Sorunlu Sorumlular Yönetimi, zıplayan fasulye gibi hop oturtup hop kaldıracak eylemin, hazırlıkları sona ermişti. Gecenin sabaha dönük yüzünde, son rötuşlar da atıldıktan sonra, arkadaşlarından birini nöbetçi bırakıp yarım saatlik bir uykuya daldılar. Aslında heyecandan kimsenin gözüne uyku girmiyordu ama vücutlarını dinlendirmeye de ihtiyaçları vardı. Nöbetçinin kaldırmasına gerek kalmadan, yarım saat sonrasında yattıkları yerlerden ayaklandılar. Göğüs kafeslerinin içinden kan pompalayan organlarının, hiç bu kadar farklı çalıştığına şahit olmamışlardı. Rektör, dekanlar, özel kalem müdürleri ve sekreterlerden oluşan kurulu toplamış, yapılma ihtimali olan eyleme, nasıl bir refleks geliştirmeleri gerektiğini sormuştu. Öneriler, eylemcilerin tasarladığı eylem şeklinin yanında çok demodeydi. Fosilleşmiş zihin yapısının verimliliğiyle her gün yeni eylemler için kafa patlatan gençlerin zihinsel verimlilikleri bir olmuyordu haliyle. Ve kuruldan, sabaha yapılma olasılığı bulunan eylem için, emniyetten üç otobüs çevik istenmesi kararı çıktı. Emniyetten istenen üç otobüslük çevik kuvvet, okuldaki yerini almış, kampüsün her yanındaysa terörle mücadeleden ve asayiş şubeden sivil polisler cirit atıyordu. Artık herkes eylemci öğrencilerin okula girişini bekliyordu. Lakin eylemci öğrencilerde bir hareketlilik yoktu. Kampüse, bir kortej halinde, dillerinde sloganlarla girmesi beklenen öğrenciler düzensiz ve sanki hiç bir şey yokmuşçasına teker teker giriyorlardı. Yanlarında ne koca bir afiş ne bir megafon ne de eylemde kullanılma ihtimali olan eşyaları vardı. Eylemci olma ihtimali olan öğrencilerin çantası, Kıbrıs açıklarında aranan petrol/doğalgaz misali didik didik aranıyordu. Vurulan her sondajda beklediklerini bulamayan güvenlikler durumdan iyice sıkılmışlardı. Kampüs meydanı, patlatılmak üzere tencereye konulmuş patlatmalık mısırlarla doluydu. Olması gereken şey yeterli sıcaklığa ulaşılmasıydı sadece. Ve sonrasında bom..! Bir an gözler gökyüzüne çevrildi. İşte beklenen o patlama gerçekleşmiş ve tenceredeki mısırlar kampüs meydanına yayılmaya başlamıştı. Kimin attığı belli olmayan kâğıtlar kampüs meydanının her yanını sardı. A5 ebadında gökten indiğine inanılan bir bildiriydi bu. Ve işte bildiri;
Kampüste buzul rüzgârları esmiş, güvenlik güçlerinin, ne güven verecek ne de güçlerini gösterecek halleri kalmıştı. Kısa süreli şokun ardından koşuşturmalar başladı. Siviller bir yerlerden bir yerlere koşuştururken çevik otobüsünün yanındaki güvenlik amiri bomba imha ekibi isteğinde bulunuyordu. Kapalı kapılar ardında yapılan konuşmalardan da bir sonuç çıkmıyordu. Yönetim, bir yandan otoritesini sarsmak istemezken bir yandan da olası bir sorunun tetikleyici unsuru olmak istemiyordu. Yarım saatin sonunda, meydan yıldızlar geçidi gibiydi. Tüm yönetim kadrosu meydana doluşmuş ve güvenlik güçleri de onların etrafını sarmıştı. Anlaşılmayan şeyse şuydu: Güvenliklerin hayatı o adamlardan daha mı değersizdi? İnsanın, evine ekmek götürmek için hayatını ortaya koyması ne kadar ilginçse, o insanların hayatlarını ortaya koyduranların hayatlarının onlardan daha değerli olduğuna inanmaları da ilginçti. Gökyüzü bir anda yine şenlendi. Sınıflardan birisinin camından yeni kâğıtlar yağmaya başladı. Bu sefer gökten düşen şeylerin üzerinde bir kroki vardı. Krokinin ardındaysa şunlar yazıyordu: SİZİN İÇİN UFAK BİR HEDİYE! Not: Bomba sanıp patlatmayın. Size C4 harcayacak kadar paramız yok!
Bomba imha uzmanları çevreyi korumaya aldı. Bomba imha uzmanı astronot kıyafetini giydi. Başlığını geçirmeden evvel arkadaşından bir sigara istedi. Şüpheli paketlere fünyeyi bağlamaya gitmeden evvel hep yapardı bunu. Ama bu sefer yanında sigara olmadığından arkadaşından istemişti. Arkadaşı, sigaraya yapılan fiyat güncellemeleri bahane ederek veremeyeceğini söyleyince siniri bozuldu bomba imhacının. Yaklaştı yaklaştı birde ne görsün, bırakılan kutunun üzerinde bir not: Lütfen patlatmayın. Yoksa paramparça olur! Kutuyu eylemcilerin isteği üzerine patlatmadan getiren bomba imhacı paketi yönetime iletti. İletilen kutunun içerisinden ne çıkacağını herkes heyecanla bekliyordu. Kutu yavaşça açıldı. Ve içerisinden çıkan şey bir CD ydi…