Naast fysieke gezondheid krijgt ook mentale gezondheid steeds vaker prioriteit. Yoga helpt je bij het vinden van een gezonde fysieke en mentale balans in je leven. Yogaplace en Thermae 2000 riepen samen afgelopen jaar een unieke yoga locatie in het leven in de wellness piramide van Thermae 2000.
De piramide bij Thermae 2000
De ontluikende iconische piramide die met haar gouden punt de twee schillen van het dak doorboort is gebouwd met een volmaakte hoek van 52 graden. Hierdoor ontstaan er in het topje van de piramide bijzondere krachten, waardoor een hoge energetische waarde te voelen is. Dé perfecte plek om mentaal tot rust te komen.
Kijk op Valkenburg verschijnt twee keer per jaar gratis huis-aan-huis in de Gemeente Valkenburg aan de Geul in een totale oplage van 10.000 stuks. De volgende uitgave verschijnt op in de zomer van 2023.
Interview met Emeritus Pastoor Jansen
Column Jan Vermeer
De verborgen oase van Valkenburg
Column Juf Lia
Max Beckman was hier
Stichting Kerststad Valkenburg
Het Valkenburgs Muziekcollectief
Martin Stevensfonds
Toneelvereniging Vilt
Tien vragen aan Erik Lemeer
Natuurparadijs Groeve Blom
Exposities in Museum Valkenburg
Voor Rob Ruijgh is de cirkel bijna rond Schrijvende Valkenburgers
Puzzel en win
Column Jees
Yoga is een levensstijl, die eigenlijk al in iedereen aanwezig is en voor iedereen toegankelijk is. Het gaat verder dan alleen oefeningen op de mat en heeft invloed op fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel vlak. Met een yoga levensstijl respecteer je steeds je eigen grenzen, maar je ontdekt ook welke houdingen en overtuigingen je belemmeren.
Een yogales volgen en daarna heerlijk de sauna in? Dat is weldaad voor lichaam en geest. De positieve effecten lopen uiteen van vermindering van stress, een betere nachtrust, versterking van het immuunsysteem, een positieve mindset, betere flexibiliteit, kracht en nog meer! De combinatie van yoga en wellness zelf uitproberen? Kijk hieronder hoe je je kan aanmelden.
Uitgever Remy Bordewin Eindredactie Claudia Heijnen Redactie Tim Voncken, (Asvon Pers & Publiciteit) Petra Lejeune Jan Schurgers Octavie Sleijpen Lia Stassen Henk Kwakkernaat Jan Vermeer
Fotografie Yvette Smeets Photography Cyril van de Weijer, Studio Cyril Vormgeving P&P Company Advies/verkoop Remy Bordewin Tim Voncken Druk Damen Drukkers Distributie Diverse verenigingen uit Valkenburg aan de Geul
Direct aanmelden:
Waarom yoga? 12 weken Yoga & Wellness kaart 5-weken introductie programma
Voor de starter in yoga biedt Thermae 2000 een laagdrempelig programma waarin je kan proeven van de geweldige combinatie tussen yoga & wellness.
5 weken iedere week yoga
Vanaf vrijdag 20 januari elke week
van 10:30 - 11:45 uur
Aansluitend 2 uur toegang tot Thermae 2000
5-wekenprogramma voor € 129,- p.p.
Overtuigd van yoga & wellness? Ervaar dan op regelmatige basis hoe fysieke en mentale ontspanning samenkomen, met de Yoga & Wellness kaart.
Volg gedurende 3 maanden 12 keer een yogales (75 minuten) door een ervaren Yogaplace docent 3 keer een hele dag toegang tot spa- en wellnessfaciliteiten bij Thermae 2000
Nu Yoga & Wellness kaart voor € 225,-
Meer info: www.thermae.nl/yoga
Ook geïnteresseerd om uw bedrijf te profileren in onze volgende uitgave? Informeer naar onze aantrekkelijke tarieven en mogelijkheden via info@kijkopvalkenburg. nl. Tel. 0031 – (0)43 458 1340.
Niets uit deze uitgave mag geheel of gedeeltelijk worden verveelvoudigd, opgeslagen worden in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, op welke wijze dan ook, zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Kijk op Valkenburg is niet aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. Kijk op Valkenburg is niet verantwoordelijk voor handelingen van derden welke mogelijkerwijs voorvloeien uit het lezen van deze uitgave.
Druk- en zetfouten onder voorbehoud.
Aan alle goede dingen komt een einde. Aan alle slechte gelukkig ook. Nu hoeft u niet te schrikken: Kijk op Valkenburg gaat gewoon door. Maar voor mij is de tijd aangebroken om iets anders te gaan doen. Met veel plezier heb ik de afgelopen acht edities gewerkt aan Kijk op Valkenburg en ik kijk terug op een hele fijne samenwerking met de andere redacteuren, fotografen, ontwerpers en salesmensen. Ik denk dat we samen een prachtig blad hebben neergezet voor u als lezer en mijn opvolger zal het alleen maar nóg beter gaan maken. Ook deze editie is weer gevuld met afwisselende verhalen van boeiende mensen uit onze prachtige gemeente. We ontdekten prachtige natuur in Valkenburg en in Berg en Terblijt. We namen een kijkje bij de organisatie van Kerststad Valkenburg. En een oude bekende is terug van weggeweest met een column. Tot slot wens ik u hele mooie feestdagen. En blijf Kijk op Valkenburg volgen. Want er valt genoeg te zien!
Claudia HeijnenAl je zintuigen worden geprikkeld bij restaurant Ambrozijn tijdens een smaakvolle avond of middag in de voormalige Irenekerk. Het Godshuis aan de Plenkertstraat werd na een felle brand met behoud van eigen ziel door Sven en Joelle Nijenhuis omgetoverd tot een culinair walhalla waar je neerstrijkt voor een fine dining beleving.
Dat gebeurt in een open sfeer, waarin de grote keuken het epicentrum is met daaromheen 18 comfortabele zitplekken. Vanuit de bovengelegen vide met (26) zitplaatsen kijk je eveneens uit op de dampende pannen en potten. “Eten is ook vermaak en eten is ook emotie. We willen daarom met plezier onze teamprestatie showen om mooie gerechten te bereiden en zelf uit te serveren”. ‘What you see is what you get’, luidt dan ook de slogan.
Met op de achtergrond fijne tonen van loungemuziek geniet je samen van culinaire hoogstandjes in een aangename sfeer van warme kleuren en geven her en der de oorspronkelijke muurstenen een fraai contrast met de moderne meubels en orgelbar.
Chef Sven en gastvrouw Joëlle hebben alle opgebouwde kennis en passie voor gastronomie gebundeld in een exclusieve gelegenheid waar je bij binnenkomst tot aan het afscheid proeft, ruikt, kijkt, voelt, luistert en geniet van Ambrozijn; in Griekse mythologie de term voor voedsel dan wel drank van de Goden. Kortom: Goddelijk!
Lunch (aankomst)
Zondag 12.00 uur – 14.00 uur
Diner (aankomst)
Maandag, donderdag, vrijdag, zaterdag: 18.00 uur – 20.00 uur
Zondag: 18.30 uur – 20.00 uur.
Restaurant Ambrozijn Plenkertstraat 45
6301 GL Valkenburg aan de Geul
T 043-200 3068
W www.restaurantambrozijn.nl
E info@restaurantambrozijn.nl
Zuid-Limburg is een bijzondere woonomgeving voor senioren rijker. In september heeft Envida
Huize St. Jozef in Valkenburg feestelijk geopend. Een nieuw thuis voor mensen met lichte of middelzware zorgvraag, in een heel bijzondere sfeer.
In Huize St. Jozef leven de bewoners samen in harmonie met de natuur en met elkaar. Op het landgoed liggen 34 gezellige kamers met uitzicht op het groen, omringd door ruimtes om samen te eten en te recreëren. De oorspronkelijke bewoners - de zusters van de Franciscanessen van de Heilige Joseph - leven er in een eigen vleugel en luiden drie keer per dag de klok van de kapel bij aanvang van hun gebed.
In de parkachtige omgeving met exotische struiken en bomen klatert een beekje en ligt een klassieke boerderij uit 1870. Inmiddels grazen er schapen en zijn er plannen voor een moestuin, kruidentuin en pluktuin, waar nieuwe bewoners met groene vingers actief kunnen zijn.
Een inspirerende leefomgeving, waar de bewoners zoveel mogelijk samen het leven van alledag bepalen. Met begeleiding, ondersteuning en zorg van Envida indien nodig.
Je eigen leven leiden, ook wanneer je ouder wordt of chronisch ziek bent, wie wil dat niet? Zo vitaal en zelfstandig mogelijk. In Zuid-Limburg helpt Envida dit mogelijk te maken. Dat doen we behalve in St. Jozef op nog 18 locaties in Maastricht en in het Heuvelland - en bij mensen thuis. WWW.ENVIDA.NL
Foto’s: Guy Houben PhotographyIn 2022 is Pastoor Herman Jansen (87) met emeritaat gegaan en hiermee pastoor ‘in ruste’ geworden. Maar dat betekent niet dat hij het ook rustig aan doet. Emeritus pastoor Jansen staat nog volop in de gemeenschap.
Hoe bevalt u het emeritaat? Kunt u het wat rustiger aan doen? “Het voelt heel dubbel. Enerzijds is het fijn om niet meer de verantwoordelijkheid te hebben voor de parochie, maar als je veertig jaar lang die verantwoordelijk hebt gedragen is het ook moeilijk om die los te laten. Het vergt de nodige aanpassing van me. In zekere zin is het ook afscheid nemen. Uitvaarten doe ik niet meer en ook de lessen op de basisschool die ik veertig jaar lang met veel plezier heb gegeven, zijn komen te vervallen. Maar het is nog niet helemaal afgelopen, op verzoek van de Bisschop help ik nog uit en kan ik toch nog iets betekenen voor de gemeenschap. Dus in de zin van het priesterschap doe ik het rustiger aan, maar dat ik aan het einde hiervan nog met een watersnoodramp geconfronteerd werd, dat was natuurlijk niet te voorzien. De gevolgen hiervan zijn nog steeds zichtbaar zoals hier in de pastorie. Maar de meeste zorgen baart mij het kerkgebouw. De muren zijn nog steeds vochtig. Ik kan de kerk niet zomaar in de steek laten en ik heb er ook zin in om dit mee op te lossen. De vraag is alleen: hoe lang gaat het nog duren? Dat vind ik het moeilijkste van de situatie: geduld hebben. En het is al de derde watersnood die ik meemaak in deze parochie: de andere twee waren in 1987 en in 193. ”
Tekst: Claudia Heijnen
Er spelen op dit moment heel veel dingen in de wereld: klimaatverandering, waar de watersnood mogelijk een gevolg van is, oorlog, energietekorten. Waar maakt u zich zorgen om?
“De link tussen klimaatverandering en de watersnood durf ik niet te leggen, daar ben ik niet deskundig in. Maar ik maak me wel zorgen om de toekomst van jonge mensen met kinderen. Wat staat hun te wachten als de klimaatverandering zo doorgaat? Zowel wereldwijd als dichtbij.
En dat staat los van mijn priesterschap, dat voel ik zo als mens. Ook de oorlog in Oekraïne baart me zorgen en dan vooral hoe het kan dat één persoon Europa en zelfs de hele wereld in angst kan doen leven. Ik heb met een aantal Oekraïense vluchtelingen contact gehad en je leest de angst in hun ogen. Dus ik hoop dat het conflict wordt opgelost met praten en niet met granaten. De coronapandemie baart me ook zorgen. Besmettingen hebben we niet in de hand. Het geeft me een gevoel van machteloosheid: je ziet de pijn in de wereld en je kunt er zelf zo weinig aan doen. En degenen die er wél iets aan kunnen doen, kijken de andere kant op.”
Want vindt u dat het erger wordt, het wegkijken? Het individualisme wellicht?
“Als het op klimaat aankomt, mag er steviger doorgepakt worden. En je merkt dat er toch bij veel volkeren de gedachte leeft: ik eerst en dan de anderen. Als ík het maar goed heb. Maar met de watersnood heb ik ook de saamhorigheid in Valkenburg mogen ervaren. Dat mensen elkaar ongevraagd helpen. Op de vrijdag na de overstroming waren er
zestig mensen in de kerk aan het poetsen. En hoteliers die niet getroffen waren boden de vrijwilligers lunchpakketten en een driegangenmenu aan. Terwijl zij ook de lastige coronaperiode achter de rug hadden. En dat geldt niet alleen voor de kerk, maar ook gezinnen, Valkenheim, Oosterbeemd en noem maar op, zijn geholpen. Soms is een ramp een opstapje naar iets mooiers.”
Het katholieke geloof in Nederland neemt af. Onlangs zijn de regels zelfs versoepeld ten aanzien van de zondagse mis. Wereldwijd neemt het aantal katholieken echter toe. Hoe verklaart u dat?
“Dat ligt ingewikkeld. In West-Europa neemt het inderdaad in aantal af, wereldwijd gezien niet. Zestig jaar geleden brachten wij het geloof naar Afrika of India. Nu is het omgekeerd en ontvangen wij juist steun van hen. Binnenkort start een kapelaan uit India in onze parochies. Regelmatig krijg ik verzoeken van mensen om uitgeschreven te worden uit de kerk en vaak staat er dan expliciet bij: het is niet vanwege u als persoon, maar vanwege het instituut. Hieruit merk je dus dat dat onderscheid gemaakt wordt. Wat ik hier zie gebeuren aan spontane hulp aan vluchtelingen komt voort uit een intrinsieke behoefte om te helpen en niet omdat het geloof dat ook toevallig voorschrijft. Blijkbaar hebben onze voorouders toch iets in onze genen gestopt dat zegt: je moet zorgen voor je medemens. Is dat dan Katholiek of Protestants? Ik denk dat het
de verantwoordelijkheid is die wij als mens voelen. Ik heb ooit in een interview gezegd: ik kan in het kerkgebouw alleen maar functioneren als ik buiten het kerkgebouw ook doe wat ik binnen verkondig. Ik ben dezelfde man. Maar er zijn mensen die een rol spelen.”
Heeft u er wel vertrouwen in dat het goedkomt met het Katholieke geloof?
“Dat ligt eraan wat je onder goedkomen verstaat. Als dat betekent dat we teruggaan naar hoe het vijftig jaar geleden was, dan sta ik daar niet achter. Het geloof heeft ook in de tijd een ontwikkeling doorgemaakt.”
Vindt u dat het geloof voldoende met zijn tijd is meegegaan?
“Ik denk dat we soms een beetje achter lopen. Dat we te laat beseffen: dit is ook belangrijk. Een mis wordt volgens een vast stramien gevierd. Afgelopen woensdag was ik bij een oecumenische dienst en dat sprak me ook erg aan. Er werd een liedje gezongen dat de mensen pakte. Ik hoop daarom dat het goedkomt in het vinden van nieuwe vormen en inkleding van samenzijn en vieren. En dan is het misschien niet meer in kerkgebouwen waar vijfhonderd mensen in passen, maar voor dertig of zestig mensen. De vraag is dan: ben ik daar tevreden mee? Ik denk dat het katholieke geloof in West-Europa terecht een zuiveringsproces heeft ondergaan. Wat niet belangrijk is, vervalt, maar de kernboodschap blijft.”
Geloof en wetenschap staat soms op gespannen voet. Als u bekijkt waar we tegenwoordig staan en al bijna ‘scheppend’ bezig zijn, vindt u dan dat de mens teveel voor God speelt?
“Voor God spelen, dat doen slechts enkele fanatiekelingen en daar heb ik geen boodschap aan. In het scheppingsverhaal uit de Bijbel geeft God de aarde over aan de mens met de boodschap: maak er wat van. Hij zegt niet: speel de baas. Protestanten noemen dat ‘rentmeesterschap’ en zo voel ik dat ook. We hebben de opdracht om de schepping niet uit te putten, maar om te gebruiken en te verbeteren. Een paar honderd jaar geleden stierf je aan de griep. Als de wetenschap wordt gebruikt om de mensheid te verbeteren, dan beschouw ik dat als een verlengstuk van wat God ooit heeft gevraagd. Er zijn wel bepaalde grenzen waar ik niet over kan oordelen, noem een delicaat onderwerp als klonen bijvoorbeeld, waar de mens voor eigen rechter gaat spelen en daar wordt het gevaarlijk. Zo heeft God het niet bedoeld. We hebben de aarde cadeau gekregen, verpest het alstublieft niet. Ik heb de oorlog meegemaakt en moest in ’45 evacueren. Als je als kind de angst hebt gehad in kelders te moeten leven om te schuilen voor bommen en granaten, dan weet je wat oorlog betekent. En daarom kan ik me zo goed voorstellen wat de Oekraïners doormaken.”
“Het is heel merkwaardig, want als kind stop je het weg. Je gaat naar school en merkt dat andere kinderen niet hetzelfde hebben doorgemaakt als jij, dus praat je er niet over. Nu, met de beelden op televisie en de angst die je ziet in de ogen van de mensen, komt dat allemaal terug. Ik zou het geen trauma willen noemen, maar je denkt wel: dat heb ik ook meegemaakt. En ook: wat hebben mijn ouders allemaal meegemaakt?
Ik was de oudste van vier en mijn ouders stonden voor de vraag: waar moeten we naar toe? We trokken te voet naar Duitsland, hebben drie dagen in een fabriek gelegen en vervolgens door naar het noorden waar we in een kerk op stro lagen. Vervolgens werd het gezin verdeeld
‘IkEmeritus Pastoor Jansen in zijn nog in renovatie zijnde parochie. Dit beeld spreekt voor zich
over vier plekken. Maar we zijn geweldig goed opgevangen en dat gun ik de vluchtelingen van nu ook.”
Als u terugkijkt op uw jongere zelf, welke raad zou u uzelf willen geven?
“Het leven is gelopen zoals het gelopen is, maar er zijn toch een paar momenten geweest waarop ik het gevoeld had: hier word je gesteund.
Dat ik als twaalfjarige de stap durfde te zetten om naar het seminarie te gaan bijvoorbeeld. Op het moment dat je priester gewijd wordt, krijg je de vraag om als missionaris naar Afrika te gaan en dat wilde ik graag. Wegens gezondheidsredenen ging dat op het laatste moment niet door.
Ik mocht niet naar de tropen, een enorme domper. Toen kreeg ik het verzoek om als kapelaan uit te helpen in Meerssen, maar daar had ik helemaal geen zin in. Ik zei toch maar ja en na een half jaar vroeg de toenmalige deken of ik niet wou blijven. Dat was een cruciaal moment, want ik besefte dat ik ook hier iets kon betekenen. Toen ik later werd gevraagd om naar Valkenburg te gaan, zag ik ook daar erg tegenop. Maar binnen drie weken voelde ik me helemaal thuis. Wat ik dus tegen mezelf zou willen zeggen is: kijk niet te ver vooruit, maar zorg dat je op cruciale momenten in je leven beslissingen neemt waar je achter staat. Wees toekomstgericht, hoopgevend, niet angstig, maar geniet van de mensen die je in je leven ontmoet.”
Hoe lang wilt u uw werk nog blijven doen?
“Ik zeg altijd gekscherend: zolang ik de mis niet achterstevoren ga doen. Ik hoop te mogen doorgaan zolang ik iets kan betekenen voor mensen. Of dat nu is als pastoor, als emeritus pastoor of als Herman Jansen. Er wordt wel gezegd: op je oude dag moet je genieten. Maar wat is dat? Op een stoel zitten achter het raam? Ik geniet ervan dat ik elke dag iets kan doen. Op mijn leeftijd ben je al veel bezig met afscheid nemen, maar ik hoop nog mee te maken dat het goedkomt met het kerkgebouw. Dat is nu mijn mikpunt. Zodra je geen doel meer hebt, denk ik dat het snel af loopt. En mijn concrete doel is het herstel van de ramp die we vorig jaar hebben meegemaakt. Ik heb er niet om gevraagd, maar nu het er is, wil ik het karwei, met veel steun van de mensen om mij heen, afmaken. En wanneer dat is? Geen idee.”
Vrijwilligers vlak na de ramp aan het werk
2022 is door de Vogelbescherming uitgeroepen tot het jaar van de merel. Dat was voor mij de aanleiding om onderstaand gedicht te schrijven. De merel steekt elke vogel naar de kroon als meest bezongen vogel in de literatuur.
Het winterlicht is aan de kant gaan staan talloze merelkuikens worden geboren wiebelend wankelend spreiden ze donzige veren uit
en masse stijgen ze op strijken neer staan als een huis op kruiden en bessenstruiken naar zomer geurend gras vol van wormen en insecten uit nesten van gras en modder stelen ze de show met rollend gezang dat klinkt steeds luider en voller wanend in het genot van de weide fonkeling van vergezichten vliegen we met ze mee terwijl de onpeilbare kleuren van het verenpak bewegen van paars bruin naar zwart uit nachtnevel wordt mystiek geweven als merels zweven door ruimte en tijd hun verdwijnen is een vorm van blijven.
Octavie Sleijpen, augustus 2022.
De verklaring van erfrecht is een document waarmee de erfgenamen tegenover anderen (bijvoorbeeld de bank) kunnen bewijzen dat zij recht hebben op de erfenis. Deze akte is daarom een belangrijk stuk in de afwikkeling van iedere nalatenschap.
De verklaring wordt opgesteld door een notaris. De notaris geeft in deze verklaring zijn/haar bevindingen weer over een aantal feiten, zoals: wie is de overledene, was er een testament, wie zijn de erfgenamen en hebben de erfgenamen de erfenis aanvaard of verworpen? Ook belangrijk is of er een executeur is benoemd, welke bevoegdheden aan hem of haar zijn toegekend, dan wel of er door de erfgenamen een gemachtigde is aangewezen die de erfenis afwikkelt.
De bedoeling van zo’n verklaring is, dat het voor anderen duidelijk is wie bevoegd is om bepaalde handelingen te verrichten tijdens de afwikkeling van de erfenis. Als er een testament is, staat daar meestal in wie de erfgenamen zijn, maar dat hoeft niet direct duidelijk te zijn. “Ik benoem tot erfgenamen mijn kinderen”, lijkt duidelijk, maar wie zijn de kinderen? Om dat te onderzoeken is vaak een afstammelingenonderzoek nodig.
Vervolgens moet de erfenis door de erfgenamen worden aanvaard, verworpen, of beneficiair worden aanvaard. De verklaring van erfrecht kan pas worden opgemaakt als alle gegevens verzameld zijn en alle stukken zijn getekend. Het opmaken van een verklaring van erfrecht neemt vaak enkele weken in beslag.
Als in het testament een executeur is aangewezen, kan gekozen worden voor een verklaring van executele in plaats van een verklaring van erfrecht. Als deze executeur verklaart dat hij/ zij de benoeming aanvaardt, kan vaak al na enige dagen na het overlijden de verklaring van executele worden afgegeven. Op deze manier kan de executeur zich al snel bij de bank identificeren als degene die bevoegd is om de schulden te betalen en de nalatenschap te beheren.
Notariaat Valkenburg helpt u graag met het opstellen van de verklaring van erfrecht of executele.
Nicky Bonnier, NotarisLouis van der Maesenstraat 15 6301 EA Valkenburg a/d Geul T 043-601 20 10
Wanneer heb ik een verklaring van erfrecht nodig?
Nicky Bonnier, Notaris
Schenk een unieke massage voor de feestdagen en koop een (online) cadeaubon. Het perfecte cadeau!
Ik ben Angela Schreitl van Valkenburg Massages. Mijn roots liggen in Indonesië en ik ben opgegroeid met de Chinese geneeskunde. Deze heb ik vertaald en geïntegreerd in een eigen concept. Hierbij maak ik ook gebruik van acupunctuur, zelf gemaakte Chinese kruidenthee, oliën en zalven.
Na mijn behandeling ben je energieker, fitter, mentaal veerkrachtiger en heerlijk ontspannen, doordat ik snel tot de essentie van het probleem kom. Je ervaart direct verlichting bij nek- en schouderklachten, chronische vermoeidheid, artrose, stress en burn-out.
De combinatie van uiteenlopende technieken versterkt het zelfhelend vermogen van het lichaam, waarbij de oorzaak van de klachten wordt aangepakt. Diepe spierspanning vermindert met behulp van dry-needling en acupunctuur. Meer bewegingsruimte en
doorstroming wordt gecreëerd door middel van massage, cupping en Chinese kruiden.
Kortom een noodzaak voor chronische klachten en een heerlijke onderhoudsbeurt voor lichaam en geest.
“Angela kijkt samen met jou wat je nodig hebt en geeft een op maat gemaakte behandeling. Wat was dat heerlijk! Zij heeft tips meegegeven, waar ik thuis mee aan de slag ben gegaan. Het heeft mijn leven echt veranderd.”
“Angela heeft gouden handjes! ’Vastzittend’ kom je binnen… ‘los en relax’ ga je naar buiten! Een massage van haar is een kadootje voor jezelf! “
Gun je vriend(in) of familielid een betere kwaliteit van leven en koop een (online) cadeaubon voor de feestdagen. Even onthaasten, opladen en wegdromen tijdens een massage op maat…
Broekhem 79, Valkenburg T 06 28 76 47 79 info@valkenburgmassages.nl www.valkenburgmassages.nl
Facebook: Valkenburg Massages Instagram: valkenburg_massages
De sfeer van warme huiselijkheid komt je tegemoet als de deur van het Geerlings Hospice in Valkenburg open gaat. Het kan zo maar zijn dat je de geur van vers gebakken wafels ruikt. Het Geerlings Hospice is een van de twee hospices van Sevagram in het Heuvelland. In Mechelen vind je het Hospice Martinus. Een sfeervol pand. Hartje dorp. Jeanny Huveneers en Walter Schrijen* zijn bestuursleden van de Vrienden van de Hospices, een stichting die zich inzet om nèt dat beetje extra te doen voor de twee hospices, hun medewerkers, vrijwilligers, hun gasten en naasten. Een gesprek over goede palliatieve zorg en kwaliteit van leven voor mensen in hun laatste levensfase.
“Een van mijn ouders is in een hospice overleden”, vertelt Walter. “Wij als naasten én veelal ook mantelzorgers hebben dat als heel waardevol ervaren. Voor onze ouder, maar ook voor onszelf. Je wordt als familie ontzorgd. Allerlei dagelijkse beslommeringen -die soms best tijd vragen – worden je uit handen genomen. Daardoor kun je de tijd die er nog is, samen en in alle rust met je dierbare doorbrengen. Voor mij was dat echt quality time.”
Jeanny: “Wat ik zo bijzonder vind, is de warme en huiselijke sfeer in de hospices
van Sevagram. Mensen die in hun laatste levensfase binnenkomen, worden niet benaderd als patiënt, maar als mens, als gast. Naast de uitstekende medische zorg die de professionals bieden, is er alle aandacht voor het welzijn van de gasten én van hun naasten.
Wat vind je belangrijk en wat heb je nodig om de laatste fase van je leven zo fijn als
“Door mijn werk als docent en trainer aan de Academie voor Verpleegkunde aan Zuyd Hogeschool heb ik gezien hoe anders het werk van een verpleegkundige in een hospice is. Het vraagt om een bepaalde kracht, om toewijding en om de moed het moeilijke gesprek aan te gaan.”
Jeanny Huveneers heeft een zorgachtergrond en is maatschappelijk betrokken.
mogelijk te laten verlopen? Daar gaat het in de palliatieve zorg om.”
Jeanny en Walter zijn het er beiden over eens dat dood en sterven in onze maatschappij nog steeds weggedrukt worden. Walter: “Je ziet dat er nog altijd weinig aandacht is
voor hospices. Terwijl de zorg die daar wordt geboden zo waardevol is. Natuurlijk, als je ernstig ziek bent en niet meer beter wordt, wil je het liefste thuis, in je eigen omgeving zijn. Maar dat kan niet altijd en het hoeft ook niet altijd. Het Geerlingshospice en het Hospice Martinus voelen als een liefdevol laatste thuis, waar ruimte is voor een lach en een traan.”
“En voor een goed gesprek, als daar behoefte aan is”, vult Jeanny aan. “Hoe vaak hoor je niet dat mensen nog iets willen bespreken met hun geliefden. Maar niet weten hoe te beginnen. De professionals in het hospice kunnen daarbij ondersteunen. Zij helpen het moeilijke bespreekbaar te maken. Dat is zo belangrijk; zowel voor de
“Ik vind het een uitdaging om samen te kijken hoe we dingen nog beter kunnen doen. Als Stichting hebben wij ons als doel gesteld het comfort voor iedereen binnen de hospices te vergroten. Voor de gasten en hun naasten en voor de medewerkers en vrijwilligers.”
Walter Schrijen is directeur bij Zuyd Hogeschool Facilitair Bedrijf en heeft een bedrijfskundige achtergrond.
mens die gaat sterven als voor zijn of haar naasten.”
Naasten, familie en vrienden zijn altijd welkom en worden in de Sevagram-hospices warm ontvangen. Niet in de laatste plaats door de vrijwilligers die met ongelooflijk veel
toewijding hun werk doen én… in belangrijke mate bijdragen aan de huiselijke en warme sfeer. Walter: “De heerlijke wafels die je nu ruikt, worden regelmatig door een van de vrijwilligers gebakken. Maar er is ook heel vaak vers getrokken soep of zuurvlees. Vertrouwde geuren die mensen een thuisgevoel geven.”
Jeanny: “En een gevoel van rust. Juist dankzij de warme huiselijke sfeer en de aandacht die je aan elkaar kunt geven. Dat gunnen wij meer mensen en hun naasten. Daarom zetten wij ons namens de Stichting Vrienden van de Hospices ook graag in om deze waardevolle plekken nèt dat beetje extra comfort te geven. Zowel voor de gasten en hun naasten als voor de medewerkers en vrijwilligers.”
Palliatief betekent: verzachtend. Palliatieve zorg is niet gericht op genezing, maar op jouw welzijn. Dat jouw leven zo fijn en prettig mogelijk is (door het voorkómen en/of verminderen van klachten), ondanks dat je ziek bent. En omdat de mensen om je heen daar ook een grote rol bij spelen, richt palliatieve zorg zich ook op jouw naasten. Bij palliatieve zorg staat jouw kwaliteit van leven voorop: wat jij belangrijk vindt in het leven en wat jij nodig hebt. Iedereen ervaart de palliatieve fase op zijn eigen manier. De één heeft last van pijn of misselijkheid. De ander voelt zich angstig of somber. Ineens is de vraag: ‘Wat maakt het leven zinvol?’ belangrijker dan ooit. En bijna iedereen heeft moeite met het idee om afscheid te moeten nemen van geliefden. Zorgverleners kunnen je helpen met jouw vragen, klachten en problemen. Bron: www.overpalliatievezorg.nl
De Stichting Vrienden van Hospices is in het leven geroepen om de hospices en hun gasten financieel te ondersteunen voor extra al die activiteiten, waarvoor het budget van de hospices ontoereikend is. Zo heeft de Stichting afgelopen zomer voor mooie terrasaankleding gezorgd, zodat de gasten en hun naasten volop konden genieten van het prachtige weer. Wilt u een donatie doen? Dat kan op de volgende twee bankrekeningnummers: NL79 RABO 0152 5940 86 t.n.v. Stichting Martinus NL35 RABO 0106 2161 71 t.n.v. Stichting Geerlingshospice
“Een uit de hand gelopen hobby.” Zo vat Davey van Keulen zijn passie samen. De wellness manager van Thermae 2000 is namelijk gespecialiseerd in opgieten en strijdt met vakgenoten op zaterdag 10 en zondag 11 december in eigen huis voor de eer bij het Nederlands kampioenschap.
Het wellnesscentrum op de top van de Cauberg is dan namelijk gastlocatie voor het NK. “Hiermee wordt het klassiek moderne opgieten naar een hoger niveau getild. We leren van elkaar om bezoekers een maximale beleving mee te geven”, vertelt Davey enthousiast. Hij overleefde de voorrondes en maakt kans op de titel Nederlands’ beste opgieter. “Opgieten betekent voor mij het samenbrengen van verschillende elementen zoals geur, warmte, muziek en ook een beetje persoonlijkheid.”
Gasten van Thermae 2000 laten zich tijdens het NK, georganiseerd door branchevereniging VNSWB (Vereniging Nederlandse Saunaen Wellness Bedrijven), onderdompelen in de weldadige sfeer van opgietingen, uitgevoerd door de beste opgieters van het land. Er staan tenminste 12 verschillende opgietingen gepland. Zondagavond is de prijsuitreiking. Check de website www.thermae.nl om dit weekend bij te wonen.
Het thema krijgt een vervolg in het nieuwe jaar en staat tot de carnavalsvakantie centraal binnen de muren van Thermae 2000. In de derde week van januari staat alvast een speciaal opgietweekend gepland. Dan zijn er extra veel opgietingen en worden ook verschillende arrangementen aangeboden die een ontspannen start van 2023 garanderen.
Thermae 2000
Cauberg 25-27 6301 BT Valkenburg aan de Geul www.thermae.nl
Kun je mijn laatste column nog herinneren? Hierin hintte ik al kort op een fusie die in de zomer eraan zat te komen. Nu kan ik dan ook met trots bekend maken: Per 1 juli is DUROI gefuseerd met MK Accountants & Adviseurs onder de frisse nieuwe naam Juyst.
Aan de ene kant van deze fusie heb je DUROI, de ervaren partner met een reeks aan klanten in verschillende branches, eigen ontwikkelde innovaties en producten – Van tax control tot HR en van hulp bij financiering tot business coaching. Aan de andere kant heb je MK Accountants & Adviseurs, de trouwe expert in Accountancy en Belastingen met een constant groeiende portefeuille. Toen deze twee partijen vorig jaar samen kwamen en de match in missie, toekomstvisie en mensen boven kwam, werd het al snel duidelijk: Wij moeten verder met elkaar. Door de fusie, is Juyst nu een partij met een grote gespreide portefeuille aan klanten en een zeer brede gespecialiseerde dienstverlening.
Zoals ik eveneens in mijn vorige column benoemde, richten wij ons nadrukkelijk op het MKB in Valkenburg, Heuvelland en omgeving sinds dit jaar. Met deze visie, kon een kantoor in deze regio daarom niet uitblijven. Sinds oktober zijn wij te vinden aan De Valkenberg 6, te Valkenburg.
De afgelopen weken heb ik vanuit deze locatie al veel interessante gesprekken gevoerd met verschillende ondernemers uit de regio. Tijdens deze gesprekken hebben we het vaak over de passie van de ondernemer en welke doelen hij of zij voor zichzelf en de organisatie stelt. Tijdens deze gesprekken vertel ik ook graag over Juyst en welke mogelijkheden de fusie biedt voor deze ondernemer. Vaak heb je een bepaald beeld bij een accountantskantoor en wat deze organisaties doen. Juist daarin zetten wij een stap verder. Door samen met de ondernemer te ondernemen en ambities te behalen.
Eigenlijk kan ik heel simpel eindigen: Wil jij groeien met jouw organisatie? Dan klop je aan bij Juyst. Wij zijn een club met echte mensen, juiste kennis en innovatieve software. Met deze combi maken we jouw financiën, fiscaliteit, werkgeverschap, bedrijfsvoering en ondernemerschap zoals ’t moet zijn. Juyst, dus.
Wil je ook graag meer weten over wat wij voor jou kunnen betekenen of wil je gewoon gezellig een kop koffie komen drinken op onze nieuwe locatie? Neem dan gerust contact op.
Eugène Heijnen
T 06 21 934 031
eugene.heijnen@juyst.nl
De Valkenberg 6, 6301PM Valkenburg www.juyst.nl
Het begon allemaal vier jaar geleden. Gedurende anderhalf jaar werd er vol passie en toewijding verbouwd aan de statige Villa Jacoba. Het is nu de sfeervolle thuishaven van het echtpaar dat aan de wieg staat van Herwonnen allure. John en Stella Jansen hebben met hun team van vakmensen een duidelijke missie; het revitaliseren, herbestemmen en verduurzamen van speciale panden in de omgeving Valkenburg.
‘We gaan hierbij voor een afwerking en invulling waarbij het karakter van het object in oude luister wordt hersteld. We geven het pand haar oorspronkelijke allure terug. Ik zou er zelf willen wonen of werken, dat is het uitgangspunt’, vertelt Stella enthousiast. ‘We leggen ons hart in deze projecten en herbestemmen het met liefde. Het renoveren van karakteristieke panden is op zichzelf al een uitdaging die passie, doorzettingsvermogen en gevoel voor smaak vergt. Maar daarmee ben je er nog niet. Als zo’n pand na een uitvoerige renovatie weer staat te stalen in het zonnetje, is het nog steeds een lege huls. Een pand komt pas echt tot leven als het weer wordt gebruikt, door een bedrijf of als woning. Pas dan krijgt het de oude allure weer terug. Dus naast bouwkundige uitdagingen is er ook ondernemerschap gewenst. Hoe krijgen we de zaak weer aan het draaien? Want herbestemming levert natuurlijk op alle vlakken toegevoegde waarde op voor Valkenburg. Niet alleen een mooie buitenkant, maar ook een extra impuls voor de plaatselijke economie.’ Dat totaalplaatje noemen John en Stella Jansen “Herwonnen allure” en daarvoor zet het Valkenburgse ondernemerspaar zich met hart en ziel in.
‘We durven hierbij een risico aan te gaan’, gaat John verder. ‘Het zijn oude gebouwen, vaak in niet al te florissante staat. We pakken deze parels vast en knappen deze van binnen en buiten in zijn geheel op. Met
respect voor de oude façade om zo ook de authentieke beeldkenmerken in de straat nieuw leven in te blazen. We gaan hierbij altijd voor een lange termijn oplossing met alle aandacht voor comfort, veiligheid en duurzaamheid, we willen tenslotte onze kleinkinderen ook recht in de ogen blijven kijken. We hebben al heel wat markante panden op een innovatieve manier een energiezuinige schil gegeven, met respect voor het authentieke karakter. Villa’s met een groot volume zijn niet meer warm te houden zonder verduurzaming, het is onbetaalbaar geworden. We zijn bij een aantal recent opgeleverde projecten de verduurzamingsslag voor geweest. Zo bieden we in het oude Rabobankpand in Oirsbeek mooie en overzichtelijke bedrijfsruimten aan die we inclusief energie verhuren. Hetzelfde geldt voor de projecten Villa Valkenhorst en de Gosewijnstraat 12 in Valkenburg waarbij duurzaamheid het sleutelwoord was bij de transformatie. Onze huurders zijn er in deze hectische tijden ontzettend blij mee omdat ze zich geen zorgen hoeven te maken over hun energierekening.’
Aan de Gosewijnstraat 12 in Valkenburg ligt een prachtige mergelwoning, pal aan de Geul. Herwonnen allure heeft deze compleet gerenoveerd en voorzien van alle comfort van een moderne nieuwbouwwoning. Een complete metamorfose, zo mag je deze gedaantewisseling wel noemen. Het grauwe en ietwat onderkomen winkelpand is omgetoverd tot een frisse stadswoning; een aanwinst voor het mergelstenen centrum en natuurlijk snel verhuurd. En wat dacht je van de villa die Jan Huynen destijds heeft laten bouwen in Broekhem? De jarenlange leegstand na het vertrek van de Valkenhorstkliniek deed het pand geen goed. Van de straat af zag je een overwoekerde tuin en afbladderende kozijnen. Nou, dan moet je nu eens kijken. Het
pand is strakgetrokken en voorzien van een markante, deels houten gevel. Het biedt ruimte aan mooie bedrijven die zich in Valkenburg vestigen, want ook Villa Valkenhorst kwam snel na de renovatie weer tot leven. Aesthetic Art is een van de huurders, gespecialiseerd in cosmetische behandelingen en haartransplantaties, met klanten vanuit heel Nederland en de Euregio. Een eerder voorbeeld is de voormalige Rabobank in Oirsbeek, die na de transformatie ruimte biedt aan een aantal bedrijven op de parterre en een schitterend loft-achtig appartement op de eerste etage. En over transformatie gesproken, ook de geheel nieuwe inrichting van de horecaruimte van het Jet Center op Maastricht Aachen Airport tot Gastrobar No. 44 spreekt tot de verbeelding. Een greep uit de aansprekende projecten die het team onlangs mocht afronden. MetEenS Holding BV
Valkenburg is en blijft het gebied waar de vakmensen van Herwonnen allure hun focus op richten. ‘Hier ligt zoveel potentie’, vertelt John. ‘Daarom zijn we altijd op zoek naar deze verscholen pareltjes, zoals we ze noemen. Bijzondere panden die potentie hebben en nieuw elan kunnen gebruiken. In deze omgeving liggen veel karakteristieke panden waar we iets mee zouden kunnen. Bovendien geven we met onze herbestemming graag een extra impuls aan de lokale economie. Een win-win voor de omgeving en de toekomstige bewoners die door het gebruik voor wonen of werken het pand weer nieuw leven in blazen. Op onze nieuwe website www.herwonnenallure.nl lees je meer over deze en andere projecten, stuk voor stuk verscholen pareltjes die we in ons hart hebben gesloten.’
Villa Jacoba
Kloosterweg 4 6301WK Valkenburg Tel: 043 2 043 042 www.herwonnenallure.nl
In 2015 zijn Brigitte en Edo gaan samenwerken onder de noemer Bridge & Bakker Edo, een bijzondere combinatie van een kleine bakkerswinkel en een mini-yogastudio. In 2017 verhuisden zij naar het gezellige gele pand aan de Neerhem 10 en voegden zij “Belevingsplek - Vlaaienbakkerij” nog aan de naam toe om de lading van alle activiteiten te dekken.
Het is vooral de Vlaaienbakkerij die van buitenaf in het oog springt, maar naast de winkel en de brasserie, is er ook een plek waar Edo bakworkshops verzorgt en een B&B. Mensen kennen Brigitte vooral omdat ze vaak aanwezig is in de winkel en brasserie, maar doordeweeks verzorgt zij yogalessen in de zaal boven de Vlaaienbakkerij. Ook maakt zij deel uit van de enthousiaste steunfractie van de Progressieve Groene Partij (PGP) in Valkenburg, om zo haar maatschappelijke steentje bij te dragen.
De naam Bridge is natuurlijk afgeleid van Brigitte. “De brug is een bekende yogahouding en toen ik begon met yogales geven, leek me dat een leuke naam voor de yogastudio. Onder de naam Bridge Yoga heb ik yogales gegeven op verschillende plekken in Maastricht, Banholt en Holset. Toen Edo en ik gingen samenwerken in Valkenburg werd het dus Bridge & Bakker Edo.”
Bridge (brug) staat ook symbool voor verbinden. “In ons bedrijf verbinden we uiteenlopende activiteiten, maar de rode draad door alles wat we doen is bewust omgaan met mens en natuur. Dat doen we in de bakkerij door o.a. milieuvriendelijk geteelde (streek) producten te gebruiken; in de yoga gaat het vooral om bewust worden van jezelf en hoe je in de wereld staat. Het ondersteunende werk voor de PGP sluit daar op een heel natuurlijke manier bij aan. Zeker in deze tijd en met het oog op toekomstige
generaties is het enorm belangrijk om groene, sociale en duurzame doelen na te streven.”
Brigitte heeft verschillende yoga opleidingen gevolgd waaronder de klassieke Sivananda Yoga opleiding en de wat meer bekende hatha yoga opleiding. Die combinatie biedt variatie en diepgang in de lessen. “Yoga is zeker een fysiek uitdagende activiteit waarin mensen werken aan hun flexibiliteit en kracht, maar elke les begint met een ontspanningsoefening. Vanuit die ontspanning en verbinding met het lichaam gaan we bewegen.” De zaal heeft een rustige uitstraling en er zitten maximaal 6 mensen in 1 les.
Naast vaste lessen zijn er ook regelmatig losse yoga thema-avonden. Je kunt ook een yogamiddag of -avond boeken met een groepje (max. 6) in combinatie met een Streeklunch, een Vlaai Tea of een gezonde variant daarvan: de After Yoga Tea.
Een proefles is geheel gratis en te reserveren op basis van beschikbaarheid. Meld je je in januari, februari of maart aan voor 3 maanden, dan krijg je 1 maand gratis en betaal je voor slechts 2 maanden. Kijk voor lesdagen en -tijden op: www.belevingsplek.com/yoga
Bridge & Bakker Edo
Vlaaienbakkerij - Belevingsplek
Neerhem 10, 6301 CH Valkenburg a/d Geul 06-84212420 www.belevingsplek.com/yoga
“Heb jij dat nou ook?” vroeg H. toen wij het weer eens over lokale beslommeringen hadden. Een retorische vraag want, zonder adempauze, volgde een paplepel vol met schandvlekken op het blazoen van een aantal z.g. Facebook-vrienden. Het was duidelijk dat H. last had van de manier waarop sommigen op berichten van anderen menen te moeten reageren. Afkeurend, beledigend en soms zelfs bedreigend. Hij hield een betoog waarbij de voorbeelden fanatiek gulpend over de rand van het onderwerp klotsten. Ik zou er eens een column over moeten schrijven, zei hij veelbetekenend. Prima, maar dat moest even wachten totdat ik wethouder-af was want anders wordt alles wat je zegt of schrijft opgevat als een college-standpunt. Nu ik mij echter uit het gemeentebestuur heb bevrijd, heb ik niets meegenomen. Ook geen standpunten. Vanaf nu is dus alles weer voor eigen rekening. Maar ik moest wel toegeven dat ik mij, ook gedurende die periode,
soms weleens verlaagde tot het lezen van al die tekenen van onwetendheid, ontevredenheid of mislukte pogingen om interessant te lijken. Soms..! Want ik heb mij hierbij steeds aan mijn zelfopgelegde principe gehouden om die onzin alleen te lezen als ik zwaar getafeld heb. Puur en alleen omdat de kwatsch, waar H. op duidde, voor mij een prima laxeermiddel is gebleken. Dus bij het eerste of minste gevoel van obstipatie, hup naar Facebook, de naam van iemand die wel degelijk iets te melden heeft in de zoekbalk, verder naar de opmerkingen die daaronder staan en je hebt meteen prijs. Het middel werkt vrijwel onmiddellijk bij het lezen van het eerste dozijn betweterigheden. Met andere woorden: Facebook als geneesmiddel. Gratis..! Daarom is het dus niet erg dat de ziektekostenverzekeraar het niet vergoedt en.., dat is misschien nog wel de belangrijkste eigenschap, voor 100% biologisch afbreekbaar. Als dissonant moet ik wel vaststellen dat het middel op den
duur wel schadelijk zal blijken te zijn voor het cognitieve welzijn. Vandaar dat ik me heb voorgenomen om te gaan afkicken. Ik ga dus weer gewoon naar de apotheek zodra zich weer eens verkeersinfarct voordoet in mijn stofwisseling-systeem. Dus, geachte toetsenbord-ridder, als het om mij gaat doe dan geen moeite. Ik ben weer aan de pil.
Jan VermeerDit jaar verwelkomden onze ruim 100 vrijwilligers maar liefst 25.587 bezoekers. We verheugen ons nu al op het nieuwe seizoen. Graag tot in 2023!
Op een prachtige oktoberochtend zetten we koers naar de Konijnsgracht, onder aan de Daalhemerweg. Ik moet bekennen: ik ben er nog nooit geweest. De alsmaar smaller wordende weg voert steeds verder richting bos. En net als ik denk dat we helemaal verkeerd zitten, zien we een hek aan de rechterkant van de weg dat toegang geeft tot een weiland. Hier moeten we zijn.
In het weiland zijn mensen met takken en spades in de weer. Ook is een gedeelte van de grond gefreesd. Wanneer we bovenop een glooiing komen, openbaart zich een prachtig natuurgebied voor onze ogen. Een grote vijver, omzoomd met knotwilgen en vol prachtige rietkragen strekt zich voor ons uit. Achter de vijver ligt een bos en het uitzicht over Valkenburg is overweldigend. Hoe kan het dat zo’n mooi gebied zo onbekend is?
Een man komt ons tegemoet gelopen. Het is Gaston Huijsmans Van Faunawatch. Gaston is organisator van de vrijwilligersdag die vandaag wordt gehouden om de biodiversiteit in Valkenburg te vergroten. “Het initiatief voor dit project komt van Kasteeldomein De Cauberg. Zij hebben ons gevraagd wat Faunawatch voor hun kan betekenen om de
biodiversiteit van het domein te vergroten. Ook wij waren enorm verrast door dit gebied en wat we hier aantroffen. Het is net een oase! Vandaag planten we hier ruim 600 planten van diverse soorten en tientallen bessenstruiken. Verderop, waar de grond is gefreesd, leggen we een kruidentuin aan met 450 kruiden verdeeld over verschillende soorten. Deze kruiden worden straks door het
Kasteeldomein gebruikt in de keuken. Verder plaatsen we vijf bijenhotels. Deze omgeving, in combinatie met de planten, is ideaal voor bijen en zo hopen we de bijenstand weer omhoog te krijgen. Daarnaast hangen we ook nog eens 25 kasten op voor roofvogels en bosuilen. Een team van drie klimmers zit verderop letterlijk in de bomen. Ook plaatsen we een groot aantal egelhuizen.”
Faunawatch is een internationale stichting en 10 jaar geleden opgericht om door middel van wildonderzoek en educatie het dierenwelzijn te vergroten. De stichting is een initiatief van de familie Huijsmans uit Meerssen. Inmiddels beschikt Faunawatch over een
groep van ruim 80 vaste en internationale vrijwilligers. Het vaste team bestaat uit biologen, ecologen, datawetenschappers en dierenartsen. Faunawatch richt zich vooral op lokale projecten, vertelt Gaston. “Recent hebben we duizend bomen geplant en op 2 oktober hebben we een schildpaddenopvang geopend in Maastricht met een capaciteit voor 500 schildpadden. Hiermee is het de grootste in Zuid- en midden Nederland.” Buiten Nederland is Faunawatch actief in onder andere Ghana, Oeganda en Indonesië. “Mijn dochter Ivi heeft zestien lesprogramma’s ontwikkeld die door lokale partners geïntroduceerd worden op scholen. Inmiddels hebben al ruim 1600 kinderen de educatieprogramma’s doorlopen.” Financiering haalt de stichting uit subsidies en giften. Dit is het eerste project dat betaald wordt door een opdrachtgever. “Daar zijn we ontzettend blij mee, want aan geld komen blijft moeilijk.”
Op het kasteeldomein zijn vandaag 32 vrijwilligers aan het werk waaronder de lokale scouting. Veertien jeugdige leden zijn op diverse plekken bezig om egelhuizen te bekleden met wilgentakken afkomstig van de wilgen rondom de vijver. “Alleen al in
Nederland komen jaarlijks tussen de 150 en 300 duizend egels om in het verkeer. Dit komt omdat er niet voldoende leefplekken voor deze dieren zijn. Die proberen we hier te creëren zodat ze hopelijk in dit gebied blijven.” Faunawatch bestaat uitsluitend uit vrijwilligers, er zijn geen betaalde functies.
Het wordt echter steeds moeilijker om aan vrijwilligers te komen, vertelt Gaston. “We hebben regelmatig van dit soort projecten, dus het is fijn als we een min of meer vaste groep hebben waar we uit kunnen putten.”
Een van die vrijwilligers is de Valkenburgse Rob Stevens. Rob helpt vandaag mee met het planten van de kruiden en plantjes. “Wij zijn al jaren vrienden van Gaston en Luciënne en voelen ons verbonden aan de projecten. We wonen hier in de buurt en wandelen hier regelmatig, dus dan wil je ook graag iets bijdragen aan het behoud van deze mooie natuur en de biodiversiteit.”
Ivi Huijsmans is gedragswetenschapper en samen met haar broer Tim – bijna afgestudeerd dierenarts oprichter van Faunawatch. Met haar moeder is Ivi in de weer met een spade om de meer dan 600 plantjes in de grond te krijgen. “Afgelopen weken hebben we de voorbereidingen voor vandaag getroffen. Dat begint met een plan. Waar zetten we wat? Welke soorten zijn nodig om de juiste insecten aan te trekken? Waar hangen we de kasten op? Dat hebben we allemaal letterlijk in kaart
gebracht. Ook zijn er nog wat testen vooraf gedaan zodat we vandaag ook voortvarend te werk kunnen gaan.” De werkzaamheden stoppen natuurlijk niet na vandaag. Faunawatch wil ook zien wat de effecten zijn van de genomen maatregelen. “Later hangen we nog wildcamera’s op. In dit gebied zetten we specifiek in om twee soorten vleermuizen te trekken én te behouden: de Bechsteins vleermuis en de Ingekorven vleermuis. Wereldwijd dalen de populaties sterk, maar in Zuid-Limburg komen ze als enige regio in Nederland nog voor. Van torenvalken denken mensen ook dat er nog veel zijn omdat je ze vaak langs de snelweg ziet zitten. Maar ook deze populatie daalt enorm snel. Aan alles wat kwetsbaar is, willen wij ons steentje bijdragen om het te behouden.”
Lijkt het je leuk om als vrijwilliger lekker buiten in de natuur bezig te zijn en een bijdrage te kunnen leveren aan het behoud van flora en fauna in je eigen omgeving? Kijk dan voor meer informatie over Faunawatch en alle projecten op faunawatch.org en meld je aan.
Zo luidt de slogan van Ayangil Juristen & Mediators. Het kantoor heeft zich in de afgelopen jaren steeds verder gespecialiseerd in het familieen jeugdrecht, waardoor het thans een nichekantoor ten aanzien van deze rechtsgebieden is geworden.
Het familierecht is immers een rechtsgebied waar iedereen vroeg of laat mee van doen krijgt; een geboorte, een huwelijk, een echtscheiding of een overlijden bijvoorbeeld, al deze gebeurtenissen brengen juridische gevolgen met zich mee. Veelal zorgt de wet van rechtswege voor de juridische verandering en is juridische bijstand niet nodig, maar soms is het juist wel noodzakelijk om door een jurist of mediator te worden bijgestaan. In die gevallen is het belangrijk dat u zich laat bijstaan door een juridisch specialist binnen het personenfamilierecht, want u gaat immers ook niet naar de oogarts voor een hartfalen.
In deze blog nemen wij u graag mee in een van de aspecten van een (echt)scheiding;
Wat is een ouderschapsplan en hoe stel ik dit op?
Nadat u als ouders de kinderen heeft verteld dat u wilt gaan scheiden, zult u (samen met de kinderen), na moeten denken over hoe u na de scheiding vorm wilt geven aan het ouderschap en de verzorging en opvoeding van de kinderen. Maar hoe ziet zo’n ouderschapsplan er eigenlijk uit? Wat moet erin komen te staan? En voor wie is een ouderschapsplan verplicht?
Is een ouderschapsplan verplicht?
De wet bepaalt dat er bij ieder verzoekschrift tot echtscheiding of ontbinding van een geregistreerd partnerschap een door beide partijen ondertekend ouderschapsplan gevoegd dient te zijn. De echtscheiding kan in principe door de rechtbank niet uitgesproken worden, zolang
het ouderschapsplan ontbreekt of indien het ouderschapsplan slechts door één van beide ouders is ondertekend.
Niet getrouwd? Wel kinderen?
Ook ouders die niet zijn gehuwd, maar wel het gezamenlijke gezag hebben, moeten bij het verbreken van hun relatie een ouderschapsplan opstellen. Maar omdat voor het verbreken van deze relaties rechterlijke tussenkomst niet vereist is, zijn er geen onmiddellijke gevolgen als deze ouders geen ouderschapsplan opstellen. Als de ouders in de toekomst echter een verschil van mening krijgen over de uitoefening van het gezag (bijvoorbeeld over een verhuizing met het kind, schoolkeuze, medische behandelingen e.d.) en dat geschil wordt voorgelegd aan de rechter, wacht de rechter met beslissen totdat de ouders alsnog een ouderschapsplan hebben opgesteld.
Hoe stel je een ouderschapsplan op?
Voor een ouderschapsplan geldt dat de ouders vrij zijn in de wijze waarop zij gemaakte afspraken vastleggen, zolang er maar wordt voldaan aan de wettelijke vereisten.
Kan een ouderschapsplan later gewijzigd worden?
Ja, het kan zo maar zijn dat na de scheiding blijkt dat de regeling die u overeengekomen bent niet (meer) werkt. Als u het daarover eens bent, kan het ouderschapsplan altijd tussentijds gewijzigd worden. Mocht u het echter niet eens zijn over bepaalde wijzigingen en er onderling niet uitkomen, kan het geschil voorgelegd worden aan de rechter.
Hulp nodig bij het opstellen van een ouderschapsplan?
Neem voor meer informatie vrijblijvend contact met ons op! In het eerste gratis gesprek kunnen we dan samen uw mogelijkheden en oplossingen bespreken.
Kasteel Den Halder- Kerkstraat 31 6301 BX Valkenburg ad Geul www.ayangil.nl
Misschien
Dramatische vorming. Welke school heeft dit vak op het rooster staan? Als ik eerlijk ben, bij mij staat het er niet op. Maar dat is juist goed, want je kunt niet op een vaststaand moment drama geven in je klas. De sfeer moet ernaar zijn, de groep moet er voor in de stemming zijn, maar er moet ook veiligheid en geborgenheid heersen in de groep. Kinderen moeten zich veilig voelen tijdens het spelen. Zo komen ze tot groei. Enkele momenten per week besteden we aandacht aan dit mooie vak. We beelden beroepen uit of een verhaal welk ik vertel, spelen bepaalde situaties na. Dit kan een ruzie zijn die zich in de pauze heeft voorgedaan. Door de situatie na te spelen leren kinderen hoe ze op bepaalde situaties anders kunnen reageren. De groep houdt van het naspelen van bepaalde situaties waarbij ze samen een oplossing moeten bedenken. Ze zijn dol op het moordspel van de Lama’s. Allemaal voorbeelden van drama-oefeningen die niet veel tijd hoeven te kosten maar wel zorgen voor
onder andere plezier en ontspanning in de groep. Maar dat is niet alles. De opbrengst van drama lessen is veel groter. Tijdens dramalessen wordt er gezocht naar oplossingen, samengewerkt, geluisterd, doorgezet en vooral ook veel lachen met elkaar. Kinderen oefenen met empathie en sociale competentie. Waardevolle aspecten in de hedendaagse samenleving. In een experimenteel onderzoek met controlegroepen bleek dat de dramalessen een positief effect hadden op sociale relaties en dat pesten beduidend afnam. En dat wetende, zijn er nog altijd leerkrachten die de waarde en kracht van dramalessen onderschatten. Wij zijn een ‘Toon je Talent’-school. Onze kinderen krijgen de kans om hun verborgen talent te ontdekken en verder te ontwikkelen. Jaarlijks maken alle kinderen van groep 1 tot en met 8 op een positieve manier kennis met muziek, dans, toneel, mediakunst, erfgoed en beeldende vorming. Het domein erfgoed betrekt de eigen omgeving van
Het jaar is alweer bijna om, op de muziekschool klinken de Sinterklaasliedjes dagelijks uit alle lokalen en doen de kerstliedjes langzaam hun intrede.
Achter de schermen zijn we al maanden druk met de voorbereidingen op 2023. Maar er is ook ruimte om terug te blikken. 2022 was een bijzonder jaar, de échte start van Muziekschool Collab Heuvelland en vrij snel de verhuizing naar de Kloosterkerk, onze nieuwe, vaste plek.
We hebben heel hard gewerkt (en nog steeds) om ervoor te zorgen dat Valkenburg na een veel te lange tijd weer een muziekschool heeft, een zelfstandige muziekschool om precies te zijn. Het is ons streven om muzieklessen aan te bieden aan iedereen die dat wil. Verschillende vakken uit de popmuziek klinken al dagelijks, stap voor stap breiden we uit. Voor alle leeftijden.
het kind erbij. De verwondering bij de kinderen wanneer ze ontdekken wat er in hun gemeente allemaal te zien is en welk verhaal erbij hoort. Alle groepen bezoeken een culturele instelling. Dat kan een voorstelling zijn in het theater of een museumbezoek. Het inlevingsvermogen en de verbeeldingskracht worden uitgedaagd. Elk kind op de Triangel krijgt de mogelijkheid te ontdekken waar zijn/ haar talent ligt. Het is schitterend om te zien dat kinderen die cognitief minder sterk zijn, uitblinken in bijvoorbeeld dans, tekenen of toneel. Er wordt vaak van ons verwacht dat we kinderen gelijke kansen geven. Dat doe je echt niet door alleen taallessen en rekenlessen te geven. Nog vaak denk ik aan een bijzondere jongen uit groep vier die met een big smile vertelde dat ik zeker moest komen kijken naar zijn toneelstukje. Hij was de schemerlamp. Wat straalde hij!!!!
We verheugen ons op wat 2023 allemaal gaat brengen. In elk geval geen verhuizing meer, want ze zijn enorm blij met onze prachtig locatie op de bovenverdieping van de Kloosterkerk, Oosterweg 1 in Valkenburg.
Ook willen we graag iedereen mooie feestdagen wensen. Dat 2023 voor iedereen een gezond en mooi jaar mag worden.
Ook eens komen zingen of spelen? Bijvoorbeeld in onze nieuwe zanggroepen voor volwassenen? www.muziekschoolcollab.com
Foto’s: Flachs FotografieBij het lezen van de naam zult u zich afvragen, wie was Max Beckmann en wat kwam hij hier doen? Daarvoor moeten we terug naar de vorige eeuw en vooral naar de Tweede Wereldoorlog. Hij groeide uit tot een grote Duitse expressionist, die in 1941 en 1942 Valkenburg bezocht. Hij liet zich inspireren door de omgeving en legde later die indrukken vast in een aantal tekeningen en schilderijen.
Max Beckman wordt geboren op 12 februari 1884 in Leipzig. Van 1899 tot 1903 verblijft hij voor zijn studie in Florence en Parijs en in 1904 vertrekt hij als jong schilder en graficus naar Berlijn. Daar heeft hij zijn eerste tentoonstelling met de groep Berliner Sezession. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog meldt hij zich als “Sanitätssoldat”. Hij komt aan het Oost-Pruisisch front terecht en later in Straatsburg en Vlaanderen. Hij maakt de slag bij Artois mee, maar in het voorjaar van 1915 stort hij in en wordt afgekeurd. Hij wil in die verwarde toestand niet meer terug naar Berlijn en naar zijn vrouw Minna Tube, met wie hij in 1906 is getrouwd. Vrienden in Frankfurt vangen hem op. Hij wordt geplaagd door “zwijgende doden die me tegemoet komen met hun duistere groeten uit de eeuwigheid”, aldus een fragment uit zijn “Verzamelde Brieven”.
Hij breekt met het verleden en begint opnieuw. Er is uit de loopgraven een “andere” Beckmann opgestaan en dat is te merken uit de invloed op zijn karakter en zijn creaties. Zijn doeken met donkere figuren, acrobaten, clowns en verwrongen maskers tonen vanaf dan vaak een sombere, soms spookachtige kunst. Hij wordt gerekend tot de expressionistische kunstenaars, met existentiële thema’s als angst, weerloosheid en onheil. Desondanks heeft hij snel succes. Het zijn vooral zijn oorlogservaringen die hem tekenen. Vanaf 1916 worden zijn kleuren feller, zijn lijnen dikker, zijn onderwerpen grotesker. Zijn grootste meesterwerken maakt hij na 1930, zoals het tryptiek “Vertrek” (1932-1933), “Acrobaten” uit 1939, als hij nog in Amsterdam woont en “Het Begin” (1946-1949). Zijn werk wordt aangekocht door grote musea in Duitsland. Hij krijgt een erezaal in de Nationalgalerie in Berlijn en ook het buitenland ontdekt hem. Vanaf 1918 heeft hij de
leiding over de afdeling schilderkunst aan de Städelschule in Frankfurt en in 1925 trouwt hij met de twintig jaar jongere Mathilde “Quappi” von Kaulbach.
Het gaat hem voor de wind, maar in 1933 bij de machtsovername door Hitler, is het opeens allemaal voorbij. Hij wordt door de academie op staande voet ontslagen en zijn erezaal in Berlijn wordt ontmanteld. Zijn schilderijen worden tot “entartete” kunst verklaard. Meer dan 500 schilderijen en tekeningen worden uit de Duitse collectie verwijderd. Langzaamaan wordt de grond hem daarna te heet onder de voeten. In 1937 vlucht hij via Frankrijk naar Nederland en vestigt zich, samen met zijn vrouw, aan het Rokin in Amsterdam, terwijl hij eigenlijk naar Amerika wil. Hij krijgt er niet veel erkenning, hoewel hij er hard werkt. Liefst 280 schilderijen komen er tot stand, waaronder ook “Valkenburgse”. Uiteindelijk woont hij er tien jaar en het is in die periode dat hij twee keer Valkenburg bezoekt. Iets wat hij in zijn dagboeken noteert.
Op 2 september 1941 neemt hij zijn intrek in een hotel in Valkenburg, dat hij later “slecht” zal noemen. De wandelingen die hij in de omgeving maakt, vergoeden echter veel. Op woensdag 3 september bezoekt hij de Ruïne en op zondag 7 september volgt hij een theatervoorstelling in het Rotspark. De dag erna maakt hij een autorit naar Maastricht en ’s avonds bezoekt hij het Casino.
Op 11 september maakt hij in de stromende regen een wandeling door het Geuldal en de dag daarna bezoekt hij kasteel Oost. Op zondag 14 september besluit hij van hotel te veranderen en neemt hij zijn intrek in hotel “Croix de Bourgogne”. Op dinsdag 16 september bezoekt hij Meerssen en op zaterdag 20 september noteert hij zijn enthousiasme over het prachtige plateau bij Sibbe. Op maandag 22 september is hij weer thuis in Amsterdam en schrijft in zijn dagboek “Wieder zurück vom Schwarweissen Tovenaar (Valkenburg).” In de maanden daarna maakt hij meerdere schilderijen met daarop Valkenburgse motieven, zoals het monument op het Grendelplein, de Wilhelminatoren, de grote mergelstenen champagnefles en het beeld van Sint Joris en de draak in de Gemeentegrot. Op 30 oktober en 6 november meldt hij het ontstaan van Valkenburgse landschappen. Op dinsdag 18 november en zaterdag 22 november werkt hij zowel aan “de Ruïne” als aan de “Uitzichttoren”. En de stroom van op Valkenburg geënte schilderijen houdt ook nog in december aan. Hij schildert aan “het groene Valkenburgse landschap” en enkele maanden later in maart 1942 aan de “Valkenburgse Eisenbahn” en aan “Frühlingslandschaft aus Valkenburg”.
Dan ontstaat ook het voornemen om een vervolgbezoek te brengen aan Valkenburg. Op 20 mei 1942 bereikt hij het stadje per trein en neemt weer zijn intrek in hotel “Croix de Bourgogne”. Op zaterdag 23 mei maakt hij een groot luchtalarm mee, waarbij hij “1000 bommenwerpers naar Cologne” hoort overvliegen. Hij noteert dat in de omgeving een bom omlaag komt en dat hij, angstig geworden, de nacht doorbrengt in de zitkamer van het hotel, samen met de hoteleigenaar en een bediende. Op vrijdag 5 juni maakt hij bij stralend weer, wandelingen door de korenvelden naar de Schaelsberg, maar een dag later krijgt hij tot zijn grote schrik een brief, die hem meteen naar Amsterdam doet terugkeren. De reden schijnt te zijn dat hij voor militaire dienst gekeurd dient te worden, maar uiteindelijk valt het allemaal wel mee. Al in mei 1940 noteerde hij: “Zag de oude wereld langzaam instorten en in de nieuwe kazernewereld die zich ontwikkelde, pas ik toch al niet meer”. Op dinsdag 16 juni 1942 wordt hij afgekeurd. Vreemd is dat niet. Hij is dan 58 jaar oud en de Nazi’s laten hem verder met rust, zodat hij zich vrij kan bewegen.
Uitvaartstudio helpt je bij het regelen en organiseren van een persoonlijke, betekenisvolle uitvaart. We nemen alle tijd voor je. Door aandachtig naar je te luisteren komen we tot een afscheid zoals jij het wil.
Ons doel is het creëren van een afscheid dat troost, inspireert en tegelijkertijd past binnen jouw budget, want een mooi afscheid heeft niets met geld te maken. Vaak zorgen juist kleine details tijdens de uitvaart voor een warm en ontroerende herinnering. Je kunt dus altijd bij ons terecht. Het maakt niet uit of en waar je verzekerd bent.
Bij ons ben je vrij in je keuzes en zit je niet vast aan verplichte afnames.
Kleis Adema
Na de oorlog kan hij zijn droom om naar de verenigde Staten te vertrekken, gaan waarmaken. Maar pas in 1947 is het zover. Hij verlaat Amsterdam en vestigt zich samen met “Quappi” in New York. Hij krijgt er een warm onthaal, want zijn roem is hem dan al vooruit gesneld. Vanaf september dat jaar tot 1950 geeft hij les aan verschillende universiteiten en academies. Tussendoor is hij in de zomer van 1948 even terug in Amsterdam om de visa te veranderen en de verhuizing van zijn bezittingen en schilderijen te regelen. Op 27 december 1950 treft hem tijdens een wandeling in een park een hartstilstand, waardoor hij ter plekke overlijdt en is dan 66 jaar oud.
Uit Land van Valkenburg “Platz in Valkenburg” een van de schilderijen van Max Beckmann. Opmerkelijk is dat de ruïne aan de verkeerde kant is geschilderd.
Max Beckmann analyseerde zichzelf vaak in vele soorten zelfportretten.
Nu de wintertijd is aangebroken, oogt de drukbezochte stad als een blinkende parel in Zuid-Limburg. Met alle kerstactiviteiten en spin-off daarvan is het een bruisende bedoening. “We hebben een flink aantal ondernemers mogen helpen bij de doorstart na de ongekende tegenslag”, doelt Gerard op de overstroming. “Als je jouw hele zaak, en soms ook privéwoning, letterlijk ziet wegdrijven is er even geen perspectief. Gelukkig hebben we vanuit onze kennis snel en op veel vlakken ondernemers bijgestaan. We zijn gelijk gaan kijken en hebben gezien welke impact dit heeft op een mens. Cijfers vertellen in dat opzicht niet altijd het hele verhaal. Ook een luisterend oor is van belang en wordt op prijs gesteld.”
kwam er weer een stip op de horizon.” Met een breed pallet aan financieel-economische kennis kan Euregio HabetsRoyen breed van dienst zijn. “Zo hebben we geholpen met de aanvraag voor verschillende compensatieregelingen vanuit de overheid, ons verdiept in fiscale vraagstukken en het opmaken van documenten naar verzekeraars die bijvoorbeeld omzetderving aantoonden. Bovendien spraken we met meerdere contraexperts van verzekeraars, waarmee we over het algemeen goede afspraken hebben kunnen maken.” Dat vertaalt zich terug in het feit dat veel relaties van het kantoor ondanks alle tegenslag nog steeds fier overeind staan en bijdragen aan de veelzijdigheid van Valkenburg en omgeving.
Gerard loopt al heel wat jaren mee in de wereld van accountancy en kent de regio, die bekend staat om saamhorigheid. “Nu veranderingen wereldwijd ook lokaal hun weerslag hebben, is nog maar eens onderstreept hoe belangrijk het is om financieel een gezonde huishouding te voeren. Inzicht daarin geeft rust en biedt perspectief. We hebben geen glazen bol, maar zorgen ervoor dat ondernemers vooruit kunnen denken door te ontzorgen in administratie en financiële zaken, ook in extreme omstandigheden.”
Uit de Volkskrant “ Max Beckmann met “Quappi”, 1941.
In verschillende gedaantes en met uitdrukkingen tot op het bot. Vaak gepijnigde gezichten, waaruit blijkt wat hij heeft meegemaakt en zelden vrolijk. Zo ook zijn overige portretten. Mensen met iets van een gebrek, een beetje scheef, een beetje krom. Alsof ze een mankement of een handicap hebben. Maar ze geven de stemmingen en de gemoedstoestand uitstekend weer. Het grootste gedeelte van zijn schilderijen wordt als fantasieën bestempeld, maar als de archivaris van de Max Beckmann Geselschaft Archiv in München, mevrouw Barbara Göpel, in 1970 Valkenburg bezoekt, blijkt tot haar verbazing dat de motieven die zij in diverse kunstwerken van Beckmann heeft gezien op de werkelijkheid gebaseerd zijn. Valkenburg heeft dus kennelijk grote indruk op Beckmann gemaakt en hem geïnspireerd tot nieuwe werken, soms zeer herkenbaar voor Valkenburgers. De vraag is, waar die gebleven zijn. Waarschijnlijk zwerven ze ergens rond bij particulieren en musea in Amerika. Of in een museum in Duitsland als ze teruggekomen zijn naar zijn geboorteland. We zullen het nooit weten, maar het zou een onderzoek waard zijn.
Max Beckmann was in 1941 enkele weken in Valkenburg. Land van Valkenburg, 6-2-1970
Max Beckmann’s Valkenburgse periode, Land van Valkenburg, 6-3-1970
Willem Ellenbroek. Het openrijten van de poorten der eeuwigheid, de Volkskrant, 20-8-1993
Gerard vertelt over uiteenlopende situaties na de waterramp, met één gemeenschappelijke deler: “Veel vraagtekens en weinig antwoorden. Door op financieel vlak orde te scheppen en zo vraagtekens weg te halen,
Veel ondernemers zagen het logischerwijs even niet zitten en twijfelden over continuering van hun bedrijfsactiviteit(en). “Volkomen begrijpelijk. Na de pandemie nog zo’n onverwachte tik en het gegeven van actuele prijsstijgingen, geven aan hoe snel en veranderlijk de huidige economie is. We zullen het ergste nu wel gehad hebben, maar door de actuele prijsstijgingen blijft het een uitdaging om met een creatieve geest naar jouw eigen zaak te kijken.” Gerard weet dat ondernemers altijd alert zijn, “maar ik heb de afgelopen tijd ook geleerd dat het wijs is om als ondernemer op tijd aan de bel te trekken als de continuïteit in gevaar is door externe factoren.”
“Ik ben bijna 20 jaar klant en ook in deze bijzondere tijd heeft Euregio HabetsRoyen ons keurig bijgestaan waar mogelijk”.
Jop van OgtropEuregio HabetsRoyen Vestiging Valkenburg, Wehryweg 25 T 043 – 458 25 25
E info@euregiohr.nl W www.euregiohr.nl
Een hectische tijd, die onophoudelijk lijkt. Zo vat partner en accountant Gerard Creuëls van Euregio HabetsRoyen de huidige tijdsgeest samen. Valkenburg aan de Geul werd daarbij letterlijk overspoeld door ellende, maar de slogan ‘samen sterk in de regio’ van het accountantskantoor laat zien dat de ondernemende Mergelstad over veerkracht beschikt.Dat Kerststad Valkenburg in de loop der jaren is uitgegroeid tot het nieuwe toeristische hoofdseizoen, weten wij nu wel zo ongeveer. Maar misschien niet dat dit, behalve een belangrijke economische opsteker voor Valkenburg zelf, ook een enorme impact heeft op het toerisme in de regio rondom het epicentrum van dit 6 weken durende evenement. Ondanks dat COVID-19 in 2020 en 2021 roet in het eten heeft gegooid, wordt er met een zekere vanzelfsprekendheid verwacht dat Kerststad dit jaar weer in hoogglans op de kaart staat. En precies daar zit ‘m nu de kneep, want van deze zo genoemde “vanzelfsprekendheid”, zou nooit iets terecht zijn gekomen zonder de mensen die, op welke manier dan ook, hun nek hebben uitgestoken om dit evenement, in zijn totale omvangrijkheid op de kaart te zetten. Dat geldt natuurlijk ook voor dit jaar en voor de verdere toekomst. Vandaar dat het tijd wordt om de doeners nu eens eindelijk te verlossen van het schampere persoonlijke voornaamwoord “ze”. Want zo worden de mensen vaak genoemd die verantwoordelijkheden op zich nemen. Vooral als er geklaagd wordt. Dan zijn zij het mikpunt. Voorbeelden?
“Het wordt tijd dat ze hier extra dranghekken neerzetten. Waarom hebben ze hier geen verlichting opgehangen? Ze denken toch niet dat ik bijdraag aan een parade die hier niet voorbij komt.”
Tijd dus om een aantal van die doeners te ontmaskeren. Zo is er, met veel respect voor het verleden en daarmee de groei van het evenement, in 2020 opnieuw vorm gegeven aan de Stichting Kerststad Valkenburg. Gert Veenhuizen, die al vele jaren het voorzitterschap vervult en het enige bestuurslid Breur Jacobs, hebben een aantal mensen, dat al eerder hun enthousiasme en daadkracht had getoond, aan het bestuur kunnen toevoegen. En dat in feite op het moeilijkste moment in 2020 toen Kerststad Valkenburg voor het eerst geen doorgang kon vinden. Bewonderingswaardig dat zij toen meteen naar de toekomst hebben gekeken want zij begrepen onmiddellijk dat een breuk in de traditie tot een zeker einde zou kunnen leiden. De tweede tegenslag volgde in 2021. Alles en iedereen was er klaar voor. De opmaak van de praalwagens was afgerond, de pakjes van de dansgroepen waren gewassen en gestreken en alle
financiële verplichtingen m.b.t. verlichting, beveiliging, enz. waren aangegaan. Totdat 2 weken voor de aanvang het onheilsbericht binnenkwam: Kerststad in afgeslankte vorm en geen parade..! Met als gevolg: wel alle kosten gemaakt, maar geen inkomsten.
Gelukkig is het nieuwe bestuur erin geslaagd om iedereen weer de draad te laten oppakken. Zowel financieel als op het gebied van andere vormen van ondersteuning. Het is daarom nodig de identiteit van “ze” eindelijk eens te onthullen. Het bestuur van Kerststad Valkenburg bestaat dus, naast Gert Veenhuizen en Breur Jacobs,
uit Justin Bremers, Richard van Beek, Coen Defêche en Antoine Aarts. Inwoners van Valkenburg, al dan niet ondernemer, die het festijn opnieuw op hun schouders hebben genomen. Maar niet zonder hulp. Het zijn toch de ondernemers die een groot deel van de kosten op zich nemen. Uit eigen belang? Ja, vast wel, maar dat niet alleen. Er zijn genoeg bedrijven die ook een bijdrage leveren zonder daar direct of indirect baat bij te hebben. Zo zorgen Frissen Groen Techniek B.V. en Webu Reinigingstechnieken B.V. er al 15 jaar voor dat de praalwagens tijdens de 11 kerstparades worden voortgetrokken door blinkende tractoren. Belangeloos! Zij vinden gewoon dat zij ook hun bijdrage
moeten leveren aan zaken die belangrijk voor onze woonplaats zijn. En dan ook nog de vele vrijwilligers, de oma’s, moeders en tantes die voor de kostuums zorgen van de deelnemende kinderen van dansschool Irene Pepels. Vanzelfsprekend? Nee hoor! Ook niet de inzet van Jurgen Colaris die al jaren de parade coördineert, zorgt voor de opslag van de spullen en al in de maand juli begint met de opbouw van de praalwagens, enz. Ook niet de bevlogenheid van Paul Cabo die al 15 jaar op meesterlijke wijze de rol van kerstman vervult. En evenmin de inzet van Joop Rooding die al sinds 2003 de befaamde Route d’Amuse organiseert, een attractie die in populariteit is doorgegroeid tot een
onmisbaar onderdeel van het totaalaanbod. Dezelfde eer komt ook iedereen toe die hier niet genoemd is, maar evengoed een bijdrage levert of heeft geleverd aan het welslagen van dit mooie, nieuwe hoofdseizoen.
Samengevat is de Stichting Kerststad Valkenburg verantwoordelijk voor de organisatie van de 10 kerstparades die in het centrum worden gehouden en de traditioneel afsluitende parade in een van de dorpskernen. Dit jaar in Houthem. Verder coördineert het bestuur, samen met de gemeente, de uitvoering van de kerstverlichting en het marketingplan dat met positief fanatisme wordt uitgevoerd door de professionals van Visit Zuid-Limburg. De kosten hiervan worden samen met de gemeente gedragen door de diverse attracties in Valkenburg. “Ze” blijkt dus de verzamelnaam te zijn voor een groot aantal prachtige mensen. Mensen die nooit klagen, maar altijd meedoen. Petje af..!
*(v.a. 19 november vinden de kerstparades plaats op woensdagen om 19:00 u. en op zaterdagen om 19:30 u.)
Zoals de heer Stevens (87) uit Maastricht. Al bijna 60 jaar gehuwd, maar sinds tweeënhalf jaar weer alleenwonend nadat zijn vrouw noodgedwongen verhuisde naar een zorginstelling. Na het lezen van een artikel en wat aanmoedigingen van een zorgmedewerker kwam hij in contact met Zicht op Geld.
Voor de regio Zuid-Limburg is Valkenburger Maurice Roijen actief voor Zicht op Geld. Maurice is een ervaren financieel adviseur en kwam in contact met financieel expert Gina Kingma in Friesland, wier schoonmoeder een aantal jaren terug werd opgenomen in een verpleeghuis. Gina is zich gaan verdiepen in de financiën rondom het wonen in een verpleeghuis. Het resulteerde erin dat haar schoonouders ruim 15.000 euro per jaar meer konden besteden. Gina wilde dat voordeel ook voor andere senioren bewerkstelligen en richtte Zicht op Geld op. Inmiddels is een team van adviseurs landelijk actief en hebben ze al honderden senioren met een partner in een zorginstelling geholpen om hun financiën optimaal te regelen. Maurice vertelt: “Gina wil dat alle senioren in zo’n situatie van onze hulp gebruik kunnen maken. Het is maatwerk, voor elke situatie anders.”
Wanneer je je partner moet achterlaten in een verpleeghuis omdat het thuis niet langer gaat dan heb je wel heel wat anders aan je hoofd dan geldzaken. De maandelijkse lasten worden hoger omdat er een eigen bijdrage betaald moet worden voor de zorginstelling. Je moet belangrijke keuzes maken over geld, terwijl je te maken krijgt met een doolhof aan regels van verschillende instanties. Met de hulp van Zicht op Geld word je ontzorgd en kun je veel geld besparen.
Een goede kennis van regels en subsidies kan veel voordeel opleveren. Wie regelmatig zijn zorgverzekering vergelijkt, verzekeringen en abonnementen naloopt, kan zomaar honderden euro’s besparen. Dat geldt ook voor echtparen waarvan een van de partners in een verpleeghuis wordt opgenomen. De Sociale Verzekeringsbank, verantwoordelijk voor de uitkering van de AOW, stuurt op dat moment een brief waarin de keuze voor een ongehuwden AOW wordt genoemd. Dat levert aan de ene kant een hogere AOW op, maar heeft aan de andere kant gevolgen voor de hoogte van de eigen bijdrage. Een hoger inkomen zorgt ervoor dat er meer inkomstenbelasting betaald moet worden. En een hoger inkomen leidt vermoedelijk tot een lagere zorgtoeslag. En zo zijn er meer zaken waarin de AOW-keuze doorwerkt.
Zelf uitzoeken of uitbesteden? Wie een goed overzicht en inzicht wil krijgen moet daarvoor gegevens opvragen en gaan corresponderen met de Sociale Verzekeringsbank (SVB), het Centraal Administratie Kantoor (CAK) en de Belastingdienst. Of de werkzaamheden uitbesteden.
Dat veel ouderen zich hier niet in verdiepen heeft ook te maken met de fase in het leven waarin ze zich bevinden, zegt Maurice. "Het is natuurlijk een hele emotionele periode als je levenspartner vanwege dementie of andere ziektes naar een verpleeghuis moet. Dan staat je hoofd niet naar het uitzoekwerk zoals wij dat doen. We kijken naar het hele plaatje, inclusief belastingen, toeslagen, verzekeringen en dergelijke. Bovendien regelen wij ook alles met de instanties voor onze klanten.” De besparing die Gina Kingma voor haar schoonouders bereikte was 15.000 euro. Maar zoveel lukt niet in alle gevallen, zegt Maurice. “Nee, gemiddeld kunnen wij een voordeel van zo’n 5.000 euro per jaar realiseren. Soms blijft het voordeel beperkt tot een paar honderd euro. Maar in alle gevallen levert het heel veel rust op voor onze klanten. Ze weten zeker dat de zaken goed geregeld zijn. Als wij geen besparingen kunnen vinden, dan is onze hulp gratis. In alle overige gevallen vragen we een eenmalige vergoeding van twintig procent van het gevonden voordeel over het komende jaar.” Stevens is in ieder geval heel blij met de hulp van Zicht op Geld. “Het scheelt me een klap geld, omdat het met terugwerkende kracht is vanaf het moment van opname van mijn vrouw. Ik kan het iedereen aanraden.”
Maurice Roijen 06-21295557 www.zichtopgeld.nl maurice@zichtopgeld.nl
Danny uit Berg en Terblijt werd dit jaar gediagnostiseerd met ALS. Met de pas opgerichte Stichting “Door het vuur voor …” wordt door vijf van zijn vrienden geld ingezameld om Danny en zijn gezin onvergetelijke ervaringen aan te bieden. “We hebben hem moeten overtuigen.”
De brandweerman die onder extreme omstandigheden al 28 jaar voor iedereen klaarstaat, was niet meteen overtuigd, omdat hij niet graag in de belangstelling staat. Danny had geen bucketlist klaarliggen, benadrukken Roger en Ivo. Zij voeren het woord namens de vijf vrienden. “Daar zijn Danny, Ilse & Ravie over gaan nadenken op ons verzoek. Als we willen helpen om de bucketlist mogelijk te maken hebben we hulp en financiën nodig.“
Momenteel zijn de vijf vrienden daarom druk met de voorbereiding van een klein festival in Vilt – Bucketpop . “We willen het geen benefiet noemen, maar dat is het natuurlijk wel” zegt Roger. Zaterdag 11 maart organiseren zij een topavond met bekende artiesten in gemeenschapshuis Cascade/ Bie Sjefke in Vilt. “DJ Marvin opent het feest, waarna de band Anderkovver en Joe Cocker (bekend van het Openluchttheater) er een feest van maken.” Entreekaarten zijn verkrijgbaar voor € 19,95. De gehele opbrengst gaat naar de stichting. Alvast een plek reserveren? Scan de QR-code op de poster.
Vanwege de diagnose kan Danny zijn geliefde werk niet meer volledig uitoefenen. Dankzij inspanningen vanuit de brandweer blijft hij op de achtergrond wel betrokken. “Op advies van de bedrijfsarts moest hij afgelopen zomer een flinke stap terug doen. Voor iemand die met hart en ziel al jarenlang bij de (vrijwillig) brandweer werkt, is dat haast ondenkbaar. Gelukkig kan hij dankzij inspanningen vanuit de organisatie nog wel enkele dagen in de week bijspringen op de kazerne.”
De mannen die tot voor kort nauwelijks bekend waren met elkaar, hebben vanuit de gemeenschappelijke deler “om iets goed te doen” inmiddels een hechte band opgebouwd. “Het is intensief, dankbaar en mooi om dit gezin onvergetelijke ervaringen mee te geven. We hopen dan ook dat iedereen die dit leest, begrip heeft voor dit initiatief. Het gaat niet om het bedrag, maar om saamhorigheid en elkaar helpen”, zo besluiten zij wijselijk.
Alvast een plek reserveren?
Scan de QR-code op de poster. Ben je verhinderd, maar wil je wel doneren? Scan dan deze code.
Een muziekcollectief voorziet in faciliteiten voor (voornamelijk) jongeren om popmuziek te kunnen maken. Kijk op Valkenburg sprak met oprichter Hub Verheijden en het huidige bestuur Gaston Ackermans en Eric Dumont over het op één na oudste muziekcollectief in Nederland: het Valkenburgs muziekcollectief.
Eind jaren zeventig werkt Hub Verheijden als welzijnswerker bij het vormingscentrum in het Pradoegebouw in de Steenstraat in Valkenburg. Bij het vormingscentrum komen veel jongeren die geen aansluiting vinden bij de voor die tijd ‘gangbare’ verenigingen zoals voetbalclubs, harmonieën en schutterijen. Zelf was Hub in zijn vrije tijd actief als drummer in bandjes en uit ervaring wist hij hoe moeilijk het was om een geschikte repetitieruimte te vinden. “Lang niet iedereen zat op ons kabaal te wachten,” zo gaat hij van start, “vaak kwamen we dan ergens in een garage of tochtig schuurtje terecht.”
Via via komt Hub in contact met het muziekcollectief in Venlo en dat inspireert hem om het vormingscentrum zover te krijgen een muzieklokaal in te richten. “Het vormingscentrum ontving in die tijd
per jongere een bijdrage en ik zag middels een collectief een manier om niet alleen meer financiële middelen te generen, maar ook de jongeren de kans te geven muziek te maken.” Het begint heel basaal met wat basisapparatuur en een drumstel. “Voor de akoestiek hingen we doeken op en als verwarming hadden we een kleine oliekachel.
Maar desondanks groeiden we snel.” Het collectief wordt een plek voor jongeren die niet met de grote stroom meelopen en die er hun creativiteit kunnen uiten, iets wat in die tijd niet altijd wordt gewaardeerd. Het feit dat burgemeester Gilissen hoogstpersoonlijk een eind maakt aan een door het collectief georganiseerd benefietconcert, illustreert dit nog maar eens. “Het collectief was een afspiegeling van de maatschappij. Muziek was een manier om uiting te geven aan je gevoelens en standpunten. Mensen die niet in het keurslijf pasten, voelden zich er thuis.”
Om lid te worden is de enige voorwaarde dat je als band popmuziek op het repertoire hebt. Moderne muziek dus, zoals rock, blues of reggae. Uit alle rangen en standen en winstreken weten jongeren het muziekcollectief in Valkenburg te vinden. “Op het hoogtepunt repeteerden er zo’n vijftien bands met regelmaat. Met alle bijkomende problemen van dien. Dan was er weer een microfoon kwijt of een kabel. En elke week hadden we een verplichte vergadering waarbij minimaal één lid per band aanwezig moest zijn. Want alles ging in overleg. Over alles moest gestemd worden. Je kunt je voorstellen dat de vergaderingen vaak tot midden in de nacht duurden.”
De collectieven in Limburg besluiten hun krachten te bundelen en onder aanvoering van Hub richten ze samen de Stichting popmuziek Limburg op waar onder andere ‘Mister Pinkpop’ Jan Smeets bij betrokken is. Ook deze Stichting bestaat tot op de dag van vandaag en neemt een belangrijke plaats in binnen de cultuursector. Een van de initiatieven van deze stichting is Nieuw of Nooit: een wedstrijd voor jonge, veelbelovende bands die een optreden op Pinkpop konden winnen. “Dat betekende dagenlang cassettebandjes beluisteren en discussiëren,” herinnert Hub zich.
In 1982 besluit het vormingscentrum dat het collectief niet meer past bij hun organisatie. En hoe Hub ook praat en smeekt: in de Steenstraat zijn de jonge muzikanten niet langer welkom. Met diverse subsidies lukt het Hub om naar het gemeenschapshuis De Beemde in Broekhem te verhuizen waar het tot op de dag van vandaag gevestigd is.
Twee van die jongeren die Hub destijds onder zijn hoede heeft, zijn drummer Gaston Ackermans en (bas)gitarist/ zanger Eric Dumont. “Het was een legendarische tijd voor ons als jongeren,” herinnert Gaston zich. “De motorclub huisde ook in de buurt en dat vonden we natuurlijk reuze interessant. En elke woensdagavond die ellelange vergaderingen in de Kurzaal.” Met hun bandje Basic Blue hadden de vrienden redelijk succes, zelfs landelijk en tot in Duitsland. “Maar na een poosje waren we een beetje klaar met de covers en wilden we weer eigen muziek maken,” vertelt Eric. “Toen zijn we Salto del Muerto begonnen. Hele ruige rock, funky trash. Daarmee zijn we in de finale van Nieuw of Nooit gekomen. Die wonnen we niet, maar we ontvingen wel de zilveren roos voor de meest talentvolle, jonge band.”
“Een grote wens van ons was om eens in het Openluchttheater te spelen,” vervolgt Gaston. “In 2006 kregen we van de toenmalige directeur van het OLT toestemming een festival te organiseren. Dat werd Bokpop. We speelden die eerste keer samen onder andere met DeWolff, destijds nog jongens van 16 jaar, en de Belgische formatie El Guapo Stuntteam. Het was meteen een groot succes.” Eric is vervolgens benaderd om Bokpop voort te zetten. “Uiteindelijk hebben we zes zeer succesvolle edities georganiseerd met topbands als Triggerfinger. Het was een mooie tijd, maar keihard werken, want het ging volledig op vrijwillige basis.” In die tijd geven Hub en zijn vrouw Yvonne aan na ruim dertig jaar het stokje als bestuurders van het muziekcollectief te willen overdragen. Eric en Gaston, zelf ooit begonnen bij het collectief, nemen de taken van Hub en Yvonne over. Ze vormen weliswaar het bestuur, maar de vorm is hetzelfde: iedereen heeft nog steeds inspraak. De tijd is wel veranderd, vindt Eric. “Gesteggel over spullen is veel minder. De muzikanten hebben nu de meeste spullen zelf. Met hulp van subsidies hebben we de ruimte en apparatuur weer up-to-date kunnen maken. Er zijn versterkers aanwezig, maar in randapparatuur voorzien de bands zelf.” Momenteel repeteren er in De Beemde gemiddeld zo’n vier bands op regelmatige basis.
Krantenartikel over het begin (Limburgs Dagblad 28 dec. 1979).
Gaston denkt dat er nog steeds behoefte is aan dergelijke collectieven. Al ziet hij ook verandering. “De behoefte om een band te starten is minder. Met alle digitale mogelijkheden van tegenwoordig kan iedereen thuis individueel muziek maken. Dat maakt het minder romantisch, maar de creativiteit is er niet minder om.” Ook Eric denkt dat het collectief nog bestaansrecht heeft. “Wij zijn er vooral voor de locals, maar af en toe krijgen we ook aanvragen van bands van buitenaf die repetitieruimte nodig hebben om bijvoorbeeld voor Park City Live te repeteren.” Gaston: “We hadden ook een keer een band op bezoek die nogal veeleisend was. Bleek dat later de vrij bekende band Yin Yin te zijn die zelfs op Lowlands heeft gestaan.” Eric: “Valkenburg heeft, zonder dat veel mensen dat weten, best veel betekend voor de Limburgse popmuziek. De bassist van Rowwen Hèze, Wladimir Geels, Chris Schüler, burgemeester Daan Prevoo en andere coryfeeën uit de Limburgse popmuziek zijn allemaal bij ons collectief geweest. Maar het leukste vind ik dat we het bijna oudste, nog bestaande collectief in Nederland zijn.” Inmiddels werken de twee muzikale vrienden weer samen in een nieuwe band: Hitzkopf. “Er liggen zo’n 10 nummers op de plank. Allemaal eigen werk. De grote uitdaging is nu een plek te vinden waar je kunt spelen.”
Muzikanten voor het Pradoegebouw aan de Steenstraat. De band ‘Basic Blue’ met o.a. Gaston Ackermans en Eric Dumont. Oprichter Hub Verheijden (midden) met de huidige bestuurders Gaston Ackermans (links) en Eric Dumont.
wijnproeverijen georganiseerd worden. Uiteraard bent u van harte welkom om heerlijk te overnachten in één van de 44 unieke hotelkamers, die met passende accessoires en wanddecoratie zijn ingericht door de samenwerkende wijnproducenten. Denk hierbij aan foto’s van hun eigen wijngaard of een glas wijn dat wordt ingeschonken. Een bijzondere overnachting die u niet snel zult vergeten!
Bent u een echte wijnliefhebber of houdt u gewoon van lekker eten? Ontdek dan het gloednieuwe Dormio Wijnhotel Valkenburg of breng een bezoek aan Restaurant Bruis in het hotel. Hier staat alles in het teken van wijn én lekker eten. Een absolute aanrader voor echte wijnliefhebbers!
Een enthousiaste klant van SAMEN uw Makelaar aan het woord. Jos Ackermans uit Valkenburg a/d Geul heeft zijn woning in de Oosterbeekstraat verkocht en een woning in Strabeek aangekocht met de begeleiding van het team van SAMEN uw Makelaar.
Hoe ben je bij SAMEN uw Makelaar terechtgekomen?
Toen ik voornemens was om mijn woning te gaan verkopen ben ik op zoek gegaan naar een lokale makelaar. Ik ben al snel bij SAMEN uitgekomen, bij navraag in mijn omgeving hoorde ik veel positieve ervaringen. Het eerste contact was een afspraak bij mij thuis, de eerste stap in het verkoopproces.
Wat heeft je doen besluiten om de SAMENwerking aan te gaan?
Zoals eerder gezegd was het eerste contact een afspraak in de woning voor de waardebepaling en verkoopadvies. Wat mij van de eerste kennismaking is bijgebleven is de secure voorbereidingen die getroffen waren, Bianca en Gigi hadden de benodigde woning- en marktinformatie al uitgewerkt ter onderbouwing van de marktprijs en hun werkwijze. Deze goede voorbereiding heeft zich gedurende het hele proces, zowel bij verkoop als bij aankoop, ook zo voortgezet. Wat gaf nu de doorslag om de samenwerking aan te gaan? Dat was voor mij
de combinatie van professionaliteit, enthousiasme en tenslotte een goed “onderbuik” gevoel. SAMEN weet op een juiste en persoonlijke wijze om te gaan met de klant en de wetenschap dat de verkoop en aankoop van een woning niet iets alledaags is.
Waarin onderscheidt SAMEN uw Makelaar zich?
De naam zegt het eigenlijk al: SAMEN. Dat heb ik ook als meest prettige ervaren. Daar waar Bianca en Gigi aan de voorkant alles aansturen en afspraken maken, zorgen vervolgens Martine en Safira aan de achterkant op kantoor voor de uitvoering. Zeer punctueel en correct. Waar je bij andere makelaars een van de vele bent, ben je bij SAMEN altijd nummer 1. Een ander belangrijk aspect waarin SAMEN zich onderscheidt is de verkooppresentatie. Een fotoreportage voor de presentatie wordt tot in de puntjes aangepakt en verzorgd. Geen concessies, zeer enthousiast en ‘voor minder’ wordt het niet gedaan.
Waarom zou je SAMEN uw Makelaar aanbevelen?
De verkoop en aankoop van je woning is een stormachtige tijd. Hierbij is het wenselijk dat je ontzorgt en begeleid wordt daar waar nodig. Heb je behoefte aan punctualiteit, professionaliteit en persoonlijke begeleiding, dan kan ik SAMEN als beste aanraden!
In het trendy Restaurant Bruis wordt een selectie van maar liefst 170 verschillende wijnsoorten geschonken. Deze kwaliteitswijnen zijn afkomstig uit het Limburgse Heuvelland, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Spanje, Portugal, Italië en Argentinië. Onze gespecialiseerde wijnkenners begeleiden u graag bij het selecteren van de perfecte wijn-spijscombinatie!
De keuken van Restaurant Bruis is Italiaans – Limburgs georiënteerd met wereldse invloeden. Onze koks bereiden dagelijks met veel passie smakelijke gerechten en heerlijke bites. In dit bruisende wijnrestaurant is culinair genieten gegarandeerd!
Sommige hotelkamers en -suites van Dormio Wijnhotel Valkenburg beschikken over privé wellness of zijn zelfs voorzien van een kleine wijngaard op het balkon. Daarnaast zijn er twee hele bijzondere suites waarin u kunt overnachten, namelijk een wijnbibliotheek en een wijnmuseum! De museumkamer is ingericht door het Nederlands Wijnmuseum van Robbers en van den Hoogen in Arnhem, dat tevens 400 wijnboeken ter beschikking heeft gesteld voor de wijnbibliotheek.
Maak nu kennis met dé nieuwe, bourgondische en hippe plek in Valkenburg! U vindt het unieke wijnrestaurant in het voormalige familiehotel Tummers aan de Stationsstraat in Valkenburg.
Met kerst genieten van een heerlijk diner? Bekijk onze bruisende kerstarrangementen op www.restaurantbruis.nl.
Nieuweweg 24B
6301 ET Valkenburg a/d Geul T 0800 – 0089
info@samenuwmakelaar.nl www.samenuwmakelaar.nl
Naast het bruisende wijnrestaurant vindt u in het viersterren Dormio Wijnhotel Valkenburg een wijnbar en een wijnshop waar tevens
Benieuwd naar ons kerstmenu? Scan hier de QR-code.
over, maar de naam blijft gehandhaafd. Zijn oudste zoon Martin trouwt in 1933 met Anna Maria Dijkstra, die echter al op 5 april 1937 overlijdt. Twee jaar later trouwt hij opnieuw en nu met Petronella Lutters, afkomstig uit Utrecht. Nog voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog neemt hij, samen met zijn broers Frans, Louis en Charles het luxueuze hotel over van zijn vader. Ze bouwen het uit tot een hotel met een capaciteit voor 160 hotelgasten. In 1971 verkoopt hij het samen met zijn broer Charles aan Jef Jaspers. Voor grote ophef zorgt op 16 maart 1977 een felle brand, die het hotel vrijwel volledig in de as legt. Binnen een jaar slaagt Jef Jaspers er echter in het bedrijf weer op te bouwen en ook nu wordt de naam “Schaepkens van Sint Fyt” gehandhaafd.
gemeente loco-burgemeester J. Schurgers; H. Chambille en P. Wouters namens de Veldeke Krink; P. Schunck namens de stichting Bibliotheek Valkenburg; namens de kasteelstichting Alf. Crolla en tenslotte de heer Gulikers, de Maastrichtse archivaris, bemiddelaar bij de aankoop en vriend van Martin Stevens. De collectie wordt opgeslagen in de brandvrije archiefruimte van het gemeentehuis, in afwachting van de bouw van de nieuwe bibliotheek aan het Berkelplein. Die laat nog 9 jaar op zich wachten. Pas op 17 november 1984 kan de Martin Stevenscollectie gepresenteerd worden op de bovenverdieping van de bibliotheek. Vanaf dat moment begint ook het inventariseren en catalogiseren van de uitgebreide verzameling. Een gigantisch karwei dat voortgezet wordt tot op de dag van vandaag.
Op 11 maart 1974 overlijdt Valkenburger Martin Stevens op 73-jarige leeftijd. Hij is vele jaren lang, samen met zijn broers, de uitbater geweest van hotel “Schaepkens van Sint Fyt”, gelegen aan de Nieuweweg. Naast hotelier is hij een verwoed verzamelaar van alles wat met de historie van Valkenburg te maken heeft, om zo vragen van zijn hotelgasten te kunnen beantwoorden. Die collectie is daardoor in de loop van de jaren gigantisch gegroeid. Na zijn overlijden mag die niet verloren gaan en dus wordt er op 20 november 1975 een stichting in het leven geroepen onder de naam Stichting Martin Stevensfonds om de verzameling voor het nageslacht te bewaren.
Johannes Hubertus Martinus Stevens wordt op dinsdag 20 november 1900 geboren in Houthem, als eerste zoon van Jan en Anna Stevens-Habets. Na hem worden nog zeven jongens en een meisje geboren. Hij groeit op in café Walram aan de Grotestraat, nummer 20. Rond 1885 exploiteert de uit Houthem afkomstige Joseph van Sint Fyt een winkel en een herberg aan de Nieuweweg. Op 15 mei 1885 huwt zijn 43-jarige dochter Elisabeth Sophia van Sint Fyt met de Klimmenaar Johannes Laurentius Schaepkens en samen gaan ze het dan ontstane hotel Schaepkens van Sint Fyt beheren, dat in die dagen op het grondgebied van Hulsberg ligt. In 1923 neemt Jan Stevens (1870-1940) het hotel
Martin Stevens wil zich, na zijn pensionering, nog meer dan voorheen gaan wijden aan de uitbreiding van zijn collectie documenten, boeken, tijdschriften en foto’s betreffende Valkenburg. Helaas zijn hem daarvoor nog maar vier jaar gegeven. Hij overlijdt op 11 maart 1974. Een jaar na zijn dood komen vertegenwoordigers van de vereniging Veldeke Valkenburg, de Historische kring Valkenburg, de kasteelstichting en de bibliotheek bij elkaar in het gemeentehuis. Ze hebben gehoord dat een antiquair uit Maastricht belangstelling heeft getoond voor de verzameling van Martin Stevens. De familie Stevens biedt de collectie namelijk te koop aan voor f. 12.500,-. Om te voorkomen dat ze uit elkaar valt proberen de initiatiefnemers de nodige gelden bij elkaar te brengen voor de aankoop. En dat lukt. Door een royale subsidie van f. 5.000,- van de gemeente en door schenkingen en leningen komt het benodigde geld op tafel. Op maandag 1 september 1975 ontstaat de zekerheid dat de collectie voor Valkenburg behouden zal blijven. Op 20 november passeert de stichtingsakte van het Martin Stevensfonds bij notaris Palmen uit Klimmen. Aanwezig zijn mevrouw Nel Stevens-Lutters en Martins broer Charles namens de familie en verder de initiatiefnemers de heren P. Schümmer, A. Sluysmans, J. Notten en Léon Pluymaekers: namens de
In de loop van de jaren worden namelijk steeds meer documenten, archieven, foto’s, bidprentjes, boeken en tijdschriften aangeboden. Zoals op 27 november 1981 als Léon Pluymaekers alle 44 leggers met gebundelde exemplaren van zijn weekblad “Land van Valkenburg” overdraagt aan de Stichting. Ruim 1700 edities vanaf 1948 met een onschatbare hoeveelheid aan informatie over Valkenburg, die regelmatig geraadpleegd wordt. Daarnaast zijn de edities van Heuvelland Aktueel, de Trompetter, Geulrand en Kijk op Valkenburg eveneens in de uitgebreide collectie opgenomen. Evenals het gehele oude fotoarchief van de gemeente Valkenburg. In 1990 wordt een album met kleurenfoto’s van Houthem, gemaakt door Arno Roeloffzen en een album met foto’s en brieven van Houthemmers die in de jaren 1947-1950 als militair in Nederlands-Indië hebben gediend en afkomstig zijn uit de nalatenschap van mevrouw De Wolf, aangeboden. En zo komen ook door schenkingen de manuscripten van dichter en schrijver Pierre Visschers in de verzameling terecht en de historische documentatie uit de nalatenschap van Emile Caselli. In 2005 wordt het bijna volledige archief van het Groene Kruis afdeling Houthem in de collectie opgenomen en onlangs nog een groot deel uit het archief van het opgeheven mannenkoor Geulklank.
Zo blijft er voortdurend werk aan de winkel voor het huidige bestuur en het nieuwe team van vrijwilligers. Het bestuur heeft in de loop der jaren meerdere wisselingen ondergaan en allemaal hebben ze, samen met vrijwilligers, hun beste krachten aan het Martin Stevensfonds besteed. Maar nog steeds zijn er heel wat werkzaamheden te verrichten. Het huidige bestuur bestaat uit Eric Kelderman, voorzitter en Harold Janssen, secretaris/penningmeester. In de Coronatijd hebben zij niet stilgezeten en plannen gemaakt voor de toekomst, om zo te komen tot meer samenwerking tussen de verschillende verenigingen die zich bezig houden met cultureel erfgoed in de meest ruime zin van het woord. Hun streven is om het Valkenburgse erfgoed te bewaren en toegankelijk te maken voor geïnteresseerden, vandaar dat ze contact hebben gezocht
met de Kunst- en Cultuurraad. Het is de bedoeling om onder de vlag van de KCR invulling te geven aan een verdere samenwerking en zo te komen tot het oprichten van een gezamenlijk Historiehuis voor het Heuvelland. Een plek waar ruimte is voor initiatieven op het gebied van Cultuur, Historie en Erfgoed door het Beeldarchief Valkenburg, de Stichting In Onsen Lande Valkenborgh, de Stichting We Do Remember, de Heemkundevereniging Houthem-St. Gerlach, de Heemkundevereniging Schip op Geul, de openbare bibliotheek en de Stichting Vestingstad. Doel is om door meer samenwerking de continuïteit te waarborgen en een kruisbestuiving te bewerkstelligen.
Sinds een jaar presenteert de Stichting Martin Stevensfonds zich onder de naam Historisch Archief Valkenburg, omdat die beter de
lading dekt en gemakkelijker online te vinden is. Er wordt als vanouds gewerkt aan het verder uitbreiden en ontsluiten van het archief om dat nog beter toegankelijk te maken. De grote wens is echter om dat Historiehuis voor het heuvelland tot stand te brengen, waar al de genoemde verenigingen hun domicilie krijgen. En dat betekent eigenlijk een nieuw gebouw voor opslag en bijeenkomsten. Een streven dat de nodige tijd en geld zal gaan vragen, maar hopelijk een kans van slagen krijgt. De vrijwilligers van het Historisch Archief Valkenburg zijn er enthousiast over en vinden dat de tijd er nu rijp voor is.
Het Historisch Archief Valkenburg boven de bibliotheek is wekelijks te raadplegen op donderdag tussen 18.30 - 20.00 uur. Aanmelden is niet per se nodig, maar wel raadzaam via info@historischarchiefvalkenburg.nl
Bronnen:
Geulrand nr.9 januari 1985, p.30
Land van Valkenburg, 20-6-1986
Heuvelland Aktueel, 19-1-1993
Valkenburg, vensters op het verleden. Uitgave van de Stichting Martin Stevensfonds ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum, 2015, p.4-8 Gesprek met Harold Janssen en Eric Kelderman op 11-8-2022
Installatietechniek Sjef Ubaghs in Berg en Terblijt is al sinds 1957 een erkend en allround installatiebedrijf voor de hele regio. Directie en medewerkers wensen iedereen mooie feestdagen en een gelukkig 2023.
Sjef Ubaghs Installatietechniek Valkenburgerstraat 51 6325 BL Berg en Terblijt 043- 608 99 99 www.ubaghs.nl info@ubaghs.nl
Klachten aan het bewegingsapparaat of motorische klachten kunnen al op zeer jonge leeftijd ontstaan. En dat is al eerder dan je misschien zou denken. Al direct na de geboorte van je kind is het belangrijk dat je de houding van je baby in de gaten houdt. Vaak zien we dat kindjes met liggen een voorkeurskant hebben. In dat geval is het hoofd altijd naar één kant gedraaid tot wel 75% van de tijd. Dit kan allerlei vervelende gevolgen hebben. Afplatting van het hoofd bijvoorbeeld of het niet goed naar de andere kant kunnen kijken. Schadelijk voor de hersenen is dit niet en in veel gevallen trekt het naarmate het kind ouder wordt weer bij. Maar het kan esthetische gevolgen zoals een scheef hoofdje. En dat kan op latere leeftijd wel weer tot vervelende bijwerkingen leiden. Zo kan het kind later moeite krijgen met rollen, kruipen of lopen. Ook zullen de spieren aan één kant van de nek te kort blijven, waardoor pijnklachten kunnen ontstaan. De oorzaak van een voorkeurskant ligt mogelijk in een disbalans in de samenwerking van de nekspieren die wordt versterkt doordat het kind steeds dezelfde kant op blijft kijken. Het is daarom belangrijk om op tijd in te grijpen. Hoe jonger het kind is, des te sneller het probleem verholpen kan worden. De meeste vooruitgang wordt geboekt voor het eerste levensjaar. Meestal wordt een mogelijke scheefgroei geconstateerd bij het consultatiebureau dat het kind doorverwijst naar een therapeut. Maar je kunt als ouder ook zelf direct naar een kinderfysiotherapeut stappen. Deze is er namelijk in gespecialiseerd kinderen te behandelen met een voorkeurshouding al dan niet in combinatie met een schedelvormafwijking. Na het intakegesprek zal de kinderfysiotherapeut het kind onderzoeken. Hierbij wordt niet alleen naar de vorm van het hoofd en naar de nek gekeken, maar worden ook alle andere mogelijke oorzaken voor een voorkeurshouding of schedelvormafwijking onderzocht. Vaak bestaat de behandeling eruit dat de therapeut de ouders leert hoe ze hun kind kunnen begeleiden om niet telkens naar de voorkeurshouding terug te keren. Merk jij dat je baby steeds naar één kant kijkt? Of heeft je zoontje of dochtertje moeite met bewegen? Maak dan een afspraak bij ons en voorkom latere problemen. Hoe eerder, hoe beter. De kinderfysiotherapeut kan ook helpen bij andere (motorische) problemen bij kinderen zoals moeite met sporten of schrijven. De behandelingen worden vergoedt vanuit het basispakket.
Fenne Loots, kinderfysiotherapeut Curfs Fysio en Sport info@curfsfysio.nl Tel: +31 (0)45 – 260 0099 curfsfysio.nl
Wie bij Het Gouden Hart Valkenburg aankomt, waant zich direct in een sprookje. Met een tuin aan de Cauberg en het centrum op loopstand is het een unieke locatie om te wonen of tijdelijk te verblijven. Een comfortabele plek voor zowel echtparen als alleenstaanden.
Eigen regie behouden Bewoners van Het Gouden Hart Valkenburg wonen zelfstandig, maar kunnen wel gebruik maken van 24 uurs zorg. Met een kap salon, schoonheidsspecialiste en fysioruimte in huis is het heerlijk wonen en van alle gemakken voorzien. Er zijn 29 appartementen en 5 studio’s. In de panoramakamer vinden activiteiten plaats of er wordt een film of tv gekeken op het scherm.
Tijdelijk verblijf We bieden naast wonen met zorg ook eerstelijnsverblijf aan. Eerstelijnsverblijf is een kort durend verblijf wanneer thuis wonen om een me dische reden niet mogelijk is, bijvoorbeeld na een ziekenhuisverblijf.
Het Gouden Hart Valkenburg | Cauberg 19 | 6301 BT | Valkenburg | 043 407 7330 | www.hetgoudenhart.nl | info@hetgoudenhart.nl
Dit vrijstaande pand werd in 1927 gebouwd en ligt halverwege de Wehryweg aan het stadspark van de voormalige villa Dessaborg (het huidige gemeentehuis). De Wehryweg is een van de meest geliefde straten in Valkenburg. Het is er zeer rustig en verkeersluw. Alle voorzieningen zijn in de directe nabijheid. De laatste jaren heeft er een sterke verjonging plaatsgevonden en veel panden werden gerestaureerd. De meeste huiseigenaren blijven er zeer lange tijd wonen, een teken dat men het er uitermate naar zijn zin heeft.
Wie kent ze niet, rode wangen op een koude winterdag of rode wangen tijdens spannende momenten. Toch zijn er ook mensen die last hebben van chronische roodheden. Maar niet getreurd, de meeste van deze roodheden zijn goed te behandelen.
Allereerst gaan we wat dieper in op het ontstaan van deze roodheden. De roodheden in het gelaat ontstaan meestal doordat vaatjes in de huid verslappen. Door het verslappen van de vaatwandjes gaan de vaten uitzetten. Dit resulteert in zichtbare vaatstructuren in de huid of roodheden.
Er zijn meerdere factoren die een rol kunnen spelen bij het ontstaan van zichtbare vaatjes. Als er mensen in de familie zijn met roodheden vergroot dit de kans op ontwikkelen ervan. Ook de zon, stress, alcohol, bepaalde medicatie en wisselingen in temperatuur zijn externe factoren die een invloed kunnen uitoefenen. De precieze oorzaak van het ontstaan van zichtbare vaatjes is de toegenomen bloedcirculatie, hierdoor stroomt er ook meer bloed door de kleine vaatjes in ons gelaat.
De ontsierende roodheden zijn relatief eenvoudig te behandelen door middel van lasertherapie. Een behandeling met de laser is in de meeste gevallen de aangewezen manier om roodheden te verminderen. Door gebruik te maken van een geavanceerde laser kan er heel nauwkeurig op de storende vaatjes gewerkt worden. Het natuurlijke genezingsproces van de huid wordt aangesproken waardoor vaatjes worden verminderd. Hierbij wordt er geen schade aangebracht aan de huid of omliggende weefsels. De behandeling is dus heel veilig en efficiënt.
Om het optimale resultaat te bereiken zijn er doorgaans gemiddeld 3 behandelingen nodig.
Tijdens een vrijblijvend en kosteloos intakegesprek zullen wij een behandelplan opstellen gebaseerd op uw specifieke wensen en situatie. Stralende groet,
DermaMedic Valkenburg Statenlaan 2D 6301 WE Valkenburg a/d Geul
Tel: 06 81 25 65 65 info@dermamedic.nl www.dermamedic.nl
In ‘Veur ’t kerke gesjpanne’ gaat een staatssecretaris in een hotel vreemd met zijn maîtresse. Op de hotelkamer doen ze een bizarre ontdekking die leidt tot verwikkelingen waarbij ze alle zeilen moeten bijzetten om hun affaire geheim te houden. Het ene probleem stapelt zich op het andere. Kortom: alle ingrediënten voor een echte, ouderwetse klucht zijn aanwezig. De speeldata zijn op 3, 4, 10, 17, 18, en 19 maart om 19:30 uur. Op zondag 5 en 12 maart zijn er matineevoorstellingen om 14:00 uur. Kaarten zijn verkrijgbaar via https://www.ticketkantoor.nl/shop/2023vilt
Toneelvereniging De Vriendenkring in Vilt is de enige toneelvereniging die onze gemeente rijk is. Al meer dan 80 jaar brengt De Vriendenkring jaarlijks een avondvullende voorstelling op de planken die druk wordt bezocht door publiek tot ver buiten de regio. In maart is de première gepland voor het nieuwste stuk ‘Veur ’t kerke gesjpanne’. Kijk op Valkenburg nam een kijkje bij de repetities.
Één voor één druppelen de spelers binnen in het repetitielokaal in Gemeenschapshuis Cascade in Vilt. Op de bühne zijn de eerste contouren van een decor zichtbaar. To Heijnen (ruim 40 jaar lid) en Hanneke Blom (10 jaar lid) zijn twee van die spelers. Hanneke speelt in dit stuk de pikante maîtresse van de staatssecretaris. “Eigenlijk vind ik alle rollen leuk. Ik heb al allerlei typetjes gespeeld, van een prostituee tot een heel sloom type en een ‘Mrs. Bucket’-achtige vrouw. De voorbereiding op een rol begint met het leren van de teksten. Daar ben ik af en toe nog wel wat slordig in en dan krijg ik ze op mijn kop van de regisseur. Ik probeer me in te leven
in het personage en samen met Jos zoeken we naar mogelijkheden om daar verder vorm aan te geven. Bijvoorbeeld door een bepaalde uitspraak of dialect te gebruiken.”
To speelt de rol van hotelmanager. Een rol die naar eigen zeggen dicht bij haarzelf ligt. “Ik speel vaker dit soort rollen omdat ze bij me passen, maar ik vind het ook leuk om een heel ander type te spelen waar ik me helemaal in kan uitleven. Natuurlijk diep je een rol uit met de regisseur, maar er is ruimte genoeg om je eigen inbreng en draai eraan te geven.” To was als kind al verzot op toneelspelen. “Wij kregen op school les van nonnen en die speelden graag toneel. Bij
De spelersgroep van ‘Veurt ’t kerke gesjpanne’
allerlei gelegenheden werden voorstellingen opgevoerd.” Voor Hanneke is het spelen van een heel ander persoon datgene wat toneel zo leuk maakt. “Plus de lol die we onderling hebben bij de repetities. Ik heb niet altijd zin om naar de repetitie te komen, maar als ik er eenmaal ben, vind ik het harstikke leuk.”
Jos Willems is al tientallen jaren lid en sinds 2004 tevens regisseur bij De Vriendenkring. In dit stuk neemt hij zowel de regie als de rol van Sjors voor zijn rekening. “Het stuk is oorspronkelijk geschreven door de Brit Ray Cooney en ik heb het bewerkt in een Limburgs jasje. Voorafgaand aan de eerste repetitie heb ik een stuk al helemaal uitgewerkt. In mijn hoofd zie ik meteen een beeld van de rollen en de spelers die erbij passen. Als iemand een bepaalde rol niet ziet zitten dan bekijken we of we kunnen ruilen. Mensen moeten zich wel happy voelen in hun rol.” De eerste repetities van
een nieuw stuk bestaan vooral uit hardop lezen. “Het stuk komt pas echt tot leven als we gaan spelen. Dan vallen de teksten op hun plaats. Gaandeweg veranderen we ook wel zaken. Bijvoorbeeld spontane improvisaties die zo leuk zijn dat we ze erin houden.” Ook over decor en kleding wordt goed nagedacht. “Dit stuk speelt zich af in de jaren tachtig. Daar passen we ook onze kleding en rekwisieten op aan.” De voorbereiding van een stuk neemt normaliter een klein jaar in beslag. Wegens de coronaperiode is de voorbereidingstijd dit keer langer dan normaal. “Als ik typetjes goed wil uitdiepen, dan hebben we een jaar nodig. Door corona hebben we tien rolwisselingen gehad. En vanwege de lockdowns moesten we telkens weer van voren af aan beginnen. Dat maakte de voorbereiding voor dit stuk wel lastig. Ik ben blij als we het in maart echt kunnen uitvoeren.”
Plankenkoorts is er altijd, zegt Hanneke. “Vlak voordat ik op moet, ben ik bloednerveus. Bang dat ik mijn tekst vergeet of vastloop en dat is me ook al eens gebeurd. Wat doe ik mezelf toch aan, denk ik dan. Maar zodra de eerste lachsalvo’s klinken, vallen de zenuwen weg. En de complimenten die we na afloop ontvangen, maken het weer goed.” Martin Roijen speelt komende productie voor het eerst mee. “Ik speel een jolige kelner en dat ligt met wel. Ik heb mijn hele leven al toneel willen spelen en nu ik op leeftijd ben denk ik: had ik het maar eerder gedaan. Dus ik kan iedereen die twijfelt of niet durft om toneel te gaan spelen: neem die stap.”
Lijkt het je ook leuk om eens in de huid van iemand anders te kruipen? Loop dan eens binnen bij een van de repetities op donderdagavond vanaf 19:30 uur in gemeenschapshuis Cascade in Vilt. Vooral mannen en jongeren zijn welkom. Last van plankenkoorts? Ook achter de schermen is er voldoende te doen, zoals decors ontwerpen en bouwen, grimeren of souffleren.
af. Samen met ons team staat u er niet alleen voor. Met alle ruimte voor uw wensen en gekleurd door eigenheid geven wij vorm aan een mooi en persoonlijk afscheid. Dit kan midden in de natuur in ons eigen uitvaartcentrum, crematorium, kof etafelruimte en landschapsbegraafplaats.
Hoe noem je jezelf: tatoeëerder of tattoo artist?
“Gewoon tatoeëerder. Tattoo artists zitten in het circus, zeggen wij altijd. Wij, Alan en ik, zitten natuurlijk al heel lang in het vak. We zien alle veranderingen en daar denken wij het onze van. Het gaat steeds minder op de old fashioned manier zoals wij het gewend zijn. Natuurlijk, ontwikkelingen zijn goed, maar we zien ook dat er bijna maandelijks iets nieuws op de markt komt. Een nieuw apparaatje of nieuwe techniek. Dat is in mijn ogen helemaal niet nodig, de basis is gewoon goed. Vaak voegt het niks toe.”
“Het begint ermee dat je tatoeages mooi vindt. Dat je erdoor gefascineerd bent. Mijn vader was tatoeëerder en als kind was ik al gek op tattoos. Als er mensen bij ons op bezoek kwamen zonder tattoos dan vroeg ik aan ze waarom ze niet getatoeëerd waren. Als ze dan antwoordden dat ze dat niet mooi vonden, vond ik dat onbegrijpelijk. Ik had natuurlijk het voorrecht dat ik het vak van mijn vader heb kunnen leren, maar ik heb ook zelf mijn weg moeten zoeken. In deze wereld moet je een opleidingsplek echt verdienen. Met heel veel geluk ziet iemand wat in je en
dan begin je onderaan: met de winkel te dweilen of wat spullen klaar leggen. Tegenwoordig heb je ook gasten die kijken op YouTube, bestellen een apparaatje bij Ali Express en beginnen. Dat vind ik jammer, maar daar doe je weinig aan.”
Welke talenten heb je nodig om een goede tatoeëerder te zijn?
“Je moet aardig kunnen tekenen, weten hoe je kleuren toepast, schaduwen kunnen leggen, inventief zijn en vooruit kunnen denken. Van tevoren moet je al kunnen bedenken waar een tattoo begint en waar hij gaat eindigen. Vanaf mijn vijfde ging ik al met mijn vader mee naar de shop op woensdag en zaterdag. Ik was erdoor geobsedeerd. Mijn eerste tattoo zette ik al op mijn negende bij mijn vader. Al snel bleek dat ik er gevoel voor had. Op mijn vijftiende mocht ik eindelijk echt bij hem in opleiding. Hij zei: ‘Erik, als je dit echt wilt doen, dan begin je net als anderen, onderaan’. En toen ik vroeg wat ik dan ging verdienen, antwoordde hij: ‘Verdienen? Zestig minuten per uur krijg je’. Mijn opleiding was mijn salaris. Het krijgen van die plek is je verdienste.”
Ook tatoeages zijn tegenwoordig aan trends onderhevig. Hoe kijk jij aan tegen de tattoo als modeverschijnsel?
“Tegenwoordig komen veel mensen naar ons toe met een plaatje wat ze van internet gehaald hebben. Dan moeten we eerst uitleggen dat die vaak gefotoshopt zijn en dat het niet realistisch is. Ik probeer die verwachtingen dan ook bij te stellen, maar dat maakt ons vak ook wel moeilijker. We durven wel ‘nee’ te zeggen als we denken dat iets echt niet mooi gaat worden. Veel mensen die komen, hebben iets in hun hoofd waarvan ze denken dat het echt belangrijk voor ze is. Maar ze vergeten dat er nog duizend anderen hetzelfde mooi en belangrijk vinden. Het ligt toch vaak gevoelig als je dit wilt bespreken.”
Want vind je dat een tattoo een betekenis voor de drager moet hebben?
“Nee. Het is wel mooi als het zo is, maar het is geen must. Tattoos zijn oorspronkelijk een uiting om indruk te maken op de vijand. Op de eilanden waar tatoeages hun oorsprong vinden Tahiti, Haïti, Nieuw Zeeland - werden ze gebruikt bij oorlogsvoering. Natuurlijk zijn je tatoeages je levensboek, maar het is ook niet meer dan een lichaamsversiering, net als een gouden ketting.”
Tegenwoordig ben je bijna een uitzondering als je geen tatoeage hebt terwijl je vroeger vaak met de nek werd aangekeken. Wat vind je daarvan?
“Ik denk dat dat laatste nog steeds wel zo is. Sommige generaties kijken er nog steeds zo tegenaan. Mensen met bepaalde beroepen die hier komen, houden er rekening mee of de tatoeage zichtbaar is. Ik zal niet ontkennen dat ik het underground-sfeertje eromheen wel mis. Dat was voor mij vroeger wel echt de charme die mij erin aantrok. Maar de acceptatie en toename van het aantal mensen met tattoos is commercieel gezien niet verkeerd. Per slot van rekening ben ik ondernemer en moet ik ook een gezin onderhouden. En het maakt het ook makkelijker om grote stukken te maken, want dat vind ik het mooiste om te doen. Mijn specialisme is Japans, American Traditionals, Tribals en Keltisch. Realisme kan ik wel, maar het kost me teveel moeite om dat goed te krijgen. Dat laat ik liever aan een collega over. Ik moet wel iets kunnen maken met overtuiging. Ook aan racistische of kwetsende afbeeldingen doe ik niet.”
Er hangt hier een bord waarop staat: tatoeëerders zijn geen psychiaters.
“Toch zijn we dat wel een beetje. Er komen zo’n fijne mensen in onze shop, uit alle lagen van de bevolking en uit alle denkbare beroepen waar we vaak echt een band mee opbouwen. Mensen delen veel met ons en je vertelt ook dingen terug. Ik ben momenteel een vrouw aan het tatoeëren en zij is heel erg ziek, zij komt te overlijden. Er komt dus een moment waarop het de laatste keer is dat ze hier zal zijn. Dat is ook gevoelig voor mij. En natuurlijk heb je niet met iedereen dezelfde klik, maar we merken wel dat klanten onze warme ontvangst waarderen. Op het moment dat ik dat niet meer op die manier kan doen, dan zal ik ook stoppen".
“Dan zou ik archeologisch onderzoek willen doen. Ik ben gek op geschiedenis: de Middeleeuwen, de Romeinse tijd en de Keltische periode vind ik superinteressant. De kunst die de mensen toen maakten, die tatoeëer ik nu. Dat is toch tof? Ik loop ook met een metaaldetector. Af en toe vind ik munten of stukjes van een fibula. Mijn droom om te tatoeëren is uitgekomen en dat blijf ik ook doen. Wel ga ik kijken waar ik het mee kan combineren. In corona ben ik begonnen met het maken van schilderijen op hout en dat vond ik echt te gek. Als kind had ik dromen, maar nu ik ouder word, heb ik nog veel meer dromen. Rondreizen met een camper bijvoorbeeld. Nu kan het nog niet, maar dat zal er zeker van gaan komen. Ik ben heel druk in mijn hoofd en spring van de hak op de tak en dat is me ooit verweten. Maar als je geen dromen meer hebt, heb je geen leven meer. Ik heb het heel erg goed en super naar mijn zin, maar er mag af en toe iets nieuws gebeuren. Ik wil getriggerd blijven.”
Welke belangrijke les heb je geleerd van je vader of moeder?
“Mijn vader heeft me geleerd altijd eerlijk te blijven in hetgeen wat je doet. Naar anderen, maar vooral naar jezelf. Ook leerde hij me om te doen wat je leuk vindt. Niet je gek laten maken door wat anderen vinden. Het is me ooit overkomen dat ik me teveel door anderen liet leiden. In de periode nadat mijn vader overleed was ik niet sterk genoeg om zelf goede keuzes te maken. Toen ontmoette ik mijn huidige vriendin Laurie. Zij heeft me heel erg geholpen mezelf weer te vinden en daar ben ik heel dankbaar voor. Het is zo’n lieve vrouw.”
Waar ben je het meeste trots op?
“Op mijn gezin. Na een moeilijke periode hebben we het echt leuk met elkaar. Natuurlijk ben ik ook trots op mijn zaak, maar mijn gezin, mijn vrouwen, zijn het allerbelangrijkste voor me. Als vader probeer ik er altijd voor mijn dochters te zijn en ze kunnen over alles met me praten. Ik probeer ze te stimuleren in wat ze leuk vinden en ook door te zetten als het even tegenzit. Kendra gaat nu naar de middelbare school en dat vindt Rio ontzettend interessant. Rio toont ook al interesse in mijn vak en heeft me laatst zelfs getatoeëerd. Net als in Japan: dit vak geef je door van generatie op generatie. En zo hoort het ook te gaan.”
Wil je iets meer ruimte thuis, maar niet verhuizen? Een goede reden om te gaan verbouwen. Of wil je door de stijgende energieprijzen je woning gaan verduurzamen? Voor het verbouwen of verduurzamen van je woning moet je natuurlijk wel de financiële middelen hebben. Gelukkig zijn er verschillende mogelijkheden om een verbouwing of verduurzaming te financieren, zoals het benutten van je overwaarde op je koopwoning.
Veel woningeigenaren hebben overwaarde op hun koopwoning. Je hebt overwaarde als je woning meer waard is dan de hypotheekschuld die je op die moment open hebt staan. Deze overwaarde is te verklaren door de sterke stijging van de huizenprijzen de afgelopen jaren.
Bij overwaarde op je woning is het mogelijk om je huidige hypotheek te verhogen of een extra hypotheek af te sluiten. Hierbij heb je te maken met de huidige regels voor hypotheekverstrekking. Zo moet de totale hypotheek binnen 100% van de marktwaarde van je woning passen (na de verbouwing). Er is een uitzondering: als je kiest voor energiebesparende voorzieningen mag je tot 106 procent van de marktwaarde lenen. Daarnaast kijkt je geldverstrekker naar je inkomen, dit moet voldoende zijn.
Als het haalbaar en betaalbaar is, kun je extra geld lenen om te verbouwen of te verduurzamen. Als je je overwaarde, of een gedeelte hiervan, opneemt door middel van een extra hypotheek, komt het geld waarschijnlijk in de bouwdepot. Met dit depot betaal je de verbouwing. Als de verbouwingskosten worden gefactureerd, haal je eruit wat je nodig hebt. En houd je na de verbouwing geld over in de bouwdepot? Dan wordt het restant afgelost op je hypotheekschuld. Let er wel op de je extra kosten betaalt als je je hypotheek wilt verhogen of afsluiten. Denk hierbij aan taxatiekosten en advieskosten. Wel kun je deze kosten meefinancieren in je hypotheek en zijn ze onder bepaalde voorwaarden aftrekbaar.
Wil je jouw overwaarde inzetten voor het verbouwen of verduurzamen van je huis? Maak dan een afspraak of kom langs op de vestiging. Onze adviseurs helpen je graag met de financiering van jouw verbouw-of verduurzamingsplannen en leggen je uit welke opties het beste bij jouw persoonlijke situatie passen.
Evelyne Buck
De Hypotheker Maastricht Céramique maastricht1194@hypotheker.nl
Je overwaarde inzetten voor een verbouwing of het verduurzamen van je huis? Dat kan!
De aanwezigheid van natuur in onze onmiddellijke woonomgeving vinden wij noodzakelijk en vanzelfsprekend. Maar voor het veiligstellen en behoud van de natuur moeten grote inspanningen worden geleverd. Een organisatie die zich bezighoudt met uitbreiding en onderhoud van onze natuurgebieden is Stichting het Limburgs Landschap. De primaire doelstelling van Stichting het Limburgs Landschap is behoud en beheer van natuur, landschap en erfgoed. Het veiligstellen van natuur en erfgoed voor de toekomst wordt door deze stichting gerealiseerd door aankoop met bijdragen
Tekst: Octavie Sleijpen
Foto’s:
Ger Sleijpenvan Beschermers, de Stichting Robur, de Nationale Postcode Loterij en de provincie Limburg. Het Limburgs Landschap werkt verder intensief samen met gemeenten, waterschappen en vele andere organisaties en niet te vergeten heel veel vrijwilligers, die goud waard zijn voor de Stichting. Natuur en landschap zijn van essentieel belang voor de gezondheid, het genieten door mensen, toerisme en ook voor het vesting klimaat van bedrijven, zo staat te lezen in de gids voor natuurgebieden en erfgoed van Stichting het Limburgs Landschap.
De voormalige dagbouwgroeve werd in de vorige eeuw in stappen afgegraven voor de exploitatie van voornamelijk zand, kiezel, stol en kalkmergel. De kalkafzetting danken wij aan de voormalige zee waarin miljoenen kalkdiertjes leefden. De dode skeletjes vormden in de miljoenen jaren een dik pak kalk. Het grind en maaskiezel werden aangevoerd door de Oermaas uit het zuiden. Deze maas, die heel Zuid-Limburg overstroomde, vormde met stol, een grindzand mengsel, en kiezel een dikke afzetting die op sommige plaatsen in Zuid-Limburg nagenoeg aan de oppervlakte komt. Aan de ontgronding was via wet- en regelgeving een inrichtingsverplichting gekoppeld die na het beëindigen van de exploitatie moest worden uitgevoerd. Deze voorzag eerst in een agrarische bestemming en pas later in een bestemming als natuurgebied. In 2002 is met de herinrichting begonnen.
De groeve is ongeveer 45 meter diep, kalkmergel en kiezel is niet volledig afgegraven maar gebruikt voor de inrichting van het natuurgebied. Samen met 125.000 m3 schone specie, afkomstig van de uitbreiding van de fruitveiling in Margraten, zijn terrassen en meerdere leefgebieden ingericht. Tegenwoordig bestaat de groeve vooral uit steile hellingen van kalksteenrotsen, afgewisseld met grazige bloemrijke vlakkere delen en kruidenrijkgrasland en een bos van drie hectare. Er zijn drie poelen aangelegd met een betonnen bodem zodat er altijd water aanwezig is. Er zijn vele kleine poeltjes en één meertje. Dit meertje is ongeveer 15 meter diep en is o.a. ontstaan doordat de bodem is bedekt met de zilver- grijze oligoceenzand.
Gijs Ketelaars, boswachter/ vrijwilligerscoördinator van Het Limburgs Landschap, is nauw betrokken bij het beheer en verdere ontwikkeling van het terrein en terreinen er omheen. Samen met enkele vrijwilligers heeft hij een uitgebreid zorgplan voor Groeve Blom opgesteld. Daarin staat wat, hoe en wanneer in Groeve Blom verzorgd en onderhouden kan worden. Kort voordat de groep vrijwilligers starten bekijkt hij hoe de groeve erbij staat, de natuur is immers steeds minder te voorspellen. Zo nodig wordt de planning i.o.m. de groevecoördinator Sjef Moerdijk aangepast. En zo kunnen de vrijwilligers gericht aan de slag. De Stichting heeft kleding en materieel beschikbaar gesteld en vergoed de kosten die de vrijwilligers zelf maken. Maar ook koffie en vlaai staat in de pauze klaar. Een keer per maand en zo nodig komt een groep enthousiaste vrijwilligers, merendeels buurtgenoten met een grote betrokkenheid bij de mens en natuur in de directe omgeving, hun kennis en ervaring inzetten voor het in stand houden en uitbreiden van de natuur. Al een jaar voor de officiële opening van het natuurgebied op 1-11-2005 zijn vrijwilligers actief. Op een kameraadschappelijke manier verrichten ze werkzaamheden zoals maaien, snoeien, zagen, leefgebieden inrichten, rondleidingen geven, monitoren, afval
Tussen de dorpen Berg en Terblijt ligt, enigszins verscholen, de voormalige dagbouwgroeve Blom. Hier ontmoetten mijn man en ik de voormalige eigenaar van de groeve, de aimabele Martin Blom. Hij vertelt honderd uit over dit stukje unieke natuurmonument. Dat het zo’n prachtig natuurgebied is geworden is onder meer te danken aan de inspanningen van hem en de ecoloog Ben Crombaghs. De zeven hectare grootte dagbouwgroeve ligt ten zuiden van de Rijksweg van Maastricht
naar Valkenburg aan de Klein Heideweg en is onderdeel van het Natura 2000- gebied Bemelerberg- Schiepersberg en is een stapsteen naar het andere Natura 2000- gebied de Bergse Heide. Beiden deels in beheer bij de Stichting het Limburgs Landschap. Stichting Robur kocht in 2019 het terrein van Martin Blom en schonk het vervolgens aan Stichting het Limburgs Landschap. Natura 2000-gebieden hebben in Nederland de hoogste beschermingsgraad.
Het natuurlijk meertje met een diepte van 15 meter
verwijderen, afrastering repareren en het verzorgen van de grazers. Dankzij de vrijwilligers kunnen belendende natuurpercelen in eigendom en beheer overgedragen worden van de gemeente Valkenburg aan de Geul aan de Stichting. Ook die terreinen hebben de vrijwilligers nu al in beheer.
Zeker ook de grazers spelen een grote rol. Tot voor kort graasden er Kune Kune varkens, een ras afkomstig uit in Nieuw-Zeeland. Helaas zijn deze allen door ouderdom overleden. Niet alleen vele bezoekers maar zeker de vrijwilligers waren erg gesteld op de varkens. Ze waren bijzonder sociaal, wat vooral door bezoekers werd aangegeven die er kwamen om rust te vinden. Het is tot dusver niet mogelijk gebleken om nieuwe Kune Kune’s in te zetten als grazer en wroeter in het gebied. Regelgeving, dreigende Afrikaanse varkenspest en het moeten beschikken over een stamboom spelen o.a. een rol. Zij waren ooit bijna uitgestorven net als de overige aanwezige grazers, de Hollandsche landgeiten. De geiten zijn aanwezig om de aangroei van bomen en struiken kort te houden waardoor de unieke kalkflora en -fauna zich kan blijven ontwikkelen.
Met steun van velen is het mogelijk geworden om de geelbuikvuurpad in het gebied uit te zetten en dat jarenlang te monitoren. De zeldzame geelbuikvuurpad is een typische Zuid-Limburgse soort die zich in groeves als Groeve Blom prima thuis voelt.
Dat het inrichten van leefgebieden voor de geelbuikvuurpad ook positieve effecten heeft op andere soorten bleek. Tal van andere flora en fauna heeft zijn weg gevonden naar het gebied of hebben zich er kunnen ontwikkelen. De vroedmeesterpad is er na 3 jaren aangetroffen maar ook landelijk is aandacht besteed aan bijzondere waarnemingen van o.a. de heidehommel en het dwergblauwtje. In de groeve komen veel vlinders voor zoals het blauwtje. Van deze variant komen maar liefst zes soorten voor. Blauwtjes zijn relatief kleine vlinders waarvan de grondkleur van de vleugels blauw is. Het dwergblauwtje werd in Nederland als uitgestorven beschouwd maar vanaf 2017 doken er toch waarnemingen op in Groeve Blom. Een enorme opsteker voor dit natuurpareltje. Het dwergblauwtje is gebonden aan één plantensoort namelijk de voedselplant wondklaver. Wondklaver komt alleen voor in schrale graslanden op kalkrijke bodems.
De lijst van soorten planten en dieren die in de groeve zijn gevonden is indrukwekkend en imponerend dankzij het jarenlang goed beheer. In 2021 werden er maar liefst 1186 soorten planten en dieren geteld. De voormalige groeve is omgetoverd tot een waardevol natuurterrein, een waar natuurparadijs.
De groeve is alleen via het wandelpad aan de zuidzijde van het gebied toegankelijk van zonsopgang tot zonsondergang. Dit vanwege gevaarlijke locaties en de aanwezigheid van bedreigde en beschermde flora en fauna.
Dompel je onder in de wereld van fietsen en vissen bij het Shimano Experience Center! Start en eindig jouw fietstocht bij het Shimano Experience Center, ga een dagje erop uit met een van onze fietsen, kom een dagje vissen aan onze visvijver of organiseer jouw event of feest bij het Shimano Experience Center. Jouw avontuur op maat; ‘van start tot finish’.
Jouw fietsavontuur bij het Shimano Experience Center
• Ruim assortiment race, E-bike, (e-)gravel, (e)-MTB’s
• Reserveer jouw fiets al vanaf € 27,95
• Uitgebreide omkleed- en douche faciliteiten
• Ruim aanbod aan fietskleding en accessoires
• Uitgepijlde routes
• Lockers
• Afspuitplek
• Lunch- en borrel mogelijkheden Bekijkallemogelijkhedenopshimano-ec.om
Beleef jouw visdag al vanaf € 5,00 aan onze Shimano Experience Center visvijver! Neem jij je eigen vismateriaal mee of ga je ons allernieuwste Shimano vismateriaal testen?
Beleef jouw visavontuur bij het Shimano Experience Center
• Jouw visavontuur al vanaf € 5,00
• Hele dag vissen aan onze visvijver, halve dag vissen ook mogelijk
• Met je eigen materiaal of ons Shimano Fishing Equipment
• Meerdere soorten (test)hengels beschikbaar
• Het gehele jaar door meerdere clinics en wedstrijden voor alle leeftijden en niveaus’s
CONTACT
Wil je meer weten over het Shimano Experience Center? Onder het genot van een kop koffie informeren wij je graag nader over onze mogelijkheden en faciliteiten. 0031 43 - 744 0171 info@shimano-ec.com www.shimano-ec.com
In de periode tot juni volgend jaar is er een grote variatie aan exposities te zien in Museum Valkenburg. Het is een mix van werk van oudere en zelfs overleden kunstenaars, met de creaties van aankomende talenten.
(tot 15 januari, Grote zaal)
Nog tot 15januari loopt de expositie van Robert Graafland (18751940). Hij is van onschatbare betekenis geweest voor de Limburgse kunstontwikkeling aan het begin van de vorige eeuw. In 1901 richtte hij de Zondagsschilderschool op, waarvoor hij de meest talentvolle leerlingen uitkoos, zoals: Edmond Bellefroid, Jan Grégoire, Henri Jonas, Han Jelinger en Joep Nicolas. Zijn eigen stijl was expressionistisch en hij maakte veel portretten, natuurtaferelen, landschappen, interieurs en tuinen.
(19 januari-16 april, Grote zaal)
In de grote zaal gaat het museum putten uit de eigen collectie van schenkingen en langdurige bruiklenen. Zo komen er verrassende werken tevoorschijn van onder andere Frans Vos, Charles Eyck en Paul Dorren.
(23 april-23 juli, Grote zaal)
In deze tentoonstelling is werk te zien van meerdere leden van de kunstzinnige familie Spronken. Arthur Spronken (1930-2018) werkte vooral in brons. Zijn figuratieve beelden concentreren zich op de dynamiek van lichamen, danseressen en later paardentorso’s. Hierbij zijn de benen van de paarden alleen nog in aanzet aanwezig. In 1955 trouwde hij met de Finse kunstenares Varpu Tikanoja (1928-1983). Ze vestigden zich vervolgens in Beek. Ze schilderde vooral in olieverf, in een abstraherende en non-figuratieve stijl landschappen, stillevens en droombeelden. Naast haar schilderwerk ontwierp ze ook mozaïeken en glas-in-loodramen. Ze kregen vier kinderen die allen in de kunst gingen in verschillende disciplines, zoals beelden, schilderijen en tekeningen van Caius Spronken, Kore Spronken, Marjori Overdijk en Ree Meertens.
(tot 15 januari, Charles Eyckzaal)
Tot 15 januari is nog het werk te zien van de in St.-Truiden geboren kunstenaar Rob Brouwers (1941-2016). Aanvankelijk wilde hij profwielrenner worden, maar koos in 1977 voor het fulltime kunstenaarschap. Toch bleef hij de fiets trouw. Hij maakte veel fietstochten door Europa om inspiratie op te doen. In het landelijke ’s Gravenvoeren maakte hij mooie portretten van dorpsbewoners, met prachtig doorleefde koppen van boeren, een oude smid, een lid van de schutterij, een arbeider op het land, stevig neergezet.
(29 januari-16 april, Charles Eyckzaal)
Kunstenaar Peter Slegers uit Maastricht komt met zijn nieuwste project “Trilogica” naar het museum in Valkenburg. Het is tot stand gekomen door de samenvoeging van drie reizende kunstprojecten en wel “Aan tafel” met het element ”Aarde”. In het project “Ondergaan” speelt het element “Water” een grote rol en in het project “Overstijgen” is dat het element “Vuur”. “Trilogica” zal hier voor het eerst te zien zijn.
(23 april-23 juli, Charles Eyckzaal)
Eugène Laudy (1921-1995) volgde zijn opleiding tussen 1936 en 1941 aan de Stadsacademie in Maastricht en aan de mozaïekschool in Revenna. Hij was op een breed terrein werkzaam als beeldhouwer, wandschilder, textielkunstenaar en vervaardiger van monumentale kunst en mozaïeken. Voor veel kerken heeft hij glas-in-loodramen en wandschilderingen gemaakt, zoals ook voor de St. Josephkerk in Broekhem, een van zijn vroegste werken.
(9 april- 4 juni, Bovenzaal)
Annemiek Jongen (1958) kreeg haar opleiding aan de Tehatex Academie Beeldende Kunsten in Maastricht en de Internationale zomeracademie in Salzburg. Ze exposeerde op meerdere plaatsen, vooral in Limburg. Haar hart ligt in het olieverf schilderen en ze schildert bijna altijd figuren. De pose van de afgebeelde figuur drukt emotie uit, losgekoppeld van één bepaald individu en omgeven door schimmige witte vlakken als mist en dat geeft een bepaalde geheimzinnigheid. Ze maakt ook werken in gemengde technieken met krijt, inkt en acrylverf, snel opgebouwd en met soms felle kleuren.
(tot 8 januari, Bovenzaal)
Maria Verstappen (1960) en Monique Lipsch (1964) presenteren zich in deze duo-expositie onder de titel “Vrijdom”. Ze willen laten zien dat ze hun eigen weg gekozen hebben, los van alle meningen en oordelen van anderen en dus hechten aan hun “Vrijdom”. Maria Verstappen werkt op grote doeken. Het is de beschouwer zelf die invulling geeft aan wat hij ziet. Sluit je ogen en kijk in de zon. Aan de binnenkant van je oogleden zie je erupties in het firmament. Uitdijend, steeds groter en weer kleiner wordend. Het lijkt licht en lucht in een zee van wit en uitvloeiend blauw. Aldus heb je een werk van Maria Verstappen gezien. Monique Lipsch maakt vooral werken in brons. Ze houdt van strakke en gepolijste vlakken. Het zijn besloten objecten met verdraaiingen en vervormingen met kleinere en grotere doorkijkjes. Uitsteeksels naar meerdere richtingen laten beweging zien en de uitstraling in de ruimte. Het contrast tussen harde materialen, strakke lijnen en ronde vormen roept spanning en dynamiek op.
(15 januari-2 april, Bovenzaal)
Ze studeerde Monumentale Vormgeving aan de Maastrichtse Kunstacademie, gevolgd door diverse cursussen. Aanvankelijk heeft ze veel restauratieprojecten verricht in gebouwen in de omgeving De tijd, het toeval en de menselijke interactie zijn vaak haar thema’s. De laatste jaren schildert ze steeds vaker mensen. Inspiratie haalt ze uit toevalligheden, uit het dagelijks leven, een reclamefolder, een foto, tv-documentaires of gesprekken met boeiende mensen.
(tot 15 januari, Jacques Vonkzaal)
In de naar hem genoemde zaal exposeert Jacques Vonk (1923-2010) zijn schilderijen met Limburgse vakwerkhuizen met daarom heen afbeeldingen van poorten, balken, kippen en varkens. Hiermee sluit hij aan op de expositie van Rob Brouwers in de Charles Eyckzaal, die de gezamenlijk titel “Romantiek van het boerenleven” meekreeg. Hij geeft er zijn eigen kijk op als een schilderend verteller van een stukje Limburg. Een moeder met kind, een boerin voor haar stulpje, een boomgaard of een ruiter te paard. Ook voerde hij tal van opdrachten uit voor glas-in-loodramen en maakte hij beeldjes in chamotte.
Werk van Varpu Tikanoja Werk Monique Lipsch ‘Zij breekt’Oud-profrenner Rob Ruijgh was een veelbelovend talent. De beste Nederlander uit de Tour van 2011 is nog steeds betrokken bij de koers, maar dan als teambaas van zijn eigen equipe: TigeRR Cycling Team.
De telefoon rinkelt onophoudelijk bij de geboren en getogen Valkenburger uit de Bloemenbuurt. “We zijn met dertig talenten met ambitie. Die wil ik allemaal maximaal aandacht geven”, excuseert hij zich. Met zijn ruime ervaring uit het profpeloton, is hij ook de aangewezen persoon voor mentale bijstand. We luisteren mee naar een gesprek waarin iemand twijfels toont en Rob met praktische tips, een luisterend oor én motiverende woorden een opkikker geeft.”
De voormalig coureur van onder meer Vacansoleil is nu ruim een jaar onderweg met zijn team, met drijvende kracht en diens partner Viv op de achtergrond. Ook andere teamleden completeren de ploeg. Zo zijn ook een arts, psychologe, fysiotherapeut, mekanieker en voedingsdeskundige betrokken. “Alle disciplines komen aan bod, niks wordt over het hoofd gezien.”
Voor de deur bij huize Ruijgh in de Belgische grensplaats Rekem staat een blinkende ploegleiderswagen met tal van sponsoren. Aan huis functioneert de voorkamer als opslag en spreeklocatie. “Hier praten we met de jongens. Wat is hun drijfveer, welke gevaren zijn er als renner, hoe ziet het fysieke programma eruit, hoe ga je om met voeding en ga zo maar door”, somt Rob op. Met zijn team rijdt hij met een Belgische licentie dwars door de Lage Landen om de ambitieuze nieuwelingen, junioren en beloften zoveel mogelijk ervaring op te laten doen in koersen.
Wie de top wil halen, moet niet alleen hard kunnen fietsen, maar ook stevig op de pedalen staan. “Ik verloor op jonge leeftijd mijn vader en moest mij staande houden in de jungle van het leven en de sport. Fietsen was mijn uitlaatklep. Nog altijd kijk ik met liefde terug op mijn carrière. Het overdragen van deze kennis en ervaring op toekomstige profs voelt als een privélege.”
Energiek, enthousiast en nog steeds brandend van ambitie: wie Rob een beetje
observeert, ziet waarom de metafoor van een tijger niet misplaatst is. Met in het afgelopen wielerseizoen 111 top-10 noteringen, 17 gewonnen koersen en 39 keren podium blijken de welpjes onder de vleugels van Rob te beschikken over winnaarsmentaliteit. “Die is niet te koop. Je kunt nog over zoveel talent beschikken, er komt zoveel meer op je af dan alleen hard fietsen. Je moet ook in een ploeg je plekje veroveren, om kunnen gaan met journalisten en tegenslag omzetten in nog meer motivatie om te slagen.”
De ex-Tourrenner is een inspirator en coach voor al zijn renners in de dop. “Laten we realistisch zijn. Lang niet iedereen van ons huidige team haalt de top, maar doel is en blijft nieuwe toppers van Limburgse bodem ook in de toekomst te zien schitteren in de grote rondes en klassiekers. Wie niet de top haalt, heeft hoe dan ook zijn leven lang baat bij een topsportbenadering op jeugdige leeftijd. Het rijpt lichaam en geest voor de rest van je leven.”
Rob is vaste sidekick in de borrelcast van magazine VéloLimburg. Onlangs sprak hij met andere wielerprominenten vanuit Dormio Wijnhotel Valkenburg. Scan de code om de opname te beluisteren.
Afgelopen zomer verscheen het prentenboek “Lieve Lies, iedereen is bijzonder”, getekend en geschreven door Aiko Graven en Joni Bosch, beiden 23 jaar oud en opgegroeid in Vilt. Aiko is afgestudeerd grafisch vormgeefster en studeert momenteel animatie aan de HKU in Utrecht. Joni is leerkracht in het basisonderwijs en heeft de zorg over een kleuterklas. Beiden zijn al van jongs af aan grote boekenliefhebbers en de uitgave van hun prentenboek is dan ook niet vreemd. Ze willen graag de magie die ze zelf ervoeren bij het lezen van kinderboeken overdragen aan kinderen. Ze ontwikkelden afzonderlijk hun ideeën in teksten en tekeningen, voegden die samen en overlegden daarna uitgebreid over het uiteindelijke resultaat.
Het boek gaat over Lies, een onzeker eendje, dat nog niet zo goed weet, waar haar talenten liggen. Ze gaat daarom op zoek en ontmoet verschillende dieren, die allemaal hun eigen talent hebben. Die talenten zijn geënt op de werkelijkheid. De dieren zijn creatief, werken samen, bewegen, rekenen, maken grapjes, enzovoort. Dit wordt in het verhaal weergegeven aan de hand van bordjes met feitjes die zijn verwerkt in mooie illustraties. Het boek bevat daardoor verhalende en informatieve elementen en is daarom uitstekend geschikt om het te bekijken en te lezen door kinderen tussen de vier en tien jaar.
“Lieve Lies, iedereen is bijzonder”, Joni Bosch en Aiko Graven. Uitg. Clavis, 2022, € 18,95.
CO2 neutraal uitvaartcentrum
Onze afscheidskamer is naar wens in te richten en geen kille, onpersoonlijke ruimte, maar een kamer waarin het leven of karakter van de overledene centraal staat.
Je kunt er in alle rust herinneringen ophalen en in je eigen tempo afscheid nemen.
Zo kun je er luisteren naar de muziek waar de overledene zo van hield, foto’s bekijken of gewoon in alle rust bij de overledene zijn. De afscheidskamer leent zich perfect voor een kleine (uitvaart)ceremonie. Bovendien zijn we trots dat ons uitvaartcentrum ook nog eens CO2 neutraal is. Geen gasverbruik en met infrarood panelen verwarmen we onze ruimtes met energie van onze zonnepanelen!
www.uitvaartstudio.com
Dr. Goossensstraat 2, Berg en Terblijt (043) 852 3 258
Wist je dat het ophangen van gordijnen één van de simpelste manieren is om je huis te isoleren? Het oogt mooi, geeft een fijne sfeer én het maakt je huis letterlijk warmer. Bijna 40% van alle warmte gaat namelijk verloren via ramen en deuren. Elke graad scheelt 7% in je energiekosten. De truc is de combinatie van lagen. Bijvoorbeeld een gordijn gecombineerd met bijvoorbeeld een rolgordijn/jaloezie. Gordijnen zijn van zichzelf al isolerend en met die dubbele laag voor het raam creëer je als het ware een luchtlaag tussen de materialen in waardoor de warmte in huis blijft. In de zomer werkt dit juist andersom. Ook duette® shades met hun unieke honinggraad structuur zorgen voor een stilstaande luchtlaag waardoor je geen warmte verlies krijgt. Als je hier geen energie van krijgt...
Onze collectie vloerkleden varieert in kleur en stijl. Diverse items zijn op maat gemaakt leverbaar. Nieuw is de Mart Visser Carpets collectie. De betaalbare en handgemaakte vloerkleden zijn verkrijgbaar in allerlei kleuren, effen of met print. Met een voerkleed geef je elke woonruimte binnen een mum van tijd een nieuwe look. Daarnaast is het aangenaam warm aan je voeten op een koude vloer en heeft het een geluiddempende werking.
Exclusief voeren wij het merk Steeled Industrial. Made in Margraten! Een absolute topper hierin zijn de stalen lampen. Welke variëren in 4 verschillende afmetingen en diverse kleuren. Een echte eyecatcher boven je eettafel!
Op maandag, dinsdag en woensdag werken wij exclusief op afspraak in de showroom of op locatie. Op donderdag & vrijdag zijn we open van 09.30 u. tot 17.00 u. en op zaterdag tot 16.00 u.
Christel vd Sanden Interieur & Steeled Industrial Aam de Fremme 9, Margraten
tel. 043-6012870 Whatsapp 06-46220911 www.christelvdsanden.nl www.steeledIndustrial.nl
Yogadocente Brigitte Stolk en bakker Edo Kruijver delen hun passies bij Belevingsplek, gelegen aan Neerhem 10 nabij het centrum van Valkenburg. Het ondernemerskoppel verloot onder lezers 5 cadeaubonnen met twee smakelijke keuzes.
De cadeaubon is naar keuze in te wisselen voor een (22 cm) fruitvlaai of koffie/thee met vlaai voor twee personen. Hoe je deze bon wint? Stuur de juiste inzending van de puzzel vóór 1 januari naar claudia@kijkopvalkenburg.nl met daarbij jouw contactgegevens. De winnaars ontvangen persoonlijk bericht.
Edo en Brigitte delen een voorliefde voor gezond leven vanuit rust en ontspanning. Hun filosofie is dat de grootste waarde erin ligt om het moment werkelijk te beleven, van binnenuit. Elders in deze uitgave een uitgebreid verhaal over de liefde voor regionale smaken.
Christel vd Sanden Interieur & Steeled Industrial zijn partners in crime Zowel privé (man & vrouw) als in de showroom in Margraten. We delen onze showroom zodat ons aanbod nog completer is.
Bij onze woninginrichting kun je terecht voor alle raamdecoraties en vloeren zoals pvc, laminaat, tapijt en carpetten. Steeled Industrial vertegenwoordigd o.a. gave stalen deuren, lampen, tafels, trappen, bloembakken, hekwerken etc.
z waar d walv s Eur opese taal
keur g Eur opees and
9
Op www.belevingsplek.com lees je meer over deze bijzondere plek én kun je alvast een Kerstbestellijst vinden van de bakkerij. z waard walvis Europese taa
keurig Europees land
r v n Spanje inkeping wer pstr k oopstok spee goed dik en r ond slot r ookger e kookger e voer u g
9
riv n Spanje inkeping werpstr k oopstok spee goed dik en rond s ot rookgere kookgere voertu g
br ede sjaal Ned omr oep r ugz ak voor m ddag ver egen he d boosheid auw her t e
2 3
1
1
brede s aa Ned omroep rugz ak voor m ddag ver egen he d booshe d auw her je
e woor d a pr ior i voeg woor d r apper magma een z eker e i spunt www.puzzelpro.nl © 12345678 9
te woord a pr o voeg woord trapper magma een z ekere jspunt www.puzzelpro.nl © 12345678 9
ber gpas va le
2 3
gouden tientje r jstr ook doctor Los Angeles
4 5 6 7 8
4 5 6 7 8
De oplossing van de vorige puzzel was: BLOESEM
bergpas va ei
gouden t entje ri strook doctor Los Angeles
“The best design projects are the ones where people broke the rules”
In een krantenartikel las ik dat er sommige culturen zijn die geen woord hebben voor de kleur blauw. In verschillende talen verspreid over de wereld gebruiken sprekers hetzelfde woord voor blauw als voor groen. Vooral de hoeveelheid zonlicht blijkt van belang te zijn voor het ontbreken van het woord “blauw” in hun taal. Mensen die gedurende hun leven overvloedig worden blootgesteld aan uv-straling hebben grotere kans op oogletsel, waardoor ze blauw en groen minder goed van elkaar kunnen onderscheiden. Dat gelezen hebbend slaat mijn fantasie meteen op hol en brengt me tot de meest vreemde bedenksels.
Stel dat Nederlanders aan hetzelfde euvel zouden lijden. Dan zou de onlangs overleden schrijver Jeroen Brouwers de kleur blauw, die hij in zijn roman “Cliënt E. Busken” vaak gebruikt, groen genoemd hebben. En wat te denken van de roman van Arnold Grunberg “Blauwe maandagen” die dan de titel “Groene maandagen” had gekregen. Ze zou haar betekenis volledig verliezen. En wat moeten we met woorden als blauwzuur = groenzuur, zeeblauw = zeegroen en met groen als zeewater. Het azuurblauw van de Middellandse Zee zal azuurgroen genoemd worden. Blauwe druiven worden groene druiven, hoewel die ook bestaan, maar we zien het verschil niet meer. Wat gaan we zeggen tegen de blauwe periode van Picasso die we de groene periode zouden moeten noemen en tegen het beroemde schilderij van Barnette Newman “Who’s afraid of Red-Yellow and Blue III”. Maar dat is Engels en zou alleen problemen gegeven hebben bij de restauratie na de beschadiging. En tot overmaat van ramp zou onze nationale driekleur tot rood-wit-groen verworden, als we ons niets aantrekken van het onterende boerenprotest. Is het groene gras dan werkelijk groen of wordt er blauw gras bedoeld. Zou je dan door groen water waden, luchten groen schilderen, lichtblauw wordt lichtgroen of werkelijk lichtgroen. Je kunt iemand bont en groen slaan. Delfts blauw Delfts groen noemen. Korenbloemen groen en viooltjes groen. En wat te denken van de vele variaties blauw die variaties groen zouden worden. Een schilder zou er gek van worden en groen en blauw niet meer van elkaar kunnen onderscheiden. Het zou een gevaarlijke wereld worden als blauwe verkeersborden groen genoemd zouden worden en daardoor talrijke verkeersongelukken zouden veroorzaken.
En dus: Laten we het maar gewoon blauw-blauw laten.
Vindt u dat nou ook niet?
Ze zijn schaars geworden: fysieke winkels met een warm ontvangst, aandacht, tijd en een passend advies. Aan de rand van hartje Valkenburg aan de Geul ligt zo een parel: BeneFitt.
Een warm ontvangst door Karin en winkelhond Baerke, gevolgd door een kopje koffie, een babbel en een luisterend oor. Het snelle internet shoppen maakt plaats voor aandacht, tijd en een passend advies; zodat je zeker weet dat je aankoop ook daadwerkelijk goed voelt en bij jou past.
In 2019 opende Karin Damoiseaux haar uitgebreide sportwinkel in de Plenkertstraat, tegenover het inmiddels gerenoveerde kerkje; in het pand van de voormalige Pearl Izumi Factory Store.
In de ruime shop vind je van alles om van top tot teen sportief en stijlvol fit te blijven. Voor fietsers, padelspelers, runners, handballers, basketballers, volleyballers en outdoor liefhebbers in de breedste zin van het woord. In verschillende kleuren en stijlen kunnen vrouwen, mannen en kinderen vertrouwen op de kwaliteit van de betere merken. Zoals Shimano, Gripgrab, Kalas, Craft, Kask, Mizuno, Bull Padels en Haglöfs . Ook de kleding van de profploegen zijn hier te vinden zoals Alpecin-Deceuninck, Jumbo-Visma, Plantur en Parkhotel Valkenburg.
“Bij BeneFitt kun je voor eigenlijk alles terecht”. Want even verderop klinkt het geluid van een machine. ‘’Ik bedruk ook voor particulieren, ondernemers, teams, scholen, Gemeenten in alle aantallen textiel’’. Borduren of sublimeren is ook mogelijk; voor teams of juist dat ene leuke gepersonaliseerde cadeautje voor een vriend of vriendin’’.
Ondertussen helpt Karin sportievelingen om de juiste outfit te vinden. ‘’Hier haal ik veel voldoening uit. Samen in alle rust op zoek naar de juiste outfit, zodat je comfortabel fit blijft. Voor elke behoefte, omstandigheden en voor elke portemonnee. Dat is BeneFitt’’.
Karin ontvangt je graag van donderdag t/m zaterdag van 10 tot 17 uur aan de Plenkerstraat 44 in Valkenburg aan de Geul.
