Den Triangel - 1617/1

Door studenten Journalistiek van de

Den Triangel

27 oktober - 7 december 2016 Jaargang 10, nummer 1 www.dentriangel.be

3 Praeses Sofia reageert op heisa studentendoop

het nieuws uit uw buurt

@Dtriangel

8 Lezen moet je motiveren

14

15

Den Antwerpenaar treedt uit de anonimiteit

De redactie test: bistro Natuurkost

Vuiltje aan de lucht Houtkachels, bussen en auto’s vervuilen de Antwerpse lucht

Freya Piryns ijvert voor een toekomst waarin alle bussen rijden op aardgas of op elektriciteit.

Alle Antwerpenaren samen verliezen heel wat gezonde levensjaren door de slechte luchtkwaliteit in de stad. Ook dit jaar heeft Antwerpen weer de Europese norm voor stikstofdioxide overschreden.

Door Charlotte Vossen

On ze luc ht i s ver v u i ld. Dat bl ijk t u i t e e n r ap p or t v a n de V l a a m s e Milieumaatschappij. Antwerpen scoort bi n nen V laanderen het slechtst op stikstof en fijnstof. Hoog tijd om daar verandering in brengen, vindt Freya Piryns, gemeenteraadslid voor Groen: “Antwerpen kan dit probleem nooit alleen oplossen. Ook Vlaanderen moet ijveren voor betere luchtnormen. Onlangs heeft de Vlaamse regering beslist dat het beter zou zijn voor de luchtkwaliteit als

we minder houtkachels laten branden.

Daar ben ik het mee eens. Maar als we echt een gezonde stad willen, moeten we het verkeer uit het centrum houden.”

Dweilen met de kraan open

Om de luchtkwaliteit te verbeteren heeft het Antwerpse stadsbestuur 117 nieuwe maatregelen geïntroduceerd. Zeker voldoende volgens Piryns, maar ze moeten met een korreltje zout genomen worden.

“Wat ik de stad verwijt is dat ze altijd met een dubbele tong spreekt. Ze kondigt een hele reeks nieuwe maatregelen aan, maar in dezelfde adem benadrukt ze ook dat de binnenstad voor auto’s bereikbaar moet blijven. Die twee doelstellingen gaan gewoon niet samen. Dat is dweilen met de kraan open”, betoogt Piryns.

Proper openbaar vervoer

“Je kan een stad hebben die bereikbaar is én tegelijkertijd minder auto’s heeft”,

Freya Piryns Gemeenteraadslid Groen

“De stad spreekt altijd met een dubbele tong” aldus Piryns. “Er zijn al steden waar automobilisten nog maar tot aan de rand kunnen rijden. Dan moeten ze de auto achterlaten en het openbaar vervoer

naar het centrum nemen.” Dat kan natuurlijk alleen als je een snel, veilig en comfortabel openbaar vervoer hebt. De stad Antwerpen en De Lijn zijn dan ook aan het investeren in beter openbaar vervoer. “Dat is zeker niet gemakkelijk met ons beperkte budget”, vertelt Maarten Vanderhenst, kabinetschef Mobiliteit. “Je kan natuurlijk ook alles met de fiets doen in Antwerpen. Er zijn dus wel degelijk genoeg alternatieven voor de auto. Maar ik denk dat je zeker niet mag vergeten dat veel mensen de auto nodig hebben in het dagelijkse leven. Om er bijvoorbeeld mee naar de winkel te gaan of de kinderen af te zetten aan school.”

2

Actua Antwerpse kotstudenten kiezen steeds vaker voor luxe

Edito

Eind september stond nog 30 procent van de Antwerpse koten leeg. Dat het hier vooral om traditionele koten gaat, is geen toeval. De luxe van een studio heeft veel succes in Antwerpen.

Daar zijn we weer! Met een nieuw team gemotiveerde studenten Journalistiek die zes edities lang met veel plezier Den Triangel voor u gaan invullen. En dit jaar vieren we feest op de redactie. Bij de start van het academiejaar werd de tiende jaargang van onze geliefde buurtkrant ingezet. Al bijna tien jaar lang proberen wij iedereen uit de buurt met elkaar te verbinden. Van de bakker om de hoek tot de vrouw van Jos op het einde van de straat.

Voor ons tinnen jubileum gaan we op zoek naar trouwe lezers. Lezers die sinds jaar en dag fan zijn van onze krant, of lezers die sinds de eerste verschijning van Den Triangel op 16 maart 2008 iedere keer opnieuw zitten te wachten tot de krant in de bus valt. Ben jij zo iemand? Stuur dan een mailtje naar redactie@dentriangel.be.

Door Jonas Van himbeeck

Charlotte Vossen Hoofdredactrice

Oktober was een smakelijke maand voor Den Triangel. Een lunch bij Natuurkost en daarna een praline of twee bij Royce’ Chocolate. Ook voor de literatuurfans onder de redacteuren was het een leuke editie. Elise De Rijck stelde begin deze maand het nieuwe ‘RAK Boek’ voor en ook stadsfotograaf en Instagramfenomeen Matthieu Bout lanceerde niet veel later zijn fotoboek ‘#Antwerp’.

Kortom, Den Triangel staat deze maand weer vol met nieuws voor jong en oud. Begin dus maar snel te lezen want voor je het weet ligt de volgende editie alweer aan je deur.

Aan het begin van het academiejaar stonden maar liefst 2600 Antwerpse koten leeg.

Dat zijn vooral de traditionele studentenkamers, want de nieuwbouw- of renovatiekoten zijn bijna allemaal volzet. “Al onze gebouwen in het centrum zitten vol”, aldus Sean Nijsmans van Xior Student Housing.

“Wij merken weinig van de lage bezettingsgraad in Antwerpen. De locaties van onze koten zijn dan ook heel goed, ze liggen centraal of op de rand van de studentenwijk.

Zo hebben we op de Frankrijklei een oud hospitaal volledig omgetoverd tot een complex met meer dan tweehonderd kamers.

Allemaal bewoond!” Xior heeft gebouwen in Antwerpen, Gent, Leuven en Mechelen, en is ook actief bij onze noorderburen. “In Nederland heerst er een enorm tekort aan koten. We werken er zelfs met wachtlijsten. Daar zijn de studenten vooral blij dát ze een kot vinden, het maakt hen niet uit in wat voor een gebouw of kamer ze terecht komen. In Antwerpen zijn de studenten iets kieskeuriger, daar mag het wat luxueuzer zijn.”

Duidelijke trend

Het magische woord is gevallen: luxe. In vergelijking met andere Vlaamse studentensteden is de Antwerpse student daar duidelijk het meest op gesteld. De kamers

die leeg blijven, zijn vaak oudere kamers met minder comfort. Daar kiezen studenten uit de Scheldestad tegenwoordig niet meer snel voor. Xior past zijn huisvesting dan ook aan de wensen van de Antwerpse studenten aan, zegt Nijsmans. “Wij bieden vier soorten kamers aan: basic, basic +, comfort en premium. In tegenstelling tot in Gent of Leuven, hebben de huurders hier slechts de keuze tussen comfort of premium. Dat wil zeggen dat al onze kamers in Antwerpen een eigen douche, toilet en wastafel hebben. De premiums zijn nog iets groter en beschikken over een eigen keukentje.” Ondanks de hogere huurprijs, doen ook deze kamers het goed in Antwerpen.

Bij Gate15, dat zichzelf omschrijft als een infobalie voor studenten, ziet men ook een nieuwe trend. Zij startten samen met de studentenvoorzieningen en de Stad Antwerpen de onlinedatabank Kotweb. be op, om de zoektocht naar geschikte en kwalitatieve huisvesting te vergemakkelijken. Ook daar is het kwalitatieve luik doorslaggevend, zegt Gert Nielandt. “Er is inderdaad een nieuwe tendens. Op Kotweb staan er ook nog een hoop koten te huur en het merendeel daarvan zijn de iets oudere kamers met minder luxe. De studio’s daarentegen hebben meer succes.” Het mag duidelijk zijn dat de Antwerpse studenten minder snel tevreden zijn dan hun collega’s uit pakweg Gent of Leuven. Dat beaamt ook Nijsmans: “Studenten in Antwerpen zijn enorm gesteld op hun privacy, eigen sanitair en een iets luxueuzer kot. En dat merken we enorm.”

Erfpacht maakt macht Door Walewein Hance OCMW Antwerpen is op zoek naar een erfpachter voor verschillende gebouwen in de Lange Gasthuisstraat, waaronder hotel/congrescentrum Elzenveld. Door de gebouwen in erfpacht aan te bieden weet het OCMW dat ze in goede handen zijn. De erfpachter moet zich namelijk aan richtlijnen van monumentenzorg houden en de bestaande functies van het gebouw moeten blijven. Voor de rest mag er naar hartenlust gerenoveerd worden.

Het contract loopt drieëndertig jaar en de nieuwe eigenaar zal maandelijks of jaarlijks een vergoeding moeten betalen aan het OCMW. Alle geïnteresseerden hebben de kans de gebouwen te bezoeken en kunnen tot 15 november een project indienen voor de panden.

Kandidaten die een voorstel indienen voor alle gebouwen, krijgen voorrang.

Wij wensen de toekomstige erfpachter alvast veel succes, want voor zover wij horen, spookt het er!

Colofon

V.U. Mevr. Marleen Verreth vzw ′De Deur Uit′ Meistraat 5 2000 Antwerpen

Hoofdredactrice Charlotte Vossen Redactie Laura De Backer Hanneke Stoffels Elvira Van Duuren Jonas Van himbeeck

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Arnout Cilissen Joran Simoens Walewein Hance Jozefien Wouters Kiara Op de Beeck Vormgeving Jana Van himbeeck

Fotoredactie Joppe Peeters Oplage 4100 stuks

Met de steun van:

Actua

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

3

Sofia-praeses vindt mildere studentendoop noodzakelijk

“Aanpassen aan mentaliteit”

Philippe De Munck: “Niet in het verleden blijven hangen, dat is belangrijk”.

“Beste studenten, zeg nee tegen de doop!” Een column met die titel zorgde de afgelopen weken voor veel ophef rond de studentendoop. Maar een doop hoort bij de studententijd, vinden velen.

Door Jonas Van himbeeck

“Natuurlijk moet de studentendoop behouden worden. Dat is een traditie die al zo lang bestaat en onlosmakelijk met het studentenleven verbonden is.” Aan het

woord is Philippe De Munck, praeses van studentenclub Sofia. Ook hij las de column van Joël De Ceulaer in De Morgen en heeft dezelfde reactie als vele andere studenten. “Mijnheer De Ceulaer is zelf nooit gedoopt en weet dus niet waar hij over schrijft, dat is belachelijk. Nochtans ben ik wél van mening dat de studentendoop moet veranderen.”

Geen toegeving, wel vooruitgang

Waarom moet deze traditie aangepast

“Banken die vooruit willen, moeten meegaan met digitalisering”

Annick Claes: “Mensen kunnen veel online doen, maar interactie blijft belangrijk.”

Dat er bij ING 3500 jobs in gevaar zijn, was voor velen hard nieuws. Gaan andere banken ook zulke maatregelen treffen? Annick Claes, relatiebeheerder voor kmo’s bij KBC, geeft wat duiding.

Door Elvira Van Duuren

Het grote nieuws bij ING is vooral schokkend omdat zij wel goede cijfers kunnen voorleggen. En toch zullen ze de komende jaren grote veranderingen moeten doorvoeren. “Ik kan enkel namens KBC spreken.

Wij zien in elk geval een sterke toename van de digitalisering en automatisering van de maatschappij. Tegenwoordig kunnen mensen veel zelf online doen. Daardoor is er misschien minder nood aan fysieke kantoren, maar de interactie tussen de klant en

zijn bank blijft wel belangrijk”, aldus Annick Claes. ING telt in België alleen al 600 kantoren. “Je kan je afvragen of er vandaag nog wel nood is aan een kantoor onder iedere kerktoren”, verklaart de relatiebeheerder.

“Het is ook belangrijk dat je mee evolueert met het wijzigend gedragspatroon van de klant.”

Herstructureringen voor iedereen

Hoewel het ING-nieuws voor sommigen hard aankwam, is het fenomeen voor banken niets nieuws. “Elke bank die vooruit wil, moet voortdurend alert blijven voor de wijzigingen in de samenleving en durven bijsturen. Net zoals in elke sector, is stilstaan gelijk aan achteruit gaan. Bij KBC zijn we daar al jaren mee bezig. Geen enkele bank kan daar onderuit”, concludeert Claes.

worden, en over wat voor veranderingen gaat het? “We moeten terug naar de origine, naar de echte bedoeling van een studentendoop. Zo’n doop is een initiatie in het studentenleven, een soort overgangsritueel”, verduidelijkt De Munck.

“De bedoeling is om vriendschappen te kweken, niet alleen tussen schachten onderling, maar ook met het praesidium en de anciens. Nieuwe leden moeten zich kunnen inwerken in de club en zich er thuis voelen. Het mag niet meer de bedoeling zijn om schachten af te schrikken.” Een minder harde doop, daar lijkt het op neer te komen. “Daar komt het inderdaad op neer, ja. Als je schachten hard aanpakt tijdens de doop, krijgen ze een hekel aan je. Die zie je daarna dan ook niet meer terug. Daarom is de richtlijn vanaf nu: minder afzien, meer vrienden worden.”

Na de hetze rond de column, lijkt dit op een tegemoetkoming aan de druk van de media. De Sofia-praeses nuanceert.

“We waren sowieso van plan om onze dooprituelen aan te passen. We merken dat studenten tegenwoordig minder geneigd zijn om zich te laten dopen, en zeker een harde doop kan potentiële leden afschrikken. Je ziet dat ze dan sneller afhaken. Hoe dat komt weet ik niet, een andere mentaliteit zeker? Daar moeten we ons aan aanpassen. Niet enkel Sofia, maar ook de andere studentenclubs.

Doe je dat niet, dan blijf je als club ter

plaatse trappelen of ga je zelfs achteruit.

Niet in het verleden blijven hangen, dat is belangrijk.”

Luisteren zult ge!

Die mildere doop valt niet bij iedereen in goede aarde. “Het is niet gemakkelijk om de oude garde duidelijk te maken dat een harde studentendoop niet meer kan.

Zij hebben zelf nog stevig afgezien, en vinden dat het zo hoort. Ik heb er met Philippe De Munck Praeses studentenclub Sofia

“Minder afzien, meer vrienden worden” hen al over gesproken, en hopelijk houden ze zich allemaal wat in.” Voor de studentenclubs is het van groot belang dat ze zich aan het doop- en feestcharter van de stad houden. Als ze de regels overtreden, kunnen er sancties worden opgelegd. Die gaan zelfs tot het intrekken van subsidies. “Voor sommigen zal het moeilijk zijn om zich aan te passen, maar het moet. Luisteren of weg, zo simpel is het.”

4

Buurt

Maatschappelijke behoefte overstijgt pluralistische karakter

Word islamleerkracht op AP “We zijn vertrokken vanuit een zekere maatschappelijke verplichting”, vertelt Geert Marrin, beleidsmedewerker van het departement Onderwijs en Training.

“Vorig jaar werden we opgeschrikt door terreuraanslagen en radicalisering. Als hogeschool verzetten we ons tegen het beeld dat de islam onverzoenbaar is met onze Westerse waarden. We dragen een steentje bij aan een samenleving met wederzijds respect tussen de verschillende culturen”, aldus Marrin. “Daarvoor heb je kwaliteitsvol onderwijs nodig.”

Populaire vacature

Vijftig studenten kozen dit jaar voor het nieuwe onderwijsvak Islamitische Godsdienst.

Geen Engels, wiskunde of geschiedenis. Dit schooljaar kozen vijftig eerstejaarsstudenten voor het nieuwste opleidingsonderdeel van de Artesis Plantijn Hogeschool: Islamitische Godsdienst.

Door Charlotte Vossen

Het vak Islamitische Godsdienst is een van de vierentwintig onderwijsvakken waaruit studenten Secundair Onderwijs van de AP Hogeschool kunnen kiezen.

AP is daarmee de eerste Antwerpse hogeschool die dit onderwijsvak aanbiedt. “We over wogen al langer om Islamitische Godsdienst te introduceren. Vooral omdat het in de hogescholen van Brussel en Mechelen al met succes werd aangeboden”, aldus Eva Maertens, opleidingshoofd van de lerarenopleiding Secundair Onderwijs. AP is een pluralistische hogeschool en dat maakt de keuze om te onderwijzen in levensbeschouwelijke vakken niet vanzelfsprekend.

Uniqlo Meir blaast één kaarsje uit

Maar als je kwaliteitsvol onderwijs wil aanbieden, heb je ook een kwaliteitsvolle lector nodig. Die was in dit geval niet makkelijk te vinden, net omdat er in Antwerpen nog geen lerarenopleiding Islamitische Godsdienst bestond, betuigt Maertens. “Toen we de vacature uitschreven was er veel interesse. Maar je hebt altijd een specifiek profiel voor ogen, liefst iemand die zelf veel ervaring heeft in de job.” Dat laatste maakte het een moeilijke zoektocht. AP heeft nu iemand gevonden met behoorlijk wat ervaring. “Bij het lanceren van een nieuw onderwijsvak komt veel kijken.

Er zijn een aantal eindcompetenties die vastliggen voor de opleiding Secundair Onderwijs en het vak moet dus inhoudelijk binnen de bredere kaders van de opleiding passen. Dan moeten de ECTSfiches worden opgesteld en uiteindelijk

moeten ook de lessen voorbereid worden”, vertelt het opleidingshoofd.

Populairste Facebookpost

Er was weinig tijd om het nieuwe onderwijsvak te promoten dus deed AP beroep op de kracht van sociale media. “We hebben erover bericht via de Facebookpagina en we merkten toen al Geert Marrin Departement Onderwijs en Training

“We vullen een maatschappelijke behoefte in” dat het een van de meest becommentarieerde posts was. Dat toont aan dat we toch wel een maatschappelijke behoefte invullen voor de moslimgemeenschap in en rond Antwerpen”, aldus Marrin. “We denken zelfs dat er studenten zijn die de stap naar het hoger onderwijs gezet hebben omdat deze opleiding nu bestaat”, besluit Maertens. “We gaan er nu alles aan doen om iedereen hier van harte welkom te heten en om zoveel mogelijk studenten over de streep te trekken. Met de verschillende profielen is dat toch wel een hele uitdaging”, sluit Marrin af.

Feest op nieuwe speelplaats In het Sint-Jan Berchmanscollege werd de hele zomervakantie hard gewerkt aan de nieuwe speelplaats voor de lagere school. Er werd onder andere een nieuw speeltuig en afdak voorzien voor de leerlingen en ook het groen werd onder handen genomen. Vorig jaar vierde het college nog haar 125-jarige bestaan.

Door Laura De Backer

De met ballonnen versierde ingang lokte nieuwsgierige klanten.

De Japanse kledingwinkel Uniqlo viert zijn eerste verjaardag in Antwerpen. Begin oktober organiseerde het daarom op de Meir een reeks events. “We willen de Antwerpenaars danken.”

Door Jana Van himbeeck

Op 8 oktober deelde Uniqlo op de Meir verse koffie uit aan zijn klanten, geserveerd door Caffénation. De kledingwinkel trakteerde omdat hij één jaar bestaat in Antwerpen. Drie weken lang kon je genieten van uitzonderlijke promoties en traktaties, zoals een grote verjaardagstaart van bakkerij Dellafaille. “We vonden dit een speciale gelegenheid: de eerste verjaardag van de eerste winkel in België”, vertelt marketing manager Evelien Van Campenhout. “We willen van deze gelegenheid gebruikmaken om de

mensen in Antwerpen te bedanken omdat ze ons zo hartelijk verwelkomd hebben in de stad. Ook onze trouwe klanten zijn we heel dankbaar.”

Lokale partners

Je kon deelnemen aan het Japanse Fukubiki spel en onder andere een jaarabonnement voor de Zoo van Antwerpen winnen. “Onze verjaardag biedt ons de kans samen te werken met lokale partners”, zegt Evelien Van Campenhout. “Zo kunnen we de stad zelf bedanken. We hebben het afgelopen jaar veel positieve reacties gekregen van mensen van alle leeftijden, van alle mogelijke nationaliteiten, van mannen én vrouwen. Het gaat heel goed met Uniqlo.”

Ondertussen kunnen shoppers ook terecht in een tweede winkel in het Wijnegem Shopping Center. Plannen voor nog andere winkels in België zijn er voorlopig niet.

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

“We hebben ook nieuw sanitair voor de kleuters en een nieuwe kleuterklas, waardoor we er nu drie hebben”, vertelt directrice Lieselotte Verfaillie. “In de refter zijn er daarnaast nog twee nieuwe klasjes bij gekomen en een zithoek voor ouders omdat we willen inzetten op ouderparticipatie.” De nieuwe speelplaats en lokalen worden uitbundig gevierd. Er werd een arena afgebakend onder twee tentjes waar verschillende uitdagingen kunnen worden aangegaan.

Leerlingen versus leerkrachten

“Jongens en meisjes, ik had jullie een feestje beloofd en deze namiddag zullen we dan ook een feestje bouwen”, begint directrice Lieselotte Verfaillie haar uitleg aan de leerlingen op de speelplaats. “Jullie hebben per klas een uitdaging gekregen.

Heeft iedereen daar goed op geoefend? Het is de bedoeling dat jullie deze uitdagingen in de arena zullen aangaan tegen de juffen en meesters, en dat we zo zien wie er wint.

De andere kinderen mogen kijken naar de deelnemende leerlingen of leerkrachten en hen toejuichen of vrij spelen op de nieuwe

Het nieuwe speeltuig is een succes. speelplaats. Wie wil kan ook geschminkt worden door enkele juffen. ‘Let the games begin!’”

De uitdagingen, die bestaan uit onder andere touwtrekken, voetballen en jongleren, worden één voor één voltooid en afwisselend gewonnen door leerlingen en leerkrachten. Het zijn uiteindelijk de leerlingen die met drie punten verschil winnen van hun leerkrachten. De namiddag wordt afgesloten met muziek van ‘Papa Mojito’ en een drankje voor de leerlingen en hun ouders.

Buurt

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

5

Vlaamse KICKOFF van nieuw ecosysteem

Studenten ondernemen Peter Wellens van applicatie Chestnote, professor aan de Antwerp Management School Elise Meijer, voorzitter van studentenvereniging SINC Cahim Finizola en Charlotte De Ridder van schoenenwebshop GrandEleganza. Samen gingen ze in gesprek over het nieuwe ecosysteem en hun eigen onderneming.

A-Tower blijft open De Antwerp Tower op de De Keyserlei breit vanaf 4 november een vervolg aan zijn succes van afgelopen zomer.

Discotheek Klub Goud en andere initiatieven blijven open tot januari 2017.

De organisatoren bouwen Bar Gloed nog om tot een knusse winterbar en op de bovenste verdieping zullen ze een restaurant uitbaten.

Ondernemingszin bij studenten

De stad Antwerpen wil meer jonge ondernemers stimuleren.

Met het K ICKOFF Event star tte TAKEOFFANTWERP voor ondernemende studenten. “Iedereen in elke job moet ondernemend zijn”, aldus Vlaamse minister van werk Philippe Muyters.

Door Laura De Backer

TA K E OF FA N T W E R P_ A L L I A NC E i s een project van stad Antwerpen, de Antwerpse hogere onderwijsinstellingen, K AVK A, SINC en VOK A. Het eco-

systeem wil jonge ondernemers helpen door hen ondersteuning en informatie aan te bieden en hen te motiveren om te ondernemen. De ‘KICKOFF experience entrepreneurship’ is het startevent van dit samenwerkingsverband. Jongeren konden er onder meer workshops volgen, advies vragen én naar een panelgesprek luisteren. Dat panelgesprek bestond uit Vlaams minister van Werk Philippe Muyters (NV-A), oprichter van festival Laundry Day Luc Carpentier,

Nieuw schooljaar, zelfde overlast

“Er zijn genoeg instanties die studenten tijdens hun opleiding begeleiden”, zegt Minister Muyters. “Waarom zou je nog wachten tot je studies gedaan zijn om je droom te realiseren?” Één van die instanties is Vlajo, Vlaamse Jonge Ondernemers, een vzw opgericht met de steun van de Vlaamse regering om de ondernemingszin bij studenten te stimuleren. “Wij starten in de kleuterklassen en gaan verder tot de hogeschool en universiteit”, licht coördinator van hoger onderwijs bij Vlajo Kristof Ooms toe.

“We hebben heel wat projecten, zoals bijvoorbeeld onze startacademie ‘word CEO van je eigen idee’, waar studenten zelf de armen uit de mouwen moeten steken en moeten ervaren wat het is om creatieve projecten op te starten.” Dat je zeker niet moet beginnen ondernemen voor het geld bevestigt Laundry Dayoprichter Luc Carpentier. “Of je nu 2000 euro of 20000 euro verdient, geld gaat je niet gelukkig maken.”

Installatiekunst voor geestelijke gezondheid

Bibliotheken stellen app voor BIBIT is een nieuwe app van Antwerpse bibliotheken, specifiek gericht op jongeren van 12 tot 15 jaar. Met het project maken ze een bezoek aan de bibliotheek interactiever en brengen ze digitale media nadrukkelijker in beeld. BIBIT is voorlopig beschikbaar in alle districtsbibliotheken.

Warmteverlies daken online Op de website www.zoominopuwdak. be kunnen Antwerpenaren vanaf nu het warmteverlies van hun dak nagaan. De stad Antwerpen liet software uitwerken die naast de warmeteverliezen van het dak ook het potentieel voor zonnepanelen en een groendak kan berekenen. Deze software moet Antwerpenaren stimuleren om meer te investeren in dakisolatie.

Bibliotheken bannen plastic De Antwerpse bibliotheken stoppen met het uitdelen van gratis plastic zakjes. Na een overgangsperiode zijn er vanaf nu enkel nog duurzame draagtassen te verkrijgen. Klanten kunnen kiezen tussen een herbruikbare plastic draagtas of een trendy stoffen tote bag, te koop voor een euro of tien A-kaartpunten.

Hangjongeren blijven voor problemen zorgen op het Theaterplein.

Op de golfgever krijgen voorbijgangers een massage.

In maart berichtte Den Triangel al over de overlast op het Theaterplein. Hangjongeren zorgden er voor geluidsoverlast en lieten afval achter. Is er verbetering merkbaar?

Logo en Stad Antwerpen hielden de Week van de Geestelijke Gezondheid.

Op het Theaterplein stond de Golfgever, een installatie waarbij je tot rust kan komen.

Door Jonas Van himbeeck

“Nee, absoluut niet”, zegt Yves van Lunchbox. “In de zomer was het rustiger, maar met het nieuwe schooljaar begon ook de miserie terug. Ik belde al elke week de politie, maar zij kunnen weinig doen zolang de jongeren op het plein zijn. Ze zijn pas in fout als ze het plein verlaten en hun afval achterlaten, maar dat doen ze dus elke

keer.” De politie plaatste nochtans een bewakingscamera op het plein. “Klopt, maar na een dag was die al weg. Heel bizar”, aldus Thomas Coenen van Place du Marché 12. Zijn zus springt hem bij: “Tegenwoordig gooien ze zelfs met glas, waardoor alles vol scher ven ligt. Hier spelen kinderen of er lopen hondjes rond, dus dat is echt gevaarlijk.”

“Het rondhangen vind ik niet erg, het is het af val dat me stoort”, vult Yves aan. “Glas en vuil overal, pissen in de vuilbakken,… Dat kan gewoon niet.”

Door Hanneke Stoffels

Op de 12 meter lange kunstinstallatie, gemaakt door kunstenaarscollectieven Rooftop en Spatie, mag je plaatsnemen om een massage te geven of te krijgen. De stad wil preventief ingrijpen omdat een derde van de mensen ooit last krijgt van mentale problemen.

“Vroege interventie is belang-

rijk. Mensen moeten de stap naar hulpverlening dur ven zetten, want er is een groot taboe rond”, zegt Eva Pockelé van Stad Antwerpen. “Met de Golfgever reduceren we stress door de zintuigen te bespelen.”

De eerste editie van de Week van de Geestelijke Gezondheid is een succes. Zowat alle workshops, lezingen en infosessies zijn volzet. “Ik denk dat er volgend jaar een tweede editie komt”, aldus Pockelé.

Verkiezingen VS in Arenberg Op 8 november begeven de Amerikanen zich naar de stemhokjes. De Arenbergschouwburg zal die verkiezingen live uitzenden en de boel opvrolijken met muziek, kunstperformances en comedy. Onder andere Nigel Williams, de Amerikaan Andy Valvur en de Canadese Lois Bromfield geven hun gepeperde mening.

6

Buurt

Opleiding Journalistiek AP verwelkomt nieuwe opleidingshoofden

“Onze deur staat altijd open” te leren kennen. “Ik zie altijd types in mijn studenten. Voor mij zijn studenten PR & Voorlichting eerder romanisten: altijd in orde en rechtlijnig.

De commerciële studenten zijn eerder germanisten: wat losser, soms creatiever, doen alles wat meer op hun gemak maar zijn wel in orde. Bij de studenten Journalistiek ben ik er nog niet helemaal uit. Mijn gevoel zegt voorlopig dat zij de kunstenaars zijn (lacht).”

Gisèle Broos en Rit De Greef beginnen enthousiast aan een nieuwe uitdaging.

Jarenlang was het Patrick Herroelen die de studenten journalistiek aan de AP Hogeschool onder zijn hoede nam. Daar is sinds 1 oktober 2016 verandering in gekomen. Toen verwelkomde de opleiding Rit De Greef en Gisèle Broos als nieuwe opleidingshoofden.

denten Communicatiemanagement (CM). “Mevrouw De Greef en ik zijn al opleidingshoofd van de richting CM. In het tweede jaar zorg ik voor de studenten Commerciële Communicatie, mijn collega neemt de studenten PR en Voorlichting onder haar hoede”, verklaart Broos.

Het duo is niet op AP. Samen begeleiden ze namelijk al een tijdje de stu-

Nu komt daar dus een derde groep bij: de studenten Journalistiek. Gisèle Broos kijkt er al naar uit om hen beter

Door Elvira Van Duuren

Van Goethem wil jeugd warm maken voor hoger onderwijs

Van Goethem: “Niet enkel aandacht geven aan de goede studenten”.

Herman Van Goethem volgt Alain Verschoren op als rector van de UA. Hij wil jongeren begeleiden bij hun stap naar hogere studies. “De doorstroming is in Antwerpen lager dan gemiddeld.”

Door Hanneke Stoffels

Jongeren aanspreken

“Voor heel wat jongeren is verder studeren niet aan de orde omwille van hun thuissituatie, terwijl daar echt knappe koppen tussen zitten,” aldus Van Goethem. “Daarom moeten de universiteit en de hogescholen de jeugd vanaf 16 jaar begeleiden op weg naar een verdere studieloopbaan. Sommige jongeren zitten in een parcours dat minder evident is of hebben een leerachterstand. Maar

er zijn veel factoren naast intelligentie die bepalen of je slaagt of niet slaagt. Ik denk bijvoorbeeld aan cultuur, omgeving of je sociaaleconomische situatie.”

“Ons onderwijssysteem is redelijk elitair gericht. Er wordt veel energie gestoken in de goede studenten, wat goed is, maar ik vraag me af of we niet meer aandacht kunnen geven aan andere groepen. Het is een overgang die gaande is. We moeten in contact komen met die jongeren door naar scholen te gaan om toe te lichten wat hoger onderwijs kan zijn. Als je dat goed brengt, kan je ze meetrekken. Dat is kleinschalig maatwerk -in een kleine gemeenschap is dat gemakkelijker dan in een grote- maar op een bepaald moment maken jongeren ook zelf die klik. De jaren van wijsheid komen.”

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Opendeurpolitiek Over de aanpak is het tweetal meteen heel duidelijk. Zij weten wat het is om een ploeg aan te sturen, en voor een groot deel werken ze met dezelfde lectoren. Dat iedereen een eigen stijl heeft, is voor hen alleen maar positief.

“Meneer Herroelen heeft een andere stijl dan wij, maar dat is zeker niet negatief. Dat is een kwestie van andere persoonlijkheden”, beamen de twee opleidingshoofden.

Het duo vindt een opendeurpolitiek essentieel. “Wij hebben liever dat studenten met een probleem meteen naar ons komen, in plaats van te mailen. Al heel wat studenten Journalistiek hebben de weg naar ons gevonden, en dat is fijn”, licht Broos toe.

Het nieuwe academiejaar is nog niet zo lang bezig, en dus vindt Rit De Greef het moeilijk om al vooruit te blikken

naar de toekomst. “Het zal meer werk zijn, maar we hebben er wel echt zin in. De komende maanden zullen uitwijzen hoe we op de meest efficiënte en aangename manier te werk kunnen gaan.”

Rit De Greef Opleidingshoofd Journalistiek

“Het zal meer werk zijn, maar we hebben er zin in” Besparingen Dat ook scholen aan besparingen moeten doen, is geen geheim. Dat is voor AP niet anders. Met deze fusie vinden de nieuwe opleidingshoofden dat ze meteen een mooi signaal uitsturen.

“Besparingen zijn er voor iedereen.

Door deze job erbij te nemen geven we aan dat ook wij rekening houden met de financiële situatie. Besparingen zijn er niet alleen voor de lectoren, ook wij moeten ons steentje bijdragen”, concludeert De Greef.

Buurt

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

“Het is geen victorie”

7

Britse schrijft blog over gevolgen post-Brexit Mensen begrijpen het niet. Ze zien de sterren op het teken van de vlag, maar weten niet wat dat betekent. Dat het betekent dat er daarom een autofabriek in hun stad is die veel werkgelegenheid en geld brengt. Er is communicatie nodig vanuit de EU en de Britse regering.”

Vanessa woont 10 jaar in Antwerpen en geeft les op de internationale school in Ekeren.

Op haar blog ‘nessascity’ schrijft Vanessa McCulloch (45) niet enkel over activ iteiten in A nt werpen maar ook over de Brexit. “Dit was niet enkel een antwoord op de vraag op het papier.”

Door Laura De Backer

Kan u zich uw eerste reactie nog herinneren op de uitslag van het referendum?

“Er was voor mij geen specifiek moment waarop het doordrong tot me, het was meer een langzame bew ustwording toen meer en meer resultaten binnenkwamen. Eigenlijk was ik al geschokt door de beslissing een referendum te houden, waarom zou je zoiets doen?”

Begrijpt u de drijfveren van mensen die voor ‘Leave’ hebben gestemd?

“Mijn eerste gedachte was dat het racistische xenofoben waren. En ja, dat geldt misschien voor sommigen onder hen. Maar ik denk dat het vooral een reactie van boosheid is, een teken aan

de politiek en het systeem, van mensen die zich in de steek gelaten voelen. Dit was geen antwoord op de vraag die op dat papier stond. Zo simpel was het niet.

En als mensen goed geïnformeerd waren geweest over de gevolgen van deze beslissing, was het resultaat misschien anders geweest.”

Vanessa McCulloh Blogster ‘Nessacity’

“Mensen begrijpen het niet” Wat bedoelt u daarmee?

“Er zijn regio’s in Engeland en Wales die heel veel geld en investeringen krijgen van fondsen vanuit de Europese Unie, en die hebben dat allemaal weggestemd.

11 VRAGEN AAN NR. 11

Denkt u dat we tegen de zomer van 2019 een EU zullen hebben zonder Groot-Brittannië?

“Er gebeuren momenteel nog zoveel dingen, dat dat heel moeilijk te zeggen is. Als Schotland zegt dat het geen deel meer is van het Verenigd Koninkrijk, wat gebeu r t er d a n? Bl ijf t a l leen Schotland in de Europese Unie? Hoe reageert de EU daar dan weer op? Er heerst ook de vraag of het parlement over artikel 50 mag stemmen. Er is nog zoveel onduidelijkheid.”

Heeft het ‘leave’-kamp dan niet te vroeg gejuicht?

“Het is gewoon geen victorie. Ik snap niet wat ze gewonnen hebben. Als ze weggaan met nog steeds toegang tot de Europese markt, blijven er nog zoveel dingen hetzelfde, alleen mag GrootBrittannië dan niet mee aan tafel zitten. Ik ben het eens met de Europese politiekers die geen speciale behandeling voor Groot-Brittannië willen. Als Groot-Brittannië niet akkoord is met de voorwaarden van de EU, dan krijgen ze geen toegang. Je kan de club niet verlaten maar nog steeds daar je lunch krijgen. Groot-Brittannië heeft dit groots beeld over zichzelf en hoe belangrijk ze zijn voor de wereld. But their empire is over.”

Blijft het voor u nog altijd uw land?

“Niet echt. Schotland wel, dat zit voor altijd in mijn hart. Maar het Engeland dat ik nu zie, daar kan je gewoon niet trots op zijn. De uitspraken die er werden gedaan tijdens de bijeenkomst van de conservatieve partij over Europese mensen en de ideeën over vluchtelingen,

Vanessa McCulloh Blogster ‘Nessacity’

“Ik ben niet trots op Engeland” omdat ik meer dan 15 jaar buiten GrootBrittannië heb geleefd. Er zijn mensen die nog nooit buiten Engeland zijn geweest, die niets weten over andere culturen. Die mensen hebben over mijn rechten gestemd, over mijn toekomst en die van mijn kinderen.”

U hebt nu ook de Belgische nationaliteit aangevraagd.

“Ik ben natuurlijk heel blij om Belgische te worden, we hebben al veel mooie dingen meegemaakt hier. Twee van mijn k inderen zijn hier geboren en gaan naar Belgische scholen. Maar ik doe het ook voor de rechten van mijn kinderen, vooral die van mijn oudste dochter die in 2019 naar de universiteit zal gaan. Als ik de Belgische nationaliteit krijg, krijgen mijn kinderen die ook automatisch.

Zo kunnen zij later zelf de keuze maken waar ze heengaan.”

Op https://nessascityblog.com/ vindt u Vanessa’s eerste en tweede blogpost over de Brexit.

“Ik zeg altijd goeiedag tegen de mensen!”

De heer Koenot van de Graanmarkt is al enige tijd met pensioen maar hij zit niet stil. ‘ s Avonds verdiept hij zich vooral in boeken. Wij vroegen hem naar de andere deugden en ergernissen in zijn leven.

Door Joran Simoens

1. Wat is uw favoriete plek in Antwerpen?

Vroeger was dat de Couperus, maar die is weg. Momenteel heb ik geen vaste stek, maar ik spreek nog geregeld af met de mensen die er ook naartoe gingen.

2. Welke sport volgt u met plezier?

Geen één. Vroeger keek ik vaak voetbal, toen ze nog speelden om te winnen.

3. Waaruit bestaat uw avondritueel?

Vooral boeken. Terwijl de andere bewoners naar tv kijken, lees ik altijd. Wel geen romans, ik heb het meer voor non-fictie boeken.

4. Wat is uw favoriete vakantieland?

Frankrijk, en dan zeker Bretagne. De streek wordt niet overspoeld door toeristen en de rust doet me goed. Ik heb het niet voor drukte, geen Benidorm voor mij! (lacht)

De heer Koenot is een kunstliefhebber.

dat is lelijk. Het idee dat bijvoorbeeld de werknemers van de gezondheidsdienst, die elke dag mensen helpen, op een lijst moeten staan omdat ze niet in Groot-Brittannië geboren zijn, vind ik eng. Je kan trots zijn op je land als er iets is om trots op te zijn. Maar gewoon trots zonder vragen te stellen? Dat kan ik niet. Ik ben niet trots op Engeland.

Ik ben ook niet mogen gaan stemmen,

5. Wat mist de jeugd tegenwoordig dat u in uw kindertijd wel had?

De jeugd heeft andere dingen nu, hé. Mijn ouders hadden in hun kindertijd ook zoveel dingen niet die ik wel had.

6. Gaat u graag op restaurant?

Ja, vooral hier op de hoek bij Houten Klara. Ik kom er geregeld dus ze kennen mij daar. Eigenlijk kennen alle garçons van de restaurantjes in de buurt mij wel. (lacht) 7. Welke job deed u het liefst in uw leven?

Ik heb maar twee jobs gehad dus veel keuze heb ik niet!

Mijn laatste job in de offsetdrukkerij deed ik het liefst, omdat het creatief was.

8. Wie heeft uw voorkeur bij de Amerikaanse verkiezingen?

Clinton. Ik sta niet achter haar, maar je moet vergelijken en dan is de keuze snel gemaakt.

9. Bent u het type mens dat goeiedag zegt tegen anderen?

Zeker! En ik krijg er ook bijna altijd één terug!

10. Een wereldreis of vijf minuten op de maan?

Een wereldreis. Er zijn zoveel plekken op aarde die we nog niet kennen. Op de maan zijn we wel al een paar keer geweest, dus het zou ferm kunnen tegenvallen.

11. Hoe draagt u uw steentje bij aan een betere wereld?

Nu ik met pensioen ben, doe ik drie keer per week sociaal werk. Ik ben niet het type dat de hele dag thuis kan zitten zonder me te vervelen.

8

Zoom

Lezen moet je motiveren Zo kan je digikids meer laten lezen

De leerlingen van 6B lezen iedere dag een kwartier in de klasbib.

Bij bijna 38% van de kinderen tussen negen en twaalf jaar staat een boek of strip lezen op de zesde plaats van de vrijetijdsbesteding. Dat blijkt uit een onderzoek dat professor Jan Van Coillie en zijn collega Mariet Raedts van KU Leuven hebben verricht bij zo’n 2000 Vlaamse kinderen tussen negen en twaalf jaar.

Door Charlotte Vossen en Laura De Backer

Kinderen lezen overal: boeken, strips, reclames, Facebook, WhatsApp. Het begrip ‘lezen’ kan dus ruim gedefinieerd worden. “Als wij het over lezen hebben, dan spreken we bijna altijd over het gedrukte boek. Maar lezen is veel breder dan dat. Als kinderen bijvoorbeeld op Facebook scrollen, dan lezen ze ook, op een andere manier, via een scherm, maar ze lezen wel”, zo zegt Tine Kuypers, pers- en communicatiemedewerkster van Iedereen Leest (vroeger: Stichting Lezen Vlaanderen).

Daar moet je wel een kanttekening bij maken. Kinderen gebruiken meer en meer chattaal wanneer ze actief zijn op sociale media. Dat is niet bevorderlijk voor de taalontwikkeling. “Lezen is goed voor je spelling, want je kijkt naar de woorden en ziet hoe ze geschreven worden. En ik denk niet dat chatten op Facebook of WhatsApp een positieve invloed heeft op je spelling”, vertelt juf Gerd van het zesde leerjaar op het Sint-

Jan Berchmanscollege in Antwerpen.

altijd heel aanwezig.”

Digitaal lezen

Leesplezier

Om de kloof tussen het papieren boek en de digitale media te dichten, werden e-readers en e-books geïntroduceerd.

De eerste digitale boeken in de Benelux werden in 2009 verkocht. Volgens het onderzoek van de National Literacy Trust lazen amper 10% van de kinderen tussen acht en elf jaar in het Verenigd Kon i n k r ijk m i nstens één keer per maand een digitaal boek. Voor Vlaamse kinderen is dat volgens Tine Kuypers Tine Kuypers Iedereen Leest vzw

“Het papieren boek is nog altijd heel aanwezig” niet anders. “Deze generatie van kinderen is opgegroeid met zowel e-books als papieren boeken. De twee vullen elkaar aan en versterken elkaar. Het is zeker niet zo dat kinderen alleen nog maar digitaal lezen. Men heeft lang gevreesd dat het papieren boek zou verdwijnen, maar het e-book is nog niet doorgedrongen bij de kinderen en het papieren boek is nog

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Het is voor kinderen belangrijk dat ze in een positief leesklimaat terechtkomen, maar vooral ook dat anderen hen proberen te stimuleren om meer te lezen.

“Wij proberen leerkrachten aan te zetten om in de klas te werken rond boeken.

Als kinderen er vaak mee in aanraking komen, dan gaan ze waarschijnlijk ook meer lezen”, aldus Tine Kuypers. “Bij Iedereen Leest gaan we ervan uit dat een positieve beeldvorming van lezen een positief effect heeft op het leesgedrag van de kinderen.”

Ook het Sint-Jan Berchmanscollege wil inzetten op meer leesplezier. “Je moet natuurlijk heel veel technische oefeningen doen om goed te kunnen lezen, dit mag je zeker niet achterwege laten.

Maar kinderen gaan niet spontaan lezen als ze het niet graag doen en krijgen zo ook minder oefenkansen”, licht directrice Lieselotte Verfaillie toe. “Daarom is voorlezen belangrijk. Als je goed wilt kunnen lezen, moet je als kind veel worden voorgelezen. Kinderen moeten woorden gehoord hebben voor ze die juist kunnen lezen, anders kunnen ze ze niet decoderen”, vult juf Gerd aan.

Iedereen Leest deed in 2013 een peiling naar het voorleesgedrag van ouders.

Daaruit blijkt dat 50% van de ouders

thuis voorlezen. Met de Voorleesweek wil de vzw Iedereen Leest daarom ook ouders stimuleren om hun kinderen voor te lezen. Het is belangrijk dat niet alleen de ouders die dat al doen bereikt worden, maar dat ook de ouders die er niet spontaan mee bezig zijn zich gemotiveerd voelen. Toch merken de leerkrachten van het Sint-Jan Berchmanscollege dat dat niet zo eenvoudig blijkt te zijn.

“Wij zijn echt een centrumschool, ze is een spiegeling van de bevolking van de stad en weinig kinderen spreken thuis Nederlands. Eigenlijk zouden de mama’s Lieselotte Verfaillie Directrice SJB Antwerpen

“Je moet oefenen om goed te kunnen lezen” en papa’s moeten kunnen voorlezen in hun eigen taal, want anders horen de kinderen de foute uitspraak. En als je hier in Antwerpen naar de bibliotheek gaat, vind je geen kinderboeken in andere talen. Dat is een groot gemis”, merkt juf Gerd op. “Als die boekjes er zijn, kan onze leerlingen voorgelezen worden en leren ze een bredere woordenschat, ook

Zoom al is dat in hun eigen taal. Als je moedertaal goed is, ga je beter Nederlands leren spreken.”

Frequente lezers

Uit het onderzoek van Van Coillie en Raedts blijkt dat meisjes niet alleen liever maar ook vaker lezen dan jongens. Er zijn meer meisjes die intensief lezen dan meisjes die niet lezen. Jongens lezen beduidend minder frequent. “Doorgaans is Juf Gerd Leerkracht SJB Antwerpen

“Lezen is meer dan alleen maar letters” het zo dat meisjes meer lezen, dat meisjes liever lezen en ook beter scoren op technisch lezen. Het populairste genre bij meisjes is fictie, jongens kiezen voor strips of informatieve boeken”, legt Tine uit.

“Ook bij ons is het opvallend dat jongens niet graag lezen. Lezen is niet stoer. Als je goed kunt voetballen, heb je veel vrienden en sta je in de kijker. Je mag nog zo goed kunnen lezen, dat maakt je niet populair”, zegt directrice Lieselotte.

“Maar wanneer een jongen in een boek begint van bijvoorbeeld Roald Dahl, leest hij dat gegarandeerd uit. En dat zet dan weer andere jongens in de klas aan om te lezen. Verder lezen jongens bij ons ook graag weetjesboeken en graphic novels zoals ‘Leven van een Loser’ omdat daar meer prenten dan tekst in staan. Meisjes lezen dan weer alle boeken over jongens en verliefdheid”, vult juf Gerd aan.

Leesplekje

Iedereen Leest werkt samen op verschillende vlakken. Zowel met scholen, met bibliotheken, als met boekhandels en kinderdagverblijven. Ze proberen er op toe te kijken dat op al deze plekken een goede leesomgeving voorzien wordt.

Kuypers: “leerkrachten zouden regelmatig met de klas naar de bib kunnen gaan.

In Antwerpen zijn er heel wat actieve bibliotheken. Zo doet Permeke veel naar scholen toe. We stellen ook voor dat er in de klas een leesplekje wordt geïn-

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

stalleerd waar de kinderen tijdens de pauze rustig een boek kunnen lezen en dat de school een kleine klasbibliotheek voorziet.”

Maar veel scholen nemen zelf initiatief.

Een van de projecten die loopt op het Sint-Jan Berchmanscollege is ‘kwartiermakers’. “Officieel loopt dit project in het tweede studiejaar, maar wij betrekken de kleuters en het eerste studiejaar er ook bij. Kwartiermakers wil zeggen dat er een kwartier per dag gelezen wordt, net na de speeltijd. Als ze elke dag een kwartiertje lezen in een boek dat ze zelf kiezen, mogen ze op het einde van de week een sticker onder hun naam plakken. Er is ook een leeskapitein van de week die mee in het oog moet houden of er genoeg gelezen wordt”, licht Lieselotte enthousiast toe. “De juffen en meesters lezen ook op dat moment, want zien lezen, zet aan tot lezen.”

Dit initiatief sluit aan bij de visie van Iedereen Leest. “Vrij lezen is heel belangrijk. Er bestaat altijd het gevaar dat kinderen boeken als iets schools gaan beschouwen. Laat ze lezen wat ze graag lezen en wat hen interesseert. Elke dag een kwartiertje lezen in een boek naar keuze is de gulden middenweg”, besluit Kuypers. Juf Gerd sluit zich daarbij aan: “Lezen is meer dan alleen maar letters.

In kijkboeken staan geen woorden en

toch is dat lezen, omdat je je fantasie gebruikt. Als er morgen iemand in dat kwartiertje de Joepie wil lezen dan is dat voor mij ook goed. Zelf neem ik wel eens een kookboek mee naar de klas.”

Andere initiatieven

Het is voor k inderen belangrijk om tijdens de opvoeding op verschillende manieren in contact te komen met lezen en het leesplezier. Dat kan zowel thuis als in de klas. Iedereen Leest zet in op meerdere initiatieven. “Wij hebben een aantal projecten op kindermaat. Zo is er bijvoorbeeld de Jeugdboekenweek, die volgend jaar Jeugdboekenmaand zal worden. Heel de maand maart zullen scholen en bibliotheken boeken in de kijker zetten. Dan is er de Voorleesweek, zowel thuis als in de bib. En we organiseren een Kinder- en Jeugdjury. Kinderen mogen dan acht boeken uitkiezen en die beoordelen”, aldus Kuypers. “Wij proberen zowel kinderen die graag lezen, als kinderen die niet graag lezen aan te zetten tot lezen en te enthousiasmeren.

Daarvoor werken we ook samen met scholen om hen te sensibiliseren over het belang van boeken.”

“Onze leerlingen komen doorheen de jaren meerdere keren in aanraking met verschillende projecten. Jaarlijks organiseren we een boekenkaravaan en doen we mee aan de Voorleesweek en

9

de Jeugdboekenmaand. Onze leerlingen kunnen eveneens maandelijks naar de Bibbus. Maar we zoeken zelf nog naar leuke manieren om onze leerlingen te stimuleren”, legt Lieselotte verder uit.

“In het tweede leerjaar staat één boek lezen gelijk aan twintig kilometer. Samen met de juf bepalen ze dan een bestemming waar ze naartoe willen lezen. De laatste keer was dat Parijs, dat zo’n 400 kilometer van Antwerpen ligt. In totaal moesten ze dus twintig boeken lezen.

Eens dat ze dat doel hadden bereikt, kregen de leerlingen als beloning een namiddag in het thema van Parijs.”

Tine Kuypers Iedereen Leest vzw

“Sommige kinderen lezen nu eenmaal minder graag” Stimuleren is dus heel belangrijk. Toch moet je als ouder niet ongerust zijn als je kind geen veellezer is. Doorheen de jaren kunnen de interesses veranderen, soms ook afnemen. Maar zoals Tine Kuypers meegeeft: “sommige kinderen lezen nu eenmaal minder graag.”

Extra info Iedereen Leest is een vereniging zonder winstoogmerk die gesubsidieerd wordt door Het Vlaams Fonds voor de Letteren. De vzw draagt het motto ‘meer leesplezier, meer lezers’ hoog in het vaandel. Vaardig kunnen lezen is van groot belang voor de persoonlijke ontwikkeling en de maatschappelijke participatie. Daarom willen ze jong en oud motiveren om meer te lezen én ook te blijven lezen.

Iedereen Leest is het referentiepunt voor lezen en leesplezier en probeert samen met hun partners te bouwen aan een sterkere en bredere leescultuur in Vlaanderen en Brussel.

Iedereen Leest zet leerkrachten aan om te werken rond boeken in de klas.

Iedereen die wil meedoen, kan meedoen De jaarlijkse Voorleesweek staat weer voor de deur. Ieder jaar opnieuw, in de derde week van november, organiseren bibliotheken en scholen een hele reeks activiteiten rond voorlezen.

Door Charlotte Vossen

Dit jaar vindt de Voorleesweek plaats van 19 tot 27 november. Het is een traditie die al jarenlang stand houdt, maar dit jaar heeft de organisatie Iedereen Leest een leuk extraatje voorzien. “Vanaf dit jaar hebben we een teller waarop de mensen die gaan voorlezen kunnen aanduiden voor hoeveel mensen ze dat zullen doen. Een maand voor de Voorleesweek wordt er al aan meer dan 20000 mensen voorgelezen”, vertelt Tine Kuypers, persen communicatiemedewerk ster van Iedereen Leest vzw.

De organisatie wil mensen aansporen om voor te lezen. Dat stimuleert de taalontwikkeling en de fantasie, zowel bij jong als bij oud. Achter de campagne zit dan ook één heel beduidende boodschap: voorle-

zen is niet alleen belangrijk, maar ook heel erg leuk.

Voorlezen in het donker

“Ieder jaar organiseren we een evenement om de Voorleesweek officieel op gang te trekken”, gaat Kuypers verder. “We nodigen dan ook een paar bekende gastsprekers uit. Zoals ieder jaar gaat ook dit jaar Koningin Mathilde weer voorlezen in een school waar aandacht is voor kinderen met leesproblemen. En ook de Vlaams minister

van Cultuur, Jeugd en Media, Sven Gatz, is dit jaar aanwezig bij de start. Hij gaat voorlezen aan een klasje met zowel blinde als goedziende kinderen, en hij gaat dat doen in het donker.”

Activiteitenkalender

De campagne die loopt voor de Voorleesweek is een van de grootste campagnes van Iedereen Leest. Volgens hen is voorlezen van alle leeftijden, en ze richten zich dan ook op een heel breed publiek. Dat

wil zeggen: zowel scholen als bibliotheken als kinderdagverblijven, en natuurlijk ook gewoon de mensen thuis, legt Kuypers verder uit. “Ieder jaar opnieuw is de Voorleesweek een succes. Er zijn heel veel mensen die vrijwillig voorlezen. Je kan je dan best gewoon aanmelden bij de lokale bib of bij de lokale school. Op onze website vind je een activiteitenkalender terug met de initiatieven van de bibliotheken.

En thuis voorlezen aan je kinderen is ook nog altijd een goed idee.”

10 Cultuur “Gehoorschade neem ik erbij”

Een culturele tip van een Triangelbewoner

Mathias Balemans (21) studeert Filosofie aan de Universiteit van Antwerpen.

Als hij niet bezig is met de analyse van de theorieën van Nietzsche of Kant, neemt hij de zang en gitaar voor zijn rekening in zijn band Garbage Dreams.

Ze spelen indierock, gedrenkt in een badje psychedelica recht uit de jaren 60. De overgebleven gaatjes in zijn agenda vult Mathias regelmatig met een optreden bijwonen. Een daarvan is de show van Preoccupations in de Botanique op 12 november.

Door Joppe Peeters “Preoccupations zal misschien niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar het is de nieuwe naam van de Amerikaanse post-punkband Viet Cong. Die hebben ze veranderd omdat veel Amerikanen problemen hadden met hun oude naam.

Het genre spreekt mij sowieso aan, maar zij doen nog iets extra’s. Ze experimenteren bijvoorbeeld met andere genres, zoals elektronica. Of ze spelen op twaalfsnarige gitaren. Dan heb je mij al direct mee! Maar ik bewonder ze vooral voor de

Nieuw boek biedt 300 leuke ideeën voor wereldverbeteraars Elise De Rijck signeerde op 1 oktober het RAK boek bij Juttu op de Meir. Er staan meer dan 300 manieren in om de wereld te verbeteren. “Ik wil de mensen dichter bij elkaar brengen.”

Door Hanneke Stoffels

Iedereen raktivist

Deel je paraplu als het regent, betaal de tol voor de wagen achter jou of breng iemand aan het lachen. Het RAK boek -wat staat voor Random Acts of Kindness- is niet voor stilzitters, maar voor echte raktivisten, zoals Elise De Rijck haar lezers noemt.

“Als iedereen de opdrachten uit dit boek uitvoert, zou de wereld er heel mooi uitzien. Tegenwoordig is het al vreemd om naar iemand te lachen op straat. Iedereen moet wat liever worden voor elkaar en eens iets aardig doen zonder er iets voor terug te verwachten.”

D e R ij c k , b e s t s e ll e r au t e ur v an h e t Bucketlistboek en het Vriendenboek, wil haar lezers aanzetten om liever te zijn voor elkaar. Daarvoor haalt ze haar inspiratie uit

300 el x 50 el x 30 el ‘De voorstelling ’300 el x 50 el x 30’ van het theatergezelschap FC Bergman, met onder andere Matteo Simoni, Marie Vinck en Bart Hollanders, is terug te zien in de Bourlaschouwburg. De woordeloze voorstelling, die de afgelopen jaren ook in Nederland, Frankrijk en Duitsland te zien was, brengt het hectische verhaal van een dorp dat in permanente angst leeft voor een naderende zondvloed.

Waar? Bourlaschouwburg Wanneer? 1 tot 4 december Inkom? €8 tot €20

het dagelijks leven. Ze is kritisch over de manier waarop mensen tegenwoordig met elkaar omgaan en ziet een paar werkpunten. “Ik denk niet dat alles vroeger beter was, maar er was tenminste meer interactie. En wat meer vriendelijkheid kan nooit kwaad”, verklaart Elise. “We leven in een digitale wereld. Mensen posten maar dingen op sociale media zonder er bij na te denken hoe anderen zich daar bij voelen. Daarom staat er een hele pagina in het RAK boek waarop je alle negatieve dingen kan schrijven die je eerst op internet wilde zetten.”

zit onder meer een voucher in voor ontbijt op bed, een anti-liefdesverdrietkit en complimentjes die je kan uitdelen”, vertelt Elise enthousiast. Wie haar boek het hardst kan gebruiken? “Dat is een redelijk politiek getinte vraag. Daarom: de meisjes uit de film Mean Girls!”

unieke manier waarop ze hun instrumenten bespelen. De bassist zingt, en speelt vele hoge noten wat nogal ongebruikelijk is. De drummer mept er ook op los waardoor je helemaal van je sokken wordt geblazen. Ze doen gewoon hun eigen ding, zonder zich veel aan te trekken van al de rest. Kijk maar eens naar live-fragmenten van het nummer ‘Death’, waarin ze één enkel akkoord tot in het oneindige blijven herhalen om direct daarna doodleuk de laatste strofe te starten.”

“Ik heb ze leren kennen via een filmpje van een live-sessie. In 2015 zag ik ze op Pukkelpop en deze zomer stonden ze op het Nederlandse festival Best Kept Secret. Toen was het nog beter dan de eerste keer. En nu ga ik ze voor de derde keer zien, dat zou genoeg moeten zeggen over hun live-reputatie. Ik ben bovendien nog nooit in de Botanique geweest en het is altijd leuk om in een onbekende locatie te belanden. Dus voor iedereen die van een beetje lawaai houdt: het is de gehoorschade waard.”

ken. “De periode rond Valentijn verschijnt er zowel een bucketlistboek voor vrienden als één voor koppels. Daar staan dingen in die je samen met je vrienden en met je lief gedaan moet hebben.”

Het Bucketlistboek

Ze probeert zelf het goede voorbeeld te geven. Iedereen die wil, mag vandaag draaien aan haar complimentenautomaat, een veredelde kauwgomautomaat bomvol handgeschreven lieve woorden. Met boodschappen als ‘Jij bent slimmer dan Google.’ of ‘De kleur van je sokken staat je geweldig!’ tovert ze bij iedereen een lach op het gezicht.

Of het RAK boek een even groot succes gaat worden als het Bucketlistboek valt nog af te wachten. Dat laatstgenoemde staat namelijk al veertig weken non-stop in de Standaard Boekhandel top 10. “Toen ik de oplage voor de eerste druk van het Bucketlistboek hoorde, dacht ik dat ze dat nooit verkocht gingen krijgen. Ondertussen is het al aan zijn veertiende druk bezig. Zo’n groot succes had ik nooit verwacht.” En of ze blij is met dat succes. Elise De Rijck is één van de lucky few in België die van schrijven haar hoofdberoep heeft kunnen maken. “Ik ben er nooit van uit gegaan dat ik zou kunnen leven met de winst van mijn boeken.

Mijn man en ik hebben een evenementenbureau waar ik ben uitgestapt om mij volledig te focussen op het schrijven. In dat opzicht zijn mijn dromen uitgekomen. Ik geniet ervan zo lang het duurt.”

Het is een doe-boek geworden waar heel wat knip- en plakwerk bij komt kijken. “Er

Ondertussen schrijft Elise De Rijck verder.

Ze werkt momenteel aan twee nieuwe boe-

Trotse Elise De Rijck signeert haar boek.

Leave A Comment

Humo’s Comedy Cup

Unfinished Business

‘Leave A Comment’ van theatergezelschap Tristero is een allesbehalve alledaagse voorstelling in de Arenbergschouwburg.

Peter Vandenbempt – niet te verwarren met de voetbalcommentator van Sporza – vertolkt met vijf andere acteurs de grappigste en droevigste YouTube-comments. Dat resulteert in een komisch maar soms ook treurig beeld van de YouTube-community.

De toekomst van het Tristero-collectief ziet er echter iets minder rooskleurig uit.

De Vlaamse regering besloot namelijk om ze geen structurele subsidies meer toe te kennen binnen het kunstendecreet. Het zou dus zomaar de laatste voorstelling van het theatergezelschap kunnen zijn.

De finale van Humo’s prestigieuze Comedy Cup zal op 14 december neerstrijken in de Arenbergschouwburg. De drie kandidaten die succesvol de voorrondes en halve finale doorlopen, zullen nog een laatste keer de verbale degens kruisen op de planken in Antwerpen. Wie de avond zal hosten, is momenteel nog onbekend. Wie Lukas Lelie, de winnaar van 2014, zal opvolgen, weten we ook nog niet. Wat we wel weten, is dat de vorige laureaat een gastoptreden komt geven.

Alex Agnew is klaar om terug de planken van het comedy podium te veroveren met zijn show ‘Unfinished Business’. De komiek nam drie sabbatjaren om op te treden met zijn hardrockgroep DIABLO BLVD, waarvan hij frontman is. Nu is Alex Agnew terug, en die comeback viert hij met maar liefst 37 shows in Vlaanderen.

Drie keer zal hij de Stadsschouwburg op zijn kop zetten. Een maand later zal hij ook te bewonderen zijn in de Arenbergschouwburg. Wees er snel bij want de tickets vliegen de deur uit!

Waar? Arenschouwburg Wanneer? 8 november Inkom? €12 tot €14

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Waar? Arenbergschouwburg Wanneer? 14 december Inkom? €16

Waar? Stadsschouwburg Antwerpen Wanneer? van 28 tot 30 november Inkom? €33 tot €43

Cultuur

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

“Museum komt tot leven”

11

Beleef musea anders met nieuwe app leven komt. Uiteraard krijg je wel een basis aan informatie mee over de kamer, maar die proberen we te beperken.”

Wat de tour extra leuk maakt, is dat de stemmen ingesproken werden door bekende Vlamingen. “Dat was niet op voorhand bepaald, maar op vlak van marketing was dat een interessante zet. Bovendien maken die BV’s het voor de gebruikers nog leuker, want zij herkennen de stemmen en voelen zich ermee verbonden”, verklaart de coördinator trots. Voor deze tour wist de organisatie onder meer Warre Borgmans en Bruno Vanden Broecke te strikken.

Drempel verlagen

De app is niet specifiek gecreëerd voor jongeren, maar Werkhoven hoopt op deze manier toch de drempel naar musea voor hen te verlagen. “Met de applicatie kunnen jongeren het museum al op afstand leren kennen, en dat is makkelijk. Jongeren die zich wel interesseren voor musea, kunnen meteen aan de slag. Maar we weten ook dat sommigen er totaal geen interesse in hebben. Voor die doelgroep hebben we stadswandelingen gemaakt. Daarmee hopen we Karen Werkhoven Coördinator Stad Antwerpen

Karen Werkhoven demonstreert de app in de drukkerij van Plantin-Moretus.

Sommige mensen beweren dat musea “saai” en “oninteressant” zijn, maar met de museumapp behoren die uitspraken tot het verleden.

Karen Werkhoven, coördinator online marketing en communicatie bij Stad Antwerpen, licht graag een woordje toe.

Door Elvira Van Duuren

De stad Antwerpen beheert een tiental stedelijke musea, en die ontvangen allemaal publiek. Medewerkers willen dat publiek zo goed mogelijk bedienen. Zo kwam ook het idee van een applicatie tot stand.

“Verschillende musea kwamen al naar ons toe met de vraag of wij ook niet op die digitale kar moesten springen. Toen zijn we gaan brainstormen: maken we een app per instelling, of toch iets centraals?”, steekt Werkhoven van wal.

Vlaanderen, en dat werd ook goedgekeurd. De coördinator verklaart verder: Karen Werkhoven Coördinator Stad Antwerpen

“BV’s maken tour extra leuk” “Toen konden we aan de slag. We hebben zowel infrastructuurwerken gedaan als de ontwikkeling van content voor de app.

Met werken aan de infrastructuur ging het vooral om de musea zelf. In het museum Plantin-Moretus was er bijvoorbeeld nog geen internet beschikbaar, maar je kan geen app aanbieden zonder internet.”

Vlaanderen, en hadden dus een platform waar Werkhoven en haar team verder op konden bouwen. De app werd eind april gelanceerd.

Atypische tours met BV’s

Hoewel de app al enkele maanden bestaat, vindt hij zichzelf toch telkens opnieuw uit.

Er komen namelijk geregeld nieuwe tours ter beschikking, zodat gebruikers nooit zonder komen te zitten. De nieuwste tour is die van het museum Plantin-Moretus, dat onlangs heropend werd.

“Beleving van de gebruiker staat centraal” dat de eerste drempel overwonnen wordt, zodat de stap naar een echt museum meteen ook kleiner is.”

De organisatie zelf heeft al wat positieve reacties gehad. “We bieden ook een gastenboek aan, en daar zijn de reacties overwegend positief. Zo krijgen we vaak een 4,4/5 of zelfs 5/5. Helaas krijgen we soms ook een negatieve reactie, bijvoorbeeld wanneer de app vastloopt. Dat zijn zaken die we zoveel mogelijk proberen te vermijden. We doen ons best op de app steeds te verbeteren, want de beleving van de gebruiker staat centraal”, concludeert Karen Werkhoven.

Voor de ontwikkeling werd er samengewerkt met een extern bedrijf. Zij hadden al wandel- en fietstours gecreëerd in West-

“Voor het museum Plantin-Moretus hebben we gekozen voor een atypische tour.

Het is niet te vergelijken met de traditionele methode, waarbij je een rood bakje meekrijgt, en per werk op een nummertje kan drukken om informatie te horen”, aldus Karen Werkhoven. “Deze tour focust zich volledig op het creëren van sfeer. Er zijn vijftien kamers, en telkens krijg je een sketch te horen waardoor de kamer echt tot

De Vaginamonologen 2.0

A Bomma

(Young) Miss Fashion 2017

Rob de Nijs verjaardagsconcert

Het tweede deel van ‘De Vaginamonologen’ was al spraakmakend voor de première zelf. ‘De Vaginamonologen 2.0’ heeft namelijk een volledig nieuwe cast en dus waren verschillende media maar al te happig voor enkele interviews. In 2002 had An Nelissen haar eerste grote succes met ‘De Vaginamonologen’ en in 2016 zal zij ook het vervolg regisseren.

Haar eerste show trok twee jaar langs de Vlaamse theaters en zorgde steevast voor uitverkochte zalen. De cast bestaat deze keer uit Nele Goossens, Sandrine Van Handenhoven en Slongs Dievanongs.

‘A Bomma’ is een bizarre komedie van de hand van regisseur Robert Sian. Carry Goossens zal de glansrol van 100-jarige bomma voor zich nemen, terwijl er ook rollen zijn weggelegd voor Bert Cosemans, Anke Helsen en Johny Voners. In het theaterstuk schrijven we anno 1976: de vader des huizes wil de trots van de familie herstellen door hun failliete frituur terug te openen. Die opening zal gepaard gaan met een bezoek van Koning Boudewijn, die zijn 25-jarig jubileum als koning viert.

Tijdens een gala in schouwburg theater Elckerlyc vindt de finale van de Young Miss Fashion en Miss Fashion 2017 plaats. Ines Van Uythem (Miss Fashion 2016) en Daylien Kenens (Young Miss Fashion 2016) zullen hun kroontjes doorgeven aan één van de respectievelijk 25 en 15 kandidates. Het belooft een wervelende show te worden vol catwalk, glitter & glamour, dans en magie.

De avond wordt in stijl afgesloten met een heuse afterparty.

De Nederlandse zanger Rob de Nijs is terug in Ant werpen en deze keer komt hij zijn 74ste verjaardag in de Stadsschouwburg vieren. Dat Rob de Nijs en de stad Antwerpen als twee handen op één buik zijn, is al langer geweten.

De zanger zorgde eerder al voor uitverkochte shows in de Elisabethzaal en de Lotto Arena. De Nijs is van plan om voor deze show alle registers open te trekken.

Alle klassiekers, van Jan Klaassen is trompetter tot Banger Hart, zullen dus de revue passeren. Tijdig tickets kopen wordt aangeraden!

Zo is de bal aan het rollen gegaan. Er werd een dossier ingediend bij Toerisme

Waar? Arenbergschouwburg Wanneer? 13 november Inkom? €20,5 tot €22,5

Waar? Theater Elckerlyc Wanneer? 18 tot 27 november Inkom? €17 tot €38

Waar? Theater Elckerlyc Wanneer? 5 november Inkom? €42,5

Waar? Stadsschouwburg Antwerpen Wanneer? 17 december Inkom? €42 tot €62

12 Cultuur

Den Triangel viert feest!

Toen we een goeie negen jaar geleden Den Triangel boven de doopvont hielden, pleitte Guy Cassiers, artistiek leider van Toneelhuis en peter van de krant, voor de kracht van lokale verbeelding. En dat omschreef heel mooi wat de buurtkrant nastreeft: zet de fantasie van aanstormende journalisten aan het werk om de verhalen uit de buurt te vertellen en verhalen uit de wereld naar de buurt te vertalen.

Dat we er nog altijd zijn, bewijst dat mensen vallen voor die kracht van verbeelding. Onze studenten krijgen positieve reacties, schouderklopjes en ook wel eens speelse vermaningen. Die reacties zijn voor ons een hart onder de riem, omdat ze tonen dat de krant haar plekje in de buurt heeft gevonden. En daar zijn we maar wat blij om.

Op deze pagina leest u de hele tiende jaargang lang verhalen van mensen die van ver of dichtbij bij Den Triangel betrokken waren. Veel plezier!

De tiende jaargang van Den Triangel is ingezet. Om dat te vieren, laten we mensen aan het woord die de afgelopen jaren iets hebben betekend voor onze krant. We beginnen met Kris Palmans, de hoofdredacteur van de eerste Triangel. “De krant maken heeft me veel geleerd.”

Door Jana Van himbeeck

“Wouter Frateur heeft dat project opgestart. Er waren al wat proefversies verschenen, gemaakt door de derdejaars. Toen wij in het derde jaar kwamen, moesten wij ook enkele proefversies maken met het oog op een echte officiële versie. Voor de lancering van die eerste krant hebben we samengewerkt met de studenten van Commerciële Communicatie. Zij hebben de slogan ‘Hoera, het is een krantje!’ bedacht. We organiseerden ook een persconferentie.”

Was de wijk toen al afgebakend?

“Ja, die lag vast. De wijk heeft ook de naam opgeleverd: Den Triangel. Tijdens het brainstormen is alles wat je maar kan bedenken voor een driehoek aan bod gekomen. Een van de studenten zei opeens: ‘of nen triangel?’. Ik weet het nog heel goed omdat het zo plat was. Eerst waren we niet overtuigd, maar na het even te laten bezinken, hebben we er toch voor gekozen.”

Was het moeilijk om nieuws te vinden binnen de buurt?

“Die buurt had zijn voor-en nadelen. Aan de ene kant leer je een kleine buurt snel kennen. Ook voor de verdeling, die we toen zelf moesten doen, was het gemakkelijk dat het een klein afzetgebied was. Aan de andere kant beperkt het je inderdaad in onderwerpen. Het was heel uitdagend om leuke verhalen te vinden en daar creatief mee om te gaan.”

Trouwe lezer Frederik Feys is grote fan van den Triangel. Hij vindt lokaal nieuws ontzettend belangrijk. “Er zijn zo veel problemen in de wereld dat we vergeten wat er hier gebeurt.”

op de wereld en dat hebben we nodig. Ze werken nog op een andere manier dan de ‘professionals’, en of die het zo veel beter doen, daar heb ik mijn vragen bij.”

Door Hanneke Stoffels

“ Ik ben verhuisd naar net buiten de Triangelwijk, dus ik krijg de krant niet meer in mijn bus. Dat is jammer, want ik vind het enorm interessant om te lezen over de buurt. Daarom zou ik willen dat elke wijk in Antwerpen zo’n initiatief heeft. Je leeft met veel mensen samen en toch ken je je eigen buurman amper. Dankzij lokaal nieuws leer je nieuwe ondernemingen kennen waardoor je met elkaar in contact kan komen, dat is fantastisch. Ik heb ook zelf een website ‘Open Antwerpen’, waarop ik al het lokale nieuws uit Antwerpen wil verzamelen. Den Triangel brengt waardevol nieuws en ik zou het graag koppelen aan mijn site. De journalisten van Den Triangel zijn ook nog studenten met een frisse kijk

Frederik stond al eerder in Den Triangel.

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Welk artikel uit de eerste Triangel is je bijgebleven?

“Het coverartikel, dat ging over de districtsraad. In onze zoektocht naar nieuws zijn we naar de Vogelmarkt gegaan en een aantal cafés binnen gedoken om te zien of daar plaatselijke figuren waren die verhalen kenden. Daar is ons aangeraden om naar de districtsraad te gaan. In die districtsraad ging het er heel vreemd aan toe. Er werden wel dingen besproken maar er werd niets beslist. In eerste instantie dachten we dat we met lege handen naar huis moesten.

Wouter Frateur schoot ons te hulp door ons erop te wijzen dat dat misschien wel het nieuws was, dat er in die districtsraad niets verwezenlijkt werd. Daar zijn we dan meteen opgevlogen. Het eerste coverartikel was dus meteen politiek geladen en daardoor een stevige binnenkomer.”

Wat heb je geleerd uit je tijd als hoofdredacteur?

“Ikzelf heb veel van de krant geleerd, maar ook van de opleiding Journalistiek in het algemeen. Je krijgt namelijk veel vrijheid.

Voor het eerste nummer van Den Triangel kregen we de vrijheid om het op poten te zetten, om het vorm te geven. Daaruit heb ik geleerd hoe belangrijk discipline is.

Management in de eerste vorm is er ook aan bod gekomen. Als je hoofdredacteur bent, doe je redactievergaderingen, moet

Kris met eerste Triangel. je zien dat alles in goede banen loopt en let je erop dat iedereen doet wat die moet doen. Je werkt in een redactie waarin iedereen zijn sterkte heeft. Als hoofdredacteur moet je die sterktes herkennen en juist inschakelen. Jorgi en ik zijn nog altijd hele goede vrienden. We spreken af en toe nog eens over de leuke tijd die we beleefd hebben als hoofdredacteurs.”

Wat was Den Triangel voor jou?

“Het was iets unieks, iets leuks om te doen.

Het was ook een volledig andere tijd toen.

Er was zo goed als niks online. In het jaar dat het eerste nummer verscheen, heb ik mijn eerste Facebookaccount aangemaakt. Ook al gebeurt het meeste online nu, een krant heeft nog altijd zijn charmes.

Vooral als je langere stukken wil lezen. Den Triangel is ook het perfecte formaat, niet zo onhandig groot als sommige andere kranten.”

Heeft de opleiding Journalistiek je aan een job geholpen?

“Er zijn heel veel mensen die afstuderen in Journalistiek dus het is niet gemakkelijk om een job te vinden. Als je iets op je CV hebt staan, dat je bijvoorbeeld hoofdredacteur bent geweest van een buurtkrant, kan dat wel helpen. Je moet veel doen om aan een job te geraken maar als je er niet direct komt, moet je ook zeker niet wanhopen.

Ik werk nu op de communicatiedienst van GZA (GasthuisZusters Antwerpen) maar het heeft wel even geduurd. Een half jaar nadat ik afstudeerde, was ik nog werkloos, ook al schreef ik me overal voor in. Uiteindelijk ben ik als fietsenverkoper bij Decathlon begonnen. Bij Decathlon heb ik dan ook de interne communicatie kunnen doen, dat was nog iets extra voor op mijn CV. Daarna heb ik een periode bij Velo Antwerpen gewerkt, waar ze me hadden aangenomen omdat ik Journalistiek had gestudeerd. Tijdens mijn sollicitatie heb ik hen ook een nummer van Den Triangel gegeven. En nu werk ik bij GZA. Het is een interessante richting, iets waar je veel kanten mee uit kan maar je moet geduld hebben. En connecties, die zijn ook heel belangrijk.”

Luchtig

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

Door Andreas Rotty In de ‘buurtgids’ laat een liefhebber van Antwerpen ons zijn favoriete plekjes van ’t Stad zien. Hij toont ons hoekjes waar we anders nooit de tijd nemen om rond te kijken en vertelt wat die voor hem betekenen. Deze week is het de beurt aan Carl Suijkerbuijk, kunsthistoricus en liefhebber van al wat mooi en lekker is.

“Naast de Sint-Pauluskerk hebben enkele paters ooit een heel rare ingeving gehad. Er zal geld te veel geweest zijn, en ze dachten ‘we gaan eens iets speciaals maken’. En dat is ook gelukt. Hier staan een zestigtal beelden van engelen, evangelisten, profeten,… en een soort gemetselde grotten. Het idee van die grotten, die namaakruïnes eigenlijk, gecombineerd met dat diehard katholicisme maakt er iets heel mafs van. Ik vind het niet heel mooi, eerder wat macaber.

In de lectuur staat dat ze de beste kunstenaars hebben aangeworven, maar die sculpturen zijn niet echt geweldig. Toch spreekt het geheel mij aan, want er zit een concept in. Nog een leuk aspect is dat het complex een soort achtertuin is voor een reeks huizen.

Het is grappig te denken dat er kinderen opgroeien met deze grotten. Tijdens een wandeling in Antwerpen leid ik af en toe mensen hierheen omdat het zo verrassend is.”

“Bakkerij Goossens is een speciale plaats voor mij.

Hoewel de Korte Gasthuisstraat een heel modieuze buurt is geworden, is bakkerij Goossens niet veranderd. Qua kwaliteit kom je hier nooit voor verrassingen te staan, ze verkopen nog steeds dezelfde producten. Ik vind het opvallend dat een charmant, folkloristisch bakkerijtje kan overleven in een buurt met zulke hoge huurprijzen. Ik kom hier al 25 jaar en neem graag een ‘roggeverdommeke’, een zwaar, bruin krentenbrood.”

“De laatste plek is het Chinees Restaurant Wah-Kel dat vrienden me hebben aangeraden. Sinds we het kennen, komen we hier een keer per maand. Het eten is heel lekker, maar het restaurant heeft een speciale ligging: midden in het Schipperskwartier. Tof, want dan zie je eens een heel andere kant van Antwerpen.

Als je hier zit te eten aan het raam zie je een va-etvient van mensen met wie je nooit veel te maken zal hebben. Op zondagavond, het piekuur, kan je even in die groep mannen wandelen om dan af te slaan aan het restaurant terwijl de rest doorloopt. Pas op, ik lach niet met hen. Vrouwenhandel is verwerpelijk, maar ik vind dat zulke praktijken op een gecontroleerde manier mogen bestaan.

“Toen ik pas in Antwerpen woonde, om bij het veilinghuis Van Herck te werken, kwam een bepaalde dame, Francine, altijd langs op de kijkdagen van het veilinghuis. Ik voerde dan een gesprekje met haar.

Francine werkte als verkoopster bij Goossens. Telkens ik naar de bakkerij ging, zorgde ze ervoor dat zij mij mocht bedienen. Ik bestelde dan naar goede gewoonte een ‘roggeverdommeke’. Terwijl ze dat in de zak stopte, keek ze me in de ogen, grabbelde een handvol uit de koekjesschaal en duwde die mee in de zak.”

Toen ik jong was, kwam dit soort Chinese restaurants in de mode. Nu is het normaal dat er op elke hoek eentje zit, maar toen was dat iets exotisch. Wah-Kel is qua inrichting zo’n stereotiepe Chinees uit onze jeugd. Heel authentiek, het zou als een filmdecor uit de jaren stillekes kunnen dienen. Voor een scène waarin de maffiabazen bij de Chinees gaan eten bijvoorbeeld. Er zijn verschillende ruimtes en aan alle tafels hangt een belletje dat je moet gebruiken als je iets wil vragen. Dat heb ik nog nergens anders gezien.

Een echte aanrader.”

Binnenstad wordt openlucht catwalk

Hoort u tussen de pot en pint veel sappige verhalen? Bent u het aanspreekpunt van uw wijk?

Hebt u bovendien een vlotte pen die u graag leent aan de waakhond van de maatschappij, aarzel dan niet om aan boord van Den Triangel te springen. Onze redactie zoekt één of enkele enthousiaste buurtcorrespondenten.

Contacteer ons op redactie@dentriangel.be en eeuwige roem staat op u te wachten.

Door de regen moesten ook de modellen op de catwalk onder de paraplu schuilen.

De Antwerpse binnenstad vormde op zaterdag 1 en zondag 2 oktober het decor voor de eerste editie van het Antwerp Fashion Weekend. Tijdens dit tweedaagse mode-event werd de Antwerpse binnenstad omgetoverd tot een openlucht catwalk.

Door Charlotte Vossen

De kwalitatieve shops promoten en tegelijkertijd een boost creëren voor de Antwerpse Retail sector. Dat was het doel dat de Antwerp Retail Shopping Promotion VZW voor ogen had bij het eerste Antwerp Fashion Weekend. Missie geslaagd? Volgens Steven Ber voets, Centre Manager van Shopping Stadsfeestzaal alvast wel: “De timing was perfect. Het Antwerp Fashion Weekend viel samen met de eerste winkel-

zondag van oktober. Ideaal om de wintercollecties voor te stellen aan onze klanten.”

“Zoiets organiseren brengt ook heel wat animo met zich mee in de binnenstad”, vertelt Bervoets. “Wij zijn dus de eerste om daaraan mee te werken. Zowel zaterdag als zondag was het druk in onze winkels. Er was ook een grote vraag naar de kleding en accessoires die de modellen tijdens de modeshows toonden.” Maar niet alleen voor de handelaars was het een geslaagd initiatief.

Ook de winkelende bezoekers hebben ondanks het slechte weer kunnen meegenieten van het grootste mode-evenement in België. De eerste editie van AFW was dus zeker een succes. En een overvolle Meir, zelfs bij regenweer, was daar het beste bewijs van.

Heeft u zin om een paar oortjes te winnen van de Antwerp Museum App? Mail dan het antwoord op de volgende vraag naar redatie@dentriangel.be.

Hoe heet het nieuwe fotoboek van Den Antwerpenaar?

Tip! Het antwoord zit verstopt in deze krant.

13

14 Luchtig

“Ik was de Batman van ’t Stad” Matthieu Bout, alias Den Antwerpenaar, treedt uit de anonimiteit studeerd voor fotografie, maar ik ben er wel heel vaak mee bezig”, gaat Matthieu verder. “Ik zoek veel online op en trek er bijna iedere dag op uit om foto’s te nemen. Zo krijg je wel wat ervaring.”

Ondertussen telt Den Antwerpenaar 14.500 volgers op Instagram, 21.000 op Twitter en 3.000 op Facebook. “Dat ik zoveel volgers zou krijgen, had ik nooit verwacht”, vertelt de stadsfotograaf.

“Het mooie aan mijn volgers is dat ze effectief allemaal uit Antwerpen komen.

Een prachtig afgelijnde doelgroep dus.”

#ANTWERP

Matthieu Bout, Bart De Wever en Guillaume Van Der Stighelen op ‘t Schoon Verdiep.

Sociaa l med iafenomeen Den Antwerpenaar hield vier jaar lang zijn identiteit geheim. Woensdag 12 oktober maakte hobbyfotograaf Matthieu Bout zich bekend, naar aanleiding van de voorstelling van zijn fotoboek.

Door Jana Van himbeeck

Onder het pseudoniem Den A nt wer penaa r begon de 29 -ja r i ge Matthieu Bout vier jaar geleden aan een sociaal experiment. “Den Antwerpenaar is een ludiek karakter dat ik heb opgebouwd op sociale media zoals Twitter, I nstag ra m, Facebook , Snapc hat en s i nd s kor t o ok YouT u b e ”, ve r te lt Matthieu Bout. “Tijdens mijn opleiding Communicatiewetenschappen kreeg ik de opdracht veel met sociale media bezig te zijn en een zo groot mogelijk publiek op te bouwen. In het begin stuurde ik enkel tweets in het plat Antwerps, die snel werden opgepikt. Uit gouden korenaren schiep God de Antwerpenaren. Uit het restant, de rest van ’t land.”

Beelden van de Koekenstad

“Later besloot ik mijn tweets wat meer cachet te geven door mooie foto’s in het anonieme karakter te integreren”, zegt Matthieu. De hobbyfotograaf neemt reeds foto’s van zijn veertien jaar. Toen trok hij nog met een analoog toestel maar tegenwoordig gebeurt dat digitaal.

Dagelijks post hij prachtige beelden van Matthieu Bout Hobbyfotograaf, auteur

“Ik heb nooit echt fotografie gestudeerd” de Koekenstad op sociale media, steeds vergezeld van een uitspraak in het plat ‘Antwaarps’. Matthieu brengt vooral architectuur en landschappen in de stad in beeld. Daarvoor gebruikt hij vaak een breedhoeklens. “Ik heb nooit echt ge-

Het anonieme karakter werd opgepikt door uitgeverij A r tus, die Matthieu vroeg de foto’s te bundelen in een boek.

Op woensdag 12 oktober werd op het Schoon Verd iep van het A nt wer pse Stadhuis het fotoboek #ANTWERP voorgesteld. Daarmee maakte Matthieu zich officieel bekend. Burgemeester Bart De Wever en havenschepen Marc Van Peel waren van de partij. “Den Antwerpenaar schrijft mee aan de geschiedenis van onze stad met de lenzen van de camera”, zei Bart De Wever. “Een paar weken geleden kondigde de fotograaf aan en ik citeer: ‘binnekeurt geef kik een boekske uit me maan beste foto’kes’. Beste Matthieu, ik vind dat uw foto’s dat verkleinwoord niet verdienen. Ik weet wel dat het een Antwerpse voorliefde is om alles te verkleinen met ‘ke’, maar dit zijn foto’s, dit zijn toch geen foto’kes. Matthieu richt zijn camera ook soms op hardnekkige kankerplekken die me al jaren ergeren.

Deze beelden inspireren om de komende jaren door te gaan met het beleid dat hieraan een oplossing moet geven.”

Ook Guillaume Van Der Stighelen was aanwezig bij de boek lanceri ng. Hij schreef de tekst in #Antwerp. “De foto’s waren er maar ik wou nog een stuk tekst om mijn boek te vervolledigen”, vertelt Matthieu. “En wie anders dan mijn groot idool Guillaume Van der Stighelen om

“Wij zijn geen stereotiepe tweeling” De Antwerpse tweelingzusjes Sara en Sofie Mees (17) delen behalve hun looks ook hun passie voor mode. Shoppen doen ze het liefst samen, zoals vandaag.

Al kiezen ze bewust voor een uiteenlopende kledingstijl.

Door Jozefien Wouters

Een toevallige voorbijganger vertelt over zijn outfit

Sara: “Wij willen niet de stereotiepe tweeling zijn die je in dezelfde outfit ziet rondlopen. Onze kledij is net een ideale manier om ons van elkaar te onderscheiden. Wat ik draag, geeft voor een stuk mijn persoonlijkheid weer. Hetzelfde geldt voor Sofie.”

Sofie: “Soms leen ik een stuk van Sara, maar dan geef ik er toch een eigen twist aan. Mijn stijl zou ik omschrijven als streetstyle, terwijl Sara bijna uitsluitend vintage draagt.”

Sara: “In tegenstelling tot Sofie koop ik niet bij de ‘gewone’ winkels. Geef mij maar tweedehandswinkels zoals de Think Twice, een keten met drie filialen in Antwerpen.

Daar vind je ook hippe dingen, maar wat je koopt, is tenminste origineel én goedkoop.

De trends uit de typische modebladen volg ik niet. Ik hoef niet mee te lopen met de massa.”

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Sofie: “Ondanks onze smaakverschillen vragen we elkaar vaak raad. Als je niet zeker bent van een outfit, is het handig om iemand bij je te hebben die er verstand van heeft.”

Sara: “Ik stel meestal mijn outfit de dag op voorhand samen. Vaak doe ik het zelfs al even aan, om snel in de spiegel te checken of het me wel staat. ’s Ochtends heb ik niet veel tijd om te treuzelen, maar ik vind het belangrijk om naar buiten te gaan met iets dat bij me past. Ik denk daar echt goed over na.”

Sofie: “Zoals de meeste mensen van onze leeftijd halen we veel inspiratie op sociale media. Zo volg ik verschillende fashionista’s, waaronder Charlie Barker.”

Sara: “Oh ja! Die is altijd heel excentriek gekleed en heeft van die felle haarkleuren.

Zelf zou ik het niet meteen dragen, maar het is wel leuk om bepaalde aspecten uit te proberen. Ik bewonder mensen met zoveel lef. Momenteel heb ik geen gsm, dus mijn sociale media liggen even stil, maar ik deel zelf ook soms mijn outfits via Instagram. Je weet nooit of iemand er inspiratie uithaalt.”

daarvoor te zorgen. Met hem in contact komen was geen evidentie maar het is me gelukt. Ondertussen kan ik ook met fierheid zeggen dat Guillaume een echte vriend is geworden.” #Antwerp is te koop in verschillende boekhandels zoals De Standaard, de Markies, de Stadswinkel en vele anderen.

Bart De Wever (N-VA) Burgemeester Antwerpen

“Beelden inspireren me om door te gaan met beleid” Bezige bij

Matthieu maakt en post niet enkel dagelijks foto’s, hij heeft ook nog een winkel in sport- en dieetvoeding in Brasschaat.

Daarnaast is hij nog sales manager bij Cermix, een Franse fabrikant van bouwchemische producten. Een echte bezige bij dus. Binnen de buurt van onze wijkkrant den Triangel maakte hij ook al een aantal prachtige beelden. Foto’s van onder andere de Bourlaschouwburg, de A-Tower en het Theaterplein met op de achtergrond de Stadsschouwburg staan te pronken op zijn Instagram account @ denantwerpenaar.

“Den Antwerpenaar is sinds kort uit de anonimiteit verdwenen”, sluit Matthieu af. “Ze noemden mij wel eens de Batman van ’t Stad. Dat ben ik nu niet meer, maar dat betekent niet het einde van Den Antwerpenaar. Integendeel, ik denk dat mijn schoonste foto’s nog zullen volgen.

Der is moar ien Stad, de rest is parking.”

Luchtig

Den Triangel, 27 oktober - 7 december 2016

15

Den Triangel test:

Bistro Natuurkost Bistro Natuurkost opende begin september zijn deuren in Hopland.

Dagelijks serveren ze biologische gerechten, verse soepen, sapjes enz.

Wij gingen er langs voor een snelle gezonde hap.

Door Jana Van himbeeck

De zaak zit goed vol als we binnenkomen. Gelukkig is er nog een tafeltje vrij. “De zaken gaan heel goed”, vertelt serveerster Daisy Van Den Heuvel. “We zijn nog maar een maand open, dus we mogen echt niet klagen.” Het interieur is ruim en heeft een frisse en gezellige uitstraling. Onze ogen vallen meteen op de huisgemaakte gebakjes die op de toog staan.

We bestellen een hartige toast (€11,5) met cashewcrème en tomatensalsa, een Thaise groene curry (€19,5) met groenten en volkoren basmati, een latté (€3,50) en een thee (€3). De menukaart is vrij uitgebreid maar de gerechten zijn niet goedkoop. Ons eten is er al na een dikke vijf minuten en ziet er heerlijk uit. En ja hoor, dat is het ook!

“We serveren vooral biologische gerechten”, zegt Daisy. “Onze focus ligt op gezonde voeding. Onze bestseller is momenteel de sea-salad, een zeewiersalade.” Bistro Natuurkost is een filiaal van Het Natuurhuis, een speciaalzaak van natuurlijke en biologische produc-

De medewerkers van bistro Natuurkost staan klaar om klanten te verwelkomen. ten. Eind augustus opende nog een derde vestiging op ’t Zuid.

“Er was in deze buurt nog niets gelijkaardigs”, gaat Daisy verder. “We hadden het gevoel dat mensen echt wel op zoek waren naar biologische voeding. Toch krijgen we dagelijks een breed publiek over de vloer. Het is fijn dat we iedereen iets kunnen aanbieden.”

Andere filialen: ANTWERPEN CENTRUM Otto Veniusstraat 29 2000 Antwerpen Openingsuren: Maandag tot vrijdag: 09u30 tot 18u30 Zaterdag: 09u30 tot 18u00

Bistro Natuurkost, Hopland 46, dinsdag – vrijdag open van 8u – 18u, zaterdag open van 9u – 18u.

MERKSEM Eethuisstraat 130-140 2170 Merksem Openingsuren: Maandag tot zaterdag: 09u00 tot 18u00 ANTWERPEN ZUID Verlatstraat 9 2000 Antwerpen Openingsuren: Maandag tot vrijdag: 09u30 tot 18u30 Zaterdag: 09u30 tot 18u00

“Mensen aangenaam verrast” Eerste Japanse chocoladewinkel van Europa geopend in Antwerpen Antwerpen mag uitpakken met de eerste Japanse chocoladewinkel van Europa. Royce’ opende onlangs haar deuren op de Wapper. “Het is anders dan Belgische chocolade”, weet verkoopster Nasira.

Door Hanneke Stoffels

Wat onde r s c he idt ju l l ie v a n de Antwerpse chocolademakers?

De Belgische chocolade is niet te vergelijken met die uit Japan. Onze chocolade wordt geproduceerd in Japan en is enorm verfijnd. We hebben verschillende soorten zoals nama, wat in België bekend is als ganache. Alleen moet je die bij ons rechtstreeks eten en niet verwerken in een nagerecht. Bij Royce’ bieden wij ook de mogelijkheid om de patisserie boven op te eten in onze blue lounge, met een tasje koffie of een glas champagne. Dat is een unieke ervaring omdat je de producten kan proeven en ervaren alvorens je ze in de winkel aankoopt.

A nt wer pen is een chocoladestad.

Denkt u dat de Antwerpenaren openstaan voor Japanse chocolade?

De beslissing om ons in Antwerpen te vestigen was een bewuste keuze, net omdat België bekend staat voor haar fantastische chocolade. Wij hebben het de eerste dagen heel druk gehad en veel mensen zijn aangenaam verrast. Enerzijds door het totaal nieuwe concept met de blue lounge boven, en

anderzijds door de Japanse patisserie zelf. In Antwerpen zijn er heel wat chocoladelief hebbers, dus ik denk dat de mensen uit de omgeving er wel voor openstaan. Het is inderdaad een beetje de omgekeerde wereld, maar het is helemaal anders dan de Belgische chocolade die iedereen kent.

A l l e c ho c o l a d e w o r d t i n J ap a n gemaakt. Hoe verloopt jul l ie bevoorrading?

Alles wordt ingevroren. Een dag voor het in de winkel komt, halen we het uit de diepvriezer. Daarvoor hebben we bewust gekozen omdat ingevroren producten hun kwaliteiten niet verliezen. De patisserie wordt wel hier gemaakt. Dat is helemaal vers. Wij hebben tijdens onze eerste openingsweek Japanners over de vloer gekregen die ons aanleerden hoe we die patisserie moeten maken, en nu is ons keukenpersoneel voldoende opgeleid om iedere dag zelfstandig de patisserie voor te bereiden.

Is er een product dat uitzonderlijk goed verkoopt?

Ja, dat zijn onze croissants met namachocolade. Die zijn uniek omdat ze ook rechtstreeks uit Japan komen. Ze worden in geen enkele winkel in Europa verkocht. Bij al onze producten zijn de ingrediënten trouwens zodanig samengesteld dat alles in balans is. In de alcoholvrije chocolade zit ook 0,0% alcohol.

Nasira: “Wij bieden een unieke ervaring aan.”

Bij de pralines waar wel alcohol in zit, is dat heel subtiel. Ik heb zelf de chocolade geproefd met champagne en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de hoeveelheid ervan. Normaal gezien

geven pralines met drank een overheersende nasmaak. Dat heb je eigenlijk niet bij onze chocolade.

16 Uitsmijter

Vreest u voor uw job?

“Nieuwe voorwaarden van NMBS lijken niet ideaal”

“Ik heb momenteel zelfs té veel werk”

“Werk op overschot bij ons bedrijf”

“Neen. Ik heb een statutair contract bij NMBS. Dat betekent meer loon, meer pensioen én vooral meer werkzekerheid dan contractuele collega’s. Het maakt dat ik er niet zo makkelijk kan uitvallen. Wat wel minder rooskleurig lijkt, zijn de nieuwe voorwaarden die de NMBS gaat opleggen aan zijn werknemers. We doen ons best om het niet te slecht te laten worden, maar sowieso komen er wel veranderingen.”

“Je zou het niet zeggen, maar als freelancer heb ik eigenlijk genoeg vooruitzichten in de toekomst. Ik doe web development en als ik mensen over mijn freelanceleven vertel, zijn ze vaak bezorgd en vragen ze naar mijn werkzekerheid.

Altijd zeg ik dat ik net werk te veel heb. Ik doe deze job nu al tien jaar en het ziet er niet naar uit dat het binnenkort gaat ophouden. Het internet gaat niet weglopen hè.”

“Nee. Ik werk voor een groot bedrijf in de industriële sector in Nederland. Daar is de situatie wel voordeliger dan in België lijkt me.

Beter nog: wij hebben mensen te kort bij ons bedrijf. We zijn altijd op zoek naar nieuwe werknemers, voornamelijk door de vergrijzing.

Die zorgt ervoor dat veel mensen op pensioen gaan en die moeten vervangen worden. Zolang je de juiste diploma’s hebt, is er werk zat bij ons.”

“Onrustig in mijn sector, maar niet door jobverlies”

“Neen. Ik werk in de sociale sector, bij de bijzondere jeugdzorg.

Die is totaal niet bedreigd dus ik voel me zeker nog perfect op mijn gemak daar. In de sector is het wel vrij onrustig, maar dat heeft niets met jobverlies te maken. Wat ons vooral zorgen maakt, zijn de lange wachtlijsten en de hulp op maat voor mensen. Die zijn nogal beperkt door alle besparingen van de federale regering.”

“Nu niet meer, nee. Ik heb het meegemaakt dat ik ontslagen werd door besparingen. Ik was toen al 53, dus ik dacht: wie moet mij nu nog hebben? Na het ontslag zat er dan niets anders op dan terug beginnen te solliciteren en gelukkig had ik chance na een paar gesprekken. Nu geef ik Nederlands aan anderstaligen en ik voel me er echt heel goed. Het is een sector met geld, dus mijn toekomst is ook safe.”

“In het verleden ben ik al ontslagen door besparingen”

“Wens mijn Belgische collega’s het beste toe”

“ Ik s t a in he t onder w ijs in Nederland en ik heb niet het gevoel dat het gaat veranderen in de toekomst. Het is een gewoonte geworden om voor de klas te staan. Ik doe het nu al acht jaar en al zijn er af en toe wat verhalen over problemen in het onderwijs, jobverlies zit er zeker niet aan te komen. Het is waarschijnlijk wel anders in België dus ik hoop dat mijn collega’s hier hun passie kunnen blijven uitoefenen.”

Door Joran Simoens

“Je kan altijd nog visman worden”

“Bij besparingen word ik als eerste ontslagen”

“Knelpuntberoep geeft me zekerheid”

“Ik heb een eigen zaak en die draait ongelofelijk goed. Veertig jaar geleden ben ik begonnen met een vistraiteurzaak en die bestaat vandaag nog steeds.

Zelfs tijdens alle crisissen die we al meegemaakt hebben, bijvoorbeeld in 2008 met de banken, is onze omzet nooit gedaald.

Uiteindelijk moet een mens altijd eten hè. Dus als mensen hun job verliezen, moeten ze niet wanhopen. Ze kunnen nog altijd visman worden.”

“Ja, zeker en vast. Ik werk in de scholensector en hoewel er niets concreet in de lucht hangt, ben ik toch wel een beetje bang. Je ziet dat er tegenwoordig overal bespaard wordt en dan kan het onderwijs sowieso niet achterblijven. Ik zorg voor het leerlingenvervoer, dus kinderen naar school en terug naar huis brengen. Als ze ooit besparen, ga ik sowieso één van de eersten zijn die ze zullen laten gaan.”

“Mijn job is een knelpuntberoep.

Al is het niet het best betaalde beroep, het geeft toch bijna totale werkzekerheid. Ik doe thuiszorg, dus ik ga langs bij oude of zieke mensen die hulp nodig hebben bij koken, wassen,… De vergrijzing neemt toe en mensen als ik kunnen ze altijd gebruiken om bij anderen thuis een handje toe te steken. Mijn toekomst is veilig momenteel en ik hoop ook dat het zo blijft.”

Elke maand geeft een lezer iemand een gebakje cadeau

De aanbieder: Serge Dierick De ontvanger: Greta Martens

“Voor plakband of een klapke kan ik bij Greta terecht”

e v Fr e l t an p l k li aa n ts

k

Door studenten Journalistiek van de Artesis Plantijn Hogeschool

Hebt u een mooi verhaal voor Den Triangel? Mail dan naar nieuwstip@dentriangel.be of bel naar Wouter Frateur 0486 880260

ale Ban

Gesponsord door Bakkerij Gommers.

Wilt u adverteren in Den Triangel? Mail dan naar adverteren@dentriangel.be of bel naar Wouter Frateur 0486 880260

SintBorroCarolus meus - ke r k

Nation

Greta Martens baat al dertig jaar Kapsalon Diana uit, dat ze van haar moeder overnam. Ook zij heeft aan Serge een goede buur. “Wij helpen elkaar met plezier uit de nood. Mijn klein mannen hebben vroeger vaak in Het Telefoneke gespeeld

Niet alleen met praktische zaken kunnen ze bij elkaar terecht. “Mijn zoon alleen opvoeden is niet evident. Als ik met een probleem zit, vraag ik Greta om raad of ga ik gewoon even langs om mijn hart te luchten. Het is een cliché, maar toch: beter een goede buur dan een verre vriend”, aldus Serge. Zelfs hun klantenbestand wordt vriendschappelijk gedeeld. “Serge raadt mij bij zijn klanten aan als ‘de beste kapster van Antwerpen’”, glimlacht Greta. “En als ze bij mij moeten wachten op een knipbeurt, zeg ik dat ze iets moeten gaan drinken bij Serge.” Of ze haar pateeke ook met hem zal delen, daar is ze nog niet helemaal uit.

os

Serge Dierick is al 22 jaar cafébaas van Het Telefoneke in de Lange Nieuwstraat. Na een carrière als zeeman zette hij voet aan wal in het gezellige, authentieke café. Als alleenstaande vader is het niet altijd makkelijk om werk en huishouden te combineren, maar gelukkig kan hij altijd terecht bij buurvrouw Greta. Hij twijfelt dan ook geen seconde over wie zijn pateeke verdient. “Greta is een heel behulpzame madam. Ik kan altijd op haar rekenen. Zowel om een stukje plakband te lenen als om gewoon een klapke te doen.”

na school, terwijl ik nog aan het werken was. We komen geregeld bij elkaar over de vloer. We hebben zelfs elkaars sleutel, in geval van nood.”

Ro

Door Jozefien Soetekin Wouters