Orama Elpida

Page 1

τα παιχνιδομαστορέματα «ένα παραμύθι γραμμένο για εσάς»! Κάπως, κάπου, κάποτε... ...πάνε ουοουυυυυ! Πάνω από πέντε παιχνιδομήνες και έξι εκδρομοχρόνια, για κάποια παιχνίδια πολύ ξεχωριστά ξημέρωσε μια μέρα λίγο… πώς να το πούμε… αλλιώτικα φτιαγμένη από τις άλλες. Κάπως, κάτι έγινε και το τρενάκι ξύπνησε χαλασμένο, η κούκλα με μπερδεμένα μαλλιά, το ρομπότ διαλυμένο και το κουκλόσπιτο αχ! το κουκλόσπιτο! Είχε γίνει σ μ π α ρ ά λ ι α!!! Και να ήταν μόνο αυτά; Στη γειτονιά, καλά καλά δεν είχε ζεστάνει ακόμα ο ήλιος και ακουγόντουσαν παραπονεμένες φωνούλες, μύτες να τρέχουν και απαρηγόρητα μουρμουρητά. Θα έλεγε κανείς πως φάνταζε αδύνατο και όμως τα αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών χαλούσαν το ένα μετά το άλλο. Μεγάλη αναμπουμπούλα δημιουργήθηκε την ώρα του πρωινού σε αυτά τα σπίτια. Στα παιδικά δωμάτια επικρατούσε ένας μικρός χαμός! Η κούκλα προσπαθούσε να συναρμολογήσει το τρενάκι, τα κυβάκια έκαναν πύργο για να προλάβουν να πιάσουν το ελικοπτεράκι που έπεφτε, το ένα παιχνίδι προσπαθούσε να βοηθήσει το άλλο και τελικά όλα γινόντουσαν χειρότερα! Ιδέες έπεφταν στο τραπέζι, και όμως η λύση φαινόταν ακόμα μακρινή. Και πάνω που τα παιχνίδια είχαν αρχίσει να απελπίζονται ένας δυνατός ήχος, που τα ξάφνιασε, έστρεψε αλλού την προσοχή τους. Μικρά, μικρότερα, μεγάλα και μεγαλύτερα παιχνίδια πετάχτηκαν έξω από τα σπίτια τους να δουν από πού ακουγόταν αυτή η βροντερή αστεία φωνή που…-αν και δεν το γνώριζε κανείς ακόμαθα έφερνε σύντομα τα πάνω κάτω. Και τί να δουν! Ένα πολύχρωμο φορτηγάκι βγαλμένο σαν από παραμύθι και φτιαγμένο από κομμάτια και εξαρτήματα παιχνιδιών γυρνούσε γύρω γύρω στην πλατεία. Γύρω γύρω, γύρω, γύρω. Από το μεγάφωνό του, ένας κύριος επαναλάμβανε… «Όχι πια κλάματα! Όχι πια γκρίνιες! Το παιχνιδοσυνεργείο τα αναλαμβάνει όλα. Ξυπνήσατε αφόρτιστοι; Σας τελείωσαν οι μπαταρίες; Σπάσατε ξαφνικά πάνω

στο παιχνίδι; Χάσατε κάποιο ανταλλακτικό σας; Η λύση είναι μπροστά σας! Οι ειδικοί παιχνιδομάστορες σας περιμένουν στο πρώτο, στο καταπληκτικό, στο υπερσύγχρονο και μοναδικόοοοοο συνεργείο παιχνιδιών!!!» Ξαφνικά κόπηκαν τα κλάματα μαχαίρι. Τα σμπαραλιασμένα παιχνίδια, σκεπτικά και αναποφάσιστα, πλησίασαν δειλά δειλά το φορτηγάκι, στην αρχή από περιέργεια. Κάποια με ένα σάλτο πήδηξαν μέσα του χωρίς ενδοιασμό. «Μα τί περιμένετε; Ανεβείτε και εσείς!» είπε αποφασιστικά ένα μολυβένιο στρατιωτάκι που του έλειπαν τα κουμπιά της στολής του.

«Ωχ! Μάλλον και εγώ πρέπει να έρθω, αν και ζαλίζομαι λίγο με τις πολλές διαδρομές», προσέθεσε το παζλ. «Αλλά ποιός θα μου ξαναφτιάξει τα κομμάτια που μου λείπουν;» «Α παπα», φώναξε μια πάνινη κούκλα που είχε σκιστεί, «εγώ φοβάμαι να φύγω από το σπίτι μου». Προς στιγμή επικράτησε ένα σούσουρο. Πολλά από τα παιχνίδια φαινόντουσαν συγκρατημένα μέχρι που ο μεγάλος κόκκινος πειρατής πήρε τον λόγο και με την βροντερή φωνή του είπε «Ακούστε φίλοι μου, ή θα το κάνουμε όλοι μαζί ή κανείς μας. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι σε αυτήν την απόφαση. «Γιατί καθυστερείτε τόσο; Σας λέω με σιγουριά, ελάτε μαζί

μου και δεν θα το μετανιώσετε» ακούστηκε χαρούμενα πάλι η δυνατή φωνή από το μεγάφωνο. Τα παιχνίδια σαν να είχαν αρχίσει να αναπτερώνονται. Απ’ ό τι φαινόταν αυτή η μεγάλη αναποδιά που τους είχε βρει, θα ήταν απλά μια περιπέτεια. Και όλα αυτά με την βοήθεια του…πώς το είπαμε; Παιχνιδαγωγείο; Παιχνιδοσχολείο; Παιχνιδοκομείο; Εεεεεε! Παιχνιδοσυνεργείο. Σωστά. Παιχνιδοσυνεργειο. Συνεργείο για παιχνίδια δηλαδή. Τι πλάκα!!! Πού να το πίστευε κανείς! Μέσα σε ελάχιστο χρόνο το φορτηγάκι είχε γεμίσει ασφυκτικά και ήταν μια πολύ όμορφη εικόνα να για βλέπεις. Οι ρόδες του είχαν κάτσει από το βάρος που κουβαλούσε, η μηχανή του φυσούσε και ξεφυσούσε και από τα παράθυρα έβλεπες ανυπόμονα πια παιχνίδια που ρωτούσαν «Αλήθεια, πότε θα φτάσουμε; Είμαστε μακριά ακόμα;» Ο βραχνιασμένος οδηγός του φορτηγού που ήταν και ο διευθυντής του παιχνιδοσυνεργείου, χάιδευε τα μουστάκια του από ευχαρίστηση. Ήταν θέμα χρόνου για να έχει ευτυχισμένα και επιδιορθωμένα παιχνίδια. Βέβαια στην διαδρομή δεν έλειψαν και μερικοί ακόμα δισταγμοί... κάποια παιχνίδια άρχισαν να το ξανασκέφτονται. Και δώστου πάλι συζητήσεις.

παιχνιδοσυνεργείο


«Μα εγώ φοβάμαι να πάω στο Παιχνιδοσυνεργείο» είπε κλαψουρίζοντας η κούκλα με τα κόκκινα μπερδεμένα μαλλιά. «Και αν δεν μου αρέσει εκεί; Αν με μπερδέψουν με κάποια άλλη; Και πώς θα αποχωριστώ το δωμάτιο μου;». «Τώρα που το λες, ούτε και εγώ θέλω να πάω εκεί» συμφώνησε προβληματισμένο και το τρενάκι που είχε ξυπνήσει χαλασμένο με ένα σπασμένο βαγόνι. «Και αν χαλάσω χειρότερα; Και αν με κρατήσουν καιρό; Και αν μου κάνουν ένεση;» Πριν ξεσηκωθούν και άλλα παιχνίδια, οι κουβέντες κόπηκαν στην μέση καθώς το φορτηγάκι με ένα γντουπ! σταμάτησε μπροστά σε ένα μεγάλο κτίριο από όπου έβγαιναν κάθε λογής παιχνίδια που έμοιαζαν ολοκαίνουργια! Ένα πλήθος από παιχνιδομάστορες ήρθε σχεδόν χορεύοντας για να τα υποδεχτεί. «Καλώς τα, καλώς τα! Μαααα…Τι βλέπω εδώ; πρωτομίλησε ένας παιχνιδομάστορας ντυμένος με μια φρεσκοπλυμένη και αστραφτερή άσπρη στολή. «Κλαμμένα ματάκια; Κατεβασμένα χειλάκια; Μουτρωμένα προσωπάκια; Για να δούμε τι βλάβες έχουμε για να τις φτιάξουμε γρήγορα γρήγορα!» Με το που μπήκαν μέσα και τακτοποιήθηκαν όλοι, το κλίμα είχε αλλάξει πια εντελώς. «Μου φαίνεται οτι αυτοί εδώ ξέρουν πολύ καλά να κάνουν την δουλειά τους» διαπίστωσε ένα αρκουδάκι και αναστέναξε με ανακούφιση. Και πράγματι όλοι πια είχαν κυριευτεί από αισιοδοξία. Όλοι οι παιχνιδομάστορες και οι παιχνιδονοσοκόμες που τα βοηθούσαν ήταν σε εγρήγορση. Με κόκκινα μάγουλα, πλατιά χαμόγελα και πολύ μεράκι επιδιόρθωναν με ιδιαίτερη προσοχή και πολλή φροντίδα τα ταλαιπωρημένα παιχνίδια. Αυτό όμως που ενθουσίασε τα παιχνίδια περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ήταν κάτι που αντίκρισαν εκεί,σε μια γωνία. Σε αυτήν την ξέφρενη φασαρία από ξεκούρδιστα πιανάκια, ζουπιγμένα πλαστικά ζωάκια και ασυγχρόνιστα ρομποτάκια, σε αυτήν την γωνία, ήταν μία στοίβα. Στοίβα από επιδιορθωμένα παιχνίδια που λαμπύριζαν σαν αχρησιμοποίητα! Σαν εντελώς και παντελώς καινούργια! Του κουτιού που λέμε! Ο πανζουρλισμός συνεχιζόταν και στα άλλα δωμάτια. Κούκλες που τους έλειπαν τα μαλλιά και τους τα αντικαθιστούσαν με καινούργια, απαλά και μεταξένια. Κιθάρες με ξεχαρβαλωμένες

χορδές που έβγαζαν αστείους δυνατούς ήχους να περιμένουν στη σειρά για να τους βάλουν καινούργιες. Κουκλόσπιτα που έμοιαζαν διαλυμένα, και οι ενέσεις με κόλλα που τους έκαναν, τα γαργαλούσαν και τα έκαναν να χασκογελάνε. Ένα σκάκι που του έλειπε ο βασιλιάς και ήταν καιρό σκονισμένο στο ράφι. Παντού ακούγονταν μουσικές από παιχνίδια που κουρδιζόντουσαν για να δοκιμαστούν. Όσο για τους παιχνιδομάστορες; Αυτοί, ενώ έδειχναν καταϊδρωμένοι από την προσπάθεια, χαμογελούσαν με ικανοποίηση. Ήταν καταπληκτικό το ότι σε κάθε γωνία του Συνεργείου κρυβόντουσαν θησαυροί! Τα παιχνίδια είχαν σχηματίσει παρέες και όλα τους τα φωτάκια αναβόσβηναν με ρυθμό! Και τί δεν έβλεπε κανείς! Ελεφαντάκια, πάνινες γατούλες, δεινοσαυράκια, ένας ολόκληρος ζωολογικός κήπος! Παρακεί, τρακτέρ κόκκινα που τους είχε φύγει η καρότσα, κούνιες αραγμένες στη σειρά, σωσίβια θαλάσσης σε έντονα χρώματα, μπάλες κάθε μεγέθους, μπασκέτες, μέχρι και ένα τεράστιο τραμπολίνο που του είχε φύγει το δίχτυ και περίμενε υπομονετικά να το ράψουν! Ήταν, που λέτε φίλοι μου εκεί, κάτι σαν το εργαστήρι του Αϊ Βασίλη! Η κούκλα, το ρομπότ, ο πειρατής και τα υπόλοιπα παιχνίδια, ανακουφισμένα πια με όλα αυτά που έβλεπαν, αλλά και ενθουσιασμένα με την ελπίδα ότι επιτέλους θα γινόντουσαν καλά, δεν έβλεπαν την ώρα να πάρουν σειρά και σπρωχνόντουσαν κάνοντας αστεία μεταξύ τους! Κάποια στιγμή πήρε τον λόγο ο διευθυντής μάστορας και είπε με καθησυχαστική φωνή: «Να ξέρετε καλά μου παιχνίδια, ότι ορισμένα από εσάς μπορεί να κάνουν κάμποσο καιρό για να φτιαχτούν! Φταίει καμιά φορά και το ότι κάποια ανταλλακτικά ή παιχνιδοφάρμακακια καθυστερούν να μας έρθουν! Γιατί ξέρετε, εδώ δεν κάνουμε μπαλώματα και προχειροδουλειές! Σας επιστρέφουμε σε άριστη κατάσταση! «Μα.. δεν πειράζει!» απάντησαν με μια φωνή τα παιχνίδια. «Καταλαβαίνουμε ότι δεν έχει ο χρόνος τόση σημασία, όταν μπορούμε να γίνουμε πάλι όπως πριν.» «Άσε που θα κάνουμε και καινούριους φίλους περιμένοντας!» προσέθεσε το τρένο κοιτάζοντας την ετικέτα επιδιόρθωσης του που έγραφε «αναμονή τρεις παιχνιδομήνες». Ακούγοντας όλα αυτά η αρχι-παιχνιδονοσοκόμα, μίλησε τρυφερά και τους είπε: «Μα τι φανταστικά και υπομονετικά παιχνίδια είστε

εσείς! Ήρθατε με την ελπίδα και μας δείξατε τόση εμπιστοσύνη. Να είστε σίγουρα ότι δεν θα σας απογοητεύσουμε! Θα περάσουμε τόσο καλά μαζί που ούτε θα καταλάβετε πότε θα έρθει η ώρα να πάτε σπίτι σας και στους αγαπημένους σας. Μην το παινευτούμε κιόλας, όμως είμαστε το καλύτερο Παιχνιδοσυνεργείο του κόσμου!» Τα παιχνίδια κοιταζόντουσαν μεταξύ τους και χαμογελούσαν το ένα στο άλλο με αισιοδοξία. «Τι λέτε τώρα; Δεν έρχεστε μαζί μας να σας δείξουμε πώς κάνουμε τις παιχνιδοθεραπείες; Η καλύτερη παιχνιδοθεραπεία ξεκινά πάντα με ένα ωραίο τραγούδι! Θέλετε να το τραγουδήσουμε μαζί;» «ΝΑΙΙΙΙ!!» απάντησαν χαρούμενα όλα τα παιχνίδια.

‘‘

Με ελπίδα και χαρά και όλοι μαζί μια αγκαλιά, Θα τα καταφέρουμε εν τέλει και η ζωή θα είναι σαν μέλι! θα γίνουμε όμορφα και λαμπερά! Και κανείς δεν θυμάται πως χαλάσαμε παλιά! Θέλω κέφι και τραγούδι, και χαρούμενες φωνές, Συνοδεία μας να είναι οι καλύτερες ευχές! Με εμπιστοσύνη όλοι σε αυτό το Συνεργείο Όλα αυτά θα μοιάζουν πια σαν ένα μικρό αστείο» Παιδιά, αν ποτέ και σε σας χαλάσει το αγαπημένο σας παιχνίδι, μην χάσετε χρόνο! Για όλα υπάρχει λύση και όλα διορθώνονται! Φορέστε την καλύτερη σας διάθεση και το θάρρος που όλοι κρύβετε μέσα σας και…πού ξέρετε; Μπορεί να ακούσετε μια μέρα και εσείς την αστεία και δυνατή φωνή από το μεγάφωνο…

Από την Πηνελόπη Τσάκαλου - Κουρτζή & την Αυγή Βάγια • Σχεδιασμός: Τίνα Νερούτσου Επιμέλεια: Σοφία Αντύπα (ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια)

‘‘


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.