22_Εσωτερική Αστρολογία by group24

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ Α. ΜΠΕΪΛΗ Μύηση, Ανθρώπινη και Ηλιακή Επιστολές επί του Αποκρυφιστικού Διαλογισμού Η Συνείδηση του Ατόμου Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός Το Φως της Ψυχής Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της Από τη Διανόηση στην Ενόραση Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας Από τη Βηθλεέμ στο Γολγοθά Μαθητεία στη Νέα Εποχή – Τόμος Ι Μαθητεία στη Νέα Εποχή – Τόμος ΙΙ Τα Προβλήματα της Ανθρωπότητας Η Επανεμφάνιση του Χριστού Το Πεπρωμένο των Εθνών Γοητεία: Ένα Παγκόσμιο Πρόβλημα Τηλεπάθεια και ο Αιθερικός Φορέας Η Ατελείωτη Αυτοβιογραφία Εκπαίδευση στη Νέα Εποχή Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων: Τόμος Ι – Εσωτερική Ψυχολογία Τόμος ΙΙ – Εσωτερική Ψυχολογία Τόμος ΙΙΙ – Εσωτερική Αστρολογία Τόμος IV – Εσωτερική Θεραπευτική Tόμος V – Oι Ακτίνες και οι Μυήσεις

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

ΤΟΜΟΣ ΙII ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΑΚΤΙΝΩΝ

υπό

ΑΛΙΚΗΣ Α. ΜΠΕΪΛΗ

LUCIS PUBLISHING COMPANY 113 University Place, 11th Floor P.O. Box 722 Cooper Station New York, N.Y. U.S.A. 10276 LUCIS PRESS LTD. Suite 54 3 Whitehall Court London SW1A 2EF

U.K.

Πρώτη Αγγλική Έκδοση, 1951 Έβδομη Αγγλική Έκδοση, 1970 Ένατη Αγγλική Έκδοση, 1974

Η έκδοση αυτού του βιβλίου χρηματοδοτήθηκε από το Κεφάλαιο των Βιβλίων του Θιβετανού, που συστάθηκε για τη συνεχή διάδοση της διδασκαλίας του Θιβετανού και της Αλίκης Α. Μπέϊλη. Αυτό το κεφάλαιο ελέγχεται από τη Lucis Trust, που είναι ένα πνευματικό, εκπαιδευτικό ίδρυμα, απαλλαγμένο φορολογίας. Η Lucis Press Ltd. είναι μη-κερδοσκοπικός οργανισμός που ανήκει στη Lucis Trust. Για το βιβλίο αυτό δεν πληρώνονται συγγραφικά δικαιώματα.

Το βιβλίο αυτό έχει επίσης εκδοθεί στα Ολλανδικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ελληνικά. Η μετάφρασή του σε άλλες γλώσσες συνεχίζεται. Η πρώτη μετάφρασή του στα Ελληνικά έγινε το 1984.

Τίτλος πρωτοτύπου: «Esoteric Astrology», by Alice A. Bailey

Lucis Press Ltd., London 1974

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΘΙΒΕΤΑΝΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΤΟΥ 1934 Είναι αρκετό να πω ότι είμαι ένας Θιβετανός μαθητής ορισμένου βαθμού κι αυτό δε σας λέει παρά λίγα, γιατί όλοι είναι μαθητές από τον πιο ταπεινό ζηλωτή μέχρι και πέρα από τον ίδιο τον Χριστό. Ζω σ’ ένα φυσικό σώμα, όπως και οι υπόλοιποι άνθρωποι, στα σύνορα του Θιβέτ και μερικές φορές, όταν το επιτρέπουν τα άλλα μου καθήκοντα, προεδρεύω (από εξωτερική άποψη) σε μια μεγάλη ομάδα Θιβετανών λάμα. Αυτό είναι το γεγονός που έγινε αιτία να διαδοθεί ότι είμαι ηγούμενος αυτού του ιδιαίτερου μοναστηριού των λάμα. Εκείνοι που συνδέονται μαζί μου στο έργο της Ιεραρχίας (και όλοι οι αληθινοί μαθητές συνδέονται μ’ αυτό το έργο) με γνωρίζουν με ένα ακόμη όνομα και υπούργημα. Η Α.Α.Μπ. γνωρίζει ποιος είμαι και με αναγνωρίζει με δύο από τα ονόματά μου. Είμαι ένας αδελφός σας που ταξίδεψε λίγο μακρύτερα πάνω στην Ατραπό από το μέσο σπουδαστή και έχει επομένως επιφορτιστεί με μεγαλύτερες ευθύνες. Είμαι κάποιος που αγωνίστηκε και διάνοιξε το δρόμο του πολεμώντας προς ένα μεγαλύτερο μέτρο φωτός από το ζηλωτή που θα διαβάσει αυτό το άρθρο και συνεπώς πρέπει να ενεργήσει σαν διαβιβαστής του φωτός, αδιάφορο ποιο θα είναι το τίμημα. Δεν είμαι γέρος, καθώς η ηλικία υπολογίζεται στους δασκάλους, όμως δεν είμαι νέος ή άπειρος. Το έργο μου είναι να διδάσκω και να διαδίδω τη γνώση της Αιώνιας Σοφίας οπουδήποτε μπορώ να βρω ανταπόκριση και αυτό κάνω για πολλά χρόνια. Επιδιώκω ακόμη να βοηθήσω το Διδάσκαλο Μ. και το Διδάσκαλο Κ.Χ. όποτε προσφέρεται ευκαιρία, γιατί από πολύ καιρό συνδέομαι μαζί Τους και με το έργο Τους. Σ’ όλα τα παραπάνω σας έχω πει πολλά· ταυτόχρονα όμως δε σας είπα τίποτα που θα σας οδηγούσε να μου προσφέρετε την τυφλή εκείνη υπακοή και την ανόητη αφοσίωση που προσφέρει ο συναισθηματικός ζηλωτής στον Γκουρού και το Διδάσκαλο τον Οποίο είναι ανίκανος ακόμη να προσεγγίσει. Ούτε και θα επιτύχει την περιπόθητη αυτή επαφή μέχρι να μετουσιώσει τη συναισθηματική αφοσίωση σε ανιδιοτελή υπηρεσία προς την ανθρωπότητα – όχι προς το Διδάσκαλο. Τα βιβλία που έγραψα αποστέλλονται στον κόσμο δίχως καμιά αξίωση για την αποδοχή τους. Μπορεί ή όχι να είναι ορθά, αληθινά και χρήσιμα. Ανήκει σε σας να εξακριβώσετε την αλήθειά τους με την ορθή πρακτική και με την άσκηση της ενόρασης. Ούτε εγώ ούτε η Α.Α.Μπ. ενδιαφερόμαστε καθόλου να ανακηρυχθούν σαν εμπνευσμένα κείμενα ή να λέγεται γι’ αυτά (με κομμένη την ανάσα) πως είναι έργο κάποιου από τους Διδασκάλους. Αν παρουσιάζουν την αλήθεια με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελεί συνέχεια εκείνης που ήδη προσφέρθηκε στις παγκόσμιες διδασκαλίες, αν

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΘΙΒΕΤΑΝΟΥ

οι πληροφορίες που δίνουν ανυψώνουν την έφεση και τη θέληση-για-υπηρεσία από το πεδίο των συναισθημάτων στο πεδίο του νου (στο πεδίο όπου οι Διδάσκαλοι μπορούν να βρεθούν) τότε θα έχουν εξυπηρετήσει το σκοπό τους. Αν η διδασκαλία που μεταδίδουν προκαλεί την ανταπόκριση του φωτισμένου νου του εργάτη μέσα στον κόσμο και επιφέρει την αστραποβολή της ενόρασής του, τότε η διδασκαλία ας γίνει αποδεκτή. Όχι όμως διαφορετικά. Αν οι δηλώσεις επιβεβαιωθούν τελικά ή κριθούν αληθινές κάτω από το κριτήριο του Νόμου των Αντιστοιχιών, τότε αυτό θα είναι καλό και ικανοποιητικό. Αν όμως δε συμβεί αυτό, ας μην αποδεχθεί ο σπουδαστής όσα λέγονται.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού Ας διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων. Το Φως ας κατέλθει στη Γη. Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού Ας διαχυθεί αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη. Από το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή O σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων – O σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν. Από το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού. Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη.

«Η παραπάνω Επίκληση ή Προσευχή δεν ανήκει σε κάποιο πρόσωπο ή όμιλο, αλλά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το κάλλος και η ισχύς της Επίκλησης αυτής βρίσκονται στην απλότητά της και στην έκφραση από μέρους της ορισμένων κεντρικών αληθειών τις οποίες αποδέχονται ενδόμυχα και φυσικά όλοι οι άνθρωποι – την αλήθεια για την ύπαρξη μιας θεμελιώδους Νοημοσύνης στην οποία προσδίδουμε αόριστα το όνομα Θεός· την αλήθεια ότι πίσω από όλη την εξωτερική φαινομενικότητα, κινητήρια δύναμη του σύμπαντος είναι η Αγάπη· την αλήθεια ότι ήρθε στη γη μια μεγάλη Ατομικότητα – που ονομάστηκε από τους Χριστιανούς, Χριστός – και ενσωμάτωσε αυτή την αγάπη ώστε να μπορέσουμε να την κατανοήσουμε· την αλήθεια ότι τόσο η αγάπη όσο και η νοημοσύνη είναι αποτελέσματα εκείνου που αποκαλούμε Θέληση του Θεού· και τέλος, την αυταπόδεικτη αλήθεια ότι μόνο μέσω της ίδιας της ανθρωπότητας μπορεί να πραγματοποιηθεί το Θείο Σχέδιο.» ALICE A. BAILEY

ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΑΚΤΙΝΩΝ ΤΟΜΟΣ Ι ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Ι. Εισαγωγικές Παρατηρήσεις ΙΙ. Ορισμένες Ερωτήσεις και Απαντήσεις ΙΙΙ. Δέκα Βασικές Προτάσεις ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Ι. Οι Επτά Δημιουργικοί Δομητές – Οι Επτά Ακτίνες ΙΙ. Οι Ακτίνες και τα Βασίλεια της Φύσης ΙΙΙ. Οι Ακτίνες και ο Άνθρωπος Μερικοί Πίνακες επί των Ακτίνων

ΤΟΜΟΣ ΙΙ Ι. Η Εγωική Ακτίνα ΙΙ. Η Ακτίνα της Προσωπικότητας ΙΙΙ. Η Ανθρωπότητα Σήμερα

ΤΟΜΟΣ ΙΙΙ Ι. ΙΙ. ΙΙΙ. IV. V. VI. VII.

O Ζωδιακός και οι Ακτίνες Η Φύση της Εσωτερικής Αστρολογίας Η Επιστήμη των Τριγώνων Οι Ιεροί και οι Μη-Ιεροί Πλανήτες Οι Τρεις Κύριοι Αστερισμοί Οι Τρεις Σταυροί Οι Ακτίνες, οι Αστερισμοί και οι Πλανήτες

ΤΟΜΟΣ IV Ι. Τα Βασικά Αίτια της Ασθένειας ΙΙ. Οι Βασικές Απαιτήσεις για Θεραπεία ΙΙΙ. Οι Θεμελιώδεις Νόμοι της Θεραπείας

ΤΟΜΟΣ V Ι. Στροφές για Μαθητές ΙΙ. Οι Δεκατέσσερις Κανόνες για Μαθητές και Μυημένους ΙΙΙ. Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧOΜΕΝΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Ι. Ο Ζωδιακός και οι Ακτίνες...................................................................................15 1. Τρεις Βασικές Δηλώσεις..................................................................................15 2. Οι Δημιουργικές Ιεραρχίες...............................................................................33 3. Ο Μεγάλος Τροχός και η Πνευματική Ανέλιξη...............................................49 ΙΙ. Η Φύση της Εσωτερικής Αστρολογίας..................................................................61 Εισαγωγικές Παρατηρήσεις.............................................................................61 1. Κέντρα και Τρίγωνα Δύναμης..........................................................................62 2. Οι Σταυροί και τα Ζώδια..................................................................................65 3. Πνευματικά Αποτελέσματα του Ζωδιακού......................................................70 ΙΙΙ. Η Επιστήμη των Τριγώνων................................................................................267 1. Τρίγωνα Ενέργειας.........................................................................................272 2. Τρίγωνα Δύναμης...........................................................................................287 3. Τα Τρίγωνα και τα Κέντρα.............................................................................294 4. Συμπεράσματα................................................................................................310 IV. Οι Ιεροί και οι Μη-Ιεροί Πλανήτες....................................................................327 1. Τα Κέντρα, οι Ακτίνες και τα Ζώδια..............................................................332 2. Οι Φυλές, οι Ακτίνες και τα Ζώδια................................................................336 3. Πλανητικά και Συστημικά Κέντρα.................................................................343 V. Τρεις Κύριοι Αστερισμοί.....................................................................................349 1. Λέων, Αιγόκερως και Ιχθείς...........................................................................349 2. Κύριες Πλανητικές Επιδράσεις......................................................................355 VI. Oι Τρεις Σταυροί................................................................................................361 1. Ο Σταυρός του Κρυμμένου Χριστού.............................................................363 2. Ο Σταυρός του Σταυρωμένου Χριστού.........................................................370 3. Ο Σταυρός του Εγερθέντος Χριστού.............................................................374 VII. Οι Ακτίνες, οι Αστερισμοί και οι Πλανήτες........................................................377 1. Η Φύση της Θέλησης.....................................................................................377 2. Διάφορες Όψεις της Θέλησης........................................................................383 3. Οι Βασικοί Τόνοι των Επτά Ακτίνων............................................................391 4. Κοσμικές Ενέργειες και Μετασχηματισμός...................................................395 Παράρτημα..................................................................................................................415

ΠΙΝΑΚΕΣ Πίνακας Ι..................................................................................................................33 Πίνακας ΙΙ.................................................................................................................34 Πίνακας ΙΙΙ................................................................................................................43 Πίνακας IV...............................................................................................................53 Πίνακας V.................................................................................................................54 Πίνακας VI...............................................................................................................55 Πίνακας VII..............................................................................................................55 Πίνακας VIII.............................................................................................................67 Πίνακας ΙΧ.............................................................................................................277 Πίνακας Χ...............................................................................................................384

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ 1. Τρεις Βασικές Δηλώσεις. 2. Οι Δημιουργικές Ιεραρχίες. 3. Ο Μεγάλος Τροχός και η Πνευματική Ανέλιξη.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ Όσα πρόκειται να πω γι’ αυτό το θέμα έχουν εντελώς προκαταρκτική φύση. Επιδιώκω να προετοιμάσω το έδαφος για μια κάπως νέα προσέγγιση – πολύ πιο εσωτερική προσέγγιση – στην επιστήμη της αστρολογίας. Ορισμένα απ’ όσα πω ίσως θεωρηθούν από τους ακαδημαϊκούς και χωρίς έμπνευση αστρολόγους επαναστατικά ή λαθεμένα, απίθανα ή αναπόδεικτα. Όμως η αστρολογία δεν έχει ακόμη καταξιωθεί στον κόσμο της σκέψης και της επιστήμης, παρά τις πολλές καταφανείς επιτυχίες. Θα ζητούσα λοιπόν απ’ όλους όσους διαβάζετε και μελετάτε αυτό το τμήμα της Πραγματείας επί των Επτά Ακτίνων, να έχετε κατά νου τα παραπάνω σχόλια και να είστε πρόθυμοι να εξετάζετε τις υποθέσεις, να προσπαθείτε να σταθμίζετε μια θεωρία ή εισήγηση και να ελέγχετε τα πορίσματα στην πορεία των χρόνων. Αν μπορείτε να το κάνετε, ίσως αφυπνισθεί η ενόρασή σας η οποία θα μετατρέψει τη σύγχρονη αστρολογία σε κάτι με πραγματική σπουδαιότητα και σημασία στον κόσμο. Η ενορατική αστρολογία πρέπει τελικά ν’ αντικαταστήσει αυτό που σήμερα αποκαλείται αστρολογία, προκαλώντας έτσι μια επιστροφή στη γνώση της αρχαίας εκείνης επιστήμης που συσχέτιζε τους αστερισμούς με το ηλιακό μας σύστημα, εφιστούσε την προσοχή στη φύση του ζωδιακού κι ενημέρωνε την ανθρωπότητα για τις βασικές αλληλοσχετίσεις που διέπουν κι ελέγχουν τους φαινομενικούς και τους υποκειμενικούς κόσμους. 1. Τρεις Βασικές Δηλώσεις. Πολύ συχνά γίνεται η δήλωση ότι η αστρολογία είναι μια ακριβής επιστήμη, αλλά αυτό δεν είναι καθόλου σωστό, παρά τους πολλούς μαθηματικούς υπολογισμούς. Αρκετά περίεργα η αστρολογία βασίζεται σε μια πλάνη γιατί, όπως καλά γνωρίζετε, ο ζωδιακός δεν είναι παρά η φανταστική τροχιά του ηλίου στους ουρανούς κι αυτή όπως φαίνεται απ’ τη σκοπιά του εντελώς ασήμαντου πλανήτη μας. Ο ήλιος δε βρίσκεται, όπως λέγεται, σε κανένα σημείο του ζωδιακού. Απλώς έτσι φαίνεται καθώς περνά ανάμεσα στη μικρή μας σφαίρα – τη Γη – και τους αστερισμούς σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο ή εποχή. Στην αρχαιότητα πίστευαν ότι η γη αποτελούσε το κέντρο του ηλιακού συστήματος κι ότι γύρω της περιστρεφόταν ο ήλιος και όλοι οι άλλοι πλανήτες. Αυτό συνιστούσε την εξωτερική γνώση και θέση, όχι όμως την εσωτερική κατανόηση. Αργότερα, όταν ο ανθρώπινος νους φωτίστηκε περισσότερο από άλλες ανακαλύψεις, ο πλανήτης μας έπαψε να θεωρείται κέντρο και η αλήθεια έγινε πιο φανερή, παρότι

πολλά ακόμη μένουν ν’ ανακαλυφθούν που μπορεί να έχουν επαναστατική φύση. Από ορισμένες αστρολογικές σκοπιές πρέπει να γίνει μια παρόμοια διαδικασία αποκέντρωσης και το ηλιακό σύστημα δεν πρέπει πια να θεωρείται σαν ένα σημείο γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο ζωδιακός ή δια του οποίου περνά ο ήλιος στο μεγάλο του κύκλο που είναι περίπου 25.000 χρόνια. Οι διορατικοί αστρολόγοι θα αρνηθούν ότι αυτή είναι μια γενικώς αποδεκτή στάση. Ωστόσο – για λόγους σαφήνειας και σε σχέση με το πλατύ κοινό – επετράπη η παραδοχή κι έγινε αποδεκτή από τον αδαή. Πάνω σ’ αυτή τη θεωρία για το ζωδιακό θεμελιώνεται σε μεγάλο βαθμό εκείνο που αποκαλούμε Μεγάλη Πλάνη και θα ήθελα να το έχετε κατά νου καθώς θα εξετάζουμε τις νεότερες προσεγγίσεις αυτής της μέγιστης και αρχαιότερης όλων των επιστημών. Η αστρολογία είναι μια επιστήμη που πρέπει να αποκατασταθεί στην αρχική της ομορφιά και αλήθεια προτού ο κόσμος αποκτήσει μια πιο αληθινή προοπτική και μια ορθότερη και ακριβέστερη εκτίμηση του θείου Σχεδίου όπως εκφράζεται αυτή την εποχή δια της Σοφίας των Αιώνων. Η δεύτερη δήλωση που θα ήθελα να κάνω είναι ότι αυτή την εποχή η αστρολογία αποτελεί ουσιαστικά την πιο αγνή παρουσίαση της αποκρυφιστικής αλήθειας στον κόσμο, γιατί είναι η επιστήμη που ασχολείται μ’ εκείνες τις ρυθμιστικές και διέπουσες ενέργειες και δυνάμεις οι οποίες επιδρούν μέσω του όλου πεδίου του χώρου κι όλων όσων περιέχονται σ’ αυτό το πεδίο. Όταν συλληφθεί αυτό το γεγονός και γίνουν καλύτερα αντιληπτές οι πηγές αυτών των ενεργειών και κατανοηθεί ορθά η φύση του πεδίου του χώρου, θα δούμε τότε έναν πολύ πλατύτερο και ταυτόχρονα πιο στενά συνδεδεμένο ορίζοντα· θα συλληφθούν οι σχέσεις ανάμεσα στις ατομικές, πλανητικές, συστημικές και κοσμικές οντότητες και τότε θα αρχίσουμε να ζούμε επιστημονικά. Αυτή η επιστημονική ζωή είναι ο άμεσος σκοπός που θα επιφέρει η αστρολογία. Προς το παρόν η θέση του μέσου οπαδού της αστρολογίας είναι ότι ο ίδιος είναι ένα σημαντικό άτομο (τουλάχιστον για τον εαυτό του), ότι ζει σ’ αυτό το σημαντικό πλανήτη, τη Γη (σημαντικό για την ανθρωπότητα) κι ότι μέσω της αστρολογίας μπορεί να ανακαλύψει το πεπρωμένο του και να γνωρίσει τι πρέπει να κάνει. Με το παραπάνω σχόλιο δεν αναφέρομαι σ’ εκείνους τους λίγους αστρολόγους που κατέχουν πραγματική εσωτερική γνώση. Είναι πράγματι λιγοστοί και μόνο ελάχιστοι απ’ αυτούς είναι δραστηριοποιημένοι αυτή την εποχή. Ο σύγχρονος ερευνητής θέλει να πιστεύει ότι πάνω του δρουν και ρέουν από μέσα του όλες εκείνες οι ενέργειες που προέρχονται από το ζώδιο στο οποίο “βρίσκεται” ο ήλιος τη στιγμή της γέννησής του. Θεωρεί ακόμη ότι ανταποκρίνεται στις δυνάμεις των διαφόρων πλανητών καθώς κυβερνούν τους οίκους του ωροσκοπίου του και πιστεύει ότι έτσι καθορίζονται οι τάσεις και οι συνθήκες της ζωής του. Αυτό τον κάνει να νιώθει πως είναι ένας παράγοντας με ξεχωριστή σημασία. Οι σύγχρονες ερμηνείες αποτυγχάνουν να τονίσουν τη σπουδαιότητα του ανατέλλοντος ζωδίου (του ωροσκόπου) κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ελάχιστοι είναι προς το παρόν έτοιμοι να λειτουργήσουν

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

σαν ψυχές· δε λαμβάνουν υπόψη τις ενέργειες που επιδρούν συνεχώς στον πλανήτη μας από άλλους αστερισμούς ή από τους πολλούς “συγκαλυμμένους” πλανήτες. Η Προαιώνια Σοφία ισχυρίζεται ότι στο ηλιακό μας σύστημα υπάρχουν περίπου εβδομήντα από τους τελευταίους. Επιθυμώ να σας δώσω μια αληθινότερη και ακριβέστερη εικόνα. Αυτό είναι πλέον εφικτό, επειδή η ομαδική επίγνωση, οι ομαδικές σχέσεις και η ομαδική ολοκλήρωση έρχονται στο προσκήνιο της ανθρώπινης συνείδησης. Καθώς συμβαίνει αυτό, η ατομικιστική, χωριστική κι εγωκεντρική προσωπικότητα θα αποσύρεται αυξανόμενα στο περιθώριο, ενώ στο προσκήνιο θα έρχεται όλο και περισσότερο η μη χωριστική, ομαδικά συνειδητή και περιεκτική ψυχή. Συνεπώς το ενδιαφέρον για το ατομικό ωροσκόπιο θα εξαλείφεται σταδιακά και η πλανητική, η συστημική και η παγκόσμια εικόνα θα προβάλλουν αυξητικά στην επίγνωση του ατόμου· τότε θα θεωρεί τον εαυτό του σαν ακέραιο μέρος ενός πολύ σπουδαιότερου συνόλου και θα ενδιαφέρεται για την παγκόσμια ομάδα του πολύ περισσότερο απ’ ό,τι για το άτομό του. Συνεπώς δε θ’ ασχοληθώ καθόλου με το θέμα της εσωτερικής αστρολογίας από τη σκοπιά του ωροσκοπίου. Οι παγκόσμιες σχέσεις, η αλληλεπίδραση των ενεργειών, η φύση εκείνου που βρίσκεται πίσω από τη Μεγάλη Πλάνη, οι απατηλές “Εμφανίσεις των πραγμάτων όπως είναι” και το πεπρωμένο του πλανήτη μας, των βασιλείων της φύσης και της ανθρωπότητας σαν σύνολο – αυτά θα συνιστούν το κύριο μέρος του θέματός μας. Μου είναι αδιάφορο αν οι σύγχρονοι αστρολόγοι αποδέχονται ή απορρίπτουν τις παρουσιαζόμενες αυτές ιδέες. Θα προσπαθήσω να σας δώσω ορισμένα γεγονότα όπως τα αναγνωρίζει η Ιεραρχία· θα υποδείξω, αν μπορέσω, τις υποκειμενικές πραγματικότητες των οποίων η εξωτερική πλάνη δεν είναι παρά η φαινομενική εμφάνιση που ρυθμίστηκε απ’ τις σκέψεις των ανθρώπων ανά τους αιώνες· θα τονίσω το γεγονός της ζωντάνιας των Πηγών από τις οποίες ρέουν κι εκπορεύονται όλες οι ενέργειες και οι δυνάμεις που επιδρούν στον πλανήτη μας· θα επιχειρήσω πάνω απ’ όλα να σας καταδείξω εκείνη την ενότητα που διαπερνά τα πάντα κι εκείνη την υποκείμενη σύνθεση που είναι η βάση όλων των θρησκειών και όλων των πολλών διαβιβαζόμενων δυνάμεων· θα επιδιώξω να σας μετακινήσω σαν άτομα από το κέντρο της προσωπικής σας σκηνής και συνείδησης κι όμως – δίχως να σας αποστερήσω την ατομικότητα και την ταυτότητα – να σας δείξω πώς αποτελείτε τμήμα ενός μεγαλύτερου συνόλου του οποίου μπορείτε να αποκτήσετε συνειδητή επίγνωση όταν κατορθώσετε να λειτουργήσετε σαν ψυχές, αλλά του οποίου δεν έχετε σήμερα συνείδηση είτε απλώς καταγράφετε και νιώθετε την εσώτερη πραγματικότητα μέσα στην οποία ζείτε και κινείσθε και υπάρχετε. Αυτό με φέρνει στην τρίτη δήλωση που είναι τόσο βασική και θεμελιώδης ώστε θα σας ζητούσα να σταθείτε και να τη στοχασθείτε, ακόμη κι αν δε συλλαμβάνετε προς το παρόν πλήρως τα όσα συνεπάγεται. Η Αρχαία Σοφία διδάσκει ότι “ο χώρος είναι οντότητα”. Η εσωτερική αστρολογία πραγματεύεται τη ζωή αυτής της οντότητας, τις δυνάμεις και τις ενέργειες, τις παρωθήσεις και τους ρυθμούς, καθώς και τους

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

κύκλους, τις περιόδους και τις εποχές. Η Ε.Π.Μπ. το ανέφερε στη Μυστική Δοξασία. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στη Μυστική Δοξασία υπάρχει ένα αστρολογικό κλειδί που δεν είναι ακόμη δυνατό να δοθεί πλήρως. Μπορώ ωστόσο να σας δώσω κάποιες νύξεις και να προτείνω κάποιες γραμμές προσέγγισης οι οποίες αν μεταφερθούν στη συνείδηση των φωτισμένων αστρολόγων, ίσως επιτρέψουν αργότερα σε κάποιον απ’ αυτούς να ανακαλύψει αυτό το κλειδί και – στρέφοντάς το για λογαριασμό της ανθρωπότητας – να αποκαλύψει το τέταρτο θεμελιώδες αξίωμα της Προαιώνιας Σοφίας, καθώς τα υπόλοιπα τρία δόθηκαν ήδη στο προοίμιο της Μυστικής Δοξασίας. Ο χώρος είναι μια οντότητα και ολόκληρος ο “ουράνιος θόλος” (όπως αποκαλείται ποιητικά) δεν είναι παρά η φαινομενική εμφάνιση αυτής της οντότητας. Θα προσέξατε ότι δεν είπα υλική εμφάνιση αλλά φαινομενική εμφάνιση. Κάθε εικασία για τη φύση, την ιστορία και την ταυτότητα αυτής της οντότητας είναι περιττή και ανώφελη. Κάποια αμυδρή ιδέα που προσφέρει μια αναλογία ακόμη κι όταν λείπουν οι προδιαγραφές, μπορεί να αποκτηθεί αν επιχειρήσετε να σκεφθείτε την ανθρώπινη οικογένεια, το τέταρτο βασίλειο στη φύση, σαν μια οντότητα ή σαν να αποτελεί μια απλή μονάδα που εκφράζεται μέσα από τις πολλές διαφοροποιημένες μορφές του ανθρώπου. Εσείς σαν άτομα αποτελείτε ακέραιο τμήμα της ανθρωπότητας κι όμως διάγετε τη δική σας ζωή, αντιδράτε στις δικές σας εντυπώσεις, ανταποκρίνεσθε στις εξωτερικές επιρροές και κρούσεις και με τη σειρά σας ασκείτε επιρροές, εκπέμπετε κάποια μορφή ακτινοβολίας χαρακτήρα κι εκφράζετε μια ή περισσότερες ποιότητες. Συνεπώς επηρεάζετε σε κάποιο μέτρο το περιβάλλον σας κι εκείνους που προσεγγίζετε. Ωστόσο παραμένετε τμήμα της φαινομενικής εκείνης οντότητας την οποία αποκαλούμε ανθρωπότητα. Ας επεκτείνουμε τώρα αυτή την ιδέα σε μια μεγαλύτερη φαινομενική οντότητα, το ηλιακό σύστημα. Η οντότητα αυτή αποτελεί ακέραιο τμήμα μιας μεγαλύτερης ζωής που εκφράζεται μέσα από επτά ηλιακά συστήματα στα οποία συμπεριλαμβάνεται το δικό μας. Αν μπορέσετε να συλλάβετε αυτή την ιδέα, θα προβάλλει στη συνείδησή σας μια φευγαλέα εικόνα μιας μεγάλης υποκείμενης εσωτερικής αλήθειας. Πρέπει να εξετάσουμε συνοπτικά τη ζωή και την επιρροή, τις ακτινοβολίες και τις εκπορεύσεις αυτής της οντότητας καθώς και το συνδυασμένο τους αποτέλεσμα στην πλανητική μας ζωή, στα βασίλεια της φύσης και στους ανελισσόμενους ανθρώπινους πολιτισμούς. Το θέμα είναι τόσο εκτεταμένο ώστε προβληματίσθηκα για την καλύτερη μέθοδο που πρέπει να το χειρισθώ. Προτίμησα να αναφέρω συνοπτικά τα γεγονότα (γεγονότα για όσους από μας εργάζονται στην εσώτερη πλευρά της ζωής, μολονότι για σας δεν μπορεί να είναι παρά μόνο υποθέσεις) και ν’ αποφύγω κάθε λεπτομέρεια και διεξοδική ανάλυση. Θα επιχειρήσουμε να εργασθούμε από το παγκόσμιο στο μερικό και από το γενικό στο ειδικό, όμως η έμφασή μας θα είναι πάντα στο παγκόσμιο και το γενικό κι όχι στο ιδιαίτερο και το ειδικό. Εναπόκειται σε όσους από σας είναι σπουδαστές της αστρολογίας να κάνουν την κατάλληλη εφαρμογή της αλήθειας στο ειδικό. Αναφορικά μ’ αυτό η σύγχρονη αστρολογία παρεκτράπηκε σαφώς.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Αντέστρεψε την αληθινή και ορθή διαδικασία και τόνισε το ειδικό και το ιδιαίτερο, το προσωπικό ωροσκόπιο και το ατομικό πεπρωμένο και δεν έδωσε έμφαση στις μεγάλες ενέργειες και την Πηγή τους. Τελικά αυτές οι πηγές ευθύνονται για την εκδήλωση του ειδικού. Αυτή η θέση και η παρουσίαση της αλήθειας πρέπει να αλλάξει. Συνεπώς στην εσωτερική αστρολογία ασχολούμαστε με τη Ζωή και τις Ζωές που εμψυχώνουν τα “σημεία φωτός” της παγκόσμιας Ζωής. Οι αστερισμοί, τα ηλιακά συστήματα, οι πλανήτες, τα βασίλεια της φύσης και ο μικροσκοπικός άνθρωπος δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της δραστηριότητας και της ενεργειακής εκδήλωσης ορισμένων Ζωών των οποίων ο κύκλος έκφρασης και ο άπειρος σκοπός βρίσκονται πέρα από την κατανόηση και της πιο προχωρημένης και φωτισμένης διάνοιας πάνω στον πλανήτη μας. Το επόμενο σημείο που επιθυμώ να συλλάβετε, είναι το γεγονός ότι ο αιθέρας του χώρου αποτελεί το πεδίο εντός και δια του οποίου δρουν ενέργειες που εκπορεύονται από πολλές Πηγές. Συνεπώς αναφερόμαστε στο αιθερικό σώμα του πλανήτη, του ηλιακού συστήματος και των επτά ηλιακών συστημάτων στα οποία συγκαταλέγεται το δικό μας, καθώς και στο συνολικό και αχανές αιθερικό σώμα του σύμπαντος όπου είμαστε εντοπισμένοι. Χρησιμοποιώ εδώ εσκεμμένα τη λέξη “εντοπισμένος”, γιατί οδηγεί σε κάποια συμπεράσματα. Αυτό το απέραντο πεδίο, καθώς και κάθε μικρότερο και πιο εντοπισμένο πεδίο, παρέχει το μέσον διαβίβασης όλων των ενεργειών που δρουν επί και δια του ηλιακού μας συστήματος, των πλανητικών μας σφαιρών και κάθε μορφής ζωής σ’ αυτές τις σφαίρες. Σχηματίζει ένα άρρηκτο πεδίο δραστηριότητας σε συνεχή αέναη κίνηση – ένα αιώνιο μέσον για ανταλλαγή και διαβίβαση ενεργειών. Σε σχέση μ’ αυτό και προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα, θα ήταν χρήσιμο να μελετήσουμε τον άνθρωπο ατομικά· μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε μια αμυδρή αντίληψη της βασικής και υποκείμενης αλήθειας. Οι σπουδαστές δεν πρέπει να λησμονούν ποτέ ότι ο Νόμος της Αναλογίας είναι ένας ερμηνευτικός πράκτορας. Ο εσωτερισμός διδάσκει (και η σύγχρονη επιστήμη οδηγείται γοργά στο ίδιο συμπέρασμα) ότι πίσω από το φυσικό σώμα και το εκτεταμένο και πολύπλοκο νευρικό σύστημα υπάρχει ένα ζωτικό ή αιθερικό σώμα το οποίο αποτελεί το αντίστοιχο και την αληθή μορφή της εξωτερικής και απτής φαινομενικής όψης. Είναι επίσης το μέσον για τη διαβίβαση δύναμης σε όλα τα μέρη της ανθρώπινης δομής και ο πράκτορας της ενοικούσας ζωής και συνείδησης. Καθορίζει και ρυθμίζει το φυσικό σώμα, γιατί συνιστά την αποθήκη και το διαβιβαστή ενέργειας από τις διάφορες υποκειμενικές όψεις του ανθρώπου καθώς και από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται ο άνθρωπος (τόσο ο εσωτερικός όσο και ο εξωτερικός άνθρωπος). Εδώ θα έπρεπε να προστεθούν δύο ακόμη σημεία. Πρώτο: το ατομικό αιθερικό σώμα δεν αποτελεί έναν απομονωμένο και χωριστό ανθρώπινο φορέα, αλλά με ιδιότυπο τρόπο συνιστά ακέραιο τμήμα του αιθερικού σώματος εκείνης της

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

οντότητας που αποκαλούμε ανθρώπινη οικογένεια· αυτό το βασίλειο της φύσης, μέσω του αιθερικού του σώματος, αποτελεί ακέραιο τμήμα του πλανητικού αιθερικού σώματος· το πλανητικό αιθερικό σώμα δε διαχωρίζεται από τα αιθερικά σώματα των άλλων πλανητών, αλλά όλα μαζί σε συνδυασμό με το αιθερικό σώμα του ηλίου απαρτίζουν το αιθερικό σώμα του ηλιακού συστήματος. Αυτό συνδέεται με τα αιθερικά σώματα των έξι άλλων ηλιακών συστημάτων τα οποία μαζί με το δικό μας συγκροτούν μια κοσμική ενότητα και μέσα σ’ αυτή εισρέουν ενέργειες και δυνάμεις από ορισμένους μεγάλους αστερισμούς. Το πεδίο του χώρου έχει αιθερική φύση και το ζωτικό του σώμα απαρτίζεται από το σύνολο των αιθερικών σωμάτων όλων των αστερισμών, των ηλιακών συστημάτων και των πλανητών που εμπεριέχονται σ’ αυτό. Σ’ ολόκληρο τον κοσμικό αυτό χρυσό ιστό υπάρχει μια συνεχής κυκλοφορία ενεργειών και δυνάμεων κι αυτό αποτελεί την επιστημονική βάση των αστρολογικών θεωριών. Όπως ακριβώς οι δυνάμεις του πλανήτη και του εσώτερου πνευματικού ανθρώπου (για να αναφέρω ένα μόνο από τους πολλούς παράγοντες) διαχύνονται στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου ατομικά πάνω στο φυσικό πεδίο και ρυθμίζουν την εξωτερική του έκφραση, τις δραστηριότητες και τις ποιότητές του, έτσι και οι ποικίλες δυνάμεις του σύμπαντος διαχύνονται σε κάθε τμήμα του αιθερικού σώματος εκείνης της οντότητας που αποκαλούμε χώρο, ρυθμίζοντας και καθορίζοντας την εξωτερική έκφραση, τις δραστηριότητες και τις ποιότητες κάθε μορφής που περιέχεται μέσα στην κοσμική περιφέρεια. Το δεύτερο σημείο που θα ήθελα να θέσω είναι ότι μέσα στο ανθρώπινο αιθερικό σώμα υπάρχουν επτά κύρια κέντρα δύναμης που έχουν τη φύση πρακτόρων διανομής και ηλεκτρικών συσσωρευτών, παρέχοντας στον άνθρωπο δυναμική ισχύ και ενεργειακή ποιότητα· παράγουν συγκεκριμένα αποτελέσματα στην εξωτερική του φυσική εκδήλωση. Από τη διαρκή δραστηριότητά τους εμφανίζεται η ποιότητά του, αρχίζουν να προβάλλουν οι ακτινικές του τάσεις και υποδεικνύεται σαφώς το εξελικτικό του σημείο. Αυτός “ο έλεγχος της μορφής μέσω μιας επτάδας ενεργειών” (όπως ορίζεται στο Αρχαίο Σχόλιο) είναι ένας αναλλοίωτος κανόνας της εσώτερης διακυβέρνησης του σύμπαντός μας και του ιδιαίτερου ηλιακού μας συστήματος, καθώς και της περίπτωσης του ανθρώπου ατομικά. Υπάρχουν, για παράδειγμα, στο ηλιακό μας σύστημα επτά ιεροί πλανήτες που αντιστοιχούν στα επτά ατομικά κέντρα δύναμης του ανθρώπου, στα επτά ηλιακά συστήματα στα οποία ανήκει και το δικό μας, καθώς και στα επτά ενεργειακά κέντρα Εκείνου τον Οποίο ανέφερα σε άλλα βιβλία μου σαν τον Έναν Περί Του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί. Στα αποκρυφιστικά βιβλία δόθηκαν πολλά για τα οποία έχει βαθιά άγνοια ο μέσος αστρολόγος. Είναι ουσιώδες να μάθει να σκέφτεται με μεγαλύτερα Σύνολα και να ερευνά βαθύτερα τις εκπορευτικές Πηγές και τα αιώνια διαρκή Αίτια αντί τα αποτελέσματα αυτών των Πηγών στην εφήμερη εκείνη δημιουργία που είναι το ανθρώπινο ον και στην πρόσκαιρη ύπαρξή του σ’ έναν πολύ ασήμαντο πλανήτη. Καθώς θα προσπαθεί να το κάνει, θ’ ανακαλύψει για λογαριασμό του τα σημάδια της

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ουσιαστικής θειότητας του ανθρώπου – μιας θειότητας που θα βρεθεί στην απεριόριστη σύλληψη της ανθρώπινης συνείδησης όταν φωτίζεται από το φως της ψυχής και στη δύναμή του να προβάλλει τη σκέψη του στη συνείδηση των συλλογικών εκείνων Ζωών των Οποίων πρέπει αναγκαστικά να συμμερισθεί τις “ενεργητικές κινήσεις”, επειδή η μικρή ποσότητα της ενέργειάς του δεν είναι παρά ακέραιο τμήμα της δικής Τους. Υπάρχει μια όψη ενέργειας την οποία ο σύγχρονος αστρολόγος συνήθως παραβλέπει παρότι έχει εξαιρετική σπουδαιότητα. Πρόκειται για την ενέργεια που εκπορεύεται ή ακτινοβολείται από την ίδια τη Γη. Καθώς όλα τα ανθρώπινα όντα ζουν στην επιφάνεια της Γης και συνεπώς προβάλλονται μέσα στο αιθερικό σώμα του πλανήτη (επειδή “ο άνθρωπος στέκει όρθιος”), το ανθρώπινο σώμα λούζεται αδιάκοπα από τις εκπορεύσεις και τις ακτινοβολίες της Γης μας και από την ολική ποιότητα του πλανητικού μας Λόγου καθώς εκπέμπει και διαβιβάζει ενέργεια στο πλανητικό Του περιβάλλον. Οι αστρολόγοι έδιναν πάντοτε έμφαση στις εισρέουσες επιρροές και ενέργειες καθώς κρούουν κι επιδρούν στο μικρό μας πλανήτη, αλλά παρέλειψαν να εξετάσουν επαρκώς τις εκπορευόμενες ποιότητες και δυνάμεις που αποτελούν τη συμβολή του αιθερικού σώματος της Γης μας στο μεγαλύτερο σύνολο. Αυτό θα το εξετάσουμε αργότερα, αλλά θεώρησα αναγκαίο να επισύρω την προσοχή σας σ’ αυτό τώρα. Ένα άλλο σημείο που πρέπει να υπογραμμισθεί εδώ είναι ότι η επιρροή της σελήνης είναι καθαρά συμβολική τόσο σε φύση όσο και σε αποτέλεσμα και είναι απλώς η συνέπεια μιας αρχαίας σκέψης και διδασκαλίας (που προέρχεται απ’ τους Λεμούρειους χρόνους) και δε βασίζεται σε κάποια αληθινή ακτινοβολία ή επίδραση. Στους μακρινούς εκείνους χρόνους που προηγήθηκαν ακόμη και της Λεμουρείας και αποτελούσαν στους Λεμούρειους καιρούς απλώς μια αρχαία παράδοση, η σελήνη φαινόταν να είναι μια ζώσα ζωτική οντότητα. Θα ήθελα ωστόσο να έχετε σαφώς κατά νου ότι η σελήνη σήμερα δεν είναι παρά μια νεκρή μορφή. Δεν έχει κανενός είδους εκπομπή ή ακτινοβολία κι επομένως δεν έχει κανενός είδους αποτέλεσμα. Από τη σκοπιά του εσωτερικού γνώστη η σελήνη δεν είναι παρά ένα εμπόδιο στο χώρο – μια ανεπιθύμητη μορφή που πρέπει κάποια μέρα να εξαφανισθεί. Στην εσωτερική αστρολογία το αποτέλεσμα της σελήνης θεωρείται σαν συνέπεια σκέψης και σαν αποτέλεσμα μιας ισχυρής και πανάρχαιης σκεπτομορφής· ωστόσο η σελήνη δε διαθέτει δική της ποιότητα ούτε μπορεί να διαβιβάσει οτιδήποτε στη Γη. Ας το επαναλάβω: Η σελήνη είναι μια νεκρή μορφή· δεν έχει καμιά απολύτως εκπόρευση. Γιαυτό οι αρχαίες γραφές αναφέρουν πως η σελήνη “συγκαλύπτει είτε τον Ήφαιστο είτε τον Ουρανό”. Αυτός ο υπαινιγμός υπήρχε πάντα και οι αστρολόγοι καλά θα κάνουν να πειραματισθούν με την υπόδειξη που έκανα για τη σελήνη και (αντί να εργάζονται με τη σελήνη) να εργάζονται με τον Ήφαιστο όταν ασχολούνται με τον υπανάπτυκτο ή μέσο άνθρωπο και με τον Ουρανό όταν εξετάζουν τον πολύ αναπτυγμένο άνθρωπο. Θα προκύψουν μερικά ενδιαφέροντα και πολύ πειστικά συμπεράσματα.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Οι σπουδαστές καλά θα κάνουν να θυμούνται ότι οι δώδεκα αστερισμοί που σχηματίζουν τον ιδιαίτερο ζωδιακό μας, είναι επίσης δέκτες πολλών ενεργειακών ρευμάτων που προέρχονται από πολλές πηγές. Αυτά σμίγουν και συγχωνεύονται με την ενέργεια του κάθε ιδιαίτερου αστερισμού και – αφού μετουσιωθούν και “εκλεπτυνθούν αποκρυφιστικά” – βρίσκουν τελικά το δρόμο τους στο ηλιακό μας σύστημα. Θα ήθελα ακόμη να επιστήσω την προσοχή σε ορισμένα πρόσφορα και χρήσιμα σχόλια που έκανα στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός. Τα παραφράζω κάπως: “Η αστρολογία ασχολείται με το αποτέλεσμα που παράγεται στην ουσία των περιβλημάτων από τις επιδράσεις, τις δονήσεις κ.λπ. των διαφόρων πλανητών. Αυτές είναι εσωτερικά οι επιδράσεις των ηλιακών κέντρων. Οι δυνάμεις που εκπορεύονται απ’ τα ηλιακά κέντρα δρουν πάνω στα πλανητικά κέντρα… Αυτό κρύβεται στο κάρμα του Ουράνιου Ανθρώπου. Όταν έλθει σε ύπαρξη η αληθινή εσωτερική αστρολογία, θα δοθούν περισσότερα γι’ αυτό. Οι σπουδαστές της αστρολογίας μαθαίνουν σήμερα μόνο το αλφάβητο του τεράστιου αυτού θέματος και καταγίνονται με τις εξωτερικές πτυχές του μεγάλου αυτού πέπλου το οποίο κάλυψε με σοφία την πλανητική γνώση.” (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σελ. 1051)

Τα ακόλουθα είναι ένας κατάλογος – ατελής αλλά επαρκής για τους σκοπούς μας – των κύριων επιδράσεων που εισδύουν στην πλανητική μας ζωή από μακρινές Πηγές και προκαλούν συγκεκριμένα αποτελέσματα στον άνθρωπο ατομικά και στην ανθρωπότητα σαν σύνολο: 1. Ο αστερισμός της Μεγάλης Άρκτου. Ι. 2. Οι Επτά Αδελφές των Πλειάδων. 3. Ο Σείριος, το Άστρο του Κυνός. 1. Τα επτά ηλιακά συστήματα στα οποία συμπεριλαμβάνεται το δικό μας. ΙΙ. 2. Οι επτά ιεροί πλανήτες στους οποίους δε συγκαταλέγεται ο δικός μας. 3. Οι πέντε μη-ιεροί ή “συγκαλυμμένοι” πλανήτες. ΙΙΙ. 1. Τα επτά πλανητικά κέντρα. 2. Τα επτά κέντρα δύναμης στο ανθρώπινο αιθερικό σώμα. IV. 1. Οι δώδεκα ζωδιακοί αστερισμοί. Έχουμε λοιπόν μια εννεαπλή ενεργειακή κρούση. Αυτός είναι ένας βασικός πίνακας, αλλά πρέπει να θυμάστε πως υπάρχουν και άλλες κρούσεις σχετικά ασήμαντες. Σ’ αυτές θα μπορούσαν να προστεθούν κι άλλα ρεύματα ενέργειας που επιδρούν κι επηρεάζουν σαφώς την πλανητική μας ζωή, όπως αυτά που πηγάζουν από εκείνο το μεγάλο αστέρι, τον Βετελγκέζη, ή από τον Αντάρη κι άλλους τεράστιους ήλιους και ηλιακά συστήματα που συνδέονται με τους αστερισμούς του ζωδιακού και των οποίων η δύναμη δε μας προσεγγίζει άμεσα αλλά μέσω αυτών των αστερισμών. Επιπλέον πρέπει να θυμάστε ότι τεχνικά πρέπει να προσθέσουμε και την ακτινοβόλο επίδραση που ασκείται απευθείας πάνω μας από τον πλανήτη στον οποίο ζούμε, τη Γη. Τότε και μόνο τότε θα έχουμε μια αρκετά πλήρη ανάλυση και εικόνα

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

των ενεργειών στις οποίες μπορεί και πρέπει να ανταποκρίνεται το αιθερικό σώμα του ανθρώπου (που ρυθμίζει το φυσικό σώμα του οποίου οι αντιδράσεις είναι κατεξοχήν αυτόματες και αρνητικές). Η κατανόηση αυτής της ανταπόκρισης κι ο συνειδητός νοήμων έλεγχος των αντιδράσεων του ατόμου είναι εντελώς απαραίτητος στον άνθρωπο, αλλά γίνεται εφικτός μόνο σε κάποιο αρκετά προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης και καθώς προσεγγίζει την Ατραπό (όπως νοείται τεχνικά). Στην αρχή ο άνθρωπος μαθαίνει να ελέγχει τις αντιδράσεις του στους πλανήτες καθώς διέπουν και κατευθύνουν τις υποθέσεις της προσωπικότητάς του από τις διαφορετικές “θέσεις” τους στους δώδεκα οίκους του ωροσκοπίου του. Επιτυγχάνεται με δύο τρόπους: Πρώτο: Καταστρώνοντας προσεκτικά το ωροσκόπιο και προσδιορίζοντας εκείνο που πρέπει να γίνει για να εξουδετερωθούν οι πλανητικές επιρροές όταν θεωρείται επιθυμητό να ελέγχονται οι αντιδράσεις της προσωπικότητας. Αυτό πρέπει να γίνει με την εφαρμοσμένη δύναμη της σκέψης. Απαιτεί πλήρη εμπιστοσύνη στην κατανόηση και την ερμηνεία του αστρολόγου και ακριβή γνώση της στιγμής της γέννησης. Είναι αμφίβολο βέβαια αν μπορεί να υπάρξει ένας τόσο σοφός αστρολόγος ή αν μπορεί να προσδιορισθεί με τέτοια ακρίβεια η στιγμή της γέννησης. Δεύτερο: Αναλαμβάνοντας συνειδητά τη θέση του πνευματικού Παρατηρητή και καλλιεργώντας τη δύναμη ανταπόκρισης στην Ψυχή. Τότε απ’ τη σκοπιά αυτής της Ψυχής ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να ελέγχει τις περιστάσεις και τις επακόλουθες αντιδράσεις της προσωπικότητας. Ο εσωτεριστής αστρολόγος θα πρέπει επίσης να σημειώσει τις ακόλουθες θέσεις και απόψεις: 1. Οι πλανητικές επιδράσεις υποδηλώνουν την τάση των εξωτερικών συνθηκών της ζωής. Όταν ερμηνευθούν σωστά για το μέσο ή ανεξέλικτο άνθρωπο, μπορούν και υποδεικνύουν το πεπρωμένο και τη μοίρα της προσωπικότητας· ρυθμίζουν κι ελέγχουν πλήρως το άτομο που δεν έχει καμιά συνειδητή εμπειρία της ψυχής. Τη στιγμή που ο άνθρωπος αποκτά επίγνωση της ψυχής του κι επιχειρεί να ελέγξει το “δρόμο του στη ζωή”, η επίδραση των πλανητών εξασθενεί οριστικά και τείνει να εξαλειφθεί· ο χάρτης της προσωπικότητάς του παρουσιάζει ελλείψεις και συχνά είναι ανακριβής. Τότε ελέγχει και κυβερνά η δύναμη που ρέει μέσω των πλανητών κι όχι η δύναμη των ίδιων των πλανητών. Τότε ο άνθρωπος γίνεται δεκτικός στις λεπτοφυέστερες κι ανώτερες ενέργειες του ηλιακού συστήματος και των δώδεκα κυρίαρχων αστερισμών. 2. Το ηλιακό ζώδιο, όπως ονομάζεται, υποδεικνύει τη φύση του ανθρώπου, φυσική, νοητική και πνευματική. Κρατά το μυστικό της ακτίνας της προσωπικότητας και της δυνατότητας του ανθρώπου να ανταποκρίνεται ή όχι στην Ψυχή, τον πραγματικό άνθρωπο. Υποδεικνύει επίσης την ολοκλήρωση που έχει ήδη επιτευχθεί καθώς και το τωρινό σημείο ανέλιξης των ψυχικών ποιοτήτων, του διαθέσιμου εξοπλισμού, της παρούσας ζωικής ποιότητας και των άμεσα πιθανών ομαδικών σχέσεων. Από τη σκοπιά της Προαιώνιας Σοφίας δεν υποδεικνύει τίποτε άλλο. Αυτό αποτελεί αντιστροφή της συνηθισμένης αστρολογικής θέσης. Ο λόγος

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

που το αναφέρω είναι ότι η ανθρωπότητα έχει εξελιχθεί αρκετά, έτσι ώστε η αστρολογία της ψυχής να γίνει σύντομα εφικτή· αποτελεί – από πολλές απόψεις – μια αντιστροφή της κανονικής διαδικασίας. Αυτό είναι εξίσου συνετό και αναγκαίο κι επίσης αναπόφευκτο. Τελικά οι αστρολόγοι θα χωριστούν σε δύο τάξεις: στους εξωτερικούς αστρολόγους οι οποίοι θα καταγίνονται με το ωροσκόπιο της προσωπικότητας και στους εσωτερικούς αστρολόγους που θα ασχολούνται με τους σκοπούς της ψυχής. 3. Το ανατέλλον ζώδιο υποδεικνύει τις απώτερες δυνατότητες καθώς και τον πνευματικό στόχο και σκοπό της άμεσης ενσάρκωσης και των αμέσως επόμενων ενσαρκώσεων. Αυτό το ζώδιο σχετίζεται με τον αγώνα του πνευματικού ανθρώπου να “προχωρήσει” από το επιτευχθέν σημείο, έτσι ώστε όταν εξαντληθεί προσωρινά η ζωική ενέργεια και λάβει χώρα ο “θάνατος της προσωπικότητας”, ο άνθρωπος να βρεθεί “πλησιέστερα στο κέντρο της ζωής του, εγγύτερα στο κέντρο της ομάδας του και πιο κοντά στο κέντρο της θείας ζωής”, όπως το εκφράζει η Προαιώνια Σοφία. Η ιδιαίτερη αυτή φράση “θάνατος της προσωπικότητας” έχει δύο συγκεκριμένες έννοιες: α. Μπορεί να εννοεί το θάνατο του φυσικού σώματος, που συνοδεύεται αναπόφευκτα απ’ τα δύο στάδια του θανάτου του συναισθηματικού φορέα και της επακόλουθης διάλυσης της πρόσκαιρης κι ευμετάβλητης μορφής που χρησιμοποίησε το μέρος της νοητικής ενέργειας στη διάρκεια της ενσάρκωσης. β. Τον υποκειμενικό και μυστηριακό “θάνατο της προσωπικότητας”. Αυτή η φράση υποδηλώνει ότι η εστία για τη διανομή ενέργειας μεταφέρεται από την προσωπικότητα (ένα συγκεκριμένο κέντρο δύναμης) στην ψυχή (ένα άλλο συγκεκριμένο κέντρο). Αντιλαμβάνομαι ότι αυτές οι απόψεις δε συμβαδίζουν με τις συνηθισμένες αστρολογικές θέσεις. Ωστόσο ο πειραματισμός με τις ιδέες αυτές δε θα ήταν απώλεια χρόνου για την αστρολογία. Ίσως οι αστρολόγοι ανακαλύψουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα και ουσιαστικά προβλήματα και ίσως οδηγηθούν σε μια ακρίβεια άγνωστη μέχρι τώρα. Ίσως να ήταν χρήσιμο να επεκταθώ κάπως σ’ αυτό το σημείο: Αναφορικά με το ηλιακό ζώδιο, το ανατέλλον ζώδιο και το αποτέλεσμα της σκεπτομορφής που σχετίζεται με τη σελήνη, η θέση της εσωτερικής αστρολογίας έχει ως εξής: 1. Το ηλιακό ζώδιο. Το ζώδιο αυτό υποδεικνύει το τωρινό πρόβλημα του ανθρώπου· καθορίζει την ταχύτητα ή τον εδραιωμένο ρυθμό της προσωπικής του ζωής· σχετίζεται με την ποιότητα, την ιδιοσυγκρασία και τις ζωικές ροπές που επιδιώκουν να εκφρασθούν στην ιδιαίτερη αυτή ενσάρκωση και φανερώνει τη ρατζασική ή όψη δραστηριότητα του εσώτερου ανθρώπου. Βασικά οι δυνάμεις αυτές υποδεικνύουν τη γραμμή της ελάχιστης αντίστασης. 2. Ο ωροσκόπος ή το ανατέλλον ζώδιο υποδεικνύει την πρόθεση της ζωής ή τον άμεσο ψυχικό σκοπό γι’ αυτή την ενσάρκωση. Κρατά το μυστικό του μέλλοντος και φανερώνει τη δύναμη η οποία, όταν χρησιμοποιηθεί σωστά, θα οδηγήσει τον

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

άνθρωπο στην επιτυχία. Εκπροσωπεί τη σαττβική ή αρμονική όψη της ζωής και μπορεί να δημιουργήσει ορθή σχέση ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα σε κάθε ενσάρκωση. Έτσι δείχνει το δρόμο για την αναγνώριση της δύναμης της ψυχής. 3. Η σελήνη. Αυτός ο τύπος δύναμης (που προέρχεται από κάποιους πλανήτες κι όχι από τη σελήνη), υποδεικνύει εκείνο που είναι παρελθόν. Συνεπώς συνοψίζει τους περιορισμούς και τα τωρινά εμπόδια. Διέπει το φυσικό σώμα και δείχνει πού μπορεί να βρίσκεται η φυλακή της ψυχής. Η επόμενη δήλωση που θα ήθελα να κάνω και η οποία απορρέει κανονικά από τα προηγούμενα, είναι ότι οι ζωδιακές, οι συστημικές και οι πλανητικές ενέργειες δρουν είτε σαν ανασταλτικές είτε σαν διεγερτικές δυνάμεις ανάλογα με τον τύπο του φορέα ή του σώματος στον οποίο επιδρούν· η φύση αυτών των φορέων και η ικανότητά τους να έλκουν, ν’ ανταποκρίνονται, ν’ απορρίπτουν, να απορροφούν και να μετουσιώνουν εξαρτάται αποκλειστικά απ’ το σημείο εξέλιξης που έχει επιτευχθεί, καθώς και απ’ τη γενική πλανητική κατάσταση και ψυχολογία που επικρατεί στην ανθρώπινη οικογένεια σε κάθε δεδομένη στιγμή. Ένα παράδειγμα των παραπάνω μπορεί να ιδωθεί στο σημερινό κόσμο όπου οι δυνάμεις που κρούουν μ’ ένα σχεδόν βίαιο και κάπως νέο μέτρο και ρυθμό πάνω στην πλανητική μας ζωή, εφελκύουν μια πολύ έντονη ανταπόκριση από τους διανοητές του κόσμου, διεγείροντάς τους έτσι σε μια πιο σοβαρή προσπάθεια σε ιδεολογικές γραμμές, ενώ ταυτόχρονα το μόνο που ελκύουν από τις μάζες και τα υπανάπτυκτα άτομα είναι ο τρόμος, η αξιοθρήνητη μοιρολατρία, η διαδεδομένη φυσική υποβάθμιση και πολλές άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις της μορφικής φύσης. Κάποια κατανόηση αυτών των ανασταλτικών ή διεγερτικών επιρροών μπορεί να είναι εύκολη σ’ εκείνους που μπορούν να κατανοήσουν τη φύση των δραστηριοτήτων του πλανήτη Κρόνου. Πρόκειται για τον πλανήτη που ρυθμίζει κυρίως το εξελικτικό σημείο όπου γίνεται πλέον δυνατή η επιλογή, όπου μπορεί ν’ αναληφθεί συνειδητά η απόρριψη ή η αποδοχή της ευκαιρίας και η επώμιση της προσωπικής ευθύνης γίνεται ένα αναγνωρισμένο γεγονός μιας σχεδιασμένης και διευθετημένης ζωής. Αυτό το σημείο στην ανθρώπινη εξελικτική διαδικασία περιγράφεται συμβολικά στο Αρχαίο Σχόλιο με τις ακόλουθες φράσεις: “Στο μέσο των στροβιλιζόμενων δυνάμεων στέκω γεμάτος σύγχυση. Δεν τις γνωρίζω, γιατί σ’ όλο το παρελθόν μου με σάρωναν εδώ κι εκεί στη γη όπου πλανιόμουν τυφλός και αδαής. Από τόπο σε τόπο και από σημείο σε σημείο με έσερναν πάνω και κάτω στη γη και πουθενά δεν έβρισκα ανάπαυση. Τώρα τις ξέρω και στέκω εδώ και δε θα κινηθώ μέχρι να γνωρίσω το Νόμο που κυβερνά όλη την κίνηση πάνω και κάτω στη γη. Μπορώ να περιστρέφομαι και να αντικρίζω τους πολλούς διαφορετικούς δρόμους· αντικρίζω κάποιους πλατείς ορίζοντες κι όμως σήμερα στέκω. Θα αποφασίσω μόνος μου το δρόμο που θα πάρω. Μετά θα κινηθώ μπροστά. Δεν πρόκειται πια να ταξιδεύω πάνω και κάτω στη γη, ούτε να γυρνώ στο διάστημα. Αλλά θα προχωρήσω προς τα εμπρός.”

Η εσωτερική επιστήμη της αστρολογίας φέρνει στη σύγχρονη κι εξωτερική της όψη μια ακόμη επαναστατική ιδέα: Στο μείζονα κύκλο των πολλών ενσαρκώσεων του

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ανθρώπου – όπως καλά αναγνωρίζεται – αυτός διατρέχει το ζωδιακό κύκλο από τους Ιχθείς στον Κριό, οπισθοδρομώντας έτσι δια των ζωδίων καθώς ακολουθεί την πορεία ή την ατραπό οπισθοδρόμησης του Ηλίου. Αυτή η φράση πάντοτε με ενοχλούσε, αλλά η φαινομενική οπισθοδρόμηση που βασίζεται στη μετάπτωση των ισημεριών, αποτελεί ακέραιο τμήμα της Μεγάλης Πλάνης. Τη στιγμή που ο άνθρωπος αρχίζει να αναδύεται απ’ αυτή την πλάνη και δεν υπόκειται πλέον στη γοητεία και το αποτέλεσμα της παγκόσμιας μάγια, εκείνη τη στιγμή αντιστρέφεται η κίνηση του μεγάλου Τροχού της Ζωής και τότε αρχίζει (αργά κι επίπονα) να εργάζεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Τότε διέρχεται τα ζώδια από τον Κριό στους Ιχθείς. Αρχίζει υπομονετικά και συνειδητά να λειτουργεί σαν ψυχή που αγωνίζεται προς το φως, ωσότου τελικά προβάλλει στο τέλος της Ατραπού στους Ιχθείς σαν παγκόσμιος Νικητής και παγκόσμιος Σωτήρας. Γνωρίζει τότε τη σημασία του θριάμβου πάνω στο θάνατο, επειδή ξεπέρασε και υπερνίκησε την επιθυμία. Αυτή η αντιστροφή του τρόπου με τον οποίο ταξιδεύει ο άνθρωπος δια των ζωδίων του ζωδιακού, θα απαιτήσει να αναπροσαρμοσθεί η μέθοδος που χρησιμοποιείται από τους αστρολόγους όταν καταστρώνουν ένα ωροσκόπιο για τους ανώτερους ζηλωτές, τους μαθητές και τους μυημένους. Επομένως, σύμφωνα με το σημείο εξέλιξης του ατόμου στην Ατραπό ή (με άλλα λόγια) τη θέση του ατόμου πάνω στον τροχό της ζωής, οι ασκούμενοι αστρολόγοι θα προσαρμόσουν την ερμηνεία του ωροσκοπίου. Θ’ απαιτήσει την εργασία και τη σκέψη του ενορατικού αστρολόγου, η οποία εξαρτάται απ’ την ψυχική επαφή και από πολύ διαλογισμό, για να καθορισθούν οι διαδικασίες της αστρολογικής ερμηνείας εκείνων που είναι ενεργές και ζώσες ψυχές σε κάποιο από τα τελικά στάδια πάνω στην Ατραπό. Η κατάστρωση του ωροσκοπίου του μέσου ανθρώπου ή του υπανάπτυκτου ανθρώπου δεν παρουσιάζει τέτοιες δυσκολίες. Θα μπορούσε να προστεθεί ακόμη ότι τα ζώδια του ζωδιακού σχετίζονται κυρίως με τη ζωική έκφραση του Ουράνιου Ανθρώπου (όσον αφορά τον πλανήτη μας) κι επομένως με το πεπρωμένο και τη ζωή του πλανητικού Λόγου. Σχετίζονται επίσης με το μεγάλο άνθρωπο των ουρανών, τον ηλιακό Λόγο. Στην τελευταία αυτή περίπτωση αναφέρομαι στο αποτέλεσμά τους καθώς γίνεται αισθητό στο ηλιακό σύστημα σαν σύνολο και μ’ αυτό το αποτέλεσμα υπάρχουν λίγοι αστρολόγοι που μπορούν να ασχοληθούν αυτή την εποχή. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι για τις ζωές οι οποίες εμψυχώνουν τους μεγάλους αυτούς αστερισμούς και των οποίων η ακτινοβολία – δυναμική και μαγνητική – φτάνει στη Γη μας, αυτό το αποτέλεσμα είναι συμπτωματικό και απαρατήρητο. Το κύριο αποτέλεσμα που αυτές έχουν, ασκείται στον πλανητικό μας Λόγο κι αυτό το αποτέλεσμα φτάνει σε μας μέσα απ’ Αυτόν καθώς διαχύνεται από το μεγάλο εκείνο πλανητικό κέντρο που το ονομάζουμε Σαμπάλλα. Είναι συνεπώς ικανό να εφελκύσει την κύρια ανταπόκριση των ενάδων κι αυτές οι ενάδες εκφράζονται δια του βασιλείου των ψυχών και δια του ανθρώπινου βασιλείου· επομένως εκφράζεται μέσω της Ιεραρχίας και μέσω της ανθρωπότητας σαν σύνολο. Είναι ένα σημείο με πραγματική σπουδαιότητα και πρέπει να σημειωθεί

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

και να συνδεθεί με όλη τη διδασκαλία που έχετε για το πολύ ενδιαφέρον αυτό θέμα των τριών κύριων πλανητικών κέντρων. Το έργο των ζωδιακών επιδράσεων είναι να εφελκύσουν την ανάδυση της όψης θέληση του Ουράνιου Ανθρώπου και όλων των ενάδων, των ψυχών και των προσωπικοτήτων που αποτελούν το πλανητικό σώμα έκφρασης. Αυτή η δήλωση σημαίνει ελάχιστα για σας σήμερα, αλλά θα σημαίνει πολλά σ’ εκείνους τους σπουδαστές οι οποίοι σε λίγες δεκαετίες θα μελετούν αυτά που λέω εδώ. Όταν κατανοηθεί σωστά, εξηγεί πολλά απ’ όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Καθώς οι επιρροές αυτές διαχύνονται στον πλανήτη μας και συνεπώς στα κέντρα δύναμης πάνω στον πλανήτη, παράγουν ένα διπλό αποτέλεσμα: 1. Παράγουν ένα αποτέλεσμα πάνω στον προχωρημένο άνθρωπο, γαλβανίζοντας τα κέντρα πάνω από το διάφραγμα σε δραστηριότητα κι επιτρέποντάς του να ανταποκρίνεται στην ακτινοβολία και τη δραστηριότητα της Ιεραρχίας. 2. Παράγουν ένα αποτέλεσμα πάνω στον ανεξέλικτο άνθρωπο, επιτρέποντάς του να λειτουργεί σαν ένα συνηθισμένο, αφώτιστο ανθρώπινο ον. Όμως πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι όλες οι ενέργειες – ζωδιακές, συστημικές και πλανητικές – έχουν ένα σαφές αποτέλεσμα πάνω σ’ όλες τις ζωές όλων των μορφών σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης. Τίποτε δεν μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτές τις ακτινοβόλες και μαγνητικές επιδράσεις. Ο στόχος της εξέλιξης για την ανθρωπότητα είναι ν’ αποκτήσει συνειδητά και ζωντανά επίγνωση της φύσης αυτών των ενεργειών και ν’ αρχίσει να τις γνωρίζει και να τις χρησιμοποιεί. Όπως έλεγε πάντοτε η Ιεραρχία στους ανθρώπους, αυτό είναι το πεδίο του αποκρυφισμού. Θα μπορούσε να δηλωθεί ότι ο μαθητής πρέπει να αποκτήσει συνειδητή επίγνωση των πλανητικών επιδράσεων και ν’ αρχίσει να τις χρησιμοποιεί για να εκτελέσει το σκοπό της ψυχής. Ο μυημένος πρέπει να έχει επίγνωση των ζωδιακών επιδράσεων που εκπορεύονται εντελώς έξω από το ηλιακό σύστημα. Αυτές μπορούν ν’ αναγνωρισθούν σαν: α. Μια δόνηση που καταγράφεται στο ένα ή το άλλο από τα επτά κέντρα. β. Μια αποκάλυψη ενός ιδιαίτερου τύπου φωτός που μεταδίδει ένα ειδικό χρώμα στο μυημένο. γ. Ένας ιδιάζων φθόγγος. δ. Ένας κατευθυντήριος ήχος. Ολόκληρη η ιστορία του ζωδιακού μπορεί να συνοψισθεί εικονογραφικά και με ακρίβεια στην παρακάτω δήλωση: Υπάρχουν τρία βιβλία που τα μελετούν οι τρεις τύποι ανθρώπινων όντων και από τα οποία μαθαίνουν: 1. Το Βιβλίο της Ζωής – Μυημένοι – οι 12 αστερισμοί. 2. Το Βιβλίο της Σοφίας – Μαθητές – οι 12 πλανήτες. 3. Το Βιβλίο της Μορφής ή της Εκδήλωσης – Ανθρωπότητα – οι 12 Δημιουργικές Ιεραρχίες. Συνοψίζοντας μπορούμε να πούμε ότι:

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

1. Τα ζώδια επηρεάζουν κυρίως τον άνθρωπο που ζει κάτω από το διάφραγμα. Αυτός είναι ο συνήθης μέσος άνθρωπος. Έτσι τα ζώδια αυτά ρυθμίζουν τέσσερα από τα κέντρα: α. Τη βάση της σπονδυλικής στήλης. β. Το ιερό κέντρο. γ. Το ηλιοπλεγματικό κέντρο. δ. Τη σπλήνα. 2. Η εσώτερη ομάδα των ηλιακών συστημάτων, που εργάζεται σε σχέση με τα ζώδια, επηρεάζει κυρίως όσους ζουν πάνω από το διάφραγμα. Επομένως ρυθμίζουν: α. Το καρδιακό κέντρο. β. Το κέντρο του λαιμού. γ. Το κέντρο άζνα. δ. Το κεφαλικό κέντρο. 3. Τρεις απ’ τις ενέργειες εργάζονται δια του κεφαλικού κέντρου, αλλά μόνο μετά την τρίτη μύηση. Υπάρχουν ένα ή δύο άλλα σημεία που πρέπει επίσης να προσέξετε εδώ. Τα σημειώνω για τη φώτισή σας. Απ’ όλες τις πολλές ενέργειες που προσκρούουν, διαπερνούν και προκαλούν αποτελέσματα στον πλανήτη μας, η εσωτερική αστρολογία δίνει έμφαση στους τέσσερις ακόλουθους τύπους δύναμης, επειδή επηρεάζουν αυτό που θα μπορούσε να ονομασθεί προσωπικότητα της Γης μας: 1. Την ποιότητα του ηλιακού μας συστήματος. Ο Θεός είναι πυρ καταναλίσκον, αλλά ο Θεός είναι επίσης αγάπη. Είναι η διδασκαλία τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής αλήθειας. 2. Την ποιότητα του Λόγου του πλανήτη μας καθώς διαχύνεται στις αλύσους, τους γύρους, τις φυλές και τα βασίλεια της φύσης. 3. Την ποιότητα του συμπληρωματικού πλανήτη της Γης, που είναι το πολικό αντίθετο της Γης όταν εξετάζεται εσωτερικά. Αυτός ο πλανήτης είναι η Αφροδίτη. 4. Την ποιότητα της έλξης των τριών πλανητών που δημιουργούν ένα εσωτερικό τρίγωνο δύναμης. Χρησιμοποίησα αρκετές φορές τη φράση “διαπερνά” τα κέντρα και τις μορφές. Αυτή η έννοια απαιτεί την ιδέα των κέντρων διανομής στα οποία μπορούν να πάνε οι εισερχόμενες ενέργειες και απ’ τα οποία μπορούν να φύγουν πάλι σαν ακτινοβολία. Κάποια ιδέα γι’ αυτό μπορεί να συλληφθεί αν σας έδινα τη νέα πρόταση (νέα σε σας, αν και παλιά στους εσωτεριστές) για τα κέντρα στο ανθρώπινο αιθερικό σώμα. Τα τέσσερα κέντρα πάνω από το διάφραγμα – τα κέντρα της καρδιάς, του λαιμού, του άζνα και της κεφαλής – είναι βασικά και κυρίως κέντρα λήψης. Τα κέντρα κάτω από το διάφραγμα – το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης, το ιερό κέντρο, το ηλιακό πλέγμα και η σπλήνα – γαλβανίζονται σε δραστηριότητα από τα τέσσερα ανώτερα κέντρα λήψης. Όταν επιτευχθεί αυτό, καταδεικνύεται σαν προσωπικότητα και φυσικός μαγνητισμός κι επιρροή μέχρι να έρθει η στιγμή που αντιστρέφεται η

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

διάβαση – σαν ψυχή – γύρω από το ζωδιακό. Αυτό συμβολίζεται με την περιστροφή του ηλίου γύρω από το ζωδιακό, από τον Κριό στους Ιχθείς αντί για την αντίστροφη κίνηση από τον Κριό στον Ταύρο. Επαναλαμβάνεται στην ανθρώπινη μορφή και τελικά τα τέσσερα κατώτερα κέντρα επιστρέφουν αυτό που τους δόθηκε. Έτσι αντιστρέφουν τη διαδικασία που ακολουθείται κανονικά και τα κέντρα πάνω από το διάφραγμα γίνονται ραδιενεργά, δυναμικά και μαγνητικά. Αυτή είναι μια πολύπλοκη αποκρυφιστική μελέτη και αφορά την ανταπόκριση του αιθερικού σώματος στις εισερχόμενες ενέργειες. Σχετίζει τελικά το κατώτατο κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης με το ανώτατο κέντρο, το κεφαλικό κέντρο. Είναι μια αντιστοιχία της σχέσης της Γης με τον Ήλιο. Σκεφθείτε σ’ αυτό. Καθώς εργαζόμαστε και μελετάμε αυτά τα θέματα, ας έχουμε πάντοτε κατά νου το γεγονός ότι εξετάζουμε τις επτά ακτίνες και τις συσχετίσεις τους στην κοσμική διαδικασία. Εσωτερικά σχετιζόμαστε με: 1. Τις επτά ακτίνες και τα δώδεκα ζώδια του ζωδιακού. 2. Τις επτά ακτίνες και τις δώδεκα Δημιουργικές Ιεραρχίες. 3. Τις επτά ακτίνες και τους πλανήτες καθώς κυβερνούν τους δώδεκα οίκους έκφρασης. Καθώς συλλογιζόμαστε, σκεφτόμαστε και συσχετίζουμε τις διάφορες όψεις της διδασκαλίας, θα βρούμε τρεις προτάσεις που κυβερνούν την εισροή της ζωής στον πλανήτη και στο άτομο. Τις διατυπώσαμε νωρίτερα στην Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων, αλλά θα μας ωφελούσε να τις αναφέρουμε εδώ: Πρόταση Ένα – Κάθε ακτινική ζωή είναι η έκφραση μιας ηλιακής ζωής κι επομένως κάθε πλανήτης: 1. Συνδέεται με κάθε άλλη πλανητική ζωή. 2. Εμψυχώνεται από ενέργεια που διαχύνεται σ’ αυτόν από τα επτά ηλιακά συστήματα, απ’ τα οποία ένα είναι το δικό μας. 3. Δραστηριοποιείται από τρία ρεύματα δύναμης: α. Που έρχονται από ηλιακά συστήματα διαφορετικά από το δικό μας. β. Του δικού μας ηλιακού συστήματος. γ. Της δικής μας πλανητικής ζωής. Πρόταση Δύο – Καθεμιά από τις ακτινικές ζωές είναι δέκτης και θεματοφύλακας των ενεργειών που έρχονται από: 1. Τα επτά ηλιακά συστήματα. 2. Τους δώδεκα αστερισμούς. Πρόταση Τρία – Η ποιότητα μιας ακτινικής ζωής – που εκδηλώνεται σε χρόνο και χώρο – είναι αυτή που καθορίζει τη φαινομενική εμφάνιση. Πριν διεισδύσουμε περισσότερο στην εξέταση του θέματός μας, θα ήθελα να δώσω έμφαση σε δύο σημεία: Πρώτα απ’ όλα, ότι εξετάζουμε τις εσωτερικές επιδράσεις κι όχι την καθαυτή αστρολογία. Το θέμα μας είναι οι επτά ακτίνες και η σχέση τους με τους ζωδιακούς

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

αστερισμούς ή – με άλλα λόγια – η αλληλενέργεια των επτά μεγάλων Ζωών που εμψυχώνουν το ηλιακό μας σύστημα με τους δώδεκα αστερισμούς οι οποίοι αποτελούν το ζωδιακό μας. Δεύτερο, ότι πρέπει αναγκαστικά να μελετήσουμε αυτές τις ενέργειες και την αλληλεπίδρασή τους απ’ τη σκοπιά του αποτελέσματός τους στον πλανήτη και παρεμπιπτόντως του αποτελέσματός τους στις μορφές των διαφόρων βασιλείων της φύσης και ιδιαίτερα σε σχέση με το τέταρτο βασίλειο, το ανθρώπινο και με τον άνθρωπο ατομικά – το μέσο άνθρωπο, το μαθητή και το μυημένο. Δε θα υπεισέλθω σε ορισμούς που έχουν σχέση με την τεχνική αστρολογία, ούτε θα χρησιμοποιήσω πολλούς τεχνικούς όρους. Αν κατά την παρουσίαση του απέραντου αυτού θέματος και τη διαδικασία υπόδειξης της στάσης της Αρχαίας Σοφίας σ’ αυτή τη νέα κι επερχόμενη (παρότι πανάρχαιη) “επιστήμη των αποτελεσματικών ενεργειών”, όπως καλούνται, παρουσιάσω μια νέα προσέγγιση ή τονίσω μια πρωτόγνωρη σχέση και από τη σκοπιά της Αρχαίας Σοφίας διορθώσω ό,τι θεωρείται λανθασμένο από τους Δασκάλους στην εσώτερη πλευρά της ζωής, ελπίζω ότι θα βρεθούν μερικοί αστρολόγοι που θα είναι ευαίσθητοι σε ό,τι είναι νέο. Πιστεύω ότι υπάρχουν ερευνητές πάνω σε αστρολογικές γραμμές που θα είναι αρκετά ανοιχτόμυαλοι ώστε ν’ αναγνωρίσουν τις πιθανές υποθέσεις και να πειραματισθούν ικανοποιητικά μαζί τους. Επαναλαμβάνω: δε γράφω μια πραγματεία για την αστρολογία, αλλά για τις επτά ακτίνες και τις ισοδύναμες κι αντίστοιχες ενέργειές τους, για τα αποτελέσματα της ακτινικής ενέργειας και την αλληλεπίδραση αυτών των ενεργειών και το αποτέλεσμά τους στις διάφορες πλανητικές δυνάμεις, ιδιαίτερα εκείνες της Γης. Αναζητώ τους αμερόληπτους εκείνους αστρολόγους που θα πειραματισθούν με τους παράγοντες και τις εισηγήσεις που θα διατυπώσω. Ας προχωρήσουμε έχοντας αυτά κατά νου. Τόνισα ότι αυτές οι ενέργειες κατατάσσονται σε τρεις ομάδες: 1. Σ’ εκείνες που προέρχονται από ορισμένους μεγάλους αστερισμούς οι οποίοι είναι ενεργοί σε σχέση με το ηλιακό μας σύστημα και οι οποίοι απ’ τις αρχαιότατες μέρες συνδέονταν πάντα μαζί του με μύθους και θρύλους. Το σύστημά μας σχετίζεται μ’ αυτούς τους αστερισμούς με έναν ιδιάζοντα τρόπο. 2. Σ’ εκείνες που προέρχονται από τους δώδεκα ζωδιακούς αστερισμούς. Είναι γνωστό ότι αυτοί έχουν ένα σαφές αποτέλεσμα στο σύστημά μας και στην πλανητική μας ζωή. 3. Σ’ εκείνες που προέρχονται από πλανήτες οι οποίοι βρίσκονται μέσα στην περιφέρεια της σφαίρας επιρροής του Ηλίου. Σε γενικές γραμμές και από μια ορισμένη σκοπιά μπορούμε να πούμε ότι αυτές είναι οι αντιστοιχίες στο ηλιακό σύστημα των τριών μεγάλων κέντρων δύναμης που δημιουργούν κι ελέγχουν την εκδήλωση και την εξελικτική πρόοδο του ανθρώπινου όντος: 1. Οι μεγάλοι εξωτερικοί αλλά ελέγχοντες αστερισμοί είναι ανάλογοι μ’ εκείνο το

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

κέντρο δύναμης που αποκαλούμε Ενάδα και με την παγκόσμιά της θέληση-γιαδύναμη που χαρακτηρίζει την πρώτη θεία όψη. 2. Οι δώδεκα αστερισμοί μπορεί να θεωρηθεί ότι ενσωματώνουν την ψυχική όψη και προς το παρόν το αποτέλεσμά τους στο άτομο πρέπει να θεωρείται και να εξετάζεται με όρους συνείδησης και ανάπτυξης της ζωής της ψυχής. Πρόκειται ουσιαστικά για τη θέληση-για-αγάπη. 3. Οι δώδεκα πλανήτες (επτά ιεροί και πέντε μη-ιεροί) επιδρούν (με την τεχνική έννοια της λέξης) στην εξωτερική ζωή, το περιβάλλον και τις συνθήκες του ατόμου. Οι δυναμικές τους επαφές πρέπει να ερμηνεύονται κυρίως με όρους της ανθρώπινης προσωπικότητας, της τρίτης θείας όψης. Διευκρινίζουν έτσι τη θέληση-για-γνώση. Θα ήθελα να θυμάστε ότι μιλώ εξολοκλήρου με όρους συνείδησης και των ανταποκρίσεων και αντιδράσεων του ατόμου στις δυνάμεις που δρουν πάνω του. Το αποτέλεσμα της εκπόρευσης του πλανήτη μας, της Γης, είναι μια αντιστοιχία του αποτελέσματος εκείνου του αθροίσματος ατόμων και μορίων, το οποίο αποκαλούμε πυκνό φυσικό σώμα και της ανταπόκρισής του στην έλξη και την ώση οποιουδήποτε ή όλων των λεπτοφυέστερων σωμάτων. Όσον αφορά την επιρροή των επτά ηλιακών συστημάτων, πρέπει να υποδείξω (περισσότερα δεν μπορώ να κάνω) ότι συνδέονται αστρολογικά με τους αστερισμούς Μεγάλη Άρκτο, Πλειάδες και Σείριο. Σχετίζονται στενά μαζί τους, αλλά το ακριβές τους αποτέλεσμα είναι μεταβιβαζόμενο και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγει προς το παρόν αξιόλογα αποτελέσματα στην ανθρωπότητα και τα άλλα βασίλεια της φύσης. Το αποτέλεσμα των τριών μεγάλων αστερισμών δεν μπορεί επίσης να παρατηρηθεί απ’ τον άνθρωπο ατομικά μέχρι τη στιγμή που έχει συνείδηση του εναδικού κραδασμού μετά την τρίτη μύηση. Υπάρχουν πολλές ισχυρές επιρροές που ασκούνται διαρκώς στο ηλιακό μας σύστημα και τον πλανήτη μας, αλλά – όσον αφορά τον άνθρωπο – η συσκευή ανταπόκρισης κι ο μηχανισμός αντίδρασης παραμένουν “αποκρυφιστικά μη ανταποκριτικοί”, όπως λέγεται, γιατί δεν έχουν ακόμη την ποιότητα που θα τους επιτρέψει οποιαδήποτε αξιόλογη αναγνώριση είτε στον πυκνό ή τους λεπτοφυέστερους φορείς είτε ακόμη στην ψυχή. Αργότερα στην εξελικτική διαδικασία θα έρθει η αναγνώριση και η ανταπόκριση, όμως για όλους τους αστρολογικούς σκοπούς και τα αναγνωρίσιμα παραγόμενα αποτελέσματα μπορούν σήμερα να θεωρηθούν ως ανύπαρκτοι, εκτός κι όταν αντιδρούν πάνω στο τέταρτο βασίλειο της φύσης καθώς συνιστά μια ζώσα μονάδα στο σώμα του πλανητικού Λόγου. Παράγεται το ίδιο μικρό συνειδητό αποτέλεσμα απ’ αυτές τις δυνάμεις όσο είναι το αποτέλεσμα μιας στιγμής υψηλής επαφής στον πρωινό σας διαλογισμό σ’ ένα άτομο ή κύτταρο του μικρού δακτύλου στο χέρι σας. Μπορεί να υπάρχει μια γενική ανταπόκριση και διέγερση σε όλο το σώμα, αλλά το νοήμον άτομο δεν έχει καμιά συνειδητή ανταπόκριση. Ο κραδασμός έχει υπερβολικά υψηλό χαρακτήρα. Οι εικασίες πάνω σ’ αυτές τις γραμμές είναι ανώφελες. Ένα απέραντο σύστημα

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

αλληλένδετων ενεργειών βρίσκεται σε ενεργό και γοργή κυκλοφορία σε ολόκληρο το κοσμικό αιθερικό σώμα – του οποίου το συστημικό αιθερικό μας σώμα είναι ακέραιο τμήμα – όμως μια θεωρητική έρευνα πάνω στις προτεινόμενες γραμμές και η αναζήτηση δυσνόητων ιχνών είναι εντελώς μάταιη μέχρι να κατασκευασθεί και να ακολουθηθεί η κύρια λεωφόρος προσέγγισης. Ό,τι είναι σήμερα εφικτό είναι το γενικό περίγραμμα του αστρολογικού τρόπου, μέχρι τη στιγμή που ο άνθρωπος θα μπορεί να σκέφτεται με μεγαλύτερα σύνολα και να έχει μια πιο συνθετική ικανότητα. Θα περιοριστούμε στο απέραντο πεδίο των ενεργειών που σας περιέγραψα για να μελετήσετε και θα εξετάσουμε μόνο τις κύριες δυνάμεις που βρίσκονται σε κυκλοφορία. Αυτό θα είναι αρκετό για τη γενιά και την εποχή μας. Μας ενδιαφέρουν οι ενέργειες που μπορούν και εφελκύουν ανταπόκριση και για τις οποίες σήμερα ο άνθρωπος μπορεί να έχει επίγνωση και σε πολλές περιπτώσεις έχει. Ίσως να ήταν εδώ χρήσιμο να σχολιάσω με ένα γενικό κι ευρύ τρόπο και με πολλές αναγκαίες επιφυλάξεις το πλατύ φάσμα μερικών απ’ αυτές τις ανταποκρίσεις: 1. Η υπανάπτυκτη ανθρωπότητα ρυθμίζεται κυρίως στη ζωή και τις συνθήκες της από την επίδραση του ελάσσονος ζωδιακού κι έτσι από τη θέση των πλανητών στους δώδεκα οίκους. 2. Η μέση νοήμων ανθρωπότητα κι όσοι προσεγγίζουν την Ατραπό της Μαθητείας και είναι πάνω στη Δοκιμαστική Ατραπό, ανταποκρίνονται συνειδητά: α. Στους πλανήτες που επηρεάζουν τις προσωπικότητές τους. β. Στο ηλιακό ζώδιο το οποίο υποδεικνύει τις ζωικές τάσεις που έχουν ήδη εγκαθιδρυθεί και αποτελούν τη γραμμή της ελάχιστης αντίστασης. γ. Στο ανατέλλον ζώδιο σε μικρή κλίμακα. Υποδεικνύει το ζωικό στόχο για τον ιδιαίτερο αυτό βιόκυκλο ή αλλιώς για μια περίοδο επτά ζωών. Τα δύο τελευταία αποτελούν το Μείζονα Ζωδιακό. 3. Οι μαθητές και μυημένοι μπορούν να αρχίσουν να ανταποκρίνονται συνειδητά σε όλες τις παραπάνω επιρροές, να τις χειρίζονται εποικοδομητικά και σ’ εκείνες τις δυναμικές αλλά άπειρα λεπτοφυείς δυνάμεις που χύνονται στο ηλιακό μας σύστημα από τους τρεις κύριους αστερισμούς που προαναφέρθηκαν. Στα πρώιμα στάδια η ανταπόκριση είναι στα λεπτοφυέστερα σώματα και ο εγκέφαλος αδυνατεί να τις καταγράψει, αλλά μετά την τρίτη μύηση υπάρχει μια αναγνώρισή τους πάνω στο φυσικό πεδίο. Επανερχόμενος στο θέμα αυτής της πραγματείας, που είναι εκείνο των επτά ακτίνων, θα ήθελα να τονίσω ότι αυτές οι ακτίνες συνδέονται στενά με τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου (πάντοτε πάλι η δευτερεύουσα διαφοροποίηση σε τέσσερα και τρία) και με τις επτά Αδελφές, τις Πλειάδες. Ο πρώτος αστερισμός είναι ο πράκτορας της θετικής δύναμης στον πλανητικό Λόγο και ο άλλος είναι ο διαβιβαστής της αρνητικής όψης. Συνεπώς υπάρχει μια άμεση ανταλλαγή ενεργειών μεταξύ των ζωών των επτά πλανητικών Λόγων και των εκπληκτικών κι ανεξιχνίαστων Ζωών που εμψυχώνουν τους κύριους αυτούς αστερισμούς. Ανάμεσα στους επτά πλανήτες και τις δύο αυτές ομάδες των επτά αστέρων η καθεμιά, μπορούν

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

να βρεθούν μεγάλα αλληλεξαρτώμενα τρίγωνα δύναμης. Τελικά θα ανακαλυφθεί ότι το εσώτατο μυστικό των αστρολογικών συμπερασμάτων με την πλανητική έννοια συνδέεται μ’ αυτά τα “ιερά τρίγωνα” κι αυτά – με τη σειρά τους – αντιπροσωπεύονται απ’ τα τρίγωνα (μετατοπιζόμενα και μεταβαλλόμενα) που μπορούν να κατασκευασθούν σε σχέση με τα επτά κέντρα. Καταστρώνοντας το ωροσκόπιο του πλανήτη (που κάποτε θα γίνει εφικτό), θα βρεθεί ότι η γραμμή αυτών των δυνάμεων και της πλανητικής μας ανταπόκρισης σ’ αυτές έχει πιο δυναμικό αποτέλεσμα απ’ την επίδραση των ζωδιακών αστερισμών στην ανθρώπινη μονάδα. Αυτό οφείλεται στο εξαιρετικά προχωρημένο σημείο εξέλιξης των πλανητικών Πνευμάτων τα Οποία (στην ατομική Τους ζωή) έχουν υπερβεί κατά πολύ την επίδραση των δώδεκα αστερισμών και ανταποκρίνονται γοργά στους ανώτερους κραδασμούς των μεγάλων Πρωτοτύπων τους, των “τριών οικείων αστερισμών”, όπως καλούνται εσωτερικά. Αυτό είναι μια αντιστοιχία στη ζωή των μεγάλων αυτών Οντοτήτων του τρόπου με τον οποίο ένα προχωρημένο άτομο μπορεί να εξουδετερώσει την επίδραση των πλανητών κι έτσι να κυριαρχήσει τόσο τη ζωή της προσωπικότητάς του, ώστε να μην είναι πλέον δυνατή η πρόγνωση και η βεβαιότητα για τη δράση και τις περιστάσεις. Επικρατεί η ψυχή και οι πλανήτες παύουν να ρυθμίζουν τη ζωή. Έτσι γίνεται και με τους αστερισμούς και τους πλανητικούς Λόγους. Μπορούν να εξουδετερώσουν τις κατώτερες επιδράσεις καθώς αφυπνίζονται κι ανταποκρίνονται στους ασύγκριτα ανώτερους κραδασμούς των τριών κύριων αστερισμών. 2. Οι Δημιουργικές Ιεραρχίες. Θα ήταν εδώ κατάλληλο να παρεμβάλω ένα διάγραμμα ή πίνακα που θα υποδείκνυε μερικές απ’ αυτές τις αλληλεξαρτώμενες ενέργειες οι οποίες επιδρούν, διατρέχουν, επιστρέφουν, διεγείρουν και ενεργοποιούν κάθε τμήμα του ηλιακού μας συστήματος. Εφελκύουν συνειδητή ανταπόκριση μόνο όταν ο φορέας έκφρασης και ανταπόκρισης είναι επαρκής στην κρούση κι αυτή η δήλωση ισχύει για τον ηλιακό Λόγο, τους πλανητικούς Λόγους και για όλες τις μορφές σε κάθε βασίλειο στον πλανήτη μας. Υπάρχει βέβαια ασυνείδητη αντίδραση αλλά σε γενική ή μαζική κλίμακα και μεγάλο μέρος της διαχύνεται σε μας από τους μακρινούς αυτούς αστερισμούς μέσω της πέμπτης Δημιουργικής Ιεραρχίας. Αυτή η Ιεραρχία που βρίσκεται στο χείλος της απελευθέρωσης, εντοπίζεται στο διανοητικό επίπεδο της συνείδησης και μπορεί συνεπώς να χρησιμοποιηθεί σαν εστιακό σημείο και διαβιβαστής των ανώτερων ενεργειών στο ηλιακό σύστημα και τον πλανήτη μας. Αν μελετήσετε προσεκτικά τον πίνακα των δώδεκα Δημιουργικών Ιεραρχιών στη σελ. 34, θα σημειώσετε ότι αυτή η Ιεραρχία επηρεάζει κι επηρεάζεται από την έβδομη Ακτίνα της Μαγικής Τάξης και της Τελετουργικής Οργάνωσης. Η βασική λειτουργία αυτής της ακτίνας είναι να συσχετίσει το πνεύμα και την ύλη και να δημιουργήσει την εκδηλωμένη μορφή. Το σημείο του ζωδιακού με το οποίο συνδέεται στενά είναι ο Καρκίνος, που είναι ένα μαζικό ζώδιο και μια από τις “πύλες” προς την εκδηλωμένη ζωή.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ΠΙΝΑΚΕΣ Ι ΚΑΙ ΙΙ

ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ (ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΚΟΥΜΑΡΑ) Αρ. Κάτω

Όνομα

1 2 3 4

Άγνωστο Άγνωστο Άγνωστο Άγνωστο

ΙΙΙ IV V VI

Άγνωστο

VII

Ακτίνα

Ζώδιο

Ενέργεια

Αρ. Πάνω

Σχόλια

Ιχθείς Νοήμων Ουσία Κανένα 12 Κριός Ενότητα με προσπάθεια Κανένα 11 Ταύρος Φως με γνώση Κανένα 10 Δίδυμοι Επιθυμία για δυαδικότητα Κανένα 9 Οι Ιεραρχίες 1 μέχρι 4 (12 μέχρι 9) έχουν φθάσει στην απελευθέρωση. Θεωρούνται αφαιρέσεις. Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σελ. 361 Καρκίνος Μαζική ζωή Συγκαλύπτει τον Χριστό 8 Η 5η Δημιουργική Ιεραρχία βρίσκεται στο χείλος της απελευθέρωσης. Είναι ενεργός στο διανοητικό πεδίο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Πολλά σ’ αυτά τα διαγράμματα μπορεί να φαίνονται δυσνόητα ή ακόμη και λανθασμένα. Για παράδειγμα: α. Ο Τοξότης τοποθετείται μεταξύ του Αιγόκερου και Υδροχόου. Πρόκειται για πρόσκαιρη έμφαση και θα αλλάξει σ’ έναν άλλο παγκόσμιο κύκλο. Είναι ένα από τα μυστήρια που αποκαλύπτονται στη Μύηση. β. Η μη δραστηριότητα των πέντε Ιεραρχιών που βρίσκονται εκτός ενσάρκωσης κι έχουν επιτύχει την απελευθέρωση, είναι μόνο στα κατώτερα πεδία.

ΟΙ ΕΠΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΕΣ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ ΣΕ ΕΝΕΡΓΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ (ΟΙ ΕΠΤΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ − ΥΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΜΙΚΟ ΝΟΜΟ) Αρ. Κάτω

Όνομα

Ακτίνα

Θείες Φλόγες Θείες Ζωές

Θείοι Δομητές Απονέμουσα ψυχή (Κ.Π., 605) Ελάσσονες Δομητές Απονέμουσα μορφή (Κ.Π., 605) Τα τριπλά άνθη Ανθρώπινη Ιεραρχία ΙV Οι Μυημένοι Κύριοι της Θυσίας Ανθρώπινη προσωπικότητα V Οι Κροκόδειλοι Μακάρα, το μυστήριο Σεληνιακοί Κύριοι VI Θυσιαστικά Πυρά (Κ.Π., 378) Στοιχειακές ζωές VII Τα Καλάθια της Γαλούχησης. Οι Τυφλές Ζωές

Ζώδιο

Ι Λέων Πλανήτης–Ήλιος Χρώμα–Πορτοκαλί ΙΙ Παρθένος Πλανήτης–Δίας Χρώμα–Κυανούν ΙΙΙ Ζυγός Πλανήτης–Κρόνος Χρώμα–Πράσινο Σκορπιός Πλανήτης–Ερμής Χρώμα–Κίτρινο Αιγόκερως Πλανήτης–Αφροδίτη Χρώμα–Ινδικόν Τοξότης Πλανήτης–Άρης Χρώμα–Ερυθρό Υδροχόος Πλανήτης–Σελήνη Χρώμα–Ιώδες

Ενέργεια

Σχόλια

Αρ. Πάνω

Παρασάκτι Υπέρτατη ενέργεια

Πυρ–Αήρ Λογοϊκό Πεδίο

Κριγιασάκτι Υλοποιεί το ιδεώδες

Αιθέρας Εναδικό Πεδίο

Ζνανασάκτι Δύναμη του νου

Ύδωρ Ατμικό Πεδίο

Μαντρικασάκτι Η ΛΕΞΗ που έγινε σάρκα. Ομιλία Ιτσχασάκτι Θέληση για εκδήλωση

Ηλιακοί Άγγελοι Αγκνισβάττα Βουδδικό Πεδίο Πυρ Νοητικό Πεδίο

Κουνταλινισάκτι Ενέργεια της ύλης Μορφή Καμία

Ύδωρ Αστρικό Πεδίο

Γη

Οι ακόλουθες πληροφορίες σχετικά με τις Ιεραρχίες μπορεί να φανούν χρήσιμες. Συγκεντρώθηκαν από διάφορες πηγές.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω εδώ ότι τα επτά πεδία του ηλιακού μας συστήματος είναι τα επτά υποπεδία του κοσμικού φυσικού πεδίου. Οι τέσσερις Δημιουργικές Ιεραρχίες που ήδη απελευθερώθηκαν, εστιάζονται τώρα στο κοσμικό αστρικό πεδίο· απ’ όπου και η ισχύς τους ακόμη κι όταν είναι εκτός εκδήλωσης. Η πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία υφίσταται στο ανώτατο αιθερικό επίπεδο και θα συναντήσει τις τέσσερις άλλες Ιεραρχίες όταν η έκτη Δημιουργική Ιεραρχία σταθεί στο ύψος της κοσμικής ευκαιρίας και προσεγγίσει την απελευθέρωση. Τα παρακάτω είναι μια ταξινόμηση που παρουσιάζει μερικές από τις αστρολογικές σχέσεις αναφορικά με: 1. 2. 3. 4.

Τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Τις Πλειάδες ή τις Επτά Αδελφές. Το Σείριο. Τα επτά ηλιακά συστήματα.

1. Η Ιεραρχία των Δημιουργικών Δυνάμεων διαιρείται εσωτερικά σε επτά (4 και 3) μέσα στις Δώδεκα Μεγάλες Τάξεις. 2. Τρεις Ιεραρχίες έχουν βαθιά σημασία – στο μείζονα αυτό κύκλο – η τέταρτη ή ανθρώπινη Δημιουργική Ιεραρχία και οι δύο ντεβαϊκές Ιεραρχίες, η πέμπτη και η έκτη. 3. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία αποτελεί στην πραγματικότητα την ένατη και γιαυτό ονομάζεται Ιεραρχία των Μυημένων. Μπορείτε να το δείτε αν ανατρέξετε στον πίνακα. 4. Στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός αναφέρεται ότι στην ένατη, δέκατη και ενδέκατη Ιεραρχία (μετρώντας από κάτω προς τα πάνω) κρύβεται το κλειδί για τη φύση του Άγκνι, του Κυρίου του Πυρός, του συνόλου της συστημικής ζωτικότητας. 5. Αν μελετηθούν οι αριθμοί που σχετίζονται μ’ αυτές τις Ιεραρχίες, θα έλθει πολύ φως στο σοβαρό σπουδαστή: α. Οι πρώτες 5 θεωρούνται σαν καθαρές αφαιρέσεις. β. Η Ιεραρχία Ένα έχει τους αριθμούς – 6.1.7. Η Ιεραρχία Δύο έχει τους αριθμούς – 7.2.6. Η Ιεραρχία Τρία έχει τους αριθμούς – 8.3.5. Η Ιεραρχία Τέσσερα έχει τους αριθμούς – 9.4.4. Η Ιεραρχία Πέντε έχει τους αριθμούς – 10.5.3. Η Ιεραρχία Έξι έχει τους αριθμούς – 11.6.2. Η Ιεραρχία Επτά έχει τους αριθμούς – 12.7.1. Είναι αναγκαίο να σημειώσετε τα παραπάνω, γιατί στη Μυστική Δοξασία οι Ιεραρχίες αναφέρονται με διαφορετικούς αριθμούς. Έγινε για λόγους συγκάλυψης, αλλά επίσης μπερδεύει τους σπουδαστές. 6. Οι πρώτες τέσσερις Ιεραρχίες πέτυχαν την απελευθέρωση στο πρώτο ηλιακό σύστημα. Η επίδρασή τους φτάνει στη Γη μας με το μέσον της πέμπτης Δημιουργικής Ιεραρχίας. 7. Συνεπώς σχετίζονται με τις τέσσερις ακτίνες που λειτουργούν σαν ελάσσονες

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

10.

11.

12.

ακτίνες Ιδιότητας κάτω από τη μείζονα τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης. Οι Ιχθείς εμφανίζονται στην κορυφή της στήλης των ζωδίων γιατί κυβερνούν τον τωρινό μεγάλο αστρολογικό παγκόσμιο κύκλο των 25.000 ετών. Ήταν επίσης ένα απ’ τα δεσπόζοντα ζώδια, επηρεάζοντας τον πλανήτη μας την περίοδο της ατομικοποίησης, όταν το ανθρώπινο βασίλειο ήλθε σε ύπαρξη. Βασικά σχετίζεται με την πρώτη ή ανώτατη Δημιουργική Ιεραρχία η οποία με τη σειρά της σχετίζεται με την τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης. Ήταν το προϊόν του πρώτου ηλιακού συστήματος. Η ανάπτυξη της φώτισης μέσω μιας αφυπνισμένης νοημοσύνης αποτελεί τον πρώτο στόχο της ανθρωπότητας. Η πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία (που επίσης αριθμείται 8) βρίσκεται τώρα στο χείλος της απελευθέρωσης. Συνδέεται ιδιαζόντως με τη δέκατη Δημιουργική Ιεραρχία, με τον αστερισμό του Αιγόκερου και με την ανθρώπινη προσωπικότητα που καλύπτει και κρύβει προσωρινά τη Χριστική αρχή πίσω τόσο από τη μορφή όσο και από το νου. Το οκτώ, σύμφωνα με ορισμένα αριθμολογικά συστήματα, θεωρείται ο αριθμός του Χριστού. Οι δραστηριότητες των Μείζονων και των Ελάσσονων Δομητών που εργάζονται στο δεύτερο και το τρίτο πεδίο του ηλιακού μας συστήματος, αντανακλώνται στο έργο των Σεληνιακών Κυρίων και των στοιχειακών ζωών. Θα προσέξετε ότι στην ανθρώπινη Ιεραρχία (που στο χάρτη είναι 9-IV-4) δεν αποδίδεται κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο γιατί πρέπει να τα συγχωνεύσει και να τα συνθέσει όλα. Είναι τμήμα των μεγάλων δοκιμασιών της μύησης υπό το Σκορπιό. Αυτός ο χάρτης καταρτίσθηκε μόνο σε σχέση με την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, την ανθρώπινη. Δε σχεδιάσθηκε σε σχέση με καμιά άλλη πλανητική εκδήλωση. (Ο χάρτης προέκυψε από τις πολύ περιορισμένες γνώσεις που έχουν αποκαλυφθεί μέχρι τώρα γι’ αυτό το θέμα και υπό αυτές τις συνθήκες η ορθότητά του είναι στο μέτρο του δυνατού.)

Καθεμιά από τις επτά Ιεραρχίες των Όντων, απ’ το σύνολο των Δώδεκα, που είναι οι Δομητές ή οι Ελκτικοί Πράκτορες, είναι (στο βαθμό της) μεσολαβητές· όλες ενσωματώνουν έναν από τους τύπους δύναμης που εκπορεύονται από τους επτά αστερισμούς. Συνεπώς το μεσολαβητικό τους έργο είναι διπλό: 1. Είναι οι μεσάζοντες ανάμεσα στο Πνεύμα και την ύλη. 2. Είναι οι διαβιβαστές δύναμης από πηγές έξω απ’ το ηλιακό σύστημα σε μορφές μέσα στο ηλιακό σύστημα. Καθεμιά απ’ αυτές τις ομάδες των όντων έχει παρόμοια επταδική φύση και τα σαράντα εννέα πυρά του Βράχμα είναι η κατώτατη εκδήλωση της πύρινης φύσης τους. Κάθε ομάδα μπορεί ακόμη να θεωρηθεί ότι έχει “εκπέσει” με την κοσμική έννοια, επειδή ενεπλάκη στη διαδικασία της δόμησης, ή είναι κάτοχοι μορφών στον ένα ή τον άλλο βαθμό πυκνότητας.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Ιεραρχία Ι. Η πρώτη μεγάλη Ιεραρχία εκπορεύεται από την Καρδιά του κεντρικού Πνευματικού Ηλίου. Είναι ο ίδιος ο Yιός του Θεού, ο Πρωτότοκος με μια κοσμική έννοια, όπως ακριβώς ο Χριστός ήταν ο “Πρεσβύτερος σε μια μεγάλη οικογένεια αδελφών” και το “πρώτο άνθος του ανθρώπινου φυτού”. Το σύμβολο αυτής της Ιεραρχίας είναι ο Χρυσός Λωτός με τα δώδεκα πέταλά του κλειστά. (Μυστική Δοξασία, Ι. 233-250· ΙΙΙ. 565.) Πρέπει να θυμάστε ότι αυτή η Ιεραρχία είναι κυριολεκτικά η έκτη, γιατί έχουν περάσει πέντε ιεραρχίες που ήταν προϊόν του προηγούμενου συστήματος στο οποίο στόχος ήταν η Νοημοσύνη ή το Μάνας. Οι πέντε απελευθερωμένες Ιεραρχίες αποτελούν στο σύνολό τους το άθροισμα του μάνας. Η πέμπτη στη σειρά Ιεραρχία είναι εκείνη για την οποία μας λένε ότι βρίσκεται στη διαδικασία να επιτύχει την τελική απελευθέρωση ή να λάβει την τέταρτη Μύηση, που είναι η αιτία για ορισμένα φαινόμενα στον πλανήτη μας, τα οποία έδωσαν στον πλανήτη μας την ονομασία το “Άστρο της Οδύνης”. Ανάμεσα στο ζωικό βασίλειο και την πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία του προηγούμενου συστήματος υπάρχει ένας καρμικός δεσμός που γίνεται αισθητός στον άνθρωπο με την αναγκαία σταύρωση της ζωώδους φυσικής φύσης, ιδιαίτερα πάνω στις σεξουαλικές γραμμές. Πρέπει να θυμόμαστε ότι οι Ιεραρχίες λειτουργούν υπό το Νόμο της Έλξης· είναι ο νόμος των Δομητών. Αυτή η πρώτη (έκτη) Ιεραρχία έχει σαν τύπο ενέργειάς της την πρώτη όψη του έκτου τύπου κοσμικού ηλεκτρισμού και συνεπώς χειρίζεται ειδική δύναμη σε συνδυασμό με το κατώτερο πυρ ή το “πυρ δια τριβής” όπως γίνεται αισθητό στο έκτο πεδίο. Αυτές οι ζωές αποκαλούνται “οι φλεγόμενοι Υιοί της Επιθυμίας” και ήταν οι Υιοί της Ανάγκης. Γι’ αυτούς το Αρχαίο Σχόλιο αναφέρει: “Κάηκαν για να μάθουν. Όρμησαν μέσα στις σφαίρες. Είναι ο πόθος του Πατέρα για τη Μητέρα. Γιαυτό και υποφέρουν, καίγονται και ποθούν μέσα στην έκτη σφαίρα της αίσθησης”. Ιεραρχία ΙΙ. Η δεύτερη Ιεραρχία συνδέεται στενά με τη Μεγάλη Άρκτο. Μας λένε ότι εισχώρησαν μέσα από τη δεύτερη κοιλία της Ιερής Καρδιάς και (όπως αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία) είναι τα πρωτότυπα των Ενάδων. Αποτελούν την πηγή της εναδικής ζωής, αλλά δεν είναι οι Ενάδες· βρίσκονται πολύ ψηλότερα. Αυτή η Ιεραρχία που κυριολεκτικά είναι η έβδομη, αποτελεί την εισροή στο σύστημά μας εκείνων των Ζωών οι οποίες στο πρώτο ηλιακό σύστημα παρέμειναν στο πεδίο τους, γιατί ήταν πολύ αναμάρτητες και άγιες για να τους δοθεί ευκαιρία στην πολύ υλική και διανοητική εκείνη εξέλιξη. Ακόμη και στο τωρινό είναι αδύνατο να κάνουν κάτι περισσότερο από το να επηρεάζουν τους ενσαρκωνόμενους Τζίβα μεταδίδοντάς τους την ικανότητα ν’ αντιλαμβάνονται τη φύση της ομαδικής συνείδησης, την ποιότητα των επτά Ουράνιων Ανθρώπων, δίχως όμως οι ίδιες να μπορούν να εκφρασθούν πλήρως. Κάποια κλειδιά γι’ αυτό το μυστήριο θα βρεθούν αν ο σπουδαστής έχει προσεκτικά κατά νου ότι στο ηλιακό μας σύστημα και στα επτά πεδία μας έχουμε μόνο το φυσικό σώμα του Λόγου κι ότι το φυσικό αυτό σώμα είναι ένας περιορισμός στην έκφραση της τριπλής Του φύσης. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η πρώτη (έκτη) Ιεραρχία επιχειρεί να εκφράσει το νοητικό κραδασμό του ηλιακού

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Λόγου και η δεύτερη τη συναισθηματική ή κοσμική αστρική φύση Του. Αυτή η δεύτερη (έβδομη) Ιεραρχία έχει σαν τύπο δύναμής της τη δεύτερη όψη του έβδομου τύπου δύναμης απ’ τους πολλούς που υπάρχουν. Κάποια ιδέα για το σχετικό σημείο εξέλιξης του ηλιακού Λόγου μπορεί να αποκτηθεί αν μελετήσουμε τις διάφορες όψεις δύναμης που καταδεικνύει στην ιδιαίτερη αυτή ενσάρκωση. Αυτή η ενέργεια εξωθεί τις Ενάδες σε φυσική ενσάρκωση, γιατί γίνεται αισθητή στο έβδομο πεδίο. Οι ενέργειες που λειτουργούν είναι εκείνες που ανέλιξε ο Λόγος και αποτελούν το κέρδος των προηγούμενων ενσαρκώσεων. Αναγκαστικά υπάρχουν χάσματα και ορισμένοι τύποι δύναμης απουσιάζουν, επειδή έχει κι Αυτός πολλά ακόμη να κερδίσει κοσμικά. Είναι η ενέργεια αυτής της Ιεραρχίας, η οποία καταλήγει στην εκδήλωση του Θείου Ανδρόγυνου και των επτά κέντρων δύναμης που αποτελούν τις επτά Πνευματικές Ενέργειες. Ιεραρχία ΙΙΙ. Η τρίτη (ή όγδοη) Δημιουργική Ιεραρχία έχει ένα ιδιάζον ενδιαφέρον. Αποκαλούνται “οι Τριάδες”, γιατί κατέχουν τις δυναμικότητες της τριπλής ανέλιξης, νοητικής, ψυχικής και πνευματικής. Αυτές οι Τριάδες της Ζωής είναι ενδόμυχα τα τρία Πρόσωπα της Τριάδας και από μια ορισμένη σκοπιά είναι το άνθος του προηγούμενου συστήματος. Από μια άλλη σκοπιά, αν μελετηθούν σαν το “άνθος των προηγούμενων Οκτώ”, είναι τα οκταπλά σημεία που αναμένουν την ευκαιρία να αναφλεγούν. Πρόκειται για τους ντέβα που είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν, δηλαδή να δώσουν σε μια άλλη Ιεραρχία ορισμένες ποιότητες που λείπουν. Η Ιεραρχία αυτή θεωρείται σαν οι μεγάλοι δωρητές της αθανασίας, ενώ οι ίδιοι “απέχουν απ’ την ενσάρκωση”. Είναι Κύριοι της Θυσίας και της Αγάπης, αλλά δεν μπορούν να περάσουν από το λογοϊκό αιθερικό σώμα στον πυκνό φυσικό φορέα. Αυτή η τρίτη Ιεραρχία χειρίζεται την τρίτη όψη της ηλεκτρικής δύναμης του πρώτου τύπου κοσμικής ενέργειας. Αντιπροσωπεύει έναν περιοδικό κύκλο του πρώτου αυτού τύπου που συμβολίζεται με τον αριθμό 8. Οι φόρμουλες γι’ αυτές τις ηλεκτρικές ενέργειες είναι εξαιρετικά πολύπλοκες για να δοθούν εδώ, αλλά ο σπουδαστής πρέπει να έχει υπόψη του ότι αυτές οι Ιεραρχίες εκφράζουν: 1. Επταδική κοσμική ενέργεια. 2. Κοσμική πράνα. 3. Ηλιακή ενέργεια ή ηλεκτρικό πυρ, ηλιακό πυρ και πυρ δια τριβής. Κάθε Ιεραρχία εκδηλώνει μια τριπλή ενέργεια ή μια όψη του καθενός από τα παραπάνω κι αυτό απαιτεί μια εννεαπλή διαφοροποίηση, γιατί τα δύο πρώτα είναι τριπλά όπως και το τρίτο. Η απόρριψη των Τριαδικών ζωών από τις μονάδες της τέταρτης Ιεραρχίας, εκείνης των ανθρώπινων Ενάδων, κατασταλάζει τελικά τον άνθρωπο στην όγδοη σφαίρα. Αρνείται να γίνει ένας Χριστός, ένας Λυτρωτής και παραμένει εγωκεντρικός. Ασχοληθήκαμε με τις τρεις πρώτες Ιεραρχίες που θεωρούνται ότι πάντοτε “βλέπουν την Όψη του Κυβερνήτη της Αβύσσου” ή ότι είναι τόσο αγνές και άγιες, ώστε οι δυνάμεις Τους βρίσκονται σε αντιληπτή επαφή με την πηγή της εκπόρευσής

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Τους. Θα εξετάσουμε τώρα συνοπτικά δύο Ιεραρχίες που μας αφορούν άμεσα, τις ανθρώπινες αυτοσυνείδητες οντότητες. Οι δύο αυτές ομάδες είναι στην κυριολεξία τρεις, επειδή η πέμπτη Ιεραρχία είναι διπλή, γεγονός που οδήγησε σε αρκετή σύγχυση και αποτελεί την αποκρυφιστική σημασία πίσω από το γρουσούζικο αριθμό δεκατρία. Είναι οι “Αναζητητές της ικανοποίησης” και αποτελούν την αιτία της δεύτερης πτώσης σε γέννηση, του γεγονότος πίσω από την πρόσληψη μιας κατώτερης φύσης από το Εγώ. Η τέταρτη και η πέμπτη Ιεραρχία είναι η ένατη και η δέκατη, ή οι “Μυημένοι” και οι “Τέλειοι”. Όλα τα ανθρώπινα όντα ή οι “Άφθαρτοι Τζίβα” είναι εκείνοι που ανελίσσονται μέσω μιας διαβαθμισμένης σειράς μυήσεων οι οποίες είτε αυτοπροκαλούνται είτε συμβαίνουν στον πλανήτη μας με εξωτερική βοήθεια. Επιτυγχάνουν μέσω ενός “γάμου” με την επόμενη τάξη τους, την πέμπτη. Τότε ολοκληρώνονται ή τελειοποιούνται και εξαιτίας του αποκρυφιστικού αυτού γεγονότος η τέταρτη Ιεραρχία θεωρείται αρσενική, ενώ η πέμπτη θηλυκή. Ιεραρχία IV. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία είναι η ομάδα στην οποία εντάσσεται η ανώτατη όψη του ανθρώπου, ο “Πατήρ εν τοις Ουρανοίς”. Αυτές οι ζωές είναι τα σημεία πυρός που πρέπει να γίνουν φλόγα· το κατορθώνουν χρησιμοποιώντας σαν μέσον την πέμπτη Ιεραρχία και τις τέσσερις θρυαλλίδες, ή τις δύο διπλές κατώτερες ιεραρχίες. Έτσι μπορεί να ιδωθεί ότι όσον αφορά τον άνθρωπο, η τέταρτη, η πέμπτη, η έκτη και η έβδομη Ιεραρχία αποτελούν κατά τον κύκλο της ενσάρκωσης τον ίδιο του τον εαυτό. Είναι οι “Κύριοι της Θυσίας” και οι “Κύριοι της Αγάπης”, το άνθος του Άτμα-Βούδδι. Καθώς μελετάμε αυτές τις Ιεραρχίες, ένα από τα πιο πολύτιμα μαθήματα που πρέπει να μάθουμε είναι η θέση και η σπουδαιότητα του ανθρώπου στο σχήμα. Για παράδειγμα, η Ιεραρχία που αποτελεί την ουσία της άψαυστης Ζωής του Πνεύματος, της αρχής του Βούδδι, είναι η εσωτερική αιτία του κοσμικού γάμου του πνεύματος με την ύλη, ο οποίος βασίζεται στην αγάπη και την επιθυμία του Λόγου, αλλά κάθε Ιεραρχία εκφράζεται επίσης μέσω μιας ιδιαίτερης εκδήλωσης που καταλήγει να θεωρείται από τον πεπερασμένο ανθρώπινο νου σαν η καθαυτή Ιεραρχία. Δε συμβαίνει όμως αυτό και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να διακρίνουμε ανάμεσα σ’ αυτές τις Ιεραρχίες. Αποτελούν λανθάνοντα σπέρματα κέντρων δύναμης και εκδηλώνονται υποκειμενικά· θερμαίνουν και ζωογονούν ομάδες μορφών· ανθίζουν και εκφράζονται με το μέσον κάποιας μορφής ή μιας άλλης Ιεραρχίας. Όλες αυτές οι Ιεραρχίες αλληλεξαρτώνται και ανάλογα με την περίπτωση είναι θετικές ή αρνητικές μεταξύ τους. Όπως δηλώνεται στη Μυστική Δοξασία (Ι. 238), η Ιεραρχία αυτή είναι το φυτώριο των ενσαρκωνόμενων Τζίβα· και μεταφέρει μαζί της τα σπέρματα των Ζωών που πέτυχαν το ανθρώπινο στάδιο σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα, αλλά δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν πέρα απ’ αυτό λόγω του ερχομού της πραλάγια που τις έριξε σε μια λανθάνουσα κατάσταση. Η κατάσταση της Ιεραρχίας είναι παρόμοια σε κοσμική

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

κλίμακα με την κατάσταση των σπερμάτων της ανθρώπινης ζωής που διατηρούνται σε κατάσταση συσκότισης κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάμεσα σε δύο αλύσους. Οι τρεις άλλες Ιεραρχίες με τις οποίες ασχοληθήκαμε (πρώτη, δεύτερη και τρίτη) είναι εκείνες που ξεπέρασαν πλήρως (σε προηγούμενες κάλπα της λογοϊκής εκδήλωσης) το ανθρώπινο στάδιο. Είναι συνεπώς αρούπα ή άμορφες ομάδες, όπως ακριβώς οι υπόλοιπες είναι ρούπα ομάδες ή εκείνες που έχουν μορφή. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία ή η ένατη, πρέπει πάντα να θεωρείται πως καταλαμβάνει στο παρόν ηλιακό σύστημα ό,τι μπορεί να θεωρηθεί σαν τρίτη θέση: Πρώτο, οι Ζωές ή τα τρία Πρόσωπα της Τριάδας. Δεύτερο, τα Πρωτότυπα του ανθρώπου, τα επτά Πνεύματα. Τρίτο, ο άνθρωπος ή η κατώτατη εκδήλωση της αυτοσυνείδητης όψης του Πνεύματος. Αυτό χρειάζεται να εξετασθεί προσεκτικά και δεν αφορά τη μορφική όψη αλλά αποκλειστικά τη φύση των Ζωών οι οποίες εκφράζονται μέσω άλλων ζωών που είναι επίσης αυτοσυνείδητες, ή πλήρως νοήμονες. Αυτό δεν ισχύει για ορισμένες Ιεραρχίες. Οι τέσσερις κατώτερες Ιεραρχίες αφορούν όλες την εκδήλωση στους τρεις κόσμους ή στο πυκνό φυσικό σώμα του ηλιακού Λόγου. Είναι εκείνες που μπορούν να εγκαταλείψουν ή να διαπεράσουν το αιθερικό σώμα του ηλιακού Λόγου και να πάρουν μορφές που αποτελούνται από αεριώδη, υγρή ή πυκνή ουσία. Οι άλλες δεν μπορούν. Η φυσική γέννηση τους είναι αδύνατη. Οι σπουδαστές πρέπει να έχουν κατά νου ότι από τη σκοπιά του Λόγου οι ηλιακοί Άγγελοι πάνω στο νοητικό πεδίο (το πέμπτο υποπεδίο του κοσμικού φυσικού πεδίου) βρίσκονται σε φυσική ενσάρκωση και το γεγονός αυτό αναφέρεται σαν “δεύτερη πτώση”. Η πρώτη πτώση αφορά την πρόσληψη μορφής από κοσμική αιθερική ύλη, όπως στην περίπτωση των Ουράνιων Ανθρώπων, των πρωτότυπων των ανθρώπινων τζίβα. Στην τελευταία αυτή περίπτωση τα σώματα που χρησιμοποιούν αποκαλούνται “άμορφα” από τη δική μας σκοπιά και είναι “ζωτικά σώματα” που εμψυχώνονται από κοσμική πράνα. Στη δική μας περίπτωση και στην περίπτωση των υπόλοιπων ομάδων οι μορφές αποτελούνται από ουσία των τριών κατώτερων πεδίων (την οποία ο Λόγος δε θεωρεί αρχή) και συνεπώς από ύλη που εξακολουθεί να ανταποκρίνεται στον κραδασμό του προηγούμενου συστήματος. Αυτό σημαίνει ότι οι τέσσερις κατώτερες Ιεραρχίες είναι οι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στη ζωή του παρελθόντος και του μέλλοντος. Είναι το παρόν. Δεν αποπεράτωσαν τις επαφές τους με την ενεργό νοήμονα αρχή της προηγούμενης κάλπα κι έτσι πρέπει να συνεχίσουν τέτοιες επαφές στην τωρινή. Θα τις ολοκληρώσουν σ’ αυτό το σύστημα και οι τέσσερις θα γίνουν τρεις και θα αποτελέσουν τότε τις τρεις ανώτερες αρούπα Ιεραρχίες του επόμενου συστήματος. Προτού συνεχίσουμε την εξέταση των ιδιαίτερων Ιεραρχιών, πρέπει να τονίσουμε πως ορισμένες απ’ αυτές χαρακτηρίζονται “δεσπόζουσες ιεραρχίες” και άλλες “επικουρικές ιεραρχίες”. Μ’ αυτό εννοούμε ότι στο παρόν ηλιακό σύστημα ορισμένες εκφράζονται πληρέστερα από άλλες κι αυτό έχει αναγκαστικά σαν επακόλουθο ο

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

κραδασμός τους να γίνεται πιο αισθητός από τον κραδασμό των επικουρικών ομάδων. Οι δεσπόζουσες ομάδες είναι η δεύτερη, η τέταρτη και η πέμπτη, επειδή: α. Η δεύτερη αποτελεί τη μεγάλη έκφραση της δυαδικότητας, του Υιού καθώς ζωογονεί τον Ήλιο. β. Η τέταρτη είναι η Ιεραρχία των ανθρώπινων Ενάδων που είναι οι μεσολαβητές ή οι συνθέτες· εκφράζουν το κέρδος του Συστήματος 1 και το στόχο του Συστήματος 2. γ. Η πέμπτη ή δέκατη συνδέεται στενά με τις πέντε απελευθερωθείσες Ιεραρχίες και αποτελεί μια έκφραση της συνθέτουσας ζωής τους. Θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι η πέμπτη Ιεραρχία αντιπροσωπεύει τις πέντε απελευθερωθείσες ομάδες και η τέταρτη είναι η αντιπροσωπευτική ομάδα σ’ αυτό το σύστημα, ενώ η δεύτερη αντιπροσωπεύει (για τον άνθρωπο, ή τις ενωμένες δύο αυτές ομάδες) την όψη Πνεύμα, τον Πατέρα, τον Άγνωστο. Ιεραρχία V. Η πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία είναι η πλέον μυστηριώδης, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τη μελέτη της Μυστικής Δοξασίας. Το μυστήριο αυτό προκύπτει από τη σχέση της πέμπτης Ιεραρχίας με τις πέντε απελευθερωθείσες ομάδες. Αυτή η σχέση αναφορικά με τον ιδιαίτερο πλανήτη μας, που δεν είναι ένας ιερός πλανήτης, μπορεί να κατανοηθεί κάπως μόνο αν ανατρέξουμε στην ιστορία του Βούδδα και του έργου Του. Στον τρίτο τόμο της Μυστικής Δοξασίας υπάρχει ένας υπαινιγμός για το τελευταίο. Συμμετοχή σ’ αυτό το μυστήριο έχει επίσης η σχέση της πέμπτης Ιεραρχίας με έναν ορισμένο αστερισμό. Κρύβεται στο κάρμα του ηλιακού Λόγου και αφορά τη σχέση Του με έναν άλλο ηλιακό Λόγο και την αλληλεπίδραση της δύναμης ανάμεσά Τους σε μια μεγάλη μαχακάλπα. Αυτό είναι το αληθινό “μυστικό του Δράκοντα” και η επίδραση του δράκοντα ή η “οφιοειδής ενέργεια” ήταν εκείνη που προκάλεσε την εισροή της μανασικής ή νοητικής ενέργειας στο ηλιακό σύστημα. Σε άμεση εξάρτηση από το κάρμα των δύο αυτών κοσμικών Οντοτήτων βρίσκεται το κάρμα μιας μικρότερης κοσμικής Οντότητας που είναι η Ζωή του πλανήτη μας, ο πλανητικός μας Λόγος. Στο τριπλό αυτό κάρμα οφείλεται η εμφάνιση στην εποχή των Λεμουρείων της “θρησκείας του όφεως” και των “Όφεων ή Δρακόντων της Σοφίας”. Είχε σχέση με την ηλιακή και πλανητική Κουνταλίνι, ή το Οφιοειδές πυρ. Ένας υπαινιγμός βρίσκεται στο γεγονός ότι ο αστερισμός του Δράκοντα και ο ΕΝΑΣ που είναι μεγαλύτερος από το Λόγο μας, έχουν την ίδια σχέση που έχει το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης με το ανθρώπινο ον. Αφορά τη διέγερση και τη ζωογόνηση μ’ έναν επακόλουθο συντονισμό των εκδηλωνόμενων πυρών. Ένα κλειδί για το μυστήριο βρίσκεται επίσης στη σχέση αυτής της πέμπτης ομάδας με τους δύο συμβαλλόμενους πόλους. Αποτελούν τους πενταπλούς Δεσμούς, τους “Πράους Ενοποιητές” και τους “Χορηγούς της Εξιλέωσης”. Από εσωτερική άποψη είναι οι “Σωτήρες της Φυλής” και απ’ Αυτούς εκπορεύεται εκείνη η αρχή η οποία – σε συνδυασμό με την ανώτατη όψη – ανυψώνει την κατώτερη όψη στον Ουρανό. Όταν αυτά τα μυστήρια μελετηθούν διεξοδικά και εφαρμοσθούν κατάλληλα στη

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ζωή των πιο μεγάλων εκφραστών της αρχής της ενοποίησης, θα γίνει φανερό πόσο μεγάλη και σημαντική είναι η θέση τους στο σχήμα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι μονάδες της πέμπτης Ιεραρχίας αποκαλούνται “Οι Καρδιές της Πύρινης Αγάπης”· λυτρώνουν με την αγάπη και με τη σειρά Τους οι ζωές αυτές είναι ιδιαζόντως πλησίον της μεγάλης Καρδιάς της Αγάπης του ηλιακού Λόγου. Συνεπώς οι μεγάλοι αυτοί λυτρωτικοί Άγγελοι που στο αληθινό τους πεδίο, το νοητικό, είναι οι Υιοί των Ανθρώπων, απεικονίζονται πάντα με τη μορφή των δωδεκαπέταλων λωτών – κι ο συμβολισμός αυτός τους συνδέει με τον “Υιό της Θείας Αγάπης”, το εκδηλωμένο ηλιακό σύστημα το οποίο λέγεται πως είναι ένας κοσμικός δωδεκαπέταλος λωτός, καθώς και με το λογοϊκό αιτιώδη λωτό που έχει επίσης φύση δωδεκαπέταλου λωτού. Κατά συνέπεια έχουμε ένα άμεσο ρεύμα ενέργειας που ρέει μέσα από: α. β. γ. δ. ε.

Το λογοϊκό δωδεκαπέταλο εγωικό λωτό, το κοσμικό νοητικό πεδίο. Τον ηλιακό δωδεκαπέταλο λωτό. Την πλανητική λογοϊκή καρδιά που είναι επίσης ένας δωδεκαπέταλος λωτός. Το δωδεκαπέταλο ανθρώπινο εγωικό λωτό στο νοητικό πεδίο. Το δωδεκαπέταλο καρδιακό κέντρο στο ανθρώπινο ον.

Ή για να το διατυπώσουμε αλλιώς, η ενέργεια ρέει άμεσα από: α. Τον ηλιακό Λόγο μέσω τριών μεγάλων κοσμικών κέντρων: 1. Τον κεντρικό πνευματικό Ήλιο. 2. Την καρδιά του Ηλίου. 3. Το φυσικό Ήλιο. β. Το καρδιακό κέντρο του πλανητικού Λόγου, που εντοπίζεται στο τέταρτο κοσμικό αιθερικό πεδίο (το βουδδικό μας πεδίο). γ. Τον εγωικό λωτό ενός ανθρώπινου όντος στο νοητικό πεδίο, που αντιστοιχεί κυριολεκτικά στην “καρδιά του Ηλίου”. Το εναδικό σημείο είναι μια αντανάκλαση του “κεντρικού πνευματικού Ηλίου” στο ανθρώπινο σύστημα. δ. Το καρδιακό κέντρο του ανθρώπου στο αιθερικό πεδίο του φυσικού πεδίου, το οποίο με τη σειρά του αντιστοιχεί στο φυσικό Ήλιο. Έτσι, το μικροσκοπικό άτομο συνδέεται με τη μεγάλη κεντρική Ζωή του ηλιακού συστήματος. Αυτή η πέμπτη Ιεραρχία είναι επίσης, σύμφωνα με το νόμο, ένας διανομέας ενέργειας στο πέμπτο υποπεδίο κάθε πεδίου του συστήματος· θα πρέπει ωστόσο να έχουμε υπόψη ότι στους τρεις κόσμους πρόκειται για το πέμπτο υποπεδίο, μετρώντας από πάνω προς τα κάτω, ενώ στους κόσμους της υπερανθρώπινης εξέλιξης πρόκειται για το πέμπτο, μετρώντας από κάτω προς πάνω. Αυτή η Ιεραρχία χειρίζεται, όπως γνωρίζουμε, τις δύο όψεις του μάνας, μια για τους τρεις κόσμους και μια που γίνεται αισθητή σε ανώτερες σφαίρες. Είναι αναγκαίο να έχετε κατά νου ότι όλες αυτές οι ομάδες (ακόμη κι όταν αποκαλούνται “άμορφες”) είναι οι αληθινές μορφές όλων όσων υπάρχουν, γιατί όλες

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

βρίσκονται στο αιθερικό σώμα του ηλιακού ή του πλανητικού Λόγου. Το σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί προσεκτικά· οι σπουδαστές θεωρούσαν για πολύ καιρό ότι η μορφή ήταν το πυκνό φυσικό σώμα, ενώ για τον αποκρυφιστή το φυσικό σώμα δεν είναι η μορφή, αλλά μια χονδροειδής μάγια ή πλάνη και η αληθινή μορφή είναι το σώμα της ζωτικότητας. Συνεπώς αυτές οι Ιεραρχίες είναι το άθροισμα των ζωτικών ζωών και το υπόστρωμα ή η ουσία όλων όσων υπάρχουν. Θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το θέμα ως εξής: α. Οι τέσσερις ανώτερες ομάδες είναι οι Ιεραρχίες που εκφράζονται δια των τριών κοσμικών αιθέρων, του δεύτερου, του τρίτου και του τέταρτου. β. Οι δύο κατώτατες ομάδες απαρτίζονται από τις ζωές που απαντώνται να λειτουργούν σαν ενελικτική ύλη (οργανωμένη και ανοργάνωτη) του λογοϊκού πυκνού φυσικού σώματος, του υγρού και αεριώδους, με τη ζωντανή ουσία των τεσσάρων ανώτερων υποπεδίων του συστημικού πυκνού φυσικού σώματος. γ. Η πέμπτη Ιεραρχία κατέχει μια ενδιαφέρουσα θέση σαν το “μεσολαβητικό” σώμα ανάμεσα στις τέσσερις ανώτερες και σ’ εκείνες που βρίσκονται στα τρία κατώτερα υποπεδία. Υπάρχει μια ζωτική και σημαντική αντιστοιχία ανάμεσα στα επτά κεφαλικά κέντρα και τις επτά ομάδες εγώ στο νοητικό πεδίο και υπάρχει μια αποκρυφιστική αναλογία ανάμεσα στα τρία κεφαλικά κέντρα (επίφυση, υπόφυση και το κέντρο άλτα μάγιορ) και στην έκφραση των επτά αυτών ομάδων εγώ στους τρεις κόσμους. Αυτό είναι ένα πολύ εσωτερικό γεγονός και όλοι οι σπουδαστές που διαλογίζονται πάνω στους νόμους της ενοποίησης πρέπει να λάβουν υπόψη τους αυτή την αναλογία. Θα ήταν χρήσιμο να θυμάστε τη θέση αυτών των Ιεραρχιών μέσα στο γενικό σχήμα και να αντιληφθείτε ότι πάνω στο άθροισμα των ζωτικών αυτών σωμάτων συσσωρεύεται σταδιακά η πυκνή εκδήλωση την οποία θεωρούμε σαν εξελικτική ύλη. Οι μορφές δομούνται (από τη μορφή όλων των ατόμων μέχρι το σώμα του εγώ και από τη μορφή ενός λουλουδιού μέχρι τον απέραντο πλανητικό ή ηλιακό λωτό) επειδή οι Ιεραρχίες υφίστανται σαν το άθροισμα των σπερματικών ζωών, προσφέροντας την παρώθηση, παρέχοντας το πρότυπο και προμηθεύοντας μέσω της καθαυτής τους ύπαρξης ολόκληρο το λόγο ύπαρξης όλων όσων απαντώνται σε όλα τα πεδία. Ιεραρχίες VI και VII. Η έκτη και η έβδομη Ιεραρχία, οι οποίες παρέχουν τις ουσιώδεις μορφές των τριών κόσμων, έχουν ζωτική χρησιμότητα και κατέχουν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θέση. Από τη λογοϊκή σκοπιά θεωρούνται πως δεν προσφέρουν αρχές, αλλά από τη σκοπιά του ανθρώπου του προσφέρουν πράγματι τις κατώτατες αρχές του. Η σχέση τους με το Λόγο είναι ανάλογη προς τη σχέση του πυκνού φυσικού σώματος με τον άνθρωπο και ό,τι αφορά την εξέλιξη του ανθρώπου πρέπει (στην ιδιαίτερη αυτή θέση) να εξετάζεται σαν να λαμβάνει χώρα μέσα στο φυσικό λογοϊκό φορέα. Ασχολούνται με την κατάδειξη της φυσικής ενέργειας· με την πραγμάτωση όλων των θείων σκοπών στο φυσικό φορέα και με τη φυσική οργάνωση μιας ορισμένης μεγάλης κοσμικής Ζωής. Τα παραπάνω ισχύουν ιδιαίτερα όταν θεωρούμε τις δύο υπό εξέταση Ιεραρχίες.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

Αποτελούν το έσχατο κατάλοιπο του προηγούμενου συστήματος και την ενέργεια εκείνης της ύλης (υγρής, αεριώδους και πυκνής) την οποία ο κραδασμός του λογοϊκού μόνιμου ατόμου (στο πεδίο του άδι) προσελκύει κατά τη δόμηση της θείας μορφής. Για σκοπούς διευκρίνισης και γενίκευσης μπορούμε να σημειώσουμε ότι η έβδομη Ιεραρχία είναι η ζωή ή η ενέργεια που εντοπίζεται στην καρδιά κάθε ατόμου, η θετική του όψη, ενώ η έκτη Ιεραρχία είναι η ζωή των μορφών όλων των αιθερικών σωμάτων κάθε απτού αντικειμένου. Η λειτουργία αυτής της Ιεραρχίας περιγράφεται πολύ καλά με τα ακόλουθα λόγια του Αρχαίου Σχολίου: “Οι ντέβα αφουγκράζονται τη λέξη που εκφωνείται. Θυσιάζονται και από τη δική τους ουσία δομούν την επιθυμητή μορφή. Αντλούν τη ζωή και το υλικό από τον εαυτό τους και υπακούουν στη θεία παρώθηση.” Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, 1196-1207 ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ

Ι. ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.......................................................Ηλεκτρικό Πυρ Καρκίνος 1. Σείριος.....................Κρόνος.........................................Πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία Αιγόκερως (η 8η) Άγνωστη Ο Θεμελιώδης Σταυρός 2. Μεγάλη Κριός Άρκτος.....................Ήλιος, κρύβει τον Ήφαιστο.........Δεύτερη Δημιουργική Ιεραρχία Ζυγός (η 11η) Άγνωστη Ο Θεμελιώδης Σταυρός Δίδυμοι 3. Πλειάδες..................Ερμής...........................................Τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία Τοξότης (η 9η) Άγνωστη Ο Μεταβλητός Σταυρός Όλες οι παραπάνω ενέργειες δραστηριοποιούνται όσον αφορά τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια των κύριων μυήσεων και πάνω στην Ατραπό της Μύησης. ΙΙ. ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.....................................................Ηλιακό Πυρ 4. Τα 7 ηλιακά Ταύρος συστήματα...............Άρης............................................Τρίτη Δημιουργική Ιεραρχία Σκορπιός (η 10η) Άγνωστη Ο Σταθερός Σταυρός Όλες οι παραπάνω ενέργειες δραστηριοποιούνται όσον αφορά τον άνθρωπο καθώς εκγυμνάζεται σαν μαθητής και πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν αποκαλύπτεται μέσα από ποια σημεία του ζωδιακού διαχύνει την ενέργειά της η πρώτη ή δωδέκατη Δημιουργική Ιεραρχία.

Προτού συνεχίσουμε την ανάλυση των ταξινομήσεων και παρουσιάσουμε τις διασυνδέσεις που υφίστανται στον ιδιαίτερο αυτό ζωδιακό κύκλο ανάμεσα στα δώδεκα σημεία του ζωδιακού και τους δώδεκα πλανήτες, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα πράγματα σε σχέση με τους ζωδιακούς αυτούς αστερισμούς. Έχουν τη φύση γενικεύσεων, αλλά το ειδικό και το ιδιαίτερο μπορούν να συναχθούν απ’ αυτές. Πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να υποδείξω ότι οι δώδεκα πλανήτες που κυβερνούν τους

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

δώδεκα οίκους, αφορούν κυρίως την έκφραση του ανθρώπου στο φυσικό πεδίο· επηρεάζουν ισχυρά την όψη προσωπικότητα· η επίδρασή τους συν τις κληρονομημένες καρμικές συνθήκες δημιουργούν εκείνες τις περιβαλλοντικές συνθήκες κι εκείνες τις περιστάσεις που προσφέρουν την ευκαιρία για την ανάπτυξη και τελικά τον έλεγχο της μορφικής πλευράς της ζωής. Δεύτερο, οι δώδεκα αστερισμοί αφορούν κυρίως τη διέγερση της ψυχής μέσα στη μορφή, προκαλώντας υποκειμενική δραστηριότητα η οποία με τη σειρά της επιφέρει μεταβολές στην εξωτερική έκφραση δια της συγχώνευσης της ενέργειας του αστερισμού με την ενέργεια των πλανητών. Το παραγόμενο αποτέλεσμα ακολουθεί δύο στάδια: 1. Στο πρώτο στάδιο το ηλιακό ζώδιο δεσπόζει στον άνθρωπο κι αυτός προσαρμόζεται βαθμιαία για ν’ ανταποκριθεί στην ψυχή. Οι λανθάνουσες δυνατότητές του σ’ αυτή τη ζωή εκδιπλώνονται. Το αποτέλεσμα του ηλιακού ζωδίου αποκαλείται μερικές φορές “η δυναμικότητα του Ηλίου της Πιθανότητας”. 2. Στο δεύτερο στάδιο αυξάνει η ανταπόκριση στις ενέργειες που καλύπτονται από το ανατέλλον ζώδιο. Εφελκύουν το απρόβλεπτο και προκαλούν την επιτάχυνση της εξελικτικής διαδικασίας και την ανέλιξη της εσώτερης ζωής. Στη γλώσσα του εσωτερισμού το ανατέλλον ζώδιο αποκαλείται “ο Ήλιος της Δυνατότητας”. Δια του αποτελέσματος της ενέργειας που ρέει απ’ τα ζωδιακά σημεία ο άνθρωπος προετοιμάζεται για την “κρίση του προσανατολισμού” κατά την οποία αντιστρέφει αργά και σταδιακά την πρόοδό του πάνω στον τροχό της ζωής και αρχίζει συνειδητά να επιστρέφει στην πηγή του. Τότε μεταβαίνει από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου, του Σκορπιού και του Aιγόκερου, αντί να κινείται από τον Κριό στον Ταύρο μέσω του Τοξότη, του Λέοντα και του Καρκίνου. Οι τριπλότητες των αστερισμών που αναφέρθηκαν στις δύο μεγάλες αυτές πορείες γύρω από το ζωδιακό, έχουν ένα συγκεκριμένο και σπουδαίο αποτέλεσμα κι αποκαλούνται “υπέρτατα ζώδια επιρροής”. Στη διάρκεια αυτής της διεργασίας αναπτύσσεται η νοητική αρχή, ο διακριτικός νους και στην ειδική αυτή σχέση (κι όχι σε μια γενική σχέση) η έμφαση δίνεται στην επίδραση του Κριού, των Διδύμων και του Ζυγού. Υπό την επιρροή τους ο άνθρωπος μαθαίνει να υπερνικά την επιθυμία μέσω του πειραματισμού και της εμπειρίας κάθε είδους επιθυμίας και ιδιοτελούς παρόρμησης. Έτσι βαθμιαία και με άπειρο πόνο η ανθρώπινη ψυχή μαθαίνει να λειτουργεί πρώτα σαν μέλος της ανθρώπινης οικογένειας και δεύτερο σαν πνευματική οντότητα, σαν θεία ψυχή. Θα δείτε από τα παραπάνω ότι ορισμένες θέσεις που παίρνει ο εσωτερικός αστρολόγος είναι αντίθετες της θέσης της ορθόδοξης σημερινής αστρολογίας. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ιδέες καθώς κατέρχονται από το πεδίο των ιδεών “αντιστρέφονται” στο αστρικό πεδίο και υπόκεινται στη μεγάλη πλάνη· η αστρολογία πρέπει τελικά να απελευθερωθεί απ’ αυτή την αντιστροφή. Μια ορθή κατανόηση του αποτελέσματος των διαφόρων ενεργειών και δυνάμεων θα καταστήσει φανερό ότι όταν οι ρυθμιστικές πλανητικές δυνάμεις, οι επεκτεινόμενες ενέργειες του ηλιακού ζωδίου και η ωθούσα ενέργεια του

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ανατέλλοντος ζωδίου ελέγχονται όλες και διευθύνονται από το φωτισμένο πνευματικό άνθρωπο, θα έχετε μια ψυχή στο χείλος της απελευθέρωσης. Τελικά οι ενέργειες των δώδεκα αστερισμών και – σ’ ένα τελικό στάδιο εμπειρίας και ανάπτυξης – των τριών μεγάλων αστερισμών που ρυθμίζουν τον ηλιακό Λόγο, αναμειγνύονται με τις έμφυτες ενέργειες των επτά ακτίνων ή των επτά πλανητικών Λόγων. Αυτό σημαδεύει ένα σημείο τελειότητας. Οι εξωτερικές αυτές ενέργειες (αναφέρομαι εδώ σ’ εκείνες των κύριων αστερισμών) διαβιβάζονται στη Γη μέσω των επτά ιερών και των πέντε μη-ιερών πλανητών κι όταν υπάρξει πλήρης συγχώνευση των σχετιζόμενων ενεργειών και συνεπώς πλήρης έκφραση, μια μεγάλη παγκόσμια περίοδος φτάνει στο τέλος της. Για πολύ χρόνο στη διάρκεια αυτού του κύκλου των επανενσαρκώσεων και των περιόδων εκδήλωσης το ανθρώπινο ον ρυθμίζεται σχεδόν αποκλειστικά από τη δραστηριότητα των μη-ιερών πλανητών. Όπως γνωρίζετε, αυτοί είναι οι εξής πέντε: Ο Ήλιος (που συγκαλύπτει έναν πλανήτη). Η Σελήνη (που συγκαλύπτει έναν πλανήτη). Η ίδια η Γη. Ο Άρης. Ο Πλούτων. Ο άνθρωπος – μιλώντας συμβολικά – είναι ο “πεντάκτινος αστέρας και από τις πύρινες κορυφές του εκχύνονται οι δυνάμεις του ανθρώπου και σε κάθε πύρινη κορυφή εμφανίζεται ένα κέντρο λήψης”. Αυτό βέβαια εκφράζεται εικονικά, αλλά το νόημα είναι σαφές. Όμως καθώς ο άνθρωπος πλησιάζει την Ατραπό της Μαθητείας, η επίδραση των ιερών πλανητών γίνεται όλο και πιο αποτελεσματική ωσότου μετά την πέμπτη και τελική μύηση οι μη-ιεροί πλανήτες παύουν να έχουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα, παρότι ο μυημένος χειρίζεται δυναμικά τις ενέργειές τους καθώς εισρέουν και διαχύνονται στους φορείς του για λήψη, ανταπόκριση κι έκφραση, γιατί και οι τρεις δραστηριότητες και σκοποί πρέπει να σημειωθούν. Οι ενέργειες των δώδεκα αστερισμών σμίγουν μ’ εκείνες των δώδεκα πλανητών, αλλά η δύναμή τους να εφελκύουν ανταπόκριση, να συλλαμβάνονται, να αναγνωρίζονται και να εφαρμόζονται συνειδητά εξαρτάται αποκλειστικά από τον τύπο του μηχανισμού ανταπόκρισης της πλανητικής Ζωής και του κάθε ανθρώπου ατομικά. Ειπώθηκε σωστά ότι η συνείδηση εξαρτάται από τους φορείς της συνείδησης, από το σημείο ανάπτυξής τους και από την ικανότητα του ατόμου να ταυτίζεται με τις ενέργειες και τις παρωθήσεις που φτάνουν σ’ αυτό και δεν εξαρτάται μόνο από ό,τι ήδη αποτελεί αναγνωρισμένο τμήμα ή όψη του εαυτού του. Μπορεί να ειπωθεί ότι η ανώτερη ανταπόκριση στις πραγματικότητες και τις ποιότητες που αποκαλύπτονται και γίνονται εφικτές απ’ την κρούση της ενέργειας των ζωδίων, εξαρτάται κάπως από τη μειωμένη επίδραση των πλανητών να συγκρατούν την όψη συνείδηση του ανθρώπου. Στοχασθείτε σ’ αυτό, γιατί ενσωματώνει μια βαθιά εσωτερική αλήθεια. Έτσι δύο ισχυρά ρεύματα ενέργειας – κοσμικής και συστημικής – φτάνουν στον

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

άνθρωπο μέσω των ρυθμιστικών πλανητικών κέντρων δύναμης (των επτά πλανητικών διατάξεων στο ηλιακό σύστημα και των αντίστοιχων επτά κέντρων τους στον πλανήτη όπου ζούμε) και εισρέουν στους συμβολικούς “δώδεκα οίκους” με τη μεσολάβησή τους. Αυτός είναι ο λόγος που το ηλιακό μας σύστημα αναφέρεται σαν σύστημα “εγγενούς δυαδικότητας” (αγάπης-σοφίας) και το κύριο χρέος του ανθρώπου είναι να “ρυθμίσει τα ζεύγη των αντιθέτων”. Συνεπώς το θέμα της δυαδικότητας διατρέχει ολόκληρη την ιστορία της ανάπτυξης του ανθρώπου. Η συμφιλίωση προωθείται και στα τρία πεδία της ανθρώπινης ανέλιξης: 1. Στο φυσικό πεδίο συναντάμε τη συγχώνευση των πυκνών κι αιθερικών δυνάμεων. Ολοκληρώνεται στην Ατραπό της Εξάγνισης. 2. Στο αστρικό πεδίο πρέπει να επιτευχθεί η διάλυση των ζευγών των αντιθέτων. Ολοκληρώνεται στην Ατραπό της Μαθητείας. 3. Στο νοητικό πεδίο βρίσκονται αντιμέτωποι ο Άγγελος της Παρουσίας και ο Ένοικος στο Κατώφλι. Η σύνθεσή τους επιτυγχάνεται στην Ατραπό της Μύησης. Ό,τι ισχύει εδώ για τον άνθρωπο, ισχύει και για το σύνολο της ανθρωπότητας, για τον πλανητικό Λόγο της Γης, για όλους τους πλανητικούς Λόγους και για τον ηλιακό Λόγο. Για παράδειγμα, η αναλογία της συγχώνευσης των ζευγών των αντιθέτων στο φυσικό πεδίο μπορεί να ιδωθεί στη συνειδητή και κατευθυνόμενη συγχώνευση των πλανητικών δυνάμεων με την ενέργεια οποιουδήποτε ειδικού πλανήτη ή ομάδας πλανητών. Η αναλογία που συνεπάγεται τη διάκριση για να ρυθμισθεί και να εξουδετερωθεί η δύναμη των ζευγών των αντιθέτων στο αστρικό πεδίο, μπορεί να ιδωθεί όταν οι ενέργειες του ηλιακού ζωδίου και των πλανητών κατευθύνονται και διευθετούνται τέλεια. Η αναλογία μπορεί επίσης να προωθηθεί στο νοητικό πεδίο και όταν οι ενέργειες του ηλιακού ζωδίου και του ανατέλλοντος ζωδίου σμίγουν κι εκφράζονται συνεκτικά (τόσο στο άτομο όσο και στην πλανητική Ζωή), εμφανίζεται ένα σημείο κρίσης όπου η ψυχή και η προσωπικότητα έρχονται αντιμέτωπες. Ο Άγγελος της Παρουσίας, που διανέμει ηλιακό πυρ και κατέχει εστιασμένο ηλεκτρικό πυρ και ο Ένοικος στο Κατώφλι, που εκφράζει και χρησιμοποιεί πυρ δια τριβής, γνωρίζουν ο ένας τον άλλο “με βαθιά αποκρυφιστική γνώση”. Τότε η θύρα στέκει ορθάνοιχτη από την οποία η ζωή και το φως των τριών κύριων αστερισμών μπορούν – μετά την τρίτη μύηση – να γίνουν αποκρυφιστικά διαθέσιμες στο μυημένο, είτε είναι ένα απελευθερωμένο ανθρώπινο ον είτε ένας πλανητικός Λόγος. Όταν οι αστρολόγοι κατανοήσουν την αληθινή σημασία του αστερισμού των Διδύμων και των διπλών δυνάμεων που διαχύνονται απ’ αυτό το ζώδιο (των “δυνάμεων σε διαμάχη”, όπως συχνά αποκαλούνται, ή των “αδελφών που φιλονικούν”) και κρούουν πάνω στην πλανητική μας ζωή, τότε θα γίνει γνωστή η αληθινή μέθοδος διάλυσης των δυαδικοτήτων. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε επίσης ότι επτά από τα σύμβολα που εκφράζουν τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού είναι διπλά στη φύση τους και απ’ αυτά μπορεί να συναχθεί η δυαδικότητα:

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Τα δύο κέρατα του Κριού. Τα δύο κέρατα του Ταύρου. Οι φιγούρες των Διδύμων (δύο γραμμές). Οι δύο δαγκάνες του Καρκίνου. Οι δύο δίσκοι του Ζυγού. Οι δύο παράλληλες γραμμές δύναμης στον Υδροχόο. Τα δύο ψάρια στους Ιχθείς.

Συνεπώς οι επτά αυτοί αστερισμοί συνδέονται στενά με έξι από τους επτά ιερούς πλανήτες και με έναν μη-ιερό πλανήτη. Υπάρχουν δύο ζώδια που είναι απλές παραστάσεις, δίχως να έχουν καμιά έννοια δυαδικότητας. Είναι: 8. Το σύμβολο του Λέοντα, που είναι απλά η ουρά του Λέοντα. 9. Το βέλος στο σύμβολο που εικονίζει τον Τοξότη. Ενσωματώνουν την ιδέα του απομονωμένου χωρισμού και της προσηλωμένης επιθυμίας. Δύο ζώδια είναι σαφώς τριπλά στην κατασκευή τους κι αυτό έχει σαφές νόημα για τον εσωτεριστή: 10. Η Παρθένος είναι ένα τριπλό ζώδιο. 11. Ο Σκορπιός είναι επίσης ένα τριπλό ζώδιο που μοιάζει πολύ με το σύμβολο της Παρθένου. Τα δύο αυτά ζώδια είναι κρίσιμα για την εμπειρία του ανθρώπινου όντος καθώς υποδεικνύουν τη λειτουργία της τριπλής μορφής και την απελευθέρωση του ανθρώπου που είναι φυλακισμένος στη μορφή, μέσω των δοκιμασιών του Σκορπιού όπου αποδεικνύει στον εαυτό του και στον κόσμο την πραγματικότητα εκείνου που συγκάλυψε ή απέκρυψε η Παρθένος. 12. Το σύμβολο του Αιγόκερου είναι το πιο μυστηριώδες. Κρύβει το μυστήριο των Κροκοδείλων ή Μακάρα. Σχεδιάστηκε με ανακριβή και σαφώς παραπλανητικό τρόπο και πρέπει να θεωρείται σαν μυστήριο και συνεπώς να μην ορίζεται. Αυτά τα ζώδια και τη σχέση τους με τους ιερούς και μη-ιερούς πλανήτες θα τα εξετάσουμε αργότερα. Συνοψίζοντας: Ο άνθρωπος πρέπει να μελετηθεί σαν τριπλή οντότητα, ένα σύνθετο άτομο που εκφράζει (στους τρεις κόσμους): α. Την πνευματική ψυχή που αντανακλά την Ενάδα. β. Την ανθρώπινη ψυχή που αντανακλά τη θεία ψυχή. γ. Τη μορφική φύση που πρέπει ν’ αποκαλύπτει τις δύο ανώτερες. Τρεις Δημιουργικές Ιεραρχίες, η 4η (ή 9η), η 5η (ή 10η) και η 6η, ρυθμίζουν τον άνθρωπο σε ενσάρκωση. Σε συνεργασία μεταξύ τους δημιουργούν τον άνθρωπο και ταυτόχρονα συνιστούν το πεδίο της έκφρασής του. Επομένως ο άνθρωπος είναι ένα μείγμα ηλεκτρικού πυρός, όντας θεία Φλόγα και τελικά ανταποκρίνεται στις τρεις κύριες ελέγχουσες επιδράσεις· είναι επίσης ηλιακό πυρ, όντας ηλιακός Άγγελος σε

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

εκδήλωση. Τότε ανταποκρίνεται αυξητικά στις επιδράσεις των δώδεκα αστερισμών. Είναι επίσης πυρ δια τριβής και περιέρχεται υπό την επιρροή των πλανητών. Η ταξινόμηση που ακολουθεί δίνει ίσως μερικές διευκρινίσεις: Ι. Ηλεκτρικό Πυρ – Ατραπός της Μύησης – 4η Ιεραρχία· πλήρης ψυχική έκφραση· εναδική ζωή. ΣΤΟΧΟΣ: Ταύτιση με την Ενάδα. Προκαλεί ανταποκριτικότητα στους τρεις αστερισμούς. ΙΙ. Ηλιακό Πυρ – Ατραπός της Μαθητείας – 5η Ιεραρχία· πλήρης ζωική εμπειρία· ψυχική ζωή. ΣΤΟΧΟΣ: Ταύτιση με την Ψυχή. Προκαλεί ανταποκριτικότητα στους δώδεκα ζωδιακούς αστερισμούς. ΙΙΙ. Πυρ δια Τριβής – Ατραπός της Εξέλιξης – 6η Ιεραρχία· ζωικό πείραμα· ανθρώπινη ζωή. ΣΤΟΧΟΣ: Ταύτιση με την Προσωπικότητα. Προκαλεί ανταποκριτικότητα στις πλανητικές επιδράσεις. 3. Ο Μεγάλος Τροχός και η Πνευματική Ανέλιξη. Πριν σας παρουσιάσω το υπόλοιπο τμήμα του χάρτη που πραγματεύεται τους αστερισμούς σαν αγωγούς κοσμικών ενεργειών ή σαν διαβιβαστές της δικής τους ενέργειας, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι πολλά απ’ όσα πω θα βασίζονται: 1. Στον τροχό της ζωής και την ατραπό του ανθρώπου, του ανθρώπινου όντος, καθώς διέρχεται από τα ζώδια σύμφωνα με τη φορά που αναγνωρίζει η ορθόδοξη αστρολογία. Τόσο ο ίδιος όσο και οι πλανήτες φαίνεται να οπισθοδρομούν δια των ζωδίων και φαίνεται να διέρχονται τους αστερισμούς από τον Κριό στον Ταύρο. Όμως όλα αυτά αποτελούν τμήμα της Μεγάλης Πλάνης. 2. Στον τροχό της ζωής και την ατραπό του ανθρώπου, της θείας ή πνευματικής ψυχής, καθώς διέρχεται από τα σημεία του ζωδιακού σύμφωνα με τη φορά που εξετάζει ο εσωτερικός αστρολόγος. Είναι η Ατραπός της Πραγματικότητας όπως η άλλη είναι η Ατραπός της Πλάνης. Μεταφέρει το μαθητή γύρω από την ατραπό που αρχίζει στον Κριό κι ολοκληρώνεται στους Ιχθείς. Η τωρινή μέθοδος βασίζεται στην εφήμερη αλήθεια ότι ο συνήθης άνθρωπος υπόκειται στην απατηλή φύση της εκδήλωσης κι “όπως σκέπτεται, έτσι και είναι”. Όταν όμως γίνει ο Ηρακλής, ο Θεός Ήλιος (ή ηλιακός Άγγελος), αρχίζει να αντιστρέφει τη διαδικασία (πάλι μόνο φαινομενικά) και γίνεται ένας σαφής αναπροσανατολισμός. Συνεπώς οι Δάσκαλοι στην εσώτερη πλευρά μελετούν το ωροσκόπιο μόνο στη σχέση του με τις εξής τρεις οντότητες: 1. Το ωροσκόπιο του ίδιου του πλανήτη σαν έκφραση της ζωής του πλανητικού Λόγου. Συνεπάγεται τη μελέτη του ωροσκοπίου του πνεύματος του πλανήτη καθώς και της εμψυχώνουσας Ζωής και της συνδυασμένης τους σχέσης και αλληλεπίδρασης. Το πνεύμα της Γης είναι για τον πλανητικό Λόγο της Γης ό,τι

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

είναι, για παράδειγμα, η προσωπικότητα (ή μορφική φύση) για την ψυχή του ανθρώπου. Τα δύο ωροσκόπια υπερτίθενται και τότε προβάλλει το “πλανητικό πρότυπο”. 2. Το ωροσκόπιο της ανθρώπινης οικογένειας, του τέταρτου βασιλείου της φύσης, θεωρώντας την σαν μια οντότητα, όπως ουσιαστικά είναι. Στην πραγματικότητα είναι η μελέτη δύο ωροσκοπίων, όπως προηγουμένως· του ωροσκοπίου του βασιλείου των ψυχών, των θείων υιών του Θεού πάνω στο νοητικό πεδίο και η μελέτη της οντότητας που αποτελεί τη συνεκτική ζωή της μορφικής πλευράς του τέταρτου βασιλείου στη φύση. Και πάλι γίνεται με την υπέρθεση των δύο χαρτών. Αυτοί οι χάρτες σχεδιάζονται σε μεγάλη κλίμακα και σ’ ένα διαφανές υλικό που είναι άγνωστο στην ανθρωπότητα. Πάνω σ’ αυτούς τους χάρτες σημειώνεται το πρότυπο που προβάλλει όταν “ψυχή και προσωπικότητα συνενώνονται” και οι παρούσες συνθήκες, οι πιθανές αναπτύξεις και οι σχέσεις καθώς και ο άμεσος μελλοντικός αντικειμενικός σκοπός προβάλλουν με διαύγεια. 3. Τα ωροσκόπια των μαθητών. Οι Διδάσκαλοι δε μελετούν τους χάρτες του συνήθους υπανάπτυκτου ανθρώπου. Δε χρησιμεύουν σε τίποτε. Περιλαμβάνει πάλι τη μελέτη των δύο ωροσκοπίων του εξεταζόμενου μαθητή – ένα της ψυχής και το άλλο της προσωπικότητας. Πάλι χρησιμοποιείται η διαδικασία της υπέρθεσης. Στο ένα ωροσκόπιο σημειώνεται και μελετάται ο νέος προσανατολισμός και η εμβρυώδης αναδιοργανωμένη εσώτερη ζωή και στο άλλο αντικείμενο προσοχής αποτελεί η εξωτερική ζωή και η συμφωνία ή ασυμφωνία της με τις εσώτερες καταστάσεις. Έτσι θα προβάλλει το ζωικό πρότυπο, θα φανούν οι δυνατότητες και θα εξαλειφθούν τα προβλήματα και θα προβάλλει καθαρά το αμέσως επόμενο βήμα. Έτσι γίνεται πάλι φανερός ο βαθμός με τον οποίο η “αρχή της δυαδικότητας” εισέρχεται σε καθετί. Είναι ένας μετατοπιζόμενος δυαδισμός ανάλογα με το πού δίνεται έμφαση, όμως αυτός ο δυαδισμός είναι παρών μέχρι και την τελική μύηση – παρών στα μετέπειτα στάδια της εξελικτικής διαδικασίας, στη ρύθμιση των μορφικών σχέσεων, αλλά απουσιάζει απ’ τη συνείδηση του προχωρημένου μαθητή. Είναι ένα καίριο σημείο που πρέπει να συλληφθεί. Εδώ πρέπει να τεθεί ένα τρίτο σημείο που ακολουθεί τα δύο που τονίσαμε νωρίτερα. Ένα μεγάλο μέρος της μελέτης μας θα αναλωθεί στη σχέση των έξι αστερισμών στο ανώτερο ήμισυ του ζωδιακού τροχού με τους έξι που βρίσκονται στο κάτω ήμισυ· θα εξετάσουμε την ενέργεια που είναι ένα ανθρώπινο ον (προσέξτε τη διατύπωση) καθώς ταξιδεύει δεξιόστροφα από τον Κριό στον Ταύρο και ύστερα – αφού αντιστρέψει τη διαδικασία – ταξιδεύει από τον Κριό στους Ιχθείς. Θα εξετάσουμε τις δυαδικότητες που προκύπτουν από κάθε αστερισμό σε συνδυασμό με τον αντικρινό του· θα μελετήσουμε συνεπώς τις μεγάλες ποιότητες που παρέχονται από κάποιο αστερισμό και απ’ το αντίθετό του ζώδιο. Θα εξετάσουμε αυτά τα σημεία με τον ακόλουθο τρόπο: 1. Από τη σκοπιά της εκκίνησης στον Κριό ωσότου ο άνθρωπος – μετά από πολλές

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

περιστροφές του τροχού της ζωής – φτάσει στο σημείο της αντιστροφής και του αναπροσανατολισμού. Ο άνθρωπος προοδεύει από το ζώδιο του Καρκίνου όπου αποτελεί μέρος της μάζας με μαζική συνείδηση, ατελή κι αόριστη και δίχως αντικειμενικό σκοπό (εκτός από την ικανοποίηση της ενστικτώδους επιθυμίας), μέχρι το Σκορπιό όπου προβάλλει ο θριαμβευτής μαθητής που ανακάλυψε τον εαυτό του στο Λέοντα. Τότε έρχεται η Κρίση του Αναπροσανατολισμού, η οποία μπορεί να διαρκέσει πολύ χρόνο και συνιστά ένα διάλειμμα πολλών ζωών μόχθου. 2. Από τη σκοπιά του ανθρώπου πάνω στη δοκιμαστική ατραπό, που αναζητά το φως και αγωνίζεται από ζώδιο σε ζώδιο (όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο όταν εξετάζει αυτό το σημείο): “Στρέφεται από δεξιά προς τα αριστερά και μετά πάλι από αριστερά προς τα δεξιά. Περιστρέφεται σαστισμένα πάνω στον άξονα της επιθυμίας. Δεν ξέρει πού να πάει ή τι να κάνει. Ο ουρανός γίνεται μαύρος.”

Σ’ αυτό το σημείο το ζώδιο των Διδύμων αρχίζει να παίζει δυναμικά το ρόλο του στη ζωή των μαθητών, με τον Τοξότη σταδιακά “να διαπερνά την καρδιά με τα βέλη του και τον άνθρωπο να φτάνει στον Aιγόκερω, ακολουθώντας την τροχιά του βέλους”. Τότε έρχεται η Κρίση της Απάρνησης. 3. Από τη σκοπιά του αφιερωμένου μαθητή και του μυημένου που ακολουθεί πάλι την Ατραπό του Ηλίου και βρίσκει ότι εκείνο που ανακάλυψε πως είναι ο εαυτός του στο Λέοντα επιστέφεται στον Υδροχόο. Η χωριστική ατομική συνείδηση αποβαίνει η ομαδική συνείδηση στον Υδροχόο και αρχίζει να κατανοεί τη σημασία του βασικού αυτού συνδυασμού των ζωδίων, αυτό το “τρίγωνο στη συνείδηση” της ανθρωπότητας: Καρκίνος...................................Λέων.......................................Υδροχόος Μαζική επίγνωση......................Ατομική επίγνωση..................Ομαδική επίγνωση Ενστικτώδης συνείδηση............Νοήμων συνείδηση.................Ενορατική συνείδηση

Τότε από τη σκοπιά της επίτευξης στον Aιγόκερω μοχθεί για αρκετές ζωές γύρω από τη ζωδιακή ατραπό, κατερχόμενος στη θάλασσα της μαζικής συνείδησης για να γίνει αυτό που στα αρχαία βιβλία ονομάζεται “ο κάβουρας που καθαρίζει τον ωκεανό της ύλης που ρέει γύρω από την ψυχή του ανθρώπου”, ωσότου τελικά αποβεί στους Ιχθείς ένας ενεργός παγκόσμιος σωτήρας. Κατέρχεται στον κόσμο των ανθρώπων για να σώσει το ανθρώπινο γένος και να προαγάγει το σχέδιο. Τότε είναι “ο ιχθύς που κολυμπά ελεύθερα στον ωκεανό της ύλης”. Ο μυημένος πρέπει σε κάθε ζώδιο να εκφράζει πάντα την κορύφωση και τον πνευματικό καρπό της προηγούμενης ζωικής εμπειρίας, του παγκόσμιου πειραματισμού και της ψυχικής επίτευξης. Η ιδιοτέλεια πρέπει πάντα να μετατρέπεται σε ζωντανή ενεργό υπηρεσία και η επιθυμία πρέπει να εκδηλώνει τη μετουσίωσή της σε αγνή πνευματική έφεση για ταύτιση με τη θέληση του Θεού. Υπάρχουν ένα ή δύο σημεία με τα οποία πρέπει να ασχοληθούμε για να μπορέσετε να προχωρήσετε στη μελέτη σας με ορισμένες σαφείς ιδέες καθαρά διατυπωμένες στο νου σας. Τις υπαινίχθηκα σε κάποια από τα προηγούμενα βιβλία μου, αλλά θα ήταν

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

χρήσιμο να τις αναφέρω πάλι και κάπως να τις αναλύσω. Θα ήθελα να τις έχετε συνεχώς κατά νου καθώς διαβάζετε και μελετάτε. Αναφέρθηκα συχνά στο γεγονός ότι ολόκληρη η επιστήμη της αστρολογίας βασίζεται σε μια ανύπαρκτη συνθήκη. Δεν έχει βάση σε υλικό γεγονός κι όμως βασίζεται αιώνια στην αλήθεια. Όπως γνωρίζετε, ο ζωδιακός είναι η φανταστική τροχιά του Ηλίου στους ουρανούς. Είναι συνεπώς σε μεγάλο βαθμό πλάνη από εξωτερικής άποψης. Αλλά την ίδια στιγμή οι αστερισμοί υπάρχουν και τα ενεργειακά ρεύματα που περνούν και ξαναπερνούν, αναμειγνύονται κι αλληλοσυνδυάζονται σε όλο το σώμα του χώρου, δεν αποτελούν κατά κανένα τρόπο πλάνες, αλλά συγκεκριμένες εκφράσεις αιώνιων σχέσεων. Η κατάχρηση των διαφόρων ενεργειών ήταν εκείνη που δημιούργησε την πλάνη. Συνεπώς η φανταστική αυτή ατραπός είναι τόσο πραγματική για τη σημερινή ανθρωπότητα, όσο και οι προσωπικές πλάνες για κάθε άτομο. Αυτές οι πλάνες οφείλονται στην πόλωση του ατόμου στο αστρικό πεδίο. Σχετικά μ’ αυτό θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να προσθέσουμε ότι – εξαιτίας της μετάπτωσης των ισημεριών – ένας τέταρτος τύπος δύναμης επιδρά στον πλανήτη και τον άνθρωπο, όμως σπάνια αναγνωρίζεται και δεν υπολογίζεται στο ωροσκόπιο. Ο μήνας και το ζώδιο ή η θέση του Ηλίου στους ουρανούς δε συμπίπτουν πραγματικά. Όταν δηλώνουμε, για παράδειγμα, ότι ο Ήλιος βρίσκεται “στον Κριό” αναφερόμαστε σε μια εσωτερική αλήθεια κι όχι σε ένα εξωτερικό γεγονός. Ο Ήλιος βρισκόταν στον Κριό στην έναρξη του μεγάλου αυτού κύκλου, αλλά δεν είναι στην ίδια ακριβώς θέση σήμερα όταν “βρίσκεται” σ’ αυτό το ζώδιο. Πρέπει ακόμη να θυμάστε ότι όσο αναγκαίο είναι να γνωρίζουμε το χρόνο και τον τόπο γέννησης για να καταστρώσουμε το ωροσκόπιο ενός ατόμου, τόσο απαραίτητο είναι να έχουμε ένα σταθερό χρονικό σημείο αναφοράς για να αποκτήσουμε πλήρη κατανόηση και να καταλήξουμε σε ακριβή συμπεράσματα σχετικά με τους αστερισμούς, τους πλανήτες και τη Γη. Προς το παρόν το σταθερό αυτό χρονικό σημείο παραμένει άγνωστο στην εξωτερική αστρολογία, παρότι η Ιεραρχία κατέχει τις αναγκαίες πληροφορίες τις οποίες θα κοινοποιήσει το σωστό χρόνο. Αυτή ακριβώς η γνώση των εσώτερων πληροφοριών συνιστά τη βάση των δηλώσεων που έκανα ή πρόκειται να κάνω και που θα φανούν επαναστατικές στον ορθόδοξο ερευνητή. Πρέπει να γίνεται μια συνεχής αναθεώρηση των προγενέστερων συμπερασμάτων της ανθρωπότητας και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δήλωση της Βίβλου ότι το έτος της δημιουργίας ήταν το 4004 π.Χ. Η σύγχρονη επιστήμη απέδειξε ότι πρόκειται για λάθος, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλοί που το πιστεύουν. Έδωσα νωρίτερα έναν υπαινιγμό για το συγκεκριμένο αστρολογικό υπολογισμό, όταν ανέφερα το χρόνο της “Μεγάλης Προσέγγισης” της Ιεραρχίας στην πλανητική μας εκδήλωση, οπότε έλαβε χώρα η ατομικοποίηση κι εμφανίσθηκε το τέταρτο βασίλειο της φύσης. Ανέφερα ότι το εκπληκτικό αυτό γεγονός συνέβη πριν από 21.688.345 χρόνια. Εκείνη την εποχή ο Ήλιος ήταν στο Λέοντα. Τότε εγκαινιάσθηκε η διαδικασία πάνω στο φυσικό πεδίο και η δημιουργία εξωτερικών φυσικών γεγονότων

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

χρειάστηκε 5.000 περίπου χρόνια για να ωριμάσει κι όταν έγινε η τελική κρίση της ατομικοποίησης, ο Ήλιος βρισκόταν στους Διδύμους οπότε έκλεισε η θύρα για το ζωικό βασίλειο. Αναφέρεται ότι ο Τοξότης κυβερνά την ανθρώπινη εξέλιξη, επειδή ο Ήλιος βρισκόταν σ’ αυτό το ζώδιο όταν η Ιεραρχία άρχισε την Προσέγγισή της προκειμένου να διεγείρει τις μορφές ζωής στον πλανήτη μας. Ωστόσο ο Τοξότης κυβερνούσε την περίοδο της υποκειμενικής προσέγγισης. Ο Ήλιος βρισκόταν στο Λέοντα, όταν έλαβε χώρα η ατομικοποίηση στο φυσικό πεδίο σαν αποτέλεσμα της εφαρμοσθείσας διέγερσης. Όταν συμπληρώθηκε αυτή η Προσέγγιση με τη θεμελίωση της Ιεραρχίας πάνω στη Γη, ο Ήλιος βρισκόταν στους Διδύμους. Αυτό αποτελεί ένα από τα μεγάλα μυστικά των Τεκτονικών Τυπικών, γιατί από το σύμβολο των Διδύμων προέρχεται η τόσο οικεία για τους Τέκτονες ιδέα των δύο στύλων. Μιλώντας συμβολικά, μπορούμε συνεπώς να πούμε ότι: 1. Ο Λέων κυβερνά το βαθμό του Μ∴ 2. Οι Δίδυμοι κυβερνούν το βαθμό του Ε∴ 3. Ο Τοξότης κυβερνά το βαθμό του Δ∴ μέχρι την πράξη της ανάστασης του Διδασκάλου και ο Aιγόκερως κυβερνά το τελικό μέρος της τελετής και το βαθμό της Ι∴Β∴Α∴ Είναι πάντα δύσκολο για τον αρχάριο που δεν έχει ακόμη αναπτύξει κι εκγυμνάσει την ενόραση, να συμβιβαστεί με τις φαινομενικές ανακρίβειες και τις προφανείς αντιφάσεις που παρουσιάζονται στη διδασκαλία της Αιώνιας Σοφίας. Την ίδια δυσκολία έχει και η επιστήμη της αστρολογίας, γιαυτό και είναι σκόπιμη κάποια αναφορά στο σημείο αυτό. Θα σας υπενθυμίσω την αποκρυφιστική κοινοτυπία που δηλώνει ότι η ερμηνεία και η ορθή κατανόηση βασίζονται στο στάδιο ανάπτυξης του ατόμου. Η Ε.Π.Μπ. τόνισε στη Μυστική Δοξασία πως ό,τι είναι για κάποιους ανθρώπους η ύψιστη αρχή που μπορούν να γνωρίσουν συνειδητά, για ένα άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι η κατώτατη. Οι αστερισμοί και οι πλανήτες που τους κυβερνούν, μπορεί κι έχουν ένα αποτέλεσμα στις μάζες κι ένα άλλο στο μέσο άνθρωπο ατομικά κι ακόμη ένα άλλο αποτέλεσμα στο μαθητή ή το μυημένο. Καθώς οι διάφορες ενέργειες και δυνάμεις κυκλοφορούν σε ολόκληρο το αιθερικό σώμα του ηλιακού μας συστήματος, η λήψη και το αποτέλεσμά τους θα εξαρτάται από την κατάσταση των πλανητικών κέντρων και από το σημείο ανέλιξης των κέντρων του ατόμου. Γιαυτό διαφέρουν τόσο πολύ τα διαγράμματα και οι πίνακες και διαφορετικοί πλανήτες εμφανίζονται να κυβερνούν κάθε φορά τους αστερισμούς. Δε φαίνεται να υπάρχει κάποιος σταθερός κανόνας και οι σπουδαστές σαστίζουν. Η ορθόδοξη αστρολογία δέχεται κάποια ομάδα πλανητικών κυβερνητών κι αυτοί είναι σωστοί όσον αφορά τη μάζα της ανθρωπότητας. Αλλά ο μαθητής που ζει πάνω απ’ το διάφραγμα, ανταποκρίνεται σ’ έναν άλλο συνδυασμό με τον οποίο θα ασχοληθώ κυρίως. Αυτός είναι ο λόγος που οι τρεις πίνακες που δίνω εδώ δε φαίνεται να συμπίπτουν. Καταστρώθηκαν για να εκφράσουν την κατάσταση των εξής τριών

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ομάδων: 1. Της μάζας των ανθρώπων που συμμορφώνονται με τα ορθόδοξα και αναγνωρισμένα αστρολογικά συμπεράσματα. 2. Των μαθητών και των προχωρημένων ατόμων που συμμορφώνονται με τα συμπεράσματα της εσωτερικής αστρολογίας. 3. Των Δημιουργικών Ιεραρχιών που αντιπροσωπεύουν τη μεταβατική κατάσταση του τωρινού παγκόσμιου κύκλου. ΠΙΝΑΚΑΣ IV.

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΗΘΗ ΑΝΘΡΩΠΟ

Αστερισμός Κυβερνήτης Ακτίνα Συνδέεται με 1. Κριός.................Άρης.................6η ακτίνα..............Σκορπιό 2. Ταύρος...............Αφροδίτη.........5η ακτίνα..............Ζυγό 3. Δίδυμοι .............Ερμής...............4η ακτίνα..............Παρθένο 4. Καρκίνος............Σελήνη..............4η ακτίνα..............κανένα 5. Λέων..................Ήλιος...............2η ακτίνα..............κανένα 6. Παρθένος...........Ερμής...............4η ακτίνα..............Διδύμους 7. Ζυγός.................Αφροδίτη.........5η ακτίνα..............Ταύρο 8. Σκορπιός............Άρης.................6η ακτίνα..............Κριό 9. Τοξότης.............Δίας..................2η ακτίνα..............Ιχθείς 10. Αιγόκερως..........Κρόνος.............3η ακτίνα..............κανένα 11. Υδροχόος...........Ουρανός...........7η ακτίνα..............κανένα 12. Ιχθείς.................Δίας..................2η ακτίνα..............Τοξότη

Ίδιος κυβερνήτης ” ”

” ” ” ”

”

α. Οι μη-ιεροί πλανήτες είναι με πλάγια γράμματα. β. Αντιπροσωπεύονται όλες οι ακτίνες εκτός από την πρώτη. Αυτό είναι ενδιαφέρον καθώς η μάζα των ανθρώπων κινείται μέσα στο ωροσκόπιο της και η όψη θέληση βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση αλλά δεν εκφράζεται.

ΠΙΝΑΚΑΣ V.

Η ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στους χάρτες που συνδέονται με την ΑΤΡΑΠΟ, η πρόοδος είναι από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου κ.λπ.

Αστερισμός Κυβερνήτης Ακτίνα Συνδέεται με 1. Κριός.................Ερμής...............4η ακτίνα..............Παρθένο 2. Ταύρος...............Ήφαιστος.........1η ακτίνα..............Ιχθείς 3. Δίδυμοι..............Αφροδίτη.........5η ακτίνα..............κανένα 4. Καρκίνος............Ποσειδών.........6η ακτίνα..............Σκορπιό 5. Λέων..................Ήλιος...............2η ακτίνα..............Υδροχόο 6. Παρθένος...........Σελήνη..............4η ακτίνα..............Κριό 7. Ζυγός.................Ουρανός...........7η ακτίνα .............κανένα 8. Σκορπιός............Άρης.................6η ακτίνα..............Καρκίνο

Ίδια ακτίνα ” ” ” ” ”

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

9. Τοξότης.............Γη.....................3η ακτίνα..............Αιγόκερω 10. Αιγόκερως..........Κρόνος.............3η ακτίνα..............Τοξότη 11. Υδροχόος...........Δίας..................2η ακτίνα..............Λέοντα 12. Ιχθείς..................Πλούτων...........1η ακτίνα .............Ταύρο

” ” ” ”

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε σχέση με τους μαθητές και τα ζώδια οι Δίδυμοι και ο Ζυγός είναι δύο αστερισμοί οι οποίοι – μέσω των κυβερνητών τους – εκφράζουν την 5η και την 7η ακτινική ενέργεια. Για κάποιο αποκρυφιστικό λόγο δε συσχετίζονται με κανένα άλλο ζώδιο.

Η σχέση ανάμεσα στους υπόλοιπους αστερισμούς μέσω των πλανητών καθώς εκφράζουν τις ακτίνες, έχει ως εξής: 1. Ο Ταύρος και οι Ιχθείς μέσω του Ήφαιστου και του Πλούτωνα σχετίζονται με την Ακτίνα 1. Μετουσίωση της επιθυμίας σε θυσία και της ατομικής θέλησης σε θεία θέληση. Ο Παγκόσμιος Σωτήρας 2. Ο Λέων και ο Υδροχόος μέσω του Ηλίου και του Δία σχετίζονται με την Ακτίνα 2. Ανάπτυξη της ατομικής συνείδησης σε παγκόσμια συνείδηση. Έτσι ο άνθρωπος αποβαίνει ένας παγκόσμιος υπηρέτης. Ο Παγκόσμιος Υπηρέτης 3. Ο Τοξότης και ο Aιγόκερως μέσω της Γης και του Κρόνου σχετίζονται με την Ακτίνα 3. Έτσι ο προσηλωμένος μαθητής αποβαίνει ο μυημένος. Ο Μυημένος 4. Ο Κριός και η Παρθένος μέσω του Ερμή και της Σελήνης σχετίζονται με την Ακτίνα 4. Εναρμόνιση του κόσμου και του ατόμου μέσω διαμάχης που παράγει ενότητα και ομορφιά. Οι ωδίνες της δεύτερης γέννησης. Ο Κοσμικός και ο Ατομικός Χριστός 5. Ο Καρκίνος και ο Σκορπιός μέσω του Ποσειδώνα και του Άρη σχετίζονται με την Ακτίνα 6. Η μαζική συνείδηση μετασχηματίζεται στην περιεκτική συνείδηση του μαθητή. Ο Θριαμβευτής Μαθητής. Θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι στον Πίνακα IV η σχέση βρίσκεται ανάμεσα στους πλανήτες που κυβερνούν, ενώ στον Πίνακα V η έμφαση δίνεται στη ρυθμιστική ακτίνα. ΠΙΝΑΚΑΣ VI. ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΣΕ 3 ΠΙΝΑΚΕΣ

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Αστερισμός Ορθόδοξος Μαθητής Ιεραρχίες Κριός............................Άρης..............................Ερμής..............................Ουρανός. Ταύρος.........................Αφροδίτη......................Ήφαιστος........................Ήφαιστος. Δίδυμοι .......................Ερμής...........................Αφροδίτη......................... Γη. Καρκίνος......................Σελήνη .........................Ποσειδών........................Ποσειδών. Λέων............................Ήλιος............................Ήλιος..............................Ήλιος. Παρθένος.....................Ερμής ..........................Σελήνη.............................Δίας. Zυγός...........................Αφροδίτη......................Ουρανός..........................Κρόνος.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

8. Σκορπιός......................Άρης..............................Άρης................................Ερμής. 9. Τοξότης........................Δίας..............................Γη....................................Άρης. 10. Αιγόκερως ...................Κρόνος..........................Κρόνος............................Αφροδίτη. 11. Υδροχόος.....................Ουρανός.......................Δίας.................................Σελήνη. 12. Ιχθείς............................Δίας..............................Πλούτων..........................Πλούτων. ΠΙΝΑΚΑΣ VII.

ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ, ΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΙΕΡΑΡΧΙΕΣ

Αστερισμός Κυβερνήτης Ακτίνα Συνδέεται με 1. Κριός.................Ουρανός................7η ακτίνα...................κανένα 2. Ταύρος...............Ήφαιστος..............1η ακτίνα...................Ιχθείς Ίδια ακτίνα 3. Δίδυμοι .............Γη..........................3η ακτίνα...................Ζυγό ” 4. Καρκίνος............Ποσειδών..............6η ακτίνα...................Τοξότη ” 5. Λέων..................Ήλιος....................2η ακτίνα...................Παρθένο ” 6. Παρθένος...........Δίας.......................2η ακτίνα...................Λέοντα ” 7. Ζυγός.................Κρόνος..................3η ακτίνα...................Διδύμους ” 8. Σκορπιός............Ερμής....................4η ακτίνα...................Υδροχόο ” 9. Τοξότης.............Άρης......................6η ακτίνα...................Καρκίνο ” 10. Αιγόκερως.........Αφροδίτη..............5η ακτίνα...................κανένα 11. Υδροχόος ..........Σελήνη...................4η ακτίνα...................Σκορπιό ” 12. Ιχθείς.................Πλούτων................1η ακτίνα...................Ταύρο ” ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ο Κριός και ο Aιγόκερως εκπροσωπούν μόνοι την 7η και την 5η ακτινική ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση οι άλλοι αστερισμοί και οι ακτίνες σχετίζονται.

α. β. γ. δ. ε.

Ακτίνα 1 – Ταύρος και Ιχθείς μέσω του Ήφαιστου και του Πλούτωνα. Ακτίνα 2 – Λέων και Παρθένος μέσω του Ηλίου και του Δία. Ακτίνα 3 – Δίδυμοι και Ζυγός μέσω της Γης και του Κρόνου. Ακτίνα 4 – Σκορπιός και Υδροχόος μέσω του Ερμή και της Σελήνης. Ακτίνα 6 – Καρκίνος και Τοξότης μέσω του Ποσειδώνα και του Άρη.

Με βάση τα παραπάνω και έχοντας υπόψη το βασικό γεγονός της Μεγάλης Πλάνης, πρέπει να θυμάστε ότι η ακρίβεια της αστρολογικής πρόβλεψης κι ερμηνείας θα βασίζεται σε τρεις παράγοντες: 1. Στη δυναμικότητα των σκεπτομορφών που δομήθηκαν σε σχέση με τα δώδεκα ζώδια. Αυτές οι σκεπτομορφές κατασκευάστηκαν αρχικά ή αγκυροβόλησαν στο νοητικό πεδίο από την Ιεραρχία στους Ατλάντειους καιρούς και από τότε η ισχύς τους αυξάνει συνεχώς. Χρησιμεύουν σαν εστιακά σημεία για ορισμένες δυνάμεις κι επιτρέπουν στο άτομο, για παράδειγμα, να έρθει σε επαφή με τα μεγάλα εκείνα αποθέματα ενέργειας που τότε σαφώς το ρυθμίζουν. 2. Στην ενόραση του αστρολόγου. Η κατάστρωση ενός ωροσκοπίου χρησιμεύει για να φέρει σε επικοινωνία τον αστρολόγο με το άτομο, αλλά έχει μικρή χρησιμότητα για αμφότερους, εκτός αν ο αστρολόγος διακρίνεται από ενόραση κι ευαισθησία. 3. Στην ικανότητα του αστρολόγου σε κάθε ειδική περίοδο να ανταποκρίνεται στις

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

μεταβολές που συμβαίνουν διαρκώς, όπως είναι η βαθμιαία μετατόπιση και αλλαγή που προκαλείται από τη μετάπτωση των ισημεριών, ή η βραδεία μετακίνηση των πλανητικών πόλων. Σ’ αυτές πρέπει να προστεθεί το γεγονός ότι – καθώς ο άνθρωπος εξελίσσεται – ο μηχανισμός της ανταπόκρισης ή οι φορείς της συνείδησης βελτιώνονται συνεχώς. Επομένως οι αντιδράσεις του στην πλανητική επιρροή και στην ενέργεια των διαφόρων αστερισμών μεταβάλλονται εξίσου σταθερά, κάτι που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη. Είναι συνεπώς ουσιαστικό ο σύγχρονος αστρολόγος ν’ αρχίσει να μελετά το εξελικτικό σημείο του ατόμου που εξετάζει, πριν καταστρώσει το ωροσκόπιο του. Χρειάζεται να εντοπίσει τη θέση του πάνω στην ατραπό της εξέλιξης. Γι’ αυτό το σκοπό η μελέτη των ακτίνων θεωρείται απολύτως αναγκαία δια της έρευνας της ποιότητας, των χαρακτηριστικών και των σκοπών της ζωής. Τελικά οι αστρολόγοι θα γίνουν ικανοί να καταστρώνουν το ωροσκόπιο της ψυχής, το οποίο είναι ευαίσθητο σε διαφορετικούς συνδυασμούς δυνάμεων από εκείνους που ελέγχουν τη ζωή της προσωπικότητας. Ο μαθητής κι ο μυημένος ανταποκρίνονται διακριτικά στις εισρέουσες επιδράσεις και η ανταπόκρισή τους διαφέρει από εκείνη του υπανάπτυκτου ανθρώπου ή του εγωκεντρικού προσώπου. Αυτό πρέπει να αναγνωρισθεί. Εκείνοι που “ζουν κάτω από το διάφραγμα” και αντιδρούν στις εισρέουσες ενέργειες με το μέσον των κατώτερων κέντρων, θα έχουν ένα πολύ διαφορετικό ωροσκόπιο από εκείνο που έχουν οι μαθητές και οι μυημένοι. Θα απαιτεί ένα διαφορετικό τρόπο ερμηνείας. Αναφέρθηκα σ’ αυτό προηγουμένως και θα ήθελα να σας υπενθυμίσω μερικές από τις θέσεις που διατύπωσα: 1. Οι μαθητές πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας επηρεάζονται έντονα από τον Ερμή και τον Κρόνο – ο πρώτος φέρνει φώτιση και ο άλλος προσφέρει ευκαιρία. 2. Στις διάφορες μυήσεις οι πλανήτες επηρεάζουν τον υποψήφιο με τελείως διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι πριν. Οι ενέργειες των αστερισμών διαχύνονται κυκλικά από τα πλανητικά κέντρα. α. Κατά την πρώτη μύηση ο μαθητής πρέπει να ανταγωνισθεί τις αποκρυσταλλωτικές και καταστροφικές δυνάμεις του Ήφαιστου και του Πλούτωνα. Η επίδραση του Ήφαιστου φτάνει μέχρι τα μύχια της φύσης του, ενώ ο Πλούτων φέρνει στην επιφάνεια και καταστρέφει ό,τι κρύβεται στις κατώτερες αυτές περιοχές. β. Κατά τη δεύτερη μύηση ο υποψήφιος περιέρχεται υπό την επίδραση τριών πλανητών – του Ποσειδώνα, της Αφροδίτης και του Δία. Εμπλέκονται ενεργά τρία κέντρα – το ηλιακό πλέγμα, η καρδιά και ο λαιμός. γ. Κατά την τρίτη μύηση η Σελήνη (που καλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη) και ο Άρης προκαλούν μια τρομερή σύγκρουση, αλλά στο τέλος ο άνθρωπος αποδεσμεύεται από τον έλεγχο της προσωπικότητας. δ. Κατά την τέταρτη μύηση ο Ερμής και ο Κρόνος επιφέρουν πάλι μεγάλες μεταβολές και μια μοναδική αποκάλυψη, αλλά το αποτέλεσμά τους είναι τελείως διαφορετικό από την προηγούμενη εμπειρία.

Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ

ε. Κατά την πέμπτη και τελική μύηση ο Ουρανός και ο Δίας εμφανίζονται και προκαλούν μια “ευεργετική οργάνωση” του συνόλου των ενεργειών που υπάρχουν στον εξοπλισμό του μυημένου. Όταν περατωθεί αυτή η αναδιοργάνωση, ο μυημένος μπορεί πλέον “να διαφύγει από τον τροχό και να ζήσει τότε αληθινά”. Σε όλη αυτή τη χρονική περίοδο η ενέργεια του ηλίου (ο οποίος καλύπτει έναν άγνωστο προς το παρόν ιερό πλανήτη) φτάνει συνεχώς και σταθερά στον άνθρωπο μέσω του ηλιακού αγγέλου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ Εισαγωγικές Παρατηρήσεις. 1. Κέντρα και Τρίγωνα Δύναμης. 2. Οι Σταυροί και τα Ζώδια. 3. Πνευματικά Αποτελέσματα των Ζωδιακών Αστερισμών. Κριός.....................................................................70 Ιχθείς.....................................................................85 Υδροχόος..............................................................97 Αιγόκερως...........................................................108 Τοξότης...............................................................121 Σκορπιός.............................................................132 Ζυγός..................................................................153 Παρθένος............................................................169 Λέων...................................................................189 Καρκίνος.............................................................205 Δίδυμοι...............................................................224 Ταύρος................................................................241

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ Εισαγωγικές Παρατηρήσεις Θα σας γίνει φανερό αφού μελετήσετε τα προηγούμενα, πως ένα από τα αποτελέσματα που πρέπει να προβάλλουν κάτω από την εντύπωση της νέας προσέγγισης στην αστρολογική διάγνωση (όσον αφορά το άτομο), θα είναι η πιο σωστή κατάστρωση του ωροσκοπίου των προχωρημένων ανθρώπινων όντων – μαθητών και μυημένων. Αυτό μέχρι τώρα δεν ήταν δυνατό να γίνει με ακρίβεια. Ωστόσο θα επέλθει, αν υπάρξει ορθός και συνετός πειραματισμός και έρευνα. Καθόρισα δύο σειρές κυβερνητών για δύο τύπους ανθρώπων: 1. Την ορθόδοξη και γενικά αποδεκτή σειρά πλανητικών κυβερνητών για τον υπανάπτυκτο και μέσο άνθρωπο. 2. Ένα νέο συνδυασμό κυβερνητών και αστερισμών για όσους είναι στην Ατραπό. Είναι ωστόσο αναγκαίο να θυμάστε ότι υπάρχει ένας άπειρος αριθμός πιθανών παραλλαγών, περιπλοκών και σχέσεων, που οφείλονται στον αχανή αριθμό των δυνατών συνδυασμών που υφίστανται στην ατραπό της ζωής του ατόμου και εξαρτώνται από το στάδιο της εξελικτικής του ανάπτυξης. Μπορούν να διαιρεθούν σε τρεις ομάδες μέσα από μια πλατιά αλλά αναγκαστικά ανεπαρκή γενίκευση: 1. Ο μέσος και υπανάπτυκτος άνθρωπος που ζει κάτω από το διάφραγμα και με την έμφαση των εισερχόμενων ενεργειών και δυνάμεων εστιασμένη στο ηλιακό πλέγμα ή στο ιερό κέντρο. 2. Ένας μεγάλος αριθμός ατόμων που βρίσκονται σ’ ένα ενδιάμεσο στάδιο, με τις ενέργειες και τις δυνάμεις εστιασμένες κυρίως στο κατώτερο κέντρο, αλλά την ίδια στιγμή δρώντας αρκετά συχνά δια του κέντρου του λαιμού και εφελκύοντας μια αμυδρή ανταπόκριση από τα κέντρα της καρδιάς και του άζνα. 3. Οι άνθρωποι πάνω στο ένα ή το άλλο από τα τελικά στάδια της Ατραπού, με την έμφαση να περνά γοργά από τα κατώτερα κέντρα στην ανώτερη τριάδα και με το ανώτατο κέντρο της κεφαλής σε διαδικασία αφύπνισης. Οι άνθρωποι αυτοί χωρίζονται επίσης σε δύο κύριες ομάδες: α. Εκείνους που χρησιμοποιούν το κέντρο του ηλιακού πλέγματος σαν έναν απέραντο καθαρτήριο οίκο για τις εισερχόμενες ενέργειες κι αρχίζουν να εργάζονται δια των κέντρων του λαιμού και της καρδιάς, με στόχο την πλήρη αφύπνιση του κέντρου άζνα. β. Εκείνους που χρησιμοποιούν όλα αυτά τα κέντρα, αλλά στους οποίους το

καρδιακό κέντρο είναι πλήρως αφυπνισμένο και το τρίγωνο δύναμης στο κεφάλι (από το κέντρο άζνα στο κεφαλικό κέντρο και από το κεφαλικό κέντρο στο κέντρο που βρίσκεται στον προμήκη μυελό) αρχίζει να λειτουργεί. Όταν αυτά τα κέντρα είναι όλα αφυπνισμένα, οι απλούστεροι συνδυασμοί τους είναι τα παρακάτω τρίγωνα. Η Επιστήμη των Τριγώνων υπόκειται σε κάθε αστρολογικό πόρισμα καθώς και στα κέντρα στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό το γνωρίζετε, αλλά οι τέσσερις τριπλότητες της ορθόδοξης αστρολογίας είναι μόνο υποτυπώδεις μορφές της αληθινής αυτής επιστήμης που βρίσκεται πίσω από τις ορθόδοξες ερμηνείες: Ι.

ΙΙ.

ΙΙΙ.

1. 2. 3. 1. 2. 3. 1. 2. 3.

Βάση της σπονδυλικής στήλης. Ιερό Κέντρο. Κέντρο Ηλιακού Πλέγματος. Κέντρο Λαιμού. Κέντρο Καρδιάς. Κέντρο Άζνα. Κέντρο Άζνα. Κέντρο Κεφαλής. Κέντρο στον προμήκη μυελό.

Δυστυχώς η οργανωτική αρχή δεν είναι τόσο απλή όσο θα μπορούσε να την εμφανίσει ο παραπάνω πίνακας, γιατί η έμφαση, η εστίαση κι ο τρόπος ταξινόμησης και ζωογόνησης και η εμφάνιση των εσωτερικών αυτών τριγώνων διαφέρουν με τον ακτινικό τύπο. Αυτή η Επιστήμη των Τριγώνων Ενέργειας υπόκειται στη νέα εσωτερική επιστήμη τόσο στην αστρολογία όσο και την επιστήμη της λάγια-γιόγκα ή την επιστήμη των κέντρων. Τόσο η αρχαία αυτή γιόγκα όσο και η αρχαιότερη αστρολογική επιστήμη πρέπει να μελετηθούν πια σε μια ανώτερη στροφή της σπείρας. Μέχρι σήμερα η διδασκαλία για τα κέντρα κληροδοτήθηκε απ’ τους Ατλάντειους καιρούς και διατυπώθηκε σε αρχαίες μορφές και φόρμουλες που είναι βασικά ακατάλληλες για το τωρινό προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης. Τα ίδια μπορούν να ειπωθούν για την ορθόδοξη ή εξωτερική αστρολογία. Και οι δύο αυτές επιστήμες πρέπει ν’ αναπροσανατολισθούν και ν’ αναδιευθετηθούν και η αστρολογία πρέπει να βασιστεί σε μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης των πλανητών – ιερών και μη-ιερών – με τα κέντρα και με κάποιους σημαντικούς “κύκλους πόλωσης” που προβάλλουν σαν τα προορισμένα αποτελέσματα των “περιόδων κρίσης”. Η τελευταία αυτή πρόταση ενσωματώνει μια βασική και σπουδαία δήλωση αλήθειας. 1. Κέντρα και Τρίγωνα Δύναμης. Όπως ξέρετε καλά, υπάρχουν πέντε μη-ιεροί πλανήτες κι επτά που θεωρούνται ιεροί. Αυτές οι δώδεκα πλανητικές ζωές (με τους δικούς τους κύκλους, σημεία κρίσης και στιγμές πόλωσης) σχετίζονται στενά με τα επτά κέντρα. Τα πέντε κέντρα στη σπονδυλική στήλη σχετίζονται με τους πέντε μη-ιερούς πλανήτες, αλλά στον ανεξέλικτο ή μέσο άνθρωπο εστιάζονται σχεδόν πλήρως στο αστρικό πεδίο και στο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

αστρικό σώμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι: 1. Δύο από τους μη-ιερούς πλανήτες (η ίδια η Γη και η Σελήνη) συνδέονται με δύο κέντρα που δεν έχουν μεγάλη σπουδαιότητα για τον πολύ εξελιγμένο άνθρωπο: α. Τη σπλήνα που δέχεται πρανικές εκπορεύσεις από τον πλανήτη στον οποίο ζούμε και αφορά τα αιθερικά και τα φυσικά σώματα και τη φυσική τους σχέση. β. Ένα κέντρο στο στήθος που έχει σχέση με το θύμο αδένα. Αυτό το κέντρο απενεργοποιείται στον προχωρημένο άνθρωπο, αλλά συνδέεται με το πνευμονογαστρικό νεύρο πριν την αφύπνιση του καρδιακού κέντρου. 2. Δύο από τους άλλους μη-ιερούς πλανήτες – ο Άρης και ο Πλούτων – λειτουργούν σε σχέση με το ιερό κέντρο (Άρης) και το ηλιακό πλέγμα (Πλούτων). Ο τελευταίος αυτός πλανήτης ενεργοποιείται στη ζωή του ανθρώπου ο οποίος “ζωντανεύει με την ανώτερη έννοια, η κατώτερη φύση του περνά μέσα στους καπνούς και το σκοτάδι του Πλούτωνα, ο οποίος κυβερνά το μικρότερο φλεγόμενο έδαφος, για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει με αλήθεια στην ανώτερη γη του φωτός”. 3. Ο Ήλιος (που εδώ εκπροσωπεί τον Ήφαιστο που είναι ένας ιερός πλανήτης) κυβερνά ένα κέντρο που βρίσκεται μπροστά από το λαιμό και σχετίζεται με τους παραθυρεοειδείς κι όχι με το θυρεοειδή αδένα που σχετίζεται με το κέντρο του λαιμού. Αυτό το κέντρο μπροστά από το λαιμό πέφτει σε αχρηστία καθώς αρχίζει η δημιουργική περίοδος της δραστηριότητας του λαιμού. Δρα σαν ένας “ενδιάμεσος” ανάμεσα στα ανώτερα και κατώτερα δημιουργικά όργανα (ανάμεσα στο ιερό κέντρο και το κέντρο του λαιμού) και οδηγεί τελικά σ’ εκείνη τη δημιουργική δραστηριότητα που είναι συνειδητά εκείνη της λειτουργικής ψυχής. Ο Ήφαιστος ήταν ένας από τους πρώτους δημιουργικούς εργάτες μεταξύ των ανθρώπων. Σχετιζόταν επίσης με τον “Κάιν που σκότωσε τον αδελφό του”. Ο ενορατικός σπουδαστής θα ερμηνεύσει με ευκολία το συμβολισμό που υπόκειται στους αρχαίους αυτούς μύθους. Μερικά από τα καθήκοντα που προτίθεμαι να αναλάβω σ’ αυτό το τμήμα της Πραγματείας επί των Επτά Ακτίνων είναι τα ακόλουθα: 1. Να εξετάσω γιατί πέντε από τις επτά ακτίνες εκφράζονται μέσω δύο σειρών πλανητών – ιερών και μη-ιερών – κι επίσης ποια κέντρα κυβερνούν οι δύο αυτές ομάδες ακτίνων. Έτσι θα συσχετίσουμε: α. Τα επτά κέντρα στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου. β. Τα επτά κέντρα της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας, των οποίων έκφραση είναι οι επτά φυλές. γ. Τα επτά πλανητικά κέντρα. δ. Τους επτά και τους πέντε πλανήτες που είναι τα κέντρα ενέργειας στο ηλιακό σύστημα, τα οποία ανταποκρίνονται στην ενέργεια των δώδεκα ζωδιακών αστερισμών. Τα πλανητικά αυτά κέντρα θα μελετηθούν από δύο γωνίες: α. Από την ορθόδοξη γωνία.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

β. Από τη γωνία της μαθητείας και της μύησης. 2. Να εξετάσω τις ενέργειες των τριών κύριων αστερισμών καθώς καθεμιά διαχύνεται μέσω τριών ζωδιακών αστερισμών, σχηματίζοντας έτσι μεγάλα αλληλοσυμπλεκόμενα τρίγωνα δύναμης. Έτσι ενέχονται εννέα ζωδιακοί αστερισμοί κι αυτοί με τη σειρά τους συγχωνεύουν και σμίγουν τις ενέργειές τους σε τρία κύρια ρεύματα δύναμης πάνω στην Ατραπό της Μύησης. Τα τρία αυτά ρεύματα δύναμης διαχύνονται μέσα από τους: α. Λέοντα, Aιγόκερω και Ιχθείς, στους β. Κρόνο, Ερμή και Ουρανό (Σελήνη), στα γ. Κέντρα κεφαλής, άζνα και καρδιάς, στα δ. Κέντρα λαιμού, ηλιακού πλέγματος και βάσης της σπονδυλικής στήλης. Πρέπει να θυμάστε ότι το ιερό κέντρο και η σπλήνα συνδέονται κυρίως με την πλανητική εκπόρευση της ίδιας της Γης. 3. Να εξετάσω τους τρεις μεγάλους κοσμικούς Σταυρούς: α. β. γ. δ. ε. ζ. η.

Θεμελιώδης Σταυρός Σταθερός Σταυρός Μεταβλητός Σταυρός Μύηση.....................................Μαθητεία............................Εξέλιξη. Πλανητικός Λόγος...................Ανθρωπότητα......................Βασίλεια της Φύσης. Κοσμική Μύηση......................Ηλιακή Μύηση....................Πλανητική Μύηση. Πνεύμα....................................Ψυχή....................................Σώμα. Ζωή..........................................Συνείδηση...........................Μορφή. Ενάδα.......................................Εγώ......................................Προσωπικότητα. Τρεις Μυήσεις.........................Δύο Μυήσεις.......................Συνήθης Άνθρωπος. (Μυημένοι) (Μαθητές)

και τη σχέση των τριών αυτών Σταυρών με τους δώδεκα πλανήτες και τη γενική κίνηση της ψυχής σε ενσάρκωση. 4. Να επεξεργαστώ το θέμα της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στις τρεις ομάδες κυβερνητών πλανητών όπως δίνονται στον Πίνακα VI. Αυτοί, στην ολότητα των αποτελεσμάτων τους, είναι οι πράκτορες δια των οποίων εκδηλώνονται οι σκοποί του Θεού. Προτού προχωρήσω στις πιο τεχνικές όψεις του θέματός μας, θα ήθελα να επεξεργαστώ λεπτομερώς αυτό το θέμα του ζωδιακού, της ιστορίας του και του συμβολισμού του από μια πιο φιλοσοφική και πνευματική πλευρά, δίνοντάς σας την υποκειμενική εικόνα της προόδου του ανθρώπου καθώς ακολουθεί τη “σαρωτική κίνηση του ηλίου πάνω στην ατραπό της ζωής”. Αυτή είναι μια τεχνική φράση και αναφέρεται στη δραστηριότητα ενός ηλίου, ενός πλανήτη, μιας ιεραρχίας ή ενός ανθρώπου, αφού έχει υπάρξει μια “στιγμή κρίσης” που καταλήγει σε μια “περίοδο πόλωσης” η οποία οδηγεί αναπόφευκτα σε μια νέα έφοδο και σαρωτική κίνηση προς

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

τα εμπρός. Οι τρεις αυτές λέξεις – κρίση, πόλωση και σάρωση – είναι η βάση του κυκλικού νόμου και διέπουν την εξελικτική διαδικασία. Από τη σκοπιά της ανθρωπότητας η διέλευση του ηλίου γύρω από το ζωδιακό είναι προφανώς μια αργή και επίπονη διαδικασία που χρειάζεται περίπου (στο πεδίο του χρόνου) 25.000 χρόνια. Από τη σκοπιά του εσώτερου οράματος είναι μια σάρωση γύρω από την Ατραπό της Ζωής, που χρειάζεται μόνο μια στιγμή χρόνου και “εξαλείφει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον στην ακτινοβόλο δόξα του έργου που εκπληρώθηκε”. 2. Οι Σταυροί και τα Ζώδια. Θα ακολουθήσουμε τον άνθρωπο από ζώδιο σε ζώδιο καθώς – με μόχθο και πόνο – χαλκεύει τον εξοπλισμό και αναπτύσσει επώδυνα το μηχανισμό που θα του επιτρέψει να φτάσει σε μια κύρια στιγμή κρίσης στην κυκλική του ζωή, όπου θα αρχίσει να απελευθερώνεται από την ατραπό της μεγάλης πλάνης πάνω στην οποία ταξίδεψε για αιώνες από τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων και – αντιστρεφόμενος – θα αρχίσει να ταξιδεύει στην ατραπό του φωτός απ’ τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Αυτή τη μεταβαλλόμενη εμπειρία μας την εκφράζει υπέροχα το έκτο τμήμα του Αρχαίου Σχολίου: “Ο Σταυρός των πολλών αλλαγών (ο Μεταβλητός Σταυρός, Α.Α.Μπ.) συνεχίζει το στροβίλισμά του, μεταφέροντας σταυρωμένη πάνω του τη μορφή ενός ανθρώπου στον οποίο βρίσκεται το σπέρμα κάθε πλάνης. Αλλά από το Σταυρό στον οποίο σφαγιάσθηκε – αν και δεν το ήξερε – ο άνθρωπος κατέρχεται και νιώθει το δρόμο του (με πόνο και πολλά δάκρυα) για έναν άλλο Σταυρό – ένα Σταυρό εκτυφλωτικού φωτός, πύρινου πόνου, πικρότερης δυστυχίας κι όμως ένα Σταυρό απελευθέρωσης. Είναι ένας ακίνητος Σταυρός, στερεωμένος στους Ουρανούς και φυλασσόμενος από τον Άγγελο. Πίσω απ’ το Σταυρό εμφανίζεται ένας άλλος Σταυρός, αλλά δεν μπορεί να τον φτάσει (ο Άγγελος φρουρεί το δρόμο!) ωσότου ο Ταύρος ξεσκίσει και κομματιάσει τον άνθρωπο και τότε – αστράφτει το φως· ωσότου ο Όφις ο τρομερός αγωνισθεί μαζί του και τον ρίξει στα γόνατα και τότε – η ανύψωση στο φως· ωσότου ο Λέων δαμαστεί, το μυστικό της Σφίγγας αποκαλυφθεί και τότε – η αποκάλυψη του εσώτερου φωτός· ωσότου ο άνθρωπος υψώσει την υδρία του κι ενωθεί με τις τάξεις εκείνων που είναι οι Υδροχόοι και τότε το ρεύμα της ζωής θα γεμίσει την υδρία του και θα στραγγίξει το βρώμικο τέλμα και θα καθαρίσει την πηγή του κι έτσι θα αποκαλύψει τον κρυμμένο δρόμο που οδηγεί στο εσώτατο φως που κρύβεται από τον τελευταίο Σταυρό. Τότε από το Σταυρό του ανθρώπου ο μυημένος βρίσκει το δρόμο του, περνά τον Άγγελο και αφήνει πίσω του σκισμένο τον εσώτερο πέπλο, ανεβαίνει στο μεγάλο Σταυρό και εισέρχεται στη μέρα, την τελική μέρα. Ο τροχός γι’ αυτόν στέκει ακίνητος. Ο ήλιος και τα άστρα γι’ αυτόν σβήνουν. Ένα μεγάλο φως γίνεται ορατό και…”

Οι τρεις σταυροί στο Όρος Γολγοθά είναι Βιβλικά σύμβολα των τριών αυτών αστρολογικών σταυρών, του Κοινού ή Μεταβλητού Σταυρού, του Σταθερού Σταυρού και του Θεμελιώδη Σταυρού. Θα ήθελα να θυμάστε ότι αν και θα περιγράψω την πρόοδο του ανθρώπου από ζώδιο σε ζώδιο γύρω από το ζωδιακό, όμως στην εικόνα που θα δώσω δεν υπάρχει αναγκαστικά η διευθετημένη αυτή συνέχεια της πορείας ή η ομαλή διέλευση από το

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ένα ζώδιο στο άλλο. Όλες οι ψυχές ενσαρκώνονται στο ζώδιο του Καρκίνου. Μ’ αυτό εννοώ ότι η πρώτη ανθρώπινη ενσάρκωση γίνεται πάντα σ’ αυτό το ζώδιο που αναγνωρίζεται ανά τους αιώνες σαν “η θύρα στη ζωή εκείνων που πρέπει να γνωρίσουν το θάνατο”, όπως ακριβώς ο αστερισμός του Αιγόκερου θεωρείται πάντα σαν μια άλλη θύρα και καλείται εσωτερικά “η θύρα στη ζωή εκείνων που δε γνωρίζουν θάνατο”. Καθώς κυλούν οι αιώνες, ο άνθρωπος περνά μέσα κι έξω απ’ όλα τα ζώδια με το κάθε ζώδιο να προσδιορίζεται από τη φύση της ακτίνας της προσωπικότητας η οποία, όπως ξέρετε, αλλάζει από ζωή σε ζωή. Σ’ αυτά τα ζώδια μαθαίνει τα αναγκαία μαθήματα, διευρύνει τον ορίζοντά του, ολοκληρώνει την προσωπικότητά του, αρχίζει να νιώθει τη ρυθμιστική ψυχή και ανακαλύπτει έτσι την ουσιαστική του δυαδικότητα. Όταν βρίσκεται στην Ατραπό της Μαθητείας (κι εδώ περιλαμβάνω την Ατραπό της Μύησης), μια αποκρυφιστική φήμη λέει ότι ρυθμίζεται τότε από τον ακούραστο Παρατηρητή – την ψυχή – και υπόκειται (στη διάρκεια των τελικών σταδίων της ατραπού) σε δώδεκα ακριβώς ενσαρκώσεις, περνώντας σε καθένα από τα δώδεκα ζώδια. Σ’ αυτές πρέπει να καταξιωθεί, αντιμετωπίζοντας μεγάλες στιγμές κρίσης σε κάθε αστερισμό, ιδιαίτερα του Σταθερού Σταυρού. Από σημείο σε σημείο, από στάδιο σε στάδιο και τελικά από Σταυρό σε Σταυρό αγωνίζεται για την πνευματική του ζωή στους δώδεκα οίκους και στους δώδεκα αστερισμούς, καθώς υπόκειται σε αμέτρητους συνδυασμούς δυνάμεων και ενεργειών – ακτινικών, πλανητικών, ζωδιακών και κοσμικών – ωσότου “ανακαινίζεται”, αποβαίνει ο “καινός άνθρωπος”, γίνει ευαίσθητος σε ολόκληρη την κλίμακα των πνευματικών κραδασμών στο ηλιακό μας σύστημα και επιτυγχάνει εκείνη την απόσπαση που θα του επιτρέψει να διαφύγει από τον τροχό της επαναγέννησης. Το επιτυγχάνει ανεβαίνοντας στους τρεις Σταυρούς – το Σταυρό της Προσωπικότητας ή της μεταβαλλόμενης μορφής, το Σταυρό του Μαθητή ή της αιώνιας ψυχής και το Σταυρό του Πνεύματος. Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα ότι μέσα στον κύκλο της ζωής του έχει περάσει μέσα από τρεις μεγάλες κρίσεις: Ι. Η Κρίση της Ενσάρκωσης...............................................Ο Μεταβλητός Σταυρός. Η Άνοδος στον Τροχό....................................Προσωπικότητα και μορφική ζωή. Ο Κύκλος της Επαναγέννησης στη Μορφή....................Εμπειρία. Εκδήλωση της Ανθρώπινης Φύσης ΙΙ. Η Κρίση του Αναπροσανατολισμού................................Ο Σταθερός Σταυρός. Αλλαγή προς το 2ο Σταυρό.............................................Η ζωή της ψυχής. Προετοιμασία για τη 2η Γέννηση....................................Συνείδηση. Εκδήλωση της Χριστικής Φύσης ΙΙΙ. Η Κρίση της Μύησης......................................................Ο Θεμελιώδης Σταυρός. Η Μεταμόρφωση.............................................................Η Ζωή του Πνεύματος. Εκδήλωση της Θειότητας Καθώς μελετούμε το αλληλένδετο σύστημα των ενεργειών, στο μέτρο που επηρεάζουν και ρυθμίζουν ένα ανθρώπινο ον, το θέμα των Τριών Σταυρών έχει βαθύ και πρακτικό ενδιαφέρον, ειδικά καθώς παρέχουν εκείνα τα σημεία κρίσης στα οποία

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ο άνθρωπος εγκαταλείπει τη συνήθη ατραπό της εξέλιξης και βαδίζει στην ατραπό της μαθητείας ή – μετά την τρίτη μύηση – ανεβαίνει στον τρίτο Σταυρό. Υπόκειται στη σκέψη μας και σ’ όσα έχω να πω. Η σταθερή περισυλλογή των δώδεκα βασικών ενεργειών (πέντε κύριων και επτά δευτερευουσών, οι οποίες είναι στην πραγματικότητα και πέρα από την αστρική αντιστροφή εξαιτίας της Μεγάλης Πλάνης, επτά κύριες και πέντε δευτερεύουσες) θα είναι χρήσιμη. Αυτές πραγματώνονται στην ανθρώπινη έκφραση μέσω των Κυρίων των δώδεκα ζωδίων και των δώδεκα πλανητικών κυβερνητών. Οι δώδεκα αυτές βασικές ενέργειες εκπορεύονται από τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου (που διαβιβάζονται μέσω των επτά αστέρων της Μικρής Άρκτου)· δύο απ’ αυτές έρχονται απ’ το Σείριο και τρεις από τις Πλειάδες. Αυτή η διαμόρφωση (για να χρησιμοποιήσω έναν ανορθόδοξο όρο) θα είναι η κατάσταση της μείζονος ηλιακής σφαίρας επιρροής στο τέλος της Μεγάλης Εποχής του Βράχμα, όπως αποκαλείται εσωτερικά. Στο “μεσοδιάστημα ή διάλειμμα της εξέλιξης” (που είναι μια ανεπαρκής μετάφραση μιας αποκρυφιστικής φράσης η οποία δίνεται σε έναν παγκόσμιο κύκλο στα Αρχεία των Διδασκάλων) οι ενέργειες αυτές υποβιβάζονται σε δυνάμεις οι οποίες μας λένε ότι είναι κυριολεκτικά δέκα έξι – από τη σκοπιά της εκδήλωσης, θα σας υπενθύμιζα – και στην κυριολεξία είναι: 7+7+2=16=7. Σ’ αυτούς τους αριθμούς κρύβεται το μυστήριο της εξελικτικής μας διαδικασίας. Όμως η έμφαση πρέπει πάντοτε να δίνεται στις Ακτίνες της Ενέργειας και της Ποιότητας καθώς διαχύνονται από τους ζωδιακούς αστερισμούς και τους πλανήτες. Συνεπώς η νέα αστρολογία βασίζεται αναγκαστικά στην κατανόηση των ακτίνων. Ο παρακάτω πίνακας είναι θεμελιώδης στις επιπτώσεις του σε σχέση μ’ αυτό κι ό,τι έχω να πω θα βασιστεί πάνω του. Τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου αποτελούν τις Πηγές εκπόρευσης των επτά ακτίνων του ηλιακού μας συστήματος. Οι επτά Ρίσι (όπως ονομάζονται) της Μεγάλης Άρκτου εκφράζονται με το μέσον των επτά πλανητικών Λόγων οι Οποίοι είναι οι Αντιπρόσωποί Τους και για τους Οποίους αποτελούν τα πρωτότυπα. Τα επτά Πλανητικά Πνεύματα εκδηλώνονται με το μέσον των επτά ιερών πλανητών. Καθεμιά από τις επτά Ακτίνες οι οποίες προέρχονται από τη Μεγάλη Άρκτο, διαβιβάζεται στο ηλιακό μας σύστημα με το μέσον τριών αστερισμών και των πλανητών που τους κυβερνούν. Ο ακόλουθος πίνακας το αποσαφηνίζει, αλλά πρέπει να ερμηνευθεί μόνο με όρους της τωρινής περιστροφής του Μεγάλου Ζωδιακού Τροχού (25.000 χρόνια): ΠΙΝΑΚΑΣ VIII Ακτίνα

Πλανήτες Αστερισμοί

Πλανήτες (Ορθόδοξοι)

(Εσωτερικοί)

Κριός........................Άρης...................Ερμής. Ι. Θέληση ή Ισχύς..............Λέων........................Ήλιος..................Ήλιος. Αιγόκερως................Κρόνος................Κρόνος. Δίδυμοι.....................Ερμής.................Αφροδίτη. ΙΙ. Αγάπη-Σοφία..................Παρθένος.................Ερμής.................Σελήνη (καλύπτει έναν πλανήτη). Ιχθείς........................Δίας....................Πλούτων.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Καρκίνος..................Σελήνη................Ποσειδών. ΙΙΙ. Ενεργός...........................Ζυγός........................Αφροδίτη............Ουρανός. Νοημοσύνη Αιγόκερως................Κρόνος................Κρόνος. Ταύρος.....................Αφροδίτη............Ήφαιστος. IV. Αρμονία μέσω................Σκορπιός...................Άρης...................Άρης. Διαμάχης Τοξότης....................Δίας....................Γη. Λέων........................Ήλιος..................Ήλιος. V. Συγκεκριμένη.................Τοξότης....................Δίας....................Γη. Επιστήμη Υδροχόος.................Ουρανός.............Δίας. Παρθένος.................Ερμής.................Σελήνη. VI. Ιδεαλισμός......................Τοξότης....................Δίας....................Γη. Αφοσίωση Ιχθείς........................Δίας....................Πλούτων. Κριός........................Άρης...................Ερμής. VII. Τελετουργική..................Καρκίνος..................Σελήνη................Ποσειδών. Τάξη Αιγόκερως................Κρόνος................Κρόνος.

Θα σας είναι φανερό πόση συντονισμένη προσπάθεια και πόσο μεγάλη αναπροσαρμογή ιδεών θα χρειαστεί προκειμένου να αποκτήσει η νέα αστρολογία πρακτική χρησιμότητα και ν’ αντικαταστήσει τελικά όσα ισχύουν σήμερα. Αυτή η νέα αστρολογία ενσωματώνει πραγματικά πέντε επιστήμες: 1. 2. 3. 4. 5.

Την Επιστήμη των Ακτίνων. Την Επιστήμη της Εσωτερικής Ερμηνείας που εφαρμόζεται μέσα από: Την Επιστήμη των Τριγώνων. Την Επιστήμη των Κέντρων. Την Επιστήμη του Πεπρωμένου.

Η τελευταία επιστήμη θα βασίζεται στις τέσσερις προηγούμενες και θα είναι μια ερμηνεία του μέλλοντος, η οποία θα θεμελιώνεται στην ορθή κατανόηση των ακτίνων – προσωπικών κι εγωικών – της επίδρασης των τριγώνων – ζωδιακών, πλανητικών, φυλετικών κι ανθρώπινων. Τα τελευταία τρίγωνα αποκαλύπτονται απ’ τη μελέτη των ατομικών ανθρώπινων κέντρων. Όταν όλα αυτά διακριβωθούν και χρησιμοποιηθούν στο νέο είδος ωροσκοπίου που θα αναπτυχθεί αργότερα, τότε θα εφαρμοσθεί η Επιστήμη του Πεπρωμένου και θ’ ανακαλυφθούν οι μελλοντικές ενδείξεις. Το προσωπικό ωροσκόπιο των προόδων είναι το εμβρυώδες σπέρμα του. Κάποια ένδειξη των σχετικών αξιών μπορεί να προκύψει από την εξέταση των ανθρώπινων τριγώνων, όπως δίνονται στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, όπου προτείνονται τα ακόλουθα: “Θα ήταν επωφελές για το σπουδαστή να στοχασθεί την ενδιαφέρουσα διαδοχή των τριγώνων και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να συνδεθούν κατά την πρόοδο του πυρός, προτού το πυρ αυτό μπορέσει να τα ζωογονήσει τέλεια και να προβεί σε περαιτέρω μετουσιώσεις. Mπορούμε ν’ απαριθμήσουμε μερικά απ’ αυτά τα τρίγωνα, έχοντας πάντα υπόψη ότι η γεωμετρική ανύψωση του πυρός καθώς και η ακολουθία των εγγιζόμενων κορυφών βαίνουν ανάλογα με την ακτίνα. Eδώ κρύβεται ένα από τα μυστικά της μύησης κι εδώ έγκειται ο κίνδυνος από μια πρόωρη κοινοποίηση πληροφοριών αναφορικά με τις ακτίνες. 1. Tο πρανικό τρίγωνο.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

α. Tο κέντρο στις ωμοπλάτες. β. Tο κέντρο κοντά στο διάφραγμα. γ. H σπλήνα. O άνθρωπος που ελέγχεται απ’ το αστρικό πεδίο. α. H βάση της σπονδυλικής στήλης. β. Tο ηλιακό πλέγμα. γ. H καρδιά. O άνθρωπος που ελέγχεται απ’ το νοητικό πεδίο. α. H βάση της σπονδυλικής στήλης. β. H καρδιά. γ. O λαιμός. O άνθρωπος που ελέγχεται μερικά απ’ το Eγώ, ο προχωρημένος άνθρωπος. α. H καρδιά. β. O λαιμός. γ. H κεφαλή, δηλαδή τα τέσσερα δευτερεύοντα κέντρα και η σύνθεσή τους, το κέντρο άζνα. O πνευματικός άνθρωπος ως την τρίτη Mύηση. α. H καρδιά. β. O λαιμός. γ. Tα επτά κεφαλικά κέντρα. O πνευματικός άνθρωπος ως την πέμπτη Mύηση. α. H καρδιά. β. Tα επτά κεφαλικά κέντρα. γ. Oι δύο πολυπέταλοι λωτοί.

Oι διάφορες αυτές περίοδοι φανερώνουν διαφορετικές τριγωνικές ακτινοβολίες. Δεν πρέπει να συνάγουμε από τα παραπάνω πως όταν το πυρ επικεντρώνεται σε κάποιο τρίγωνο δεν εκδηλώνεται και σε άλλα. Eφόσον το πυρ αποκτήσει ελεύθερη δίοδο σε κάποιο τρίγωνο, αυτό φλέγεται συνεχώς, ωστόσο υπάρχει πάντα κάποιο τρίγωνο περισσότερο ακτινοβόλο και φωτεινό απ’ τα άλλα και απ’ τα διάπυρα αυτά τρίγωνα φωτός που προέρχονται από τροχούς και δίνες πυρός, οι διορατικοί και οι δάσκαλοι της φυλής μπορούν να εκτιμήσουν τη θέση του ανθρώπου στο σχήμα των πραγμάτων και να κρίνουν την επίτευξή του. Στο αποκορύφωμα της εμπειρίας της ζωής κι όταν ο άνθρωπος έχει επιτύχει το στόχο του, κάθε τρίγωνο συνιστά μια ακτινοβόλο ατραπό φωτός και κάθε κέντρο έναν τροχό ζώσας πύρινης δύναμης που περιστρέφεται με τρομακτική ταχύτητα· στο στάδιο αυτό το κέντρο δεν περιστρέφεται μόνο προς κάποια ειδική κατεύθυνση αλλά στρέφεται κυριολεκτικά στον εαυτό του, σχηματίζοντας μια ζωντανή φλεγόμενη ιριδίζουσα σφαίρα αγνού πυρός και διατηρώντας μέσα του ένα ορισμένο γεωμετρικό σχήμα, μολονότι το μάτι δύσκολα το διακρίνει εξαιτίας της ταχύτατης δόνησης. Eπιπλέον στην κορυφή της κεφαλής θα παρατηρείται μια πύρινη εκδήλωση που θα επισκιάζει φαινομενικά τη σπουδαιότητα όλων των άλλων κέντρων· απ’ την καρδιά του πολυπέταλου αυτού λωτού θα ξεπηδά μια φλόγα πυρός με τη βασική απόχρωση της ακτίνας του ανθρώπου. Aυτή η φλόγα θα αναρριχάται και θα φαίνεται πως προσελκύει ένα πέτασμα ηλεκτρικού φωτός το οποίο συνιστά την καθοδική ροή από το πνεύμα του ύψιστου πεδίου. Aυτό μαρτυρά την ανάμειξη των πυρών και την απαλλαγή του ανθρώπου απ’ το ζυγό της ύλης.” Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός (σελ. 169-171)

Προς το παρόν οι χάρτες καταστρώνονται με βάση την κατάσταση της προσωπικότητας ή την ακτίνα της προσωπικότητας, εφόσον ο αστρολόγος είναι αρκετά τυχερός να τη γνωρίζει ή να τη μαντέψει επακριβώς· αν όμως πρόκειται για προχωρημένο άτομο, τότε ο χάρτης θα παρουσιάζει πολλά λάθη επειδή οι πλανήτες

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

που κυβερνούν στην περίπτωση του συνηθισμένου ή υπανάπτυκτου ανθρώπου, παύουν να επηρεάζουν τον πνευματικό άνθρωπο και το μαθητή. Τα γεγονότα της ζωής του μέσου ανθρώπου στο φυσικό πεδίο ρυθμίζονται πρωτίστως από τη θέση των πλανητών στους δώδεκα οίκους κι αυτοί με τη σειρά τους ρυθμίζονται από ορισμένες καρμικές επιρροές τις οποίες ο προχωρημένος άνθρωπος τις έχει υπερβεί ή τις υπερβαίνει. Τελικά το ωροσκόπιο θα καταστρώνεται με βάση την ψυχική ακτίνα, οπότε τα ζώδια που διέπουν τις δραστηριότητες και η επίδραση της τωρινής ομάδας πλανητικών Κυβερνητών θα μειωθεί εξαιρετικά. Νέες πλανητικές δυναμικότητες (που θα μεταδίδουν ζωδιακές ενέργειες) θα ελέγχουν και θα αντικαταστήσουν τις παλιές, φέρνοντας έτσι τον άνθρωπο σε επαφή με διαφορετικές δυνάμεις. Θα έρθει τελικά ο καιρός που θα είναι ευαίσθητος σε ολόκληρη την κλίμακα των κραδασμών· οπότε θα καταστρώνονται χάρτες που θα ονομάζονται “χάρτες των σταυρών” και δε θα δίνουν μόνο ενδείξεις για τις πλανητικές επιδράσεις στους δώδεκα οίκους. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω κι ένας αστρολόγος που να μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο προς το παρόν. Είναι το είδος των χαρτών με τους οποίους οι Διδάσκαλοι εκτιμούν τους μαθητές Τους και είναι πολύ ενδιαφέροντες· αναφέρθηκα σ’ αυτούς νωρίτερα σ’ αυτή την πραγματεία. Αυτοί οι “χάρτες των σταυρών” προετοιμάζονται πριν την τρίτη μύηση, όταν ο άνθρωπος αρχίζει την “προσέγγισή” του στο Θεμελιώδη Σταυρό των ουρανών. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω εδώ, αν και πρόκειται για περιττή πληροφορία, ότι η πέμπτη κύρια μύηση στον πλανήτη μας είναι η πρώτη κοσμική μύηση, όπως ακριβώς η τρίτη μύηση είναι η πρώτη συστημική. Οι δύο πρώτες μυήσεις είναι πλανητικές στις επιπτώσεις τους. Η αστρολογική σημασία της παραπάνω δήλωσης είναι βαθιά και εσωτερική. 3. Πνευματικά Αποτελέσματα των Ζωδιακών Αστερισμών. Σκοπεύω τώρα να σας σκιαγραφήσω το πνευματικό αποτέλεσμα της διέλευσης της ψυχής γύρω από τον τροχό της εμπειρίας. Θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε στην περίπτωση κάθε αστερισμού το γενικό αποτέλεσμα πάνω στην ψυχή – η οποία υφίσταται την εμπειρία – από την ορθόδοξη σκοπιά καθώς ταξιδεύει απ’ τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων κι έπειτα – καθώς ο μαθητής περιέρχεται κάτω από άλλες επιδράσεις – ταξιδεύει από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Έτσι αντιστρέφεται η συνηθισμένη διαδικασία κι ο άνθρωπος αναπροσανατολίζεται και “αντικρύζει την Ανατολή”, όπως λέγεται εσωτερικά. Εκφράζει τότε με τον ανώτερο δυνατό τρόπο τις ποιότητες της ψυχικής του ακτίνας, όπως στην πρώτη περίπτωση εκδήλωσε την ποιότητα της ακτίνας της προσωπικότητας. Δεν μπορώ να γίνω σαφέστερος. Επιδιώκω μόνο να δώσω ορισμένες πνευματικές επιπτώσεις και νύξεις και να μεταδώσω μια γενική ιδέα του αποτελέσματος της μεγάλης πλάνης στις προκύπτουσες συνθήκες και κατόπιν το αποτέλεσμα των μεγάλων δοκιμασιών που υφίσταται τελικά κάθε μαθητής καθώς αντιστρέφει τον τροχό της ζωής.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ΚΡΙΟΣ Ακριβολογώντας, όσα πρόκειται να πω αφορούν τον καθαρό πρώτο ακτινικό τύπο, επειδή ο Κριός είναι το ζώδιο δια του οποίου η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης φθάνει στην πλανητική μας ζωή. Τέτοιοι καθαροί ακτινικοί τύποι είναι πράγματι σπάνιοι και σ’ αυτή την εξελικτική περίοδο είναι σχεδόν άγνωστοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι διέπονται από την ακτίνα της προσωπικότητάς τους και καθώς οι τωρινοί πρωτακτινικοί τύποι εκφράζονται μέσα από προσωπικότητες που βρίσκονται σε κάθε ακτίνα, θα σας ζητούσα να εξετάσετε ό,τι έχω να πω κάτω απ’ το πρίσμα των αποτελεσμάτων του χαρακτήρα, των παρουσιαζόμενων προβλημάτων και της ανελισσόμενης ποιότητας. Είναι σχεδόν αδύνατο να είμαι σαφέστερος, μέχρι εκείνη την εποχή που θα αναπτυχθεί περισσότερο η Επιστήμη των Ακτίνων· οι αστρολόγοι πρέπει να εξακριβώνουν τον ακτινικό τύπο πριν μπορέσουν να καταστρώσουν ένα ικανοποιητικό ωροσκόπιο της ψυχής. Συνεπώς τα σχόλια μου είναι γενικά κι όχι ειδικά και είναι παγκόσμια κι όχι ιδιαίτερα. Δεν επιβάλλω κάποιο δόγμα. Υποδεικνύω φάσεις εικασίας που μπορεί να αποδειχθούν διαφωτιστικές και καρποφόρες. Ο Κριός είναι ένας απ’ τους αστερισμούς του Θεμελιώδη Σταυρού των ουρανών. Είναι ο Σταυρός του Θεού, του Πατρός κι επομένως της ενσαρκούμενης ενάδας. Είναι η έκφραση της θέλησης ή δύναμης καθώς εκφράζεται μέσω της μεγάλης δημιουργικής διαδικασίας. Όταν ο μυημένος (όπως θα δούμε αργότερα) μεταφερθεί στο Θεμελιώδη Σταυρό από τον οποίο κατέβηκε όταν ήρθε σε ενσάρκωση και ανέβηκε στον Κοινό ή Μεταβλητό Σταυρό, δεν ταυτίζεται πλέον με τη μορφή ή ακόμη και με την ψυχή, αλλά με τη θέληση της θειότητας και με το αιώνιο σχέδιο και σκοπό. Γίνεται το σχέδιο κι ο σκοπός του. Δεν ξέρει τίποτε άλλο με μια έννοια που είναι άγνωστη ακόμη και σε ένα μυημένο του τρίτου βαθμού. Τότε εισέρχεται στην αίθουσα συμβουλίου του Θεού· συμμετέχει στο κονκλάβιο της Σαμπάλλα· δε λειτουργεί πια σαν απλό μέλος της Ιεραρχίας στο νοητικό πεδίο. Τώρα μπορεί να λειτουργεί μέσω και των τριών παγκόσμιων κέντρων – της Ανθρωπότητας, της Ιεραρχίας και της Σαμπάλλα. Ο Κριός εγκαινιάζει τον κύκλο της εκδήλωσης. Κάθε ψυχή σαν ατομική οντότητα έρχεται για πρώτη φορά σε ανθρώπινη ενσάρκωση στο ζώδιο του Καρκίνου, προβάλλοντας σαν νοητική οντότητα στο ζώδιο του Κριού, σαν συναισθηματικήεπιθυμητική οντότητα στο ζώδιο του Ταύρου και σαν ζωτική οντότητα στο ζώδιο των Διδύμων, παίρνοντας κατόπιν φυσική μορφή στον Καρκίνο. Αυτός είναι ένας ενελικτικός, υποκειμενικός κύκλος. Έτσι προβάλλει στον ωκεανό της ύπαρξης στο φυσικό πεδίο, στον κόσμο της ύλης. Ωστόσο η πρώτη ώθηση αφυπνίζεται στον Κριό, γιατί ο Κριός είναι ο τόπος όπου σχηματίζεται η αρχική ιδέα για την εγκαινίαση δραστηριότητας. Είναι ο γενέθλιος τόπος των ιδεών και μια αληθινή ιδέα δεν είναι παρά μια πνευματική παρώθηση που παίρνει μορφή – υποκειμενική και αντικειμενική. Εκεί αρχίζει η ανταπόκριση της ψυχής στην ανώτατη όψη ή ποιότητα της θεότητας, γιατί εκεί εμφανίζεται η “θέληση για ενσάρκωση”. Η πρώτη ακτινική όψη της Ενάδας καθώς ανταποκρίνεται στην πρώτη όψη της θεότητας, εφελκύει

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ανταπόκριση από την πρώτη ακτινική όψη της ψυχής και γίνεται το πρώτο βήμα για την ενσάρκωση σ’ εκείνο το πεδίο του συστήματος που είναι το νοητικό πεδίο. Ο Κριός “αφυπνίζει τη θέληση να προσεγγισθεί και να ελεγχθεί το κατώτατο, να γίνει γνωστό το έσχατο κι έτσι να αντιμετωπισθεί κάθε εμπειρία” – αυτό αναφέρει μια αρχαία δήλωση. Οι βασικοί τόνοι του Κριού είναι τέσσερις κι όλοι μεταδίδουν την ίδια ιδέα. Μπορούν να εκφρασθούν με τις ακόλουθες τέσσερις εντολές που δίνονται συμβολικά στην ενσαρκωνόμενη ψυχή: 1. 2. 3. 4.

Να εκφράσεις τη θέληση να είσαι και να κάνεις. Να ανελίξεις τη δύναμη για εκδήλωση. Να εισέλθεις στη μάχη για τον Κύριο. Να φθάσεις στην ενότητα μέσα από προσπάθεια.

Δημιουργία-Ύπαρξη-Δραστηριότητα-Αγώνας-Σύνθεση, αυτή είναι η φύση του Κυρίου του πρώτου αστερισμού και Του επιτρέπουν να επηρεάζει τον πλανήτη μας σ’ αυτά τα αποτελέσματα. Κι έτσι αρχίζει ο μεγάλος κύκλος της πάλης για έκφραση και η θεμελιώδης φράση της Μυστικής Δοξασίας που σας είναι πολύ γνωστή, εκφράζει το στόχο και το σκοπό του πρώτου ζωδίου του Θεμελιώδη Σταυρού: “Η ύλη είναι ο φορέας για την εκδήλωση της ψυχής πάνω σ’ αυτό το πεδίο ύπαρξης και η ψυχή είναι ο φορέας σε ένα ανώτερο πεδίο για την εκδήλωση του πνεύματος και τα τρία αυτά είναι μια τριάδα που τη συνθέτει η ζωή η οποία τα διαπερνά όλα.” – Μ.Δ. Ι. 80.

Ό,τι εμφανίζεται στον Κριό σαν πνευματική ενέργεια, εισέρχεται στο ψυχικό στάδιο στον Καρκίνο, στο ζώδιο όπου η ψυχή ενσαρκώνεται για πρώτη φορά σε μορφή, φτάνει ένα σημείο ισορροπίας στο Ζυγό που είναι το ζώδιο όπου ψυχή και προσωπικότητα επιτυγχάνουν μια ισορροπημένη συνεργασία και στον Aιγόκερω εκπληρώνεται η βουλητική φύση και πραγματώνεται ο οραματισθείς στόχος. Στον Aιγόκερω ο άνθρωπος εκπληρώνει τις ύψιστες προσωπικές φιλοδοξίες ή αποβαίνει μυημένος, επιτυγχάνοντας τον πνευματικό του σκοπό. Η διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς στόχους εξαρτάται από τον τρόπο προόδου γύρω από τον τροχό της ζωής. Πρέπει να θυμάστε – μιλώντας γενικά και συμβολικά – ότι περιστρέφονται και οι Σταυροί, επειδή είναι οι ακτίνες του μεγάλου τροχού. Ο υπανάπτυκτος άνθρωπος προχωρεί απ’ τον Κριό στον Aιγόκερω και στο Ζυγό και τον Καρκίνο, ενώ ο αναπτυγμένος άνθρωπος αντιστρέφει τη διαδικασία. Για λόγους σαφήνειας θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι η μεγάλη εμπειρία της ζωής διαδραματίζεται στους τρεις τροχούς μέσα στον τροχό της Ζωής, θεωρώντας τον από τρεις σκοπιές:

Ι.

1. Ο Τροχός της Ενσάρκωσης. 2. Ο κύκλος της συνήθους εξέλιξης. 3. Η περίοδος της αιχμαλωσίας, όπου ο άνθρωπος είναι δέσμιος πάνω στον τροχό. 4. Η τετραπλή επίδραση του Κοινού Σταυρού.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ΙΙ.

5. 6. 1. 2. 3.

4. 5. 6. 1. 2. ΙΙΙ. 3. 4. 5. 6.

Η ζωή στους τρεις κόσμους. Η ανάπτυξη της προσωπικότητας. Ο αντεστραμμένος ή προσαρμοσμένος Τροχός. Ο κύκλος της μαθητείας. Η περίοδος της ανάδυσης, όπου ο άνθρωπος αλλάζει την περιστροφή του τροχού. Η τετραπλή επίδραση του Σταθερού Σταυρού. Η ζωή στους πέντε κόσμους της υπερανθρώπινης εξέλιξης. Η ανέλιξη της ψυχής μέσω της προσωπικότητας. Ο ελεγχόμενος ή κυριαρχούμενος τροχός. Ο κύκλος της μύησης. Η περίοδος της απελευθέρωσης από το έργο του Μεγάλου Τροχού. Η τετραπλή επίδραση του Θεμελιώδη Σταυρού. Η ζωή στους επτά κόσμους των επτά πεδίων μας. Η συγχώνευση πνεύματος, ψυχής και προσωπικότητας.

Επομένως ο Κριός αρχίζει τη διαδικασία της “πιο αρχαίας μύησης” την οποία όλη η ανθρώπινη οικογένεια την έχει ήδη υποστεί και θα την υποστεί. Η πρώτη μεγάλη κοσμική μύηση (όσον αφορά την ανθρωπότητα) είναι η μύηση στην ενσάρκωση – η μύηση της ατομικοποίησης. Η διαδικασία αυτή κορυφώνεται μετά από πολλούς αιώνες στην αντιστροφή του τροχού και την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου στον Aιγόκερω. Κορυφώνεται με την επίτευξη της μεταφοράς από το Σταθερό Σταυρό στο Θεμελιώδη Σταυρό, η οποία με τη σειρά της δεν είναι παρά η λογική συνέχεια της μεταφοράς απ’ το Μεταβλητό ή Κοινό Σταυρό στο Σταθερό Σταυρό. Επομένως στην κατώτατη εκδήλωσή του ο Κριός δημιουργεί εκείνες τις δραστηριότητες, τις συνθήκες και τις διαδικασίες που οδηγούν στην εκδήλωση της ψυχής με το μέσον της μορφής και αργότερα εκείνα τα ανώτερα δημιουργικά εγχειρήματα που οδηγούν την κατάλληλη στιγμή στην εκδήλωση του πνεύματος μέσω της ψυχής. Οι διαδικασίες αυτές δείχνουν τελικά την αληθινή φύση της τριπλότητας Ζωή-Ποιότητα-Εμφάνιση, στην οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενες σελίδες αυτής της πραγματείας. Ο Κριός προμηθεύει επίσης το ηλιακό μας σύστημα με Πυρ (Ηλεκτρικό Πυρ) και με τη δυναμική φύση του Θεού, που εμπεριέχει τις ποιότητες της τροφοδοτούσας και γαλουχούσας θερμότητας καθώς και του πυρός που καίει και καταστρέφει. Από τη σκοπιά της εσωτερικής αστρολογίας υπάρχουν τρία κύρια ζώδια στα οποία διαδραματίζονται οι “τρεις θάνατοι”: 1. Ο Κριός ο οποίος σε διάφορα σημεία στην Ατραπό της Ζωής ωθεί την ψυχή στο φλεγόμενο έδαφος και την υποβάλλει σε μια εξαγνιστική διαδικασία στη διάρκεια της ενσάρκωσης. Δια του μικρότερου πυρός του νου “πυρπολούνται και διαλύονται στις φλόγες οι ζούγκλες της εμπειρίας και τότε καθαρίζει η Ατραπός κι επιτυγχάνεται η ανεμπόδιστη όραση.” (Αρχαίο Σχόλιο) Μέσα από τις πύρινες διεργασίες της μάχης και του πολέμου, στις οποίες

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

υποβάλλεται το άτομο υπό την επιρροή του πλανητικού κυβερνήτη, του Άρη, του Θεού του Πολέμου, γίνεται εφικτή η αναγκαία κάθαρση. Η ίδια κάθαρση, αλλά αυτή τη φορά δια της όρασης, έρχεται στον αναπτυγμένο άνθρωπο δια της δραστηριότητας του υποκειμενικού κυβερνήτη, του πλανήτη Ερμή, ο οποίος είναι η διαφωτίζουσα αρχή που αποδεσμεύει το νου, κατευθύνει το δρόμο του ανθρώπου στη ζωή και του επιτρέπει να αποκτήσει επίγνωση του θείου Σχεδίου που υπόκειται σε κάθε πύρινη εμπειρία του. 2. Ο Σκορπιός που επιφέρει τελικά το θάνατο της προσωπικότητας και με τον οποίο θα ασχοληθούμε αργότερα όταν θα εξετάσουμε αυτό το ζώδιο. Τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά ο Σκορπιός είναι το ζώδιο του θανάτου και της ταφής στη γη, της καθόδου στα βάθη προκειμένου να ανυψωθεί και πάλι στα ύψη (στη βουνοκορφή στον Αιγόκερω). Σε μερικά από τα πιο αρχαία βιβλία αναφέρεται ότι “η θερμότητα της γης, της μητέρας και το κεντρί του σκορπιού είναι τα ευεργετικά δώρα που η περιστροφή του τροχού δίνει στον άνθρωπο στην αρχή και στο τέλος”. Τα δώρα αυτά, εφόσον γίνουν αποδεκτά και χρησιμοποιηθούν, οδηγούν τον άνθρωπο στην ελευθερία και στην απαλλαγή από τον έλεγχο και τον πόνο του Σταθερού Σταυρού. 3. Οι Ιχθείς βλέπουν την παραίτηση ή το θάνατο κάθε επιρροής που συγκρατεί τον άνθρωπο στον τροχό της γέννησης και την αποδέσμευσή του από τον έλεγχο του Κοινού ή Μεταβλητού Σταυρού. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι το καθένα από τα τρία αυτά ζώδια του θανάτου βρίσκεται σε διαφορετικό σταυρό: 1. Κριός............................Στο θεμελιώδη σταυρό. 2. Σκορπιός......................Στο σταθερό σταυρό. 3. Ιχθείς............................Στο μεταβλητό σταυρό. Η επίδραση των τριών αυτών προκαλεί στη ζωή του ανθρώπινου όντος τους “τρεις αναγκαίους κι αποφασιστικούς θανάτους”. Εδώ αναφέρομαι στα ζώδια ανεξάρτητα απ’ τους πλανητικούς τους κυβερνήτες. Υπάρχει κάτι στην ενέργεια που διαχύνεται απ’ αυτά τα ζώδια, που προκαθορίζει μια διαδικασία αποκρυστάλλωσης και την τελική καταστροφή κάποιου τύπου μορφικού ελέγχου. Το Αρχαίο Σχόλιο εκφράζει αυτές τις ιδέες με τους εξής όρους: “Η φωτιά φούντωσε και μέσα σ’ αυτή τη φωτιά πέθανα στη ζωή κι έτσι γεννήθηκα στο θάνατο. Κι έπειτα πάλι πέθανα στη μορφή (Κριός). Η θέρμη της γης, ο φλογερός χαρακτήρας της μητέρας κατέστρεψε τη μορφή, απελευθέρωσε την ψυχή κι έτσι θανάτωσε το μικρό εαυτό (Σκορπιός). Τα νερά έπνιξαν τον άνθρωπο. Ο ιχθύς έγινε για να χαθεί. Πρόβαλε ξανά μόνο για να πεθάνει ή να πεθάνει και να φέρει σωτηρία (Ιχθείς).”

Συμβολικά λοιπόν υπάρχει ο θάνατος δια του πυρός, ο θάνατος δια της γης και ο θάνατος δια του ύδατος – κάψιμο, ασφυξία και πνιγμός – αλλά σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο ο θάνατος δια του αέρα δεν είναι γνωστός ούτε κατανοητός.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Συνεπώς δεν υπάρχουν τέσσερις θάνατοι, γιατί ο στόχος του συστήματός μας στη διάρκεια της εκδήλωσης είναι “η μύηση ή η αποδέσμευση στον αέρα”, έτσι ώστε το πουλί της ζωής να μπορεί να πετάξει ελεύθερο έξω από το χρόνο και το χώρο. Η έννοια του τελικού θανάτου που φέρνει ο Νόμος της Αντιστοιχίας, καλύπτεται από τις λέξεις ελευθερία, παραίτηση και τελική μύηση και σημαίνει ελάχιστα για την ανθρωπότητα, γιατί αφορά τον πλανητικό Λόγο και το βιόκυκλό Του. Οι τρεις θάνατοι που καταβάλλουν τον άνθρωπο, το άτομο και την ανθρώπινη οικογένεια σαν σύνολο, αποδεσμεύουν την ψυχή σε τρία μεγάλα πλανητικά κέντρα: 1. Ο θάνατος με πνιγμό ή με το ύδωρ στους Ιχθείς αποδεσμεύει τον άνθρωπο στο μεγάλο εκείνο κέντρο που αποκαλούμε Ανθρωπότητα κι εκεί κερδίζεται η εμπειρία. Εδώ βρίσκεται το μυστήριο για τις θεές-ιχθείς αυτού του ζωδίου “που γεννούν τους γόνους τους ξανά και πάλι ξανά”. 2. Ο θάνατος με ασφυξία στο Σκορπιό αποδεσμεύει τον άνθρωπο στο πλανητικό κέντρο που αποκαλούμε Ιεραρχία. 3. Ο θάνατος με το πυρ ή με κάψιμο στον Κριό αποδεσμεύει τον άνθρωπο σ’ ένα άλλο κέντρο που ονομάζουμε Σαμπάλλα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι απαιτείται μεγάλη επεξεργασία των ιδεών που σας προσφέρω εδώ σαν υποθέσεις και σαν νύξεις σε σχέση με την Επιστήμη των Τριγώνων, που αποτελεί την εσωτερική βάση της αστρολογίας, όπως ακριβώς το δόγμα της τριάδας (μικροκοσμικής και μακροκοσμικής) συνιστά την εσωτερική βάση του αποκρυφισμού. Συνεπώς έχουμε τρία είδη θανάτου. Αυτή η Επιστήμη του Θείου Θανάτου υπόκειται στην πασίγνωστη φράση “του Αρνίου του εσφαγμένου από καταβολής κόσμου” κι όταν κατανοηθεί επαρκώς η σχέση ανάμεσα στον Κριό, το Σκορπιό και τους Ιχθείς (καθώς και η σύνδεση και η συγχώνευση των τριών σταυρών), ένα νέο φως θα χυθεί σ’ όλες τις επικουρικές επιστήμες – εξωτερικές και εσωτερικές. Θα διευκρινισθεί η διδασκαλία της Μυστικής Δοξασίας αναφορικά με τις ενσαρκωνόμενες ενάδες που αποκαλούνται θείες Θυσίες, Κύριοι της Γνώσης, της Θέλησης και της Θυσίας. Αυτές οι ενάδες, εμείς δηλαδή, είναι οι Κύριοι της Έμμονης Αέναης Αφοσίωσης – αφοσίωσης μέχρι και το θάνατο. Έχει εδώ ενδιαφέρον να σημειώσουμε επίσης ότι ο μέσος άνθρωπος που γεννιέται σ’ αυτό το ζώδιο σχετίζεται δια του κυβερνώντος πλανήτη, του Άρη, με το Σκορπιό κι έτσι ο Θεμελιώδης Σταυρός συνδέεται με το Σταθερό Σταυρό. Έτσι μπορούν να παρατηρηθούν σημεία κρίσης, όταν εξετάζεται το ωροσκόπιο απ’ αυτό το πρίσμα. Ταυτόχρονα ο Κριός συνδέεται με τη γέννηση μέσω του Ερμή που κυβερνά εσωτερικά τον Κριό κι επίσης με την Παρθένο της οποίας εξωτερικός κυβερνήτης είναι ο Ερμής. Επίσης μέσω του Ουρανού ο Κριός συνδέεται με τον Υδροχόο, το ζώδιο της παγκόσμιας υπηρεσίας που οδηγεί σε θάνατο κι απελευθέρωση στους Ιχθείς. Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης δια του οποίου ρέει ζωδιακή ενέργεια, σε σχέση με τις Δημιουργικές Ιεραρχίες του πλανήτη μας, από ένα αστέρι της Μεγάλης Άρκτου. Η εσωτερική αστρολογία πραγματεύεται αυτές τις σχέσεις κι απ’ αυτές μπορεί να συλληφθεί το παγκόσμιο και να κατανοηθεί το ιδιαίτερο. Το ανθρώπινο ον

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

στις τελικές αναγνωρισμένες ομαδικές του σχέσεις έχει μεγαλύτερη σπουδαιότητα απ’ ό,τι φαίνεται στην ατομική του ζωή που προσπαθεί να αναλύσει το ορθόδοξο ωροσκόπιο. Το μόνο που καθορίζει είναι το μικρό του πεπρωμένο και η ασήμαντη μοίρα του. Η εσωτερική αστρολογία υποδεικνύει την ομαδική του χρησιμότητα και την προοπτική της δυνητικής του συνείδησης. Θα σας θυμίσω εδώ ότι συχνά όταν δηλώνεται σαν κυβερνήτης ενός ζωδίου ο Ήλιος ή η Σελήνη, θα αναφέρομαι σ’ έναν από τους συγκαλυμμένους πλανήτες, τον Ουρανό ή τον Ήφαιστο. Είναι εναλλάξιμοι στη χρήση τους και είναι δύσκολο να πείτε σε ποιον εσωτερικό πλανήτη αναφέρομαι, εκτός κι αν σας το πω. Απ’ όπου και η παραπάνω αναφορά μου στον Ουρανό. Σε σχέση με τον Κριό που εκφράζει ή είναι ο κύριος πράκτορας της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης, της ακτίνας του καταστροφέα, πρέπει να πούμε ότι η πρώτη ακτινική ενέργεια έρχεται από το θείο Πρωτότυπο στη Μεγάλη Άρκτο, μετουσιώνεται σε δύναμη και δραστηριότητα του πλανητικού Λόγου της πρώτης Ακτίνας και πραγματώνεται σαν η τριπλή Του δραστηριότητα υπό την καθοδήγηση των τριών κυβερνώντων πλανητών – του Άρη, του Ερμή και του Ουρανού. Ο Άρης ενσωματώνει την έκτη ακτινική δύναμη που οδηγεί στον ιδεαλισμό, συχνά σε καταστροφικό φανατισμό, πάλη, σύγκρουση, πόλεμο, προσπάθεια και εξέλιξη. Η ιδέα του Θεού στον Κριό γίνεται το συγκεκριμένο σχέδιο στον Aιγόκερω είτε ο αντικειμενικός αυτός σκοπός είναι η πλήρης άνθιση της πλανητικής μας ζωής σε όλες τις μορφές της, η φιλοδοξία μιας προσωπικότητας που απεργάζεται τις δικές της ιδέες και τα φιλόδοξα εγκόσμια σχέδια, είτε η πνευματική έφεση (εγκόσμια φιλοδοξία μετουσιωμένη στην ανώτερη όψη της) του μυημένου που ζητά να εκτελέσει τα σχέδια του Θεού και να τα κάνει δικά του. Σε κάθε περίπτωση ο Άρης οδηγεί στο πεδίο μάχης του Σκορπιού. Ο Ερμής που ενσωματώνει την ενέργεια της τέταρτης ακτίνας, μεταφέρει τελικά τον άνθρωπο γύρω από τον τροχό της ζωής και με το μέσον της διαμάχης του επιτρέπει να επιτύχει την αρμονία. Ο Ερμής φωτίζει το νου και μεσολαβεί μεταξύ της ψυχής και της προσωπικότητας, όντας ο Αγγελιαφόρος των Θεών. Η μεσολάβηση αυτή προκαλεί στην αρχή μια αναπόφευκτη αντιπαράθεση μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων και μια παρατεταμένη διαμάχη. Η διαμάχη καταλήγει τελικά σε νίκη και στη διάλυση της πλάνης δια της φώτισης του κατώτερου νου. Συχνά αναφέρεται στην αποκρυφιστική φιλολογία ότι ο Ερμής και ο Ήλιος είναι ένα. Ο Ήλιος είναι το σύμβολο του Υιού του Θεού, που μεσολαβεί ανάμεσα στον Πατέρα-Πνεύμα και τη Μητέρα-Ύλη. Επομένως ο Ερμής οδηγεί τον Κριό στην Παρθένο (μιλώντας πάλι συμβολικά) όπου η ιδέα ή η Λέξη του Θεού αρχίζει να μορφοποιείται και συνεπώς η λανθάνουσα ζωή στον Κριό φτάνει στην “κρίση της γέννησης” πριν τη γέννηση του Χριστού, νοούμενη κοσμικά, παρότι η γέννηση του ατομικού Χριστού λαμβάνει χώρα στον Aιγόκερω μετά το πέρας της αναγκαίας περιόδου κυοφορίας. Ο Ουρανός ενσωματώνει την ενέργεια της έβδομης ακτίνας και το έργο του είναι ανάλογο μ’ εκείνο του Ερμή, γιατί η έβδομη ακτίνα είναι η ακτίνα που σχετίζει

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

πνεύμα και ύλη και συνδέει το ηλεκτρικό πυρ με το πυρ δια τριβής, προκαλώντας έτσι την εκδήλωση. Ο Ουρανός οδηγεί την ψυχή στο φλεγόμενο έδαφος κατά τα τελικά στάδια της Ατραπού, όπου το πυρ του Κριού και τα πυρά που γεννιούνται από τη δυναμικότητα του Ουρανού παράγουν την εμπρηστική θερμότητα του τελικού φλεγόμενου εδάφους. Από αυτό το έδαφος πρέπει τελικά να περάσει ο μυημένος. Ο Ουρανός κυβερνά τον αποκρυφιστικό Δρόμο και με μια εσωτερική έννοια συνδέεται με τον Ιεροφάντη των Μυστηρίων της Μύησης. Συνεπώς σε σχέση με τον Κριό και τη ζωή της ψυχής που έρχεται εδώ σε υποκειμενική εκδήλωση, έχουμε ορισμένα σχετικά ζώδια όπου η ψυχή σε αντικειμενική εκδήλωση διέρχεται από ιδιάζουσες και συγκεκριμένες κρίσεις: 1. Τις κρίσεις του πεδίου μάχης, που οδηγούν στην κορυφαία μάχη στο Σκορπιό και σε απελευθέρωση στη ζωή στον Aιγόκερω, τον τόπο των ανώτερων μυήσεων, μετά την αντιστροφή του τροχού. 2. Την κρίση της γέννησης στην Παρθένο, που προκαλείται από τη δραστηριότητα του Ερμή και οδηγεί δια του Λέοντα στη γέννηση του Χριστού στον Aιγόκερω. Το αυτοσυνείδητο άτομο στο Λέοντα αποβαίνει ο Μυημένος με τη Χριστική συνείδηση στον Aιγόκερω. 3. Την κρίση του φλεγόμενου εδάφους, που προκαλείται από τη δραστηριότητα του Ουρανού. Σ’ αυτήν εισέρχεται ο μυημένος με την ελεύθερη επιλογή που κάνει στο Ζυγό, το σημείο ισορροπίας όπου – συνήθως – λαμβάνει χώρα η στιγμή της αντιστροφής του τροχού. Εκεί ο άνθρωπος πρέπει να αποφασίσει κατά πόσο θα προχωρήσει όπως συνήθως και σύμφωνα με τη συνήθεια ή, αντιστρέφοντας τον τροχό, θα περάσει από το φλεγόμενο έδαφος προς την απελευθέρωση. Ο Ζυγός είναι το πολικό αντίθετο του Κριού κι επομένως σχετίζονται στενά. Θα παρατηρήσετε ότι οι ακτίνες που σχετίζονται ή εκφράζονται δια του Κριού, ισορροπούν περίεργα. Οι ακτίνες 1 και 7 είναι η ανώτατη και η κατώτατη και συνεπώς χρειάζονται ένα σημείο ισορροπίας πάνω στον τροχό, που το προσφέρει ο Ζυγός. Οι ακτίνες 6 και 4 φέρνουν σ’ αυτή την εξισορροπητική διαδικασία την ενέργεια της δεύτερης ακτίνας, της κύριας δομητικής ακτίνας που επιτρέπει στον άνθρωπο να οικοδομήσει πάλι και να προσφέρει στον εαυτό του ένα πνευματικό σώμα εκδήλωσης. Θα ήθελα ακόμη να επισύρω την προσοχή σας στο γεγονός ότι ο Κριός συνδέεται με τον Υδροχόο μέσω του Ουρανού. Οι αόριστες ενάρξεις στον Κριό, η αμυδρή ανάδυση των λανθανουσών ενσωματωμένων ιδεών – μετά την περιστροφή του τροχού προς δύο κατευθύνσεις – έφεραν την αποδέσμευση στον Aιγόκερω και δημιούργησαν τον παγκόσμιο υπηρέτη στον Υδροχόο, ο οποίος οικειοθελώς παραμένει στο μεγάλο τροχό (χρησιμοποιώντας σαν ρυθμιστικά του ζώδια εκείνα του Θεμελιώδη Σταυρού) κι έτσι στέκοντας μέσα στη σφαίρα επιρροής του, βοηθά την ανθρωπότητα ν’ απελευθερωθεί από το Σταθερό Σταυρό. Στην κίνηση του ζωδιακού υπάρχουν τέσσερα ζώδια που είναι ζώδια γέννησης, έναρξης και ανανεωμένης κυκλικής αντίληψης:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

1. Ο Κριός, “ο τόπος γέννησης των θείων Ιδεών”, ανεξάρτητα αν αυτές οι ιδέες είναι ψυχές που έρχονται σε ενσάρκωση κι ελέγχονται από τον Άρη μέχρι να φτάσουν το σημείο αναπροσανατολισμού κι ευαισθητοποιηθούν στην επίδραση του Ερμή, είτε είναι η γέννηση των ιδεών του Θεού με τη μορφή ιεραρχικών σχεδίων στα οποία ευαισθητοποιείται ο μυημένος. 2. Ο Καρκίνος, “ο τόπος γέννησης στη ζωή της μορφής”, η θύρα στη φυσική ενσάρκωση. Είναι το ζώδιο όπου γεννιέται η ανθρωπότητα σαν ολοκληρωμένη μονάδα, η σκηνή ανάδυσης του τέταρτου βασιλείου της φύσης. Η ανθρωπότητα “πρόβαλε από το βράχο και το νερό και φέρνει μαζί της την κατοικία της” (όπως δηλώνει το Αρχαίο Σχόλιο) και η μαζική ενστικτώδης συνείδηση έρχεται σε ύπαρξη. Σημειώστε αυτή τη φράση. 3. Ο Λέων, “ο τόπος γέννησης του ατόμου”, η έλευση σε μορφή του ατομικού αυτοσυνείδητου ανθρώπου ο οποίος αναδύεται από τη μάζα και την αγέλη στον Καρκίνο, αντικαθιστώντας την ενστικτώδη συνείδηση με την αυτεπίγνωση και με μια αίσθηση ατομικής ευθύνης. 4. Ο Aιγόκερως, “ο τόπος γέννησης του Χριστού”, ο τόπος της “δεύτερης γέννησης” και η σκηνή για την ανάδυση στον κατάλληλο χρόνο του πέμπτου βασιλείου στη φύση. Σ’ αυτό το ζώδιο ο μυημένος αποκτά πνευματική επίγνωση την οποία καταδεικνύει αργότερα στον Υδροχόο και στους Ιχθείς, σαν παγκόσμιος υπηρέτης και σαν παγκόσμιος σωτήρας – αμφότεροι με οικουμενική αποστολή. Από τέτοιες νύξεις ο αστρολόγος του μέλλοντος θα προσδιορίζει τον τύπο του ωροσκοπίου που θα καταστρώνει. Τότε θα προκύψουν δύο ερωτήματα που θα απαιτούν λογικές απαντήσεις: 1. Είναι άραγε το άτομο κάποια προσωπικότητα που προχωρεί συνεχώς γύρω από τον τροχό, τελειοποιώντας την αυτοσυνείδηση κι αναπτύσσοντας μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα δια της εμπειρίας και της λειτουργίας του Νόμου του Κάρμα, υποκείμενο στη Μεγάλη Πλάνη και φθάνοντας τελικά στο κορύφωμα της προσωπικής φιλοδοξίας στον Aιγόκερω; 2. Ή είναι ένα άτομο που αρχίζει να εκδηλώνεται σαν ψυχή, διαχύνοντας φως στις πυκνές ομίχλες της πλάνης και προετοιμαζόμενο για τις μεγάλες δοκιμασίες στο Σκορπιό, που θα τις ακολουθήσει η μύηση στον Aιγόκερω; Θα υπάρχουν και δευτερεύοντα ερωτήματα, όπως: Για ποιο θάνατο προετοιμάζεται ο άνθρωπος; Υπάρχει άραγε κάποια επικείμενη κρίση που να υποδεικνύει τη γέννηση σε μια νέα κατάσταση συνείδησης; Ωστόσο το καίριο ερώτημα που πρέπει να προσδιορισθεί σε κάθε περίπτωση, είναι η κατεύθυνση της πορείας του ανθρώπου γύρω από τον τροχό της ζωής. Το ορθόδοξο ωροσκόπιο αφορά τη ζωή της προσωπικότητας και η μορφή είναι δέσμια στον “τροχό της ζωής που στρέφεται από δεξιά προς τα αριστερά” (απ’ τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων). Αλλά η ψυχή είναι δέσμια στον τροχό που στρέφεται από αριστερά προς τα δεξιά, πηγαίνοντας απ’ τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Η ανταγωνιστική αυτή κίνηση του τροχού

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

που “στρέφεται στον εαυτό του” (όπως το εκφράζει η Βίβλος), είναι εκείνη που οδηγεί σε σύγκρουση τόσο στην ατομική ζωή όσο και στη ζωή της ανθρωπότητας ή τη ζωή του πλανήτη. Στα πρώτα εξελικτικά στάδια και πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό η συνείδηση ταυτίζεται ολοκληρωτικά με τη ζωή στη μορφή και με την αυτοσυνείδητη, αυτοσυντήρητη και αυτάρκη ζωή. Ακολουθεί έπειτα ένα διάλειμμα όπου η συνείδηση αρχίζει να μετατοπίζεται σ’ εκείνη της ομάδας και να ταυτίζεται με την ψυχή και τον ψυχικό σκοπό. Αυτή η περίοδος καλύπτεται από την εμπειρία του Σταθερού Σταυρού. Μπορεί εδώ να σημειωθεί ότι η εμπειρία των τριών σταυρών έχει μια Τεκτονική σημασία και συνδέεται με την Κυανή Στοά: 1. Ο Κοινός Σταυρός................Ο Βαθμός του Μ∴ 2. Ο Σταθερός Σταυρός............Ο Βαθμός του Ε∴ 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός........Ο Βαθμός του Δ∴ Πολλά σημεία του Τεκτονισμού θα έρθουν στο φως όταν μελετηθούν και κατανοηθούν οι αστρολογικές τους επιπτώσεις. Πολλά επίσης θα αποκαλυφθούν σχετικά με την ατομική ζωή και το σκοπό, όταν η μοίρα ορισμένων πλανητών (στα διάφορα ζώδια) διερευνηθεί και συλληφθεί ικανοποιητικά κι ερμηνευθούν οι συμβολικές τους σημασίες. Για παράδειγμα, είναι γνωστό θεωρητικά και μαθηματικά ότι: 1. Ο Ήλιος βρίσκεται σε έξαρση στον Κριό. Εδώ ο Ήλιος εκπροσωπεί τη ζωή του πνεύματος που φθάνει σε πλήρη έκφραση σαν αποτέλεσμα της μεγάλης εξελικτικής διαδικασίας η οποία εγκαινιάζεται στον Κριό. Η ζωή του Θεού, η οποία σ’ αυτό το ζώδιο “σφύζει από δραστηριότητα”, επιτυγχάνει τελικά την κορύφωση. Το λανθάνον γίνεται δυναμικό και το μεσονύκτιο σμίγει με το μεσημέρι. Ο Θεός, ο Πατήρ, κυβερνά. 2. Η ισχύς της Αφροδίτης εξασθενεί σ’ αυτό το ζώδιο. Είναι ένα επιζήμιο ζώδιο γι’ αυτή. Η αιτία είναι ότι όταν ο Ήλιος βρίσκεται σε έξαρση και ακτινοβολεί σε όλη του τη δόξα, κάθε άλλη μικρότερη φωτεινή πηγή σβήνει. Όπως ακριβώς η προσωπικότητα χάνεται από τη θέα μέσα στο φως της ψυχής, του ηλιακού Αγγέλου, έτσι και η ίδια η ψυχή εξαφανίζεται και η ισχύς και η ακτινοβολία της σβήνουν, όταν η μέχρι τότε συγκαλυμμένη Παρουσία προβάλει και κυριαρχήσει στη σκηνή στο πέρας του μεγάλου παγκόσμιου κύκλου. Μας ειπώθηκε ότι οι ενσαρκωνόμενες Διάνοιες, τα ανθρώπινα όντα, οι ηλιακοί Άγγελοι ήρθαν από την Αφροδίτη, αλλά δίνουν με τη σειρά τη θέση τους στην ενάδα, τον Έναν. Ο νους παραχωρεί τη θέση του στην ενόραση και η λογική στην καθαρή αντίληψη. 3. Ο Κρόνος βρίσκεται σε “πτώση” στον Κριό. Αυτό έχει δύο έννοιες γιατί πρόκειται για ένα διπλό ζώδιο. Πρώτο: Ο Κρόνος είναι ο Κύριος του Κάρμα, που επιβάλλει την επανόρθωση και απαιτεί να εξοφληθούν πλήρως όλα τα χρέη κι επομένως μας καταδικάζει στον αγώνα για ύπαρξη, τόσο από τη μορφική πλευρά όσο κι απ’ την ψυχική πλευρά. Συνεπώς ο Κρόνος “έπεσε” με την πτώση του ανθρώπου κατά τη γέννηση. “Ακολούθησε τους υιούς των ανθρώπων στη χαμηλή τους θέση.”

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Δεύτερο: Η ισχύς του Κρόνου τερματίζεται πλήρως και το έργο του εκπληρώνεται μόλις ο άνθρωπος (ο πνευματικός άνθρωπος) απελευθερωθεί από το Κάρμα και από την ισχύ των δύο Σταυρών – του Κοινού και του Σταθερού. Εσωτερικά ο Κρόνος δεν μπορεί να ακολουθήσει τον άνθρωπο στο Θεμελιώδη Σταυρό. Πολλά θα μπορούσαν ν’ αναλυθούν πάνω σ’ αυτή τη γραμμή, αλλά τα παραπάνω δίνουν μια νύξη για την εσωτερική σημασία των τριών αυτών συμβάντων σε κάθε ζώδιο. Μπορούν επίσης να δείξουν πολλά που αφορούν το άτομο του οποίου καταστρώνεται το ωροσκόπιο. Μιλώντας με σύμβολα, οι δεκανοί μπορούν επίσης να εξετασθούν με δύο τρόπους, ανάλογα με την κατεύθυνση που ταξιδεύει ο άνθρωπος στον τροχό κι επομένως εισέρχεται στο ζώδιο. Αν εισέλθει στον Κριό ενώ βρίσκεται στον Κοινό Σταυρό, θα περιέλθει υπό την επιρροή του Άρη, του Ηλίου και του Δία, σύμφωνα με τον Σεφάριαλ. Αυτό σημαίνει διαμάχη, αποκάλυψη και την επιτυχή ικανοποίηση της επιθυμίας και της φιλοδοξίας με την πάροδο των αιώνων. Όταν αναπροσανατολισθεί κι ανεβεί στο Σταθερό Σταυρό, περιέρχεται υπό την επιρροή του Δία, του Ηλίου και του Άρη, γιατί ο μυημένος κι ο μαθητής κορυφώνουν τη σταδιοδρομία τους σε κάποιο ζώδιο με έναν τελικό και κυρίαρχο αγώνα και μάχη. Σημειώνω εδώ ότι ο Άλαν Λήο είχε μια αμυδρή αναλαμπή της εσωτερικής σημασίας των δεκανών, όταν απέδωσε τον Άρη, τον Ήλιο και την Αφροδίτη στους τρεις δεκανούς. Άγγιξε την αλήθεια της εσώτερης υποκειμενικής αντιστροφής πάνω στον τροχό, η οποία εισάγει νέες ενέργειες κι επιδράσεις, όταν αντικατέστησε το Δία με την Αφροδίτη. Ο νους και η καρδιά πρέπει να συντονισθούν και να δραστηριοποιηθούν όταν γίνει η μεγάλη αντιστροφή. Είδαμε ότι ο Κριός είναι το ζώδιο των ενάρξεων – της έναρξης της δημιουργικής διαδικασίας, του πρώτου βήματος της ψυχής (του μικρόκοσμου ενός ήδη κινητοποιημένου Μακρόκοσμου) για ενσάρκωση, της έναρξης των επαναλαμβανόμενων και συνεχών κύκλων εμπειρίας, της έναρξης της περιόδου όπου η ψυχή μεταβάλλει την πορεία, το σκοπό και τη μέθοδό της και τελικά εισέρχεται στη σαφώς καθορισμένη εκείνη διαδικασία που αποκαλούμε πνευματική αναγέννηση και μύηση. Υπάρχουν τέσσερις λέξεις ζωτικής σπουδαιότητας με τις οποίες θα επισημάνουμε τις αλλαγές καθώς θα μελετούμε την ατραπό της εξέλιξης, ή την πρόοδο της ψυχής γύρω από το μεγάλο τροχό, τόσο σαν προσωπικότητα όσο και σαν μαθητής που κατευθύνεται προς την τελική απελευθερωτική διαδικασία. Οι τέσσερις αυτές λέξεις εκφράζουν τις υποκειμενικές παρωθήσεις και τα κίνητρα και στην πραγματικότητα εισάγουν σε τέσσερις διαφορετικούς κύκλους προόδου πάνω στην Ατραπό με τα διάφορα στάδια της από την ατομικοποίηση μέχρι τη μύηση. Αυτές είναι: 1. Αναδημιουργία κατά την οποία η επίδραση του Καρκίνου σε συνδυασμό μ’ εκείνη του Κριού προκαλεί την έλξη για ενσάρκωση στο φυσικό πεδίο. 2. Αναγέννηση κατά την οποία η αυξανόμενη επιρροή του Σταθερού Σταυρού που επιδρά στο Μεταβλητό Σταυρό, προκαλεί τις ενδότερες εκείνες αλλαγές που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

οδηγούν τελικά σε 3. Αναπροσανατολισμό ή το μεγάλο κύκλο της επαναπόλωσης που λαμβάνει χώρα δια της επίδρασης του Ζυγού (του Θεμελιώδη Σταυρού) και της “λοξοδρόμησης του Ταύρου στο μέσο της πορείας”, όπως ονομάζεται στα αρχαία βιβλία. Αυτή η διαδικασία του αναπροσανατολισμού οδηγεί σ’ ένα πέρασμα γύρω απ’ τον τροχό κατά το οποίο ο εσώτερος υποκειμενικός άνθρωπος οδηγείται σταθερά και επίμονα σε μια εξωτερική, εκδηλωμένη έκφραση, ενώ η προσωπικότητα αποσύρεται στο περιθώριο. Τελικά έρχονται δώδεκα ζωές στις οποίες βιώνεται το τελικό στάδιο της 4. Απάρνησης κατά το οποίο ο μαθητής ή ο μυημένος απαρνείται τα πάντα για την αγάπη της ανθρωπότητας και την υπηρεσία της και προσφέρεται στο βωμό της θυσίας. Σαν αποτέλεσμα επιτυγχάνει την τελική απελευθέρωση. Αυτή η απελευθέρωση είναι στην πραγματικότητα δωδεκαπλή σε φύση, γιατί η ελευθερία, η νίκη και ο θρίαμβος πρέπει να βιωθούν σε κάθε ζώδιο, όπως ακριβώς η δουλεία, η ήττα και η αποτυχία βιώθηκαν σε όλα τα σημεία του ζωδιακού, ενόσω ο άνθρωπος λειτουργούσε σαν προσωπικότητα. Σ’ αυτές τις τέσσερις λέξεις και στη σημασία τους περιέχονται όλα όσα έχω να σας πω σχετικά με τη διπλή εμπειρία πάνω στο μεγάλο τροχό της ζωής. Θα ήθελα να το έχετε σαφώς κατά νου. Διανύοντας το μεγάλο κύκλο από τον Κριό στον Ταύρο, ο άνθρωπος επανεισέρχεται στο ζώδιο του Κριού υπό τη δυναμική εντύπωση του Ταύρου ο οποίος σ’ αυτό το στάδιο της ανάπτυξης τρέφει την ακόρεστη επιθυμία του για τα πολλά υλικά πλεονεκτήματα της φυσικής ενσάρκωσης και των συνεχών εγκόσμιων εγχειρημάτων· έτσι έπειτα από μια περίοδο αναδημιουργίας ενσαρκώνεται στους Ιχθείς και αρχίζει πάλι το μεγάλο γύρο της εκδηλωμένης ζωής, γιατί οι Ιχθείς αποτελούν τον ωκεανό όπου ο ίδιος είναι ο “ιχθύς”, ελεγχόμενος από τους νόμους της ουσίας ή της υλικής ύπαρξης. Κατά το δεύτερο μεγάλο στάδιο περνά από τον Κριό στον Ταύρο, επειδή η επιθυμία μετουσιώθηκε επιτέλους σε έφεση. Αφού αποδείξει στα ενδιάμεσα ζώδια τη σταθερότητά του στο ιδεώδες της πνευματικής ζωής, επανέρχεται στους Ιχθείς από την αντίθετη κατεύθυνση της συνηθισμένης διαδικασίας, έχοντας κερδίσει το δικαίωμα να ανέλθει στο Θεμελιώδη Σταυρό των Ουρανών, τη δύναμη να πάρει την τελική πλανητική μύηση και το προνόμιο να ακολουθήσει μια από τις επτά ατραπούς στις οποίες αναφέρθηκα σε άλλα βιβλία μου· αυτές του δίνουν τελικά την “ελευθερία των επτά ηλιακών συστημάτων”, όπως αποκαλείται σε αντιδιαστολή με την “ελευθερία των επτά πλανητικών σφαιρών”, την οποία του εξασφάλισε η εμπειρία της μύησης, έπειτα από μια διαδικασία εντατικής εκπαίδευσης στη μια ή την άλλη πλανητική σχολή (ανάλογα με τον ακτινικό του τύπο) και την επιλογή της ατραπού της υπηρεσίας. Βλέπετε λοιπόν τη σημασία των δύο λέξεων-κλειδιά του Κριού: 1. “Και ο Λόγος είπε: Ας αναζητηθεί πάλι η μορφή.” Ο Άνθρωπος 2. “Προβάλλω και από το πεδίο του νου κυβερνώ.”

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Ο Μυημένος Η εμπειρία οδηγεί στην εξουσία και σ’ αυτό το ζώδιο ο άνθρωπος που ενσωματώνει πρώτη ακτινική δύναμη, αναπτύσσει την ικανότητα να οργανώνει, να ελέγχει τις δυνάμεις, ιδιαίτερα την ενέργεια του θανάτου, τη δύναμη της καταστροφής που εφαρμόζεται με αγάπη, της κυριαρχίας στα πλήθη, της συνεργασίας με το σχέδιο και της άσκησης της Θέλησης, καθοδηγώντας και κατευθύνοντας ορθά και σωστά τις πλανητικές υποθέσεις. Προτού αναφερθούμε στα υπόλοιπα ένδεκα σημεία του ζωδιακού και προκειμένου να σας δώσω ένα σαφές πλαίσιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί η νέα αστρολογία με το μέσον της οποίας θα μπορέσετε να συλλάβετε τη διπλή διαδικασία της ψυχής γύρω από το μεγάλο τροχό, θα ήθελα να τονίσω ότι όσα σας έδωσα για τον Κριό θα εξετασθούν πάλι καθώς θα μελετούμε τα άλλα ζώδια. Είναι προφανές ότι υπέδειξα κάποιες σημασίες και τόνισα εκείνες τις αλήθειες που συνδέονται με: 1. Το βασικό τόνο των ζωδίων. Εκφράζει το υποκείμενο αποτέλεσμα για τον άνθρωπο καθώς προοδεύει στη μια από τις δύο κατευθύνσεις. 2. Τη Φύση του Σταυρού πάνω στον οποίο βρίσκεται σταυρωμένος ο άνθρωπος κάθε στιγμή. 3. Την επίδραση των πλανητικών Κυβερνητών – ορθόδοξων ή εσωτερικών. 4. Τις Ακτίνες που εκφράζονται κυρίως μέσω ενός ιδιαίτερου ζωδίου· το κλειδί για το ποιο μπορεί να είναι το ζώδιο, βρίσκεται στον ορθόδοξο πλανητικό κυβερνήτη όσον αφορά την ακτίνα της προσωπικότητας και στον εσωτερικό πλανητικό κυβερνήτη όσον αφορά την ψυχή. 5. Τις Ποιότητες του ζωδίου και του ανθρώπου που πρόβαλε σε ένα ιδιαίτερο ζώδιο. 6. Την αλληλεπίδραση ενός ζωδίου με το πολικό του αντίθετο. 7. Τους πλανήτες που βρίσκονται σε έξαρση, σε ανταγωνισμό ή σε πτώση σε κάποιο ιδιαίτερο ζώδιο, γιατί μια τέτοια μελέτη θα καταδείξει τις τρεις φάσεις της Ατραπού – με τον ενελικτικό της κύκλο που εμπλέκεται όλο και πιο πολύ στην ύλη ή τη ζωή πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό, με το διάλειμμα της αναπροσαρμογής ή του αγώνα για ελευθερία που οδηγεί στην άνοδο στο Σταθερό Σταυρό και με την περίοδο της απελευθέρωσης με την τελική άνοδο στο Θεμελιώδη Σταυρό. 8. Τη σημασία των λέξεων-κλειδιά για τους τρόπους κίνησης διαμέσου των ζωδίων. 9. Το υποκείμενο θέμα κάθε ειδικού ζωδιακού σημείου που καλύπτεται από τις ιδέες της αναδημιουργίας, της αναγέννησης, του αναπροσανατολισμού και της απάρνησης. Προτού πραγματευθούμε αυτά τα ζητήματα σε σχέση με τους Ιχθείς, υπάρχουν ένα ή δύο σημεία που θα ήθελα να θίξω. Πρέπει να εξετάσω ορισμένα προβλήματα όπως ανακύπτουν στη συνείδηση των ερευνητών και των σπουδαστών, γιατί είναι αδύνατο να τα χειρισθώ όλα ταυτόχρονα στις εισαγωγικές παρατηρήσεις. Τότε η σύγχυση θα ήταν σχεδόν ανυπέρβλητη για το νου του ερευνητή. Θα προσεγγίσουμε βαθμιαία τα διάφορα αμφισβητήσιμα σημεία κι αν έχετε την υπομονή και αποφύγετε τα αυθαίρετα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

συμπεράσματα, η εικόνα της νέας αστρολογίας θα αρχίσει να αναδύεται καθαρότερα στο νου σας. Προς το παρόν η αναπροσαρμογή των ιδεών σας οδηγεί αναπόφευκτα σε προσωρινή σύγχυση. Μια απ’ τις ερωτήσεις που ανακύπτει κανονικά μπορεί να διατυπωθεί ως ακολούθως κι έτσι ακριβώς εκφράσθηκε από έναν ενδιαφερόμενο σπουδαστή της αστρολογίας. Περιελάμβανε την εξής απορία: Δεδομένου ότι αναπόφευκτα ο άνθρωπος αντιστρέφει τελικά τον τρόπο διέλευσής του από τα δώδεκα ζώδια, πότε και σε ποιο ζώδιο αντιστρέφεται ο Ήλιος; Σε ποιο σημείο στην κίνηση του ζωδιακού μπορεί να ιδωθεί ότι λαμβάνει χώρα αυτή η αντιστροφή του ίδιου του Ηλίου; Αν δεν έχετε συλλάβει κάπως τη φύση της μεγάλης πλάνης για τη σύσταση του Ηλίου, θα σας είναι δύσκολο να κατανοήσετε τη σημασία της απάντησής μου. Ο ήλιος στον οποίο αναφέρεσθε είναι ο φυσικός Ήλιος και η φαινομενική του τροχιά στους ουρανούς. Αυτή η “εμφάνιση” δεν πρόκειται να αλλάξει εξωτερικά, επειδή – κι εδώ είναι η σημαντική δήλωση – ο πραγματικός Ήλιος κάτω από τον οποίο θα λειτουργήσει τελικά η πλανητική μας ζωή και στον οποίο θα ανταποκριθεί, είναι η Καρδιά του Ηλίου. Όταν θα ελέγχει αυτή, τότε ο πνευματικός άνθρωπος θα ζει ταυτόχρονα μια διπλή ζωή (που είναι πάντοτε το πρόβλημα του ανθρώπου ο οποίος φωτίζεται από την ψυχή καθώς και από το φως της μέρας) κι αυτή η διπλή ζωή θα συνίσταται από τη φαινομενική μας εμπειρία και καταστάσεις και από την εσώτερη πνευματική μας ψυχική επίγνωση. Η προσωπικότητα θα ανταποκρίνεται ακόμη στις επιρροές που προέρχονται από το φυσικό Ήλιο, αλλά η υποκινούμενη ζωική δραστηριότητα και η υποκειμενική εμπειρία του εσώτερου ανθρώπου θα ρυθμίζονται από ενέργειες που φθάνουν σ’ αυτόν από την “Καρδιά του Ηλίου”. Θα ήθελα εδώ να σας θυμίσω τη διδασκαλία της Προαιώνιας Σοφίας, όπως δόθηκε στη Μυστική Δοξασία και διευκρινίσθηκε σε μεταγενέστερα βιβλία μου, ότι ο Ήλιος πρέπει να ανακαλυφθεί και να γίνει γνωστός στην τριπλή του φύση η οποία είναι τριαδική, όπως και η Τριάδα. Ο παρακάτω πίνακας ίσως αποσαφηνίσει κάπως αυτή την ιδέα: 1. Φυσικός Ήλιος..................................Μορφή…Προσωπικότητα...........Επηρεάζει το Μεταβλητό Σταυρό. 2. Καρδιά του Ηλίου.............................Ψυχική Συνείδηση......................Επηρεάζει το Σταθερό Σταυρό. 3. Κεντρικός Πνευματικός Ήλιος..........Ζωή.............................................Επηρεάζει το Θεμελιώδη Σταυρό.

Με τη λέξη “επηρεάζει” αναφέρομαι εδώ στις ενέργειες που χύνονται στον πλανήτη μας από τις τρεις αυτές όψεις του Ηλίου δια των τριών Σταυρών. Στοχασθείτε σ’ αυτό, έχοντας επίσης υπόψη ότι ο Ήλιος μας ταξιδεύει στο διάστημα (μεταφέροντας το ηλιακό μας σύστημα μέσα στη σφαίρα επιρροής του) γύρω από το κεντρικό και ρυθμιστικό άστρο μας το οποίο, όπως ορθά εικάζεται, ανήκει στον αστερισμό του Ταύρου και βρίσκεται στις Πλειάδες. Παράλληλα από τη σκοπιά του πλανήτη μας φαίνεται ότι διέρχεται από τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού· αυτό μακροκοσμικά συμβολίζει τη δραματική εγωκεντρική άποψη του ατομικού ανθρώπινου όντος, του μικρόκοσμου. Έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε το συμβολισμό και την υποκείμενη αλήθεια που συνδέεται με το μείζονα και τον ελάσσονα ζωδιακό και τους κύκλους τους των δώδεκα μηνών και των 25.000 ετών. Περικλείουν πολλά απ’ όσα σας είπα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

για την ψυχή που επηρεάζεται τελικά από τους εσωτερικούς πλανήτες και την προσωπικότητα που επηρεάζεται από τους ορθόδοξους πλανήτες. Ο μείζων ζωδιακός συμβολίζει την ψυχή και ο ελάσσων την προσωπικότητα. Στον κύκλο της προσωπικότητας ο ελάσσων ζωδιακός ρυθμίζει τη σταδιοδρομία της προσωπικότητας και οι δώδεκα πλανητικοί οίκοι έχουν δεσπόζουσα σημασία. Αργότερα η επιρροή των δώδεκα ζωδίων αντικαθιστά την επιρροή των πλανητών. Θα ήθελα ακόμη να τονίσω – ίσως χωρίς να χρειάζεται – ότι ο Σείριος, η Μεγάλη Άρκτος και οι Πλειάδες εργάζονται με το μέσον των δώδεκα αστερισμών, διαχύνοντας τις επιδράσεις τους ιδιαίτερα μέσω εννέα απ’ αυτούς, αλλά οι κύριοι αυτοί αστερισμοί δεν αποτελούν τμήμα του ζωδιακού που μας αφορά. Αυτοί μαζί με τα επτά ηλιακά συστήματα στα οποία περιλαμβάνεται το δικό μας, είναι οι δέκα αστερισμοί που συνδέονται με έναν ακόμη μεγαλύτερο ζωδιακό που δε ρυθμίζεται από την αριθμολογική σημασία του δώδεκα. Οπότε το δέκα θεωρείται ο αριθμός της τελείωσης. Υπάρχει σύγχυση στο νου των λιγότερο προχωρημένων σπουδαστών (αναφορικά με την αστρολογία) πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Είναι μάλλον δύσκολο να συλλάβετε επίσης ότι η ενελικτική διαδικασία για όλα τα βασίλεια της φύσης σχετίζεται με τη διέλευση της ψυχής (αυτή τη φορά της άνιμα μούντι ή της παγκόσμιας ψυχής) από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου κι όχι αντίστροφα. Στο ενελικτικό τόξο η άνιμα μούντι προχωρεί μ’ αυτό τον τρόπο κι όχι όπως προχωρεί η προσωπικότητα. Στο πέρας κάθε μεγάλου κύκλου η άνιμα μούντι περνά στους Ιχθείς κι όχι στον Ταύρο. Προβάλλει σε εξωτερική εκδήλωση στον Καρκίνο, το ζώδιο της μαζικής ή ομαδικής ζωής, της μαζικής ή ομαδικής δραστηριότητας· η διάχυτη συνείδησή της δεν έχει ακόμη ατομικοποιηθεί όπως η συνείδηση του ανθρώπου. Όταν η παγκόσμια ψυχή, αφού προχώρησε γύρω απ’ το Μεγάλο Τροχό, έφτασε στον Καρκίνο και ήρθε ο καιρός να εκδηλωθεί η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία δια του τέταρτου βασιλείου της φύσης, έγινε μια αντιστροφή κι άρχισε να προχωρεί όπως τώρα. Πρέπει να θυμάστε επιμελώς ότι μελετούμε μόνο την πρόοδο του ανθρώπου, του ατομικοποιημένου ανθρώπου, συν τις αντιδράσεις του στις ζωδιακές και πλανητικές επιρροές· εξετάζουμε τις αντιδράσεις του, νοητικές και συναισθηματικές, στη μεγάλη πλάνη και την πνευματική πραγματικότητα, όπως αυτές λειτουργούν στη ζωή του, αντικειμενική και υποκειμενική. Σε ευρύτερο πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε την επίδραση του ζωδιακού και των πλανητών πάνω: 1. Στο πνεύμα της Γης, την ενσωμάτωση του φυσικού πλανήτη και του συνόλου της μορφικής ζωής όλων των βασιλείων της φύσης. Αποτελούν έκφραση της άνιμα μούντι ή της παγκόσμιας ψυχής. 2. Στην Ανθρωπότητα, τον ατομικοποιημένο και τελικά μυημένο άνθρωπο. Είναι η ενσωμάτωση της ανθρώπινης ψυχής ή εγώ, μια διαφοροποίηση της παγκόσμιας ψυχής, που εκφράζεται σαν προσωπικότητα (μια αντιστοιχία του πνεύματος του πλανήτη) και τελικά σαν πνευματική ψυχή (μια αντιστοιχία του πλανητικού Λόγου). 3. Στον Κύριο του Πλανήτη, μια από τις μεγάλες Ζωές ή Υιούς του Θεού, που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

θεωρείται προς το παρόν “ατελής Θεός” όσον αφορά τον πλανήτη μας κι όμως από τη σκοπιά της ανθρωπότητας είναι πράγματι τέλειος. Η παραπάνω τριπλή διαίρεση εκφράζει τις τρεις κύριες όψεις της αρχαίας και εσωτερικής επιστήμης της αστρολογίας και τις τρεις υποδιαιρέσεις της, όπως τις εξετάζει σήμερα η Ιεραρχία. Η ανθρωπότητα, έχοντας απωλέσει τη συνείδηση που της επιτρέπει την επαφή με το πνεύμα του πλανήτη (την υπανθρώπινη συνείδηση που υπήρξε η βάση του ανιμισμού) και δίχως να έχει ακόμη αναπτύξει τη συνείδηση που θα της επιτρέψει να εισέλθει στη Ζωή και τη Διάνοια του πλανητικού Λόγου, ασχολήθηκε μόνο με τη δεύτερη υποδιαίρεση και μάλιστα με την κατώτατη όψη της. Θα ήθελα εδώ να θίξω δύο ακόμη σημεία και για την κατανόησή τους θα πρέπει να δεχθείτε τις δηλώσεις μου, τουλάχιστον σαν προσωρινές υποθέσεις, γιατί δεν είστε σε θέση να τις επαληθεύσετε για λογαριασμό σας. Η εξωτερική αστρολογία διατύπωσε κι έκανε ευρέως αποδεκτό ότι ο Ήφαιστος, ο Ουρανός, ο Πλούτων και ο Ποσειδών δεν κυβερνούν ζώδια, αλλά έχουν μόνο κάποια συγγένεια μαζί τους. Το θίγω αυτό εδώ, γιατί πρόκειται να εξετάσουμε τον πλανήτη Πλούτωνα σε σχέση με τους Ιχθείς. Η συγγένεια αυτή μεταδίδει μόνο μια μερική αλήθεια και από τη σκοπιά της σύγχρονης αστρολογίας δεν αποτελεί παρά μια προσωρινή αλήθεια. Η ύπαρξή τους προεξοφλήθηκε ή ανακαλύφθηκε τους δύο ή τρεις τελευταίους αιώνες, παρότι ήταν ανέκαθεν γνωστοί στην Ιεραρχία. Σας παρουσίασα τα ζώδια στα οποία είναι κυβερνήτες και η αστρολογία του μέλλοντος θ’ αποδεχθεί τη δήλωσή μου και θα εργασθεί μ’ αυτούς τους πλανήτες. Πολύ νωρίτερα στην ανθρώπινη ιστορία χρειάσθηκε να γίνει αποδεκτό, τουλάχιστον υποθετικά, το γεγονός ότι ο Άρης κι ο Ερμής ήταν κυβερνήτες ζωδίων και ν’ ακολουθήσει μετέπειτα η απόδειξη της ακρίβειας αυτής της υπόθεσης. Η αρχαία αστρολογία ήταν προφανώς ατελής, αλλά μέχρι ο άνθρωπος να γίνει σαφώς ανταποκριτικός στις επιδράσεις που έρχονται από τον Ουρανό ή τον Πλούτωνα, λόγου χάρη, οι οποίοι επηρεάζουν την ψυχική ζωή πολύ περισσότερο απ’ ό,τι της προσωπικότητας, παρέμειναν αδιάγνωστοι εκτός από τους εξασκημένους εσωτεριστές. Σήμερα η ανθρωπότητα ανταποκρίνεται γοργά στις ανώτερες πνευματικές επιρροές κι επομένως μπορούμε ν’ αναζητήσουμε την ανακάλυψη λεπτοφυέστερων δυνάμεων. ΙΧΘΕΙΣ Το ζώδιο αυτό είναι επίσης διπλό. Στον Κριό έχουμε τη δυαδικότητα που συνίσταται στη συνένωση πνεύματος και ύλης για τη μεγάλη δημιουργική δραστηριότητα της εκδήλωσης στην έναρξη του εξελικτικού κύκλου, ενώ στους Ιχθείς έχουμε τη συγχώνευση ή το σμίξιμο ψυχής και μορφής όσον αφορά τον άνθρωπο, η οποία προκαλεί την εκδήλωση του Ενσαρκωμένου Χριστού, της τελειοποιημένης ατομικής ψυχής, της ολοκληρωμένης εκδήλωσης του μικρόκοσμου. Έτσι το μεγαλύτερο και το μικρότερο πολικό αντίθετο – το ανθρώπινο ον και ο Θεός, ο μικρόκοσμος και ο Μακρόκοσμος – οδηγούνται στην προκαθορισμένη τους έκφραση κι εκδήλωση. Μέχρι να προσεγγίσει ο άνθρωπος το στόχο, αυτά τα λόγια θα σημαίνουν ελάχιστα, παρότι μια μελέτη των Ιχθύων με τους δύο προτιθέμενους

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

τρόπους μπορεί ν’ αποκαλύψει πολλά σημαντικά κι ενδεικτικά στοιχεία. Ο στόχος της Θεότητας, η ανάδυση του σχεδίου του Θεού και η φύση του αιώνιου σκοπού Του δεν είναι για μας παρά μια ενδιαφέρουσα εικασία. Είναι πολύ πιθανόν αυτό το σχέδιο κι ο σκοπός να διαφέρουν τελείως από τις υποθέσεις μας που βασίζονται στη διατύπωσή μας για μια Θεότητα που είναι προϊόν των νοητικών μας διαδικασιών και του αφοσιωμένου ιδεαλισμού (δύο από τις τρεις όψεις της φύσης της προσωπικότητας) καθώς και την προσπάθεια να ερμηνεύσουμε τους άπειρους σκοπούς Της με όρους του δικού μας περιορισμού. Ας το θυμόμαστε πάντοτε αυτό. Ο μηχανισμός για την αντίληψη του θείου δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί σε μεγάλη κλίμακα στην ανθρώπινη οικογένεια και μόνο στην περίπτωση του μυημένου του τρίτου βαθμού αποκτά κάποιο μέτρο χρησιμότητας. Αυτή η δυαδικότητα των Ιχθύων πρέπει να μελετηθεί σε σχέση με τους τρεις βασικούς τόνους του ζωδίου που είναι: 1. Δεσμά ή αιχμαλωσία. 2. Απάρνηση ή απόσπαση. 3. Θυσία και θάνατος. Στον πρώτο κύκλο της εμπειρίας πάνω στον τροχό η ψυχή είναι αιχμάλωτη στην ουσία· κατήλθε στη φυλακή της ύλης και συνδέθηκε με τη μορφή. Απ’ όπου και το σύμβολο των Ιχθύων, των δύο ιχθύων που συνδέονται με μια ταινία. Ο ένας ιχθύς εκπροσωπεί την ψυχή και ο άλλος την προσωπικότητα ή τη μορφική φύση και μεταξύ τους βρίσκεται το “νήμα ή σουτράτμα”, η αργυρή χορδή που τις συγκρατεί μαζί σε όλο τον κύκλο της εκδηλωμένης ζωής. Αργότερα στον αντεστραμμένο τροχό η προσωπικότητα αιχμαλωτίζεται απ’ την ψυχή, αλλά για αιώνες η κατάσταση ήταν αντίστροφη και η ψυχή παρέμενε δέσμια της προσωπικότητας. Ο αμοιβαίος αυτός δεσμός παύει με ό,τι ονομάζουμε τελικό θάνατο, όταν λαμβάνει χώρα η πλήρης αποδέσμευση της ζωικής όψης από τη ζωή της μορφής. Πρέπει επίσης να έχετε κατά νου ότι η ίδια η ψυχή έχει τη φύση μορφής από τη σκοπιά της Ενάδας, μολονότι πρόκειται για μια μορφή πολύ λεπτοφυέστερη από όσες γνωρίζουμε στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης. Στις παραπάνω λέξεις-κλειδιά αναφέρεται επίσης μια διπλή απάρνηση, επειδή πρώτα απ’ όλα η ψυχή απαρνείται τη ζωή και το φως της Ενάδας, την πηγή της (που συμβολίζεται με τα λόγια “ο οίκος του Πατρός”) και κατέρχεται στον ωκεανό της ύλης· κατόπιν, αντιστρεφόμενη, η ψυχή απαρνείται τη ζωή της μορφής, το κέντρο της προσωπικότητας. Η ψυχή αποσπάται (στη συνείδηση) απ’ την Ενάδα, τον Έναν και λειτουργεί από το δικό της κέντρο, κάνοντας τις δικές της νέες και υλικές προσκολλήσεις. Έπειτα πάνω στον αντεστραμμένο τροχό αποσπάται από την προσωπικότητα κι επανασυνδέεται στη συνείδηση με τον Έναν που την εξαπέστειλε. Έτσι κλιμακώνεται η ιστορία των Ιχθύων. Οι Κύριοι της Θέλησης και της Θυσίας κατέρχονται σε εκδήλωση, θυσιάζοντας την υψηλή τους θέση και τις ευκαιρίες στα ανώτερα πεδία της εκδήλωσης, προκειμένου ν’ απολυτρώσουν την ύλη και να ανυψώσουν τις ζωές που την εμψυχώνουν (τις κατώτερες Δημιουργικές Ιεραρχίες) μέχρι το δικό Τους επίπεδο, στο βαθμό που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

συνιστούν την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία. Αυτός είναι ο υποκειμενικός σκοπός που υπόκειται της θυσίας των θείων αυτών Ζωών που είμαστε ουσιαστικά, που είναι προικισμένες με γνώση, αγάπη και θέληση και εμψυχώνονται από μια ακατάπαυστη κι επίμονη αφοσίωση. Επιδιώκουν να επιφέρουν το θάνατο της μορφής με την αποκρυφιστική του σημασία και την επακόλουθη αποδέσμευση των ενοικούντων ζωών σε μια ανώτερη κατάσταση συνείδησης. Εκδηλωμένα σύμβολα κι αιώνιοι εγγυητές αυτής της διαδικασίας είναι – στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον – όλοι οι παγκόσμιοι Σωτήρες. Σε παρόμοιες αναγνωρίσεις πρέπει ν’ αναζητηθεί το κίνητρο για μια ζωή υπηρεσίας. Όσοι γεννιούνται σ’ αυτό το ζώδιο υπηρετούν συχνά τη φυλή, θεραπεύοντας τις ανάγκες της σε κάποιο επίπεδο συνείδησης. Έτσι προετοιμάζονται για την τελική θυσία στους Ιχθείς οι οποίοι “τους απορροφούν πίσω στο πρωταρχικό τους Κίνητρο”, όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο. Αυτός είναι κι ο λόγος που η ζωή υπηρεσίας και μια κατευθυνόμενη πρόθεση υπηρεσίας αποτελούν τον επιστημονικό τρόπο επίτευξης της αποδέσμευσης. Στον Υδροχόο, το ζώδιο της παγκόσμιας υπηρεσίας, μαθαίνεται τελικά το μάθημα που δημιουργεί στους Ιχθείς τον παγκόσμιο Σωτήρα. Απ’ όπου και η συνεχής μου έμφαση στην υπηρεσία. Όταν ο άνθρωπος ατομικά εισέρχεται στον κύκλο των ενσαρκώσεών του και αναδύεται στο ζώδιο του Καρκίνου που βρίσκεται στο Θεμελιώδη Σταυρό, ανέρχεται μεταφορικά στο Μεταβλητό Σταυρό και αρχίζει η μακρόχρονη φυλάκισή του στη μορφή και πρέπει να μάθει τα μαθήματα της υποταγής. Συνεχίζει να μαθαίνει μέχρι να μετασχηματίσει την υποταγή σε υπηρεσία. Ταλαντεύεται μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων, τόσο από την αστρολογική και συναισθηματική σκοπιά όσο και από τη σκοπιά των τεσσάρων βραχιόνων του Μεταβλητού Σταυρού. Η ρευστή, ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία των Ιχθύων – μεντιουμιστικά και ψυχιστικά πολωμένη – πρέπει να σταθεροποιηθεί στην Παρθένο στην οποία είναι δυνατός ο νοητικός έλεγχος και η κριτική ανάλυση, που χρησιμεύουν για να αναχαιτίσουν τη ρευστότητα των Ιχθύων. Τα δύο αυτά ζώδια εξισορροπούνται αμοιβαία. Θα μπορούσαμε να μελετήσουμε τη διπλή διαδικασία που λαμβάνει χώρα πάνω στον τροχό με το μέσον του Μεταβλητού Σταυρού του οποίου οι Ιχθείς αποτελούν τμήμα, με τον ακόλουθο τρόπο: 1. Ιχθείς – Εδώ ο αρχάριος στην ατραπό της ζωής αρχίζει με μια υλική δεκτικότητα που θα του επιτρέψει ν’ ανταποκρίνεται σε όλες τις επαφές του κύκλου της εκδήλωσης. Σ’ αυτό το στάδιο είναι αρνητικός, ρευστός και προικισμένος με μια ενστικτώδη συνείδηση η οποία εμπεριέχει τη δυνατότητα της ενόρασης. Αλλά ο σπόρος της ενόρασης υπνώττει. Ο νους που είναι το όργανο της ενορατικής σύλληψης δεν έχει ακόμη αφυπνιστεί. 2. Τοξότης – Εδώ ο μέσος άνθρωπος αρχίζει να εκδηλώνει την τάση για καλύτερη εστίαση και η ρευστότητα και η αρνητικότητα των Ιχθύων συγκεντρώνονται στην επίτευξη εκείνου που είναι επιθυμητό. Ο άνθρωπος εκφράζει μονομερή ιδιοτελή ένστικτα και παρότι μπορεί να είναι, λόγου χάρη, φιλικός κι αγαθός, είναι απ’ την επιθυμία να είναι δημοφιλής. Αυτή είναι μια καλή έκφραση του ατόμου στον Τοξότη και δείχνει επίσης την τάση της ψυχής να μετατρέπει τελικά το κακό σε

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

καλό. Έτσι μαθαίνονται τα μαθήματα της ζωής και συνεχίζεται ο πειραματισμός. 3. Παρθένος – Σ’ αυτό το ζώδιο ο άνθρωπος που ήταν ρευστός στους Ιχθείς και συναισθηματικά ιδιοτελής και γεμάτος επιθυμία στον Τοξότη, αρχίζει να εστιάζεται πιο έντονα, να εκλογικεύει και να σκέφτεται. Η λανθάνουσα ψυχή γίνεται ενδόμυχα ενεργός· η διαδικασία εκκόλαψης συνεχίζεται· ο συγκαλυμμένος άνθρωπος κάνει αισθητή την παρουσία του. Η διανόηση αφυπνίζεται και το ένστικτο – αφού περάσει το συναισθηματικό στάδιο – μετουσιώνεται σε διανόηση. 4. Δίδυμοι – Στον υπανάπτυκτο ή μέσο άνθρωπο οι εμπειρίες που υπέστη στους τρεις βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού, τον οδήγησαν στο στάδιο όπου το “όνειρο της ζωής” μεταβάλλεται σε αναγνώριση της πραγματικότητας και η Μεγάλη Πλάνη μπορεί να ιδωθεί σαν ανεπιθύμητη και αναληθής. Σ’ αυτό το στάδιο η αίσθηση της δυαδικότητας είναι ενστικτώδης, αλλά γίνεται αυξανόμενα πραγματική και σταθερά πιο περίπλοκη. Ο άνθρωπος αρχίζει να ονειρεύεται τη σταθερότητα, τις διευθετημένες αλλαγές και την ένωση μ’ εκείνο που νιώθει ότι είναι το αυθεντικότερο τμήμα του εαυτού του. Το μυστικιστικό όραμα αναδύεται στη συνείδησή του και με τις πρώτες αναλαμπές της ενόρασης αποκτά επίγνωση του ανώτερου εαυτού. Η εμπειρία στο Μεταβλητό Σταυρό διαρκεί πολύ και επαναφέρει συνεχώς τον άνθρωπο στη σφαίρα επιρροής του Κριού ο οποίος με την κυρίαρχη δραστηριότητα της πρώτης ακτίνας ισχυροποιεί τη θέληση του ανθρώπου (ανεξάρτητα απ’ την ακτίνα του) και τερματίζει κάθε κύκλο με τη “λέξη της καταστροφής”. Εισέρχεται ξανά και ξανά στο ζώδιο των Ιχθύων και βρίσκει το δρόμο του γύρω απ’ το μεγάλο τροχό, ωσότου η εμπειρία της αλλαγής και της μεταβλητότητας και η εδραίωση της μετουσιωτικής διαδικασίας μεταφέρουν τη συνείδησή του από το στάδιο του ενστίκτου και της διανόησης στις αμυδρές απαρχές των ενορατικών διεργασιών των Διδύμων. Έρχεται τότε μια μεγάλη διαδικασία πόλωσης και μια στιγμή μεταφοράς, μετά την οποία η επίδραση του Σταθερού Σταυρού προκαλεί αντιστροφή και τα μαθήματα που αποκτήθηκαν στο Μεταβλητό Σταυρό πρέπει να πραγματωθούν και τα αποτελέσματα να εκδηλωθούν στο Σταθερό Σταυρό. Μη νομίσετε ότι στα πρώιμα εξελικτικά στάδια η εμπειρία αποκτάται μόνο δια του Μεταβλητού Σταυρού. Ο άνθρωπος ζει και βιώνει σ’ όλα τα ζώδια, αλλά οι επιδράσεις που διαχύνονται από το Μεταβλητό Σταυρό έχουν πιο δυναμικό αποτέλεσμα πάνω του από εκείνες που διαχύνονται στα αρχικά στάδια απ’ το Σταθερό Σταυρό. Μόνο όταν η ψυχή γίνει πιο ζωντανή μέσα στη μορφή κι ο άνθρωπος αποκτήσει επίγνωση της δυαδικότητάς του, οι ενέργειες του Σταθερού Σταυρού υπερβαίνουν σε αποτελεσματικότητα εκείνες του Μεταβλητού Σταυρού, όπως ακριβώς μετά την τρίτη μύηση οι ενέργειες του Θεμελιώδη Σταυρού αρχίζουν να ελέγχουν τον άνθρωπο και είναι πιο επίμονα προκλητικές από εκείνες των δύο άλλων σταυρών. Όταν λοιπόν η ψυχή γίνει πιο ενεργός, το αποτέλεσμα του Σταθερού Σταυρού φαίνεται να πραγματώνεται στα τέσσερα ζώδια μαζί με τα αποτελέσματα των δυνάμεων του Μεταβλητού Σταυρού, επειδή “εκείνο που κυριαρχείται και εγκαταλείπεται,

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

συγκρατείται σταθερά και μετασχηματίζεται”. Δίδυμοι – Ο άνθρωπος στον αντεστραμμένο τροχό αποκτά στους Διδύμους αυξημένη επίγνωση της ενόρασης κι έρχεται όλο και πιο πολύ υπό την επιρροή “των Αδελφών που ζουν στο Φως”, όπως αποκαλούνται μερικές φορές οι Δίδυμοι. Το φως της προσωπικότητας εξασθενίζει και το φως της ψυχής δυναμώνει. Η ρευστότητα των Ιχθύων και ο υπανάπτυκτος Δίδυμος παραχωρούν τη θέση τους στην ανταποκριτικότητα της προσωπικότητας στην ψυχική εντύπωση και την επακόλουθη σταθεροποίηση της ζωής στο φυσικό πεδίο. Παρθένος – Ο νους που ήταν αναλυτικός κι επικριτικός, υπό την επίδραση της Παρθένου αποκτά εκείνη τη νοητική ποιότητα που περιγράφεται καλύτερα με τις λέξεις φώτιση και αποκάλυψη. Ο Χριστός τον οποίο πρέπει τελικά να γεννήσει η Παρθένος, αναγνωρίζεται ότι βρίσκεται στη μήτρα, παρότι ακόμη αγέννητος. Η Ζωή αναγνωρίζεται. Η διαδικασία αποκάλυψης της Χριστικής συνείδησης προωθείται με νοημοσύνη και οι ιδιοτελείς εφέσεις και πειραματισμοί του υπανάπτυκτου ανθρώπου δίνουν τη θέση τους στην ανιδιοτέλεια του φωτισμένου και ενορατικού μαθητή. Τοξότης – Αυτό είναι πλέον το ζώδιο του προσηλωμένου μαθητή. Η ζωή της ρευστής ανταπόκρισης στην ύλη γίνεται εκείνη της εστιασμένης ανταπόκρισης στο πνεύμα και της προετοιμασίας για μύηση στον Aιγόκερω. Το βέλος του νου κατευθύνεται αλάνθαστα στο στόχο. Ιχθείς – Εδώ, στο τελικό στάδιο, οι Ιχθείς εκπροσωπούν το θάνατο της προσωπικότητας και την αποδέσμευση της ψυχής απ’ την αιχμαλωσία και την επιστροφή της στο χρέος του παγκόσμιου Σωτήρα. Η μεγάλη επίτευξη περατώνεται κι ο τελικός θάνατος συντελείται. “Ουκ έστιν θάλασσα έτι”, λέει το αρχαίο βιβλίο, που σημαίνει αναπόφευκτα το “θάνατο των ιχθύων” και την αποδέσμευση της φυλακισμένης ζωής σε νέες μορφές ή νέους κύκλους θείας Περιπέτειας. Αυτός ο Μεταβλητός Σταυρός του οποίου οι Ιχθείς αποτελούν έναν από τους βραχίονες, είναι κυρίως ο Σταυρός των “επαναλαμβανόμενων ενσαρκώσεων”, των ποικίλων πειραματισμών σε διάφορα ζώδια και ορθόδοξους κυβερνήτες και των πολλών εκείνων εμπειριών που οδηγούν σε διαδοχικές και συνεχείς διευρύνσεις της συνείδησης. Είναι επομένως ο σταυρός του Υιού του Θεού, του ενσαρκωνόμενου Χριστού, παρότι σε σχέση μ’ αυτό το Σταυρό είναι ο Σταυρός του πλανητικού Χριστού, όπως ακριβώς ο Σταθερός Σταυρός είναι εκείνος του ατομικού Χριστού σε κάθε ανθρώπινο ον κι ο Θεμελιώδης Σταυρός είναι εκείνος του κοσμικού Χριστού. Πρέπει να τονιστεί εδώ ότι ο Σταυρός με τον οποίο ασχολούμαστε είναι εκείνος των μαζών κι ότι η συνείδηση που εκπροσωπεί είναι η ενστικτώδης συνείδηση και η συγχώνευσή της με τη διανοητική συνείδηση· είναι ο Σταυρός της άνιμα μούντι και της ανθρώπινης ψυχής πριν γίνει σαφής στον ανθρώπινο νου η δυαδικότητα και πριν γίνει η μεταφορά στο Σταθερό Σταυρό. Συνεπώς συνδέεται περισσότερο με το Θεμελιώδη Σταυρό των Ουρανών, γιατί η μαζική συνείδηση που είναι η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

χαρακτηριστική συνείδηση του Μεταβλητού Σταυρού, αποβαίνει η ομαδική συνείδηση ή η συνθετική συνείδηση της θειότητας, μετά την ενδιάμεση περίοδο ή το “ζωτικό διάλειμμα” της έντονης αυτοσυνείδησης του ανθρώπου πάνω στο Σταθερό Σταυρό. Το ανθρώπινο αυτό διάλειμμα έχει τη φύση τομής στην ανάπτυξη της συνείδησης, όμως η κύρια έμφαση είναι η ανέλιξη της μαζικής συνείδησης όλων των βασιλείων της φύσης στην ομαδική συνείδηση των τριών ανώτερων βασιλείων με τη μεσολάβηση του ανθρώπινου βασιλείου το οποίο με τον ιδιάζοντα και ειδικό τύπο επίγνωσής του μπορεί να συνδέσει τις ανώτερες με τις κατώτερες εκφράσεις της θειότητας. Εδώ και σ’ αυτό το σημείο έχει μεγάλη σπουδαιότητα το ζώδιο των Ιχθύων, επειδή είναι το ζώδιο της μεσολάβησης. Ο μεντιουμισμός στην αληθινή του έννοια εκφράζει τη μαζική συνείδηση – εντυπωτικότητα, αρνητικότητα και δεκτικότητα. Τα σημεία αυτά θα διευκρινισθούν καθώς θα μελετούμε τα ζώδια και τις πολλές αλληλοσχετίσεις τους. Η σκέψη που επιθυμώ να σας μεταδώσω εδώ είναι ότι σ’ αυτό το στάδιο η επίδραση των Ιχθύων στο ενελικτικό τόξο και καθώς ο Ήλιος οπισθοδρομεί δια των ζωδίων, γίνεται έντονα αισθητή στην άνιμα μούντι και στο συγκαλυμμένο, ενσαρκωμένο και φυλακισμένο Χριστό· το σπέρμα της Χριστικής ζωής εντυπώνεται ψυχικά, αποβαίνοντας όλο και πιο ευαίσθητο στις ψυχικές αυτές εντυπώσεις, παρασυρόμενο από την ευμετάβλητη επιθυμία, έχοντας διαρκώς επίγνωση όλων των συγκρουόμενων επαφών, αλλά ανίκανο προς το παρόν να τις ερμηνεύσει ορθά, γιατί ο νους δεν έχει ακόμη αφυπνισθεί επαρκώς στην Παρθένο. Ο κρυμμένος Χριστός είναι ανίκανος να ελευθερωθεί από την “επαφή με το Ύδωρ”. Αυτό το σημείο θα επιτευχθεί τελικά και ήδη προσεγγίζεται γοργά στο τωρινό ανθρώπινο στάδιο, όπου μια άλλη και κύρια αλλαγή θεωρείται επιθυμητή κι αυτή είναι αποτέλεσμα πολλών μικρότερων αλλαγών. Η αλλαγή είναι πάντα αναγκαία, αλλά η μέθοδος μεταβάλλεται από τη συνεχή εναλλαγή και μεταβλητότητα του Μεταβλητού Σταυρού σε ορισμένες κύριες αλλαγές που προκαλούνται από μια πιο μόνιμη και κατευθυνόμενη ζωική τάση. Σ’ αυτό το στάδιο ο άνθρωπος έχει μέσα του τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά του ενοικούντος Χριστού, αλλά δεν εκδηλώνονται και είναι μόνο λανθάνουσες δυνατότητες, γιατί ελέγχεται ακόμη πλήρως από τη μορφική του φύση (τη φυλακή) και το περιβάλλον του. Οι κρυμμένες δυνάμεις της ψυχής είναι αρνητικές και οι δυνάμεις της μορφικής φύσης είναι θετικές κι αρχίζουν να βρίσκουν αυξανόμενη δυναμική έκφραση. Οι φυσικές πνευματικές τάσεις του ανθρώπου παρεμποδίζονται (γιατί οι Ιχθείς είναι συχνά το ζώδιο των αναστολών και των εμποδίων) και οι φυσικές ζωώδεις δυνάμεις της προσωπικότητας – ιδιαίτερα οι συναισθηματικές – είναι οι έκδηλες κι ορατές ποιότητες του ανθρώπου. Στο Βιβλικό μύθο του Ιωνά και του κήτους φαίνεται καθαρά ο συμβολισμός που συνδέεται με το λανθάνοντα Χριστό και την εξωτερική εκφραστική προσωπικότητα. Δεν έχω χρόνο να επεκταθώ εδώ σ’ αυτό, αλλά η παραβολή αυτή αφορά το Ιχθυακό στάδιο της συνείδησης και την αφύπνιση της Χριστικής συνείδησης με την επακόλουθη αντιπαράθεση που συνεπάγεται. Ο Ιωνάς αντιπροσωπεύει τον κρυμμένο δεσμώτη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Χριστό που επιβιώνει παρά τις αντίξοες συνθήκες και το κήτος με τις τεράστιες διαστάσεις συμβολίζει τα δεσμά της ενσάρκωσης και την προσωπικότητα. Στο διπλό αυτό ζώδιο η φυλακισμένη ψυχή και η προσωπικότητα εμπλέκονται στις διαδικασίες που θα μετουσιώσουν: 1. Την κατώτερη φύση σε ανώτερη εκδήλωση. 2. Τις κατώτερες ψυχικές δυνάμεις σε ανώτερες πνευματικές ικανότητες, δηλαδή α. Την αρνητικότητα σε θετικό ψυχικό έλεγχο. β. Το μεντιουμισμό σε μεσολάβηση. γ. Την ψυχόραση σε πνευματική αντίληψη. δ. Την ψυχακοή σε νοητική τηλεπάθεια κι έπειτα σε έμπνευση. ε. Το ένστικτο σε διανόηση. ζ. Την ιδιοτέλεια σε θεία ανιδιοτέλεια. η. Την κτητικότητα σε απάρνηση. θ. Την αυτοσυντήρηση σε ανιδιοτελή παγκόσμια υπηρεσία. ι. Τον αυτοοικτιρμό σε συμπόνια, συμπάθεια και θεία κατανόηση. 3. Την πνευματική και νοητική αναστολή σε ψυχική έκφραση και νοητική ευαισθησία. 4. Την αφοσίωση στις προσωπικές ανάγκες σε αναπτυγμένη αφοσίωση και ανταπόκριση στις ανάγκες της ανθρωπότητας. 5. Την προσκόλληση στις συνθήκες του περιβάλλοντος και της προσωπικότητας (την ταύτιση με τη μορφή) σε απόσπαση από τη μορφή και σε ικανότητα ταύτισης με την ψυχή. Το συνηθισμένο χαμηλού βαθμού μέντιουμ αποτελεί εξέχον παράδειγμα των χειρότερων όψεων των Ιχθύων – αρνητικότητα, εντυπωτικότητα, ζωώδης και συναισθηματική ευαισθησία με πλήρη υπανάπτυξη της νοητικής αρχής. Θα είχε ενδιαφέρον να εξακριβώσουμε επιστημονικά δύο πράγματα: 1. Κατά πόσο τα περισσότερα χαμηλής στάθμης μέντιουμ (ιδιαίτερα τα μέντιουμ σε ύπνωση) έχουν τους Ιχθείς να κυριαρχούν κατά κάποιο δυναμικό τρόπο στο ωροσκόπιο τους. 2. Κατά πόσο εκείνα τα μέντιουμ που γίνονται πιο θετικά και πιο αυτο-ελεγχόμενα κι αρχίζουν να έχουν μια αμυδρή αναλαμπή των ανώτερων αντιστοιχιών του έργου τους – τη μεσολάβηση και την ερμηνευτική δραστηριότητα – εμφανίζουν κάπου την Παρθένο με πραγματική δυναμικότητα και δραστηριότητα. Αυτό μπορεί να υποδεικνύει αρχικά την αφύπνιση του νου και τελικά ότι υπήρξε μετατόπιση της ελέγχουσας επίδρασης από την ορθόδοξη πλανητική κυριαρχία σ’ εκείνη των πιο εσωτερικών πλανητών. Μπορεί να προστεθεί ότι ο πνευματισμός και το έργο του πνευματιστικού κινήματος βρίσκονται υπό την επίδραση των Ιχθύων με ανατέλλοντα τον Καρκίνο ή σε κάποια στάδια το αντίστροφο – υπό τον Καρκίνο με ωροσκόπο τους Ιχθείς. Σχετικά με τις ακτίνες που εκφράζονται δια των πλανητικών κυβερνητών και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

απορροφούν ή συνδυάζονται με τις επιδράσεις των Ιχθύων κι έτσι επηρεάζουν τον πλανήτη μας και την ανθρωπότητα, έχουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κατάσταση. Δύο κύριες ακτίνες εκφράζονται δια των κυβερνητών των Ιχθύων, ορθόδοξων και εσωτερικών: Η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης, που εστιάζεται δια του Πλούτωνα και η δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας. Η αλληλεπίδραση των διπλών αυτών δυναμικοτήτων: 1. Παράγει τη δυαδικότητα αυτού του ζωδίου. 2. Προκαλεί το κύριο πρόβλημα των Ιχθύων – την ψυχιστική ευαισθησία. 3. Επιφέρει το δέλεαρ της Ατραπού, αρχικά της ατραπού της εξέλιξης κι αργότερα το δέλεαρ της δοκιμαστικής ατραπού με συνέπεια η μεταφορά στο Σταθερό Σταυρό (που είναι ό,τι καταλαβαίνουμε με νοημοσύνη) να αρχίζει πραγματικά στους Ιχθείς· παρότι παρορμάται (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη) στον Κριό, αρχίζει και τελειώνει στους Ιχθείς. 4. Κατασταλάζει τη διαδικασία της μετουσίωσης και της τελικής διαφυγής μέσω του θανάτου. 5. Εκδιπλώνει τη σημασία, τη δραστηριότητα και το κάλλος του θανάτου και του έργου του καταστροφέα. Απ’ αυτά γίνεται φανερό πόσο σημαντικό και ισχυρό είναι αυτό το ζώδιο. Μέσω του ορθόδοξου κυβερνήτη του, του Δία, ασκείται εκείνη η δύναμη που “τα συνενώνει όλα” και – στην προκειμένη περίπτωση – σχετίζει και συνδέει τους δύο ιχθείς σε μια λειτουργική σχέση. Είναι συνεπώς η δραστηριότητα της δεύτερης ακτινικής δύναμης που σχετίζει και συνενώνει την ψυχή με τη μορφή και η μαγνητική αυτή δύναμη χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τη δραστηριότητα των Ιχθύων. Από μια άλλη σκοπιά και σ’ ένα επίσης διπλό ζώδιο συμβαίνει το ίδιο στους Διδύμους. Στους Ιχθείς καταδεικνύεται η δεσμευτική όψη της σχέσης επειδή οι δύο ιχθείς δεν μπορούν να χωρίσουν· στους Διδύμους υπάρχει επίσης μια σαφής σχέση μεταξύ των δύο αδελφών, αλλά δεν υπάρχει η συνδετική ταινία και σ’ αυτή τη σχέση λανθάνει η ελεύθερη επιλογή και η αυτοδιάθεση. Αναφορικά με μια μικρότερη δυαδικότητα που απαντάται σε κάθε ανθρώπινο ον, εκείνη της κεφαλής και της καρδιάς, του νου και της αγάπης και της θέλησης και της σοφίας, το έργο του Δία είναι να αναπτύξει τις δύο αυτές ποιότητες και να τις οδηγήσει σε μια συνθετική αλληλεπίδραση. Πρέπει να υπάρξει τελικά πλήρης συγχώνευση αγάπης και νου προτού εκδηλωθεί και λειτουργήσει αποτελεσματικά ένας παγκόσμιος σωτήρας κι αυτό είναι κυρίως το τελικό αποτέλεσμα των δυνάμεων του Μεταβλητού Σταυρού, καθώς πραγματώνουν τις ποιότητες που αποδεσμεύονται από τους πλανήτες που είναι ενεργοί στους Ιχθείς, τον Τοξότη, την Παρθένο και τους Διδύμους. Αυτοί οι πλανήτες είναι: Ορθόδοξοι – Δίας και Ερμής. Εσωτερικοί – Πλούτων, Γη, Σελήνη (που συγκαλύπτει τον Ήφαιστο) και Αφροδίτη. Όπως ξέρετε, ο Πλούτων αντιπροσωπεύει το θάνατο ή την επικράτεια του θανάτου· η Γη εκπροσωπεί τη σφαίρα της εμπειρίας· η Σελήνη ή ο Ήφαιστος εκπροσωπούν το

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

δοξασμό της ύλης δια της εξάγνισης και της απόσπασης και η Αφροδίτη αντιπροσωπεύει την ανάδυση της αρχής της αγάπης μέσω της κατευθυντήριας δύναμης του νου. Θα ήταν χρήσιμο οι σπουδαστές να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Η ορθόδοξη αστρολογία αποδίδει στα τέσσερα αυτά ζώδια δύο μόνο πλανήτες, που από μόνο του υποδεικνύει μια σαφή αλληλεπίδραση. Ο Δίας και οι επιδράσεις του υποδεικνύουν ότι ο δρόμος της ενσάρκωσης είναι η “ευεργετική” μέθοδος της εξελικτικής ανάπτυξης κι ότι ο δρόμος της αγάπης-σοφίας (2η ακτίνα) είναι ο δρόμος που πρέπει να πάρει η ανθρωπότητα. Ο Ερμής υποδεικνύει ότι η γραμμή της ελάχιστης αντίστασης για την ανθρωπότητα είναι η αρμονία μέσω διαμάχης, γιατί ο Ερμής εκφράζει την τέταρτη ακτινική ενέργεια που είναι βουδδική, ενορατική κι εκφράζει τον Χριστό, επειδή ο Ερμής κι ο Ήλιος είναι ένα. Αλλά οι εσωτερικοί πλανήτες είναι πιο σαφείς στις συνέπειές τους κι όταν ο άνθρωπος είναι έτοιμος για την επίδρασή τους, εμφανίζεται να είναι ανταποκριτικός με τετραπλό τρόπο, κάτι που δεν ήταν στα προηγούμενα στάδια. Ενσωματώνουν τις αναγνωρίσεις και τις αντιδράσεις που ρυθμίζουν τη συνείδηση του ανθρώπου καθώς ετοιμάζεται να μεταφερθεί από το Μεταβλητό Σταυρό και ν’ ανέβει στο Σταθερό Σταυρό. Περιέρχεται λοιπόν: 1. Μέσω της Αφροδίτης – υπό τη δύναμη του νου που μετουσιώνεται σε σοφία με το μέσον της αγάπης. 2. Μέσω της Σελήνης – υπό την κυριαρχία της μορφής προκειμένου δια της μορφικής εμπειρίας να επιτύχει την αποδέσμευση και την “ανύψωση της ύλης” στον Ήφαιστο. 3. Μέσω της Γης – υπό την επιρροή της πλανητικής εμπειρίας (που διαφέρει από την ατομική εμπειρία) προκειμένου να μετουσιώσει την προσωπική του συνείδηση σε ομαδική επίγνωση. 4. Μέσω του Πλούτωνα – υπό την καταστροφική δύναμη του θανάτου – θάνατο της επιθυμίας, θάνατο της προσωπικότητας και όλων όσων τον συγκρατούν ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων, προκειμένου να επιτύχει την τελική απελευθέρωση. Ο Πλούτων ή ο θάνατος ποτέ δεν καταστρέφουν την όψη συνείδηση. Επομένως έξι πλανήτες κυβερνούν το Μεταβλητό Σταυρό όσον αφορά την ανθρωπότητα κι αυτό από μόνο του είναι σημαντικό, γιατί το έξι είναι ο αριθμός του μεγάλου έργου της περιόδου της εκδήλωσης, είναι ο αριθμός “του Θηρίου” που είναι η κατώτερη φύση όσον αφορά τον άνθρωπο και είναι όλα όσα επιχειρούν να καταστρέψουν την ανώτερη ζωή, αλλά είναι κι όλα όσα μπορούν να ελεγχθούν και να κατευθυνθούν τελικά από την ψυχή. Η σημασία των αριθμών υπεισέρχεται στην επιστήμη της εσωτερικής αστρολογίας και η αριθμολογία είναι καθαυτή ένας κλάδος της εσωτερικής αστρολογίας. Αγάπη-Νους-Εμπειρία-Μορφή-Ανθρώπινη ΚατανόησηΘάνατος: αυτοί είναι οι βασικοί τόνοι της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας, του ανθρώπινου βασιλείου κι ενσωματώνονται στις πλανητικές επιδράσεις που διαχύνονται απ’ αυτούς τους πλανήτες δια των σχετικών ζωδίων τους. Με τη δραστηριότητα αυτών των δυνάμεων που σ’ αυτό το στάδιο εργάζονται δια του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Μεταβλητού Σταυρού, ο άνθρωπος οδηγείται σε μια μεγάλη Κρίση Πόλωσης και σ’ ένα σημείο βασικής αλλαγής για την οποία τον προετοίμασαν όλες οι πολλές προηγούμενες αλλαγές. Οι ίδιες αυτές λέξεις διέπουν από μια διαφορετική σκοπιά τις διεργασίες που συμβαίνουν στην Ατραπό της Μαθητείας και της Δοκιμασίας. Το έργο του μαθητή είναι να κατανοήσει τη σημασία τους μ’ έναν πρακτικό κι αποτελεσματικό τρόπο και να ασχοληθεί με τις ενέργειες που αποδεσμεύουν αυτοί οι πλανήτες, υποτάσσοντάς τες στις ενέργειες που αποδεσμεύονται απ’ το Σταθερό Σταυρό στον οποίο στέκει κι έτσι ν’ αυξήσει τη δυναμικότητά τους με έναν αποκρυφιστικό συνδυασμό. Επιτυγχάνοντας μια νοήμονα κι ενεργό ανταπόκριση στις ενέργειες που αποδεσμεύθηκαν και κυριαρχήθηκαν νωρίτερα δια της εμπειρίας στο Μεταβλητό Σταυρό και σχετίζοντάς τες με τις δυναμικότητες που εξαπολύθηκαν πάνω του ενόσω ήταν σταυρωμένος στο Σταθερό Σταυρό, μαθαίνει να ετοιμάζεται για τις δώδεκα μεγάλες δοκιμασίες στα δώδεκα ζώδια για τις οποίες τον προετοίμασε η εμπειρία των δύο Σταυρών. Οι Ιχθείς κυβερνούν τα πόδια κι επομένως η όλη σκέψη της προόδου, της επίτευξης του στόχου και της διάνυσης της Ατραπού της Επιστροφής υπήρξε η υποκείμενη πνευματική αποκάλυψη του μεγάλου κύκλου τον οποίο διανύουμε· επίσης στην Ιχθυακή Εποχή, το μικρότερο κύκλο από τον οποίο εξερχόμαστε τώρα, αποτέλεσε την πηγή κάθε διδασκαλίας που δόθηκε από τις παγκόσμιες θρησκείες σχετικά με τα διάφορα στάδια της Ατραπού της Επιστροφής. Μερικοί αστρολόγοι ισχυρίζονται επίσης ότι οι Ιχθείς κυβερνούν τις αναπαραγωγικές διαδικασίες. Ουσιαστικά έχουν δίκιο γιατί εφόσον ο άνθρωπος πλησιάζει ή βαδίζει την Ατραπό, γίνεται όλο και πιο δημιουργικός με την ανώτερη έννοια και οι φυσικές αναπαραγωγικές διαδικασίες πρέπει να δώσουν τη θέση τους εσωτερικά στην αναγέννηση και τη δημιουργία στο νοητικό πεδίο κι όχι μόνο στο φυσικό πεδίο. Η ανώτερη αυτή δημιουργική λειτουργία γίνεται εφικτή με την επίδραση της έφεσης και της ενόρασης. Αυτή αρχίζει να συμβαίνει όταν οι τέσσερις εσωτερικοί κυβερνήτες συμπληρώνουν τη δραστηριότητα των δύο ορθόδοξων κυβερνητών. Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο αστρολόγος Άλαν Λήο προτείνει τον Ποσειδώνα σαν εναλλακτικό του Δία. Ένιωσε και έθιξε ένα μυστήριο της μύησης, παρότι δεν αντιλήφθηκε το μέγεθος της ανακάλυψής του. Ο Ποσειδών εστιάζει την επιρροή των Ιχθύων, όσον αφορά την ανθρωπότητα σαν σύνολο κι όχι τον άνθρωπο ατομικά, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο στα τελικά στάδια της Ατραπού της Μαθητείας. Επειδή συνέλαβε ενορατικά ότι η ανθρωπότητα οδηγείται γοργά στη θέση του Παγκόσμιου Μαθητή, πρότεινε την εναλλαγή του Δία με τον Ποσειδώνα. Εσωτερικά ο λόγος που η Αφροδίτη είναι σε έξαρση στους Ιχθείς έγκειται στη σχέση των Ιχθύων με το ζώδιο των Διδύμων, του οποίου η Αφροδίτη είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης κι επίσης στο γεγονός ότι η Αφροδίτη είναι το άλλο εγώ της Γης και συνδέεται στενά με το ανθρώπινο βασίλειο. Το θέμα αυτό είναι πολύ αχανές και πολύπλοκο για να το χειρισθούμε εδώ, αλλά είναι ένα σημείο που πρέπει να

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

θυμάστε. Όπως είδαμε, οι δύο ιχθείς στους Ιχθείς συνδέονται μεταξύ τους κι αυτό συμβολίζει την αιχμαλωσία της ψυχής από τη μορφή, πριν την εμπειρία πάνω στο Σταθερό Σταυρό. Οι δίδυμοι στους Διδύμους συμβολίζουν την ίδια βασική δυαδικότητα, αλλά η εμπειρία των πολλών μεταβαλλόμενων ενσαρκώσεων έκανε το έργο της και η Ταινία (που συνδέει τους δύο ιχθείς) βρίσκεται σε διαδικασία διάλυσης, γιατί μέρος του έργου του Πλούτωνα είναι να “κόβει το νήμα που συνδέει τις δύο αντιτιθέμενες ζωές”. Χρέος της Αφροδίτης είναι να “επανασυνδέει τις αποκοπείσες ζωές, όμως δίχως συνδετικό νήμα”. Γιαυτό η Αφροδίτη βρίσκεται σε έξαρση στους Ιχθείς και στο τέλος του μεγαλύτερου κύκλου οι Υιοί του Θεού, που είναι Υιοί του Νου, δοξάζονται μέσω της εμπειρίας και της σταύρωσης, γιατί έμαθαν ν’ αγαπούν και να στοχάζονται αληθινά. Τελικά οι επιδράσεις των Ιχθύων, των Διδύμων και της Παρθένου σμίγουν και συγχωνεύονται (συμβολικά ο Σταυρός πρέπει πάντοτε ν’ αποβαίνει η γραμμή κι έπειτα το σημείο). Ο Τοξότης που κυβερνάται εσωτερικά από τη Μητέρα Γη, δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που δοξάζουν την καθαυτή Ατραπό. Συνεπώς στο τέλος της εποχής (αναφέρομαι εδώ σ’ ένα μεγαλύτερο κύκλο του ζωδιακού κι όχι σε κάποιο μικρότερο κύκλο) δοξάζεται η Αφροδίτη, η Παρθένος και η Μητέρα Γη – δύο πλανήτες κι ένας αστερισμός – κι όλα αυτά είναι δυναμικότητες που προκαλούν συγκεκριμένες αλλαγές στο ηλιακό σύστημα. Εκπροσωπούν τις τρεις θείες δυναμικότητες της ύλης και της ουσίας συν τη δύναμη του Τοξότη που τις οδηγεί σε μια ακόμη μεγαλύτερη κορύφωση. Υπάρχει ένα πλατύ κι ενδιαφέρον πεδίο έρευνας που μπορεί να βρεθεί στη σχέση ανάμεσα: 1. 2. 3. 4.

Στην Αφροδίτη – κυβερνήτη του αστερισμού των Διδύμων. Στη Γη στην οποία ζούμε και συχνά ονομάζουμε “Μητέρα Γη”. Στις Θεές-ιχθείς του ζωδίου των Ιχθύων. Στην Παρθένο.

Οι Δίδυμοι και ο Τοξότης συνδέονται δια των κυβερνητών πλανητών τους (επειδή η Γη συνδέεται πιο στενά με την Αφροδίτη από κάθε άλλον πλανήτη) κι έτσι έχετε πάλι τις έξι δυναμικότητες που επιφέρουν την αποδέσμευση από τα δεσμά της μορφής, τα οποία χαλκεύονται στον Καρκίνο όσον αφορά τη μάζα της ανθρωπότητας (μ’ αυτό εννοώ τη γέννηση του ανθρώπινου βασιλείου) και στους Ιχθείς όσον αφορά το άτομο. Τονίζοντας τη σημασία των παραπάνω γεγονότων, δεν εξετάζω τους ορθόδοξους αστρολογικούς λόγους για την έξαρση και την πτώση ορισμένων πλανητών σε κάποια ζώδια. Ασχολούμαι με το αποτέλεσμα της αυξομειούμενης επίδρασής τους στον άνθρωπο. Να το έχετε αυτό κατά νου και – την ίδια στιγμή – να θυμάστε ότι ασχολούμαστε με τη Μεγάλη Πλάνη της οποίας η κυριαρχία και διάλυση αποτελεί το κύριο χρέος του ανθρώπου στον ιδιαίτερο αυτό κύκλο κι έτσι η εγκαινίαση της βασιλείας του Πραγματικού. Η αποκάλυψη του Πραγματικού είναι το καθήκον που επωμίζονται όλοι οι μυημένοι μετά την τελική εμπειρία των δώδεκα τελικών δοκιμασιών στα δώδεκα ζώδια. Ποια λοιπόν μπορεί να είναι η εσωτερική και πνευματική έννοια της διαπίστωσης ότι η δύναμη του Ερμή μειώνεται στους Ιχθείς κι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

ότι τελικά “πέφτει” στο ζώδιο αυτό; Απλώς ότι μετά το στάδιο της μύησης στον Aιγόκερω σαν αποτέλεσμα της αντιστροφής του τροχού και των επακόλουθων εμπειριών και μετά το θρίαμβο στο Σκορπιό η δύναμη του νου εξασθενεί συνεχώς, ωσότου τελικά (όπως κι άλλες όψεις της μορφικής ζωής στους τρεις κόσμους) τερματισθεί και οι ερμηνευτικές και διαφωτιστικές του όψεις μεταξύ ψυχής και φυσικού εγκεφάλου δεν είναι πλέον αναγκαίες. Ο άνθρωπος, έχοντας αποκτήσει πλήρη ψυχική συνείδηση, δε χρειάζεται πια μεσολαβητή, αλλά επικοινωνεί απευθείας με την εκπορευτική πηγή του. Τότε ο Ερμής συναντάται πάλι με άλλο όνομα, αυτή τη φορά σαν Ήλιος, μεσολαβώντας μεταξύ των ανώτερων όψεων – ψυχής και πνεύματος – γιατί Ερμής και Ήλιος είναι Ένα. Δια του Ερμή φωτίζεται ο νους και εδραιώνεται η σχέση μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής. Ο Ήλιος σαν Ερμής – ο μεσολαβητής – μετατοπίζεται σε ένα ακόμη υψηλότερο πεδίο και δεν είναι πλέον ο μεσολαβητής ανάμεσα σε δύο διαφορετικά στάδια συνείδησης, αλλά ανάμεσα στη ζωή και την καθαυτή συνείδηση· είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα κι επηρεάζει την ανώτερη κατανόηση. Προς το παρόν θα σας είναι κατ’ ανάγκη ακατανόητο, γιατί δεν πρόκειται για μεσολάβηση ανάμεσα σε διαφορές, αλλά για συγχώνευση εκείνων που ήδη σχετίζονται. Γίνατε άραγε σοφότεροι απ’ αυτή τη δήλωση; Ο ίδιος συμβολικός τρόπος ερμηνείας πρέπει να διέπει επίσης την κατανόησή μας για τους τρεις δεκανούς. Τόσο ο Λήο όσο και ο Σεφάριαλ παραθέτουν έναν πίνακα δεκανών και ανάμεσά τους υπάρχει μεγάλη ομοιότητα, όμως υπάρχει μια σπουδαία διαφορά. Ο Λήο προσεγγίζει περισσότερο την εσωτερική ερμηνεία της αστρολογίας, ενώ ο Σεφάριαλ είναι καθαρά εξωτερικός. Σύμφωνα με τον Σεφάριαλ οι τρεις δεκανοί κυβερνώνται από τους Κρόνο-Δία-Άρη, που προσφέρουν την ευκαιρία εξόφλησης του κάρμα, την επιτυχία της προσπάθειας και την υπόδειξη της κατάλληλης μεθόδου, εκείνης της σύγκρουσης και του πολέμου. Ο Λήο μας δίνει το Δία, τη Σελήνη και τον Άρη. Συνεπώς υποδεικνύει την επιτυχία που συνοδεύει την αποδειχθείσα μαθητεία και την επακόλουθη ετοιμότητα για μύηση, το όραμα με το οποίο ο Δίας ανταμείβει το μαθητή και την εμπειρία που παρέχει ο Ήφαιστος. Μέχρι τώρα ο Ήφαιστος ήταν συγκαλυμμένος, αλλά η επιρροή του υποσκελίζει βαθμιαία κάθε σεληνιακό έλεγχο, γιατί η προσωπικότητα ή η μορφική πλευρά της ζωής χάνεται μέσα στην ακτινοβολία του Ηλίου, της ψυχής. Το φως του Ήφαιστου και το φως του Ηλίου είναι ένα φως κι αυτοί οι τρεις – Ερμής, Ήφαιστος και Ήλιος – εκπροσωπούν μια σύνθεση και μια ακτινοβολία η οποία εξαλείφει τελικά το φως του Ερμή που “πέφτει” στο περιθώριο κι ο Ήφαιστος επίσης γίνεται αόρατος και μένει μόνο ο Ήλιος. Συνεπώς έχουμε ένα όραμα του Ηλίου, την εμπειρία της προσωπικότητας και την προσπάθεια η οποία συνιστά τη μέθοδο επίτευξης που υπαγορεύει ο Άρης. Οι λέξεις-κλειδιά αυτού του ζωδίου είναι φανερές στη σημασία τους. Όσον αφορά την προσωπικότητα κι όταν ο τροχός περιστρέφεται με τον κανονικό τρόπο , για το συνηθισμένο μέσο ή υπανάπτυκτο πρόσωπο η Λέξη είναι: “Και ο Λόγος είπε, Προχώρησε στην ύλη”. Στα πρώιμα στάδια της εξέλιξης αντηχεί η εντολή της ψυχής στο όργανό της και η ανταπόκριση είναι άμεση από εκείνον που “τυφλώνει την ψυχή

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

στην αλήθεια, κρατώντας την σε μια άθλια φυλακή”. Τα λόγια αυτά μπορείτε πια να τα ερμηνεύσετε για λογαριασμό σας και απ’ τη σκοπιά σας που είναι η μόνη χρήσιμη για σας και η οποία σας υποδεικνύει τι βρίσκεται πίσω στην ατραπό της εξέλιξης, το σημείο που στέκεσθε τώρα στην Ατραπό και το επόμενο βήμα, όραμα, εμπειρία και προσπάθεια που βρίσκεται μπροστά. Κλείνοντας όσα έχω να πω για τον αστερισμό των Ιχθύων, θα ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω μια πρακτική υπόδειξη που θα απαλλάξει μακροπρόθεσμα τους σπουδαστές από πολύ κόπο. Καθώς διαβάζετε, συγκεντρώστε τις δηλώσεις που κάνω για κάθε ιδιαίτερο ζώδιο, πλανήτη ή κύριο αστερισμό. Έτσι θα έχετε μπροστά σας τις απαιτούμενες πληροφορίες για κάθε ειδικό θέμα και θα μπορέσετε να μελετήσετε επιτυχώς την περίπλοκη αυτή μεταβατική αστρολογία. Όμως είναι άραγε για τον αρχάριο πιο περίπλοκη απ’ ό,τι ένα εγχειρίδιο φυσικής ή χημείας; Δεν το νομίζω. Αυτό που περιπλέκει το πρόβλημα είναι το αίσθημα της αμφιβολίας και της δυσπιστίας σας ως προς την αλήθεια και την επαληθευσιμότητα των δηλώσεών μου. Άλλωστε και ο αρχάριος στη χημεία πρέπει να δεχθεί τις δηλώσεις του ειδικού που έγραψε το εγχειρίδιο του και τις αποδέχεται μέχρι να έρθει ο καιρός που θα μπορεί ο ίδιος να τις επαληθεύσει πειραματικά. Σε σχέση μ’ αυτό θα μπορούσατε να πείτε ότι τα συμπεράσματα που του παρουσιάζονται έχουν επανειλημμένα ελεγχθεί για δεκαετίες ή και για αιώνες σε πολλές περιπτώσεις, πράγμα που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφιβολίες. Το ίδιο ισχύει και για την επιστήμη της αστρολογίας, γιατί οι θεμελιώδεις αρχές της δοκιμάσθηκαν επί χιλιετίες και αποδείχθηκαν ορθές και οι ειδικοί της είναι πιο σοφοί και πιο συνθετικοί και ανιδιοτελείς στην άσκηση της επιστήμης από κάθε άλλη ομάδα επιστημόνων. Αναφέρομαι εδώ στους αληθινούς εσωτεριστές αστρολόγους που βρίσκονται πίσω από το αστρολογικό κίνημα στο σημερινό κόσμο. Θα σας ζητούσα να το θυμάστε αυτό και να θεωρείτε τον εαυτό σας σαν αρχάριο, αφήνοντας κατά μέρος τα συμπεράσματα μέχρι να συλλάβετε περισσότερο τις αρχές και τη θεωρία. Γι’ αυτό η εξωτερική αστρολογία ίσως να σας έχει προετοιμάσει σε μερικές περιπτώσεις. ΥΔΡΟΧΟΟΣ Ο αστερισμός αυτός έχει σήμερα εξαιρετική σπουδαιότητα για το ηλιακό μας σύστημα, γιατί είναι το ζώδιο στο οποίο κατευθύνεται γοργά ο Ήλιος μας και η επιρροή του αυξάνει σε ορμή και δυναμικότητα με κάθε δεκαετία που περνά. Είναι συνεπώς ο κύριος υπεύθυνος για τις μεταβολές που συντελούνται τώρα στην πλανητική μας ζωή σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης κι επειδή πρόκειται για ζώδιο του αέρα, η επιρροή του είναι διάχυτη και διαπερνά τα πάντα. Σε πολλούς τύπους διάνοιας η επίδραση αυτή είναι άψαυστη και συνεπώς δεν μπορεί να προκαλέσει τα επιθυμητά αποτελέσματα· όμως το γεγονός είναι ότι αυτά τα άψαυστα διαπεραστικά αποτελέσματα έχουν πολύ μεγαλύτερη δυναμικότητα και είναι πιο εκτεταμένα στα αποτελέσματά τους από τα πιο συγκεκριμένα και θεαματικά γεγονότα. Δεν έχω την πρόθεση να ασχοληθώ εδώ με τα υποκειμενικά και δυναμικά αυτά αποτελέσματα. Υπέδειξα πολλά και υπαινίχθηκα περισσότερα στα άλλα μου κείμενα. Δίνω μόνο ένα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

100

γενικό περίγραμμα της υποκειμενικής σημασίας των δώδεκα ζωδίων κι επιζητώ να δώσω μια πλατιά κι όχι λεπτομερή εικόνα εκείνου που θα ονόμαζα γραμμές της νέας αστρολογίας, του τρόπου της να προσεγγίσει τις πιο εσωτερικές όψεις που περιέχονται στο ωροσκόπιο της ψυχής. Η νέα αστρολογία θα ασχοληθεί με σημασίες και έννοιες κι όχι τόσο πολύ με τα σύμβολα και τα εξωτερικά συμβάντα, όπως γεγονότα κι επίγειες δραστηριότητες. Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι τρεις κι εύκολα κατανοήσιμοι, αλλά καταδεικνύονται δύσκολα όταν ο φθόγγος τους γίνεται αισθητός στον αντεστραμμένο τροχό. Είναι: 1. Η υπηρεσία της προσωπικότητας, του κατώτερου εαυτού, που τελικά μετουσιώνεται σε υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. 2. Η επιπόλαιη και ιδιοτελής δραστηριότητα που μετατρέπεται σε βαθιά κι ενεργό πρόθεση για δράση υπέρ της Ιεραρχίας. 3. Η αυτοσυνείδητη ζωή που μεταβάλλεται τελικά σε ευαίσθητη ανθρωπιστική επίγνωση. Η ποιότητα των βασικών αυτών τόνων μεταβάλλεται από μια ευτελή κι επιπόλαιη φύση σ’ εκείνη με βαθύ σκοπό και βαθιά πεποίθηση. Ο χαμηλής στάθμης και υπανάπτυκτος Υδροχόος πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό εκδηλώνει μια επιπόλαιη αυτεπίγνωση. Αυτή ωριμάζει στο Λέοντα κι αποβαίνει μια βαθιά εδραιωμένη αυτοσυνείδηση κι ένα βαθύ ενδιαφέρον για τον εαυτό, τις ανάγκες κι επιθυμίες του. Καθώς συνεχίζεται η αλληλεπίδραση μεταξύ Λέοντα και Υδροχόου (επειδή είναι πολικά αντίθετα), όλες οι ποιότητες βαθαίνουν και οι επιπολαιότητες εξαφανίζονται, ωσότου – πάνω στον αντεστραμμένο τροχό – η έντονη αυτοσυνείδηση του Λέοντα επεκτείνεται στην ομαδική επίγνωση του Υδροχόου. Το άτομο γίνεται οικουμενικό. Ο μοναχικός και χωριστικός άνθρωπος γίνεται στις αντιδράσεις και την επίγνωσή του το ανθρώπινο γένος κι όμως την ίδια στιγμή διατηρεί την ατομικότητά του· δεν είναι πλέον μόνο ένα ανθρώπινο ον, ατομικά επικεντρωμένο και χωριστικό, αλλά γίνεται η ίδια η ανθρωπότητα, χάνοντας την προσωπική του ταυτότητα στο καλό του συνόλου, διατηρώντας όμως την πνευματική του Ταυτότητα. Από την αυτο-εξυπηρέτηση περνά στην παγκόσμια υπηρεσία κι όμως παραμένει πάντα μέχρι και την τρίτη μύηση ένας ατομικοποιημένος Yιός του Θεού. Καθώς μελετά κανείς τα δώδεκα ζώδια, έχει ενδιαφέρον να αναζητήσει τη σχέση της συνείδησης με το ζώδιο που προηγείται και το ζώδιο που ακολουθεί. Αυτό ισχύει ιδιαζόντως σε σχέση με το ζώδιο του Υδροχόου. Η υλική, γήινη ποιότητα του Αιγόκερου “διαλύεται στον αέρα” στον Υδροχόο. Ο ατομικός “ιχθύς” του άλλου ζωδίου γίνεται τελικά η ψυχή και προβάλλει η ψυχική ποιότητα και στον αντεστραμμένο τροχό εκδηλώνεται σαν διαπεραστική σοφία (Ιχθείς) και την παγκόσμια αγάπη του αληθινά αναπτυγμένου Υδροχόου. Πάνω στον τροχό που “κυλά προς την πλάνη”, τον τροχό της προσωπικότητας, η επιπολαιότητα και η αεριώδης φύση του υπανάπτυκτου Υδροχόου συμπυκνώνεται βαθμιαία στη συγκεκριμένη και πετρώδη υλική φύση του Αιγόκερου. Ο μέσος άνθρωπος στον

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

101

Υδροχόο βάζει όλα του τα εμπορεύματα στη βιτρίνα και συχνά στο χώρο πίσω απ’ τη βιτρίνα υπάρχουν ελάχιστα. Εσωτερικά ο αναπτυγμένος Υδροχόος βάζει ό,τι έχει στην υδρία του, αποθηκεύοντάς το εκεί για υπηρεσία και δίνοντάς το ελεύθερα στο αίτημα για την ικανοποίηση μιας ανάγκης. Ο Υδροχόος είναι επίσης ένα διπλό ζώδιο και υποδηλώνει δύο κραδασμούς. Εδώ εμφανίζεται η σχέση του με τους Ιχθείς, γιατί όπως ακριβώς οι Ιχθείς στον τροχό της πλάνης, το Μεταβλητό Σταυρό, εκπροσωπούν την ουσία και τα δεσμά, έτσι και στον Υδροχόο η ουσία και η άνιμα μούντι ή φυλακισμένη ψυχή αρχίζουν να λειτουργούν με αμοιβαία ανοχή και στον ανώτερο Υδροχοϊκό τύπο ψυχή και πνεύμα εκφράζονται δια της ουσίας. Επομένως υπάρχει κάποια αστρολογική σχέση ανάμεσα στη ζώνη των αστέρων του αστερισμού των Ιχθύων, η οποία ενώνει τους δύο ιχθείς και την ποιότητα και τη φύση του Υδροχόου, η οποία σχετίζει και συνδέει σ’ ένα λειτουργικό και συνθετικό όλο. Ο Υδροχοϊκός τύπος αναγνωρίζει το δεσμό που συγκρατεί τα πάντα υποκειμενικά και αληθινά, ενώ στους Ιχθείς η ενέργεια της σχέσης συνιστά ένα δεσμευτικό κλοιό που περιορίζει και φυλακίζει. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Είναι λάθος να εκλάβετε την περιοχή επαφής ανάμεσα στα δύο ζώδια κατά τη διέλευση του Ηλίου σαν απαραβίαστα ορόσημα ή καθορισμένες συνοριακές γραμμές. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Δεν υπάρχουν αυστηρές διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε δύο τελείως διαφορετικές περιοχές εμπειρίας και συνείδησης πάνω στην ηλιακή ατραπό. Φαίνεται μόνο να είναι έτσι κι αυτό αποτελεί μέρος της Μεγάλης Πλάνης. Οι κυβερνήτες του Υδροχόου έχουν ένα ιδιάζον ενδιαφέρον. Συνιστούν μια αποτελεσματική ομάδα πλανητών και εισάγουν τις επιδράσεις της έβδομης, δεύτερης και τέταρτης ακτίνας. Αυτές είναι κατεξοχήν οι ακτίνες που καθορίζουν τα τελικά στάδια της ανθρώπινης προόδου καθώς και τα αρχικά στάδια, επειδή είναι περισσότερο αποτελεσματικές στην έναρξη της ενελικτικής ατραπού και στο τέλος της εξελικτικής ατραπού παρά στην ενδιάμεση περίοδο. Καθορίζουν τα τελικά στάδια και τα γεγονότα της Ατραπού της Μύησης. Η έβδομη ακτίνα φέρνει σε έκφραση στο φυσικό πεδίο το κύριο ζεύγος των αντιθέτων – πνεύμα και ύλη – και τα σχετίζει μεταξύ τους δημιουργώντας τελικά ένα λειτουργικό σύνολο. Η δεύτερη ακτίνα δίνει ψυχική έκφραση και πνευματική συνείδηση καθώς και τη δύναμη να διαχύνει αγάπη και σοφία πάνω στη γη, ενώ η τέταρτη ακτίνα υποδεικνύει το πεδίο υπηρεσίας και τον τρόπο επίτευξης του στόχου. Αυτός ο τρόπος ή μέθοδος είναι εκείνος της σύγκρουσης και της πάλης ώστε να επιτευχθεί αρμονία κι έτσι να εκφρασθούν όλα τα αληθινά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, γιατί η τέταρτη ακτίνα και η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία συνιστούν ουσιαστικά μία έκφραση αλήθειας. Μερικοί αστρολόγοι θεωρούν τον Κρόνο σαν έναν απ’ τους κυβερνήτες του Υδροχόου. Το ίδιο κάνει κι ο Άλαν Λήο, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση θα ήθελα να τονίσω ότι εξετάζει αποκλειστικά την πρόοδο του συνήθους ανθρώπου πάνω στον τροχό της ζωής κι ο Κρόνος που νιώθει ότι κυβερνά τον Υδροχόο, δεν είναι παρά η Κρόνεια επίδραση του Αιγόκερου, στο ζώδιο του οποίου ο Κρόνος κυριαρχεί σε δύο πεδία. Στον αντεστραμμένο τροχό η Κρόνεια επίδραση εξαντλείται στον Aιγόκερω

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

102

και τότε ο άνθρωπος ελευθερώνεται απ’ το κάρμα και δε χρειάζεται πλέον άλλες ευκαιρίες, επειδή είναι ένας ελεύθερος μυημένος, ένας αληθινός Διδάσκαλος Τέκτονας και μπορεί τότε να προχωρήσει στην παγκόσμια υπηρεσία χωρίς να παρεμποδίζεται και να συγκρατείται από τη σκέψη του εαυτού ή την ιδιοτελή επιθυμία. Τότε περιέρχεται υπό την επιρροή του Ουρανού, του μυστηριώδη και απόκρυφου αυτού πλανήτη. Η θέλησή του εστιάζεται κι αναπτύσσεται απ’ τις Ουράνιες επιδράσεις και μεταβάλλεται σε ηγέτη. Επιφέρει τις επιθυμητές αλλαγές και δημιουργεί εκείνες τις συνθήκες που θα βοηθήσουν την ψυχή της ανθρωπότητας να εκφρασθεί πιο ελεύθερα. Επειδή το ύδωρ είναι το σύμβολο της ουσίας και της υλικής έκφρασης συν τη συναισθηματική παρόρμηση, ο Υδροχόος είναι διπλός στη δραστηριότητά του και η τρίτη ακτίνα εκφράζεται δυναμικά δι’ αυτού του ζωδίου, φθάνοντας στον πλανήτη μας μέσω του Ουρανού και της Σελήνης η οποία στην προκειμένη περίπτωση καλύπτει ή κρύβει συμβολικά τον Ουρανό. Συνεπώς εμφανίζεται η διπλή επίδραση του Ουρανού καθώς εκφράζει την ποιότητα και εισάγει τις ενέργειες της έβδομης ακτίνας στη μια περίπτωση και της τρίτης ακτίνας στην άλλη. Σε τελευταία ανάλυση η έβδομη ακτίνα είναι η εστιασμένη διαφοροποιημένη ενέργεια της Ακτίνας Ένα καθώς εκφράζει στη γη τη θέληση της πρώτης όψης της θειότητας μέσω της δύναμης να συνδέει και να φέρνει σε αντικειμενική εκδήλωση – με μια πράξη θέλησης – τόσο το πνεύμα όσο και την ύλη. Το επιτυγχάνει με τη δραστηριότητα της Ακτίνας Τρία που εκφράζεται δια της ανθρωπότητας και των ατομικών μονάδων της, αφού συνδυασθεί με την ενέργεια των τριών ακτίνων οι οποίες αποδεσμεύονται μέσω των κυβερνητών πλανητών: 1. Ουρανού – Ακτίνα Επτά – Η θέληση για ύπαρξη και γνώση ταυτόχρονα σε όλα τα πεδία της εκδήλωσης. 2. Δία – Ακτίνα Δύο – Η συγχώνευση καρδιάς και νου, η οποία είναι ο υποκειμενικός σκοπός της εκδήλωσης. Επιτυγχάνεται με τη δραστηριότητα της τρίτης και της έβδομης ακτίνας στον εξωτερικό τροχό. 3. Σελήνης – Ακτίνα Τέσσερα – Η θέληση για ύπαρξη και γνώση συν τη συγχώνευση καρδιάς και νου είναι αποτέλεσμα του έργου που προωθείται στην τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία υπό την επιρροή εκείνης της ενέργειας που προκαλεί αρμονία μέσω διαμάχης. Θα ήθελα να επισύρω εδώ την προσοχή σας στο γεγονός ότι σε σχέση με τη Σελήνη, όπως συνδέεται εδώ με μια από τις Δημιουργικές Ιεραρχίες, έχετε στην ίδια τη Σελήνη τις εξωτερικές επιδράσεις της συνηθισμένης διεργασίας πάνω στον τροχό της ζωής, ενώ στον πλανήτη που συγκαλύπτει και κρύβει (στην περίπτωση αυτή τον πλανήτη Ουρανό) έχετε την εσωτερική ενέργεια που φέρνει αυτή την Ιεραρχία σε υποκειμενική αντίληψη. Ο Ουρανός παρέχει μια έμφυτη αυθόρμητη δραστηριότητα κι αυτή επιφέρει εξελικτική ανάπτυξη – τόσο φυσική όσο και πνευματική. Είναι η παρόρμηση για καλύτερες συνθήκες. Ο Δίας παρέχει μια εγγενή τάση για συγχώνευση που τίποτε δεν μπορεί να την

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

103

αναστείλει. Η επίτευξη της υπέρτατης σύνθεσης είναι αναπόφευκτη κι αυτή την προωθεί ο Δίας. Η Σελήνη παρέχει την κλίση για τη δημιουργία εκείνων των συνθηκών που οδηγούν στους μεγάλους και κρίσιμους μετασχηματισμούς του ενστίκτου σε διανόηση. Αυτό το επιφέρει η Σελήνη, αλλά ο Ουρανός προκαλεί τη μεγάλη μεταφορά στην ανθρώπινη συνείδηση από τη διανοητική αντίληψη στην ενορατική γνώση. Να έχετε κατά νου ότι οι εσωτερικές δυνάμεις συνδυάζονται με τις δυνάμεις των εξωτερικών ή ορθόδοξων πλανητών δίχως να αναιρούν την επιρροή τους. Μόνο τις συμπληρώνουν και τις κυριαρχούν. Έτσι ο άνθρωπος εμπλουτίζεται και η εμπειρία του επεκτείνεται και η συνείδησή του διευρύνεται απ’ τις νέες ενέργειες, αλλά τα αποτελέσματα και οι ρυθμίσεις που επιτεύχθηκαν από τις παλιές επιδράσεις δε μεταβάλλονται ποτέ. “Καθόρισαν” τη φύση του και παγίωσαν τις ποιότητές του κι επομένως παραμένουν επίμονες κι ενεργές, αλλά οι νέες και βαθύτερες επιδράσεις και δυναμικότητες είναι εκείνες που στο μέλλον πάνω στο Σταθερό Σταυρό θα ρυθμίσουν και θα υποκινήσουν βαθμιαία και σταθερά όλες τις δραστηριότητές του. Στο μέλλον αντί να μιλούμε για ορθόδοξους πλανήτες όταν θα ασχολούμαστε με τις πλανητικές επιδράσεις, θα μιλούμε για εξωτερικούς κι εσωτερικούς πλανήτες, ευθυγραμμίζοντας έτσι το λεξιλόγιο και την ορολογία μας με την εσώτερη διδασκαλία. Στην αστρολογία ασχολούμαστε συνεχώς με τις ενέργειες που προκαλούν κίνηση και υποκειμενική και εξωτερική δραστηριότητα· εξετάζουμε την κρούση και τα επακόλουθα αποτελέσματα πολλών δυνάμεων πάνω στην ανθρώπινη, την πλανητική και τη συστημική έκφραση ζωής και σκοπού. Όταν αυτά τα αποτελέσματα και οι δραστηριότητες είναι καθαρά αντικειμενικές (κι εδώ εντάσσω όλα όσα συμβαίνουν στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εμπειρίας – το φυσικό, αστρικό και νοητικό πεδίο) έχετε την εκδήλωση της προσωπικότητας. Όταν συνδέονται συνειδητά με τον κόσμο των αιτίων και είναι αποτέλεσμα μιας “ορθής και συνειδητής διεύθυνσης” του κέντρου εκπόρευσης, της ψυχής, τότε οι δυνάμεις της προσωπικότητας υπόκεινται στη διάχυση των ψυχικών ενεργειών και η προσωπικότητα ή η μορφική φύση γίνεται μαγνητική με ένα διαφορετικό τρόπο κι έτσι προσελκύει ενέργειες από ένα υψηλότερο και δυναμικότερο πεδίο από εκείνο με το οποίο ασχολήθηκε ο άνθρωπος ως τώρα και το οποίο έμαθε να ελέγχει και να χρησιμοποιεί· σε άλλες περιπτώσεις οι ψυχικές ενέργειες εντείνουν ορισμένες από τις δυνάμεις της προσωπικότητας και το αποτέλεσμα των εξωτερικών πλανητών συμπληρώνεται με μια αυξανόμενα σταθερή εισροή ενεργειών από τους εσωτερικούς πλανήτες κι αυτοί αρχίζουν να έχουν ένα κυρίαρχο εσωτερικό αποτέλεσμα. Στον Αιγόκερω, για παράδειγμα, η επίδραση του Κρόνου είναι εξωτερική και εσωτερική· στον Ταύρο ο Ήφαιστος έχει ένα εσωτερικό και ιεραρχικό αποτέλεσμα, ενώ στο Λέοντα ο Ήλιος κυβερνά και τις τρεις – την εξωτερική, την εσωτερική και την ιεραρχική ζωή. Αυτό θα το μελετήσουμε κάπως αργότερα σ’ αυτό το τμήμα, όταν θα εξετάζουμε τον αστερισμό του Λέοντα. Στη διάρκεια του τωρινού παγκόσμιου κύκλου οι πλανητικές επιδράσεις είναι ασυνήθιστα ισχυρές στον Υδροχόο, επειδή με έναν ιδιάζοντα τρόπο αποτελεί κορυφαίο ζώδιο για

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

104

την πλειονότητα των ανθρώπων που προχωρούν πάνω στο Σταθερό Σταυρό από τον Κριό στους Ιχθείς. Ελάχιστοι ολοκληρώνουν την εμπειρία της ζωής πάνω στους τρεις Σταυρούς στο ζώδιο των Ιχθύων κι έτσι γίνονται παγκόσμιοι σωτήρες. Τότε και μόνο τότε γνωρίζουν την ανώτατη όψη της πρώτης ακτίνας καθώς εκφράζεται δια της δραστηριότητας του Θανάτου. Όμως η πλειονότητα των μυημένων του κόσμου κλιμακώνουν την εμπειρία τους στον Υδροχόο κι αποβαίνουν απελευθερωμένοι παγκόσμιοι υπηρέτες. Στρέφουν τα νώτα στην περαιτέρω πρόοδό τους στον τωρινό κύκλο και σε κάθε ικανοποίηση της πνευματικής τους έφεσης και αποβαίνουν κομιστές του ύδατος της ζωής στην ανθρωπότητα, προσχωρώντας έτσι στις τάξεις της Ιεραρχίας. Εκείνοι που επιτυγχάνουν στους Ιχθείς και πραγματώνουν το ανώτερο και περαιτέρω στάδιο ανάπτυξης, περνούν σ’ εκείνο το κέντρο που ονομάζουμε Σαμπάλλα, αλλά η πλειονότητα των μυημένων και μαθητών παραμένει προσκολλημένη στο δεύτερο κέντρο, εκείνο της Ιεραρχίας της Υπηρεσίας. Ο Υδροχόος είναι κατεξοχήν ένα ζώδιο συνεχούς κίνησης, μεταβαλλόμενης δραστηριότητας και επαναλαμβανόμενων μεταβολών και το σύμβολο του ζωδίου εκφράζει αυτή την κατάσταση δραστηριότητας. Είναι συνεπώς ένα ζώδιο στο οποίο η σημασία των κύκλων κυριαρχείται και κατανοείται απ’ το μυημένο. Τα αποτελέσματα της εμπειρίας της κοιλάδας (για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή γλώσσα των μυστικιστών όλων των εποχών) και της βουνοκορφής με το όραμα και το φως της απεικονίζονται έντονα σ’ αυτό το ζώδιο. Ο Υδροχοϊκός τύπος μπορεί να βιώσει τα βάθη της καταπίεσης και της αυτοϋποτίμησης ή μπορεί να γνωρίσει και να βιώσει την ψυχική ανάταση και την αίσθηση πνευματικής δύναμης που δίνει ο ψυχικός έλεγχος και να γνωρίσει ότι αυτά είναι η αλληλεπίδραση και η δράση και η αντίδραση που είναι αναγκαία για την ανάπτυξη και την κατανόηση. Ο νόμος μιας τέτοιας δράσης κι αντίδρασης είναι ο νόμος με τον οποίο εργάζεται. Στο Λέοντα το κέντρο και το σημείο συνείδησης του ανθρώπου είναι ο εαυτός του· στρέφεται στον εαυτό του και γυρνά αποκλειστικά γύρω από τον άξονά του και σε σχέση με τον εαυτό του και είναι διαρκώς ένα εγωκεντρικό άτομο που αφιερώνει όλη τη σκέψη, το χρόνο και την υπηρεσία του για την ευημερία και τα προσωπικά του συμφέροντα. Αλλά στον Υδροχόο, το πολικό αντίθετο του Λέοντα και το ζώδιο ολοκλήρωσής του, γίνεται εξωστρεφής· δεν υπάρχει κέντρο ή σφαίρα προκαθορισμένης επιρροής, αλλά μόνο δύο εξερχόμενες γραμμές ενέργειας, που εκρέουν απ’ αυτόν στον κόσμο των ανθρώπων. Το αυτοσυνείδητο άτομο στο Λέοντα γίνεται ο συνειδητός υπηρέτης στον Υδροχόο κι αυτό μας εκφράζεται με τα σύμβολα των δύο ζωδίων. Ο Υδροχοϊκός τύπος είναι αφιερωμένος στην ομαδική υπηρεσία και την ευημερία της ανθρωπότητας. Ο μέσος Υδροχοϊκός τύπος πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό θα είναι, για παράδειγμα, ο πιστός υπάλληλος, ο οπαδός κι ο εργάτης κάποιας φίρμας ή επιχείρησης μέσα στα όρια της οποίας περιορίζονται όλα τα ενδιαφέροντά του και για την ευημερία της οποίας αφιερώνει ό,τι έχει. Πάνω στο Σταθερό Σταυρό η αφοσίωση στους άλλους γίνεται παγκόσμια υπηρεσία. Λέγεται ότι ο Υδροχόος κυβερνά το κυκλοφορικό σύστημα. Μέσω του αίματος η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

105

ζωική δύναμη διανέμεται σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα. Συνεπώς συμβολίζει το χρέος του απελευθερωμένου Υδροχόου που διανέμει πνευματική ζωή στο τέταρτο βασίλειο της φύσης. Οι Υδροχοϊκές επιδράσεις γίνονται επίσης αισθητές σαν ζωοδότριες σε άλλες μορφές πλανητικής ζωής και άλλα βασίλεια της φύσης, αλλά δεν πρόκειται ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτές επειδή περιορίζουμε την προσοχή μας στην ανθρωπότητα. Όπως ξέρετε, ο Υδροχόος αποτελεί έναν από τους βραχίονες του Σταθερού Σταυρού. Ο Σταυρός αυτός είναι κατεξοχήν ο Σταυρός της Μαθητείας και των τριών κύριων μυήσεων σε σχέση με τις οποίες θα μπορούσαμε να πούμε ότι: 1. Στον Ταύρο – Η επιθυμία μετουσιώνεται σε έφεση, το σκοτάδι δίνει τη θέση του στο φως και τη φώτιση, ο οφθαλμός του Ταύρου ανοίγει, που είναι ο πνευματικός τρίτος οφθαλμός ή ο “απλούς οφθαλμός” της Καινής Διαθήκης. Ο Χριστός είπε “αν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται”. Ο απλός αυτός οφθαλμός παίρνει τη θέση των δύο ματιών του προσωπικού εαυτού. Η προσοχή του ανθρώπου εστιάζεται στην πνευματική επίτευξη. Διανύει την Ατραπό της Μαθητείας. 2. Στο Λέοντα – Ο εγωκεντρικός άνθρωπος γίνεται τελικά η ψυχή σε ζωική έκφραση, που είναι εστιασμένη στην επίτευξη του πνευματικού στόχου της ανιδιοτέλειας. Σ’ αυτό το ζώδιο προετοιμάζεται για την πρώτη μύηση την οποία λαμβάνει στο ίδιο επίσης ζώδιο ή όταν το ζώδιο αυτό είναι ωροσκόπος, οπότε γίνεται “ο Λέων που αναζητά τη λεία του”, δηλαδή η προσωπικότητα που αιχμαλωτίζεται από την ψυχή. 3. Στο Σκορπιό – Σ’ αυτό το ζώδιο ο μαθητής υφίσταται εκείνες τις δοκιμασίες που θα του επιτρέψουν να λάβει τη δεύτερη μύηση και να καταδείξει ότι η επιθυμητική φύση έχει υποταχθεί και κατακτηθεί κι ότι η κατώτερη φύση (με την ανύψωσή της στον αέρα, δηλαδή στον ουρανό) είναι ικανή να προσεγγίσει το στόχο της τωρινής παγκόσμιας περιόδου κι ότι από τα γήινα θεμέλια του Σκορπιού η προσωπικότητα μπορεί να δοκιμαστεί, έτσι ώστε να δείξει την καταλληλότητά της για την παγκόσμια υπηρεσία που απαιτεί ο Υδροχόος. Αυτό εκφράζεται παραστατικά στο μύθο του Ηρακλή, του Θεού-Ηλίου που κατανικά την εννεακέφαλη Ύδρα, τον όφι της επιθυμίας, πέφτοντας στα γόνατα και απ’ αυτή τη θέση της ταπείνωσης υψώνοντας το ερπετό στον αέρα, οπότε έρχεται η απελευθέρωση. 4. Στον Υδροχόο – Σ’ αυτό το ζώδιο η μακρά προσπάθεια της ψυχής κορυφώνεται κι ολοκληρώνεται η εμπειρία του μαθητή πάνω στο Σταθερό Σταυρό. Τότε ο άνθρωπος λαμβάνει την τρίτη μύηση κι ελευθερώνεται από τον έλεγχο της προσωπικότητας, λαμβάνοντας τις δύο επόμενες μυήσεις πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό. Πρέπει εδώ να σας δώσω τα παρακάτω ονόματα για τους τρεις σταυρούς, όπως αναγράφονται στα αρχαία αρχεία και είναι συνεπώς δύσκολο να μεταφρασθούν: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός – Ο Σταυρός της αλλαγής και της απορροφημένης

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

106

Εμπειρίας. Είναι ο τόπος της δράσης και της αντίδρασης, του καρμικού ελέγχου και της ανταπόκρισης σε κρούσεις που οδηγούν στην αφύπνιση της συνείδησης στη φύση του στόχου που βρίσκεται μπροστά. 2. Ο Σταθερός Σταυρός – Ο Σταυρός της Μετουσίωσης. Η επιθυμία γίνεται έφεση, η ιδιοτέλεια μετατρέπεται σε ανιδιοτέλεια. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός – Ο Σταυρός της Υπέρβασης. Η ζωή της προσωπικότητας, η μορφική ζωή και η πλανητική ζωή δεν ελέγχουν πλέον. Ο άνθρωπος στέκει ελεύθερος. Η ουσία, ο ωκεανός της ζωής, το ύδωρ, το σύμβολο της επιθυμίας και η ώθηση για ενσάρκωση μετουσιώνονται σε ψυχικό φως και φωτεινή ουσία και σε παρόρμηση να διανυθεί συνειδητά η ατραπός της επιστροφής συν τη λαχτάρα για υπηρεσία. Η επιθυμία αναπτύσσεται κι εστιάζεται στον Ταύρο, ενόσω ο άνθρωπος βρίσκεται πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό και προχωρεί γύρω από το ζωδιακό. Αναπροσανατολίζεται κι επαναπολώνεται στον Ταύρο, όταν ο άνθρωπος ανεβαίνει στο Σταθερό Σταυρό και τελικά εγκαταλείπεται σ’ αυτό το ζώδιο. Στο Σκορπιό, το πολικό αντίθετο του Ταύρου, η προσωπικότητα ταπεινώνεται και αδράχνεται από την ψυχή· σ’ αυτό το ζώδιο η προσωπικότητα “φονεύεται αποκρυφιστικά κι έπειτα ανασταίνεται στον αέρα και στο φως”, ώστε από εκείνη τη στιγμή να γίνει υπηρέτης της ψυχής. Στο Λέοντα το άτομο αφυπνίζεται στην ταυτότητά του, συγκεντρώνεται στο σκοπό του, μαθαίνει τα μαθήματα και τις χρήσεις της ιδιοτέλειας (γιατί αυτός είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να μάθει και να ανακαλύψει ότι είναι αντίθετη στους νόμους της ψυχής) και τελικά στριμώχνεται τόσο απ’ τις ζωικές διαδικασίες ώστε αποκτά επίγνωση της ματαιότητας της φιλαυτίας. Στον Υδροχόο ο άνθρωπος αφυπνίζεται στο κάλλος της ομαδικής ζωής, του ομαδικού συμφέροντος και της ατομικής του ευθύνης στην ομάδα κι αρχίζει να ζει τη ζωή του και ν’ αναλώνεται στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Σχετικά με το ζήτημα της συνείδησης οι σπουδαστές θα βρουν διαφωτιστικό να το μελετήσουν πάνω στις ακόλουθες γραμμές: 1. 2. 3. 4. 5. 6.

Λανθάνουσα υποκειμενική συνείδηση..................Στον Κριό. Η συνείδηση της δυαδικότητας..............................Στους Διδύμους. Μαζική συνείδηση.................................................Στον Καρκίνο. Ατομική αυτοσυνείδηση........................................Στο Λέοντα. Ισορροπημένη συνείδηση......................................Στο Ζυγό. Ομαδική συνείδηση................................................Στον Υδροχόο.

Η διάκριση ανάμεσα στην εξωτερική και την εσωτερική αστρολογία έγκειται σ’ αυτές ακριβώς τις αναγνωρίσεις. Η εξωτερική αστρολογία ασχολείται με τα χαρακτηριστικά και τις ποιότητες της προσωπικότητας και των μορφικών όψεων κι επίσης με τα γεγονότα, τα περιστατικά, τις συνθήκες και το ρυθμιστικό περιβάλλον που εμφανίζονται στο προσωπικό ωροσκόπιο και υποδηλώνουν πλανητικό κι όχι ηλιακό έλεγχο. Η εσωτερική αστρολογία ασχολείται κυρίως με την ανέλιξη της συνείδησης,

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

107

με τις κρούσεις που την αφυπνίζουν στα ιδιάζοντα “δώρα” με τα οποία την προικίζει κάθε ιδιαίτερο ζώδιο και ακτίνα και με τις αντιδράσεις του ανθρώπου και τον επακόλουθο εμπλουτισμό του από την ανταπόκρισή του στην επιρροή του ζωδίου, μελετώντας τους εσωτερικούς πλανήτες από τη σκοπιά της ανθρωπιστικής επίγνωσης, της μαθητείας και της μύησης. Ασχολείται βασικά με τις εμπειρίες του υπό το πρίσμα των τριών Σταυρών που συνεπάγονται αρχικά μεταβολή, έπειτα διεύθυνση και τέλος μύηση. Όλο και περισσότερο οι τρεις αυτοί Σταυροί θα αποκτούν εξέχουσα θέση στις αστρολογικές ερμηνείες. Φτάνουμε τώρα σε ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο σε σχέση με τον Υδροχόο. Κανένας πλανήτης δε φαίνεται να “πέφτει” ή να βρίσκεται σε έξαρση σ’ αυτό το ζώδιο. Ο μόνος πλανήτης που επηρεάζεται είναι ο Ήλιος του οποίου η δύναμη εξασθενεί. Ποια είναι η συμβολική σημασία του; Έγκειται στη σχέση του Υδροχόου με τον Aιγόκερω και του Σταθερού Σταυρού με το Θεμελιώδη Σταυρό και της τρίτης μύησης μ’ εκείνες που έπονται και του σημείου ισορροπίας που προσεγγίζεται μεταξύ των Ιχθύων και του Aιγόκερου κι εστιάζεται στον Υδροχόο. Δεν εξετάζω εδώ τα ορθόδοξα μαθηματικά ή τους αστρονομικούς λόγους, επειδή εξαρτώνται στην πραγματικότητα από υποκειμενικούς και πνευματικούς λόγους και μ’ αυτούς ασχολούμαστε. Ένα από τα γεγονότα που θα προβάλλουν στη συνείδησή μας καθώς μελετούμε τις εσωτερικές γραμμές, είναι ότι όλες οι εξωτερικές ενδείξεις δε φανερώνουν την αλήθεια, αλλά απλώς δείχνουν το δρόμο για τις υποκειμενικές πραγματικότητες για τις οποίες τα εξωτερικά γεγονότα δεν είναι παρά τα παραπλανητικά σύμβολα. Στοχασθείτε σ’ αυτό και διατηρήστε το νου σας ανοιχτό. Κανένας πλανήτης δε βρίσκεται σε έξαρση ή σε πτώση σ’ αυτό το ζώδιο, επειδή ο αληθινός Υδροχοϊκός τύπος – έπειτα από την κατάλληλη εμπειρία πάνω στο Μεταβλητό και το Σταθερό Σταυρό – φτάνει ένα σημείο ισορροπίας. Δε δεσμεύεται πλέον από τα ζεύγη των αντιθέτων, αλλά τα χρησιμοποιεί αμφότερα σε πνευματικούς στόχους. Δεν παρεμποδίζεται ούτε απ’ τη γη ούτε απ’ το ύδωρ (Aιγόκερως και Ιχθείς)· ξεπέρασε τις δοκιμασίες τόσο των διαδικασιών της ενσάρκωσης όσο και της μύησης κι έτσι στέκει ελεύθερος, διανέμοντας ενέργεια και ζωή, που συμβολίζονται με τις δύο κυματοειδείς γραμμές. Έχει ενδιαφέρον να έχετε κατά νου ότι στην πρόοδο της ψυχής όσον αφορά την ανθρωπότητα, ένα από τα τέσσερα ζώδια κάθε Σταυρού είναι πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα. Καθένα ζώδιο σε καθέναν από τους τρεις Σταυρούς σχετίζεται με κάποιο από τα τέσσερα βασίλεια της φύσης και η επικρατέστερη ακτινική επιρροή διαχύνεται απ’ το ζώδιο στο βασίλειο που εξετάζουμε. Σε σχέση με την ανθρωπότητα τα σημαντικά ζώδια των τριών Σταυρών είναι: 1. Μεταβλητός Σταυρός.................Ιχθείς. 2. Σταθερός Σταυρός.....................Σκορπιός. 3. Θεμελιώδης Σταυρός.................Aιγόκερως. Στον Υδροχόο ο μυημένος ολοκληρώνει όσα πέτυχε στο Λέοντα μέσω της επίδρασης του Ηλίου, γιατί στο Λέοντα υπάρχει μια σχεδόν μοναδική κατάσταση για την ανθρωπότητα, καθόσον ο Ήλιος κυβερνά κάθε έκφραση – εξωτερική, εσωτερική και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

108

ιεραρχική. Κυβερνά την προσωπικότητα, την ψυχή και την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία. Γιαυτό ο Ήλιος (ο φυσικός Ήλιος) μειώνεται σε δύναμη στον Υδροχόο. Η τρίτη μύηση έχει ληφθεί και το φως της προσωπικότητας έχει “σβήσει” ή αμαυρωθεί από το φως του υποκειμενικού Ηλίου που επηρεάζει την ψυχή. Υπάρχουν εδώ πολλά για να σκεφθείτε, αλλά λίγα για να υποδειχθούν άμεσα καθώς το περίεργο γεγονός του τριπλού ελέγχου από έναν πλανήτη συνιστά ένα απ’ τα μυστήρια της μύησης. Συνδέεται με τη σχέση Λέοντα και Υδροχόου, γιατί είναι ασυνήθιστο για το Λέοντα να συγκεντρώνει όλες τις κυρίαρχες επιδράσεις του μέσω ενός πλανήτη. Ο Λέων υποδηλώνει το ύψος της επίτευξης της ανθρώπινης ψυχής. Έχουμε την τάση να νομίζουμε ότι η μύηση και η απελευθέρωση είναι επίτευξη του ανθρώπινου βασιλείου και κατόρθωμα της ανθρωπότητας. Δε συμβαίνει αυτό. Η μύηση είναι επίτευξη και κατάκτηση της ψυχής, όταν κατορθώσει επιτέλους να κυριαρχήσει την προσωπικότητα και να εκδηλώσει την αληθινή της φύση και χαρακτήρα, παρά την προσωπικότητα και τον ανταγωνισμό του ανθρώπινου όντος που επιδιώκει τους σκοπούς του. Είναι κυριολεκτικά η επίτευξη ορισμένων επιθυμητών σκοπών για τους οποίους οι μονάδες του πέμπτου βασιλείου της φύσης αγωνίσθηκαν επί αιώνες κι εκφράζει το τέλος του επιβαλλόμενου χρέους και θυσίας και πλανητικής υπηρεσίας. Η επίτευξη αυτή φθάνει το στόχο της στην τρίτη μύηση και από εκείνη τη στιγμή ο άνθρωπος, αδέσμευτος κι ελεύθερος, υπηρετεί στο φυσικό πεδίο με ελεύθερη εκλογή και σαν ψυχή με συνειδητή πρόθεση και σκοπό. Οι δεκανοί του Υδροχόου κυβερνώνται (σύμφωνα με τον Άλαν Λήο) από τον Κρόνο, τον Ερμή και την Αφροδίτη και το αποτέλεσμα που προκαλούν στις ανθρώπινες υποθέσεις και τις παγκόσμιες συνθήκες έχει αρχίσει ήδη να εμφανίζεται. Ο Κρόνος είναι ο πλανήτης της μαθητείας και της ευκαιρίας· σήμερα είναι εξαιρετικά ενεργός, παρουσιάζοντας στον παγκόσμιο μαθητή τις δύσκολες εκείνες καταστάσεις και κρίσεις που συνεπάγονται ελεύθερη εκλογή, διακριτική πρωτοπορία, συνετή ανταπόκριση και ορθή απόφαση, συντρίβοντας έτσι τα εμπόδια δίχως να εγκαταλείπει τις αληθινές αξίες για τις οποίες έχει επίγνωση η ανθρωπότητα. Ο ατομικός μαθητής αντιμετώπιζε πάντοτε τις ρυθμιστικές και απελευθερωτικές αυτές περιστάσεις και σήμερα η ανθρωπότητα είναι στην ίδια θέση. Στέκουμε στην πύλη του νέου κόσμου, της νέας εποχής και των νέων πολιτισμών της, ιδανικών και κουλτούρας. Ο Κρόνος, αφού μας δώσει την ευκαιρία και προσφέρει μια επιλογή ώστε να επέλθουν οι αναγκαίες αλλαγές και να καταστραφεί εκείνο που αναστέλλει την ελεύθερη έκφραση της ψυχής, παραμερίζει τελικά για ν’ αφήσει το μεγάλο Του Αδελφό, τον Ερμή, να διαχύσει το φως της ψυχής – ενορατικό και διαφωτιστικό – πάνω στις καταστάσεις, να μας ερμηνεύσει μέσω της φωτισμένης μας διάνοιας τη σημασία των γεγονότων και να συνδέσει το παλιό με το νέο, το παρελθόν με το μέλλον δια του φωτός του παρόντος. Απ’ όπου και η υποκειμενική χρησιμότητα της τωρινής παγκόσμιας τάσης για τις διαδικασίες του διαλογισμού, ο οποίος φέρνει την ικανότητα “να εντυπωνόμαστε από ψηλά” (όπως νοείται τεχνικά) και να φωτιζόμαστε από το φως της ψυχής.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

109

Όταν το χρέος του Κρόνου και του Ερμή εκπληρωθεί, τότε στη διάρκεια του τρίτου δεκανού, η Αφροδίτη που αποτελεί την ένωση καρδιάς και νου, θα εγκαινιάσει την πολυπόθητη εποχή της αγάπης-σοφίας, της αδελφότητας και των εκφρασμένων αδελφικών σχέσεων. Ευκαιρία-Φώτιση-Αδελφoσύνη: αυτά είναι τα δώρα τα οποία η Σαμπάλλα σχεδιάζει να προσφέρει στο ανθρώπινο γένος κατά τη διάρκεια της Υδροχοϊκής Εποχής, εφόσον ο άνθρωπος προετοιμασθεί γι’ αυτά, τα αποδεχθεί και τα χρησιμοποιήσει. Μόνο το μέλλον θα αποσαφηνίσει την αντίδραση του ανθρώπου. Σύμφωνα με άλλους αστρολόγους οι τρεις δεκανοί κυβερνώνται από την Αφροδίτη, τον Ερμή και τη Σελήνη. Εδώ βλέπετε τη σχέση της αστρολογίας με τον κανονικό ή αντεστραμμένο τροχό της ζωής. Η Σελήνη που παίρνει εδώ τη θέση του Κρόνου, κρύβει τον πλανήτη Ουρανό. Σ’ αυτή την περίπτωση ο Ουρανός, ο απόκρυφος πλανήτης, εκπροσωπεί την εξωτερική επιστήμη που διεισδύει στην κρυφή πλευρά της μορφικής ζωής κι έτσι έχουμε την περίοδο στην οποία ο άνθρωπος δεν έχει την αναγκαία εγρήγορση ή συνείδηση ώστε ν’ αδράξει την ευκαιρία και να τη στρέψει σ’ εσωτερικούς ή ψυχικούς στόχους, αλλά μπορεί να ταυτισθεί με τις πιο εξελιγμένες μορφικές όψεις. Η ενέργεια που δημιουργεί ευκαιρία, φώτιση και αδελφική αγάπη, όπως εκφράζονται και κατακτώνται στο Σταθερό Σταυρό, εκδηλώνεται πάνω στο Μεταβλητό ή Κοινό Σταυρό σαν δυσχέρεια, σαν ασταθής και ευμετάβλητος νους (άστατος και σκοτεινός) και σαν σεξ. Αυτό περιγράφεται παραστατικά με τα λόγια που απευθύνονται στον άνθρωπο πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό, καθώς διέρχεται έναν Υδροχοϊκό κύκλο. Τα λόγια είναι: “Και ο Λόγος είπε, Η επιθυμία στη μορφή ας κυβερνά”, γιατί η επιθυμία γίνεται αποκτηθείσα γνώση και η γνώση εκείνου που κρύβεται σε κάθε στάδιο της εξελικτικής ατραπού σχετίζει το άτομο με τον Ουρανό. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται πάνω στο Σταθερό Σταυρό, αντηχούν τα λόγια: “Είμαι το ύδωρ της ζωής, που χύνεται στους διψασμένους”. Οι συνέπειες είναι τόσο σαφείς, ώστε δε χρειάζεται να δώσω περισσότερες εξηγήσεις ή ν’ αναλύσω το ζήτημα. Στη συνέχεια θα εξετάσουμε κάπως διεξοδικά τον Aιγόκερω. Η μελέτη των Ιχθύων, του Υδροχόου και του Αιγόκερου είναι κάπως εκτενέστερη απ’ ό,τι στα άλλα ζώδια, γιατί βάζω τα θεμέλια για όσα θ’ αναπτύξω στο τμήμα των Τριών Σταυρών. Θα καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα σε σχέση μ’ αυτούς, τα οποία θα είναι πολύτιμα· οι Ιχθείς είναι τμήμα του Μεταβλητού Σταυρού, ο Υδροχόος του Σταθερού Σταυρού και ο Aιγόκερως του Θεμελιώδη Σταυρού και συνεπώς δε θα χρειαστεί να επαναλάβω με τόσες λεπτομέρειες όσα είπα εδώ, όταν θα μελετάμε τα άλλα ζώδια. Τα τρία αυτά ζώδια είναι εναρκτήρια ή καταληκτικά ζώδια, ανάλογα με τη φορά του τροχού της ζωής. Επίσης συνοψίζουν ή εγκαινιάζουν τις δραστηριότητες των άλλων εννέα ζωδίων που είναι τα κατεξοχήν ανθρώπινα ζώδια και συνθέτουν τα αποτελέσματα της εμπειρίας πάνω στους τρεις Σταυρούς. Μπορούμε πλέον να καλύψουμε ταχύτερα την τωρινή μας θέση για τις φιλοσοφικές συνέπειες του Μεγάλου Τροχού του Ζωδιακού, γιατί μπορώ να αφήσω όσα μένει να ειπωθούν για τους τρεις Σταυρούς, όταν φθάσουμε στο Κεφάλαιο VI.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

110

Εκεί θα σας υποδείξω πολλά που έχουν ενδιαφέρον. Ασχολήθηκα με τους τρεις αυτούς Σταυρούς κάπως διεξοδικά, όταν εξετάζαμε τα τρία πρώτα σημεία του ζωδιακού τροχού κατά την περιστροφή του από τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων. Καθένα απ’ αυτά τα τρία βρίσκεται σε κάποιον από τους Σταυρούς κι έτσι από μόνα τους και στη μεταξύ τους σχέση συνιστούν μια πλήρη ενότητα. Αξίζει να σημειώσουμε με ποιο τρόπο τα τρία αυτά ζώδια είναι είτε εναρκτήρια (πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό) είτε καταληκτικά (πάνω στο Σταθερό Σταυρό). Στην περίπτωση της έναρξης έχουμε: 1. Κριός................1η Όψη.......................Εξωστρεφής κίνηση ενσάρκωσης. Θέληση για λανθάνουσα εκδήλωση. Εμπειρία στο Θεμελιώδη Σταυρό. 2. Ιχθείς................2η Όψη.......................Επιθυμία για μορφική ύπαρξη. Η Αγάπη ή λανθάνουσα επιθυμία για υλικά αγαθά. Συνεχής μεταλλαγή. Η εμπειρία στο Μεταβλητό ή Κοινό Σταυρό. 3. Υδροχόος.........3η Όψη.......................Αφιέρωση στην υπηρεσία του κατώτερου εαυτού. λανθάνουσα Ιδιοτέλεια. Εμπειρία στο Σταθερό Σταυρό.

Όταν τα τρία ζώδια σημειώνουν το τέλος του κύκλου της έκφρασης πάνω στον αντεστραμμένο τροχό, έχουμε: 1. Υδροχόος.........3η Όψη.......................Αφιέρωση στην υπηρεσία του Όλου. Ο θάνατος εκφρασμένη ή άρνηση κάθε προσωπικής ιδιοτέλειας. Κορύφωση της εμπειρίας στο Σταθερό Σταυρό. 2. Ιχθείς................2η Όψη.......................Εμφάνιση ενός παγκόσμιου σωτήρα. Θάνατος εκφρασμένη κάθε χωριστικής αγάπης και επιθυμίας, ακόμη και της πνευματικής λαχτάρας και έφεσης. Κορύφωση της εμπειρίας στο Μεταβλητό Σταυρό. 3. Κριός................1η Όψη.......................Εμφάνιση της θέλησης για συνεργασία με εκφρασμένη το Σχέδιο. Θάνατος της προσωπικής θέλησης. Κορύφωση της εμπειρίας στο Θεμελιώδη Σταυρό.

Μπορούμε ν’ ακολουθήσουμε τον ίδιο βασικό τρόπο εξέτασης των τριών Σταυρών με τους Διδύμους, Ταύρο και Κριό, ή αντίστροφα: Κριό, Ταύρο και Διδύμους, ενθυμούμενοι πάντα ότι ο Μεταβλητός Σταυρός κυβερνά τον τροχό κατά τη συνήθη πρόοδο, ενώ ο Σταθερός Σταυρός τον διέπει κατά την αντίστροφη πρόοδο στη διάρκεια της μαθητείας. Ο Θεμελιώδης Σταυρός κυβερνά στην πραγματικότητα αμφότερες τις διαδικασίες, αλλά αυτό γίνεται κατανοητό μόνο μετά τη λήψη μύησης. 1. Κριός – Κυβερνά την Ατραπό της Μαθητείας. Η Θέληση για επιστροφή στην Πηγή. Αποφασιστικότητα στην επίτευξη απελευθέρωσης. Το πρωταρχικό αίτιο των αλλαγών στο Μεταβλητό και το Σταθερό Σταυρό. 2. Ταύρος – Η επιθυμία να κατανικηθεί η επιθυμία. Ο πόθος για ελευθερία. Μετουσίωση της επιθυμίας σε Αγάπη. 3. Δίδυμοι – Η συγχώνευση των αντιθέτων· το νοήμον έργο της ενοποίησης· σύνθεση.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

111

Πάνω στο συνήθη τροχό τα ζώδια αυτά επιφέρουν: 1. Δίδυμοι – Εμπειρία των ζευγών των αντιθέτων. Έκδηλη και χωριστική δυαδικότητα. Αλληλεπίδραση ανάμεσα στους Διδύμους: της ψυχικής και της μορφικής φύσης. 2. Ταύρος – Επανεστίαση των κατώτερων επιθυμιών πριν από τη νέα περιστροφή του Μεγάλου Τροχού για την ικανοποίηση της προσωπικότητας. Ο Άσωτος Yιός φεύγει για το ταξίδι του στη μακρινή χώρα. 3. Κριός – Και πάλι η αρχή καθώς και το τέλος. Πρέπει να θυμάστε ότι ο Κριός είναι σαφώς η θεία εκείνη εκδήλωση στην οποία αναφέρθηκε ο Χριστός όταν είπε “Εγώ ειμί το Α και το Ω”. Η σημασία της μπορεί να συλληφθεί μόνο όταν ξεπεραστούν οι εμπειρίες πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό και το Σταθερό Σταυρό και υπάρξει συνειδητή άνοδος στο Θεμελιώδη Σταυρό μετά την τρίτη μύηση. Πρόκειται για τον “τροχό που στρέφεται στον εαυτό του καθώς προχωρεί σε μια στιγμή χρόνου απ’ το βορρά στο νότο κι έπειτα απ’ την ανατολή στη δύση”. Αυτός είναι ένας συμβολικός τρόπος έκφρασης της ενωμένης δραστηριότητας όλων των καταστάσεων της συνείδησης, που έγιναν εφικτές πάνω στους δύο πρώτους τροχούς και τις οποίες έφερε στο μυημένο η ζωική εμπειρία στις πολλές στροφές του ζωδιακού· υποδηλώνει επίσης εκείνο τον τύπο επίγνωσης, που υπερβαίνει ακόμη κι εκείνη του ίδιου του Χριστού και για την οποία Αυτός μαζί με τον Βούδδα προετοιμάζονται. Η εμπειρία του Θεμελιώδη Σταυρού (που αφορά την κοσμική ανέλιξη) υπερβαίνει κάθε δυνατή επίγνωση που αποκτήθηκε πάνω στους δύο άλλους Σταυρούς και για την οποία προετοιμάσθηκε ο μυημένος. Θα μπορούσαμε να δηλώσουμε ότι: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός στον κατάλληλο χρόνο και αφού αφομοιωθούν τα μαθήματά του, φέρνει την πλανητική επίγνωση. 2. Ο Σταθερός Σταυρός φέρνει τη συστημική επίγνωση. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός φέρνει την κοσμική επίγνωση. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ Είναι ένα από τα πιο δύσκολα ζώδια για τα οποία πρόκειται να γράψω γιατί, όπως ξέρετε, είναι το πιο μυστηριώδες ζώδιο από τα δώδεκα. Πρόκειται για το ζώδιο του Αιγόκερου ο οποίος αναζητά την τροφή του στις πιο βραχώδεις και άγονες περιοχές του κόσμου κι επομένως συνδέει τον άνθρωπο με το ορυκτό βασίλειο· είναι επίσης το ζώδιο των Κροκοδείλων οι οποίοι ζουν τόσο στο νερό όσο και στην ξηρά· πνευματικά είναι το ζώδιο του Μονόκερου, του “μαχητικού και θριαμβευτικού πλάσματος” των αρχαίων μύθων. Με το συμβολισμό των παραπάνω πλασμάτων το ζώδιο αυτό μας δίνει μια μάλλον πλήρη εικόνα του ανθρώπου που έχει τα πόδια του στη γη, όμως τρέχει ελεύθερος και αναρριχάται στα ύψη της εγκόσμιας φιλοδοξίας ή της πνευματικής έφεσης, αναζητώντας εκείνο που αντιλαμβάνεται (κάθε ιδιαίτερη στιγμή) ότι αποτελεί τη βασική του ανάγκη. Σαν Αιγόκερως είναι ο άνθρωπος, ο γήινος, ανθρώπινος, άπληστος αναζητητής της ικανοποίησης της επιθυμίας, ή ο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

112

άνθρωπος, ο εξίσου ιδιοτελής ζηλωτής που κυνηγά την ικανοποίηση της έφεσής του. Το ζώδιο αυτό μας απεικονίζει τον άνθρωπο, ένα φιλόδοξο ζώο με τις δύο έννοιες της λέξης: στα αρχικά στάδια πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό, ο άνθρωπος, η συγχώνευση της επιθυμίας (ύδωρ) και της ζωώδους φύσης (γη) και πάνω στον αντεστραμμένο τροχό, ο άνθρωπος, η συγχώνευση της ψυχής και της μορφής. Μας δίνει ακόμη την εικόνα του θριαμβευτή μυημένου, του “μονόκερου του Θεού”, του συμβόλου του μονόκερου, με το μοναδικό του κέρατο να ξεπηδά σαν δόρυ από το μέτωπό του σε αντίθεση με τα δύο κέρατα του αιγόκερου. Έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε τα τρία ζώδια που παριστάνονται με κερασφόρα ζώα: Τον Κριό με τα στριφογυριστά κέρατα που δηλώνουν την κάθοδο σε εκδήλωση, τον ενελικτικό κύκλο και την εμπειρία του Θεμελιώδη Σταυρού καθώς εκφράζει τη θέληση-για-εκδήλωση του Θεού. Τον Ταύρο με τα υψωμένα κέρατα κι έναν κύκλο από κάτω, που εικονίζει την ώθηση του ανθρώπου, του Ταύρου του Θεού, προς το στόχο της φώτισης και της ανάδυσης της ψυχής απ’ τα δεσμά, ενώ τα δύο κέρατα (δυαδικότητα) περιφρουρούν τον “οφθαλμό του φωτός” στο κέντρο του μετώπου του Ταύρου· είναι “ο απλούς οφθαλμός” της Καινής Διαθήκης, με τον οποίο “όλο το σώμα φωτεινόν έσται”. Τέλος, τον Aιγόκερω που συνδέεται ιδιαίτερα και στενά με τον Κριό, αλλά κρύβει (σαν εσωτερική κάλυψη) το συμβολισμό του Μονόκερου στον οποίο τα κέρατα κι ο απλός οφθαλμός συγχωνεύθηκαν και εικονίζονται με το μακρύ ευθύ κέρας του μονόκερου στο κέντρο του μετώπου. Πίσω απ’ όλα αυτά κρύβεται το διπλό μυστήριο του Λέοντα, γιατί ο Λέων αποτελεί – όσον αφορά την ανθρωπότητα – το κλειδί ολόκληρου του ζωδιακού και γύρω από τον αστερισμό του Λέοντα βρίσκονται δύο μεγάλα μυστήρια: 1. Το μυστήριο της Σφίγγας, που συνδέεται με τη σχέση Λέοντα και Παρθένου και σχετίζεται με το μυστικό των ηλιακών Αγγέλων. Δεν πρόκειται για το μυστήριο της ψυχής και της μορφής, αλλά για το μυστήριο του ανώτερου και του κατώτερου νου και της μεταξύ τους σχέσης. 2. Το μυστήριο του Λέοντα και του Μονόκερου. Αυτό το μυστικό διατηρείται στο αρχαίο παιδικό ποίημα για “το λιοντάρι και το μονόκερω που ανέβαιναν στην πόλη” και περιέχει με ιδιάζοντα τρόπο το μυστικό της μύησης και την “άνοδο” του ανθρώπινου όντος στην πύλη εισόδου της Ιεραρχίας, καθώς και τη “μυστική ανύψωση” της οποίας το κλειδί κρατά ο Τεκτονισμός. Αναφέρεται στην ανάδυση της συνείδησης του μυημένου (λευκής και προσηλωμένης) και στην ήττα του βασιλιά των θηρίων (της προσωπικότητας), που οδηγεί στο θρίαμβο της ομαδικής και παγκόσμιας συνείδησης, της ανιδιοτέλειας και της φώτισης πάνω στην αυτοσυνείδηση και την ιδιοτέλεια. Στην ορθή απόδοση του αρχαίου αυτού μύθου ο βασιλιάς των θηρίων τυφλώνεται και φονεύεται από το μονόκερω που διατρυπά με το μακρύ του κέρατο τον οφθαλμό και την καρδιά του. Το σύμβολο αυτού του ζωδίου σκόπιμα δεν αποκρυπτογραφήθηκε. Μερικές φορές αποκαλείται η “υπογραφή του Θεού”. Δεν πρέπει να προσπαθήσω να σας το ερμηνεύσω, τόσο γιατί ποτέ δε σχεδιάστηκε σωστά, όσο και γιατί η ορθή περιγραφή

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

113

του και η ικανότητα του μυημένου να το εικονίσει, προκαλεί μια εισροή δύναμης που δε θα ήταν επιθυμητή, εκτός κι αν προηγηθεί κατάλληλη προετοιμασία και κατανόηση. Είναι πολύ πιο ισχυρό απ’ το πεντάγωνο κι αφήνει το μυημένο “απροστάτευτο”. Σε μια αρχαία αστρολογική πραγματεία που δεν είδε ακόμη το φως της μέρας, αλλά που θα έρθει κάποτε ο καιρός να ανακαλυφθεί, η σχέση ανάμεσα στα κερασφόρα ζώα και το ζωδιακό περιγράφεται ως εξής: “Ο Κριός, ο Αποδιοπομπαίος Τράγος κι ο ιερός Τράγος είναι Τρεις σε Έναν κι Ένας σε Τρεις. Ο Κριός γίνεται ο δεύτερος κι ο δεύτερος είναι ο τρίτος. Στον Κριό που αναπαράγει και γονιμοποιεί τα πάντα· στον Αποδιοπομπαίο Τράγο που τα απολυτρώνει στην ερημιά· στον ιερό Τράγο που σμίγει με το Μονόκερω κι ανυψώνει διάτρητη απ’ το χρυσό του κέρατο την καταβλημένη μορφή – σ’ αυτούς κρύβεται το μυστήριο.”

Γίνεται εδώ προφανές ότι στα τρία κερασφόρα ζώδια κρύβονται τρία μυστήρια: 1. Το μυστήριο του Θεού Πατρός.............................Δημιουργία. 2. Το μυστήριο του Θεού Υιού..................................Απολύτρωση. 3. Το μυστήριο του Θεού Αγίου Πνεύματος.............Απελευθέρωση. Πρέπει ακόμη να τονιστεί εδώ ότι η θέληση της όψης του Πατρός, που εκδηλώνεται δια του Κριού, διέπει τη Σαμπάλλα· η αγαπητική επιθυμία του Υιού προσελκύει στην Ιεραρχία· η διεισδυτική, νοήμων δραστηριότητα του Αγίου Πνεύματος εμψυχώνει το κέντρο της θείας ζωής, που ονομάζουμε ανθρωπότητα. Έτσι έχουμε: Σαμπάλλα...........Ιεραρχία..............Ανθρωπότητα. Θέληση...............Αγάπη.................Νοημοσύνη. Κριός..................Ταύρος................Aιγόκερως. Τόσο στην ανώτερη όσο και στην κατώτερη όψη τους τα ζώδια αυτά κρύβουν το μυστικό των “κεράτων της σύγκρουσης και του κέρατος της αφθονίας που υπόκειται και περιφρουρείται από το κέρας της ζωής”. Επίσης ένα αρχαίο απόφθεγμα λέει: “Ο Κριός – αφού γίνει Αποδιοπομπαίος Τράγος, αναζητήσει τη φώτιση σαν Ταύρος του Θεού και σκαρφαλώσει στη βουνοκορφή σαν Aιγόκερως – αλλάζει σε Μονόκερω. Μεγάλο είναι το κρυμμένο κλειδί”. Αν προωθηθεί παραπέρα ο συμβολισμός, μπορεί να δηλωθεί ότι: 1. Ο Κριός μας οδηγεί στη δημιουργική ζωή της Γης και στο σκοτάδι της ύλης. Αυτό είναι το κυανούν του μεσονυκτίου. 2. Ο Ταύρος μας οδηγεί στους τόπους της επιθυμίας σε αναζήτηση μιας “οργισμένης ικανοποίησης”. Αυτό είναι το ερυθρό της απληστίας και της οργής που τελικά αλλάζει στο χρυσό φως της φώτισης. 3. Ο Aιγόκερως μας οδηγεί στους άγονους δρόμους σε αναζήτηση τροφής και νερού. Αυτή είναι η “ανάγκη για πράσινο”, αλλά ο Αιγόκερως μπορεί επίσης να σκαρφαλώσει στη βουνοκορφή. Αυτή είναι η εμπειρία του Μεταβλητού Σταυρού αναφορικά με τα τρία αυτά ζώδια.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

114

Πάνω στο Σταθερό Σταυρό: 1. Ο Κριός αποβαίνει τελικά ο Αποδιοπομπαίος Τράγος και καταδεικνύεται η θέληση του Θεού στην αγάπη και τη σωτηρία. 2. Ο Ταύρος γίνεται απονεμητής του φωτός και το σκοτάδι του προηγούμενου κύκλου φωτίζεται από τον Ταύρο. 3. Ο Αιγόκερως γίνεται ο Μονόκερως και οδηγεί στη νίκη. Ο Κροκόδειλος, ο Αιγόκερως και ο Μονόκερως εικονίζουν τρία στάδια της ανθρώπινης ανέλιξης. Ο Κριός, ο Ταύρος και ο Aιγόκερως αποτελούν τους μεγάλους μετασχηματιστές σύμφωνα με το δημιουργικό σχέδιο. Έχουν τη φύση καταλυτών. Ο καθένας τους ανοίγει τη θύρα σε κάποιο από τα τρία θεία κέντρα έκφρασης, που είναι στο σώμα του πλανητικού Λόγου τα σύμβολα των τριών ανώτερων κέντρων του ανθρώπου: της κεφαλής, της καρδιάς και του λαιμού. Ο Κριός ανοίγει τη θύρα στη Σαμπάλλα, αφού βιωθεί η εμπειρία του Ταύρου και του Αιγόκερου. Ο Ταύρος ανοίγει τη θύρα στην Ιεραρχία, αφού κατανοηθεί η σημασία των Διδύμων και του Λέοντα κι επομένως μπορούν να ληφθούν οι δύο πρώτες μυήσεις. Ο Aιγόκερως ανοίγει τη θύρα στην Ιεραρχία σε μια ανώτερη όψη, αφού ληφθούν οι τρεις τελευταίες μυήσεις και κατανοηθεί η σημασία του Σκορπιού και της Παρθένου. Σ’ αυτά τα ζώδια και στη σχέση τους πάνω στο Σταθερό Σταυρό κρύβεται το μυστήριο του Μακάρα και των Κροκοδείλων. Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου υποδεικνύουν όλοι μια διαδικασία κρυστάλλωσης. Αυτή η ικανότητα του Αιγόκερου να συγκεκριμενοποιεί μπορεί να εξετασθεί με ποικίλους τρόπους: Πρώτο, ο Aιγόκερως είναι ένα γήινο ζώδιο και σ’ αυτό έχουμε εκφράσει το πυκνότερο σημείο της συμπαγούς υλοποίησης για την οποία είναι ικανή η ανθρώπινη ψυχή. Τότε ο άνθρωπος είναι “εκ γης χοϊκός” κι αυτό που η Καινή Διαθήκη αποκαλεί “ο πρώτος Αδάμ”. Μ’ αυτή την έννοια ο Aιγόκερως περιέχει τα σπέρματα του θανάτου και του τέλους – του θανάτου που συντελείται τελικά κι οριστικά στους Ιχθείς. Στοχασθείτε σ’ αυτό. Όταν η αποκρυστάλλωση φτάσει σ’ έναν ορισμένο βαθμό πυκνότητας και λεγόμενης “σκληρότητας”, συντρίβεται και καταστρέφεται εύκολα και τότε ο άνθρωπος που γεννήθηκε στον Aιγόκερω προκαλεί τη δική του καταστροφή· οφείλεται στη θεμελιώδη υλιστική του φύση και στα “χτυπήματα της μοίρας”, τα οποία είναι οι εντολές του νόμου του κάρμα. Ξανά και ξανά επιτυγχάνεται κάποιο μέτρο σύμπηξης, μόνο για να καταστραφεί πάλι, πριν την αποδέσμευση της ζωής και την αναδόμηση της μορφής. Δεύτερο, ο Aιγόκερως είναι πάντα το ζώδιο του πέρατος, γεγονός που συμβολίζεται συχνά (αν κι όχι πάντοτε) με μια βουνοκορφή, γιατί ορίζει το σημείο πέρα από το οποίο δεν είναι δυνατή περαιτέρω άνοδος για έναν ιδιαίτερο βιόκυκλο. Συνεπώς ο Aιγόκερως είναι το ζώδιο εκείνου που ονομάσθηκε εσωτερικά “περιοδική

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

115

αναστολή”. Η πρόοδος γίνεται αδύνατη με τις υπάρχουσες μορφές, οπότε πρέπει να επιχειρηθεί κάθοδος στην κοιλάδα του πόνου, της απόγνωσης και του θανάτου, πριν επιδιωχθεί μια νέα αναρρίχηση στα ύψη. Η απόπειρα που γίνεται τώρα να αναρριχηθούν στο Όρος Έβερεστ είναι εκπληκτικά συμβολική και παρακολουθείται με μεγάλο ενδιαφέρον από την Ιεραρχία, γιατί σ’ αυτή την προσπάθεια βλέπουμε την απόπειρα της ανθρωπότητας να φτάσει σε μια βουνοκορφή που νίκησε μέχρι τώρα κάθε προσπάθεια. Αλλά – κι αυτό έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και σημασία – όταν η ανθρωπότητα προβάλει στο φως και τη σχετική δόξα του νέου πολιτισμού, θα κατακτήσει ταυτόχρονα και την τελευταία κορυφή που απομένει. Εκείνο που συνιστά την πυκνότερη υλικότητα και είναι η κορύφωση του γήινου μεγαλείου θα παραμείνει – αλλά θα βρίσκεται κάτω από τα πόδια της ανθρωπότητας. Τρίτο, σαν συνέπεια όλων των παραπάνω, ο Aιγόκερως είναι το ζώδιο στο οποίο εγκαινιάζεται ένας νέος κύκλος προσπάθειας, ανεξάρτητα αν αυτή η προσπάθεια αφορά το άτομο ή το μυημένο. Η προσπάθεια, ο μόχθος, ο αγώνας, η μάχη με τις εγγενείς δυνάμεις του κάτω κόσμου, ή οι κοπιαστικές συνθήκες που επιβάλλονται κατά τις δοκιμασίες της μαθητείας ή της μύησης – αυτά διακρίνουν την εμπειρία στον Αιγόκερω. Στις αρχαίες μέρες, όπως ίσως ακούσατε τυχαία, υπήρχαν μόνο δέκα ζώδια και – εκείνη την εποχή – ο Aιγόκερως σημάδευε το τέλος του ζωδιακού τροχού κι όχι οι Ιχθείς, όπως συμβαίνει τώρα. Τα δύο ζώδια του Υδροχόου και των Ιχθύων δε συμπεριλαμβάνονταν τότε, για τον απλό κι επαρκή λόγο ότι η ανθρωπότητα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην ιδιάζουσα επίδρασή τους· οι φορείς επαφής και οι μηχανισμοί ανταπόκρισης δεν είχαν αναπτυχθεί επαρκώς. Αρχικά υπήρχαν οκτώ ζώδια· αργότερα έγιναν δέκα και τώρα είναι δώδεκα. 1. Στις Λεμούρειες μέρες στη διάρκεια της πρώιμης περιόδου του ζωανθρώπου και πριν εμφανισθεί στη γη η ανθρωπότητα, στο μεσοδιάστημα της ανάπτυξης οκτώ ζώδια επηρέαζαν τον πλανήτη και τα βασίλεια της φύσης που βρίσκονταν σ’ αυτόν. Δεν υπήρχε ανταπόκριση στις επιδράσεις του Λέοντα και της Παρθένου. Το μυστήριο της Σφίγγας δεν υπήρχε και τα δύο αυτά ζώδια δεν αποτελούσαν τότε τμήμα του ζωδιακού τροχού. Μετά έγινε η ατομικοποίηση και το σπέρμα της Χριστικής συνείδησης εμφυτεύθηκε στον άνθρωπο και τα δύο αυτά ζώδια άρχισαν να επηρεάζουν την ανθρωπότητα και βαθμιαία η επιρροή τους αναγνωρίσθηκε και θεωρήθηκε ότι ο ζωδιακός αποτελείται από δέκα ζώδια. Ο Μεταβλητός Σταυρός κυριαρχούσε, αλλά τότε ήταν Ταυ, γιατί έλειπαν οι Ιχθείς και μόνο οι Δίδυμοι, η Παρθένος κι ο Τοξότης ήταν γνωστοί. Ο κύκλος της εμπειρίας σημαδευόταν από τον Κριό μέχρι τον Aιγόκερω. 2. Στις Ατλάντειες μέρες ο άνθρωπος άρχισε να ανταποκρίνεται στην πλανητική και την ηλιακή επίδραση, ώστε άνοιξε η θύρα της μύησης στην ιεραρχική εμπειρία και προστέθηκαν δύο ακόμη ζώδια. Τα δύο αυτά ζώδια ήταν οι ανώτερες αντιστοιχίες του Λέοντα και της Παρθένου και ήταν τα πολικά τους αντίθετα: ο Υδροχόος και οι Ιχθείς. Η επιρροή τους έγινε ενεργός κι αποτελεσματική κι έτσι αποτέλεσαν

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

116

μέρος του ζωδιακού τροχού, αφού ο άνθρωπος άρχισε ν’ ανταποκρίνεται στις δυναμικότητές τους. Τότε έγινε εφικτό για το Σταθερό Σταυρό να λειτουργήσει εσωτερικά στη ζωή της ανθρωπότητας και συνέβησαν οι πρώτες αντιστροφές του τροχού στη ζωή των προχωρημένων ατόμων της περιόδου. Αυτή η αντιστροφή υπήρξε η αληθινή αιτία της μεγάλης αναμέτρησης ή μάχης μεταξύ των Κυρίων της Σκοτεινής Όψης (όπως αποκαλούνται στη Μυστική Δοξασία) και των Κυρίων του Φωτός – μια αναμέτρηση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Ορισμένοι άνθρωποι προσέγγισαν τότε το στάδιο της μαθητείας απ’ όπου μπορούσαν συνειδητά ν’ ανέβουν στο Σταθερό Σταυρό και να προετοιμασθούν για μια κύρια μύηση. Αυτό οι Δυνάμεις της Υλικότητας και της Παρεμπόδισης (όπως ονομάζονται μερικές φορές) το πολέμησαν και η μάχη διεξάχθηκε και ρυθμίστηκε στο ζώδιο του Σκορπιού. 3. Σήμερα, στους Άρειους καιρούς, συμβαίνει μια παρόμοια σύγκρουση σε ανώτερη στροφή του σπειροειδούς. Η αιτία είναι ότι ορισμένοι παγκόσμιοι μαθητές και μυημένοι έφτασαν στο σημείο ανέλιξης όπου είναι έτοιμοι ν’ ανέβουν στο Θεμελιώδη Σταυρό και να λάβουν κάποιες ανώτερες μυήσεις. Έτσι η σύγκρουση διεξάγεται ανάμεσα στην ανθρωπότητα (υπό τον έλεγχο των Κυρίων της Υλικότητας) και την Ιεραρχία (υπό τον έλεγχο των Δυνάμεων του Φωτός και της Αγάπης) και η μάχη διεξάγεται μπροστά στα μάτια μας. Έχουν εμπλακεί οι επιρροές και των δώδεκα ζωδίων (ιδιαίτερα των επτά απ’ αυτά), γιατί σήμερα άνθρωποι όλων των τύπων και των ακτίνων ανταποκρίνονται στις επιδράσεις τους και έχουν εμπλακεί σ’ αυτή την υπόθεση με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Θα σημειώσετε λοιπόν ότι αν οι συγκεντρωμένες δυνάμεις του Θεμελιώδη Σταυρού είναι σαφώς δυναμικές αυτή την περίοδο (όπως είναι), η μάχη είναι τρομερή επειδή: 1. Η ανθρωπότητα σαν σύνολο βρίσκεται σε μια κατάσταση αναταραχής πριν επιχειρήσει ένα μεγάλο βήμα στην αυτοσυνείδητη ανέλιξη και στην έκφραση της υπευθυνότητας που αποτελεί το πρώτο άνθος και καρπό της αυτοσυνείδητης επίγνωσης. Το γεγονός αυτό ευθύνεται για την εμπλοκή στη σύγκρουση με έναν ιδιάζοντα και έντονο τρόπο των δυνάμεων του Καρκίνου (που έχουν ενελικτική φύση), του Λέοντα (που αφορούν την ατομικοποίηση) και των Διδύμων (που εκφράζουν την ουσιώδη δυαδικότητα του ανθρώπου). Θα βρείτε συνεπώς σήμερα τη δραστηριότητα της μαζικής συνείδησης του Καρκίνου, η οποία υποδεικνύει τη δραστηριότητα του Θεμελιώδη Σταυρού στο ενελικτικό στάδιο· την αυτοσυνείδηση του ανθρώπου όπως υποδεικνύεται απ’ το Λέοντα, το πιο ανθρώπινο απ’ όλα τα ζώδια, η οποία υποδεικνύει το Σταθερό Σταυρό· και τους Διδύμους που παρέχουν την αίσθηση της διπλής φύσης του ανθρώπου – ανθρώπινης και θείας – η οποία αποτελεί το στόχο της συνείδησης της εμπειρίας πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό. Συνεπώς έχετε ένα ζώδιο σε καθέναν από τους τρεις Σταυρούς, που είναι ιδιαίτερα ενεργό σήμερα στον επηρεασμό των ανθρώπινων μαζών παντού. Αυτό είναι προφανές, αν μελετήσουμε τις παγκόσμιες συνθήκες σε σχέση με τον άνθρωπο.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

117

2. Οι μαθητές του κόσμου σήμερα και η προχωρημένη ανθρωπότητα είναι επίσης σε μια κατάσταση αναταραχής. Ελέγχονται και δοκιμάζονται πριν κάνουν ένα μεγάλο βήμα μπροστά – σε μερικές περιπτώσεις θα αφορά τη λήψη της πρώτης μύησης και σε άλλες της δεύτερης. Αυτή προκαλείται από – και εισάγει – τις δυνάμεις του Ταύρου, του Λέοντα και του Σκορπιού συν μια γενική διεισδυτική επιρροή που έρχεται από τους Διδύμους. Έχετε εδώ τρία ζώδια του Σταθερού Σταυρού και ένα του Μεταβλητού Σταυρού, τα οποία ρυθμίζουν κι επηρεάζουν σήμερα τους παγκόσμιους μαθητές κι όλα τους έχουν σήμερα μια τρομακτική σπουδαιότητα και δυναμικότητα, εξαιτίας του σταδίου ανάπτυξης και της ευαισθησίας των μαθητών και των μυημένων του κόσμου. 3. Οι μυημένοι με τη σειρά τους υποβάλλονται στην κρούση των ενεργειών του Σκορπιού, του Aιγόκερου και των Ιχθύων – μια εισροή δύναμης από κάθε Σταυρό. Οι τρεις αυτές δυνάμεις επιτρέπουν στους μυημένους να λάβουν την τρίτη μύηση. Θα σας ενδιέφερε να σημειώσετε ότι η μέση ανθρωπότητα υπόκειται συνεπώς αυτή την περίοδο στις επιδράσεις τριών κύριων ζωδίων και ρυθμίζεται από δυναμικότητες που προέρχονται από τον καθένα απ’ τους τρεις Σταυρούς. Αυτές παρουσιάζουν στους ανθρώπους την ευθύνη της επιλογής, εφελκύουν την ελεύθερη βούλησή τους, την τάση τους για αυτοδιάθεση και την εδραιωμένη τους απόφαση αυτή την εποχή της παγκόσμιας κρίσης. Θα σημειώσετε ότι οι μαθητές του κόσμου συνδέονται με τη μάζα των ανθρώπων δια της ανταποκριτικότητάς τους στις επιδράσεις που εκπορεύονται από τους Διδύμους, ενώ σχετίζονται μεταξύ τους δια του Σκορπιού. Αυτό τους δίνει την ικανότητα να ανταποκρίνονται στη δοκιμασία, να νιώθουν το όραμα (με το φωτισμένο οφθαλμό του Ταύρου) και να χρησιμοποιούν τη δύναμη της ατομικότητάς τους μέσω μιας αναπτυγμένης προσωπικότητας και της δυναμικότητας του Λέοντα. Οι μυημένοι συνδέονται με τους μαθητές του κόσμου δια του αστερισμού του Σκορπιού, με το ιεραρχικό κέντρο δια του Aιγόκερου και με τις μάζες δια των Ιχθύων, του ζωδίου όλων των παγκόσμιων σωτήρων. Επομένως την τωρινή κρίσιμη περίοδο επτά κατεξοχήν αστερισμοί συνδυάζονται στενά και ευθύνονται για τις παγκόσμιες υποθέσεις όπως απαντώνται σήμερα: Καρκίνος................. Ο Θεμελιώδης Σταυρός Aιγόκερως............... Ταύρος..................... Λέων........................ Ο Σταθερός Σταυρός Σκορπιός.................. Δίδυμοι.................... Ο Μεταβλητός Σταυρός Ιχθείς.......................

“Και οι δύο Πύλες στέκουν ορθάνοιχτες.”

“Οι Μαθητές κυριαρχούν στον κόσμο.” “Η παγκόσμια σωτηρία είναι σήμερα εφικτή.”

Οι εξωτερικοί και οι εσωτερικοί πλανητικοί κυβερνήτες του Αιγόκερου είναι ίδιοι και ο Κρόνος κυβερνά τη σταδιοδρομία του ατόμου σ’ αυτό το ζώδιο, ανεξάρτητα αν βρίσκεται στο συνήθη ή τον αντεστραμμένο τροχό, στο Μεταβλητό ή το Σταθερό Σταυρό. Όταν λάβει την τρίτη μύηση και μπορεί να ανέβει συνειδητά στο Θεμελιώδη Σταυρό, αποδεσμεύεται τότε από την εποπτεία του Κρόνου και περιέρχεται υπό την

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

118

επιρροή της Αφροδίτης η οποία είναι ο κυβερνήτης της Ιεραρχίας που είναι εκείνη των Κροκοδείλων. Μια αναφορά στον πίνακα που δόθηκε πριν, θα το δείξει. Μόνο όταν ο άνθρωπος βρίσκεται πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό, διευκρινίζεται η σημασία, ο σκοπός και η δυναμικότητα των Δημιουργικών Ιεραρχιών και οι “θύρες εισόδου” τους στέκουν ορθάνοιχτες. Στο Μεταβλητό Σταυρού και στο Σταθερό Σταυρό έχουμε τη λεγόμενη πράσινη ακτίνα που ελέγχει όχι μόνο την καθημερινή ζωή των καρμικών υποχρεώσεων πάνω στην ατραπό της εξέλιξης, αλλά ελέγχει επίσης τις εμπειρίες και τις διεργασίες της εξέλιξης. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι ο Aιγόκερως είναι ένα γήινο ζώδιο και επειδή η τρίτη και η πέμπτη ακτίνα εργάζονται κατεξοχήν μέσω αυτού του ζωδίου, ενσωματώνοντας την τρίτη κύρια όψη της θειότητας, την ενεργό νοημοσύνη συν την επικουρική της δύναμη, την πέμπτη Ακτίνα του Νου. Αυτές διαχύνονται στον Κρόνο και την Αφροδίτη μέσω του Aιγόκερου κι έτσι φτάνουν στον πλανήτη μας, τη Γη. Ο Κρόνος είναι ο πιο ισχυρός από τους τέσσερις Κυρίους του Κάρμα κι εξαναγκάζει τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει το παρελθόν και να προετοιμασθεί στο παρόν για το μέλλον. Αυτή είναι η πρόθεση και ο σκοπός της καρμικής ευκαιρίας. Από μια ορισμένη σκοπιά ο Κρόνος μπορεί να θεωρηθεί σαν ο πλανητικός Ένοικος στο Κατώφλι, γιατί η ανθρωπότητα σαν σύνολο πρέπει ν’ αντιμετωπίσει τον Ένοικο καθώς και τον Άγγελο της Παρουσίας και κάνοντας έτσι θα ανακαλύψει ότι τόσο ο Ένοικος όσο κι ο Άγγελος αποτελούν εκείνη την περίπλοκη δυαδικότητα που είναι η ανθρώπινη οικογένεια. Αυτό γίνεται εφικτό από μια ιδιόρρυθμη σχέση του Κρόνου με το ζώδιο των Διδύμων. Ο άνθρωπος ατομικά φτάνει σ’ αυτή την ανακάλυψη και αντικρύζει τα δύο άκρα ενώ βρίσκεται στο ζώδιο του Αιγόκερου· η τέταρτη και η πέμπτη Δημιουργική Ιεραρχία φτάνουν στο ίδιο αποτέλεσμα στο Ζυγό. Έτσι ο Aιγόκερως συνδέεται δια του Κρόνου και της Αφροδίτης με το Ζυγό κι επίσης με τους Διδύμους και τον Ταύρο και οι τέσσερις αυτοί αστερισμοί – Ταύρος, Δίδυμοι, Ζυγός και Aιγόκερως – συνιστούν μια δυναμική τετράδα ενεργειών, δημιουργώντας μεταξύ τους εκείνες τις συνθήκες και καταστάσεις που θα επιτρέψουν στο μυημένο να δείξει την ετοιμότητα και την ικανότητά του για μύηση. Καλούνται οι “Φύλακες των Τεσσάρων Μυστικών”. Ταύρος – Φρουρεί το μυστικό του φωτός και απονέμει φώτιση στο μυημένο. Δίδυμοι – Φρουρούν το μυστήριο ή το μυστικό της δυαδικότητας και παρέχουν στο μυημένο μια λέξη που οδηγεί στη συγχώνευση του μεγαλύτερου ζεύγους των αντιθέτων. Ζυγός – Φρουρεί το μυστικό της ισορροπίας, της ισοστάθμισης και εκφέρει τελικά τη λέξη που αποδεσμεύει το μυημένο από την εξουσία των Κυρίων του Κάρμα. Aιγόκερως – Φρουρεί το μυστικό της ίδιας της ψυχής και το αποκαλύπτει στο μυημένο την ώρα της τρίτης μύησης. Μερικές φορές αποκαλείται “μυστικό της κρυμμένης δόξας”. Ο Aιγόκερως διαμέσου ορισμένων άλλων πλανητικών κυβερνητών με το μέσον των οποίων λειτουργεί η τρίτη και η πέμπτη ακτίνα, συνδέεται και με άλλους αστερισμούς πέρα από τους τέσσερις προαναφερθέντες, αλλά αυτοί οι τέσσερις είναι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

119

οι πιο σημαντικοί για τους σκοπούς μας. Οι σπουδαστές, αν το επιθυμούν, μπορούν να επεξεργασθούν για λογαριασμό τους τις υπόλοιπες αλληλοσυνδεόμενες ενέργειες, συσχετίζοντας τις ακτίνες, τους πλανητικούς κυβερνήτες και τους αστερισμούς με βάση τους πίνακες που ήδη δόθηκαν. Ωστόσο το θέμα είναι σαφώς δυσνόητο για τον αρχάριο κι αυτός είναι ο λόγος που ασχολούμαι εδώ κυρίως με τη φιλοσοφία και το συμβολισμό των ζωδίων, έτσι ώστε να εξοικειωθούν οι σπουδαστές με το γενικό σχήμα και την πλατιά παγκόσμια αλληλεξάρτηση. Η τρίτη και η πέμπτη ακτίνα είναι ιδιαζόντως ενεργές πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας, όπως ακριβώς η έκτη και η τέταρτη κυριαρχούν πάνω στην Ατραπό της Εξέλιξης, ενώ η πρώτη και η έβδομη πάνω στην Ατραπό της Μύησης. Όπως γνωρίζετε, η δεύτερη ακτίνα ελέγχει και κυριαρχεί όλες τις άλλες ακτίνες. Ατραπός Ακτίνες Πλανήτες

Αστερισμοί

Εξέλιξης.............6 και 4..........Άρης. Ερμής..................................Κριός. Δίδυμοι. Καρκίνος. Παρθένος. Σκορπιός. Μαθητείας..........3 και 5..........Αφροδίτη. Κρόνος..........................Δίδυμοι. Τοξότης. Aιγόκερως. Μύησης..............1 και 7..........Ήφαιστος. Ουρανός. Πλούτων......Ταύρος. Ζυγός. Ιχθείς.

Από τον παραπάνω πίνακα θα παρατηρήσετε μερικά ενδιαφέροντα σημεία. Αυτά πρέπει να εξετασθούν προσεκτικά από όλους τους αστρολόγους, αφού προσδιορίσουν περίπου τη θέση του ατόμου στην εξελικτική ατραπό σε κάποια απ’ τις τρεις διαιρέσεις της. Πρώτο, ότι ο αστερισμός των Διδύμων εμφανίζεται δύο φορές, λόγω της στενής του σύνδεσης με την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία. Δεύτερο, ότι στη διάρκεια της περιόδου του Μεταβλητού Σταυρού ενέχονται πέντε αστερισμοί στην εμπειρία του ανθρώπου πάνω στην ατραπό της καθημερινής ζωής, των συνεχών επαναγεννήσεων και της καρμικής δυσχέρειας. Οι τέσσερις απ’ αυτούς οδηγούν στο Σκορπιό όπου γίνεται η αντιστροφή του τροχού. Τρίτο, ότι στην Ατραπό της Μαθητείας ελέγχουν τρεις αστερισμοί και οδηγούν στη δραστηριότητα του Αιγόκερου όπου γίνεται εφικτή η μύηση. Τέταρτο, στην Ατραπό της Μύησης η δραστηριότητα των τριών Σταυρών γίνεται ταυτόχρονα αισθητή διαμέσου των “αποδεσμευμένων δυνάμεων” του Ταύρου, του Ζυγού και των Ιχθύων. Θα σημειώσετε επίσης ότι η πρώτη ακτινική επιρροή που εκφράζεται δια του Πλούτωνα και του Ήφαιστου, γίνεται αισθητή με ένα θετικό τρόπο μόνο στην Ατραπό της Μαθητείας. Αυτή η πρωτακτινική δυναμικότητα μόνο πρόσφατα βιώνεται από την ανθρωπότητα σαν σύνολο, καθώς προσεγγίζει την κατάσταση του παγκόσμιου μαθητή κι ένας σχετικά τεράστιος αριθμός στέκει στην Ατραπό της Μαθητείας και της Δοκιμασίας. Αυτός είναι ο λόγος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα ο Πλούτων κι έγινε αισθητή η δύναμη του Ήφαιστου ο οποίος συγκαλύπτεται απ’ τη δυναμικότητα του Ερμή και κρύβεται πίσω απ’ αυτό τον πλανήτη. Οι δευτερακτινικές επιδράσεις και δυναμικότητες είναι μόνιμα παρούσες και διαχύνονται στην πλανητική μας σφαίρα και ζωή μέσω του Ηλίου (που συγκαλύπτει κάποιον πλανήτη) και του Δία. Αυτές παρασύρουν τις δυνάμεις του Λέοντα, του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

120

Τοξότη, των Ιχθύων, του Υδροχόου και της Παρθένου σε όλη την έκταση του πλανήτη μας και σε όλα τα βασίλεια της φύσης. Απ’ τα παραπάνω μπορούν να συναχθούν κάποιες νύξεις για τις αλληλοσυνδεόμενες δυνάμεις των δώδεκα αστερισμών καθώς εισρέουν και διαχύνονται σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης, μεταφέροντας όχι μόνο τις ατομικές τους δυναμικότητες, αλλά κι εκείνες των επτά ακτίνων που εστιάζονται δια των ιερών και μη-ιερών πλανητών – τις πλανητικές Ζωές που ανακαλύφθηκαν ή όχι. Ειπώθηκε αποκρυφιστικά ότι το όραμα αυτών των δυνάμεων και των πολλών υφασμένων γραμμών (που φαίνονται σαν ποταμοί και ρεύματα φωτός) δίνεται στο μυημένο πάνω στη βουνοκορφή του Αιγόκερου, όταν φτάσει σ’ αυτή. Το όραμα αυτό παρουσιάζεται στα μάτια του κατάπληκτου μαθητή στη μύηση της Μεταμόρφωσης. Οι μεγάλες εμπειρίες στις διάφορες βουνοκορφές, που αναφέρονται στη Βίβλο, σχετίζονται όλες με τον Aιγόκερω. Ο Μωυσής, ο Νομοθέτης στο όρος Σινά, είναι ο Κρόνος στον Aιγόκερω, που επιβάλλει το νόμο του κάρμα στους ανθρώπους. Εδώ μπορεί να βρεθεί μια νύξη για τη σημασία του Εβραϊκού λαού σαν καρμικού καθαρτήριου οίκου. Στοχασθείτε τις λέξεις “καρμικός καθαρτήριος οίκος”. Το όρος της Μεταμόρφωσης στην Καινή Διαθήκη είναι η Αφροδίτη στον Aιγόκερω, όπου η αγάπη, ο νους και η θέληση συναντώνται στο πρόσωπο του Χριστού και “μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών”. Ταυτόχρονα δέχθηκε το όραμα του Πατρός κι εκείνου που έπρεπε να κάνει “απελθείν εις Ιεροσόλυμα”, τον τόπο του θανάτου κι επίσης την πόλη της ειρήνης. Αυτή η Ιερουσαλήμ είναι οι Ιχθείς. Στον Υδροχόο ο Χριστός έθεσε τους μαθητές Του σ’ επαφή με “άνθρωπον κεράμιον ύδατος βαστάζοντα”, τον Υδροχόο, ενώ στο ανώγειο τους εισήγαγε στην ένωση και την ενότητα με το συμβολισμό της θείας κοινωνίας. Γι’ αυτή προετοιμάζεται σήμερα η ανθρωπότητα, όπως είδαμε όταν μελετούσαμε τον τελευταίο αστερισμό. Δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως η αστρολογική σημασία της Καινής Διαθήκης. Ο Χριστός γεννήθηκε στον Aιγόκερω, εκπλήρωσε το νόμο υπό τον Κρόνο, εγκαινίασε την εποχή της νοήμονος αδελφότητας υπό την Αφροδίτη και είναι το τέλειο παράδειγμα του μυημένου Aιγόκερου, ο οποίος γίνεται παγκόσμιος Υπηρέτης στον Υδροχόο και παγκόσμιος Σωτήρας στους Ιχθείς, συμπληρώνοντας έτσι την περιφορά στο ζωδιακό και μπορώντας να πει θριαμβευτικά στους Ιχθείς: “Τετέλεσται”. Το πολικό αντίθετο του Αιγόκερου είναι ο Καρκίνος και όπως διδαχθήκατε, τα δύο αυτά ζώδια αποτελούν τις δύο μεγάλες Πύλες του ζωδιακού – το ένα ανοίγει τη θύρα στην ενσάρκωση, τη μαζική ζωή και την ανθρώπινη εμπειρία, ενώ το άλλο ανοίγει τη θύρα στη ζωή του πνεύματος, τη ζωή του Βασιλείου του Θεού, τη ζωή και τους σκοπούς της Ιεραρχίας του πλανήτη μας. Ο Καρκίνος εισάγει την ψυχή στο παγκόσμιο κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα. Ο Aιγόκερως εισάγει την ψυχή στη συνειδητή συμμετοχή στη ζωή του παγκόσμιου εκείνου κέντρου που αποκαλούμε Ιεραρχία. Ο Ζυγός εισάγει την ψυχή στο παγκόσμιο κέντρο που ονομάζουμε Σαμπάλλα, γιατί είναι το πολικό αντίθετο του Κριού που αποτελεί τον τόπο κάθε έναρξης. Ο Ζυγός εκφράζει την τέλεια ισορροπία πνεύματος και ύλης, που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

121

συνενώθηκαν αρχικά στον Κριό. Αυτή η ισορροπία κι αυτή η σχέση των μεγάλων αντιθέτων, πνεύματος και ύλης, συμβολίζεται για μας στην κατάσταση της προσωπικότητας που εξισορροπεί στο αστρικό πεδίο τα ζεύγη των αντιθέτων και βρίσκει ανάμεσά τους τη “στενή σαν κόψη ξυραφιού ατραπό” που οδηγεί τον άνθρωπο στο βασίλειο της ψυχής. Καθώς ο άνθρωπος διαβαίνει γύρω από το ζωδιακό με το συνήθη τρόπο, εισέρχεται στη ζωή συνεχώς και συνειδητά στον Καρκίνο, τον αστερισμό απ’ τον οποίο εφαρμόζεται κι εποπτεύεται ο Νόμος της Επαναγέννησης. Όμως μόνο πάνω στον αντεστραμμένο ζωδιακό μαθαίνει ο άνθρωπος να διαβαίνει με εξίσου συνειδητό σκοπό την πύλη του Αιγόκερου. Την Πύλη αυτή πρέπει να τη διαβεί πέντε φορές με πλήρως αφυπνισμένη συνείδηση και τα πέντε αυτά συμβάντα αποκαλούνται συχνά οι πέντε κύριες μυήσεις. Θεωρώντας την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία σαν σύνολο, η εμφάνιση και οι εμπειρίες της ζωής του πλανητικού Λόγου με το μέσον των πέντε φυλών – δύο που πέρασαν, της τωρινής Αρείας και δύο που θα έρθουν – δεν είναι παρά οι πλανητικές αντιστοιχίες των πέντε μυήσεων. Έχει ιδιάζον ενδιαφέρον να το μελετήσουμε, γιατί τη στιγμή που κάποια ιδιαίτερη φυλή έρχεται σε ύπαρξη, τόσο η θύρα του Καρκίνου όσο και του Αιγόκερου στέκουν ορθάνοιχτες, επειδή ευθυγραμμίζονται αποκρυφιστικά. Η μελέτη των χαρακτηριστικών και ποιοτήτων του ανθρώπου που γεννήθηκε στο ζώδιο του Αιγόκερου θ’ αποκαλύψει πολλά για την ανθρώπινη οικογένεια, γιατί ο τύπος του Αιγόκερου μπορεί να εκφράσει τα χειρότερα αλλά και τα καλύτερα για τα οποία είναι ικανός ο άνθρωπος. Είναι το ζώδιο των άκρων, επειδή την περίοδο που υπήρχαν μόνο δέκα ζώδια, ο Aιγόκερως ήταν το πρώτο του συνήθους τροχού και το τελευταίο του αντεστραμμένου τροχού. Αυτό είναι προφανές. Εσωτερικά όλοι οι παγκόσμιοι Σωτήρες και οι Ηλιακοί Θεοί γεννήθηκαν στον Aιγόκερω, αλλά κι ο χειρότερος τύπος ανθρώπου – ο ανηλεής, ο υλιστής, ο σκληρός, ο αλαζονικός, ο φιλόδοξος και ο εγωιστής. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το κεφάλι κυβερνά την καρδιά, ενώ στο τέλειο παράδειγμα των επιδράσεων του Αιγόκερου, τόσο το κεφάλι όσο και η καρδιά βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία. Ο Aιγόκερως κυβερνά τα γόνατα κι αυτό αληθεύει συμβολικά, γιατί μόνο όταν ο τύπος του Aιγόκερου μάθει να γονατίζει με πλήρη ταπεινότητα και με τα γόνατα πάνω στη βραχώδη βουνοκορφή για να προσφέρει την καρδιά και τη ζωή του στην ψυχή και στην ανθρώπινη υπηρεσία, μπορεί να του επιτραπεί να περάσει απ’ τη θύρα της μύησης και να του εμπιστευθούν τα μυστικά της ζωής. Μόνο πάνω στα γόνατα μπορεί να περάσει απ’ αυτή τη θύρα. Όσο στέκει αλαζονικός εκεί που δεν έχει κερδίσει το δικαίωμα να στέκει, δεν μπορούν ποτέ να του δοθούν με ασφάλεια οι πληροφορίες που μεταδίδονται σε όλους τους αληθινούς μυημένους. Ο αρχαίος τρόπος του προσκυνήματος στην Ινδία, με τον οποίο ο πιστός περνούσε ή προχωρούσε από τον έναν ιερό τόπο στον άλλο πάνω στα γόνατά του, δείχνει αυτή τη βαθιά ανάγκη του Aιγόκερου για ταπεινότητα. Η Ινδία κυβερνάται από τον Aιγόκερω και η Ινδία ξέρει αυτή την αλήθεια. Παρότι επετράπη στην Ινδία η φυσική πράξη του σφετερισμού της θέσης μιας πνευματικής στάσης, η συμβολική όμως σημασία

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

122

παραμένει αιώνια αληθινή. Όταν ο άνθρωπος που γεννήθηκε στον Aιγόκερω μπορεί να γονατίσει με πνεύμα κι αλήθεια, τότε είναι έτοιμος για τη μυητική διαδικασία πάνω στη βουνοκορφή. Ο συμβολισμός που υπόκειται στο αστρολογικό γεγονός ότι ο Άρης βρίσκεται σε έξαρση στον Aιγόκερω, ενώ στο ίδιο ζώδιο μειώνεται η δύναμη της Σελήνης και βρίσκονται σε πτώση ο Δίας κι ο Ποσειδών, είναι σημαντικά όμορφος και διδακτικός. Ο Άρης είναι ο Θεός του Πολέμου, ο Δημιουργός των συγκρούσεων και σ’ αυτό το γήινο ζώδιο ο Άρης θριαμβεύει στα πρώτα στάδια της εξέλιξης της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας και στην ιστορία της ζωής του υπανάπτυκτου και μέσου ανθρώπου. Ο υλισμός, η μάχη για την ικανοποίηση των προσωπικών φιλοδοξιών και η διαμάχη με τις ανώτερες πνευματικές τάσεις προωθείται διαρκώς κι αυτό το πιο υλικό απ’ όλα τα ζώδια είναι το πεδίο μάχης ανάμεσα στην παλιά εδραιωμένη τάξη και συνήθειες και στις νέες και ανώτερες κλίσεις και τάσεις. Η Ινδία που κυβερνάται από τον Aιγόκερω, υπήρξε ανά τους αιώνες πεδίο μάχης· το Πορτ-Σάιντ που κυβερνάται απ’ το ίδιο ζώδιο, είναι συνώνυμο με την ικανοποίηση κάθε γήινης και ζωώδους επιθυμίας χαμηλού βαθμού και μια απ’ τις πιο φαύλες πόλεις στον κόσμο – ένα σημείο συνάντησης του κακού τριών ηπείρων. Αλλά καθώς βαίνει η εξέλιξη, η δύναμη της Σελήνης που είναι το σύμβολο και ο κυβερνήτης της μορφής, μειώνεται συνεχώς κι ο άνθρωπος πάνω στον αντεστραμμένο τροχό ελευθερώνεται σταθερά από τον έλεγχο της ύλης. Το ελκτικό δέλεαρ εκείνου που είναι υλικό μειώνεται διαρκώς. Ο Δίας που κυβερνά τους Ιχθείς καθώς και τον Υδροχόο, σ’ αυτό το ζώδιο βρίσκεται σε πτώση. Αυτή η πτώση πρέπει να μελετηθεί από δύο σκοπιές, γιατί ο Δίας στην κατώτατη όψη του εκπληρώνει την επιθυμία και ικανοποιεί την απαίτηση, ενώ στην ανώτατη όψη του ο Δίας είναι η εξωστρεφής έκφραση της αγάπης η οποία προσελκύει μαγνητικά αυτό που είναι επιθυμητό – αυτή τη φορά το καλό του συνόλου. Επομένως στον Aιγόκερω ο Δίας προσεγγίζει το κατώτατο σημείο έκφρασής του στην πυκνότερη υλική όψη και τότε – καθώς θριαμβεύει η αγάπη και η ανιδιοτέλεια – η κατώτατη αυτή όψη χάνεται κι εξαφανίζεται. Σ’ αυτή την “πτώση” της ανώτατης όψης αναφέρεται ο συμβολισμός κι αργότερα στην πτώση ή εξαφάνιση όλων όσων είναι βασικά και χαμηλά. Η αγάπη πέφτει και τυφλώνεται όταν αποχαλινώνεται η επιθυμία· η επιθυμία εξαφανίζεται όταν θριαμβεύει η αγάπη. Συχνά αναφέρεται ότι ο Ποσειδών πέφτει σ’ αυτό το ζώδιο για τους ίδιους λόγους. Ο Ποσειδών είναι ο Θεός των υδάτων και σχετίζεται εσωτερικά με τους Ιχθείς. Πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο ο Ποσειδών όσο και ο Δίας βρίσκονται σε έξαρση στον Καρκίνο, το μεγάλο ζώδιο όπου η επιθυμία για ενσάρκωση βρίσκει την εκπλήρωσή της· η δύναμη αμφότερων μειώνεται στην Παρθένο όπου γίνονται αισθητά τα πρώτα σημάδια της Χριστικής συνείδησης· αμφότεροι βρίσκονται σε πτώση στον Aιγόκερω όπου η Χριστική ζωή και συνείδηση φτάνουν σε πλήρη καρποφορία. Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν πάνω στις τρεις αυτές γραμμές και οι παραπάνω εισηγήσεις θα υποδείξουν πώς μπορεί να γίνει καρποφόρα μια συγκριτική μελέτη και μια φιλοσοφική έρευνα.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

123

Στον Aιγόκερω έχουμε το θρίαμβο της ύλης· φτάνει στην πιο πυκνή και πιο συγκεκριμένη της έκφραση· αλλά αυτός ο θρίαμβος ακολουθείται από το θρίαμβο του πνεύματος. Υπάρχει πλήρης έκφραση της γήινης φύσης του Αιγόκερου αλλά και απέραντες πνευματικές δυνατότητες. Η Ινδία, για παράδειγμα, εκφράζει μια πλατιά αποσύνθεση, αλλά ταυτόχρονα τα ύψη της πνευματικής επίτευξης· μια μελέτη της Ινδίας – της ιστορίας, των χαρακτηριστικών και των πνευματικών ποιοτήτων της – θα αποκαλύψει πολλά για τις επιρροές και τις δυνατότητες αυτού του ζωδίου. Η τριπλότητα στην οποία διαιρείται κάθε ζώδιο και την οποία αποκαλούμε δεκανούς, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην περίπτωση του Αιγόκερου. Όπως συμβαίνει σε όλες τις αντιστοιχίες, αυτή η τριπλότητα μπορεί να σχετισθεί με τις τρεις όψεις του Θεού και του ανθρώπου – πνεύμα, ψυχή και σώμα. Συνεπώς ο κεντρικός δεκανός έχει ιδιάζουσα σπουδαιότητα στην παγκόσμια περίοδό μας καθώς αφορά το αποτέλεσμα των πλανητικών επιρροών, των ηλιακών ακτίνων και της ενέργειας των αστερισμών πάνω στην ψυχή ή την όψη συνείδηση. Αυτό ισχύει είτε εξετάζουμε τον άνθρωπο πάνω στο συνήθη τροχό ή τον άνθρωπο πάνω στον αντεστραμμένο τροχό. Από τη σκοπιά της αστρολογικής ερμηνείας και στην περίπτωση που ο αστρολόγος δεν είναι σίγουρος προς τα πού γυρίζει ο τροχός, είναι ο μόνος δεκανός με τον κυβερνήτη του για τον οποίο μπορεί να είναι σίγουρος. Συνεπώς η επιρροή του κυβερνήτη είναι αναπόφευκτη. Αυτή είναι χαρακτηριστικά η περίπτωση για το ζώδιο του Υδροχόου στο οποίο εισέρχεται τώρα ο ήλιος μας και στο οποίο οι τρεις δεκανοί του, ο Κρόνος, ο Ερμής και η Αφροδίτη, φέρνουν αναπόφευκτα δυσκολία, φώτιση και αδελφική αγάπη. Στο συνήθη τροχό, σε όλες τις εξωτερικές υποθέσεις ελέγχει ο Κρόνος και συνεπώς βρισκόμαστε σήμερα σε μια κατάσταση χάους και δυσχέρειας, αλλά όσον αφορά τη συνείδηση της φυλής, ο Ερμής αποβαίνει αυξανόμενα ενεργός. Μια σταθερή φώτιση λαμβάνει χώρα και φως πέφτει σ’ όλα τα προβλήματα – φως στη διακυβέρνηση και την πολιτική δια των πειραμάτων και της μελέτης των μεγάλων και βασικών ιδεολογιών· φως στην υλική φύση του κόσμου δια των πολλών κλάδων της επιστήμης· φως στην ίδια την ανθρωπότητα δια της εκπαίδευσης, της φιλοσοφίας και της ψυχολογίας. Αυτό το φως απλώνεται μέχρι τα πιο σκοτεινά μέρη του πλανήτη μας και τις πολλές μορφές ζωής. Δύο σειρές κυβερνητών είναι διαθέσιμες για τους τρεις δεκανούς. Σύμφωνα με τον Άλαν Λήο έχουμε τους Κρόνο, Αφροδίτη κι Ερμή. Σύμφωνα με τον Σεφάριαλ έχουμε τους Δία, Άρη και Ήλιο. Απ’ αυτές τις δύο η πρώτη είναι πιο σωστή και πιο εσωτερική. Οι αληθινοί κυβερνήτες είναι ο Κρόνος, η Αφροδίτη κι ο Ήλιος. Θα σας υπενθύμιζα ότι ο Ερμής κι ο Ήλιος είναι εναλλάξιμοι, αλλά σ’ αυτή την περίπτωση ο Ήλιος αντιπροσωπεύει εξωτερικά τον Ερμή κι εσωτερικά έναν κρυμμένο πλανήτη. Ο Κρόνος σχετίζει στο συνήθη τροχό τον Aιγόκερω με το προηγούμενο ζώδιο του Υδροχόου και ο Δίας, νοούμενος εξωτερικά, σχετίζει στον αντεστραμμένο τροχό τον Aιγόκερω με τον Τοξότη. Είναι φανερό σε όλους τους εσωτεριστές ότι ο Ήλιος είναι ο προφανής κυβερνήτης του τρίτου δεκανού, καλύπτοντας έναν κρυμμένο και βαθιά σημαντικό πλανήτη και όντας εκείνος που αποκαλύπτει τη θειότητα τη στιγμή της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

124

τρίτης μύησης. Θα σημειώσετε πώς στο μεγάλο αυτό ζώδιο της μύησης ο Κρόνος αποκαλύπτει τη φύση της τρίτης όψης της θειότητας, τη φύση της νοήμονος ουσίας· η Αφροδίτη αποκαλύπτει τη φύση της δεύτερης όψης η οποία είναι συνείδηση ή νοήμων αγάπη, ενώ ο Ήλιος – ο φυσικός Ήλιος μαζί με την καρδιά του Ηλίου – αποκαλύπτει τη σύνθεση αυτών των δύο. Οι λέξεις κλειδιά πάνω στο συνήθη τροχό είναι “Και ο Λόγος είπε: Η φιλοδοξία ας κυβερνά και η θύρα ας μένει ανοιχτή”. Εδώ έχουμε το κλειδί της εξελικτικής παρόρμησης, το μυστικό της επαναγέννησης κι εκείνης της λέξης που αντηχεί από τον Καρκίνο μέχρι τον Aιγόκερω. Η θύρα της μύησης στέκει πάντα ανοιχτή, αλλά επί αιώνες ο άνθρωπος προτιμά την ανοιχτή θύρα στον Καρκίνο. Η φιλοδοξία τον παροτρύνει από ζωή σε ζωή μέχρι ν’ ανακαλύψει την ασημαντότητα κάθε γήινης ικανοποίησης. Τότε βαθμιαία η πνευματική φιλοδοξία και η επιθυμία για απελευθέρωση παίρνουν τη θέση της εγκόσμιας φιλοδοξίας κι αποβαίνουν μια παρορμητική ώθηση μέχρι να έρθει τελικά η στιγμή που μια αληθινή αίσθηση πραγματικότητας αντικαθιστά τόσο τη γήινη όσο και την πνευματική φιλοδοξία. Τότε ο άνθρωπος μπορεί να πει αληθινά “Είμαι χαμένος σε φως επουράνιο και σ’ αυτό το φως στρέφω τα νώτα”. Δεν απομένει πια κανένας στόχος παρά μόνο η υπηρεσία. Επιστρέφει συνεπώς από την πύλη του Καρκίνου, αλλά με τη συνείδησή του σταθερά εδραιωμένη στο ζώδιο του Υδροχόου. Όντας παγκόσμιος μυημένος στον Aιγόκερω, αποβαίνει ενσαρκωμένος παγκόσμιος υπηρέτης στον Υδροχόο και αργότερα παγκόσμιος σωτήρας στους Ιχθείς. ΤΟΞΟΤΗΣ Αυτό το ζώδιο, όπως ξέρετε, είναι ιδιαζόντως ένα ανθρώπινο ζώδιο και συνδέεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο με την εμφάνιση της ανθρωπότητας πάνω στη Γη. Υπάρχουν τρία ζωδιακά σημεία που συνδέονται στενότερα με τον άνθρωπο απ’ όλα τα άλλα. Είναι ο Λέων, ο Τοξότης και ο Υδροχόος. Μ’ έναν ιδιάζοντα (αλλά όχι ακόμη αποδείξιμο) τρόπο σχετίζονται με τις τρεις όψεις του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος. Ο ακόλουθος πίνακας ή συνοπτική δήλωση με μάλλον σπουδαίες συνέπειες, μπορεί να βοηθήσει σε κάποια αποσαφήνιση: Λέων Τοξότης Ο Λέων. Ο Άνθρωπος. Αυτοσυνείδηση. Φυσική φύση. Ολοκληρωμένος άνθρωπος. Ανθρώπινη ψυχή. Ατομικοποίηση. Προσωπικότητα. Ο Σταθερός Σταυρός. Επικέντρωση. Ατομική ενότητα. Πυρ.

Υδροχόος Ο Κένταυρος. Ο Τοξότης. Εστιασμένη συνείδηση. Συναισθηματική φύση. Ανατείνων άνθρωπος. Πνευματική ανθρώπινη ψυχή. Μαθητεία. Εγωική εστίαση. Ο Μεταβλητός Σταυρός. Προσανατολισμός. Αισθητή δυαδικότητα. Πυρ.

Ο Υδροφόρος. Ο Υπηρέτης. Ομαδική συνείδηση. Κατώτερη νοητική φύση. Ενορατικός νοητικός άνθρωπος. Πνευματική ψυχή. Μύηση. Εναδική εστίαση. Ο Σταθερός Σταυρός. Αποκέντρωση. Παγκόσμια ενότητα. Αήρ.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ Ιδιοτέλεια. Εξέλιξη.

Αγώνας. Η τελική ατραπός.

125

Υπηρεσία. Απελευθέρωση.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να συνοψίζω τις ποιότητες και τα χαρακτηριστικά αυτών των τριών και την ιδιάζουσα αλληλοσχέτισή τους αλλά τα παραπάνω αρκούν για να δείξουν τη σχέση ανάμεσά τους και το προοδευτικό τους αποτέλεσμα πάνω στο άτομο που περνά περιοδικά και κυκλικά υπό την επιρροή τους. Συχνά αναφέρονται σαν τα ζώδια που – όταν μελετηθούν – θα αποκαλύψουν τη θεία πρόθεση στον άνθρωπο, θα σημαδέψουν τα σημεία κρίσης στην πρόοδό του και θα μεταφέρουν (όταν οι τρεις επιρροές που εκφράζουν, θα έχουν κάνει το έργο τους) τον άνθρωπο “από θύρα σε θύρα, γιατί ο Λέων είναι το επόμενο ζώδιο του Καρκίνου και ο Τοξότης είναι το ζώδιο που προηγείται του Αιγόκερου”. Το παραθέτω από ένα αρχαίο βιβλίο για τα ζώδια. Ο Τοξότης απεικονίζεται μερικές φορές σαν τοξότης πάνω σ’ ένα λευκό άλογο και η μελέτη της έννοιας αυτού του συμβολισμού θ’ αποκαλύψει πολλά απ’ την εσώτερη διδασκαλία. Είναι ένας απ’ τους πρόσφατους τρόπους απεικόνισης αυτού του αστερισμού. Προηγουμένως στους Ατλάντειους καιρούς (από την περίοδο που κληρονομήσαμε ό,τι ξέρουμε για την αστρολογία) το ζώδιο απεικονιζόταν συχνά με τον Κένταυρο – το μυθικό ζώο που ήταν το μισό άνθρωπος και το μισό άλογο. Ο συμβολισμός του αλόγου επικρατούσε στους Ατλάντειους μύθους και σύμβολα, όπως ακριβώς ο κριός και ο αμνός υπάρχουν κατεξοχήν στις σύγχρονες παρουσιάσεις μας. Το προγενέστερο αυτό ζώδιο του Κενταύρου εκπροσωπούσε την εξέλιξη και την ανάπτυξη της ανθρώπινης ψυχής, με τους ανθρώπινους στόχους της, την ιδιοτέλειά της, την ταύτισή της με τη μορφή, την επιθυμία της και τις εφέσεις της. Ο Τοξότης πάνω στο άσπρο άλογο, που είναι αυστηρά ένα Άρειο σύμβολο γι’ αυτό το ζώδιο, υποδηλώνει τον προσανατολισμό του ανθρώπου σε ένα σαφή στόχο. Τότε ο άνθρωπος δεν είναι τμήμα του αλόγου, αλλά είναι ελεύθερος απ’ την ταύτιση μαζί του και είναι ο ελέγχων παράγοντας. Ο συγκεκριμένος στόχος του Κενταύρου, που είναι η ικανοποίηση της επιθυμίας και των ζωωδών ορέξεων, γίνεται στα μετέπειτα στάδια ο στόχος της μύησης, που ικανοποιείται στον Aιγόκερω αφού γίνει το προκαταρκτικό έργο στον Τοξότη. Ο βασικός τόνος του Κενταύρου είναι η φιλοδοξία. Ο βασικός τόνος του Τοξότη είναι η έφεση και η διεύθυνση κι αμφότερες είναι εκφράσεις των ανθρώπινων στόχων, αλλά ο ένας είναι της προσωπικότητας κι ο άλλος της ψυχής. Από τη φιλοδοξία στην έφεση, από την ιδιοτέλεια στην έντονη επιθυμία για ανιδιοτέλεια, απ’ το ατομικά προσηλωμένο συμφέρον στο Λέοντα στην προσήλωση του μαθητή στον Τοξότη κι από εκεί στη μύηση στον Aιγόκερω. Αξίζει να σημειώσετε ότι το αστρολογικό σύμβολο που χρησιμοποιείται τώρα γι’ αυτό το ζώδιο, είναι μόνο το βέλος με ένα τμήμα του τόξου. Ο Τοξότης όπως κι ο Κένταυρος εξαλείφθηκαν απ’ την εικόνα κι αυτό επειδή κυρίως η έμφαση ή η εστίαση της ανθρώπινης ζωής δε βασίζεται σήμερα στα αντικειμενικά εξωτερικά γεγονότα της ζωής στο φυσικό πεδίο, αλλά σε κάποια μορφή εσώτερης εστίασης ή έμφασης, η οποία ποικίλλει από τα πολλά στάδια της αστρικής και συναισθηματικής φιλοδοξίας

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

126

μέχρι την πνευματική έφεση και από τις δραστηριότητες του κατώτερου νου που στρέφεται στο ιδιοτελές συμφέρον μέχρι τη φώτιση του ίδιου νου δια της εστίασης στην ψυχή. Μια αρχαία κατήχηση που πρέπει να κυριαρχήσουν όλοι οι μαθητές, διατυπώνει τις παρακάτω ερωτήσεις και προσφέρει τις αναγκαίες απαντήσεις: “Πού είναι το ζώο, ω Λανού; Και πού είναι ο Άνθρωπος; Συγχωνευμένοι σ’ ένα, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου. Οι δύο είναι ένας. Αλλά και οι δύο εξαφανίσθηκαν και τίποτε δεν απομένει παρά η βαθιά φωτιά της επιθυμίας μου. Πού είναι το άλογο, το άσπρο άλογο της ψυχής; Πού είναι ο καβαλάρης αυτού του αλόγου, ω Λανού; Πήγε στην πύλη, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου. Αλλά κάτι τρέχει μπροστά ανάμεσα στους στύλους μιας ανοιχτής θύρας – κάτι που εγώ ο ίδιος άφησα. Και τι σου απομένει, ω σοφέ Λανού, τώρα που τα δύο είδη αλόγων σε άφησαν κι ο καβαλάρης, ανέγγιχτος, στέκει ελεύθερος; Τι απομένει τώρα; Τίποτε παρά το τόξο και το βέλος μου, ω Διδάσκαλε της Ζωής μου, αλλά αρκούν κι όταν έρθει η σωστή στιγμή, εγώ ο Λανού σου, θ’ ακολουθήσω γοργά το βέλος που έστειλα. Τα άλογα θα τα αφήσω απ’ αυτή τη μεριά της θύρας, γιατί δεν τα χρειάζομαι πια. Μπαίνω ελεύθερος, ξαναπαίρνω το βέλος που έστειλα και σπεύδω στο δρόμο μου, περνώντας από θύρα σε θύρα και κάθε φορά το βέλος φεύγει μπροστά.” Αυτός είναι ο λόγος που οι βασικοί τόνοι του Τοξότη είναι πέντε: 1. Προσκολλημένη ή συγχωνευμένη δυαδικότητα – ο Κένταυρος. Αποσπασμένη δυαδικότητα – ο Τοξότης. Ελευθερία ή προσήλωση – το Τόξο και το Βέλος. 2. Ανθρώπινη φιλοδοξία που οδηγεί τελικά σε πνευματική έφεση. 3. Μια καθαρή δέσμη φωτός που είναι η ενορατική κι εστιασμένη στάση του δεσμευμένου μαθητή. 4. Το “επιστρεφόμενο βέλος της ενόρασης”, όπως καλείται μερικές φορές. Γιατί το βέλος της έφεσης επιστρέφει στον αποστολέα σαν βέλος της ενόρασης. Ο Τοξότης είναι ένα από τα ενορατικά ζώδια, γιατί μόνο η ενόραση αρκεί για να μεταφέρει τον άνθρωπο στα πόδια του όρους της μύησης στον Aιγόκερω. 5. Ο ιδεαλισμός που είναι η δύναμη να βλέπουμε το όραμα και να κατευθύνουμε την πορεία μας σ’ αυτό. Αυτό είναι το έργο του Άρη, της έκφρασης της έκτης ακτίνας. Αν μελετηθούν οι χάρτες της ανθρώπινης οικογένειας σ’ όλα τα διάφορα στάδια απ’ το χρόνο της εμπειρίας στο Μεταβλητό Σταυρό όπου η προσωπικότητα δομείται, κατασκευάζεται, αναπτύσσεται κι ολοκληρώνεται, μέχρι την τελική σταύρωση της προσωπικότητας στο Σταθερό Σταυρό των Ουρανών, θ’ αποκαλύψουν ότι κάθε φορά που ο άνθρωπος βρίσκεται υπό την επιρροή του Τοξότη, έχει τον αντικειμενικό σκοπό να προσανατολισθεί σε κάποιο νέο κι ανώτερο σκοπό μαζί με το χρέος να επανεστιασθεί σ’ έναν ανώτερο στόχο και ν’ ανελίξει κάποιο βασικό και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

127

κατευθυντήριο σκοπό. Οι αναπτυσσόμενοι αυτοί σκοποί μπορεί να εκτείνονται από την καθαρά ζωώδη επιθυμία μέσω της ιδιοτελούς φιλοδοξίας μέχρι τον αγώνα του ανατείνοντος ζηλωτή ή μυημένου προκειμένου να επιτύχει την αναγκαία απελευθέρωση προς την οποία τον εξώθησε η όλη εξελικτική διαδικασία. Σχετικά μ’ αυτό έχει ενδιαφέρον να ερευνήσουμε την ανέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης δια της επιρροής των ενεργειών που αποδεσμεύονται από τα διάφορα ζωδιακά σημεία: 1. Ένστικτο που κυβερνά την επιθυμία – Καρκίνος. Μαζική ανεξέλικτη συνείδηση. Επιθυμώ. 2. Διανόηση που κυβερνά τη φιλοδοξία – Λέων. Ατομική συνείδηση. Γνωρίζω. 3. Ενόραση που κυβερνά την έφεση – Τοξότης. Ψυχική συνείδηση στα πρώιμα στάδια. Μύηση 1 και 2. Οραματίζομαι. 4. Φώτιση που κυβερνά την ενόραση – Aιγόκερως. Ψυχική συνείδηση στα μεταγενέστερα στάδια. Αντιλαμβάνομαι. 5. Έμπνευση που κυβερνά την υπηρεσία – Υδροχόος. Ομαδική συνείδηση. Προχωρώ. 6. Ταύτιση που κυβερνά την απελευθέρωση – Ιχθείς. Θεία συνείδηση. Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν. Σ’ αυτά τα ζώδια – Καρκίνος, Λέων, Τοξότης, Αιγόκερως, Υδροχόος και Ιχθείς – έχετε τα έξι ζώδια που συνιστούν τον εξάκτινο αστέρα της ανθρώπινης ή τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας· ο Καρκίνος και οι Ιχθείς σημαδεύουν τα δύο άκρα· ο καρκίνος συμβολίζει τη φυλάκιση (το σκληρό κέλυφος και τους βράχους κάτω απ’ τους οποίους βρίσκει πάντα καταφύγιο ο κάβουρας) κι ο ιχθύς υποδηλώνει ελευθερία. Στο ενδιάμεσο – στο Λέοντα, τον Τοξότη, τον Aιγόκερω και τον Υδροχόο – έρχονται τα τέσσερα στάδια ανάπτυξης της προσωπικότητας, η πάλη με τα ζεύγη των αντιθέτων και τελικά η αποδέσμευση στην πλήρη πνευματική υπηρεσία. Σε σχέση με την ανάπτυξη της διανόησης σε ενόραση και την αποκορύφωσή της σαν θεία έφεση της προσωπικότητας (“που εμπνέεται από ψηλά”, όπως καλείται τεχνικά αυτό το στάδιο), οι ακόλουθες ιδέες μπορεί να φανούν χρήσιμες· απλώς τις υπαινίσσομαι και αφήνω το σπουδαστή να επεξεργασθεί για λογαριασμό του τις διάφορες επιπτώσεις. Είδαμε ότι ο Καρκίνος είναι το ζώδιο της ενστικτώδους ζωής κι ότι στο Λέοντα η διανόηση ή νους γίνεται τμήμα του ατομικού εξοπλισμού του ανθρώπου. Η διανοητική αυτή επίγνωση είναι αποτέλεσμα μια αργής εξέλιξης της ενστικτώδους φύσης η οποία όταν φτάσει ένα ορισμένο στάδιο ανάπτυξης, περιέρχεται υπό την άμεση επιρροή της Ιεραρχίας του πλανήτη μ’ ένα νέο τρόπο και τότε – υπό τη διέγερση των ενεργειών του πλανήτη Αφροδίτη – συμβαίνει μια συγχώνευση που καταλήγει στην ανάδυση του ατομικού αυτοσυνείδητου ανθρώπου. Βαθμιαία με την πάροδο των αιώνων η ενστικτώδης φύση υποχωρεί σταθερά στο περιθώριο ή κάτω απ’ το κατώφλι της συνείδησης, ενώ η διανόηση γίνεται όλο και πιο κυρίαρχη κι ένας

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

128

αυξανόμενα δυναμικός παράγοντας. Στο Σκορπιό αποδεσμεύεται ο νους σε πλήρη κυρίαρχη δραστηριότητα. Αυτή η αποδέσμευση γίνεται σε δύο στάδια: Στάδιο 1 – Όταν η διανόηση γίνεται κυρίαρχη και ισχυρή κι ελέγχει τελικά τη συναισθηματική φύση. Στάδιο 2 – Όταν η διανόηση φωτίζεται από το φως της ψυχής. Όταν ασχολούνται με δόκιμους μαθητές και με τη συνήθη ανθρωπότητα, οι υπηρέτες της ανθρωπότητας θα κάνουν καλά να θυμούνται τα δύο αυτά στάδια και να μην τα συγχέουν καθώς επιχειρούν να βοηθήσουν εκείνους που βρίσκονται στο ένα ή το άλλο. Στην πρώτη περίπτωση η έμφαση δίνεται στην πάλη της προσωπικότητας να αποδεσμευθεί από το άδραγμα της κατώτερης επιθυμίας και στη δεύτερη περίπτωση να αποδεσμευθεί από τον περιβάλλοντα κόσμο της γοητείας, ο οποίος αποκαλύπτεται όταν ρίχνεται σ’ αυτόν το ψυχικό φως μέσω του στοχαστικού και φωτισμένου νου. Στο στάδιο 1 η δύναμη του εκγυμνασμένου έλλογου και ορθολογικού νου καλείται σε δραστηριότητα απ’ την ψυχή· στο άλλο η φώτιση της ψυχής πρέπει να χυθεί στο νου και τότε ν’ ανακλασθεί σαν προβολέας πάνω στο αστρικό πεδίο. Αυτό λαμβάνει χώρα στη Δοκιμαστική Ατραπό και ονομάζεται η εμπειρία του μαθητή στα βάθη ή τις κοιλάδες. Στον Τοξότη η διανόηση που αναπτύχθηκε, χρησιμοποιήθηκε και τελικά φωτίσθηκε, γίνεται ευαίσθητη σ’ έναν ακόμη πιο ανώτερο τύπο νοητικής εμπειρίας κι αυτή την ονομάζουμε ενορατική αντίληψη. Τότε φτάνουν αναλαμπές φωτός πάνω στα προβλήματα· ένα μακρινό αλλά πιθανό όραμα επίτευξης γίνεται ορατό· ο άνθρωπος αρχίζει να σκαρφαλώνει απ’ τα βάθη στα οποία κατήλθε στο Σκορπιό και βλέπει μπροστά του το όρος του Αιγόκερου, στο οποίο γνωρίζει ότι πρέπει τελικά να αναρριχηθεί. Δε βαδίζει πλέον στο σκοτάδι, γιατί βλέπει τι πρέπει να κάνει κι επομένως σημειώνει γοργή πρόοδο και ταξιδεύει “γοργά στο Δρόμο”. “Πετά από σημείο σε σημείο, ψάχνοντας τα βέλη που έριξε”. Μιλώντας σχηματικά, αφιππεύει διαρκώς από το άσπρο του άλογο (την αναπτυγμένη κι εξαγνισμένη προσωπικότητα) για να βρει πού τον οδηγούν τα βέλη της ενορατικής έφεσης· ταξιδεύει πάνω στα “φτερά της ψυχής” (σημειώστε τη σχέση με τα φτερωτά πόδια του Ερμή, του αγγελιαφόρου των Θεών) και γίνεται ο ίδιος στην προσωπικότητά του ο φτερωτός Θεός: ο Ερμής που όπως ξέρετε, κυβερνά τους Διδύμους, το πολικό αντίθετο του Τοξότη. Το κάνει μέχρι να εδραιώσει μια ισορροπημένη σχέση μεταξύ προσωπικότητας και ψυχής και να μπορεί να λειτουργεί σε κάθε επιθυμητή στιγμή με την ίδια ευκολία. Αυτό λαμβάνει χώρα στην Ατραπό της Μαθητείας και καλείται η εμπειρία του μαθητή πάνω στις πεδιάδες της Γης, γιατί η ατραπός μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων βαίνει ίσια κι επίπεδη, αφήνοντας εκατέρωθεν τα βάθη της εμπειρίας της προσωπικότητας και τα ύψη της ψυχικής εμπειρίας (σ’ αυτό το σημείο ανάπτυξης). Στον Aιγόκερω ο μυημένος μαθαίνει ν’ αντιλαμβάνεται την έννοια του αυξανόμενου φωτός που χαιρετίζει την πρόοδό του καθώς σκαρφαλώνει στη βουνοκορφή. Οι αναλαμπές της ενόρασης με τις οποίες εξοικειώνεται, μεταβάλλονται

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

129

στο αστραποβόλο και σταθερό φως της ψυχής, που ακτινοβολεί το νου και προσφέρει εκείνο το σημείο συγχώνευσης που πρέπει να είναι πάντα “η συγχώνευση των δύο φώτων, του μεγαλύτερου και του μικρότερου φωτός”, στο οποίο αναφέρθηκα στην Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας. Το φως της προσωπικότητας και το φως της ψυχής σμίγουν. Σ’ αυτό δε χρειάζεται να επεκταθώ, γιατί ό,τι και να πω δε θα είναι τίποτε παραπάνω απ’ ό,τι είναι – η θεωρία της μύησης. Αυτό λαμβάνει χώρα στην Ατραπό της Μύησης και ονομάζεται η εμπειρία της βουνοκορφής. Όλα είναι αναγκαία – τα βάθη, οι πεδιάδες και η βουνοκορφή. Όπως ξέρετε, ο Τοξότης είναι ένας από τους τέσσερις βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού. Μια ιδέα του γενικού συμβολισμού αυτού του Σταυρού απ’ τη σκοπιά της ποιότητας μπορεί ν’ αποκτηθεί αν δώσουμε τις δύο σειρές χαρακτηριστικών που διακρίνουν τον άνθρωπο πάνω σ’ αυτό το Σταυρό – τον ανεξέλικτο άνθρωπο και το ζηλωτή της θειότητας. Μπορούμε να τις κατατάξουμε ως εξής, βρίσκοντας για κάθε βραχίονα μια διακριτή φράση: Ανεξέλικτος άνθρωπος

Εξελιγμένος άνθρωπος

Δίδυμοι – Μεταβλητότητα. Αστάθεια. Αλληλεπίδραση. Τοξότης – Φιλόδοξη επιθυμία. Διεύθυνση. Προσανατολισμός. Παρθένος – Υλική ζωή. Η γαλούχηση μιας ιδέας. Ιχθείς – Αίσθηση. Μεντιουμισμός. Ρευστότητα. Δίδυμοι – Αναγνώριση ψυχής και μορφής. Ψυχική αλληλεπίδραση. Τοξότης – Προσηλωμένη πνευματική έφεση. Μαθητές. Παρθένος – Η μητέρα του Παιδίου-Χριστός. Κυοφορία. Ιχθείς – Ο παγκόσμιος Σωτήρας. Μεσολάβηση.

Αναφορικά με τα παραπάνω έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι Δίδυμοι που είναι διαχωρισμένοι και αποσπασμένοι στο ζώδιο των Διδύμων, γίνονται στον Τοξότη ο Κένταυρος, ο άνθρωπος-ζώο, ενώ η Παρθένος γίνεται η θεά-Ιχθύς στο πολικό της αντίθετο, τους Ιχθείς. Θα μπορούσε να γραφτεί μια πραγματεία πάνω στο θέμα της σχέσης των αντιθέτων στο ζωδιακό κύκλο, γιατί εκφράζουν το πνεύμα και την ύλη και την αλληλοσχέτισή τους συν τη δράση των ποιοτικών ενεργειών· την ίδια στιγμή μαρτυρούν το γεγονός ότι τα δύο είναι ένα και αποτελούν απλώς την έκφραση μεγάλων μεταβαλλόμενων κι όμως παγιωμένων και μυημένων πνευματικών Ζωών. Αυτός είναι ο λόγος που ο αστερισμός του Ζυγού κατέχει μοναδική θέση στο Μεγάλο Τροχό, γιατί η ενέργεια που έρχεται απ’ αυτό τον αστερισμό ελέγχει ό,τι θα μπορούσε να ονομασθεί (από έλλειψη καταλληλότερης λέξης) ο “άξονας του τροχού”. Είναι εκείνο το σημείο στον ενδιάμεσο χώρο όπου συναντώνται και διασταυρώνονται οι δώδεκα ζωδιακές ενέργειες. Επομένως ο Ζυγός ελέγχει τη “στιγμή της αντιστροφής του τροχού” στη ζωή κάθε ζηλωτή, γιατί έρχεται μια στιγμή στον κύκλο των ζωών όπου προσεγγίζεται ένα σημείο ισορροπίας κι επιτυγχάνεται μια σχετική εξισορρόπηση και σ’ αυτό το γεγονός προΐσταται ο Ζυγός. Κάποια μέρα θα είναι ενδιαφέρον να κάνετε μια επιστημονική έρευνα και αναζήτηση για τη δύναμη της ισορροπίας που χειρίζεται ο Ζυγός και την επακόλουθη ανάλυση του αποτελέσματος του Ζυγού στην ατομική ζωή. Θα ήταν τότε δυνατό ν’ ανακαλύψετε κατά πόσο μια ιδιαίτερη ζωή στην οποία ο άνθρωπος προωθεί τη διαδικασία της αντιστροφής, ίσως

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

130

είναι μια ζωή στην οποία ο Ήλιος βρίσκεται στο Λέοντα με ωροσκόπο το Ζυγό. Τέτοιες στατιστικές μελέτες δεν έχουν γίνει ακόμη, αλλά υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν πάνω σ’ αυτές τις γραμμές· κάνω μόνο εισηγήσεις, αλλά νομίζω ότι θα διαπιστωθεί πως έτσι συμβαίνει. Επίσης μια κατάλληλη έρευνα της ιστορίας της ζωής του πνευματισμού και των μέντιουμ που συνδέονται μαζί του, θ’ αποδείξει ότι η πλειονότητα των μέντιουμ στον κόσμο, που είναι χαμηλού τύπου ή καθαρά μέντιουμ ύπνωσης – αρνητικά και συνήθως χωρίς νοημοσύνη – έχουν γεννηθεί στον Καρκίνο με ωροσκόπο τους Ιχθείς, ή στους Ιχθείς με ωροσκόπο τον Καρκίνο. Τέτοιες μελέτες θα πρέπει αναγκαστικά ν’ ασχοληθούν με εκατοντάδες περιπτώσεων και να διεξαχθούν σε μια μεγάλη χρονική περίοδο προκειμένου να αποδείξουν το σημείο που θέλω να τονίσω. Θα ήταν επίσης ενδιαφέρον να γίνει μια ανάλυση των ιδιαίτερων εκείνων ενσαρκώσεων και των ωροσκοπίων τους, στις οποίες τα πολικά αντίθετα εμφανίζονται να σχετίζονται μεταξύ τους – το ένα σαν ηλιακό ζώδιο και το άλλο σαν ωροσκόπος, γιατί αυτές οι ζωές εκφράζουν συνήθως κάποιο βαθμό εξισορρόπησης ή ολοκλήρωσης· σε καμιά περίπτωση δε θα είναι αρνητικές ζωές ούτε θα τους λείπει η κατεύθυνση, η αποτελεσματικότητα ή ο σκοπός. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα πάνω στο Σταθερό Σταυρό των Ουρανών. Θα σημειώσετε πως ο σκοπός μου σ’ αυτό το τμήμα της πραγματείας μας είναι να εφελκύσω το ενδιαφέρον και την έρευνα και να προτρέψω τους σπουδαστές σε επιστημονική, στατιστική και αναλυτική έρευνα. Μόνο μ’ αυτό τον τρόπο θα αποδειχθούν οι βασικές μου θέσεις και θα αντικαταστήσουν τελικά τις τωρινές ανεπαρκείς μεθόδους – μεθόδους τις οποίες οι περισσότεροι αστρολόγοι οι οποίοι έχουν κάποια πραγματική ικανότητα και διόραση, τις θεωρούν θλιβερές και μη ικανοποιητικές. Ο κυβερνήτης του Τοξότη από την ορθόδοξη σκοπιά είναι ο Δίας και από τη σκοπιά της ατραπού της μαθητείας είναι η ίδια η Γη. Από τη σκοπιά των ενεχόμενων Ιεραρχιών ο Άρης κυβερνά αυτό το ζώδιο. Το πιο ενδιαφέρον γεγονός που προβάλλει καθώς μελετούμε το Μεταβλητό Σταυρό σαν σύνολο, συνδέεται με τους κυβερνήτες και των τεσσάρων ζωδίων. Απ’ τη σκοπιά της ορθόδοξης αστρολογίας μόνο δύο πλανήτες κυβερνούν ή διέπουν και τα τέσσερα ζώδια: αυτοί είναι ο Δίας και ο Ερμής. Ο Ερμής κυβερνά τους Διδύμους και την Παρθένο, ενώ ο Δίας κυβερνά τον Τοξότη και τους Ιχθείς. Ο λόγος γι’ αυτό είναι φανερός αν μελετήσετε τη φύση των ακτίνων που εκφράζονται μέσω αυτών των ζωδίων. Ο Ερμής είναι ο πράκτορας ή ο αγγελιαφόρος της τέταρτης Ακτίνας της Αρμονίας μέσω Διαμάχης, ενώ ο Δίας είναι το μέσον για την έκφραση της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-σοφίας. Οι δύο αυτές ακτίνες κυβερνούν τη μάζα των ανθρώπων πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό και σχετίζονται στενά με τη μαζική ενσάρκωση της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας. Η λειτουργία τους είναι να συγχωνεύουν και να σμίγουν σε ένα συνεργατικό σύνολο τις μεγάλες δυαδικότητες που εκφράζονται δια του τέταρτου βασιλείου της φύσης. Η σημασία είναι προφανής. Γίνεται εύκολα φανερό πώς, διαμέσου των επιδράσεων του Ερμή και του Δία, η υλική επιθυμία μπορεί να μετουσιωθεί σε θεία αγάπη και η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

131

διαμάχη που είναι το διακριτικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης οικογένειας, μπορεί να γίνει το όργανο αναγωγής της παραφωνίας σε αρμονία. Το συγκεκριμένο πρότυπο και η κατεύθυνση αυτής της διαδικασίας πρέπει να πάρουν μορφή πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό πριν οι ενέργειες του Σταθερού Σταυρού μπορέσουν να αλλάξουν το φιλόδοξο ιδιοτελή άνθρωπο σε ανιδιοτελή μαθητή. Όλα αυτά πρέπει να εγκαινιασθούν κατ’ ανάγκη πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό που είναι ουσιαστικά και σημαντικά ο Σταυρός του μεταβλητού, ρευστού και αεικίνητου νου και σ’ αυτό το Σταυρό αναπτύσσεται τελικά η νοητική φύση κι αρχίζει τον έλεγχο της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας. Όταν προχωρεί αυτή η διαδικασία, η εμπειρία του Μεταβλητού Σταυρού τερματίζεται και ο Σταυρός της Μαθητείας αρχίζει να παίζει το ρόλο του. Η υπόθεση είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με την υποκειμενική πλευρά της ανέλιξης και εσωτερικά ο μαθητής που βρίσκεται σε ενσάρκωση κάτω από την επιρροή του Μεταβλητού Σταυρού στη ζωή της προσωπικότητάς του, ενώ ο ίδιος σαν ψυχή βρίσκεται πάνω στο Σταθερό Σταυρό, περιέρχεται κάτω από την κατευθυνόμενη ενέργεια τεσσάρων πλανητών, τρεις από τους οποίους είναι μη-ιεροί πλανήτες. Συνήθως αυτοί οι τέσσερις αντικαθιστούν ή μάλλον αρχίζουν να κυριαρχούν στην επίδραση του Ερμή και του Δία, παρέχοντας μεγαλύτερη ευκολία έκφρασης κι ασκώντας εκείνη την επιρροή που θα φέρει την προσωπικότητα σε ορθή σχέση με την ψυχή, γιατί αυτό είναι ουσιαστικά το χρέος του Σταθερού Σταυρού και ο στόχος του μαθητή. Σε σχέση με τους πλανήτες που κυβερνούν τον Τοξότη, εξωτερικά και εσωτερικά, μπορεί να αποκτηθεί εύκολα κάποια ιδέα για την πολυπλοκότητα των δυνάμεων με τις οποίες πρέπει ν’ αγωνισθεί κάθε μαθητής και για τη σημασία των ακτινικών δυνάμεων που διαχύνονται μέσα του και διαμέσου του. Πάρτε για παράδειγμα τον αστερισμό που εξετάζουμε τώρα και θυμηθείτε ότι τα ίδια βασικά ρεύματα ενέργειας θα πρέπει να σημειωθούν σε σχέση με κάθε άλλο ζώδιο στο οποίο μπορεί ο άνθρωπος να λάβει ενσάρκωση. Διαπιστώνουμε ότι πρέπει να εξετάσουμε: 1. Το Ηλιακό Ζώδιο – Σ’ αυτή την περίπτωση ο Τοξότης ρυθμίζει τις περιστάσεις, υποδεικνύοντας την κληρονομικότητα κι αναγκάζοντας το περιβάλλον να είναι δηλωτικό ως προς το άτομο. 2. Το Ανατέλλον Ζώδιο – Ο ωροσκόπος μπορεί να είναι ένα από τα υπόλοιπα ένδεκα ζώδια. 3. Τo Μεταβλητό Σταυρό – Οι τέσσερις ενέργειες που συναντώνται “στο μεσαίο σημείο” κι έχουν ένα ενωμένο και συγκεκριμένο αποτέλεσμα πάνω στο άτομο. Η ίδια δήλωση ισχύει και για τους δύο άλλους Σταυρούς. 4. Τους Ορθόδοξους Πλανήτες – Αυτοί ρυθμίζουν την προσωπικότητα. Σ’ αυτή την περίπτωση έχουμε τον Ερμή και το Δία. Οι δώδεκα οίκοι που κυβερνώνται απ’ τους πλανήτες έχουν επίσης μεγάλη σημασία απ’ τη σκοπιά της διαβιβαζόμενης ενέργειας. 5. Τους Εσωτερικούς Πλανήτες – Αυτοί εισάγουν ανανεωμένη ή αυξημένη πλανητική ενέργεια κι ακτινική ενέργεια μ’ έναν πιο δυναμικό τρόπο. Στην περίπτωση του Τοξότη αυτές οι ενέργειες είναι η Αφροδίτη, η Σελήνη, η Γη και ο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

132

Πλούτων. 6. Τον Πλανητικό Κυβερνήτη μιας Ιεραρχίας – Στην ιδιαίτερη αυτή περίπτωση πλανήτης είναι ο Άρης που κυβερνά την έκτη Δημιουργική Ιεραρχία, τους σεληνιακούς Κυρίους (τα στοιχειακά της τριπλής προσωπικότητας) οι οποίοι πρέπει να περιέλθουν υπό τον έλεγχο του ηλιακού Κυρίου. Μια μελέτη των παραπάνω θα αποκαλύψει πολύ ενδιαφέρουσες σχέσεις και θα αποδείξει τη θέση μου σχετικά με την πολλαπλότητα των ενεργειών στις οποίες μπορεί να ανταποκριθεί ο θαυμάσιος μηχανισμός του ανθρώπου και στις οποίες, καθώς βαίνει η εξέλιξη, μπορεί να γίνει όλο και περισσότερο ευαίσθητος. Δεν μπορώ να υπεισέλθω σε μια πιο λεπτομερή ανάλυση των πολλών ενεργειών που διαχύνονται στο μαθητή καθώς φτάνει στα τελικά στάδια πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό και στον Τοξότη καταλήγει στην απόφαση “να κατευθύνει τα βήματά του σε έναν άλλο τρόπο ζωής και με φλογερή αποφασιστικότητα να ανέβει σε έναν άλλο Σταυρό”, όπως το θέτει το Αρχαίο Σχόλιο. Μπορώ να υποδείξω μόνο τις παρακάτω ακτινικές δυνάμεις που διαχύνονται στον άνθρωπο με το μέσον των ακόλουθων πλανητών: Εξωτερικοί

Εσωτερικοί Ιεραρχικός

Ερμής – 4η Ακτίνα – Αρμονία μέσω Διαμάχης. Δίας – 2η Ακτίνα – Αγάπη-σοφία. Αφροδίτη – 5η Ακτίνα – Συγκεκριμένη Επιστήμη. Νους. Σελήνη – 4η Ακτίνα – Αρμονία μέσω Διαμάχης. Γη – 3η Ακτίνα – Ενεργός Νοημοσύνη. Πλούτων – 1η Ακτίνα – Καταστροφική όψη. Άρης – 6η Ακτίνα – Αφοσίωση. Πόλεμος μέχρι το θάνατο της προσωπικότητας ή της μορφής.

Μια ανάλυση θα δείξει ότι οι “δυνάμεις της διαμάχης” είναι ισχυρές σ’ αυτό το ζώδιο, πρωτίστως στη ζωή του μαθητή. Η αρμονία μέσω Διαμάχης είναι ακατάπαυστα ενεργός και εμφανίζεται τόσο στις ορθόδοξες όσο και στις εσωτερικές αποδόσεις. Η καταστροφική δύναμη της πρώτης ακτίνας που εστιάζεται στον Πλούτωνα, φέρνει αλλαγή, σκοτάδι και θάνατο. Σ’ αυτή την ένταση και τη δυναμικότητα του Πλούτωνα πρέπει να προστεθεί η ισχυρή και δυναμική ενέργεια του πλανήτη Άρη. Αυτή φέρνει ολόκληρη την ανθρώπινη οικογένεια καθώς και το άτομο κάτω από το νόμο της προστριβής η οποία βασίζεται αυτή τη φορά στην έκτη ακτίνα της αφοσίωσης σε κάποιο ιδανικό, υψηλό ή χαμηλό. Όλες αυτές επιδρούν στο άτομο που γεννήθηκε στο ζώδιο του Τοξότη, καθώς και στην τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία σαν σύνολο. Αυτό, όπως μπορείτε να δείτε μόνοι σας, εισάγει μια τρομακτική κατάσταση και οι δυνάμεις που επιδρούν στο μαθητή έχουν μια βαρυσήμαντη φύση – υπό την προϋπόθεση ότι ο μηχανισμός επίγνωσης είναι σε θέση να ανταποκριθεί. Οι δυνάμεις αυτές είναι πάντα παρούσες σ’ όλα τα ζώδια, αλλά η ανταποκριτικότητα και η ευαισθησία στην κρούση τους εξαρτάται από τη φύση του μηχανισμού ανταπόκρισης. Συλλογισθείτε αυτή τη σκέψη, γιατί αυτή η ευαισθησία σημαδεύει τη διαφορά ανάμεσα στο μαθητή και το μέσο άνθρωπο.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

133

Οι πλανητικές αυτές επιδράσεις είναι διακριτικές των Υιών του Νου, με Αφροδιτιανή προέλευση· είναι χαρακτηριστικές των Κυρίων της Θυσίας και της Θέλησης, οι οποίοι λειτουργούν σε χρόνο και χώρο σαν η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία. Η μορφική ζωή κυβερνάται από τη Σελήνη που συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη· αυτοί οι Υιοί του Νου ζουν στη Γη κι έτσι μέσα στο σώμα του πλανητικού Λόγου κι έχουν μια συγκεκριμένη νοητική φύση που τους κάνει Κυρίους της Γνώσης, επιτυγχάνοντας το στόχο τους μέσω του φωτός του νου και μέσω της μεθόδου της διαμάχης, γιατί είναι επίσης Κύριοι της Αέναης κι Έμμονης Αφοσίωσης. Οι σπουδαστές πρέπει να θυμούνται από τη Μυστική Δοξασία όλα τα παραπάνω ονόματα που σχετίζονται με τους πλανήτες οι οποίοι κυβερνούν τον Τοξότη. Είναι τα “ποιοτικά ονόματα” των Θείων Μανασαπούτρα, των Αγκνισβάττα που είμαστε εμείς. Μια εξέταση της παραπάνω παραγράφου θα σας υποδείξει τη σπουδαιότητα του ζωδίου του Τοξότη στη ζωή των ενσαρκωνόμενων Υιών του Θεού. Θα ήθελα να τονίσω επίσης ότι μέσω του Δία και των επιρροών του ο Τοξότης σχετίζεται με τρεις άλλους κύριους αστερισμούς: 1. Τους Ιχθείς – Εξωτερικά, υποδεικνύοντας τον τελικό στόχο του ανθρώπου. 2. Τον Υδροχόο – Εσωτερικά, υποδεικνύοντας το σκοπό όλης της υλικής εξέλιξης και τον αντικειμενικό στόχο όλων των διαδικασιών της ενσάρκωσης. 3. Την Παρθένο – Ιεραρχικά, υποδεικνύοντας το σκοπό του Κοσμικού Χριστού. Τόσο η Γη όσο και ο Κρόνος (ένας μη-ιερός κι ένας ιερός πλανήτης) είναι παραδείγματα ή εκφράσεις της τρίτης Ακτίνας της Ενεργού Νοημοσύνης και η ακτινική αυτή σχέση χρησιμεύει για να φέρει τις επιδράσεις του Αιγόκερου σε σχέση με τον Τοξότη, προσφέροντας έτσι ένα πεδίο ενέργειας όπου ο προσηλωμένος μαθητής μπορεί να καταστεί τελικά μυημένος. Αυτός είναι ο τεθείς στόχος για το άτομο που γεννήθηκε στον Τοξότη – είτε είναι ο τεθείς στόχος της μύησης σε κάποια μορφή αισθητήριας εμπειρίας είτε του πνευματικού εγχειρήματος και συνείδησης. Το αποτέλεσμα κάθε εμπειρίας σε κάθε ζώδιο του ζωδιακού πρέπει να πραγματωθεί οριστικά σαν διεύρυνση της συνείδησης κι αδιάφορα με τη μορφή που θα πάρει η εμπειρία, κορυφώνεται σε κάποιου είδους μύηση. Οι σπουδαστές θα κάνουν καλά να θεωρούν τη μύηση σαν καθοριστική διαδικασία της ζωής και πρέπει να προσπαθούν ώστε κάθε ζωική εμπειρία ή κύκλος ζωικών εμπειριών ν’ αντιμετωπίζεται σαν μύηση σε ένα ευρύτερο πεδίο επίγνωσης, έκφρασης κι επακόλουθης επαφής. Είναι λίγα ακόμη όσα χρειάζεται να πω και λίγα όσα χρειάζεται να σχολιάσω σ’ αυτό το στάδιο μελέτης. Ο άνθρωπος που πλησιάζει την ατραπό της μαθητείας ή είναι ήδη μαθητής – δεσμευμένος ή υπό επιτήρηση – θα ωφεληθεί πολύ από μια βαθιά και συστηματική μελέτη αυτού του ζωδίου. Θα πρότεινα στο σπουδαστή να έχει κατά νου τη θέση αυτού του ζωδίου. Ο Σκορπιός στέκει στο ενδιάμεσο ανάμεσα σε δύο ζώδια ισορροπίας ή ισοστάθμισης – τον Τοξότη και το Ζυγό. Ο Ζυγός σημαδεύει ένα διάλειμμα ή ένα αξιόλογο σημείο ισορροπίας πριν την έντονη δοκιμασία και εξέταση στο Σκορπιό. Ο Τοξότης σημαδεύει ένα άλλο σημείο ισορροπίας που ακολουθεί αυτή τη δοκιμασία, γιατί ο Τοξότης πρέπει ν’ αποκτήσει και να διατηρήσει ένα σταθερό

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

134

βλέμμα, χέρι και στάση πριν ρίξει το βέλος το οποίο, όταν κατευθυνθεί σωστά κι ακολουθηθεί ορθά, θα τον μεταφέρει στην πύλη της μύησης. Μελετώντας τον Τοξότη, γίνεται φανερό ότι ένα από τα κύρια υποκείμενα θέματα είναι εκείνο της Διεύθυνσης. Ο Τοξότης καθοδηγεί το άλογό του σε κάποιο ειδικό αντικειμενικό σκοπό· εξαποστέλλει ή κατευθύνει το βέλος του σε κάποιο επιθυμητό σημείο· σκοπεύει σε κάποιο ειδικό στόχο. Αυτή η αίσθηση της διεύθυνσης ή καθοδήγησης χαρακτηρίζει το φωτισμένο άνθρωπο, το ζηλωτή και μαθητή κι αυτή είναι μια αυξανόμενη αναγνώριση· όταν αυτή η ικανότητα της ευαίσθητης κατεύθυνσης αναπτυχθεί ορθά, αποβαίνει στα πρώτα στάδια μια προσπάθεια να ταυτίσει κάθε δραστηριότητα της ψυχής και της προσωπικότητας με το Σχέδιο του Θεού και σε τελική ανάλυση αυτό είναι η διευθετημένη κατεύθυνση της σκέψης του Θεού. Δεν υπάρχει αληθινή διεύθυνση ξέχωρη από τη σκέψη και θα ήθελα να θυμάστε ότι η σκέψη είναι δύναμη. Αυτή είναι μια δήλωση την οποία πρέπει να συλλογισθούν όλοι οι μαθητές, γιατί δεν μπορούν να επιτύχουν καμιά πραγματική κατανόηση της διεύθυνσης του Σχεδίου του Θεού εκτός αν εργασθούν με μια φάση της δικής τους ζωής, η οποία να υπόκειται στη δική τους νοητική διεύθυνση. Τότε και μόνο τότε θα μπορέσουν να καταλάβουν. Πάνω στο συνήθη τροχό της ζωής ο άνθρωπος που γεννήθηκε σ’ αυτό το ζώδιο ή έχει ωροσκόπο αυτό το ζώδιο, θα επηρεάζεται απ’ ό,τι οι Ινδικές Γραφές αποκαλούν καμα-μάνας που μεταφράζεται ανεπαρκώς με τις λέξεις επιθυμία-νους. Η διπλή αυτή δύναμη ελέγχει κι επηρεάζει τη ζωή· στα πρώτα στάδια της ανέλιξης η εστίασή της είναι στην επιθυμία και την ικανοποίηση αυτής της επιθυμίας και στα επόμενα στάδια της καθαρής ανάπτυξης της προσωπικότητας η εστίαση είναι στον έλεγχο της επιθυμίας από το νου· ο κύριος σκοπός αυτή τη στιγμή είναι η νοήμων χρήση όλων των δυνάμεων που θα επιφέρουν μια επαρκή ικανοποίηση της επιθυμίας η οποία πολύ συχνά είναι σ’ αυτή την περίπτωση απλώς η φιλοδοξία να φτάσει κάποιο στόχο ή να επιτύχει κάποιο σκοπό. Αυτή η διαδικασία ικανοποίησης της προσωπικότητας λαμβάνει χώρα στο συνήθη τροχό. Στον αντεστραμμένο τροχό ο στόχος είναι η έκφραση της αγάπης-σοφίας κι αυτή αναπτύσσεται πάντοτε με ανιδιοτέλεια και είναι αφιερωμένη πάντοτε στο καλό του συνόλου κι όχι στην ικανοποίηση του ατόμου. Μας ειπώθηκε ότι ο Τοξότης κυβερνά τους μηρούς που είναι το κύριο κέντρο της φυσικής ισχύος και της προστατευτικής δύναμης κι επίσης το ιερό κέντρο που προσφέρει την ενέργεια για τη χρήση των δημιουργικών δυνάμεων της φυσικής ζωής. Αυτό επίσης αληθεύει συμβολικά. Στον Τοξότη ο μαθητής πρέπει ν’ ανακαλύψει μέσα του δύο πράγματα· αυτά είναι η δύναμη να προοδεύει στην ατραπό και να βαδίζει την Οδό κι επίσης η ικανότητα να δημιουργεί με την ανώτερη και πνευματική έννοια. Αφορά τη σχέση ανάμεσα στο ιερό κέντρο και στο κέντρο του λαιμού. Αυτές οι δυνάμεις (οι ανώτερες δυνάμεις) είναι προς το παρόν εμβρυώδεις στην πρώιμη εμπειρία του μαθητή στον Τοξότη, αλλά αναπτύσσονται κι αποβαίνουν δυναμικότερες καθώς επιστρέφει κυκλικά στη ζωική εμπειρία σ’ αυτό το ζώδιο. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι στον Τοξότη κανένας πλανήτης δε βρίσκεται σε

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

135

έξαρση ή πτώση. Μόνο ένα πράγμα συμβαίνει κι αυτό είναι ότι η δύναμη του Ερμή μειώνεται υπερβολικά. Γι’ αυτό το λόγο ο Τοξότης θεωρείται εσωτερικά σαν ζώδιο της ισορροπίας κι όχι των άκρων· δεν υπάρχει καμιά μεγάλη πτώση ή έξαρση. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει ότι ο μαθητής πρέπει να βαδίσει έναν ομαλό δρόμο ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων, ανεπηρέαστος είτε από “τη δύναμη της έξαρσης ή τη δυναμικότητα εκείνου που πέφτει”. Ούτε η κοιλάδα ούτε τα ύψη προκαλούν κάποιο καταδείξιμο αποτέλεσμα. Ο Ερμής που είναι η έκφραση της τέταρτης ακτίνας καθώς κι ο Θεός των νοητικών διαδικασιών, έχει σ’ αυτό το ζώδιο μειωμένη δύναμη κι αυτό για δύο λόγους, μιλώντας εσωτερικά: Πρώτο, προτού λάβει ο μαθητής μύηση, πρέπει να πάψει οριστικά να ταυτίζεται είτε με τη δική του ανθρώπινη προσωπικότητα και διαδικασίες είτε με το ανθρώπινο βασίλειο. Η έμφασή του πρέπει να είναι για το μέλλον στην πνευματική ψυχή και το πέμπτο βασίλειο της φύσης· στον Τοξότη αρχίζει να εκφράζει το πρώτο αυτό στάδιο. Συνεπάγεται μια πλήρη απόσυρση, με την έννοια της προσωπικότητας, από τη μορφική πλευρά της ζωής. Αυτή πάλι συνεπάγεται (σε κάποιο σημείο κρίσης) ένα σημείο ισορροπίας. Δεύτερο, η δύναμη του νου, αφού αναπτύχθηκε, δοκιμάσθηκε και βρέθηκε αληθινή στο ζώδιο του Σκορπιού, αρχίζει να μειώνει τη δραστηριότητά της και τη θέση της αρχίζει να παίρνει η ενόραση. Αυτό είναι ουσιώδες πριν εισέλθει ο μαθητής στο ζώδιο του Αιγόκερου και αρχίσει η προετοιμασία για μύηση. Όσον αφορά τους τρεις δεκανούς του Τοξότη, ο Σεφάριαλ μας δίνει σαν τους τρεις κυβερνώντες πλανήτες τον Ερμή, τη Σελήνη και τον Ήλιο, ενώ ο Άλαν Λήο μας δίνει το Δία, τον Άρη και τον Ήλιο, δίνοντας έμφαση, όπως κάνει συνήθως, στον τρόπο των εσωτεριστών. Συνήθως συντονίζεται με τις εσωτερικές σημασίες, αλλά όχι πάντα. Ο Δίας δίνει διεύρυνση, αντικαθιστώντας τον Ερμή, γιατί ο ερμητιανός νους είναι πάντα ένας περιορισμός, παρότι μόνο προσωρινός. Η Σελήνη δίνει τη θέση της στον Άρη ο οποίος παρέχει την ποιότητα της αφοσίωσης και την ικανότητα της μάχης για ένα ιδανικό. Η ιδεαλιστική αυτή αντίληψη και μέθοδος εργασίας χαρακτηρίζει πάντοτε τη μαθητεία στα πρώτα στάδια ανέλιξης στην Ατραπό. Ο Ήλιος που απεικονίζει τον ηλιακό Άγγελο, παραμένει διαρκώς τόσο στις εξωτερικές όσο και τις εσωτερικές διαδικασίες κι επομένως η αστρολογία τον αναγνωρίζει σαν μια σταθερή πίεση και παρουσία. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει μια σημαντική αλήθεια. Η ψυχή παραμένει αιώνια παρούσα – στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Κλείνοντας, θα σας αναφέρω απλά τις δύο λέξεις-κλειδιά αυτού του ζωδίου, τόσο καθώς βαίνει στο συνήθη τροχό όσο και στον αντεστραμμένο τροχό. Η έννοια και η σημασία τους είναι τόσο έκδηλες ώστε δε χρειάζονται διευκρίνιση. Η εντολή στον άνθρωπο πάνω στον ορθόδοξο τροχό είναι η εξής: Και ο Λόγος είπε: “Ας αναζητηθεί τροφή”. Για τον άνθρωπο στον αντεστραμμένο τροχό ηχεί η Λέξη: “Βλέπω το στόχο. Φτάνω στο στόχο και βλέπω έναν άλλο.” Είθε οι λέξεις της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

136

τελικής αυτή εντολής προς το μαθητή να μεταδώσουν κάποιο νόημα στην καρδιά και το νου. ΣΚΟΡΠΙΟΣ Φτάνουμε τώρα στην εξέταση ενός ζωδίου που έχει υπέρτατη σημασία στη ζωή του εξελισσόμενου ανθρώπου. Ορισμένα ζώδια έχουν μια πολύ στενή σχέση – δια της εισροής κι εκροής ενέργειας – με κάποιους κύριους αστερισμούς. Οι κύριοι αυτοί αστερισμοί σε λίγες περιπτώσεις συνδέονται περίεργα με τα σημεία του ζωδιακού. Υπάρχουν τέσσερα ζωδιακά σημεία που σχετίζονται μυστηριωδώς με ό,τι θα μπορούσε να ονομασθεί “έκφραση προσωπικότητας” (αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας τόσο ακατάλληλος όρος από έλλειψη καλύτερου) του ίδιου του ηλιακού Λόγου, ή με τη Θεία Τετράδα, την τετραπλή εκδήλωση της Θεότητας. Τα τέσσερα αυτά ζώδια είναι: Κριός-Λέων-Σκορπιός-Υδροχόος και περιλαμβάνουν την έκφραση της ενέργειας ενός Θεμελιώδους ζωδίου και τριών ζωδίων που αποτελούν τμήμα του Σταθερού Σταυρού των ουρανών. Θα μπορούσαμε να εκφράσουμε αυτή την αλήθεια μ’ έναν άλλο τρόπο: ο Θεός Πατήρ, η Θέληση για εκδήλωση, εγκαινιάζει τη δημιουργική διαδικασία που πραγματώνεται δια της δραστηριότητας του Θεού Υιού, του κοσμικού Χριστού που είναι σταυρωμένος στο Σταθερό Σταυρό των ουρανών. Η δραστηριότητα του Θεού Άγιο Πνεύμα, που υπονοείται στο Μεταβλητό Σταυρό, σχετίζεται στενά με το προηγούμενο ηλιακό σύστημα και η ενέργεια της θείας αυτής όψης απορροφάται πρακτικά πλήρως στο χειρισμό των δυνάμεων που κληρονομήθηκαν απ’ αυτό το σύστημα και είναι έμφυτες στην καθαυτή φύση της ίδιας της ουσίας. Η θεία αυτή όψη είναι για ολόκληρη γενικά τη θεία εκδήλωση ό,τι είναι η κατώτερη φύση (μορφική ζωή ή προσωπικότητα στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης) για την ψυχή όσον αφορά το ατομικό ανθρώπινο ον. Όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της θείας Τριάδας θα μπορούσαμε να πούμε ότι: 1. Ο Κριός είναι το εστιακό σημείο έκφρασης της πρώτης όψης της θειότητας, της όψης θέληση. 2. Ο Λέων είναι το εστιακό σημείο για την έκφραση της δεύτερης όψης, της αγάπηςσοφίας ή της όψης συνείδηση. Αυτό κυρίως όσον αφορά την ανθρωπότητα. 3. Η Παρθένος είναι το εστιακό σημείο για την έκφραση της τρίτης όψης, εκείνης της ενεργού νοημοσύνης. Σ’ αυτό το ζώδιο συμβολίζεται η ανώτατη λειτουργία της ύλης. Τα τέσσερα ζώδια – Κριός, Λέων, Σκορπιός και Υδροχόος – σχετίζονται με τα ακόλουθα αστέρια τα οποία δεν απαριθμούνται στα δώδεκα ζώδια του ζωδιακού· συνιστούν ένα άλλο πεδίο σχέσεων: Ο Κριός μ’ ένα απ’ τα δύο αστέρια που βρίσκονται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου, τα οποία καλούνται οι δύο Δείκτες. Ο Λέων με τον Πολικό Αστέρα που βρίσκεται στη Μικρή Άρκτο. Ο Σκορπιός με το Σείριο, το Άστρο του Κυνός.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

137

Ο Υδροχόος με την Αλκυόνη, μια από τις επτά Πλειάδες. Είναι λίγα όσα μπορώ να σας πω σχετικά με τις ενέργειες που εισρέουν στα τέσσερα ζωδιακά σημεία από αυτά τα μακρινά αν και δυναμικά σημεία εξερχόμενης ενέργειας· αποτελούν τμήμα της ζωικής έκφρασης μιας Ταυτότητας, άπειρα υπέρτερης και πιο αναπτυγμένης από τον ηλιακό μας Λόγο. Όμως κάποιες νύξεις θα είναι χρήσιμες στον αληθινά εσωτεριστή αστρολόγο που μπορεί να μελετήσει αυτές τις σελίδες, ιδιαίτερα όσον αφορά το Σκορπιό. Ο Σκορπιός στο ιδιαίτερο αυτό στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης κυβερνά την Ατραπό της Μαθητείας. Θα σημειώσετε επίσης εδώ πώς οι Λέων-Σκορπιός-Υδροχόος σχηματίζουν ένα ιδιάζον τρίγωνο δύναμης, αλλά μ’ αυτό θα ασχοληθώ αργότερα στο Κεφάλαιο ΙΙΙ με την επικεφαλίδα Επιστήμη των Τριγώνων. Ο Κριός, όπως θα αναμενόταν, συνδέεται στενά με τη Μεγάλη Άρκτο, αλλά περίεργα και με ένα από τα αστέρια που καλούνται Δείκτες· αυτά δείχνουν τον Πολικό Αστέρα ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι ένα μείζον “αστέρι διεύθυνσης”. Διεύθυνση, θέληση, σκοπός και σχέδιο σχετίζονται όλα με τον ηλιακό Λόγο και με τα εξελικτικά Του εγχειρήματα σε σχέση με τις πολλές ζωές που εκδηλώνονται στο φορέα έκφρασης, τον οποίο αποκαλούμε ηλιακό σύστημα. Όλα αυτά ανταποκρίνονται στις επιρροές της πρώτης ακτίνας η οποία είναι σε κάθε πρόθεση και σκοπό η ενέργεια της θείας ενσωματωμένης θέλησης η οποία περιγράφηκε εσωτερικά σαν “αναπόφευκτος κατευθυνόμενος σκοπός”. Μέσα στο ηλιακό μας σύστημα ο Ήφαιστος κι ο Πλούτων είναι εκφράσεις ή θεματοφύλακες της πρώτης αυτής ακτινικής ενέργειας και είναι, όπως σας είπα, εσωτερικοί πλανήτες. Η πρώτη ένδειξη της αληθινής πνευματικής θέλησης αρχίζει να εκδηλώνεται μόνο στην Ατραπό της Μαθητείας – απ’ όπου και η καθυστερημένη ανακάλυψη των δύο αυτών πλανητών (καθυστερημένη σε χρόνο και από τη σκοπιά της ανθρώπινης γνώσης), γιατί μόνο σ’ αυτή την περίοδο της Αρείας φυλής η ανθρωπότητα αρχίζει σε κάποιο μεγάλο βαθμό να εκδηλώνει ενδείξεις (και προς το παρόν τίποτε παραπάνω) μιας αντίδρασης ή ανταπόκρισης στην πνευματική θέληση της θεότητας καθώς φτάνει στον πλανήτη μας κι επομένως σε μας δια του Κριού, του Ήφαιστου και του Πλούτωνα. Έχετε λοιπόν την ακόλουθη άμεση γραμμή βουλητικής ενέργειας: 1. Το Δείκτη που είναι μακρύτερα από τον Πολικό Αστέρα, στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου. Μιλώντας εσωτερικά, είναι η μεγάλη δεξαμενή ή το εστιακό σημείο για τη θεία ενέργεια που εκτελεί το σκοπό του Θεού. Ο Δείκτης που είναι πλησιέστερα στον Πολικό Αστέρα εκφράζει την κατώτερη όψη της θέλησης την οποία – μιλώντας για την ανθρωπότητα – ονομάζουμε αυτοβουλία. 2. Τον Κριό στον οποίο η θέληση για δημιουργία ή εκδήλωση κάνει την εμφάνισή της κι εγκαινιάζεται το μεγάλο θείο πείραμα. 3. Τον Ήφαιστο και τον Πλούτωνα που σχετίζονται με τους δύο Δείκτες και μόνο τώρα αρχίζουν με κάποιο συγκεκριμένο και σαφή τρόπο να επηρεάζουν την ανθρώπινη ανταπόκριση. Το αποτέλεσμά τους είχε πλανητική φύση μέχρι σήμερα και ως τώρα δεν ήταν καθόλου αποτελεσματικό είτε στο τέταρτο είτε στο δεύτερο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

138

βασίλειο της φύσης. 4. Τη Σαμπάλλα, το Θεματοφύλακα του Σχεδίου για τον πλανήτη μας. Ο Λέων είναι το ζώδιο στο οποίο αναπτύσσεται η συνείδηση της ατομικότητας, χρησιμοποιείται και τελικά αφιερώνεται στο θείο σκοπό. Σχετίζεται με τον Πολικό Αστέρα (που βρίσκεται στη Μικρή Άρκτο) και είναι επίσης περίεργα επιδεκτικός στην επίδραση εκείνου του Δείκτη στη Μεγάλη Άρκτο, ο οποίος είναι πλησιέστερα στον Πολικό Αστέρα. Μιλώντας εσωτερικά, ο Πολικός Αστέρας θεωρείται το “άστρο του αναπροσανατολισμού” δια του οποίου αναπτύσσεται η τέχνη της “επανεκτίμησης κι επανάκτησης εκείνου που απωλέσθηκε”. Αυτή φέρνει τελικά τον άνθρωπο πίσω στην πηγή της προέλευσής του. Συνεπώς θα μπορούσε να συναχθεί σωστά ότι αυτός ο Δείκτης και η ενέργεια που εκπορεύεται απ’ αυτόν καθοδηγεί την ανθρωπότητα στην ενελικτική ατραπό και είναι διαρκώς ενεργός στην επίδρασή του στον άνθρωπο που βρίσκεται ακόμη πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό. Τότε η ενέργεια του Δείκτη που είναι μακρύτερα από τον Πολικό Αστέρα, αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της και καταγράφεται από το μαθητή που είναι πάνω στην Ατραπό, μια αίσθηση ορθής διεύθυνσης ή καθοδήγησης και μια τέτοια καθοδήγηση (όταν ακολουθείται) οδηγεί τον άνθρωπο πλησιέστερα στην Ιεραρχία. Εδώ είναι που απεικονίζεται για μας στο συμβολισμό του ουρανού η θεία αναγκαιότητα να επιτευχθεί ευθυγράμμιση κι όταν επιτευχθεί, υπάρχει τότε μια άμεση εισροή θείας ενέργειας και ο άνθρωπος συνδέεται με ένα νέο και δημιουργικό τρόπο με τις πηγές της θείας προμήθειας. Οι αστρολόγοι θα κάνουν καλά (σε σχέση με τα ωροσκόπια των μαθητών και ιδιαίτερα των μυημένων) να εξετάζουν τους δύο Δείκτες και τον Πολικό Αστέρα. Σχετίζονται μυστηριωδώς με τις τρεις όψεις του ενσαρκωμένου ανθρώπου – Πνεύμα, ψυχή και σώμα. Περισσότερα απ’ αυτό δε μου επιτρέπεται να σας μεταδώσω. Μπορώ όμως να σας δώσω έναν άλλο υπαινιγμό. Τα τρία αυτά αστέρια ενσωματώνουν τις τρεις όψεις της θείας θέλησης. Είναι οι τρεις όψεις όλων των εκφράσεων της θειότητας σε εκδήλωση, που υπόκεινται στην Επιστήμη των Τριγώνων. Αυτό θα το διευκρινίσω αργότερα. Εμφανίζεται επίσης ένα άλλο τρίγωνο ενέργειας: Κριός, Λέων και Πολικός Αστέρας και συνδέονται διπλά μέσω των Δεικτών. Ο Σκορπιός βρίσκεται υπό την επιρροή ή την εισρέουσα ενέργεια του Σειρίου. Αυτό είναι το μεγάλο άστρο της μύησης, επειδή η Ιεραρχία μας (μια έκφραση της δεύτερης όψης της θειότητας) βρίσκεται υπό την επιτήρηση ή τον πνευματικό μαγνητικό έλεγχο της Ιεραρχίας του Σειρίου. Αυτές είναι κύριες ελέγχουσες επιδράσεις με τις οποίες εργάζεται ο κοσμικός Χριστός πάνω στη Χριστική αρχή στο ηλιακό σύστημα, στον πλανήτη, στον άνθρωπο και στις κατώτερες μορφές ζωικής έκφρασης. Εσωτερικά αποκαλείται το “λαμπρό άστρο της ευαισθησίας”. Συνεπώς έχετε: Τον Πολικό Αστέρα – Το Άστρο της Διεύθυνσης – που κυβερνά τη Σαμπάλλα. Αργότερα ένας άλλος Πολικός Αστέρας θα πάρει τη θέση του, λόγω της αλληλεπίδρασης των δυνάμεων στο σύμπαν και της γενικής μετατόπισης και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

139

κίνησης. Αλλά το όνομα και η ποιότητα αυτού του αστέρα θα αποκαλυφθούν μόνο κατά τη μύηση. Το Σείριο – Το Άστρο της Ευαισθησίας – που κυβερνά την Ιεραρχία. Την Αλκυόνη – Το Άστρο του Ατόμου – που κυβερνά την ανθρωπότητα. Μπορείτε να δείτε από τα παραπάνω πώς εκδιπλώνεται βαθμιαία ολόκληρο το σχέδιο αυτής της Πραγματείας. Μου ήταν αναγκαίο να σας υποδείξω τη φύση και το σκοπό των τριών θείων κέντρων – της Σαμπάλλα, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας – προτού μπορέσω να σας αποσαφηνίσω αυτό το μέρος της διδασκαλίας ή προτού μπορέσω να σας υποδείξω τη φύση των ενεργειών που διαχύνονται από μακρινούς αστερισμούς και ζωδιακά σημεία μέσα στην πλανητική μας διάταξη. Ο Σκορπιός είναι ο μεγάλος αστερισμός που επηρεάζει το σημείο στροφής τόσο στη ζωή της ανθρωπότητας όσο και στη ζωή του ατομικού ανθρώπινου όντος. Για πρώτη φορά στην ιστορία τόσο του ανθρώπινου γένους όσο και των μαθητών η ενέργεια του Σειρίου που χύνεται στις επτά ομάδες οι οποίες σχηματίζουν την πλανητική μας Ιεραρχία, εφελκύει ανταπόκριση. Θα σας υπενθύμιζα ένα βασικό γεγονός στην εξελικτική διαδικασία, το οποίο τελικά η αστρολογία θα αποδείξει επιστημονικά και πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Είναι το γεγονός ότι ενέργειες και δυνάμεις διαχύνονται στο σύστημά μας και τις πλανητικές μας ζωές ακατάπαυστα, δυναμικά και κυκλικά. Θεωρούνται όμως σήμερα ότι υπάρχουν μόνο όταν εφελκύεται συγκεκριμένη ανταπόκριση. Έρχονται απ’ όλα τα είδη των πηγών, εξωτερικών στο σύστημα και στις πλανητικές μας διατάξεις, αλλά μέχρι ο άνθρωπος να ανταποκριθεί και να τις καταγράψει, τόσο οι επιστήμονες όσο και οι αστρολόγοι θα αποτυγχάνουν να τις αναγνωρίσουν και είναι σαν να μην υπάρχουν. Είναι ένα σημείο που πρέπει να έχετε κατά νου καθώς συνεχίζω να σας διδάσκω, γιατί μπορεί να υποδείξω κάποιες πηγές δρώσας ενέργειας που μπορεί να σας είναι προς το παρόν άγνωστο ότι επιδρούν στο σύστημά μας και στα περιεχόμενά του. Η δυσκολία δε θα υπάρχει λόγω των ανακριβειών μου, αλλά εξαιτίας της έλλειψης ευαισθησίας στο μηχανισμό ανταπόκρισης που χρησιμοποιούν προς το παρόν το ανθρώπινο γένος και οι μαθητές. Συνεπώς σε σχέση με την ατραπό της μαθητείας έχετε τις ακόλουθες γραμμές “επηρεάζουσας ενέργειας”: 1. Το Σείριο – που εργάζεται με επταπλό τρόπο δια των επτά ακτίνων και των επτά ομάδων τους όπως συνιστούν την ενεργό Ιεραρχία. 2. Το Σταθερό Σταυρό – μια συγχώνευση τεσσάρων κύριων ενεργειών που εισρέουν στο ηλιακό μας σύστημα, στον πλανήτη μας και στην ανθρωπότητα. 3. Το Σκορπιό – μια όψη του Σταθερού Σταυρού, που έχει ιδιάζουσα και εξειδικευμένη δυναμικότητα πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας και προετοιμάζει με τις δοκιμασίες και τις εξετάσεις του: α. Τη διαδικασία αναπροσανατολισμού δια της οποίας ο άνθρωπος αναρριχάται στο Σταθερό Σταυρό και εγκαταλείπει το Μεταβλητό Σταυρό. β. Το μαθητή για την πρώτη, δεύτερη και τρίτη μύηση. Μετά την τρίτη μύηση η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

140

ιδιάζουσα δυναμικότητά του για δοκιμασία δε γίνεται πια αισθητή. 4. Την Ιεραρχία – Το διανεμητικό πράκτορα στα διάφορα βασίλεια της φύσης. 5. Τον Άρη και τον Κρόνο – Αμφότεροι αυτοί οι πλανήτες είναι υπερβολικά δυναμικοί σε σχέση με τη μύηση στη ζωή της Ιεραρχίας· ο Άρης είναι δυναμικός σε σχέση με το Σκορπιό και ο Κρόνος σε σχέση με τον Aιγόκερω. Αυτό συνεπάγεται την εντεινόμενη δραστηριότητα της 6ης και 3ης ακτίνας και των ενεργειών τους κι όταν αυτές χρησιμοποιηθούν σωστά, προκύπτει η ελευθερία από το μορφικό έλεγχο και η αποδέσμευση του συνειδητού ατόμου. Επίσης οι αστρολόγοι θα κάνουν καλά να εργασθούν μ’ αυτή τη γραμμή των συγχωνευμένων δυνάμεων, μελετώντας τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματά της στη ζωή του μαθητή. Ο Υδροχόος σχετίζει την ανθρωπότητα με τις Πλειάδες κι επομένως με τον Ταύρο με έναν ασυνήθιστο τρόπο. Το κλειδί σ’ αυτή τη σχέση πρέπει να βρεθεί στη λέξη επιθυμία που οδηγεί μέσω των μετουσιωτικών διαδικασιών της ζωικής εμπειρίας στην έφεση και τελικά στην εγκατάλειψη της επιθυμίας στο Σκορπιό. Ο Υδροχόος, η Αλκυόνη και η Ανθρωπότητα αποτελούν ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον τρίγωνο δύναμης. Η Αλκυόνη είναι μια από τις επτά Πλειάδες και αποκαλείται το “άστρο του Ατόμου” και μερικές φορές το “άστρο της νοημοσύνης”. Ήταν δυναμικά ενεργό στη διάρκεια του προηγούμενου ηλιακού συστήματος όπου το Τρίτο Πρόσωπο της Τριάδας ήταν ιδιαζόντως παντοδύναμο και ενεργό, όπως ακριβώς σήμερα ο κοσμικός Χριστός, το δεύτερο Πρόσωπο της Τριάδας, είναι ιδιαζόντως ενεργό σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα. Οι ενέργειες που έρχονται από την Αλκυόνη διαποτίζουν την ουσία του σύμπαντος με την ποιότητα του νου. Σαν επακόλουθο της αρχαιότατης αυτής δραστηριότητας η ίδια δύναμη ήταν παρούσα την εποχή της ατομικοποίησης σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα, γιατί σ’ αυτό το σύστημα και πρωτίστως πάνω στον πλανήτη μας, τη Γη, έγιναν αισθητά τα κύρια αποτελέσματα της προγενέστερης αυτής δραστηριότητας. Δύο από τους πλανήτες, η Γη (μη-ιερή) και ο Ουρανός (ιερός), είναι άμεσα το αποτέλεσμα της τρίτης ακτινικής αυτής δραστηριότητας. Αυτό έχει μεγάλη σπουδαιότητα για να το θυμάστε. Θα σας ζητούσα επίσης να συνδέσετε αυτή τη σκέψη με τη διδασκαλία ότι μέσω του θείου κέντρου της νοήμονος δραστηριότητας, που αποκαλούμε ανθρωπότητα, το τέταρτο βασίλειο της φύσης θα δράσει τελικά σαν μεσολαβούσα αρχή και για τα τρία κατώτερα βασίλεια. Η ανθρωπότητα είναι ο θείος Αγγελιαφόρος στον κόσμο της μορφής· είναι ουσιαστικά ο Ερμής που φέρνει φως και ζωή στις άλλες θείες εκδηλώσεις και όλοι οι θείοι παγκόσμιοι Σωτήρες είναι τα αιώνια σύμβολά του. Η επερχόμενη αυτή διαδικασία της πλανητικής υπηρεσίας μέσω του τρίτου θείου κέντρου είναι αληθινά αποτελεσματική μόνο όταν κυβερνά ο Υδροχόος κι όταν ο ήλιος μας περνά απ’ αυτό το σημείο του ζωδιακού. Απ’ όπου και η τεράστια σπουδαιότητα των επόμενων 2000 ετών. Επομένως μόνο όταν ο άνθρωπος είναι ένας παγκόσμιος υπηρέτης και αποκτά ομαδική συνείδηση, μπορεί να αρχίσει να καταδεικνύεται ο επιθυμητός αυτός αντικειμενικός σκοπός της εκδήλωσης. Για πρώτη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

141

φορά στην πλανητική ιστορία αρχίζει να συμβαίνει σήμερα. Είναι ένας από τους πρώτους καρπούς της μύησης και μόνο στην επόμενη φυλετική ρίζα της τωρινής μας Αρείας φυλής θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πραγματικά τη σπουδαιότητα της διαδικασίας και την αληθινή φύση των ενεργειών που πρέπει ν’ αποδεσμευθούν με το μέσον της ανθρωπότητας πάνω στον πλανήτη. Αυτός είναι ο λόγος που ο Δίας και ο Ουρανός (οι εκφράσεις της δεύτερης και της έβδομης ακτίνας) είναι ο εξωτερικός και ο εσωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου. Επομένως έχετε την ακόλουθη γραμμή δύναμης για να μελετήσετε: 1. Την Αλκυόνη – στις Πλειάδες, τη μητέρα των επτά όψεων της μορφικής ζωής και τις “συζύγους των επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου”. Συνδέονται με την όψη της Μητρός που γαλουχεί το νήπιο Χριστό. 2. Τον Υδροχόο – τον Παγκόσμιο Υπηρέτη, το διαβιβαστή ενέργειας η οποία εφελκύει μαγνητική ανταπόκριση. 3. Το Δία και τον Ουρανό – πλανήτες της ευεργετικής ολοκλήρωσης. Η δεύτερη ακτίνα της αγάπης και η έβδομη ακτίνα που συγχωνεύει το πνεύμα και την ύλη “στην υπέρτατη δόξα” του ηλιακού Λόγου, βρίσκονται στην πιο πλήρη τελική συνεργασία. 4. Την Ανθρωπότητα – το εστιακό σημείο για όλες αυτές τις ενέργειες και το θείο διανομέα τους για το άτομο και αργότερα για τα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση. Έτσι βλέπετε ότι από μια γενίκευση αναφορικά με τους εξωτερικούς αστερισμούς (εξωτερικούς για το ζωδιακό και για το ίδιο το ηλιακό σύστημα) αποβαίνουμε πιο ειδικοί, δείχνοντας πώς ορισμένα άστρα σ’ αυτούς τους αστερισμούς σχετίζονται σαφώς με άμεσες γραμμές ενέργειας με τον πλανήτη μας· αυτές οι γραμμές δύναμης φτάνουν συνήθως σε μας μέσω ενός από τα ζωδιακά σημεία και – σε σπάνιες περιπτώσεις – άμεσα από έναν πλανήτη. Η τελευταία όμως περίπτωση είναι εξαιρετικά σπάνια. Φέραμε επίσης σε σχέση με το ηλιακό μας σύστημα έναν άλλο αστερισμό που ονομάζεται Μικρή Άρκτος και είναι αντανάκλαση ή απόρροια των κύριων ενεργειών του μεγαλύτερου πρωτοτύπου της, της Μεγάλης Άρκτου. Τα γεγονότα αυτά περιέχουν ένα μεγάλο μυστήριο που συνδέεται με την αλληλοσχέτιση της Μεγάλης Άρκτου, της Μικρής Άρκτου και των Πλειάδων· αποτελούν μια από τις πιο μεγάλες και πιο σπουδαίες τριπλότητες που μπορούν να βρεθούν στους ουρανούς στο μέτρο που έχουμε διακριβώσει αστρονομικά τη φύση του άμεσου σύμπαντός μας. Πρόκειται για μια εντελώς ασήμαντη πληροφορία όσο σας αφορά κι έχει σημασία μόνο για τους μυημένους του τέταρτου βαθμού. Χρησιμεύει ωστόσο για να προσθέσει τη μαρτυρία της στην ουσιώδη ακεραιότητα και τις αλληλοσυμπλεκόμενες εξαρτήσεις του σύμπαντος. Προκειμένου να κατανοηθεί καλύτερα η φύση της μαθητείας και οι διαδικασίες σταθεροποίησης και ορθής διεύθυνσης, πρέπει να προηγηθεί της εμπειρίας της μύησης του Αιγόκερου μια προσεκτική μελέτη των πνευματικών επιπτώσεων του ζωδίου του Σκορπιού και της λειτουργίας του της παροχής “σημείων κρίσης” και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

142

“στιγμών αναπροσανατολισμού”, καθώς αυτό θα έχει υπέρτατη αξία για τον ειλικρινή σπουδαστή. Μολονότι προσπαθώ να βάλω τα θεμέλια για τη νέα αστρολογία και να προσφέρω κάποιο μέτρο τεχνικής πληροφόρησης από τη σκοπιά της Ιεραρχίας, το υποκείμενο κίνητρό μου είναι πάντα το ίδιο: να υποδείξω τον τρόπο της ζωντανής διαδικασίας και να διεγείρω τη θεία εκείνη περιέργεια κι εκείνη την αίσθηση της εξωστρεφούς πνευματικής περιπέτειας και της φλογερής έφεσης για πρόοδο που λανθάνει σε όλους τους μαθητές και η οποία όταν διεγερθεί, θα τους επιτρέψει να προχωρήσουν πιο γαλήνια και φρόνιμα πάνω στην Ατραπό της Επιστροφής. Διαφορετικά η πρακτική αξία εκείνου που ζητώ να μεταδώσω δεν έχει καμιά πραγματική σπουδαιότητα· θα γίνω κατανοητός και η νέα αστρολογία θα έλθει σε ύπαρξη ανάλογα με την εσωτερική ικανότητα εκείνων που διαβάζουν και στοχάζονται τα λόγια μου. Είμαι εξαιρετικά ανυπόμονος αυτές τις μέρες όπου η επίδραση του Σκορπιού και του πλανήτη Άρη γίνεται τόσο ισχυρά αισθητή στις παγκόσμιες υποθέσεις, να μπορέσει να καλλιεργηθεί η αληθινή διόραση, να αναπτυχθεί η αισιοδοξία και η κατανόηση και να μπορέσει να εκτιμηθεί η αληθινή αξία της φύσης των δοκιμασιών στις οποίες υποβάλλεται σήμερα ο παγκόσμιος μαθητής, η ανθρωπότητα κι έτσι να διαχυθεί φως πάνω στο δρόμο του ανθρώπου. Μόνο μέσα από την κατανόηση θα έρθει η λύση και θα επιτευχθεί η διόρθωση του λάθους. Οι δοκιμασίες του Σκορπιού είναι αναγκαστικά τρεις σε φύση καθόσον αφορούν στενά την ετοιμότητα της τριπλής προσωπικότητας: 1. Να αναπροσανατολισθεί στη ζωή της ψυχής και αργότερα, 2. Να βεβαιώσει την ετοιμότητα για μύηση. 3. Να καταδείξει ευαισθησία στο Σχέδιο κι έτσι να καταστεί ο προσηλωμένος μαθητής στον Τοξότη. Οι τρεις κύριες δοκιμασίες διαιρούνται πάλι σε τρία στάδια και πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας ο άνθρωπος μπορεί να βρεθεί να περνά απ’ αυτό το ζώδιο για δοκιμασία και εμπειρία εννέα φορές. Το γεγονός των τριών δοκιμασιών που καθεμιά υπάρχει σε τρία στάδια μπορεί να μεταδώσει έναν υπαινιγμό στους εσωτερικούς αστρολόγους σχετικά με το σκοπό των τριών δεκανών στους οποίους διαιρείται κάθε ζώδιο – ένα σημείο που ελπίζω να θίξω όταν φτάσουμε στη μελέτη της Επιστήμης των Τριγώνων. Κάθε δοκιμασία (κι επομένως κάθε δεκανός) αφορά τις τρεις όψεις τις οποίες σ’ αυτή την Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων ονομάσαμε: ζωή, ποιότητα κι εμφάνιση. Έτσι οι τρεις μεγάλες δοκιμασίες στο Σκορπιό είναι στην πραγματικότητα εννέα δοκιμασίες απ’ όπου και η εννεακέφαλη Ύδρα ή Όφις που συνδέεται πάντοτε με το Σκορπιό κι απ’ όπου επίσης η φύση της εκπληκτικής νίκης που πέτυχε ο Ηρακλής, ο Θεός-Ήλιος, σ’ αυτό το ζώδιο. Έχει ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο καθένας από τους μεγάλους Υιούς του Θεού, των Οποίων τα ονόματα είναι κατεξοχήν στις διάνοιες των ανθρώπων – Ηρακλής, Βούδδας και Χριστός – συνδέονται στα αρχεία της Μεγάλης Λευκής Στοάς με τα τρία ειδικά σημεία του ζωδιακού (που κατά έναν περίεργο τρόπο αποτελούν το “ζωδιακό

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

143

δεκανό”) στο καθένα απ’ τα οποία πέρασαν απ’ τη δοκιμασία στη νίκη: Στο Σκορπιό – Ο Ηρακλής έγινε ο θριαμβευτής μαθητής. Στον Ταύρο – Ο Βούδδας πέτυχε τη νίκη πάνω στην επιθυμία και έφτασε στη φώτιση. Στους Ιχθείς – Ο Χριστός υπερνίκησε το θάνατο κι έγινε ο παγκόσμιος σωτήρας. Οι τρεις αυτοί αστερισμοί σχηματίζουν συνεπώς ένα τρίγωνο μύησης και βαθιάς σημασίας, επειδή προσφέρει εκείνες τις συνθήκες κι εκείνη την ενέργεια που θα δοκιμάσει και θα τελειοποιήσει τις τρεις όψεις της προσωπικότητας, έτσι ώστε να γίνουν αληθινές αντανακλάσεις των τριών θείων όψεων· αφορούν κυρίως την ψυχή και το σώμα κι επομένως εκφράζονται μέσω του Μεταβλητού Σταυρού και του Σταθερού Σταυρού, αλλά όχι του Θεμελιώδη Σταυρού. Μπορούμε να προσθέσουμε στα παραπάνω τα εξής: 1. Ο Σκορπιός μεταφέρει τη δοκιμασία μέχρι τη ζωή του φυσικού πεδίου και τότε, όταν αντιμετωπισθεί και χρησιμοποιηθεί εκεί, η ζωή του ανθρώπου ανεβαίνει στον ουρανό και το πρόβλημα που περιλαμβάνει η δοκιμασία λύνεται με τη χρήση του ορθολογικού νου. 2. Ο Ταύρος κυβερνά την επιθυμία και μεταφέρει τη δοκιμασία στο συναισθηματικό ή αστρικό πεδίο και ανυψώνει την επιθυμία-ευαισθησία από τη μορφική πλευρά της ζωής σ’ εκείνο τον κόσμο της ευαίσθητης αντίληψης, τον οποίο ονομάζουμε ενορατικό πεδίο. 3. Οι Ιχθείς μεταφέρουν τη δοκιμασία στην περιοχή των νοητικών διαδικασιών, η οποία είναι η αντανάκλαση της όψης θέληση της θειότητας· το πρόβλημα του μυημένου σ’ αυτό το ζώδιο διατυπώθηκε από τον Χριστό με τα λόγια, “Πάτερ, πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σον γινέσθω”. Οι δοκιμασίες εξυψώνουν την αυτοβουλία της προσωπικότητας στην περιοχή της θείας θέλησης και το αποτέλεσμα είναι η έμπνευση και η ανάδυση ενός παγκόσμιου σωτήρα. Συλλογισθείτε τα παραπάνω και μάθετε τα μαθήματα της όρεξης, της επιθυμίας και της αυτοβουλίας, γιατί είναι πολλά και χρήσιμα. Οι τρεις δοκιμασίες στο Σκορπιό αφορούν επίσης τις τρεις όψεις του ανθρώπινου όντος καθώς συγχωνεύονται και σμίγουν στο φυσικό πεδίο. Πρώτο, υπάρχει η δοκιμασία της όρεξης. Αυτή η όρεξη είναι οι φυσικές προτιμήσεις και τάσεις που είναι έμφυτες στη ζωώδη φύση κι αυτές είναι κυρίως τρεις: Σεξ, φυσική άνεση και χρήμα σαν συμπυκνωμένη ενέργεια. Δεύτερο, είναι οι δοκιμασίες που συνδέονται με την επιθυμία και το αστρικό πεδίο. Αυτές είναι πιο λεπτοφυείς σε φύση, προκαλώντας αυτόματα αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο· δεν είναι έμφυτες στη ζωώδη φύση, αλλά επιβάλλονται από την επιθυμητική φύση και είναι πάλι τρεις σε αριθμό: Φόβος, μίσος και φιλοδοξία ή επιθυμία για δύναμη. Τρίτο, υπάρχουν οι δοκιμασίες του κατώτερου κριτικού νου, οι οποίες είναι: Υπερηφάνεια, χωριστικότητα και σκληρότητα. Να θυμάστε ότι το χειρότερο είδος σκληρότητας δεν είναι η σκληρότητα με φυσική φύση, αλλά εκείνη που είναι περισσότερο νοητική σε χαρακτήρα. Συνεπώς έχετε στην κατηγορία εκείνου που πρέπει να δοκιμαστεί και ν’ αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει, τις

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

144

ακόλουθες κατηγορίες τις οποίες απαριθμώ πάλι επειδή έχουν βασική σπουδαιότητα:

(1)

(2)

(3)

1. Σεξ – η σχέση των ζευγών των αντιθέτων. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ιδιοτελώς ή να σμίξουν θεϊκά. 2. Φυσική άνεση – ζωικές συνθήκες που οικειοποιούνται ιδιοτελώς. 3. Χρήμα – που εγκλωβίζεται ιδιοτελώς (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια φράση). 1. Φόβος – που σήμερα ρυθμίζει τη δραστηριότητα. 2. Μίσος – που είναι ένας παράγοντας στη ρύθμιση των σχέσεων. 3. Φιλοδοξία – που ρυθμίζει τους αντικειμενικούς σκοπούς. 1. Υπερηφάνεια – που είναι διανοητική ικανοποίηση η οποία καθιστά το νου φραγμό για τον ψυχικό έλεγχο. 2. Χωριστικότητα – που είναι η απομονωμένη στάση και η οποία κάνει το νου φραγμό στις ορθές ομαδικές σχέσεις. 3. Σκληρότητα – που είναι ικανοποίηση των μεθόδων της προσωπικότητας και η οποία καθιστά το νου όργανο της αίσθησης της δύναμης.

Όταν αυτά τα λάθη γίνουν αντιληπτά και υπερνικηθούν, το αποτέλεσμα είναι διπλό: η εδραίωση ορθών σχέσεων με την ψυχή κι επίσης με το περιβάλλον. Τα δύο αυτά αποτελέσματα είναι ο στόχος όλων των δοκιμασιών στο Σκορπιό. Συνεπώς οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι εξέταση, δοκιμασία και θρίαμβος. Μπορούν επίσης να ονομασθούν πάλη, δύναμη και στάσεις του Τοξότη. Μια άλλη άποψη της εμπειρίας στο Σκορπιό μπορεί να καλυφθεί από δύο λέξεις: ανακεφαλαίωση και αναπροσανατολισμός. Στο Σκορπιό οι δύο πιο απόκρυφοι παράγοντες αναδύονται από το παρελθόν κι αρχίζουν να απορροφούν την προσοχή του μαθητή. Ο ένας είναι η μνήμη και ο άλλος είναι σαν αποτέλεσμα της μνήμης ο Ένοικος στο Κατώφλι. Η μνήμη με την έννοια που περιλαμβάνεται εδώ, δεν είναι απλά μια ικανότητα του νου, όπως τόσο συχνά υποτίθεται, αλλά είναι ουσιαστικά μια δημιουργική δύναμη. Είναι βασικά μια όψη της σκέψης και – σε συνδυασμό με τη φαντασία – είναι ένας δημιουργικός πράκτορας επειδή, όπως ξέρετε καλά, οι σκέψεις είναι πράγματα. Από τα αρχαία βάθη της μνήμης, από ένα βαθιά ριζωμένο παρελθόν που ανακαλείται οριστικά και απ’ το φυλετικό κι ατομικό υποσυνείδητο (ή τα θεμελιωμένα κι εδραιωμένα αποθέματα σκέψης κι επιθυμιών, κληρονομημένα και έμφυτα) αναδύεται από τις περασμένες ατομικές ζωές κι εμπειρία εκείνο που είναι το άθροισμα όλων των ενστικτωδών αντιδράσεων, όλων των κληρονομημένων γοητειών και όλων των φάσεων των εσφαλμένων νοητικών στάσεων· σ’ αυτές (καθώς συνιστούν ένα συγχωνευμένο σύνολο) δίνουμε το όνομα του Ενοίκου στο Κατώφλι. Αυτός ο Ένοικος είναι το άθροισμα όλων των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας που δεν έχουν ακόμη κατακτηθεί και υποταχθεί και τα οποία πρέπει τελικά να υπερνικηθούν πριν μπορέσει να ληφθεί μύηση. Κάθε ζωή βλέπει να γίνεται κάποια πρόοδος· κάποιες ατέλειες της προσωπικότητας εξομαλύνονται κι επιτυγχάνεται κάποια πραγματική πρόοδος. Αλλά τα μη κατακτηθέντα υπολείμματα και οι αρχαίες ενοχές είναι πολυάριθμες και εξαιρετικά δυναμικές και – όταν η ψυχική επαφή

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

145

εδραιωθεί επαρκώς – έρχεται μια ζωή στην οποία η πολύ αναπτυγμένη και ισχυρή προσωπικότητα γίνεται η ίδια ο Ένοικος στο Κατώφλι. Τότε ο Άγγελος της Παρουσίας και ο Ένοικος στέκουν αντιμέτωποι και πρέπει κάτι να γίνει. Τελικά το φως του προσωπικού εαυτού σβήνει και μειώνεται στη λάμψη της δόξας που εκπορεύεται από τον Άγγελο. Τότε η μεγαλύτερη δόξα εξαλείφει τη μικρότερη. Όμως αυτό είναι δυνατό μόνο όταν η προσωπικότητα έρχεται διακαώς σε σχέση με τον Άγγελο, αναγνωρίζει τον εαυτό της σαν τον Ένοικο και – σαν μαθητής – αρχίζει τη μάχη μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων και μπαίνει στις δοκιμασίες του Σκορπιού. Αυτές οι εξετάσεις και δοκιμασίες είναι πάντα αυτοεισαγόμενες· ο μαθητής βάζει τον εαυτό του στο θετικό ή ρυθμιστικό περιβάλλον όπου οι δοκιμασίες και η πειθαρχία είναι αναπόφευκτες και αναπότρεπτες. Όταν ο νους φτάσει σε ένα σχετικά υψηλό στάδιο ανάπτυξης, εφελκύεται η όψη της μνήμης με ένα νέο και συνειδητό τρόπο και τότε κάθε λανθάνουσα προδιάθεση, κάθε φυλετικό κι εθνικό ένστικτο, κάθε μη κατακτηθείσα κατάσταση και κάθε κυρίαρχο σφάλμα ανυψώνεται στην επιφάνεια της συνείδησης και τότε – αρχίζει η μάχη. Όμως ο βασικός τόνος του Σκορπιού είναι Θρίαμβος. Αυτή είναι η κύρια έκφρασή του στο φυσικό πεδίο. Σαν αποτέλεσμα της μάχης και της νίκης ο όλος θείος άνθρωπος – που δεν εκφράζεται ακόμη τέλεια, αν μπορώ να διατυπώσω έτσι την κατάσταση – αγκυροβολεί στο φυσικό πεδίο με τέτοια ακρίβεια και καθαρότητα ώστε δε διαφεύγει απ’ τα συμπεράσματα του περιβάλλοντος της οικογένειας, των φίλων και της ομάδας του μαθητή ότι είναι μαθητής. Απ’ αυτή τη σκοπιά παρακολουθείται σχολαστικά· μαθαίνει την έννοια της λέξης “παράδειγμα”· διαπομπεύεται απ’ όσους παρατηρούν και τώρα γίνονται τα πρώτα συνειδητά στάδια προς την ομαδική επίγνωση και την ομαδική ανταπόκριση συν την ομαδική υπηρεσία. Αυτό είναι το αποτέλεσμα και η ανταμοιβή της εμπειρίας στο Σκορπιό. Σ’ αυτό το ζώδιο ο άσωτος υιός συνέρχεται κι έχοντας φάει τα ξυλοκέρατα της ζωής κι έχοντας εξαντλήσει τα αποθέματα της εγκόσμιας επιθυμίας και φιλοδοξίας – λέει: “Αναστάς πορεύσομαι προς τον Πατέρα μου”. Υπάρχουν δύο τέτοιες μείζονες κρίσεις στη ζωή του ζηλωτή: 1. Όταν ο νοήμων άνθρωπος του κόσμου συνέρχεται και αναπροσανατολίζεται τότε στην ψυχή και τις απαιτήσεις της. Αυτό οδηγεί στις δοκιμασίες του Σκορπιού. 2. Όταν ο μυημένος του τρίτου βαθμού – σε μια ανώτερη στροφή του σπειροειδούς – αναπροσανατολίζεται στην Ενάδα και περνά από πιο λεπτοφυείς δοκιμασίες για ορισμένες απροσδιόριστες και πνευματικές αναγνωρίσεις. Πάνω σ’ αυτές δε χρειάζεται να επεκταθούμε. Υπάρχουν λίγα που μπορώ να προσθέσω σε σχέση με το γεγονός ότι ο Σκορπιός βρίσκεται σ’ έναν από τους τέσσερις βραχίονες του Σταθερού Σταυρού. Μελετώντας τα προηγούμενα ζώδια, καλύφθηκαν ήδη πολλά για το Σταθερό Σταυρό και δε χρειάζεται να επαναλάβω εδώ τις πληροφορίες. Η επιθυμία στον Ταύρο γίνεται πνευματική έφεση στο Σκορπιό. Το σκοτάδι της εμπειρίας στο Σκορπιό γίνεται φώτιση στον Ταύρο, γιατί δεν πρέπει ποτέ να λησμονείται ότι όσον αφορά τα ζεύγη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

146

των αντιθέτων, κερδίζουν και ωφελούνται αμοιβαία, γιατί υπάρχει μια άμεση γραμμή δύναμης κι επαφής μεταξύ των δύο. Είναι ένα γεγονός που σπάνια αναγνωρίζεται. Φτάνουμε πλέον στην εξέταση των Κυβερνητών που διέπουν το ζώδιο του Σκορπιού. Η επιρροή τους είναι δυναμική στη ζωή του μέσου ή υπανάπτυκτου ανθρώπου ο οποίος ανταποκρίνεται πιο εύκολα στις πλανητικές επιδράσεις στους δώδεκα οίκους του ωροσκοπίου της προσωπικότητάς του απ’ ό,τι ο πιο προχωρημένος άνθρωπος που περιέρχεται υπό την άμεση επιρροή των ζωδίων. Μέσω αυτών των Κυβερνητών δύο ακτίνες έρχονται σε μια δυναμική ελέγχουσα θέση στο Σκορπιό: είναι η έκτη Ακτίνα της Αφοσίωσης και η τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης, όπου η τελευταία έχει μια ιδιάζουσα σχέση με τον τρόπο της ανθρώπινης ανάπτυξης και η πρώτη με τις μεθόδους της Ιχθυακής εποχής που μόλις παρέρχεται. Ο Άρης και ο Ερμής ελέγχουν κι ο Άρης είναι ιδιαίτερα ενεργός, εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Άρης είναι ο ορθόδοξος πλανήτης που ελέγχει την προσωπικότητα στο Σκορπιό κι επίσης ο εσωτερικός πλανήτης που ρυθμίζει την ανέλιξη του μαθητή. Ο Άρης είναι ο κυρίαρχος παράγοντας στις δοκιμασίες και τις εξετάσεις του μαθητή πριν την εμπειρία στον Τοξότη και τη μύηση στον Aιγόκερω κι αυτό για τους εξής λόγους: Πρώτο, ο Άρης είναι σαφώς ο πλανήτης που κυβερνά κι ελέγχει το φυσικό φορέα. Ο Άρης εμφανίζεται πρώτα απ’ όλα σαν ο ορθόδοξος κυβερνήτης του Κριού, του ζωδίου στο οποίο γίνεται η πρώτη κίνηση που φέρνει αντικειμενική εκδήλωση ή φυσική ενσάρκωση. Στο Σκορπιό το αποτέλεσμα όλων των μαχών που διεξήχθησαν στη διάρκεια του φαινομενικά ατέλειωτου προσκυνήματος γύρω από το ζωδιακό ή τον τροχό της ζωής, φτάνει σε ένα σημείο κορύφωσης πάλι μέσω της δραστηριότητας του Άρη που δεν εμφανίζεται ενεργά στα ενδιάμεσα ζώδια μεταξύ Κριού και Σκορπιού όσον αφορά τον αντεστραμμένο τροχό. Ο μαθητής πρέπει να επιδείξει τώρα τη δύναμη, το χαρακτήρα και την ποιότητα που ανέλιξε και ανέπτυξε μέσα του κατά τη διάρκεια του μακρού προσκυνήματός του. Ξεκίνησε στον Κριό με τον Άρη να κυβερνά κι άρχισε ο μεγάλος πόλεμος ανάμεσα στις δυαδικότητες που κυβερνούν τον άνθρωπο. Έτσι τα ζεύγη των αντιθέτων έρχονται σε σχέση μεταξύ τους. Στο Σκορπιό με τον ίδιο πλανήτη να κυβερνά την ενδότερη ζωή του, ο πόλεμος συνεχίζεται και σ’ αυτή την περίπτωση ο Άρης δεν κυβερνά μόνο το φυσικό σώμα, αλλά ολόκληρο το μορφικό φορέα τον οποίο αποκαλούμε προσωπικότητα στους τρεις κόσμους. Όλες οι όψεις της κατώτερης φύσης περιλαμβάνονται σ’ αυτή την κρίση, γιατί ο Άρης είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης στο Σκορπιό και οι εφαρμοζόμενες δοκιμασίες περιλαμβάνουν τη μορφική φύση – χονδροειδή και λεπτοφυή, ολοκληρωμένη και δυναμική. Συνεπώς ο Άρης κυβερνά τον Κριό απ’ την ορθόδοξη σκοπιά και το Σκορπιό εσωτερικά, ενώ δεν εμφανίζεται ξανά στη ζωή του ατόμου εκτός αν το άτομο αυτό ανταποκρίνεται στο μαζικό κραδασμό του Τοξότη όπου ο Άρης εμφανίζεται να κυβερνά την έκτη Δημιουργική Ιεραρχία, τους σεληνιακούς κυρίους της μορφικής φύσης, οι οποίοι πρέπει τελικά να θυσιαστούν στην ανώτερη πνευματική όψη και να περιέλθουν υπό τον έλεγχο του ηλιακού

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

147

Αγγέλου. Επομένως το αποτέλεσμα του Άρη είναι κυρίως μαζικό κι έχει ομαδικές συνέπειες, προκαλώντας μεγάλες μάχες αλλά οδηγώντας τελικά σε μεγάλη αποκάλυψη. Στον Κριό είναι η τελική αποκάλυψη της φύσης της γνώσης και του σκοπού της ενσάρκωσης· στο Σκορπιό είναι η αποκάλυψη του οράματος της απελευθέρωσης και της υπηρεσίας· στον Τοξότη είναι η αποκάλυψη του σκοπού του ψυχικού ελέγχου στα κατώτερα βασίλεια της φύσης μέσω του ανθρώπινου κέντρου ενέργειας. Δεν πρέπει συνεπώς να λησμονείται ότι ο Άρης εδραιώνει σχέσεις μεταξύ των αντιθέτων και είναι ένας ευεργετικός κι όχι κακοποιός παράγοντας, όπως τόσο συχνά υποτίθεται. Όταν φτάσουμε στη μελέτη των Ιεραρχιών και της σχέσης τους με τα ζώδια, θα διευκρινισθούν ορισμένα σημεία που προς το παρόν είναι ασαφή. Θα το κάνουμε όταν ασχοληθούμε με το τελευταίο σημείο μας σ’ αυτό το τμήμα για την αστρολογία και τις ακτίνες. Τότε θα βρούμε ότι ο Σκορπιός κυβερνά και διέπει την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, την ανθρώπινη από τη σκοπιά της ψυχής κι όχι από τη σκοπιά της κατώτερης φύσης. Η τελική πάλη στο Σκορπιό λαμβάνει χώρα μόνο όταν προσεγγισθεί στο Ζυγό το σημείο ισορροπίας μεταξύ ψυχής και σώματος και στο Σκορπιό επιβάλλεται η υπεροχή της πνευματικής ενέργειας στις κατώτερες προσωπικές δυνάμεις. Ο Σκορπιός κυβερνά “τους μυημένους”, που είναι το αληθινό εσωτερικό όνομα του ανθρώπου και δια του ιεραρχικού πλανητικού του κυβερνήτη αποκαλύπτονται οι Υιοί του Νου, οι Αγγελιαφόροι της Θεότητας, αλλά η αποκάλυψη επέρχεται μέσω του Άρη και της Αρειανής δραστηριότητας. Δεύτερο, ο Άρης σχετίζεται στενά με το σεξ το οποίο είναι μια όψη των ζευγών των αντιθέτων και το αποτέλεσμά του είναι επίσης να ζωογονήσει οριστικά τη ροή του αίματος· ζωογονεί, εξαγνίζει και διεγείρει όλες τις όψεις και τους οργανισμούς στο σώμα μέσω της ροής του αίματος. Θα σας είναι λοιπόν φανερό πώς οι δοκιμασίες στο Σκορπιό και η δραστηριότητα του Άρη είναι δυναμικές ώστε να εγείρουν ολόκληρη την κατώτερη φύση και να προκαλέσουν την τελική της εξέγερση και την τελευταία, ας πούμε, αντίσταση της προσωπικότητας ενάντια στην ψυχή. Ο Άρης είναι αυτός που φέρνει τον παγκόσμιο Αρζούνα σε ενεργό μάχη. Τότε εμπλέκεται ο όλος άνθρωπος και η “έριδα των φύλων” ανάγεται στην ανώτατη όψη της μέσω της μάχης μεταξύ της πολύ αναπτυγμένης προσωπικότητας ή μορφικής φύσης και της ψυχής που ζητά να είναι ο υπέρτατος παράγοντας ελέγχου. Όπως ξέρετε, το χρώμα που αποδίδεται στον Άρη είναι το ερυθρό κι αυτή είναι μια αντιστοιχία με το χρώμα της αιμάτινης ροής, απ’ όπου και η σχέση του Άρη με το πάθος, με την οργή και την αίσθηση της γενικής αντίθεσης. Η αίσθηση της δυαδικότητας είναι εξαιρετικά ισχυρή. Απ’ όπου επίσης και η αναγκαιότητα να παρασυρθεί στη διαμάχη ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου (γιατί μ’ αυτή την έννοια το αίμα είναι ζωή) χωρίς να μείνει καμιά πλευρά της ανθρώπινης φύσης ανεπηρέαστη· απ’ όπου πάλι και η ανάγκη για το μαθητή να ανυψώσει τη φυσική του φύση, τη συναισθηματική ή επιθυμητική του φύση και τις νοητικές του διαδικασίες στον ουρανό. Αυτό συμβαίνει σαν αποτέλεσμα της υπερνίκησης του “όφεως του κακού” (της μορφικής φύσης με τις προσταγές και τις απαιτήσεις της) από τον “όφι της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

148

σοφίας”, που είναι το εσωτερικό όνομα το οποίο δίνεται συχνά στην ψυχή. Όσον αφορά τη συμβολική σχέση ανάμεσα στον Άρη και το αίμα, που προκαλεί την επακόλουθη διαμάχη μεταξύ ζωής και θανάτου (γιατί ο Σκορπιός είναι ένα απ’ τα ζώδια του θανάτου), είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο Χριστιανισμός κυβερνάται απ’ τον Άρη. Τείνουμε ν’ αναγνωρίζουμε με ευκολία ότι η έκτη ακτίνα που εργάζεται μέσω του Άρη, κυβερνά το Χριστιανισμό. Είναι μια θρησκεία αφοσίωσης, φανατισμού, μεγάλου θάρρους, ιδεαλισμού, πνευματικής έμφασης στο άτομο και την αξία και το πρόβλημά του, διαμάχης και θανάτου. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μας είναι οικεία στην παρουσίαση της Χριστιανικής θεολογίας. Είναι όμως κατεξοχήν μια θρησκεία που κήρυξε ένα σκληρό και συχνά παράλογο πόλεμο ενάντια στο σεξ και τις επιπτώσεις του· έδωσε έμφαση σε μια μαχητική αγαμία (μαχητική όσον αφορά τις γυναίκες και τα δικαιώματα και τη φύση τους)· θεώρησε τη σεξουαλική σχέση σαν ένα από τα πρώτιστα κακά στον κόσμο κι έδωσε έμφαση στην απαραβίαστη φύση των γαμήλιων δεσμών όταν εγκριθούν από την Εκκλησία. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της ευεργετικής ή κακοποιού συνέπειας της κρούσης της έκτης ακτινικής δύναμης πάνω στη μορφική φύση. Ωστόσο δόθηκε ελάχιστη έμφαση στην επιρροή του Άρη στο Χριστιανισμό, η οποία τον έκανε μια σαφώς μαχητική θρησκεία, συχνά σκληρή και σαδιστική (όπως μαρτυρούν οι φόνοι και τα βασανιστήρια που έγιναν στο όνομα του Χριστού ο οποίος ήταν ο εξέχων Αντιπρόσωπος της αγάπης του Θεού). Σε ολόκληρη τη διδασκαλία της Χριστιανικής θεολογίας το ζήτημα του αίματος τρέχει ακατάπαυστα και η πηγή της σωτηρίας βρίσκεται στη σχέση αίματος κι όχι στη ζωική όψη την οποία συγκαλύπτει και συμβολίζει το αίμα. Η πίστη ενός σταυρωμένου και νεκρού Χριστού κυβερνά το Χριστιανισμό κι όχι εκείνη του εγερθέντος Διδασκάλου. Ένας απ’ τους λόγους αυτής της διαστρέβλωσης της αλήθειας ήταν ότι ο Απ. Παύλος, ο μεγάλος αυτός μυημένος, πριν λάβει την τρίτη μύηση που την πήρε τον καιρό που δρούσε όπως εξιστορείται στις Πράξεις των Αποστόλων, ήταν δυναμικά υπό Αρειανή επιρροή και είχε γεννηθεί στο Σκορπιό· μια μελέτη του ωροσκοπίου του θα το έδειχνε, αν ήσασταν σε θέση να μελετήσετε όπως εμείς που συνδεόμαστε με την Ιεραρχία. Ήταν αυτός που έδωσε την κλίση του Σκορπιού-Άρη στην ερμηνεία και την έκθεση της Χριστιανικής διδασκαλίας και εξέτρεψε την ενέργειά της σε αγωγούς διδασκαλίας στους οποίους ο Ιδρυτής της δεν είχε καμιά πρόθεση. Τέτοιο είναι συχνά το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων καλοπροαίρετων μαθητών στο έργο που αναλαμβάνουν να προωθήσουν, όταν εκείνος που εγκαινίασε κάποιο έργο για την Ιεραρχία περνά στην άλλη πλευρά με το θάνατο ή εγκαταλείπει το έργο του για ν’ αναλάβει άλλα καθήκοντα. Το θέμα του αίματος και το θέμα του θανάτου, της οδύνης και της φρικτής δοκιμασίας του μαθητή, η αξία της ατομικής διαμάχης και η συνείδηση της δυστυχίας της ύπαρξης οφείλονται βασικά στις συνδυασμένες επιδράσεις του Σκορπιού και του Άρη που κυβέρνησαν το Χριστιανισμό για τόσο πολύ και οι οποίες μόνο τώρα αρχίζουν να χάνουν κάπως την επιρροή τους. Μια μελέτη των διαδικασιών του θανάτου όπως τις ρυθμίζει το ζώδιο του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

149

Σκορπιού και των διαδικασιών του θανάτου όπως τις βλέπουμε να πραγματώνονται στο ζώδιο των Ιχθύων, θα είναι πολύ χρήσιμη. Ο θάνατος δια των επιδράσεων του Πλούτωνα και ο θάνατος δια των επιδράσεων του Άρη είναι εντελώς διαφορετικός. Ο θάνατος στους Ιχθείς μέσω της ενέργειας του Πλούτωνα είναι μετασχηματισμός – ένας μετασχηματισμός τόσο ζωτικός και τόσο βασικός ώστε: “…ο Αρχαίος δε γίνεται πια ορατός. Βυθίζεται στα βάθη του ωκεανού της ζωής· κατέρχεται στην κόλαση, αλλά οι πύλες της κόλασης δεν τον κρατούν. Αυτός, ο νέος και ζωντανός, αφήνει πίσω εκείνο που τον κρατούσε κάτω στη διάρκεια των αιώνων κι εγείρεται απ’ τα βάθη στα ύψη, κοντά στο θρόνο του Θεού.”

Η σχέση αυτών των λέξεων με τον Χριστό, τον τωρινό παγκόσμιο Σωτήρα, είναι φανερή στις σημασίες τους κι όμως είχαν γραφεί στα αρχεία μας πριν επτά χιλιάδες χρόνια. Ο θάνατος στο Σκορπιό έχει διαφορετική φύση και περιγράφεται επίσης στο ίδιο αρχαίο κείμενο με τα ακόλουθα λόγια: “…ο Αρχαίος πεθαίνει από πνιγμό. Τέτοια είναι η δοκιμασία. Τα ύδατα τον περιβάλλουν και δεν υπάρχει διαφυγή. Πνίγεται. Τότε τα πυρά του πάθους σβήνουν. Η ζωή της επιθυμίας τερματίζει την έλξη της κι αυτός κατεβαίνει τώρα στον πυθμένα της λίμνης. Αργότερα ανεβαίνει πάλι στη Γη όπου το λευκό άλογο περιμένει τον ερχομό του. Και το ιππεύει, προχωρώντας στο δεύτερο θάνατο (δηλαδή στους Ιχθείς).”

Η αναφορά εδώ στον Τοξότη είναι σαφής. Ο μαθητής – μετά το θάνατο της προσωπικότητας και το φόνο της επιθυμίας – προχωρεί στους Ιχθείς όπου πεθαίνει πάλι “μέσα σε αιώνια ανάσταση”. Στο Σκορπιό υπάρχει ο θάνατος της προσωπικότητας με τους πόθους, τις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και την υπερηφάνειά της. Στους Ιχθείς υπάρχει ο θάνατος όλων των προσκολλήσεων και η απελευθέρωση της ψυχής για υπηρεσία σε παγκόσμια κλίμακα. Ο Χριστός στους Ιχθείς διευκρίνισε την αντικατάσταση της προσκόλλησης από την αγάπη. Ο Χριστιανισμός διευκρινίζει το θάνατο της προσωπικότητας με τις ατομικές κι όχι τις παγκόσμιες επιπτώσεις· η αγάπη λείπει σημαντικά και το χρώμα που ελέγχει το Χριστιανισμό είναι πράγματι το ερυθρό. Δεν είναι η έκφραση του Χριστού, αλλά η παρουσίαση Σκορπιού-Άρη του Απ. Παύλου. Ο Άρης κυβέρνησε το Χριστιανισμό επειδή ο Απ. Παύλος παρερμήνευσε τις εσωτερικές σημασίες του μηνύματος της Καινής Διαθήκης και τις παρερμήνευσε επειδή η αλήθεια – όπως όλες οι αλήθειες καθώς προσεγγίζουν την ανθρωπότητα – έπρεπε να περάσει από το φίλτρο του νου και του εγκεφάλου της προσωπικότητάς του· τους δόθηκε τότε αναπόφευκτα μια προσωπική κλίση και ροπή κι αυτή ευθύνεται για τη λυπηρή ιστορία του Χριστιανισμού και τη φρικτή θέση των εθνών σήμερα – φαινομενικά Χριστιανικών εθνών που παρασύρονται όμως από μίσος, κυβερνώνται από φόβο και ταυτόχρονα από ιδεαλισμό, διέπονται από μια φανατική προσκόλληση στο εθνικό τους πεπρωμένο όπως το ερμηνεύουν και το “κυνήγι αίματος” όπως δείχνει η συσσώρευση όπλων. Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά της έκτης ακτίνας, που τονίζονται από το Σκορπιό και ρυθμίζονται από τον Άρη ο οποίος κυβερνά πάντα την ατραπό του ατομικού μαθητή και σήμερα ο παγκόσμιος μαθητής, η ανθρωπότητα σαν σύνολο, στέκει στην πύλη της Ατραπού. Ολόκληρη η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

150

Δύση είναι αυτή τη στιγμή υπό την Αρειανή επιρροή, αλλά αυτή θα τερματισθεί στη διάρκεια των επόμενων πέντε ετών. Τρίτο, ο Άρης κυβερνά τις αισθήσεις που είναι πέντε. Οι αισθήσεις αυτές είναι η βάση κάθε ανθρώπινης γνώσης όσον αφορά ή υπονοείται το απτό και αντικειμενικό. Επομένως ο Άρης κυβερνά την επιστήμη κι αυτός είναι ο λόγος στην τωρινή εποχή για το θεμελιώδη αλλά όχι μόνιμο υλισμό της επιστήμης – έναν υλισμό που μειώνεται γοργά καθώς ο Άρης πλησιάζει στο τέλος του τωρινού κύκλου επιρροής του. Ήδη η τάση της σύγχρονης επιστήμης μετατοπίζεται στο βασίλειο του άψαυστου και του μη υλικού. Απ’ όπου επίσης το γεγονός ότι η αντίθεση στον αποκρυφισμό μειώνεται και πλησιάζει η ημέρα της ισχύος του. Οι λεπτοφυείς αυτές αισθήσεις θα αντικαταστήσουν τις φυσικές αισθήσεις πάνω στις οποίες ο Άρης είχε για τόσο πολύ έναν επιτυχή έλεγχο κι απ’ όπου πάλι η ανάπτυξη στον κόσμο σήμερα των ψυχιστικών αισθήσεων και η εμφάνιση παντού των λεπτοφυέστερων και πιο εσωτερικών δυνάμεων της ψυχόρασης και της ψυχακοής. Αυτή η ανάπτυξη είναι αναπόφευκτη καθώς αρχίζει να μειώνεται η επίδραση του Σκορπιού και του Άρη, όπως συμβαίνει σήμερα. Το 1945 είδε αυτή την επίδραση να εξαφανίζεται σχεδόν πλήρως, ιδιαίτερα απ’ το αστρικό πεδίο. Οι αστρολόγοι θα κάνουν καλά να θυμούνται ότι η επιρροή των αστερισμών, των ζωδίων και των πλανητών πραγματώνεται στα τρία επίπεδα επίγνωσης – τρία καθοδικά επίπεδα – και γίνεται αισθητή πρώτα απ’ όλα στο νοητικό πεδίο, κατόπιν στο αστρικό πεδίο και τελικά στο φυσικό πεδίο. Αλλά οι αστρολόγοι ασχολούνται κυρίως με το τελευταίο αυτό πεδίο, δίνοντας έμφαση στα συμβάντα και τα γεγονότα κι όχι στις ρυθμιστικές τους αιτίες. Προς το παρόν η αστρολογία ασχολείται με τα αποτελέσματα κι όχι μ’ εκείνο που τα προκαλεί. Υπάρχει μεγάλη σύγχυση σ’ αυτό το θέμα και τα ωροσκόπια των τριών επιπέδων είναι συχνά πολύ διαστρεβλωμένα. Ένα ωροσκόπιο που θα μπορούσε να ερμηνευθεί καθαρά στο νοητικό πεδίο, αποκτά μια φυσική ερμηνεία κι έτσι γεγονότα που είναι τελείως νοητικά απεικονίζονται σαν φυσικά συμβάντα. Ένα κλειδί γι’ αυτή την τριπλή ερμηνεία που πρέπει τελικά ν’ αναγνωρίσει η αστρολογία, μπορεί να βρεθεί στη σχέση των ορθόδοξων, των εσωτερικών και των ιεραρχικών πλανητών και των ακτίνων των οποίων αποτελούν έκφραση. Απ’ αυτό θα δείτε πόσο σημαντικές είναι αυτή τη στιγμή οι λειτουργίες του Σκορπιού και του Άρη πάνω στον πλανήτη μας και θα σημειώσετε επίσης πόσο λίγο διάστημα απομένει για να μπορέσει η ανθρωπότητα (ορθά ή λανθασμένα) να χειρισθεί τις δοκιμασίες της. Θα αντιληφθείτε επίσης την πίεση υπό την οποία αγωνίζεται αυτή τη στιγμή η Ιεραρχία καθώς η Αρειανή ενέργεια εκφράζεται τώρα στο αστρικό πεδίο. Θα ανυψώσει άραγε ο παγκόσμιος Ηρακλής αυτό το πρόβλημα στον ουρανό και θα “υψώσει την Ύδρα” του πάθους και του μίσους, της απληστίας και της επιθετικότητας, της ιδιοτέλειας και της φιλοδοξίας στην περιοχή της ψυχής; Ή θα μεταφέρει το όλο ζήτημα στο φυσικό πεδίο με την αναπόφευκτη συνέπεια της παγκόσμιας καταστροφής, του παγκόσμιου πολέμου και θανάτου; Τέτοια είναι τα προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπη η καθοδηγούσα Ιεραρχία.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

151

Είναι ενδιαφέρον ότι ο Σκορπιός συνδέεται επίσης με τον αστερισμό του Καρκίνου μέσω των επιδράσεων της έκτης ακτίνας, γιατί πρέπει να θυμάστε ότι αυτή η ακτίνα εκφράζεται επίσης δια του Ποσειδώνα, αλλά μ’ έναν πνευματικό και εσωτερικό τρόπο. Ο Ποσειδών κυβερνά εσωτερικά τον Καρκίνο. Επομένως η σημασία είναι σαφής, γιατί ο Καρκίνος είναι το ζώδιο της γέννησης· είναι η θύρα στην ενσάρκωση και το ζώδιο της γέννησης. Ο Σκορπιός είναι το ζώδιο του σεξ και της αναγέννησης και η γέννηση είναι πάντα το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της σεξουαλικής σχέσης. Ο Πατήρ-πνεύμα και η Μήτηρ-ύλη όταν ενωθούν δημιουργούν τον Υιό. Οι δοκιμασίες και οι δυσκολίες και οι πόνοι αυτής της εποχής είναι συμπτώματα ή ενδείξεις της “εισόδου σε εκδήλωση” του νέου πολιτισμού και κουλτούρας. Προμηνύουν τη γέννηση της νέας εποχής την οποία αναμένει ολόκληρος ο κόσμος. Αυτή θα συμβεί αν – μιλώντας συμβολικά – η έκτη ακτινική ενέργεια του Άρη μετουσιωθεί στην έκτη ακτινική ενέργεια του Ποσειδώνα, γιατί ο ένας είναι “αντικειμενικός και γεμάτος αίμα” και ο άλλος είναι “υποκειμενικός και γεμάτος ζωή”. Ένα μεγάλο μυστήριο καλύπτεται και κρύβεται στην παραπάνω σχέση, γιατί ο Καρκίνος-Ποσειδών εκφράζει την έβδομη ακτίνα η οποία κυβερνά κι ελέγχει την όγδοη Δημιουργική Ιεραρχία. Είναι μια από τις πέντε Δημιουργικές Ιεραρχίες των οποίων τα ονόματα μας είναι άγνωστα και η ιδιαίτερη αυτή Ιεραρχία στέκει στο χείλος της απελευθέρωσης. Την ίδια στιγμή συνδέεται στενά με τη νοητική αρχή καθώς πραγματώνεται δια των ηλιακών Αγγέλων ή δια της ανθρώπινης ιεραρχίας. Σχετίζεται με τη γέννηση της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας με έναν τρόπο που δεν μπορεί να γίνει κατανοητός από κανέναν κάτω του σταδίου της τέταρτης μύησης, αλλά είναι ενδιαφέρον γεγονός να θυμάστε ότι αυτή η σύνδεση της έκτης και της έβδομης ακτίνας αφύπνισε τη δυναμική εκείνη “επιθυμία για ενσάρκωση” που κατέληξε στην πτώση των αγγέλων στις αρχέγονες εποχές. Αυτή η έκτη ακτινική επίδραση που έρχεται από τρεις σκοπιές – ορθόδοξη, εσωτερική και ιεραρχική κι επομένως περιλαμβάνει τόσο τον Ποσειδώνα όσο και τον Άρη – προδιαθέτει τη φυλή καθώς και το άτομο να γίνουν προσηλωμένοι μαθητές στον Τοξότη. Ο τελευταίος αυτός αστερισμός κυβερνάται από τον Άρη που οδηγεί τον άνθρωπο στον έλεγχο ή σε στενότερη επαφή με τους σεληνιακούς κυρίους, την έκτη Δημιουργική Ιεραρχία. Οι σπουδαστές πρέπει να μελετήσουν με προσοχή τους χάρτες τους, ενθυμούμενοι να διαφοροποιήσουν τις πέντε Ιεραρχίες που δεν είναι εκδηλωμένες Ιεραρχίες από τις επτά Ιεραρχίες που είναι τώρα σε έκφραση και των οποίων η έκτη Δημιουργική Ιεραρχία αποτελεί τμήμα. Αυτή η Ιεραρχία από την ευρύτερη σκοπιά των δώδεκα ιεραρχιών κι όχι απλά των επτά εκδηλωμένων ιεραρχιών, είναι η ενδέκατη ή δεύτερη. Συνεπώς η έκτη Ακτίνα της Αφοσίωσης είναι η πιο ισχυρή αυτή την εποχή ή κύκλο κι επομένως η έκφραση σε κάθε χώρα σήμερα των πιο καλών και των πιο κακών χαρακτηριστικών της, από τα οποία η έντονη αφοσίωση σε υλικά πράγματα και η έντονη αφοσίωση σε πνευματικές αξίες είναι δραματικά παραδείγματα. Ο Σκορπιός και ο Υδροχόος έχουν επίσης μια ιδιάζουσα σχέση μεταξύ τους μέσω

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

152

του πλανήτη Ερμή ο οποίος κυβερνά την ανθρώπινη οικογένεια (όντας ο ιεραρχικός πλανήτης του Σκορπιού) και μέσω του Ποσειδώνα που κυβερνά τον Καρκίνο, κυβερνώντας έτσι την έκφραση στο φυσικό πεδίο. Σ’ αυτή τη σχέση η Σελήνη δίνεται σαν ο ορθόδοξος κυβερνήτης και ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Υδροχόου. Θα σας υπενθύμιζα εδώ ότι η Σελήνη θεωρείται συνήθως ότι “συγκαλύπτει” ή “κρύβει” κάποιον πλανήτη και είναι τρεις αυτοί που μπορεί να συγκαλύπτει η Σελήνη. Εδώ πρέπει να κληθεί η ενόραση του αστρολόγου και του εσωτεριστή σπουδαστή. Αυτοί οι πλανήτες είναι ο Ήφαιστος, ο Ποσειδών ή ο Ουρανός. Αυτοί οι τρεις δημιουργούν κι επηρεάζουν ορισμένες όψεις της Μητρικής αρχής η οποία γαλουχεί και τρέφει τη ζωή της εσώτερης θείας πραγματικότητας μέχρι να έρθει η στιγμή που θα γεννηθεί το παιδίον Χριστός. Καθορίζουν ή ρυθμίζουν τη φυσική, αστρική και νοητική φύση, δημιουργώντας έτσι την προσωπικότητα. Σχηματίζουν ένα τρίγωνο τεράστιας δημιουργικής δυναμικότητας, στο θέμα του οποίου θα επεκταθώ αργότερα όταν ασχοληθώ με την Επιστήμη των Τριγώνων. Το σημείο που τονίζω εδώ είναι ότι δια της επιρροής του Ερμή και του Ποσειδώνα αναπτύσσεται η ομαδική συνείδηση του ατόμου, έτσι ώστε μέσω των δοκιμασιών στο Σκορπιό και της εμπειρίας στον Υδροχόο ο μαθητής προβάλλει στο φυσικό πεδίο σε θέση παγκόσμιου υπηρέτη· όλοι οι παγκόσμιοι υπηρέτες είναι αποκεντρωμένοι εργάτες και διέπονται απ’ την ανάγκη και τις αντιδράσεις της μάζας ή της ομάδας. Αυτός είναι ένας απ’ τους λόγους για τους οποίους, όταν εκπαιδεύονται, οι μαθητές απορροφούνται στην ομάδα του Διδασκάλου, η οποία είναι ολοκληρωτικά μια συλλογή ατόμων που διαποτίζονται από την ομαδική ιδέα και μαθαίνουν αυξητικά ν’ αντιδρούν σ’ αυτή. Σ’ αυτή την παγκόσμια περίοδο και με έναν περίεργο τρόπο όσον αφορά τη φυλή (Αρεία) στην οποία ανήκει ο Δυτικός κόσμος, ο Ποσειδών είναι γνωστός εσωτερικά σαν Μυσταγωγός. Σε ορισμένες αρχαίες φόρμουλες ο μεγάλος Διδάσκαλος της Δύσης κι ο τωρινός παγκόσμιος Μυσταγωγός, ο Χριστός, αναφέρεται σαν ο Ποσειδών ο Οποίος κυβερνά τον ωκεανό, του Οποίου η τρίαινα και το αστρολογικό σύμβολο υποδηλώνουν την Τριάδα σε εκδήλωση και ο Οποίος είναι κυβερνήτης της Ιχθυακής Εποχής. Μιλώντας εσωτερικά, η φόρμουλα έχει ως εξής: “…η θεά-ιχθύς που πήδηξε από τη γη (Παρθένος) στο νερό (Ιχθείς), γεννά ενωμένα το Θεό-Ιχθύ (Χριστός) ο οποίος εισάγει το ύδωρ της ζωής στον ωκεανό της ουσίας κι έτσι φέρνει φως στον κόσμο. Έτσι εργάζεται ο Ποσειδών”. Όμως αυτό είναι ένα μεγάλο μυστήριο που αποκαλύπτεται μόνο τη στιγμή της δεύτερης μύησης στην οποία καταδεικνύεται ο έλεγχος του ρευστού αστρικού πεδίου. Ο Καρκίνος, όντας η θύρα της ενσάρκωσης, έχει στενή σχέση με το Σκορπιό μέσω του Ποσειδώνα και του Άρη, που αμφότεροι είναι εκφράσεις της έκτης ακτινικής ενέργειας. Στον Καρκίνο έχετε την αφοσίωση της ψυχής, η οποία αναπτύσσεται σε τέτοια έκταση ώστε η παρόρμηση για εκδήλωση υπερνικά όλες τις άλλες παρορμήσεις και οι διαδικασίες της ενσάρκωσης επιβάλλονται στην ψυχή. Στο Σκορπιό το ίδιο αυτό πνεύμα της αφοσίωσης (που βασίζεται στην αίσθηση της δυαδικότητας και την ανάγκη να κινηθεί προς εκείνο που δεν είναι ο Εαυτός)

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

153

στρέφεται στην αντίθετη διεύθυνση και η παρόρμηση για απελευθέρωση και η επιθυμία να βαδίσει την Ατραπό της Επιστροφής γίνεται τόσο ισχυρή ώστε ο μαθητής υποτάσσεται στις δοκιμασίες, αντιστρέφει – με τρομακτικό τίμημα και πόνο – τη θέση του πάνω στον τροχό της ζωής και αναλαμβάνει τη στάση του Παρατηρητή σε αντιδιαστολή μ’ εκείνη του Βιώνοντος. Οι παλιές ταυτίσεις τερματίζονται· οι νέες τάσεις για ανώτερες, λεπτοφυέστερες και πνευματικότερες ταυτίσεις αρχίζουν να εμφανίζονται και τότε ο Ποσειδών και ο Άρης αρχίζουν να παίζουν το ρόλο τους. Μια προσεκτική μελέτη όλων των παραπάνω σχέσεων θα αποκαλύψει συνεπώς το γεγονός ότι τέσσερα σημεία του ζωδιακού παίζουν έναν κυρίαρχο ρόλο στη ζωή του ανθρώπου ο οποίος εργάζεται ενόσω βρίσκεται σε ενσάρκωση με τον Ήλιο στο Σκορπιό ή με ανατέλλοντα το Σκορπιό. Αυτά είναι: 1. 2. 3. 4.

Κριός..................Θεμελιώδης Σταυρός.............Μυητική ώθηση...............Ζωή. Καρκίνος............Θεμελιώδης Σταυρός.............Εστιασμένη ώθηση..........Ενσάρκωση. Σκορπιός.............Σταθερός Σταυρός..................Αντίστροφη ώθηση..........Επιστροφή. Υδροχόος............Σταθερός Σταυρός..................Ομαδική ώθηση................Υπηρεσία.

Είναι τα ζώδια 1-4-8-11. Αυτοί οι αριθμοί είναι πολύ σημαντικοί γιατί είναι τα ζώδια της θέλησης-επιθυμίας, της ανθρώπινης έκφρασης, της Χριστικής αρχής και της μύησης. Δε χρειάζεται να επεκταθώ στο τετραπλό αυτό θέμα και στην αλήθεια της συνεπαγόμενης διδασκαλίας του, γιατί είναι φανερή και σαφής και η ιστορία της ψυχής σφραγίζεται σ’ αυτούς τους αριθμούς. Θα ήθελα να θίξω ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που θα χρησιμεύσει για να καταδείξει τη δυναμικότητα του Σκορπιού και των ενεργειών του στη ζωή του μαθητή. Όπως ξέρετε καλά, ο Σκορπιός είναι ένας από τους τέσσερις βραχίονες του Σταθερού Σταυρού των ουρανών. Πάνω σ’ αυτό το Σταυρό ο ορθά ισορροπημένος άνθρωπος στέκει ακριβώς στο κέντρο όπου συναντώνται οι τέσσερις βραχίονες κι επομένως στο σημείο όπου η ενέργεια και των τεσσάρων ζωδίων και των κυβερνητών πλανητών τους μπορεί να διαχυθεί μέσα απ’ αυτόν και να εφελκύσει τις αναγκαίες αντιδράσεις, να δημιουργήσει τις συνθήκες όπου είναι εφικτή η δοκιμασία κι έτσι να προκαλέσει την αναγκαία αντιστροφή των ζωικών ρευμάτων στη φύση του ανθρώπου και να τον τοποθετήσει πάνω στον αντεστραμμένο τροχό. Οι πλανήτες που θα τον κυβερνούν και θα τον ρυθμίζουν σε κάποια όψη της φύσης του είναι: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Πλανήτης Ζώδιο Ακτίνα Σχολή Αφροδίτη......................Ταύρος..........................5η..................Ορθόδοξη. Ήφαιστος......................Ταύρος..........................1η..................Ιεραρχική. Εσωτερική. Ήλιος............................Λέων.............................2η..................Και οι τρεις. Άρης.............................Σκορπιός.......................6η..................Ορθόδοξη και Εσωτερική. Ερμής...........................Σκορπιός.......................4η..................Ιεραρχική. Ουρανός.......................Υδροχόος......................7η..................Ορθόδοξη. Δίας..............................Υδροχόος......................2η..................Εσωτερική. Σελήνη..........................Υδροχόος......................4η..................Ιεραρχική.

Απ’ αυτό τον πίνακα φαίνεται ότι λείπει η επιρροή μιας μόνο ακτίνας, εκείνης της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

154

τρίτης Ακτίνας της Ενεργού Νοημοσύνης. Όλες οι άλλες ακτίνες διαχύνονται οριζόντια και κατακόρυφα στη φύση του ανθρώπου και στο περιβάλλον του. Ζωή, ποιότητα και εμφάνιση δοκιμάζονται όλες, αλλά καθώς ολόκληρη η εμπειρία πρέπει να πραγματωθεί υποκειμενικά και ν’ ανυψωθεί τελικά “στον αέρα” και να υψωθεί στον κόσμο των πνευματικών αξιών όπου όλα τα προβλήματα πρέπει να λυθούν στο φως της ενόρασης και από την ψυχή, η διέγερση της διανόησης και η εστίαση της προσοχής του μαθητή πάνω στο φυσικό πεδίο (τον κόσμο των υλικών αξιών) δεν είναι επιθυμητή. Επομένως η επιρροή της τρίτης ακτίνας παραλείπεται ή “εκτρέπεται αποκρυφιστικά”, όπως λέγεται, εκτός στο βαθμό που η ουσία του εγκεφάλου ρυθμίζεται αυτόματα από την τρίτη ακτίνα η οποία είναι ο υποσυνείδητος κυβερνήτης της ύλης. Αυτή η εισροή έξι δυναμικοτήτων είναι εκείνη που παρέχει το πλαίσιο και τις συνθήκες των δοκιμασιών· όλες αυτές οι ακτινικές ενέργειες εκφράζονται σαν ενεργές υπο-ακτίνες της ακτίνας στην οποία βρίσκεται η ψυχή του μαθητή· απ’ όπου και η αναγκαιότητα να διακριβωθεί η ακτίνα της ψυχής πριν την κατάστρωση του ωροσκοπίου και τη σχεδίαση του χάρτη. Αυτό με φέρνει σε δύο σημεία για τα οποία θα ήθελα να πω λίγα λόγια. Ασχολούμενος με το ωροσκόπιο της προσωπικότητας και με το μέσο μη-ανατείνοντα άνθρωπο, ο αστρολόγος πρέπει να προσπαθήσει ν’ ανακαλύψει την ακτίνα της προσωπικότητας από τη μελέτη του χαρακτήρα, των φυσικών ενδείξεων, των συναισθηματικών ποιοτήτων, του τύπου του νου και της φύσης του περιβάλλοντος. Θα είναι τότε σε θέση να καταστρώσει έναν πιο χρήσιμο χάρτη με τους ορθόδοξους πλανήτες να κυβερνούν τη ζωή. Στην περίπτωση του ωροσκοπίου ενός μαθητή πρέπει να κάνει το ίδιο, προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει την ακτίνα της ψυχής. Μόνο στην περίπτωση των προχωρημένων ατόμων η ψυχική ακτίνα βάζει το σημάδι της και τονίζει την ποιότητα και τη φύση της κι όταν προβάλλει καθαρά, ο άνθρωπος είναι προφανώς μαθητής και τότε οι εσωτερικοί πλανήτες θα κυβερνούν το χάρτη του. Έχοντας καθορίσει την ακτίνα του ανθρώπου που υφίσταται τις δοκιμασίες στο Σκορπιό, μπορεί τότε ο αστρολόγος να βρει τις άλλες ακτίνες σε σχέση μ’ αυτόν και την πιθανή του εμπειρία. Το άλλο σημείο στο οποίο θέλω ν’ αναφερθώ είναι η συνεχής χρήση της λέξης “σχέση” και των ανάλογων φράσεων. Είναι αναπόφευκτη επειδή η όλη Επιστήμη της Αστρολογίας είναι σε τελική ανάλυση η Επιστήμη των Σχέσεων και συνεπώς είναι περιττό ν’ αποφύγουμε τον όρο, ειδικά όταν δεν υπάρχει άλλος που να φαίνεται ότι ικανοποιεί επαρκώς τις απαιτήσεις. Αλληλοσχέτιση, αλληλεξάρτηση, αλληλεπικοινωνία, αλληλεπίδραση – αυτές είναι οι λέξεις που διέπουν την επιστημονική βάση της αστρολογίας κι αρχίζουν να είναι σήμερα λέξεις γενικής χρήσης στις ανθρώπινες υποθέσεις και την ανθρώπινη διαγωγή. Αυτό θα συμβαίνει αυξητικά. Τα προπαρασκευαστικά στάδια για την παγκόσμια συγχώνευση, ανάμειξη και σύνθεση είναι παρόντα αυτή τη στιγμή και σ’ αυτό το γεγονός βρίσκεται η ελπίδα του κόσμου και η σιγουριά της τελικής λύσης του παγκόσμιου προβλήματος σε ορθές γραμμές.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

155

Σε σχέση με την κατακόρυφη και την οριζόντια ζωή του Σταθερού Σταυρού είναι διδακτικό να σημειώσετε ότι η κατακόρυφη ζωή του ανθρώπου πάνω σ’ αυτό το Σταυρό (αδιάφορο σε ποιο ζώδιο μπορεί να βρίσκεται προσωρινά ο ήλιος του) είναι πάντα ο Υδροχόος-Λέων. Αυτό υποδεικνύει ότι το εγωκεντρικό άτομο στο Λέοντα μαθαίνει το μάθημα του Σταυρού και αποκεντρώνεται, αποκτά ομαδική συνείδηση και αφιερώνεται στην υπηρεσία. Ο οριζόντιος βραχίονας είναι ο Ταύρος-Σκορπιός, που υποδεικνύει ότι η επιθυμία για υλικότητα αντικαθίσταται τελικά απ’ την επιθυμία για πνευματικές αξίες κι αυτή καταδεικνύεται μέσω των δοκιμασιών του Σκορπιού. Η γη και το ύδωρ (Ταύρος και Σκορπιός) πρέπει να αναμειχθούν και να σχετισθούν κι αυτή είναι η αλήθεια που συνδέεται με τα δύο αυτά σημεία του ζωδιακού και βρίσκεται πίσω από κάθε διδασκαλία σχετικά με τη βάπτιση και την εξάγνιση. Οι γήινες υλικές επιθυμίες του Ταύρου πρέπει τον κατάλληλο καιρό να περιέλθουν υπό την επιρροή του εξαγνιστικού ύδατος του Σκορπιού. Το βάπτισμα δια του ύδατος (ένα όνομα για τη δεύτερη μύηση) χρειάζεται μια προπαρασκευαστική περίοδο δοκιμασίας κι εξαγνισμού κι αυτή προορίζεται να δώσει η εμπειρία στο Σκορπιό. Παρόμοια το πυρ κι ο αήρ (Υδροχόος και Λέων) πρέπει επίσης να αναμειχθούν κι έτσι τα τέσσερα στοιχεία καθώς και οι έξι απ’ τις επτά ακτίνες πρέπει να παίξουν το ρόλο τους στη ρύθμιση του ανθρώπου στο Σκορπιό για τα τελικά στάδια της Ατραπού. Η θέση των πλανητών σ’ αυτό το ζώδιο είναι επίσης πολύ αποκαλυπτική και σε ευθυγράμμιση με το γενικό σκοπό της εμπειρίας στο Σκορπιό, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Ο Ουρανός βρίσκεται σε έξαρση στο Σκορπιό· η Αφροδίτη μειώνεται σ’ αυτό το ζώδιο, ενώ η Σελήνη βρίσκεται σε πτώση. Τι άραγε απεικονίζουν συμβολικά αυτά τα γεγονότα; Ας δω αν μπορώ να σας διευκρινίσω την ομορφιά αυτών των συνεπειών. Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης του οποίου τα χαρακτηριστικά είναι ο επιστημονικός νους ο οποίος σ’ αυτό το στάδιο της σταδιοδρομίας του μαθητή σημαίνει ότι μπορεί ν’ αρχίσει να ζει την αποκρυφιστική ζωή κι ότι ο δρόμος της θείας γνώσης μπορεί να πάρει τη θέση του μυστικιστικού δρόμου του αισθήματος. Σημαίνει επίσης ότι η γνώση μπορεί να μετουσιωθεί στο δρόμο της σοφίας και του φωτός. Αυτό αναγκαστικά εισάγει την όψη θέληση ή την επιρροή της πρώτης ακτίνας (Ήφαιστος) ανάμεικτη με την έβδομη ακτίνα (Ουρανός), δημιουργώντας την επιθυμητή εκδήλωση πάνω στο φυσικό πεδίο. Συνεπώς ο Ουρανός εγκαινιάζει μια νέα τάξη ζωής και συνθηκών κι αυτή – όταν αναπτυχθεί στη ζωή του μαθητή – δημιουργεί με τη σειρά της μια κατανόηση της αιτίας των πραγμάτων όπως είναι και την επιθυμία να αλλάξει η παλιά τάξη και ο παλιός προσανατολισμός σ’ ένα νέο. Αυτή προκαλεί την αντιστροφή του τροχού. Αυτό μπορεί να ιδωθεί ότι συμβαίνει σήμερα πολύ καθαρά σε σχέση με την ανθρωπότητα και με τις παγκόσμιες διαδικασίες. Προωθούμενη στη λογική της κατάληξη, η επίδραση του Ουρανού δημιουργεί τελικά μια αναπτυγμένη πνευματική συνείδηση σε αντιδιαστολή με την ανθρώπινη· γι’ αυτό το λόγο ο Ουρανός βρίσκεται σε έξαρση σ’ αυτό το ζώδιο κι αναλαμβάνει μια θέση ισχύος και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

156

κατευθυνόμενης επιρροής. Η Αφροδίτη, ο νοήμων νους, μειώνει τη δύναμή της σ’ αυτό το ζώδιο επειδή η διανόηση – που αναπτύχθηκε και χρησιμοποιήθηκε – πρέπει πια να υποταχθεί σε μια ανώτερη δύναμη της ψυχής, την πνευματική ενόραση. Ο Υιός του Νου, ο ηλιακός Άγγελος, πρέπει πλέον να εκδηλωθεί σαν Υιός του Θεού. Ο ηλιακός αυτός Άγγελος, όταν ελέγχει, πρέπει να δώσει τελικά τη θέση του στην Παρουσία. Αυτή μέχρι τώρα ήταν συγκαλυμμένη και κρυμμένη. Η Αφροδίτη πρέπει να μειωθεί και ο Ήλιος – σαν το σύμβολο της Θεότητας – πρέπει να αυξηθεί σε επιρροή και τελικά να πάρει τη θέση της. Τέτοιες είναι οι συμβολικές κι εσωτερικές σημασίες. Η Σελήνη θεωρείται εδώ ότι λειτουργεί με την αληθινή της φύση κι ότι επομένως εκφράζει συμβολικά εκείνο που είναι νεκρό. Η Σελήνη αντιπροσωπεύει εδώ την προσωπικότητα και στην τελική νίκη στο Σκορπιό η προσωπικότητα καταβάλλεται και ηττάται ολοκληρωτικά. Η επιθυμία φονεύεται, γιατί μέσω της κάθε είδους εκφρασμένης επιθυμίας η προσωπικότητα εκδηλώνει ζωή, ποιότητα, εμφάνιση. Συλλογισθείτε σ’ αυτό, γιατί στο Σκορπιό η Σελήνη βρίσκεται σε πτώση και η επιρροή της σβήνει. Τα άκρα συναντώνται πάντα στο μαθητή που στέκει στο μεσαίο σημείο ή στο κέντρο του Σταθερού Σταυρού στο Σκορπιό. Η πνευματική φαντασία που είναι ο παράγοντας της μέγιστης υπηρεσίας για τον άνθρωπο, αρχίζει να παίρνει τη θέση της αρχαίας γοητείας με το μέσον της οποίας κατασκευάσαμε τον αναληθή κόσμο στον οποίο φαίνεται ότι ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε. Η αυτοϊκανοποίηση που εγκαινιάσθηκε στον Ταύρο, δίνει στο Σκορπιό τη θέση της στην ανιδιοτελή στάση του μαθητή· η φιλοδοξία δίνει τη θέση της στην εκτελεστική δραστηριότητα της ψυχής, ενώ η προσκόλληση στις επιθυμίες, τις συμπάθειες κι αντιπάθειες της προσωπικότητας μετουσιώνεται στην εμμονή του ψυχικού σκοπού. Οι κρυμμένες δυνάμεις της ψυχικής φύσης – μυστικές και καταχρηστικές, επειδή παρανοήθηκαν και εφαρμόσθηκαν κακώς κι επομένως κατευθύνθηκαν εσφαλμένα – αντικαθίστανται από τα μυστήρια της μύησης και την πρακτική κατανόηση των ενεργειών που απονέμονται συνεπώς στο δέκτη. Τέτοιοι είναι οι μεγάλοι μετασχηματισμοί που γίνονται στη ζωή του μαθητή ο οποίος υποβάλλεται με νοημοσύνη στις δοκιμασίες και δυσκολίες του Σκορπιού. Οι τρεις δεκανοί και οι κυβερνήτες τους δίνονται πολύ διαφορετικά απ’ τους διάφορους αστρολόγους. Η μια ομάδα ισχυρίζεται ότι ο Άρης, ο Ήλιος και η Αφροδίτη κυβερνούν τους δεκανούς του Σκορπιού, ενώ η άλλη θεωρεί ότι ο Άρης, ο Δίας και η Σελήνη είναι οι τρεις κυβερνήτες. Ίσως η αλήθεια να βρίσκεται και στα δύο συμπεράσματα, αν τα δούμε απ’ την εσωτερική σκοπιά ή από εκείνη του υπανάπτυκτου ανθρώπου. Είναι ένα ενδιαφέρον σημείο για να το ερευνήσουν και να το μελετήσουν οι αστρολόγοι. Κάποια μέρα θα φτάσουν σε μια σαφή απόφαση ως προς τη θέση των πέντε πλανητών που προτείνονται σαν κυβερνήτες των δεκανών (συμφωνούν μόνο στον ένα)· δεν μπορώ να σας υποδείξω την ουσιαστική αλήθεια επειδή ένας νέος πλανήτης ανατέλλει σ’ αυτό το ζώδιο και ανήκει στον άνθρωπο να

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

157

τον ανακαλύψει και να τον τοποθετήσει σωστά μέσα στην περιφέρεια του Μεγάλου Τροχού. Οι λέξεις-κλειδιά αυτού του ζωδίου είναι σημαντικές και διαφωτιστικές. Παραπλάνηση και θρίαμβος – έλεγχος από τη Μάγια κι έλεγχος από την ψυχή – διαμάχη και ειρήνη – τέτοια είναι τα κρυμμένα μυστικά αυτού του ζωδίου και συνοψίζονται για όλους τους μαθητές στις δύο λέξεις-κλειδιά. Στο συνήθη τροχό όπου βρίσκεται η ψυχή, τυφλή και φανερά αβοήθητη, η Λέξη αντηχεί με τους ακόλουθους όρους: “Και ο Λόγος είπε, ας ανθίσει η Μάγια και η απάτη ας κυβερνά”· στον αντεστραμμένο τροχό η ψυχή ψάλλει ή τραγουδά τα λόγια: “Είμαι πολεμιστής και από τη μάχη προβάλλω θριαμβευτής”. ΖΥΓΟΣ Το ζώδιο του Ζυγού έχει ιδιάζον ενδιαφέρον, αλλά με έναν πολύ παράδοξο τρόπο, γιατί μεγάλο μέρος του ενδιαφέροντός του βασίζεται στο γεγονός ότι στερείται κάθε θεαματικού ενδιαφέροντος – εκτός από την περίπτωση των μαθητών ή όσων προσεγγίζουν την Ατραπό. Είναι ένα ζώδιο εξισορρόπησης, προσεκτικού ζυγίσματος των αξιών κι επίτευξης ορθής ισοστάθμισης των ζευγών των αντιθέτων. Μπορεί να θεωρηθεί το ζώδιο στο οποίο εμφανίζεται το πρώτο πραγματικό όραμα της Ατραπού και του στόχου προς τον οποίο ο μαθητής πρέπει τελικά να κατευθύνει τα βήματά του. Αυτή η Ατραπός είναι η στενή σαν κόψη ξυραφιού Ατραπός που διασχίζει τα ζεύγη των αντιθέτων και – αν πρόκειται να διανυθεί με ασφάλεια – απαιτεί την ανάπτυξη μιας αίσθησης αξιών και τη δύναμη να χρησιμοποιείται ορθά η εξισορροπητική, αναλυτική ικανότητα του νου. Είναι επίσης το ζώδιο της ενορατικής αντίληψης και στο συνήθη τρόπο προόδου γύρω απ’ το ζωδιακό έρχεται μετά την κανονικά δραστική εμπειρία του ανθρώπου στο Σκορπιό· αυτή έχει συνήθως τέτοια φύση ώστε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης έχει διεγερθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε από τη φρικτή ανάγκη του ανθρώπου (όχι του μαθητή αυτή τη φορά) έχει σταλεί μια κλήση στην ψυχή κι έχει εφελκυσθεί ανταπόκριση. Οι πρώτες λίγες αμυδρές αναλαμπές ενόρασης έχουν γίνει αισθητές κι έχουν αναγνωρισθεί αόριστα. Τότε ακολουθεί η εμπειρία στο Ζυγό όπου η ζωή διάγεται σε ήρεμη, στοχαστική περισυλλογή ή σε μια κατάσταση στατικής μη-ανταποκριτικότητας· μπορεί να είναι μια ζωή ισοστάθμισης, ζυγίσματος εκείνου ή του άλλου και προσδιορισμού προς τα πού θα γύρει η ζυγαριά, έτσι ώστε στο επόμενο ζώδιο να προκύψουν ορισμένα σχεδιασμένα αποτελέσματα. Στην Παρθένο που ακολουθεί, η ζωή θα είναι είτε μιας προσωπικότητας με υλιστική φύση, που θα διάγεται υπό την επιρροή της υλικής όψης της Παρθένου, της Μητρός, είτε θα εμφανισθούν ενδείξεις ενός βραδέως αναδυόμενου ψυχικού κραδασμού που θα υποδεικνύει την κρυμμένη πνευματική ζωή της οποίας η Παρθένος Μητέρα είναι ο θεσπισμένος θεματοφύλακας. Καθώς επιτελείται πρόοδος, επαναληπτική ή κυκλική γύρω απ’ τον τροχό της ζωής, αυτές οι εμπειρίες και οι κραδασμικές δραστηριότητες εντείνονται σε χαρακτήρα ώσπου να έρθει ο καιρός που λαμβάνει χώρα η αντιστροφή του τροχού. Τότε ο Ζυγός οδηγεί στο Σκορπιό και η ενεργός ψυχική ζωή (ενεργός με το μέσον της φύσης της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

158

προσωπικότητας κι όχι απλώς στο πεδίο της) καταγράφεται, αποτυπώνεται και σημειώνεται στην Παρθένο και ισορροπείται και αποτιμάται στο Ζυγό, επιφέροντας τελικά τις εξετάσεις και τις δοκιμασίες μεταξύ της ψυχής και της προσωπικότητας η οποία αγωνίζεται αργότερα με δύναμη και αποφασιστικότητα να διατηρήσει την επιτευχθείσα κατάσταση της ισορροπημένης έκφρασης αυτών των δύο όπου δεν είναι δυνατή η υπεροχή της επιρροής της προσωπικότητας. Ο Ζυγός μπορεί επίσης να περιγραφεί με όρους της διαλογιστικής διαδικασίας όπως διδάσκεται τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Μπορεί συνεπώς να θεωρηθεί σαν το “διάλειμμα μεταξύ δύο δραστηριοτήτων”, το οποίο είναι η εξήγηση που δίνεται σ’ εκείνο το στάδιο του διαλογισμού που αποκαλούμε ενατένιση. Στα πέντε στάδια του διαλογισμού (όπως διδάσκεται συνήθως) έχετε τα ακόλουθα: Συγκέντρωση, διαλογισμό, ενατένιση, φώτιση και έμπνευση. Τα πέντε αυτά στάδια παραλληλίζονται με τα πέντε αυστηρά ανθρώπινα σημεία του ζωδιακού: 1. Λέων – Συγκέντρωση – Η ψυχική ζωή που εστιάζεται στη μορφή. Ατομικοποίηση. Αυτοσυνείδηση. Υπανάπτυκτος και μέσος άνθρωπος. Ανθρώπινη εμπειρία. 2. Παρθένος – Διαλογισμός – Η ψυχική ζωή όπως γίνεται αισθητή στον άνθρωπο, η περίοδος της κύησης. Το στάδιο του κρυμμένου Χριστού. Νοήμων άνθρωπος. Προσωπικότητα που κρύβει τη Χριστική ζωή. 3. Ζυγός – Ενατένιση – Η ζωή της ψυχής και της μορφής ισορροπούν. Καμία δεν επικρατεί. Εξισορρόπηση. Ένα διάλειμμα όπου η ψυχή οργανώνεται για μάχη και η προσωπικότητα αναμένει. Είναι η δοκιμαστική ατραπός. Η γνωστή δυαδικότητα. 4. Σκορπιός – Φώτιση – Η ψυχή θριαμβεύει. Η εμπειρία στον Ταύρο ολοκληρώνεται. Η αστρική γοητεία διασκορπίζεται. Το φως της ψυχής εισρέει. Η Ατραπός της Μαθητείας. Ο Μαθητής. 5. Τοξότης – Έμπνευση – Προετοιμασία για μύηση. Η ψυχή εμπνέει τη ζωή της προσωπικότητας. Η ψυχή εκφράζεται μέσω της προσωπικότητας. Ο Μυημένος. Θα ήθελα εδώ να σας υπενθυμίσω ότι αν και η μύηση λαμβάνεται στον Aιγόκερω, ο άνθρωπος είναι μυημένος προτού μυηθεί. Αυτό είναι το αληθινό μυστικό της μύησης. Επομένως έχετε τη δραστηριότητα όπου η προσωπικότητα αυξάνεται κι αναπτύσσεται κι όμως την ίδια στιγμή συγκαλύπτει και κρύβει τον κρυμμένο “άνθρωπο της καρδιάς”, που είναι ο Χριστός μέσα σε κάθε ανθρώπινη μορφή. Τότε έχετε το διάλειμμα όπου προσεγγίζεται το σημείο ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο και δεν επικρατεί κανείς. Η “ζυγαριά κλίνει από τη μια ή την άλλη” κατεύθυνση ή – όπως εκφράζεται μερικές φορές – ο άνθρωπος ταλαντεύεται μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων. Απ’ όπου και η σπουδαιότητα αυτού του ζωδίου στη ζωική έκφραση του ανθρώπου κι απ’ όπου επίσης η ιδιάζουσα δυσκολία του· προσφέρει την περίεργη εμπειρία της τραμπάλας που αποδεικνύεται τόσο ενοχλητικά ζαλιστική πρώτα για τον άνθρωπο που ζητά να είναι πλήρως ανθρώπινος αλλά βρίσκει μέσα του εμπόδια και παρορμήσεις που τον οδηγούν σε κάτι που είναι ανώτερο απ’ το ανθρώπινο και δεύτερο για το ζηλωτή και το μαθητή. Η εστία του ενδιαφέροντος και ο σκοπός του είναι η ψυχική ζωή, όμως βρίσκει μέσα του εκείνο που ζητά πάντοτε να τον σύρει

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

159

πίσω στους παλιούς τρόπους, τις παλιές συνήθειες και τις παλιές επιθυμίες. Αυτό το ζώδιο ονομάζεται μερικές φορές “ο τόπος της κρίσης” γιατί εδώ λαμβάνεται η απόφαση και ρίχνεται ο κύβος που διαχωρίζει τα “πρόβατα απ’ τα ερίφια” ή εκείνους τους αστερισμούς που κυβερνώνται από τον Κριό (το Πρόβατο) κι εκείνους που κυβερνώνται από τον Aιγόκερω, το Ερίφιο. Σημαδεύει πραγματικά τη διάκριση ανάμεσα στο συνήθη τροχό της ζωής και τον αντεστραμμένο τροχό. Την εποχή πριν τη διαίρεση του Λέοντα-Παρθένου σε δύο ζώδια, ο Ζυγός ήταν κυριολεκτικά το μεσαίο σημείο. Τότε η κατάσταση ήταν ως εξής: Κριός.

Ταύρος.

Σκορπιός.

Τοξότης.

Δίδυμοι. ΖΥΓΟΣ Αιγόκερως.

Καρκίνος.

Παρθένος-Λέων.

Υδροχόος.

Ιχθείς.

και σ’ αυτό το γύρο του ζωδιακού (όσον αφορά την ανθρωπότητα) απεικονίζεται η όλη ιστορία της φυλής. Αυτή περιλαμβάνει τις νοητικές της απαρχές στον Κριό (τη θέληση για εκδήλωση) και την έναρξη της εξωστρεφούς ζωής· έχετε την κατευθυνόμενη επιθυμία της στον Ταύρο που δημιουργεί την εκδήλωση· έπειτα προβάλλει η διπλή της συνείδηση στους Διδύμους ή η αντίληψη της ψυχής-σώματος· οι διαδικασίες της φυσικής ενσάρκωσης προωθούνται στον Καρκίνο, που ακολουθούνται από τη διπλή ανάπτυξη της ψυχής-σώματος ή της υποκειμενικής και της αντικειμενικής συνείδησης και του Θεού-ανθρώπου στο Λέοντα-Παρθένο. Μετά έρχεται ο Ζυγός όπου προσεγγίζεται τελικά το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στον πνευματικό άνθρωπο και τον προσωπικό άνθρωπο και ετοιμάζεται η σκηνή για την τελική πενταπλή διαδικασία που είναι στην πραγματικότητα η υποκειμενική αντιστοιχία της εξωτερίκευσης στην Ατραπό της Εξόδου, η οποία προωθείται στην Ατραπό της Εισόδου ή την Ατραπό της Επιστροφής. Τότε λαμβάνει χώρα η αντιστροφή του τροχού και η έναρξη του νέου προσανατολισμού και της μαθητείας στο Σκορπιό, η κατευθυνόμενη, ελεγχόμενη ζωή του μαθητή στον Τοξότη, η μύηση στον Aιγόκερω, που ακολουθείται από την υπηρεσία στον Υδροχόο και το έργο του παγκόσμιου σωτήρα στους Ιχθείς και την τελική απελευθέρωση. Σ’ αυτή την παγκόσμια περίοδο έχουμε τη διαίρεση του ζωδίου της Σφίγγας σε δύο ζώδια (το Λέοντα και την Παρθένο, ψυχή και μορφή) επειδή η κατάσταση της ανθρώπινης εξέλιξης και της συνειδητής αντίληψης είναι εκείνη της αναγνωρισμένης δυαδικότητας· μόνο σ’ ό,τι αποκαλείται η “τελική κρίση” θα λάβει χώρα μια άλλη συγχώνευση και η Παρθένος-Ζυγός θα σχηματίσουν ένα ζώδιο, γιατί τότε θα τερματισθεί η αίσθηση του ανταγωνιστικού δυαδισμού του ανθρώπου και η ζυγαριά θα κλίνει υπέρ εκείνου που η Παρθένος-Μητέρα κρύβει από την έκφραση επί αιώνες. Η τελική αυτή κρίση, όσον αφορά τον τωρινό πλανητικό κύκλο, θα συμβεί στον επόμενο μεγάλο παγκόσμιο κύκλο και τον καιρό που τα δύο τρίτα της ανθρώπινης φυλής θα έχουν ανελίξει τη Χριστική αρχή στο ένα ή το άλλο από τα διάφορα στάδια ανέλιξης και θα βρίσκονται στα τελικά στάδια της ατραπού της εξέλιξης· θα είναι είτε δόκιμοι είτε αποδεγμένοι μαθητές, είτε στην Ατραπό της Μύησης. Τελικά, με κάποιο μυστηριώδη τρόπο, θα υπάρχουν πάλι μόνο δέκα σημεία του ζωδιακού· ο Κριός και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

160

οι Ιχθείς θα σχηματίσουν ένα ζώδιο, γιατί “το τέλος είναι ίδιο με την αρχή”. Αυτό το διπλό και συγχωνευμένο ζώδιο καλείται σε μερικά αρχαία βιβλία “το ζώδιο του Ιχθύος με το κεφάλι του Κριού”. Τότε θα έχουμε: 1. 2. 3. 4. 5.

Κριός-Ιχθείς Ταύρος Δίδυμοι Καρκίνος Λέων

6. 7. 8. 9. 10.

Παρθένος-Ζυγός Σκορπιός Τοξότης Aιγόκερως Υδροχόος

Τότε το πυρ και το ύδωρ θα σμίξουν, συγκαλύπτοντας το παρελθόν που πέρασε αντί το μέλλον όπως συμβαίνει τώρα. Τότε η γη και ο αέρας θα συγχωνευθούν και μ’ αυτό τον τρόπο θα αποδειχθεί ακριβής η παλιά προφητεία που επαναλαμβάνεται στη Βίβλο ότι “ουκ έστιν θάλασσα έτι”. Τότε ο αέρας (ουρανός) θα “κατέλθει στη Γη” και θα εδραιωθεί η συγχώνευση. Τότε με την κοσμική κι όχι την ατομική έννοια θα εκδηλωθεί η ανέλιξη του κοσμικού Χριστού, την οποία “ολόκληρη η κτίσις αναμένει”· έτσι θα έρθει η ολοκλήρωση της επιθυμίας σαν αποτέλεσμα αφιερωμένης έφεσης. Τότε και μόνο τότε θα “ικανοποιηθεί η επιθυμία των εθνών” και Αυτός που όλοι οι άνθρωποι περιμένουν, θα εμφανισθεί. Η ιστορία της επιθυμίας μπορεί να βρεθεί στα τέσσερα ζώδια του Ταύρου, του Ζυγού, του Σκορπιού και των Ιχθύων: 1. Ταύρος – ο Ταύρος της Επιθυμίας – Κυβερνά η υλική επιθυμία. (Ζωή) 2. Ζυγός – η εξισορρόπηση της επιθυμίας – Το αντίθετο αντικείμενο της επιθυμίας βρίσκεται στη ζυγαριά. (Ισορροπία) 3. Σκορπιός – η νίκη της πνευματικής επιθυμίας – Η θριαμβεύτρια ψυχή. (Ποιότητα) 4. Ιχθείς – ολοκλήρωση της θείας επιθυμίας – Η “Επιθυμία όλων των εθνών”. Ο Κοσμικός Χριστός. (Εμφάνιση) Υπάρχει συνεπώς στο Ζυγό η ατομική εμπειρία της εξισορροπημένης ζωής στην οποία επιτελούνται πειράματα με την επακόλουθη κλίση της ζυγαριάς στη μια ή την άλλη πλευρά μέχρι να βαρύνει επαρκώς η επιθυμία ή η πνευματική έφεση και να υποδείξει το δρόμο που πρέπει τότε να πάρει ο άνθρωπος. Υπάρχει στο Ζυγό η εμπειρία της ανθρωπότητας στην οποία επιτελούνται οι ίδιες διευθετήσεις και πειράματα, αλλά αυτή τη φορά περιλαμβάνεται ολόκληρη η φυλή των ανθρώπων κι όχι μόνο το άτομο. Η ομαδική αυτή εμπειρία που προωθείται στο νοητικό πεδίο, θα συμβεί μόνο όταν όλοι οι άνθρωποι πολωθούν νοητικά και θα λάβει χώρα και θα αποτελέσει την ημέρα της Κρίσης που προαναφέρθηκε. Πρόδρομός της είναι τα “σημεία κρίσης” στο Ζυγό και η τωρινή παγκόσμια κατάσταση και η αναγκαία

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

161

διευθέτηση· όμως αυτή τη φορά η εξισορρόπηση γίνεται στο αστρικό πεδίο και οι επιθυμίες των ανθρώπων είναι ο κατεξοχήν αποφασιστικός παράγοντας, ενώ στον επόμενο μεγάλο κύκλο την απόφαση θα πάρουν οι διάνοιες των ανθρώπων. Σήμερα οι προχωρημένοι άνθρωποι της εποχής – μαθητές, ζηλωτές και ιντελλιγκέντσια – δοκιμάζονται απ’ την εμπειρία του Σκορπιού, ενώ οι μάζες βρίσκονται στο Ζυγό· το βάρος της επιθυμίας των μαζών θα τις στρέψει είτε προς τα πάνω στην πνευματική απόφαση είτε προς τα κάτω στους υλικούς και ιδιοτελείς σκοπούς. Εξαιτίας της εξισορροπητικής αυτής ποιότητας του Ζυγού μπορεί ο αστερισμός αυτός να συνδεθεί ειδικότερα από κάθε άλλον με το πρόβλημα του σεξ. Το σεξ συνδέεται συνήθως στο νου του μέσου αστρολόγου σπουδαστή με τα ζώδια του Ταύρου και του Σκορπιού. Αυτό πιθανόν να οφείλεται στο γεγονός ότι ο Ταύρος θεωρείται συχνά σύμβολο των τρελών παρορμήσεων της ανεξέλεγκτης σεξουαλικής αρχής κι επειδή στο Σκορπιό εφαρμόζονται οι θεμελιώδεις δοκιμασίες. Για τους περισσότερους σπουδαστές στα πρώτα στάδια το σεξ δεν αποτελεί θεμελιώδες πρόβλημα. Εσωτερικά όμως στο Ζυγό προβάλλει το όλο ζήτημα και απαιτεί απάντηση και στο Ζυγό πρέπει να λάβει χώρα η εξισορρόπηση των ζευγών των αντιθέτων και να προσεγγισθεί η λύση δια της δραστηριότητας του κριτικού νου και της εδραίωσης ενός σημείου ισορροπίας μεταξύ αρσενικής και θηλυκής αρχής. Αυτό πάλι (γιατί είναι μέρος του επανερχόμενου συμβολισμού) είναι το πρόβλημα που υπάρχει βασικά μεταξύ Προβάτων κι Εριφίων, μεταξύ αρνητικού και θετικού και μεταξύ εκείνων που ακολουθούν τυφλά το ένστικτο ή τη συνήθεια κι εκείνων που αναρριχώνται ελεύθερα όπου διαλέξουν και είναι αυτοδιευθυνόμενοι στη συμπεριφορά και τη στάση. Αυτή η αυτοδιεύθυνση μπορεί να τους οδηγήσει σε κάθε κατεύθυνση πάνω στον τροχό της ζωής, ακολουθώντας είτε την ιδιοτελή επιθυμία είτε την πνευματική έφεση, αλλά το σημείο που πρέπει να έχετε υπόψη είναι ότι κάνουν ό,τι θέλουν κι ό,τι τους φαίνεται ορθό κι επιθυμητό, με κριτική και πρόθεση κι έπειτα από κατάλληλο στοχασμό και ζύγισμα των διαφόρων δρόμων. Αυτό από μόνο του έχει βασική χρησιμότητα και συνεπώς μαθαίνουν· γιατί κάθε δράση παράγει αποτελέσματα κι ο κριτικός νους ζυγίζει το αίτιο και το αποτέλεσμα ορθότερα από κάθε άλλον. Δεν έχω την πρόθεση να υποδείξω εδώ τη λύση στο πρόβλημα του σεξ. Η ανθρωπότητα θα την πραγματώσει αναπόφευκτα με την πάροδο των αιώνων και καθώς το αγελαίο ένστικτο θα δίνει τη θέση του στις προμελετημένες και αυτοσυνείδητες στάσεις του ζηλωτή και της ιντελλιγκέντσια. Θα ήθελα όμως να σας υπενθυμίσω ότι το αγελαίο ένστικτο σε σχέση με το σεξ έχει τη βάση του είτε στην κανονική και φυσική ενστικτώδη ζωώδη επιθυμία είτε στις συναισθηματικές στάσεις κι αυτή η τελευταία κατηγορία είναι πολύ χειρότερη και μεταφέρει μαζί της τα πολύ πιο βαθιά ριζωμένα σπέρματα δυσχέρειας. Εκτείνονται απ’ τον ελεύθερο έρωτα και τη γενική ελευθεριότητα ως την ορθόδοξη στενή και φανατική Χριστιανική άποψη όπως κατανοείται κανονικά αν κι όχι με την έννοια που είδε ο Χριστός τη ζωή. Η στενή αυτή άποψη και η κανονική Αγγλοσαξωνική στάση (προϊόν της διδασκαλίας του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

162

Μεσαίωνα) θεωρεί το σεξ ασυνήθιστα αμαρτωλό, πάντοτε ανεπιθύμητο και κάτι που πρέπει να υποβιβαστεί και να ξεπεραστεί και να μείνει κρυφό στο περιθώριο της Χριστιανικής συνείδησης όπου κρύβεται σαν ένα λάγνο μυστήριο. Αυτό πάλι οφείλεται στην επιρροή του Απ. Παύλου κι όχι στη διδασκαλία του Χριστού. Απ’ αυτές τις στάσεις προέκυψε μια βίαιη αντίδραση που βρίσκεται σήμερα στο κορύφωμά της κι αυτή με τη σειρά της είναι ανεπιθύμητη κι επικίνδυνη, όπως όλες οι βίαιες αντιδράσεις, γιατί είναι αναληθής όπως και η άλλη· στο κέντρο του Ζυγού ή στον άξονα του τροχού μπορεί να ιδωθεί ορθά η αληθινή προοπτική και η ενδεικνυόμενη δράση. Όταν εδραιωθεί τελικά η βασική “σεξουαλική” σχέση και η ψυχή και το σώμα (αρνητικό και θετικό) σχετισθούν μόνιμα στη ζωή των παγκόσμιων ζηλωτών, τότε θα δούμε τον ορθό χειρισμό της παγκόσμιας διδασκαλίας στο θέμα του φυσικού σεξ. Η διδασκαλία αυτή θα προέλθει απ’ τη συγχώνευση και σύνθεση των καλύτερων απόψεων όλων των πνευματικά σκεπτόμενων δασκάλων και των δύο ημισφαιρίων, ενσωματώνοντας την εμπειρία Ανατολής και Δύσης και τις μυστικιστικές κι επιστημονικές προσεγγίσεις σ’ ένα μυστήριο που είναι φυσικό (απαιτώντας επιστημονική κατανόηση) και μυστικιστικό (απαιτώντας πνευματική ερμηνεία). Θα περιλάβει την αρωγή και τα συμπεράσματα του ιατρικού επαγγέλματος για να δώσει την αναγκαία συνετή, φυσική καθοδήγηση, καθώς και τη βοήθεια της πολιτιστικής γνώσης των γιόγκι της Ινδίας σε σχέση με την ενέργεια που ρέει δια των κέντρων – σ’ αυτή την περίπτωση του ιερού κέντρου. Τελικά μέσω της νοήμονος δραστηριότητας των αμερόληπτων και νομοταγών ανθρώπων του κόσμου η έρευνα θα καταλήξει σε μια ισορροπημένη κι επιθυμητή άποψη. Από τα πολλά σεξουαλικά πειράματα που γίνονται τώρα, η ερχόμενη γενιά θα φτάσει σ’ ένα σημείο ισορροπίας και τότε σαν επακόλουθο θα γείρει τη ζυγαριά στην επιθυμητή κατεύθυνση. Γι’ αυτό δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία· υπάρχει μόνο το χρονικό σημείο κι αυτό θα καθορισθεί αστρολογικά. Μέσω των νομιμόφρονων διανοιών και της ορθής νομοθεσίας το σεξ θα ιδωθεί τελικά σαν μια πρέπουσα και θεία λειτουργία και τότε θα περιφρουρηθεί σωστά με την ορθή εκπαίδευση των νέων και των αμαθών και την ορθή δράση της νέας και πολύ νοήμονος προσεχούς γενιάς – των σημερινών παιδιών και νηπίων. Η διδασκαλία των εσφαλμένων σεξουαλικών συνηθειών, το παράδειγμα της διαδεδομένης πορνείας (χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη σε σχέση με τους άνδρες όσο και τις γυναίκες), η αύξηση της ομοφυλοφιλίας (όχι στις σπάνιες φυσιολογικές μορφές και προδιαθέσεις της, αλλά από την πλευρά μιας διεστραμμένης νοητικότητας και μιας ανώφελης φαντασίωσης που βρίσκεται σήμερα πίσω απ’ τις περισσότερες εκφράσεις της), η στενόμυαλη Χριστιανική κληρονομιά ενός “ένοχου συμπλέγματος” όσον αφορά το σεξ και η κληρονομιά των ασθενών και υπερ- ή υπο-σεξουαλικών σωμάτων έφεραν τη φυλή στον τωρινό χαώδη και μη νοήμονα χειρισμό του σημαντικού προβλήματος. Η λύση δε θα βρεθεί στις θρησκευτικές διακηρύξεις που βασίζονται σε μια ξεπερασμένη θεωρία ή στη φυσιολογική απαγόρευση ή τη νόμιμη άδεια· ούτε θα έλθει από τη νομοθεσία που εμπνέεται από διάφορες σχολές σκέψεις σε οποιαδήποτε κοινότητα ή έθνος. Θα είναι αποτέλεσμα της ενωμένης

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

163

δραστηριότητας της πνευματικά σκεπτόμενης συνείδησης, της αμερόληπτης στάσης, της διανοητικής αντίληψης και της σταθερής παρόρμησης της εξελικτικής διαδικασίας. Τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει το αναπόφευκτο της λύσης και την εμφάνιση των επιθυμητών στάσεων και συνθηκών στις οποίες το σεξ μπορεί να βρει ορθή έκφραση. Ο Ζυγός, όπως ξέρετε, κυβερνά το νομικό επάγγελμα και κρατά την ισορροπία μεταξύ του λεγόμενου σωστού και λάθους, μεταξύ αρνητικού και θετικού κι επίσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Το τελευταίο αυτό σημείο διευθέτησης μπορεί να σας φανεί σαν μια άνευ νοήματος φράση, αλλά όταν εδραιωθεί η αληθινή και ορθή σχέση ανάμεσα στον Ανατολίτη και το Δυτικό (που δε συμβαίνει ακόμη), θα επέλθει μέσω της δραστηριότητας του Ζυγού και του έργου του νομικού επαγγέλματος. Ο Ζυγός είναι ο “εγγυητής του νόμου”. Μέχρι τώρα η νομοθεσία απορροφήθηκε στην επιβολή εκείνων των αρνήσεων κι εκείνων των στάσεων του φόβου, που διατηρήθηκαν από το Μωσαϊκό κώδικα και μας επιβλήθηκαν με το μέσον της τιμωρίας της παράβασης. Υπήρξε ένα μάλλον αναγκαίο στάδιο για τις παιδικές φυλές και για τη διατήρηση ενός “βρεφοκομικού καθεστώτος” για τους ανθρώπους. Αλλά το ανθρώπινο γένος προσεγγίζει την ωριμότητα και απαιτείται πλέον μια διαφορετική ερμηνεία των σκοπών και των προθέσεων του Ζυγού με το μέσον του νόμου. Ο νόμος πρέπει να γίνει φύλακας μιας θετικής ορθότητας κι όχι απλώς όργανο εξαναγκασμού. Καθώς προσπαθούμε να εξαλείψουμε τη δύναμη από τις διεθνείς σχέσεις μας και καθώς είναι φανερό σήμερα ότι η διαδικασία των δραστικών τιμωριών δεν κατάφερε να εμποδίσει το έγκλημα ή ν’ αποτρέψει τους ανθρώπους απ’ τη βίαιη ιδιοτέλεια (γιατί αυτό είναι κάθε έγκλημα) και καθώς η κοινωνική στάση (σε αντιδιαστολή με την αντικοινωνική θέση όλων των παρανόμων) θεωρείται επιθυμητή και διδάσκεται στα σχολεία μας, θ’ αρχίσει ν’ αναδύεται στη δημόσια συνείδηση ότι η εγχάραξη των ορθών σχέσεων και η διάδοση του αυτοελέγχου και η ανάπτυξη της ανιδιοτέλειας (κι αυτά είναι ασφαλώς ο στόχος, υποκειμενικός και συχνά μη αντιληπτός, της όλης νομικής διαδικασίας) αποτελούν την αναγκαία προσέγγιση στους νέους. Η επιρροή του Ζυγού πρέπει να επιβληθεί στην παιδική ηλικία πάνω σε πνευματικές γραμμές. Το έγκλημα θα εκριζωθεί όταν βελτιωθούν οι περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες ζουν τα παιδιά, όταν στα αρχικά χρόνια σχηματισμού δοθεί φυσική προσοχή στην αδενική ισορροπία καθώς και στα δόντια, τα μάτια και τα αυτιά, στην ορθή στάση και τη σωστή διατροφή κι όταν υπάρχει επίσης ένας καταλληλότερος επιμερισμός του χρόνου· όταν η εσωτερική ψυχολογία και η εσωτερική αστρολογία συνεισφέρουν με τη γνώση τους στην ανατροφή των νέων. Οι παλιές μέθοδοι πρέπει να δώσουν τη θέση τους στις νέες και η συντηρητική στάση πρέπει ν’ απορριφθεί για χάρη της θρησκευτικής, ψυχιστικής και φυσικής εκπαίδευσης και πειραματισμού, που θα εφαρμόζονται επιστημονικά και θα υποκινούνται μυστικιστικά. Όταν λέω θρησκευτική, δεν αναφέρομαι στη δογματική ή θεολογική διδασκαλία. Εννοώ την καλλιέργεια εκείνων των στάσεων και συνθηκών

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

164

που θα εφελκύσουν την πραγματικότητα στον άνθρωπο, θα φέρουν τον εσώτερο πνευματικό άνθρωπο στο προσκήνιο της συνείδησης κι έτσι θα προκαλέσουν την αναγνώριση του Ενυπάρχοντος Θεού. Δεν πρέπει να γράψω περισσότερα πάνω σ’ αυτές τις γραμμές. Επεκτάθηκα κάπως στο ζήτημα του σεξ και του νομικού συστήματος καθώς αμφότερα κυβερνώνται και ρυθμίζονται από το Ζυγό κι αυτό θα συμβαίνει όλο και πιο πολύ. Το θέμα είναι τόσο αχανές και τόσο σημαντικό για να κάνω κάτι περισσότερο από το να υποδεικνύω γραμμές προσέγγισης. Ένας επιπόλαιος χειρισμός του προβλήματος δεν έχει καμιά πραγματική χρησιμότητα. Σ’ αυτή τη μεταβατική περίοδο που περνά τώρα ο κόσμος και σ’ αυτό το διάλειμμα ανάμεσα σε δύο δραστηριότητες – εκείνη της Ιχθυακής Εποχής που φεύγει κι εκείνη της Υδροχοϊκής που έρχεται – θα κυβερνά τελικά ο Ζυγός και το τέλος αυτού του αιώνα θα δει την επιρροή του Ζυγού να έρχεται σταθερά σε έντονο έλεγχο και σε θέση ισχύος στο πλανητικό ωροσκόπιο. Συνεπώς δεν υπάρχει λόγος πραγματικής ανησυχίας. Μια ορισμένη σχέση ή διαμόρφωση άστρων – ένα απ’ τα οποία είναι το άστρο του Βασιλίσκου στο Λέοντα – θα επιφέρει μια κατάσταση κατά την οποία θα συμβεί ένας αναπροσανατολισμός της στάσης προς το νομικό επάγγελμα· η λειτουργία και τα καθήκοντά του θα επικεντρωθούν στο σκοπό της παγκόσμιας χρησιμότητας και σ’ αυτή τη διαδικασία η νομοθεσία για τα παιδιά θα προσλάβει μεγάλη σπουδαιότητα και θα γίνει κινητήριος δύναμη. Το νομικό αυτό βήμα θα υπερασπισθεί πρωταρχικά από τη Ρωσσία και θα υποστηριχθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Πριν το 2035 μ.Χ. μια τέτοια νομοθεσία θα είναι παγκόσμια στη σφαίρα επιρροής της και στον έλεγχό της. Όλα αυτά θα προκύψουν επειδή ο Ζυγός κυβερνά το τωρινό διάλειμμα και μπορεί να θεωρηθεί “κυρίαρχος της χώρας κανενός ανθρώπου”, όπως τον αποκάλεσε πρόσφατα ένας από τους Διδασκάλους της Σοφίας. Η μελέτη της Μπαγκαβάτ Γκίτα και του προβλήματος του Αρζούνα όταν κάθισε με απόγνωση ανάμεσα στους δύο αντιμαχόμενους στρατούς, θα είναι πολύ διαφωτιστική σε σχέση με το Ζυγό. Η μεγάλη μάχη που σχετίζεται με την αρχαία αυτή γραφή της Ινδίας έλαβε χώρα για πρώτη φορά στα μέσα της Ατλάντειας εποχής και στο ζώδιο του Ζυγού. Η μεγαλύτερη διαμάχη της τωρινής Αρείας περιόδου διεξάγεται σε μια ανώτερη στροφή του σπειροειδούς και βρίσκεται υπό την επιρροή του Σκορπιού. Εκείνη του παρελθόντος ετοίμασε τον παγκόσμιο δόκιμο μαθητή, την ανθρωπότητα, για την ατραπό της αληθινής μαθητείας. Εκείνη του παρόντος ετοιμάζει τον παγκόσμιο μαθητή να λάβει μύηση. Στη διάρκεια του αχανούς διαστήματος ανάμεσα στο αποφασιστικό γεγονός της Ατλαντίδας και την τωρινή εποχή συνέβη ένας μεγάλος αναπροσανατολισμός πάνω στον τροχό της ζωής· από τότε εκατομμύρια άνθρωποι πέρασαν από το Σκορπιό στο Ζυγό (μιλώντας συμβολικά) και “ζυγίστηκαν στο ζυγό” και μετά επανεστίασαν την επιθυμητική ζωή τους στην πνευματική έφεση κι ενδυνάμωσαν την απόφασή τους να προχωρήσουν κι έτσι να επιστρέψουν στο Σκορπιό πάνω στον αντίστροφο τροχό. Συλλογισθείτε αυτή τη σκέψη, γιατί αποτελεί

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

165

το αληθινό πρόβλημα των μαζών των νοήμονων ανθρώπων αυτή την εποχή. Όπως ήδη γνωρίζετε, ο Ζυγός είναι ένας από τους τέσσερις βραχίονες του Θεμελιώδη Σταυρού. Αυτό εξηγεί τη δυσκολία μας να κατανοήσουμε την πραγματική φύση της επιρροής του. Η σημασία των ενεργειών που δρουν στο ηλιακό μας σύστημα με το μέσον των τεσσάρων βραχιόνων αυτού του Σταυρού, ή από τους τέσσερις αστερισμούς του Κριού, Καρκίνου, Ζυγού και Αιγόκερου μπορεί να συνοψισθεί στις τέσσερις λέξεις: Δημιουργία, Εκδήλωση, Νομοθεσία και Μύηση. Δίνοντάς σας αυτές τις λέξεις, είναι δύσκολο να κατανοήσετε την καθαυτή προοπτική και σημασία τους. Κοσμικά εννοούν τη δραστηριότητα της Θεότητας όταν πνεύμα και ύλη έρχονται σε συγκεκριμένη σχέση και υπό το θείο σκοπό δημιουργούν εκείνη τη συγχώνευση των ζωντανών ενεργειών που είναι επαρκώς ισχυρές σε χρόνο και χώρο για να φέρουν αυτό το σκοπό στην επιθυμητή του ολοκλήρωση. Αυτό είναι Δημιουργία, ή ο Κριός σε δραστηριότητα. Εννοούν επίσης την αντικειμενική εμφάνιση της σκεπτομορφής που δημιούργησε έτσι ο Θεός και στην οποία ενσωμάτωσε την επιθυμία Του, τη θέλησή Του, το σκοπό Του και το σχέδιο Του. Αυτό είναι Εκδήλωση, ή ο Καρκίνος σε δραστηριότητα. Εννοούν ακόμη την πραγμάτωση του σχεδίου υπό τον πνευματικό και φυσικό νόμο που είναι εξελικτικός σε έκφραση· αυτός είναι ο στόχος της εξέλιξης και η έκφρασή της και αποκαλύπτει σταθερά τη φύση του Θεού, γιατί οι νόμοι απ’ τους οποίους διέπεται το ηλιακό μας σύστημα είναι εκφράσεις της ποιότητας και του χαρακτήρα του Θεού. Αυτό είναι Νομοθεσία, ή ο Ζυγός σε δραστηριότητα. Εννοούν τελικά τη διαδικασία της μύησης στην οποία βήμα με βήμα και στάδιο με στάδιο, σύμφωνα με το νόμο και τη μέθοδο της αποκτηθείσας εμπειρίας κατά την εκδήλωση, το δημιουργικό σχέδιο γίνεται αντιληπτό στη συνείδηση. Έτσι προωθείται η ανέλιξη του Σχεδίου μέσω μιας προοδευτικής σειράς ενάρξεων, εκδηλώσεων και ολοκληρώσεων – που είναι όλες σχετικές σε φύση αλλά οδηγούν σε μια απόλυτη ολοκλήρωση. Αυτό είναι Μύηση, ή η δραστηριότητα στον Aιγόκερω. Όλα αυτά είναι σε μια κάπως απέραντη κι ακατάληπτη κλίμακα όσον αφορά την ανθρώπινη κατανόηση. Αλλά τελικά στα τελευταία στάδια της εξελικτικής διαδικασίας πρέπει να συλληφθεί η συνείδηση και η κατανόηση του μεγαλύτερου σκοπού που βρίσκεται πίσω από την πιο εξωτερική πρόθεση της ανέλιξης της συνείδησης σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα, στον πλανήτη και στον άνθρωπο. Όταν ανελίσσεται αυτή η κατανόηση, τότε ο άνθρωπος αποβαίνει μυημένος, εγκαταλείπει τη θέση του πάνω στο Σταθερό Σταυρό και αρχίζει τη σχετικά αργή διαδικασία της ανόδου στο Θεμελιώδη Σταυρό. Τότε γίνεται συνεργάτης στη μεγάλη δημιουργική διαδικασία και σκοπό. Αρχίζει να δημιουργεί το δικό του σώμα έκφρασης πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό κι αρχίζει να εμφανίζεται σ’ αυτόν η ώθηση του Κριού. Προς το παρόν δεν την κατανοεί. Εκδηλώνει συνειδητά στον κόσμο αυτό που σκοπεύει να προωθήσει και τότε ο Καρκίνος του αποκαλύπτει το μυστικό του. Αποβαίνει ο δικός του νομοθέτης, κυβερνώντας συνετά τη διαγωγή του, ελέγχοντας διανοητικά τις παρωθήσεις του και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

166

τότε ο Ζυγός του επιτρέπει να ισορροπήσει τον υλικό και τον πνευματικό νόμο. Όταν τα έχει κάνει όλα αυτά, ανακαλύπτει ότι είναι έτοιμος να εισέλθει σε νέα και βαθύτερα πειράματα (να τα αποκαλέσω άραγε εμπειρίες;) και σαν συμμέτοχος στο θείο σχέδιο και σαν συνεργάτης στο θείο σκοπό αποβαίνει τότε ο δικός του μυσταγωγός κι έτσι είναι έτοιμος να λάβει μύηση. Τέτοια είναι τα παράδοξα της πνευματικής ζωής. Αλλά το μυστικό του Θεμελιώδη Σταυρού αποκαλύπτεται μόνο στον άνθρωπο που ανέβηκε στο Σταθερό Σταυρό και πέρασε μέσα απ’ την τετραπλή του εμπειρία. Δεν είναι δυνατό να πω περισσότερα απ’ όσα είπα. Ο Ζυγός είναι ένα ζώδιο του αέρα· στο ζωδιακό υπάρχουν τρία ζώδια του αέρα και η αλληλοσχέτισή τους συνιστά μια πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη κι αξίζει την προσεκτική έρευνα του σπουδαστή καθώς αυτές είναι μείζονες τριπλότητες. Καθένα απ’ αυτά τα ζώδια μπορεί να βρεθεί σε κάποιον απ’ τους τρεις Σταυρούς: 1. Δίδυμοι.........................Μεταβλητός Σταυρός.....................Δυαδικότητα. 2. Ζυγός...........................Θεμελιώδης Σταυρός......................Ισορροπία. 3. Υδροχόος.....................Σταθερός Σταυρός..........................Μύηση. Αυτά τα τρία εκπροσωπούν συνεπώς τη δυαδικότητα – που γίνεται αισθητή, υπερνικάται και ανάγεται στη σύνθεση του μεγάλου Παγκόσμιου Υπηρέτη ο οποίος ταυτίζεται με τον Ουράνιο Άνθρωπο και δίνει τη συνεισφορά του που έρχεται στην εμπειρία του πάνω στον τροχό της ζωής από το άθροισμα της ενέργειας για την υπηρεσία του Όλου. Μην ξεχνάτε ότι η μύηση δεν είναι παρά ένα άλλο όνομα για τη σύνθεση και τη συγχώνευση. Από μια άλλη σκοπιά έχετε: 1. Δίδυμοι......................Νους......................................Αιτία της δυαδικότητας. 2. Ζυγός.........................Υπερνούς...............................Αιτία της σύνθεσης. 3. Υδροχόος...................Παγκόσμιος Νους.................Ψυχή. Τα τρία αυτά ζώδια είναι κατεξοχήν ζώδια του Νου του Θεού καθώς εκφράζεται μέσω του ανθρώπου· αρχικά επικρατεί ο κατώτερος νους, προκαλώντας την αναγνώριση του Εαυτού και του Μη-Εαυτού, ή τον ουσιαστικό δυαδισμό που υπόκειται σ’ όλη την εκδήλωση· όμως ο ανώτερος νους αυξάνει σταθερά τη δύναμη και τον έλεγχό του, προκαλώντας την ισορροπία των ζευγών των αντιθέτων μέσω της φώτισης που φέρνει στον κατώτερο νου και τότε η Ψυχή, ο αιώνιος Yιός του Νου, αποβαίνει η υπέρτατη σύνθεση που εστιάζει και σχετίζει τον παγκόσμιο νου με τις δύο κατώτερες όψεις του Νου του Θεού. Αυτές οι νύξεις χρησιμεύουν για να σας δείξουν τις μεγάλες αλληλοσχετίσεις που υφίστανται ανάμεσα στους τρεις Σταυρούς και μ’ αυτούς θα ασχοληθούμε αργότερα όταν θα τους συζητήσουμε λεπτομερέστερα σε άλλο μέρος αυτού του τμήματος της εσωτερικής αστρολογίας. Έχει ενδιαφέρον ότι στην υποσημείωση του Πίνακα V τόσο ο Ζυγός όσο και οι Δίδυμοι παραλείφθηκαν από την απαρίθμηση. Δεν ήταν παράβλεψη αλλά ένα σημείο αληθινής σημασίας και μια παράλειψη που απαιτεί αναγνώριση. Η παράλειψη αυτή

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

167

βασίζεται σε δύο γεγονότα: Πρώτο, ότι υπήρξε μια εποχή, όπως έχετε ακούσει, που υπήρχαν μόνο δέκα ζώδια και στις αρχαίες εκείνες μέρες όπως και στην τωρινή εποχή υπήρχε διάσταση γνώμης μεταξύ των επιστημόνων αστρολόγων· διαφωνούσαν ποια ήταν τα δέκα ζώδια και ως προς αυτό υπήρχαν διάφορες σχολές σκέψης αλλά κυρίως δύο σημαντικές. Η μια ομάδα συγχώνευε ή θεωρούσε σαν ένα ζώδιο το ΛέονταΠαρθένο και διαιώνισε την πίστη της με τη Σφίγγα· η άλλη παρέλειπε τελείως τους Διδύμους και το Ζυγό. Ανήκε σε μια προγενέστερη εποχή από την τελευταία που είχε στην πραγματικότητα ένα ζωδιακό ένδεκα ζωδίων. Αυτό αποτελεί σήμερα ένα σημαντικό γεγονός για σας. Το άλλο σημείο που έχει σχετική σπουδαιότητα είναι ότι οι Δίδυμοι και ο Ζυγός είναι δύο αυστηρά ανθρώπινα ζώδια· είναι τα ζώδια του συνηθισμένου ανθρώπου. Οι Δίδυμοι στο Μεταβλητό Σταυρό αντιπροσωπεύουν την ανθρωπότητα του ανθρώπου, ενώ ο Ζυγός στο Θεμελιώδη Σταυρό κυβερνά την υποκειμενική και πνευματική ζωή του ανθρώπου. Τα άλλα ζώδια κατά την ολοκλήρωσή τους μεταφέρουν τον άνθρωπο πέρα απ’ το στάδιο της συνηθισμένης ανθρωπότητας και παράγουν τις ακόλουθες καταστάσεις συνείδησης: 1. 2. 3. 4. 5.

Κριός και Παρθένος – Ο Κοσμικός Χριστός. Παγκόσμιος και ατομικός. Ταύρος και Ιχθείς – Οι παγκόσμιοι Σωτήρες· π.χ. Βούδδας και Χριστός. Λέων και Υδροχόος – Οι παγκόσμιοι Υπηρέτες· π.χ. Ηρακλής. Τοξότης και Aιγόκερως – Οι παγκόσμιοι Μυημένοι· π.χ. Διδάσκαλοι. Καρκίνος και Σκορπιός – Οι θριαμβευτές Μαθητές.

Όμως η έμφαση στους Διδύμους και το Ζυγό όσον αφορά την ανθρωπότητα, είναι η ανθρώπινη επίτευξη και η δημιουργία ενός σημείου ισορροπίας πριν γίνουν εφικτές οι άλλες επιτεύξεις. Επίσης είναι ιδιαίτερα διδακτικό να μελετηθούν οι κυβερνήτες αυτού του ζωδίου. Από τη σκοπιά της ορθόδοξης αστρολογίας η Αφροδίτη κυβερνά το Ζυγό, ενώ – μιλώντας εσωτερικά – κυβερνά ο Ουρανός. Ο Κρόνος είναι ο κυβερνήτης σ’ αυτό το ζώδιο της εκπληκτικής εκείνης Δημιουργικής Ιεραρχίας που είναι μια από τις τρεις μείζονες ομάδες Δομητών που σχηματίζουν την τρίτη όψη της θειότητας· ο στόχος τους είναι να δώσουν μορφή στους Υιούς του Νου κι επομένως να προσφέρουν μια ευκαιρία για θυσία και υπηρεσία. Μια μελέτη της σχέσης αυτής της Ιεραρχίας μ’ εκείνη των ανθρώπινων εγώ, της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας, θα αποδειχθεί πολύ διαφωτιστική και ασχολήθηκα προηγουμένως μ’ αυτή στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός. Η φύση κι ο σκοπός των τριών κυβερνητών θα προβάλει με διαύγεια αν γίνει αυτό. Συνεπώς το ζώδιο αυτό συνδέεται στενά με την τρίτη όψη της Θεότητας κι επομένως είναι ένα κυβερνών ζώδιο κι ένας μεγάλος ρυθμιστικός παράγοντας όσον αφορά το Νόμο, το Σεξ και το Χρήμα. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Και οι τρεις θείες όψεις από μόνες τους είναι τριαδικές κι εκδηλώνονται με τρεις τρόπους ή δια των τριών κατώτερων όψεων και η τρίτη όψη δεν αποτελεί εξαίρεση σ’ αυτό τον κανόνα που υπόκειται σ’ όλες τις τριπλότητες που ρυθμίζουν τις διαδικασίες της εξέλιξης και της εκδήλωσης. Με τη μελέτη του Ζυγού θα πέσει φως πάνω στην τρίτη όψη. Η πρώτη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

168

όψη της θέλησης ή δύναμης εκφράζεται σ’ αυτό ζώδιο σαν Νόμος, σαν νομοθεσία, νομιμότητα, δικαιοσύνη· η δεύτερη όψη εκδηλώνεται σαν σχέση ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων (της οποίας ο ζυγός είναι σύμβολο) και στο φυσικό πεδίο εμφανίζεται σαν Σεξ· η τρίτη όψη εκδηλώνεται σαν συμπυκνωμένη ενέργεια κι αυτή την ονομάζουμε Χρήμα. Είναι κυριολεκτικά χρυσός κι αυτό είναι το εξωτερικευμένο σύμβολο εκείνου που δημιουργείται όταν συνενώνεται το πνεύμα με την ύλη στο φυσικό πεδίο. Όπως ξέρετε, η τρίτη όψη είναι η όψη του δημιουργού και η ενέργεια που παράγει το εξωτερικό απτό πεδίο της εκδήλωσης – τη μορφική πλευρά της ζωής. Αν λοιπόν οι μαθητές μελετήσουν προσεκτικά αυτά τα τρία – νόμο, σεξ, χρήμα – όπως εκφράζονται σήμερα κι όπως μπορούν να εκφρασθούν στο μέλλον, θα έχουν μια πολύ διδακτική κι αξιόλογη εικόνα της φυσικής ανθρώπινης επίτευξης και της μελλοντικής πνευματικής έκφρασης. Ολόκληρη η διαδικασία ερμηνεύεται με τη δραστηριότητα των τριών κυβερνητών του Ζυγού: της Αφροδίτης, του Ουρανού και του Κρόνου. H Αφροδίτη κυβερνά τον Ταύρο, το Ζυγό και τον Aιγόκερω και είναι η πηγή του νοήμονος νου που δρα είτε δια της επιθυμίας (στα πρώτα στάδια) είτε της αγάπης (στα τελευταία στάδια). Στον Ταύρο αυτό σημαίνει ότι ο νους εκφράζεται δια της νοήμονος επιθυμίας, γιατί αυτός είναι ο στόχος της γνώσης για το συνήθη άνθρωπο. Στο Ζυγό το σημείο ισορροπίας ή ισοστάθμισης επιτυγχάνεται μεταξύ της υλικής προσωπικής επιθυμίας και της νοήμονος πνευματικής αγάπης, γιατί στο Ζυγό οι δύο ποιότητες της κοσμικής επιθυμίας έρχονται στο προσκήνιο της συνείδησης και ισορροπούν αμοιβαία. Στον Aιγόκερω εκπροσωπείται η πνευματική αγάπη που εκφράζεται τέλεια όταν ολοκληρωθεί το έργο στον Ταύρο και το Ζυγό. Έτσι μπορεί το χρυσό νήμα της εξελικτικής προόδου ν’ ανιχνευθεί στη ζωδιακή ατραπό από ζώδιο σε ζώδιο κι έτσι μπορεί να ιδωθεί η ιστορία της ανθρωπότητας και να οραματισθεί ο στόχος της. Σε κάποια μετέπειτα εποχή το ίδιο χρυσό νήμα μπορεί να ανιχνευθεί σε σχέση με τα άλλα βασίλεια στη φύση, αλλά δεν ήρθε ακόμη ο καιρός κι ένα τέτοιο θέμα θα αποδεικνυόταν περιττό κι ασήμαντο. Όταν όμως η συνείδηση του ατόμου διανοιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να καταγράφει αυτό που γίνεται και συμβαίνει στα τρία κατώτερα βασίλεια της φύσης, τότε θα δοθεί περισσότερο φως και πληροφόρηση. Αυτό θα συμβεί σε μια περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας όπου θα επικρατεί ο Ζυγός και οι τρεις θείες όψεις του τρίτου Προσώπου της Τριάδας, του Αγίου Πνεύματος, του Δημιουργού – νόμος, σεξ, χρήμα – θα δώσουν το κλειδί για τα τρία κατώτερα βασίλεια. Ο νόμος, ο φυσικός νόμος (η εξωτερίκευση του υποκειμενικού πνευματικού νόμου), θα δώσει το κλειδί για το ζωικό βασίλειο· το σεξ ή η συνείδηση της συγγένειας, θ’ αποκαλύψει το μυστήριο του φυτικού βασιλείου· το χρήμα θ’ αποκαλύψει το μυστικό του ορυκτού βασιλείου κι όλα αυτά θα γίνουν με τη δραστηριότητα της Αφροδίτης κι όταν αυτή η δραστηριότητα κατανοηθεί καλύτερα στα τρία ζώδια του Ταύρου, του Ζυγού και του Αιγόκερου. Αυτό θα το διευκρινίσω περαιτέρω όταν μελετήσουμε αργότερα την Επιστήμη των Τριγώνων. Αρκεί να πω εδώ ότι το καθένα από τα τρία ζώδια σχετίζεται με μια απ’ τις τρεις αυτές όψεις της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

169

θείας ζωής: 1. Ταύρος – ζωικό βασίλειο – νόμος – φυσικός νόμος. 2. Ζυγός – φυτικό βασίλειο – σεξ – φυσική συγγένεια. 3. Aιγόκερως – ορυκτό βασίλειο – χρήμα – συγκεκριμένη έκφραση του Νόμου της Προμήθειας κι όλα αυτά σχηματίζουν ένα τρίγωνο με το Ζυγό να δεσπόζει στην κορυφή. Ο Ουρανός είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης και έχει υπέρτατη σπουδαιότητα σ’ αυτό το ζώδιο, γιατί η έβδομη ακτίνα εργάζεται μέσα απ’ αυτό τον πλανήτη και είναι η ενσωμάτωση της αρχής της συγκεκριμενοποίησης και της υλοποίησης εκείνου που χρειάζεται στην αντικειμενική εκδήλωση δια της συνένωσης πνεύματος και ύλης. Εδώ κρύβεται ολόκληρο το μυστήριο του χρήματος και η δημιουργία και η παραγωγή χρήματος. Θα ήθελα να σας υποδείξω εδώ ότι η δημιουργική διαδικασία σχετίζεται με την τρίτη όψη της θειότητας και μόνο με την τρίτη όψη. Μέσω της σχέσης των τριών όψεων της τρίτης θείας εκδήλωσης – νόμου, συγγένειας και συμπυκνωμένης ενέργειας – δημιουργείται το χρήμα. Εδώ είναι που απέτυχαν πολλοί μυστικιστές και παγκόσμιοι υπηρέτες. Εργάζονται από ένα πολύ υψηλό επίπεδο και από τη σκοπιά του πνευματικού κινήτρου. Κανονικά και φυσικά (επειδή εκεί βρίσκεται η εστία της συνείδησής τους) εργάζονται από τη σκοπιά της δεύτερης όψης, ενώ είναι η τρίτη όψη (εξίσου θεία και εξίσου σημαντική) που πρέπει να επικληθεί και να εφελκυσθεί. Συλλογισθείτε αυτές τις λέξεις. Δεν είναι η συνένωση πνεύματος και ύλης, όπως εννοεί ο αποκρυφισμός αυτούς του όρους, αλλά η συσχέτιση της φυσικής ανάγκης και της φυσικής προμήθειας και η συνένωση των δύο απτών μέσω της δύναμης της δημιουργικής φαντασίας. Αυτός είναι ο λόγος που τόσες πολλές σχολές σκέψης αποδείχθηκαν επιτυχείς στην υλοποίηση εκείνου που απαιτείται και γιατί άλλες σχολές σκέψης απέτυχαν χαρακτηριστικά. Εργάζονται από ένα πολύ υψηλό πεδίο και δεν έχουν την ικανότητα να διακομίσουν. Σας έδωσα εδώ υπαινιγμούς που μπορούν να είναι καρποφόροι αν ερμηνευθούν σωστά και εκτελεστούν με ορθό κίνητρο, σε ομαδικό σχηματισμό και με ανιδιοτελή σκοπό. Μέσω αυτού του πλανήτη, του Ουρανού, ο Ζυγός σχετίζεται επίσης με τον Κριό και τον Υδροχόο και μέσω του Ουρανού τα μεγάλα ζεύγη των αντιθέτων, ΚριόςΖυγός, έρχονται σε επαφή μεταξύ τους με μια πολύ βαθιά έννοια. Δια της δραστηριότητάς του συμβαίνει μια έντονη αλληλεπίδραση που συμβάλλει στην επίτευξη ισορροπίας στο Ζυγό εκείνου που ξεκίνησε στον Κριό. Επομένως ο Κριός, ο Ζυγός και ο Υδροχόος αποτελούν ένα άλλο τρίγωνο δύναμης που πρέπει να εξεταστεί αργότερα· αυτά τα τρίγωνα, όπως υπαινίχθηκα προηγουμένως, θα επικρατήσουν στη νέα αστρολογία με έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο και θα ρυθμίσουν τους χάρτες εκείνων των οποίων εξετάζονται τα ωροσκόπια. Συνεπώς ο Ζυγός σχετίζεται με τα πέντε ζώδια του ζωδιακού – Κριό, Ταύρο, Διδύμους, Aιγόκερω και Υδροχόο: 1. Κριός.....................Έναρξη....................Δημιουργία................Εξέλιξη.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

2. 3. 4. 5.

170

Ταύρος..................Επιθυμία..................Κίνητρο......................Πρόοδος. Δίδυμοι.................Δυαδικότητα............Ρύθμιση.....................Αλληλεπίδραση. Aιγόκερως.............Σύνθεση...................Μύηση.......................Επίτευξη. Υδροχόος..............Στόχος.....................Περιεκτικότητα..........Υπηρεσία.

Αυτή η σχέση εδραιώνεται από τους τρεις κυβερνήτες: Αφροδίτη, Ουρανό και Κρόνο. Αυτά τα πέντε, με το Ζυγό στο σημείο ισορροπίας, δημιουργούν έναν από τους εξάκτινους αστέρες της εξέλιξης και φέρνουν επίσης σε σχέση μαζί τους τρεις πλανήτες που αφορούν ιδιαίτερα την έκφραση της Χριστικής συνείδησης στον κόσμο. Οι τρεις αυτοί πλανήτες (δια των ακτίνων των οποίων αποτελούν μέσα) βρίσκονται όλοι πάνω στην πρώτη μεγάλη γραμμή δύναμης, τη γραμμή της θέλησης ή της ισχύος και του σκοπού ή του οραματισθέντος στόχου: 1. Ουρανός – 7η Ακτίνα της Τελετουργικής Μαγείας. Θεός Πατήρ. Αυτός που σχετίζει. Η Πηγή της Δυαδικότητας. Αυτός που συλλαμβάνει το τέλος από την αρχή. Πνευματική συνείδηση. Από την Ενόραση στην Έμπνευση. 2. Αφροδίτη – 5η Ακτίνα του Νου. Θεός Yιός. Ο Yιός του Νου. Αυτός που περιλαμβάνει. Εγωική συνείδηση. Από τη Διανόηση στην Ενόραση 3. Κρόνος – 3η Ακτίνα της Νοημοσύνης. Θεός Άγιο Πνεύμα. Αυτός που γνωρίζει. Νους. Ανθρώπινη Συνείδηση. Από το Ένστικτο στη Διανόηση. Γι’ αυτό το βασικό λόγο – που θεμελιώνεται στην παραπάνω τριπλή σχέση – είναι ο Ζυγός το “σημείο ισορροπίας” στο ζωδιακό. Στους περισσότερους από τους άλλους αστερισμούς, στο ένα ή το άλλο στάδιο, έρχεται ένα “σημείο κρίσης” όπου το αποτέλεσμα της ενέργειας που διαχύνεται μέσω του ζωδίου (δια των κυβερνητών πλανητών του) στον άνθρωπο, βρίσκεται στο ύψιστο σημείο της αποτελεσματικότητάς του. Αυτό με τον καιρό κατασταλάζει την κρίση που απαιτείται για ν’ αποδεσμεύσει τον άνθρωπο απ’ τις πλανητικές επιρροές που ρυθμίζουν την προσωπικότητά του και τον φέρνουν πιο οριστικά και συνειδητά υπό την επιρροή του σημείου του ζωδιακού. Αλλά στο Ζυγό δεν υπάρχει κανένα τέτοιο σημείο κρίσης όπως και στον Κριό. Υπάρχει μόνο ένα διάλειμμα ισορροπίας σαν προοίμιο μιας πιο αποτελεσματικής και ευαίσθητης προόδου στην ατραπό. Το ίδιο και στον Κριό. Όπως λέγεται εσωτερικά: “Πριν τη δημιουργία, η σιωπή και η ηρεμία ενός εστιασμένου σημείου”. Αυτό ισχύει εξίσου για τον Κριό και το Ζυγό – στον έναν με κοσμική και δημιουργική έννοια και στον άλλο με ατομική και προοδευτική εξελικτική έννοια. Οι παρακάτω πλανήτες και οι ακτίνες τους κυβερνούν το Θεμελιώδη Σταυρό του οποίου ο Ζυγός αποτελεί ένα απ’ τα σημεία: 1. Άρης......................6η Ακτίνα................Ιδεαλισμός…Αφοσίωση…Αγώνας. 2. Ερμής....................4η Ακτίνα................Αρμονία μέσω Διαμάχης. 3. Ουρανός................7η Ακτίνα................Τελετουργική Τάξη, Νόμος ή Μαγεία.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

171

4. Αφροδίτη..............5η Ακτίνα................Συγκεκριμένη Γνώση ή Επιστήμη. 5. Κρόνος..................3η Ακτίνα................Ενεργός Νοημοσύνη. 6. Ποσειδών..............6η Ακτίνα................Ιδεαλισμός…Αφοσίωση…Αγώνας. Εδώ έχουμε έξι πλανήτες και πέντε ακτίνες ενέργειας και την έκφραση των δύο γραμμών πνευματικής ενέργειας· Αγάπη-Σοφία σε δύο από τις ακτίνες και τους πλανήτες και τρεις από τις ακτίνες και τους πλανήτες πάνω στο πρώτο μεγάλο ρεύμα ενέργειας της θέλησης ή ισχύος. Θα σημειώσετε πώς τρεις απ’ αυτές τις ακτίνες προδιαθέτουν σαφώς το άτομο που είναι Ζυγός σε συγκεκριμένη κατανόηση, σε νοήμονα θέληση και σε γνώση: η πρώτη ακτίνα (που λειτουργεί μέσω της 3ης και 5ης ακτίνας), η τρίτη ακτίνα και η πέμπτη ακτίνα. Απ’ όπου και η αποτελεσματικότητα του Ζυγού στο φυσικό πεδίο και η δύναμη του αναπτυγμένου Ζυγού να προβάλλει σε φυσική έκφραση τον εσώτερο πνευματικό σκοπό ή την αποσκοπούμενη θέληση. Ένα παράδειγμα ατόμου εξοπλισμένου να κάνει κάτι τέτοιο μπορεί να ιδωθεί στην Ε.Π. Μπλαβάτσκυ. Σ’ αυτό το ζώδιο ο Κρόνος είναι σε έξαρση – στο σημείο ισορροπίας – γιατί έρχεται η ευκαιρία και παρουσιάζεται μια κατάσταση όπου η επιλογή και η απόφαση είναι αναπόφευκτες. Είναι μια επιλογή που πρέπει να γίνει με νοημοσύνη και πάνω στο φυσικό πεδίο, στην αφυπνιζόμενη εγκεφαλική συνείδηση. Μόνο τώρα ο πλήρης σκοπός και το έργο του Κρόνου για την ανθρωπότητα μπορεί να φτάσει σ’ ένα σημείο ομαδικής χρησιμότητας, γιατί μόνο τώρα η ανθρωπότητα έφθασε σ’ ένα σημείο γενικής και διαδεδομένης νοημοσύνης η οποία μπορεί να καταστήσει κάθε επιλογή μια συνειδητή πράξη που συνεπάγεται υπευθυνότητα. Πριν τον τωρινό καιρό μόνο λίγοι πρωτοπόροι μαθητές και μια δράκα νοήμονων ανθρώπων μπορούσαν να θεωρηθούν ελεύθεροι να επιλέξουν στο “σημείο ισορροπίας” το δρόμο που αποσκοπούσαν να “κλίνει ο ζυγός”. Σήμερα υπάρχουν αμέτρητοι αριθμοί, απ’ όπου και η έντονη δραστηριότητα του Κρόνου καθώς εισερχόμαστε στον πρώτο δεκανό του Υδροχόου και απ’ όπου η ίδια δραστηριότητα, επειδή η ανθρωπότητα στέκει τώρα στη δοκιμαστική ατραπό. Αυτή τη διέπει και την ελέγχει ο Ζυγός κι επομένως η ατραπός των επιλογών, των εσκεμμένα εφαρμοζόμενων εξαγνιστικών μέτρων και του σημείου στροφής πριν το Σκορπιό που κυβερνά την ατραπό της μαθητείας, μπορεί κατάλληλα να παίξει το ρόλο της. Η δύναμη του Άρη μειώνεται στο Ζυγό· είναι το ζώδιο του διαλείμματος κι ο Άρης είναι πρόσκαιρα ήρεμος πριν τη συγκέντρωση των δυνάμεών του για μια ανανεωμένη προσπάθεια στο Σκορπιό ή για την “επιτάχυνση” της πνευματικής ζωής στην Παρθένο, ανάλογα με τη φορά που στρέφεται ο τροχός για τον άνθρωπο. Ο Ήλιος “πέφτει” σ’ αυτό το ζώδιο επειδή πάλι ούτε η ψυχή ούτε η προσωπικότητα επικρατούν στον άνθρωπο που είναι καθαρός Ζυγός· επιτεύχθηκε ισορροπία κι έτσι εσωτερικά “αποσυντονίζονται μεταξύ τους”. Ούτε η φωνή της προσωπικότητας ούτε της ψυχής ακούγεται ιδιαίτερα αλλά, όπως το θέτει το Αρχαίο Σχόλιο, “ένας απαλός παλμός απλώνεται τώρα. Κανένας διαπεραστικός ήχος δεν ακούγεται· κανένας βίαιος χρωματισμός της ζωής δεν επηρεάζει (δεν ξέρω πώς

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

172

αλλιώς να μεταφράσω τις πρωτότυπες φράσεις) και καμιά αναταραχή του άρματος της ψυχής”. Η σημασία της θέσης των πλανητών σ’ αυτό το ζώδιο θα προβάλλει καθαρότερα στη συνείδησή σας όταν τις μελετήσετε με προσοχή και η έννοια του Ζυγού θα διατυπωθεί σαφώς στο νου σας. Τα χαρακτηριστικά αυτού του ζωδίου δεν είναι εύκολο να τα ορίσετε ή να τα κατανοήσετε επειδή είναι στην πραγματικότητα η σύνθεση όλων των περασμένων ποιοτήτων κι επιτεύξεων και είναι δύσκολο να έχετε μια σαφή παρουσίαση των ζευγών των αντιθέτων. Όσον αφορά τον άνθρωπο πάνω στη δοκιμαστική ατραπό ή στο χείλος της διάνυσής της, μπορεί να ειπωθεί ότι τα χαρακτηριστικά και οι ποιότητές του σ’ αυτό ζώδιο είναι: ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΣΤΟ ΖΥΓΟ

Αστάθεια και μεταβλητότητα..................................................Ασφαλής και σταθερή θέση. Ανισορροπία...........................................................................Ισορροπία. Πόλωση. Προκατάληψη.........................................................Δικαιοσύνη. Κρίση. Ανιαρή ηλιθιότητα..................................................................Ενθουσιώδης σοφία. Ψευδής, φανταχτερή εξωτερική μορφική ζωή........................Αληθινή ορθή έκφραση. Συνωμοσία..............................................................................Ευθεία συμπεριφορά. Υλιστικές στάσεις...................................................................Πνευματικές στάσεις.

Η ισορροπία ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων είναι αυτή που κάνει μερικές φορές δύσκολα κατανοητό τον άνθρωπο στο Ζυγό· μοιάζει να αμφιταλαντεύεται αλλά ποτέ για πολύ και συχνά ανεπαίσθητα, γιατί υπάρχει πάντοτε η τελική εξισορρόπηση των ποιοτήτων με τις οποίες είναι εξοπλισμένος. Οι κυβερνήτες των δεκανών σ’ αυτό το ζώδιο είναι πάλι διπλοί στην παρουσίασή τους από τις διάφορες σχολές αστρολόγων. Ο Σεφάριαλ μας δίνει τη Σελήνη, τον Κρόνο και το Δία, ενώ ο Άλαν Λήο τοποθετεί σαν ελέγχοντες πλανήτες την Αφροδίτη, τον Κρόνο και τον Ερμή. Σ’ αυτή την περίπτωση, όπως και σε μερικές άλλες, η αλήθεια βρίσκεται μεταξύ των δύο ή σε ένα συνδυασμό των δύο. Οι αληθινοί κυβερνήτες των δεκανών του Ζυγού είναι οι Δίας, Κρόνος και Ερμής. Δε χρειάζεται να επεκταθώ στο αποτέλεσμά τους εκτός για να υποδείξω ότι το αποτέλεσμα της επιρροής του Δία είναι να “ανοίξει τη θύρα της μήτρας” στην Παρθένο – ένας πλανήτης που θα εξετάσουμε όταν μελετήσουμε αυτό το σημείο του ζωδιακού, που θα είναι η επόμενη προσπάθειά μας. Οι λέξεις ή οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι τόσο καθαρές και σαφείς ώστε οποιαδήποτε διευκρίνιση από μέρους μου θα περιέπλεκε το ζήτημα. Μιλούν κατευθείαν στην καρδιά και χωρίς ασάφεια. Για το μέσο άνθρωπο χωρίς αναπτυγμένη πνευματική συνείδηση, η λέξη εκφωνείται ξανά και ξανά ανά τους αιώνες: “Και ο Λόγος είπε: Ας γίνει εκλογή”. Η ανταπόκριση επιστρέφει πάντοτε σαν αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας και από την ψυχή: “Εκλέγω το δρόμο που προχωρεί μεταξύ των δύο μεγάλων γραμμών δύναμης”. ΠΑΡΘΕΝΟΣ Το ζώδιο της Παρθένου είναι ένα απ’ τα πιο σημαντικά στο ζωδιακό, γιατί ο συμβολισμός του αφορά ολόκληρο το στόχο της εξελικτικής διαδικασίας, που είναι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

173

να προστατέψει, ν’ αναθρέψει και τελικά να αποκαλύψει την κρυμμένη πνευματική πραγματικότητα. Αυτή την καλύπτει κάθε μορφή, αλλά η ανθρώπινη μορφή είναι εξοπλισμένη και κατάλληλη να την εκδηλώσει με έναν τρόπο διαφορετικό από κάθε άλλη έκφραση της θειότητας κι έτσι να κάνει απτό και αντικειμενικό εκείνο που αποσκοπεί ολόκληρη η δημιουργική διαδικασία. Οι Δίδυμοι και η Παρθένος συνδέονται στενά, αλλά οι Δίδυμοι παρουσιάζουν τα ζεύγη των αντιθέτων – ψυχή και σώμα – σαν δύο ξεχωριστές οντότητες, ενώ στην Παρθένο σμίγουν κι έχουν υπέρτατη σπουδαιότητα μεταξύ τους· η μητέρα προστατεύει το σπέρμα της Χριστικής ζωής· η ύλη φρουρεί, περιποιείται και γαλουχεί την κρυμμένη ψυχή. Ο βασικός τόνος που ενσωματώνει με μεγάλη ακρίβεια την αλήθεια ως προς την αποστολή της Παρθένου είναι “ο εν υμίν Χριστός, η ελπίς της δόξης”. Δεν υπάρχει πιο σαφής ή πιο επαρκής ορισμός αυτού του ζωδίου απ’ αυτόν· θα ήθελα να τον έχετε κατά νου σ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησής μας για το έκτο ζώδιο του ζωδιακού (ή το έβδομο αν κάποιος δεν εξετάσει τον αντεστραμμένο τροχό). Σ’ όλες τις μεγάλες παγκόσμιες θρησκείες εμφανίζεται η Παρθένος Μητέρα κι αυτό μπορεί να το αποδείξει η μελέτη οποιουδήποτε βιβλίου στη συγκριτική θρησκειολογία. Δεν μπορώ να σας παραθέσω εκτενώς την παγκόσμια αυτή αναγνώριση του έργου της Παρθένου· είναι περιττό να το κάνω, γιατί έγινε επαρκώς από πολλούς ακαδημαϊκούς ερευνητές. Όμως θα υποδείξω ότι τέσσερα από τα ονόματα με τα οποία αποκαλείται η Παρθένος είναι γνωστά σ’ όλους μας και μας λένε πολλά σαν σύνολο αναφορικά με τη μορφική φύση της οποίας σύμβολο είναι η Παρθένος. Η ίδια η λέξη Παρθένος είναι απόγονος και παραφθορά μιας αρχαίας Ατλάντειας λεκτικής ρίζας που εφαρμοζόταν στη μητρική αρχή σ’ εκείνους τους μακρινούς καιρούς. Αυτή η Παρθένος ήταν ο θεμελιωτής της μητριαρχίας που επικρατούσε τότε στον πολιτισμό και την οποία μαρτυρούν διάφοροι μύθοι και παραδόσεις και οι οποίοι έφτασαν σε μας σχετικά με τη Λίλιθ, την τελευταία Παρθένο Θεά των Ατλάντειων χρόνων· η ίδια σκέψη μπορεί επίσης να βρεθεί στις παραδοσιακές αναφορές για τις αρχαίες Αμαζόνες των οποίων τη βασίλισσα νίκησε ο Ηρακλής, αποσπώντας της αυτό που ζητούσε. Πρόκειται για αλληγορία που διδάσκει την ανάδυση του πνευματικού ανθρώπου από τον έλεγχο της ύλης. Τρεις απ’ αυτές τις θεές είναι η Εύα, η Ίσις και η Μαρία. Έχουν ιδιάζουσα και σημαντική σπουδαιότητα όσον αφορά τον πολιτισμό μας γιατί ενσωματώνουν το συμβολισμό ολόκληρης της μορφικής φύσης η οποία όταν ολοκληρωθεί και λειτουργεί σαν πλήρες πρόσωπο, την αποκαλούμε προσωπικότητα. Η προσωπικότητα αυτή (όσον αφορά την ανθρωπότητα) είναι η αναπτυγμένη και εξειδικευμένη έκφραση της τρίτης όψης της θειότητας, εκείνης του Θεού Αγίου Πνεύματος, της ενεργού νοήμονος και τροφοδότριας αρχής του σύμπαντος. Αυτή την όψη θα τη μελετήσουμε στο Λέοντα και θα δούμε εκεί την ανέλιξη αυτής της αυτοσυνείδητης οντότητας και προσωπικότητας η οποία στην Παρθένο γίνεται η μητέρα του παιδίου Χριστός. Η Εύα είναι το σύμβολο της νοητικής φύσης και του νου του ανθρώπου που ελκύεται από το δέλεαρ της γνώσης η οποία πρέπει να αποκτηθεί μέσω της εμπειρίας της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

174

ενσάρκωσης. Συνεπώς η Εύα πήρε το μήλο της γνώσης απ’ τον όφι της ύλης και ξεκίνησε το μακρόχρονο ανθρώπινο εγχείρημα του πειράματος, της εμπειρίας και της έκφρασης που εγκαινιάστηκε – από τη νοητική πλευρά – στην Αρεία εποχή μας. Η Ίσις εκπροσωπεί την ίδια έκφραση στο συναισθηματικό ή αστρικό πεδίο. Η Εύα δεν έχει κανένα παιδί στην αγκαλιά της· το σπέρμα της Χριστικής ζωής είναι ακόμη πολύ μικρό για να κάνει αισθητή την παρουσία του· η ενελικτική διαδικασία είναι ακόμη πολύ κοντά· αλλά στην Ίσιδα προσεγγίζεται το μεσαίο σημείο· η επίσπευση αυτού που είναι επιθυμητό (η Επιθυμία όλων των εθνών, όπως ονομάζεται στη Βίβλο) έλαβε χώρα και συνεπώς η Ίσις αντιπροσωπεύει στους αρχαίους ζωδιακούς τη γονιμότητα, τη μητρότητα και το φύλακα του παιδιού. Η Μαρία μεταφέρει τη διαδικασία στο πεδίο ή τον τόπο της ενσάρκωσης, το φυσικό πεδίο, όπου γεννά το παιδίον Χριστός. Σ’ αυτές τις τρεις Παρθένους και σ’ αυτές τις τρεις Μητέρες του Χριστού έχετε την ιστορία του σχηματισμού και της λειτουργίας των τριών όψεων της προσωπικότητας μέσω των οποίων πρέπει να εκφρασθεί ο Χριστός. Το ίδιο το ζώδιο της Παρθένου εκπροσωπεί μια σύνθεση των τριών θηλυκών όψεων – της Εύας, της Ίσιδας και της Μαρίας. Είναι η Παρθένος Μητέρα που προσφέρει εκείνο που χρειάζεται για τη νοητική, συναισθηματική και φυσική έκφραση της κρυμμένης αλλά πάντοτε παρούσας θειότητας. Οι τρεις αυτές εκφράσεις οδηγούνται στην αναγκαία τελείωση στο Λέοντα, το ζώδιο της ατομικής, αναπτυγμένης αυτοσυνείδησης και ανέλιξης της προσωπικότητας. Επομένως η Παρθένος είναι ο αντίθετος πόλος του πνεύματος και αντιπροσωπεύει τη σχέση αυτών των δύο, αφού συνενώθηκαν αρχικά στον Κριό και παρήγαγαν μια αναγνωρισμένη δυαδικότητα στους Διδύμους. Θα σας υπενθύμιζα εδώ κάτι που μπορεί στην αρχή να περιπλέξει την πιθανή σύγχυση που υφίσταται ήδη στο νου σας, αλλά που βρίσκεται πίσω απ’ όλα όσα σας έδωσα. Μιλήσαμε για τους δύο τρόπους πορείας γύρω από το ζωδιακό: το συνήθη δρόμο από τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων και τον εσωτερικό δρόμο από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Αναφέρονται στην ανθρώπινη εξέλιξη που είναι η μόνη που εξετάζουμε σ’ αυτή την πραγματεία. Αλλά στο μείζονα εξελικτικό κύκλο που αφορά τη μαζική κίνηση του πνεύματος-ύλης κι όχι την ατομικοποιημένη πρόοδο του ανθρώπου, η κίνηση γίνεται απ’ τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Το μυστικό του προπατορικού αμαρτήματος του ανθρώπου κρύβεται σ’ αυτή την αλήθεια, γιατί σε κάποιο στάδιο της ανθρώπινης ιστορίας συνέβη ένας εσφαλμένος προσανατολισμός και η ανθρώπινη οικογένεια προχώρησε – σαν σύνολο – ενάντια στο κανονικό, ας πούμε, ζωδιακό ρεύμα και μόνο στην ατραπό της μαθητείας επιτυγχάνεται ο σωστός προσανατολισμός και η ανθρωπότητα μετακινείται στον ορθό ρυθμό της προόδου. Θα σας ζητούσα λοιπόν να διαφοροποιήσετε την ενελικτική διαδικασία που επηρεάζει τις μεγάλες Δημιουργικές Ιεραρχίες από τις ανελικτικές διαδικασίες που επηρεάζουν την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, την ανθρώπινη. Αυτή όμως δεν είμαστε πραγματικά σε θέση να τη μελετήσουμε, γιατί όταν βρισκόμαστε στον ανελικτικό κύκλο, είμαστε τόσο στενά ταυτισμένοι με τη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

175

διαδικασία, ώστε δεν μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά ανάμεσα στον κοσμικό Εαυτό και το Μη-εαυτό· προς το παρόν μαθαίνουμε να διακρίνουμε ανάμεσα στον Εαυτό και το Μη-εαυτό σε μια μικροσκοπική κλίμακα σε σχέση με την ανέλιξή μας. Μόνο όταν ταυτισθούμε με την Ιεραρχία του πλανήτη μας και μ’ εκείνο το κέντρο της πνευματικής δύναμης, που είναι ο άμεσος αντικειμενικός σκοπός όσων βρίσκονται στην ατραπό της μαθητείας να προσεγγίσουν, γίνεται εφικτό για μας να συλλάβουμε – πάνω στο ανελικτικό τόξο – εκείνα τα πλατιά περιγράμματα κι εκείνα τα μείζονα ρεύματα θείας ενέργειας που είναι παρόντα πάνω στο ενελικτικό τόξο. Αυτός είναι ο λόγος που είναι προς το παρόν αδύνατη η μελέτη του ζωδιακού σε σχέση με τα υπανθρώπινα βασίλεια της φύσης. Συνεπώς η Παρθένος είναι η κοσμική μητέρα επειδή αντιπροσωπεύει κοσμικά τον αρνητικό πόλο του θετικού πνεύματος· είναι ο δεκτικός πράκτορας όσον αφορά την όψη Πατήρ. Σε ένα προηγούμενο ηλιακό σύστημα αυτή η υλική όψη ήταν ο υπέρτατος παράγοντας ελέγχου, όπως ακριβώς στο παρόν ηλιακό σύστημα η ψυχή ή η Χριστική αρχή έχει υπέρτατη σημασία. Από ορισμένες πλευρές η Παρθένος είναι το αρχαιότερο απ’ όλα τα ζώδια κι αυτή είναι μια δήλωση που αδυνατώ να σας αποδείξω. Σ’ εκείνο το πρώτο σύστημα μπορούσαν να βρεθούν τα αμυδρά συμπτώματα (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια λέξη) της δυαδικότητας που είναι αποδειγμένο γεγονός στο παρόν σύστημα κι αυτή η αλήθεια διατηρήθηκε σε μας στα λόγια ότι “το Άγιο Πνεύμα επισκίασε την Παρθένο Μαρία”. Η ζωή της τρίτης θείας όψης επιδρούσε τότε στον ωκεανό της ήρεμης ύλης και προετοίμασε αυτή την ουσία (επί ανείπωτους αιώνες) για το έργο της στο παρόν ηλιακό σύστημα. Σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα πρέπει να γεννηθεί το Παιδίον Χριστός, η έκφραση της θείας συνείδησης και το αποτέλεσμα της σχέσης του Πατρός-Πνεύματος και της ΜητρόςΎλης. Ένα άλλο σημείο του ζωδιακού που σχετίζεται στενά με το προηγούμενο ηλιακό σύστημα είναι ο Καρκίνος· μπορεί να ειπωθεί ότι ο Καρκίνος είναι η έκφραση (στο στάδιο της μεγάλης ανάπτυξης) του πρώτου ημίσεος του βιόκυκλου του πρώτου ηλιακού συστήματος, ενώ η Παρθένος είναι μια εξίσου προχωρημένη έκφραση του δεύτερου ημίσεος. Σε μια προσπάθεια να συλλάβετε την κατάσταση πρέπει να θυμάστε ότι η όψη συνείδηση, όπως εννοούμε την ικανότητα επίγνωσης, έλειπε πλήρως εκτός από έναν εμβρυώδη τρόπο ώστε η όλη διαδικασία να μοιάζει με το στάδιο του εμβρύου στη μήτρα πριν την επιτάχυνση στο μεσαίο στάδιο της εγκυμοσύνης. Όμως δε θα σας βλάψει να ασκήσετε τη φαντασιακή ικανότητα κι έτσι ν’ αποκτήσετε μια αόριστη κι αμυδρή ιδέα της σύνθεσης του μεγάλου εξελικτικού σχήματος το οποίο με κοσμική έννοια αφορά την τριπλή προσωπικότητα της Θεότητας. Μ’ αυτή ασχολήθηκα στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός. Είναι το έκτο ζώδιο κι ο εξάκτινος αστέρας είναι το αρχαίο του σύμβολο, καθώς απεικονίζει τη διαδικασία της ενέλιξης κι επίσης της εξέλιξης, που προωθήθηκε στο σημείο ισορροπίας και μας εκφράζεται στη σχέση της Παρθένου με το Ζυγό. Θα σημειώσετε, αν συμβουλευθείτε το λεξικό, ότι αστρονομικά η Παρθένος θεωρείται

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

176

ότι κατέχει στον ουρανό τη θέση που βρίσκεται ο Ζυγός. Όλα αυτά είναι τμήμα της μεγάλης πλάνης την οποία οι αστρολόγοι βρίσκουν δύσκολο να συλλάβουν. Υπάρχει μια σταθερή κίνηση και μετατόπιση στο χώρο· η μετάπτωση των ισημεριών είναι εξίσου γεγονός και πλάνη. Ολόκληρη η διαδικασία και η ερμηνεία της εξαρτάται απ’ το διανοητικό σημείο εξέλιξης της φυλής· η ανταποκριτικότητα του ανθρώπου στις πλανητικές δυνάμεις και στην επιρροή των ζωδιακών σημείων εξαρτάται από τους φορείς ανταπόκρισης του ανθρώπου και το μηχανισμό λήψης με τον οποίο έρχεται σε ενσάρκωση. Οι ουρανοί, οι αστερισμοί, τα ζώδια και οι πλανήτες σημαίνουν ένα πράγμα για την Ιεραρχία κι ένα άλλο για τους αστρονόμους και κάτι άλλο για τους αστρολόγους, ενώ για το μέσο πολίτη είναι απλώς ζαλιστικοί γαλαξίες φωτός. Νιώθω την ανάγκη να σας το υπενθυμίσω και να σας τονίσω ότι τα αστρονομικά γεγονότα είναι μόνο σχετικά όσον αφορά την αλήθεια και την πραγματική φύση εκείνου για το οποίο γίνονται επιστημονικές ανακοινώσεις· υποδηλώνουν ζωή και δυναμικότητα, αλλά όχι όπως τις καταλαβαίνει η επιστήμη και ο μέσος άνθρωπος. Από τη σκοπιά της εσωτερικής αλήθειας είναι απλά ενσωματωμένες Ζωές και η έκφραση της ζωής, της ποιότητας, του σκοπού και της πρόθεσης Όντων τα Οποία τα έφεραν σε εκδήλωση. Όπως γνωρίζετε καλά, η Παρθένος είναι ένας από τους τέσσερις βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού και – όπως επίσης γνωρίζετε – οι τέσσερις ενέργειες που αποτελούν αυτό το Σταυρό (γιατί οι τρεις Σταυροί είναι διασταυρούμενα ρεύματα ενέργειας) εκφράζουν τον πλήρη στόχο του ανθρώπου σε τέσσερα σαφή στάδια. Μερικές φορές ο Μεταβλητός Σταυρός καλείται ο “Σταυρός της Αναγέννησης”, δίνοντας έμφαση στη συνεχή μεταβολή της οποίας είναι σύμβολο κι επίσης ο “Σταυρός των Μεταβαλλόμενων Ζωών”. Εικονογραφικά αντιπροσωπεύει τα τέσσερα κρίσιμα σημεία ή κινήσεις στο πεδίο ύπαρξης της ψυχής σε εκδήλωση: Ι. Δίδυμοι. 1. Ουσιώδης ασυσχέτιστη δυαδικότητα. Οι Δίδυμοι. 2. Αισθητή και αναγνωρισμένη δυαδικότητα μέσω της α. Μαζικής συγχώνευσης στον Καρκίνο. β. Ατομικής συνείδησης στο Λέοντα. Το στάδιο της Ανθρωπότητας. ΙΙ. Παρθένος. 1. Η περίοδος του κρυμμένου σπέρματος της πνευματικής ζωής. 2. Η περίοδος του ενεργού σπέρματος της πνευματικής ζωής. α. Κύηση στα πρώτα στάδια. β. Το στάδιο της επιταχυνόμενης ζωής. Το στάδιο της Δοκιμασίας ή της Αφύπνισης. ΙΙΙ. Τοξότης. 1. Αίσθηση της περατωθείσας δυαδικότητας. Επίτευξη συγχώνευσης. 2. Η προσηλωμένη άμεση ζωή. Το στάδιο της Μαθητείας.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

177

IV. Ιχθείς. 1. Δυαδικότητα συνδεμένη σε σύνθεση. Συγκρίνετε τα σύμβολα των Διδύμων και των Ιχθύων. 2. Η ανάδυση του Παγκόσμιου Σωτήρα. Το στάδιο της Μύησης. Το θέμα της υπηρεσίας διατρέχει αυτή τη σχέση και σαν αποτέλεσμα της σταθερής ανέλιξης της ψυχικής αρχής. Στους Διδύμους προβάλλει η σχέση ανάμεσα στη μεγάλη δυαδικότητα ψυχής και σώματος, όπου σ’ αυτό το στάδιο το σώμα ή η μορφή υπηρετεί την ψυχή. Στην Παρθένο η ύλη ή η ουσία ανταλλάζουν ή εναλλάσσουν την υπηρεσία τους και η καθεμιά υπηρετεί την άλλη. Στον Τοξότη βρίσκουμε να προβάλλει η υπηρεσία της Μίας Ζωής με όρους της υπηρεσίας της Ιεραρχίας, της πλανητικής έκφρασης της ιδέας της υπηρεσίας, ενώ στους Ιχθείς εμφανίζεται – σαν αποτέλεσμα ολόκληρης της εξελικτικής διαδικασίας – ο αφιερωμένος, εκγυμνασμένος και δοκιμασμένος παγκόσμιος Υπηρέτης ή Σωτήρας. Ειπώθηκε ότι η Παρθένος “περιλαμβάνει την υπηρεσία του άμεσου παρόντος” ή με άλλα λόγια ότι ο ενυπάρχων Θεός εφελκύει αντίδραση από τη μορφική πλευρά κι επομένως υπηρετείται. Οι τρεις Σταυροί – κοσμικός, συστημικός και ανθρώπινος – έχουν βαθύ ενδιαφέρον στην αλληλοσχέτισή τους· θα το ανακαλύψουμε όταν μελετήσουμε με προσοχή τις σημασίες, τη θέση και το ενεργοποιό τους αποτέλεσμα στο ζωδιακό – τόσο στον πλανήτη μας όσο και μεταξύ τους. Αυτό θα το κάνουμε σε ένα μεταγενέστερο τμήμα αυτής της Πραγματείας. Η Παρθένος ανήκει στη γήινη τριπλότητα και μια κατανόηση αυτής της τριπλότητας θα είναι επίσης διαφωτιστική. Τα τρία γήινα ζώδια είναι οι ΤαύροςΠαρθένος-Aιγόκερως και σχετίζονται μεταξύ τους με έναν ιδιάζοντα τρόπο σε σχέση με το μη-ιερό πλανήτη, τη Γη μας. Η σχέση που μας αφορά είναι εκείνη της συνάντησης και της συγχώνευσης των ενεργειών των τριών αυτών ζωδίων πάνω στη Γη και το αποτέλεσμά τους στα βασίλεια της φύσης, τα οποία εκδηλώνει η Γη μας. Μπορεί να ειπωθεί ότι: 1. Ταύρος – Κίνητρο πίσω από την εξέλιξη (Παρώθηση). Επιθυμία για εμπειρία, για ικανοποίηση. Το Φως της Γνώσης 2. Παρθένος – Κίνητρο πίσω από τη μαθητεία (Στόχος). Επιθυμία για έκφραση, πνευματική επιθυμία. Το Κρυμμένο Φως του Θεού 3. Aιγόκερως – Κίνητρο πίσω από τη μύηση (Υπηρεσία). Επιθυμία για απελευθέρωση. Επιθυμία υπηρεσίας. Το Φως της Ζωής Όλα αυτά εκφράζουν την επιθυμία καθώς μεταβάλλεται σε έφεση και κατά τη διαδικασία φέρνει φως και ζωή στον άνθρωπο. Στην Παρθένο ο σκοπός για τον οποίο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

178

υπάρχει η μορφική ζωή αρχίζει να γίνεται αντιληπτός και η επιθυμία για ικανοποίηση της προσωπικότητας αρχίζει ν’ αλλάζει και η επιθυμία του ανθρώπου για ενδότερη αναγνώριση του ενοικούντος Χριστού αρχίζει να αναλαμβάνει αυξανόμενο έλεγχο ωσότου η εσώτερη πνευματική πραγματικότητα απελευθερωθεί τελικά από τη σκλαβιά της ύλης κι εκδηλωθεί με την αληθινή της φύση στον κόσμο. Θέτοντας την ίδια σκέψη με άλλους όρους, το φως της γνώσης του οποίου θεματοφύλακας είναι ο Ταύρος, δίνει τη θέση του στο φως της σοφίας του οποίου φύλακας είναι η Παρθένος και τελικά παράγει το φως της μύησης στον Aιγόκερω. Όμως όλα αυτά γίνονται και πρέπει να γίνονται πάνω σε ό,τι αποκαλείται εσωτερικά “η ακτινοβόλος επιφάνεια της γης”, το πεδίο της μορφής· η ανάληψη ή η δόξα της Παρθένου δεν έχει συμβεί ακόμη και η ανύψωση της ουσίας δεν έχει ακόμη πραγματωθεί. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι ο Σκορπιός εδραιώνει το αναπόφευκτο της τελικής αυτής ανάληψης της ύλης στον ουρανό στον Aιγόκερω κι αυτή προβλέφθηκε για μας στην ιστορία του Ηρακλή στο Σκορπιό, όταν ανύψωσε την Ύδρα πάνω από το κεφάλι του στον αέρα. Η Παρθένος συμβολίζει τα βάθη, το σκοτάδι, την ησυχία και τη θέρμη· είναι η κοιλάδα της βαθιάς εμπειρίας όπου ανακαλύπτονται μυστικά και τελικά “έρχονται στο φως”· είναι ο τόπος των αργών, ήρεμων κι όμως ισχυρών κρίσεων και περιοδικών αναπτύξεων που συμβαίνουν στο σκοτάδι κι όμως οδηγούν στο φως. Είναι το “στάδιο τύφλωσης” που απαντάται στα Τεκτονικά τυπικά και προηγείται πάντοτε του δώρου του φωτός. Η Παρθένος εκπροσωπεί τη “μήτρα του χρόνου” όπου το σχέδιο του Θεού (το μυστήριο και το μυστικό των αιώνων) ωριμάζει βραδέως και – με πόνο και στενοχώρια και δια της πάλης και της διαμάχης – έρχεται σε εκδήλωση στο τέλος του καθορισμένου χρόνου. Σήμερα θα φαινόταν (περίεργα και πειστικά) ότι εισερχόμαστε στον όγδοο μήνα της κύησης· αυτό συμβαίνει σχεδόν κυριολεκτικά όσον αφορά την ανθρωπότητα, γιατί – μετρώντας από την Παρθένο στον Υδροχόο, στο ζώδιο στο οποίο εισερχόμαστε τώρα – βρίσκουμε ότι υπάρχουν οκτώ ακριβώς ζώδια: Παρθένος, Λέων, Καρκίνος, Δίδυμοι, Ταύρος, Κριός, Ιχθείς και Υδροχόος κι αυτό είναι σίγουρα η εγγύηση ότι η γέννηση της νέας εποχής, της νέας συνείδησης και του νέου πολιτισμού και κουλτούρας είναι αναπόφευκτη και σίγουρη. Θα ήθελα να σταθώ εδώ και να αποσαφηνίσω κάπως ένα σημείο σε σχέση με τη διέλευση της ανθρώπινης ζωής γύρω από το ζωδιακό. Αυτή η πρόοδος ή διέλευση χωρίζεται σε τρεις κύριες υποδιαιρέσεις: 1. Στη διέλευση ή πρόοδο της ανθρωπότητας γύρω από το ζωδιακό από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου, ωσότου στην Παρθένο-Λέοντα (γιατί τα δύο αυτά ζώδια θεωρούνται εσωτερικά αδιαχώριστα) η μαζική κίνηση αποδεσμεύσει το άτομο σε μια ζωή αυτοσυνείδητης προόδου και σ’ έναν αλλαγμένο τρόπο προόδου γύρω απ’ τον τροχό της ζωής. Αυτή βρίσκεται μακριά στο παρελθόν. 2. Στη διέλευση ή πρόοδο του ατόμου που προχωρεί αντίθετα από τη μαζική κίνηση· σ’ αυτό το στάδιο το άτομο προχωρεί δεξιόστροφα από τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων. Τότε και για πολλούς αιώνες η ζωή του είναι κατεξοχήν αντικοινωνική με την πνευματική έννοια· είναι ιδιοτελής κι εγωκεντρικός. Οι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

179

προσπάθειές του είναι για τον εαυτό του και για τη δική του ικανοποίηση και τα εγχειρήματα της προσωπικότητας κι αυτή γίνεται σταθερά ισχυρότερη. Αυτή είναι η τωρινή κατάσταση για τις μάζες. 3. Στη διέλευση ή πρόοδο του αναπροσανατολισμένου ανθρώπου από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Στο τελικό αυτό στάδιο επιστρέφει στην ίδια κατευθυνόμενη μέθοδο, ρυθμό και μέτρο της προηγούμενης μαζικής κίνησης, αλλά αυτή τη φορά με αλλαγμένες και μεταβαλλόμενες στάσεις ανιδιοτελούς υπηρεσίας, με μια προσωπικότητα αφιερωμένη στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και με έναν εκούσιο αναπροσανατολισμό των ενεργειών του, έτσι ώστε να κατευθύνονται στη δημιουργία σύνθεσης και κατανόησης. Αυτή θα είναι η κατάσταση για τις μάζες στο μέλλον. Ο αστρολόγος του μέλλοντος πρέπει να έχει προσεκτικά κατά νου τους τρεις αυτούς τρόπους προόδου. Τέτοιο είναι το σχέδιο του Θεού, όπως μπορούμε να το νιώσουμε επί του παρόντος. Σ’ αυτό το σχέδιο η Παρθένος εκπροσωπεί τη μήτρα του χρόνου και περνά την προσωπικότητα-ψυχή (Λέων-Παρθένος) μέσα από τα τρία παραπάνω στάδια ή κύκλους. Εκπροσωπεί επίσης τη μήτρα της μορφής και την τροφό μητέρα που φρουρεί τη Χριστική αρχή μέσα στη δική της υλική ουσία μέχρι να γεννήσει στο “πλήρωμα του χρόνου” το παιδίον Χριστός. Υπάρχουν τρία κύρια ζώδια που συνδέονται με τη Χριστική αρχή σ’ αυτή την παγκόσμια περίοδο: 1. Παρθένος – Κύηση – κυβερνά εννέα ζώδια από την Παρθένο μέχρι τον Aιγόκερω, συμπεριλαμβανομένης της Παρθένου. 2. Aιγόκερως – Μόχθος – τρία ζώδια από τον Aιγόκερω μέχρι τους Ιχθείς, μέχρι την τρίτη μύηση, συμπεριλαμβανομένου του Aιγόκερου. 3. Ιχθείς – Γέννηση – εμφάνιση του παγκόσμιου Σωτήρα. Εξετάζοντας αυτά τα σημεία, προβάλλει ένα άλλο πρόβλημα για την αστρολογία, που σπάνια έθιξα αλλά είναι καθοριστικό στα αποτελέσματά του. Πρέπει να υπάρξει διάκριση μεταξύ του ωροσκοπίου της μορφής και του ωροσκοπίου της εσώτερης, ζώσας Χριστικής αρχής. Αυτή θα καθορίσει τη νέα αστρολογία αλλά θα αναπτυχθεί καθώς οι αστρολόγοι θα εργάζονται με τις υποθέσεις που παρουσίασα. Συλλογισθείτε αυτά τα γεγονότα που συνδέονται με τη Χριστική ζωή· θεωρητικά σας είναι οικεία, αλλά οι συνέπειες και η εσωτερική τους έννοια είναι δυσνόητες και συχνά δύσκολες σ’ όσους ανατράφηκαν από την παλιά τάξη και με τις παλιές ιδέες και προσεγγίσεις της αλήθειας. Υποδηλώνουν περισσότερα απ’ όσα έχουν συλληφθεί μέχρι τώρα. Οι κυβερνήτες αυτού του ζωδίου είναι τρεις: 1. Ερμής – Είναι ο ορθόδοξος κυβερνήτης. Υποδηλώνει την ευμετάβλητη ενέργεια του Υιού του Νου, της ψυχής. Είναι εναλλάξιμος με τον Ήλιο (Yιός) κι εκπροσωπεί το Μεσολαβητή ή ενδιάμεσο μεταξύ Πατρός και Μητρός, μεταξύ Πνεύματος και Ύλης κι όμως είναι αποτέλεσμα της ένωσης αυτών των δύο. 2. Σελήνη (Ήφαιστος) – Είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης. Η σημασία του είναι παρόμοια μ’ εκείνη του ορθόδοξου κυβερνήτη. Η Σελήνη (ή τέταρτη ακτινική

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

180

ενέργεια) φαίνεται εδώ σαν μια έκφραση της πρώτης ακτινικής ενέργειας που εκδηλώνεται μέσω του Ήφαιστου. Η Σελήνη κυβερνά τη μορφή και είναι η θέληση του Θεού να εκδηλώνεται με το μέσον της μορφής. 3. Δίας – Είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης και κυβερνά τη δεύτερη Δημιουργική Ιεραρχία, εκείνη των Θείων Δομητών της πλανητικής μας εκδήλωσης. (Βλέπε τον πίνακα για τις Ιεραρχίες.) Είναι η έβδομη Δημιουργική Ιεραρχία καθώς και η δεύτερη, αν προσμετρηθούν οι πέντε ανεκδήλωτες Ιεραρχίες· μεγάλο μέρος από το μυστήριο που υπόκειται σ’ αυτές τις Ιεραρχίες θα αποκαλυφθεί στη σημασία του δύο και του επτά. Μέσω των τριών αυτών πλανητικών κυβερνητών διαχύνονται οι ενέργειες της τέταρτης ακτίνας που κυβερνά το νου μέσω του Ερμή και τη φυσική μορφή μέσω της Σελήνης· οι ενέργειες της πρώτης ακτίνας που εκφράζει τη θέληση του Θεού, αρχίζουν να ελέγχουν τον αυτοσυνείδητο άνθρωπο (που εξελίχθηκε στο Λέοντα) και οι ενέργειες της δεύτερης ακτίνας που ενσωματώνει την αγάπη του Θεού, διαχύνονται στην εκδήλωση. Θέληση, αγάπη και αρμονία μέσω διαμάχης – αυτές είναι οι ελέγχουσες δυνάμεις που κάνουν τον άνθρωπο ό,τι είναι κι αυτές είναι οι διέπουσες και κατευθυντήριες ενέργειες που χρησιμοποιούν το νου (Ερμής), τη συναισθηματική φύση, αγάπη (Δίας) και το φυσικό σώμα (Σελήνη, ή εσωτερική θέληση) για σκοπούς θείας έκφρασης και εκδήλωσης. Θα σας είναι φανερό ότι το έργο του Ερμή σε σχέση με την ανθρωπότητα έχει προωθηθεί πολύ ικανοποιητικά και έφερε την ανθρωπότητα στο τωρινό της σημείο εξέλιξης πάνω στη δοκιμαστική ατραπό· ότι η ενέργεια του Ήφαιστου κάνει δυναμικά αισθητή την παρουσία της, απ’ όπου και ο αγώνας που συνεχίζεται πάνω στον πλανήτη μεταξύ των ανθρώπων με θέληση – ιδιοτελή και φιλόδοξη – και των ανθρώπων καλής θέλησης που επιθυμούν το καλό του συνόλου. Όταν η ανθρώπινη Ιεραρχία αφυπνισθεί πλήρως στις πνευματικές κι όχι μόνο στις υλικές δυνατότητες, τότε το έργο του Δία θα εντατικοποιηθεί αμέσως και ο ευεργετικός αυτός κυβερνήτης θα οδηγήσει την ανθρώπινη οικογένεια στους δρόμους της ειρήνης και της προόδου. H Παρθένος σχετίζεται σαφώς με το μέσον των διαφόρων πλανητικών κυβερνητών με οκτώ άλλα ζώδια κι επομένως μας αφορούν τα οκτώ αυτά ζώδια επειδή παράγουν μια αλληλοσχετιζόμενη σύνθεση εννέα ζωδίων (συμπεριλαμβανομένης της Παρθένου). Σ’ αυτή την αλληλοσχετιζόμενη αριθμητική σύνθεση και την καρποφόρο αλληλοσχέτιση κρύβεται ολόκληρη η ιστορία της ανθρώπινης προόδου και το μυστικό της διαδικασίας της θείας εκδήλωσης. Αξίζει να θυμηθείτε εδώ ορισμένα σημεία που είναι: 1. Tο εννέα είναι ο αριθμός του ανθρώπου. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία είναι στην πραγματικότητα η ένατη, αν συμπεριληφθούν στην απαρίθμηση οι πέντε ανεκδήλωτες Ιεραρχίες. Η ανθρώπινη Ιεραρχία είναι απλά η τέταρτη ανάμεσα στις επτά που βρίσκονται σε ενεργό ή εκδηλωμένη έκφραση. 2. Το εννέα είναι ο αριθμός της μύησης όσον αφορά την ανθρωπότητα. Υπάρχουν: α. Πέντε κύριες πλανητικές μυήσεις τις οποίες μπορεί να λάβει ο άνθρωπος.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

181

β. Τρεις συστημικές μυήσεις από τις οποίες ο Χριστός έχει τις δύο. γ. Μια κοσμική μύηση που σχετίζει τον άνθρωπο με το Σείριο. Συνεπώς η σχέση της Παρθένου με τα οκτώ ζώδια έχει μια συγκεκριμένη επίπτωση σ’ αυτά τα ζητήματα και οι εννέα ενωμένες δυνατότητες παίζουν το ρόλο τους στην ανάπτυξη της Χριστικής ζωής στο άτομο και στις μάζες των ανθρώπων. Απ’ αυτή την ομάδα των ζωδίων και των συνοδευτικών αστερισμών τους παραλείπονται τρία. Είναι ο Λέων, ο Ζυγός και ο Aιγόκερως. Τα τρία αυτά ζώδια είναι όλα ζώδια κρίσης και δείχνουν την προοδευτική επίδραση των άλλων εννέα και τις καταστάσεις που ανακύπτουν από τη δραστηριότητά τους. Είναι σημεία δοκιμασίας στη διαδικασία της δράσης των ενεργειών από τα άλλα εννέα ζώδια καθώς οι ενέργειες αυτές επηρεάζουν τους ζηλωτές ατομικά. Αυτά είναι: 1. Λέων – Η Κρίση της Ατομικοποίησης. Αυτή εκφράζεται σε δύο στάδια σαν: α. Διάχυτη ατελής δύναμη. β. Ολοκλήρωση προσωπικότητας. Υποδηλώνει την ανάδυση της προσωπικότητας και την προετοιμασία για τη Χριστική εμπειρία. Είναι αυτοσυνείδηση και κατώτερη σύνθεση. 2. Ζυγός – Η Κρίση της Ισορροπίας. Η ανάδυση της αίσθησης της αυτο-κατεύθυνσης και της ισορροπίας. Είναι το σημείο ισορροπίας μεταξύ ψυχής και μορφής. Δηλώνει την ανάδυση της ελεύθερης επιλογής. Είναι συνείδηση της δυαδικότητας και η προσπάθεια να ισορροπηθούν οι δύο. 3. Aιγόκερως – Η Κρίση της Μύησης. Αυτή υπάρχει σε πέντε στάδια και δηλώνει την ανάδυση της δεσπόζουσας Χριστικής ζωής. Σημαίνει την ανώτερη σύνθεση και τον έλεγχο της Χριστικής συνείδησης που είναι ομαδική συνείδηση. Υπάρχουν λοιπόν εννέα ζώδια απ’ τα οποία διαχύνονται δυναμικότητες που είναι δημιουργικές στο αποτέλεσμά τους και προκαλούν αλλαγές που είναι αναγκαίες στην πρόοδο της ψυχής για θεία έκφραση. Έχετε επίσης τρία ζώδια κρίσης με τα οποία καθορίζεται το σημείο εξέλιξης. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι: 1. Λέων-Ζυγός-Aιγόκερως – Συνιστούν το τρίγωνο του Πατρός ή της όψης θέληση· σημαδεύουν σημεία επίτευξης μέσω της αντιμετωπισθείσας κρίσης και του επιτευχθέντος θριάμβου. 2. Καρκίνος-Παρθένος-Ιχθείς – Συνιστούν το τρίγωνο της Μητρός ή της όψης ύλη, που ρυθμίζεται από νοήμονα δραστηριότητα. Δείχνουν σημεία ευκαιρίας ενός εσώτερου είδους όσον αφορά τη συνείδηση κι επομένως έχετε την αναγνώριση της μαζικής, της ατομικής και της ομαδικής συνείδησης. Μια προσεκτική μελέτη των παραπάνω ιδεών θα αποδειχθεί καρποφόρος στην εδραίωση μεθόδων και σχέσεων· πρέπει επίσης να υποδεικνύουν το κλειδί το οποίο μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι αστρολόγοι όταν ζητούν να εργασθούν με ωροσκόπια της μάζας. Καθώς μελετήσαμε τους διάφορους αυτούς αστερισμούς, θα σας έγινε φανερό ότι η κύρια λειτουργία των πλανητών είναι να συνιστούν πράκτορες διανομής για τις

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

182

ενέργειες που εκπορεύονται από το ζωδιακό καθώς συγκλίνουν στο ηλιακό μας σύστημα και έλκονται από τον πλανήτη μας. Οι σπουδαστές χρειάζεται να κατανοήσουν όσο βαθύτερα μπορούν ότι η βάση των αστρολογικών επιστημών είναι η εκπόρευση, η διαβίβαση και η λήψη ενεργειών και η μετουσίωσή τους σε δυνάμεις από τη δεκτική οντότητα. Οι ενέργειες των διαφόρων ζωδίων έλκονται από τους διάφορους πλανήτες ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξής τους και απ’ ό,τι αποκαλείται εσωτερικά “αρχαία σχέση” ανάμεσα στις εμψυχώνουσες οντότητες των πλανητών και των αστερισμών. Αυτή η σχέση υφίσταται μεταξύ όντων και θεμελιώνεται στο Νόμο της Συγγένειας. Αυτός ο νόμος της συγγένειας δημιουργεί τη μαγνητική έλξη και τη δυναμική ανταπόκριση μεταξύ αστερισμών και πλανητών μέσα στο ηλιακό σύστημα και μεταξύ κάποιου ιδιαίτερου πλανήτη και των μορφών ζωής πάνω σε έναν άλλο πλανήτη και των “επικείμενων ενεργειών”, όπως καλούνται, που λαμβάνονται από κάποια μείζονα πηγή. Η ικανότητα λήψης και όφελους από τις πλανητικές ενέργειες (οι οποίες λαμβάνονται καθώς εκπορεύονται από κάποιο αστερισμό) εξαρτάται από το σημείο εξέλιξης που καθορίζει τη δεκτικότητα και την ανταποκριτικότητα του μηχανισμού λήψης. Αυτό αποτελεί έναν αναλλοίωτο νόμο κι εξηγεί τη δύναμη κάποιων πλανητών που δεν έχουν ως τώρα ανακαλυφθεί κι επομένως έχουν ελάχιστα να κάνουν με την ως τώρα εξέλιξη, λόγω της μη ανταποκριτικότητας των μορφών λήψης. Οι πλανήτες, οι ενέργειες και οι δυνάμεις υπήρχαν πάντοτε, αλλά παρέμεναν αναποτελεσματικές και συνεπώς αναποκάλυπτες λόγω της ανυπαρξίας των αναγκαίων οργάνων ανταπόκρισης. Συνεπώς δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα στη ζωή και την ιστορία ενός ατόμου και γίνονται δυναμικές και “μαγνητικά εμψυχωτικές” μόνο όταν ο άνθρωπος φτάσει σ’ ένα ορισμένο σημείο ανάπτυξης και γίνει ευαίσθητος στις ανώτερες επιδράσεις και προετοιμάζεται να διανύσει την ατραπό. Αυτή η ετοιμότητα δείχνει ότι η συσκευή ανταπόκρισης (η τριπλή προσωπικότητα) είναι πιο ευαίσθητη απ’ ό,τι στην περίπτωση του μέσου προσώπου και μπορεί να ανταποκριθεί σε μια ανώτερη περιοχή κραδασμών απ’ ό,τι ήταν διαφορετικά δυνατό. Εδώ επίσης βρίσκεται η διάκριση ανάμεσα στους ιερούς και τους μη-ιερούς πλανήτες. Επίσης οι Κύριοι των πλανητών (οι ακτινικές Ζωές ή οι πλανητικοί Λόγοι) είναι στο δικό Τους επίπεδο άνισα αναπτυγμένοι και μερικοί απ’ αυτούς είναι πιο προχωρημένοι στην κοσμική ατραπό της πνευματικής ανέλιξης απ’ ό,τι οι άλλοι· όσοι είναι οριστικά στην Κοσμική Ατραπό της Μαθητείας θεωρούνται ότι εμψυχώνουν ιερούς πλανήτες, ενώ όσοι βρίσκονται στην Κοσμική Δοκιμαστική Ατραπό εκφράζονται μέσω των μηιερών πλανητών. Αυτό το σημείο θα το διευκρινίσω αργότερα όταν εξετάσουμε εκείνο το τμήμα της πραγματείας που προορίζεται ν’ ασχοληθεί μ’ αυτό το θέμα. Το σημείο που ζητώ εδώ να διευκρινίσω είναι ότι όλα αποτελούν ζήτημα αναπτυγμένης λήψης κι ευαισθησίας. Στον αντεστραμμένο τροχό με το μέσον των πλανητικών κυβερνητών (ορθόδοξων και εσωτερικών που είναι ενωμένα ενεργοί) ο άνθρωπος πάνω στην ατραπό ανταποκρίνεται σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό ενεργειών που φθάνουν σ’ αυτόν από πολλές πλευρές και διευθύνσεις, απ’ όπου και οι δυσκολίες του ανθρώπου πάνω στην

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

183

Ατραπό της Μαθητείας. Όταν γίνει μυημένος, αυτό το εύρος των δονήσεων αυξάνει γοργά και γίνεται δεκτικός σ’ εκείνες τις ενέργειες που τις ταξινομήσαμε υπό τον όρο ιεραρχικές και αναφέρονται στις δώδεκα Δημιουργικές Ιεραρχίες. Τότε οι δυνάμεις αυτών των Ιεραρχιών (που δεν είναι πλανητικές ούτε συστημικές) παρασύρονται εντός και δια του μυημένου και αφυπνίζουν τις μεγάλες εκείνες ομαδικές ανταποκρίσεις που θα του δώσουν τελικά συστημική συνείδηση και θα τον κάνουν παγκόσμιο υπηρέτη στον Υδροχόο και παγκόσμιο σωτήρα στους Ιχθείς. Εδώ σας μεταδίδεται ένας υπαινιγμός σχετικά με την παγκόσμια περίοδο στην οποία εισερχόμαστε τώρα και θα σας γίνει αυξανόμενα φανερό (αν στοχασθείτε τα λόγια μου) γιατί προχωρούμε σε ένα ζώδιο όπου οι τάξεις των μυημένων θ’ αυξηθούν κατά πολύ. Στο στάδιο της μύησης οι ενέργειες των ζωδίων και των αστερισμών τους (θα έπρεπε να πω των συνοδευτικών αστερισμών – εκφράζει την κατάσταση ακριβέστερα απ’ ό,τι ο συνηθισμένος τρόπος αναφοράς) έρχονται σε αγνότερη μορφή και σε μια αμεσότερη γραμμή απ’ ό,τι στην Ατραπό της Μαθητείας και στα προηγούμενα στάδια της εξελικτικής ανάπτυξης. Ο μυημένος ανταποκρίνεται σε πλανητικές, συστημικές και σε ορισμένες κοσμικές επιρροές και γίνεται – αν μπορώ να το εκφράσω έτσι – ένας φακός δια του οποίου “τα πολλά φώτα που είναι καθαυτή ενέργεια” μπορούν να διαχυθούν κι έτσι να εστιασθούν στον πλανήτη μας. Ο μυημένος συντονίζει τη συνείδησή του μ’ αυτές τις ενέργειες κι έτσι γίνεται ένας πλανητικός υπηρέτης. Το άλλο σημείο που θα ήθελα εδώ να θίξω, είναι ότι ορισμένες από τις ακτίνες εκφράζονται μέσω δύο πλανητών. Για παράδειγμα, η τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης μας προσεγγίζει τόσο δια της Σελήνης όσο και δια του Ερμή, ενώ η πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Ισχύος μας προσεγγίζει δια του Ήφαιστου και δια του Πλούτωνα. Ο πραγματικός λόγος γι’ αυτό είναι ένα από τα μυστικά της μύησης και κρύβεται στο πεπρωμένο της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας και στη θέληση-γιαεκδήλωση του Κυρίου της Γης, ο Οποίος βρίσκεται στην τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης· λέγεται γι’ Αυτόν ότι “όταν η τρίτη μεγάλη ενέργεια σχετισθεί με την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, θα κατανοηθεί το μυστήριο των τελειωθέντων Επτά”. Mια από τις πιο φανερές σημασίες αυτής της δήλωσης μπορεί να βρεθεί στην ανέλιξη της νοημοσύνης και της αγάπης στο μυημένο, οπότε τη στιγμή της εκδηλωμένης έκφρασης και στην τελευταία κύρια μύηση θα ανταποκρίνεται στη σύνθεση των ενεργειών που εκπορεύονται από τα “επτά πνεύματα ενώπιον του θρόνου του Θεού”. Αυτά είναι αντιπρόσωποι των επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου και ο άλλος πόλος Τους, οι επτά Αδελφές των Πλειάδων, αναγνωρίζονται συμβολικά σαν οι επτά σύζυγοι των Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου. Εδώ βρίσκουμε πάλι σε σχέση με το ηλιακό μας σύστημα ένα άλλο μεγάλο τρίγωνο ενεργειών των οποίων το εστιακό σημείο στη Γη μας είναι τα επτά πνεύματα ενώπιον του Θρόνου. Μ’ αυτό το τρίγωνο θα ασχοληθούμε αργότερα· θέλω απλώς ν’ αναφερθώ εδώ σ’ αυτό: 1. Τα επτά Πνεύματα ανταποκρίνονται στους επτά ιερούς πλανήτες. Αυτά είναι: α. Εκφράσεις της θείας ζωής πάνω στη Γη. β. Εστιακά σημεία για τους Κυρίους των επτά ακτίνων.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

184

γ. Κυβερνήτες των επτά πεδίων συνείδησης και εκδήλωσης. δ. Αντιπρόσωποι επειδή ανταποκρίνονται στους: 2. Επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου, οι Οποίοι είναι: α. Εκφράσεις της ζωής του Ενός Περί του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί. β. Θετικά εστιακά σημεία για τις επτά κύριες κοσμικές ενέργειες. γ. Κυβερνήτες των επτά Δημιουργικών Ιεραρχιών. δ. Σχετιζόμενοι σαν θετικοί πόλοι με: 3. Τις επτά Αδελφές ή τις επτά Πλειάδες οι οποίες: α. Είναι εκφράσεις του δυαδισμού της εκδήλωσης στη σχέση τους με τους επτά Ρίσι. β. Παρέχουν τον αρνητικό πόλο στη θετική όψη των επτά Ρίσι. γ. Συγχωνεύονται με τις θετικές ενέργειες της Μεγάλης Άρκτου και εργάζονται ενωμένα μέσω των επτά ζωδίων. Εδώ εμφανίζεται πάλι η πολυπλοκότητα των δυνάμεων που επιδρούν στον πλανήτη μας κι αυξάνουν σε αριθμό και δυναμικότητα καθώς οι φορείς ανταπόκρισης πάνω στον πλανήτη μας αποβαίνουν πιο αναπτυγμένοι και ευαίσθητοι και γίνονται επομένως ικανοί για μια αληθινότερη αντίδραση και μια ταχύτερη ανταπόκριση στις πολλές δυνάμεις που κρούουν πάνω στις πλανητικές μας μορφές ζωής. Ένας βαθύς ειδικός της αστρολογίας, ο Οποίος εργάζεται με τους Διδασκάλους της Μεγάλης Λευκής Στοάς, παρατήρησε ότι “όταν η ανθρωπότητα κατανοήσει τη διάκριση ανάμεσα στα ζώδια και τους αστερισμούς, καταλάβει τη φύση της πολικότητας των ενεργειών και ανταποκριθεί στις τρεις κοσμικές Πραγματικότητες, τις δώδεκα κοσμικές Ενέργειες και τις επτά πλανητικές Κρούσεις και την αλληλεπίδραση των δώδεκα Δημιουργικών Ιεραρχιών, τότε κι όχι πριν, θα ιδωθεί ένα ακτινοβόλο φως και θα καθοριστεί τελικά το πεπρωμένο του ηλιακού μας Λόγου”. Πίσω απ’ αυτή τη δήλωση μπορούν να βρεθούν τρεις έννοιες: μια για το μέσο νοήμονα άνθρωπο, μια άλλη για τους μαθητές και μια τρίτη για τους μυημένους πάνω από τον τρίτο βαθμό. Όπως σας τόνισα νωρίτερα, το ζώδιο της Παρθένου σχετίζεται με εννέα αστερισμούς και στο γεγονός αυτό βρίσκεται εξίσου μια προφητεία και μια εγγύηση. Εκείνο που κρύβει και καλύπτει αυτό το ζώδιο ανταποκρίνεται δυναμικά σε εννέα ρεύματα ενέργειας, τα οποία – καθώς επιδρούν στη ζωή μέσα στη μορφή κι εφελκύουν ανταπόκριση απ’ την ψυχή – παράγουν εκείνα τα “σημεία κρίσης” κι εκείνες τις “στιγμές καταδεικνυόμενης ανάπτυξης” στις οποίες αναφερθήκαμε μιλώντας για τους Λέοντα-Ζυγό-Aιγόκερω. Μέσω του Ερμή η Παρθένος έρχεται σε στενή σχέση με τρεις αστερισμούς – τον Κριό, τους Διδύμους και το Σκορπιό. Εδώ πάλι υπάρχει ένα τρίγωνο ενεργειών, που έχει μεγάλη σπουδαιότητα στη ζωή του παιδίου Χριστός, το οποίο η Παρθένος φρουρεί και γαλουχεί και κρύβει μέσα της. Μέσω του Κριού και του Σκορπιού ολοκληρώνεται η Χριστική ζωή κι εκδήλωση μ’ εκείνη της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας· εδώ βρίσκεται ένα μεγάλο μυστήριο που αφορά τη διπλή εκδήλωση της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

185

Χριστικής αρχής τόσο στη μορφή όσο και – στο δικό της πεδίο – μέσω της πνευματικής εκδήλωσης· εδώ επίσης εμφανίζεται η αληθινή σημασία των λόγων που βρίσκονται στην Μπαγκαβάτ Γκίτα όταν ο Κρίσνα (η Χριστική αρχή) λέει στον Αρζούνα (τον παγκόσμιο μαθητή ή την αναπτυγμένη μορφική όψη): “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν μ’ ένα τμήμα του εαυτού μου, παραμένω”. Υπάρχει εδώ μια εσωτερική αναφορά στην ουσιαστική ταυτότητα του Υιού με τον Πατέρα, τον “αθάνατο” και με την αιώνια Μητέρα· δηλαδή με το πνεύμα και την ύλη. Αυτό είναι το θεμελιώδες μυστήριο της Παρθένου και θ’ αποκαλυφθεί όταν οι ενέργειες που χύνονται στην Παρθένο απ’ τους Διδύμους μέσω του πλανήτη Ερμή, θα έχουν επιτελέσει το καθορισμένο τους έργο· γιατί οι Δίδυμοι είναι μια έκφραση της τέταρτης ανεκδήλωτης Δημιουργικής Ιεραρχίας – μια απ’ τις ανώτερες ομάδες Ζωών που στέκουν ακριβώς πάνω από τις επτά οι Οποίες ρυθμίζουν τις συστημικές μας ζωές. Αυτές οι Ζωές έχουν επιτύχει το στόχο Τους, αλλά οι ενέργειές Τους κατευθύνονται ακόμη κι εστιάζονται στον πλανήτη μας. Δεν είναι ανεκδήλωτες στην περίπτωση που αφορά τέτοιους αναπτυγμένους πλανήτες όπως ο Ουρανός, ο Δίας ή ο Κρόνος. Σ’ αυτή την τριπλή σχέση των τριών κύριων αστερισμών μπορεί να σημειωθεί ένα τελείως κατανοητό χαρακτηριστικό κι αυτό είναι η ουσιαστική τους δυαδικότητα – το αποτέλεσμα της οποίας είναι φανερό και τόσο δραματικά παρόν στην Παρθένο. Ο Κριός βλέπει την έναρξη ή την εγκαινίαση της σχέσης μεταξύ πνεύματος και ύλης. Οι Δίδυμοι είναι σαφώς ένα ζώδιο δυαδικότητας και υποδηλώνει τη σχέση των δύο αυτών κύριων ενεργειών στην ανθρώπινη ή τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία· ο δυαδισμός αυτός τονίζεται με έναν πιο λεπτομερή και κατανοητό τρόπο στο Σκορπιό στον οποίο ο φθόγγος του εξελικτικού κύκλου που επικρατεί είναι “ο Λόγος εγένετο Σαρξ”. Είναι το ζώδιο που ο Χριστός καταδεικνύει τον έλεγχό Του πάνω στην ύλη στο πρόσωπο του θριαμβευτή μαθητή. Πνεύμα και ύλη (Κριός), ψυχή και σώμα (Δίδυμοι), μητέρα και παιδί (Παρθένος), Λόγος και Σάρκα (Σκορπιός) – αυτά είναι τα τέσσερα ζώδια του δημιουργικού δυαδισμού και της αλληλοσχετιζόμενης εξέλιξης, που παρουσιάζουν και περιγράφουν τη δυναμικότητα και τους σκοπούς της τέταρτης Δημιουργικής Ιεραρχίας. Όταν ο Ερμής, ο θείος Αγγελιαφόρος, η αρχή της πλάνης και η έκφραση του ενεργού ανώτερου νου, εκτελέσει την αποστολή του και “οδηγήσει την ανθρωπότητα στο φως” και το παιδίον Χριστός έξω από τη μήτρα του χρόνου και της σάρκας μέσα στο φως της ημέρας και της εκδήλωσης, τότε το έργο του μεγάλου εκείνου κέντρου που αποκαλούμε ανθρωπότητα, θα εκπληρωθεί. Συλλογισθείτε σ’ αυτό, γιατί θα προβάλλει καθαρότερα στο νου σας η σημασία της εσωτερικής αστρολογίας, αν μπορέσετε να κατανοήσετε την τετραπλή αυτή δραστηριότητα του Ερμή και την αλληλοσχέτιση των τεσσάρων αυτών σημείων του ζωδιακού – που σχετίζονται με τη λογοϊκή Τετράδα. Επίσης σ’ αυτό το ζώδιο η Σελήνη με το δικαίωμα της αρχαιότητάς της και του ελέγχου της αρχαίας σκεπτομορφής κι επειδή ακόμη συγκαλύπτει τον Ήφαιστο και τον Ποσειδώνα, συνδέει τη δύναμη της Παρθένου με τις ενέργειες του Ταύρου, του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

186

Καρκίνου και του Υδροχόου. Αυτό έχει ιδιάζουσα σημασία γιατί σχετίζει τη μορφοδομητική όψη με την όψη συνείδηση η οποία σε ένα υψηλό στάδιο ανάπτυξης παράγει την εκδήλωση της Χριστικής αρχής ή του παιδίου-Χριστός. Ειπώθηκε εσωτερικά ότι τα τέσσερα ονόματα με τα οποία αποκαλείται πάντα ο Αβατάρ Χριστός είναι: 1. Η Επιθυμία Όλων των Εθνών..................Ταύρος.............Σταθερός Σταυρός. 2. Αυτός τον Οποίο νιώθουν οι μάζες ή Αυτός τον Οποίο προσδοκούν..............Καρκίνος..........Θεμελιώδης Σταυρός. 3. Αυτός που αποτελεί γι’ Αυτή το σκοπό της ύπαρξης..............................Παρθένος.........Μεταβλητός Σταυρός. 4. Αυτός που δείχνει το φως και δίνει το ύδωρ............................................Υδροχόος.........Σταθερός Σταυρός. Όλα αυτά τα ζώδια υποδεικνύουν μορφές συνείδησης, που ρυθμίζονται κι εκδηλώνονται απ’ τις ενέργειες αυτών των ζωδίων, εκτελώντας κυκλικά κι αδιάκοπα το καθορισμένο τους έργο. Συνεπώς αφορούν κυρίως το στάδιο της μαθητείας και την εκδήλωση του ηλιακού μαθητή. Απ’ όπου και οι δύο ενέργειες που έρχονται από το Σταθερό Σταυρό. Είναι συνεπώς ένας ενδιάμεσος σταυρός που σχετίζει τους τρεις κύριους και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί. Η Παρθένος σχετίζεται με τον Ταύρο μέσω του Ήφαιστου που εισάγει ό,τι μπορεί να ονομασθεί η ανθεκτική όψη της θέλησης-για-είναι που μεταφέρει τον ενσαρκωμένο Υιό του Θεού δια των εμπειριών της σκοτεινής περιόδου όπου η προσωπικότητα γίνεται η Μητέρα στο στάδιο της κύησης, δια της περιόδου της νηπιότητας στο φυσικό πεδίο και δια του σταδίου της εφηβείας ωσότου ο μυημένος φτάσει σε πλήρη ωριμότητα. Αυτό απαιτεί επιμονή, αντοχή και συνέχεια της προσπάθειας και είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που μεταδίδονται ή διεγείρονται από τις ενέργειες που διαχύνονται απ’ τον Ήφαιστο. Μπορείτε ν’ αντιληφθείτε ότι αυτές είναι πρωτακτινικές ιδιότητες και είναι η αντίστροφη πλευρά εκείνων που συνήθως τονίζονται, δηλαδή του θανάτου ή της δραστηριότητας της όψης του Καταστροφέα. Ο Ταύρος είναι μια έκφραση της τρίτης ανεκδήλωτης Ιεραρχίας και γι’ αυτή την Ιεραρχία δε γνωρίζουμε τίποτε πέρα από το γεγονός ότι σχετίζεται με το φως που απελευθερώνει από το θάνατο. Συνεπώς έχετε: Ταύρος – Φώτιση. Ήφαιστος – Πρώτη ακτίνα ή αντοχή. Τρίτη Δημιουργική Ιεραρχία – Απελευθερωτικό Φως. Παρθένος – Η Χριστική ζωή, λανθάνουσα και ανέκφραστη (όπως είναι η 3η Δημιουργική Ιεραρχία). Σελήνη – Η μορφική φύση, η ουσία της φλόγας που φωτίζει το δρόμο. Ανωτέρω υποδεικνύεται ένα απέραντο πεδίο ψυχολογικής έρευνας σε σχέση με τους αστερισμούς, τους πλανήτες και τις Ιεραρχίες, αλλά έχει πολύ αχανή φύση για να το εξετάσω σ’ αυτή την πραγματεία. Θα αποτελέσει την αστρολογία του μέλλοντος και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

187

θα αρχίσει να γίνεται κατανοητό όταν εδραιωθεί ανάμεσα στους ανθρώπους η ομαδική επίγνωση και η συνέχεια της συνείδησης. Όμως σαν μια μορφή νοητικής γυμναστικής και σαν ένδειξη δυνατοτήτων το θέμα σας είναι χρήσιμο, γιατί διευρύνει τον ορίζοντά σας και υποδεικνύει την εκπληκτική προοπτική του θείου σχεδίου και τη σύνθεση που υπόκειται στην εκδήλωση. Όπως ξέρετε, ο Ποσειδών είναι ο Θεός των υδάτων και ο όρος “ύδωρ” καλύπτει πολλές πλευρές της εσωτερικής σοφίας, όπως: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Την όλη έννοια της ύλης – παγκόσμια και λεπτομερή. Τα “ύδατα της ουσίας”. Τον ωκεανό της ζωής. Τον κόσμο της αστρικής γοητείας και αντίδρασης. Το αστρικό πεδίο σαν σύνολο. Την επιθυμία και τη συναισθηματική φύση. Τον κόσμο της εστιασμένης ενσάρκωσης για τις μάζες. Τη μαζική ύπαρξη, όπως στον Καρκίνο.

Για όλες αυτές τις ιδιότητες ή καταστάσεις του θηλυκού πόλου της ύπαρξης (της υλικής όψης) ο αστερισμός του Καρκίνου είναι ιδιαίτερα συμβολικός. Προηγείται του Λέοντα, του ζωδίου της ατομικότητας και της αυτοσυνείδητης προσπάθειας κι αφορά το βραδύ ρυθμό της μαζικής ζωής – είτε ενστικτωδώς ενεργού, είτε των αντιδράσεων μιας επιβαλλόμενης συνείδησης που είναι αποτέλεσμα μιας επιλεχθείσας εμπειρίας μετά τη μύηση. Υποδηλώνει μαζική ζωή που οδηγεί σε ομαδική ζωή μετά την εμπειρία της μύησης, την οποία εκπροσωπεί το πολικό του αντίθετο – ο Aιγόκερως – κι εκφράζεται πλήρως στον Υδροχόο που συμπληρώνει την εμπειρία του Λέοντα και τη συγχωνεύει μ’ εκείνη του Καρκίνου και του Αιγόκερου. Τα έξι αυτά ζώδια: Καρκίνος............Λέων...................Παρθένος Aιγόκερως..........Υδροχόος...........Ιχθείς σχηματίζουν έναν άλλο εξάκτινο αστέρα με βαθιά σημασία, που είναι το υποκειμενικό αντίστοιχο του εξάκτινου αστέρα (των αλληλοσυμπλεκόμενων τριγώνων) που ονομάζουμε σφραγίδα του Βασιλιά Σολομώντα. Τα δύο παραπάνω αλληλοσυμπλεκόμενα τρίγωνα συνιστούν εκείνο που αποκαλείται τρίγωνο της ανθρωπότητας και – από τη θεωρία της Επιστήμης των Τριγώνων – αφορά τη σχέση του ατόμου με τη μάζα της ανθρωπότητας και του μαθητή με την ομάδα. Αυτά τα τρίγωνα αξίζει να μελετηθούν πολύ προσεκτικά. Ο πλανήτης Ποσειδών είναι κατεξοχήν ενεργός στην πρόκληση τέτοιας δραστηριότητας στον Καρκίνο, ώστε να μπορέσει να εδραιωθεί επαρκής ορμή που θα προκαλέσει πρόοδο (μέσω των παρεμβαλλόμενων ζωδίων) στον Υδροχόο. Θα ήθελα εδώ να προσθέσω κάτι ακόμη για τη διδασκαλία ως προς τον τροχό της ζωής και την αντίστροφη κίνησή του που συμβαίνει σ’ ένα ιδιαίτερο στάδιο εξέλιξης. Θα ήθελα να επισύρω την προσοχή σας στο γεγονός ότι η δυσκολία του προβλήματος και η εντατικοποίηση της ζωής της συνειδητής δυαδικότητας που σημαδεύει τα πρώτα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

188

στάδια της Ατραπού της Μαθητείας μέχρι και πριν ακριβώς την τρίτη μύηση, βασίζεται στον τροχό του ζωδιακού που συνεισφέρει τις επιρροές του στη ζωή της μορφικής φύσης με έναν κανονικό τρόπο· οι μυριάδες των ζωών που συνιστούν τη μορφή ρυθμίζονται απ’ τα σημεία του ζωδιακού που κινείται με τον κανονικό του τρόπο – δεξιόστροφα, λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, ενώ η ζωή του μαθητή, που είναι εστιασμένη στην ψυχική συνείδηση, κυβερνάται (ή μήπως να παρατηρήσω ότι θα έπρεπε να κυβερνάται;) από τον τροχό που κινείται αριστερόστροφα. Αμφότερες οι κινήσεις βρίσκονται σε δυναμική αντίθεση και μιλώντας συμβολικά, προκαλούν τελικά αυτό το “σκίσιμο” που προηγείται πάντοτε της μύησης και της φώτισης και το οποίο μαρτυρούν όλοι οι μυστικιστές και μυημένοι. Είναι στην πραγματικότητα αυτό που προκαλεί την καταστροφή του πέπλου της πλάνης και αναφέρεται συμβολικά στην Καινή Διαθήκη ότι “το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω”. Συνιστά το αποτέλεσμα της διπλής δραστηριότητας του Μεγάλου Τροχού. Προηγείται της σκοτεινής νύχτας της ψυχής όταν ο άνθρωπος στέκει μετέωρος μεταξύ ουρανού και γης και τότε κραυγάζει: “Πού είναι ο ένας Θεός που με εγκατέλειψε; Δε φαίνεται πουθενά κι όλοι οι άλλοι θεοί έχουν φύγει. Στέκω μόνος, αποστερημένος αλλά άφοβος. Βλέπω το σκοτάδι της μορφής· βλέπω το σκοτάδι του μακρινού πνεύματος. Και όλο το φως της ψυχής φαίνεται να έχει φύγει.” Τότε έρχεται η θριαμβευτική κραυγή: “Γνωρίζω ότι είμαι το Φως του Θεού. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο”.

Μέσω της Σελήνης κι επίσης μέσω του Δία η Παρθένος σχετίζεται με τον Υδροχόο, δηλαδή σ’ αυτή την περίπτωση με την έβδομη Δημιουργική Ιεραρχία, ή με την ατομική ουσία από την οποία πρέπει να κατασκευασθεί το πυκνό σώμα της εκδήλωσης, αν πρόκειται η Χριστική ζωή (που τη γαλουχεί η Παρθένος) να οδηγηθεί σε επιτυχή εκδήλωση. Μιλώντας εσωτερικά, η αιτία της εκδήλωσης είναι να διεγερθούν οι “νεκρές ζωές” (η λεγόμενη ανόργανη ουσία) σε δραστηριότητα και χρησιμότητα για τη θετική Χριστική ζωή που είναι ο πράκτορας της διέγερσης. Απ’ όπου και η Σελήνη είναι το σύμβολο της ανταπόκρισης των νεκρών ζωών στην εξωτερική πνευματική κρούση. Η κεντρική ιδέα του αποκρυφισμού ότι ακόμη και το μικρότερο άτομο ουσίας έχει μέσα του το σπέρμα εκείνου που μπορεί να ανταποκριθεί στην πνευματική ενέργεια, διατηρείται σε μας στη διδασκαλία σχετικά με την επιρροή του Δία, του δευτερακτινικού πράκτορα του Χριστικού πνεύματος. Σε σχέση με το Δία, όπως μπορεί ν’ αναμένεται από μια μελέτη των ακτίνων, η Παρθένος σχετίζεται τόσο με τον Τοξότη όσο και με τους Ιχθείς. Είναι μια εξωτερική κρούση αλλά παράγει μια συνεχή διέγερση της ζωής του ενοικούντος Χριστού· ο Τοξότης κυβερνά ή ρυθμίζει (γιατί αυτό σημαίνει η λέξη) τη δραστηριότητα των σεληνιακών κυρίων που δομούν το σώμα του ανθρώπου από τη δική τους ουσία. Θα σας είναι λοιπόν φανερό γιατί όταν ο άνθρωπος αρχίζει την προσηλωμένη δραστηριότητα του Τοξότη και γίνεται ο ειλικρινής μαθητής, είναι δυνατό γι’ αυτόν να κυβερνήσει και να διευθύνει την προσωπικότητά του έτσι ώστε να γίνει τελικά ο φορέας της ψυχής. Ερμηνεύει επίσης την αντίδραση της προσωπικότητας ενάντια σ’ αυτό τον έλεγχο. Εξαιτίας αυτών των γεγονότων η αστρολογία προορίζεται να γίνει

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

189

μια από τις μεγαλύτερες επιστήμες του μέλλοντος κι όταν συμβεί αυτό, ο έλεγχος της προσωπικότητας θα προωθείται επιστημονικά· θα χρησιμοποιούνται πλήρως οι πλανητικές επιδράσεις και οι ενέργειες που έρχονται απ’ τα ζώδια καθώς εμφανίζονται κυκλικά και θα γίνεται ειδική προσπάθεια, λόγου χάρη, να αποκτηθούν κάποιες όψεις του ελέγχου κατά τη διάρκεια του μήνα που ο Ήλιος θα βρίσκεται στο ζώδιο του Τοξότη. Η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην Παρθένο και τους Ιχθείς (ανάμεσα στην Παρθένο Μητέρα και στη Θεά Ιχθύ) είναι πολύ γνωστή, γιατί είναι πολικά αντίθετα και οι λειτουργίες τους είναι εναλλάξιμες με έναν ιδιάζοντα τρόπο. Στην περιστροφή του συνήθους τροχού ο Κριός και ο Σκορπιός σημαδεύουν την έναρξη και το τέλος και κορυφώνονται στην ολοκληρωμένη και εξοπλισμένη προσωπικότητα. Εξωτερικά είναι το Άλφα και το Ωμέγα. Στη ζωή του μαθητή η Παρθένος και οι Ιχθείς έχουν την ίδια σχέση. Οι Ιχθείς κορυφώνουν το έργο που προωθήθηκε στο μείζονα παγκόσμιο κύκλο. Μπορείτε να αποκτήσετε κάποια ιδέα για τη δημιουργική ιστορία που υποδείχθηκε παραπάνω, αν μελετήσετε τον πίνακα των εννέα αστερισμών με τα ζώδια τους: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

Κριός.................................Έναρξη..................................Θεμελιώδης Σταυρός. Δίδυμοι.............................Σχέση.....................................Μεταβλητός Σταυρός. Ταύρος..............................Επιθυμία................................Σταθερός Σταυρός. Καρκίνος...........................Κίνηση...................................Θεμελιώδης Σταυρός. Σκορπιός...........................Δοκιμασία-Εξέταση..............Σταθερός Σταυρός. Τοξότης............................Διεύθυνση.............................Μεταβλητός Σταυρός. Υδροχόος..........................Υπηρεσία...............................Σταθερός Σταυρός. Ιχθείς.................................Σωτηρία.................................Μεταβλητός Σταυρός. ΠΑΡΘΕΝΟΣ........................ Η ΜΗΤΕΡΑ.............................. ΜΕΤΑΒΛΗΤΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ.

Ένα ενδιαφέρον σημείο προβάλλει: Σ’ αυτή την αλληλοσχέτιση εκπροσωπούνται και οι τέσσερις βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού, υποδεικνύοντας την ολοκληρωμένη δραστηριότητα του Μεταβλητού Σταυρού ή του προπαρασκευαστικού σταδίου της εξέλιξης η οποία προετοίμασε επιτυχώς τον άνθρωπο ν’ αναρριχηθεί στο Σταθερό Σταυρό. Η προσωπικότητα προετοιμάζεται να γίνει η μητέρα του Χριστού. Αν θεωρήσουμε τα δύο ηλιακά συστήματα (το προηγούμενο και το τωρινό) σαν μια ενότητα, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός κυβερνούσε το πρώτο ηλιακό σύστημα. Σ’ εκείνο το σύστημα και σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα και στην ανθρωπότητα μαζικά ο Σταυρός αυτός κυβερνά ή διέπει την ατραπό της δοκιμασίας (που είναι στην πραγματικότητα ολόκληρη η ζωική εμπειρία προτού διανυθεί η ατραπός της μαθητείας). 2. Ο Σταθερός Σταυρός κυβερνά το τωρινό ηλιακό σύστημα και αντιστοιχεί στην ατραπό της μαθητείας. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός θα κυβερνά και θα διέπει το επόμενο ηλιακό σύστημα και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

190

σ’ αυτό το σύστημα κυβερνά την ατραπό της μύησης η οποία διανύεται από το άνθος της φυλής. Το γεγονός ότι οι τέσσερις ενέργειες του Μεταβλητού Σταυρού, τρεις του Σταθερού και δύο του Θεμελιώδη Σταυρού εισρέουν στο ζώδιο της Παρθένου σε διάφορους βαθμούς και δυναμικότητες δείχνει τη θεμελιώδη σπουδαιότητα αυτού του “ζωδίου λήψης”, όπως καλείται. Και οι εννέα ενέργειες απαιτούνται για να φέρουν τον άνθρωπο στο σημείο όπου ο κόσμος και η επιρροή των δύο ηλιακών συστημάτων έχουν κάνει το έργο τους για να: 1. Προετοιμάσουν το φορέα λήψης και προστασίας, που είναι η προσωπικότητα, η μορφή, ο αυτοσυνείδητος άνθρωπος. 2. Φέρνουν επομένως σε εκδήλωση τον κρυμμένο άνθρωπο της καρδιάς, τον ένδον Χριστό, την ψυχή, τον άνθρωπο με ομαδική συνείδηση. Ποιος θα είναι ο σκοπός και η κορύφωση της δραστηριότητας του Θεμελιώδη Σταυρού κατά τη διάρκεια του επόμενου ηλιακού συστήματος κρύβεται στην αποκάλυψη που έρχεται στον άνθρωπο που έλαβε την τρίτη μύηση. Συνδέεται φυσιολογικά με το Πνεύμα ή την πρώτη όψη της θειότητας, ή με την Ενάδα και την έκφραση της θείας συνείδησης. Μέχρι όμως να λάβει ο άνθρωπος αυτή τη μύηση, δεν μπορεί να ωφεληθεί σε τίποτε απ’ ό,τι θα μπορούσα να του πω σχετικά μ’ αυτό. Επειδή για τη μετάδοσή του οι λέξεις είναι άχρηστες και στην πραγματικότητα ανύπαρκτες. Όπως σας είπα, η Παρθένος θεωρείται από τους εσωτερικούς δασκάλους της Ιεραρχίας ότι ταυτίζεται με την τρίτη όψη της θειότητας, με τη μητρική αρχή και πιστεύεται ότι διευθύνει τις ενέργειες που αναπτύχθηκαν και αναγνωρίσθηκαν στο πρώτο ηλιακό σύστημα. Αυτός είναι ο λόγος που στο παρόν ηλιακό σύστημα η Παρθένος υπόκειται κατεξοχήν στην επιρροή της δεύτερης, τέταρτης κι έκτης ακτινικής ενέργειας μέσω του Δία (δεύτερη ακτίνα), της Σελήνης και του Ερμή (τέταρτη ακτίνα) και του Ποσειδώνα (έκτη ακτίνα). Η Σελήνη και ο Ερμής μαζί δείχνουν τη δραστηριότητα του ανώτερου και του κατώτερου νου και συνεπώς σχετίζονται με την τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης που έλεγχε το πρώτο ηλιακό σύστημα. Επομένως υπάρχει μόνο ένας πλανήτης, ο Ήφαιστος, που είναι σαφώς και καθαρά πρώτης ακτινικής ενέργειας. Αυτά είναι σημεία τα οποία οι αστρολόγοι θα διευκρινίσουν αργότερα, αλλά προς το παρόν σημαίνουν ελάχιστα. Υπάρχει ένα άλλο σημείο σε σχέση με τις πλανητικές επιρροές που θα ήθελα να αναφέρω εδώ, επειδή τονίζει πάλι τη συνθετική θέση της Παρθένου και τη συνεισφορά της σαν ένα μεγάλο εστιακό σημείο για τη διανομή ενέργειας στην τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία. Ο Δίας κυβερνά τέσσερα ζώδια και το καθένα απ’ αυτά εκπροσωπεί ένα διαφορετικό στοιχείο απ’ τα τέσσερα που εκφράζονται στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης. Ο παρακάτω πίνακας θα το αποσαφηνίσει κάπως:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

191

Παρθένος Ιχθείς Τοξότης Υδροχόος Γη...................................Ύδωρ.............................Πυρ......................................Αήρ. Κρυμμένος Χριστός......Κρυμμένος Σωτήρας.....Κρυμμένος Διδάσκαλος......Κρυμμένος Υπηρέτης. Δίας – κυβερνήτης και μεταδότης της ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ

Σ’ αυτό το ζώδιο, την Παρθένο, η θέση κι ο τρόπος έκφρασης των πλανητών έχουν εκπληκτικό ενδιαφέρον, παρότι είναι πολύ εσωτερικό σε επακόλουθα και πολύ δύσκολο να κατανοηθεί. Σ’ αυτό το ζώδιο ο Ερμής είναι σε έξαρση, γιατί η μητέρα διέπεται αναγκαστικά απ’ τον υιό της, τον Υιό του Νου που είναι επίσης Yιός του Θεού. Προστατεύει αυτό τον υιό κι ευθύνεται για την ανάπτυξή του και τη βραδέως αποκτώμενη εμπειρία. Ο Ερμής, όντας Αγγελιαφόρος των Θεών και Πράκτορας του εφαρμοσμένου ελέγχου Τους, είναι συνεπώς από μια σκοπιά πράκτορας της τρίτης όψης (ενεργού νοημοσύνης) και από μια άλλη της δεύτερης όψης (αγάπης-σοφίας). Θεωρείται ότι ενσωματώνει μέσα του και τις δύο αυτές όψεις της νοητικής αρχής, την έκφραση του συγκεκριμένου και του αφηρημένου νου του Θεού. Ο κατώτερος συγκεκριμένος νους ανελίχθηκε στο πρώτο ηλιακό σύστημα κι ο ανώτερος αφηρημένος ενορατικός νους, η καθαρή λογική, ανελίσσεται στο παρόν ηλιακό σύστημα. Ο Ερμής είναι η σύνθεση του μάνας-βούδδι, νου-σοφίας που εκφράζεται μέσω της ανθρώπινης ψυχής· ο Ερμής κυβερνά τη γέφυρα ή την ανταχκάρανα. Στην Παρθένο ο Ερμής φτάνει στην πλήρη ισχύ του, γιατί η Παρθένος είναι νοημοσύνη κι ο κρυμμένος Χριστός είναι σοφία ή καθαρή λογική. Η Αφροδίτη, καθαρή αγάπη-σοφία, γεννάται σ’ αυτό το ζώδιο και αποκρυφιστικά “κατέρχεται στη γη” κι εκπροσωπεί (όπως τόσο προσεκτικά τόνισε η Μυστική Δοξασία) το δώρο του νου και της θειότητας, που ενσωματώνεται στον Υιό του Νου κι έτσι την κάθοδο της Χριστικής αρχής σε γέννηση ή μέσα στην ύλη. Η Παρθένος και η Αφροδίτη είναι μαζί δύο όψεις της νοημοσύνης. Ο συμβολισμός της καθόδου του Πνεύματος στη μήτρα της παρθένου μητέρας διατηρείται για μας στο αστρολογικό γεγονός ότι η Αφροδίτη πέφτει σ’ αυτό το ζώδιο· εσωτερικά εξαφανίζεται απ’ τη θέα και χάνεται στο σκοτάδι. Ο Ποσειδών, η έκφραση της έκτης Ακτίνας της Ιδεαλιστικής Αφοσίωσης, γίνεται φυσικά πιο αδύναμος σ’ αυτό το ζώδιο και ταυτόχρονα “μειώνεται η ισχύς του”, γιατί η ώθηση και η παρόρμηση της αφοσίωσης και της επιθυμίας δίνει στο ισχυρό αυτό ζώδιο τη θέση της στις φυσικές διαδικασίες της παραγωγής μορφής και στη σιωπηλή δραστηριότητα που συνεχίζεται μέσα στη μήτρα του χρόνου και του χώρου. Ο Δίας, παρά τη λανθάνουσα ισχύ του, “μειώνεται” επίσης αυτή τη φορά σε επιρροή, επειδή η δεύτερη αρχή ή δεύτερη όψη της θειότητας, ο Yιός ή το σπέρμα του Χριστού που θα έλθει, ο Yιός του Νου, κατέρχεται στα βάθη και πρόσκαιρα συγκαλύπτεται ή κρύβεται. Θα συνιστούσα στους αστρολόγους του μέλλοντος να ερευνήσουν προσεκτικά τις πτώσεις, τις εξάρσεις και τη μείωση της ισχύος που συμβαίνει σε κάθε ζωδιακό σημείο· το όλο πρόβλημα πρέπει να ιδωθεί με ευρύ τρόπο κι όχι τόσο ειδικά από τη σκοπιά των ωροσκοπίων της προσωπικότητας. Όταν οι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

192

πλανήτες σχετισθούν σωστά με τις ακτίνες που εκφράζουν, τότε θα προβάλλει το ευρύτερο ζήτημα της ζωής της ψυχής· ρυθμίζουν την προσωπικότητα αλλά όχι με την ίδια έννοια που οι υλικές περιστάσεις (το φυσικό σώμα και το υλικό περιβάλλον) ρυθμίζουν τη μάζα των ανθρώπων. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Σε σχέση με τους δεκανούς θα ήθελα να υποδείξω ότι σ’ αυτή την πραγματεία τονίζω συνεχώς ότι ο αστρολόγος χρειάζεται να μελετήσει το ωροσκόπιο ενός ατόμου από τη σκοπιά της θέσης του πάνω στον τροχό του ζωδιακού και να εξετάσει προς τα πού οδεύει. Προοδεύει άραγε γύρω από τον τροχό σαν προσωπικότητα ή προχωρεί σαν ψυχή; Η διαμάχη στην οποία υπόκεινται όλοι οι μαθητές μπορεί να ανιχνευθεί από το γεγονός ότι η μορφική ζωή του μαθητή επηρεάζεται απ’ τον τροχό στη μία φορά και η όψη συνείδηση στην άλλη ή στην αντίστροφη διεύθυνση. Ο μαθητής εισέρχεται στο ζώδιο υπό την επιρροή εκείνου του δεκανού που είναι γι’ αυτόν ο πρώτος αλλά είναι ο τρίτος για το συνηθισμένο άνθρωπο. Αυτό είναι ενδιαφέρον και φαίνεται πρακτικά στον αστερισμό στον οποίο εισερχόμαστε τώρα. Οι τρεις δεκανοί του Υδροχόου από τη σκοπιά του μαθητή είναι ο Κρόνος, ο Ερμής και η Αφροδίτη. Με αυτή τη σειρά τον επηρεάζουν και τον προωθούν στον επιθυμητό του δρόμο, δίνοντας έτσι ευκαιρία μέσω διαμάχης, τη φώτιση του νου και τελικά την επίτευξη της αδελφικής αγάπης που είναι σοφία. Μιλώντας κοινά, η μάζα των ανθρώπων θα διέλθει από το ζώδιο μέσω της Αφροδίτης, του Ερμή και του Κρόνου, γιατί ο υπανάπτυκτος άνθρωπος επηρεάζεται από εκείνες τις ποιότητες που μπορούν να περιγραφούν καλύτερα σαν ενστικτώδης νους ή στοργή (Αφροδίτη) που είναι εμβρυώδης αδελφική αγάπη· από τη βραδεία ανέλιξη του νου δια της δραστηριότητας του Ερμή· τελικά σαν αποτέλεσμα αυτής της ανέλιξης επακολουθεί διαμάχη και ο Κρόνος του προσφέρει την ευκαιρία να υποφέρει και μέσω της οδύνης να μάθει να διαλέγει σωστά, να αναλύει ορθά και να αποφασίζει τις ανώτερες αξίες. Τα σημεία αυτά πρέπει να εξετασθούν προσεκτικά από τον αστρολόγο. Αλλά αυτή την εποχή βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο κρίσης και το πρόβλημα αποκτά ευρύτερες συνέπειες, για το λόγο ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της η ανθρωπότητα αρχίζει ν’ ανεβαίνει στο Σταθερό Σταυρό του μαθητή, αντιστρέφοντας έτσι την πρόοδό της πάνω στον κύκλο του ζωδιακού. Η ανθρωπότητα – σαν σύνολο κι εξαιτίας της μεγάλης αναλογίας ζηλωτών και σκεπτόμενων ιδεαλιστών – εισέρχεται στον Υδροχόο μέσω της ανοιχτής θύρας του Κρόνου. Την ίδια στιγμή ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων βρίσκονται στο μη σκεπτόμενο ενστικτώδες στάδιο και η συνείδησή τους είναι κατεξοχήν Ατλάντεια. Αυτοί εισέρχονται μέσω της Αφροδίτης, απ’ όπου και η διαμάχη. Σύμφωνα με τον Σεφάριαλ οι τρεις δεκανοί στους οποίους διαιρείται η Παρθένος, κυβερνώνται από τον Ήλιο, την Αφροδίτη και τον Ερμή, ενώ ο Άλαν Λήο μας δίνει τον Ερμή, τον Κρόνο και την Αφροδίτη. Θα σας υπενθύμιζα εδώ ένα σημείο που συχνά λησμονείται από τους αστρολόγους· αυτό είναι ότι στην περίπτωση του μαθητή ο Ερμής και ο Ήλιος είναι εναλλάξιμοι όροι. Όταν ο μαθητής αποκτήσει επίγνωση ότι ο ίδιος είναι ο Ερμής, ο Yιός του Νου κι επομένως ένα με τον

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

193

παγκόσμιο Χριστό, ο “Ήλιος κι όμως ο Yιός του Θεού” (όπως αποκαλείται εσωτερικά), τότε είναι μυημένος. Συνεπώς η απόδοση των κυβερνητών από τον Λήο είναι αληθινά εσωτερική. Όταν ο μαθητής γνωρίζει τον Κρόνο σαν το Θεό που προσφέρει ευκαιρία και δεν τον νιώθει μόνο σαν μια Θεότητα που φέρνει καταστροφή, τότε βρίσκεται πράγματι κι αληθινά στην ατραπό της μαθητείας κι όχι μόνο θεωρητικά. Όταν η Αφροδίτη είναι η πηγή της σοφίας και η έκφραση της μετουσίωσης του νου σε ενόραση και της διανόησης σε σοφία, τότε είναι έτοιμος για μύηση. Επιτυγχάνει με ταχύτητα την απελευθέρωση. Η αδυναμία των κυβερνητών των δεκανών, όπως δίνονται από τον Σεφάριαλ, έγκειται στο γεγονός ότι επειδή ο Ερμής κι ο Ήλιος είναι ένα, η επιλογή είναι πλεονασμός· παραλείπει τον Κρόνο και εξαιτίας αυτής της παράλειψης, μιλώντας εσωτερικά, “η θύρα δεν είναι ανοιχτή”. Οι βασικοί τόνοι του ζωδίου μεταδίδουν επίσης σαφώς το νόημά τους και δε χρειάζεται να το διευκρινίσω. Πάνω στο συνήθη τροχό η εντολή προβάλλει με τα ακόλουθα λόγια που εγκαινιάζουν τη δραστηριότητα της Παρθένου: “Και ο Λόγος είπε: Ας βασιλεύει η Ύλη”. Αργότερα πάνω στον τροχό του μαθητή η φωνή προβάλλει από την ίδια την Παρθένο και λέει: “Είμαι η μητέρα και το παιδί. Είμαι Θεός, είμαι Ύλη”. Συλλογισθείτε την ομορφιά αυτής της σύνθεσης και διδασκαλίας και γνωρίστε ότι εσείς οι ίδιοι είπατε την πρώτη λέξη σαν ψυχή, όταν κατήλθατε σ’ ένα πολύ μακρινό παρελθόν μέσα στη μήτρα του χρόνου και του χώρου. Ήλθε πλέον η ώρα που μπορείτε, αν επιλέξετε έτσι, να διακηρύξετε την ταυτότητά σας με αμφότερες τις θείες όψεις – την ύλη και το Πνεύμα, τη μητέρα και τον Χριστό. ΛΕΩΝ Καθώς περνάμε στην Υδροχοϊκή Εποχή στην οποία το πνεύμα του Υδροχόου θα καταδειχθεί στην παγκοσμιότητά του και στην έννοιά του της “γενικής διανομής”, είναι αναπόφευκτο να προσεγγισθεί ένα σημείο κρίσης. Ο αληθινός τύπος του Λέοντα πρέπει να αντιδράσει με ένα νέο και μοναδικό τρόπο στην προσφερόμενη ευκαιρία κι όταν λέω τύπος, αναφέρομαι σ’ εκείνους τους ανθρώπους στους οποίους ο ήλιος βρίσκεται στο Λέοντα ή έχουν ωροσκόπο Λέοντα. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι ο Λέων είναι το πολικό αντίθετο του Υδροχόου και η αλληλεπίδραση των ενεργειών μεταξύ των δύο είναι ισχυρότερη από κάθε προηγούμενη φορά στη φυλετική ιστορία. Είναι ένα γεγονός που δεν είστε σε θέση να επαληθεύσετε, αλλά το δίνω σαν δήλωση γεγονότος. Λόγω αυτού του γεγονότος έχετε αυτή την εποχή την εμφάνιση δικτατόρων σε διάφορες χώρες και λόγω επίσης αυτού του γεγονότος έχετε στον παρόντα κύκλο (τον προθάλαμο της Νέας Εποχής) την έκδηλη στάση αυτών των δικτατόρων – μια στάση που τόσο συχνά αγνοείται αλλά έχει πραγματική φυλετική αξία. Eίναι η στάση που οδηγεί σε μια σύνθεση της εθνικής ζωής, των σκοπών και προθέσεων. Τυπικό παράδειγμα αυτής της στάσης είναι εκείνη του Χίτλερ. Αδιάφορο ποια μπορεί να είναι η προσωπική μας γνώμη γι’ αυτόν, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ενοποίησε, συγχώνευσε κι έσμιξε τα διάφορα στοιχεία της Γερμανικής φυλής. Η δραστηριότητα αυτή έχει Υδροχοϊκή φύση, αλλά είναι η κατώτατη και πιο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

194

ανεπιθύμητη όψη της. Έχει επίσης τη φύση του Λέοντα, γιατί οι άνθρωποι που μπορούν να προκαλέσουν τέτοια αποτελέσματα έχουν αναγκαστικά έντονη αυτεπίγνωση. Είναι το κύριο χαρακτηριστικό του προσώπου που είναι Λέων. Δεν ξέρω τι ρόλο παίζει ο Λέων στο προσωπικό ωροσκόπιο του Χίτλερ, γιατί δεν το ερεύνησα, αλλά παίζει έναν εξέχοντα ρόλο στο ωροσκόπιο της ψυχής του. Θα πρότεινα στους σύγχρονους αστρολόγους να καταστρώσουν τα ωροσκόπια των κυρίαρχων παγκόσμιων μορφών αυτή την εποχή, με τους πλανήτες που έδωσα σαν εσωτερικούς κυβερνήτες· όλοι οι προχωρημένοι άνθρωποι κι όσοι έχουν μεγάλη σπουδαιότητα, βρίσκονται ή πλησιάζουν την ατραπό της μαθητείας κι επομένως η επιρροή των εσωτερικών πλανητών γίνεται περισσότερο ισχυρή. Θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύ διαφωτιστικό και να τους διδάξει πολλά. Η τάση για συγχώνευση, ανάμειξη, ένωση και το πνευματικό αντίστοιχο αυτής της ενότητας είναι ισχυρότερο σήμερα από ποτέ άλλοτε και οι τύποι που τη δημιουργούν εξωτερικά πρέπει να έχουν το Λέοντα σε εξέχουσα θέση στο ωροσκόπιό τους ή τον Ήλιο που ελέγχει σε κάποιο σπουδαίο οίκο. Αν το ωροσκόπιο δεν το δείχνει, θα είναι γιατί δε θα έχουν εξακριβωθεί η ώρα, το λεπτό και η ημέρα γέννησης. Το ζώδιο του Λέοντα είναι το πέμπτο σημείο του ζωδιακού και δείχνει ότι είναι τμήμα του μυστηριώδους αριθμού δέκα – του αριθμού της τελείωσης, μιας σχετικής τελείωσης πριν την είσοδο σε ένα νέο κύκλο προόδου. Συνεπώς ο Λέων συνδέεται με τον Aιγόκερω, το δέκατο σημείο του ζωδιακού, γιατί οι διαδικασίες της μύησης καθιστούν το αυτοσυνείδητο πρόσωπο ένα άτομο με ομαδική συνείδηση. Διαλέγω αυτές τις λέξεις με προσοχή και προνοητικότητα. Στον αντεστραμμένο τροχό είναι το όγδοο ζώδιο, το ζώδιο του Χριστού και της ενοικούσας Πραγματικότητας· επομένως σημαδεύει – μ’ αυτό τον τρόπο – ένα νέο κύκλο. Όταν γεννιέται η αυτοσυνείδηση (όπως τη στιγμή της ατομικοποίησης), ξεκινά ένας νέος κύκλος. Αυτή η αριθμητική σημασία συνδέει το Λέοντα με το Σκορπιό (το όγδοο σημείο του ζωδιακού) μ’ έναν αποτελεσματικό τρόπο και συνεπώς έχετε το τρίγωνο του Λέοντα-ΣκορπιούΑιγόκερου που περιλαμβάνει την ανθρωπότητα και υποδεικνύει τα τρία σημαντικά σημεία κρίσης στη σταδιοδρομία του ανθρώπου: 1. Αυτοσυνείδηση ή ανθρώπινη επίγνωση. Ενότητα – Λέων. 2. Συνείδηση μαχόμενων δυαδικοτήτων. Μαθητεία – Σκορπιός. 3. Ομαδική συνείδηση σαν ένας μυημένος. Ενότητα – Aιγόκερως. Αυτό το ζώδιο είναι ένα πύρινο ζώδιο και είναι το κατεξοχήν πύρινο ζώδιο αυτή την εποχή. Οι Υιοί του Νου, οι αυτοσυνείδητοι Υιοί του Θεού, είναι πάνω απ’ όλα οι Υιοί του Πυρός, γιατί “ο Θεός ημών είναι Πυρ καταναλίσκον”. Υπάρχει σ’ αυτούς εκείνη η περίεργη ποιότητα που μπορεί να κάψει και να καταστρέψει κι έτσι να εκριζώσει όλα όσα εμποδίζουν την ουσιαστική τους θεία έκφραση. Θα ήθελα να έχετε κατά νου την εξαγνιστική φύση του πυρός. Υπάρχουν δύο στοιχεία στη φύση που συνδέονται στη συνείδηση του κοινού με τη σκέψη του εξαγνισμού – το ένα είναι το ύδωρ και το άλλο είναι το πυρ. Αυτή η σχέση είναι που κάνει ενδιαφέροντα τα υδάτινα ζώδια Καρκίνο-Σκορπιό-Ιχθείς και τα πύρινα ζώδια Κριό-Λέοντα-Τοξότη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

195

άξια μελέτης. Το πυρ προωθεί πάντα εσωτερικά αυτό που άρχισε το ύδωρ. Στον Καρκίνο τα εξαγνιστικά ύδατα της εμπειρίας αρχίζουν το ευεργετικό τους έργο. Αυτό αρχίζει στο Θεμελιώδη Σταυρό επειδή αυτός ο σταυρός ασχολείται μόνο με ολότητες κι επομένως με τη μαζική εμπειρία. Στο Σκορπιό εφαρμόζονται τα εξαγνιστικά ύδατα της εξέτασης και των δοκιμασιών. Αυτή λαμβάνει χώρα στο Σταθερό Σταυρό και το αποτέλεσμά της είναι δραστικά μέχρι τα άκρα. Στους Ιχθείς τα ύδατα της εξάγνισης εφαρμόζονται δια της καθημερινής ζωής και των διαδικασιών της ενσάρκωσης· εφαρμόζονται στον “ιχθύ που κολυμπά στα ύδατα της ύλης και βρίσκει εκεί την τροφή του”. Αυτό γίνεται στο Μεταβλητό Σταυρό της συνηθισμένης υλικής ύπαρξης και εμπειρίας. Έτσι η επιρροή των τριών Σταυρών ασκείται στον ενσαρκωμένο Υιό του Θεού πάνω στον τροχό της συνηθισμένης ζωής και με το συνήθη τρόπο. Πάνω στον αντεστραμμένο τροχό το πυρ παίρνει τη θέση του ύδατος και κατακαίει όλη τη σκουριά. Έτσι επιτυγχάνεται βαθμιαία η εξάγνιση ολόκληρης της φύσης κι ο άνθρωπος γίνεται ευαίσθητος στις επιρροές που μπορούν να δράσουν πάνω του όταν η πύρινη τριπλότητα παίξει το ρόλο της και η επίδραση του Κριού-Λέοντα-Τοξότη αρχίσει να τον αναπροσανατολίζει προς την παγκοσμιότητα, την αυτοσυνείδηση και τις προσηλωμένες στάσεις. Καθώς συνεχίζουμε τη μελέτη μας, η σημασία αυτής της δήλωσης θα προβάλλει όλο και περισσότερο. Υπαινίσσομαι ζητήματα πνευματικής κι εσωτερικής σπουδαιότητας επειδή αυτό το ζώδιο, ο Λέων, ασκεί υπέρτατο έλεγχο στη ζωή του ζηλωτή. Πρέπει να γνωρίσει τον εαυτό του με αληθινή αυτεπίγνωση προτού μπορέσει να γνωρίσει εκείνο το θείο πνεύμα που είναι ο αληθινός του Εαυτός και να γνωρίσει επίσης τους συνανθρώπους του. Ο Λέων αποτελεί τμήμα της Σφίγγας και σ’ αυτό δε χρειάζεται να επεκταθώ καθώς το θίξαμε αλλού. Είναι μεγάλο μυστήριο. Η Παρθένος και ο Λέων μαζί εκπροσωπούν τον όλο άνθρωπο, το Θεό-άνθρωπο καθώς και το πνεύμα-ύλη. Είναι σημαντικό να το έχετε αυτό κατά νου, γιατί όταν αποκαλυφθεί η φύση του κόσμου, τότε δε θα υφίσταται πλέον το μυστήριο της Σφίγγας. Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι πολύ γνωστοί. Ηχούν το φθόγγο της ατομικότητας και της αληθινής αυτοσυνείδησης. Πολλοί άνθρωποι πείθονται ότι είναι αυτοσυνείδητοι όταν παρασύρονται μόνο απ’ την επιθυμία και είναι προσανατολισμένοι στην ικανοποίηση αυτής της επιθυμίας, ή αναγνωρίζουν τον εαυτό τους σαν το δραματικό κέντρο του σύμπαντός τους. Όμως το μόνο αληθινά αυτοσυνείδητο πρόσωπο είναι εκείνο που έχει επίγνωση του σκοπού, μιας αυτοκατευθυνόμενης ζωής και ενός αναπτυγμένου και συγκεκριμένου σχεδίου και προγράμματος ζωής. Όταν αυτά είναι παρόντα, συμπεραίνουμε ότι υπάρχει νοητική αντίληψη και κάποιο μέτρο ολοκλήρωσης. Η κινητοποίηση μόνο από το συναίσθημα και η ενεργοποίηση απ’ την επιθυμία δεν αποτελούν ένδειξη αληθινής αυτοσυνείδησης. Στον υπανάπτυκτο άνθρωπο είναι πολύ περισσότερο ένστικτο παρά αυτεπίγνωση. Στον αληθινά αναπτυγμένο αυτοσυνείδητο άνθρωπο δεν υπάρχει μόνο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

196

διεύθυνση, σκοπός και σχέδιο, αλλά και μια συνείδηση του ενεργού πράκτορα του σχεδίου και της δράσης. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Υπάρχουν δύο δευτερεύοντες αλλά δυναμικοί βασικοί τόνοι στο πρόσωπο που είναι Λέων και πρέπει να τους θίξω σ’ αυτό το σημείο, αν πρόκειται ν’ αντιληφθείτε καθαρά τη φύση των επιρροών που χειρίζεται ο Λέων. Είναι η θέληση-για-φώτιση που συνιστά την ελαύνουσα ώθηση για αυτογνωσία, αυτο-αντίληψη και διανοητική θετικότητα κι επίσης η θέληση-για-εξουσία και κυριαρχία που έχει ελέγχουσα φύση σ’ αυτό το ζώδιο και λεπτοφυή δυναμικότητα στον τύπο του Λέοντα. Αυτή η θέλησηγια-εξουσία οδηγεί το πρόσωπο που γεννήθηκε σ’ αυτό το ζώδιο να επιτύχει τελικά την αυτοκυριαρχία και τον έλεγχο της προσωπικότητας (είτε με καλό κίνητρο είτε με ιδιοτελές) και είναι η ίδια τάση που το οδηγεί τελικά στον έλεγχο από την προσωπικότητα που κυβερνάται από το Λέοντα, ομάδων και μεγάλων ή μικρών σωμάτων ανθρώπων. Αυτό – σε ένα προχωρημένο στάδιο – είναι μια έκφραση της συγχώνευσης της ενέργειας του Λέοντα και της δυναμικότητας του Υδροχόου. Μακροπρόθεσμα είναι αναπόφευκτο για τους ανθρώπους και τις φυλές· γι’ αυτό η όλη εμπειρία του Λέοντα είναι προπαρασκευαστική. Η θέληση-για-φώτιση είναι εκείνη που οδηγεί τους ανθρώπους που είναι Λέοντες να πειραματισθούν κι έτσι ν’ αποκτήσουν γνώση· είναι αυτή που τους συνδέει με τον Ταύρο ο οποίος “φέρει στο μέτωπό του το λαμπρό διαμάντι που ρίχνει φως”. Σ’ αυτή τη σχέση του ΤαύρουΛέοντα-Υδροχόου έχετε ένα σημαντικό και σπουδαίο ζωδιακό τρίγωνο όσον αφορά τον άνθρωπο και είναι ιδιόμορφα σημαντικό στην τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, την ανθρώπινη Ιεραρχία. Συνεπώς έχετε: 1. Ταύρος – Το κίνητρο για εμπειρία για ν’ αποκτηθεί γνώση. 2. Λέων – Η έκφραση της εμπειρίας για να δικαιωθεί η γνώση. 3. Υδροχόος – Η χρήση της εμπειρίας για να καταστεί η αποκτηθείσα γνώση ένας παράγοντας στην υπηρεσία. Αυτό το τρίγωνο εκφράζει τη ζωή της ανθρωπότητας και τελικά δείχνει την τελειοποίηση ή ολοκλήρωση του ανθρώπινου δρόμου. Ένα άλλο τρίγωνο που έχει κάπως παρόμοια φύση είναι ο Λέων-Παρθένος-Ιχθείς, αλλά αυτά τα τρία προκαλούν μια ακόμη πιο λεπτοφυή έκφραση της συνείδησης: 1. Λέων – Ο αυτοσυνείδητος άνθρωπος. Προσωπικότητα. Κατώτερη ενότητα. 2. Παρθένος – Η λανθάνουσα Χριστική ζωή ή αρχή. Δυαδικότητα. 3. Ιχθείς – Η ομαδικά συνειδητή ψυχή. Ο παγκόσμιος Σωτήρας. Ενότητα. Θα παρατηρήσετε με πόση συνέπεια δίνεται έμφαση στη συνείδηση και την προοδευτική της ανέλιξη κι όχι στη μορφή ή το άθροισμα μορφών που καλύπτουν τη συνειδητή οντότητα οποιασδήποτε φύσης ή βαθμού ύπαρξης. Όπως στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός προσπάθησα να δώσω το ψυχολογικό κλειδί της Μυστικής Δοξασίας και να ερμηνεύσω την υποκείμενη συνείδηση που εκφράζουν τα Όντα (που αναφέρονται στη Μυστική Δοξασία), έτσι και στην Πραγματεία επί των Επτά Ακτίνων προωθώ την ίδια ιδέα και την ίδια στιγμή προσπαθώ να δώσω το αναγκαίο κλειδί στη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

197

σύγχρονη εξωτερική ψυχολογία κι επίσης κάποιες ενδείξεις για το αστρολογικό κλειδί της Μυστικής Δοξασίας, στο οποίο αναφέρεται η Ε.Π.Μπ. Οι Οντότητες με τις οποίες ασχολείται στο αριστούργημά της για την εσωτερική αλήθεια, αποκαλύπτονται εδώ σαν κοσμικές, ηλιακές και πλανητικές επιρροές που εφελκύουν – σε ανταπόκριση στην εκχυνόμενη ενέργεια ή κραδασμική Τους δραστηριότητα – μια αφύπνιση της συνείδησης μέσα στη μορφή, έτσι ώστε να ευθυγραμμισθεί ή να σχετισθεί στενά με τη δική Τους. Όλες οι αποκαλύψεις φαίνεται να προβάλλουν στη συνείδηση της φυλής στην κατώτατη ή πιο υλική μορφή τους επειδή “η ύψωση της γνώσης σε σοφία” είναι πάντα το κλειδί της προόδου κι επομένως η εξωτερική ψυχολογία και η εξωτερική εγκόσμια αστρολογία πρέπει να προηγηθούν της αποκάλυψης της σημασίας τους· η φύση της μορφής πρέπει να γίνει φανερή και ο άνθρωπος να εξοικειωθεί μαζί της προτού μπορέσει ν’ αποκαλυφθεί η έννοια πίσω από τη μορφή. Μπορεί να ρωτήσετε ποιός είναι ο λόγος γι’ αυτό τον τρόπο της διαδικασίας; Μεταξύ πολλών μπορώ να σας δώσω κάτι που με λίγο ενορατικό στοχασμό θα σας είναι πειστικό. Η κατανόηση και οι έλλογες δυνάμεις της ψυχής είναι πλήρεις κι αναπτυγμένες. Αλλά οι ψυχές – που είναι προσανατολισμένες στην ενσάρκωση και τη θέληση-για-θυσία – δεν έχουν προς το παρόν τις αναγκαίες μορφές στους τρεις κόσμους, που να είναι επαρκείς στην έκφραση της γνώσης την οποία έχει η ψυχή στο δικό της πεδίο και επίπεδο επίγνωσης. Αν μια ανέτοιμη μορφή (η συσκευή ανταπόκρισης της ψυχής στους τρεις κόσμους που στην περίπτωση του ανθρώπου περιλαμβάνει ένα ανέτοιμο και υπανάπτυκτο νευρικό σύστημα, αδενικό σύστημα και εγκέφαλο) κατέγραφε τις εσώτερες έννοιες των εξωτερικών συμβολικών μορφών ύπαρξης, θα επακολουθούσε φυσικά η καταστροφή της μορφής από την ψυχική ενέργεια και θα συνέβαινε μια συντριβή της κατώτερης έκφρασης. Εδώ μπορεί να σημειωθεί και να χρησιμοποιηθεί με νοημοσύνη η σημασία και ο σκοπός του χρόνου, αλλά αυτό συνεπάγεται μια πολύ συγκεκριμένη ανάπτυξη της εσωτερικής αίσθησης. Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι, αλλά αυτός αρκεί. Επομένως στην εξελικτική διαδικασία υπάρχει πρώτα η μορφή η οποία βαθμιαία προετοιμάζεται, προσαρμόζεται, ευθυγραμμίζεται και προσανατολίζεται στη διάρκεια πολλών αιώνων χρόνου· πίσω απ’ αυτή την ενεργό μορφή που βελτιώνεται σταθερά κι ανταποκρίνεται περισσότερο στο περιβάλλον και την επαφή, στέκει η βραδέως αφυπνιζόμενη συνείδηση. Αυτή είναι η σκεπτόμενη, ενορατική, αγαπητική ψυχή που περισφίγγει το άδραγμά της πάνω στη συσκευή ανταπόκρισής της, επωφελείται από κάθε πιθανή ευκαιρία οποιασδήποτε προόδου που γίνεται απ’ τη μορφή και χρησιμοποιεί κάθε επιρροή για να τελειοποιήσει το μεγάλο έργο που ανέλαβε υπό το Νόμο της Θυσίας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν προσπάθησα σ’ αυτή την Πραγματεία ν’ αποδείξω – επιστημονικά και με τη σύγχρονη εξωτερική έννοια – τη φυσική ανταπόκριση στους εσώτερους ψυχολογικούς παράγοντες και στις εσωτερικές αστρολογικές επιρροές. Αυτές μπορούν να καταδειχθούν εύκολα και να γίνουν αμέσως εμφανείς εφόσον η σύγχρονη επιστήμη αποδεχθεί τις αποκρυφιστικές προϋποθέσεις, έστω και με πειραματικό και υποθετικό τρόπο. Περιορίζομαι εντελώς στο θέμα της ανέλιξης της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

198

συνείδησης, της έννοιας και της σημασίας και της ανταπόκρισης της συνειδητής αυτής οντότητας στις πολλές επιδράσεις και κραδασμικές κρούσεις στις οποίες υπόκειται επειδή είναι ακέραιο τμήμα άλλων και μεγαλύτερων Ζωών. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Είναι μια συχνή εντολή μου, γιατί η δραστηριότητα του στοχασμού είναι ένα δυναμικό μέσον αποκάλυψης. Επιδίωξα να φέρω τις παραπάνω σκέψεις στην προσοχή σας, επειδή το ζώδιο που μελετούμε τώρα είναι ένα ζώδιο στο οποίο το θέμα της αυτοσυνείδησης διανοίγεται στον ερευνητή. Η μαζική συνείδηση στον Καρκίνο δίνει τη θέση της στην ατομική συνείδηση στο Λέοντα. Από τη μάζα ή την αγέλη προβάλλει η αυτάρκης μονάδα που αποκτά αυξημένη επίγνωση της μοναδικότητάς της, της μοναχικότητάς της και της απομονωμένης στάσης της “σαν του ενός στο κέντρο” του μικρού κόσμου της. Αυτή η στάση συνεχίζει ν’ αναπτύσσεται και αποκτά έμφαση και δυναμική (χρησιμοποιώ τις λέξεις με πρόθεση), οδηγώντας στην έκδηλη εγωκεντρική συνείδηση του ιδιοτελούς, νοήμονος ανθρώπου και στη φιλόδοξη επίδειξη της ιδιοτελούς δύναμης του ανθρώπου που επιθυμεί θέσεις και αξιώματα. Αλλά τελικά έρχεται ο καιρός όπου αρχίζει να χαράζει στη συνείδηση του ανθρώπου η φύση του Σταθερού Σταυρού και η επιρροή του Υδροχόου (του πολικού αντίθετου του Λέοντα) αρχίζει να ισορροπεί εκείνη του Λέοντα. Τότε έρχεται η βαθμιαία μετατόπιση της εστίασης της προσοχής από τον “έναν που στέκει μόνος” στην περιβάλλουσα ομάδα και μια εξίσου σημαντική μετατόπιση από τα ιδιοτελή συμφέροντα στις ομαδικές απαιτήσεις. Αυτό δίνει συνοπτικά το σκοπό που επιτυγχάνεται από τον άνθρωπο πάνω στο Σταθερό Σταυρό· το αποτέλεσμα αυτού του Σταυρού είναι να φέρει φως και απελευθέρωση. Μπορεί να ιδωθεί καθαρά αν αντιπαραβληθούν οι ενέργειες των τεσσάρων βραχιόνων του Σταυρού όπως εκδηλώνονται από τον άνθρωπο πριν και μετά τη μακρά και δραστική εμπειρία πάνω στο Σταυρό: 1. 2. 3. 4.

Ταύρος – Ο Ταύρος της Επιθυμίας. Το φως της έφεσης και της γνώσης. Λέων – Ο Λέων της Αυτο-επιβεβαίωσης. Το Φως της Ψυχής. Σκορπιός – Ο Πράκτορας της Εξαπάτησης. Το Φως της Απελευθέρωσης. Υδροχόος – Το Κύπελλο της Αυτο-υπηρεσίας. Το Φως του κόσμου.

Ο Σταθερός Σταυρός είναι ο σταυρός του φωτός. Και δρώντας συνεχώς μέσω αυτού του Σταυρού και εκπορευόμενα από το Λέοντα είναι τα “πυρά του Θεού” – κοσμικά, ηλιακά και πλανητικά – που προκαλούν εξάγνιση, ένταση του φωτός και τελικά αποκάλυψη στον εξαγνισμένο άνθρωπο που στέκει στο φως. Από τον Κριό έρχεται το κοσμικό πυρ· από τον Τοξότη έρχεται το πλανητικό πυρ· και από το Λέοντα έρχεται το ηλιακό πυρ· και καθένα απ’ αυτά τα πυρά “καθαρίζει το δρόμο καίγοντας” για την έκφραση των τριών θείων όψεων: πνεύμα (Κριός), ψυχή (Λέων) και σώμα (Τοξότης). Αυτή είναι η επιστημονική βάση της γιόγκα του πυρός, που εφαρμόζεται απ’ τον πλήρως αυτοσυνείδητο άνθρωπο στην αντανάκλαση των τριών θείων όψεων στους τρεις κόσμους· είναι οι τρεις τρόποι θείας έκφρασης στους τρεις αυτούς κόσμους. Αυτή είναι η σημασία του γεγονότος ότι μπροστά στη Θύρα της Μύησης υπάρχει το φλεγόμενο έδαφος που πρέπει να διανύσουν όλοι οι μαθητές και μυημένοι. Το άτομο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

199

που είναι Λέων βαδίζει το φλεγόμενο αυτό έδαφος με θέληση και αυτο-αναίρεση. Όταν φτάσει στην πλήρη αυτοσυνείδηση και νοητική ολοκλήρωση κι επιτύχει προσωπική αποτελεσματικότητα, τότε το διανύει – ανεμπόδιστος απ’ τον πόνο. Μια μικρή σκέψη θα σας κάνει φανερό γιατί ο Ήλιος είναι ο κυβερνήτης και των τριών καταστάσεων του Λέοντα – εξωτερικών, εσωτερικών και ιεραρχικών. Είναι μια σωστή υπόθεση ότι ο σκοπός αυτού του ηλιακού συστήματος είναι η ανέλιξη της συνείδησης κι αν για το αυστηρά ανθρώπινο ον ο στόχος είναι η αυτοσυνείδηση, τότε προφανώς πρέπει να κυβερνά ο Ήλιος, γιατί είναι η πηγή της φυσικής συνείδησης (εξωτερική και συμβολική της προσωπικότητας), της ψυχικής επίγνωσης (εσωτερική) και της πνευματικής ζωής (ιεραρχική). Επαναλαμβάνω την αναγκαιότητα ν’ αναγνωρίσετε τη διέγερση της συνείδησης σαν τον αντικειμενικό σκοπό όλων των αστρολογικών επιρροών, επειδή το εξέχον θέμα του Λέοντα είναι η δραστηριότητα της αυτοσυνείδητης μονάδας σε σχέση με το περιβάλλον της ή η ανάπτυξη της ευαίσθητης ανταπόκρισης στις κρούσεις του περιβάλλοντος από εκείνον που στέκει – όπως στέκει ο Ήλιος – στο κέντρο του μικρού του σύμπαντος. Η όλη ιστορία και λειτουργία του Λέοντα και των επιδράσεών του μπορεί να συνοψισθεί στη λέξη “ευαισθησία” κι αυτή η ευαισθησία μπορεί να μελετηθεί σε τέσσερα στάδια: 1. Ευαισθησία στις ρυθμιστικές κρούσεις από το περιβάλλον, π.χ. τις κρούσεις του κόσμου της ανθρώπινης εξέλιξης, τους τρεις κόσμους ή πεδία, με το μέσον των τριών όψεων της συσκευής ανταπόκρισης της ψυχής· 2. Ευαισθησία στη θέληση, τους πόθους και τις επιθυμίες της προσωπικότητας, του ολοκληρωμένου αυτοσυνείδητου ανθρώπου, του κατώτερου εαυτού· 3. Ευαισθησία στην ψυχή σαν το ρυθμιστικό παράγοντα αντί για την ευαισθησία στον περιβάλλοντα κόσμο σαν το ρυθμιστικό παράγοντα· 4. Η πνευματική ευαισθησία του Θεού-Ανθρώπου (της συγχωνευμένης ψυχής και προσωπικότητας) στο περιβάλλον. Σ’ αυτό το στάδιο ανέλιξης ο απελευθερωμένος άνθρωπος δε ρυθμίζεται από το περιβάλλον του, αλλά αρχίζει το επίπονο έργο της ρύθμισής του σε σχέση με το θείο σχέδιο και σκοπό και την ίδια στιγμή καλλιεργεί την ευαισθησία στις ανώτερες κρούσεις εκείνων των κόσμων που οδηγούν στον τελικό στόχο. Θέλω να έχετε προσεκτικά υπόψη την έμφυτη αυτή πνευματική ευαισθησία και την εξωτερική αυτή υλική ευαισθησία, αν θέλετε να κατανοήσετε αληθινά τις επιρροές του Λέοντα πάνω στα ανθρώπινα όντα και ειδικά πάνω στο πρόσωπο που γεννήθηκε σ’ αυτό το ζώδιο ή έχει ωροσκόπο αυτό το ζώδιο, καθώς και τις επιρροές του πάνω στον πλανήτη. Σ’ όλο το σύμπαν η ψυχή είναι το συνειδητό, ευαίσθητο θέμα του θείου σχεδίου – η ψυχή σαν άνιμα μούντι ή ψυχή του κόσμου, που εμψυχώνει όλες τις μορφές ζωής κάτω του ζωικού βασιλείου· η ψυχή σαν ζωώδης ψυχή και η επέκτασή της στα σώματα όλων των ζώων, περιλαμβανομένου του ανθρώπινου φυσικού σώματος· η ψυχή σαν ανθρώπινη ψυχή που είναι μια περαιτέρω επέκταση του ίδιου ευαίσθητου παράγοντα αλλά αυξημένη ή διεγερμένη από την αρχή της αυτεπίγνωσης ή της εστιασμένης προσωπικής ευαισθησίας σε όλη την υπανθρώπινη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

200

ψυχική έκφραση συν την επίγνωση (συνειδητή ή ασυνείδητη) της αθάνατης ή θείας ψυχής· η ψυχή σαν εγώ ή πνευματική ψυχή στο πεδίο της – η πηγή της συνείδησης όσον αφορά τους τρεις κόσμους της εξέλιξης κι ο στόχος κάθε τωρινής εξελικτικής διαδικασίας. Οι τρεις όψεις του Ηλίου (όπως εξετάζονται στη Μυστική Δοξασία) έχουν σπουδαιότητα σ’ αυτό το σημείο, επειδή οι επιρροές που ρέουν από και δι’ αυτών φέρνουν ολόκληρο τον υποκειμενικό και λανθάνοντα κόσμο της συνείδησης στο προσκήνιο και προκαλούν τελικά (στην τελική αποκάλυψη και απελευθέρωση) την πλήρη έκφραση της συνείδησης της Θειότητας. Αυτή μπορεί να ονομασθεί θεία ευαισθησία, παγκόσμιος νους ή θείο σχέδιο ή σκοπός. Οι λέξεις δεν επαρκούν για να εκφράσουν ό,τι κι ο ανώτατος μυημένος γνωρίζει ακόμη ελάχιστα. Οι τρεις αυτές όψεις του Ηλίου είναι οι παράγοντες που προκαλούν τη γέννηση της συνείδησης και κάνουν εφικτό τον υπέρτατο στόχο· κάνουν εφικτές όλες τις μορφές συνείδησης επειδή έχουν τη ρίζα τους στον Ήλιο (μιλώντας συμβολικά) και είναι μια έμφυτη όψη του μεγαλύτερου όλου: 1. Ο φυσικός Ήλιος – η άνιμα μούντι· η ζωώδης ψυχή. Πολλαπλότητα. 2. Η καρδιά του Ηλίου – η ανθρώπινη ψυχή και το θείο εγώ. Δυαδικότητα. 3. Ο κεντρικός πνευματικός Ήλιος – η θεία συνείδηση. Η θέληση του όλου. Η επίγνωση του Θεού. Ενότητα. Όπως σας ειπώθηκε, ο Ήλιος καλύπτει ορισμένους κρυμμένους πλανήτες και στην περίπτωση του Λέοντα οι δύο πλανήτες δια των οποίων εστιάζει ο Ήλιος την ενέργεια ή τις επιρροές του (σαν ένας φακός), είναι ο Ποσειδών και ο Ουρανός. Η “καρδιά του Ηλίου” χρησιμοποιεί σαν πράκτορά της τον Ποσειδώνα, ενώ ο κεντρικός πνευματικός Ήλιος χύνει τις επιρροές του μέσω του Ουρανού. Όμως η δραστηριότητα του Ουρανού καταγράφεται μόνο σ’ ένα πολύ προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης πάνω στην Ατραπό και είναι ανάλογο μ’ εκείνο το σημείο ανέλιξης της συνείδησης, όπου με μια πράξη της θέλησης ο συνειδητός και φωτισμένος άνθρωπος (που είναι εστιασμένος στο ανώτατο κεφαλικό κέντρο) αφυπνίζει το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης και σύρει προς τα πάνω το πυρ της κουνταλίνι. Κάνοντας μια πλατιά και συνεπώς κάπως ανακριβή γενίκευση, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι αυτή η διαδικασία επιτελείται πάνω στους τρεις Σταυρούς: 1. Πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό ο φυσικός Ήλιος και οι επιρροές του επηρεάζουν τον άνθρωπο, διεγείρουν τα σωματικά κύτταρα και συντηρούν τη μορφική φύση, επηρεάζοντας τα κέντρα κάτω από το διάφραγμα. 2. Πάνω στο Σταθερό Σταυρό η “καρδιά του Ηλίου” καλείται σε δραστηριότητα και διαχύνει τις ενέργειές της μέσω του Ποσειδώνα στον άνθρωπο. Αυτές διεγείρουν και επηρεάζουν τα κέντρα της καρδιάς, του λαιμού και του άζνα. 3. Πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό ο κεντρικός πνευματικός Ήλιος καλείται σε δράση και τότε ο Ουρανός είναι ο διανεμητικός πράκτορας και το κεφαλικό κέντρο γίνεται το κέντρο στο σώμα του μυημένου δια του οποίου έρχεται η διεύθυνση κι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

201

ο έλεγχος. Σε σχέση με το Μεταβλητό Σταυρό οι ακτίνες του Ηλίου σε τριπλή μορφή (συνδυάζοντας τις κατώτερες ενέργειες του τριπλού Ηλίου) ρέουν εντός και δια του ανθρώπου μέσω του Δία. Ο Δίας είναι ο πράκτορας της δεύτερης ακτίνας την οποία εκφράζει ο Ήλιος – κοσμικά και συστημικά. Απ’ όπου και η τριπλή σχέση του Ηλίου με το Λέοντα, που είναι μοναδική στο ηλιακό μας σύστημα και απ’ όπου η σπουδαιότητα του τριγώνου που ελέγχει τον άνθρωπο που γεννήθηκε στο Λέοντα – ο Ήλιος, ο Ουρανός και ο Ποσειδών. Η ενέργεια του Λέοντα εστιάζεται δια του Ηλίου και διανέμεται στον πλανήτη μας μέσω του Ηλίου και των δύο πλανητών που συγκαλύπτει. Ο Ποσειδών, όντας το σημείο της Θεότητας των υδάτων, σχετίζεται με την έκτη ακτίνα που διέπει το αστρικό ή συναισθηματικό πεδίο της επιθυμίας. Όταν ο Ποσειδών είναι έτσι ενεργός στον προχωρημένο τύπο του Λέοντα, τότε το συναίσθημα-επιθυμία μετουσιώνεται σε αγάπη-έφεση και αφιερώνεται και προσανατολίζεται στην ψυχή· ολόκληρη η συναισθηματική ή ευαίσθητη φύση ανταποκρίνεται στις ενέργειες που έρχονται από “την καρδιά του Ηλίου” κι όταν συμβαίνει αυτό, δείχνει ότι ο μαθητής είναι πλέον έτοιμος για τη δεύτερη μύηση. Αυτός ο προσανατολισμός επέρχεται με ό,τι ονομάζεται “αναισθησία στην επιρροή της Σελήνης” η οποία, όπως ξέρετε, είναι η μητέρα, μιλώντας συμβολικά, της μορφικής φύσης και αντανακλά τον Ήλιο ή την όψη του Πατρός. Η παραπάνω δήλωση είναι εξαιρετικά αποκρυφιστική στη σημασία της. Μιλώντας εσωτερικά, έχετε την ανάδυση ενός ενδιαφέροντος τριγώνου δύναμης που επηρεάζει το άτομο του Λέοντα – τον Ήλιο, τη Σελήνη και τον Ποσειδώνα· αυτοί είναι έκφραση των Ακτίνων 2. 4. 6 κι όπου αυτές οι τρεις είναι κυρίαρχα ενεργές έχετε την εδραίωση εκείνης της “εσώτερης ευθυγράμμισης και στάσης που εξαναγκάζει τη διάνοιξη της Θύρας προς τον Ιερό Τόπο”. Χρησιμοποιώ εδώ τις αρχαίες αυτές φράσεις επειδή εκφράζουν συνοπτικά ό,τι θα χρειαζόταν πολλές σελίδες για να διευκρινισθεί κι επειδή έχουν εκείνο το φθόγγο της εσωτερικής διέγερσης που αφυπνίζει στο μαθητή τη δύναμη της αφηρημένης σκέψης. Σε σχέση με το ωροσκόπιο του ατόμου του Λέοντα και το θέμα της μύησης θα ήθελα να τονίσω ότι όταν ο Ήλιος, η Σελήνη (που καλύπτει έναν πλανήτη) και ο Κρόνος συνδυάζονται σε έναν ορισμένο οίκο στο ωροσκόπιο, έχετε ό,τι καλείται το “σημάδι” του ανθρώπου που πρόκειται να λάβει μύηση. Επειδή ο Λέων είναι το πέμπτο σημείο του ζωδιακού, μετρώντας από τον Κριό μέσω του Ταύρου κι επίσης το όγδοο ζώδιο, μετρώντας από τον Κριό μέσω των Ιχθύων, συνδέεται στενά δια της αριθμητικής συγγένειας με τον Ερμή ο οποίος καλείται εσωτερικά “ο Αγγελιαφόρος στην όγδοη πύλη”· ο Ερμής ήταν ενεργός τη στιγμή της ατομικοποίησης όταν η “όγδοη πύλη” ήταν ανοιχτή κι έλαβε χώρα μια μείζων μύηση του πλανητικού μας Λόγου, προκαλώντας στο ανθρώπινο βασίλειο τη διαδικασία της ατομικοποίησης. Από μια άλλη σκοπιά, όπως αναμένεται, ο Λέων σχετίζεται με το Σκορπιό, του οποίου οι αριθμοί πάνω στο ζωδιακό τροχό είναι ίδιοι μ’ εκείνους του Λέοντα που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

202

είναι πέντε και οκτώ. Συνεπώς έχετε το σχηματισμό του τριγώνου στο οποίο προαναφέρθηκα: Λέων-Σκορπιός που οδηγεί σε μύηση στον Aιγόκερω. Καθώς βρισκόμαστε στο θέμα, ένα άλλο σημείο πρέπει να θιγεί εδώ. Ο Αύγουστος που κυβερνάται από το Λέοντα, είναι ο μήνας του άστρου του Κυνός ή του Σειρίου, φέρνοντας έτσι σε στενή σχέση το Σείριο με το Λέοντα. Ο Λέων κυβερνάται με κοσμική έννοια (κι εντελώς ξέχωρα από το ηλιακό μας σύστημα) από το Σείριο. Ο Σείριος είναι ο οίκος της μείζονος εκείνης Στοάς στην οποία εισάγει τον άνθρωπο η πέμπτη μύηση και τον εισάγει σαν ταπεινό μαθητή. Αργότερα όταν ιδρυθεί και λειτουργήσει η νέα παγκόσμια θρησκεία, θα βρούμε ότι το μεγάλο μηνιαίο φεστιβάλ του Αυγούστου, που γίνεται τον καιρό της πανσελήνου, θα είναι αφιερωμένο στην επίτευξη επαφής με τη Σειριακή δύναμη μέσω της Ιεραρχίας. Κάθε μήνας του χρόνου θα αφιερωθεί αργότερα (μέσω ακριβούς αστρολογικής και αστρονομικής γνώσης) στον αστερισμό των ουρανών που κυβερνά τον ιδιαίτερο μήνα, όπως ο Σείριος κυβερνά το Λέοντα. Αυτό θα το διευκρινίσω αργότερα στα κείμενα που θα γραφούν σχετικά με τις νέες “Προσεγγίσεις” στην πνευματική πραγματικότητα. Σ’ αυτό το σημείο έρχεται πάλι ο Ερμής στη συζήτησή μας κι έτσι έχετε το σχηματισμό μιας εσωτερικής τετράδας που επηρεάζει ισχυρά την κύρια τετράδα του ανθρώπου – πνεύμα, ψυχή, νου κι εγκέφαλο. Αυτή η ενέργεια επιφέρει μια αλληλοσχέτιση και μια εσώτερη αφύπνιση που ετοιμάζει το ζηλωτή για μύηση. Η ανώτερη τετράδα είναι Σείριος-Λέων-Ερμής-Κρόνος. Συνεπώς έχετε: Σείριος Λέων Ερμής Κρόνος Πνεύμα......................Ψυχή.............................Νους........................Εγκέφαλος. Ζωή............................Ποιότητα......................Φώτιση ...................Εμφάνιση. Εισπνοή.....................Διάλειμμα.....................Εκπνοή....................Διάλειμμα. Ο παραπάνω πίνακας σας δίνει το κλειδί για τη βασική πραγματικότητα και αναγκαιότητα του διαλογισμού όπως εφαρμόζεται από το μαθητή και το μυημένο. Αυτό μπορεί να μη σας είναι φανερό με την πρώτη ματιά και δεν πρόκειται να επεκτείνω περαιτέρω αυτές τις εισηγήσεις, αλλά ο κατευθυνόμενος στοχασμός του φωτισμένου νου μπορεί να σας φέρει με τον καιρό τη διόραση. Η επιρροή του Σειρίου δε γίνεται συνειδητά αισθητή μέχρι την τρίτη μύηση όταν η αληθινή φύση της όψης πνεύμα αρχίζει να χαράζει πάνω στην απελευθερωμένη, ενορατική αντίληψη του μυημένου. Για τον προχωρημένο μυημένο σ’ αυτό το ζώδιο και μετά την τρίτη μύηση ο Σείριος γίνεται ένας κύριος ζωικός παράγοντας. Αρχίζει ν’ ανταποκρίνεται στον κραδασμό του, επειδή πλέον κυβερνά τον Ήλιο και τη Σελήνη κι ελέγχει τους δύο αυτούς πλανήτες, γιατί αυτό έγιναν ο Ήλιος και η Σελήνη γι’ αυτόν – απλώς πλανήτες που πρέπει να κυβερνηθούν. Είναι ένα μεγάλο μυστήριο κι εγώ απλώς αναφέρω το γεγονός. Τώρα ο Σείριος, ο Λέων, ο Ήλιος, η Σελήνη κι ο Ερμής είναι οι επιδράσεις με τις οποίες σχετίζεται ο μυημένος. Οι επιδράσεις του Σειρίου, που είναι τρεις, εστιάζονται στο Bασιλίσκο ο οποίος, όπως γνωρίζετε, είναι ένα αστέρι πρώτου μεγέθους και συχνά αποκαλείται “καρδιά του Λέοντα”. Κρύβεται περισσότερος πραγματικός αποκρυφισμός στα ονόματα που δόθηκαν στα διάφορα αστέρια από

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

203

τους αστρονόμους ανά τους αιώνες απ’ ό,τι έγινε ως τώρα αντιληπτό κι εδώ έχετε μια τέτοια περίπτωση. Θα σας είναι φανερό (αν αφιερώσετε λίγη σκέψη) ότι καθώς ο Ήλιος καλύπτει τον Ποσειδώνα, προκαλεί ένα δυναμικό αποτέλεσμα στην προσωπικότητα, που συμβολίζεται για μας εδώ με το αστρικό σώμα, ενώ ο Ουρανός (που καλύπτεται επίσης από τον Ήλιο) συμβολίζει το αποτέλεσμα της ψυχής πάνω στην προσωπικότητα. Απ’ όπου και η δραστηριότητα της έβδομης ακτίνας η οποία – από μια σκοπιά – είναι η κατώτατη όψη της πρώτης ακτίνας. Απ’ όπου κι έχετε επίσης την υποκείμενη ιδέα της: 1. Αφύπνισης της προσωπικότητας στον ψυχικό έλεγχο κι επαφή με μια αληθινή έκφραση τελικά στους τρεις κόσμους της ψυχικής θέλησης, επιθυμίας και πρόθεσης. 2. Αφύπνισης του έβδομου κέντρου, του κέντρου στη βάση της σπονδυλικής στήλης, από την ψυχή που εργάζεται δια του πρώτου ή ανώτατου κεφαλικού κέντρου και προκαλεί (σαν συνέπεια) την προς τα πάνω κίνηση του κουνταλινικού πυρός. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί συγχώνευση με τις ανώτερες δυνάμεις. Όταν συμβεί αυτή, τα τρία κύρια κέντρα στο σώμα είναι: Κεφάλι Καρδιά Βάση Σπονδυλικής Στήλης Κεντρικός πνευματικός Ήλιος.............Καρδιά του Ηλίου................Φυσικός Ήλιος. Σείριος.................................................Ερμής...................................Κρόνος. Ήλιος...................................................Ουρανός...............................Ποσειδών.

Καθώς η παραπάνω ευθυγράμμιση αντιστοιχεί σε ένα πολύ υψηλό στάδιο μύησης, δε θα σας είναι δυνατό να συλλάβετε όλες τις σημασίες, αλλά αρκετά μπορεί να είναι φανερά για ν’ αποκαλύψουν το υποκείμενο θέμα και το σκοπό του μεγάλου έργου. Όταν συνέβη η ατομικοποίηση, ήταν ενεργά αρκετά κύρια τρίγωνα δύναμης και οι “Λέοντες, οι θείες και καστανόξανθες Φλόγες” ήρθαν σε ύπαρξη κι έτσι η ανθρωπότητα έφτασε στον πλανήτη. Θα θίξω εδώ σύντομα ένα άλλο τρίγωνο: τον Ήλιο (δεύτερη ακτίνα), το Δία (δεύτερη ακτίνα) και την Αφροδίτη (πέμπτη ακτίνα). Θα σας είναι φανερό ότι εδώ έχουμε μια άλλη σφαίρα επιρροής μεγάλης σπουδαιότητας, που κυβερνάται από το Λέοντα. Είναι ένα τρίγωνο στο οποίο αναφέρεται η Ε.Π.Μπ. στη Μυστική Δοξασία, του οποίου την επιρροή προσπάθησε να διευκρινίσει. Η επιρροή αυτού του τριγώνου ήταν τόσο δυναμική, ώστε το αποτέλεσμά του στη Σελήνη ήταν να της αποστερήσει τη ζωή, αντλώντας όλα τα “σπέρματα της ζωής”, καταστρέφοντας έτσι την επιρροή της, γιατί ήταν ανεπιθύμητη όσον αφορά την ανθρωπότητα. Ο Λέων σχετίζεται μέσω του Ουρανού με τρία άλλα σημεία του ζωδιακού: τον Κριό, το Ζυγό και τον Υδροχόο και οι τρεις αυτοί αστερισμοί σχηματίζουν με το Λέοντα αυτό που καλείται “υποκειμενική τετράδα της επανενσαρκωνόμενης ψυχής”, επειδή σχετίζονται με τα μόνιμα άτομα που διατηρούνται από ζωή σε ζωή και συνιστούν – στη διάρκεια του κύκλου επανενσάρκωσης – τα αποθέματα ή τις αποθήκες των εμπειριών κατά τη διάρκεια της ζωής στους τρεις κόσμους:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

204

1. Κριός – συνδέεται με την ψυχική πρόθεση, της οποίας η κραδασμική δραστηριότητα (υπό την ώθηση της Ενάδας) εγκαινιάζει τις διαδοχικές εξελικτικές περιόδους που προκαλούν εμφάνιση στο φυσικό πεδίο. 2. Ζυγός – σχετίζεται με τη νοητική μονάδα και όπως είδαμε όταν μελετούσαμε το ζώδιο του Ζυγού, προκαλεί τελικά μια ισορροπία μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων. Αυτή συμβαίνει στο αστρικό πεδίο. Η επίτευξη αυτής της ισορροπίας προκαλεί την αντιστροφή του τρόπου περιστροφής γύρω απ’ το ζωδιακό τροχό και συμβαίνει όταν επιτευχθεί ολοκλήρωση κι ο άνθρωπος εστιασθεί στο νοητικό πεδίο. Μπορεί τότε με την ορθή χρήση του νου να διακρίνει ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων και να βρει τη στενή σαν κόψη ξυραφιού ατραπό που περνά ανάμεσά τους και να διατηρήσει την ισορροπία του πάνω της. 3. Λέων – συνδέεται με το αστρικό μόνιμο άτομο, για το λόγο ότι η επιθυμία ή η δύναμη για προώθηση και αποκρυφιστική επαφή μ’ εκείνο που είναι επιθυμητό, αποτελεί τη βάση κάθε αίσθησης επίγνωσης ή ανταποκριτικότητας και την υποκείμενη αιτία της προόδου ή της εξελικτικής κίνησης προς τα εμπρός· είναι ο βασικός τόνος του ανθρώπου που πέτυχε την αληθινή εκείνη “εγωκεντρική” στάση που τον κάνει άτομο. Αργότερα, καθώς αυξάνει η ανταποκριτικότητα και ο κόσμος των μικρών υποθέσεων μετατρέπεται στον κόσμο των διαρκώς μεγαλύτερων αξιών και πραγματικότητας, οι επιθυμίες αλλάζουν σε έφεση και τελικά σε πνευματική θέληση, σκοπό και πρόθεση. 4. Υδροχόος – συνδέεται τελικά με το φυσικό μόνιμο άτομο που βρίσκεται, όπως ξέρετε, στο αιθερικό επίπεδο. Αυτός ο ατομικός ιστός είναι το μέσον της σχέσης με το σύνολο. Η παγκόσμια συνείδηση του Υδροχόου εκφράζεται στο βαθμό που το ατομικό αιθερικό σώμα βρίσκεται σε συνειδητή σχέση με το αιθερικό σώμα της ανθρωπότητας, του ηλιακού συστήματος και – φυσικά – του πλανήτη. Θα τόνιζα εδώ ότι ο όρος “μόνιμο άτομο” είναι ουσιαστικά συμβολικός κι εκείνο που αποκαλούμε μόνιμο άτομο είναι στην πραγματικότητα μόνο μια μονάδα ενέργειας μέσα στη σφαίρα επιρροής της ψυχικής ακτίνας η οποία μπορεί σε οποιαδήποτε στιγμή να “τη μαζέψει” (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τόσο κακόφωνη φράση). Σ’ αυτά τα άτομα αποθηκεύεται η περασμένη μνήμη της προσωπικής ζωής· έχουν τη φύση “κυττάρων μνήμης” και είναι οι χώροι αποθήκευσης της περασμένης εμπειρίας, της αποκτηθείσας ποιότητας και του ιδιαίτερου φθόγγου που πέτυχε το σώμα του οποίου αποτελεί τον πυρήνα. Έχουν υλική φύση και σχετίζονται μόνο με τη μορφική όψη και διαποτίζονται με τόση ποιότητα συνείδησης όση πέτυχε ν’ αναπτύξει η ψυχή στους τρεις κόσμους. Το όλο ζήτημα είναι πολύ δυσνόητο και θα γίνει κατανοητό και ο περιλαμβανόμενος συμβολισμός θα ερμηνευθεί σωστά μόνο όταν η ψυχόραση γίνει μια κανονική ιδιότητα του μέσου ανθρώπου. Τότε θα μπορεί να γίνει ορατή η εστία της ουσίας σε κάθε μορφή (το γαλβανίζον κέντρο της). Δε σας συνιστώ να στοχασθείτε υπερβολικά πάνω στο θέμα, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο και αποτελεί από μόνο του μια πολύ προχωρημένη επιστήμη κι ενσωματώνει το μυστήριο του πρώτου ηλιακού συστήματος, του περασμένου – όπου πάλι τα κύτταρα μνήμης

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

205

δίνουν τη συνεισφορά τους. Οι Δυνάμεις του Υλισμού εργάζονται μέσω των μόνιμων ατόμων· η Μεγάλη Λευκή Στοά εργάζεται μέσω των επτά κέντρων. Ο Κριός αρχίζει τη διαδικασία και είναι ο “μυσταγωγός της διαδικασίας που οδηγεί στην πρόοδο” και – στο τέλος των αιώνων (όπως συμβαίνει τώρα στην τελική ή έβδομη μύηση) – ο Μυσταγωγός των Μυστηρίων θα εργασθεί υπό τις οδηγίες και με τις ενέργειες που εκπορεύονται από τον Κύριο του Αστερισμού του Κριού. Σε τελευταία ανάλυση και μιλώντας εσωτερικά, το πυρ είναι ο μεγάλος απελευθερωτής και ο Κριός είναι το ηγετικό πύρινο ζώδιο που τελικά “θα συγχωνεύσει την αρχή και το τέλος, θα σμίξει τα αντίθετα και θα διασκορπίσει τόσο το χρόνο όσο και το χώρο”. Επί του παρόντος ο Μυσταγωγός των Μυστηρίων δρα υπό την έμπνευση και με ενέργειες που εκπορεύονται από τον Aιγόκερω – ένα γήινο ζώδιο – επειδή η ανθρωπότητα είναι προς το παρόν προσκολλημένη στη γη. Οι δυνάμεις της μύησης προκαλούν τρία κύρια αποτελέσματα στο φυσικό πεδίο, γιατί εκεί πρέπει να καταδείξει ο μυημένος την απελευθέρωσή του, την κατανόησή του και τη θειότητά του. Εξαιτίας της θέσης του πάνω στο Σταθερό Σταυρό ο Λέων περιέρχεται υπό την επιρροή, άμεσα ή έμμεσα, έξι πλανητών: του Ηλίου· του Ποσειδώνα· του Ουρανού· του Δία· της Αφροδίτης· του Άρη. Όλοι τους είναι ισχυροί στην έκφραση σ’ αυτό το ζώδιο, επιτυγχάνοντας ένα καθοριστικό σημείο αποκάλυψης και δημιουργώντας με την ενωμένη τους δραστηριότητα κι αλληλεπίδραση τον εξάκτινο αστέρα της ανθρωπότητας. Ρυθμίζουν τη συνείδηση του ανθρώπου αλλά όχι τα γεγονότα, εκτός στο μέτρο που η συνείδησή του αναλαμβάνει τον έλεγχο σε κάποιο σημείο της εξέλιξής του. Με την εσωτερική επιστήμη της αστρολογίας συνδέονται κάποιες επικουρικές επιστήμες, όπως η Επιστήμη των Τριγώνων στην οποία αναφέρθηκα συχνά· υπάρχει επίσης η Επιστήμη της Σχέσης, που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στις πολλές τετράδες που μπορούν ν’ ανακαλυφθούν στην πλανητική αλληλοσχέτιση, τη σχέση ανάμεσα σε τέσσερις αστερισμούς συν τις πολλές ανθρώπινες και θείες τετράδες. Υπάρχει επιπλέον η Επιστήμη των Αστέρων Ενέργειας, όπως σημείωσα εδώ όταν αναφέρθηκα στον εξάκτινο αστέρα της ανθρωπότητας και το πολύ γνωστό σύμβολο αυτής της Επιστήμης είναι η Σφραγίδα του Βασιλιά Σολομώντα. Αυτά τα αστέρια, τα τρίγωνα και τα τετράγωνα βρίσκονται σε όλα τα ωροσκόπια – ανθρώπινα, πλανητικά, συστημικά και κοσμικά – και συνιστούν το ζωικό πρότυπο του ιδιαίτερου Όντος που εξετάζεται· καθορίζουν το χρόνο της εκδήλωσης και τη φύση των εκπορεύσεων και επιδράσεων. Τα τετράγωνα ή τετράδες σχετίζονται με την υλική εμφάνιση ή μορφική έκφραση· τα αστέρια αφορούν τις καταστάσεις συνείδησης και τα τρίγωνα σχετίζονται με το πνεύμα και τη σύνθεση. Στα αρχεία των εσωτερικών αστρολόγων που συνδέονται με την Ιεραρχία, φυλάσσονται οι χάρτες εκείνων των μελών της ανθρώπινης οικογένειας που πέτυχαν να γίνουν μύστες και παραπάνω. Αποτελούνται από αλληλεπικαλυπτόμενα τετράγωνα, αστέρια και τρίγωνα που περιέχονται στο ζωδιακό τροχό και προσαρμόζονται πάνω στο σύμβολο του Θεμελιώδη Σταυρού. Τα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

206

τετράγωνα, έχοντας καθεμιά απ’ τις τέσσερις γωνίες και κορυφές τους σ’ έναν απ’ τους τέσσερις ζωδιακούς αστερισμούς, απεικονίζονται με μαύρο· ο πεντάκτινος αστέρας απεικονίζεται με κίτρινο ή χρυσό χρώμα και οι πέντε κορυφές του είναι σε επαφή με πέντε αστερισμούς στο μεγάλο τροχό· τα τρίγωνα είναι κυανά κι έχουν πάνω από κάθε κορυφή του τριγώνου ένα εσωτερικό σύμβολο το οποίο αντιπροσωπεύει τους αστερισμούς της Μεγάλης Άρκτου, του Σειρίου και των Πλειάδων. Αυτά τα σύμβολα μπορεί να μην αποκαλυφθούν εδώ, αλλά υποδεικνύουν το σημείο της πνευματικής συνείδησης που επιτεύχθηκε και την ανταποκριτικότητα του μυημένου στις κύριες αυτές κοσμικές επιδράσεις. Μια ματιά σ’ αυτούς τους γεωμετρικούς χάρτες δείχνει στιγμιαία την κατάσταση του μυημένου κι επίσης το σημείο προς το οποίο μοχθεί. Αυτοί οι χάρτες είναι τετραδιάστατοι σε φύση κι όχι επίπεδες επιφάνειες όπως οι χάρτες μας. Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα πληροφορία, αλλά δεν έχει καμιά αξία εκτός στο βαθμό που υποδεικνύει σύνθεση, τη συγχώνευση πνεύματος, ψυχής και σώματος και το σημείο ανάπτυξης. Αποδεικνύει επίσης το γεγονός ότι όσον αφορά την ψυχή, “ο Θεός γεωμετρεί”. Οι χάρτες αυτοί έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Η σχέση του Λέοντα με τον Καρκίνο μέσω του Ποσειδώνα προσεγγίσθηκε ήδη παραπάνω και σας είναι βέβαια εύκολα φανερή αν έχετε την παραμικρή κατανόηση της όψης συνείδηση της εξέλιξης. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει η μαζική συνείδηση· μετά η συνείδηση του δραματικού, απομονωμένου εαυτού και τελικά πάλι η ομαδική συνείδηση που είναι στην πραγματικότητα οι ανώτατες μορφές της ομαδικής συνείδησης και της ατομικής συνείδησης που συνδυάζονται μαζί στην υπηρεσία του Σχεδίου. Στοχασθείτε αυτό τον ορισμό γιατί θα διεγείρει την κατανόησή σας. Η ιδιάζουσα σημασία του Λέοντα στη γενική εξέλιξη της συνείδησης, ιδιαίτερα στην ανθρώπινη οικογένεια, καθορίζεται από τον έλεγχο των δύο αυτών μυστηριωδών πλανητών, του Ουρανού και του Ποσειδώνα· επομένως έχετε στον άνθρωπο που είναι έτοιμος για μύηση, ένα διπλό έλεγχο, δηλαδή τον ίδιο τον Ήλιο κι επίσης τον Ήλιο καθώς καλύπτει τις επιρροές των δύο αυτών πλανητών ή μάλλον καθώς τις εστιάζει και τις διαβιβάζει με ένταση. Αυτό προκαλεί τις ακόλουθες αναπτύξεις: 1. Ήλιος – Πλήρης αυτοσυνείδηση. Αυτή – μέσω της επιρροής του φυσικού Ηλίου και της “καρδιάς του Ηλίου” – παράγει επίγνωση της σχέσης ανώτερου εαυτού και κατώτερου εαυτού. Ο άνθρωπος αποκτά επίγνωση της ουσιαστικής του δυαδικότητας. 2. Ουρανός – Αποκρυφιστική συνείδηση ή εκείνη τη νοήμονα, συγχωνεύουσα κατάσταση που παράγει την επιστημονική ενοποίηση των δύο παραγόντων, του ανώτερου και του κατώτερου εαυτού, μέσω της νοήμονος χρήσης του νου. 3. Ποσειδών – Μυστικιστική συνείδηση ή εκείνη την έμφυτη ευαισθησία που οδηγεί αλάνθαστα στο ανώτερο όραμα, στην αναγνώριση της αλληλοσχέτισης που περιλαμβάνεται στην ουσιαστική δυαδικότητα του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκδήλωσης συν τη δραστηριότητα του μεσολαβητή.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

207

Επομένως έχετε το συνειδητό, ολοκληρωμένο Εαυτό που λειτουργεί με πλήρη αποκρυφιστική γνώση κι επίσης με μυστικιστική αντίληψη, όταν οι επιδράσεις του Λέοντα, που εστιάζονται μέσω του Ηλίου, του Ουρανού και του Ποσειδώνα, προωθηθούν επαρκώς στη ζωή του προχωρημένου μαθητή. Αυτός είναι ένας από τους λόγους γιατί ο Λέων είναι ένα ζώδιο με τόσο μεγάλη σπουδαιότητα και γιατί το νοήμον άτομο του Λέοντα μπορεί να επιτύχει συνήθως το στόχο του, εφόσον αντιληφθεί με ακρίβεια αυτό τον αντικειμενικό σκοπό. Αυτό το ζώδιο περιγράφηκε συχνά σαν το “πεδίο μάχης των Δυνάμεων του Υλισμού και των Δυνάμεων του Φωτός”. Αποκρυφιστικά θεωρείται ένα απ’ τα πιο υλικά ζώδια στο μέτρο που μπορεί να είναι ιδιαζόντως παρούσα η ιδιοτελής επιθυμία για κατοχή υλικών αντικειμένων και μπορεί βίαια να ελέγχει η εκδήλωση ενός πνεύματος κατοχής· όμως την ίδια στιγμή ο προχωρημένος Λέων μπορεί να λειτουργεί σαν η “εμπνευσμένη πνευματική Θυσία”. Τότε είναι ευαίσθητος στις παγκόσμιες συνθήκες και ελεύθερος από προσωπικές επιθυμίες. Προτού το άτομο μπορέσει να επιτύχει μύηση, πρέπει να είναι πλήρως αυτοσυνείδητο, μυστικιστικά προσανατολισμένο και αποκρυφιστικά αναπτυγμένο. Πρέπει να έχει επίγνωση του εαυτού του όπως ουσιαστικά είναι – μια ψυχή που περιέχεται στη μορφή η οποία αναπτύσσεται κι ανελίσσεται μέσω της ψυχικής δραστηριότητας· πρέπει να είναι αναπτυγμένος μυστικιστής, ικανός για καθαρό όραμα που υποκινείται από πνευματική πρόθεση και ικανός να συλλαμβάνει τις χρήσεις της ενδόμυχης ευασθησίας· πρέπει επίσης να είναι εκγυμνασμένος αποκρυφιστής, νοητικά πολωμένος και με βαθιά επίγνωση των πραγματικοτήτων, των δυνάμεων και των ενεργειών της ύπαρξης κι επομένως ελεύθερος απ’ τις συνηθισμένες γοητείες και πλάνες που χρωματίζουν τις αντιδράσεις και τη ζωή του μέσου ανθρώπου. Τότε κυβερνάται από το φυσικό Ήλιο, κινητοποιείται από τις ενέργειες που διαχύνονται από “την καρδιά του Ηλίου” (μέσω του Ποσειδώνα) κι επιφέρει ενοποίηση δια των δυνάμεων που τον προσεγγίζουν (μέσω του Ουρανού). Πέρα απ’ τους δύο αυτούς μακρινούς πλανήτες βρίσκεται άλλος ένας πλανήτης ο οποίος προς το παρόν δεν έχει ανακαλυφθεί, παρότι υπάρχουν πολυάριθμες εικασίες γι’ αυτόν, λόγω ορισμένων ανεξήγητων κινήσεων του πλανήτη Ποσειδώνα. Διαμέσου αυτού του πλανήτη οι Δυνάμεις (καθώς σχετίζονται με το Λέοντα και τον Υδροχόο) εστιάζονται σε ένα ισχυρό ρεύμα δύναμης· διαχύνονται στην πλανητική μας ζωή κατά τη διάρκεια του Αυγούστου και διανέμονται μέσω του Ουρανού και του Ποσειδώνα. Συνεπώς έχετε σ’ αυτή τη σχέση: ΛΕΩΝ ΚΑΙ ΥΔΡΟΧΟΟΣ

Φυσικός Ήλιος......................Καρδιά του Ηλίου........Κεντρικός πνευματικός Ήλιος. / Ο πλανήτης που δεν ανακαλύφθηκε. / Ουρανός και Ποσειδών. /

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

208

Η ανθρώπινη Ιεραρχία. / Το ζωικό Βασίλειο. Χάρτες των κοσμικών γραμμών των κατευθυνόμενων δυνάμεων, όπως ο παραπάνω, μπορούν να δοθούν για όλες τις ενέργειες των αστερισμών και των πλανητικών δυνάμεων, αλλά αυτός είναι ο μόνος που διαλέγω να δείξω αυτή τη στιγμή, επειδή έχει μεγάλη σημασία για την ανθρωπότητα· οι άλλοι μπορεί να αποδειχθούν παραπλανητικοί λόγω του τωρινού σημείου της νοήμονος κατανόησης κι επιρροής του ανθρώπου. Θα ήθελα εδώ να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι μέσω των κατευθυντήριων αυτών πλανητών, οι ακόλουθες ακτίνες είναι οι παράγοντες που ελέγχουν το χάρτη του ατόμου του Λέοντα: 1. Ήλιος – 2η ακτίνα – αγάπη-σοφία. 2. Ουρανός – 7η ακτίνα – οργάνωση ή κατευθυνόμενη εκδήλωση. 3. Ποσειδών – 6η ακτίνα – ιδεαλιστική προσήλωση. Αφοσίωση σε ένα στόχο. Στον τελειοποιημένο Λέοντα η αγαπητική αυτοσυνείδητη ψυχή (2η ακτίνα) μεταφέρει τη δύναμη έκφρασής της κατευθείαν απ’ το πεδίο της στο πεδίο της εξωτερικής εκδήλωσης, αλλά διατηρεί την ίδια στιγμή τον ενδότερο έλεγχό της (Ουρανός) κι απ’ αυτό το σημείο επίτευξης προχωρεί για να καταστήσει τον ιδανικό της σκοπό (Ποσειδών) γεγονός στη συνείδηση μέσω της ευαισθησίας στον ανώτερο κραδασμό και την κατευθυνόμενη νοήμονα υπηρεσία του Σχεδίου. Συλλογισθείτε αυτή τη σύνοψη. Όταν ελέγχει ο Ουρανός, το άτομο του Λέοντα είναι κατεξοχήν ο αληθινός παρατηρητής, αποσπασμένος απ’ την υλική πλευρά της ζωής, αλλά χρησιμοποιώντας την όπως επιθυμεί. Η πνευματική του συνείδηση είναι ικανή για μεγάλη έκφραση και μπορεί να είναι (όπως υποδείχθηκε συχνά απ’ τους αστρολόγους) ένας δυναμικός, ηλεκτρίζων ηγέτης, ένας πρωτοπόρος σε νέες περιοχές προσπάθειας κι επίσης ένα μαγνητικό κέντρο μιας ομάδας, είτε η ομάδα είναι μικρή, όπως σ’ ένα σπίτι, είτε αχανής όπως σ’ ένα έθνος. Τότε είναι πολωμένος πάνω απ’ το διάφραγμα, γιατί οι κατώτερες πιο υλικές όψεις της ζωής δεν ασκούν πραγματικά καμιά μεγάλη έλξη πάνω του· έχει τότε βαθιά συνείδηση της ταυτότητάς του κι αυτή τον κάνει να ζει σαφώς σε μια κατάσταση αυτεπίγνωσης με τις επακόλουθες αφαιρετικές δυνάμεις της. Εφόσον είναι πνευματικά αφυπνισμένος, έχει στιγμιαία επίγνωση των ωθήσεων που τον υποκινούν κι αυτό τον οδηγεί σε μια επιβαλλόμενη αυτοπειθαρχία – πράγμα που το άτομο του Λέοντα χρειάζεται απελπιστικά και πρέπει πάντοτε να αυτοεπιβάλλεται και να αυτοεφαρμόζεται, γιατί δεν ανέχεται κανένα πειθαρχικό μέτρο που ζητούν να επιβάλλουν οι άλλοι. Η πειθαρχία που επιβάλλεται από ανθρώπους πάνω στο άτομο του Λέοντα οδηγεί αναπόφευκτα σε εξέγερση και ανταρσία και στην έκφραση εκείνου που η πειθαρχία προτίθεται να εξαλείψει. Η πειθαρχία που επιβάλλεται από τον ίδιο οδηγεί στην τελείωση για την οποία είναι αξιοσημείωτα ικανός. Αυτή η έμφυτη ικανότητα για έλεγχο δίνει συχνά στο άτομο του Λέοντα μια φανερά

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

209

αρνητική στάση για τη ζωή· πιστεύει αναπόφευκτα ότι το πεπρωμένο του είναι καθορισμένο κι ότι όλα όσα έχει να κάνει, είναι απλώς να είναι· τότε αρνείται συχνά να αλλάξει ή να αναλάβει δράση κι όταν παραταθεί πολύ, οδηγεί σε μια απρόσμενα μάταιη ζωή. Ο “λέων πρέπει να προβάλλει από τη φωλιά του” και αυτή η εντολή χρειάζεται εξαιρετικά στους ζηλωτές που είναι Λέοντες. Όταν τηρηθεί, οδηγεί την εγωκεντρική συνείδηση του Λέοντα στην αποκεντρωμένη, ανιδιοτελή Υδροχοϊκή επίγνωση. Θα μεταβάλει την προσωπική υπηρεσία του Λέοντα στην ομαδική υπηρεσία του πολικού του αντίθετου, του Υδροχόου. Θα μπορούσε δόκιμα να προστεθεί εδώ ότι η προσευχή ή η εκφωνούμενη έφεση του προσώπου που είναι αληθινός Λέων, μπορεί να εκφρασθεί με τα λόγια του Χριστού, που είναι τόσο γνωστά σ’ όλους μας: “Πάτερ, πλην μη το θέλημά μου, αλλά το σον γινέσθω”. Θα εφιστούσα επίσης την προσοχή σας σ’ ένα άλλο ενδιαφέρον γεγονός σε σχέση μ’ αυτό το ζώδιο. Κανένας πλανήτης δε βρίσκεται σε πτώση στο Λέοντα και κανένας πλανήτης δε βρίσκεται σε έξαρση σ’ αυτό το ζώδιο, ενώ η δύναμη τόσο του Ουρανού όσο και του Κρόνου μειώνεται κάπως, εκτός από την περίπτωση του μυημένου που ανταποκρίνεται ισχυρά στην εσωτερική επιρροή του Ουρανού. Εδώ μεταδίδεται η ίδια βασική διδασκαλία όπως διδάχθηκε για τον Ήλιο που κυβερνά εξωτερικά, εσωτερικά και ιεραρχικά. Στη συνείδησή του ο Λέων είναι ο κυρίαρχος πράκτορας της αυτεπίγνωσης και συνεπώς έχει τον έλεγχο και μπορεί – εξαιτίας αυτού – να παραμένει ανεπηρέαστος. Το γεγονός αυτό θα γίνεται αυξανόμενα κατανοητό καθώς θα κάνει την εμφάνισή του ο προχωρημένος τύπος του Λέοντα. Θα διακρίνεται για την προσωπική του ελευθερία από εξωτερικό έλεγχο. Γνωρίζει έμφυτα ότι είναι ο βασιλιάς του εαυτού του, ο κυβερνήτης της ζωής του κι επομένως κανένας πλανήτης δε βρίσκεται σε έξαρση ή πτώση. Η δύναμη του νου, όπως συμβολίζεται από τον Ουρανό, μειώνεται γιατί δεν είναι ο νους που ελέγχει στην πραγματικότητα, αλλά ο Εαυτός ή Ψυχή που χρησιμοποιεί κι ελέγχει το νου. Τότε ο άνθρωπος δε ρυθμίζεται από το περιβάλλον του ή τα γεγονότα της ζωής, αλλά τα κυβερνά εσκεμμένα, εξάγοντας απ’ τις περιστάσεις και το περιβάλλον αυτό που απαιτεί. Συνεπώς σ’ αυτό το ζώδιο ο Κρόνος, ο Κύριος του Κάρμα, μειώνει τη δύναμή του. Αυτός είναι ο λόγος που ο Σεφάριαλ κάνει λάθος όταν δίνει τον Κρόνο σαν κυβερνήτη του πρώτου δεκανού. Οι τρεις δεκανοί που δίνει, κυβερνώνται απ’ τους Κρόνο, Δία και Άρη. Όμως ο Άλαν Λήο είναι πιο κοντά στην αλήθεια όταν μας δίνει τον Ήλιο, το Δία και τον Άρη. Η αυτοκυριαρχία μέσω της αρχικής διαμάχης που προωθείται σε μια επιτυχή έκβαση και ευλογείται από την ευεργεσία του Δία, είναι η αληθινή ιστορία του προχωρημένου ζηλωτή του Λέοντα κι αυτή η σκέψη και ο στόχος προκύπτουν απ’ την αντίληψη που συνοψίζεται για μας στα δύο λεκτικά ρητά αυτού του ζωδίου: 1. Και ο Λόγος είπε: Ας υπάρχουν κι άλλες μορφές, εγώ κυβερνώ. 2. Είμαι Εκείνο κι Εκείνο είμαι Εγώ. Εγώ ειμί – η Λέξη του αυτοσυνείδητου, ιδιοτελούς, ατομικού Λέοντα. Εγώ ειμί ο – η Λέξη του ατόμου του Λέοντα που αποκτά γοργά την ανώτερη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

210

συνείδηση και προετοιμάζεται για μια νέα και παγκόσμια έκφραση στον Υδροχόο. ΚΑΡΚΙΝΟΣ Αυτό το ζώδιο δεν είναι εύκολο να κατανοηθεί από το μέσο σπουδαστή γιατί – μιλώντας ψυχολογικά – είναι το πολικό αντίθετο της κατάστασης της ομαδικής συνείδησης στην οποία τείνει αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα. Είναι δύσκολο για τον επιπόλαιο σπουδαστή να διακρίνει με ακρίβεια ανάμεσα στη μαζική συνείδηση και την ομαδική συνείδηση. Μιλώντας γενικά, τα ανθρώπινα όντα βρίσκονται σήμερα σ’ ένα ενδιάμεσο σημείο μεταξύ των δύο αυτών καταστάσεων του νου, παρότι όμως θα ήταν πιο σωστό να πούμε ότι μια αρκετά μεγάλη μειονότητα αποκτά ομαδική συνείδηση, ενώ η πλειονότητα αναδύεται απ’ το στάδιο της μαζικής συνείδησης και γίνονται αυτοσυνείδητα άτομα. Αυτό εξηγεί μεγάλο μέρος της τωρινής παγκόσμιας δυσκολίας και της σύγκρουσης των ιδεαλισμών. Οι δύο ομάδες έχουν μια διαφορετική προσέγγιση στα παγκόσμια προβλήματα όπως απαντώνται τώρα. Έχουμε συνεπώς τρία ζώδια που (απ’ τη σκοπιά της συνείδησης) συνδέονται στενά, όμως είναι πολύ διαφορετικά και χωριστά σε αποτέλεσμα: 1. Καρκίνος............μαζική συνείδηση.............ενστικτώδης επίγνωση. 2. Λέων...................αυτοσυνείδηση.................νοήμων επίγνωση. 3. Υδροχόος...........ομαδική συνείδηση...........ενορατική επίγνωση. Με πολλά απ’ αυτά ασχοληθήκαμε ήδη και δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλάβουμε καθώς μελετούμε τα πολικά αντίθετα των ζωδίων που ήδη εξετάσθηκαν. Δε σκοπεύω ν’ αναφερθώ αδικαιολόγητα και με λεπτομέρειες σε σημεία που σας είναι ήδη οικεία, παρά να φέρω στην προσοχή σας την όμορφη και συνθετική ανέλιξη του θείου Σχεδίου. Όπως ήδη γνωρίζετε, αυτό το ζώδιο είναι μια από τις δύο πύλες του ζωδιακού, επειδή μέσω αυτού περνούν οι ψυχές σε εξωτερική εκδήλωση και σε οικειοποίηση της μορφής και σε επακόλουθη ταύτιση μαζί της για πολλούς μεγάλους κύκλους. Είναι “η πύλη που στέκει ορθάνοιχτη, πλατιά κι εύκολη να τη διαβείς, όμως οδηγεί στον τόπο του θανάτου και σ’ εκείνη τη μακρόχρονη φυλάκιση που προηγείται της τελικής εξέγερσης”. Σχετίζεται με την υλική φύση και με τη μητέρα των μορφών, όπως η άλλη πύλη, ο Aιγόκερως, σχετίζεται με το πνεύμα, τον πατέρα όλων όσων ΕΙΝΑΙ. Σ’ αυτό το ζώδιο κρύβεται το όλο πρόβλημα του Νόμου της Επαναγέννησης. Η επανενσάρκωση εξυπακούεται στο εκδηλωμένο σύμπαν και είναι ένα βασικό και θεμελιώδες θέμα που υπόκειται του συστημικού παλμού. Υπάρχουν μερικά πράγματα σε σχέση με την επανενσάρκωση που θα ήθελα να αποσαφηνίσω. Αυτό το ζώδιο, ο Καρκίνος, επειδή σχετίζεται πρωτίστως με τον κόσμο των αιτίων, έχει ως προς το εσώτερο νόημά του πολλή αοριστία και μια έκδηλη λεπτοφυή ασάφεια που αποδεικνύεται πολύ παραπλανητική στο μέσο διανοητή. Το ίδιο ισχύει επίσης για όλα τα ζώδια που σχηματίζουν το Θεμελιώδη Σταυρό των Ουρανών. Σε τελική ανάλυση μόνο ο μυημένος μαθητής μπορεί να εμβαθύνει στην αληθινή έννοια

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

211

των ζωδιακών αυτών επιρροών καθώς πάλλονται σ’ όλο το εκδηλωμένο σύμπαν, επειδή είναι πρωτίστως η έκφραση του πνεύματος της ζωής παρά της ψυχής ή του σώματος. Επομένως μέχρι και την τρίτη μύηση – όπως σας ειπώθηκε συχνά – είναι λίγα όσα μπορούν να γίνουν γνωστά ή να ειπωθούν σχετικά μ’ αυτή “τη μυστηριώδη ουσία που είναι θειότητα σε κίνηση”. Όταν, για παράδειγμα, διαβάζετε ότι οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου μπορούν να εκφρασθούν με τη Βιβλική φράση “πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος”, σημαίνει πραγματικά κάτι ειδικό για σας; Μπορεί ν’ απαντήσετε λέγοντας πως σημαίνει ότι ο Θεός κινήθηκε στην ουσία και παρήγαγε με την κίνηση τις εξωτερικές απτές μορφές. Όμως σας μεταδίδει άραγε αληθινά κάποια νοήμονα αλήθεια; Στον Καρκίνο ο Θεός εμφύσησε στα ρουθούνια του ανθρώπου την πνοή της ζωής και ο άνθρωπος έγινε ζώσα ψυχή. Σ’ αυτά τα λόγια εδραιώνετε την υφιστάμενη σχέση στο νου του Θεού ανάμεσα στο πνεύμα (την πνοή της ζωής), την ψυχή (τη συνείδηση) και τον άνθρωπο (τη μορφή). Όμως μεταδίδει αυτή η δήλωση κάποια νοήμονα ιδέα στο νου σας; Νομίζω πως όχι, επειδή η σύνθεση της τελικής σχέσης είναι πέρα από τη μέση σύλληψη και η “σύνδεση” ή η ουσιαστική της ενότητα (που βρίσκεται έξω απ’ τη συνείδηση και τη γνωστή πραγματικότητα) συμβαίνει πρώτα απ’ όλα σ’ αυτό το ζώδιο – ένα απ’ τα πιο αρχαία ζώδια κι ένα απ’ τα πρώτα που αναγνωρίσθηκαν κι εδραιώθηκαν απ’ την αρχαία ανθρωπότητα σαν παράγοντας επιρροής. Δηλώνω μια βασική αλήθεια – την οποία εκτιμήσατε αόριστα – ότι στον Κριό η ουσιώδης ουσία της εκδήλωσης αφυπνίσθηκε σε ανανεωμένη δραστηριότητα υπό την κρούση της θείας επιθυμίας που εξωθήθηκε απ’ τη θεία Πνοή, απ’ τη θεία Ζωή ή Πνεύμα. Στον Καρκίνο η ζώσα αυτή ουσία απέκτησε μια τριπλή διαφοροποιημένη σχέση στην οποία δίνουμε τα ονόματα της Ζωής (Κριός), της Συνείδησης (Ταύρος, το επόμενο ζώδιο του Κριού) και της εκδηλωμένης δυαδικότητας (Δίδυμοι, το ζώδιο που προηγείται του Καρκίνου) κι αυτές οι τρεις, ανάμεικτες, ήλθαν σε εξωτερική εκδήλωση στον Καρκίνο, συμπληρώνοντας έτσι μια εσωτερική τετράδα μεγάλης σπουδαιότητας. Εδώ συνέβη η πρώτη μεγάλη συγχώνευση, ατελής και μη αντιληπτή. Στο Ζυγό φτάνει σ’ ένα σημείο ισορροπίας και μιας κάπως στατικής εξισορρόπησης (που θα διαταραχθεί αργότερα στο Σκορπιό), έτσι ώστε η ουσιώδης αυτή τριπλότητα να εμφανίζεται καθαρά στην αμοιβαία της σχέση. Στον Aιγόκερω, το ζώδιο της μύησης, η βασική αυτή τριπλότητα αρχίζει να επιστρέφει στην προηγούμενη κατάσταση της “πνοής του πνεύματος”, αλλά αυτή τη φορά με πλήρη επίγνωση και με δεόντως εκπληρωθείσα οργάνωση, έτσι ώστε η μορφή να είναι τέλεια έκφραση της ψυχής και η ψυχή να είναι ευαίσθητη και ανταποκριτική στους παλμούς της Μίας Ζωής, καθώς αυτή η Ζωή αποκαλύπτει με τη δραστηριότητά της την τέλεια θέληση του Λόγου. Το (λεγόμενο) μυστικό του Θεμελιώδη Σταυρού είναι το μυστικό της ίδιας της Ζωής, όπως ακριβώς του Σταθερού Σταυρού είναι εκείνο της ψυχής ή το μυστήριο της αυτοσυνείδητης οντότητας, ενώ ο Μεταβλητός Σταυρός κρύβει το μυστήριο της μορφής. Στις λέξεις αυτές έχετε το κλειδί για το μυστικό της εκδήλωσης σαν σύνολο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

212

και για εκείνο το μυστήριο που αποκαλύφθηκε στον Χριστό στην τελική σταύρωση και στην οποία πιστοποίησε την αντίδραση της κατανόησής Του με τη θριαμβευτική κραυγή που καταγράφηκε στην Καινή Διαθήκη: “Θεέ Μου, Θεέ Μου, ίνα τι με εγκατέλιπες”. Τότε εγκατέλειψε το Σταθερό Σταυρό και την Ταυτότητα που μέχρι τότε ήταν δική Του και ταυτίσθηκε μ’ εκείνο που αποκαλύφθηκε τότε. Σ’ αυτά τα λόγια που μεταφράσθηκαν κάπως ανακριβώς στη Χριστιανική Βίβλο, υπάρχουν τρεις έννοιες ή αληθινές σημασίες. Στη μετάφραση που υπαινίσσεται η Μυστική Δοξασία (Μ.Δ. ΙΙ. 613), “Ο χιτώνας, ο χιτώνας, ο ωραίος χιτώνας της ισχύος μου δε χρειάζεται πλέον”, εκφράζεται η εσώτερη αποκάλυψη του Μεταβλητού Σταυρού, όπως αποκαλύφθηκε στο Σωτήρα που κοίταζε τη ζωή απ’ την πλευρά της ψυχής. Στα λόγια που αναφέρθηκαν παραπάνω “Θεέ Μου, Θεέ Μου, ίνα τι με εγκατέλιπες”, Του φανερώθηκε το μυστήριο του Σταθερού Σταυρού και παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά μπροστά στα μάτια Του το μυστικό του Θεμελιώδη Σταυρού. Τα λόγια που ενσωματώνουν το κεντρικό αυτό μυστήριο, δε δόθηκαν ποτέ. Ένας απ’ τους παράγοντες που διέκρινε τον Χριστό απ’ όλους τους προηγούμενους παγκόσμιους Σωτήρες, ήταν το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος απ’ την ανθρωπότητά μας ο Οποίος έχοντας επιτύχει τη θειότητα (κι αυτό το έκαναν πολλοί), Του επετράπη να δει το “χρυσό νήμα του φωτός και της ζώσας ζωής, που συνδέει το φως στο κέντρο όλων των εκδηλωμένων Σταυρών”· Του επετράπη να γνωρίσει την έννοια της ζωής όπως εκφράζεται στην Κοσμική Σταύρωση που είναι ένα επεισόδιο κοσμικής ζωής κι όχι θανάτου, όπως γενικά υποτίθεται. Ο Ηρακλής κατανόησε την αληθινή έννοια του Μεταβλητού Σταυρού και με πλήρη γνώση ανήλθε στο Σταθερό Σταυρό με όλες τις επακόλουθες δυσκολίες και άθλους. Ο Βούδδας κατανόησε με την πλήρη φώτιση την έννοια τόσο του Μεταβλητού όσο και του Σταθερού Σταυρού, γιατί το μυστικό της αποκάλυψης του Ταύρου ήταν δικό Του, όπως ακριβώς το μυστικό της κατευθυνόμενης ενέργειας του Σκορπιού ήταν η πηγή της ισχύος του Ηρακλή. Αλλά ο Χριστός, γνωρίζοντας και τα δύο παραπάνω μυστικά, κατάλαβε επίσης με μια ζώσα κατανόηση το μυστήριο του Θεμελιώδη Σταυρού, επειδή το φως της Μεταμόρφωσης (που υπέστη στον Aιγόκερω) Του αποκάλυψε τη δόξα και το υπερβατικό μυστήριο. Υπάρχουν επίσης δύο λέξεις που μεταδίδουν το σκοπό και την πρόθεση της έκφρασης πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό. Εξηγούν γιατί οι δύο “Θύρες του Ζωδιακού” ανοίγουν διάπλατα στην ώθηση και την απαίτηση του θείου Πνεύματος. Η μια είναι η λέξη “αυτοσυντήρηση” που οδηγεί στην ώθηση για ενσάρκωση στον Καρκίνο ο οποίος είναι η θύρα για την έκφραση του πνεύματος στο φυσικό πεδίο. Αυτή η ώθηση (όταν η μορφή είναι το κύριο αντικείμενο της προσοχής της ψυχής κι αυτό με το οποίο κυρίως ταυτίζεται) επιφέρει το στάδιο της στατικής συμπύκνωσης στο γήινο ζώδιο του Αιγόκερου. Η άλλη λέξη είναι η “αθανασία” που είναι η θεία όψη της αυτοσυντήρησης· είναι ο κύριος ρυθμιστικός παράγοντας στη δημιουργική διαδικασία κι οδηγεί στην πλήρη αποκάλυψη της εξέλιξης, στην επαναλαμβανόμενη εμφάνιση της ζωής σε μορφή και στην αποκάλυψη της ζωής σε μορφή. Στον Aιγόκερω κατά

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

213

την τρίτη μύηση αυτή η ζωική όψη αποκτά κύρια σημασία. Βλέπετε λοιπόν γιατί ο Θεμελιώδης Σταυρός είναι τόσο μυστηριώδης· γιατί επίσης ο Καρκίνος και ο Aιγόκερως κατανοούνται τόσο λίγο απ’ τη σύγχρονη αστρολογία και γιατί σε τελική ανάλυση μόνο οι μυημένοι Υιοί του Θεού μπορούν να συλλάβουν τη σημασία των τεσσάρων ζωδίων που συνιστούν το Θεμελιώδη Σταυρό ή να κατανοήσουν τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στις τέσσερις κύριες ενέργειες οι οποίες – καθώς χύνονται δια των τεσσάρων σκελών του Σταυρού – δημιουργούν ένα στρόβιλο δύναμης (μιας συνθετικής δύναμης) που συνιστά εκείνη τη “λίμνη του αγνού, πύρινου φωτός” μέσα απ’ την οποία πρέπει τελικά να περάσουν όλοι όσοι λαμβάνουν τις ανώτερες μυήσεις. Όσοι λαμβάνουν τις πρώτες δύο μυήσεις πρέπει να διανύσουν την Ατραπό καθώς περνά μέσα απ’ το Φλεγόμενο Έδαφος. Όσοι λαμβάνουν τις ανώτερες μυήσεις πρέπει να βυθιστούν στη θάλασσα ή τη λίμνη του πυρός που είναι ουσιαστικά το πυρ του Θεού καθώς καθαρίστηκε από κάθε όψη της υλικής μορφής με την πλήρη εξάγνιση της επιθυμίας. Το όλο θέμα της επαναγέννησης κατανοήθηκε προς το παρόν ελάχιστα. Η σύγχρονη παρουσίασή του και η έμφαση που δόθηκε τόσο έντονα σε μικρές κι ασήμαντες λεπτομέρειες, διαστρέβλωσε κι εξέτρεψε το πλατύ ρεύμα του θέματος και αγνόησε την αληθινή έννοια της διαδικασίας· οι πλατιές γενικές γραμμές της διαδικασίας της ενσάρκωσης παραβλέφθηκαν υπερβολικά. Η πραγματική αλήθεια και η πραγματική ομορφιά του θέματος χάθηκε από τη θέα μέσα στη διαμάχη για το χρονικό διάστημα που ο άνθρωπος βρίσκεται εκτός ενσάρκωσης και στην εξέταση ανόητων θεμάτων για αναπόδεικτες και μη αποδείξιμες πληροφορίες και στην παιδαριώδη ανάκτηση των περασμένων ζωών από ανθρώπους με θεοσοφική κλίση (που καμιά τους δε βασίζεται στην αλήθεια). Ο Καρκίνος είναι ένα σημείο της υδάτινης τριπλότητας και ο συμβολισμός που υπόκειται στα τρία υδάτινα ζώδια είναι πολύ ενδιαφέρων σε μια ιδιαίτερη κατεύθυνση. Όπως γνωρίζετε, έχετε τον Καρκίνο, το Σκορπιό και τις Θεές Ιχθείς του ζωδίου των Ιχθύων. Στην αρχαία Λεμουρεία το σύμβολο των Ιχθύων ήταν μια γυναίκα με ουρά ψαριού και ανάμνηση αυτού του συμβόλου είναι η μυθική γοργόνα. Μόνο στο τέλος των Ατλάντειων χρόνων (όταν η συνειδητή αίσθηση της δυαδικότητας εμφανίσθηκε στο νου της προχωρημένης ανθρωπότητας της περιόδου) απορρίφθηκε εντελώς το γυναικείο τμήμα του συμβόλου και οι δύο ενωμένοι ιχθείς πήραν τη θέση των Θεών ιχθύων. Έχετε λοιπόν τον Καρκίνο, το Σκορπιό με το κεντρί στην ουρά του και τον Ιχθύ. Ο βραδυκίνητος Καρκίνος που ταυτίζεται με τον τόπο κατοικίας του και μεταφέρει το σπίτι του στην πλάτη του, ζει στη γη (η ζωή του φυσικού πεδίου) κι επίσης στη θάλασσα (η ζωή των συναισθημάτων)· ο Σκορπιός είναι ταχύς στην κίνηση, θανατηφόρος στο αποτέλεσμά του πάνω στους ανθρώπους γύρω του και είναι ένα πλάσμα της γης· είναι επίσης σύμβολο του μετασχηματισμένου Καρκίνου κι αποτέλεσμα της εξελικτικής διαδικασίας και δείχνει την επικίνδυνη φύση του ανθρώπου που δεν έχει μετασχηματισθεί κι επομένως είναι επικίνδυνος και βλαβερός στους άλλους· οι Ιχθείς δείχνουν τον άνθρωπο απ’ τον

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

214

οποίο αφαιρέθηκε το σύμβολο της υλικότητας με την απομάκρυνση του ημίσεος αρχικού συμβόλου, υποδεικνύοντας έτσι την ελευθερία απ’ την ύλη. Επομένως τα τρία υδάτινα ζώδια μας δίνουν μια σύντομη και συμβολική ιστορία της αύξησης του ανθρώπου και της αληθινής ανάπτυξης της προσωπικότητας. Είναι μια εικόνα του νόμου της αιτίας και του αποτελέσματος. Αυτές τις σκέψεις μπορείτε να τις επεξεργασθείτε για λογαριασμό σας και να καταλήξετε έτσι στα προφανή επακόλουθα. Υπάρχει επίσης μια σημαντική σχέση μεταξύ των πέντε ζωδίων που είναι βαθιά εσωτερικά στη φύση τους και τα αποτελέσματά τους όταν παρασύρονται στην ιδιαίτερη αυτή αλληλεπίδραση. Καλούνται σε δραστηριότητα μόνο κατά τη διάρκεια του επιστρέφοντος ημίσεος του τροχού της ζωής ή του “τροχού της ζώσας δράσης ή του συνειδητού εγχειρήματος” όπως καλείται στο Αρχαίο Σχόλιο. Αυτό το όνομα δίνεται στον τροχό καθώς στρέφεται αριστερόστροφα από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου. Η πενταπλή αυτή σχέση εδραιώνεται μόνο στην Ατραπό της Μαθητείας κι επέρχεται με την εσωτερική σύνδεση Καρκίνου-Παρθένου-ΣκορπιούΑιγόκερου-Ιχθύων. Στα μελλοντικά ωροσκόπια των μαθητών η σημαντική αυτή αλληλεπίδραση δυνάμεων θ’ αναγνωρίζεται ότι δεσπόζει στο χάρτη σε ένα ιδιαίτερο και περίεργο στάδιο της μαθητείας. Σ’ αυτή την περίπτωση θα γεννώνται μαθητές σε ένα απ’ αυτά τα ζώδια ή έχοντας ωροσκόπο σ’ ένα απ’ αυτά τα ζώδια. Έχετε δύο ζώδια του ύδατος και της γης (Καρκίνος και Παρθένος) στο στάδιο της υποσυνείδητης έμφασης όπου καθετί λανθάνει και κρύβεται. Η ανθρώπινη συνείδηση είναι μόνο εμβρυώδης στον Καρκίνο, γιατί επικρατεί ο μαζικός νους κι όχι ο ατομικός νους. Στην Παρθένο η Χριστική ζωή ή συνείδηση είναι κρυμμένη και το Παιδίον Χριστός είναι ακόμη έμβρυο στη μήτρα της ύλης και του χρόνου και κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου η έμφαση είναι στη μορφή που καλύπτει και κρύβει την πραγματικότητα. Η ανθρώπινη ψυχή και η θεία ψυχή (η ουσιαστική δυαδικότητα) είναι εκεί, αλλά η παρουσία τους δεν ανιχνεύεται εύκολα. Στο Σκορπιό έρχεται ένα σημείο μετάβασης, αλλαγής και αναπροσανατολισμού. Εκείνο που μέχρι τώρα ήταν κρυμμένο, εμφανίζεται κι έρχεται στην επιφάνεια με το μέσον της εμπειρίας, των δοκιμασιών, των δοκιμών και του “κεντριού της ζωής”. Στον Aιγόκερω – σαν συνέπεια των αποτελεσμάτων των επιρροών του Καρκίνου, της Παρθένου και του Σκορπιού – ο μαθητής αρχίζει να εκδηλώνει την ικανότητα να εκφράζει τη ζωή των δύο βασιλείων τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό και είναι ένα αναπτυγμένο ανθρώπινο ον κι επίσης ένας πολίτης του βασιλείου του Θεού. Επομένως για ένα μυημένο και για μια περίοδο τριών ενσαρκώσεων τα τέσσερα ζώδια της αποκάλυψης (Καρκίνος, Παρθένος, Σκορπιός και Aιγόκερως) εντείνουν το αποτέλεσμά τους πάνω του, ωσότου στην τέταρτη ενσάρκωση αρχίζει να ανταποκρίνεται στην εσώτερη επιρροή των Ιχθύων. Έτσι αρχίζει να εκδηλώνει την ικανότητά του ν’ αντιδρά στη Σαμπαλλική επιρροή κι όταν αυτή η επιρροή εδραιωθεί, εξέρχεται για να λυτρώσει και να σώσει. Δρα συνειδητά σαν παγκόσμιος μεσολαβητής. Θα μπορούσε συνεπώς να δηλωθεί ότι:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

215

1. Στον Καρκίνο η επιρροή της ανθρώπινης Ιεραρχίας αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της και να περιλαμβάνει το δυαδισμό του ανθρώπου. Αυτός προβάλλει καθαρά στην Παρθένο. Ψυχή και σώμα σχετίζονται στενά και συνδέονται σε μια μορφή. Ο άνθρωπος είναι μια συνειδητή προσωπικότητα κι αυτό είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας του Καρκίνου που κορυφώνεται στην Παρθένο. Τέτοιος είναι ο δρόμος της ανθρωπότητας. Το ανθρώπινο κέντρο είναι ενεργό. 2. Στο Σκορπιό η επιρροή της απόκρυφης Ιεραρχίας αρχίζει να βάζει τη σφραγίδα της πάνω στο ανθρώπινο ον και η ουσιαστική του δυαδικότητα μπαίνει σε δοκιμασία. Αυτή είναι προπαρασκευαστική για μια νέα και ανώτερη ενότητα. Βρίσκεται στο θλιβερό στάδιο όπου δεν είναι ούτε ψυχή ούτε μορφή – το στάδιο της μετάβασης. Τέτοιος είναι ο δρόμος του μαθητή. Το ιεραρχικό κέντρο τον επηρεάζει ισχυρά. 3. Στους Ιχθείς η επιρροή της Σαμπάλλα διεκδικεί το μυημένο καθώς αναδύεται το πεδίο δραστηριότητάς της και ο δυαδισμός ψυχής και πνεύματος, αντί εκείνου της ψυχής και σώματος που μέχρι τώρα είχε κύρια σημασία. Η δύναμη της μορφής να κρατά την ψυχή φυλακισμένη έχει εξουδετερωθεί και οι δοκιμασίες και οι δοκιμές του μυημένου μέχρι την τρίτη μύηση οδηγούνται σε τέλος. Τέτοιος είναι ο δρόμος του μυημένου. Θα σημειώσετε το ενδιαφέρον γεγονός ότι έχετε εδώ εννέα ζώδια που μεταφέρουν τον άνθρωπο από το στάδιο της φυλάκισης σε μορφή στην ελευθερία του βασιλείου του Θεού, από το στάδιο της εμβρυώδους συνείδησης στην πλήρη άνθιση της θείας γνώσης, απ’ την κατάσταση της ανθρώπινης επίγνωσης στη συνειδητή σοφία του μυημένου μαθητή. Τα εννέα αυτά ζώδια εκφράζουν αυστηρά την ανθρώπινη ανέλιξη – συνειδητή και υπερσυνειδητή, παρότι αρχίζει με τη μαζική επίγνωση του Καρκίνου. Υπάρχουν τρία ζώδια που προηγούνται, τα οποία παρέχουν τις λεπτοφυείς ή υποκειμενικές πραγματικότητες της θέλησης-για-είναι (Κριός), της επιθυμίας-γιαγνώση (Ταύρος) και της εδραίωσης της σχέσης (Δίδυμοι) κι αυτά αποτελούν το τριπλό κίνητρο για την εκδήλωση του ανθρώπου και του ανθρώπινου βασιλείου. Αντιστοιχούν κοσμικά στο λογοϊκό, εναδικό και πνευματικό πεδίο όπου έχει πρόσβαση ο ανώτερος μυημένος, ή όταν ασχολούμαστε με την όλη έννοια σε μια κατώτερη στροφή του σπειροειδούς και σε σχέση με το συνηθισμένο άνθρωπο, αντιστοιχούν στο νοητικό, αστρικό και αιθερικό φορέα του ανθρώπου. Συνεπώς σχετίζονται με την ανώτατη και την κατώτατη έκφραση της ανθρώπινης ζωής. Στις παραπάνω ιδέες σας έδωσα διάφορες νύξεις ζωτικής σπουδαιότητας. Ένα από τα σύμβολα του μυημένου ορισμένου βαθμού είναι εκείνο του πεντάκτινου αστέρα με ένα τρίγωνο στο κέντρο· είναι μια αναφορά στην ενέργεια του υδάτινου τριγώνου με το οποίο μόλις ασχοληθήκαμε και στην πενταπλή σύνδεση που εδραιώθηκε στη συνείδηση του μυημένου. Ερχόμαστε τώρα στην εξέταση των κυβερνητών αυτού του ζωδίου και στη μελέτη των πλανητών που δρουν σαν εστιακά σημεία και σαν πράκτορες διανομής ορισμένων κοσμικών ενεργειών. Πάνω σ’ αυτή τη γραμμή υποδείχθηκαν πολλά προηγουμένως και μια αληθινή κατανόηση της φύσης των κρουστικών αυτών

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

216

ενεργειών μπορεί να συλληφθεί μόνο καθώς συνεχίζουμε τις μελέτες μας κι ερευνούμε αυτά τα ζώδια στη σχέση που αποκτούν καθώς τα μελετούμε σε συνάρτηση με άλλα ζώδια που έχουν τους ίδιους πλανητικούς κυβερνήτες. Υπάρχει ένα σημείο που θα ήθελα να διευκρινίσω κι αυτό είναι ότι στους δύο κυβερνήτες αυτού του ζωδίου – τη Σελήνη και τον Ποσειδώνα – έχετε τα σύμβολα μιας στενής σχέσης ανάμεσα στη Μητέρα όλων των Μορφών και το Θεό των Υδάτων, δηλαδή μεταξύ των δύο πλανητών. Σ’ αυτό τον εσωτερικό γάμο απεικονίζεται για την ανθρωπότητα μια μείζων σύνθεση της μορφής και της επιθυμίας-ευαισθησίας και συνεπώς μια αληθινή δήλωση του σταδίου συνείδησης που ονομάζουμε Ατλάντεια. Υπάρχει πολλή απ’ αυτή σήμερα και σ’ αυτό το στάδιο η μαζική ευαισθησία και η μαζική ταύτιση με τη μορφή και τις μορφές είναι η σημαντική ένδειξη και το εξέχον χαρακτηριστικό του Καρκίνου και των υποκειμένων του. Ωστόσο η Σελήνη σχετίζει τον Καρκίνο με δύο άλλα ζώδια κι αυτά σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο. Είναι οι Καρκίνος-Παρθένος-Υδροχόος. Σ’ αυτό το συνδυασμό έχετε το ζώδιο της μαζικής συνείδησης, το ζώδιο της Χριστικής συνείδησης και το ζώδιο της παγκόσμιας συνείδησης που σχετίζονται πολύ στενά μεταξύ τους και όλα τους με το μέσον της επιρροής του Ποσειδώνα τον οποίο συγκαλύπτει η Σελήνη. Όπως ο Λέων που κυβερνάται και στις τρεις εκφράσεις του (ορθόδοξη, εσωτερική και ιεραρχική) από τον Ήλιο, έτσι και ο Καρκίνος είναι το μόνο άλλο ζώδιο που κυβερνάται μόνο από έναν πλανήτη, παρότι στην ορθόδοξη αστρολογία η Σελήνη αντικαθιστά τον Ποσειδώνα, γιατί στο μεγαλύτερο στάδιο της ανθρώπινης ανέλιξης κυριαρχεί η μορφική φύση, όπως ακριβώς εσωτερικά η αισθαντική-ευαίσθητη φύση δεσπόζει στο μέσο άνθρωπο· μ’ αυτή τη σταθερή τάση πρέπει να αγωνιστεί ο μαθητής. Στο μαζικό νου (του οποίου ο Καρκίνος είναι η αληθινότερη έκφραση) είναι ευτύχημα ότι ο Ποσειδών καλύπτεται από τη Σελήνη κι ότι η μορφή αποτυγχάνει να καταγράψει ή να υποβιβάσει πολλές από τις κρούσεις στις οποίες είναι ευαίσθητος ο αληθινός άνθρωπος. Η μέση ανθρωπότητα δεν είναι ακόμη πλήρως εξοπλισμένη για να αντέξει την πλήρη κλίμακα αυτών των κρούσεων, να τις χειρισθεί εποικοδομητικά ή να τις μετουσιώσει και να τις ερμηνεύσει με ακρίβεια. Στην Ατραπό της Μαθητείας και πάνω στη γραμμή της εσωτερικής ανάπτυξης μια απ’ τις κύριες δυσκολίες και τα μεγάλα προβλήματα του μαθητή είναι η ακραία ευαισθησία του στις κρούσεις από κάθε πλευρά και η γοργή ικανότητά του να ανταποκρίνεται στις επαφές που έρχονται από “όλα τα σημεία της πυξίδας, από κάθε γωνία του ζωδιακού τροχού και από εκείνο που είναι μέσα καθώς κι από εκείνο που είναι έξω, από εκείνο που βρίσκεται πάνω, κάτω και σε κάθε πλευρά”, όπως το εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο. Είναι επίσης εξίσου δύσκολο και σκληρό για το μέσο σπουδαστή της σύγχρονης εποχής να συλλάβει τη μαζική συνείδηση του Καρκίνου, όπως είναι δύσκολο να συλλάβει την ομαδική επίγνωση ή την παγκόσμια συνείδηση του Υδροχόου και σ’ αυτή την τελική ανάπτυξη η ανθρωπότητα σχετίζεται ιεραρχικά με τη Σελήνη που καλύπτει τον Ποσειδώνα. Το μέσο ανθρώπινο ον μόλις αρχίζει να συλλαμβάνει το στάδιο της ατομικής Χριστικής συνείδησης της Παρθένου, το οποίο σχετίζεται με τον ίδιο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

217

πλανήτη. Ο αποκαλυφθείς Ποσειδών δε σχετίζει τον Καρκίνο με κανέναν άλλο αστερισμό ή ζώδιο κι αυτό το γεγονός έχει μεγάλη σημασία, γιατί υποδεικνύει το γεγονός πως όταν ο άνθρωπος είναι μυημένος, δεν αντιδρά στο συνηθισμένο αίσθημα, συναίσθημα ή τις σχέσεις της προσωπικότητας όπως εκφράζονται με την ηδονή ή τον πόνο. Όλα αυτά υπερνικώνται και τελικά η υδάτινη ζωή της συναισθηματικής αντίδρασης αντικαθίσταται από τη ζωή της αληθινής και περιεκτικής αγάπης. Ο ψυχικός έλεγχος “εξαλείφει” εσωτερικά τη Σελήνη και όλα τα ίχνη της Ποσειδώνιας ζωής. Ο μυημένος δεν κυβερνάται πια απ’ τη Μητέρα των Μορφών ή απ’ το Θεό των Υδάτων. Όταν “σπάσουν τα νερά κι απομακρυνθούν”, η Μητέρα γεννά τον Υιό και τότε η ατομική αυτή πνευματική οντότητα στέκει ελεύθερη. Θα ήθελα να στοχασθείτε αυτό το σημείο. Επομένως αυτοί οι δύο – η Σελήνη και ο Ποσειδών – είναι οι άμεσες επιρροές που ασκούνται στο άτομο του Καρκίνου και οδηγούν έτσι στην ανέλιξη της μορφής της ζωής και του συναισθηματικού-αστρικού σώματος. Η υπέρτατη χρησιμότητα αυτών των όψεων θα συλληφθεί αν αντιληφθείτε με νοημοσύνη ότι χωρίς τη μορφή και χωρίς την ικανότητα να έχετε υπόψη την ανάγκη ν’ ανταποκρίνεσθε με ευαισθησία στις περιβαλλοντικές συνθήκες και καταστάσεις, η ψυχή δε θ’ αφυπνιζόταν ποτέ στη γνώση των τριών κόσμων και συνεπώς δε θα γνώριζε ποτέ το Θεό σε εκδήλωση. Έμμεσα και μέσω των επιρροών του Θεμελιώδη Σταυρού (του οποίου ο Καρκίνος αποτελεί τμήμα) το άτομο του Καρκίνου επηρεάζεται από πέντε άλλους πλανήτες που είναι ο Άρης, ο Ερμής, ο Ουρανός, η Αφροδίτη κι ο Κρόνος. Το άτομο του Καρκίνου ανταποκρίνεται στις χρήσεις της διαμάχης (Άρης), στη λειτουργία του φωτός της ενόρασης (Ερμής) και στην κοσμική έλξη του Ουρανού συν τη διανόηση της Αφροδίτης και την παρουσίαση της ευκαιρίας (Κρόνος). Αυτοί όμως δρουν υποκειμενικά πάνω στον ένοικο της μορφής και δεν καταγράφονται συνειδητά σαν δυναμικότητες απ’ το άτομο για πολλούς αιώνες και ποτέ προτού η ζωή της μορφής και η αντίδραση στο ευαίσθητο συναίσθημα-αίσθημα παίξει έναν ενεργό κι εκπαιδευτικό ρόλο στην αφύπνιση του νου. Εφόσον συμβεί αυτή η αφύπνιση της επιθυμίας και η μετουσίωσή της σε ανώτερη έφεση, τότε έρχεται η επίδραση της Παρθένου και η ανταποκριτική ψυχή – που αναπτύχθηκε απ’ τις πέντε έμμεσες επιρροές του Θεμελιώδη Σταυρού – αρχίζει την ενεργό συνειδητή συμμετοχή της στο δράμα της ζωής. Έτσι οι άμεσες και οι έμμεσες επιρροές των επτά πλανητών παίζουν τους διάφορους ρόλους τους στην ανέλιξη του ανθρώπου και οι σπουδαστές θα βρουν ενδιαφέρον κι αξιόλογο να συσχετίσουν τα αποτελέσματα των επτά αυτών πλανητικών δυνάμεων με τις ανελισσόμενες επτά αρχές του ανθρώπου. Ας εξετάσουμε με συντομία για λίγο το αποτέλεσμα των ακτινικών επιρροών καθώς εστιάζονται μέσω των επτά πλανητών στον άνθρωπο που γεννήθηκε στο ζώδιο του Καρκίνου. Θα βρεθούν εδώ ορισμένες βασικές ενδείξεις ως προς τη φύση και τις διαδικασίες του Νόμου της Επαναγέννησης. Θα προέκυπτε ότι προς το παρόν μόνο δύο κανόνες

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

218

ισχύουν σε σχέση με την επιστροφή ενός εγώ σε φυσική ενσάρκωση. Ο πρώτος είναι ότι αν δεν έχει επιτευχθεί τελειότητα, τότε η ψυχή πρέπει να επιστρέψει και να συνεχίσει τη διαδικασία της τελειοποίησης πάνω στη Γη. Ο δεύτερος είναι ότι η ώθηση που προδιαθέτει ένα εγώ σε μια τέτοια δράση είναι κάποια μορφή ανικανοποίητης επιθυμίας. Αμφότερες οι δηλώσεις είναι μερικώς αληθινές και γενικές σε αποτέλεσμα, αλλά είναι μόνο αποσπασματικές αλήθειες και συνυπάρχουσες σε μεγαλύτερες αλήθειες που δεν έχουν γίνει ακόμη αισθητές ούτε σημειώθηκαν επακριβώς απ’ τους εσωτεριστές· έχουν δευτερεύουσα φύση κι εκφράζονται με όρους των τριών κόσμων της ανθρώπινης εξέλιξης, της πρόθεσης της προσωπικότητας και των εννοιών του χωρόχρονου. Βασικά δεν είναι η επιθυμία που παρακινεί σε επιστροφή, αλλά η θέληση και η γνώση του σχεδίου. Δεν είναι η ανάγκη για επίτευξη μια υπέρτατης τελείωσης η οποία προτρέπει το εγώ σε εμπειρία στη μορφή, γιατί το εγώ είναι ήδη τέλειο. Το κύριο κίνητρο είναι η θυσία και η υπηρεσία σ’ εκείνες τις μικρότερες ζωές που εξαρτώνται από την ανώτερη έμπνευση (που μπορεί να δώσει η πνευματική ψυχή) και την απόφαση ότι κι αυτές μπορούν να επιτύχουν μια πλανητική κατάσταση ισοδύναμη μ’ εκείνη της θυσιαστικής ψυχής. Προκειμένου τελικά να εξουδετερώσει την έννοια του χωρόχρονου και ν’ αποδείξει ότι είναι μια πλάνη, η θύρα στον Καρκίνο ανοίγει για τη θυσιαστική υπηρετούσα ψυχή. Να το έχετε αυτό πάντοτε κατά νου καθώς μελετάτε το ζήτημα της επαναγέννησης. Από μόνοι τους οι όροι επαναγέννηση και επανενσάρκωση είναι παραπλανητικοί και οι όροι “κυκλική ώθηση”, “νοήμων σκόπιμη επανάληψη” και “συνειδητή εισπνοή κι εκπνοή” θα περιέγραφαν με μεγαλύτερη ακρίβεια την κοσμική αυτή διαδικασία. Είναι όμως δύσκολο για σας να συλλάβετε αυτή την ιδέα, γιατί απαιτεί την ικανότητα να ταυτίζεστε με τον Έναν ο Οποίος αναπνέει έτσι – τον πλανητικό Λόγο – κι επομένως το όλο θέμα πρέπει να μείνει σχετικά δυσνόητο μέχρι να ληφθεί η μύηση. Μιλώντας εσωτερικά, το σημείο του μέγιστου ενδιαφέροντος βρίσκεται στο γεγονός ότι η ομαδική επαναγέννηση είναι αυτή που λαμβάνει χώρα διαρκώς κι ότι η ενσάρκωση του ατόμου είναι μόνο συμπτωματική στο μείζον αυτό γεγονός. Αυτό αγνοήθηκε ή λησμονήθηκε σε μεγάλο βαθμό, λόγω του έντονου και ιδιοτελούς ενδιαφέροντος για την προσωπική εμπειρία και ζωή, που βασίζεται σε υποθετικές λεπτομέρειες για την ατομική επιστροφή, οι οποίες δίνονται στα σύγχρονα αποκρυφιστικά λεγόμενα βιβλία που τα περισσότερα είναι πολύ ανακριβή και σαφώς ασήμαντα. Προτού μπορέσει να προβάλλει με καθαρότητα στη δημόσια συνείδηση η πραγματική αλήθεια σχετικά με την επανενσάρκωση, είναι αναγκαία μια νοήμων κατανόηση του Σχεδίου. Ομάδες ψυχών έρχονται κυκλικά και μαζί σε ενσάρκωση προκειμένου να προωθήσουν το Σχέδιο και να επιτρέψουν να προχωρήσει αυτή η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη, η οποία κάνει εφικτή την εκδήλωση και επεκτείνει την πραγμάτωση των θείων ιδεών όπως υφίστανται στο Νου του Θεού. Όταν το Σχέδιο (όπως το κατανοεί η Ιεραρχία) γίνει πιο οικείο στους στόχους του και στον τρόπο λειτουργίας του πάνω στο εξωτερικό πεδίο της ζωής, θα δούμε μια πλήρη αλλαγή στην παρουσίαση της διδασκαλίας αναφορικά με το Νόμο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

219

της Επαναγέννησης. Θα δούμε καθαρότερα την υπάρχουσα σύνθεση: 1. 2. 3. 4. 5.

Του θείου σχεδίου όπως εκδηλώνεται στο χρόνο· Των βασικών σχέσεων όπως εκδηλώνονται στο χώρο· Των αναπτυσσόμενων αποτελεσμάτων όπως καταδεικνύονται στις ομάδες· Της ανελισσόμενης κατανόησης καθώς η διανόηση σμίγει με την ενόραση· Της πενταπλής φύσης της λογοϊκής έκφρασης καθώς ανελίσσεται μέσω των πέντε βασιλείων της φύσης·

κι όταν αυτή ενοραθεί σωστά, θα προκαλέσει μια αποκάλυψη και μια παρουσίαση του δυσνόητου αυτού θέματος πέρα από οτιδήποτε έγινε αισθητό ως τώρα από τον άνθρωπο. Είναι ένα από τα μυστικά της πρώτης μύησης κι αυτά τα μυστικά βρίσκονται τώρα σε διαδικασία εξωτερίκευσης. Θα βρεθεί ότι η επαναγέννηση είναι αληθινά μια μαγική και μαγνητική αλληλεπίδραση ανάμεσα στη μορφική πλευρά της ζωής και την ίδια τη ζωή. Αυτή η αλληλεπίδραση αναλαμβάνεται συνειδητά από την ψυχή που είναι αποτέλεσμα των δύο σχετιζόμενων παραγόντων. Η παραπάνω δήλωση είναι από μόνη της πολύπλοκη και δύσκολη και δε συλλαμβάνεται εύκολα· ωστόσο εκφράζει ένα σημαντικό γεγονός που το Αρχαίο Σχόλιο εκφράζει ως εξής: “Εκείνοι που απαιτούσαν να σωθούν κραύγασαν δυνατά. Οι φωνές τους διείσδυσαν στον άμορφο κόσμο κι εκεί εφέλκυσαν ανταπόκριση. “Εκείνοι που σε μακρινούς αιώνες αφιερώθηκαν να σώζουν και να υπηρετούν, ανταποκρίθηκαν. Η κραυγή τους αντηχεί επίσης και αντηχώντας διεισδύει στους σκοτεινούς και μακρινούς τόπους μέσα στους κόσμους της μορφής. “Κι έτσι εδραιώνεται ένας στρόβιλος και διατηρείται ζωντανός απ’ το συνεχή διπλό αυτό ήχο. Και τότε γίνεται μια επαφή και για ένα χώρο και μια διάρκεια χρόνου, οι δύο είναι ένα – οι Λυτρωτικές Ψυχές και οι Μονάδες που πρέπει να υπηρετηθούν. “Αργά το όραμα του Λυτρωτή γίνεται ένα φως που καθοδηγεί τους Κραυγάζοντες στον τόπο του φωτός.”

Θα συνιστούσα στους ερευνητές να προσεγγίζουν το όλο θέμα της “κυκλικής ώθησης” από τη σκοπιά της ομάδας, λησμονώντας καθώς θα το κάνουν, τη γοητεία της εντύπωσης της προσωπικότητας. Η ανασκόπηση της γνωστής ιστορίας θα βοηθήσει σ’ αυτό, υποδεικνύοντας – όπως κάνει – τη δυνατότητα αποσαφήνισης και χρησιμότητας της ταξινόμησης κι απομόνωσης της ομαδικής δραστηριότητας και χαρακτήρα ανά τους αιώνες. Όταν οι μείζονες επανενσαρκούμενες ομάδες διαχωρισθούν έτσι και το έργο τους για το τέταρτο βασίλειο πάνω σε πολλές γραμμές ιδωθεί καθαρότερα, τότε το όλο θέμα θα κατανοηθεί καλύτερα, εφελκύοντας τη δράση της ενόρασης. Αυτό καταδεικνύει ένα δεύτερο σημαντικό γεγονός, δηλαδή ότι είναι δυνατό προς το παρόν να ανιχνεύσουμε την πρόοδο των προχωρημένων ψυχών στην ενσάρκωση κι όχι να ανιχνεύσουμε αυτή την εποχή την κυκλική εμφάνιση των υπανάπτυκτων. Αυτοί είναι οι “υλικές μονάδες” που πρέπει να σωθούν από τους πιο προχωρημένους. Το θέμα της υπηρεσίας και της θυσίας διατρέχει, χωρίς ν’ αναγνωρίζεται, ολόκληρη την ιστορία. Το κλειδί για την κατανόηση των

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

220

επανενσαρκούμενων, λυτρωτικών αυτών παραγόντων βρίσκεται σε μια επερχόμενη ενορατική ικανότητα να αναγνωρίζονται μέσω των ακτινικών τους ποιοτήτων οι επανενσαρκούμενες ομάδες σαν ομάδες κι όχι σαν άτομα και γι’ αυτό το σκοπό έκανα στο Πεπρωμένο των Εθνών μια δήλωση σχετικά με τις ακτίνες που κυβερνούν ορισμένα έθνη. Οι ομάδες κυβερνώνται από τα αστρολογικά ζώδια και τις ακτίνες όπως ακριβώς τα άτομα κι αυτές οι ακτίνες τις επηρεάζουν μέσω των κυβερνητών πλανητών. Σας διάνοιξα εδώ ένα πολύ ευρύ πεδίο έρευνας και σας υπέδειξα μια πολύ ενδιαφέρουσα νέα μορφή ιστορικής έρευνας και καταγραφής. Η ιστορία του μέλλοντος θα είναι η ιστορία των ανελισσόμενων σχεδίων του Θεού καθώς πραγματώνονται δια των υπηρετούντων ομάδων εγώ που θα έρθουν σε φυσική ενσάρκωση υπό την επιρροή της “θείας δυαδικότητας” για να προωθήσουν την ανάπτυξη των ζωών που συνιστούν τη μορφή δια της οποίας η θειότητα επιδιώκει πλήρη έκφραση. Η σχέση της τέταρτης ακτίνας με το τέταρτο βασίλειο της φύσης (που είναι η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία) είναι μια προκαθοριστική επιρροή σ’ όλη την παγκόσμια διαμάχη μέχρι σήμερα και είναι η αιτία που προκάλεσε την ιστορία του πολέμου και της διαμάχης ανά τους αιώνες. Το θέμα αυτής της ακτίνας είναι “Αρμονία μέσω Διαμάχης” και είναι η κατώτερη όψη της ακτινικής ενέργειας που προκαλεί διαμάχη η οποία μέχρι τώρα ελεγχόταν, αλλά κορυφώνεται τώρα δια της ορμής της νέας εισερχόμενης Σαμπαλλικής δύναμης. Καθώς εξαντλείται (κι αυτό επέρχεται γοργά) θα υπάρξει μια μετατόπιση της διεύθυνσης και της δύναμης προς την κύρια εκείνη ακτίνα, τη δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας, της οποίας η τέταρτη ακτίνα είναι μια όψη. Αυτή η δεύτερη ακτινική ενέργεια εστιάζεται πολύ δυναμικά δια του αστερισμού των Διδύμων μέσω του πλανήτη Δία. Τότε θα έχουμε την εγκαινίαση ενός μεγάλου κύκλου ευεργετικής ανάπτυξης, όπου η τέταρτη ακτίνα που είναι ουσιαστική στην αλληλεπίδραση μεταξύ των δυαδικοτήτων, θα σταθεροποιηθεί στο νοητικό πεδίο και – υπό την επιρροή των λυτρωτικών, υπηρετούντων εγώ του πέμπτου βασιλείου – θα αλλάξει εντελώς τον παγκόσμιο πολιτισμό. Είναι χρήσιμο επίσης να θυμάστε ότι μελετώντας τις ακτινικές δυνάμεις και τα αποτελέσματά τους στον Καρκίνο, πρέπει να το κάνουμε από τη σκοπιά του μαζικού νου και της μαζικής αντίδρασης κι όχι από εκείνη του ατόμου. Αυτό είναι ένα από τα ζώδια της σύνθεσης και μιας σχετικής συγχώνευσης, αλλά είναι μια συγχώνευση στο κατώτερο επίπεδο του σπειροειδούς και υπονοεί τη συγχώνευση του φυσικού σώματος και της ψυχής αλλά μόνο στο εμβρυακό στάδιο και με το ψυχικό στάδιο ακόμη μη ατομικοποιημένο. Είναι το στάδιο της μαζικής αντίδρασης στους εισερχόμενους Υιούς του Φωτός. Το όλο θέμα του ζωδιακού μπορεί να προσεγγισθεί απ’ τη σκοπιά του φωτός και της ανέλιξης και της αυξανόμενης ακτινοβολίας του και της βαθμιαίας κατάδειξης εκείνου που ονόμασα αλλού “η δόξα του Ενός”. Ο τρόπος ανάπτυξης του εσώτερου αυτού φωτός και της εξωτερίκευσής του πρέπει να παραμείνει – από τη σκοπιά των κοσμικών αποτελεσμάτων του – ένα από τα μυστικά της μύησης κι αυτό για πολύ

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

221

καιρό ακόμη. Όμως δε θα ήταν άτοπο να δώσω συμβολικά ορισμένες φράσεις και προτάσεις που θα υποδείξουν (για κάθε ζώδιο) αυτή την “αύξηση του φωτός στο φως”, όπως αποκαλείται εσωτερικά, έχοντας κατά νου ότι προσπαθούμε να εκφράσουμε συνθήκες που συνδέονται με την ψυχή της οποίας η ουσιαστική φύση είναι φως. Αυτό το φως-ψυχή επηρεάζει τη μορφή καθώς βαίνει η εξέλιξη και παράγει διαδοχικά την αποκάλυψη αυτής της μορφής και της φύσης του χωρόχρονου καθώς και του στόχου: 1. Κριός – Το Φως της ίδιας της Ζωής. Είναι ένα αμυδρό σημείο φωτός που βρίσκεται στο κέντρο του κύκλου της εκδήλωσης, αμυδρό και τρεμοσβήνον. Είναι ο “προβολέας του Λόγου, που αναζητά εκείνο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί” για τη θεία έκφραση. 2. Ταύρος – Το διεισδυτικό Φως της Ατραπού. Είναι μια δέσμη φωτός που διαχύνεται από το σημείο στον Κριό και αποκαλύπτει την περιοχή του φωτεινού ελέγχου. 3. Δίδυμοι – Το Φως της Αλληλεπίδρασης. Είναι μια γραμμή από φωτεινές δέσμες που αποκαλύπτουν εκείνο που είναι αντίθετο ή τη βασική δυαδικότητα της εκδήλωσης, τη σχέση πνεύματος και μορφής. Είναι το συνειδητό φως αυτής της σχέσης. 4. Καρκίνος – Το Φως μέσα στη μορφή. Είναι ένα διάχυτο φως της καθαυτής ουσίας, το “σκοτεινό φως” της ύλης που αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία. Είναι το φως που αναμένει τη διέγερση η οποία έρχεται από το ψυχικό φως. 5. Λέων – Το Φως της Ψυχής. Ένα ανακλώμενο σημείο λογοϊκού ή θείου φωτός. Το φως που είναι διάχυτο στον Καρκίνο, εστιάζεται και αποκαλύπτει τελικά ένα σημείο. 6. Παρθένος – Το ανάμεικτο διπλό Φως. Δύο φώτα είναι ορατά – λαμπρό και ισχυρό το φως της μορφής· αμυδρό κι ασθενές το φως του Θεού. Αυτό το φως διακρίνεται απ’ την αύξηση του ενός και τη μείωση του άλλου. Διαφέρει από το φως στους Διδύμους. 7. Ζυγός – Το Φως που τείνει σε ηρεμία. Είναι το φως που πάλλεται μέχρι να επιτευχθεί ένα σημείο ισορροπίας. Είναι το φως που διακρίνεται από μια κίνηση πάνω και κάτω. 8. Σκορπιός – Το Φως της Ημέρας. Είναι ένας τόπος όπου συναντώνται τρία φώτα – το φως της μορφής, το φως της ψυχής και το φως της ζωής. Συναντώνται· σμίγουν· ανατέλλουν. 9. Τοξότης – Μια ακτίνα κατευθυνόμενου, εστιασμένου Φωτός. Εδώ το σημείο φωτός γίνεται δέσμη που αποκαλύπτει ένα μεγαλύτερο φως μπροστά και φωτίζει το δρόμο προς το κέντρο του φωτός. 10. Aιγόκερως – Το Φως της Μύησης. Είναι το φως που καθαρίζει το δρόμο προς τη βουνοκορφή και προκαλεί μεταμόρφωση, αποκαλύπτοντας έτσι τον ανατέλλοντα ήλιο. 11. Υδροχόος – Το Φως που λάμπει στη Γη πάνω από τη θάλασσα. Είναι το φως που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

222

λάμπει πάντα μέσα στο σκοτάδι και καθαρίζει με τις θεραπευτικές του ακτίνες αυτό που πρέπει να εξαγνισθεί μέχρι να φύγει το σκοτάδι. 12. Ιχθείς – Το Φως του Κόσμου. Είναι το φως που αποκαλύπτει το φως της ίδιας της ζωής. Τερματίζει για πάντα το σκοτάδι της ύλης. Μια μελέτη των παραπάνω σκέψεων θα αποκαλύψει τη συμβολική ιστορία της ακτινοβολίας της ύλης, της αύξησης του φωτεινού σώματος μέσα στο μακρόκοσμο και το μικρόκοσμο και τελικά θα διευκρινίσει το σκοπό του Λόγου. Επειδή – μιλώντας με παραβολές – το φως του Καρκίνου είναι απλώς διάχυτο, αόριστο και ατελές, διαπιστώνεται ότι λείπουν οι επιρροές της πρώτης Ακτίνας της Εστιασμένης Πρόθεσης και της σκόπιμης Θέλησης και της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας (της αναγνωρισμένης δυαδικότητας και της αποκτηθείσας εμπειρίας). Οι επιδράσεις τους απουσιάζουν εκτός στο βαθμό που η αγάπη και ο σκοπός υπόκεινται όλης της εκδήλωσης. Αλλά δεν εστιάζονται σ’ αυτό το ζώδιο. Μόνο πέντε ακτίνες δρουν μέσω αυτού του αστερισμού ο οποίος ακόμη και σε ένα σχετικά υψηλό σημείο ανάπτυξης και πάνω στον επιστρέφοντα τροχό διατηρεί πάντοτε τη μαζική σχέση προς όφελος του ενσαρκωνόμενου ατόμου και προκειμένου να εγγυηθεί την υπέρτατη σωτηρία της καθαυτής ουσίας. Τα ανθρώπινα όντα, χωρίς μυημένη όραση, τείνουν να ερμηνεύουν όλα τα ζώδια και τα αποτελέσματά τους με όρους του ατόμου, ενώ ο σκοπός της συντονισμένης τους επιρροής είναι εξίσου πλανητικός, ηλιακός και κοσμικός. Ο μυημένος που έχει λάβει τις τρεις κατώτερες μυήσεις απορροφάται στο εξής με τα αποτελέσματα των κοσμικών επιδράσεων πάνω στον πλανήτη και παρεμπιπτόντως πάνω στο τέταρτο βασίλειο της φύσης και με την ανώτερη νοητική μελέτη των αποτελεσμάτων τους καθώς προκαλούν βασικές και θεμελιώδεις αλλαγές στη συστημική ζωή η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τον πλανήτη μας, τα βασίλεια στη φύση και παρεμπιπτόντως τα ανθρώπινα όντα. Μπορείτε λοιπόν να δείτε απ’ αυτό ότι καθώς επέρχονται οι εξελικτικές αλλαγές και καθώς αναπτύσσεται βαθμιαία η ανθρώπινη, η πλανητική και η ηλιακή συνείδηση, οι επιδράσεις που χύνονται από τους αστερισμούς μέσω των ενδιαμέσων τους, των πλανητών, θα προκαλέσουν πολύ διαφορετικές αλλαγές και σημαντικά γεγονότα στα οποία ο άνθρωπος θα ανταποκριθεί συνειδητά ή ασυνείδητα ανάλογα με το σημείο εξέλιξής του. Η ανταπόκριση του ατόμου του Καρκίνου στις εισερχόμενες επιρροές και στο περιβάλλον του θα είναι διαφορετική από εκείνη του μαθητή ή του μυημένου κι αυτές πάλι θα διαφέρουν σε κάθε ζώδιο, ολοκληρώνοντας έτσι την ανθρώπινη ανάπτυξη. Εδώ πάλι είναι ένα σημείο το οποίο οι αστρολόγοι πρέπει να λάβουν αργότερα υπόψη. Θα ήθελα να σας δώσω εδώ έναν πίνακα που θα υποδεικνύει κάπως τη φύση της ανταπόκρισης του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των τριών σταδίων της ανάπτυξής του – υπανάπτυκτου, προχωρημένου και πάνω στην Ατραπό – στις διάφορες επιρροές στις οποίες υπόκειται όταν εισέρχεται στην ύπαρξη του φυσικού πεδίου δια της ανοιχτής θύρας του Καρκίνου και προχωρεί κατόπιν διαμέσου όλων των ζωδίων.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ Ζώδιο

Υπανάπτυκτος Άνθρωπος

Αναπτυγμένος Άνθρωπος

223 Μαθητής-Μυημένος

1. Κριός............Τυφλή μη κατευθυνόμενη Κατευθυνόμενη προσπάθεια της Αναγνώριση του έργου με το εμπειρία. προσωπικότητας. Σχέδιο. Ενστικτώδης αντίδραση. Επιθυμία. Θέληση. Βασικός τόνος: Ο Κριός στρέφεται στον Αιγόκερω. 2. Ταύρος..........Ιδιοτελής επιθυμία. Έφεση. Φωτισμένη ζωή. Το Φως της Γης. Το Φως της Αγάπης. Το Φως της Ζωής Βασικός τόνος: Ο Ταύρος ορμά τυφλά μέχρι να κατευθύνει ο Τοξότης. 3. Δίδυμοι.........Αλλοίωση της σχέσης. Προσανατολισμός Ορθή σχέση. “Υπηρετώ τον εαυτό μου.” “Υπηρετώ τον αδελφό μου.” “Υπηρετώ τον Έναν.” Βασικός τόνος: Οι Δίδυμοι κινούνται προς το Ζυγό. 4. Καρκίνος.......Η τυφλή μονάδα χάνεται. Η μονάδα αφυπνίζεται σ’ αυτό που Το Όλο γίνεται ορατό σαν ένα. είναι γύρω. Η Μάζα. Το Σπίτι. Ανθρωπότητα. Βασικός τόνος: Ο Καρκίνος οραματίζεται τη ζωή στο Λέοντα. 5. Λέων.............Ο Κατώτερος Εαυτός. Ο Ανώτερος Εαυτός. Ο Ένας Εαυτός. Το κρυμμένο σημείο. Το αποκαλυπτόμενο σημείο. Το εγκαταλειφθέν σημείο. Βασικός τόνος: Ο Λέων ζητά την απελευθέρωση στο Σκορπιό. 6. Παρθένος......Η δημιουργούμενη ενέργεια. Η δημιουργική δύναμη. Η Χριστική δραστηριότητα. Η Μητέρα. Ο Προστάτης. Το Φως. Βασικός τόνος: Η Παρθένος κρύβει το φως που ακτινοβολεί ο κόσμος στον Υδροχόο. 7. Ζυγός............Ανισόρροπο πύρινο πάθος. Η ζύγιση των αντιθέτων. Επιτευχθείσα ισορροπία. Ανθρώπινη αγάπη. Αφοσίωση και έφεση. Θεία Αγάπη. Κατανόηση. Βασικός τόνος: Ο Ζυγός σχετίζει τους δύο στους Διδύμους. 8. Σκορπιός.......Ενότητα της ιδιοτέλειας. Διαμάχη με τη δυαδικότητα. Ανώτερη ενότητα. Το Τέρας. Ο Μαχητής. Ο Μαθητής. Βασικός τόνος: Ο Σκορπιός σκηνοθετεί την απελευθέρωση του Λέοντα. 9. Τοξότης........Εγωκεντρικότητα. Προσήλωση. Διευθυντής των ανθρώπων. Πειραματική προσέγγιση. Κατευθυνόμενη προσέγγιση. Ο ελεγκτής της Πύλης. Βασικός τόνος: Τοξότης, ο μαθητής αποβαίνει Σωτήρας στους Ιχθείς. 10. Αιγόκερως....Η δεμένη στη γη ψυχή. Εκείνος που διασχίζει το νερό. Ο Κατακτητής του Θανάτου. Ρευστό. Ο Μυημένος. Βασικός τόνος: Ο Αιγόκερως αποκορυφώνει το έργο του Σκορπιού. 11. Υδροχόος......Όλα τα πράγματα για όλους Αφιέρωση στην ψυχή. Υπηρέτης όλων των ανθρώπων. τους ανθρώπους. Το φορτίο του εαυτού. Το φορτίο της ανθρωπότητας. Το φορτίο του κόσμου. Βασικός τόνος: Ο Υδροχόος απελευθερώνει την Παρθένο από το φορτίο της. 12. Ιχθείς............Ανταποκριτικότητα στο Ευαισθησία στην ψυχή. Πνευματική ευθύνη. περιβάλλον. Το μέντιουμ. Ο Μεσολαβητής. Ο Σωτήρας. Βασικός τόνος: Οι Ιχθείς παίρνουν από όλα τα ζώδια.

Θα σημειώσετε ότι αυτές οι σχέσεις μεταξύ των ζωδίων δεν είναι εκείνες των αντίθετων αλλά των ενδιάμεσων ζωδίων και συνεπώς σημαδεύουν την ενδιάμεση περίοδο της σχέσης κι όχι την κορύφωση όπως στην περίπτωση που εξετάζεται ο Λέων κι ο Υδροχόος ή ο Καρκίνος και ο Aιγόκερως. Θα βρεθεί ότι αυτές οι σχέσεις δημιουργούν πολύ συγκεκριμένες γεωμετρικές μορφές, όπως ακριβώς οι σταυροί που σχηματίζονται μεταξύ των αντίθετων ζωδίων, σχηματίζουν τους τρεις σταυρούς των ουρανών. Το σχολιάζω για να το εξετάσετε. Ο πίνακας σας δίνει μια νέα κι εσώτερη σχέση των ζωδίων μεταξύ τους και μια σχέση που γίνεται σαφώς ενεργός κι αποτελεσματική μετά τη μύηση. Επομένως έχει μικρή χρησιμότητα για το μέσο

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

224

αναγνώστη αυτή την εποχή, παρότι διανοίγει ωστόσο νέες αστρολογικές επαφές κι επιρροές, οι περισσότερες των οποίων εδραιώνονται μέσω ακτινικών επιδράσεων και απαιτούν μια σύλληψη της ατομικής εξελικτικής κατάστασης για να ερμηνευθούν ορθά. Είναι ουσιώδες για την ορθή τους κατανόηση να γνωρίζει ο αστρολόγος αν το άτομο είναι σχετικά ανεξέλικτο ή είναι ένας προχωρημένος άνθρωπος ή βρίσκεται στο ένα ή το άλλο από τα στάδια της Ατραπού. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να υπολογισθούν στη νέα εσωτερική αστρολογία – πρόβλεψη, ερμηνεία από τη σκοπιά της προσωπικότητας και της ψυχής, ενδείξεις του χαρακτήρα, καθώς και μια προσεκτική μελέτη του Νόμου της Επαναγέννησης όπως μπορεί να προσεγγισθεί από μια κατανόηση των επιρροών του Καρκίνου. Ένα πράγμα που θα προβάλλει αργότερα, αλλά προς το παρόν είναι αδύνατο να διευκρινιστεί, είναι το γεγονός ότι οι δώδεκα Δημιουργικές Ιεραρχίες συνδέονται όλες με το ένα ή το άλλο απ’ τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού κι ότι όλες επηρεάζουν σαφώς την ανθρώπινη οικογένεια κι επίσης τη μονάδα μέσα σ’ αυτή την οικογένεια. Μια προσεκτική μελέτη των σχέσεων που υποδεικνύονται στο νέο αυτό πίνακα καθώς και μια μελέτη των Ιεραρχιών και των ζωδίων θα προκαλέσει δραστική επανάσταση στη σύγχρονη αστρολογία και μια επανάσταση πολύ βασικής σπουδαιότητας. Περισσότερα δεν μπορώ να υποδείξω εδώ ούτε και θα ήταν εφικτά μέχρι την εποχή που οι τωρινοί αστρολόγοι θα κάνουν κάποια συγκεντρωμένη εργασία πάνω στις γραμμές που σχεδιάστηκαν εδώ. Όσο απλό κι αν ακούγεται, το πιο θεμελιώδες σημείο που πρέπει να συλλάβουν σήμερα οι αστρολόγοι είναι η ανάγκη γι’ αυτούς να γνωρίζουν – πριν την ερμηνεία – πού στέκει πάνω στην ατραπό της εξέλιξης το άτομο που εξετάζουν. Θα δώσω έναν άλλο υπαινιγμό. Από τα άτομα που γεννήθηκαν στα Θεμελιώδη Ζώδια θα προβάλλουν οι πιο σαφείς πληροφορίες σχετικά μ’ αυτό. Θα είναι χρήσιμο να υποδείξω εδώ ότι: 1. Μέσω της μελέτης του Θεμελιώδη Σταυρού – Κριός, Καρκίνος, Ζυγός και Αιγόκερως – θα οδηγηθεί ο αστρολόγος σε μια σαφέστερη κατανόηση: α. Των συνηθισμένων, ατομικών, ανθρώπινων όντων. β. Των ομαδικών ενάρξεων. γ. Της σημασίας της πρώτης μύησης. 2. Μέσω της μελέτης του Σταθερού Σταυρού – Ταύρος, Λέων, Σκορπιός και Υδροχόος – θα οδηγηθεί σε μια ορθή ερμηνεία της ζωής: α. Των μυημένων. β. Της ομαδικής απορρόφησης σε σύνθεση. γ. Της σημασίας της τρίτης μύησης. 3. Μέσω της μελέτης του Μεταβλητού Σταυρού – Δίδυμοι, Παρθένος, Τοξότης και Ιχθείς – μπορεί να οδηγηθεί στη σημασία: α. Των μαθητών. β. Της ομαδικής δραστηριότητας. γ. Της δεύτερης μύησης. Οι παραπάνω ενδείξεις μπορεί να μη συμφωνούν με τις ιδέες που ισχύουν γενικά και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

225

να φαίνονται ότι αντιστρέφουν επίσης κάποια απ’ τα σημεία που τόνισα νωρίτερα, αλλά μια προσεκτική μελέτη των προτεινόμενων συνεπειών μπορεί να τις αποσαφηνίσει. Κάθε Σταυρός έχει την εξωτερική του σημασία και μ’ αυτή είναι κάπως εξοικειωμένοι όλοι οι αστρολόγοι· έχει επίσης την εσωτερική του έννοια και σημασία κι αυτή είναι ακόμη ένα αδοκίμαστο πεδίο έρευνας· έχει τη δική του πνευματική σπουδαιότητα και βέβαια αυτή αποκαλύπτεται στις κύριες μυήσεις. Πρέπει να θυμάστε ότι είναι οι τριπλές διαφοροποιήσεις της Μιας Ζωής κι ότι ο Αιγόκερως, λόγου χάρη, δε σημαδεύει μόνο το σημείο της βαθύτερης σύμπηξης κι επομένως του θανάτου, αλλά και το σημείο της ύψιστης μύησης και της εισόδου στη ζωική όψη της θειότητας. Δεν μπορώ να επαναλάβω εντονότερα τη συνεχή αναγκαιότητα για σας να σκέφτεσθε με όρους ενεργειών και δυνάμεων, γραμμών δύναμης κι ενεργειακών σχέσεων· επίσης οι αστρολόγοι πρέπει να σκέφτονται περισσότερο με όρους ποιοτήτων και χαρακτηριστικών, όπως είναι η τάση της πιο προχωρημένης αστρολογίας σήμερα. Στην πραγματικότητα η όλη ιστορία της αστρολογίας είναι εκείνη της μαγνητικής και μαγικής αλληλεπίδρασης για τη δημιουργία ή την εξωτερίκευση της εσώτερης πραγματικότητας· είναι η ιστορία της ανταπόκρισης της μορφής – απέραντης σαν ένα ηλιακό σύστημα, μικροκοσμικής σαν ένα ανθρώπινο ον και απειροελάχιστης σαν ένα άτομο ή ένα κύτταρο – στην παρόρμηση ή έλξη της εστιασμένης ενέργειας και των ρευμάτων δύναμης. Αυτά τα δύο δεν είναι ταυτόσημα, αλλά πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στους υπολογισμούς και τις ερμηνείες του ερευνητή αστρολόγου. Η εστιασμένη ενέργεια του Καρκίνου τον καθιστά ένα μείζον μαγνητικό ή ελκτικό εστιακό σημείο που οδηγεί στις διαδικασίες της ενσάρκωσης. Δια της θύρας του Καρκίνου ρέει το “μαγνητικό μαγικό φως που οδηγεί την ψυχή στο σκοτεινό τόπο της εμπειρίας”. Παρόμοια η μαγνητική έλξη της ενέργειας του Αιγόκερου είναι εκείνη που στον τροχό της επιστροφής (σε αντίθεση με τον τροχό της επαναγέννησης ή τον τροχό της εξόδου), της έκφρασης και της μαθητείας σύρει σταθερά την ψυχή μακριά απ’ τη μορφική ζωή κι εμπειρία και συνιστά εκείνο το “ακτινοβόλο φως που οδηγεί την ψυχή στην ασφάλεια της βουνοκορφής”. Στην αναγνώριση αυτή βρίσκεται η αποσαφήνιση του γεγονότος ότι σε χρόνο και χώρο ο ελέγχων παράγοντας και η καθοριστική συνθήκη είναι η ευαισθησία της ενσαρκωμένης ψυχής στη μορφική ζωή, που οδηγεί σε μύηση δια της θύρας του Αιγόκερου. Επίσης στη σχέση των δύο αυτών ζωδίων μεταξύ τους έχετε μια από τις καθαρότερες εικόνες της αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων όπως υφίστανται στο ζωδιακό και θα μας ωφελούσε να μελετήσουμε εδώ για λίγο τους δύο τύπους ολοκλήρωσης που επιφέρει αυτή η αλληλεπίδραση ανάμεσα στα αντίθετα ζώδια. Θα προσπαθήσω να τη θέσω σε μορφή πίνακα και δήλωσης για να την εξετάσετε και να τη μελετήσετε αργότερα. Η ολοκλήρωση στη μορφική πλευρά και στην ψυχική πλευρά μπορεί να εκφρασθεί ως ακολούθως, έχοντας πάντοτε κατά νου τους περιορισμούς της γλώσσας:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

226

ΣΤΟΝ ΤΡΟΧΟ ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΑ

(Από τον Κριό στον Ταύρο μέσω των Ιχθύων) Για τη συνήθη Ανθρωπότητα. Κριός-Ζυγός – Ασταθείς εμβρυώδεις ενάρξεις που οδηγούν στην εξισορρόπηση της κατώτερης ψυχικής φύσης και την έκφρασή της μέσω της μορφής. Εμβρυώδης επιθυμία για έκφραση που κορυφώνεται στο πάθος της ικανοποίησης. Ελέγχει η κατώτερη αγάπη. Ταύρος-Σκορπιός – Ισχυρή εστιασμένη κατώτερη επιθυμία που οδηγεί σε θάνατο και ήττα. Ο θρίαμβος της κατώτερης φύσης που καταλήγει σε αφύπνιση στον κορεσμό και το θάνατο. Ο άνθρωπος είναι φυλακισμένος στην επιθυμία και τη στιγμή της κορύφωσης γνωρίζει τη φυλακή του. Δίδυμοι-Τοξότης – Ρευστή αλληλεπίδραση και αστάθεια που οδηγεί σε εστίαση και απόφαση της προσωπικότητας. Ο άνθρωπος είναι αποκλειστικά αφοσιωμένος στην επίτευξη της προσωπικότητας. Η τριπλή κατώτερη φύση, ενοποιημένη και κατευθυνόμενη, ελέγχει κάθε δραστηριότητα. Καρκίνος-Aιγόκερως – Η παρόρμηση για ενσάρκωση οδηγεί στην πυκνότερη ενσάρκωση και βύθιση στη μορφή. Η έλξη της μορφικής ζωής και οι διαδικασίες της συμπύκνωσης ελέγχουν. Ο άνθρωπος φτάνει μετά από πολλές ενσαρκώσεις σε ένα σημείο αποκρυστάλλωσης. Λέων-Υδροχόος – Το άτομο αναζητά πλήρη έκφραση και φτάνει τελικά στο σημείο όπου χρησιμοποιεί το περιβάλλον του για καθαρά ατομικούς σκοπούς. Κυριαρχεί στους συνανθρώπους του για σκοπούς που είναι ολοκληρωτικά της προσωπικότητας. Το απομονωμένο άτομο γίνεται κυβερνήτης της ομάδας ή δικτάτορας. Παρθένος-Ιχθείς – Η Παρθένος ύλη έλκει την ψυχή και η θεία Μητέρα γίνεται πιο σημαντική απ’ τον υιό. Η ζωή της ψυχής είναι κρυμμένη. ΣΤΟΝ ΤΡΟΧΟ ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣΤΡΟΦΑ

(Από τον Κριό στους Ιχθείς μέσω του Ταύρου) Ο Μαθητής και Μυημένος. Ζυγός-Κριός – Η επιτευχθείσα ισορροπία στο σημείο ηρεμίας παρέχει τη νοητική ορμή για ψυχικό έλεγχο. Το πάθος μετουσιώνεται σε αγάπη και η αρχική επιθυμία του Κριού αποβαίνει πλήρης έκφραση της αγάπης-σοφίας. Η επιθυμία για εκδήλωση γίνεται έφεση για ύπαρξη. Σκορπιός-Ταύρος – Η τελική νίκη της ψυχής πάνω στη μορφή. Ο θάνατος και το σκοτάδι καταδεικνύονται σαν ζωή και φως σαν αποτέλεσμα της ενεργειακής αυτής σχέσης. Η σκοτεινή νύχτα της ψυχής αποβαίνει αστραποβόλος ήλιος. Τοξότης-Δίδυμοι – Τα αποτέλεσμα του σχετιζόμενου αυτού ζεύγους των αντιθέτων είναι ότι υπάρχει προσηλωμένη ψυχική προσπάθεια, πνευματικά κατευθυνόμενη δραστηριότητα κι εκδηλωμένη ετοιμότητα για μύηση. Υπάρχει μείωση της δύναμης της μορφής και αύξηση της ζωής της ψυχής. Aιγόκερως-Καρκίνος – Ο μυημένος διαλέγει πλέον να ενσαρκωθεί και περνά

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

227

ελεύθερα και θεληματικά από αμφότερες τις θύρες. Η έλξη της ύλης αντικαθίσταται από την ελεύθερη επιλογή της ψυχής. Η μορφική ζωή γίνεται μια συνειδητή μέθοδος έκφρασης για υπηρεσία. 5. Υδροχόος-Λέων – Τα συμφέροντα της προσωπικότητας σαν έκφραση του ατόμου βυθίζονται στο καλό του συνόλου. Το ιδιοτελές άτομο γίνεται παγκόσμιος υπηρέτης. Τότε προσεγγίζονται και στα δύο ζώδια τα ύψη της σχεδιασμένης υπηρεσίας. 6. Ιχθείς-Παρθένος – Η μορφή αποκαλύπτει και αποδεσμεύει την ενοικούσα ψυχή. Εμφανίζεται ο Σωτήρας του κόσμου και γαλουχεί τις κρυμμένες ψυχές στην Παρθένο. Θα σημειώσετε λοιπόν ότι όταν η έλξη των ενεργειών που ρέουν εντός και δια των σημείων του ζωδιακού βρίσκεται στην κατεύθυνση της μορφικής έκφρασης, το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των αντίθετων ζωδίων οδηγεί σε κάποια όψη συγκεκριμένης εκδήλωσης της προσωπικότητας, η οποία καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ακτίνα της προσωπικότητας. Όταν η ζωική τάση αποσύρεται από τη μορφή και η ψυχή βρίσκεται σε διαδικασία αποκάλυψης, τότε υπάρχει ψυχική ή εγωική έμφαση κι αυτή πάλι καθορίζεται ως προς την ποιότητα από τη φύση της εγωικής ακτίνας. Εδώ πάλι εμφανίζεται η αναγκαιότητα της γνώσης του σημείου εξέλιξης του ατόμου του οποίου εξετάζεται το ωροσκόπιο. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να υποδείξω ότι μελετώντας οποιοδήποτε ζώδιο, θα ήταν συνετό να μελετήσετε την ίδια στιγμή το αντίθετό του ή ζώδιο ολοκλήρωσης. Για παράδειγμα, πολλά από όσα θα μπορούσα να πω σε σχέση με το ζώδιο του Καρκίνου, ειπώθηκαν ήδη σε σχέση με το αντίθετό του – τον Aιγόκερω – και το ίδιο ισχύει για όλα τα ζώδια που πρόκειται να μελετήσουμε. Θα σας είναι πλέον σαφές γιατί η Σελήνη και ο Ποσειδών που διαβιβάζουν τις ενέργειες της ψυχιστικής φύσης και της μορφής συν την τάση για επίτευξη με το μέσον της διαμάχης, κυβερνούν τόσο ισχυρά τον Καρκίνο, έμμεσα και άμεσα. Ελέγχουν τη μορφή και την κατώτερη ψυχική φύση και δημιουργούν το πεδίο μάχης (που αργότερα πρέπει να μετουσιωθεί στο φλεγόμενο έδαφος) όπου αυτές οι δύο “αντιμετωπίζουν στην τελική σύγκρουση” την ανώτερη αντιστοιχία τους, την ψυχή και το πνεύμα, γιατί η ύλη είναι πνεύμα στο κατώτατο σημείο του και το πνεύμα είναι ύλη στο ανώτατο σημείο της. Σ’ αυτά τα λόγια έχετε το αληθινό κλειδί για τη σχέση Καρκίνου-Αιγόκερου. Όταν στις ισχυρές αυτές επιρροές προστεθεί η δύναμη της έβδομης ακτίνας (που παράγει μια σύνθεση έκφρασης στο φυσικό πεδίο) και της τρίτης ακτίνας (που παράγει έντονη δραστηριότητα στην ύλη) θα σημειώσετε πώς σ’ αυτό το ζώδιο όλες οι ενεχόμενες ενέργειες τείνουν να επιφέρουν την ενσάρκωση της ψυχής στους τρεις κόσμους της εμπειρίας και της ανθρώπινης έκφρασης. Η δύναμη της Αφροδίτης σ’ αυτό το ζώδιο τείνει να κάνει το νου υπηρέτη της προσωπικότητας κι αυτό υποβοηθείται από τις δυνάμεις της τρίτης Ακτίνας της Ενεργού Νοημοσύνης. Έτσι ετοιμάζεται η σκηνή για την εμφάνιση της ψυχής στη μορφή. Θα βρείτε

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

228

ενδιαφέρουσα τη μελέτη της σύγκρισης των αποτελεσμάτων των ακτινικών αυτών δυναμικοτήτων καθώς εκφράζονται στον Καρκίνο πάνω: 1. Στον ανεξέλικτο άνθρωπο καθώς επιδεικνύει μορφικό έλεγχο. 2. Στον εξελιγμένο άνθρωπο, μυημένο και Σωτήρα καθώς επιδεικνύει ψυχικό έλεγχο. Οι δυνάμεις που έλεγχαν την ψυχή ενόσω κυριαρχείτο από τη μορφή, γίνονται όργανα της παγκόσμιας υπηρεσίας. Καθώς μελετάτε αυτά τα αποτελέσματα, θα φτάσετε τελικά σε μια διόραση των σχέσεων που θίξαμε νωρίτερα όταν συζητούσαμε τους κυβερνήτες αυτού του ζωδίου – εξωτερικούς κι εσωτερικούς – που φέρνουν το άτομο του Καρκίνου σε επαφή με την Παρθένο, τον Υδροχόο και το Σκορπιό. Από μια άποψη έχετε τη φυλάκιση της ψυχής και την εκδήλωση της δόξας της προσωπικότητας που τερματίζεται με το θάνατο στο Σκορπιό· από την άλλη έχετε την αποκάλυψη του Χριστού μέσα στη μορφή, την αποκάλυψη του υπηρετούντος ατόμου και την αποκάλυψη της τελικής νίκης πάνω στο θάνατο. Όταν στις παραπάνω αναγνωρίσεις προσθέσετε τη θέση που κατέχουν οι πλανήτες σ’ αυτό το ζώδιο, έχετε την ένδειξη μιας αξιοσημείωτης και την ίδια στιγμή μάλλον αφηρημένης κατάστασης η οποία – επειδή αυτός είναι ο τελικός σταυρός της μύησης – θα αποσαφηνισθεί πραγματικά όταν διανυθούν τα τελικά στάδια της ατραπού. Γιαυτό μόνο λίγοι υπαινιγμοί είναι δυνατοί. Σ’ αυτό το ζώδιο δύο πλανήτες βρίσκονται σε έξαρση, ο Δίας και ο Ποσειδών. Καθώς είναι το ζώδιο της επαναγέννησης, οι δύο αυτοί πλανήτες υποδεικνύουν την επιτυχή ανάπτυξη και την τελική χρήση της μορφικής όψης και την ανάπτυξη της ψυχιστικής ευαισθησίας τόσο με την ανώτερη όσο και με την κατώτερη έννοια. Αυτές είναι σημαντικές αναπτύξεις για την ψυχή που διάλεξε να ενσαρκωθεί. Η δόμηση επαρκών μορφών και η χρήση και ο έλεγχος της μορφής είναι ουσιώδεις αν πρόκειται να υπάρξει συνετή και ορθή συνεργασία με το Σχέδιο του Θεού. Ο Δίας το εγγυάται αυτό στον Καρκίνο από το αρχικό στάδιο της γέννησης. Η αγάπη σαν σχέση με τη θειότητα και η σοφία σαν σχέση με τη μορφή, βρίσκονται πίσω από την πρόθεση της ψυχής. Για πολλούς αιώνες στο χώρο και το χρόνο η μορφή ελέγχει και κρύβει την ψυχή. Αυτό είναι εξίσου αληθινό όσον αφορά τη ρευστή ψυχιστική φύση. Αυτές (η μορφική όψη και η ψυχιστική φύση) φτάνουν σε μια τελική συγκεκριμένη τελειοποίηση στον Aιγόκερω για να γίνουν πάλι στον Καρκίνο το τέλειο όργανο υπηρεσίας, το οποίο χειρίζεται ο μυημένος καθώς επιδιώκει να παράσχει μαζική υπηρεσία αντί να εμπλακεί και να χαθεί στη μάζα. Η δύναμη του Κρόνου σ’ αυτό το ζώδιο προωθεί τους στόχους και τους σκοπούς των κυρίαρχων ενεργειών ή ακτίνων της αρμονίας μέσω διαμάχης (της Σελήνης και του Ερμή) και του Ποσειδώνα, γιατί σ’ αυτό το ζώδιο ο Κρόνος βρίσκεται στον οίκο της μείωσής του κι έτσι δημιουργεί τις δύσκολες εκείνες συνθήκες και καταστάσεις που θα οδηγήσουν στον αναγκαίο αγώνα. Αυτό κάνει τον Καρκίνο έναν τόπο συμβολικής φυλάκισης και δίνει έμφαση στους πόνους και τις ποινές του εσφαλμένου προσανατολισμού. Η διαμάχη της ψυχής με το περιβάλλον της – που διεξάγεται συνειδητά ή ασυνείδητα – οδηγεί στις τιμωρίες της ενσάρκωσης και προσφέρει εκείνες τις συνθήκες του πόνου τις οποίες ανέλαβε

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

229

θεληματικά η ψυχή όταν – με ανοιχτά μάτια και καθαρή όραση – διάλεξε η ψυχή την ατραπό της γήινης ζωής με όλες τις επακόλουθες θυσίες και πόνους, προκειμένου να σώσει τις ζωές με τις οποίες είχε συγγένεια. Περιέργως ο Σεφάριαλ είναι αυτός που δίνει τους κυβερνήτες των δεκανών πιο σωστά απ’ ό,τι ο Λήο. Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο και ο Λήο είναι πιο ακριβής από τους δύο αστρολόγους. Ο Σεφάριαλ μας δίνει την Αφροδίτη, τον Ερμή και τη Σελήνη, ενώ ο Λήο αποδίδει σ’ αυτούς τους δεκανούς τη Σελήνη, τον Άρη και το Δία. Ο νους, οι χρήσεις της διαμάχης και η μορφική ζωή είναι οι συνεισφέροντες παράγοντες που οδηγούν την ψυχή πάνω στο δρόμο της ενσάρκωσης. Σε τελική ανάλυση το όργανο της απελευθέρωσης είναι η ορθή χρήση και ο έλεγχος του οργάνου της φώτισης που είναι ο νους. Απ’ όπου και η αναγκαία έμφαση που δίνεται πάντοτε στο διαλογισμό, όταν ο ζηλωτής αφυπνίζεται στην πνευματική ευκαιρία. Η ισχύς που έρχεται από τη διαμάχη και το συνεχή αγώνα δομεί σταθερά εκείνο το απόθεμα δύναμης και ισχύος, που επιτρέπει στο ζηλωτή να περάσει τις τελικές δοκιμασίες της μαθητείας στο Σκορπιό και να αντιμετωπίσει με θάρρος στον Aιγόκερω τις δοκιμές της μύησης και τη θραύση όλων των δεσμών που σφυρηλάτησαν οι διαδικασίες της ενσάρκωσης. Στις Λέξεις που δόθηκαν γι’ αυτό το ζώδιο, η Λέξη της ψυχής υποδεικνύει το στόχο της εμπειρίας του Καρκίνου και το σκοπό για τον οποίο λαμβάνεται η ενσάρκωση: “Κτίζω ένα φωτισμένο σπίτι και σ’ αυτό κατοικώ”. Η προσωρινή μέθοδος της προσωπικότητας δίνεται εξίσου καθαρά όταν μας λέγεται ότι η Λέξη που εκφωνήθηκε από την ψυχή όταν ενσαρκώθηκε είναι: “Η απομόνωση ας κυριαρχεί κι όμως το πλήθος ας υπάρχει”. Αυτό το ζώδιο μπορεί να μεταδώσει ένα βαθύ νόημα σε όλους. Βρίσκεσθε σε διαδικασία ενσάρκωσης· ακολουθείτε τον επιλεγμένο δρόμο σας. Είναι άραγε το σπίτι που κτίζετε φωτισμένο; Είναι ένα φωτισμένο σπίτι ή μια σκοτεινή φυλακή; Αν είναι ένα φωτισμένο σπίτι, θα ελκύσετε στο φως και τη θέρμη του όλους όσους είναι γύρω σας και η μαγνητική έλξη της ψυχής σας, της οποίας η φύση είναι φως και αγάπη, θα σώσει πολλούς. Αν είστε ακόμη μια απομονωμένη ψυχή, θα πρέπει να περάσετε απ’ τους τρόμους μιας πληρέστερης απομόνωσης και μοναξιάς, βαδίζοντας μόνοι το σκοτεινό δρόμο της ψυχής. Όμως αυτή η απομόνωση, αυτή η μοναξιά κι αυτός ο χωρισμός στη σκοτεινή νύκτα είναι όλες μέρη της Μεγάλης Πλάνης. Είναι όμως μια πλάνη στην οποία κατασταλάζει τώρα το σύνολο της ανθρωπότητας στην προετοιμασία για ενότητα, ελευθερία κι αποδέσμευση. Κάποιοι χάνονται στην πλάνη και δε γνωρίζουν τι είναι πραγματικότητα και αλήθεια. Άλλοι περπατούν ελεύθερα στον κόσμο της πλάνης με σκοπό να σώσουν και να ανυψώσουν τους αδελφούς τους κι αν δεν μπορείτε να το κάνετε, πρέπει να μάθετε να περπατάτε έτσι. ΔΙΔΥΜΟΙ Εξετάζοντας τα υπόλοιπα ζώδια, έχω να πω λίγα σχετικά με πριν, επειδή υπέδειξα ήδη πολλά γεγονότα και σημεία όταν ασχολήθηκα με τα πολικά τους αντίθετα. Συνεπώς πολλά απ’ όσα μπορούν να ειπωθούν για το ζώδιο των Διδύμων

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

230

εξετάσθηκαν στον Τοξότη· η Παρθένος και οι Ιχθείς εξετάσθηκαν επίσης σε σχέση μ’ αυτό το ζώδιο, γιατί τα τέσσερα αυτά ζώδια σχηματίζουν μαζί το Μεταβλητό Σταυρό. Κάποιες επαναλήψεις είναι αναγκαίες και συχνά χρήσιμες· βοηθούν στην αποσαφήνιση και την εμπέδωση κατά τη διδασκαλία, αλλά θα ήθελα τώρα να γίνω πιο γενικός και – ασχολούμενος με τα τρία αυτά ζώδια που υποδεικνύουν τις υποκειμενικές πραγματικότητες οι οποίες παροτρύνουν στη λήψη μορφής στον Καρκίνο – να εξετάσω τις προδιαθέτουσες αιτίες παρά τα λεπτομερή κι εύκολα επαληθεύσιμα γεγονότα. Σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο οι Δίδυμοι, ο Ταύρος και ο Κριός είναι τρεις υποκειμενικές ενέργειες ή τρία ρυθμιστικά ζώδια που βρίσκονται πίσω από την εκδήλωση. Βρίσκονται πίσω απ’ την εμπειρία πρόσληψης μορφής στον Καρκίνο καθώς και πίσω από την εκδήλωση στους Ιχθείς. Οι Ιχθείς είναι το ζώδιο που αφορά κυρίως το σύγχρονο κόσμο (και μ’ αυτό εννοώ μια απέραντη χρονική περίοδο), γιατί οι Ιχθείς είναι το σημείο εκκίνησης στο δεξιόστροφο τροχό αυτή την εποχή για το μεγαλύτερο ζωδιακό κύκλο των 25.000 ετών περίπου – του οποίου η ημερομηνία έναρξης δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί στους σύγχρονους αστρολόγους ούτε πρόκειται ν’ αποκαλυφθεί απ’ την επιστήμη τους. Καθώς μελετούμε τους Διδύμους και τον Ταύρο (εξετάσαμε ήδη τον Κριό) ας έχουμε υπόψη την αιτιώδη-εναρκτήρια φύση τους και το γεγονός ότι έχουν ένα πιο ειδικό ψυχιστικό αποτέλεσμα και υποκειμενική επιρροή απ’ ό,τι θα φανταζόταν κανείς με βάση τα αυστηρά φαινομενικά και φυσικά τους αποτελέσματα. Θα βρείτε, νομίζω, ότι αυτοί οι υπαινιγμοί και οι εισηγήσεις έχουν μεγάλη σημασία για την εισαγωγή και τη χρήση της νέας εσωτερικής αστρολογίας. Οι σπουδαστές θα κάνουν καλά να απομονώσουν πρώτα απ’ όλα τις πλατιές γενικές αναφορές σχετικά με τα ζώδια και τις επιδράσεις τους πριν αρχίσουν να μελετούν εντατικά τις λεπτομερείς και πληροφοριακές εισηγήσεις που έκανα. Η σύλληψη των παγκόσμιων πριν τη μελέτη των ιδιαίτερων αποτελεί πάντα μια συνετή αποκρυφιστική διαδικασία. Σε καθέναν από τους Σταυρούς των Ουρανών υπάρχει ένα ζώδιο και μια επιρροή η οποία σε κάθε παγκόσμιο κύκλο κυριαρχεί στα άλλα τρία. Τέτοια κυριαρχικά αποτελέσματα μεταβάλλονται αναγκαστικά όταν αλλάζει ο παγκόσμιος κύκλος, αλλά στον τωρινό κύκλο οι Δίδυμοι αποτελούν την υπέρτατη επίδραση μέσα στην τετραπλή επιρροή του Μεταβλητού Σταυρού. Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός των τεσσάρων αυτών ενεργειών είναι να προκαλούν εκείνη τη συνεχή ροή και περιοδική μεταβολή στο χρόνο και το χώρο, που θα εξασφαλίσουν ένα επαρκές πεδίο εμπειρίας για την ανέλιξη της Χριστικής ζωής και συνείδησης. Αυτό συμβαίνει μιλώντας κοσμικά κι επίσης από τη σκοπιά ενός ηλιακού συστήματος, ενός πλανήτη κι ενός ανθρώπινου όντος. Το πεδίο ανάπτυξης για τα τρία κατώτερα βασίλεια εξαρτάται από την κατάσταση και τη δύναμη για διανομή ενέργειας της ανθρωπότητας σαν σύνολο. Μπορούμε λοιπόν ν’ αναγνωρίσουμε τα παρακάτω γεγονότα αναφορικά με το Μεταβλητό Σταυρό:

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

231

Δίδυμοι – Είναι η δύναμη που επιφέρει τις αναγκαίες μεταβολές για την εξέλιξη της Χριστικής συνείδησης σε κάθε ιδιαίτερο σημείο του χρόνου και του χώρου. Είναι πάντα συμβατή με την απαίτηση. Παρθένος – Είναι η δύναμη που γαλουχεί την καθαυτή ουσία η οποία υπόκειται στις εννέα κυκλικές μεταβολές της περιόδου της κοσμικής κυοφορίας· ανατρέφει και προφυλάσσει την εμβρυώδη Χριστική ζωή, προετοιμάζοντας την εκδήλωση ή θεία ενσάρκωση. Τοξότης – Είναι η ενεργητική δραστηριότητα της ζωικής δύναμης που εκδηλώνεται στον έκτο μήνα, όταν – μιλώντας εσωτερικά – οι τρεις όψεις της μορφικής φύσης και οι τρεις όψεις της ψυχής ολοκληρώνονται και λειτουργούν. Είναι αυτή η ολοκλήρωση που καθιστά μερικές φορές τόσο κρίσιμο τον έκτο μήνα της φυσικής ανθρώπινης κύησης. Ιχθείς – Είναι η ζωική έκφραση και η ενεργός εμφάνιση της Χριστικής συνείδησης στη μορφή· είναι ακόμη η ενεργητική εμφάνιση (μιλώντας συμβολικά) ενός παγκόσμιου σωτήρα. Συνεπώς ο Μεταβλητός Σταυρός είναι ένα ιδιάζον Χριστιανικό σύμβολο και συνδέεται σημαντικά με τη Χριστική ζωή και με την ανέλιξη ενός παγκόσμιου σωτήρα και είναι ιδιαίτερα δυναμικός στη διάρκεια της αριστερόστροφης κίνησης του Μεγάλου Τροχού. Το γεγονός αυτό θα προβάλλει καθαρότερα όταν οι αστρολόγοι γίνουν ικανοί να προσδιορίζουν με ακρίβεια το σημείο ανάπτυξης και την πνευματική κατάσταση του ατόμου του οποίου εξετάζεται το ωροσκόπιο. Η άμορφη φύση των επιδράσεων των Διδύμων προκύπτει έντονα αν μελετηθεί η σημασία του Τεκτονισμού. Αυτός ο παγκόσμιος θεσμός – όπως σας είπα προηγουμένως – οργανώθηκε υπό την επιρροή και την ώθηση αυτού του ζωδίου και διέπεται απ’ αυτό μ’ έναν πολύ ασυνήθιστο τρόπο. Το τυπικό ή ο εξωτερικός συμβολισμός του Τεκτονισμού άλλαξε συχνά στη διάρκεια των εκατομμυρίων ετών που ήταν ενεργός. Η τωρινή Εβραϊκή χροιά του είναι σχετικά πρόσφατη κι όχι κατ’ ανάγκη μόνιμη, αλλά η σημασία του και η ιστορία της ανέλιξής του συνιστούν το ιστορικό της ενοικούσας Χριστικής συνείδησης και του εσώτερου φωτός κι αυτό πρέπει να συνεχισθεί αμετάβλητα. Εκείνο που εισήλθε από τους δύο στύλους του Ηρακλή, των μαθητών (Ιαχίν και Βοάζ) και δια του ζωδίου των Διδύμων, εισήλθε για να μείνει. Εκτός από τη σπουδαιότητα των επιδράσεων των Διδύμων σαν της κυρίαρχης δύναμης του Μεταβλητού Σταυρού, είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα ζώδια επειδή αποτελεί το κυριότερο σύμβολο της δυαδικότητας στο ζωδιακό. Ο αστερισμός των Διδύμων και η εγγενής του δεύτερη ακτινική επίδραση ελέγχουν το καθένα από τα ζεύγη των αντιθέτων του Μεγάλου Τροχού. Οι Δίδυμοι λοιπόν σχηματίζουν με καθένα απ’ τα ζεύγη των αντιθέτων του Ζωδιακού έναν τρίτο παράγοντα που επηρεάζει ισχυρά τους δύο άλλους αστερισμούς, σχηματίζοντας έτσι μαζί τους ορισμένα μεγάλα ζωδιακά τρίγωνα. Αυτά έχουν σπουδαιότητα μόνο όταν εξετάζουμε τα ωροσκόπια προχωρημένων ανθρώπινων όντων ή εσωτερικών ομίλων, όμως τελικά – όταν καταστρώνεται το ωροσκόπιο ενός μαθητή ή ενός μυημένου – ο εσωτεριστής

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

232

αστρολόγος πρέπει να εξετάσει τη δυναμικότητά τους. Για παράδειγμα, στην περίπτωση ενός μυημένου του οποίου ο Ήλιος βρίσκεται στο Λέοντα, το τρίγωνο των ενεργειακών αστερισμών που καθορίζουν την ερμηνεία του ωροσκοπίου είναι: ΛέωνΥδροχόος-Δίδυμοι. Όταν ασχολείται με ένα άτομο του οποίου ο Ήλιος βρίσκεται στους Διδύμους, το ρυθμιστικό τρίγωνο θα είναι Δίδυμοι, Τοξότης και Ιχθείς – όπου οι τελευταίοι αποτελούν τμήμα αυτού του τριγώνου γιατί σημαδεύουν το τέλος και την αρχή κι αποτελούν για το μεγάλο αυτό κύκλο του ζωδιακού το Άλφα και το Ωμέγα. Θα επιχειρήσω να διευκρινίσω αυτά τα σημεία με περισσότερες λεπτομέρειες όταν αρχίσουμε να μελετούμε τη βασική αστρολογική Επιστήμη των Τριγώνων. Οι γενικότητες και οι υπαινιγμοί σχετικά με τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού, που αποτέλεσαν το περιεχόμενο της μέχρι τώρα συζήτησής μας, αποσκοπούσαν κυρίως να προετοιμάσουν το έδαφος και να εξοικειώσουν τις διάνοιές σας με το μεταγενέστερο κεφάλαιο πάνω στα τρίγωνα· θα είναι η σπουδαιότερη όψη της διδασκαλίας για την εσωτερική αστρολογία κι εκείνη που θα πρέπει να συλληφθεί πρώτη από τη σύγχρονη αστρολογία. Αυτό το ζώδιο αποκαλείται μερικές φορές ο “αστερισμός της αναγωγής της δυαδικότητας σε μια ρευστή σύνθεση”. Καθώς κυβερνά όλα τα ζεύγη των αντιθέτων του ζωδιακού, συντηρεί τη μαγνητική αλληλεπίδραση μεταξύ τους, διατηρώντας μια ρευστότητα στις σχέσεις τους, ώστε να διευκολύνει τελικά τη μετουσίωσή τους σε μια ενότητα, γιατί τα δύο πρέπει τελικά να γίνουν Ένα. Πρέπει να θυμάστε ότι – απ’ τη σκοπιά της τελικής ανάπτυξης των δώδεκα ζωδιακών δυναμικοτήτων – τα δώδεκα αντίθετα πρέπει να γίνουν τα συγκερασμένα έξι κι αυτό πραγματοποιείται με τη συγχώνευση στη συνείδηση των πολικών αντιθέτων. Σταματήστε και σκεφθείτε αυτή τη διατύπωση. Από τη σκοπιά της ανθρώπινης λογικής τα αντίθετα παραμένουν αιώνια, ενώ για το μυημένο του οποίου λειτουργεί η ενόραση, δεν αποτελούν παρά έξι μεγάλες δυναμικότητες, επειδή έχει αποκτήσει “την ελευθερία των δύο”, όπως αποκαλείται μερικές φορές. Για παράδειγμα, το άτομο του Λέοντα που έχει μυημένη συνείδηση, διατηρεί την ατομικότητα που αναπτύχθηκε στο Λέοντα καθώς και την παγκοσμιότητα του Υδροχόου· μπορεί να λειτουργήσει, αν το επιλέξει, σαν πλήρως αυτεξούσιο άτομο κι όμως διαθέτει ταυτόχρονα μια πλήρως αφυπνισμένη παγκόσμια επίγνωση· μπορεί να ειπωθεί το ίδιο για την εξισορροπημένη δραστηριότητα και την επακόλουθη συγχώνευση σε όλα τα ζώδια. Αυτή η ανάλυση αποτελεί από μόνη της ένα ενδιαφέρον κι εκτεταμένο πεδίο εικασιών. Επομένως οι Δίδυμοι είναι ένα από τα πιο σημαντικά από τα δώδεκα ζώδια και η επιρροή τους βρίσκεται πίσω από το καθένα – κάτι που ως τώρα κατανοήθηκε ελάχιστα απ’ τους αστρολόγους. Θα γίνει πληρέστερα κατανοητό όταν μελετηθεί το τρίγωνο των Διδύμων και δύο αντίθετων ζωδίων. Επειδή η Ακτίνα της ΑγάπηςΣοφίας, η δεύτερη ακτίνα, ρέει μέσω των Διδύμων, γίνεται προφανής η αλήθεια της αποκρυφιστικής διδασκαλίας ότι η αγάπη υπόκειται ολόκληρου του σύμπαντος. Είναι βέβαιο ότι ο Θεός είναι αγάπη κι αυτή η δήλωση είναι τόσο μια εξωτερική όσο και μια εσωτερική αλήθεια. Η υποκείμενη αυτή αγάπη της Θεότητας προσεγγίζει το

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

233

ηλιακό μας σύστημα πρωτίστως μέσω των Διδύμων οι οποίοι σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο με τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και τις Πλειάδες. Αυτό είναι το τρίγωνο του κοσμικού Χριστού και το εσωτερικό σύμβολο πίσω από τον κοσμικό Σταυρό. Πάντα το αιώνιο τρίγωνο θα βρίσκεται πίσω από την τετραπλή φαινομενική εμφάνιση. Μιλώντας συμβολικά και με τα λόγια του Αρχαίου Σχολίου: “Πάνω στο χρυσό τρίγωνο εμφανίσθηκε ο κοσμικός Χριστός· το κεφάλι Του στους Διδύμους· το ένα σκέλος στο πεδίο των Επτά Πατέρων και το άλλο στερεωμένο στο πεδίο των Επτά Μητέρων (οι δύο αυτοί αστερισμοί αποκαλούνται μερικές φορές οι Επτά Αδελφοί και οι Επτά Αδελφές. Α.Α.Μπ.). Έτσι για αιώνες στεκόταν ο Μεγάλος με τη συνείδηση εσωστρεφή, γνώστης των τριών αλλά όχι των τεσσάρων. Έτσι προσηλωμένος άκουσε αιφνίδια έναν ήχο ν’ αντηχεί… Αφυπνισμένος απ’ αυτή την κραυγή τεντώθηκε, άπλωσε τα χέρια με κατανοούσα αγάπη και να! σχηματίσθηκε ο Σταυρός. “Άκουσε την κραυγή της Μητέρας (Παρθένος), του Αναζητητή (Τοξότης) και του βυθισμένου Ιχθύος (Ιχθείς). Τότε να, εμφανίσθηκε ο Σταυρός της αλλαγής κι ωστόσο οι Δίδυμοι παρέμειναν η κεφαλή. Αυτό είναι το μυστήριο.”

Σ’ αυτή την αποκρυφιστική δήλωση κρύβεται ο λόγος που οι Δίδυμοι θεωρούνται ένα ζώδιο του αέρα, γιατί σχετίζονται κοσμικά (όπως ο Ζυγός και ο Υδροχόος, τα δύο άλλα ζώδια της αέρινης τριπλότητας) μ’ έναν πολύ ιδιάζοντα τρόπο με τη Μεγάλη Άρκτο, τις Πλειάδες και το Σείριο. Ουσιαστικά η σχέση είναι εξαπλή κι εδώ περιέχεται μια νύξη σχετικά με τη διάλυση των ζευγών των αντιθέτων – που περιλαμβάνει, όπως και οι τρεις αυτοί αστερισμοί, τις τρεις ιδέες της αντίθεσηςισορροπίας-σύνθεσης ή παγκόσμιας συγχώνευσης. Θα μπορούσε να δηλωθεί ότι: 1. Οι Δίδυμοι – αποτελούν σημείο εισόδου για την κοσμική ενέργεια από το Σείριο. 2. Ο Ζυγός – σχετίζεται και διαβιβάζει τις δυναμικότητες των Πλειάδων. 3. Ο Υδροχόος – εκφράζει την παγκόσμια συνείδηση της Μεγάλης Άρκτου. Στο σημείο αυτό θα σας ήταν χρήσιμο να έχετε κατά νου κάτι που σας ανέφερα συχνά, ότι η μεγάλη Λευκή Στοά του Σειρίου αποτελεί το πνευματικό πρωτότυπο της μεγάλης Λευκής Στοάς της Γης, της οποίας διαστρεβλωμένη αντανάκλαση είναι ο σύγχρονος Τεκτονισμός, όπως ακριβώς η προσωπικότητα είναι διαστρεβλωμένη αντανάκλαση της ψυχής. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω επίσης τη σχέση ανάμεσα στους Διδύμους και τον Τεκτονισμό, την οποία τόσο συχνά ανέφερα. Μια προσεκτική εξέταση όσων είπα παραπάνω θα χρησιμεύσει για να τονίσει στη συνείδησή σας τη σπουδαιότητα αυτού του αστερισμού των Διδύμων και την εσώτερη σημασία του Μεταβλητού Σταυρού. Όλοι οι αστερισμοί αυτού του Σταυρού υποδηλώνουν σημεία αλλαγής ή αποτελούν θεματοφύλακες εκείνων των ενεργειών που δημιουργούν τις αναγκαίες περιόδους αναπροσανατολισμού, οι οποίες προετοιμάζουν κάθε καινούργια ανάπτυξη και νέα δραστηριότητα. Θα ήταν ενδιαφέρον να τονιστεί ότι: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός – προκαλεί εκείνες τις συνθήκες που θα δημιουργήσουν μεγάλες περιόδους αλλαγής στη ζωή του πλανήτη, ενός βασιλείου της φύσης ή ενός ανθρώπινου όντος. Σ’ αυτό παίζει ρόλο ο Ερμής.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

234

2. Ο Σταθερός Σταυρός – προκαλεί σαν επακόλουθο των εσώτερων αυτών αλλαγών ορισμένα μεγάλα σημεία κρίσης, που είναι αναπόφευκτα και προσφέρουν μια συγκεκριμένη ευκαιρία. Αυτά προκαλούνται από τη κυριαρχία του Κρόνου. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός – ευθύνεται για την πρόκληση ορισμένων μεγάλων σημείων σύνθεσης σαν συνέπεια τόσο της αλλαγής όσο και της κρίσης. Ο Δίας ευθύνεται για την εστίαση των ενεργειών σ’ αυτό το σημείο. Θα επεκταθώ αργότερα σ’ αυτό, όμως τα παραπάνω θα σας δώσουν (ακόμη και με τη συνοπτική αυτή μορφή) ορισμένες θετικές ιδέες μεγάλης σημασίας και θα επισημάνουν ορισμένες καταστάσεις που μπορούν να παρατηρηθούν στις ζωές εκείνων των οποίων ο Ήλιος βρίσκεται σε κάποιο απ’ αυτά τα ζώδια και σε κάποιον απ’ αυτούς τους Σταυρούς. Στην έκφραση της δραστηριότητας αυτού του ζωδίου της δυαδικότητας πρέπει να εξετάσουμε την υποκειμενική ενέργεια καθώς παράγει αντικειμενικά αποτελέσματα. Το ζώδιο αυτό ελέγχει εσωτερικά την καρδιά του ηλιακού μας συστήματος κι έτσι ελέγχει τον παλμό της ζωής που συντηρεί όλα όσα υπάρχουν. Συνεπώς οι Δίδυμοι συνδέονται με την καρδιά του Ηλίου, όπως ακριβώς ο Καρκίνος σχετίζεται με το φυσικό Ήλιο και ο Υδροχόος με τον κεντρικό πνευματικό Ήλιο. Εδώ πάλι έχετε ένα σημαντικό τρίγωνο κοσμικής φύσης, του οποίου οι ενέργειες εστιάζονται μέσω των τριών όψεων του Ηλίου με έναν πολύ μυστηριώδη τρόπο: 1. Καρκίνος.......φυσικός Ήλιος................................3η όψη..........νοήμων δραστηριότητα του Όλου. 2. Δίδυμοι.........καρδιά του Ηλίου............................2η όψη..........αγάπη του Όλου. 3. Υδροχόος......κεντρικός πνευματικός Ήλιος........1η όψη..........θέληση του Όλου.

Οι τρεις κύριες όψεις της θειότητας εστιάζονται αυτή την εποχή μέσω αυτών των ζωδίων. Καταστρώνοντας το ωροσκόπιο του πλανήτη (κάτι που μέχρι τώρα δεν έγινε ποτέ με ακρίβεια, λόγω της έλλειψης δεδομένων προσιτών στον εξωτερικό αστρολόγο) θα βρεθεί πως η επιρροή των τριών αυτών αστερισμών έχει κυριαρχική σπουδαιότητα. Στον Καρκίνο έχετε τη νοήμονα συνθετική συνείδηση της μάζας, θεωρώντας την απ’ τη συνείδηση της καθαυτής ύλης και της επίγνωσης κάθε μορφής και ατόμου· στους Διδύμους έχετε μια αναδυόμενη αναγνώριση της δυαδικότητας, που οδηγεί στην εμπειρία και την ανάπτυξη όλων των χωριστών νοήμονων μορφών· στον Υδροχόο έχετε τα αποτελέσματα της δραστηριότητας του Καρκίνου και των Διδύμων, που παράγουν μια ανώτερη σύνθεση και μια παγκόσμια ομαδική επίγνωση. Ο νοήμων σπουδαστής μπορεί με σχετική ευκολία να τα ανιχνεύσει αυτά σε σχέση με την ανθρωπότητα, όμως ισχύουν εξίσου για κάθε μορφή σ’ όλα τα βασίλεια της φύσης καθώς και για την πλανητική και την ηλιακή έκφραση. Η απόδειξη της πραγματικότητάς τους αποτελεί μια από τις αναπτύξεις της μυητικής διαδικασίας στο τέλος της πολύ μακράς ατραπού της εξέλιξης. Συνεπώς η έλξη και η άπωση είναι ρυθμιστικοί παράγοντες στην ηλιακή μας ζωή κι αυτή η ρύθμιση φτάνει σε μας μέσω των Διδύμων. Είναι αποτέλεσμα μιας κοσμικής ενέργειας που προς το παρόν είναι άγνωστη στην ανθρωπότητα. Το φως που αυξάνει και μειώνεται, το οποίο διακρίνει την ψυχική εμπειρία απ’ την πρώτη αμυδρή κίνηση για ενσάρκωση και Γήινη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

235

εμπειρία, η άνοδος και η πτώση των πολιτισμών και η αύξηση και η ανέλιξη όλων των κυκλικών εκδηλώσεων προκύπτουν απ’ την “αλληλεπίδραση ανάμεσα στους δύο αδελφούς”, όπως αποκαλείται. Σ’ εκείνη τη μακρινή εποχή όταν ο μείζων κύκλος του ζωδιακού άρχιζε στους Διδύμους, όπως τώρα στους Ιχθείς, υπήρχε κάποια σχέση ανάμεσα στην αύξηση και την ελάττωση της σελήνης, που οφειλόταν στην παλμική δύναμη των Διδύμων. Τώρα έχει σημαντικά μειωθεί, επειδή απομακρύνθηκε απ’ τη Σελήνη η ανταποκριτική ζωή, αλλά ο ρυθμός που είχε τότε εδραιωθεί, παραμένει ακόμη και παράγει την ίδια βασική πλάνη. Μιλώ εδώ με όρους αρχαίων γεγονότων κι όχι με όρους αντανάκλασης, όπως συμβαίνει τώρα. Αναφέρομαι σε πραγματικότητες κι όχι σε σκιές. Οι Δίδυμοι, όπως ίσως αρχίζετε τώρα να συλλαμβάνετε, σχετίζονται με το αιθερικό σώμα· αποτελούν το θεματοφύλακα της ρυθμιστικής ενέργειας και το μεσολαβητή όσον αφορά τα βασικά ουσιώδη ανάμεσα στην ψυχή και το σώμα. Αυτοί είναι οι δύο ενωμένοι αδελφοί. Στο μέσο πρόσωπο ο αιθερικός φορέας διαβιβάζει την ψυχιστική ενέργεια που γαλβανίζει και συντονίζει το πυκνό φυσικό σώμα και συνεπώς επιτρέπει τον αστρικό και νοητικό έλεγχο της προσωπικότητας. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην Ατραπό της Μαθητείας κι επομένως στον αντεστραμμένο τροχό που οδηγεί στη μύηση, το αιθερικό σώμα αποβαίνει διαβιβαστής της ψυχικής ενέργειας κι όχι της δύναμης της προσωπικότητας· το ισχυρό αποτέλεσμα της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας – που λειτουργεί μέσω των έξι υποκειμενικών ακτίνων, ανάλογα με τον ακτινικό τύπο – αρχίζει να κυριαρχεί σταθερά στο ζωτικό σώμα, προκαλώντας συνεπώς τη μετατόπιση της δύναμης και της έντασης στα κέντρα πάνω από το διάφραγμα. Η δύναμη της προσωπικότητας μειώνεται κι ελαττώνεται, ενώ της ψυχής αυξάνει και μεγαλώνει. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να μάθουμε μελετώντας τη διπλή δραστηριότητα – ανώτερη και κατώτερη – του αιθερικού σώματος και τη σχέση του και την ανταποκριτικότητά του στον αστερισμό των Διδύμων, αλλά είναι πολύ δυσνόητα για το συνηθισμένο σπουδαστή. Παρόλα αυτά είναι ένα εσωτερικό γεγονός που πρέπει να έχετε κατά νου και κάποια μέρα θα έχει πραγματική χρησιμότητα στην αστρολογία του μέλλοντος, γιατί κάποια μέρα η αστρολογία θ’ ανυψωθεί σε ένα ανώτερο πεδίο. Η αληθινή ερμηνεία και η αληθινή θεραπεία θα έλθει σε όλα τα τμήματα της ανθρώπινης ζωής με την πρέπουσα κατανόηση των δυνατοτήτων και των ενεργειών που είναι διαθέσιμες και εισρέουν στον πλανήτη οποιαδήποτε εποχή. Ερχόμαστε πλέον στην εξέταση των Κυβερνητών αυτού του ζωδίου και μπορούμε να μάθουμε πολλά απ’ τη μελέτη τους. Ο ορθόδοξος κυβερνήτης είναι ο Ερμής ο οποίος σαν Αγγελιαφόρος των Θεών ή “θείος Ενδιάμεσος, μεταφέρει μηνύματα ανάμεσα στους πόλους με ταχύτητα και φως”. Στο δυναμικό και σημαντικό αυτό πλανήτη απαντάται πάλι η ιδέα της δυαδικότητας που ενισχύει και ενισχύεται από την επιρροή των Διδύμων. Ο Ερμής είναι η έκφραση της διπλής όψης του νου καθώς μεσολαβεί ανάμεσα στο ανώτερο και το κατώτερο. Η μεσολάβηση αυτή χωρίζεται πάλι σε δύο στάδια: τη χρήση του συγκεκριμένου νου σαν μεσολαβητή μέσα στην

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

236

προσωπικότητα, ρυθμίζοντας τη ζωή της προσωπικότητας, αναλύοντας και διακρίνοντας ανάμεσα στον ανθρώπινο εαυτό και το μη-εαυτό και δίνοντας έμφαση στη συνείδηση του “εγώ κι εσύ” καθώς και σ’ εκείνη της προσωπικότητας και του περιβάλλοντός της. Δεύτερο, μεταφέρει τα μηνύματα ανάμεσα στην ψυχή και τον εγκέφαλο κι εγκαθιδρύει ορθή σχέση ανάμεσα στον κατώτερο εαυτό και τον ανώτερο εαυτό· επομένως ο φωτισμένος νους είναι αυτός που σχετίζει την ψυχή και την προσωπικότητα. Αυτή η διαδικασία της ανώτερης σχέσης προωθείται με ταχύτητα πάνω στην Ατραπό της Μαθητείας. Υπάρχει μια τρίτη όψη του Ερμή, η οποία αρχίζει να λειτουργεί όταν τελειοποιηθούν οι άλλες δύο ή βρίσκονται σε διαδικασία ταχείας τελειοποίησης. Σ’ αυτή την περίπτωση ο Ερμής είναι ο αφηρημένος νους – απομακρυσμένος από κάθε μορφική επαφή όπως την κατανοούμε – και σχετίζει την ψυχή και το πνεύμα κι αυτό πάλι σε δύο στάδια. Ο Ερμής αποκαλύπτει την Πνευματική Τριάδα (άτμα-βούδδι-μάνας ή πνευματική θέληση, πνευματική αγάπη και ανώτερος νους) στην ψυχή κι αυτό μεταφέρει τους μαθητές στο στάδιο της τρίτης μύησης. Τότε αποκαλύπτει την όψη ζωή στη διάρκεια των διαδικασιών των ανώτερων μυήσεων, αλλά πάνω σ’ αυτές δε χρειάζεται να επεκταθούμε. Συνεπώς μ’ έναν περίεργο τρόπο ο Ερμής αυξάνει στο άτομο των Διδύμων τη λανθάνουσα αίσθηση της δυαδικότητας στα διάφορα στάδια της καθώς και την αίσθηση της διάκρισης, οδηγώντας σ’ εκείνη τη νοητική ευστροφία κι εκείνη τη ρευστότητα του νου που είναι ένα από τα κύρια εφόδια καθώς και μια από τις κύριες δυσκολίες αυτού του ζωδίου. Όμως αυτή η ευστροφία πρέπει να κατανοηθεί και να χρησιμοποιηθεί σωστά. Όταν υπάρχει ευκολία νοητικής προσέγγισης σε οποιαδήποτε κατεύθυνση και σε σχέση με τα πολλά αντίθετα της εκδήλωσης, έχετε την ανάδυση του θείου Αγγελιαφόρου με τον αληθινό του χαρακτήρα, που είναι ικανός να κατανοήσει τα άκρα και να συσχετίσει θεϊκά το ένα με το άλλο. Οι Δίδυμοι είναι κατεξοχήν το ζώδιο του αγγελιαφόρου κι αυτό το ζώδιο δημιουργεί πολλούς απ’ τους αγγελιαφόρους του Θεού καθώς εμφανίζονται ανά τους αιώνες, τους αποκαλυπτές των νέων θείων αληθειών και τους ενδιάμεσους ανάμεσα στο τέταρτο και το πέμπτο βασίλειο. Αυτός είναι ο λόγος που σαν εξωτερικός κυβερνήτης δίνεται ο Ερμής και σαν εσωτερικός κυβερνήτης η Αφροδίτη, γιατί ενσωματώνουν μεταξύ τους τις ενέργειες της τέταρτης Ακτίνας της Αρμονίας μέσω Διαμάχης και της πέμπτης Ακτίνας της Συγκεκριμένης Γνώσης ή Επιστήμης που είναι η εμβρυακή κατανόηση των αιτίων και των συνθηκών που προκύπτουν καθώς και του Σχεδίου. Βρίσκετε πάλι το φθόγγο της δυαδικότητας στη σχέση (που εδραιώθηκε απ’ τη δραστηριότητα των δύο αυτών κυβερνητών) ανάμεσα στο τρίτο βασίλειο της φύσης, το ζωικό βασίλειο και το βασίλειο του Θεού ή των ψυχών, το πέμπτο βασίλειο στη φύση, δημιουργώντας έτσι το τέταρτο ή ανθρώπινο βασίλειο. Ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο ασκούνται επιρροές απ’ τον Τοξότη στους Διδύμους και αντίστροφα. Η δραστηριότητα της Αφροδίτης – υπό την επιρροή των Διδύμων – δημιούργησε τη μεγάλη κρίση της ατομικοποίησης όταν τα δύο βασίλεια “προσέγγισαν” το ένα το

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

237

άλλο. Τότε ο Ερμής, η Αφροδίτη και η Γη εδραίωσαν ένα μαγνητικό πεδίο που κατέστησε αποτελεσματική την παρέμβαση της Μεγάλης Λευκής Στοάς του Σειρίου και τη διπλή διέγερση των Διδύμων στη δημιουργία σημαντικών αποτελεσμάτων των οποίων το τέταρτο βασίλειο στη φύση αποτελεί έκφραση. Το γεγονός ότι οι Δίδυμοι είναι το τρίτο ζώδιο κι ότι ενσωματώνουν αυτό που αποκαλείται “τρίτη δυναμικότητα” τους επέτρεψε να προσεγγίσουν με τη δύναμή τους το τρίτο βασίλειο και να προκαλέσουν εκείνη την αντίδραση που κατέληξε στην ατομικοποίηση ή τον εξανθρωπισμό των ανώτερων μορφών ζωής του. Θα σημειώσετε ότι η Αφροδίτη είναι επίσης ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Αιγόκερου, δείχνοντας έτσι τη δύναμη του νου και τη θέση και το σκοπό του σε σχέση και με τις δύο κύριες ανθρώπινες κρίσεις: την Ατομικοποίηση και τη Μύηση. Σχετίζει την ανθρωπότητα με μοναδικό τρόπο με τους Διδύμους. Στην επερχόμενη παγκόσμια θρησκεία το γεγονός αυτό θα σημειωθεί και το μήνα Ιούνιο που είναι ουσιαστικά ο μήνας στον οποίο οι επιρροές των Διδύμων είναι ιδιαζόντως ισχυρές, θα λαμβάνονται τα κατάλληλα πλεονεκτήματα προκειμένου να φέρουν τον άνθρωπο πλησιέστερα στις πνευματικές πραγματικότητες. Όπως ακριβώς η Αφροδίτη ήταν δυναμική στη δημιουργία σχέσης μεταξύ ζευγών των αντιθέτων όπως το πέμπτο βασίλειο των ψυχών και το τρίτο βασίλειο (η σύνθεση των υπανθρώπινων βασιλείων), που οδήγησε στη Μεγάλη Προσέγγιση ανάμεσα στην ψυχή και τη μορφή, έτσι και στη νέα παγκόσμια θρησκεία θα αναγνωρισθεί αυτό το γεγονός. Θα γίνεται έκκληση στις Δυνάμεις που μπορούν να χρησιμοποιήσουν την πλανητική αυτή δυναμικότητα προκειμένου να εκτελέσουν το θείο σχέδιο πάνω στη Γη. Επειδή η Αφροδίτη σχετίζει ορισμένα ζεύγη των αντιθέτων, συνδέθηκε εσφαλμένα στο νου των ανθρώπων με το σεξ και τη σεξουαλική ζωή και με τη σχέση των φυσικών αντιθέτων, του αρσενικού και του θηλυκού. Έχει ενδιαφέρον ν’ ανακαλύψετε ότι ο ιεραρχικός κυβερνήτης των Διδύμων είναι η ίδια η Γη η οποία είναι ένας μη-ιερός πλανήτης. Η Γη είναι επίσης ο εσωτερικός κυβερνήτης του Τοξότη, του πολικού αντιθέτου των Διδύμων. Αυτοί είναι οι δύο μοναδικοί αστερισμοί που κυβερνώνται από τη Γη κι αυτό είναι ένα γεγονός που έχει μεγάλη σημασία, δημιουργώντας μια ασυνήθιστη κατάσταση στο ηλιακό σύστημα και μια μοναδική σχέση. Η κοσμική γραμμή δύναμης από τους Διδύμους στον Τοξότη και αντίστροφα σχετίζεται υποκειμενικά και εσωτερικά με τη Γη μας, εγγυώμενη έτσι την ψυχική της ανάπτυξη, την ανέλιξη της μορφής σαν μια έκφραση αυτής της ψυχής και οδηγώντας αναπόφευκτα τη θλιμμένη ανθρωπότητά μας πάνω σ’ αυτό το δυστυχισμένο πλανήτη στην καθαυτή πύλη της μύησης στον Aιγόκερω. Σ’ αυτή τη δήλωση και στο γεγονός του πόνου και της θλίψης που είναι οι διακριτικές ποιότητες της πλανητικής μας ζωής, κρύβεται ένα μυστικό μυστήριο. Μέσω αυτής της σχέσης και με το μέσον των δυναμικοτήτων που εισρέουν στον πλανήτη μας, εδραιώθηκε μια κατάσταση που θα μπορούσα να την εκφράσω με τα λόγια του Αρχαίου Σχολίου: “Όταν οι διπλές δυνάμεις των κοσμικών αδελφών (Δίδυμοι) γίνουν η ενέργεια του ενός που ιππεύει προς το φως (Τοξότης), τότε το τέταρτο γίνεται το πέμπτο. Η ανθρωπότητα, ο σύνδεσμος,

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

238

γίνεται η Ιεραρχία, ο χορηγός κάθε καλού. Τότε όλοι οι Υιοί του Θεού ευφραίνονται.”

Μια απλή μελέτη θα σας δείξει ότι στους τρεις αυτούς κυβερνήτες έχετε μια πολύ ενδιαφέρουσα ακολουθία δυνάμεων, γιατί οι Ακτίνες 3, 4 και 5 δημιουργούν μια σύνθεση δραστηριότητας και έντονων δυναμικοτήτων οι οποίες είναι ουσιαστικές για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας. Σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο και για την ανθρωπότητα όπως αποτελείται τώρα έχετε: 1. Ακτίνα 3 – Ενεργός Νοημοσύνη υπό την επιρροή του τρίτου αυτού ζωδίου των Διδύμων που ρυθμίζουν βραδέως το αιθερικό σώμα. 2. Ακτίνα 4 – Αρμονία μέσω Διαμάχης υπό την επιρροή των Διδύμων-Τοξότη που παρουσιάζουν εκείνες τις καταστάσεις πάνω στο αστρικό πεδίο οι οποίες θα προκαλέσουν τη διαμάχη στο αστρικό σώμα, που είναι ουσιαστική για την τελική διάνυση του φλεγόμενου εδάφους και την επακόλουθη αποδέσμευση. 3. Ακτίνα 5 – Συγκεκριμένη Γνώση ή Επιστήμη υπό την επιρροή του Αιγόκερου που εστιάζεται μέσω της Αφροδίτης η οποία θα επιτρέψει στον άνθρωπο να λάβει μύηση. Οι τρεις αυτές ενέργειες που εστιάζονται μέσω των τριών πλανητών που κυβερνούν τους Διδύμους, αφιερώνονται ουσιαστικά στην ανάπτυξη του τέταρτου βασίλειου στη φύση και είναι πολωμένες στη Γη που είναι η ίδια ένας από τους κυβερνήτες. Ο Ερμής, το άστρο της διαμάχης, είναι επίσης ο κύριος πλανήτης των σχέσεων, γιατί κυβερνά και “μηχανεύεται” (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω έναν τέτοιο όρο) την αλληλεπίδραση μεταξύ της Γης μας και των ρυθμιστικών αστερισμών της. Στην περίπτωση των Διδύμων σχετίζει το μικρό μας πλανήτη με την Παρθένο (Μεταβλητός Σταυρός), τον Κριό (Θεμελιώδης Σταυρός) και το Σκορπιό (Σταθερός Σταυρός) κι επομένως η αποστολή του προβάλλει σαν υπέρτατης σπουδαιότητας. Με το μέσον αυτής της αλληλοσχέτισης και της επακόλουθης συνάφειας οι τρεις κοσμικοί Σταυροί σχετίζονται στενά και στους Διδύμους ορισμένες θεμελιώδεις ζωδιακές επιδράσεις – που συνθέτονται και συντονίζονται – εστιάζονται πάνω στον πλανήτη μας. Αυτό δημιουργεί ένταση, δράση κι αντίδραση και αυτή τη συνθήκη της δυναμικής πάλης και δυσκολίας που χαρακτηρίζει την πλανητική μας ζωή, αλλά προκαλεί τελικά την αφύπνιση της ανθρωπότητας στην πλήρη πλανητική συνείδηση και στην περίπτωση του πλανητικού Λόγου στην πλήρη κοσμική συνείδηση. Το αποτέλεσμα αυτό είναι πολύ ισχυρό στους Διδύμους λόγω του γεγονότος ότι οι δύο βραχίονες του Μεταβλητού Σταυρού σχετίζονται μ’ αυτό τον τρόπο και το αποτέλεσμα της δραστηριότητας του Ερμή καθώς κυβερνά του Διδύμους είναι να δημιουργήσει μια σταθερή έλξη ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων· στην Παρθένο δημιουργεί εκείνη την ενδότερη πάλη ανάμεσα στον εξωτερικό μη-εαυτό και τον εσωτερικό εαυτό, ανάμεσα στη μορφική συνείδηση (πλανητική, ανθρώπινη και υπανθρώπινη) και την ψυχή σ’ όλες τις μορφές. Εξετάζοντας αυτό το θέμα πρέπει να εξετάσετε τους παρακάτω αστρολογικούς σχηματισμούς: 1. Δίδυμοι.......Παρθένος..............Ερμής.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

239

Η Γη 2. Δίδυμοι.......Κριός....................Ερμής. Η Γη 3. Δίδυμοι.......Σκορπιός..............Ερμής. Η Γη Η σπουδαιότητα των τριπλών αυτών σχηματισμών βασίζεται στο γεγονός ότι είναι ρυθμιστικά τρίγωνα, με τις ενέργειες των δύο αστερισμών να εστιάζονται δια του

Ερμή πάνω στη Γη, π.χ. Οι δυναμικότητες των Διδύμων-Κριού, που ενσταλάζουν στην πλανητική μας ζωή μέσω του Ερμή, εστιάζουν την ενέργεια της ρυθμιστικής θέλησης-για-ύπαρξη πάνω στη Γη, προκαλώντας αρχικές ενάρξεις, όπως στην ενσάρκωση ή τη μύηση, ή την έναρξη μιας οργάνωσης καθώς και οργανισμών. Πρέπει να θυμάστε ότι υπάρχει η θέληση-για-ύπαρξη σε μορφή και η θέληση-για-ύπαρξη ελεύθερη από τη μορφή, αλλά αυτές οι όψεις της θέλησης επιτυγχάνονται δια της διαμάχης και της αλληλεπίδρασης, της οποίας ενέργειας οι Δίδυμοι και ο Ερμής είναι τα αιώνια σύμβολα. Ο Ερμής καθώς σχετίζει τους Διδύμους με το Σκορπιό και με τον πλανήτη μας, έχει ένα μαζικό ή γενικό αποτέλεσμα, γιατί είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Σκορπιού και το αποτέλεσμά του έχει μια πολύ περισσότερο πλανητική φύση απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως και είναι συνεπώς πολύ πιο δύσκολο να ανιχνευθεί στο τωρινό σημείο της πλανητικής μας ανάπτυξης και της ανθρώπινης συνείδησης. Η αληθινή του σημασία δεν πρόκειται να κατανοηθεί μέχρι η συνείδηση του ανθρώπου ατομικά γίνει επίσης πλανητική στη σκοπιά και τη σύλληψή της, κάτι που δε συμβαίνει ποτέ πριν την τρίτη μύηση. Έδωσα εδώ έμφαση σε δύο απ’ αυτές τις σχέσεις μεταξύ των αστερισμών και της Γης, παρότι δε σας είναι δυνατό να συλλάβετε τις συνέπειες. Τόσο συχνά στις μελέτες μας τείνει κανείς να λησμονεί ότι δεν είναι δυνατό για οποιαδήποτε μονάδα συνείδησης μέσα στην πλανητική σφαίρα επιρροής να συλλάβει τις συνθήκες όπως υπάρχουν έξω απ’ τη Γη, επειδή ο μικρός αυτός πλανήτης είναι αναπόφευκτα γι’ αυτή τη μονάδα το καθαυτό κέντρο του γνωστού της σύμπαντος και – υπό τη Μεγάλη Πλάνη – οι αστερισμοί με τους κυβερνήτες τους και τα αντίστοιχα πρωτότυπά τους περιστρέφονται γύρω απ’ τη Γη. Όταν ο άνθρωπος προοδεύσει περισσότερο και η συνείδησή του αρχίσει να αφυπνίζεται στην πραγματικότητα, η φύση αυτής της πλάνης θα του γίνει φανερή, αλλά προς το παρόν αυτό δεν είναι εφικτό. Ακόμη και θεωρητικά δεν είναι εφικτό. Μελετήστε, για παράδειγμα, τι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

240

επιπλέον μπορώ να προσθέσω όσον αφορά την επιρροή των σχετιζόμενων αυτών αστερισμών και δείτε αν σας μεταδίδει αληθινά κάποια ακριβή γνώση πέρα από τη γενική ιδέα των εστιασμένων ενεργειών και των σχετιζόμενων δυνάμεων. Ας προσθέσω λοιπόν: Η επιρροή του Ερμή καθώς σχετίζει τον Κριό και τους Διδύμους με τη Γη μας, εδραιώνει στο χρόνο και το χώρο μια μοναδική κατάσταση, γιατί υποδαυλίζει τις δοκιμαστικές προσπάθειες ή εγκαινιάζει μια σειρά ενάρξεων προκειμένου να σχετίσει τις αντίθετες δυνάμεις και να παραγάγει ορισμένα σχεδιασμένα και συγκεκριμένα αποτελέσματα στον πλανήτη, επηρεάζοντας έτσι τα βασίλεια της φύσης ή μια ατομική ψυχή σε μορφή. Έτσι εγκαινιάζεται μια διαμάχη που οδηγεί τελικά σε ισορροπία. Αυτή οδηγεί σε μια ενδιάμεση κορύφωση στο Ζυγό. Η επιρροή του Ερμή καθώς σχετίζει την Παρθένο με τους Διδύμους, είναι να ρυθμίσει την ψυχή μέσα στη μορφή και να την υποβάλλει σ’ εκείνες τις επιδράσεις που θα οδηγήσουν στην εντατικοποίηση της συνηθισμένης εξελικτικής διαδικασίας και την επακόλουθη αύξηση του ψυχικού φωτός και τη μείωση του φωτός της ίδιας της ύλης. Αυτό εγκαινιάζει την πάλη η οποία σε ένα ανθρώπινο ον γίνεται συνειδητά αντιληπτή ότι υφίσταται ανάμεσα στην ψυχή και την προσωπικότητα. Αυτή οδηγεί σ’ ένα τελικό στάδιο στον Aιγόκερω. Η επιρροή του Ερμή καθώς σχετίζει το Σκορπιό με τους Διδύμους, είναι να εγκαινιάσει το τελικό εκείνο στάδιο στη συνείδηση που θα θέσει σίγουρα την ψυχή μέσα στη μορφή σε θέση ισχύος, μετακινώντας την επιτευχθείσα προηγουμένως ισορροπία κι έλεγχο σαφώς στο βασίλειο της ψυχής. Είναι αυτή που στην εμπειρία του Σκορπιού δημιουργεί την τρομακτική εμπειρία του μαθητή και η οποία αυτή την εποχή είναι μια από τις προδιαθέτουσες αιτίες της τωρινής παγκόσμιας διαμάχης. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι η πάλη πρόκειται να ρυθμιστεί κυρίως από τις αποφάσεις που λαμβάνονται στο Λονδίνο (το οποίο κυβερνάται από τους Διδύμους) και τις Ηνωμένες Πολιτείες (που κυβερνώνται επίσης απ’ τους Διδύμους). Η ανθρωπότητα βρίσκεται τώρα στην Ατραπό της Μαθητείας, όπως σας είπα συχνά κι ο Σκορπιός κυβερνά αυτή την ατραπό· οι Δίδυμοι κυβερνούν το δρόμο των πολλών αλλαγών, ο οποίος ρυθμίζει την πάλη που άρχισε στον Κριό, εστιάσθηκε στον Καρκίνο, φτάνει σε κρίση στο Σκορπιό και τελειώνει στον Aιγόκερω. Όταν οι Δίδυμοι, ο Σκορπιός κι ο Ερμής σχετισθούν ορθά, θα δούμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να προχωρούν επίσης στην Ατραπό της Μαθητείας μέσω της αποδέσμευσης από την τωρινή εγωκεντρική πολιτική τους, την καλοπροαίρετη αποφυγή της ευθύνης και τους έμφυτους φόβους και τη δυσπιστία τους. Όταν η εστίαση της δύναμης του Λονδίνου προσανατολισθεί επίσης ορθά και αποδεσμευθεί σε αυξημένη αποτελεσματικότητα από μια δραστική κάθαρση του κινήτρου, τότε το ενωμένο αποτέλεσμα των δύο αυτών καθάρσεων θα είναι η ανθρώπινη απελευθέρωση. Αυτά τα γεγονότα γίνονται βραδέως αντιληπτά στο Λονδίνο, πριν την αντίληψη που αφυπνίζεται βραδέως στις Πολιτείες. Αυτές οι δυναμικότητες, όταν είναι αποτελεσματικές, οδηγούν σε αληθινή

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

241

υπηρεσία στον Υδροχόο. Όλη αυτή η δραστηριότητα εντείνεται από δύο γεγονότα: το ένα είναι ότι η Γη είναι ο ιεραρχικός πλανήτης των Διδύμων και το άλλο ότι η Αφροδίτη είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης. Αυτό εντείνει όλα όσα γίνονται και οδηγεί στην ανέλιξη στον πλανήτη μας της συνείδησης της παγκοσμιότητας – για την οποία η λέξη “Ιεραρχία” είναι το κλειδί. Η Αφροδίτη είναι επίσης το άλλο εγώ της Γης, όπως καλείται στην αποκρυφιστική φιλολογία και είναι ο αληθινός παραπληρωματικός και συμπληρωματικός της πλανήτης. Έτσι εδραιώνετε διπλά μια διπλή σχέση: εκείνη των καθαυτών Διδύμων, των δύο αδελφών κι εκείνη της Γης και της Αφροδίτης. Η Γη σχετίζεται περίεργα μ’ εκείνο τον “αδελφό του οποίου το φως μειώνεται” γιατί, όπως ξέρετε, δεν είναι ιερός πλανήτης και μ’ εκείνη την όψη της θειότητας που είναι υλική ή ουσιώδης· η Αφροδίτη σχετίζεται στενά με τον “αδελφό του οποίου το φως αυξάνει έντονα από κύκλο σε κύκλο” κι έτσι με την ψυχή της οποίας η φύση είναι αγάπη. Αυτή η θέση των Διδύμων-Αφροδίτης βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι η Γη μας είναι μοναδικά ο “πλανήτης της λύπης που αποδεσμεύει και του πόνου που εξαγνίζει” και η ενέργεια που προκαλεί τους αποδεσμευτικούς αυτούς παράγοντες εστιάζεται μέσω του Ερμή και της Αφροδίτης στη Γη μας. Βλέπετε λοιπόν τη σημασία αυτού του τριγώνου πλανητών (το οποίο υπαινίχθηκα στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός): Γη-Αφροδίτη-Ερμής. Από ορισμένες πλευρές σχετίζονται με την προσωπικότητα του πλανητικού μας Λόγου: 1. Γη – πλανητικό ζωτικό σώμα. 2. Αφροδίτη – πλανητικός αστρικός φορέας ή Καμα-μάνας. 3. Ερμής – πλανητικός νους. Η ίδια η Γη είναι σε μικρή κλίμακα ένας ενδιάμεσος ή ένας πλανήτης που συσχετίζει, επειδή βρίσκεται ότι κυβερνά τόσο τους Διδύμους όσο και τον Τοξότη και είναι επομένως δυναμικός μόνο μέσα στη γραμμή της διπλής αυτής σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στο ιδιαίτερο αυτό ζεύγος των αντιθέτων. Στη Γη προωθείται μια μεγάλη διαδικασία εξισορρόπησης ανάμεσα στα δύο αυτά μεγάλα ρεύματα κοσμικής ενέργειας, που εκπορεύονται το ένα απ’ τον Τοξότη και το άλλο απ’ τους Διδύμους. Αυτή η συνθήκη που υποβοηθείται κι επηρεάζεται από τον Ερμή και την Αφροδίτη, δημιουργεί την κάπως ασυνήθιστη κατάσταση στον πλανήτη μας. Η Αφροδίτη εδραιώνει επίσης μια αλληλεπίδραση ανάμεσα στον Ταύρο, τους Διδύμους και τον Aιγόκερω, η οποία πάλι (επειδή η Γη είναι ένας απ’ τους κυβερνήτες των Διδύμων) παράγει την “απεγνωσμένη διαμάχη της φυλακισμένης ψυχής στο αστρικό πεδίο”, η οποία χαρακτηρίζει την πλανητική ζωή μας. Αυτές οι τετραπλές επιρροές και σχέσεις προκαλούν τις μικρότερες μυήσεις του αστρικού πεδίου, οι οποίες προηγούνται πάντα των μεγαλύτερων μυήσεων στον Aιγόκερω, που με τη σειρά τους προετοιμάζονται στο Σκορπιό. Ο Ταύρος διαχύνει την ενέργεια που διεγείρει την επιθυμία μέσω της Αφροδίτης στη Γη μας· οι Δίδυμοι μέσω της Αφροδίτης αφυπνίζουν στην ανθρωπότητα (το εστιακό σημείο της πλανητικής μας προσπάθειας) την αίσθηση της δυαδικότητας η οποία είναι ο βασικός παράγοντας στη

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

242

διαμάχη μεταξύ επιθυμίας και πνευματικής θέλησης· στο Ζυγό αυτή φτάνει σε ένα σημείο ισορροπίας όπου αυτός που μάχεται βλέπει τις εκβάσεις καθαρά κι επιτυγχάνει ένα επιθυμητό σημείο ισορροπίας μέσω της συνετής χρήσης του νου του ΕρμήΑφροδίτης, εξασφαλίζοντας την επιτυχία των τελικών του προσπαθειών στον Aιγόκερω. Επομένως θα σημειώσετε πόσο αναγκαίο είναι να αντιληφθείτε με ακρίβεια το σημείο εξέλιξης της ψυχής. Οι τρεις πλανήτες που κυβερνούν και ρυθμίζουν τους Διδύμους (μέσω προσελκυόμενης δραστηριότητας, αν κι όχι μέσω της δικής τους επιρροής) επιτυγχάνουν στο τρίτο αυτό ζώδιο να καταστήσουν το διπλό αυτό ζώδιο μια λειτουργική τριπλότητα· η βοήθεια που δίνουν στη Γη μας δημιουργεί την εμφάνιση στη μορφή των διπλών ενεργειών της ψυχής και της υποκειμενικής ψυχιστικής προσωπικότητας. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Οι ενέργειες της πέμπτης, τέταρτης και τρίτης ακτίνας, που διαχύνονται μέσω της Αφροδίτης, του Ερμή και της Γης, δημιουργούν την αιώνια επαναλαμβανόμενη θεία τριπλότητα και το έργο της αποδέσμευσης της ψυχής από την επιρροή της μορφής. Εξετάσαμε εδώ τις ακτίνες που επηρεάζουν άμεσα τον πλανήτη μας, τη Γη, εστιάζονται μέσω των τριών κυβερνητών πλανητών κι εκπορεύονται από ορισμένους αστερισμούς. Σε τελική ανάλυση ο πλανήτης είναι επακόλουθο ή αποτέλεσμα (να πω επακόλουθο αποτέλεσμα) της ακτινικής επιρροής, όπως ακριβώς στο ανθρώπινο ον το φυσικό σώμα είναι αποτέλεσμα των κυβερνώντων ακτίνων. Μέσω των πλανητών εκδηλώνονται ορισμένες δυναμικότητες. Αυτές είναι τρεις σε αριθμό και θα μπορούσα να τονίσω εδώ ότι οι ιεροί – λεγόμενοι – πλανήτες είναι εκείνες οι ακτινικές δυναμικότητες που εκφράζουν την ψυχή και το πνεύμα, με την ακτίνα της προσωπικότητας της μεγάλης εμψυχώνουσας Ζωής, του πλανητικού Λόγου, να υποτάσσεται στις δύο ανώτερες ακτίνες, όπως συμβαίνει με τον άνθρωπο μετά την τρίτη μύηση. Ένας μη-ιερός πλανήτης, όπως η Γη, υπόκειται ακόμη στην ακτίνα της προσωπικότητας της εμψυχώνουσας Ζωής και η ανταπόκριση στην εσωτερική εναδική ακτίνα δεν είναι αποτελεσματική. Έμμεσα οι Δίδυμοι κυβερνώνται απ’ τις ακτίνες που διαβιβάζουν εκείνες τις δυναμικότητες οι οποίες μαζί με τους Διδύμους αποτελούν το Μεταβλητό Σταυρό. Αυτές είναι η Σελήνη, ο Δίας, ο Άρης και ο Πλούτων. Διαβιβάζουν ενέργειες που εκφράζουν την τέταρτη, δεύτερη, έκτη και πρώτη ακτίνα. Συνεπώς μόνο μια ακτίνα λείπει όσον αφορά τους Διδύμους κι αυτή είναι η έβδομη Ακτίνα της Οργάνωσης, της Τελετουργικής Μαγείας και του Τυπικού. Αυτό ερμηνεύει την αστάθεια και τη ρευστότητα της επιρροής των Διδύμων και ευθύνεται κυρίως για τη συνεχή αποτυχία του ατόμου των Διδύμων να εκφράσει την ομορφιά, τα ιδανικά κ.λπ. που έγιναν αισθητά, έτσι ώστε να υλοποιηθούν στο φυσικό πεδίο. Η έβδομη ακτίνα προκαλεί παγίωση στο εξωτερικό επίπεδο της εμπειρίας και “αγκυροβολεί” (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω έναν τέτοιο όρο) τις ακτινικές δυνάμεις στη μορφή, δημιουργώντας μια συγκεκριμένη έκφραση των υποκειμενικών πραγματικοτήτων ή δυνάμεων. Στους Διδύμους συναντώνται έξι δυνάμεις και γι’ αυτό το λόγο το διπλό τρίγωνο ή η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

243

σφραγίδα του Βασιλιά Σολομώντα είναι ένα απ’ τα υποκειμενικά σύμβολα αυτού του ζωδίου, συνδέοντάς το πάλι με την Τεκτονική παράδοση και υποδεικνύοντας επίσης πάλι τον ουσιαστικό δυαδισμό αυτού του ζωδίου. Επομένως είναι παρούσες όλες οι εσώτερες δυναμικότητες και μόνο η έβδομη ακτίνα παραλείπεται από την προίκα του ανθρώπου που γεννήθηκε στους Διδύμους. Έτσι μπορούμε εύκολα να ερμηνεύσουμε τη μεταβλητότητα του ατόμου των Διδύμων. Η αποτελεσματικότητα του Ερμή αυξάνει επίσης στην ερμηνευτική της όψη επειδή το άτομο των Διδύμων μπορεί να βρει πάντοτε σημεία επαφής με τους ανθρώπους σχεδόν σε κάθε ακτίνα. Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον σημείο για να θυμάστε, αν αντιληφθείτε ότι το μεγάλο Τεκτονικό τυπικό εγκαινιάσθηκε υπό την επιρροή αυτού του ζωδίου κι όμως – η ακτίνα του τυπικού παραλείφθηκε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός της αντίδρασης που δημιουργεί αντίθεση κι επομένως αλληλεπίδραση και πάλη. Απ’ όπου και οι δοκιμασίες και οι εξετάσεις της Τεκτονικής διαδικασίας. Η έμμεση επιρροή της Σελήνης καθώς ενσωματώνει συμβολικά την τέταρτη ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης, εφοδιάζει τον Ερμή με τη διπλή τάση για πάλη, που είναι το χαρακτηριστικό αυτού του ζωδίου, καθώς και τη διπλή τάση για αρμονία που είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα όλης της πνευματικής διαμάχης. Σε σχέση μ’ αυτή τη δυαδικότητα της διαμάχης πρέπει να έχετε κατά νου ότι υπάρχει μια διαμάχη της εξελικτικής διαδικασίας, που οδηγεί τελικά στη διαμάχη πάνω στην Ατραπό. Αυτές είναι οι δύο όψεις της διαμάχης: ασυνείδητη και υπό τη διεύθυνση της μορφής· και συνειδητή ή υπό τη διεύθυνση της ψυχής. Υπάρχει επίσης η εναρμόνιση της προσωπικότητας και η επίτευξη της ολοκλήρωσης της προσωπικότητας· αυτή είναι μια συνέπεια ή στόχος της πρώτης διαμάχης κι έπειτα υπάρχει η επίτευξη αρμονίας μεταξύ ψυχής και μορφής· αυτή επιτυγχάνεται με την πάλη στα τελικά στάδια της Ατραπού. Έτσι γίνεται πάλι φανερός ο ουσιαστικός δυαδισμός αυτού του ζωδίου. Όταν η επιρροή του Δία γίνει έντονη και ισχυρή σ’ αυτό το ζώδιο, υποδεικνύει το μυημένο και το γοργά επιτεύξιμο “δυαδισμό σε σύνθεση” ψυχής και πνεύματος. Μέσω της δραστηριότητας του Ερμή ο άνθρωπος του οποίου ο Ήλιος είναι στους Διδύμους, υποβοηθείται να επιτύχει τη σύνθεση ψυχής και μορφής· μέσω της δραστηριότητας του Δία επιτρέπεται στον άνθρωπο του οποίου ωροσκόπος είναι οι Δίδυμοι, να επιτύχει τη συνειδητή ολοκλήρωση ψυχής και πνεύματος. Σημειώστε τα δύο αυτά σημεία γιατί έχουν πραγματική σημασία. Η διαμάχη που δημιουργεί αυτά τα στάδια στη συνείδηση, ενισχύεται από την έμμεση επιρροή του πλανήτη Άρη. Ο Άρης μεταφέρει τον πόλεμο στα βάθη των καταστάσεων, του περιβάλλοντος και της ύπαρξης και την ίδια στιγμή προσφέρει μια τέτοια αφοσίωση στον οραματισθέντα αντικειμενικό σκοπό – όπως γίνεται ορατός σε κάθε ιδιαίτερο σημείο της ατραπού – ώστε η τελική αποτυχία καθίσταται αδύνατη. Προς το τέλος της εξελικτικής διαδικασίας ο μαθητής αρχίζει να ανταποκρίνεται συνειδητά στην τέταρτη έμμεση επιρροή – εκείνη του Πλούτωνα που προκαλεί το θάνατο των παραγόντων που εμποδίζουν κι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

244

όλων όσων εμποδίζουν τη σύνθεση. Ο Πλούτων καθώς επηρεάζει τους Διδύμους, επιφέρει το θάνατο ή τον τερματισμό της χωριστικής, ενστικτώδους φύσης, γιατί αυτός είναι ο παράγοντας που βρίσκεται πίσω από κάθε δυαδισμό· ενυπάρχει σε ό,τι η Μυστική Δοξασία αποκαλεί η αρχή αχανκάρα ή η επίγνωση του χωριστικού, απομονωμένου εγώ· είναι εχθρική για αιώνες στην έφεση της φυλακισμένης ψυχής, που εστιάζεται ή ταυτίζεται με κάποια όψη της προσωπικότητας και σε ένα μετέπειτα στάδιο με την ίδια την προσωπικότητα. Σ’ αυτή την ανάλυση των διαφόρων ζωδίων δεν έδωσα πολύ χρόνο στην εξέταση του αποτελέσματος των ζωδιακών σημείων πάνω στο φυσικό σώμα. Αυτή είναι μια επιστήμη από μόνη της και συνδέεται στενά με ολόκληρη τη θεωρία της πνευματικής θεραπείας. Θα ήθελα όμως να θίξω τη σχέση των Διδύμων με τη φυσική μορφή, γιατί συμβολίζει αληθινά τη διαδικασία της θείας ανέλιξης και συνεπώς είναι πολύ επίκαιρη. Οι Δίδυμοι κυβερνούν τους βραχίονες και τα χέρια, υποδεικνύοντας την υπηρεσία που πρέπει να προσφέρουν οι δύο αδελφοί ο ένας στον άλλο, προκαλώντας τη διάλυση (υπό τον Πλούτωνα) της χωριστικής σχέσης που υφίσταται για τόσο πολύ ανάμεσά τους. Είναι η υγεία στη ζωή που πρέπει να εξετασθεί εδώ και γι’ αυτό το λόγο οι Δίδυμοι κυβερνούν επίσης την οξυγόνωση του αίματος, που οδηγεί σαν αποτέλεσμα σε ζωική δραστηριότητα και στην ελεύθερη αλληλεπίδραση και κυκλοφορία της όψης πνεύμα-ψυχή σ’ όλους τους πολύπλοκους οργανισμούς μέσα στη συλλογική μορφή. Όπου υπάρχει ελεύθερη ροή ζωικής δύναμης και κανένα εμπόδιο στην κυκλοφορία του ζωικού ρευστού μέσω του αίματος, εκεί συνεπώς και κανονικά θα υπάρχει μια τέλεια υγεία. Η κατανόηση αυτού του νόμου προκαλεί στο μυημένο την κατάσταση της ελεγχόμενης υγείας και της επιλεγμένης αθανασίας που είναι ο δηλωμένος στόχος πολλών σχολών νοητικής θεραπείας. Αυτές είναι, όπως ξέρετε (χωρίς καμιά εξαίρεση), τόσο καθαρά μυστικιστικές και αντιεπιστημονικές, ώστε οι επιτεύξεις τους είναι πρακτικά μηδενικές. Δείχνουν το ιδεώδες αλλά αποτυγχάνουν στην ολοκλήρωση. Οι Δίδυμοι κυβερνούν επίσης το νευρικό σύστημα και τις ρευστές αντιδράσεις ολόκληρου του νευρικού οργανισμού. Επομένως σ’ αυτό το ζώδιο και στη δραστηριότητά του έχετε την τάση για τον τελικό έλεγχο των δύο όψεων της ψυχής στις οποίες τόσο συχνά αναφέρθηκα στα βιβλία μου: τη ζωική όψη που εδρεύει στην καρδιά και χρησιμοποιεί το ρεύμα του αίματος σαν τον τρόπο της αλληλεπίδρασης και της ζωοδότριας έκφρασής της και την όψη συνείδηση που εδρεύει στο κεφάλι και χρησιμοποιεί το νευρικό σύστημα σαν τον τρόπο ή όρο ή διαδικασία έκφρασής της. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί τόσο το άμεσο όσο και το έμμεσο αποτέλεσμα των ακτίνων που κυβερνούν το ζώδιο. Μέσω της κατανόησης της ζωής και της συνείδησης, καθώς κυβερνώνται από τους Διδύμους, μπορεί να επιτευχθεί νοητικά η τελική αποδέσμευση. Συλλογισθείτε αυτή τη δήλωση, γιατί στους Διδύμους ο μαθητής μπορεί να φτάσει σε κάποια νοήμονα σύλληψη εκείνου που ονομάζουμε μηχανισμό της συνείδησης και ζωικές διαδικασίες που επιτρέπουν τελικά στον

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

245

άνθρωπο να είναι αυτό που είναι. Οι Δίδυμοι κυβερνούν επίσης το θύμο αδένα ο οποίος είναι προς το παρόν ανενεργός στον ενήλικα, λόγω του γεγονότος ότι το καρδιακό κέντρο δεν είναι αφυπνισμένο στην πλειονότητα. Όμως θα γίνει ενεργό όταν “ο αθάνατος αδελφός πλημμυρίσει το θνητό αδελφό με το φως και τη ζωή του Θεού”. Τότε το καρδιακό κέντρο με τη συσχετιστική του δραστηριότητα της συνείδησης (ομαδική κατανόηση και ομαδική αγάπη) θα λειτουργεί ελεύθερα. Στην πραγματικότητα το μυστήριο αυτού του ζωδίου αφορά το μυστικό της ανταπόκρισης που πρέπει και τελικά θα υπάρξει μεταξύ των δύο αδελφών, μεταξύ των δύο πόλων – ψυχής και μορφής – και μεταξύ του θνητού εαυτού ή προσωπικότητας και του αθάνατου εαυτού ή ψυχής. Η ευαισθησία και η γοργή αντίδραση είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που γεννήθηκαν με τον Ήλιο σ’ αυτό το ζώδιο ή με ωροσκόπο τους Διδύμους. Αυτό οδηγεί στα πρώτα στάδια και στο υπανάπτυκτο άτομο σε μια ρευστή μεταβλητότητα· στα μετέπειτα και πιο προχωρημένα στάδια οδηγεί σε μια εξίσου ρευστή αλλά αναλυτική κατανόηση των ανθρώπων και των περιστάσεων. Αυτή επέρχεται με τη συνεχή δραστηριότητα, την ακατάπαυστη κίνηση και τις ατελείωτες αλλαγές συνθηκών που είναι έμφυτες στο καθαυτό ζώδιο· αυτές “πάλλονται μεταξύ των δύο όψεων” του διπλού αυτού ζωδίου κι εντείνονται από το γεγονός ότι οι Δίδυμοι είναι η πιο σημαντική όψη του Μεταβλητού Σταυρού, θέτοντας ή ορίζοντας τις αλλαγές και το ρυθμό της προόδου τους. Στο πολικό αντίθετο αυτού του ζωδίου, τον Τοξότη, η αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο αδελφών ή μεταξύ κατώτερου και ανώτερου εαυτού εστιάζεται ή ρυθμίζεται σε μια ενωμένη και κατευθυνόμενη προσπάθεια. Ο ρευστός ευμετάβλητος άνθρωπος γίνεται ο αυτο-διευθυνόμενος μαθητής, προσηλωμένος στην προσπάθεια, όμως διατηρώντας τη μεταβλητότητα που αναπτύχθηκε προηγουμένως, αλλά ελέγχοντας και κυβερνώντας την τάση για ρευστότητα, για άσκοπη κίνηση και για λάθος κατευθυνόμενη αλλαγή. Ασχολήθηκα αρκετά μ’ αυτά όταν μελετούσαμε το ζώδιο του Τοξότη κι επομένως είναι περιττό να τα επαναλάβω εδώ. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον για το μυημένο ή τον προχωρημένο μαθητή να αντιληφθεί ότι σ’ αυτό το ζώδιο κανείς πλανήτης δε βρίσκεται σε πτώση ή σε έξαρση. Το κλειδί γι’ αυτό το μυστήριο κρύβεται στο γεγονός ότι στο ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στους Διδύμους και τον Τοξότη οι αντικειμενικοί σκοποί της μαχόμενης και σχεδόν τυφλής συνειδητής οντότητας είναι η ισορροπία, η ισοστάθμιση, η συγχώνευση και η ανάμειξη. Πρέπει να επιτύχει την αρμονία με μια επακόλουθη αποφυγή όλων των ακροτήτων. Τα επτά ζώδια – συμπεριλαμβανομένων των Διδύμων και του Τοξότη – έχουν εξαιρετική σπουδαιότητα όσον αφορά την ανθρωπότητα: Δίδυμοι – Υποκειμενικό σε φύση. Ζωτικό. Δεν εστιάζεται στο φυσικό πεδίο. Εστιάζεται στο θνητό αδελφό. Καρκίνος Λέων Είναι αυστηρά ανθρώπινα ζώδια με την αναγνώρισή τους Παρθένος της δυαδικότητας που τονίζεται στο κεντρικό ζώδιο της Ζυγός Παρθένου.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

246

Σκορπιός Τοξότης – Υποκειμενικό σε φύση. Ζωτικό. Δεν εστιάζεται στη συνείδηση στο φυσικό πεδίο. Εστιάζεται στον αθάνατο αδελφό. Στον Τοξότη απαντάται η ίδια κατάσταση. Κανένας πλανήτης δεν είναι σε έξαρση ή πτώση. Όμως ο Ερμής, βρίσκεται σε φθορά ή η επιρροή του μειώνεται. Στους Διδύμους τα παραπάνω αληθεύουν για το Δία. Γιατί συμβαίνει αυτό, είναι ένα από τα μυστικά της μύησης, μιλώντας εσωτερικά. Το κλειδί για το μυστήριο βρίσκεται στο βασικό, πνευματικό δυαδισμό του Δία σε αντίθεση με το δυαδισμό σώματος-ψυχής των Διδύμων· στον Τοξότη ο δυαδισμός του Ερμή όπως εκφράζεται στον κατώτεροανώτερο νου, υπερβαίνεται από τον παγκόσμιο ή πνευματικό νου. Περισσότερα απ’ αυτό τον υπαινιγμό δεν μπορούν να δοθούν αυτή τη στιγμή. Σε σχέση με τους δεκανούς και τους κυβερνήτες τους έχει ενδιαφέρον να βρούμε ότι ο Σεφάριαλ και ο Άλαν Λήο δίνουν εντελώς διαφορετικούς κυβερνώντες πλανήτες κι ότι αμφότεροι έχουν δίκιο. Μοναδικά γι’ αυτόν ο Σεφάριαλ δίνει τους τρεις πλανήτες Δία, Άρη και Ήλιο κι έτσι υποδεικνύει εκείνους που είναι οι εσωτερικοί κυβερνήτες του ζωδίου πάνω στον τροχό της μαθητείας. Συνήθως η επιλογή του είναι εξωτερική κι όχι εσωτερική. Ο Λήο σ’ αυτή την περίπτωση δίνει τον Ερμή, την Αφροδίτη και τον Κρόνο κι αυτοί οι τρεις κυβερνούν τον τροχό της συνηθισμένης ζωής. Μεταξύ τους καλύπτουν τον τροχό καθώς περιστρέφεται και στις δύο κατευθύνσεις. Θα σημειώσετε πώς δύο από τους κυβερνώντες πλανήτες των δεκανών στην περίπτωση του συνήθους τροχού χρησιμεύουν για να ενισχύσουν τους πλανητικούς κυβερνήτες του ζωδίου των Διδύμων με τον Κρόνο να προσφέρει σε κάποιο σχετικά προχωρημένο στάδιο την αντίθεση που χρειάζεται για να επέλθει μια βασική περιστροφή. Σημειώστε αυτή τη φρασεολογία. Το όλο θέμα του περιστρεφόμενου τροχού με τη διπλή του δράση και το διπλό του αποτέλεσμα στη συνείδηση (κι επομένως το όλο πρόβλημα των τριών δεκανών και των κυβερνητών τους σε κάθε σημείο του ζωδιακού) πρέπει να παραμείνει ένα δύσκολο και δυσνόητο πρόβλημα μέχρι εκείνη την εποχή που οι αστρολόγοι θα αναπτύξουν την τετραδιάστατη συνείδηση και θα γνωρίζουν την αληθινή έννοια της Βιβλικής φράσης: ο “τροχός που στρέφεται στον εαυτό του”. Στην πραγματικότητα ο τροχός δεν περιστρέφεται σαν ένας τροχός αυτοκινήτου είτε προς τα εμπρός είτε προς τα πίσω. Στρέφεται σε κάθε κατεύθυνση και στις δύο διευθύνσεις ταυτόχρονα. Το γεγονός αυτό είναι προς το παρόν αδύνατο να το συλλάβει η ανθρώπινη συνείδηση. Η πολυπλοκότητα που περιλαμβάνεται στην πρόοδο διαμέσου των δεκανών – που ρυθμίζουν επίσης τους κυβερνήτες – μπορεί να βρεθεί ότι βασίζεται στην πολλαπλή αυτή δράση του τροχού. Επομένως ο τροχός κινείται όχι μόνο δεξιόστροφα, αλλά και στις δύο κατευθύνσεις ταυτόχρονα κι επίσης σε ορθές γωνίες προς τον εαυτό του. Το προφανές της έννοιας των δύο Λέξεων για το ζώδιο δεν απαιτεί από μέρους μου καμιά διευκρίνιση. Για το συνηθισμένο άνθρωπο η Λέξη αντηχεί: “Η αστάθεια ας κάνει το έργο της”, αλλά για το μαθητή η Λέξη ηχήθηκε από την ίδια την ψυχή: “Αναγνωρίζω τον άλλο μου εαυτό και στο σβήσιμο αυτού του εαυτού, αυξάνω και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

247

λάμπω”. Ρευστότητα, αναγνώριση της δυαδικότητας, ψυχικός έλεγχος! Αυτοί είναι οι βασικοί τόνοι του ζωδίου και πρέπει να είναι ο βασικός τόνος της ζωής σας, γιατί ανεξάρτητα αν βρίσκεστε σ’ αυτό το ζώδιο σ’ αυτή τη ζωή, ρύθμισε κάποια φορά και πολλές φορές την εμπειρία σας και τα αποτελέσματα σημάδεψαν τη ζωή του προχωρημένου μαθητή. ΤΑΥΡΟΣ Φτάνουμε τώρα στο τελευταίο απ’ τα δώδεκα ζώδια που εξετάζουμε και το τελευταίο από εκείνα που επηρεάζουν την ανθρωπότητα. Είναι επίσης το δεύτερο ζώδιο το οποίο – μετά τον αναπροσανατολισμό που προηγείται της μαθητείας – προκαλεί αλλαγές κι ευκαιρία για το μαθητή. Ερχόμαστε επίσης στο ζώδιο που καλείται “το ζώδιο του κύριου ζωικού κινήτρου”, επειδή ο Ταύρος είναι το σύμβολο της επιθυμίας σ’ όλες τις φάσεις της. Είτε ο υποκειμενικός άνθρωπος ωθείται από την επιθυμία, είτε ο μαθητής ελαύνεται στην ατραπό της επιστροφής απ’ την ώθηση της έφεσης, είτε ο μυημένος ελέγχεται από τη θέληση για συνεργασία με το Σχέδιο, ανταποκρίνεται ωστόσο στην πιο δυναμική εκδήλωση μιας ελάχιστα γνωστής και κατανοητής όψης της θειότητας, στην οποία δίνουμε το ανεπαρκές όνομα της Θέλησης του Θεού. Θέληση, ισχύς, επιθυμία, έφεση, φιλοδοξία, κίνητρο, σκοπός, ώθηση, ελατήριο, σχέδιο – όλες αυτές είναι λέξεις που επιχειρούν να εκφράσουν μια από τις κύριες υποκείμενες ιδιότητες και θεμελιώδεις αιτίες (σπάνια γνωρίζει ο άνθρωπος ποια) της εκδήλωσης, των εξελικτικών διαδικασιών και της θέλησης-για-ύπαρξη και της θέλησης-για-ζωή. Η μεγάλη τριπλότητα της επιθυμίας-έφεσης-διεύθυνσης (θέληση) είναι μόνο τρεις λέξεις που επιχειρούν να περιγράψουν την πρόοδο και τη ροπή του ανθρώπου προσωπικότητας, του ανθρώπου ψυχής και του ανθρώπου αγωγού για το πνεύμα ή τη ζωή. Και οι τρεις δείχνουν ανεπαρκώς την αιτία της τριπλής έκφρασης που υπόκειται σε κάθε γεγονός, σ’ όλη την πρόοδο και σ’ όλα τα γεγονότα σε χρόνο και χώρο. Ο Βούδδας ήταν εκείνος που αποσαφήνισε για τον άνθρωπο τη φύση της επιθυμίας και τα αποτελέσματά της, με τις δυσάρεστες συνέπειες που προκαλεί η επιθυμία όταν είναι επίμονη και αφώτιστη. Ο Χριστός ήταν εκείνος που δίδαξε τη μετουσίωση της επιθυμίας σε έφεση η οποία, όπως εκφράζεται στην Καινή Διαθήκη, είναι η προσπάθεια της ανθρώπινης θέλησης (που μέχρι τώρα εμψυχώνεται ή εκφράζεται απ’ την επιθυμία) να συμμορφωθεί με τη θέληση του Θεού – αυτό χωρίς κατανόηση αλλά με συμμόρφωση, με πλήρη εμπιστοσύνη και με την εσώτερη βεβαιότητα ότι η θέληση του Θεού πρέπει να είναι για το καλό τόσο του ατόμου όσο και του όλου. Τώρα καθώς η Σαμπαλλική δύναμη αρχίζει να εισρέει στον κόσμο, ο άνθρωπος αναζητεί μια άλλη ερμηνεία της θέλησης του Θεού, που δε θα περιλαμβάνει τη μέχρι τώρα τυφλή συγκατάθεση κι αναπόφευκτη αποδοχή των ανεξιχνίαστων εντολών μιας ισχυρής, αναπόδραστης Πρόνοιας, αλλά που θα προκαλέσει μια κατανοούσα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

248

συνεργασία με το θείο Σχέδιο και μια φωτισμένη συγχώνευση της ατομικής θέλησης με τη μεγάλη θεία θέληση κι αυτό για το μεγαλύτερο καλό του συνόλου. Για την επιθυμητή αυτή στάση υπάρχει μια παγκόσμια προετοιμασία που προωθείται μ’ έναν απλό και διακριτικό τρόπο μέσω της βαθμιαίας διέγερσης της θέλησης-για-το-καλό παντού και με την απαίτηση που διατυπώνεται παγκόσμια, ότι οι ανθρώπινες συνθήκες πρέπει να φωτισθούν αληθινότερα, να πολωθούν εντονότερα στο καλό του όλου και να υποταχθούν οριστικότερα στην έμφυτη θεία παρόρμηση για ομορφιά, σύνθεση κι ελεύθερη έκφραση του κρυμμένου μυστηρίου που μπορεί να βρεθεί στην καρδιά όλων των μορφών. Προωθείται επίσης μέσω της σταθερής προσπάθειας να κατανοηθεί και να ερμηνευθεί το Σχέδιο για την ανθρωπότητα, καθώς το πλατύ του περίγραμμα αρχίζει να γίνεται φανερό στην αναπτυσσόμενη νοημοσύνη του ανθρώπου. Όλα αυτά υποδεικνύουν μια αυξανόμενη ανταπόκριση από τη πλευρά του ανθρώπου στις εισερχόμενες Σαμπαλλικές επιρροές και την επακόλουθη εφέλκυση της όψης θέληση της φύσης του ανθρώπου. Αυτή πρέπει να προκαλέσει ανεπιθύμητα καθώς και επιθυμητά αποτελέσματα εξαιτίας του τωρινού σημείου εξέλιξης του ανθρώπου και συνεπώς ευθύνεται για πολλά από όσα συμβαίνουν στον κόσμο σήμερα. Η τρεμαλέα ανταπόκριση της ανθρωπότητας (με το μέσον των πιο φωτισμένων και ευαίσθητων ανθρώπων σε κάθε χώρα) σ’ αυτή την επιρροή και η αντίστοιχη μαγνητική αλληλεπίδραση ανάμεσα στο μεγάλο κέντρο της Σαμπάλλα και το ανθρώπινο κέντρο είναι ένα σταθερά αυξανόμενο γεγονός που καταγράφεται και σημειώνεται απ’ την επιτηρούσα Ιεραρχία και καθιστά ορισμένες μείζονες αλλαγές αναπόδραστες κι αναπόφευκτες. Αυτή συνηγορεί για το μέλλον παρά την προσωρινή κατάχρηση των δυνάμεων. Ταυτόχρονα και αναγκαστικά η αλληλεπίδραση αυτή εφελκύει ανταπόκριση από τον απροετοίμαστο και ανέτοιμο και απ’ το λάθος προσανατολισμένο κι εγωιστικά πολωμένο πρόσωπο. Διεγείρει στο άτομο τη θέλησηγια-δύναμη και ευνοεί την εσφαλμένη ολοκλήρωση της προσωπικότητας και τις αναγκαστικές επιθυμίες της. Έτσι μέσω αυτών των προσωπικοτήτων και της εσφαλμένης τους έμφασης και διδασκαλίας παρεκτρέπονται τα έθνη – πάλι προσωρινά – και η Σαμπαλλική δύναμη χρησιμοποιείται και κατευθύνεται εσφαλμένα. Η συνέπεια του διπλού αυτού αποτελέσματος της Σαμπαλλικής δύναμης την τωρινή εποχή είναι η καταστάλαξη εκείνης της καθαρτήριας αλλά τρομερής διαδικασίας που ονομάζουμε Πόλεμο. Αυτός ο πόλεμος είναι το αποκορύφωμα της διαμάχης ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων και τη βασική δυαδικότητα της εκδήλωσης και δεν κινητοποιείται βασικά όπως σ’ όλους τους προηγούμενους πολέμους. Όταν αναφέρομαι σ’ αυτή τη διαμάχη θα σας υπενθύμιζα ότι σε μας (τους εργάτες στην εσώτερη πλευρά) η διαμάχη του 1914 και η τωρινή είναι οι δύο φάσεις μιας κατάστασης. Ο πόλεμος, όταν διατηρείται σε μια σταθερή εστίαση από τους Οδηγούς της φυλής κι όταν δεν επιτρέπεται να ακολουθήσει μια μακρά και τρομερή πορεία, μπορεί σαφώς να προωθήσει τους σκοπούς της εξέλιξης με τη δημιουργία καταστάσεων που

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

249

ευνοούν τη νοητική ανάπτυξη υπό πνευματική καθοδήγηση, απαιτώντας καθαρή σκέψη (ένα πράγμα που είναι σπάνιο να βρεθεί), την απομάκρυνση των ανεπιθύμητων συνθηκών με την ανάδυσή τους στην επικαιρότητα και την επακόλουθη απομάκρυνση των πηγών εκπόρευσης καθώς και με τα σαφή αποτελέσματα που παράγονται στο συναισθηματικό σώμα της ανθρωπότητας με το συλλογικό πόνο και δυστυχία. Αυτή η οδύνη, η στέρηση, η αγωνία και η δυστυχία μπορούν να οδηγήσουν σε μια αντιστροφή του ανθρώπινου προσανατολισμού πάνω στον τροχό της ζωής, όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του ατομικού ζηλωτή. Μπορεί να οδηγήσει στην εστίαση όλων των ζωικών τάσεων σε έναν κόσμο αληθινότερων αξιών και πραγματικότητας και να εγκαινιάσει έτσι το νέο και καλύτερο πολιτισμό τον οποίο όλοι ελπίζουμε. Κοιτάζοντας τον κόσμο σήμερα, αν μπορούσατε να τον δείτε όπως τον βλέπουμε εμείς οι δάσκαλοι στην εσώτερη πλευρά, θα αποκτούσατε επίγνωση μιας τέτοιας επανεστίασης και επαναπροσανατολισμού σ’ όλες τις πλευρές. Όμως υπεισέρχεται πάλι το στοιχείο του χρόνου (αυτή η εγκεφαλικά ρυθμιζόμενη αίσθηση επίγνωσης) και το πρόβλημα με το οποίο σχετίζεται τώρα η Ιεραρχία είναι να δει ότι η τωρινή διαμάχη δε θα διατηρηθεί ακατάλληλα πολύ, για να αφυπνισθούν όλα τα έθνη χωρίς εξαίρεση σε μια αίσθηση της δραματικής σημασίας της τωρινής εποχής και της ορθής συμμετοχής και ευθύνης τους και να μηχανευθούν έτσι μια κορύφωση με την οποία θα μπορέσει να μαθευτεί το ορθό παγκόσμιο μάθημα· με την οποία ο κόσμος θα μπορέσει να εξαγνισθεί, εξαλείφοντας τα ανεπιθύμητα στοιχεία που παρεμποδίζουν τη νέα εποχή και την αναπήδηση ενός πιο πνευματικού πολιτισμού· και με την οποία οι δυνάμεις του μίσους, της σκληρότητας, του υλισμού και του σκότους θα μπορέσουν να οδηγηθούν πίσω (οπουδήποτε βρίσκονται) από τη σαρωτική επίθεση των Δυνάμεων του Φωτός. Θα μπορούσε να τονισθεί εδώ ότι όπως ακριβώς η Υδροχοϊκή Εποχή έρχεται σε εκδήλωση για τον πλανήτη μας σαν σύνολο, εισάγοντας την αφυπνισμένη της παγκόσμια επίγνωση και τους νέους τρόπους έκφρασης της παγκόσμιας σύνθεσης, των ανθρώπινων ενδιαφερόντων και της παγκόσμιας θρησκείας, έτσι και η ανθρωπότητα, ο παγκόσμιος μαθητής, αρχίζει να περιέρχεται υπό την επιρροή του Ταύρου. Αυτή η επιρροή θα επιφέρει αυτή την εποχή την αντιστροφή του τροχού της ζωής για όσους από την ανθρώπινη οικογένεια είναι έτοιμοι (και ο αριθμός τους είναι τώρα πολύ μεγάλος). Αυτό συμβαίνει και τα αποτελέσματα είναι αναπόφευκτα και δεν μπορούν να αποτραπούν. Το μεγάλο ερώτημα είναι: Θα προκαλέσει άραγε η Ταυρική αυτή επιρροή που αυξάνει από τις εισερχόμενες Σαμπαλλικές δυνάμεις, τη φωτεινή πλημμύρα της φώτισης της οποίας θεματοφύλακας είναι ο Ταύρος, ή απλώς θα θρέψει την επιθυμία, θα αυξήσει την ιδιοτέλεια και θα φέρει την ανθρωπότητα στα “φλογισμένα ύψη του ατομικού συμφέροντος” αντί για το όρος της όρασης και της μύησης; Αυτή είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν αυτό τον καιρό οι Γνώστες της φυλής στους διάφορους βαθμούς γνώσης και φώτισης. Καμιά απ’ αυτές τις επιδράσεις – η

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

250

Ταυρική ή η Υδροχοϊκή – δεν μπορεί να αποφευχθεί. Όπως θα δείτε όταν μελετήσουμε την ανάλυση αυτού του ζωδίου και φτάσουμε να εξετάσουμε τους κυβερνήτες του, ο Ταύρος σφυρηλατεί τα εργαλεία της εποικοδομητικής ζωής ή της καταστροφής· σφυρηλατεί τις αλυσίδες που δένουν ή δημιουργεί το κλειδί που ξεκλειδώνει το μυστήριο της ζωής· αυτή η διαδικασία σφυρηλάτησης με τον επακόλουθο θόρυβό της, συνεχίζεται αυτό τον καιρό με ένα δυναμικό τρόπο. Ο Ήφαιστος ελέγχει τις διαδικασίες του χρόνου που μοιάζουν με αμόνι και δίνει το χτύπημα που διαμορφώνει το μέταλλο σ’ αυτό που είναι επιθυμητό κι αυτό αληθεύει σήμερα όσο ποτέ άλλοτε. Είναι αυτός που σφυρηλατεί το δρόμο του ερχόμενου Αβατάρ ο Οποίος – τη σωστή στιγμή – θα προβάλει, ενσωματώνοντας μέσα Του τη Θέληση του Θεού που είναι η θεία θέληση-για-το-καλό, για ειρήνη μέσω κατανόησης και για ορθές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ των εθνών. Η Ταυρική επίδραση πρέπει να θεωρηθεί πια ότι έχει εξαιρετική δυναμικότητα σήμερα, ιδιαίτερα από τη σκοπιά των υποκειμενικών πνευματικών αξιών· ο Ταύρος είναι ο κυβερνήτης και η καθοδηγούσα επιρροή εκείνου που συμβαίνει παντού. Θα ήθελα εδώ να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι αυτό το ζώδιο είναι ένα συνθετικό ζώδιο με την έννοια ότι φέρνει σε έκφραση στο φυσικό πεδίο μια εσώτερη παρώθηση κάποιας συγκεκριμένης φύσης. Αυτό το κάνει επειδή η βασική του ποιότητα εκδηλώνεται σαν επιθυμία στη μάζα των ανθρώπων και σαν θέληση ή κατευθυνόμενος σκοπός στο μαθητή ή το μυημένο. Εκδηλώνεται σαν ισχυρογνωμοσύνη στο μέσο άνθρωπο (κι αυτή είναι κυριολεκτικά πεισματική προσκόλληση στους σκοπούς της προσωπικότητας) ή σαν νοήμων εκφραζόμενη θέληση – που κινητοποιείται από την ώθηση της αγάπης – στον προχωρημένο άνθρωπο. Αυτή υπονοεί προσκόλληση στον ψυχικό σκοπό. Οι άνθρωποι που είναι φυσικά και λόγω γέννησης Ταύροι, θα κάνουν καλά να εξετάσουν αυτή τη δήλωση κι έτσι να δοκιμάσουν όλες τις μεγάλες καθοριστικές δραστηριότητές τους με το ερώτημα: Κινητοποιείται άραγε η τωρινή μου στάση, η εργασία ή η πρόθεσή μου από την επιθυμία της προσωπικότητας, ή εργάζομαι και σχεδιάζω άμεσα κάτω απ’ την ώθηση και το κίνητρο της ψυχής; Αυτό θα δώσει το βασικό τόνο όλων των Ταυρικών προβλημάτων. Ολόκληρο το μυστικό του θείου σκοπού και σχεδιασμού κρύβεται σ’ αυτό το ζώδιο, λόγω της θεμελιώδους σχέσης των Πλειάδων με τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και το ηλιακό μας σύστημα. Αυτό αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά τρίγωνα σε ολόκληρη την κοσμική σειρά των σχέσεών μας κι αυτή η σπουδαιότητα ενισχύεται επίσης από το γεγονός ότι ο “οφθαλμός του Ταύρου” είναι ο οφθαλμός της αποκάλυψης. Ο υποκείμενος στόχος της εξελικτικής διαδικασίας – “η εφόρμηση του Ταύρου του Θεού”, όπως καλείται εσωτερικά – αποκαλύπτει σταθερά και ακατάπαυστα το εκπληκτικό και μεγαλόπρεπο σχέδιο της Θεότητας. Αυτό είναι το θέμα που αποκαλύπτει το φως. Υπάρχει επίσης αυτό τον καιρό, εξαιτίας της εισροής Σαμπαλλικής δύναμης, η εγκαθίδρυση μιας ιδιάζουσας σχέσης ή ευθυγράμμισης μεταξύ του αστερισμού του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

251

Ταύρου (με την ειδική του ευθυγράμμιση με τις Πλειάδες και τη Μεγάλη Άρκτο), του πλανήτη Πλούτωνα και της Γης μας. Αυτή προκαλεί πολλή από τη σημερινή παγκόσμια δυσκολία και είναι κάτι που οι σύγχρονοι αστρολόγοι καλά θα κάνουν να εξετάσουν. Αυτή την εποχή αποτελεί ένα μείζον κοσμικό τρίγωνο που ρυθμίζει πολλά απ’ όσα συμβαίνουν τώρα. Αυτή η Σαμπαλλική δύναμη είναι εκείνη που “αναρριπίζει ή εντείνει το φως με την αφαίρεση των εμποδίων και προχωρεί από πολύ μακρινά μέρη, διαχυνόμενη δια του οφθαλμού της φώτισης σ’ εκείνες τις σφαίρες επιρροής πάνω στο θλιμμένο πλανήτη, τη Γη, ωθώντας τον Ταύρο στην εφόρμησή του”. Έτσι μιλά το Αρχαίο Σχόλιο. Η σημασία του είναι ότι η ενέργεια της θέλησης – που αποδεσμεύθηκε πρόσφατα από τον Σανάτ Κουμάρα πάνω στον πλανήτη μας – εκπορεύεται μέσω του κεφαλικού κέντρου του πλανητικού Λόγου από τη Μεγάλη Άρκτο· υποβιβάζεται σε κραδασμό από μια απ’ τις Πλειάδες (απ’ όπου και η επιρροή της στην ύλη και απ’ όπου επίσης τα έκδηλα Ταυρικά αποτελέσματα πάνω στην ανθρωπότητα) κι έτσι εισέρχεται στο ηλιακό μας σύστημα. Εκεί απορροφάται από εκείνο το μείζον κέντρο της πλανητικής μας ζωής, που ονομάζουμε Σαμπάλλα. Αναγκαστικά το αποτέλεσμά της είναι διπλό. Σε κάποια έθνη, φυλές και άτομα προκαλεί μια αναπήδηση της αυτοβουλίας ή της θέλησης-για-δύναμη που χαρακτηρίζει την αναπτυγμένη κατώτερη φύση, την όψη προσωπικότητα της ολοκληρωμένης ατομικότητας. Προκαλεί – αν και λιγότερο άμεσα – μια διέγερση της θέλησης-για-υπηρεσία του σχεδίου, όπως συλλαμβάνεται από τους παγκόσμιους ζηλωτές, μαθητές και μυημένους. Έτσι υλοποιούνται οι σκοποί της Θεότητας. Εξαιτίας της παγκόσμιας γοητείας ο αληθινός σκοπός και το ιδεώδες που τέθηκε ενώπιον των πλανητικών μας δυνάμεων από την παν-δημιουργική Θέληση, διαστρεβλώνεται από πολλούς ανθρώπους. Δεν είναι πολωμένοι στη θεία θέληση αλλά είναι προς το παρόν επικεντρωμένοι στις προσωπικότητές τους κι επομένως μόνο λίγοι εκτιμούν την ομορφιά της αποσκοπούμενης ομαδικής ζωής, ομαδικού σκοπού κι ομαδικής συγχώνευσης. Η ομαδική ζωή τείνει στην εκπλήρωση της ελεύθερης θέλησης για υπηρεσία και της ελεύθερης υποταγής της κατώτερης θέλησης στον ανώτερο σκοπό σε ομαδικό σχηματισμό. Όμως μέσω της προσεγγιζόμενης γοητείας η ομαδική αυτή δραστηριότητα και ζωή διαστρεβλώνεται σε επιβαλλόμενη θέληση και στην έννοια του υπερ-κράτους. Αυτή προκαλεί τη φυλάκιση του νου και τον περιορισμό κάθε ελευθερίας, κάθε ελεύθερης σκέψης κι ελεύθερης θέλησης. Ο άνθρωπος αιχμαλωτίζεται απ’ το ανθρωποποίητο κράτος. Αυτό δίνει ένα κλειδί σε πολλά απ’ όσα συμβαίνουν σήμερα και στην ξεροκέφαλη πορεία των γοητευμένων ανθρώπων, στην ακαμψία των ατόμων για τους χωριστικούς, εσφαλμένους ιδεαλισμούς τους και για την αποδοχή τους της επιβολής ενός κανόνα ζωής και μιας τάξης ζωής που επιβάλλεται πάνω τους με τη δύναμη και δεν είναι ελεύθερη έκφραση ενός ελεύθερου ανθρώπου. Η ίδια επίσης δύναμη φέρνει σε άλλους ανθρώπους και άτομα ένα μέτρο φώτισης – μια φώτιση που αποκαλύπτει την υποκείμενη σύνθεση, υποδεικνύει το δυαδισμό

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

252

που πρέπει τελικά να εξαφανισθεί και υποδεικνύει επίσης το μυστικό των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Η μια αντίδραση προκαλεί την εφόρμηση των υλιστικών συστημάτων της ζωής, της σκέψης και της επιθυμίας, που ορμούν τυφλά μπροστά με τη δύναμη της ώσης τους και δημιουργούν μια σκηνή ισχυρής έκφρασης κι ενεργού κίνησης· η άλλη εκδηλώνεται σ’ ένα μακρινό όραμα δυνατότητας και μια σταθερή κίνηση προς τα εμπρός παρά τους άμεσους κινδύνους και δυσκολίες. Επομένως ο Ταύρος είναι διπλός σε έκφραση. Σήμερα βλέπουμε την επίμονη ορμή της κατώτερης φύσης της ανθρωπότητας που ενσωματώνεται στις δυνάμεις της επιθετικότητας και τη σκόπιμη πρόοδο εκείνων των ανθρώπων και των λαών που ζητούν ακόμη και χωρίς πλήρη κατανόηση να εκτελέσουν τα σχέδια του Θεού, να προχωρούν σε αντίθεση μεταξύ τους. Αυτό συμβαίνει στο βαθμό που οι εξελικτικές διαδικασίες οδήγησαν την ανθρωπότητα, απ’ όπου και η κρίσιμη κατάσταση που απαντάται τώρα. Το ερώτημα είναι: Θα κυριαρχήσει άραγε ο Ταύρος της επιθυμίας ή ο Ταύρος της θείας φωτισμένης έκφρασης; Το ζώδιο αυτό είναι ένα γήινο ζώδιο και γιαυτό η εκτέλεση του Σχεδίου ή η εκπλήρωση της επιθυμίας πρέπει να γίνει στο εξωτερικό πεδίο της ζωής. Αυτή η θέληση ή επιθυμία πρέπει να εκφρασθεί στο πεδίο της εξωτερικής ζωής και στο περιβάλλον είτε είναι το περιβάλλον ενός ατόμου, ενός έθνους ή μιας ομάδας εθνών. Όπως γνωρίζετε, από μακρού οι αστρολόγοι έχουν υποδείξει ότι αυτό το ζώδιο αφορά μεταξύ άλλων παραγόντων το φυσικό σώμα και η υγεία ή η ακεραιότητα του σώματος συνδέεται στενά με την έκφραση της περασμένης επιθυμίας ή του τωρινού ιδεαλισμού κι αυτό είναι ένα σημείο που πρέπει να έχετε κατά νου. Σήμερα η θεραπεία ή η φροντίδα του φυσικού σώματος έχει υπέρταση σημασία πρακτικά για τον καθένα και οι σκέψεις όλων των ανθρώπων χωρίς εξαίρεση, είτε είναι σε πόλεμο είτε όχι, στρέφονται σ’ αυτή την κατεύθυνση. Η έμφαση πάνω στην ακεραιότητα της ατομικής φυσικής ζωής συμβολίζει το εξωτερικό σώμα της ανθρωπότητας, θεωρώντας όλα τα ανθρώπινα όντα σαν μια μονάδα. Ο χρυσός πάλι είναι το σύμβολο που κυβερνά σήμερα τις επιθυμίες του ανθρώπου, είτε είναι εθνικές, οικονομικές ή θρησκευτικές· συνδέεται μ’ αυτό το ζώδιο κι αυτή είναι μια απ’ τις ενδείξεις ότι σήμερα η διαμάχη στην παγκόσμια οικονομική κατάσταση βασίζεται στη διέγερση της επιθυμίας. Συνεπώς μ’ έναν εσωτερικό τρόπο – όπως αναφέρεται σ’ ένα πολύ αρχαίο βιβλίο προφητειών: “Ο χρυσός οφθαλμός του Ταύρου δείχνει το δρόμο σ’ εκείνους που βλέπουν παρόμοια. Εκείνο που είναι χρυσό κάποια μέρα επίσης θα ανταποκριθεί, περνώντας απ’ την Ανατολή στη Δύση σ’ εκείνη τη φρικτή στιγμή όταν η παρόρμηση για συγκέντρωση χρυσού θα κυβερνά το κατώτερο ήμισυ (δηλαδή την όψη προσωπικότητα των ανθρώπων και των εθνών – Α.Α.Μπ.). Η αναζήτηση του χρυσού, η αναζήτηση του χρυσού θείου φωτός κατευθύνει τον Ταύρο της Ζωής, τον Ταύρο της Μορφής. Αυτοί οι δύο πρέπει να συναντηθούν· και καθώς συναντώνται, συγκρούονται. Έτσι εξαφανίζεται ο χρυσός…”

Η γήινη τριπλότητα του Αιγόκερου, της Παρθένου και του Ταύρου σχηματίζει ένα τρίγωνο υλικής έκφρασης που έχει βαθύ ενδιαφέρον καθώς το μελετά κανείς είτε από τη σκοπιά του συνήθους κύκλου του ζωδιακού, τον οποίο ακολουθεί η μέση και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

253

υπανάπτυκτη ανθρωπότητα, είτε από τη σκοπιά του μαθητή όπου η ατραπός της ζωδιακής προόδου αντιστρέφεται. Στην πρώτη περίπτωση ο Aιγόκερως σημαδεύει το σημείο της μεγαλύτερης πυκνότητας και της συγκεκριμένης έκφρασης και δείχνει τη θεία ζωή βαθιά ένθετη στην ουσία. Αυτή είναι η αληθινή κατάσταση θανάτου όσον αφορά τη ζωή· είναι φυλάκιση στη μορφή. Στην Παρθένο όμως αυτή η ζωή κάνει αισθητή την εσώτερη πίεσή της και η κίνηση – αμυδρή αλλά πραγματική – της κρυμμένης ζωής αρχίζει να πάλλεται μέσα στην απτή μορφή, προκαλώντας στον Ταύρο εκείνη την αντίδραση στην επιθυμία κι εκείνη την εφόρμηση και την ισχυρή κίνηση που διακρίνει την εξελικτική πρόοδο του ατόμου το οποίο εργάζεται υπό την ώθηση της επιθυμίας. Μην ξεχνάτε ότι το πρώτο ρίγος ή ανταπόκριση στη Χριστική ζωή βρίσκεται στην έλξη, την παρόρμηση ή την υπόδειξη της μορφικής φύσης μέσα στην οποία βρίσκεται. Αργότερα, όταν όλα τα αποθέματα της μορφικής φύσης (που αντλήθηκαν από την επιθυμία) εξαντληθούν και η Χριστική ζωή αποβεί εξαιρετικά ισχυρή και έτοιμη να αποκαλυφθεί μέσω του θανάτου της Μητρός, της μορφής, τότε και ποτέ πριν, αναστέλλεται η πρόοδος του τροχού και λαμβάνει χώρα μια “επανάσταση” όπου η όψη ζωή αντιστρέφεται πάνω στον τροχό. Τότε ο μαθητής (μια έκφραση της Χριστικής ζωής στα πρώιμα εκδηλωμένα της στάδια), έχοντας μετουσιώσει την επιθυμία σε έφεση, αρχίζει τη σταδιοδρομία του – αντικειμενικά και με πλήρη συνείδηση – στο ζώδιο του Ταύρου και “πάνω στα φτερά της έφεσης” προχωρεί στην Παρθένο κι “επειδή είναι τόσο η Μητέρα όσο και ο Χριστός, εισέρχεται στον Οίκο του Μόχθου”. Απ’ αυτό τον οίκο φτάνει ο μαθητής τον κατάλληλο καιρό στον Aιγόκερω όπου τελικά καθυποτάσσει την ύλη, τη μορφή ή την απτή έκφραση στις θείες χρήσεις και σκοπούς κι έτσι καταδεικνύει το θρίαμβο και τη δυναμικότητα της Χριστικής ζωής. Το μυστικό των Τριγώνων ή των τριπλοτήτων στην τετραπλή τους έκφραση είναι προς το παρόν μια ανεξερεύνητη όψη της αστρολογικής έρευνας και μια όψη με την οποία θα ασχοληθούμε αργότερα. Συνεπώς αυτό το ζώδιο του Ταύρου είναι το ενδέκατο ζώδιο πάνω στο συνήθη τροχό της εξωτερικής έμφασης και ζωής που προηγείται κάθε νέου κύκλου ενσαρκωμένης έκφρασης. Καθώς το άτομο κατέρχεται σε ενσάρκωση κι όταν λαμβάνει ένα αστρικό κέλυφος, έρχεται οριστικά σε έναν Ταυρικό κύκλο, γιατί η επιθυμία είναι εκείνη που ωθεί σε ενσάρκωση και λαμβάνει τη δυναμικότητα του Ταύρου για να το κάνει. Καθώς αυτό το ζήτημα αφορά την αστρολογία του αστρικού φορέα, δε θ’ ασχοληθούμε περισσότερο μαζί του, γιατί αυτό συνιστά μια φάση έρευνας για την οποία η ανθρωπότητα δεν είναι ακόμη έτοιμη. Αυτό το ζώδιο είναι επίσης το δεύτερο υποκειμενικό ζώδιο του αντεστραμμένου τροχού και είναι προπαρασκευαστικό για τη συνειδητή αναγνώριση της ορθής σχέσης των δυαδικοτήτων στους Διδύμους. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Συνεπώς σ’ αυτό το ζώδιο έχουμε σε αντιπαράθεση τις παρακάτω ποιότητες ή όψεις: 1. Επιθυμία – που οδηγεί σε έφεση στον αντεστραμμένο τροχό.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

254

2. Τύφλωση – που οδηγεί τελικά σε όραση. 3. Σκοτάδι – που οδηγεί τελικά σε φως. 4. Θάνατο – που οδηγεί τελικά σε απελευθέρωση. Σε τελική ανάλυση επιστρέφουμε στις αιώνιες δυαδικότητες που οδηγούν, όπως έκαναν πάντα, στην αλληλεπίδραση των πολικών αντιθέτων, στην κυκλική αμπώτιδα και πλημμυρίδα της εσώτερης ζωής και της εξωτερικής περιφέρειας έκφρασης και σ’ εκείνη την έλξη και άπωση που οδηγεί σε μια σταθερή μετατόπιση της ελκτικής δύναμης σε μια διαρκώς ανώτερη και πλατύτερη έκκληση. Το μυστικό της τελικής σύνθεσης που είναι η τελική φώτιση, φαίνεται δια του οφθαλμού του Ταύρου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αυτό το ζώδιο θεωρείται ότι είναι ζώδιο παγκόσμιας κίνησης, μεγάλης και συνεχούς δραστηριότητας υπό την παρόρμηση της υλικής επιθυμίας ή την παρώθηση της θείας θέλησης όταν αναγνωρίζεται και γίνεται αισθητή. Το τρίγωνο έκφρασης είναι ένα τρίγωνο δυναμικών ενεργειών: 1. 2. 3. 4. 5.

Επιθυμία..............................έφεση................................θέληση. Άνθρωπος............................ο μαθητής.........................ο μυημένος. Υλικότητα...........................δυαδικότητα......................θειότητα. Μορφή................................Ψυχή.................................Πνεύμα. Ανθρωπότητα......................Ιεραρχία............................Σαμπάλλα.

Επαναλαμβάνω συνεχώς αυτές τις αλλαγές καθώς η εξέτασή τους, όταν συλληφθεί με νοημοσύνη, θα οδηγήσει τελικά και αναπόφευκτα στη συγχώνευσή τους στην ατομική σας συνείδηση. Δεν έχω την πρόθεση να πω εδώ πολλά σχετικά με το Σταθερό Σταυρό του οποίου ο Ταύρος αποτελεί έναν από τους βραχίονες. Ασχολήθηκα μ’ αυτό σε διάφορα σημεία όταν εξέταζα μαζί σας τους αστερισμούς του Λέοντα, του Σκορπιού και του Υδροχόου. Θα σας παραπέμψω κατά συνέπεια στα προηγούμενα σχόλια μου. Όπως θα έχετε αντιληφθεί, ο Σκορπιός είναι ο κυρίαρχος βραχίονας δια του οποίου ρέει η πιο αποτελεσματική δυναμικότητα στον αντεστραμμένο τροχό, όσον αφορά την προχωρημένη ανθρωπότητα, επειδή είναι το ζώδιο της δοκιμασίας για την ανθρωπότητα κι ένα ζώδιο στο οποίο το ανθρώπινο ον φτάνει στα βάθη ή κατακτά τα ύψη. Ο Ταύρος είναι το κυρίαρχο ρεύμα ενέργειας στο Σταθερό Σταυρό, όσον αφορά το μέσο άνθρωπο. Η ενέργεια που απελευθερώνεται μέσω αυτού του Σταυρού είναι καταπληκτική στα αποτελέσματά της, επειδή προκαλεί τελικά τη μεγάλη αντιστροφή και απάρνηση. Σ’ αυτό το Σταυρό ο Ταύρος είναι ο Μυσταγωγός, γιατί “παρακινεί τη Θέληση”, παράγοντας κίνηση και ορμή. Έχετε (αν μπορώ να επαναλάβω προηγούμενες σημασίες) τις ακόλουθες συνθήκες και αντιστοιχίες σε σχέση με τους τρεις Σταυρούς: 1. Ο Θεμελιώδης Σταυρός...........Πνεύμα........Θέληση....................Σαμπάλλα. 2. Ο Σταθερός Σταυρός...............Ψυχή............Συνείδηση...............Ιεραρχία. 3. Ο Μεταβλητός Σταυρός..........Μορφή.........Δραστηριότητα........Ανθρωπότητα. Ο μυημένος είναι κάποιος που βρίσκεται στη διαδικασία να συσχετίσει συνειδητά και

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

255

αποτελεσματικά και τους τρεις μέσα του. Ο άνθρωπος το ουσιαστικό τρίγωνο ενέργειας, ο άνθρωπος το τετράγωνο, ο άνθρωπος πάνω στο Σταυρό και τελικά ο πεντάκτινος αστέρας! Στις τέσσερις αυτές συμβολικές μορφές βρίσκεται ολόκληρη η ιστορία του τέταρτου βασιλείου στη φύση. Το τρίγωνο και το αστέρι είναι υποκειμενικές εκφράσεις μιας παγιωμένης συνείδησης που είναι εστιασμένη στην πραγματικότητα, ενώ το τετράγωνο και ο Σταυρός είναι αντικειμενικές εκφράσεις του ανθρώπου που είναι εστιασμένος προς τα έξω. Ερχόμαστε τώρα σε μια σύντομη μελέτη των Κυβερνητών αυτού του ζωδίου. Καθώς ο Ταύρος είναι τόσο κοντά, μιλώντας εσωτερικά, με το ζώδιο του Κριού που – σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο – είναι το ζώδιο της έναρξης, αποτελεί, μιλώντας σχετικά, ένα πολύ περίπλοκο άθροισμα δυνάμεων που σχετίζονται όχι μόνο με τον Κριό και τις κοσμικές επαφές του, αλλά επίσης με τις Πλειάδες και τη Μεγάλη Άρκτο. Όμως την ίδια στιγμή είναι πολύ απλός στην έκφρασή του γιατί κυβερνάται μόνο από δύο πλανήτες. Η Αφροδίτη είναι ο εξωτερικός του κυβερνήτης και ο Ήφαιστος ο εσωτερικός και ιεραρχικός του κυβερνήτης. Θίγουμε ένα από τα μυστήρια της Προαιώνιας Σοφίας. Η Αφροδίτη έχει μια μοναδική σχέση με τη Γη, διαφορετική από κάθε άλλο πλανήτη και συνεπώς αυτό επιφέρει μια πιο στενή σχέση ανάμεσα στον Ταύρο και τη Γη από κάθε άλλη πιθανή ζωδιακή σχέση όσον αφορά τον πλανήτη μας. Λέγοντάς το, εννοώ στον ιδιαίτερο αυτό παγκόσμιο κύκλο και στο ιδιάζον στάδιο εξελικτικής ανέλιξης που βρίσκεται τώρα το ανθρώπινο γένος. Όλα βρίσκονται σε κατάσταση ροής κι αλλαγής· καθώς ο άνθρωπος ανελίσσει τη συνείδησή του, μπορεί να έλθουν άλλοι αστερισμοί σε έκδηλη δραστηριότητα σε σχέση με το ελέγχον ζώδιο κι άλλοι μπορεί να γίνουν πιο απόμακροι στην επαφή και το αποτέλεσμά τους. Σήμερα όμως ο Ταύρος, η Αφροδίτη και η Γη έχουν μια πολύ στενή καρμική σχέση κι ένα πολύ συγκεκριμένο ντάρμα που πρέπει να εκτελέσουν μαζί. Το τι μπορεί τελικά ν’ αποδειχθεί αυτό το κάρμα και η σχέση, βρίσκεται πέρα από τη συνηθισμένη ανθρώπινη κατανόηση, αλλά κάποια ιδέα μπορεί ν’ αποκτηθεί αν σχετίσετε στο νου σας τις λέξεις: Θέληση, Επιθυμία, Φως και Σχέδιο. Εκφράζοντάς το έτσι, υποβιβάζω και παραμορφώνω τη σχέση, αλλά μέχρι να μπορούν οι άνθρωποι να σκέφτονται με απλά σύμβολα και χωρίς λέξεις και να μπορούν να ερμηνεύουν σωστά αυτά τα μη αναγνωρισμένα ως τώρα σύμβολα, δεν είναι δυνατό να προσθέσω περισσότερα. Για να κατανοήσετε τη σχέση της Αφροδίτης και της Γης, θα ήθελα να συλλογισθείτε σε ό,τι έδωσα προηγουμένως στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός. Ολόκληρη η σχέση έχει συνοψισθεί στα λόγια: Ο πλανήτης Αφροδίτη είναι για τον πλανήτη Γη ό,τι είναι ο ανώτερος Εαυτός για την Προσωπικότητα. Θυμηθείτε ότι ο πλανήτης Αφροδίτη είναι ένας από τους επτά ιερούς πλανήτες, ενώ η Γη δεν είναι. Η δήλωση αυτή περιλαμβάνει, όπως μπορείτε να δείτε, ένα βαθύ μυστήριο σχετικότητας, αλληλεπίδρασης και τελικής αποκάλυψης. Αυτή η αποκάλυψη ως προς τη σχέση του άλλου εγώ της Γης με τον κόσμο της ανθρώπινης ζωής, θα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

256

αποκαλυφθεί μόνο στην τρίτη μύηση, οπότε όλη η γοητεία και η πλάνη διασκορπίζεται και “το φως που λάμπει δια του οφθαλμού του Ταύρου δε θα εμποδίζεται” και θα φέρνει φως στο σκοτάδι. Η Αφροδίτη υποδηλώνει στο νου μας, ακόμη κι αν έχουμε μόνο μια ανταύγεια αποκρυφιστικής αλήθειας, εκείνο που είναι νοητικό, εκείνο που αφορά τον τελικό εξευγενισμό, εκείνο που ασχολείται με το σεξ κι εκείνο που πρέπει να πραγματωθεί σε συμβολική έκφραση πάνω στο φυσικό πεδίο. Αυτές είναι οι κύριες έννοιες όταν εξετάζονται μαζί η Αφροδίτη κι ο Ταύρος. Αυτοί οι παράγοντες έκφρασης σχετίζονταν πάντοτε με τους δύο από τη νύχτα του χρόνου, επειδή είναι ουσιαστικά βασικοί και αιώνια κοσμικοί στις συνέπειές τους. Ο Ταύρος είναι ένα από τα ζώδια που καλύπτει κάποιο θείο μυστήριο. Για χάρη των μαθητών που εκπαιδεύονται, οι τέσσερις αυτές έννοιες συνοψίσθηκαν σύντομα σε ένα αρχαϊκό κείμενο μεγάλης σημασίας. Αυτό το κείμενο αναφέρει: “Οι άγιοι Υιοί του Νου αγκάλιασαν τους δύο. Είδαν και κατάλαβαν. Έτσι γεννήθηκε το σεξ κι έτσι έγινε το μεγάλο λάθος. Ο νους στράφηκε προς τα έξω. Στη θέα εμφανίσθηκε η μορφή κι όχι η ζωή. “Από το σκοτάδι φώναξαν δυνατά οι άγιοι Υιοί του Νου. Φώναξαν δυνατά με πόνο. Κοίταξαν προς τα μέσα και γνώρισαν το λάθος που έκαναν, αλλά δεν ήξεραν τι να κάνουν… Ο Κύριος απάντησε και τους έδωσε το σημάδι της ανάστασης.”

Συλλαμβάνετε άραγε τη σημασία αυτής της δήλωσης και τη θεμελιώδη της απλότητα; Ας σας δώσω έναν υπαινιγμό. Η γήινη τριπλότητα χαρακτηρίσθηκε απ’ τους αστρολόγους ότι ενσωματώνει την ιδέα των πεδιάδων (Ταύρος), των σπηλαίων (Παρθένος) και των βράχων (Aιγόκερως). Θα μπορούσε να δηλωθεί ότι αυτά τα σπήλαια υπάρχουν μέσα στους βράχους, βαθιά κάτω από τις πεδιάδες. Μιλώ σχηματικά και συμβολικά. Απ’ το βραχώδες σπήλαιο πρόβαλε ο Χριστός και περπάτησε πάλι πάνω στις πεδιάδες της Γης και από εκείνη την εποχή “η γυνή ουκ οίδεν Αυτόν”. Η μορφή δεν ασκούσε πλέον καμιά λαβή πάνω του γιατί την είχε υπερνικήσει μέσα στα βάθη. Στο σπήλαιο της Μύησης διαχύνεται το φως της ανάστασης όταν ο λίθος της εισόδου κυλήσει μακριά. Από τη ζωή στη μορφή μέχρι το θάνατο της μορφής – βαθιά μέσα στο βραχώδη τόπο, κάτω στις κρύπτες του Ναού – πηγαίνει το ανθρώπινο ον. Αλλά στον ίδιο αυτό τόπο ρέει η νέα ζωή, φέρνοντας καινούρια ζωή και απελευθέρωση· τα παλιά πράγματα παρέρχονται και το σκοτάδι γίνεται φως. Τότε το σεξ φαίνεται να είναι αληθινά μόνο η σχέση της κατώτερης φύσης με τον ανώτερο Εαυτό· τότε ανυψώνεται στο φως της ημέρας προκειμένου να φτάσει ο άνθρωπος την πλήρη ένωση με τη θειότητα. Ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι το σεξ (που ως τώρα ήταν μια καθαρά φυσική λειτουργία η οποία γινόταν μερικές φορές υπό την ώθηση της αγάπης) ανυψώνεται στο ορθό του πεδίο σαν θείος γάμος που γίνεται και ολοκληρώνεται στα επίπεδα της ψυχικής επίγνωσης. Αυτή η μεγάλη αλήθεια βρίσκεται πίσω από τη χυδαία ιστορία της σεξουαλικής έκφρασης, της σεξουαλικής μαγείας και των διαστρεβλώσεων της σύγχρονης Ταντρικής μαγείας. Η ανθρωπότητα

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

257

υποβίβασε το συμβολισμό και στις σκέψεις της εξευτέλισε το σεξ σε μια ζωώδη λειτουργία και απέτυχε να το ανυψώσει στο βασίλειο του συμβολικού μυστηρίου. Οι άνθρωποι επιδίωξαν μέσω της φυσικής έκφρασης να προκαλέσουν την εσώτερη εκείνη συγχώνευση και αρμονία που λαχταρούν κι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Το σεξ δεν είναι παρά το σύμβολο μιας εσώτερης δυαδικότητας που πρέπει να υπερπηδηθεί και να καταστεί ενότητα. Δεν υπερβαίνεται με φυσικά μέσα ή τελετές. Είναι μια υπέρβαση στη συνείδηση. Ο εσωτερικός κυβερνήτης του Ταύρου είναι ο Ήφαιστος, ο σφυρηλάτης των μετάλλων, αυτός που εργάζεται με την πυκνότερη, πιο απτή έκφραση του φυσικού κόσμου (από την ανθρώπινη σκοπιά). Είναι αυτός που κατέρχεται στα βάθη για να βρει το υλικό πάνω στο οποίο θα εξασκήσει την έμφυτη τέχνη του και θα διαμορφώσει εκείνο που είναι όμορφο και χρήσιμο. Επομένως ο Ήφαιστος είναι εκείνος που εκπροσωπεί την ψυχή, τον ατομικό, εσώτερο, πνευματικό άνθρωπο· στη δραστηριότητά του βρίσκουμε το κλειδί της έργου της ψυχής πάνω στην αιώνια περιστροφή του τροχού της ζωής. Θα θυμηθείτε ότι ο Ηρακλής πάνω στο Σταθερό Τροχό έπρεπε να φτιάξει τα δικά του όπλα προτού επιτύχει στη μάχη. Στην πραγματικότητα αυτό είναι μια αναφορά στην τέχνη του Ήφαιστου που κυβερνά τον εσώτερο άνθρωπο και καθοδηγεί τα έργα του. Ο Ήφαιστος κυβερνά επίσης τα έθνη σε ένα ορισμένο στάδιο εμβρυώδους ψυχικής έκφρασης όπως το τωρινό και κυβερνά τις δραστηριότητές τους, κατασκευάζοντας τα εργαλεία του πολέμου, όταν ο πόλεμος και η διαμάχη είναι τα μόνα μέσα με τα οποία μπορεί να έλθει η απελευθέρωση, παρότι απλώνεται η συμφορά σ’ εκείνους που έχουν πόλεμο. Τότε επικρατεί ο Ήφαιστος και – απ’ το Μεσαίωνα – έχει φέρει το ορυκτό βασίλειο, “τα βάθη από τα οποία πρέπει να έλθουν τα εφόδια” υπό τον ανθρώπινο έλεγχο. Στον τωρινό πόλεμο ο Ήφαιστος αφορά μαζί με την Αφροδίτη τη σχέση του ανθρώπου με τον άνθρωπο και τη σχέση του ανθρώπου με το ορυκτό βασίλειο. Η Αφροδίτη, η νοητική ενέργεια της ανθρωπότητας, εδραιώνει τη σχέση μεταξύ ανθρώπου κι ανθρώπου, μεταξύ έθνους κι έθνους, ενώ ο Ήφαιστος εδραιώνει τη σχέση μεταξύ του τέταρτου βασιλείου της φύσης και του πρώτου. Όπως θα δούμε αργότερα, ο Ήφαιστος κυβερνάται από την πρώτη ακτίνα και η πρώτη ακτίνα και το πρώτο βασίλειο συνδέονται σαφώς. Αυτό λοιπόν εισάγει τη Σαμπαλλική δύναμη και συνεπώς έχετε ένα εσωτερικό τρίγωνο ενέργειας – θέληση, ανθρωπότητα και ορυκτό βασίλειο. Έχουν μια πολύ στενή επικοινωνία μεταξύ τους, τόσο απ’ τη σκοπιά του Σχεδίου όσο και από την έκφραση της υλικής ιδιοτέλειας. Απ’ όπου και η μεγάλη χρήση των ορυκτών (σίδηρος, χαλκός κ.λπ.) στον Παγκόσμιο Πόλεμο ΙΙ. Είναι κυριολεκτικά ένας πόλεμος στον οποίο το ορυκτό βασίλειο χρησιμοποιείται ενάντια στο ανθρώπινο. Η ανθρωπότητα κατέβηκε στα σπήλαια και τα βάθη της σύμπηξης και είναι τώρα έτοιμη για μια ανύψωση ή κίνηση που αυτή τη φορά θα γίνει συνειδητά και θα γίνει από όλους μαζί. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για να την κατανοήσει ο μέσος άνθρωπος, αλλά ολόκληρο το πρόβλημα της συνειδητής χρήσης εκείνου που υπάρχει στον πλανήτη καθώς και η καταστροφική του χρήση είναι

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

258

συνυφασμένα με μια πολύ κρίσιμη κατάσταση. Μέρος της λύσης θα έλθει πάνω σε παρόμοιες γραμμές και σ’ αυτή αναφέρεται η προφητεία που έρχεται τώρα στη φυλετική επίγνωση ότι υπάρχουν εκείνοι “που κοιμούνται στα σπήλαια της γης, οι οποίοι θα σηκωθούν και θα φέρουν απελευθέρωση”. Αλλά μην είστε πολύ κυριολεκτικοί στην ερμηνεία, γιατί “ό,τι υπάρχει στη γη μπορεί επίσης να βρεθεί στον ουρανό”. Ιεραρχικά επίσης κυβερνήτης είναι ο Ήφαιστος που ρυθμίζει τον πλανήτη και καθορίζει το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι ο μακρόκοσμος του μικρόκοσμου κι ότι το τέταρτο βασίλειο διαμορφώνει ή ρυθμίζει όλα τα υπανθρώπινα βασίλεια. Η υποκειμενικότητα αυτού του ζωδίου είναι εκείνη που καθιστά την κατανόησή του τόσο δύσκολη. Μέχρι να συλλάβει η ανθρωπότητα τη φύση της θέλησης δεν πρόκειται να συλληφθεί η αληθινή σημασία της Ταυρικής επιρροής. Τόσο το ζώδιο του Κριού όσο και το ζώδιο του Ταύρου σχετίζονται με την αρχική κρούση της ενέργειας πάνω στη μορφή ή των ενεργειών πάνω στην ψυχή. Ο άνθρωπος σήμερα αποκτά βραδέως επίγνωση της διάκρισης που απαντάται ανάμεσα στα αντίθετα και συλλαμβάνει αόριστα την αληθινή φύση της επιθυμίας. Βρίσκεται όμως ακόμη στην κοιλάδα της πλάνης και – όσο είναι εκεί – δεν μπορεί να δει καθαρά. Ένα απ’ τα πρώτα αντίθετα που πρέπει να συλλάβει ο μαθητής είναι εκείνο των υποκειμενικών και των αντικειμενικών κόσμων. Τρία ζώδια σχετίζονται επίσης στενά με τη μύηση. Το κρυμμένο μυστικό του Κριού, του Ταύρου και των Διδύμων αποκαλύπτεται σε τρεις διαδοχικές μυήσεις: 1. Το μυστικό του Κριού είναι το μυστικό των ενάρξεων, των κύκλων και της ανάδυσης της ευκαιρίας. Στην τρίτη μύηση ο μυημένος αρχίζει να κατανοεί τη ζωή του πνεύματος ή την ανώτατη όψη· μέχρι εκείνη τη στιγμή έχει εκφράσει πρώτα τη ζωή της μορφής κι έπειτα τη ζωή της ψυχής μέσα σ’ αυτή τη μορφή. Η εμπειρία αυτή είναι τόσο υψηλής φύσης ώστε μόνο εκείνοι που πέρασαν απ’ αυτή θα μπορούσαν κατά κάποιο τρόπο να κατανοήσουν κάτι απ’ όσα λέω. 2. Το μυστικό του Ταύρου αποκαλύπτεται στη δεύτερη μύηση με την αιφνίδια απομάκρυνση ή εξαφάνιση της παγκόσμιας γοητείας από την εκτυφλωτική ενέργεια του φωτός. Αυτό συνιστά την τελευταία ακτινοβόλο δραστηριότητα που αποκορυφώνει τη δράση της Ταυρικής δύναμης πάνω στην ανθρωπότητα κατά τη διάρκεια του μεγάλου και κυκλικού ταξιδιού στο οποίο έχει αφιερωθεί ο άνθρωπος. Το άτομο διαδραματίζει σε μια μικρή κλίμακα αυτό που θα διαδραματίσει – σαν σύνολο – η ανθρωπότητα όταν λάβει μύηση στον Ταύρο. 3. Το μυστικό των Διδύμων πρέπει να συλληφθεί στην πρώτη μύηση, επειδή είναι το μυστήριο της σχέσης του Πατρός, της Μητρός και του Παιδιού. Η γέννηση του παιδίου-Χριστός στο φυσικό πεδίο είναι η κορυφαία δόξα της δύναμης των Διδύμων. Όλα αυτά αφορούν τις υποκειμενικές ενέργειες που εκφράζονται με το μέσον της προσωπικότητας ή της μορφικής όψης. Όταν λοιπόν μιλώ για υποκειμενικές ενέργειες, αναφέρομαι στις δυνάμεις που διαχύνονται από την ψυχή (στα ψυχικά

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

259

επίπεδα) στη μορφική φύση στο δικό της επίπεδο επίγνωσης. Θα μπορούσα να το διευκρινίσω υποδεικνύοντας ότι η επιθυμία δεν είναι (από τη σκοπιά της πραγματικότητας) μια υποκειμενική ποιότητα εκτός στο βαθμό που αποτελεί διαστρέβλωση ή απατηλή χρήση της ενέργειας της θέλησης. Επιθυμία είναι η δύναμη της μορφική φύσης· θέληση είναι η ενέργεια της ψυχής που εκφράζεται σαν διεύθυνση, πρόοδος και συμφωνία με το Σχέδιο. Αυτό το Σχέδιο συνιστά από τη σκοπιά του ατόμου τόση από την αισθητή θέληση του Θεού όση μπορεί σ’ οποιοδήποτε ιδιαίτερο στάδιο της εμπειρίας του να συλλάβει και να κατανοήσει. Οι διακρίσεις αυτές αξίζει επίσης να εξετασθούν. Το μέσο ανθρώπινο ον μπορεί να θεωρεί την επιθυμία σαν υποκειμενική, επειδή είναι τόσο πλήρως ταυτισμένο με τη μορφική ζωή στα εξωτερικά πεδία, ώστε οι ωθήσεις και τα ερεθίσματα που φτάνουν σ’ αυτό πάνω στο ρεύμα της συνείδησης, εκλαμβάνονται σαν άψαυστες και μυστικιστικές. Όμως στην πραγματικότητα είναι μορφικές ακτινοβολίες και αντιδράσεις και δεν είναι τεχνικά κι αληθινά καθόλου υποκειμενικές. Η υψηλή κλήση του καθήκοντος, η αίσθηση της ευθύνης είναι αληθινά υποκειμενικές σε φύση, γιατί έρχονται από την ψυχή και είναι η ανταπόκριση της ψυχής στην έλξη της μορφής. Βαθμιαία ο μαθητής μαθαίνει να διακρίνει ανάμεσα στις διακριτές αυτές όψεις της ενέργειας και της δύναμης που κρούουν ακατάπαυστα πάνω στη συνείδησή του. Με την πάροδο του χρόνου η ανάλυσή του γίνεται οξύτερη και πιο ακριβής ωσότου γνωρίσει τελικά τι αποτελεί έκφραση δύναμης (που έρχεται από τη μορφή) και με ποια ενέργεια έρχεται σε επαφή (που έρχεται από την ψυχή). Αυτή η παρέκβαση ήταν αναγκαία σ’ αυτό το σημείο, επειδή είναι ουσιαστικό ν’ αντιληφθούν οι εσωτεριστές αστρολόγοι ότι αυτά τα τρία ζώδια, ο Κριός, ο Ταύρος και οι Δίδυμοι είναι (από τη σκοπιά του μαθητή και του μυημένου) καθαρά υποκειμενικά στα αποτελέσματά τους μέσα στη ζωή αυτών των ζωδίων. Μπορούν να βρουν εξωτερική έκφραση μόνο στη ζωή του ατόμου και να κατευθυνθούν συνειδητά και να ελεγχθούν στον Καρκίνο, οδηγώντας έτσι στη μεγάλη απελευθέρωση η οποία λαμβάνει χώρα στο πολικό αντίθετο του Καρκίνου, τον Aιγόκερω, καθώς και στον Υδροχόο και τους Ιχθείς. Αυτό βέβαια αναφέρεται στα αποτελέσματα πάνω στον άνθρωπο που βρίσκεται στον αντεστραμμένο τροχό. Με μια ορισμένη έννοια τα έξι αυτά ζώδια συνιστούν δύο μεγάλα τρίγωνα δύναμης. Σας υπέδειξα εδώ την ανώτερη ή πνευματική όψη της σφραγίδας του Βασιλιά Σολομώντα. Όταν αυτοί οι έξι τύποι ενέργειας συγχωνεύονται και σμίγουν κι έτσι σχηματίζουν μια ενότητα, τότε θα βρείτε να προβάλλει το “Άστρο του Χριστού”. Αυτό είναι ένα από τα σύμβολα της έκτης μύησης και είναι η εσώτερη αντιστοιχία του άστρου που σας είναι οικείο. Προκειμένου να το κατανοήσετε σαφέστερα θα σας υποδείξω ότι: 1. Εκείνο που άρχισε ή “εισήχθη” στην πρώτη μύηση, ολοκληρώνεται και συμπληρώνεται στους Ιχθείς. 2. Εκείνο που ώθησε τις διαδικασίες της ενέλιξης και της ανέλιξης (η επιθυμία για ενσάρκωση) παίρνει μορφή κατά τη δεύτερη μύηση στη θέληση-για-

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

260

απελευθέρωση στον Ταύρο και απελευθερώνεται μέσω της θέλησης-για-υπηρεσία – παγκοσμίως – στον Υδροχόο. 3. Εκείνο που είναι ρευστό κι εναλλάξιμο στους Διδύμους προκαλεί τη μεγάλη μετατόπιση της συνείδησης που διακρίνει το μυημένο από το μαθητή. Αυτό κατά την τρίτη μύηση αποβαίνει μια παγιωμένη στάση στον Aιγόκερω. Η συμπαγής μορφική ζωή υπερβαίνεται και ο εσώτερος άνθρωπος επαναπροσανατολίζεται και αναλαμβάνει μια αμετάβλητη κατεύθυνση.

Μπορεί να ρωτήσετε εδώ γιατί ασχολούμαι μ’ αυτές τις αφαιρέσεις; Θα απαντήσω ότι στην προσπάθειά σας να κατανοήσετε και να συλλάβετε την αλήθεια που βρίσκεται πέρα από τη λογική σας (ακόμη κι όταν τη θεωρείτε σαν υπόθεση αναπόδεικτη μέχρι τώρα), αναπτύσσετε βαθμιαία μια όψη του νου σας που είναι πολύ αναγκαία στη διαδικασία αντίληψης και η οποία πρέπει να κληθεί σε αποτελεσματική υπηρεσία κατά τη διάρκεια της μύησης. Μια τέτοια προσπάθεια είναι αναγκαία αν πρόκειται να επιτευχθεί η αληθινή κατανόηση· μύηση είναι η κατάδειξη της ενορατικής κατανόησης που τέθηκε σε πρακτική έκφραση. Καθώς αναλαμβάνουμε το αρχικό μας θέμα, θα εφιστούσα την προσοχή σας στο γεγονός ότι το ζώδιο του Ταύρου σχετίζεται μέσω του εξωτερικού ή ορθόδοξου πλανήτη, της Αφροδίτης, με τους Διδύμους, το Ζυγό και τον Aιγόκερω. Έχει επομένως ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι ο Ταύρος σχετίζεται με το Μεταβλητό Σταυρό με ένα συνδετικό ρεύμα ενέργειας μέσω της Αφροδίτης, αλλά την ίδια στιγμή συνδέεται με μια διπλή έννοια με τους δύο βραχίονες του Θεμελιώδη Σταυρού από την Αφροδιτιανή σύνδεση με το Ζυγό και τον Aιγόκερω. Υπάρχει συνεπώς για τον αληθινό Ταύρο που φτάνει στη φώτιση, ένας δεσμός με τη σωματική και την ψυχική όψη έκφρασης και δύο δεσμοί με την ψυχή και το πνεύμα – την ανώτερη οκτάβα της εκδήλωσης. Έτσι φαίνεται η τελειοποίηση της εξυψωτικής διαδικασίας, γιατί η έφεση έχει αντικαταστήσει πλήρως την επιθυμία σαν κινητήριο πράκτορα. Η ψυχή συνδέεται με τη μορφή αλλά ο κύριος δεσμός της είναι με το πνεύμα. Αυτός είναι ο λόγος που στον Ταύρο φτάνει ο άνθρωπος στο σημείο όπου εμφανίζεται ο πραγματικός στόχος ή το αληθινό όραμα. Η επιθυμία στην κατώτερη έκφρασή της συνδέεται με τη μορφή στον Ταύρο. Ο εφεσιακός ιδεαλισμός στην ανώτατη δυνατή έκφρασή του

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

261

επιτυγχάνεται επίσης στον Ταύρο. Όμως η έφεση συνδέεται στην κατώτατη έκφρασή της με την ψυχή και στην ανώτατή της με το πνεύμα. Η αυτοβουλία σχετίζει τον άνθρωπο με τη μορφή· η θέληση του Θεού σχετίζει την ψυχή του ανθρώπου με το πνεύμα. Χρειάζονται τρεις μυήσεις για να διευκρινισθεί αυτό στο μαθητή. Κοιτάζοντας το ζήτημα από άλλη σκοπιά: η Αφροδίτη, ο νους ή η ψυχή, στο Ζυγό αποκαλύπτει στον άνθρωπο την εξωτερική σημασία και τα αποτελέσματα της επιθυμίας. Στους Διδύμους η Αφροδίτη αποκαλύπτει την επιθυμία των ζευγών των αντιθέτων μεταξύ τους, γιατί αυτό είναι το υποκείμενο θέμα της όλης δημιουργικής κι εξελικτικής διαδικασίας – η αλληλεπίδραση των αντιθέτων. Στον Aιγόκερω η Αφροδίτη αποκαλύπτει στον άνθρωπο εκείνη την επιθυμία για το σύνολο, για το παγκόσμιο, που είναι το σημάδι του μυημένου και η αληθινή έκφραση της πνευματικής ζωής. Όταν φτάνουμε να εξετάσουμε τον εσωτερικό κυβερνήτη του Ταύρου, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τον Ήφαιστο, έναν απ’ τους καλυμμένους και κρυμμένους πλανήτες κι επομένως ελάχιστα γνωστό και κατανοητό. Αναφέρθηκα νωρίτερα στον Ήφαιστο σαν το Διαμορφωτή της θείας έκφρασης. Με μια περίεργη έννοια η ενέργεια που ρέει από τον Ήφαιστο είναι θεμελιωδώς η δύναμη και ισχύς που κινητοποιεί την παγκόσμια εξελικτική διαδικασία· ενσωματώνει επίσης την ενέργεια της πρώτης ακτίνας, εκείνη τη δύναμη που μυεί ή ξεκινά κι επίσης καταστρέφει, επιφέροντας το θάνατο της μορφής προκειμένου να ελευθερωθεί η ψυχή. Ο Ήφαιστος είναι η ακτίνα ή ο πλανήτης της απομόνωσης γιατί με μια ιδιάζουσα έννοια διέπει την τέταρτη μύηση όπου σταθμίζονται τα βάθη της μοναξιάς κι ο άνθρωπος στέκει ολοκληρωτικά μόνος. Στέκει αποσπασμένος “απ’ αυτό που είναι πάνω κι απ’ αυτό που είναι κάτω”. Τότε έρχεται μια δραματική στιγμή όπου ολόκληρη η επιθυμία αποκηρύσσεται· η θέληση του Θεού ή το Σχέδιο φαίνεται σαν ο μόνος επιθυμητός σκοπός, αλλά ο άνθρωπος δεν έχει ακόμη αποδείξει στον εαυτό του, στον κόσμο των ανθρώπων ή στο Διδάσκαλό του αν έχει τη δύναμη να προχωρήσει πάνω στη γραμμή της υπηρεσίας. Του αποκαλύπτεται (όπως αποκαλύφθηκε στον Χριστό κατά την τέταρτη μεγάλη μυητική κρίση στη ζωή Του) κάποιο συγκεκριμένο, ενεργό εγχείρημα που ενσωματώνει εκείνη την όψη της θέλησης του Θεού, που είναι η ιδιάζουσα λειτουργία του να οικειοποιηθεί και να καταστήσει εφικτή έκφρασης. Αυτό ονομάσθηκε στη Χριστιανική φρασεολογία “η εμπειρία της Γεσθημανή”. Γονατίζοντας ο Χριστός δίπλα στο βράχο (που συμβολίζει τα βάθη του ορυκτού βασιλείου και τη δραστηριότητα του Ήφαιστου, του διαμορφωτή), υψώνει τα μάτια Του εκεί όπου ξεσπά το φως της αποκάλυψης και γνωρίζει εκείνη τη στιγμή τι πρέπει ο Ίδιος να κάνει. Τέτοια είναι η δοκιμασία του Ήφαιστου που κυβερνά τον Ταύρο, της ψυχής που κυβερνά την επιθυμία, του Υιού του Θεού που διαμορφώνει το όργανο έκφρασής Του στα βάθη, συλλαμβάνοντας το θείο σκοπό κι έτσι υποτάσσοντας τη θέληση του μικρού εαυτού σ’ εκείνη του μεγαλύτερου Εαυτού. Τα βάθη προσεγγίσθηκαν και δε μένει πλέον τίποτε να γίνει.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

262

Το φως από τον οφθαλμό του Ταύρου, το οποίο με διαρκώς αυξανόμενη ακτινοβολία οδήγησε την αγωνιζόμενη ψυχή, πρέπει να δώσει τελικά τη θέση του στο φως του Ηλίου, γιατί ο Ήφαιστος είναι ένα υποκατάστατο του Ηλίου· λέγεται μερικές φορές ότι καλύπτει τον Ήλιο κι άλλες ότι συμβολίζει τον ίδιο τον Ήλιο. Στέκει ανάμεσα στον άνθρωπο και τον Ήλιο, την ψυχή. Συνεπώς σ’ αυτή τη σχέση έχουμε τρία σύμβολα του φωτός: 1. Ταύρος – Ο οφθαλμός της φώτισης ή του φωτός. Ο οφθαλμός του Ταύρου. Φώτιση. Εξωτερικά – ο φυσικός Ήλιος. 2. Ήφαιστος – Αυτός που αποκαλύπτει ό,τι είναι βαθιά κρυμμένο και το ανασύρει στο φως. Εσωτερικά – η καρδιά του Ηλίου. 3. Ήλιος – Ο μεγάλος Φωτοδότης. Πνευματικά – ο κεντρικός πνευματικός Ήλιος. Έτσι από κάθε πλευρά η φώτιση είναι το θέμα αυτού του ζωδίου. Εξετάσαμε κάπως τις ακτίνες και τα αποτελέσματα και τη σχέση τους καθώς μέσω του Ταύρου και των κυβερνητών του διαχύνουν τη δύναμη και την ενέργειά τους στο άτομο ή στην ανθρωπότητα σαν σύνολο. Οι δύο ακτίνες που επηρεάζουν άμεσα το ζώδιο είναι, όπως είδαμε, η πέμπτη (μέσω της Αφροδίτης) και η πρώτη (μέσω του Ήφαιστου). Αυτές οι δύο όταν ιδωθούν σε συνδυασμό με τη Γη (η οποία είναι μια έκφραση της τρίτης ακτίνας) καταδεικνύουν έναν πολύ δύσκολο συνδυασμό ακτίνων, γιατί όλες είναι πάνω στη γραμμή της πρώτης Ακτινικής Ενέργειας: Ακτίνα 1 – Η ακτίνα της Θέλησης ή Ισχύος. Ακτίνα 5 – Η ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης. Ακτίνα 3 – Η ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης. Ο συνδυασμός αυτός αυξάνει τρομακτικά το ήδη δύσκολο χρέος του ατόμου του Ταύρου. Μόνο έμμεσα εμφανίζεται η δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας και η επικουρική της γραμμή ενεργειών και συνεπώς η αγάπη και η σοφία συχνά λείπουν αξιοσημείωτα από το πρόσωπο που γεννήθηκε σ’ αυτό το ζώδιο. Ένας τέτοιος άνθρωπος θα έχει πολλή αγάπη για τον εαυτό του, αυτοεκτίμηση, αυτοσεβασμό και μεγάλη ιδιοτελή επικέντρωση ή εστίαση στην προσωπικότητα. Θα είναι νοήμων αλλά όχι σοφός· ζηλωτής αλλά την ίδια στιγμή πεισματάρης, έτσι ώστε η έφεσή του να μην τον οδηγεί πολύ μακριά πολύ γρήγορα. Θα κινείται σπασμωδικά και με βίαια ξεσπάσματα· η σταθερή μετρημένη πρόοδος πάνω στην Ατραπό είναι πολύ δύσκολη γι’ αυτόν. Βρίσκει δύσκολο να εφαρμόζει πρακτικά τη γνώση που κέρδισε. Τείνει να παραμένει ένα νοητικό απόκτημα κι όχι μια πρακτική εμπειρία. Θα έχει μια σχεδόν οδυνηρή συνείδηση της δυαδικότητας, αλλά αντί να αγωνίζεται για ενότητα, προκαλείται συχνά μια σταθερή και στατική κατάθλιψη. Θα είναι καταστροφικός επειδή είναι “ξεροκέφαλος” και επειδή επικρατεί η όψη του σφυριού του Ήφαιστου. Επειδή έχει ένα μέτρο φωτός – η δύναμή του να είναι καταστροφικός μ’ αυτό τον τρόπο θα τον καταπιέζει. Χρειάζεται να συλλάβει την πνευματική πλευρά της Αφροδίτης που τονίζει ότι ο Υιός του Θεού που είναι Υιός του νου είναι το όργανο της αγάπης του Θεού· πρέπει

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

263

συνεπώς να μάθει να μετουσιώνει τη γνώση σε σοφία. Πρέπει να υπερβεί την καταστροφική πλευρά του Ήφαιστου κι έτσι της πρώτης ακτίνας και να εργάζεται αντίθετα σαν “διαμορφωτής ψυχών” συμπεριλαμβανομένης της δικής του. Πρέπει να σκοπεύσει σε καθαρή όραση, σε αγνή και χαρούμενη θέληση και στο θάνατο της προσωπικής επιθυμίας. Αυτός είναι ο στόχος του μαθητή που είναι Ταύρος. Μέσω των τριών άλλων βραχιόνων του Σταθερού Σταυρού και των τριών τους ρευμάτων θείας ενέργειας, η δύναμη της αγάπης μπορεί να έλθει έμμεσα στο άτομο που γεννήθηκε στον Ταύρο. Οι κυβερνήτες δύο ζωδίων, του Λέοντα και του Σκορπιού, περιλαμβάνουν τον Ήλιο (δεύτερη ακτίνα), τον Άρη (έκτη ακτίνα) και τον Ερμή (τέταρτη ακτίνα). Ο Ήλιος και ο Άρης είναι εσωτερικοί κυβερνήτες του Λέοντα και του Σκορπιού και ο Ερμής είναι ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Σκορπιού. Ο Ουρανός είναι ο ορθόδοξος κι ο Δίας ο εσωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου. Η Σελήνη είναι επίσης παρούσα, αλλά καλύπτει πάλι τον Ήφαιστο, την επιρροή του οποίου ήδη εξετάσαμε. Η μόνη ακτινική επιρροή που λείπει είναι εκείνη της τρίτης ακτίνας και βασικά αυτή είναι επίσης παρούσα γιατί είναι η ακτίνα της Γης. Συνεπώς σ’ αυτό το σημαντικό ζώδιο το άτομο του Ταύρου βρίσκεται υπό την επιρροή – άμεσα ή έμμεσα – και των επτά ακτίνων, για το λόγο ότι η επιθυμία που οδηγεί στην τελική φώτιση, τις υποκινεί όλες. Αυτή είναι η εκπληκτική κατάσταση που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος – ιδιαίτερα ο μαθητής ή ο μυημένος – που γεννήθηκε σ’ αυτό το ζώδιο. Αυτά αποτελούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αλλά επιφέρουν επίσης την τεράστια ευκαιρία του για πρόοδο. Σας είναι φανερό ότι ένα τελείως νέο πεδίο μελέτης θα διανοιγεί μπροστά στους αστρολόγους της Νέας Εποχής και θα γίνει διαθέσιμο νέο φως σ’ αυτή τη μέγιστη όλων των επιστημών, όταν ο ερευνητής θα μπορεί να καθορίσει τη σχετική ηλικία του ατόμου ή της ομάδας της οποίας το πεπρωμένο πρόκειται να καθοριστεί και της οποίας καταστρώνεται το ωροσκόπιο. Καθένα απ’ αυτά τα ζώδια πρέπει τελικά να εξετάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις από: 1. Τη σκοπιά του ανεξέλικτου ανθρώπου που θα επικεντρώνεται: α. Στον έναν ή τον άλλο από τους φορείς του. β. Στην ολοκληρωμένη προσωπικότητα, πριν την Ατραπό της εμπειρίας. Σ’ αυτούς ελέγχει ο Μεταβλητός Σταυρός. 2. Τη σκοπιά του κύκλου των ζωών στις οποίες αναγνωρίζονται οι δυαδικότητες και τότε ο ζηλωτής “αντιστρέφεται πάνω στον Τροχό”. Τότε ελέγχει ο Σταθερός Σταυρός. 3. Τη σκοπιά του μυημένου. Εδώ αρχίζει τον έλεγχό του ο Θεμελιώδης Σταυρός. Αυτοί οι Σταυροί είναι επίσης γνωστοί σαν: Ο Σταυρός του κρυμμένου Χριστού – Ο Μεταβλητός Σταυρός. Ο Σταυρός του Σταυρωμένου Χριστού – Ο Σταθερός Σταυρός. Ο Σταυρός του Αναστημένου Χριστού – Ο Θεμελιώδης Σταυρός.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

264

Ο ατομικός, πλανητικός και κοσμικός Σταυρός. Για να καθορίσουμε αυτές τις σκοπιές πρέπει να συμπεριλάβουμε ανάμεσα σε άλλα πράγματα μια στενή ανάλυση των ποιοτήτων των τεσσάρων ενεργειών που επιδρούν από κάθε βραχίονα του Σταυρού στην ανθρωπότητα. Τελικά μια όψη του θα ρυθμίσει στατιστικά το μέσο όρο των ζωδίων που κυβερνούν τους διαφόρους τύπους ανθρώπων. Ειπώθηκε ότι “τέσσερις ενέργειες κάνουν έναν άνθρωπο· οκτώ ενέργειες κάνουν ένα Διδάσκαλο· δώδεκα ενέργειες κάνουν ένα Βούδδα Δράσης”. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας “διαμόρφωσης” συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές στη συνείδηση κι επιτελούνται θεμελιώδεις αλλαγές μέσω αυτού του ζωδίου το οποίο – σε συνδυασμό με το πολικό του αντίθετο, το Σκορπιό – είναι ένα απ’ τα κύρια ρυθμιστικά σημεία του ζωδιακού. Υπό την ενεργειακή του κρούση συμβαίνουν βαθιές ρήξεις και μεταβολές στο χαρακτήρα, την ποιότητα και την κατεύθυνση. Είναι ένα επικίνδυνο ζώδιο επειδή οι καταστροφικές όψεις υπερτονίζονται εύκολα και εφαρμόζονται με νοημοσύνη στις περιστάσεις ώστε η σταδιοδρομία του Ταύρου μπορεί να είναι καταστροφική μέσα στο πεδίο των επαφών του και ταυτόχρονα να είναι αυτοκαταστροφική μέχρι τη στιγμή που η αυτοβουλία ή η ιδιοτελής επιθυμία μετριασθεί από την έφεση. Η έφεση δίνει τελικά τη θέση της στη νοήμονα δραστηριότητα και την αποδοχή της θέλησης που εκπορεύεται απ’ το πνευματικό Κέντρο της ζωής. Αυτή οδηγεί σε συνεργασία με το Σχέδιο με την πληρέστερη έννοια και στο τέλος της ατομικής εγωκεντρικότητας. Ο θυμός που είναι τόσο χαρακτηριστικός του Ταύρου, πρέπει να δώσει τη θέση του στην κατευθυνόμενη πνευματική ενέργεια, γιατί ο θυμός δεν είναι παρά ενέργεια που κυλά βίαια για τα συμφέροντα της προσωπικότητας· η τυφλότητα (γιατί ο Ταύρος είναι τυφλός στο μεγαλύτερο τμήμα της σταδιοδρομίας του) πρέπει να δώσει τη θέση της στην όραση και στην ορθή εστίαση της όρασης κι αυτή τελικά θα διασκορπίσει τις αυτογεννούμενες πλάνες και γοητείες του ζηλωτή· ο αυτο-οικτιρμός που είναι αποτέλεσμα της συνεχούς συγκέντρωσης στη διάψευση της επιθυμίας της ζωής της προσωπικότητας, πρέπει να ακολουθηθεί από τη συμπόνια για όλη την ανθρωπότητα κι αυτή πρέπει να αναπτυχθεί στην αφίλαυτη υπηρεσία του λυτρωτή μυημένου. Το έργο του Ταύρου είναι δύσκολο, γιατί ενσωματώνει μέσα του σε χαρακτηριστικό βαθμό τους εξέχοντες περιορισμούς αναφορικά με τις διαδικασίες της πνευματικής εξέλιξης· δεν υπάρχουν όμως ανυπέρβλητες δυσκολίες κι ο απελευθερωμένος Ταύρος είναι πάντοτε μια εποικοδομητική, σχεδιασμένη, δημιουργική, προωθητική δύναμη· τέτοιοι άνθρωποι χρειάζονται πολύ στις σοβαρές αυτές ημέρες της αναπροσαρμογής και του μόχθου. Όπως γνωρίζετε, ο Ταύρος κυβερνά τον τράχηλο και το θυρεοειδή αδένα. Αυτή ουσιαστικά είναι η περιοχή απ’ όπου πρέπει να εκπορεύεται η δημιουργική δραστηριότητα του ανθρώπου που βρίσκεται στην Ατραπό. Ο λαιμός είναι το σημείο όπου πρέπει να ανυψωθεί η ενέργεια του ιερού κέντρου, έτσι ώστε η δημιουργία δια της αγάπης και με τη θέληση να αποδείξει τελικά το εξευγενισμένο αποτέλεσμα της

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

265

μεταφοράς της σεξουαλικής ενέργειας σε ανώτερη χρήση. Η ορθή χρήση των οργάνων της ομιλίας δίνει το κλειδί για τις διαδικασίες με τις οποίες ο μαθητής πρέπει να επιφέρει ορισμένες βασικές αλλαγές. Το άτομο του Ταύρου στο δρόμο της απελευθέρωσης θα κάνει καλά να χρησιμοποιεί τη μέθοδο της κατευθυνόμενης και υποκινούμενης ομιλίας με φύση εξωστρεφή κι επεξηγηματική προκειμένου να μετασχηματισθεί από άτομο που ακολουθεί πρόθυμα το δρόμο της προσωπικότητας σ’ ένα σοφό συνεργάτη του Σχεδίου. Μ’ αυτό εννοώ ότι καθώς ο άνθρωπος μεταφράζει τα ιδεώδη του σε λόγια και πράξεις, προκαλεί μετασχηματισμό, μετουσίωση και τελικά μεταφορά στη βουνοκορφή της Μύησης. Τα αποτελέσματα του δημιουργικού αυτού έργου της υλοποίησης του οράματος πρέπει να προωθηθούν στο σημείο της αποτελεσματικής κατάδειξης στο Σκορπιό, στο ζώδιο που εφαρμόζονται οι τελικές δοκιμασίες για να αποδειχθεί ότι η ενέργεια ρέει ελεύθερα και χωρίς εμπόδια και προσκόμματα μεταξύ του κέντρου του λαιμού και του ιερού κέντρου· για να φανεί ότι επιτεύχθηκε η ορθή διεύθυνση κι ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας φόβος πως το άτομο του Ταύρου θα σφάλλει πάλι τυφλά για το δικό του συμφέρον, αλλά θα προχωρήσει στο μέλλον με νοημοσύνη πάνω στην Ατραπό της Απελευθέρωσης – το δρόμο που φέρνει τη δική του απελευθέρωση και την ίδια στιγμή τον παρασύρει σ’ εκείνες τις δραστηριότητες που επιφέρουν την αποδέσμευση των άλλων. Στο Σκορπιό ο άνθρωπος που κυριάρχησε τα μαθήματά του στον Ταύρο πρέπει να καταδείξει εκείνη τη δημιουργικότητα που θα λειτουργήσει υπό την έμπνευση της έφεσης και του οράματος και θα επιχειρήσει να εκφράσει εποικοδομητικά την ομορφιά που καλύπτουν ενδογενώς όλες οι μορφές, φέρνοντας έτσι σε όλους την αποκάλυψη του υποκείμενου εκείνου σκοπού που υποκινεί όλα τα γεγονότα και τις μορφές. Όλες αυτές οι όψεις της βασικής αλλαγής στο σκοπό, το ενδιαφέρον και τον προσανατολισμό πρέπει να εκδηλωθούν στο Σκορπιό, αποδεικνύοντας έτσι την αποτελεσματικότητα των εξελικτικών διαδικασιών που υφίστανται στη μεγάλη επαναλαμβανόμενη μετάβαση απ’ το Σκορπιό στον Ταύρο και απ’ τον Ταύρο στο Σκορπιό. Αυτός ο κύκλος των κινήσεων συνιστά (με το μείζονα κύκλο) ένα ρυθμό εμπειρίας τρομακτικής ορμής. Τα επτά αυτά ζώδια είναι κατεξοχήν ζώδια ζωικής εμπειρίας. Το προηγούμενο ζώδιο του Κριού είναι το “ζώδιο της εγκαινίασης”, ενώ τα τέσσερα που έρχονται μετά το Σκορπιό αποδεικνύεται ότι είναι ζώδια της μαθητείας και μύησης. Αυτό συμβαίνει στον αντεστραμμένο τροχό και μπορείτε μόνοι να εξάγετε εύκολα πάνω στην ίδια γραμμή τις επιπτώσεις στο συνήθη τροχό. Η αναγνώριση αυτών των στόχων και η σύλληψη των προβλημάτων του Ταύρου θα σας διευκρινίσουν τη θέση των πλανητών σ’ αυτό το ζώδιο. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω πάλι ότι η έξαρση ενός πλανήτη σε κάθε ιδιαίτερο ζώδιο, η πτώση του μέσα στη σφαίρα επιρροής ενός ζωδίου καθώς και η μείωση μιας ιδιαίτερης πλανητικής επιρροής σε κάθε ζωδιακό κύκλο (προκαλώντας αυτό που τεχνικά καλείται “σε εξορία”) είναι καθαρά συμβολική των αποτελεσμάτων της ενέργειας καθώς κρούει στη μορφική φύση, συναντώντας αντίσταση ή όχι, εφελκύοντας

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

266

ανταπόκριση ή όχι, ανάλογα με την ολκή του πλανητικού οργάνου που υπόκειται στην κρούση. Σ’ αυτό το ζώδιο η Σελήνη βρίσκεται σε έξαρση. Συμβολικά αυτό σημαίνει ότι η μορφική πλευρά της ζωής είναι ένας ισχυρός παράγοντας ελέγχου κι ένας παράγοντας που πρέπει πάντοτε να τον υπολογίζει ο άνθρωπος. Η Σελήνη είναι η Μητέρα της μορφής και σ’ αυτή την περίπτωση καλύπτει ή κρύβει τον Ήφαιστο – κάτι που αναμένεται. Συνεπώς η Σελήνη εκπροσωπεί εδώ το διαμορφωτή ή τον πλάστη της μορφής, εισάγοντας τόσο τη θηλυκή όσο και την αρσενική όψη της δόμησης μορφών, τις διπλές λειτουργίες του Πατρός-Μητρός. Είναι ένα σημείο που πρέπει να θυμούνται οι αστρολόγοι. Αυτή η διαδικασία της αλληλεπίδρασης επιφέρει δύο φάσεις της αναγκαίας διαμόρφωσης: 1. Μια διαδικασία κατά την οποία δημιουργείται μια μορφή μεγάλης δυναμικότητας, στην οποία το προσωπικό συμφέρον και οι σκοποί και οι επιθυμίες της προσωπικότητας είναι τα κίνητρα που επιφέρουν δραστηριότητα. Η δραστηριότητα της Σελήνης και του Ταύρου. 2. Οι διαδικασίες που αυτοεφαρμόζονται από τον αφυπνισμένο Ταύρο, στις οποίες η μορφική φύση διαμορφώνεται εκ νέου και υποκινείται με διαφορετικό τρόπο κι έτσι “υψώνεται στον Ουρανό” κι έτσι ακτινοβολεί και δοξάζεται. Η δραστηριότητα του Ήφαιστου και του Ταύρου. Η έξαρση της μορφής, που κυβερνάται από τη Σελήνη, μπορεί να ανιχνευθεί σε ολόκληρο το ζωδιακό και προσφέρει από μόνη της μια ενδιαφέρουσα και προοδευτική ιστορία με την οποία δεν έχω αυτή τη στιγμή την πρόθεση να ασχοληθώ. Λέγεται από τις διάφορες γυναίκες που εικονίζονται στους διάφορους αστερισμούς και γύρω απ’ αυτές θα δομηθεί κάποια μέρα η αστρολογία της μορφής. Υπάρχει η Κασσιόπη, η Αφροδίτη, η Κόμη της Βερενίκης, η Ανδρομέδα και μια ή δύο άλλες, καθώς και η Παρθένος, η πιο σημαντική απ’ όλες. Μπορώ να υποδείξω εδώ μόνο ένα πεδίο σκέψης και αστρολογικής έρευνας, που μέχρι τώρα έμεινε άθικτο, αλλά δεν έχω το χρόνο να ερμηνεύσω αυτό το αχανές και επωφελές πεδίο γνώσης. “Η Κυρά μας, η Σελήνη” σχετίζεται με όλες αυτές και πριν τη μεγάλη ρήξη σ’ ένα προηγούμενο ηλιακό σύστημα, που οδήγησε τη Σελήνη να γίνει ένας νεκρός πλανήτης, οι ενέργειες αυτών των άστρων και ορισμένων πλανητών που δημιουργήθηκαν από τη δραστηριότητά τους, εστιάζονταν και διαβιβάζονταν όλες απ’ τη Σελήνη κατά ένα μυστηριώδη αλλά ισχυρό τρόπο. Μέσω της επιθυμίας που μεταφράζεται με όρους πνευματικής θέλησης, η μορφή βρίσκεται εσωτερικά σε “έξαρση” και η έξαρση της Σελήνης στον Ταύρο συμβολίζει αυτό το γεγονός. Το πιστοποιεί το συνηθισμένο αστρολογικό σύμβολο των κεράτων του Ταύρου. Είναι μια ημισέληνος κι επίσης το σύμβολο της καταστροφικής φύσης της μορφικής ζωής του Ταύρου. Μην ξεχνάτε ότι σ’ αυτή τη σχέση η καταστροφή ή ο θάνατος της μορφής κι επομένως το τέλος της μορφικής επιρροής είναι ο στόχος της διαδικασίας που μεταβάλλει την επιθυμία σε έφεση. Ο Ουρανός, ο πλανήτης του κρυμμένου μυστηρίου κι ένας από τους πιο απόκρυφους πλανήτες “πέφτει” σ’ αυτό το ζώδιο, προκαλώντας την όξυνση και την

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

267

οξεία διαίρεση ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή, που είναι τόσο έντονο χαρακτηριστικό του ατόμου του Ταύρου. Προετοιμάζει τον εσώτερο άνθρωπο για την οξεία αλληλεπίδραση και διαμάχη στο επόμενο ζώδιο, τους Διδύμους. Επομένως η παρουσία της Σελήνης σε έξαρση και του Ουρανού σε πτώση δίνει μια υπέροχη εικόνα της ιστορίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια του σταδίου ανάπτυξης και ισχύος της προσωπικότητας. Το έργο του Ουρανού που κρύβεται στα βάθη, είναι να αφυπνίσει και να εφελκύσει την ενορατική ανταπόκριση του Ταύρου σ’ ένα συνεχώς αυξανόμενο φως μέχρι τη στιγμή που θα επιτευχθεί πλήρης φώτιση καθώς και η ανάπτυξη της πνευματικής συνείδησης – αντικαθιστώντας με τις ανώτερες αυτές ψυχικές όψεις τις κατώτερες μορφικές αντιδράσεις. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι στο Σκορπιό ο Ουρανός βρίσκεται σε έξαρση, κάτι που δείχνει την επιτυχία του έργου που ανέλαβαν οι δυνάμεις του Ουρανού. Κατορθώνεται η επίτευξη. Ο Άρης σ’ αυτό το ζώδιο είναι σε εξορία. Η δραστηριότητά του προστίθεται διαρκώς στην πολεμοχαρή φύση του Ταύρου αλλά η δυναμικότητα του αγώνα του Ταύρου είναι τόσο μεγάλη, μιλώντας εσωτερικά, ώστε το αποτέλεσμα του Άρη χάνεται στο μεγαλύτερο όλο. “Προσθέτει στη γοητεία και τη σύγχυση κι όμως κρατά μέσα του την ελπίδα για τον αγωνιζόμενο άνθρωπο.” Σ’ αυτό το ζώδιο έρχεται σταθερά η έμφαση στον αγώνα. Είναι ένας κοσμικός, πλανητικός και ατομικός αγώνας, γιατί η επιθυμία-θέληση υπόκειται στις εκδηλωμένες δραστηριότητες του Λόγου, της πλανητικής Ζωής και του ανθρώπου καθώς κι όλων των μορφών στη φύση. Είναι ο αγώνας εκείνου που είναι βαθιά κρυμμένο στο σκοτάδι για να φτάσει στο φως της μέρας· είναι ο αγώνας της κρυμμένης ψυχής για να κυριαρχήσει και να ελέγξει την εξωτερική μορφή, ο αγώνας για να μετουσιώσει την επιθυμία σε έφεση και την έφεση σε θέληση για επιτυχία. Είναι ο αγώνας για να επιτύχει το στόχο τον οποίο αποκαλύπτει ένα αυξανόμενο φως. Είναι τόσο δυναμικός αυτός ο αγώνας, ώστε στο συνήθη τροχό κορυφώνεται (πριν την επανείσοδο στον Κριό της ψυχής που ζητά ενσάρκωση) από την πάγια επιθυμία που γίνεται σταθερά ισχυρότερη, ν’ ακολουθήσει τον τροχό της επαναγέννησης· στην αντεστραμμένη πρόοδο γύρω απ’ το ζωδιακό ο αγώνας είναι να υπερνικήσει και να καταστρέψει όλα όσα πέτυχε με τόσο μόχθο πάνω στο συνήθη τροχό και να καταδείξει στο Σκορπιό (διαμέσου των τρομακτικών δοκιμασιών που εφαρμόζονται εκεί) ότι η μορφή δεν ελέγχει πλέον, αλλά ότι διατηρήθηκαν τα μαθήματα που μαθεύτηκαν μέσω της χρήσης της μορφής· ο αγώνας είναι να επιτύχει μύηση στον Aιγόκερω κι έτσι να αποδεσμεύσει την ψυχή από τον περιστρεφόμενο τροχό και να επιτύχει την τελική απελευθέρωση απ’ τη δουλεία της επιθυμίας κι από κάθε είδους μορφικό έλεγχο. Αυτό τονίζεται περίεργα από τους κυβερνήτες των δεκανών αυτού του ζωδίου. Και οι δύο αστρολόγοι, ο Λήο και ο Σεφάριαλ, συμφωνούν πρακτικά και ουσιαστικά στην απόδοσή τους των πλανητών που κυβερνούν τις τριπλές όψεις του ζωδίου. Διαφέρουν μόνο εξωτερικά σ’ ένα σημείο, γιατί ο Σεφάριαλ δίνει τη Σελήνη να κυβερνά το δεύτερο δεκανό, ενώ ο Λήο δίνει την Αφροδίτη να κυβερνά τον πρώτο δεκανό. Όμως

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

268

η Αφροδίτη και η Σελήνη χρησιμοποιούνται συχνά εναλλακτικά κι αμφότερες εκφράζουν ή εκπορεύουν την ίδια βασική ενέργεια της ενεργού νοημοσύνης στις ανώτερες και κατώτερες όψεις της. Η μια εκφράζει νοήμονα αγάπη και η άλλη τη νοημοσύνη της ύλης· η διπλή αυτή έμφαση σχετίζεται με την κυριαρχία της μορφικής φύσης στο άτομο του Ταύρου και την αποδέσμευσή του μέσω του Αφροδιτιανού Υιού του Νου. Η Σελήνη ή η Αφροδίτη, ο Ερμής και ο Κρόνος ελέγχουν τους δεκανούς και εξετάζοντας αυτούς τους πλανήτες σε άλλα ζώδια, σας υπέδειξα την ορθή τους ερμηνεία τόσο εδώ όσο κι αλλού. Μορφική ζωή, νοήμων δραστηριότητα κι έντονος αγώνας συνοψίζουν το πρόβλημα του Ταύρου, ενώ ο Ερμής, ο Αγγελιαφόρος των Θεών, υπενθυμίζει στον αγωνιζόμενο άνθρωπο ότι πρέπει να γίνει αυτό που πάντα ουσιαστικά είναι, διαφεύγοντας έτσι από την πλάνη και εισερχόμενος στο φως. Οι βασικοί τόνοι αυτού του ζωδίου είναι, όπως συνήθως, σαφείς στις συνέπειές τους. Ο ένας δηλώνει το φθόγγο της μορφικής όψης, “Ο αγώνας ας είναι απτόητος”. Η Λέξη της μορφής είναι να πάρει, ν’ αδράξει και να προχωρήσει θαρραλέα πίσω απ’ αυτό που είναι επιθυμητό. Η Λέξη της Ψυχής είναι, “Βλέπω κι όταν ο Οφθαλμός ανοίξει, όλα είναι φως”. Ο οφθαλμός του κοσμικού Ταύρου του Θεού είναι ανοιχτός και απ’ αυτόν διαχύνεται ακτινοβόλο φως πάνω στους υιούς των ανθρώπων. Ο οφθαλμός της όρασης του ατόμου πρέπει επίσης να ανοίξει σε ανταπόκριση στο κοσμικό αυτό φως. Συνεπώς η νίκη είναι αναπόφευκτη γιατί η δυναμικότητα της κοσμικής ενέργειας έγκαιρα κι αλάνθαστα θα υποτάξει και θα αναπροσανατολίσει την ενέργεια της ανθρωπότητας. Εξετάσαμε πλέον με συντομία κι όμως πιστεύω διδακτικά ορισμένες από τις υποκειμενικές επιρροές και σημασίες των δώδεκα σημείων του ζωδιακού. Θίξαμε την αμοιβαία τους αλληλοσχέτιση και την πλανητική τους αλληλεπίδραση κι επιδιώξαμε ν’ απεικονίσουμε τις αντιδράσεις της ανθρωπότητας στις πολλαπλές αυτές ενέργειες και δυνάμεις. Οι δυνάμεις αυτές που διαχύνονται από κοσμικές πηγές, βρίσκουν το δρόμο τους στο ηλιακό μας σύστημα, ελκόμενες σ’ αυτό δια της ανάλογης ποιότητας ή – υπό το Νόμο των Αντιφάσεων ή το Νόμο των Αντιθέσεων – βρίσκουν το δρόμο τους σε ορισμένους πλανήτες. Έτσι επηρεάζουν και ρυθμίζουν τις μονάδες ζωής πάνω σε καθέναν απ’ τους δεκτικούς αυτούς πλανήτες. Είδαμε τον άνθρωπο να υποκινείται σε πρόοδο από τη φύση των δυνάμεων της θείας έλξης και σημειώσαμε τις διαφορετικές θείες ποιότητες που εφελκύει στην ανθρωπότητα αυτή η δράση των δυνάμεων – καθώς και σε όλες τις άλλες μορφές ζωής. Ίσως τονίσαμε μέχρι σχεδόν σημείου σύγχυσης το απέραντο άθροισμα των παρωθητικών ενεργειών που δρουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο μας· το άτομο μπορεί να σαστίσει από την αίσθηση ότι είναι αβοήθητο και μοναδικά μηδαμινό. Αλλά αυτό οφείλεται μόνο στη σχετικά υπανάπτυκτη κατάσταση του “μηχανισμού λήψης” του. Όταν είναι έτσι σαστισμένο, ας θυμάται ότι κατέχει δυνητικά τη δημιουργική ικανότητα να δομεί και να αναπτύσσει βαθμιαία έναν καλύτερο μηχανισμό λήψης, ο οποίος θα του επιτρέψει τελικά να ανταποκρίνεται σε όλες τις κρούσεις και σε κάθε τύπο θείας ενέργειας.

Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

269

Αυτή η ικανότητα είναι ακατάλυτη και είναι από μόνη της μια θεία εστίαση ενέργειας η οποία πρέπει και θα προωθήσει δίχως αποτυχία το καλό που έχει αναληφθεί υπό την έμπνευση του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Διαμορφώνει όλα τα πράγματα σε ένα θεϊκά προβλεπόμενο τέλος και σ’ αυτό το ζώδιο – μέσω των πρακτόρων Του, της Αφροδίτης και του Ήφαιστου, που συμβολίζουν τη μορφή και την ψυχή – θα οδηγήσει τον άνθρωπο απ’ το απατηλό στο πραγματικό.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ 1. 2. 3. 4.

Εισαγωγικές Παρατηρήσεις. Τρίγωνα Ενέργειας.......................Αστερισμοί. Τρίγωνα Δύναμης.........................Πλανήτες. Τα Τρίγωνα και τα Κέντρα. Συμπεράσματα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ Εισαγωγικές Παρατηρήσεις. Εργαζόμαστε για αρκετό καιρό πλέον στο τρίτο τμήμα της μελέτης μας για το Ζωδιακό και τις Ακτίνες. Ολόκληρο αυτό το τμήμα ασχολείται με τη φύση της εσωτερικής αστρολογίας και στα εισαγωγικά μας σχόλια εξετάσαμε πολύ σύντομα τη σημασία του εσωτερισμού σαν σύνολο όταν εφαρμόζεται στη σύγχρονη αστρολογία· εξετάσαμε τους τρεις Σταυρούς και αναφερθήκαμε πολύ σύντομα πάλι στη σχέση των ζωδίων με τα κέντρα· όμως αφιερώσαμε τον περισσότερο χρόνο μας σε μια ανάλυση της έννοιας και της αλληλοσχέτισης των δώδεκα σημείων του ζωδιακού μεταξύ τους, με τους πλανήτες και με τη Γη. Ασχοληθήκαμε ελάχιστα με το αποτέλεσμά τους στο άτομο εκτός από μια γενική έννοια. Τώρα αρχίζουμε να εξετάζουμε το τρίτο και πιο σπουδαίο τμήμα αυτής της αστρολογικής μελέτης, που έχει τον τίτλο Η Επιστήμη των Τριγώνων. Όπως έδειξα νωρίτερα, η μελέτη αυτή θα χωριστεί σε τρία τμήματα: 1. Τρίγωνα Ενέργειας – αστερισμοί. 2. Τρίγωνα Δύναμης – πλανητικές τριπλότητες. 3. Τα Τρίγωνα και τα Κέντρα – πλανητικά και ανθρώπινα. Ανέλυσα εδώ το σημείο που φτάσαμε στις μελέτες μας καθώς ανυπομονώ να γνωρίσετε όσο το δυνατό περισσότερο πού ακριβώς στέκουμε στην προσπάθειά μας να ρίξουμε το φως της εσωτερικής κατανόησης στην τωρινή εξωτερική μελέτη της αστρολογίας. Όμως πριν προχωρήσουμε στο κάπως δύσκολο θέμα μας, θα ήθελα να πω λίγα λόγια σχετικά με τη γενική μας στάση κι ορισμένα πράγματα που θα ήθελα να σας υπενθυμίσω. Πουθενά δεν επιχείρησα να δώσω τα μαθηματικά που σχετίζονται με τις δηλώσεις μου σ’ αυτή τη σειρά των αστρολογικών μελετών. Συμβαίνουν τώρα ορισμένες βασικές αλλαγές στον προσανατολισμό του άξονα της Γης κι αυτές θα προκαλέσουν μεγάλη σύγχυση στους υπολογισμούς των αστρολόγων. Αυτές οι αλλαγές προχωρούν αργά και προοδευτικά και σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο. Ενόσω βρίσκονται σε εξέλιξη, η ακρίβεια και η επαλήθευση των υπολογισμών είναι ανέφικτη. Όταν σταθεροποιηθεί πάλι ο προσανατολισμός και η “ακριβής κατεύθυνση” του πόλου της Γης, θα μπορούν να διακριβωθούν τα νέα ρυθμιστικά, μαθηματικά νούμερα. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως ακρίβεια από την εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων. Ό,τι είναι τώρα δυνατό πάνω σ’ αυτές τις γραμμές πρέπει να θεωρηθεί προσεγγιστικό κι

επομένως η σιγουριά της ανάλυσης, της πρόβλεψης και της ερμηνείας δεν είναι δυνατή. Το όλο ζήτημα είναι πολύ δυσνόητο και σχεδόν ακατανόητο για το μέσο αστρολόγο και φυσικά για το μέσο σπουδαστή. Όμως θα σας υπενθύμιζα ότι στο μεγάλο βιόκυκλο της Γης οι “πολικοί αστέρες” άλλαξαν αρκετές φορές κι ότι ο τωρινός πολικός αστέρας δεν είχε πάντα αυτή τη θέση. Αυτό η επιστήμη το γνωρίζει. Σε κάθε μεγάλη μετακίνηση του άξονα της Γης υπήρξε αναστάτωση, σύγχυση και κατακλυσμός που προηγείται της αναδόμησης, της σταθεροποίησης και της σχετικής ηρεμίας. Γι’ αυτά τα μακροκοσμικά γεγονότα υπάρχουν παρόμοιες μικροκοσμικές αντιστοιχίες τόσο στη ζωή της ανθρωπότητας όσο και του ατόμου. Επομένως η τωρινή παγκόσμια κρίση – παρότι καταστάλαξε από τα ανθρώπινα λάθη κι αμαρτίες, απ’ το περασμένο Κάρμα και τον αναδυόμενο ιδεαλισμό (που ανταποκρίνεται στην ανάπτυξη της διανόησης και την εμφάνιση της ενόρασης) – είναι βασικά αποτέλεσμα πολύ μεγαλύτερων και αχανέστερων συνδυασμών ρευμάτων δύναμης στις μακροκοσμικές σχέσεις. Θα μπορούσε να ειπωθεί σύντομα ότι οι ακόλουθες κοσμικές και συστημικές αιτίες ευθύνονται για την τωρινή παγκόσμια κρίση και την τωρινή δύσκολη παγκόσμια κατάσταση: 1. Μια αναπήδηση μαγνητικής δύναμης στο Σείριο, που παράγει αποτελέσματα στο ηλιακό μας σύστημα και ιδιαίτερα στη Γη μας μέσω της Ιεραρχίας. 2. Μια μετατόπιση της πολικότητας της Γης, που οφείλεται στην έλξη ενός μεγάλου κοσμικού κέντρου. Αυτή επηρεάζει ισχυρά τον προσανατολισμό της Γης και ευθύνεται για τους τωρινούς σεισμούς και τις ηφαιστειακές εκρήξεις και τους πολλούς σεισμούς στη διάρκεια των περασμένων εκατόν πενήντα ετών. 3. Η μεγάλη κίνηση του ηλίου γύρω από το μείζονα ζωδιακό (μια περίοδος 250.000 ετών ή μια πλήρης στροφή) έφτασε στο τέλος της όταν ο ήλιος εισήλθε στους Ιχθείς πριν δύο χιλιάδες χρόνια. Αυτή η διαδικασία της αποχώρησης ή της εισόδου σε ένα ιδιαίτερο ζώδιο και η κυκλική επίδραση καλύπτει μια περίοδο πέντε χιλιάδων ετών όσον αφορά το μείζονα αυτό γύρο ή κύκλο. Αυτή η περίοδος των πέντε χιλιάδων ετών καλύπτει τον πλήρη κύκλο μετάβασης μέχρι να ολοκληρωθεί η πλήρης ελευθερία λειτουργίας υπό την έμπνευση του νέου ζωδίου. Συνεπώς δεν είμαστε ακόμη ελεύθεροι από τη συνακόλουθη αναταραχή. 4. Η διέλευση του Ηλίου μας από το ζώδιο των Ιχθύων στο ζώδιο του Υδροχόου είναι άλλη μια από τις συνθήκες που προκαλούν την τωρινή σύγχυση. Αυτή η σύγχυση των δυνάμεων στο ηλιακό σύστημα επηρεάζει αξιοσημείωτα τον πλανήτη μας. Στη διαδικασία της διέλευσης από ζώδιο σε ζώδιο, όπως συμβαίνει τώρα για παράδειγμα στη μετάβαση απ’ τους Ιχθείς στον Υδροχόο, η περίοδος που καλύπτεται είναι περίπου πεντακόσια χρόνια. Αυτά είναι σημεία που οι αστρολόγοι θα κάνουν καλά να εξετάσουν. Θα υπενθύμιζα πάλι στους σπουδαστές ότι όταν μιλώ για τα ζώδια αναφέρομαι στις επιρροές των αστερισμών όπως εκπροσωπούνται από τα ζώδια, εφιστώντας την

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

275

προσοχή σας ότι στη μεγάλη εξελικτική διαδικασία και λόγω ορισμένων μετατοπίσεων κι αστρονομικών-αστρολογικών αντιφάσεων ο Ήλιος δε βρίσκεται στον αστερισμό στον οποίο αναφέρεται κάποιο ιδιαίτερο ζώδιο σε κάθε δεδομένη στιγμή. Σας συνέστησα να το προσέξετε σε ένα προηγούμενο τμήμα αυτής της πραγματείας. 5. Ένας άλλος παράγοντας που είναι ελάχιστα γνωστός είναι ότι η Σελήνη αποσυντίθεται σήμερα με αυξανόμενη ταχύτητα και αυτό επηρεάζει αναγκαστικά τη Γη και προκαλεί γήινα αποτελέσματα. Θα είχε ενδιαφέρον για τους σπουδαστές να εφαρμόσουν τα ακόλουθα μεγάλα κυκλικά γεγονότα στη δική τους “εμφάνιση” και τις λειτουργικές διαδικασίες σε χρόνο και χώρο: 1. Η διαδοχή των μείζονων γύρων του ζωδιακού ή μια περίοδος κύκλων περίπου 250.000 ετών αντιστοιχεί στο βιόκυκλο της Ενάδας. 2. Η πρόοδος του Ηλίου καθώς διέρχεται από τα σημεία του ζωδιακού στη διάρκεια ενός από τους κύκλους των 25.000 ετών αναλογεί με το βιόκυκλο του εγώ ή της ψυχής. 3. Ο ελάσσων ζωδιακός που καλύπτεται – απ’ τη σκοπιά της ακραίας πλάνης – στην περίοδο ενός έτους, αντιστοιχεί στη ζωή της προσωπικότητας. Εξετάζοντας αυτά τα σημεία θα πρέπει να θυμάστε συνεχώς ότι οι μεγάλες μετατοπίσεις στη συνείδηση ή οι μεγάλες διευρύνσεις της επίγνωσης ακολουθούνται αναπόφευκτα από αναταραχή στις εξωτερικές μορφές. Αυτό αληθεύει στη ζωή της ηλιακής Θεότητας, ενός πλανητικού Λόγου, της ανθρωπότητας σαν σύνολο και του ανθρώπου. Απ’ όπου και πάλι το σημερινό παγκόσμιο πρόβλημα. Ένα μείζον γεγονός όπως η αλλαγή του άξονα της Γης, σχετίζεται με μια μύηση του πλανητικού Λόγου. Συνεπώς μπορούν οι σπουδαστές να σημειώσουν εδώ τη σχέση της ατομικής ζωής καθώς μετατοπίζει σταθερά τη συνείδησή της στις ζωτικές ανελικτικές διαδικασίες της Ατραπού της Μαθητείας και της Μύησης. Νωρίτερα σ’ αυτή την πραγματεία αναφέρθηκα σ’ ένα γεγονός που πρέπει να έχετε πάντοτε κατά νου κι αυτό είναι ότι οι μεγάλες ενέργειες που επιδρούν στον πλανήτη μας, έχουν ένα παρεμποδιστικό ή διεγερτικό αποτέλεσμα. Είτε αναχαιτίζουν με τα αποτελέσματά τους, προκαλώντας συμπύκνωση, αποκρυστάλλωση και συγκράτηση σ’ αυτό που είναι παλιό και ανήκει στο παρελθόν, είτε διεγείρουν και παράγουν ρευστότητα, επέκταση και διεύρυνση. Ο προσεκτικός σπουδαστής των ανθρώπινων υποθέσεων θα το σημειώσει αυτό καθώς μελετά τα γεγονότα που περνούν σήμερα μπροστά απ’ τα μάτια του. Μιλώντας με πλατιά γενίκευση, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι τρεις κύριες ομάδες δυνάμεων που επηρεάζουν τον πλανήτη μας είναι ζωδιακές, συστημικές και πλανητικές στη φύση τους και – γενικεύοντας πάλι – θα μπορούσε επίσης να ειπωθεί ότι: 1. Οι ζωδιακές ενέργειες διέρχονται από τη Σαμπάλλα και σχετίζονται με την πρώτη Ακτίνα της Θέλησης ή Δύναμης κι επηρεάζουν την Ενάδα.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

276

2. Οι συστημικές ενέργειες διέρχονται από την Ιεραρχία και σχετίζονται με τη δεύτερη Ακτίνα της Αγάπης-Σοφίας ή (όπως συχνά καλείται στην εσωτερική αστρολογία) την Ακτίνα της Ελκτικής Συνοχής κι επηρεάζουν την ψυχή. 3. Οι πλανητικές δυνάμεις κρούουν και διέρχονται από την ανθρωπότητα και σχετίζονται με την τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης κι επηρεάζουν την προσωπικότητα. Σ’ αυτό αναφέρθηκα νωρίτερα αλλά το δηλώνω πάλι εδώ γιατί ζητώ να το έχετε σαφώς υπόψη, καθώς προχωρούμε στις νέες μελέτες μας. Έχετε εδώ μια μεγάλη τριάδα ενεργειών που αναδύονται από ένα απέραντο κι ακατανόητο άθροισμα δυνάμεων κι ενεργειών, το οποίο είναι γι’ αυτές ό,τι είναι η Μία Ζωή για το λιγότερο σημαντικό αυτό τρίγωνο. Πρέπει επίσης να θυμάστε ότι η τριπλή αυτή ομάδα ενεργειών παράγει διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με τον τύπο του μηχανισμού (που ο ίδιος εξαρτάται απ’ το σημείο εξέλιξης και απ’ το στάδιο ανάπτυξης) στον οποίο κρούει. Το αποτέλεσμα, λόγου χάρη, της ζωδιακής και συστημικής δύναμης σε έναν ιερό ή μη-ιερό πλανήτη διαφέρει πλατιά, όπως ακριβώς το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών καθώς κρούουν πάνω στον άνθρωπο εξαρτάται απ’ το αν εφελκύεται ανταπόκριση από την ενάδα, το εγώ ή την προσωπικότητα, αν κρούουν πάνω στη μαζική συνείδηση, την αυτοσυνείδητη μονάδα ή τη φωτισμένη συνείδηση της ανθρωπότητας, ή αν στην πραγματικότητα – όσον αφορά τον άνθρωπο – επιδρούν στον ανεξέλικτο άνθρωπο, στον εξελιγμένο άνθρωπο ή σε μαθητές και μυημένους. Ο τύπος του μηχανισμού και η ποιότητα της συνείδησης καθορίζει τη λήψη και την ανταπόκριση. Αυτή είναι μια δήλωση βασικής σπουδαιότητας και μέχρι να φτάσουν οι αστρολόγοι στο σημείο ανάπτυξης όπου θα τους διανοιγεί ο κόσμος της αληθινής έννοιας κι όπου η προοπτική της συνείδησής τους θα είναι πλατιά περιεκτική, δε θα τους είναι δυνατό να είναι αληθινά ακριβείς στις ερμηνείες τους για τα ομαδικά ή τα ατομικά ωροσκόπια. Αναφέρω αυτό το σημείο καθώς η όλη επιστήμη των Τριγώνων σχετίζεται ολοκληρωτικά με τις υποκειμενικές ενέργειες καθώς ρυθμίζουν τη συνείδηση κι όχι με τη ρύθμιση που προκύπτει απ’ τις ίδιες ενέργειες στις εξωτερικές μορφές στο φυσικό πεδίο. Μπορεί ορθά να παρατηρήσετε εδώ ότι “όπως σκέφτεται ο άνθρωπος, έτσι και είναι” κι ότι αυτή η έκφραση ενέργειας ισοδυναμεί σε τελική ανάλυση με το ίδιο πράγμα. Αλλά δεν είναι ακριβώς αλήθεια. Η ανταπόκριση της ανθρωπότητας ή του ατόμου στην εσώτερη ζωή της σκέψης και στην υποκειμενική συνείδηση δεν είναι άμεση. Χρειάζεται πολύς χρόνος (ειδικά στα πρώτα στάδια) για να περάσει μια ιδέα στο νου κι από εκεί στον εγκέφαλο, ρυθμίζοντας τη συναισθηματική φύση στην πρόοδο και τις διαδικασίες της. Μπορεί λοιπόν ν’ αφιερωθούν αρκετές ζωές για την καταγραφή των αποτελεσμάτων αυτών των ενεργειών στη ζωή της σκέψης και την ανταπόκριση της ζωής του φυσικού πεδίου εφόσον κατανοηθούν. Αυτός είναι ο λόγος που δήλωσα ότι η Επιστήμη των Τριγώνων υπόκειται στο όλο σύστημα της αστρολογίας και μόνο τώρα βρίσκεται σε διαδικασία αποκάλυψης. Να έχετε κατά νου

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

277

ότι το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών που θα εξετάσουμε και της τριπλής τους σχέσης βρίσκεται στο βασίλειο των ιδεών και στον κόσμο της συνείδησης και της διεύρυνσής της κι επομένως περικλείουν την αισθαντική ζωή της σκέψης ενός ηλιακού Λόγου, ενός πλανητικού Λόγου, της ανθρωπότητας και του ανθρώπου. Δε θ’ ασχοληθώ λοιπόν με την πρόκληση γεγονότων εκτός στο βαθμό που όλες οι ιδέες πραγματώνονται σε έκφραση στο πεδίο της εκδήλωσης – όπου επαναλαμβάνω ότι αυτή η πραγμάτωση εξαρτάται από την ποιότητα και τη φύση του μηχανισμού ανταπόκρισης, είτε είναι ένα ηλιακό σύστημα, ένας πλανήτης, το τέταρτο βασίλειο της φύσης, είτε ένα ανθρώπινο ον. Θα ήθελα να προσθέσω εδώ έναν έκτο λόγο για την τωρινή πίεση κι ένταση στην ανταπόκριση της ανθρώπινης οικογένειας σ’ αυτή την παγκόσμια κρίση, επειδή σχετίζεται με το όλο ζήτημα της συνειδητής ανταπόκρισης στις υποκειμενικές δυνάμεις που εκφράζονται σαν ιδέες κι αχανή ρεύματα σκέψης. Είναι το γεγονός ότι η ανθρωπότητα σαν σύνολο αντιστρέφεται σήμερα πάνω στο μεγάλο ζωδιακό τροχό, όπως ακριβώς κάνει ο μαθητής ατομικά· το σημείο της αντιστροφής και το ζώδιο ή τα ζώδια στα οποία συμβαίνει, σημαδεύουν ένα τρομακτικό σημείο κρίσης στη ζωή αυτού του βασιλείου της φύσης, προκαλώντας αναταραχή, δυσχέρεια και μια ολόκληρη κλίμακα αναπροσαρμογών που απαιτούνται απ’ τον αναπροσανατολισμό. Αν προσθέσετε αυτό το λόγο στους άλλους πέντε, δε θα εκπλαγείτε που η κατάσταση είναι σήμερα σχεδόν φανταστική στη δυσκολία της και στην έκταση όσων συνεπάγεται. Σε κάθε τριπλότητα υπάρχουν τρεις κύριες εκδηλούμενες ποιότητες ή τρεις βασικές ενέργειες που ζητούν έκφραση κι επιρροή. Καθώς εκδηλώνεται στο χρόνο και το χώρο ο άνθρωπος ανακαλύπτει ότι αυτό αληθεύει κι ότι συνιστά ένα νόμο της φύσης και μπορεί να ειπωθεί ότι το έργο του μαθητή είναι ν’ αποκτήσει συνειδητή επίγνωση – σαν αποσπασμένος επιβλέπων Παρατηρητής – αυτών των ενεργειών και των εκφραζόμενων ποιοτήτων τους καθώς λειτουργούν μέσα του. Αυτό κάνει στην Ατραπό της Δοκιμασίας, στην Ατραπό της Μαθητείας και στην Ατραπό της Μύησης. Πρέπει ν’ αποκτήσει επίγνωση: 1. Της τριπλής ενέργειας που είναι η προσωπικότητα και της οποίας συνθετική έκφραση είναι το ζωτικό σώμα. 2. Της τριπλής ψυχής της οποίας έκφραση είναι ο εγωικός λωτός. 3. Της τριπλής ενάδας της οποίας έκφραση είναι μια μεγάλη διάχυση σε χρόνο και χώρο σε τρεις ροές δημιουργικής ενέργειας. Ο τελευταίος αυτός ορισμός είναι κάπως άνευ νοήματος για τον αμύητο, αλλά πρέπει ν’ αρκεί. Υπάρχει μια εκδηλούμενη όψη σε όλες αυτές τις τριπλότητες, που είναι αποτέλεσμα και ρυθμίζεται απ’ την αλληλεπίδραση των τριών δυνάμεων. Είναι η πλήρης τους έκφραση και το αποτέλεσμα της επιτυχούς τους δραστηριότητας: 1. Στην προσωπικότητα είναι το φυσικό σώμα. 2. Στην ψυχή είναι το κλειστό κεντρικό μπουμπούκι μέσα στον εγωικό λωτό.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

278

3. Στην ενάδα είναι ο “ήχος που επιβάλλεται γεωμετρικά στην όραση του παρατηρητή” – ένας βαθιά εσωτερικός τρόπος συμβολισμού εκείνου που δεν μπορεί να εκφρασθεί ή να αναχθεί στην απτότητα της μορφής. Αν οι μαθητές εισάγουν αυτή την ιδέα στη μελέτη και την κατανόηση των αστρολογικών τριγώνων κι αρνηθούν να χάσουν τη θέα των σχετιζόμενων τριπλών ενεργειών, θα απλοποιήσουν πολύ τις μελέτες τους. Ο μικρόκοσμος, όταν γίνει γνωστός, κρατά πάντα το κλειδί του Μακρόκοσμου. Ο Μακρόκοσμος αντανακλάται αιώνια στον άνθρωπο, το μικρόκοσμο, γιαυτό ο άνθρωπος έχει μέσα του τη δυνατότητα και τη δυνητικότητα της ολικής κατανόησης. Επομένως σ’ όλες τις πολλές τριπλότητες που θα μελετήσουμε, θα βρούμε αντιστοιχίες στην ενάδα, την ψυχή και την προσωπικότητα στον άνθρωπο· θα βρούμε μια γραμμή του τριγώνου, που ενσωματώνει την καθοριστική και δεσπόζουσα δύναμη και δύο γραμμές οι οποίες – στη διάρκεια ενός ιδιαίτερου κύκλου – ρυθμίζονται απ’ αυτή. Έχετε, λόγου χάρη, ένα ενδιαφέρον παράδειγμα στη φύση του πυρός, νοούμενου εσωτερικά, στην τριπλή του έκφραση σε χρόνο και χώρο στη διάρκεια ενός κύκλου εκδήλωσης, γιατί – όπως ξέρετε – η Προαιώνια Σοφία διδάσκει ότι υπάρχουν: 1. Ηλεκτρικό πυρ............θέληση........................ενάδα........................Μυητικό πυρ. 2. Ηλιακό πυρ.................αγάπη-σοφία...............ψυχή.........................Ποιοτικό πυρ. 3. Πυρ δια Τριβής...........δραστηριότητα............προσωπικότητα........Εξαγνιστικό πυρ. Διανόηση.

Υποδεικνύω αυτή την τριπλότητα καθώς σας είναι οικεία και την ίδια στιγμή αποτελεί ένα καλό παράδειγμα ενός βασικού νόμου. 1. Τρίγωνα Ενέργειας – Αστερισμοί. Πίσω απ’ όλα τα πολλά αλληλοσυμπλεκόμενα τρίγωνα του ηλιακού μας συστήματος και ρυθμίζοντάς τα σε πολύ μεγάλη έκταση (παρότι σήμερα πιο δυναμικά παρά εκφραστικά) βρίσκονται τρεις ενέργειες που προέρχονται από τρεις κύριους αστερισμούς. Είναι οι εκπορεύσεις από τη Μεγάλη Άρκτο, από τις Πλειάδες και από το Σείριο. Θα μπορούσε να τονισθεί ότι: 1. Οι ενέργειες που έρχονται από τη Μεγάλη Άρκτο σχετίζονται με τη θέληση ή το σκοπό του ηλιακού Λόγου και είναι για τη μεγάλη αυτή Ύπαρξη ό,τι είναι η ενάδα για τον άνθρωπο. Είναι ένα βαθύ μυστήριο κι ένα μυστήριο που ούτε ένας ανώτατος μυημένος δεν μπορεί ακόμη να συλλάβει. Οι επταπλές ενοποιημένες ενέργειές της διέρχονται από τη Σαμπάλλα. 2. Οι ενέργειες που έρχονται από τον ήλιο Σείριο σχετίζονται με την όψη αγάπησοφία ή την ελκτική δύναμη του ηλιακού Λόγου, με την ψυχή της Μεγάλης αυτής Ύπαρξης. Η κοσμική αυτή ψυχική ενέργεια σχετίζεται με την Ιεραρχία. Σας ειπώθηκε ότι η μεγάλη Λευκή Στοά στο Σείριο βρίσκει την αντανάκλασή της κι έναν τρόπο πνευματικής υπηρεσίας κι εξόδου στη μεγάλη Λευκή Στοά του πλανήτη, την Ιεραρχία. 3. Οι ενέργειες που έρχονται από τις Πλειάδες, ένα άθροισμα επτά ενεργειών,

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

279

συνδέονται με την όψη της ενεργού νοημοσύνης της λογοϊκής έκφρασης κι επηρεάζουν τη μορφική πλευρά της εκδήλωσης. Εστιάζονται κυρίως μέσω της Ανθρωπότητας. Με το κύριο αυτό τρίγωνο συνδέεται κι επηρεάζει ισχυρά ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα μια τριπλή αλληλοσχέτιση μεγάλου ενδιαφέροντος, που έχει μια ειδική και ιδιάζουσα σχέση με την ανθρωπότητα. Αυτό το τρίγωνο δυνάμεων σχετίζει έναν απ’ τους κύριους αυτούς αστερισμούς, ένα απ’ τα ζωδιακά σημεία κι έναν απ’ τους ιερούς πλανήτες με το ηλιακό μας σύστημα: Πρώτο Τρίγωνο: Οι Πλειάδες................................Καρκίνος.............................Αφροδίτη. Ανθρωπότητα. Δεύτερο Τρίγωνο: Η Μεγάλη Άρκτος.....................Κριός...................................Πλούτων. Σαμπάλλα. Τρίτο Τρίγωνο: Σείριος........................................Λέων...................................Δίας. Ιεραρχία. Αναρωτιέμαι αν μπορείτε να συλλάβετε, τουλάχιστον μερικά και συμβολικά, το γεγονός ότι αυτά τα τρίγωνα δεν πρέπει να τα σκέφτεσθε σαν τοποθετημένα, στατικά κι αιώνια ίδια, ή ακόμη τρισδιάστατα. Πρέπει να θεωρούνται ότι είναι σε ταχεία κίνηση, περιστρεφόμενα αιώνια στο χώρο και προχωρώντας αδιάκοπα σε τετραδιάστατη και πενταδιάστατη έκταση. Δεν υπάρχει τρόπος να απεικονισθούν ή να τα φέρω οπτικά στην προσοχή σας, γιατί μόνο ο εσώτερος οφθαλμός της όρασης μπορεί να φαντασθεί την πρόοδο, τη θέση ή την εμφάνισή τους. Τα τρία αυτά κύρια τρίγωνα εκφράζονται προς το παρόν μόνο μερικά όσον αφορά το ηλιακό μας σύστημα και μόνο ένα σημείο του μεγάλου τριγώνου – όπως, λόγου χάρη, ένα σημείο της Μεγάλης Άρκτου – συνιστά με τον Κριό μια σχετιζόμενη γραμμή δύναμης· μόνο ένα σημείο του Κριού – στον ίδιο ή στην ακτίνα αλληλεπίδρασής του με το Λέοντα και τον Aιγόκερω (βλέπε Πίνακα VIII) σχετίζεται με τον Πλούτωνα. Συνεπώς ολόκληρος ο κοσμικός ιστός και το ηλιακό σύστημα είναι μια πολύπλοκη, συνεχώς κινούμενη, αλληλοϋφασμένη σειρά τριγώνων όπου από κάθε σημείο του τριγώνου εκπορεύονται τρεις γραμμές ή ρεύματα ενέργειας (εννέα συνολικά)· είναι επίσης ανταποκριτικά και δεκτικά σε ενέργειες – παρόμοια τριπλές σε φύση – οι οποίες βρίσκονται μέσα στην περιφέρειά τους ή τη σφαίρα επιρροής και κραδασμικής τους δραστηριότητας. Είναι περιττό για τους σπουδαστές να επιχειρήσουν να διαλευκάνουν αυτό το άθροισμα των συμπλεκόμενων ρευμάτων ενέργειας. Ό,τι είναι τώρα εφικτό για τον άνθρωπο με τον τωρινό εξοπλισμό του είναι ν’ αποδεχθεί υποθετικά αυτές τις δηλώσεις για ορισμένα μείζονα τρίγωνα που επηρεάζουν την ανθρωπότητα και να επιδιώξει να αποδείξει το αποτέλεσμά τους και να προσπαθήσει να κατανοήσει κάπως

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

280

το πολύπλοκο αυτό αλληλοϋφασμένο δίκτυο που κατέχει ο ίδιος και το ονομάζει “αιθερικό σώμα”. Έτσι μπορεί να επιτύχει ν’ αποδείξει την ακρίβεια μιας δήλωσης με την εκδηλωμένη ποιότητα της ζωικής όψης, τη ρύθμιση και τα αποτελέσματά της στη μικροκοσμική ιστορία και τα γεγονότα. Η αστρολογία επιδίωξε να το κάνει σε σχέση με τα απτά συμβάντα στο εξωτερικό πεδίο ύπαρξης· όμως θα δούμε ότι η προσπάθειά μας βρίσκεται πάνω στη γραμμή της ψυχολογικής ζωής της ιστορίας και των γεγονότων κι όχι πάνω στη γραμμή των φυσικών συμβάντων. Αυτή η διαφορά είναι βασική και πρέπει πάντα να την έχετε υπόψη. Οι αστρολόγοι άρχισαν να συλλαμβάνουν μια αμυδρή ιδέα των αλληλοσχετιζόμενων τριγώνων ενέργειας όσον αφορά τη Γη μας με μια μάλλον αυθαίρετη διαίρεση των δώδεκα αστερισμών σε τέσσερις τριπλότητες που καλύπτουν ποιοτικούς όρους όπως γήινη τριπλότητα ή πύρινη τριπλότητα και αποτελείται η καθεμιά από θεμελιώδη, σταθερά και μεταβλητά ζώδια. Έτσι διαίρεσαν ολόκληρο το ζωδιακό σε μια τετραπλή ομάδα αλληλοσυμπλεκόμενων κι αλληλοσχετιζόμενων τριάδων που καθεμιά ρυθμίζεται από ένα βασικό στοιχείο κι έτσι εξειδικεύεται. Αποτελούν μια σειρά βασικών τριγώνων με συγκεκριμένη αναφορά στην πλανητική μας ζωή. Λόγω της συνεχούς κίνησης παντού, που είναι εγγενής στο ηλιακό σύστημα και το ζωδιακό – πρόσθια, εσώτερη και περιστροφική – μπορεί να συλληφθεί κάποια ιδέα της πολυπλοκότητας του όλου σχεδίου. Μια επιπλέον βοήθεια για τη σύλληψη της ουσιώδους αυτής ομορφιάς της συντονισμένης κι οργανωμένης κίνησης και της δύναμής της να εξειδικεύει και να ρυθμίζει το όλο παγκόσμιο πρότυπο, μπορεί ν’ αποκτηθεί από εκείνους τους σπουδαστές που μελέτησαν κάπως τα διάφορα τρίγωνα τα οποία βρίσκονται στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου δια της αλληλοσχέτισης των επτά κέντρων στα οποία αναφέρθηκα αλλού στα διάφορα βιβλία μου. Αυτά τα κέντρα, όταν είναι αφυπνισμένα και ζωντανά, παρασύρονται τελικά αμοιβαία στην ακτίνα της σφαίρας δράσης τους· απ’ τη σκοπιά της ζώσας ενέργειας η περιφέρεια αυτών των τροχών ή στροβίλων δύναμης μεγεθύνεται τόσο ώστε τελικά επικαλύπτονται και εφάπτονται, παρουσιάζοντας σε μικροσκοπική κλίμακα μια ανάλογη κατάσταση με τις εφαπτόμενες κι αλληλοσυμπλεκόμενες σειρές τριγώνων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Πίσω απ’ αυτές τις έννοιες της υφιστάμενης σχέσης σε χρόνο και χώρο ανάμεσα στους αστερισμούς της Μεγάλης Άρκτου και των Πλειάδων και τον ήλιο Σείριο και στο ηλιακό μας σύστημα πρέπει να θυμάστε ότι υπάρχει μια απέραντη σειρά αλληλοσυμπλεκόμενων τριγώνων μεταξύ των άστρων που απαρτίζουν ενδόμυχα αυτούς τους αστερισμούς και του ηλιακού μας συστήματος. Έχετε συνεπώς μια σχέση ανάμεσα: 1. Στα επτά άστρα που απαρτίζουν τη Μεγάλη Άρκτο. 2. Στα επτά άστρα που απαρτίζουν τις Πλειάδες οι οποίες μερικές φορές αποκαλούνται επτά “αδελφές” ή “σύζυγοι” των Ρίσι ή των Ζωών που εμψυχώνουν τη Μεγάλη Άρκτο. 3. Στον ήλιο Σείριο. Αποτελούν κύρια τρίγωνα δύναμης και συγκρατούνται όλα μέσα στην ακτίνα της

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

281

Ζωής της Μεγάλης εκείνης Ύπαρξης της Οποίας η εκφρασμένη, εκδηλωμένη πρόθεση έρχεται σε ύπαρξη με το μέσον των τριών αυτών σχετιζόμενων ομάδων και του ηλιακού μας συστήματος. Όπως υπαινίχθηκα στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, οι τέσσερις αυτές ομάδες άστρων αποτελούν την εκδηλωμένη όψη ή προσωπικότητα μιας μεγάλης κι άγνωστης Ζωής. Δεν έχω καμιά πρόθεση ν’ ασχοληθώ με τα κοσμικά αυτά τρίγωνα κι επιδιώκω να δώσω μόνο μια γενική εικόνα στο σημείο αυτό. Θα εξετάσουμε μόνο εκείνους τους αστερισμούς μέσα στο μείζονα ζωδιακό, που είναι γνωστό από τους αστρολόγους ότι έχουν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα στην ανθρωπότητα και την πλανητική μας ζωή. Μελετώντας λοιπόν αυτά τα τρίγωνα, θα θέσουμε (για καθοδήγησή μας) ορισμένους κανόνες οι οποίοι υπό το Νόμο της Αναλογίας μπορεί να διευκολύνουν την κατανόησή μας για την υποκείμενη έννοια και αλήθειες: 1. Όλα τα μελετούμενα τρίγωνα θα θεωρηθεί ότι εκφράζουν: α. Μια κύρια ρυθμιστική ενέργεια που παράγει εκδήλωση. Αυτή αντιστοιχεί στην όψη Ενάδα. β. Μια δευτερεύουσα εξειδικεύουσα ενέργεια που παράγει συνείδηση. Αυτή αντιστοιχεί στην όψη Εγώ ή Ψυχή. γ. Μια μικρότερη έκφραση δύναμης που παράγει απτότητα. Αυτή αντιστοιχεί στην όψη Προσωπικότητα. 2. Επομένως οι τρεις αυτές ενέργειες θα σχετίζονται με τις τρεις όψεις της εκδηλωμένης ζωής. Αυτές ορίσθηκαν στην παρούσα πραγματεία ως: Ζωή, Ποιότητα και Εμφάνιση. 3. Αυτές οι ενέργειες μεταβάλλονται μέσα τους και μερικές φορές κρούει κανείς το δεσπόζοντα φθόγγο και μερικές φορές άλλον· μερικές φορές μια δευτερεύουσα ενέργεια γίνεται η κύρια ρυθμιστική δύναμη και μερικές φορές η μικρότερη έκφραση έρχεται στην κορυφή και γίνεται για τον κύκλο το εξέχον χαρακτηριστικό του τριγώνου. Τέτοια κοσμικά γεγονότα διέπονται από ένα μεγάλο Νόμο Σκοπιμότητας, που εφελκύεται από την εξελικτική διαδικασία και είναι συμπτωματικός επίσης της ζωδιακής κίνησης και των δικών της ενδότερων μαθηματικών ρυθμίσεων – ένα ζήτημα με τέτοιες αχανείς διαστάσεις και μυστήριο ώστε καμιά Ζωή μέσα στο ηλιακό μας σύστημα δεν έκανε τίποτε παραπάνω απ’ το να νιώσει τη σημασία του. Η κυκλική έκφραση της ζωής εξαρτάται από τη συνεχή μεταβολή και τις άπειρα μεταβαλλόμενες διαδικασίες. 4. Η δήλωση που έκανα σ’ αυτή την απόπειρα – γιατί είναι κάτι περισσότερο – να υποδείξω τις κύριες γραμμές προσέγγισης στη νέα επιστήμη της εσωτερικής αστρολογίας, μπορεί να μην επιδέχεται ακόμη απόδειξης. Ό,τι μπορώ να σας ζητήσω αυτή την εποχή είναι να ενδιαφέρεστε για την παρουσίαση, να μοχθείτε να δείτε τη γενική εικόνα που ζητώ να παρουσιάσω και να συλλάβετε κάπως τη σχετική σύνθεση που υπόκειται σ’ όλη την εκδήλωση. Ξεκινώντας απ’ ό,τι είναι σήμερα αποδεκτό, προχωρήστε πρόθυμα από εκεί σε νέα πεδία δυνατότητας κι αισθητής πιθανότητας. Ο χρόνος θα δικαιώσει τις πληροφορίες που ζητώ ν’

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

282

αποδεχθείτε σαν υπόθεση. Μετά θα ασχοληθώ με μια ανάλυση των τριών ομάδων τριγώνων που έχουν κύρια σημασία για την ανθρωπότητα αυτή την εποχή κι ακολουθούν τις πληροφορίες που έδωσα νωρίτερα. Αυτές οι ομάδες τριγώνων εκπορεύουν ενέργειες που φτάνουν δια του χώρου στο άτομο κι επομένως δεν μπορούν ν’ αγνοηθούν. Είναι: Η Μεγάλη Άρκτος

Οι Πλειάδες Ο Σείριος Διαβιβάζουν ενέργεια μέσω του Λέοντα...........................................Aιγόκερου.................................Ιχθύων Αυτοί διαβιβάζουν ενέργεια μέσω του Κρόνου...........................................Ερμή..........................................Ουρανού Που φτάνουν στα ακόλουθα κέντρα Πλανητικό κεφαλικό κέντρο...........Πλανητικό κέντρο άζνα.............Πλανητική καρδιά Από εκεί στο Κεφαλικό κέντρο μαθητή...............Κέντρο άζνα μαθητή.................Καρδιακό κέντρο μαθητή και τελικά ελέγχουν τα Βάση σπονδυλικής στήλης.............Κέντρο λαιμού..........................Ηλιακό πλέγμα.

Θα ασχοληθώ επίσης με κάποια σημεία κι ενδείξεις που υπαινίσσομαι στον Πίνακα ΙΧ, στη σελ. 423 και σχετίζονται με τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού. Θα φανεί ότι κάποια μεγάλα ρεύματα ρυθμιστικών ενεργειών σχετίζονται μεταξύ τους και με τη Γη μας κι αυτά διαιρούνται σε δύο ομάδες: 1. Τις ακτινικές ενέργειες που λέγεται ότι εκπορεύονται από τη Μεγάλη Άρκτο σε επτά μεγάλα ακτινικά ρεύματα δύναμης. 2. Τις εγγενείς ενέργειες των δώδεκα αστερισμών, που σμίγουν με τις ακτινικές ενέργειες και παράγουν τον ουσιαστικό δυαδισμό της εκδηλωμένης ζωής κι ευθύνονται παρεμπιπτόντως για τις ιδιάζουσες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στο τόξο της εξελικτικής εμπειρίας πάνω στον πλανήτη μας. Θα επαναλάβω πάλι πως ό,τι έχω να πω θα σχετίζεται με τις τωρινές παγκόσμιες συνθήκες, με την ανθρωπότητα κι επίσης – για πρακτική διδασκαλία κι εφαρμογή – με τη ζωή του μαθητή ατομικά. Αναγκαστικά αυτές οι ενέργειες έχουν μια κοσμική, συστημική και πλανητική σημασία, αλλά αυτές κανένας μαθητής δεν μπορεί ακόμη να συλλάβει· η προσωπικότητα πρέπει να υπερπηδηθεί πριν μπορέσουν να γίνουν κατανοητά ακόμη και τα πρώτα στάδια αυτών των μυστηρίων κι αυτή η υπέρβαση είναι κάτι που δεν επιτύχατε ακόμη, αλλά κάποια μέρα αναπόφευκτα θα το κάνετε. Όταν ο άνθρωπος είναι απρόσωπος κι ελεύθερος από τις αντιδράσεις του κατώτερου εαυτού και η συνείδησή του φωτίζεται απ’ το καθαρό φως της ενόρασης, τότε καθαρίζει το “παράθυρο της όρασής” του και η θέα του στην πραγματικότητα είναι ανεμπόδιστη. Τα εμπόδια (που πάντα εγείρονται απ’ την ίδια την ανθρωπότητα) απομακρύνονται και βλέπει όλη τη ζωή και τη μορφή στην αληθινή τους σχέση και μπορεί να κατανοήσει και να “δει” αποκρυφιστικά τη “δίοδο των ενεργειών”. Η σχέση κάποιων ακτίνων και κοσμικών τριγώνων μπορεί να διευκρινισθεί αν

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

283

μελετηθεί με προσοχή ο επόμενος πίνακας. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα επτά άστρα της Μεγάλης Άρκτου είναι οι πηγές εκπόρευσης των επτά ακτίνων του ηλιακού μας συστήματος. Οι επτά Ρίσι (όπως καλούνται) της Μεγάλης Άρκτου εκφράζονται με το μέσον των επτά πλανητικών Λόγων οι Οποίοι είναι οι Αντιπρόσωποί Τους και για τους Οποίους έχουν σχέση κοσμικού Πρωτοτύπου. Οι επτά πλανητικοί Θεοί εκδηλώνονται με το μέσον των επτά ιερών πλανητών. Καθεμιά απ’ αυτές τις ακτίνες διαβιβάζεται στο ηλιακό μας σύστημα με το μέσον τριών αστερισμών και των κυβερνητών πλανητών τους. ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΧ.

ΜΙΑ ΚΟΣΜΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΑΛΛΗΛΟΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ (Οι Ακτίνες, οι Αστερισμοί και οι Πλανήτες) Ακτίνα

Πλανήτες Αστερισμοί Ορθόδοξοι Εσωτερικοί Κριός.......................Άρης...................Ερμής Ι. Θέληση ή Δύναμη ........................Λέων........................Ήλιος..................Ήλιος Αιγόκερως...............Κρόνος...............Κρόνος Δίδυμοι....................Ερμής.................Αφροδίτη ΙΙ. Αγάπη-Σοφία.................................Παρθένος.................Ερμής.................Σελήνη Ιχθείς.......................Δίας....................Πλούτων Καρκίνος.................Σελήνη................Ποσειδών ΙΙΙ. Ενεργός Νοημοσύνη......................Ζυγός.......................Αφροδίτη............Ουρανός Αιγόκερως...............Κρόνος...............Κρόνος Ταύρος.....................Αφροδίτη............Ήφαιστος IV. Αρμονία μέσω Διαμάχης...............Σκορπιός..................Άρης...................Άρης Τοξότης...................Δίας....................Γη Λέων........................Ήλιος..................Ήλιος V. Συγκεκριμένη Επιστήμη................Τοξότης...................Δίας....................Γη Υδροχόος.................Ουρανός.............Δίας Παρθένος.................Ερμής.................Σελήνη VI. Ιδεαλισμός. Αφοσίωση..................Τοξότης...................Δίας....................Γη Ιχθείς.......................Δίας....................Πλούτων Κριός.......................Άρης...................Ερμής VII. Τελετουργική Τάξη.....................Καρκίνος.................Σελήνη................Ποσειδών Αιγόκερως...............Κρόνος...............Κρόνος

Αυτή τη στιγμή σκοπεύω ν’ ανιχνεύσω ορισμένα μεγάλα ρυθμιστικά ρεύματα ενέργειας καθώς βαίνουν απ’ την εκπορευτική πηγή τους – μέσω ορισμένων αστερισμών και πλανητών – στη Γη και μέσα απ’ την ακτίνα της Γης φτάνουν στο μαθητή ατομικά πάλι μέσω ορισμένων μεγάλων πλανητικών κέντρων. Μ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να ιδωθεί η μεγάλη αυτή Σύνθεση (που είναι εξειδικευμένη Ζωή σε εμφάνιση ή εκδήλωση) σε συγκεκριμένη δραστηριότητα που παράγει ηλιακά, πλανητικά και ατομικά αποτελέσματα κι έτσι καταδεικνύει την πολύπλοκη αυτή σχέση που ενώνει το ανθρώπινο άτομο με τις μεγάλες Ζωές οι Οποίες είναι το

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

284

άθροισμα εκείνου που εκδηλώνεται. Επομένως η αναλογία μεταξύ μικρόκοσμου και μακρόκοσμου θα είναι χρήσιμη και η σχέση ενός κυττάρου ή ατόμου σε κάποιο κοιλιακό όργανο (για παράδειγμα) με την ψυχή στο δικό της πεδίο θα δείξει με ακρίβεια μια πολύ μεγαλύτερη σχέση και αλληλεπίδραση. Σ’ αυτή την αλληλεπίδραση των Ζωών και στα εκπορευτικά Τους ρεύματα δυνάμεων κι ενεργειών και στις κύριες ρυθμιστικές ζωικές δραστηριότητες Εκείνου στον Οποίο όλες οι μορφές – περιλαμβανομένης της ανθρώπινης – ζουν και κινούνται και υπάρχουν, βρίσκεται το αναπόφευκτο της υπέρτατης επίτευξης, το αναλλοίωτο του νόμου και η έκφραση τελικά του θείου αμετάβλητου Σκοπού. Στα εξελικτικά αποτελέσματα αυτής της σχέσης της Ζωής με τη Μορφή βρίσκεται επίσης ο απαρέγκλιτος τρόπος μιας διευρυνόμενης, συνεχώς ανελισσόμενης συνείδησης – είτε είναι μακροκοσμική είτε μικροκοσμική. Γιαυτό η Θέληση του Θεού κινεί κόσμους και η Αγάπη του Θεού καθορίζει τα αποτελέσματα. Σ’ αυτή την εξέταση της βασικής Επιστήμης των Τριγώνων (θα μπορούσα να πω “στην ενατένιση της βασικής Επιστήμης των Τριγώνων”, γιατί αυτό πρέπει κατ’ ανάγκη να είναι, αν πρόκειται η κατανόηση να είναι η πραγματική ανταμοιβή των προσπαθειών μας) πρέπει πάντα να έχετε κατά νου τη σχέση των τριών βασικών ενεργειών που επηρεάζουν το ηλιακό μας σύστημα και το κυρίαρχο αποτέλεσμα μιας απ’ αυτές σε κάθε κυκλική έκφραση στο χρόνο και το χώρο. Ένα παράδειγμά της προβάλλει κανονικά στο νου μας αν θυμηθούμε ότι σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο της συστημικής μας εκδήλωσης η δεύτερη ή όψη συνείδηση (εκείνη του δεύτερου Λόγου) είναι ο κυρίαρχος ρυθμιστικός παράγοντας που θέτει το φθόγγο της εξελικτικής ανάπτυξης και απορροφά την προσοχή των ανελισσόμενων ανθρώπινων μονάδων. Αυτό συμβαίνει ακόμη κι όταν είναι παρόντες κι ενεργοί άλλοι παράγοντες. Επομένως όλες οι προσεγγίσεις στην αλήθεια και στη γνώση πρέπει σ’ αυτό τον κύκλο να είναι στη συνείδηση. Σε έναν άλλο κύκλο μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να εστιασθεί στη θέληση ή ακόμη σε κάποια ήδη παρούσα αλλά μη αντιληπτή θεία ιδιότητα για την οποία δεν έχουμε προς το παρόν κανένα όνομα. Ό,τι μπορεί συνεπώς ο άνθρωπος να φέρει στην κατανόηση της ζωικής εμπειρίας ή στην κατανόηση μιας επιστήμης όπως η Επιστήμη των Τριγώνων είναι μια συνείδηση που αναπτύχθηκε σε κάποιο σαφές και προσωπικό σημείο αντίληψης ή επίγνωσης. Αυτό το σημείο αντίληψης εξαρτάται από την ατομική ανέλιξη κι επίσης από την κατάσταση επίγνωσης της ανθρωπότητας σαν σύνολο. Αυτό υπονοεί δύο διαφορετικές παρότι αλληλοσχετιζόμενες συνθήκες αντίληψης. Μιλώντας τεχνικά, η αντίληψη και η ανταπόκριση ή η δραστηριότητα της νοούσας, παρατηρούσας συνείδησης – που διεξάγεται με το μέσον του μηχανισμού ανταπόκρισης – εξαρτάται από την κατάσταση ή τη “ζωντάνια” των κέντρων ή την ηρεμία τους. Αυτό ισχύει για τον άνθρωπο που γαλβανίζεται σε δραστηριότητα μέσω των επτά κέντρων του, για έναν πλανητικό Λόγο που λειτουργεί μέσω επτά πλανητικών κέντρων, για έναν ηλιακό Λόγο που λειτουργεί μέσω μεγαλύτερων κέντρων κραδασμικής αντίδρασης, ή για ακόμη μεγαλύτερες Ζωές που λειτουργούν

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

285

μέσω ενός αθροίσματος ηλιακών συστημάτων. Απ’ αυτή τη δραστηριότητα και την κατανόησή της εξαρτάται η όλη επιστήμη της αστρολογίας· σ’ αυτή τη δήλωση σας έδωσα ένα κλειδί που κάποια μέρα θα φέρει επανάσταση στην τωρινή προσέγγιση στην αστρολογία. Τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού χωρίζονται σε δύο ομάδες ζωδίων και η σχετιζόμενη σύνθεσή τους έχει πολλά να κάνει με την Επιστήμη των Τριγώνων. Αυτές είναι: 1. Επτά ζώδια που σχετίζονται με την ανέλιξη της πλανητικής συνείδησης στη Γη και μόνο συμπτωματικά περιλαμβάνουν την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, την Ανθρώπινη Ιεραρχία. 2. Πέντε ζώδια που σχετίζονται με την ανέλιξη σε χρόνο και χώρο της Ανθρώπινης Ιεραρχίας. Τα πέντε αυτά ζώδια έχουν κύρια ρυθμιστική σημασία και μπορούν ν’ απαριθμηθούν ως εξής: α. Καρκίνος β. Λέων γ. Σκορπιός δ. Aιγόκερως ε. Ιχθείς Τα πέντε αυτά ζώδια σχετίζονται με πλανητική έννοια με τις πέντε μεγάλες φυλές απ’ τις οποίες η τωρινή μας φυλή, η Αρεία, είναι η πέμπτη. Οι πέντε αυτές φυλές υπό την επιρροή των πέντε ζωδίων παράγουν τις εξωτερικεύσεις που ονομάζονται οι πέντε ήπειροι – Ευρώπη, Αφρική, Ασία, Αυστραλία, Αμερική. Οι πέντε αυτές ήπειροι είναι για την πλανητική Ζωή ό,τι είναι για το ανθρώπινο ον οι πέντε κύριοι ενδοκρινείς αδένες. Σχετίζονται με τα πέντε κέντρα. Όλες αυτές οι εμφανίσεις, οι εκφράσεις ποιοτήτων και οι υλικές μαρτυρίες της ζωής είναι τα σύμβολα ή τα εξωτερικά κι ορατά σημάδια εσώτερων και πνευματικών πραγματικοτήτων, ή της Ζωής οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτός ο όρος. Για τους σκοπούς μας θα μπορούσαμε να ορίσουμε τη Ζωή σαν την ενέργεια που εκπορεύεται από ορισμένες μεγάλες Ζωές που στέκουν πίσω απ’ το ηλιακό μας σύστημα σαν η ζωή και η πηγή του, όπως η Ενάδα στέκει πίσω απ’ την εμφάνιση του ανθρώπου στο φυσικό πεδίο ή την ψυχή στο δικό της επίπεδο. Θα μπορούσε να δηλωθεί ότι ο άνθρωπος είναι η έκφραση επτά αρχών και της ζωικής έκφρασης ή δραστηριότητας πέντε πεδίων. Σ’ αυτό το 7+5 βρίσκεται το κλειδί για το μυστήριο των επτά και των πέντε ζωδιακών αστερισμών. Μέσα σ’ αυτό το άθροισμα των ενεργών, εξειδικευμένων ενεργειών έχουμε επιρροές και ώσεις (που δρουν σήμερα) από τρεις κύριους αστερισμούς. Αυτές διαχύνονται μέσω ορισμένων άλλων σχετιζόμενων αστερισμών και πλανητών στα τρία κύρια πλανητικά κέντρα: τη Σαμπάλλα, την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα. Είναι τα τρία κέντρα με τα οποία θέλω ν’ ασχοληθώ και αναφέρομαι διαρκώς σ’ αυτά και στις αλληλοσχετίσεις τους. Θα σας ζητούσα να έχετε κατά νου ότι αυτές οι ενέργειες διαβιβάζονται απ’ το ένα σημείο στο άλλο, ή διέρχονται με μετουσιωτικό

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

286

αποτέλεσμα απ’ το ένα κέντρο στο άλλο, μεταδίδοντας έτσι την κραδασμική τους ποιότητα, αλλά μεταφέροντας επίσης κι εκείνη του κέντρου διαβίβασης. Στη μετάδοση ενέργειας από ένα κύριο κέντρο σ’ ένα ανθρώπινο ον κι όταν η ενέργεια γειωθεί τελικά στο κέντρο του μαθητή, θα παρατηρήσετε ότι υπάρχει τότε μια συγχώνευση έξι ενεργειών. Οι τρεις αυτές ομάδες ενεργειών (που καθεμιά είναι συγχώνευση έξι ενεργειών) ανεβάζουν σε δεκαοκτώ τις δεσπόζουσες ενέργειες που ελέγχουν το ανθρώπινο ον· αυτό κρατά το κλειδί για το μυστήριο του “αριθμού του θηρίου” που είναι 666. Είναι ο αριθμός του ενεργού νοήμονα ανθρώπου και διακρίνει τη μορφική του φύση από την πνευματική του φύση που είναι 999. Αυτές οι τρεις γραμμές ή ρεύματα ενέργειας στον άνθρωπο μπορούν να καταταγούν ως ακολούθως:

1. 2. 3. 4.

Ι. ΙΙ. ΙΙΙ. Θέληση. Σκοπός Αγάπη-Σοφία Ενεργός Νοημοσύνη Πνεύμα. Συνείδηση. Μορφή. Η Μεγάλη Άρκτος.......................Σείριος..........................................Οι Πλειάδες. Κοσμική. Κοσμική. Κοσμική. Λέων............................................Ιχθείς............................................Αιγόκερως. Ζωδιακή. Ζωδιακή. Ζωδιακή. Κρόνος.........................................Ουρανός.......................................Ερμής. Συστημική. Συστημική. Συστημική. ΣΑΜΠΑΛΛΑ..............................ΙΕΡΑΡΧΙΑ...................................ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ Γήινη. Γήινη. Γήινη. Πλανητικό κεφαλικό κέντρο........Πλανητικό καρδιακό κέντρο.......Πλανητικό κέντρο άζνα. Κεφαλικό κέντρο ........................Καρδιακό κέντρο.........................Κέντρο άζνα. Μυημένος....................................Μαθητής......................................Ζηλωτής. Εγωικός σκοπός...........................Εγωική αγάπη..............................Πνευματικός νους (αφηρημένος). Βάση σπονδυλικής στήλης..........Ηλιακό πλέγμα.............................Κέντρο λαιμού. Μυημένος....................................Μαθητής......................................Ζηλωτής. Προσωπική θέληση.....................Προσωπική επιθυμία ..................Προσωπική δημιουργικότητα.

Η μελέτη του πίνακα θα δείξει ότι υπάρχει εδώ η δομή πολλών τριγώνων δύναμης, μερικά απ’ τα οποία είναι κοσμικά, μερικά ζωδιακά, άλλα συστημικά κι άλλα πλανητικά και οι αντανακλάσεις τους στο αιθερικό σώμα των μαθητών του κόσμου όλων των βαθμών. Δια του μεγάλου τριγώνου της Σαμπάλλα, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας εστιάζεται κοσμική, ζωδιακή και συστημική δύναμη κι αυτά τα τρία γίνονται με τη σειρά τους ένα μακροκοσμικό τρίγωνο ενεργειών σε σχέση με το ατομικό ανθρώπινο ον στον πλανήτη. Έχετε λοιπόν τις εξής γραμμές διαβίβασης δύναμης: Σαμπάλλα Κεφαλικό κέντρο Βάση σπονδυλικής στήλης

Ιεραρχία Καρδιακό κέντρο Ηλιακό πλέγμα

Ανθρωπότητα Κέντρο άζνα. Λαιμός.

Εδώ παραλείπεται ένα κύριο κέντρο επειδή σχετίζεται πρωτίστως με το φυσικό σώμα και την έκφρασή του στη διαιώνιση της ζωής. Είναι το ιερό κέντρο. Όπως ακριβώς το

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

287

φυσικό σώμα θεωρείται απ’ τους αληθινούς εσωτεριστές ότι δεν είναι αρχή, έτσι και το ιερό κέντρο θεωρείται “μια αναγκαία εφέλκυση μεταξύ εκείνου που είναι ψηλά κι εκείνου που είναι χαμηλά και μεταξύ εκείνου που ηχείται από το κέντρο του λαιμού κι εκείνου που απαντά σ’ ένα βαθιά ηχούμενο φθόγγο”. Σ’ αυτή τη σχέση υπάρχει ένα ενδιαφέρον τρίγωνο ενέργειας, το οποίο σχηματίζεται από: 1. Τον εγωικό λωτό. 2. Το κέντρο του λαιμού. 3. Το ιερό κέντρο. Αυτό το τρίγωνο, όταν λειτουργεί, δημιουργεί ένα επικουρικό τρίγωνο δύναμης, το οποίο σχηματίζεται από: 1. Το κέντρο του λαιμού. 2. Το ιερό κέντρο. 3. Το φυσικό σώμα – που συμβολίζεται από τα όργανα αναπαραγωγής. Ας σταματήσω για λίγο εδώ για να υποδείξω ότι σ’ αυτή τη μελέτη των Τριγώνων δε μας είναι δυνατό να κάνουμε περισσότερα απ’ το να μελετήσουμε ορισμένες κύριες ομάδες τριγώνων και λίγα απ’ τα σπουδαιότερα τρίγωνα όσον αφορά την ίδια την ανθρωπότητα. Είναι χρήσιμο για τα ανθρώπινα όντα να αντιληφθούν ότι υπάρχουν κι άλλες εξελίξεις κι άλλες μορφές λογοϊκής έκφρασης ίσης σπουδαιότητας με τη δική τους. Υπάρχει αληθινά μια πραγματική πολλαπλότητα τριγώνων. Γιατί το τρίγωνο είναι η βασική γεωμετρική μορφή όλης της εκδήλωσης και μπορεί να ιδωθεί (από όσους έχουν μάτια για να βλέπουν) ότι υπόκειται σ’ όλο το πλέγμα της εκδήλωσης, είτε είναι η εκδήλωση ενός ηλιακού συστήματος, η εκδήλωση ενός ζωδιακού γύρου, οι κοσμικές τριπλότητες είτε η μικροσκοπική αντανάκλαση του θείου αυτού τριπλού όλου που καλούμε άνθρωπο. Όταν το ανθρώπινο ον εκδηλώνεται, αλλά δεν εκδηλώνεται ακόμη αληθινά, τα τρίγωνα που συμβολίζουν αυτή την εκδήλωση είναι τα δύο μάτια κι ο τρίτος οφθαλμός: 1. Το δεξί μάτι – ο οφθαλμός του βούδδι, της σοφίας και του οράματος. 2. Το αριστερό μάτι – ο οφθαλμός του νου, της κοινής λογικής και της όρασης. 3. Ο οφθαλμός του Σίβα – ο παντεπόπτης οφθαλμός, ο οφθαλμός που κατευθύνει τη θέληση και τους σκοπούς της Θεότητας. Αυτά τα τρία είναι στην πραγματικότητα: 1. Ο οφθαλμός του Πατρός – που μεταφέρει φως από τη Μεγάλη Άρκτο· 2. Ο οφθαλμός του Υιού – που μεταφέρει φως από το Σείριο· 3. Ο οφθαλμός της Μητρός – που μεταφέρει φως από τις Πλειάδες· και η τελευταία αυτή “φωτεινή ενέργεια” είναι αναγκαστικά ιδιαζόντως ενεργή όταν το ζώδιο του Ταύρου κυριαρχεί σε οποιοδήποτε πλανητικό και ατομικό ωροσκόπιο. Με κάποιο ασυνήθιστο τρόπο (απ’ την ανθρώπινη σκοπιά) όλα όσα αφορούν την

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

288

ανάπτυξη του ανθρώπινου γένους – ανά τους αιώνες – εκφράσθηκαν απ’ αυτόν με όρους φώτισης και γνώσης, με όρους όρασης και εισόδου φωτός, οδηγώντας έτσι σε αποκάλυψη και (παρεμπιπτόντως) στο αληθινό θέμα της αστρολογικής ερμηνείας. Μπορούμε λοιπόν να προσεγγίσουμε απ’ την ιδιάζουσα αυτή σκοπιά τα μεγάλα Τρίγωνα με τα οποία ασχολούμαστε τώρα και να ασχοληθούμε επίσης με τη σημασία τους με όρους Φωτός. Αυτή η σημασία και προσέγγιση μπορεί να συνοψισθεί στις παρακάτω στροφές από το Αρχαίο Σχόλιο, οι οποίες – αν μελετηθούν προσεκτικά – θα ρίξουν πολύ φως πάνω στο θέμα του ιδιαίτερου αυτού ζητήματος: Ι. “Το επταπλό φως του Πατρός έφερε από το χάος στην τακτή ημέρα το σκοπό Του και το σχέδιο Του. Οι επτά υπέρτατοι Θεοί υπάκουσαν σ’ αυτό το σκοπό και με ενωμένη θέληση θέσπισαν το Σχέδιο. Η Άρκτος και ο Λέων συναντήθηκαν και κατέστρωσαν τα σχέδια τους σε συμφωνία με το σχέδιο και το σκοπό του ελέγχοντος Κυρίου τους. Κάλεσαν τον Πατέρα Χρόνο (ο Κρόνος, Α.Α.Μπ.) για αρωγή και ισχύ κι αυτός ανταποκρίθηκε στην τριπλή τους κλήση. Σ’ αυτή την κλήση ανταποκρίθηκε παρόμοια ο Αιώνιος Νεανίας (ο Σανάτ Κουμάρα, ο Κύριος της Σαμπάλλα)· τάχθηκε να μάθει εκ νέου το σχέδιο, βοηθούμενος από τον Πατέρα Χρόνο όμως ανεπηρέαστος απ’ τον Κύριο του Χρόνου γιατί ο Ίδιος ήταν άχρονος, παρότι δεν ήταν οι ζωές που περιέβαλε με τη σκέψη και το Σχέδιο Του… Τότε το τριπλό φως που ήρθε από την Άρκτο στον υψηλό Της τόπο, από το Λέοντα στο μικρότερο τόπο του και από τον Κρόνο στο μικρό του τόπο, διαχύθηκε στον πλανητικό τόπο δύναμης. Η Σαμπάλλα εμψυχώθηκε. Ο Κύριος της Ζωής και του Κόσμου ανέλαβε δράση… Ο μικρός μέσα στο μεγαλύτερο Όλο (ο ατομικός ανθρώπινος μαθητής, Α.Α.Μπ.) ανταποκρίθηκε παρόμοια στο τριπλό φως, αλλά όχι μέχρι να περάσουν οι κύκλοι και να ξαναπεράσουν. Αργά στην ημέρα του χρόνου η Σαμπάλλα απέστειλε μια κλήση που αναμεταδόθηκε από φωνή σε φωνή και κύλησε πάνω στο Ο.Μ. Ο μαθητής, ακούγοντας αυτό τον ήχο, σήκωσε το κεφάλι του· μια ώθηση από τη βάση υψώθηκε στο χρόνο και το χώρο. Ο Λέων μέσα στην καρδιά και την κεφαλή φώναξε δυνατά και στάθηκε ενώ ο Κρόνος έκανε το έργο του… κι έτσι οι δίδυμοι είναι ένας. ΙΙ. Το κεντρικό φως στο Σείριο έλαμψε δια του οφθαλμού του Υιού· το όραμα ήρθε. Το φως της σοφίας διείσδυσε στα ύδατα και έριξε την ακτινοβολία των Ουρανών στα βάθη. Σ’ αυτή την ελκτική κλήση η θεά υψώθηκε στην επιφάνεια (η θεά-ιχθύς, το σύμβολο των Ιχθύων, Α.Α.Μπ.) και καλωσόρισε το φως στα βάθη και το άρπαξε σαν δικό της. Είδε τον Ήλιο, έχοντας δει τον Υιό της και από εκείνη την ημέρα ο Ήλιος δεν την άφησε ποτέ. Δεν υπάρχει σκοτάδι. Υπάρχει πάντα φως. Και τότε οι ουρανοί μέσα στον αξεπέραστο δακτύλιο ανταποκρίθηκαν στο φως από το Σείριο, το οποίο περνώντας από τη θάλασσα των Ιχθύων, ανύψωσε τους ιχθείς στην ουράνια σφαίρα (Ουρανός) κι έτσι εμφανίσθηκε το μικρότερο τριπλό φως, ο ακτινοβόλος ήλιος των ήλιων, το υδάτινο φως των Ιχθύων, το ουράνιο φως του Ουρανού. Αυτό το φως κατήλθε στην αναμένουσα σφαίρα και άναψε το γαλαξία των μικρών φώτων στη Γη. Μια Ιεραρχία Φωτός πρόβαλε απ’ το δικό της τόπο· ο πλανήτης φωτίσθηκε. ΙΙΙ. Ο μικρός πάνω σ’ αυτό το μικρό κόσμο ανταποκρίθηκε βραδέως σ’ αυτό το φως ώσπου σήμερα ο μικρός κόσμος των ανθρώπων άρχισε να πάλλεται με ρυθμική ομοφωνία. Έγιναν αλλαγές. Η

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

289

κοσμική καρδιά, η συστημική καρδιά και η μικρή καρδιά του ανθρώπου άρχισαν να κτυπούν σαν μία και καθώς αυτός ο κτύπος πάλλεται με μεγαλύτερη δύναμη σμίγει ένα μικρότερο φθόγγο (εκείνον του ηλιακού πλέγματος, Α.Α.Μπ.) μέσα του, απομακρύνει την τραχύτητά του και το φθόγγο του φόβου κι έτσι τερματίζει την πλάνη. Και τότε πάλι οι δύο είναι ένας. ΙV. Οι επτά Μητέρες σμίγουν το φως τους και γίνονται έξι (αναφέρεται στη χαμένη Πλειάδα, Α.Α.Μπ.) κι όμως οι επτά είναι ακόμη εκεί. Το φως τους είναι διαφορετικό από τα άλλα φώτα. Αυτό το φως εφελκύει ανταπόκριση από εκείνο που φωνάζει δυνατά: ‘Είμαι το πυκνότερο σημείο όλου του συγκεκριμένου κόσμου (Aιγόκερως, Α.Α.Μπ.). Είμαι ο τάφος· είμαι επίσης η μήτρα. Είμαι ο βράχος που βυθίζεται στα βάθη της ύλης. Είμαι η βουνοκορφή στην οποία γεννάται ο Υιός, στην οποία φαίνεται ο Ήλιος κι εκείνο που συλλαμβάνει τις πρώτες ακτίνες του φωτός. Σε μένα έρχεται ο Αγγελιαφόρος (ο Ερμής, Α.Α.Μπ.) και λέει ‘η Αυγή της μέρας από ψηλά είναι στο δρόμο της, σταλμένη από τον Πατέρα στη Μητέρα’. Στο δρόμο του γι’ αυτό το κατώτερο άστρο που ονομάζουμε Γη, σταμάτησε σε ένα λαμπρό ήλιο όπου λάμπει το φως της αγάπης (Σείριος, Α.Α.Μπ.) κι εκεί δέχθηκε την απονομή της αγάπης. Έτσι φέρνει λαμπρά δώρα στον άνθρωπο. Γιατί ο ίδιος είναι άνθρωπος και απ’ αυτούς τους τρεις (Πλειάδες, Aιγόκερω, Ερμή. Α.Α.Μπ.) ο Άνθρωπος παίρνει μια φύση που είναι σήμερα δική του. Yιός της Μητρός, γεννημένος από τον τάφο και δείχνοντας μετά τη γέννηση το φως που πήρε απ’ όλους αυτούς. Κατόπιν στρέφεται στους κατώτερους τρεις και στις φυλακισμένες αυτές ψυχές γίνεται Αγγελιαφόρος. Έτσι ο Κύριος του Ερμή επαναλαμβάνεται. Ο Yιός κατέρχεται πάλι στον τόπο της γης και του σιδήρου. Γνωρίζει πάλι τη μητέρα Του. Κι έτσι ο μικρός πάνω στις πιο μικρές σφαίρες γίνεται ο πιο μεγάλος Θεός. Απ’ το κατευθυντήριο κέντρο της ζωής του στη Γη μοχθεί κι εργάζεται και εκτελεί το Σχέδιο. (Το κέντρο άζνα είναι το κατευθυντήριο κέντρο. Α.Α.Μπ.) Αφυπνίζεται επίσης στην ανάγκη και από τον επιλεγμένο τόπο (το κέντρο του λαιμού. Α.Α.Μπ.) εκφωνεί τον Ήχο που με το χρόνο γίνεται η Λέξη. Και τότε οι τρεις είναι δίδυμοι κι αυτοί είναι Ένας.”

Ξανά και επανειλημμένα πρέπει να θυμούνται οι μαθητές ότι εξετάζουμε την κρούση ενέργειας πάνω σε ενεργειακές μονάδες (όλες εξειδικευμένες και παράγουσες εμφάνιση) και με την ανταπόκριση των ενεργειακών αυτών μονάδων στα ρεύματα δύναμης που φτάνουν σ’ αυτές από “το μακρινότερο κέντρο”. Η ανάπτυξη ανταπόκρισης σε μακρινά σημεία επαφής και σε εκπορευτικές πηγές ενέργειας παράγει την αναγκαία ευαισθησία. Η ευαισθησία, μιλώντας γενικά, έχει τριπλή φύση: 1. Ευαισθησία σ’ εκείνο που βρίσκεται μέσα στον εαυτό. Αυτό, όταν η συνείδηση είναι επαρκώς αυτάρκης, ανοίγει μια θύρα για την είσοδο ενεργειών που έρχονται απ’ το “μεσαίο κέντρο”. Μιλώ με σύμβολα και για εκείνους των οποίων η γνώση της κοσμικής θέσης και των σημείων του χρόνου και του χώρου θα τους επιτρέψουν να κατανοήσουν· στον αμύητο λέω απλά, “Ανταποκρίσου στην ψυχική κρούση”. 2. Ευαισθησία σ’ εκείνο που εκπορεύεται απ’ τα “κέντρα που έμειναν πίσω” ή σ’ εκείνα τα ρεύματα ζωτικής ενέργειας που είναι ενεργά κι εστιάζονται κάτω απ’ το κατώφλι της γρηγορούσας συνείδησης. Αναδεύουν τα νήματα της μνήμης· σύρουν προς τα πίσω τις ματιές (και υπάρχει μαγεία στην ενέργεια του οφθαλμού) του Σημείου που κινείται προς τα εμπρός, του Προσκυνητή πάνω στο δρόμο του· ρυθμίζουν δια της αρχαίας συνήθειας την ανταποκριτικότητα των μονάδων στη

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

290

μορφή. 3. Μια αναπτυγμένη ευαισθησία που προβάλλει απ’ το “μακρινότερο κέντρο”, που στην αρχή χρησιμοποιείται ασυνείδητα και αργότερα διευθύνεται και συντονίζεται συνειδητά – μια πλήρως μαγνητική κι ελκτική ευαισθησία. Μην ξεχνάτε ότι η αληθινή αλληλεπίδραση επιβάλλει τη συνθήκη της αμοιβαιότητας κι ότι τα δύο σημεία ή άκρα μιας γραμμής δονούνται τελικά με ομοφωνία. Η εξέταση του υπαινιγμού που δόθηκε νωρίτερα ως προς το συμβολισμό και τη σημασία των τριών οφθαλμών που είναι διαθέσιμοι για χρήση του ανθρώπου, θα είναι διαφωτιστική και η σχέση τους με την καρδιά και το λαιμό θα αποδειχθεί ότι εφελκύει

τη γνώση. Σχετίζονται με τα τρία κέντρα που προαναφέρθηκαν και στην ευρύτερη έννοιά τους σχετίζονται με τα τρία πλανητικά κέντρα: την Ανθρωπότητα, την Ιεραρχία και τη Σαμπάλλα· ακόμη πιο πίσω βρίσκεται μια σχέση με τα κοσμικά κέντρα της Μεγάλης Άρκτου, του Σειρίου και των Πλειάδων. Ανάμεσα στα πλανητικά αυτά κέντρα στα οποία αναφέρθηκα και στα μακρινά κοσμικά τους αρχέτυπα βρίσκονται τρία συστημικά κέντρα τα οποία αυτή την εποχή και υπό τον κυκλικό νόμο είναι ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ερμής. Ανάμεσα σ’ αυτά πάλι βρίσκεται ένα ζωδιακό τρίγωνο του Λέοντα, των Ιχθύων και του Aιγόκερου. Για τους σκοπούς της άμεσης εξέτασής μας μπορούν λοιπόν να βρεθούν τα τρία παρακάτω τρίγωνα: Όταν συλληφθεί η σημασία τους θα εμφανισθούν τα ακόλουθα ενδιαφέροντα σημεία. Σας τα δίνω γιατί έχουν αξία για σας κι αυτή η αξία εξαρτάται απ’ το στόχο μπροστά σας και από το πού βρίσκεστε σήμερα σε χρόνο και χώρο. Το Τρίτο Τρίγωνο απεικονίζει την αλληλεπίδραση των τριών ρευμάτων δύναμης, τα οποία σ’ αυτό τον ιδιαίτερο παγκόσμιο κύκλο ρυθμίζουν και βασικά επηρεάζουν τη συνηθισμένη ανθρωπότητα. Μην ξεχνάτε ότι η ίδια η ανθρωπότητα συνιστά ένα μεγάλο κέντρο στη ζωή του πλανητικού Λόγου: α. Ο Aιγόκερως υποδηλώνει πυκνότητα, σταθερά θεμέλια, σύμπηξη, το βουνό του

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

291

κάρμα που κρατά κάτω την αγωνιζόμενη ψυχή ή το όρος της μύησης που πρέπει τελικά να αναρριχηθεί και να υπερνικηθεί. Υποδηλώνει επομένως τη μεγάλη δύναμη της απελευθέρωσης που οδηγεί εξίσου σε εμπειρία και φέρνει την εμπειρία σε ένα πέρας από τη σκοπιά της ανθρωπότητας. Είναι το κύριο ρεύμα δύναμης του ιδιαίτερου αυτού τριγώνου αυτή την εποχή. β. Ο Ερμής εισάγει το γοργό και ενορατικό εκείνο νου που ερμηνεύει την εμπειρία, ευνοεί την ανάπτυξη της ενόρασης και σχετίζει τον εσώτερο πνευματικό άνθρωπο με το εξωτερικό ανθρώπινο ον με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι εξασφαλισμένη η μελλοντική ενότητα του σκοπού, του σχεδίου και της προσπάθειας. Ο Ερμής επιφέρει εκείνες τις αλλαγές στη νοητική αντίληψη, που επιτρέπουν τελικά στην ανθρωπότητα να δράσει σαν ενδιάμεσος ερμηνευτής ανάμεσα στους ανώτερους κόσμους και στα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση· έτσι ο Ερμής θεσπίζει την τριπλή δραστηριότητα εκείνου του κέντρου στο σώμα του Ουράνιου Ανθρώπου, το οποίο αγωνιζόμαστε να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε και το οποίο θεωρούμε ότι σχηματίζει τις τρεις φάσεις του νου: 1. Τον αφηρημένο νου – αγνό μάνας, 2. Τον Υιό του Νου – ψυχή, μανασαπούτρα, 3. Το συγκεκριμένο νου – νοητικό σώμα, και τις αντιστοιχίες τους στην ουσία-ενέργεια: 1. Το δεξί μάτι. 2. Το αριστερό μάτι. 3. Τον τρίτο οφθαλμό. Σ’ αυτό τον ιδιαίτερο παγκόσμιο κύκλο ο Aιγόκερως παράγει τη στιγμή κρίσης – μια κρίση μύησης συν μια κρίση καταστροφής (σχετιζόμενη πρωτίστως με το ορυκτό βασίλειο) που παραλληλίζεται από μια κρίση νοητικής αντίληψης που κατασταλάζει από τον Ερμή. Η νοητική αυτή αντίληψη συν την παγκόσμια συμμετοχή στη “συντριβή ενός φορτίου βουνού από κάρμα” αναγγέλλει το όραμα της νέας ημέρας απ’ τη βουνοκορφή. Εδώ σε εικονογραφική γλώσσα προσπάθησα να υποδείξω τα τρία ρεύματα ενέργειας που συναντώνται στο κέντρο που ονομάζεται Ανθρωπότητα, το οποίο συνεπώς περιλαμβάνει: 1. Την ενεργό νοημοσύνη του ανθρώπου, που λανθάνει στο ανθρώπινο κέντρο. 2. Τη μυητική δραστηριότητα του Αιγόκερου. 3. Τη φωτίζουσα ακτινοβολία του Ερμή. Αυτός ο συνδυασμός ενεργειών παράγει μια τριπλότητα δραστηριότητας με υπέρτατη σπουδαιότητα σήμερα. Το Δεύτερο Τρίγωνο ονομάζεται το “τρίγωνο του προχωρημένου ανθρώπου”· συνδέεται με το βασίλειο των ψυχών, με το πέμπτο βασίλειο στη φύση καθώς σχετίζεται με το τέταρτο. Αυτή η τριπλότητα δυνάμεων όταν δρα στο Τρίτο Τρίγωνο έλκει απ’ αυτό εκείνες τις μονάδες ενέργειας οι οποίες (σαν αποτέλεσμα της

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

292

δραστηριότητας του Αιγόκερου, του Ερμή και της ίδιας της Ανθρωπότητας) είναι έτοιμες να περιέλθουν υπό την ιεραρχική επιρροή και να επηρεασθούν συνεπώς από διαφορετικά ρεύματα δύναμης από εκείνα που εφέλκυαν ως τώρα ανταπόκριση: α. Οι Ιχθείς είναι ιδιαίτερα δυναμικοί επί του παρόντος στη ζωή της Ανθρωπότητας, επειδή είναι το ζώδιο που αποσύρεται από την επιρροή καθώς προοδεύουμε πάνω στο μεγάλο τροχό του ζωδιακού. Αυτό το ζώδιο με το συνδυασμό των ενεργειών του δημιούργησε μια τόσο ισχυρή κραδασμική δραστηριότητα στην Ανθρωπότητα, ώστε να μπορεί με επιτυχία να διαδραματίσει τελικά το ρόλο του Παγκόσμιου Σωτήρα. Οι Ιχθείς είναι το σύμβολο αυτής της σωτηρίας. Όπως ξέρετε, οι Ιχθείς είναι επίσης το ζώδιο του θανάτου και σ’ αυτή την όψη του θανάτου βλέπουμε την Ιχθυακή αντιστοιχία στην πρώτη όψη, την όψη καταστροφέας του Λόγου. Αυτή η όψη του θανάτου είναι φυσικά ενεργός στο πέρας της Ιχθυακής εποχής κι επιφέρει συνεπώς τον τωρινό θάνατο της μορφής και στους τρεις κόσμους. β. Ο Ουρανός είναι ο πλανήτης του αποκρυφισμού γιατί καλύπτει “εκείνο που είναι ουσιαστικό· κρύβει εκείνο που πρέπει ν’ ανακαλυφθεί και τη σωστή στιγμή διαβιβάζει τη γνώση του κρυμμένου μυστηρίου”. Σήμερα για τη μάζα των ανθρώπων ο αποκρυφισμός είναι ανύπαρκτος· για το ζηλωτή και το μαθητή ο αποκρυφισμός αποβαίνει γοργά μια πηγή κι ένα σύστημα αποκάλυψης καθώς διεισδύουν στη σοφία της Ιεραρχίας. Το τρίγωνο των Ιχθύων-Ουρανού-Ιεραρχίας γίνεται μαγνητικά ελκτικό για το τρίγωνο της Ανθρωπότητας. Ο Ουρανός κι ο Ερμής σε συνδυασμό είναι δυαδικότητες τις οποίες ο μαθητής μαθαίνει να διαλύει και στη διαδικασία αυτής της διάλυσης μετατοπίζει την εστία του από το ανθρώπινο βασίλειο στο πέμπτο βασίλειο, την Ιεραρχία των ψυχών. Οι Ιχθείς και ο Aιγόκερως σε ομοφωνία επιφέρουν εκείνες τις αλλαγές που “υψώνουν το μαθητή απ’ τα ύδατα όπου πνίγεται γοργά, στη βουνοκορφή απ’ όπου μπορεί να παρατηρήσει την υποχώρηση των υδάτων. Έτσι γνωρίζει ότι είναι μυημένος”. Η τωρινή παγκόσμια κρίση πρέπει και θα δει μια στενή συγχώνευση των δύο τριγώνων με έναν πολύ δυναμικό τρόπο και ο μερικός αυτός συγχρονισμός (γιατί μπορεί να είναι στενός αλλά δε θα είναι ακόμη μια διαδικασία γενικής ταύτισης) θα δημιουργήσει την εξαπλή ενέργεια που απαιτείται για να εισαγάγει τη νέα έκτη φυλή και τη νέα παγκόσμια περίοδο όπου η συντροφικότητα και η αδελφότητα θα εκδηλώνονται σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Το Πρώτο Τρίγωνο δημιουργείται από την αλληλοσχέτιση των ενεργειών του Λέοντα, του Κρόνου και της Σαμπάλλα. Η δυναμικότητά του γίνεται φυσικά αισθητή αμεσότερα στο τρίγωνο της Ιεραρχίας παρά σ’ εκείνο της Ανθρωπότητας. Οι τρεις αυτές ενέργειες καλούνται μερικές φορές (σε μια προσπάθεια να κάνουμε πιο εύκολη την κατανόηση και να απλοποιήσουμε την αντίληψη) η “τριπλή ενέργεια της ΘΕΛΗΣΗΣ”: 1. Η θέληση για αυτοκαθορισμό – Λέων,

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

293

2. Η θέληση για θυσία – Ιχθείς, 3. Η θέληση για επιλογή – Aιγόκερως, επειδή η Σαμπαλλική δύναμη βρίσκεται πίσω απ’ τα δύο άλλα τρίγωνα και είναι δέκτης της ενέργειας απ’ τους τρεις παραπάνω αστερισμούς, σμίγοντάς τους σε μια ενωμένη έκφραση θέλησης κι έτσι αποδεικνύει ότι είναι θεματοφύλακας του θείου σκοπού. Τα τρίγωνα των οποίων έκφραση είναι η Ιεραρχία και η Ανθρωπότητα, γίνονται ανταποκριτικά στη Σαμπάλλα – το ιεραρχικό κέντρο πολύ και το ανθρώπινο κέντρο βαθμιαία. Το πρώτο ή θεμελιώδες αυτό τρίγωνο είναι απόκρυφο με την αληθινότερη έννοια της λέξης ακόμη και για τον εκγυμνασμένο αποκρυφιστή και για την πλειονότητα των μελών της Ιεραρχίας. Επομένως μόνο λίγα σημεία μπορούν ν’ αναφερθούν σε σχέση μ’ αυτό καθώς υπάρχουν λίγα ακόμη και στον προχωρημένο μαθητή για να προσεγγίσει την πραγματική κατανόηση. Οι πληροφορίες πρέπει αναγκαστικά να παραμείνουν ακαδημαϊκές και θεωρητικές. α. Ο Λέων που είναι η θέληση της αυτοσυνείδητης Οντότητας για εκδήλωση, κρατά το κλειδί ή τη λύση του όλου προβλήματος του αυτοσυνείδητου όντος, είτε είναι η θέληση-για-είναι ενός πλανητικού Λόγου, μιας ομάδας ή ενός ανθρώπου. Η αυτοσυνείδηση του ανθρώπου είναι εγγενής στον ίδιο τον πλανήτη ο οποίος είναι η ζωική έκφραση ενός πλήρως αυτοσυνείδητου Όντος. Η χρήση της θέλησης δια του Σαμπαλλικού κέντρου συνεπάγεται τη συνειδητή χρήση αυτής της ενέργειας απ’ τον πλανητικό Λόγο· αυτή εφελκύει σήμερα ανταπόκριση από τον κόσμο των ανθρώπων με όρους θέλησης, ανώτερης και κατώτερης. Ο επίμονος (αυτόβουλος) άνθρωπος του κόσμου έχει την τάση ν’ ανταποκρίνεται στη Σαμπαλλική δύναμη περισσότερο από το μαθητή ή το ζηλωτή, επειδή αυτοί είναι περισσότερο συντονισμένοι στον απαλότερο κραδασμό της Ιεραρχίας. Σας είπα νωρίτερα ότι αυτή η δύναμη του Λέοντα απ’ τη Σαμπάλλα βρίσκει άμεση είσοδο στο ανθρώπινο κέντρο αντί για έμμεση μέσω της Ιεραρχία όπως συνέβαινε ως τώρα. Οι επιπτώσεις είναι φανερές. β. Κρόνος. Αυτή η ενέργεια αφορά κυρίως την παρουσίαση ευκαιρίας στην Ιεραρχία και τους συνδεόμενους μαθητές της. Η φράση ότι “ο Κρόνος είναι ο πλανήτης της μαθητείας” είναι βασικά αληθινή, επειδή ο συνηθισμένος μέσος άνθρωπος, εκτός σε ομαδικό σχηματισμό, δεν περιέρχεται τόσο δυναμικά υπό την επιρροή του. Η Ιεραρχία – σαν όμιλος – αντιμετωπίζει μια μεγάλη κρίση προσέγγισης στη Σαμπάλλα, ανάλογη μ’ εκείνη που αντιμετωπίζει σήμερα η Ανθρωπότητα καθώς επιδιώκει προσέγγιση κι επαφή με την Ιεραρχία. Έτσι υπάρχουν δύο αλληλοσχετιζόμενες κρίσεις που επηρεάζουν τόσο την Ιεραρχία όσο και την Ανθρωπότητα κι αυτές θα προκαλέσουν – αν επιδράσουν σωστά – αυτό που καλείται ολοκλήρωση ή ευθυγράμμιση η οποία καταλήγει σε πιο ελεύθερη εισροή θείας ενέργειας. Αμφότερες αυτές οι “προσεγγίσεις” (που έχουν τη φύση μαγνητικών ελκτικών “ώσεων”) ρυθμίζονται από τον Κρόνο· στην περίπτωση της Ανθρωπότητας αυτή η ώση έρχεται μέσω της Ιεραρχίας και – χωρίς την Ιεραρχία – το ανθρώπινο γένος δεν μπορεί σήμερα να υπερνικήσει ή να χειρισθεί κατάλληλα

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

294

αυτή την κρίση. Αυτό πρέπει να το θυμάστε και πρέπει να επιταχυνθεί το έργο των μαθητών και ζηλωτών του κόσμου καθώς αγωνίζονται για ανθρώπινη απελευθέρωση και για να επιφέρουν θεία παρέμβαση. Η επιθυμητή παρέμβαση πρέπει να έρθει μέσω της Ιεραρχίας, αν δεν πρόκειται να είναι πολύ καταστροφική στο αποτέλεσμά της. Η τελευταία μεγάλη παρέμβαση τις Ατλάντειες ημέρες ήρθε μέσω της Σαμπάλλα και κατέληξε στη μερική καταστροφή ολόκληρων ηπείρων και περιοχών. Τα τρία αυτά τρίγωνα ενέργειας μπορούν λοιπόν να ιδωθούν σαν βασικά και καθοριστικά όλων των πλανητικών υποθέσεων και των προκλήσεων γεγονότων. Διάλεξα επομένως να τα εξετάσω στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τη βασική αυτή αστρολογική επιστήμη. 2. Τρίγωνα Δύναμης – Πλανήτες. Την ίδια στιγμή θα σας είναι φανερό ότι σε σχέση μ’ αυτά τα απλά τρίγωνα προβάλλουν επίσης ορισμένα αλληλοσυμπλεκόμενα τρίγωνα, όπως για παράδειγμα το ζωδιακό τρίγωνο του Λέοντα-Ιχθύων-Αιγόκερου και το συνδεόμενο πλανητικό τρίγωνο του Κρόνου-Ουρανού-Ερμή. Τα δύο αυτά τρίγωνα διαχύνουν αυτή την εποχή τα έξι ρεύματα δύναμής τους στα τρία πλανητικά μας κέντρα, ζωογονώντας και διεγείροντας το πλανητικό τρίγωνο της Σαμπάλλα-Ιεραρχίας-Ανθρωπότητας. Πίσω απ’ αυτά τα τρία στέκει ένα κοσμικό τρίγωνο που εκπορεύει τρία ρεύματα ενέργειας τα οποία χύνονται εντός και δια των τριών μικρότερων τριγώνων, επηρεάζοντας έτσι δυναμικά κάθε βασίλειο στη φύση. Το κοσμικό αυτό τρίγωνο είναι εκείνο της Μεγάλης Άρκτου-Σειρίου-Πλειάδων. Η παράγραφος αυτή απλά συνοψίζει τις προηγούμενες σελίδες και υποδεικνύει τη σχέση τεσσάρων τριγώνων ενέργειας. Υπάρχουν ένα ή δύο επικουρικά σημεία που έχουν ενδιαφέρον για τον εσωτεριστή αστρολόγο κι αυτά μπορούμε να τα απαριθμήσουμε σύντομα σε σχέση με τα αποτελεσματικά αυτά τρίγωνα. Χρησιμοποιώ τη λέξη “αποτελεσματικά” για να υποδηλώσω ρυθμιστικά και δυναμικά αποτελέσματα. Στον τωρινό αυτό παγκόσμιο κύκλο όλα τα αποτελέσματα έχουν ασυνήθιστη σημασία και αποκτούν επίσης ασυνήθιστη έμφαση στην ανθρώπινη συνείδηση. 1. Ο Κρόνος δια του οποίου ρέει ενέργεια από το Λέοντα μέσω της Σαμπάλλα στην Ανθρωπότητα, κυβερνά δύο δεκανούς του Αιγόκερου. Απ’ όπου και η ακραία του δυναμικότητα σήμερα στο τρίγωνο της Ανθρωπότητας. Ο Κρόνος με τη δύναμη της ενεργειακής του κρούσης συντρίβει τις υπάρχουσες συνθήκες, επιτρέποντας έτσι να εκφρασθεί πληρέστερα η επίδραση του Ερμή. Τότε το όραμα μπορεί να συλληφθεί ενορατικά όταν θα έχουν απομακρυνθεί τα εμπόδια. 2. Ο Λέων είναι ένα απ’ τα ζώδια γέννησης του ζωδιακού· όπως ξέρετε, υποδηλώνει τη γέννηση της αυτοσυνείδησης. Ο Aιγόκερως είναι επίσης ένα ζώδιο γέννησης, επειδή είναι επίσης μια όψη ή ένας από τους βραχίονες του Θεμελιώδη Σταυρού – του Σταυρού εκείνου που μυεί ή φέρνει σε ύπαρξη. Αυτός έχει μια ιδιάζουσα σχέση με την Ανθρωπότητα. Η γέννηση των δύο τύπων συνείδησης –

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

295

αυτοσυνείδησης και Χριστικής συνείδησης – έρχεται στην προσοχή της ανθρωπότητας από το γεγονός αυτής της δύναμης του Λέοντα, η οποία χύνεται δια του Κρόνου στην Ανθρωπότητα κι έτσι φέρνει τη Σαμπάλλα και την Ανθρωπότητα σε στενότερη σχέση μέσω του Aιγόκερου που είναι ενεργός δια του Ερμή. Σ’ αυτό το σημείο θα ήθελα να σταματήσω για λίγο και να παρεμβάλω κάποια λόγια σαν απάντηση σε μια πολύ φυσική ερώτηση που τείνει ν’ ανακύπτει στο νου των σκεπτόμενων σπουδαστών και ζηλωτών σήμερα. Ποια χρησιμότητα έχουν άραγε όλες αυτές οι δυσνόητες κι αφηρημένες πληροφορίες σ’ έναν κόσμο σε αγωνία και στην παγκόσμια δυστυχία; Η κύρια χρησιμότητα των μεταδιδόμενων αυτών πληροφοριών που θα ρυθμίσουν την αστρολογία του μέλλοντος, βρίσκεται μακριά στη μεταπολεμική περίοδο όταν διανοιγεί πάλι το πεδίο της παγκόσμιας υπηρεσίας και οι άνθρωποι θα έχουν χρόνο για σκέψη και κατάλληλο στοχασμό. Η παγκόσμια υπηρεσία προχωρεί πλέον με μεγαλύτερο ρυθμό από ποτέ πριν, αλλά περιορίζεται στο πεδίο της αποδέσμευσης από τη δουλεία και της ανακούφισης του πόνου και της οδύνης κι επομένως στις πιο αυστηρά φυσικές μορφές βοήθειας. Η υπηρεσία στην οποία αναφέρομαι εδώ είναι εκείνη η εκπαιδευτική διαδικασία που θα δημιουργήσει τον ερχόμενο πολιτισμό και την επακόλουθη κουλτούρα του. Αυτός θα βασίζεται σε όλες τις μορφωτικές διαδικασίες του παρελθόντος και του παρόντος, αλλά θ’ απορρίψει όλα όσα προκάλεσαν τις σημερινές καταστροφές, όσο είναι δυνατό. Αυτό σημαίνει μια βαθμιαία μελλοντική χρησιμότητα για τη γνώση των υποκείμενων δυνατοτήτων, γιατί μπορούν να υποδείξουν τις γραμμές ελάχιστης αντίστασης για το αναδυόμενο καλό και τις αναπτυσσόμενες κρίσεις που αναπόφευκτα βρίσκονται μπροστά στην περίοδο της ανοικοδόμησης. Αλλά ένα δυναμικό καλό μπορεί να προβάλλει ακόμη κι αυτή την εποχή με τη μελέτη αυτών των θεμάτων αρκεί ο σπουδαστής του εσωτερισμού να μην επαναπαυθεί ικανοποιημένος απ’ τη μελέτη (χρησιμοποιώντας την σαν διαφυγή από το καταστροφικό παρόν), αλλά να παραλληλίζει την κατανόησή του των αιτίων και των συνθηκών με μια έντονη προσπάθεια να είναι χρήσιμος με μια πρακτική και σαφώς φυσική έννοια. Αυτό είναι το κυρίαρχο αναδυόμενο γεγονός το οποίο μαρτυρούν όλα όσα είπα: οι σημερινές παγκόσμιες συνθήκες – καθώς κατασταλάζουν απ’ την ανθρώπινη απληστία και άγνοια – καθορίζονται ωστόσο βασικά απ’ τη θέληση-για-το-καλό που είναι η πρωταρχική ποιότητα των ενεργειών και των δυνάμεων που έρχονται απ’ τις μεγάλες Ζωές στις οποίες όλα όσα υφίστανται, ζουν και κινούνται και υπάρχουν. Ο Νόμος του Σύμπαντος (και τι είναι νόμος παρά η πραγμάτωση των σκοπών των παμπεριεκτικών αυτών Ζωών, των ωθήσεών Τους και των Σχεδίων τους;) είναι για όλη την αιωνιότητα το καλό του συνόλου και τίποτε δεν μπορεί ν’ αναχαιτίσει αυτό το γεγονός· γιατί ποιος μπορεί να αναχαιτίσει την κρούση αυτών των ενεργειών που δρουν επί και δια του πλανήτη μας. Όταν το λέω αυτό, θα μπορούσα την ίδια στιγμή να υποδείξω ότι η στάση πολλών σπουδαστών που αναπόφευκτα συμμετέχουν στα παγκόσμια γεγονότα, ότι “τέτοιος είναι ο Νόμος και τέτοιο είναι το Κάρμα των ανθρώπων και των εθνών και τέτοιο είναι το προκαθορισμένο πεπρωμένο”, απέχει

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

296

πολύ απ’ το σωστό. Πιστεύουν – μερικές φορές ειλικρινά – πως ό,τι πρέπει να γίνει είναι να περιμένουν την εμφάνιση των αποτελεσμάτων και την εκπλήρωση του κάρμα και του πεπρωμένου. Τότε και μόνο τότε θα είναι όλα καλά. Αλλά ξεχνούν ότι το κάρμα εκπληρώνεται σε σχέση με τη μορφική φύση πάνω στην οποία δαπανά την ενέργειά του κι ότι όπου υπάρχει μια στατική κατάσταση και μια ήρεμη στάση, η διαδικασία κινείται αργά· τότε η ζωή μέσα στη μορφή αποτυγχάνει να βιώσει την αναγκαία ισχυρή αφύπνιση· τότε αναπόφευκτα βρίσκεται μπροστά μια επανάληψη της διαδικασίας μέχρι να έρθει η στιγμή που θα εφελκυσθεί η δραστηριότητα και η ανταπόκριση. Τότε αυτή οδηγεί σε αντίσταση στην προφανή καρμική αναγκαιότητα κι αυτή επιφέρει απελευθέρωση. Μόνο δια της αντίστασης στο κακό (και σ’ αυτή την παγκόσμια περίοδο και σ’ αυτή την κάλι-γιούγκα, όπως την αποκαλούν οι Ανατολίτες δάσκαλοι, συνιστά μια ουσιώδη βασική στάση) μπορεί να τερματισθεί το κάρμα. Ο νόμος της ύλης κυβερνά ακόμη τους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εμπειρίας και το “πυρ δια τριβής” πρέπει να κατακάψει εκείνο που καλύπτει τη σταθερά αυξανόμενη λαμπρότητα του ηλιακού πυρός. Η αναγνώριση του “ηλιακού πυρός” – καθώς εμφανίζεται σ’ έναν υπερβατικό ιδεαλισμό κι ακτινοβολία – απ’ το μη νοήμονα ιδεαλιστή και η ταυτόχρονη άρνησή του να συνεργασθεί σ’ αυτή την περίοδο της καρμικής αναγκαιότητας, παρατείνει τη δύσκολη και σκληρή κατάσταση και τον οδηγεί ατομικά να βυθιστεί βαθιά στη γοητεία. Η απλοποίηση του παγκόσμιου προβλήματος με όρους ύλης έρχεται δια της αναγνώρισης του ουσιαστικού δυαδισμού που υπόκειται στα γεγονότα. Δίνω αυτή τη σκέψη σε όλους τους σπουδαστές, προτείνοντας να βασίσουν την αισιοδοξία στο μακρόπνοο όραμα που εγκρίνεται απ’ τους Ουρανούς κι επιβεβαιώνεται απ’ τη δραστηριότητα των άστρων κι έτσι να νιώθουν σίγουροι για το πέρας της άμεσης αυτής τραγικής κατάστασης. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι η έβδομη Ακτίνα του Τελετουργικού Νόμου και Τάξης εργάζεται δια του Ουρανού που είναι σήμερα ο διαβιβαστής της Σειριακής δύναμης μέσω των Ιχθύων στην Ιεραρχία. Απ’ αυτό το “μεσαίο κέντρο” περνά σ’ εκείνη την ευαίσθητη ομάδα μαθητών, ζηλωτών και εργατών των οποίων οι καρδιές και τα χέρια είναι αφιερωμένα στο βαρύ έργο που συνεπάγεται η αναδιοργάνωση κι ανοικοδόμηση της συντριμμένης παγκόσμιας δομής. Η έβδομη ακτίνα αποκλήθηκε μερικές φορές μ’ ένα περίεργο όνομα απ’ τους Γνώστες. Θεωρείται η “Ακτίνα της Τελετουργικής Ευπρέπειας”. Βοηθά κι εγκαινιάζει την εμφάνιση της νέας παγκόσμιας τάξης που βασίζεται στην πνευματική ώθηση και την έφεση, τη νοητική ελευθερία, την αγαπητική κατανόηση και σ’ ένα ρυθμό του φυσικού πεδίου που προσφέρει ευκαιρία για πλήρη δημιουργική έκφραση. Για να γίνει αυτό, η ενέργεια από τη Σαμπάλλα (που ενσωματώνει τη θέληση-για-το-καλό) συγχωνεύεται και σμίγει με την οργανωτική ενέργεια της έβδομης ακτίνας και μετά μεταφέρεται στην ανθρωπότητα πάνω στο ρεύμα της αγάπης που εκπορεύεται από την ίδια την Ιεραρχία. Οι Ιχθείς κυβερνούν αυτή την προσπάθεια της Ιεραρχίας, επειδή η ανώτατη όψη των Ιχθύων που μπορεί κατά κάποιο τρόπο να κατανοήσει σήμερα η ανθρωπότητα, είναι εκείνη της Διαμεσολάβησης. Είναι η ενέργεια της μεσολάβησης, της ορθής σχέσης. Σήμερα,

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

297

όπως ποτέ πριν, η Ιεραρχία στέκει σαν “ενδιάμεσος διαβιβαστής” μεταξύ: 1. Της Ανθρωπότητας και της θέλησης του Θεού. Η αποκάλυψη της αληθινής σημασίας και του σκοπού αυτής της θέλησης καθώς στέκει πίσω από όλα τα παγκόσμια γεγονότα είναι αναγκαία τώρα όσο ποτέ πριν. Μπορεί να έλθει δια της στενότερης σχέσης ανάμεσα στην Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα. 2. Της Ανθρωπότητας και του κάρμα της, γιατί είναι εξίσου ουσιαστικό να συλληφθούν καθαρά οι νόμοι της μετουσίωσης του κάρμα σε ενεργό τωρινό καλό. 3. Της Ανθρωπότητας και του κοσμικού κακού που εστιάζεται για χιλιετίες σ’ ό,τι αποκλήθηκε Μαύρη Στοά. Οι εικασίες σχετικά μ’ αυτή τη Στοά και τις δραστηριότητές της είναι τόσο άσκοπες όσο κι επικίνδυνες. Το τελευταίο γεγονός ευθύνεται για τη διαδεδομένη επίθεση που γίνεται ενάντια στον Τεκτονισμό κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα. Ο Τεκτονισμός – ενώ είναι ανεπαρκής και διεφθαρμένος και ένοχος για την υπερέμφαση ορισμένων μορφών συμβόλων – είναι ωστόσο ένα σπέρμα ή σπόρος της μελλοντικής ιεραρχικής προσπάθειας, όταν αυτή η προσπάθεια – σε κάποια μεταγενέστερη ημερομηνία – εξωτερικευθεί στη Γη. Ο Τεκτονισμός κυβερνάται από την έβδομη ακτίνα κι όταν γίνουν ορισμένες σημαντικές αλλαγές και συλληφθεί το πνεύμα του Τεκτονισμού κι όχι το γράμμα του, τότε θα δούμε μια νέα μορφή ιεραρχικής προσπάθειας να εμφανίζεται σε βοήθεια της αποκατάστασης των αρχαίων και ιερών Μυστηρίων μεταξύ των ανθρώπων. Η ενέργεια του Ουρανού που διαχύνεται επί κι εντός της ανθρωπότητας δημιουργεί την παρόρμηση για καλύτερες συνθήκες που θα προσφέρουν καλύτερες μορφές για την απόκρυφη κι εσωτερική ζωή και θα σμίξουν επαρκέστερα τον εσώτερο και τον εξωτερικό άνθρωπο. Αυτός είναι ένας απ’ τους λόγους που η Σελήνη θεωρείται συχνά ότι καλύπτει τον Ουρανό. Συχνά χρησιμοποιείται η Σελήνη σαν πρόσχημα όταν υπονοείται ο Ουρανός. Σήμερα η Σελήνη είναι ένας νεκρός κόσμος κι ο λόγος είναι ότι η παρόρμηση του Ουρανού έγινε τόσο ισχυρή σ’ εκείνο το μακρινό παρελθόν όταν υπήρχαν ζώσες μορφές πάνω στη Σελήνη, ώστε οδήγησε στην πλήρη και τελική εκκένωση της Σελήνης και τη μεταφορά της ζωής της στον πλανήτη μας. Μια τέτοια μεταφορά δεν είναι αναγκαία σήμερα καθώς η συνείδηση της ανθρωπότητας είναι τέτοια ώστε οι αναγκαίες αλλαγές μπορούν να γίνουν χωρίς μια τέτοια δραστική διαδικασία. Όμως η επιρροή του Ουρανού βρίσκεται πίσω από την τωρινή μετακίνηση των πληθυσμών σ’ όλη την Ευρώπη και τη Μεγάλη Βρετανία κι ευθύνεται για τη σταθερή κίνηση των λαών από την Ανατολή στη Δύση, από την Ασία στην Ευρώπη στην πρώιμη ιστορία αυτής της ηπείρου και από την Ευρώπη στο Δυτικό ημισφαίριο στους πιο σύγχρονους καιρούς. Μελετώντας τα αλληλοσυμπλεκόμενα αυτά τρίγωνα, θα γίνει φανερό στο σπουδαστή ότι ο συνδυασμός των επιρροών του Σειρίου, του Λέοντα και του Ουρανού υπήρξε πολύ αναγκαίος αυτό τον καιρό για να γαλουχήσει και να επιφέρει εκείνες τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στο ανθρώπινο γένος, υπό τη σταθερή επίδραση της Ιεραρχίας, να λάβει την πρώτη μύηση και “να γεννήσει τον Χριστό”,

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

298

αποκαλύπτοντας έτσι και φέρνοντας στο φως της ημέρας τον εσώτερο, κρυμμένο, πνευματικό Άνθρωπο. Στο Λέοντα ο άνθρωπος υφίσταται τα προπαρασκευαστικά στάδια της πρώτης αυτής μύησης. Βρίσκει τον εαυτό του και αποβαίνει αυτοσυνείδητος· κατόπιν φτάνει στο στάδιο της νοήμονος μαθητείας· διατυπώνει ένα συνειδητό εσώτερο πρόγραμμα ή σκοπό υπό τη σταθερή πίεση της ζωής του ενοικούντος Χριστού· αρχίζει να εξαντλεί και να αρνείται τις απαιτήσεις κι επιθυμίες της κατώτερης φύσης. Αυτός ο κύκλος εμπειρίας ακολουθείται από μια επώδυνη ζωή συνειδητού αναπροσανατολισμού – ένας κύκλος όπου επιτυγχάνει ισορροπία κι αρχίζει να “στέκει σε πνευματική Ύπαρξη” σαν αποτέλεσμα της συνεχούς δοκιμασίας και εξέτασης. Τελικά στέκει έτοιμος για τη βάσανο και τη χορήγηση του πυρός, που προηγείται της πρώτης μύησης. Στο τελικό αυτό στάδιο στέκει σήμερα η Ανθρωπότητα. Όταν (όπως συμβαίνει τώρα) η επιρροή του Ουρανού προστίθεται στις άλλες επιρροές και την ίδια στιγμή η έβδομη ακτίνα εισέρχεται σε ένα μείζονα κύκλο δραστηριότητας στη Γη, τότε υπάρχει η αναγκαία ενέργεια για να κατασταλάξει την κρίση της μύησης και να προκαλέσει μια μεγάλη ρυθμική αφύπνιση. Οι αστρολόγοι θα βρουν ενδιαφέρον να σημειώσουν παρόμοιους συνδυασμούς στο ατομικό ωροσκόπιο. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι ο Λέων σημαδεύει το ύψος της επίτευξης για την ανθρώπινη ψυχή κι αυτή διεγείρεται σήμερα απ’ τη Σαμπαλλική δύναμη που εισρέει τώρα στο κέντρο της ανθρωπότητας. Η εισροή αυτή θα συνεχίσει το κρίσιμο έργο της μέχρις ότου στην Υδροχοϊκή Εποχή, που τόσο γοργά έρχεται σε έκφραση, η προσηλωμένη στάση του ατόμου του Λέοντα (ή να την αποκαλέσω εγωκεντρικότητα;) καταστεί η διευρυμένη συνείδηση και η αποκεντρωμένη στάση του Υδροχοϊκού ανθρώπου. Μπορείτε κατά συνέπεια να δείτε πόσο ελπιδοφόρο είναι το μέλλον. Στην Υδροχοϊκή Εποχή η δύναμη του πλανήτη Αφροδίτη γίνεται κυρίαρχος παράγοντας στον τελευταίο δεκανό. Σας το είπα ήδη όταν μελετούσαμε αυτό το ζώδιο. Πάνω στον αντεστραμμένο τροχό στην περίπτωση του πνευματικά προσανατολισμένου ανθρώπου και του μαθητή κυβερνάται από την Αφροδίτη ο πρώτος δεκανός υπό την επιρροή του οποίου περιέρχεται· αυτό πρέπει να το θυμάστε. Μας ειπώθηκε ότι η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης που ευθύνεται για την εμφάνιση της ατομικοποιημένης συνείδησης στον άνθρωπο – αυτό σε συνδυασμό με άλλες επιρροές και δυνάμεις. Στην Υδροχοϊκή Εποχή η Αφροδίτη θα έχει μια ανάλογη επίδραση με τη μόνη διαφορά ότι η ανάδυση σε εκδήλωση ενός αυξημένου ατομικισμού και αυτοσυνείδητης αντίληψης θα υποταχθεί στην εμφάνιση των πρώτων σταδίων μιας διευρυμένης συνείδησης σ’ όλο το ανθρώπινο γένος – τη συνείδηση της ομαδικής ευθύνης. Θα μπορούσε ίσως να εκφρασθεί καλύτερα σαν μια μορφή ομαδικού ατομικισμού. Επομένως πίσω απ’ όλα αυτά τα γεγονότα μπορεί να ιδωθεί το αμυδρό περίγραμμα ενός μικρότερου τριγώνου ενέργειας· είναι ένα μείγμα της ενέργειας τριών πλανητών:

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

299

Αυτοί δημιουργούν ένα συνδυασμό των ενεργειών της: Ακτίνας 3 – Ενεργός Νοημοσύνη. Ακτίνας 7 – Τελετουργική τάξη ή μαγεία. Ακτίνας 5 – Συγκεκριμένος νους. Μπορεί να σημειωθεί πώς αυτός ο συνδυασμός ενεργειών όταν επιδρά στην ψυχή της Γερμανίας στην Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης και στην πρώτη ακτινική της προσωπικότητα πάνω στην Ακτίνα της Δύναμης και του Καταστροφέα (που ανταποκρίνεται στη Σαμπάλλα), ευθύνεται για μεγάλο μέρος της τωρινής διαμάχης, για το λόγο ότι η αντίδραση αυτής της χώρας (υπό την επιρροή των τωρινών κυβερνητών της) υπήρξε με όρους της υλιστικής όψης κι όχι της πνευματικής. Οι σπουδαστές θα βρουν χρήσιμο να ξαναδιαβάσουν κάποιες από τις προηγούμενες οδηγίες σχετικά με τα ζώδια του Λέοντα-Ιχθύων-Αιγόκερου κι έτσι να εξοικειωθούν με τη φύση, την ποιότητα και τις επιρροές που εκφράζει το μεγάλο αυτό τρίγωνο (σελ. 435) μέσω του οποίου οδηγείται η ανθρωπότητα αυτή την εποχή στην ατραπό της επιστροφής. Σε σχέση μ’ αυτό είναι καλό να θυμάστε επίσης ότι η σειρά των τριγώνων με τα οποία ασχοληθήκαμε, αναφέρεται και προκαλεί αλλαγές στην ανθρώπινη συνείδηση. Δόθηκε επίσης μια άλλη σειρά τριγώνων (σελ. 416) που περιλαμβάνει τη Μεγάλη Άρκτο, το Σείριο και τις Πλειάδες. Τα τρίγωνα αυτά αφορούν την πνευματική όψη της πλανητικής ζωής και της ανθρωπότητας, καθώς και των άλλων βασιλείων στη φύση. Η ανθρωπότητα έχει ιδιάζουσα σημασία σχετικά μ’ αυτά τα τρίγωνα, επειδή το πεπρωμένο της ανθρωπότητας είναι να διαβιβάζει ζωή στα υπανθρώπινα βασίλεια. Μ’ αυτά τα τρίγωνα των υπερκόσμιων δυνάμεων δεν πρόκειται να ασχοληθώ, επειδή η συνειδητή ανταπόκριση στην επιρροή τους δε θα είναι εφικτή πριν φτάσει ο χρονικός κύκλος της τρίτης μύησης. Αναφέρω απλά αυτή την επιρροή για να αντιληφθείτε ότι δεν υπάρχει καμιά πραγματική αντίθεση ή αντίφαση. Έδωσα νωρίτερα (σελ. 435) μια ακόμη απαρίθμηση των τριγώνων της ενέργειας που εκπορεύεται από τους τρεις κύριους αστερισμούς και είναι κι αυτή σωστή χωρίς να υπάρχει αντίφαση. Σ’ αυτή την ομάδα των τριών σειρών τριγώνων – που είναι εννέα συνολικά – με τις αλληλοσυμπλεκόμενες αναλογίες τους και τις μικρότερες τριγωνικές σχέσεις κι επίσης με τα σημεία συγχώνευσής τους έχετε σε “ένα μυστήριο δυναμικοτήτων” ολόκληρη την ιστορία – περασμένη, τωρινή και μελλοντική – της ανθρώπινης εξέλιξης. Ερμηνεύει τις μεταβαλλόμενες εμφάσεις αυτής της ιστορίας, το μετατοπιζόμενο καλειδοσκοπικό της σχέδιο, τα επανερχόμενα σημεία συγχώνευσής της και τη σταθερή της πρόοδο, μέσω μεταβαλλόμενων διαδικασιών, προς μια υπέρτατη αποκάλυψη. Πολύ σύντομα θα ήθελα να θίξω το γεγονός ότι, όπως αναμένεται, οι επιρροές του Λέοντα-Ιχθύων-Αιγόκερου που δεσπόζουν στην τωρινή παγκόσμια κατάσταση μέσω της Σαμπάλλα, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας, είναι δυναμικές στο συχνά μη αντιληπτό αποτέλεσμά τους στα άτομα. Επιφέρουν αλλαγές στη ζωική τους εστίαση και στα κέντρα τους, όπως ακριβώς επιφέρουν αντίστοιχες αλλαγές στα τρία πλανητικά κέντρα. Έχοντας αυτό υπόψη, μπορούν να τονισθούν εδώ ορισμένες

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

300

βασικές ιδέες: 1. Η επιρροή του Αιγόκερου μέσω του Ερμή θα έχει ένα κυρίαρχο αποτέλεσμα στο ανθρώπινο βασίλειο – που είναι το ίδιο ένα πλανητικό κέντρο. 2. Επομένως ο μαθητής ατομικά θ’ ανταποκρίνεται πιο εύκολα σ’ αυτή την επιρροή του Αιγόκερου. Θα αποτελεί μια γραμμή ελάχιστης αντίστασης, που προσφέρει ευκαιρία καθώς και τη δυνατότητα πιθανής καταστροφής, αν τη χειρισθεί λανθασμένα. Η ορθή ανταπόκριση θα οδηγήσει το μαθητή πλησιέστερα στη θύρα της μύησης· η εσφαλμένη ανταπόκριση θα τον οδηγήσει πίσω στα βάθη της αποκρυστάλλωσης και της σύμπηξης. 3. Οι μαθητές που ανταποκρίνονται στις προαναφερθείσες επιρροές, αναγκαστικά θα ρυθμίζονται κυρίως απ’ τις ακτίνες τους, εγωική και προσωπική. Για παράδειγμα, οι μαθητές πρώτης ακτίνας ανταποκρίνονται στη Σαμπαλλική επιρροή που διαβιβάζεται μέσω του Λέοντα και του Κρόνου, πιο εύκολα απ’ τους μαθητές δεύτερης ακτίνας. Αυτοί με τη σειρά τους αντιδρούν πιο γρήγορα και πιο σταθερά στην Ιεραρχία η οποία διαβιβάζει ενέργειες από τους Ιχθείς και τον Ουρανό. 4. Τα παραπάνω γεγονότα θα καταδείξουν τη φύση και την ποιότητα της ανταπόκρισης των μαθητών στις Ακτίνες 1.3.5.7. και τις Ακτίνες 2.4.6. κι αυτό πρέπει να το έχετε πάντοτε κατά νου καθόσον αληθεύει για τους μαθητές, για όλους τους ανθρώπους κι επίσης για τα έθνη. 5. Ανάλογη με την ανταπόκριση θα είναι και η εφέλκυση της δραστηριότητας των κέντρων, ή ενός κέντρου. Αλλά – κι αυτό είναι ένα σημείο μεγάλης σπουδαιότητας – όλοι οι μαθητές πρέπει αυτό τον καιρό να ζητήσουν να βρουν την κυρίαρχη αντίδρασή τους σε μια σχεδιασμένη ανταπόκριση στην επιρροή της Ιεραρχίας και των ενεργειών που διαβιβάζονται απ’ αυτή. Σαν γενικός κανόνας η κρούση της Σαμπαλλικής δύναμης (ιδιαίτερα στην περίπτωση ενός μαθητή στις Ακτίνες 1.3.5.7.) θα έχει τη φύση της προσωπικότητας. Η διέγερση του καρδιακού κέντρου με τον επακόλουθο έλεγχο του ηλιακού πλέγματος πρέπει να είναι το σχεδιασμένο αποτέλεσμα. Η καρδιά πρέπει να κυριαρχεί στο ηλιακό πλέγμα με την απόσυρση των ενεργειών του στην καρδιά. 6. Δεν ήρθε ακόμη ο καιρός που θα είναι ασφαλές για το ζηλωτή ή το μαθητή να σχετίσει το κεφαλικό κέντρο με τη βάση της σπονδυλικής στήλης σε ανταπόκριση μιας συγκεκριμένης και συνειδητής οικειοποίησης της Σαμπαλλικής δύναμης. Οτιδήποτε συμβαίνει αυτόματα, κανονικά και φυσιολογικά και δια της ανάπτυξης του μαθητή, μπορεί και πρέπει να επιτραπεί να συμβεί υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει συνειδητή πρόθεση κι ότι υπάρχει επίσης μια στενή και προσεκτική διερεύνηση και έλεγχος της ζωής της προσωπικότητας. 7. Η αφύπνιση του κέντρου άζνα με το συνακόλουθο και επακόλουθο συνειδητό έλεγχο του κέντρου του λαιμού πρέπει αναπόφευκτα να συμβεί υπό την προϋπόθεση ότι ο μαθητής εκπληρώνει δύο συνθήκες. Μπορεί τότε να γίνει συνειδητά, με ασφάλεια και ορθά δημιουργικός. Οι δύο αυτές συνθήκες είναι: α. Ένας συνειδητός προσανατολισμός στην ψυχή και στην Ιεραρχία.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

301

β. Μια βαθιά αγάπη για την ανθρωπότητα, παρούσα και βασισμένη στη νοητική αντίληψη και την ενορατική κατανόηση κι όχι στη συναισθηματική αντίδραση. 8. Όταν εκπληρώνονται οι παραπάνω συνθήκες, τότε η κρούση των εισρεουσών ενεργειών θα προκαλέσει την απαιτούμενη διέγερση και αφύπνιση. Αυτά είναι όλα όσα έχω να πω σχετικά με την ανταπόκριση των κέντρων του ανθρώπινου όντος στη δραστηριότητα των πλανητικών κέντρων υπό τη συστημική και ζωδιακή διέγερση. Δε γράφω εδώ μια πραγματεία για την ατομική εκγύμναση του μαθητή, αλλά επιχειρώ να καταδείξω το γεγονός της κοσμικής, ζωδιακής, συστημικής, πλανητικής και ανθρώπινης αλληλεπίδρασης η οποία με τη σειρά της συνιστά ένα μεγάλο και ζωντανό Όλο – τη ζωική έκφραση ενός Όντος για το Οποίο ξέρουμε μόνο ότι η αγάπη και η θέληση-για-το-καλό που εκφράζονται δια του Παγκόσμιου Νου, είναι τα εξέχοντα χαρακτηριστικά κι ότι αυτά προβάλλουν σταθερά σε αυξανόμενη ακτινοβολία. 3. Τα Τρίγωνα και τα Κέντρα. Είναι αναγκαίο να θυμάστε ότι όλες οι επιρροές που κρούουν πάνω στο άτομο ή στην ανθρωπότητα σαν σύνολο, περνούν ή διαβιβάζονται από το ένα ή το άλλο πλανητικό κέντρο. Έχω πει λίγα σχετικά μ’ αυτά τα κέντρα εκτός από το να αναφέρω τα τρία μείζονα κέντρα που ονομάζουμε Σαμπάλλα, Ιεραρχία και Ανθρωπότητα. Τα αναγνωρίζουμε σαν: Ι. Σαμπάλλα...............Δύναμη. Σκοπός.......Πλανητικό κέντρο κεφαλής......Κατευθυντήρια Θέληση. ΙΙ. Ιεραρχία.................Αγάπη. Σοφία...........Πλανητικό κέντρο καρδιάς.......Κατευθυντήρια Αγάπη. ΙΙΙ. Ανθρωπότητα.........Νοημοσύνη..............Πλανητικό κέντρο άζνα............Κατευθυντήριος Νους.

Απομένουν να εξετασθούν άλλα τέσσερα κέντρα: το πλανητικό κέντρο του λαιμού, το ηλιακό πλέγμα, το ιερό κέντρο και το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης. Στην πλανητική λογοϊκή ζωή – όπως και στην περίπτωση του ατόμου, το μικρόκοσμο του Μακρόκοσμου – ορισμένα κέντρα είναι περισσότερο αφυπνισμένα από άλλα και δονούνται σε ομοφωνία με τη συστημική ώθηση πληρέστερα από άλλα. Στην περίπτωση του πλανητικού Λόγου της μικρής μας σφαίρας το κεφαλικό κέντρο, το κέντρο άζνα, τα κέντρα της καρδιάς και του ηλιακού πλέγματος και το κέντρο του λαιμού είναι τα πέντε εστιακά σημεία ενέργειας που είναι τα πιο ζωντανά και δονούμενα. Το ιερό κέντρο πέφτει βραδέως κάτω από το κατώφλι της λογοϊκής συνείδησης, ενώ το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης είναι πρακτικά εντελώς ήρεμο, εκτός σε σχέση με τα πρανικά του αποτελέσματα στη μορφική ζωή, που γεννούν τη θέληση για ζωή, την παρόρμηση για επιβίωση και τη ζωογόνηση των μορφών. Τα γεγονότα αυτά θα σας δώσουν μια ιδέα της πλανητικής μας κατάστασης στη μεγάλη οικογένεια του κεντρικού ηλίου και θα σας δείξουν γιατί ο πλανήτης μας δεν είναι ένας ιερός πλανήτης. Κανένας πλανήτης δεν είναι ιερός πλανήτης μέχρι να αφυπνισθεί το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης (μιλώντας συμβολικά) και να γίνει η μεγάλη συγχώνευση των ενεργειών που απορρέουν από εκεί. Αναφέρομαι στον ιδιαίτερο αυτό παγκόσμιο κύκλο και περίοδο και στην κατάσταση των

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

302

υποθέσεων της πέμπτης ή Αρείας φυλετικής ρίζας. Οι σπουδαστές των βιβλίων μου και της Μυστικής Δοξασίας πρέπει να θυμούνται ότι κάθε αντίφαση που μπορεί να εμφανίζεται είναι μόνο αντίφαση στο Χρόνο κι ότι όταν κατανοηθεί σωστά αυτός ο χρονικός παράγοντας και ο σπουδαστής γνωρίζει σε ποιο ειδικό κύκλο πρέπει να εφαρμοσθεί η πληροφορία, αυτές οι φαινομενικές ανακρίβειες θα εξαφανισθούν. Για παράδειγμα, ό,τι αληθεύει για την ανθρωπότητα στη διάρκεια της τρίτης φυλετικής ρίζας, μπορεί να μην αληθεύει στην πέμπτη φυλετική ρίζα. Επομένως ό,τι μπορεί να γίνει είναι να μελετάτε και να συσχετίζετε, να στοχάζεσθε και να εφαρμόζετε το Νόμο της Αναλογίας, γνωρίζοντας ότι όταν η διευρυμένη και πιο περιεκτική συνείδηση του εκγυμνασμένου μυημένου πάρει τη θέση της τωρινής ανθρώπινης επίγνωσης, τότε αυτά τα αμφισβητούμενα σημεία θα διευκρινισθούν· θ’ αποκτήσουν μια αληθινή συνέπεια και οι αντιθέσεις θα εξαφανισθούν. Το πλανητικό κέντρο που αντιστοιχεί στο κέντρο της βάσης της σπονδυλικής στήλης στο ανθρώπινο ον δε θα αφυπνιστεί μέχρι την έβδομη φυλετική ρίζα κι αυτό μόνο όταν εδραιωθεί ορθή σχέση μεταξύ του ιερού κέντρου (που σχετίζεται με το τρίτο βασίλειο της φύσης, το ζωικό βασίλειο) και του πλανητικού κέντρου του λαιμού, που θα λειτουργούν κατάλληλα και σε ομοφωνία. Στον πρώτο τόμο αυτής της πραγματείας δόθηκαν ορισμένες νύξεις σχετικά με τα πλανητικά κέντρα και τις ακτινικές ενέργειες που διαχύνονται μέσω αυτών. Θα ήθελα ν’ αναφερθώ σ’ αυτά εδώ, επειδή σχετίζονται με την Επιστήμη των Τριγώνων. Πρέπει να σημειώσετε ότι τα τρία κατώτερα βασίλεια στη φύση συνιστούν ένα τρίγωνο δύναμης και είναι ουσιαστικά μια αντανάκλαση ενός ιδιαίτερου πλανητικού τριγώνου. Θα ήταν ίσως χρήσιμο να σας απαριθμήσω εδώ σύντομα ορισμένα απ’ τα κύρια αυτά συμπεράσματα – γιατί δεν είναι τίποτε παραπάνω από συμπεράσματα αυτή την εποχή. Ένα σημείο έχει πραγματικό ενδιαφέρον εδώ. Δήλωσα ότι η Ανθρωπότητα αντιστοιχεί στην πλανητική Ζωή με το κέντρο άζνα του ατόμου. Σας είπα νωρίτερα ότι η πέμπτη Ακτίνα της Συγκεκριμένης Γνώσης σχετίζεται με το κέντρο άζνα κι επομένως σ’ αυτό τον τωρινό παγκόσμιο κύκλο έχετε: Ανθρωπότητα........πλανητικό κέντρο άζνα.......5η Ακτίνα της Γνώσης........5η φυλετική ρίζα.

Επομένως στον άνθρωπο αφυπνίζονται γοργά πέντε κέντρα. Αυτές οι σχέσεις αποδεικνύουν η μια την άλλη, αλλά μόνο όταν ιδωθούν σε σχέση με το μεγαλύτερο κύκλο. Η ανθρωπότητα ήταν κάποτε η αντιστοιχία του πλανητικού ηλιακού πλέγματος και κάποια μέρα θα μετατοπίσει την εστία της δεκτικότητάς της στο πλανητικό καρδιακό κέντρο· όταν γίνει αυτό, η Ιεραρχία θα μετατοπίσει την εστία της δεκτικότητάς της στη σφαίρα επιρροής της Σαμπάλλα. Γι’ αυτή τη μετατόπιση η παρουσία του δωδεκαπέταλου λωτού στο ανώτατο κεφαλικό κέντρο (το σημείο συσχέτισης ανάμεσα στο καρδιακό κέντρο και την ψυχή στο πεδίο της) είναι η εγγύηση. Συνεπώς πρέπει να έχετε κατά νου τις παρακάτω σχέσεις: Ι. Κεφαλικό κέντρο…Σαμπάλλα…1η ακτίνα…1η & 7η φυλή… Θέληση· ο στόχος.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

303

Ενέργεια της Ζωής. Σύνθεση. Επτά κέντρα αφυπνισμένα και λειτουργικά. Στην πρώτη φυλετική ρίζα ζων και παλλόμενο αμυδρά. Στην έβδομη φυλετική ρίζα πλήρως αφυπνισμένo. ΙΙ. Καρδιακό κέντρο…Ιεραρχία…2η ακτίνα…6η φυλετική ρίζα…Αγάπη· ο στόχος. Ενέργεια της Ταύτισης. Επίτευξη συγχώνευσης. Έξι κέντρα λειτουργικά. Το εστιακό σημείο της εγωικής συνείδησης της θειότητας. Το πέμπτο βασίλειο. Η Βασιλεία του Θεού. ΙΙΙ. Κέντρο Άζνα…Ανθρωπότητα…5η ακτίνα…5η φυλετική ρίζα…Ενόραση· ο στόχος. Η ενέργεια της Μύησης. Ανάπτυξη της περιεκτικότητας. Πέντε κέντρα αφυπνιζόμενα γοργά. Το εστιακό σημείο της προσωπικότητας. Το ανθρώπινο βασίλειο, το τέταρτο βασίλειο στη φύση. IV. Κέντρο Λαιμού.…Ζώο…3η ακτίνα…3η φυλετική ρίζα…Διανόηση· ο στόχος. Η ενέργεια της Φώτισης. Δημιουργία στο φως. Τέσσερα κέντρα λειτουργικά. Το εστιακό σημείο της ενστικτώδους συνείδησης. Το τρίτο βασίλειο στη φύση. V. Ηλιακό πλέγμα…Φυτό…6η ακτίνα…4η φυλετική ρίζα…Ένστικτο· ο στόχος. Η ενέργεια της Έφεσης. Ανέλιξη της ευαισθησίας. Τρία κέντρα λειτουργικά. Το εστιακό σημείο της ψυχιστικής ανταπόκρισης. Το δεύτερο βασίλειο στη φύση. VI.Ιερό κέντρο…Ντεβαϊκή εξέλιξη…7η ακτίνα…2η φυλετική ρίζα…Ανταποκριτικότητα· ο στόχος. Η ενέργεια του Μαγνητισμού. Δύναμη για δόμηση. Δύο κέντρα λειτουργικά· καρδιακό και ιερό κέντρο. Το εστιακό σημείο κραδασμικής ανταπόκρισης στον “οφθαλμό του Θεού”. VII. Βάση σπονδυλικής στήλης…Ορυκτό…4η ακτίνα…7η φυλετική ρίζα…Σύνθεση· ο στόχος. Η ενέργεια της θεμελιακής Σύνθεσης. Ολοκλήρωση. Όλα τα κέντρα λειτουργούν σαν ένα. Το εστιακό σημείο της εξέλιξης. Το πρώτο βασίλειο στη φύση. Αυτός ο πίνακας μπορεί να χρησιμεύσει για να διευκρινισθεί κάπως το τωρινό γενικό σχέδιο ή η κυανοτυπία της εξελικτικής ανάπτυξης της συνείδησης. Οι άλλες αναπτύξεις προχωρούν ταυτόχρονα, όπως η ανταποκριτική ανέλιξη της μορφική όψης και η εξέλιξη της ντεβαϊκής ή αγγελικής γραμμής η οποία είναι παράλληλη με την

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

304

ανθρώπινη και στην οποία αναφέρθηκα στην Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός. Ένα τρίτο μεγάλο σχήμα εξέλιξης προχωρεί κι αυτό μπορεί μόνο ν’ αναφερθεί σαν η ανέλιξη του θείου σκοπού στο πεδίο του· γι’ αυτό η ανθρωπότητα δεν έχει επί του παρόντος την παραμικρή αντίληψη, επειδή η συνείδησή της συγκρατείται ακόμη μέσα στους περιορισμούς του δικού της βασιλείου στη φύση· η Ιεραρχία προσπαθεί ν’ ανταποκριθεί σ’ αυτή τη μορφή ενέργειας. Υπάρχει άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ και το οποίο ελάχιστα αντιλαμβάνεται ο μέσος σπουδαστής του αποκρυφισμού. Αναφέρομαι στις εξόδους της πλανητικής ενέργειας με το μέσον των οποίων παράγονται μεγάλα και γενικά αποτελέσματα στην εξωτερική, πλανητική ζωή. Σ’ αυτή την πέμπτη φυλετική ρίζα υπάρχουν μόνο πέντε τέτοιες έξοδοι όσον αφορά τα αποτελέσματα στην ανθρωπότητα· η ανταπόκριση του ανθρώπου σ’ αυτές καταδεικνύεται από το γεγονός της σχετικής τους σημασίας στη ρύθμιση των παγκόσμιων γεγονότων και των παγκόσμιων υποθέσεων. Όπου βρίσκεται μια απ’ αυτές τις εξόδους πνευματικής δύναμης, θα βρεθεί επίσης στην ίδια περιοχή μια πόλη με πνευματική σπουδαιότητα. Τα πέντε σημεία είναι: 1. 2. 3. 4. 5.

Λονδίνο – Για τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Νέα Υόρκη – Για το Δυτικό Ημισφαίριο. Γενεύη – Για όλη την Ευρώπη, περιλαμβανομένης της Ε.Σ.Σ.Δ. Τόκυο – Για την άπω Ανατολή. Νταρτζήλιγκ – Για όλη την κεντρική Ασία και Ινδία.

Αργότερα θα προστεθούν σ’ αυτά δύο άλλα σημεία ή έξοδοι ενέργειας, αλλά δεν ήρθε ακόμη ο καιρός. Μέσω των πέντε αυτών τόπων και των γειτονικών τους περιοχών διαχύνεται η ενέργεια των πέντε ακτίνων, ρυθμίζοντας τον κόσμο των ανθρώπων, οδηγώντας σε αποτελέσματα πλανητικής σημασίας και καθορίζοντας την τάση των γεγονότων. Η μελέτη της ιστορίας και των σύγχρονων υποθέσεων θα δώσει κάποια κατανόηση της σπουδαιότητάς τους σε σχέση με τέσσερα απ’ αυτά. Το αποτέλεσμα της δύναμης που ρέει δια του κέντρου του Νταρτζήλιγκ δεν είναι τόσο άμεσα φανερό, αλλά έχει μεγάλη σπουδαιότητα σαν διανεμητικός πράκτορας για την Ιεραρχία και ιδιαίτερα για εκείνα τα Μέλη της Ιεραρχίας που ασχολούνται κι επηρεάζουν τις σύγχρονες ανθρώπινες υποθέσεις αυτή την εποχή της τρομακτικής κρίσης. Τα πέντε αυτά σημεία ρυθμιστικής ενέργειας δημιουργούν δύο τρίγωνα δύναμης στην αλληλοσχέτισή τους: 1. Λονδίνο-Νέα Υόρκη-Νταρτζήλιγκ. 2. Τόκυο-Νέα Υόρκη-Γενεύη. Η Γενεύη και το Νταρτζήλιγκ είναι δύο κέντρα δια των οποίων μπορεί να διευθυνθεί καθαρή πνευματική ενέργεια με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ό,τι στα άλλα τρία κι επομένως αποτελούν τις ανώτερες κορυφές των αντίστοιχων τριγώνων τους. Είναι περισσότερο υποκειμενικά στην επιρροή τους από το Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη ή το

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

305

Τόκυο. Σήμερα σχηματίζουν μαζί πέντε κέντρα “παρωθητικής” ενέργειας. Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει να ξέρετε τις διέπουσες ακτίνες και τα αστρολογικά ζώδια των πέντε αυτών τόπων στο μέτρο που μπορούν να δοθούν αυτή την εποχή και στη διάρκεια του τωρινού κύκλου. Μην ξεχνάτε ότι οι ακτίνες της προσωπικότητας αλλάζουν από περίοδο σε περίοδο σε σχέση με τις χώρες και τις πόλεις, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα άτομα: ΑΚΤΙΝΕΣ

1. 2. 3. 4. 5.

Πόλη Ψυχής Προσωπικότητας Ζώδιο Λονδίνο.....................5η.....................7η...................Δίδυμοι. Νέα Υόρκη................2η.....................3η...................Καρκίνος. Τόκυο........................6η.....................4η...................Καρκίνος. Γενεύη.......................1η.....................2η...................Λέων. Νταρτζήλιγκ..............2η.....................5η...................Σκορπιός.

Αν οι σπουδαστές μελετήσουν αυτές τις πληροφορίες σε σχέση με όσα δόθηκαν αλλού αναφορικά με άλλα έθνη και πόλεις, οι αλληλοσχετίσεις που προβάλλουν τώρα στις παγκόσμιες υποθέσεις θα ιδωθούν σαν αποτέλεσμα της δράσης αυτών των δυνάμεων και των ενεργειών κι επομένως είναι αναπόφευκτες. Η χρήση της ενέργειας μπορεί να είναι σε λάθος γραμμές, δημιουργώντας χωρισμό και προβλήματα, ή πάνω σε ορθές γραμμές, οδηγώντας τελικά σε αρμονία και κατανόηση, όμως η ενέργεια είναι εκεί και πρέπει να προκαλέσει τα αποτελέσματά της σε κάθε περίπτωση. Όπως στην ατομική ζωή η μια ή άλλη απ’ τις ακτίνες θα κυριαρχήσουν και θα ελέγξουν τα αποτελέσματα της δράσης της ζωής της ψυχής πάνω στη μορφική όψη. Αν το άτομο ή το έθνος είναι πνευματικά προσανατολισμένο, το αποτέλεσμα της ενεργειακής κρούσης θα είναι καλό και θα οδηγήσει στην πραγμάτωση του θείου σχεδίου κι έτσι θα είναι ολοκληρωτικά εποικοδομητικό. Όπου δεσπόζει η δύναμη της προσωπικότητας, τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά και θα παρεμποδίζουν την ανάδυση του θείου σκοπού. Ωστόσο ακόμη και η καταστροφική δύναμη μπορεί και τελικά εργάζεται για το καλό, γιατί η τάση της εξελικτικής δύναμης είναι αναλλοίωτη. Μπορεί να επιβραδυνθεί ή να επιταχυνθεί ανάλογα με το σκοπό, την έφεση και τον προσανατολισμό της οντότητας (ανθρώπινης ή εθνικής)· μπορεί να εκφράσει ψυχικό σκοπό ή ιδιοτέλεια της προσωπικότητας, αλλά αναπόφευκτα θα θριαμβεύσει η παρότρυνση για καλυτέρευση . Στη μελέτη αυτής της Επιστήμης των Τριγώνων ο σπουδαστής πρέπει να έχει κατά νου ότι υπάρχει πάντα ένα σημείο του τριγώνου, το οποίο – σε μια ιδιαίτερη κρίση ή “γεγονός στη συνείδηση” – είναι η εκπορευτική, δυναμική, ρυθμιστική ενέργεια. Στη διάρκεια του κύκλου (μεγάλου ή μικρού, κύριου ή δευτερεύοντα) στον οποίο ελέγχει, τα δύο άλλα σημεία εκφράζουν δεκτικότητα και θεωρούνται εσωτερικά ότι ενσωματώνουν δυνάμεις. Επομένως κάθε τρίγωνο είναι έκφραση μιας θεμελιώδους ενέργειας και δύο δευτερευουσών δυνάμεων. Αυτή είναι μια βασική δήλωση σπουδαιότητας και η διατύπωση ενός νόμου υπό τον οποίο λειτουργούν όλες οι τριπλότητες στο χρόνο και το χώρο. Συνεπώς έχετε:

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

306

1. Ένα κέντρο εκπορευτικής ενέργειας. Δυναμική έκφραση του κυκλικού σκοπού. Θετική εξειδικευμένη εξωστρεφή ακτινική ενέργεια. Πλανητική, συστημική, ζωδιακή και κοσμική ενέργεια. Τη βάση της υλοζωικής (ζώσας) έκφρασης. 2. Ένα κέντρο δεκτικής δύναμης. Μια εφελκυστική έκφραση της αρχικής παρωθητικής ενέργειας. Μια σύνθεση δύο δυνάμεων, της εκπορευτικής και της δεκτικής. Μια εξειδικευμένη, ρυθμιστική δευτερεύουσα ενέργεια. Κινητοποιούσα, ανάμεικτη ενέργεια, ούτε θετική ούτε αρνητική. 3. Ένα ανταποκριτικό σημείο αρνητικής ενέργειας. Ένα κύριο κέντρο που ολοκληρώνει τη γείωση της εκπορευτικής ενέργειας. Ανταποκριτικό κυρίως στο δεύτερο σημείο του τριγώνου. Πηγή μιας βίαιης αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα δύο σημεία της βασικής γραμμής. Το διανεμητικό αυτό κέντρο μπορεί να είναι ένα ηλιακό σύστημα, θεωρούμενο σαν κοσμικό κέντρο, ένας πλανήτης που είναι ένα συστημικό κέντρο, ένα από τα

πλανητικά κέντρα που προαναφέρθηκαν, ένα έθνος ή ένα άτομο, ή ένα από τα κέντρα στο ανθρώπινο αιθερικό σώμα. Μια προσεκτική μελέτη των ενεργειακών αυτών ρευμάτων θα καταδείξει δύο κύριες κινήσεις: Ι. Μια καθοδική ροή ενέργειας από ένα εκπορευτικό κέντρο. Αυτή οδηγεί: 1. Στην ανάμειξή της με την ενέργεια ενός κέντρου λήψης και την επακόλουθη εξειδίκευσή της. 2. Στη διαβίβασή της και στο εφελκυστικό της αποτέλεσμα σ’ ένα δεύτερο σημείο ή εστιακό σημείο λήψης. Σημείωση: Αυτό αφήνει ακόμη ασυμπλήρωτη τη μια πλευρά του τριγώνου. 3. Οι τρεις τύποι ενέργειας (ή μάλλον η μία ενέργεια και οι δύο δυνάμεις) προχωρούν τότε στις ακόλουθες δραστηριότητες:

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

307

α. Εφελκυστική ενεργοποίηση ενός δεύτερου τριγώνου. β. Καθοδική ροή από τη μια πλευρά του ανακλώμενου αυτού τριγώνου στην εφελκυσθείσα έκφραση στο φυσικό πεδίο. γ. Δημιουργία εκδήλωσης, ποιότητας και δραστηριότητας. δ. Σχηματισμό μιας δεξαμενής καθοδικών κι εξισορροπητικών ενεργειών. Μπορεί ν’ αποκτηθεί κάποιο φως στο δυσνόητο αυτό θέμα αν επιχειρήσει ο σπουδαστής ν’ αντιληφθεί ότι το παραπάνω διάγραμμα και η επακόλουθη δήλωση περιγράφει τη δική του ενελικτική και ανελικτική ιστορία. Απεικονίζει την αλληλεπίδραση της εναδικής του ζωής, της ψυχικής ενέργειας και της δύναμης της προσωπικότητας, καθώς αυτές οι τρεις εστιάζονται στο φυσικό πεδίο, δημιουργώντας εκδήλωση και εμφάνιση. ΙΙ. Μια επιστρέφουσα ροή της εξειδικευμένης αυτής ενέργειας στην εκπορευτική της πηγή ή στο ανώτερο σημείο του κύριου τριγώνου. Αυτή προκαλεί: 1. Τη συμπλήρωση των δύο τριγώνων – του Πραγματικού και του απατηλού. Η δόμηση της ανταχκάρανα είναι όψη αυτής της συμπλήρωσης. Αφορά την τελική δόμηση των κατοπινών σταδίων της ανταχκάρανα απ’ το μυημένο. 2. Τη διαβίβαση δύναμης από το ανακλώμενο ή δευτερεύον τρίγωνο στους τρεις κόσμους της ανθρώπινης προσπάθειας (ή στους πέντε κόσμους στην περίπτωση της εξέλιξης των μελών της Ιεραρχίας) στο ίδιο εστιακό σημείο στη βασική γραμμή του ανώτερου τριγώνου, που δέχθηκε την αρχική εκπορευτική ενέργεια. 3. Συνεπώς υπάρχουν δύο σημεία μεγάλης σπουδαιότητας στο ανώτερο τρίγωνο: α. Το εκπορευτικό σημείο της θετικής ρυθμιστικής ενέργειας. β. Το σημείο που δέχεται μέσα του τόσο την ανώτερη ενέργεια όσο και τις κατώτερες δυνάμεις. Το σημείο αυτό καλείται η ψυχική όψη του τριγώνου και είναι πάντα ο πράκτορας καταγραφής της συνείδησης. Είναι συνεπώς ο δημιουργός των κρίσεων, επειδή το σημείο όπου συναντώνται διάφορες ενέργειες είναι η πηγή της κρίσης στην εξωτερική ζωή. γ. Αυτές οι κρίσεις είναι κρίσεις μύησης κι αυτό αληθεύει για τους ανθρώπους σαν άτομα, τα έθνη και την ανθρωπότητα σαν σύνολο. δ. Το επισκιάζον τρίγωνο είναι ο παράγοντας που προκαλεί με τη ροή του μέσα κι έξω απ’ το δευτερεύον τρίγωνο τις “στιγμές στο χρόνο και τα γεγονότα στο χώρο που οδηγούν σ’ εκείνα τα επεισόδια στη ζωή της ψυχής όπου η δύναμη γίνεται ενέργεια και η ενέργεια γίνεται ζωή”. Ένα τέτοιο τρομακτικό γεγονός ή κρίση λαμβάνει χώρα τώρα στη ζωή της ανθρωπότητας σήμερα. Περισσότερα πάνω σ’ αυτή τη γραμμή δεν πρέπει να υπαγορεύσω. Το ζήτημα είναι πολύ πελώριο, δυσνόητο και πολύπλοκο. Όμως υπέδειξα αρκετά για να ρίξω κάποιο φως πάνω σ’ αυτή την πολύπλοκη επιστήμη. Συνοψίζοντας όσα είπα:

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

308

1. Εκπορευτικές, εφελκυστικές και μαγνητικές ενέργειες είναι οι τρεις τύποι ενέργειας που ρέει από το “υπέρτερο τρίγωνο”. 2. Δεκτική, διανεμητική και κρίσιμη δύναμη είναι οι τρεις τύποι ενέργειας που διανέμεται απ’ το “κατώτερο ή ανακλώμενο τρίγωνο”. 3. Δύο σημεία ενέργειας είναι κοινά και για τα δύο τρίγωνα κατά μήκος της βασικής γραμμής. Όταν συμπληρωθεί το έργο, η βασική γραμμή σχηματίζεται από δύο ανάμεικτα ρεύματα ενέργειας που ενσωματώνουν τις ενέργειες και των δύο τριγώνων. 4. Ένα σημείο ενέργειας (το μαγνητικό σημείο) δημιουργεί ενέλιξη κι εξωστρέφεια στη διάρκεια της διαδικασίας σχηματισμού του κατώτερου τριγώνου. Σε μεταγενέστερο στάδιο – σαν μείγμα ενεργειών – προκαλεί την επιστροφή όλων των ενεργειών στην εκπορευτική πηγή. Την ίδια στιγμή οι σπουδαστές πρέπει να έχουν κατά νου ότι – λόγω της Μεγάλης Πλάνης – μπορεί να τους φανεί ότι τα τρίγωνα είναι ατελή στη διάρκεια της εξελικτικής διαδικασίας. Το γεγονός όμως είναι ότι στο Αιώνιο Τώρα και οι τρεις πλευρές των τριγώνων υπάρχουν και μένουν αιώνια. Το πρόβλημα βρίσκεται μόνο στη συνείδηση του ατόμου κι όχι στην Πραγματικότητα. 5. Πρέπει να σημειωθεί από το σπουδαστή ότι: α. Οι μάζες των ανθρώπων εκφράζουν την κατερχόμενη ενέργεια απ’ το μαγνητικό κέντρο. Η ορθή τους τάση είναι προς το παρόν καθοδική σε φυσική εκδήλωση κι εμπειρία. β. Οι ζηλωτές και οι δόκιμοι εκφράζουν ανταποκριτικότητα στην έλξη του εφελκυστικού κέντρου. Η παρόρμησή τους είναι προς την ατραπό της επιστροφής. γ. Οι αποδεγμένοι μαθητές και μυημένοι εκφράζουν την αλληλεπίδραση πάνω στη βασική γραμμή μεταξύ του εφελκυστικού και του μαγνητικού σημείου. δ. Οι ανώτεροι μυημένοι και Διδάσκαλοι χρησιμοποιούν και εκφράζουν την ανάμεικτη ενέργεια στο μαγνητικό κέντρο. Επιστρέφουν ή ανταποκρίνονται στο εκπορευτικό κέντρο. Έτσι συμπληρώνεται το εξαπλό τρίγωνο – αντικειμενικό και υποκειμενικό. Θα σας είναι βέβαια φανερό ότι δεν είναι δυνατό ν’ ασχοληθώ με όλα τα διάφορα τρίγωνα ενέργειας που επηρεάζουν τη Γη μας και παρεμπιπτόντως επηρεάζουν εκτενώς την ανθρωπότητα. Το όνομά τους είναι λεγεών. Αλλά κάποιες τριγωνικές σχέσεις μπορούν να εξετασθούν δοκιμαστικά και η θέση τους στο πλανητικό ή το ατομικό ωροσκόπιο μπορεί να υπολογισθεί αργότερα. Στη νέα αστρολογία που θα είναι εκείνη της ψυχής, η προεξάρχουσα εξέταση των δώδεκα οίκων (που έχουν τόση σπουδαιότητα τώρα) θα τονίζεται λιγότερο και στη θέση της θα προβάλλει η εξέταση των τριών Σταυρών. Οι τρεις Σταυροί έχουν μαζί δώδεκα βραχίονες και η ενέργεια που κυλά από τους δώδεκα βραχίονες και η θέση τους στο ωροσκόπιο της ψυχής θα αποκτήσει μεγάλη σημασία. Σ’ αυτό θα επεκταθώ όταν εξετάσουμε το θέμα των

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

309

τριών Σταυρών. Οι δώδεκα οίκοι αφορούν την προσωπικότητα. Οι τέσσερις βραχίονες των τριών Σταυρών αφορούν την ψυχή κι αυτοί οι δώδεκα και η εμφάνισή τους στο ωροσκόπιο ή η αποτυχία τους να εμφανισθούν θα κυβερνά το ωροσκόπιο της ψυχής. Και οι τέσσερις επιρροές των τριών Σταυρών θα βρεθούν παρούσες στο χάρτη ενός Διδασκάλου. Επομένως η ένδειξη για τους αστερισμούς που σχετίζονται κυρίως με την ανέλιξη της συνείδησης και την εξέλιξη της πνευματικής κατανόησης, έχει εδώ σημαντική χρησιμότητα. Το μείζον κοσμικό Τρίγωνο εργάζεται αυτή την εποχή κυρίως μέσω έξι αστερισμών και – πάλι αυτή την εποχή – ο κοσμικός αστερισμός και οι δύο ζωδιακές ενέργειες εστιάζονται μέσω ενός ιδιαίτερου πλανήτη που τον χρησιμοποιούν σαν διαβιβαστικό πράκτορα προς τη Γη. Επομένως έχετε: Ι. ΣΕΙΡΙΟΣ.........................που εργάζεται δια των ΙΙ. ΟΙ ΠΛΕΙΑΔΕΣ................που εργάζονται δια των ΙΙΙ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΚΤΟΣ......που εργάζεται δια των Οι έξι αυτές επιρροές βοηθούν πολύ την ανάπτυξη της αυτοσυνείδησης κι αργότερα της πνευματικής συνείδησης του ανθρώπου που πέτυχε να φτάσει το σημείο αναπροσανατολισμού πάνω στο Μεγάλο Τροχό. Δεν ασχολούμαι εδώ με τις επιρροές της προσωπικότητας, τις κλίσεις και τους καθορισμούς όπως εμφανίζονται στο χάρτη του συνηθισμένου ανθρώπου. Ασχολούμαι με τις επιρροές και μ’ εκείνες τις καθοριστικές ενέργειες που διαχύνονται στον άνθρωπο ο οποίος βρίσκεται πάνω στην Ατραπό της Επιστροφής στο κέντρο της ζωής του κι επομένως με τα τρία τελικά στάδια της Ατραπού της εξέλιξης. Συνεπώς θα μπορούσαμε να δηλώσουμε ότι οι δυνάμεις των: 1. Καρκίνου-Αιγόκερου-Κρόνου (που είναι έκφραση της Σειριακής ενέργειας) επιτρέπουν στο ζηλωτή να διανύσει την Ατραπό της Κάθαρσης, της Δοκιμασίας. Οι ενέργειες αυτές εστιάζουν κι εξειδικεύουν την ενέργεια της Μεγάλης Στοάς του Υψίστου στο μακρινό αυτό Ήλιο. Διαχύνονται μέσω της Ιεραρχίας στη μάζα των ανθρώπων κι επιτρέπουν στη μονάδα μέσα στη μάζα να “απομονωθεί και να στρέψει την πλάτη της στο παρελθόν και να βρει το δρόμο της σ’ εκείνο το τμήμα της Ατραπού όπου μαθαίνει να νιώθει”. 2. Διδύμων-Τοξότη-Ερμή (που είναι έκφραση των Πλειάδων) επιτρέπουν στο Δόκιμο Μαθητή να περάσει στην Ατραπό της Αποδεγμένης Μαθητείας. Τότε αποβαίνει αυξανόμενα ενορατικός και τελείως προσηλωμένος, ενώ η φύση των ζευγών των αντιθέτων γίνεται σαφέστερη. Η σχέση της Μητρικής όψης (όπως ενσωματώνεται στις Πλειάδες) και του παιδίου-Χριστός, που κρύβεται μέσα στη μορφή της προσωπικότητας, γίνεται αντιληπτή κι ο εσώτερος πνευματικός άνθρωπος εγκαινιάζει τη διαδικασία της αρχικής ταύτισης με την πνευματική οντότητα στο δικό της πεδίο· ο μικρός εαυτός αρχίζει ν’ αντιδρά συνειδητά και με αυξανόμενη

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

310

συχνότητα στον ανώτερο Εαυτό. Ο άνθρωπος “πιέζει προς τα εμπρός στην Ατραπό όπου μαθαίνει να βλέπει”. 3. Κριού-Ζυγού-Ηλίου (που είναι έκφραση της Μεγάλης Άρκτου) επιφέρουν εκείνη την εστίαση ενέργειας στη ζωή του μαθητή που κάνει εφικτό γι’ αυτόν να λειτουργεί συνειδητά και με πρόθεση στην Ατραπό της Μύησης. Εισέρχεται στο βασίλειο των άμορφων κόσμων επειδή ο Κριός, το ζώδιο των ενάρξεων, το καθιστά δυνατό· μέσω της δυναμικότητας του Ζυγού κατόρθωσε να επιτύχει εκείνο το σημείο ισορροπίας που κάνει εφικτή την τελική διαφυγή απ’ τα ζεύγη των αντιθέτων. Τώρα ξέρει δια της υπέρβασης του αισθήματος κι απ’ την ταύτιση με το ιδωθέν Όραμα την αληθινή έννοια της ύπαρξης. Αυτή η τριπλή διαδικασία μπορεί επίσης να καλυφθεί με τρεις λέξεις: Ευαισθησία, Φώτιση και Έμπνευση. Μια άλλη ομάδα ενεργειών μπορεί να προσεγγισθεί παρότι δεν είναι εφικτή καμιά διευκρίνιση. Αφορούν τις εστιασμένες ενέργειες των επτά ηλιακών συστημάτων απ’ τα οποία ένα είναι το δικό μας. Αυτές οι ενέργειες (έξι συνολικά) προσεγγίζουν το ηλιακό μας σύστημα μέσω των αστερισμών του Ταύρου και του Σκορπιού και του πλανήτη Άρη: ΙV. ΕΞΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ...........που εργάζονται δια των Η ιδιάζουσα φύση, ο στόχος στην εξέλιξη και ο βασικός τους σκοπός αποκαλύπτεται μόνο στους μυημένους πάνω από την πέμπτη μύηση. Σχετίζονται με το πρόβλημα της επιθυμίας (που για την ανθρωπότητα είναι ένα πρόβλημα, αλλά όχι στις ανώτερες οκτάβες του) και με τη μετουσίωσή της σε πνευματική θέληση και θείο σκοπό. Είναι πρόγονοι της διαμάχης και συνδέονται στενά με την τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης κι επομένως έχουν ιδιάζουσα σχέση με την τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία – την ανθρώπινη – και με τη Γη μας σ’ αυτό τον τέταρτο γύρο. Στους οκτώ αυτούς αστερισμούς βρίσκονται οι επιρροές που σχετίζονται κυρίως με την εξέλιξη της ψυχής – στο ηλιακό σύστημα, στον πλανήτη Γη και στον άνθρωπο. Είναι οι “οκτώ δυναμικότητες του Χριστού”· διέπουν την ψυχιστική ανέλιξη της ζωής σε όλες τις μορφές. Έχουν υπέρτατη σημασία για το ζηλωτή. Απ’ την απαρίθμηση παραλείφθηκαν τέσσερις αστερισμοί: Λέων.....................Παρθένος........................Υδροχόος......................Ιχθείς. Αυτοσυνείδηση.....Χριστική συνείδηση........Ομαδική συνείδηση......Παγκόσμια συνείδηση.

Σχετίζονται βασικά με την έκφραση της συνείδησης στα εξωτερικά πεδία έκφρασης ή με τη συγχώνευση ψυχής και μορφής προκειμένου να καταδειχθεί πλήρως μια κατάσταση επίγνωσης. Αυτά τα γεγονότα θα γίνουν φανερά αν οι τέσσερις εσωτερικοί πλανήτες που συνδέονται με τους τέσσερις αστερισμούς, εξετασθούν και συσχετισθούν: Ο Ήλιος.................Η Σελήνη.................Δίας...................................Πλούτων Η Ψυχή..................Η Μορφή.................Ευεργετική Ζωή................Θάνατος

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

311

Θα γίνει επίσης φανερό στον αστρολόγο του μέλλοντος σε ποιες γραμμές πρέπει να σχεδιασθεί ο χάρτης της ψυχής· τα κύρια τρίγωνα και οι τρεις κοσμικοί Σταυροί θα ελέγχουν τις διαπιστώσεις του ως προς την ανέλιξη της συνείδησης. Τα τρίγωνα υποδεικνύουν δυνατότητα· οι Σταυροί υποδεικνύουν διαδικασία και σημεία κρίσης. Όπως είπα, δεν υπάρχει τρόπος να χειρισθούμε αυτή την Επιστήμη των Τριγώνων επισταμένα ή διεξοδικά, γιατί είναι η επιστήμη της παγκόσμιας γεωμετρικής κυανοτυπίας που υπόκειται στους φαινομενικούς κόσμους και σχετίζεται επίσης στενά με το Κάρμα. Αφορά την πρώτη καταστάλαξη της αλληλενέργειας και το αποτέλεσμα της δυαδικότητας της εκδήλωσης, πνεύματος-ύλης, καθώς αποτελούν μία ουσία. Αλλά στη σχέση της με την εσωτερική αστρολογία είναι δυνατό να υποδειχθούν ορισμένες θεμελιώδεις ερμηνείες αυτής της σχέσης, οι οποίες θα επιτρέψουν στον αστρολόγο να υπολογίσει τελικά την αστρολογία της ψυχής, να περιγράψει το ωροσκόπιο του εγώ και να συντάξει τους νέους τύπους χαρτών που θα καταδείξουν τον ψυχικό σκοπό στο δικό του πεδίο καθώς και τις ομαδικές σχέσεις στο φυσικό πεδίο και θα βοηθήσουν έτσι τη νοήμονα, αφιερωμένη προσωπικότητα. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Υπάρχει μια τριάδα κοσμικής ενέργειας που έχει υπέρτατη σπουδαιότητα πάνω στον πλανήτη μας και η ενωμένη επιρροή των τριών αστερισμών της θα επιφέρει τελικά τη μύηση του πλανητικού Λόγου· αυτή εγγυάται ότι η μελλοντική πλανητική έκφραση της ζωής Του θα ορισθεί σαν “ιερός πλανήτης”. Προς το παρόν η Γη μας δε θεωρείται ιερός πλανήτης. Αργότερα, όταν οι τρεις αυτές ενέργειες δημιουργήσουν ένα επαρκές αποτέλεσμα και προκληθούν οι αναγκαίες πλανητικές αλλαγές, ο όρος “ιερός” θα θεωρηθεί ορθός και κατάλληλος. Η δήλωση αυτή σημαίνει βέβαια ελάχιστα για κάθε σπουδαστή αυτή την εποχή. Όταν όμως γίνει ικανός να αντιληφθεί πραγματικά δύο πράγματα, η περίπτωση θα είναι διαφορετική. Αυτά είναι: Πρώτο, ότι οι τριπλές ενέργειες που βρίσκονται πίσω από τη δραστηριότητα του κέντρου στη Σαμπάλλα αφορούν τον πλανητικό Λόγο· η ανθρωπότητα αρχίζει βραδέως να γίνεται ευαίσθητη σ’ αυτή την επίδραση, αλλά μόνο σε μαζικό σχηματισμό κι όχι ατομικά. Μόνο θεωρητικά μπορεί ο μαθητής να σημειώσει αυτό το γεγονός. Δεύτερο, αυτές οι επιρροές επιδρούν σ’ εκείνη την όψη της ανθρώπινης ζωής που ονομάζουμε Ενάδα· θα έχουν λοιπόν ένα σταθερά αυξανόμενο αποτέλεσμα στην Ατραπό της Μύησης. Οι τρεις αυτοί αστερισμοί είναι οι Λέων-Παρθένος-Ιχθείς. Εσωτερικά αναφέρονται σαν “οι Παραγωγοί εκείνου που γνωρίζει, οι Πληροφοριοδότες εκείνου που αφυπνίζεται και οι Κατασκευαστές των τρόπων συγχώνευσης της Σοφίας. Παράγουν ενότητα· συντρίβουν εκείνο που δημιούργησαν μόνο για να το δημιουργήσουν πάλι με μεγαλύτερη ομορφιά κι ευρύτερη πληρότητα”. Αυτές οι λέξεις είναι σαφείς. Το τρίγωνο είναι αυτή την εποχή αντεστραμμένο με τις ενέργειες του Λέοντα σε

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

312

πλησιέστερη επαφή με την πλανητική μας ζωή. Το εξής τρίγωνο το δείχνει σαφέστερα: Αυτοί οι τρεις συνδέονται σαφώς και αυξανόμενα με την ανέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης σε τρεις κύριες όψεις. Υπάρχει η ανάπτυξη της αυτοσυνείδησης που πρέπει να γαλουχηθεί κι αυτό είναι το κύριο αποτέλεσμα – όπως καλά ξέρετε – της δύναμης του Λέοντα. Η επιρροή αυτού του αστερισμού βοηθά να εκδηλωθεί η ατομική θέληση, η ατομική αγάπη και η ατομική νοημοσύνη· γαλουχεί την “αχαμκάρα” ή εγωιστική αρχή· παράγει την έμφαση στην “Εγώ ειμί” στάση που είναι ένα τόσο αναγκαίο στάδιο πριν μπορέσει το άτομο να συγχωνευθεί σαν συνειδητή Αυτο-σχετιζόμενη μονάδα με το Όλο. Αλλά πίσω απ’ αυτή την επιρροή και πιέζοντας για εκδήλωση βρίσκεται η δύναμη της Παρθένου (η μητέρα ή ο θεματοφύλακας της Χριστικής συνείδησης) που συντρίβει τελικά τη σύνθεση και την κατώτερη ενότητα που δημιουργήθηκε ήδη από την ενέργεια του Λέοντα· διεγείρει την ψυχή μέσα στη μορφή καθώς και την ψυχή σε κάθε άτομο της μορφής, επειδή η ιδιοφυία και η μοναδικότητα της Παρθένου είναι ότι παράγει τη μορφή και διεγείρει τη ζωή μέσα σ’ αυτή τη μορφή κι επομένως γαλουχεί και ενεργοποιεί δύο ζωές ταυτόχρονα. Είναι μια ισχυρή διπλή ενέργεια, μια δυναμική έκφραση της άνιμα μούντι ή της ψυχής του κόσμου. Η αναγνώριση αυτού του γεγονότος έκανε του αρχαίους αστρολόγους να συγχωνεύσουν την ΠαρθένοΛέοντα σ’ ένα ζώδιο. Έπειτα, καθώς ο δυαδισμός του ανθρώπινου πνεύματος (πνεύμα-ύλη) έγινε γεγονός στη συνείδηση του ανθρώπου, το ζώδιο διαιρέθηκε σε δύο ζώδια και ο πόλεμος των ζευγών των αντιθέτων έγινε ένας “πόλεμος με σκοπό” και συμπτωματικά φτάνει σήμερα στην κορύφωσή του. Το γεγονός αυτό είναι φανερό σ’ όλους τους αληθινούς εσωτεριστές. Ένα άλλο ρεύμα ενέργειας πιέζει επίσης και παράγει αποτελέσματα σ’ εκείνους στην ανθρώπινη οικογένεια που δεν ανταποκρίνονται μόνο στη δύναμη του Λέοντα και είναι συνεπώς άτομα στη συνείδησή τους, αλλά ανταποκρίνονται επίσης στη σταθερά διευρυνόμενη Χριστική συνείδηση· αποκτούν αυξανόμενη επίγνωσή του στην ατομική τους εμπειρία. Πρόκειται για την ανώτερη όψη της ενέργειας των Ιχθύων· είναι η επίγνωση της ομάδας, του όλου και του σύμπαντος. Είναι η ενέργεια του βούδδι, της ανώτερης όψης της κατώτερης ψυχικής φύσης· είναι η όψη του μεσάζοντα σε αντιδιαστολή με το μέντιουμ. Είναι ο ενορατικός έλεγχος αντί για τη διανοητική επικυριαρχία του Λέοντα και τους περιορισμούς της Παρθένου. Οι τρεις αυτές ενέργειες επιδρούν σήμερα δυναμικά στην ανθρωπότητα, παράγοντας: 1. Την αυτοσυνείδηση του ανθρώπου, καθώς αναδύεται από τη μάζα. 2. Την αναγνώριση της Χριστικής ζωής και φύσης, καθώς ο ζηλωτής για την πρώτη μύηση αναδύεται από την ομάδα των ατόμων του κόσμου. 3. Την επίγνωση του μυημένου, παγκόσμια σε φύση, καθώς αναδύεται από τις τάξεις των μαθητών του κόσμου. Όλα αυτά συντελούνται λοιπόν αυτή την εποχή υπό τη σταθερή εισροή των ενεργειών

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

313

του Λέοντα-Ιχθύων-Παρθένου κι αυτές βρίσκονται πίσω απ’ την πολύ γοργή ανέλιξη των τριών τύπων συνείδησης που απαντώνται σήμερα σε ποικίλους βαθμούς στην ανθρωπότητα. Υπάρχουν, όπως τόνισα προηγουμένως, επτά μεγάλες κρίσεις σε σχέση με το ανθρώπινο ον πάνω στην ατραπό της εξέλιξης· καλύπτουν τα αρχικά, τα μεταγενέστερα και τα τελικά στάδια της ανάπτυξής του. Πρέπει να έχετε κατά νου ότι αυτές κατασταλάζουν δια των ρυθμιστικών επιδράσεων των επτά μεγάλων αστερισμών. Ας τις εξετάσουμε για λίγο. Είναι: ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Κρίση Ποιότητα Αστερισμός Σταυρός Κρίση Ενσάρκωσης.....................Ατομικοποίηση...........Καρκίνος...............Θεμελιώδης Κρίση Προσανατολισμού............Αντιστροφή................Κριός.....................Θεμελιώδης Κρίση Μύησης............................ Διεύρυνση.................Αιγόκερως.............Θεμελιώδης Κρίση Απάρνησης.......................Σταύρωση..................Δίδυμοι.................Μεταβλητός Κρίση Πεδίου Μάχης..................Διαμάχη.....................Σκορπιός...............Σταθερός Κρίση Τόπου Γέννησης...............Μύηση.......................Παρθένος..............Μεταβλητός Κρίση Φλεγόμενου εδάφους........Απελευθέρωση...........Λέων.....................Σταθερός

Θα σημειώσετε ότι δύο από τους αστερισμούς που μόλις εξετάσαμε – ο Λέων και η Παρθένος – βρίσκονται σ’ αυτό τον πίνακα. Πέντε αστερισμοί δε σχετίζονται τόσο άμεσα με τις μαζικές ανθρώπινες κρίσεις, αλλά σχετίζονται σαφέστερα και ειδικότερα με την ανέλιξη του μαθητή ατομικά. Αυτοί είναι: ο Τοξότης, ο Ζυγός, ο Ταύρος, οι Ιχθείς και ο Υδροχόος. Όμως οι Ιχθείς έχουν αυτή την εποχή μια μοναδική σχέση με τους επτά αστερισμούς που δημιουργούν τις μεγάλες ανθρώπινες κρίσεις· συμπληρώνουν επίσης την τελική ενωμένη προσπάθεια του Τριγώνου: ΛέωνΠαρθένος-Ιχθείς. Η σταθερή κρούση της Ιχθυακής δύναμης που διήρκεσε τόσο πολύ, έφερε την ανθρωπότητα, τον παγκόσμιο μαθητή, στα πρόθυρα της μύησης. Πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια η Ιχθυακή επιρροή δρούσε πάνω στο ανθρώπινο γένος· επέφερε την απαίτηση για παγκόσμια διευθέτηση· ανέπτυξε το πνεύμα του διεθνισμού και οδήγησε στο σχηματισμό ομάδων σε κάθε τμήμα της ανθρώπινης ζωής κι έτσι έβαλε τα θεμέλια για τη μελλοντική σύνθεση στον Υδροχόο. Η επιρροή αυτού του τριγώνου βρίσκει τη συμβολική της έκφραση στη ζωή του αυτοσυνείδητου ατόμου που φτάνει στην αυτεπίγνωση στο Λέοντα· στην καλλιεργημένη φροντίδα της Παρθένου και στην τελική αυτο-αποδέσμευση στους Ιχθείς. Μπορούμε να αφιερώσουμε εδώ λίγο χρόνο στα πρακτικά μαθήματα που μπορούν να μαθευτούν από τις επτά κρίσεις δια των οποίων πρέπει να περάσει ο άνθρωπος – το άτομο – και η ανθρωπότητα, το μεγαλύτερο σύνολο. Εξετάζοντας αυτές τις κρίσεις που λαμβάνουν χώρα στην ιστορία της ζωής της ψυχής από την πρώτη της ενσάρκωση μέχρι την τελική της αποδέσμευση, θα βρεθεί ότι επτά μεγάλοι αστερισμοί και οι επιρροές τους που διαχύνονται από τους εξωτερικούς και τους εσωτερικούς πλανήτες, οργανώνουν τις περιστάσεις και ρυθμίζουν το περιβάλλον του πνευματικού ανθρώπου που κινείται προς τα εμπρός.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

314

Θα εμφανισθούν ορισμένες ζωές όπου ο ένας ή ο άλλος απ’ αυτούς τους αστερισμούς θα ασκεί εξαιρετική επιρροή. Θα προκαλέσουν εκείνη την εστίαση των δυνάμεων, η οποία – με δεδομένο τον ιδιαίτερο εξοπλισμό του ανθρώπου σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή – θα εφελκύσει από μέρους του τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, επιτρέποντάς του έτσι να προχωρήσει σε μια πιο φωτισμένη κατάσταση συνείδησης. Θα σημειώσετε ότι δε λέω “θα του επιτρέψει να νικήσει”. Ένας άνθρωπος μπορεί να επιτύχει να υπερνικήσει τις συνθήκες της δοκιμασίας και να προβάλει σαν κατακτητής των περιστάσεων πάνω στο φυσικό πεδίο κι όμως να έχει ηττηθεί. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι αν ο αγώνας και η ανάδυση δεν προκαλέσουν βασικές αλλαγές στη συνείδηση κι έναν πολύ διευρυμένο ορίζοντα, θα αποδειχθούν μάταιες στην εκπλήρωση του αποσκοπούμενου έργου τους. Μελετώντας τις στιγμές της κρίσης, πρέπει να θυμάστε ότι τις διέρχεται κανείς περίπου τρεις φορές από τη σκοπιά του μείζονος βιόκυκλου κι ανακεφαλαιώνονται με μικρότερη έννοια σε κάποια ιδιαίτερη ζωή ή ομάδα ζωών. Οι τρεις κύκλοι κύριας σημασίας στη συνείδηση του επανενσαρκωνόμενου εγώ είναι: 1. Ο εξελικτικός κύκλος από την ατομικοποίηση στην απελευθέρωση, από το στάδιο του πρωτόγονου ανθρώπου στην ανάδυση στο στάδιο των παγκόσμιων υποθέσεων ενός Διδασκάλου της Σοφίας, ενός Βούδδα ή ενός Χριστού. 2. Ο κύκλος της έφεσης απ’ το στάδιο του νοήμονος ολοκληρωμένου ανθρώπου σ’ εκείνο του αποδεγμένου μαθητή και από την εμπειρία της διανοητικής έκφρασης στους τρεις κόσμους σ’ εκείνη του δόκιμου που επιζητεί τη δοκιμασία στην Ατραπό και αρχίζει να παίρνει συνειδητά στα χέρια του την πνευματική του ανέλιξη. 3. Ο κύκλος της μύησης από το προπαρασκευαστικό στάδιο του αποδεγμένου μαθητή σ’ εκείνο του Διδασκάλου και σε ακόμη ανώτερους βαθμούς. Καθεμιά απ’ τις επτά αυτές κρίσεις διαδραματίζεται πάλι κατά τη διάρκεια της αυτο-μύησης στον κόσμο της έννοιας και της πραγματικότητας. Συνιστούν το βασικό τόνο ή το πλαίσιο καθεμιάς απ’ τις επτά μυήσεις. Καθεμιά απ’ τις επτά αυτές μυήσεις επιτρέπει την είσοδο στην κατάσταση της θείας συνείδησης στο καθένα από τα επτά πεδία της θείας εμπειρίας και έκφρασης. Οι επιρροές των επτά αυτών αστερισμών συμβολίζονται από τρία τρίγωνα και μια τελική σύνθεση ή εστιακό σημείο. Εσωτερικά αυτά τα τρίγωνα απεικονίζονται συνήθως υπερτιθέμενα, αλλά για λόγους διευκρίνισης θα τα ξεχωρίσουμε.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

315

Έχουμε λοιπόν τρία τρίγωνα, αλλά την ίδια στιγμή μόνο επτά επιρροές, γιατί τα αποτελέσματα των ρυθμιστικών δυνάμεων των δύο τριγώνων που είναι κατεξοχήν ενεργά στους δύο πρώτους κύκλους, συγχωνεύονται και σμίγουν στον τρίτο. Αυτές οι ανάμεικτες επιρροές (με τη βοήθεια των υπόλοιπων πέντε αστερισμών του Τοξότη, του Ζυγού, του Ταύρου, των Ιχθύων και του Υδροχόου) επιτρέπουν στο μαθητή να διαφύγει από το ανθρώπινο βασίλειο στο βασίλειο των ψυχών. Έχουμε επομένως: 1. Επτά αστερισμούς: Καρκίνο, Κριό, Διδύμους, Σκορπιό, Aιγόκερω, Παρθένο, Λέοντα, που φέρνουν τον άνθρωπο από το στάδιο της ατομικοποίησης στην Ατραπό της Μαθητείας. 2. Οκτώ αστερισμούς (που συμπεριλαμβάνουν τρεις από τους επτά) που φέρνουν το μαθητή από το στάδιο της ατομικότητας σ’ εκείνο της αυτομυημένης και τελειοποιημένης ψυχής. Δεν έχω την πρόθεση να αναλύσω αυτές τις κρίσεις. Ο σπουδαστής που είναι ειλικρινής και προσεκτικός μπορεί να τις επεξεργασθεί για λογαριασμό του. Θα ήθελα επίσης να υποδείξω ότι (πάλι αναγκαστικά) απεικόνισα μόνο τα τρία τρίγωνα σε μια ορισμένη σειρά με τα κατώτερα σημεία να εκφράζουν την ενέργεια ορισμένων αστερισμών. Σ’ αυτή τη μορφή απεικονίζουν την τελική έκβαση και τα τελικά αποτελέσματα μιας ιδιαίτερης ομάδας τριών κρίσεων. Πρέπει να θυμάστε ότι τα αποτελέσματα αυτά επιτυγχάνονται μόνο με πολλή επανάληψη και συχνή εστιασμένη προσπάθεια. Μια κρίση επέρχεται από μια ορισμένη συνήθεια του νου, που αναπτύχθηκε στο φορέα· υπερνικάται στο χρόνο μόνο από μια ορισμένη συνήθεια και ρυθμό του πνευματικού περιεχομένου της φύσης του ανθρώπου. Η εδραίωση ενός ορισμένου αντικειμενικού ρυθμού δημιουργεί μια κρίση· η ανάδυση ενός ιδιαίτερου υποκειμενικού ρυθμού επιτρέπει στον άνθρωπο να υπερνικήσει την κρίση και να κεφαλαιοποιήσει την ευκαιρία. Παρακαλώ να το έχετε κατά νου. Οι επτά αυτές κρίσεις μπορούν επίσης να συσχετισθούν με τα επτά κέντρα στο ζωτικό ή αιθερικό σώμα και οι προχωρημένοι σπουδαστές θα βρουν αργότερα ότι υπάρχει μια στενή κυκλική αλληλοσχέτιση ανάμεσα: 1. 2. 3. 4. 5.

Στα επτά πεδία της θείας έκφρασης. Στις επτά καταστάσεις της προκύπτουσας συνείδησης. Στις επτά κρίσεις που οδηγούν στη διεύρυνση της συνείδησης. Στις επτά μυήσεις που κορυφώνονται σ’ αυτές τις διευρύνσεις. Στα επτά κέντρα στα οποία γίνονται αντιληπτά αυτά τα αποτελέσματα.

Ας υπενθυμίσω σ’ όλους τους σπουδαστές ότι και οι δώδεκα αστερισμοί επιφέρουν την εξελικτική ανάπτυξη του ανθρώπου και την τελική του αποδέσμευση από το Μεγάλο Τροχό της ζώσας ύπαρξης. Όμως επτά απ’ αυτούς είναι κυρίως χρήσιμοι για να προκαλέσουν τις επτά κρίσεις της ψυχής, ενώ πέντε απ’ αυτούς είναι όργανα πάνω στα τελικά στάδια του Δρόμου, επιτρέποντας στο μαθητή ή το μυημένο να χρησιμοποιήσει την αποκτηθείσα εμπειρία και τις συλληφθείσες αξίες για να επιτύχει την είσοδο στο πέμπτο βασίλειο της φύσης. Επομένως έχετε τους 12+7+5 που

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

316

απαρτίζουν συνολικά 24 και σ’ αυτούς βρίσκονται τα “24 επεισόδια που σημαδεύουν το Σταυρό της Ζωής”. Από τη σκοπιά του Χριστιανικού Συμβολισμού (παρότι η ερμηνεία είναι προς το παρόν ανεπαρκής) οι επτά αυτές κρίσεις αντιστοιχούν στις επτά στάσεις του Σταυρού που σημαδεύουν το δρόμο ενός προοδεύοντος παγκόσμιου Σωτήρα. Σε συνάρτηση με τους πέντε αστερισμούς που είναι ιδιαζόντως ενεργοί στη ζωή του προχωρημένου μαθητή και μυημένου, οι επιρροές χωρίζονται σε δύο τρίγωνα δύναμης, επειδή περιλαμβάνεται ο Λέων – που εστιάζει την ενέργεια των επτά αστερισμών – συνδέοντας έτσι την όψη της αυτοσυνείδησης με το πνεύμα:

Μην αποφεύγετε αυτές τις κρίσεις, όσο σκληρές και δύσκολες κι αν σας φαίνονται. Είναι δύσκολες. Μην ξεχνάτε ότι η συνήθεια ν’ αντιμετωπίζουμε κρίσεις είναι από παλιά εδραιωμένη στη συνείδηση της ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος έχει τη “συνήθεια των κρίσεων”, αν μπορώ να την ονομάσω έτσι. Είναι μόνο σημεία εξέτασης ως προς τη δύναμη, το σκοπό, την αγνότητα και το κίνητρο και την πρόθεση της ψυχής. Εφελκύουν εμπιστοσύνη όταν υπερνικηθούν και δημιουργούν ένα πολύ πλατύ όραμα. Γαλουχούν τη συμπόνια και την κατανόηση, γιατί ο πόνος και η εσώτερη διαμάχη που γεννούν, δε λησμονούνται ποτέ, γιατί αντλούν από τα αποθέματα της καρδιάς. Αποδεσμεύουν το φως της σοφίας μέσα στο πεδίο της γνώσης κι επομένως ο κόσμος εμπλουτίζεται. 4. Συμπεράσματα. Φτάσαμε σε ένα σημείο στην εξέτασή μας της Επιστήμης των Τριγώνων, όπου μπορούμε να σταματήσουμε για λίγο για να εξετάσουμε την επόμενη προσέγγισή μας σ’ αυτό το ζήτημα και να επιλέξουμε το θέμα με το μέσον του οποίου μπορούμε να ρίξουμε περισσότερο φως πάνω της. Πρέπει πια να σας είναι φανερό ότι η Επιστήμη των Τριγώνων αφορά την ευεργεσία της Θεότητας κι ότι μέσω των πολύπλοκων συνδυασμών των κοσμικών, συστημικών και πλανητικών τριγώνων εκτελούνται οι σκοποί του Θεού. Αυτοί οι σκοποί υποκινούνται από αγάπη. Μέσω αυτών των σχέσεων εκφράζεται αυτή η αγάπη, επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές γι’ αυτή την έκφραση και η ανθρώπινη συνείδηση φτάνει στην απαιτούμενη κατάσταση περιεκτικότητας. Μέσω των τετραγώνων ή της τετραγωνικής σχέσης η μορφική όψη έρχεται σε σχέση κι επάρκεια με τη θέληση της Θεότητας που εκφράζεται δια της βαθμιαία ανελισσόμενης όψης της συνείδησης. Εξηγώ αυτή την κατάσταση με απλά λόγια γιατί πρέπει να σας είναι φανερό ότι μόνο καθώς η ψυχή φωτίζει το νου μπορεί να συλληφθεί η σημασία της διδασκαλίας. Μόνο όταν προσεγγισθεί το στάδιο της

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

317

μύησης θα προβάλλει η αληθινή έννοια. Στο μεταξύ επιδίωξα ν’ αφυπνίσω στο νου σας μια αντίδραση στην αφηρημένη αλήθεια που βρίσκεται πίσω απ’ τις δύο ακόλουθες δηλώσεις: 1. Η Επιστήμη των Τριγώνων σχετίζεται με την ολική έκφραση της θείας τριπλότητας της εκδήλωσης: θέληση, αγάπη και νοημοσύνη, ή ζωή, συνείδηση και μορφή. Ωσότου λοιπόν ο μαθητής μπορέσει να εκφράσει μέσα του την ολοκληρωμένη ομοιότητα στις τρεις αυτές όψεις, δε θα είναι ικανός να συλλάβει την έννοια της υποκειμενικής αυτής αστρολογικής επιστήμης. 2. Στον πλανήτη μας η Επιστήμη των Τριγώνων σχετίζεται με τις τρεις κύριες όψεις καθώς εκφράζονται δια της Σαμπάλλα, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας. Επομένως βρισκόμαστε πάλι αντιμέτωποι με την ανάγκη να προσεγγίσει το ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον αυτή την επιστήμη, επειδή μόνο ο άνθρωπος που ανταποκρίνεται στα τρία αυτά εστιακά σημεία ενέργειας μπορεί να κατανοήσει την αλληλεπίδραση. Στην πραγματικότητα μόνο ο άνθρωπος του οποίου τα δύο κεφαλικά κέντρα και το κέντρο της καρδιάς σχηματίζουν ένα τρίγωνο ρεουσών ενεργειών, μπορεί να κατανοήσει την υποκείμενη αλήθεια. Σχετικά μ’ αυτό θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ό,τι σας είπα νωρίτερα στην πραγματεία ότι η Επιστήμη των Τριγώνων σχετίζεται με το πνεύμα και τη σύνθεση. Θα σας υπενθύμιζα επίσης πως ό,τι έγραψα σ’ αυτό το αστρολογικό τμήμα της Πραγματείας επί των Επτά Ακτίνων αποσκοπεί να καθοδηγήσει τους μαθητές στο τέλος αυτού του αιώνα και στη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου. Θα ήθελα να σας τονίσω πάλι ό,τι δήλωσα προηγουμένως, πως η επιστήμη αυτή πρέπει να προσεγγίζεται πάντα από τη σκοπιά των τριών βασικών ενεργειών: δηλαδή εκείνων που έρχονται από τη Μεγάλη Άρκτο, από τις Πλειάδες και από το Σείριο· επειδή (ρυθμιζόμενοι απ’ το χρόνο και το χώρο) οι τρεις αυτοί τύποι ενέργειας διαχύνονται απ’ τα τρία κύρια κέντρα, τη Σαμπάλλα, την Ιεραρχία και την Ανθρωπότητα. Το πρόβλημά μου ήταν να διαλέξω ποιες από τις μυριάδες των αλληλοσυμπλεκόμενων τριγωνικών σχέσεων έπρεπε να εξετάσω μαζί σας κι έτσι να παρουσιάσω αυτή την επιστήμη με τέτοιο τρόπο ώστε να αποδεικνυόταν αληθινά ενδιαφέρουσα. Ο εσώτερος ιστός του φωτός που καλείται αιθερικό σώμα του πλανήτη είναι ουσιαστικά ένας ιστός τριγώνων κι όταν συμπληρωθεί η εξελικτική διαδικασία, θα έχει οργανωθεί. Προς το παρόν η κύρια δομή του ιστού είναι ένα σχέδιο τετραγώνων, αλλά αλλάζει βραδέως καθώς πραγματώνεται το θείο σχέδιο. Το αιθερικά δίκτυα των ιερών πλανητών είναι κυρίως τριγωνικά, ενώ του Ηλίου είναι συμπλεκόμενοι κύκλοι. Η προσπάθεια στη Γη σήμερα (όπως τη βλέπει ο πλανητικός Λόγος) είναι να επέλθει ένας μετασχηματισμός στον ιστό του πλανήτη και έτσι ν’ αλλάξουν βραδέως τα υπάρχοντα τετράγωνα σε τρίγωνα. Αυτό γίνεται με τη δημιουργία διαίρεσης, με την εφαρμογή του Νόμου του Χωρισμού, αλλά και με την αναγνώριση στη συνείδηση της δυαδικότητας, την εφαρμογή της κατευθυνόμενης κίνησης και την εμφάνιση δύο τριγώνων στη θέση ενός τετραγώνου. Όταν συμβεί αυτό, η νοούσα συνείδηση αναγνωρίζει την ταυτότητα και η κυριαρχία του

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

318

τετραγώνου τερματίζεται. Αυτά τα λόγια μου είπε κάποτε ένας αρχαίος διορατικός ο οποίος διχοτόμησε εσωτερικά το τετράγωνο, σχηματίζοντας έτσι δύο τρίγωνα και τα ένωσε σε μια νέα εκδήλωση για να σχηματίσουν ένα Αστέρι της Ζωής. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Αυτός είναι ο λόγος που οι αστρολόγοι του μέλλοντος θα τονίσουν τη σχέση και την αλληλοσχέτιση των τριγώνων. Ο νέος αστρολόγος, όπως υπαινίχθηκα πριν, θα δώσει έμφαση: 1. Στην Επιστήμη των Τριγώνων σαν αποτέλεσμα ανάπτυξης της μυημένης κατανόησης. 2. Στον ωροσκόπο καθώς υποδεικνύει το δρόμο της ψυχής. 3. Στη θέση των τριών Σταυρών (του Θεμελιώδη Σταυρού, του Σταθερού Σταυρού και του Μεταβλητού Σταυρού) στη ζωή της ψυχής. Αυτή τελικά θ’ αντικαταστήσει τους οίκους στο ωροσκόπιο και οι 12 βραχίονες των τριών σταυρών θα πάρουν τη θέση των 12 οίκων στην κατάστρωση του ωροσκοπίου της ψυχής. Θα επαναλάβω πάλι το γεγονός ότι η νέα αστρολογία θα ασχοληθεί με τη χαρτογράφηση της ζωής της ψυχής. Οι 12 αστερισμοί καθώς παίζουν το ρόλο τους στη ζωή του μαθητή με το μέσον των διανεμητικών πρακτόρων τους, των κυβερνώντων εσωτερικών πλανητών, θα μετασχηματίσουν βαθμιαία την εξωτερική μορφή του χάρτη του ατόμου. Αυτό θα οφείλεται στην εστίαση των διαφόρων ενεργειών στον άνθρωπο συνειδητά και με πρόθεση και δε θα αφορά την αρνητική του αντίδραση στις ρυθμιστικές ενέργειες. Θα ήθελα να επισύρω εδώ την προσοχή σας σ’ ένα ενδιαφέρον σημείο που έχει συγκεκριμένη βαρύτητα στη δύναμη του ατόμου να συλλάβει τη νέα αστρολογία και να κατανοήσει την Επιστήμη των Τριγώνων. Τα αστρολογικά σύμβολα της Παρθένου και του Σκορπιού είναι τριπλά σε φύση – τα μοναδικά δύο. Όταν ο μαθητής συλλάβει την έννοια πίσω απ’ αυτή την τριπλότητα, θα είναι έτοιμος να συλλάβει τη σημασία της δυσνόητης αυτής επιστήμης και να εργασθεί με τη νέα αστρολογία. Η Παρθένος και ο Σκορπιός είναι δύο ζώδια που συνδέονται με την ανάπτυξη της Χριστικής συνείδησης· σημαδεύουν κρίσιμα σημεία στην εμπειρία της ψυχής – σημεία ολοκλήρωσης όπου η ψυχή ενοποιείται συνειδητά με τη μορφή και την ίδια στιγμή με το πνεύμα. Είπα την εμπειρία της ψυχής, όχι την εμπειρία του ανθρώπου στο φυσικό πεδίο. Όταν η εμπειρία που υφίσταται στην Παρθένο ολοκληρωθεί στους Ιχθείς και οι δοκιμασίες στο Σκορπιό οδηγήσουν στη φώτιση στον Ταύρο, τότε το αποτέλεσμα των τεσσάρων αυτών ενεργειών (Παρθένου, Ιχθύων, Σκορπιού, Ταύρου) θα καταστήσει τον άνθρωπο αληθινό τρίγωνο που θα εκφράζει τις τρεις θείες όψεις ή ενέργειες καθώς έρχονται από τους τρεις κύριους ρυθμιστικούς αστερισμούς: τη Μεγάλη Άρκτο, τις Πλειάδες και το Σείριο. Θα μπορούσα να γεμίσω πολλούς τόμους με τις ενδείξεις των διαφόρων τριγώνων καθώς ανακαλύπτεται ότι σχετίζονται στο χρόνο και το χώρο. Κάτω από τη θέληση της Θεότητας και την αμετάβλητη ενέργεια στην καρδιά του εκδηλωμένου ζωδιακού, προκαλούν τις αλλαγές στη συνείδηση, οι οποίες θα καταστήσουν τον άνθρωπο θείο

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

319

στο πέρας του παγκόσμιου κύκλου. Αλλά το θέμα είναι πολύ αχανές κι ό,τι ζητώ να κάνω είναι να υποδείξω το δρόμο για μια νέα επιστήμη και για εκείνους τους εσωτερικούς συνδυασμούς ενεργειών, οι οποίοι όταν αναγνωρισθούν θα επιτρέψουν στην ανθρωπότητα να κάνει ταχύτερη πρόοδο, να συγχωνεύσει και να σμίξει τις ενέργειες των τριών πλανητικών κέντρων και να μετασχηματίσει τη Γη μας (δια της μεσολάβησης της ανθρώπινης σκέψης που αντιδρά στις ζωδιακές επιρροές) σε ιερό πλανήτη. Επομένως η επίδραση και ο συνδυασμός των ενεργειών καθώς επηρεάζουν τους ζηλωτές και τους μαθητές του κόσμου πρέπει να αρκέσουν για μια αυξημένη κατανόηση· μ’ αυτές θ’ ασχοληθώ σταδιακά και θα σας δώσω επίσης στο τελικό μέρος αυτού του τμήματος μια εξήγηση του πίνακα. Σ’ αυτό τον πίνακα δίνεται η σχέση ανάμεσα στις ακτίνες και τους αστερισμούς κι αυτή είναι βασική στις επιπτώσεις της. Ορισμένες απ’ τις δυνάμεις με τις οποίες ασχολούμαστε κυβερνούν την ανθρωπότητα μ’ έναν περίεργο τρόπο και το αποτέλεσμα της επιρροής τους είναι να επιφέρουν την ενοποίηση των τριών πλανητικών κέντρων. Όπως ξέρετε, υπάρχουν τέσσερις αστερισμοί που μεταδίδουν τις απαιτούμενες ενέργειες οι οποίες θα καταστήσουν την ανθρωπότητα θεία. Αυτοί είναι ο Κριός, ο Λέων, ο Σκορπιός κι ο Υδροχόος. Δε χρειάζεται να υπεισέλθω στην ανάλυσή τους καθώς αυτή καλύφθηκε όταν τους μελετήσαμε προηγουμένως χωριστά. Όμως θα ήθελα να υποδείξω ότι ο καθένας απ’ αυτούς τους αστερισμούς σχετίζεται στενά, σαν διαβιβαστής ενέργειας, με ορισμένα αστέρια που βρίσκονται τελείως έξω από το ζωδιακό μας, συνδέοντας έτσι το μικροσκοπικό πλανήτη μας με ορισμένα μεγάλα εστιακά σημεία ενέργειας. Ο Κριός που εγκαινιάζει τις ωθήσεις (είτε την ώθηση για ενσάρκωση είτε την ώθηση για επιστροφή στην πηγή εκπόρευσης) σχετίζεται στενά με ένα από τα αστέρια της Μεγάλης Άρκτου, το οποίο στην καθομιλουμένη αποκαλούμε “Δείκτη”. Αυτός ο Δείκτης είναι ένα “μεγάλο αστέρι διεύθυνσης”, επειδή μέσα απ’ αυτό (σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο) ρέει η θέληση για ενοποίηση και την πρόκληση σύνθεσης. Είναι η δύναμη που επιφέρει τη συγχώνευση ή ολοκλήρωση της προσωπικότητας, την ενοποίηση προσωπικότητας και ψυχής, τη συνένωση της ανθρωπότητας ή τη Μεγάλη Προσέγγιση της Ιεραρχίας στην Ανθρωπότητα. Θα προκαλέσει επίσης την ολοκλήρωση της Γης μας μέσα στο σώμα των “ιερών πλανητών” και την επακόλουθη εδραίωση ενός τριγώνου δύναμης που αποτελείται από το Δείκτη, τον Κριό και τη Γη μας. Η τριγωνική αυτή σχέση θα έχει ένα δυναμικό αποτέλεσμα στο ηλιακό σύστημα καθώς και στον ίδιο τον πλανήτη και είναι επίσης ένας από τους παράγοντες που προκαλούν τη μετατόπιση του άξονα της Γης. Μ’ αυτό το τρίγωνο σχετίζεται ένα δευτερεύον μέσα στην τροχιά του ηλίου μας και συνίσταται από τον Ήφαιστο, τον Πλούτωνα και τη Γη. Στα αρχεία της Μεγάλης Στοάς αναφέρεται συμβολικά ως εξής:

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

320

Είναι ένα απ’ τα πιο ενδιαφέροντα και πιο ενημερωτικά αστρολογικά σύμβολα απ’ όσα σας έδωσα και υποδεικνύει μια πολύ σημαντική σχέση. Έχετε εδώ δύο μείζονες και τρεις ελάσσονες ενέργειες που έρχονται σε στενή σχέση· είναι ανάλογο με τις δύο μείζονες ακτίνες και τις τρεις ελάσσονες ακτίνες που ρυθμίζουν ένα ανθρώπινο ον σε εκδήλωση. Είναι οι πέντε ενέργειες που αφορούν την εμψυχώνουσα ζωή του πλανήτη μας. Προκαλούν στην ανθρωπότητα συνειδητή εξέλιξη, κατεύθυνση και τη θεμελίωση της Σαμπάλλα πάνω στη Γη. Είναι οι πέντε ενέργειες που συνδέονται με τη θέλησηγια-ύπαρξη, αλλά από τη σκοπιά της συνείδησης κι όχι από την υλική έκφραση της εκδήλωσης. Η δραστηριότητα και η ενωμένη τους επιρροή στο βασίλειο της συνείδησης προκάλεσε την εμφάνιση ενός άλλου τριγώνου: του Λέοντα, του Πολικού Αστέρα και του άλλου Δείκτη και οι δύο αυτές ομάδες σχηματίζουν ένα αλληλοσυμπλεκόμενο διευθυντήριο που είναι δυναμικά αποτελεσματικό στην εξέλιξη της συνείδησης. Επομένως έχετε διαμέσου των σχετιζόμενων αυτών τριγώνων την εμφάνιση της Σαμπάλλα και της Ανθρωπότητας – τους δύο πόλους της θείας έκφρασης – τη θέληση και τη δραστηριότητα. Φτάνουμε τώρα σε ένα άλλο τρίγωνο του οποίου η δραστηριότητα προκαλεί την εκδήλωση της Ιεραρχίας – το ενδιάμεσο μεταξύ Σαμπάλλα και Ανθρωπότητας: το Σκορπιό, το Σείριο και τον Άρη. Αυτοί σε σχέση με τη Γη μας παράγουν τα τέσσερα ρεύματα ενέργειας (που μυεί και διαβιβάζει) τα οποία οδηγούν την ανθρωπότητα στη μαθητεία και τη μύηση. Όταν ολοκληρωθεί το έργο όλων αυτών των τριγώνων, η ανθρωπότητα (και με μια μυστηριώδη έννοια η Γη μας) θα λειτουργεί σε τέλειο ρυθμό και θ’ ανταποκρίνεται στις ενέργειες που εισρέουν από την Αλκυόνη. Δεν μπορώ να επαναλάβω εντονότερα ότι η εσωτερική αστρολογία ασχολείται ολοκληρωτικά με τις δυνάμεις και τις ενέργειες που επηρεάζουν την όψη συνείδηση του ανθρώπινου όντος και ρυθμίζουν τη ζωή της προσωπικότητας. Είναι ένα σημείο που πρέπει να εξετασθεί πάνω απ’ όλα. Μ’ άλλα λόγια η εσωτερική αστρολογία αφορά την ψυχή κι όχι τη μορφή κι επομένως όλα όσα έχω να πω αναφέρονται στη συνείδηση, στη διεύρυνσή της, στο αποτέλεσμά της στους φορείς της, τη μορφή και – σε τελική ανάλυση (όπως θα εδραιωθεί αργότερα) – την Επιστήμη της Μύησης. Αυτό το τόνισα νωρίτερα, αλλά η ιδέα είναι τόσο νέα και η προσέγγιση τόσο παγκόσμια ή κοσμική, ώστε δεν είναι εύκολο για εκείνους που έχουν εκπαιδευθεί στη σύγχρονη εξωτερική αστρολογία να κατανοήσουν αληθινά τη σημασία αυτής της διδασκαλίας. Καθώς εξετάζουμε τα Τρίγωνα που διάλεξα να χρησιμοποιήσω σαν θέμα για τη διευκρίνιση του τεράστιου αυτού ζητήματος, η έμφαση στην όψη συνείδηση δεν πρέπει να λησμονείται. Για το υπόλοιπο αυτού του τμήματος στην Επιστήμη των Τριγώνων θα εξετάσω εκείνα τα τρίγωνα που αυτή την εποχή και στον παρόντα παγκόσμιο κύκλο παράγουν αποτελέσματα στην ανθρώπινη συνείδηση. Αυτά τα αποτελέσματα είναι δύο ειδών: εκείνα που είναι γενικά, που δε διακρίνονται τόσο εύκολα και τα οποία επηρεάζουν

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

321

τις μάζες των ανθρώπων κι εκείνα που είναι πιο ειδικά στις συνέπειές τους, πιο απτά αποτελεσματικά και τα οποία χρησιμεύουν για να ρυθμίσουν τη συνείδηση των παγκόσμιων ζηλωτών, μαθητών και μυημένων. Σήμερα προχωρεί η διπλή αυτή κίνηση των ενεργειών, προκαλώντας μια βραδεία, σταθερή αφύπνιση της μαζικής συνείδησης, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να είναι η ατομική αυτοσυνείδηση σε μεγάλη κλίμακα και η πιο ταχεία διέγερση της ήδη αφυπνισμένης συνείδησης της προχωρημένης ανθρωπότητας, έτσι ώστε να επιτευχθεί η μύηση. Η αποτελεσματικότητα της διπλής αυτής διαδικασίας μπορεί να ιδωθεί αν γίνει αντιληπτό ότι τα τρία μεγάλα ζώδια – ο Λέων, ο Τοξότης, ο Υδροχόος – είναι σήμερα εξαιρετικά ενεργά και εργάζονται σε στενή σχέση μεταξύ τους. Είναι τα τρία ζώδια των οποίων οι ενέργειες επηρεάζουν την ανθρωπότητα σαν σύνολο – σαν ένα βασίλειο στη φύση. Ο Λέων, το ζώδιο του αυτοσυνείδητου ατόμου, είναι δυναμικό στο μαζικό του αποτέλεσμα και σήμερα μέσω της έντασης των περιστάσεων και των φρικτών αποτελεσμάτων ορισμένων γεγονότων χιλιάδες άνδρες και γυναίκες βγαίνουν απ’ τις τάξεις της αγέλης που έχει μαζική συνείδηση κι απ’ το βαθύ ύπνο της ανευθυνότητας κι αποκτούν επίγνωση του εαυτού τους σαν αποσπασμένων, λειτουργικών οντοτήτων. Ο Τοξότης επηρεάζει ισχυρά τους παγκόσμιους ζηλωτές και τους οδηγεί σ’ εκείνες τις στάσεις του νου που θα δημιουργήσουν μια αναμφισβήτητη υποταγή στις πνευματικές αξίες και μια αμετάβλητη προσκόλληση στο καλό της ανθρωπότητας. Ο Υδροχόος επηρεάζει – με την ίδια δυναμικότητα – τους παγκόσμιους μαθητές και μυημένους, οδηγώντας τους στην παγκόσμια υπηρεσία σε μεγάλη κλίμακα, παράγοντας ομαδική δραστηριότητα κι εκείνη τη ζώσα χρησιμότητα που είναι το σημάδι του δεσμευμένου μαθητή. Η επίδραση των τριών αυτών αστερισμών γίνεται αισθητή μέσω των εσωτερικών πλανητών τους και η μαζική κίνηση στη συνείδηση (για την οποία είναι υπεύθυνος ο Λέων) μπορεί να σημειωθεί σαν πιθανή ακόμη και από τον αρχάριο όταν αντιλαμβάνεται ότι οι πλανήτες που κυβερνούν το Λέοντα είναι και από τις τρεις σκοπιές – εξωτερική, εσωτερική και ιεραρχική – ο Ήλιος. Η μαζική κίνηση προς την ατομική αυτοσυνείδηση εντείνεται σήμερα τρομακτικά όπως και η παράλληλη ατομική κίνηση προς τη μύηση. Ο Λέων εμφανίζεται πάλι σε ένα άλλο σημαντικό τρίγωνο αυτή την εποχή: Κριός, Λέων, Παρθένος – ένα τρίγωνο που βοηθά δυναμικά στην εγκαινίαση της Νέας Εποχής. Αυτή η Νέα Εποχή θα χαρακτηρίζεται από μια ανθρωπότητα που θα έχει αληθινή αυτεπίγνωση η οποία θα ρυθμίζεται από μια δυναμικά εκδηλούμενη Χριστική συνείδηση. Η δυναμικότητα του Κριού καθώς εγκαινιάζει εκείνα τα γεγονότα που θα θέσουν σε κίνηση τις αιτίες που θα δημιουργήσουν τη Νέα Εποχή, μπορεί να ιδωθεί σήμερα στην τάση όλων των νέων κινήσεων, στο σχηματισμό των διαφόρων παγκόσμιων τάξεων, στις ανακαλύψεις της επιστήμης και στην ανάδυση των νέων τύπων στα διάφορα βασίλεια της φύσης. Η δραστηριότητα αυτή έγινε αισθητή μόλις το 1835· η δυναμικότητα του Λέοντα μπορεί ν’ ανιχνευθεί από τότε στον απέραντο αριθμό των ανθρώπων που επιτυγχάνουν την ολοκλήρωση της

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

322

προσωπικότητας και καθίστανται αυτοσυνείδητοι, καθώς και στην ανάδυση των χιλιάδων αυτοσυνείδητων παγκόσμιων ζηλωτών που υποτάσσουν βαθμιαία την ολοκληρωμένη προσωπικότητά τους στο καλό της ομάδας. Η επιρροή της Παρθένου εμφανίζεται στις πολλές θρησκευτικές, πνευματικές και νοητικές οργανώσεις και κινήσεις που υποδεικνύουν άμεσα την αφύπνιση της Χριστικής συνείδησης στην ανθρωπότητα. Τα τρίγωνα αυτά μπορούν να ιδωθούν σαν παλλόμενοι ζώντες παράγοντες που δημιουργούν παγκόσμιες αλλαγές και δίνουν μια τρομακτική ώθηση στην ανθρώπινη ανέλιξη. Είναι ενδιαφέρον να έχετε κατά νου ότι όπως κάθε ζώδιο διαιρείται σε τρεις δεκανούς που κυβερνώνται από ειδικούς πλανήτες, έτσι κι ο ίδιος ο ζωδιακός είναι τμήμα ενός ακόμη μεγαλύτερου ζωδιακού και διαιρείται επίσης σε τρία μέρη. Η τριπλή διαίρεση του ζωδιακού κυβερνάται από τρεις αστερισμούς που είναι για το μείζονα αυτό ζωδιακό ό,τι και οι πλανήτες για τους δεκανούς. Οι τρεις κυβερνώντες αστερισμοί είναι ο Σκορπιός (στο Σταθερό Σταυρό), ο Ταύρος (επίσης στο Σταθερό Σταυρό) και οι Ιχθείς (στο Μεταβλητό Σταυρό). Είναι αναγκαστικά έτσι, επειδή η δοκιμασία, η εξέταση, η επιθυμία, η φώτιση, η ύλη, η μορφή και η σωτηρία αποτελούν τους βασικούς τόνους του ηλιακού μας συστήματος και ιδιαίτερα της Γης. Αυτό το ηλιακό σύστημα είναι ένα σύστημα που εκφράζει τη δεύτερη όψη της θειότητας κι επομένως η έμφαση θα βρίσκεται στις δυνάμεις που διαχύνονται μέσω του Σκορπιού, του Ταύρου και των Ιχθύων. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Εδώ μεταδίδεται ένας υπαινιγμός σχετικά με το ζωδιακό μας, που έχει υπέρτατη σπουδαιότητα για τον αστρολόγο του μέλλοντος. Στους κοσμικούς δεκανούς στους οποίους αναφέρομαι εδώ, θα διαπιστωθεί ότι τρεις μεγάλοι υιοί του Θεού εξέφρασαν για μας την ποιότητα, το βασικό τόνο και την ανάπτυξη που εκφράζεται σε κάθε δεκανό: Ηρακλής – Σκορπιός – Δύναμη διαμέσου της δοκιμασίας. Βούδδας – Ταύρος – Φώτιση διαμέσου του αγώνα. Χριστός – Ιχθείς – Ανάσταση διαμέσου της θυσίας. Κατά μια ιδιάζουσα έννοια οι τρεις αυτοί αστερισμοί αποτελούν ένα τρίγωνο μύησης κι έχουν μεγάλη δυναμικότητα στη διαδικασία της μύησης. Εκφράζουν δύναμη, φώτιση και αγάπη σε πλήρη έκφραση. Ο Λέων εμφανίζεται πάλι σ’ αυτή την παγκόσμια κατάσταση σαν μέρος ενός τριγώνου κρίσης, γιατί ο συνδυασμός των τριών ενεχόμενων αστερισμών προκαλεί αμετάβλητα κρίση. Αυτοί οι τρεις είναι ο Λέων, ο Ζυγός και ο Aιγόκερως. Ο Λέων, όταν κυριαρχούσε στο τρίγωνο, δημιούργησε στο παρελθόν την κρίση της ατομικοποίησης. Αργότερα στην ανθρώπινη ιστορία, όταν προσεγγίσθηκε το σημείο ισορροπίας, ο Λέων ήταν πάλι δυναμικός. Η Ε.Π.Μπ. υπέδειξε ότι ήρθε μια εποχή που προσεγγίσθηκε η ισορροπία ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη και από εκείνη την εποχή η τάση της ανθρωπότητας ήταν για ανέλιξη έξω από την ύλη κι όχι για ενέλιξη μέσα στην ύλη· η ανθρωπότητα στράφηκε προς την Ατραπό της Επιστροφής κι όχι στην Ατραπό της Εξόδου· αυτό έγινε αυξανόμενα φανερό. Σήμερα ο Aιγόκερως δημιουργεί μια τρίτη κρίση στη μακρά, πολύ μακρά ιστορία του ανθρώπινου γένους –

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

323

μια κρίση μύησης και η δυνατότητα να αποδειχθεί αυτή η κρίση αποτελεσματική και να δημιουργήσει την εμφάνιση ενός νέου βασιλείου στη Γη γίνεται σταθερά όλο και περισσότερο πιθανή. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω εδώ μια προηγούμενη αναφορά σε ένα άλλο τρίγωνο στο οποίο είναι ενεργός ο Λέων και σε ένα άλλο απ’ τα μεγάλα τρίγωνα που ρυθμίζουν την ανθρωπότητα: Ταύρος, Λέων, Υδροχόος. Ο Ταύρος προτρέπει για εμπειρία και για απόκτηση γνώσης· ο Λέων οδηγεί στην έκφραση αυτής της εμπειρίας στην καθημερινή ζωή και στην προσπάθεια που θα δικαιολογήσει τη γνώση· ο Υδροχόος παίρνει αυτή την εμπειρία και την αποκτηθείσα γνώση και τη στρέφει σε συνειδητή χρήση στην υπηρεσία της ομάδας. Θα μπορούσαμε να το διατυπώσουμε ως εξής: Ταύρος – στο τελικό στάδιο της ανάπτυξης καταδεικνύεται σαν φωτισμένη συνείδηση. Λέων – δημιουργεί τον αληθινά Αυτοσυνείδητο άνθρωπο. Υδροχόος – είναι ο άνθρωπος του πνεύματος, της ζωής και της αφιέρωσης στη θεία έκφραση της υπηρεσίας. Εδώ μπορεί να ιδωθεί η σπουδαιότητα των εσωτερικών κυβερνητών. Αυτά τα τρίγωνα που αποτελούνται από τρεις αστερισμούς, κυριαρχούνται (σύμφωνα με τον κυκλικό νόμο) σε οποιαδήποτε στιγμή από έναν εκ των τριών, ενώ οι δύο άλλοι υποτάσσονται. Τα τρίγωνα αυτά καλούνται στα Αρχεία της Στοάς “Τρίγωνα σε Περιστροφή”· τη μια στιγμή ένας από τους τρεις αστερισμούς θα είναι ο παράγοντας ελέγχου· μια άλλη στιγμή ένας άλλος θα παρασυρθεί σε αποτελεσματικότητα κι αργότερα ένας τρίτος. Καθένας απ’ αυτούς διαχύνει με τη σειρά του τη δύναμή του μέσω του εσωτερικού του κυβερνήτη και οι δύο άλλες ενέργειες αποκτούν δευτερεύουσα σημασία. Όταν οι πληροφορίες αυτές συνδεθούν με τη διδασκαλία για τις ακτίνες, θα γίνει προφανές πόσο αναγκαίο είναι να γνωρίζετε ποιο τρίγωνο είναι το εστιακό σημείο της διαβίβασης, επειδή μ’ αυτό τον τρόπο θα ανακαλυφθεί ποια ακτινική ενέργεια είναι σε μείζονα ή ελάσσονα έκφραση. Όπως είδαμε, ο Λέων είναι, για παράδειγμα, ένας πολύ σημαντικός διαβιβαστικός πράκτορας στην τωρινή παγκόσμια κρίση. Αυτό συνεπώς σημαίνει ότι οι Ακτίνες Ι και V είναι εξαιρετικά ενεργές· σημαίνει επίσης ότι η επίδραση του Ηλίου είναι δυναμική τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Σημαίνει ακόμη ότι οι πλανήτες που σχετίζονται με τις δύο αυτές ακτίνες θα είναι πολύ ενεργοί κι επομένως ότι ο Πλούτων και η Αφροδίτη θα είναι κυρίαρχοι στην παραγωγή παγκόσμιων αποτελεσμάτων. Το αναφέρω αυτό σαν ένα παράδειγμα της αλληλοσχέτισης των πλανητών, των αστερισμών και των ακτίνων· μια προσεκτική μελέτη της παγκόσμιας κρίσης θα καταδείξει την αληθοφάνεια του συλλογισμού ως προς τη δραστηριότητα του Λέοντα σαν κύριας δύναμης στο τρίγωνο που είναι τώρα υπεύθυνο για τη δημιουργία της παγκόσμιας κατάστασης. Προηγουμένως σ’ αυτή την πραγματεία σας έδωσα τη σχέση ανάμεσα στις ακτίνες και τους αστερισμούς και δήλωσα ότι καθεμιά από τις επτά ακτίνες εκφράζεται με το μέσον τριών αστερισμών ή διαμέσου ενός τριγώνου ενεργειών. Αυτή η σχέση είναι η

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

324

βάση ολόκληρης της Επιστήμης των Τριγώνων κι επομένως της καθαυτής αστρολογίας· σχετίζεται επίσης με τις ακτίνες, τους αστερισμούς, τους κυβερνώντες πλανήτες και τη Γη μας σε μια μεγάλη σύνθεση ενεργειών· σχετίζει το ηλιακό μας σύστημα με το μεγαλύτερο όλο και το μικροσκοπικό μη-ιερό πλανήτη μας με το ηλιακό σύστημα. Ας επαναλάβω εκείνη τη δήλωση κι έτσι ας σας υποδείξω κάποια ζωτικά γεγονότα σχετικά μ’ αυτό τον κόσμο των αλληλοϋφασμένων ενεργειών. Οι Ακτίνες διαχύνονται, εκφράζονται και διαβιβάζονται μέσω των ακόλουθων αστερισμών: Ακτίνα Ι ....................Κριός.......................Λέων..........................Aιγόκερως. Ακτίνα ΙΙ....................Δίδυμοι ...................Παρθένος...................Ιχθείς. Ακτίνα ΙΙΙ..................Καρκίνος.................Ζυγός.........................Aιγόκερως. Ακτίνα ΙV..................Ταύρος....................Σκορπιός....................Τοξότης. Ακτίνα V....................Λέων........................Τοξότης.....................Υδροχόος. Ακτίνα VI..................Παρθένος.................Τοξότης.....................Ιχθείς. Ακτίνα VII ................Κριός.......................Καρκίνος....................Aιγόκερως. Ορισμένα ενδιαφέροντα γεγονότα προβάλλουν αν μελετηθεί με προσοχή αυτός ο πίνακας. Ας απαριθμήσω μερικά απ’ αυτά για σας, αφήνοντάς σας να εφαρμόσετε τις πληροφορίες όπως σας φαίνεται καλύτερα: 1. Αυτή η αλληλοσχέτιση είναι αποτελεσματική σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο και θα παραμείνει έτσι μέχρι το τέλος της Υδροχοϊκής Εποχής. Μ’ αυτό εννοώ ότι τα επτά αυτά τρίγωνα ενέργειας διαχύνουν σήμερα τη δύναμη τους μέσω ενός από τους αστερισμούς κάθε τριγώνου. 2. Σήμερα τα ακόλουθα σημεία των τριγώνων ενέργειας ή οι ακόλουθοι αστερισμοί στα τρίγωνα είναι οι παράγοντες ελέγχου: Ακτίνα Ι – Κριός: Αυτός ο αστερισμός, όπως μπορεί να αναμένεται, είναι η πηγή της εναρκτήριας ενέργειας που δημιουργεί τη Νέα Εποχή. Ακτίνα ΙΙ – Παρθένος: Αυτός ο αστερισμός προκαλεί την αυξημένη δραστηριότητα της Χριστικής αρχής στην καρδιά της ανθρωπότητας. Ακτίνα ΙΙΙ – Καρκίνος: Η μαζική κίνηση για ελευθερία, αποδέσμευση και φως, που είναι τόσο κυρίαρχη σήμερα, προκαλείται από την ενέργεια αυτού του ζωδίου. Ακτίνα ΙV – Σκορπιός: Διαμέσου αυτού του αστερισμού έρχονται οι δοκιμασίες της ανθρωπότητας, του παγκόσμιου μαθητή. Ακτίνα V – Λέων: Αυτό το ζώδιο προκαλεί την ανάπτυξη του ατομικισμού και της αυτοσυνείδησης, που επικρατεί τόσο πολύ σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα. Ακτίνα VΙ – Τοξότης: Αυτό το ζώδιο δημιουργεί την εστιασμένη προσηλωμένη προσπάθεια του παγκόσμιου ζηλωτή. Ακτίνα VII – Aιγόκερως: Αυτή η ενέργεια του Αιγόκερου προκαλεί τη μύηση και την υπερνίκηση του υλισμού.

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

325

3. Πρέπει να σημειωθεί σ’ αυτό τον πίνακα ότι κάποιοι αστερισμοί βρίσκονται σε περισσότερα από ένα τρίγωνα ενέργειας κι επομένως δείχνουν ότι: α. Η Ακτίνα ΙV είναι σχετικά ανενεργός. β. Η Ακτίνα VΙΙ όπως και η Ακτίνα Ι είναι ενεργές μέσω και των τριών σημείων, παρότι ο Κριός είναι πιο δυναμικός και ενεργός. γ. Η Ακτίνα VΙ, όπως θα αναμενόταν, είναι εξίσου εκφραστική και αποτελεσματική. 4. Πέντε από τους αστερισμούς – Ταύρος, Δίδυμοι, Ζυγός, Σκορπιός και Υδροχόος – βρίσκονται μόνο σε ένα από τα διάφορα τρίγωνα. α. Ο Ταύρος (Ακτίνα IV) δεν είναι εξωτερικά ενεργός καθόσον η τέταρτη ακτίνα δε βρίσκεται αυτή την εποχή σε εκδήλωση. β. Μέσω του Σκορπιού η Ακτίνα IV εστιάζει εσωτερικά το έργο των παγκόσμιων μαθητών, προετοιμάζοντάς τους για μύηση. γ. Οι Δίδυμοι βρίσκονται μόνο στο τρίγωνο της Ακτίνας ΙΙ και αυτή την εποχή η Παρθένος και οι Ιχθείς εκτελούν το κύριο έργο διαβίβασης της δεύτερης ακτινικής ενέργειας. Σήμερα ο κόσμος είναι εστιασμένος (πνευματικά ή υλικά) και οι διακυμάνσεις των ζευγών των αντιθέτων είναι πρόσκαιρα πολύ ελαττωμένες. Επομένως οι Δίδυμοι είναι το ανενεργό σημείο του τριγώνου, παρότι ακόμη δυναμικοί από την εσωτερική σκοπιά του ατομικού μαθητή ή μυημένου. δ. Ο Ζυγός βρίσκεται επίσης σχετικά ανενεργός στο τρίγωνο της Ακτίνας ΙΙΙ. Σήμερα δεν υπάρχει αληθινή ισορροπία, αλλά η αντίθεση του πνεύματος και της ύλης είναι τόσο βίαιη ώστε η δύναμη του Ζυγού είναι σχετικά ήρεμη. Η Ακτίνα ΙΙΙ εκφράζεται μέσω του Καρκίνου όσον αφορά τις μάζες και σε πολύ μικρότερη κλίμακα μέσω του Aιγόκερου σε σχέση με τους παγκόσμιους μαθητές. Ο Aιγόκερως οδηγεί εσωτερικά στην εξωτερίκευση των Μυστηρίων. ε. Ο Υδροχόος δεν είναι σήμερα το ενεργό σημείο για τη διαβίβαση της ενέργειας της Ακτίνας V. Όμως σύντομα καθώς ο Ήλιος περνά πληρέστερα στο ζώδιο του Υδροχόου, το τρίγωνο θα περιστραφεί πάλι και θα φέρει το Υδροχοϊκό σημείο σε θέση ελέγχου. 5. Αξίζει να έχετε κατά νου ότι η Ακτίνα V κυβερνά την εξέλιξη της συνείδησης δια της περιστροφής του τριγώνου της: Λέοντα, Τοξότη και Υδροχόου. Αυτό από τη σκοπιά της ιεραρχικής προσπάθειας, όπως υπέδειξα προηγουμένως. Σε όλη την ανθρώπινη εξέλιξη το μείζον αυτό τρίγωνο κυβερνά, μέσω του νου, τη σχέση της ανθρωπότητας με την Ιεραρχία και την προσέγγιση αυτής της Ιεραρχίας στο ανθρώπινο κέντρο ενέργειας. Ας ανακαλέσω στην προσοχή σας τα παρακάτω γεγονότα σ’ αυτή τη σχέση:

Τοξότης

Η Προσέγγιση της Ιεραρχίας.....................Από τη Λεμούρεια εποχή. Προχωρεί πάντα σταθερά. Το ΠΑΡΕΛΘΟΝ........................................Η ώθηση που δόθηκε τότε, υπάρχει ακόμη. Νοητική ανέλιξη........................................Ένστικτο, Διανόηση, Ενόραση. Το έργο του Διδασκάλου Τέκτονα............Να ανυψώσει την ανθρωπότητα στη

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

Λέων

Υδροχόος

326

βουνοκορφή της μύησης. Το Έργο της Ιεραρχίας..............................Ν’ ανυψώσει τη μαζική συνείδηση. Το ΠΑΡΟΝ................................................Να κεφαλαιοποιήσει την αρχική ώθηση αυτού του ζωδίου. Ψυχιστική ανάπτυξη..................................Η ανάπτυξη της συσκευής ανταπόκρισης και η σύνθεση της εσώτερης επίγνωσης. Το έργο του Μαθητή.................................Να μάθει και να αποκτήσει γνώση. Η Επίτευξη της Ιεραρχίας..........................Η αυτοσυνείδηση του Λέοντα δίνει τη θέση της στην ομαδική συνείδηση του Υδροχόου. Το ΜΕΛΛΟΝ.............................................Συγχώνευση ανθρώπινου κέντρου και Ιεραρχίας. Ψυχική Διεύρυνση.....................................Αναγνώριση της σχέσης. Το έργο του Εταίρου..................................Δόμηση και υπηρεσία του ναού της ανθρωπότητας.

Από τη σκοπιά του θέματός μας (της εξέλιξης της συνείδησης) δεν πρέπει ποτέ να λησμονείται ότι ο στόχος είναι να φέρουμε τον ηλιακό Άγγελο, τον Υιό του Νου (που στη Μυστική Δοξασία καλείται ο Θείος Μανασαπούτρα) σε θέση ισχύος. Αυτό το έργο έχει κατεξοχήν εμπιστευθεί στις τρεις μεγάλες Ζωές οι Οποίες λειτουργούν μέσω των Διδύμων-Ζυγού-Υδροχόου. Εδώ προβάλλει ένα σημείο που έχει πραγματική σπουδαιότητα ή μάλλον θα έπρεπε να πω ότι μπορεί να προκύψει ένα ερώτημα: Πώς άραγε συμβαίνει ένας μικροσκοπικός μη-ιερός πλανήτης να θεωρείται τόσο μεγάλης σπουδαιότητας, ώστε οι μεγάλες αυτές Ζωές να ενδιαφέρονται για την ανέλιξη του νου στην ανθρωπότητα; Η απάντηση είναι ότι δεν ενδιαφέρονται. Η ανθρωπότητα – υπό την παρόρμηση των μεγάλων εισρεουσών και εκρεουσών ενεργειών – είναι εκείνη την οποία αφορά το πρόβλημα της νοητικής ανάπτυξης. Σε τελική ανάλυση το πρόβλημα της ανταπόκρισης και της ερμηνείας των επαφών του περιβάλλοντος είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να βρεθεί σε κάθε πλανήτη και ιδιαίτερα στους μη-ιερούς πλανήτες. Η ανταπόκριση αυτή δεν πρέπει να εφελκυσθεί μόνο στο τέταρτο βασίλειο της φύσης, αλλά σε όλα τα βασίλεια. Το ηλιακό μας σύστημα είναι ένα σύστημα στο οποίο η ευαισθησία στην επαφή συνιστά την κυρίαρχη ποιότητα· βρίσκεται στη διαδικασία να αποκτήσει κοσμική επίγνωση· ελαύνεται από την ανάγκη και την περιβάλλουσα κοσμική περίσταση προκειμένου να αναπτύξει την αγάπη-σοφία και αμφότερες αυτές οι λέξεις περιγράφουν και εκφράζουν την όψη της συνείδησης. Η αγάπη αποτελεί ανταπόκριση στην επαφή και αυτό – στο ανθρώπινο ον – σημαίνει κατανόηση, περιεκτικότητα και ταύτιση. Η σοφία υποδηλώνει επιδεξιότητα στη δράση σαν αποτέλεσμα της αναπτυγμένης αγάπης και του φωτός της κατανόησης· είναι η επίγνωση των απαιτήσεων και η ικανότητα να συνενώνουμε σε μια συγχωνευμένη σχέση την ανάγκη κι εκείνο που θα την ικανοποιήσει. Η υπηρεσία αποτελεί ουσιαστικά έναν επιστημονικό τρόπο να εκφρασθεί η αγάπη-σοφία υπό την επιρροή της μιας ή της άλλης από τις επτά ακτίνες, σύμφωνα με την ακτίνα της ψυχής του μαθητή ο οποίος υπηρετεί. Ολόκληρο αυτό το πρόβλημα είναι ένα πρόβλημα που αφορά τον πλανητικό μας Λόγο. Θα μπορούσαμε να πούμε (προκειμένου να καταστεί

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

327

το θέμα μας περισσότερο κατανοητό σε σας) ότι η εξελικτική διαδικασία – από τη σκοπιά του συνηθισμένου ανθρώπινου όντος – είναι να καταστεί ο μη-ιερός πλανήτη μας, η Γη μας, ανταποκριτικός στις κοσμικές κρούσεις, προκαλώντας μ’ αυτό τον τρόπο μεγαλύτερη αλληλοσχέτιση και εσώτερη ολοκλήρωση στο λογοϊκό σώμα έκφρασης. Υπάρχουν κι άλλοι σκοποί, αλλά αυτούς μόνο μετά την τρίτη μύηση ο άνθρωπος αρχίζει να τους κατανοεί. Οι τρεις αυτοί αστερισμοί οι οποίοι οδηγούν κυκλικά και αιώνια τον “Αιώνιο Προσκυνητή” πάνω στην ατραπό της νοητικής ανέλιξης, δημιουργούν γι’ αυτόν το τελικό στάδιο της νοητικής εξέλιξης πάνω στην Ατραπό της Μύησης. Η φώτιση, ο όρος που εφαρμόζεται στο τελικό αυτό στάδιο, αποτελεί μια σύνθεση του ενστίκτου, της διανόησης και της ενόρασης. Οι σπουδαστές πρέπει να έχουν κατά νου ότι: 1. Οι Δίδυμοι – είναι εκείνοι που εκφράζουν τη σχέση των ζευγών των αντιθέτων καθώς παρασύρουν τον άνθρωπο σε δραστηριότητα κι εφελκύουν τη νοητική του αντίληψη. Με τη βοήθεια των πλανητών που τους κυβερνούν (του Ερμή και της Αφροδίτης), ο νους αρχίζει να λειτουργεί κι όταν ο εσωτερικός πλανήτης έρχεται σε έκφραση και δυναμικότητα διαβίβασης, “ο Αγγελιαφόρος και ο Άγγελος ανταλλάσσουν την κατανόησή τους”. (Η Αφροδίτη και οι θείοι Μανασαπούτρα συνδέονται στενά. Α.Α.Μπ.) 2. Ο Ζυγός – είναι εκείνος που εκφράζει το σημείο της ισορροπίας που επιτεύχθηκε πριν από μια δευτερεύουσα δραστηριότητα και την περίοδο της αφομοίωσης της εμπειρίας του παρελθόντος. Αυτές οι διαδικασίες, όταν προωθηθούν με επιτυχία, εφελκύουν την ενόραση κι αυτή φέρνει σε δραστηριότητα εκείνο το οποίο αποκαλείται υπερ-νούς που είναι η ανταπόκριση του φωτισμένου νου στο Νου του Θεού. 3. Ο Υδροχόος – είναι εκείνος που εκφράζει τη δραστηριότητα του νου ο οποίος έχει μυηθεί στους σκοπούς του Παγκόσμιου Νου. Συνιστά το ζώδιο το οποίο φέρνει την ψυχή σε ενεργό συνεργασία με το εσώτερο σχέδιο του Θεού. Αυτό το αποκαλούμε υπηρεσία. Υπάρχουν κατά συνέπεια μεγάλα Τρίγωνα ενέργειας τα οποία επηρεάζουν το μηχανισμό της νοητικής ανταπόκρισης της ανθρωπότητας και στο παραπάνω τρίγωνο το οποίο αφορά την ανέλιξη του νου, θα μπορούσαν να προστεθούν δύο άλλα:

Ι.

ΙΙ.

1. Ταύρος.................Επιθυμία..................το κίνητρο για την εξελικτική ανάπτυξη στο ανθρώπινο βασίλειο. 2. Σκορπιός..............Έφεση.......................το κλειδί για τη δοκιμασία του μαθητή. 3. Αιγόκερως............Φώτιση....................η απελευθέρωση του μυημένου. 1. Τοξότης................Κατεύθυνση.............έκφραση της ενόρασης. 2. Καρκίνος..............Ενσάρκωση.............εμπειρία της αντίληψης. 3. Λέων....................Αυτοσυνείδηση........τρόπος ανάπτυξης.

Υπάρχουν κι άλλα μεγάλα τρίγωνα που καλούνται “τρίγωνα στη συνείδηση” και όπως ξέρετε καλά, το πιο σημαντικό απ’ αυτά για το ανθρώπινο γένος είναι το

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

328

τρίγωνο του Καρκίνου, του Λέοντα και του Υδροχόου. Είναι σημαντικά αυτή την εποχή, επειδή οι επιρροές που διαχύνονται δια των τριών αυτών ευθύνονται βασικά για την ανάπτυξη της ανθρώπινης κατανόησης και την ανέλιξη όχι μόνο του μηχανισμού ανταπόκρισης του ανθρώπου, της μορφικής φύσης, αλλά και για τη διευρυνόμενη αντίληψή του για εκείνο με το οποίο έρχεται σε επαφή. Η τριπλή αυτή διαδικασία κάτω απ’ τους τρεις αυτούς αστερισμούς προκαλεί τελικά ταύτιση με ό,τι γίνεται αντιληπτό ότι είναι η θεία ουσία που υπόκειται της μορφής. Αυτή η ταύτιση με ό,τι είναι υποκειμενικό και ο πραγματικός Εαυτός και η επακόλουθη απόσυρση απ’ ό,τι είναι ο μη-Εαυτός, είναι ο βασικός τόνος της τέταρτης μύησης. Από τη μαζική επίγνωση στον Καρκίνο ο άνθρωπος αποβαίνει άτομο στο Λέοντα και η βραδεία μη νοήμων υποσυνείδηση της αγέλης γίνεται η αυτεπίγνωση του αναπτυγμένου ανθρώπου στο Λέοντα. Η ενστικτώδης αντίδραση δίνει τη θέση της στη συνειδητή, νοήμονα δραστηριότητα. Η διπλή αυτή δραστηριότητα δίνει με τη σειρά τη θέση της στην ομαδική επίγνωση που είναι το δώρο που απονέμεται από την Υδροχοϊκή δραστηριότητα· τότε ο υπερσυνείδητος θείος άνθρωπος υπερβαίνει την περιορισμένη αυτοσυνείδησή του και η ενόραση αντικαθιστά τη διανόηση. Σ’ αυτό το στάδιο της ανέλιξης της ανθρώπινης συνείδησης υπάρχουν λίγα επιπλέον που μπορώ να πω για την Επιστήμη των Τριγώνων. Υπαινίχθηκα ότι η όλη δομή των ζωντανών, κινούμενων, εστιαζόντων και διαβιβαζόντων το φως τριγώνων πρέπει να υπόκειται (και τελικά θα υπόκειται) του εκδηλωμένου σύμπαντος. Υπέδειξα ορισμένες σχέσεις μεταξύ των διαφόρων αστερισμών, των εσωτερικών πλανητών και της Γης μας. Μετατόπισα την προσέγγιση του αστρολόγου σπουδαστή μακριά από τον κόσμο των απτών συμβάντων, των κατασταλαγμένων γεγονότων και των προσωπικών χαρακτηριστικών (που διακρίνουν τη σύγχρονη εξωτερική αστρολογία) στον κόσμο των ρυθμιστικών ενεργειών που ελέγχουν τα κίνητρα, τις ωθήσεις και τα αίτια κι έτσι έθεσα τη βάση για μια εσώτερη εσωτερική αστρολογία που πρέπει να διέπει στο μέλλον την αρχαία αυτή επιστήμη. Τόνισα στη συνείδησή σας το δίκτυο του φωτός και της ενέργειας, που είναι ο δέκτης των ζωδιακών κι άλλων εξωσυστημικών δυνάμεων και υπέδειξα το πρώτο αμυδρό περίγραμμα της αστρολογίας της ψυχής και της ανελισσόμενης συνείδησης του ανθρώπου. Σας παρουσίασα κάποια εσωτερικά γεγονότα που πρέπει για λίγο τουλάχιστον να παραμείνουν υποθέσεις και θεωρίες για το μέσο αστρολόγο και ίσως να μην είναι ευπρόσδεκτες· έκανα δηλώσεις που είναι αναγκαστικά επαναστατικές σε φύση κι επομένως ενοχλητικές, αν όχι έκδηλα αναληθείς ή βασιζόμενες σε υποθέσεις που αρνούνται όλα όσα έκανε ο σύγχρονος αστρολόγος και τα οποία μέχρι τώρα θεωρεί προσφιλή. Σε σχέση μ’ αυτό δύο ιδέες είναι βασικές όσον αφορά την αστρολογία της ψυχής: 1. Η αντιστροφή της ζωής του μαθητή πάνω στον Τροχό της Ζωής, με βάση την οποία η πρόοδός του γίνεται αριστερόστροφη. 2. Η επιρροή του ωροσκόπου η οποία θεωρείται απ’ τον εσωτερικό αστρολόγο ότι υποδεικνύει τη δυνατότητα και τη διεύθυνση της ψυχής σε αντίθεση με την ευκαιρία της προσωπικότητας, που προσφέρεται από τη φύση του φορέα

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

329

ανταπόκρισης. Οι δύο αυτές ιδέες είναι φανερά επαναστατικές κι όταν προσθέσετε σ’ αυτές τις νέες σειρές των πλανητικών κυβερνητών που σας έδωσα, δε θα είναι εκπληκτικό αν νιώσετε την απεραντοσύνη του αστρολογικού θέματος. Αυτή όμως ήταν η πρώτη αντίδραση που ήλπιζα να έχω από σας. Η αστρολογία πρέπει πλέον να επιχειρηματολογεί από το παγκόσμιο στο ιδιαίτερο, επειδή στο μέλλον πρέπει να ασχολείται με την ψυχική ανέλιξη κι όχι με το ωροσκόπιο της προσωπικότητας όπως μέχρι τώρα. Σ’ αυτό το σημείο θα σας υπενθύμιζα ότι τίποτε απ’ όσα είπα δεν αρνείται την κατάστρωση του ωροσκοπίου της προσωπικότητας όπως γίνεται τώρα στην περίπτωση του μέσου ανθρώπου που προχωρεί δεξιόστροφα γύρω από τον Τροχό της Ζωής. Το μόνο που έκανα είναι να φέρω στο πεδίο της αστρολογικής σας έρευνας την αστρολογία της ανθρώπινης συνείδησης, του ηλιακού αγγέλου, του υιού του νου, του πνευματικού ανθρώπου. Στο τελευταίο τμήμα αυτού του αιώνα όσα έδωσα θα καταδειχθεί ότι είναι αληθινά· αυτό θα συμβεί όσον αφορά μαθητές, πολύ αναπτυγμένους ζηλωτές και μυημένους. Η παλιά εξωτερική αστρολογία θα υπάρχει ακόμη και θα αποδεικνύει τη χρησιμότητά της όταν εξετάζεται ο μέσος άνθρωπος, εστιασμένος στη ζωή της προσωπικότητάς του και προσανατολισμένος στον υλικό κόσμο. Μεγάλη πρόοδος για την ορθή κατανόηση της αστρολογίας θα γίνει αργότερα όταν γίνουν διαθέσιμοι ορισμένοι νέοι διαλογισμοί στα δώδεκα σημεία του ζωδιακού. Όταν ο κόσμος εφησυχάσει πάλι σε μια πιο ήρεμη ζωή και οι συνθήκες προσαρμοσθούν σε έναν πιο σταθερό ρυθμό, οι νέοι αυτοί διαλογισμοί θα μπορούν να αποτελέσουν μια δυναμική πηγή χρησιμότητας για την “εκλάμπρυνση του ιστού της ζωής” και τη δημιουργία μιας πιο αποτελεσματικής πνευματικής ζωής μεταξύ των ανθρώπων. Το πρόβλημα όλων των μαθητών παραμένει το ίδιο. Είναι να ζουν ταυτόχρονα την έντονα ευαίσθητη εσώτερη ζωή του Προσκυνητή πάνω στην ατραπό της ζωής, ενός ανθρώπινου όντος στον κόσμο των ανθρώπινων γεγονότων· να ζουν την ομαδική ζωή του δεσμευμένου μαθητή και τη μαζική ζωή της ανθρωπότητας· να εκπληρώνουν το πνευματικό τους πεπρωμένο με το μέσον μιας ελεγχόμενης προσωπικότητας και την ίδια στιγμή να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή της ανθρωπότητας στη Γη – δεν είναι εύκολο έργο. Ολοκληρώσαμε όσα ένιωθα ότι είναι δυνατό να σας μεταδώσω σχετικά με την Επιστήμη των Τριγώνων – μια επιστήμη που αφορά ολόκληρο το υποκειμενικό πρότυπο της εκδήλωσης και η σημασία της οποίας αλληλοσχετίζεται στενά με την Τριάδα της εκδήλωσης. Ένα άλλο όνομα γι’ αυτή την επιστήμη είναι η Επιστήμη της Αιθερικής Δομής ή Ουσίας. Συνεπώς η επιστήμη αυτή ασχολείται με τη ζωή, την ποιότητα και την εμφάνιση στους τρεις κόσμους του θείου Σκοπού και της Θέλησης και γι’ αυτό το λόγο όλα όσα μπορώ να κάνω σ’ αυτή την πραγματεία είναι να σας μεταδώσω ορισμένες “σπερματικές σκέψεις” οι οποίες – σε κάποια μελλοντική

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

330

στιγμή – θα ανθίσουν σαν η βασική Επιστήμη των Σχέσεων. Η υποκειμενική αυτή σχέση θα είναι κατακόρυφη και οριζόντια, ιδιαίτερη και παγκόσμια, ειδική και γενική. Με τον τωρινό νοητικό εξοπλισμό της ανθρωπότητας ό,τι είναι εφικτό για τον άνθρωπο είναι να συλλάβει ορισμένα γεγονότα και να νιώσει αόριστα ορισμένες ενορατικές έννοιες και ιδέες. Αργότερα θα αντιληφθεί ενορατικά την υποκείμενη δομή των ιδεών και θα νιώσει τη βασική σύνθεση που περιέχει η ίδια η ζωή. Επομένως πέρα από όσα σας έδωσα δεν μπορείτε να προχωρήσετε σήμερα. Αλλά τα επακόλουθα του πολέμου θα τα αλλάξουν όλα αυτά. Εφόσον υπάρξει μια νευρική αποδέσμευση απ’ την ένταση κι εφόσον σταθεροποιηθεί η ταλάντευση της παγκόσμιας κίνησης, η ανθρωπότητα θα υπερβεί τον εαυτό της. Οι πνευματικές αξίες θα προβάλλουν πιο καθαρά, δε θα αμφισβητείται πια το γεγονός του εσώτερου κόσμου καθώς η αυξημένη ευαισθησία του ανθρώπου θα του επιτρέπει να ανταποκρίνεται στην ανώτερη εντύπωση και την εσώτερη έμπνευση· η ικανότητά του να ζει την κατακόρυφη ζωή του πνεύματος και την οριζόντια ζωή της σχέσης θα αυξάνει με κάθε δεκαετία. Τότε η σχέση της ζωής με τη μορφή, του πνεύματος με το σώμα, της ψυχής με την προσωπικότητα θα καταδειχθεί στο βασίλειο της ποιότητας και η ποιότητα της άμεσης θείας όψης, της Χριστικής συνείδησης, θα προβάλει με έναν τρόπο που δεν τον ονειρεύθηκε μέχρι σήμερα κανείς σας – ακόμη και οι πιο προχωρημένοι στοχαστές. Οι εικασίες από μέρους σας είναι άχρηστες. Μόνο ο χρόνος θα μπορέσει να δείξει την αλήθεια της εικόνας που περιγράφω και την εγκυρότητα της εσώτερης πνευματικής δομής. Αυτή η δομή είναι πάντα παρούσα, αλλά καλύφθηκε βαριά από τις υλικές επιθυμίες του ανθρώπινου γένους. Ένας παχύς φλοιός (αν μπορώ να χρησιμοποιήσω μια τέτοια λέξη) σκεπτομορφών καλύπτει και κρύβει το εσώτερο βασίλειο του κάλλους και της έννοιας, της ποιότητας και της πνευματικής συνείδησης. Ο φλοιός αυτός εξερράγη από την τωρινή καταστροφική κατάσταση στον κόσμο. Οι άνθρωποι θα νιώσουν στο τέλος του τωρινού πολέμου ότι τίποτε δεν τους απέμεινε κι ότι είναι απογυμνωμένοι κι αποστερημένοι από όλα όσα έδιναν αξία στη ζωή – τόσο εξαρτημένοι έγιναν απ’ το λεγόμενο υψηλό επίπεδο διαβίωσης. Αλλά αυτές οι στάσεις θα χρησιμεύσουν σαν σκαλοπάτια για μια νέα ζωή κι έναν καλύτερο και απλούστερο τρόπο ζωής· νέες αξίες θ’ αποδεσμευθούν και θα κατανοηθούν απ’ τους ανθρώπους και νέοι στόχοι θ’ αποκαλυφθούν. Και θα έρθει η μέρα στην εμπειρία της ανθρωπότητας όπου οι άνθρωποι θα κοιτάζουν πίσω στους προπολεμικούς αιώνες και θα απορούν για την τυφλότητά τους και θα εκπλήσσονται από το ιδιοτελές και υλιστικό παρελθόν τους. Το μέλλον θα λάμψει με μια πρόσθετη δόξα και μολονότι θα υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα που θα συνοδεύουν την παγκόσμια διευθέτηση και τις νέες σχέσεις μεταξύ του πνευματικού ανθρώπου και του υλικού του περιβάλλοντος, το μέλλον θα αποδείξει ότι δεν έχει έρθει ακόμη το καλύτερο. Οι δυσκολίες θα υπάρχουν σ’ όλα τα πεδία μέχρι την τελική μύηση, αλλά η καταστροφικότητα της ζωικής διαδικασίας δε θα είναι ποτέ τόσο δυναμική. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η ανθρωπότητα αναδύεται οριστικά από τη σκλαβιά της ύλης και σ’

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ

331

αυτές τις περιπτώσεις η καταστροφή παραλληλίζεται με την κρούση του κατερχόμενου πνεύματος πάνω στην αντιτιθέμενη ύλη. Συλλογισθείτε αυτή τη δήλωση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ 1. Τα Κέντρα, οι Ακτίνες και τα Ζώδια. 2. Οι Φυλές, οι Ακτίνες και τα Ζώδια. 3. Πλανητικά και Συστημικά Κέντρα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Όπως μπορεί να φαντασθείτε, είναι λίγα όσα μπορώ να πω γι’ αυτό το ζήτημα, γιατί αφορά ένα από τα μεγάλα και κύρια μυστήρια της μύησης. Ασχολείται και σχετίζεται με την πνευματική περιωπή των πλανητικών Λόγων, των μεγάλων εκείνων Όντων στα Οποία όλες οι μορφές ζωής σ’ όλους τους πλανήτες ζουν και κινούνται και υπάρχουν. Αφορά το σημείο εξέλιξής Τους, τους στόχους και τους αντικειμενικούς Τους σκοπούς πάνω στην κοσμική Ατραπό και τη μύηση για την οποία – στην ασύγκριτη κι ακατάληπτη ζωντάνια Τους – προετοιμάζονται. Βασικά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι ένας πλανήτης θεωρείται “ιερός” όταν η εμψυχώνουσα πνευματική Ζωή του έχει λάβει τις πέντε μείζονες κοσμικές μυήσεις κι ότι ένας “μη-ιερός” πλανήτης είναι εκείνος του οποίου ο πλανητικός Λόγος δεν έχει λάβει αυτές τις μυήσεις. Είναι ένας επαρκής ορισμός κι ο μόνος τρόπος να κατανοηθεί είναι αν έχετε κατά νου ότι η μύηση είναι μια διαδικασία ανάπτυξης της περιεκτικότητας. α. Ο Άνθρωπος γίνεται περιεκτικός με την πλανητική έννοια· οι πέντε κύριες μυήσεις που τελικά θα λάβει, θα του δώσουν ένα εύρος επίγνωσης που είναι απείρως πέρα απ’ ό,τι μπορεί να συλλάβει προς το παρόν. Αυτές οι μυήσεις τον προικίζουν με την “ελευθερία του πλανήτη”. Τότε ανταποκρίνεται σε όλες τις καταστάσεις συνείδησης μέσα στον πλανητικό αξεπέραστο δακτύλιο και γίνεται ευαίσθητος στην εξωπλανητική αντίληψη. β. Ο Λόγος ενός μη-ιερού πλανήτη γίνεται περιεκτικός στη συνείδησή Του σε όλα όσα βρίσκονται μέσα στον ηλιακό αξεπέραστο δακτύλιο. Εδραιώνει μια εσωτερική “σχέση κατανόησης” με όλα όσα ζουν μέσα στο σώμα εκδήλωσης ενός ηλιακού Λόγου και καταγράφει επίσης μια ευαίσθητη ανταπόκριση στην ποιότητα της Ζωής που εμψυχώνει τον Ήλιο Σείριο. Έχει λάβει τρεις κοσμικές μυήσεις. γ. Ο Λόγος ενός ιερού πλανήτη υπερβαίνει τις γνώσεις, τις αντιδράσεις και τις ανταποκρίσεις που είναι καθαρά εκείνες του ηλιακού συστήματος, είναι συνειδητός ή ανταποκρίνεται ζωτικά στη ζωή του Σειρίου κι αρχίζει ν’ ανταποκρίνεται συνειδητά στις κραδασμικές επιρροές των Πλειάδων. Εδώ χρειάζεται να έχετε κατά νου σε σχέση μ’ αυτό ότι – οι Πλειάδες παρότι θεωρούνται ότι ενσωματώνουν την υλική όψη της εκδήλωσης – είναι πραγματικά και κυριολεκτικά η έκφραση εκείνης της Αρχής της Ζωής την οποία αποκαλούμε ζωτικότητα, πράνα στα διάφορα στάδια ή βαθμούς της, αιθέρα ή ουσία. Ο Λόγος ενός ιερού πλανήτη έχει λάβει πέντε κοσμικές μυήσεις.

δ. Ο Λόγος ενός ηλιακού συστήματος καλείται εσωτερικά το “Ιερό Τρίγωνο της παμπεριεκτικής Δύναμης”, επειδή το μεγάλο αυτό Ον περιλαμβάνει στην εστιασμένη Του επίγνωση τα πεδία έκφρασης της Μεγάλης Άρκτου, των Πλειάδων και του Σειρίου. Είναι γι’ Αυτόν ό,τι τα κέντρα της καρδιάς, της κεφαλής και του λαιμού είναι για τον αναπτυγμένο μυημένο στον πλανήτη. Έλαβε εκείνες τις μυήσεις για τις οποίες ο ανώτατος μυημένος στον πλανήτη μας δεν έχει την παραμικρότερη υπόνοια. Μη λησμονείτε ότι σας είπα αλλού πως υπάρχουν θείες όψεις και θεία χαρακτηριστικά που δεν έχουν αποκαλυφθεί πλήρως ακόμη και στην πιο προχωρημένη ανθρωπότητα. Κανένα ανθρώπινο ον μικρότερου βαθμού από την τρίτη μύηση δεν μπορεί έστω κι αμυδρά να νιώσει ή ν’ αντιδράσει στους υποκείμενους αυτούς παράγοντες της υπαρκτής θείας εκδήλωσης. Μόλις σήμερα αρχίζει να γίνεται κατανοητή η σημασία της θέλησης και η διάκρισή της απ’ την απόφαση, την ισχύ και τη σταθερή πρόθεση. Όπως μια συζήτηση για την ενόραση ή τη φύση της αιώνιας αποκάλυψης θα ήταν εντελώς άνευ νοήματος για τον άγριο στο πιο σκοτεινό τμήμα των υπανάπτυκτων περιοχών του κόσμου, έτσι και μια συζήτηση για τις άγνωστες αυτές θείες ιδιότητες θα ήταν εξίσου άνευ νοήματος για σας. Ό,τι μπορείτε να κατανοήσετε (και με την πιο μεγάλη δυσκολία) είναι οι τρεις θείες όψεις – θέληση, αγάπη και νοημοσύνη. Υπάρχουν κι άλλες, γιατί ο Λόγος μας είναι ένα επταπλό Ον και παραμένουν τέσσερις όψεις που δεν έχουν ακόμη αποκαλυφθεί στην ανθρωπότητα, παρότι γίνονται αισθητές από την Ιεραρχία. Αυτές είναι “οι αντικειμενικοί σκοποί της εσωτερικής θείας πρόθεσης” των Λόγων μέσα στον ηλιακό αξεπέραστο δακτύλιο. Βλέπετε λοιπόν ότι το τμήμα της διδασκαλίας μας στο οποίο εισερχόμαστε τώρα θα είναι αναγκαστικά σύντομο, επειδή θ’ ασχοληθούμε με παράγοντες που πρέπει να μείνουν ακατανόητοι. Συνεπώς είναι σπατάλη του χρόνου σας και του δικού μου να κάνω κάτι περισσότερο από το να θίξω με συντομία τέτοια ζητήματα. Θα κατανοήσετε κάπως τη διάκριση μεταξύ ενός ιερού κι ενός μη-ιερού πλανήτη αν μπορείτε ν’ αντιληφθείτε ότι υπάρχει μια παράλληλη αντιστοιχία μεταξύ της συνείδησης του μυημένου (μέχρι και την τρίτη μύηση) και της συνείδησης του Λόγου ενός μη-ιερού πλανήτη. Ψυχή και σώμα, συνείδηση και μορφή σμίγουν και συμβαίνει μια οριστική συγχώνευση. Δύο θείες όψεις βρίσκονται σε διαδικασία στενής σχέσης. Ο μαθητής επιφέρει αυτή τη σχέση μέσα στο μικρό του σύστημα κι ο πλανητικός Λόγος σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα μέσα στο εύρος της επιρροής και του ελέγχου Του. Σ’ αυτή τη διαδικασία μεταφέρει μαζί Του και τα τέσσερα βασίλεια της φύσης. Και για τις δύο αυτές ζωές – μικροκοσμική και μακροκοσμική – αυτή η συγχώνευση προκαλεί τη Μεταμόρφωση, την τρίτη μύηση. Ο Λόγος ενός ιερού πλανήτη έχει προωθήσει το θείο έργο περισσότερο κι ασχολείται με το έργο της σύνθεσης σε μια μονάδα συνειδητής ανταπόκρισης και δραστηριότητας την ανώτερη θεία όψη, εκείνη της Ενάδας, την όψη θέληση. Όταν αυτή επιτευχθεί, η αγάπη και η νοημοσύνη σμίγουν και το πνεύμα, η ψυχή και το σώμα ενοποιούνται. Τότε η ποιότητα της θείας

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

337

έκφρασης θα είναι ο θείος σκοπός που ωθείται από θέληση, υποκινείται από αγάπη και προωθείται με νοημοσύνη. Οι αστρολόγοι πρέπει να σημειώσουν εδώ ότι δεν έλαβαν δεόντως υπόψη στο έργο τους (όταν ασχολούνται με τους δώδεκα οίκους ή τις μονές της ψυχής) κατά πόσο ο πλανήτης είναι ιερός ή όχι. Το αποτέλεσμα των επιδράσεων ενός ιερού κι ενός μη-ιερού πλανήτη είναι πολύ διαφορετικό, γιατί ο ένας θα επηρεάζει πρωτίστως τη ζωή στους τρεις κόσμους, ενώ ο ιερός πλανήτης θα βοηθά τις διαδικασίες που επηρεάζουν τη συγχώνευση ψυχής και σώματος, συνείδησης και μορφής· θα προκαλεί επίσης την αφύπνιση της ενόρασης (της πνευματικής ψυχής) που είναι η κατώτερη όψη της Ενάδας. Όπως ξέρετε, οι ιεροί πλανήτες είναι επτά: 1. Ήφαιστος. 4. Δίας. 2. Ερμής. 5. Κρόνος. 3. Αφροδίτη. 6. Ποσειδών. 7. Ουρανός. Οι μη-ιεροί πλανήτες είναι μόνο πέντε: 1. Άρης. 2. Γη. 3. Πλούτων.

4. Η Σελήνη που καλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη. 5. Ο Ήλιος που καλύπτει έναν πλανήτη.

Είναι ενδιαφέρον να σημειώσετε εδώ ότι οι μη-ιεροί πλανήτες κυβερνούν τον πρώτο, τον τέταρτο, τον πέμπτο και τον όγδοο οίκο στον ελάσσονα ζωδιακό. Η Γη μας είναι επίσης ένας μη-ιερός πλανήτης. Επομένως έχετε τέσσερις μη-ιερούς πλανήτες που ελέγχουν ή κυβερνούν έναν πέμπτο μη-ιερό πλανήτη – μια αντιστοιχία στις τέσσερις όψεις του κατώτερου ανθρώπου. Εκεί έχετε πρώτα το φυσικό εξωτερικό κέλυφος, το αιθερικό ή ζωτικό σώμα, το αστρικό σώμα και το νοητικό σώμα συν μια συγχώνευση με το πέμπτο σώμα, την προσωπικότητα. Το έργο του πλανητικού μας Λόγου κι όλων των προχωρημένων ανθρώπινων όντων φαίνεται σαφώς. Από μια μεγαλύτερη και πιο συνθετική στάση έχετε τα τέσσερα βασίλεια στη φύση και το καλυμμένο πέμπτο βασίλειο, το βασίλειο του Θεού. Από μια άλλη σκοπιά έχετε: Κριός – κυβερνάται από τον Άρη. Καρκίνος – κυβερνάται από τη Σελήνη που καλύπτει έναν ιερό πλανήτη. Λέων – κυβερνάται από τον Ήλιο που καλύπτει έναν ιερό πλανήτη. Σκορπιός – κυβερνάται από τον Πλούτωνα. Θα σημειώσετε ότι ο Πλούτων κι όχι ο Άρης αναφέρεται εδώ από μένα σαν ο μηιερός πλανήτης που κυβερνά το Σκορπιό. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι υπάρχει μια σχέση μεταξύ Άρη και Πλούτωνα ανάλογη εκείνης μεταξύ Αφροδίτης και Γης. Μιλώντας εσωτερικά, ο Άρης είναι το άλλο εγώ του Πλούτωνα· η δραστηριότητα του Πλούτωνα αυτή την εποχή και στο μικρότερο αυτό παγκόσμιο κύκλο είναι πολύ σημαντική εξαιτίας της εσωτερικής του προσέγγισης στη Γη, παρωθούμενος σ’ αυτό

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

338

απ’ τη ζωογόνηση της ζωής του από μια εκδήλωση Αρειανής ενέργειας. Η Γη, ο Άρης και ο Πλούτων σχηματίζουν ένα ενδιαφέρον τρίγωνο με την Αφροδίτη που δρα πίσω από το προσκήνιο όπως δρα η παρωθητική ψυχή σε μια γοργά ολοκληρωνόμενη προσωπικότητα. Αυτό το τρίγωνο δεν πρέπει να λησμονείται όταν καταστρώνεται το ωροσκόπιο, επειδή υποδεικνύει μια σχέση και μια πιθανότητα που μπορεί να είναι (αν και συχνά δεν είναι) ένας κύριος καθοριστικός παράγοντας πριν το πέρασμα στη Δοκιμαστική Ατραπό. Οι τέσσερις οίκοι που κυβερνώνται από τους τέσσερις μηιερούς πλανήτες (χωρίς να μετρούμε τον Ήλιο) είναι “οίκοι της προσωπικότητας, εγκόσμια προσανατολισμένοι” κι ο λόγος δεν είναι δύσκολο να βρεθεί. Οι επτά υπόλοιποι οίκοι που κυβερνώνται από τους επτά ιερούς πλανήτες δεν είναι τόσο καθαρά υλικοί ούτε τόσο εξωτερικά προσανατολισμένοι, αλλά και οι δώδεκα υποδεικνύουν περιορισμό ή ό,τι συγκρατεί τον Ένοικο στη μονή από τη διεύρυνση της συνείδησής του, αν επιτρέψει στον εαυτό του να είναι φυλακισμένος απ’ αυτούς. Απ’ την άλλη μεριά προσφέρουν ευκαιρία αν είναι προσανατολισμένος στην ανώτερη ζωή. Θα μπορούσα να υποδείξω πάλι ότι ο Άρης είναι ο διαβιβαστής της έκτης ακτινικής δύναμης και είναι αυτός που κάνει τον πρώτο οίκο της δράσης στο φυσικό σώμα εκείνον του αφοσιωμένου που μάχεται γι’ αυτό που επιθυμεί ή γι’ αυτό στο οποίο ανατείνει. Ο πολεμιστής που είναι αφοσιωμένος σε ένα σκοπό, έρχεται σε ύπαρξη στο πεδίο της δράσης, τη Γη, η οποία είναι η ίδια μια έκφραση της τρίτης Ακτίνας της Νοήμονος Δραστηριότητας. Ο Κριός, ο πρώτος οίκος, ο Άρης και η Γη εγκαινιάζουν τη διαμάχη που εστιάζεται σε μια μορφή. Επίσης η Σελήνη είναι ο κυβερνήτης του Καρκίνου και σχετίζεται με την τέταρτη ακτίνα και κυβερνά τον τέταρτο οίκο. Εδώ έχετε την ιδέα της μορφής που είναι ο θεματοφύλακας μιας ζώσας πνευματικής ουσίας, της κατοικίας, είτε είναι η κατοικία η τέταρτη ή κατώτατη όψη της προσωπικότητας είτε το τέταρτο βασίλειο στη φύση, αλλά όλες κυβερνώνται από την τέταρτη Ακτίνα της Αρμονίας μέσω Διαμάχης – μιας αρμονίας που πρέπει να πραγματωθεί μέσα στη μορφή στη Γη. Ο Ήλιος, ο διαβιβαστής της ενέργειας της δεύτερης ακτίνας, κυβερνά τον πέμπτο οίκο ή μονή της ψυχής, το αιτιώδες σώμα σ’ αυτή την περίπτωση· περιλαμβάνεται επίσης η δύναμη του Λέοντα, η δύναμη της αυτοσυνείδητης ψυχής. Ο πνευματικός άνθρωπος που έχει επίγνωση της ταυτότητάς του λέει σ’ αυτό τον οίκο: “Είμαι η αιώνια αιτία κάθε σχέσης. Είμαι και υπάρχω”. Ο δυαδισμός της δεύτερης ακτίνας γίνεται αντιληπτός πρώτη φορά στον πέμπτο οίκο απ’ τον άνθρωπο, την ενσωματωμένη πέμπτη αρχή. Ο Πλούτων που διαβιβάζει την πρώτη ακτινική ενέργεια, κυβερνά το Σκορπιό, το ζώδιο της μαθητείας, του ανθρώπου που είναι έτοιμος για τη συγχώνευση η οποία επέρχεται δια της επιρροής των ιερών πλανητών και κυβερνά τον οίκο των μεγάλων χωρισμών και του θανάτου. “Το βέλος του Θεού διαπερνά την καρδιά κι έρχεται ο θάνατος.” Αλλά σ’ αυτή τη σχέση πρέπει να θυμάστε ότι ο θάνατος επέρχεται σαφώς από την ψυχή. Είναι η ψυχή που εκτοξεύει το βέλος του θανάτου. (Το υψωμένο

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

339

βέλος είναι το αστρολογικό σύμβολο του Πλούτωνα.) Μόνο στον τωρινό κύκλο ο Ήλιος και η Σελήνη “καλύπτουν” ορισμένους πλανήτες και είναι τα εξωτερικά σύμβολα ορισμένων εσωτερικών δυνάμεων. Καθώς βαίνει η εξέλιξη, οι πλανήτες δε θα συγκαλύπτονται. Οι επιδράσεις τους δε θα είναι τόσο απόμακρες. Προς το παρόν ο μηχανισμός της πλειονότητας της ανθρώπινης οικογένειας δεν είναι συντονισμένος στη λήψη των ακτίνων απ’ τον Ήφαιστο, τον Ουρανό ή τον Ποσειδώνα, ενώ προς το παρόν ο Πλούτων εφελκύει ανταπόκριση μόνο από ομάδες ή από εκείνους τους μαθητές που είναι αρκετά εξελιγμένοι για να ανταποκριθούν ορθά. Οι τρεις καλυμμένοι πλανήτες – ο Ήφαιστος, ο Ουρανός και ο Ποσειδών είναι όλοι ιεροί πλανήτες που ενσωματώνουν την πρώτη, την έβδομη και την έκτη ακτινική ενέργεια. Ο Ήφαιστος δεν είναι ποτέ εξωτερικός κυβερνήτης κι έρχεται σε πραγματική δραστηριότητα μόνο όταν ο άνθρωπος βρίσκεται στην Ατραπό, ενώ ο Ουρανός και ο Ποσειδών είναι οι κυβερνήτες του ενδέκατου και του δωδέκατου οίκου και κυβερνούν τον Υδροχόο και τους Ιχθείς. Οι επιπτώσεις θα σας είναι σαφείς. Δεν έχω την πρόθεση να ασχοληθώ λεπτομερώς με τους οίκους. Οι σύγχρονοι αστρολόγοι τους πραγματεύθηκαν σχετικά ικανοποιητικά, γιατί οι οίκοι αφορούν τη φυλακή της ψυχής και τους περιορισμούς της και μ’ αυτούς υπάρχει μια πλατιά εξοικείωση. Όπως ξέρετε, ασχολούμαι με την αστρολογία της ψυχής και με τις επιδράσεις των εσωτερικών πλανητών. Όμως θα δώσω τρεις υποδείξεις: 1. Αν ο ερευνητής αστρολόγος αντικαταστήσει τους ορθόδοξους εξωτερικούς πλανήτες με τους εσωτερικούς πλανήτες (και τους υπέδειξα αναφορικά με τα σημεία του ζωδιακού), θα αποκτήσει πολλές διδακτικές πληροφορίες και (αν επιμείνει) θα επαληθεύσει τις ιδέες μου. 2. Αν διακρίνει μεταξύ των αποτελεσμάτων των ιερών πλανητών και των μη-ιερών, θα βρει ότι οι ιεροί πλανήτες επιχειρούν να συγχωνεύσουν την προσωπικότητα και να την καταστήσουν όργανο της ψυχής και οι μη-ιεροί πλανήτες επηρεάζουν πιο ειδικά τη μορφική φύση· τότε μπορεί να εισρεύσει πολύ φως στην έλξη μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων. 3. Αν μελετήσει τη “ρευστή περιοχή” όπου οι πλανήτες που καλύπτονται απ’ τον Ήλιο και τη Σελήνη έρχονται σε δράση κι αντιληφθεί ότι πρέπει ν’ αποφασίσει (από τη μελέτη του χάρτη του ατόμου και οποιαδήποτε γνώση μπορεί να έχει) ποιο είναι το σημείο εξέλιξης που προσεγγίσθηκε και ποιος από τους τρεις καλυμμένους πλανήτες είναι ο κυβερνήτης, θ’ αποκτήσει πολλή ενορατική κατανόηση. Θα βρει ότι είναι ικανός να ρίξει πολύ φως στο πρόβλημα του δόκιμου μαθητή, όταν εξετάζει τους εξωτερικούς κυβερνήτες και στα προβλήματα των μαθητών όταν ασχολείται με τους εσωτερικούς κυβερνήτες. Αν ο αστρολόγος εξετάσει τα τρία αυτά σημεία κι επιθυμεί να πειραματισθεί μαζί τους, θα γίνει ένα μεγάλο βήμα για την αποκάλυψη της αστρολογίας της ψυχής. Θα βρει επίσης χρήσιμο να επεξεργασθεί τις ανώτερες αντιστοιχίες των υλικών

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

340

πραγματικοτήτων τις οποίες αντιπροσωπεύουν οι οίκοι. Για παράδειγμα, θα σας δώσω κάποια ιδέα αυτών των αντιστοιχιών σε συνάρτηση με τους δύο πρώτους οίκους: Πρώτος Οίκος: Φυσικό σώμα ή μορφή – Το αιτιώδες σώμα της ψυχής. Εμφάνιση ή εκδήλωση – Η ανάδυση της ψυχής. Κεφάλι. Εγκέφαλος – Το κεφαλικό κέντρο. Προσωπική δραστηριότητα – Ψυχική έκφραση. Ιδιομορφίες κ.λπ. – Ακτινικοί τύποι και ποιότητες. Δεύτερος Οίκος: Οικονομικά. Χρηματικές συναλλαγές – Πράνα. Δαπάνες – Χρήση της ενέργειας. Κατοχές – Έλεγχος της μορφής. Απώλειες – Απόσυρση από την ύλη. Κέρδη – Απόκτηση πνευματικών δυνάμεων. Τους άλλους δέκα οίκους μπορείτε να τους επεξεργασθείτε μόνοι σας. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσετε, για παράδειγμα, σε σχέση με το δεύτερο οίκο (και η ίδια ιδέα μπορεί να εφαρμοσθεί σε όλους) ότι ο Ταύρος, η μητέρα της φώτισης και η Αφροδίτη, ο χορηγός του νου συν την ενσωματωμένη ψυχή, σχετίζονται και είναι ενεργοί σ’ αυτό τον οίκο. Το φως της ύλης και το φως της ψυχής ενέχονται αμφότερα στη χρήση της ενέργειας και στο πρόβλημα τι είναι επιθυμητό, τι θεωρείται απώλεια και ποιος πρέπει να είναι ο επιτευχθείς στόχος. Επομένως είναι ο οίκος των αξιών – υλικών ή πνευματικών. 1. Τα Κέντρα, οι Ακτίνες και τα Ζώδια. Ερχόμαστε τώρα να εξετάσουμε – σύντομα κι ανεπαρκώς, αλλά ελπίζω υποδηλωτικά – τα κέντρα καθώς σχετίζονται με τους πλανήτες, θεωρώντας αυτούς τους πλανήτες σαν εκφράσεις και διαβιβαστές των ακτινικών επιρροών. Θα αντιληφθείτε ότι ασχολούμαι μόνο με την αλληλεπίδραση μεταξύ πλανητών και κέντρων όσον αφορά τον άνθρωπο και μόνο με γενική και ευρεία έννοια επειδή αυτή η αλληλεπίδραση εξαρτάται από: 1. Το σημείο εξέλιξης. 2. Κατά πόσο η εστίαση της ζωής είναι: α. Κάτω από το διάφραγμα. β. Πάνω από το διάφραγμα. γ. Σε διαδικασία μεταφοράς απ’ το κατώτερο στο ανώτερο. 3. Τις ακτίνες της προσωπικότητας και της ψυχής. 4. Την κατάσταση των κέντρων κι αν αφυπνίσθηκαν, αφυπνίζονται ή είναι προς το παρόν αδιατάρακτα. Μόνο οι γενικεύσεις αυτές είναι δυνατές, επειδή το ζήτημα είναι αχανές και άπειρες

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

341

οι λεπτομέρειες στον κόσμο των αποτελεσμάτων. Μια άλλη περιπλοκή έγκειται στο γεγονός ότι μολονότι υπάρχουν επτά κύρια κέντρα, υπάρχουν δώδεκα πλανήτες οι οποίοι – σε χρόνο και χώρο – ρυθμίζουν τα κέντρα. Μόνο τα κέντρα των μυημένων κυβερνώνται από τους επτά ιερούς πλανήτες· στους μέσους ανθρώπους δεσπόζουν κάποιοι απ’ τους ιερούς πλανήτες και κάποιοι απ’ τους μη-ιερούς. Στον υπανάπτυκτο άνθρωπο ελέγχουν οι πέντε μη-ιεροί πλανήτες, με τα κέντρα της καρδιάς και της κεφαλής υπό τον έλεγχο δύο ιερών πλανητών, οι οποίοι πλανήτες καθορίζονται απ’ τις ακτίνες της ψυχής και της προσωπικότητας. Καθώς ο ακτινικός τύπος δεν προβάλλει μέχρι να υπάρξει κάποιος βαθμός προχωρημένης ανάπτυξης, θα σας είναι φανερό ότι το θέμα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο· οι δογματικοί ισχυρισμοί δεν είναι δυνατοί μέχρι την εποχή που ο αστρολόγος θα είναι σίγουρος για τις δύο κύριες ακτίνες του ατόμου. Όμως μπορούν να γίνουν οι εξής βασικές δηλώσεις: 1. Όλα τα κέντρα κυβερνώνται απ’ τη μια ή την άλλη ακτίνα. 2. Οι ακτίνες χρησιμοποιούν τους πλανήτες σαν πράκτορες διαβίβασης και γνωρίζουμε ποιες ακτίνες – σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο – σχετίζονται με τους διάφορους πλανήτες. Όπως δόθηκε προηγουμένως, ισχύουν τα ακόλουθα: Ιεροί Πλανήτες 1. Ήφαιστος...................1η ακτίνα 2. Ερμής.......................4η ακτίνα 3. Αφροδίτη...................5η ακτίνα 4. Δίας...........................2η ακτίνα 5. Κρόνος.......................3η ακτίνα 6. Ποσειδών...................6η ακτίνα 7. Ουρανός....................7η ακτίνα

Μη-Ιεροί Πλανήτες 1. Άρης......................6η ακτίνα 2. Γη..........................3η ακτίνα 3. Πλούτων...............1η ακτίνα 4. Σελήνη..................4η ακτίνα (καλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη) 5. Ήλιος....................2η ακτίνα

3. Η συνηθισμένη ανθρωπότητα κυβερνάται από τους εξωτερικούς πλανήτες· η προχωρημένη ανθρωπότητα, οι μαθητές και οι μυημένοι από τους εσωτερικούς πλανήτες. 4. Το ηλιακό ζώδιο – με τους εξωτερικούς πλανητικούς κυβερνήτες – κυβερνά την προσωπικότητα, υποδεικνύει την κληρονομιά και τον εξοπλισμό και είναι το άθροισμα όσων υπήρξαν, παρέχοντας έτσι το υπόβαθρο. 5. Το ανατέλλον ζώδιο, με τους εσωτερικούς πλανητικούς κυβερνήτες, υποδεικνύει τον ψυχικό σκοπό και δείχνει το δρόμο για το μέλλον, προσφέροντας ευκαιρία. 6. Το ωροσκόπιο που δομείται γύρω από το ηλιακό ζώδιο, είναι επαρκές για τη συνηθισμένη ανθρωπότητα. Οι εξωτερικοί πλανήτες κυβερνούν και ο άνθρωπος ζει μέσα στους περιορισμούς των δώδεκα οίκων. 7. Το ωροσκόπιο που δομείται γύρω από το ανατέλλον ζώδιο, με τους εσωτερικούς πλανήτες να κυβερνούν, θα μεταδώσει το πεπρωμένο του μαθητή. Όπως σας είπα, ο μαθητής θα ανταποκριθεί αργότερα στις επιδράσεις των δώδεκα βραχιόνων των τριών Σταυρών καθώς διαχύνουν τις επιρροές τους μέσω των εσωτερικών πλανητικών κυβερνητών δια των δώδεκα οίκων.

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

342

8. Το ηλιακό ζώδιο που διέπεται από τους κυβερνώντες εσωτερικούς πλανήτες και το ανατέλλον ζώδιο που κυβερνάται επίσης απ’ τους εσωτερικούς πλανήτες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αμφότερα για την κατάστρωση του ωροσκοπίου του μυημένου· όταν τοποθετηθούν το ένα πάνω στο άλλο, θα εμφανισθεί η εξωτερική ζωή του μυημένου στους τρεις κόσμους και η εσώτερη ζωή της υποκειμενικής αντίληψης. Αυτός ο τρόπος της υπέρθεσης θα είναι ένα χαρακτηριστικό της νέας αστρολογίας. 9. Όταν χρησιμοποιείται σε ένα χάρτη το ηλιακό ζώδιο με τους εξωτερικούς κυβερνήτες κι επίσης χρησιμοποιείται το ανατέλλον ζώδιο με τους εσωτερικούς κυβερνήτες και τοποθετηθεί ο ένας πάνω στον άλλο, θα εμφανισθεί το πρόβλημα του μαθητή σε οποιαδήποτε ενσάρκωση. Αν οι δηλώσεις αυτές προστεθούν στις τρεις που σας έδωσα νωρίτερα, θα έχετε δώδεκα εισηγήσεις για τις γραμμές στις οποίες πρέπει να γίνει η νέα αστρολογική έρευνα, προσφέροντάς σας την απόδειξη της ακρίβειας των αστρολογικών συμπερασμάτων και την εγγύηση της αλήθειας όσων σας λέω. Είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσετε ποιες πλανητικές επιδράσεις ρυθμίζουν τα κέντρα στο τέταρτο βασίλειο της φύσης ή στη Γη (θεωρώντας την σαν φορέα του πλανητικού Λόγου) όπως και στον άνθρωπο, το άτομο, εκτός αν είναι γνωστό το σημείο εξέλιξης και μπορεί να προσδιορισθεί το στάδιο στην Ατραπό της Επιστροφής στο οποίο στέκει ο Ένοικος στη μορφή – μακροκοσμικός και μικροκοσμικός. Το όλο αντικείμενο μετατοπίζεται και μεταβάλλεται συνεχώς, όπως ακριβώς το ανθρώπινο ον ατομικά αλλάζει συνεχώς την εστίασή του ή μπορεί να βρεθεί ότι εργάζεται πρώτα σε κάποια περιοχή του “σώματος δύναμής” του (τα τρία ουσιαστικά σώματα) κι έπειτα σε κάποια άλλη. Κάθε μεταβαλλόμενη προσωπικότητα βλέπει να εισέρχεται μια διαφορετική ακτινική δύναμη και κάθε ακτίνα κυβερνά ή διαβιβάζει τις δυνάμεις της μέσω του ενός ή του άλλου από τα επτά κέντρα· το ηλιακό ζώδιο σε κάθε ενσάρκωση θα είναι διαφορετικό, οδηγώντας αναγκαστικά σε ένα διαφορετικό ανατέλλον ζώδιο κι επομένως σε μια τελείως νέα ομάδα πλανητικών επιρροών. Έτσι τα κέντρα στο ζωτικό σώμα περιέρχονται υπό ποικίλες πιέσεις και διέγερση. Σε μια ζωή η εφαρμοζόμενη διέγερση μπορεί να τείνει να ζωογονήσει το ηλιακό πλέγμα ή να οδηγήσει τις ενέργειές του προς τα πάνω στο ανώτερο σημείο μεταφοράς του, το καρδιακό κέντρο. Σε μια άλλη μπορεί να ιδωθεί ότι εστιάζεται στο κέντρο του λαιμού και με έμμεση δραστηριότητα να επηρεάζει το ιερό κέντρο και – υπό το μεγάλο Νόμο της Έλξης – να προκαλεί την ανύψωση της δύναμης στην ανώτερη δημιουργική εστία. Όπως καλά ξέρετε θεωρητικά, η Επιστήμη του Αποκρυφισμού είναι η Επιστήμη των Ενεργειών και των δυνάμεων πάνω στις οποίες κάνουν την κρούση τους· αυτή όταν αφορά τον άνθρωπο, το άτομο και τα κέντρα μέσα στον ανθρώπινο φορέα (μεγάλα και μικρά) οδηγεί στην Επιστήμη της Λάγια Γιόγκα ή των κέντρων δύναμης. Αυτά πάλι, σύμφωνα με τα αστρολογικά συμπεράσματα, περιέρχονται υπό την επιρροή

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

343

ορισμένων πλανητικών κυβερνητών. Αυτοί με τη σειρά τους τα σχετίζουν με ορισμένα μεγάλα Τρίγωνα Δύναμης, που σχηματίζονται από τρεις κύριους ρυθμιστικούς αστερισμούς. Επομένως η έμφαση τίθεται στην Επιστήμη των Τριγώνων και στη συμπεριλαμβανόμενη Επιστήμη της Εσωτερικής Αστρολογίας· αυτή πρέπει αναπόφευκτα να πάρει σχήμα με όρους ενέργειας η οποία λαμβάνεται, μεταφέρεται και χρησιμοποιείται, ρίχνοντας φως πάνω στους δυσνόητους παράγοντες που ρυθμίζουν τα κέντρα και κάνουν έτσι τον άνθρωπο ό,τι είναι σε μια δεδομένη στιγμή. Αποτελεί δήλωση γεγονότος ότι ο κόσμος του αποκρυφιστή είναι ο κόσμος της ενέργειας, των δυνάμεων, της προέλευσής τους, του σημείου κρούσης τους και των μεθόδων αφομοίωσης και μεταφοράς τους ή εξάλειψής τους. Μέχρι όμως να υπάρξει κάποια επιστημονική μέθοδος κατανόησης, κάποιος τρόπος προσαρμογής της ζωής σ’ αυτούς τους παράγοντες και κάποια διαδικασία πειραματισμού προκειμένου να αποδειχθεί το γεγονός, η δήλωση παραμένει σχετικά άχρηστη για το μη νοήμον ανθρώπινο ον· παραμένει υπό τη μορφή υπόθεσης που πρέπει να αποδειχθεί ή να διαψευσθεί. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να κυριαρχήσει την κατώτερη φύση του κι έχει το στόχο να εκφράσει την έμφυτη θειότητά του, χρειάζεται ένα χρυσό νήμα με το οποίο να μπορεί να βρει το δρόμο του έξω από τα σπήλαια της σύγχυσης και τις περιοχές της εικασίας και της έρευνας. Αυτή τη διαδικασία της έρευνας, της επαγωγής και της απόδειξης θα την προσφέρει τελικά η Επιστήμη της Εσωτερικής Αστρολογίας και οι επικουρικές επιστήμες της. Τα θεμέλια έχουν ήδη τεθεί. Όσα δίνω εδώ μπορούν να προσφέρουν ένα ακόμη βήμα προς τα εμπρός και περισσότερο φως. Θα μπορούσε να δηλωθεί εδώ ότι μέχρι να κατασκευασθεί οριστικά η ανταχκάρανα (η γέφυρα φωτός ανάμεσα στον ανώτερο και τον κατώτερο νου, ανάμεσα στην Πνευματική Τριάδα και την τριπλή προσωπικότητα), αυτές οι επιστήμες θα παραμένουν δυσνόητες για τη μέση διανόηση. Όμως όταν δραστηριοποιηθεί η ενόραση μέσω της ανταχκάρανα, θα αρχίσει βαθμιαία να εισρέει φως. Ο κόσμος πρέπει να αρχίσει να αποδέχεται και να δίνει βάρος στα συμπεράσματα των ενορατικών του· έκαναν πάντα τα πρώτα αναγκαία βήματα για την ανέλιξη της ανθρώπινης συνείδησης. Η πολυπλοκότητα των λεπτομερειών είναι εκείνη που ευθύνεται κυρίως για τη σύγχυση. Η ενόραση (όπως την κατανοεί ο φιλόσοφος) είναι η ικανότητα να φτάνουμε στη γνώση μέσω της δραστηριότητας κάποιας έμφυτης αίσθησης πέρα απ’ τις εκλογικεύουσες ή λογικές διαδικασίες. Δραστηριοποιείται όταν τα αποθέματα του κατώτερου νου έχουν χρησιμοποιηθεί, διερευνηθεί κι εξαντληθεί. Τότε και μόνο τότε αρχίζει να λειτουργεί η αληθινή ενόραση. Είναι η αίσθηση της σύνθεσης, η ικανότητα να σκέφτεσθε με σύνολα και να προσεγγίζετε τον κόσμο των αιτίων. Όταν αυτό γίνει εφικτό, ο ερευνητής αστρολόγος θα βρει ότι οι πολυπλοκότητες του προβλήματος θα εξαφανισθούν και οι λεπτομέρειες θα πάρουν μια προφανή θέση και με τέτοιο τρόπο ώστε το σύνολο θα προβάλλει στο εκτυφλωτικό φως της βεβαιότητας. Επί του παρόντος οι σπουδαστές μπορούν να δουν μόνο τα δένδρα κι όχι το δάσος, όπως λέει η παροιμία και η παροιμία αυτή είναι σωστή. Αυτές οι επιστήμες ερμηνεύονται

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

344

αμοιβαία. Στη διάρκεια του βιόκυκλου της ανθρωπότητας δια του οποίου περνάμε τώρα, θα βρεθεί στη σχέση των κέντρων και των ακτίνων κι επομένως στη σχέση των κέντρων και των πλανητών ότι τα κέντρα διέπονται από τις ακόλουθες ακτίνες: ΜΕΣΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ – ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Κέντρο Κεφαλής.............................πρώτη ακτίνα.............................Πλούτων. Κέντρο Άζνα...................................πέμπτη ακτίνα............................Αφροδίτη. Κέντρο Λαιμού...............................τρίτη ακτίνα...............................Γη. Κέντρο Καρδιάς.............................δεύτερη ακτίνα...........................Ήλιος. Κέντρο Ηλιακού Πλέγματος..........έκτη ακτίνα ...............................Άρης. Ιερό Κέντρο....................................έβδομη ακτίνα............................Ουρανός. Βάση Σπονδυλικής Στήλης.............πρώτη ακτίνα.............................Πλούτων. ΜΑΘΗΤΕΣ, ΜΥΗΜΕΝΟΙ – ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Κέντρο Κεφαλής.............................πρώτη ακτίνα.............................Ήφαιστος. Κέντρο Άζνα...................................πέμπτη ακτίνα............................Αφροδίτη. Κέντρο Λαιμού ..............................τρίτη ακτίνα................................Κρόνος. Κέντρο Καρδιάς..............................δεύτερη ακτίνα...........................Δίας. Κέντρο Ηλιακού Πλέγματος..........έκτη ακτίνα................................Ποσειδών. Ιερό Κέντρο....................................έβδομη ακτίνα............................Ουρανός. Βάση Σπονδυλικής Στήλης.............πρώτη ακτίνα.............................Πλούτων.

Σ’ αυτές τις ακτίνες πρέπει να προστεθεί (και στις δύο ομάδες ανθρώπινων όντων) η τέταρτη ακτίνα που κυβερνά την ίδια την ανθρωπότητα σαν κέντρο στο σώμα του πλανητικού Λόγου, φέρνοντας έτσι όλες τις ακτινικές επιρροές σ’ ένα επταπλό ρεύμα ενέργειας, επιδρώντας στον κατώτερο εαυτό στους τρεις κόσμους ή σ’ εκείνους που εισέρχονται ή είναι τμήμα του πέμπτου βασιλείου στη φύση. Το πρόβλημα της ανθρωπότητας σαν σύνολο εντείνεται απ’ το πρόβλημα του ατόμου μέσα σ’ αυτό το σύνολο. Στις επιδράσεις στις οποίες υπόκειται σαν άτομο από το παρελθόν του και το ιδιάζον ωροσκόπιο του και σ’ εκείνες τις οποίες συμμερίζεται σαν τμήμα του τέταρτου βασιλείου της φύσης πρέπει να προστεθούν τα αποτελέσματα των δύο κύριων ακτίνων του (προσωπικής κι εγωικής). Υποδεικνύουν τον τύπο του μηχανισμού και την ψυχική του ποιότητα. Δεν πρέπει να λησμονείται επίσης ότι τα επτά του κέντρα βρίσκονται σε στενή σχέση με τα πλανητικά κέντρα κι ότι δε ρυθμίζεται μόνο απ’ τα κέντρα της φύσης του και τις ακτίνες τους, αλλά κι απ’ τα κέντρα που βρίσκονται στο ανθρώπινο βασίλειο καθώς κι απ’ τα πλανητικά κέντρα. Μ’ αυτά θ’ ασχοληθούμε τώρα. 2. Οι Φυλές, οι Ακτίνες και τα Ζώδια. Το θέμα που θα εξετάσουμε τώρα έχει γενικό ενδιαφέρον αλλά όχι ατομική σημασία. Επιχειρηματολογώντας, όπως πρέπει πάντα, από το παγκόσμιο στο ιδιαίτερο, είναι ουσιώδες να σχετίσει η ανθρωπότητα το μηχανισμό της με το μεγαλύτερο μηχανισμό δια του οποίου λειτουργεί η πλανητική Ζωή και να δει την

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

345

ψυχή της σαν απειροελάχιστο τμήμα της παγκόσμιας ψυχής. Επομένως είναι αναγκαίο για κάποιον να σχετίσει το ηλιακό του ζώδιο με το ανατέλλον του ζώδιο και την ψυχή του με την προσωπικότητά του, θεωρώντας αμφότερες σαν όψεις και ακέραια μέρη της ανθρώπινης οικογένειας. Αυτό θα συμβαίνει αυξανόμενα. Η διαδικασία αυτή αρχίζει να καταδεικνύεται στη σταθερά διευρυνόμενη ομαδική, εθνική και φυλετική συνείδηση που εκδηλώνει σήμερα η ανθρωπότητα – μια συνείδηση που εμφανίζεται σαν πνευματική περιεκτικότητα ή σαν ανώμαλη και μοχθηρή απόπειρα (από τη σκοπιά της ψυχής) να συγχωνεύσει και να σμίξει όλα τα έθνη σε μια παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε υλικά ζητήματα και δεσπόζεται από ένα υλικό όραμα. Δεν υπήρχε τίποτε πνευματικό στο όραμα των ηγετών των δυνάμεων που ονομάσθηκαν δυνάμεις του Άξονα. Αλλά η πνευματική πρόθεση του ανθρώπινου γένους αυξάνει αργά κι ο μεγάλος Νόμος των Αντιθέσεων θα φέρει τελικά φώτιση. Κάνω αυτές τις αναφορές στην τωρινή παγκόσμια κατάσταση γιατί αν όσα πρέπει να πω δεν έχουν πρακτική αξία στη διάρκεια αυτού του αιώνα του πεπρωμένου, θα έπρεπε να εργασθώ με άλλους τρόπους και μεθόδους ανύψωσης της ανθρώπινης συνείδησης. Αλλά υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν τα ζητήματα καθαρά και οι οποίοι θα εφαρμόσουν κατάλληλα τις μεταδιδόμενες αλήθειες και γι’ αυτούς γράφω. Το θέμα μας αφορά τα πλανητικά κέντρα, τις ακτίνες και τα ζώδια που τα κυβερνούν και τα ελέγχουν. Πρώτα απ’ όλα θα εφιστούσα την προσοχή σας στα εξής γεγονότα που απαιτούν επανάληψη: 1. Η Γη μας που είναι ένας μη-ιερός πλανήτης, βρίσκεται σε διαδικασία να γίνει ιερός πλανήτης. Αυτό σημαίνει ένα μεσοδιάστημα αναστάτωσης, χάους και δυσκολίας. 2. Αυτή η μεταφορά από τις κατώτερες καταστάσεις συνείδησης, που εκφράζονται δια των κατώτερων κέντρων, σε μια ανώτερη κατάσταση μπορεί και θα συμβεί σ’ αυτή την παγκόσμια περίοδο και σ’ αυτό τον αιώνα αν το επιθυμεί η ανθρωπότητα, αν τελικά θριαμβεύσουν οι Δυνάμεις του Φωτός κι αν η νέα παγκόσμια τάξη έλθει σε ύπαρξη. Θα γίνει αν μαθευτούν τα μαθήματα του πολέμου και σαν αποτέλεσμα ακολουθήσει ορθή δράση. 3. Πρέπει επίσης να έχετε κατά νου τρεις παράγοντες: α. Το όλο πρόβλημα είναι αχανέστερο απ’ ό,τι μπορεί να συλλάβει η ανθρώπινη συνείδηση, επειδή αφορά τη ζωική εμπειρία κι ένα σημείο κρίσης στη ζωή του πλανητικού Λόγου. β. Ο Κύριος του Κόσμου αποδεσμεύει νέες ενέργειες στη μορφική όψη, δηλαδή στη Ζωή και τις ζωές των διαφόρων βασιλείων στη φύση. Η ανθρωπότητα επειδή είναι πιο αναπτυγμένη – τόσο απ’ τη σκοπιά του μηχανισμού όσο και της συνείδησης – είναι το σημείο της μέγιστης ανταπόκρισης. Το ορυκτό βασίλειο δια της εκτεταμένης χρήσης της μορφής του για την ικανοποίηση των αναγκών του πολέμου – πυρομαχικά, πλοία, αεροπλάνα κ.λπ. – επηρεάζεται βαθιά, όπως και τα κτίρια, λόγου χάρη, στις βομβαρδισμένες πόλεις· το φυτικό βασίλειο επηρεάζεται σχεδόν το ίδιο βαθιά

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

346

δια της καταστροφής απέραντων εκτάσεων δασών, αγρών και φυτειών. γ. Η Σαμπαλλική δύναμη που προωθεί έτσι το έργο της καταστροφής, είναι μια όψη της θέλησης και της πρόθεσης του πλανητικού Λόγου, αλλά το πρώτο και κύριο αποτέλεσμά της ήταν να διεγείρει τη θέληση-για-δύναμη και τη θέλησηγια-κατοχή ορισμένων μεγάλων και μη πνευματικών ομάδων. Αργότερα αυτή η όψη της θέλησης θα εφελκύσει τη θέληση-για-το-καλό και τη θέληση-για-δόμηση και σ’ αυτή η ανθρωπότητα θα ανταποκριθεί σε μεγάλη κλίμακα. Έτσι το κακό που διαδίδεται πλατιά σήμερα από τους εχθρούς των Δυνάμεων του Φωτός θα εξουδετερωθεί από τη σταθερή πρόθεση των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης να εργασθούν για το καλό του συνόλου κι όχι κάποιου τμήματος. Θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι αυτό που αληθινά συμβαίνει σήμερα στον κόσμο είναι η μεταφορά της ενέργειας του πλανητικού ηλιακού πλέγματος στο πλανητικό καρδιακό κέντρο. Οι δυνάμεις της απληστίας, της επιθετικότητας, της γοητείας και της πλεονεξίας θα μετουσιωθούν στην τωρινή κάμινο του πόνου και της πύρινης αγωνίας και θα υψωθούν στο καρδιακό κέντρο. Εκεί θα μεταβληθούν σε δύναμη θυσίας, περιεκτικής παραίτησης, καθαρής όρασης του όλου και συνεργασίας· αυτή είναι μια όψη της αρχής του μερισμού. Όταν λέω αυτά τα λόγια, δε μιλώ ιδεαλιστικά ή μυστικιστικά. Υποδεικνύω τον άμεσο στόχο· υποδεικνύω ένα πρόβλημα της πλανητικής μας Θεότητας· σας δίνω το κλειδί μιας επιστημονικής διαδικασίας που διαδραματίζεται κάτω απ’ τα μάτια μας και η οποία βρίσκεται σήμερα σε ένα σημείο κρίσης. Καθώς αυτή είναι η Αρεία ή πέμπτη φυλετική ρίζα (και δε χρησιμοποιώ τον όρο με τη Γερμανική, υλιστική και ψευδή έννοια) υπάρχουν σήμερα στο σώμα Εκείνου στον Οποίο ζούμε, κινούμαστε και υπάρχουμε, πέντε εστιακά σημεία πνευματικής ενέργειας, που εκφράζονται μέσω πέντε αφυπνισμένων κέντρων σ’ αυτό το σώμα. Αυτά τα πέντε είναι: 1. 2. 3. 4. 5.

Γενεύη – Η Ευρωπαϊκή ήπειρος. Λονδίνο – Η Βρετανική Κοινοπολιτεία των Εθνών. Νέα Υόρκη – Η Αμερικανική ήπειρος. Νταρτζήλινγκ – Κεντρική και Δυτική Ασία. Τόκυο – Για την Άπω Ανατολή.

Σήμερα τα πέντε αυτά κέντρα διεγείρονται και ζωογονούνται ανώμαλα κι εσκεμμένα. Η ενέργεια που ρέει απ’ αυτά επηρεάζει βαθιά τον κόσμο, διατηρώντας μια μεγάλη ελπίδα για το μέλλον, αλλά προκαλώντας διασπαστικά και καταστροφικά αποτελέσματα όσον αφορά την υλική πλευρά της ανθρώπινης ζωής. Υπάρχουν δύο κέντρα στην πλανητική Ζωή, τα οποία είναι προς το παρόν σχετικά ήρεμα όσον αφορά οποιοδήποτε παγκόσμιο αποτέλεσμα. Σ’ αυτά δεν αποδίδω κανένα εστιακό σημείο πέρα από τη νύξη ότι το ένα θα βρεθεί κάποια μέρα στην Αφρικανική ήπειρο κι ακόμη αργότερα (πολλά εκατομμύρια χρόνια μετά) θα ανακαλυφθεί ένα άλλο στην

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

347

περιοχή της Αυστραλίας. Όμως σ’ αυτή την πέμπτη φυλετική ρίζα σχετιζόμαστε με πέντε κέντρα. Η δύναμη που εκφράζει το κέντρο της Γενεύης (προς το παρόν αναποτελεσματικά, αν κι αργότερα θα επέλθει κάποια αλλαγή) είναι εκείνη της δεύτερης Ακτίνας της Αγάπης-Σοφίας με την κύρια έμφασή της αυτή την εποχή στην ποιότητα της περιεκτικότητας. Αφορά τη “σύνδεση με αδελφική αγάπη” και την έκφραση της φύσης της υπηρεσίας. Το πλανητικό αυτό κέντρο που ρυθμίζει τη μικρή χώρα της Ελβετίας, είχε ένα πολύ δυναμικό αποτέλεσμα σ’ αυτή τη χώρα· αν μελετηθούν αυτά τα αποτελέσματα θα καταδείξουν μια μελλοντική δυνατότητα για τον κόσμο, εφόσον η ροή της ενέργειάς του παρεμποδισθεί λιγότερο. Προκάλεσε τη συγχώνευση τριών ισχυρών φυλετικών τύπων σε ομαδικό σχηματισμό κι όχι με ανάμειξη όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες· επέτρεψε σε δύο σχετικά ανταγωνιστικές διαιρέσεις της Χριστιανικής πίστης να εργασθούν μαζί με ελάχιστη τριβή· έκανε τη Γενεύη έδρα του Ερυθρού Σταυρού – της παγκόσμιας αυτής δραστηριότητας που εργάζεται αμερόληπτα για τους πολίτες όλων των χωρών και για τους φυλακισμένους όλων των εθνών· στέγασε εκείνο το θλιβερό αλλά καλοπροαίρετο πείραμα που ονομαζόταν Κοινωνία των Εθνών· είναι εκείνο που προστάτευσε τη μικρή αυτή χώρα απ’ την επιθετική σάρωση των δυνάμεων του Άξονα. Το ρητό ή ο φθόγγος αυτού του κέντρου είναι “Ζητώ να συγχωνεύω, να σμίγω και να υπηρετώ”. Η δύναμη που επικεντρώνεται στο Λονδίνο είναι εκείνη της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης στη δομητική της όψη κι όχι στην καταστροφική της όψη. Η υπηρεσία του συνόλου που επιχειρείται με μεγάλο τίμημα και η προσπάθεια να εκφρασθεί ο Νόμος της Σύνθεσης είναι η νέα έμφαση που διαχύνεται από τη Σαμπάλλα. Απ’ όπου και το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις πολλών εθνών βρήκαν άσυλο στη Μεγάλη Βρετανία. Επίσης αν οι Δυνάμεις του Φωτός θριαμβεύσουν εξαιτίας της συνεργασίας του ανθρώπινου γένους, η ενέργεια που εκφράζεται μέσω της ισχυρής αυτής αυτοκρατορίας θα είναι δυναμική στην εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας τάξης νοήμονος δικαιοσύνης και δίκαιης οικονομικής διανομής. Όπως σας είπα νωρίτερα σ’ αυτή την πραγματεία (βλέπε την τελευταία σελίδα της Πραγματείας επί των Επτά Ακτίνων, Τόμ. Ι), ο βασικός τόνος αυτής της δύναμης είναι “Υπηρετώ”. Η δύναμη που εκφράζεται δια του κέντρου της Νέας Υόρκης είναι η δύναμη της έκτης Ακτίνας της Αφοσίωσης ή Ιδεαλισμού. Απ’ όπου και οι διαμάχες που απαντώνται παντού μεταξύ των ποικίλων ιδεολογιών και η κύρια διαμάχη μεταξύ εκείνων που εκπροσωπούν το μεγάλο ιδεώδες της παγκόσμιας ενότητας που επέρχεται απ’ την ενωμένη προσπάθεια των Δυνάμεων του Φωτός η οποία υποστηρίζεται από τη συνεργατική προσπάθεια όλων των δημοκρατικών εθνών και της χωριστικής υλιστικής στάσης εκείνων που ζητούν να εμποδίσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναλάβουν τις ευθύνες τους και τη σωστή τους θέση στις παγκόσμιες υποθέσεις. Η τελευταία αυτή ομάδα, αν επιτύχει στην προσπάθειά της, θ’ αρνηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες το μερίδιο τους στα “δώρα των θεών στην ερχόμενη εποχή της ειρήνης που θα διαδεχθεί το τωρινό σημείο της κρίσιμης αιώρησης”, όπως το

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

348

εκφράζει το Αρχαίο Σχόλιο. Η έκτη ακτίνα είτε είναι στρατιωτική και δραστήρια, είτε μυστικιστική, φιλειρηνική και προς το παρόν μάταιη και οι δύο αυτές όψεις ρυθμίζουν επί του παρόντος τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο βασικός τόνος του παγκόσμιου αυτού κέντρου είναι “Φωτίζω το Δρόμο” κι αυτό είναι το προνόμιο των Πολιτειών, αν το διαλέξει ο λαός τους κι επιτρέψει στην παγκόσμια ανθρωπιστική, αυτοθυσιαστική (αυτο-εγκαινιαζόμενη) και σταθερή απόφαση να κυβερνήσει δικαιωματικά τις τωρινές τους στάσεις και πολιτικές. Αυτό γίνεται βραδέως και οι ιδιοτελείς φωνές των τυφλών ιδεαλιστών, των φοβισμένων και των χωριστικών πεθαίνουν. Όλα αυτά συμβαίνουν υπό την έμπνευση της υπηρεσίας που υποκινείται από αγάπη. Έτσι οι δύο κύριες δημοκρατίες μπορούν τελικά ν’ αποκαταστήσουν την παγκόσμια τάξη, ν’ αρνηθούν την παλιά τάξη της ιδιοτέλειας και της επιθετικότητας και να εισαγάγουν τη νέα τάξη της παγκόσμιας κατανόησης, του παγκόσμιου μερισμού και της παγκόσμιας ειρήνης. Η ειρήνη θα είναι αποτέλεσμα της κατανόησης και του μερισμού κι όχι η αιτία τους, όπως τόσο συχνά υπονοούν οι ειρηνιστές. Η δύναμη που διαχύνεται από το Νταρτζήλινγκ αυτή την εποχή είναι εκείνη της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης. Η εγωική ακτίνα της Ινδίας είναι η πρώτη ακτίνα, απ’ όπου και το άμεσο αποτέλεσμα της εισροής Σαμπαλλικής δύναμης είναι η διέγερση της θέλησης-για-δύναμη όλων των δικτατόρων, είτε είναι υποψήφιοι παγκόσμιοι δικτάτορες, όπως ο Χίτλερ και η ομάδα του των κακών ανθρώπων, εκκλησιαστικοί δικτάτορες σε κάθε θρησκεία, οικονομικοί δικτάτορες σε κάθε επιχειρηματικό όμιλο σε κάθε τμήμα του κόσμου, είτε οι μικροί εκείνοι δικτάτορες, οι τύραννοι στο σπίτι. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσετε ότι ο βασικός τόνος της Ινδίας είναι “Κρύβω το φως” κι αυτό ερμηνεύθηκε ότι σημαίνει πως το φως διαχύνεται απ’ την Ανατολή κι ότι το δώρο της Ινδίας στον κόσμο είναι το φως της Προαιώνιας Σοφίας. Αυτό αληθεύει κατά μια έννοια, αλλά υπάρχει μια ευρύτερη και βαθύτερη έννοια με την οποία θα αποδειχθεί ότι αληθεύει. Όταν η πρόθεση και ο σκοπός της μεγάλης Ζωής που εργάζεται δια της Σαμπάλλα εκτελεσθεί και βρίσκεται σε διαδικασία έκφρασης, θα αποκαλυφθεί ένα φως που ποτέ μέχρι τώρα δεν έγινε ορατό ή γνωστό. Υπάρχει μια φράση στις Χριστιανικές Γραφές που λέει “εν τω φωτί αυτώ οψόμεθα φως”· αυτό σημαίνει ότι με το μέσον του φωτός της σοφίας που διαχύνεται στις καρδιές μας δια της Προαιώνιας Σοφίας, θα δούμε τελικά το Φως της Ζωής καθαυτής – κάτι προς το παρόν άνευ νοήματος και ακατάληπτο για την ανθρωπότητα, αλλά το οποίο θα αποκαλυφθεί αργότερα όταν ξεπερασθεί το τωρινό σημείο κρίσης. Για τη φύση του και το αποτέλεσμά του δεν έχω τίποτε να σας πω προς το παρόν. Εδώ θα ήθελα να παρεμβάλω κάποια σχόλια. Έχει βαθιά σημασία να αντιληφθείτε ότι η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες σχετίζονται στενά κι αυτή η σχέση καθιστά ορισμένες πραγματικότητες και δραστηριότητες αναπόφευκτες, εφόσον η ψυχή κάθε έθνους λειτουργεί δυναμικά· κι ότι η Ινδία και η Μεγάλη Βρετανία σχετίζονται δια της πρώτης ακτινικής προσωπικότητας της Μεγάλης Βρετανίας και της εγωικής ακτίνας της Ινδίας. Οι επιπτώσεις είναι σαφείς κι ενδιαφέρουσες κι επίσης ενθαρρυντικές. Η όψη συνείδηση του Βρετανικού λαού μετατοπίζεται σταθερά στην

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

349

έκφραση της δεύτερης ακτινικής του ψυχής, απ’ όπου και το άδραγμα της ευκαιρίας αυτή την εποχή να υπηρετήσει την ανθρωπότητα με τεράστιο τίμημα. Το ίδιο πράγμα συμβαίνει στον Αμερικανικό λαό. Όπως είπα, το πρόβλημα των μετατοπιζόμενων ιδεαλισμών είναι μεγάλο κι ο πειρασμός είναι να κρυφτεί πίσω απ’ τη γοητεία της μάχης για κάποιο ιδεώδες, παρά να αντιδράσει στην παγκόσμια ανάγκη και να παραλείψει ν’ αντιδράσει στην ακτίνα της ψυχής που είναι η δεύτερη ακτίνα της αγάπης. Οι δυνάμεις που ρέουν μέσω του Τόκυο είναι εκείνες της πρώτης Ακτίνας στην κατώτερη υλιστική της όψη. Η Ιαπωνία κυβερνάται απ’ την ψυχική ακτίνα στη συνείδηση των ηγετών της. Η έκτη ακτινική προσωπικότητά της ανταποκρίνεται στην κλήση της πρώτης ακτινικής ενέργειας· απ’ όπου και οι τωρινές δυσάρεστες στάσεις και δραστηριότητες κι απ’ όπου επίσης ο δεσμός της με τη Γερμανία δια της ψυχικής ακτίνας αμφότερων των εθνών και με την Ιταλία δια της ακτίνας της προσωπικότητας. Απ’ όπου συνεπώς κι ο Άξονας. Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι σ’ αυτές τις αλληλοσχετίσεις δεν υπάρχει αμετάβλητη μοίρα ή αναπόφευκτο πεπρωμένο. Ο στόχος του μαθητή ατομικά είναι να χειρισθεί τις δυνάμεις που δρουν πάνω του με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να προκύψει μόνο εποικοδομητικό καλό. Μπορεί να κάνει κατάχρηση της ενέργειας ή να τη χρησιμοποιεί για ψυχικούς σκοπούς. Το ίδιο συμβαίνει με τα έθνη και τις φυλές. Η μοίρα των εθνών βρίσκεται συνήθως στα χέρια των ηγετών τους· παρατάσσουν τις δυνάμεις των εθνών, εστιάζουν την εθνική πρόθεση (αν είναι αρκετά ενορατικοί) κι αναπτύσσουν τα χαρακτηριστικά του λαού, αφήνοντας πραγματικά πίσω τους τη μνήμη των συμβόλων της εθνικής πρόθεσης, τα ιδεώδη ή τη διαφθορά. Αυτό μπορεί να ιδωθεί να γίνεται με έκδηλο τρόπο από τις δύο μεγάλες ηγετικές ομάδες των παγκόσμιων ηγετών: Τις τρεις ομάδες ηγετών του Άξονα που κυριαρχούνται από την κακοποιό Γερμανική ομάδα, με την Ιταλία και την Ιαπωνία να μάχονται κατά διαλείμματα (σπανίως συνειδητά, αλλά συχνά ασυνείδητα) την κακή επιρροή και τη δεύτερη ομάδα – τους ηγέτες των Συμμαχικών Δυνάμεων που αντιπροσωπεύουν τα έθνη τους. Αδιάφορο τι μπορεί να δείχνει η ιστορία του παρελθόντος για πολλά συμμαχικά έθνη (παλιές επιθετικότητες, αρχαίες σκληρότητες κι εσφαλμένες πράξεις), ζήτησαν να συνεργασθούν με τις Δυνάμεις του Φωτός και προσπάθησαν να διασώσουν την ανθρώπινη ελευθερία – πολιτική, θρησκευτική και οικονομική. Θα ήθελα επίσης να υποδείξω φευγαλέα ότι οι δύο κύριες διαιρέσεις του κόσμου – οι Δυτικοί και οι Ανατολίτες – κυβερνώνται από ορισμένες ακτινικές ενέργειες ως εξής: Δυτικοί.........................Ακτίνα Ψυχής.................................Ακτίνα II Ακτίνα Προσωπικότητας................Ακτίνα IV Ανατολίτες...................Ακτίνα Ψυχής.................................Ακτίνα IV Ακτίνα Προσωπικότητας................Ακτίνα III Θα σας υπενθύμιζα ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο μετάθεσης ακτίνων κι ότι αλλάζουν τόσο για τα άτομα και τα έθνη όσο και για τα ημισφαίρια και τους

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

350

πλανήτες. Όλα μπορούν να κινηθούν από μια ελάσσονα ακτίνα σε μια μείζονα αν το αποφασίσει το πεπρωμένο. Η μελέτη του παραπάνω πίνακα θα ρίξει πολύ φως στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή την εποχή τρεις μεγάλες χώρες κρατούν στα χέρια τους το πεπρωμένο της ανθρωπότητας: οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Μεγάλη Βρετανία και η Ρωσσία. Σ’ όλες αυτές τις χώρες συμβαίνουν μεγάλες συγχωνεύσεις και φυλετικά πειράματα· η εξουσία του λαού αναπτύσσεται σ’ όλες τους παρότι είναι ακόμη σε εμβρυακό στάδιο. Στη Ρωσσία καθυστερεί από μια δικτατορία που θα τερματισθεί σύντομα· στις Πολιτείες από διεφθαρμένες πολιτικές και στη Μεγάλη Βρετανία από αρχαίες ιμπεριαλιστικές τάσεις. Αλλά οι δημοκρατικές αρχές αναπτύσσονται, αν δεν ελέγχουν· η θρησκευτική ενότητα εδραιώνεται παρότι δε λειτουργεί ακόμη και οι τρεις χώρες μαθαίνουν γοργά αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες μαθαίνουν προς το παρόν πολύ αργά. Οι Δυτικοί και οι Ανατολίτες συνδέονται δια της ακτίνας της προσωπικότητας της Δύσης και της εγωικής ακτίνας της Ανατολής κι αυτό δείχνει τελική κατανόηση εφόσον η δεύτερη ακτινική δυτική ψυχή γίνει ο δεσπόζων παράγοντας. Όταν οι ποικίλες αυτές σχέσεις συλληφθούν κάπως από τους ανθρώπους του κόσμου, θα βρείτε το κλειδί για τα διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν τώρα και θα κατανοήσετε πιο καθαρά το στόχο και τη μέθοδο της επίτευξης. Υπάρχει πολύ βαθύ ερευνητικό έργο που πρέπει να γίνει, γιατί η επιστήμη των ενεργειακών σχέσεων είναι ακόμη νηπιακή. Τα επόμενα λίγα χρόνια θα δείξουν ότι αυξάνει. Αυτό που συμβαίνει πραγματικά είναι μια μετατόπιση της ανθρώπινης συνείδησης από την εστίασή της στις ατομικές ενέργειες που λειτουργούν διαμέσου κάποιου ειδικού αξεπέραστου δακτυλίου (ατομικού, εθνικού, ηπειρωτικού ή φυλετικού) σε μια σύλληψη της αλληλοσχέτισής τους και των αμοιβαίων αποτελεσμάτων τους. Αυτή η επιστήμη μπορεί να μελετηθεί με διάφορους τρόπους: 1. Απ’ τη σκοπιά των ανταγωνισμών που φαίνονται αναπόφευκτοι και οι οποίοι μπορούν να ερμηνευθούν απ’ τις ακτινικές ενέργειες και μπορούν να εξουδετερωθούν απ’ τις ψυχικές ενέργειες όταν χρησιμοποιούνται σωστά. 2. Απ’ τη σκοπιά της ταυτότητας των δυνάμεων που οδηγούν αναπόφευκτα σε ταυτότητα ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. 3. Απ’ τη σκοπιά της συγχώνευσης, της ενότητας, του οράματος και των στόχων. 4. Απ’ τη σκοπιά της ανθρωπότητας σαν σύνολο. Αν θυμάστε ότι η ανθρωπότητα κυβερνάται πρωτίστως από δύο ακτίνες (τη δεύτερη και την τέταρτη) θα βρεθεί ότι εκείνα τα έθνη των οποίων οι διέπουσες ακτίνες είναι επίσης η δεύτερη και η τέταρτη πρέπει και θα παίξουν ένα σημαντικό ρόλο στον καθορισμό του ανθρώπινου πεπρωμένου. Επομένως μέσω των πέντε κύριων κέντρων του πλανήτη σήμερα κυλά πνευματική ενέργεια και ανάλογα με το φορέα έκφρασης που δέχεται την κρούση της, τέτοια θα είναι η αντίδραση και η δραστηριότητα και τέτοιος θα είναι ο τύπος της συνείδησης που την ερμηνεύει και τη χρησιμοποιεί. Η αρχαία αποκρυφιστική κοινοτυπία παραμένει ακριβής: “Η συνείδηση εξαρτάται από το φορέα έκφρασής της και

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

351

αμφότεροι εξαρτώνται από τη ζωή και την ενέργεια για ύπαρξη”. Αυτό παραμένει ένας αμετάβλητος νόμος. Οι πέντε πόλεις που είναι η εξωτερική έκφραση του εσωτερικού κέντρου δύναμης και δια των οποίων επιζητούν να εργασθούν η Σαμπάλλα και η Ιεραρχία, είναι αντιστοιχίες στο πλανητικό σώμα των τεσσάρων κέντρων στη σπονδυλική στήλη και του κέντρου άζνα στο σώμα της ανθρωπότητας και του ατόμου. Και στις τρεις περιπτώσεις είναι “ζώντα, ζωτικά, εστιακά σημεία δυναμικής δύναμης” σε μεγάλο ή μικρό βαθμό. Μερικά εκφράζουν κατεξοχήν ψυχική ενέργεια και μερικά δύναμη της προσωπικότητας· μερικά επηρεάζονται από τη Σαμπάλλα και μερικά από την Ιεραρχία. Το κεφαλικό κέντρο της Δύσης αρχίζει να αντιδρά στη δεύτερη ακτινική ενέργεια και το κέντρο άζνα στην τέταρτη ακτινική ενέργεια και σ’ αυτό βρίσκεται η ελπίδα της φυλής των ανθρώπων. 3. Πλανητικά και Συστημικά Κέντρα. Σας έδωσα εδώ κι αλλού στα γραπτά μου ό,τι είναι εφικτό να δοθεί αυτή την εποχή για τα πλανητικά κέντρα και τις ακτίνες, περιλαμβάνοντας τις ακτίνες των εθνών και των φυλών. Στις διάφορες δηλώσεις μου κρύβεται ένας πλούτος πληροφοριών, που θα βρεθεί με την κατάλληλη έρευνα και τη συγκέντρωση του υλικού σ’ ένα συνεκτικό όλο. Σας ζητώ να μελετήσετε και να συγκρίνετε, να διαβάσετε και να ερευνήσετε τοπικά και να αντλήσετε όλα όσα είπα για τα διάφορα έθνη, τους κυβερνώντες αστερισμούς και τους πλανητικούς κυβερνήτες τους. Εδώ υπάρχει ένα ευρύ πεδίο έρευνας. Η έρευνα αυτή θα χωριστεί σε διάφορες κατηγορίες: 1. Έρευνα για τη φύση των κέντρων του ανθρώπου, τη φύση και τις επιρροές των κυβερνώντων πλανητών, την αλληλοσχέτισή τους απ’ τη σκοπιά της ενέργειας και την ποιότητα των ακτινικών δυνάμεων που ζητούν έκφραση συν τη γνώση των ακτίνων του εγώ και της προσωπικότητας. Απ’ αυτή θα προκύψει η κατανόηση της ανθρώπινης σύστασης που θ’ αποκαλύψει όλες τις σχέσεις και θα προκαλέσει δύο βασικά “γεγονότα στο χρόνο”: α. Την ανάμειξη της υποκειμενικής κι αντικειμενικής ζωής του ατόμου στην αφυπνισμένη συνείδηση. β. Μια νέα σχέση που θα εδραιωθεί ανάμεσα στους ανθρώπους, η οποία θα βασίζεται στην παραπάνω συγχώνευση. 2. Έρευνα για τα διάφορα εθνικά κέντρα και τις εσωτερικές ενέργειες που τα κυβερνούν, η οποία αποκαλύπτει με έναν πιο παγκόσμιο τρόπο και μ’ έναν ευρύτερο ορίζοντα το πεπρωμένο της ανθρωπότητας σε σχέση με τις ομαδικές μονάδες της, μεγάλες και μικρές. Οι ποιότητες της ψυχής και της προσωπικότητας των εθνών θα μελετηθούν, θα σημειωθούν τα κέντρα μέσα σε κάθε έθνος που εστιάζουν ορισμένες ακτινικές ενέργειες και θα ερευνηθούν οι ποιοτικές εκπορεύσεις των πέντε ή έξι μεγάλων τους πόλεων. Ας δώσω εδώ ένα παράδειγμα τι εννοώ: οι επιρροές της Νέας Υόρκης, της Ουάσιγκτων, του Σικάγου, του Κάνσας Σίτυ και του Λος Άντζελες θα γίνουν θέμα επιστημονικής έρευνας· η

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

352

ψυχική ατμόσφαιρα και η διανοητική έλξη θα μελετηθούν, θα γίνει προσπάθεια να ανακαλυφθεί η ψυχική ποιότητα και η φύση της προσωπικότητας (οι πνευματικές και οι υλιστικές τάσεις) των μεγάλων αυτών αθροισμάτων ανθρώπινων όντων που ήλθαν σε έκφραση σε κάποιες σταθερές περιοχές επειδή είναι εκφράσεις των κέντρων δύναμης στο ζωτικό σώμα του έθνους. Επίσης σε σχέση με τη Βρετανική Αυτοκρατορία θα γίνει μια μελέτη του Λονδίνου, του Σίδνεϋ, του Γιοχάνεσμπουργκ, του Τορόντο και του Βανκούβερ με βοηθητικές μελέτες της Καλκούτα, του Δελχί, της Σιγκαπούρης, της Τζαμάικα και του Μαντράς που όλα συνδέονται υποκειμενικά μ’ έναν τρόπο που είναι απρόβλεπτος προς το παρόν από τους σπουδαστές. Υπό το σχέδιο κι εξαρτώμενα από τις ενέργειες που διαχύνονται από τα πέντε πλανητικά κέντρα σύμφωνα με το σχέδιο, υπάρχουν τρεις μεγάλες συγχωνεύουσες ενέργειες ή ζωτικά κέντρα παρόντα στον πλανήτη μας: α. Η Ρωσσία που συγχωνεύει και σμίγει την ανατολική Ευρώπη με τη δυτική και βόρεια Ασία. β. Οι Ηνωμένες Πολιτείες (κι αργότερα η Νότια Αμερική) που συγχωνεύουν και σμίγουν την κεντρική και δυτική Ευρώπη και ολόκληρο το δυτικό ημισφαίριο. γ. Η Βρετανική Αυτοκρατορία που συγχωνεύει και σμίγει τις φυλές και τους ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Στα χέρια αυτών των εθνών βρίσκεται το πεπρωμένο του πλανήτη. Είναι τρεις μεγάλες παγκόσμιες ομάδες από τη σκοπιά της συνείδησης και απ’ τη σκοπιά της παγκόσμιας σύνθεσης. Άλλα και μικρότερα έθνη θα συμμετάσχουν στη διαδικασία με πλήρη ανεξαρτησία και συνεργασία, εθελοντικά και δια της τελειοποίησης της εθνικής τους ζωής για το συμφέρον της όλης ανθρωπότητας και δια της επιθυμίας να εκφράσουν και να διατηρήσουν την ψυχική τους ακεραιότητα και τον εξαγνισμένο εθνικό τους σκοπό (ο οποίος εξαγνισμός γίνεται τώρα). Όμως ο βασικός τόνος της ανθρώπινης ζωής θα ηχήσει απ’ τη Ρωσσία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες – όχι εξαιτίας της ισχύος τους, του ιστορικού τους παρελθόντος και των υλικών πόρων ή της εδαφικής τους έκτασης, αλλά επειδή είναι μακρόπνοες στους παγκόσμιους σκοπούς τους, επειδή βασικά δεν είναι ιδιοτελείς στην πρόθεση τους κι επειδή η κυβέρνηση των λαών φτάνει στα βάθη κάθε έθνους και είναι θεμελιωδώς για το λαό. Τα βασικά τους Συντάγματα, η Μάγκνα Κάρτα και η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων είναι ανθρώπινα. Άλλα έθνη θα παρασυρθούν βαθμιαία σε ευθυγράμμιση με τις θεμελιώδεις αυτές πνευματικές απαιτήσεις ή – αν βασίζονται ήδη σ’ αυτές τις ανθρώπινες αρχές κι όχι στην εξουσία μιας ισχυρής μειονότητας που εκμεταλλεύεται μια δυστυχή πλειονότητα – θα συνεργασθούν ελεύθερα με τα μεγάλα αυτά έθνη σε μια ομοσπονδία σκοπού και συμφερόντων μέχρι τη στιγμή που όλα τα έθνη στον κόσμο θα δουν το όραμα καθαρά, θ’ αφήσουν τους ιδιοτελείς τους σκοπούς και θα συμφωνήσουν στην ενότητα του έργου που πρέπει να γίνει για το όλο. Τότε θα προβάλλει η ανθρωπότητα στο φως της ελευθερίας με μια αποκαλυφθείσα ομορφιά κι έναν πνευματικό σκοπό, άγνωστο ως τώρα.

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

353

3. Έρευνα για τη σχέση των πλανητικών κέντρων με τα συστημικά κέντρα, τους ιερούς πλανήτες και τις ενέργειες που χύνονται σ’ αυτούς απ’ τους αστερισμούς που τους “κυβερνούν” με εσωτερική έννοια. Είναι ένα από τα παράδοξα του αποκρυφισμού, αλλά μπορεί να κατανοηθεί αν θυμάται ο σπουδαστής ότι τα κέντρα στο αιθερικό του σώμα κυβερνούν τον πλανήτη στο μέτρο που είναι δεκτικά ή μη δεκτικά στις επιρροές που εκπορεύονται από τον πλανήτη μέσω των πλανητικών κέντρων. Ξεκινώντας όπως πάντα με τη μελέτη του μικρόκοσμου σαν το κλειδί του μακρόκοσμου, αλλά επιδιώκοντας την ίδια στιγμή να οραματισθεί το μακρόκοσμο για να κατανοήσει το μικρόκοσμο, ο άνθρωπος θα εδραιώσει κάποια μέρα μια νοήμονα σχέση με το όλο του οποίου αποτελεί τμήμα κι αυτό με συνειδητή συνεργασία. Έτσι ο ανώτερος νους και ο κατώτερος νους, ο αφηρημένος και ο συγκεκριμένος, ο υποκειμενικός και ο αντικειμενικός θα γίνουν μια λειτουργική ενότητα κι ο άνθρωπος θα είναι ένα όλο. Δεν μπορώ να σας δώσω τη σχέση των πλανητικών κέντρων με τα ανθρώπινα κέντρα ή των συστημικών κέντρων με τους πλανήτες. Πολλή γνώση θα δοθεί πολύ γρήγορα πριν την εποχή που θα υπάρχει αρκετή αγάπη στην ανθρώπινη φύση για να εξουδετερώσει την πιθανή κατάχρηση ενέργειας με τις συχνά καταστροφικές της συνέπειες. Τα χρώματα, ο μαθηματικός ρυθμός των ανώτερων δονήσεων που εκπορεύονται από τα κέντρα – ατομικά, πλανητικά και συστημικά – και η ποιότητα (νοούμενη εσωτερικά) των ενεργειών πρέπει να είναι το θέμα της ανθρώπινης έρευνας και αυτογνωσίας. Τα κλειδιά και οι νύξεις δόθηκαν στην Προαιώνια Σοφία. Προς το παρόν είναι ασφαλέστερη η πιο αργή μέθοδος έρευνας. Στον επόμενο αιώνα και στις αρχές του αιώνα θα εμφανισθεί ένας μυημένος που θα προωθήσει τη διδασκαλία τους. Θα βρίσκεται υπό την ίδια “εντύπωση” γιατί το έργο μου δεν έχει ακόμη συμπληρωθεί και η σειρά των γεφυρωτικών Πραγματειών ανάμεσα στην υλική γνώση του ανθρώπου και την επιστήμη των μυημένων έχει να διατρέξει μια ακόμη φάση. Αλλά το υπόλοιπο αυτού του αιώνα πρέπει ν’ αφιερωθεί στην αναδόμηση του βωμού της ανθρώπινης ζωής, στην ανακατασκευή της μορφής της ανθρώπινης ζωής, στην ανασύσταση του νέου πολιτισμού πάνω στα θεμέλια του παλιού και στην αναδιοργάνωση των δομών της παγκόσμιας σκέψης, της παγκόσμιας πολιτικής συν την αναδιανομή των πόρων του κόσμου σε συμφωνία με το θείο σκοπό. Τότε και μόνο τότε θα είναι δυνατό να προωθηθεί η αποκάλυψη. Όλα εξαρτώνται από το θρίαμβο των Δυνάμεων του Φωτός και την επακόλουθη νίκη όσων εκπροσωπούν την ανθρώπινη ελευθερία. Αν θριαμβεύσουν οι δυνάμεις του υλισμού και της σκληρότητας κι επικρατήσουν τα ιδιοτελή και μοχθηρά εθνικά συμφέροντα και φιλοδοξίες, η αποκάλυψη θα έρθει πάλι, αλλά πολύ αργότερα. Το ζήτημα δεν είναι αμφίρροπο και δεν υπάρχει λόγος για απόγνωση. Το θάρρος όσων μάχονται για την ελευθερία παραμένει απαράμιλλο. Η Ιεραρχία στέκει. Το φως διαχύνεται στον κόσμο καθώς οι πραγματικότητες της κατάστασης προβάλλουν καθαρά.

ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗ-ΙΕΡΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

354

Να είστε χαρούμενοι γιατί δεν υπάρχει αληθινή ήττα του ανθρώπινου πνεύματος· δεν υπάρχει τελική εξάλειψη του θείου μέσα στον άνθρωπο, γιατί η θειότητα εγείρεται πάντα θριαμβευτική από τον πιο σκοτεινό λάκκο της κόλασης. Όμως είναι ανάγκη να υπερνικήσουμε την αδράνεια της υλικής φύσης σε ανταπόκριση στην ανθρώπινη ανάγκη, ατομικά και από τα έθνη που δεν είναι απορροφημένα με τα χρειώδη της κατάστασης. Αυτό φαίνεται να συμβαίνει. Δεν υπάρχει καμιά δύναμη στη Γη που να μπορεί να εμποδίσει την πρόοδο του ανθρώπου στον προορισμένο του στόχο και κανείς συνδυασμός δυνάμεων δεν μπορεί να τον συγκρατήσει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ 1. Λέων, Αιγόκερως και Ιχθείς. 2. Τρεις Κύριες Πλανητικές Επιδράσεις.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ Υπάρχει αυτή την εποχή μια αλληλοσχέτιση μεταξύ τριών αστερισμών στους οποίους θα ήθελα κάπως να επεκταθώ, επειδή η δυναμικότητα και το κορύφωμα της αλληλοσχέτισής τους προσεγγίζεται αυτή τη στιγμή. Από το 1975 η δυναμικότητα αυτή θα μειωθεί πολύ μέχρι να σβήσει. Η περίοδος αυτής της αλληλεπίδρασης τριών κύριων ενεργειών και του εστιασμένου δυναμικού τους αποτελέσματος στον πλανήτη μας άρχισε το 1875, απέκτησε ορμή το 1925, θα φτάσει στην ανώτατη έκφρασή της (για καλό ή κακό) το 1945 κι έπειτα θα μειωθεί βραδέως μέχρι το 1975. Οι τρεις αυτοί αστερισμοί είναι: ο Λέων, ο Aιγόκερως και οι Ιχθείς. Σχετίζονται περίεργα και πολύ μυστηριωδώς με το τέταρτο βασίλειο στη φύση κι επομένως με την εξέλιξη και το πεπρωμένο της ανθρώπινης οικογένειας. Προσθέστε σ’ αυτούς την αναδυόμενη ενέργεια του Υδροχόου και θα έχετε τέσσερις ενέργειες που επιδρούν στους φορείς του ανθρώπου και ασκούν ιδιάζοντα αποτελέσματα – τόσο καταστροφικά όσο κι εποικοδομητικά. Αυτή η σχέση και εντατικοποίηση του κραδασμού συνέβη δύο φορές πριν: Την εποχή της έλευσης των Υιών του Νου στη Γη κατά τη διάρκεια της Λεμούρειας εποχής και μια φορά στην Ατλάντεια περίοδο στο αποκορύφωμα της διαμάχης μεταξύ των Κυρίων της Σκοτεινής Μορφής και των Κυρίων της Φωτεινής Όψης. (Βλέπε Τόμο ΙΙ της Μυστικής Δοξασίας ή τη Βισνού Πουράνα. Α.Α.Μπ.) Στην προηγούμενη δραστηριότητα ο τέταρτος ενεργός αστερισμός ήταν οι Δίδυμοι και στην Ατλαντίδα ήταν ο Τοξότης. Τότε το αποτέλεσμα ήταν στο φυσικό πεδίο (το προηγούμενο ήταν στο νοητικό) και προέκυψε ο μεγάλος Κατακλυσμός τον οποίο αναφέρει η Βίβλος. Προκάλεσε την καταστροφή της ανθρωπότητας εκείνης της εποχής, αλλά αποδέσμευσε την ενοικούσα ζωή για περισσότερη εμπειρία και ανάπτυξη. 1. Λέων, Αιγόκερως και Ιχθείς. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι μαζικά αποτελέσματα και οι Κυβερνήτες αυτών των αστερισμών που δραστηριοποιούνται αυτή την εποχή είναι εκείνοι οι οποίοι αναφέρθηκαν σε κάποιον απ’ τους προηγούμενους πίνακες που σας έδωσα: Λέων – Κυβερνήτης: Ο Ήλιος που καλύπτει τον Ουρανό, τον πλανήτη του αποκρυφισμού κι εκείνον που κυβερνά τις ομαδικές σχέσεις, τις οργανώσεις και τον ενδέκατο Οίκο. Σχετίζει την επίδραση του Λέοντα με τον Υδροχόο. Aιγόκερως – Κυβερνήτης: Η Αφροδίτη που κυβερνά το δεύτερο Οίκο ο οποίος σχετίζεται με τα οικονομικά, τη διανομή του χρήματος και των μετάλλων και ο

οποίος κυβερνά τον Ταύρο, το “σπερματικό οίκο” της φώτισης και του νέου αναδυόμενου φωτός. Η Αφροδίτη κυβερνά επίσης εξωτερικά το Ζυγό και τον έβδομο Οίκο στον οποίο αναγνωρίζονται οι εχθροί και επιτυγχάνονται οι ενώσεις και οι φιλίες. Ιχθείς – Κυβερνήτης: Ο Πλούτων που κυβερνά τον όγδοο Οίκο, τον οίκο του θανάτου, της διάλυσης, της απόσπασης και κυβερνά το Σκορπιό, το ζώδιο της δοκιμασίας και της μαθητείας. Αυτός ο πίνακας και οι συνεπαγόμενες σχέσεις του δικαιολογούν μια προσεκτική μελέτη στο φως των σύγχρονων υποθέσεων και της τωρινής παγκόσμιας κατάστασης. Από τη σκοπιά των ενεχόμενων ακτινικών ενεργειών που επιζητούν να ελέγξουν την ανθρώπινη ζωή, έχετε την επιρροή της έβδομης Ακτίνας του Τελετουργικού Νόμου, της Τάξης και της Μαγείας, της πέμπτης Ακτίνας της Συγκεκριμένης Γνώσης ή Επιστήμης και της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης, οι οποίες επιφέρουν από κοινού θεμελιώδεις αλλαγές κι εγκαινιάζουν τη νέα εποχή. Αυτός ο συνδυασμός είναι τρομακτικά δυναμικός κι επιφέρει την καταστάλαξη των εσώτερων δυνάμεων, μια αυξημένη δραστηριότητα του κατώτερου νου και μια εκροή Σαμπαλλικής δύναμης – και οι τρεις των οποίων μπορούν να ιδωθούν ότι λειτουργούν σήμερα στο πεδίο της πλανητικής ζωής όπως ποτέ πριν. Το μεγαλύτερο αποτέλεσμα προκύπτει εξαιτίας της εξαιρετικά αυξημένης ευαισθησίας του ανθρώπινου γένους, συγκρινόμενη με τις δύο άλλες φορές στις οποίες (στην κυκλική εξέλιξη) οι τρεις αυτοί αστερισμοί ήταν ενεργοί. Σήμερα ο συνδυασμός φαίνεται να καταδεικνύεται στις ανθρώπινες υποθέσεις. Ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση που βρίσκεται πίσω απ’ τον Παγκόσμιο Πόλεμο – μια οργάνωση που περιλαμβάνει και τα τρία επίπεδα στον τριπλό κόσμο της ανθρώπινης εξέλιξης κι επηρεάζει επίσης και τα τρία βασίλεια στη φύση, ενώ κορυφώνεται στο τέταρτο. Είναι υπεύθυνος για τη χρήση της νοητικής δύναμης σε μια απέραντη κλίμακα, κυρίως με υλική έννοια όπως στο παρόν και για την επίτευξη της ανθρώπινης επιθυμίας συν την αυτοβουλία των λίγων κακών οι οποίοι, εξαιτίας των σπερμάτων του κακού μέσα στη φύση τους, ανταποκρίνονται στις κατώτερες όψεις αυτής της δύναμης. Είναι επίσης υπεύθυνος για τη σταθερά ανερχόμενη θέληση-για-το-καλό των πολλών που αφυπνίζονται. Μια προσεκτική ανάλυση αυτών των αστερισμών, των πλανητικών κυβερνητών τους και των ακτινικών δυνάμεων που διαβιβάζουν, θα διευκρινίσει τα παγκόσμια ζητήματα με έναν εκπληκτικό τρόπο συν μια εκτίμηση των οίκων στους οποίους γίνονται πρωτίστως αισθητά αυτά τα αποτελέσματα. Ο ακόλουθος σύντομος πίνακας μπορεί ν’ αποδειχθεί χρήσιμος, ακόμη κι αν είναι μόνο μια επανάληψη όσων είπα νωρίτερα: Αστερισμός Κυβερνήτης Ακτίνα Οίκος Λέων........................Ήλιος.......................Έβδομη...............Ενδέκατος. (Ουρανός) Αιγόκερως...............Αφροδίτη.................Πέμπτη...............Δεύτερος και Έβδομος.

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

359

Ιχθείς.......................Πλούτων..................Πρώτη.................Όγδοος. Επομένως οι ενέργειες που διαχύνονται θα γίνουν πρωτίστως αισθητές σ’ εκείνες τις όψεις της ανθρώπινης ζωής που επηρεάζονται από τους κυβερνήτες ορισμένων οίκων. Η έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης ή Οργάνωσης γίνεται αισθητή στον οίκο των σχέσεων, των οργανώσεων και της αμοιβαίας προσπάθειας και έφεσης (είτε για το καλό είτε για το κακό). Οι δυνάμεις αυτής της ακτίνας πραγματώνονται στο έβδομο ή φυσικό πεδίο – το πεδίο στο οποίο γίνονται οι μεγάλες αλλαγές σ’ όλες τις μορφές και στο οποίο πρέπει να σταθεί σταθερά ο μαθητής καθώς λαμβάνει μύηση. Η έβδομη αυτή ακτίνα παρασύρει σε οργανωμένη και κατευθυνόμενη δραστηριότητα τον κόσμο των δυνάμεων στην εξωτερική σφαίρα εκδήλωσης και προκαλεί την καταστάλαξη του Κάρμα το οποίο σ’ αυτή την περίπτωση οδηγεί: 1. Στην πραγμάτωση σε έκφραση όλου του υποκειμενικού κακού της ζωής της ανθρωπότητας, προκαλώντας έτσι τον παγκόσμιο πόλεμο. 2. Στη μύηση του πλανητικού Λόγου και – μαζί μ’ Αυτόν – όλων όσων παίρνουν τη θέση τους στην πλευρά των Δυνάμεων του Φωτός. Αυτή παίρνει διάφορες μορφές όσον αφορά την ανθρωπότητα: α. Τη μύηση της συνείδησης των μαζών των ανθρώπων στην Υδροχοϊκή Εποχή, που τις φέρνει κάτω απ’ τις νέες επιρροές και δυναμικότητες και τις επιτρέπει να ανταποκριθούν με έναν τρόπο που δε θα μπορούσαν διαφορετικά. β. Τη μύηση των ζηλωτών του κόσμου στην Ατραπό της Αποδεγμένης Μαθητείας. γ. Την επίτευξη ορισμένων κύριων μυήσεων στην περίπτωση εκείνων των παγκόσμιων μαθητών που είναι αρκετά έτοιμοι και ισχυροί για να τις λάβουν. Παρά την απέραντη καταστροφή παντού το έργο της έβδομης ακτίνας γίνεται αυξανόμενα αισθητό· η καταστροφή των δυνάμεων του κακού συνεχίζεται αν και με μεγάλο τίμημα για τις Δυνάμεις του Φωτός· ταυτόχρονα συμβαίνει μια νέα ομαδοποίηση και αναδιευθέτηση των ανθρώπινων στάσεων και της σκέψης· αυτή προκύπτει σαν αποτέλεσμα της τρομακτικής απαίτησης από τους παγκόσμιους στοχαστές για διεύθυνση και καθοδήγηση. Έτσι η νεφελώδης δομή και τα αμυδρά περιγράμματα του πολιτισμού της Νέας Εποχής μπορούν ήδη να γίνουν ορατά. Το υποκείμενο πνεύμα της ελευθερίας θα θριαμβεύσει καθώς οργανώνεται και εξεγείρεται ενάντια στη σκλαβιά. Γι’ αυτό το σκοπό η έβδομη ακτίνα θα έχει αυξανόμενη συνεισφορά. Ο Λέων, ο αστερισμός του οποίου ο βασικός τόνος είναι η πλήρης αυτοσυνείδηση, αρχίζει να δεσπόζει όλο και περισσότερο. Τα ζητήματα που περιλαμβάνονται στη σημερινή κατάσταση γίνονται σαφέστερα στο νου των μαζών των ανθρώπων· μπορούν και θα δράσουν με πλήρη επίγνωση και προτιθέμενο συνειδητό σκοπό όταν έρθει η σωστή στιγμή και θα κατανοήσουν τις επιπτώσεις και το τίμημα μ’ έναν τρόπο που μέχρι τώρα ήταν ανέφικτος. Απ’ όπου και η έννοια πίσω από την επαναλαμβανόμενη δήλωσή μου ότι οι εκβάσεις και οι αποφάσεις της τωρινής

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

360

κατάστασης βρίσκονται στα χέρια της ίδιας της ανθρωπότητας. Τα “αστέρια στις τροχιές τους” θα βοηθήσουν την ανθρωπότητα ή θα φέρουν την καταστροφή ανάλογα με τις ανθρώπινες αποφάσεις. Οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν την απελευθέρωση και να οργανωθούν για τη Νέα Εποχή με το μοναδικό της πολιτισμό και την εποικοδομητική της σύνθεση, ή μπορούν να αυτοκτονήσουν (αν μπορώ να μιλήσω συμβολικά) και να παραδώσουν το άμεσο μέλλον τους στις δυνάμεις του κακού και του θανάτου. Αυτές εργάζονται για το θάνατο όλων των αληθινών αξιών και για όλα όσα έχει αγωνισθεί το ανθρώπινο πνεύμα. Η αυτοσυνείδητη όψη του ανθρώπινου όντος διευρύνεται σταθερά κάτω απ’ αυτή τη μεγάλη αλληλεπίδραση και δια των δυνάμεων που διαβιβάζονται από τον Ουρανό μέσω του ενδέκατου οίκου και θα δώσει τελικά τη θέση της στην ομαδική συνείδηση και τις ομαδικές σχέσεις και το ομαδικό έργο. Απ’ όπου και η τάση σήμερα για συγχωνευμένες, για ομόσπονδες σφαίρες δράσης και για τις πολλές ομάδες που διακρίνουν όλο και πιο πολύ την ανθρώπινη συνάφεια. Το ομαδικό πνεύμα και οι μορφές μέσω των οποίων θα εκφρασθεί, καταδεικνύονται όλο και περισσότερο κι αυτό συνιστά μια αληθινή μύηση για τη φυλή. Είναι η ανάδυση της δόξας του ανθρώπινου πνεύματος με έναν πολύ συγκεκριμένο και εντυπωσιακό τρόπο και συνεπάγεται έναν προσανατολισμό στην ελευθερία, ο οποίος θα καταγραφεί αργότερα στα ιστορικά αρχεία σαν το εξέχον χαρακτηριστικό αυτής της εποχής της μεγάλης διαμάχης. Σήμερα η ανθρωπότητα συμμετέχει στις προπαρασκευαστικές δοκιμασίες για μύηση, τη μύηση του παγκόσμιου μαθητή. Είναι μεγάλο το προνόμιο σας να συμμετέχετε σ’ αυτή. Μην ξεχνάτε ότι το ένδεκα είναι ο αριθμός του Μυημένου κι ότι σήμερα ο ενδέκατος οίκος είναι τόσο κυρίαρχος· μην ξεχνάτε ότι ο Υδροχόος, το ενδέκατο ζώδιο, είναι το ζώδιο των παγκόσμιων σχέσεων, της αλληλεπίδρασης και συνείδησης. Για όλα αυτά ο συνδυασμός των ζωδίων του Λέοντα, του Αιγόκερου και των Ιχθύων προετοιμάζει τη φυλή. Οι κακοί άνθρωποι που καθοδήγησαν το πεπρωμένο της Γερμανίας μίλησαν για παγκόσμιες ομάδες και για την Ευρωπαϊκή Τάξη των Εθνών, αλλά ήταν μια ομαδοποίηση γύρω απ’ τη Γερμανία σαν κέντρο και για τα ιδιοτελή συμφέροντα της Γερμανίας. Η ομαδοποίηση που συνιστά μέρος του θείου Σχεδίου, δεν είναι γύρω από κάποιο έθνος, αλλά μια ομαδοποίηση που βασίζεται στο ιδανικό της αδελφότητας, στη θέληση-για-το-καλό και στην ελευθερία του συνόλου. Η μια εκφράζει μια ιδιοτελή υλιστική διαστρέβλωση και η άλλη έναν πνευματικό αντικειμενικό σκοπό. Όπως σας ειπώθηκε, ο Aιγόκερως σχετίζεται με τη μύηση· είναι επίσης το ζώδιο του ερχόμενου παγκόσμιου Σωτήρα και οι ανώτερες αυτές όψεις των επιδράσεων του Αιγόκερου μπορούν να καταδειχθούν δυναμικά αν το θελήσει η ανθρωπότητα κι επωφεληθεί από την επίδραση της Αφροδίτης να χρησιμοποιήσει το νου σαν ανακλαστήρα του ψυχικού σκοπού. Αν δε συμβεί αυτό, η τωρινή κατάσταση θα μετατραπεί σε κάτι πολύ χειρότερο – μια κατάσταση στην οποία οι μάζες των ανθρώπων θα “επανεισαχθούν στη Γη και θα αναγκασθούν να στρέψουν τα νώτα τους στο φως που ανατέλλει”. Θα επακολουθήσει μια σκοτεινή περίοδος πολιτισμού. Αντί

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

361

για το σκοτεινό σπήλαιο της μύησης όπου το φως της φύσης του μυημένου φωτίζει το σκοτάδι κι έτσι καταδεικνύει τη φωτεινή του εξουσία, το σκοτεινό σπήλαιο του υλισμού κι ο φυσικός, ζωώδης έλεγχος θα πάρουν τη θέση του “φωτισμένου Δρόμου”. Η γήινη όψη του Αιγόκερου, η κατώτατη συγκεκριμένη όψη του νου κι ένας αυξανόμενος έλεγχος από το Ταυρικό πνεύμα στη χειρότερη μορφή του θα πάρουν τη θέση της θείας δυνατότητας της εισόδου σε μεγαλύτερο φως, της εκδήλωσης της ψυχικής φύσης και της αναγνώρισης του “φωτός που βρίσκεται στον οφθαλμό του Ταύρου”. Τέτοιες είναι οι δυνατότητες που αντιμετωπίζει ο κόσμος των ανθρώπων σήμερα· η έκβαση εξαρτάται από τον τελικό θρίαμβο των Δυνάμεων του Φωτός (που εργάζονται δια των Συμμαχικών εθνών) ή τον έλεγχο των δυνάμεων του υλισμού. Η Γερμανία αντιπροσώπευσε τον υλισμό στη Δύση και η Ιαπωνία στην Ανατολή. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι εκείνοι οι οποίοι σε αμφότερα τα έθνη (και υπάρχουν πολλοί) αντιπροσωπεύουν το “φωτισμένο Δρόμο”, ήταν τόσο εγκλωβισμένοι στο περιβάλλον τους και κυριαρχούνταν στις προσωπικότητές τους από τη σκεπτομορφή των ισχυρών ηγετών τους, ώστε ήταν αδύνατη γι’ αυτούς η ορθή δράση. Αυτή είναι η σκέψη που προτρέπει την Ιεραρχία σε ανανεωμένη προσπάθεια. Οι Δυνάμεις του Φωτός αναγνωρίζουν και εργάζονται για το πνευματικό καλό όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα απ’ τις εθνικές τους σχέσεις. Εργάζονται για την αποδέσμευση της Γερμανίας από τη γοητεία που κατήλθε πάνω στο λαό της. Η Ιεραρχία διακρίνει ανάμεσα στη σαστισμένη μάζα, την κακώς εκπαιδευμένη νεολαία και τους μανιακούς ηγέτες σ’ όλους τους κλάδους της κυβέρνησης. Οι τελευταίοι είναι “κελύφη” που έχουν καταληφθεί από κακοποιές οντότητες, απ’ όπου και η δυναμική, προσηλωμένη τους δυναμικότητα κι απ’ όπου και η ακραία επιδεξιότητα και πανουργία τους που βασίζεται σε μια πολύ αρχαία κακοποιό εμπειρία κι απ’ όπου επίσης τα σχεδόν γελοία ψεύδη της προπαγάνδας τους. Είναι η ενσωμάτωση του πνεύματος του υλισμού, απογυμνωμένοι από κάθε αληθινό αίσθημα και αντίληψη, στερούμενοι του φωτός της αγάπης και της κατανόησης, αλλά εμψυχωνόμενοι δυναμικά από την ενέργεια της καθαυτής ουσίας. Είναι καιρός ν’ αφυπνισθούν οι άνθρωποι στη φύση αυτών των όντων που επιδίωξαν (κάτω από την τωρινή ομαδοποίηση των αστερισμών) να σκλαβώσουν τη φυλή. Η γήινη επιρροή του Αιγόκερου έκανε δυνατή τη δραστηριότητά τους· οι ίδιοι εφελκύσθηκαν λόγω του κακού παρελθόντος τους από την υλική πλευρά της ίδιας της ανθρωπότητας και τη δυναμικότητα της μαζικής ιδιοτέλειας του ανθρώπινου γένους. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να εφελκυσθούν σε τρομακτική δυναμικότητα οι Δυνάμεις του Φωτός, αλλά μόνο από τη μαζική έφεση και τις πνευματικές επιθυμίες των λαών της Γης. Υπάρχουν ήδη σημάδια αυτής της επίκλησης. Η Αφροδιτιανή επίδραση – όπως θα σημειώσατε – εισάγει παρόμοια τις επιδράσεις του Ζυγού. Έχετε σήμερα έναν κύκλο στον οποίο επήλθε μια κατάλληλη εξισορρόπηση ή ένα σημείο ισορροπίας το οποίο είναι μια αντιστοιχία του μεγάλου σημείου ισορροπίας στην Ατραπό της Ενέλιξης, όταν το πνεύμα και η ύλη

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

362

ισορροπούν μεταξύ τους, καθιστώντας το ανοδικό τόξο της εξέλιξης το επόμενο δυνατό βήμα. Αυτή τη φορά η εξισορρόπηση είναι στα νοητικά επίπεδα· στην προηγούμενη κρίση ήταν στο φυσικό πεδίο. Αυτό το σημείο ισορροπίας είναι για την ανθρωπότητα, τους Υιούς του Νου, ό,τι ήταν το προηγούμενο σημείο κρίσης για τον πλανητικό Λόγο. Πρόκειται για ένα γεγονός που πρέπει να θυμάστε και να πάρει την κατάλληλη θέση στη σκέψη σας. Το πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι: Ποια όψη της ανθρωπότητας τελικά θα θριαμβεύσει κι έτσι θα διαταράξει την ισορροπία, επιτυγχάνοντας κυριαρχία – το πνεύμα ή η ύλη, η ψυχή ή η προσωπικότητα; Τέτοια είναι η φύση αυτών των σημείων κρίσης. Όπως και στην πλανητική κρίση, αν θριαμβεύσει το πνεύμα, θα αρχίσει να εκδηλώνεται ένα νέο μέλλον, μια λειτουργία ή ποιότητα της θειότητας – ο ανώτατος νους. Στην ανθρώπινη κρίση είναι δυνατό το ίδιο πράγμα. Αν θριαμβεύσει το πνεύμα του ανθρώπου, τότε η όψη της αληθινής αγάπης στη θεία της φύση και με την ομαδική της έμφαση θα είναι εφικτή. Αυτές είναι οι ενεχόμενες εκβάσεις. Για να επιφέρει την πλήρη παρουσίαση της επιλογής και να υποδείξει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να θριαμβεύσει το πνεύμα του ανθρώπου, κλήθηκε ή μάλλον εφελκύσθηκε η επιρροή των Ιχθύων. Είναι οι συνθήκες που εφελκύουν, βοηθούμενες κατά καιρούς με την ήχηση Λέξεων Δύναμης από μέρους της Ιεραρχίας. Οι Ιχθείς μέσω του κυβερνήτη τους, του Πλούτωνα (που κυβερνά τόσο τις μάζες όσο και τους μαθητές εσωτερικά), απαιτούσαν το θρίαμβο του θανάτου – όχι αναγκαστικά του φυσικού θανάτου – που οδηγεί στη διάλυση της μορφής του ανθρώπου. Συχνά είναι ο θάνατος ή το τέλος των παλιών μορφών πολιτισμού που κυκλικά έρχονται και φεύγουν· της θρησκευτικής διδασκαλίας όταν δεν εξυπηρετεί την ανάγκη της πνευματικής φύσης των ανθρώπων (όπως συμβαίνει σήμερα)· των εκπαιδευτικών διαδικασιών που αποτυγχάνουν να εκπαιδεύσουν την αναπτυσσόμενη φύση του ανθρώπου και χρησιμεύουν μόνο για να εξαπατούν και να φυλακίζουν. Όταν το λέω αυτό δεν εννοώ το θάνατο της θρησκείας ή των μορφών της σκέψης. Αναφέρομαι εδώ στο θάνατο σαν το Μεγάλο Απελευθερωτή που συντρίβει τις μορφές οι οποίες φέρνουν το θάνατο εκείνου που είναι ενσωματωμένο. Σ’ αυτό το φιλοσοφικό θάνατο στην κατώτατη όψη του ανταποκρίθηκε η Γερμανία. Η καταστροφή της θρησκείας που επιδίωξε να προκαλέσει η Γερμανία δεν ήταν ο πρόλογος για την εδραίωση μιας καλύτερης προσέγγισης στη θειότητα, αλλά η προσπάθεια να εφελκυσθούν οι αρχαίοι θεοί, να θεοποιηθούν οι μορφές της ύλης και να καταστεί το κράτος ο υπέρτατος σκοπός της ζωής των ανθρώπων· το πνεύμα της αγάπης και των ατομικών ορθών σχέσεων δεν ήταν γνωστά – εκείνες οι σχέσεις που είναι τόσο βασικά χαρακτηριστικά της Βασιλείας του Θεού. Η πλήρως αθεϊστική προσέγγιση της Ρωσσίας στο πρόβλημα της θρησκείας την περίοδο και κατά τη διάρκεια της επανάστασης είναι πολύ πιο υγιής από τη Γερμανική προσέγγιση. Μπορεί κανείς να εμπιστευθεί ότι το πνεύμα του ανθρώπου στην ουσιαστική του θειότητα θα εγερθεί αλώβητο από την εμπειρία σε απάντηση της κλήσης του αθάνατου πνεύματος. Η κλήση αυτή μπορεί να ηχήσει καθαρά στο κενό

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

363

και να εφελκυσθεί από το χρόνο και την περίσταση – ανεμπόδιστη, αν η μόνη δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι το πνεύμα του αγνωστικισμού και μια στάση αμφισβήτησης. Αλλά η επιβολή των αρχαίων μύθων σε μια προσπάθεια να φιμώσουν το αίτημα για αλήθεια και η προσεκτικά σχεδιασμένη επίθεση στον Χριστό του κόσμου είναι επικίνδυνη, κακή και θα προκαλέσει οπισθοδρόμηση. Γι’ αυτά οι κυβερνήτες της Γερμανίας ήταν ένοχοι. Δεν κατάφεραν να καταπνίξουν την πνευματική ζωή του έθνους, επειδή η θρησκεία στη Γερμανία δεν ήταν διεφθαρμένη όπως ήταν στη Ρωσσία και δε χρειαζόταν έναν τόσο δραστικό καθαρμό. Αυτά είναι σημεία που οι διανοητές θα κάνουν καλά να θυμούνται. Στη μυστικιστική Ρωσσία τα σπέρματα της πνευματικής ζωής αναδύονται με νέα ομορφιά και ένα θριαμβευτικό θρησκευτικό ιδεώδες βρίσκεται στο δρόμο του για εκδήλωση· στη Γερμανία οι αρχαίες αποκρυσταλλωμένες μορφές πίστης συναντώνται με κάτι ακόμη πιο αρχαίο και ο συνδυασμός της παγκόσμιας αντιπάθειας και των παρηκμασμένων μορφών θα καταστήσουν τον κλήρο του Γερμανικού λαού μια μεγάλη τραγωδία. Στην επακόλουθη διαμάχη για ό,τι είναι πνευματικά ζωντανό και στην προσπάθεια να επαναποκτήσει την πίστη στις πραγματικότητες της θείας αποκάλυψης και στην απόφαση να διορθώσει το κακό που έγινε στον κόσμο από τους ηγέτες της, η Γερμανία θα ξανακερδίσει κάποια μέρα την έκφραση της ψυχικής ζωής. Γι’ αυτό το σκοπό πρέπει πρώτα να αποδεσμευθεί από την κακή εξουσία κι έπειτα να βοηθηθεί για να επαναποκτήσει την πνευματική της θέση. Επομένως ο Πλούτων έρχεται σε πλήρη ισχύ και έκφραση προκειμένου να σκηνοθετήσει τις δοκιμασίες του παγκόσμιου μαθητή και γι’ αυτό το σκοπό εισάγει τη δυναμικότητα του Σκορπιού, του ζωδίου της μαθητείας. Κάτω απ’ αυτές τις επιρροές πρέπει να προκύψει ο θάνατος των μορφών, αφήνοντας το μαθητή ελεύθερο· πρέπει αναγκαστικά να συμβεί η διάλυση των παλιών ομαδικών δομών σκέψης, που ενσωματώνουν ξεπερασμένες ιδέες και ιδανικά· οι αποκρυσταλλωμένες παλιές μορφές πρέπει να διαλυθούν και να εξαφανισθούν, αλλά στη θέση τους το αθάνατο πνεύμα – εντυπωμένο απ’ την αποκάλυψη και ευαίσθητο στις αναδυόμενες νέες έννοιες αλήθειας – θα δημιουργήσει τις αναγκαίες νέες μορφές κατάλληλης έκφρασης. Τέτοιες είναι οι επιρροές που κυριαρχούν σήμερα στον κόσμο, βρίσκοντας έκφραση ανάλογα με τον τύπο του φορέα που αντιδρά στην κρούση τους. Ο τύπος της συνειδητής ανταπόκρισης και της επακόλουθης δραστηριότητας εξαρτάται – όπως γνωρίζει καλά ο αποκρυφιστής – από την ποιότητα του φορέα που είναι δεκτικός στην προσέγγιση οποιουδήποτε τύπου ενέργειας. Τότε η αλληλεπίδραση της ενέργειας και του φορέα δημιουργεί κάποιου είδους συνείδηση. Αυτός είναι ένας βασικός και αναλλοίωτος νόμος. Με τα λίγα πράγματα που ήμουν σε θέση να πω σχετικά μ’ αυτούς τους αστερισμούς και τη σχέση τους με τον πλανήτη μας αυτή την εποχή, πιστεύω ότι διευκρίνισα κι έκανα πρακτικό κάτι το οποίο οι εσωτεριστές αστρολόγοι χρειάζονται αδιάκοπα να συλλαμβάνουν – το γεγονός ότι από τη στιγμή που έχει εδραιωθεί ποιοι

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

364

αστερισμοί σε κάθε δεδομένη στιγμή επηρεάζουν τη Γη μας, ποιοι πλανήτες – εξωτερικοί κι εσωτερικοί – διαβιβάζουν τις επιρροές τους και ποιες ακτίνες είναι κατά συνέπεια ενεργές, θα είναι εφικτό να αποδειχθεί τότε το γεγονός των διανεμόμενων αυτών ενεργειών από την εμφάνιση πάνω στη Γη και ανάμεσα στους ανθρώπους των κατάλληλων αποτελεσμάτων τους και της αναμενόμενης ανταπόκρισης. 2. Τρεις Κύριες Πλανητικές Επιδράσεις Σήμερα. Μέσα στο καθαυτό ηλιακό σύστημα είναι ιδιαζόντως ενεργοί τρεις από τους ιερείς πλανήτες. Αυτοί είναι: 1. Ο Ουρανός. Ο πλανήτης αυτός είναι ο εξωτερικός κυβερνήτης του Υδροχόου· είναι επίσης ο εσωτερικός κυβερνήτης του Ζυγού και ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Κριού. Είναι ιδιαζόντως ενεργός αυτή την εποχή και εισάγει την ενέργεια της

έβδομης ακτίνας. Η κυκλοφορία των ενεργειών του μπορεί να απεικονισθεί στο ακόλουθο σύμβολο ή διάγραμμα: Η τριπλή αυτή εισροή της έβδομης ακτίνας που χρωματίζεται από τη δύναμη τριών μεγάλων αστερισμών, είναι δυναμική στην πρόκληση μεγάλων αλλαγών στο μικρό μας πλανήτη. Έχει ενδιαφέρον ν’ αντιληφθείτε ότι ο Κριός, ο Εγκαινιαστής, καθίσταται αποτελεσματικός στη Γη δια της οργανωτικής δυναμικότητας του Ουρανού. Ο Κριός είναι η πηγή, η αρχή και ο μυσταγωγός της Νέας Εποχής και των επερχόμενων πολιτισμών της, της εμφάνισης του βασιλείου του Θεού στη Γη καθώς και του ατομικού μυημένου στα Μυστήρια. Ο Υδροχόος είναι ο τωρινός Καθοριστής του μέλλοντος. Εκείνο που εγκαινιάζεται τώρα στον Κριό θα εκδηλωθεί στον Υδροχόο και ο Ζυγός θα εξαναγκάσει την επίτευξη ενός σημείου ισορροπίας ή (μιλώντας εσωτερικά) τη “διαφυγή από τις αντιτιθέμενες δυνάμεις στο ενδιάμεσο σημείο ανάμεσα στην πηγή και το στόχο”. 2. O Ερμής είναι η έκφραση της τέταρτης ακτινικής ενέργειας και όπως ξέρετε, αυτή σχετίζεται περίεργα με το τέταρτο βασίλειο στη φύση, το ανθρώπινο βασίλειο. Είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης του Κριού (επομένως “οδηγεί στα μυστήρια”) και είναι επίσης ο εξωτερικός κυβερνήτης των Διδύμων που είναι το ζώδιο των μεγάλων αντιθέτων όσον αφορά την ανθρωπότητα, επειδή υποδηλώνει την ψυχή και την προσωπικότητα, τη συνείδηση και τη μορφή· είναι επίσης ο εξωτερικός κυβερνήτης της Παρθένου, της Μητρός του παιδίου-Χριστός, ή της μορφής κι εκείνου που κατοικεί στη μορφή. Είναι τελικά ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Σκορπιού που είναι το

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

365

ζώδιο της μαθητείας. Αυτό συνεπώς φέρνει σε στενή σχέση τέσσερις μεγάλους αστερισμούς, καθένας από τους οποίους έχει μια ιδιάζουσα σχέση με τις δυαδικότητες με τις οποίες ο άνθρωπος έχει ένα ιδιαίτερο εξελικτικό ενδιαφέρον. Εκφράζονται με μοναδικό τρόπο για την ανθρωπότητα μέσω του Κριού, των Διδύμων, της Παρθένου και του Σκορπιού και το ακόλουθο διάγραμμα περιγράφει τη φύση αυτής της σχέσης:

Όταν οραματισθείτε αυτά τα διαγράμματα, το σύμβολο πρέπει να ιδωθεί σε ταχεία περιστροφή. Ο Ερμής, ο Αγγελιαφόρος των Θεών, μεταφέρει στην ανθρωπότητα έναν ορισμένο τύπο δύναμης κι αυτός κατασταλάζει ένα σημείο κρίσης· προκαλεί την επόμενη μεγάλη περιστροφή που θα οδηγήσει το ανθρώπινο γένος σε νέα εμπειρία και στην αποκάλυψη της θειότητας την οποία είναι πεπρωμένο του ανθρώπου να αποκαλύψει. 3. Ο Κρόνος. Ο πλανήτης αυτός εφαρμόζει τις δοκιμασίες κι έτσι επιλέγεται ή επικαλείται επειδή η τρίτη ακτίνα δεν είναι μόνο η ιδιαίτερη ακτίνα του, αλλά είναι επίσης η ακτίνα του πλανήτη μας, της Γης. Οι δύο φθόγγοι συγχρονίζονται. Ο Κρόνος είναι επίσης ο ιεραρχικός κυβερνήτης του Ζυγού κι επομένως φέρνει στην εκδήλωση του ανθρώπινου γένους και των ποικίλων ενεχόμενων ιεραρχιών ένα σημείο κρίσης για το οποίο το κλειδί και η έκβαση βρίσκεται στην αναγνώριση της ισορροπίας. Καθόσον ο Κρόνος ελέγχει επίσης τον Aιγόκερω σε δύο απ’ τις τρεις εκφράσεις του ή πεδία επιρροής, είναι ισχυρός στα τρία πεδία – εξωτερικό, εσωτερικό και ιεραρχικό – κι αν συσχετίσετε όσα λέω εδώ με ό,τι είπα σ’ ένα προηγούμενο τμήμα αυτής της πραγματείας σχετικά με τον Aιγόκερω, θα δείτε πώς το ζώδιο της μύησης αιωρείται πάνω από τον πλανήτη μας καθώς και πάνω από το πεπρωμένο του ατομικού μαθητή. Έχετε λοιπόν μια έκφραση της τρίτης ακτινικής δύναμης την οποία αποσαφηνίζει το ακόλουθο διάγραμμα:

Κάνει πραγματικό και σαφές ότι αυτή την εποχή τα ζώδια της ισορροπίας και της μύησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν με νοημοσύνη για να προκαλέσουν

ΤΡΕΙΣ ΚΥΡΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ

366

αποτελέσματα στη Γη μας κι αυτό θα το κάνουν αναπόφευκτα. Οι δηλώσεις αυτές ολοκληρώνουν όσα θεωρώ αναγκαία να πω αυτή την εποχή. Η μύηση – που χαρακτηρίζεται από αυτο-μύηση – είναι το αίτημα των ανθρώπων σήμερα. Τα αστέρια τη διακηρύσσουν και τη διατάζουν. Συνεπώς η Ιεραρχία συνεργάζεται εσκεμμένα. Η κραυγαλέα απαίτηση και οι εφέσεις των ανθρώπων υποδεικνύουν την εκτίμηση της ευκαιρίας και την αναγνωρισμένη κατανόηση της αποδειχθείσας ανάγκης. Το Πνεύμα της Ζωής την επιβάλλει.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ 1. Ο Σταυρός του Κρυμμένου Χριστού – Μεταβλητός Σταυρός. 2. Ο Σταυρός του Σταυρωμένου Χριστού – Σταθερός Σταυρός. 3. Ο Σταυρός του Εγερθέντος Χριστού – Θεμελιώδης Σταυρός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ Δεν είμαι σε θέση να χειρισθώ το θέμα των τριών ζωδιακών Σταυρών – του Μεταβλητού, του Σταθερού και του Θεμελιώδη Σταυρού – με κάθε λεπτομέρεια, λόγω του γεγονότος ότι συνδέονται με σύνολα ή με τις συνθέσεις της εκδήλωσης και με την ενοποιημένη εμπειρία μιας ενσαρκωμένης οντότητας, είτε είναι Θεός είτε άνθρωπος. Μπορούν ωστόσο να κατανοηθούν αληθινά μόνο από εκείνους που έχουν περιεκτική συνείδηση, δηλαδή επίγνωση μυημένου. Μπορούν όμως να γίνουν κάποια γενικά σχόλια: Όπως ξέρετε, οι τρεις αυτοί Σταυροί είναι: 1. Ο Σταυρός του Κρυμμένου Χριστού – Ο Μεταβλητός Σταυρός. α. Είναι ο Σταυρός των τεσσάρων κύριων ενεργειών που δημιουργούν τις ρυθμιστικές περιστάσεις οι οποίες μετασχηματίζουν το ζωάνθρωπο σε ζηλωτή. β. Είναι συνεπώς ο Σταυρός της προσωπικότητας ή του σταθερά αναπτυσσόμενου και τελικά ολοκληρωμένου ανθρώπινου όντος. Αυτό συμβαίνει αρχικά σε ανταπόκριση στις περιστάσεις και αργότερα στην ψυχική κλίση. γ. Είναι ο Σταυρός της χρονικής και πρόσκαιρης αλλαγής, της ρευστότητας και εκείνων των σταθερά μεταβαλλόμενων περιβαλλόντων που οδηγούν την ψυχή μέσα στη μορφή από το ένα άκρο της εμπειρίας στο άλλο, έτσι ώστε η ζωή να παλινδρομεί ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων. δ. Είναι ο Σταυρός της ανταποκρινόμενης μορφής που ανατρέφει και αναπτύσσει τη ζωή του ενοικούντος Χριστού, της κρυμμένης Ψυχής ή του Κυρίου της Ύπαρξης. Οι τέσσερις βραχίονες αυτού του Σταυρού είναι Δίδυμοι-Παρθένος-Τοξότης-Ιχθείς. Μερικές φορές καλείται ο Κοινός Σταυρός, επειδή ρυθμίζει την κοινή αγέλη, τη μάζα της ανθρωπότητας. 2. Ο Σταυρός του Σταυρωμένου Χριστού – Ο Σταθερός Σταυρός. α. Είναι ο Σταυρός που αποτελείται από τις τέσσερις ενέργειες που ρυθμίζουν τη ζωή του ανθρώπου ο οποίος είναι πρώτα δόκιμος μαθητής και κατόπιν αποδεγμένος ή δεσμευμένος μαθητής. β. Είναι κατεξοχήν ο Σταυρός της ψυχής. Ο άνθρωπος που βρίσκεται πάνω στο Σταθερό Σταυρό αποκτά αυξανόμενη επίγνωση της κατεύθυνσης και των επιρροών του και δεν ανταποκρίνεται τόσο τυφλά όπως ο άνθρωπος πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό. Δεν “ανέρχεται σ’ αυτό το Σταυρό της Ορθής

Κατεύθυνσης” με τεχνική έννοια μέχρι να επιτύχει κάποιο μέτρο ψυχικής επαφής και να έχει κάποιο άγγιγμα φώτισης και πνευματικής ενόρασης – αδιάφορο πόσο φευγαλέο μπορεί να είναι αυτό το άγγιγμα. γ. Είναι ο Σταυρός της “σταθερής όρασης και της αμετακίνητης εκείνης πρόθεσης που σύρει τον άνθρωπο από σημεία φωτός στην απαστράπτουσα ηλιακή ακτινοβολία”. Ο άνθρωπος πάνω στο Σταθερό Σταυρό λέει: “Είμαι η ψυχή κι εδώ στέκω. Τίποτε δε θα μετακινήσει τα πόδια μου από το στενό τόπο όπου στέκω. Βλέπω το φως. Είμαι το Φως και σ’ αυτό το φως θα δω Φως”. δ. Είναι ο Σταυρός του οποίου οι τέσσερις ενέργειες σμίγουν και διαβιβάζουν τις ενέργειες του ηλιακού συστήματος. Μπορεί να το κάνει επειδή ο άνθρωπος στο Σταθερό Σταυρό αποκτά αυξανόμενη συνείδηση των ζητημάτων που είναι μεγαλύτερα απ’ αυτόν, πιο συναρπαστικά απ’ τα προηγούμενα ενδιαφέροντά του και αφορούν την ανθρωπότητα στη σχέση της με τις ηλιακές δυνάμεις κι όχι μόνο με τις πλανητικές δυνάμεις. Γίνεται ευαίσθητος σ’ ένα μεγαλύτερο όλο. ε. Οι ενέργειες αυτού του Σταυρού συνεχίζουν να εφελκύουν ανταπόκριση μέχρι τη στιγμή της τρίτης μύησης. Οι τέσσερις βραχίονες αυτού του Σταυρού είναι Ταύρος-Λέων-Σκορπιός-Υδροχόος. Καλείται Σταθερός Σταυρός επειδή ο άνθρωπος εκτείνεται πάνω του με την κατευθυνόμενη επιλογή και την αμετάβλητη πρόθεση της ψυχής του. Από αυτή την απόφαση δεν υπάρχει επιστροφή. 3. Ο Σταυρός του Εγερθέντος Χριστού – Ο Θεμελιώδης Σταυρός. α. Είναι ο Σταυρός όπου κάτω από το αποκρυφιστικό παράδοξο και στο χρόνο και το χώρο σταυρώνεται το Πνεύμα. Οι τέσσερις ενέργειές του κυβερνούν και διευθύνουν την ψυχή καθώς προχωρεί στην Ατραπό της Μύησης. Αναγκαστικά, καθώς αφορά μια τόσο εξυψωμένη κατάσταση συνείδησης, είναι λίγα όσα μπορώ να πω γι’ αυτό το Σταυρό εκτός από πολύ αόριστες γενικότητες. β. Επομένως είναι κατεξοχήν ο Σταυρός της Μύησης και των “ενάρξεων”. Αφορά θεμελιωδώς “την έναρξη της ατελείωτης Οδού της Αποκάλυψης” που αρχίζει όταν εισέλθει κανείς στη Νιρβάνα και για την οποία όλα τα προηγούμενα στάδια της Ατραπού της Εξέλιξης δεν ήταν παρά προπαρασκευαστικά. Η ακόλουθη αναφορά μπορεί να μεταδώσει κάποια κατανόηση και να βοηθήσει να φωτισθεί το πολύ δύσκολο αυτό θέμα, υποδεικνύοντας τη σημασία του Θεμελιώδη αυτού Σταυρού σαν μιας κορυφαίας επιρροής κι αποκαλύπτοντας εκείνο που βρίσκεται ενώπιον εκείνων που επιτυγχάνουν ιεραρχική θέση: “Όλη η ομορφιά, όλη η καλωσύνη, όλα όσα αποβλέπουν στην εξάλειψη της θλίψης και της άγνοιας πάνω στη Γη πρέπει να αφιερωθούν στη Μεγάλη Κορύφωση. Τότε όταν οι Κύριοι της Συμπόνιας θα έχουν εκπολιτίσει πνευματικά τη Γη και θα έχουν κάνει απ’ αυτή έναν Ουρανό, θα αποκαλυφθεί στους Προσκυνητές η Ατελείωτη Ατραπός που φθάνει στην Καρδιά του

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

371

Σύμπαντος. Ο άνθρωπος δε θα είναι πλέον άνθρωπος, θα υπερβεί τη φύση και απρόσωπα, όμως συνειδητά, ενοποιημένος με όλους τους Φωτισμένους, θα βοηθήσει να εκπληρωθεί ο Νόμος της Ανώτερης Εξέλιξης για την οποία η Νιρβάνα δεν είναι παρά η αρχή.” (Θιβετανική Γιόγκα και Μυστικές Δοξασίες, σελ. 12.) γ. Είναι ο Σταυρός των “απλωμένων χεριών, της ανοιχτής καρδιάς και του ανώτερου νου”, γιατί εκείνοι που βρίσκονται πάνω σ’ αυτό το Σταυρό γνωρίζουν και απολαμβάνουν τις σημασίες που υπόκεινται στις λέξεις: Πανταχού Παρουσία και Παντογνωσία και βρίσκονται σε διαδικασία ανέλιξης των ανώτερων φάσεων της Ύπαρξης την οποία καλύπτουμε ανεπαρκώς με τη λέξη Παντοδυναμία. δ. Οι ενέργειες του Θεμελιώδη Σταυρού σμίγουν με τις ενέργειες στις οποίες δεν μπορούμε να δώσουμε μεγαλύτερο όνομα παρά κοσμική ενέργεια, παρότι αυτή η λέξη είναι άνευ νοήματος. Μεταφέρουν την ποιότητα του Ενός περί του Οποίου Τίποτε δεν Μπορεί να Ειπωθεί και είναι “χρωματισμένες με το Φως των επτά ηλιακών συστημάτων” από τα οποία το ηλιακό μας σύστημα είναι ένα. ε. Η προοπτική και ο κύκλος επιρροής του στη ζωή του μυημένου είναι τελείως άγνωστα ακόμη και στον πλανητικό μας Λόγο που εκτείνεται ο ίδιος πάνω στους “απλωμένους βραχίονές” του. 1. Ο Σταυρός του Κρυμμένου Χριστού. Επομένως, μιλώντας γενικά, ο Μεταβλητός Σταυρός κυβερνά τη μορφή ή τη σωματική φύση, ελέγχει ολόκληρο το βιόκυκλο της ατομικής ψυχής μέσω των σταδίων των κατώτερων εμπειριών της ανθρωπότητας, των καθαρά ανθρώπινων σταδίων και των διαδικασιών ολοκλήρωσης της ανάπτυξης της προσωπικότητας μέχρι να σταθεί ο άνθρωπος σαν ένα ευθυγραμμισμένο πρόσωπο που αναπροσανατολίζεται βραδέως σ’ ένα ανώτερο όραμα, μια πλατύτερη οριζόντια και κατακόρυφη σύλληψη της πραγματικότητας κι έτσι αποβεί ζηλωτής. Ο Σταυρός αυτός κυβερνά την κατώτερη τριάδα στην εκδήλωση και διέπει τους τρεις κόσμους της ανθρώπινης εξέλιξης. Ο Σταθερός Σταυρός κυβερνά την ψυχή που είναι τώρα συνειδητή μέσα στην ανθρώπινη μορφή και στους τρεις κόσμους, αλλά ελέγχει σε ό,τι αποκαλείται “οι πέντε κόσμοι της ανθρώπινης επίτευξης” – τα τρία καθαρά ανθρώπινα επίπεδα δραστηριότητας και τα δύο υπερανθρώπινα, δηλαδή την κατώτερη τριάδα και την Πνευματική Τριάδα. Αφορά ολόκληρη τη ζωή της ψυχικής εμπειρίας κι έκφρασης αφού ο Μεταβλητός Σταυρός έχει εξαναγκάσει αποτελεσματικά τον άνθρωπο πάνω στην Ατραπό της Κάθαρσης και της Μαθητείας. Σχετίζεται με την ολοκλήρωση ψυχής και προσωπικότητας και την πλήρη τους ανάμειξη ή συγχώνευση. Ο Θεμελιώδης Σταυρός κυβερνά την εκδήλωση της Ενάδας σ’ όλη της τη δόξα και ομορφιά κι αυτός ο κύκλος επιρροής χωρίζεται σε δύο στάδια: στο ένα όπου η Ενάδα εκφράζεται στα έξι πεδία της εκδήλωσης με “σοφία, δύναμη και ομορφιά” με το μέσον της ολοκληρωμένης ψυχής και προσωπικότητας. Είναι ένα σχετικά σύντομο στάδιο. Δεύτερο, στο στάδιο όπου – αφού αποσυρθεί και αφαιρεθεί απ’ αυτές τις

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

372

μορφές Ύπαρξης – “ο ΕΝΑΣ προχωρεί στην ανώτερη Οδό και περνά σε βασίλεια άγνωστα ακόμη και στον ανώτατο απ’ τους Υιούς του Θεού στη Γη μας”. Θα μπορούσε να προστεθεί ότι ο Μεταβλητός Σταυρός είναι η ρυθμιστική επιρροή στο μεγάλο εκείνο πλανητικό κέντρο που καλούμε ανθρώπινο· ότι ο Σταθερός Σταυρός είναι κατεξοχήν η κύρια ελέγχουσα ομάδα ενεργειών που κυβερνώνται και διαβιβάζονται από το κέντρο που ονομάζουμε πλανητική Ιεραρχία· ενώ ο Θεμελιώδης Σταυρός κυβερνά και ρυθμίζει (με έναν τρόπο άγνωστο στους ανθρώπους) το μεγάλο εκείνο πλανητικό κέντρο που αποκαλούμε Σαμπάλλα. Βλέπετε λοιπόν πόσο εκπληκτικό είναι το θέμα μου. Ας επαναλάβω πάλι πως μόνο όσοι μπορούν να σκέπτονται με όρους του ενός ή του άλλου απ’ τα τρία παραπάνω Σύνολα, γνωρίζουν για τι μιλάω· οι μικρότερες διάνοιες θα έχουν μια γενική εικόνα των υπερβατικών δυνατοτήτων που θα τους βοηθήσει σε μια διεύρυνση της συνείδησης, αλλά ό,τι λέω θα παραμείνει μακρινό στο βασίλειο του (προσωρινά) ανέφικτου. Θα διευκρίνιζα το θέμα τεχνικά και ακαδημαϊκά αν τόνιζα ότι: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός είναι ο Σταυρός του Αγίου Πνεύματος, του τρίτου Προσώπου της Χριστιανικής Τριάδας, καθώς οργανώνει την ουσία και εφελκύει ευαίσθητη ανταπόκριση από την ίδια την ουσία. 2. Ο Σταθερός Σταυρός είναι ο Σταυρός του Υιού του Θεού, του δεύτερου Προσώπου της Τριάδας, που ελαύνεται δια της αγάπης να ενσαρκωθεί στην ύλη και να σταυρωθεί συνειδητά πάνω στο Σταυρό της ύλης. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός είναι ο Σταυρός του Πατρός, της πρώτης όψης της ιερής Τριάδας, ο Οποίος απέστειλε το Άγιο Πνεύμα (την Πνοή) επειδή ο Νους του Θεού οραματίσθηκε ένα πεπρωμένο για την ύλη, το οποίο αναμενόταν από καιρό. Τώρα που “έφτασε η ώρα”, ο Yιός εκπλήρωσε το νόμο σε συνεργασία με το Άγιο Πνεύμα κι αυτό σε ανταπόκριση στην εντολή του Πατρός. Οι τρεις αυτοί Σταυροί σχετίζονται στην ολότητα της εκδήλωσής τους με τις τρεις βασικές ενέργειες που έφεραν το ηλιακό μας σύστημα σε ύπαρξη· αποτελούν τις τρεις μεγάλες και συνθετικές εκφράσεις της υπερκόσμιας Θέλησης η οποία κινητοποιείται από αγάπη και εκφράζεται δια της δραστηριότητας. Πάνω σ’ αυτούς τους Σταυρούς μετατοπίζεται και αλλάζει η ικανότητα να βλέπει το Όλο, το σκοπό-κίνητρο-έκφραση, τη ζωή-ποιότητα-εμφάνιση. Πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό ο σταυρωμένος άνθρωπος δε βλέπει τίποτε απ’ την εικόνα. Υποφέρει, αγωνίζεται, επιθυμεί, μοχθεί, είναι το φανερό θύμα των περιστάσεων και διακρίνεται από ένα καλυμμένο όραμα και ασαφείς πόθους. Αυτοί σχηματοποιούνται βαθμιαία μέχρι να φτάσει στο στάδιο της συναίνεσης και της έφεσης. Τότε βρίσκεται πάνω στο Σταθερό Σταυρό κι αρχίζει να συλλαμβάνει ολόκληρο το σκοπό της εμπειρίας πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό (όσον αφορά την ανθρωπότητα) και ν’ αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένας ιεραρχικός σκοπός που μπορεί να συλληφθεί μόνο από τον άνθρωπο που είναι πρόθυμος να σταυρωθεί πάνω σ’ αυτό το Σταυρό. Φτάνει στο στάδιο της ευθύνης, της αυτεπίγνωσης και της ορθής διεύθυνσης. Ο προσανατολισμός του είναι πλέον “ο πνευματικά κατακόρυφος

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

373

που περιλαμβάνει τον περιεκτικά οριζόντιο”. Σ’ αυτό το στάδιο το Σχέδιο του Λόγου αρχίζει να σχηματοποιείται στη συνείδησή του. Πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό ο σκοπός και οι ενοποιημένες αποκορυφώσεις των δύο προηγούμενων σταυρώσεων γίνονται σχεδόν εκτυφλωτικά φανερές και προβάλλει με διαύγεια ένα όραμα της ενοποιημένης πρόθεσης των τριών Προσώπων της υποκείμενης Τριάδας (το καθένα στο δικό Του Σταυρό). Ίσως η απλότητα των ακόλουθων τριών συμβόλων να μπορεί να χρησιμεύσει κάπως στη διευκρίνιση εκείνου που προσπάθησα να μεταδώσω: Ο Μεταβλητός Σταυρός της υλικής αλλαγής και συνεχούς κίνησης μπορεί ν’ απεικονισθεί απ’ τη σβάστικα. Ο άνθρωπος δεν έχει συνείδηση της φύσης των τεσσάρων εισερχόμενων ενεργειών και ερμηνεύει λίγα με όρους της ψυχής. Οι ενέργειες κρούουν πάνω του και τον οδηγούν σε υλική δραστηριότητα. Αυτός ο Σταυρός της προσωπικότητας αφιερώνει τον άνθρωπο που είναι σταυρωμένος πάνω του στους υλικούς σκοπούς προκειμένου να μάθει τελικά τη θεία τους χρήση. Στην κατώτερη όψη αυτού του σταυρού διάλεξαν οι Ναζί αυτό το σύμβολο για δικό τους· εξέφραζαν στο πέρας του υλικού κύκλου της ανθρώπινης ύπαρξης την εσφαλμένη και κακή χρήση της ύλης, για την οποία η χωριστικότητα, η σκληρότητα και η ιδιοτέλεια είναι το κλειδί. Η κατάχρηση της ουσίας και η εκπόρνευση της ύλης και της μορφής για κακούς σκοπούς είναι αμάρτημα ενάντια στο Άγιο Πνεύμα. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η σβάστικα “οδηγεί σε φρικτό κίνδυνο και σε κακοποιούς τρόπους εκείνους των οποίων η απληστία είναι μεγάλη και δε βλέπουν καμιά ομορφιά στο φως που ανατέλλει και δε γνωρίζουν καμιά αγάπη για τις ανθρώπινες ζωές”. Σ’ αυτούς που δεν ανταποκρίνονται στις κατώτερες όψεις και τα αποτελέσματα του στροβιλιζόμενου Τροχού (όπως αποκαλείται μερικές φορές) “η σβάστικα τους εκσφενδονίζει μακριά από πάνω της μέχρι να έρθουν να αναπαυθούν πάνω στο Σταυρό της επιλεγμένης σταύρωσης”, το Σταθερό Σταυρό του δεσμευμένου μαθητή.

Το σύμβολο του Σταθερού Σταυρού (όσον αφορά την ανθρωπότητα) θα μπορούσε να απεικονισθεί ως εξής: Εδώ έχετε το Σταυρό της Ανθρωπότητας. Σ’ αυτό το Σταυρό ο άνθρωπος είναι φωτισμένος κι έχει συνείδηση των αποτελεσμάτων του συμπληρωμένου κύκλου (που υποδεικνύεται από τον κύκλο) των τεσσάρων

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

374

ενεργειών στις οποίες είχε υπαχθεί στο Μεταβλητό Σταυρό. Το σύμβολο του Θεμελιώδη Σταυρού είναι πιο πολύπλοκο και θα μπορούσε να

απεικονισθεί ως εξής: Εδώ έχετε το τρίγωνο της εκδηλωμένης Ενάδας συν τους τρεις κύκλους των τεσσάρων ενεργειών που εστιάζονται και σμίγουν σε μια ενότητα· έχετε επίσης τη γραμμή της εξέλιξης (της εξέλιξης της συνείδησης) που προχωρεί βαθιά και περιλαμβάνει την ύλη και την ίδια στιγμή φθάνει μέχρι τους “Χώρους της Θειότητας”. Πολλά από όσα μπορούν να ειπωθούν σχετικά με τους τρεις Σταυρούς έχουν ήδη καλυφθεί σε διάσπαρτη μορφή όταν ασχολήθηκα με το καθένα από τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού· δε χρειάζεται να επαναληφθούν εδώ. Αυτή η Πραγματεία, όπως η Μυστική Δοξασία, είναι σχεδιασμένη για να υποκινήσει την έρευνα και τη δύναμη για αναδίφηση και αναζήτηση, επειδή η διαδικασία αυτή έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα πάνω στα εγκεφαλικά κύτταρα και οδηγεί σε μια αναγκαία διέγερση. Στη μελέτη των Σταυρών η αληθινή έννοια της επιρροής τους θα εμφανισθεί μόνο καθώς αρχίζετε να σκέφτεσθε με όρους σύνθεσης ή της σχέσης των τεσσάρων ρευμάτων ενέργειας που ρέουν ενωμένα επί και μέσω κάθε μορφής της θείας εκδήλωσης. Αυτό κατά κανένα τρόπο δεν είναι εύκολο πράγμα να γίνει, γιατί η ικανότητα για συνθετική σκέψη μόλις τώρα αρχίζει να εμφανίζεται στις προχωρημένες διάνοιες της φυλής. Μπορεί να περιγραφεί και τότε μόνο αναλυτικά (που αναιρεί πάντα τη σύνθεση) αν παρατηρηθεί σε σχέση με το Μεταβλητό Σταυρό, για παράδειγμα, ότι η σύνθεση της εξέλιξης, το πρόβλημά της και ο στόχος της εμφανίζονται όλα σε μια ενωμένη πλήρη παρουσίαση όταν οι επιρροές θεωρούνται ως εξής: 1. 2. 3. 4.

Δίδυμοι – η παρουσίαση της δυαδικότητας. Παρθένος – η παρουσίαση της ανάμειξης ζωής και μορφής. Τοξότης – η παρουσίαση της εστιασμένης ενέργειας. Ιχθείς – η παρουσίαση μιας ανάμεικτης ακτινοβολίας.

Η αποκορυφωθείσα αυτή ακτινοβολία είναι αποτέλεσμα της εστίασης της ζωής, της πρόθεσης και της ενέργειας σε ένα “ακτινοβόλο σημείο δύναμης”. Σας ειπώθηκε ότι σε σχέση με το Μεταβλητό Σταυρό αυτή την εποχή το ζώδιο των Ιχθύων είναι το πιο δυναμικό κι όταν εκπληρωθεί το έργο του Μεταβλητού Σταυρού, ο συναινών μαθητής περνά στο Σταθερό Σταυρό και προετοιμάζεται για τις εξετάσεις και τις δοκιμασίες της μύησης. Αυτό εκφράζεται για μας στον απόκρυφο συμβολισμό του Αρχαίου Σχολίου ως εξής:

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

375

“Το φως λάμπει επειδή το μεγαλύτερο φως και το μικρότερο φως προσεγγίζουν κι έπειτα επικαλούνται το ένα το άλλο. Τα ανάμεικτα φώτα τους, αν και δεν είναι ακόμη ένας ακτινοβόλος ήλιος, συγχωνεύονται γοργά. Τα ανάμεικτα αυτά φώτα αποκαλύπτουν το Φωτισμένο Δρόμο. Ο άνθρωπος βλέπει τον εαυτό του να παίρνει αυτό τον άλλο Δρόμο, το Δρόμο των φωτισμένων συνόλων· οδηγεί απ’ τη μορφή στην ψυχή, απ’ το σκοτάδι στο φως κι έτσι γύρω απ’ τον Τροχό. Ανατρέχοντας έτσι στα βήματά του και κινούμενος προς τα πίσω πάνω στο Δρόμο (τον αντεστραμμένο τροχό του ζωδιακού. Α.Α.Μπ.) κινείται προς τα εμπρός. Ένα νέο φως εισέρχεται. Οι Επτά Αδελφές παίζουν το ρόλο τους (οι Πλειάδες βρίσκονται στον Ταύρο, το πρώτο ζώδιο του Σταθερού Σταυρού) και τότε τρία φώτα ακτινοβολούν. Κι έτσι εμφανίζεται ένας ακτινοβόλος ήλιος.”

Το θέμα και των τριών Σταυρών είναι η συγχώνευση και η ολοκλήρωση. Η συγχώνευση της προσωπικότητας σε ένα λειτουργικό σύνολο· η συγχώνευση της ψυχής και της προσωπικότητας συνειδητά· η συγχώνευση της τριπλής έκφρασης της θειότητας – Ενάδα, εγώ και προσωπικότητα – έτσι ώστε να υπάρχει μία εμφάνιση των ανάμεικτων ενεργειών. Ο βασικός τόνος των επιρροών τους είναι η δύναμη να συμπεριλαμβάνουν και ταυτόχρονα να εκφράζουν πλήρως σε χρόνο και χώρο την κατακόρυφη και οριζόντια ζωή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν επτά μορφές φωτός, οι οποίες σχετίζονται με την ουσία των επτά πεδίων. Αυτές διεγείρονται κι ενισχύονται απ’ τις δώδεκα μορφές φωτός των δώδεκα Δημιουργικών Ιεραρχιών που σχετίζονται η καθεμιά τους με το ένα ή το άλλο από τα δώδεκα σημεία του ζωδιακού. Σ’ αυτό δεν πρέπει να επεκταθώ καθόσον αφορά τα μυστήρια των ανώτερων μυήσεων. Κάνω απλώς τη δήλωση έτσι ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί από μέρους σας σαν ένα αποκρυφιστικό γεγονός για την απόδειξη εκείνου στο οποίο δεν έχετε ακόμη πρόσβαση. Μια παράλληλη δήλωση θα ήταν ότι το φως των επτά κέντρων στον άνθρωπο (όταν ενισχύεται από το φως των επτά πλανητικών κέντρων) και των πέντε βασιλείων στη φύση (7+5=12) συν τα δώδεκα φώτα του ζωδιακού θα δημιουργήσουν μια αποκορύφωση της “φωτεινής” αποτελεσματικότητας η οποία θα κάνει εφικτή την έκφραση του όλου. Αυτή με το μέσον της ανθρωπότητας. Πρόκειται για μια βασική δήλωση η οποία προς το παρόν σημαίνει ελάχιστα για σας, αλλά η οποία – τον επόμενο αιώνα – θα αποτελέσει τη σπερματική σκέψη ή την “ηχητική κλείδα” για την επόμενη αποκάλυψη της Προαιώνιας Σοφίας. Μέχρι να κατανοηθεί πληρέστερα και συνθετικά η σημασία των Τριών Σταυρών από τους αστρολόγους και τους ερευνητές της αστρολογίας, είναι σχεδόν αδύνατο να βρω τις αναγκαίες λέξεις που θα μεταδώσουν καθαρά την προτιθέμενη έννοια. Προς το παρόν δεν υπήρξε καμιά πραγματική προσπάθεια από μέρους των αστρολόγων (ακόμη και των πιο προχωρημένων) να φτάσουν σε μια γενική ή συνθετική κατανόηση του αποτελέσματος των Σταυρών πάνω στην ανθρωπότητα. Όλα όσα μεταδόθηκαν προς το παρόν είναι το αποτέλεσμα του ενός βραχίονα του Σταυρού πάνω στο άτομο που γεννήθηκε σε ένα ιδιαίτερο ζώδιο. Αλλά υπάρχει μια συγχώνευση ενεργειών που πρέπει να σημειωθεί όταν, μιλώντας εσωτερικά, ο άνθρωπος “στέκει στο μεσαίο σημείο όπου συναντώνται οι τέσσερις ενέργειες”. Για

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

376

παράδειγμα, ο άνθρωπος του οποίου το ηλιακό ζώδιο είναι οι Δίδυμοι, υπόκειται στις δυνάμεις που ρέουν δια του Σταυρού σαν σύνολο, εκτός κι αν είναι ένα πολύ χαμηλού βαθμού ανθρώπινο ον· θα είναι ευαίσθητος στις επιδράσεις των τριών άλλων ζωδίων όταν παρασύρονται σε ισχύ καθώς ο ελάσσων ζωδιακός του έτους παίζει το ρόλο του. Αργότερα, όταν κατανοηθεί καλύτερα η πρακτική αξία της εσωτερικής αστρολογίας, οι άνθρωποι θα επωφελούνται απ’ τις τρεις ενέργειες των τριών άλλων ζωδίων του Σταυρού στα οποία βρίσκεται ο Ήλιος. Αυτό αποτελεί μια μελλοντική ανάπτυξη της επιστήμης της εσωτερικής αστρολογίας. Θέτοντάς το με τους πιο απλούς όρους και περιορίζοντας επομένως τις σημασίες, ο άνθρωπος θα προσπαθήσει, όταν είναι στον Τοξότη, να εξασκηθεί στην προσήλωση πάνω σε κάποια γραμμή· όταν είναι στην Παρθένο, θα ξέρει ότι είναι εφικτή η ευκαιρία να φέρει τη μορφή κάτω από την επιρροή του κρυμμένου Χριστού και ότι, στους Ιχθείς, η ευαισθησία στην ανώτερη εντύπωση είναι δικαίωμα και προνόμιο του. Και οι τέσσερις αυτές δυνατότητες αναφορικά με τον προχωρημένο μυημένο απεικονίζονται όμορφα για μας στη ζωή του Ιησού, του Διδασκάλου στην έκτη ακτίνα. Η όψη των Διδύμων της ζωής Του καταδεικνύεται στην τέλεια συγχώνευση της βασικής δυαδικότητας που απαντάται στην ανθρωπότητα: την ανθρώπινη και τη θεία. Η όψη της Παρθένου ήρθε σε έκφραση όταν ήταν δώδεκα ετών και είπε: “ουκ ήδειτε ότι εν τοις του Πατρός μου δει είναι με;” υποδεικνύοντας έτσι την υποταγή της μορφικής ζωής στη θέληση του ενοικούντος Χριστού· αυτή αποκορυφώθηκε όταν “κατήλθεν η θειότητα επ’ αυτόν” στη Βάπτιση. Η ενέργεια του Τοξότη Του επέτρεψε να πει όταν αντιμετώπισε με πλήρη γνώση την επικείμενη θυσία που έπρεπε να κάνει: “ότι δει απελθείν εις Ιεροσόλυμα” και διαβάζουμε τότε ότι “εστήριξεν το πρόσωπον αυτού” και βάδισε την Ατραπό του Σωτήρα, που οδηγεί στην απελευθέρωση της ανθρωπότητας. Η όψη των Ιχθύων στην ανώτατη έκφρασή της καταδεικνύεται από την ευαισθησία Του στην άμεση και αδιάσπαστη επαφή μετά του “Πατρός εν τοις Ουρανοίς”· ήταν σε συνεχή επικοινωνία με την Ενάδα, αποδεικνύοντας έτσι στον κόσμο ότι είχε μυηθεί σε καταστάσεις συνείδησης για τις οποίες η τρίτη μύηση δεν είναι παρά η αρχή. Και οι τρεις Σταυροί φάνηκαν ότι λειτουργούσαν ταυτόχρονα στη ζωή Του – ένα πράγμα που μέχρι τότε ήταν άγνωστο στην τελειότητα που επέδειξε – μια τελειότητα της τέλειας ανταποκριτικότητας καθώς και της τέλειας κατάδειξης του αποτελέσματος, δίνοντάς μας μια εκδήλωση και ένα παράδειγμα της συγχώνευσης των δώδεκα ενεργειών σε μια θεία Προσωπικότητα (που εκφράζει Ατομικότητα) στο φυσικό πεδίο. Ας ολοκληρώσω σύντομα την κατάδειξη αυτής της αλήθειας – της αλήθειας ότι στο μυημένο των ανώτερων βαθμών και οι δώδεκα ζωδιακές ενέργειες μπορούν να εστιασθούν ταυτόχρονα και να προκαλέσουν μια πλήρη επίδειξη της θειότητας, όπως προτίθεται τελικά να εκφρασθεί δια της ανθρωπότητας πάνω σ’ αυτό τον πλανήτη. Σας έδωσα την έκφραση του Μεταβλητού Σταυρού. Θα εξετάσουμε τους δύο άλλους σε σχέση με τον Χριστό και με τον Κοσμικό Χριστό.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

377

Ο ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Ταύρος – Ο Χριστός είπε (όπως κι όλοι οι Υιοί του Θεού οι Οποίοι γνωρίζουν την αληθινή σημασία του Σταθερού Σταυρού), “Εγώ ειμί το Φως του κόσμου” και πρόσθεσε, “εάν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται”. Όπως ακούσατε, ο Ταύρος είναι η Μητέρα της Φώτισης και ο “οφθαλμός του Ταύρου” συμβολίζει τον οφθαλμό στον οποίο αναφέρθηκε ο Χριστός. Λέων – Είναι το ζώδιο της αυτοσυνείδητης ταυτότητας. Αυτό πιστοποιείται από τον Χριστό με τα λόγια που είπε στους μαθητές Του: “τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;” ή το δικό του κέντρο της αυτοσυνείδησης – το σημαντικό αυτό σημείο επίτευξης που πρέπει να προηγείται όλων των πιο περιεκτικών καταστάσεων συνείδησης. Σκορπιός – Η σημασία αυτού του ζωδίου στη ζωή του Χριστού απαλείφθηκε από την Καινή Διαθήκη, αλλά διατηρήθηκε για μας στον αρχαίο Χριστιανικό μύθο ότι – στην ίδια την κούνια του – ο Χριστός σκότωσε ή στραγγάλισε δύο φίδια, αναφερόμενος έτσι στα ζεύγη των αντιθέτων που δεν μπορούσαν πια να τον ελέγξουν. Υδροχόος – Η έκφραση αυτής της επιρροής μας δόθηκε όμορφα στην ιστορία του Μυστικού Δείπνου. Ο Χριστός έστειλε τους μαθητές Του στην πόλη να βρουν άνθρωπο “κεράμιον ύδατος βαστάζοντα” στους ώμους του. Είναι το σύμβολο του Υδροχόου – του ζωδίου στο οποίο η παγκοσμιότητα του ύδατος της ζωής θα γίνει ένας παράγοντας στην ανθρώπινη συνείδηση· τότε πράγματι θα συμμετάσχουμε όλοι τελικά στην κοινωνία του άρτου και του οίνου. Αναφέρθηκε έμμεσα στην ίδια ιδέα όταν μίλησε για τον εαυτό Του σαν το “ύδωρ της ζωής” που θα κατευνάσει τη δίψα της ανθρωπότητας. Έτσι μέσω της χρήσης των ενεργειών των τεσσάρων αυτών ζωδίων του Σταθερού Σταυρού ο Χριστός επέδειξε τελειότητα. Ο ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Στα τέσσερα ζώδια αυτού του Σταυρού Τον βρίσκουμε να εκδηλώνει επίσης τις ενέργειές τους στην ανώτατες μορφές τους (απ’ τη σκοπιά της ανθρώπινης κατανόησης), παρότι αυτές περισσότερο υπονοούνται παρά δηλώνονται άμεσα. Κριός – Αυτό το ζώδιο που είναι το ζώδιο των ενάρξεων, προσέφερε την ώθηση και την ενέργεια που Του επέτρεψε να εγκαινιάσει τη Χριστιανική εποχή· εγκαινίασε μέσα απ’ Αυτόν την “εποχή της Αγάπης” που μόνο τώρα αρχίζει να παίρνει μορφή και η δυναμικότητά της είναι πια τόσο μεγάλη ώστε επέφερε (παραδόξως) το τωρινό παγκόσμιο χάσμα. Καρκίνος – Η δυναμικότητα αυτού του ζωδίου εκφράσθηκε για μας από τον Χριστό με τα συχνά παρερμηνευμένα λόγια Του: “και άλλα πρόβατα έχω, ά ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης κακείνα με δει αγαγείν”. Αυτό αναφέρεται στη μαζική συνείδηση σε αντιδιαστολή με τη μυημένη συνείδηση των μαθητών Του. Ο Καρκίνος είναι ένα μαζικό ζώδιο.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

378

Ζυγός – Ο Χριστός στάθηκε στο σημείο ισορροπίας της ανθρώπινης εξέλιξης. Στάθηκε μεταξύ του παλιού κόσμου και του νέου, μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Στη Χριστιανική εποχή έρχεται ένα “σημείο ισορροπίας” ή εκείνη η “κρίση εξισορρόπησης” στο ανθρώπινο βασίλειο. Aιγόκερως – Αυτό το ζώδιο χαρακτηρίζει το σημείο σύμπηξης και αποκρυστάλλωσης που καταλήγει τελικά στο θάνατο της μορφής. Αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα. Με το θρίαμβό Του επί του θανάτου και την ανάστασή Του στη ζωή ο Χριστός έδειξε το βαθύ μυστήριο του Αιγόκερου. Μια μελέτη των λίγων αυτών εισηγήσεων σχετικά με τη ζωή του Χριστού θα φέρει στο φως και τη ζωντάνια ολόκληρο αυτό το θέμα των τριών Σταυρών. Είναι περιττό να σας υπενθυμίσω σ’ αυτό το σημείο ότι στο Όρος Γολγοθά απεικονίζονται οι τρεις αυτοί Σταυροί: 1. Ο Μεταβλητός Σταυρός – ο αμετανόητος ληστής. Ανθρωπότητα. 2. Ο Σταθερός Σταυρός – ο μετανοημένος ληστής. Ιεραρχία. 3. Ο Θεμελιώδης Σταυρός – ο Σταυρός του Χριστού. Σαμπάλλα. 2. Ο Σταυρός του Σταυρωμένου Χριστού. Για όσους διαβάζουν αυτή την πραγματεία, ο Σταυρός που έχει μεγάλη σπουδαιότητα είναι ο Σταθερός Σταυρός των Ουρανών. Οι ζηλωτές στα Μυστήρια αυξάνουν σταθερά σε αριθμό αυτή την εποχή κι αυτό συνεπάγεται τον αναπροσανατολισμό τους προς το Φως, τη συνειδητή τους αντιστροφή πάνω στον τροχό του ζωδιακού και την κατανόησή τους των αντικειμενικών σκοπών των διαδικασιών στις οποίες αφιερώθηκαν πάνω στο Σταθερό Σταυρό. Οι μαθητές έχουν την τάση να σκέπτονται ότι το γεγονός της ανάληψης της θέσης τους πάνω στο Σταυρό και η εκδήλωση της προθυμίας τους να δοκιμαστούν και να δείξουν αμετάβλητη σταθερότητα είναι ο κύριος ενεχόμενος παράγοντας. Αυτό κατά κανένα τρόπο δεν είναι έτσι στην πραγματικότητα. Καθένας απ’ αυτούς τους Σταυρούς κάνει την παρουσία του αισθητή σαν μια τετραπλή σφαίρα επιρροής ή ένα δυναμικό κέντρο ενέργειας με το μέσον ενός “επικλητικού ήχου”. Ο ήχος αυτός ανέρχεται από κάθε Σταυρό και παράγει ένα αποτέλεσμα και μια ανταπόκριση από κάποια πηγή. Αυτό είναι το νέο γεγονός σχετικά με τους Σταυρούς που έχει σημασία και το οποίο ζητώ να θίξω σύντομα. Μόνον όταν η επιρροή και των τεσσάρων βραχιόνων κάθε Σταυρού έχει δημιουργήσει ένα αποτέλεσμα στο άτομο, συμβαίνει μια μετάβαση στη συνείδηση από τον ένα Σταυρό στον άλλο – όπου κάθε μετάβαση σημαδεύει ένα σημείο κρίσης τόσο στο άτομο όσο και στο μεγαλύτερο σύνολο. Τότε εγκαινιάζεται μια διαδικασία επίκλησης – στην αρχή ασυνείδητα όταν έχει τη φύση διάχυτης κλήσης κι αργότερα συνειδητά όταν παίρνει τη μορφή μιας εστιασμένης έκκλησης. Όταν φτάνει η στιγμή της μετάβασης από το Μεταβλητό Σταυρό στο Σταθερό Σταυρό, συμβαίνουν τρία πράγματα: 1. Η επιρροή των τεσσάρων ενεργειών του Μεταβλητού Σταυρού επέφερε μια απέραντη εμπειρία της ζωής στη μορφή.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

379

2. Υπάρχει πλέον μια βαθμιαία αυξανόμενη και βαθιά δυσφορία στην αφυπνιζόμενη συνείδηση του ανθρώπου που κάνει τη μετάβαση. Έχει εξαντλήσει την υλική επιθυμία σε μεγάλο βαθμό και δεν ελκύεται πια από την Ατραπό της εξόδου στην ύλη· οι ανάγκες της φυσικής φύσης δεν κυριαρχούν πλέον πάνω του· φοβάται τις ωθήσεις που εκπορεύονται από το αστρικό πεδίο· είναι νοητικά αφυπνισμένος κι ενεργός και είναι μια λειτουργική προσωπικότητα. Αλλά παραμένει ανικανοποίητος κι έχει τη δυσάρεστη αυτή επίγνωση. 3. Στρέφεται στην επίκληση. Αυτή η διαδικασία επίκλησης χωρίζεται σε δύο στάδια: α. Το στάδιο της έφεσης, ακανόνιστης και αόριστης, αλλά η οποία βαθμιαία αποκτά ισχύ. β. Το στάδιο του μυστικισμού που σμίγει με τον αποκρυφισμό (τη μελέτη εκείνου που είναι κρυμμένο). Η δυαδικότητα αναγνωρίζεται πλέον συνειδητά και δυσάρεστα και προσεγγίζεται ο ανώτερος δρόμος και το πνευματικό όραμα. Η επιθυμία παραχωρεί τη θέση της στις αόριστες παρορμήσεις εκείνου που θα μπορούσε να ονομασθεί αγάπη. Πρόκειται για την κίνηση στην προσωπικότητα της θείας αυτής αναδυόμενης όψης. Είναι αυτή που ζητά να επικαλεσθεί. Όταν γίνει επαρκώς ισχυρή, τότε λαμβάνει χώρα η αληθινή εφέλκυση κι ο μαθητής (γιατί αυτό είναι πια ο άνθρωπος) ανέρχεται στο Σταθερό Σταυρό. Τα παραπάνω αληθεύουν για το μαθητή ατομικά κι επίσης σήμερα για την ανθρωπότητα σαν σύνολο και – όπως σας είπα συχνά – αυτή η διαδικασία επίκλησης λαμβάνει χώρα στην ανθρώπινη οικογένεια. Αυτό δημιουργεί την τωρινή φρικτή κρίση. Τα δύο στάδια που περιγράφηκαν παραπάνω, είναι παρόντα σήμερα με μια γενική και δυναμική αίσθηση στο ανθρώπινο γένος. Η αναγνώριση των δύο αυτών σταδίων στην ανθρωπότητα ήταν εκείνη η οποία με οδήγησε, κάτω από την καθοδήγηση της Ιεραρχίας, να ανακοινώσω – σε πολύ απομακρυσμένα χρονικά σημεία – τις δύο στροφές ενός μεγάλου απόκρυφου μάντραμ. Η πρώτη στροφή η οποία χρησιμοποιήθηκε το 1936, αναφερόταν στην αόριστη γενική έφεση της μάζας των ανθρώπων του κόσμου, η οποία είναι σήμερα βαθύτερη από ποτέ πριν κι εστιάζεται περισσότερο σε μια αληθινή ευημερία: Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΚΛΗΣΗ Ας φέρουν οι Δυνάμεις του Φωτός φώτιση στο ανθρώπινο γένος. Ας απλωθεί παντού το Πνεύμα της Ειρήνης. Είθε να συναντηθούν παντού οι άνθρωποι καλής θέλησης μ’ ένα πνεύμα συνεργασίας. Είθε η συγχώρεση απ’ όλους τους ανθρώπους να είναι ο βασικός τόνος αυτή την εποχή. Ας συνοδεύει η δύναμη τις προσπάθειες των Μεγάλων Όντων. Ας γίνει έτσι και βοήθησέ μας να παίξουμε το ρόλο μας.

Η χρησιμοποίηση της πρώτης αυτής στροφής ήταν άμεσα επιτυχής και ανταποκρίθηκαν πλήρως εκείνοι οι καλοί και καλοπροαίρετοι άνθρωποι των οποίων η εστίαση ήταν κατεξοχήν αστρική και εφεσιακή και των οποίων ο σκοπός ήταν η ειρήνη και η ηρεμία. Αυτή η ειρήνη και ηρεμία παρέχει την “περιοχή της συνείδησης” στην οποία μπορεί να ανθίσει η έφεση, μπορεί να επιτευχθεί η φυσική και

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

380

συναισθηματική άνεση και να γίνει εφικτή η αναγνώριση του μυστικιστικού οράματος. Η δεύτερη στροφή δόθηκε αργότερα και είχε την πρόθεση να αποτελέσει μια δοκιμασία και ένα “αποφασιστικό σημείο σε μια εποχή κρίσης”: Ας προβάλλουν οι Κύριοι της Απελευθέρωσης. Ας φέρουν βοήθεια στους υιούς των ανθρώπων. Ας προβάλλει ο Καβαλάρης από το Μυστικό Τόπο, Και ερχόμενος, ας σώσει. Πρόβαλε, ω Παντοδύναμε. Ας αφυπνισθούν οι ψυχές των ανθρώπων στο Φως, Και ας σταθούν με μαζική πρόθεση. Ας εκπεμφθεί η προσταγή του Κυρίου: Το τέλος της θλίψης ήρθε! Πρόβαλε, ω Παντοδύναμε. Η ώρα της υπηρεσίας της Λυτρωτικής Δύναμης έχει πια φτάσει. Ας απλωθεί παντού, ω Παντοδύναμε. Είθε το Φως και η Αγάπη και η Δύναμη και ο Θάνατος Να εκπληρώσουν το σκοπό του Ερχόμενου. Η ΘΕΛΗΣΗ για σωτηρία είναι εδώ. Η ΑΓΑΠΗ για την εκτέλεση του έργου έχει πλατιά απλωθεί παντού. Η ΕΝΕΡΓΟΣ ΒΟΗΘΕΙΑ όλων όσων ξέρουν την αλήθεια είναι επίσης εδώ. Πρόβαλε, ω Παντοδύναμε και σμίξε αυτές τις τρεις. Χτίσε ένα μεγάλο αμυντικό τείχος. Η κυριαρχία του κακού πρέπει ΤΩΡΑ να τελειώσει.

Προσφέρθηκε στις μάζες, κάτω απ’ αυτή τη δοκιμασία, αλλά αποσκοπούσε κυρίως να χρησιμοποιηθεί από εκείνους τους ζηλωτές και μαθητές που δεν είναι μόνο μυστικιστές, αλλά είχαν κάνει κάποια μικρή τουλάχιστον πρόοδο στην προσπάθειά τους να διανύσουν τον αποκρυφιστικό δρόμο. Είναι νοητικά εστιασμένοι στη στάση τους· αναγνωρίζουν τον ανώτερο δρόμο· είδαν το όραμα και είναι πια έτοιμοι για κάτι πλησιέστερο και πιο πραγματικό. Επομένως η τελευταία στροφή που δόθηκε, ήταν πρωτίστως για τη χρήση εκείνων που έχουν ανέλθει ή βρίσκονται στη διαδικασία να ανέβουν στο Σταθερό Σταυρό. Αυτός είναι ο λόγος που η χρήση του δεύτερου τμήματος της Μεγάλης Επίκλησης ήταν σχετικά περιορισμένη. Είχε αποκηρυχθεί (σχεδόν βίαια μερικές φορές) από τους συναισθηματικούς τύπους που δεν μπορούσαν να δουν μακρύτερα από την ομορφιά της ειρήνης – το στόχο της έκφρασης πάνω στο αστρικό πεδίο. Η όρασή τους του μεγαλύτερου συνόλου και η εφέλκυση της θέλησης-για-το-καλό (που δεν είναι η θέληση-για-ειρήνη) ήταν εξαιρετικά περιορισμένη κι αυτό χωρίς δικό τους σφάλμα. Απλώς υποδείκνυε τη θέση τους πάνω στην κλίμακα της εξέλιξης και σημάδευε ένα σχετικά χρήσιμο σημείο υπηρεσίας, αλλά ένα σημείο που βρισκόταν σε διαδικασία υπέρβασης. Οι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα οδηγούνται να αντιληφθούν (δια της οδύνης και του επακόλουθου στοχασμού) ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από την ειρήνη κι αυτό είναι το καλό του συνόλου κι όχι μόνο οι ατομικές ειρηνικές συνθήκες

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

381

ή η εθνική ειρήνη. Αυτός ο αναπροσανατολισμός της ανθρώπινης συνείδησης επέρχεται με την αποφασιστική στάση των ψυχών των ανθρώπων, μαζική και συγχωνευμένη, οργανωμένη και εστιασμένη από το όραμα της γενικής ευημερίας της ανθρωπότητας. Ήταν όμως ουσιώδες να εμφανισθούν με διαύγεια αυτές οι διακρίσεις στη στάση και συνεπώς δώσαμε τις δύο αυτές στροφές της Μεγάλης Επίκλησης ξεχωριστά και σε διαφορετικές εποχές. Μάθατε επομένως τη διαφορά της στάσης ανάμεσα στις μάζες των καλοπροαίρετων ανθρώπων στον κόσμο και τις ορθά προσανατολισμένες στάσεις των νοήμονων ζηλωτών και μαθητών. Αυτό ήταν αναγκαίο πριν αναληφθεί αργότερα ευρύτερη δράση. Θα σταματούσα εδώ και θα σας υπενθύμιζα ότι και οι δύο ομάδες είναι αναγκαίες: η πρώτη ομάδα – συναισθηματική και ιδεαλιστική – έχει να παίξει ένα ρόλο στην εστίαση της ρευστής μαζικής έφεσης. Η ευθύνη τους είναι για το πλατύ κοινό. Η άλλη ομάδα των εκπαιδευμένων διανοητών και των ανθρώπων που εμψυχώνονται πρωτίστως από τη θέληση-για-το-καλό (που είναι περισσότερο σημαντική σ’ αυτό τον παγκόσμιο κύκλο από τη θέληση-για-ειρήνη) έχουν να εκτελέσουν μια λειτουργία στην εφέλκυση ιεραρχικής ανταπόκρισης σε απάντηση της έφεσης της πρώτης ομάδας. Εστιάζουν την έφεσή τους στο νοητικό πεδίο, δημιουργούν μια σκεπτομορφή που ενσωματώνει τον αντικειμενικό σκοπό και προβάλλουν την “κλήση” η οποία μπορεί να φτάσει στα αυτιά των Κυρίων της Απελευθέρωσης. Η συγχωνευμένη επίκληση και η ενωμένη κλήση από τα διάφορα επίπεδα της ανθρώπινης συνείδησης θα προκαλέσει μια πανίσχυρη έκκληση πάνω στα κρυμμένα Κέντρα της “Λυτρωτικής Δύναμης”. Αυτή την ενωμένη έκκληση πρέπει να την οργανώσετε τώρα. Έτσι η μάζα της ανθρωπότητας θα διεγερθεί για να κινηθεί από το Μεταβλητό Σταυρό στο Σταθερό Σταυρό και ο νέος παγκόσμιος κύκλος που αρχίζει στον Υδροχόο (έναν από τους βραχίονες του Σταθερού Σταυρού) θα εγκαινιασθεί οριστικά από την ίδια την ανθρωπότητα. Θα μπορούσε λοιπόν να ειπωθεί ότι η Μεγάλη Επίκληση όπως δόθηκε αρχικά ήταν για τη χρήση εκείνων που είναι σταυρωμένοι πάνω στο Μεταβλητό Σταυρό, το Σταυρό της αλλαγής, ενώ η δεύτερη επίκληση είναι για τη χρήση εκείνων που είναι σταυρωμένοι πάνω στο Σταθερό Σταυρό, το Σταυρό του ορθού προσανατολισμού. Είναι για τη χρήση εκείνων των ανδρών και γυναικών των οποίων στόχος είναι η θέληση-για-το-καλό, που σκέφτονται με όρους παγκόσμιας υπηρεσίας και οι οποίοι είναι προσανατολισμένοι στο φως – το φως της γνώσης, το φως της σοφίας και της κατανόησης και το φως της ίδιας της ζωής. Πάνω στο Σταθερό Σταυρό η ενωμένη επιρροή των τεσσάρων του ρευμάτων ενέργειας, όταν εκφράζονται πλήρως δια του ατομικού μαθητή και δια της Ιεραρχίας, προκαλεί παρόμοια τρεις αναδυόμενες συνθήκες: 1. Υπάρχει η απέραντη εμπειρία της ομαδικής ζωής, της ομαδικής δραστηριότητας και της ομαδικής επίγνωσης. Ο αυτοσυνείδητος άνθρωπος στο Λέοντα γίνεται ο ομαδικά συνειδητός άνθρωπος στον Υδροχόο.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΤΑΥΡΟΙ

382

2. Εκεί εγείρεται στη συνείδηση του μαθητή ένα όραμα της “ατελείωτης Οδού για την οποία η Νιρβάνα δεν είναι παρά η αρχή”. 3. Αναγνωρίζει το έργο του σαν μεσολαβητή, που είναι το κύριο έργο της Ιεραρχίας, μεσολαβώντας μεταξύ Σαμπάλλα και Ανθρωπότητας. Γνωρίζει ότι πρέπει να προωθήσει ταυτόχρονα το διπλό έργο της επίκλησης και της εφέλκυσης – της εφέλκυσης (δια της ορθής επίκλησης) της θέλησης-για-το-καλό των παγκόσμιων στοχαστών και ζηλωτών κι επίσης της θέλησης-για-σωτηρία των Κυρίων της Σαμπάλλα μέσω της Ιεραρχίας την οποία είναι σε θέση να προσεγγίσει άμεσα. Θίγω εδώ σοβαρά μυστήρια. Συνεπώς αφυπνίζει αρχικά μέσα του μια ασαφή απόφαση η οποία με τον καιρό δίνει τη θέση της στην εφέλκυση της θέλησης μέσα του. Αυτή τελικά τον θέτει σε επικοινωνία με την όψη θέληση της Θεότητας καθώς εκπορεύεται και υποβιβάζεται από τη Σαμπάλλα μέσω της Ιεραρχίας στην οποία η πνευματική οργάνωση ολοκληρώνεται βαθμιαία δια της εμπειρίας πάνω στο Σταθερό Σταυρό. Θα μπορούσε να τονισθεί εδώ ότι: α. Η εμπειρία στο Μεταβλητό Σταυρό ολοκληρώνει τον άνθρωπο στο κέντρο που ονομάζουμε Ανθρωπότητα. β. Η εμπειρία στο Σταθερό Σταυρό ολοκληρώνει το μαθητή στο δεύτερο πλανητικό κέντρο που ονομάζουμε Ιεραρχία. γ. Η εμπειρία στο Θεμελιώδη Σταυρό ολοκληρώνει το μυημένο στο κύριο πλανητικό κέντρο που αποκαλούμε Σαμπάλλα. Τελικά γίνεται ένα ακτινοβόλο κέντρο πνευματικής θέλησης, που επηρεάζει την ανθρωπότητα και εφελκύει τη δική της θέληση-για-το-καλό· τη σμίγει με την Ιεραρχία στο μέτρο που μπορεί, συγχωνεύοντας την ανθρώπινη αυτή θέληση με την ιεραρχική δραστηριότητα σε μια προσπάθεια να εφελκύσει ανταπόκριση απ’ τη Σαμπάλλα. 3. Ο Σταυρός του Εγερθέντος Χριστού. Περισσότερα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα δεν πρέπει να σας δώσω, ούτε θα ωφελούσε να επεκταθώ πάνω στις συνθήκες που προβάλλουν στη συνείδηση του μυημένου πάνω στο Θεμελιώδη Σταυρό. Τα λόγια μου θα ήταν άνευ νοήματος. Οι περισσότεροι από σας βρίσκεσθε σ’ ένα μεταβατικό στάδιο όπου σταθεροποιείτε την ατομική σας θέληση και προσπαθείτε αυξανόμενα να την εκφράσετε με τη θέληση-για-το-καλό. Θα ήθελα ν’ αντιληφθείτε βαθιά ότι αν σας ρυθμίζει η θέληση-για-ειρήνη, τότε εργάζεσθε ακόμη σε συναισθηματικά επίπεδα και το έργο σας θα πρέπει να είναι με την πρώτη στροφή της Μεγάλης Επίκλησης και με τη διάδοσή της στις μάζες. Αν σας επηρεάζει και σας κατευθύνει η θέληση-για-το-καλό, τότε θα πρέπει να προσθέσετε στην αφυπνιζόμενη μαζική έφεση το έργο της εφέλκυσης ανταπόκρισης στην παγκόσμια ανάγκη από μέρους των διανοητών και των ζηλωτών με το μέσον της δεύτερης στροφής, σμίγοντας τις δύο προσεγγίσεις σε μια προσπάθεια να εφελκύσετε – μέσω της Ιεραρχίας – τη θέληση-για-σωτηρία της Σαμπάλλα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ 1. 2. 3. 4.

Η Φύση της Θέλησης – Ο Υποκείμενος Κοσμικός Σκοπός. Διάφορες Όψεις της Θέλησης. Βασικοί Τόνοι των Επτά Ακτίνων από την Όψη Θέληση. Κοσμικές Ενέργειες και Μετασχηματισμός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VΙΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ (Όπως στον Πίνακα Χ) Φτάνουμε πλέον στην τελική μας συζήτηση για το ζωδιακό και τη σχέση του με τις επτά ακτίνες. Ασχοληθήκαμε με τα ζώδια και τα αποτελέσματά τους και με τη νέα και βαθιά εσωτερική αστρολογία η οποία βαθμιαία θα αντικαταστήσει την τωρινή εγκόσμια αστρολογία. Μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα θα έχει κερδίσει την ορθή της θέση στην ανθρώπινη σκέψη. Ένα πράγμα πρέπει να έχετε συνεχώς κατά νου. Τώρα που τελείωσε ο πόλεμος και η οξεία δοκιμασία και συμφορά έφτασε σε ένα τέλος, θα έρθει μια μεγάλη πνευματική αφύπνιση (με μια ποιότητα και φύση εντελώς απρόβλεπτη σήμερα). Ο πόλεμος θα έχει διδάξει στην ανθρωπότητα πολλά μαθήματα και θα έχει σκίσει τον πέπλο του εαυτού απ’ τα μάτια πολλών. Οι αξίες που μέχρι τώρα εκφράσθηκαν και κατανοήθηκαν από εκείνους των οποίων οι “οφθαλμοί είναι στο Θεό” θα είναι ο στόχος και η επιθυμία ανείπωτων χιλιάδων· η αληθινή κατανόηση μεταξύ ανθρώπων και μεταξύ εθνών θα είναι ο ποθητός σκοπός. Ό,τι αποφασίζει να έχει η ανθρωπότητα, κατορθώνει πάντα να το επιτύχει. Αυτός είναι ο απόκρυφος νόμος, γιατί η επιθυμία είναι προς το παρόν η πιο ισχυρή δύναμη στον κόσμο· η οργανωμένη, ενοποιημένη επιθυμία ήταν η βασική αιτία για τις αρχικές τρομακτικές επιτυχίες του Άξονα. Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αντισταθεί με επιτυχία στην επιθυμία είναι η Θέληση, χρησιμοποιώντας τη λέξη με την πνευματική της σημασία και σαν μια έκφραση της πρώτης μεγάλης θείας όψης. Επιδείχθηκε λίγη απ’ αυτή την οργανωμένη, πνευματική θέληση απ’ τους συμμάχους· εμψυχώνονταν φυσικά από την επιθυμία για νίκη, την επιθυμία να έρθει ένα τέλος σ’ αυτό τον παμπεριεκτικό παγκόσμιο κατακλυσμό, από την επιθυμία για ειρήνη κι επιστροφή της σταθερότητας, την επιθυμία να τερματισθεί ο πόλεμος μια για πάντα και να σπάσει ο συνεχώς επαναλαμβανόμενος κύκλος του και μια σταθερά ογκούμενη επιθυμία να έρθει ένα τέλος στον τρομερό φόρο της οδύνης, της σκληρότητας, του θανάτου, της πείνας και του φόβου που έχει αρπάξει την ανθρωπότητα από το λαιμό σε μια προσπάθεια να στραγγαλίσει τη ζωή της. 1. Η Φύση της Θέλησης. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις όλη αυτή η αποφασιστικότητα δεν είναι παρά η έκφραση μιας σταθερής κι ενωμένης επιθυμίας. Δεν είναι η οργανωμένη χρήση της θέλησης. Το μυστικό της θέλησης βρίσκεται στην αναγνώριση της θείας φύσης του ανθρώπου. Μόνο αυτή μπορεί να εφελκύσει την αληθινή έκφραση της θέλησης. Στην

πραγματικότητα πρέπει να εφελκυσθεί από την ψυχή καθώς κυριαρχεί τον ανθρώπινο νου κι ελέγχει την προσωπικότητα. Το μυστικό της θέλησης συνδέεται επίσης στενά με την αναγνώριση της ακατανίκητης φύσης του αγαθού και τον αναπόφευκτο τελικό θρίαμβο του καλού. Δεν είναι αποφασιστικότητα· δεν είναι κέντρισμα και διέγερση της επιθυμίας έτσι ώστε να μπορεί να μετουσιωθεί σε θέληση· δεν είναι μια άτεγκτη, ακλόνητη, αμετακίνητη εστίαση όλων των ενεργειών στην ανάγκη του θριάμβου (οι εχθροί των Δυνάμεων του Φωτός είναι μύστες σ’ αυτό). Η νίκη για τους συμμάχους βρισκόταν στην προσπάθεια να δημιουργήσουν αυτή την εστίαση με καλύτερο αποτέλεσμα απ’ τον εχθρό. Η χρήση της θέλησης δεν εκφράζεται από μια σιδηρά απόφαση να σταθούν σταθεροί και να μην υποκύψουν στις δυνάμεις του κακού. Η αποφασιστικότητα, η εστίαση της ενέργειας και η κατάδειξη μιας ολοκληρωτικής προσπάθειας για τη νίκη ήταν απλώς (όσον αφορούσε τους συμμάχους) η έκφραση μιας προσηλωμένης επιθυμίας για ειρήνη και για τερματισμό του προβλήματος. Αυτός ο τύπος προσπάθειας είναι κάτι που μπορούν να δώσουν οι μάζες και το έδωσαν σε αμφότερες τις πλευρές σ’ αυτή τη διαμάχη. Υπάρχει όμως ένα συν, κάτι άλλο που έστρεψε την παλίρροια της νίκης στην πλευρά των Συμμάχων. Ήρθε μέσω της μη αντιληπτής προσπάθειας να κατανοηθεί και να εκφρασθεί η ποιότητα της πνευματικής Θέλησης· η εκδήλωση της θείας αυτής ενέργειας έκανε την πρώτη θεία όψη της θέλησης ή δύναμης αυτό που είναι· είναι το διακριτικό χαρακτηριστικό της Σαμπαλλικής δύναμης· είναι αυτή η ιδιάζουσα και διακριτική ποιότητα της θειότητας που είναι τόσο διαφορετική, ώστε ακόμη κι ο ίδιος ο Χριστός δεν ήταν σε θέση να την εκφράσει με ευκολία και κατανόηση. Απ’ όπου και έχουμε το επεισόδιο της Γεθσημανή. Δε μου είναι εύκολο να εκφράσω τη σημασία του με λόγια. Πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια από τη Γεθσημανή και από τότε που ο Χριστός έκανε την αρχική Του επαφή με τη Σαμπαλλική δύναμη και μέσω αυτής εδραίωσε προς όφελος της ανθρωπότητας μια σχέση η οποία ακόμη και μετά από είκοσι αιώνες δεν είναι παρά μια λεπτή εύθραυστη γραμμή συνδετικής ενέργειας. Ωστόσο η Σαμπαλλική αυτή δύναμη είναι διαθέσιμη για ορθή χρήση, αλλά η δύναμη για να εκφρασθεί βρίσκεται στην κατανόησή της (στο μέτρο που μπορεί να είναι δυνατό στο ενδιάμεσο αυτό σημείο της ανθρώπινης εξέλιξης) και στην ομαδική της χρήση. Είναι μια ενοποιούσα, συνθετική δύναμη, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν στρατοκρατική, τυποποιούσα δύναμη. Ας επαναλάβω τα δύο αυτά κλειδιά για τη χρήση της Σαμπαλλικής ενέργειας: Ομαδική Χρήση και Κατανόηση. Το ανθρώπινο γένος είχε μεγάλη δυσκολία να κατανοήσει τη σημασία της Αγάπης. Αν είναι έτσι, το πρόβλημά του με τη Θέληση θα είναι φυσιολογικά πολύ πιο δύσκολο. Για την τεράστια πλειονότητα των ανθρώπων η αληθινή αγάπη είναι ακόμη μόνο θεωρία. Η αγάπη (όπως συνήθως την ερμηνεύουμε) πραγματώνεται σαν καλοσύνη, αλλά είναι καλοσύνη για τη μορφική πλευρά της ζωής, για τις προσωπικότητες όσων βρίσκονται γύρω μας και εκπληρώνεται συνήθως στην επιθυμία να επιτελέσουμε τις υποχρεώσεις μας και να μην παρεμποδίσουμε με κανένα

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

387

τρόπο εκείνες τις δραστηριότητες και σχέσεις που τείνουν στην ευημερία των συνανθρώπων μας. Εκφράζεται στην επιθυμία να τερματισθούν οι καταχρήσεις και να προκύψουν ευτυχέστερες, υλικές, παγκόσμιες συνθήκες· εμφανίζεται στη μητρική αγάπη, στην αγάπη μεταξύ φίλων, αλλά σπανίως προς το παρόν σαν αγάπη μεταξύ ομάδων και εθνών. Είναι το θέμα της Χριστιανικής διδασκαλίας, όπως ακριβώς η Θέληση που εκφράζεται θεία, θα είναι το θέμα της ερχόμενης παγκόσμιας θρησκείας και ήταν η ώθηση πίσω από μεγάλο μέρος του καλού έργου που έγινε στα πεδία της φιλανθρωπίας και της ανθρώπινης ευημερίας, αλλά πραγματικά η αγάπη δεν εκφράσθηκε ακόμη ποτέ – εκτός από τον Χριστό. Μπορεί να ρωτήσετε γιατί, αν είναι έτσι, τονίζεις την ανώτατη αυτή θεία όψη; Γιατί να μην περιμένουμε μέχρι να μάθουμε περισσότερα για την αγάπη και πώς να την εκδηλώνουμε στο περιβάλλον μας; Επειδή στην αληθινή της έκφραση η Θέληση είναι αναγκαία σήμερα σαν προωθητική, εξωθητική δύναμη κι επίσης σαν ένας διευκρινιστικός, εξαγνιστικός πράκτορας. Η πρώτη καταγραφείσα ομιλία του Χριστού ειπώθηκε στη μητέρα Του (το σύμβολο της όψης ουσία της θειότητας) όταν είπε: “ουκ ήδειτε ότι εν τοις του Πατρός μου δει είναι με;” Αυτή η εργασία που τη συσχέτισε με την πρώτη θεία όψη, την Ενάδα ή την όψη Πατήρ, ήταν η εκπλήρωση του σκοπού και η εκτέλεση της πρόθεσης, της θέλησης και του σκοπού του Θεού. Η δεύτερη ομιλία Του έγινε τη στιγμή της Βάπτισης στον Ιορδάνη όταν είπε στον Ιωάννη τον Βαπτιστή: “άφες άρτι· ούτω γαρ πρέπον εστίν ημίν πληρώσαι πάσαν δικαιοσύνην”. Εδώ στη δεύτερη αυτή μύηση – που συμβολίζει την κατάκτηση της επιθυμίας – περνά στο βασίλειο της εκπλήρωσης, της ολοκλήρωσης της σχεδιασμένης ορθής δραστηριότητας. Γιατί η δική Του προσωπική επιθυμία (αναγκαστικά πολύ υψηλής τάξης λόγω του υψηλού σημείου Του στην εξέλιξη) αντικαταστάθηκε από τη θεία Θέληση. Επίσης στο τέλος της ζωής Του, στην εμπειρία της Γεθσημανή, αναφώνησε: “Πάτερ, πλην μη το θέλημά μου αλλά το σον γινέσθω”. Ακόμη και τότε κι ακόμη και γι’ Αυτόν η επίτευξη της πλήρους έκφρασης της θέλησης φαινόταν σχεδόν ανέφικτη· είχε ακόμη συνείδηση ενός έμφυτου δυαδισμού της θέσης Του και της αντίθεσης ανάμεσα στη θέλησή Του και τη θέληση του Θεού. Στις τρεις αυτές αναφορές κατέδειξε την από μέρους Του αναγνώριση των τριών αναδυόμενων όψεων της Σαμπαλλικής ζωής, ποιότητας και ενέργειας: 1. Τη Θέληση που ρυθμίζει τη ζωική όψη. 2. Τη Θέληση που επιφέρει την εκπλήρωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. 3. Τη Θέληση που τελικά κατακτά το θάνατο. Οι τρεις αυτές όψεις σχετίζονται όλες με τις τρεις θείες εκφράσεις του πνεύματος, της ψυχής και του σώματος, της ζωής, της συνείδησης και της μορφής, της ζωής, της ποιότητας και της εμφάνισης. Αυτή η φάση της ζωικής έκφρασης του Χριστού ποτέ δε μελετήθηκε κατάλληλα, όμως ακόμη και η παραμικρή σύλληψη και κατανόησή της θα μπορούσε να βοηθήσει την ανθρωπότητα να διώξει το κακό (ατομικό, ομαδικό και πλανητικό) πίσω στον τόπο από όπου ήρθε και θα μπορούσε να βοηθήσει στην

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

388

αποδέσμευση της ανθρωπότητας απ’ τη φρίκη που σήμερα βαδίζει αγέρωχα παντού, αψηφώντας το Θεό και τον άνθρωπο. Συνεπώς η Σαμπαλλική ενέργεια είναι εκείνη που σχετίζεται με τη ζωντάνια (δια της συνείδησης και της μορφής) της ανθρωπότητας· δε χρειάζεται να εξετάσουμε τη σχέση της με τον υπόλοιπο εκδηλωμένο κόσμο· αφορά την εδραίωση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων και είναι εκείνη η κατάσταση ύπαρξης που τελικά αρνείται τη δύναμη του θανάτου. Είναι επομένως κίνητρο κι όχι ώθηση· είναι αντιληπτός σκοπός κι όχι έκφραση επιθυμίας. Η επιθυμία εργάζεται από και δια της υλικής μορφής προς τα πάνω· η θέληση εργάζεται προς τα κάτω στη μορφή, υποτάσσοντας συνειδητά τη μορφή στο θείο σκοπό. Η μια είναι επικλητική και η άλλη εφελκυστική. Η επιθυμία όταν είναι μαζική κι εστιασμένη, μπορεί να επικαλεσθεί τη θέληση· η θέληση, όταν εφελκύεται, τερματίζει την επιθυμία και γίνεται μια έμμονη, παρωθητική, ελαύνουσα δύναμη που σταθεροποιεί, διευκρινίζει και – μεταξύ άλλων πραγμάτων – τελικά καταστρέφει. Είναι πολύ περισσότερα απ’ αυτά, αλλά αυτά είναι ό,τι μπορεί να συλλάβει ο άνθρωπος αυτή την εποχή κι αυτό για το οποίο έχει προς το παρόν το μηχανισμό κατανόησης. Αυτή η θέληση – που αφυπνίζεται από την επίκληση – πρέπει να εστιασθεί στο φως της ψυχής και αφιερωμένη στους σκοπούς του φωτός και για το σκοπό της εδραίωσης ορθών ανθρώπινων σχέσεων πρέπει να χρησιμοποιηθεί (με αγάπη) για να καταστρέψει όλα όσα παρεμποδίζουν την ελεύθερη ροή της ανθρώπινης ζωής κι αυτό φέρνει θάνατο (πνευματικό και πραγματικό) στην ανθρωπότητα. Αυτή η Θέληση πρέπει να επικληθεί και να εφελκυσθεί. Δεν αναφέρομαι εδώ στη χρήση της μιας ή της άλλης από τις δύο Μεγάλες Επικλήσεις ή στην τρίτη που δόθηκε πρόσφατα. Αναφέρομαι στην εστιασμένη συνείδηση των ανδρών και γυναικών καλής θέλησης, των οποίων η ζωή ρυθμίζεται από τη θέληση να προωθήσουν τους σκοπούς του Θεού με αγάπη, οι οποίοι ζητούν ανιδιοτελώς να κατανοήσουν αυτούς τους σκοπούς και δε φοβούνται το θάνατο. Υπάρχουν δύο μεγάλα εμπόδια στην ελεύθερη έκφραση της Σαμπαλλικής δύναμης στην αληθινή της φύση. Το ένα είναι η ευαισθησία της κατώτερης φύσης στην κρούση της και στην επακόλουθη εκπόρνευσή της για ιδιοτελείς σκοπούς, όπως στην περίπτωση του ευαίσθητου, αρνητικού Γερμανικού λαού και τη χρήση της απ’ τα έθνη του Άξονα για υλικούς αντικειμενικούς σκοπούς. Το δεύτερο είναι η παρακωλύουσα, παρεμποδίζουσα, θολή αλλά μαζική αντίθεση των καλοπροαίρετων ανθρώπων του κόσμου που μιλούν αόριστα και όμορφα για την αγάπη, αλλά αρνούνται να εξετάσουν τις τεχνικές της θέλησης του Θεού σε λειτουργία. Σύμφωνα μ’ αυτούς η θέληση αυτή είναι κάτι με το οποίο δεν έχουν να κάνουν τίποτε προσωπικά· αρνούνται ν’ αναγνωρίσουν ότι ο Θεός πραγματώνει τη θέλησή Του μέσω των ανθρώπων, όπως ακριβώς επιδιώκει πάντα να εκφράσει την αγάπη Του μέσω των ανθρώπων· δεν πιστεύουν ότι αυτή η θέληση θα μπορούσε πιθανόν να εκφρασθεί δια της καταστροφής του κακού με όλες τις υλικές συνέπειες αυτού του κακού. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι ο Θεός της Αγάπης θα μπορούσε πιθανόν να χρησιμοποιήσει την πρώτη θεία όψη για να καταστρέψει τις μορφές που εμποδίζουν

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

389

την ελεύθερη δράση του θείου πνεύματος· η θέληση αυτή δεν πρέπει να παραβιάζει την ερμηνεία τους για την αγάπη. Τέτοιοι άνθρωποι ατομικά είναι ανίσχυροι και ασήμαντοι, αλλά η μαζική τους αρνητικότητα ήταν πραγματικά επιζήμια για τον τερματισμό του πολέμου, όπως ακριβώς η μαζική αρνητικότητα του Γερμανικού λαού και η ανικανότητά του ν’ αναλάβει ορθή δράση όταν αποκαλύφθηκαν οι σκοποί του Χίτλερ, κάνοντας εφικτή τη μεγάλη εισροή του αρχαίου και εστιασμένου κακού που έφερε την τωρινή καταστροφή στον άνθρωπο. Τέτοιοι άνθρωποι είναι σαν μυλόπετρα γύρω απ’ το λαιμό της ανθρωπότητας, επειδή ακυρώνουν την αληθινή προσπάθεια μουρμουρίζοντας “Ας αγαπούμε το Θεό κι ο ένας τον άλλο”, αλλά δεν κάνουν τίποτε παρά να μουρμουρίζουν προσευχές και κοινοτυπίες ενώ η ανθρωπότητα πεθαίνει. Μπορείτε εύκολα να εκτιμήσετε το γεγονός ότι η εφέλκυση της ενέργειας της θέλησης και το αποτέλεσμά της στο απροετοίμαστο, υλιστικά σκεπτόμενο άτομο θα μπορούσε και θα αποδεικνυόταν καταστροφική. Θα χρησίμευε απλώς να εστιάσει και να ενισχύσει την κατώτερη αυτοβουλία η οποία είναι το όνομα που δίνουμε στην αντιληπτή και καθοριστική επιθυμία. Θα μπορούσε τότε να δημιουργήσει μια τέτοια ελαύνουσα δύναμη, κατευθυνόμενη σε ιδιοτελείς στόχους, ώστε το άτομο θα μπορούσε να γίνει ένα τέρας μοχθηρίας. Στην ιστορία της φυλής μια ή δύο προχωρημένες προσωπικότητες το έκαναν με φρικτά αποτελέσματα τόσο πάνω τους όσο και στους ανθρώπους της εποχής τους. Μια τέτοια μορφή στην αρχαία εποχή ήταν ο Νέρων· το σύγχρονο παράδειγμα είναι ο Χίτλερ. Αυτό όμως που έκανε τον τελευταίο τόσο επικίνδυνο εχθρό της ανθρώπινης οικογένειας, είναι ότι στη διάρκεια των τελευταίων δύο χιλιάδων ετών το ανθρώπινο γένος προχώρησε σε σημείο όπου μπορεί να ανταποκριθεί σε ορισμένες όψεις της πρώτης ακτινικής αυτής δύναμης. Επομένως ο Χίτλερ βρήκε συνεργάτες και συντρόφους που πρόσθεσαν τη δεκτικότητά τους στη δική του, έτσι ώστε μια ολόκληρη ομάδα έγινε πράκτορας ανταπόκρισης της καταστροφικής ενέργειας που εκφράζεται στην κατώτατη όψη της. Αυτή ήταν που τους επέτρεψε να εργασθούν αδυσώπητα, ισχυρά, ιδιοτελώς, σκληρά κι επιτυχώς για την καταστροφή όσων θα επιχειρούσαν να εμποδίσουν τα σχέδια και τις επιθυμίες τους. Υπάρχει ένας μόνο τρόπος με τον οποίο η εστιασμένη κακή θέληση, με την ανταποκριτικότητά της στη Σαμπαλλική δύναμη μπορεί να υπερνικηθεί κι αυτό γίνεται με την αντίθεση μιας εξίσου εστιασμένης πνευματικής θέλησης που επιδεικνύεται από ανταποκριτικούς άνδρες και γυναίκες καλής θέλησης, οι οποίοι μπορούν να εκγυμνασθούν να γίνουν ευαίσθητοι σ’ αυτό τον τύπο της νεοεισερχόμενης ενέργειας και μπορούν να μάθουν πώς να την επικαλούνται και να την εφελκύουν. Μπορείτε λοιπόν να δείτε γιατί υπήρχε κάτι περισσότερο από μια επιπόλαιη χρήση μιας καθημερινής λέξης όταν συζητήθηκαν οι όροι της καλής θέλησης και της θέλησης-για-το-καλό. Όλη την ώρα δεν είχα στη σκέψη μου μόνο την καλοσύνη και την καλή πρόθεση, αλλά την εστιασμένη θέληση-για-το-καλό η οποία μπορεί και

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

390

πρέπει να εφελκύσει τη Σαμπαλλική ενέργεια και να τη χρησιμοποιήσει για την αναχαίτιση των δυνάμεων του κακού. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό είναι μια σχετικά νέα ιδέα για πολλούς από σας· σε άλλους θα σημαίνει λίγα ή τίποτε· άλλοι πάλι μπορεί να έχουν αμυδρές αναλαμπές της νέας αυτής προσέγγισης στο Θεό και την υπηρεσία η οποία – το λέω πάλι – μπορεί και πρέπει να ανακατασκευάσει, να αναδομήσει και να αποκαταστήσει τον κόσμο. Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι η όψη θέληση μπορεί να προσεγγισθεί μόνο από το νοητικό πεδίο και συνεπώς μόνο εκείνοι που εργάζονται με και μέσω του νου μπορούν να αρχίσουν να οικειοποιούνται αυτή την ενέργεια. Εκείνοι που επιδιώκουν να εφελκύσουν τη Σαμπαλλική δύναμη προσεγγίζουν την ενέργεια του πυρός. Το πυρ είναι το σύμβολο και η ποιότητα του νοητικού πεδίου. Το πυρ είναι μια όψη της θείας φύσης. Το πυρ ήταν μια εξέχουσα όψη του πολέμου. Το πυρ παράγεται με φυσικά μέσα και τη βοήθεια του ορυκτού βασιλείου κι αυτό ήταν το μεγάλο απειλητικό και επιλεγμένο μέσον καταστροφής αυτού του πολέμου. Ήταν μια εκπλήρωση της αρχαίας προφητείας ότι η απόπειρα να καταστραφεί η Αρεία φυλή θα γίνει με το μέσον του πυρός, όπως ακριβώς η αρχαία Ατλαντίδα καταστράφηκε από το ύδωρ. Αλλά η πύρινη καλή θέληση και η συνειδητή εστιασμένη χρήση της Σαμπαλλικής δύναμης μπορεί να αντιμετωπίσει το πυρ με το πυρ κι αυτό πρέπει να γίνει. Δεν μπορώ να σας δώσω περισσότερα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα μέχρι να αφιερώσετε χρόνο στην εξέτασή του και να επιδιώξετε να κατανοήσετε τη χρήση της θέλησης, τη φύση της, το σκοπό και τη σχέση της με ό,τι κατανοείτε σαν ανθρώπινη θέληση. Πρέπει να συλλογισθείτε πώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και με ποιο τρόπο οι ζηλωτές και οι μαθητές που είναι νοητικά πολωμένοι μπορούν να εστιάσουν αυτή τη θέληση και να επωμισθούν με ασφάλεια την ευθύνη για τη συνετή της χρήση. Αργότερα, όταν θα ξέρετε περισσότερα γι’ αυτή, θα μπορέσω να σας δώσω περισσότερες γνώσεις για το ζήτημα. Μπορώ όμως να σας δώσω μια πρακτική εισήγηση. Δε θα μπορούσε άραγε να υπάρξει ένας οργανωμένος όμιλος που θα χρησιμοποιούσε αυτό το ζήτημα σαν θέμα του διαλογισμού του και θα προσπαθούσε να γίνει κατάλληλος – με την ορθή κατανόηση – να προσεγγίσει και να χρησιμοποιήσει τη Σαμπαλλική ενέργεια; Δε θα ήταν άραγε δυνατό να επεξεργασθείτε βαθμιαία αυτό το θέμα της αποκάλυψης της θείας θέλησης έτσι ώστε το γενικό ζήτημα να είναι έτοιμο για παρουσίαση στο σκεπτόμενο κοινό όταν έρθει αληθινά η ειρήνη; Υπάρχουν πολλά που πρέπει να εξετασθούν σε σχέση μ’ αυτό. Υπάρχει η κατάδειξη των τριών όψεων της θέλησης όπως απαριθμήθηκαν ανωτέρω· υπάρχει η προετοιμασία του ατόμου για την έκφραση αυτής της ενέργειας· υπάρχει μια ώριμη εξέταση που πρέπει να δοθεί στη σχέση της Ιεραρχίας με τη Σαμπάλλα, η οποία προωθείται καθώς οι Διδάσκαλοι επιχειρούν να πραγματώσουν το θείο σκοπό και να γίνουν Πράκτορες διανομής της ενέργειας της θέλησης. Υπάρχει μια προσπάθεια που πρέπει να γίνει ώστε να κατανοηθεί κάπως η φύση της άμεσης κρούσης της πρώτης όψης πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση, εντελώς ξέχωρα από το ιεραρχικό κέντρο – μια κρούση που γίνεται χωρίς καμιά διαδικασία απορρόφησης και

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

391

υποβίβασης στην οποία την υποβάλλει η Ιεραρχία. Σ’ αυτή την άμεση επαφή αναφέρθηκα αλλού· μπορεί να γίνει αμεσότερη και πληρέστερη όταν υπάρξει μεγαλύτερη ασφάλεια από μια πιο κατανοούσα ανθρώπινη προσέγγιση. Μια απ’ τις αιτίες που βρίσκονται πίσω απ’ το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μπορεί να βρεθεί σε μια πρώιμη επαφή – μια επαφή που έγινε από ορισμένες ιδιοτελείς διάνοιες μιας σχετικά υψηλής ποιότητας, βοηθούμενες από τη Μαύρη Στοά. Για να εξουδετερωθεί αυτό και να επέλθει τελικά η εξάλειψη της επιρροής των σκοτεινών δυνάμεων απ’ τον πλανήτη μας, πρέπει να έρθει η ενεργός, συνειδητή χρήση της Σαμπαλλικής δύναμης από τη Λευκή Στοά, βοηθούμενη από άνδρες και γυναίκες των οποίων η θέληση-για-το-καλό είναι αρκετά ισχυρή για να τους διαφυλάξει από τον προσωπικό κίνδυνο στο έργο τους και την παρέκκλισή τους σε εσφαλμένες κι επικίνδυνες γραμμές. Αυτή η βοήθεια απαιτεί μια ορισμένη συγκεκριμένη και σχεδιασμένη επαφή και αλληλεπίδραση ανάμεσα στα δύο κέντρα: την Ανθρωπότητα και την Ιεραρχία. Όταν αυτή εδραιωθεί καλύτερα, θα υπάρξει οργανωμένη και γνωστή συνεργασία και τα μέλη αμφότερων των μεγάλων κέντρων θα μπορούν “να σταθούν μαζί με μαζική πρόθεση”. Αυτή η μαζική πρόθεση θα είναι η αντιστοιχία στο νοητικό πεδίο της μαζικής πρόθεσης του γενικού κοινού που στέκει με τη δύναμη της έκκλησης στα χείλη του και στην καρδιά του. Σ’ αυτή την έκκληση πρέπει να προστεθεί η εστιασμένη θέληση των παγκόσμιων στοχαστών και ενορατικών οι οποίοι θα χρησιμοποιούν το νου και τον εγκέφαλό τους για να βεβαιώνουν το σωστό. Δεδομένου ότι συμπεριλαμβάνεται η όψη θέληση, αποφάσισα το τελευταίο σημείο στην εξέτασή μας των επτά ακτίνων να είναι η εξέταση των Ακτίνων, των Αστερισμών και των Πλανητών, όπως δίνονται στον Πίνακα Χ. Η αλληλοσχέτιση που δίνεται εκεί αφορά την πρώτη όψη της θέλησης, όπως την υπέδειξα εδώ. Η ανάλυση αυτού του πίνακα θα ολοκληρώσει την εξέτασή μας της εσωτερικής αστρολογίας. Τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου είναι οι πηγές προέλευσης των επτά ακτίνων του ηλιακού μας συστήματος. Οι επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου εκφράζονται με το μέσον των επτά πλανητικών Λόγων οι Οποίοι είναι οι Αντιπρόσωποί Τους και με τους Οποίους έχουν τη σχέση Πρωτοτύπου. Τα επτά αυτά πλανητικά Πνεύματα εκδηλώνονται με το μέσον των επτά ιερών πλανητών. Καθεμιά απ’ τις επτά αυτές ακτίνες που έρχονται από τη Μεγάλη Άρκτο, διαβιβάζονται στο ηλιακό μας σύστημα με το μέσον τριών αστερισμών και των κυβερνώντων πλανητών τους. Ο ακόλουθος πίνακας θα το αποσαφηνίσει, αλλά πρέπει να ερμηνευθεί με όρους της τωρινής περιστροφής του μείζονος ζωδιακού τροχού των 25.000 ετών. 2. Διάφορες Όψεις της Θέλησης. Έχουμε τώρα το δύσκολο έργο να εξετάσουμε μια όψη της θείας εκδήλωσης η οποία είναι προς το παρόν τόσο λίγο φανερή στο φυσικό πεδίο, ώστε δεν έχουμε τις ακριβείς λέξεις για να την εκφράσουμε και οι διαθέσιμες λέξεις είναι επίσης παραπλανητικές. Μπορώ όμως να προσπαθήσω να σας δώσω ορισμένες έννοιες, σχέσεις και παραλληλισμούς που μπορεί να χρησιμεύσουν στο κλείσιμο αυτού του

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

392

τμήματος πάνω στην αστρολογία και να βάλουν τα θεμέλια για μια μελλοντική διδασκαλία γύρω στο 2025. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο έρχεται η αποκάλυψη. Δίνεται μια σκέψη· περιγράφεται ένα σύμβολο· μεταδίδεται μια ιδέα. Τότε, καθώς ο νους των ανθρώπων τη συλλογίζεται και οι ενορατικοί του κόσμου συλλαμβάνουν τη σκέψη, χρησιμεύει σαν μια σπερματική σκέψη που τελικά καρποφορεί με την παρουσίαση και την ανέλιξη μιας αποκάλυψης η οποία χρησιμεύει για να οδηγήσει τη φυλή των ανθρώπων πλησιέστερα στο στόχο της. ΠΙΝΑΚΑΣ Χ

Ι.

ΙΙ.

ΙΙΙ.

IV.

VI.

VII.

Πλανήτες Πλανήτες Ακτίνα Αστερισμοί Ορθόδοξοι Εσωτερικοί Κριός.....................Άρης...................Ερμής. Θέληση ή Δύναμη..........................Λέων.....................Ήλιος..................Ήλιος. Αιγόκερως.............Κρόνος...............Κρόνος. Δίδυμοι.................Ερμής.................Αφροδίτη. Αγάπη-Σοφία..................................Παρθένος..............Ερμής.................Σελήνη. Ιχθείς.....................Δίας....................Πλούτων. Καρκίνος...............Σελήνη................Ποσειδών. Ενεργός Νοημοσύνη......................Ζυγός....................Αφροδίτη............Ουρανός. Αιγόκερως.............Κρόνος............... Κρόνος. Ταύρος..................Αφροδίτη............Ήφαιστος. Αρμονία μέσω Διαμάχης................Σκορπιός...............Άρης...................Άρης. Τοξότης.................Δίας....................Γη. Λέων.....................Ήλιος..................Ήλιος. Συγκεκριμένη Επιστήμη.................Τοξότης.................Δίας....................Γη. Υδροχόος..............Ουρανός.............Δίας. Παρθένος..............Ερμής.................Σελήνη. Αφοσίωση. Ιδεαλισμός...................Τοξότης.................Δίας....................Γη. Ιχθείς.....................Δίας....................Πλούτων. Κριός.....................Άρης...................Ερμής. Τελετουργική Τάξη........................Καρκίνος...............Σελήνη................Ποσειδών. Αιγόκερως.............Κρόνος...............Κρόνος.

Εξετάζουμε την έκφραση της Σαμπαλλικής δύναμης με όρους Θέλησης, δηλαδή του θείου σκοπού που λανθάνει στο νου του Θεού από την αρχή του χρόνου και την αυγή της δημιουργίας. Στο νου του Θεού η ιδέα αυτή φαίνεται ολόκληρη και πλήρης. Στην εκδήλωση είναι μια βαθμιαία, αυτο-αποκαλυπτόμενη εξελικτική και καταδεικνυόμενη δραστηριότητα. Γνωρίζουμε κάτι από την όψη νοημοσύνη του Θεού. Αποκαλύπτεται στη ζωντανή δραστηριότητα της ουσίας. Για την αγάπη του Μεγάλου αυτού Στοχαστή μαθαίνουμε βραδέως και η αποκάλυψή της έφτασε σε ένα στάδιο όπου ο ανθρώπινος νους μπορεί να αντιπαραβάλλει τον τρόπο της ζωντανής δραστηριότητάς του με την ορατή και αισθητή αγάπη της Θεότητας, η οποία εκφράζεται προς το παρόν από την επιθυμία για ορθές ανθρώπινες σχέσεις και την ορθή μεταχείριση ό,τι δεν είναι ανθρώπινο. Για τη θέληση και το σκοπό του Θεού η

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

393

ανθρωπότητα δεν ξέρει τίποτε, γιατί η ατομική θέληση ή η συλλογική ανθρώπινη θέληση που θα μπορούσε να δράσει σαν ερμηνευτής, αποκαλυπτής κι επίσης να χρησιμεύσει σαν ένας τρόπος επαφής, είναι αφιερωμένη στην ιδιοτέλεια και είναι τυφλή στις ανώτερες προσεγγίσεις της θείας έκφρασης. Η λεγόμενη συναίνεση του ανθρώπινου γένους στη θέληση του Θεού βασίζεται στην επιθυμητική ζωή του, στην αρνητικότητά του και στα οράματα των αγίων. Ο βασικός της τόνος ήταν η υποταγή και το ύψιστο σημείο της πνευματικής επαφής χρωματιζόταν ακόμη από δυαδισμό και ρυθμίζεται ακόμη από τους τρόπους της ανθρώπινης ερμηνείας. Με την αποκρυφιστική μεθοδολογία πρέπει ν’ αρχίσουμε από το παγκόσμιο και το όλο· με τον καιρό το ατομικό και το ιδιαίτερο θ’ αποκαλυφθούν, αλλά σε σχέση με το σύνολο. Θα ήταν δυνατό απ’ τη μελέτη των επτά ακτίνων και των σχετιζόμενων αστερισμών τους και των διαβιβαστικών πρακτόρων τους, των πλανητών, ν’ αποκτήσουμε κάποια γενική ιδέα της διάχυσης της Σαμπαλλικής ενέργειας σαν τον αναδυόμενο σκοπό στο φυσικό πεδίο. Αναφέρθηκα προηγουμένως στις τρεις κύριες εκφράσεις της όψης θέληση. Υπάρχει η θέληση σαν ρυθμιστής της ζωικής όψης. Αυτή δεν αναφέρεται στα γεγονότα, τα συμβάντα και τις περιστάσεις, αλλά στη φύση των ζωικών εκδηλώσεων σε κάθε κύκλο μέσω κάθε έθνους ή φυλής όσον αφορά την ανθρωπότητα. Αναφέρεται επίσης στις πλατιές και γενικές γραμμές που σε κάθε εποχή πάνω στον πλανήτη δίνουν το ρυθμό της εξέλιξης των μορφών κι αφορά βασικά τη δύναμη και την αντοχή της ζωής καθώς εκδηλώνεται και δημιουργεί τις εξωτερικές εκείνες συνθήκες που εξειδικεύονται κι εκφράζονται με όρους ζωής, ποιότητας κι εμφάνισης. Η λέξη “ζωή” σ’ αυτή την τριπλότητα όρων αναφέρεται στη ζωή όπως την καταλαβαίνει η ανθρωπότητα. Η λέξη “ζωή” στην οποία αναφέρομαι εδώ είναι η ζωή στην οποία αναφέρεται η Ε.Π.Μπ. σαν εκείνη που συνθέτει το πνεύμα, την ψυχή και το σώμα. (Βλέπε Μυστική Δοξασία, Ι, 81.) Στην πραγματικότητα είναι εκείνο το τέταρτο κάτι που αιωρείται πίσω απ’ όλη την εκδήλωση και πίσω απ’ όλα τα αντικείμενα, όλες τις εξειδικευμένες εκφράσεις της θειότητας και το οποίο υπαινίσσεται η Μπαγκαβάτ Γκίτα με τα λόγια: “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν με ένα τμήμα του Εαυτού Μου, παραμένω”. Υπάρχει κατόπιν η θέληση που επιφέρει εκπλήρωση. Είναι η βάση όλων των σχέσεων και όλων των διαδικασιών αλληλοσχέτισης στο ηλιακό μας σύστημα και (όσον αφορά την ανθρωπότητα) στον πλανήτη. Είναι ο κύριος παράγοντας που επιφέρει το αναπόφευκτο της θείας ολοκλήρωσης· είναι η αιτία όλης της καρποφορίας όλων των μορφών σε όλα τα πεδία και της θείας πρόθεσης· είναι αυτό που βρίσκεται πίσω απ’ την καθαυτή συνείδηση. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εκφράσω με λέξεις και κάνοντάς το θα αποδειχθεί ολοκληρωτικά ανεπαρκές. Υπάρχει μια αμυδρή, ασθενής, αβέβαιη αντανάκλαση αυτής της θέλησης-εκπλήρωσης στη χαρά της επίτευξης που καταγράφεται από ένα ανθρώπινο ον που βρίσκει την επιθυμία της καρδιάς του. Μακρές διαδικασίες εξέλιξης προηγούνται αυτής της εκπλήρωσης και της μακράς εμπειρίας της ζώσας δραστηριότητας της θέλησης του Θεού σαν Ζωής.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

394

Αυτή η συγκεντρωμένη εξελικτική προσπάθεια, αυτός ο απαρέγκλιτος σκοπός απαιτεί περισσότερα από την επιθυμία και περισσότερα από τη θέληση-να-είσαι-ενεργός. Υπάρχει μια αντιληπτή επίτευξη από την καθαυτή αρχή, γιατί αυτή η θεία θέληση-γιαεκπλήρωση προηγείται της δημιουργικής προσπάθειας. Είναι η σύνθεση της δημιουργίας ή η επίμονη προσπάθεια, η προσκόλληση στο όραμα και η πλήρης θυσία κι όλα αυτά με όρους θείου έμπειρου πειραματισμού, αν μπορώ να διατυπώσω έτσι την ιδέα. Να θυμάστε λοιπόν ότι όλες αυτές τις εμπειρίες της θείας θέλησης διατρέχει το νήμα μιας εκπληρωθείσας σύνθεσης. Είναι περισσότερο από συνοχή στο χρόνο και το χώρο· είναι περισσότερο από την αρχή της στέρησης για την οποία μιλά η Ε.Π.Μπ. και περισσότερο από τον αυτοεπιβαλλόμενο περιορισμό. Είναι το τέλος που φαίνεται απ’ την αρχή· είναι το άλφα και το ωμέγα που παράγει το συμπληρωμένο όλο και την τέλεια καρποφορία της θείας θέλησης. Υπάρχει τελικά η θέληση που νικά το θάνατο. Αυτή δεν πρέπει πάλι να ερμηνευθεί με όρους θανάτου όπως επηρεάζει τη μορφική φύση της εκδήλωσης. Ο φθόγγος της σύνθεσης και του θριάμβου – αντιληπτός και πλήρης – εμμένει πίσω απ’ ό,τι θα μπορούσαμε ν’ αναγνωρίσουμε σαν θάνατο. Αυτή η θέληση είναι η αρχή της νίκης, του υπέρτατου στόχου της ζωής όταν επιτευχθεί η καρποφορία· είναι η τελική ενωμένη επιτυχία ή ενοποιημένη ομοφωνία σ’ έναν από μακρού προβλεφθέντα σκοπό της ύλης-πνεύματος, της ζωής-μορφής, συν εκείνο το κάτι που είναι το όνειρο κι ο στόχος των ανώτατων μυημένων της Ιεραρχίας να επιτύχουν – τη μυστική αποκάλυψη της ίδιας της Σαμπάλλα. Περισσότερα δεν είναι δυνατό να πω. Αφού ο ίδιος ο Χριστός μοχθεί γι’ αυτή τη γνώση, δε μας είναι δυνατό να κάνουμε κάτι περισσότερο από εικασίες. Με τα λίγα αυτά λόγια επιδίωξα να μεταδώσω την ιδέα μιας απέραντης υποκειμενικής πραγμάτωσης. Ό,τι υπαινίσσομαι είναι στην πραγματικότητα ο αντικειμενικός σκοπός εκείνης της “ατελείωτης Οδού για την οποία η ίδια η Νιρβάνα δεν είναι παρά η ανοιχτή θύρα” – η Οδός για την ανώτερη εξέλιξη για την οποία η εξελικτική μας διαδικασία προετοιμάζει το ανθρώπινο γένος. Σας υποδεικνύω ποιος είναι ο στόχος κάθε ιεραρχικής προσπάθειας. Το ανθρώπινο γένος είναι τόσο απορροφημένο με τη στάση και την προσπάθεια της Ιεραρχίας όσον αφορά την ανθρώπινη ευημερία και καθοδήγηση, ώστε ο στόχος των προσπαθειών των Διδασκάλων της Σοφίας φυσιολογικά παραβλέπεται. Στην πραγματικότητα δεν ενδιαφέρει τον άνθρωπο. Ωστόσο η εικόνα του θείου Σχεδίου που τόσο συχνά τονίζεται στα αποκρυφιστικά βιβλία και από αποκρυφιστές δασκάλους, είναι διαστρεβλωμένη εκτός αν γίνει αντιληπτό ότι όπως ακριβώς η ανθρωπότητα μοχθεί προς την Ιεραρχία, έτσι και η ίδια η Ιεραρχία μοχθεί προς τη Σαμπάλλα. Όπως αναφέρει το Αρχαίο Σχόλιο: “Αυτός που βλέπει στο σκοτεινό φως της Σαμπάλλα διεισδύει σ’ εκείνο που βρίσκεται πέρα από τη μικρή μας σφαίρα, σ’ εκείνο που μπορεί να γίνει αισθητό πίσω από το άγιο τρίγωνο (Αφροδίτη, Ερμής, Γη. Α.Α.Μπ.). Εκεί βρίσκεται το σημείο του ακτινοβόλου πυρός που λάμπει μέσα στον οφθαλμό (Ταύρος), καίει στη βουνοκορφή (Aιγόκερως) και το ύδωρ δεν μπορεί να σβήσει (Υδροχόος). Αυτά είναι τα αγιότατα τρία.”

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

395

Καθώς εξετάζουμε τις επτά ακτίνες όπως περιγράφηκαν στον Πίνακα Χ, θα ήθελα να έχετε κατά νου ότι τις θεωρούμε σαν εκφράσεις της τριπλής αυτής θέλησης. Τις μελετήσαμε κάπως λεπτομερέστερα στα άλλα βιβλία μου από τη σκοπιά της συνείδησης και από την άποψη ότι δημιουργούν αλλαγές και διευρύνσεις της συνείδησης στον άνθρωπο, στα έθνη και τις φυλές. Τώρα, όσο είναι δυνατό, πρόκειται να εξετάσουμε αυτές τις ακτίνες καθώς εκφράζουν την αγνή, ζώσα δραστηριότητα της Θειότητας όπως εκπληρώνεται στην εκδήλωση σαν αγνό κίνητρο, κατευθυνόμενη απρόσωπη ενέργεια, θείο ένστικτο που αργότερα γίνεται μείγμα της ενστικτώδους δύναμης και της ενορατικής ενέργειας. Θα μπορούσε να τονισθεί σ’ όσους από σας έχετε κάποιο μέτρο αποκρυφιστικής αντίληψης ότι η συνθετική αυτή Ζωή, όντας κοσμική, προβάλλει από κοσμικά πεδία κι όχι συστημικά. Απ’ όπου και η δυσκολία να κατανοηθεί. 1. Η ρυθμιστική θέληση είναι η σύνθεση της ζωής του κοσμικού φυσικού πεδίου του οποίου τα επτά πεδία μας είναι επτά υποπεδία. Μέχρι λοιπόν να διευρυνθεί η ανθρώπινη συνείδηση περισσότερο απ’ ό,τι είναι, δεν είναι δυνατό για τον άνθρωπο να κατανοήσει τη συνθετική αυτή αντίληψη. 2. Η θέληση που φέρνει εκπλήρωση είναι το θείο κίνητρο (ώθηση δεν είναι ο σωστός όρος) που έρχεται από το κοσμικό αστρικό πεδίο. 3. Η θέληση που κατακτά το θάνατο είναι μια εκροή από το κοσμικό νοητικό πεδίο. Από τα τρία αυτά κοσμικά πεδία (που περιβάλλουν την ιερή προσωπικότητα των Λόγων, ηλιακών και πλανητικών) έρχονται οι ενωμένες ενέργειες των τριών αστερισμών που ελέγχουν κι ενεργοποιούν το ηλιακό μας σύστημα: της Μεγάλης Άρκτου, των Πλειάδων και του Σειρίου· εργάζονται με το μέσον των επτά ακτίνων κι αυτές με τη σειρά τους εκφράζονται μέσω των δώδεκα αστερισμών που αποτελούν το μεγάλο ζωδιακό τροχό. Οι Κύριοι ή οι κυβερνώσες Δυνάμεις των δώδεκα αυτών πηγών φωτός και ζωής “υποβιβάζουν” τη δυναμικότητα των τριών αυτών κύριων ενεργειών έτσι ώστε ο ηλιακός μας Λόγος να μπορεί να τις απορροφήσει· “αποσυντονίζουν” εκείνες τις όψεις των τριών αυτών Δυναμικοτήτων, οι οποίες δεν είναι κατάλληλες για τη συστημική μας ζωή σ’ αυτό το σημείο της εξελικτικής διαδικασίας, όπως ακριβώς η Ιεραρχία στο μικρό πλανήτη μας αποσυντονίζει ή υποβιβάζει τις ενέργειες από τη Σαμπάλλα. Οι τρεις αυτές κύριες ενέργειες εκφράζονται με μυστηριώδη τρόπο μέσω των επτά ακτίνων, όπως ακριβώς όλες οι τριπλότητες υποδιαιρούνται σε επτάδες, όμως διατηρούν την ταυτότητά τους. Οι επτά αυτές ενέργειες που εκπορεύονται από τους τρεις κύριους και διαβιβάζονται μέσω των δώδεκα αστερισμών, ενσωματώνονται στους επτά ιερούς πλανήτες κι εκπροσωπούνται στη Γη μας απ’ τα επτά Πνεύματα ενώπιον του θρόνου του Θεού (το σύμβολο της σύνθεσης). Η τρομακτική αυτή αλληλοσχέτιση ενσωματώνεται σε μια μεγάλη διαδικασία: Διαβίβαση. Λήψη. Απορρόφηση. Σχέση και Ζώσα Δραστηριότητα. Η μέθοδος είναι εκείνη της Επίκλησης και Εφέλκυσης. Στις δύο αυτές προτάσεις έχετε ένα από τα πιο σπουδαία κλειδιά της όλης εξελικτικής διαδικασίας· το κλειδί για το μυστήριο του χρόνου και του χώρου και τη λύση όλων των

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

396

προβλημάτων. Αλλά ο παράγοντας που έχει μεγάλη σπουδαιότητα είναι ότι το όλο ζήτημα αποτελεί μια έκφραση της εστιασμένης Θέλησης. Εξετάζοντας αυτή τη διαδικασία, θα ήθελα να μελετήσετε τον Πίνακα Χ, γιατί είναι μια συμβολική μορφή που ενσωματώνει ό,τι ζητώ να μεταδώσω. Θα ήθελα να τονίσω ότι η όψη θέληση – όπως ενσωματώνεται στις ακτίνες και διαβιβάζεται από τους αστερισμούς – δρα καταστροφικά όταν συγκεντρώνεται σ’ έναν ορθόδοξο πλανήτη κι εποικοδομητικά όταν συγκεντρώνεται σ’ έναν εσωτερικό πλανήτη. Εδώ έχετε το μυστικό οδηγό για τη σημασία του θανάτου και της αθανασίας. Είναι κάτι που ο μέσος αστρολόγος είναι ανίκανος ν’ αποδείξει, επειδή οι ενεχόμενοι κύκλοι είναι πολύ μεγάλοι· όμως μπορεί να συλλάβει ενορατικά την πιθανότητα της πρότασής μου. Ας σας υπενθυμίσω πάλι ότι θέμα μας είναι το θείο σχέδιο, ο σκοπός και η θέληση· δεν είναι η εξέλιξη της συνείδησης ή της δεύτερης όψης της θειότητας. Αφορά το πνεύμα κι όχι την ψυχή. Επιχειρούμε να διατυπώσουμε σε κάποιο μέτρο τη ζωή του Πατρός, τη θέληση της Ενάδας και το σκοπό του Πνεύματος. Σ’ όλα αυτά (τις τρεις όψεις της θέλησης) γονιμοποιείται το σπέρμα του επόμενου ηλιακού συστήματος – του τρίτου – και η καρποφορία της Εκδήλωσης της Προσωπικότητας του Λόγου. Επομένως χρειάζεται να διατυπώσουμε την ερμηνεία των επτά ακτίνων με όρους θέλησης κι όχι αγάπης ή συνείδησης. Θα επιχειρήσω να το κάνω τώρα: ΑΚΤΙΝΑ Ι – Η ενέργεια της Θέλησης ή Δύναμης. Αυτή η ακτίνα σχετίζεται κατεξοχήν μ’ εκείνη την όψη της θέλησης που κατακτά το θάνατο. Είναι ωστόσο η Ακτίνα του Καταστροφέα. Σε σχέση μ’ αυτό θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η ανθρώπινη στάση πως ο θάνατος είναι ο καταστροφέας, παρουσιάζει μια περιορισμένη κι εσφαλμένη άποψη. Η πρώτη ακτίνα καταστρέφει το θάνατο επειδή στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα· η όλη έννοια είναι τμήμα της Μεγάλης Πλάνης· είναι ένας περιορισμός της ανθρώπινης συνείδησης και συνδέεται βασικά με τον εγκέφαλο κι όχι με την καρδιά, όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται. Με μια πολύ αληθινή έννοια είναι “ένα πλάσμα της φαντασίας”. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Η ακύρωση του θανάτου και της καταστροφής της μορφής είναι μια εκδήλωση της Ακτίνας Ι, γιατί επιφέρει στην πραγματικότητα το θάνατο της άρνησης και την εγκαινίαση της αληθινής δραστηριότητας. Είναι η ενέργεια που μπορεί να ονομασθεί “θείο κίνητρο”· είναι η ζωή στο σπέρμα, που καταστρέφει επιτυχώς όλες τις μορφές προκειμένου να προκύψει η αντιληπτή αυτή καρποφορία. Αυτό είναι το κλειδί της Ακτίνας Ι. Είναι η Θέληση που μυεί. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη αντίληψή της είναι η μύηση. ΑΚΤΙΝΑ ΙΙ – Η ενέργεια της Αγάπης-Σοφίας. Η βασική αυτή ενέργεια είναι η θέληση για ενοποίηση, για σύνθεση, για δημιουργία συνοχής και αμοιβαίας έλξης και για εδραίωση σχέσεων, αλλά – να θυμάστε – σχέσεων που είναι τελείως πέραν της συνείδησης της σχέσης ή της αντίληψης της ενότητας. Είναι το γεγονός της ενοποίησης όπως φαίνεται από την αρχή και όπως υπήρχε πάντα και για πάντα στο Νου του Θεού του Οποίου η θέληση αγκαλιάζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και του Οποίου ο νους δε σκέπτεται με όρους εξέλιξης ή διαδικασίας. Η

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

397

διαδικασία είναι έμφυτη στο σπέρμα· η εξελικτική παρόρμηση είναι η αναπόφευκτη συνοδεία της ζωής σε εκδήλωση. Είναι η Θέληση για ενοποίηση. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη έκφρασή της είναι το μυστικιστικό όραμα. ΑΚΤΙΝΑ ΙΙΙ – Η ενέργεια της Ενεργού Νοημοσύνης. Είναι η θέληση του ρυθμισμένου σκοπού. Οι παράγοντες που λειτουργούν με το μέσον της είναι η ισχυρή προώθηση του αναγνωρισμένου σχεδίου μ’ ένα στόχο νοημόνως αντιληπτό και μ’ ένα ενεργό κίνητρο που προωθεί νοημόνως τη διαδικασία με την ισχύ της δικής της ορμής. Θα σας υπενθύμιζα πάλι ότι δεν ασχολούμαι με την ανθρώπινη συνείδηση, αλλά με το σύνολο εκείνου του εγχειρήματος που καθιστά την ύλη υποχείριο και προσαρμόσιμη στη βασική ιδέα στο νου του Θεού. Κανένα ανθρώπινο ον δεν είναι προς το παρόν σε θέση να συλλάβει αυτή την ιδέα. Κανείς δε γνωρίζει ποια είναι η θέληση του Θεού ή ποια είναι η φύση του νοήμονος σκοπού Του. Είναι η Θέληση για εξέλιξη. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη έκφρασή της είναι η εκπαίδευση, ή η προοδευτική ανάπτυξη δια της εμπειρίας. ΑΚΤΙΝΑ IV – Η ενέργεια της Αρμονίας μέσω Διαμάχης. Είναι θεμελιωδώς η θέληση για καταστροφή του περιορισμού. Δεν είναι το ίδιο πράγμα με τη θέληση για καταστροφή της άρνησης, όπως στην περίπτωση της Ακτίνας Ι, αλλά είναι μια συνδετική όψη της. Δεν αναφέρομαι στην όψη συνείδηση που αναγνωρίζει κι επωφελείται από έναν τέτοιο αγώνα. Αναφέρομαι στην ενέργεια, έμφυτη σε όλες τις μορφές και ιδιαζόντως ισχυρή στην ανθρωπότητα (επειδή ο άνθρωπος είναι αυτοσυνείδητος), η οποία δημιουργεί αναπόφευκτα και αναγκαστικά τον αγώνα ανάμεσα στη ζωή και σ’ εκείνο που επιλέχθηκε σαν περιορισμός· αυτός τελικά συντρίβει ή θρυμματίζει αυτό τον περιορισμό τη στιγμή που προσεγγίζεται το σημείο της πραγματικής αρμονίας ή ενοποίησης. Εσωτερικά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι τη στιγμή που η μορφή (περιορισμός) και η ζωή ισορροπούν αμοιβαία, εμφανίζεται αμέσως μια ρωγμή και μέσα απ’ αυτή ρέει μια νέα εκροή θέλησης. Ο Χριστός έπρεπε να πεθάνει επειδή πέτυχε την αρμονία με τη θέληση του Θεού και τότε “το καταπέτασμα του Ναού εσχίσθη εις δύο άνωθεν έως κάτω”. Η σημασία της νέας αυτής εισροής Θέλησης θα εμφανισθεί τώρα· η σκηνή ετοιμάζεται πάλι για μια νέα και ανανεωμένη δραστηριότητα της ζώσας αρχής. Όσον αφορά την ανθρωπότητα “τα σπέρματα του θανάτου” αναδύονται με το μέσον αυτής της Ακτίνας και ο Φοβερός Θεριστής, ο Θάνατος, δεν είναι παρά μια όψη αυτής της θέλησης που ρυθμίζεται απ’ την τέταρτη ακτίνα και προβάλλει απ’ το τέταρτο πεδίο. Ο θάνατος είναι μια πράξη της ενόρασης που διαβιβάζεται από την ψυχή στην προσωπικότητα και τότε λειτουργεί σε ομοφωνία με τη θεία θέληση απ’ την ατομική θέληση. Είναι η Θέληση για εναρμόνιση. Σήμερα η ανώτατη έκφρασή της, όσον αφορά την ανθρωπότητα, είναι η ενόραση καθώς πραγματώνεται δια της ομαδικής δραστηριότητας. Ο θάνατος αποδεσμεύει πάντα το άτομο στην ομάδα.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

398

ΑΚΤΙΝΑ V – Η ενέργεια της Συγκεκριμένης Επιστήμης ή Γνώσης. Για να κατανοήσουμε αυτή την έκφραση της θείας θέλησης, ο σπουδαστής πρέπει να έχει κατά νου τον απόκρυφο αφορισμό ότι “η ύλη είναι πνεύμα στο κατώτατό του σημείο εκδήλωσης και το πνεύμα είναι ύλη στο ανώτατό της”. Βασικά είναι η θέληση που παράγει σύμπηξη κι όμως την ίδια στιγμή αποτελεί το σημείο όπου πνεύμα και ύλη ισορροπούν κι εξισώνονται. Αυτός είναι ο λόγος που η ανθρώπινη τελειοποίηση προωθείται συνειδητά στο νοητικό πεδίο, το πέμπτο πεδίο· επιτελείται με την πέμπτη ακτίνα και σ’ αυτό το πεδίο συμβαίνει η απελευθέρωση τη στιγμή της πέμπτης μύησης. Είναι η θέληση που είναι έμφυτη στην ουσία και η οποία ενεργοποιεί όλα τα άτομα απ’ τα οποία έγιναν όλες οι μορφές. Σχετίζεται στενά με το πρώτο ηλιακό σύστημα ακόμη κι όταν απελευθερώνει τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας που θα αποτελέσουν τον πυρήνα γύρω από τον οποίο θα κατασκευασθεί το τρίτο ηλιακό σύστημα. Η ενέργεια αυτής της ακτίνας είναι η νοημοσύνη· είναι το σπέρμα της συνείδησης, αλλά όχι της συνείδησης όπως την εννοούμε· είναι η έμφυτη ζωή της ύλης και η θέληση για νοήμονα εργασία· είναι εκείνο το ζωντανό κάτι για το οποίο δεν έχουμε όνομα και ήταν προϊόν του πρώτου ηλιακού συστήματος. Είναι ένα απ’ τα κύρια εφόδια τους Θεού, του Πατρός, καθώς και της ανθρώπινης Ενάδας. Είναι η Θέληση για Δράση. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη έκφρασή της είναι η απελευθέρωση – δια του θανάτου ή της μύησης. ΑΚΤΙΝΑ VΙ – Η ενέργεια της Αφοσίωσης ή του Ιδεαλισμού. Είναι η θέληση που ενσωματώνει την ιδέα του Θεού. Παρέχει την κινητήρια δύναμη πίσω απ’ την πραγμάτωση οτιδήποτε μπορεί να είναι ο σκοπός της δημιουργίας. Ποιος είναι αυτός ο σκοπός δεν έχουμε προς το παρόν την αμυδρότερη ιδέα. Όσον αφορά τα ανθρώπινα όντα, ένα ιδανικό σχετίζεται με την όψη συνείδηση. Μια ιδέα σχετίζεται με την όψη θέληση. Αυτή η ακτίνα ενσωματώνει μια δεσπόζουσα δυναμικότητα. Εκφράζει την επιθυμία του Θεού και είναι η βασική ενέργεια που εκπορεύεται από το κοσμικό αστρικό πεδίο. Καλύπτει το μυστήριο που βρίσκεται στη σχέση θέλησης κι επιθυμίας. Η επιθυμία σχετίζεται με τη συνείδηση. Η θέληση όχι. Όμως δεν ασχολούμαστε με τη συνείδηση, αλλά με την απρόσωπη εκείνη δύναμη που προωθεί διαμέσου των επτά πεδίων του ηλιακού μας συστήματος και καθιστά την ιδέα του Θεού ένα ολοκληρωμένο γεγονός στο Αιώνιο Τώρα. Σημαίνει άραγε κάτι αυτή η δήλωση για σας; Υποθέτω ότι σημαίνει ελάχιστα· είναι μια βασική δήλωση του απόκρυφου γεγονότος σχετικά με την ενέργεια καθώς εκφράζεται δια της ανθρωπότητας μ’ έναν τρόπο που είναι μοναδικός και ιδιάζων. Θα σας υπενθύμιζα εδώ μια δήλωση στη Μυστική Δοξασία ότι “μια Ιδέα είναι ένα ασώματο Ον που δεν έχει ύπαρξη από μόνο του, αλλά δίνει σχήμα και μορφή στην ασχημάτιστη ύλη και γίνεται η αιτία της εκδήλωσης”. Η δήλωση αυτή σας οδηγεί κατευθείαν πίσω στο Θεό Πατέρα, την Ενάδα, τον Έναν. Σχετίζεται συνεπώς με τη Θέληση κι όχι με τη συνείδηση. Η συνείδηση είναι καθαυτή η αναγνώριση ενός προοδευτικού σχεδίου. Η Θέληση είναι η αιτία, η ενεργοποιός Αρχή, Ζωή,

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

399

Ύπαρξη. Είναι η Θέληση για Αιτιότητα. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη έκφρασή της είναι ο ιδεαλισμός, το κίνητρο και η αιτία της ανθρώπινης δραστηριότητας. ΑΚΤΙΝΑ VΙΙ – Είναι η ενέργεια της Τελετουργικής Τάξης. Είναι μια έκφραση της θέλησης που οδηγεί σε εξωτερική εκδήλωση· είναι εκείνη που ενσωματώνει τόσο την περιφέρεια όσο και το σημείο στο κέντρο. Είναι η θέληση για “τελετουργική σύνθεση”, αν μπορώ να τη διατυπώσω έτσι. Είναι η Αναγκαιότητα που είναι ο κύριος ρυθμιστικός παράγοντας της θείας φύσης – η αναγκαιότητα να εκφρασθεί· η αναγκαιότητα να εκδηλωθεί μ’ έναν τακτικό ρυθμικό τρόπο· η αναγκαιότητα να περιβάλλει “αυτό που είναι πάνω κι αυτό που είναι κάτω” και με το μέσον αυτής της δραστηριότητας να δημιουργήσει ομορφιά, τάξη, τέλεια σύνολα και ορθές σχέσεις. Είναι η ελαύνουσα ενέργεια που εκπορεύει το Ον καθώς εμφανίζεται και παίρνει μορφή και ζει. Είναι η Θέληση για Έκφραση. Σήμερα, όσον αφορά την ανθρωπότητα, η ανώτατη έκφρασή της είναι η οργάνωση. Στις παραπάνω δηλώσεις σχετικά με τις ακτίνες μπορείτε να δείτε ότι ο όλος κύκλος της δραστηριότητάς τους είναι συμπληρωμένος από τη σκοπιά του Θεού Πατρός· η θέληση να εγκαινιασθεί η εκδήλωση και η επακόλουθη προοδευτική της έκφραση ικανοποιεί τη θέληση για πλήρη επίτευξη και η ενέργεια του καθαυτού Όντος φτάνει – στο χρόνο και το χώρο σήμερα (στο νου του Θεού) – σε πλήρη ολοκλήρωση. 3. Οι Βασικοί Τόνοι των Επτά Ακτίνων και η Όψη Θέληση. Επομένως οι βασικοί τόνοι των επτά αυτών Ακτίνων καθώς συνιστούν την αποκάλυψη των επτά Μεγάλων Όντων είναι: Μύηση. Ενοποίηση. Εξέλιξη. Εναρμόνιση. Δράση. Αιτιότητα. Έκφραση. Αυτοί είναι οι βασικοί τόνοι για την ανθρωπότητα στο τωρινό σημείο της εξελικτικής της ανάπτυξης· καθώς οι επτά αυτές ενέργειες επιδρούν στην ανθρώπινη συνείδηση σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν και να εφελκύσουν την όψη Θέληση στον προχωρημένο άνθρωπο, προκαλούν: Μύηση. Όραση. Εκπαίδευση. Ενόραση. Απελευθέρωση. Ιδεαλισμό. Οργάνωση. Μια προσεκτική μελέτη των επτά αυτών μείζονων ακτίνων και των επτά ελάσσονων βασικών τόνων θ’ αποκαλύψει αυτές τις αλήθειες και την επαγγελία τους. Στο τέλος της Υδροχοϊκής εποχής οι βασικοί αυτοί τόνοι θα διαφέρουν κάπως, επειδή η αναγνώριση της Θέλησης (που οδηγεί σε κατανοούσα συνεργασία) θα προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στην ανθρώπινη πόλωση και τους ανθρώπινους σκοπούς – τους αντιληπτούς σκοπούς. Ας δούμε τώρα πώς οι βασικές αυτές ακτινικές ενέργειες πραγματώνονται στις πλανητικές και ζωδιακές σχέσεις του ανθρώπου και γιατί κάποιοι αστερισμοί και πλανήτες σχετίζονται με κάποιες ακτίνες και διαβιβάζουν στο κέντρο που καλούμε ανθρωπότητα συγκεκριμένες και ειδικές επιρροές. Αυτές παράγουν ορισμένες τάσεις στην ανθρωπότητα, εφελκύουν ορισμένες στάσεις της θέλησης κι οδηγούν επομένως

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

400

σε ορισμένα αναπόφευκτα γεγονότα καθώς και σε συγκεκριμένες και καθορισμένες μορφές Ύπαρξης. Καθώς προχωρούμε στην εξέταση του Πίνακα Χ, υπάρχουν ορισμένες θεμελιώδεις ιδέες που πρέπει τις έχετε προσεκτικά κατά νου. Ας τις απαριθμήσω για να σας βοηθήσω: 1. Ασχολούμαστε με το αποτέλεσμα των επτά ακτινικών ενεργειών καθώς διαχύνονται απ’ το ένα ή το άλλο απ’ τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου στο ηλιακό μας σύστημα. Αυτές οι ενέργειες είναι η ζωή-ποιότητα των επτά μεγάλων Όντων που είναι τα Πρωτότυπα των πλανητικών Λόγων των ιερών πλανητών, επτά σε αριθμό. Αυτοί οι τελευταίοι είναι οι αντανακλάσεις Τους σε χρόνο και χώρο, όπως η ψυχή είναι ο ανακλαστήρας της Ενάδας όσον αφορά τα ανθρώπινα όντα. 2. Καθεμιά από τις επτά ακτίνες εκφράζεται μέσω τριών ζωδιακών αστερισμών. Η αναλογία (αλλά όχι η αντιστοιχία) είναι ότι οι τρεις αυτοί αστερισμοί είναι για τη ζωή καθενός από τα ακτινικά αυτά Όντα ό,τι είναι για τον άνθρωπο οι τρεις όψεις της ενάδας-ψυχής-σώματος. Και πάλι είναι μόνο μια αναλογία. Μην ξεχνάτε ότι αναλογία και αντιστοιχία δεν είναι το ίδιο. Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει ομοιότητα αλλά όχι στη λεπτομέρεια. Στη δεύτερη υπάρχει πρακτικά μια ταυτόσημη έκφραση, συνήθως σε κατώτερο επίπεδο. 3. Αυτά τα επτά μεγάλα Όντα εκφράζονται στο ηλιακό μας σύστημα σαν θεματοφύλακες ή αντιπρόσωποι της όψης Θέληση της Θειότητας. Επομένως το αποτέλεσμά Τους είναι να μεταφέρουν πάντοτε στο ηλιακό μας σύστημα και τελικά στην πλανητική μας ζωή την ενέργεια της Θέλησης στη σχεδιαστική, μορφοδομητική της φύση. Τα εσωτερικά βιβλία και η εσωτερική διδασκαλία έδωσαν αναγκαστικά έμφαση στη συνείδηση καθώς εκφράζει ποιότητα. Έτσι πρέπει να είναι. Αλλά πίσω από κάθε ποιότητα βρίσκεται Εκείνο του οποίου η ποιότητα είναι έκφραση και πίσω απ’ αυτό βρίσκεται η δυναμική “έξοδος” (αν μπορώ να το εκφράσω έτσι) που είναι το κίνητρο τόσο της ποιότητας ή συνείδησης όσο και της ζωής ή εμφάνισης, η καταστάλαξη της θέλησης και της ποιότητας. 4. Η φύση της θέλησης είναι προς το παρόν απροσδιόριστη γιατί μόνο η Ενάδα ανταποκρίνεται στην κρούση της και μόνο μετά την τρίτη μύηση συλλαμβάνει κάπως ο άνθρωπος τη φύση της θέλησης. Όλα όσα μπορεί να κατανοήσει στη σύντομη αυτή σύνοψη είναι το αποτέλεσμα της θέλησης καθώς κάνει αισθητή την παρουσία της και το αποτέλεσμα της έκφρασής της που τονίζεται δια των τριών αστερισμών. 5. Οι αστερισμοί σε ομάδες των τριών διαβιβάζουν τις επτά επιρροές των επτά ακτίνων στον πλανήτη μας μέσω του Ηλίου και οι σχέσεις τις οποίες υποδεικνύω εδώ είναι μόνο εκείνες σε συνάρτηση με τη Γη μας. Δεν ισχύουν σε σχέση με τους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος όπου η διαμόρφωση της σχέσης είναι διαφορετική. Αυτή εξαρτάται από τη φύση του αιθερικού ιστού δια του οποίου λαμβάνει χώρα κάθε διαβίβαση της ενεργειών. Οι γραμμές προσέγγισης

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

401

μπορούν να υποδειχθούν ως εξής: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΕΝΑ

Μια απεικόνιση σε σχέση με τον πίνακά μας θα ήταν: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΔΥΟ

6. Αυτός ο αδαμάντινος σχηματισμός των αλληλοσχετιζόμενων ενεργειών είναι το πρωτότυπο σχέδιο που βρίσκεται πίσω από το αιθερικό δίκτυο και είναι η τελική, ρυθμιστική επιρροή του όσον αφορά τη Γη μας. Υπαινίσσεται την αναφορά του “διαμαντόψυχου” του οποίου ο Βούδδας είναι εκπρόσωπος. Αναγκαστικά είναι ένα βαθύ μυστήριο, αλλά η συσχέτιση είναι ενδιαφέρουσα κι εγγυημένη. 7. Οι επτά αυτές ακτινικές ενέργειες που εκφράζουν τη θεία πρωτότυπη θέληση σε επτά μορφές, είναι οι ακόλουθες: Ακτίνα Ι – Η θέληση για μύηση. Ακτίνα ΙΙ – Η θέληση για ενοποίηση. Ακτίνα ΙΙΙ – Η θέληση για εξέλιξη. Ακτίνα ΙV – Η θέληση για εναρμόνιση ή σχέση. Ακτίνα V – Η θέληση για δράση. Ακτίνα VΙ – Η θέληση για αιτιότητα. Ακτίνα VII – Η θέληση για έκφραση. Όταν συμπληρωθεί το όλο δημιουργικό τους έργο, θα προβάλλει “κάτι άλλο” για το οποίο δεν έχουμε όνομα αλλά θα είναι το σπέρμα του επόμενου ηλιακού συστήματος. Το τρίτο ηλιακό σύστημα θα εκφράζει τη θεία θέληση καθώς αναπτύσσεται αργά δια του πειράματος και της εμπειρίας της θείας αγάπης. 8. Οι επτά αυτές ακτινικές όψεις της θέλησης, που είναι ο στόχος των ανώτερων

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

402

μυήσεων κι ενσωματώνουν εκείνο που αγωνίζονται να κατανοήσουν οι ίδιοι οι Διδάσκαλοι, είναι εκείνο που ανθίζει στην Ενάδα όταν οι ψυχές φτάσουν σε τέλεια έκφραση μέσω της ανθρωπότητας. Εκφράζονται όσον αφορά την ανθρωπότητα σαν: Ακτίνα Ι – Αυτή που ερεθίζει και προκαλεί μύηση. Ακτίνα ΙΙ – Αυτή που είναι η αιτία του οράματος ή της δύναμης να βλέπουμε. Ακτίνα ΙΙΙ – Αυτή που αναπτύσσει την αισθητική αντίληψη σε γνώση, τη γνώση σε σοφία και τη σοφία σε παντογνωσία. Ακτίνα ΙV – Αυτή που είναι η φωτισμένη θέληση, η βάση του βούδδι ή της ενόρασης. Ακτίνα V – Αυτή που είναι το κοσμικό σπέρμα της απελευθέρωσης. Είναι μια όψη της καταστροφής. Ακτίνα VΙ – Αυτή που είναι η αιτία της ικανότητας δόμησης σκεπτομορφών οι οποίες σχετίζονται με τη δημιουργική παρόρμηση. Ακτίνα VII – Αυτή που μπορεί ν’ αποκληθεί αρχή της τάξης. 9. Όπως η επιθυμία δημιούργησε αυτό τον “υιό της ανάγκης”, το ηλιακό μας σύστημα, υπάρχει πίσω απ’ όλες τις ενέργειες της Καρδιάς του Θεού κι όλες τις δυνάμεις που δημιούργησαν το εκδηλωμένο σύμπαν εκείνο που είναι αποτέλεσμα της θείας ανάγκης. Δεν είναι η κοσμική αντιστοιχία του εγκεφάλου ή του νου ή της εστιασμένης πρόθεσης, όπως μπορείτε να υποθέσετε. Είναι εκείνο το συνθετικό κάτι που προκαλεί συνοχή και καταλήγει σε καρποφορία ή σύνθεση σαν συνέπεια ή τελικό αποτέλεσμα της εκδήλωσης. Μου είναι σχεδόν αδύνατο να το διευκρινίσω περισσότερο επειδή μιλώ για κάποιες απ’ τις τελικές όψεις και αποτελέσματα των ανώτατων μυήσεων. Τις θίγω μόνο επειδή ολοκληρώνουν και κορυφώνουν αυτή τη μελέτη της θείας ψυχολογίας καθώς εκδηλώνεται μέσω του Θεού και μέσω του ανθρώπου. Σας δίνω απλά αμυδρές κι ανεπαρκείς ενδείξεις εκείνου που προβάλλει στην ανθρώπινη συνείδηση μετά την τρίτη μύηση – το σημείο όπου η προσωπικότητα ή η μορφική ζωή υπερβαίνεται και η Ενάδα γίνεται το αντικείμενο της επιθυμητής επίτευξης· τότε η πνευματική της πίεση γίνεται αυξανόμενα αισθητή. Είναι λοιπόν εφικτό να υποδείξω μόνο μακρινούς στόχους. Μπορούμε όμως ν’ αποκτήσουμε κάποιες αμυδρές, ανθρώπινες ερμηνείες των θείων στόχων, συσχετίζοντας αυτές τις ακτίνες και τους διαβιβαστές αστερισμούς τους με τη Γη μας και σημειώνοντας πώς η τριγωνική αυτή σχέση μπορεί να πραγματωθεί στον πλανήτη μας. Η ατομική κατανόηση θα εξαρτηθεί από το σημείο ανάπτυξης και μόνο οι ανώτεροι μυημένοι θα κατανοήσουν τις πραγματικές συνέπειες των παρατηρήσεών μου. Καθώς λοιπόν μελετάτε τις βαθύτατα εσωτερικές αυτές σχέσεις, πρέπει να θυμάστε ότι τις προσεγγίζουμε από δύο σκοπιές – τις μόνες σκοπιές που είναι προς το παρόν εφικτές στον πεπερασμένο νου του ανθρώπου: 1. Τη σχέση των τριών αστερισμών με τις ακτίνες που εκφράζουν η καθεμιά την ποιότητα της Ζωής μιας Εμψυχώνουσας Οντότητας – του Όντος που εκφράζει

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

403

Ταυτότητα μέσω του ενός ή του άλλου από τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου. 2. Τις τρεις όψεις της θέλησης που εκφράζουν οι τρεις αστερισμοί και στις οποίες θ’ ανταποκριθούν συνειδητά τα ανθρώπινα όντα μετά την τρίτη μύηση. Οι τρεις αυτές όψεις είναι: α. Η θέληση που ρυθμίζει και μυεί. β. Η θέληση που επιφέρει εκπλήρωση. γ. Η θέληση που κατακτά το θάνατο. Πριν εισέλθουμε σε μια προσεκτικότερη ανάλυση του θέματός μας, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στην πραγματικότητα ασχολούμαστε με τα παγκόσμια, που συμβολίζονται για μας στο μεγάλο άθροισμα των αστερισμών τους οποίους αφορά το θέμα μας: 1. Τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου ενέχονται σε μια πολύπλοκη σχέση με τη Μικρή Άρκτο και τις Πλειάδες. Μ’ αυτή δε θα ασχοληθούμε. Η μεγάλη αυτή τριπλότητα αστερισμών έχει ιδιάζουσα σχέση με το Μεγάλο Ον στο Οποίο αναφέρθηκα κατά καιρούς σαν τον Έναν Περί Του Οποίου Τίποτε Δεν Μπορεί Να Ειπωθεί. Ό,τι μπορεί να υπαινιχθεί είναι ότι οι τρεις αυτοί γαλαξίες άστρων είναι οι τρεις όψεις της Απερίγραπτης, Απόλυτης Ενάδας, της Ανέκφραστης Αιτίας των επτά ηλιακών συστημάτων – απ’ τα οποία ένα είναι το δικό μας. 2. Οι δώδεκα αστερισμοί του ζωδιακού, καθένας με τις δικές του αλληλοσχετίσεις που είναι ιδιάζουσες στη δική του ακέραιη Ζωή, σχηματίζουν – ο καθένας – τμήμα ενός τριγώνου ενεργειών. Καθένα απ’ αυτά τα τρίγωνα είναι από μόνο του μια μονάδα, αλλά σε σύνδεση με τα άλλα τρίγωνα σχηματίζει ένα τμήμα της μεγάλης εκείνης τετράδας που είναι η κοσμική αναλογία της τετράδας της Μίας Ζωής – ψυχή και διπλή ψυχιστική φύση που αποκαλείται σε μερικά εσωτερικά βιβλία καμα-μάνας, συν τη ζωτική φύση. Αυτές οι τέσσερις αποτελούν την έκφραση της Μιας Ανέκφραστης Αιτίας. 3. Το ηλιακό μας σύστημα (που έχει υπέρτατη σπουδαιότητα) είναι ακόμη τμήμα της επταπλής εμφάνισης της ίδιας αυτής Ουσιαστικής Αιτίας. Όπως ξέρετε απ’ τη μελέτη της Μυστικής Δοξασίας, το ηλιακό μας σύστημα είναι μια μικροσκοπική αντανάκλαση ή αντίγραφο του 1, του 3, του 7, του 12. Εξαιτίας αυτής της έμφυτης, ενδόμυχης αντιστοιχίας έχει μέσα του την ικανότητα ν’ ανταποκρίνεται στις ενέργειες που εκπορεύονται απ’ αυτή την πηγή φωτός και θέλησης. Περισσότερα απ’ αυτό δεν μπορώ να πω, επειδή το όλο θέμα είναι τόσο απέραντο για την ανθρώπινη σκέψη με τους περιορισμούς της συνείδησής της και την ανεπάρκεια της γλώσσας της. Αλλά και μια αμυδρή ακόμη αντίληψη του αχανούς αυτού αθροίσματος των νοήμονων Δυνάμεων και του απέραντου αυτού συνειρμού των εκπληκτικών θείων “Προθέσεων” θα χρησιμεύσει για να φέρει σε διαυγέστερο φως την αντίληψη ότι το ηλιακό μας σύστημα (και συνεπώς ο πλανήτης μας) αποτελεί τμήμα του αχανούς αυτού συνόλου που διατηρείται ζωντανό από τη “χάρη” του, συγχωνεύεται από τη θέλησή του και διατηρείται από την “Πρόθεσή” του. Επειδή υπάρχουν αυτές οι Δυνάμεις, υπάρχουμε· επειδή διατηρούνται,

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

404

διατηρούμαστε· επειδή κινούνται στη μορφή, σε χώρο, σε χρόνο, κάνουμε το ίδιο. 4. Κοσμικές Ενέργειες και Μετασχηματισμός. Ας πάρουμε τώρα σύντομα μια ιδέα γι’ αυτό το ρεύμα των ενεργειών καθώς κινούνται προς τα έξω στο χώρο από τη Μεγάλη Άρκτο, καθώς διαβιβάζονται από ορισμένους ζωδιακούς αστερισμούς στο ηλιακό μας σύστημα κι από εκεί μέσω του Ηλίου στους επτά ιερούς πλανήτες. Προκαλούν ό,τι ονομάζονται “μετασχηματισμούς” στο μη-ιερό πλανήτη μας, τη Γη, φέρνοντάς τον αυξανόμενα σε ευθυγράμμιση με την όψη θέληση της θειότητας. Στην πραγματικότητα έχετε το ακόλουθο επεξηγηματικό διάγραμμα που σας διευκρινίζει κάπως ολόκληρη τη διαδικασία:

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

405

ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΑ

Είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορώ να σας δώσω μια ιδέα της διανομής των ενεργειών, των περιορισμών τους μέσα στα όρια του ζωδιακού και της εστίασής τους μέσα στην περιφέρεια του ηλιακού μας συστήματος. Ας την κάνω πιο ειδική όσον αφορά μία από τις ακτίνες και τις τριγωνικές της σχέσεις όπως δόθηκαν στον Πίνακα Χ: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΤΕΣΣΕΡΑ

α. Καθώς η Γη είναι ένας από τους πέντε μη-ιερούς πλανήτες, μόνο τέσσερις αναφέρονται σαν πράκτορες μεταμόρφωσης. β. Οι σκιασμένοι πλανήτες υποδεικνύουν τους πράκτορες διαβίβασης των Δυνάμεων, που πέρασαν δια της διαδικασίας μετασχηματισμού από τον Ήλιο.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

406

γ. Ο Ήλιος και η Σελήνη αναφέρονται στους μη-ιερούς πλανήτες καθώς σ’ αυτή την περίπτωση κρύβουν ή συγκαλύπτουν. δ. Η καταγωγή της κλεψύδρας βρίσκεται σ’ αυτό το διάγραμμα των εισρεουσών ενεργειών. ε. Το παραπάνω διάγραμμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε σχέση με οποιαδήποτε από τις επτά ακτίνες, αλλά θα συνεπάγεται: 1. Τη χρήση άλλων πρακτόρων διαβίβασης με τη μορφή των τριών κατάλληλων ζωδιακών αστερισμών και των κυβερνητών τους. 2. Την υπόδειξη των πλανητών που θα είναι διαφορετικοί από εκείνους που περιλαμβάνονται στην εισροή της πρώτης ακτινικής ενέργειας. ζ. Το κλειδί της όλης διαδικασίας όσον αφορά τη Γη μας – και το άτομο πάνω στη Γη – βρίσκεται στις λέξεις: Υπέρβαση – Η αιτία της υπέρβασης. Διαβίβαση – Οι ζωδιακοί αστερισμοί. Μετασχηματισμός – Ο Ήλιος. Η Ψυχή. Μεταμόρφωση – Οι πλανήτες. Σ’ αυτές θα μπορούσα να προσθέσω μια λέξη σε σχέση με τη Γη και την ανθρωπότητά της, που συνδέεται με όλα τα παραπάνω. Αυτή η λέξη είναι Μετάθεση, γιατί όταν “τελειοποιηθούν οι ψυχές των δικαίων ανθρώπων”, συμβαίνει μια διαδικασία μετάθεσης η οποία ανυψώνει την ανθρωπότητα πέρα απ’ τον πλανήτη στη μια ή την άλλη από τις επτά κοσμικές Ατραπούς για τις οποίες οι επτά μυήσεις μας σχηματίζουν τις θύρες εισόδου. Σε συνάρτηση με το ανθρώπινο άτομο και την πρόοδό του και τη μύηση ή τη μετάθεσή του από μια κατάσταση συνείδησης σε άλλη μπορεί να βρεθεί ένα μικρό αντίγραφο των παραπάνω: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΕΝΤΕ

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

407

α. Η ψυχή του ανθρώπου λαμβάνει και από τα τρία κύρια πλανητικά κέντρα ή ομάδες. β. Τα σκιασμένα σημεία υποδεικνύουν αφυπνισμένα, ενεργά κέντρα. γ. Το διάγραμμα υποδεικνύει το “χάρτη του ενδότερου φωτός” ενός προχωρημένου ζηλωτή που βρίσκεται στο κατώφλι της μαθητείας. Ολόκληρη η ιστορία της επέκτασης από τον Έναν στους Πολλούς και από τους Πολλούς στον Έναν περιέχεται σ’ αυτά τα μακροκοσμικά και μικροκοσμικά διαγράμματα. Ας πάρουμε τώρα καθεμιά από τις επτά Ακτίνες κι ας δούμε πώς ενσωματώνουν και διαβιβάζουν τις τρεις όψεις της θέλησης, μέσω τριών αστερισμών και των κυβερνητών τους, στη Γη μας. Εισερχόμαστε εδώ στο βασίλειο των αιτίων και ασχολούμαστε μ’ εκείνους τους υπερβατικούς σκοπούς, κίνητρα, παρορμήσεις και αντικειμενικούς στόχους του Ενός στον Οποίο ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Η μεγάλη αυτή Ζωή, ο Αρχαίος των Ημερών, ο Κύριος του κόσμου, ο Σανάτ Κουμάρα, ο Αιώνιος Νεανίας, ο πλανητικός Λόγος – τα πολλά Του ονόματα είναι σχετικά ασήμαντα – είναι η μόνη Ύπαρξη πάνω στον πλανήτη μας η Οποία είναι σε θέση ν’ ανταποκριθεί και να εκτελέσει τους αντικειμενικούς σκοπούς του ηλιακού Λόγου. Αυτός με τη σειρά Του είναι ο μόνος στο ηλιακό μας σύστημα που είναι ικανός να ανταποκριθεί στην επταπλή Εκπορευτική Αιτία που εκφράζεται μέσω της Μεγάλης Άρκτου. Όμως θα ασχοληθούμε με τις ψυχολογικές όψεις των εκπορεύσεων των επτά Ακτίνων που ενσωματώνουν τη θέληση-για-το-καλό.

ΑΚΤΙΝΑ Ι. Θέληση ή Δύναμη.

Κριός. Λέων..............που εργάζεται με το μέσον των τεσσάρων πλανητών: Άρη, Ερμή, Ηλίου, Κρόνου. Αιγόκερως.

Αυτή είναι η θέληση που βρίσκεται πίσω από κάθε δραστηριότητα εισόδου, δηλαδή: α. Την είσοδο των προηγούμενων σταδίων της δημιουργίας. β. Την είσοδο της παρόρμησης για εξέλιξη, πορεία, πρόοδο. γ. Την είσοδο της διαδικασίας διαφοροποίησης με σκοπό την παραγωγή. Όλα αυτά είναι εκφράσεις ή αποτελέσματα της δραστηριότητας της ακτινικής ενέργειας και μπορούν να συνοψισθούν καλύτερα στη σκέψη μιας δυναμικής “εισόδου” – με μια πράξη εστιασμένης θέλησης – σε μια νέα κατάσταση συνείδησης. Αυτή οδηγεί αναπόφευκτα σε μια νέα αντίληψη της ύπαρξης. Σ’ αυτή την πρόταση έχετε έναν απ’ τους βασικούς ορισμούς της μύησης όσον αφορά τη μύηση ενός ανθρώπινου όντος. Είναι οι αμυδρές ανακλάσεις των δυναμικών διαδικασιών στις οποίες υποβάλλεται η Μία Ζωή καθώς εισέρχεται στη δυαδική κατάσταση πνεύματοςύλης. Η θέληση που αναφέρεται εδώ, βρίσκεται πίσω απ’ το δυαδισμό και είναι ανάλογη με τη λήψη και την εστίαση μιας αρχική ιδέας καθώς εισέρχεται στο νου ενός δημιουργικού, προχωρημένου ανθρώπινου όντος, τις διαδικασίες της σκέψης

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

408

του και τις επιτεύξεις του. Κάποια κατανόηση αυτής τη θέλησης θα έρθει αν εξετάσει ο μαθητής πώς επηρέασε τη ζωή του κάποια σταθερή έφεση, ένα όραμα του στόχου και η απόφαση ν’ ακολουθήσει τη θέληση-για-το-καλό. Πέρα απ’ αυτή την αντίληψη δεν μπορεί να προχωρήσει, αλλά κρατά γι’ αυτόν το κοσμικό σπέρμα της κατανόησης. Είναι αναγκαίο να θυμάστε ότι στην Ατραπό της Μύησης ολόκληρη η διαδικασία εκγύμνασης στρέφεται στην εξέλιξη της θέλησης κι αυτό είναι εφικτό επειδή πίσω από την ανάπτυξη της αγάπης βρίσκεται η αποκάλυψη της θέλησης. Διδάσκεται ορθά ότι ο άμεσος στόχος του ανθρώπου είναι η ανάπτυξη (σε πλήρη έκφραση) της αγαπητικής φύσης. Αυτή αρχίζει να συμβαίνει και προσεγγίζει ένα σχετικά υψηλό στάδιο ανέλιξης στην Ατραπό της Μαθητείας. Οι λεπτομέρειες της διαδικασίας με μια γενική και πλατιά έννοια μπορούν ν’ αναφερθούν ως εξής: 1. Ατραπός της Εξέλιξης και της Δοκιμασίας. α. Ανέλιξη της διανόησης και της αισθητικής αντίληψης. β. Ανταπόκριση στο κέντρο που ονομάζεται Ανθρωπότητα. γ. Ο νους παίρνει τον έλεγχο. Η προσωπικότητα λειτουργεί. 2. Ατραπός της Μαθητείας. α. Ανέλιξη της αγαπητικής φύσης. β. Επίτευξη της φώτισης. γ. Ανταπόκριση στο κέντρο που ονομάζεται Ιεραρχία. δ. Ελέγχει το βούδδι ή η ενόραση. Η ψυχή λειτουργεί. 3. Ατραπός της Μύησης. α. Ανέλιξη της θέλησης. β. Επίτευξη της σύνθεσης. γ. Ανταπόκριση στο κέντρο που ονομάζεται Σαμπάλλα. δ. Ελέγχει ο δυναμικός Σκοπός. Η θέληση-για-το-καλό. Η Ενάδα λειτουργεί. Αυτό καλύπτει ένα οικείο έδαφος για όλους σας, αλλά στην προσπάθεια να επιτύχετε ένα όραμα του όλου, χρειάζεται μια συνεχής επανάληψη. Ασχολούμαστε τώρα με το τρίτο στάδιο της εξελικτικής διαδικασίας που προωθείται στην Ατραπό της Μύησης και στο οποίο εισέρχεται κανείς (όσον αφορά την ανθρωπότητα) στην τρίτη μύηση και ολοκληρώνεται στην έβδομη μύηση – μια μύηση που την προσεγγίζουν πολύ πιο εύκολα από κάθε άλλον οι άνθρωποι στην πρώτη Ακτίνα. Αφορά – όσο μπορείτε να συλλάβετε αυτή την εποχή – πρωτίστως τη δημιουργική θέληση καθώς: 1. Εγκαινιάζει την εκδήλωση και ρυθμίζει αυτό που δημιουργείται. 2. Επιφέρει τελική εκπλήρωση. 3. Υπερνικά το θάνατο ή τη διαφοροποίηση. Όλοι οι μυημένοι πρέπει και τελικά θα εκφράσουν δυναμική, δημιουργική θέληση, έναν εστιασμένο σκοπό που εκφράζει μόνο τη θέληση-για-το-καλό καθώς και την επίμονη εκείνη προσπάθεια που φέρνει εκπλήρωση. Θα σας υπενθύμιζα εδώ πως η

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

409

επίμονη προσπάθεια είναι ο σπόρος της σύνθεσης, η αιτία της επίτευξης κι αυτή που τελικά υπερνικά το θάνατο. Ο θάνατος είναι πραγματικά εκφυλισμός στο χρόνο και το χώρο και οφείλεται στην τάση της ύλης-πνεύματος να απομονώνεται ενόσω βρίσκεται σε εκδήλωση (από τη σκοπιά της συνείδησης). Αυτή η επίμονη προσπάθεια του Λόγου κρατά όλες τις μορφές σε εκδήλωση και διατηρεί ακόμη τη ζωική όψη σαν τον παράγοντα ολοκλήρωσης στη μορφική δόμηση και – που είναι εξίσου μια πράξη επίμονης θέλησης – μπορεί να αφαιρέσει ή να αποσύρει τη ζωική συνείδηση ανέπαφη στο τέλος κάθε κύκλου εκδήλωσης. Ο θάνατος κι ο περιορισμός είναι συνώνυμοι όροι. Όταν η συνείδηση εστιάζεται στη μορφή και ταυτίζεται ολοκληρωτικά με την αρχή του περιορισμού, θεωρεί την ελευθερία από τη μορφική ζωή σαν θάνατο· αλλά καθώς προχωρεί η εξέλιξη, η συνείδηση μετατοπίζεται όλο και περισσότερο στην επίγνωση εκείνου που δεν είναι μορφή και στο βασίλειο εκείνου που είναι υπερβατικό ή στο κόσμο του αφηρημένου, δηλαδή σ’ εκείνο που έχει αφαιρεθεί απ’ τη μορφή κι εστιάζεται στον εαυτό του. Παρεμπιπτόντως αυτός είναι ένας ορισμός του διαλογισμού από τη σκοπιά του στόχου και της επίτευξης. Ο άνθρωπος μπορεί να διαλογίζεται αληθινά όταν αρχίζει να χρησιμοποιεί το νου, την αντανάκλαση της βουλητικής όψης και να τον χρησιμοποιεί στις τρεις του όψεις: για να εγκαινιάσει την είσοδό του στον κόσμο των ψυχών, για να ρυθμίσει τη ζωή της προσωπικότητάς και για να επιβάλλει και τελικά να επιφέρει μια πλήρη έκφραση του ψυχικού σκοπού. Αυτό καταλήγει στην πλήρη υπερνίκηση του θανάτου. Υποβιβάζω την όλη έννοια σε όρους του μικρόκοσμου παρότι είναι φανερό ότι μόνο ο δεσμευμένος μαθητής που προετοιμάζεται για μύηση μπορεί να αρχίσει να συλλαμβάνει κάποιες από τις σημαντικές επιπτώσεις. Θα μπορούσα ίσως να συνοψίσω το βασικό τόνο της πρώτης Ακτίνας της Θέλησης ή Δύναμης καθώς ζητά να εκφρασθεί σαν δυναμικός σκοπός στη Γη και σε σχέση με το ανθρώπινο ον, παραθέτοντας ή παραφράζοντας το Αρχαίο Σχόλιο: “Ο Υπερβατικός, η Ζωή, το Όλο, το Παν ήρθε σε επικοινωνία με τον Εαυτό του και μ’ αυτή την πράξη έγινε ένα ζωτικό σημείο ζωής και εστιασμένης δύναμης. Είμαι και δεν είμαι. Μεγαλύτερο απ’ Αυτό είναι Εκείνο· μικρότερο από Εκείνο είναι Αυτό. Αλλά Εκείνο πρέπει να δείξει σ’ Αυτό τη φύση του όλου και δείχνοντας να αποδείξει τον εαυτό στον Εαυτό. Είμαι η αρχή. Είμαι ο Δρόμος προς τα έξω και προς τα μέσα και πίσω στο σημείο της συγκέντρωσης και απ’ το σημείο στρέφομαι πάλι στον Εαυτό μου, μεταφέροντας στην καρδιά μου της αγάπης εκείνο το οποίο Εγώ, ο Ένας, υπηρέτησα και για το οποίο θυσίασα τον Εαυτό μου.”

Στη διαδικασία της θυσίας εκείνο που είναι το υποστηρίζον Όλο, ο εσώτερος πυρήνας όλης της ζωής και η αρχή της ολοκλήρωσης, αντιλαμβάνεται μέσα Του τα εξής στάδια συνείδησης: 1. Γνωρίζει τον Εαυτό Του σαν την υπερβαίνουσα θέληση, τη θέληση που βλέπει ολόκληρη τη διαδικασία από το σημείο εισόδου, αλλά περιορίζεται στη βαθμιαία έκφραση αυτής της θέλησης λόγω των περιορισμών εκείνων των όψεων του Εαυτού του των οποίων η συνείδηση δεν είναι εκείνη του Όλου. Εκείνο που

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

410

εισάγει, βλέπει το τέλος από την αρχή κι εργάζεται για το στόχο σε προοδευτικά στάδια, όχι για το Ίδιο, αλλά για τις όψεις που είναι ακόμη περιορισμένες, χωρίς επίγνωση, τυφλές και δε βλέπουν και δε νοούν. 2. Γνωρίζει τον Εαυτό Του σαν τη διαβιβάζουσα θέληση που εργάζεται απ’ το σημείο της σύνθεσης, υποβιβάζοντας τις διανεμόμενες ενέργειες σε ευθυγράμμιση με το δημιουργικό, εξελικτικό σχέδιο. Η Ζωή του πλανήτη μας το προώθησε σε τρία κύρια στάδια, ιδιαίτερα από τη σκοπιά της συνείδησης· δηλαδή μέσω της Σαμπάλλα, της Ιεραρχίας και της Ανθρωπότητας. Από εκεί η διαβιβάζουσα Ζωή προχωρεί σε όλα τα άλλα βασίλεια της φύσης. Επομένως κάθε μεγάλο κέντρο είναι ένας πράκτορας διαβίβασης. Η τέταρτη Δημιουργική Ιεραρχία, το ανθρώπινο Βασίλειο, είναι ο πράκτορας δια του οποίου θα εστιασθούν τελικά οι ενέργειες της Σαμπάλλα και της Ιεραρχίας για την απολύτρωση της ζωής όλων των υπανθρώπινων βασιλείων. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον όταν η ανθρωπότητα θα μπορέσει να εργασθεί με την εστιασμένη θέληση που γεννιέται από τη ζωή της Σαμπάλλα, εμπνέεται από αγάπη, γαλουχείται από την Ιεραρχία κι εκφράζεται μέσω της διανόησης που ανέπτυξε η ίδια η ανθρωπότητα – όλες αυτές χρησιμοποιούνται δυναμικά και συνειδητά υπό την πίεση εκείνου που είναι ανώτερο και μεγαλύτερο από την ίδια τη Σαμπάλλα. 3. Γνωρίζει τον Εαυτό Του σαν τη μετασχηματίζουσα θέληση ή εκείνη την επίμονη, εφαρμοσμένη διαδικασία που επιφέρει τις αναγκαίες μεταβολές και αλλαγές μέσω της δράσης του σταθερού κινήτρου της θέλησης-για-το-καλό. Όμως την ίδια στιγμή δεν ταυτίζεται κατά κανένα τρόπο με τη διαδικασία. Οι μεταβολές αυτές που προκαλούν μετασχηματισμό του Ενός στους Πολλούς κι αργότερα στο χρόνο και το χώρο των Πολλών στον Έναν, προωθούνται από ένα σημείο εστιασμένης, δυναμικής θέλησης, το “Σημείο στο Κέντρο” που δεν αλλάζει, αλλά υπόκειται πάντα αμετάβλητα στο δικό του ενδόμυχο σκοπό. Όταν ο μαθητής ή ο μυημένος μπορεί να σταθεί επίσης στο κέντρο σαν η μετασχηματίζουσα θέληση, μπορεί τότε να επιφέρει τις αναγκαίες αλλαγές στη μορφική φύση χωρίς να ταυτίζεται ή να επηρεάζεται απ’ τις αλλαγές. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει για να διευκρινίσει ό,τι εννοώ. 4. Γνωρίζει τον Εαυτό Του σαν τη μεταμορφώνουσα θέληση. Αυτή η μεταμόρφωση είναι η εκπλήρωση του σκοπού και η τελική έκφραση της σύνθεσης που επέρχεται από την επίμονη θέληση-για-το-καλό της υπερβαίνουσας, διαβιβάζουσας, μετασχηματίζουσας θέλησης. Οι σπουδαστές θα κάνουν καλά να πάρουν τα μάτια τους από το στόχο της μεταμόρφωσης (που επιτυγχάνεται στην τρίτη μύηση και παρουσιάζεται αυξανόμενα σε κάθε προηγούμενη μύηση) και να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην αναγνώριση εκείνου μέσα τους το οποίο “έχοντας διαπεράσει το μικρό τους σύμπαν με ένα τμήμα του εαυτού του, παραμένει”. Τότε θα έχουν αγκυροβολήσει τη συνείδησή τους στο κέντρο της υπερβαίνουσας δύναμης και θα είναι εγγυημένη η ροή της θέλησης-για-

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

411

επιτυχία. Απ’ αυτό το υψηλό σημείο στη συνείδηση (που στην αρχή προσεγγίζεται φαντασιακά κι αργότερα επιτυγχάνεται πρακτικά) θα βρουν χρήσιμο να εργασθούν στη διαδικασία διαβίβασης, γνωρίζοντας ότι είναι πράκτορες για τη διαβίβαση της θέλησης-για-το-καλό του Υπερβατικού. Κατόπιν πρέπει να περάσουν στο στάδιο του μετασχηματισμού όπου θα οραματίζονται και θα περιμένουν να δουν να αναπτύσσεται ο αναγκαίος μετασχηματισμός που προωθείται στη ζωή τους· τότε – με ίση προσδοκία – πρέπει να πιστέψουν στη μεταμόρφωση εκείνων των ζωών που βρίσκονται σε ευθυγράμμιση με τη θέληση του Υπερβατικού, την επιτυχία του Διαβιβάζοντος και τη δραστηριότητα του Μετασχηματίζοντος – που όλοι Τους είναι Ένας, η Ενάδα, ο Εαυτός. Όλα αυτά γίνονται με τη χρήση της θέλησης που ρυθμίζει, εκπληρώνει και υπερνικά. Για να επιστρέψουμε στο θέμα μας του μεγαλύτερου Συνόλου, αφήνοντας για λίγο τις προσπάθειες του μικρόκοσμου να κατανοήσει το Μακρόκοσμο, ας εξετάσουμε τη σχέση των τριών αστερισμών στο έργο της έκφρασης της Ακτίνας Ένα: 1. ΚΡΙΟΣ. Είναι ο αστερισμός δια του οποίου εισρέουν εναρκτήριες συνθήκες στο ηλιακό μας σύστημα. Ενσωματώνει τη θέληση-για-δημιουργία εκείνου που θα εκφράσει τη θέληση-για-το-καλό. Είναι η εναδική ακτίνα του πλανητικού μας Λόγου του Οποίου η ακτίνα της Ψυχής είναι η δεύτερη και η ακτίνα της προσωπικότητας η τρίτη. Μπορείτε λοιπόν να σημειώσετε εδώ πώς η διαβιβάζουσα ακτίνα του πλανητικού μας Λόγου είναι η πρώτη· απ’ όπου και η θέση που έχει η θέληση στην ανθρώπινη εξελικτική μας διαδικασία· η μετασχηματίζουσα ακτίνα του είναι η δεύτερη κι αυτή επιφέρει τελικά τη μεταμόρφωση με το μέσον της τρίτης και σ’ αυτό το συνδυασμό έχετε το λόγο γιατί στην εξέλιξη της όψης θέληση έχετε την επιρροή του Άρη και του Ερμή – ο ένας φέρνει διαμάχη και το θάνατο της μορφής κι ο άλλος φέρνει φώτιση και την ανάπτυξη της ενόρασης σαν αποτέλεσμα αυτής της διαμάχης και του θανάτου. Από τη διαμάχη εγκαινιάζονται νέοι κύκλοι Ύπαρξης και συνείδησης. Τέτοιος φαίνεται να είναι προς το παρόν ο νόμος της ζωής κι ο παράγοντας που κυβερνά την εξέλιξη. Όμως αν το αποτέλεσμα αυτής της εναρκτήριας, ενεργοποιού θέλησης είναι να δημιουργήσει τέτοια ευεργετικά αποτελέσματα ενορατικής κατανόησης και τη δραστηριότητα του Ερμή σαν αγγελιαφόρου των Θεών, μπορεί να ιδωθεί πόσο αληθινά μέσω της διαμάχης μπορεί να ασκηθεί η θέληση-για-το-καλό. 2. ΛΕΩΝ. Είναι ο αστερισμός δια του οποίου διαχύνεται η θέληση-για-εκπλήρωση ή επίτευξη στην ανθρωπότητα και στον πλανήτη. Είναι ουσιαστικά το πνεύμα του αυτοκαθορισμού. Στην αρχή είναι ο καθορισμός του μικρού εαυτού, της προσωπικότητας, του αυτοσυνείδητου ατόμου. Μετά είναι ο καθορισμός του Εαυτού, της ψυχής, του ομαδικά συνειδητού ατόμου που έχει επίγνωση του μεγαλύτερου Συνόλου και του εαυτού του σαν τμήμα ολοκληρωμένο και βασικά ενοποιημένο. Αυτή η θέληση-για-το-καλό (που επιτυγχάνεται δια της εκπλήρωσης) πραγματώνεται σε σχέση με το ανθρώπινο ον με το μέσον τριών κορυφώσεων: 1. Της θέλησης-για-το-καλό που καταδεικνύεται με την επίτευξη αυτοσυνείδησης.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

412

Είναι το πρώτο στάδιο της συμπληρωμένης θείας εκπλήρωσης. Υποδηλώνει σώμα, εμφάνιση. Είναι η έκφραση της τρίτης όψης. 2. Της θέλησης-για-το-καλό που καταδεικνύεται στην τρίτη μύηση όταν η αυτοσυνείδηση δίνει τη θέση της στην ομαδική συνείδηση. Είναι το δεύτερο στάδιο της θείας εκπλήρωσης. Υποδηλώνει ψυχή, ποιότητα. Είναι η έκφραση της δεύτερης όψης. 3. Της θέλησης-για-το-καλό που καταδεικνύεται στις ανώτερες μυήσεις όταν επιτυγχάνεται η Θεϊκή συνείδηση. Είναι το τρίτο στάδιο της θείας εκπλήρωσης. Υποδηλώνει Ενάδα, Ζωή. Είναι η έκφραση της πρώτης όψης. Είναι χρήσιμο να δείτε αυτές τις σχέσεις. Θα γίνει επίσης φανερό γιατί ο Ήλιος κυβερνά το Λέοντα, εξωτερικά κι εσωτερικά. Ο Ήλιος αποκαλύπτει ή “φωτίζει” τα δύο στάδια της κρυμμένης θέλησης: ο φυσικός ήλιος φωτίζει την προσωπικότητα στο φυσικό πεδίο και η Καρδιά του Ηλίου αποκαλύπτει τη φύση της ψυχής. 3. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ. Είναι ο αστερισμός με το μέσον του οποίου έρχεται η νικητήρια θέληση που αποδεσμεύει από τη μορφική ζωή και εισάγει τον άνθρωπο στο βασίλειο όπου εκφράζεται η όψη θέληση (όχι η ψυχική όψη) της θειότητας. Θα θυμάστε ότι υπάρχει μια στενή σχέση ανάμεσα στη Γη και τον Aιγόκερω. Ο λόγος γι’ αυτή είναι ότι η Γη προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για τον ιδιαίτερο αυτό τύπο επίτευξης επειδή βρίσκεται σε διαδικασία μετασχηματισμού από το στάδιο ενός “μη-ιερού πλανήτη” σ’ εκείνο ενός “ιερού πλανήτη”. Αυτός είναι ο λόγος που ο Κρόνος είναι τόσο ισχυρός κυβερνήτης και διαβιβαστής στη Γη της δυναμικής ποιότητας της πρώτης ακτινικής δύναμης. Αυτή η εισροή της πρώτης ακτινικής ενέργειας θα επιταχυνθεί πολύ από εδώ κι εμπρός. Αυτές οι ενέργειες και η εισροή τους πρέπει να μελετηθούν προσεκτικά σε σχέση με το διάγραμμα που δόθηκε νωρίτερα σ’ αυτή την πραγματεία, ενθυμούμενοι ότι ο οραματισμός είναι πάντοτε μια κατευθυντήρια ενέργεια που χρησιμοποιείται για να επιφέρει ένα ειδικό επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο Κριός, ο Μυσταγωγός, ο Λέων, ο Εαυτός και ο Aιγόκερως, ο μεταμορφωτικός Πράκτορας – αυτές είναι μερικές συνέπειες της σχέσης της πρώτης ακτίνας με την ανθρωπότητα. Θα ήθελα να τονίσω εδώ ότι έδωσα αυτό το τρίγωνο των αστερισμών με τη σειρά της σχέσης τους με τη Μεγάλη Ζωή η Οποία τους χρησιμοποιεί σαν πράκτορες διαβίβασης για τις δραστηριότητες της πρώτης ακτίνας. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο λόγος γι’ αυτή τη σχέση είναι έμφυτος στη φύση των Ζωών που εμψυχώνουν τους ιδιαίτερους αστερισμούς. Οι Ίδιες είναι εκφράσεις της θέλησης-για-το-καλό κι επομένως αποτελούν τη γραμμή ελάχιστης αντίστασης για τη διάδοση της πρώτης ακτινικής ενέργειας σ’ ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα. Απ’ τη σκοπιά των ανθρώπινων σχέσεων το τρίγωνο αυτό αναδιοργανώνεται. Γίνεται ο Λέων, ο χορηγός της αυτοσυνείδησης· ο Aιγόκερως, το ζώδιο στο οποίο μπορεί να ληφθεί η μύηση· και ο Κριός, το κίνητρο για μια νέα αρχή. Με την κατανόηση της σημασίας της διάκρισης ανάμεσα στους αστερισμούς σαν γαλαξίες αστέρων και των ζωδίων σαν συγκεντρωμένες επιρροές θα έρθει νέο φως στην επιστήμη της αστρολογίας.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

413

Συνδέεται θεμελιωδώς με τη διαφορά ανάμεσα στη σχέση μιας ακτινικής ενέργειας με το τρίγωνο των αστερισμών και την ανθρώπινη σχέση. Περισσότερα δεν μπορώ να πω, αλλά αυτό θα δώσει έναν υπαινιγμό στον ενορατικό αστρολόγο.

ΑΚΤΙΝΑ ΙΙ. Αγάπη-Σοφία.

Δίδυμοι. Παρθένος............που εργάζεται με το μέσον πέντε πλανητών: Ερμή, Δία, Αφροδίτης, Σελήνης, Πλούτωνα. Ιχθείς.

Αυτή η “γραμμή διανομής” (αν μπορώ να την εκφράσω έτσι) σχετίζεται με τη θέληση που προκαλεί αναπόφευκτη ένωση, ενοποίηση και σύνθεση μέσω της δύναμης της έλξης, που βασίζεται στη δύναμη να βλέπουμε το όραμα. Σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα και στη διάρκεια αυτού του παγκόσμιου κύκλου κι επομένως στον πλανήτη μας και σ’ όλη την περίοδο κατά την οποία ο πλανήτης μας κινείται από τη θέση ενός μη-ιερού πλανήτη σ’ εκείνη ενός ιερού πλανήτη, αυτή είναι η κυρίαρχη βουλητική όψη της Θειότητας· είναι η ενέργεια απ’ την οποία διακατέχεται ο πλανητικός μας Λόγος. Είναι αυτή που έφερε σε ύπαρξη την Ιεραρχία κάτω από την κρούση της Σαμπάλλα ή της πρώτης ακτινικής δύναμης. Όμως η ανθρωπότητα διακατέχεται αυτή την εποχή από την ιεραρχική ενέργεια. Χρησιμοποιώντας τη λέξη “διακατέχεται” σε σχέση τόσο με τον πλανητικό Λόγο όσο και με την ανθρωπότητα, θα βρείτε μια ένδειξη της αυξανόμενης ανταπόκρισης μεταξύ των δύο κέντρων, της Σαμπάλλα και της Ανθρωπότητας. Σχετικά μ’ αυτή την ακτινική ενέργεια οι εσωτεριστές του κόσμου γνωρίζουν πολλά κι αυτό για τρεις λόγους: 1. Η έμφαση όλων των διδασκαλιών που δόθηκαν στη διάρκεια των περασμένων τριακοσίων πενήντα ετών ήταν πάνω της. 2. Οι δύο μεγάλοι εκπρόσωποι της ακτινικής αυτής ενέργειας είναι οι δύο πιο γνωστοί παγκόσμιοι Δάσκαλοι και Σωτήρες από την ανθρώπινη σκοπιά τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση: ο Βούδδας και ο Χριστός. 3. Οι δύο Διδάσκαλοι που προσπάθησαν να αφυπνίσουν την ανθρωπότητα στη Δύση σε μια αντίληψη της Ιεραρχίας είναι οι Διδάσκαλοι Μορύα και Κ.Χ. που αμφότεροι εργάζονται σε στενότατη σχέση κι εκφράζουν την πρώτη και τη δεύτερη ακτινική ενέργεια. Σ’ αυτό τον κύκλο δεσπόζουν οι βασικοί τόνοι της φώτισης, του οράματος, της όρασης ή της πνευματικής αντίληψης και της συγχώνευσης του δυτικού ή μυστικιστικού τρόπου. Όσον αφορά την ανθρωπότητα ο Βούδδας συνόψισε μέσα Του όλο το φως του παρελθόντος. Ήταν ο κορυφαίος Αγγελιαφόρος και κατέδειξε τις έμφυτες δυνατότητες του ανθρώπινου γένους, ακτινοβολώντας το φως της σοφίας σε σχέση με το φως της ουσίας και παράγοντας τη διπλή εκείνη αναλαμπή ή φλογερό φως που αναρριπίσθηκε και γαλουχήθηκε (παρότι δεν εκφράσθηκε πλήρως) απ’ την ανθρωπότητα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Πρόβαλε σαν το άνθος ή ο καρπός του

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

414

παρελθόντος και σαν εγγύηση της έμφυτης ικανότητας του ανθρώπου. Ο Χριστός, ενώ ήταν επίσης σε θέση να πει “Εγώ ειμί το φως του κόσμου”, προχώρησε περισσότερο στην εκδήλωσή Του κι έδωσε ένα όραμα του επόμενου βήματος, καταδεικνύοντας το φως της ψυχής και δείχνοντας στο μέλλον, παρουσιάζοντας έτσι εκείνο που θα μπορούσε να γίνει, επειδή είχε αποδεσμεύσει στη Γη την κοσμική αρχή της αγάπης. Η αγάπη είναι μια όψη της θέλησης, κάτι που ελάχιστα αντιλαμβάνεται η μάζα των ανθρώπων. Είναι η θέληση να σύρει στον εαυτό της ή η θέληση να ελκύσει στον εαυτό της κι αυτή τη θέληση, όταν ασκείται σ’ ό,τι δεν είναι υλικό, την αποκαλούμε, αντιδρώντας στο νου που διαφοροποιεί, Αγάπη. Αλλά η ανθρωπότητα πρέπει να δει εκείνο που πρέπει να αγαπηθεί πριν εφελκυσθεί επαρκώς η δύναμη της θέλησης. Τότε το όραμα μπορεί να εκδηλωθεί και να γίνει ένα εκφρασμένο γεγονός. Εδώ προβάλλει στη συνείδησή μας το θαύμα του έργου του Χριστού, του Κυρίου της Αγάπης. Αποσαφήνισε ότι η αγάπη που κατέδειξε ήταν μια όψη της θέλησης που λειτουργούσε με το μέσον της δεύτερης ακτίνας· η ισχυρή αυτή αγάπη αποδέσμευσε στον κόσμο την κοσμική αρχή της αγάπης. Μπορούν να ιδωθούν πάλι οι τρεις όψεις της θείας θέλησης καθώς λειτουργούν μέσω της δεύτερης ακτίνας: 1. Η θέληση-για-είσοδο ή ρύθμιση καταδεικνύεται στο έργο του Χριστού καθώς εγκαινιάζει την εποχή όπου έγινε εφικτή η εμφάνιση στη Γη του βασιλείου του Θεού. Στην πραγματικότητα αυτή η θέληση θα είναι μια κατάδειξη της συγχώνευσης των δύο κέντρων, της Ανθρωπότητας και της Ιεραρχίας. Με τη συγχώνευση εννοώ την πλήρη αμοιβαία ενοποίησή τους. Θα εγκαινιάσει μια εποχή όπου – δια της αυξημένης ικανότητας να βλέπει το όραμα και της αυξημένης δύναμης να ταυτίζεται με το όραμα – θα δημιουργηθεί μια φυλή ανθρώπων της οποίας η ζωική έκφραση θα είναι εκείνη της αγάπης-σοφίας. 2. Η θέληση που φέρνει εκπλήρωση καταδεικνύεται δια της δεύτερης ακτίνας με το μέσον της ελαύνουσας εκείνης δύναμης που επιτρέπει στη δεύτερη ακτινική ψυχή να επιτύχει σταθερά το στόχο της, ωθώντας αμείλικτα προς τα εμπρός, μην επιτρέποντας καμιά χαλάρωση ή έκπτωση μέχρι να φτάσει στον επιθυμητό στόχο. Είναι μια διαφορετική έκφραση της θέλησης της πρώτης ακτίνας η οποία είναι δυναμική και η οποία συντρίβει προς τα εμπρός παρά τα εμπόδια· η τελευταία δεν απαιτεί τις βραδύτερες μεθόδους της σταθερής ώθησης. 3. Είναι επίσης η θέληση που κατακτά το θάνατο λόγω της έντονης αγάπης για την πραγματικότητα και για εκείνο “τον επίμονο Έναν” που υφίσταται πίσω απ’ όλα τα φαινόμενα. Στο Αρχαίο Σχόλιο αυτός ο τύπος θέλησης – της θέλησης-για-αγάπη – αναφέρεται με τους ακόλουθους όρους: “Ο Υπερβατικός είπε: Είμαι μόνος. Πρέπει να σηκωθώ και ν’ αναζητήσω με αδιάκοπη ορμή εκείνο που φέρνει συμπλήρωση, ολοκληρώνει τον κύκλο μου, εντείνει τη ζωή Μου και με κάνει αληθινά Έναν κι αυτό επειδή αναγνωρίζω τους Δύο. Πρέπει να έχω ενότητα με τον άλλο μου εαυτό, τον εαυτό που νιώθω αμυδρά. Στην καρδιά μου έσυρα εκείνον τον Άλλο και σύροντας έτσι έδωσα φώτιση· προίκισα με

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

415

πλούτη· έδωσα ελεύθερα.”

Αυτό δεν ενσωματώνει το μυστικιστικό όραμα του άλλου, αλλά την όψη θέληση του πλανητικού Λόγου, το κίνητρο πίσω από τη ζωή της Σαμπάλλα. Είναι ο Κύριος της Θυσίας που μιλά. Ο βασικός τόνος της θυσίας ή η “διαδικασία ολοκλήρωσης” διατρέχει όλα όσα αφορούν την όψη θέληση καθώς λειτουργεί με το μέσον των επτά ακτίνων· γίνεται όμορφα φανερή στη δραστηριότητα της δεύτερης ακτίνας καθώς είναι αγωγός για τη θέληση του Θεού. Γνωρίζει τον εαυτό της σαν την υπερβαίνουσα θέληση επειδή πίσω από την έκφρασή της της κοσμικής αγάπης (που έλκει, συγχωνεύει και προκαλεί συνοχή) βρίσκεται ένα συνθετικό όραμα της θείας Πρόθεσης. Διαφοροποιεί μεταξύ διαδικασίας και στόχου, μεταξύ μύησης κι εκείνου που αποκαλύπτεται από τη μυητική διαδικασία κι αυτό είναι κάτι που προς το παρόν είναι άγνωστο στους μυημένους κάτω του τρίτου βαθμού. Εδώ βρίσκεται η διάκριση μεταξύ Χριστού και Βούδδα. Ο τελευταίος αποκάλυψε τη διαδικασία, αλλά ο Χριστός ενσωμάτωσε μέσα Του τόσο το στόχο όσο και τη διαδικασία. Αποκάλυψε την κοσμική αρχή της αγάπης και με το μέσον της – που ήταν ενσωματωμένη μέσα Του – προκάλεσε αποτελέσματα καθώς και μνημειώδεις αλλαγές στον κόσμο μέσω εκείνων που παρουσιάσθηκαν σ’ Αυτόν για μύηση. Η δεύτερη ακτίνα γνωρίζει τον εαυτό της σαν τη διαβιβάζουσα θέληση επειδή με το μέσον της περνά κάτι μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων (πνεύμα-ύλη), το οποίο τα έλκει μέχρι τελικά να σχηματίσουν ένα συγχωνευμένο σύνολο. Πρόκειται για βασικό μυστήριο – το βασικό μυστήριο της μύησης και αφορά την ενοποιούσα θέληση που λειτουργεί μέσω της αγάπης. Η κατώτατη έκφρασή της και το πιο υλικό σύμβολό της είναι η αγάπη μεταξύ των φύλων. Γνωρίζει επίσης τον εαυτό της σαν τη μετασχηματίζουσα θέληση επειδή η όλη εξελικτική διαδικασία (που είναι σε τελική ανάλυση η πραγμάτωση της αλληλοσχέτισης ανάμεσα στο Θεό και τον κόσμο Του, ανάμεσα στην αιτία και το αποτέλεσμα και ανάμεσα στη Ζωή και τη μορφή) βασίζεται στο μετασχηματισμό που προκύπτει απ’ τη θεία έλξη. Αυτή επιτρέπει “στο πνεύμα ν’ ανέλθει στους ώμους της ύλης”, όπως το εκφράζει η Ε.Π.Μπ. και αναγκάζει την ύλη να επιτύχει την εξάγνιση που θα την οδηγήσει τελικά να δράσει σαν διαφανές μέσον για την αποκάλυψη της θειότητας. Γνωρίζει τελικά τον εαυτό της σαν τη θέληση που μεταμορφώνει. Αυτή ήταν η μεταμόρφωση που εκδήλωσε ο Χριστός όταν πρόβαλε μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών Του σαν Ενσαρκωμένο Φως και “μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών”. Ολόκληρη η διαδικασία της υπέρβασης που καταλήγει στη μεταμόρφωση, πραγματώνεται σε σχέση με τη δεύτερη ακτίνα από τις συνδυασμένες επιρροές των τριών αστερισμών δια των οποίων αυτή η ακτίνα επιλέγει με μια “πράξη της επαρκούς της θέλησης να δράσει στο χρόνο και το χώρο”. Ας τους δούμε για λίγο: 1. ΔΙΔΥΜΟΙ. Είναι ο μεγάλος συμβολικός αστερισμός των Δύο Αδελφών που εκφράζουν την αλληλεπίδραση ανάμεσα στις δυαδικότητες. Επειδή κυβερνάται από

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

416

τον Ερμή και την Αφροδίτη, έχετε το φως της ενόρασης και του νου να σμίγουν σε ένα φωτισμένο όλο, τυπικό της συγχώνευσης πνεύματος-ύλης και της κατάδειξης της ουσιαστικής τους εναδικότητας. Οι Δίδυμοι, όπως γνωρίζετε, είναι το ζώδιο της θείας αλληλεπίδρασης και είναι η ζωή του Πατρός (του πνεύματος και της θέλησης) που ρέει δια των Δύο Αδελφών μέσω των πολικών αντιθέτων, καθιστώντας τους ένα στην πραγματικότητα, παρότι δύο στην εκδήλωση. Η πραγματική τους φύση σαν του “πρεσβύτερου αδελφού και του άσωτου υιού” αποκαλύπτεται απ’ την ενόραση όταν αδράξει το νου. Αλλά η θέληση για αγάπη είναι αυτή που κυβερνά τη σχέση και η οποία τελικά επιφέρει τη θεία σύνθεση. 2. ΠΑΡΘΕΝΟΣ. Είναι ο αστερισμός που συμβολίζει το δεύτερο στάδιο της σχέσης ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων. Όπως ξέρετε, έχουμε εδώ τη Μητέρα του Παιδίου-Χριστός και τη διαδικασία υπόθαλψης της ανταλλαγής που φέρνει τη ζωή, την αγάπη και την ενωμένη τους προσπάθεια σε μια μορφή. Επομένως η δεύτερη αυτή ακτίνα συνδέεται στενά με την Παρθένο και η κατώτατη όψη της είναι η μητρική αγάπη με την ενστικτώδη της φροντίδα εκείνου που πρέπει να ανατραφεί και να περιφρουρηθεί. Η ανώτατη όψη της είναι ο ενσαρκωμένος, εκδηλωμένος Χριστός. Τότε το ένστικτο μετουσιώνεται σε σοφία και μ’ αυτή η θέληση-για-εκδήλωση και φέρνει στο φως της ημέρας τον μέχρι τώρα Κρυμμένο Χριστό. Αυτό το ζώδιο κι αυτή η δεύτερη ακτινική Θέληση έχουν μια μυστηριώδη σχέση με το Χρόνο, με τη διαδικασία και την υποστηρίζουσα ζωή της Μητρός (ύλης) η οποία σ’ όλη την περίοδο κυοφορίας γαλουχεί και φροντίζει το ταχέως αναπτυσσόμενο ΠαιδίονΧριστός. Η Σελήνη έχει επίσης μια ιδιάζουσα λειτουργία η οποία μπορεί να εκφρασθεί μόνο στην ιδέα του θανάτου – του θανάτου των σχέσεων ανάμεσα στη Μητέρα και τον Χριστό επειδή θα έλθει η στιγμή όπου θα προβάλλει το ΠαιδίονΧριστός από τη μήτρα του χρόνου και της ύλης και θα σταθεί ελεύθερο στο φως. Αυτό οφείλεται αναγκαστικά σε πολλούς εγγενείς παράγοντες, αλλά πρωτίστως στην υποστηρίζουσα θέληση της Μητρός συν τη δυναμική θέληση του Παιδίου-Χριστός. Εδώ πάλι είναι μια όψη της περίεργης και μυστηριώδους σχέσης ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη ακτίνα. 3. ΙΧΘΕΙΣ. Σ’ αυτό το ζώδιο κορυφώνεται το έργο και η θέληση του Πατρός πραγματώνεται μέσω της δεύτερης ακτινικής θέλησης σαν θέληση-για-σωτηρία. Στους Διδύμους έχετε λοιπόν τους δύο, τα ζεύγη των αντιθέτων και τη θέληση-γιασχέση· στην Παρθένο έχετε το έργο της συνεργασίας τους, τη γαλούχηση της ζωής του δεύτερου ακτινικού αυτού φαινομένου, ενός Χριστού, την κορύφωση του έργου της ύλης και την ανύψωσή της στον ουρανό. Στους Ιχθείς έχετε την κορύφωση του έργου εκείνου που έκανε εφικτό η υλική όψη κι ο Χριστός αναδύεται σαν παγκόσμιος σωτήρας. Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα δια της βουλητικής όψης της δεύτερης ακτίνας που εστιάζεται στη Σαμπάλλα, εκφράζεται μέσω της ανθρωπότητας και κορυφώνεται στην Ιεραρχία. Εδώ έχετε την όλη ιστορία της ενότητας που προκύπτει από τη ζωή και τη θέληση της δεύτερης ακτίνας, προκαλεί την ανάδυση της Χριστικής συνείδησης και την αντικειμενική εμφάνιση της Χριστικής αρχής.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

417

Στο χρόνο και το χώρο και από τη σκοπιά της ανθρωπότητας το τρίγωνο των αστερισμών αποτελείται από την Παρθένο, τους Διδύμους και τους Ιχθείς κι όχι με τη σειρά που δίνεται εδώ, η οποία είναι Δίδυμοι, Παρθένος, Ιχθείς· η τελευταία είναι η σκοπιά από την πλευρά της Σαμπάλλα.

ΑΚΤΙΝΑ ΙΙΙ .

Ενεργός Νοημοσύνη.

Καρκίνος. Ζυγός......που εργάζεται μέσω πέντε πλανητών: Σελήνης, Αφροδίτης, Κρόνου, Ποσειδώνα, Ουρανού. Αιγόκερως.

Σ’ αυτή τη θεία έκφραση της ακτινικής ενέργειας βρίσκεται το κλειδί ή ένδειξη για ό,τι κοινώς καλείται εξέλιξη. Αναγκαστικά η έμφαση είναι από τη σκοπιά της μορφικής φύσης και πάνω στη φαινομενική πλευρά. Σήμερα όμως η εξελικτική διαδικασία μπορεί να εξετασθεί από τις δύο όψεις της εκδήλωσης της μορφής και της εξέλιξης της συνείδησης· η επιστήμη και η ψυχολογία συνεισφέρουν σ’ αυτή ένα βαθμιαία αναπτυσσόμενο σύνολο ή εικόνα. Αλλά αυτό με το οποίο ασχολούμαι εδώ είναι η εξέλιξη Εκείνου που είναι τόσο συνείδηση όσο και μορφή, αλλά είναι και κάτι παραπάνω απ’ αυτές, δηλαδή ο Ένας ο Οποίος θέλει να εκδηλωθεί και να γνωρίσει ή να αποκτήσει επίγνωση. Είναι αυτό που βρίσκεται από πίσω και είναι μεγαλύτερο από την Ταυτότητα σε χρόνο και χώρο, την οποία ονομάζουμε Λόγο. Επιζητώ συνεπώς ν’ ασχοληθώ με τη Δημιουργική Θέληση που εκδηλώνεται δυναμικά, εδραιώνει συνειδητά επαφή κι εστιάζεται επίμονα στη μορφή ενόσω διαρκεί ο χρόνος και ο χώρος. Αυτή η τρίτη όψη της θείας έκφρασης είναι το αποτέλεσμα ή η απόρροια της δραστηριότητας των δύο άλλων κύριων ακτίνων. Πρέπει προσεκτικά να διακρίνετε στο νου σας ανάμεσα στην ύλη ή τη Μητέρα και την ουσία ή “το Άγιο Πνεύμα που επισκιάζει τη Μητέρα”· ασχολούμαστε μ’ αυτό το τελευταίο, γιατί εξετάζουμε όλες αυτές τις ακτίνες με όρους θέλησης, πνεύματος και ζωής. Συνεπώς ολόκληρη αυτή η πραγματεία ασχολείται με μια ιδέα που βρίσκεται πέρα ή πίσω από το όλο περιεχόμενο της σύγχρονης γνώσης κι επομένως είναι ανεξήγητη στον πεπερασμένο νου. Το μόνο που είναι εφικτό, είναι να υποδείξω Εκείνο που υφίσταται πριν την εκδήλωση και το οποίο παραμένει αφού περατωθεί ο κύκλος της εκδήλωσης – αναπόδεικτο, άγνωστο και άψαυστο. Αυτή η ενδόμυχη Πραγματικότητα είναι για τον εκδηλωμένο Λόγο ό,τι είναι ο αισθητός, αθάνατος Εαυτός για τον άνθρωπο σε ενσάρκωση. Καθώς αναπτύσσεται ο αφηρημένος νους του ανθρώπου, αυτά τα υποκειμενικά θέματα που οδηγούν στο κεντρικό Θέμα της εκδήλωσης, θα διευκρινισθούν και θ’ απαλυνθεί η πυκνότητα του μυστηρίου. Μ’ αυτή την υπόσχεση πρέπει να μείνετε ικανοποιημένοι γιατί δεν είστε ακόμη μυημένοι. Ο μυημένος θα νιώσει γιατί μιλώ. Η εξελισσόμενη αυτή Πραγματικότητα που εστιάζεται στην τρίτη Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης στη διάρκεια της “περιόδου εμφάνισης”, ανέλαβε – σ’ αυτό το ηλιακό σύστημα – το εγχείρημα της συνειδητής ανάπτυξης της “επίγνωσης του

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

418

Εαυτού της σ’ ό,τι δεν είναι”. Αυτή προωθείται σε τρία στάδια – που όλα είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας, της προόδου, της δραστηριότητας και του νου ή της νοήμονος αντίληψης. Τα τρία αυτά στάδια είναι: 1. Το στάδιο όπου η αισθητική αντίληψη μετουσιώνεται σε γνώση. Είναι το στάδιο στο οποίο η μορφή βαθμιαία και σταθερά προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του νοούντος Εαυτού. 2. Το στάδιο όπου η γνώση μετουσιώνεται σε σοφία, ή η συνείδηση χρησιμοποιεί τη βαθμιαία αποκτηθείσα γνώση για να επιτύχει την απόσπαση από τη μορφή, το όργανο της αντίληψης. 3. Το στάδιο όπου η σοφία μετουσιώνεται σε παντογνωσία και τόσο η συνείδηση όσο και η μορφή αντικαθίστανται από τον Έναν ο Οποίος υφίσταται, ο Οποίος είναι συνειδητός, αλλά ο Οποίος παραμένει τόσο μεγάλος όσο και οι άλλες δύο φάσεις της θείας ζωής. Αυτός ο Ένας θέλει να ενσαρκωθεί, θέλει να γνωρίσει, θέλει να είναι συνειδητός, αλλά ουσιαστικά δεν είναι καμιά απ’ αυτές τις φάσεις, αφού τις έχει πραγματώσει πριν την εκδήλωση. Η τρίτη αυτή ακτινική θέληση είναι ο παραγωγός της εξωτερικής σύνθεσης σε διαδοχικά στάδια που προωθούνται από πρόσκαιρες συνθέσεις μέχρι να υπάρξει πλήρης ενοποίηση μεταξύ συνείδησης και μορφής κι αργότερα πλήρης ενοποίηση που πραγματώνεται μεταξύ Εκείνου που δεν είναι ούτε συνείδηση ούτε μορφή, αλλά ο Δημιουργός αμφότερων και η Αρχή που σχετίζει το πνεύμα-ύλη. Θα ιδωθεί πώς ο παραπάνω ορισμός δείχνει ότι η λειτουργία της τρίτης ακτίνας είναι η θέληση-γιαείσοδο στο φυσικό πεδίο εκείνου που θα εκφράσει θειότητα· ότι δεν ορίζει μόνο την εμφάνιση, αλλά την αποκάλυψη εκείνης της ποιότητας της οποίας η εμφάνιση είναι αποτέλεσμα ή συνέπεια κι ότι ενδόμυχα στις δύο αυτές προτάσεις βρίσκεται η τρίτη που δηλώνει ότι η δημιουργική αυτή θέληση δεν είναι μόνο η αιτία της εκδήλωσης και η εγγύηση της επίτευξης, αλλά είναι επίσης η απόδειξη της δυναμικότητας εκείνης της Ζωής που νικά κι εκμηδενίζει πάντα το θάνατο. Έτσι επιστρέφουμε στην αρχική μας πρόταση της θείας εκείνης τριάδας της Ζωής-Ποιότητας-Εμφάνισης (που εξετάσθηκε στην αρχή του Τόμου Ι)· έτσι επίσης στη δημιουργικότητα των τριών κύριων ακτίνων· έτσι στη βασική τους σχέση κι έτσι στη διαρκή κι έμμονη σύνθεσή τους. Ο κύκλος της αποκάλυψης ολοκληρώνεται· ο κύκλος περατώνεται· ο όφις της ύλης, ο όφις της σοφίας κι ο όφις της ζωής φαίνονται σαν ένα σύνολο και πίσω απ’ τους τρεις “στέκει ο Αιώνιος Δράκων που γεννά διαρκώς τον τριπλό όφι και λέει πάντα: Πήγαινε και γύρισε”. Έτσι μιλά το Αρχαίο Σχόλιο σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα. Με την τριπλή αυτή εκδήλωση σχετίζονται τρεις λέξεις: Έλξη, Μείωση, Αφαίρεση κι αυτές οι τρεις σχετίζονται (όσον αφορά τον άνθρωπο) με τις τρεις πρώτες μυήσεις, αλλά μόνο από την όψη θέληση και σε σαφή σχέση με την τρίτη ακτίνα στο φυσικό πεδίο ή μάλλον στο πεδίο του αιθερικού σώματος ή της ζωτικής αποτελεσματικής δραστηριότητας. Αυτή πρέπει να έχετε κατά νου όταν εξετάζετε το ενεργό έργο της Τριάδας: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Αυτή η Τριάδα σε εκδήλωση γνωρίζει τον Εαυτό Της σαν την Υπερβαίνουσα

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

419

Πραγματικότητα κι εκφέρει πάντα τα λόγια: “Έχοντας διαπεράσει ολόκληρο το σύμπαν με ένα τμήμα του Εαυτού Μου, παραμένω”. Αυτή η Τριάδα σε εκδήλωση γνωρίζει τον Εαυτό Της σαν το Διαβιβάζοντα και λέει με τα λόγια του Χριστού: “Καγώ εάν υψωθώ εκ της γης, πάντας ελκύσω προς εμαυτόν”. Αυτό μέσω της ελκτικής δύναμης που διαβιβάζει ο Διαβιβαστής. Αυτή η Τριάδα σε εκδήλωση γνωρίζει τον Εαυτό Της σαν το Μετασχηματίζοντα Πράκτορα και με τη φωνή πολλών ψάλλει τα λόγια: “Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία” – δόξα, ειρήνη και θέληση-για-το-καλό είναι τα αποτελέσματα της διαβιβασθείσας ζωής του Υπερβατικού. Τελικά, στο τέλος των αιώνων, γνωρίζει τον Εαυτό Της σαν το Μεταμορφωμένο και αντιλαμβάνεται ότι ο παιάνας των αγγέλων: “Δόξα εν υψίστοις Θεώ” είναι η διακήρυξη της υπέρτατης τελείωσης και του θριάμβου της. Μπορούν άραγε να ειπωθούν περισσότερα σχετικά μ’ αυτό το ζήτημα; Οι κύριες Ακτίνες Όψης ενσωματώνουν ολόκληρη την ιστορία· οι μικρότερες Ακτίνες Ιδιότητας συνεισφέρουν τις λεπτομέρειες της διαδικασίας και του εγχειρήματος. Ρυθμίζονται από τις τρεις κύριες ακτίνες. Συνεπώς δεν έχω πρόθεση ν’ αναλύσω τα τέσσερα υπόλοιπα τρίγωνα. Υπέδειξα αρκετά σ’ αυτή την πραγματεία, τα οποία θα επιτρέψουν στον ενδιαφερόμενο σπουδαστή να επεξεργασθεί για λογαριασμό του το υποκειμενικό τους θέμα. Όμως θα εξετάσω σύντομα τους τρεις αστερισμούς που συνδέονται με την τρίτη ακτίνα· η σημασία τους είναι σχετικά σαφής: 1. ΚΑΡΚΙΝΟΣ. Είναι ο αστερισμός που συμβολίζει τη θέληση της μάζας, που ρυθμίζει τη μαζική ανταπόκριση και τη μαζική ψυχολογία. Αυτό δεν υπήρξε ακόμη θέμα της αστρολογικής μελέτης, γιατί υπονοεί πολύ περισσότερα απ’ τη μαζική συνείδηση. Βασικά είναι η εστίαση της μαζικής θέλησης με το μέσον της μαζικής συνείδησης – ένα πράγμα άγνωστο προς το παρόν, αν και τα στοιχεία αυτής της γνώσης μπορούν να ιδωθούν στον ιδιάζοντα εκείνο παράγοντα στη ζωή της ανθρωπότητας, τον οποίο καλούμε “κοινή γνώμη”. Αυτή έρχεται τώρα στο εκπαιδευτικό πεδίο μέσα απ’ αυτό που κοινά καλείται προπαγάνδα. Οι επιπτώσεις θα σας είναι σαφείς. Μια εκγυμνασμένη και φωτισμένη κοινή γνώμη είναι κάτι άγνωστο σε παγκόσμια κλίμακα, παρότι εμφανίζονται γοργά φωτισμένες ομάδες. Απ’ την κοινή γνώμη (που είναι η εστιασμένη έκφραση της ανάπτυξης της μαζικής συνείδησης) θα προβάλλει η μαζική θέληση-για-το-καλό που ενυπάρχει σε κάθε άτομο· γι’ αυτή η ανθρωπότητα πρέπει να εργασθεί και να περιμένει. 2. ΖΥΓΟΣ. Όπως ξέρετε, αυτός ο αστερισμός υποδηλώνει το σημείο ισορροπίας στη μακρά σχέση κι αλληλεπίδραση ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων. Υποδεικνύει τη θέληση-για-έκφραση – σε τέλεια αναλογία και αρμονία – τόσο της ζωής του πνεύματος όσο και της δυναμικότητας της ύλης. 3. ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ. Αυτός ο αστερισμός εκπροσωπεί την επιρροή που θα μεταφέρει τη θέληση της Σαμπάλλα στην Ιεραρχία ή στους μυημένους του κόσμου, δίνοντάς Τους εκείνο το δυναμικό και τολμηρό πνεύμα που θα Τους επιτρέψει να προωθήσουν την ολοκλήρωση της Θέλησης του Θεού πάνω στη Γη. Ήταν ο “άγγελος, ο γεννημένος

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ, ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ

420

στον Aιγόκερω” που ήρθε στον Χριστό στον κήπο της Γεθσημανή και συγχώνευσε την ατομική Του θέληση με τη θεία Θέληση κι έτσι Του επέτρεψε να εκτελέσει την αποστολή Του. Αυτή δεν ήταν μόνο η αποκάλυψη της θείας αγάπης στον κόσμο, αλλά – όπως αναφέρει ο μύθος στα Αρχεία των Διδασκάλων – ήρθε “για να υφάνει το αραχνοΰφαντο νήμα που έδεσε τους δύο μαζί και συνέδεσε τον τόπο του Υψίστου (τη Σαμπάλλα) με την Άγια Πόλη (την Ιεραρχία). Η γέφυρα ανάμεσα στον Άγιο Τόπο και στα Άγια των Αγίων αγκυροβόλησε με ασφάλεια. Η θέληση του Θεού μπορούσε πια να καρποφορήσει”. Κάτω από την ίδια συμβολική διδασκαλία θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι παρακάτω όροι διακρίνουν τις τρεις ακτίνες με τις οποίες ασχοληθήκαμε: Ι. Ακτίνα Ι. Τα Άγια των Αγίων. Σαμπάλλα. Ο Ενοικών Τόπος του Υψίστου. Πνεύμα. Ζωή. Ενέργεια. Θέληση. Ταύτιση. ΙΙ. Ακτίνα ΙΙ. Ο Άγιος Τόπος. Ιεραρχία. Ο Μυστικός Τόπος όπου ενοικεί το Φως. Ψυχή. Συνείδηση. Φως. Αγάπη. Μύηση. ΙΙΙ. Ακτίνα ΙΙΙ. Η Εξωτερική Αυλή. Ανθρωπότητα. Ο εν ημίν Χριστός, η ελπίς της δόξης. Μορφή. Εμφάνιση. Σώμα. Νοημοσύνη. Ατομικότητα. Να θυμάστε ωστόσο ότι αυτές οι Τρεις είναι Μία. Πίσω από όλες τους στέκει για πάντα ο Ένας που παραμένει, υπερβατικός κι επίσης ενυπάρχων, μεγαλύτερος απ’ το σύνολό μας, όμως μέσα σ’ αυτό το σύνολο. Μέσω της Ακτίνας ΙV μαθαίνουμε να ενοποιούμαστε μ’ αυτή την αιώνια σύνθεση και θέληση· μέσω της Ακτίνας V αναπτύσσουμε τα μέσα για να κατανοήσουμε τη φύση αυτής της σύνθεσης και θέλησης· μέσω της Ακτίνας VI προχωρούμε στην πλήρη ταύτιση μ’ αυτή τη σύνθεση και θέληση και μέσω της Ακτίνας VII εκδηλώνουμε στη Γη τη φύση αυτής της σύνθεσης με το μέσον της εμφανιζόμενης μορφής και του σκοπού της υποκείμενης αυτής θέλησης. Κι έτσι οι Πολλοί απορροφώνται στον Έναν.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ 1.

3. 4.

6. 7.

Η ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ Η μυθολογία σχετίζεται με τους αστρονομικούς, θεογονικούς κι ανθρώπινους αγώνες· με τη διευθέτηση των τροχιών και την κυριαρχία των εθνών και των φυλών. Ο “αγώνας για ύπαρξη” και η “επιβίωση του ικανότερου” βασίλευε υπέρτατη από τη στιγμή που εκδηλώθηκε σε ύπαρξη ο Κόσμος… Απ’ όπου και: α. Οι αδιάκοπες μάχες των Θεών σε όλες τις Αρχαίες Γραφές. β. Ο πόλεμος των Ουρανών στις αρχαίες μυθολογίες. (Μ.Δ. Ι. 223) Πίσω απ’ αυτό τον πέπλο… των αστρολογικών συμβόλων υπήρχαν τα απόκρυφα μυστήρια της ανθρωπογραφίας και της αρχέγονης γέννησης του ανθρώπου. (Μ.Δ. Ι. 250) Η αστρολογία υπήρχε πριν την αστρονομία. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 325) Η αστρολατρεία ή η λατρεία του Ουράνιου Πλήθους είναι το φυσικό αποτέλεσμα της μισο-αποκαλυφθείσας αστρολογίας… Έτσι η θεία Αστρολογία είναι για τους Μυημένους· η αστρολατρεία των προλήψεων για το βέβηλο. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 337) Η πρωτόγονη αστρολογία απέχει τόσο από τη σύγχρονη αστρολογία όσο και οι Οδηγοί (οι πλανήτες και τα Ζωδιακά σημεία) από τους φανοστάτες. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 341) Η αστρολογία άφησε το αιώνιο αποτύπωμά της στον κόσμο. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 342) Η αστρολογία δομήθηκε πάνω στη μυστικιστική και οικεία σύνδεση ανάμεσα στα ουράνια σώματα και το ανθρώπινο γένος και είναι ένα από τα μεγάλα μυστικά της Μύησης και των απόκρυφων μυστηρίων. (Μ.Δ. ΙΙ. 525) Τα αστέρια και οι αστερισμοί έχουν μια απόκρυφη και μυστηριώδη επιρροή και σύνδεση με τα άτομα. Κι αφού με τα τελευταία, γιατί όχι με τα έθνη, τις φυλές και το ανθρώπινο γένος σαν σύνολο; Αυτό πάλι είναι ένας ισχυρισμός που έγινε με την αυθεντία των Ζωδιακών αρχείων. (Μ.Δ. Ι. 709) α. Υπάρχουν αρχεία που διατηρήθηκαν μέσω του Ζωδιακού για αμέτρητες εποχές. (Μ.Δ. Ι. 709) β. Η αστρονομία, η αστρολογία κ.ο.κ. βρίσκονται όλες στο φυσικό κι όχι στο πνευματικό πεδίο. (Μ.Δ. ΙΙ. 667) γ. Μόνο όσοι φιλόσοφοι μελέτησαν την αστρολογία… ήξεραν ότι η τελευταία λέξη αυτών των επιστημών έπρεπε ν’ αναζητηθεί και ν’ αναμένεται απ’ τις απόκρυφες δυνάμεις που εκπορεύονται απ’ τους αστερισμούς. (Μ.Δ. ΙΙΙ.

214) 9. “…Μπροστά στην Αιώνια συμφωνία των διαιρέσεων του Ζωδιακού και των ονομάτων των Πλανητών που ισχύουν με την ίδια τάξη παντού και πάντα και μπροστά στην αδυναμία απόδοσης όλων αυτών στην τύχη και τη σύμπτωση… πρέπει πράγματι να θεωρηθεί μια πολύ μεγάλη αρχαιότητα για το Ζωδιακό.” (Μ.Δ. Ι. 711) 10. Η υψηλή τελετουργική αστρολογία… εξαρτάται από τη γνώση του Μυημένου για εκείνες τις άυλες Δυνάμεις και πνευματικές Οντότητες που επηρεάζουν την ύλη και την καθοδηγούν. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 337) 11. “…η Γη μας δημιουργήθηκε ή διαμορφώθηκε από γήινα πνεύματα και οι Αντιβασιλείς (τα Πνεύματα των επτά πλανητών. Α.Α.Μπ.) απλώς επέβλεπαν. Είναι το πρώτο σπέρμα εκείνου που βλάστησε αργότερα σε Δένδρο της Αστρολογίας και της Αστρολατρείας.” (Μ.Δ. ΙΙ. 26) 12. “Υπάρχουν επτά κύριες ομάδες τέτοιων Ντυάν Τσόχαν. Είναι οι αρχέγονες επτά Ακτίνες… Συνεπώς υπάρχουν επτά κύριοι πλανήτες, οι σφαίρες των ενοικούντων επτά Πνευμάτων, κάτω από καθένα των οποίων γεννιέται μια από τις ανθρώπινες ομάδες.” (Μ.Δ. Ι. 626) 13. “Υπάρχουν μόνο επτά πλανήτες που συνδέονται ειδικά με τη Γη και τους δώδεκα οίκους, αλλά ο δυνατός συνδυασμός των όψεών τους είναι αμέτρητος. Καθώς κάθε πλανήτης μπορεί να βρεθεί ως προς τους άλλους σε δώδεκα διαφορετικές όψεις, ο συνδυασμός τους πρέπει να είναι σχεδόν άπειρος.” (Μ.Δ. Ι. 626) 14. Εκείνο που είναι η επιβιώνουσα Οντότητα μέσα μας είναι μερικώς η άμεση εκπόρευση και μερικώς οι καθαυτές ουράνιες οντότητες. (Μ.Δ. Ι. 251) 15. Η κάθοδος και η άνοδος της ενάδας ή της ψυχής δεν μπορεί ν’ αποσυνδεθεί από τα Ζωδιακά σημεία… (Μ.Δ. Ι. 730) 16. Οι ακόλουθες πέντε δηλώσεις είναι βασικές: 1. Καθεμιά από τις Αρχέγονες Επτά, τις επτά πρώτες ακτίνες που σχηματίζουν τον εκδηλωμένο λόγο, είναι πάλι επταπλή. 2. Όπως τα επτά χρώματα του ηλιακού φάσματος αντιστοιχούν στις επτά ακτίνες ή Ιεραρχίες, έτσι και καθεμιά απ’ αυτές υποδιαιρείται σε επτά. 3. Καθεμιά απ’ αυτές τις Ιεραρχίες εφοδιάζει την ουσία (την ψυχή) και δομεί ένα από τα επτά βασίλεια στη φύση – τα τρία στοιχειακά βασίλεια, το ορυκτό, το φυτικό, το ζωικό και το βασίλειο του πνευματικού ανθρώπου. 4. Κάθε Ιεραρχία εφοδιάζει τον άνθρωπο με την αύρα μιας εκ των επτά αρχών με το ειδικό της χρώμα. 5. Καθεμιά απ’ αυτές τις Ιεραρχίες κυβερνά έναν από τους ιερούς πλανήτες. Έτσι ήλθε σε ύπαρξη η αστρολογία κι έχει μια αυστηρά επιστημονική βάση. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 482) 17. Όλοι οι μεγάλοι αστρολόγοι δέχθηκαν ότι ο άνθρωπος μπορεί ν’ αντιδράσει ως

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

425

προς τα αστέρια. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 339) 18. Αυτό το σύστημα (ή κύκλοι) δεν μπορεί να κατανοηθεί αν η πνευματική δράση αυτών των περιόδων – προκαθορισμένων, ας πούμε, από τον καρμικό νόμο – διαχωρισθεί από τη φυσική τους πορεία. Οι υπολογισμοί των καλύτερων αστρολόγων θ’ αποτύχουν ή θα είναι σε κάποιο βαθμό ατελείς, εκτός κι αν η διπλή αυτή δραστηριότητα ληφθεί επισταμένως υπόψη και κυριαρχηθεί πάνω σ’ αυτές τις γραμμές. Αυτή η κυριαρχία μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της μύησης. (Μ.Δ. Ι. 703) 19. Οι σύγχρονοι αστρολόγοι δε δίνουν σωστά τις αντιστοιχίες των ημερών, των πλανητών και των χρωμάτων. 20. Υπάρχει η λευκή και η μαύρη αστρολογία… τα καλά ή τα κακά αποτελέσματα που λαμβάνονται δεν εξαρτώνται από τις αρχές που είναι ίδιες και στα δύο είδη, αλλά από τον ίδιο τον αστρολόγο. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 339) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η Μ.Δ. Ι, τμήμα ΧVI και η Μ.Δ. ΙΙΙ, τμήμα ΧΧΧVΙΙΙ ασχολούνται με το Ζωδιακό, τις Βιβλικές αναφορές στο Ζωδιακό και με την αστρολογία και τα μυστήρια της Μύησης.

1. 2.

3. 4.

ΟΙ ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ “Καθένας από τους δώδεκα αστερισμούς, είτε χωριστά είτε σε συνδυασμό με τα άλλα ζώδια, έχει μια απόκρυφη επιρροή, είτε καλή είτε κακή.” (Μ.Δ. Ι. 440) “Ο Ενώχ, ο τύπος της διπλής φύσης του ανθρώπου (πνευματικού και φυσικού) κατέχει το κέντρο του αστρονομικού Σταυρού… που είναι ένας εξάκτινος αστέρας… Στην πάνω γωνία του ανώτερου τριγώνου είναι ο Αετός (Σκορπιός)· στην κάτω αριστερή γωνία στέκει ο Λέων· στη δεξιά ο Ταύρος· ενώ ανάμεσα στον Ταύρο και το Λέοντα… υπάρχει το πρόσωπο του Ενώχ, του ανθρώπου (Υδροχόος)… Αυτά είναι τα τέσσερα ζώα του Ιεζεκιήλ και της Αποκάλυψης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 561, 562) (Ο Σταθερός Σταυρός των Ουρανών) “Οι αστερισμοί της Μεγάλης Άρκτου και των Πλειάδων αποτελούν μέγιστο μυστήριο απόκρυφης φύσης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 580) “Από την αρχή της ανθρωπότητας ο Σταυρός, ή ο Άνθρωπος με τους βραχίονες απλωμένους οριζόντια (ο Σταθερός Σταυρός) δηλώνοντας την κοσμική του καταγωγή, συνδέθηκε με την ψυχική φύση και με τους αγώνες που οδήγησαν στη μύηση.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 141) ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα ταξίδια όλων των Ηρώων της αρχαιότητας διαμέσου των ζωδίων του ηλίου και του ουρανού… είναι σε κάθε ατομική περίπτωση η προσωποποίηση των βασάνων, των θριάμβων και των θαυμάτων ενός μύστη πριν και μετά τη μύηση. Τα σημεία του ζωδιακού: Κάθε διπλό ζώδιο στην αρχαία αστρολογική μαγεία – δηλαδή: ήταν ο Ταύρος-Εύα· ο Σκορπιός ήταν ο Άρης-Λύκαινα… Έτσι αν και τα ζώδια αυτά ήταν αντίθετα μεταξύ τους, όμως συναντώνταν στο κέντρο όπου συνδέονταν… (Μ.Δ. ΙΙΙ. 154)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

426

Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: “Ωσότου αποκαλυφθεί και γίνει γνωστό όπως είναι το μυστήριο της Mεγάλης Άρκτου κι ωσότου κατανοηθεί η επίδραση των Πλειάδων κι αποκαλυφθεί η αληθινή σημασία του κοσμικού Τριγώνου που σχηματίζεται από: α. Τους επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου, β. Τους επτά πλανητικούς Λόγους του ηλιακού συστήματος, γ. Τις επτά Πλειάδες ή Αδελφές, το κάρμα των επτά ιερών πλανητών θα παραμένει άγνωστο. Όλα όσα μπορούμε να δούμε είναι η πραγμάτωσή του στο ηλιακό σύστημα. H πολυπλοκότητα του όλου θέματος είναι έκδηλη αν ληφθεί υπόψη ότι δεν είναι μόνο το κοσμικό τρίγωνο που σχηματίζουν οι τρεις αυτές ομάδες, αλλ’ ότι μέσα στο τρίγωνο αυτό πρέπει να μελετηθούν πολλά μικρότερα τρίγωνα. Καθένας από τους επτά Pίσι μπορεί να σχηματίσει δευτερεύον τρίγωνο με μια από τις επτά Aδελφές κι όλα πρέπει να μελετηθούν έτσι.” (Κ.Π. 801) “Ένας επιπλέον παράγοντας στον κυκλικό υπολογισμό βρίσκεται στο αποτέλεσμα που έχουν τα παρακάτω άστρα και αστερισμοί πάνω στο σύστημά μας και πάνω σε κάθε ιδιαίτερο πλανήτη του συστήματος: α. Η Μεγάλη Άρκτος δ. Οι Πλειάδες β. Η Μικρή Άρκτος ε. Ο Αστερισμός του Αιγόκερου γ. Ο Πολικός Αστέρας ζ. Ο Δράκων και όλοι οι άλλοι αστερισμούς και άστρα του ζωδιακού. Tο μυστήριο κρύβεται στην εσωτερική αστρολογία και μέχρι να κατανοηθεί καλύτερα το ζήτημα της ενέργειας που λειτουργεί δια του αιθερικού σώματος, της ραδιενέργειας και της μετουσίωσης όλων των σωμάτων από μια κατώτερη κατάσταση σε ανώτερη, το αληθινό μυστήριο της “επίδρασης” των διαφόρων αυτών σωμάτων μεταξύ τους θα παραμείνει στο τωρινό του στάδιο – ένα μη αποκαλυφθέν μυστικό.” (Κ.Π. 795) Η ενέργεια στο σύμπαν μπορεί να διαφοροποιηθεί ως εξής: α. Διακοσμική, ή επηρεάζουσα αστερισμούς. β. Διαπλανητική, ή επηρεάζουσα πλανήτες. γ. Διαλυσωτή, ή επηρεάζουσα αλύσους σ’ έναν πλανητικό κύκλο. δ. Διασφαιρική, ή προκαλούσα ανταλλαγή δύναμης μεταξύ των σφαιρών μιας αλύσου. ε. Διατμηματική, ή επηρεάζουσα τη μεταφορά δύναμης μεταξύ των βασιλείων της φύσης. ζ. Διανθρώπινη, ή η αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων. η. Διατομική, ή διέλευση δύναμης μεταξύ ατόμων. (Κ.Π. 1029) “Πρέπει επίσης να έχετε κατά νου τη δράση της ενέργειας που εκπορεύεται από οποιονδήποτε από τους δώδεκα αστερισμούς ή τα σημεία του ζωδιακού με τα οποία ασχολείται η αστρολογία. Aυτός ο τύπος δύναμης αφορά κυρίως την πλανητική διέγερση, τους πλανητικούς Λόγους και κρύβεται στο κυκλικό Tους

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

427

κάρμα – ένα κάρμα που περιλαμβάνει παρεμπιπτόντως εκείνες τις ενάδες και τους ντέβα που απαρτίζουν τα σώματα και τα κέντρα Τους.” (Κ.Π. 1052) 10. “Oι τρεις αυτές ομάδες ηλιακών σωμάτων (η Μεγάλη Άρκτος, οι Πλειάδες και ο Σείριος) έχουν βαρύνουσα επιρροή όσον αφορά τη σπειροειδή κυκλική δραστηριότητα του συστήματός μας. Όπως ακριβώς στο ανθρώπινο άτομο η σπειροειδής δραστηριότητα είναι εγωική και ελέγχεται απ’ το εγωικό σώμα, έτσι κι ως προς το ηλιακό σύστημα οι τρεις αυτές ομάδες σχετίζονται με τη λογοϊκή Πνευματική Tριάδα – άτμα-βούδδι-μάνας – και η επιρροή τους είναι κυρίαρχη ως προς την ηλιακή ενσάρκωση, την ηλιακή εξέλιξη και την ηλιακή πρόοδο.” (Κ.Π. 1058)

3. 4. 5.

7. 8.

ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ “Υπάρχουν επτά κύριοι πλανήτες, οι σφαίρες των ενοικούντων επτά Πνευμάτων. Τα επτά αυτά Πνεύματα είναι: α. Οι επτά κύριες ομάδες των Ντυάν Τσόχαν. β. Οι επτά Αρχέγονες Ακτίνες.” (Μ.Δ. Ι. 626) “Υπάρχουν μόνο επτά πλανήτες που συνδέονται ειδικά με τη Γη και τους δώδεκα οίκους, αλλά οι πιθανοί συνδυασμοί των όψεών τους είναι αμέτρητοι… Κάθε πλανήτης μπορεί να βρεθεί σε σχέση με τον άλλο σε δώδεκα διαφορετικές όψεις.” (Μ.Δ. Ι. 626) “Τα ονόματα των Πλανητών ισχύουν με την ίδια σειρά παντού και πάντα.” (Μ.Δ. Ι. 711) “Οι Επτά Πλανητικοί Αντιβασιλείς (Πλανητικοί Λόγοι) είναι οι ‘Επτά Υιοί της Σοφίας’.” (Μ.Δ. ΙΙ. 221. Σημ.) “Για τον Πυθαγόρα οι δυνάμεις ήταν Πνευματικές Οντότητες, Θεοί, ανεξάρτητες απ’ τους πλανήτες και την Ύλη όπως τους βλέπουμε και τους γνωρίζουμε στη Γη, οι οποίες είναι οι κυβερνήτες του Αστρικού Ουρανού.” (Μ.Δ. Ι. 535) “Οι επτά Υιοί του Φωτός – πήραν το όνομά τους από τους πλανήτες τους και συχνά ταυτίζονται μαζί τους – δηλαδή ο Κρόνος, ο Δίας, ο Ερμής, ο Άρης, η Αφροδίτη και ίσως ο Ήλιος και η Σελήνη.” (Μ.Δ. Ι. 628) “Οι πλανήτες έχουν τη δική τους αύξηση, αλλαγές, ανάπτυξη και βαθμιαία εξέλιξη.” (Μ.Δ. Ι. 667) “Ο Πλάτων παρουσίασε τους πλανήτες σαν να κινούνται από έναν ενδογενή Επίτροπο… με την κατοικία του, όπως ένας ‘βαρκάρης στη βάρκα του’.” (Μ.Δ. Ι. 535) α. “Οι πλανήτες δεν ήταν άψυχες μάζες, αλλά ενεργά και ζωντανά σώματα.” β. “Οι πλανήτες ήταν έλλογες διάνοιες που κυκλοφορούσαν γύρω από τον ήλιο.” (Μ.Δ. Ι. 535) “Οι επτά πλανήτες έχουν για υπέρτατα Πνεύματα την Τύχη και το Πεπρωμένο που διαταράζουν την αιώνια σταθερότητα των νόμων της Φύσης μέσω αδιάκοπου μετασχηματισμού και αιώνιας ταραχής. Ο αιθέρας είναι το όργανο ή

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

428

το μέσον με το οποίο δημιουργούνται όλα.” (Μ.Δ. Ι. 735) 10. “Οι επτά Θεοί διαιρούνται σε δύο τριάδες και τον ήλιο: α. Κατώτερη Τριάδα – Άρης, Ερμής και Αφροδίτη. β. Ανώτερη Τριάδα – Σελήνη, Δίας και Κρόνος. (Η Σελήνη εκπροσωπεί έναν κρυμμένο πλανήτη.)” (Μ.Δ. ΙΙ. 484-5) 11. “Ο Κρόνος, ο Δίας, ο Ερμής και η Αφροδίτη είναι οι τέσσερις εξωτερικοί πλανήτες κι άλλοι τρεις που πρέπει να παραμείνουν ανώνυμοι (ο Πλούτων και οι δύο κρυμμένοι πλανήτες. Α.Α.Μπ.) ήταν τα ουράνια σώματα σε άμεση αστρική και ψυχική επικοινωνία – ηθικά και φυσικά – με τη Γη, τους Οδηγούς και τους Παρατηρητές της. Οι ορατές τροχιές διαμορφώνουν την ανθρωπότητά μας με τα εξωστρεφή και τα εσωστρεφή χαρακτηριστικά της και οι Αντιβασιλείς ή Επίτροποί τους τις Ενάδες και τις πνευματικές μας ικανότητες.” (Μ.Δ. Ι. 628) 12. “Η Τριάδα αντιπροσωπευόταν από τον Ήλιο (τον Πατέρα), τον Ερμή (τον Υιό) και την Αφροδίτη (το Άγιο Πνεύμα).” (Μ.Δ. ΙΙ. 569) 13. “Υπήρχαν επτά ναοί έτοιμοι να κατοικηθούν από τις Ενάδες κάτω από επτά διαφορετικές καρμικές συνθήκες.” (Μ.Δ. ΙΙ. 223) 14. “Κάθε φυλή στην εξέλιξή της λέγεται ότι γεννήθηκε κάτω από την επιρροή ενός από τους πλανήτες.” (Μ.Δ. ΙΙ. 27) 15. “Η Παράδοση των 70 πλανητών που προΐστανται στο πεπρωμένο των εθνών, βασίζεται στην απόκρυφη κοσμογονική διδασκαλία ότι πέρα από τη δική μας συστημική άλυσο των Παγκόσμιων Πλανητών υπάρχουν πολλοί περισσότεροι στο ηλιακό σύστημα.” (Μ.Δ. Ι. 718. Σημ.) 16. “Το πνεύμα του πλανήτη είναι τόσο δημιουργός στο δικό του βασίλειο όσο είναι το Πνεύμα στους ουρανούς (δηλαδή η μορφική ζωή και η ψυχική ζωή του πλανήτη. Α.Α.Μπ.).” (Μ.Δ. ΙΙ. 500) 17. “Οι επτά πλανήτες είναι οι αδελφοί του Ηλίου κι όχι οι υιοί του.” (Μ.Δ. Ι. 483) 18. “Τα Πλανητικά Πνεύματα είναι τα εμψυχώνοντα πνεύματα τα άστρων γενικά και των πλανητών ειδικά. Κυβερνούν τα πεπρωμένα των ανθρώπων οι οποίοι γεννιούνται κάτω από τον έναν ή τον άλλο αστερισμό τους.” (Μ.Δ. Ι. 153) 19. “Καθένας από τους πλανήτες (απ’ τους οποίους μόνο οι επτά αποκαλούνται ιεροί επειδή κυβερνώνται απ’ τους ανώτατους Αντιβασιλείς ή Θεούς)… αποτελούν μια επτάδα…” (Μ.Δ. Ι. 176) 20. Ο παρακάτω πίνακας είναι επεξηγηματικός: α. Θεός Πατήρ – 1ος Λόγος – Ηλεκτρικό Πυρ. Μεγάλη Άρκτος. Ήλιος. β. Θεός Yιός – 2ος Λόγος – Ηλιακό Πυρ – Σείριος. Αφροδίτη και Ερμής. γ. Θεός Άγιο Πνεύμα – 3ος Λόγος – Πυρ δια τριβής – Πλειάδες. Κρόνος. (Κ.Π. 96) 21. “To πλανητικό Πνεύμα είναι ένας άλλος όρος για το Λόγο του πλανήτη μας, ένα απ’ τα “επτά Πνεύματα ενώπιον του Θρόνου του Θεού” και συνεπώς ένας απ’ τους επτά Oυράνιους Ανθρώπους. Βρίσκεται στο ανελικτικό τόξο του Σύμπαντος κι έχει περάσει πολλά στάδια πέρα απ’ το ανθρώπινο. Η πλανητική

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

429

Oντότητα βρίσκεται στο ενελικτικό τόξο και είναι οντότητα πολύ χαμηλού βαθμού. Είναι το σύνολο όλων των στοιχειακών ζωών του πλανήτη.” (Κ.Π. 105. Σημ.) 22.“Oι επτά ιεροί Πλανήτες συνίστανται από ύλη του τέταρτου αιθέρα και οι πλανητικοί Λόγοι (οι επτά Oυράνιοι Άνθρωποι), των οποίων οι πλανήτες συνιστούν σώματα, λειτουργούν κανονικά στο τέταρτο πεδίο του συστήματος, το βουδδικό πεδίο.” (Κ.Π. 121) 23. “Ορισμένοι πλανήτες είναι για το Λόγο ό,τι και τα μόνιμα άτομα για τον άνθρωπο. Ενσωματώνουν αρχές. Μερικοί πλανήτες παρέχουν προσωρινή μόνο σκέπη σ’ αυτές τις αρχές. Αυτή είναι μια από τις διακρίσεις μεταξύ ενός ιερού κι ενός μη-ιερού πλανήτη.” (Κ.Π. 299) 24. “Η Γη, ο Άρης, ο Δίας, ο Kρόνος κι ο Ήφαιστος αναπτύσσουν ακόμη την αρχή του νου.” (Κ.Π. 403) 25. “Όσοι εργάζονται στη διάταξη του Oυρανού, του Ποσειδώνα και του Kρόνου, εργάζονται κάπως διαφορετικά από όσους λειτουργούν στην Aφροδίτη, τον Ήφαιστο, τον Άρη, τον Eρμή, το Δία, τη Γη και στην εξωτερική διάταξη του Kρόνου και το ίδιο κάνουν οι Mανασαντέβα (οι ηλιακοί Άγγελοι) του εσώτερου γύρου. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι έχουμε πάλι μια τριπλότητα ομάδων που αντιπροσωπεύει μια τριπλότητα δύναμης κι εδώ βρίσκεται μια νύξη. Στις άλλες επικρατούν η ανώτερη ομάδα και η μεσαία ομάδα καθώς οι πλανήτες αυτοί είναι περισσότερο απόκρυφοι και ιεροί στην εκδήλωση και αφορούν μόνο τα εγώ που βρίσκονται στην Aτραπό και είναι συνεπώς ομαδικώς ενεργά. Αναφορικά με τον Oυρανό, τον Ποσειδώνα και τον Kρόνο θα έπρεπε αυτό να αναμένεται καθώς είναι οι συνθέτουσες πλανητικές διατάξεις και παρέχουν συνθήκες κατάλληλες μόνο για τα πολύ προχωρημένα στάδια. Eίναι οι πλανήτες του ‘θερισμού’.” (Κ.Π. 777) 26. “Ο Ερμής και η Αφροδίτη, ο Ήλιος και η Σελήνη αποτελούν τους ‘Φύλακες αγγέλους των τεσσάρων γωνιών της Γης’.” ΣΗΜΕΙΩΣΗ: α. (Ο ήλιος και η σελήνη καλύπτουν κρυμμένους πλανήτες.) β. Είναι οι τέσσερις Μαχαράτζα που συνδέονται με το κάρμα, την ανθρωπότητα, τον κόσμο και τον άνθρωπο. γ. Είναι ο Ήλιος ή το υποκατάστατό του – ο Μιχαήλ. Είναι η Σελήνη ή το υποκατάστατό της – ο Γαβριήλ. Είναι ο Ερμής ή το υποκατάστατό του – ο Ραφαήλ. Είναι η Αφροδίτη ή το υποκατάστατό της – ο Ουριήλ. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 459) 27. “Ο Κρόνος – κυβερνά τις ικανότητες αφοσίωσης. Ο Ερμής – κυβερνά τις διανοητικές ικανότητες. Ο Δίας – κυβερνά τις ικανότητες συμπάθειας. Ο Ήλιος – κυβερνά τις ικανότητες διακυβέρνησης. Ο Άρης – κυβερνά τις ιδιοτελείς ικανότητες.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

430

Η Αφροδίτη – κυβερνά τις ικανότητες αντοχής. Η Σελήνη – κυβερνά τις ενστικτώδεις ικανότητες.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 463) 28. “Οι επτά Άγγελοι που προΐστανται στους επτά πλανήτες, είναι οι Δομητές του Σύμπαντος. Είναι οι φυσικοί Φύλακες των επτά περιοχών του πλανητικού μας συστήματος.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 115) 29. “Οι επτά Δομητές εμβολιάζουν τις θείες και ευεργετικές δυνάμεις στη χονδροειδή υλική φύση του φυτικού και του ορυκτού βασιλείου κάθε Δεύτερου Γύρου.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 162. Σημ.) 30. “Τα επτά πλανητικά Πνεύματα ή Άγγελοι… είναι ταυτόσημα με τους Ντυάν Τσόχαν του εσωτερικού δόγματος και από τη Χριστιανική Εκκλησία μετασχηματίσθηκαν σε Αρχαγγέλους και στα Πνεύματα της Παρουσίας.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 160) 31. “Οι επτά κύριες Θειότητες… είναι οι ακτίνες της Μιας Απεριόριστης Ενότητας.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 229) 32. “Καθεμιά από τις επτά αίθουσες της Πυραμίδας ήταν γνωστή με το όνομα ενός από τους πλανήτες.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 247) 33. “Οι Κάβειροι ήταν πάντοτε οι επτά πλανήτες… οι οποίοι μαζί με τον Πατέρα τους, τον Ήλιο… συνιστούσαν ένα ισχυρό οκτάγωνο.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 316) 34. “Οι Αρχαίοι εκτός από τον ήλιο γνώριζαν τους επτά πλανήτες… Ο έβδομος μαζί με δύο άλλους ήταν μυστηριώδεις πλανήτες.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 316. Σημ.) 35. “Το ηλιακό σύστημα φαίνεται (από ανώτερα κοσμικά πεδία) σαν ένας απέραντος κυανούς λωτός και το ίδιο σε όλη την κλίμακα· ακόμη και το μικροσκοπικό άτομο της ουσίας μπορεί να θεωρηθεί μ’ αυτό τον τρόπο… Το ηλιακό σύστημα είναι κυριολεκτικά ένας δωδεκαπέταλος λωτός στον οποίο το κάθε πέταλο σχηματίζεται από σαράντα εννέα μικρότερα πέταλα. Oι πλανητικοί λωτοί διαφέρουν σε κάθε διάταξη κι ένα από τα μυστικά της μύησης αποκαλύπτεται όταν ο αριθμός των πετάλων: α. Του πλανήτη της γης μας, β. Του πλανητικού μας πολικού αντιθέτου, γ. Του συμπληρωματικού μας εξισορροπητικού πλανήτη, δίνεται στο μυημένο.” (Κ.Π. 1018) 36. “Στην Aίθουσα της Σοφίας υπάρχει ένα τμήμα του οποίου οι σύγχρονες αστρολογικές οργανώσεις είναι αμυδρές κι αμφίβολες αντανακλάσεις. Oι Mύστες που συνδέονται μαζί του δεν εργάζονται με την ανθρωπότητα αλλά ασχολούνται ειδικά με την ‘κατάστρωση των ωροσκοπίων’ διαφόρων μεγάλων ζωών που εμψυχώνουν… τα βασίλεια της φύσης, με τη διακρίβωση της φύσης των καρμικών επιρροών που εκπληρώνονται στην εκδήλωση των τριών πλανητικών Λόγων (που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο σημείο 35)… Kαταστρώνουν την πρόοδο των διαφόρων αυτών ωροσκοπίων για τον επόμενο δηλωμένο κύκλο και τα αρχεία Tους έχουν βαθύ και σημαντικό ενδιαφέρον. Θα παρακαλούσα τους σπουδαστές να αποφύγουν κάθε απόπειρα (στα χρόνια που

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

431

έρχονται) να κάνουν κάθε είδους κυκλικούς υπολογισμούς γιατί προς το παρόν είναι άγνωστοι και αόρατοι πολλοί αστερισμοί που υφίστανται μόνο σε φυσική ύλη αιθερικής φύσης. Όμως είναι δυναμικοί σε επιρροή κι ωσότου αναπτυχθεί η αιθερική όραση, όλοι οι υπολογισμοί θα είναι γεμάτοι λάθη.” (Κ.Π. 1057) 37. “Ένας πλανητικός Λόγος είναι ο τόπος συνάντησης δύο τύπων δύναμης, πνευματικής ή λογοϊκής, η οποία Tον προσεγγίζει… από τους επτά Pίσι της Mεγάλης Άρκτου στο δικό Tους πεδίο και δευτερευόντως βουδδικής δύναμης που διαβιβάζεται δια των επτά Aδελφών ή Πλειάδων από έναν αστερισμό που καλείται Δράκων και από τον οποίο προέρχεται η ονομασία ‘Δράκων της Σοφίας’.” (Κ.Π. 1162) ΠΙΝΑΚΕΣ Σχετικοί με την Αστρολογία Οι Ακτίνες και οι Πλανήτες Ακτίνα Ι. Θέληση ή Δύναμη.

ΙΙ. Αγάπη-Σοφία. Ενόραση. ΙΙΙ. Ανώτερος Νους.

IV. Διαμάχη. Γέννηση του ανθρώπου. V. Κατώτερος Νους. VI. Αφοσίωση. VII. Μαγεία.

(Σύμφωνα με την Μπέζαντ)

Μέθοδος Ράτζα Γιόγκα.

Χρώμα Πύρινο.

Ράτζα Γιόγκα.

Πλανήτης Ουρανός (αντιπροσωπεύει τον ΗΛΙΟ). Ερμής.

Ανώτερα Μαθηματικά.

Αφροδίτη.

Ινδικό. Κυανό. Μπρούτζινο.

Φιλοσοφία. Ένταση. Χάθα Γιόγκα.

Κρόνος.

Πράσινο.

Πρακτική Επιστήμη. Μπάκτι Γιόγκα. Τελετουργία.

Σελήνη. Άρης. Δίας.

Ιώδες. Ρόδινο. Κυανό. Λαμπρό Κυανό.

Κίτρινο. Ρόδινο.

Οι Ιεροί και οι Μη-Ιεροί Πλανήτες και οι Ακτίνες. Ακτίνα 1η Ακτίνα 4η Ακτίνα 5η Ακτίνα 2η Ακτίνα

1. 2. 3. 4.

5. Κρόνος

3η Ακτίνα

6. Ποσειδών 7. Ουρανός

6η Ακτίνα 7η Ακτίνα

1. 2. 3. 4.

Ιεροί Ήφαιστος Ερμής Αφροδίτη Δίας

Μη-Ιεροί Ακτίνα Άρης 6η Ακτίνα Γη 3η Ακτίνα Πλούτων 1η Ακτίνα Σελήνη 4η Ακτίνα (κρυμμένος πλανήτης) Ήλιος 2η Ακτίνα (κρυμμένος πλανήτης)

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι ένα σύνολο 12 πλανητών. Είναι η Εσωτερική διαίρεση.

38. Oι εξωτερικοί μη-ιεροί πλανήτες ονομάζονται στην αποκρυφιστική φρασεολογία

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

432

‘ο εξωτερικός γύρος’ ή ο εξωτερικός κύκλος μυημένων. H Γη μας είναι ένας απ’ αυτούς, αλλά επειδή ευθυγραμμίζεται κατά ιδιάζοντα τρόπο με ορισμένες σφαίρες (ή πλανήτες) του εσώτερου γύρου, παρουσιάζεται μια διπλή ευκαιρία για την ανθρωπότητα, η οποία διευκολύνει ενώ περιπλέκει την εξελικτική διαδικασία. Oι ιεροί πλανήτες καλούνται συχνά οι ‘επτά βαθμοί ψυχικής γνώσης’ ή οι ‘επτά υποδιαιρέσεις του πεδίου της γνώσης’.” (Κ.Π. 1175) Το ακόλουθο Διάγραμμα ΙΙ απ’ τη Μυστική Δοξασία (ΙΙΙ. 455) είναι επεξηγηματικό, παρότι εξωτερικό κι εσκεμμένα παραπλανητικό καθώς οι ιεροί και οι μη-ιεροί πλανήτες αναμειγνύονται και πολλοί πλανήτες παραλείπονται τελείως: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Πλανήτης Ανθρώπινη Αρχή Χρώμα Ημέρα Άρης........................Καμα-ρούπα..............................Ερυθρό.......................Τρίτη. Ήλιος.......................Πράνα. Ζωή..............................Πορτοκαλί..................Κυριακή. Ερμής......................Βούδδι.......................................Κίτρινο.......................Τετάρτη. Κρόνος.....................Καμα-μάνας..............................Πράσινο.....................Σάββατο. Δίας.........................Αυρικό περίβλημα.....................Κυανούν.....................Πέμπτη. Αφροδίτη.................Μάνας Ανώτερος νους..............Ινδικό.........................Παρασκευή. Σελήνη.....................Λίνγκα Σαρίρα..........................Ιώδες..........................Δευτέρα.

Τέτοιες “συγκαλύψεις” είναι συχνές και αναγκαίες στην αποκρυφιστική διδασκαλία, αλλά θα χρησιμοποιούνται όλο και λιγότερο καθώς η ανθρωπότητα θα γίνεται πιο πνευματικά δεκτική. Επτά μεγάλες ψυχολογικές Ζωές οι οποίες εξειδικεύονται από επτά τύπους ζωικής δύναμης, εκδηλώνονται με το μέσον επτά πλανητών. Πέντε άλλες Ζωές εκφράζονται διαμέσου πέντε πλανητών από τους οποίους δύο μένει ν’ ανακαλυφθούν: 1. Ήλιος (που αντικαθιστά τον Ήφαιστο). 2. Δίας. 3. Κρόνος. Ι. 4. Ερμής. 5. Αφροδίτη. 6. Άρης. 7. Σελήνη (που αντικαθιστά τον Ουρανό). 8. Πλούτων. ΙΙ. 9. Ποσειδών. 10.Γη. 11.Δεν ανακαλύφθηκε. ΙΙΙ. 12.Δεν ανακαλύφθηκε. Είναι η Εξωτερική διαίρεση. Τα Βασίλεια στη Φύση και οι Πλανήτες. Σ’ αυτό τον κύκλο: 1. Το ορυκτό βασίλειο – Πλούτων και Ήφαιστος. 2. Το φυτικό βασίλειο – Αφροδίτη και Δίας. 3. Το ζωικό βασίλειο – Σελήνη και Άρης.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

433

4. Το ανθρώπινο βασίλειο – Ερμής και Κρόνος. 5. Το βασίλειο των ψυχών – Ποσειδών και Ουρανός. 6. Η Σύνθεση αυτών των πέντε – Ήλιος. ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ Καθένας από τους επτά ιερούς πλανήτες (στους οποίους δεν ανήκει η Γη μας) είναι η έκφραση μιας από τις επτά ακτινικές επιρροές. Οι επτά αυτοί πλανήτες μπορούν να απαριθμηθούν ως εξής και οι ακτίνες που δρουν μέσα απ’ αυτούς δίνονται επακριβώς. Όμως ο σπουδαστής πρέπει να θυμάται τρία πράγματα: 1. Ότι κάθε πλανήτης είναι ενσάρκωση μιας Ζωής, ή μιας Οντότητας ή Όντος. 2. Ότι κάθε πλανήτης, όπως κάθε ανθρώπινο ον, είναι έκφραση δύο ακτινικών δυνάμεων – της προσωπικότητας και της εγωικής. 3. Ότι συνεπώς σε κάθε πλανήτη δύο ακτίνες βρίσκονται σε εσωτερική διαμάχη. Πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι ν’ αποκαλυφθεί το μυστήριο της Μεγάλης Άρκτου και μέχρι να κατανοηθεί η επιρροή των Πλειάδων και ν’ αποκαλυφθεί επίσης η αληθινή σημασία του κοσμικού τριγώνου που σχηματίζεται από: α. Τους επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου, β. Τους επτά πλανητικούς Λόγους του ηλιακού μας συστήματος, γ. Τις επτά Πλειάδες ή Αδελφές, το πεπρωμένο και η αληθινή λειτουργία των επτά ιερών πλανητών θα παραμένει άγνωστο. Μέσα στο κοσμικό αυτό τρίγωνο υπάρχουν πολλά μικρότερα. Ο καθένας απ’ τους επτά Ρίσι μαζί με έναν απ’ τους πλανητικούς μας Λόγους και μια απ’ τις επτά Αδελφές μπορεί να σχηματίσει δευτερεύοντα τρίγωνα και οι πιθανοί συνδυασμοί είναι πολλοί και πολύπλοκοι. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στα αποκρυφιστικά βιβλία υπάρχουν πολλές απαριθμήσεις των πλανητών και πολλές απ’ αυτές είναι απλώς συγκαλύψεις και οι ιεροί και οι μη-ιεροί πλανήτες αναμειγνύονται εσκεμμένα. Στα βιβλία του Θιβετανού υπάρχουν διάφορες τέτοιες απαριθμήσεις, όπως οι δύο παραπάνω και οι ακόλουθες:

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Οι Επτά Πλανήτες, Κέντρα ή Διατάξεις Ήφαιστος – ο ήλιος εξεταζόμενος εξωτερικά. Αφροδίτη. Άρης. Γη. Ερμής. Κρόνος. Δίας. Οι Τρεις Συνθέτοντες Πλανήτες

1. Ουρανός – 8. 2. Ποσειδών – 9. 3. Κρόνος.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

434

Ο Ένας Διαλύτης Ήλιος. Η πρώτη που δίνεται παραπάνω θα θεωρηθεί ακριβής γι’ αυτή την παγκόσμια περίοδο και θα είναι η βάση της αστρολογικής μας διδασκαλίας. Οι εμψυχώνουσες Ζωές των επτά ιερών πλανητών καλούνται με τα ακόλουθα ονόματα: 1. Οι επτά Πλανητικοί Λόγοι. 2. Τα επτά Πνεύματα ενώπιον του θρόνου. 3. Οι επτά Κουμάρα. 4. Οι επτά ηλιακές Θεότητες. 5. Οι πρωτογενείς Επτά. 6. Οι επτά Δομητές. 7. Οι επτά διανοητικές Πνοές. 8. Οι επτά Μανού. 9. Οι Φλόγες. 10. Οι Κύριοι της Αγάπης, της Γνώσης και της Θυσίας. ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Από τη σκοπιά της μορφής. Φυσική Τάξη. Οπισθοδρόμηση δια των ζωδίων. Από τους Ιχθείς διαμέσου των Ζωδίων στον Κριό: 1. Ιχθείς – Και ο Λόγος είπε: Προχώρησε στην ύλη. 2. Υδροχόος – Και ο Λόγος είπε: Η επιθυμία στη μορφή ας κυβερνά. 3. Aιγόκερως – Και ο Λόγος είπε: Η φιλοδοξία ας κυβερνά και η θύρα ας μένει ανοικτή. 4. Τοξότης – Και ο Λόγος είπε: Ας αναζητηθεί τροφή. 5. Σκορπιός – Και ο Λόγος είπε: Ας ανθίσει η Μάγια κι η απάτη ας κυβερνά. 6. Ζυγός – Και ο Λόγος είπε: Ας γίνει εκλογή. 7. Παρθένος – Και ο Λόγος είπε: Ας βασιλεύει η ύλη. 8. Λέων – Και ο Λόγος είπε: Ας υπάρχουν κι άλλες μορφές, εγώ κυβερνώ. 9. Καρκίνος –Και ο Λόγος είπε: Η απομόνωση ας κυριαρχεί κι όμως το πλήθος ας υπάρχει. 10. Δίδυμοι – Και ο Λόγος είπε: Η αστάθεια ας κάνει το έργο της. 11. Ταύρος – Και ο Λόγος είπε: Ο αγώνας ας είναι απτόητος. 12. Κριός – Και ο Λόγος είπε: Ας αναζητηθεί πάλι η μορφή. Από τη σκοπιά της ψυχής. Πνευματική Τάξη. Ορθή διέλευση δια των ζωδίων. Από τον Κριό διαμέσου των Ζωδίων στους Ιχθείς: 1. Κριός – Προβάλλω και από το πεδίο του νου κυβερνώ. 2. Ταύρος – Βλέπω κι όταν ο οφθαλμός ανοίξει, όλα φωτίζονται. 3. Δίδυμοι – Αναγνωρίζω τον άλλο μου εαυτό και στο σβήσιμο αυτού του εαυτού αυξάνω και λάμπω. 4. Καρκίνος – Κτίζω ένα φωτισμένο σπίτι και σ’ αυτό κατοικώ. 5. Λέων – Είμαι Εκείνο κι Εκείνο είμαι Εγώ.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

435

6. Παρθένος – Είμαι η Μητέρα και το Παιδί, είμαι Θεός, είμαι ύλη. 7. Ζυγός – Εκλέγω το Δρόμο που προχωρεί μεταξύ των δύο μεγάλων γραμμών δύναμης. 8. Σκορπιός – Είμαι πολεμιστής και από τη μάχη προβάλλω θριαμβευτής. 9. Τοξότης – Βλέπω το στόχο. Φτάνω στο στόχο και βλέπω έναν άλλο. 10. Aιγόκερως – Είμαι χαμένος σε φως επουράνιο και σ’ αυτό το φως στρέφω τα νώτα. 11. Υδροχόος – Είμαι το ύδωρ της ζωής, που χύνεται στους διψασμένους. 12. Ιχθείς – Αφήνω τον οίκο του Πατρός και γυρίζοντας σώζω. ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Το Ηλιακό Σύστημα Εκδηλούμενη Οντότητα – Ο ηλιακός Λόγος. Σώμα εκδήλωσης – Το ηλιακό σύστημα. Κέντρο λήψης – Πόλος του κεντρικού Ηλίου. Επιφανειακή ακτινοβολία ή εκπόρευση – Ηλιακή πράνα. Παραγόμενη κίνηση – Συστημική περιστροφή. Διανεμητικό αποτέλεσμα – Ηλιακή αιθερική ακτινοβολία. (Αισθητή κοσμικά.) Ο Πλανήτης Εκδηλούμενη Οντότητα – Ένας πλανητικός Λόγος. Σώμα εκδήλωσης – Ένας πλανήτης. Κέντρο λήψης – Ένας πλανητικός πόλος. Επιφανειακή ακτινοβολία ή εκπόρευση – Πλανητική πράνα. Παραγόμενη κίνηση – Πλανητική περιστροφή. Διανεμητικό αποτέλεσμα – Πλανητική αιθερική ακτινοβολία. (Αισθητή μέσα στο σύστημα.) Το Ανθρώπινο Ον Εκδηλούμενη Οντότητα – Ο Στοχαστής, ένας Ντυάν Τσόχαν. Σώμα εκδήλωσης – Φυσικό σώμα. Κέντρο λήψης – Η σπλήνα. Επιφανειακή ακτινοβολία ή εκπόρευση – Αύρα υγείας. Παραγόμενη κίνηση – Ατομική περιστροφή. Διανεμητικό αποτέλεσμα – Ανθρώπινη αιθερική ακτινοβολία. (Αισθητή από το περιβάλλον.) ΤΑ ΕΠΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΡΚΤΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 1. “Οι επτά Ρίσι είναι οι Αντιβασιλείς των επτά αστέρων της Μεγάλης Άρκτου κι επομένως της ίδιας φύσης με τους Αγγέλους των Πλανητών ή τα επτά μεγάλα πλανητικά Πνεύματα.” (Μ.Δ. ΙΙ. 332. Σημ.) 2. “Οι επτά Ρίσι είναι εκείνοι που σημαδεύουν το χρόνο και τη διάρκεια των

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

436

γεγονότων στον επταδικό μας βιόκυκλο. Είναι τόσο μυστηριώδεις όσο και οι υποτιθέμενες σύζυγοί τους, οι Πλειάδες.” (Μ.Δ. ΙΙ. 579) 3. “Τα πρώτα ‘επτά αστέρια’ δεν είναι πλανητικά. Είναι τα ηγετικά αστέρια των επτά αστερισμών που στρέφονται γύρω από τη Μεγάλη Άρκτο…” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 195) 4. “Στην Αίγυπτο η Μεγάλη Άρκτος ήταν ο αστερισμός… που ονομαζόταν η Μητέρα των Στροφών και ο Δράκων με τα επτά κεφάλια αποδιδόταν στον Κρόνο ο οποίος ονομαζόταν ο Δράκων της Ζωής.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 195) 5. “Στο βιβλίο του Ενώχ η Μεγάλη Άρκτος καλείται Λεβιάθαν.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 195) 6. “Tο ηλιακό μας σύστημα μαζί με τις Πλειάδες και ένα από τα άστρα της Mεγάλης Άρκτου σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο ή ένα σύνολο τριών κέντρων στο Σώμα του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTA ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI… Tα επτά άστρα της Mεγάλης Άρκτου αντιστοιχούν στα επτά κεφαλικά κέντρα της Μεγάλης αυτής Οντότητας.” (Κ.Π. 182) 7. “Kραδασμοί (ενέργειες) έρχονται στο ηλιακό μας σύστημα απ’ τους επτά Pίσι της Mεγάλης Άρκτου και κυρίως από δύο που είναι τα Πρωτότυπα της έβδομης και πέμπτης Ακτίνας ή πλανητικών Λόγων.” (Κ.Π. 553) 8. “Οι κοσμικοί Aβατάρ αντιπροσωπεύουν ενσωματωμένη δύναμη απ’ το Σείριο κι από εκείνο απ’ τα επτά άστρα της Mεγάλης Άρκτου που εμψυχώνεται από το Πρωτότυπο του Kυρίου της τρίτης κύριας Aκτίνας, του τρίτου πλανητικού Λόγου.” (Κ.Π. 723) 9. “Tο κοσμικό κακό από τη σκοπιά του πλανήτη μας συνίσταται στη σχέση μεταξύ της πνευματικής εκείνης νοήμονος Mονάδας ή ‘Pίσι του Yπέρτατου Aστερισμού’ – της εμψυχώνουσας Zωής ενός από τα επτά άστρα της Mεγάλης Άρκτου και πλανητικού μας πρωτοτύπου και μιας από τις δυνάμεις των Πλειάδων… Σ’ αυτή τη σχέση η οποία επί του παρόντος δεν είναι τέλεια διευθετημένη, κρύβεται το μυστήριο του κοσμικού κακού… Όταν το ουράνιο τρίγωνο θα έχει κατάλληλα εξισορροπηθεί και η δύναμη θα κυκλοφορεί ελεύθερα μέσω ενός από τα άστρα της Mεγάλης Άρκτου, της ενεχόμενης Πλειάδας και της εμπλεκόμενης πλανητικής διάταξης, τότε το κοσμικό κακό θα εξαλειφθεί και θα επιτευχθεί σχετική τελειότητα.” (Κ.Π. 990) 10. “Μεγάλα κύματα ενέργειας σαρώνουν κυκλικά ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα από τα επτά άστρα της Mεγάλης Άρκτου. H ισχύς των δονήσεων αυτών εξαρτάται απ’ την εγγύτητα της σύνδεσης και την ακρίβεια της ευθυγράμμισης ανάμεσα σε κάθε ιδιαίτερο Oυράνιο Άνθρωπο και στο πρωτότυπό Tου.” (Κ.Π. 1052) ΟΙ ΕΠΤΑ ΑΔΕΛΦΕΣ, ΟΙ ΠΛΕΙΑΔΕΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Οι Πλειάδες είναι οι υποτιθέμενες σύζυγοι των επτά Ρίσι της Μεγάλης Άρκτου. Είναι επίσης οι τροφοί του Θεού του Πολέμου, του Άρη, του διοικητή των ουράνιων στρατιών.” (ΙΙ. 579)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

437

2. “Οι Πλειάδες είναι η κεντρική ομάδα του συστήματος της αστρικής αστρονομίας. α. Βρίσκονται στο σβέρκο του Ταύρου στον αντίστοιχο αστερισμό. β. Επομένως βρίσκονται στο Γαλαξία. γ. Έτσι θεωρούνται (ιδιαίτερα η Αλκυόνη) το εστιακό σημείο γύρω από το οποίο περιστρέφεται το σύμπαν μας των σταθερών αστέρων.” (ΙΙ. 582) 3. “Ο αριθμός επτά σχετίζεται στενά με την απόκρυφη σημασία των Πλειάδων, με τις έξι φανερές και την έβδομη κρυμμένη.” (ΙΙ. 654) 4. “Οι Πλειάδες ήταν κάποτε οι Ατλαντίδες και συνδέονταν με την Ατλαντίδα και τις επτά φυλές της.” (ΙΙ. 811) 5. “Ένας από τους πιο εσωτερικούς κύκλους βασίζεται σε ορισμένες συζυγίες και αντίστοιχες θέσεις της Παρθένου και των Πλειάδων.” (ΙΙ. 454) Από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 6. “Oι Πλειάδες αποτελούν για το ηλιακό σύστημα την πηγή της ηλεκτρικής ενέργειας κι όπως ακριβώς ο ήλιος μας αποτελεί την ενσωμάτωση της καρδιάς ή την όψη αγάπη του Λόγου (ο Oποίος είναι η καρδιά του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTA ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI ), έτσι και οι Πλειάδες αποτελούν το θηλυκό αντίθετο του Bράχμα (της τρίτης όψης).” (156) 7. “Tο ηλιακό μας σύστημα μαζί με τις Πλειάδες και ένα από τα άστρα της Mεγάλης Άρκτου σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο ή ένα σύνολο κέντρων στο σώμα του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTA ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI .” (182) 8. “Δύο άλλα συστήματα, όταν συνδεθούν με το ηλιακό μας σύστημα και τις Πλειάδες, απαρτίζουν την κατώτερη τετράδα.” (182) 9. “O ήλιος Σείριος είναι η πηγή του Λογοϊκού νου (μάνας) με την ίδια έννοια με την οποία οι Πλειάδες συνδέονται με την εξέλιξη του νου στους Eπτά Oυράνιους Aνθρώπους και η Aφροδίτη ευθύνεται για την έλευση του νου στη Γη.” (347) 10. “Ο Σείριος, οι Πλειάδες και ο Ήλιος μας σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο.” (375) 11. “Οι Πλειάδες είναι αρνητικά πολωμένες ως προς τις επτά διατάξεις μας.” (377) 12. “Οι επτά πλανητικοί μας Λόγοι είναι οι διαβιβαστές μέσω των επτά διατάξεών Τους προς τα επτά αστέρια των Πλειάδων.” (378) 13. “Τρεις αστερισμοί συνδέονται με την πέμπτη λογοϊκή αρχή στην τριπλή της εκδήλωση: ο Σείριος, δύο από τις Πλειάδες κι ένας μικρός αστερισμός του οποίου το όνομα πρέπει να διακριβωθεί ενορατικά.” (699) 14. “Τρία μεγάλα κύματα ενέργειας σαρώνουν κυκλικά ολόκληρο το ηλιακό σύστημα από… τις επτά Αδελφές, τις Πλειάδες, ιδιαίτερα από εκείνη που ορίζεται αποκρυφιστικά σαν “η σύζυγος” του πλανητικού Λόγου του οποίου η διάταξη θα δεχθεί τελικά τα σπέρματα της ζωής από τον πλανήτη μας ο οποίος δε θεωρείται ιερός πλανήτης.” (1052) 15. “Το κοσμικό κακό… συνίσταται στη σχέση μεταξύ της πνευματικής εκείνης

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

438

νοήμονος Mονάδας ή ‘Pίσι του Yπέρτατου Aστερισμού’ όπως καλείται (της εμψυχώνουσας Zωής ενός από τα επτά αστέρια της Mεγάλης Άρκτου και πλανητικού μας πρωτοτύπου) και μιας από τις δυνάμεις των Πλειάδων… Οι επτά αδελφές καλούνται αποκρυφιστικά οι ‘επτά σύζυγοι’ των Ρίσι…” (990)

3. 4.

5. 6.

ΣΕΙΡΙΟΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: “Ο Σείριος αποκλήθηκε ‘Άστρο του κυνός’. Ήταν το αστέρι του Ερμή ή Βούδδα, που ονομάζεται ο ‘Μεγάλος Καθοδηγητής του ανθρώπινου γένους’.” (Μ.Δ. ΙΙ. 391) “Ο ήλιος Σείριος είναι η πηγή του Λογοϊκού νου (μάνας) κατά την ίδια έννοια με την οποία οι Πλειάδες συνδέονται με την εξέλιξη του νου στους Επτά Ουράνιους Ανθρώπους και η Αφροδίτη ευθύνεται για την έλευση του νου στην Γήινη άλυσο.” (Κ.Π. 347) “Ο Σείριος, οι Πλειάδες και ο Ήλιος μας σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο.” (Κ.Π. 375) “Το ηλιακό μας σύστημα είναι αρνητικά πολωμένο αναφορικά με τον ήλιο Σείριο ο οποίος επηρεάζει ψυχικά ολόκληρο το σύστημά μας μέσω των τριών συνθετουσών διατάξεων: Ουρανού, Ποσειδώνα και Κρόνου.” (Κ.Π. 378) “Δονήσεις μας προσεγγίζουν από το Σείριο μέσω του κοσμικού νοητικού πεδίου.” (Κ.Π. 553) “Οι Κύριοι του Κάρμα στο σύστημά μας βρίσκονται υπό την εξουσία ενός μεγαλύτερου Κυρίου του Κάρμα στο Σείριο. Διεπόμαστε από το Σειριακό Κύριο του Κάρμα.” (Κ.Π. 570) “Η συνείδηση του κοσμικού νοητικού πεδίου είναι ο στόχος της επίτευξης για τον ηλιακό μας Λόγο και ο Σειριακός Λόγος αποτελεί για τον ηλιακό μας Λόγο ό,τι και το ανθρώπινο Εγώ (η ψυχή) αποτελεί για την ανθρώπινη προσωπικότητα.” (Κ.Π. 592) “Τρεις αστερισμοί συνδέονται με την πέμπτη λογοϊκή αρχή στην τριπλή της εκδήλωση: ο Σείριος, δύο από τις Πλειάδες κι ένας μικρός αστερισμός του οποίου το όνομα πρέπει να διακριβωθεί ενορατικά.” (Κ.Π. 699) Οι Κοσμικοί Αβατάρ “…αντιπροσωπεύουν ενσωματωμένες δυνάμεις απ’ τα ακόλουθα κοσμικά κέντρα: το Σείριο κι από εκείνο από τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου που εμψυχώνεται απ’ το Πρωτότυπο του Κυρίου της τρίτης Ακτίνας και το δικό μας κοσμικό κέντρο.” (Κ.Π. 723) α. Μόνο ένα Ον (από το Σείριο) έχει επισκεφθεί το σύστημά μας κι αυτό έγινε την περίοδο της ατομικοποίησης. β. Εμφανίζονται συνήθως και κανονικά μόνο κατά τη μύηση ενός ηλιακού Λόγου. (Κ.Π. 723)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

439

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΔΙΑΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο Δίας… είναι μια θεότητα η οποία είναι το σύμβολο και το πρωτότυπο της… τελετουργικής λατρείας. Είναι ο ιερέας, ο θυσιαστής, ο χορηγός και το μέσον δια του οποίου οι προσευχές των θνητών φτάνουν στους Θεούς.” (ΙΙ. 49. Σημ.) 2. “Ο Δίας θεωρείται σαν ο ‘θρόνος του Βράχμα’.” (ΙΙ. 829) 3. “Ο Δίας αποτελεί την προσωποποίηση του κυκλικού νόμου.” (ΙΙ. 830) 4. “Ο ήλιος ονομαζόταν συνήθως ‘ο οφθαλμός του Δία’.” (ΙΙΙ. 278) 5. “Ο Πλάτων θεωρεί το Δία σαν το Λόγο, τη Λέξη του ηλίου.” (ΙΙΙ. 279) 6. “Τα Μυστήρια… εποπτεύονταν από το Δία και τον Κρόνο.” 7. “Ο αποκρυφισμός θεωρεί το Δία κυανούν επειδή είναι ο υιός του Κρόνου.” 8. “Το ζώδιο της έλευσης του Μεσσία είναι η συζυγία του Κρόνου και του Δία στο ζώδιο των Ιχθύων.” (ΙΙΙ. 152) Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 9. “Η Αφροδίτη, ο Δίας και ο Κρόνος θα μπορούσαν να θεωρηθούν από τη σκοπιά του παρόντος σαν φορείς των τριών ανώτερων ή κύριων αρχών. Ο Ερμής, η Γη και ο Άρης συνδέονται στενά μ’ αυτούς τους τρεις, αλλά εδώ βρίσκεται ένα κρυμμένο μυστήριο.” (299) 10. “Η Αφροδίτη και ο Δίας συνδέονται στενά με τη Γη και σχηματίζουν τελικά ένα εσωτερικό τρίγωνο.” (370) 11. “Στη διάταξη του Δία οι Υιοί του Νου μόλις αρχίζουν το έργο τους.” (742)

4. 5. 6.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΑΡΗΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: Απαντώντας στις ερωτήσεις: “Ποιοι πλανήτες από εκείνους που είναι γνωστοί στη συνηθισμένη επιστήμη, εκτός του Ερμή, ανήκουν στο δικό μας σύστημα του κόσμου…”, η απάντηση ήταν ο Άρης και τέσσερις άλλοι πλανήτες για τους οποίους η αστρονομία δεν ξέρει τίποτε. Το συμπέρασμα είναι ότι αυτοί οι πλανήτες, Α.Β. και Υ.Ζ, υφίστανται σε αιθερική ύλη. (Ι. 187) “Όσον αφορά τον Άρη, τον Ερμή και τους ‘τέσσερις άλλους πλανήτες’, έχουν μια σχέση με τη Γη για την οποία κανείς Διδάσκαλος… δεν πρόκειται να μιλήσει…” (Ι. 187) Ο Άρης βρίσκεται προς το παρόν σε μια κατάσταση συσκότισης: α. Ο Άρης έχει δύο δορυφόρους στους οποίους δεν έχει κανένα δικαίωμα. (Αστρικό και νοητικό. Α.Α.Μπ.) β. Ο Άρης είναι μια επταδική άλυσος. (Ι. 188-189) Ο Άρης ήταν ο Κύριος της γέννησης, του θανάτου, της δημιουργίας και της καταστροφής. (ΙΙ. 410) Ο Άρης αποκαλείτο ο πλανήτης με τα έξι πρόσωπα. (ΙΙ. 399) Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: Υπάρχει ένα… “τρίγωνο που σχηματίζεται από τη Γη, τον Άρη και τον Ερμή. Σε σχέση μ’ αυτό το τρίγωνο η αναλογία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Ερμής και

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

440

το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης στο ανθρώπινο ον σχετίζονται στενά.” (181) 7. “Ο Ερμής, ο Άρης και η Γη σχετίζονται στενά μ’ αυτούς τους τρεις (Αφροδίτη, Δία και Κρόνο.)” (299) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΕΡΜΗΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο Ερμής μόλις αρχίζει να βγαίνει από μια κατάσταση συσκότισης. α. Ο Ερμής δεν έχει κανένα δορυφόρο. β. Ο Ερμής είναι μια επταδική άλυσος.” (Ι. 188-189) 2. “Ο Ερμής είναι πολύ πιο παλιός από τη Γη.” (Ι. 180) 3. “Ο Ερμής καλείται ο πρώτος των ουράνιων Θεών, ο Θεός Ερμής… ο Θεός στον οποίο αποδίδεται η ανακάλυψη και η πρώτη μύηση των ανθρώπων στη Μαγεία… Ο Ερμής είναι Βούδδι, Σοφία, Φώτιση ή ‘επαναφύπνιση’ στη θεία επιστήμη.” (Ι. 513) 4. “Ο Ερμής είναι ο Κύριος της Σοφίας.” (ΙΙ. 31) 5. “Ο Ερμής είναι ακόμη πιο απόκρυφος και μυστηριώδης από την Αφροδίτη. Είναι: α. Ταυτόσημος με το Μίθρα. β. Ο αιώνιος σύντροφος του Ηλίου της Σοφίας. γ. Ο ηγέτης κι αυτός που εφελκύει τις ψυχές. δ. Ένα με τον Ήλιο.” (ΙΙ.31) 6. “Ο Ερμής θεραπεύει την τύφλωση και αποκαθιστά την όραση, νοητική και φυσική.” (ΙΙ. 571) 7. “Μερικές φορές ο Ερμής αντιπροσωπεύεται: α. Σαν τρικέφαλος επειδή είναι ένα με τον Ήλιο και την Αφροδίτη. β. Σαν κύβος, χωρίς χέρια επειδή η ‘δύναμη του λόγου και της ευφράδειας μπορούν να επικρατήσουν χωρίς τη βοήθεια χεριών και ποδιών’.” (II. 572) 8. “Η πέμπτη φυλή γεννήθηκε υπό τον Ερμή.” (Η Αρεία φυλή. Α.Α.Μπ.) (ΙΙ. 32) 9. “Ο Ερμής είναι ο πρεσβύτερος αδελφός της Γης.” (ΙΙ. 48) 10. “Ο Ερμής δέχεται επτά φορές περισσότερο φως από κάθε άλλο πλανήτη.” (ΙΙ. 570) 11. “Το Βούδδι και ο Ερμής αντιστοιχούν μεταξύ τους και το χρώμα αμφότερων είναι κίτρινο και ακτινοβόλο χρυσό. Στο ανθρώπινο σύστημα ο δεξιός οφθαλμός αντιστοιχεί στο Βούδδι κι ο αριστερός οφθαλμός στο Μάνας και την Αφροδίτη ή Εωσφόρο.” (ΙΙΙ. 447-448) 12. “Ο Ερμής και η Αφροδίτη και η συζυγία τους στον άνθρωπο στο ψυχο-φυσικό πεδίο, του δίνουν το όνομα του Ερμαφρόδιτου.” (ΙΙΙ. 458) Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 13. “Η Αφροδίτη, ο Δίας και ο Κρόνος θα μπορούσαν να θεωρηθούν… σαν οι φορείς των τριών υπέρτατων ή κύριων αρχών. Ο Ερμής, η Γη και ο Άρης συνδέονται στενά μ’ αυτούς τους τρεις, αλλά εδώ κρύβεται ένα μυστήριο.”

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

441

(299) 14. “Η δεύτερη νύξη που ζητώ να κάνω βρίσκεται στο τρίγωνο που σχηματίζεται από τη Γη, τον Άρη και τον Ερμή. Αναφορικά μ’ αυτό το τρίγωνο η αναλογία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Ερμής και το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης του ανθρώπινου όντος συνδέονται στενά. Ο Ερμής καταδεικνύει την κουνταλίνι σε νοήμονα δραστηριότητα, ενώ ο Άρης καταδεικνύει τη λανθάνουσα κουνταλίνι.” (181) 15. “Στο μέσο του πέμπτου γύρου ο Κύριος του Ερμή μαζί με το Λόγο της Αφροδιτιανής διάταξης και της Γης μας, θα σχηματίσουν ένα πρόσκαιρο τρίγωνο δύναμης.” (371) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΣΕΛΗΝΗ (που καλύπτει έναν πλανήτη) Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Η σελήνη είναι πια το ψυχρό υπόλειμμα, η σκιά που σέρνεται πίσω από το νέο σώμα στο οποίο μεταγγίσθηκαν οι ζωντανές δυνάμεις της. Είναι πια καταδικασμένη για μακρούς αιώνες ν’ ακολουθεί πάντα τη Γη, να έλκεται και να ελκύει τον απόγονό της. Το παιδί της βαμπιρίζει συνεχώς πάνω της κι αυτή εκδικείται διαποτίζοντάς το ξανά και ξανά με την κακοήθη, αόρατη και δηλητηριώδη επιρροή που εκπορεύεται από την απόκρυφη πλευρά της φύσης της. Γιατί είναι ένα νεκρό, όμως ζωντανό σώμα. Τα σωματίδια του αποσυντιθέμενου πτώματός της είναι γεμάτα από δραστήρια και καταστροφική ζωή, παρότι το σώμα που σχημάτιζαν είναι άψυχο και χωρίς ζωή.” (Ι. 180) 2. “Η Γη είναι δορυφόρος της Σελήνης.” (Ι. 212) (π.χ. όπως η ψυχή είναι σήμερα δορυφόρος της μορφής.) 3. “Η Σελήνη είναι το σύμβολο του κακού.” (Ι. 246) 4. “Η σελήνη δεν είναι ιερός πλανήτης.” (ΙΙ. 36) 5. “Η σελήνη είναι ο βασιλιάς των πλανητών.” (ΙΙ. 401. Σημ.) 6. “Η σελήνη είναι ο επικυρίαρχος του φυτικού κόσμου.” (ΙΙ. 520) 7. “Η σελήνη είναι ένα κατώτερο σώμα.” (ΙΙ. 48) 8. “Η σελήνη είναι ο νους και ο ήλιος είναι η κατανόηση.” (ΙΙ. 675. Σημ.) (Αναφέροντας τον Σανκαρατσάρυα.) 9. “Η σελήνη είναι ένας νεκρός πλανήτης από τον οποίο έχουν φύγει όλες οι αρχές. Είναι το υποκατάστατο ενός πλανήτη που φαίνεται ότι έχει εξαφανισθεί από τη θέα.” (ΙΙΙ. 459) Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 10. “Η σελήνη είναι νεκρή και δεν μπορεί να υποστηρίξει τη ζωή, επειδή η ανθρωπότητα και οι δομητές ντέβα απομακρύνθηκαν από τη σφαίρα επιρροής της.” (93) 11. “Η σελήνη βρίσκεται σε διαδικασία εξαφάνισης και το μόνο που απομένει είναι ένα αποσυντιθέμενο σώμα. Η ζωή του δεύτερου Λόγου και του πρώτου Λόγου έχει αποσυρθεί και το μόνο που μένει είναι η λανθάνουσα ζωή της καθαυτής ύλης.” (415)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

442

12. “Η σελήνη: α. Ήταν ο τόπος της συστημικής αποτυχίας. β. Συνδεόταν με τις κατώτερες αρχές. γ. Ήταν η πηγή της σεξουαλικής αθλιότητας που βιώνεται στον πλανήτη μας. δ. Αναχαιτίσθηκε στην εξέλιξή της από την έγκαιρη παρέμβαση του ηλιακού Λόγου. ε. Η προέλευση της έχθρας ανάμεσα στις δυνάμεις του φωτός και του σκότους… μπορεί ν’ ανιχνευθεί πίσω στη σελήνη.” (985. Σημ.) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΠΟΣΕΙΔΩΝ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 1. “Ο Ποσειδών δεν ανήκει πραγματικά στο σύστημά μας παρά τη φανερή του σύνδεση με τον Ήλιο. Η σύνδεση είναι φαντασιακή.” (Μ.Δ. Ι. 129. Σημ.) 2. “Ανάμεσα στις μυστικές τροχιές ή τα αστέρια των Αγγέλων… δε συμπεριλαμβανόταν ο Ποσειδών.” (Μ.Δ. Ι. 629) 3. “Ο Ποσειδών είναι ο Θεός της λογικής.” (Μ.Δ. ΙΙ. 840) 4. “Ο Σείριος επηρεάζει ψυχικά ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα μέσω των τριών συνθετουσών διατάξεων – του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Κρόνου.” (Κ.Π. 378) 5. “Υπάρχει μια ιδιάζουσα ομάδα Όντων που συνδέονται με έναν ορισμένο αστερισμό και τον ελάσσονα Δράκοντα, τα οποία κατοικούν στον Ποσειδώνα κι εργάζονται με την έκτη αρχή στο ηλιακό σύστημα.” (Κ.Π. 534) 6. “Ο Νόμος της Θυσίας και του Θανάτου είναι… κατά ένα μυστηριώδη τρόπο το αντίστροφο του πρώτου νόμου, εκείνου του Κραδασμού. Αυτό που μας είναι προς το παρόν σχεδόν ακατανόητο είναι η αντίθεση Ήφαιστου και Ποσειδώνα.” (Κ.Π. 597) 7. “Κανείς άνθρωπος δεν αρχίζει να εναρμονίζει το βουδδικό φορέα μέχρι να περιέλθει υπό την επιρροή του Ποσειδώνα… Όταν συμβεί αυτό, το προσωπικό του ωροσκόπιο θα δείξει ότι αυτή η επιρροή είναι δεσπόζουσα.” (Κ.Π. 899) 8. “Η Ποσειδώνια διάταξη κυβερνά μια απ’ τις τρεις ατραπούς της επιστροφής και συγκεντρώνει τελικά όλα εκείνα τα εγώ που επιτυγχάνουν πρωτίστως μέσω του χειρισμού της έκτης ακτινικής ενέργειας.” (Κ.Π. 899) 9. “Ο Ποσειδών: α. Προΐσταται και κάνει εφικτή τη 2η μύηση. β. Είναι ένας από τους κύριους συνθέτοντες πλανήτες. γ. Είναι ένας πλανήτης απορρόφησης ή αφαίρεσης. δ. Συνδέεται με τη διαδικασία της τελειοποίησης.” (Κ.Π. 899) 10. “Ο Ποσειδών είναι ο χώρος εναποθήκευσης των ‘ηλιακών φλογών’.” (Κ.Π. 1154)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

443

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΠΛΟΥΤΩΝ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο Πλούτων είναι μια θεότητα με τις ιδιότητες του όφεως. Είναι θεραπευτής, χορηγός υγείας, πνευματικής και φυσικής και φώτισης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 30. Σημ.) 2. “Σύμφωνα με το μύθο ο Ορφέας αναζητά στο βασίλειο του Πλούτωνα τη χαμένη ψυχή του. Ο Κρίσνα διασώζει από τον Πλούτωνα τις έξι αρχές του, (ΙΙ. 30) όντας ο ίδιος η έβδομη… είναι ο τέλειος μυημένος, το σύνολο των έξι αρχών του που συγχωνεύονται στην έβδομη.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 142) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΚΡΟΝΟΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 1. “Ο Κρόνος, ο πατέρας των Θεών, μετασχηματίσθηκε από την Αιώνια Διάρκεια στην περιορισμένη περίοδο.” (Μ.Δ. Ι. 451) 2. “Ο Ιεχωβάς ταυτιζόταν με τον Κρόνο και τον Ήφαιστο.” (Μ.Δ. Ι. 632) 3. “Με τον καιρό ο πλανήτης Κρόνος διασύρθηκε από όσους λάτρευαν άλλους Θεούς.” (Μ.Δ. Ι. 631) 4. “Ο Κρόνος συνδεόταν με τη Λεμουρεία.” (Μ.Δ. ΙΙ. 812) 5. “Η Αφροδίτη, ο Δίας και ο Κρόνος θα μπορούσαν να θεωρηθούν από τη σκοπιά του παρόντος σαν οι φορείς των τριών υπέρτατων ή κύριων αρχών. Ο Ερμής, η Γη και ο Άρης συνδέονται στενά μ’ αυτούς τους τρεις, αλλά εδώ κρύβεται ένα μυστήριο.” (Κ.Π. 299) 6. “Η Αφροδίτη, η Γη και ο Κρόνος σχηματίζουν σήμερα ένα τρίγωνο μεγάλου ενδιαφέροντος: α. Υφίσταται ζωογόνηση. β. Αυξάνει την κραδασμική ικανότητα των πλανητικών και των ατομικών κέντρων.” (Κ.Π. 181-182) 7. “Για κάποιο διάστημα ο ηλιακός Λόγος έχει στρέψει την προσοχή Του στη Γη και τον Κρόνο, ενώ ο Ουρανός διεγείρεται.” (Κ.Π. 357) 8. “Ο αποκρυφισμός πρέπει να κερδίσει τη μέρα πριν η παρούσα περίοδος φτάσει… την τριπλή επταδικότητα του Κρόνου του δυτικού κύκλου της Ευρώπης – πριν το τέλος του 21ου αιώνα μ.Χ.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 23) 9. “Ένας από τους πιο ισχυρούς μεταξύ των επτά δημιουργικών Αγγέλων τρίτης τάξης είναι ο Κρόνος, η ιδιοφυία που προΐσταται του πλανήτη και ο Θεός των Εβραίων… δηλαδή ο Ιεχωβάς… στον οποίο ήταν αφιερωμένη η έβδομη μέρα, το Σάββατο ή η ημέρα του Κρόνου.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 115) 10. “Το ζώδιο της έλευσης του Μεσσία ήταν η σύνοδος του Δία και του Κρόνου στο ζώδιο των Ιχθύων.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 152) 11. “Ο Κρόνος ονομαζόταν Δράκων της Ζωής.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 195) 12. “Ο Κρόνος, ο Σίβα και ο Ιεχωβάς είναι ένα.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 195) 13. “Ο Κρόνος είναι η συνθέτουσα διάταξη για τους τέσσερις πλανήτες που ενσωματώνουν το αγνό κι απλό μάνας και είναι ο κύριος διαλύτης για τους

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

444

τέσσερις μικρότερους και τελικά και για τους Επτά.” (Κ.Π. 370) 14. “Ο Σείριος επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα μέσω των τριών συνθετουσών διατάξεων: του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Κρόνου.” (Κ.Π. 378) 15. “Ο Κρόνος είναι το εστιακό σημείο για τη διαβίβαση του κοσμικού νου και στις επτά πλανητικές μας διατάξεις.” (Κ.Π. 378) 16. “Η Κρόνεια διάταξη θεωρείται εσωτερικά ότι έχει απορροφήσει τα ‘πυρά δια τριβής’ του ηλιακού χώρου.” (Κ.Π. 1154) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΗΛΙΟΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο ήλιος είναι ένα κεντρικό άστρο κι όχι πλανήτης.” (Μ.Δ. Ι. 126. Σημ.) (Επομένως όταν περιλαμβάνεται ανάμεσα στους πλανήτες, όπως συμβαίνει, είναι επειδή εκπροσωπεί ή συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη.) 2. Ο ήλιος είναι απλά ένας από εκείνους τους ηλίους οι οποίοι… “είναι οι ηλίανθοι ενός ανώτερου φωτός”. “Κατοικεί στο φορέα ενός Θεού ή μιας στρατιάς Θεών, όπως δισεκατομμύρια άλλοι ήλιοι.” (Μ.Δ. Ι. 319) 3. “Ο ήλιος είναι η αποθήκη της ζωτικής δύναμης που είναι το νοούμενον του ηλεκτρισμού.” (Μ.Δ. Ι. 579) 4. “Ο ήλιος δεν ήταν ιερός πλανήτης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 26) 5. “Ο ήλιος… έχει τη δική του αύξηση, αλλαγές, ανάπτυξη και βαθμιαία εξέλιξη.” (Μ.Δ. Ι. 667) 6. “Ο ήλιος είναι ύλη και ο ήλιος είναι πνεύμα.” (Μ.Δ. Ι. 820) 7. “Ο ήλιος είναι ένας μεγάλος μαγνήτης.” (Μ.Δ. Ι. 541) 8. “Η ηλιακή ουσία είναι άυλη.” (Μ.Δ. Ι. 542) 9. “Ο ήλιος (δηλ. το ηλιακό σύστημα) έχει σαν κέντρο της τροχιάς του την Αλκυόνη στις Πλειάδες.” (Μ.Δ. Ι. 545) 10. “Ο Λόγος με τις επτά ιεραρχίες αποτελούν μια Δύναμη, έτσι στον κόσμο της μορφής ο ήλιος και οι επτά κύριοι πλανήτες αποτελούν μια ενεργό δυναμικότητα.” (Μ.Δ. ΙΙ. 27) 11. “Ο ήλιος, η σελήνη και ο Ερμής ήταν η αρχική τριάδα των Αιγυπτίων. (Όσιρις, Ίσις και Ερμής).” (Μ.Δ. ΙΙ. 640) 12. “Οι επτά ακτίνες του ηλίου ήταν παράλληλες με τους επτά κόσμους κάθε πλανητικής αλύσου και με τους επτά ποταμούς του ουρανού και της γης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 640) 13. “Οι επτά ακτίνες του ηλίου θα διευρυνθούν στην τελική πραλάγια σε επτά ηλίους και θ’ απορροφήσουν την ύλη ολόκληρου του σύμπαντος.” (Μ.Δ. ΙΙ. 647) 14. “Η σελήνη είναι ο νους και ο ήλιος είναι η κατανόηση.” (Μ.Δ. ΙΙ. 675) 15. “Η Τριάδα συμβολίζεται από τον ήλιο: α. Ο κεντρικός πνευματικός ήλιος – ο Θεός Πατήρ. β. Η καρδιά του ηλίου – ο Θεός Υιός.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

445

γ. Ο φυσικός ήλιος – ο Θεός Άγιο Πνεύμα.” 16. “Μέσα στον ήλιο περισσότερο από κάθε άλλο ουράνιο σώμα (δηλ. στο ηλιακό μας σύστημα) η άγνωστη Δύναμη βρίσκει την έδρα της κατοικίας της.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 213) 17. “Ο κεντρικός πνευματικός ήλιος αντικατοπτρίζεται από τον… ήλιο.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 214) 18.“Ο ήλιος είναι μια από τις εννέα θεότητες που μαρτυρούν κάθε ανθρώπινη δράση.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 271. Σημ.) 19. “Ο ήλιος ήταν η εικόνα της θείας νοημοσύνης ή σοφίας… Η λέξη ‘sol’ (ήλιος) προέρχεται από τη λέξη ‘solus’, ο Ένας ή Μόνος και η ελληνική λέξη ‘Ήλιος’ σήμαινε ο Ύψιστος.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 279) 20. “Ο ορατός ήλιος είναι απλά το κεντρικό αστέρι αλλά όχι ο κεντρικός πνευματικός ήλιος.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 280) 21. “Ο ήλιος είναι η φωτεινή πηγή που δίνει τη ζωή και το θάνατο.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 288) 22. “Ο ήλιος αντικαθιστά τον αόρατο πλανήτη ανάμεσα στον Ερμή.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 459) 23. “Η αγνή ενέργεια της ηλιακής νοημοσύνης προέρχεται από τη φωτεινή θέση που καταλαμβάνει ο ήλιος μας στο κέντρο των ουρανών, την αγνή αυτή ενέργεια που είναι ο Λόγος του συστήματός μας.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 213) 24. Υπάρχει “ο ήλιος της μύησης σε τριπλή μορφή – δύο από τους οποίους είναι ο ‘Ήλιος-Ημέρα’ και ο ‘Ήλιος-Νύχτα’.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 212) 25. “Όλοι οι μυημένοι ‘συνοψίζουν την ιστορία του ηλίου’, η οποία σύνοψη είναι ένα άλλο μυστήριο μέσα στο μυστήριο.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 140) 26. “Το μυστήριο του ηλίου είναι το μέγιστο απ’ όλα τα αναρίθμητα μυστήρια του αποκρυφισμού.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 212) 27. Ο ήλιος: α. “Καλείται συνήθως ο ‘οφθαλμός του Δία’. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 278) β. Ο Πλάτων αναφέρει το Δία-Λόγο, τη Λέξη ή τον ήλιο. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 279) γ. Το αληθινό χρώμα του ηλίου είναι κυανό. (Μ.Δ. ΙΙΙ. 461) δ. Ο ήλιος θεωρήθηκε πλανήτης απ’ τους μεταχριστιανικούς αστρολόγους που δεν ήταν μυημένοι.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 461) 28. “Αυτός ο Εαυτός, ο ανώτατος, ο ένας κι ο παγκόσμιος συμβολιζόταν στο ‘πεδίο των θνητών’ απ’ τον Ήλιο του οποίου η ζωοδότρια ακτινοβολία ήταν με τη σειρά της το έμβλημα της ψυχής – σκοτώνοντας τα γήινα πάθη που ήταν πάντα ένα εμπόδιο για την επανένωση της Μονάδας του Εαυτού (το Πνεύμα) με τον Παν-Εαυτό. Απ’ όπου και το αλληγορικό μυστήριο… Διαδραματίσθηκε από τους Υιούς της Πύρινης Ομίχλης και του Φωτός.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 271) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΟΥΡΑΝΟΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 1. “Ο Ουρανός ήταν γνωστός από τους αρχαίους με ένα άλλο όνομα.” (Μ.Δ. Ι.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

3. 4. 5.

6. 7.

1. 2. 3.

6. 7.

446

126) “Ο Κρόνος (χρόνος)… αντιπροσωπεύεται σαν ακρωτηριάζων τον Ουρανό… Ο απόλυτος χρόνος είναι για να καταστεί περιορισμένος και καθορισμένος.” (Μ.Δ. Ι. 450) “Ανάμεσα στις τρεις μυστικές τροχιές ή Αγγελικά Αστέρια ο Ουρανός… δεν περιλαμβανόταν.” (Μ.Δ. Ι. 629) “Ο Ουρανός... προσωποποίησε κάθε δημιουργική δύναμη και είναι συνώνυμος με τον Κρόνο.” (Μ.Δ. ΙΙ. 281-282) “Ο Ουρανός ήταν άγνωστος στους αρχαίους κι αναγκάζονταν να υπολογίζουν τον ήλιο ανάμεσα στους πλανήτες… Ο Ουρανός είναι ένα σύγχρονο όνομα, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο, οι αρχαίοι είχαν ένα μυστηριώδη πλανήτη που δεν ονόμαζαν ποτέ. Αυτός ο 7ος πλανήτης δεν ήταν ο ήλιος, αλλά ο κρυμμένος θείος Ιεροφάντης.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 330) “Ο Ουρανός διεγείρεται τώρα.” (Κ.Π. 357) “Είναι ένας από τους τρεις συνθέτοντες πλανήτες και ο Σείριος επηρεάζει ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα μέσω του Ουρανού, του Ποσειδώνα και του Κρόνου.” (Κ.Π. 378) “Ο Ουρανός είναι η οικία του ‘ηλεκτρικού πυρός’.” (Κ.Π. 1154) Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΑΦΡΟΔΙΤΗ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: “Η Αφροδίτη… δεν έχει κανένα δορυφόρο… και είναι πολύ πιο παλιά από τη Γη.” (Μ.Δ. Ι. 180· ΙΙ. 35) Η Αφροδίτη είναι “ο μικρός ήλιος στον οποίο η ηλιακή τροχιά αποθηκεύει το φως της.” (Μ.Δ. ΙΙ. 27) “Το φως έρχεται δια της Αφροδίτης η οποία λαμβάνει ένα τριπλό απόθεμα και δίνει το ένα τρίτο στη Γη. α. Γιαυτό οι δύο καλούνται ‘δίδυμες αδελφές’. β. Το πνεύμα της Γης είναι υποβοηθητικό της Αφροδίτης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 33) “Η Αφροδίτη είναι ο πιο απόκρυφος, ισχυρός και μυστηριώδης από όλους τους πλανήτες: α. Η σχέση της με τη Γη είναι η πιο εξέχουσα. β. Προΐσταται της φυσικής αναπαραγωγής των ανθρώπων. γ. Ονομάζεται ο ‘άλλος ήλιος’. δ. Είναι το αρχέτυπο ή πνευματικό πρωτότυπο της Γης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 33-35) “Ο πλανητικός Λόγος της Αφροδίτης αγάπησε τη Γη τόσο πολύ ώστε ενσαρκώθηκε και της έδωσε τέλειους νόμους οι οποίοι απορρίφθηκαν και αποβλήθηκαν.” (Μ.Δ. ΙΙ. 38) “Κάθε αμάρτημα που γίνεται στη Γη είναι αισθητό στην Αφροδίτη. Κάθε αλλαγή στην Αφροδίτη αντανακλάται στη Γη.” (Μ.Δ. ΙΙ. 35) “Η Αφροδίτη είναι… ο φωτοδότης της Γης μας, τόσο με φυσική όσο και

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

447

μυστικιστική έννοια.” (Μ.Δ. ΙΙ. 36) 8. “Ο αποκρυφιστικός μυστικισμός ασχολείται με τον Αντιβασιλέα (τον πλανητικό Λόγο) της Αφροδίτης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 36) 9. “Η ανθρωπότητα (που εμφανίσθηκε τις Λεμούρειες ημέρες)… λέγεται ότι είναι υπό την άμεση επιρροή της Αφροδίτης.” (Μ.Δ. ΙΙ. 27) 10. “Ο ήλιος Σείριος είναι η πηγή του Λογοϊκού νου (μάνας) με την ίδια έννοια που οι Πλειάδες συνδέονται με την εξέλιξη του νου στους επτά Ουράνιους Ανθρώπους και η Αφροδίτη ευθύνεται για την έλευση του νου στη Γήινη άλυσο.” (Κ.Π. 347) 11. “Υπάρχει ένας ψυχικός δεσμός ανάμεσα στον πλανητικό Λόγο της Αφροδίτης και σ’ εκείνον της Γης μας: α. Η Αφροδιτιανή διάταξη είναι πιο ενεργός από τη δική μας. β. Η ανθρωπότητά της είναι πιο αναπτυγμένη από τη δική μας. γ. Η ακτινοβολία της περιλαμβάνει το βουδδικό πεδίο όσον αφορά την ανθρωπότητά της. δ. Θα μπορούσε λοιπόν μέσω διέγερσης να διανοιγεί το ίδιο πεδίο για τη Γήινή μας ανθρωπότητα.” (Κ.Π. 367) 12. “Η Αφροδίτη είναι η δεύτερη ή η έκτη διάταξη, ανάλογα αν οι διατάξεις απαριθμούνται μυστικιστικά ή αποκρυφιστικά.” (Κ.Π. 595) 13. “Η Αφροδίτη είναι αρνητικά πολωμένη, απ’ όπου κι έγινε εφικτή μια μυστηριώδης απορρόφηση από τη Γη της Αφροδιτιανής δύναμης… ο καρμικός δεσμός μεταξύ των δύο πλανητικών Λόγων (ο ένας σε θετική ενσάρκωση κι ο άλλος σε αρνητική) προκάλεσε μια πλανητική συγγένεια. Το φως αστραποβόλησε.” (Κ.Π. 323) 14. “Ο Κύριος της Αφροδίτης: α. Έχει μια θέση στη Λογοϊκή Τετράδα. β. Η Αφροδίτη είναι στον πέμπτο γύρο κι επομένως είναι πιο προοδευμένη από τους άλλους πλανήτες.” (Κ.Π. 300) 15. “Στο τωρινό στάδιο εξέλιξης στα συστημικά κέντρα (τους πλανήτες) η Αφροδίτη, η Γη και ο Κρόνος σχηματίζουν ένα τρίγωνο μεγάλου ενδιαφέροντος: α. Υφίσταται ζωογόνηση. β. Αυξάνει την κραδασμική ικανότητα των πλανητικών και ατομικών κέντρων.” (Κ.Π. 181) 16. “Η Αφροδίτη, ο Δίας κι ο Κρόνος θα μπορούσαν να θεωρηθούν από τη σκοπιά του παρόντος φορείς των τριών υπέρτατων ή κύριων αρχών. Ο Ερμής, η Γη και ο Άρης συνδέονται στενά μ’ αυτούς τους τρεις, αλλά εδώ κρύβεται ένα μυστήριο.” (Κ.Π. 299) 17. “Στο ανθρώπινο σύστημα ο δεξιός οφθαλμός αντιστοιχεί στο βούδδι και τον Ερμή κι ο αριστερός οφθαλμός στο μάνας και την Αφροδίτη.” (Μ.Δ. ΙΙΙ. 447, 458)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

448

18. “Στο μέσο του πέμπτου γύρου ο Λόγος του Ερμή μαζί με το Λόγο της Αφροδίτης και της Γης μας θα σχηματίσουν ένα προσωρινό τρίγωνο δύναμης.” (Κ.Π. 371) 19. “Η Αφροδίτη και ο Δίας συνδέονται στενά με τη Γη κι αποτελούν τελικά ένα εσωτερικό τρίγωνο.” (Κ.Π. 370) 20. “Η Αφροδίτη που βρίσκεται στον πέμπτο γύρο, συντόνισε και ανέπτυξε τη νοητική αρχή και συντέθηκαν τέσσερις νοητικές όψεις και η βουδδική όψη εφοδιάστηκε με ένα μέσον έκφρασης διαμέσου της πέμπτης αρχής.” (Κ.Π. 376) 21. Υπάρχουν τρεις πλανητικές διατάξεις όπου… “εκδηλώνεται το μάνας και δύο όπου το Βούδδι εκδηλώνεται ήδη μανασικά. Απ’ αυτές τις δύο η Αφροδίτη είναι η μία…” (Κ.Π. 377) 22. “Η Αφροδίτη βρίσκεται στον τελευταίο γύρο της κι έχει σχεδόν τελειοποιήσει το τέταρτο βασίλειο.” (Κ.Π. 742)

1. 2. 3.

4. 5.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ – ΗΦΑΙΣΤΟΣ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία και την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: “Ο Ιεχωβάς ταυτίζεται με τον Κρόνο και τον Ήφαιστο.” (Μ.Δ. Ι. 632) “Ο Ήφαιστος βρίσκεται μέσα στην τροχιά του Ερμή.” (Κ.Π. 206. Σημ.) “Ο Νόμος της Θυσίας και του Θανάτου ‘με ένα μυστηριώδη τρόπο’ είναι η αντιστροφή του πρώτου νόμου, εκείνου του Κραδασμού. Ο Ήφαιστος και ο Ποσειδών βρίσκονται σε αντίθεση, μια έννοια προς το παρόν ακατάληπτη για μας.” (Κ.Π. 597) “Στον Ήφαιστο οι υιοί του Νου έχουν σχεδόν ολοκληρώσει το έργο τους.” (Κ.Π. 742) ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ – ΤΟ ΔΕΚΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: Οι Ντυάνι συνδέονταν με τον Κροκόδειλο και την κατοικία τους στον Aιγόκερω.” (Ι. 239) “Ο Aιγόκερως είναι το 10ο σημείο του ζωδιακού… και έχει 28 αστέρια.” (ΙΙ. 609, 612) Υπάρχει μια μυστική σχέση ανάμεσα στα ονόματα Μακάρα και Κουμάρα: α. Σημαίνει και συνδέεται με το πεντάγωνο. β. Αντιπροσωπεύει τον πενταπλό άνθρωπο κι επομένως τους πέντε κουμάρα. γ. Σχετίζεται με τον Ωκεάνειο Θεό. δ. Προσωποποιεί το ηλιακό πυρ.” (ΙΙ. 609-610) “Ο Aιγόκερως συνδέεται με τη γέννηση του πνευματικού μικρόκοσμου και το θάνατο του φυσικού σύμπαντος.” (ΙΙ. 612) “Όταν ο ήλιος ξεπεράσει την 30η μοίρα του Αιγόκερου και δε θα προσεγγίζει πια το ζώδιο των Ιχθύων, τότε θα έλθει η νύχτα του Βράχμα.” (ΙΙ. 612)

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

449

Αναφορές από την Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός: 6. “Το μυστήριο του Αιγόκερου κρύβεται σ’ αυτούς τους πέντε (πνευματικό άνθρωπο, ζηλωτή, μαθητή, μυημένο και μύστη) και στα λόγια της Βίβλου ‘τα πρόβατα και τα ερίφια’.” (706) 7. “Μια φορά στην ιστορία κάθε διάταξης εμφανίζεται στα νοητικά πεδία ένας αβατάρ από τον αστερισμό του Αιγόκερου. Αυτό το επίπεδο είναι το κατώτατο στο οποίο εμφανίζονται οι διαπλανητικές αυτές θεότητες. Περισσότερα δεν μπορούν να ανακοινωθούν γι’ αυτό το θέμα. Εδώ κρύβεται το μυστήριο του τράγου. Αυτός ο αβατάρ κάνει την εμφάνισή Του στον τρίτο γύρο της τρίτης αλύσου και εξαφανίζεται στον πέμπτο γύρο της τέταρτης αλύσου.” (727) ΔΙΔΥΜΟΙ – ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο Κάστωρ κι ο Πολυδεύκης, οι λαμπροί Δίδυμοι, γεννήθηκαν από το αυγό της Λήδας.” (Ι. 392) 2. “Ο μύθος του Κάστορα και του Πολυδεύκη αφορά το θνητό ήμισυ του ανθρώπου – την προσωπικότητα – και το αθάνατο τμήμα, το εγώ ή πνευματικό άτομο. Η προσωπικότητα δεν έχει τίποτε μέσα της να επιβιώσει και το άλλο ήμισυ γίνεται αθάνατο στην ατομικότητά του εξαιτίας της πέμπτης αρχής του που καλείται σε ζωή από τους Εμψυχώνοντες Θεούς, συνδέοντας έτσι την Ενάδα μ’ αυτή τη Γη. Αυτός είναι ο Πολυδεύκης, ενώ ο Κάστωρ αντιπροσωπεύει τον προσωπικό, θνητό άνθρωπο, ένα ζώο που δεν είναι καν ανώτερου είδους όταν αποσυνδεθεί από τη θεία Ατομικότητα.” (ΙΙ. 130) α. “Ο Κάστωρ οφείλει την αθανασία του στον Πολυδεύκη. β. Ο Πολυδεύκης θυσιάζεται στον Κάστορα.” (ΙΙ. 130) ΛΕΩΝ – ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ο εσωτερισμός της πρώτης Δημιουργικής Ιεραρχίας (που στην πραγματικότητα είναι η έκτη. Α.Α.Μπ.) κρύβεται στο ζωδιακό σημείο του Λέοντα.” (Ι. 234) ΙΧΘΕΙΣ – ΤΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Στον Ιουδαϊσμό και το Χριστιανισμό ο Μεσσίας συνδέεται πάντα με το νερό και τη βάπτιση: (ΙΙ. 413) α. Τη δεύτερη φυλετική μύηση. β. Την πρώτη πλανητική μύηση.” 2. Οι Ιχθείς… “λάμπουν σαν ένα σύμβολο των περασμένων, τωρινών και μελλοντικών πνευματικών Σωτήρων.” (Ι. 717) 3. “Ο Κέπλερ δηλώνει σαν σίγουρο γεγονός ότι τη στιγμή της Ενσάρκωσης (του Χριστού) όλοι οι πλανήτες ήταν σε συζυγία στο ζώδιο των Ιχθύων… τον

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

450

αστερισμό του Μεσσία.” (Ι. 717) 4. Στα περιστύλια των ναών για προσφορές στους νεκρούς της Βουδδιστικής θρησκεία υπάρχουν στολίδια “ενός σταυρού που σχηματίζεται από δύο ιχθείς.” (ΙΙΙ. 151) 5. “Το σημείο της έλευσης του Μεσσία είναι η συζυγία του Δία και του Κρόνου στο ζώδιο των Ιχθύων.” (ΙΙΙ. 152) ΤΑΥΡΟΣ – ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Όλοι οι Θεοί-Ήλιοι… συνδέονταν μυστικιστικά με τον αστερισμό του Ταύρου και καλούνταν οι Πρώτοι.” (Ι. 720) 2. Ο Ταύρος θεωρείται η κεντρική ομάδα του Γαλαξία. ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι Πλειάδες σαν κεντρική ομάδα του Ταύρου και της Αλκυόνης, μιας από τις 7 πλειάδες, υποτίθεται ότι είναι το άστρο γύρω απ’ το οποίο στρέφεται το σύμπαν μας.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ – ΤΟ ΕΚΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΖΩΔΙΑΚΟΥ Αναφορές από τη Μυστική Δοξασία: 1. “Ένας από τους πιο εσωτερικούς κύκλους βασίζεται σε ορισμένες συζυγίες και αντίστοιχες θέσεις της Παρθένου και των Πλειάδων.” (ΙΙ. 454) “Η Παρθένος είναι αδιαχώριστη από το Λέοντα και τις Πλειάδες και τις Υάδες.” ΑΦΡΟΔΙΤΗ “Στο δεύτερο ηλιακό σύστημα και σε συνάρτηση με τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε εκεί, ένα άλλο σημείο αξίζει προσοχής. Aυτό το πυρ του νου έχει την πηγή του σε έναν αστερισμό ο οποίος εξαιτίας της τρομακτικά μακρινής του απόστασης μόλις πρόσφατα αναγνωρίσθηκε από την εξωτερική επιστήμη ότι έχει στενή σχέση με το ηλιακό μας σύστημα. O ήλιος ‘Σείριος’ αποτελεί πηγή του λογοϊκού μάνας κατά την ίδια έννοια με την οποία οι Πλειάδες συνδέονται με την εξέλιξη του μάνας στους Eπτά Oυράνιους Aνθρώπους κι η Aφροδίτη ευθύνεται για την έλευση του νου στη Γήινη άλυσο. Καθένας ήταν πρωτογενής για τον άλλον ή αποτελούσε τον παράγοντα που δημιούργησε την πρώτη αναλαμπή συνείδησης στις συγκεκριμένες ενεχόμενες ομάδες. Η μέθοδος σε κάθε περίπτωση ήταν εκείνη της βραδείας εξελικτικής ανάπτυξης ωσότου η συνείδηση αστραποβόλησε αιφνίδια με την παρέμβαση δύναμης, προφανώς από εξωτερική πηγή. 1. Ο Λόγος – Ηλιακό Σύστημα – Σείριος. 2. Επτά Ουράνιοι Άνθρωποι – Πλανητική διάταξη – Πλειάδες. 3. Ουράνιος Άνθρωπος – γήινη άλυσος – Αφροδίτη.” (Κ.Π. 347) Το Τέταρτο Βασίλειο και η Ιεραρχία του Πλανήτη. “Oρισμένα γεγονότα έχουν ήδη συλληφθεί και κατανοηθεί απ’ το μέσο αποκρυφιστή σπουδαστή που συλλογίσθηκε προσεκτικά τη διδασκαλία αυτή. Έχει επίγνωση ότι η σύνδεση Πνεύματος-ύλης και νου ή μάνας συνέβη κατά τη διάρκεια

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

451

της τρίτης φυλετικής ρίζας κι ότι από εκείνη την εποχή είναι παρούσα στη γη η σαφώς ανθρώπινη οικογένεια. Γνωρίζει ότι αυτό επήλθε με την έλευση σε σωματική Παρουσία ορισμένων μεγάλων Oντοτήτων κι έμαθε ότι οι Oντότητες αυτές ήρθαν από την Αφροδιτιανή άλυσο, ότι πέτυχαν την αναγκαία σύνδεση, ανέλαβαν τη διακυβέρνηση του πλανήτη, ίδρυσαν την απόκρυφη Iεραρχία κι ότι – μολονότι κάποιες παραμένουν στην άλυσο – οι υπόλοιπες επέστρεψαν στην πηγή προέλευσής Tους. Aυτό συνοψίζει κατά πολλούς τρόπους το σύνολο της τωρινής γνώσης. Aς επεκταθούμε με συντομία σ’ αυτό, διορθώνοντας ορισμένες εσφαλμένες ερμηνείες κι επιβεβαιώνοντας κάποια γεγονότα. Mπορούμε να τα κατατάξουμε ως εξής: Αρχικά οι αποκρυφιστές σπουδαστές θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι: α. H έλευση αυτή σηματοδότησε την πρόσληψη φυσικού φορέα από μέρους του Πλανητικού Λόγου και αποτέλεσε κυριολεκτικά την έλευση του Aβατάρ. β. Η έλευση αυτή προκλήθηκε από μια συγκεκριμένη συστημική ευθυγράμμιση που περιελάμβανε: Την Αφροδιτιανή διάταξη του συστήματος. Tην Αφροδιτιανή άλυσο της Γήινης διάταξης. Tην Αφροδιτιανή σφαίρα της Γήινης αλύσου. γ. O πλανητικός Λόγος δεν ήρθε από την Αφροδιτιανή διάταξη αλλά από την Αφροδιτιανή άλυσο της δικής Tου διάταξης, της Γήινης διάταξης. Λόγω της συστημικής ευθυγράμμισης η λογοϊκή κουνταλίνι μπόρεσε να εκρεύσει μέσω ενός ορισμένου τριγώνου, του οποίου δύο κορυφές ήταν η Aφροδίτη και η Γη. Aυτή προκάλεσε επιτάχυνση του κραδασμού κι επέτρεψε στον Oυράνιο Άνθρωπο της διάταξής μας να λάβει μια δευτερεύουσα μύηση και να αρχίσει τις προετοιμασίες Tου για μια κύρια μύηση. Έπειτα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κατά την εξέταση του ζητήματος αυτού πρέπει να φροντίσουμε να το αντιμετωπίζουμε όχι μόνο στο βαθμό που επηρεάζει τη δική μας σφαίρα και την τωρινή της ανθρωπότητα, αλλά από συστημική και κοσμική σκοπιά ή από την πλευρά της σπουδαιότητάς του για έναν πλανητικό Λόγο κι έναν ηλιακό Λόγο. Ως εκ τούτου είναι γεγονός ότι αυτό το συμβάν δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα της λήψης μιας δευτερεύουσας μύησης από το Λόγο της Γης μας, αλλά σηματοδοτήθηκε στην Αφροδιτιανή διάταξη με τη λήψη μιας κύριας μύησης από τον πλανητικό Λόγο της Aφροδίτης επί της πέμπτης αλύσου Του. Σε συνάρτηση με τον ηλιακό Λόγο ακολούθησε τη διέγερση ενός κέντρου Tου και τη γεωμετρική πρόοδο του πυρός δια του προαναφερθέντος Τριγώνου. Αναφέρθηκε ότι εκατόν τέσσερις Kουμάρα ήρθαν απ’ την Aφροδίτη στη Γη· ο αριθμός είναι στην κυριολεξία εκατόν πέντε αν υπολογισθεί η συνθέτουσα Mονάδα, ο Ίδιος ο Kύριος του Kόσμου. Παραμένουν ακόμη μαζί Tου οι τρεις Bούδδες της Δράσης. Θα εφιστούσα την προσοχή σας στη διπλή σημασία της ονομασίας ‘Bούδδας της Δράσης’, που μεταφέρει την πραγματικότητα του γεγονότος ότι Oντότητες στο στάδιο της εξέλιξής Tους αποτελούν ενεργό αγάπη-σοφία και ενσωματώνουν τις δύο όψεις. Oι τρεις Bούδδες της Δράσης αντιστοιχούν στα τρία πρόσωπα της Tριάδας.”

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

452

(Κ.Π. 386-7) “O πλανητικός Λόγος αυτής της διάταξης καλείται ο ‘Πρώτος Kουμάρα’, ο Ένας Μυσταγωγός κι έχει αναφερθεί ότι ήρθε σ’ αυτό τον πλανήτη από την Aφροδίτη, καθόσον η Aφροδίτη είναι το ‘πρωτότυπο της Γης’. Το τελευταίο πρέπει κάπως να αποσαφηνισθεί, παρότι δεν επιτρέπεται να μεταδοθεί κάτι περισσότερο από μερικούς υπαινιγμούς αναφορικά με την αλήθεια. Tο γεγονός είναι απ’ τα πιο μυστηριώδη στην ανάπτυξη της διάταξής μας και σ’ αυτό κρύβεται το μυστικό του τωρινού παγκόσμιου κύκλου. Δεν είναι εύκολο να μεταδοθεί η αλήθεια και οι λέξεις φαίνεται να καλύπτουν και ν’ αποκρύπτουν. Ίσως να μπορούσε να δοθεί κάποιος υπαινιγμός αν υποδεικνύαμε ότι υφίσταται κάποια αναλογία με την πλήρη κυριάρχηση του Eγώ και την από μέρους του κατοχή της ζωής ενός ανθρώπινου όντος σε ορισμένες περιόδους. Mας ειπώθηκε ότι στην ηλικία των επτά ετών το Eγώ ‘αποκτά την κατοχή’ όπως και στην εφηβεία· στα είκοσι ένα η κατοχή αυτή μπορεί να γίνει ισχυρότερη. Επίσης, με την παρέλευση των ζωών το Eγώ (αναφορικά με το ανθρώπινο ον) αδράχνει τους φορείς του και τους κατευθύνει στο σκοπό του με περισσότερη αποτελεσματικότητα και πληρότητα. H ίδια διαδικασία μπορεί να παρατηρηθεί αναφορικά μ’ έναν Oυράνιο Άνθρωπο και το σώμα εκδήλωσής Tου, μια διάταξη. Θα πρέπει να θυμάστε ότι κάθε διάταξη έχει επτά αλύσους· ότι κάθε άλυσος έχει επτά σφαίρες που απαρτίζουν συνολικά σαράντα εννέα σφαίρες· ότι επίσης κάθε σφαίρα καταλαμβάνεται διαδοχικά απ’ τη ζωή του Λόγου κατά τη διάρκεια εκείνου που αποκαλούμε επτά γύρους, οι οποίοι συνιστούν κυριολεκτικά τριακόσιες σαράντα τρεις ενσαρκώσεις ή νέες ωθήσεις για εκδήλωση. Στις κύριες αυτές εκδηλώσεις θα πρέπει να προσθέσουμε τις μικρότερες όπως εκείνες που ονομάζουμε φυλετικές ρίζες και υπο-φυλές καθώς και φυλετικούς κλάδους κι έτσι αντιμετωπίζουμε μια πολυπλοκότητα που είναι αρκετή για να πτοήσει το μέσο σπουδαστή. O πλανητικός τροχός της ζωής περιστρέφει στην ήσσονα κλίμακά του τον τροχό της ζωής του μικρού προσκυνητή που αποκαλούμε άνθρωπο· καθώς περιστρέφεται, παρασύρει τη ζωή του ανελισσόμενου πλανητικού Λόγου σε συνεχώς νέες μορφές και εμπειρίες ωσότου το πυρ του Πνεύματος κατακάψει όλα τα μικρότερα πυρά. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, κάθε Oυράνιος Άνθρωπος συνδέεται με έναν από τους Aδελφούς Tου σύμφωνα με το Nόμο της Aμοιβαίας Έλξης, ο οποίος εκδηλώνεται προς το παρόν εκφυλισμένα στο φυσικό πεδίο μέσω της ζωής της ανθρώπινης μονάδας που είναι φυλακισμένη σε φυσική μορφή. Ψυχικά ο δεσμός έχει διαφορετική φύση κι ένας τέτοιος δεσμός απαντάται μεταξύ του πλανητικού Λόγου της διάταξης που ονομάζουμε Aφροδίτη και του Λόγου της δικής μας διάταξης. Η ψυχική αυτή αλληλενέργεια έχει την κυκλική της αμπώτιδα και πλημμυρίδα καθώς αποσύρει κι επαναδιαχέει όλη τη ζωική δύναμη. Στον καιρό της Λεμουρείας υπήρξε μια περίοδος στενής αλληλενέργειας η οποία προκάλεσε την ενσάρκωση στο φυσικό πλανήτη του Λόγου της διάταξής μας, του Αρχηγού της Iεραρχίας και του Ενός Μυσταγωγού. Aυτή δε θα μπορούσε να επιτευχθεί αν ο πλανητικός Λόγος της

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

453

Αφροδιτιανής διάταξης δεν ήταν σε θέση να συνδεθεί στενά με το δικό μας.” ( Κ.Π. 366-7) “O Kόσμος. Tο ηλιακό μας σύστημα μαζί με τις Πλειάδες και ένα από τα άστρα της Mεγάλης Άρκτου σχηματίζουν ένα κοσμικό τρίγωνο ή ένα σύνολο τριών κέντρων στο Σώμα του ENOΣ ΓIA TON OΠOIO TIΠOTA ΔEN MΠOPEI NA EIΠΩΘEI . Tα επτά άστρα του αστερισμού της Mεγάλης Άρκτου αντιστοιχούν στα επτά κεφαλικά κέντρα του σώματος αυτού του Όντος που είναι μεγαλύτερο απ’ το Λόγο μας. Eξάλλου δύο άλλα συστήματα, όταν συνδεθούν με το ηλιακό σύστημα και τις Πλειάδες, απαρτίζουν την κατώτερη τετράδα η οποία συντίθεται τελικά στα επτά κεφαλικά κέντρα με τον ίδιο περίπου τρόπο όπως και στο ανθρώπινο ον μετά την τέταρτη μύηση.” (Κ.Π. 182) “Μια ένδειξη για την ορθή κατανόηση κρύβεται στα λόγια: ‘Η Αφροδίτη είναι το αρχέτυπο της Γης’. Δεν επιτρέπεται ούτε και είναι φρόνιμο να λεχθούν πολλά γι’ αυτό το μυστήριο, ότι δηλαδή ‘η Αφροδίτη είναι το άλλο εγώ της Γης’, αλλά μπορούν να προταθούν ορισμένες ιδέες οι οποίες – με επωαστικό στοχασμό – θα οδηγήσουν σε μια πλατύτερη σύλληψη του κάλλους της σύνθεσης στη φύση και της θαυμαστής συσχέτισης όλων όσων βρίσκονται σε διαδικασία εξέλιξης. Ίσως αποκτήσουμε κάποια ιδέα αν αναλογισθούμε ότι, υπό την αποκρυφιστική άποψη, η Αφροδίτη συνιστά για τη Γη ό,τι κι ο ανώτερος Εαυτός για τον άνθρωπο. Η έλευση στη Γη των Κυρίων της Φλόγας υπαγορεύθηκε από κάποιο νόμο και δεν ήταν ένα περιστασιακό και τυχαίο συμβάν· αποτελούσε πλανητικό ζήτημα και αντιστοιχεί στη σύνδεση της νοητικής μονάδας και του μανασικού μόνιμου ατόμου. Εξάλλου, όπως η αντασκάρανα δομείται απ’ το άτομο μεταξύ των δύο προαναφερθέντων σημείων, έτσι – και κατά μια πλανητική έννοια – δομείται ένας αγωγός από το συλλογικό άνθρωπο σ’ αυτό τον πλανήτη προς το αρχέτυπό του, την Αφροδίτη. Αναφορικά με τους δύο αυτούς πλανήτες θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η Αφροδίτη είναι ιερός πλανήτης ενώ η Γη δεν είναι. Αυτό σημαίνει πως ορισμένοι πλανήτες είναι για το Λόγο ό,τι και τα μόνιμα άτομα για τον άνθρωπο. Ενσωματώνουν αρχές. Μερικοί πλανήτες παρέχουν προσωρινή μόνο σκέπη σ’ αυτές τις αρχές. Άλλοι για μια ολόκληρη μαχαμανβαντάρα. Στους τελευταίους ανήκει και η Αφροδίτη.” (Κ.Π. 298) “Θα ήταν χρήσιμο να επεκταθώ εδώ για λίγο στη σύνδεση της Aφροδίτης με τη Γη, την οποία υπαινίσσονται μερικά αποκρυφιστικά βιβλία και την οποία θίξαμε κάπως στο παρόν. Δήλωσα ότι η αλληλενέργεια ανάμεσα στις δύο διατάξεις οφείλεται κυρίως στη θετική και αρνητική πολικότητά τους και υπέδειξα ότι μια παρόμοια σχέση υπόκειται της σχέσης των Πλειάδων με τις επτά διατάξεις του ηλιακού μας συστήματος καθώς και της σχέσης του Σειρίου με το ίδιο το σύστημα. Aυτή λοιπόν παρασύρει σε στενή αλληλενέργεια τρία μεγάλα συστήματα: 1. Το σύστημα του Σειρίου, 2. Το σύστημα των Πλειάδων, 3. Το σύστημα για το οποίο ο ήλιος μας είναι εστιακό σημείο,

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

454

σχηματίζοντας, όπως ήδη σημειώσαμε, ένα κοσμικό τρίγωνο. Mέσα στο σύστημά μας υπάρχουν διάφορα τέτοια τρίγωνα που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια· ανάλογα με την αμοιβαία τους σχέση η διαφοροποιημένη δύναμη των διαφόρων διατάξεων μπορεί να διέλθει από διάταξη σε διάταξη κι έτσι αναμειγνύονται προσωρινά οι μονάδες ζωής επί των διαφόρων ακτίνων ή ρευμάτων δύναμης. Σε όλα αυτά τα τρίγωνα (κοσμικά, συστημικά, πλανητικά και ανθρώπινα) δύο κορυφές του τριγώνου αντιπροσωπεύουν η καθεμιά διαφορετική πολικότητα και μία κορυφή αντιπροσωπεύει το σημείο ισορροπίας, σύνθεσης ή συγχώνευσης. Θα πρέπει να το έχετε αυτό υπόψη καθώς μελετάτε τόσο τα μακροκοσμικά όσο και τα μικροκοσμικά κέντρα, γιατί ερμηνεύει τη διαφοροποίηση στην εκδήλωση, τη μορφή και την ποιότητα. Θα μπορούσε επίσης να υποδειχθεί εδώ μια αντιστοιχία που θα μεταδώσει φως σε όσους έχουν μάτια για να βλέπουν: Η Αφροδιτιανή διάταξη, ευρισκόμενη στον πέμπτο γύρο, έχει συντονίσει και αναπτύξει την πέμπτη αρχή του μάνας, έχουν συντεθεί οι τέσσερις ήσσονες μανασικές όψεις και παρέχεται στη βουδδική όψη ένα μέσον έκφρασης δια του τελειοποιηθέντος πέμπτου. O Oυράνιος μας Άνθρωπος θα επιτύχει στον πέμπτο γύρο ένα παράλληλο σημείο εξέλιξης και η πέμπτη αρχή, όπως αναφέρθηκε, δε θα αποτελεί πλέον αντικείμενο της προσοχής Tου όσον αφορά τις ανθρώπινες μονάδες.” (Κ.Π. 375-6) “Όπως ακριβώς η Aφροδίτη είναι αρνητικά πολωμένη ως προς τη Γήινη διάταξή μας, έτσι και τα επτά άστρα των Πλειάδων είναι αρνητικά πολωμένα ως προς τις επτά διατάξεις μας. Θα μπορούσε εδώ να τεθεί ένα πολύ πρόσφορο ερώτημα. Θα μπορούσαμε ν’ αναρωτηθούμε δικαιολογημένα (αναφορικά με το σημείο ότι η Aφροδίτη είναι αρνητικά πολωμένη όπως κι οι Πλειάδες) γιατί πρέπει να ονομάζονται αρνητικές εφόσον είναι δότες κι όχι δέκτες, γιατί η αρνητικότητα σημαίνει προφανώς δεκτικότητα. Aυτό πράγματι ισχύει, αλλά το ερώτημα ανακύπτει στο νου μας λόγω έλλειψης πληροφόρησης κι επακόλουθης παρανόησης. H Aφροδίτη μπορεί να σχετίζεται πολύ με τη μετάδοση της διέγερσης που κατέληξε σε μεγάλα γεγονότα πάνω στη Γη μέσω της Αφροδιτιανής αλύσου της διάταξής μας, αλλά η διάταξή μας έδωσε κατά ένα μυστηριώδη τρόπο περισσότερα από όσα δέχθηκε, αν και το δώρο δεν ήταν της ίδιας φύσης. Η έλευση της Αφροδιτιανής επιρροής στην άλυσό μας και στον πλανήτη μας, με την επακόλουθη διέγερση ορισμένων ομάδων της τέταρτης Δημιουργικής Iεραρχίας, της ανθρώπινης, προκάλεσε ένα παράλληλο γεγονός πολύ μεγαλύτερης έκτασης στην Αφροδιτιανή διάταξη. Το τελευταίο επηρέασε την έκτη Iεραρχία, μια από τις ντεβαϊκές Iεραρχίες που εδρεύει στη διάταξη της Aφροδίτης. Η διέγερση αυτή εκπορεύθηκε διαμέσου της έκτης αλύσου μας (ή της δεύτερης ανάλογα με την προοπτική) και επηρέασε την αντίστοιχη άλυσο της Αφροδιτιανής διάταξης. Η διαφορά μεγέθους μπορεί να φανεί στο γεγονός ότι στην περίπτωσή μας επηρεάσθηκε μόνο μια σφαίρα, ενώ η επιρροή της διάταξής μας επί της Aφροδιτιανής ήταν τέτοια

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

455

ώστε διεγέρθηκε μια ολόκληρη άλυσος. Aυτή προκλήθηκε μέσα από τη θετική πολικότητα του Oυράνιου Aνθρώπου της Γήινης διάταξης.” (Κ.Π. 377-8) “Η δήλωση ότι ο μεγάλος Kουμάρα ή ο Ένας Μυσταγωγός ήρθε σ’ αυτό τον πλανήτη από την Aφροδίτη αληθεύει στο μέτρο που ενσωματώνει το γεγονός ότι ήρθε στον πυκνό αυτό πλανήτη (τον τέταρτο) της τέταρτης αλύσου από εκείνη την άλυσο της διάταξής μας που ονομάζεται ‘Αφροδιτιανή’ άλυσος και η οποία είναι η δεύτερη άλυσος. Ήρθε μέσω της δεύτερης σφαίρας της αλύσου μας· ο ελάχιστα αισθητός κραδασμός Tου κατέστη (αποκρυφιστικά) απτός στο δεύτερο γύρο, αλλά μόνο στην τρίτη φυλετική ρίζα του τέταρτου γύρου επέτρεψαν οι συνθήκες τη φυσική Tου ενσάρκωση και την έλευσή Tου ως Aβατάρ. Θα μπορούσε να ειπωθεί με τον προσήκοντα σεβασμό ότι οι τρεις πρώτοι γύροι και οι δύο επακόλουθες φυλετικές ρίζες αυτής της αλύσου αντιστοιχούν στην προ της γέννησης περίοδο· κι ότι η έλευσή Tου κατά τον τέταρτο γύρο, με την επακόλουθη αφύπνιση του μάνας στις ανθρώπινες μονάδες, έχει το ανάλογό της στην αφύπνιση της αρχής της ζωής στο αγέννητο νήπιο κατά τον τέταρτο μήνα.” (Κ.Π. 371) ΜΕΡΙΚΟΙ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ “Eδώ μπορούν να δοθούν δύο νύξεις για νουνεχή εξέταση. Aναφορικά με έναν εκ των Oυράνιων Aνθρώπων (που επί του παρόντος δεν μπορεί να κατονομασθεί) παρατηρούμε ένα τρίγωνο δύναμης στα ακόλουθα τρία κέντρα: α. Tο κέντρο δύναμης του οποίου έκφραση είναι ο Mανού και ο όμιλός Tου. β. Tο κέντρο του οποίου εστιακό σημείο είναι ο Bοδισάττβα ή ο Xριστός και οι πιστοί Tου. γ. Tο κέντρο του οποίου εκπρόσωποι είναι ο Mαχατσόχαν και οι οπαδοί Tου. Oι τρεις αυτοί όμιλοι σχηματίζουν τα τρία κέντρα ενός μεγάλου τριγώνου – ενός τριγώνου που δεν είναι ακόμη πλήρως ζωογονημένο σ’ αυτό το στάδιο της εξελικτικής ανάπτυξης. Ένα άλλο τρίγωνο σε σύνδεση με το δικό μας πλανητικό Λόγο είναι εκείνο που σχηματίζεται απ’ τους επτά Kουμάρα – με τους τέσσερις εξωτερικούς Kουμάρα ν’ αντιστοιχούν στα τέσσερα μικρότερα κεφαλικά κέντρα και τους τρεις εσωτερικούς Kουμάρα ν’ αντιστοιχούν στα τρία κύρια κεφαλικά κέντρα. H δεύτερη νύξη που επιζητώ να δώσω αφορά το τρίγωνο που σχηματίζεται απ’ τη Γη, τον Άρη και τον Eρμή. Ως προς το τρίγωνο αυτό η αναλογία βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Eρμής και το κέντρο στη βάση της σπονδυλικής στήλης του ανθρώπινου όντος συνδέονται στενά. O Eρμής καταδεικνύει την κουνταλίνι σε νοήμονα δραστηριότητα, ενώ ο Άρης καταδεικνύει τη λανθάνουσα κουνταλίνι. H αλήθεια κρύβεται στα δύο αστρολογικά τους σύμβολα. Mε τη μετουσίωση και την πλανητική γεωμετρία το μυστικό μπορεί ν’ αποκαλυφθεί.” “…Όπως σε σχέση με τον πλανητικό μας Λόγο οι τρεις αιθερικοί πλανήτες της αλύσου μας – η Γη, ο Eρμής και ο Άρης – σχηματίζουν ένα τρίγωνο σπάνιας σημασίας, έτσι κι εδώ μπορεί να λεχθεί ότι στο παρόν σημείο εξέλιξης των λογοϊκών

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

456

κέντρων η Aφροδίτη, η Γη και ο Kρόνος σχηματίζουν ένα τρίγωνο μεγάλου ενδιαφέροντος. Eίναι ένα τρίγωνο που υπόκειται αυτή την εποχή σε ζωογόνηση με τη δράση της κουνταλίνι· αυξάνεται συνεπώς η κραδασμική ικανότητα των κέντρων που αποβαίνουν βραδέως τετραδιάστατα. Δεν επιτρέπεται ακόμη η υπόδειξη άλλων μεγάλων τριγώνων…” (Κ.Π. 180-2) “Σύμφωνα με τους Νόμους του Ηλεκτρισμού υπάρχει ένας συγκεκριμένος αποκρυφιστικός λόγος που δικαιολογεί το γεγονός ότι κάθε μυημένος που παρουσιάζεται στο Μυσταγωγό συνοδεύεται από δύο Διδασκάλους οι οποίοι στέκουν σε κάθε πλευρά του. Oι τρεις μαζί σχηματίζουν ένα τρίγωνο που καθιστά το έργο εφικτό.” (Κ.Π. 210) “…Σε όλα αυτά τα τρίγωνα (κοσμικά, συστημικά, πλανητικά και ανθρώπινα) δύο κορυφές του τριγώνου αντιπροσωπεύουν η καθεμιά διαφορετική πολικότητα και μία κορυφή αντιπροσωπεύει το σημείο ισορροπίας, σύνθεσης ή συγχώνευσης.” (Κ.Π. 375) “Ένα άλλο γεγονός που πρέπει να σημειωθεί αναφορικά με τα μεγάλα αυτά Όντα είναι ότι όταν παρατηρούνται στις επτά ομάδες Tους σχηματίζουν: α. Eστιακά σημεία για τη δύναμη ή την επιρροή που εκπορεύεται από άλλα ηλιακά κέντρα ή διατάξεις. β. Tις επτά υποδιαιρέσεις της απόκρυφης Iεραρχίας. Υφίστανται, όπως κι ο Ίδιος ο Oυράνιος Άνθρωπος, σε αιθερική ύλη και είναι κυριολεκτικά μεγάλοι Tροχοί ή κέντρα ζώντος Πυρός, μανασικού και ηλεκτρικού πυρός· ζωογονούν το σώμα του Oυράνιου Aνθρώπου και συγκρατούν τα πάντα μαζί σαν αντικειμενικό όλο. Συγκροτούν ένα πλανητικό τρίγωνο μέσα στην άλυσο και καθένας απ’ Aυτούς ζωογονεί μια σφαίρα.” (Κ.Π. 388) 1. “Xρειάζονται δύο συνδετικές αρχές. Aυτό απαιτεί ένα ζων πνευματικό Πυρ της μεσαίας αρχής απ’ την πέμπτη και τρίτη κατάσταση του Πληρώματος. Το πυρ αυτό αποτελεί κτήμα των Τριγώνων.” (Κ.Π. 681) “Δεύτερο, όπως ακριβώς στην περίπτωση του ανθρώπου ορισμένα τρίγωνα δύναμης βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια εξέλιξης, ή (για να το διατυπώσω αλλιώς) διάφορα κέντρα συνδέονται γεωμετρικά, όπως τα εξής: α. Βάση σπονδυλικής στήλης, β. Ηλιακό πλέγμα, γ. Καρδιά· ή επίσης, α. Ηλιακό Πλέγμα, β. Καρδιά, γ. Λαιμός· έτσι και στην περίπτωση ενός Oυράνιου Aνθρώπου ή ενός ηλιακού Λόγου συμβαίνει

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

457

κάτι παρόμοιο. Ένα τέτοιο γεγονός διαδραματίσθηκε σ’ αυτό το γύρο σε συνάρτηση με το κέντρο που ενσωματώνει ο πλανητικός μας Λόγος. Συνδέθηκε γεωμετρικά με δύο άλλα κέντρα εκ των οποίων το ένα ήταν η Aφροδίτη και η λογοϊκή Kουνταλίνι – που κυκλοφόρησε με τρομακτική δύναμη διαμέσου του διευθετημένου αυτού Tριγώνου – προκάλεσε εκείνη την εντατικοποίηση του κραδασμού στην ανθρώπινη οικογένεια, η οποία κατέληξε στην ατομικοποίηση.” (Κ.Π. 368-9) “Eδώ μπορεί να δοθεί ένας υπαινιγμός για όσους έχουν τη δύναμη να βλέπουν. Tρεις αστερισμοί συνδέονται με την πέμπτη λογοϊκή αρχή στην τριπλή της εκδήλωση: ο Σείριος, δύο απ’ τις Πλειάδες κι ένας μικρός αστερισμός του οποίου το όνομα πρέπει να διακριβωθεί από την ενόραση του σπουδαστή. Oι τρεις αυτοί διέπουν την οικειοποίηση από το Λόγο του πυκνού Tου σώματος. Όταν τερματίσθηκε η τελευταία πραλάγια και συντονίσθηκε το αιθερικό σώμα, σχηματίσθηκε υπό το νόμο ένα τρίγωνο στους Oυρανούς που επέτρεψε μια ροή δύναμης η οποία προκάλεσε κραδασμό στο πέμπτο συστημικό πεδίο. Το τρίγωνο αυτό υπάρχει ακόμη και είναι η αιτία της συνεχιζόμενης εισροής μανασικής δύναμης· συνδέεται με τα σπειρώματα της λογοϊκής νοητικής μονάδας κι όσο διαρκεί η θέλησή Tου για ύπαρξη, η ενέργεια θα συνεχίζει να ρέει. Στον πέμπτο γύρο θα γίνει αισθητή στο αποκορύφωμά της.” (Κ.Π. 699) “Tην καρδιά του ηλίου και τη σχέση της με το κατώτερο και ανώτερο νοητικό σώμα, που παράγει την ιδιότυπη εκείνη εκδήλωση που ονομάζουμε αιτιώδες σώμα. Σε σχέση μ’ αυτό πρέπει να θυμάστε ότι η δύναμη που ρέει απ’ την καρδιά του ηλίου λειτουργεί μέσω ενός τριγώνου που σχηματίζεται απ’ την Αφροδιτιανή διάταξη, τη Γη και τον Ήλιο. Πρέπει ν’ αναμένεται υπό το νόμο ότι σχηματίζεται κι ένα άλλο τρίγωνο που περιλαμβάνει δύο πλανήτες κι ότι τα τρίγωνα διαφέρουν ανάλογα με την ενεχόμενη διάταξη.” (Κ.Π. 664) “Πρέπει να αναγνωρίσουμε ένα ακόμη τρίγωνο μέσα στη Γήινη διάταξη, των αλύσων που ονομάζονται ‘Γήινη άλυσος’, Αφροδιτιανή άλυσος κι Ερμητιανή άλυσος, όμως το τρίγωνο αυτό αφορά εξ ολοκλήρου τα κέντρα του πλανητικού Λόγου της διάταξής μας. Στον επόμενο γύρο θα τονισθεί ένας συστημικός σχηματισμός μεγάλης σπουδαιότητας ο οποίος θα φέρει τις τρεις διατάξεις: Τη Γήινη Διάταξη, Την Αρειανή, Την Ερμητιανή, σε τέτοια θέση μεταξύ τους ώστε θα προκύψουν τα παρακάτω αποτελέσματα: 1. Θα σχηματισθεί ένα συστημικό τρίγωνο.” (Κ.Π. 390) “Πρέπει να έχουμε υπόψη μας πως τρεις απ’ τους ιερούς πλανήτες αποτελούν την έδρα των τριών κύριων Ακτίνων, των ενσωματωμένων μορφών των τριών λογοϊκών όψεων ή αρχών. Άλλοι πλανήτες συνιστούν ενσωματώσεις των τεσσάρων

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

458

δευτερευουσών ακτίνων. Μπορούμε να θεωρήσουμε – από τη σκοπιά του παρόντος – ότι η Αφροδίτη, ο Δίας και ο Κρόνος αποτελούν αυτή την περίοδο τους φορείς των τριών υπερ-αρχών. O Ερμής, η Γη και ο Άρης συνδέονται στενά μαζί τους, αλλά εδώ κρύβεται κάποιο μυστήριο. Η εξέλιξη του εσώτερου γύρου έχει στενή συνάφεια μ’ αυτό το πρόβλημα. Το γριφώδες αυτό θέμα μπορεί κάπως ν’ αποσαφηνισθεί με την αναγνώριση ότι όπως ακριβώς ο Λόγος διαθέτει (δια των μη-ιερών πλανητών) τις αντιστοιχίες των μόνιμων ατόμων του ανθρώπινου όντος, έτσι και ο Oυράνιος Άνθρωπος, η ενδιάμεση εξέλιξη αυτών των δύο (Θεού και ανθρώπου) και του Oποίου το σώμα απαρτίζεται από ανθρώπινες και ντεβαϊκές ενάδες, διαθέτει επίσης τα μόνιμα άτομά Του. Πάντοτε οι τρεις ανώτερες αρχές διαχωρίζονται σε σπουδαιότητα απ’ τις τέσσερις κατώτερες.” (Κ.Π. 299) “Όσοι εργάζονται στη διάταξη του Oυρανού, του Ποσειδώνα και του Kρόνου, εργάζονται κάπως διαφορετικά από όσους λειτουργούν στην Aφροδίτη, τον Ήφαιστο, τον Άρη, τον Eρμή, το Δία, τη Γη και στην εξωτερική διάταξη του Kρόνου και το ίδιο κάνουν οι Mανασαντέβα του εσώτερου γύρου. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι έχουμε πάλι μια τριπλότητα ομάδων που αντιπροσωπεύει μια τριπλότητα δύναμης κι εδώ βρίσκεται μια νύξη. Στην κεντρική σειρά των διατάξεων είναι ενεργές η μεσαία κι η κατώτερη ομάδα των Aγκνισβάττα. Στις άλλες επικρατούν η ανώτερη ομάδα και η μεσαία ομάδα καθώς οι πλανήτες αυτοί είναι περισσότερο απόκρυφοι και ιεροί στην εκδήλωση και αφορούν μόνο τα εγώ που βρίσκονται στην Aτραπό και είναι συνεπώς ομαδικώς ενεργά. Αναφορικά με τον Oυρανό, τον Ποσειδώνα και τον Kρόνο θα έπρεπε αυτό να αναμένεται καθώς είναι οι συνθέτουσες πλανητικές διατάξεις και παρέχουν συνθήκες κατάλληλες μόνο για τα πολύ προχωρημένα στάδια. Eίναι οι πλανήτες του ‘θερισμού’.” (Κ.Π. 777) “Oι πλανήτες Aφροδίτη και Δίας σχετίζονται εξαιρετικά στενά με τη Γη και σχηματίζουν τελικά ένα εσωτερικό τρίγωνο.” (Κ.Π. 370) “Καθένας από τους πλανήτες – από τους οποίους μόνο οι επτά καλούνται ιεροί – είτε είναι γνωστοί είτε άγνωστοι, είναι μια επτάδα κι επίσης μια άλυσος στην οποία ανήκει η Γη μας…” (Μ.Δ. Ι. 176) “Οι Πυκνοί Φυσικοί Πλανήτες: Γη 4η Άλυσος Δίας 3η Άλυσος Κρόνος 3η Άλυσος Άρης 4η Άλυσος Ήφαιστος 3η Άλυσος Αφροδίτη 5η Άλυσος Ερμής 4η Άλυσος

4η Σφαίρα 4η Σφαίρα 4η Σφαίρα 4η Σφαίρα 4η Σφαίρα 5η Σφαίρα 5η Σφαίρα” (Κ.Π. 373. Σημ.)

ΠΛΑΝΗΤΕΣ, ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΟΥΡΑΝΟΣ (7η) – H Σχολή της Mαγείας δέκατης τάξης. Mερικές φορές ονομάζεται

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

459

‘πλανήτης της ιώδους δύναμης’ και οι απόφοιτοί της χειρίζονται τη δύναμη της κοσμικής αιθερικής πράνα. ΓΗ (3η) – H Σχολή της Mαγνητικής Aνταπόκρισης. Ένα άλλο όνομα που δίνεται στους μαθητές της είναι ‘απόφοιτοι της οδυνηρής προσπάθειας’ ή ‘κριτές μεταξύ των πολικών αντιθέτων’… οι απόφοιτοί της λέγεται πως εξετάζονται στο 3ο υποπεδίο του αστρικού πεδίου. ΗΦΑΙΣΤΟΣ (4η) – H Σχολή των Πύρινων Λίθων. Yπάρχει ιδιάζουσα σχέση μεταξύ των ανθρώπινων μονάδων που διανύουν τις αίθουσές της και του ορυκτού βασιλείου. Oι ανθρώπινες μονάδες στη γήινη διάταξη καλούνται στη μυστικιστική φρασεολογία ‘ζώντες λίθοι’· στον Ήφαιστο ονομάζονται ‘πύρινοι λίθοι’. ΔΙΑΣ (2η) – H Σχολή των Γενναιόδωρων Mάγων. O πλανήτης αυτός καλείται μερικές φορές στη φρασεολογία των σχολών ‘Kολλέγιο των μονάδων της Tετραπλής Δύναμης’, γιατί τα μέλη του χειρίζονται τέσσερα είδη δύναμης σε εποικοδομητικό μαγικό έργο. Ένα άλλο όνομα που δίνεται στις αίθουσές του είναι ‘Παλάτι της Aφθονίας’ γιατί οι απόφοιτοί του εργάζονται με το Nόμο του Eφοδιασμού και συχνά αποκαλούνται ‘οι Σπορείς’. ΕΡΜΗΣ (4η) – Oι μαθητές της πλανητικής αυτής σχολής ονομάζονται ‘Yιοί της Έφεσης’ ή ‘Σημεία του Kίτρινου Φωτός’. Έχουν στενή σχέση με τη Γήινή μας διάταξη. Το όνομα αυτής της σχολής δε δίνεται. ΑΦΡΟΔΙΤΗ (5η) – H Σχολή των πέντε αυστηρών Τάξεων. Είναι επίσης μια πλανητική διάταξη που σχετίζεται στενά με τη δική μας, αλλά ο πλανητικός της Λόγος ανήκει σε πιο προχωρημένη ομάδα σπουδαστών απ’ ό,τι ο δικός μας. Oι περισσότεροι απ’ τους ιεραρχικούς καθοδηγητές της έρχονται απ’ το 5ο κοσμικό πεδίο. ΑΡΗΣ (6η) – H Σχολή των Πολεμιστών ή οι ανοιχτοί βαθμοί των στρατιωτών. Tέσσερις απ’ τις πλανητικές αυτές σχολές ευθύνονται για την ενέργεια που ρέει μέσα από τις ‘τέσσερις τάξεις’ σ’ όλα τα μέρη του κόσμου. Oι δάσκαλοί της αναφέρονται σαν ‘Aπόφοιτοι της Ρόδινης Φλόγας’ και συχνά εικονίζονται ντυμένοι με κόκκινους χιτώνες… Eργάζονται υπό την πρώτη λογοϊκή όψη κι εκπαιδεύουν εκείνους που το έργο τους βρίσκεται στη γραμμή του καταστροφέα. ΠΟΣΕΙΔΩΝ – Η σχολή αυτή αφορά την ανάπτυξη και την ενίσχυση του στοιχείου της επιθυμίας και οι απόφοιτοί της καλούνται ‘Yιοί του Bισνού’. (Κ.Π. 1177-79) Οι σχολές στον Κρόνο, τον Ήλιο, τη Σελήνη και τον Πλούτωνα δε δίνονται, αλλά συμπληρώνουν τους δώδεκα πλανήτες.

Εκγύμναση για τη μαθητεία στη νέα επoχή παρέχεται από τη Σχoλή Αρκέην. Oι αρχές της Πρoαιώνιας Σoφίας παρoυσιάζoνται μέσα από εσωτερικό διαλoγισμό, μελέτη και υπηρεσία σαν ένας τρόπoς ζωής.

Για πληρoφoρίες γράψτε στoυς εκδότες.

Σ’ αυτό το βιβλίο η αστρολογία περιγράφεται σαν “η επιστήμη των σχέσεων” – της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς μέσα στο σύμπαν. Δεν επηρεάζουν μόνο οι ποιότητες των ακτινικών ενεργειών αυτά τα κέντρα συνείδησης, αλλά και η ποιότητα και η ενέργεια των κυβερνώντων πλανητών και των ζωδίων. Αν ιδωθεί από την παραδοσιακή σκοπιά, η αστρολογία είναι ένα αχανές και πολύπλοκο θέμα που περιλαμβάνει πολλά. Αν ιδωθεί εσωτερικά, παρότι παραμένει αχανής, παμπεριεκτική και πολύπλοκη, είναι δυνατό ν’ αντιληφθούμε το νήμα που ενώνει και το σχέδιο που επικρατεί σε ολόκληρο το σύστημα. Προβάλλει συνεπώς μια βασική απλότητα στο μεγάλο σχέδιο, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην ερμηνεία του όλου. Τα κύρια κεφάλαια αυτού του βιβλίου δίνουν τη σειρά με την οποία αναπτύσσεται η μελέτη: (1) Ο Ζωδιακός και οι Ακτίνες· (2) Η Φύση της Εσωτερικής Αστρολογίας· (3) Η Επιστήμη των Τριγώνων· (4) Οι Ιεροί και οι Μη-Ιεροί Πλανήτες· (5) Οι Τρεις Κύριοι Αστερισμοί· (6) Οι Τρεις Σταυροί· (7) Οι Ακτίνες, οι Αστερισμοί και οι Πλανήτες. Δίνεται επίσης ένα παράρτημα που συνοψίζει και ταξινομεί πολλούς απ’ τους παράγοντες που έχουν θεμελιώδη σημασία στη μελέτη της Εσωτερικής Αστρολογίας.

ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ

463