. Christophe Orye

Dr. Hendrik Plancke

Dr. Astrid Van Daele

Afspraken: 015 50 51 11 of via de app mynexuzhealth

Secretariaat: 015 50 61 85

Dé specialist in comfortschoenen

Moeilijke voeten? Hallux valgus? Hielspoor? Steunzooldrager? Diabetes patiënt? Of op zoek naar een comfortabele schoen?

Persoonlijk advies staat centraal! We gaan samen op zoek naar de geschikte schoen voor jouw voeten. In onze winkel vind je onder andere een ruime keuze schoenen, pantoffels en sandalen met uitneembare zolen en stretch materialen.

Xsensible, Solidus, Scholl, Vionic, Mephisto, Durea, Gabor Rollingsoft, FinnComfort, Rohde, Bota, Podartis, Helioform, Ströber, Birkenstock, ...

MA-VR: 9u-17u & ZA: 9u-12u

Ring 35, 2200 Herentals | 014 15 19 77 | www.corpedi.be | Parking voor de deur

“Na mijn rugoperatie was ik blij dat ik terug de rust van mijn eigen bed vond. Maar ’s ochtends uit dat bed geraken, dat was een ander paar mouwen! Gelukkig kon ik rekenen op Björn van Ferm Thuiszorg. Die helpt me met opstaan en aankleden: dankzij hem kan ik thuis revalideren. Björn heeft zoveel humor: mijn rugspieren zijn nog stram, maar mijn lachspieren worden goed getraind!”

Stijn, 41

Heb je tijdens je herstel hulp nodig? Ferm Thuiszorg ondersteunt met een zorg op jouw maat. Gezinszorg – Nachtzorg – Kraamzorg – Dagopvang –Karweidienst – Woningaanpassing

Warme zorg. Altijd dichtbij.

Bel voor jouw aanvraag gratis 0800 112 05

SamenFerm.be/thuiszorg

GILLES VAN BINCHE DANSEN OP KASSEIEN

Carnaval in Binche is een uitbundig feest, vol symboliek. Het meest in het oog springen de Gilles. Ze worden vergezeld door trommelaars en tamboers die het ritme aangeven. Het Musée du Carnaval et du Masque dompelt je onder in de sfeer.

Tekst: Hilde Pauwels

Foto’s: Alex Kouprianoff, Olivier Legardien, Olivier Ramu

Het doorgaans vrij rustige stadje Binche ligt in Henegouwen. Elk jaar wordt het tijdens carnaval op zijn kop gezet en stromen kijklustigen toe. Carnaval wordt gevierd op de drie ‘vette’ dagen voor de vasten begint op Aswoensdag. Dit jaar is dat 2, 3 en 4 maart. Er mag dan nog eens flink gefeest worden voor de sobere weken van start gaan. Vroeger had de vasten een praktische reden: de wintervoorraden raakten op en het was nog even wachten op een nieuwe oogst. Carnaval was ook een manier om heel even strenge regels en normen los te laten, de camouflage van verkleedkleren en maskers kwam goed van pas. De traditie is duizenden jaren oud, weliswaar in verschillende vormen. Maar dat het uitbundig wordt gevierd, staat als een paal boven water.

ERKEND ERFGOED

Her en der is carnaval vooral een verkleedpartij, een zotte stoet met veel confetti en een kroegentocht. In Binche gaat de traditie terug tot de 14de eeuw en dat maakt het bijzonder. Uit documenten blijkt dat er al in 1394 een budget werd voorzien om voor Dimanche

Gras – vette zondag – eten en drank in te slaan. Oude tradities en rituelen bleven bewaard. Het leverde in 2003 de erkenning op van Unesco als immaterieel cultureel erfgoed, net als de kleurrijke carnavals van Oruro in Bolivië en Barranquilla in Colombia, een van de grootste ter wereld.

OPGEVULD MET STRO

Tijdens carnaval zijn er in Binche verschillende gekostumeerde groepen te zien: harlekijnen, pierrots, landbouwers en zeemannen. Maar de Gilles springen eruit. De bijzondere kostuums van de Gilles van Binche zijn uniek en internationaal gekend. Alleen op vette dinsdag dragen de Gilles hun folkloristische kostuums. Die eer komt alleen toe aan mannen uit Binche of mannen die er minstens vijf jaar woonden. Ze mogen het kostuum, dat ze moeten huren, niet buiten de stad dragen. Hun dag begint al vroeg. Nog voor dageraad beginnen ze zich aan te kleden. Hun lichtbruine broek en hemd zijn versierd met 150 vilten figuurtjes: sterren, leeuwen en kronen in rood, geel en zwart. Onder hun hemd stoppen ze stro zodat ze er goed gevuld

uitzien. Wellicht was het vroeger een beschermlaag tegen de winterkou, maar het is ook een symbool voor het wisselen van de seizoenen. Rond het middel dragen de Gilles een ‘apertintaille’, een gordel met belletjes. Hun hoofd wordt bedekt met een witte baret. Ze hebben een kleine bundel gedroogde wilgentakken bij zich, samengehouden met een rotanband. Nu nog een witte kraag van geplooide linten, witte sokken en klompen en het feest kan beginnen.

TROMMELS EN TAMBOERIJNEN

Het is tijd voor de ‘ramassage’: de Gilles bellen bij elkaar aan om te vertrekken, steevast in het gezelschap van trommelaars en tamboeren. Dit zet meteen de toon. Wie nog lag te slapen, wordt nu wel wakker. Op het ritme van de muzikanten stampen de Gilles met hun klompen op de kasseien, de belletjes van de apertintailles rinkelen. Ook hier is er symboliek. Met het stampen willen ze de grond vruchtbaar maken, de belletjes jagen boze geesten weg. Het zijn geluiden die de hele dag te horen zullen zijn en dat heeft een betoverend, zelfs wat opzwepend effect. Het vergt natuurlijk wel een goede conditie. Om 7 uur is er een gemeenschappelijk ontbijt met oesters, gerookte zalm en champagne, om 7.30 uur worden de wassen

maskers opgezet. Die zijn voor de zowat duizend deelnemende Gilles hetzelfde, met een groene bril, een snor, een sikje en bakkebaarden.

RONDEDANS

De Gilles vormen cirkels voor de rondedans, nog steeds begeleid door trommelaars en tamboeren. Er volgt om 8.30 uur een receptie op het stadhuis, champagne mag ook hier niet ontbreken. ’s Namiddags gaan de maskers af, de Gilles tooien zich met een indrukwekkende hoed met struisvogelveren, goed voor 3 kg. De kostprijs om de hoed te maken, wordt op 4500 euro geraamd. De carnavalsoptocht kan beginnen. De Gilles delen bloedsinaasappels uit, wat vroeger een symbool voor geluk en voorspoed was. Er wordt ook wel met de vruchten gegooid naar het publiek. Ook de andere carnavalsgroepen stappen mee, net als verschillende fanfares en brassbands. Sfeer is verzekerd, het publiek danst mee op het ritme. Er is later op de dag ook een lichtstoet en vuurwerk om de lente aan te kondigen. Na de stoet wordt er tot in de vroege uurtjes gevierd. Wel trekken de Gilles eerst hun pak uit, want dat moet netjes blijven. De tamboer mag spelen tot de zon opkomt en de vasten begint.

EETFESTIJN

PROEF DE SFEER

De hele gemeenschap van Binche leeft mee met carnaval. De voorbereidingen gebeuren door verschillende verenigingen en zijn intensief. Er worden onder meer trommelrepetities gehouden. De Nacht van de Trouilles de Nouilles vindt een week op voorhand plaats. Groepen trekken ’s avonds verkleed rond. De kostuums zijn bewust eenvoudig en wat slordig. In de stad of op café gaan ze op zoek naar iemand die niet vermomd is om die aan te klampen met grappen.

Ook het culinaire speelt een rol, vandaar ook de benaming ‘vette’ dagen. Aan verschillende kraampjes kan je proeven van lokale gerechten. Tijdens carnaval is er de cassolette de crevettes, een stevige garnalenstoofpot en heel populair. Ook gegrilde of gebakken worstjes zijn in trek, je eet ze met brood of aardappelen. Pâté de Liège wordt doorgaans met varkensvlees en specerijen gemaakt en is een regionale specialiteit. Klassiekers zijn ook frietjes, poffertjes, wafels en typisch carnavalsgebak dat met poedersuiker wordt bestrooid. Traditioneel is er de sinaasappeltaart met amandelen. Om weer op adem te komen, staat op Aswoensdag vaak een sobere haringschotel op het menu.

In het Musée du Carnaval et du Masque maak je kennis met de rijke folklore van de stad, maar ook van andere regio’s. Je ziet er maskers en kostuums, vaak handgemaakt en mooi versierd. In de trappenhal hangen afbeeldingen van carnavalsfiguren uit andere landen, vaak heel indrukwekkend. De Diablada is een populaire dans tijdens het Oruro carnaval in Bolivië. De danser die wordt afgebeeld heeft een paars gewaad, royaal versierd met gouden stiksels en een indrukwekkend masker. Centraal staan de Gilles. Tal van oude foto’s en documenten vertellen het verhaal van het carnaval in Binche. Leuk is dat je geluiden uit de stad hoort die je laten proeven van de sfeer: klokken, trommelaars, draaiorgels. Via audiovisueel materiaal kom je meer te weten over de rituelen en symboliek. Als afsluiter is er een mooie documentaire over het verloop van Mardi Gras, alsof je erbij bent. Het museum heeft ook een mooie collectie maskers, kostuums en accessoires uit de vijf continenten. Deze afdeling is momenteel gesloten. Op 13 juni 2025 bestaat het museum 50 jaar en wordt een vernieuwde collectie maskers aan het publiek getoond. Geregeld zijn er ook tijdelijke tentoonstellingen.

www.museedumasque.be www.carnavaldebinche.be

MODERNE BORSTRECONSTRUCTIE: KEUZE, KWALITEIT EN KANSEN

Tekst: dr. Julien Colle (plastische heelkunde)

HET BELANG VAN

BORSTRECONSTRUCTIE

Borsten hebben niet alleen een functionele, maar ook een sterke symbolische waarde. Ze spelen een rol in het gevoel van vrouwelijkheid, seksualiteit en lichaamsbeleving. Voor veel patiënten is de wens om na een borstoperatie weer een ‘volwaardig’ lichaamsbeeld te krijgen groot. Borstreconstructie is geen verplichte ingreep, maar wel een optie om het verlies van borstweefsel na borstkanker – of na een preventieve mastectomie bij erfelijke risicofactoren – te herstellen.

Het primaire doel van een borstreconstructie is het creëren van een zo natuurlijk mogelijke borst, zowel qua vorm als gevoel. Het is daarbij belangrijk te benadrukken dat iedere patiënt uniek is. De keuze voor de reconstructiemethode hangt onder meer af van de gezondheidstoestand, de vorm en grootte van de andere borst, de persoonlijke voorkeur, de nabehandeling (chemotherapie en/of radiotherapie) en de kwaliteit van het beschikbare weefsel.

TIMING: DIRECTE OF UITGESTELDE

RECONSTRUCTIE

Borstreconstructie kan direct gebeuren (tijdens dezelfde operatie als de mastectomie of borstamputatie) of uitgesteld worden, meestal na de oncologische behandeling.

Directe reconstructie

Bij een directe reconstructie wordt de definitieve reconstructie tijdens dezelfde ingreep als de mastectomie uitgevoerd. Het voordeel is dat de patiënt niet eerst een periode zonder borst hoeft te leven. Deze optie is echter niet altijd geschikt. Vooral wanneer radiotherapie nog moet volgen, is een directe reconstructie risicovol, aangezien bestraling het resultaat negatief kan beïnvloeden.

Uitgestelde reconstructie

Wanneer radiotherapie deel uitmaakt van het behandeltraject, verkiezen we doorgaans een uitgestelde reconstructie. De huid en het onderliggende weefsel krijgen dan de tijd om te herstellen. Dit zijn de twee voornaamste scenario’s:

• Tijdelijke expander : Na de mastectomie plaatsen we eerst (tijdelijk) een expander, die de huid en borstspier oprekt. Pas na de bestraling en eventuele chemotherapie vervangen we deze expander door een definitieve reconstructie, liefst met eigen weefsel.

• Volledig uitgestelde reconstructie : We wachten met elke vorm van reconstructie tot alle oncologische behandelingen zijn afgerond. Op dat moment heeft de huid zich enigszins hersteld en kan een definitieve reconstructie worden uitgevoerd, meestal met een flap (eigen weefsel) om het mooiste en meest duurzame resultaat te bereiken.

AUTOLOGE RECONSTRUCTIE ALS GOUDEN STANDAARD

Waarom kiezen voor eigen weefsel? Reconstructie met eigen weefsel (autologe reconstructie) wordt vaak beschouwd als de gouden standaard. Een belangrijke reden is dat de gereconstrueerde borst op lange termijn een natuurlijke vorm en consistentie behoudt, subtiel meebeweegt met eventuele gewichtsschommelingen en geen specifieke risico’s van implantaten met zich meebrengt (zoals kapselcontractie). Bovendien rapporteren patiënten doorgaans een groot gevoel van ‘lichaamseigenheid’ en een hogere tevredenheid naarmate de jaren verstrijken.

Een extra voordeel is dat, zeker in bestraald gebied, nieuw gezond weefsel wordt ingebracht. Dit weefsel (bijvoorbeeld huid en vet van de buik) kan de negatieve effecten van bestraling deels compenseren,

doordat het beter doorbloed is en minder littekenvorming geeft dan een reeds beschadigde (bestraalde) huid. Hierdoor ontstaat er een betere omgeving voor genezing, met minder kans op complicaties en een hogere kans op een mooi resultaat.

DIEP-flap: de meest gebruikte techniek

Een populaire en vaak toegepaste methode is de DIEP-flap (Deep Inferior Epigastric Perforator).

Hierbij wordt huid- en vetweefsel uit de onderbuik gebruikt om een nieuwe borst te vormen, zonder dat er spierweefsel wordt opgeofferd. De buikwandfunctie blijft hierdoor goed bewaard. De resultaten zijn op lange termijn erg duurzaam en natuurlijk.

Andere autologe opties

• SGAP-flap (Superior Gluteal Artery Perforator):

Als de buik niet geschikt is of onvoldoende vetweefsel biedt, kan vet en huid uit de bilregio gebruikt worden.

• TDAP-flap (Thoracodorsal Artery Perforator):

Deze flap afkomstig van de rug wordt voornamelijk

ingezet bij partiële reconstructies, waarbij slechts een kleiner volume moet worden hersteld.

Voor patiënten die radiotherapie hebben ondergaan, is een autologe reconstructie in veel gevallen de meest geschikte optie. De gezonde, goed doorbloede flap kan de bestraalde zone verbeteren en geeft doorgaans een beter cosmetisch en functioneel resultaat dan een implantaat in dezelfde omstandigheden.

IMPLANTAATRECONSTRUCTIE: SNELLER, MAAR MET BEPERKINGEN

Mogelijke indicaties

Sommige vrouwen kiezen liever voor een kortere operatie of hebben geen geschikt donorweefsel beschikbaar. Een implantaat kan dan een uitkomst bieden.

De ingreep is doorgaans technisch minder ingrijpend, met een korter initiëel herstel. In sommige gevallen kan lipofilling (inspuiten van vet) worden aangeboden in verschillende sessies om een natuurlijker resultaat te bekomen.

Risico’s en complicaties

Toch zijn er belangrijke beperkingen. Bij vrouwen die bestraald zijn, raden we een definitieve implantaatreconstructie meestal af. De reden is dat bestraald weefsel minder elastisch is, slechter doorbloed en vaker leidt tot:

• Kapselcontractie : littekenvorming rond de prothese, wat een harde, onnatuurlijke borst kan geven.

• Extrusie (uitstulping) : in zeldzame gevallen kan het implantaat door de dunne, beschadigde huid naar buiten treden.

• Infectie: gecompromitteerde weefselkwaliteit geeft een hogere kans op infectie.

• Zichtbaarheid en voelbaarheid: bij te weinig gezond en elastisch weefsel is de prothese vaak zichtbaar of voelbaar.

Daarom wordt bij radiotherapie vrijwel steeds gekozen voor een uitgestelde reconstructie met eigen weefsel, omdat er zo nieuw, gezond weefsel naar de bestraalde borstregio wordt gebracht. Dit leidt doorgaans tot een beter herstel en minder complicaties op de lange termijn.

MULTIDISCIPLINAIRE ZORG EN LOTGENOTENCONTACT

Teamwork in het Imeldaziekenhuis

Een borstreconstructie vraagt om een brede samenwerking tussen verschillende specialismen:

• Gynaecoloog : voor de (preventieve) borstoperatie en oncologische veiligheid.

• Oncoloog : voor chemotherapie en/of andere aanvullende behandelingen.

• Radiotherapeut : voor de bestraling, indien nodig.

• Plastisch chirurg : voor de planning en uitvoering van de reconstructie.

• Verpleegkundigen: voor dagelijkse wondzorg, begeleiding en psychosociale ondersteuning.

• Psycholoog : om te helpen bij de emotionele verwerking en het (her)vinden van zelfacceptatie.

• Kinesist : Postoperatieve mobilisatie, revalidatie en herstel van algemene functies.

In het Imeldaziekenhuis leggen we sterk de nadruk op multidisciplinaire samenwerking. Alleen zo kunnen we iedere patiënt een persoonlijk behandelplan op maat bieden, met oog voor zowel oncologische als esthetische en psychosociale aspecten.

Neo-Ma vzw

Naast deze professionele omkadering kunnen patiënten ook veel steun vinden bij lotgenotenorganisaties, zoals Neo-Ma vzw (www.neo-ma.be). Zij organiseren bijeenkomsten en activiteiten, waarbij vrouwen die met borstkanker geconfronteerd worden ervaringen delen en elkaar ondersteunen. Zo’n netwerk kan een waardevolle aanvulling zijn op de medische begeleiding en geeft ruimte voor begrip, praktische tips en herkenning.

VOORLICHTING EN REALISTISCHE VERWACHTINGEN

Uitgebreide consultaties

In een periode vol onzekerheid en medische ingrepen is uitgebreide voorlichting cruciaal. Wij voorzien:

• Persoonlijke gesprekken met de plastisch chirurg, waar alle reconstructie-opties in detail aan bod komen.

• Voorlichtingsmateriaal om thuis alles rustig te kunnen nalezen en overleggen met naasten.

• Contact met ervaringsdeskundigen , bijvoorbeeld via patiëntenverenigingen, om een realistisch beeld te krijgen van het herstel en het dagelijkse leven na reconstructie.

Persoonlijke getuigenissen

Naast feitelijke informatie kan het verhaal van iemand die dezelfde weg heeft afgelegd, een bijzondere steun

betekenen. Zo schreef collega Dr. Sofie De Vuysere over haar eigen ervaringen met borstkanker (lees haar interview in dit Imeldazine!) . Dergelijke getuigenissen maken duidelijk dat het traject zwaar, maar ook hoopvol kan zijn, zeker met de juiste begeleiding.

HERSTEL, NAZORG EN DE LANGE TERMIJN

Hersteltijd en complicaties

De hersteltijd na een autologe reconstructie is doorgaans langer dan bij een implantaat, maar de resultaten zijn duurzamer en natuurlijker. Bij een flapoperatie kunnen complicaties optreden, zoals een beperkte doorbloeding van het getransplanteerde weefsel, littekenproblemen of wondinfectie.

Bij implantaten liggen de grootste risico’s bij kapselcontractie, uitstulping, zichtbare randen van de prothese en vervanging op termijn. Vooral wanneer de huid bestraald is, nemen deze risico’s aanzienlijk toe, wat in veel gevallen een implantaatreconstructie na radiotherapie minder geschikt maakt.

Vervolgoperaties en controles

Na de borstreconstructie kunnen enkele vervolgoperaties nodig zijn: bijvoorbeeld om het gepigmenteerd gebied rondom de tepel te reconstrueren, om asymmetrie te corrigeren of om littekens bij te werken.

Over de auteur Dr. Julien Colle is plastisch chirurg in het Imeldaziekenhuis en gespecialiseerd in borstreconstructies. Door nauw samen te werken met andere disciplines biedt hij een geïntegreerde aanpak met veel aandacht voor het psychosociale welzijn van elke patiënt.

Regelmatige controles zijn onmisbaar om zowel de oncologische aspecten (opsporen van eventuele terugkeer van de ziekte) als de resultaten van de reconstructie op te volgen.

TOEKOMSTPERSPECTIEVEN

De technieken voor borstreconstructie evolueren voortdurend. Dankzij verfijnde microchirurgie, 3D-printing en onderzoek naar zenuwherstel is het steeds beter mogelijk om een gereconstrueerde borst te creëren die niet alleen esthetisch, maar ook gevoelsmatig dichter bij de natuurlijke borst komt. Daarnaast groeit de aandacht voor het psychosociale aspect en de meerwaarde van lotgenotencontact. Een reconstructie is immers veel meer dan enkel een chirurgische ingreep; het gaat over het herstel van identiteit, zelfbeeld en levenskwaliteit.

DIENST PLASTISCHE CHIRURGIE

Route 233

Dr. Peter Ceulemans

Dr. Julien Colle

Afspraken: 015 50 51 11

PATIËNTEN MET ERNSTIGE LONGEMBOLIE BETER GEHOLPEN DANKZIJ NIEUWE VAATCHIRURGISCHE

TECHNIEK

EN OVERLEGORGAAN.

Tekst: dr. Alexander D’Haenens (longziekten) & dr. Jürgen Verbist (thorax- en vaatheelkunde)

Acute longembolie, waarbij er bloedklonters de bloedvaten van het hart naar de longen verstoppen, is de derde meest frequente cardiovasculaire doodsoorzaak. Mechanische trombectomie, een nieuwe techniek die sinds kort mogelijk is in ons ziekenhuis, kan patiënten met deze aandoening vooruithelpen. Om de zorg voor longemboliepatiënten verder te stroomlijnen, werd een samenwerking tussen alle betrokken diensten opgezet om zo de meest kritisch zieke patiënten sneller naar de juiste behandeling toe te krijgen.

DIENST

PNEUMOLOGIE

Route 340

Afspraken: 015 50 51 11

DIENST

THORAX- EN

VAATHEELKUNDE

Route 343

Afspraken: 015 50 61 97

Jaarlijks worden er in het Imeldaziekenhuis meer dan 100 patiënten met acute longembolie opgevangen, waarbij klassieke bloedverdunning de standaardbehandeling is. Door deze behandeling worden er geen nieuwe klonters meer gevormd en krijgt het lichaam de kans om de aanwezige klonters over verloop van dagen tot weken af te breken. Bij 10 à 15% van de patiënten is er echter zo een belangrijke weerslag van de klonters op het hart dat er een sterker werkende behandeling noodzakelijk is. Klassiek wordt dan een veel sneller werkende bloedverdunner (trombolyticum) gebruikt, maar deze is niet veilig voor elke patiënt en heeft helaas soms onvoldoende effect. Mechanische trombectomie, een nieuwe techniek waarbij de hinderende klonter wordt weggezogen via een katheter die langs de lies in de grote longslagader geplaatst wordt, kan dan soelaas bieden. Deze ingreep heeft als voordeel dat de patiënt sneller kan herstellen en dat met een lager risico op bloedingen dan trombolyse.

“Het is nog een relatief uitzonderlijke techniek en dit omdat er strenge voorwaarden vanuit de overheid zijn opgelegd omtrent welke patiënten ervoor in aanmerking komen,” legt Alexander D’Haenens, longarts en intensivist in het Imeldaziekenhuis, uit. “Men kijkt hier onder meer naar de ernst van de longembolie en het falen van voorafgaande behandelingen bij de patiënt. Daarnaast wordt de procedure enkel terugbetaald in een hartcentrum met erkenning voor cardiochirurgie en moet je in staat zijn om urgent multidisciplinair te overleggen omtrent kritiek zieke patiënten.”

Radiografisch beeld van de trombectomiekatheter in de rechterlongslagader tijdens de ingreep.

Het Imeldaziekenhuis voldoet aan al deze voorwaarden. Er werd naar aanleiding van deze techniek dan ook een Pulmonary Embolism Response Team (PERT) opgericht waarin de diensten longziekten, hartziekten, geriatrie, urgentie- en intensieve geneeskunde, radiologie, cardio- en vaatchirurgie vertegenwoordigd zijn.

“Enerzijds kunnen we hiermee urgent overleg plegen met de betrokken diensten om zo de beste therapie aan te bieden aan kritiek zieke patiënten. Anderzijds hebben we via dit overlegorgaan ook de diagnostiek en behandeling van elke patiënt met acute longembolie bekeken en gestandaardiseerd. Dit levert een verhoogde kwaliteit van zorg en komt de patiënt dus ten goede,” zegt Alexander D’Haenens.

Ter voorbereiding van deze nieuwe techniek werd bijkomende specifieke opleiding voorzien voor de betrokken verpleegkundigen en dat loonde. “De eerste ingreep was alvast succesvol. Bij een patiënt met ernstige acute longembolie die kritiek ziek bleef ondanks conventionele behandelingen, konden we een succesvolle mechanische trombectomie uitvoeren. Al meteen na de procedure was er een duidelijke beterschap van zuurstofnood en hartfrequentie,” aldus vaatchirurg Jürgen Verbist.

“We zijn tevreden dat we deze behandeling kunnen aanbieden aan onze patiënten. Longembolie kan levensbedreigend zijn, dus deze nieuwe krachtige techniek is meer dan welkom,” sluit Alexander D’Haenens af.

Bloedklonters op een tekening van de longbloedvaten om de grootte te registreren.

Te koop

Exclusief landhuis genaamd Crayenberg gelegen te Keerbergen boven op een zandduin in een beboste omgeving aan de Mechelsebaan 113.

• Gelijkvloers/ eerste verdiep geschikt als woonentiteit in combinatie met praktijkruimte – diensten – handel – horeca

• Woonappartement op 2de verdieping met 3 slaapkamers

• Grondoppervlakte: 1ha 17a 63ca

• Vloeroppervlakte: 800m²

• Enig mooie orangerie: 90m²

• Epc: 324kWh/(m²jaar)

• Onmiddellijk beschikbaar

Vraagprijs: 1.395.000 euro

www.bmvastgoed.be

015/79.15.99 • info@bmvastgoed.be

IMKEREN MET HART EN ZIEL

Het houden van bijen is voor veel imkers een passie. Een bijenvolk is een wereld op zich. Imkersbond Bonheiden legt zich toe op het geven van informatie, ondersteuning van de leden en educatieve activiteiten. Je kan er ook terecht voor lokale honing.

Tekst: Hilde Pauwels

Bijen zijn onmisbaar om door bestuiving de natuur in stand te houden. Leuk is natuurlijk ook dat ze honing produceren. Voor één kilo honing hebben ze drie kilo nectar nodig. Daarvoor moeten ze maar liefst 40.000 km vliegen. Ze halen een topsnelheid van 40 km per uur.

“Een goede vriendin raakte gepassioneerd door het imkeren. Door haar kreeg ik ook de smaak te pakken”, zegt Karin Baek van de Imkersbond Bonheiden. Voor haar primeert het welzijn van de bijen. Ze oogst ook wel honing, maar laat een deel over voor de bijen.

Imkeren doe je niet zomaar. Karin Baek volgde een opleiding en kreeg haar eerste bijenvolk cadeau van haar vriendin. Later volgde ze nog cursussen. Momenteel gaat haar twaalfde seizoen in. “Pas na een viertal jaar had ik het gevoel dat ik het imkeren onder de knie kreeg, er komt immers heel wat bij kijken. Het is een heel fascinerende wereld. In de zomermaanden kan je meerdere volken creëren. Zelf heb ik nu zes kasten. Als je een volk hebt van zowat 50.000 bijen, kan er zwermlust ontstaan en worden er door de werksters nieuwe koninginnen gekweekt. De oude koningin vertrekt met de helft van het volk. Als imker kan je daarop inspelen en een deel van de bijen samen met hun broed en wat eten uit voorzorg in een andere kast stoppen. Zo gaan de bijen niet verloren. Aan het einde van de zomer worden de darren uit het volk gestoten, zij sterven dan, hun taak is volbracht, dat heet de darrenslacht. Rond eind oktober gaan de bijen in winterrust.”

BRUIDSVLUCHT

Een volk bestaat uit één koningin en duizenden werksters. De koningin wordt in de lucht bevrucht tijdens haar bruidsvlucht. Dat gebeurt door vijftien tot twintig mannelijke bijen – darren - die daarna sterven. De koningin leeft vier tot vijf jaar en kan tot tweeduizend eitjes per dag in de werkstercellen leggen. Ze kan ook een eitje in een koninginnencel leggen. Deze

larve krijgt enkel koninginnenbrij te eten en wordt zo koningin. Ze wordt groter dan de werksters.

“Bijen zijn heel goed georganiseerd. Nog steeds verwonder ik me daarover”, zegt Karin. Bijen zijn alert. Stel dat de koningin onverwacht sterft, dan detecteren de bijen dat vrij snel. De koningin loopt rond in de kast en scheidt feromoon af. Dat is het signaal voor de werksters dat ze actief is. Als de bijen het feromoon niet meer waarnemen, weten ze dat er iets mis is. Zo starten ze al na een paar uur met het kweken van een nieuwe koningin. Een aantal larven krijgen speciale voeding. Zo zijn bijen zeker dat ze resultaat zullen hebben en er eentje overleeft. Als er meerdere zijn, vechten de kandidaat-bijen het onderling uit, de sterkste wint. Wanneer ze vier dagen oud is, kan ze op bruidsvlucht. Bijen liquideren soms hun koningin omdat ze onvoldoende eitjes legt of omdat ze te oud wordt. De natuur kan genadeloos zijn. Ook een imker kan een oude koningin verwijderen om zo voor verjonging te zorgen.”

LOKALE HONING

In het voorjaar en in de zomer verzamelen de werksters nectar die in honing wordt omgezet. Ze verzamelen ook stuifmeel, en zo bestuiven ze de bloemen die bezocht worden. Imkers kunnen een deel van de honing oogsten en geven de bijen na de honingoogst een suikersiroop als bijkomend voedsel voor de winter. De bijen ondervinden daar geen schade van.

De honing die je bij de Imkersbond of een lokale imker kan kopen, is heel verschillend van industriële honing. “De wet bepaalt dat honing het product is, gemaakt door bijen, op basis van nectar uit bloemen, planten of afscheiding van andere insecten. Ze kunnen ook het zoete sap van bladluizen omzetten in honing. Industriële ‘honing’ is vaak gemengd met import uit China waar geen bij aan te pas kwam. Het wordt met siropen gemaakt waar onder meer enzymen en stuifmeel aan toegevoegd zijn. Dat is dus geen honing, je proeft het verschil. Lokale honing kan een meerwaarde zijn voor wie met hooikoorts kampt. In honing zit immers stuifmeel, als je dat regelmatig eet, bouw je iets meer weerstand op. Let er ook op dat je honing niet verhit, bijvoorbeeld door het in een kop hete thee te mengen. Boven 45°C warmte gaan de positieve eigenschappen verloren. Het is ook normaal dat honing kristalliseert, dat is een natuurlijk proces. De structuur wordt dan wat korrelig, maar dit toont aan dat de honing niet bewerkt is. Dat kan je als imker verhelpen door de honing, zodra het kristallisatieproces begint, te roeren, zodat de kristalletjes klein

blijven en je een mooie crèmehoning krijgt. Industriële honing wordt verhit om de kristallisatie tegen te gaan en verliest daardoor aan kwaliteit.”

BEDREIGD

Bijen hebben het lastig. Varroamijten, uitwendige parasieten, zijn een boosdoener. Die voeden zich met het vetlichaam van de larven. “Er gebeurt onderzoek naar het ingrijpen op de voortplantingscyclus van de mijten. Imkers proberen ook wel het aantal mijten in te perken, maar helemaal lukt dat niet. Het vergt een enorme inspanning.

Sinds enkele jaren is er de Aziatische hoornaar die jaagt op onze honingbijen.

Ook de natuur speelt een rol. Veel gekweekte bloemen, zoals hybride rozen, geven geen stuifmeel of nectar. Soms worden exoten verwijderd, zoals acacia, balsemien, maar deze zijn net waardevol voor de bijen. Een aantal jaar geleden werden in Bonheiden bij-vriendelijke bomen geplant, onder meer aan het Imeldaziekenhuis en aan de Krankhoeve, de thuisbasis van de Imkersbond. “Ik roep iedereen op om bij het inrichten van de tuin rekening te houden met bijen. We hoeven geen schrik te hebben; bijen steken alleen maar als ze bedreigd worden. Hun angel heeft weerhaakjes, als de bij zich lostrekt, sterft ze. Dus ze zal niet zomaar steken.”

https://imkersbond-bonheiden.be

30 jaar ervaring!

Gratis offerte en persoonlijk advies.

Expert in onderhoud van CV-installaties, gasketels, mazoutketels en warmtepompen.

WIJ GROEIEN

En zijn daarom opzoek naar een ervaren monteur op zelfstandige basis of in loondienst. Meer info? Neem contact of scan QR-code.

NEE! AGRESSIE IS NOOIT OKÉ !

We lezen het in de krant of horen het op het nieuws … agressie naar hulpverleners neemt jaar na jaar toe. En ja … ook binnen ons ziekenhuis worden medewerkers hier steeds vaker mee geconfronteerd.

Tekst: Werkgroep Agressie Imeldaziekenhuis

Agressie binnen het ziekenhuis is geen nieuw gegeven, maar de afgelopen jaren zien we een verontrustende evolutie in de ernst van de incidenten. Zo hebben wij vorig jaar in maar liefst 10 gevallen een beroep gedaan op de politie om de agressor uit het ziekenhuis te verwijderen. En ook de tussenkomst van onze bewakingsagenten is vaker nodig.

HOE WETEN WIJ NU HOE VAAK EEN AGRESSIE VOORKOMT IN HET ZIEKENHUIS?

Om een beter beeld te krijgen van het voorkomen van agressie in het ziekenhuis hebben we een werkgroep samengesteld. Deze bestaat ondertussen bijna 10 jaar en we hebben al heel wat verwezenlijkt. In de eerste plaats hebben we een meldingsformulier opgesteld. Het doel hiervan was het in kaart brengen van agressie–incidenten die plaatsvonden in het ziekenhuis. Ieder lid van de werkgroep krijgt een overzicht van de gemelde agressie-incidenten. Bij (zeer) ernstige agressiemeldingen of wanneer er nood is aan bijkomende opvang wordt er contact opgenomen met de melder. Van hieruit wordt de melding bespreekbaar gemaakt en indien mogelijk besproken met de betrokkenen. Ook wordt de leidinggevende in deze gevallen geïnformeerd.

Onze werkgroep vergadert op regelmatige basis en bespreekt de agressiemeldingen. Verder bekijken we waar de nood ligt om gerichte opleiding en/of sensibilisatie te voorzien.

We sensibiliseren iedereen rond het onderwerp agressie. Dit doen we onder andere door het maken van posters. Zo hebben we reeds actiegevoerd rond de impact van verbale agressie en over de manier waarop onze medewerkers ondersteuning kunnen vragen op het moment van een agressie. Een nieuwe posteractie waar we het accent leggen op het herkennen en melden, maar ook de nazorg en opvang benadrukken, komt er in het voorjaar.

Ook houden we cijfers bij van alle meldingen en trachten we zo een beeld te krijgen van de meldingscultuur in ons ziekenhuis. Welke diensten zijn regelmatig slachtoffer van agressie? Wat zijn de meest voorkomende vormen van agressie? Hoe wordt er gereageerd en wat is de impact van agressie? Allemaal boeiende informatie die ons helpt om te streven naar een agressie–arm ziekenhuis.

WELKE VORMEN VAN AGRESSIE

KOMEN HET VAAKST VOOR?

Agressie kan zowel verbaal als fysiek zijn of ze komt gemengd voor. Verbale agressie uit zich vooral door bedreigingen en beledigingen naar het personeel toe en laat meestal een diepe indruk na. We zien twee vaak voorkomende vormen. De eerste vorm is de instrumentele agressie. Deze wordt bewust gebruikt om een doel te bereiken. Manipulerend en claimend gedrag om dingen voor elkaar te krijgen valt hier bijvoorbeeld onder. Een andere vorm is de emotionele agressie. Deze agressie komt voort uit intense emoties en gevoelens. De agressor heeft zijn emotie niet onder controle en dit uit zich door een uitbarsting van woede, schreeuwen of schelden.

Verbale agressie ontstaat vaak door het niet ingevuld zien van de verwachtingen die een zorgvrager of zijn omgeving hebben. Dit kan leiden tot spanningen die kunnen escaleren naar agressie. Toch is het niet oké dat iemand roept, dreigt of soms zelfs fysiek geweld gebruikt om zijn gelijk af te dwingen. Als zorgverlener kom je zo in een kwetsbare situatie terecht en blijf je ontredderd achter.

Een andere vorm van agressie is de fysieke agressie. Deze vorm noemen we ook wel eens pathologische agressie. Deze vorm zien we voorkomen bij een aantal ziektebeelden zoals dementie, delier, neurologische aandoeningen en ook wel bij middelenmisbruik. Dit uit zich vaak in slaan, bijten, stampen … naar de medewerkers. Voor deze vorm van agressie zien we bij zorgpersoneel een hoge tolerantie (het hoort bij de job …) maar toch kan ook deze agressie ernstige sporen nalaten. We voorzien dan ook opvang na een incident indien dit gewenst is.

Om onze medewerkers te ondersteunen, biedt ons ziekenhuis opleidingen aan om te leren omgaan met agressie. In deze opleidingen wordt stilgestaan bij de

diverse soorten van agressie en worden er kapstokken aangeboden om te kunnen omgaan met dit gedrag.

Zo willen we onze medewerkers sterker maken in het omgaan met dit ongewenst en vaak onverwacht gedrag. We zijn ervan overtuigd dat nog vele incidenten onder de radar blijven. Al te vaak denken we dat het deel uitmaakt van onze job. Maar dat is het zeker niet. En zeg nu zelf… iedere agressie is er toch eentje te veel!

Laten we samen streven naar een agressie-arme zorg, want daar wordt toch iedereen beter van!?

DE CIJFERS VAN 2024

In 2024 hebben we 180 agressiemeldingen geregistreerd. Dit is het hoogste aantal sinds de start van onze registratie. Het doelwit van de agressie is in het merendeel van de meldingen het verzorgend en verplegend personeel.

Agressie aantal meldingen per dienst

Bewaking

BZ

DZ gk/hk

GK1

GK2

GK3

GK4

GK5

Ger1

Ger2

Ger3

HAVA2

Meldingen / jaar

Doelwit van de agressie

Onthaal

Pediatrie

Spoed

NIEUWE ARTSEN IN ONS ZIEKENHUIS

THOMAS BIESEMANS

Anesthesie

sinds 1 november 2024

Graag stel ik me even voor als nieuw staflid in het team van Anesthesie. In 2017 ben ik afgestudeerd als basisarts aan de KU Leuven. Hierna heb ik mijn assistentenjaren doorgebracht in het OLV te Aalst en het UZ Leuven om mij te specialiseren in de anesthesie. Ik koos voor deze specialisatie omdat het een breed specialisme is waarbij je met verschillende disciplines in aanraking komt en met een diverse patiëntenpopulatie werkt.

Eind 2023 behaalde ik, na een extra opleiding in de pijngeneeskunde (fellowship algologie) in het ZOL te Genk, het FIPP-examen (World Institute of Pain). Hiermee hoop ik de pijnkliniek in het Imeldaziekenhuis verder uit te bouwen. Het afgelopen jaar was ik fellow intensieve zorgen in het Jessa Ziekenhuis te Hasselt.

Deze ervaringen neem ik mee om de komende jaren samen kwaliteitsvolle en professionele zorg te bieden.

LISE COOLS

Psychiatrie sinds 1 november 2024

Begin november ben ik gestart als psychiater in het Imeldaziekenhuis. Tijdens mijn assistentschap aan de KU Leuven kreeg ik de kans om op verschillende afdelingen in zowel België als Nederland ervaring op te doen. Zo werkte ik onder meer met patiënten die kampten met verslavingen, eetstoornissen en angst- en stemmingsstoornissen. In 2025 rond ik bovendien mijn opleiding tot relatie- en gezinstherapeut af. Tijdens mijn tweede jaar assistentschap in het Imeldaziekenhuis wekte de brede diversiteit aan

ziektebeelden mijn interesse. Ik hoop met een empathische en efficiënte houding een tegengewicht te kunnen bieden aan de steeds groeiende wachtlijsten binnen de geestelijke gezondheidszorg. Ik geloof dat een nauwe samenwerking binnen de dienst Psychiatrie, maar ook met andere disciplines, een breed draagvlak kan creëren voor psychisch welzijn, zowel binnen als buiten de muren van het ziekenhuis. In deze samenwerking engageer ik mij voor een open, laagdrempelige en respectvolle dialoog.

ISABELLE SMEETS

Tandheelkunde sinds 1 januari 2025

Sinds januari 2025 versterk ik het team van de dienst Mond-, Kaak- en Aangezichtschirurgie (MKA) in het Imeldaziekenhuis. Mijn focus ligt op de behandeling van patiënten met snurken en slaapapneu, in nauwe samenwerking met het slaaplabo.

Na mijn opleiding Tandheelkunde aan de KU Leuven (2016) heb ik een postgraduaat Restauratieve Tandheelkunde afgerond aan de Vrije Universiteit Brussel (2020). Mijn interesse in slaapgeneeskunde bracht me vervolgens naar het Imeldaziekenhuis, waar ik in 2024 mijn specialisatie in MRA voltooide en mijn erkenning als MRA-specialist behaalde. Een MRA is een mondbeugel of tandprothese die tijdens de slaap de onderkaak in beperkte mate naar voren brengt.

LENI HULST

Gastro-enterologie sinds 1 januari 2025

Graag stel ik mij even voor als nieuw staflid binnen de afdeling Gastro-enterologie. Na mijn afstuderen als basisarts in 2017 aan de KU Leuven, volgde mijn assistentschap interne geneeskunde en

gastro-enterologie in het AZ Klina (Brasschaat), UZ Leuven, AZ Sint-Maarten (Mechelen) en het Jessa Ziekenhuis (Hasselt). Gedurende deze periode ontwikkelde ik een sterke interesse in de digestieve oncologie. Dit resulteerde in het behalen van de bijzondere bekwaamheid in de digestieve oncologie in juli 2024, na een residentschap in het Imeldaziekenhuis en UZ Leuven. Om mijn kennis en ervaring verder te verbreden, heb ik dit residentschap aangevuld met een fellowship van vier maanden in Hôpital Beaujon en Gustave Roussy in Parijs.

Met mijn brede wetenschappelijke en klinische achtergrond, mijn enthousiasme, een sterk gevoel voor collegialiteit en een oprechte betrokkenheid voor de patient, hoop ik een waardevolle bijdrage te leveren aan de kwalitatief hoogstaande multidisciplinaire patiëntenzorg binnen het Imeldaziekenhuis.

ANTHONY DANGIS

Medische beeldvorming sinds 1 januari 2025

Vanaf de start van het nieuwe jaar versterk ik als radioloog de dienst Medische beeldvorming in het Imeldaziekenhuis. Het voelt als thuiskomen, aangezien ik de eerste twee jaar van mijn specialisatieopleiding in Bonheiden doorbracht. In die tijd leerde ik de basisprincipes van de radiologie en maakte ik kennis met verschillende gedreven en uiterst competente stafleden binnen het ziekenhuis.

Na deze leerrijke jaren werd mijn opleiding voortgezet in het UZ Leuven, waar ik de laatste drie jaar van mijn specialisatie voltooide en het EDiR-diploma behaalde als summum. Een EDiR-diploma (European Diploma in Radiology) is een internationaal erkend diploma op het gebied van medische radiologie. Tijdens mijn opleiding ontwikkelde ik een specifieke interesse in de neuroen borstradiologie. Deze subdisciplines heb ik verder verdiept in mijn laatste opleidingsjaar, evenals tijdens een fellowship in het RadboudUMC te Nijmegen en UZ Leuven. Met bijzonder veel enthousiasme begon ik op 1 januari 2025 en streef ik samen met mijn collega’s

binnen de dienst Radiologie naar zorg van de hoogste kwaliteit voor onze patiënten. Ik kijk alvast uit naar een aangename kennismaking of hartelijk weerzien binnen het Imeldaziekenhuis!!

SIMON VAN ROY

Orthopedie

sinds 1 februari 2025

Graag stel ik mezelf voor als nieuw staflid Orthopedie in het Imeldaziekenhuis. Na mijn opleiding in de Orthopedie-Traumatologie heb ik mij dieper gespecialiseerd in hand- en voetchirurgie. Ik heb bewust gekozen voor deze disciplines vanwege de precisie die ze vereisen en de diversiteit aan ingrepen die erbij komen kijken. Handen en voeten vormen de basis van ons dagelijks functioneren, en het geeft me veel voldoening om patiënten te helpen bij het herstellen van mobiliteit en kwaliteit van leven.

Ik heb mijn opleiding geneeskunde gevolgd in Brussel, een stad die me niet alleen gevormd heeft als arts, maar ook als mens. Naast mijn werk ben ik gepassioneerd door talen, geschiedenis en wetenschap. Deze interesses helpen me om met een brede blik naar de wereld te kijken en blijven me inspireren in mijn werk.

In mijn vrije tijd spring ik graag op de fiets om zowel mijn hoofd leeg te maken als nieuwe plekken te ontdekken. Ik hou ook van puzzelen, wat mijn liefde voor details en probleemoplossing weerspiegelt, en klussen, waarin ik met mijn handen werk en creativiteit kan combineren met functionaliteit. Daarnaast heb ik ook ervaring als medisch hulpverlener bij sportwedstrijden. Deze achtergrond heeft me niet alleen inzicht gegeven in de noden van sporters, maar heeft me ook geleerd om snel en doeltreffend te handelen in diverse situaties. Deze ervaring gebruik ik om mijn patiënten, van sporters tot ouderen, de best mogelijke zorg te bieden.

Met een combinatie van toewijding, precisie en een persoonlijke aanpak streef ik ernaar om het verschil te maken voor mijn patiënten, één stap of handbeweging tegelijk.

PATIËNTENVERENIGINGEN

DOWNSYNDROOM VLAANDEREN

Wie zijn jullie?

Downsyndroom Vlaanderen is een oudervereniging die zich richt op de zorg en ondersteuning van mensen met downsyndroom in alle levensfasen. Sinds 2007 zijn we actief als vzw en werken we samen met andere verenigingen. We focussen op het verbeteren van de levenskwaliteit van zowel de persoon met downsyndroom als hun omgeving, en bieden ook steun aan ouders die voor een moeilijke keuze staan, zoals het al dan niet verderzetten van een zwangerschap na de NIPT (niet-invasieve prenatale test).

Wie (onder)steunen jullie?

Wij ondersteunen ouders en families van kinderen met downsyndroom, die vaak met veel vragen zitten, zowel op korte als lange termijn. Daarnaast werken we samen met multidisciplinaire centra die ouders helpen bij de zorg en ontwikkeling van hun kind, met begeleiding van artsen, kinesisten, psychologen, en anderen.

Wat doen jullie?

We bieden een ‘welkomstpakket’ aan voor ouders, met informatie over de zorg voor een kindje met downsyndroom. We hebben samen met artsen de Downpas en de Downpas 18+ ontwikkeld, een gids voor zowel kinderen als volwassenen met downsyndroom, die gezondheidsinformatie biedt en samen

met artsen gebruikt kan worden. Daarnaast geven we drie keer per jaar het magazine UpUpUp uit, met verhalen, tips en medische adviezen. Ook bieden we de uitgave ‘Dit doen dokters’, die op een leuke manier medische bezoeken uitlegt.

Welke activiteiten organiseren jullie?

We volgen het NOOZO-principe: Niets Over Ons Zonder Ons, en organiseren bijeenkomsten in alle provincies, zoals een Sinterklaasfeest, wandelingen en een jaarlijkse familiedag. De volgende familiedag is op 17 mei 2025, met het feest Down2Rock in Oost-Vlaanderen. Ook organiseren we het Nationale Downsyndroom Symposium, dat om de twee jaar plaatsvindt, met de volgende editie op 7 februari 2026 in Brussel. Dit symposium biedt een breed aanbod van relevante thema’s voor medische en zorgprofessionals, ouders, en andere belanghebbenden.

Hoe kunnen patiënten/familieleden zich aansluiten?

Lid worden kan via onze website www.downsyndroom.eu, en voor vragen of inlichtingen kan men altijd terecht op secretariaat@downsyndroom.eu, of op het nummer 0474.321 321.

RONDPUNT

Wie zijn jullie?

Rondpunt vzw is geen patiëntenvereniging maar een expertisecentrum dat zich richt op de opvang en ondersteuning van alle betrokkenen bij verkeersongevallen. In Vlaanderen en Brussel zijn er jaarlijks meer dan 30.000 verkeersslachtoffers. Dit cijfer vertegenwoordigt veel leed, zowel voor de slachtoffers als hun naasten. Na een ongeval komen slachtoffers vaak in een wirwar van organisaties terecht. Rondpunt wil hierin helpen en pleit voor betere samenwerking tussen deze organisaties.

Wie (onder)steunen jullie?

Wij ondersteunen alle betrokkenen bij een verkeersongeval: niet alleen de slachtoffers, maar ook naasten zoals familie, vrienden en klasgenoten die vaak met zwaar verdriet en blijvende littekens blijven zitten. Ook de veroorzakers van het ongeval verdienen ondersteuning. Daarnaast helpen wij ook professionals die met verkeersslachtoffers werken, zoals hulpdiensten, ziekenhuizen, verzekeraars en makelaars.

Wat doen jullie?

Ons team specialiseert zich in juridische en verzekeringstechnische zaken en psychosociale ondersteuning. We bieden telefonische en e-mailhulp via een helpdesk en verwijzen indien nodig door naar de juiste instanties. Op onze website vind je antwoorden op vragen over het traject na een verkeersongeval. We werken samen met lotgenotenverenigingen en partners om organisaties beter met elkaar te laten samenwerken. We bieden ook vormingen en lespakketten aan scholen en ontwikkelen hulpmiddelen zoals de praktische gids ‘Als het verkeer je raakt’, die objectieve informatie biedt over het traject na een ongeval.

Welke activiteiten organiseren jullie?

Elke derde zondag van november organiseren we samen met lotgenotenverenigingen een herdenkingsdag voor verkeersslachtoffers. We houden een moment van stilte door een kruispunt in Vlaanderen stil te leggen. Daarnaast organiseren we jaarlijks een ontmoetingsdag en verschillende studiedagen of workshops. In 2025 ligt de focus op kinderen die betrokken zijn bij een verkeersongeval en de rol van de pers. Wij verwijzen voor activiteiten door naar lotgenotenverenigingen zoals Ouders van Verongelukte Kinderen, Over-Hoop, Even Zeer en Getuigen onderweg.

Hoe kan je Rondpunt bereiken?

Wij bieden ondersteuning aan hulpvragers en werken niet met lidmaatschappen. Voor activiteiten kun je contact opnemen met de lotgenotenverenigingen: Ouders van Verongelukte Kinderen, Over-Hoop, Even Zeer en Getuigen onderweg.

Hoe kan je Rondpunt bereiken?

Wij zijn dus een expertisecentrum dat ondersteuning biedt aan hulpvragers die ons contacteren. Wij werken niet met lidmaatschap. Hiervoor verwijs ik jullie opnieuw naar de lotgenotenverenigingen Ouders van Verongelukte Kinderen (ovk.be), Over-Hoop (over-hoop.be), Even Zeer (evenzeer.be) en ook naar Getuigen onderweg getuigenonderweg.be).

• Website: www.rondpunt.be

• M ail: info@rondpunt.be

• H ulpvragen: hulpvraag@rondpunt.be

• Facebook : facebook.com/rondpuntvzw

• Instagram: instagram.com/rondpunt_vzw/

Imelda Eventkalender

Maandag 10 maart

Bloed geven

Kapel Imeldaziekenhuis

Do 8 en vr 9 mei

Plantjesverkoop t.v.v. Kom op tegen

Kanker

Zondag 16 maart

100

km-Run

van Kom op tegen Kanker

De Schorre, Boom

Kom jij supporteren voor onze drie loopploegen?

Scan de QR-code voor meer info voor supporters.

Zaterdag 10 mei IBD patiëntendag

Voor Crohn en Colitis

Ulcerosapatiënten. Inschrijven kan nu al door deze QR-code te scannen.

29 mei t.e.m. 1 juni 1000 km van Kom op tegen Kanker

... de Imeldacollega’s maar liefst 7000 kerstkaartjes verstuurd hebben in de maand december vorig jaar? Zoveel lieve wensen die werden rondgestuurd tijdens de feestdagen, daar krijg je toch meteen een warm gevoel van? Gelukkig waren onze vrijwilligers op post om alle kerstkaartjes te sorteren en te verdelen per dienst zodat alle kaartjes tijdig op hun bestemming aankwamen.

... onze HR-dienst in 2024 maar liefst 233 aanwervingen gedaan heeft? Een record! Het zal je dan ook niet verbazen dat meer dan de helft van deze aanwervingen gebeurd is in het verpleegkundig en paramedisch departement. Desondanks zijn we nog altijd op zoek naar goede werkkrachten. Heb jij zin in een nieuwe job in de zorgsector?

Neem dan snel een kijkje op www.werkenbijimelda.be

GROEI MEE MET IMELDA

Zorgen voor mensen met je hart en je enthousiasme!

Voel jij de drive om je kennen en kunnen in te zetten in de teams van ons ziekenhuis?

Wil jij groeien in een job, maar ook in wie je bent?

Laat ons dan samen groeien, want samen groeien we sneller!