In memoriam René Graat mhm

PASTORAAL DIEP GEWOGEN René Graat

Geboren op 25 juli 1945 in Heerlerbaan Tot priester gewijd op 3 juli 1971 Missionaris in Congo en Nederland Gestorven op 11 maart 2020

Waar moet ik beginnen? Ik denk allereerst aan de kern van zijn leven – zijn pastorale zorg als missionaris, eerst in Zaïre/RDC en later in het Limburgse Heuvelland. Hij nam uiteenlopende verantwoordelijkheden in het bisdom op zich en zette zich ook in voor de Nederlandse Regio van Mill Hill. Bij dat alles maakte hij ruim plaats voor bezinning en gebed. Maar hij was allereerst ‘pastoor’, met enorme inzet voor mensen, en een fijn gevoel voor de locale cultuur en de talen (in de RDC en in Limburg.).

Hij begon in de Ngombe streek, in Mampoko, Abunakombo en Kodoro. Daarna stemde hij in om te vertrekken naar de andere kant van het enorme bisdom, naar de Bongando streek, eerst naar Yalisele en dan naar Djolu. Hij was een geanimeerde voorganger in de liturgie met kleurrijke diensten in Congo - heel anders dan de vieringen in Limburg. Als pastor en deken in Djolu heeft hij veel rondgereden totdat zijn rug hem in de steek liet…. Zo kwam hij naar Basankusu, bij de bisschop; een hele aanpassing, die hij met verve volbracht. Hij was ook blij om almoezenier van de diocesane Sœurs Thérésiennes te zijn.

René had een brede capaciteit voor vriendschap – ook voor vele Congolezen: de twee bischoppen, en verschillende priesters, broeders, zusters, en vele leken. Hij heeft zich ingezet voor werk met de jeugd en de kleine kerkelijke gemeenschappen. Later in Banholt, Noorbeek en Reijmerstok, was het ook geen eenmansbeleid….

Voor mij was René ook een trouwe vriend, kritisch maar steunend. In de beginjaren waren onze ontmoetingen in het bisdom sporadisch. Maar vanaf 1996 tot aan zijn vertrek in 2007, hebben wij veel samengewerkt. Wij hebben veel samen tot stand gebracht en ik waardeerde zijn inzichten.

Ik betreurde zijn terugkeer naar Nederland. Maar zijn zorg voor het bisdom Basankusu bleef, en onze vriensdschap ging natuurlijk door. Hij hield ook contact met oud-Basankusu missionarissen (Alfons Ysebaert van Scheut en de zusters van OLV ten Bunderen). Sommige Congolese vrienden, de bisschop en anderen, hadden de gelegenheid om naar Europa te komen… En Banholt zag hun pastor vertrekken naar Brussel (en naar Oosterbeek of Aken) en soms terugkomen met een gast….

Hij was een gulle gastheer. Hij kwam mij halen in Maastricht, Charleroi, Luik. Naar Oosterbeek ging het op de automatische piloot! Wij hebben veel rondgereden door het mooie Heuvelland met zijn kerken en (niet te vergeten) brouwerijen. Van zijn commentaar als wij langs een woning reden of iemand tegenkwamen, was het voor mij duidelijk dat hij zijn mensen goed kende…. “Priester geworden om dienstbaar te zijn.”(Gerard Kessels) Wij hebben natuurlijk veel over Mill Hill gepraat…en over Basankusu. Ik ga die gesprekken missen; maar hij is nu Thuis – op paaszaterdag gestorven. Alleluia!!!