WSTĘP/ MOKULITO Mokulito, nazywane również litografią drzeworytniczą, to hybrydowa technika druku płaskiego wykorzystująca drewno jako podłoże. Technika mokulito została opracowana w latach 70. XX wieku przez profesor Ozaku Seishi z Uniwersytetu Artystycznego Tama (Tama Bijutsu Daigaku) w Tokio w Japonii. Technikę mokulito wykorzystują również inni japońscy artyści, m.in. Satake Kuniko, Ishihara Makoto, Minamidate Mamiko, Sanpei Mitsuo, Tsunoda Motomi, Hozumi Setsuko, Kuroki Shu, Kobayashi Tadashi, Sawaoka Yasuko. Technika mokulito pozwala na łączenie śladu rysunkowego i malarskiego z ostrymi liniami wykonanymi za pomocą dłuta. Wybrane za jego pomocą partie, świecą „ostrymi bielami”. Dzięki temu zabiegowi uzyskujemy matrycę o cechach zarówno druku płaskiego, jak i wypukłego. Odbitki mają charakterystyczny półton ze względu na strukturę deski, która delikatnie przyjmuje farbę na całej swojej powierzchni. W Polsce badania nad techniką mokulito prowadzi profesor Józef Budka, z Akademii Sztuk pięknych w Katowicach, wraz z córką Ewą. Popularyzację technika litografii drzeworytniczej zawdzięcza również artystce Justynie Mazur. Niniejsza książka prezentuje sposób wykorzystania techniki mokulito stosowany przez autorkę i jest wynikiem jej własnych doświadczeń oraz technologicznych poszukiwań.
10
