matchball 10(12) by Alicja Zamojska

NR 10(12) PLISTOPAD 2011

MAMY ROK!

Skarb Kibica - vadamecum polskiej siatk贸wki

KONKURS! Z okazji urodzin naszego magazynu zapraszamy do udziału w konkursie z nagrodą-niespodzianką. Tym razem żadnych pytań - po prostu napiszcie nam, dlaczego to Wam należy się nasz prezent!

Czekamy na Wasze maile zatytułowane “URODZINY MATCHBALLA” do 25 listopada! matchball.redakcja@gmail.com

rozgrzewka

www.matchball.pl Redaktor naczelny Maciej Szewczyk matchball.redakcja@gmail.com Opracowanie graficzne i skład Alicja Zamojska Zespół Anna Dmochowska Ludmiła Kamer Patrycja Ledwójcik Tomasz Obrępalski Michał Trybusz Fotoreporterzy Miłosz Cichoń Aleksandra Flasza Anna Klepaczko Paweł Piotrowski Paulina Siewierska Korekta Anna Dmochowska Maciej Byliniak Fotografia na okładce: Anna Klepaczko Współpraca www.kps.siedlce.pl www.pekpol.net ksjadar.pl Wydawca: Maciej Szewczyk ul. Chrobrego 21/27 08-110 Siedlce

Szanowni Państwo! Kto by pomyślał – Matchball ma już rok! To w listopadzie 2010 r. rozpoczęła się działalność naszej redakcji, początkowo tworzącej jedynie e-magazyn, z czasem także wortal internetowy. Dziś, w dniu pierwszych urodzin, z dumą mogę zapowiedzieć kolejne zmiany, jakie wprowadzimy – strona internetowa z informacyjnej zmieni się w twór zgoła odmienny. W tym szczególnym dla nas czasie pragnę wyrazić wdzięczność wielu osobom, które w różnym stopniu przyczyniły się do rozwoju redakcji. Specjalnie podziękowania należą się: • byłym i obecnym członkom redakcji – za trud wkładany w jej funkcjonowanie i pomoc w zdobywaniu potrzebnego doświadczenia • Pawłowi – za jego otwartość, dobre rady i – czasem – spro wadzanie naczelnego na ziemię, • pewnej naszej stałej „recenzentce” za to, że udowodniła, iż nasza działalność ma sens, • naszym Czytelnikom – za ciepłe reakcje oraz wszystkie miłe maile i telefony. Działamy już od 365 dni – pozostańcie z nami przez setki kolejnych! Obiecujemy dołożyć starań, by z każdym następnym dniem, miesiącem oraz rokiem Matchball stawał się coraz lepszy. Tymczasem zapraszamy do zapoznania się z numerem rocznicowym. Życzę przyjemnej lektury Maciej Szewczyk, redaktor naczelny

LISTOPAD 2011

TEMAT NUMERU Skarb Kibica

Miłosz Cichoń Maciej Szewczyk Radosław Paluch Tomasz Obrępalski

WOKÓŁ SIATKÓWKI Mój brat. Też siatkarz

Maciej Szewczyk

WYWIAD

Andrzej Skórski: Zawieszenie butów na kołku to najmądrzejsze rozwiązanie

Maciej Szewczyk

NA TRYBUNACH

AZS Olsztyn on tour, czyli warmińska inwazja na Gdańsk Anna Dmochowska

LISTOPAD 2011

SZUKASZ KLUBU NA NASTĘPNY SEZON?

AGENCJA MENEDŻERSKA

E-MAIL: MENEDZER.BURZEC@GMAIL.COM TEL. 693 709 741

wokół siatkówki

Mój brat. Też siatkarz TEKST MACIEJ SZEWCZYK ZDJĘCIA PAWEŁ PIOTROWSKI

Sport jest zaraźliwy. Jego symptomy też są dosyć nietypowe, bo jednych zarażonych przyciągają ku innym. I tym sposobem wyrastają nam sportowe związki, które nierzadko przeradzają się w sportowe rodziny. Właśnie w takiej rodzinie wyrośli Konrad i Maciej Krzywieccy. Maciej Krzywiecki to przyjmujący AZS Politechniki Warszawskiej, jego starszy brat Konrad jest zaś rozgrywającym pierwszoligowego GTPS Gorzów Wielkopolski. Nie tylko oni w rodzinie uprawiają sport. – Pochodzimy z rodziny sportowej. Tata trenował siatkówkę, a mama koszykówkę. My gramy w siatkówkę, a mój brat bliźniak trenuje pływanie (Tomasz Krzywiecki, zawodnik MKP Szczecin – przyp. red.), które zresztą też trenowałem przez sześć lat – mówi przyjmujący stołecznej Politechniki. Czy tego typu rodzina żyje w sposób odmienny niż „przeciętni Kowalscy”? – Różni się tylko tym, że bardzo rzadko możemy się spotkać wszyscy razem w domu - odpowiada starszy z braci Krzywieckich, Konrad. – Swoje pierwsze siatkarskie kroki stawiałem w Szkole Podstawowej nr 17 w Gorzowie pod opieką mojego obecnego trenera Andrzeja Stanulewicza. Nie żałuję decyzji, choć trochę pomógł mi w niej tata, ponieważ w tym samym czasie odbywał się nabór do klasy siatkarskiej i pływackiej. Wybrałem tę pierwszą, mimo że miałem już wtedy za sobą cztery lata nauki 6

LISTOPAD 2011

pływania – opowiada Konrad, a swoją perspektywę kreśli także jego młodszy brat. – Gdy byłem w trzeciej i czwartej klasie szkoły podstawowej, chodziliśmy z tatą na salę i odbijaliśmy piłkę z boku. Potem zacząłem chodzić na treningi Konrada i trenować ze starszą grupą. W piątej klasie przepisałem się z klasy pływackiej do klasy siatkarskiej i tak na dobre zaczęła się moja przygoda z siatkówką – wyjaśnia. Obaj bracia przyznają, że ich życie to siatkówka, ale w domu wolą od niej nieco odpocząć. – Siatkówkę trenuję już czternasty sezon, więc trudno jest o niej nie mówić, ale wszystko z umiarem. Czasem warto zrobić sobie przerwę – mówi starszy z braci. – Siatkówka to moja praca, mam do czynienia z tym sportem 24 godziny na dobę, dlatego w domu wolę nie mówić na ten temat i odpocząć psychicznie od tego wszystkiego, ale, niestety, czasem jest to niemożliwe – dodaje Maciej. Krzywieccy występowali razem w kategoriach młodzieżowych. – Trenowaliśmy ze sobą całe rozgrywki młodzieżowe: młodzik, kadet i junior. Z Maćkiem grało mi się dobrze, choć większy staż miałem z innymi zawodnikami. W kadetach i ju-

wokół siatkówki

niorach to między nimi na nim opierała się gra – wspomina Konrad. – Było parę gorszych momentów, bo czasami ciężko dogadać się, gdy jest się rodzeństwem, ale oczywiście było tez wiele pozytywnych wspomnień – wypowiedź brata uzupełnia siatkarz AZS PW. A czy bracia chcieliby w przyszłości zagrać razem na seniorskich parkietach? – Jak to się mówi: nigdy nie mów nigdy i szanse są zawsze. To trudne pytanie, czas pokaże, czy nam się to uda. Z pewnością byłoby to coś fajnego i nietypowego – mówi Maciej Krzywiecki. – Nie mieliśmy nawet okazji stanąć przeciw sobie. Z chęcią wystąpiłbym z Maćkiem na tym samym parkiecie – dodaje zaś rozgrywający GTPS. Maciej i Konrad Krzywieccy to nie jedyne rodzeństwo w profesjonalnej polskiej siatkówce. Wystarczy wymienić tu rodzeństwa: Jaroszów, Kubiaków, Włodarczyków, Pietkiewiczów, Wołoszów czy Wojtowiczów. Wszystko zostaje w rodzinie!

Konrad Krzywiecki (fotografia ze zbiorów prywatnych zawodnika). Na zdjęciu poniżej - Maciej Krzywiecki

LISTOPAD 2011

wywiad

Andrzej Skórski: Zawieszenie butów na kołku to najmądrzejsze rozwiązanie Myśląc o Andrzeju Skórskim, przychodzi mi na myśl określenie „solidny ligowiec”. Były zawodnik AZS Politechniki Warszawskiej i Trefla Gdańsk opowiedział o swoim rozstaniu z zespołem z Trójmiasta, przebiegu kariery i przyczynach wczesnego jej zakończenia. ROZMAWIAŁ MACIEJ SZEWCZYK ZDJĘCIA ANNA KLEPACZKO

Wydaje się, że rozstanie z Treflem Gdańsk po awansie drużyny do PlusLigi nie przebiegało w najlepszej atmosferze. Mógłbyś coś powiedzieć na ten niezbyt przyjemny temat? Nie przypominam sobie, aby moje rozstanie z Treflem odbywało się w złej atmosferze. Przeciwnie – zostałem zaproszony przez prezesa na spotkanie, na którym miło się pożegnaliśmy. Jeżeli już spotkały mnie jakieś nieprzyjemności, to chyba ze strony trenerów, na których, niestety, w Treflu trafiłem. Czy usłyszymy jeszcze o Andrzeju Skórskim w kontekście wielkiej siatkówki? Trzecia liga to droga do zawieszenia butów na kołku czy jedynie przejściowy etap? Kiedy dwa lata temu podejmowałem decyzję o przejściu do Trefla i rezygnacji z ekstraklasy, kierowałem się przede wszystkim możliwością pogodzenia studiów z grą w pierwszej lidze. Niestety, później okazało się, że trener wbrew swoim wcześniejszym zapowiedziom zabronił wszystkim zawodnikom w drużynie studiować, co dla mnie było szokiem i wielkim nieporozumieniem. W następnym sezonie po zmianie trenera problem 8

LISTOPAD 2011

wywiad

powtórzył się. Było kilka dość ciekawych sytuacji, na przykład kiedy raz w ciągu semestru chciałem zwolnić się z treningu, aby napisać jeden z ważniejszych egzaminów. Trener powiedział, że u niego w drużynie nie ma studiowania, po czym napisał pismo do prezesa, by ten mnie ukarał i podkreślił przed całą drużyną, że moje zachowanie jest naganne. Cztery tygodnie później ten sam trener zwolnił się z trzech treningów tuż przed play-offami z powodu… egzaminu, który miał odbyć się w Krakowie! Po wielu przemyśleniach i doświadczeniach, jakie miałem z trenerami w Treflu, zdecydowałem, że zawieszenie butów na kołku i spokojne dokończenie studiów to najmądrzejsze rozwiązanie. Gdyby LOTOS Trefl Gdańsk zaproponował podpisanie nowego kontraktu, skorzystałbyś? Gdyby zaproponowano mi przedłużenie umowy od razu po zakończonym sezonie, nie zastanawiałbym się i przyjąłbym propozycję bez wahania. Jednak stało się inaczej, prezes podziękował mi za pomoc w wywalczeniu awansu i za współpracę. Dopiero dwa tygodnie później otrzymałem telefon, w którym prezes zapytał, czy nie chciałbym dołączyć do drużyny Trefla, jednak przez ten okres miałem czas na przemyślenia i podjęcie decyzji o rezygnacji. Wtedy ja podziękowałem i jesteśmy kwita (uśmiech). Studiujesz na Politechnice Gdańskiej. Czy studia w Trójmieście to jedyny powód, który zatrzymuje Cię w trzecioligowej Kamionce Sopot? Zgadza się, studiuję budownictwo na Politechnice Gdańskiej. To przede wszystkim studia, ale również przyjaciele i piękne miasto Gdańsk sprawiły, że nie miałem ochoty opuszczać Trójmiasta. A grę w Kamionce traktuję typowo hobbystycznie – ciężko zrezygnować ze sportu, który uprawiało się przez kilkanaście lat. Który etap dotychczasowej kariery wspominasz najmilej? Poza ostatnimi dwoma sezonami, które najchętniej wymazałbym z pamięci, każdy okres mojej gry był przyjemny. Było wiele ciekawych sytuacji i przygód, które spotkały mnie w życiu dzięki siatkówce. Bardzo miło wspominam pierwsze kroki w ekstraklasie, kiedy mogłem od środka zobaczyć, jak to wygląda, mogłem stanąć i walczyć z zawodnikami, którzy byli moimi idolami. Spełniło się moje marzenie. Mieliśmy wtedy bardzo dobrą drużynę, rewelacyjną atmosferę, którą potrafił zbudować świętej pamięci niezapomniany człowiek i trener Krzysztof Kowalczyk. LISTOPAD 2011

Cofnijmy się w przeszłość. Czy pojawił się w twoim życiu ktoś, kto stał się dla ciebie siatkarskim mentorem? Było wielu takich zawodników i ciężko mi wyróżnić jednego. Jak wspominasz swoje początki w „poważnej siatkówce”? Co oznacza „poważna siatkówka”? W wieku juniorskim trafiłem do trzecioligowego zespołu w Tarnowie, wtedy to była dla mnie poważna siatkówka. Później była druga liga i na końcu ekstraklasa w Politechnice. Pewnie chodzi ci o tę ostatnią (uśmiech). Było to dla mnie niesamowite przeżycie. Pierwszy mecz w lidze z częstochowianami, ogromna liczba kibiców, kamery, otoczka... Spotkanie było transmitowane i wiedziałem, że wielu moich znajomych będzie je oglądało. Pojawiłem się na boisku w połowie trzeciego seta. Na początku był duży stres – do momentu, kiedy skończyłem swój pierwszy atak. Wtedy cały stres zamienił się w adrenalinę i pozytywną siłę. Zostałem na boisku do końca, wygraliśmy 3:2. Dopiero po meczu znajomi uświadomili mi, że skończyłem siedem na osiem ataków i dobrze zagrałem – jeszcze długo w nocy nie mogłem spać (uśmiech). Jakie są najbliższe cele Andrzeja Skórskiego? Teraz zająłem się głównie studiami. Planuję również za kilka miesięcy rozwinąć sklep związany z moim hobby, ale szczegółów nie zdradzę (uśmiech).

Rozwiązanie konkursu październikowego Pytanie brzmiało: Trener Skry Jacek Nawrocki to wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki. Jak nazywa się znany atakujący, który rozpoczął po przedni sezon w tym klubie, po czym przeniósł się do PlusLigi, w której sezon zakończył? Prawidłowa odpowiedź: Radosław Rybak Nagrodę otrzymuje: Anna Kluczyk 10

LISTOPAD 2011

na trybunach

AZS Olsztyn on tour, czyli warmińska inwazja na Gdańsk Czego nie zrobią kibice, by być ze swoją ukochaną drużyną? Hmm... warto chyba postawić pytanie inaczej: co zrobią. Wszystko! Jak Klub Kibica z Warmii, który na wycieczkę do Gdańska zabrał nie tylko członków Stowarzyszenia Sympatyków Piłki Siatkowej AZS Olsztyn, ale i wielu innych chętnych fanów kortowskiego zespołu. Wraz z osobami, które dołączyły pod Ergo Areną, ponad 200 osób. O akcję pod hasłem „Inwazja na Gdańsk” Matchball postanowił podpytać jego uczestników. TEKST

ANNA DMOCHOWSKA

Nie tak dawno temu, bo 11 października, i nie za górami, ale za warmińskimi lasami leniwie rozpoczęły się zapisy chętnych na wyjazd do Gdańska wraz z Klubem Kibica AZS Olsztyn. I pewnie nie nabrałyby takiego rozpędu, gdyby cztery dni później podczas meczu Indykpolu AZS Olsztyn z Delectą Bydgoszcz hali Urania nie zasypały ulotki zachęcające do podróży najpierw na południe kraju, do Jastrzębia-Zdroju, a potem na północ – nad morze. Tym sposobem jeszcze tego dnia przed północą lista mogłaby zostać zamknięta, gdyż znalazło się na niej 50 nazwisk. – Do Maćka (Złotkowskiego, prezesa Stowarzyszenia Sympatyków Piłki Siatkowej AZS Olsztyn – przyp. red.) i Kamila (Szydlika, członka SSPS – przyp. red.), którzy zajęli się organizacją rozdzwoniły się telefony. Ulotki nie tylko były rozłożone na siedzeniach w hali, ale rozdawaliśmy je przed meczem, a ponadto ich treść w trakcie spot-

kania czytał spiker. Do tego rozkręciliśmy akcję na Facebooku i w innych mediach, głównie lokalnych – opowiada Karolina Grzegorzewska, członek stowarzyszenia. I tak 17 października chętnych była setka, a po półtora tygodnia od rozpoczęcia zapisów zostały właściwie zakończone. A chętnych i tak przybywało. Ostatecznie z Olsztyna do Gdańska udało się 170 osób trzema autokarami i busem, a ponadto w drogę ruszyły prywatne auta. Pod Ergo Areną czekali zaś miejscowi i inni umówieni sympatycy Akademików z Warmii… Komu w drogę, temu czas! Przedwyjazdową zbiórkę pod Uranią zaplanowano na 15:15, a już tuż po 16:00 rozpoczęła się podróż na północ Polski. Regionalna telewizja w swoim wieczornym wydaniu przewidywała, że sympatycy AZS dotrą pod halę godzinę przed meczem. Sami podróżujący już nie by-

li takimi optymistami, choć chcieli być nad morzem wystarczająco wcześnie, by zdążyć dotrzeć na trybuny jeszcze przed pierwszym gwizdkiem sędziego. Niestety, pod Ergo Areną olsztyńscy kibice stawili się dopiero około 19:50. Dlaczego? Sama podróż obyła się bez komplikacji i dopiero o krok od celu, na ulicach Gdańska, mała kawalkada zmuszona była jechać objazdem, bo na wcześniej obranej trasie wydarzył się wypadek… Dziesięć minut później w Ergo Arenie zaczęło się spotkanie. A wraz z nim pytania, gdzie ta szumnie zapowiadana „inwazja”. Biało-zielono zrobiło się dopiero w połowie pierwszego seta. Tak daleko zaparkowały autokary? Nie, po dotarciu na miejsce pozostała przecież jeszcze jedna mała, ale istotna kwestia: bilety. Odebranie pięćdziesięciu darmowych przygotowanych przez władze Lotosu Trefla Gdańsk, zakup wejściówek dla pozostałej LISTOPAD 2011

na trybunach

około dwustuosobowej grupy i ich rozdysponowanie. – Przy takiej liczbie osób, gdy każdy musiał dostać bilet do ręki, być „zmacany” przez ochronę i czekać na pozostałych, musiało to potrwać – tłumaczy Katarzyna Grzegorzewska ze Stowarzyszenia Sympatyków Piłki Siatkowej AZS Olsztyn. Co działo się potem? Oddajmy na chwilę głos uczestniczkom „inwazji”. Szturm na Ergo Arenę – Atmosfera już kiedy wysiadaliśmy po halą, była niesamowita! – opowiada Magdalena Żebrowska, podobnie jak Kasia członek SSPS AZS Olsztyn. – Widok tylu ludzi krzyczących jedno: AZS! AZS!… naprawdę niesamowite uczucie! A miny chłopaków jak nas zobaczyli – mega! Widziałam, jak „Kadziu” i Wojtek Ferens odwracali się i mieli coraz szerszy uśmiech na twarzy. „Kadziu” nawet w trakcie meczu, gdy siedział na krześle, w pewnym momencie wstał, podszedł prawie pod nasz sektor i zaczął machać, żebyśmy krzyczeli głośniej. To było naprawdę miłe! – I warto było pojechać chociażby po to, żeby zobaczyć, że siatkarze są dumni z wszystkich podążających za nimi kibiców – wtrąca Monika Nakrewicz, którą skusiło zaproszenie członków stowarzyszenia. – Tak, widać było, że są dumni, że mają takich kibiców. A po meczu przeszli cały sektor do nas. Co ciekawe, nie było bezpośredniego doj12

LISTOPAD 2011

ścia… – zaczyna Katarzyna Grzegorzewska. jjjjjjjjjjjjjjjjjj – …po krzesłach weszli do sektora… – przerywa jej Magda. – … hop przez barierkę i już byli! – dziewczyny wspominają jedna przez drugą. – Tak, przeszli do nas przez barierki, a potem między nami, dziękując. Nie było żadnych przeszkód – nogi długie mają, to i barierki im nie straszne – śmieją się. – Super! Szacunek za to – podkreśla Magda. – Zawsze tak robią, ale tutaj mnie bardzo pozytywnie zaskoczyli, bo przeszli cały sektor do nas! I to Piotrek Hain poprowadził chłopaków… – …razem z „Kadziem”! – Po prostu ruszyli do nas. – A za nimi reszta ekipy. Nie było dla nich żadnej przeszkody. Choć miny mieli smutne i widać, że było im przykro… – …że nie mogli się odwdzięczyć za to, że tak licznie przybyliśmy. – Ludzie spoza klubu kibica również byli zawiedzeni, ale my po zeszłym sezonie jesteśmy już chyba odporni na porażki, dla nas nie jest ważne, że przegrali – zauważa Magdalena. – Właśnie! My przeszliśmy w ubiegłym sezonie takie „szkolenie”, że jesteśmy zahartowani, nie tak łatwo nas złamać. – Choć nam też jest przykro, ale cóż: są lepsze i gorsze mecze. Pokazaliśmy w Gdańsku, że kibicując, można dobrze bawić się nawet, gdy zespół przegrywa, bo

wspieramy naszych nie tylko, kiedy zwyciężają. – Przede wszystkim jednak jesteśmy zadowoleni, że udała nam się akcja, bo wiele obaw mieliśmy przed tą „inwazją”. Na przykład czy ludzie, którzy się zapisali, rzeczywiście przyjdą na zbiórkę, czy nas nie wystawią. Na szczęście, skończyło się na strachu! A my pokazaliśmy, jaka atmosfera może panować choćby w drodze w autokarze. I że na takim wyjeździe można naprawdę fajnie spędzić czas! – zapewnia Kasia. Dobra zabawa i kibicowanie to jedno, ale czasem trzeba zrobić dobrą minę do złej gry. Dosłownie, gdy chodzi o wynik, i w przenośni, gdy przypomnimy sobie sytuację z drugiego seta meczu Indykpol AZS Olsztyn – Lotos Trefl Gdańsk. Klub Kibica z Warmii dopinguje z całych sił, Metodi Ananiew ustala wynik na 7:5 dla swojego zespołu i… upada. Sztab medyczny zwozi go z boiska, kontuzja wygląda koszmarnie, a najlepiej oddają to miny pozostałych na boisku siatkarzy z Kortowa. Jak wówczas reagują sympatycy Akademików? – Oczywiście, że zmartwiliśmy się tym, ale na boisku była reszta chłopaków, mecz dalej trwał i musieliśmy się skupić na tym, aby dalej dopingować AZS. Show must go on. Dopiero po spotkaniu myśleliśmy o tym i mieliśmy nadzie -ję, że to nic poważnego – mówi Magdalena.

na trybunach

A jeszcze 160 kilometrów wcześniej… Podróż z Olsztyna do Gdańska nie musiała być łatwa, jak to by się mogło wydawać. Uczestnicy „inwazji” w większości się nie znali. Jechali młodsi, młodzi, starsi i najstarsi – rodzice z dziećmi, studenci, ciocie i babcie. Katarzyna Grzegorzewska przyznaje, że trochę obawiała się, jak to będzie, bo mimo iż nad morze wybierali się prawie wszyscy członkowie SSPS AZS Olsztyn, to około 75% uczestników „wycieczki” było jej obcych. A trzeba ich było jakoś rozlokować. – Nie było reguły, według której dzieliliśmy osoby, które jechały do Gdańska. Staraliśmy się zrobić tak, by znajomi znaleźli się obok znajomych, ale tak tworzyliśmy listy wstępne. Na zbiórce pod Uranią było jeszcze dodatkowe tasowanie – tłumaczy. – My, jako członkowie stowarzyszenia, podzieliśmy się po 15 osób do każdego z trzech autokarów i busa, ponieważ trzeba było zapoznać wszystkich z naszymi przyśpiewkami oraz zasadami panującymi na wyjeździe. Ale większość osób, które jechały z nami, chodzi na mecze do Uranii, więc przyśpiewki właściwie już znała – dodaje Magdalena. – Szybko w autokarach zapanowała bardzo luźna atmosfera. Studenci z Olsztyna mogą ją spokojnie porównywać do tej podczas Kortowiady w komunikacji miejskiej. W końcu: kibice AZS nie

mogą się nie dogadać! – śmieje się Kasia. I dodaje, że nauka poszła szybko, a AZS-owe przyśpiewki zmieniły się śpiewy innego typu. Na potrzeby tego tekstu przyjmijmy, że wycieczkowo-biesiadnego. Który niekoniecznie przypadał do gustu kierowcom autokarów, nieco kojących integrację swoich pasażerów.

– ze śmiechem przerywa Alicja Łokuciejewska, inna zwerbowana na „inwazję”. – Ale za to ludzie z dolnych trybun pozdrawiali nas i widać, że podobało im się to, co robimy – dodaje Kasia.

– Zadbaliśmy o to, żeby każdy, kto posiada nadwyżkę koszulek, pożyczył je znajomym, więc nie było wśród nas osoby, która nie miałaby jakiegokolwiek biało-zielonego elementu – mówi Kasia. Do tego z kibicami pojechały bębny, mniejsze i większe flagi oraz sektorówki, w tym z hasłem „Nasze serca biją w rytmie AZS!” oraz typowo wyjazdowa „AZS Olsztyn on tour”. Tak ubrana, wyposażona i zgrana w – nie ukrywajmy – tak krótkim jak 160-kilometrowa podróż do Gdańska czasie grupa nie mogła nie zrobić wrażenia w Ergo Arenie. Zwłaszcza spóźniona i z mocą tylu gardeł. Nie mogła przejść bez echa nie tylko wśród zawodników, za którymi pojechała, ale kibiców gospodarzy. Nasze rozmówczynie wspominają, iż nie dało się nie odczuć, że kiedy miejscowym brakowało pomysłu na przekrzyczenie przyjezdnych, pomagał im DJ. – Muzyka szła na full, ale mimo wszystko nie pozwalaliśmy się zagłuszyć! – pewnie stwierdza Magda Żebrowska. – Hmm... może dlatego dopiero w połowie drugiego seta zauważyłam Klub Kibica z Gdańska?

– Po meczu wielu ludzi bardzo fajnie wypowiadało się na temat naszego stowarzyszenia, niektórzy pytali o nie. Kto wie, może po tym wyjeździe się powiększy? Zapraszamy. Bo jeśli ktoś raz pojedzie z nami, wsiąknie na dobre – zachęca Katarzyna. – Już od dawna chciałam gdzieś z wami pojechać i bardzo się cieszę, że pierwsza była „inwazja”! Z wami zawsze i wszędzie! – przerywa Alicja. Dziwić się nie można, choć nie obyło się bez drobnych strat, ale te, podobnie jak utracony głos i zdarte gardło, wliczone są w cenę wyjazdu. Najczęściej są to pozostające w autokarach drobne „fanty” – Magda na przykład wróciła do Olsztyna z dwoma nadprogramowymi szalikami. Nie giną jednak i szybko wracają do właścicieli. Rzadko zdarzają się sytuacje, jak zgubienie… okularów, ale świadczą tylko o tym, że atmosfera podczas takich wyjazdów – nawet wśród tak wielu dołączających i przynajmniej na początku obcych współkibiców – musi być wyjątkowa. Ciekawe, czy na tyle, by zachęcić kibiców innych klubów PlusLigi do pójścia w ślady olsztyńskiej „inwazji”.

Olsztyn - Gdańsk - Olsztyn… i po „inwazji”

LISTOPAD 2011

Skarb Kibica

SPIS TREŚCI PLUS LIGA PGE Skra Bełchatów ZAKSA Kędzierzyn-Koźle ASSECO Resovia Rzeszów Tytan AZS Częstochowa AZS Politechnika Warszawska Delecta Bydgoszcz KS Jastrzębski Węgiel SA Indykpol AZS Olsztyn KS Fart Kielce Lotos Trefl Gdańsk

2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

PLUSLIGA KOBIET Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna ATom Trefl Sopot BKS Aluprof Bielsko-Biała Tauron KS Dąbrowa Górnicza Impel Gwardia Wrocław Organika Budowlani Łódź GCB Centrostal Bydgoszcz KPSK Stal Mielec AZS Białystok PTPS Piła

12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

I LIGA MĘŻCZYZN Redakcja: Miłosz Cichoń Maciej Szewczyk Radosław Paluch Tomasz Obrępalski Korekta: Anna Dmochowska Opracowanie graficzne i skład: Alicja Zamojska Matchball 2011

Siatkarz Wieluń KPS Jadar Siedlce Rajbud GTPS Gorzów Wielkopolski KS Ślepsk Suwałki ASPS Pekpol Ostrołęka MUKS Joker Piła TS BBTS Bielsko-Biała Stal AZS PWSZ Nysa MKS MOS Interpromex Będzin MCKiS PKE Energetyk Jaworzno Krakowska Akademia Wanda Instal Kraków MKS Cuprum MUNDO Lubin

22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33

Skra to z pewnością drużyna posiadająca najbardziej wyrównany skład z wszystkich drużyn PlusLigi, co umożliwia spokojną walkę na wszystkich siatkarskich frontach: w rozgrywkach ligowych, Pucharze Polski oraz Lidze Mistrzów. Największą niewiadomą pozostaje kondycja rozgrywających, którzy wydają się najsłabszym ogniwem tej dobrze naoliwionej machiny. Obaj w ostatnich sezonach mieli problemy z ustabilizowaniem swojej dyspozycji. Trzydziestoośmioletni Hiszpan, obdarzony sporym zaufaniem działaczy i trenerów, ostatni sezon może zaliczyć do udanych, jednak w jego trakcie mogliśmy dostrzec wahania formy bełchatowskiego rozgrywającego i w tym ligowi konkurenci mogą upatrywać swoich największych szans w starciu z zawodnikami Skry. Cały czas niewiadomą pozostaje też stan zdrowia sporej części kadry, która co i raz narzeka na rozmaite dolegliwości. Każda kontuzja któregoś z czołowych siatkarzy w końcówce sezonu może okazać się kluczowa i doprowadzić do zakończenia siedmioletniej dominacji Skry. Trenerzy: Pierwszy trener: Jacek Nawrocki Asystent: Maciej Bartodziejski

Skład

Rozgrywający: 10 Miguel Ángel Falasca (Hiszpania; 1973, 194 cm) 12 Paweł Woicki (1983, 182 cm) Atakujący: 2 Mariusz Wlazły (1983, 197 cm) 14 Aleksandar Atanasijević (Serbia; 1991, 199 cm) Przyjmujący: 7 Bartosz Kurek (1988, 205 cm) 9 Konstantin Čupković (Serbia; 1987, 205 cm) 13 Michał Winiarski (1983, 200 cm) 18 Michał Bąkiewicz (1981, 197 cm) Środkowi: 4 Daniel Pliński( 1978, 205 cm) 5 Wytze Kooistra (Holandia; 1982, 209 cm) 6 Karol Kłos (1989, 200 cm) 14 Radosław Wnuk (1978, 207 cm) 17 Marcin Możdżonek (1985, 211 cm) Libero: 8 Robert Milczarek (1983, 188 cm) 16 Paweł Zatorski (1990, 184 cm)

Transfery: Przybyli: Konstantin Čupković (Roma Volley) Wytze Kooistra (Modena) Robert Milczarek (Pamapol Wieluń) Aleksandar Atanasijević (Partizan Belgrad) Odeszli: Stephane Antiga (Delecta Bydgoszcz) Jakub Novotny (Jihostroj Czeskie Budziejowice) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienia: Wytze Kooistra, Konstantin Čupković Na kogo warto zwrócić uwagę: Paweł Zatorski, Aleksandar Atanasijević Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Stephane Antiga Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: rozegranie Skra Bełchatów – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga – 1. miejsce; Puchar Polski 2009/10 – PlusLiga – 1. miejsce 2008/09 – PlusLiga – 1. miejsce; Puchar Polski

PlusLiga | PGE Skra Bełchatów

Skra Bełchatów to siedmiokrotny mistrz kraju oraz pięciokrotny zdobywca Pucharu Polski. Od sezonu 2004/2005 na krajowym podwórku drużyna nie ma sobie równych. Ponadto bełchatowianie, dzięki dobrym występom na arenie międzynarodowej, uwieńczeni zdobyciem medali Ligi Mistrzów oraz Klubowych Mistrzostw Świata zaliczani są obecnie do szerokiego grona czołowych klubów nie tylko Starego Kontynentu, ale również globu. Przy silnym wsparciu możnego sponsora w Bełchatowie zbudowano siatkarskiego potentata, o którego detronizację z każdym kolejnym sezonem coraz usilniej starają się pozostałe zespoły PlusLigi. Nie należy to jednak do najłatwiejszych zadań. Drużyna konsekwentnie opierana jest o byłych i obecnych reprezentantów kraju, charakteryzując się wysoką stabilnością personalną, co w starciach z ligowymi przeciwnikami okazuje się jej najważniejszym atutem. Zgodnie z zasadą, że zwycięskiego składu się nie zmienia, również przed nadchodzącym sezonem włodarze Skry zdecydowali się na niewielkie zmiany osobowe, nakierowane głównie na odmłodzenie zespołu. Z klubem pożegnali się doświadczeni Stephane Antiga i Jakub Novotny. W ich miejsce zatrudniono Serbów: Konstantina Čupkovicia oraz Aleksandara Atanasijevicia. Na środku siatki występował będzie reprezentant Holandii Wytze Kooistra. Rdzeń zespołu pozostał jednak nienaruszony. O sile drużyny zadecyduje dyspozycja największych gwiazd bełchatowian, czyli Mariusza Wlazłego i Bartosza Kurka.

ZAKSA Kędzierzyn-Koźle | PlusLiga

Zanim nastąpiła siedmioletnia dominacja Skry Bełchatów w krajowych rozgrywkach, w fotelu mistrza Polski na długie lata rozsiadł się inny klub, otrzymując miano ligowego hegemona. Drużyną tą był oczywiście Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle, obecnie sponsorowany przez ZAK S.A. (stąd nazwa: ZAKSA). Kędzierzynianie w swojej kolekcji mają pięć tytułów mistrzowskich, trzy wicemistrzostwa kraju oraz trzykrotnie zdobyty Puchar Polski. Po wieloletniej dominacji i walce o najwyższe cele oraz zmianach kadrowych wewnątrz zespołu przyszedł regres wyników. Dopiero w ostatnim sezonie nastąpił przełom. Pieniądze zainwestowane w transfery Pawła Zagumnego, Sebastiana Świderskiego czy Patryka Czarnowskiego przyniosły oczekiwany zysk i po ośmiu latach przerwy kibice z Kędzierzyna-Koźla ponownie mogli cieszyć się ze zdobycia medalu mistrzostw Polski. Kazimierz Pietrzyk nie zamierza jednak poprzestawać na wicemistrzostwie i przed sezonem 2011/2012 zabrał się za budowanie drużyny, która ma być poważnym kandydatem do detronizacji obecnych mistrzów Polski. I ma ku temu spore szanse.. ZAKSA zdecydowała się skorzystać z usług dwóch czołowych reprezentantów Francji – do zespołu dołączyli atakujący Antonin Rouzier i dobrze znany z występów w Jastrzębskim Węglu przyjmujący Guillaume Samica. Oba transfery mają wpłynąć na znaczącą poprawę siły ataku, której zabrakło w poprzednim sezonie. Oprócz reprezentantów Trójkolorowych do drużyny dołączył Serhij Kapelus. Ukrainiec to zawodnik wszechstronny i doświadczony na parkietach PlusLigi, stanowiący najważniejsze ogniwo każdego zespołu, którego barwy reprezentował. W opinii wielu fachowców będzie to bardzo dobre uzupełnienie formacji przyjmujących. ZAKSA z pewnością posiada potencjał sportowy, by realnie myśleć o walce o mistrzostwo. Jednak oprócz dyspozycji siatkarskiej bardzo istotne będzie również przygotowanie psychiczne w najważniejszych meczach sezonu, a to jest największą bolączką każdej ekipy pretendującej do walki ze Skrą o najwyższe trofea i główną przyczyną ich porażki.

Trenerzy: Pierwszy trener: Krzysztof Stelmach Asystent: Andrzej Kubacki

Skład

Rozgrywający: 5 Paweł Zagumny (1977, 200 cm) 7 Grzegorz Pilarz (1980, 190 cm) Atakujący: 3 Dominik Witczak (1983, 196 cm) 4 Antonin Rouzier (Francja; 1986, 200 cm) Przyjmujący: 1 Serhij Kapelus (Ukraina; 1982, 191 cm) 10 Guillaume Samica (Francja; 1981, 197 cm) 13 Sebastian Świderski (1977, 193 cm) 16 Michał Ruciak (1983, 190 cm) Środkowi: 8 Jurij Gladyr (Ukraina; 1984, 203 cm) 9 Patryk Czarnowski (1985, 202 cm) 11 Sebastian Warda (1989, 205 cm) 12 Wojciech Kaźmierczak (1982, 199 cm) Libero: 15 Piotr Gacek (1978, 185 cm)

Transfery: Przybyli: Antonin Rouzier (Stade Poitevin) Guillaume Samica (Iskra Odińcowo) Serhij Kapelus (Pamapol Wieluń) Sebastian Warda (BBTS Bielsko-Biała) Odeszli: Jakub Jarosz (Andreoli Latina) Tine Urnaut (Volley Umbria San Giustino) Idner Faustino Lima Martins (VfB Friedrichshafen) Grzegorz Wójtowicz (MKS MOS Będzin) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienia: Antonin Rouzier, Guillaume Samica Na kogo warto zwrócić uwagę: Serhij Kapelus Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Jakub Jarosz Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero ZAKSA Kędzierzyn-Koźle – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga – 2. miejsce 2009/10 – PlusLiga – 4. miejsce 2008/09 – PlusLiga – 6. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Andrzej Kowal Asystent: Marcin Ogonowski

Skład

Rozgrywający: 5 Lukáš Ticháček (Czechy; 1982, 193cm) 1 Maciej Dobrowolski (1977, 190cm) 11 Tomasz Kowalski (1991, 203cm) Atakujący: 9 Gyorgy Grozer (Niemcy; 1984, 200cm) 14 Adrian Radu Gontariu (Rumunia; 1984, 205cm) 6 Kamil Długosz (1992 200cm) Przyjmujący: 7 Olieg Achrem (1983, 195cm) 8 Marko Bojić (Czarnogóra; 1988, 201cm) 2 Paul Lotman (Stany Zjednoczone; 1985, 200cm) 13 Jakub Peszko (1992, 193cm) 15 Mateusz Mika (1991, 207cm) Środkowi: 3 Wojciech Grzyb (1981, 205cm) 4 Piotr Nowakowski (1987, 205cm) 18 Grzegorz Kosok (1986, 206cm) 12 Łukasz Perłowski (1984, 203cm) 10 Mateusz Nożewski (1991, 201cm) 19 Dawid Dryja (1992, 201 cm) Libero: 16 Krzysztof Ignaczak (1978, 188cm) 17 Tomasz Głód (1992, 185cm)

Transfery: Przybyli: Piotr Nowakowski (AZS Częstochowa) Lukáš Ticháček (VfB Friedrichshafen) Maciej Dobrowolski (Fart Kielce) Marko Bojić (PAOK Saloniki) Paul Lotman (Marmi Lanza Werona) Adrian Radu Gontariu (VfB Friedrichshafen) Robert Milczarek (Pamapol Wieluń) Aleksandar Atanasijević (Partizan Belgrad) Odeszli: Ryan Millar (Lokomotiw Nowosybirsk) Matej Černić (Tonno Callipo Vibo Valentia) Michał Baranowicz (Piemonte Volley) Ivan Ilić (brak klubu) Rafał Buszek (wypożyczenie do Fart Kielce) Tomasz Józefacki (Panathinaikos Ateny) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Lukáš Ticháček Na kogo warto zwrócić uwagę: Mateusz Mika Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Ryan Millar Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: rozegranie Asseco Resovia Rzeszów – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga – 3. miejsce 2009/2010 – PlusLiga – 3. miejsce 2008/2009 – PlusLiga – 2. miejsce

PlusLiga | Asseco Resovia Rzeszów

Drużyna z Rzeszowa kolejny sezon będzie starać się zdetronizować hegemona polskiej siatkówki ostatnich kilku lat, czyli PGE Skrę Bełchatów. W tym celu dokonano kilku znaczących wzmocnień. Zmiana nastąpiła także na stanowisku trenera. Doświadczonego Ljubomira Travicę zastąpił jego dotychczasowy asystent Andrzej Kowal. Wydaje się, że najważniejszym posunięciem transferowym było pozyskanie czeskiego rozgrywającego Lukáša Ticháčka. Były zawodnik VFB Friedrichshafen doskonale zna György Grozera. Miejmy nadzieję, że zgranie nabyte poprzez lata gry w Niemczech pozwoli wydobyć z atakującego cały potencjał, jakim ten niewątpliwie dysponuje.

Tytan AZS Częstochowa | PlusLiga

Akademicy z Częstochowy to obecnie najbardziej utytułowany zespół spośród wszystkich występujących w PlusLidze. Częstochowianie mają na swoim koncie szesnaście medali mistrzostw Polski oraz dwa puchary krajowe. Od ponad dwudziestu lat AZS Częstochowa nieprzerwanie reprezentuje nasz kraj na arenie międzynarodowej. Jest to jeden z ważniejszych ośrodków na siatkarskiej mapie Polski. Siatkarze spod Jasnej Góry każdego roku udowadniają, że w siatkówce to nie bogaci sponsorzy są najważniejsi, a zaangażowanie i atmosfera wokół zespołu. Mimo różnych pojawiających się przejściowych problemów organizacyjnych czy personalnych, drużyna, na przekór sceptycznym opiniom niektórych znawców, w każdym sezonie włącza się do walki o czołowe lokaty. Ponadto Częstochowa stanowi bardzo dobre środowisko rozwoju młodych zawodników. Można się spierać, w jakim stopniu stawianie na młodzież wynika z konieczności sytuacji, a w jakim jest to efekt świadomej, długofalowej polityki. Faktem jest jednak to, że właśnie w Częstochowie swoje umiejętności szlifuje najwięcej przyszłych reprezentantów kraju czy czołowych zawodników ligi. Przed sezonem 2011/2012 skład częstochowskiego AZS w najważniejszych punktach pozostał niezmieniony. Udało się zatrzymać zawodników, którzy dotychczas decydowali o sile zespołu, czyli duet Dawid Murek – Krzysztof Gierczyński. Grą drużyny nadal będzie kierował Fabian Drzyzga, a na środku siatki ponownie zobaczymy Łukasza Wiśniewskiego. Pojawiało się wiele różnych plotek na temat tych zawodników, jednak cała czwórka pozostała wierna barwom AZS. Pięcioletnią przygodę z częstochowską drużyną zdecydował się natomiast zakończyć Piotr Nowakowski, który postanowił zasilić ekipę Resovii Rzeszów. Władze klubu wraz ze sztabem trenerskim postawiły na jeszcze większe obniżenie średniej wieku w zespole. Do drużyny dołączyła grupa młodych i bardzo perspektywicznych juniorów z Michałem Kaczyńskim na czele. Wszyscy w Częstochowie liczą, że pod okiem starszych kolegów będą w stanie zaprezentować pełnię swych możliwości i przyczynią się do dobrej dyspozycji zespołu przez cały sezon. Trenerzy: Pierwszy trener: Marek Kardoš Asystent: Damian Dacewicz Rozgrywający: 7 Fabian Drzyzga (1990, 196 cm) 14 Jakub Oczko (1981, 193 cm) Atakujący: 4 Michał Kamiński (1987, 208 cm) 8 Bartosz Janeczek (1987, 197 cm) 15 Kamil Lewiński (1992, 200 cm) Przyjmujący: 2 Krzysztof Gierczyński (1976, 193 cm) 5 Michał Kaczyński (1993, 200 cm) 6 Dawid Murek (1977, 196 cm) 13 Miłosz Hebda (1991, 208 cm) Środkowi: 9 Łukasz Wiśniewski (1989, 198 cm) 10 Adrian Hunek (1985, 201 cm) 11 Wojciech Sobala (1988, 208 cm) Libero: 16 Jakub Bik (1992, 183 cm) 17 Adrian Stańczak (1987, 183 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Adrian Stańczak (Jadar Radom) Michał Kaczyński (Delic-Pol Częstochowa) Adrian Hunek (GTPS Gorzów Wlkp.) Michał Kamiński (Ales) Jakub Bik (Delic-Pol Częstochowa) Kamil Lewiński (Młody Fart Kielce) Odeszli: Piotr Nowakowski (Resovia Rzeszów) Wojciech Gradowski (Delecta Bydgoszcz) Michał Dębiec (Delecta Bydgoszcz) Michał Żuk (Cuprum Lubin) Radosław Kolanek (Skra Bełchatów) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Michał Kamiński Na kogo warto zwrócić uwagę: Michał Kaczyński Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Piotr Nowakowski Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero Tytan AZS Częstochowa – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga – 4. miejsce 2009/10 – PlusLiga – 5. miejsce 2008/09 – PlusLiga – 5. miejsce

Największe wątpliwości budzi obsada pozycji atakującego. Grzegorz Szymański najlepsze lata ma już za sobą, jego partnerem będzie zaś niedoświadczony jeszcze Paweł Mikołajczak. Ciekawie zapowiada się duet rozgrywających: obok cenionego na europejskim rynku Patricka Steuerwalda zobaczymy świetnie rokującego debiutanta Macieja Gorzkiewicza. Z zainteresowaniem możemy przyglądać się także przyjmującym, wśród których obok niekwestionowanego pewniaka, jakim będzie w tym roku Vid Jakopin, o wyjściową szóstkę powalczą Maciej Krzywiecki, Krzysztof Wierzbowski i Wojciech Żaliński. Zdaje się, że to właśnie ten ostatni ma największe szanse na grę. Inżynierowie wzmocnili się na środku bloku: w ekipie pozostali rutyniarze Marcin Nowak i Ardo Kreek, Dariusza Szulika zastąpił zaś Maciej Zajder.

Trenerzy: Pierwszy trener: Radosław Panas Asystent: Jakub Bednaruk

Skład

Rozgrywający: 6 Mateusz Biernat (1992, 194 cm) 7 Maciej Gorzkiewicz (1984, 192 cm) 17 Patrick Steuerwald (Niemcy; 1986, 180 cm) Atakujący: 10 Grzegorz Szymański (1978, 202 cm) 16 Paweł Mikołajczak (1988, 195 cm) Przyjmujący: 3 Krzysztof Wierzbowski (1988, 197 cm) 4 Wojciech Żaliński (1988, 195 cm) 8 Maciej Krzywiecki (1989, 190 cm) 15 Vid Jakopin (Słowenia; 1988, 203 cm) Środkowi: 2 Janusz Gałązka (1987, 199 cm) 5 Marcin Nowak (1975, 215 cm) 11 Maciej Zajder (1988, 202 cm) 12 Ardo Kreek (Estonia; 1986, 203 cm) Libero: 2 Maciej Olenderek (1992, 178 cm) 18 Damian Wojtaszek (1988, 180 cm)

Transfery: Przybyli: Vid Jakopin (ACH Volley Bled) Maciej Gorzkiewicz (Joker Piła) Patrick Steuerwald (RPA Perugia) Maciej Zajder (Siatkarz Pamapol Wieluń) Grzegorz Szymański (Delecta Bydgoszcz) Paweł Mikołajczak (KS Jadar Radom) Maciej Krzywiecki (Stal AZS Nysa) Maciej Olenderek (SMS Spała) Odeszli: Zbigniew Bartman (Jastrzębski Węgiel) Dariusz Szulik (GTPS Gorzów Wielkopolski) Bartłomiej Neroj (GTPS Gorzów Wielkopolski) Maikel Salas Moreno Oleksandr Statsenko (Iraklis Saloniki) Robert Prygiel (Czarni Radom) Michał Kubiak (Jastrzębski Węgiel) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Vid Jakopin Na kogo warto zwrócić uwagę: Maciej Gorzkiewicz, Wojciech Żaliński Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Michał Kubiak Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak AZS Politechnika Warszawska – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga – 5. miejsce 2009/2010 – PlusLiga – 10. miejsce 2008/2009 – PlusLiga – 8. miejsce

PlusLiga | AZS Politechnika Warszawska

Ostatni sezon był dla stołecznej Politechniki przełomowy – z kopciuszka PlusLigi przeobraziła się w ekipę zdolną walczyć z każdym. Podopieczni trenera Radosława Panasa ostatecznie uplasowali się na piątej lokacie w ekstraklasie, uzyskując tym samym prawo do pierwszego w historii klubu występu w europejskich pucharach. Wiele mówi się o polityce transferowej Inżynierów – ostatnie okienko wskutek zawirowań wokół odejścia Zbigniewa Bartmana i Michała Kubiaka nie należało do zbytnio udanych, zarząd i trener nadal jednak oceniają swoje szanse na walkę o piątkę jako jak najbardziej realne. Czy przebudowana Politechnika sprosta wyzwaniu?

Delecta Bydgoszcz | PlusLiga

Dla ekipy bydgoskiej Delecty nadchodzący sezon będzie zaledwie szóstym występem w najwyższej klasie rozgrywkowej. Dotychczas na krajowym podwórku bydgoszczanie nie odnotowali jeszcze żadnych większych sukcesów, będąc zespołem głównie walczącym o utrzymanie się w lidze. W sezonie 2007/2008 Delecta dowodzona przez Rastislava Chudíka przegrała rywalizację barażową i musiała opuścić ekstraklasę. Na skutek problemów organizacyjnych Płomienia Sosnowiec, który zdecydował się wycofać z rozgrywek, udało się jej powrócić i od tego czasu drużyna odnotowuje stały progres wyników sportowych. Ostatni sezon ekipa z Bydgoszczy zakończyła na wysokim szóstym miejscu, wyprzedzając m.in. faworyzowany Jastrzębski Węgiel. Po ostatnim meczu z funkcji pierwszego trenera zrezygnował Waldemar Wspaniały. Jego miejsce zajął Piotr Makowski, kojarzony dotychczas głównie z siatkówką żeńską. Oprócz zmian na stanowisku szkoleniowca spore roszady nastąpiły również w składzie bydgoszczan. Z zespołem pożegnało się aż pięciu czołowych zawodników. W zamian pozyskano m.in. Marcina Wikę, Wojciecha Gradowskiego i Michała Dębca. Pierwsze transfery przyjęte zostały sceptycznie przez kibiców liczących na większe wzmocnienie drużyny. Nastroje znacząco poprawiły się dopiero po zakontraktowaniu gwiazdy francuskiej siatkówki Stéphane’a Antigi. Były reprezentant Trójkolorowych ma być ostoją Delecty w przyjęciu zagrywki, czego zabrakło w poprzednim sezonie. A jeżeli do dyspozycji prezentowanej w kadrze Finlandii powróci Antti Siltala i zespół będą omijały kontuzje, bydgoszczanie mogą realnie myśleć o włączeniu się do walki o środek tabeli. Dużą niewiadomą pozostaje atak Delecty. Dawid Konarski udowodnił, że posiada niezwykły potencjał i już niemałe umiejętności, choć jest młody i z niewielkim doświadczeniem. W niedługim czasie może jednak stać się ostoją nie tylko ekipy bydgoskiej, ale również kadry narodowej. Drugim siatkarzem grającym po przekątnej z rozgrywającym będzie równie niedoświadczony Łukasz Owczarz. Brak większej dawki praktyki obu atakujących może okazać się czynnikiem kluczowym w najważniejszych momentach decydujących o losach meczu.

Trenerzy: Pierwszy trener: Piotr Makowski Asystent: Marian Kardas Rozgrywający: 2 Michal Masny (Słowacja; 1979, 182 cm) 5 Piotr Lipiński (1979, 195 cm) Atakujący: 6 Dawid Konarski (1989, 198 cm) 16 Łukasz Owczarz (1990, 196 cm) Przyjmujący: 1 Stéphane Antiga (Francja; 1976, 200 cm) 6 Marcin Wika (1983, 194 cm) 10 Wojciech Gradowski (1980, 191 cm) 15 Antti Siltala (Finlandia; 1984, 193 cm) 17 Marcin Waliński (1990, 196 cm) Środkowi: 4 Wojciech Jurkiewicz (1977, 205 cm) 8 Michal Červeň (1977, 205 cm) 9 Rafał Obermeler (1992, 198 cm) 11 Andrzej Wrona (1988, 205 cm) Libero: 17 Michał Dębiec (1984, 183 cm) 18 Tomasz Bonisławski (1991, 188 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Marcin Wika (Jastrzębski Węgiel) Wojciech Gradowski (AZS Częstochowa) Michał Dębiec (AZS Częstochowa) Rafał Obermeler (Młoda Delecta) Stephane Antiga (Skra Bełchatów) Odeszli: Grzegorz Szymański (AZS Politechnika Warszawska) Wojciech Serafin (Trefl Gdańsk) Stanisław Pieczonka (szuka klubu) Martin Sopko (Al Nasr Dubai) Krzysztof Andrzejewski (Stal AZS Nysa) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Stephane Antiga Na kogo warto zwrócić uwagę: Michał Dębiec, Dawid Konarski Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Grzegorz Szymański Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak Delecta Bydgoszcz – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga – 6. miejsce 2009/10 – PlusLiga – 6. miejsce 2008/09 – PlusLiga – 7. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Lorenzo Bernardi Asystent: Juan Manuel de Palma

Skład

Rozgrywający: 2 Raphael Florencio Margarigo (Brazylia; 1983, 185 cm) 11 Brian Thornton (Stany Zjednoczone; 1985, 185 cm) Atakujący: 1 Michał Łasko (1981, 202 cm) 6 Mateusz Malinowski (1992, 197 cm) Przyjmujący: 3 Ashlei de Menzenes Nemer (Brazylia; 1980, 193 cm) 9 Zbigniew Bartman (1987, 198 cm) 13 Michał Kubiak (1988, 191 cm) 18 Luciano Paczko Bozko (Brazylia; 1978, 199 cm) Środkowi: 8 Łukasz Polański (1989, 205 cm) 10 Bartosz Gawryszewski (1985, 202 cm) 15 Russell Holmes (Stany Zjednoczone; 1982, 205 cm) 17 Rob Bontje (Holandia; 1981, 206 cm) Libero: 7 Paweł Rusek (1983, 183 cm) 14 Bartosz Sufa (1987, 186 cm)

Transfery: Przybyli: Zbigniew Bartman (AZS Politechnika Warszawska) Brian Thornton (Chaumont VB 52) Rob Bontje (Sisley Treviso) Russell Holmes (Vivo Minas) Michał Łasko (Marmi Lanza Werona) Raphael Florencio Margarido „Vinhedo” (Remat Zalau) Mateusz Malinowski (Joker Piła) Luciano Paczko Bozko (Galatasaray Stambuł) Michał Kubiak (AZS Politechnika Warszawska) Ashlei de Menzenes Nemer (Galatasaray Stambuł) Odeszli: Grzegorz Pająk (bez klubu) Grzegorz Łomacz (Trefl Gdańsk) Mitja Gasparini (Marmi Lanza Werona) Maciej Pawliński (Fart Kielce) Marcin Wika (Delecta Bydgoszcz) Lukáš Diviš (Lokomotiw Nowosybirsk) Benjamin Hardy (koniec kariery) Igor Yudin (AZS UWM Olsztyn) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Michał Łasko Na kogo warto zwrócić uwagę: Łukasz Polański Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Igor Yudin Najmocniej obsadzona pozycja: środek bloku Najsłabiej obsadzona pozycja: rozegranie Jastrzębski Węgiel – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga – 8. miejsce 2009/2010 – PlusLiga – 2. miejsce 2008/2009 – PlusLiga – 3. miejsce

PlusLiga | KS Jastrzębski Węgiel SA

Jastrzębski Węgiel ma w sezonie 2011/2012 wiele do udowodnienia – poprzedni rok rozgrywkowy w PlusLidze był dla zespołu wręcz katastrofalny, klub obroniła w pewnym stopniu jedynie gra w Final Four Ligi Mistrzów. Do nadchodzących zmagań podopieczni Lorenzo Bernardiego przystąpią w mocno zmienionym składzie, który (przynajmniej na papierze) wygląda niezmiernie imponująco. W tym roku dla JSW zagrają gwiazdy wielkiego formatu, jak Michał Łasko i Rob Bontje, a drużyna wydaje się mieć ogromny apetyt na sukces tak na krajowym podwórku, jak również w Klubowych Mistrzostwach Świata.

Indykpol AZS Olsztyn | PlusLiga

Po zupełnie nieudanym poprzednim sezonie i szczęśliwym uniknięciu baraży zespół z Olsztyna diametralnie zmienił skład. Działacze klubu z Warmii postarali się, aby zagrali w nim znani i mocni zawodnicy wspierani przez młodszych i utalentowanych. Do hitów transferowych można zaliczyć pozyskanie Igora Yudina oraz Metodiego Ananiewa. Pierwszy w poprzednim sezonie wypadł bardzo słabo – kontuzja i problemy z przebiciem się do pierwszego składu w Jastrzębiu mogą budzić niepokój wśród kibiców. Uwagę warto zwrócić na Piotra Łukasika, który ma dopiero 17 lat, a w meczach przedsezonowych potrafił już odegrać pierwszoplanową rolę. O ile w zespole z Olsztyna można być pewnym rozegrania, którym będą kierować dwaj bardzo doświadczeni zawodnicy, o tyle niepewność może budzić środek siatki, który może zaważyć na jakości gry olsztynian w tym sezonie

Trenerzy: Pierwszy trener: Tomaso Totolo Asystent: Piotr Poskrobko

Skład

Rozgrywający: 1 Guillermo Hernán (1982, 182 cm) 2 Andrzej Stelmach (1972, 200 cm) Atakujący: 6 Igor Yudin (1987, 198 cm) 15 Wojciech Winnik (1984, 194 cm) 17 Bartosz Krzysiek (1990, 208 cm) Przyjmujący: 3 Piotr Łukasik (1994, 206 cm) 5 Wojciech Ferens (1991, 194 cm) 9 Metodi Ananiew (1986, 202 cm) 14 Paweł Siezieniewski (1981, 199) Środkowi: 7 Mariusz Gaca (1984, 201 cm) 10 Dawid Gunia (1987, 203 cm) 16 Piotr Hain (1991, 207 cm) Libero: 4 Bartosz Mariański (1992, 186 cm) 13 Marcin Mierzejewski (1982, 182 cm)

* W ostatnich dniach września na stronie internetowej Iraklisu Saloniki pojawiła się jednozdaniowa informacja o rozwiązaniu współpracy z zawodnikiem.

Transfery: Przybyli: Guillermo Hernán (CAI Voleibol Teruel ) Igor Yudin (Jastrzębski Węgiel) Metodi Ananiew (Tonno Callipo Vibo Valentia) Andrzej Stelmach (Pamapol Wieluń) Mariusz Gaca (Jadar Radom) Piotr Łukasik (Młody AZS UWM Olsztyn) Bartosz Krzysiek (Ślepsk Suwałki) Odeszli: Kert Toobal (Sivas 4 Eylül Belediye) Marcel Gromadowski (Iraklis Saloniki*) Axel Jacobsen (TV Bühl) Wojciech Włodarczyk (przyjmujący, BBTS Bielsko-Biała) Tomasz Tomczyk (Siatkarz Wieluń) Samuel Tuia (Kuzbass Kemerowo) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Igor Yudin Na kogo warto zwrócić uwagę: Piotr Łukasik Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Marcel Gromadowski Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: środek Indykpol AZS Olsztyn 2010/11 – PlusLiga – 2009/10 – PlusLiga – 2008/09 – PlusLiga –

– ostatnie wyniki: 8. miejsce 7. miejsce 6. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Grzegorz Wagner Asystent: Wiesław Popik Rozgrywający: 13 Pierre Pujol (Francja; 1984, 190 cm) 18 Michał Kozłowski (1991, 191 cm) Atakujący: 1 Sławomir Jungiewicz (1989, 195 cm) 9 Jan Król (1989, 198 cm) 15 Marcus Nilsson (Szwecja; 1982, 206 cm) Przyjmujący: 6 Tomasz Drzyzga (1985, 188 cm) 5 Rafał Buszek (1987, 195 cm) 7 Xavier Kapfer (Francja; 1981, 191 cm) 8 Adrian Staszewski (1990, 196 cm) 4 Maciej Pawliński (1983, 193 cm) Środkowi: 11 Rafał Sokołowski (1989, 206 cm) 2 Miłosz Zniszczoł (1986, 199 cm) 14 Adam Kamiński (1984, 203 cm) 12 Grzegorz Kokociński (1981, 195 cm) Libero: 3 Michał Żurek (1988, 182 cm) 10 Adam Swaczyna (1989, 176 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Rafał Buszek (Asseco Resovia Rzeszów) Pierre Pujol (Sisley Treviso) Grzegorz Kokociński (Hernes Volley-Ball) Rafał Sokołowski (MCKiS Energetyk Jaworzno) Maciej Pawliński (Jastrzębski Węgiel) Michał Żurek (Trefl Gdańsk) Marcus Nilsson (Iraklis Saloniki) Odeszli: Piotr Łuka (AZS Nysa) Maciej Dobrowolski (Asseco Resovia Rzeszów) Richard Lambourne (bez klubu) Robert Szczerbaniuk (bez klubu) Mateusz Zarankiewicz (MKS MOS Interpromex Będzin) Ludovic Castard (bez klubu) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Marcus Nilsson Na kogo warto zwrócić uwagę: Rafał Buszek Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Richard Lambourne Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: przyjęcie Fart Kielce – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga – 9. miejsce 2009/2010 – I liga – 1. miejsce (awans) 2008/2009 – II liga – 3. miejsce (turniej finałowy)

PlusLiga | KS Fart Kielce

Zeszłoroczny beniaminek gruntownie przemeblował skład, sprowadzając do niego siatkarzy tak znanych jak Marcus Nilsson czy Pierre Pujol. Przedsezonowe sparingi (szczególnie VI Memoriał Ambroziaka) jednoznacznie wskazały, iż Fart bez cienia wątpliwości jest zdolny do rywalizacji z najlepszymi. Specjaliści mieli spore obawy odnośnie do obsady pozycji przyjmującego kieleckiej ekipy, na razie jednak Rafał Buszek spełnia swoją rolę znakomicie. Czyżby prorokowane od kilku lat „pięć minut” Buszka miało nadejść właśnie w nadchodzącym sezonie? Wiele zależeć może także od dyspozycji dwóch reprezentantów Francji: rozgrywającego Pierre Pujola i przyjmującego Xaviera Kapfera.

Lotos Trefl Gdańsk | PlusLiga

Historia klubu z Gdańska sięga zaledwie połowy pierwszej dekady XXI wieku, kiedy w 2005 roku Kazimierz Wierzbicki postanowił rozszerzyć gamę swoich inwestycji w sport na Pomorzu o męską drużynę siatkarską. Plan był nadzwyczaj prosty. Zbudowanie silnej ekipy, która sukcesywnie będzie walczyć o awans do coraz wyższych klas rozgrywkowych i w perspektywie kilku lat znajdzie się w ekstraklasie. Z drobnymi problemami założony cel został osiągnięty i w sezonie 2008/2009 Trefl Gdańsk dołączył do grona zespołów PlusLigi. Debiut okazał się jednak niezwykle dramatyczny dla gdańskiej ekipy. Klub posiadał budżet wyższy niż jakikolwiek beniaminek w latach poprzednich. Na transfery zawodników wydano więcej niż mogła sobie wówczas pozwolić połowa drużyn ligowych. Do Trefla ściągnięto reprezentantów czołowych reprezentacji. Aspiracje były ogromne. Niestety, siatkarze z Gdańska na przestrzeni całego sezonu byli w stanie wygrać zaledwie dwa spotkania z dwudziestu dwóch rozegranych i w bardzo złym stylu zaliczyli spadek o ligę niżej. Sromotna porażka jeszcze bardziej rozbudziła zaangażowanie działaczy i zawodników. Wszyscy w klubie chcieli jak najszybciej zapomnieć o kompromitacji i udowodnić, że zasługują na grę w PlusLidze. Po dwóch latach walki w I lidze wiosną 2011 roku kibice na Pomorzu ponownie mogli cieszyć się awansem do ekstraklasy. Z drużyną pożegnała się niemal cała dotychczasowa kadra, stanowiąca o sile zespołu w poprzednich sezonach, wraz z trenerem Dariuszem Luksem. Miejsce zwolnionych zawodników zajęli siatkarze doświadczeni na parkietach PlusLigi, których będzie wspierać grupa młodzieży od kilku sezonów związanej z gdańskim zespołem. O sile drużyny ma decydować fiński duet Oivannen – Hietanen oraz były reprezentacyjny rozgrywający Grzegorz Łomacz. Od ich formy będzie zależeć dyspozycja całego zespołu. Największym problemem Trefla może okazać się niewystarczające wsparcie podstawowego składu przez zawodników rezerwowych, którzy znacznie odstają umiejętnościami od swoich kolegów. Wszelkie problemy zdrowotne lub sportowe siatkarzy z pierwszego składu mogą mieć ogromny wpływ na osłabienie siły drużyny i tym samym gorsze wyniki. Przy pełnym wykorzystaniu posiadanych możliwości gdańszczanie zapewne włączą się do walki o europejskie puchary, jednak rywalizacja o lokatę w czołowej szóstce będzie niezwykle silna – uzasadnione wydają się więc zapowiedzi działaczy dotyczące skupienia się przede wszystkim na walce o spokojne utrzymanie się w lidze.

Trenerzy: Pierwszy trener: Grzegorz Ryś Asystent: Grzegorz Wróbel

Skład

Rozgrywający: 3 Grzegorz Łomacz (1987, 187 cm) 18 Patryk Szczurek (1991, 193 cm) Atakujący: 4 Mikko Oivanen (Finlandia), 1986, 198 cm) 14 Daniel Wilk, 1982, 199 cm) Przyjmujący: 2 Matti Hietanen (Finlandia), 1983, 199 cm) 9 Maciej Wołosz, 1982, 198 cm) 16 Rafał Sobański, 1991, 195 cm) Środkowi: 6 Artur Ratajczak, 1990, 204 cm) 8 Michał Kaczmarek, 1984, 200 cm) 12 Waldemar Świrydowicz, 1986, 205 cm) 18 Artur Augustyn, 1983, 197 cm) Libero: 7 Wojciech Serafin, 1978, 194 cm) 8 Bartosz Kaczmarek, 1991, 184 cm) Transfery: Przybyli: Grzegorz Łomacz (rozegranie, Jastrzębski Węgiel) M. Oivanen (Finlandia) (atak, Büyükşehir Belediyesi Stambuł) Wojciech Serafin (libero, Delecta Bydgoszcz)

Artur Augustyn (środkowy, CV Mitteldeutschland) Matti Hietanen (Finlandia) (przyjmujący, PAOK Saloniki) Bartosz Kaczmarek (libero, Gwardia Wrocław) Maciej Wołosz (przyjmujący, Jadar Radom) Odeszli: Thomas Edgar (szuka klubu) Enrique de la Fuente (Club Vigo Voleibol) Michał Żurek (Fart Kielce) Michał Chaberek (zakończył karierę) Andrzej Skórski (szuka klubu) Waldemar Kaczmarek (szuka klubu) Jarosław Maciończyk (BBTS Bielsko-Biała) Paweł Gajowczyk (szuka klubu) Jorge Luis Hernandez Larreinaga (szuka klubu) Maciej Naliwajko (GTPS Gorzów Wlkp.) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Mikko Oivanen Na kogo warto zwrócić uwagę: Waldemar Świrydowicz Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Enrique de la Fuente Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: przyjęcie Lotos Trefl Gdańsk – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 1. miejsce (awans do PlusLigi) 2009/10 – I liga – 72 miejsce 2008/09 – PlusLiga – 10. miejsce (spadek do I ligi)

Trenerzy: Pierwszy trener: Bogdan Serwiński Asystent: Ryszard Litwin

Skład

Rozgrywające: 9 Agnieszka Śrutowska (1978, 178 cm) 12 Milena Radecka (1984, 178 cm) Atakujące: 5 Magdalena Piątek (1984, 183 cm) 7 Joanna Kaczor (1984, 191 cm) Przyjmujące: 11 Kinga Kasprzak (1987, 188 cm) 18 Debby Stam-Pilon (Holandia; 1984, 184 cm) Anna Werblińska (1984, 178 cm) Rachel Rourke (Australia; 1988, 190 cm) Środkowe: 4 Caroline Wensink (Holandia; 1984, 187 cm) 6 Agnieszka Bednarek-Kasza (1986, 185 cm) 13 Katarzyna Gajgał (1981, 188 cm) Vesna Djursić (Serbia; 1979, 187 cm) Libero: 2 Mariola Zenik (1982, 175 cm) Paulina Gajewska (1985, 170 cm)

Transfery: Przybyły: Anna Werblińska (Aluprof Bielsko-Biała) Vesna Djurisić (Galatasaray Stambuł) Rachel Rourke (Cedat 85 San Vito) Paulina Gajewska (VK Baku) Odeszły: Klaudia Kaczorowska (Aluprof Bielsko-Biała) Aleksandra Jagieło (zawiesza karierę na rok) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Anna Wwrblińska Na kogo warto zwrócić uwagę: Kinga Kasprzak Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Klaudia Kaczorowska Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga Kobiet – 1. miejsce 2009/2010 – PlusLiga Kobiet – 2. miejsce 2008/2009 – PlusLiga Kobiet – 1. miejsce

PlusLiga Kobiet | Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna

Bank BPS Muszyna po wygranej w lidze dokonała niewielkich, ale za to bardzo wartościowych zmian w składzie. To właśnie ten zespół był sprawcą największego hitu transferowego w PlusLidze Kobiet. Miejsce Aleksandry Jagieło zajęła Anna Werblińska, mająca być liderką zespołu. Skład Muszynianki jest tak budowany, aby w tym sezonie powalczyć o najwyższe cele w Lidze Mistrzyń. To może być przełomowy sezon dla niedawnego objawienia ligi i reprezentacji Kingi Kasprzak, ale konkurencja na pozycji przyjmującej jest ogromna. Kibice bardzo liczą na parę przyjmujących Anna Werblińska – Debby Stam-Pilon. Chcąc znaleźć słaby punkt Mineralnych, trzeba by długo szukać i niekoniecznie skutecznie. Zespół Bogdana Serwińskiego jest bez wątpienia jednym z głównych faworytów to wygrania ligi, ale trener i zawodniczki chcą osiągnąć coś więcej.

Atom Trefl Sopot | PlusLiga Kobiet

Obecnie najbardziej dynamicznie rozwijająca się żeńska drużyna siatkarska w Polsce. Za sprawą wysokich nakładów finansowych energetycznego potentata z PGE na Pomorzu zbudowano siatkarską potęgę, która zaledwie po trzech latach od założenia znalazła się na drugim stopniu podium krajowych rozgrywek ligowych. Tak szybki progres nie zdarzył się nigdy wcześniej w historii. Szczęściu jednak mocno pomógł potencjał finansowy drużyny z Sopotu. Po przegranej rywalizacji z TPS Rumia w finale I ligi oraz nieudanych barażach z drużyną Stal Mielec jedyną szansą na awans do PlusLigi Kobiet okazało się odkupienie licencji od borykającego się z problemami finansowymi PTPS Piła. Atom Trefl Sopot to kolejne sportowe dziecko Kazimierza Wierzbickiego. Właściciel marki Trefl, chcąc uniknąć błędów popełnionych przy sekcji męskiej z Gdańska, do kierowania zespołem zatrudnił Konrada Piechockiego, co miało być gwarancją dobrej organizacji drużyny i zadowalającego wyniku sportowego. Spośród poczynionych transferów to właśnie zatrudnienie prezesa Skry Bełchatów wywołało największe zainteresowanie w siatkarskim światku. Piechocki sprostał postawionym wymaganiom. Do drużyny udało się sprowadzić utytułowanego trenera oraz szereg zawodniczek znanych z występów w czołowych klubach ekstraklasy oraz Europy. Ku uciesze kibiców sopockiego zespołu sukcesy pojawiły się już w debiutanckim sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej. Włodarze, idąc za ciosem, przed zbliżającym się sezonem zadbali o jeszcze większe wzmocnienie drużyny. Pożegnano się z częścią siatkarek, w których miejsce zatrudniono kolejne zawodniczki ze światowej czołówki: Amerykanki Megan Hodge i Alishę Glass, niemiecką rewelację z polskim paszportem Margaretę Kozuch czy Corinę Ssüschke-Voigt. Celem na przyszły sezon jest nie tylko walka o historyczne mistrzostwo na krajowym podwórku, ale również jak najlepszy wynik w debiutanckim starcie w Lidze Mistrzyń. Czy uda się je w pełni zrealizować, dowiemy się już niebawem. Trenerzy: Pierwszy trener: Alessandro Chiappini Asystent: Nicola Negro

Skład

Rozgrywające: 4 Izabela Bełcik (1980, 185 cm) 8 Alisha Glass (Stany Zjednoczone; 1988, 184 cm) 16 Dorota Wilk (1988, 178 cm) Atakujące: 2 Katarzyna Konieczna (1985, 184 cm) 17 Margareta Kozuch (Niemcy; 1986, 188 cm) Przyjmujące: 3 Dorota Świeniewicz (1972, 180 cm) 11 Megan Hodge (Stany Zjednoczone; 1988, 191 cm) 12 Neriman Özsoy (Turcja; 1988, 188 cm) 14 Ewelina Sieczka (1988, 182 cm) Środkowe: 1 Maja Tokarska (1991, 194 cm) 6 Eleonora Dziękiewicz (1978, 185 cm) 7 Amaranta Fernández (Hiszpania; 1983, 188 cm) 9 Corina Ssüschke-Voigt (Niemcy; 1983, 189 cm) Libero: 10 Magdalena Saad (1985, 168 cm) 13 Paulina Maj (1987, 166 cm)

Transfery: Przybyły: Alisha Glass (Volei Futuro) Dorota Wilk (Stal Mielec) Corina Ssüschke-Voigt (Modranska Prostejov) Margareta Kozuch (Zariecze Odincowo) Magdalena Saad (AZS Białystok) Maja Tokarska (Gwardia Wrocław) Megan Hodge (MC Carnaghi Villa Cortes) Odeszły: Olga Fatiejewa (Dynamo Krasnodar) Magdalena Śliwa (MKS Dąbrowa Górnicza) Kinga Maculewicz (zawiesiła karierę) Izabela Śliwa (Piecobiogaz Murowana Goślina) Natalia Nuszel (MKS Dąbrowa Górnicza) Meryem Boz (Iller Bankasi Ankara) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Megan Hodge, Margareta Kozuch Na kogo warto zwrócić uwagę: Maja Tokarska Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Olga Fatiejewa Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: brak Atom Trefl Sopot – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 2. miejsce 2009/10 – I Liga – 2. miejsce 2008/09 – grupa 1 II ligi – 1. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Mariusz Wiktorowicz Asystent: Jacek Skulski

Skład

Rozgrywające: 15 Cassidy Lichtman (Stany Zjednoczone; 1989, 185 cm) 6 Joanna Wołosz (1990, 181 cm) 2 Joanna Mazurkiewicz (1994, 178 cm) Atakujące: 12 Natalia Bamber (1982, 186 cm) Przyjmujące: 14 Magdalena Matusiak (1992, 178 cm) 7 Liesbet Vindevoghel (Belgia; 1979, 189 cm) 17 Joanna Prokop (1994, 180 cm) 5 Joanna Frąckowiak (1986, 185 cm) 3 Karolina Ciaszkiewicz (1979, 183 cm) 8 Klaudia Kaczorowska (1988, 184 cm) 18 Koleta Łyszkiewicz (1993, 193 cm) Środkowe: 1 Alexis Crimes (Stany Zjednoczone; 1986, 191 cm) 4 Gabriela Wojtowicz (1988, 202 cm) 10 Sylwia Pelc (1990, 189 cm) 16 Gabriela Ponikowska (1993, 186 cm) Libero: 9 Agata Sawicka (1985, 181 cm)

Transfery: Przybyły: Klaudia Kaczorowska (przyjmująca, Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna) Sylwia Pelc (środkowa, Pałac Bydgoszcz) Joanna Wołosz (rozgrywająca, Gwardia Wrocław) Koleta Łyszkiewicz (przyjmująca, SMS Sosnowiec) Joanna Prokop (przyjmująca, przesunięta z II składu) Cassidy Lichtman (rozgrywająca, amerykańska liga akademicka – uniwersytet w Stanford) Liesbet Vindevoghel (przyjmująca, Toray Arrows) Alexis Crimes (środkowa, Post Schwechat) Odeszły: Anna Werblińska (przyjmująca, Bank BPS Muszynianka Fakro Muszyna) Berenika Okuniewska (środkowa, Scavolini Pesaro) Katarzyna Skorupa (rozgrywająca, Urbino Volley) Anna Kaczmar (rozgrywająca, PTPS Piła) Magdalena Pytel (środkowa, Wisła Kraków) Jolanta Studzienna (środkowa, Legionovia Legionowo) Anna Podolec (atakująca, Dinamo Bukareszt) Iwona Waligóra (przyjmująca, Dinamo Bukareszt) Michalina Kwasowska (rozgrywająca, Częstochowianka Częstochowa) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Klaudia Kaczorowska Na kogo warto zwrócić uwagę: Gabriela Wojtowicz Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Anna Werblińska, Berenika Okuniewska Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak BKS Aluprof Bielsko-Biała – ostatnie wyniki: 2010/2011 – PlusLiga Kobiet – 3. miejsce 2009/2010 – PlusLiga Kobiet – 1. miejsce 2008/2009 – PlusLiga Kobiet – 2. miejsce

PlusLiga Kobiet | BKS Aluprof Bielsko-Biała

Drużyna Aluprofu uplasowała się w ostatnim sezonie na trzeciej lokacie w PlusLidze Kobiet. Do nadchodzących zmagań przystąpi jednak w całkowicie zmienionym składzie. Zespół z Bielska-Białej opuściła jego prawdziwa ikona, którą stała się Anna Werblińska, a także trzon ekipy w postaci zawodniczek takich jak Anna Podolec, Katarzyna Skorupa i Berenika Okuniewska. Na ich miejsce zarząd BKS sprowadził w większości siatkarki młode i niedoświadczone, za to wybitnie utalentowane. Czy młodzieńcza fantazja i niebanalne predyspozycje wystarczą na podjęcie walki o laury żeńskiej edycji PlusLigi? W pewnym stopniu niepokoi brak alternatywnej dla Natalii Bamber nominalnej atakującej, można jednak spodziewać się, iż do tej roli zaadaptowana zostanie jedna z siedmiu przyjmujących Aluprofu.

Tauron MKS Dąbrowa Górnicza | PlusLiga Kobiet

Założony w 1992 roku MKS Dąbrowa Górnicza potrzebował aż kilkunastu lat, by przeistoczyć się z zespołu nastawionego głównie na rozgrywki młodzieżowe w drużynę walczącą w zmaganiach pierwszoligowych, a później w ekstraklasie. Jednak po awansie do PlusLigi Kobiet bieg wydarzeń zaczął nabierać coraz większego tempa i obecnie dąbrowianki na stałe zadomowiły się w górnej części tabeli, a od kilku sezonów z sukcesami reprezentują Polskę na arenie międzynarodowej. Najszczęśliwszym dla drużyny z Dąbrowy Górniczej okazał się rok 2010, kiedy zespół wywalczył historyczny brązowy medal mistrzostw Polski oraz zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzyń, kończąc swoją przygodę na fazie play-off. Ubiegły sezon był nie mniej udany. Dąbrowianki, co prawda, rozgrywki PlusLigi Kobiet zakończyły tuż za podium, jednak w Pucharze CEV udało się awansować do półfinału. Przed zbliżającym się sezonem w zespole zaszło kilka znaczących zmian personalnych. Zdecydowano się całkowicie przebudować rozegranie. Do klubu ściągnięto gwiazdę belgijskiej siatkówki Frauke Dirickx oraz doświadczoną Magdalenę Śliwę. Ponadto od nowego sezonu barw MKS będą broniły Katarzyna Zaroślińska, Charlotte Leys i Katarzyna Urban. Ostatnia z wymienionych to młodzieżowa mistrzyni świata i Europy na plaży oraz trzykrotna medalistka seniorskich mistrzostw Polski. Uznawana za nadzieję kobiecej siatkówki plażowej zdecydowała się odłożyć plany olimpijskie i rozpocząć karierę halową. Zespół wydaje się wyjątkowo dobrze zbilansowany. Stanowi mieszankę zawodniczek młodych stażem i siatkarek już doświadczonych na ligowych parkietach. Na każdej pozycji zapowiada się ciekawa walka o miejsce w wyjściowym składzie. Można wskazać kilka liderek, na których barkach spoczywać będzie odpowiedzialność za jakość gry zespołu. Jest jednak spora grupa siatkarek chcących udowodnić swoją przydatność dla drużyny. Walka o medale PlusLigi Kobiet zapowiada się niezwykle interesująco dla MKS Dąbrowy Górniczej, gdyż z pewnością można zaliczyć go do grona kandydatów z realnymi szansami na bardzo dobry wynik w nadchodzącym sezonie. Konkurencja zapowiada się bardzo wyrównanie, zatem nie można zapominać o doświadczeniu poprzednich lat: o końcowej klasyfikacji może bowiem zadecydować chwilowa zniżka formy lub niespodziewany jej przypływ.

Trenerzy: Pierwszy trener: Waldemar Kawka Asystent: Leszek Rus Rozgrywające: 6 Frauke Dirickx (Belgia; 1980, 186 cm) 11 Magdalena Śliwa (1969, 174 cm) Atakujące: 8 Katarzyna Zaroślińska (1987, 187 cm) 12 Izabela Żebrowska (1985, 189 cm) Przyjmujące: 1 Katarzyna Urban (1987, 182 cm) 2 Charlotte Leys (Belgia; 1989, 184 cm) 4 Natalia Kurnikowska (1992, 185 cm) 5 Dorota Ściurka (1981, 180 cm) 7 Natalia Nuszel (1989, 180 cm) 16 Elżbieta Skowrońska (1983, 183 cm) Środkowe: 3 Aleksandra Liniarska (1981, 188 cm) 9 Małgorzata Lis (1981, 185 cm) 17 Ivana Plchotová (Czechy; 1982, 192 cm) Libero: 10 Krystyna Strasz (1987, 165 cm) Transfery: Przybyły: Katarzyna Zaroślińska (Budowlani Łódź) Frauke Dirickx (Zoppas Conegliano)

Skład

Magdalena Śliwa (Trefl Sopot) Charlotte Leys (Pałac Bydgoszcz) Natalia Nuszel (Trefl Sopot) Dorota Ściurka (Stal Mielec) Katarzyna Urban (siatkówka plażowa) Odeszły: Marta Haładyn (Gwardia Wrocław) Lucie Mühlsteinová (AZS Białystok) Agata Pura (urlop macierzyński) Joanna Szczurek (urlop macierzyński) Matea Ikić (Urałoczka Jekaterynburg) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Frauke Dirickx, Katarzyna Zaroślińska, Charlotte Leys Na kogo warto zwrócić uwagę: Katarzyna Urban, Natalia Kurnikowska Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Joanna Szczurek Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero

Tauron MKS Dąbrowa Górnicza – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 4. miejsce, 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 3. miejsce 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 5. miejsce

Gwardia Wrocław w odróżnieniu od większości rywali z PlusLigi Kobiet nie przeszła rewolucji kadrowej. Włodarze zdecydowali się na dokonanie w zespole zaledwie kosmetycznych zmian personalnych. Barw wrocławskiej drużyny nie będą już dłużej reprezentować Joanna Wołosz i Maja Tokarska, będące czołowymi zawodniczkami poprzedniego sezonu. Wybrały oferty bardziej zamożnych ekip z Bielska-Białej i Sopotu. W ich miejsce ściągnięto Martę Haładyn oraz wielokrotną mistrzynię amerykańskiej ligi akademickiej – Arielle Wilson. Ponadto do ekipy dołączyła Milena Rosner. Dla byłej reprezentantki kraju, wielokrotnej medalistki najważniejszych imprez siatkarskich w Europie, będzie to powrót do Polski po rocznej przygodzie w rumuńskim Dinamie Bukareszt. Zgranie zespołu może być największym atutem drużyny w nadchodzącym sezonie. Potencjał składu raczej nie pozwoli na włączenie się do walki o medale, ale z pewnością gwardzistki mogą myśleć o lokacie umożliwiającej reprezentowanie Polski w rozgrywkach międzynarodowych.

Trenerzy: Pierwszy trener: Rafał Błaszczyk

Skład

Rozgrywające: 7 Ewa Matyjaszek (1979, 176 cm) 12 Marta Haładyn (1988, 179 cm) Atakujące: 2 Katarzyna Mroczkowska (1980, 182 cm) 6 Monika Czypiruk (1982, 186 cm) Przyjmujące: 3 Anna Witczak (1982, 182 cm) 4 Marta Sobolska (1987, 180 cm) 5 Aleksandra Folta (1992, 182 cm) 9 Katarzyna Jaszewska (1981, 181 cm) 10 Bogumiła Pyziołek (1986, 180 cm) 13 Milena Rosner (1980, 180 cm) Środkowe: 1 Arielle Wilson (Stany Zjednoczone; 1989, 191 cm) 15 Dominika Sobolska (1991, 191 cm) 16 Zuzanna Efimienko (1989, 197 cm) Libero: 8 Aleksandra Krzos (1989, 181 cm) 11 Dorota Medyńska (1993, 168 cm)

Transfery: Przybyły: Marta Haładyn (MKS Dąbrowa Górnicza) Ariel Wilson (liga akademicka USA) Dorota Medyńska (SMS Sosnowiec) Milena Rosner (Dinamo Bukareszt) Odeszły: Joanna Wołosz (Aluprof Bielsko-Biała) Maja Tokarska (Trefl Sopot) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Milena Rosner Na kogo warto zwrócić uwagę: Arielle Wilson Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Joanna Wołosz, Maja Tokarska Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero Impel Gwardia Wrocław – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 5. miejsce 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 8. miejsce 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 6. miejsce

PlusLiga Kobiet | Impel Gwardia Wrocław

Historia sekcji siatkarskiej Gwardii Wrocław sięga połowy poprzedniego stulecia. Właśnie z siatkówką wiążą się największe sukcesu klubu ze stolicy Dolnego Śląska. Sekcja męska w latach osiemdziesiątych trzy razy z rzędu wygrywała rywalizację o mistrzostwo Polski. Gwardzistki na swoim koncie mają trzy brązowe medale krajowego czempionatu oraz mogą pochwalić się trzykrotnym występem w finale Pucharu Polski, choć nigdy nie udało się zdobyć tego trofeum. Z czasem zaczął następować stopniowy regres wyników wrocławskiego klubu, który powoli przestał być zaliczany do krajowej czołówki. Najświeższa historia przybiera jednak coraz jaśniejsze barwy. Od blisko jedenastu lat, z roczną przerwą, wrocławianki występują w najwyższej klasie rozgrywkowej, odnotowując coraz lepsze wyniki. Poprzedni sezon gwardzistki z pewnością muszą zaliczyć do udanych. Bardzo dobrze zbilansowany zespół złożony z młodych siatkarek takich jak Joanna Wołosz, Maja Tokarska, Zuzanna Effimienko, Aleksandra Krzos oraz zawodniczek doświadczonych pokroju Katarzyny Mroczkowskiej, Anny Witczak i Katarzyny Jaszewskiej wywalczył piąte miejsce w lidze oraz prawo do gry w europejskich pucharach.

Organika Budowlani Łódź | PlusLiga Kobiet

Lata największej świetności siatkówki kobiecej w Łodzi przypadają na szóstą i siódmą dekadę poprzedniego stulecia, kiedy łódzki Start na kilkanaście lat zadomowił się w czołówce rozgrywek krajowych. Lata osiemdziesiąte z kolei należały do siatkarek ŁKS. Po okresie dominacji Łodzi na krajowym podwórku nastąpił okres regresu miejscowych drużyn siatkarskich, które stopniowo spadały na coraz niższe szczeble rozgrywkowe. Aby nawiązać do minionych sukcesów, łodzianki musiały czekać blisko trzydzieści lat. W 2006 roku Budowlani Łódź postanowili założyć żeńską sekcję siatkówki, która w przeciągu kilku lat wkroczyła do krajowej elity, mieszając szyki bardziej doświadczonym rywalom. Siatkarki Organiki Budowlanych Łódź w debiutanckim sezonie w PlusLidze Kobiet zajęły bardzo dobre czwarte miejsce oraz pierwszy raz w historii klubu wywalczyły Puchar Polski, premiujący zespół do gry w Lidze Mistrzyń. O sile zespołu stanowiły wówczas Karolina Kosek i Katarzyna Zaroślińska. Kolejny sezon był nieco mniej udany. Rundę zasadniczą łodzianki zakończyły na 8. miejscu. Dopiero play-offy okazały się bardziej pomyślne. Po przegraniu pierwszej rundy z Muszynianką, zwycięstwie nad Pałacem Bydgoszcz i porażką z Gwardią Wrocław w meczu o piąte miejsce Organika Budowlani Łódź zakończyła sezon na szóstej pozycji. Przed nowym sezonem włodarze gruntownie przebudowali zespół. Opuściło go sześć siatkarek oraz trener Wiesław Popik. W ich miejsce zatrudniono włoskiego szkoleniowca Mauro Masacciego oraz m.in. Anę Grbac, Anitę Kwiatkowską i Hélène Rousseaux. Przed zespołem postawiono cel: poprawienie wyniku z ubiegłego sezonu oraz jak najlepszy występ w Pucharze Polski. Wydaje się jednak, że zadanie to będzie niezwykle trudne. Zespoły z czołówki ligi jeszcze bardziej wzmocniły dotychczasowe składy, a drużyny ze środka tabeli również poczyniły wiele interesujących transferów. Wiele wskazuje na to, że o końcowym sukcesie poszczególnych zespołów może zadecydować to, jak szybko zaaklimatyzują się zawodniczki zagraniczne ściągnięte w roli liderek, na których barkach spocznie gra drużyny. Trenerzy: Pierwszy trener: Mauro Masacci Asystent: Maciej Kosmol Rozgrywające: 8 Marta Wójcik (1982, 183 cm) 17 Ana Grbac (Chorwacja; 1988, 187 cm) Atakujące: 4 Anita Kwiatkowska (1985, 184 cm) Przyjmujące: 1 Hélène Rousseaux (Belgia; 1991, 188 cm) 3 Karolina Kosek (1985, 183 cm) 5 Ewelina Mikołajewska (1992, 182 cm) 7 Katarzyna Bryda (1990, 181 cm) 10 Joanna Mirek (1977, 186 cm) Środkowe: 6 Dominika Golec (1983, 188 cm) 9 Katarzyna Mróz (1981, 194 cm) 14 Luana de Paula (Brazylia; 1984, 193 cm) Libero: 2 Katarzyna Ciesielska ( 1987, 172 cm)

Skład

Transfery: Przybyły: Anita Kwiatkowska (Stal Mielec) Ana Grbac (Volero Zurich) Dominika Koczorowska (Stal Mielec) Katarzyna Mróz (Pałac Bydgoszcz) Hélène Rousseaux (Volero Zurrich) Ewelina Mikołajewska (TPS Rumia) Odeszły: Michela Teixeira (szuka klubu) Katarzyna Zaroślińska (MKS Dąbrowa Górnicza) Julia Szeluchina (Pałac Bydgoszcz) Karla Echenique (szuka klubu) Sylwia Wojcieska (Dinamo Bukareszt) Marta Szymańska (Stal Mielec) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Ana Grbac, Anita Kwiatkowska Na kogo warto zwrócić uwagę: Helene Rousseaux, Ewelina Mikołajewska Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Katarzyna Zaroślińska Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: środek Organika Budowlani Łódź – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 6. miejsce, 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 4. miejsce 2008/09 – I Liga – 1. miejsce (awans do PlusLigi Kobiet)

Trenerzy: Pierwszy trener: Rafał Gąsior Asystent: Patryk Fogel

Skład

Rozgrywające: 4 Magdalena Mazurek (1983, 181 cm) 14 Marta Biedziak (1993, 173 cm) Atakujące: 3 Maybelis Martínez Adlun (Kuba; 1977, 182 cm) 11 Zuzanna Czyżnielewska (1992, 185 cm) Przyjmujące: 5 Patrycja Polak (1991, 182 cm) 6 Anna Grejman (1993, 183 cm) 8 Emilia Mucha (1993, 186 cm) 10 Ewelina Krzywicka (1992, 175 cm) Środkowe: 7 Julia Szeluchina (Ukraina; 1979, 192 cm) 12 Justyna Sosnowska (1992, 187 cm) 17 Natalia Zemcowa (Ukraina; 1984, 187 cm) Libero: 13 Marta Kuehn-Jarek (1981, 167 cm)

Transfery: Przybyły: Julia Szeluchina (Budowlani Łódź) Magdalena Mazurek (AZS Białystok) Justyna Sosnowska (SMS Sosnowiec) Zuzanna Czyżnielewska (SMS Sosnowiec) Anna Grejman (SMS Sosnowiec) Ewelina Krzywicka (Pałac II Bydgoszcz) Natalia Ziemcowa (TPS Rumia) Maybelis Martínez Adlun (TPS Rumia) Odeszły: Monika Naczk (PTPS Piła) Charlotte Leys (MKS Dąbrowa Górnicza) Sylwia Pelc (Aluprof Bielsko-Biała) Kinga Zielińska (Piecobiogaz Murowana Goślina) Agata Skiba (Piecobiogaz Murowana Goślina) Katarzyna Mróz (Budowlani Łódź) Nellie Spicer (Rabita Baku) Joanna Kuligowska (PTPS Piła) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Julia Szeluchina Na kogo warto zwrócić uwagę: Zuzanna Czyżnielewska, Emilia Mucha Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Charlotte Leys, Ewa Kowalkowska Najmocniej obsadzona pozycja: środek Najsłabiej obsadzona pozycja: przyjęcie GCB Centrostal Bydgoszcz – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 7. miejsce 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 5. miejsce 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 4. miejsce

PlusLiga Kobiet | GCB Centrostal Bydgoszcz

Drużyna bydgoskiego Pałacu należy do grona zespołów o najdłuższym stażu ligowym spośród wszystkich występujących obecnie w PlusLidze Kobiet. Bydgoszczanki to trzykrotne zdobywczynie Pucharu Polski oraz pięciokrotne medalistki mistrzostw Polski. W sezonie 1992/1993 po raz pierwszy w historii stanęły na najwyższym stopniu podium. W kolejnych latach nie udało się już powtórzyć tego sukcesu. W ostatnich sezonach siatkarki z Bydgoszczy kończyły rywalizację ligową w środku stawki. Wydaje się, że zajęcie miejsca gwarantującego spokojne utrzymanie się w ekstraklasie będzie celem zespołu również w zbliżającej się odsłonie PlusLigi Kobiet. Nie będzie to jednak zadanie łatwe. Z drużyną pożegnała się spora grupa zawodniczek stanowiących o sile zespołu w poprzednim sezonie, m.in.: Charlotte Leys, Nellie Spicer, Katarzyna Mróz, Monika Naczk czy Sylwia Pelc. W nadchodzącym sezonie w nowej funkcji zobaczymy ikonę drużyny Pałacu Bydgoszcz Ewę Kowalkowską, która zakończyła sportową karierę i postanowiła przyjąć posadę menadżera zespołu. W miejsce odchodzących zawodniczek ściągnięto mieszankę siatkarek doświadczonych na ligowych parkietach oraz juniorek dopiero wkraczających w rozgrywki na najwyższym poziomie. Zmiana nastąpiła również na stanowisku szkoleniowca. Piotra Makowskiego zastąpił dotychczasowy II trener drużyny Rafał Gąsior. Kluczem do dobrej gry Pałacu będzie znalezienie mentalnej i sportowej liderki, która zastąpi Ewę Kowalkowską. Zespół posiada spory potencjał sportowy, jednak w dużej mierze składa się z zawodniczek młodych, co może oznaczać brak odpowiedniego doświadczenia umożliwiającego zaprezentowanie pełni umiejętności. Jeżeli uda się zbudować stabilną formę, zajęcie miejsca w połowie ligowej tabeli będzie na wyciągnięcie ręki.

KPSK Stal Mielec | PlusLiga Kobiet

Historia mieleckiego klubu sięga połowy XX wieku, kiedy w 1952 roku powołano sekcję siatkówki żeńskiej. Przez wiele lat drużyna występowała głównie w rozgrywkach na niższych szczeblach ligowych, nie odnotowując żadnych znaczących sukcesów w tym okresie. Pozytywne zmiany zaczęły zachodzić dopiero w latach osiemdziesiątych. Zespołowi udało się po raz pierwszy awansować do I ligi, będącej wówczas najwyższą klasą rozgrywkową. Jednak nie na długo zadomowił się w ekstraklasie. Udało się dopiero w kolejnej dekadzie, na którą przypada okres największych sukcesów w historii klubu. Mielczanki pięciokrotnie stawały na podium. Nigdy jednak nie sięgnęły po złote medale mistrzostw Polski. Nie mają też w swoim dorobku Pucharu Polski. Niestety, na wyniki klubu nakładały się chroniczne problemy organizacyjne, które właściwie wciąż trwają. Mimo braku potężnego budżetu czy czołowych zawodniczek w składzie Stal Mielec od sezonu 1997/1998 nieprzerwanie występuje w ekstraklasie. Wiele wskazuje na to, że nadchodzący sezon może być niezwykle trudny dla mielczanek. W świetle wzmocnień pozostałych zespołów drużyna prezentuje mniejszy potencjał i jest duże prawdopodobieństwo konieczności walki o utrzymanie się w PlusLidze Kobiet. Zespół w ostatnim oknie transferowym opuściła większość zawodniczek, stanowiących o sile drużyny w poprzednim sezonie. Anita Kwiatkowska i Dominika Koczorowska zasiliły Budowlanych Łódź, Dorota Wilk przeszła do Atomu Trefl Sopot, Dorota Ściurka natomiast zdecydowała się na grę w Dąbrowie Górniczej. W zamian zatrudniono dotychczas nieznane polskim kibicom Kateřinę Kočiovą oraz Ritę Liliom. Ponadto z Silesii Volley przenoszą się libero Mariola Barszcz i środkowa Iwona Kandora. Za rozegranie zespołu odpowiadać będzie Marta Szymańska. Czy poczynione transfery okażą się trafne, będziemy mogli przekonać się już niedługo.

Trenerzy: Pierwszy trener: Adam Grabowski Asystent: Jacek Wiśniewski Rozgrywające: 8 Marta Szymańska (1986, 178 cm) 13 Paulina Szpak (1991, 186 cm) Atakujące: 2 Paulina Pająk (1992, 185 cm) 5 Magdalena Sadowska (1979, 184 cm) Przyjmujące: 4 Marzena Wilczyńska (1984, 181 cm) 11 Agata Babicz (1986, 170 cm) Kateřina Kočiová (Czechy; 1988, 185 cm) Rita Liliom (Węgry; 1986, 183 cm) Środkowe: 1 Urszula Bejga (1989, 197 cm) 3 Sylwia Pycia (1981, 189 cm) 7 Monika Malicka (1993, 185 cm) Iwona Kandora (1982, 185 cm) Libero: 16 Mariola Barszcz (1980, 164 cm)

Skład

Transfery: Przybyły: Mariola Barszcz (Silesia Volley) Marzena Wilczyńska (AZS UEK Kraków) Marta Szymańska (Budowlani Łódź) Iwona Kandora (Silesia Volley) Kateřina Kočiova (Slavia Praga) Rita Liliom (Alemannia Aachen) Odeszły: Agata Durajczyk (AZS Białystok) Anita Kwiatkowska (Budowlani Łódź) Dorota Wilk (Trefl Sopot) Dorota Ściurka (MKS Dąbrowa Górnicza) Ilona Gierak (Legionovia Legionowo) Dominika Koczorowska (Budowlani Łódź) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Kateřina Kočiová Na kogo warto zwrócić uwagę: Urszula Bejga Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Anita Kwiatkowska Najmocniej obsadzona pozycja: środek Najsłabiej obsadzona pozycja: rozegranie KPSK Stal Mielec – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 8. miejsce, 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 9. miejsce 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 9. miejsce

Każdy kolejny sezon dostarcza rewolucji kadrowych w składzie zespołu. AZS Białystok w ostatnim oknie transferowym opuściło siedem zawodniczek. Wśród najbardziej znaczących osłabień z pewnością należy wymienić odejście Magdaleny Saad i Magdaleny Mazurek. Pozyskanie kolejnych sponsorów pozwoliło jednak na przeprowadzenie transferów, które mają uczynić zespół lepszym niż w poprzednich latach. Do stolicy Podlasia ściągnięto m.in. czeską rozgrywającą Lucie Mühlsteinovą, przyjmującą Dominikę Sieradzan oraz duet z Jekaterynburga: Ksenię Sizową oraz Jelenę Kowalenko, które mogą występować zarówno na pozycji atakujących, jak i przyjmujących. Niewiadomą pozostaje obsada środka siatki. Dotychczas zakontraktowano tylko dwie środkowe, wiele wskazuje jednak na to, że w najbliższym czasie do drużyny dołączy kolejna zawodniczka ze wschodu. Przedsezonowe sparingi pokazują, że zbliżające się rozgrywki mogą być przełomowe dla akademiczek. Drużyna prezentuje równą formę i jest w stanie włączyć do walki o środek tabeli.

Trenerzy: Pierwszy trener: Wiesław Czaja Asystent: Władimir Wertełko

Skład

Rozgrywające: 10 Ewa Cabajewska (1976, 176 cm) Lucie Mühlsteinová (Czechy; 1984, 181 cm) Atakujące: 3 Małgorzata Cieśla (1986, 186 cm) Jelena Kowalenko (Rosja; 1988, 190 cm) Przyjmujące: 2 Małgorzata Właszczuk (1993, 180 cm) 5 Joanna Szeszko (1974, 182 cm) 6 Katarzyna Możdżeń (1989, 183 cm) 9 Channon Thompson (Trynidad i Tobago; 1994, 180 cm) 12 Aleksandra Kruk (1987, 181 cm) Dominika Sieradzan (1980, 180 cm) Ksenia Sizowa (1989, 183 cm) Środkowe: 11 Dominika Kuczyńska (1981, 196 cm) 13 Sinead Jack (Trynidad i Tobago; 1993, 190 cm) Libero: Agata Durajczyk (1989, 170 cm)

Transfery: Przybyły: Agata Durajczyk (Stal Mielec) Dominika Sieradzan (ASPTT Mulhouse) Lucie Mühlsteinová (MKS Dąbrowa Górnicza) Jelena Kowalenko (Urałoczka Jekaterynburg) Ksenia Sizowa (Urałoczka Jekaterynburg) Odeszły: Daiana Muresan (szuka klubu) Ance Martin (szuka klubu) Anna Klimakowa (Tiumeń) Magdalena Saad (Trefl Sopot) Magdalena Mazurek (Pałac Bydgoszcz) Edyta Rzenno (AZS UEK Kraków) Katarzyna Żylińska (urlop macierzyński) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Dominika Sieradzan Na kogo warto zwrócić uwagę: Sinead Jack Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Magdalena Saad Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: środek AZS Białystok – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga Kobiet – 9. miejsce 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 7. miejsce 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 7. miejsce

PlusLiga Kobiet | AZS Białystok

Początki damskiej siatkówki w Białymstoku przypadają na lata dwudzieste XX wieku. Drużyna akademicka na siatkarskiej mapie Polski pojawiła się jednak trzydzieści lat później. Przebicie się przez wszystkie klasy rozgrywkowe zajęło akademiczkom blisko pół wieku. W sezonie 2006/2007 po wielu perturbacjach sportowych i organizacyjnych w końcu udało się zadebiutować w ekstraklasie. Przez cały okres występów w PlusLidze Kobiet (wcześniej Lidze Siatkówki Kobiet) klub nie przestał się borykać z trudnościami, głównie natury finansowej. Jednakże pomimo tego drużyna nieprzerwanie utrzymuje się w najwyższej klasie rozgrywkowej. W krótkiej historii występów w PlusLidze Kobiet największym osiągnięciem zespołu było dwukrotne zajęcie siódmej pozycji w tabeli. Ostatni sezon białostoczanki zakończyły na miejscu dziewiątym, wygrywając rywalizacje barażową z TPS Rumia.

PTPS Piła | PlusLiga Kobiet

Pewien trener stwierdził kiedyś, że „nad Piłą wisi jakaś specyficzna siatkarska aura”. I trudno się z tym nie zgodzić. Ani problemy finansowe, ani kadrowe nie były w stanie pokrzyżować planów świetnie zorganizowanej siatkarskiej maszyny z Piły w zdominowaniu rozgrywek krajowych na wiele lat i to już w kilka lat po powstaniu klubu. PTPS w ciągu osiemnastoletniej historii zdobył dziewięć medali mistrzostw Polski, w tym cztery tytuły mistrzowskie. Oprócz tego Piła jest miejscem, gdzie dano szansę gry licznemu gronu zawodniczek, które później decydowały o sile zarówno ligi, jak i kadry, i wypromowano je.

Trenerzy: Pierwszy trener: Mirosław Zawieracz Asystent: Dominik Kwapisiewicz

Skład

Rozgrywające: Anna Kaczmar (1985, 180 cm) Emilia Kajzer (1992, 181 cm) Atakujące: 12 Agnieszka Kosmatka (1978, 188 cm) 17 Veronika Hudima (Francja; 1988, 185 cm) Przyjmujące: 9 Daria Paszek (1991, 184 cm) 10 Natalia Krawulska (1988, 179 cm) Noris Leydis Acea Cabrera (Kuba; 1986, 183 cm) Joanna Kuligowska (1979, 180 cm) Środkowe: 6 Monika Martałek (1990, 187 cm) Monika Naczk (1987, 187 cm) Lecia Brown (Jamajka; 1988, 178 cm) Libero: 11 Katarzyna Wysocka (1987, 182 cm) Martyna Tracz (1992, 170 cm)

Transfery: Przybyły: Monika Naczk (Pałac Bydgoszcz) Anna Kaczmar (Aluprof Bielsko-Biała) Emilia Kajzer (SMS Sosnowiec) Martyna Tracz (PTPS II Piła) Joanna Kuligowska (Pałac Bydgoszcz) Veronika Hudima (TPS Rumia) Noris Leidys Acea Cabrera (VK Baku) Odeszły: Irina Archangielska (Piecobiogaz Murowana Goślina) Katarzyna Ciesielska (Jadar Politechnika Radomska) Tamara Kaliszuk (Chemik Police) Justine Landi (Stod Volley) Marta Natanek (Jadar Politechnika Radomska) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Veronika Hudima, Noris Leidys Acea Cabrera Na kogo warto zwrócić uwagę: Emilia Kajzer Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Irina Archangielska Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: środek Organika Budowlani Łódź – ostatnie wyniki: 2010/11 – I Liga – 1. miejsce (awans do PlusLigi Kobiet) 2009/10 – PlusLiga Kobiet – 6. miejsce (odsprzedaż licencji) 2008/09 – PlusLiga Kobiet – 3. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Tomasz Wasilkowski Rozgrywający: Mateusz Leszczowski (1988, 196 cm) Bartłomiej Matejczyk (1984, 185 cm) Atakujący: Jarosław Lech (1984, 200 cm) Mikołaj Sarnecki (1987, 201 cm) Przyjmujący: Martin Vlk (1984, 191 cm) Adrian Buchowski (1991, 192 cm) Michał Dąbrowny (1992, 190 cm) Konrad Pałyga (1992, 191 cm) Tomasz Tomczyk (1986, 203 cm) Środkowi: Mariusz Schamlewski (1991, 196 cm) Marcin Kudłacik (1981, 200 cm) Maciej Kałasz (1986, 202 cm) Tomasz Zychla (1988, 199 cm) Libero: Emil Siewiorek

Ewentualne nieścisłości w opracowaniu wynikają z ograniczonej dostępności danych

Skład

Transfery: Przybyli: Adrian Buchowski (Jastrzębski Węgiel) Jarosław Lech (BBTS Bielsko-Biała) Mateusz Leszczowski (BBTS Bielsko-Biała) Marcin Kudłacik (STS Skarżysko-Kamienna) Maciej Kałasz (Jadar Radom) Martin Vlk (BBTS Bielsko-Biała) Tomasz Zychla (LKS Czarni Wirex Rząśnia) Mariusz Schamlewski (MOS Wola Warszawa) Odeszli: Serhij Kapelus (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle) Maciej Zajder (AZS Politechnika Warszawska) Robert Milczarek (PGE Skra Bełchatów) Andrzej Stelmach (AZS UWM Olsztyn) Serhiej Antanowicz (Büyükşehir Belediyesi Stambuł) Michał Błoński (GTPS Gorzów Wielkopolski) Bartosz Buniak (BBTS Bielsko-Biała) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Martin Vlk Na kogo warto zwrócić uwagę: Adrian Buchowski Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Serhij Kapelus Najmocniej obsadzona pozycja: atak Najsłabiej obsadzona pozycja: środek bloku Siatkarz Wieluń – ostatnie wyniki: 2010/11 – PlusLiga – 10. miejsce (spadek) 2009/10 – PlusLiga – 8. miejsce 2008/09 – I liga – 1. miejsce (awans)

I liga mężczyzn | Siatkarz Wieluń

Ekipa spadkowicza z PlusLigi to zupełnie inna drużyna niż przed rokiem. Jej szeregi opuściła większość podstawowych zawodników, umowy nie przedłużył także trener Shuichi Mizuno, który poprowadzi teraz zespół uniwersytecki z Nagasaki. Czy pozbawiona kluczowych nazwisk rozpiska składu wielunian nie okaże się zbyt krótka? Przedsezonowe sparingi sugerują wysokie ambicje spadkowicza. Czy Siatkarz sprosta wyzwaniu?

KPS Jadar Siedlce | I liga mężczyzn

Ekipa siedleckiego beniaminka przejęła miejsce na zapleczu ekstraklasy od Jadaru Radom, który w poprzedniej edycji rozgrywek uplasował się na drugiej lokacie. Będzie to pierwszy w siedemnastoletniej historii klubu sezon w pierwszej lidze, jednak prowadzeni przez duet trenerski Maciej Nowak – Robert Podgórzak siedlczanie nie kryją optymizmu przed debiutem. Cel na nadchodzący sezon: Pierwotnie celem miało być utrzymanie w lidze, postanowiliśmy jednak podnieść poprzeczkę i teraz jest ona zawieszona na pułapie ósmej lokaty w lidze (Marian Burzec, prezes klubu).

Trenerzy: Pierwszy trener: Maciej Nowak Asystent: Robert Podgórzak Rozgrywający: 1 Wojciech Ranecki (1990, 187 cm) 9 Łukasz Wroński (1989, 198 cm) Atakujący: 7 Jakub Bucki (1988, 197 cm) 15 Igor Walczykowski (1990, 201 cm) Przyjmujący: 14 Radosław Zbierski (1988, 190 cm) 5 Paweł Rejowski (1988, 196 cm) 17 Mateusz Jasiński (1989, 197 cm) 8 Paweł Łęgowski (1991, 192 cm) 4. Mateusz Mędrzyk (193 cm, 1988) Środkowi: 6 Jakub Kowalczyk (1986, 200 cm) 2 Witold Chwastyniak (1979, 192 cm) 11 Tomasz Obuchowicz (1990, 198 cm) Libero: 10 Paweł Kowal (1987, 181 cm) 18 Kamil Zbucki (1990, 183 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Łukasz Wroński (GTPS Gorzów Wielkopolski) Igor Walczykowski (PGE Skra Bełchatów) Jakub Bucki (Jadar Radom) Mateusz Jasiński (Joker Piła) Radosław Zbierski (Joker Piła) Witold Chwastyniak (Joker Piła) Jakub Kowalczyk (Joker Piła) Tomasz Obuchowicz (AZS UAM Poznań) Mateusz Mędrzyk (MKS MOS Interpromex Będzin) Odeszli: Mariusz Pruski (Pronar Hajnówka) Maciej Krzaczek Bartosz Jesień (Trójka Międzyrzec Podlaski) Mateusz Majcherek (libero, Joker Piła) Konrad Szaruga (Trójka Międzyrzec Podlaski) Konrad Krzywiecki (GTPS Gorzów Wielkopolski) Marcin Śliwa (trener, Trójka Międzyrzec Podlaski) Paweł Bieliński (kończy karierę) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Radosław Zbierski, Jakub Bucki Na kogo warto zwrócić uwagę: Jakub Kowalczyk, Wojciech Ranecki, Igor Walczykowski Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Bartosz Jesień Najmocniej obsadzona pozycja: środek bloku Najsłabiej obsadzona pozycja: rozegranie KPS Jadar Siedlce – ostatnie wyniki: 2010/11 – II liga, gr. III – 2. miejsce 2009/10 – II liga, gr. III – 2. miejsce 2008/08 – II liga, gr III – 3. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Andrzej Stanulewicz Rozgrywający: 7 Konrad Krzywiecki (1988, 193 cm) 15 Bartłomiej Neroj (1984, 200 cm) Atakujący: 18 Patryk Wojtysiak (1988, 196 cm) 3 Paweł Maciejewicz (1980, 198 cm) Przyjmujący: 2 Krzysztof Kocik (1979, 196 cm) 17 Maciej Naliwajko (1990, 195 cm) 11 Michał Błoński (1987, 188 cm) 16 Michał Kocoń (1988, 190 cm) Środkowi: 10 Michał Mysera (1988, 206 cm) 6 Maciej Polański [brak danych] 9 Dariusz Szulik (1983, 204 cm) Libero: 5 Michał Gaca (1981, 196 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Bartłomiej Neroj (AZS Politechnika Warszawska) Dariusz Szulik (AZS Politechnika Warszawska) Maciej Naliwajko (Trefl Gdańsk) Patryk Wojtysiak (AZS UAM Poznań) Michał Kocoń (Krispol Września) Konrad Krzywiecki (KPS Siedlce) Krzysztof Kocik Michał Mysera (Młoda Skra Bełchatów) Michał Gaca Michał Błoński (Pamapol Wieluń) Odeszli: Marcin Olichwer Łukasz Wroński (KPS Jadar Siedlce) Maciej Kordysz (Cuprum Lubin) Adrian Hunek (AZS Częstochowa) Konrad Woroniecki (Pekpol Ostrołęka) Daniel Mróz Michał Stępień (Ślepsk Suwałki) Bartosz Mischke (Krakowska Akademia Wanda Kraków) Krzysztof Grzesiowski Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Dariusz Szulik Na kogo warto zwrócić uwagę: Michał Mysera Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Maciej Kordysz Najmocniej obsadzona pozycja: środek bloku Najsłabiej obsadzona pozycja: atak GTPS Gorzów Wlkp – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 3. miejsce 2009/10 – I liga – 5. miejsce 2008/09 – I liga – 6. miejsce

I liga mężczyzn | Rajbud GTPS Gorzów Wielkopolski

Po problemach finansowych w ostatnim sezonie ekipa GTPS Gorzów Wielkopolski uległa gruntownym zmianom kadrowym. Ekipa przystępująca do sezonu 2011/2012 to ciekawa kombinacja zawodników występujących wcześniej na poziomach rozgrywkowych od drugiej ligi po PlusLigę. Do drużyny dołączyli rezerwowi siatkarze plusligowej Politechniki Warszawskiej Dariusz Szulik i Bartłomiej Neroj. Na zapleczu polskiej ekstraklasy obaj będą chcieli wiele udowodnić sobie i innym. Czy przełoży się to na sukcesy mierzącej w ligowy top drużyny GTPS?

KS Ślepsk Suwałki | I liga mężczyzn

Suwalski Ślepsk na dobre zagościł wśród pretendentów do walki o czołowe lokaty pierwszej ligi. W swoim pierwszym sezonie na zapleczu ekstraklasy ekipa ta zajęła dziewiątą lokatę, rok później jednak zanotowała wyraźny progres i uplasowała się na czwartej pozycji. W przedsezonowych turniejach podopieczni Adama Aleksandrowicza nie odnotowali większych sukcesów, ich gra jednak dobrze rokowała na nadchodzący sezon. Czy siatkarze z polskiego bieguna zimna zagrają równie dobrze w meczach o stawkę?

Trenerzy: Pierwszy trener: Adam Aleksandrowicz Asystent: Jacek Malczewski (grający trener) Rozgrywający: 6 Jacek Malczewski (1981, 186 cm) 11 Łukasz Jurkojć (1984, 188 cm) 13 Kamil Szewczyk (1991, 188 cm) Atakujący: 2 Dominik Wójcicki (1987, 198 cm) 8 Tomasz Wasilewski (1992, 205 cm) Przyjmujący: 1 Jakub Rohnka (1992, 192 cm) 5 Jakub Radomski (1988, 204 cm) 7 Kamil Skrzypkowski (1986, 194 cm) 10 Janusz Górski (1992, 191 cm) Środkowi: 12 Łukasz Rudzewicz (1985, 198 cm) 4 Bartosz Konieczny (1992, 198 cm) 15 Michał Stępień (1987, 200 cm) Libero: 9 Kamil Dembiec (1992, 175 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Jakub Rohnka (Młoda Delecta Bydgoszcz) Kamil Szewczyk (Metro Warszawa) Kamil Dembiec (Młoda Skra Bełchatów) Jakub Radomski (Jadar Radom) Miachał Stępień (GTPS Gorzów Wielkopolski) Dominik Wójcicki (Avia Świdnik) Bartosz Konieczny (Młoda Delecta Bydgoszcz) Janusz Górski (Młoda Skra Bełchatów) Tomasz Wasilewski (MOS Wola Warszawa) Odeszli: Sebastian Wójcik (Pronar Hajnówka) Bartosz Krzysiek (AZS Olsztyn) Jonas Rakickas (Litwa) Andrew Pink (Wielka Brytania) Łukasz Kaczorowski (Camper Wyszków) Wojciech Dziurkowski Sławomir Gołębski Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Jakub Radomski Na kogo warto zwrócić uwagę: Kamil Dembiec Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Bartosz Krzysiek Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak KS Ślepsk Suwałki – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 4. miejsce 2009/10 – I liga – 9. miejsce 2008/09 – II liga – 1. miejsce (awans jako Ślepsk Augustów)

Trenerzy: Pierwszy trener: Andrzej Dudziec Asystent: Lucjan Łomacz Rozgrywający: 1 Grzegorz Pietkiewicz (1989, 189 cm) 9 Konrad Woroniecki (1982, 191 cm) Atakujący: 3 Tomasz Rutecki (1990, 194 cm) 5 Artur Żyliński (1984, 197 cm) Przyjmujący: 6 Paweł Pietkiewicz (1986, 190 cm) 7 Artur Jacyszyn (1988, 194 cm) 8 Grzegorz Białek (1989, 191 cm) 10 Edward Górecki (1984, 195 cm) Środkowi: 10 Karol Szczygielski (1989, 204 cm) 16 Tomasz Stańczuk (1988, 205 cm) 17 Mateusz Sacharewicz (1989, 198 cm) Libero: 18 Adrian Mihułka (1989, 182 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Konrad Woroniecki (GTPS Gorzów Wielkopolski) Adrian Mihułka (Joker Piła) Edward Górecki (GTS Wilga Garwolin) Cezary Stanisławajtys (UKS Chemik Olsztyn) Odeszli: Mariusz Kuczko Adam Jakubowski (Gwardia Szczytno) Damian Kaniowski (Zawkrze Mława) Tomasz Walendzik (Camper Wyszków) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Adrian Mihułka Na kogo warto zwrócić uwagę: Cezary Stanisławajtys Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Damian Kaniowski Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak Pekpol Ostrołęka – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 5. miejsce 2009/10 – II liga – 1. miejsce (awans) 2008/09 – II liga – 4. miejsce w grupie III

I liga mężczyzn | ASPS Pekpol Ostrołęka

Zeszłoroczny beniaminek bez problemów utrzymał się na zapleczu PlusLigi. Choć skład drużyny prowadzonej przez trenerów Andrzeja Dudźca i Lucjana Łomacza nie zmienił się w sposób drastyczny, poprawiła się jakość gry Pekpolu. W przedsezonowych sparingach zespół z Ostrołęki prezentował się nad wyraz dobrze, odniósł także zwycięstwa w dwóch turniejach towarzyskich.

MUKS Joker Piła | I liga mężczyzn

Na skutek poważnych problemów finansowych pilskiego Jokera klub opuściła większość zawodników reprezentujących jego barwy w poprzednim sezonie. Pod znakiem zapytania stanął start podopiecznych trenera Jarosława Kubiaka w rozgrywkach 2011/2012. Ostatecznie Joker zagra w kompletnie przebudowanym, bardzo młodym składzie, którego średnia wieku wynosi nieco poniżej 21 lat – większość nowych zawodników przeniosła się do „dorosłego” zespołu z jego ekipy juniorskiej. W drużynie drzemie niewątpliwie ogromny potencjał, brak doświadczenia czyni z niej jednak wielką niewiadomą pierwszej ligi. MUKS równie dobrze może zostać czarnym koniem, jak i czarną owcą rozgrywek. Wiele może zależeć od dyspozycji lidera zespołu, atakującego Patryka Strzeżka.

Trenerzy: Pierwszy trener: Jarosław Kubiak

Skład

Rozgrywający: 5 Waldemar Kaczmarek (1987, 196 cm) 18 Jakub Paszek (1992, 202 cm) Atakujący: 3 Patryk Strzeżek (1989, 202 cm) Przyjmujący: 6 Mateusz Gorzewski (1987, 194 cm) 12 Arkadiusz Jutrzenka (1993, 193 cm) 13 Stanisław Wawrzyńczyk (1990, 198 cm) 17 Damian Dobosz (1992, 196 cm) Środkowi: 7 Damian Schulz (1990, 208 cm; na stronie internetowej klubu funkcjonuje jako „wszechstronny”) 10 Dawid Wojdyński (1993, 203 cm) 11 Mateusz Przybyła (1991, 208 cm) 16 Kacper Bielicki (1985, 200 cm) Libero: 8 Mateusz Januszewski (1991, 188 cm) 9 Mateusz Majcherek (1991, 184 cm; występuje także jako przyjmujący) 15 Marcin Miąsko (1994, 180 cm)

Transfery: Przybyli: Mateusz Majcherek (KPS Siedlce) Kacper Bielicki (Fart Kielce) Mateusz Gorzewski (Technopribor Mogilew) Stanisław Wawrzyńczyk (Trefl Gdańsk) Waldemar Kaczmarek (AZS UAM Poznań) Damian Dobosz (Jastrzębski Węgiel) Mateusz Przybyła (Jastrzębski Węgiel) Odeszli: Maciej Gorzkiewicz (AZS Politechnika Warszawska) Mateusz Jasiński (KPS Jadar Siedlce) Witold Chwastyniak (KPS Jadar Siedlce) Jakub Kowalczyk (KPS Jadar Siedlce) Radosław Zbierski (KPS Jadar Siedlce) Paweł Kaczorowski (Camper Wyszków) Adrian Mihułka (ASPS Pekpol Ostrołęka) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Mateusz Gorzewski Na kogo warto zwrócić uwagę: Mateusz Majcherek, Mateusz Przybyła Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Maciej Gorzkiewicz, Radosław Zbierski Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak MUKS Joker Piła – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 6. miejsce 2009/10 – I liga – 4. miejsce 2008/09 – II liga – 2. miejsce (awans jako Ślepsk Augustów)

Trenerzy: Pierwszy trener: Przemysław Michalczyk Rozgrywający: Jarosław Macionczyk (1979, 190 cm) Kacper Popik (1992, 190 cm) Atakujący: Peter Diviš (1978, 198 cm) Bartłomiej Latocha (1990, 198 cm) Przyjmujący: Kamil Gutkowski (1986, 194 cm) Wojciech Włodarczyk (1990, 200 cm) Bartłomiej Piekarczyk (1987, 193 cm) Krzysztof Modzelewski (1992, 196 cm) Środkowi: Mariusz Marcyniak (1992, 208 cm) Tomasz Kalembka (1991, 202 cm) Bartosz Buniak (1985, 205 cm) Libero: Przemysław Czauderna (1990, 180 cm) Dawid Migdalski (1988, 192 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Peter Diviš (SK Posojilnica AICH/DOB) Bartosz Buniak (Pamapol Siatkarz Wieluń) Bartłomiej Latocha (Lechia Tomaszów Mazowiecki) Kacper Popik (Delic-Pol Częstochowa) Jarosław Macionczyk (Trefl Gdańsk) Dawid Migdalski (STS Skarżysko-Kamienna) Bartłomiej Piekarczyk (STS Skarżysko-Kamienna) Mariusz Marcyniak (Metro Warszawa) Krzysztof Modzelewski (Delic-Pol Częstochowa) Odeszli: John Dekker (Chemmes Humenne) Krzysztof Ferek (KA Wanda Kraków) Sebastian Warda (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle) Mateusz Wojtowicz (MCKiS Energetyk Jaworzno) Sławomir Szczygieł (MKS MOS Będzin) Radosław Szymczak (Siatkarz Wieluń) Jarosław Lech (Siatkarz Wieluń) Mateusz Leszczawski (Siatkarz Wieluń) Maciej Kusaj Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Peter Diviš Na kogo warto zwrócić uwagę: Mariusz Marcyniak Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Sławomir Szczygieł Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: przyjęcie TS BBTS Bielsko-Biała 2010/11 – I liga – 2009/10 – I liga – 2008/09 – I liga –

– ostatnie wyniki: 7. miejsce 6. miejsce 2. miejsce

I liga mężczyzn | TS BBTS Bielsko-Biała

Wyniki BBTS w ostatnim czasie nie zwyżkują – po rewelacyjnym sezonie 2008/2009, w którym siatkarze z Podbeskidzia otarli się o awans do PlusLigi, drużyna osiąga znacznie słabsze rezultaty. Do rywalizacji w roku rozgrywkowym 2011/2012 bielszczanie podejdą w składzie mocno zmienionym w stosunku do poprzedniego. Pozycję rozgrywającego powierzono doświadczonemu Jarosławowi Macionczykowi, głównym działem w arsenale trenera Przemysława Michalczyka będzie zaś Peter Diviš. Czy przemeblowany BBTS wróci na czub tabeli?

Stal AZS PWSZ Nysa | I liga mężczyzn

Drużyna nyskiej Stali będzie w nadchodzącym sezonie specyficzna. Choć ekipę wzmocniło kilku bardzo doświadczonych siatkarzy z plusligową przeszłością, kadra wydaje się być wąska i trudno przewidzieć przebieg sytuacji w przypadku ewentualnych kontuzji weteranów. Nowy trener AZS Janusz Bułkowski niewątpliwie musiałby się niezmiernie napocić w przypadku ewentualnego urazu któregoś z podstawowych zawodników – pozostaje całemu zespołowi życzyć zdrowego sezonu!

Trenerzy: Pierwszy trener: Janusz Bułkowski Rozgrywający: 10 Maciej Fijałek (1982, 186 cm) 13 Grzegorz Nalepka (1988, 191 cm) Atakujący: 4 Maciej Kęsicki (1987, 198 cm) 14 Łukasz Karpiewski (1988, 204 cm) Przyjmujący: 2 Adrian Bocianowski (193cm) 3 Dawid Bułkowski (1990, 186 cm) 5 Kamil Kacprzak (1984, 196 cm) 6 Piotr Łuka (1980, 191 cm) Środkowi: 1 Rafał Jarząbski (1984, 201 cm) 9 Jarosław Pizuński (1984, 201 cm) 12 Jarosław Stancelewski (1974, 204 cm) Libero: 7 Krzysztof Andrzejewski (1983, 180 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Piotr Łuka (KS Fart Kielce) Kamil Kacprzak (evivo Duren) Maciej Kęsicki (AZS Politechnika Opolska) Grzegorz Nalepka (AZS Politechnika Opolska) Krzysztof Andrzejewski (Delecta Bydgoszcz) Odeszli: Maciej Zając Maciej Krzywiecki (AZS Politechnika Warszawska) Marcin Kozioł Michał Nalborski Wojciech Szczutowski (koniec kariery) Bartosz Kisielewicz Kamil Ratajczak Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Piotr Łuka Na kogo warto zwrócić uwagę: Kamil Kacprzak Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Maciej Krzywiecki Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: atak Stal AZS PWSZ Nysa – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 8. miejsce 2009/10 – I liga – 8. miejsce 2008/09 – I liga – 9. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Rafał Legień (grający trener) Rozgrywający: Dariusz Syguła (1986, 182 cm) Tomasz Michalak (1986, 192 cm) Atakujący: Adam Łapuszyński (1986, 197 cm) Mateusz Zarankiewicz (1989, 197 cm) Przyjmujący: Damian Miller (1986, 194 cm) Marcin Kantor (1989, 198 cm) Grzegorz Wójtowicz (1989, 191 cm) Maciej Janikowski (1993) Rafał Legień (1969, 190 cm) Środkowi: Bartosz Dzierżanowski (1986, 197 cm) Sławomir Szczygieł (1978, 202 cm) Bartosz Schmidt (1992, 203 cm) Libero: Michał Potera (1988, 182 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Sławomir Szczygieł (BBTS Bielsko-Biała) Tomasz Michalak (AZS Politechnika Opolska) Grzegorz Wójtowicz (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle) Mateusz Zarankiewicz (Fart Kielce) Odeszli: Krzysztof Antosik (Cuprum Lubin) Damian Zborowski (Spodek Katowice) Mateusz Mędrzyk (KPS Jadar Siedlce) Jakub Kaźmierski (Avia Świdnik) Arkadiusz Świechowski Grzegorz Łata (AZS Politechnika Gliwicka – wypożyczenie) Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Sławomir Szczygieł Na kogo warto zwrócić uwagę: Marcin Kantor, Michał Potera Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Krzysztof Antosik Najmocniej obsadzona pozycja: środek bloku Najsłabiej obsadzona pozycja: przyjęcie MKS MOS Interpromex Będzin – ostatnie wyniki: 2010/11 – I liga – 9. miejsce 2009/10 – II liga – 1. miejsce (awans) 2008/09 – I liga – 10. miejsce (spadek)

I liga mężczyzn | MKS MOS Interpromex Będzin

Przedsezonowe sprawdziany potwierdzają przewidywania, że w tym roku będzinianie będą mocni i z powodzeniem mogą pretendować do czołowej czwórki pierwszoligowych zmagań. Skład skompletowany przez grającego trenera Rafała Legienia zbudowany jest przede wszystkim z siatkarzy doświadczonych, choć znaleźć w nim można także młode talenty pokroju Mateusza Zarankiewicza, Marcina Kantora czy świetnie spisującego się libero Michała Potery. Ciekawie prezentuje się formacja środka bloku, której liderem jest weteran polskich parkietów Sławomir Szczygieł.

MCKiS PKE Energetyk Jaworzno | I liga mężczyzn

Tradycyjnie już jaworzniańska drużyna Sławomira Gerymskiego oparta jest na młodych, utalentowanych siatkarzach. Najstarszy w zespole Artur Kulikowski to 26-letni zawodnik, zaś większość składu to młodzieńcy urodzeni już w ostatniej dekadzie XX wieku. Od dwóch lat Energetyczni okupują niezbyt chwalebną dziesiątą lokatę w lidze, gra często emanuje brakiem doświadczenia, w poprzednich latach zdarzały się również błędy w komunikacji. Czy w nadchodzącym sezonie MCKiS poprawi pozycję i zaatakuje najlepszych? – Chcemy zrobić krok do przodu i zająć takie miejsce po rundzie zasadniczej, które umożliwi nam grę w play-offach – zapowiada trener Gerymski.

Trenerzy: Pierwszy trener: Sławomir Gerymski

Skład

Transfery: Przybyli: Adam Michalski (Avia Świdnik) Rozgrywający: Patryk Łaba (AZS Politechnika Krakowska) 5 Kamil Kwasowski (1990, 198 cm) Mateusz Wojtowicz (BBTS Bielsko-Biała) 8 Mateusz Jędryczka (1991, 191 cm) Odeszli: Atakujący: Adrian Szlubowski (Kokkola Tiikerit - Finlandia) 10 Paweł Adamajtis (1990, 198 cm) Rafał Sokołowski (Fart Kielce) 1 Patryk Łaba (1991, 198 cm, może grać także na przyjęciu) Marek Nowak Przyjmujący: 7 Dominik Żmuda (1987, 198 cm) Zdaniem redakcji: 9 Artur Kulikowski (1985, 189 cm) Największe wzmocnienie: Patryk Łaba 2 Mateusz Wojtowicz (1991, 204 cm) Na kogo warto zwrócić uwagę: Dawid Kuryło, 12 Igor Kozłowski (1991, 195 cm) Paweł Adamajtis Środkowi: Najbardziej wartościowy transfer z klubu: 4 Michał Glinka (1986, 198 cm) Rafał Sokołowski 14 Władysław Olszowski (1991, 195 cm) Skład zespołu jest na tyle wyrównany, 6 Adam Michalski (1988, 201 cm) iż trudno jest wytypować najmocniejsze Libero: i najsłabsze jego punkty. 13 Dawid Kuryło (1991, 186 cm) 18 Damian Sobczak (1991, 183 cm) MCKiS PKE Energetyk Jaworzno w ostatnich sezonach:: 2010/11 – I liga – 10. miejsce 2009/10 – I liga – 10. miejsce 2008/09 – I liga – 7. miejsce

Trenerzy: Pierwszy trener: Grzegorz Silczuk Rozgrywający: 8 Dariusz Syguła (1982, 190 cm) 5 Łukasz Szablewski (1988, 204 cm) Atakujący: 18 Michał Dzierwa (1988, 196 cm) 10 Krzysztof Ferek (1984, 197 cm) Przyjmujący: 1 Adam Łukasik (1984, 195 cm) 14 Bartosz Mischke (1986, 196 cm) 11 Jacek Pić (1984, 198 cm) 13 Bartłomiej Soroka (1979, 200 cm) Środkowi: 3 Jakub Blachura (1987, 209 cm) 17 Damian Domonik (1985, 205 cm) 6 Jarosław Tepling (1984, 207 cm) Libero: 16 Mateusz Mrozowski (1986, 190 cm)

Skład

Transfery: Przybyli: Damian Domonik (AZS UAM Poznań) Łukasz Szablewski (młoda Skra Bełchatów) Krzysztof Ferek (BBTS Bielsko-Biała) Adam Łukasik (Colman Grześki Kalisz) Bartosz Mischke (GTPS Gorzów Wielkopolski) Odeszli: Karol Galiński (Contimax MOSiR Bochnia) Krystian Bławat (Contimax MOSiR Bochnia) Piotr Rutkowski (Contimax MOSiR Bochnia) Rafał Poprawa (Contimax MOSiR Bochnia) Paweł Golec (Wawel Kraków) Karol Szczepanik Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Damian Domonik Na kogo warto zwrócić uwagę: Łukasz Szablewski Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Paweł Golec Najmocniej obsadzona pozycja: rozegranie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero KA Wanda Instal Kraków w ostatnich sezonach: 2010/11 – II liga – 2. miejsce (awans) 2009/10 – II liga – 2. miejsce grupy IV 2008/09 – III liga – 3. miejsce (turniej finałowy w Mysłowicach)

I liga mężczyzn | Krakowska Akademia Wanda Instal Kraków

Beniaminek z Krakowa zdołał zgromadzić pod swoim szyldem kilku bardzo interesujących zawodników, na przykład Bartosza Mischkego, Damian Domonika czy młodego rozgrywającego Łukasza Szablewskiego. Większość siatkarzy, którzy opuścili szeregi zespołu trenera Grzegorza Silczuka, przeniosła się do Bochni, gdzie reprezentować będzie barwy tamtejszego Contimaxu MOSiR.

MKS Cuprum MUNDO Lubin | I liga mężczyzn

Lubiński beniaminek po awansie zmienił skład w niewielkim stopniu i w pierwszej lidze walczyć będą właściwie ci sami zawodnicy, którzy wyprowadzili zespół klasę rozgrywkową wyżej. Klub wzmocniło pięciu zawodników, wśród których znaleźli się siatkarze tak znani i szanowani jak Michał Żuk czy obserwowany już od dłuższego czasu młody Szymon Romać. Przedsezonowe mecze kontrolne raczej nie napawają kibiców MKS-u hurraoptymizmem, z całą pewnością jednak nie spychają ich w odmęty czarnej rozpaczy.

Trenerzy: Pierwszy trener: Dominik Frister Asystent: Jerzy Zwierko

Skład

Rozgrywający: Krzysztof Antosik (1987, 200 cm) Łukasz Klucznik (1986, 194 cm) Atakujący: Damian Dykas (1976, 196 cm) Roman Gulczyński (1983, 194 cm) Przyjmujący: Michał Żuk (1985, 196 cm) Szymon Kostecki (1981, 193 cm) Szymon Piórkowski (1989, 196 cm) Szymon Romać (1992, 198 cm; może grać również jako atakujący) Środkowi: Bartosz Węgrzyn (1984, 205 cm) Marcin Oczkowski (1982, 192 cm) Mateusz Kucharski (1989, 198 cm) Paweł Szabelski (1981, 195 cm) Libero: Patryk Kabziński (1986, 173 cm) Sebastian Tylicki (1989, 178 cm)

Transfery: Przybyli: Paweł Szabelski (Orzeł Międzyrzecz) Krzysztof Antosik (MKS MOS Interpromex Będzin) Szymon Romać (Czarni Radom) Michał Żuk (Tytan AZS Częstochowa) Maciej Kordysz (GTPS Gorzów Wielkopolski) Odeszli: Rafał Grabarczyk Zbigniew Żurek Adam Pietrzak Zdaniem redakcji: Największe wzmocnienie: Michał Żuk Na kogo warto zwrócić uwagę: Szymon Romać Najbardziej wartościowy transfer z klubu: Zbigniew Żurek Najmocniej obsadzona pozycja: przyjęcie Najsłabiej obsadzona pozycja: libero MKS Cuprum MUNDO Lubin w ostatnich sezonach: 2010/11 – II liga – 1. miejsce (awans) 2009/10 – II liga – 4. miejsce w grupie I 2008/09 – II liga – 8. miejsce w grupie I