1
2
3
ΣΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ Όλα δημιουργούνται στο κέλυφος της έννοιας τους
4
Ο ΝΟΜΟΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
-------------------Ότι εκπέμπουμε είτε καλό, είτε κακό. Ότι και να μεσολαβήσει όσος καιρός και να περάσει όσο κύκλο και να ολοκληρώσει ακόμα και σε άλλη ζωή, αν υπάρχει; Εμείς θα το λάβουμε με τις συνέπειες του γιατί μόνο στην δική μας συχνότητα υφίσταται. ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ.
Των πηγαίων της ψυχής μου, αφουγκράζομαι και στη ροή τους συντονίζω τον ρυθμό μου στην αγκαλιά της φύτρας μου αφήνομαι κι αγνός κάθε πρωί ξανά γεννιέμαι! Πίνω του ήλιου το φως το πρωινό τα μέσα μου στο φέγγος του φωτίζουν για την μέρα του λογικού το φως μόνο με ποίηση να εκφραστώ μπορώ. * 5
Published in Melbourne, 2017
National Library of Australia Catalogue Cart no. & ISBN 978-0-9924902-3-2
© Michael Pais alasinos@gmail.com 7 Greenglade Court Blackburn North 3130 Vic. Australia
Στόχος αυτού του βιβλίου είναι η αναθέρμανση της περί κόσμου και πραγμάτων συζήτησης που έκανε τους Έλληνες ξεχωριστούς… και που έμεινε στην μέση, πριν από δύο χιλιάδες χρόνια!
Ο Michael Pais Alasinos γεννήθηκε στη Κύπρο το 1945 στη κωμόπολη της Λύσης. Μετανάστεψε στην Αυστραλία το 1976 και από τότε ζει στη Μελβούρνη. Ασχολείται με τη ποίηση, τη φιλοσοφία και την ερασιτεχνική αστρονομία (κοσμολογία) από τη δεκαετία του 1970. Για την αποφυγή τυχόν παραπλανητικών σκοπιμοτήτων… προσεγγίζει τα πράγματα μόνο με τρόπο που θα «συναινεί» και η φύση τους και με πρότυπα τους αρχαίους ερευνητές, με σεβασμό και υποταγή στην ανεξάρτητη και ελεύθερη σκέψη. Τρέφει απεριόριστη εκτίμησή στις επιστήμες και ιδιαίτερα στη αστροφυσική…
6
Contents ΣΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ....................................................................................... 4 Ο ΝΟΜΟΣ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ............................................................................. 5
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ……………………………………………………………………………..6 ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ…………………………………………………………………………………………………… 10
ΤΗΣ ΑΚΤΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ .............................................................................................. 11 ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ .................................................................................. 12 Θα ήταν… .............................................................................................................................. 13 ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ ............................................................................ Error! Bookmark not defined. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ .................................................................................. 17 ΣΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΩΝ ..................................................................................... 17 ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ ......................................................................................... 19 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ........................................................................................................................ 21 Το ότι… .................................................................................................................................. 22 Η ΥΛΙΚΗ ΜΑΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗ .............................................................................................. 23 Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ ........................................................................................... 24 ΑΘΕΑΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ………………………………………………………………………………………………………………25
Σφύζει…................................................................................................................................. 26 «ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ» ..................................................................................... 28 Τα πιο ..................................................................................................................................... 29 Πολλές… ................................................................................................................................ 30 ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ......................................................................................................................... 31 ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΜΑΖΙ ΠΑΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ. ....... 32 Αυτό… .................................................................................................................................... 33 Ο ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ .................................................................................................................. 33 ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ............................................................................................... 34 Ο ΚΥΚΛΟΣ… ........................................................................................................................ 35 ΤΟ ΠΑΖΛ ............................................................................................................................... 36 Ο ΧΩΡΟΣ… ........................................................................................................................... 37 ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ..................................................................................... 38 Οι παρενέργειες… ............................................................................................................... 41 Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ................................................................................... 42 ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ........................................................................................................................... 43 ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ................................................................................................... 45 Η πιο μεγάλη… .................................................................................................................... 46 ΤΟ ΧΝΑΡΙ....................................................................................... Error! Bookmark not defined. ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ .................................................................................................................... 48 ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ........................................................................................................... 49 Τίποτα…................................................................................................................................. 50 Όπως…................................................................................................................................... 50 Ο ΕΠΟΙΚΟΣ .......................................................................................................................... 51 Η ζωή… .................................................................................................................................. 52 ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ................................................................................................. 53 7
ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΩΝ! ................................................................................................................... 54 Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΥ ......................................................................... 55 Η φύση… ............................................................................................................................... 56 ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ............................................................................................................. 57 Θα ήταν παράλογο… ......................................................................................................... 57 Για να… .................................................................................................................................. 58 Ότι γεννάται…...................................................................................................................... 58 Στη… ....................................................................................................................................... 59 «Κι’ όμως…........................................................................................................................... 59 Ποιος ήλιος άναψε… ......................................................................................................... 60 Το καλό… .............................................................................................................................. 61 Η πιο… ................................................................................................................................... 61 "Πόσο… ................................................................................................................................. 62 Ποτέ… .................................................................................................................................... 62 Όλα τα γραπτά… ................................................................................................................. 63 Η παρέκκλιση… .................................................................................................................. 63 ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΦΥΤΡΑ ΜΟΥ! ................................................................................................. 64 Όταν… .................................................................................................................................... 64 ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ................................................................................................................... 65 Αν από… ................................................................................................................................ 66 Αυτό… .................................................................................................................................... 67 Όπως…................................................................................................................................... 67 Το μέγα λάθος….................................................................................................................. 68 ΠΟΙΟΣ Ο ΧΑΖΟΤΕΡΟΣ;..................................................................................................... 69 Η αποσύνθεση … ................................................................................................................ 70 Όταν… .................................................................................................................................... 70 Η απάντηση… ...................................................................................................................... 71 ΣΤΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ! ................................................................................. 72 Η ζωή… .................................................................................................................................. 73 ΣΥΝΟΧΗ: Η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! ............................................................... 74 ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ........................................................................................................................... 76 Στην… ..................................................................................................................................... 78 Αν από… ................................................................................................................................ 78 Μόνο… ................................................................................................................................... 79 Κι’ όμως… ............................................................................................................................. 80 Όσο… ..................................................................................................................................... 80 Μόνο … .................................................................................................................................. 81 Η ζωή… .................................................................................................................................. 81 «Κι’ όμως…...................................................................................................................................... 82 Το αόρατο… ......................................................................................................................... 82 ΔΙΟΔΟΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ; .......................................................................................... 83 Είναι ένας ήλιος…......................................................................................................................... 84 Όταν… .................................................................................................................................... 84 "ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ....................................................................................................................... 85 8
Όλα… ...................................................................................................................................... 86 Οι Έλληνες… ........................................................................................................................ 86 Αυτά… .................................................................................................................................... 87 Το αληθινό… ........................................................................................................................ 88 Όλα τα γραπτά..................................................................................................................... 89 Όταν… .................................................................................................................................... 89 Αισθήσεις .............................................................................................................................. 90 Οι έννοιες… .......................................................................................................................... 90 Ασχέτως Απ’ Αυτόν… ........................................................................................................ 91 Ένα… ...................................................................................................................................... 91 "Αυτά... .............................................................................................................................................. 92 Όπως… .............................................................................................................................................. 95 Η αιωνιότητα .................................................................................................................................. 96 Η ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ «ΠΑΙΔΕΙΑ .................................................................................. 96 Η αλαζονεία… ...................................................................................................................... 99 ΟΤΙ ΣΥΝΘΕΤΟ ΝΟΗΜΑ………………………………………………………………………………………………………100 Μετά το «Βατερλό»… ...................................................................................................... 104 ΕΠΙΛΟΓΟΣ .......................................................................................................................... 106
9
Μόνο στην εξορία…
…,και στην παρεξήγηση των πολλών… αξιώνεσαι τη συνεύρεση με τους Έλληνες. Εκεί… που αιώνες τώρα παλεύουν στήθος με στήθος τον ξολοθρεμό τους κι ως ήλιοι που δεν έχουν αθέατη πλευρά λάμπουν απ’ την άβυσσο του αφανισμού τους εξατμίζοντας στην διάρκεια την άρνηση του λογικού. *
10
ΣΑΝ ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΤΗΣ ΑΚΤΙΔΑΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ Ποιο άστρο μου ‘λαχε πιστά ν’ ακολουθώ στ’ απρόβλεπτο μοιραία που με πάει; Στ’ απόκρυφα της μοναξιάς του μαρτυρώ τον γρίφο που τη σκέψη ωριμάζει. Στις φλόγες του αφήνομαι την αγκαλιά της αλήθειας ίσως μάθω ν’ αντέχω τη φωτιά και τις φλόγες που με καίνε ν’ ανοίγω για φτερά κι άλλα πολλά ν’ αντέχω των ανθρώπων τα πικρά. Μια αμυχή από άστρου ακτίδας το κεντρί τον λήθαργο του ονείρου, χάραξε στη στιγμή κι’ ευθείς μες τη ψυχή το σύμπαν ονειρεύτηκα Κι’ ένα εγώ ανώτερο μου, ερωτεύτηκα. *
11
ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ ΤΟΥ ΕΝΙΑΙΟΥ Καμιά λογική δεν συνηγορεί στην ύπαρξη του θανάτου, ούτε όμως και μιας άλλης ζωής. Αυτό που αποκαλούμε θάνατο δεν είναι παρά η σφραγίδα της ολοκλήρωσης της σταδιακής μετάβασης (μετεξέλιξης) της συνειδησιακής μας υπόστασης από το σώμα στην μνήμη που είναι και το πραγματικό και μόνιμο σπίτι μας. Σπίτι που κτίζουμε όσο ζούμε με την αλήθεια του βίου και των εμπειριών μας, στον αόρατο χώρο που μας περιβάλει και όχι μέσα μας, όπως θαρρούμε. Τίποτα από ότι αισθανόμαστε και νοούμε ακόμα και τα συμβάντα στην ψυχή δεν είναι, ούτε και συμβαίνουν μέσα μας. Όλα πηγάζουν στην αντίληψη μας από την θέα της θέσης που βρισκόμαστε στους αόρατους χώρους της δομής των πραγμάτων που μας ξεναγεί η όραση της σκέψης. Γιατί όλα τα κατανοητά και όσα η φαντασία υποθέτει είναι τοποθεσίες (πτυχές) του αόρατου χώρου που μας περιβάλει και που είναι για όλους ένας και ίδιος.
12
Ότι σημαίνει για την γη, η υλική μας υπόσταση το ίδιο σημαίνει και η πνευματική μας υπόσταση για την απέραντη αγκαλιά του απείρου. *
Θα ήταν… … παράλογο να υπάρχει κενό (θάνατος) στους ΅Ωκεανούς της κοσμικής ενέργειας. Τόσο παράλογο, όσο ένα κενό νερού Στον Ωκεανό. *
13
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΟΓΜΑΤΩΝ ΝΑ ΜΕΘΟΔΕΥΟΥΝ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΩΜΑ. ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΩΝ ΣΤΟ ΑΙΜΑ, ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΔΙΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΤΗΣ ΦΥΤΡΑΣ ΤΟΥΣ *
14
\ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ Για να γίνομαι ευκολότερα κατανοητός. Θεωρώ πρέπον να διευκρινίσω μερικές κύριες πεποιθήσεις μου, σχετικά με την φύση των πραγμάτων. (1) Πεποίθηση μου! Είναι ότι ο νους δεν είναι προνόμιο του ανθρώπου, ή των ζωντανών οργανισμών γενικότερα. Και ούτε εδρεύει σε κανενός τον εγκέφαλο, αλλά είναι ένας συμπαντικός ωκεανός και η δομή του δεν είναι άλλη από ό,τι εμείς νοούμε και αισθανόμαστε, (ακριβώς όπως αισθανόμαστε κάτω απ’ το νερό τη πίεση και την αλμύρα του Ωκεανού) και θαρρούμε ό,τι είναι μέσα μας, για το λόγο ό,τι, ως αδιαίρετο μέρος του όλου που είμαστε, αισθανόμαστε την αίσθηση του και δική μας, όπως μια σταγόνα νερού, αυτή του Ωκεανού. Όλα των κόσμων, αποκτούν ζωή και εξελίσσονται στην αγκαλιά του, από την συνοχή και την ολοκλήρωση των κύκλων των δραστηριοτήτων του. (2) Πεποίθηση μου! Είναι πως ότι συμβαίνει στον ορατό (στέρεο) κόσμο συμβαίνει και στον αόρατο (κενόν). και η σκέψη μας δεν είναι παρά η όραση της δομής του κοσμικού γίγνεσθαι και ότι κτίσει είναι με υλικά του έξω χώρου που εφαρμόζονται (κτίζονται)στον χώρο από την συνοχής της όπως ακριβώς ένας οικοδόμος 15
κτίζει το σπίτι του στον στέρεο κόσμο. Όπως και στον ένα έτσι και στον άλλο κόσμο “Υπάρχει “σπορά και θέρος” και διαχωρισμός του “καρπού από τα άχυρα.” (3) Πεποίθηση μου! Είναι ότι η σκέψη μας είναι ένας εργάτης (εγκαταστάτης γραμμών) που καλωδιώνει με την συνοχή της τους αγωγούς που διοχετεύεται το φως του κυρίαρχου (κοσμικού) νου, στις κρυμμένες στους αχανείς χώρους της δομής του έννοιες. Όπως ακριβός μια εταιρία ενέργειας που καλωδιώνει και ηλεκτροφωτίζει μια καινούργια περιοχή.
(4) Πεποίθηση μου! Αυτό που αποκαλούμε εγκέφαλο και θαρρούμε ότι παράγει νόηση (νου) και που είναι εφοδιασμένα όλα τα έμψυχα) Δεν είναι παρά ένα σύμπλεγμα από κεραίες για να επικοινωνούν μέσο της συχνότητας της χρονικής ιδιαιτερότητας τους και να ανταλλάζουν πληροφορίες με την κεντρική ιδέα τους είδους τους, που είναι μια και μοναδική για το κάθε είδος. *
Αυτό που μας ενώνει με το άπειρο Μας κάνει να το νιώθουμε Προέκταση του εαυτού μας Ως να ‘ναι το ανεξερεύνητο της ψυχή μας *
16
Δεν θέλω να είμαι ρομπότ! Προγραμματισμένο από την ελεγχόμενη σκέψη! Δεν οριοθετείτε η αντίληψη του νου! ------------------------------------------------ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΟ ΚΕΛΥΦΟΣ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΩΝ Η ώθηση γεννά την βούληση του νου Κι’ ο νους την βούληση της λογικής συνέπειας που διά μέσου της δικτυών ει νοητικά τις επιφάνειες των επιπέδων που διαδραματίζεται το παρόν. Η συνεχής ροή της κοσμικής ενέργειας διαπερνά παλμικά την διαφορετικότητα της ολοκλήρωσης της νοητικής σύνδεσης του ενιαίου των ανόμοιων φυσικών δυνάμεων που γεννά με την σειρά του την βούληση του συνειδητού κύκλου της αρμονίας των αντιθέτων στ’ άπαντα μεγέθη και επίπεδα. Τα πάντα τροφοδοτούνται νοητικά από την κοσμική ενέργεια, που την απορροφούν από τις συχνότητες της νοητικής ιδιαιτερότητας της δομή τους και ρέουν όπως το αίμα στις φλέβες στην συνοχή του απείρου. Ακόμα και τα θρεπτικά συστατικά των τροφών αφομοιώνονται (συγχρονίζονται) νοητικά με την βούληση των αναγκών του σώματος. Οι μικρότεροι οργανισμοί βρίσκουν καταφύγιο (στέγη) μέσα στους μεγαλύτερους τους και οργανώνονται σε κοινωνίες και τους κυβερνούν. 17
Οι οποίοι μεγαλύτεροι τους, έχουν την δυνατότητα να οργανώνονται και να ελέγχουν με την σειρά τους τους αμέσως μεγαλύτερους τους που είναι το δικό τους καταφύγιο (στέγη)… Και στις δυο των περιπτώσεων οι «έποικοι» έχουν την απόλυτη ευθύνη συντήρησης ιδανικού περιβάλλοντος και ομαλής λειτουργίας του τόπου διαμονής τους και εργάζονται με τον τρόπο που εμείς αποκαλούμε ανοσοποιητικό σύστημα. Όμως κανείς και τίποτα δεν έχει την δυνατότητα να ελέγχει και να επηρεάζει επιλεκτικά τον μικρόκοσμο που στεγάζει ( φιλοξενεί) μέσα του. Κι αυτό λογικά υποστηρίζει, ότι η νοητή αφετηρία της υλικής δημιουργίας των πλασμάτων, είναι η αρχική σύνθετη σύνθεση του μικρόκοσμου που καταφεύγει στην προστασία του κέλυφος της έννοιας μιας προ υπάρχουσας ιδεολογικής οντότητας, και πολλαπλασιάζεται στο χώρο, όπως ένα νόημα αναπαράγεται στη σκέψη όλων. * ΥΣΤ. (Για τον Πλάτωνα οι ιδέες ήταν αιώνιες οντότητες με υπόσταση πραγματική, που μπορούμε να γνωρίσουμε μέσω της νοητικής δύναμης της ψυχής.) Η ασάφεια είναι ότι δεν δίνατε ν’ αποσαφηνιστεί από τον δημιουργό του. Και όχι ότι εμείς, δεν αντιλαμβανόμαστε. *
18
ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ Κι’ όμως η σωματική διάσταση των ειδών είναι αντικατοπτρισμός της ιδεολογικής τους διάστασης στην ύλη, που αιχμαλωτίζεται μαζί με το ηλιακό φως στην ατμόσφαιρα, ως λευκό αντίγραφο του πραγματικού εαυτού τους που αναπαράγεται και ενσαρκώνεται πάντα με τις ιδιαιτερότητες της τοπικής πραγματικότητας. Όπως και οι αισθήσεις που συνδέουν και κυβερνούν το αχανές, αντικατοπτρίζονται ως οι ενωτικές αποχρώσεις των διακυμάνσεων στις ποικίλες μορφές των εκδηλώσεων της ύλης. Όλα παίρνουν την μορφή της αρχικής τους ιδέας και διαμορφώνονται από τις ιδιαιτερότητες της σύνθεσης τους και την ευλυγισία της σκέψης του χειριστή τους. Ότι συμβαίνει στην γη είναι αντικατοπτρισμός (αναπαράσταση) των όσων συμβαίνουν στον αόρατο χώρο που λαμβάνει χώρα η άφθαρτη πραγματικότητα. Το στοίχημα για τον άνθρωπο είναι οι σωστοί ελιγμοί επιστροφής στη πηγή του από τα χνάρια του βίου του ως μια καινούργια διάσταση (εμπειρία) του απέραντου εαυτού του. Η αν θα καταγραφεί ως μια απώλεια του.
Όπως ακριβώς συμβαίνει με την επιστροφή του νερού στην πηγή του, μετά τον βιολογικό Θάνατο των ειδών και των έμψυχων πραγμάτων.
19
Τα σωματικά όργανα είναι οι αντίστοιχες αιχμές των αισθήσεων που συντονίζονται από την μεταβλητότητα της παρούσας πραγματικότητας που καθορίζεται και οριοθετείτε από την πηγαία αλήθεια (έκβαση) της πλοκής των στιγμών, της κάθε καμπής ξεχωριστά του κύκλου των αισθήσεων που είναι και η καρδιά των πραγμάτων και ο κάθε της παλμός τροφοδοτεί τις ανάγκες του ιδεολογικού παζλ της παρούσας στιγμιαίας πραγματικότητας και αντιστοιχείται στον κόσμο της ύλης, από την καρδιά. *
Ό,τι ειναι ορατο ειναι αντικατοπτισμος αυτού που είναι αόρατο, κι ό,τι είναι αόρατο πηγή αυτού που είναι ορατού. Ερμής Τρισμεσγιστος
Κι’ όμως η γη δεν διαφέρει Από μια γυάλα Από αιχμάλωτα χρυσόψαρα! *
20
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ Η επιστημονική μέθοδος του πειραματισμού είναι έγκυρη την στιγμή που λαμβάνει χώρα αλλά άκαιρη την επόμενη στιγμή, γιατί οι Ιδιαιτερότητες που παρατηρούνται στα έμψυχα, ισχύει και στον χρόνο και προκαλείται στην ροή της διάρκειας, από την διαφορετικότητα των αισθηματικών τοπίων, που είναι και η δομή του αόρατου κόσμου που μας περιβάλει. Εξού και οι παρενέργειες που παρατηρούνται στις πλείστες ενέργειες μας και οι συχνές αναθεωρήσεις επιστημονικών θεωριών που παρατηρούνται στις κατά προσέγγιση επεμβάσεις μας στα έργα της φύσης. Γιατί τα πάντα λειτουργούν και διαστέλλονται (εξελίσσονται) νοητικά και διαμορφώνονται αισθηματικά στους ελιγμούς της λογικής που τα ενώνει και μόνο οι ελιγμοί της ελεύθερης σκέψης, μπορούν να συμπλέουν με την ροή του κοσμικού νου και να πληρούν τα κενά επαφής με την λογική συνέπεια, όπως το νερό που εισχωρεί και πληροί τα κενά, που δημιουργούνται στην πλοκή της πορείας του. πράγμα που αποδεικνύει ότι οι αρχαίοι πολιτισμοί (Έλληνες Κ.Α ) ήταν σοφότεροι στον τρόπο που έψαχναν την αλήθεια παρά ότι εμείς σήμερα. *
21
Το ότι… … ο κόσμος σήμερα δεν προσβλέπει σε κάποιο ξεκάθαρο μέλλον πάει να πει ότι τα επιτεύγματα μας εξουδετερώνονται σε καθημερινή βάση από τις ίδιες τις παρενέργειες τους. *
Ότι… … εξαιτίας μας δημιουργείται μας συντροφεύει στην αιωνιότητα. Κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει, η να μας απαλλάξει από αυτό
*
22
Η ΥΛΙΚΗ ΜΑΣ ΑΥΤΑΠΑΤΗ Κι όμως η προσπάθεια να κάνουμε όσο καλύτερη εντύπωση μπορούμε για να εντυπωσιάζουμε τους άλλους και εν κατακλείδι τον εαυτό μας όταν πετυχαίνουμε τον στόχο μας, ανεξάρτητα αν αυτό που παρουσιάζουμε στους άλλους και στον ίδιο τον εαυτό μας συνεπάγεται, ή όχι με την πραγματικότητα. Τα ανωτέρω μαρτυρούν με βεβαιότητα τον τρόπο που συντηρείται η αυταπάτη η δική μας και των άλλων, που είναι και η δομή της υλικής μας υπόστασης. Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται καθημερινά Από την βουλιμία της αυταπάτης μας Να καταπίνει αυτό που της αρέσει Κι όχι το πραγματικό. Το ψέμα και οι πλάνες των εντυπώσεων κυριαρχούν στο κόσμο μας γιατί είναι η αναγκαία τροφή της αυταπάτης που βιώνουμε . *
23
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ Ότι γεννιέται απ’ την αθάνατη φύτρα του κοσμικού νου είναι και το ίδιο αθάνατο γιατί είναι μίγμα από το μίγμα του. Αυτό που υπόκειται σε θάνατο είναι η αυταπάτη του(η παραίσθηση του) που γεννιέται από την πρόσμιξη και τον εποικισμό της έννοιάς του από τον μικρόκοσμο της ύλης. Πράγμα που συντελείται από τυχαίες και αστάθμητες αιτίες, που δημιουργούν οι τοπικές διασταυρωμένες συγκρουσιακά ενέργειες των φαινομένων, που του προκαλούν έντονες εντυπώσεις και συναισθήματα που τον κυριαρχούν ως να ναι η μόνη πραγματικότητα. Ενώ στην ουσία ο ίδιος είναι το ευμετάβλητο αισθηματικά καθρέφτισμα των ζυμώσεων των όσων διαδραματίζονται στις επιφάνειες. *
24
ΑΘΕΑΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ Όλα ανεξαιρέτως τα ορατά και ετερόφωτα πράγματα είτε έμψυχα, είτε άψυχα, έχουν και αθέατη μόνιμη και σταθερή πλευρά. Που παραμένει αυθεντική κι ανεπηρέαστη από τις δραστηριότητες και τους σχηματισμούς των προσμίξεων στην ατμόσφαιρα των υλικών στοιχείων με το ηλιακό φως και το νερό, στις ορατές επιφάνειες. Δραστηριότητες που μας προκαλούν με την αστάθεια των τυχαίων και αυθόρμητων διακυμάνσεων τους φευγαλέες εντυπώσεις και ενίοτε ψευδαισθήσεις που για μας φαντάζουν ως η μόνη πραγματικότητα. Και επειδή οι εντυπώσεις τρέφονται με εντυπώσεις και οι ψευδαισθήσεις με ψευδαισθήσεις, αφηνόμαστε να μας κυριαρχούν και να μας αναγκάζουν να τις αναπαράγουμε και να τις συντηρούμε με το ίδιο μίγμα. Κι έτσι άθελα μας αποκρύπτουμε από την σκέψη και την συνείδηση μας τον πραγματικό άφθαρτο και αθέατο εαυτό μας. *
Το ψέμα κυριαρχεί στο κόσμο μας γιατί είναι η αναγκαία τροφή της αυταπάτης που βιώνουμε . *
25
Αυτά… … που νιώθουμε και νοούμε είναι μια θάλασσα κοινή για όλους και μείς επιβάτες με όλα τα υπάρχοντα μας στην αβύθιστη βάρκα της μνήμης κωπηλατούμε με τη σκέψη στις συνοχές του απείρου.
Σφύζει… …στην ψυχή μας το άπειρο Όπως στην ψυχή μιας σταγόνας νερού, ο ωκεανός *
Αν η ζωή προφασιζόμενη την τύχη φράσει για σένα τους εύκολους δρόμους πάει να πει ότι έχει επενδύσει σημαντικότερα πράγματα σε σένα. *
26
Το αόρατο κυβερνά εξ ανάγκης το ορατό αντίγραφο του που αιχμαλωτίζεται από την ύλη. Με τον ίδιο τρόπο που το αόρατο φως αιχμαλωτίζεται στο καθρέφτισμα της αντανάκλασης του στην ύλη. *
Όπως… … ο παγιδευμένος αέρας Έτσι και η λογική Δεν δύναται να σφάλλει Όποια διέξοδο κι’ αν βρει. *
Μόνος… …και ξυπόλυτος στα βράχια αξιώνεται ο ποιητής τον αυτό σεβασμό του! *
27
«ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ» Αναμφισβήτητα ο σημερινός άνθρωπος θα ήταν ένα από τα επικρατέστερα φαβορί σ’ ένα συμπαντικό διαγωνισμό χαζομάρας. Ο λόγος η αφέλεια του να πιστεύει, ότι η αγάπη, η ειρήνη, το δίκιο και όλα τα παρόμοια που επικαλείται για ένα καλύτερο κόσμο, υπάρχουν από μόνα τους ανεξάρτητα από τα αντίθετα τους και όλα τα άλλα και ότι μπορεί να επιλέγει ένα από αυτά κατά προτίμηση και να το απλώνει σαν μανδύα πάνω από τον κόσμο. Δυο χιλιάδες χρόνια από τότε που επικράτησε η πιο πάνω χαζομάρα και οι καρποί των προσπαθειών μας διαρκούν όσο τα άχυρα μιας σοδιάς Δυο χιλιάδες χρόνια κι’ ακόμα δεν έχουμε αντιληφθεί ότι τα πάντα είναι αδιαίρετα συστατικά (κρίκοι) της συνοχής του όλου κτίσματος. Κι’ όταν προσπαθούμε να τα διαχωρίζουμε και να τα χρησιμοποιούμε επιλεκτικά είναι ακριβώς το ίδιο με το να διαχωρίζουμε από τα συστατικά των τροφών την «ζάχαρη» και να τρεφόμαστε μόνο με αυτή προκαλώντας ακινητοποίηση στον κύκλο της θρέψης και της εξέλιξης των πραγμάτων. Οι Έλληνες μας έμαθαν να ζυγίζουμε με τις αναλογίες του μέτρου τα πράγματα και όχι να τα διαχωρίζουμε σε μαύρο η άσπρο. Εμείς όμως δεν τους ερμηνεύσαμε σωστά, ίσως γιατί ποτέ δεν είμασταν εις θέση ν’ αντιληφθούμε την πραγματική τους διάνοια που εξηγεί και τον λόγο της χαζής σκοπιμότητας να την επικαλούμαστε επιλεκτικά. * 28
Η αποσύνθεση… … αρχίζει εκεί που σταματά η διαστολή των πραγμάτων. Γι’ αυτό ποτέ μην επιτρέπεις στις πνευματικά έτοιμες τροφές ν’ αδρανοποιούν τη σκέψη σου. *
Τα πιο… … άνοα όντα σ’ αυτό τον κόσμο Είναι οι λάθος των καιρών μας άνθρωποι Που πιο πολύ υπερηφανεύονται να ξεγελούν παρά να ξεπερνούν τους άλλους.
Αν δεν κοιτάξεις μέσα σου πως θ’ αντιληφθείς τα γύρο σου; *
29
Πολλές… … φορές γκρεμοτσακιζόμαστε από “φίλιες” τρικλοποδιές. Μα όταν το φιλοσοφούμε ευγνωμονούμε τη μοίρα μας που είμαστε οι “αθλητές” και όχι τα εμπόδια. *
Εύκολο να εντυπωσιάσεις τους άλλους Με ένα ψεύτικο εαυτό. Τον εαυτό σου όμως πως; *
30
ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ Έρχονται, μας κατακλύζουν και μας κυβερνούν κι’ αναλώνονται σαν καύσιμα του ταξιδιού μας ξοδεμένα. Μα πριν κρυώσουν οι στιγμές της απουσία τους ξανά θερμαίνονται με το επόμενο κύμα της θάλασσας τους που είναι και δική μας θάλασσα και κύμα. *
Κι όμως… … οι χρονικές περίοδοι χωρίζονται όπως οι ομάδες αίματος και είναι συμβατές μόνο με την ευλυγισία της ελεύθερης σκέψης. Γιατί τα μέσα, όπως και τα έξω των πραγμάτων εργάζονται νοητικά, γιατί έτσι πλάθονται από την φύτρα τους, που είναι νοητική και ρέει σε όλες τις παραμέτρους του απείρου γιατί αυτή είναι η δομή του. Γι’ αυτό και οι μονόπλευρες επιλογές μας που εξυπηρετούν μόνο εμάς απωθούνται (απορρίπτονται) από πληθώρα παρενέργειες. *
31
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΨΗ ΜΑΖΙ ΠΑΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ. Όπου η σκέψη αναρριχείται από την συνέπεια της λογικής συνοχής των φυσικών φαινομένων και ψάχνει αυτό που υπάρχει και όχι αυτό που θέλει, η υποψιάζεται να υπάρχει. (ΑΠ εξαρτημένη από τις λογικές ευκαιρίας της καθημερινότητας) Είναι αδιαμφησβήτητα σίγουρο ότι αυτά που θα «βλέπει» (Νοητικά και όχι χωρίς συναίσθημα) Θα είναι πραγματικότητα, πιο ισχυρή ακόμα κι’ από αυτά που βλέπει με γυμνό οφθαλμό. (Εξηγ.διαθ. αν ζητηθούν) Σ’ αυτό το στάδιο η σκέψη παύει να είναι ο τιμονιέρης Και αφήνεται σαν επιβάτης στην ροή της συνοχής των πραγμάτων κι’ απλώς περιγράφει (αποκρυπτογραφεί) αυτά που «βλέπει» στην παρούσα καμπή του ταξιδιού της. Για τους τρίτους όλα αυτά ίσως να ακούγονται στην αρχή σαν φαντασιοπληξίες, αλλά στην συνέχεια και μετά από προσωπικές προσεγγίσεις του θέματος (Αν πράγματι έχουν για κίνητρο την αλήθεια) Θα αρχίσουν να εξομοιώνονται με τις νέες πληροφορίες και δεν θα τους φαίνονται πλέον και τόσο φανταστικές. Άλλωστε αυτή είναι και η καθιερωμένη διαδρομή κάθε τι καινούργιου που ανακοινώνεται και τίθεται στο μικροσκόπιο Της επαλήθευσης, η της διάψευσης του. *
32
Αυτό… …που σε δένει νοητικά με το άπειρο είναι ο δικός σου και μόνο συλλογισμός. Όπως μόνο απ’ το δικό σου άγγιγμα Νιώθεις σωστά αυτό που αγγίζεις. *
Ο ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ Ποτέ δεν παραπάτησε στο καρδιοχτύπι μου ο έρωτας. Όσο τρελά και να κτυπούσε η καρδιά. *
33
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ Ότι αρχίζει από σένα προορισμό του έχει εσένα μαζί με τις όποιες επιπτώσεις προκαλεί στους άλλους με την πορεία του. Όπως τις συνέπειες του κρύου που τις ξεπερνούμε μόλις μας προσπεράσει. Αυτό όμως που προκάλεσε το κρύο το κουβαλάει μαζί του φεύγοντας γιατί είναι έργο του και του ανήκει. Είναι νόμος και δίκιο συμπαντικό ότι γεννιέται να επιστρέφει ως απάντηση, αποδεκτή, η όχι, στη φύτρα του. *
Οι «μελλοθάνατοι» της αιωνιότητας Είναι οι πάση θυσία «πετυχημένοι» της ζωής Που απολαμβάνουν την τελευταία τους επιθυμία. *
34
Ο ΚΥΚΛΟΣ… …της δημιουργία των πραγμάτων είναι ακριβώς όπως ένα αυθεντικό χρώμα που αν το υποδιαιρέσεις θα ανακαλύψεις στην σειρά κρυμμένα και όλα τα υπόλοιπα Χρώματα που αρχίζουν τον ίδιο κύκλο από άλλη αφετηρία. *
Μπορεί ν’ αποσιωπήσουν το έργο κάποιου ‘όχι όμως και να του το στερήσουν! Γιατί ο ίδιος ήδη αφομοιώθηκε με ότι προέκυψε απ’ αυτό! *
35
ΤΟ ΠΑΖΛ Η αλήθεια είναι αδιαμφησβήτητη κι’ έχει μόνο μια εκδοχή και εφαρμόζει σε όλα τα πράγματα όπως το κομμάτι που συμπληρώνει το πάζλ. Κι’ οποιαδήποτε επινόηση μας που θα την αντικαθιστά στον χώρο της, είναι αταίριαστη και προκαλεί τις αντιδράσεις (παρενέργειες) όλων των υπόλοιπων μερών του παζλ *
Η ΔΙΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ Χωρίς το λάθος δεν υπάρχει διόρθωση Και χωρίς διόρθωση Δεν γίνεται κάτι καλύτερο Από ότι ήταν πριν! *
36
Ο ΧΩΡΟΣ… …που κινείται και δραστηριοποιείται η σκέψη είναι ένας και μοναδικός για όλους και τα οικοδομήματα της ορατά στο άπλετο φως του σύμπαντος νου που μας περιβάλει αλλά που εμποδίζεται η ορατότητα του από την αντανάκλαση του Ηλιακού φωτός στην υλική υπόσταση των πραγμάτων και στις χαμηλές δονήσεις ( κραδασμούς) των συχνοτήτων της ύλης. * Σημ. Οι Έλληνες πάντα υπολόγιζαν την συμμετοχή των θεών στις μεγάλες τους προσπάθειες και στην συμβολή τους στην έκβαση τους. Και δεν ήταν αποκύημα της φαντασίας τους Αλλά της λογική τους. *
37
ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ Αν υποθετικά ζητούσαμε από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, να μας περιγράψουν από συγκεκριμένα οπτικά πεδία, όλα όσα βλέπουν γύρο τους. Το αποτέλεσμα θα ήταν, να μας περιγράψουν όλοι ακριβώς τα ίδια πράγματα, ο καθένας με την δική του συγγραφική ικανότητα. Το ίδιο ακριβώς θα συνέβαινε, αν από τους ίδιους ανθρώπους ζητούσαμε να μας περιγράψουν όλα όσα θα ένιωθαν, σ’ ένα ολοκληρωμένο αισθηματικά κύκλο, του εσωτερικού τους κόσμου. Δηλαδή όλοι ανεξαιρέτως θα περιέγραφαν ακριβώς τα ίδια πράγματα, με μόνη διαφορά την χρονική συγκυρία των συμβάντων και την ευμετάβλητη ένταση τους. Αυτό από μόνο του αποδεικνύει, ότι ο εσωτερικό μας κόσμος Είναι ένας και κοινός για όλους και δεν είναι άλλος, από την δομή του αόρατου κόσμου, που μας περιβάλει. *
*
38
Παλιά οι φιλόσοφοι και οι ποιητές Ήταν όπως τα ποτάμια που ξεκινούν για τον ίδιο στόχο από διαφορετική αφετηρία Δηλαδή έπρεπε ο καθένας Ν’ ακολουθήσει τον δική του διαδρομή για να έχει αυθεντικότητα και πρωτοτυπία το έργο του. .
Τι έχω να φοβηθώ όταν η υγεία μου Είναι πιο ισχυρή απ’ την αρρώστια *
39
Αυτοί που αγνοούν επιδεικτικά τους άλλους Είναι γιατί αγνοούν και αγνοούνται Από την ίδια την φύση τους. *
Αν ο θεός ευδοκιμούσε σ’ αυτό τον κόσμο Θα τον είχε φτιάξει η φύση με δικά της υλικά, έτσι που θα είχε και μέτρο η υποκρισία *
40
Οι παρενέργειες… … που παρατηρούνται ως αντίδραση της φύσης στις ενέργειες μας ν’ αποσπούμε με τοπικές «νεκροψίες» τα μυστικά της. Οφείλονται στο ότι η πρώτη έχει ψυχή και αισθήματα *
Η φύση και η διάρκεια ποτέ δεν ασχολούνται με τα ψεύτικα γιατί δεν είναι αντιληπτά σ’ αυτές. *
Οι αντιθέσεις είναι οι πνεύμονες της αρμονίας και δεν χρήζουν επιλογής, αλλά μέτρου. *
41
Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ Η φόρα της ροής των πραγμάτων είναι μια και κοινή για όλα πράγματα αλλά και μοναδική για το καθένα ξεχωριστά. Η διαδρομή τους εναρμονίζεται σύμφωνα με την διάταξη και το μέγεθος της δομής τους στην προσαρμοστικότητα του χώρου που τον καταμερίζονται ως αντικείμενα στο νερό. Η βούληση της αλήθειας του παρόντος είναι η συνείδηση της ζωής στο μετέωρο επόμενο βήμα του όλου. *
…ΤΟ ΧΟΥΙ!
Έμαθα να κρίνω τους ανθρώπους Όπως τις πληροφορίες: αν είναι, η όχι αληθινές. Έπεσα όμως στη δυσμένεια των πολλών μ’ αυτό μου το χούι!!! *
42
ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ Κτίζουν το σύμπαν με τον ίδιο τρόπο και πηλό που κτίζουν το μόριο κι’ εκμηδενίζουν τον χρόνο και τις αποστάσεις γιατί βρίσκονται παντού την ίδια ώρα. Γιατί αυτά που αισθανόμαστε και νοούμε είναι μια θάλασσα κοινή για όλους αλλά και το σπίτι του όλου των όλων που διαστέλλεται διά της μνήμης του από την συνειδητοποίηση των τυχαίων από την σκέψη των μερών του. *
Το αόρατο πνεύμα αιχμαλωτίζεται από την έλξη της γης και συγκυβερνά εξ ανάγκης το ορατό αντίγραφο του έως ότου επέλθει η κατάρρευση αυτού. Με τον ίδιο τρόπο που το αόρατο φως αιχμαλωτίζεται από την αντανάκλαση του στην ύλη. *
43
ΔΕ ΚΑΝΕΙ...!!! Δε κάνει της ζωής να παραπονιόμαστε. Κι αν σε μερικούς από μας, φορτώνει περισσότερα, είναι που μας προίκισε με πιότερες αντοχές για να ελαφραίνουμε… από τα βάρη της, αυτούς που αγαπάμε…!!! *
Το πρώτο… που λαμβάνουμε υπόψη μας όταν αξιολογούμε ένα αντικείμενο, η μια πληροφορία: είναι, αν είναι αληθινά. Αλλά και το πρώτο που αποφεύγουμε όταν πρόκειται για «επιφανείς» ανθρώπους...!!! *
44
ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ Προ απαιτούμενο για την εγγραφή σου σε μια σχολή αναγνωρισμένη από το κράτος και το δόγμα που πρεσβεύει είναι η απενεργοποίηση της σκέψης σου ούτος ώστε ελεύθερα να θέτουν τα πλαίσια μιας εικονικής παντογνωσίας, που μέσα της θα μπορείς να ζεις και να κινείσαι« προνομιακά» σε όλο το διάστημα της σύνθεσης και της αποσύνθεσης της υλικής σου υπόστασης. Τα ανωτέρω γίνονται εν αγνοία της σημαντικότερης πλευράς του εαυτού σου, που αδυνατείς πλέον ν’ ανακαλύψεις λόγο της αδρανοποίησης (στην αρχή) και μετέπειτα της απροθυμίας και της οκνηρίας της σκέψης σου που έμαθε ν’ αρκείται με τις έτοιμες απαντήσεις και να ζει στην εφορία των εντυπώσεων που προκαλούν μια πληθώρα από τίτλους, που μας απονέμονται απλόχερα, πιο πολύ σαν παρωπίδες, για να καλύπτουν την κάκιστη πορεία που οδηγούν τον πλανήτη μας. Ζούμε για αιώνες τώρα, σ’ ένα εικονικό και παρανοϊκό δίλημμα δήθεν επιλογής, μεταξύ του καλού και του κακού. Δηλαδή σύμφωνα μ’ αυτή την λογική ,πρέπει να επιλέγουμε τον ένα από τους δυο μας πνεύμονες για ν’ αναπνέουμε η το ένα μόνο, από τα δυο μας πόδια, για να προχωρούμε. Την στιγμή που θα έπρεπε πριν ακόμη πάει στο το σχολείο ένα παιδί να είναι προετοιμασμένο από το εξωσχολικό περιβάλλον ότι στο σχολείο θα μάθει να ζυγίζει και όχι να διαχωρίζει σε μαύρο η άσπρο τα πράγματα. Και πως όλα ανεξαιρέτως τα πράγματα σ’ αυτό τον κόσμο αποτελούνται από ζεύγη αντιθέτων, που πρέπει να μάθει να γεφυρώνει την ωφελιμότητα τους και να ζει πάνω σ’ αυτή. *
45
Η πιο μεγάλη… … στιγμή της δημιουργίας Είναι όταν η σκέψη φτάνει Εκεί που δεν υπάρχει Μα εξαιτίας της αρχίζει να υπάρχει. *
Πραγματικό δέντρο είναι αυτό που παράγει τον δικό του καρπό Κι’ όχι αυτό που το στολίζουμε Με ομοιώματα ξένων καρπών *
Επειδή όλα σ’ αυτό τον κόσμο σπρώχνονται κι’ αλλάζουν, με τ’ αντίθετά τους, την σκυτάλη πιο ευδιάκριτο θα ήταν το καλό αν το αποκαλούσαμε ισορροπία. *
46
ΤΟ ΧΝΑΡΙ Να’ ‘χει άραγε ο χρόνος καρδιάς ρυθμό και πάλλει στον σφυγμό του τώρα το αιώνιο παρόν; Υπάρχει καλό και κακό στο ενιαίο, πέρα και δώθε στο παντού; Μπορεί κανείς ν’ αφαιρεί επιλεκτικά πτυχές του ενιαίου κτίσματος της ζωής χωρίς αυτή να αιμορραγεί; Υπάρχει Χθες; Υπάρχει αύριο; Σε ποια πραγματικότητα, αφού δεν δίνατε να υφίστανται στο παρόν; Το αόρατο βαστάζει το ορατό και το άυλο την ύλη; Είμαστε ύλη, που επιπλέει στο πνεύμα; Να’ ναι άραγε η ιδέα Χνάρι της αιωνιότητας; η ορατότητα του εαυτού μας η πραγματική *
47
ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΟΥ Όπως οι εποχές, έτσι και τα αισθήματα έρχονται και φεύγουν στην ώρα τους διαδεχόμενα σταδιακά στο προσκήνιο της παρούσας καμπής του κύκλου τους από τους προπομπούς των αντιθέτων τους. Σε τυχόν παρατεταμένη παρουσία, η απουσία, του ενός εκ των εποχιακών φαινομένων, παρατηρούνται διάφορες ανωμαλίες στη καρποφορία της γης και των δένδρων. Όπως και στον αισθηματικό κύκλο η προσπάθεια επιβολής σε μόνιμη βάση στο προσκήνιο μιας προτιμητέας των αισθήσεων μας τείνει στην αρχή σε αντιφάσεις και αργότερα στην αδράνεια της πνευματικής δραστηριότητας που με την σειρά της αμβλύνει την ικανότητα των αισθητηρίων να συγχρονίζονται με την αρμονία της ροής των αντιθέτων τάσεων των μοχλών της ώθησης του παρόντος *
48
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΚΕΨΗ Αν από σκέψη ελεύθερη παιδεία αποκτήσεις ταξίδι τη ζωή σου αναλώνεις στους ειρμούς της λογικής. Και το μάκρεμα του χρόνου ποτάμι που ελίσσεται η αλήθεια στην ψυχή και ποτίζει τους κήπους της αιώνιας οντότητας της μνήμης σου. *
Εύκολο να εντυπωσιάσεις τους άλλους Με ένα ψεύτικο εαυτό. Τον εαυτό σου όμως πως; *
Κι' όμως το νερό δεν είναι φορέας, αλλά αγωγός των συστατικών, που του αποδίδονται *
49
Τίποτα… … από ότι αισθανόμαστε και εγκεφαλικά θαρρούμε ότι νοούμε δεν συμβαίνει μέσα μας. Όλα πηγάζουν στην αντίληψη μας από την θέα και την θέση της σκέψης στους "άυλους" χώρους της δομής των πραγμάτων. *
Όπως… …ο παγιδευμένος αέρας Έτσι και η λογική Δεν δίνατε να σφάλλει Όποια διέξοδο κι’ αν βρει. *
50
Ο ΕΠΟΙΚΟΣ Είμαι ένας έποικος του σύμπαντος απ’ την μοίρα μου σταλμένος στ’ ακατοίκητα του νου εγώ και το φάσμα της σκέψης μου μονάχοι δρόμους να ανοίξουμε της λογικής για να ‘ρθει ο νους να κατοικήσει σαν έποικος σε νέα γη. *
«Όταν μιλάμε για θάνατο, η ψυχή μας ακούει απαθής!» Λες… και δεν την αφορά…!!!» *
51
Η ζωή… … είναι ο χρόνος που μας δίνεται να μάθουμε την σκέψη μας να “περπατά” στην επίγνωση της νοητικής συνοχής της δομής του “κενού” που αιωρείται (βαστάζεται) η ύλη και που δεν είναι άλλη από αυτή που εμείς θαρρούμε αισθήσεις μας. *
Το λούσο αναγκαστικά στολίζει το ψεύτικο Αφού δεν έχει κάτι να προσθέσει στο αληθινό. *
52
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ Κι’ όμως η σκέψη είναι η πραγματική μας οντότητα αλλά και η όραση στη δομή του “κενού” που περιβάλει (βαστάζει)την ύλη. Και δεν διαφέρει από ένα ποτάμι στον κόσμο της που ακολουθεί με τους αλάνθαστους ελιγμούς του αυθορμητισμού της την έλξη του κοσμικού της πεπρωμένου. Κι’ όσα από σκοπιμότητες την καθοδηγούν είναι αταίριαστα και μη αντιληπτά από την τροφοδοσία της φύτρας της. Κι’ όταν από την μνήμη εξορμά και σ’ αυτήν κατάφορτη επιστρέφει μαρτυρά το πραγματικό της σπίτι (καβούκι της) στην αέναη διάρκεια (και όχι μέσα μας όπως θαρρούμε) που η ίδια κτίζει και συντηρεί καθ’ οδόν. *
53
ΠΕΡΙ ΚΟΣΜΩΝ! * Αν για παράδειγμα, μια ομάδα ανθρώπων συναντιόντουσαν στο ίδιο μέρος για τον ίδιο λόγο. Στον ορατό κόσμο δεν θα χρειαζόταν να εξηγούν την ακριβή τους θέση στον χώρο, γιατί θα ήταν ορατή. Ενώ στον αόρατο κόσμο, αυτόν της σκέψης, θ’ άρχιζαν αμέσως να συζητούν και να ανταλλάζουν τις θέσεις τους στον χώρο του θέματος που τους αφορά, ούτως ώστε ο καθένας ν’ αντικρύζει τα πράγματα από την ακριβή θέση του άλλου, γιατί όπως και στον ορατό κόσμο, έτσι και στον αόρατο, δεν δύναται ταυτόχρονα δυο άνθρωποι να κατέχουν, η να έχουν ακριβώς την ίδια θέση και την ίδια θέα στον χώρο. Αυτό σημαίνει ότι ζούμε ταυτόχρονα σε δυο πανομοιότυπους κόσμους χωρισμένους σε ιδιότυπες υλικές η νοητικές τοποθεσίες που δεν διαφέρουν στον τρόπο που επιλέγουμε την καταλληλόλητα του χώρου που θα δρούμε και θα διαμένουμε. *
54
Ο ΠΛΟΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΥ Ποτές μας δεν έχουμε συνειδητοποιήσει πως μόνο με την ελεύθερη σκέψη μπορούμε να επικοινωνούμε και να συνεργαζόμαστε με την φύση των πραγμάτων χωρίς αυτή να μας εχθρεύεται Γιατί μόνο αυτή κατέχει την ικανότητα να εναρμονίζεται με όλες τις πτυχές της Και ν’ αλλάζει ανάλογα θέση (σαν καλός παίχτης ) Στο ίδιο παιχνίδι μαζί τους και να μακραίνει στο μάκρεμα της συνεχούς εξέλιξης των πραγμάτων. Όλοι οι άλλοι τρόποι και προσπάθειες προσέγγισής της (εκμετάλλευσης της) απωθούνται σε όλα τα επίπεδα του τρόπου ζωής μας από τις παρενέργειες των ενεργειών μας που δεν τρέφονται απ' αυτήν γιατί δεν είναι γέννημα της. Γιατί όπως και το νερό που τίποτα δεν σμίγει μαζί του αν δεν πνιγεί πρώτα σ' αυτό. Έτσι και η φύση *
55
Δυστυχώς η ελεγχόμενη από τα δόγματα παιδεία Δεν διαφέρει από το τσουβάλι Που κουβαλάει κάποιος τον ανεπιθύμητο γάτο του Και τον παρατάει στην ερημιά. *
Η φύση… …τρέφει ότι προεκτείνεται από μας, όχι όμως κι' αυτά που προσποιούμαστε. Γιατί είμαστε κλαδιά του αδιαχώρητου δέντρου της. *
56
ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΙΡΚΗΣ Νησί της Κίρκης η ζωή σε κάνει να ξεχνάς ότι είσαι ταξιδιώτης του απείρου. *
Θα ήταν παράλογο… … να υπάρχει κενό (θάνατος) στους ΅Ωκεανούς της κοσμικής ενέργειας. Τόσο παράλογο, όσο ένα κενό νερού Στον Ωκεανό.
57
Για να… …στηρίξει την ύπαρξη του θανάτου ένας σωστός επιστήμονας θα πρέπει πρώτα ν’ αποδείξει την ύπαρξη κενού ενέργειας στον χώρο που δημιουργείται μετά από κάποιο θάνατο. Όπως λέμε κενό νερού στον ωκεανό. *
Ότι γεννάται… …σ’ αυτό τον κόσμο είναι συνάμα και η μήτρα, της μετεξέλιξης του. Γιατί είναι φύση αδύνατο για οτιδήποτε ν’ ακολουθεί τη πολυπλοκότητα του κοσμικού κύκλου με την αρχική του διάταξη.
58
Στη… … κοσμική πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να οικειοποιηθεί το πνευματικό δημιούργημα κάποιου άλλου χωρίς ν’ αυτοπαγιδευτεί όπως η αράχνη στον ιστό μιας άλλης γιατί η σκέψη αποτυπώνει την διαδρομή της όπως ένα ποτάμι την κοίτη της μοναδικότητας των ελιγμών του
*
«Κι’ όμως… … τα είδη είναι καρπός διαφορετικών «δέντρων» που φυτρώνουν και τρέφονται στην ευφορία του κοσμικό νου.» *
59
Ποιος ήλιος άναψε… …στο αθώο κοίταγμα της ψυχής μου κι ένιωσα την ζέστα του στις φλέβες μου άδολα να ρέει; Την ώρα που καρδιά μου, κτυπούσε, ή δεν κτυπούσε; Ακούσια η πνοή μου συγχρονιζόταν, με την καύση του *
Για χάρη της προτιμητέας πλευράς των πραγμάτων καταπνίγουμε την άλλη τους… Κι’ ύστερα λέμε το άδικο γεννάει το παράλυτο. *
60
Το καλό… … κυνηγώντας το κακό και αντιστρόφως, αναπαριστάνουν το σκυλί ,που κυνηγά την ουρά του. *
Η πιο… … μεγάλη στιγμή της δημιουργίας Είναι που φτάνει η σκέψη Εκεί που δεν υπάρχει Μα εξαιτίας της αρχίζει να υπάρχει. *
61
"Πόσο… …θα ‘θελα να ‘μουν... ...μια λαμπρή μέρα... στο τέλος... κατάκοπη κι' ωχρή, απ’ το κουβάλημα του Ήλιου Που κουρνιάζει και σβήνει... γύρο από το τζάκι του δειλινού!"
*
Ποτέ… …μην ξεχνάς πως η δυσκολία είναι η δύναμη που τεντώσει το τόξο που θα ρίξει το βέλος σου στο στόχο του *
62
Όλα τα γραπτά… …και προφορικά κείμενα μετά τους Έλληνες εκφράζουν την ημιμάθεια και την αμηχανία προς την φύση αυτού του κόσμου
*
Η παρέκκλιση… …απ’ την κόσμο-αντίληψη των Ελλήνων ήταν ο λάθος αριθμός που αλλοιώνει από τότε όλα τ’ αθροίσματα των συλλογισμών μας *
63
ΕΓΩ ΚΑΙ Η ΦΥΤΡΑ ΜΟΥ! Είμαι εν’ αυτόνομο κοσμικό ον συνδεδεμένο ενεργειακά με την απεραντοσύνη της φύτρας μου όπως μια μικρή ποσότητα νερού στον ωκεανό που κανείς δεν μπορεί να βλάψει η να εξυψώσει επιλεκτικά εκτός από μένα. *
Όταν… … εκπέμπεις σήμα εντυπωσιασμού βλέπεις στα μάτια των άλλων τον εαυτό σου, σε λάθος θέση εκτροχιασμένο από τις ράγες του φυσικού προορισμού σου. * *(
64
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Στην ζωή κρίνεσαι για ότι αφήνεις πίσω σου ως αντίτιμο αυτών που αποκομίζεις απ' αυτήν. *
Ο χώρος που κινείται η σκέψη Είναι ένας και κοινός για όλους Ενδιαφέρουν μόνο τα κτίσματα Που θεμελιώνει η λογική Στ’ άφθαρτα νοητικά επίπεδα. *
65
Αν από… … σκέψη ελεύθερη παιδεία αποκτήσεις ταξίδι τη ζωή σου αναλώνεις στους ειρμούς της λογικής. Και το μάκρεμα του χρόνου ποτάμι που ελίσσεται η αλήθεια στην ψυχή *
ΔΙΟΛΟΥ... ... δεν ενοχλούν κάποιον οι υπεκφυγές... να συγκριθούν μαζί του. Μόνο που νιώθει κάπως άβολα όντας έτσι τον υπερτιμούν υποβιβάζοντας αδίκως τους ξεχωριστούς εαυτούς τους. *
66
Αυτό… … που μας ενώνει με το άπειρο Μας κάνει να το νιώθουμε Προέκταση του εαυτού μας Ως να ‘ναι το ανεξερεύνητο της ψυχή μας. *
Όπως… … η όραση, έτσι και η σκέψη δεν δημιουργεί αυτά που "βλέπει" απλώς εισχωρεί διά της συνοχής της στη "θέα" του δομημένου με νοήματα αιώνιο παντού *
67
Το μέγα λάθος… ….των ανθρώπων που εμποδίζει την εναρμόνιση της διαφορετικότητας των τάσεων που επικρατούν στον πλανήτη μας είναι ο απόλυτος διαχωρισμός των φυσικών φαινομένων, σε καλά, η κακά... Πράγμα που δημιουργεί αγεφύρωτο κενό στην συνοχή του ενιαίου των πραγμάτων και μας καθιστά ανυποψίαστους απόντες στην αρμονική αλλαγή σκυτάλης των αντιθέτων και αφηνόμαστε μόνιμα να αιωρούμαστε στο ενδιάμεσο χάος των άκρων. *
Η ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ Ένα τυχαίο συμβάν ζευγαρώνει πάντα μ' ένα συνειδητό συμβάν, ποτέ μ’ ένα όμοιό του. *
68
ΠΟΙΟΣ Ο ΧΑΖΟΤΕΡΟΣ; Η Στρουθοκάμηλος θαρρεί ότι κρύβεται κρύβοντας το κεφάλι της. Οι άνθρωποι αναμασούν σαν σκόρος υπογείως τα “καλώδια” επικοινωνίας μεταξύ τους;* *
Η αναπαραγωγή και η διάδοση των ειδών και των πραγμάτων συντελείται δια της νοητικής δομής τους όπως μια ολοκληρωμένη σκέψη μεταδίδεται στων άλλων την σκέψη. *
69
Η αποσύνθεση … …των πραγμάτων αρχίζει εκεί που σταματά η διαστολή τους. Γι’ αυτό δεν μας επιτρέπεται η αντιδιαστολή της σκέψης μας από έτοιμες ερωτήσεις και απαντήσεις © Michael Pais Alasinos
Όταν… … η οργή σου γίνεται βουνό το μέγεθος του στην ψυχή σου είναι πια γκρεμός.
*
70
Η απάντηση… …είναι το σύνολο της προέκτασης των νοηματικών πτυχών της ερώτησης όπως ακριβός και η απάντηση της γης στο ερώτημα του σπόρου που τίθεται στο χώμα της *
Κι όμως οι κόσμοι που θαρρούμε της ψυχής ότι είναι μέσα μας Δεν είναι παρά η αίσθηση του τυφλού για τα γύρο του. *
71
ΣΤΑ ΚΟΣΜΙΚΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ! Εκεί που οι έννοιες συνδέουν την μια διάρκεια με την άλλη και διανέμουν ότι άσβηστο απομένει απ' το ψέμα σαν φτάσει διασχίζοντας την άβυσσο η σκέψη ακολουθώντας τ’ αφανέρωτα απ’ τους ειρμούς της λογικής εκεί που το προσωρινό αφουγκράζεσαι το αιώνιο κι’ αδημονεί στη πλάτη του την αίσθηση από ένα σακί εφόδια γεμάτο ενός καινούργιου κόσμου τ’ ανεξήγητα *
72
Η ζωή… …είναι το άνθισμα της αιωνιότητας στο δέντρο του Ήλιου και ο εσωτερικός μας κόσμος η διεργασία της καρποφορίας του *
Αυτά που ξεκάθαρα νιώθεις στην ψυχή σου έχουν μόνο μια εκδοχή και μια ερμηνεία γιατί είναι αληθινά και υπαρκτά όπως τα βουνά και τ’ αστέρια…στον κόσμο ύλης. *
73
ΣΥΝΟΧΗ: Η ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ! Κι όμως υπάρχουμε και ζούμε Σε δυο κόσμους ταυτόχρονα Ο ένας είναι αυτός που βλέπουμε Και ζούμε καθημερινά. Και ο άλλος είναι αυτός του κοσμικού νου που αποκρυπτογραφούμε και χαράσσουμε με τη σκέψη τις διόδους του πηγαιμού μας. Όπως και στον ένα, έτσι και στον άλλο Οργανώνουμε και κτίζουμε το μέλλον Σύμφωνα με τις ανάγκες επιβίωσης μας Και «πλουτίζουμε» σύμφωνα με την θέληση Και τις ικανότητές μας. Εναπόκειται στο βεληνεκές της αντίληψης και των δυνατοτήτων μας σε ποιον από τους δυο κόσμους θα επενδύουμε τις πολύτιμες κοσμικές “μετοχές” της συμμετοχής μας... Και σε ποιο βαθμό σοφίας και συμβατικότητας με την φύση τους θα επινοούμε... τις προσδοκίες μας... Ο ορατός κόσμος είναι προσωρινός Και μεταβατικός και μας διδάσκει Τα πρώτα βήματα στο χάρτη Της κοσμικής συνοχής. Και ο άλλος, αόρατος και παντοτινός Που θα γίνει ορατός και κατανοητός από το διευρυμένο ορατό και αντιληπτικό μας φάσμα που θα επέλθει από την επιτάχυνση της συχνότητας των δονήσεών μας, ως το αποτέλεσμα του διαχωρισμού της ενεργειακής μας υπόστασης από τη σωματική μας ύλη. 74
όλα γύρο μας οδεύουν από την συνοχή των εννοιών τους που είναι και η αιτία της δημιουργίας και η σπονδυλική στήλη της διάρκειας (ζωής) και λαμβάνουν χώρα ως προεκτάσεις της εξέλιξης και της αυτογνωσίας της κοσμικής συνοχής. *
Γιατί δεν ήρθες Όλους για χάρη σου τους έδιωξα Για να είμαστε μόνοι Εσύ εγώ και η μεγάλη ώρα. *
75
ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα δεν διαφέρει σε τίποτα από εκτροφεία πουλερικών. Ερωτήσεις, απαντήσεις σκέψεις, προβληματισμοί, συμβουλές, πως να καταπνίγουμε την φύση και να ζούμε με τα πάρα φύση, χωρίς καν την υποτυπώδη έγκριση, της απενεργοποιημένης (ως προαπαιτούμενο) σκέψης μας. Όλα προαποφασισμένα και προκαθορισμένα έτοιμες τροφές στο πιάτο μας, δεν χρειάζεται να σκοτιζόμαστε με τα ζόρια της ελεύθερης «βοσκής» Αυτό το «χούι» να σκέφτονται ελεύθερα το είχαν οι Έλληνες και διώκονται γι’ αυτό εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια. Κι όταν χωρίς την στήριξη της σκέψης τους βουλιάξαμε στον μεσαίωνα δεν διστάσαμε ν’ αρπαχτούμε απ’ αυτήν για να ξελασπώσουμε. Αλλά εμείς όπως πάντα αγνώμονες δεν διστάσαμε αργότερα να την διασκευάσουμε για να ταιριάζει ανάλογα με τις πονηριές μας, με αποτέλεσμα σήμερα οι ενέργειές μας να μετριούνται πολλαπλασιαζόμενες από τις παρενέργειές τους. *
76
Η αιωνιότητα είναι η στιγμή που νοεί ότι ανώτερο αγαπάς και υπηρετείς στον παρόντα χρόνο. *
Αν υπάρχει θάνατος θα είναι πέρα από τα όρια του νου: μα τέτοια όρια δεν υπάρχουν! *
77
Στην… …κοσμική πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να οικειοποιηθεί το πνευματικό δημιούργημα κάποιου άλλου χωρίς ν’ αυτοπαγιδευτεί. Όπως η αράχνη στον ιστό μιας άλλης… *
Αν από… …σκέψη ελεύθερη παιδεία αποκτήσεις
ταξίδι τη ζωή σου αναλώνεις στους ειρμούς της λογικής. Και το μάκρεμα του χρόνου ποτάμι που ελίσσεται η αλήθεια στην ψυχή και ποτίζει τους κήπους της μνήμης που είναι το πραγματικό σου σπίτι. *
78
* Ποτέ μην ξεχνάς, ότι το ψέμα και η υποκρισία είναι διαρροές της αιωνιότητας από την ψυχή σου. *
Μόνο… …στο άρμα της ελεύθερης σκέψης διασχίζεις χωρίς απώλειες αυτό τον κόσμο *
79
Κι’ όμως… … υπάρχει αθανασία και είναι το αέναο ταξίδι της ελεύθερης σκέψης στη συνοχή του κοσμικού νου *
Όσο… …μας αρέσει το «θέατρο» μύριες φορές περισσότερο το απεχθάνεται η φύση όταν το παίζουμε μαζί της. *
80
Μόνο … … στην εξορία και στην παρεξήγηση των πολλών… αξιώνεσαι τη συνεύρεση με τους Έλληνες. Εκεί… που αιώνες τώρα παλεύουν στήθος με στήθος τον ξολοθρεμό τους κι ως ημίθεοι τείνουν… πέραν του αφανισμού τους τη σκυτάλη του πνεύματος…!» *
Η ζωή… … είναι ο χρόνος που μας δίνεται να μάθουμε την σκέψη μας να περπατά στο κενό που βαστάζει την ύλη ακολουθώντας την συνοχή της νοητικής σύνδεσης της δομής του, που δεν είναι άλλη από αυτή που εμείς θαρρούμε για αισθήσεις μας. *
81
«Κι’ όμως… … τα είδη είναι καρπός διαφορετικών «δέντρων» που φυτρώνουν και τρέφονται νοητικά στην ευφορία του κοσμικού νου.» και είναι ακριβώς το αντίστοιχο με το αυτό που συμβαίνει με την βλάστηση. *
Το αόρατο… … πνεύμα αιχμαλωτίζεται και κυβερνά εξ ανάγκης με την ζωτικότητα του το ορατό ομοίωμα του έως ότου επέλθει η κατάρρευση αυτού. Με τον ίδιο τρόπο που το ζωοδόχο φως, αιχμαλωτίζεται από την αντανάκλαση του, στην ύλη. *
82
ΔΙΟΔΟΙ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑΣ; «Αυτά που θαρρούμε αδιέξοδα δεν είναι παρά η αδυναμία μας να βρούμε τις διόδους της συνοχής των εννοιών τους Αλλά και οι κρυψώνες των όσων αβασάνιστα θεωρούμε, απατηλών, η φανταστικών!» *
Δεν υπάρχει πέρας στα συμβαίνοντα Παρά αέναος διαχωρισμός Του καρπού από τα άχυρα *
83
Είναι ένας ήλιος… … που δεν ευτύχησε Στ’ όνειρό του ν ανατείλει Όμως δεν έπαψε να καίγεται… Και να κυνηγάει τα μεσημέρια…. *
Όταν… …το έργο σου σε ξεπερνά δεν σου ανήκει πια γιατί ήδη έχει μετοικήσει εκεί που πλέον ανήκει εσύ απλώς ήσουν το τίμημα. *
84
"ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ Κι όμως οι έννοιες που θαρρούμε ότι ο νους μας γεννά Δεν είναι άλλο από «τοπία» Που περιγράφει η σκέψη από την ισόβια Οδύσσεια της στη δομή των πραγμάτων Ούτε η διαστολή του σύμπαντος οφείλεται σε κάποια μεγάλη έκρηξη, αλλά στα όσα τυχαία ξεπηδούν στο χώρο από το ξεχείλισμα της ενέργειας και προσδένονται στη συνείδηση του όλου κτίσματος… Όλα διασυνδέονται και εξελίσσονται αλυσιδωτά Από την ικανότητα των αρχικών μικρόκοσμων να μορφοποιούν με τις διακυμάνσεις της ενέργειας τη πολυπλοκότητα του νου των αισθήσεων και να οργανώνονται σε σύνθετες οντότητες - κοινωνίες……
Τόσο απλά…; *
85
Όλα… …είναι ένα ποίημα, κτισμένο από τις έννοιες των αξιών των απανταχού πλασμάτων, που συγκοινωνεί με την ελεύθερη σκέψη, από τους αγωγούς της συνοχής του. Δεν υπάρχει πέρας στα συμβαίνοντα, μόνο αέναος διαχωρισμός του καρπού από τ’ άχυρα… Όλα, είναι ένα ποίημα που το εξηγούμε… λάθος… *
Οι Έλληνες… …υπερτερούν ακόμα και σήμερα απέναντί μας. Γιατί ποτέ δεν θεώρησαν τη σκέψη κλειστό χώρο. Albert Camus
*
86
Αυτά… … που αποφεύγεις Και ξανά ορθώνονται μπροστά σου Είναι απόκρυφοι δίοδοι της γνώσης που γεφυρώνουν μέσα σου, τα χάσματα *
Όλα… … αποτελούνται από μια ξεχωριστεί σύνθεση παράγωγων του όλου που δημιουργείται και επιβιώνει στην προστασία του κέλυφος της προ υπάρχουσας έννοιας του και ενεργεί ως μονάδα που πολλαπλασιάζεται στον χώρο όπως ένα νόημα… στη σκέψη όλων. *
87
Δεν… …υπάρχει καλό και κακό αλλά συστολή και διαστολή του ιδίου πράγματος. Ούτε καν αντιθέσεις όπως τις αντιλαμβανόμαστε παρά ανασασμός (παλμός) της ώθησης των πραγμάτων *
Το αληθινό… …ποτέ δεν προσποιείται για να γίνεται αρεστό σε όσους δεν αρέσει. Δυστυχώς ελάχιστοι συμφωνούν μ’ αυτή του, την άποψη. *
88
Όλα τα γραπτά και προφορικά κείμενα μετά τους Έλληνες εκφράζουν την ημιμάθεια και την αμηχανία προς την φύση ου κόσμου που βιώνουμε *
Όταν… …το έργο σου σε ξεπερνά δεν σου ανήκει πια γιατί ήδη έχει μετοικήσει εκεί που πλέον ανήκει εσύ απλώς ήσουν το τίμημα. 2015
89
Αισθήσεις Κτίζουν το σύμπαν με τον ίδιο τρόπο και πηλό που κτίζουν το μόριο κι εκμηδενίζουν το χρόνο και τις αποστάσεις, γιατί βρίσκονται παντού την ίδια ώρα
Οι έννοιες… …είναι ευρήματα της σκέψης όχι όμως και παιδιά της.
90
Ασχέτως Απ’ Αυτόν… Μας μαθαίνουν πως ν’ αγνοούμε τον εαυτό μας και τις παρορμήσεις του και όχι πώς να τον κατανοούμε. Με αποτέλεσμα να ζούμε… "ασχέτως" απ’ αυτόν… *
Ένα… … ολοκληρωμένο νόημα «μεταφυτεύεται και αναπαράγεται» σε όλων την σκέψη, όπως ακριβώς αναπαράγονται όλες οι μορφές ζωής στον κόσμο της ύλης. *
91
"Αυτά... … που μας συμβαίνουν Χωρίς να τα επιδιώκουμε Είναι η έλξη και απώθηση Του έρωτα και της αποστροφής Από άλλες μορφές ζωής και διαστάσεις Που εκδηλώνονται Όταν αφαιρούμαστε από τον δικό μας κόσμο." *
Όλα έχουν δυο σκέλη ακόμα και το κακό. Αντιληπτό όμως είναι μόνο αυτό που υπερβάλλει. *
92
Ποτέ μην ξεχνάς ότι το ψέμα είναι διαρροή ψυχικής ενέργεια! *
Ένα ολοκληρωμένο νόημα «μεταφυτεύεται και αναπαράγεται» σε όλων την σκέψη, όπως ακριβώς αναπαράγονται όλες οι μορφές ζωής στον κόσμο της ύλης. Όχι όμως κι’ ένα λεκτικό πυροτέχνημα από άνοα «χρωματιστά άχυρα» *
93
Αν το επόμενο βήμα δεν είναι η αυθόρμητη συνέχεια του προηγούμενου... Το μεθεπόμενο... θα είναι στο κενό...! *
Ποτέ ο άνθρωπος δεν αναγνώρισε τον εαυτό του ως γιο της φύσης, εξού και η ασυνεννοησία τους. *
94
Όπως… … το νερό και ο αέρας Ψάχνουν παθιασμένα διέξοδο, στ’ αδιέξοδα, έτσι κι’ όλα όσα περιέχουν στην δομή τους, αυτά τα δυο στοιχεία. Αυτή είναι και η αιτία που αποκτούν συνέπεια, λογική και σκέψη τα έμψυχα, αλλά και τα άψυχα πράγματα καθώς και της διαφυγής διά της βλάστησης του σπόρου στην επιφάνεια. Με πανομοιότυπο τρόπο εξελίσσονται και διαστέλλονται τα πάντα στους χώρους του σύμπαντος Γιατί των πάντων η ψυχή, είναι μια και ίδια. Και είναι η αόρατη φωτιά που ζεσταίνει τον κρύο αέρα που αναπνέουμε. Και είναι νους, γιος της φωτιάς, που εμπνέει τον έρωτα στα στοιχεία κι την αίσθηση στην ύλη ως μετεξέλιξη, της άτακτης ενέργειας και περιβάλλει ως ωκεανός τους χώρους του σύμπαντος. *
Επειδή το ψεύτικο είναι θνητό ζει… σαν αντιστάθμισμα στην επιφάνεια, τη σύντομη διάρκεια της ζωής του! *
95
Η αιωνιότητα είναι η στιγμή που νοεί ότι ανώτερο αγαπάς και υπηρετείς στον παρόντα χρόνο. *
Η ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΈΛΛΗΝΕΣ «ΠΑΙΔΕΙΑ .«Πρώτα μας ρίχνουν στο χάος της ασυνεννοησίας με την φύση μας, με την παρότρυνση να εξοντώνουμε ότι δεν κατανοούμε από αυτήν κόβοντας ανύποπτοι το ένα πόδι των φυσικών μας δυνατοτήτων ακυρώνοντας έτσι το κάθε βήμα μπροστά. Ύστερα, «με αγάπη» μας σπουδάζουν πώς να επιζούμε «σακατεμένοι» υπό αυτές τις συνθήκες δηλητηριάζοντας την ανάσα και σπαραλιάζοντας τα σπλάχνα της μάνας μας γης.» *
96
Δεν θα’ χε νόημα η λογική αν ο εσωτερικός της κόσμος δεν ήταν η αιωνιότητα *
Ποτέ μην ξεχνάς, ότι το ψέμα και η υποκρισία είναι διαρροές της αιωνιότητας από την ψυχή σου. *
Αμφιβάλλεις… … ότι τα έργο της σκέψης μας’ αξιολογείται σε καθημερινή βάση *
97
από την ροή της συνοχής των πραγμάτων; Ακριβώς με την ίδια διαδικασία που το μυαλό μας αφομοιώνει το λογικό κι αποβάλει το παράλογο κι ο οργανισμός μας κρατάει τα φυσικά και ωφέλιμα κι αποβάλει τα παρά φύση σκουπίδια που τον προμηθεύουμε καθημερινά; *
Ότι γεννάται σ’ αυτό τον κόσμο Είναι συνάμα και η μήτρα, της μετεξέλιξης του. *
98
Η αλαζονεία… …Των κλειστών χώρων… Δεν είναι παρά το αντίβαρο της αμηχανία τους *
Είναι δυνατό το λάθος να προέρχεται από το σωστό; Η το σωστό να πηγαίνει λάθος; Αν όχι, τότε πως αλλιώς εξηγείται η πορεία που δώσαμε στο πλανήτη μας; *
Η φαντασία είναι η μήτρα Μιας καινούργιας πραγματικότητας *
99
Ότι σύνθετο νόημα… …με σοφία η σκέψη ολοκληρώσει ταυτόχρονα αρχίζει να τροφοδοτείται απ' τους νοητικούς ειρμούς της λογικής του σύνθεσης, (όπως ακριβός μια ηλεκτρική συσκευή από την καλωδίωση της, όταν την βάζουμε στη πρίζα) από την αστείρευτη ενέργεια του κοσμικού νου ως μια καινούργια αιώνια ύπαρξη που θα επιπλέει στους ωκεανούς της διάρκειας, ως “κιβωτός,” που θα βρίσκουν καταφύγιο οι “άστεγοι” μικρόκοσμοι που δημιουργούνται και οργανώνονται στην προστασία της στέγης τους ως κοινότητες και κοινωνίες με δικό τους πολιτισμό που τον συντηρούν με τον γνωστό τρόπο που εμείς αποκαλούμε ανοσοποιητικό σύστημα. Κι' όταν ο θάνατος φαινομενικά επέρχεται στον άνθρωπο δεν αφορά αυτόν αλλά τους φιλοξενούμενους του και ο πραγματικός εαυτός του, ως ιδέα που είναι, ελευθερώνεται από την αιχμαλωσία του εποικισμού του Υστ. Η αναπαραγωγή και η διάδοση των ειδών και των πραγμάτων συντελείται δια της νοητικής δομής τους όπως μια ολοκληρωμένε ι σκέψη μεταδίδεται στων άλλων την σκέψη.
100
Ότι κτίζουμε… …γκρεμίζει στη πορεία… ως εξωπραγματικό… γιατί η πραγματικότητα αγνοεί όσους την «αγνοούν…» *
Κι όμως… …οι συγκρούσεις των αντιθέσεων δεν είναι παρά η συστολή και η διαστολή των πραγμάτων…!!! *
101
«ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» «Με τ’ απόσταγμα της φωτιάς Του Πλάθει ο Ήλιος τα σκιρτήματα Και με τα χρώματα της ίριδας Ταξινομεί στη πλάση Τη διαφορετικότητά τους. Κι έτσι με αυτό τον τρόπο Εμφυτεύει στους γιους του Τη συνείδηση της ζωής…» *
«Ο άνθρωπος… …μοιάζει με καρπό που ξέκοψε (από στρεβλή παιδεία) και ωριμάζει πεσμένος κάτω από το δέντρο της πραγματικότητας, γαντζωμένος από τη διάρκεια της αποσύνθεσης της υλικής του υπόστασης…!!!» *
102
“ΤΕΧΝΗΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ” Στην αρχή σε αποθαρρύνουν και σε απογοητεύουν Ύστερα σε πεισμώνουν και σε μαθαίνουν πως μόνο με την ισορροπία σε κάποιο ύψος προσπερνάς τα χάσματα. Κι όταν βελτιωμένος και ώριμος πια, τα προσπερνάς: τότε τον μίζερο ρόλο που επωμίσθηκαν... κατανοείς και τα συμπαθείς... *
ΜΠΟΡΕΙ... ... ο χρόνος να μας εξατμίζει στις αποστάσεις του σαν σφύριγμα του τρένου που απομακρύνεται. Εμείς όμως πάντα απορροφημένοι στο βαγόνι μας από λάθη και διορθώσεις της ζωής.
*
103
Οι Ιουδαϊκές θρησκείες Αντιστοιχούν στην σκέψη Ότι μια χούφτα πετραδάκια Στον μηχανισμό ενός ρολογιού. *
Μετά το «Βατερλό»… …της ελεύθερης σκέψης, στον Ιουδαϊσμό και την αντικατάσταση της, από την ελεγχόμενη σκέψη που διά μέσω της ο άνθρωπος απέτυχε να στεριώσει στο χρόνο κάποιο υπόβαθρο της καινούριας αντίληψης των πραγμάτων, με αποτέλεσμα σήμερα να κρατιέται με τα βίας σ’ ένα παλαιότερο επίτευγμα της ελεύθερης σκέψης: αυτό της δημοκρατίας. *
104
Όπως η σκέψη συμπληρώνει τα κενά τις λογικής, έτσι και το νερό που την αντιστοιχεί στον κόσμο της ύλης, συμπληρώνει με περαιτέρω προσπάθεια τα δύσκολα στην πρόσβαση του, κενά του χώρου που καλύπτει. *
Οι Έλληνες έκτιζαν σ’ αυτό που λογικά υπάρχει Εμείς σ αυτό που θα θέλαμε να υπάρχει. Προς το παρών στεγαζόμαστε «προσωρινά» ( για δυο χιλιάδες χρόνια) Στην δημοκρατία που έκτισαν οι πρώτοι Και που εξακολουθεί να μας ανέχεται Παρά τις εκφυλιστικές μας προσπάθειες Που μας επιστρέφονται από το καθρέφτισμα των εννοιών της στην πραγματικότητα. *
105
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΕΓΩ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Στη σωστή σειρά όταν βάλω τ’ άστρα Όπως τους φθόγγους μιας υπέροχης μελωδίας Και υπομονετικά της έναστρης νύκτας αποσπάσω Του γαλαξία τα κυκλικά μυστήρια Όπως απ’ το μυαλό τις λέξεις για ένα τέλειο ποίημα Τον εαυτό μου τριγύρω... μ’ ένα κοίταγμα θα βλέπω… Και τις δίνες του σύμπαντος, μέσα του να κυλάν… *
106
107
108