DE KAMERIKSE PASTOORS van 1818 tot 1992
INHOUD
Pastoor Johannes Schuurman
Pastoor Antonius van Schaik
Pastoor Alexander Flipse
Pastoor Pier Boermans
Pastoor Johannes Ignatius Paardekooper
Pastoor Jozephus Franciscus Bolsman
Pastoor eo van de Coterlet
Pastoraal Team
Van Vliet Pastor Wijnhoven Pastor van Kooten Pastor Van Paassen Katecheet Van Hulsen
Pastor
1818-1868 1868-1897 1897-1911 1911-1919 1919-1942 1942-1964 1964-1992 1992 1 1 1 3 3 3 6 7
In de Galerij
van de Kamerikse pastoors
Jarenlang hebben in de gang tussen pastorie en kerk drie schilderijen en drie foto's gehangen van pastoor, die vanaf de stichting van de Parochie St.Hippolytus de Kamerikse geloofsgemeenschap pastoraal hebben verzorgd. Deze portretten hangen nu in de gang op de bovenverdieping van de. pastorie. Op zondag 7 juli a.s. komt de foto van Pastoor Th. van de Coterlet daarbij. Hij was de laatste éigen pastoor van Kamerikse parochie.
Over de pastoors van 1855 - 1992,
Pastoor Johannes Schuurman was vanaf 1818 tot de opheffing, pastoor van de statie Teckop. Onder zijn pastoraat kwam de splitsing van de parochie Teckop tot stand. De Kockengense katholieken scheidden zich in 1852 af en stichtten een eigen kerkgebouw in Kockengen. In 1855 betrokken de Kamerikse katholieken hun nieuwe gebouw in KamerikMijzijde.(Kanis)
Pastoor Schuurman gaat de geschiedenis in als de bouwpastoor ervan. Hij overleed in 1868.
Pastoor Antonius van Schaik volgde hem 10-12-1868 op en is de geschiedenis ingegaan als de bouwer van de eerste katholieke school (1873). Vijf jaar na het Mandement van de Nederlandse Bisschoppen (1868), waarin zij het volgende stelden: "Een katholiek kind moet noodzakelijk een katholieke opvoeding hebben. Een der gewone hulpmiddelen daartoe is de katholieke school?.
Met grote inzet en met grote offervaardigheid van de parochianen kwam het katholiek onderwijs van de grond. Het gebouw werd gesticht aan de Kanis, vlak bij de kerk in de nu nog als pakhuis gebruikte ruimte van Bakkerij Pessel. De school tekde toen 58 leerlingen.
Pastoor Alexander Flipse (1897-1911), kreeg te maken met de noodzakelijke uitbreiding van het schoolgebouw. Het aantal leerlingen was sinds de stichting opgelopen tot 76. Omdat aanbouw niet mogelijk was vanwege het tekort aan grond, moest de school verplaatst worden naar de van Teylingenweg. Begroting f. 11.165,50.
I.
Pastoor A van PastoorSchai J.Schuurman 186818561897 - 1868 .Boermans 19111919 Pastoor PastoorP A Fli 1897 1911
Bastoor Pier Boermans (1911-1919) volgde op 15 juni de overleden Pastoor Flipse op. Zijn pastoraat wordt gekenmerkt door de bouw van een nieuwe kerk en een pastorie (1914), wat wegens de Eerste Wereldoorlog met nogal wat moeilijkheden gepaard ging. Pastoor Boermans zelf was bemiddeld ? en deed aan de parochiekerk verschillende schenkingen, o.a. een Maria- en een Gerardus Majellabeeld. Wegens ziekte werd hem in 1919 door de Aartsbisschop eervol ontslag verleend. Hij is dus maar voor korte tijd in Kamerik geweest.
Pastoor Johannes Ignatius Paardekooper hield het langer vol. (1919 1942) Een ascetisch mens, wars van weelde en menselijk genoegen, steeds ijverend voor het geestelijk maar ook lichamelijk welzijn var zijn parochie. De jaren ?20 tot '40 werden gekenmerkt door maatschappelijke armoede, de crisisjaren, het ontbreken van sociale wetten zoals we die nu kennen! De ?Armenkas' kon wat ondersteuning bieden, maar meestal was men afhankelijk van burenhulp en parochiehulp van beter-bedeelde, goedwillende boeren en burgers. In die tijd bestonden de gezinnen doorgaans uit 9 en méér kinderen, waardoor de zorg voor het dagelijks brood en kleding het leven beheerste. Er was een groot standsverschil: grote en kleine boeren, grote en kleine middenstand, en de voor-het-bestaan-ploeterende-arbeiders. Toen ontstonden (uit noodzaak) de stands-organisaties, met als doel de levensomstandigheden te verbeteren en recht te krijgen op een menswaardig bestaan. Op de veelvuldige vergaderingen in de cafés Janmaat en Samsom was de Pastoor steeds aanwezig als geestelijk adviseur. Pastoor Paardekoper was een op en top ?herder? van de parochie. Daamaast had hij grote zorg voor de fiturgie en ook bijzondere aandacht voor de versiering van het kerkinterieur.
De parochiële tweemans-school werd uitgebreid tot een ruime vier-klassige. Getuigenissen van parochianen zeggen, dat Pastoor Paardekooper een strenge pastoor was, veel van zichzelf eiste, maar ook van zijn parochianen. Voor de historie loopt hij weer mee in de rij van bouwpastoors. Op 2-1-1942 is hij in Kamerik overieden.
Pastoor Jozephus Franciscus Bolsman deed 8 februari daaraanvolgend in Kamerik zijn intrede. midden in de 2e Weréldoorlog. Hij was een leider met een sterke wil, een grote dadendrang en een krachtig doorzettingsvermogen. In het voetspoor van zijn voorganger zette hij zich met grote ijver in voor het werk in de standorganisaties.
Dit kwam o.a. tot uiting in het aanschaffen van een vaandel voor elke organisatie. "De parochie, opgenomen in de vaart der volken, mede door de media, het gemoderniseerde onderwijs, de verbeterde sociale wetgeving, het van lieverlee wegvallen van standsverschillen, werd een eenheid, een samenhang met een bijzonder rijk kerkelijk leven.
3.
Pastoor J. Bolsman 1942 1964 Pastoor J.Paardekooper 1919 1942 Pastoor Th. van de Coterlet 1964 1992
het kerkkoor, ze werden lid van allerlei parochiële werkgroepen en het werd zelfs gewoon dat zij communie uitreikten en een functie hadden in de liturgie.
Dit alles kwam geleidelijk onder Pastoor v. d. Coterlet tot stand. Ook kwamen er veranderingen in de kerkelijke organisatie. Bijvoorbeeld, het ? vroegere Armbestuur sinds 1854 door de kerkelijke overheid ingesteld, met het doel om stille armoe in de parochie wat te lenigen werd omgezet in de Parochiële Caritas Instelling met een nieuwe, aan-de-tijd-aangepaste doelstelling. Op 26 juli 1965 deed de kerk afstand van haar leiding over de katholieke school en werd de Stichting Katholiek Onderwijs Kamerik opgericht.
Om vooral meer parochianen regelmatig te kunnen bereiken, richtte Pastoor van de Coterlet het Parochieblad op (10 oktober 1965), waarvan hij vele jaren. de enige redacteur was. Pas sinds 1980 zou een eigen redactie zijn taak overnemen.
Pastoor Van de Coterlet stelde ook de mogelijkheid in om door een zaterdagavondviering aan de zondagsplicht te kunnen voldoen (20 mei 167). Het is opvallend, dat de Kamerikse pastoors allemaal op een of andere manier ?bouwers? zijn geweest. Heeft Pastoor van de Coterlet dan wel geen kerk gebouwd, wel maakte hij als voorzitter van het schoolbestuurd nog wat uitbreidingen aan de parochiële Maria Gorettischool mee. Veel groter was zijn verdienste, toen vooral onder zijn inspiratie, een bejaardencomité werd opgericht, dat vanuit allerlei activiteiten voor de ouderen, er tenslotte is toe gekomen om het Bejaardencentrum Miland te
Uit de tijd ná het 2e Vaticaans Concilie
Aan het restaureren van de kerk scheen geen pastoor te ontkomen. Twee keer heeft Pastoor v. d. Coterlet een grote restauratie meegemaakt. De eerste keer (1967-1971) ging deze gepaard met een soort ?beeldenstorm?. Twee beelden (Gerardus Majella en Teresia) werden definitief verwijderd en achter de kerk begraven. (Vijftien jaar daama werden ze weer opgegraven, schoongemaakt en opnieuw in de kerk geplaatst! Het tij was weer gekeerd!)
6.
In 1969 werden hoofdaltaar, preekstoei en communiebanken verwijderd en in datzelfde jaar ook de kruiswegstaties weggehaald en (gelukkig!) op de zolder van de pastorie opgeborgen. (want ook deze zijn later weer in de kerk teruggeplaafst) Nu is men blij, dat er nog zoveel moois aan de slopershamer ... van toen ontsnapt is. Onder het pastoraat van Pastoor Van de Coterlet kreeg de kerktoren een verlichte wijzerplaat, ging men over tot het elektrisch luiden van de drie klokken en kreeg de kerk een geluidsinstallatie. Allemaal voorzieningen rond de jaren "70.
De laatste ingrijpende verandering was wel de sluiting van het kerkhof en de overgang naar de gemeenschappelijke begraafplaats voor alle Kamerikse overledenen (1981) 1
Tot slot moet nog vermeld worden, dat onder Van de Coterlet ook op bestuurlijk terrein een grote verandering heeft plaatsgevonden. Op 12 december 1982 deed het oude Kerkbestuur afstand en maakte plaats voor de Parochievergadering. Hiermee was ook de democratisering in de kerk een feit geworden. Parochianen mochten zelf meedenken over en meewerken áán de opbouw van hun eigen geloofsgemeenschap. Op 1 november, op het feest van Allerheiligen nam Pastoor van de Coterlet afscheid van zijn parochie en vestigde zich in het Bejaardenhuis ?De Vossenschans' te Woerden.
Pastoraal Team
Op 28 augustus 1993 werd door Deken Th. de Wit het Pastoraal Team van Woerden in de Parochie Kamerik geïnstalleerd. Vanaf die datum krijgt de Parochie St Hippolytus pastorale zorg van dit team, bestaande uit: Pastor C. van Vliet. (teamleider), Pastor G. Wijnhoven, Pastor B. van Kooten, Pastor W. van Paassen en Katecheet J. van Hulsen. Hoewel de Kamerikse parochie volledig zelfstandig blijft, heeft zij daardoor toch een speciale verbondenheid met de Woerdense Bonaventura-parochie gekregen.
DE KAMERIKSE PASTOORS 1818-1992